ΑΝΑΣΥΝΤΑΞΗ

ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΟΙ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΧΩΡΩΝ ΕΝΩΘΕΙΤΕ!

ΟΡΓΑΝΟ ΤΗΣ ΠΟΛ. ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ της ΚΙΝΗΣΗΣ για ΑΝΑΣΥΝΤΑΞΗ ΤΟΥ ΚΚΕ αρ. φυλ. 440 1-31 Δεκέμβρη 2017 τιμή 50 λεπτά
Κομμουνιστές συσπειρωθείτε στη σταλινική - ζαχαριαδική “ΚΙΝΗΣΗ για την ΑΝΑΣΥΝΤΑΞΗ του ΚΚΕ 1918-55”1918-55”

“Ας τρέμουν οι κυρίαρχες τάξεις μπρος σε μια “Έπαθλο για τον εργαζόμενο λαό και επιστέγασμα για το σημερινό
του αγώνα, πρέπει να είναι και θα είναι , μια καινούργια Ελλάδα της
κομμουνιστική επανάσταση” δουλειάς, της λευτεριάς, λυτρωμένη από κάθε ξενική ιμπεριαλιστική
εξάρτηση, μ’ ένα πραγματικά παλλαϊκό πολιτισμό”
Μανιφέστο του Κομμουνιστικού Κόμματος
Κ. ΜΑΡΞ - ΦΡ. ΕΝΓΚΕΛΣ ΝΙΚΟΣ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ

2 3 η Ολομέλ ε ι α τ ης Δ ι ε θν ο ύ ς Σ ύ σ κ ε ψ η ς
τω ν Μα ρξ ι σ τ ι κών - Λ εν ι ν ι σ τι κ ώ ν
Κ ομ μάτ ων κα ι Ο ργ αν ώ σ ε ω ν ( 2 0 1 7 )
Πραγματοποιήθηκε αρχές Νοέμβρη 2017 Οργανώσεων που στην πορεία της συζήτησης την ευρύτερη διάδοσή του.
στην Τύνιδα της Τυνησίας η 23η Ολομέλεια συμπληρώθηκαν απ’ τις παρεμβάσεις των Μετά από μακρόχρονη προετοιμασία
της Διεθνούς Σύσκεψης των Μαρξιστικών- εκπροσώπων τους, με κέντρο τις εκδηλώσεις συζητήθηκε το ζήτημα της ανάπτυξης και
Λενινιστικών Κομμάτων και Οργανώσεων για τα 100 χρόνια της Οχτωβριανής της ισχυροποίησης των Μαρξιστικών-
(CIPOML) στην οποία συμμετείχαν Κόμματα Επανάστασης (σεμινάρια, δημοσιεύματα, Λενινιστικών Κομμάτων και Οργανώσεων.
και Οργανώσεις απ’ τις παρακάτω χώρες: γιορτές, ομιλίες, κλπ.). Επίσης έγινε ξεχωριστή Αρκετός χρόνος αφιερώθηκε στη συζήτηση
Τυνησία, Ιταλία, Ισημερινό, Δομινικανή αναφορά στις καμπάνιες αλληλεγγύης προς της ανάλυσης της σημερινής διεθνούς
Δημοκρατία, Μπουρκίνα Φάσο, Μαρόκο, τη Βενεζουέλα και καταδίκης της ανάμιξης κατάστασης και ψηφίστηκε ανάλογο κείμενο,
Περού, Βραζιλία, Ισπανία, Μεξικό, Πακιστάν, του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού σ’ αυτή, ενώ εγκρίθηκε πολιτική Απόφαση και σειρά
Ινδία, Γαλλία, Μπενίν, Ακτή Ελεφαντοστούν, τερματισμού της κατάστασης έκτακτης ψηφισμάτων.
Τουρκία,Ιραν, Δανία και Γερμανία. ανάγκης στην Τουρκία, κλπ. Τέλος καθορίστηκαν τα καθήκοντα των
Η Συντονιστική Επιτροπή της Διεθνούς Επιπλέον έγινε συζήτηση για το Διεθνές Κομμάτων και Οργανώσεων ως την επόμενη
Σύσκεψης παρουσίασε την έκθεση δράσης Περιοδικό «Ενότητα και Πάλη», την πολιτική Ολομέλεια και εκλέχθηκε νέα Συντονιστική
της και εκείνη των διαφόρων Κομμάτων και και ιδεολογική σημασία του, τη βελτίωση και Επιτροπή της CIPOML.

Ψήφισμα της XXIII Ολομέλειας της CIPOML σχετικά με τις στρατιωτικές
επεμβάσεις στη Δυτική Αφρική και στην Υποσαχάρια περιοχή
 
• Λαμβάνοντας υπόψη τις στρατιωτικές παρεμβάσεις των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων
(ΗΠΑ, Γαλλία, Ευρωπαϊκή Ένωση) στην Yποσαχάρια περιοχή και στη  Δυτική Αφρική
με το πρόσχημα της καταπολέμησης της τρομοκρατίας των τζιχαντiστών μέσω
ενεργειών  όπως η Serval, Βarkhane και G5,
• Λαμβάνοντας υπόψη την αύξηση των στρατιωτικών βάσεων και στρατευμάτων
των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, όργανα  επιθετικότητας και πηγή ανασφάλειας για
τους λαούς στο έδαφος των χωρών της Δυτικής Αφρικής και της Yποσαχάριας,
περιοχής
 • Λαμβάνοντας υπόψη τις σοβαρές απόπειρες παραβιάσεων της εθνικής κυριαρχίας,
της εδαφικής ακεραιότητας και της λεηλασίας των ορυχείων και των γεωργικών
πόρων των χωρών της Δυτικής Αφρικής από τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις και τα
μονοπώλια,
 • Λαμβάνοντας υπόψη την αντιπαλότητα και τις αντιφάσεις μεταξύ των διαφόρων
ιμπεριαλιστικών δυνάμεων για τον έλεγχο της υποπεριφέρειας της Δυτικής Αφρικής
και της Υποσαχάριας περιοχής,
• Λαμβάνοντας υπόψη την πάλη του προλεταριάτου, των λαών και της λαϊκής
νεολαίας κατά της στρατιωτικής επέμβασης και κατοχής των χωρών της
Υποσαχάριας Αφρικής και της Δυτικής Αφρικής, καθώς και για την εθνική κυριαρχία
και την εδαφική ακεραιότητα,
Η CIPOML, που συνήλθε στην Τύνιδα από τις 31 Οκτώβρη έως τις 3 Νοέμβρη
2017:
- Καταγγέλλει τη στρατιωτική επέμβαση των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων στην
Υποσαχάρια περιοχή  και τη Δυτική Αφρική.
- Απαιτεί την απόσυρση των ξένων στρατευμάτων και των στρατιωτικών βάσεων,
από την Υποσαχάρια περιοχή  και από τις χώρες της Δυτικής Αφρικής.
- Εκφράζει την αλληλεγγύη της στον αγώνα των λαών για εθνική κυριαρχία,
εδαφική ακεραιότητα και εθνική και κοινωνική απελευθέρωση.
Διεθνής Διάσκεψη Μαρξιστικών-Λενινιστικών Κομμάτων και Οργανώσεων
(CIPOML)
Τυνησία, Νοέμβρης 2017

ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΒΡΥΩΝΑΚΗΣ
ένας επαναστάτης κομμουνιστής
εργάτης-προλετάριος αδιάλλακτος
αντίπαλος και μαχητικός πολέμιος
του χρουστσοφικού ρεβιζιονισμού
Π Ο Λ Υ Τ Ε Χ Ν Ε Ι Ο 2017
Ζήτω η ηρωϊκή ΕΞΕΓΕΡΣΗ του Πολυτεχνείου
-
Ν Ο Ε Μ Β Ρ Η Σ 1973 κατά της φασιστικής
δικτατορίας και των αμερικανων-ΝΑΤΟϊκων
ιμπεριαλιστών και κόντρα στα σχέδια των
αστικών και ρεβιζιονιστικών κομμάτων
Ζήτω τα 100 χρόνια της Οχτωβριανής
Προλεταριακής Επανάστασης
ΣΕΛΙΔΑ 3

Ο ΔΕΚΕΜΒΡΗΣ του ΄44 και ο προδοτικός

πρακτόρικος ρόλος του Γ. ΣΙΑΝΤΟΥ
Η μάχη του ΔΕΚΕΜΒΡΗ
(από «ΒΟΗΘΗΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΚΚΕ»,
σελ. 210-211, εκδοτικό της ΚΕ του ΚΚΕ, 1952)
ΣΕΛΙΔΑ 2 ΣΕΛΙΔΑ 3,4
2 “ΑΝΑΣΥΝΤΑΞΗ”
Μαρξισμός - Η επαναστατική κοσμοθεωρία του προλεταριάτου
“Λενινισμός είναι ο μαρξισμός της εποχής
του ιμπεριαλισμού και της προλεταριακής
επανάστασης”
Ι.Β. Στάλιν
ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΒΡΥΩΝΑΚΗΣ
ένας επαναστάτης κομμουνιστής εργάτης-προλετάριος αδιάλλακτος
αντίπαλος και μαχητικός πολέμιος του χρουστσοφικού ρεβιζιονισμού
Τον περασμένο μήνα συμπληρώθηκαν 5 χρόνια από
το θάνατο (17.11.2012) του επαναστάτη κομμουνιστή
εργάτη-προλετάριου ΛΕΥΤΕΡΗ ΒΡΥΩΝΑΚΗ, αδιάλλακτου
αντίπαλου και μαχητικού πολέμιου του προδοτικού
χρουστσοφικού ρεβιζιονισμού και όλων των άλλων
αντεπαναστατικών ρευμάτων (σοσιαλδημοκρατίας,
τιτοϊσμού, μαοϊσμού, τροτσκισμού, αναρχισμού, κλπ),
συνεπή υπερασπιστή του επαναστατικού μαρξισμού δηλ.
