Alamat ng Mansanas

Isang araw, nalaman ng isang tao na may kakaibang dugo siya. Ang kaniyang dugo ay nakakagaling ng
mga sakit. Mabait siya at nanggagamot siya nang libre. Ang pangalan niya ay Mang Sanas.

Sa isang bahay-aliwan nalasing si Nam Atay at nasuntok niya si Lorando. Galit na galit si Lorando at
inaway niya si Nam. Nagsuntukan sila hanggang nilabas ni Lorando ang kaniyang baril at binaril niya si
Nam. Umalis na siya dahil akala niya namatay na ang lasing. Nakita ni Matt Alino si Nam na nakahiga sa
isang bangketa. Agad niyang dinala ito kay Mang Sanas. Agad na ginamot ni Mang Sanas si Nam at
nawala ang lahat ng kaniyang mga sakit at sugat. Biglang nalaman ni Lorando na buhay pa pala ang
kaniyang kalaban at ginamot siya ni Sanas. Siya ay muling nagalit at pinuntahan si Mang Sanas at binaril
niya ito sa ulo.

Tumalsik ang dugo ni Mang Sanas sa isang puno. Pagkatapos ng ilang araw, nagbunga ng isang pulang
prutas ang puno. Masustansya ito. Ang prutas naito ay tinatawag ngayon bilang MANSANAS.

Sources:

Knawx, . (Photographer). (2010). Blood apple. [Web]. Retrieved

from http://knawx.deviantart.com/art/Blood-Apple-141700707

Ang Alamat ng Upo

Noong araw ay may isang matangkad na lalaki pangalan aypalupo.Bilugan at mahahaba ang kanyang
binti at braso. Makinis ang kanyang balat na tila sa isang babae.Maputi rin ang kanyang balat. Sa kabila
ng mga katangian niyang ito, si Palupo ay plagi bigo sa pag-ibig Paano ko magugustuhan si Palupo,wika
ng isang babaing kanyang niligawan. Mabait nga siya,masipag at matulungin pero ang pangit-
pangit naman niya. Hindi kami bagaySa kabila naman ng kanyang kapangitan ay may magandang
kalooban si Palupo.Siya ay mapagbugay,lalo na sa mga nangangailangan.Kahit sino ang kumatok sa
kanyang bahay na nangangailangan ay kanyang pinatutuloy atpinapakain.At bago umalis ay
pinababaunan niya ng anumang makakaya iyang ibigay tulad ng mga gulay. Dahil sa kanyang kabiguan sa
pag-ibig nangako si Palupo sa sarili na hindi na siya iibig pa.µHindi na ako manliligaw. Sa halip ay iuukol
ko lamang ang aking buhay sa pagtulong sa aking kapwa.µ Lalong pinararami ng Palupo ang mga
pananim sa kanyang maluwang nabakuran upang ang lahat ng mga nanghihingi ay kanyang
mabibigyan. ANg Pagbibigaysa kapwa ang nagging kaligayahan niya. Isang araw ay dinapuan ng mabigat
nakaramdaman si Palupo.Dahil nag- iisa lamang siya walang nakaalam na nagkasakit siya.Natagpuan na
lamang siyang patay ng mga taong nanghihingi sa kanyang mga gulay at prutas. Inilibing si Palup[o sa
kanyang bakuran,at nang lumipas na taon maytumubong gulay sa kanyang kinalibingan at ito ay tinawag
na Upo