Professional Documents
Culture Documents
ΑΓΝΩΣΤΑ ΚΕΙΜΕΝΑ
ΑΓΝΩΣΤΑ ΚΕΙΜΕΝΑ
ΑΤΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ
4
Κείμενο 1
ἐνθάδε καί ἄλλοθι γεγόνασιν, οἶμαι δέ και ἔσονται καλοί κἀγαθοί ταύτην τήν
ἀρετήν τήν τοῦ δίκαίως διαχειρίζειν ἅ ἄν τᾁς ἐπιτρέπῃ· εἷς δέ καί πάνυ
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
5
ΛΕΞΙΛΟΓΙΟ
ὁ πονηρός = ο φαύλος
ἄγαμαι τινος = θαυμάζω κάποιον
ἐν ἐξουσίᾳ εἰμί (γίγνομαι) = έχω (αποκτώ δύναμη)
ἐπιτρέπω τινί τι = αναθέτω, εμπιστεύομαι σε κάποιον κάτι
ὁ ἐλλόγιμος = ο φημισμένος
ὁ δυνάστης = ο δυνατός, ο αφέντης
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ
6
Κείμενο 2
Οὐκ ἄρξασθαι μοι δοκεῖ ἄπορον εἶναι, ὦ ἄνδρες δικασταί, τῆς κατηγορίας,
δοκοῦμεν πείσεσθαι ἤ ἐν τῷ πρό τοῦ χρόνῳ. Πρότερον μέν γάρ ἔδει τήν
ἔχθραν τούς κατηγοροῦντας ἐπιδεῖξαι, ἥτις εἴη πρός τούς φεύγοντας, νυνί δέ
παρά τῶν φευγόντων χρή πυνθάνεσθαι, ἥτις εἴη αὐτοῖς πρός τήν πόλιν
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
________________________________________________
7
ΛΕΞΙΛΟΓΙΟ
ἄπορον εἶναι =είναι δύσκολο, ακατόρθωτο.
ἀπαγορεύω =κουράζομαι, εξαντλούμαι (αμετάβατο).
ἐπιλείπει ὁ χρόνος = ο χρόνος δεν αρκεί.
ὁ πρό τοῦ χρόνος =το παρελθόν.
ἐξαμαρτάνω =διαπράττω αδίκημα, αστοχώ.
ἄρχω, ἄρχομαι τινός =αρχίζω κάτι.
ἄρχομαι (παθ.) =κυβερνιέμαι.
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ
8
Κείμενο 3
Καίτοι σκέψασθε πῶς ἐπί τῶν προγόνων ταῦτ' εἶχεν· οὐ γάρ ἀλλοτρίοις ὑμῖν
Μιλτιάδην τόν ἡγούμενον Μαραθῶνι καί πολλούς ἄλλους, οὐκ ἴσα τοῖς νῦν
ὑπερηγάπων), ἀλλ' ὡς οὐδέν αὑτῶν κρείττους ὄντας, οὕτως ἐτίμων. Καί γάρ
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
9
ΛΕΞΙΛΟΓΙΟ
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ
10
Κείμενο 4
Καί γάρ πολέμους καί στάσεις καί μάχας οὐδέν ἄλλο παρέχει ἤ τό σῶμα καί
αἱ τούτου ἐπιθυμίαι. Διά γάρ τήν τῶν χρημάτων κτῆσιν πάντες οἱ πόλεμοι
πάντα ταῦτα. Τό δ' ἔσχατον πάντων, ὅτι, ἔαν τις ἡμῖν καί σχολή γένηται ἀπ'
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________
____________________________________________________________
11
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ
12
Κείμενο 5
τεῖχος περιαιρεῖν, λέγοντες ὅτι οὐκ ἄν πιστεύσειαν ἄλλως αὐτοῖς μή σύν τοῖς
᾿Αργείοις σφῶν αὐτοῖς πολεμούντων, καί ὡς ἔστι μέν ὅτε οὐδέ συστρατεύοιεν
συστρατεύοιεν.
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
13
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ
14
Κείμενο 6
ὥσπερ οἴομαι, οὐδ' ὑμεῖς, οὔτε κατακεῖσθαι ἔτι, ὁρῶν ἐν οἵοις ἐσμέν. Οἱ μέν
γάρ πολέμιοι δῆλον ὅτι οὐ πρότερον πρός ἡμᾶς τόν πόλεμιον ἐξέφηναν, πρίν
ἀδελφοῦ καί τεθνηκότος ἤδη ἀποτεμών τήν κεφαλήν καί τήν χεῖρα
ἀνεσταύρωσεν· ἡμεῖς δε, οἷς κηδεμών μέν οὐδείς πάρεστιν, ἐστρατεύσαμεν δ'
δυναίμεθα, τί ἄν οἰόμεθα παθεῖν; ..... ἀλλ' ὅπως τοι μή ἐπ' ἐκείνῳ γενησόμεθα
πάντα ποιητέον.
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________
15
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ
16
Κείμενο 7
Εἶτα προπηλακίζουσιν ὑμᾶς ἰδίᾳ τοῖς λόγοις, ὡς αὐτοί καλοί καί ἀγαθοί,
πονηρῶν καί ἀχαρίστων οἰκετῶν τρόπους ἔχοντες. Καί γάρ ἐκείνων, ὦ ἄνδρες
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
17
ΛΕΞΙΛΟΓΙΟ
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ
18
Κείμενο 8
᾿Αντί μέν γάρ τοῦ γονέας εὖ ποιεῖν, κακῶς οὗτος τόν ἑαυτοῦ πατέρα
τοσοῦτον δ' ἀπολέλοιπε τοῦ πατρός μνῆμά τί ἔχειν, ὦ ᾿Αθηναῖοι, δεῖξαι, ὥστε
ἐποίησεν αὐτῷ· τῶν δ' ἄλλων ᾿Αθηναίων εἰσφερόντων ἐκ τῶν ἰδίων, οὗτος
οὐδέ τῶν δημοσίων καί ὧν ὦφλεν το ἀργύριον ἅπαν ἐκτέτεικεν. ῾Απλῶς δ'
εἰπεῖν, ἐναντία τοῖς νόμοις ἅπασι πράττων διατετελέκε, καί τοῦτον μόνον ἡ
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
19
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ
20
Κείμενο 9
Πρίν μέν τήν ἀπόστασιν τῶν Μυτιληναίων γενέσθαι, ἔργῳ ἐδείκνυε τήν
συνεξαμαρτεῖν. Τήν μέν οὖν γνώμην ἔτι καί ἐν ἐκείνοις ὅμοιος ἦν εἰς
ὑμᾶς,τήν δέ εὔνοιαν οὐκέτι ἦν ἐπ᾿ ἐκείνῳ τήν αὐτήν εἰς ὑμᾶς παρέχεσθαι.
Οὔτε γάρ ἐκλιπεῖν τήν πόλιν εὐρόπως εἶχεν αὐτῷ· ἱκανά γάρ ἦν τά ἐνέχυρα
ἅ εἴχετο αὐτοῦ, οἵ τε παῖδες καί τά χρήματα· τοῦτο δ' αὖ μένοντι πρός τήν
πόλιν αὐτῷ ἀδυνάτως εἶχεν ἰσχυρίζεσθαι. ᾿Επεί δ' ὑμεῖς τούς αἰτίους τούτων
ἄδειαν ἐδώκατε οἰκεῖν τήν σφετέραν αὐτῶν, οὐκ ἔστιν ὅ,τι αὐτῷ ἡμάρτηται.
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________
____________________________________________________________
21
ΛΕΞΙΛΟΓΙΟ
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ
22
Κείμενο 10
πρότερον ἐκ τῆς ῾Ελλάδος αἱ πρεσβεῖαι, κατά πόλεις ἕκαστοι παρ' ἡμῶν τήν
ἀγωνίζεται, ἀλλ' ἤδη περί τοῦ τῆς πατρίδος ἐδάφους. Καί ταῦθ' ἡμῖν
προσδέχεσθαι· λέξω δέ κἀγώ τά ἔπη· διά τοῦτο οἶμαι ἡμᾶς παῖδας ὄντας τάς
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
23
ΛΕΞΙΛΟΓΙΟ
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ
24
Κείμενο 11
Λουκιανός, ᾿Ανάχαρσις, 22
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
25
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ
26
Κείμενο 12
᾿Ολύνθιοι μέν καί νησιῶται ὑπέρ τῆσδε τῆς γῆς ἀποθνῄσκουσι μαχόμενοι
διά τούς προγόνους ἀξιώσεις μου πλέον ἔχειν, ὅτι τόν τὐραννον ἀπέκτειναν.
