2017

december

FOOD PARADISE DAY

EEN VERSLAG DOOR TAHNÉ BALS (7GT)

‘Goesting’ was het onderwerp van de eerste Food Paradise Day, die
op 21 september 2017 plaatsvond in Brugge, en goesting kregen we
er van. Het was voor velen onder de leerlingen een inspirerende dag,
waar er bekende, maar ook minder bekende gezichten met ons hun
passie deelden voor het beroep. FPD, of een verdienstelijke poging om
de sector in deze moeilijke tijden wat nieuw leven en enthousiasme in
te blazen.

’s Morgens begonnen de eerste sprekers met de
‘Battle of the Butchers’: op het podium verschenen
twee karkassen die moesten uitgebeend worden in een
spannende race tegen de tijd. Dit werd opgevolgd door
een groepsgesprek met Geert van Hecke, Jan Buytaert
en Johan Segers, de ‘drie wijzen’ van de Belgische
keuken. Zij vertelden ons over de geschiedenis van het
koken en over het respecteren van product en persoon.
De volgende sprekers waren een kwartet van jonge
chefs en sommeliers. De rode draad in hun gesprek was
‘passie’ en ‘wil’: als de wil er is om iets te doen, dan is
er een weg.
Na de pauze was het tijd voor de eerste internationale
spreker, David Gil. Hij is de beste chocolatier van Spanje,
en werkzaam bij Tickets, een bekende tapasbar in
Barcelona.
Deze uiteenzetting werd opnieuw gevolgd door een
battle, maar deze keer tussen twee sommeliers, namelijk
Pieter Verheyde en Jasper van Papeghem.
“We moeten leren eten
wat de visser vangt, niet
vissen wat wij willen eten!”
North Sea chef Michiel Rabaey.
De laatste voorstelling voor de lunch was een vrij
spectaculaire voorstelling van het ‘North Sea Chef’-
collectief, waaronder onze eigen Hell’s Kitchenchef
Michiel Rabaey. Vliegende haaien, hopen vis, maar ook
een mooie boodschap: we moeten leren eten wat de
visser vangt, niet vissen wat wij willen eten!

de gazette van hk | 01
 “Zelfs op de dagen waar je
dit-wil-ik-niet-meer denkt en
wanneer niets lijkt te lukken,
op die dagen moet je doorbijten.
Het kan soms allemaal uit een
onverwachte hoek komen.”
Dagny Ros
Ook de lunch was in zekere zin een spektakel. We werden
geleid naar een ondergrondse parkeergarage waar we een
‘foodiebag’ kregen met een bijdrage van elke aanwezige
hotelschool.
De namiddag begon met een inspirerende voordracht van
Sergio Herman, wat aansloot bij een filmpje dat voor heel wat
sfeer zorgde onder het publiek. Iedereen begint van nul, was
hier de boodschap.
Vervolgens was er terug een speeddate met vrij uiteenlopende
sprekers. De eerste spreker was Seppe Nobels, oud-leerling
van HK, die ons iets bijleerde over lokale producten en zijn
stadstuin in Antwerpen. Andy De Brouwer, eigenaar van
een wijnbar, vertelde ons dat de personen die de zaal leiden
als het ware de vertalers zijn van de chefs, en dus een heel
belangrijke functie uitoefenen. Willem Hiele, een chef uit
Koksijde, praatte over lokale producten, zijn vissershuisje met
kruidentuin en dat je naast passie voor je vak ook altijd de
zin om te werken moet behouden. Tenslotte sprak Bernard
Lahousse, mede-eigenaar van de website foodpairing, over
zijn website die de wetenschap achter het koken grafisch in
beeld brengt.
De solo van Kobe Desramaults draaide uit op een soort van
vragenronde, waar leerlingen hem vragen stelden over onder
andere de oorsprong van zijn passie.
De battle hierna was tussen vader en dochter Van Ongevalle,
die streden om de titel van de beste cocktail. Jammer
genoeg was er niet genoeg om iedereen in het publiek te
laten proeven, maar dit werd goedgemaakt door heel wat
inspirerende anekdotes.
Deel 3 eindigde letterlijk met een knal(letje). Dirk Peeters,
eigenaar van Didess vertelde ons zijn levensverhaal, en
toonde ons zijn nieuwste uitvinding: een geurkanon waarmee
hij in de volledige zaal geuren kon verspreiden.