του Λενινισμού-Σταλινισμού και πρώην Προέδρου της
«Κίνησης για Ανασύνταξη του ΚΚΕ 1918-55».
Ο σύντροφος Λευτέρης Βρυωνάκης με καταγωγή απ’
τα Χανιά της Κρήτης γεννήθηκε το 1925 και μεγάλωσε
στη Θεσσαλονίκη (ο πατέρας του Χρήστος ήταν παλιός
κομμουνιστής και είχε εξοριστεί το 1936 απ’ τη δικτατορία
του Μεταξά).
Σε νεαρή ηλικία παίρνει μέρος στους επαναστατικούς
αγώνες της εργατικής τάξης και του λαού μας απ’ τις
γραμμές αρχικά της ΟΚΝΕ και της ΕΠΟΝ και ύστερα
του ΚΚΕ. Κατά τη διάρκεια της τριπλής Κατοχής της
χώρας πολέμησε απ’ τις γραμμές της ΕΑΜΟ-ΕΛΑΣίτικης
Αντίστασης (υπηρέτησε στο 19 Σύνταγμα του ΕΛΑΣ) τους
ιταλο-γερμανο-βουλγάρους φασίστες κατακτητές και
τους ντόπιους συνεργάτες τους.
Μετά την απελευθέρωση της χώρας απ’ τους ξένους κατακτητές, ο τόπος με την
ένοπλη επέμβαση των άγγλων ιμπεριαλιστών βρέθηκε και πάλι σκλαβωμένος και
ο λαός μας αλυσοδεμένος με τις προδοτικές συμφωνίες των Λιβάνου-Καζέρτας-
Βάρκιζας με αποκορύφωμα την παράδοση των όπλων απ’ την τότε δεξιά
οπορτουνιστική ηγεσία με επικεφαλής τον πράκτορα της Ιντέλιντζενς Σέρβις Γ.
Σιάντο. Έτσι ο σύντροφος Βρυωνάκης διώκεται, συλλαμβάνεται και βασανίζεται απ’
το μοναρχοφασιστικό καθεστώς για τη δράση του κατά των κατακτητών, όπως και
πολλές εκατοντάδες χιλιάδες αγωνιστές, αντιφασίστες και κομμουνιστές, ενώ το
1947 η ηλικία του καλείται να καταταχθεί στο μοναρχοφασιστικό στρατό.
Για να αποφύγει τη στράτευση απευθύνθηκε στην ηγεσία της Οργάνωσης του ΚΚΕ
Θεσσαλονίκης και ζητά να του δοθεί σύνδεση για να βγει στο βουνό, η καθοδήγηση
αρνείται να του δώσει σύνδεση , λέγοντάς του πως τάχα η Οργάνωση «δεν είχε
εντολή για το βουνό»(!) παρόλο που είχε ήδη παρθεί πριν ένα και πλέον χρόνο
απόφαση στη 2η Ολομέλεια του ΚΚΕ (12 Φλεβάρη 1946) για την έναρξη του 2ου
αντάρτικου, και τον αναγκάζει να καταταγεί στο μοναρχοφασιστικό στρατό.
Η προκλητικότατη και καταδικαστέα αυτή στάση της δεξιάς οπορτουνιστικής
καθοδήγησης της ΚΟΘ (αλλά και άλλων μεγάλων πόλεων π.χ. Αθήνας) αποτελεί: α)
ανοιχτή παραβίαση της απόφασης της 2ης Ολομέλειας, και β) χονδροειδές ψεύδος
ότι «δεν είχε εντολή για το βουνό» (διαψεύδεται απ’τις μαρτυρίες όχι μόνο των
Ζαχαριαδικών αλλά και πολλών αντιζαχαριαδικών), ενώ γ) συνιστά σαμποτάζ
ανάπτυξης του Αντάρτικου, και δ) προδοσία της επαναστατικής γραμμής του
Κόμματος προώθησης και μαζικοποίησης του ΔΣΕ (σ’ άλλη ευκαιρία θα γίνει
λεπτομερής αναφορά σ’ αυτό το σπουδαίο ζήτημα).
Ο σύντροφος Λευτέρης Βρυωνάκης αφού υποχρεώθηκε να καταταγεί στο
μοναρχοφασιστικό στρατό, την άνοιξη του 1948 στέλνεται με το τάγμα 592 στο
μέτωπο του Γράμμου και απ’ το Νεστόριο της Καστοριάς μαζί με το φαντάρο Νίκο
Δανιηλίδη αυτομολούν με τον οπλισμό τους τη νύχτα και περνάν στις γραμμές του
ΔΣΕ και κατατάσσονται στο τάγμα του Νίκου Νικητίδη. Πήρε μέρος στις μεγάλες
μάχες του Γράμμου και του Βίτσι και τραυματίστηκε δυο φορές και μετά τη νοσηλεία
του κατατάχθηκε σε τμήματα του πυροβολικού και αναδείχθηκε σε αξιωματικό του
ΔΣΕ.
Μετά την υποχώρηση του ΔΣΕ, όταν δεν υπήρχαν πλέον προοπτικές νίκης
(εξαιτίας του πισώπλατου χτυπήματος του ΤΙΤΟ και της αλλαγής συσχετισμού
δυνάμεων με το πέρασμά του στο στρατόπεδο των ιμπεριαλιστών, ζήτημα έλλειψης
εφεδρειών, κλπ.)ο σύντροφος Λευτέρης Βρυωνάκης βρέθηκε μαζί με χιλιάδες άλλους
αντάρτες στη φιλόξενη σοσιαλιστική Σοβιετική Ένωση του Στάλιν (Τασκένδη του
Ουζμπεκιστάν) όπου δούλεψε τα επόμενα χρόνια εργάτης, παίρνοντας ταυτόχρονα
δραστήρια μέρος στην πολιτική ζωή του ΚΚΕ με επικεφαλής το ΝΙΚΟ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ
ως το θάνατο-ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ (δηλητηρίαση-γιατροί) του ΙΩΣΗΦ ΣΤΑΛΙΝ.
Η όξυνση της ταξικής πάλης στο εξωτερικό της Σοβιετικής Ένωσης κατέληξε, ως
γνωστόν, σε ήττα των επαναστατικών δυνάμεων στο ΚΚΣΕ και επικράτηση της
Οι συνδρομητές μπορούν να καταβάλλουν τη συνδρομή
Συνδρομή Εφημερίδας τους στο λογ/σμό της Εθνικής Τράπεζας:
Ετήσια συνδρομή 60 Ευρώ Νο. 155/919045-76, IBAN: GR4201101550000015591904576
ή με ταχυδρομική επιταγή στη διεύθυνση:
Τάσος Μπάλλος
http://anasintaxi.awardspace.com
ΤΑΧ. Θ. 3689 10210 ΑΘΗΝΑ
anasintaxi.blogspot.com
Αρμόδιος για την είσπραξη όλων των επιταγών της εφημερίδας
Δεκέμβρη 2017
“Σταλινισμός είναι ο μαρξισμός - λενινισμός
της εποχής του σοσιαλισμού”
Ν. Ζαχαριάδης
ρεβιζιονιστικής χρουστσοφικής αστικής αντεπανάστασης,
σε ανατροπή της Διχτατορίας του Προλεταριάτου (=
απώλεια της πολιτικής Εξουσίας της εργατικής
τάξης) μέσω βίαιου στρατιωτικού πραξικοπήματος
(=τμήματα στρατού-KGB-Αστυνομίας), που δεν άνοιξε
μόνο το δρόμο της ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ του Σοσιαλισμού-
Κομμουνισμού και της σταδιακής παλινόρθωσης του
καπιταλισμού αλλά και εκείνον της ωμής επέμβασης
των χρουστσοφικών προδοτών σοσιαλδημοκρατών στα
επαναστατικά Κομμουνιστικά Κόμματα όλων των χωρών,
μεταξύ των οποίων και στο ΚΚΕ.
Οι απανωτές επεμβάσεις της προδοτικής κλίκας του
Χρουστσόφ στο ΚΚΕ κορυφώνονται με την προβοκάτσια
της επίθεσης στα Γραφεία της ΚΟ Τασκένδης του ΚΚΕ στις
9 Σεπτέμβρη 1955 από λιγοστούς δεξιούς οπορτουνιστές
(γύρω στους 150), υπό την άμεση καθοδήγηση του
συνταγματάρχη της KGB Σαάκοφ, επιχειρώντας να
τα καταλάβουν. Αποκρούονται μαχητικά απ’ τους
χιλιάδες έλληνες επαναστάτες κομμουνιστές και η
κατάληψη των γραφείων ματαιώνεται. Συνεχίστηκαν
με πολλές εκατοντάδες συλλήψεις, φυλακίσεις πολλών
κομμουνιστών, τις σκηνοθετημένες φασιστικές
χρουστσοφικές δίκες και καταδίκες με νόμους για χούλιγκανς, ενώ το Μάρτη του
1956 συγκαλείται απ’ τους σοβιετικούς χρουστσοφικούς (Επιτροπή Κοουζίνεν-
Ντεζ) η παρασυναγωγή της διαβόητης «6ης Ολομέλειας» που επίσημα πλέον
διαλύει βίαια το παλιό επαναστατικό ΚΚΕ και το αντικαθιστά με ένα νέο
αστικό, σοσιαλδημοκρατικού τύπου, έκτρωμα και γραμμή τον «ειρηνικό
κοινοβουλευτικό δρόμο»(!) της παλιάς προδοτικής σοσιαλδημοκρατίας, το νέο
«Κ»ΚΕ (’56), που υπάρχει ως τα σήμερα.