᾿Εγω δ' ἐκείνους μέν ἐπαινῶ, σοί δέ οὐδέν ἡγοῦμαι τῆς ἐκείνων ἀρετῆς
μετεῖναι.Πρῶτονμέν γαρ εἵλου ἀντί τῆς ἐκείνων δόξης τήν ἡμετέραν οὐσίαν
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
27
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ
1. Να αναγνωριστούν γραμματικά και να μεταφερθούν στην ίδια πτώση του
αντίθετου αριθμού οι αντωνυμίες του κειμένου.
28
Κείμενο 13
διαβαλλόντων ἕνα, ᾧ μετέμελεν ἤδη, καί ἄλλους, εἴ πως πείσειαν τάς ναῦς
ὥρμουν ἐν τῇ Μαλέᾳ πρός βορέαν τῆς πόλεως· οὐ γάρ ἐπίστευον τοῖς ἀπό
διά τοῦ πελάγους κομισθέντες αὐτοῖς ἔπρασσον ὅπως τις βοήθεια ἥξει.
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
29
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ
30
Κείμενο 14
Εἰ δέ τις οἴεται τούς οὐκ εὖ πεφυκότας μαθήσεως καί μελέτης τυχόντας ὀρθῆς
μέν γάρ ἀρετήν διαφθείρει ῥᾳθυμία, φαυλότητα δ' ἐπανορθοῖ διδαχή· καί τά
πόνος ἐστίν, ἐπί πολλά τῶν γιγνομένων ἐπιβλέψας. Σταγόνες μέν γάρ
ὕδατος πέτρας κοιλαίνουσι, σίδηρος δε καί χαλκός ταῖς ἐπαφαῖς τῶν χειρῶν
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
31
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ
32
Κείμενο 15
Δέομαι δ' ὑμῶν, ὦ ᾿Αθηναῖοι, ἀκοῦσαί μου τῆς κατηγορίας διά τέλους καί μή
ἄχθεσθαι ἐάν ἄρξωμαι ἀπό τῶν τῇ πόλει τότε συμβάντων,ἀλλά τοῖς αἰτίοις
ἐκκλησίαν, ἐψηφίσατο ὁ δῆμος παῖδας μέν καί γυναῖκας ἐκ τῶν ἀγρῶν εἰς τα
᾿Αθηναίων καί τῶν ἄλλων τῶν οἰκούντων ᾿Αθήνησι, καθ' ὅ,τι ἄν αὐτοῖς δοκῇ.
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
33
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ
34
Κείμενο 16
γοῦν οὕτως, ὡς οὐδ' ἄν εἷς δοῦλος ὑπό δεσπότῃ διαιτώμενος μείνειε· σῖτά τε
σῖτῇ καί ποτά πίνῃς τά φαυλότατα καί ἱμάτιον ἠμφίεσαι φαῦλον, ἀνυπόδητος
τε καί ἀχίτων διατελεῖς. Εἰ οὖν ὥσπερ καί τῶν ἄλλων ἔργων οἱ διδάσκαλοι
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
35
ΛΕΞΙΛΟΓΙΟ
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ
36
Κείμενο 17
βαρβάροις μόνον τοῖς ἐπί τῆς Εὐρώπης κατοικοῦσι πολεμῶν διατελῇς, ἀλλ'
ὅπως ἄν ἐν τούτοις γυμνασθείς καί λαβών ἐμπειρίαν καί γνωσθείς ὁποῖος εἶ,
βούλεταί σε προαγαγεῖν.
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
37
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ
38
Κείμενο 18
῞Απαντας γάρ ὑμᾶς οἶμαι τοῦτό γε αὐτό μνημονεύειν, ὅθ' οἱ πρέσβεις οἱ τῶν
Εὐβοέων ἐπειδή περί τῆς πρός αὐτούς εἰρήνης τῷ δήμῳ διελέχθησαν, εἶπον
διαλύσασθαι πρός ὑμᾶς καί εἰρήνην ἄγειν.Οὐ πολλῷ δ' ὕστερον χρόνῳ
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
39
ΛΕΞΙΛΟΓΙΟ
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ
3. α. Πολλῷ: να κλιθεί ο συγκριτικός βαθμός στο θηλυκό γένος και στους δύο
αριθμούς
β. ῾Εάλω, οἶμαι: να κλιθεί ο ενικός των εγκλίσεων στον ίδιο χρόνο, στην
ίδια φωνή και διάθεση
40
Κείμενο 19
Τοῦ γάρ Φωκικοῦ συστάντος πολέμου, οὐ δι' ἐμέ (οὐ γάρ ἔγωγ' ἐπολιτευόμην
ἐφησθῆναι παθοῦσιν, οὐκ ἀλόγως οὐδ' ἀδίκως αὐτοῖς ὀργιζόμενοι· οἷς γάρ
ἀνελεῖν αὐτούς, οὔθ' οἱ πρότερον δι' ἐκείνων ἄρχοντες κύριοι τῶν πόλεων
ἦσαν, ἀλλά τίς ἦν ἄκριτος καί παρά τούτοις τοῖς ἄλλοις ἅπασιν ἔρις καί
ταραχή.
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
41
ΛΕΞΙΛΟΓΙΟ
ὁ ἄκριτος = ο συγκεχυμένος, ο συνεχής, αυτός που δεν έχει κριθεί, αυτός που
δεν έχει κρίση (ενεργ.)
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ
42
Κείμενο 20
ἀνδράσι καί κινδυνεύειν οὐκ ἐβούλοντο ἤ ὑπό λιμοῦ παθεῖν αὐτούς ἤ ὑπό
σπονδαί τοιαίδε.
Θουκυδίδης, Δ΄,15
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
43
ΛΕΞΙΛΟΓΙΟ
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ
44
Κείμενο 21
ναυμαχίᾳ ὀλίγον πρό τοῦ λιμένος ἔπειτα καταδιωχθέντες ὑπό τῶν ᾿Αττικῶν
Θουκυδίδης, Γ',4
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
45
ΛΕΞΙΛΟΓΙΟ
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ
46
Κείμενο 22
ἐποιήσαντο, καί τήν ἐς τήν ᾿Αττικήν ἐσβολήν τοῖς τε ξυμμάχοις παροῦσι κατά
τάχος ἔφραζον ἰέναι ἐς τόν ᾿Ισθμόν τοῖς δύο μέρεσιν ὡς ποιησόμενοι, καί
ὑπεροίσοντες ἐκ τῆς Κορίνθου ἐς τήν πρός ᾿Αθήνας θάλασσαν καί ναυσί καί
Θουκυδίδης, Γ,'15
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
__________
47
ΛΕΞΙΛΟΓΙΟ
ὁ ὁλκός = το μηχάνημα
κατά τάχος = γρήγορα, αμέσως
ἐν ἀρρωστίᾳ εἰμί= είμαι άρρωστος, αδυνατώ
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ
48
Κείμενο 23
πρέσβεις. Οὕς οἱ Μήλιοι πρός μέν τό πλῆθος οὐκ ἤγαγον, ἐν δέ ταῖς ἀρχαῖς
Θουκυδίδης, V 84, 2 - 3
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
49
ΛΕΞΙΛΟΓΙΟ
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ
50
Κείμενο 24
κατηγορίαν καί λέγων, ὡς οὐδέν ἐκ τῶν πληγῶν κακόν ἔπαθον, ἀλλά μείζους
ποιοῦμαι τούς λόγους ἤ κατά τήν ἀξίαν τῶν γεγενημένων. ᾿Εγώ δ' εἰ μέν
μηδεμία προσῆν ὕβρις τοῖς πεπραγμένοις, οὐκ ἄν ποτ' εἰσῆλθον εἰς ὑμᾶς· νῦν
δέ οὐχ ὑπερ τῆς ἄλλης βλάβης τῆς ἐκ τῶν πληγῶν γενομένης ἀλλ' ὑπέρ τῆς
αἰκίας καί τῆς ἀτιμίας ἥκω παρ' αὐτοῦ δίκην ληψόμενος, ὑπέρ ὧν προσήκει
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
51
ΛΕΞΙΛΟΓΙΟ
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ
52
Κείμενο 25
πράττειν. Εἰκός γάρ καί τήν τῶν θεῶν εὔνοιαν γενέσθαι μετά τούτων, εἴπερ
καλῶς πολιτεύεσθαι καί σωφρόνως ζῆν καί μέχρι θανάτου μάχεσθαι τοῖς
πολεμίοις ἐθέλειν καί μηδέν οὕτω δεινόν νομίζειν, ὡς τό κακῶς ἀκούειν ὐπό
τῶν πολιτῶν· ἅ μᾶλλον ἡμῖν ἤ τοῖς ἄλλοις ἀνθρώποις ὑπάρχει. Μεθ' ὧν ἐγώ
πολύ ἄν ἥδιον πολεμοίην ἤ μετά πολλῶν μυριάδων· οἶδα γάρ καί τούς
πρώτους ἡμῶν εἰς ταύτην τήν χώραν ἀφικομένους οὐ τῷ πλήθει τῶν ἄλλων
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
53
ΛΕΞΙΛΟΓΙΟ
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ
54
Κείμενο 26
ἥν ἔχουσιν. Οὐ γάρ τοῦτο δεῖ λέγειν, ἀλλ' ὡς οὐκ ἐξέπλευσεν οὐδέ τήν πόλιν
ἀγαγεῖν τήν τιμωρίαν, ἵνα ἐπειδή τόν εὐκλεᾶ κίνδυνον ἔφυγε, τοῦ ἀκλεοῦς
καί ἀδόξου θανάτου τύχοι, καί οὕς προὔδωκε, τούτοις ὑποχείριον αὑτόν
δίδωσιν.