Uiteindelijk kwam televisiechef Dagny Ros, die ons een stuk
van haar professionele leven vertelde. “Zelfs op de dagen
waar je dit-wil-ik-niet-meer denkt en wanneer niets lijkt te
02 | de gazette van hk
lukken, op die dagen moet je doorbijten. Het kan soms Tot slot, tromgeroffel voor onze grootste internationale
allemaal uit een onverwachte hoek komen.” spreker: Albert Adriá. Deze Spaanse chef is onder andere
Een duo net-afgestudeerde chefs wist ons te vertellen bekend van El Bulli, Tickets en Enigma. Hij begon met
dat, wanneer je nog niet zoveel kennis en ervaring hebt, het liedje Imagine van John Lennon, waarmee hij ons
je jezelf moet bewijzen door je passie, je wil en je drive wilde duidelijk maken dat je groot mag dromen. Dromen
te tonen. Angsten moeten overwonnen worden en kunnen waargemaakt worden en je kan succesvol
doorzettingsvermogen moet getoond worden. worden, als je van het juiste vertrekpunt begint. Het
begint allemaal met het kernwoord dat die hele dag
“There’s no I in team!” herhaald werd: PASSIE.
Xavie Alba
Aan het begin van de dag wisten de meesten onder ons
Xavi Alba, maître bij Tickets, was de volgende niet echt wat we ervan moesten verwachten, maar het
spreker. Hij vertelde ons over de manier waarop je als bleek uiteindelijk een vrij geslaagde dag. De combinatie
zaalmedewerker dingen moet overbrengen naar de klant van de sprekers, de grappen van de cabaretier Joost Van
en hoe belangrijk het is om een teamplayer te zijn in de Hyfte (ook oud-leerling van HK) en de rookmachines,
horeca. ‘There’s no I in team’ was hier het motto. vliegende haaien en toiletpapiermachines maakten deze
dag tot een mooi, dynamisch en interessant geheel. De
De laatste battle was er een tussen twee geëmigreerde oranisatoren zijn volgens ons zonder twijfel in hun opzet
chefs die het publiek moesten meekrijgen in hun geslaagd: de passie is overgebracht!
argumenten op verschillende vragen. De ene chef,
Vilhjalmur Sigurdarson, kwam uit het Noorden, terwijl Tahné Bals (7GT)
Marcello Ballardin uit een totaal andere uithoek van de
wereld kwam.
VERKEERSPROJECT OP HK
Het verkeersproject op school kadert in een bredere sensibiliseringscampagne rond verslaving en de
gevaren ervan. Woensdag 4 oktober was iedereen op de afspraak. Een beknopt overzicht…
De derdes bekeken een toneel- Na deze twee confronterende De zevendes kregen de getui-
stuk dat over roken ging. Dit werd voordrachten, waar iedereen stil genis te verwerken van Michael
voor en na de opvoering uitvoerig van werd, was er tijd voor de tui- Niclaus die vroeger zwaar alco-
besproken in de les. De vierdes melwagen en de crashwagen. holverslaafd was en sinds zes jaar
kregen een ex-verslaafde gast- Daar kon je aan den lijve onder- geen druppel meer aanraakt.
spreker die het had over zijn ver- vinden hoe het is om tijdens een
slaving en het overwinnen ervan. crash rond te tollen. Chantal Vandekerckhove
Het vijfde jaar werkte rond drugs.
Daarnaast kregen de leerlingen
De zesdes werkten het jaarlijkse wat meer uitleg over de dode hoek
verkeersproject af. Dit jaar kre- van de vrachtwagen en waar je als
gen de leerlingen bezoek van Pim voetganger en fietser op moet let-
Van Baarle, de papa van Cedric ten. Om af te sluiten probeerde
die verongelukte toen hij net zijn iedereen de promillebrillen, waar-
4de jaar RK afgewerkt had. Jos mee een parcours gelopen werd
Oyen, politiecommissaris gaf een in de Poppit en een poging on-
boeiende uitleg over gsm-gebruik, dernomen werd om ‘dronken’ de
rijden onder invloed, boetes en de medeleerlingen te bedienen.
sancties.
de gazette van hk | 03
PHILIPPE
HERREBAUT,
CHEF VAN DE
DERDEJAARS
Wat weten we wel, wat weten we niet van onze
leerkrachten en opvoeders? Zijn er leerlingen die
hun vrije tijd op een interessante manier invullen?
