Professional Documents
Culture Documents
7 ΣΟΦΩΝ
7 ΣΟΦΩΝ
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΣΟΦΙΑ
Δεν μπορείς να ελέγχεις πάντα ό,τι συμβαίνει γύρω σου,μπορείς όμως πάντα να ελέγχεις ό,τι
συμβαίνει μεσα σου.
Αν ελέγχεις τις σκέψεις σου, και τα συναισθήματά σου πηγάζουν από τις σκέξεις σου, τοτε
ελέγχεις τα συναισθήματά σου.
Ο Ανθρωπος είναι ότι σκέψεις κάνει όλη την ημέρα.Ο προγονος κάθε πράξης είναι μια
σκέψει.
Τα πάντα ρέουν στο σύμπαν.Δεν μπορείς να σταμάτησεις το νερό κλείνοντας το στη χούφτα
σου.Αφησε το χέρι σου χαλαρό,ώστε να το βιώσεις.
Ολόκληρο το συμπαντικό σύστημα διατηρεί τη συνοχή του με την αγάπη,την αρμονία και τη
συνεργασία.Αν χρησιμοποιείς τη σκέψη σου σύμφωνα με τις αρχές αυτές,μπορείς να
υπερπηδήσεις οποιοδήποτε εμπόδιο στο δρόμο σου.
Δεν είσαι μια ανθρώπινη οντότητα με πνευματική εμπειρία.Εισαι μια πνευματική οντότητα με
ανθρώπινη εμπειρία.
Aυτός που έχει θάρρος σε κάθε κίνδυνο βλέπει την ευκαιρία.Αυτός που είναι δειλός σε κάθε
ευκαιρία βλέπει κίνδυνο.
Ολη η αφθονία που επιθυμείς,βρίσκεται κιόλας εδώ.Το μόνο που έχεις να κάνεις,είναι να
εναρμονιστείς μαζί της.
Τρία πράγματα στομώνουν την ψυχή σου, αρνητικότητα, αποδοκιμασία, και αστάθεια.
Θα εκπλαγείς ίσως αν ακούσεις πως η νευρική κατάρρευση είναι κάτι το ανύπαρκτο.
Τα νεύρα δεν καταρρέουν.Οι ανθρωποι το συνηθίζουν.
Ο προγραμματισμός δεν είναι απαραίτητα μια νοσηρή κατάσταση,αλλά το να ερωτευτείς τον
προγραμματισμό,αποτελεί πραγματική νεύρωση…μην αφήνεις το πρόγραμμά σου να γίνει
μεγαλύτερο από σένα.
Αν οι σκέψεις καλλιεργηθούν και αφομοιωθούν σωστά,θα μετατραπούν σε πραγματικότητα
στη ζωή σου.Οι σκέψεις είναι εξαιρετικά ισχυρά εφόδια.
Οι θετικές σκέψεις σε κράτουν σε αρμονία με το σύμπαν.Η αρμονία απλονεται μέσα σου με
τη σκέψη σου.Ο πρόγονος όλων των ενεργειών είναι μια σκέψη.
Κάθε ανθρώπινη δραστηριότητα αρχίζει με μια σκέψη,μια ιδέα,ένα όραμα,μια διανοητική
εικόνα.Από εκεί, υλοποιείται σε μορφή. Στον κόσμο της καθαρής σκέψης δεν υπάρχουν
σύνορα,άρα ούτε περιορισμοί. Δεν υπάρχει άγχος.Υπάρχουν μόνο ανθρωποι με αγχώδεις
σκέψεις.
Ρώτα τους παλαιούς.Δεν μπορει να υπαρξη κοινωνεία χωρίς ρίζες δεν μπορείς να χτίσεις χωρίς
θεμέλεια.Η΄Παράδοση αποτελή ο συνεκτικός κρίκος δεν μπορεί να σταθεί κοινωνεία χωρίς
παραδόσης .
ΟΙ ΣΚΕΨΕΙΣ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΛΕΣ ΣΠΟΡΟΙ ΠΟΥ ΦΥΤΕΥΕΙΣ.
