ΑΜΠΕΛΟς ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2011

Περιεχόμενα
«Κατά τάς γραφάς» - Ἑρμηνεία Κυριακῆς προσευχῆς (Ματθ. στ’ 9-13)…
σελ.
«Βλέπετε μή πλανηθῆτε»- Ἐνεργειακά Βραχιόλια Ἰσορροπίας…σελ.
Πολεμικές «τέχνες» Μέρος Γ’ …σελ.
«Τό πάθος τῆς βλασφημίας» τοῦ Πρωτοπρ. π. Ἠλία Εὐθυμιόπουλου…σελ.
Ὑπάρχει «ἐγκεφαλικός θάνατος»; Μέρος ΣΤ’…σελ.
«Ἡ Ἁγία τῶν Ἁγίων»…σελ.
«Ἡ Ἑλλάδα πού…φεύγει»- Εὐεργέτης Ἀντώνης Μπενάκης…σελ.
«Ἄφετε τά παιδία»- Τό Διαδίκτυο…ἐπικίνδυνη ἐξάρτηση; Μέρος Β’…σελ.
Ἐπίκαιρα Σχόλια-Ἀνακοινώσεις…σελ.

Στάθη γιά τήν πρώτη σελίδα βάλε τό κείμενο πού ἀκολουθεῖ του γέροντος
Παϊσίου
«Ἡ ταπείνωση ἔχει μεγάλη δύναμη καί διαλύει τό Διάβολο. Εἶναι τό πιό
δυνατό σόκ στό Διάβολο…Μιά φορά ἕνας ἀσκητής ζόρισε ἕνα ταγκαλάκι
νά πεῖ τό ‘Ἅγιος ὁ Θεός…’. Εἶπε τό ταγκαλάκι ‘Ἅγιος ὁ Θεός, Ἅγιος
Ἰσχυρός, Ἅγιος Ἀθάνατος’. ‘Ἐλέησον ἡμᾶς δέν ἔλεγε. Πές ‘ἐλέησον ἡμᾶς’,
τίποτε. Ἄν τό ἔλεγε θά γινόταν ἄγγελος. Ὅλα τά λέει τό ταγκαλάκι, τό
‘ἐλέησόν με’ δέν τό λέει, γιατί χρειάζεται ταπείνωση». (Σωτηρίου
Λυσικάτου «Χαριτωμένες διδαχές τοῦ Γέροντος Παϊσίου». Περιοδικό
Θεοδρομία)
 «Κατά τάς γραφάς»

Στό παρόν τεῦχος συνεχίζουμε μέ τήν ἑρμηνεία τοῦ «Πάτερ ἡμῶν» ὑπό
τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου. Συγκεκριμένα, ἀναλύοντας ὁ Ἅγιος
τήν εὐαγγελική φράση «Καί ἄφες ἡμῖν τά ὀφειλήματα ἡμῶν, ὡς καί ἡμεῖς
ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἡμῶν» γράφει πώς «Αὐτός πού μᾶς ὑπενθυμίζει
τά ἁμαρτήματα καί συμβουλεύει νά ζητᾶμε συγχώρεσι κάι διδάσκει πῶς
θά μπορέσουμε νά πετύχουμε τή συγχώρεσι, καί κάνει εὔκολο τό δρόμο γι’
αὐτό, εῖναι φανερό ὅτι γνωρίζει καί θέλει νά μᾶς διδάξη ὅτι καί μετά τό
βάπτισμα μποροῦμε νά καθαρισθοῦμε ἀπό τίς ἁμαρτίες μας.
»Μέ τήν ὑπόμνησι τῶν ἁμαρτημάτων μᾶς ὑπενθυμίζει τήν
ταπεινοφροσύνη. Μέ τήν ἐντολή νά συγχωροῦμε ἄλλους, μᾶς ἀπαλλάσσει
ἀπό τή μνησικακία. Καί μέ τήν ὑπόσχεσι ὅτι θά συγχωρέση καί μᾶς, ὅταν
κάνουμε τό ἴδιο ἐμεῖς γιά τούς συνανθρώπους μας, μᾶς δημιουργεῖ ἀγαθές
ἐλπίδες καί μᾶς ἐκπαιδεύει νά φιλοσοφοῦμε γιά τήν ἀνείπωτη φιλανθρωπία
τοῦ Θεοῦ…Σέ ὅλα αὐτά συμπεριελήφθη καί τό νά μήν ὀργιζόμαστε
ἐναντίον ἐκείνων πού μᾶς ἔβλαψαν. Καί μετά τήν προσευχή δέν ἀναφέρει
καμμία ἄλλη ἐντολή, παρά μόνον αὐτή λέγοντας· ‘Ἐάν συγχωρήσετε τούς
ἀνθρώπους γιά κάθε κακό πού σᾶς ἔχουν κάνει, θά συγχωρέση καί σᾶς ὁ
οὐράνιος Πατέρας σας’ (Ματθ. 6, 14). Ὥστε ἐμεῖς κάνουμε τήν ἀρχή καί
ἐμεῖς εἴμαστε ὑπεύθυνοι τῆς κρίσεως πού θά γίνη γιά μᾶς. Γιά νά μήν
μπορῆ δηλαδή κανείς νά σέ κατηγορήση στό δικαστήριο γιά κάτι τό
ἀσήμαντο ἤ τό σπουδαῖο, ἐσένα κάνει ὑπεύθυνο τῆς ἀποφάσεως. Καί λέγει:
‘Ὅποια ἀπόφασι ἔβγαλες ἐσύ γιά τόν ἑαυτό σου, τήν ἴδια ἐπικυρώνω κι
ἐγώ. Κι ἄν συγχωρέσης τό σύνδουλό σου, τήν ἴδια χάρι θά πετύχης καί
ἀπό μένα’. Μολονότι δέν εἶναι τό ἴδιο τό ἕνα μέ τό ἄλλο. Διότι ἐσύ
συγχωρεῖς ἔχοντας ἀνάγκη. Ὁ Θεός ὅμως χωρίς νά ἔχη ἀνάγκη ἀπό
κανένα. Ἐσύ συγχωρεῖς τόν σύνδουλο, ὁ Θεός τόν δοῦλο. Ἐσύ ὄντας
ὑπόλογος γιά ἀμέτρητα σφάλματα, ὁ Θεός ὅμως ὄντας ἀναμάρτητος. Ἀλλ’
ὅμως καί ἔτσι δείχνει τήν φιλανθρωπία Του…Ἀκόμη προσπαθεῖ νά βγάλη
ἀπό μέσα σου ὅ,τι θηριῶδες ἔχεις, νά σβήση τό θυμό σου καί ἀπό παντοῦ
νά σέ συνδέση μέ τόν ἀδελφό σου, πού ἀποτελεῖ ἕνα ἀπό τά μέλη τοῦ
δικοῦ σου σώματος.
» Ποια δικαιολογία λοιπόν θά μποροῦσες νά προβάλλης; Ὅτι σέ
ἀδίκησε ὁ πλησίον; Διότι αὐτές εἶναι οἱ ἁμαρτίες πού γίνονται. Διότι ἄν δέ
σέ ἀδικοῦσε, δέν θά διέπραττε φυσικά καμμία ἁμαρτία. Ἀλλά καί σύ
ἔρχεσαι καί παρακαλεῖς τό Θεό νά σοῦ συγχωρεθοῦν οἱ ἀδικίες, ἀλλά καί
ἄλλα μεγαλύτερα σφάλματα. Πρίν ἀπό τή συγχώρεσι ὅμως, ἀπήλαυσες
μεγάλη χάρι. Διότι διδάχθηκες νά ἔχης ἀνθρώπινη ψυχή καί νά δείχνης
πολλή καλωσύνη. Ἐκτός ἀπό αὐτά ὅμως, ὅταν συγχωρέσης τόν πλησίον,
σέ περιμένει καί γι’ αὐτό μεγάλος μισθός : Δέ θά σοῦ ζητηθῆ δηλαδή
λόγος γιά κανένα ἀπό τά σφάλματά σου.
»Ποιᾶς τιμωρίας δέ θά εἴμαστε ἄξιοι, ὅταν, ἔχοντας στά χέρια μας τή
σωτηρία, ἀδιαφοροῦμε γι’ αὐτήν; Πῶς θά θέλουμε νά εἰσακουσθοῦμε στά
ἄλλα αἰτήματά μας, ὅταν οἱ ἴδιοι δέν ἐνδιαφερώμαστε γιά τόν ἑαυτό μας,
γιά πράγματα τά ὁποῖα εἶναι στό χέρι μας;».
Οὐδέν σχόλιον!!!

