Σ Υ Ζ Η Τ Η Σ Ε Ι Σ ΠΕΡΙΟΔΟΣ Β΄ No1

Οι μεγάλοι σταθμοί της πορείας του.

Τα Παιδιά από την Πάτρα.
Η δική του solo καριέρα.

...οι Pink Floyd, o Β. Δεληκούρας

& ο Μ. Χιώτης

Συζήτηση με τον
μουσικοσυνθέτη
ΧΡΗΣΤΟ
ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟ
ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΠΟΥ ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ ΣΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ για Συζητήσεις επι των Πάντων
Εκδίδεται στη ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Η Βιογραφία του
Τα Παιδιά από την Πάτρα.
Το πιό γλυκό ηχόχρωμα μπουζουκιού σήμερα στην
Ελλάδα έχει όνομα
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ
Φθινοπωρινή όμορφη γλυκιά βραδιά, καθημερινή, στα
Λαδάδικα της Θεσσαλονίκης.
Η ώρα σχετικά περασμένη και ο κόσμος λίγος. Ό,τι
πρέπει για να την βρεί κανείς!
Κάποιος από την παρέα φωνάζει το πατριωτάκι μου
που μας σέρβιρε : «φίλε πιάσε μία μπύρα ακόμη».
Αυτός, ξέροντας τις μουσικές μου αγάπες, μπαίνει στο
μαγαζί και βγαίνοντας πατάει το κουμπί στο stereo,
που για λίγο είχε σταματήσει γυρίζοντας το κουμπί της
έντασης στο τέρμα.
Από τα ηχεία του μαγαζιού ακούγεται δυνατά : Φίλε
πιάνεις δύο μπύρες σε παρακαλώ! Όχι δύο, τρείς!
Επιμέλεια: Αλέξανδρος ΤΖΙΟΛΑΣ
Και ξεκινάει ένα καταιγισμός γλυκιάς πενιάς, ενός
γλυκού ήχου μπουζουκιού, μιάς ασυγκράτητης μίξης
χορευτικού ξεσηκωμού και ψυχικής αγαλλίασης, ο
μεταξένιος ήχος να πλημυρίζει την πλατεία, οι νότες
να κελαηδούν πρωτόγνωρα και ξαφνικά όλοι οι
τριγύρω μας να φωνάζουν με μια φωνή : Ερεεε Χρήστο
μεγάλεεεε!
Παλαιότερα στην Ελλάδα, στα χωριά και στις συνοικίες
ένας και μόνο ήχος μπουζουκιού αναγνωρίζονταν :
του Χιώτη!
Σήμερα αυτό το χάρισμα το έχει ο ΧΡΗΣΤΟΣ
ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ!
σελ. 2

