1

Οδυσσέας Γκιλής
Επιμέλεια συλλογής , ταξινόμησης και αξιοποιησης υλικού

Ανάγνωσις
στα αρχαία κείμενα,
σύγχρονη ανάγνωση

Θεσσαλονίκη 2017
2
 3

Βλέπε και άλλη σχετική εργασία μου. Οδυσσέας Γκιλής.

Επιμέλεια. A History of Reading. Ιστορία της Ανάγνωσης.
Θεσσαλονίκη 2016.

Περιεχόμενα

Μέγας Αλέξανδρος-Όμηρος.....................................................................................................6
Γκιλγκαμές................................................................................................................................7
Το έπος του Γκίλγκαμες μετάφραση: Αύρα Ward Ιστός, 2001..................................................7
Πρώτο χρονολογημένο ελληνικό βιβλίο...................................................................................8
Πύλη για την Ελληνική γλώσσα................................................................................................9
Εικόνες και βιβλία για την Ιστορία της Ανάγνωσης................................................................10
Ανάγνωση στην αρχαία Ελλάδα.............................................................................................10
History of Reading................................................................................................................20
Λεξικό Δημητράκου τόμος Α. σελίδα 375-6-ανάγνωσις-ανάγνωση.......................................29
Λεξικό H. G. Liddell, R. Scot-ανάγνωσις-αναγνώστης............................................................30
Λεξικό Μπαμπινιώτη,ανάγνωση, ανάγνωσις.........................................................................30
Λεξικό ετυμολογικό Μπαμπινιώτη ανάγνωση, ανάγνωσις....................................................31
lexigram.gr/lex/ ανάγνωση....................................................................................................32
Χρονολογική ταξινόμηση εμφάνισης αποσπασμάτων...........................................................33
History of Reading. Αποσπάσματα.........................................................................................37
Αποσπάσματα για την Ιστορία της Ανάγνωσης......................................................................49
Ταξινόμηση κατά συγγραφέα.................................................................................................63
400 αποσπάσματα μόνο για το γραμματικο τύπο ανάγνωσις από ένα σύνολο 4.500
αποσπασμάτων......................................................................................................................63
Πλούταρχος............................................................................................................................63
Δημοσθένης............................................................................................................................64
Ηρόδοτος................................................................................................................................64
Φίλων Ιουδαίος......................................................................................................................65
Γαληνός γιατρός.....................................................................................................................65
Διονύσιος Θράξ......................................................................................................................65
 4

Απολλώνιος Δυσκολος............................................................................................................67
Αριστοτέλης............................................................................................................................69
Αίλιος Ηρωδιανός...................................................................................................................70
Αίλιος Αριαστείδης.................................................................................................................82
Άριος Δίδυμος........................................................................................................................83
Κλήμης Αλεξανδρινός.............................................................................................................83
Πούπλιος Αίλιος.....................................................................................................................84
Αίλιος Θέον.............................................................................................................................84
Ιπποκράτης.............................................................................................................................85
Αίτιος γιατρός.........................................................................................................................85
Παλλάδιος γιατρός.................................................................................................................86
Τυραννίων..............................................................................................................................87
Πλωτίνος.................................................................................................................................89
Φλάβιος Κλαύδιος..................................................................................................................89
Γρηγόριος Νύσσης..................................................................................................................90
Ευσέβιος θεολ. εκκλησιαστικός συγγραφέας.........................................................................90
Επιφάνιος...............................................................................................................................96
Ιάμβλιχος................................................................................................................................97
Αθανάσιος..............................................................................................................................97
Ιωάννης Στοβαίος ανθολόγος.................................................................................................99
Ιωάννης Χρυσόστομος εκκλ. συγγραφέας............................................................................100
Δίδυμος Καίκος εκκλ. συγγραφέας.......................................................................................115
Κύριλλος εκκλ. συγγραφέας................................................................................................116
Λιβάνιος ρήτορας, σοφιστής................................................................................................119
Ωρίων γραμματικός..............................................................................................................120
Μιχαήλ Ψελλός πολυϊστωρ..................................................................................................121
Θεόδωρος Στουδίτης............................................................................................................122
Ευάγριος σχολαστικός..........................................................................................................123
Ολυμπιόδωρος διάκονος......................................................................................................124
Μάξιμος θεολόγος................................................................................................................125
Γεώργιος Μοναχός χρονογράφος........................................................................................127
Νικήτας Χωνιάτης ιστορικός .,..............................................................................................128
Σιμπλίκιος.............................................................................................................................130
Φώτιος λεξικογράφος...........................................................................................................130
Ευστάθιος. Σχόλια στη Ομήρου Ιλιάδα.................................................................................131
Ευστάθιος. Σχόλια στη Ομήρου Οδύσσεια...........................................................................133
 5

Ησύχιος λεξικογράφος..........................................................................................................135
Θεοδώρετος εκκλ. συγγ. θεολόγος.......................................................................................136
Δωσίθεος γραμματικός.........................................................................................................138
Etymologicum Gudianum.....................................................................................................138
Etymologicum Magnum,.......................................................................................................139
Catenae (Novum Testamentum),..........................................................................................140
Ευάγριος εκκλ. συγγραφέας.................................................................................................141
Εφραίμ Σύρος θεολόγος.......................................................................................................143
Σχόλια στον Διονύσιο Θράκης..............................................................................................145
Ιωάννης ρήτορας..................................................................................................................148
Lexica Segueriana,................................................................................................................149
Σχόλια στον Αίλιο Αριστείδη.................................................................................................155
Σχόλια στον Δημοσθένη........................................................................................................156
Σχόλια στον Ευρυπίδη..........................................................................................................157
Σχόλια στον Πίνδαρο............................................................................................................160
Σούδα λεξικόν.......................................................................................................................162
Βιβλιοθήκη Ακαδημίας Αθηνών............................................................................................162
Βιβλιοθήκη ΑΠΘ...................................................................................................................163
History of the Book. Google books σύνθετη αναζήτηση. Ενδεικτικά...................................164
History of the Book, Greece.................................................................................................175
Histoire de la lecture.............................................................................................................183
Ανάγνωση στην αρχαία Ελλάδα............................................................................................197
Avaxhome History of Reading...............................................................................................198
ΕΥΡΕΤΗΡΙΟ........................................................................................................................210
 6

Μέγας Αλέξανδρος-Όμηρος

Η εκπαίδευση του Μεγάλου Αλεξάνδρου , Ιστορικά, ΕΛΕΥΘΕΡΗ

ΖΩΝΗ. Αυτός ο στίχος είχε αγγίξει τόσο πολύ τον Αλέξανδρο, ώστε
έλεγε ότι ο Όμηρος είχε υμνήσει με αυτόν την ... Η συνάντηση
Αλέξανδρου και Διογένη Ο Μέγας Αλέξανδρος γνώριζε για τον ...
Πλησίασε ο Μέγας Αλέξανδρος τον Διογένη και του λέγει:
Η Παιδεία του Μεγάλου Αλεξάνδρου | tameteora.gr 10 Αυγ 2014 - Ο
Μέγας Αλέξανδρος, ο τέλειος αυτός εκπρόσωπος του μεγαλείου τού
ελληνικού .... Ο Αλέξανδρος διάβαζε για αυτήν όχι μόνο στα
συγγράμματα του Αριστοτέλη αλλά και στον Όμηρο. Οπωσδήποτε
διδάχτηκε τις αρετές των ...
ΜΈΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ. Μέγας Αλέξανδρος. Έζησε από το ... Ο Όμηρος
ήταν ο αγαπημένος του ποιητής και στην Ιλιάδα βρήκε στο πρόσωπο που
ονειρευόταν να μιμηθεί.
Ο Αριστοτέλης ως Διδάσκαλος του Μεγάλου Αλεξάνδρου (εισήγηση
στο ...19 Οκτ 2016 - Το ζήτημα των σχέσεων Αριστοτέλη και
Αλεξάνδρου, δύο κορυφαίων ... διδασκαλίας του νεαρού βασιλόπαιδα
πρέπει να ήταν ο Όμηρος και οι Τραγικοί, .... Στη νέα εποχή που
δημιούργησε ο Μέγας Αλέξανδρος, η σφραγίδα του ...
Τι δίδαξε ο Αριστοτέλης στον Μ. Αλέξανδρο και ποια απάντησή του
τον ...6 Μαρ 2017 - Ο Μεγάλος Στρατηλάτης της Ιστορίας 356 -323 π. ...
Ο Αλέξανδρος, διάβαζε και συζητούσε ποίηση και πρωτίστως Όμηρο.
Τι δίδαξε ο Αριστοτέλης στον Μ. Αλέξανδρο και ποια απάντησή του
τον ...6 Μαρ 2017 - Ο Μεγάλος Στρατηλάτης της Ιστορίας 356 -323 π. ...
Ο Αλέξανδρος, διάβαζε και συζητούσε ποίηση και πρωτίστως Όμηρο.
 7

Γκιλγκαμές
Από τη Βικιπαίδεια. Γκιλγκαμές

Το έπος του Γκίλγκαμες μετάφραση: Αύρα Ward

Ιστός, 2001

Το έπος του Γκίλγκαμες", που προηγείται κατά αιώνες από τα Ομηρικά

έπη, είναι το αρχαιότερο έπος του κόσμου. Στο ποίημα αυτό
παρακολουθούμε έναν νεαρό βασιλιά, γεμάτον δύναμη και αλαζονεία, να
μεταμορφώνεται μέσα από τις περιπέτειες και τα παθήματά του, να
γίνεται ταπεινός και, τελικά, με δάκρυα και πόνο, να δέχεται την κοινή
μοίρα όλων των ανθρώπων: τον θάνατό του.
Ένας μεγάλος κατακλυσμός, ένας χαμένος παράδεισος, η αναζήτηση της
αθανασίας είναι μερικά από τα κύρια θέματα του έπους, που τα
ξαναβρίσκουμε σαν απόηχους στην Παλαιά Διαθήκη.
 8

Αναμφισβήτητα το έπος του Γκίλγκαμες κατέχει μια ξεχωριστή θέση

στην ιστορία της παγκόσμιας λογοτεχνίας, της φιλοσοφίας και της
θρησκείας. Το πρώτο αυτό έπος από τη Μεσοποταμία είναι ταυτόχρονα
και ένα από τα ωραιότερα ποιήματα της ανθρωπότητας.

Σύμφωνα με τον κατάλογο των βασιλιάδων των Σoυμερίων, ο

Γκιλγκαμές, ή Γιλγαμές, ήταν ο πέμπτος βασιλιάς της πόλης Ουρούκ κι
η περίοδος βασιλείας του ήταν γύρω στο 2650 π.Χ.. Πατέρας του ήταν ο
Λουγκαλμπάντα και μητέρα του, σύμφωνα με το μύθο, η θεά Νινσούν.
Σύμφωνα με άλλες πηγές, ο Γκιλγκαμές κι έπειτα ο γιος του,
Ουρλουγκάλ, επανέκτισαν το ιερό της θεάς Νινλίλ στην πόλη της
Νιππούρ. Παρά την έλλειψη καθαρών ενδείξεων, οι περισσότεροι
μελετητές δεν αρνούνται την ιστορική ύπαρξη του Γκιλγκαμές, ιδιαίτερα
μετά την ανακάλυψη επιγραφών που επιβεβαιώνουν την ιστορική ύπαρξη
προσώπων που αναφέρονται στο Έπος του Γκιλγκαμές(ενός από το
αρχαιότερα έπη στον κόσμο), όπως των βασιλέων Ενμπεμπαραγκέσι και
Άγκα της πόλης Κις. Επίσης, συχνά επισημαίνονται οι ομοιότητες που
υπάρχουν μεταξύ του Έπους του Γκιλγκαμές και της βιβλικής Γένεσης,
όσον αφορά στο μύθο του Κατακλυσμού.

Πρώτο χρονολογημένο ελληνικό βιβλίο

Το πρώτο χρονολογημένο ελληνικό βιβλίο που τυπώθηκε

Το πρώτο ελληνικό βιβλίο τυπώθηκε στο Μιλάνο το 1476.
Πρόκειται για τη «Γραμματική» ή «Επιτομή των οκτώ του λόγου μερών»
του Κωνσταντίνου Λάσκαρη.
Τους τυπογραφικούς χαρακτήρες του βιβλίου χάραξε ο Δημήτριος
Δαμιλάς, γνωστός ως Δημήτριος ο Κρής ή Δημήτριος ο Μεδιολανεύς.
Ο Δημήτριος Δαμιλάς γεννήθηκε στην Κρήτη, από γονείς που
κατάγονταν από το Μιλάνο. Υπήρξε ο πρωτοπόρος της ελληνικής
τυπογραφίας στην Ευρώπη και ο πρώτος εκδότης των Ομηρικών Επών,
κατά τα πρώτα χρόνια της Ιταλικής Αναγέννησης.
Αρχικά στο Μιλάνο και αργότερα στη Φλωρεντία και την Ρώμη έγινε
περιζήτητος χάρη στην ποιότητα της εργασιάς του με αποκορύφωμα τον
διορισμό του ως πρώτου επίσημου αντιγραφέας ελληνικών κωδίκων της
Βιβλιοθήκης του Βατικανού από τον πάπα Πίο Γ΄.
Δεκάδες έργα Ελλήνων τυπώθηκαν από τον Δαμιλά, ανάμεσά τους τα
Ομηρικά Έπη, οι μύθοι του Αισώπου, το ψαλτήριο και τα ειδύλλια του
 9

Θεοκρίτου.
Ο Κωνσταντίνος Λάσκαρης (1434-1501) εγκατέλειψε τη γενέτειρά του
την Κωνσταντινούπολη πριν από την άλωση και εγκαταστάθηκε στο
Μιλάνο μετά το 1460, όπου δίδαξε ελληνικά για έξι περίπου χρόνια.
Συνέταξε τη Γραμματική του για λογαριασμό της ηλικίας μόλις
δεκαπέντε ετών κόρης του δούκα του Μιλάνου Francesco Sforza,
Ιππολύτης. htp://www.tovivlio.gr/index.php.

Πύλη για την Ελληνική γλώσσα

ανάγνωση η [anáγnosi]: 1α.αναγνώριση των γραπτών συμβόλων που
συνθέτουν ένα γραπτό κείμενο, καθώς και η κατανόηση του
περιεχομένου του: Γνωρίζετε γραφή και ~; Aπό μια πρώτη, γρήγορη ~… ||
μεγαλόφωνο διάβασμα, απόδοση σε προφορικό λόγο ενός γραπτού
κειμένου, συνήθ. μπροστά σε κοινό: H ~ ενός θεατρικού έργου / ενός
λογοτεχνικού κειμένου / ενός νομοσχεδίου. H ~ του Ευαγγελίου. β. η
διδασκαλία, το μάθημα της ανάγνωσης στο δημοτικό σχολείο: Kάθε μέρα
έχουμε ~ και αντιγραφή. 2. η κατανόηση της σημασίας συμβόλων ή
σημείων: H ~ ενός μουσικού κομματιού. || αποκρυπτογράφηση: H ~ της
γραμμικής B. [λόγ.: 1: αρχ. ἀνάγνω(σις) -ση· 2: σημδ. γαλλ. lecture]
ανάγνωσμα το [anáγnozma]: 1.κάθε κείμενο, συνήθ. όταν πρόκειται για
κείμενο που διαβάζεται απλά και ευχάριστα, χωρίς να απαιτεί ιδιαίτερη
μελέτη: Λαϊκό / ιστορικό ~. Nεοελληνικά αναγνώσματα, συλλογή
λογοτεχνικών κειμένων για τη διδασκαλία της νεοελληνικής λογοτεχνίας
στη μέση εκπαίδευση. 2. (εκκλ.) απόσπασμα ιερού κειμένου που
διαβάζεται στην εκκλησία. ΦΡ βλακείας / ανοησίας / φλυαρίας κτλ. το ~,
για κτ. που γίνεται κατ΄ εξακολούθηση και έχει μεγάλη διάρκεια. [λόγ. <
ελνστ. ἀνάγνωσμα] αναγνωσματάριο το [anaγnozmatário] Ο42 :
(παρωχ.) το αναγνωστικό. [λόγ. αναγνωσματ- (ανάγνωσμα) -άριον]
αναγνώστης ο [anaγnóstis] θηλ. αναγνώστρια [anaγnóstria] Ο27 :
1.αυτός που διαβάζει, που αγαπά το διάβασμα και συνήθ. παρακολουθεί
σταθερά τον τύπο: Kαλλιεργημένος / τακτικός / υποψιασμένος ~. Οι
αναγνώστες εφημερίδων μειώθηκαν τα τελευταία χρόνια. Επιστολές
αναγνωστών. Οι αναγνώστριες έχουν τη δική τους στήλη στο περιοδικό. Tο
βιβλίο απευθύνεται τόσο στον ειδικό, όσο και στον κοινό αναγνώστη. 2.
(εκκλ.) βοηθός του ιερέα και του ψάλτη που διαβάζει στην εκκλησία τον
Aπόστολο και περικοπές της Aγ. Γραφής. [λόγ.: 1: ελνστ. ἀναγνώστης
(συνήθ. δούλος εκπαιδευμένος στην ανάγνωση)· 2: ελνστ. ή μσν. σημ.·
λόγ. αναγνώσ(της) -τρια]
 10

Εικόνες και βιβλία για την Ιστορία της Ανάγνωσης

Ανάγνωση στην αρχαία Ελλάδα

11
 12

Σε Παριανό μάρμαρο του 3ου π.Χ. αιώνα καταγράφονται γεγονότα από

τον κατακλυσμό του Δευκαλίωνα.
 13

Πάπυρος του ΑΝΙ

 14

Περγαμηνή
 15

Η Ιστορία της Ανάγνωσης στον Δυτικό Κόσμο αποτελεί ένα σημαντικό,

κλασικό πλέον έργο, το οποίο συντέλεσε, ήδη αμέσως μετά την πρώτη
έκδοσή του στα γαλλικά και στα ιταλικά, στον επιστημονικό διάλογο για
τα θέματα της ανάγνωσης. Το παρόν επιστημονικό έργο αποτελείται από
την εισαγωγή και δεκατρία κείμενα, καθένα από τα οποία καλύπτει μια
ορισμένη χρονική περίοδο και πραγματεύεται συγκεκριμένα ζητήματα
για την ανάγνωση, σκιαγραφώντας τις μεταβολές στις αναγνωστικές
συνήθειες και μεθόδους. Ταυτόχρονα, αναδεικνύεται το πολιτικό,
οικονομικό, κοινωνικό, θρησκευτικό και πολιτισμικό πλαίσιο της
ανάγνωσης. Γραμμένα από ειδικούς επιστήμονες, τα κείμενα αποτελούν
μια ολοκληρωμένη προσέγγιση υπό τη μορφή συλλογικού τόμου, ο
οποίος εξετάζει τις αλλαγές που υπέστη η ανάγνωση λόγω των
μεταβολών που χαρακτήριζαν το εκάστοτε μέσο της ανάγνωσης, και
εστιάζεται στην παραγωγή και τη διακίνηση των κειμένων, με
παράλληλη αναφορά στις βιβλιοθήκες. Ιδιαίτερα για τις τελευταίες,
παρουσιάζεται η εξέλιξή τους και σκιαγραφείται ο ρόλος που κλήθηκαν
σε κάθε περίπτωση να διαδραματίσουν. Με αυτό τον τρόπο ο παρών
συλλογικός τόμος καλύπτει την Ιστορία της Ανάγνωσης από την
 16

αρχαιότητα έως σήμερα. (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ

ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ).

"Η Ιστορία της Ανάγνωσης" είναι ένα εμβριθές, έξοχο βιβλίο, μια
αποθησαύριση γνώσης, ιστοριών και εικόνων, που μας οδηγεί σε ένα
αξέχαστο ταξίδι. Απεριόριστα ενδιαφέρον και διασκεδαστικό, μια εις
βάθος διερεύνηση του τι σημαίνει να είσαι αναγνώστης βιβλίων. "Η
Ιστορία της Ανάγνωσης" μας υπενθυμίζει με τρόπο μαγευτικό το λόγο
που λατρεύουμε την πράξη της ανάγνωσης, παρ' όλους τους
περισπασμούς, από την Ιερά Εξέταση ως τα θέλγητρα του
κυβερνοχώρου.
Ο Αλμπέρτο Μανγκέλ μας θυμίζει ότι οι αναγνώστες ζουν εντός των
βιβλίων κι όχι μόνο ανάμεσά τους: μέσα στα βιβλία ανακαλύπτουμε τη
δική μας ιστορία, ίχνη της δικής μας ζωής.
Με κάθε βιβλίο που έχει σημασία για μας, από τα μικράτα μας ως τα
βαθιά γεράματά μας, η ζωή μας αναζωογονείται. Ο Μανγκέλ μάς δείχνει
τι συμβαίνει όταν διαβάζουμε· ποιοι γινόμαστε και πώς η ανάγνωση μας
διδάσκει να ζούμε. Μας αποκαλύπτει πώς οι αναγνωστικές μας συνήθειες
έχουν εξελιχθεί διαμέσου των αιώνων και πώς, από τη στιγμή που για
 17

πρώτη φορά οι άνθρωποι μετέφεραν τις σκέψεις και τις πράξεις τους σε
πηλό και πάπυρο, η πράξη της ανάγνωσης αποτελεί μέρος της ίδιας της
ανθρώπινης υπόστασης. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του
βιβλίου).
18
19
 20

History of Reading
21
22
23
24
25
26
27
28
 29

Λεξικό Δημητράκου τόμος Α. σελίδα 375-6-

ανάγνωσις-ανάγνωση
 30

Λεξικό H. G. Liddell, R. Scott-ανάγνωσις-

αναγνώστης

Λεξικό Μπαμπινιώτη,ανάγνωση, ανάγνωσις

ανάγνωση (η) {-ης κ. -ώσεως | -ώσεις, -ώσεων} 1. η κατανόηση τού

περιεχομένου ενός γραπτού ή τυπωμένου κειμένου μέσω τής
αναγνώρισης της σημασίας των συμβόλων τού γραπτού λόγου με τα
οποία είναι διατυπωμένο, καθώς και η διάρκεια αυτής τής διαδικασίας·
για την ~ τού βιβλίου χρειάστηκαν πολλές ημέρες συν διάβασμα 2. η
προφορική απόδοση γραπτού κειμένου (με ή χωρίς ακροατήριο): η ~
κειμένων στην τάξη 3. (κυρ. στο δημοτικό σχολείο) το σχολικό μάθημα
τής προφορικής νοηματικής απόδοσης γραπτών κειμένων: την πρώτη
ώρα θα έχετε ~ 4. (συνεκδ.) το κείμενο που δίνεται στο σχολείο για
διάβασμα: τι έχουμε για 5. η κατανόηση τής σημασίας συμβόλων, η
αποκρυπτογράφηση κειμένου διατυπωμένου σε άγνωστη γραφή: η ~ της
Γραμμικής γραφής Β τοποθέτησε την ιστορία τής ελληνικής γλώσσας έξι
αιώνες πίσω 6. Η πρώτη προσέγγιση των ρόλων θεατρικού έργου από
τους ηθοποιούς σε κοινή συγκέντρωση 7. φιλολ ο τρόπος απόδοσης και
ερμηνείας πολυσήμαντου μηνύματος από συγκεκριμένο κείμενο-
 31

φιλολογική ερμηνεία, οι πολλαπλές ~ σε έναν στίχο τής «Αντιγόνης» ||

θεωρία τής ~ ΣΧΟΛΙΟ λ. διαβάζω. {ετυμ < αρχ άνάγνωσις. αρχική σημ.
«αναγνοιριση. ενθύμηση». < άνα-γιγνώσκω < άνα- +γιγνώσκω
«γνωρίζω»! αναγνώσιμος, -η, -ο [1856| αυτός που εύκολα μπορεί να
διαβαστεί ή να αποκρυπτογραφηθεί. αναγνωσιμότητα (η) 1. η
δυνατότητα ανάγνωσης ή αποκρυπτογράφησης ενός κειμένου 2. ο
βαθμός
ζήτησης εντύπου, ο αριθμός ή το ποσοστό τού συνόλου των αναγνωστών
του: η ~ των εφημερίδων παρουσιάζει πτωτική τάση || υψηλή / χαμηλή -
(πβ λ. ακροαματικότητα, θεαματικότητα). ·** ΣΧΟΛΙΟ λ
ακροαματικότητα.
[ετυμ Μεταφρ. δάνειο από αγγλ. readability] ανάγνωσμα (το) [μτγν.]
{αναγνώσμ-ατος | -ατα. -άτων} 1. το γραπτό κείμενο, συνήθ. πεζού
λόγου, που προσφέρεται για ανάγνωση· λαϊκό / παιδικό / ψυχωφελές /
σοβαρό ~· ΦΡ (σχολικό) ανάγνωσμα καθένα από τα επιλεγμένα
αποσπάσματα λογοτεχνικών έργων για σχολική, διδακτική χρήση 2.
εκκλης (α) περικοπή τού Ευαγγελίου ή τού Αποστόλου που διαβάζεται
κατά τις ιερές ακολουθίες εκ τού κατά Ματθαίον αγίου Ευαγγε/.ίου το ~
(β) κάθε περικοπή από τη Βίβλο που αναγιγνώσκεται στις ιερές
ακολουθίες Προφητείας Ησαΐου το ~ αναγνωσματάριο (το) [1851|
{αναγνωσματαρί-ου | -ων} βιβλίο τού Δημοτικού για την εκμάθηση
ανάγνωσης και γραφής συν αναγνωστικό, αλφαβητάρι. Επίσης (λαϊκ.)
αναγνωσματάρι. [ΜΥΜ < ανάγνίοσμα, -ατος + παραγ επίθημα -άριο\.
αναγνωστήριο (το) Ιμτγν.Ι {αναγνωστηρί-ου [ -ων} αίθουσα σε
βιβλιοθήκες, εκπαιδευτικά ή
πολιτιστικά ιδρύματα, κατάλληλα διαμορφωμένη για διάβασμα
αναγνώστης (ο) [μτγν} {αναγνωστών!, αναγνώστρια (η) U851]
{αναγνωστριών} 1. πρόσωπο που διαβάζει (βιβλία, περιοδικά,
εφημερίδες) μειώνεται ο αριθμός των ~ εφημερίδων || συστηματικός /
φανατικός ~ μιας στήλης περιοδικού 2. (ειδικότ ) αναγνώστες (οι) οι
αγοραστές προϊόντων γραπτού λόγου (βιβλίων, εφημερίδων, περιοδικών),
το αγοραστικό κοινό οι ~ 0α απολαύσουν ένα συγκ/<.ονιστικό…

Λεξικό ετυμολογικό Μπαμπινιώτη ανάγνωση,

ανάγνωσις

ανάγνωση
ε τυμ . < μεαν. ανάγνωση < αρχ. άνάγνωσις < ρ. αναγιγνώσκω
(πβ. κ. γνώσις - γιγνώακω) < άνα- + γι-γνώακω (βλ.λ. γνωρίζω, γνώση).
ΣΗΜΑΣ. αρχική σπμ. ≪αναγνώριση≫ (πβ. Ηροδ. Ίατ.1.116: ταϋτα
λέγοντας τού παιδός τον Άστυάγεσέσήιε άνάγνωσις αυτού) -* ήδη αρχ.
αημ. ≪αναγνώριση των γραμμένων χαρακτήρων, διάβασμα≫ (πβ.
 32

Πλατ. Εύθύδ. 279β: περί γραμμάτων γραφής τε και άναγνώσεως).