Το παλιό επαναστατικό ΚΚΕ με επικεφαλής το μεγάλο και αλύγιστο
κομμουνιστή ηγέτη ΝΙΚΟ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ απόρριψε και δε δέχθηκε το
χρουστσοφικό ρεβιζιονισμό, μαζί και η τεράστια πλειοψηφία των ελλήνων
κομμουνιστών (στην Τασκένδη πάνω από 95%).
Οι έλληνες κομμουνιστές, ανάμεσα στους οποίους και ο επαναστάτης εργάτης-
προλετάριος σύντροφος ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΒΡΥΩΝΑΚΗΣ, υπεράσπισαν την επαναστατική
μαρξιστική γραμμή των ΣΤΑΛΙΝ-ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ, μ’ όλες τις γνωστές και άγνωστες
συνέπειες (μαζικές διαγραφές, συλλήψεις, φυλακίσεις, καταδίκες, εξορίες, διωξίματα
από δουλειές και σχολεία, κλπ., κλπ.). Οι χιλιάδες σταλινικοί-ζαχαριαδικοί
κομμουνιστές, απ’ τους πρώτους και ο σ. ΛΕΥΤΕΡΗΣ διατήρησαν τις παλιές κομματικές
Οργανώσεις στις διάφορες Πολιτείες της Τασκένδης, δρώντας στην παρανομία και
καταπολεμώντας το χρουστσοφικό ρεβιζιονισμό παρά τις παντοειδείς φασιστικές
διώξεις ως την επιστροφή τους στην Ελλάδα.
Οι άγριες φασιστικές διώξεις δεν κατάφεραν να κάμψουν τους έλληνες επαναστάτες
κομμουνιστές σταλινικούς-ζαχαριαδικούς, οι οποίοι παρά τις όποιες επιζήμιες
διασπάσεις που πέτυχαν οι χρουστσοφικοί ρεβιζιονιστές (χρησιμοποιώντας
όλα τα μέσα, ακόμα και την ψευδή διάδοση ότι τάχα ο εξόριστος Ζαχαριάδης
«προσχώρησε» στο χρουστσοφισμό, κλπ.) έμειναν στην τεράστια πλειοψηφία
τους ως το τέλος της ζωής τους σε επαναστατικό μαρξιστικό δρόμο δηλ. στο
δρόμο του μαρξισμού-λενινισμού-σταλινισμού χωρίς να προσχωρήσουν
(εκτός από ελάχιστες μετρημένες περιπτώσεις) στο μεγαλο-αστικό ΠΑΣΟΚ και στα
σοσιαλδημοκρατικά ρεφορμιστικά «Κ»ΚΕ-«Κ»ΚΕεσ. (ΣΥΡΙΖΑ), κλπ.
Αξίζει να σημειωθεί πως οι ψευδείς φήμες για «προσχώρηση» του Ζαχαριάδη
στο χρουστσοφικό ρεβιζιονισμό – που τελικά δολοφονήθηκε τον Αύγουστο του
1973 στον τόπο εξορίας Σουργκούτ της Σιβηρίας απ’ τη σοσιαλφασιστική κλίκα
των ΜΠΡΕΖΝΙΕΦ-ΦΛΩΡΑΚΗ – απορρίφθηκαν απ’ την τεράστια πλειοψηφία
των σταλινικών-ζαχαριαδικών, μεταξύ των πρώτων ο σύντροφος ΛΕΥΤΕΡΗΣ
ΒΡΥΩΝΑΚΗΣ που διακρίνονταν πάντα για την οξυδέρκεια και την επαναστατική
προλεταριακή ταξική συνείδηση, την παραδειγματική σταθερότητα, συνέπεια και
μαχητικότητά του, απ’ τα οποία διδάσκονται οι νεότεροι κομμουνιστές.
Με την επιστροφή του στην Ελλάδα συνέχισε την επαναστατική δράση και
πρωτοστάτησε στη συγκέντρωση-συσπείρωση των παλιών κομμουνιστών, ενώ
ανήκε απ’ την αρχή στην καθοδήγηση της «Κίνησης για Ανασύνταξη του ΚΚΕ 1918-
55» και μετά το θάνατο του πρώτου Προέδρου, συντρόφου Βασίλη Παπασωτηρίου,
διετέλεσε Πρόεδρός της ως το θάνατό του, με καθοριστική συμβολή στην Οργάνωση.
“ΑΝΑΣΥΝΤΑΞΗ” Διεύθυνση: ΤΑΧ. Θ. 3689 10210
15νθήμερη έκδοση ΑΘΗΝΑ
Εκδότης - Ιδιοκτήτης
Μπάλλος Τάσος Υπεύθυνος τυπογραφείου
Τηλ. 2108621543 Κ. Φερέτος τηλ. 2103300646
Διευθύνεται από Δερβενίων 30, 10681 Αθήνα
Συντακτική Επιτροπή email: anasintaxi@yahoo.com
Δεκέμβρη 2017 “ΑΝΑΣΥΝΤΑΞΗ”
Π Ο Λ Υ Τ Ε Χ Ν Ε Ι Ο 2017
Ζήτω η ηρωϊκή ΕΞΕΓΕΡΣΗ του Πολυτεχνείου -
Ν Ο Ε Μ Β Ρ Η Σ 1973 κατά της φασιστικής δικτατορίας και των αμερικανων-ΝΑΤΟϊκων ιμπεριαλιστών
και κόντρα στα σχέδια των αστικών και ρεβιζιονιστικών κομμάτων
Ζήτω τα 100 χρόνια της Οχτωβριανής Προλεταριακής Επανάστασης
Η αντιφασιστική-αντιιμπεριαλιστική πάλη της φοιτητικής νεολαιας και του λαού που
κορυφώθηκε με την ΚΑΤΑΛΗΨΗ του Πολυτεχνειου απ τους φοιτητές και εξελιχθηκε σε
λαϊκή εξέγερση κατέληξε σε ανατροπή της στρατιωτικο-φασιστικής διχτατοριας του
ντόπιου κεφαλαιου και των αμερικανο-ΝΑΤΟϊκων ιμπεριαλιστών.
Στη μετωπική σύγκρουση με το φασιστικό καθεστώς και την ΚΑΤΑΛΗΨΗ του
Πολυτεχνείου ΔΕΝ αντιτάχθηκαν μόνο τα γνωστά παραδοσιακά αστικά κόμματα
αλλά ΚΑΙ τα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα “Κ”ΚΕ-”Κ”ΚΕεσ.
Προκλητική υπήρξε η προδοτική στάση της ηγετικής χρουστσοφικής ομάδας των
ΚΟΛΙΓΙΑΝΝΗ-ΦΛΩΡΑΚΗ, κλπ. (“Κ”ΚΕ) που δε δίστασε, για να εξυπηρετήσει τα σχέδια
της ντόπιας αντίδρασης, να καταγγείλει μέσω της “ΠΑΝΣΠΟΥΔΑΣΤΙΚΉΣ” Νο 8
(αντιΕΦΕΕ-”Κ”ΝΕ) τους αντιφασίστες και κομμουνιστές φοιτητές ως «πράχτορες»(!)
της ΚΥΠ και της CIA: «καταγγέλλουμε την προσχεδιασμένη εισβολή στο χώρο του
Πολυτεχνείου την Τετάρτη 14.11.73, 350 οργανωμένων πραχτόρων της ΚΥΠ,
σύμφωνα με το προβοκατόρικο σχέδιο Ρουφογάλη-Καραγιαννόπουλου, με βάση
τις εντολές του παραμερισμένου τώρα τέως πρωτοδικτάτορα Παπαδόπουλου
και της αμερικάνικης CIA».
Η σοσιαλδημοκρατική ηγεσία του “Κ”ΚΕ ομολογεί, 3 χρόνια αργότερα, ότι ήταν
ενάντια στην ΚΑΤΑΛΗΨΗ του Πολυτεχνείου και όταν αυτή πραγματοποιήθηκε
αγωνίζονταν να τη ΔΙΑΛΥΣΕΙ με την “απαγκίστρωση των φοιτητών απ’ το
Πολυτεχνείο”: ομολογούν ανοιχτά ότι ο βασικός σκοπός τους ήταν: “κυρίως να
πάρουν μέτρα για την απαγκίστρωση των φοιτητών από το Πολυτεχνείο... το
Γραφείο της Σπουδάζουσας της ΚΝΕ θεώρησε ότι η κατάληψη, παρόλα που
έπρεπε να αποφευχθεί...”(“ΚΟΜΕΠ”, 11/1976, σελ. 98). Και παρακάτω: “αν η ΚΝΕ
ήταν σωστά προετοιμασμένη και τα στελέχη της δούλευαν έγκαιρα και επιτόπου
μέσα στο Φ.Κ., μ’ αυτή την κατεύθυνση, θα ήταν δυνατό ή να μην επιλεγεί
καθόλου η μορφή της κατάληψης, ή κι’ αν προσωρινά πραγματοποιούνταν, να
στρέφονταν γρήγορα προς άλλες εξελίξεις” (στο ίδιο, σελ.112-113).