«Βλέπετε μή πλανηθῆτε»

Μέρος Α’ : Ἐνεργειακά Βραχιόλια Ἰσορροπίας

Τόν τελευταίο καιρό ἔχει κατακλυστεῖ ἡ ἀγορά (συμπεριλαμβανωμένων

πάντα -περιέργως- τῶν φαρμακείων) μέ τά πολύχρωμα «ἐνεργειακά»
βραχιολάκια ἰσορροπίας. Μᾶλλον ὅμως ἀνισορροπίας θά ἔπρεπε νά ποῦμε
καί τό γιατί βγαίνει ἀβίαστα ἀπό ἕνα κείμενο, πού παραθέτουμε ἐδῶ, τοῦ
Σπύρου Ἀργυροῦ (Περιοδικό «Ἑνημέρωσις» τῆς Ἱ. Μ. Τροοδιτίσσης Κύπρου,
τεῦχος 4-6 Μάϊος- Ἰούλιος 2011, σελ. 48).
Στό ἄρθρο ἀναφέρονται τά ἑξῆς κατατοπιστικά : «Φρενίτιδα σέ
παγκόσμιο ἐπίπεδο ἔχουν προκαλέσει τά λεγόμενα βραχιολάκια ἰσορροπίας
μέ τό μυστηριῶδες ὁλόγραμμα. Ἀθλητές, ἀκόμη καί πρωθυπουργοί
ἐθεάθησαν νά φέρουν στά χέρια τους αὐτά τά ἀμερικανόφερτα βραχιόλια,
τά ὁποῖα ὑπόσχονται δῆθεν ἐνεργειακή ἰσορροπία τοῦ ὀργανισμοῦ,
μεγαλύτερη δύναμη καί εὐλυγισία διά μέσου τῆς ἐκπομπῆς
ἠλεκτρομαγνητικῶν κυμάτων χαμηλῆς συχνότητος. Τά βραχιόλια εἶναι
ὑποτίθεται ἐναρμονισμένα μέ τίς γραμμές τοῦ βελονισμοῦ, ἐνῶ ἡ
εἰσαγωγή τῶν εἰδικῶν συχνοτήτων στό ὁλόγραμμα (b), γίνεται σ’ ἕνα
μυστικό δωμάτιο ὅπου πρόσβαση ἔχουν μόνο οἱ δύο κατασκευαστές τους.
»Οἱ ἁρμόδιοι πάντως δέν πείθονται ὅσο τό κοινό, διότι μέχρι στιγμῆς
δέν ὑπάρχει καμία ἐπιστημονική ἀπόδειξη γιά θετική ἐπίδραση τῶν
βραχιολιῶν αὐτῶν. ‘Ἡ παρατεταμένη ἔκθεση τοῦ ἀνθρώπου σ’ αὐτά τά
κύματα μπορεῖ νά προκαλέσει βλάβες’ ὑποστηρίζει ὁ Καθηγητής τοῦ
Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν Λ. Μαργαρίτης. Αὐτό πού εἶναι σίγουρο ὅμως, εἶναι
ὅτι τά προϊόντα αὐτά σχετίζονται μέ τήν ἀποκρυφιστική ἀντίληψη τῆς
‘Νέας Ἐποχῆς’ ὅτι ὅλα τά ὄντα, ἔμψυχα καί ἄψυχα «κολυμποῦν» σέ ἕναν
ὠκεανό ἐνέργειας. Γιά τή ‘Νέα Ἐποχή’ ὅλα εἶναι ἐνέργεια καί ὅλα εἶναι
θεός. Ὅταν ἡ ἐνέργεια αὐτή ρέει ὁμαλά ἔχουμε τήν ὑγεία, ἐνῶ ὅταν
μπλοκάρεται ἔχουμε τήν ἀσθένεια. Τά βραχιολάκια αὐτά λοιπόν, βοηθοῦν
στή ροή θετικῆς ἐνέργειας στον ὀργανισμό τοῦ ἀνθρώπου. Πῶς μπορεῖ
κάποιος νά εἶναι Ὀρθόδοξος Χριστιανός φορώντας ταυτόχρονα στά χέρια
του προϊόντα πού σχετίζονται μέ ἀποκρυφιστικές πρακτικές καί
διδασκαλίες;».
Προσοχή, λοιπόν, Χριστιανοί! Μήν τά ἀγοράζετε. Μήν τά φορᾶτε. Ἄν
πάλι ἐπιμένετε νά ἔχετε κάτι πού νά σᾶς φέρνει δύναμη, ὄρεξη, εὐτυχία,
ψυχοσωματική ἰσορροπία φορᾶτε κομποσκοινάκια καί νά λέτε τήν εὐχή
«Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησόν με τόν ἁμαρτωλόν»!!!
 Μέρος Β’ : Πολεμικές «Τέχνες»