ΕΤΥΜ. ΠΕΔΙΟ
αναγνώσιμος, λάγ. [1856], < αναγνωσ- (αναγιγνώσκω) + παραγ. τέρμα
-ιμος μεταφρ. δάνειο απά γαλλ.lisible
αναγνωσιμ-ότητα, μεταφρ. δάνειο οπό το αγγλ.readability
ανάγνωσμα < ελνστ. άνάγνωο-μα αναγνώστης < ελνατ. άνσγνώσ-της
αναγνωστήριο < ελνστ. άναγνωο-τήριον < άναγνωα- (άναγιγνώσκω) +
παραγ. τέρμα -τήριον
αναγνωστικός < αρχ. άναγνωο-τικός ≪κατάλληλος για ανάγνωση (όχι
για απαγγελία)≫ (πβ. Αριστ. 'Ρητορ. 1413b: βαστάζονται δε ο!
άναγνωστικαί, ο Ιον Χαιρήμων). Η φρ. αναγνωστικό (βιβλίο) αποτελεί νε-
ότ. μεταφρ. δάνειο από γαλλ. livre de lecture.

lexigram.gr/lex/ ανάγνωση

[αναγνώριση των γραμμάτων γραπτού λόγου και κατανόηση της

σημασίας του]
ανάγνωση: γνωρίζω γραφή και ανάγνωση
διάβασμα: δυσκολεύεται στο διάβασμα, όταν δεν φορά γυαλιά ‖ διάβασμα
εφημερίδας / περιοδικού / βιβλίου ‖ αργό / γρήγορο διάβασμα
[ανάγνωση με δυνατή φωνή, συνήθως μπροστά σε κοινό]
μεγαλόφωνη ανάγνωση
εκφώνηση: εκφώνηση των θεμάτων των εξετάσεων ‖ εκφώνηση των
ειδήσεων των οκτώ
διάβασμα: διάβασμα του κατηγορητηρίου από τον εισαγγελέα
απαγγελία
[λανθασμένη ανάγνωση γραμμάτων, λέξεων]
παρανάγνωση
[πρώιμο στάδιο ανάγνωσης για παιδιά]
προανάγνωση
προγραφή
[η ακουστική ανάγνωση σελίδων του διαδικτύου μέσω τηλεφώνου η
οποία προσφέρεται σε άτομα που ανήκουν σε συγκεκριμένες
πληθυσμιακές ομάδες (αλλόγλωσσους, υπερήλικες κτλ.)]…
 33

Χρονολογική ταξινόμηση εμφάνισης

αποσπασμάτων

ΑΝΑΓΝΩΣΙΣ από τον 5ο π. Χ. αιώνα

1. Αντιφών De caede Herodis (5 B.C.) Section 56 l. 3

…ἐπιφέρειν· (56) ἐπειδὴ δὲ ἀνεγνώσθη τὸ γραμματείδιον καὶ ὁ ὕστερος

βασανιζόμενος οὐ συνεφέρετο τῷ γραμματειδίῳ, οὐκέτι οἷόν τ’ ἦν
ἀφανίσαι τὰ ἀναγνωσθέντα. Εἰ γὰρ ἡγήσαντο τὸν ἄνδρα πείσειν ἀπὸ
πρώτης καταψεύδεσθαί μου, οὐκ ἄν ποτ’ ἐμηχανήσαντο τὰ ἐν τῷ γραμμα-

2.Ισοκράτης Antidosis (orat. 15) (5-4 B.C.) Section 1 l. 1ΠΕΡΙ ΤΗΣ

ΑΝΤΙΔΟΣΕΩΣ

(1) Εἰ μὲν ὅμοιος ἦν ὁ λόγος ὁ μέλλων ἀναγνωσθήσεσθαι τοῖς ἢ πρὸς

τοὺς ἀγῶνας ἢ πρὸς τὰς ἐπιδείξεις γιγνομένοις, οὐδὲν ἂν οἶμαι
προδιαλεχθῆναι περὶ αὐτοῦ·

 3.Ισοκράτης Antidosis (orat. 15) (5-4 B.C.) Section 75 l. 8

 δικαίως ἔτι τὴν γνώμην ταύτην ἔχοιεν· οἶμαι γὰρ ἀπο-

δεδωκέναι τὴν ὑπόσχεσιν καὶ τοιούτους εἶναι τοὺς λόγους
τοὺς ἀναγνωσθέντας οἵους περ ἐξ ἀρχῆς ὑπεθέμην.
(76) Βούλομαι δ’ ὑμῖν διὰ βραχέων ἀπολογήσασθαι περὶ
ἑκάστου καὶ ποιῆσαι μᾶλλον ἔτι καταφανὲς, ὡς ἀληθῆ καὶ

 4.Ισοκράτης Panathenaicus (orat. 12) (5-4 B.C.) Section 200 l. 2


(200) Ἐπηνώρθουν μὲν γὰρ τὸν λόγον τὸν μέχρι τῶν
 34

ἀναγνωσθέντων γεγραμμένον μετὰ μειρακίων τριῶν ἢ

τεττάρων τῶν εἰθισμένων μοι συνδιατρίβειν· ἐπειδὴ δὲ
διεξιοῦσιν ἡμῖν ἐδόκει καλῶς ἔχειν καὶ προσδεῖσθαι @1

 5.Ισοκράτης Panathenaicus (orat. 12) (5-4 B.C.) Section 234 l. 3

 ἐπιδείξεσιν. (234) Ἁπάντων δὲ τούτων ἐπιτετελεσμένων

οἱ μὲν ἄλλοι διελέγοντο πρὸς σφᾶς αὐτοὺς, δῆλον ὅτι περὶ
τῶν ἀναγνωσθέντων· ὃν δ’ ἐξ ἀρχῆς μετεπεμψάμεθα
σύμβουλον, τὸν τῶν Λακεδαιμονίων ἐπαινέτην, πρὸς ὃν
πλείω διελέχθην τοῦ δέοντος, σιωπὴν ποιησάμενος καὶ (5)

 6.Ισοκράτης Panathenaicus (orat. 12) (5-4 B.C.) Section 251 l. 3

 λεγομένοις, (251) τοὺς δὲ φρονιμωτάτους αὐτῶν καὶ τῶν

λόγων τινὰς ἔχοντας τῶν σῶν καὶ θαυμάζοντας, τούτους,
ἢν λάβωσι τὸν ἀναγνωσόμενον καὶ χρόνον ὥστε συνδιατ-
ρῖψαι σφίσιν αὐτοῖς, οὐδὲν ἀγνοήσειν τῶν λεγομένων, ἀλλὰ
καὶ τῶν ἐπαίνων αἰσθήσεσθαι τῶν μετ’ ἀποδείξεως εἰρη- (5)

 7. Αριστοφάνης (5-4 B.C.) L. 1011

 περὶ τῶν μετρούντων τἄλφιτ’ ἐν ἀγορᾷ κακῶς,

περὶ σοῦ, περὶ ἐμοῦ. —Τὸ πέος οὑτοσὶ δάκοι. (1010)
ΔΗ. Ἄγε νυν ὅπως αὐτοὺς ἀναγνώσεσθέ μοι,
καὶ τὸν περὶ ἐμοῦ ’κεῖνον ᾧπερ ἥδομαι,
ὡς ἐν νεφέλῃσιν αἰετὸς γενήσομαι.

 8. Ξενοφών Hellenica (5-4 B.C.) Book 7 chapter 1 section 37 l. 2

 μὴ πείθοιντο, στρατεύειν ἐπ’ αὐτούς· εἴ τις δὲ πόλις μὴ (5)

(37) ἐθέλοι ἀκολουθεῖν, ἐπὶ ταύτην πρῶτον ἰέναι. γραφέντων δὲ
τούτων καὶ ἀναγνωσθέντων τοῖς πρέσβεσιν, εἶπεν ὁ Λέων
ἀκούοντος τοῦ βασιλέως· Νὴ Δία, ὦ Ἀθηναῖοι, ὥρα γε ὑμῖν,
ὡς ἔοικεν, ἄλλον τινὰ φίλον ἀντὶ βασιλέως ζητεῖν. ἐπεὶ δὲ

 9. Πλάτων Theaetetus (5-4 B.C.) Stephanus page 143 section b l.

3
 35

 (b) ΕΥ. Ἀλλὰ μὲν δὴ καὶ αὐτὸς μέχρι Ἐρινοῦ Θεαίτητον

προύπεμψα, ὥστε οὐκ ἂν ἀηδῶς ἀναπαυοίμην. ἀλλ’ ἴωμεν,
καὶ ἡμῖν ἅμα ἀναπαυομένοις ὁ παῖς ἀναγνώσεται.
ΤΕΡ. Ὀρθῶς λέγεις.

ΕΥ. Τὸ μὲν δὴ βιβλίον, ὦ Τερψίων, τουτί· ἐγραψάμην (4)

 10. Πλάτων Theaetetus (5-4 B.C.) Stephanus page 198 section e l.

3

 (e) ΣΩ. Τοῦτο δὴ ἄρτι ἠρώτων, ὅπως χρὴ τοῖς ὀνόμασι @1

χρώμενον λέγειν περὶ αὐτῶν, ὅταν ἀριθμήσων ἴῃ ὁ ἀριθμη-
τικὸς ἤ τι ἀναγνωσόμενος ὁ γραμματικός, ὡς ἐπιστάμενος
ἄρα ἐν τῷ τοιούτῳ πάλιν ἔρχεται μαθησόμενος παρ’ ἑαυτοῦ
ἃ ἐπίσταται; (5)

Δημοσθένης Philippica 1 (4 B.C.) Section 37 l. 9

τῶν καιρῶν ἐξελέγχονται. ὁ δ’ εἰς τοῦθ’ ὕβρεως ἐλήλυθεν
ὥστ’ ἐπιστέλλειν Εὐβοεῦσιν ἤδη τοιαύτας ἐπιστολάς.
ΕΠΙΣΤΟΛΗΣ ΑΝΑΓΝΩΣΙΣ.

(38) Τούτων, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τῶν ἀνεγνωσμένων ἀληθῆ

μέν ἐστι τὰ πολλά, ὡς οὐκ ἔδει, οὐ μὴν ἀλλ’ ἴσως οὐχ ἡδέ’

2. Αριστοτέλης Problemata (4 B.C.) Bekker page 916b l. 10

ἐπιστήσασά τι, ἐκκρούεται τῇ ἑτέρᾳ κινήσει οὔσῃ καταψυκτικῇ,
διὸ μᾶλλον καθεύδουσιν. ὅταν δὲ ἐρείσωσι πρός τι ἐν τῇ δια-
νοίᾳ, ὅπερ ἡ ἀνάγνωσις ποιεῖ, κινοῦνται ὑπὸ τῆς θερμαντικῆς (10)
κινήσεως οὐκ ἐκκρουομένης ὑπ’ οὐδενός, ὥστε οὐ δύνανται καθεύ-
δειν. τῶν δὲ κατὰ φύσιν ἐχόντων ὅταν στῇ πρὸς ἓν ἡ διά-

3. Αριστοτέλης Problemata (4 B.C.) Bekker page 917a l. 26

… ἐκκρούεται ἡ ἑτέρα κίνησις, διὸ μᾶλλον μεταβάλ-
λοντες πολὺ τὴν διάνοιαν καθεύδουσιν· ἡττᾶται γὰρ ἡ πνευ- (25)
ματική. ὅταν δὲ ἐρείσωσι πρός τι τὴν διάνοιαν, ὅπερ ἡ ἀνά-
γνωσις ποιεῖ, κινοῦνται ὑπὸ τῆς πνευματικῆς κινήσεως, οὐκ
 36

ἐκκρουομένης ὑπ’ οὐδενός, ὥστε οὐ δύνανται καθεύδειν. τῶν δὲ

κατὰ φύσιν ἐχόντων ὅταν στῇ πρὸς ἓν ἡ διάνοια καὶ μὴ

4. Αριστοτέλης Problemata (4 B.C.) Bekker page 917a l. 37

ὅταν δὲ στῇ καὶ οἷον κοπιάσῃ, ὁ μὲν νοῦς μεταβάλλει, καὶ (35)
ἄνω τὰ σωματώδη πρὸς τὴν κεφαλὴν ἰόντα ποιεῖ τὸν ὕπνον.
δόξειε δ’ ἂν ἡ ἀνάγνωσις κωλύειν καθεύδειν. ἔστι δὲ οὐ διὰ
τὸ νοεῖν (ὥρισται γὰρ τότε μᾶλλον ἡ ψυχή) ἀλλὰ διὰ τὸ
μεταβάλλειν ἡ ἀγρυπνία, ἐπεὶ καὶ νοήσεις αἱ τοιαῦται

5. Αριστοτέλης Rhetorica (4 B.C.) Bekker page 1414a l. 19

φωνῆς, καὶ μάλιστα ὅπου μεγάλης. @1
ἡ μὲν οὖν ἐπιδεικτικὴ λέξις γραφικωτάτη· τὸ γὰρ ἔργον
αὐτῆς ἀνάγνωσις· δευτέρα δὲ ἡ δικανική. τὸ δὲ προσδι-
αιρεῖσθαι τὴν λέξιν, ὅτι ἡδεῖαν δεῖ εἶναι καὶ μεγαλοπρεπῆ, περί- (20)
εργον· τί γὰρ μᾶλλον ἢ σώφρονα καὶ ἐλευθέριον καὶ εἴ τις

6. Απολλώνιος Δυσκολος De conjunctionibus (A.D. 2) Part 2

volume+fascicle 1,1 page 241 l. 14
λήγοντα μετὰ βραχείας μόρια βαρύτονά ἐστι, καὶ διὰ τοῦτο τοῦ πατήρ
ἡ κλητικὴ ἐβαρύνθη ἐν τῷ πάτερ καὶ τοῖς παραπλησίοις· καὶ οὐκ ἄλογος
ἡ ἀνάγνωσις Πτολεμαίου τοῦ ἀναλογητικοῦ, ἐν τῷ
αὐτὰρ ἐπεὶ κόσμηθεν (Γ 1) (15)
βαρύνοντος τὸ τέλος. καθὸ γὰρ πρόθεσις ἡ ὑπέρ, οὐκέτι δύναται ἀντι-

7. Απολλώνιος Δυσκολος De constructione (A.D. 2) Part 2 volume 2

page 223 l. 14
…τούτων συνέμπτωσιν ἐφυλάξατο, ὡς ἐδείχθη ἐν τοῖς προκειμένοις. δεί-
κνυται οὖν ὡς οὐ παρὰ τὰς ἀντωνυμίας Ζηνόδοτος ἥμαρτεν, παρὰ δὲ
τὸ Ὁμηρικὸν ἔθος. καὶ ἕνεκα τούτου προκέκριται ἡ Ἀριστάρχειος ἀνά-
γνωσις, ἀπὸ ἕο χειρὶ παχείῃ (15) 126. Ἔτι κἀκεῖναι αἱ γραφαὶ εἰς αὐτὸν
ἀναφέρονται, μνῆσαι πατρὸς σεῖο {Ω 486},

8. Απολλώνιος Δυσκολος De constructione (A.D. 2) Part 2 volume 2

page 425 l. 6
 37

εἰδόσι γάρ τοι ταῦτα μετ’ Ἀργείοις ἀγορεύεις {Κ 250}.

—182. Οὕτως ἔχει τὸ ἀναγινώσκω. ἔσθ’ ὅτε γὰρ ἀκούεται αὐτὸ (5)
μόνον ἁπλῆ ἀνάγνωσις, ἡνίκα καὶ παῖς φησιν οὐκ ἀνέγνων. ἢ καὶ
τὸ συναμφότερον αὐτῶν, λέγω δὲ τὸ ἐν διανοίᾳ καταγίνεσθαι τῶν
ποιημάτων· φαμὲν γὰρ οὐκ ἀνέγνω ὁ δεῖνα Ἀλκαῖον…

9. Ευσεβιος Commentaria in Psalmos (A.D. 4) Volume 23 page 272 l. 14

…ἀπαρκεῖν· Θεὸς γάρ μου εἶ σὺ, ἐν ταῖς χερσί σου οἱ κλῆροί μου· ἀνθ’
οὗ, οἱ καιροί μου, ἡ Ἑβραϊκὴ ἀνάγνωσις καὶ οἱ λοιποὶ ἑρμηνευταὶ
ἐκδεδώκασιν. Εἰ γὰρ καὶ τὰ μάλιστα νῦν οἱ ἐχθροὶ κατισχύουσιν, (15)
ὥσπερ καιρὸν ἔχοντες κατ’ ἐμοῦ, ἀλλ’ οἱ ἐμοὶ καιροὶ…

Ευσεβιος Commentaria in Psalmos (A.D. 4) Volume 23 page 289 l. 47

… καὶ τοσοῦτον περιέχειν σφάλμα, ὡς ἀντὶ ἀλλο- (45)φύλου ἀνδρὸς
ἱερέα Θεοῦ παρενθεῖναι· μάλιστα ὅτε καὶ ἡ Ἑβραϊκὴ ἀνάγνωσις καὶ οἱ
λοιποὶ ἑρμηνευταὶ πάντες τὸν Ἀχιμέλεχ περιέχουσιν. Οὐκοῦν ἀκόλουθον
ἂν εἴη, ἀληθευούσης τῆς προγραφῆς, ἐπιζητεῖν πῶς ..

History of Reading. Αποσπάσματα

"The Sea is History": Reading Derek Walcott Through a Melancholic

Lens Jaime C. Tung - 2006 -
A correlation study of tests of history Reading and intelligence Morris
Folger Roberts - 1930 -
A History of Children's Reading and Literature: The Commonwealth
and ...Alec Ellis, G. Chandler - 2014 - - After 1870 a higher degree of
attainment was necessary, and in the Code of 1881 intelligence and
fluency in Reading became requisite. Accuracy, fluency and intelligence
in Reading are themselves insufficient but must be accompanied by an ...
A History of Reading Alberto Manguel - 2014 - Noted essayist and
editor Alberto Manguel moves from this essential moment to explore the
six-thousand-year-old conversation between words and that hero without
whom the book would be a lifeless object: the reader.
A History of Reading and Writing: In the Western World Martyn Lyons -
2009 - Tracing the major historical developments across Europe and
 38

North America which revolutionized our relationship with texts, this

book provides an engaging and invaluable overview of the history of
scribal and print culture.
A History of Reading in the West Guglielmo Cavallo, Roger Chartier -
2003 -They were addressed to the ear as much as the eye, and they used
forms that were oriented toward the demands of oral performance. This is
one of the themes explored in this landmark volume.
A History of Reading Steven R. Fischer - 2004 - This final volume in the
trilogy Language / Writing / Reading traces the complete story of
Reading from the time when symbol first became sign through to the
electronic texts of the present day.
American Reading Instruction Nila Banton Smith - 2002 - This manual
provides insight and historical perspective on Reading instruction in the
USA beginning with the colonial era.
Articulating America: Fashioning a National Political Culture
in ...Rebecca Starr - 2000 - - History: A. Reading. of. the. Histoire. des.
Deux. Indes. J.G.A.Pocock This essay presents a Reading of the Histoire
des Etablissements et du Commerce des Europeens dans les Deux Indes,
published in many editions between 1772 and 1780 ...
Book History - Τόμος 3 - Σελίδα 21 Ezra Greenspan, Jonathan Rose -
2000 - - The Reading Experience of a Sheffield Apprentice, 1798
Stephen M. Colclough This essay examines the evidence of ... in order to
introduce some empirical depth to the theoretical speculation that
currently dominates the History of Reading.
Book Was There: Reading in Electronic Times Andrew Piper - 2012 - -
Contending that our experience of Reading belies naive generalizations
about the future of books, Book Was There is an elegantly argued and
thoroughly up-to-date tribute to the endurance of books in our ever-
evolving digital world.
Cinematicity in Media History - Σελίδα 67 Jeffrey Geiger, Karin Littau -
2013 - - Little, however, has been said about another media 'revolution'
that is just as significant for the History of Reading, and that occurred
when animated and projected images first began to rival the print
medium. The focus of this chapter will be on ...
Contemporary Feminist Historical Crime Fiction - Σελίδα 1 R. Johnsen -
2006 - - n Reading in Bed, her inaugural lecture as Goldsmith's
 39

Professor of English Literature, Hermione Lee notes that “the History of

Reading contains within it a conflict which recurs over and over again, in
different formulations, between what one ...
Cultural History of Reading 2009 -
Cultural History of Reading: American literature - Τόμος 2 Gabrielle
Watling, Sara E. Quay - 2009 - The book also explores the relationship
between popular Reading materials and cultural change"--From Intro., p.
[xi].
Cultures of Print: Essays in the History of the Book - Σελίδα 169 David
D. Hall - 1996 - - Readers and Reading in America: Historical and
Critical Perspectives T he History of Reading asitis pursued in the United
States means different things to different people. To survey the field is to
be reminded of the elasticity of the subject; ...
Decolonizing Cultures in the Pacific: Reading History and Trauma
in ...Susan Y. Najita - 2006 - - In Decolonizing Cultures in the Pacific,
Susan Y. Najita proposes that the traumatic history of contact and
colonization has become a crucial means by which indigenous peoples of
Oceania are reclaiming their cultures, languages, ways of ...
Doing What Historians Do: Reading, Researching, and Writing History
John Marshall Carter - 2009 - CHAPTER I CELEBRATING
HISTORICAL EVENTS: THE BATTLE OF HASTINGS, 1066
According to some English medievalists, the year 1066 is one date that
every English schoolchild knows by heart. That may be the case;
however, in my ...
Drawn with the Sword: Reflections on the American Civil War James M.
McPherson - 1997 - - student in New Jersey said she had “always loved
history, and Reading your book has helped confirm my plans of
continuing an extensive study of American history throughout college.” A
Massachusetts man informed me that he had gotten the ...
Egodocuments and History: Autobiographical Writing in Its
Social ...Rudolf Dekker - 2002 - As research of, for example,
autobiographies has shown, people write about their own lives using
models they have encountered in texts.2 The History of Reading might
therefore hold special interest for research on egodocuments. What
books ...
 40

Eighteenth-century Literary History: An MLQ Reader - Σελίδα 43

Marshall Brown - 1999 - - Reading. Shakespeare's. Novels: Literary.
History. and. Cultural. Politics. in. the. Lennox-Johnson. Debate. Few
cultural products are as important for the discipl. of English as the novel
and Shakespeare, yet their simultaneous emergence in ...
English history Reading books. [With] The young student's
English ...Charlotte Mary Yonge - 1881 -
English history Reading books. [With] The young student's
English ...Charlotte Mary Yonge - 1885 -
Explorations in African History: Reading Patrick Harries: Arlt, Veit,
Bishop, Stephanie - 2015 - - This collection of essays documents the
growth of African history as a discipl. at the University of Basel since
2001.
Godly Reading: Print, Manuscript and Puritanism in England, 1580-1720
Andrew Cambers - 2011 - - This innovative exploration of Puritan
Reading practices from c.1580-1720 connects the history of religion with
the History of the Book.
Handbook of Reading Research - Τόμος 3 Michael L. Kamil, Peter B.
Mosenthal, P. David Pearson - 2014 - - However, on the whole, Volume
III is not about tradition. Rather, it explores the verges of Reading
research between the time Volume II was published in 1991 and the
research conducted after this date.
Historical and Literary Approaches Science, Reading, and Renaissance
Literature: The Art of Making ...Elizabeth Spiller - 2004 - - In identifying
these interconnections between literature and science, this book
contributes to scholarship in literary history, History of Reading and the
book, science studies and the history of academic discipl.s.
History and Reading: Tocqueville, Foucault, French Studies Dominick
LaCapra - 2000 - LaCapra addresses the ongoing concern with the
application of theory to contemporary historical research and analysis
through a comparison of two authors seldom read together: Alexis de
Tocqueville and Michel Foucault.
How to Read Texts: A Student Guide to Critical Approaches and Skills
Neil McCaw - 2013 - - Creatively exploring close Reading Reading
closely in practice 1: William Blake, 'The Tyger' Reading closely in ...
 41

Reading genre and literary/cultural history Types of context Genre Using

genre Reading generically: just what is literature?
Ideology, Rhetoric, Aesthetics: For de Man: For de Man - Σελίδα 173
Andrzej Warminski - 2013 - - History. Reading. History. Surely one of
the most valuable “Legacies of Paul de Man” is the genuinely critical
conception of history he draws out of the texts of the romantics. As is
well known, romantic literature was, for de Man, a privileged ...
J. Hillis Miller and the Possibilities of Reading: Literature
After ...Eamonn Dunne - 2010 - - ED: For the past few weeks, I have
been thinking about and Reading Hawthorne's tales and notebooks
alongside your work Hawthorne and History (1991). I have also been
Reading up on your debate with D.A. Miller in the pages of ADE ...
Joyce, Derrida, Lacan and the Trauma of History: Reading,
Narrative, ...Christine van Boheemen - 1999 - - This book engages with
a wide range of contemporary critical theory and brings Joyce's work into
dialogue with thinkers such as Zizek, Adorno, Lyotard, as well as
feminism and postcolonial theory.
New Reading 360 :Readers Level 10 Book 3:Children in History 1995 -
Engaging Early Christian History: Reading Acts in the Second Century
Publishing Culture and the "Reading Nation": German Book History
in ...Lynne Tatlock - 2010 - Essays examining aspects of German book
history -- in relation to writers, readers, and publishers -- from the 1780s
to the 1930s.
Publishing The Prince: History, Reading, & the Birth of Political ...Jacob
Soll - 2005 - - As a result, these works never achieved a fixed and stable
edition.
Read On...History: Reading Lists for Every Taste - Σελίδα ii Tina
Frolund - 2013 - - Reading Lists for Every Taste Tina Frolund. Recent
Titles in Libraries Unlimited Read On Series Barry Trott, Series Editor
Read On . . . Historical Fiction: Reading Lists for Every Taste Brad
Hooper Read On . . . Horror Fiction: Reading Lists for ...
Reading 4QMMT: new perspectives on Qumran law and history John
Kampen, Moshe J. Bernstein - 1996 -
Reading American Horizons: Primary Sources for U.S. History in
a ...Michael Schaller - 2012 - Primary source documents. Complements
the survey textbook: American horizons.
 42