ΕΞΕΛΙΣΣΕΣΑΙ ΣΕ ΑΥΤΟ ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΠΕΡΙΣΤΡΕΦΕΤΑΙ Η ΣΚΕΨΕΙ ΣΟΥ.
Η ΖΩΗ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝ ΟΙ ΣΚΕΨΕΙΣ ΜΑΣ.
ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΧΕΙΣ ΓΙΝΕΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΟΣΩΝ ΕΧΕΙΣ ΣΚΕΦΤΕΙ.
ΑΝ ΔΕΝ ΚΑΝΕΙΣ ΘΥΣΙΕΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΙΔΕΕΣ ΣΟΥ Η ΕΣΥ ΔΕΝ ΑΞΙΖΕΙΣ Η ΟΙ ΙΔΕΕΣ ΣΟΥ
Αν να κρατάς καλά μπορής το λογικό σου,όταν τριγύρω σου όλοι τα’χουν χαμένα και σ’εσέ
της ταραχής των ρίχνουν την αιτία.
Αν να εμπιστεύσαι μπορής τον ίδιο τον εαυτό σου,όταν ο κόσμος δεν σε πιστεύει κι αν μπορής
να του σχωρνάς αυτή τη δυσπιστία.
Να περιμένης αν μπορής δίχως να χάνης την υπομονή σου.
Κι αν άλλοι σε συκοφαντούν,να μη καταδεχτής ποτέ το ψέμα,κι αν σε μισούν,εσύ ποτέ σε
μίσος ταπεινό να μην ξεπέσης,μα να μην κάνης τον καλό ή τον πολύ σοφό στα λόγια.
Αν να ονειρεύεσαι μπορής και να μην είσαι δούλος των ονείρων,αν να στοχάζεσαι μπορής
δίχως να γίνη ο στοχασμός σκοπός σου,αν ν’αντικρίζης σου βαστά το θρίαμβο και τη συμφορά
παρόμοια κι όμοια να φέρνεσαι σ’αυτούς τους δυο τυραννικούς απατεώνες.
Αν σου βαστά η ψυχή ν’ακούς όποιον αλήθεια εσύ είχες ειπωμένη,παραλλαγμένη απ’τους
κακούς,για να’ναι για τους άμυαλους παγίδα,ή συντριμμένα να θωρής,όσα σου έχουν ρουφήξει
τη ζωή σου και πάλι να ξαναρχινάς να χτίζης μ’εργαλεία που’ναι φθαρμένα.
Αν όσα απόχτησες μπορής σ’ένα σωρό μαζί να τα μαζέψης και δίχως φόβο,μονομιάς κορώνα ή
γράμματα όλα να τα παίξης και να τα χάσης και απ’αρχής ατράνταχτος να ξεκινήσης πάλι και
να μη βγάλης και μιλιά ποτέ γι’αυτόν τον ξαφνικό χαμό σου.
Αν νεύρα και καρδιά μπορής και σπλάχνα και μυαλό και όλα να τα σφίξης,να σε δουλέψουν
ξαναρχής,κι ας είναι από πολύν καιρό σωσμένα και να κρατιέσαι πάντα ορθός όταν δε σου’χη
τίποτα απομείνει παρά μονάχα η θέληση κράζοντας σ’όλα αυτά<<βαστάτε>>.
Αν με τα πλήθη να μιλάς μπορής και να κρατάς την αρετή σου,με βασιλίαδες να γυρνάς δίχως
απ’τους μικρούς να ξεμακραίνης.
Αν μήτε φίλοι,μήτ’εχθροί μπορούνε πια ποτέ να σε πείραξουν,όλο τον κόσμο αν αγαπάς μά και
ποτέ να πάρα πολύ κανένα.
Αν του θυμού σου τις στιγμές,που φαίνεται αδυσώπητη η ψυχή σου,μπορείς ν’αφήσης να
διαβούν την πρώτη ξαναβρίσκοντας γαλήνη,δική σου θα’ναι τούτη η Γη,μ’όσα και μ’ότι
απάνω της και αν έχη, και κάτι ακόμα πιο πολύ.
