A Briefer History of Time / เวลามาจากไหน

ผผผู้ททที่อยผยู่กบกั เดด็กจากหลากหลายภผมมิหลกังยยู่อมทราบดทวายู่ เดด็กททุกชาตมิทกทุ ภาษามทความอยากรผผู้

อยากเหด็นเชยู่นเดทยวกกันหมด เดด็กจะถามแทบไมยู่หยทุดปากหากเราเปมิ ดโอกาสใหผู้ เขา จากมทุมมองนท น
ปราชญญ์และนกักวมิทยาศาสตรญ์ จงจึ เปด็ นเสมมือนเดด็กททที่เลท นยงไมยู่รผู้ ผจกกั โตเพราะพวกเขามกักจะถามแทบไมยู่หยทุด
ปากไมยู่วายู่ อายทุจะมากขนาดไหนแลผู้ วกด็ตาม คคาถามแนวหนจึที่งซจึงที่ ตกังกกั น นมาเปด็ นเวลานานและยกังไมยู่มทคคา
ตอบเปด็ นททที่พอใจไดผู้ แกยู่คคาถามในแนวททที่วายู่ เราและโลกรอบตกัวเรามาจากไหน เมมืที่อปท 2531 นกักฟมิ สมิกสญ์
ชาวอกังกฤษชมืที่อ Stephen Hawking เขทยนหนกังสมือขนาดกะทกัดรกัดเลยู่มหนจึที่งขจึ นนมาและตกังชมื น ที่อวยู่า A Brief
History of Time เพมืที่อเลยู่าถจึงความกผู้ าวหนผู้ าของการคผู้ นหาคคาตอบใหผู้ แกยู่คคาถามแนวนกันน หนกังสมือไดผู้ รกับ
ความสนใจอยยู่างกวผู้ างขวางและหลกังจาก 15 ปท ไดผู้ รกับการแปลเปด็ นหลายสมิบภาษาและขายไดผู้ กวยู่า 10
ลผู้ านฉบกับรวมทกังฉบกั น บททที่แปลเปด็ นไทยโดย รอฮทม ปรามาท ชมืที่อ “ประวกัตมิยยู่อของกาลเวลา” ดผู้ วย
เมมืที่อปท 2548 Stephen Hawking รยู่วมกกับเพมืที่อนนกักวมิทยาศาสตรญ์ ชมืที่อ Leonard Mlofinow ชยู่วย
กกันเขทยนหนกังสมือแนวเดทยวกกันชมืที่อ A Briefer History of Time เพมืที่อเพมิที่มขผู้ อมผลใหมยู่และอธมิบายประเดด็น
ตยู่าง ๆ ใหผู้ กระจยู่างยมิที่งขจึ นน กระนกันกด็
น ตามสคาหรกับผผผู้ททที่มทความรผผู้ดผู้านฟมิ สมิกสญ์เพทยงเลด็กนผู้ อย คคาอธมิบายในบาง
ตอนอาจสลกับซกับซผู้ อนจนอยู่านไมยู่คยู่อยเพลมิดเพลมินนกัก นอกจากนกันผผ น ผู้ ททที่มทศรกัทธาในศาสนาซจึงที่ สอนวยู่า
พระเจผู้ าเปด็ นผผผู้สรผู้ างททุกอยยู่างขจึ นนอาจมองวยู่าการคผู้ นหาคคาตอบตยู่อคคาถามแนวดกังกลยู่าวไมยู่มทความจคาเปด็ น
และอาจเปด็ นการลบหลผพยู่ ระผผผู้เปด็ นเจผู้ าดผู้ วย อยยู่างไรกด็ตามหนกังสมือเลยู่มนท นมทคคาตอบเปด็ นนกัยวยู่าการคผู้ นหา
คคาตอบตามหลกักวมิทยาศาสตรญ์ ไมยู่ขดกั ตยู่อศรกัทธาของผผผู้นบกั ถมือศาสนาเหลยู่านกันน
ในการอยู่านตผู้ นฉบกับของหนกังสมือเลยู่มนท นคนไทยซจึงที่ อาจมทปกัญหาเกทที่ยวกกับพมื นนฐานทางภาษาอยผยู่
บผู้ างคงมทปกัญหาหนกักขจึ นนอทกเพราะนอกจากจะพบคคาใหมยู่ ๆ ซจึงที่ ไมยู่มทคคาแปลแลผู้ ว บางคคาอาจมทความ
หมายตยู่างไปจากททที่เราเคยเขผู้ าใจมากยู่อน เชยู่น คคาวยู่า space ซจึงที่ เรามกักเหด็นใชผู้ ในบรมิ บทของ “อวกาศ”