Καράτε-Ντό καί Τάι Τσί

Στή διαδικτυακή διεύθυνση el.wikipedia.org/wiki/Καράτε μαθαίνουμε πώς

τό Καράτε προέρχεται ἀπό τήν Ὀκινάβα τῆς Ἰαπωνίας καί σημαίνει «ἄδειο
χέρι». Ὄχι μόνο ἐπειδή δέ χρησιμοποιοῦνται ὅπλα, ἀλλά καί διότι
οὐσιαστικά κάποιος πρέπει νά «ἀδειάσει τήν ψυχή καί τό μυαλό του ἀπό
τήν περηφάνια καί τά πάθη καί νά ἀναζητήσει τήν ἀρετή στήν
τελειοποίηση τῆς τέχνης του». Ἀλήθεια, τί σημαίνει στήν περίπτωση αὐτή
«ἄδειασμα» τῆς ψυχῆς καί τοῦ νοῦ; Καί πῶς εἶναι δυνατόν νά
ἐπιτυγχάνεται ἡ ἀρετή (τί σόϊ ἀρετή εἶναι πάλι αὐτή;) μέσα ἀπό μιά
πολεμική τέχνη μέ βάρβαρα χτυπήματα πού μποροῦν ἀκόμη καί τό θάνατο
νά ἐπιφέρουν (κίνηση χεριῶν Σούτο);
Ἄς προσέξουμε ὅμως καί τούς συμβολισμούς πού κρύβουν οἱ διάφορες
ζῶνες.
Σύμφωνα μέ τήν ἴδια πηγή, ἡ ἄσπρη ζώνη συμβολίζει τήν ἁγνότητα,
τήν καθαρότητα καί τήν ἀρχή τοῦ δρόμου (Ποιοῦ δρόμου ἄραγε;). Ἡ
κίτρινη τή γῆ τό χῶμα πού θά σπαρεῖ. Ἡ πράσινη τήν ἄνοιξη, τή ζωή. Ἡ
μπλέ ζώνη τόν οὐρανό, ὅταν δηλαδή κάποιος ἔχει φτάσεισέ ὑψηλό ἐπίπεδο
τεχνικῆς. Ἡ κόκκινη τήν προσοχή καί τέλος ἡ μαύρη περιέχει ὅλα τά
προηγούμενα καθώς καί τό κῦρος καί τόν σεβασμό.
Θά παρουσιάσουμε ὅμως στό παρόν τεῦχος καί τό Τάι Τσί καί Κόνγκ.
Ἐδῶ ἔχουμε νά κάνουμε μέ ἀπροκάλυπτο ἀποκρυφισμό. Τό Τάι Τσί εἶναι
κινέζικη τέχνη καί μέθοδος δυναμικοῦ διαλογισμοῦ βασισμένη στον ἔλεγχο
τῆς ἐσωτερικῆς ἐνέργειας (βιοενέργεια) κατά τίς ἀρχές τοῦ Ταό. Ἡ πηγή
μας (European_village.org/index.php?
option=com_k2&view=item&id54&Itemid=82&lang=el) ἀναφέρει πώς ἡ
τεχνική αὐτή προσφέρει νεανικό εὐλύγιστο σῶμα,καί ἐνεργειακή
ἰσορροπία πού μέ τή σειρά της ὁδηγεῖ στήν ὑγεία σώματος καί πνεύματος.
Ἀκόμη αὐξάνει τό ἐπίπεδο βιοενέργειας. Στήν ἴδια ἱστοσελίδα διαβάζουμε
πώς Τάι σημαίνει τό σύμπαν καί ἔμφαση δίνεται στήν ἐξάσκηση τοῦ νοῦ
καί τῆς συνειδητότητος, ἐνῶ Τσί σημαίνει τή ζωτικότητα, τά
ἠλεκτρομαγνητικά πεδία. Κόνγκ, τέλος, εἶναι ἡ τέχνη καί «ἐπιστήμη» πού
χρησιμοποιεῖ τεχνικές ἀναπνοῆς καί διαλογισμό γιά καλύτερη κυκλοφορία
τῆς ἐνέργειας στό σῶμα, τήν ψυχή καί τό νοῦ.
Μήπως σᾶς θυμίζουν τίποτα αὐτά τά περί βιοενέργειας καί ἐνεργειακῆς
ἰσορροπίας; Μήπως τά ἀποκρυφιστικά βραχιολάκια πού περιγράψαμε πιό
πάνω; Νά, λοιπόν, πού εἴχαμε δίκιο ὅταν χαρακτηρίσαμε τή συγκεκριμένη
τέχνη (Τάι Τσί) ἀλλά ὅπως θά δοῦμε στή συνέχεια καί πολλές ἄλλες
παρόμοιες τέχνες ὡς ἀπροκάλυπτα ἀποκρυφιστικές καί ἄρα μή συμβατές
μέ τήν ὀρθόδοξο πίστη.
 Τό πάθος τῆς βλασφημίας