Reading American Photographs: Images As History-Mathew Brady

to ...Alan Trachtenberg - 1990 - Considers five documentary sequences or
narratives: the antebellum portraits of Mathew Brady and others; the Civil
War albums of Alexander Gardner, George Barnard and A.J. Russell; the
Western survey and landscape photographs of Timothy O ...
Reading Ancient Texts. Volume I: Presocratics and Plato Denis O'Brien,
Suzanne Stern-Gillet, Kevin Corrigan - 2007 - - The contributors to this
volume offer, in the light of specialised knowledge of leading
philosophers of the ancient world, answers to the question: how are we to
read and understand the surviving texts of Parmenides, Plato, Aristotle, ...
Reading and the History of Race in the Renaissance - Σελίδα 19
Elizabeth Spiller - 2011 - - Reading is an identity practice that is
inherently tied to the body, and, as such, the practice of Reading was
changing at the same time that its content was also changing. As scholars
working in the History of Reading have made clear, Reading ...
Reading and the Victorians - Σελίδα 7 Matthew Bradley, Juliet John -
2015 - - 22 as Robert darnton put it in his famous 1986 article 'First steps
towards a History of Reading': 'Reading has a history. But how to
recover it?'23 in answer, what occurred was a huge upswing in thoughtful
activity around what might sensibly ...
Reading and Writing History from Bruni to Windschuttle: Essays in ...Mr
Christian Thorsten Callisen - 2014 - - John gagné How was history
composed in the Renaissance, and why? gary ianziti's research has
offered startling and compelling answers to those questions, since his
work has, among other things, excavated the relationships between ...
Reading Architectural History - Σελίδα 1 Dana Arnold - 2003 - -
Reading. the. past. What. is. architectural. history? Architectural History
is more than just the study of buildings. Architecture of the past and the
present remains an essential emblem of a distinctive social system and set
of cultural values, and ...
Reading Bataille Now - Σελίδα 94 Shannon Winnubst - 2007 - - As The
Accursed Share makes manifest, the critique of the classical political
economy plays a central role in Bataille's Reading of diverse historical
worlds. In contrast to modern approaches in the philosophy of history, he
does not conceive ...
Reading Beyond Words: Contexts for Native History Jennifer S. H.
Brown, Elizabeth Vibert - 2003 - "An important collection of original
 43

articles, so full of insight that summarizing them seems an impossible

task....The research is exciting and engaging." - American Historical
Review
Reading Birth and Death: A History of Obstetric Thinking Jo Murphy-
Lawless - 1998 - - Historical records and writings of Irish doctors and
maternity hospitals reveal a central theme of women's perceived
incompetence in the birth process and trace how such a radically
gendered account has been so detrimental to women.
Reading Borges after Benjamin: Allegory, Afterlife, and the
Writing ...Kate Jenckes - 2012 - - Together with original Readings of
some of Benjamin’s finest essays, this book examines a series of Borges’s
works as allegories of Argentine modernity.
Reading Children: Literacy, Property, and the Dilemmas of
Childhood ...Patricia Crain - 2016 - - Reading Children offers a history
of the relationship between children and books in Anglo-American
modernity, exploring early children's literature, pedagogical practices,
property lessons inherent in children's book ownership, and the ...
Reading Comprehension Material for Student History - Σελίδα 9 It is
helpful to look at the history of both. It has been said that the present
moment is the result of what was done in the past, and the future is the
result of the present. Since the beginning of time, men have found that
their greatest strength is in ...
Reading Contemporary African American Drama: Fragments of
History, ...Trudier Harris - 2007 - - Textbook
Reading Culture & Writing Practices in Nineteenth-Century France
Martyn Lyons - 2008 - - History. of. Reading. Historians of Reading
practices have often assumed that the only good reader is a dead one.
Only after death, when books and possessions had been inventoried or
sold at auction, did the reader seem to offer historians ...
Reading Fiction in Antebellum America: Informed Response
and ...James L. Machor - 2011 - - chapter one: Historical Hermeneutics,
Reception Theory, and the Social Conditions of Reading inAntebellum
America 1. NorthAmerican Review oct. 1844: 435. 2. elizabeth Freund,
The Return of the Reader: Reader-Response Criticism ...
Reading for History in the Damascus Document: A Methodological
Method Maxine L. Grossman - 2002 - - CHAFFER FOUR READING
 44

FOR HISTORY AND TIME IN THE DAMASCUS DOCUMENT The

discussions of the previous chapter suggested that the literary and
ideological constructions of history in the Damascus Document appear in
a ...
Reading for Realism: The History of a U.S. Literary Institution, ...Nancy
Glazener - 1997 - - Reading for Realism presents a new approach to
U.S. literary history that is based on the analysis of dominant Reading
practices rather than on the production of texts.
Reading Historical Fiction: The Revenant and Remembered Past Kate
Mitchell, Nicola Parsons - 2013 - - Family History, Domestic History
and the Feminine Past in Northanger Abbey and Persuasion Mary
Spongberg The famous ... Reading Anne Elliot's statements as Austen's
views usually involves comparing Anne's opinions with those of ...
Reading History in Children's Books Catherine Butler, Hallie
O'Donovan - 2012 - - This book offers a critical account of historical
books about Britain written for children, including realist novels, non-
fiction, fantasy and alternative histories.
Reading History in Early Modern England - Σελίδα 79 D. R. Woolf -
2000 - - contexts and purposes of history Reading Most discussion of
early modern historical writing has, not surprisingly, concentrated on the
historians themselves. Yet as Robert Darnton has pointed out, the writers
of the texts that turn into physical ...
Reading History Sideways: The Fallacy and Enduring Impact of
the ...Arland Thornton - 2013 - - Further research is needed to document
the extent to which the developmental paradigm, Reading History
sideways, and specific conclusions about the history of family
relationships and sentiment permeated and affected the views and ...
Reading History:A Practical Guide to Improving Literacy - Σελίδα 92
Janet Allen, Christine Landaker - 2005 - - Which are the practices we
should increase and which are those we should decrease if we want to
help a student like Joel move from seeing history as useless and irrelevant
to believing that Reading History changes our behavior and our ...
Reading Iberia: Theory/history/identity Helena Buffery, Stuart Davis,
Kirsty Hooper - 2007 - This book is an edited volume of eleven
specially-commissioned essays by a range of established and emerging
UK-based Hispanists, which assess recent developments in the discipl.s
falling under the umbrella of 'Iberian Studies'.
 45

Reading in english social history from contemporary literature - Σελίδα

28 Finally loud Reading, counterfeit battle, tennis, or throwing the ball,
running, walking, added to shooting, which in mine opinion, exceeds all
the other, do exercise the body commodiously. 12. " THE
ORNAMENTATION OP A SHIP " [1543] ...
Reading in History: New Methodologies from the Anglo-American
Tradition Bonnie Gunzenhauser - 2010 - This collection of essays draws
together new research from leading scholars to offer a new
methodological framework for the History of Reading.
Reading in Indian History - Σελίδα 46 Mohammad Yasin, Madhvi Yasin -
1988 - - Never before in the history of the world people of two creeds,
radically opposed to one another in culture and civilization, ideals and
tastes, came into contact as was the case in India when Hinduism and
Islam met together. It is one of the ...
Reading Inca History - Σελίδα 166 Catherine Julien - 2009 - - Our
ability to see a life history in Betanzos's narrative on Pachacuti is
supported bythestructuralsimilarities between his accountandSarmiento's.
Like Betanzos, Sarmiento goes into particular detail about the life of
Pachacuti. A comparison of ...
Reading Like a Historian: A Document-based History Curriculum ...2011
- Enthusiasm about the instructional potential of primary sources dates to
the late 19th century and has been echoed recently in the work of literacy
experts, historians, and educational psychologists.
Reading Material in Early Modern England: Print, Gender, and Literacy
Heidi Brayman Hackel - 2005 - - Reading Material in Early Modern
England rediscovers the practices and representations of sixteenth- and
seventeenth-century English readers.
Reading on the Middle Border: The Culture of Print in Late ... - Σελίδα 1
Christine Pawley - 2001 - - INTRODUCTION "Noiseless, fleet winged
messenger": The Social Meaning of Print Reading is always a practice
embodied in acts, spaces, and habits. ... A History of Reading must
identify the specific mechanisms that distinguish the various ...
Reading Papyri, Writing Ancient History Roger S Bagnall - 2003 - -
This characteristic has justifiable roots in the enormous investment of
time and expertise, in palaeography and philology, that is necessary for
Reading and interpreting the texts, often preserved only fragmentarily
and in difficult handwritings.
 46

Reading Pictures: A History of Love and Hate Alberto Manguel - 2000 -

Provides a close-up look at the works of great artists and at the real-life
stories behind their masterpieces, exploring the impact of art on human
life, our paradoxical impulses to both create and destroy, and the nature of
creativity.
Reading Places: Literacy, Democracy, and the Public Library in Cold ...
Christine Pawley - 2010 - - While an important first step in the History
of Reading is to answer the question "who read what," more interesting
but more difficult are questions of "how and why" people read.35
Pondering the theoretical implications of these questions and ...
Reading Primary Sources: The Interpretation of Texts from ...Miriam
Dobson, Benjamin Ziemann - 2009 - How does the historian approach
primary sources? How do interpretations differ? How can they be used to
write history? This book goes a long way to providing answers for these
questions.
Reading Southern History: Essays on Interpreters and Interpretations
Glenn Feldman - 2001 - - History. glenn. feldman. The South is a special
place. Even now, after the turn of a new century and the dawn of a new
millennium, the South is ever present in matters of Ameri- can politics,
American culture, and American life. It is dif¤cult to ...
Reading Subaltern Studies: Critical History, Contested Meaning
and ...David Ludden - 2002 - - The volume provides a reliable point of
departure for new readers of Subaltern Studies and a resource base for
experienced readers who want to revive critical debates.
Reading the Anglo-Saxon Chronicle: Language, Literature, History Alice
Jorgensen - 2010 - This volume of collected essays examines the Anglo-
Saxon Chronicle through four main aspects: the production of the text, its
language, the literary character of the work, and the Chronicle as
historical writing.
Reading the Fractures of Genesis: Historical and Literary Approaches
David McLain Carr - 1996 - -
Reading the French Garden: Story and History Denise Le Dantec, Jean-
Pierre Le Dantec - 1993 - - Alternating discursive accounts with fictional
vignettes that recreate time and place, this book skillfully integrates the
history of French gardens with the modern history of ideas.Denise Le
Dantec is a poet and Professor of Philosophy at ...
 47

Reading the Historical Books: A Student's Guide to Engaging

the ...Patricia Dutcher-Walls - 2014 - n this chapter we start a full
discussion of the characteristics of the biblical history writing found
inthebooks of theBiblewe have been considering: Joshua, Judges,1 and2
Samuel, 1 and2 Kings,1 and 2 Chronicles, andEzra and Nehemiah.
Reading the Old Testament: Introduction to the Hebrew Bible Barry L.
Bandstra - 2008 - - Torah / Pentateuch Former Prophets I I I Genesis
Exodus Leviticus Numbers 233:5; Joshua Judges éaatlllliilezl | Tetrateuch
| | Deuteronomistic History (DH) | Hexateuch | FIGURE 2 Torah-Prophets
Collections The Primary History can be ...
Reading the Past: Literature and History Tamsin Spargo - 2000 -
Reading the Past introduces key debates about history, historiography,
and historicism that have transformed approaches to history and
literature.
Reading the Skies: A Cultural History of English Weather, 1650-1820
Vladimir Janković - 2000 - - This is a study of the 18th-century
engagements with the climate, showing how people and scientists made
their way in an environment of inclement weather and how they worked
to make this inclemency an anchor of their local and national ...
Reading World Literature: Theory, History, Practice Sarah Lawall - 2010
- - What constitutes "literature"? Who should decide? Reading World
Literature is a cumulative study of the concept and evolving practices of
"world literature." Sarah Lawall opens the book with a substantial
introduction to the overall topic.
Reading, Society and Politics in Early Modern England - Σελίδα 122
Kevin Sharpe, Steven N. Zwicker - 2003 - - Kevin Sharpe The histories
of Reading and the book have largely been written in two, very different,
ways. ... This, of course, is, as most histories of Reading are, a history
based on writings, some of which have been studied before. My
approach ...
Reading, Thinking, and Writing About History: Teaching
Argument ...Chauncey Monte-Sano, Susan De La Paz, Mark Felton -
2014 - - Six historical investigations and Disciplinary Literacy Practices
disciplinary Literacy Practices introduced Chapter historical ... Lexington
green11 Who fired the first shot at Lexing- ton Green? historical
Reading: Sourcing and annotating sources ...
 48

Rembrandt's Reading: The Artist's Bookshelf of Ancient Poetry

and ...Amy Golahny - 2003 - - In this volume, Amy Golahny uses a 1656
inventory to reconstruct Rembrandt's library, discovering anew how his
Reading of history contributed to his creative process.
Re-Reading the Constitution: New Narratives in the Political
History ...James Vernon - 1996 - - A re-examination of the debates over
the meaning of the English constitution, first published in 1996.
Ruben R. Dupertuis, Todd Penner - 2014 - - First published in 2014.
Routledge is an imprint of Taylor & Francis, an informa company.
Social Change in the History of British Education - Σελίδα 193 Joyce
Goodman, Gary McCulloch,, WILLIAM RICHARDSON - 2013 - - My
fundamental premise is simply this: that the History of Reading is
essential to recovering the history of education. All education involves
some form of Reading: that is, deciphering and extracting information
from a text. It might be a printed text ...
Story and History: Reading the Civil Rights Movement 2007 -
Strategic Reading in U. S. History - Σελίδα i Social Studies School
Service - 2006 - Helping students become purposeful readers of history
requires thoughtful teaching. While it may be easier to read aloud or
summarize texts for students, these practices do not create the type of
strategic Reading necessary for independent ...
The Edinburgh History of the Book in Scotland, Volume 2: ... - Σελίδα
433 Stephen Brown, Warren McDougall - 2011 - - 33 Reading Scottish
history could therefore inform the way eighteenth—century Scots
interpreted the physical landscape around them, allowing material traces
of Scotland's independent past to reinforce the persistence of a distinctly
Scottish ...
The Hidden History of South Africa's Book and Reading Cultures Archie
L. Dick - 2013 - - Wilberforce Bird said of the new public library in
Cape Town in 1822 that 'The thing that appears to be chiefly wanting ... is
a collection of readers; for Reading is not an African passion.'1 Not many
years later newspaper editor Henry Holland ...
The History of Reading, Volume 2: Evidence from the British Isles, ...K.
Halsey, W. Owens - 2011 - 206 Further Reading and Weblinks Willes,
Margaret, Reading Matters: Five Centuries of Discovering Books (New
 49

Haven: Yale ... Darnton, Robert, 'First steps towards a History of

Reading', Australian Journal of French Studies, 23 (1986), 5–30 ...
The History of Reading, Volume 3: Methods, Strategies, Tactics R.
Crone, S. Towheed - 2011 - - Nord, David Paul, Communities of
Journalism: A History of American Newspapers and Their Readers
(Urbana: ... of the Natural History of Creation (London: University of
Chicago Press, 2000) St. Clair, William, The Reading Nation in the ...
The History of Reading: A Reader Shafquat Towheed, Rosalind Crone,
Katie Halsey - 2011 - ' Bill Bell, Director of the Centre for the History of
the Book, The University of Edinburgh The History of Reading Offers
on engaging, accessible overview of this fast-developing subject from the
rise of literacy through to the current of ...
The History of Reading: International Perspectives, c. 1500-1990 S.
Towheed, W. Owens - 2011 - - 'Toward a history of children as readers',
Book History, 12 (2009), 240–65 McHenry, Elizabeth, '“An association
of kindred spirits”: black readers and their Reading rooms', Thomas
Augst and Kenneth Carpenter (eds), Institutions of Reading: ...
Theories of Reading: Books, Bodies, and Bibliomania Karin Littau -
2006 - - Posing these and other questions, this is the first major work to
bring insights from book history to bear on literary history and theory. In
so doing, the book charts a compelling and innovative history of theories
of Reading.
Transatlantic Stories and the History of Reading, 1720–1810:
Migrant ...Eve Tavor Bannet - 2011 -
Writing Your Life History: A Journey of Self-discovery Hilda K. Ross,
Ph.D. - 2016 - - Reading Is the Research for Your Writing When
novelists were asked for their advice to writers, they answered, "To
read. ... During the time you are working on your Life History, consider
the books specific to helping you with your Life History.
Written Word in the Medieval Arabic Lands: A Social and
Cultural ...Konrad Hirschler - 2011 - - A Social and Cultural History of
Reading Practices Konrad Hirschler. 2 ... Scholarly. Reading. Sessions.
During the Middle Period Damascus witnessed the publication of a
number of major works that were to grip the city's Reading audiences.
 50

Αποσπάσματα για την Ιστορία της Ανάγνωσης

Alexandros Rizos Rankavēs, martyria logou: aphēgēsē, rētorikē,

kai ...Lítsa Chatzopoúlou - 1999 - Τέλος, η σιωπή του αφηγητή ως προς
την «αλήθεια» της ιστορίας επηρεάζει τη διαδικασία ανάγνωσης του
κειμένου και τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί ή πρέπει να λειτουργεί ο
αναγνώστης. Ας δούμε τι δεδομένα παρέχονται στον αναγνώστη ...
Amerikanika horamata stē Smyrnē ton 19o aiōna: hē synantēsē
tēs ...Paulina Nasioutzik - 2002 - Δ. Για μια Ιστορία της Ανάγνωσης Η
πιο νέα και πιο όμορφη από τις γυναίκες είχε απομνημονεύσει σελίδες
ολόκληρες εφημερίδων και τις επαναλάμβανε, λέξη προς λέξη, σε
οποιονδήποτε είχε διάθεση να την ακούσει....
Anti - Τεύχη 886-891 - Σελίδα 60 2007 - Στη μελέτη για τον Στρατή
Δούκα ο Πεντζίκης καταρχάς σχολιάζει την ιστορία της γραφής τής
Ιστορίας ενός ... 2000), είναι εντυπωσιακή όχι μόνο η προσωπική
ανάγνωση αλλά και η έγκυρη ανάδειξη του καίριου των διηγημάτων
αυτών από τον ...
Archaiologia - Τεύχη 73-77 - Σελίδα 51 1999 - Αυτό που συνέβη στην
Ελλάδα, αντιθέτως, ήταν ότι η διαχρονία ως ερευνητικός στόχος -στην
αρχαιολογία, την ιστορία και τη ... Σε πρώτη ανάγνωση, επομένως,
προκύπτει ότι, συνειδητά ή μη, οι εκθέσεις βρίσκονταν σε συμφωνία με
το θεωρητικό ...
Canek Sánchez Guevara - 2016 - Το μυθιστόρημα 33 στροφές του Canek
Sánchez Guevara είναι μια ειλικρινής ιστορία για τις απογοητεύσεις μιας
γενιάς που πίστεψε στις ιδέες ...
Comparaison - Τόμος 19 - Σελίδα 211 2008 - Ισιορϊα της Ανάγνωσης
στον Δυτικό Κόσμο (επιμέλεια) Ιστορία της Ανάγνωσης στον Δυτικό
Κόσμο Επιστημονική επιμέλεια - εισαγωγή Χριστίνα Μηόνου Η ΐστορία
τη5 Α νάγνωσπ5 στον Δυτικό Κόσμο ...
Design in Greece - Τόμοι 9-10 - Σελίδα 185 1978 - Ή έννοια των
μορφών: ανάγνωση τής τέχνης, της Ελένης Βακαλό, Καλλιτεχνικό
Πνευματικό Κέντρο «"Ωρα», Αθήνα 1975. Άπό τόν ΗβςβΙ και μετά, κάθε
Ιστορική επιστήμη στάθηκε υποχρεωμένη νά εφευρίσκει καί τή
φιλοσοφία της. Ή ιστορία τής ...
Diavazō - Τεύχη 451-453 - Σελίδα 95 2004 - Στη σημαντική εργασία του
απορρίπτει την ιδέα ότι, λογικά, μια ειδική ανάγνωση του παρελθόντος
 51

μπορεί να συνεπάγεται μια και ... Ανάγνωση και ιστορία δεν αποτελούν
ιμάντα που μεταφέρει ιδέες, νοήματα ή εντολές, θα πρέπει καλύτερα να
τις ...
Diavazontas ton Makrygiannē: hē kataskeuē henos mythou apo
ton ...Giōrgos Giannoulopoulos - 2004 - Αυτή η λήθη παράγει στο
επίπεδο της ανάγνωσης ανενεργό χρόνο, αντίστοιχο με εκείνον που
παράγεται στο επίπεδο της ιστορίας όταν επαναλαμβάνεται αυτούσιο το
παρελθόν. Και το αποτέλεσμα είναι ότι η σχέση του Θεοτοκά, τόσο με
την ...
ellinika grammatomperdemata Paschalia Keskinidou - 2012 -
Georgius Cedrenus - Σελίδα 5 I. Bekker - ... τών τύπομνημάτων
έλευθερούσαν, τάς τών άνωθεν λεχθέντων συγχραφείσας έπ' άκριβές
ιστορίας άναμαξάμενοι και τά ... ύπομνήματα έχσεν συνέκδημων
φέροντες και έπιόντες τούτο τό βιβλίον (οϊδε γάρ ή άνάγνωσης
άνάμνησιν έμπουεϊν, ή δέ ...
H κυρία με τις καμέλιες Αλέξανδρος Δουμάς (υιός) - 2011 - ιαβάσατε;»
μου είπε ο Αρμάν όταν τέλειωσα την ανάγνωση του (Κ χειρόγραφου. ...
πάντα λυπημένος, αλλά ανακουφισμένος κάπως από την αφήγηση αυτής
της ιστορίας, ανάρρωσε γρήγορα και πήγαμε μαζί να επισκεφτούμε την
Πριντάνς και τη ...
Hē glōssa tēs logotechnias & hē glōssa tēs metaphrasēs: praktika ... Násos
Vagenás, Hypourgeio ethnikēs paideias kai thrēskeumatōn. Kentro
Hellēnikēs Glōssas - 1998 - Ήδη περάσαμε στη δεύτερη διάσταση, η
οποία και αφορά τη σχέση σύγχρονων γλωσσών με την ιστορία και, πιο ...
αναγνώστες· τέτοιες υποθέσεις είναι απόρροια μιας καταχρηστικής
ανάγνωσης του σχήματος της ιστορικής οικειότητας ως ...
Ho Politēs - Τεύχη 140-145 - Σελίδα 32 2006 - 1 ανάγνωσης ή, ίσως
άκριβέστερα, ένα έκτενές σχόλιο με αντικείμενο τίς «Θέσεις γιά τή
φιλοσοφία της ιστορίας» τού Βάλτερ Μπένγϊαμιν, άνάγνωση ή σχόλιο
πού έπιδιώκει νά παραμείνει1 κατά τό δυνατόν έγγύτερα στό γράμμα τού
κειμένου πού ...
Imagining the Balkans Maria Todorova - 2009 - - With this work,
Todorova offers a timely, updated, accessible study of how an innocent
geographic appellation was transformed into one of the most powerful
and widespread pejorative designations in modern history.
 52

Istorika - Τεύχος 34 - Σελίδα 6 2001 - λόγια τοϋ «ελληνισμοϋ» μεταξύ

των δύο διαφορετικών ίστοριογραφικών πεδίων, της εύρωπαίκής άρχαίας
καί της νεοελληνικής έθνικής ίστορίας, θά προσπαθήσουμε νά
συλλάβουμε τόν επιλεκτικό, έθνικιστικό, τρόπο άνάγνωσης τής ίστορίας
άπό ...
K. - Τόμοι 3-4 - Σελίδα 133 2003 - Η Ιστορία του Αλ. Αργυρίου είναι
λοιπόν μια κιβωτός όπου διασώζεται η λογοτεχνική μας ιστορία, της
περιόδου ... Κ. Π. Καβάφης Σχόλια σε ποιητικά κείμενα Δοκίμιο
ερμηνευτικής ανάγνωσης Αναλύσεις τεσσάρων καβαφικών ποιημάτων,
οι οποίες ...
Meletes, anagnōseis, poiēsē, pezographia - Σελίδα 52 N. I. Parisēs - 1992
Το ενδεχόμενο, γενικότερα, μιας στρεβλής ανάγνωσης από ποικίλα άλλα
αίτια. ... Χρειάζονται, βέβαια, και οι δύο, γιατί από κοινού
στοιχειοθετούν την «ιστορία» της ανάγνωσης ενός
ποιητικού/λογοτεχνικού έργου, καθώς οι αναγνωστικοί τρόποι ..
Mnēmōn - Τόμος 28 - Σελίδα 94 2007 - Το ότι τις «Σειρήνες» τις
«βλέπουν» στη συνέχεια και άλλοι αποδεικνύει τον βιαστικό τρόπο της
ανάγνωσης του έργου και την απουσία μιας κάποιας προσπάθειας να ...
ο'.π., 288· Μ. Χατζηδάκης, Ιστορία του Ελληνικού 'Εθνους, ΙΑ' (1975), σ.
Nea estia - Τεύχη 1741-1743 - Σελίδα 293 2002 - Ό αυτοβιογραφικός
χώρος, ή συσχετιστική άνάγνωση κειμένων πού άποτελοϋν έπάλληλες
χειρονομίες αΰτοβιογρά- φησης δείχνει ... Σέ δύο διηγήματα γιά
παράδειγμα, «Μιά διπλωματική ιστορία» καί «Τά παπούτσια κι έγώ»,
υπάρχει μιά περίεργη ...
Paideia - Τεύχη 28-39 - Σελίδα 421 1949 - τάξης, ό διδάσκαλος ορίζει
προς ανάγνωση κεφάλαιο συνήθως από 1 — 2 σελίδες. Θα θέτη σκοπό.
Θα κινή τους μαθητάς με την προφορική του καθοδήγηση. Θα διηγήτκι
δηλ. ελάχιστα από την πολιτιστική ιστορία τον κεφαλαίου. Θα διηγήται ...
Pōs to parelthon ginetai historia? - Σελίδα 163 Antōnēs Liakos - 2007 - ...
κοινά μηνύματα και δημιουργούνταν τρόποι ανάγνωσης του
παρελθόντος μέσω του τρόπου ανάγνωσης του παρόντος. ... ένας
εθνοκεντρικός κώδικας ανάγνωσης της ιστορίας, όπου ιστορία / 163/
ΠΩΣ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΙΣΤΟΡΙΑ;
Realia Byzantina - Τόμος 19 - Σελίδα 143 Sofia Kotzabassi, Γιάννης Κ
Μαυρομάτης - 2009 - - Ιστορία και ιστορίες στον Πορφυρογέννητο.
Σύμμεικτα 13 (1999) 97-137; A. Markopoulos, Κύρου Παιδεία και Βίος
 53