Άμεση ΑΠΟΧΩΡΗΣΗ της Ε+λλάδας, ΕΔΩ και ΤΩΡΑ, απ’ την ιμπεριαλιστική
Ευρωπαϊκή Ένωση (μαζί και από ΕΥΡΩ-ΟΝΕ)
Η καταστροφική οικονομική πορεία της χώρας και ταυτόχρονα η άγρια λεηλασία του
πλούτου της απ’ τους ιμπεριαλιστές δανειστές συνεχίζεται. Η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ-
ΑΝΕΛ εφαρμόζει τα αντιλαϊκά μέτρα της τελευταίας συμφωνίας τα οποία υπέγραψε η
ίδια, που το σύνολό τους, πέρα απ’ την ασφυκτικότερη πρόσδεση της χώρας στο ξένο
κεφάλαιο και τη μεγαλύτερη εξάρτηση απ’ αυτό, είναι μέτρα προς όφελος του ντόπιου
μεγάλου κεφαλαίου, μέτρα αύξησης της μαζικής ανεργίας, μεγαλύτερης φτώχειας
και απόλυτης εξαθλίωσης των πλατιών λαϊκών μαζών που συνοδεύονται από μια
χωρίς προηγούμενο αιμορραγία της χώρας που προκαλεί η μαζική μετανάστευση της
νεολαίας.
Παρά τα πολλαπλά προβλήματα που προκαλούνται στην εργατική τάξη και το
λαό αλλά και συνολικά στη χώρα απ’ την ΕΞΑΡΤΗΣΗ της απ’ την ιμπεριαλιστική ΕΕ,
ΟΛΑ τα πολιτικά κόμματα απ’ τα παραδοσιακά αστικά ως τα χρουστσο-τροτσκιστικά
σοσιαλδημοκρατικά και τους μαοϊκούς ρεβιζιονιστές είναι ΚΑΤΑ της άμεσης
ΑΠΟΧΩΡΗΣΗΣ της Ελλάδας, ΕΔΩ και ΤΩΡΑ, απ’ την ιμπεριαλιστική Ευρωπαϊκή
Ένωση (μαζί και από ΕΥΡΩ-ΟΝΕ) και ΥΠΕΡ της παραμονής στο «λάκκο των λεόντων»
των ισχυρών μονοπωλίων της ΕΕ.
Οι Τσίπρας-Καμμένος κατά την πρόσφατη επίσκεψή τους στην Ουάσιγκτον έπλεξαν
το εγκώμιο του Προέδρου των ΗΠΑ, παρουσιάζοντας τον ακραίο εθνικιστή-
ρατσιστή, φασιστοειδές Τραμπ, ως υπερασπιστή της «δημοκρατίας και της
ελευθερίας»(!) παρόλο που ο αρχηγός του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού απειλεί
συνεχώς με στρατιωτικές επεμβάσεις διάφορες χώρες (ΛΔ Κορέας, Ιράν, Βενεζουέλα
κλπ.).
Σήμερα η εργατική τάξη και ο λαός πρέπει να εντείνουν την ταξική πάλη τόσο κατά
του ντόπιου καπιταλισμού όσο και κατά της ΕΕ.
Οι αντιφασιστικές-αντιιμπεριαλιστικές δυνάμεις πρέπει να δυναμώσουν την
πάλη κατά του Ιμπεριαλισμού και του Πολέμου, κατά του Εθνικισμού-Ρατσισμού-
Ο ΔΕΚΕΜΒΡΗΣ του ΄44 και ο προδοτικός πρακτόρικος ρόλος του Γ. ΣΙΑΝΤΟΥ
Εκτός από το γενικότερο ζήτημα της πλήρους εγκατάλειψης και ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ της
μαρξιστικής γραμμής του ιστορικού Γράμματος του ΝΙΚΟΥ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ απ’ τη δεξιά
οπορτουνιστική ηγεσία ΣΙΑΝΤΟΥ-ΙΩΑΝΝΙΔΗ, το οποίο έθετε σαφέστατα ζήτημα
κατάληψης ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ: «Έπαθλο για τον εργαζόμενο λαό και επιστέγασμα
για το σημερινό του αγώνα, πρέπει να είναι και θα είναι, μια καινούργια Ελλάδα της
δουλειάς, της λευτεριάς, λυτρωμένη από κάθε ξενική ιμπεριαλιστική εξάρτηση, μ’
ένα πραγματικά παλλαϊκό πολιτισμό», υπάρχει για το επαναστατικό κομμουνιστικό
κίνημα και ξεχωριστό «ζήτημα ΣΙΑΝΤΟΥ» δηλ. ο συνειδητός προδοτικός πρακτόρικος
ρόλος του ΣΙΑΝΤΟΥ στην υπηρεσία της πολιτικής του Αγγλικού ιμπεριαλισμού, όπως
έδειξαν ΟΛΕΣ οι καταστροφικές Συμφωνίες, απ’ τη Συμφωνία του Ιούλη 1943 που έθεσε
τον ΕΛΑΣ κάτω απ΄τις διαταγές του Στρατηγείου της Μέσης Ανατολής ως τη ΒΑΡΚΙΖΑ, και
προπαντός ο ΔΕΚΕΜΒΡΗΣ του ΄44, ο οποίος αποτελεί το σημαντικότερο και κρισιμότερο
κρίκο στην αλυσίδα των απανωτών προδοσιών του λαϊκού επαναστατικού κινήματος,
αφού χωρίς την ήττα του ΔΕΚΕΜΒΡΗ ΔΕΝ ήταν δυνατή η ΒΑΡΚΙΖΑ.
ΟΛΟΙ οι ντόπιοι χρουστσοφικοί σοσιαλδημοκράτες απ’ το «Κ»ΚΕ-ΣΥΡΙΖΑ-ΛΑΕ ως
το ΝΑΡ-ΑΝΤΑΡΣΥΑ, τροτσκιστές και οι διάφοροι άλλοι οπορτουνιστές αμφισβητούν-
απορρίπτουν, αρνούνται και δικαιολογούν τόσο τον προδοτικό χαρακτήρα των
Συμφωνιών Λιβάνου-Καζέρτας-Βάρκιζας, όσο και τον πρακτόρικο ρόλο του ΣΙΑΝΤΟΥ,
ενώ επιτίθενται άμεσα-έμμεσα στην Γ’ ΚΔ και τους ΣΤΑΛΙΝ-ΝΤΙΜΙΤΡΟΦ-ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ και
αποδίδουν σκόπιμα (άλλοι από άγνοια) την ΗΤΤΑ του ελληνικού κομμουνιστικού λαϊκού
κινήματος – διαστρεβλώνοντας προκλητικά και κατάφορα τα ιστορικά γεγονότα – στην
εφαρμογή της μαρξιστικής γραμμής του 7ου Συνεδρίου της Κομμουνιστικής Διεθνούς,
αποσιωπώντας συστηματικά την παραπάνω μαρξιστική θέση του Γράμματος ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ
που κινούνταν ΑΚΡΙΒΩΣ στα πλαίσια της επαναστατικής στρατηγικής και τακτικής της ΚΔ.
Η ΗΤΤΑ του ελληνικού κομμουνιστικού λαϊκού κινήματος ΔΕΝ οφείλεται στην εφαρμογή
της μαρξιστικής γραμμής του 7ου Συνεδρίου της ΚΔ – η οποία ας σημειωθεί οδήγησε,
μεταξύ άλλων, στη ήττα του Χιτλερο-φασισμού και στο πέρασμα σειράς χωρών στο
δρόμο της Λαϊκής Δημοκρατίας – αλλά ΑΝΤΙΘΕΤΑ: στην εγκατάλειψη-ΠΡΟΔΟΔΙΑ
αυτής της επαναστατικής γραμμής που έθετε ζήτημα ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ πολιτικής
Εξουσίας, όπως επιβεβαιώνεται απ’ το παραπάνω απόσπασμα του ιστορικού Γράμματος
του ΝΙΚΟΥ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ.
Η σύγκρουση του ΔΕΚΕΜΒΡΗ 1944 με τον αγγλικό ιμπεριαλισμό, με τον τρόπο που
έγινε, αποτελεί την καλύτερη απόδειξη και αποκαλύπτει με τον πιο χειροπιαστό τρόπο τον
εξόφθαλμο προδοτικό ρόλο του Γ. ΣΙΑΝΤΟΥ ως πράκτορα στην υπηρεσία της πολιτικής
του αγγλικού ιμπεριαλισμού, επειδή: πρώτο, ΔΕΝ υπήρξε καμία απολύτως πολιτικο-
στρατιωτική προετοιμασία παρόλο που ήταν από πολύ παλιότερα ΔΕΔΟΜΕΝΗ η απόφαση
3
αντισημιτισμού, κατά του σκοταδισμού της εκκλησιαστικής Αντίδρασης, κατά του
Φασισμού και Ναζι-φασισμού.