In deze rubriek geven we een stem aan wie iets
te vertellen heeft, iets wat we op school nog niet
wisten. Iedereen heeft wel een bezigheid of een
hobby die buiten de onderwijssfeer ligt. Dit kan
een klusjesman of poetsvrouw, een leerling, een
opvoeder, leerkracht of chef zijn. De Gazette
van HK geeft vandaag graag ruimte aan de chef
van het derde jaar. Een uiterst aimabele man
met een bijzondere passie voor de zintuigelijke
gewaarwording.
04 | de gazette van hk
De Gazette: Beste chef Herrebaut, jij leert onze
jonge chefs de eerste stappen in de keuken. Waar
is het voor jou begonnen? Ben je zelf oud-leerling
van Ter Duinen?
Chef Herrebaut: Ik studeerde in 1981 af in het
secundair technisch aan de hotelschool Ter Duinen,
samen met o.a. chef Dobbelaere. Ik kreeg nog les van
enkele oudgedienden zoals Jean-Marie verslype, Ivan
Vandecasteele, Piet Lapauw, Eddy Parret en chef Ghys.
Zij zijn ondertussen allemaal met pensioen.
De Gazette: Heb je altijd gewerkt in het onderwijs
en bij uitbreiding in de Horeca?
Chef Herrebaut: In Ter Duinen kreeg ik mooie stages
van Dhr. H. Cattrice: Hostellerie ‘Kemmelberg’ , ‘L’
air pur’(*) in La Roche, ‘Bruneau’(**) in Ganshoren en
‘Mas d’ Artigny’ (**) in Saint-Paul de Vence. Na HK
heb ik eerst nog één jaar Hotelmanagement gevolgd
in de Ceria Anderlecht, maar dit was eigenlijk mijn ding
niet! De keuken was dat wel! Daarna ging ik werken in
‘The Horse Shoe’ (*) Gent, Patrik Provoost (*) en het
‘Kardinaalshof’ van Jos Van De Vijver in Brugge. In ’88
nam ik het Kardinaalshof over en baatte het uit tot ’98.
Doordat mijn vrouw in het onderwijs staat, als TAC in
College ten Doorn te Eeklo, en dit verhaal moeilijker te
combineren valt, hebben we besloten om het over een
andere boeg te gooien. Met de catering- en traiteurdienst
‘De Gourmandise’ in Oostkamp, van ’98 tot en met
2008, passen de uren die we samen kunnen besteden
met onze drie zonen veel beter. In 2008 verkocht ik mijn
zaak in Oostkamp, werkte eerst nog één jaar als hoofd
Voeding in de scholengroep ‘Sint-Rembert’ te Torhout
en stapte dan via het volwassenonderwijs TIC Torhout
voor het eerst als leerkracht in het onderwijs. Na twee
jaar Spermalie arriveerde ik op vraag van Dhr. R. Calcoen
in HK.
De Gazette: Da’s een hele boterham aan ervaring!
Wat veel van je leerlingen niet weten is dat je inzet
zich op school niet enkel beperkt tot het lesgeven.
Je houdt je op school ook bezig met bierbrouwen
en het foodlab. Daarbij stellen we ons een man in
een witte schort voor die in een laboratorium vol
met buizen en kolven wat Frankensteinfood aan het
maken is. Dit zal wel overdreven zijn?
Chef Herrebaut: Het bierbrouwen was oorspronkelijk
een initiatief dat ik samen met Glenn Van Belleghem nam.