Εἶναι μερικές φορές πού δέν ξέρουμε οὔτε τί λέμε, οὔτε τί κάνουμε.
Δυστυχῶς, πολλοί δέν καθόμαστε νά σκεφτοῦμε καλά αυτό πού θά ποῦμε ἤ
αὐτό πού θά κάνουμε. Αυτό συμβαίνει καί μέ τή βλασφημία. Πολλοί
ἄνθρωποι, νέοι, μεσήλικες καί γέροντες βλασφημοῦν χωρίς νά σκέπτονται,
καθόλου, τί κάνουν μ’ αὐτό! Ἔτσι, ἀπερίσκεπτα, παρασυρόμενοι ἀπό τό
πάθος τοῦ θυμοῦ, ἀνοίγουν τό στόμα τους καί ἀφήνουν τή γλῶσσα νά
χύνει τό φαρμάκι τῆς βλασφημίας.
Ὁ βλάσφημος εἶναι ἀπερίσκεπτος ἄνθρωπος. Γιατί ἄν σκεφτόταν ποιόν
βλασφημεῖ, δέ θά βλασφημοῦσε μέ κανένα τρόπο. Δέ θά βλασφημοῦσε κι
ἄν τοῦ δίνανε ὅλο τό ἀσήμι καί τό χρυσάφι τοῦ κόσμου. Δέ θά
βλασφημοῦσε καί ἄν τοῦ ἀπειλοῦσαν τήν ἴδια του τή ζωή. Θά προτιμοῦσε
χίλιες φορές τό θάνατο, ἀκόμα καί τόν μαρτυρικό θάνατο, παρά νά ἀνοίξει
τό στόμα του καί νά βλασφημεῖ.
Ὁ βλάσφημος :
Βλασφημεῖ τόν Δημιουργό του. Βλασφημεῖ τό Θεό, πού ἔπλασε ἐκεῖνον
καί τόν κόσμο πάνω στόν ὁποῖο ζεῖ «καί ἔπλασε ὁ Θεός τόν ἄνθρωπον»
(Γεν. 2, 7). Καί μᾶς ἔπλασε μέ πολλή ἐπιμέλεια καί μέ πολλή ἀγάπη. Σέ ὅλη
τήν πλάση δέν ὑπάρχει τίποτα πιό ὡραῖο ἀπό τόν ἄνθρωπο. Τί νά
πρωτοθαυμάσει κανείς στόν ἄνθρωπο. Τά μάτια μέ τά ὁποῖα βλέπει ὅλα τά
ὡραία τῆς γῆς; Τά αὐτιά μέ τά ὁποία ἀκούει; Τό μυαλό μέ τό ὁποῖο
σκέπτεται καί ἀφομοιώνει αὐτά πού βλέπει καί ἀκούει καί γίνονται κτῆμα
του καί συνείδηση; Τή γλῶσσα, πού ἐκφράζει αὐτά πού σκέπτεται; Τό
σῶμα, μέ τήν πιο μικρή του λεπτομέρεια, ἤ τήν ἀθάνατη ψυχή, μέ τήν
ὁποία συγγενεύει μέ τό Θεό; Κι ὅμως αὐτόν τόν καλό Θεό ὁ βλάσφημος
τόν βλασφημεῖ.
Βλασφημεῖ τό Θεό, πού μᾶς ἔδωσε τόν ἥλιο πού ζωογονεῖ τό πᾶν…πού
μᾶς δίνει τή βροχή…πού μᾶς δίνει τόν ἀέρα πού ἀναπνέουμε…πού γιά
χάρη μας στόλισε τή γῆ μέ τά ὡραιότερα πράγματα… Πέρα ὅμως ἀπ’
αὐτά, μᾶς ἔδωσε τόν μονογενῆ του Υἱό. Παρέδωσε ὁ Θεός τόν Υἱό του στό
σταυρικό θάνατο γιά νά μᾶς σώσει ἀπό τήν αἰώνια καταδίκη καί νά μᾶς
χαρίσει τήν αἰώνια ζωή καί μακαριότητα…Ἐν τούτοις ὅμως ὁ βλάσφημος
βλασφημεῖ τό Σωτήρα μας Ἰησοῦ Χριστό! Βλασφημεῖ τό Θεό ὁ ὁποῖος δέ θά
παύσει ποτέ νά μᾶς ἀγαπᾶ, ὅσο κι ἄν ἐμεῖς θά τόν προκαλοῦμε μέ τίς
ἁμαρτίες μας…
Ἀγαπητέ ἀναγνώστη, βλασφημεῖς τό Θεό; Ἄν τόν βλασφημεῖς, σέ
παρακαλῶ, κάθισε λίγο μόνος καί σκέψου ποιόν βλασφημεῖς. Αὐτή ἡ σκέψη
θά σέ βοηθήσει νά κόψεις πιά τή βλασφημία. Καί τότε θά χαροῦν οἱ
Ἄγγελοι…καί θά σέ εὐλογεῖ ὁ Θεός.

Πρωτοπρεσβύτερος Ἠλίας
Εὐθυμιόπουλος
 Ἀρχιερατικός Ἐπίτροπος
Αἰδηψοῦ

Ὑπάρχει «ἐγκεφαλικός θάνατος»; Μέρος ΣΤ’