Η φιέστα τον Αύγουστο στο Ταλίν της Εσθονίας ήταν ΠΡΩΤΙΣΤΩΣ «Ναζι-
φασιστική» και όχι απλά και ΜΟΝΟ «αντικομμουνιστική» όπως ισχυρίστηκαν-
ισχυρίζονται οι αντισταλινικοί χρουστσο-τροτσκιστές σοσιαλδημοκράτες ηγέτες
(«Κ»ΚΕ-ΣΥΡΙΖΑ-ΛΑΕ-ΝΑΡ-ΑΝΤΑΡΣΥΑ, κλπ), που κι’ αυτοί σήκωσαν, μαζί με την
ντόπια παραδοσιακή Αντίδραση, τη σημαία του χυδαίου ΑΝΤΙΣΤΑΛΙΝΙΣΜΟΥ, με τα
ΑΝΥΠΑΡΚΤΑ «εγκλήματα»(!) του ΣΤΑΛΙΝ, «ξεπλένοντας» έτσι και αθωώνοντας τους
Εσθονούς Χιτλερικούς Ναζι-φασίστες και τα εγκλήματά τους, οι οποίοι φυσικό είναι
να «τα βάζουνε με τον Στάλιν και τον κομμουνισμό. Γιατί νίκησε κατά κράτος τον
πολυαγαπημένο τους Φύρερ. Τον Αδόλφο Χίτλερ!» (Μ.ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ).
Ο χυδαίος Αντισταλινισμός-Αντικομμουνισμός δεν «ξεπλένει» μόνο τους Χιτλερικούς
Ναζι-φασίστες αλλά τροφοδοτεί, και ΣΗΜΕΡΑ, ευθέως τις φασιστικές και Ναζι-
φασιστικές απόψεις ενώ ταυτόχρονα συμβάλει άμεσα στην ανάπτυξη των
φασιστικών και Ναζι-φασιστικών δυνάμεων σε κάθε χώρα, ΑΚΡΙΒΩΣ επειδή κι’ αυτές
οι υπεραντιδραστικές δυνάμεις έχουν ως σημαία τους τα ΑΝΥΠΑΡΚΤΑ «εγκλήματα»(!)
του ΣΤΑΛΙΝ. ΑΝΤΙΣΤΑΛΙΝΙΣΜΟΣ οποιασδήποτε μορφής και ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΜΟΣ είναι
και ΣΗΜΕΡΑ, όπως και κατά τον πόλεμο, ασυμβίβαστες έννοιες-στάσεις.
100 χρόνια από τη μεγάλη Οχτωβριανή Προλεταριακή Επανάσταση
Φέτος συμπληρώνονται 100 χρόνια απ’ το μεγάλο κοσμοϊστορικό γεγονός της
νικηφόρας βίαιης-ένοπλης Προλεταριακής Επανάστασης καθοδηγούμενης απ’ το
Κόμμα των Μπολσεβίκων με επικεφαλής το ΛΕΝΙΝ που άνοιξε μια νέα σελίδα στην
ιστορία της ανθρωπότητας, εγκαινιάζοντας το πέρασμα απ’ τον καπιταλισμό-
ιμπεριαλισμό στο Σοσιαλισμό-Κομμουνισμό. Με την εγκαθίδρυση της Διχτατορίας
του Προλεταριάτου – μετά την πλήρη συντριβή της αστικής κρατικής μηχανής –
αρχίζει η εξάλειψη του καπιταλισμού και η επιτυχής οικοδόμηση του Σοσιαλισμού-
Κομμουνισμού (1917-1953), κάτω απ’ την καθοδήγηση των ΛΕΝΙΝ-ΣΤΑΛΙΝ, μέσα από
οξύτατη ταξική πάλη, ενάντια στους εσωτερικούς και εξωτερικούς εχθρούς.
Η Διχτατορία του Προλεταριάτου ανατράπηκε μετά το θάνατο-ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ του
ΣΤΑΛΙΝ, με βίαιο φασιστικό πραξικόπημα της προδοτικής ομάδας των ΧΡΟΥΣΤΣΟΦ-
ΜΠΡΈΖΝΙΕΦ, ανατροπή που αποτέλεσε την απαρχή της εξάλειψης του Σοσιαλισμού-
Κομμουνισμού με την εφαρμογή των καπιταλιστικού χαρακτήρα οικονομικών
μεταρρυθμίσεων που οδήγησαν στην πλήρη παλινόρθωση του καπιταλισμού στη
Σοβιετική Ένωση στα μέσα της δεκαετίας του 1960.
Η πραγματοποίηση της νικηφόρας Προλεταριακής Επανάστασης επιβεβαίωσε
στην πράξη και την ορθότητα των τριών αλληλένδετων μεταξύ τους βασικών
Αρχών του επαναστατικού μαρξισμού: 1) βίαιη-ένοπλη πάλη, 2) πλήρη συντριβή του
αστικού κράτους, 3) εγκαθίδρυση της Διχτατορίας του Προλεταριάτου, Αρχές που
απορρίπτουν, έμμεσα-άμεσα, ανοιχτά ή σιωπηρά, τόσο η παραδοσιακή όσο και η
νέα χρουστσο-τροτσκιστική σοσιαλδημοκρατία («Κ»ΚΕ-ΣΥΡΙΖΑ-ΛΑΕ-ΝΑΡ-ΑΝΤΑΡΣΥΑ,
κλπ) αλλά και οι μαοϊκοί ρεβιζιονιστές, με τους ρεφορμιστές ηγέτες του «Κ»ΚΕ να τις
απορρίπτουν σιωπηρά, τόσο στο «Πρόγραμμα» (σελ.27-58, Αθήνα 2013) όσο και στη
«ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ» (σελ.57) για την Οχτωβριανή Επανάσταση. Αντίθετα οι κλασικοί του
Μαρξισμού διδάσκουν: «ο νόμος της βίαιης επανάστασης του προλεταριάτου, ο
νόμος της συντριβής της αστικής κρατικής μηχανής, σαν προκαταβολικός όρος
για μια τέτοια επανάσταση είναι νόμος αναπόφευκτος» (ΣΤΑΛΙΝ).
Και στο ζήτημα του Σοσιαλισμού οι χρουστσοφικοί σοσιαλδημοκράτες έχουν μια
αντιμαρξιστική αντίληψη: εκείνη του παλινορθωμένου καπιταλισμού της ΕΣΣΔ,
αφού θεωρούν ότι σ αυτή υπήρχε τάχα «σοσιαλισμός» ως το 1990-91, ενώ οι μαοϊκοί
την αντιμαρξιστική αντίληψη του ΜΑΟ διατήρησης της εθνικής αστικής τάξης, όπως
συνέβηκε στην Κίνα – απόψεις σε πλήρη αντίθεση με το Σοσιαλισμό-Κομμουνισμό της
εποχής ΣΤΑΛΙΝ.
Νοέμβρης 2017
ΚΙΝΗΣΗ για ΑΝΑΣΥΝΤΑΞΗ του ΚΚΕ (1918-55)
του αγγλικού ιμπεριαλισμού να συντρίψει με ένοπλη επέμβαση το ΕΑΜΟ-ΕΛΑΣίτικο λαϊκό
επαναστατικό κίνημα – απόφαση που επιβεβαιώνεται αργότερα και απ’ τη σαφέστατη
και κατηγορηματική υπόδειξη του τότε αρχηγού του αγγλικού ιμπεριαλισμού Τσόρτσιλ
στις 7 Νοέμβρη του 1944, δηλ. μόλις ένα μήνα μετά την απελευθέρωση της Αθήνας (12
Οχτώβρη): «περιμένω οπωσδήποτε μια σύγκρουση με το ΕΑΜ και δεν πρέπει να την
αποφύγουμε, υπό τον όρο ότι έχουμε διαλέξει προσεκτικά το έδαφος» (Αρχεία Φ.Οφις,
F.O.371/43695,R 17961). Και όχι μόνο δεν υπήρξε καμία προετοιμασία, μα ΑΝΤΙΘΕΤΑ,
δεύτερο, ο ΣΙΑΝΤΟΣ εξασφάλισε συνειδητά και πολύ προσεκτικά – εφαρμόζοντας το
σχέδιο των Άγγλων – ΟΛΕΣ τις ευνοϊκές προϋποθέσεις για τη νίκη του αγγλικού
ιμπεριαλισμού (όπως υπόδειχνε ο Τσόρτσιλ: «να έχουμε διαλέξει προσεκτικά το
έδαφος») για τη σύγκρουση και την αναπόφευκτη ήττα του λαϊκού κομμουνιστικού
κινήματος με τις παρακάτω ΠΡΟΔΟΤΙΚΕΣ ενέργειες: 1) ΔΕΝ επιτρέπει να καθοδηγηθεί η
σύγκρουση του Δεκέμβρη απ’ το Γενικό Αρχηγείο του ΕΛΑΣ ΣΑΡΑΦΗ-ΑΡΗ, 2) απομακρύνει
μάλιστα το Αρχηγείο όσο μακρύτερα γίνεται απ’ την Αθήνα, εξαποστέλλοντάς το στη
Θεσσαλία και την Ήπειρο, 3) ΔΕΝ επιτρέπει να πάρουν μέρος στη σύγκρουση οι κύριες
δυνάμεις του ΕΛΑΣ, 4) καταργεί αυθαίρετα το Γενικό Αρχηγείο του ΕΛΑΣ, αντικαθιστώντας
το από την ΚΕ του ΕΛΑΣ για να έχει τα ΠΑΝΤΑ υπό τον έλεγχό του και «ελευθερία δράσης»
για την προώθηση των υποδουλωτικών σχεδίων των Άγγλων, 5) στις 17 Νοέμβρη του
1944 με προσωπική του διαταγή αφήνει στη Γκάζα να περάσει ανενόχλητα ένα Σύνταγμα
άγγλων στρατιωτών να μπει στην Αθήνα για να πάρει μέρος ενάντια στα τμήματα του
ΕΛΑΣ, 6) επίσης αγγλικά στρατεύματα από τη Θεσσαλονίκη μπαίνουν ανενόχλητα στην
Αθήνα και πολεμούν τον ΕΛΑΣ.