Ο Χρήστος Παπαδόπουλος ξεκίνησε στα τέλη
της δεκαετίας του 1970 στα Γρεβενά παίζοντας
rock.
Όμως, το 1980, στο Πολυτεχνείο της Πάτρας
μια παρέα έψαχνε για μπουζούκι.
Έτσι γνώρισε τα… Παιδιά απ’ την Πάτρα.
Οι πρώτοι τέσσερις δίσκοι του συγκροτήματος
«Τα Παιδιά απ’ την Πάτρα» πούλησαν μέσα σε
τρία χρόνια πάνω από 700.000 αντίτυπα, και
τα CD τους εξακολουθούν να έχουν απήχηση,
αφού είναι το μακροβιότερο συγκρότημα της
Ελλάδας στο λαϊκό τραγούδι.
Το γκρουπ συνεργάζεται με μεγάλες φωνές,
όπως: Ρίτα Σακελλαρίου, Σταμάτης Κόκοτας,
Θέμης Αδαμαντίδης, Δούκισσα κ.ά.
Παράλληλα, ο Χρήστος Παπαδόπουλος
ταξιδεύει σε όλη την Ανατολή (Ινδία – Συρία
– Ιορδανία – Ιράκ – Αίγυπτο – Τουρκία και
αλλού), όπου πειραματίζεται και αυτοσχεδιάζει
με μεγάλους ντόπιους μουσικούς.
Η εκπομπή “Χάριν Ευφωνίας” που κάνει απ’
το 1995 ως το 2002 στο τηλεοπτικό κανάλι
Seven γίνεται άλλο ένα μεγάλο σχολείο γι’
αυτόν, αφού έχει αυτοσχεδιάσει με 120 από
τους σημαντικότερους Έλληνες και ξένους
μουσικούς. Τώρα συνεχίζεται στο κανάλι της
Με τον Σταμάτη Κόκοτα τo 1987.
Βουλής. Όλα αυτά σήμερα τα φιλτράρει και τα
μεταφέρει στις μουσικές του.
Με τα «Παιδιά απ’ την Πάτρα» γέμισαν δύο φόρες
σε μια εβδομάδα τον Λυκαβηττό, το καλοκαίρι
του 1984.
Το 1986 έπαιξαν στη συναυλία της ΕΣΜΕ στο
Ολυμπιακό Στάδιο μπροστά σε 80.000 θεατές.
Ο Χρήστος Παπαδόπουλος έχει εμφανιστεί
στο Ηρώδειο, σε παράσταση για τη Γενοκτονία
του Διστόμου. Επίσης έχει παίξει στο Μέγαρο
Μουσικής στο Χόμπαρτ, την πρωτεύουσα της
Τασμανίας, και στο Μέγαρο Μουσικής στην
Παταγονία της Χιλής, σε αφιέρωμα στον Ζωρζ
Μουστακί.
Το 2013 εμφανίστηκε σε ένα από τα μεγαλύτερα
παγκόσμια φεστιβάλ στα Σκόπια με τους
μεγαλύτερους δεξιοτέχνες των Βαλκανίων, επίσης
τον Απρίλιο του 2015 παρουσίασε την μουσική
του στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης με
μεγάλη επιτυχία.
Παράλληλα από το 1998 αρχίζει να γράφει
μουσικές για σίριαλ και ταινίες. Η αρχή έγινε στο
σίριαλ του Mega «Κάτι τρέχει με τους δίπλα» το
οποίο όμως δεν κυκλοφόρησε σε soundtrack.
σελ. 3
 Την ίδια χρονιά γράφει μουσικη για το σίριαλ «Μαύρος Ωκεανός» που γυρίζεται στην Αφρική. Από το
1998 μέχρι το 2015 κυκλοφορεί 12 δίσκους soundtrack, 9 σίριαλ και 3 ταινίες. Οι ταινίες είναι «I Love Kar-
ditsa» με τους Onirama, «Λάρισα Εμπιστευτικό» με τον Νίκο Μακρόπουλο και «Γαμπροί της Ευτυχίας» με
τις Μέλισσες. Μέσα στο 2016 θα κυκλοφορήσει απο την εταιρία Minos με βασικό τραγουδιστή τον Γιάννη
Πλούταρχο το soundtrack της ταινίας «Ο Κλέαρχος, η Μαρίνα και ο κύριος Κοντός».

Τα Παιδιά απ’ την Πάτρα με τον Μίμη Πλέσσα.

1976, Στο ξεκίνημα του με την ηλεκτρική κιθάρα.

Είχαμε δώσει από καιρό ραντεβού να βρεθούμε και

να τα πούμε.
Ανέβηκε στην Θεσσαλονίκη για κάποια υποχρέωση
και βρήκαμε την πολυπόθητη ευκαιρία.
Προτίμησε να βρεθούμε παραλιακά για να
αντικρίζουμε Λευκό Πύργο και Όλυμπο μαζί.
Ζωντανός, πηγαίος, φιλικός, ανοιχτόκαρδος,
απαντάει και μιλάει για οτιδήποτε σ’ ενδιαφέρει.
Πρωτίστως χαίρεται να σου διηγείται τη ζωή του.

ΕΡΩΤ.: Χρήστο, τι θυμάσαι από τα πρώτα χρόνια

που ξεκίνησες να παίζεις. Σ’ άρεσε εξ αρχής η
μουσική και ποιο όργανο?

ΑΠΑΝΤ : Ξεκίνησα στα Γρεβενά από τα 12

χρόνια μου, τη δεκαετία του 70, με τρομπέτα στη
φιλαρμονική με τον εξαιρετικό μαέστρο Ανδρέα
Κακιούση.
Την ίδια εποχή οι γονείς μου, μου αγόρασαν ένα
μπουζούκι με το οποίο έκανα κάποια μαθήματα στον