นกันอาจมท
น ความหมายทกัวที่ ๆ ไปวยู่า “ททที่วยู่าง” หรมื อ “สถานททที่” กด็ไดผู้ ฉะนกันถผู้ น าคมิดวยู่ามกันตผู้ องหมายถจึง
“อวกาศ” อาจทคาใหผู้ เรางงเมมืที่อเขาใชผู้ ใหผู้ หมายถจึง “สถานททที่” ซจึงที่ รวมทกังอวกาศดผู้ น วย สคาหรกับคคาวยู่า time
เราเขผู้ าใจกกันแลผู้ ววยู่าหมายถจึง “เวลา” อยยู่างไรกด็ตามเมมืที่อเขานคามาควบรวมกกับ space เปด็ น space-
time อาจทคาใหผู้ งงเพราะมกันมทความหมายซจึงที่ เราไมยู่เคยไดผู้ ยมินมากยู่อน นอกจากนกันการอยู่ น านตผู้ องใชผู้
สมาธมิและจมินตนาการมากสกักหนยู่อยเพราะสมิที่งททที่เขากลยู่าวถจึงมกักมทขนาดเลด็กหรมื อใหญยู่แบบสทุดขกัวน หรมื อไมยู่
กด็มทลกกั ษณะเปด็ นนามธรรม
ตามททที่เราทราบกกันดทสงกั คมมนทุษยญ์เรมิที่ มมทความกผู้ าวหนผู้ ามาราว 10,000 ปท เมมืที่อคนโบราณคผู้ นพบ
การปลผกพมืชและเลท นยงสกัตวญ์ ฉะนกันคค น าถามในแนวททที่วายู่ เราและโลกรอบตกัวเรามาจากไหนพรผู้ อมกกับ
ความพยายามคผู้ นหาคคาตอบคงเกมิดขจึ นนมานานแลผู้ วเชยู่นกกัน อยยู่างไรกด็ตามผผผู้เขทยนยผู้ อนไปดผเพทยงใน
สมกัยกรท กโบราณและเมมืที่อราว 2,350 ปท ททที่ผายู่ นมาซจึงที่ เปด็ นตอนททที่ปราชญญ์ชมืที่อ อรมิ สโตเตมิล ประกาศวยู่าโลกททที่
เราอาศกัยอยผนยู่ ท นมทลกกั ษณะกลม ไมยู่ใชยู่แบนราบเหมมือนดกังททที่เขผู้ าใจกกันมาแตยู่กยู่อน โลกอยผยู่นมิที่ง ๆ และดาว
ตยู่าง ๆ โคจรรอบโลก หลกังจากนกันการศจึ น กษาวยู่าโลกและดวงดาวตยู่าง ๆ มทลกกั ษณะอยยู่างไรและมทความ
สกัมพกันธญ์กนกั อยยู่างไรกผู้ าวหนผู้ าไปอยยู่างเชมืที่องชผู้ าโดยปราชญญ์ในยทุคนกันคมิ น ดกกันวยู่าสมิที่งตยู่าง ๆ ททที่รวมกกันเปด็ น
เอกภพ (universe) นท นมทขอบเขตแนยู่นอน เวลาผยู่านไปอทกราว 1,850 ปท จจึงมทปราชญญ์ชมืที่อ โคเปอรญ์ นมิกสกั
เสนอวยู่าโลกไมยู่ไดผู้ อยผยู่นมิที่ง ๆ หากโคจรไปรอบดวงอาทมิตยญ์ จากวกันนกันมาการศจึ น กษากผู้ าวหนผู้ าอยยู่าง
รวดเรด็ วและเมมืที่อ ค. ศ. 1687 (พ. ศ. 2230) ซจึงที่ ตรงกกับตอนปลายรกัชสมกัยของสมเดด็จพระนารายณญ์
มหาราช ปราชญญ์ชมืที่อ ไอแซค นมิวตกัน กด็พมิมพญ์ผลการศจึกษาออกมาเพมืที่ออธมิบายสมิที่งตยู่าง ๆ รอบตกัวเรา
 นมิวตกันสรผู้ างกฎของ “แรงโนผู้ มถยู่วง” (Gravity) ขจึ นนมาประกอบการอธมิบายโดยเสนอวยู่าสารททุก
อยยู่างมทแรงโนผู้ มถยู่วง โลกและดาวดวงอมืที่นโคจรไปรอบดวงอาทมิตยญ์เพราะแรงโนผู้ มถยู่วงของดวงอาทมิตยญ์