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
55
ΛΕΞΙΛΟΓΙΟ
ἀναίδεια = αδιαντροπιά
ἑτέρωθι = σε άλλο μέρος
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ
56
Κείμενο 27
χώραν αὐτῶν ἔδοξε στρατεύειν ἐπί τήν πόλιν ἡμῶν καί ἡμῶν τούς προγόνους
τοῦ θεοῦ αὐτοῖς ὅτι τήν πόλιν αἱρήσουσιν, ἐάν μή τόν βασιλέα τῶν
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
57
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ
3. ἐπηρώτων: να κλιθεί η προστακτική του ενεστώτα και του αορίστου β' στην
ίδια φωνή και διάθεση.
58
Κείμενο 28
ὀλιγαρχιῶν ἀπιστία καί ἡ μετά τῶν ὅπλων φρουρά. Φυλακτέον δή τοῖς μέν
νόμῳ τάς πολιτείας καταλύοντας, ὑμῖν δέ τοῖς τήν ἴσην καί ἔννομον
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
59
ΛΕΞΙΛΟΓΙΟ
ὁ ἐφεστηκώς = ο άρχοντας
ἄνισος πολιτεία = oλιγαρχική πολιτεία
τά τῶν δημοκρατουμένων σώματα = τη ζωή αυτών που διοικούνται
δημοκρατικά
ὁμολογῶ = συμφωνώ, παραδέχομαι, μιλώ (λέω) τα ίδια με κάποιον, (παθ):
γίνομαι παραδεκτός
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ
60
Κείμενο 29
῎Αξιον τοίνυν, ὦ ἄνδρες ᾿Αθηναῖοι, κἀκεῖνο ἐξετάσαι πῶς ποθ᾿ οἱ πάλαι τάς
τιμάς ἔνεμονκαί τάς δωρεάς τοῖς ὡς ἀληθῶς εὐεργέταις, καί ὅσοι πολῖται
τύχοιεν ὄντες καί ὅσοι ξένοι.Κἄν μέν ἴδητ᾿ ἐκείνους ἄμεινον ὑμῶν, καλόν τό
Μιλτιάδην τόν ἡγούμενον Μαραθῶνι καί πολλούς ἄλλους οὐκ ἴσα τοῖς νῦν
Οὐκ ἄρα τοῖς ἑαυτούς ἀγαθόν τι ποιοῦσι χάριν εἶχον; Σφόδρα γε, ὦ ἄνδρες
᾿Αθηναῖοι, καί ἀπεδίδοσάν γε καί ἑαυτῶν κἀκείνων ἀξίαν· ὄντες γάρ πολλοῦ
ἀνθρώποις καί πρός ἀλήθειαν βουλομένοις σκοπεῖν πολύ μείζων τιμή τῆς
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
__
61
ΛΕΞΙΛΟΓΙΟ
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ
2. ῎Ιδητε: να κλίνετε τον αόριστο ευκτικής και προστακτικής στην ίδια φωνή
και διάθεση.
62
Κείμενο 30
Λέξω δ᾿ οὔτε καινόν οὔτε περιττόν οὐδέν οὔτ᾿ἴδιον, ἀλλ᾿ ὅ πάντες ὑμεῖς ἴσθ᾿
ὁμοίως ἐμοί. Εἰ γάρ τις ὑμῶν ἐξετάσαι βούλεται τί ποτ᾿ ἐστί τό αἴτιον καί τό
ποιοῦν τήν βουλήν συλλέγεσθαι, τόν δῆμον εἰς τήν ἐκκλησίαν ἀναβαίνειν, τά
δικαστήρια πληροῦσθαι, τάς ἕνας ἀρχάς ταῖς νέαις ἑκούσας ὑπεξιέναι, καί
πάντα δι᾿ ὧν ἡ πόλις οἰκεῖται καί σῴζεται γίγνεσθαι, τούς νόμους εὑρήσει
οἴχεται, ἀλλ᾿ οὐδ᾿ ὁ βίος ἡμῶν τοῦ τῶν θηρίων οὐδέν ἄν διενέγκαι. Τί γάρ ἄν
τοῦτον αὐτόν οἴεσθε ποιεῖν λυθέντων τῶν νόμων, ὅς ὄντων κυρίων τοιοῦτός
ἐστιν;
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
63
ΛΕΞΙΛΟΓΙΟ
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ
64
Κείμενο 31
καί δυστυχοῦντας, ἀλλά πρός τό παρόν ἀεί βουλεύεσθαι καί ταῖς τύχαις
καιροῖς ἀλλά τό συμφέρον ζητεῖν. ᾿Εγώ δέ περί μέν τῶν ἄλλων ὁμολογῶ
λέγων πείσειεν. ῾Ορῶ γάρ καί τούς νόμους ἕνεκα τούτου κειμένους καί τούς
τό τέλος ἅπαντας εἰληφότας, ὅλως δέ τόν βίον τόν τῶν ἀνθρώπων διά μέν
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
65
ΛΕΞΙΛΟΓΙΟ
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ
2. ᾿Απολλύμενον: να γραφεί το β' ενικό και γ' πληθυντικό της οριστικής και
ευκτικής όλων των χρόνων στην ενεργητική και μέση φωνή.
66
Κείμενο 32
τῶν περί τήν φιλοσοφίαν διατριβόντων. Τίς γάρ οὐκ ἄν μισήσειεν ἅμα καί
σοφίᾳ δόξαν εἰληφώς καί τούς θεούς πεποίηκεν ἔστιν ὅτε βουλευομένους
ὑπέρ αὐτῶν οὐ τήν ἐκείνων γνώμην εἰδώς, ἀλλ᾿ ἡμῖν ἐνδείξασθαι βουλόμενος
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
67
ΛΕΞΙΛΟΓΙΟ
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ
68
Κείμενο 33
τοσαύτης δαπάνης. Οὕτω γάρ εὐτελής ἦν, ὥστε οὐκ οἶδ᾿ εἴ τις οὕτως ἄν ὀλίγα
ἐχρῆτο, ὅσον ἡδέως ἤσθιε, καί ἐπί τοῦτο οὕτω παρεσκευασμένος ᾔει, ὥστε τήν
ἐπιθυμίαν τοῦ σίτου ὄψαν αὐτῷ εἶναι· ποτόν δέ πᾶν ἡδύ ἦν αὐτῷ διά τό μή
διψῶντας πίνειν· καί γάρ τά λυμαινόμενα γαστέρας καί κεφαλάς καί ψυχάς
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
69
ΛΕΞΙΛΟΓΙΟ
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ
70
Κείμενο 34
ὄντι εὖ λέγεται· ὅτῳ γάρ ἂνδρί εἰς ἑαυτόν ἀνήρτηται πάντα τά πρός
ἄριστα παρεσκεύασται ζῆν, οὗτος ἐστίν ὁ σώφρων καί οὗτος ὁ ἀνδρεῖος καί
ἡμετέρους εἶναι καί βουλόμεθα καί φαμέν, καί ἡμᾶς αὐτούς νῦν παρέχομεν
παρόντι.