σελ. 4
Παρασκευαίδη και στον Ευριπίδη Ανθόπουλο.... μην
φανταστείς πολλά, κάτω από 10 μαθηματα!
ΕΡΩΤ.: Εγώ στην αρχή σε θυμάμαι να παίζεις, στις
συναυλίες που διοργανώναμε, κιθάρα.
ΑΠΑΝΤ. : Ναι, η πρώτη μου κιθάρα ήρθε αργότερα,
στην δευτέρα γυμνασίου, με γυμνασιάρχη τον
Βασιλόπουλο, όπου τα πράγματα ήταν πιο ελεύθερα
μετά την “δικτατορία του Μέρμιγκα”.
Από την πρώτη λυκείου θυμάμαι κάποιες όμορφες
βραδιές στον Τάκα ή στην πρώτη ταβέρνα που
έψηνε κοτόπουλα, με πολύ ρετσίνα και η κιθάρα
να παίζει [Μες την υπόγεια την ταβέρνα, τη
βάρκα του καμπούρη Αντρέα ή το παλληκάρι έχει
καημό]...... μού έκανε δε εντύπωση ότι ποιο εύκολα
με πλησίαζαν οι κοπέλες με την κιθάρα ανά χείρας
παρά τους πιό ψηλούς και ρωμαλέους συμμαθητές
μου...
Δεν θα ξεχάσω κάποιες καντάδες που κάναμε, όπως
και ένα βράδυ στο Καστράκι με 2 μέτρα χιόνι, εγώ
έπαιζα κιθάρα και ο Νούλης (Σιούλης) -«πρόσκοπος
ων»- είχε ανάψει φωτιά και τραγουδούσαμε με τον
Πέτρο τον Σιούλη, τον Γιώργο τον Κώττα, τον
Κώστα Σαμαρά κ.α. ...
Ακούγαμε πιο νοσταλγικά τραγούδια τότε [καμία
σχέση με αυτά που ακούει η σημερινή γενιά] ....και
ύστερα ήρθαν οι Pink Floyd αυτό το συγκρότημα
έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξη μου!
ΕΡΩΤ. : Θυμάμαι όμως ήσουν καλός μαθητής
οπότε και πέτυχες διάνα : Πολυτεχνείο!
ΑΠΑΝΤ : Το Πολυτεχνείο ήταν για μένα το μέσο της
φυγής μου από τα Γρεβενά....
Μάλιστα επειδή η Θεσσαλονίκη ήταν τότε η Πολιτεία
και τα Γρεβενά το χωριό της [μεταφορικά] δηλ.
ότι κι αν έκανες στη Θεσσαλονίκη λογοδοτούσες
στα Γρεβενά και επειδή από τότε αισθανόμουν
ανένταχτος, είπα ψέματα στον πατέρα μου και
δήλωσα μόνο Πάτρα.
ΕΡΩΤ. : Πως άρχισε όλη αυτή η ιστορία; Τα παιδιά
απ’ την ΠΑΤΡΑ ήταν κάτι ερασιτεχνικό στην
αρχή… αλλά αποδείχθηκε κάτι πολύ δυνατό.
Αυτό που φάνηκε κατ΄ αρχήν ήταν το πολύ καλό
δέσιμο μεταξύ σας αλλά και η άριστη κατάρτιση
όλων πάνω στη μουσική που παίζατε….
ΑΠΑΝΤ. : Ολα έγιναν πολύ γρήγορα. Μπορώ να πώ το
επεδίωξα. Λίγο καιρό μετά και αφού εγκαταστάθηκα
στην Πάτρα, μάλιστα μέσα σε 3 μήνες, αρχίζω και
Με τον Γρηγόρη Μπιθικώτση τα πρώτα χρόνια.
σελ. 5
 Αργύρης Παπαγεωργίου, Βλάσης Μπονάτσος, Χρήστος Παπαδόπουλος
δουλεύω στην ιστορική μπουάτ Ιζαμπέλα με δυο από
τα μέλη του 5μελούς συγκροτήματος....
[Πιστευω οτι για να πετύχεις στη ζωή θέλει δουλειά
ταλέντο και γνώσεις, αλλά και καλό κάρμα να είσαι
την κατάλληλη στιγμή εκεί πού πρέπει] και εγώ όταν
έφυγε ο μπουζουξής του Καρελά και του Δεληκούρα
για να πάει φαντάρος ήμουν σε μία κατάληψη στο
Πανεπιστήμιο και έπαιζα μουσική έτσι με άκουσαν
και με πήραν.....
Το ΄81 διαβάζω μια αγγελία ότι ψάχνουν φοιτητές
για την “ΑΝΘΕΙΑ” εκεί παίρνω τον Παπαγεωργίου
και σε λίγο έρχεται και ο Δεληκούρας.....
Ο ίδιος που έχει την ΑΝΘΕΙΑ στήνει το “ΧΑΡΑΜΑ”
που κατά την γνώμη μου το καλοκαιρινό Χάραμα
είναι το πιο καλαίσθητο μαγαζί των Βαλκανίων....
Τρία (3) χρόνια μετά πουλάμε 750.000 δίσκους
και ήμαστε οι πιο εμπορικοί του 84 και 85.....με
μια ανεξάρτητη εταιρεία των αδελφών Φαληρέα.
Είμαστε μπροστά απο Νταλάρα, Πάριο και Αλεξίου
σε πωλήσεις....
Αλλά όπως όλα τα ωραία, το συγκρότημα μετά από
(4) albums διαλύεται!
Πάντως είμαι κι ο μοναδικός, απ’ όλα τα παιδιά του
συγκροτήματος, που πήρα το πτυχίο.
ΕΡΩΤ. : Σου έχει τύχει να τραγουδάς τα τραγούδια
σου και να νοιώθεις συγκίνηση ;
ΑΠΑΝΤ.: Πάντα δακρύζω με το τραγούδι [να με
θυμάσαι]. Μου θυμίζει εκείνη την φορά που και
ο ίδιος ο Τερζής δάκρυσε στο στούντιο γιατί του
θύμιζε την πρώτη του γυναίκα, που την έχασε όταν
αυτός ήταν 23 και αυτή 20 και πάντα νομίζει ότι τον
περιμένει στα μονοπάτια του ουρανού!
ΕΡΩΤ.: Με τον Αλέφαντο πως έγινε και του
κάνατε τραγούδι, που έγινε μάλιστα και επιτυχία.
Πρέπει βέβαια να πω ότι όχι μόνο οι στίχοι αλλά
και το παιξιμό σου σ’ αυτό είναι εκπληκτικά. (Σημ.
Στίχοι - Μουσική: Βαγγέλης Δεληκούρας).
ΑΠΑΝΤ. : Το τραγούδι με τον Αλέφαντο το
κάναμε όταν σαν ηρωική φυσιογνωμία τα έβαζε
με τον ίδιο τον Βαρδινιογιάννη, με την εξουσία
δηλαδη. Έτσι ενώ το τραγούδι το γουστάρουν
οι ποδοσφαιρόφιλοι, αυτό έχει μία άλλου είδους
προσέγγιση.
ΕΡΩΤ.: ...και το τραγούδι ‘‘οταν πεθάνω ρε
κουφάλες” τι σημειολογία έχει;
ΑΠΑΝΤ. : Αυτό γράφτηκε από τον Β. Δεληκούρα
πάνω στην κηδεία του Ζαμπέτα!
ΕΡΩΤ. : Δώσε μας ένα στίγμα από τα τελευταία
τραγούδια σου.
ΑΠΑΝΤ. : Αυτοβιογραφικό μου τραγούδι είναι το
‘‘φίλα με’’, που έδωσα στον Κραουνάκη.
σελ. 6
Με τον Γ. Νταλάρα, το 2008, στα γυρίσματα του σήριαλ “Εξαφάνιση”.