Εἶναι ἀνάγκη νά καταδειχθεῖ πώς ἕνα ἀπό τά μεγαλύτερα καινοφανῆ

βιοηθικά διλήμματα τῆς ἐποχῆς μας, αὐτό τοῦ «ἐγκεφαλικοῦ θανάτου», δέ
συνάδει μέ τή διδασκαλία, τό φρόνημα καί τήν ἐμπειρική θεολογία τῶν
Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας μας. Ὅσο κι ἄν κάποιοι-κληρικοί καί λαϊκοί-
θέλουν νά τό παρουσιάζουν ὡς ἀρετή καί καθῆκον τοῦ χριστιανοῦ.
Εἴμαστε πεπεισμένοι ὅτι ἡ Ἐκκλησία μας μόνο ἕνα θάνατο γνωρίζει καί
αὐτός εἶναι ὁ καρδιακός. Ἡ στιγμή ἤ ἡ διαδικασία χωρισμοῦ τῆς ψυχῆς
ἀπό τό σῶμα. Ἄς τείνει ὁ καθείς εὐήκοον οὗς καί ἄς ἀκολουθήσει τούς
πεπειραμένους. Μόνο πού πεπειραμένοι δέν εἶναι οἱ ἁπαρτίζοντες τίς
διάφορες ἐπιτροπές, ἀλλά οἱ θεούμενοι καί θεωθέντες κατά Χάριν, δηλαδή
οἱ ἔμπειροι θείου φωτισμοῦ ἅγιοι τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας.
Τό μεγαλύτερο πρόβλημα δημιουργεῖται ὅταν ἀνώτατοι κληρικοί ὅπως
ὁ Παναγιώτατος Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως κ.κ. Βαρθολομαῖος
παίρνουν ξεκάθαρα θέση ἀρνητική στό θέμα τοῦ «ἐγκεφαλικοῦ θανάτου»
διακηρύσσοντας μάλιστα στά ΜΜΕ πώς γιά τήν Ἐκκλησία μας ὑπάρχει
μόνο καρδιακός θάνατος, καί κάποιοι ἄλλοι ὅπως ὁ Μακαριώτατος
Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος κ.κ. Ἱερώνυμος τάσσσονται
ὑπέρ τοῦ καινοφανοῦς αὐτοῦ «θανάτου».
Ἄς μᾶς συγχωρήσει ὁ Μακαριώτατος, δέν ἔχουμε σκοπό νά
αὐθαδιάσουμε, νά προσβάλλουμε τό σχῆμα καί τό πρόσωπό Του ἤ νά
ἀμφισβητήσουμε τήν πατρική Του ἀγάπη καί μέριμνα γιά τό ποίμνιό του,
ὅμως δέν μποροῦμε (ἔτσι, ταπεινά τό λέμε) νά δεχθοῦμε τήν τοποθέτησή
του (ἄν δέν παρερμηνεύθηκε) στό θέμα ἔτσι ὅπως τήν παρουσίασε σέ
συνέντευξή του ὁ πρώην πρόεδρος τοῦ Ἐθνικοῦ Ὀργανισμοῦ
Μεταμοσχεύσεων Ἰωάννης Βλαχογιάννης (Περιοδικό The Doctor, Τεῦχος 2
Ἀπρ. - Ἰούν. 2011, σελ. 10-13). Ὁ κ. Ἰ. Βλαχογιάννης ἀποκάλυψε, μεταξύ
ἄλλων, πώς «πρόσφατα ἐπισκέφτηκα τόν Ἀρχιεπίσκοπο Ἀθηνῶν καί πάσης
Ἑλλάδος κ.κ. Ἱερώνυμο καί συζήτησα τό θέμα αὐτό καί μέ μεγάλη μου
χαρά διαπίστωσα ὅτι ὄχι μόνο εἶναι ἔνθερμος ὑποστηρικτής τῆς
μεταμοσχευτικῆς ἰδέας, ἀλλά μοῦ ξεκαθάρισε ὅτι οἱ μεταμοσχεύσεις
δέν εἶναι θεολογικό ζήτημα, εἶναι ἀνθρώπινο καί ἐπιστημονικό»!!!
(ἡ ὑπογράμμιση δική μας)
Θέτουμε λοιπόν μέ ὑικό σεβασμό τά κάτωθι ἐρωτήματα:
Α) Πῶς συμπεραίνει κανείς ὅτι τό θέμα δέν εἶναι θεολογικό; Μήπως ἡ
συζήτηση γύρω ἀπό θέματα ὅπως ὁ ρόλος τῆς καρδιᾶς, τῆς ψυχῆς, τοῦ
νοῦ, τοῦ περιεχομένου τῆς συνειδήσεως, τοῦ ἐγκεφάλου, τῆς νοερᾶς
λειτουργίας, τῆς προσευχῆς, τοῦ λόγου εἶναι ἀμιγῶς ἐπιστημονικά καί
ἀνθρώπινα θέματα;
Β) Ἄν τό θέμα δέν εἶναι θεολογικό, τότε γιατί τά ἐπιχειρήματα τῶν
ὑποστηρικτῶν τοῦ «ἐγκεφαλικοῦ θανάτου» εἶναι ὡς ἐπί τό πλεῖστον
θεολογικά, μέ πλεῖστες ὅσες ἀναφορές -ἐπιλεκτικές ἔστω- σέ πατερικές
διδασκαλίες;
Γ) Δέν ἀναγνωρίζει ὁ Μακαριώτατος ὅτι τό θέμα τοῦ θανάτου εἶναι ὄχι
μόνο θεολογικό, ἀλλά καί θέμα μέ σαφεῖς δογματικές προεκτάσεις;
(ἐσχατολογία, χριστολογία, ἀνθρωπολογία, σωτηριολογία)
Δ) Ἄν τό θέμα εἶναι ἐπιστημονικό, γιατί ἡ Συνοδική Ἐπιτροπή Βιοηθικῆς
ὄχι μόνο ἁπαρτίζεται ἀποκλειστικά ἀπό ἐπιστήμονες πού ἔχουν ταχθεῖ
ὑπέρ τοῦ «ἐ. θ.», ἀλλά καί διάλογο μέ τούς ἐκφράζοντες δυσπιστία
ἐπιστήμονες καί πού ἐπιχειρηματολογοῦν ἀρνητικά (ἀφοῦ τό θέμα δέν
εἶναι παγκοσμίως ἀποδεκτό) δέν κάνουν κανένα σχεδόν διάλογο;
Ε) Δέν καταλαβαίνει κανείς ὅτι μέ τό νά ἐπικαλεῖται τέτοια ἐπιχειρήματα
ἡ Ἐκκλησία μας ἀναγκάζεται νά ἐκφέρει ἄποψη ἐπί ἐπιστημονικῶν
θεμάτων κινδυνεύοντας καί τό ποίμνιό της νά μήν ἀναπαύσει καί
καθοδηγήσει, καί νά ἐκκοσμικευθεῖ ἐπικίνδυνα;
Πρόσφατο παράδειγμα τοῦ τί εἴδους δεινά μπορεῖ νά προκαλέσει ἡ
ἐκκοσμικευμένη θέση τῆς Ἐκκλησίας μας ὑπέρ τοῦ «ἐγκεφαλικοῦ
θανάτου», ἡ παγίδα στήν ὁποία ἔπεσε μέ τό θέμα τῆς «εἰκαζόμενης
συναίνεσης». Δηλαδή, γιά νά μήν ἐκφέρει κρυστάλλινο θεολογικό λόγο,
τώρα πρέπει νά διαλέξει τό «γκρεμό» ἤ τό «ρέμα». Ἤ θά πρέπει νά
ἑνημερώσει τά μέλη τοῦ ποιμνίου της νά δηλώσουν ἀρνητικά ὅσον ἀφορᾶ
στήν προσφορά ὀργάνων γιά νά ὑπερβοῦν τό πρόβλημα τῆς «εἰκαζόμενης
συναίνεσης» μέ ἀποτέλεσμα νά χάσει χιλιάδες δυνητικούς δότες καί νά
ἀποδειχθεῖ ἀναξιόπιστη καί ἀσυνεπής στήν Πολιτεία, ἤ θά σιγήσει (ὅπως
φαίνεται ὅτι μᾶλλον αὐτό γίνεται) καί θά ἀποδεχθεῖ τύποις τήν
«εἰκαζόμενη συναίνεση» στήν ὁποία τόσο σφοδρά ἀντιτίθετο ὡς τώρα. Τί
θά κάνουν λοιπόν; Ἀναμένουμε τίς πατρικές εὐλογίες ἅμα δέ καί ὁδηγίες
καί ὑποδείξεις τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου μας. Αὐτό ὅμως σημαίνει
καί διεξαγωγή διαλόγου. Θά γίνει ποτέ;

«Ἡ Ἁγία τῶν Ἁγίων»