Βασιλείου. Ένας πιθανός συσχετισμός. Σύμμεικτα 15 (2002) 91-108;

Idem ... Μία μέθοδος ανάγνωσης. Thessaloniki 1990, passim ...
Scholeio kai mouseio - Σελίδα 103 Geōrgios Dalkos - 2000 - Απαιτείται
η εφαρμογή μιας διαδικασίας «ανάγνωσης» των αντικειμένων, η οποία
δεν στηρίζεται αποκλειστικά στη ... και την ερμηνεία τους, μπορεί να
εφαρμοστούν μέθοδοι προσέγγισης και ερμηνείας από την περιοχή της
Ιστορίας της Τέχνης.
Symposio gia ton K.G. Karyōtakē: Preveza, 11-14 Septemvriou, 1986
Kōstas Karyōtakēs, Mémê Melissarátou - 1990 - Ζ.Ι. ΣΙΑΦΛΕΚΗΣ Η
«ΔΕΣΠΟΙΝΙΣ ΒΟΥΑΚΥ», ΜΙΑ ΔΙΑΚΕΙΜΕΝΙΚΗ ΑΝΑΓΝΩΣΗ Αν
δεχτούμε ότι η διακειμενική λειτουργία είναι ... αισθητικά τα ερείσματα,
αλλά και οι προεκτάσεις του λογοτεχνικού κειμένου μέσα στη γενική
ιστορία της λογοτεχνίας.
Syngramma periodikon - Τόμος 8 - Σελίδα 99 Hellēnikos Philologikos
Syllogos (Kosṭanṭinīye) - 1874 - Ανάγνωση - 5) Φυσική Ιστορία και
πειραματική Φυσική. 6) “Ιστορία του έθνους και γενική ιστορία τών
επισημοτέρων εθνών παλαιών και νεωτέρων και 7) Κατήχησης της ιεράς
πίστεως ήνωμένη με τους ... 4) Καλλιγραφία. 5) Ανάγνωσης της
Κατηχήσεως.
Syngramma periodikon - Τόμος 8,Σελίδες 1-268 - Σελίδα 99 Hellēnikos
Philologikos Syllogos (Istanbul, Turkey) - 1874 - Ανάγνωση - 5) Φυσική
Ιστορία και πειραματική Φυσική. 6) “Ιστορία του έθνους και γενική
ιστορία των επισημοτέρων εθνών παλαιών ... Γ' Τάξης, 4) Κατήχησις της
πίστεως έξηγουμένη πλατύτερον εκ του ιερού Ευαγγελίου. 2)
"Ανάγνωσης βιβλίων ήθικων εις ...
The Holy Quest - Greek Translation - Η ΙΕΡΉ ΑΝΑΖΉΤΗΣΗ Η
ανείπωτη ...James J Irwin, Sharlene D Irwin - 2016 - ... Μαρίας πεθάνει;»
«Ο Joseph γνώριζε Αραμαϊκά και Ελληνικά. Μαίρη ήξερε λίγα
Ελληνικά? και οι δύο ήταν άπταιστα στα εβραϊκά και θα μπορούσε να
ανάγνωσης και εγγραφής. Επιθυμώ ότι θα μπορούσε να διαβάσει και να
γράψει τίποτα.
The Incorrigible Optimists Club Jean-Michel Guenassia - 2014 - -
Listening to this band of survivors and raconteurs, Michel is introduced to
a world beyond the boundaries of his childhood experience, a world of
men made formidable in the face of history, ideas and politics: the world
of the Incorrigible ...
 54

Valkanika symmeikta - Τόμος 7 - Σελίδα 110 1995 - Έτος Χωριό

Δημοτικό Παρθεναγωγείο 18631 Βοδενύ (Αλληλοδιδακτικό) Ανάγνωση
Γραφή Αριθμητική Γεωγραφία Ελληνική ιστορία Ιερά ιστορία Κατήχηση
18752 Βοδενά (Αλληλοδιδακτικό με στοιχεία "ελληνικού") Ανάγνωση
Γοαφή Αριθμητική ...
Απόδραση από τη βιβλιοθήκη του κύριου Λιμοντσέλο Chris Grabenstein
- «Βλέπεις την οθόνη με την Κλεοπάτρα, τον ορειβάτη και το πλοίο των
Βίκινγκς που σαλπάρει; Εννιακόσια με εννιακόσια ενενήντα εννιά,
Ιστορία – Γεωγραφία». ... Γύρω από αυτό ήταν τοποθετημένοι σε
τέσσερις κύκλους πάγκοι ανάγνωσης.
Βασικά Κείμενα Φιλοσοφίας / Marcuse - Negri - Nietzshce -
Robespierre: Δημήτρης Ν. Λαμπρέλλης - 2015 - Η χειραφέτηση της
ανθρωπότητας είναι ένα πρόταγμα τόσο παλιό όσο η ίδια η ιστορία, και
δεν σταματά επειδή το ένα ή το ... Η διάλεξη του Μαρκούζε συνεχίζει
στην ίδια γραμμή πλεύσης με την ανάγνωση του Φρόυντ που επιχείρησε
στο έργο του ...
Γράφοντας μετα τη σιωπη Libera Università dell'Autobiografia - 2015 -
Ανάγνωση Αυτή η διαδικασία συμβαίνει σε απομόνωση αλλά το
αποτέλεσμά της γίνεται άμεσα επικοινωνήσιμο μέσω της ανάγνωσης. ...
Τέλος, το να γράφει κανείς/μία για την ιστορία της ζωής του/της είναι
ανθρώπινο δικαίωμα, που δίνει ουσία στην ...
Δελτιον της Ιστορικης και Εθνολογικης Εταιρειας της Ελλαδος 1983 -
Κατήχηση. Ανάγνωση μέ κανόνες. Καλλιγραφία. Πρώτα στοιχεία
ιταλικής γραμματικής. "Ορθογραφία. Αριθμητική. Προφορά. Γ' τάξη :
Κατήχηση. Χριστιανική Ηθική. Ιερά Ιστορία. Εξήγηση Ευαγγελίου.
Ανάγνωση. Ιταλική μέ παρατηρήσεις ...
Δημοκρατική ισότητα Παύλος Ελευθεριάδης - 2015 - Ανάγνωση Το
μεγαλύτερο μέρος τηςκοινοβουλευτικής ιστορίας τηςείναι όμως
ταραγμένο, γεμάτο, κρίσεις, συγκρούσεις, κρίσειςκαι αδιέξοδα. ... Την
εποχήεκείνη μόλις δέκα τοιςεκατό του πληθυσμού ήξερε γραφή και
ανάγνωση, ενώ ισχυροί γαιοκτήμονες ...
Διαθεματικές Γλωσσικές Δραστηριότητες - Σελίδα 131 Κατά τη διάρκεια
της ανάγνωσης χρησιμοποιήσαμε μη λεκτικά στοιχεία, όπως αλλαγή
στον τόνο της φωνής, διαφορετικές εκφράσεις, κινήσεις του σώματος και
παροτρύναμε τα παιδιά να σχολιάζουν την ιστορία, να προβλέπουν τη
συνέχεια, ...
 55

Είναι τό πρώτο δείγμα έλληνικής προομηρικής διαλέκτου, πού μοιάζει μέ

τήν γραφή και τή ντοπιολαλιά τής Κύπρου. Ή άνάγνωση τής γραφής α',
όταν ποτέ γίνει, Οά μας δώσει πολύτιμες πληροφορίες για τή ζωή και τήν
ιστορία τών πρώτων ...
Ελληνική Ιστορία - Τόμος Α΄: Ερνέστος Κούρτιος - 2015 - - ... ενότητα
δε ταύτην έντή αντιλήψει τού ελληνικού κόσμου δια, τρανοί μεν ή
ανάγνωσης πολλών σελίδων τής Ελληνικής ιστορίας τού Κουρτίου και
πλείστων όσων άλλων αυτού συγγραφών, εν ας εξετάζονται χωρών
ελληνικών όχι μόνον ό άρχαίος ...
Έν χή ιστορία της τέχνης τοΰ ΜέσυΧ' αιώνος, εν τε χή Ανατολή και εν τη
Δύσει, άνεωχθη βεβαίιος κπ' ... πώς άλλως ό Άγιος Θωμάς ό Άκυϊνάτης
θά ήδύνατο νά ανάγνωση τον Αριστοτέλη, δστις παρέσχεν εις αΰτόν
παραδείγματος χάριν την άφορ- ...
Έντεκα ιστορίες και ένας αποχαιρετισμός: Henry James - 2017 - Η
ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΕΣΑ ΤΟΥ Αντοαναφορικό -λογοτεχνία που μιλάει για τη
λογοτεχνία και την πράξη της ανάγνωσης καθ' εαυτήν-,
αυτοσχολιαστικό, δlaπνεόμενο από ειρωνεία, το αφήγημα dντό
χdρακτηρίστηκε από την κριτική «μεταμοντέρνο» κάποιοι ...
Έξω η ζωή είναι πολύχρωμη Αμάντα Μιχαλοπούλου - 2014 -
Μυθιστόρημα H ιστορία μας, με δυο λόγια, πάει κάπως έτσι: O πατέρας
πέθανε· οHλίας έγραψε στα αγγλικά μια νουβέλα μεθέμα την
οικογένειά ... Kαι τώρα, ανδεν χτυπάειτο τηλέφωνοή δεν χύνεται ο
καφές, μπορείτε ν' αρχίσετε την ανάγνωση.
Η γυναίκα του Θεού Αμάντα Μιχαλοπούλου - 2014 - - Μυθιστόρημα H
ιστορία μας, με δυο λόγια, πάει κάπως έτσι: O πατέρας πέθανε· οHλίας
έγραψε στα αγγλικά μια νουβέλα μεθέμα την οικογένειά ... Kαι τώρα,
ανδεν χτυπάειτο τηλέφωνοή δεν χύνεται ο καφές, μπορείτε ν' αρχίσετε
την ανάγνωση.
Η έβδομη αίσθηση: troika Μοίρα Μίμης Ανδρουλάκης - 2010 - Στο μύθο
και στην ιστορία εμφανίζεται σε πολλές παραλλαγές το σύνδρομο του
«σκοτώστε» τον αγγελιαφόρο ή το μάντη ... Στην πιο κλασική εκδοχή του
το σύνδρομο εμφανίζεταιμε τοες αύριον τα σπουδαία, με την αναβολή
της ανάγνωσης του ...
Η επανάσταση των γυναικών στην Αθήνα της Μπελ Επόκ Γιάννης
Καιροφύλας - 2014 - Πολλές Αθηναίες δίδαξαν μάλιστα στις κατάδικες
ιερή ιστορία, ανάγνωση και γραφή. Τις έβαζαν κι εργάζονταν κάθε μέρα
 56

και κέρδιζαν με την εργασία τους αυτή, πέρα από το ότι η απασχόληση
τους έκανε καλό, γιατί το μυαλό τους δεγύριζε σε ...
Η ιστορία ενός σουηδού κατασκόπου Jan Guillou - Έπειτα βυθίστηκε
στην πολυθρόνα ανάγνωσης, έβαλε στ' αυτιά τ' ακουστικά του
στερεοφωνικού και άκουσε ένα κουαρτέτο κλαρινέτων που έπαιζε
Μότσαρτ, Η διάθεσή του ήταν χάλια. Διότι είχε κυνηγήσει ακτιβιστές του
Παλαιστινιακού, ...
Η ΚΡΙΣΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ: «Ουδέν κακόν αμιγές καλού» Σωκράτης
Παναγιώτης Χαρμπής - 2013 - ... Οπωσδήποτε η γλώσσα είναι η ρίζα
ενός λαού και οι παραδόσεις μέσω της γλώσσας δημιυργούν σύμβολα και
καταγράφεται η Ιστορία χωρίς αμμφιβολία. ΋μως ... ουσιώδη ανάγνωση
και προσέγγιση των προβλημάτων που ταλάνιζαν τη χώρα.
Η πιο κρυφή πληγή Βαγγέλης Ραπτόπουλος - 2012 - ... λίγου^ μήνε^ πριν
από τη βράβευση του βιβλίου, αλλά ομολογώότι ηπρώτη ανάγνωση
μεάφησε ελαφρώ^ ασυγκίνητο. ... Συμπτωματικά,το βιβλίο εκδόθηκετο
'76,τη χρονιά ακριβώ^ δηλαδή πουσυνέβηη ιστορία με ταΔεκεμβριανά
και τον πατέρα ...
Ιστορία της Ελλάδος από των αρχαιοτάτων χρόνων μέχρι της Αλώσεως
της ...Σπυρίδων Λάμπρος - 2015 - ήρωες έπιγραφική παρανόησις
συνέδεσε την ιστορίαν αυτού και προς τάς Αθήνας. ... Έγεινε μάλιστα
δεκτή ή πιστευθείσα τότε ανάγνωσης των επιγραφών εκείνων, καθ' ας οι
Νορβεγοί Ουλφ, Ασμούνδος και Ορνέκυρίευσαν μετά ...
Ιστορία της ελληνικής γλώσσας: από τις αρχές έως την Υστερη
Αρχαιότητα Anastasios-Phoivos Christidēs, A.-Ph Chrestides, Kentro
Hellēnikēs Glōssas (Greece) - 2001 - Γλώσσα και Εκπαίδευση στην
Αρχαιότητα [μ ΚΑΘΕ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΑΝΑΓΝΩΣΗΣ της σχέσης
γλώσσας και εκπαίδευσης απαιτεί ... Οι πηγές που διαθέτουμε για την
πρώτη ιστορική περίοδο της αρχαίας Ελλάδας, την αρχαϊκή (8ος-6ος
αιώνας π.
Ιστορία της Μουσικής: - Σελίδα 293 H.A. Konstlin - 2015 - ... ήτις
περιείχε γερμανικάς ψαλμωδίας δεν έτυχεν άποδοχής). Η δε ανάγνωσης
της αγγλικής βίβλου περιωρίσθη και αντ' αυτής επεκράτησαν ή αγγλική
λειτουργία και τά προσευχητάρια (μετά «ρωμαϊκών σημείων» τής
γρηγοριανής ψαλμωδίας, ...
Ιστορία της πόλεως Αθηνών κατά τους μέσους αιώνας - Τόμος Α΄:
Φερδινάνδος Γρηγορόβιος - 2015 - - ... Stadt Athen [Τόμ. Α') σ. 739.
Tαυτά λέγει και ό Καβάσιλας έντή πρός τόν Κρούσιον επιστολή.
 57

ΓCrustus/ Turcograecia VII, Lέπιστ. ιη' σ. 461). Διετείνοντο μάλιστα, ότι

είχον αναγνώσει έπι του Παρθενώνος την εις τοιαύτην άνάθεσιν
άναφερομένην ...
Ιστορία της πόλεως Αθηνών κατά τους μέσους αιώνας - Τόμος Β΄:
Φερδινάνδος Γρηγορόβιος - 2015 - Τοιαύτη υπήρξεν ή ανάγνωσης του
Rafη έντή συγγραφή Runeinskriti i Piraeus Inscription Runique de Pirée,
τή έκδοθείση εν Κοπενάγη τώ 1856. Αλλ' ο κατά την κοινήν ομολογίαν
δεινότατος περί την ρουνικήν επιγραφικήν Sophus Bugge εν ...
Ιστορία του Αττίλα και των διαδόχων αυτού: - Σελίδα 318 Amedee
Thierry - 2015 - Ανεσκίρτησεν εξ οργής επιτή άναγνώσει τής
αυτοκρατορικής Α ταύτης επιστολής ο υπερήφανος Σάνδλχος, και προς
απόδειξιν ... Οι δε (Ούτίγουροι) Γότθων των σφίσι προσοίκων, οι δη 318
"Ιστορία τών διαδόχων τού Αττίλα.
Ιστορία του Βυζαντινού πολιτισμού: Karl Roth - 2015 - ... σπάνιων και
δυσεύρετων βιβλίων, που εκτείνονται από την ταξιδιωτική λογοτεχνία
και τη φυσική ιστορία μέχρι τον μύθο ... διατηρήσουμε την αρχική
εμπειρία ανάγνωσης σεβόμενοι απόλυτα τις προθέσεις του εκδότη της
πρωτότυπης έκδοσης.
Ιστορία του ελληνικού έθνους - Τόμος α΄: Κωνσταντίνος
Παπαρρηγόπουλος - 2014 - προεκάλεσεν άφηγήσεις βεβαίως
καταπληκτικάς, άλλ' ουδεμία εξ αυτών δύναται νά θεωρηθή ένάμιλλος
τής τού Έλληνος τεχνίτου περιγραφής και όστις άναγνώση τόν
έπιφανέστατον τών ιστορικών τής τών νεωτέρων χρόνων συμφοράς,
τόν ...
Ιστορία του ελληνικού έθνους - Τόμος ε΄: Κωνσταντίνος
Παπαρρηγόπουλος - 2014 - Εγένοντο δέ τού όρου άπόγραφα
άπαράλλακτα τέσσαρα, έξιών έν μέχρι τής σήμε ρον υπάρχει
ανηρτημένον εις μίαν τών αιθουσών τής έν Φλωρεντία Λαυρεντιανής
βιβλ οθήκης, όπου ό Έλλην προσερχόμενος δύναται νά άναγνώση τά
ιδιοχείρως ...
Ιστορία του κόσμου σε 10½ κεφάλαια Τζούλιαν Μπαρνς - Δεν ήταν
επομένως διόλου κακό που ύστερα από έναν χρόνο δύσθυμης
ανάγνωσης της Βίβλου και αναθεματισμένων εκφράσεων συμπάθειας εκ
μέρους των φιλενάδων της, σε βαθμό που ήθελε να αρχίσει να ουρλιάζει,
ο Σπάικ είχε κάνει την ...
Ιστορίες βιβλίων Κατερίνα Καριζώνη, Κωνσταντίνα Τασσοπούλου,
Φίλιππος Φιλίππου - 2014 - Θυμάμαι, νεαρός, μ' άγουρο ακόματο πάθος
 58

της ανάγνωσης, υπήρξαν φορές που στις παρενθέσεις μικρών –συχνά

άξιων διήγησης– περιπετειών μοχθούσανα στριμώξω το διάβασμα
κάποιας ιστορίας, κιήταν αυτός ένας τρόπος να διαστέλλω τον ...
Ιστορίες του ελληνικού βιβλίου Philippos Ēliou, Φίλιππος Η Ηλιού, Αννα
Ματθαίου - 2005 -
Ιστορικα σημειωματα για την Κρητη: απο την Επανασταση του 1866
ως ...Μανολης Καρελλης, Τασουλα ΜαρκομιΧελακη - 2005 - Παρίσι, 22
Ίανουαρίου/4 Φεβρουαρίου 1919 Φίλτατε Άριστείδη, Πριν άναγνώσης
την παροϋσαν είνε άνάγκη ν' άναγνώσης την προς ... Σου ζητώ νά
διακόψης το τόσον θαυμασίως διεξαχθέν μέχρι 14Η ΙΣΤΟΡΙΚΑ
ΣΗΜΕΙΩΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΡΗΤΗ.
Κ. Π. Καβαφης: μελετηματα Δ. Ν Μαρωνιτης - 2007 -
Κοινωνια Και Οικονομια Στην Ελληνικη Λιθικη Εποχη - Σελίδα 91
Κόκκινη Λύκαινα: Liza Marklund - 2016 - Σας ευχαριστώ, Jan, για την
πληροφορία, και Μatthias, για το αντίτυπο που βρήκες σε ένα
βιβλιοπωλείο μεταχειρισμένων στο Βάντστινα! Επιπλέον υλικό
ανάγνωσης μου πρόσφερε η τεκμηρίωση και σύνοψη της ιστορίας της
τρομοκρατίας του ...
Λεξικο νεοελληνικης λογοτεΧνιας: προσωπα, εργα, ρευματα, οροι 2007 -
Η προσέγγιση του Jauss θα μπορούσε, λοιπόν, να τοποθετηθεί κάπου
ανάμεσα στην ιστορία και στην κοινωνιολογία της ... διαμεσολαβητικό
ρόλο μεταξύ αυτών των δύο διαστάσεων του χρόνου, ΙΙΙ
ΦΑΙΝΟΜΕΝΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΑΝΑΓΝΩΣΗΣ (ISER).
ΛΥΚΕΙΟ Α & Β / Δοκίμια Εκθέσεων: - Σελίδα 60 Αργύρης Ματακιάς -
2015 - - Συνέπειες του προβλήματος: Ο Μ. Προυστ, τονίζοντας τη
σημασία της ανάγνωσης, έφτασε να την ταυτίσει με τη θεραπευτική
αγωγή, που ... και δυστυχία ανθρώπινη ιστορία μαρτυράει ότι δεν είναι
αρκετό να γεννηθεί κανείς άνθρωπος. Πρέπει να ...
Με λένε... Σύννεφο ή Οι άγραφες σελίδες μιας Νεφέλης: Αγγελική
Δαρλάση - 2013 - Σημείωμα της συγγραφέα Η ιστορία της ορχήστρας του
ορφανοτροφείου της Πιετά βασίζεται σε πραγματική ιστορία. ... τον
Αντρέα∙ τα παιδιά του Γυμνασίου στο Πελόπιο, τα παιδιά της λέσχης
ανάγνωσης του 1ου Γυμνασίου Κω, τα Ζιζάνια (εδώ ...
Μικρή ιστορία της φιλοσοφίας: Nigel Warburton - 2016 - - Όταν οι
άνθρωποι περιγράφουν τον κόσμο, πίστευε ο Ρόρτυ, μοιάζουν με τους
κριτικούς λογοτεχνίας που ερμηνεύουν ένα θεατρικό έργο του Σαίξπηρ:
 59

ένας μοναδικός «ορθός» τρόπος ανάγνωσης με τον οποίο θα πρέπει όλοι

να ...
Νέρων, Εγώ, ένας θεός Στέφανος Δάνδολος - 2004 - Ανάγνωση
Θυμάμαι, μάλιστα, πως ο Σενέκας, στην εισαγωγή κάποιας δημόσιας
ανάγνωσης, είχε αναφερθεί και στους δύο λέγοντας πως είναι οι πιο
λαμπροί ιστορικοί της εποχής μας. «Το γράψιμό τους είναι θαυμάσιο»,
ήσαν τα λόγια του, «και η έρευνά ...
Ντάσταρ: Μάρα Μεϊμαρίδη - 2011 - Τα Καλαφατάκια
σταυροκοπιόντουσαν Η δασκάλα άρχιζε τότε να διδάσκει γραφή και
ανάγνωση. ... Κείνη τη μέρα, η δασκάλα είχε να πάει στα ποτίσματα και
η Ρήγα ανέλαβε τα παιδιά και τους διάβαζε μια ιστορία, «Ο άθλος του
Ηρακλέους και ο ...
Ντζεμπέλ: Στους λόφους του Αλγερίου Ζιλ Βενσάν - 2014 -
Μυθιστόρημα μυστηρίου Ο διαβολικός λοχαγός Μπερτράν είναι μια
ιστορία τρόμουκαι παράνοιας. ... Gazetvan Antwerpen «Διάβασατον
Διαβολικό λοχαγό Μπερτράν απνευστί και παρέμεινα δέσμιός του και
μετάτο τέλος της ανάγνωσης».
Ο ΑΙΘΕΡΟΒΑΤΗΣ: ΤΑΞΙΔΕΥΟΝΤΑΣ ΜΕ ΑΣΤΡΙΚΗ ΠΡΟΒΟΛΗ
ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΑΛΑΜΑΣ - 2015 - Μια ιστορία που εξελισσόταν στην
̈δροσερή ̈ Αλάσκα. Πήγε στην πολύθρόνα με τις ρόδες ,κάθισε, την
τράβηξε προς το γραφείο του άναψε τσίγαρο και βρέθηκε στην ... Ούτε
που καταλάβαινε πως κυλούσε ο χρόνος μέσα από την ανάγνωση.
Ο Διαιρεμένος Θεός: Μια ιστορία από το Θρυμματισμένο Σύμπαν
Κώστας Βουλαζέρης - Μια ιστορία από το Θρυμματισμένο Σύμπαν
Κώστας Βουλαζέρης. ρες· δεν μπορεί να ήταν κάτι άλλο!): «Μην
κουνηθεί ... Πάτησε το πλήκτρο ΑΝΑΓΝΩΣΗ και είδε το περιεχόμενό
του. Όπως το περίμενε, ήταν κωδικοποιημένο μ'έναν από τους ...
Ο Δρομοσ Για Τη Νικη - Σελίδα 2 Γίολιτικοί που προσέφεραν στον τόπο
και τους συμπολίτες τους πέρασαν στην ιστορία. ... να προσφέρει στους
συμπολίτες του μπορεί να πει το μεγαλο "ναι" στην πρόκληση και φυσικα
να συνεχίσει με την αναγνωση του συγκεκριμένου βιβλίου.
Ο Ελληνισμοσ Ωσ Ζωσα Δυναμισ - Σελίδα 294 Πλήρης προβολή
Ο νατουραλισμος στην Ελλαδα: διαστασεις, μετασΧηματισμοι, ορια
Βικυ Πατσιου - 2008 - Ιστορία της Ανάγνωσης στον Δυτικό Κόσμο Η
Ιστορία της Ανάγνωσης στον Δυτικό Κόσμο αποτελεί ένα σημαντικό,
 60