Ορθότατα χαρακτηρίστηκαν όλες αυτές οι ενέργειες του ΣΙΑΝΤΟΥ «ΠΡΟΔΟΣΙΑ» απ’
το ΚΚΕ-ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ: «αυτά όλα μόνο σαν προδοσία μπορούν να χαρακτηριστούν»
(«ΒΟΗΘΗΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΚΚΕ», σελ. 211, εκδοτικό της ΚΕ του ΚΚΕ, 1952).
Η ήττα του ΔΕΚΕΜΒΡΗ του ’44 (δηλ. ΜΟΝΟ του ΕΛΑΣ Αθήνας), που καθόλου ΔΕΝ
ήταν αναπόφευκτη (αν είχε γίνει η κατάλληλη πολιτικο-στρατιωτική προετοιμασία, κλπ.),
ήταν όμως μια εντελώς απαραίτητη ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΗ για να καταλήξει το κίνημα στην
προδοτική Συμφωνία της ΒΑΡΚΙΖΑΣ. Η ήττα του ΔΕΚΕΜΒΡΗ του ’44 παρόλο που
ήταν ΜΟΝΟ ήττα του ΕΛΑΣ Αθήνας, χαρακτηρίστηκε και παρουσιάστηκε σκόπιμα
απ’ τη δεξιά οπορτουνιστική προδοτική ηγεσία των ΣΙΑΝΤΟΥ-ΙΩΑΝΝΙΔΗ ως «ΗΤΤΑ
του ΕΛΑΣ»(!) γενικά δηλ. συνολικά σαν ΗΤΤΑ ολόκληρου του ΕΛΑΣ της χώρας (=
πελώριο ΨΕΥΔΟΣ, που έχει περάσει δυστυχώς σε μεγάλο μέρος της βιβλιογραφίας) για
να «δικαιολογηθούν», προφανώς, ΔΥΟ μεγαλύτερες ακόμα ΠΡΟΔΟΣΙΕΣ: α) η παράδοση
Συνέχεια στη σελίδα 4
 “ΑΝΑΣΥΝΤΑΞΗ”
ΤΑΧ. Θ. 3689
10210 ΑΘΗΝΑ
4 “ΑΝΑΣΥΝΤΑΞΗ”
ΟΛΩΝ των όπλων πανελλαδικά, και β) η παράδοση ΟΛΟΚΛΗΡΗΣ της χώρας – ΚΑΙ μάλιστα
εντελώς ΑΜΑΧΗΤΙ – στους άγγλους ιμπεριαλιστές και στους ντόπιους δοσίλογους
μοναρχοφασίστες, ΑΝΤΙ να κρατηθεί η χώρα υπό τον στρατιωτικό έλεγχο του ΕΛΑΣ,
και πολύ περισσότερο όταν αυτή είχε απελευθερωθεί μόνο απ’ τις στρατιωτικές του
δυνάμεις και να συνεχιστούν οι στρατιωτικές συγκρούσεις-επιθέσεις ενάντια στα αγγλικά
ιμπεριαλιστικά στρατεύματα που κατείχαν ΜΟΝΟ Αθήνα-Πειραιά. Τα μεγάλα εγκλήματα
του αφοπλισμού του λαϊκού επαναστατικού κινήματος και της παράδοσης ΟΛΟΚΛΗΡΗΣ
της χώρας απ’ τους προδότες της δεξιάς οπορτουνιστικής ηγεσίας ΣΙΑΝΤΟΥ είναι ακόμα
πολύ μεγαλύτερα, όταν είναι γνωστό, ότι παρέδωσε τη χώρα μας σε μια αδύναμη τότε
και υπό ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ ιμπεριαλιστική αυτοκρατορία, την Αγγλία, που σε λίγο, το 1946-
1947, την αντικατέστησε στην Ελλάδα ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός.
Παρά την κατάπνιξη της Λαϊκοδημοκρατικής Επανάστασης και τη μεγάλη καταστροφή
που επακολούθησε και παρόλο που σ’ ΟΛΕΣ τις επαίσχυντες Συμφωνίες είναι ορατή «δια
γυμνού οφθαλμού» η εφαρμογή της υποδουλωτικής πολιτικής του αγγλικού ιμπεριαλισμού
και η προώθηση των σχεδίων του σε βάρος της Ελλάδας εκ μέρους του ΣΙΑΝΤΟΥ και
κραυγαλέα η ΠΡΟΔΟΣΙΑ του, οι ντόπιοι χρουστσοφικοί σοσιαλδημοκράτες του ενιαίου
κάποτε «Κ»ΚΕ (΄56) αποκατέστησαν το ΣΙΑΝΤΟ στην 9η Ολομέλειά τους (Αύγουστος 1958)
και χαρακτηρίζουν τις ΠΡΟΔΟΤΙΚΕΣ ΣΥΜΦΩΝΙΕΣ ως απλά «λάθη» (!) («Η Ολομέλεια της
ΚΕ αποφασίζει την αποκατάσταση της μνήμης των συντρόφων Γιώργη Σιάντου,
Νίκου Πλουμπίδη (Μπάρμπα) και Κώστα Γυφτοδήμου (Καραγιώργη)», σελ. 359,
«ΚΚΕ επίσημα Κείμενα, τόμος όγδοος 1956-1961, σελ. 304 και 359, εκδ. «Σύγχρονη Εποχή»,
Αθήνα 1997).
Δεν θα γίνει ευρύτερη αναφορά εδώ, όμως για μια καλύτερη και πιο ολοκληρωμένη
πληροφόρηση της αντιφασιστικής-κομμουνιστικής νεολαίας αναδημοσιεύονται τα
παρακάτω:
Πόρισμα της Επιτροπής 1
(η επιτροπή εκλέχθηκε από την III Συνδιάσκεψη του ΚΚΕ)
(από «ΚΚΕ επίσημα Κείμενα, τόμος έβδομος 1949-1955, σελ. 541-543, εκδ. «Σύγχρονη
Εποχή», Αθήνα 1995)
«Για την υπόθεση Σιάντου
Η επιτροπή για την εξέταση της υπόθεσης Σιάντου μελέτησε όλα τα υλι­κά που υπάρχουν
για τη ζωή και τη δράση τους καθώς και εκθέσεις και καταγγελίες όπως των:
α) Γκαζέ, υπευθύνου του παράνομου τεχνικού μηχανισμού του κόμμα­τος στην περίοδο
της μεταξικής δικτατορίας.
β) Θόδωρου Μακρίδη (Έκτορα), διευθυντή του III γραφείου επιχειρή­σεων του Γενικού
Στρατηγείου ΕΛΑΣ.
γ) Καταγγελία Βλαντά.
δ) Έκθεση Γεωργίου Τζήμα (Γκόγκου), κρυπτογράφου του ΓΣ του ΕΛΑΣ.
ε) Καταγγελίες Αφροδίτης και Περικλή Καλοδίκη.
Οι παραπάνω καταγγελίες συνοψίζονται στα παρακάτω:
1) Ο Σιάντος στον αστικό στρατό ήταν λοχίας με τον Κονδύλη, συνδεό­ταν με τον Κονδύλη
φιλικά και έκανε μαζί του εξορία.
2) Σ’ όλη τη διάρκεια της κομματικής ζωής είναι από τους ηγέτες της φραξιονιστικής
πάλης. Πήρε μέρος στη φραξιονιστική διασπαστική συνδιάσκεψη του 1925. Κράτησε
ανοχή απέναντι στους λικβινταριστές.
Ήταν στο ΠΓ του κόμματος και από τους ηγέτες στα 1929-31, περίοδο της φραξιονιστικής
πάλης και που καθαιρέθηκε τότε ύστερα από την έκκληση της Κ. Διεθνούς.
3) Ο σ. Βλαντάς κατήγγειλε ότι το 1932 στη Θεσσαλονίκη ένας γέρος μέλος του κόμματος,
όταν είδε τον Σιάντο σε μια συνεδρίαση που έγινε στο σπίτι του, του είπε ότι ο Σιάντος
είναι χαφιές.
4) Ο Σιάντος είχε μια ερημοδικία 5 χρονών και όταν τον έπιανε η ασφά­λεια δεν την
παρουσίαζε.