We volgden een cursus in de proefbrouwerij ‘Urtel’ van
Hildegard Van Ostayen in Ruislede. Daarna een cursus
in de brouwerij ‘Alvinne’ in Moen, deze is gespecialiseerd
in het lageren van artisanale bieren op eikenhouten
vaten. Deze kennis konden we gebruiken voor het
whisky. Op dat kleine Schotse eiland zijn een veelheid aan
distilleerderijen waar schitterende whisky’s geproduceerd
vakoverschrijdend project met 4RK. Vier keer werkten we
tijdens het schooljaar met de leerlingen aan het schoolbier.
worden. Met vrienden houden we maandelijks een
tasting. Ondertussen heb ik thuis in mijn ‘man cave’
Uiteraard werd het gehele brouwproces toegelicht tijdens (glimlacht) zo’n 25 soorten staan pronken een zeventigtal
de les voedingsleer. Tijdens de lessen Nederlands werd
het etiket gemaakt, de lessen economie belichtten de
geproefde flessen, leeggemaakt over een tijdspanne van
25 jaar. Mijn meest gesmaakte godendrank is de single
verkoop en tijdens de les godsdienst werden enkele malt ‘Bruichladdich Port Charlotte’.
goede doelen voorgesteld waar uiteindelijk een deel van
de opbrengst naar toe ging. Als je bier commercialiseert De Gazette: Moeten we beslist eens proeven.
buiten de school moet je accijnzen betalen. Bij interne Whisky en sigaren lijken goed samen te gaan.
verkoop en voor het goede doel hoeft dat niet. Elk jaar Sigarenrook zal wel niets te maken hebben met de
schrijven we een eigen receptuur wat uiteindelijk een gerookte smaak van je vloeibaar goud?
testbrouwsel wordt. Zelfs met eenzelfde recept resulteert Chef Herrebaut: Neen, wat we wel doen is het roken
het brouwen in een ander bier. Er zijn heel veel factoren combineren met een diner. Ik ben aangesloten bij twee
die tijdens het brouwen een rol spelen en telkens anders sigarenclubs, Fidel Kaster in Oudenaarde en Aroma di
zijn. Nu kunnen we het ganse brouwproces tot en met Cuba in Brugge. Bij elke club gaan we tweemaandelijks
het bottelen op school organiseren. Met de wetgeving op in een door ons gereserveerd restaurant lekker eten.
alcohol mogen de 1ste en 2de graad niet drinken, dus In privéomgeving mag namelijk wel gerookt worden.
reserveren we het project daarom voor de derde graad. Na elk gerecht steken we een bepaald type sigaar op.
We beginnen met een aperitiefsigaar, daarna volgt een
De Gazette: En het Frankensteinfood? medium en we eindigen met een digestiefsigaar. Dit zijn
Chef Herrebaut: (lacht) Ik weet dat we Halloween telkens ‘long fillers’, met de hand gerolde sigaren die
net achter de rug hebben, maar het foodlab heeft
hoegenaamd niets te maken met het in elkaar knutselen
van kunstmatig voedsel. Dit initiatief, samen met mijnheer
Verheyden, ligt in het verlengde van het bierproject. Hier
ontwikkelen we oude maar beproefde kook-, bewaar-
en fermentatietechnieken en geven deze kennis aan de
leerlingen mee. Het staat niet in het leerplan maar het
maakt wel deel uit van de totale kookbeleving. We maken
met onze studenten bijvoorbeeld brood, kaas en boter
en laten hen de volledige productiefazen doorlopen. Een
boeiende activiteit en een interessante aanvulling op de
gewone lessen. Zelf leer ik als leerkracht nog steeds bij.
Het foodlab-project is nog steeds in ontwikkeling.
De Gazette: Je bent bedrijvig wat het koken
en brouwen betreft, maar in de wandelgangen
hoorden we ook iets van een rookclub en een
whiskygezelschap. Wat kan je daar over kwijt?
Chef Herrebaut: Dat is een beetje een uit de hand
gelopen hobby die niets te maken heeft met bacchanaal
drinken, maar alles met degusteren. Tasten (op zijn
Engels uitgesproken), zeggen we. Net als bij het
bierbrouwen ben ik als chef heel sterk geïnteresseerd in
smaken en hoe deze tot stand komen. Whisky heeft een
enorm breed pallet aan smaken. Zelf heb ik het nogal
voor de geturfde whisky, deze ‘peated’ whisky heeft een
uitgesproken gerookte smaak. Mijn favoriet is de Islay
de gazette van hk | 05

bestaan uit zuivere bladtabak. We spreken dan vooral
over blends waarvan het dekblad van onderaan de plant
komt. Daar vind je de mooiste bladeren. Dit zorgt er voor
dat de askegel mooi behouden blijft.
De Gazette: Hoe gaat het proeven van sigarenrook
in zijn werk?