ΑΝΔΡΑΣ ΑΛΗΘΙΝΟΣ ΘΑ’ΣΑΙ,ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ.
<<Ο μεγάλος αρχηγός της Ουάσιγκτον μας μηνάει πως θέλει να αγοράσει τη γη μας.Ο
μεγάλος αρχηγός μας μηνάει ακόμα λόγια φιλικά και καλής θέλησης.Καλοσύνη του…γιατί
ξέρομε πως αυτός λίγο χρειάζεται αντίστοιχα τη δική μας φιλία.Την προσφορά του θα τη
μελετήσουμε,γιατί ξέρουμε καλά πως,αν δεν το κάνομε,μπορεί ο λευκός να καταφέρει με τα
όπλα του να πάρει τη γη μας.
Αλλά πώς μπορείτε να αγοράζετε και να πουλάτε τον ουρανό,τη ζέστα της γης, Για μας είναι
παράξενο.Η δροσιά του αγέρα,ωστόσο,ή το άφρισμα του νερού δεν μας ανήκουν.Πώς
μπορείτε να τα αγοράσετε από μας.Κάθε μέρος της γης αυτής είναι ιερό για τον λαό μου.
Κάθε αστραφτερή πευκοβελόνα, κάθε αμμουδιά στις ακρογιαλιές,κάθε σύθαμπο στο σκοτεινό
δάσος,κάθε ξέφωτο και κάθε ζουζούνι που ζουζουνίζει είναι στην μνήμη και στην εμπειρία του
λαού μου ιερό.
Ξέρουμε πως ο λευκός δεν καταλαβαίνει τους τρόπους μας. Τα μέρη της γης,το ένα από το
άλλο,δεν κάνουν γι’αυτόν διαφορά γιατί είναι ένας ξένος που φτάνει τη νύχτα και παίρνει από
τη γη όλα όσα του χρειάζονται.Η γη δεν είναι αδελφός του,αλλά εχθρός που πρέπει να τον
κατακτήσει,και αφού το καταφέρει,πηγαίνει παρακάτω.Με την απληστία που τον βασανίζει,θα
καταπίει τη γη και θα αφήσει πίσω του μια έρημο.Η όψη που παρουσιάζουν οι πολιτείες σας
κάνουν κακό στα μάτια του ερυθρόδερμου.
Όμως αυτό μπορεί και να συμβαίνει, επειδή ο ερυθρόδερμος είναι άγριος και δεν
καταλαβαίνει.Αν αποφασίσω να δεχτώ αυτό που μου ζητάει,θα βάλω έναν όρο.Τα ζώα της γης
αυτής ο λευκός θα πρέπει να τα μεταχειριστεί σαν αδέλφια του.Τι είναι ο ανθρωπός χωρίς τα
ζώα.Αν όλα τα ζώα φύγουν από τη μέση,ο ανθρωπός θα πεθάνει από μεγάλη μέσα του
μοναξιά,γιατί όσα συμβαίνουν στα ζώα,τα ίδια συμβαίνουν και στον άνθρωπο.
Εμείς,ένα ξέρουμε,που ίσως μια μέρα ο λευκός να το ανακαλύξει,ο θεός μας είναι ο ίδιος
θεός.Μπορεί να νομίζετε πως Εκείνος είναι δικό σας,όπως ζητάτε να γίνει δική σας η γη.
Αλλά δεν το μπορείτε.Εκείνος είναι ο θεός των ανθρώπων.Και η αγάπη του είναι μοιρασμένη
απαράλλαχτα σε ερυθρόδερμους και λευκούς.Οι λευκοί θα περάσουν-και μπορεί μάλιστα
γρηγορότερα από άλλες φυλές.Όταν, όμως όλα τα βουβάλια σφαχτούν,όταν όλα τα άγρια
άλογα μερέψουν,όταν την ιερή γωνιά του δάσους τη γεμίσει το ανθρώπινο χνώτο και το θέαμα
των φουντωμένων λόφων το κηλιδώσουν τα σύρματα του τηλέγραφου,τότε πού θα βρεί το
φαράγγι και το ρουμάνι.Πού θα βρεί τον αϊτό.Και νιώθει ο λευκός τι συμαίνει να πεις έχε γεια
στο φαρί σου και στο κυνήγι.Σημαίνει το τέλος της ζωής και την αρχή του θανάτου.