ΕΡΩΤ. : Τώρα η μουσική και οι συνθέσεις που παίζεις
έχουν αλλάξει καθόλου και σε ποία κατεύθυνση?
ΑΠΑΝΤ. : Εννοείται ότι γράφω διαφορετικά από
τότε, άλλωστε και ο καθένας μας είναι διαφορετικός
και πολύ πιο προβληματισμένος.
Όταν ήρθε το ΠΑΣΟΚ ο κόσμος ήταν πολύ
αισιόδοξος, ανέβαινε εύκολα στην πίστα και
διασκέδαζε με την καρδιά του, τα μαγαζιά δούλευαν
(6) μέρες τη βδομάδα και ήταν γεμάτα την τελευταία
δεκαετία που πάνε να μας κάνουν με το ζόρι
Ευρωπαίους, ο Έλληνας έχει ψυχολογία και χρήμα
“στον πάτο”, τα μαγαζιά δουλεύουν 2 μέρες και σε
λίγα χρόνια θα δουλεύουν μία.
ΕΡΩΤ. : Τι θα ήθελες να κάνεις στο μέλλον όσον
αφορά τη μουσική.
Που νομίζεις ότι μπορεί να δημιουργήσεις κάτι
καινούργιο και να αφήσεις το στίγμα σου?
ΑΠΑΝΤ. : Ο καθένας βάζει ψηλούς στόχους και
αγωνίζεται γι αυτούς.
Η ψυχή μου και οι αναζητήσεις μου με οδηγούν
στο να επιδιώξω να γράψω μουσική για μεγάλη
ορχήστρα [πολλά βιολιά, τσέλα, κοντραμπάσα,
ακόμη και χάλκινα].