คคาอธมิบายนท นเปด็ นทฤษฎทใหมยู่ซงจึที่ นมิวตกันแสดงออกมาเปด็ นสมการทางคณมิตศาสตรญ์ ไดผู้ อยยู่างสมบผรณญ์เปด็ น
ครกังน แรก สมิที่งททที่ควรเนผู้ นเปด็ นอยยู่างยมิที่งกด็คมือ เฉกเชยู่นคคาอธมิบายอมืที่น ๆ คคาอธมิบายของนมิวตกันเปด็ นเพทยง
“ทฤษฎท” ไมยู่ใชยู่ “ความจรมิ ง” เพราะเราไมยู่รผู้ ผวยู่า “ความจรมิ ง” ของสมิที่งรอบตกัวเราซจึงที่ รวมกกันเปด็ นเอกภพนกันน
คมืออะไรแนยู่ “ทฤษฎท” เปด็ นขผู้ อเสนอแนวสมมทุตมิฐานซจึงที่ ผผผู้เสนอตผู้ องการใชผู้ อธมิบายปรากฏการณญ์ตยู่าง ๆ
เทยู่านกันน คยู่าของทฤษฎทอยผยู่ททที่ (1) ความสามารถในการอธมิบายเหตทุการณญ์ททที่เรามองเหด็น และ (2) ความ
สามารถในการทคานายวยู่าอะไรจะเกมิดขจึ นน ยมิที่งอธมิบายและทคานายเหตทุการณญ์ไดผู้ มากและตรงเทยู่าไร
ทฤษฎทกด็ยมิที่งมทคยู่าเพราะถมือวยู่าใกลผู้ “ความจรมิ ง” มากขจึ นนเทยู่านกันน ทฤษฎทของนมิวตกันอธมิบายและทคานาย
เหตทุการณญ์ไดผู้ ดทจนเปด็ นททที่ยอมรกับอยยู่างกวผู้ างขวางและหลกังจากเชมืที่อวยู่าเอกภพมทขอบเขตจคากกัดมาเปด็ น
เวลาราว 1,500 ปท ในยทุคนท นนกักวมิทยาศาสตรญ์ เรมิที่ มเชมืที่อวยู่าเอกภพปราศจากขอบเขต
จรมิ งอยผยู่ทฤษฎทของนมิวตกันอธมิบายและทคานายอะไรตยู่อมมิอะไรไดผู้ มากขจึ นนพรผู้ อมกกับเปด็ นฐานของ
วมิทยาการสารพกัดอยยู่าง แตยู่มนกั กด็ไมยู่สามารถทคาความกระจยู่างใหผู้ แกยู่ปรากฏการณญ์ทกทุ ชนมิดรอบตกัวเราไดผู้
ทกังหมดโดยเฉพาะเมมื
น ที่อมทความเรด็วของแสงเขผู้ ามาเกทที่ยวขผู้ องเพราะแสงเดมินทางดผู้ วยความเรด็ วสผงมากจน
ยากแกยู่การจมินตนาการ นกันที่ คมือ 180,000 ไมลญ์ หรมื อ ประมาณ 288,000 กม. ตยู่อวมินาทท เมมืที่อนคาความรผผู้
นท นไปใชผู้ วดกั ความหยู่างระหวยู่างดวงดาวยมิที่งทคาใหผู้ เราแทบจมินตนาการไมยู่ออกเลยวยู่าดาวสยู่วนใหญยู่อยผยู่หายู่ ง
จากโลกขนาดไหนเพราะแสงตผู้ องใชผู้ เวลาเดมินทางเปด็ นลผู้ านปท จจึงจะไปถจึง แมผู้ แตยู่ดาวททที่อยผใยู่ กลผู้ โลกเรา
ททที่สดทุ ชมืที่อ Proxima Centauri กด็ตผู้องใชผู้ แสงเดมินทางนานถจึง 4 ปท กยู่อนททที่จะไปถจึงเพราะมกันอยผยู่หยู่างโลกออก
ไป 23 ลผู้ านลผู้ านลผู้ านไมลญ์ นกันที่ หมายความวยู่าถผู้ าเราเดมินทางดผู้ วยยานอวกาศลยู่าสทุดททที่มนทุษยญ์คมิดวยู่าจะ
สรผู้ างไดผู้ ในขณะนท น เราตผู้ องใชผู้ เวลาเดมินทางประมาณ 10,000 ปท จจึงจะไปถจึง
ตามธรรมดาของเดด็กททที่เลท นยงไมยู่รผู้ ผจกกั โต นกักวมิทยาศาสตรญ์ ยยู่อมไมยู่ยอมหยทุดตกังคค
น าถามและ