Chef Herrebaut: Wat ten strengste verboden is, is het
inhaleren van de rook. Je ondergaat drie fazen. Eerst
krijg je het complete aroma, daarna komt de midden-
fase waarbij je op je palet de smaak laat rusten en
vervolgens proef je het pittige tot soms bittere karakter
van de sigaar. Je rookt je sigaar tot aan het bandje.
Verder treedt het verbrandingsproces op. De smaak van
een sigaar kan even complex zijn als een whisky. Je moet
de kunst van het proeven en genieten toch een beetje
onder de knie hebben. Mijn voorkeur gaat naar de Hoyo
de Monterey epicure n°2.
De Gazette: Er valt door de redactie van De Gazette
veel te proeven! Je bent voor de whisky al naar
Schotland geweest. Heb je in Cuba al voet aan wal
gezet?
Chef Herrebaut: Eén keer. Daar heb ik enkele
sigarenfabriekjes bezocht. Heel interessant overigens.
Ik keerde terug naar België met 8 kistjes met telkens
25 sigaren. Die bewaar ik in mijn humidor. Dat is een
bewaarkast met een vochtigheidsgraad van 65 tot
70% en een constante temperatuur van 16 tot 18
graden. Sigaren moet men in een humidor bewaren
anders worden ze te droog en gaan ze stuk. Wist je dat
06 | de gazette van hk
“De smaak van een
sigaar kan even
complex zijn als een
whisky. Je moet de
kunst van het proeven
en genieten toch een
beetje onder de knie
hebben.”
Voorbeeld van een
MG Midget 1962
sigaren met de jaren beter worden, als ze goed bewaard
worden? Je kan ze tot 10 jaar en meer bewaren. En
wist je dat er ook een sigarenclub voor vrouwen bestaat?
Les Smokeuses, opgericht door Dominique Gyselinck,
the leading lady in de sigarenwereld en eigenares van 5
Casa del Habano’s.
De Gazette: Emancipatie in de rookruimte!
Misschien een idee voor onze vrouwelijke lezers.
De schoolkrant zit natuurlijk niet stil. Overal hebben
we onze spionnen. Wat heb je met wagens en MG‘s
in het bijzonder?
Chef Herrebaut: Ik rij met een MG TF 2005 en ben
met mijn zoon momenteel een MG Midget 1962 aan
het restaureren. Maar dat is een werk van lange adem.
Ik ben aangesloten bij de MG Car Club Belgium. Daar
kom je in contact met collega-verzamelaars en MG-
liefhebbers. Je kan er kennis uitwisselen en je passie
voor de schoonheid van de wagen delen. We maken heel
regelmatig een uitstap of organiseren een zoektocht of
rally. Heel tof om te doen. En je leert er ook je eigen
land bij kennen. Tweejaarlijks organiseer ik zelf een MG
Gastronomique Tour, een formule waar je telkens op een
bepaalde locatie een ander gerecht aangeboden krijgt!
De Gazette: Je passies voor de smaak en
schoonheid beperken zich niet tot voeding en
wagens maar ook tot muziek. Ben je zelf muzikant?
Chef Herrebaut: Hoewel mijn vader conservatorium
volgde en ons huis vol was van muziek, ben ik slechts
een passief luisteraar. Thuis staat wel een piano maar
ik bespeel zelf geen instrument. Mijn muzikale interesse
beperkt zich tot het intensief beluisteren van alles wat
mooi is. Mijn smaak beweegt zich van pop, rock, naar
jazz en klassiek. Wat mij niet zo ligt is hardcore en
drum ’n bass. Studio Brussel is mijn radiozender om
nieuwe muziek te ontdekken. Tegenwoordig haal ik alles
vooral bij I-tunes. Nu heb ik zo’n 64 GB aan bestanden
staan, daarmee kan ik enkele weken non-stop muziek
beluisteren. Concerten volgen doe ik ook nog steeds.
The Rolling Stones, Pink Floyd, Deep Purple,… ik zag
ze allemaal. Werchter bezoek ik minder. Het laatste wat
ik er zag was Rammstein. Fantastische show!
De Gazette: Hoe zou je je levensmoto kunnen
omschrijven?