Με τον Δημ. Μητροπάνο το 2007 όταν γράφτηκε η μεγάλη

επιτυχία “Εγώ γιορτάζω πάντα όταν πονάω”.

σελ. 7
1985, Στο κέντρο “Πανόραμα” (πρώην ταβέρνα “Στου Τζίμη του Χοντρού”) με την Ηλέκτρα και τον Βασ. Σαλέα.
Γράφοντας μουσική σε (14) σειρές για την τηλεόραση
και 6 ταινίες για τον κινηματογράφο ασχολήθηκα
με αυτό το είδος αλλά στο στούντιο τα έγραφα
ένα-ένα δηλαδή [ένα βιολί 10 φορές]. Φυσικά ότι
σε μια τέτοια ορχήστρα εξέχουσα θέση έχει και το
μπουζούκι και το ούτι....
Είχα την ευκαιρία να πειραματιστώ με (10) ποντιακές
λύρες στο μέγαρο μουσικής της Θεσσαλονίκης το
2014 και της Αθήνας το 2015 όπου παρουσίασα το
έργο μου [αυτή η γη έχει φωνή] όπου παρουσίασα
τους τρεις ποντιακούς μου δίσκους μαζί με 2 δίσκους
που έκανα με τον Βασίλη Σκουλά.
Επίσης στα σχέδια μου είναι η μελοποίηση ποιητών
όπως ο δίσκος [11 τραγούδια του Βιτσέντσου
Κορνάρου, μελοποιημένα από τον Χρήστο
Παπαδόπουλο, ο Ερωτόκριτος]...
ΕΡΩΤ.: Έφτασε το τέλος των μεγάλων ελλήνων
συνθετών? Οι μεγάλοι αποσύρθηκαν ή έφυγαν.
Νέοι αξιόλογοι συνθέτες δεν εμφανίζονται. Κρίση
και στην ελληνική μουσική λοιπόν?
ΑΠΑΝΤ.: Καμία κρίση δεν περνάει η μουσική
μας. Απλώς μέσα στην υπερκατανάλωση και στο
σκουπιδαριό του mad και του τραγουδιού fashion
victim, τα καλά χάνονται...
Υπάρχουν αξιόλογοι συνθέτες σήμερα όπως ο
Θανάσης Παπακωσταντίνου, ο Μάλαμας κ.α. που
δημιουργούν.
ΕΡΩΤ.: Μήπως τελικά σήμερα το αδιαμόρφωτο
ελληνικό κοινό, η τηλεόραση και τα γλεντάδικα
καθορίζουν τις μουσικές τάσεις και όχι οι
εμπνευσμένοι μουσικοσυνθέτες ή οι δημιουργοί
που έδωσαν αυτόν τον ξεχωριστό και ποιοτικό
χαρακτήρα στο ελληνικό τραγούδι ?
ΑΠΑΝΤ. : Τα γλέντια είναι η ψυχή της Ελλάδας. Οι
αρχαίοι έπιναν διασκέδαζαν και φιλοσοφούσαν αλλά
και τραγουδούσαν.
Είμαι υπέρ του χορού σε μια παράσταση αρκεί
να γίνεται στο σωστό timing, όπως και υπέρ του
ακουστικού τραγουδιού.
Απλώς σήμερα τη ζημιά στην ελληνική μουσική την
κάνει αυτό το σκύλο-pop τραγούδι που ακούει η
νεολαία, και αυτή μέχρι τα 18 τους - μετά αρχίζουν
και ψυλλιάζονται...
Μη ξεχνάμε τους ποιητές μας.
Όσο και να έχει παλέψει η αγγλοσαξονική
κουλτούρα αυτά που έχει πει ο Ελύτης και ο Ρίτσος
ή ο Χριστοδούλου δεν μπορούν να τα πλησιάσουν.
Τέτοιοι ποιητές βγαίνουν και στις μέρες μας.
ΕΡΩΤ.: Με ποιούς καλλιτέχνες είχες τις πιο καλές
σελ. 8