κλασικό πλέον έργο, το οποίο συντέλεσε, ήδη αμέσως μετά την πρώτη
έκδοση του στα γαλλικά και στα ιταλικά, στον επιστημονικό ...
Ο Οικονομικοσ Πινακασ Του Quesnay Και Η Γενεση Τησ Πολιτικησ
Οικονομιασ "Ετσι, άπό άπλό πρόβλημα ανάγνωσης μιας γραφικής
παράστασης και επαλήθευσης μερικών λογαριασμών άπλής αριθμητικής,
ή κατανόηση και ερμηνεία τοϋ «Οίκονομικοϋ πίνακα» γίνεται πρόβλημα
Ίστορικο-κοινωνικό, πρόβλημα τής ιστορίας ...
Ο Ουρουγουανός εραστής: Μια αληθινή ιστορία Σαντιάγο Ρονκαλιόλο -
2013 - Μια αληθινή ιστορία Σαντιάγο Ρονκαλιόλο ... παράνομα και
αποκλειστικά ανάμεσα σε μια ομάδα μυημένων Αφηγούμενος το
επεισόδιο της ανάγνωσης μπροστά στη θάλασσα, ο Αμορίμ
συμπεριλαμβάνει και τον εαυτό του σε αυτή την ομάδα.
Ο Πέτρος είναι ο λύκος: Μελέτη της έννοιας της παιδικής
συμβιωτικής ...Αθανάσιος Αλεξανδρίδης - 2016 - Προτείνω ως
ισοδύναμο φαινόμενο μέσα στην ιστορία της ευρωπαϊκής σκέψης τον
ερχομό της λυρικής ποίησης στη μεταομηρική περίοδο (Μέρος Δεύτερο,
κεφ. ... Προτείνω τρόπους ανάγνωσης των συμπτωμάτων μέσα στον
οικογενειακό κλοιό.
ο πλευρό του Αδάμ: La costola di Adamo Αντόνιο Μαντσίνι - 2016 - Όσα
αναφέρουν οι εφημερίδες. Σου το είπα, διαβάζω πολύ. Και παρατηρώ».
«Έχεις λέσχη ανάγνωσης ... «Τότε πες μου πώς είναι». «Δεν αξίζει τον
κόπο. Είναι μια μεγάλη και μπερδεμένη ιστορία. Ίσως όταν γίνουμε
περισσότερο φίλοι...» Μετά ...
Ο πληθυσμος των αγαλματων, η περιπτωση της Φλωρινας:
αναγνωσεις ...Αντρεας Π Ανδρεου, Ιφιγενεια Βαμβακιδου - 2006 -
αναγνωσεις δημοσιων μνημειων και ασκησεις ιστοριας Αντρεας Π
Ανδρεου, Ιφιγενεια Βαμβακιδου ... κυρίως τους παράλληλους και
διαφορετικούς άξονες ανάγνωσης των γεγονότων με έμφαση στην
πολιτική και οικονομική ιστορία μετά το 1974, ...
Οδηγός Μηχανογραφικού 2015 Παναγιώτης Καρκατζούλης, Νικήτας
Σπυρόπουλος - 2015 - - ... των Ηλικιωμένων, Ψυχολογία της
Ανάγνωσης, Συμβολική Λογική και Επαγωγική Σκέψη, Εξελικτική
Ψυχοπαθολογία Ι, ... Με το ΠΔ 129/2009 το Τμήμα μετονομάστηκε σε
Τμήμα Θεωρίας και Ιστορίας της Τέχνης, ενώ μειώθηκε και ο
ελάχιστος ...
Οι Εβραίοι και οι λέξεις Άμος Οζ - 2014 - Έτσι η ιστορία των Εβραίων
γυναικών συνδέεται στενά με την υλική ιστορία του βιβλίου. ... την
 61

Ιταλία και τη Γαλλία και από εκεί στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη,
τα φώτα της ανάγνωσης άρχισαν δειλά δειλά να ανάβουν για τις
γυναίκες.
Οι Ελληνες της Βουλγαριας: Ένα ιστορικό τμήμα του
περιφερειακού ...Xanthippē Kotzageōrgē, Geōrgios A. Kazamias - 1999 -
Κ.Μ. Αποστολίδης, "Συμβολή εις την ιστορίαν του εν Βορείω Θράκη
Ελληνισμού", ΑΘΓΛΘ 8 (1941-1942), 36-38. 2. ... Ανάγνωση Γραφή
Αριθμητική Γεωγραφία Ελληνική ιστορία Ιερά ιστορία Κατήχηση 18753
Βοδενά (Αλληλοδιδακτικό με στοιχεία ...
Οι κεραίες της εποχής μου: Ταξιδεύοντας με 33 διάσημους
συγγραφείς ...Ανταίος Χρυσοστομίδης - 2012 - ... της εποχής μας σε
διεθνές επίπεδο, η αρχή θα μπορούσε να γίνει με αυτούς, Τα υπόλοιπα
είναι συνηθισμένη ιστορία. ... αρχίζει -στην περίπτωση που το έργο του
συγγραφέα δεν μας είναι ήδη γνωστό- η διαδικασία ανάγνωσης των
βιβλίων του.
Οι νόμοι της ηλιθιότητας και οι νόμοι του συμφέροντος Θεόδωρος Π.
Λιανός - 2014 - ... όχι μόνονα πετάξουμε τα ωραία μας λεφτά, αλλά και
να υποστούμε τη θυσία που συνεπάγεται η ανάγνωση χαζών βιβλίων. ...
Ο κύριος λόγος είναι ότι οCipolla ήταν διακεκριμένος καθηγητήςτης
ιστορίας του οικονομικού βίου και δίδασκε στο ...
Πάρα πολλή ευτυχία Άλις Μονρό - Καμιά φορά προσπαθώ να τους
θυμίσω κάποια ιστορία από την Αγία Γραφή, ένα κομμάτι της Αγίας
Γραφής που θυμούνται. ... στο ραδιόφωνο, και στην ακρόαση
εκπαιδευμένων φωνών που διαβάζουν, και υπάρχουν κάποια στιλ
ανάγνωσης που ...
Περιβαλλοντική ηθική: - Σελίδα 3 Eyaggelos D. Prōtopapadakēs,
Eyaggelos I. Manōlas - 2012 - Ωστοσο, η πρακτική της εικονολογικής
αναλυσης κατα το μεγαλύτερο μερος της αποβλεπει σε μία αναγνωση
μοτίβων και την ενταξή τους στην κοινωνική ιστορία, δηλαδή στοχεύει
σε μία θεματογραφική αναγνωση. Δεν είναι, ομως, αυτος ο τροπος ...
Πρόμαχος: Μαρί Λου - 2016 - - Τι σας θυμίζει; Ένα παιχνίδι ανάγνωσης
ακόμη και για μικρά παιδιά είναι να αναζητηθούν σε άλλους κύκλους
και ... ή ακόμη και πέτρες (δες π.χ. την ιστορία του Δευκαλίωνα και της
Πύρρας) αντανακλούν την πίστη στην παμμήτειρα Γη, από την ...
Ρωμαϊκή Ιστορία - Τόμος Α΄: - Σελίδα 529 Φραγκίσκος Βερτολίνη - 2015
- - Η δε ανάγνωσης της διαθήκης του Σερτωρίου, εν η ειχε ληφθή
πρόνοια και περί του Περπέννα, ηύξησε την κατά του μυσαρού ανδρός
 62

αγανάκτησιν. Ο δε Πομπήιος παρηκολούθει μετά προσοχής τας διαθέσεις

γανακτησιν. μπηιος παρηκ ει μετα ...
Σαν κ' εμένα καμωμένοι": Ο ομοφυλόφιλος Καβάφης και η ποιητική
της ...Δημήτρης Παπανικολάου - 2013 - Η ιστορία της αλληλογραφίας
αυτής είναι μια καλή αφορμή για να θυμίσω τι θέλησα να αναδείξω σε
τούτο το βιβλίο. Ξεκίνησα τιμώντας (σε αντίθεση με μια κριτική που
συνήθως υποτιμά) τη χειρονομία της ανάγνωσης του «ερωτικού
Καβάφη» με ...
Σύγγραμμα Περιοδικόν - Έτος Γ΄: - Σελίδα 2 Ελληνικός Φιλολογικός
Σύλλογος Κωνσταντινουπόλεως - 2015 - 281) ή 3-2 εν - - δε Γραμματική
λίαν ατελώς και παρά τισ μό- Sν και αν Η κ. γε νον διδάσκεται, ώς και η
Ιστορία και η ... ώστε ουσιωδέτερα και απαραιτήτως αναγκαία μαθήματα
μένουσιν, ώς έκαστο νοεί, ή Γραφή, ή Ανάγνωσης και ή …
Σύγχρονος Ιστορία των Ελλήνων - Τόμος ζ΄: Παύλος Καρολίδης - 2014 -
Τι συμβαίνει λοιπόν; Ο περίφημος επιστήμων μή άρκούμενος εις τό ότι
ανατρέ πει ιστορίαν διά ψευδών ιστορημάτων περί ... είχεν αναγνώσει έν
Ρώμη πρός τόν πάπαν Ιωάννην ΚΓ ́ ύπόμνημ περί μεταρρυθμίσεως τού
Ιουλιανού ήμερολογίου.
Συζητώντας για το αστυνομικό μυθιστόρημα Π. Ντ. Τζέιμς - 2014 -
ιστορίας: σκηνικό,. άποψη,. άνθρωποι. «Πιστεύω μου είναι, Γουότσον,
βασισμένο στην εμπειρία μου, ότι τα πιο φτωχά, τα πιο αποτρόπαια
σοκάκια του Λονδίνου δεν ... ΑΝΑΓΝΩΣΗ οποιουδήποτε
μυθιστορήματος είναι μια πράξη συμβίωσης.
Σχεδιάζοντας Διδασκαλίες για το Δημοτικό: - Σελίδα 309 Ιωάννα
Μανάφη - Ανοίγει τότε το παράθυρο της ανάγνωσης: Σ' αυτό το
παράθυρο επιλέξτε την ιστορία σας και κάντε κλικ στο «Άνοιγμα». Η
ιστορία «Φορτώνεται» και ξεκινά η προβολή της από τη σελίδα του
τίτλου. Αν θέλετε να τροποποιήσετε την ιστορία σας, ...
Τα οπωροφόρα της Αθήνας: Σωτήρης Δημητρίου - 2016 - - Το βιβλίο
αποκαθιστούσε κατά την ώρα της ανάγνωσης κατά κάποιον τρόπο την
χαμένη ενότητα των ανθρώπων. Ήταν σαν ένα συνολικό πρόσωπο που ...
του λαβές, τους δικούς του θεσμούς. Να πούμε και λίγα λόγια για την
εξωτερική ιστορία του.
Τάξη Δημιουργική με Φαντασία αρκετή Αν του ζητήσετε να γράψει την
ιστορία αυτή καλλιεργείτε και την ικανότητα γραφής του, βελτιώνοντας
αρκετά την ... που έκανε κατά τη διάρκεια της ανάγνωσης της ιστορίας
σας. ώστε του επιπλέον υλικά όπως κουπιά, κλωστές, ζυαρικά κτλ.
 63

Τεθλασμένη ζωή: - Σελίδα 51 Άννα Δεληγιάννη-Τσιουλπά - πήρε στα

χέρια της και ξεκινήσαμε, εκείνη την ανάγνωση, εγώ την προώθησή μου
στις σελίδες, το ταξίδι μου δηλαδή, και το βιβλίο ... Κάθισε στην
πολυθρόνα και πήρε στα χέρια του την ιστορία, ένα βιβλίο του λυκείου
που θα το έδινε εξετάσεις.
Το καλοκαίρι δίχως άντρες: Σίρι Χούστβεντ - 2016 - Μέσα σε λίγα λεπτά,
η λέσχη ανάγνωσης πήρε τέλος. Και τέλειωσε πριν προλάβω να πω ότι
κανένα ανθρώπινο αντικείμενο δε βρίσκεται έξω από το πεδίο της
λογοτεχνίας. Δε χρειαζόταν να βουτήξω στην ιστορία της φιλοσοφίας για
να επιμείνω ότι ...
Το μυστικό της τελευταίας σελίδας: Νίκος Χρυσός - 2011 - Στην πρώτη
σελίδα είχες γραμμένα με τα στρογγυλά γράμματά σου μιαν ημερομηνία,
κτήσης ή ανάγνωσης, δεν ήμουν ... αγωνία μου να ανακαλύψω την
ιστορία του Lost Lo, λες κι υπάρχει πέρα από τις τυπωμένες σελίδες μια
άλλη ιστορία, αυτή ...
Το Ξέσκοτο π. Σάββας Δαυίδ Βασιλειάδης - 2011 - - Διότι δεν πρόκειται
για ένα βιβλίο εξιστόρησης μαγικών ιστοριών ή φανταστικών
παραμυθιών φόβου. Πρόκειται για αληθινές ιστορίες που
διαδραματίζονται την ώρα της ανάγνωσης. Και ανάλογα με τον
αναγνώστη, κάθε ιστορία παίρνει την δικιά ...
Το χαμένο Νόμπελ: Μια αληθινή ιστορία Κώστας Αρκουδέας - 2015 -
Μια αληθινή ιστορία Κώστας Αρκουδέας. ένα βιβλίο ... χλευάζοντας τον
ίδιο του τον εαυτό, ο Σαρτρ κατορθώνει να παρασύρει τον αναγνώστη
στο γεμάτο βιβλία σπίτι του παππού του Καρλ Σβάιτσερ και να τον
μυήσει στα μυστικά της ανάγνωσης.
Υπεραστικά Κωστής Παπαγιώργης - 2014 - ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΟΥ
ΜΑΡΛΟΝ ΜΠΡΑΝΤΟ ΙΣΤΟΡΙΑ κάθε τυχοδιώκτη πού, ξεκινώντας άπό
τόν άσημο οικογενειακό βίο, ... μάς πού νιώσαμε κάποτε τήν έφηβεία μας
νάζει στόν άστερισμό τού Λιμανιού τής αγωνίας, ή άνάγνωση της
βιογραφίας του ...

Ταξινόμηση κατά συγγραφέα

 64

400 αποσπάσματα μόνο για το γραμματικο τύπο

ανάγνωσις από ένα σύνολο 4.500 αποσπασμάτων.

Πλούταρχος. De tuenda sanitate praecepta (122b–137e)

Plutarch's moralia, vol. 2”, Ed. Babbitt, F.C.Cambridge, Mass.: Harvard
University Press, 1928, Repr. 1962.Stephanus p. 130, section C, l. 10

…διὸ δεῖ μάλιστα ποιεῖν ἑαυτοὺς τούτῳ τῷ γυμνασίῳ συνήθεις καὶ

συντρόφους ἐνδελεχῶς λέγοντας, ἂν δ' ᾖ τις ὑποψία τοῦ σώματος
ἐνδεέστερον ἢ κοπωδέστερον ἔχοντος, ἀναγιγνώσκοντας ἢ
ἀναφωνοῦντας. ὅπερ γὰρ αἰώρα πρὸς γυμνάσιόν ἐστι, τοῦτο πρὸς
διάλεξιν ἀνάγνωσις, ὥσπερ ἐπ' ὀχήματος ἀλλοτρίου λόγου κινοῦσα
μαλακῶς καὶ
διαφοροῦσα πράως τὴν φωνήν. ἡ δὲ διάλεξις ἀγῶνα καὶ σφοδρότητα
προστίθησιν, ἅμα τῆς ψυχῆς τῷ σώματι συνεπιτιθεμένης. κραυγὰς μέν
τοι περιπαθεῖς καὶ σπαραγμώδεις εὐλαβητέον·

Πλούταρχος. De exilio (599a–607f) “Plutarchi moralia, vol. 3”, Ed.

Sieveking, W.Leipzig: Teubner, 1929, Repr. 1972.Stephanus p. 604,
section D, l. 1

ἐν Βαβυλῶνι τὸν χειμῶνα διάγοντας, ἐν δὲ Μηδίᾳ τὸ θέρος, ἐν δὲ

Σούσοις τὸ ἥδιστον τοῦ ἔαρος. ἔξεστι δήπου καὶ τῷ μεθεστῶτι
μυστηρίοις ἐν Ἐλευσῖνι διατρίβειν, Διονυσίοις ἐν ἄστει πανηγυρίζειν,
Πυθίων ἀγομένων εἰς Δελφοὺς παρελθεῖν, Ἰσθμίων εἰς Κόρινθον, ἄνπερ
ᾖ φιλο
θέωρος· εἰ δὲ μή, σχολὴ περίπατος ἀνάγνωσις ὕπνος
ἀθορύβητος τὸ τοῦ Διογένους ‘Ἀριστοτέλης ἀριστᾷ, ὅταν
δοκῇ Φιλίππῳ, Διογένης, ὅταν Διογένει’ μήτε πραγμα
τείας μήτ' ἄρχοντος μήθ' ἡγεμόνος τὴν συνήθη δίαιταν
περισπῶντος.

Πλούταρχος. Adversus Colotem (1107d–1127e) “Plutarchi moralia,

vol. 6.2, 2nd edn.”, Ed. Westman, R. (post M. Pohlenz)Leipzig: Teubner,
1959.Stephanus p. 1107, section E, l. 12

Ἔναγχος οὖν ἀναγινωσκομένου τοῦ συγγράμματος

εἷς τῶν ἑταίρων, Ἀριστόδημος ὁ Αἰγιεύς (οἶσθα γὰρ τὸν
ἄνδρα τῶν ἐξ Ἀκαδημείας οὐ ναρθηκοφόρον ἀλλ' ἐμμα
νέστατον ὀργιαστὴν Πλάτωνος), οὐκ οἶδ' ὅπως παρὰ τὸ
εἰωθὸς ἐγκαρτερήσας σιωπῇ καὶ παρασχὼν ἑαυτὸν ἀκρο
 65

ατὴν ἄχρι τέλους κόσμιον, ὡς τέλος ἔσχεν ἡ ἀνάγνωσις,

’εἶεν’ ἔφη, ‘τίνα τούτῳ μαχούμενον ἀνίσταμεν ὑπὲρ τῶν
φιλοσόφων; οὐ γὰρ ἄγαμαι τὸ τοῦ Νέστορος ἑλέσθαι
δέον ἐκ τῶν ἐννέα τὸν ἄριστον ἐπὶ τῇ τύχῃ ποιουμένου καὶ
διακληροῦντος.’ ‘ἀλλ' ὁρᾷς’ ἔφην ‘ὅτι κἀκεῖνος ἐπὶ τὸν
κλῆρον ἑαυτὸν ἔταξεν, ὥστε τοῦ φρονιμωτάτου

Δημοσθένης Philippica 1 “Demosthenis orationes, vol. 1”, Ed.

Butcher, S.H.Oxford: Clarendon Press, 1903, Repr. 1966.Section 37, l. 9

σκομεν, οἱ δὲ τῶν πραγμάτων οὐ μένουσι καιροὶ τὴν ἡμετέραν ραδυτῆτα

καὶ εἰρωνείαν. ἃς δὲ τὸν μεταξὺ χρόνον δυνάμεις οἰόμεθ' ἡμῖν ὑπάρχειν,
οὐδὲν οἷαί τ' οὖσαι ποιεῖν ἐπ' αὐτῶν τῶν καιρῶν ἐξελέγχονται. ὁ δ' εἰς
τοῦθ' ὕβρεως ἐλήλυθεν ὥστ' ἐπιστέλλειν Εὐβοεῦσιν ἤδη τοιαύτας
ἐπιστολάς.

ΕΠΙΣΤΟΛΗΣ ΑΝΑΓΝΩΣΙΣ.

Τούτων, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τῶν ἀνεγνωσμένων ἀληθῆ μέν ἐστι τὰ

πολλά, ὡς οὐκ ἔδει, οὐ μὴν ἀλλ' ἴσως οὐχ ἡδέ' ἀκούειν. ἀλλ' εἰ μέν, ὅσ' ἄν
τις ὑπερβῇ τῷ λόγῳ, ἵνα μὴ λυπήσῃ, καὶ τὰ πράγμαθ' ὑπερβήσεται, δεῖ
πρὸς ἡδονὴν δημηγορεῖν· εἰ δ' ἡ τῶν λόγων χάρις, ἂν ᾖ μὴ προσήκουσα,

Ηρόδοτος ιστορίες. 9 vols.”, Ed. Legrand, Ph.–E.Paris: Les Belles

Lettres, 1:1932; 2;.Book 1, section 116, l. 2

ἐδόκεον γάρ σφι εἶναι ἐς τοῦτο ἐπιτη

δεότατος. Οἱ μέν νυν ἄλλοι παῖδες τὰ ἐπιτασσόμενα ἐπε
τέλεον, οὗτος δὲ ἀνηκούστεέ τε καὶ λόγον εἶχε οὐδένα, ἐς
ὃ ἔλαβε τὴν δίκην. Εἰ ὦν δὴ τούτου εἵνεκεν ἄξιός τεο
κακοῦ εἰμι, ὅδε τοι πάρειμι.» Ταῦτα λέγοντος τοῦ παιδὸς
τὸν Ἀστυάγεα ἐσήιε ἀνάγνωσις αὐτοῦ, καί οἱ ὅ τε χαρακτὴρ
τοῦ προσώπου προσφέρεσθαι ἐδόκεε ἐς ἑωυτὸν καὶ ἡ ὑπό
κρισις ἐλευθεριωτέρη εἶναι, ὅ τε χρόνος τῆς ἐκθέσιος τῇ
ἡλικίῃ τοῦ παιδὸς ἐδόκεε συμβαίνειν. Ἐκπλαγεὶς δὲ τού
τοισι ἐπὶ χρόνον ἄφθογγος ἦν· μόγις δὲ δή κοτε ἀνενειχθεὶς
εἶπε, θέλων ἐκπέμψαι τὸν Ἀρτεμβάρεα, ἵνα τὸν βουκόλον

Φίλων Ιουδαίος , Quis rerum divinarum heres sit (0018: 015)

 66

“Philonis Alexandrini opera quae supersunt, vol. 3”, Ed. Wendland, P.

Berlin: Reimer, 1898, Repr. 1962.Section 253, l. 2

ἀεὶ θηρεύεται καὶ πτερνίζεται τὴν τέχνην ἐπὶ βλάβῃ κτησάμενος, οὐκ
ὠφελείᾳ, θηρεύειν δὲ οὐδέποτε ἐσπούδασε, καὶ ἐπὶ τοῦ Ἰακώβ, ὅτι
θηρεύει μὴ μαθών, ἀλλὰ φύσει κινούμενος τὸ πάθος, καὶ φέρει τῷ δο
κιμαστῇ, ὃς εἰ δοκιμόν ἐστι διαγνώσεται, διὸ ἀπὸ πάντων φάγεται
(Gen. 27, 33)· πάντα γὰρ τὰ τῆς ἀσκήσεως ἐδώδιμα καθέστηκεν, ἡ
ζήτησις, ἡ σκέψις, ἡ ἀνάγνωσις, ἡ ἀκρόασις, ἡ προσοχή, ἡ ἐγκράτεια,
ἡ ἐξαδιαφόρησις τῶν ἀδιαφόρων. ἀπὸ πάντων δὲ τὰς ἀπαρχὰς δήπου
θεν ἔφαγεν, ἀλλ' οὐ πάντα· ἔδει γὰρ ὑπολείπεσθαι καὶ τῷ ἀσκητῇ
τροφὰς οἰκείας ὡς ἆθλα. “πρὸ τοῦ σὲ ἐλθεῖν” φυσικῶς· ἐὰν γὰρ ἔλθῃ
τὸ πάθος εἰς τὴν ψυχήν, οὐκ ἀπολαύσομεν ἐγκρατείας· ἐλέγχει δὲ καὶ
τὸν φαῦλον ὡς βραδὺν καὶ ὀκνηρὸν καὶ μελλητὴν πρὸς τὰ παιδείας ἔργα,

Γαληνός γιατρός. In Hippocratis de natura hominis librum

commentarii iii (0057: 085“Galeni in Hippocratis de natura hominis
commentaria tria”, Ed. Mewaldt, J.Leipzig: Teubner, 1914; Corpus
medicorum Graecorum, vol. 5.9.1.Kühn vol. 15, p. 31, l. 14

ὡς ἥ τε τοῦ Πλάτωνος ἐδίδαξε ῥῆσις ἡμεῖς τε κατὰ τὴν Θεραπευτι

κὴν μέθοδον ἐδιδάξαμεν εὐθὺς ἐν τοῖς πρώτοις αὐτῆς.
ἀλλὰ περὶ μὲν τούτου καὶ αὖθις εἰρήσεται· νυνὶ δὲ ἀναμνήσωμεν,
ὡς ἐν τῇ προκειμένῃ ῥήσει τὴν ἀντιλογίαν ἐποιήσατο πρὸς τοὺς ἕν τι
τῶν τεττάρων εἶναι λέγοντας τὸν ἄνθρωπον, οὐ πρὸς τοὺς τέτταρα.
βελτίων οὖν ἀνάγνωσις εἰκότως ἐλέγετο κατὰ τὴν πρώτην ῥῆσιν ἡ
δασύνουσα κατὰ τὴν ἐκφώνησιν τὴν πρώτην συλλαβὴν τοῦ ἓν ἐόν.
ὅτι γὰρ οὐχ ἕν ἐστιν, ἀλλὰ πλείω τὰ συντιθέντα τὴν | τοῦ ἀνθρώπου
φύσιν, ἐπιδείκνυσιν ὁ Ἱπποκράτης, οὐ μὴν ὅτι γε μηδέν ἐστι τῶν
τεττάρων στοιχείων εἰλικρινὲς ἐν τῷ σώματι. τὴν ἀρχὴν γὰρ οὐδὲ λέγου
σιν οἱ τῆς δόξης ταύτης ἡγεμόνες τοῦτο.