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
71
ΛΕΞΙΛΟΓΙΟ
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ
72
Κείμενο 35
῎Εχων δέ πολλάς καί καλάς πράξεις περί τῶν προγόνων εἰπεῖν, σκοποῦμαι
τίνα τρόπον διαλεχθῶ περί αὐτῶν. Μέλει γάρ μοι τούτων μᾶλλον ἤ τῶν
λόγος παράδοξος μέν τοῖς πολλοῖς, ὁμοίως δ᾿ ἀληθής τοῖς ἄλλοις. ῎Αρτι μέν
οὖν ἠπόρουν, ποτέρων διεξίω πρότερον τούς κινδύνους καί τάς μάχας τάς
Σπαρτιατῶν ἤ τάς τῶν ἡμετέρων· νῦν δέ προαιροῦμαι λέγειν τάς ἐκείνων, ἵν᾿
ἐν ταῖς καλλίοσι καί δικαιοτέραις καταλύω τόν λόγον τόν περί τούτων.
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
73
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ
β. Να κλίνετε τον αόριστο της προστακτικής στην ίδια φωνή και διάθεση
των βαρύτονων ρηματικών τύπων του κειμένου που ανήκουν στην α'
συζυγία.
74
Κείμενο 36
Μετά τήν πρός Κάλχους μάχην οἱ πολέμιοι οὐκέτι ἵστανται, ἀλλά ἄλλος
καί τοῦ μέλιτος ὅσοι ἔφαγον τῶν στρατιωτῶν πάντες ἄφρονές τε καθίσταντο
καί ἤμουν καί ὀρθός οὐδείς ἐδύνατο ἵστασθαι·οἱ μέν γάρ ὀλίγον ἐσθίοντες
ὑστεραίᾳ ἀπέθανε μέν οὐδείς, ἀμφί δέ τήν αὐτήν ὥραν τῆς νόσου
φαρμακοποσίας.
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
75
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ
76
Κείμενο 37
φέροντας καί ἄγοντας τήν ᾿Ιωνίαν καί ζῶντας ἀπό τούτου. Πυθόμενος δέ ὅτι
εἴη αὐτῷ καταγωγή, ὁπότε ἀφικνοῖτο, ἀπῆλθεν εἰς ῎Εφεσον, ἥ ἀπέχει ἀπό
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
77
ΛΕΞΙΛΟΓΙΟ
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ
78
Κείμενο 38
Παῖς μέγας μικρόν ἔχων χιτῶνα παῖδα μικρόν μέγαν ἔχοντα χιτῶνα ἐκδύσας
τόν μέν αὐτοῦ ἐκεῖνον ἠμφίεσε, τόν δ' ἐκείνου αὐτός ἐνέδυ. ᾿Εγώ οὖν τούτοις
ἔχειν. ᾿Εν δέ τούτῳ με ἔπαισεν ὁ διδάσκαλος, λέξας ὅτι, ὁπότε μέν τοῦ
ἁρμόττοντος εἴην κριτής, οὕτω δέοι ποιεῖν, ὁπότε δέ κρῖναι δέοι ποτέρου ὁ
χιτών εἴη,τοῦτο ἔφη σκεπτέον εἶναι τίς κτῆσις δικαία ἐστί, πότερα τόν βίᾳ
τό μέν νόμιμον δίκαιον εἶναι, τό δέ ἄνομον βίαιον, σύν τῷ νόμῳ ἐκέλευεν ἀεί
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
79
ΛΕΞΙΛΟΓΙΟ
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ
80
Κείμενο 39
Καί εἰς τοσοῦτον εἰσί τόλμης ἀφιγμένοι ὥστε ἥκουσιν ἀπολογησόμενοι, καί
λέγουσιν ὡς οὐδέν κακόν οὐδ' αἰσχρόν εἰργασμένοι εἰσίν. ᾿Εγώ δ' ἐβουλόμην
ἐλάχιστον μέρος. Νῦν δέ οὔτε πρός τήν πόλιν αὐτοῖς τοιαῦτα ὑπάρχει οὔτε
πρός ἐμέ· τόν ἀδελφόν γάρ μου, ὥσπερ καί πρότερον εἶπον, ᾿Ερατοσθένης
ἀπέκτεινεν, οὔτε αὐτός ἰδίᾳ ἀδικούμενος οὔτε εἰς τήν πόλιν ὁρῶν
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
81
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ
82
Κείμενο 40
ἐγώ δέ παραινῶ, ἀμφοτέραις ἀεί ταῖς πολιτείαις συμφέρει. ῎Ιστε γάρ ᾿Επιγένη
καί Δημοφάνη καί Κλεισθένη ἰδίᾳ μέν καρπωσαμένους τάς τῆς πόλεως
δημεῦσαι τάς οὐσίας, τούς δ' ἐξελάσαι καί ἀτιμῶσαι τῶν πολιτῶν· τοιοῦτοι
γάρ ἦσαν ὥστε τούς μέν ἡμαρτηκότας ἀργύριον λαμβάνοντες ἀφιέναι, τούς
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
83
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ
84
Κείμενο 41
Γνοίης δ᾿ ἄν, ὅτι τοῦθ᾿ οὕτως ἔχει, ἐν ἄλλοις τε πολλοῖς καί δή καί ἐν τοῖς
οὔτε ζημίαις πάνυ τι θέλουσιν εἴκειν οὔτε δώροις ἐπαίρεσθαι. Οὐδέ γάρ δῶρα
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
85
ΛΕΞΙΛΟΓΙΟ
οἱ κάμνοντες = οι άρρωστοι
ἐπιτάττω = προστάζω, διατάζω, παραγγέλλω
ἀπολείπομαι τινος = εγκαταλείπω, απομακρύνομαι
εἴκω = υποχωρώ, υποτάσσομαι
ἐπαίρω = υψώνω, εξεγείρω
ἐπαίρομαι = εξεγείρομαι, υπερηφανεύομαι, παρασύρομαι
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ
86
Κείμενο 42
Πολλά καί δεινά συνειδώς Σίμωνι,ὦ βουλή,οὐκ ἄν ποτ' αὐτόν εἰς τοσοῦτο
τόλμης ἡγησάμην ἀφικέσθαι, ὥστε ὑπέρ ὧν αὐτόν ἔδει δοῦναι δίκην, ὑπερ
ὅρκον διομοσάμενον εἰς ὑμᾶς ἐλθεῖν. Εἰ μέν οὖν ἄλλοι τινές ἔμελλον περί
παρασκευαί καί τύχαι ἐνίοτε τοιαῦτα γίγνονται, ὥστε πολλά καί παρά
γνώμην ἀποβαίνειν τοῖς κινδυνεύουσιν· εἰς ὑμᾶς δ' εἰσελθών ἐλπίζω τῶν
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
87
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ
88
Κείμενο 43
Νῦν δέ τίς οὐκ ἀθυμήσειεν ὅταν ὁρᾷ τούς μέν περί τά Τρωϊκά καί τούς
μέγιστον κακόν τοῖς ἔχουσιν ἐστιν· οὕτω γάρ τινες δυσκόλως πεφύκασιν,
νοῦν ἔχοντας τοῖς οὕτω κακῶς φρονοῦσιν, ἀλλά τῶν μέν τοιούτων
ἀμελητέον, τούς δ' ἄλλους ἐθιστέον ἀκούειν περί ὧν καί λέγειν δίκαιον ἐστί,
ἄλλως τε ἐπειδή καί τάς ἐπιδόσεις γιγνομένας καί τῶν τεχνῶν καί τῶν ἄλλων
ἁπάντων ἴσμεν οὐ διά τούς ἐμμένοντας τοῖς καθεστῶσιν, ἀλλά διά τούς
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
89
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ
90
Κείμενο 44
κατηγοροῦντα νόμον τινός οὐκ ἐπιτήδειον θέντος. Λέγεται γάρ τοῖς δικασταῖς
αὐτόν εἰπεῖν, ἐπειδή τἆλλα κατηγόρησεν, ὅτι νόμος ἐστίν ἁπάσαις ὡς ἔπος
εἰπεῖν ταῖς πόλεσιν, ἐάν τίς τό νόμισμα διαφθείρῃ, θάνατον τήν ζημίαν εἶναι.