συνεργασίες, είτε από πλευράς συνθέσεων, είτε από
πλευράς δημιουργίας?
ΑΠΑΝΤ.: Είμαι τυχερός που δούλεψα με τον
Δημήτρη Μητροπάνο, τον Πασχάλη Τερζή, τον
Γιώργο Νταλάρα, τη Γλυκερία, τον Μακεδόνα, την
Γιώτα Νέγκα, τον Κραουνάκη, ακόμη και ο τεράστιος
συνθέτης Αντώνης Βαρδής, το τελευταίο τραγούδι
που είπε είναι δικό μου [Ξεριζωμός].
ΕΡΩΤ. : Ποίοι μουσικοί ήταν αυτοί που σε επηρέασαν
περισσότερο.
ΑΠΑΝΤ. : Από τα μπουζούκια Χιώτης, Ζαμπέτας.
Με τον σπουδαίο τραγουδιστή και συνθέτη
Αντώνη Ρεπάνη.
Κιθαρίστες ο Rory Gallagher, D. Gilmour
-Pink Floyd, Ritchie Blackmore -Deep
Purple, Carlos Santana.
ΕΡΩΤ. : Κατά τη γνώμη σου ποιός είναι ο
μεγαλύτερος ερμηνευτής μεταπολεμικά;
ΑΠΑΝΤ. : Εννοείται ο Στέλιος Καζαντζίδης,
είναι “η μεγαλύτερη φωνή μακράν”... Αν
ζούσε στην Αμερική θα ήταν σε κλάση
Παβαρότι.
ΕΡΩΤ.: Ο μεγαλύτερος στιχουργός;
ΑΠΑΝΤ.: Θα πω 3-4 εν ζωή : Ο Λ.
Παπαδόπουλος, ο Κ. Βίρβος, η Ευτυχία
Παπαγιαννοπούλου, ο Πυθαγόρας και ο Ν.
Γκάτσος (περισσότερο ως ποιητής).
ΕΡΩΤ.: ...και από Συνθέτες;
ΑΠΑΝΤ. : Πολλοί. Ομως ο Μαν. Χιώτης
είναι ο αγαπημένος μου.
Χρήστος Παπαδόπουλος, Πίτσα Παπαδοπούλου,
Δούκισα, Χαρούλα Λαμπράκη, το 2000.
σελ. 9
 Ο μουσικοσυνθέτης Χρήστος Παπαδόπουλος έπεισε τον γκουρού του, όπως τον αποκαλεί,
Βαγγέλη Δεληκούρα, να ανέβει στη σκηνή μετά από 22 ολόκληρα χρόνια! Παραστάσεις
δώσανε μαζί πέρυσι στην Πάτρα.
ΕΡΩΤ.: Με ποιόν έχεις παίξει και έχεις νοιώσει να
απογειώνεσαι μαζί του.
ΑΠΑΝΤ.: Με Γιάννη Σταματίου και Στέλιο Ζαφειρίου
βασικά.
Τώρα βέβαια θυμάμαι ακόμη με Γιώργο Κόρο και
Α. Μόσχο που είναι σπουδαίος στο σαντούρι. Μα
περισσότερο από όλους όμως με τον Σταματίου,
είναι το alter ego μου, από τον οποίο έχω πάρει
πολλά πράγματα.
ΕΡΩΤ.: Ξένη μουσική ακούς; Σε επηρέασε
καθόλου? Ποίοι νομίζεις ότι κάνουν σήμερα κάτι
ποιοτικό.
ΑΠΑΝΤ. : Πιστεύω ότι η χρυσή δεκαετία για όλες
τις τέχνες ήταν του ’50 και του ’60 γιατί τότε ο
κόσμος άλλαζε. Τότε βγήκε η Rock και έλαμψε το
Woodstock. Τότες ξεκίνησε η Stereo ηχογράφηση,
τότε αναπτύχθηκε η τεχνολογία που προήγαγε την
τέχνη. Τώρα, όσον αφορά το internet, δεν είμαι
σίγουρος αν προάγει την τέχνη.
ΕΡΩΤ. : Οι εκπομπές σου “ΧΑΡΙΝ ΕΥΦΩΝΙΑΣ”
ήταν μία καινοτομία καθότι ένας καλλιτέχνης
συνομιλεί και παίζει με έναν άλλον σημαντικό
καλλιτέχνη. Μου θύμισες τις εκπομπές “face to
face” που έκανε ο RICK WAKEMAN στην Αγγλία
με όλους τους σπουδαίους της ROCK σκηνής
επαναφέροντας τους στο προσκήνιο, όπου έγιναν
αξιόλογες και πολύ σημαντικές συζητήσεις. Από τις
εκπομπές σου ποίες θεωρείς ότι ήταν σημαντικές?
ΑΠΑΝΤ. : Ολες έχουν την δική τους ξεχωριστή
αξία και τηλεοπτική ομορφιά. Είναι πολύ ωραίο να
συνομιλείς και μουσικά, με καλλιτέχνες που άφησαν
ιστορία. Αν τώρα θα ήθελες να σου πω ποιές έχουν
μείνει χαραγμένες στην μνήμη μου, είναι αυτές με :
Σταματίου, Ζαφειρίου, Κόρο και Μόσχο.
ΕΡΩΤ. : Ποία χώρα της Ανατολής -από αυτές που
ταξίδεψες- άγγιξε μουσικά την καρδιά σου;
ΑΠΑΝΤ.: Η Ινδία, γιατί οι μουσικοί τους δρόμοι,
τα επονομαζόμενα “ράγκας’’ που έχουν, είναι πάρα
πολλά και πολύ δύσκολα. Οπως επίσης και Ιορδανία,
Συρία, Χαλέπι, [πριν τον πόλεμο], Καππαδοκία γιατί
είναι πολύ προχωρημένοι στο Ούτι. Οι πιό μεγάλοι
μάστορες στο Ούτι είναι από αυτά τα μέρη.
ΕΡΩΤ.: Προγραμματίζεις κάτι για το άμεσο
μέλλον;
ΑΠΑΝΤ. : Μία συνεργασία με Βασίλη Παπακωνστα-
ντίνου, που μόλις άρχισε...!! [Για να σας δώσω και
μία είδηση].
- Χρήστο, την αγάπη μας, σ’ ευχαριστούμε για όλα!
- Νάσαι καλά, Χαιρετισμούς σε όλες & όλους τους
αγαπημένους μου φίλους.-
σελ. 10
 Ιστορικό : Τα Παιδιά απ΄την Πάτρα