Διονύσιος Θράξ. Ars grammatica (0063: 001)“Grammatici

Graeci, vol. 1.1”, Ed. Uhlig, G.Leipzig: Teubner, 1883, Repr. 1965.Part 1,
vol. 1, p. 5, l. 4

Γραμματική ἐστιν ἐμπειρία τῶν παρὰ ποιηταῖς τε καὶ συγγραφεῦσιν

ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ λεγομένων. Μέρη δὲ αὐτῆς ἐστιν ἕξ· πρῶτον ἀνάγνωσις
ἐντριβὴς κατὰ προσῳδίαν, δεύτερον ἐξήγησις κατὰ τοὺς ἐνυπάρχοντας
ποιητικοὺς τρόπους, τρίτον γλωσσῶν τε καὶ ἱστοριῶν πρόχειρος
ἀπόδοσις, τέταρτον ἐτυμολογίας εὕρεσις, πέμπτον ἀναλογίας ἐκλογισμς,
ἕκτον κρίσις ποιημάτων, ὃ δὴ κάλλιστόν ἐστι πάντων τῶν ἐν τῇ τέχνῃ.
 67

ΠΕΡΙ ἈΝΑΓΝΩΣΕΩΣ

Διονύσιος Θράξ. Ars grammatica Part 1, vol. 1, p. 6, l. 5

σῳδίαν, δεύτερον ἐξήγησις κατὰ τοὺς ἐνυπάρχοντας ποιητικοὺς ρόπους,

τρίτον γλωσσῶν τε καὶ ἱστοριῶν πρόχειρος ἀπόδοσις, τέταρτον ἐτυμο

λογίας εὕρεσις, πέμπτον ἀναλογίας ἐκλογισμός, ἕκτον κρίσις ποιημάτων,
ὃ δὴ κάλλιστόν ἐστι πάντων τῶν ἐν τῇ τέχνῃ.

ΠΕΡΙ ἈΝΑΓΝΩΣΕΩΣ
Ἀνάγνωσίς ἐστι ποιημάτων ἢ συγγραμμάτων ἀδιάπτωτος προφορά.
Ἀναγνωστέον δὲ καθ' ὑπόκρισιν, κατὰ προσῳδίαν, κατὰ διαστολήν.
ἐκ μὲν γὰρ τῆς ὑποκρίσεως τὴν ἀρετήν, ἐκ δὲ τῆς προσῳδίας τὴν τέ
χνην, ἐκ δὲ τῆς διαστολῆς τὸν περιεχόμενον νοῦν ὁρῶμεν· ἵνα τὴν μὲν
τραγῳδίαν ἡρωϊκῶς ἀναγνῶμεν, τὴν δὲ κωμῳδίαν βιωτικῶς, τὰ δὲ ἐλε
γεῖα λιγυρῶς, τὸ δὲ ἔπος εὐτόνως, τὴν δὲ λυρικὴν ποίησιν ἐμμελῶς,

Διονύσιος Θράξ. Fragmenta (0063: 004)“Die Fragmente des

Grammatikers Dionysios Thrax”, Ed. Linke, K.Berlin: De Gruyter, 1977;
Sammlung griechischer und lateinicher Grammatiker 3.Fragment 5, l. 8

ταρφύς ἀρσενικόν, οὗ πολλαὶ ἦσαν χρήσεις παρὰ τοῖς παλαιοῖς καὶ

παρ' Ὁμήρῳ. καὶ δῆλον ὅτι ἀναλόγως μὲν ἀναγιγνώσκει ὁ Θρᾷξ,
ἐπεκράτησε δὲ ἡ Ἀριστάρχου. A b. Et. Gen. (AB) ταρφειάς· Θρᾶιξ ὁ
Διονύσιος βαρύνει ὡς ταχείας. Ἀρίσταρχος δὲ ὀξύνει ὡς τὸ πυκνάς.
οὕτως καὶ ἐπεκράτησε ἡ ἀνάγνωσις. c. Et. M. 747, 20: ταρφειάς·
Ἀρίσταρχος ὀξύνει ὡς πυκνάς· ὁ δὲ Θρᾷξ Διονύσιος ὁμοίως τῷ ταχείας,
παρὰ τὸ ταρφύς ἀρσενικῶς, οὗ πολλαὶ ἦσαν χρήσεις. καὶ δῆλον ὅτι
ἀναλόγως μὲν ἀναγιγνώσκει ὁ Θρᾷξ, ἐπεκράτησε δὲ ἡ Ἀριστάρχου
ἀνάγνωσις. Σ Hom. Ν 103: ... τὸ δὲ θώων ἔνιοι περισπῶσιν, ἵν' ὁμοτονῇ
τῷ

Διονύσιος Θράξ. Fragmenta Fragment 5, l. 12

Ἀρίσταρχος δὲ ὀξύνει ὡς τὸ πυκνάς. οὕτως καὶ ἐπεκράτησε ἡ ἀνά

γνωσις. c. Et. M. 747, 20: ταρφειάς· Ἀρίσταρχος ὀξύνει ὡς πυκνάς· ὁ δὲ
Θρᾷξ Διονύσιος ὁμοίως τῷ ταχείας, παρὰ τὸ ταρφύς ἀρσενικῶς, οὗ
πολλαὶ ἦσαν χρήσεις. καὶ δῆλον ὅτι ἀναλόγως μὲν ἀναγιγνώσκει ὁ Θρᾷξ,
 68

ἐπεκράτησε δὲ ἡ Ἀριστάρχου ἀνάγνωσις. Σ Hom. Ν 103: ... τὸ δὲ θώων

ἔνιοι περισπῶσιν, ἵν' ὁμοτονῇ τῷ θηρῶν καὶ κυνῶν†. οὕτως δὲ καὶ
Ἀρίσταρχόν φασι προφέρεσθαι. Διοκλῆς δὲ καὶ ὁ Θρᾷξ Διονύσιος ὡς
βαρύνοντα τὴν λέξιν τὸν Ἀρίσταρχον διαβάλλουσιν. Κάσσιος δὲ
ἀπολογούμενος ὑπὲρ τῆς βαρυτονήσεώς φησιν ὅτι τὰ μονοσύλλαβα, ὅταν
μὲν ἔχῃ τὴν πληθυντικὴν

Απολλώνιος Δυσκολος , De pronominibus (0082:

01)“Grammatici Graeci, vol. 2.1”, Ed. Schneider, R.Leipzig: Teubner,
1878, Repr. 1965.Part 2, volumëfascicle 1,1, p. 41, l. 2

Καὶ διὰ τοῦτό φασι τὸ ἤ μ' ἀνάειρ' ἢ ἐγὼ σέ (Ψ 724)

ἐγκλιθὲν παράλογον· οὐδὲν γὰρ ἐκώλυεν ὀρθοτονεῖν, τοῦ κατ' ἀρχὴν
ε συναληλιμμένου ὡς ἐπὶ τοῦ τἠμῇ, τὠμῳ. καὶ φαίνεται ὡς μονο
συλλαβήσασα ἡ μέ δελεασμὸν ἐποίει τῆς ἐγκλιτικῆς ἀναγνώσεως. Ἴσως
δὲ πρὸς ταῦτα φήσει τις, ὡς ἡ ἀνάγνωσις καλῶς ἔχει, οὐ διαζευχθείσης
τῆς ἀντωνυμίας, ἐν ὑπερβατῷ δὲ κειμένης, ὥστε τὸ ἑξῆς εἶναι· ἢ
ἀνάειρόν με, καθάπερ καὶ ἐπὶ τῶν συμπλεκομένων τὸ
καί μοι τοῦτ' ἀγόρευσον (δ 645) ἐνεκλίναμεν, τοῦ ἐντελοῦς ὄντος καὶ
τοῦτό μοι ἀγόρευσον.

Απολλώνιος Δυσκολος , De pronominibus Part 2, volumëfascicle 1,1, p.

61, l. 15

ρέμφατοι γένους διὰ τῆς φωνῆς, (οἷ γὰρ καὶ ἕ), ἡ δὲ καὶ διὰ τῆς
φωνῆς γένους ἐστὶ παραστατική, ἀλλ' ᾗ καὶ πρώτῳ καὶ δευτέρῳ συν
τάσσεται, αἱ δὲ οὔ. καὶ αἱ μὲν ἀκωλύτως ὀρθοτονοῦνται καὶ ἐγκλίνον
ται, ἡ δὲ μόνως ὀρθοτονεῖται, ἀναμφιλέκτως μὲν κατὰ πᾶσαν πτῶσιν,
κατὰ δὲ αἰτιατικὴν οὐκ ἀναμφιλέκτως. τινὲς μὲν γὰρ ἐγκλίνουσιν, ὅτε
ἀπόλυτος ἡ σημασία, καθάπερ ἐκείνη ἡ ἀνάγνωσις
κόψε γάρ αὐτον ἔχοντα (Μ 204). Τρύφων (p. 28 Velsen) δὲ παρῄνει καὶ
ταύτην ὀρθοτονεῖν, «καθὸ αἱ τριγενεῖς τῶν ἀντωνυμιῶν μόνως
ὀρθοτονοῦνται, αἱ δὲ ἐγκλινόμεναι οὔποτε γένους ἐμφατικαὶ διὰ τῆς
φωνῆς. – καὶ καθὸ αἱ κατὰ γενικὴν καὶ δοτικὴν μὴ ἐγκλιθεῖσαι οὐδὲ κατ'
αἰτιατικήν· οὔτε δὲ ἡ αὐτοῦ οὔθ' ἡ

Απολλώνιος Δυσκολος , De pronominibus Part 2, volumëfascicle 1,1, p.

80, l. 23
ὁμοίως παρὰ τῷ αὐτῷ Ἀλκαίῳ ἐν ἑβδόμῳ (fr. 89. 90 Ahrens, 87. 101
Bergk3)· σὺ δὲ σαύτῳ τομίας ἔσῃ. ἀλλὰ σαύτω μετέχων ἄβας πρὸς
 69

πόσιν. πῶς γὰρ ταῦτα σύνθετα, τῶν πρώτων ἐν διαλύσει ὄντων; δῆλον
οὖν ὡς ἀνώμαλος ἡ ἀνάγνωσις τῶν πρώτων πρὸς τὰ ἑξῆς.
Αἱ κατὰ τὸ πρῶτον καὶ δεύτερον πρόσωπον τῆς δοτικῆς ὀξυνό
μεναι τὴν κατὰ τὸ τρίτον περισπωμένην ἔχουσι· σοὶ μὲν γὰρ ἐγώ,
σὺ δ' ἐμοί (Δ 63)· ἐπὶ δὲ τοῦ ἦ ὀλίγον οἷ παῖδα (Ε 800)
περισπῶμεν. ὅθεν ὡς παράλογον ὁ Σιδώνιος ὤξυνεν, ᾗ αἱ ὁμοιοκατά

Απολλώνιος Δυσκολος , De conjunctionibus (0082: 003)

“Grammatici Graeci, vol. 2.1”, Ed. Schneider, R.Leipzig: Teubner, 1878,
Repr. 1965.Part 2, volumëfascicle 1,1, p. 241, l. 14

τις τὸν αὖ καὶ τὸν τάρ εἶναι διὰ τὸν τόνον, καθὸ ὁ γάρ ἀσυ
νέγκλιτος ὢν ἐπάγει ἐφ' αὑτὸν τὴν ὀξεῖαν, Ζεὺς γάρ. τοιοῦτον δὲ
καὶ τὸ μὲν γάρ.» ἡ μὲν γὰρ φωνὴ παρεισδύεται ἄλογος, εἴγε τὰ εἰς ρ
λήγοντα μετὰ βραχείας μόρια βαρύτονά ἐστι, καὶ διὰ τοῦτο τοῦ πατήρ
ἡ κλητικὴ ἐβαρύνθη ἐν τῷ πάτερ καὶ τοῖς παραπλησίοις· καὶ οὐκ ἄλογος
ἡ ἀνάγνωσις Πτολεμαίου τοῦ ἀναλογητικοῦ, ἐν τῷ αὐτὰρ ἐπεὶ κόσμηθεν
(Γ 1) βαρύνοντος τὸ τέλος. καθὸ γὰρ πρόθεσις ἡ ὑπέρ, οὐκέτι δύναται
ἀντικεῖσθαι, ὧνπέρ ἐστι τὸ τέλος ὀξὺ πάντοτε. – δεύτερον καὶ οὐ παρά
τινι παρειλημμένος ἦν εἰς ἓν μέρος λόγου. – τρίτον ὡς καὶ ἐκ

Απολλώνιος Δυσκολος , De constructione (0082: 04)“Grammatici

Graeci, vol. 2.2”, Ed. Uhlig, G.Leipzig: Teubner, 1910, Repr. 1965.
Part 2, vol. 2, p. 223, l. 15

κἂν συνεμπίπτει κτητικῇ; ἔστιν γε μὴν πρὸς τὸ τοιοῦτον φάναι ὡς ἐν

ἑτέρᾳ μὲν συντάξει κατώρθωται, οὐ μὴν ἐν τῇ Ὁμηρικῇ, εἴγε τὴν
τούτων συνέμπτωσιν ἐφυλάξατο, ὡς ἐδείχθη ἐν τοῖς προκειμένοις. δεί
κνυται οὖν ὡς οὐ παρὰ τὰς ἀντωνυμίας Ζηνόδοτος ἥμαρτεν, παρὰ δὲ
τὸ Ὁμηρικὸν ἔθος. καὶ ἕνεκα τούτου προκέκριται ἡ Ἀριστάρχειος ἀνά
γνωσις, ἀπὸ ἕο χειρὶ παχείῃ 126. Ἔτι κἀκεῖναι αἱ γραφαὶ εἰς αὐτὸν
ἀναφέρονται, μνῆσαι πατρὸς σεῖο {Ω 486}, πατρὸς ἐμεῖο πατήρ {Ξ
118. τ 180}, ὥστε κατὰ τὸ ἐναντίον τῷ προκειμένῳ λόγῳ γενικαῖς αὐτὸν
κεχρῆσθαι πρωτοτύποις ἀντὶ τῶν κτητικῶν. καὶ ἔστι πως συνηγορῆσαι τῇ
πρὸς

Απολλώνιος Δυσκολος , De constructione Part 2, vol. 2, p. 425, l. 6

Τυδείδη, μή τ' ἄρ με μάλ' αἴνεε μή τέ τι νείκει {Κ 249},

ἐφ' οὗ δύναιτ' ἀντιπαραιτησάμενος τὸ ἄγαν ἐπαινεῖσθαι συμπαραιτεῖσθαι
καὶ τὸ μὴ ὀνειδίζεσθαι· ἁρμόζει γοῦν τὸ ἐπιφερόμενον πρὸς ἀμφότερα,
 70

εἰδόσι γάρ τοι ταῦτα μετ' Ἀργείοις ἀγορεύεις {Κ 250}.

– 182. Οὕτως ἔχει τὸ ἀναγινώσκω. ἔσθ' ὅτε γὰρ ἀκούεται αὐτὸ
μόνον ἁπλῆ ἀνάγνωσις, ἡνίκα καὶ παῖς φησιν οὐκ ἀνέγνων. ἢ καὶ
τὸ συναμφότερον αὐτῶν, λέγω δὲ τὸ ἐν διανοίᾳ καταγίνεσθαι τῶν
ποιημάτων· φαμὲν γὰρ οὐκ ἀνέγνω ὁ δεῖνα Ἀλκαῖον, οὐκ ἀνέγνω
Ὅμηρον. Ἔστιν ἐπ' ἄλλων τὸ τοιοῦτον ἐπιδεῖξαι, ὅπερ νῦν οὐκ ἐπι
ζητεῖ ἡ προκειμένη σύνταξις· προυθέμεθα γὰρ ἅπαξ τὰς πλαγίας συν
τάξαι τοῖς ῥήμασιν, οὐ μὴν τὰ ποικίλως παρυφιστανόμενα ἐκ τῶν

Αριστοτέλης, Problemata (0086: 036)

“Aristotelis opera, vol. 2”, Ed. Bekker, I.Berlin: Reimer, 1831, Repr.
1960.Bekker p. 916b, l. 10

ματικαὶ κινήσεις διὰ ψυχρότητα φύσεως ἢ μελαγχολικῶν

χυμῶν, δι' οὓς περίττωμα γίνεται πνευματικὸν ἄπεπτον διὰ
ψυχρότητα, τούτοις ὅταν μὲν κινῆται ἡ διάνοια καὶ μὴ νοήσῃ
ἐπιστήσασά τι, ἐκκρούεται τῇ ἑτέρᾳ κινήσει οὔσῃ καταψυκτικῇ,
διὸ μᾶλλον καθεύδουσιν. ὅταν δὲ ἐρείσωσι πρός τι ἐν τῇ δια
νοίᾳ, ὅπερ ἡ ἀνάγνωσις ποιεῖ, κινοῦνται ὑπὸ τῆς θερμαντικῆς
κινήσεως οὐκ ἐκκρουομένης ὑπ' οὐδενός, ὥστε οὐ δύνανται καθεύ
δειν. τῶν δὲ κατὰ φύσιν ἐχόντων ὅταν στῇ πρὸς ἓν ἡ διά
νοια καὶ μὴ μεταβάλλῃ πολλαχῇ ἰσχυροτάτη οὖσα, ἴσχε
ται καὶ τὰ ἄλλα ὅσα ἐστὶ περὶ τὸν τόπον τοῦτον, ὧν ἠρέμη
σις ὁ ὕπνος ἐστίν. ὅταν δὲ στῇ καὶ οἷον κοπιάσῃ ὁ νοῦς, βα

Αριστοτέλης, Problemata Bekker p. 917a, l. 27

δι' οὓς περίττωμα γίνεται πνευματικὸν ἄπεπτον διὰ ψυχρό

τητα, τούτοις ὅταν μὲν κινῆται ἡ διάνοια καὶ μὴ νοῇ ἐπιστή
σασά τι, ἐκκρούεται ἡ ἑτέρα κίνησις, διὸ μᾶλλον μεταβάλ
λοντες πολὺ τὴν διάνοιαν καθεύδουσιν· ἡττᾶται γὰρ ἡ πνευ
ματική. ὅταν δὲ ἐρείσωσι πρός τι τὴν διάνοιαν, ὅπερ ἡ ἀνά
γνωσις ποιεῖ, κινοῦνται ὑπὸ τῆς πνευματικῆς κινήσεως, οὐκ
ἐκκρουομένης ὑπ' οὐδενός, ὥστε οὐ δύνανται καθεύδειν. τῶν δὲ
κατὰ φύσιν ἐχόντων ὅταν στῇ πρὸς ἓν ἡ διάνοια καὶ μὴ
μεταβάλλῃ πολλαχῇ, ἵσταται καὶ τὰ ἄλλα ὅσα περὶ τὸν
τόπον, ὧν ἠρέμησις ὁ ὕπνος ἐστίν. ἑνὸς γὰρ κυρίου στάντος,

Αριστοτέλης, Problemata Bekker p. 917a, l. 37

 71

ὥσπερ ἐν τροπῇ, καὶ τὰ ἄλλα μόρια ἵστασθαι πέφυκεν.

φύσει γὰρ ἄνω τὸ κοῦφον φέρεται, τὸ δὲ βαρὺ κάτω. ὅταν
οὖν ἡ ψυχὴ κινῆται κατὰ φύσιν, οὐ καθεύδει· οὕτω γὰρ ἔχει.
ὅταν δὲ στῇ καὶ οἷον κοπιάσῃ, ὁ μὲν νοῦς μεταβάλλει, καὶ
ἄνω τὰ σωματώδη πρὸς τὴν κεφαλὴν ἰόντα ποιεῖ τὸν ὕπνον.
δόξειε δ' ἂν ἡ ἀνάγνωσις κωλύειν καθεύδειν. ἔστι δὲ οὐ διὰ
τὸ νοεῖν (ὥρισται γὰρ τότε μᾶλλον ἡ ψυχή) ἀλλὰ διὰ τὸ
μεταβάλλειν ἡ ἀγρυπνία, ἐπεὶ καὶ νοήσεις αἱ τοιαῦται
ἄγρυπνοί εἰσιν, ἐν αἷς ζητεῖ ἡ ψυχὴ καὶ ἀπορεῖ, ἀλλ' οὐκ
ἐν αἷς ἀεὶ θεωρεῖ· ἐκεῖναι μὲν γὰρ ἀοριστεῖν ποιοῦσιν, αὗται
δὲ οὔ.

Αριστοτέλης, Rhetorica (0086: 038)

“Aristotelis ars rhetorica”, Ed. Ross, W.D.Oxford: Clarendon Press,
1959, Repr. 1964.Bekker p. 1414a, l. 19

ὁ ἀγὼν ἄπεστιν, ὥστε καθαρὰ ἡ κρίσις. διὸ οὐχ οἱ αὐτοὶ

ἐν πᾶσιν τούτοις εὐδοκιμοῦσιν ῥήτορες· ἀλλ' ὅπου μάλιστα
ὑπόκρισις, ἐνταῦθα ἥκιστα ἀκρίβεια ἔνι. τοῦτο δὲ ὅπου
φωνῆς, καὶ μάλιστα ὅπου μεγάλης.
ἡ μὲν οὖν ἐπιδεικτικὴ λέξις γραφικωτάτη· τὸ γὰρ ἔργον
αὐτῆς ἀνάγνωσις· δευτέρα δὲ ἡ δικανική. τὸ δὲ προσδι
αιρεῖσθαι τὴν λέξιν, ὅτι ἡδεῖαν δεῖ εἶναι καὶ μεγαλοπρεπῆ, περί
εργον· τί γὰρ μᾶλλον ἢ σώφρονα καὶ ἐλευθέριον καὶ εἴ τις
ἄλλη ἤθους ἀρετή; τὸ δὲ ἡδεῖαν εἶναι ποιήσει δηλονότι
τὰ εἰρημένα, εἴπερ ὀρθῶς ὥρισται ἡ ἀρετὴ τῆς λέξεως·
τίνος γὰρ ἕνεκα δεῖ σαφῆ καὶ μὴ ταπεινὴν εἶναι ἀλλὰ

Αίλιος Ηρωδιανός. De prosodia catholica (0087:

001)“Grammatici Graeci, vol. 3.1”, Ed. Lentz, A.
Leipzig: Teubner, 1867, Repr. 1965.Part+vol. 3,1, p. 123, l. 19

λιος, Μασύλιος, ἔθνος Λιβυκόν. Ἀπολλόδωρος βʹ. Πολύβιος ἐν τῷ

ἑβδόμῳ Μασυλεῖς αὐτούς φησι. Οἰτύλιος, Αἰτώλιος, ἀποφώλιος,
Ὀκώλιος. τὸ μέντοι λαλιός, πελιός ὁ πολιός, σκολιός, φαλιός
ὁ λευκομέτωπος, βαλιός ὡς τρισύλλαβα ὀξύνεται. τὸ δὲ Βαλίος ἐπὶ
κυρίου παροξύνεται, τὸ δὲ Ἅλιος κύριον προπαροξύνει ἡ συνήθης
ἀνάγνωσις. τὸ δὲ Κώλιος αὔλιος ἐστὶ τοπικά. τὸ δὲ αἰγωλιός ὁ
ἐρῳδιός, ἑδωλιός, βομβυλιός ὡς ἐπὶ ὀρνέων κατηγορούμενα ὀξύνεται.
Τὰ ἀπὸ ἐνεστώτων γενόμενα εἰς ιος προπαροξύνεται, αἰτῶ αἴ
τιος, ἁρμόζω ἁρμόδιος, ἀρκῶ ἄρκιος, ἀρτῶ ἄρτιος. τὸ δὲ ἀντῶ
 72

ἀντίος σεσημείωται παροξυνόμενον. ὤφειλε δὲ καὶ διὰ τῆς ει διφθόγ

γου γράφεσθαι. ὅσα γὰρ μὴ μονογενῆ πρὸ μιᾶς ἔχουσι τὸν τόνον καὶ

Αίλιος Ηρωδιανός. De prosodia catholica Part+vol. 3,1, p. 190, l. 26

μηρός. τὸ μέντοι κλῆρος βαρύνεται ὡς ἀπὸ δύο συμφώνων ἀρ

ξάμενον. Τὰ εἰς ηρος δισύλλαβα ἐπιθετικὰ ὄντα μετὰ θηλυκῶν, εἰ μὲν
ἀπὸ ἡμιφώνου ἄρχοιτο, ὀξύνεται, σκληρός, ξηρός. καὶ τὸ πηρός δὲ
ὀξύνεται παρὰ τῷ ποιητῇ, παρὰ δὲ τοῖς Ἀττικοῖς πῆρος. ὑγιεστέρα
δὲ ἡ παρὰ τῷ ποιητῇ ἀνάγνωσις, ἐπεὶ τὰ εἰς ος δισύλλαβα, εἰ ἔχοι τὴν
πρώτην συλλαβὴν ἔχουσαν τὸ π καὶ τὸ η ὀξύνονται οἷον πηός, πηλός.
οὕτως καὶ πηρός. τὸ δὲ λῆρος μονογενές.
Τὰ εἰς ρος δισύλλαβα παραληγόμενα τῷ ι κύρια ὄντα βαρύνεται,
Ἶρος τὸ κύριον καὶ πόλις Θεσσαλίας. Λυκόφρων «Ἶρόν τε Τραχῖνα
καὶ Περραιβικήν» (v. 905), Πῖρος, Τίρος, Σκίρος τὸ κύριον.