φῆσαι τούς δικαστάς, εἰπεῖν ὅτι αὐτός ἡγεῖται ἀργύριον μέν νόμισμα εἶναι
ἡγοῖτο νόμισμα τῆς πόλεως εἶναι. Δεῖν δή τούς δικαστάς πολλῷ μᾶλλον, εἴ τις
ὅ τῆς πόλεως ἐστί νόμισμα, τοῦτο διαφθείρει καί παράσημον εἰσφέρει μισεῖν
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
91
ΛΕΞΙΛΟΓΙΟ
ὁ παράσημος = ο παραποιημένος, ο κίβδηλος
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ
92
Κείμενο 45
Πρῶτον μέν γάρ οὐκ ἔφθασαν ἀλλήλοις πλησιάσαντες καί περί πλείονος
ἄλλων ὁμονοοῦντες ἅπαντα τόν χρόνον διετέλεσαν καί περί τῆς ἡμετέρας
πόλεως τήν αὐτήν γνώμην εἶχον. ῾Ορῶντες γάρ αὐτήν ὑπό Λακεδαιμονίοις
Λακεδαιμόνιοι παρεσκεύασαν· ἄρχοντες γάρ τῶν ῾Ελλήνων καί κατά γῆν καί
κατά θάλατταν εἰς τοῦτ' ἀπληστίας ἦλθον ὥστε καί τήν ᾿Ασίαν κακῶς ποιεῖν
ἐπεχείρησαν.
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
____________________________________________________________
93
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ
1. ἔφερον, ἀπαλλάξουσιν: να γράψετε το β' ενικό και το γ' πληθυντικό της
οριστικής και της προστακτικής παθητικού αορίστου και παρακειμένου.
3. σφᾶς αὐτούς: να κλίνετε την αντωνυμία στο γ' πρόσωπο και στα τρία
γένη.
4. ἡμετέρας: να γράψετε τις αντίστοιχες αντωνυμίες β' και γ' προσώπου για
έναν και για πολλούς κτήτορες.
5. ταχύν: να κλιθεί στον ενικό, στο αρσενικό και θηλυκό γένος και να γραφεί
η αιτιατική και κλητική ενικού στο θηλυκό του συγκριτικού.
94
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΕΡΓΑ ΑΠΟ ΤΑ ΟΠΟΙΑ
ΠΡΟΕΡΧΟΝΤΑΙ ΤΑ ΕΠΙΛΕΓΜΕΝΑ ΚΕΙΜΕΝΑ
1.ΑΙΣΧΙΝΗΣ
Κατά Κτησιφώντος
Με το λόγο του αυτό ο Αισχίνης στρέφεται εναντίον του Κτησιφώντα, ο οποίος
πρότεινε με ψήφισμα να στεφανωθεί με χρυσό στεφάνι ο Δημοσθένης για τις υπηρεσίες
που πρόσφερε στην πατρίδα και τη δημοκρατία μετά τη μάχη στη Χαιρώνεια (338 π.Χ.).
Σύμφωνα με το κατηγορητήριο, το ψήφισμα αυτό παραβίαζε ορισμένους νόμους και κατά
συνέπεια έπρεπε να τιμωρηθεί ο Κτησιφώντας ως παράνομος. Στην ουσία όμως ο
Αισχίνης κατηγορεί το Δημοσθένη και αυτόν θέλει να πλήξει, καθώς δεν μπορεί να
ανεχτεί τη λάμψη του πολιτικού άστρου του πολιτικού του αντιπάλου.
Κατά Τιμάρχου
Ο Αισχίνης εκφώνησε το λόγο αυτό το 345 π.Χ. Μ' αυτόν επιτίθεται κατά του
Τίμαρχου, τον οποίο κατηγορεί για ανήθικες πράξεις που προσβάλλουν τη δημόσια αιδώ.
Αιτία της επίθεσης κατά του πολύ πλούσιου και με μεγάλη επιρροή Αθηναίου ήταν το
γεγονός ότι αυτός μαζί με το Δημοσθένη κατηγόρησαν το ρήτορα (τον Αισχίνη) σαν
προδότη που πληρωνόταν απ' τους Μακεδόνες. Ο Τίμαρχος καταδικάστηκε και
εξαφανίστηκε από τη δημόσια ζωή.
2.ΑΝΔΟΚΙΔΗΣ
Περί των Μυστηρίων
Ο Ανδοκίδης κατηγορήθηκε ότι πήρε μέρος στη γιορτή των μυστηρίων, αν και
ήταν αναμειγμένος στην υπόθεση της κοπής των Ερμών, και ότι είχε καταχρηστικά
χρησιμοποιήσει τα πολιτικά δικαιώματα που του είχαν αφαιρεθεί εξαιτίας του ότι είχε
διαπράξει την παραπάνω ασέβεια (κοπή των Ερμών). Με το λόγο αυτό απαντά στις
κατηγορίες αυτές.
3. ΑΝΤΙΦΩΝΤΑΣ
Τετραλογία Α
Πρόκειται για ένα λόγο με πλασματική υπόθεση εκούσιου φόνου και με
προβλεπόμενη ποινή το θάνατο.
95
4.ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ
Προς Άφοβον
Σύμφωνα με νόμο που ίσχυε στην Αθήνα, ο καταδικασμένος μπορούσε να
επαναφέρει την υπόθεση στο δικαστήριο, αρκεί να ήταν σε θέση να αποκαλύψει ότι ένας
από τους μάρτυρες του αντιδίκου του είχε καταθέσει ψευδώς. Κάνοντας χρήση αυτού του
νόμου, ο Άφοβος, που είχε καταδικαστεί ως καταχραστής της περιουσίας του πατέρα του
Δημοσθένη, κατηγορεί το Φάνο, που είχε καταθέσει εναντίον του στη δίκη, για
ψευδομαρτυρία. Την υπεράσπιση του Φάνου αναλαμβάνει ο Δημοσθένης, ο οποίος
αποδεικνύει ότι ο Φάνος είπε την αλήθεια και ότι η καταδίκη του Άφοβου δεν οφείλεται
στην κατάθεση του Φάνου αλλά στην κατάθεση άλλων μαρτύρων.
Προς Λεπτίνην
Ο Λεπτίνης, Αθηναίος πολιτικός, λόγω των οικονομικών δυσχερειών της πόλης
των Αθηνών, πρότεινε με νόμο την κατάργηση των ατελειών (απαλλαγή από οικονομικά
βάρη) που απολάμβαναν μέχρι τώρα οι ευεργέτες της πόλης, γιατί έτσι, κατά τη γνώμη
του, κατανέμονταν δικαιότερα τα οικονομικά βάρη. Αυτοί όμως που με το νόμο αυτό
θίγονταν αντέδρασαν και ζήτησαν να μην επικυρωθεί ο νόμος. Το γεγονός αυτό έδωσε
την αφορμή στο Δημοσθένη να απαγγείλει δημόσια στο δικαστήριο το λόγο του «Προς
Λεπτίνην», με τον οποίο τάσσεται εναντίον του νόμου.