Το Ιστορικό του συγκροτήματος

«Τα Παιδιά απ’ την Πάτρα» .

Στις αρχές του 1980, τον Φεβρουάριο, οι Χρήστος

Παπαδόπουλος, Λάμπρος Καρέλας και Αργύρης
Παπαγεωργίου εμφανίζονται στην ιστορική φοιτητική
μπουάτ «Ιζαμπέλα» στην Πάτρα.
Στη συνέχεια, τον Σεπτέμβρη του 1980, ο Χρήστος
Παπαδόπουλος με τον Αργύρη Παπαγεωργίου και
τη Ρούλα Μπεκάκου εμφανίζονται στην ταβέρνα
«Άνθεια».
Ο ιδιοκτήτης της «Άνθειας» αποκτά το ιστορικό
κέντρο «Χάραμα» και η χειμερινή σεζόν 1980-1981
βρίσκει τους Λάμπρο Καρέλα, Χρήστο Παπαδόπουλο,
Αργύρη Παπαγεωργίου, Βαγγέλη Δεληκούρα και
Ρούλα Μπεκάκου στο σημαντικό αυτό μουσικό
κέντρο της Πάτρας.
Το 1981-1982 φεύγει η Ρούλα Μπεκάκου και έρχεται ο
μπουζουξής Παναγιώτης Μανωλάκος.
Το καλοκαίρι του 1984 κάνουν τον πρώτο τους δίσκο,
με τον τίτλο Αφιερωμένο Εξαιρετικά, που πουλάει
350.000 αντίτυπα.
Από το 1984 μέχρι το 1988 εμφανίζονται στην Αθήνα,
στο ιστορικό «Πανόραμα» (πρώην «Ταβέρνα του
Τζίμη του Χοντρού»).
Εκεί παίζουν το 1986 με τον Σταμάτη Κόκοτα και
το 1987 με τη Ρίτα Σακελλαρίου. Παράλληλα,
κυκλοφορούν τους δίσκους Κάραβαν (1985), Αχαρνών