Μέ τήν εὐκαιρία τῆς παρελθούσης ἑορτῆς τῶν Εἰσοδίων τῆς Θεοτόκου

ἄς παρακολουθήσουμε τό φωτισμένο τρόπο μέ τόν ὁποῖο ἀναλύει ὁ ἅγιος
Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς τό θαυμαστό αὐτό γεγονός.
Ἐξηγεῖ, λοιπόν, ὁ Ἅγιος πώς «γι’ αὐτό καί ὁ ἀρχιερεύς τοῦ Θεοῦ, ἀφοῦ
ἀντιλήφθηκε τότε ὅτι ἡ κόρη εἶχε ἔνοικη τήν θεοειδῆ χάρι παραπάνω ἀπό
ὅλους, ἔπρεπε νά τήν ἀξιώση τό ἀνώτερο ἀπό ὅλους, νά τήν εἰσαγάγη στά
ἅγια τῶν ἁγίων καί νά πείση μέ τό γινόμενο ὅλους τούς τότε ἀνθρώπους
ν’ ἀγαποῦν, μέ τήν σύμπραξι καί ἀπόφασι τοῦ Θεοῦ μαζί, πού ἔστελλε ἀπό
ἄνω δι’ ἀγγέλου ἀπόρρητη τροφή στήν παρθένο ἐκεῖ. Μέ αὐτήν τήν τροφή
ἐδυνάμωνε καλύτερα τή φύσι της καί συντηροῦσε καί τελειοποιοῦσε τόν
ἑαυτό της κατά τό σῶμα καθαρώτερα καί ἀνώτερα ἀπό τίς ἀσώματες
δυνάμεις, ἔχοντας οἱ ὑπηρέτες τούς οὐρανίους νόες, διότι δέν εἰσήχθηκε
ἁπλῶς καί μόνο στά ἅγια τῶν ἁγίων, ἀλλά καί κατά κάποιον τρόπο
παραλήφθηκε ἀπό τόν Θεό σέ συνοίκησι μέ αὐτόν γιά ὄχι λίγα ἔτη· ὥστε
ἔτσι στόν κατάλληλο καιρό ν’ ἀνοιχθοῦν οἱ οὐράνιες μονές καί νά δοθοῦν
γιά ἀΐδια κατοίκησι σέ ὅσους πιστεύουν στήν παράδοξη γέννα της… Ἀφοῦ
ἔφυγε ἀπό τόν ἔνοχο βίο, ἐδιάλεξε τήν ἀόρατη σέ ὅλους καί ἀκοινώνητη
ζωή, διαμένοντας στά ἄδυτα. Μέσα σ’ αὐτά, ἀφοῦ ἐλύθυκη ἀπό κάθε ὑλικό
δεσμό καί ἐξετίναξε κάθε σχέσι καί ἀνυψώθηκε ἐπάνω καί ἀπό αὐτήν τή
συμπάθεια πρός τό σῶμα της, συνῆψε τόν νοῦ της μέ τήν πρός τόν ἑαυτό
στροφή καί προσοχή καί μέ τήν ἀδιάλειπτη θεία προσευχή.
» Ἀλλά ποιός ἀγάπησε τόν Θεό περισσότερο ἀπό ὅσο ἡ ὑμνουμένη τώρα
ἀπό μᾶς; Καί ποιός ἀγαπήθηκε ἀπό τόν Θεό περισσότερο ἀπό ὅσο αὐτή;
Ποιό ἄλλο κτίσμα εἶναι τάχα καθαρώτερο ἀπό αὐτήν ἤ ἐξίσου ἤ κοντά; Γι’
αὐτό, ἀφοῦ ἐμυήθηκε στά ἀνώτατα μυστήρια μέ αὐτές τίς ἀκρότατες
θεωρίες καί κατά τόν τρόπο αὐτόν ἑνώθηκε καί ἀφομοιώθηκε μέ τό Θεό,
μόνη αὐτή στούς αἰῶνες ἐπετέλεσε αὐτήν τήν ὑπερφυᾶ πρεσβεία γιά χάρι
μας καί μόνη της τήν ἀπεπεράτωσε, ὄχι μόνο ἀποκτώντας αὐτήν τήν
ὑπεράνω λόγου ἀνάβασι τοῦ νοῦ, ἀλλά καί χρησιμοποιώντας την γιά χάρι
ὅλων μας…Ποιός μπορεῖ νά περιγράψη τά μεγαλεῖα σου, παρθένε;…
Ἔθρεψες τόν ἴδιο τόν τροφέα τῶν ἀγγέλων μέ τροφή σαν τή δική μας·
ἔθρεψες ἐμᾶς δι’ αὐτοῦ τοῦ τροφέως τῶν ἀγγέλων τήν ἀληθινά οὐράνια
καί ἄφθαρτη τροφή…
» Ἄς φυλάττωμε ἑπομένως τήν πρός τόν Θεό καί πρός ἀλλήλους ἑνότητα,
πού ἔχει ἐντυπωθεῖ σ’ ἐμᾶς ἀπό τόν Θεό…Ἄς ἐγκαταλείψωμε τή γῆ· διότι
δέν εἴμαστε πλέον ἀπό τή γῆ χοϊκοί, ὅπως ὁ πρῶτος ἄνθρωπος, ἀλλά ἀπό
τόν οὐρανό, ὅπως ὁ δεύτερος ἄνθρωπος, ὁ Κύριος. Ἄς ὑψώσωμε ἄνω πρός
αὐτόν τήν καρδιά μας…».

«Ἡ Ἑλλάδα πού…φεύγει»