5) Η έκθεση του Γκαζέ, υπεύθυνου του παράνομου τεχνικού μηχανι­σμού του κόμματος
στην περίοδο της Μεταξικής δικτατορίας, που την έχει κάνει το 1941, βασανιστικά
κάνει μελέτη του πώς χτυπήθηκε ο παράνομος τεχνικός μηχανισμός (τυπογραφεία) και
καταλήγει συμπερασματικά ότι ο Σιάντος είναι ο χαφιές και αυτός πρόδωσε τον παράνομο
μηχανισμό. Τα στοιχεία που δίνει είναι ότι ο Σιάντος έβαζε συνειδητά ανθρώπους να
μαθαίνουν τον παράνομο μηχανισμό, χωρίς αυτό να είναι απαραίτητο, για να δικαιολογεί
τα χτυπήματα της ασφάλειας ενάντια στον παράνομο μηχα­νισμό, να τα αποδίδει σ’
αυτούς και να καλύπτεται ο ίδιος.
Ειδικά για ένα τυπογραφείο, ο Γκαζές δίνει τέτοια στοιχεία και λεπτο­μέρειες, στοιχεία
που μόνο ο Σιάντος τα ήξερε. Κατά συνέπεια ο Σιάντος είναι εκείνος που το πρόδωσε.
Επίσης ο Γκαζές αναφέρει λεπτομέρειες για την έντεχνη «σύλληψη» του (του Σιάντου) που
οργάνωσε ο Σιάντος την επο­χή που είχαν πιαστεί όλα τα στελέχη του κόμματος και όλος ο
παράνομος μηχανισμός και κατά συνέπεια κινδύνευε να ξεσκεπαστεί αυτός (ήταν ο μόνος
που δεν είχε πιαστεί ακόμη μέχρι τότε). Τότε ο Σιάντος για να καλυ­φθεί οργανώνει μαζί με
την ασφάλεια την έντεχνη «σύλληψή» του. Ο Γκαζές με την έκθεση προειδοποιούσε όλο
το κόμμα να προσέξει την ύποπτη δρα­πέτευση του Σιάντου το 1941.
6) Η έκθεση του Θόδωρου Μακρίδη (Έκτορα), διευθυντή του III γρα­φείου επιχειρήσεων
του ΓΣ του ΕΛΑΣ και μέλους της ΚΕ του ΚΚΕ δίνει τα παρακάτω αποκαλυπτικά στοιχεία για
την προδοσία του Σιάντου.
α) Παρά το γεγονός ότι ο Έκτορας με έκθεση του και προφορικές υποδεί­ξεις επιχείρησε να
πείσει την κομματική καθοδήγηση του ΕΛΑΣ (Σιάντου) για την ανάγκη της συγκρότησης
του σε στρατό ικανό να πραγματοποιήσει την αποστολή του αναπτύσσοντας πολεμική
δράση τέτοια που θα τον καθιστούσε και ικανό να επιλύσει τα προβλήματα εφοδιασμού
του και δε θα εξαρτιόταν από τους εγγλέζους, αυτός (ο Σιάντος) αντίθετα απέρριπτε αυτές
τις εκθέσεις και σωστές υποδείξεις του ΓΣ και τους απαντούσε ότι θα «γίνουν γρήγορα
αποβάσεις» εννοώντας ότι θα απελευθέρωναν την Ελλάδα οι Άγγλοι. Ακόμη κρατούσε
τους πιο ικανούς μόνιμους αξιωματικούς μέλη του κόμματος στην Αθήνα, ενώ έβγαζε
στο βουνό ανίκανους και ύποπτους. Από άποψη συγκρότη­σης της ιεραρχίας του ΕΛΑΣ,
δεν καθόριζε την αρμοδιότητα, και τη δική του μέσα στο ΓΣ και των διοικήσεων των
μονάδων του ΕΛΑΣ γενικά. Και αυτό το έκανε για να έχει την ευχέρεια να παρεμβαίνει
ο ίδιος προσωπικά στο έργο των διοικήσεων των μονάδων του ΕΛΑΣ και γενικά για να
αλωνίζει παντού χωρίς να παίρνει γνώση των ενεργειών του το ΓΣ του ΕΛΑΣ.
β) Ο Σιάντος υπήγαγε τον ΕΛΑΣ κάτω από τις διαταγές των εγγλέζων με το συμφωνητικό
του 1943, με το οποίο ο ΕΛΑΣ έμπαινε κάτω από τις διατα­γές του Στρατηγείου Μέσης
Ανατολής (σχέδιο επιχειρήσεων «ΚΙΒΩΤΟ» κλπ.) και τη συμφωνία της Γκαζέρτας αργότερα.
Παρά το ότι αντιλήφθηκαν αμέσως ότι ήταν λάθος η Γκαζέρτα δεν την κατήγγειλε.
γ) Ο Έκτορας στην έκθεση του καταγγέλλει ότι λείπουν (χάθηκαν) το επιβαρυντικό
μυστικό πρωτόκολλο της συμφωνίας της Πλάκας καθώς και τα αρχεία των συζητήσεων
για τη διαρρύθμιση των συνόρων ΕΛΑΣ-ΕΔΕΣ των Κουτσιάνων.
δ) Ο Σιάντος χρησιμοποιούσε σαν σύμβουλο του τον ύποπτο Δεσποτό­
πουλο και όχι τον Θόδωρο Μακρίδη (Έκτορα) που ήταν ικανός αξιωματι­κός και
έμπιστος. Μάλιστα τον πρώτο τον έστειλε και στην Γκαζέρτα σαν σύμβουλο.
ε) Ο Σιάντος την εποχή της απελευθέρωσης, αντί να συγκεντρώσει και προσανατολίσει τις
κύριες στρατιωτικές δυνάμεις μας γύρω από το στόχο ΑΘΗΝΑ, αυτός σπάει την ενότητα
του ΕΛΑΣ με την επανίδρυση της ΚΕ του ΕΛΑΣ και ρίχνει τις κύριες δυνάμεις μας στην
κατεύθυνση της Ηπείρου.
Από τα πιο πάνω και άλλα περιστατικά και ενέργειες του Σιάντου που τα συνδύασε και
μελέτησε ο Έκτορας, έβγαλε το συμπέρασμα ότι όλα αυτά συνειδητά τα έκανε ο Σιάντος
για να πνίξει την επανάσταση. Με βάση αυτά τα στοιχεία ο Έκτορας κατέληξε στο
συμπέρασμα ότι ο Σιάντος είναι πρά­κτορας χαφιές.
7) Ο Γιώργης Τζήμας (Γκόγκος), τότε κρυπτογράφος του ΓΣ του ΕΛΑΣ, καταγγέλλει ότι ο
Σιάντος είχε ασυρματιστή του ΓΣ τον Πεπέ σήμερα πρά­κτορα της Ιντέλιτζενς Σέρβις, είχε
Δεκέμβρη 2017
Η μάχη του ΔΕΚΕΜΒΡΗ
(από «ΒΟΗΘΗΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΚΚΕ», σελ. 210-211,
εκδοτικό της ΚΕ του ΚΚΕ, 1952)
«Ο ΔΕΚΕΜΒΡΗΣ
Χαραχτήρας, σημασία και ιδιομορφίες του
33. - Με το σύνθημα «Εμπρός ΕΛΑΣ για την Ελλάδα» ο λαϊκός στρατός ΕΛΑΣ
απελευθερώνει τη χώρα μας τον Οχτώβρη του 1944, όταν οι χιτλερικοί καταχτητές, κάτω
από τα χτυπήματα του Κόκκινου Στρατού, έφευγαν από τα Βαλκάνια και εκκένωναν την
Ελλάδα. Το ΕΑΜ κυριαρχεί απ’ τη μια άκρη ως την άλλη. Η κυβέρνηση «εθνικής ενότητας»
του Παπαντρέα εγκαθίσταται στην Αθήνα χωρίς καμία ουσιαστική εξουσία έξω από
την πρωτεύουσα. Ήταν η στιγμή που ο λαός μας έπρεπε να δρέψει τους καρπούς της
τετράχρονης ηρωικής αντίστασής του στο χιτλεροφασίστα καταχτητή, τους καρπούς
της νίκης, που οι λαοί μ’ επικεφαλής τη Σοβιετική Ένωση, σα βασικό και αποφασιστικό
παράγοντα, κατήγαγαν ενάντια στο Χίτλερ και τους συμμάχους του. Ο λαός σύσσωμος
ρίχνεται με ενθουσιασμό στο ανοικοδομητικό έργο του κάτω από την εαμική καθοδήγηση,
για να πραγματοποιήσει το όνειρό του «μια καινούργια Έλλα της δουλιάς, της λευτεριάς
λυτρωμένη από κάθε ιμπεριαλιστική εξάρτηση, με ένα πραγματικά παλλαϊκό πολιτισμό».
Μα οι ντόπιοι τύραννοι και οι ξένοι πάτρωνές του δε θέλουν να αναγνωρίσουν στον
ελληνικό λαό το δικαίωμα να αυτοδιοικηθεί και να προκόψει. Για κείνο χτυπούν το λαό
της Αθήνας και του Πειραία με τα αγγλικά αυτόματα και τανκς.
Αρχίζει η μάχη του Δεκέμβρη.
34. - Ο ελληνικός Δεκέμβρης διαδραματίζεται ενώ ακόμα συνεχίζεται η πάλη για την
πλήρη συντριβή του χιτλερισμού και μάλιστα σε μια πολύ κρίσιμη καμπή. (Επίθεση του
Φον Ρούστεν στο δυτικό μέτωπο 17-12-44, τελευταίες χιτλερικές προσπάθειες για τη
διάσπαση του αντιφασιστικού μπλοκ).