พยายามคผู้ นหาคคาตอบตยู่อไปเรมืที่ อย ๆ ในบรรดานกักวมิทยาศาสตรญ์ ททที่มทความปราดเปรมืที่ องทกังหลาย น คนททที่
ชมืที่อ อกัลเบอรญ์ ต ไอสไตนญ์ เปด็ นผผผู้สรผู้ างทฤษฎทใหมยู่ซงจึที่ ไดผู้ รกับการยอมรกับวยู่ามทความกผู้ าวหนผู้ ามากททที่สดทุ แหยู่งยทุค
ทฤษฎทของไอสไตนญ์วางอยผยู่บนฐานของการเคลมืที่อนททที่ของสรรพสมิที่งในเชมิงเปรท ยบเททยบ (relativity) การ
เคลมืที่อนททที่มทความสคาคกัญเพราะททุกสมิที่งททุกอยยู่างในเอกภพเคลมืที่อนททที่อยผยู่ตลอดเวลา เชยู่น โลกของเรากด็หมทุน
รอบตกัวเองและรอบดวงอาทมิตยญ์ซงจึที่ กด็เคลมืที่อนททที่ไปในความเวมิ นงวผู้ างของอวกาศดผู้ วย
Relativity Theory หรมื อ “ทฤษฎทสมกั พกัทธภาพ” มทอยผยู่ดผู้วยกกัน 2 แขนงคมือ Special Relativity
และ General Relativity จรมิ งอยผยู่แขนงแรกสามารถใชผู้ อธมิบายเหตทุการณญ์ตยู่าง ๆ ไดผู้ ดท แตยู่ในกรณทททที่
สรรพสมิที่งเคลมืที่อนททที่ดผู้วยความเรด็วสผงจนใกลผู้ ความเรด็ วของแสง ทฤษฎทแขนงนท นเรมิที่ มมทปกัญหา ไอสไตนญ์จงจึ
เสนอแขนงททที่สองซจึงที่ วางอยผยู่บนฐานททที่ตผู้องใชผู้ จมินตนาการมากสกักหนยู่อย นกันที่ คมือ ความเวมิ นงวผู้ างททที่เราเรท ยก
วยู่าอวกาศนท นมทความโคผู้ งจากแรงโนผู้ มถยู่วงของดวงดาวซจึงที่ ลอยอยผยู่เตด็มไปหมด ทฤษฎทของไอสไตนญ์
อธมิบายสมิที่งตยู่าง ๆ ในแนวใหมยู่ซงจึที่ เราตผู้ องใชผู้ จมินตนาการ เชยู่น เวลา (time) นกันแยกกกั น บสถานททที่ (space)
ไมยู่ไดผู้ มกันจะตผู้ องรวมกกันเปด็ นสมิที่งททที่เรท ยกวยู่า “สถานททที่ -เวลา” (space-time) เพราะไมยู่มทอะไรอยผยู่นมิที่ง
กระทกังที่ ตกัวเราเองขณะททที่นงกัที่ อยผยู่บนเกผู้ าอท นกด็เคลมืที่อนททที่ไปในอวกาศพรผู้ อมกกับโลก การเคลมืที่อนตกัวไปตผู้ องใชผู้
เวลาทคาใหผู้ ทกทุ สมิที่งททุกอยยู่างเปด็ น “เหตทุการณญ์” ซจึงที่ ประกอบดผู้ วยสถานททที่และเวลาททที่เกมิด อทกตกัวอยยู่างหนจึที่ง
นาฬมิกา 2 เรมื อนเดมินเรด็วไมยู่เทยู่ากกันหากตกัวเรมื อนเคลมืที่อนททที่ไปดผู้ วยความเรด็ วตยู่างกกัน หรมื อ อยผหยู่ ยู่างจาก
ศผนยญ์กลางของความโนผู้ มถยู่วงตยู่างกกัน นกันที่ หมายความวยู่าคนททที่เดมินทางไปอยผยู่หยู่างจากโลกจะแกยู่ชผู้ากวยู่าผผผู้
ททที่อยผยู่บนผมืนโลก ฉะนกันใครไมยู่ น อยากแกยู่เรด็ วกด็ตผู้องเดมินทางไปใหผู้ ไกลจากโลกใบนท นมาก ๆ
 (2)
ความกผู้ าวหนผู้ าของเทคโนโลยทและการคผู้ นควผู้ าเพมืที่อหาคคาตอบสคาหรกับคคาถามเกทที่ยวกกับททที่มาของ
เราและโลกรอบตกัวเรานคาไปสผกยู่ ารเพมิที่มพผนความรผผู้เรมืที่ องเอกภพอยยู่างรวดเรด็ ว ณ วกันนท นนกักวมิทยาศาสตรญ์