Α' Ολυνθιακός
Οι Ολύνθιοι, λόγω της εισβολής του Φίλιππου σε εδάφη της ομοσπονδίας τους,
στέλνουν πρέσβεις στην Αθήνα και ζητούν τη σύναψη συμμαχίας ανάμεσα στις δύο
πόλεις. Με αφορμή το γεγονός αυτό ο Δημοσθένης εκφωνεί τον Α' Ολυνθιακό, με τον
οποίο ζητάει από τους συμπολίτες του να ενεργήσουν άμεσα και αποτελεσματικά για να
καταφέρουν αποφασιστικά πλήγματα στο Φίλιππο.
Β' Ολυνθιακός
Επειδή οι Αθηναίοι συνειδητοποιούν την κρισιμότητα της κατάστασης, αλλά από
φόβο προς το Φίλιππο δε δραστηριοποιούνται, ο Δημοσθένης εκφωνεί το Β' Ολυνθιακό,
με τον οποίο προσπαθεί να ενθαρρύνει τους Αθηναίους και τους υποδεικνύει τι οφείλουν
να κάνουν.
Γ΄ Ολυνθιακός
Οι Αθηναίοι, ύστερα από κάποιες ασήμαντες επιτυχίες του δικού τους
εκστρατευτικού σώματος και των Ολυνθίων σε βάρος του Φίλιππου, γεμίζουν με χαρά
και θάρρος, με αποτέλεσμα να δίνουν την εντύπωση ότι πιστεύουν πως κατέλυσαν το
κράτος του Φίλιππου και πως δε χρειάζεται η αποστολή νέας βοήθειας στην Όλυνθο. Η
στάση τους αυτή αναγκάζει το Δημοσθένη να ανέβει στο βήμα και να εκφωνήσει τον Γ΄
Ολυνθιακό, με τον οποίο προσπαθεί να οδηγήσει τους Αθηναίους σε ψυχραιμότερη
εκτίμηση των πραγμάτων και υποδεικνύει σ' αυτούς τον τρόπο με τον οποίο μπορούν να
αντιμετωπίζουν τα προβλήματα της πόλης.
96
των πολιτικών του στόχων και επιχειρεί να δικαιολογήσει την πολιτική του απέναντι στην
Αθήνα και ενάντια στο Φίλιππο και τη φιλομακεδονική μερίδα της Αθήνας. Για το
ρήτορα ο Αισχίνης είναι όργανο του Φίλιππου.
5.ΘΟΥΚΥΔΙΔΗΣ
Περιεχόμενο του έργου του Θουκυδίδη είναι ο Πελοποννησιακός πόλεμος. Το
έργο αυτό καλύπτει τα γεγονότα της περιόδου 431-411 π.Χ. Οι Αλεξανδρινοί φιλόλογοι
για λόγους πρακτικούς και μεθοδολογικούς το διαίρεσαν σε οχτώ (8) βιβλία.
Διαγραμματικά το περιεχόμενο κάθε βιβλίου είναι το εξής:
Βιβλίο πρώτο: Εισαγωγή, Αίτια και αφορμές του πολέμου, Πεντηκονταετία,
Δυνάμεις και τακτική των αντιπάλων και διαπραγματεύσεις πριν από τον πόλεμο.
Βιβλίο δεύτερο: Γεγονότα των ετών 431-428 π.Χ. (επίθεση των Θηβαίων κατά
των Πλαταιών, εισβολή των Σπαρτιατών στην Αττική, επιτάφιος του Περικλή, λοιμός,
πολιορκία των Πλαταιών από τους Λακεδαιμονίους, θάνατος του Περικλή).
Βιβλίο τρίτο: Γεγονότα των ετών 428-425 π.Χ. (αποστασία της Μυτιλήνης από
την Αθηναϊκή Συμμαχία, πτώση της Πλάταιας, εμφύλιος σπαραγμός στην Κέρκυρα,
«Παθολογία» του πολέμου).
Βιβλίο τέταρτο: Γεγονότα των ετών 425-422 π.Χ. (τα γεγονότα της Πύλου και
της Σφακτηρίας, οι Αθηναίοι στην Κέρκυρα, κατάληψη της Αμφίπολης από το Βρασίδα).
Βιβλίο πέμπτο: Γεγονότα των ετών 422-415 π.Χ. (μάχη Αμφίπολης, θάνατος
Βρασίδα και Κλέωνα, Νικίειος Ειρήνη, διάλογος των Μηλίων).
Βιβλία έκτο και έβδομο: Γεγονότα των ετών 415-413 π.Χ. (Σικελική
εκστρατεία).
Βιβλίο όγδοο: Γεγονότα των ετών 413-411 π.Χ. (Δεκελεικός πόλεμος, επέμβαση
του βασιλιά των Περσών υπέρ των Λακεδαιμονίων, ολιγαρχική μεταπολίτευση στην
Αθήνα, αποκατάσταση της δημοκρατίας και ανάκληση του Αλκιβιάδη).
6. ΙΣΑΙΟΣ
Περί του Πύρρου κλήρου
Ο Πύρρος υιοθέτησε τον ένα γιο της αδερφής του, τον Ένδιο, ο οποίος, αφού
καρπώθηκε την κληρονομιά του θείου του για περισσότερα από είκοσι χρόνια, πέθανε.
Στη συνέχεια για την κληρονομιά αυτή ξεσπάει δικαστικός αγώνας, καθώς τη διεκδικούν:
α) η Φίλη, για την οποία ο άντρας της Ξενοκλής κατέθεσε με όρκο ότι ήταν γνήσια κόρη
του Πύρρου, ενώ ο αδερφός του Ένδιου υποστήριξε ότι ήταν νόθη και ότι ο Πύρρος την
απέκτησε με μια εταίρα, και β) η μητέρα του 'Ενδιου (ο Νικόδημος, που αναφέρεται στο
κείμενο, κατέθεσε ότι ο Πύρρος πήρε σύμφωνα με τους νόμους την αδερφή του ως
σύζυγο και απ' αυτή γεννήθηκε η Φίλη).
97
Μενεκλή λόγω της συγγένειας από αίμα. Όμως κάποιος Φιλωνίδης κατέθεσε ότι ο
Μενεκλής είχε αφήσει γνήσιο γιο· γι' αυτό και τ' αδέρφια του Μενεκλή τον κατηγόρησαν
ως ψευδομάρτυρα.
7. ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ
Περί Αντίδόσεως
Ο Ισοκράτης το 356 π.Χ. έχασε μια δίκη «περί αντιδόσεως» (αντίδοσις
ονομαζόταν η διαδικασία της ανταλλαγής των περιουσιών μεταξύ δύο εύπορων πολιτών,
με την οποία εξασφαλιζόταν πρακτικά η ανάληψη μιας λειτουργίας —εδώ της
τριηραρχίας- από τον πλουσιότερο πολίτη). Με αφορμή τη δίκη αυτή, δύο χρόνια
αργότερα, συνέθεσε το λόγο «Περί αντιδόσεως»· σ' αυτόν παρουσιάζει κάποιο Λυσίμαχο
να τον κατηγορεί για διαφθορά των νέων και για εκμετάλλευση της ρητορικής του
τέχνης, και τον εαυτό του να απαντά στην κατηγορία αυτή. Το περιστατικό όμως αυτό
είναι ανυπόστατο, γι' αυτό και ο λόγος θεωρείται πλαστός.
Αρχίδαμος
Ο Ισοκράτης στον Αρχίδαμο παρουσιάζει τον Αρχίδαμο, το νεαρό βασιλόπαιδο
και διεκδικητή του σπαρτιατικού θρόνου, να μιλάει στη Βουλή της Σπάρτης και να
προσπαθεί να πείσει τους Σπαρτιάτες να μη δεχτούν τον όρο της ανεξαρτησίας της
Μεσσήνης από την πατρίδα τους, αλλά να ταπεινώσουν τους Θηβαίους, τους ιδρυτές της
πόλης αυτής (της Μεσσήνης).
Περί Ειρήνης
Πρόκειται για πολιτικό λόγο τον οποίο ο Ισοκράτης δεν εκφώνησε αλλά έγραψε
πιθανόν το 356 π.Χ. με στόχο να επιδράσει στην πορεία των πολιτικών πραγμάτων της
πατρίδας του. Πιο συγκεκριμένα με το λόγο αυτό προτείνει στους Αθηναίους να κάνουν
ειρήνη με τους επαναστατημένους συμμάχους τους και τους συμβουλεύει να
αναθεωρήσουν την πολιτική τους.