σελ. 11
Το 2005 με τον Πασχάλη Τερζή και την Μαρίνα Μανωλάκου για το soundtrack του σήριαλ “Αρχιπέλαγος”.
77 (1985), Απόψε Πάλι (1986). Το 1987 ο Βαγγέλης
Δεληκούρας με τον Χρήστο Παπαδόπουλο κάνουν
το δίσκο “Θα Πεθάνω Νωρίς”.
Ακολουθεί το 1990 το “Δε Χρωστάω”, από τους
ίδιους συντελεστές, και το γκρουπ συνεχίζει με
τους δίσκους “Θα Χτυπήσω Αναβολή” (1991-1992),
“Ανατολή”, “Λατρεία μου” (1993-1994), “Χωρίς
Ανθρακικό” (1995-1996), “Κάτι απ’ τα Παλιά” (1997-
1998), “51 Extra” (2000), “Τα Παιδιά απ’ την Πάτρα
Παρουσιάζουν τις Κυρίες” (2001-2002), “Ξηγημένα
και Παρεξηγημένα” (2003-2004). Τα «Παιδιά απ’
την Πάτρα» είναι το μοναδικό συγκρότημα που
υπηρετεί το καλό ελληνικό τραγούδι εδώ και 30
χρόνια.
Ένα συγκρότημα με πλήθος επιτυχιών, όπως: «Δε
θέλω τη συμπόνια κανενός», «Ο αλήτης», «Λαϊκό
τσα-τσα», «Σε ζητώ», «Πίνω μπύρες», «Ο τρελός»,
«Ο Αλέφαντος», «Δε χρωστάω», «Έτσι γουστάρω
εγώ» κ.ά.
Οι επιτυχίες αυτές έχουν πετύχει έναν από τους
πιο μεγάλους αριθμούς πωλήσεων δίσκων στις
δεκαετίες του 1980 και 1990.
σελ. 12
 Μουσική για σειρές & ταινίες

Με τον Γιάννη Πλούταρχο και τον γιό του Περικλή στα γυρίσματα της ταινίας “Ο Κλέαρχος, η Μαρίνα και ο κύριος Κοντός”

Με Onirama και Πετρο-Λούκα Χαλκιά στα γυρίσματα της ταινίας “I Love Karditsa”

σελ. 13
Πάνω : Με τις “Μέλισσες” το 2015 στα γυρίσματα της ταινίας “Οι γαμπροί της Ευτυχίας”.
Κάτω : Με τον Νίκο Οικονομόπουλο το 2011 στα γυρίσματα “Επικίνδυνη Ζώνη”.

σελ. 14
Το ξεκίνημα - μέρος Δισκογραφίας

1975, Η Φιλαρμονική των Γρεβενών. Πρώτος αριστερά με την τρομπέτα ο Χρήστος Παπαδόπουλος.

σελ. 15
 Στη γενέθλια γη

Συναυλία στα Γρεβενά. Τ. Αλεξίου, Ευρ. Ανθόπουλος, Χρ. Παπαδημητρίου, Χρ. Λαδάς, Χρ. Παπαδόπουλος.

Στη Δεσκάτη Γρεβενών : Από αριστερά: Χρήστος Παπαδόπουλος, Σ. Τόσκας (drums), Ε. Ανθόπουλος (μπουζούκι), Χρ.
Λαδάς (πίσω), Στ. Κοτίτσας (όρθιος κιθάρα), Γίτσα Γκανά (αρμόνιο).

Η πολυπληθέστερη ορχήστρα φτιάχτηκε το Πάσχα 1979 στα Γρεβενά εν όψει σειράς εκδηλώσεων του Συλλόγου Γρεβενιωτών
Φοιτητών-Σπουδαστών. Την πρωτοβουλία των εν γένει εκδηλώσεων είχε ο Αλ. Τζιόλας ενώ ο Ευρ. Ανθόπουλος ήταν ο
οργανωτής της ορχήστρας (όπως και των άλλων παραπάνω), (ο οποίος για πολλά χρόνια μετέπειτα άφησε το στίγμα
του και την προσφορά του στα μουσικά γεγονότα της πόλης. Υπήρξε αρχικά δάσκαλος του Χρ. Παπαδόπουλου όπως και
πλήθος άλλων μουσικών που πέρασαν από το μουσικό Ωδείο της πόλης όπου πρόσφερε ανεκτίμητες μουσικές υπηρεσίες).
Από αριστερά : Κ. Μπατιάνης, Θ. Κοκότης, Στ. Κοτίτσας, Χρ. Παπαδόπουλος (κιθάρα), Ε. Ανθόπουλος (μπουζούκι-επι
κεφαλής), Σ. Τόσκας (drums), Χ. Παπαδημητρίου, Χρ. Λαδάς, Τ. Αλεξίου, X. Xασιώτης.-
σελ. 16 - Τέλος