สามารถใชผู้ กลผู้ องโทรทรรศนญ์สอยู่ งดผไดผู้ วยู่าในเอกภพมท ”หมผดยู่ าว” (galaxy) กวยู่าหนจึที่งลผู้ านลผู้ านหมผยู่ แตยู่ละ
หมผมยู่ ทดาวราวหนจึที่งลผู้ านลผู้ านดวง โลกของเราอยผยู่ในหมผดยู่ าวททที่มทชมืที่อเรท ยกกวยู่า “ทางชผู้ างเผมือก” (Milky
Way) ซจึงที่ หมทุนตกัวไปชผู้ า ๆ และมทความกวผู้ างขนาดททที่แสงตผู้ องใชผู้ เวลาเดมินทางจากฝกัที่ งหนจึที่งไปยกังอทกฝกัที่ ง
หนจึที่งถจึงลผู้ านลผู้ านปท เปด็ นไปไดผู้ วายู่ ตยู่อไปจะมทการคผู้ นพบหมผดยู่ าวเพมิที่มขจึ นนอทกและนกักวมิทยาศาสตรญ์ รผู้ ผวยู่าหมผยู่
ดาวตยู่าง ๆ กคาลกังเคลมืที่อนตกัวออกจากกกันอยยู่างรวดเรด็ วทคาใหผู้ เอกภพขยายตกัวออกไปดผู้ วยอกัตราเรยู่ งททที่สงผ
ขจึ นนเรมืที่ อย ๆ นกันที่ หมายความวยู่าเอกภพจะยมิที่งกวผู้ างใหญยู่โดยไรผู้ ขอบเขตและจะขยายตกัวตยู่อไปอยยู่างไมยู่มทททที่
สมิ นนสทุดซจึงที่ กด็มทคยู่าเทยู่ากกับเวลาจะไมยู่มทจดทุ จบ การคผู้ นพบนท นนคาไปสผคยู่ คาถามในแนวททที่วายู่ ยผู้ อนไปในอดทต
เอกภพเปด็ นอยยู่างไร มกันเรมิที่ มตผู้ นอยยู่างไรและอะไรทคาใหผู้ มนกั ขยายตกัวเชยู่นนกันน
คคาอธมิบายททที่ไดผู้ รกับการยอมรกับอยยู่างกวผู้ างขวางอยผยู่ในขณะนท นอาศกัยทฤษฎทสมกั พกัทธภาพของไอส
ไตนญ์ นกันที่ คมือ ยผู้ อนไปประมาณ 13,700 ลผู้ านปท เอกภพมทขนาดเลด็กมากจนวกัดไมยู่ไดผู้ และเกมิดการ “ระเบมิด
ครกังน ใหญยู่” ซจึงที่ นกักวมิทยาศาสตรญ์ เรท ยกวยู่า Big Bang และถมือเปด็ นจทุดเรมิที่ มตผู้ นของ “เวลา” ททที่เราเขผู้ าใจกกันอยผยู่
ในปกั จจทุบนกั การระเบมิดนกันสยู่ น งสารซจึงที่ เปด็ นอนทุภาคขนาดเลด็กมากออกไปดผู้ วยความเรด็ วและความรผู้ อนสผง
เมมืที่อเวลาผยู่านไปความรผู้ อนคยู่อย ๆ ลดลงและอนทุภาคเรมิที่ มรวมตกัวกกันเปด็ นดาว ในบางกรณทอนทุภาคททที่รวม
ตกัวกกันมทแรงโนผู้ มถยู่วงสผงและรวมตกัวกกันจนแนยู่นมากถจึงขนาดททที่แสงกด็ไมยู่สามารถเลด็ดรอดออกมาไดผู้
สภาพเชยู่นนกันนกั น กวมิทยาศาสตรญ์ ถมือวยู่าเปด็ นจทุดลยู่มสลายของดวงดาวและตกังชมื น ที่อวยู่า “หลทุมดคา” (Black
Hole) ซจึงที่ มทอยผยู่ทวกัที่ ไปในเอกภพรวมทกังในใจกลางของน “ทางชผู้ างเผมือก” ของเราดผู้ วย เหตทุการณญ์ททที่ทคาใหผู้
เกมิด “หลทุมดคา” นกันมท น การระเบมิดเกมิดขจึ นนตามขอบ ๆ ของหลทุมดคาพรผู้ อมกกันไปดผู้ วย การระเบมิดเกมิดขจึ นนวกัน
ละเปด็ นลผู้ านครกังน ทคาใหผู้ อนทุภาคจคานวนมหาศาลกระจกัดกระจายออกไปททุกทมิศททุกทาง อนทุภาคเหลยู่านกันน