Φίλιππος
Ο λόγος αυτός ανήκει στους συμβουλευτικούς. Γράφτηκε το 346 π.Χ. μετά την
οριστική υπογραφή της Φιλοκρατείου ειρήνης. Με το λόγο του αυτό συμβουλεύει το
Φίλιππο, το βασιλιά της Μακεδονίας, να ενώσει τις ελληνικές πόλεις και επικεφαλής
αυτών να εκστρατεύσει κατά των Περσών. Ο λόγος αυτός περιέχει το πολιτικό
πρόγραμμα του ρήτορα.
Πλαταϊκός
Ο Ισοκράτης έγραψε το λόγο αυτό για να εκθέσει τις γνώμες του, να
προπαγανδίσει υπέρ της ηγεμονίας των Αθηνών και έμμεσα να επιτεθεί κατά των
Θηβαίων. Με το λόγο αυτό ο ρήτορας από τις Πλαταιές ζητάει ενώπιον του κοινού των
Αθηναίων να αποκατασταθούν οι συμπολίτες του στην πατρίδα τους.
Παναθηναϊκός
Τον Παναθηναϊκό άρχισε να γράφει ο Ισοκράτης σε ηλικία 94 ετών. Τον τέλειωσε
όμως στα 97 του λόγω ασθένειας. Ο λόγος αυτός προοριζόταν να απαγγελθεί στη γιορτή
των μεγάλων Παναθηναίων (342/1 π.Χ.). Κύριος σκοπός του λόγου είναι ο έπαινος της
Αθήνας και η σύγκριση της με τη Σπάρτη.
98
Ελένη
Πρόκειται για επιδεικτικό λόγο, με τον οποίο ο Ισοκράτης καταφέρεται κατά της
ρητορικής μόρφωσης που παρέχουν οι προγενέστεροι ή οι σύγχρονοι του και καταδικάζει
τη μέθοδο των σοφιστών. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν τα αποσπάσματα του
έργου που αναφέρονται στον έπαινο των πολιτικών ικανοτήτων του Θησέα και στη
δύναμη του κάλλους από το οποίο νικήθηκαν ακόμη και οι θεοί.
Πανηγυρικός
Είναι ο πιο περίφημος από τους επιδεικτικούς λόγους του Ισοκράτη, ένα πολύ
αξιόλογο έργο. Στο λόγο αυτό: α) αναφέρονται τα μεγάλα επιτεύγματα της Αθήνας για
την Ελλάδα (πολιτιστική προσφορά, απόκρουση των Περσών), και β) προβάλλεται η
πανελλήνια ιδέα η οποία θα ενσαρκωθεί με τον τερματισμό των εμφύλιων συγκρούσεων
των Ελλήνων και με τη συνένωση τους σε κοινό μέτωπο εναντίον των βαρβάρων.
8. ΛΥΚΟΥΡΓΟΣ
Κατά Λεωκράτους
Με το λόγο του αυτό ο Λυκούργος καταλογίζει έσχατη προδοσία, λιποταξία και
εγκατάλειψη θέσης στο Λεωκράτη, έναν πλούσιο Αθηναίο που το 338 π.Χ., σε κρίσιμες
για την πόλη στιγμές, έφυγε από την πόλη και πήγε στη Ρόδο, απ' όπου επέστρεψε το 331
π.Χ.
9.ΛΥΣΙΑΣ
Κατά Επικράτους
Ο Επικράτης και οι συμπρεσβευτές του κατηγορούνται ότι όταν επικράτησαν στη
διοίκηση των πραγμάτων της Αθήνας έδειξαν ασυγχώρητη αδιαφορία για το δημόσιο
χρήμα, με αποτέλεσμα οι άρχοντες να το κλέβουν και οι ίδιοι να δωροδοκούνται.
Κατά Αγοράτου
Ο Αγόρατος, ένα πειθήνιο όργανο των Τριάκοντα, κατηγορείται ενώπιον του
δικαστηρίου της Ηλιαίας για το φόνο του ταξίαρχου Διονυσίδωρου την εποχή που το
πολίτευμα της Αθήνας ήταν ολιγαρχικό. Πιο συγκεκριμένα ο Διονυσίδωρος, μαζί με
άλλους στρατηγούς και ταξίαρχους, ήπιε το κώνειο, γιατί, σύμφωνα με την προδοτική
κατηγορία του Αγόρατου σε «στημένη» δίκη, εναντιωνόταν σε συμφωνία του Θηραμένη,
ενός από τους επικεφαλής των Τριάκοντα. Την κατηγορία κατά του Αγόρατου
αναπτύσσει ο αδερφός του Διονυσίδωρου.
Κατά Αλκιβιάδου Α΄
Ο Αλκιβιάδης, ο γιος του διάσημου Αλκιβιάδη, κατηγορείται ότι το 395 π.Χ. στην
Αλίαρτο της Βοιωτίας, ενώ τοποθετήθηκε για να πολεμήσει στην τάξη των οπλιτών, από
δειλία υποχώρησε στους ιππείς.
99
Υπέρ των Αριστοφάνους χρημάτων
Ένας φίλος του Κόνωνα, Αριστοφάνης στο όνομα, έπεισε τους Αθηναίους να
αποστείλουν πλοία και χρήματα για βοήθεια του βασιλιά της Κύπρου Ευαγόρα εναντίον
του μεγάλου βασιλιά των Περσών. Η επιχείρηση όμως απέτυχε- ο Αριστοφάνης
συνελήφθη με την κατηγορία της εξαπάτησης του λαού με ψευδείς υποσχέσεις και
θανατώθηκε. Κάποιος δημαγωγός πρότεινε τη δήμευση της περιουσίας του Αριστοφάνη.
Η περιουσία όμως αυτή βρέθηκε να ανέρχεται σε τέσσερα μόνο τάλαντα· γι' αυτό και
κατηγορήθηκαν οι συγγενείς του ως κλέφτες μεγάλου μέρους της περιουσίας αυτής. Ο
γιος του Αριστοφάνη με το λόγο αυτό υπερασπίζεται την τιμή του πατέρα και την
περιουσία του- αποδεικνύει την αφιλοκέρδεια του πατέρα του για χάρη του δημοσίου, ότι
διέθεσε την περιουσία του στην εξυπηρέτηση της πατρίδας και μόνο και ότι δεν πήρε
δημόσια χρήματα.
Κατά Φίλωνος
Με το λόγο αυτό, ο οποίος εκφωνήθηκε με αφορμή τη δοκιμασία του Φίλωνα ως
βουλευτή, κατηγορείται ο Φίλωνας ότι υπήρξε κακοήθης και ανάξιος και προτείνεται να
μην εγκριθεί από τη βουλή των Πεντακοσίων, γιατί συμπεριφέρθηκε με αισχρό τρόπο
απέναντι στην πόλη και στους ηλικιωμένους.
Επιτάφιος
Ο λόγος αυτός γράφτηκε προς τιμή εκείνων που έπεσαν στο Λέχαιο της Κορινθίας
(387 π.Χ.). Το λόγο εκφώνησε ο Αρχίνος, που είχε εκλεγεί από τους Αθηναίους γι' αυτό
το σκοπό. Μεταξύ άλλων σ' αυτόν υποστηρίζεται ότι η ηγεμονία της Ελλάδος ταιριάζει
μόνο στους Αθηναίους.
10. ΞΕΝΟΦΩΝΤΑΣ
Κύρου Ανάβασις
Κύρια υπόθεση όλου του έργου είναι η διάσωση των Μυρίων υπό την ηγεσία του
Ξενοφώντα μετά τη μάχη στα Κούναξα. Πιο συγκεκριμένα:
στο Α' Βιβλίο εκτίθενται τα σχετικά με τη συμμετοχή των Ελλήνων μισθοφόρων
στην εκστρατεία του Κύρου κατά του Αρταξέρξη μέχρι και τη μάχη στα Κούναξα.
στο Β' Βιβλίο εκτίθενται: η δύσκολη θέση των Ελλήνων μισθοφόρων ύστερα από
το θάνατο του Κύρου, η εγκατάλειψη τους από τους συμμάχους του Κύρου, ο
αποκεφαλισμός των Ελλήνων στρατηγών.