Στις πολιτείες του λευκού,πουθενά δεν βρίσκεται μια γωνία να σταθείς για να ακούσεις τα
φύλλα στα δένδρα την άνοιξει ή το ψιθύρισμα που κάνουν τα ζουζούνια όταν πεταρίζουν τα
φτερά τους.Όμως μπορεί,επειδή,όπως είπα,είμαι άγριος και δεν καταλαβαίνω,μπορεί μόνο για
τον λόγο αυτό,ο αχός να ταράζει τ’αυτιά μου.Μα τι μένει άραγε από τη ζωή,όταν ένας
άνθρωπος δεν μπορεί να αφουκραστεί τη γλυκιά φωνή που βγάζει το νυχτοπούλι ή τα
κροάσματα των βατράχων ολόγυρα σ’ένα βάλτο μέσα στη νύχτα.
Ο ερυθρόδερμος προτιμάει το απαλόηχο αγέρι,δροσισμένο από την καταμεσήμερη βροχή ή
μοσχοβολημένο από το πεύκο.Του ερυθρόδερμου του είναι ακριβός ο αέρας,γιατί όλα,όλα
γύρω,μοιράζονται την ίδια πνοή-τα ζώα,τα δένδρα,οι άνθρωποι.
Ο λευκός δεν φαίνεται να δίνει προσοχή στον αέρα που αναπνέει.Σαν κάποιος που
χαροπαλεύει για μέρες πολλές και δεν οσμίζεται πια τίποτα.
Αν ξέραμε,μπορεί και να καταλαβαίναμε-αν ξέραμε τα όνειρα του λευκού,τις ελπίδες που
τραγουδάει στα παιδιά του τις μακριές χειμωνιάτικες νύχτες,τα οράματα που ανάβει στο μυαλό
τους,ώστε ανάλογα να ποσεύχονται για την αυριανή.Αλλά εμείς είμαστε άγριοι.Μας είναι
κρυφά τα όνειρα του λευκού.Και επειδή μας είναι κρυφά,θα εξακολουθήσουμε τον δρόμο μας.
Αν τα συμφωνήσουμε,θα το κάνομε για να εξασφαλίσουμε τις προστατευόμενες περιοχές που
μας τάξατε.Εκεί θα ζήσουμε ίσως,τις μετρημένες μέρες μας,όπως εμείς θα το θελήσουμε.
Όταν ο τελευταίος ερυθρόδερμος θα λείψει από την γη και άπο τη μνήμη δεν θα απομείνει
παρά ο ίσκιος από ένα σύννεφο που ταξιδεύει στον κάμπο,οι ακρογιαλιές αυτές και τα δάση θα
φυλάνε ακόμα τα πνεύματα του λαού μου.Γιατί αυτή τη γη την αγαπούν όπως το βρέφος
αγαπάει το χτύπο της καρδιάς της μάνας.Αν σας πουλήσουμε τη γη μας, αγαπήστε την καθώς
την αγαπήσαμε εμείς,φροντίστε την καθώς την φροντίσουμε εμείς,κρατήστε ζωντανή στον
λογισμό σας τη μνήμη της γης όπως βρίσκεται τη στιγμή που την παίρνετε και με όλη σας τη
δύναμη,με όλη την τρανή δύναμή σας,με όλη την καρδιά σας,διατηρήστε την για τα παιδιά σας
και αγαπήστε την όπως ο θεός αγαπάει όλους μας.Εμείς ένα ξέρουμε-ο θεός σας είναι ο ίδιος
θεός.Η γη του είναι ακριβή. Ακόμα και ο λευκός δεν γίνεται να απαλλαγεί από την κοινή
μοίρα>>.