ตยู่อมากด็รวมตกัวกกันขจึ นนเปด็ นดาวอทก
การรวมตกัวของอนทุภาคเปด็ นไปในหลายลกักษณะ ในจคานวนนท นมทลกกั ษณะหนจึที่งซจึงที่ วมิวฒ กั นญ์มาเปด็ น
โลกของเรา ในกระบวนการรวมตกัวกกันนกันอนทุ น ภาคบางอยยู่างรวมตกัวกกันโดยบกังเอมิญยกังผลใหผู้ เกมิดสมิที่งมท
ชทวมิตซจึงที่ สามารถสมืบพกันธทุญ์ไดผู้ และในททที่สดทุ วมิวฒ กั นญ์มาเปด็ นมนทุษยญ์ในปกั จจทุบนกั
อยยู่างไรกด็ตามทฤษฎทของไอสไตนญ์ไมยู่สามารถอธมิบายไดผู้ วายู่ กยู่อนเกมิดเหตทุการณญ์ “ระเบมิดครกังน
ใหญยู่” เอกภพมทลกกั ษณะเปด็ นอยยู่างไรและใครเปด็ นผผผู้ออกแบบของการระเบมิดนกันพรผู้ น อมกกับของ
วมิวฒ กั นาการในเวลาตยู่อมา นกักวมิทยาศาสตรญ์ บางคนถมือวยู่าในปกั จจทุบนกั คคาถามแนวนท นอยผนยู่ อกขอบเขตของ
การคผู้ นหาทางวมิทยาศาสตรญ์ และเปด็ นไปไดผู้ วายู่ พระเจผู้ าเทยู่านกันทท น ที่รผู้ ผและทยู่านเปด็ นผผผู้ออกแบบดกังกลยู่าว แตยู่
การคผู้ นควผู้ าหาคคาตอบกด็มมิไดผู้ ยตทุ มิลงและนคาไปสผกยู่ ารเกมิดของทฤษฎทททที่เกทที่ยวกกับปรากฏการณญ์ขนาดเลด็กชมืที่อ
Quantum Mechanics หรมื อ “กลศาสตรญ์ ขนาดจมิจิ๋ว” ทฤษฎทนท นสามารถอธมิบายและทคานายสมิที่งตยู่าง ๆ
รอบตกัวเราไดผู้ อทกหลายแงยู่มมทุ และเปด็ นฐานของวมิทยาการดผู้ านตยู่าง ๆ เชยู่น ทรานซมิสเตอรญ์ วงจรไปไฟฟผู้า
ขนาดจมิจิ๋วซจึงที่ เปด็ นสยู่วนประกอบหลกักของคอมพมิวเตอรญ์ และเครมืที่ องมมืออทเลด็กทรอนมิกสญ์ วมิชาเคมทและชทววมิทยา
ยทุคใหมยู่ อยยู่างไรกด็ตามมกันกด็ไมยู่สามารถอธมิบายและทคานายเหตทุการณญ์ไดผู้ ทงหมด กั น ในยทุคนท นนกัก
วมิทยาศาสตรญ์ จงจึ พยายามคผู้ นหาทฤษฎทททที่อาจอธมิบายและทคานายสมิที่งตยู่าง ๆ ไดผู้ ทงหมดโดยการนค กั น าเอา
ทฤษฎทของไอสไตนญ์มารวมกกับทฤษฎทกลศาสตรญ์ ขนาดจมิจิ๋ว แตยู่กด็ยงกั ทคาไมยู่สคาเรด็ จ
ความกผู้ าวหนผู้ าทางวมิทยาศาสตรญ์ ทคาใหผู้ ความเขผู้ าใจในเรมืที่ องเวลาของเราเปลทที่ยนไปในนกัยสคาคกัญ
นกันที่ คมือ เราเคยเชมืที่อวยู่าเวลามทลกกั ษณะแหยู่งความสกัมบผรณญ์ (absolute) ซจึงที่ หมายความวยู่าเวลามทความเรด็ ว
เทยู่ากกันหมดไมยู่วายู่ เราจะยมืนอยผยู่ททที่ไหน แตยู่ในปกั จจทุบนกั นท นทฤษฎทของไอสไตนญ์ไดผู้ ทคาใหผู้ ความเชมืที่อนกันเปลท น ที่ยน
เปด็ นเวลามทความเรด็วไมยู่เทยู่ากกันและจะเรด็วหรมื อชผู้ าขจึ นนอยผยู่กบกั ตคาแหนยู่งของผผผู้วดกั ความเชมืที่อนท นนคาไปสผยู่
