Ik durf het niet aan te raken Maar toch, zie ik hier de sleutel geloof ik… Als ik het zou openen… mijn hand trilt.. Waarom? Als ik het open doe ik volgensmij niks fout!
(opent de kist)
O god! Wat een siraden!
Het is een charmante droom die mij verblindt! Of kijk ik echt? Mijn ogen hebben nog nooit zoiets rijks gezien als dit. Als ik het durf, alleen een moment deze oorbellen te passen. Ah! Hier is juist onder de kist. Een Spiegel. Hoe kan ik men mij nu niet aantrekkelijk vinden?
Ik ben blij om mezelf zo mooi te zien in deze Spiegel.
Ah, ik huil om mezelf zo mooi te zien in deze Spiegel. Ben jij het? Marguerite? Ben jij het? Antwoord mij! Antwoord mij! Antwoord, antwoord, antwoord snel. Nee nee, het is niet jou. Nee nee, het in niet jouw gezicht. Het is de dochter van een koning. Het is de dochter van een koning. Het is het meisje van een koning die lopend gedag zegt. Ah, was hij maar hier. Dan zou hij mij hier zien. Zoals een echte dame, zou hij me mooi vinden,oh. Zoals een dame zou hij me mooi vinden.
Laten we doorgaan met de metámorphose. Ik kan niet wachten om de armband
en de ketting uit te proberen.
God, het is als een hand die terechtkomt op mijn arm.