Chef Herrebaut: Lid van de Food- en Drug
Administration! Alles wat te maken heeft met smaak
prikkelt mij. En dat kan inwerken via het oor, de neus, de
tong of het oog. Het heeft niets met verslaving te maken
maar alles met proeven en genieten. Proeven met mate
en graag met maten. (lacht)
De Gazette: Kan je onze lezers nog een tip
meegeven die ze in hun professionele leven kunnen
gebruiken?
Chef Herrebaut: Probeer via je werk en hobby’s de
geneugten van het leven te proeven. Het leven is te kort
"Help! Ik doolde dagen rond in deze
verschroeiende woestijn, maar dat is niet
belangrijk. Maak alsjeblieft mijn sigaar vochtig
voor het te laat is!"
om het niet te doen. Maar als je van alles wil genieten
moet je eerst goed en gezond in je vel zitten. Smoke and
drink the day. En als het wat moeilijker gaat: Keep calm
and smoke a cigar!
We praten nog wat verder en blijkt dat Philippe nu
een cursus fotografie volgt en elke week zo’n slordige
10km loopt, 20km mountainbike rijdt en een fervent
skiër is. Wij weten ondertussen dat de chef in een andere
tijdsdimensie leeft waar een dag 25 uur en een week 8
dagen telt. Fijn gesprek met een fijne kerel!
Fred Maenhout
“Probeer via je
werk en hobby’s
de geneugten
van het leven te
proeven.
Het leven is te
kort om het niet
te doen.”
"Ja, we hebben inderdaad een plaats voorzien waar
je een sigaar kan roken. Als je een taxi neemt en naar
de pier van Nieuwpoort rijdt... helemaal op het einde."
de gazette van hk | 07

WARMSTE WEEK OP HK
De temperaturen tijdens deze vroege wintermaanden lopen behoorlijk op en dit heeft zonder twijfel
te maken met het kloppen van de warme harten van onze leerlingen en personeelsleden. Enkele van
jullie waren zeer vrijgevig.
Tijdens de opleiding komen de
leerlingen heel vaak in contact
met de mooie kanten van onze
maatschappij. Noem het de
schone façade. Mensen hebben
geld om een zaak op te starten
en klanten spenderen soms heel
veel aan een topmaaltijd. In de
schaduw van de blingbling bestaat
een andere wereld waar het
leven niet zo gesmeerd verloopt.
Daarom krijgt het goede doelen-
initiatief van Studio Brussel ook op
HK navolging. Onze school koos
VZW De Golfbreker in Veurne als
goed doel. Deze vereniging trekt
zich het lot aan van de minder
bedeelde leeftijdsgenoten uit de
omgeving van de school.
Wat werd er op HK georganiseerd?
De Movie Crew met zijn meer
dan dertig leerlingen plaatste de
schouders onder het project en
Hartelijk bedankt,
f Tack!
Bed & Breakfast Fruitho
08 | de gazette van hk
werkte in samenwerking met
Studio Piccolo, onze schoolradio,
aan een liedjeslijst. Een
filmvertoning in De Bronne bracht
64 euro op. Maar het zwaartepunt
ligt op de door jullie gekozen
liedjes. ‘Wie een lied aanvraagt
voor 1 euro, krijgt het op het
schooldomein te horen.’ Bij het
ter perse gaan van deze editie
werden al meer dan 120 liedjes
aangevraagd. De Movie Crew
dankt in het bijzonder de ouders
van leerlingen Ignace (5RKa) en
Margaux Tack (5HTb) die een
supermooie prijs verloten aan de
deelnemers. Wiens bijdrage uit de
liedjestrommel wordt getrokken
mag een nacht verblijven op een
luxekamer in hun bekende Bed &
Breakfast Fruithof Tack.
Tijdens de uitzending van een deel
van de nummers op 16 november
werd de kortste tijdrit ter wereld
georganiseerd. Met de gocart
zo snel mogelijk rond de Tee
trappen was de boodschap.
WAR OF THE DOPKES
EEN VROEG KERSTVERHAAL
Ondertussen verkochten de
leerlingen van de eerste graad
hun zelfgebakken en lekkere
koekjes. Gelukkig vielen er bij
het racen dit jaar geen brokken.
De verkeersweek wierp duidelijk
vruchten af.
Al deze initiatieven vinden hun
orgelpunt op donderdag 7
december wanneer de trekking
volgt van de Fruithof Tack Trofee.