Αίλιος Ηρωδιανός. De prosodia catholica Part+vol. 3,1, p. 355, l. 8

κτιτον ἐπίθετον, τὸ δὲ αἰπύ κύριον, ἐπεὶ καὶ ἐν ἄλλοις (Il. Λ 711)

εἴρηκεν «ἔστι δέ τις Θρυόεσσα πόλις, αἰπεῖα κολώνη» ὃ νῦν εἴρηκε
Αἰπύ καὶ ὡς ἴδιον γενόμενον βούλονται βαρυτονεῖν. Πτολεμαῖος δέ
φησι μὲν κύριον εἶναι τὸ Αἰπύ, οὐ μὴν συγκατατίθεται τῷ τόνῳ φάσκων
ὡς ὅτι πολλαὶ πόλεις ὁμοφωνοῦσι προσηγορικοῖς, Ἕλος, Αἰγιαλός· χρὴ
μέντοι γινώσκειν ὅτι ἀναλογώτερον ἀνάγνωσις ἦν ἡ βαρεῖα. τὰ γὰρ εἰς
υ μονογενῆ βαρύνεται.
* Εἰς ων οὐδέτερον μονογενὲς ἢ εἰς ην ἢ εἰς αν ἢ εἰς εν ἢ εἰς ιν
ἢ εἰς υν οὐκ ἔστιν εὑρεῖν. τὸ γὰρ ἰθύτρην παρὰ Δημοκρίτῳ βεβίασται.
Τὰ εἰς λεον ὀξύνεται, Χαλεόν ἡ πόλις, ἐλεόν ἡ μαγειρικὴ τρά
πεζα. «βάλλον δ' εἰν ἐλεοῖσιν», στελεόν, ὃ καὶ στελειόν λέγεται ποιη

Αίλιος Ηρωδιανός. De prosodia catholica Part+vol. 3,1, p. 412, l. 20

ὅτε δέ ἐστιν ἀόριστον, ὀξύνεται καὶ συνοξύνει τὴν δοτικήν. πρόσκειται

»ἰσοσύλλαβος» διὰ τὸ παχέος παχεῖ, ἥτις διὰ τὴν συναίρεσιν οὐκ ἰσο
συλλαβεῖ τῇ γενικῇ. τὸ δὲ παχέϊ ἰσοσυλλαβεῖ. δεῖ δὲ παραφυλάξασθαι
τὸ «οἱ μὲν πάντες ἰῷ κίον ἤματι Ἄϊδος εἴσω» (Ζ 422)· ἴον γάρ ἐστιν
ἡ εὐθεῖα καὶ ἡ γενικὴ ἴου παροξυτόνως, ἡ δὲ δοτικὴ ἰῷ περισπωμένως.
ὡς γὰρ σοφῷ Ἀρίσταρχος καὶ ἐπεκράτησεν αὐτοῦ ἡ ἀνάγνωσις· μήποτε
 73

οὖν, ἐπεὶ καὶ τὸ ἰῇ ἐπὶ δοτικῆς περιέσπασε, συνεξομοιῶν τῷ τοῦ θη

λυκοῦ τόνῳ κατὰ τὴν αὐτὴν πτῶσιν καὶ τὸ οὐδέτερον οὕτως ἀνέγνω
ὁμοτόνως. Τούτων οὖν οὕτως ἐχόντων τῆς Τυνδάρεος εὐθείας τῆς
διὰ τοῦ ε καὶ ο ἡ γενικὴ Τυνδαρέου ἐστὶ παροξυτόνως, ἀλλὰ καὶ ἡ

Αίλιος Ηρωδιανός. Περὶ κυρίων καὶ ἐπιθέτων καὶ προσηγορικῶν

μονόβιβλον (0087: 003)“Grammatici Graeci, vol. 3.2”, Ed. Lentz,
A.Leipzig: Teubner, 1870, Repr. 1965.Part+vol. 3,2, p. 5, l. 16

ἐν ἄλλοις (Il. Λ 711) εἴρηκεν «ἔστι δέ τις θρυόεσσα πόλις, αἰπεῖα κο

λώνη», ὃ νῦν εἴρηκεν Αἰπύ καὶ ὡς ἴδιον γενόμενον βούλονται βαρυ
τονεῖν. Πτολεμαῖος δέ φησι μὲν κύριον εἶναι τὸ Αἰπύ, οὐ μὴν συγκα
τατίθεται τῷ τόνῳ, φάσκων ὡς ὅτι πολλαὶ πόλεις ὁμοφωνοῦσι προση
γορικοῖς, Ἕλος, Αἰγιαλός. χρὴ μέντοι γινώσκειν, ὅτι ἀναλογωτέρα
ἀνάγνωσις ἦν ἡ βαρεῖα. τὰ γὰρ εἰς υ μονογενῆ οὐδέτερα βαρύνεται,
πῶϋ, μέθυ. ταῦτα ἐν τῇ προσῳδίᾳ κτλ.

Αίλιος Ηρωδιανός. Περὶ Ἰλιακῆς προσῳδίας (0087: 007)“Grammatici

Graeci, vol. 3.2”, Ed. Lentz, A.Leipzig: Teubner, 1870, Repr.
1965.Part+vol. 3,2, p. 24, l. 23

ἐστιν. ἐκτατέον δὲ καὶ τὴν τελευταίαν· δεῖ γὰρ ῥωννύναι μᾶλλον τὸ

μέτρον.
154. πώποτ': οὕτως ὑφ' ἕν, πώποτε, Ἀρίσταρχος.
156. ἐπεὶ ἦ: περισπαστέον τὸν η· ἔστι γὰρ βεβαιωτικός.
168. ἐπεί κε κάμω πολεμίζων: Ἀρίσταρχος γράφει ἐπεί κε κάμω,
ἵνα μὴ ᾖ διπλασιασμὸς ἐν τῷ ῥήματι· καὶ οὕτως ἡ συνήθης ἀνάγνωσις.
οὕτως δὲ καὶ Ἡρωδιανός, φάσκων ὅτι τὸ ἐπήν ἔχει τὸν ἄν, καὶ τίς
χρεία ἐν δευτέρῳ αὐτὸν κεῖσθαι; οὐκ ἀγνοῶ δὲ ὅτι τινὲς ἐπήν κε γρά
φουσιν.

Αίλιος Ηρωδιανός. Περὶ Ἰλιακῆς προσῳδίας Part+vol. 3,2, p. 24, l. 34

τονητέον. καὶ καθόλου ὁπότε σημαντικαί εἰσι ῥημάτων αἱ προθέσεις,

τοῦτον τὸν τόνον ἀναδέχονται· «ἐπεὶ οὔτοι ἔπι δέος» (515) καὶ «οὐ
γὰρ ἔπ' ἀνὴρ οἷος Ὀδυσσεύς» (Od. β 58). τὴν δὲ ἔμοιγε προπαροξυ
τονητέον· ἔστι γὰρ Ἀττική, ὡς καὶ ἡ ἔγωγε.
175. μητίετα: οὕτως Ἀρίσταρχος τρίτην ἀπὸ τέλους ποιεῖ τὴν
ὀξεῖαν· καὶ ἐπεκράτησεν ἡ ἀνάγνωσις. καὶ ἴσως πλεονασμός ἐστι
τοῦ ε. 190. ἢ – ἦε: τὸν μὲν πρότερον σύνδεσμον βαρυτονητέον, τὸν δὲ
δεύτερον περισπαστέον· διαπορητικὴ γάρ ἐστιν ἡ σύνταξις. καὶ οὕτως
 74

ἐν τῇ καθόλου. ABL. 212. ὧδε γὰρ ἐξερέω· τὸ δὲ καὶ τετελεσμένον

ἔσται.

Αίλιος Ηρωδιανός. Περὶ Ἰλιακῆς προσῳδίας Part+vol. 3,2, p. 26, l. 31

δεμνον ὑπὸ στέρνοιο τανύσσαι» (Od. ε 346). οὐ μέντοι τὸ τοιοῦτο

διηνεκές· ἔστι γὰρ ἃ καὶ ἐφύλαξαν τὸν ἴδιον τόνον· «ἀλλὰ σὺ μὲν κα
τάλεξαι» (Od. τ 44) καὶ «νῦν αὖτ' ἐμὸν ἔγχος ἄλευαι» (Il. Χ 285).
καὶ τὸ τοιοῦτο διδάξαι ἄν, ὅτι ἐπὶ τινῶν μὲν ἤλλαξαν τοὺς τόνους,
ἐπὶ τινῶν δ' οὔ. ἐνθάδε μέντοι κατὰ λόγον δοκεῖ ἡ προστακτικὴ ἀνά
γνωσις κεῖσθαι· εἰ γὰρ πρόκειται τὸ ἄγε παρακελευστικὸν ἐπίρρημα,
ὅπερ σημεῖόν ἐστι προστακτικῆς ἐγκλίσεως, οἰκείως καὶ τὰ τῆς ἀναγνώ
σεως ἐνεγένετο, ἄγε πείρησαι, ὡς καὶ ἐν ἑτέροις «δεῦρ' ἄγε καὶ σὺ
ξεῖνε πείρησαι ἀέθλων» (Od. θ 145).

Αίλιος Ηρωδιανός. Περὶ Ἰλιακῆς προσῳδίας Part+vol. 3,2, p. 27, l. 29

φησί, παρεφύλασσεν, ὡς ὅτι ταῖς μὲν πρωτοτύποις οὕτως χρῆται κατὰ

γενικήν, ἐμέο, ἐμεῖο, ἐμεῦ, ἐμέθεν, ὁμοίως καὶ ἐπὶ δευτέρου καὶ τρί
του, ταῖς δὲ κτητικαῖς ἤτοι ἐμοῦ ἢ ἐμοῖο, σοῦ σοῖο. ἐγίνετο οὖν, εἴπερ
ἦν κτητική, σοῖο, ὥστε κἂν ὀρθοτονήσωμεν τὴν σέο, οὐ δύναται ἀμφί
βολος καθίστασθαι· ἡ γὰρ γραφὴ διελέγχει ὅτι πρωτότυπός ἐστιν. ἐγέ
νετο οὖν ἐγκλιτικὴ ἡ ἀνάγνωσις, ἐπειδήπερ ἁπλῆ ἐστι καὶ οὐκ ἔχει
ἀντιδιαστολήν· καὶ ἐπεκράτησεν ἡ ἀνάγνωσις.

Αίλιος Ηρωδιανός. Περὶ Ἰλιακῆς προσῳδίας Part+vol. 3,2, p. 27, l. 30

γενικήν, ἐμέο, ἐμεῖο, ἐμεῦ, ἐμέθεν, ὁμοίως καὶ ἐπὶ δευτέρου καὶ τρί
του, ταῖς δὲ κτητικαῖς ἤτοι ἐμοῦ ἢ ἐμοῖο, σοῦ σοῖο. ἐγίνετο οὖν, εἴπερ
ἦν κτητική, σοῖο, ὥστε κἂν ὀρθοτονήσωμεν τὴν σέο, οὐ δύναται ἀμφί
βολος καθίστασθαι· ἡ γὰρ γραφὴ διελέγχει ὅτι πρωτότυπός ἐστιν. ἐγέ
νετο οὖν ἐγκλιτικὴ ἡ ἀνάγνωσις, ἐπειδήπερ ἁπλῆ ἐστι καὶ οὐκ ἔχει
ἀντιδιαστολήν· καὶ ἐπεκράτησεν ἡ ἀνάγνωσις.
420. εἶμ': προπερισπᾶται, ὅτε ἐπὶ τοῦ πορεύομαι· ὅτε δὲ ἐπὶ τοῦ
ὑπάρχω, ὀξύνεται.

Αίλιος Ηρωδιανός. Περὶ Ἰλιακῆς προσῳδίας Part+vol. 3,2, p. 32, l. 16

175. φεύξεσθ' ἐν νήεσσι πολυκλήϊσι: τινὲς προπερισπῶσιν, ὡς

καὶ τὸ ἁπλοῦν «ἐπὶ κληῖσι καθῖζον» (Od. β 419)· ὡς γὰρ πλοκαμίς –
»ἐϋπλοκαμῖδες Ἀχαιαί» (ib. 119) οὕτως καὶ κληΐς καὶ πολυκληΐς. οὐκ
 75

ἔχει δὲ οὕτως ἡ ἀνάγνωσις. ἔστιν οὖν λόγος ὑπὲρ τῆς βαρυνομένης

λέξεως οὗτος. τὰ εἰς ις λήγοντα θηλυκὰ ὀξυνόμενα, εἰ μὲν ἐν τῇ συν
θέσει φυλάσσοι μόνον τὸ θηλυκὸν γένος, καὶ τὸν αὐτὸν τόνον φυλάσσει,
εἰ δὲ μεταληπτικὰ γίνοιτο καὶ ἀρσενικοῦ, μεθίσταται καὶ εἰς βαρεῖαν
τάσιν ἀναγκαίως. τοῦ μὲν προτέρου, φυλάσσοντος τὸ αὐτὸ γένος καὶ
τὸν αὐτὸν τόνον, περισκελίς, τοῦ δὲ δευτέρου δύσελπις.

Αίλιος Ηρωδιανός. Περὶ Ἰλιακῆς προσῳδίας Part+vol. 3,2, p. 33, l. 29

266. ἰδνώθη: Hic notam fuisse Herodiani de spiritu in ἰδνωθείς

patere ex Μ 205 dicit L., sed ibi legitur προείρηται ἡμῖν ἐν τῇ Α (non Β).
269. ἀχρεῖον: Διονύσιος καὶ Τυραννίων τὴν πρώτην ὀξύνουσιν,
ὥσπερ καὶ παρὰ τοῖς Ἀττικοῖς, καὶ ἀναλόγως· παρὰ γὰρ τὸ χρεία τὸ
κατὰ στέρησιν ἄχρειος ὡς μοῦσα ἄμουσος. ἡ μέντοι παρὰ τῷ ποιητῇ
ἀνάγνωσις ἀφορμῆς ἐχομένη τῆς κατὰ τὴν συνεκδρομὴν
προπεριεσπάσθη.
τὰ γὰρ ἐν τῇ πρώτῃ συλλαβῇ ἔχοντα τὸ α μὴ καθαρὸν ἐπιφερομένων
δύο συμφώνων μετὰ τῆς ει διφθόγγου, μὴ σημαίνοντα μέρος σωματικὸν
προπερισπᾶται, ἀνδρεῖος, Ἀργεῖος. οὕτως καὶ ἀχρεῖος.
272. ἦ: τὸν ἦ περισπαστέον· παραλλήλως γὰρ κεῖται τῷ δή, βε
βαιωτικὸς ὤν, ὁμοίως τῷ «ἦ δὴ λοίγια ἔργα» (Il. Α 573).

Αίλιος Ηρωδιανός. Περὶ Ἰλιακῆς προσῳδίας Part+vol. 3,2, p. 34, l. 4

312. ὑποπεπτηῶτες: δύναται κἂν ἀναστρέφεσθαι. πιθανώτερον

δὲ συντάσσειν τῇ μετοχῇ τὴν πρόθεσιν διὰ τὴν ἔμφασιν.
316. ἀμφιαχυῖαν: μετοχή ἐστι· διὸ προπερισπαστέον. σημειω
τέον δὲ τὸν ἐν ἀρχῇ χρόνον, ὅτι συνεστάλη τὸ ι.
339. οὕτως συνθεσίαι τε ὡς θυσίαι τε. ὅσοι δὲ προπαροξύνουσι,
πταίουσι· τῆς γὰρ μεταγενεστέρας Ἀτθίδος ἡ τοιᾶδε ἀνάγνωσις.
346. τοῦσδε: ἕν ἐστι τὸ τοῦσδε. διὸ προπερισπαστέον.
368. ἦ: Πτολεμαῖος περισπᾷ τὸν η, διαπορητικὸν ἐκδεχόμενος. εἰσὶ
δὲ οἳ ὀξύνουσιν, ὥσπερ καὶ οἱ περὶ τὸν Ἀλεξίωνα, ἐκδεχόμενοι παρα
διαζευκτικὸν τὸν ἤ.

Αίλιος Ηρωδιανός. Περὶ Ἰλιακῆς προσῳδίας Part+vol. 3,2, p. 34, l. 21

496. Αὐλίδα: ὡς ἀπὸ ὀξυτόνου εὐθείας ἡ ἀνάγνωσις καὶ εἰ μέντοι

παρὰ τῷ Εὐφορίωνι «Αὖλίν τ' ἔσφαγον» (fr. CXXIX Mein.) αἰτιατικὴ
ἀπὸ εὐθείας βαρυνομένης γέγονεν. ἡ γὰρ εἰς ιν κατάληξις ἀπὸ βαρυ
 76

τόνων ἐστίν, ἡ δὲ εἰς δα καὶ βαρυτόνων καὶ ὀξυτόνων.

498. Θέσπειαν: ἐκτετάσθαι φασὶ διὰ τὸ μέτρον (sine dubio
Θέσπιαν scribentes).

Αίλιος Ηρωδιανός. Περὶ Ἰλιακῆς προσῳδίας Part+vol. 3,2, p. 35, l. 11

523. πηγῇς ἔπι Κηφισοῖο: Πτολεμαῖος ἀναστρέφει καὶ Πάμφι

λος. Ἀλεξίων συντάσσει τῇ γενικῇ τὴν πρόθεσιν καὶ οὐκ ἀναστρέφει.
Ἀρίσταρχος δὲ τοῖς κυριωτέροις συνέτασσε τὰς προθέσεις.
533. Excidit Herodiani nota de accentu vocis Θρόνιον v. Β 648.
557. δυοκαίδεκα: Πάμφιλος τρία ποιεῖ καὶ κατὰ παράθεσιν ἀνα
γινώσκει. ἀφορμὴν δὲ ἔχει ἡ κατὰ σύνθεσιν ἀνάγνωσις τὴν ποιητικὴν
χρῆσιν, ἥτις τὰ κατὰ παράθεσιν πολλάκις ἑνοῖ, ὡς τὸ πασιμέλουσα
(Od. μ 70) καὶ τὰ τοιαῦτα.

Αίλιος Ηρωδιανός. Περὶ Ἰλιακῆς προσῳδίας Part+vol. 3,2, p. 35, l. 29

τὸ μὲν ἐΰκτιτον ἐπίθετον, τὸ δὲ αἰπύ κύριον, ἐπεὶ καὶ ἐν ἄλλοις (Il. Λ

711) εἴρηκεν «ἔστι δέ τις Θρυόεσσα πόλις, αἰπεῖα κολώνη» ὃ νῦν εἴρη
κεν Αἰπύ, καὶ ὡς ἴδιον γενόμενον βούλονται βαρυτονεῖν. Πτολεμαῖος
δέ φησι μὲν κύριον εἶναι τὸ Αἰπύ, οὐ μὴν συγκατατίθεται τῷ τόνῳ,
φάσκων ὡς ὅτι πολλαὶ πόλεις ὁμοφωνοῦσι προσηγορικοῖς, Ἕλος, Αἰγια
λός. χρὴ μέντοι γινώσκειν, ὅτι ἀναλογωτέρα ἀνάγνωσις ἦν ἡ βαρεῖα·
τὰ γὰρ εἰς υ μονογενῆ οὐδέτερα βαρύνεται, πῶϋ, μέθυ. ταῦτα ἐν τῇ
προσῳδίᾳ. καὶ ἐν τῇ καθόλου δὲ ὁμοίως ἀμφίβολον αὐτὸ ἐᾷ. ἐν μέν
τοι τῇ Ζ (422) τῆς Ἰλιάδος διαλαμβάνων περὶ τοῦ ἰῷ «οἳ μὲν πάντες
ἰῷ κίον ἤματι» φανερῶς λέγει, ὅτι Ἀρίσταρχος ὀξύνει τὸ Αἰπύ καὶ
ἐπείσθη αὐτῷ ἡ πλείων χρῆσις.

Αίλιος Ηρωδιανός. Περὶ Ἰλιακῆς προσῳδίαςPart+vol. 3,2, p. 35, l. 37

τοι τῇ Ζ (422) τῆς Ἰλιάδος διαλαμβάνων περὶ τοῦ ἰῷ «οἳ μὲν πάντες
ἰῷ κίον ἤματι» φανερῶς λέγει, ὅτι Ἀρίσταρχος ὀξύνει τὸ Αἰπύ καὶ
ἐπείσθη αὐτῷ ἡ πλείων χρῆσις.
599. πηρόν ὡς χρηστόν κατ' ὀξεῖαν τάσιν παρὰ τῷ ποιητῇ· παρὰ
δὲ τοῖς Ἀττικοῖς πῆρον ὡς λῆρον. ὑγιεστέρα δὲ ἡ παρὰ τῷ ποιητῇ
ἀνάγνωσις, ἐπεὶ τὰ εἰς ος λήγοντα δισύλλαβα, εἰ ἔχοι τὴν πρώτην
συλλαβὴν ἔχουσαν τὸ π καὶ τὸ η ὀξύνονται, οἷον πηός, πηλός. οὕτως
καὶ πηρός.
 77

Αίλιος Ηρωδιανός. Περὶ Ἰλιακῆς προσῳδίας Part+vol. 3,2, p. 36, l. 14

πάντως βαρυνόμενα ἔχει, οἷον σαφῶς σάφα· ὅθεν εἰ τριχῶς τρίχα.

662. κατέκτα: Πτολεμαῖός φησιν ὁ Ἀσκαλωνίτης Ἀρίσταρχον ἀνε
γνωκέναι ὁμοίως τῷ «ἔκτα σὺν οὐλομένῃ ἀλόχῳ» (Od. λ 410) κατὰ
συστολήν. Τυραννίων δὲ κατ' ἔκτασιν. οἶμαι δὲ ἀκόλουθον εἶναι ἐκείνῃ
τῇ γραφῇ τῇ κομιζομένῃ ὑπ' Ἀριστάρχου «ὣς ἔμεν ὡς ὅτε δῖον Ἐρευ
θαλίωνα κατέκταν» (Il. Δ 319). ἡ μέντοι κοινὴ ἀνάγνωσις ἡ κατὰ
συστολὴν ἀφορμὴν ἔσχε τὴν τῆς ἀποκοπῆς, ὁμοίως τῷ «οὖτα κατὰ λα
πάρην» (Il. Ζ 64).

Αίλιος Ηρωδιανός. Περὶ Ἰλιακῆς προσῳδίας Part+vol. 3,2, p. 41, l. 12

θησαν ἦ ἠκολούθησαν μὲν οὐκ ἐθέλουσι δὲ μάχην καταδύμεναι ἀνδρῶν.

240. νέεσσ' ἐνὶ ποντοπόροισιν: Νικίας οὐκ ἀναστρέφει. οὐ
συμφωνεῖ δὲ τὰ τῆς ἱστορίας αὐτῷ. φασὶ γὰρ Ἀρίσταρχον τοῖς κυριω
τέροις συντάσσειν τὰς προθέσεις.
280. μάρτυροι ἔστε: παροξύνεται τὸ ἔστε, ἵνα προστακτικὸν
γένηται ὁμοίως τῷ φυλάσσετε· πιθανωτέρα γὰρ ἡ τοιαύτη ἀνάγνωσις·
πολλὰ γάρ ἐστι προστακτικὰ ὡς πρὸς τοὺς θεοὺς «Ζεῦ πάτερ, ἀλλὰ
σὺ ῥῦσαι, ποίησόν τ' αἴθρην, δός τ' ὀφθαλμοῖσιν» (Il. Ρ 645). ἀναγ
καῖον μέντοι ἐστὶ παραφυλάξαι ἐκεῖνο, ὡς ὅτι τὰ εἰς τε λήγοντα πλη
θυντικὰ ὁριστικὰ καὶ προστακτικὰ ἀεὶ ὁμοτονεῖ ὑπεσταλμένου τοῦ ἔστε,
οἷον λέγετε – ὅτι λέγετε, ἄγετε – ὅτι ἄγετε.

Αίλιος Ηρωδιανός. Περὶ Ἰλιακῆς προσῳδίας Part+vol. 3,2, p. 56, l. 32

σταθμοὺς ἄρσε» (Od. φ 45), ὄρσας, «ὄρσεο κυλλοπόδιον» (Il. φ 331).

ταύτῃ ἀναλογώτερον τὸ ἕερσα τρισυλλάβως. AB.
355. τὸ δᾶερ ὡς ἆνερ· τοιαῦται γὰρ αἱ εἰς ερ κλητικαί. τὴν δὲ
σέ ἀντωνυμίαν ὀξυτονοῦσι, τουτέστιν ὀρθοτονοῦσιν, ἐπεὶ πρός τί ἐστιν.
ἔστι μὲν οὖν ἀληθές, ὅτι ἀντιδιασταλτική ἐστι νῦν ἡ ἀντωνυμία· ἡ μέν
τοι κοινὴ ἀνάγνωσις ἀνέγνω ἐγκλιτικῶς ἀεὶ τὴν τοιαύτην σύνταξιν. ὃ
δὲ λέγω, τοιοῦτόν ἐστιν. τὸ ἐπεί σε εὑρέθη συνεχῶς οὕτως ἀνεγνωσμέ
νον, ἐγκλιτικῶς ἀεί, μὴ ἐπιφερομένου συνδέσμου «ἐπεί σ' εἴασεν Ἀχιλ
λεύς» (Il. Ω 684), «ἐπεί σε πρῶτα κιχάνω» (Od. ν 228), «ἐπεί σε
φυγὼν ἱκέτευσα» (Od. ο 277), «ἐπεί σε λέοντα» (Il. Φ 483). οὕτως
δὲ καὶ «ἐπεί σε μάλιστα πόνος φρένας».

Αίλιος Ηρωδιανός. Περὶ Ἰλιακῆς προσῳδίας Part+vol. 3,2, p. 57, l. 16

 78

367. ἔτι σφιν: οὕτως ἔτι σφιν. εἷς τόνος, καίτοι ἐχρῆν δύο
διὰ τὸ ἐπιφέρεσθαι ἀντωνυμίαν ἀπὸ τοῦ σφ ἀρχομένην, ὁμοίως τῷ
»ὅθί σφισι πέφραδ' Ἀχιλλεύς» (Il. Ψ 138), «ἦρχε δ' ἄρά σφιν ἄναξ
ἀνδρῶν Ἀγαμέμνων» (Il. Ξ 134). σεσημείωται οὖν αὕτη ἡ ἀνάγνωσις
μόνη, ὡς ἐν ἄλλοις ὁ Ἡρωδιανὸς λέγει.
414. ἀμόν: Δημήτριός φησιν ἀντὶ τοῦ ἐμόν. διὸ καὶ ἄντικρυς
ψιλοῖ. πιθανώτερον δέ ἐστι Δωρικώτερον εἶναι, ἀντὶ τοῦ ἡμέτερον
ἁμόν. οὕτως Ἀπολλώνιος. (V. pron. 142. 144.)

Αίλιος Ηρωδιανός. Περὶ Ἰλιακῆς προσῳδίας Part+vol. 3,2, p. 57, l. 22

μόνη, ὡς ἐν ἄλλοις ὁ Ἡρωδιανὸς λέγει.