Το Γ Βιβλίο περιέχει την πορεία των Μυρίων από το Ζαπάτα μέχρι τη χώρα των
Καρδούχων και τα γεγονότα τα σχετικά με την πετυχημένη αντιμετώπιση των συνεχών
επιθέσεων των Περσών.
Το Δ' Βιβλίο περιέχει την πορεία των Μυρίων από τις χώρες των Καρδούχων, των
Αρμενίων, των Ταόχων, των Χαλύβων, των Σκυθηνών, των Μακρώνων και των Κόλχων
μέχρι την Τραπεζούντα.
Το Ε' Βιβλίο περιέχει την πορεία των Μυρίων από την Τραπεζούντα μέχρι τα
Κοτύωρα.
Το ΣΤ' Βιβλίο περιέχει την πορεία των Μυρίων από τα Κοτύωρα μέχρι τη
Χρυσούπολη.
Το Ζ' Βιβλίο περιέχει τα εξής γεγονότα: το πέρασμα των Μυρίων στο Βυζάντιο,
την ένταξη τους αρχικά στην υπηρεσία του Σεύθη και στη συνέχεια στην υπηρεσία του
Σπαρτιάτη στρατηγού Θίβρωνα.
Στα βιβλία Γ-Ζ θα μπορούσαμε να δώσουμε γενικό τίτλο «Η επιστροφή των
Μυρίων στην Ελλάδα».
100
Ελληνικά
Είναι το κύριο και το πιο σημαντικό έργο του Ξενοφώντα. Διαιρείται σε εφτά
βιβλία, στα οποία εξιστορούνται τα γεγονότα από το 411 π.Χ. μέχρι το 362 π.Χ. (μάχη
στη Μαντινεία). Πιο συγκεκριμένα:
στο Α' βιβλίο εξιστορούνται τα γεγονότα του Πελοποννησιακού πολέμου από το
411 π.Χ. μέχρι τη ναυμαχία στις Αργινούσες (406 π.Χ.).
στο Β' βιβλίο ο Ξενοφώντας εκθέτει τα γεγονότα της περιόδου 405-403 π.Χ. (το
τέλος του Πελοποννησιακού πολέμου, το καθεστώς των Τριάκοντα τυράννων στην
Αθήνα και η κατάλυση του).
στο Γ βιβλίο περιέχονται τα γεγονότα των ετών 401-395 π.Χ.
το Δ' βιβλίο περιέχει τα γεγονότα της περιόδου 395-388 π.Χ. (πολεμικές
επιχειρήσεις του Αγησίλαου στη Μ. Ασία και στην Ελλάδα - Αθηναίοι και Πέρσες
εναντίον των Λακεδαιμονίων).
Τα γεγονότα της περιόδου 389-375 π.Χ. είναι το περιεχόμενο του Ε' βιβλίου.
(Ανταλκίδειος Ειρήνη. Προσπάθεια της Σπάρτης να επιβληθεί στην Ελλάδα με την
ειρήνη αυτή. Επέμβαση της Σπάρτης στα εσωτερικά της Θήβας· ρήξη ανάμεσα στις δύο
πόλεις και συνέχιση του πολέμου).
Ο αγώνας ανάμεσα στη Σπάρτη και τη Θήβα για την ηγεμονία της Ελλάδας, οι
διάφορες συγκρούσεις και η μάχη στα Λεύκτρα, η εισβολή των Θηβαίων στη Λακωνική
και η κάμψη της δύναμης της Σπάρτης είναι το περιεχόμενο του ΣΤ βιβλίου (375-369
π.Χ.).
Το τελευταίο (Ζ) βιβλίο των Ελληνικών έχει ως θέματα τη συνέχιση του εμφύλιου
πολέμου, τις διάφορες συγκρούσεις μέχρι τη μάχη στη Μαντινεία και τα αποτελέσματα
των εμφύλιων πολέμων (368-362 π.Χ.).
Απομνημονεύματα
Το έργο αυτό του Ξενοφώντα ανήκει στα Σωκρατικά. Αποτελείται από τέσσερα
βιβλία. Σκοπός του συγγραφέα είναι να παρουσιάσει την ηθική υπόσταση και την
προσωπικότητα του φιλόσοφου, έτσι ώστε να αντικρούσει τις εναντίον του κατηγορίες.
Στην προσπάθεια του αυτή ο Ξενοφώντας μάς δίνει περισσότερες λεπτομέρειες για τη
ζωή του Σωκράτη, καθώς επίσης και πολλές πληροφορίες για την οικονομική, πολιτική
και κοινωνική κατάσταση της Αθήνας την εποχή εκείνη.
Αγησίλαος
Το έργο αυτό είναι λόγος εγκωμιαστικός για το Σπαρτιάτη βασιλιά Αγησίλαο, τον
οποίο ο Ξενοφώντας θαύμαζε και είχε ως πρότυπο του. Για τη συγγραφή του ο ιστορικός
χρησιμοποίησε υλικό που είχε μαζέψει για τα Ελληνικά.
11.ΠΛΑΤΩΝΑΣ
Φαίδων
Πρόκειται για έναν αφηγηματικό διάλογο του Φαίδωνα και του Εχεκράτη.
Αναφέρεται στη συζήτηση που έγινε ανάμεσα στο Σωκράτη και στους φίλους του μέσα
στη φυλακή, την ημέρα που ο φιλόσοφος θα έπαιρνε το κώνειο. Έχει για θέμα την
αθανασία της ψυχής και τη θεωρία της ανάμνησης.
Πολιτεία
Το έργο του Πλάτωνα Πολιτεία διαιρείται σε δέκα (10) βιβλία. Το περιεχόμενο
τους είναι το εξής:
στο Α' βιβλίο εξετάζεται η έννοια της δικαιοσύνης.
101
στα βιβλία Β'-Δ' καθορίζεται η μέθοδος για τη διερεύνηση του προβλήματος,
καθώς οι κοινές αντιλήψεις για τη δικαιοσύνη έχουν αντιφατικό χαρακτήρα- στη
συνέχεια επιχειρείται γενετική ανάλυση του σχηματισμού της πολιτείας.
η θεμελίωση της ουσίας της πολιτείας στην ενόραση της ιδέας του αγαθού είναι το
περιεχόμενο των βιβλίων Ε'-Ζ'.
στα βιβλία Η' και Θ' γίνεται λόγος για την παρακμή της πολιτείας και δίνεται λύση
στο γενικό πρόβλημα.
τέλος στο Γ βιβλίο καταδικάζεται η καλλιτεχνία και αναφέρονται οι ανταμοιβές
της δικαιοσύνης.
Γοργίας
Ο λόγος αυτός ανήκει στα «πρώιμα» έργα του Πλάτωνα. Γράφτηκε λίγο μετά το
θάνατο του Σωκράτη. Πρόσωπα του διαλόγου είναι ο Σωκράτης, που διδάσκει ότι μόνο η
αλήθεια, η δικαιοσύνη και η αρετή πρέπει να είναι ο κανόνας της ανθρώπινης ζωής, και
από την άλλη οι εκπρόσωποι της σοφιστικής ρητορικής Γοργίας, Πώλος και Καλλικλής,
που υποστηρίζουν ότι η δύναμη είναι το δίκαιο και η ηδονή το αγαθό. Πρόσωπο του
διαλόγου επίσης είναι και ο φίλος του Σωκράτη Χαιρεφώντας.
Συμπόσιο
Ανήκει στα κορυφαία έργα του Πλάτωνα. Το περιεχόμενο του αναφέρεται στον
έρωτα. Το έργο γράφτηκε το 285 π.Χ. περίπου.
12.ΥΠΕΡΕΙΔΗΣ
Επιτάφιος
Ο λόγος αυτός είναι ένας από τους έξι επιτάφιους που μας σώζονται από την
αρχαία ελληνική γραμματεία. Γράφτηκε και εκφωνήθηκε στις αρχές της άνοιξης του 322
π.Χ. Αφορά τους νεκρούς του πρώτου έτους του Λαμιακού πολέμου.
102