Het totaalbedrag wordt via alle 70
deelnemende Vlaamse internaten
integraal afgegeven aan Studio
Brussel. Ons Goede Doel ‘De
Golfbreker’ krijgt het door ons
verzamelde geld en een deel van
de Warmste Week-koek. In de
volgende editie volgt een update Door Gertjan Vanbeselaere – Opvoeder T.B. is woedend en start de dopkesoorlog.
met het juiste bedrag.
Al enkele jaren staat in de Kijkuit en in de Mijn een moment met enkele leerlingen verwikkeld zijn in een
Dank aan alle deelnemers die grote ton. De befaamde rode ton… Een gans schooljaar spannend spelletje kaart. De kaarters stoppen het geld
hun groot hart lieten spreken! lang verzamelen onze milieubewuste jongeren er plastic prompt in hun eigen zak. T.B. staat er beteuterd bij en
Dat de vlam nog lang mag blijven dopjes bij het sorteren van hun afval. Het doel is om ze in vraagt verschillende keren om hem het geld te geven. Na
branden… te ruilen zodat de Vrienden der Blindgeleide Honden een enig aandringen van F.M., die ziet dat dit nergens naar
nieuwe hond kunnen aanschaffen en trainen. 77.500 kg toe gaat, geven de leerlingen het geld terug. Maar dat is
Fred Maenhout dopjes zijn er voor nodig. Telkens wanneer een leerling buiten opvoeder G.V. gerekend.
enkele dopjes in de ton gooit, roept de opvoeder woef!
Deze vocale aanmoediging is ondertussen een kleine ‘Neen! Gegeven is gegeven!’ zegt G.V. met een grijns
traditie geworden om de actie in een wat meer ludiek op de lippen.
kader te plaatsen. Kortom, dit is een goed doel waar ‘Komaan,’ probeert T.B. nog, ‘stop met zeveren!’
wekelijks aan gewerkt wordt. Dat concurrentiestrijd een ‘Neen, ik kreeg het en het blijft waar het nu zit: in mijn
extra middel is om de actie wat meer vaart te geven, had portefeuille.’
niemand kunnen bevroeden. ‘Oké,’ antwoordt T.B. met een strak gezicht en hij verdwijnt
uit het bureautje van de opvoeders. Ondertussen horen
Donderdagavond 21u15, nog niet zo lang geleden. de aanwezigen van alles rommelen in de gang. Enkele
T. B., opvoeder van de Kijkuit, bezoekt de Mijn om wat seconden later verschijnt de benadeelde opvoeder uit de
verschuldigd geld op te halen van de Movie Crew voor Kijkuit met de grote rode ton in het opvoederslokaal.
de huur van lichteffecten tijdens de Halloweentocht.
Opvoeder F.M. haalt de centen en deelt het bij wijze ‘Als het zo zit!’ en met een flair van daar-ben-ik-goed-in
van grap uit aan de opvoeders G.V. en D.D. die op dat kipt T.B. de ton leeg op de tafel van kaarters.
de gazette van hk | 09

‘Alstublieft, ge zijt er in geslaagd om T.B. zot te krijgen!’
Daarop verdwijnt de man in de nacht. Het resultaat van
dit kleine incident is een opvoederskamer vol met dopjes.
De dopjesbom maakte veel verbouwereerde slachtoffers,
maar veroorzaakte geen blijvende letsels.
Het stond in de sterren geschreven, een reactie kon niet
uitblijven!
Twee ondernemende leerlingen trekken naar de Kijkuit
met één simpel plan: wraak nemen. Ondertussen vertelt
T.B. aan zijn collega’s het relaas van het geld en de
dopjes. Zich van geen kwaad bewust vatten de twee
mijnwerkers achter hem post. Eén, twee, drie! Daar
krijgt ook opvoeder T.B. een ton dopjes over het hoofd.
Op hun beurt vluchten de wraakengelen de winterse
duisternis in.
Kort daarna krijgen de opvoeders van de Mijn een
vreemd telefoontje: ‘Hallo, hier Poetin aan de lijn! Het
is om te melden dat de oorlog verklaard is!’ Donkere
wolken trekken op dat moment over dit bescheiden deel
van de wereld samen. Alle hens aan dek. De Mijn wordt
in staat van paraatheid gebracht en iedereen is op zijn
hoede. Het verdedigingsplan wordt uit de kast gehaald
want iedereen die een beetje met internationale politiek
vertrouwd is, weet waartoe Poetin in staat is. Plots, uit
het niets, staan twee leerlingen van de Kijkuit in de gang
op de eerste verdieping van de Mijn.