Οἰκογένεια Εὐεργετῶν Ἐμμανουήλ καί Βιργινίας Μπενάκη

 Τόπος καταγωγῆς τῆς οἰκογένειας Μπενάκη ἦταν ἡ Μεσσηνιακή Μάνη.
Τέκνα τους ὁ Ἀλέξανδρος, ὁ Ἀντώνης, ἡ Ἀλεξάνδρα, ἡ Πηνελόπη (Δέλτα)
καί ἡ Ἀργίνη. Ὁ πατέρας, Ἐμμανουήλ Μπενάκης, ἐγκαταστάθηκε στήν
Ἀλεξάνδρεια τῆς Αἰγύπτου τό 1865 καί ἀσχολήθηκε λίαν ἐπιτυχῶς μέ τό
ἐμπόριο βάμβακος. Διετέλεσε πρόεδρος τῆς ἐκεῖ Ἑλληνικῆς Κοινότητος
καθώς ἐπίσης καί Δημοτικός Σύμβουλος τῆς πόλης. Μαζί μέ τή γυναίκα
του, Βιργινία Χωρέμη, ἀπό νωρίς ἴδρυσαν Συσσίτιο καί τό Μπενάκειο
Ὀρφανοτροφεῖο. Ὅταν, ἀργότερα, ἔφυγαν ἀπό τήν Αἴγυπτο καί
ἐγκαταστάθηκαν στήν Ἀθήνα, ὁ Ἐμμανουήλ διετέλεσε ὑπουργός Ἐθνικῆς
Οἰκονομίας (1911-1912) στήν κυβέρνηση Ἐλευθερίου Βενιζέλου καί
Δήμαρχος Ἀθηναίων (1914-1915).
Ὅσον ἀφορᾶ στίς δωρεές τῆς οἰκογένειας, αὐτές ἦταν:
- 10.000 αἰγυπτιακές λίρες γιά τήν ἴδρυση τοῦ Μπενάκειου
Ὀρφανοτροφείου (Σήμερα στό κτίριο αὐτό στεγάζεται τό Γενικό
Προξενεῖο τῆς Ἑλλάδος στήν Ἀλεξάνδρεια).
- 750.000 φράγκα γιά τή λειτουργία τοῦ Μπενάκειου Οἰκονομικοῦ
Συσσιτίου.
- 67.500 αἰγυπτιακές λίρες γιά τήν Ἑλληνική Κοινότητα Ἀλεξάνδρειας
καί ἐπιπλέον 5.000 λίρες κάθε χρόνο γιά τίς ἀνάγκες της.
Ἀπό τήν οἰκογένεια αὐτή ξεχώρισε ὁ Ἀντώνης Μπενάκης πού
γεννήθηκε τό 1873. Ἡ παιδική του ἡλικία στήν Ἀλεξάνδρεια περιγράφεται
στό βιβλίο τῆς ἀδελφῆς του, Πηνελόπης Δέλτα, «Τρελαντώνης». Σπούδασε
στήν Ἀλεξάνδρεια καί τό Λονδίνο καί ὅταν ἡ οἰκογένειά του γύρισε στήν
Ἑλλάδα, ἀνέλαβε τήν ἐπιχείρηση τῶν γονέων του· ἐπικερδή ἐπιχείρηση
ἐμπορίας βαμβακιοῦ. Ὁ Ἀντώνης Μπενάκης κοιμήθηκε τό 1954 καί
κηδεύτηκε δημοσία δαπάνη στόν οἰκογενειακό του τάφο στό Α’ Κοιμητήριο
Ἀθηνῶν ἀφοῦ πρόσφερε πολλά ὑλικά ἀγαθά καί ὑπηρεσίες στήν πατρίδα
του, μεταξύ τῶν ὁποίων καί ἐθελοντική συμμετοχή στούς πολέμους τοῦ
1897, τοῦ Μακεδωνικοῦ Ἀγώνα (1904-1906) καί τῶν Βαλκανικῶν Πολέμων
τοῦ 1912-1913.
Μεταξύ τῶν πολλῶν εὐεργεσιῶν του, λίγες θά παρουσιαστοῦν ἐδῶ.
Κατ’ ἀρχάς, μέ τή βοήθεια τῆς πατρικῆς κληρονομιᾶς ἴδρυσε τό Μουσεῖο
Μπενάκη στό ὁποῖο προσέφερε τεράστιας ἐθνικῆς ἀξίας ἱστορικά
ἔγγραφα, ἐπιστολές, προσωπικά ἀντικείμενα τά ὁποία ἀγόραζε ὁ ἴδιος.
Ἐνδεικτικά ἀναφέρονται ἔγγραφα τῆς οἰκογένειας Νοταρᾶ, τό ἀρχεῖο τοῦ
Ἰωάννη Καποδίστρια, τοῦ Πάνου Κολοκοτρώνη, τῆς Ἑλληνικῆς
Ἐπαναστάσεως, ἐπιστολές τοῦ Λόρδου Βύρωνα, τοῦ Πιερράκου
Μαυρομιχάλη, τοῦ Ἀνδρέα Μουστοξύδη, τοῦ Διονυσίου Σολωμοῦ, τοῦ
Ἐλευθερίου Βενιζέλου, τοῦ Νικολάου Πλαστήρα, τοῦ Ἄγγελου Σικελιανοῦ,
κ. ἄ.
Τό 1931 ἴδρυσε τό Ἰνστιτοῦτο- Ὀργανισμό Βάμβακος καί τό
Φυτοπαθολογικό Ἰνστιτοῦτο. Χρηματοδότησε τή δημιουργία ἕδρας
Ἀραβικῆς Φιλολογίας στό Πανεπιστήμιο Ἀθηνῶν. Τό φιλανθρωπικό του
ἔργο συνεχίστηκε ἀμείωτο στή διάρκεια τῆς Ἰταλογερμανικῆς κατοχῆς μέ
προσφορές χρημάτων, συσσιτίων, κουβερτῶν, φαρμάκων, ρούχων,
φορητῶν νοσηλευτικῶν μονάδων (πρός τόν Ἑλληνικό Ἐρυθρό Σταυρό).

«Ἄφετε τά παιδία»

Τό Διαδίκτυο…ἐπικίνδυνη ἐξάρτηση;

Πρίν ἀναφερθοῦμε στίς συμβουλές πρός τούς γονεῖς σχετικά μέ τήν

ἐξάρτηση τῶν παιδιῶν ἀπό τό διαδίκτυο, καλό θά ἦταν νά ἀναφερθοῦν τά
ἀποτελέσματα τῆς ἔρευνας ΜΕΥ (Μονάδα Ἐφηβικῆς Ὑγείας τοῦ
Νοσοκομείου Παίδων «Π. & Ἀ. Κυριακοῦ») σύμφωνα μέ τά ὁποῖα:
«-Ὑπάρχει τάση αὔξησης τῶν ποσοστῶν ὑπερβολικῆς χρήσης τοῦ
διαδικτύου.
- Οἱ ἐπαρχιακές πόλεις παρουσιάζουν μεγαλύτερο ποσοστό
συμπεριφορᾶς ἐθισμοῦ καί ὁριακῆς χρήσης σέ σύγκριση μέ τόν πληθυσμό
τῆς Ἀττικῆς…
- Ἡ πρώτη αἰτία πού μπορεῖ νά ὁδηγήσει σέ συμπεριφορά ἐθισμοῦ εἶναι
τά δίκτυα κοινωνικῆς δικτύωσης καί ἀκολουθοῦν τά παιχνίδια on line.
- Τά παιδιά μέ ἐξαρτητική συμπεριφορά παρουσιάζουν στατιστικά
σημαντική διαφορά στή χαμηλή βαθμολογία σχολείου (βαθμός<12) σέ
σύγκριση μέ τόν πληθυσμό πού ἀσχολεῖται μέ τό διαδίκτυο σέ φυσιολογικά
πλαίσια…
- Ἀπό τό σύνολο τῶν ἐφήβων, 63,7% θά δημοσιοποιοῦσαν προσωπικά
τους δεδομένα.
- Τό 18,5% θά συναντοῦσε κάποιον διαδικτυακό φίλο στό φυσικό κόσμο.
- Σύμφωνα μέ τήν ψυχομετρία, οἱ ἔφηβοι μέ συμπεριφορές ἐξάρτησης
παρουσιάζουν τάσεις ἐπιθετικότητας καί παραβατική συμπεριφορά, ἐνῶ οἱ
ἔφηβοι μέ ὁριακή χρήση παρουσιάζουν τάσεις καταθλιπτικοῦ
συναισθήματος καί ἄγχους».
Τι προτείνουν ὅμως οἱ ἐπιστήμονες τῆς Μονάδας Ἐφηβικῆς Ὑγείας
στούς γονεῖς προκειμένου νά προστατεύσουν τά παιδιά τους; «Ἀπό μικρή
ἡλικία θά πρέπει νά τίθενται ὅρια καί νά τηροῦνται…Εἶναι σημαντικά γιά
θέματα ἀσφαλείας. Ὅσο τό παιδί μεγαλώνει, τά ὅρια πού θά ἰσχύσουν
εἶναι καλό νά συζητοῦνται, ὥστε νά λαμβάνεται ὑπόψη ἡ γνώμη τοῦ
παιδιοῦ…Τά ὅρια πού τίθενται διεθνῶς γιά χρόνο ὀθόνης κατά τήν παιδική
καί ἐφηβική ἡλικία εἶναι οἱ δύο ὦρες τήν ἡμέρα, τό μέγιστο. Καί
μερικές πρακτικές ὁδηγίες : 1)Ἀφιερῶστε χρόνο καί διάθεση ὥστε νά
ἀσχοληθεῖτε μέ θέματα διαδικτύου ΜΑΖΙ μέ τά παιδιά. 2) Τοποθετῆστε τόν
ὑπολογιστή σέ κοινόχρηστο χῶρο γιά νά ὑπάρχει σχετική ἐπιστασία. 3)
Χρησιμοποιῆστε φίλτρα πού ἐμποδίζουν τήν πρόσβαση σέ ἐπιβλαβεῖς
ἱστοσελίδες καί συμμετέχετε στις ἐπιλογές τοῦ ἐφήβου χωρίς ὑπερβολές
καί παράλογες ἀπαγορεύσεις. 4) Ἑνημερῶστε τά παιδιά μέ ἁπλά λόγια ἀπό
μικρή ἡλικία γιά τά φαινόμενα ‘ἐθισμοῦ’ καί παρενόχλησης. 5) Ἐάν
παρατηρήσετε ὑπερβολική χρήση ἤ καί συμπεριφορές ἐθισμοῦ,
ἀναζητῆστε ἀμέσως βοήθεια…
 Ἡ συναισθηματική κάκυψη τῶν παιδιῶν, ἡ καλή σχέση καί ἡ
ἐπικοινωνία ὅλων τῶν μελῶν ὁδηγοῦν σέ σωστή ἐφαρμογή ΟΡΙΩΝ μέσα
στό σπίτι…Γενικά, στήν πρόληψη τοῦ φαινομένου τῆς κατάχρησης τοῦ
διαδικτύου μποροῦν νά συμβάλλουν α)ἡ οἰκογένεια μέ ἐφαρμογή ὁρίων καί
συμμετοχή σέ ἄλλες δραστηριότητες, β) τό σχολεῖο μέ ἐκμάθηση
ἀσφαλοῦς χρήσης τοῦ διαδικτύου καί ἑνημέρωση τῶν κινδύνων…».
Νά, λοιπόν, τό πρόβλημα, ἰδού καί οἱ λύσεις του. Πόσοι ἀπό μᾶς ὅμως
ἀφιερώνουμε χρόνο στά παιδιά μας καί δέν τά «παρκάρουμε» σ’ ἕνα
παιδικό σταθμό, σ’ ἕνα σχολεῖο, σ’ ἕνα κατηχητικό, σ’ ἕνα σύλλογο, σέ μιά
δραστηριότητα, σ’ ἕνα «φίλο», σ’ ἕνα ὑπολογιστή, σέ μία τηλεόραση, σέ
μιά κατασκήνωση;