35. - Το Δεκέμβρη ο λαός της Αθήνας και του Πειραιά πάλαιψε ηρωικά. «Η ηρωική εξέγερση
του λαού της Αθήνας και του Πειραιά θα μείνει σα μια από τις πιο λαμπρές σελίδες της
πάλης για τη λευτεριά». Η εξέγερση αυτή εκφράζει την απόφαση του λαού να συμπληρώσει
τον εθνικοαπελευθερωτικό πόλεμο ενάντια στο χιτλερικό καταχτητή, με την ολοκλήρωση
του λαϊκού δημοκρατικού μετασχηματισμού της χώρας. Ολόκληρος όμως ο αγώνας του
Δεκέμβρη ήταν μια πολιτικά απροετοίμαστη και στρατιωτικά πρόχειρη και σπασμωδική
προσπάθεια. «Το αποτέλεσμα όλη της εσφαλμένης απέναντι στον αγγλικό ιμπεριαλισμό
πολιτικής μας είναι ότι πολιτικά-οργανωτικά-στρατιωτικά δεν είμασταν προετοιμασμένοι
να αντιμετωπίσουμε την αγγλική επίθεση του Δεκέμβρη 1944. Παρά την ηρωική πάλη του
λαού στην Αθήνα και στον Πειραιά, όλος ο αγώνας ήταν μια πολιτικά απροετοίμαστη
και στρατιωτικά πρόχειρη και σπασμωδική προσπάθεια, που έφερε στην ήττα. Γεγονός
που πρέπει να μάθει σήμερα το κόμμα, είναι ότι το Πολιτικό Γραφείο της ΚΕ του ΚΚΕ
δεν προείδε δεν προετοίμασε, δεν οργάνωσε και δε διεύθυνε τη μάχη του Δεκέμβρη. Το
ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ ανέχτηκε κατά τρόπο απαράδεχτο και ακατανόητο τη μονοπωλιακή
διαχείριση του Δεκέμβρη από το Γ. Σιάντο. Ο Γ. Σιάντος κατάργησε αυθαίρετα, χωρίς να
ρωτήσει κανέναν, το γενικό αρχηγείο του ΕΛΑΣ και ίδρυσε την ΚΕ του ΕΛΑΣ, όπου έκανε
αυτό που ήθελε. Χαραχτηριστικό είναι ότι ο Γ. Σιάντος με προσωπική διαταγή του στις
17 του Δεκέμβρη 1944, άφησε και μπήκε περνώντας μέσα από τη διάταξή μας στη Γκάζα,
έξω από την Αθήνα, ανενόχλητο, ένα σύνταγμα άγγλων, που μπήκε έτσι στην Αθήνα και
πήρε μέρος στις μάχες ενάντια στα τμήματά μας που πάλαιβαν ηρωικά. Στο ίδιο διάστημα
και απ’ τη Θεσσαλονίκη φεύγαν ανενόχλητα αγγλικά στρατεύματα για την Αθήνα, ενώ οι
κύριες δυνάμεις του ΕΛΑΣ δεν παίρναν μέρος στη μάχη κατά των άγγλων. Αυτά όλα μόνο
σαν προδοσία μπορούν να χαραχτηριστούν. Το ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ έμενε ξένο και αμέτοχο
απ’ όλα αυτά, που ούτε και κατοπινά συζήτησε, ούτε τα καταδίκασε, όπως δε συζήτησε
ούτε καταδίκασε την άλλη προδοσία, τη συμφωνία της Γκαζέρτας».
(Ν. Ζαχαριάδη, «Δέκα χρόνια πάλης», σελ. 16-17).»
ιδιαίτερες συνεργασίες μαζί του όταν ήταν στο ΓΑ και του έδινε ιδιαίτερα τηλεγραφήματα
χωρίς να περνούν από τον κρυπτογράφο.
8) Υπάρχει η γνωστή καταγγελία αξιωματικού του ΕΛΑΣ (ο οποίος επέδειξε στο Κόμμα και
τη σχετική γραπτή διαταγή του Σιάντου προς τα τμήματα του ΕΛΑΣ). Με τη διαταγή του
αυτή ο Σιάντος διέταξε τα τμήματα του ΕΛΑΣ να αφήσουν ελεύθερα να περάσει από την
Γκάζα με κατεύθυνση την Αθήνα μια αγγλική ταξιαρχία. Αυτό έγινε στις 17 του Δεκέμβρη
ενώ γινόταν η μάχη της Αθήνας και παρά την απόφαση του ΠΓ ότι πρέπει να χτυπιώνται
οι άγγλοι. Όπως είναι γνωστό η ταξιαρχία αυτή μπήκε στην Αθήνα και χτύπησε τα
μαχόμενα τμήματα μας.
9) Στην Ήπειρο ο Λόρενς κατήγγειλε (μέσω του ΕΛΑΣ Ηπείρου) στο κόμμα τα σχέδια των
Άγγλων στην Ελλάδα. Τα στοιχεία αυτά στάλθηκαν στον Σιάντο. Το ΠΓ δεν είδε τα στοιχεία
αυτά, αλλά αντίθετα ύστερα από λίγες μέρες δολοφονήθηκε από τους άγγλους στην
Ήπειρο ο Λόρενς.
10) Οι καταγγελίες της Αφροδίτης και Περικλή Καλοδίκη. Οι σ. αυτοί που δούλευαν
στην υπηρεσία αντικατασκοπείας του κόμματος, καταγγέλλουν ότι η υπηρεσία
αντικατασκοπείας μας επικεφαλής της οποίας ήταν μέλος του ΠΓ ο σ. Αναστασιάδης,
ήξερε όλα τα σχέδια και διαταγές των Άγγλων μέχρι και τα σχέδια τους για το χτύπημα
της Αθήνας.
Όλες οι οδηγίες που έρχονταν από το Κάιρο σαν αντίδραση στην Ελλά­δα τις ήξερε η
υπηρεσία αντικατασκοπείας μας και τα στέλναμε στον Σιάντο στο βουνό. Και όχι μόνο αυτό
αλλά ένα μήνα πριν από το Δεκέμβρη ο Σιά­ντος διώχνει το σ. Αναστασιάδη στην ανατολική
Μακεδονία και ουσιαστικά διαλύει την υπηρεσία αντικατασκοπείας μας. Η απομάκρυνση
του σ. Αναστα­σιάδη είχε και σαν σκοπό να στερήσει το ΠΓ από την ενημέρωση που έκανε
ο σ. αυτός με τις πληροφορίες που έδιδε η υπηρεσία αντικατασκοπείας μας.
Παραβίασε την απόφαση του ΠΓ να μην υπογράψει τη συμφωνία της Βάρκιζας χωρίς
τον όρο της Γενικής αμνηστίας, την υπόγραψε παρά την αντίρρηση του Παρτσαλίδη.
Αρκούμαστε στο να αναφέρουμε τα παραπάνω χαρακτηριστικά στοιχεία που
αποδείχνουν το πρόσωπο του χαφιέ Σιάντου. Υπάρχουν και πλήθος άλλα παρόμοια μέσα
στα ντοκουμέντα που ως τα τώρα έχουμε στα χέρια μας.
Η επιτροπή με βάση όλα αυτά καταλήγει στη διαπίστωση ότι ο Σιάντος είναι παλιός
χαφιές που τρύπωσε στο κόμμα και έφτασε μέχρι τα ανώτερα πόστα και προτείνει: Να
αναθέσει η Συνδιάσκεψη στην ΚΕ του Κόμματος τη φροντίδα να εξετάσει όλα τα στοιχεία
που υπάρχουν και να βγάλει ανα­λυτικό πόρισμά της γύρω από την υπόθεση Σιάντου.
13/10/50
Η ΕΠΙΤΡΟΠΗ
Αρχείο της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ «ΙΙΙ Συνδιάσκεψη τον ΚΚΕ»
Εκδόσεις της ΚΕ τον ΚΚΕ, Αύγουστος 1951, σελ. 487-489.
1. Η επιτροπή εκλέχτηκε από την III Συνδιάσκεψη τον ΚΚΕ.»
Μαρτυρία του ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΚΑΛΛΙΝΟΥ,
καπετάνιου της 13ης Μεραρχίας του ΕΛΑΣ Ρούμελης
(απόσπασμα από παρέμβαση-ομιλία του)
Εφημερίδα «ΕΛΛΑΔΑ» (τριμηνιαία έκδοση), χρόνος 20ος , Οκτώβριος-Δεκέμβριος 2008,
αρ. φύλλου 150 (σελ. 2)
«Πήγα στη Μάντρα να υποδεχθώ το 52 Σύνταγμα και τη Μοίρα Πυροβολικού. Έφτασε
στη Μάντρα το Βρετανικό Σύνταγμα από τη Θεσσαλονίκη. Το σταματήσαμε και πήραμε
διάταξη να το αφοπλίσουμε. Τηλεφώνησα στο Σιάντο: «Έφτασε στη Μάντρα Βρετανικό
Σύνταγμα από τη Θεσσαλονίκη. Θα το αφοπλίσουμε». Απάντησε: «Να το αφήσετε να
περάσει». Ξανατηλεφωνώ: «Αύριο αυτό το Σύνταγμα θα μας πολεμάει στην Αθήνα».
Απάντησε: «Να το αφήσετε να περάσει». Δεύτερη απόδειξη ότι δεν είχε το ΕΑΜ-
ΕΛΑΣ επιδίωξη κατάληψης της εξουσίας».