Professional Documents
Culture Documents
Poemm
Poemm
I ng tula
ako
ako
ang daigdig
ang tula
ako sa daigdig
ang tula
ako
ang tula
ako
ako
III
ang daigdig
ako
ng tula
ang damdaming
ang tula
malaya
ng daigdig
ako
ako
ang larawang
ang walang maliw na ako
buhay
ang walang kamatayang ako
ako
ang tula ng daigdig
ang buhay
II
na walang hanggan
ako
ako
ang daigdig ng tula
ang damdamin
ako
ang larawan
ang tula ng daigdig
ang buhay
ako
damdamin
ang malayang ako
larawan
matapat sa sarili
buhay
tula
ako
IV
ako
ang daigdig
sa tula
ako
ang daigdig
ng tula
ako
ang daigdig
ako
ang tula
daigdig
tula
ako
KATAUHANG LAGALAG: Alejandro G. Abadilla
Ang layo ng kalayuan ay ang kalayuan ng layo mo Sa sarili... At nalakbay mo na Mula kay
Adan ang mga panahon, Ang mga lupa, mga dagat at mga papawirin, At ikaw hanggang ngayo'y
kaluluwa. At inatasan Niya si Samwel Na maging gayon, katulad mong itinalaga NiyaSa
langit Ay nakapinid sa harap mo, sa harap mo Habang ikaw'y kumakatok, At hanggang ngayo'y
kumakatok ka pa rin,O, katauhang lagalag! Ang mga yutang dantaon Ay mahabang sangkisap-
mo ang hubad na kagandahan At ito'y sinaplutan ng mga hangad na banyagaSa dalisay niyang
umusbong Ang katuturan ng mga katuturan -- Na ang layo ng kalayuan Ay ang kalayuan ng
You know how this is: of the heart where I have roots,
if I look remember
were little boats you feel that you are destined for me
toward those isles of yours that wait for me. if each day a flower
hurt.”
“Oh where are you going with your love-
locks flowing
“Oh what is that glides quickly where velvet
On the west wind blowing along this
flowers grow thickly,
valley track?”
Their scent comes rich and sickly?”—“A
“The downhill path is easy, come with me
scaled and hooded worm.”
an it please ye,
“Oh what’s that in the hollow, so pale I
We shall escape the uphill by never
quake to follow?”
turning back.”
“Oh that’s a thin dead body which waits
August weather,
“Turn again, O my sweetest,—turn again,
The honey-breathing heather lay to their
false and fleetest:
left and right;
This beaten way thou beatest I fear is
And dear she was to dote on, her swift feet
hell’s own track.”
seemed to float on
“Nay, too steep for hill-mounting; nay, too
The air like soft twin pigeons too sportive
late for cost-counting:
to alight.
This downhill path is easy, but there’s no
turning back.”
“Oh what is that in heaven where gray
dumb, portentous,