Ἄν χωράει στό τέλος Στάθη γράψε ἐκτός ἀπό τούς

δωρητές Μάρκο Τσιρόζογλου, Εὐάγγελο Καζάνη, Ἀνώνυμο, καί τό κάτωθι

Ἀγαπητοί ἀναγνῶστες, ἄν νομίζετε ὅτι στούς χαλεπούς καιρούς πού ὅλοι

μας βιώνουμε τραγικά γεγονότα καί συμπεριφορές, ἀξίζει τόν κόπο νά
διαβάζονται αὐτές οἱ λίγες γραμμές, παρακαλοῦμε πολύ νά μᾶς
προσφέρετε ὅποιο ποσό ἐσεῖς ἐπιθυμεῖτε γιά νά ἐνισχυθεῖ ἡ ἔκδοση τοῦ
παρόντος φυλλαδίου. Ἀκόμη καί 1 Εὐρώ μᾶς εἶναι πολύτιμο. Εὐχαριστοῦμε
πολύ.

Ἀκόμη, ἄν βρεῖς κάπου λίγο χῶρο γράψε ;

Ἀδελφοί, «στήκετε καί κρατῆτε τάς παραδόσεις» κατά τό «Στῶμεν
καλῶς». Ὁ Θεός μας δέ μᾶς ἐγκαταλείπει ὅπως μᾶς ἐγκαταλείπουν οἱ
ἄρχοντες τοῦ τόπου. Τό Σύνταγμά μας ποδοπατεῖται, οἱ ἀρχές καί τά ἤθη
ἀλλοιώνονται, τά πάθη πρυτανεύουν, ἡ ἀδικία καί ἡ σκληροκαρδία
τυρρανοῦν, ἡ ἔνδοξη Ἱστορία μας ἐνοχλεῖ πολλούς, ἡ ἀξιοκρατία
παραδίδεται στή χλεύη, τά ἀνθρώπινα δικαιώματα καταργοῦνται, τά
πατροπαράδοτα ἔθιμα ἀποτελοῦν μουσειακό εἶδος, ἡ πολιτισμική
ταυτότητα μαραίνεται, ἡ ἐργασία καί ὁ δίκαιος πορισμός κατήντησαν
πολυτέλεια, οἱ νόμοι ψηφίζονται μέ συνοπτικές καί ἀντισυνταγματικές
διαδικασίες, ἡ λογική πῆγε περίπατο, ἡ τρέλλα ἐγκαθίσταται, ὁ τρόμος
αὐξάνει, τό δίκαιο καί ἡ κοινωνική ἀλληλεγγύη ἐπαναπροσδιορίζονται
κατά τό δοκοῦν, ἡ Δικαιοσύνη παραπαίει, ἡ Ἐκκλησία βάλλεται ἀπό μέσα
καί ἀπό ἔξω, ἡ Παιδεία καταρρέει, ἡ πολυπολιτισμικότητα πού χρόνια μᾶς
σέρβιραν μᾶς ἐπιβουλεύεται, οἱ ἰσχυροί τοῦ κόσμου μᾶς διαφεντεύουν, οἱ
πολιτικοί μᾶς ἐξαπατοῦν κατ’ ἐξακολούθηση, τό ἔγκλημα ὀργιάζει, ἡ
τηλεόραση καί τά ΜΜΕ γενικά μᾶς παραπλανοῦν, ὁ πατριωτισμός
θεωρεῖται ρατσισμός καί ἐθνικισμός, ἡ ἀγάπη στό συνάνθρωπο
ἐκφυλίζεται, ἡ πείνα καί ἡ δυστυχία πρό τῶν πυλῶν…
ΜΑ… Ο ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ ΜΕΝΕΙ ΕΙΣ ΤΟΝ ΑΙΩΝΑ. Μόνο Αὐτός δέ θά μᾶς
προδώσει. Μόνο Αὐτός μᾶς ἀγαπᾶ ἀνιδιοτελῶς. Μόνο Αὐτός μᾶς εὐεργετεῖ
καθημερινά. Μόνο Αὐτός μᾶς συμπαραστέκεται. Μόνο αὐτός ἀποτελεῖ
σταθερή ΥΠΕΡΑΞΙΑ. ΜΟΝΟ ΣΤΟ ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ ΚΕΡΔΙΖΕΙ
ΚΑΝΕΙΣ ΜΟΝΙΜΑ ΚΑΙ ΑΜΥΘΗΤΑ ΠΟΣΑ. ΔΗΛΑΔΗ, ΤΗΝ ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΤΩΝ
ΟΥΡΑΝΩΝ!!!