คคาถามททที่วายู่ เปด็ นไปไดผู้ ไหมททที่เราจะเดมินทางยผู้ อนไปในอดทตหรมื อเรยู่ งเดมินไปใหผู้ ถจึงอนาคตเรด็ ว ๆ ผผผู้เขทยน
เสนอวยู่าตามทฤษฎทแลผู้ วมกันนยู่าจะทคาไดผู้ แตยู่เราขาดเทคโนโลยท แตยู่การเดมินทางแบบนท นอาจมทสมิที่งเกทที่ยวขผู้ อง
หลายอยยู่าง เชยู่น เราจะตผู้ องเดมินทางดผู้ วยความเรด็ วสผงกวยู่าความเรด็ วของแสง หรมื อ เราจะตผู้ องสามารถหา
ทางลกัดชนมิดททที่เขาเรท ยกวยู่า “รผไสผู้ เดมือน” (wormhole) ระวยู่างจทุดสองจทุดในเอกภพไดผู้
ในกระบวนการคผู้ นหาทฤษฎทใหมยู่นท นทฤษฎทททที่ไดผู้ รกับความสนใจยมิที่งชมืที่อวยู่า “ทฤษฎทเสผู้ นดผู้ าย”
(String Theory) ซจึงที่ ตกังอยผ น ยู่บนฐานททที่วยู่าอนทุภาคมทลกกั ษณะเปด็ นเสผู้ นดผู้ ายแทนททที่จะเปด็ นเพทยงจทุดในอวกาศ
ตามสมมทุตมิฐานของทฤษฎทอมืที่น จรมิ งอยผยู่ในขณะนท นดผเหมมือนวยู่าทฤษฎทจะสามารถอธมิบายอะไร ๆ ไดผู้ หลาย
อยยู่าง แตยู่มนกั ยกังมทปกัญหาอทกมาก เชยู่น มกันจะใชผู้ ไดผู้ กด็ตยู่อเมมืที่อ “สถานททที่ -เวลา” (space-time) มท 10 มมิตมิ
หรมื อ 26 มมิตมิเทยู่านกันน แทนททที่จะมทเพทยง 4 มมิตมิตามททที่ทฤษฎทอมืที่นใชผู้ อยผใยู่ นปกั จจทุบนกั ทฤษฎทเสผู้ นดผู้ ายจะวมิวฒ กั นญ์
ไปอยยู่างไรยกังไมยู่มทใครกลผู้ าฟกั นธง
เนมืที่องจากในขณะนท นนกักวมิทยาศาสตรญ์ มททฤษฎทหลายทฤษฎท แมผู้ ทฤษฎทเหลยู่านท นจะมทประโยชนญ์แตยู่
มกันกด็อธมิบายและทคานายเหตทุการณญ์ไดผู้ เปด็ นบางสยู่วนเทยู่านกันน พวกเขาตผู้ องการทฤษฎทททที่มทเอกภาพเพทยง
ทฤษฎทเดทยวซจึงที่ สามารถอธมิบายและทคานายเหตทุการณญ์ไดผู้ ทงหมด กั น แตยู่กด็ยงกั คผู้ นหาไมยู่พบ ในสภาพเชยู่นนท นมท
ความเปด็ นไปวยู่า (1) เหตทุการณญ์ทกทุ อยยู่างในเอกภพเกมิดขจึ นนตามกฎเกณฑญ์ททที่แนยู่นอน ฉะนกันถผู้ น าเราฉลาด
เราจะสามารถคผู้ นพบทฤษฎทดงกั กลยู่าวไดผู้ ในวกันขผู้ างหนผู้ า (2) เหตทุการณญ์สวยู่ นใหญยู่เกมิดขจึ นนตามกฎเกณฑญ์ททที่
แนยู่นนอน แตยู่มทบางสยู่วนททที่เกมิดขจึ นนโดยปราศจากกฎเกณฑญ์ ฉะนกันเราจะคผู้ น นพบทฤษฎทททที่สามารถอธมิบาย
เหตทุการณญ์ไดผู้ มากขจึ นน แตยู่กด็ไมยู่ทงหมด กั น และ (3) เหตทุการณญ์ตยู่าง ๆ เกมิดขจึ นนเองโดยปราศจากกฎเกณฑญ์
อะไรทกังสมิ น นน ฉะนกันไมยู่
น วยู่าเราจะฉลาดสกักปานไหนเรากด็จะไมยู่พบทฤษฎทททที่เราตผู้ องการ
ผผผู้เขทยนไมยู่ไดผู้ ฟกันธงลงไปวยู่าเราจะคผู้ นหาทฤษฎทดงกั กลยู่าวพบหรมื อไมยู่ เขาเพทยงบอกวยู่า ณ วกันนท น
เรามทความรผผู้มากมายแตยู่เรากด็ยงกั ไมยู่สามารถทคานายพฤตมิกรรมของมนทุษยญ์ไดผู้ ฉะนกันแมผู้ น เราจะคผู้ นพบ