‘Helaba! Wat doen jullie hier en op dat uur?’ vraagt een
alerte leerling niet zonder enig argwaan. In het licht van
voorgaande gebeurtenissen lijkt een milde vorm van
paranoia geen overbodige luxe.
‘Euh, wij komen vragen of wij nog lid kunnen worden van
de Movie Crew? Is Fred hier?’ De betrokken opvoeder
geeft thuis maar deelt de achterdocht van zijn leerlingen.
‘Ze zijn van de Kijkuit, Fred,’ fluistert een intern die op
de gang een kamer heeft. ‘Pas op! Ze komen de dopjes
stelen!’
10 | de gazette van hk
interview
SNAPSHOTS
‘Ha, de mannen van de KGB. Uiteraard kunnen jullie lid
worden van de Movie Crew, maar dan blijven jullie wel
van onze dopjes af!’ Terwijl de spionnen afdruipen grist
een van hen ‘en passant’ nog een andere ton mee. Dit ENKELE KIEKJES MET ALS
is de blauwe ton waarin de leerlingen van de Mijn hun ONDERTITEL ‘OOK LEUK!’. IN DIT
lege batterijen verzamelen. Hopla. Daar gaat de inhoud. RUBRIEKJE ZIJN ALLEEN MAAR
Alle vieze, lekkende batterijen over die schone Mijnvloer. BLIJE GEZICHTEN TE ZIEN.
Actie-reactie-actie-reactie- enzovoort. Dit is de logica
van elke oorlog en de drieste uitkomst wanneer geweld
beantwoord wordt met geweld.
Gewapend met een volle vuilzak sluipen twee jonge
mijnwerkers op hun beurt richting Kijkuit. Omdat opvoeder
J.R. in de hal staat met twee bezoekers, twijfelen ze.
Ko r ne el bi j Ri f
f Va le nc ia
‘Wat komen jullie hier doen?’ probeert J.R. in een
wanhopige poging om de tegenreactie af te wenden.
‘Wat denk je?’ antwoordt een van de leerlingen. Het
gevolg laat zich raden. Uit het zicht van de passanten
opent zich welwillig de muil van de vuilzak.
Tegelijkertijd trekt zich vanuit de Mijn een tweede
aanvalsgolf op gang. In een opwelling beslissen de
opvoeders G.V. en D.D. een kordate tegenmaatregel te p in g ! V e rs
g e b a kk en
nemen om eens en voor altijd komaf te maken met dit 1s te g ra ad
terroristisch gedoe. Er kan maar één winnaar uit de strijd
komen. Uit de stokkeerruimte halen ze een zak bloem
en een emmer water en benen gezwind naar de Kijkuit.
Ze zetten er flink de pas in. Op de drempel treffen ze g ro ep s fo to
opvoedster K.V. aan die hen nietsvermoedend aankijkt.
In een vlaag van empathie en puur medeleven kijken
1s te g ra ad HALLO WEEN
de twee Mijn-opvoeders elkaar aan: ‘Neen, dat kunnen
we haar niet aandoen! Zij moet toch geen onschuldig
slachtoffer worden van Poetins wandaden.’ Met de
kerstperiode in aantocht beslissen de opvoeders om
toch maar de stekker uit deze vicieuze cirkel te trekken.
Het afgelopen jaar stond al meer dan genoeg bol van de
miserie, de dwaasheid en de onzinnige terreur. Het wordt
hoogtijd dat gezond verstand zegeviert en dat vrede en D r ui ve np lu k -e n
liefde de toekomst van onze jonge Coxydiens kleuren. oo gs t
‘Hallo Poetin? Hier Minister Michel van de ‘hell hole’ in
Belgium. ’t Is om te zeggen dat den oorlog gedaan is.’
En zo eindigt dit spannend kerstverhaal met de
boodschap: blijf zorgvuldig sorteren en plaats je ton uit
het zicht van je listige afvalconcurrenten! Woef!
Fred Maenhout
In Na m en m et 5H
T
Sch ille n maa r...
de gazette van hk | 11
 r 2017
decembe