ทฤษฎทททที่เราตผู้ องการ แตยู่มนกั กด็จะเปด็ นเพทยงจทุดเรมิที่ มตผู้ นของการคผู้ นหาความเขผู้ าใจในความเปด็ นมนทุษยญ์ของ
เราเทยู่านกันน อยยู่างไรกด็ตามเขาบอกวยู่าหากนกักวมิทยาศาสตรญ์ คผู้นพบทฤษฎทนนจรมิ กั น ง ๆ และเราททุกคน
สามารถทคาความเขผู้ าใจมกันไดผู้ อยยู่างถยู่องแทผู้ เราจะสามารถรยู่ วมกกันคผู้ นหาคคาตอบวยู่าเราและสมิที่งตยู่าง ๆ
รอบตกัวเราซจึงที่ รวมกกันเปด็ นเอกภพนกันเกมิ น ดขจึ นนมาเพมืที่ออะไร ถผู้ าเราหาคคาตอบไดผู้ เรากด็จะเขผู้ าใจพระจมิตของ
พระผผผู้เปด็ นเจผู้ า แตยู่กด็อทกนกันที่ แหละ นกักวมิทยาศาสตรญ์ กด็ยงกั อาจถามตยู่อไปวยู่าแลผู้ วใครลยู่ะเปด็ นผผผู้สรผู้ างพระผผผู้
เปด็ นเจผู้ า ?
ขข้ อสสังเกต – ในคคาปรารภของหนกังสมือเลยู่มนท น ผผผู้เขทยนแสดงความฉงนใจวยู่าเพราะอะไรหนกังสมือ
เลยู่มกยู่อนของเขาททที่ชมืที่อ A Brief History of Time จจึงตมิดอกันดกับหนกังสมือขายดทแหยู่งนครลอนดอนอยผยู่ถจึงสทที่ปท
ครจึที่งเนมืที่องจากเนมื นอหาของหนกังสมือเกทที่ยวกกับประเดด็นททที่ยากททที่สดทุ ในวมิชาฟมิ สมิกสญ์ เขาเดาวยู่าอาจเปด็ นเพราะ
ประเดด็นเหลยู่านกันแมผู้ น จะยากสกักปานไหนกด็นยู่าสนใจและนยู่าตมืที่นเตผู้ นททที่สดทุ เนมืที่องจากมกันเปด็ นการหาคคาตอบ
ใหผู้ แกยู่คคาถามอมตะซจึงที่ มทอยผยู่คยู่กผ บกั มนทุษยญ์มาตลอด อทกปกั จจกัยหนจึที่งททที่ทคาใหผู้ หนกังสมือขายดทอาจเปด็ นเพราะผผผู้
เขทยนสามารถนคาเรมืที่ องซจึงที่ ยากแสนยากสคาหรกับคนทกัวที่ ไปมาอธมิบายไดผู้ อยยู่างกระชกับ นอกจากนกันชาว น
อกังกฤษโดยทกัวที่ ไปเปด็ นนกักอยู่านตกัวยง นมิสยกั อยากรผผู้อยากเหด็นและความพยายามททที่จะเรท ยนรผผู้อยผยู่ตลอด
เวลาของพวกเขาเปด็ นปกั จจกัยททที่ทคาใหผู้ องกั กฤษเดมินเขผู้ ายทุคอทุตสาหกรรมกยู่อนสกังคมอมืที่นและยกังเปด็ นสกังคมชกันน
แนวหนผู้ ามาจนถจึงปกั จจทุบนกั
 เนมื นอหาของหนกังสมือคงนคาไปใชผู้ ไมยู่ไดผู้ ในชทวมิตประจคาวกันโดยทกันทท แตยู่มนกั กด็นยู่าจะมทประโยชนญ์
อยยู่างยมิที่งเพราะมกันชยู่วยสรผู้ างกรอบในการคผู้ นหาคคาตอบใหผู้ แกยู่ตวกั ผผผู้อายู่ นวยู่า เขาเปด็ นใคร มาจากไหนและ
เกมิดขจึ นนมาเพมืที่ออะไร นอกจากนกันมกั น นอาจจะทคาใหผู้ ผผู้ อผ ายู่ นตระหนกักวยู่าตกัวเขานกันเปด็
น นเพทยงผทุยผงอยผยู่ใน
เอกภพอกันกวผู้ างใหญยู่ไพศาล ความตระหนกักเชยู่นนกันอาจทค น าใหผู้ เขาลดอกัตตาลง การเขผู้ าใจตกัวเองและ
การลดอกัตตาจะทคาใหผู้ เขามทความสทุขมากขจึ นน