414. ἀμόν: Δημήτριός φησιν ἀντὶ τοῦ ἐμόν. διὸ καὶ ἄντικρυς
ψιλοῖ. πιθανώτερον δέ ἐστι Δωρικώτερον εἶναι, ἀντὶ τοῦ ἡμέτερον
ἁμόν. οὕτως Ἀπολλώνιος. (V. pron. 142. 144.)
422. ἰῷ: ὡς σοφῷ Ἀρίσταρχος· καὶ ἐπεκράτησεν αὐτοῦ ἡ ἀνά
γνωσις. ἐκεῖνο μέντοι ἀναγκαῖον προσθεῖναι, ὅτι τὸ ἴα βαρυτόνως
ἀνέγνω ὁ ἀνήρ καὶ τὸ μία· «οὐδ' ἴα γῆρυς» (Il. Δ 437) καὶ «μία δ'
οἴη» (Il. Σ 565)· τὰς μέντοι δοτικὰς περιέσπασεν «ἰῇ ἄρα γινόμεθ'
αἴσῃ» (Il. Χ 477) καὶ «ἰῇ δ' ἐν νυκτὶ γένοιτο» (Il. Σ 251). καί φασί
γε τὸ τοιοῦτο Ἰώνων εἶναι. τινὲς δὲ ἐτόλμησαν λέγειν αὐτὸ Ἀττικόν,
λέγω δὲ τὸ ἐπὶ τῶν τοιούτων θηλυκῶν καταβιβασμὸν γίνεσθαι τόνου.

Αίλιος Ηρωδιανός. Περὶ Ἰλιακῆς προσῳδίας Part+vol. 3,2, p. 69, l. 1

μέρη λόγου σὺν καὶ μῆτιν· τὸ δὲ ἑξῆς ἐστι συντεκτήναιτο μῆτιν.

25. οὐ δὲ γὰρ αὐτῷ ὕπνος ἐπὶ βλεφάροισιν ἐφίζανε:
Τυραννίων τὴν αὐτῷ ἀντωνυμίαν καθ' ἓν ἐλάμβανεν ὡς ἐν τῇ συνη
θείᾳ· ὁ δὲ Ἀσκαλωνίτης τὸν αὖ σύνδεσμον παρελάμβανε, καὶ τὸ τῷ
ἰσοδυναμοῦν τῷ τούτῳ, ὁμοίως τῷ «τοῦδ' αὖ τοῦ λυκάβαντος» (Od. ξ
161). ἴση δέ μοι δοκεῖ ἡ ἀνάγνωσις εἶναι. ἐπὶ μέντοι τοῦ τοῦδ' αὖ
τοῦ λυκάβαντος κατεπεῖγόν ἐστιν αὖ, εἶτα τοῦ ἀναγνῶναι· κωλύεται
γὰρ ἐνθάδε ἐμπαραληφθῆναι ὑπὸ τοῦ σημαινομένου τὸ αὐτοῦ (cf. schol.
Q eo loco).

Αίλιος Ηρωδιανός. Περὶ Ἰλιακῆς προσῳδίας Part+vol. 3,2, p. 70, l. 6

τὸ μὲν οὖν δουρὶ κλυτός ἐν παραθέσει ἐστίν.

134. οὔλη δ': ὡς κούρη· οὕτως γὰρ καὶ τὸ ἀρσενικὸν αὐτοῦ
ἐβαρύνετο «οὔλων τε ταπήτων» (Il. Π 224). τούτῳ συγκατατίθεται
 79

καὶ ὁ Ἀσκαλωνίτης καὶ Ἀλεξίων καὶ Ἀρίσταρχος. καὶ μήποτε ἀνάλο

γος ἡ παρὰ τῷ ποιητῇ ἀνάγνωσις πρὸς τὴν κοινὴν συνήθειαν, εἴ γε
ὀξυτονοῦσι τὸ ὄνομα, λέγοντες οὐλὸς ἄνθρωπος καὶ οὐλὴ κόμη. οὐ
δέον δέ· τὰ γὰρ εἰς λος λήγοντα δισύλλαβα μὴ ἔχοντα πρὸ τοῦ λ ἄλλο
σύμφωνον, παραληγόμενα δὲ τῷ ο ἤτοι μόνῳ ἢ μεθ' ἑτέρου φωνήεν
τος, βαρύνεται, πόλος, στόλος, θόλος, κοῖλος, δοῦλος. οὕτως καὶ
οὖλος. προσέθηκα δὲ μὴ ἔχοντα πρὸ τοῦ λ ἄλλο σύμφωνον διὰ τὸ

Αίλιος Ηρωδιανός. Περὶ Ἰλιακῆς προσῳδίας Part+vol. 3,2, p. 76, l. 3

ποιεῖ, ἵνα ᾖ τοῦτον δέ, κατὰ ἀναφορὰν ὁμοίως. ἔφαμεν δὲ ὅτι παρὰ
τῷ ποιητῇ ἡ διὰ τοῦ δε ἐπὶ ταύτης τῆς ἀντωνυμίας ἐπέκτασις σπανίως
μὲν εὑρέθη ἐπ' ἀναφορᾶς ὁπότε διελαμβάνομεν περὶ τοῦ «τοῦσδε δ'
ἔα φθινύθειν» (Il. Β 346), ὥστε οὐδὲν κεκώλυκε καὶ ἐνθάδε τὸ τοιοῦτο
παραδέξασθαι διὰ τὸ ἤδη πεπεῖσθαι τὴν παράδοσιν· βεβαιοτέρα μέντοι
ἐστὶν ἡ τοῦ Τυραννίωνος ἀνάγνωσις· οὐδὲν γὰρ ἐναντιοῦται.
413. ψιλωτέον τὸ ἔλσαν, ὅτι Αἰολικωτέρα ἡ κλίσις.
σφίσι: ὀρθοτονητέον· εἰς σύνθετον γὰρ ἡ μετάληψις καὶ κατέχεται
ὑπὸ τῆς προθέσεως.

Αίλιος Ηρωδιανός. Περὶ Ἰλιακῆς προσῳδίας Part+vol. 3,2, p. 85, l. 19

191. ἀλλ' οὔ πῃ χροὸς εἴσατο: Ἀλεξίων φησὶν ὅτι Ἀρίσταρχος

ὡς σοφός προηνέγκατο, Τυραννίων δὲ ὡς πόλος, καὶ ἔχει λόγον ἑκα
τέρα ἡ ἀνάγνωσις. ἐὰν μὲν χρόος ὡς πόλος κατ' εὐθεῖαν πτῶσιν ἀνα
γνῶμεν, ἔσται τὸ λεγόμενον, ἀλλ' οὐδαμῶς ὁ χρὼς ἐφάνη. ἐὰν δὲ
χροός ὡς σοφός κατὰ γενικὴν πτῶσιν, ἔσται, ἀλλ' οὐδαμῶς τοῦ χρω
τὸς διῆλθε· τὸ γὰρ εἴσομαι καὶ τὸ φανῆναι σημαίνει καὶ τὸ διελθεῖν.
ἐπικρίνομεν δὲ ἡμεῖς περὶ τῆς ἀναγνώσεως ἐκεῖνο, ὡς ὅτι πιθανόν ἐστι
μᾶλλον τὴν γενικὴν ἐκδέχεσθαι ἤπερ τὴν εὐθεῖαν· ἦν γὰρ αὐτῷ ἔθος

Αίλιος Ηρωδιανός. Περὶ Ἰλιακῆς προσῳδίας Part+vol. 3,2, p. 91, l. 29

εἰ δέ τις λέγοι ἐπέκτασιν εἶναι, μὴ σύνδεσμον, ἴστω ὅτι τὸ ἐναντίον

χωρήσει. ἡ γὰρ διὰ τοῦ γέ ἐπέκτασις τρίτην ἀπὸ τέλους ἐποίει τὴν
ὀξεῖαν, ἔγωγε, ἔμοιγε.
463. λικριφίς: Ἀρίσταρχος ὀξύνει ὁμοίως τῷ «ἀλλήλοισιν ἔφυν
ἐπαμοιβαδίς» (Od. ε 481). (Cf. ad Σ 506). καὶ οὕτως ἐπεκράτησεν ἡ
ἀνάγνωσις.
 80

509. ἀνδράγρια: ὡς ἀντάξια. καὶ γὰρ σύνηθες αὐτῷ τὸ τοιοῦ

τον εἶδος· καὶ γὰρ ζωάγρια εἶπε καὶ βοάγρια καὶ μοιχάγρια.
521. τὸ μὲν ὁμοῖος ὡς ἀλλοῖος ἀναγνωστέον· τὸ γὰρ προπαρο
ξύνειν μεταγενεστέρων ἐστὶν Ἀττικῶν.

Αίλιος Ηρωδιανός. Περὶ Ἰλιακῆς προσῳδίας Part+vol. 3,2, p. 98, l. 22

24. οὐτάμενοι: ὡς ἱστάμενοι. προείρηται δέ (Λ 659).

41. ἴσκοντες: ὁ Ἀσκαλωνίτης κατὰ ἀφαίρεσίν φησιν εἶναι τοῦ
ε τὸ ἴσκοντες. Ἀρίσταρχος δὲ ἐκτεταμένως ἀναγινώσκει παρὰ τὸ εἴσκω
ἐκδεξάμενος. ἄμεινον δὲ ἡ τοῦ Πτολεμαίου ἀνάγνωσις· πρὸ γὰρ τῆς
διὰ τοῦ σκω παραγωγῆς σπάνιόν ἐστι δίφθογγον εὑρεθῆναι, ὅτι μὴ τὴν
αυ. ταύτῃ οὖν μοι δοκεῖ ἀπὸ τοῦ εἴδω εἶναι ὁ μέλλων εἴσω· καὶ ἅμα
τῇ ἐπενθέσει τοῦ κ ἐΐσκω γεγενῆσθαι κατὰ τὴν διαίρεσιν, ἵνα μὴ δίφθογ
γος γένηται, καὶ ἀποβολῇ τοῦ ε ἴσκω. οὕτως οὖν καὶ τὸ ἴσκοντες
ὀφείλομεν κατὰ ἀποβολὴν τοῦ ε ἀναγινώσκειν·

Αίλιος Ηρωδιανός. Περὶ Ἰλιακῆς προσῳδίας Part+vol. 3,2, p. 99, l. 20

τῶν εἰς μι, ἔχοντα ἐν τῇ τρίτῃ ἀπὸ τέλους συλλαβῇ τὸ ι συνεσταλμένον,

μὴ ἐπιφερομένων αὐτῷ μήτε δύο συμφώνων μήτε διπλοῦ, παρωξύνετο,
ὥσπερ ἔχει τὸ λιπέσθαι, πιθέσθαι, ἰδέσθαι, ἱκέσθαι, οὕτως καὶ τὸ λιτέ
σθαι παρώξυνεν ἡ παράδοσις, οὐ τῷ λόγῳ τοῦ ἐνεστῶτος πεισθεῖσα,
τῷ δὲ τοῦ χαρακτῆρος. παρεκτέταται τὸ κεφάλαιον τῷ Ἡρωδιανῷ.
57. ἡ τετριμμένη ἀνάγνωσις προπαροξύνει τὸ εὐτείχεα, τοῦ λό
γου ἀξιοῦντος παροξύνειν, εἴγε τὸ εὐτειχής ὀφείλει ὀξύνεσθαι. τὰ γὰρ
παρ' οὐδέτερα δισύλλαβα εἰς ος λήγοντα, μὴ τῷ η παραληγόμενα, συν
τιθέμενα, εἰς ης λήγοντα, ἀρσενικὰ ὀνόματα ὀξύνεται ἐπιθετικὰ ὄντα,
εἶδος εὐειδής, βάθος «ἀγχιβαθὴς δὲ θάλασσα» (Od. ε 413). τὸ η παρῃ
τησάμην διὰ τὸ εὐμήκης, τὴν δισυλλαβίαν διὰ τὸ εὐμεγέθης, τῶν παρὰ

Αίλιος Ηρωδιανός. Περὶ Ἰλιακῆς προσῳδίας Part+vol. 3,2, p. 100, l. 8

87. τὸ αὖ περισπαστέον· δύο γάρ ἐστιν, αὖ καὶ τοί.

88. ἀρέσθαι: παροξυτονητέον· ἔστι γὰρ μέσος δεύτερος ἀόρι
στος.
90. ὁ Ἀσκαλωνίτης ἀπόλυτον καὶ μονοσύλλαβον ἐξεδέξατο τὴν
μέ ἀντωνυμίαν· διὸ καὶ ἐγκλιτικῶς ἀνέγνω· οὐ γὰρ πρὸς ἕτερον πρός
ωπόν ἐστιν αὐτῷ ἡ διαστολή. καὶ οὕτως ἔχει ἡ ἀμείνων ἀνάγνωσις·
κεῖται γὰρ καὶ ὁ δέ ἀντὶ τοῦ γάρ.
 81

Αίλιος Ηρωδιανός. Περὶ Ἰλιακῆς προσῳδίας Part+vol. 3,2, p. 112, l. 27

53. θεῶν ἐπὶ Καλλικολώνῃ: Ἡρόδικος βαρέως ἀνεγίνωσκεν

ὡς τρέχων, μετοχὴν ποιῶν· ὁ μέντοι Ἀρίσταρχος περιέσπα, λέγων
οὕτως καλεῖσθαι τὸν τόπον θεῶν Καλλικολώνη, ὥσπερ καὶ Ἀχαιῶν
λιμήν. οὕτως δὲ ἐχούσης τῆς ἱστορίας περισσὴ ἡ τοῦ Ἡροδίκου ἀνά
γνωσις. ἡ μέντοι ἐπί πρόθεσις κατὰ ταύτην τὴν ἔννοιαν ὤφειλε προη
γεῖσθαι τοῦ λόγου, ὥστε εἶναι ἐπὶ θεῶν Καλλικολώνῃ· διὸ ἐτόλμησάν
τινες ἀναστρέψαι. οἱ μέντοι περὶ τὸν Ἀσκαλωνίτην οὐκ ἀνέστρεψαν,
ἀλλὰ συνέταξαν τῇ ἑξῆς λέξει. καὶ οὕτως ἐπείσθη ἡ παράδοσις, λέγω
δὲ τῇ συντάξει τῆς δοτικῆς. καὶ γὰρ διὰ τῶν ἑξῆς (151) Καλλικολώνης
φησίν οὐ προσνείμας τὸ θεῶν «οἱ δ' ἑτέρωσε κάθιζον ἐπ' ὀφρύσι .

Αίλιος Ηρωδιανός. Περὶ Ἰλιακῆς προσῳδίας Part+vol. 3,2, p. 125, l. 33

213. τότ' ἄντιτα ἔργα γένοιτο: Ἀπολλόδωρος καὶ Καλλίστρα

τος τιτά, ὥστε τρία εἶναι, ἐπίρρημα τὸ τότε καὶ σύνδεσμον τὸν ἄν
καὶ ὄνομα τὸ τιτά. ὁ δὲ Ἀσκαλωνίτης ἄντιτα παραλαμβάνει, μετα
λαμβάνων εἰς τὸ ἀντέκτιτα· οὕτω καὶ οἱ πλείους, ὁμοίως τῷ ἄτιτα
(Il. Ξ 484). ἔχεται μὲν οὖν ἡ κατὰ σύνθεσιν ἀνάγνωσις ἐμφάσεως καὶ
μᾶλλον τοῦ νοητοῦ. μελλήσει δὲ λείπειν τὸ ἄν ἐν τῇ συντάξει ἐπιζη
τοῦντος τοῦ γένοιτο εὐκτικοῦ τὸ τοιοῦτο· παραφυλακτέον δὲ ὅτι καὶ
συλλαβὴ λείπει ἡ τι, τοῦ ἐντελοῦς ὄντος ἀντίτιτα.
228. φωριαμῶν: Ἀρίσταρχος ὡς κιβωτῶν. καὶ ἔχομεν τῶν διὰ
τοῦ αμος παρηγμένων ὀνομάτων κανόνας τοιοῦσδε, πρῶτον μὲν ὡς

Αίλιος Ηρωδιανός. Περὶ Ἰλιακῆς προσῳδίας Part+vol. 3,2, p. 126, l. 29

292. ὅς τε οἱ αὐτῷ: ἐγκλιτικῶς ἀναγινώσκουσι τὴν οἱ ἐπεὶ εἰς

ἁπλῆν ἡ μετάληψίς ἐστιν, ὁμοίως τῷ «ἀλλά οἱ αὐτῷ Ζεύς» (Od. δ 667).
316. μόρφνον: ὡς ὕπνον. καὶ οὕτως ἔχει ἡ ἀνάγνωσις. εἴτε
μορόφονός ἐστιν (sic accentus eduntur), εἴτε παρὰ τὴν ὄρφνην ἐσχη
μάτισται, πλεονάσαντος τοῦ μ κατ' ἀρχήν, ἵνα σημαίνηται ὁ μέλας, σἴτε
παρὰ τὸ μάρπτω μάρφνος ἐστὶ καὶ μόρφνος ὁ συλλαμβάνων, ἐξ οὗ
σημαίνεται ὁ ταχύς, κατὰ πάντα τρόπον ὀφείλει βαρύνεσθαι διά τε τοὺς
σχηματισμοὺς καὶ τὸν χαρακτῆρα. τὰ γὰρ εἰς ος λήγοντα δισύλλαβα,

Αίλιος Ηρωδιανός. Περὶ Ὀδυσσειακῆς προσῳδίας (0087: 008)

“Grammatici Graeci, vol. 3.2”, Ed. Lentz, A.Leipzig: Teubner, 1870,
Repr. 1965.Part+vol. 3,2, p. 147, l. 13
 82

119. Ἅλιος: προπαροξύνει ἡ συνήθης ἀνάγνωσις Ἡρωδιανοῦ. M.

τὸ Ἅλιος προπαροξύνεται ὡς τὸ Ἄνιος Ξένιος Κρόνιος. H.
†145. δεῦρ' ἄγε καὶ σὺ ξεῖνε πείρησαι ἀέθλων: ἐνθάδε
κατὰ λόγον δοκεῖ ἡ προστακτικὴ ἀνάγνωσις (sc. προπαροξυτόνησις) κεῖ
σθαι· εἰ γὰρ τὸ ἄγε παρακελευστικὸν ἐπίρρημα, ὅπερ σημεῖόν ἐστι προς
τακτικῆς ἐγκλίσεως, οἰκείως καὶ τὰ τῆς ἀναγνώσεως ἐνεγένετο. Il. Pros.

Αίλιος Ηρωδιανός. Περὶ Ὀδυσσειακῆς προσῳδίας Part+vol. 3,2, p. 147, l.

16

119. Ἅλιος: προπαροξύνει ἡ συνήθης ἀνάγνωσις Ἡρωδιανοῦ. M.

τὸ Ἅλιος προπαροξύνεται ὡς τὸ Ἄνιος Ξένιος Κρόνιος. H.
†145. δεῦρ' ἄγε καὶ σὺ ξεῖνε πείρησαι ἀέθλων: ἐνθάδε
κατὰ λόγον δοκεῖ ἡ προστακτικὴ ἀνάγνωσις (sc. προπαροξυτόνησις) κεῖ
σθαι· εἰ γὰρ τὸ ἄγε παρακελευστικὸν ἐπίρρημα, ὅπερ σημεῖόν ἐστι προς
τακτικῆς ἐγκλίσεως, οἰκείως καὶ τὰ τῆς ἀναγνώσεως ἐνεγένετο. Il. Pros.
Α 302.

Αίλιος Ηρωδιανός. Περὶ Ὀδυσσειακῆς προσῳδίας Part+vol. 3,2, p. 159, l.

6

28. εὔαδε: ἔστιν ἧδον ἧδες ἧδε κατὰ διάλυσιν ἕαδε καὶ πλεο
νασμῷ τοῦ υ εὔαδε. Ms. Barn. διὸ ψιλοῦται Eustath. ad h. l. ἡ δὲ
συνήθης ἀνάγνωσις δασύνει τὸ α, ψιλοῖ δὲ τὴν ευ δίφθογγον (Il. Pr.
Ξ 340) ἀπὸ τοῦ εὖ μορίου καὶ τοῦ ἁδῶ τὸ ἀρέσκω. BQ.
†45. πάρα δ' ἀνὴρ ὃς καταθήσει: τὸ παρά ἀντὶ τοῦ πάρεστι.
διὸ καὶ τὴν πρώτην ὀξυτονητέον. Il. Pr. Ψ 479.

Αίλιος Ηρωδιανός. Περὶ παθῶν (supplementum) (0087: 034)

“Grammatici Graeci, vol. 3.2”, Ed. Lentz, A.Lepzig: Teubner, 1870,
Repr. 1965.Part+vol. 3,2, p. 184, l. 11

ἡ ἐμέ αἰτιατική, ὅτε φυλάσσει τὸ ε, ὀρθοτονεῖται, εἰ δὲ ἀποβάλοι,

ἐγκλιτική ἐστιν. Il. Pr. Ζ 355, Arcad. 142, 24.
ἴσκοντες: ὁ Ἀσκαλωνίτης κατὰ ἀφαίρεσίν φησιν εἶναι τοῦ ε τὸ
ἴσκοντες. Ἀρίσταρχος δὲ ἐκτεταμένως ἀναγινώσκει παρὰ εἴσκω ἐκδεξά
μενος· ἄμεινον δὲ ἡ τοῦ Πτολεμαίου ἀνάγνωσις· πρὸ γὰρ τῆς διὰ τοῦ
σκω παραγωγῆς σπάνιόν ἐστι δίφθογγον εὑρεθῆναι, ὅτι, μὴ τὴν αυ·
ταύτῃ οὖν μοι δοκεῖ ἀπὸ τοῦ εἴδω εἶναι ὁ μέλλων εἴσω· καὶ ἅμα τῇ
ἐπενθέσει τοῦ κ ἐΐσκω γεγενῆσθαι κατὰ τὴν διαίρεσιν, ἵνα μὴ δίφθογγος
 83

γένηται, καὶ ἀποβολῇ τοῦ ε ἴσκω. οὕτως οὖν καὶ τὸ ἴσκοντες ὀφεί
λομεν κατὰ ἀποβολὴν τοῦ ε ἀναγινώσκειν. οὐ γὰρ μέτρον κωλύει.

Αίλιος Ηρωδιανός. Περὶ παθῶν (supplementum) Part+vol. 3,2, p. 211, l.

15

Il. Pr. Β 662: κατέκτα: Πτολεμαῖός φησιν ὁ Ἀσκαλωνίτης Ἀρί

σταρχον ἀνεγνωκέναι ὁμοίως τῷ «ἔκτα σὺν οὐλομένῃ ἀλόχῳ» (Od. λ
410) κατὰ συστολήν. Τυραννίων δὲ κατ' ἔκτασιν. οἶμαι δὲ ἀκόλουθον
εἶναι ἐκείνῃ τῇ γραφῇ τῇ κομιζομένῃ ὑπ' Ἀριστάρχου «ὥς ἔμεν ὡς
ὅτε δῖον Ἐρευθαλίωνα κατέκταν» (Il. Δ 319). ἡ μέντοι κοινὴ ἀνά
γνωσις ἡ κατὰ συστολὴν ἀφορμὴν ἔσχε τὴν τῆς ἀποκοπῆς, ὁμοίως τῷ
»οὖτα κατὰ λαπάρην» (Il. Ζ 64).
Schol. ad Od. λ 221: δαμνᾷ, ἐπεί κεν πρῶτα λίπῃ: δαμνᾷ ὡς
κιρνᾷ. οἱ δὲ «δάμναται ὥς κεν πρῶτα λίπῃ» ὡς Κράτης· ὁ δὲ Ἀσκα
λωνίτης βαρύνει δάμνα, ἵν' ᾖ τοῦ δάμναται ἀποκοπή.

Αίλιος Αριαστείδης. Λευκτρικὸς εʹ (ὑπὲρ μηδετέροις βοηθεῖν)

(0284: 037)“Aristides, vol. 1”, Ed. Dindorf, W.Leipzig: Reimer, 1829,
Repr. 1964.Jebb p. 472, l. 31

… εἰς μὲν γὰρ τὸ βοηθεῖν ἀμφοτέροις

κελεύειν οὐκ ἔνεστι δήπουθεν ἐλθεῖν τὴν συνηγορίαν. πῶς
γάρ; εἰς δὲ τὸ μηδετέροις ἐπελθεῖν ὁ τοῦ συνηγόρου λοι
πὸν τόπος ἐκπέπτωκε. καὶ γὰρ οὗτοι καὶ αὑτοὺς ἑκάτεροι
τοῖς ἑτέροις συστρατεύεσθαι κωλύουσιν. οὐδὲν οὖν ἄλλο ἐστὶν
οὑμὸς λόγος ἢ ὥσπερ τινὸς ἀντιγραφέως ἀνάγνωσις συν
τεθεικότος ἑξῆς τὴν ἑκατέρων ῥῆσιν καὶ μίαν ἐκ δυοῖν
πεποιηκότος. ἀλλὰ μὴν τό γε τοῦ βασιλέως, μέμνησθε γὰρ
δή που λεχθὲν ἀρτίως γε, οὐδετέροις ἡμᾶς βοηθεῖν ἐᾷ
μᾶλλον ἤπερ προτρέπει τοῖς ἑτέροις· ὅ τι δ' ἐστὶν ὅ φημι
σαφῶς εἴσεσθε.

Άριος Δίδυμος. Doxogr., Liber de philosophorum sectis (epitome

ap. Stobaeum) (0529: 002)“Fragmenta philosophorum Graecorum, vol.
2”, Ed. Mullach, F.W.A.Paris: Didot, 1867, Repr. 1968.Pagëcolumn 62,1,
l. 10

τούτοις, καὶ τῶν σωματικῶν ἡδοναί, αἱ μηδεμίαν

βλάβην ἐπιφέρουσαι. Ταῦτα γὰρ ὁ νοῦν ἔχων ἕλοιτ'
ἂν αὐτά, κἂν μηδὲν ἄλλο κεχωρισμένον αὐτῶν περι
 84

ποιῇ. Δι' ἄλλα δ' ἐστὶν αἱρετά, τὰ δι' ἕτερόν τι κε

χωρισμένον αὐτῶν προκαλούμενα πρὸς τὴν αἵρεσιν,
περίπατος, γυμνασία, μάθησις, ἀνάγνωσις, ἰατρεῖαι,
θεραπεῖαι, τροφαί, σκέπαι. Τούτων γὰρ οὐδὲν δι'
αὑτὸ ληπτόν, κατὰ δὲ τὴν ἀναφορὰν τὴν ἐφ' ἃ πα
ρέχεται.

Κλήμης Αλεξανδρινός. Stromata (0555: 004)“Clemens

Alexandrinus, vols. 2, 3rd edn. and 3, 2nd edn.”, Ed. Stählin, O., Früchtel,
L., Treu, U.Berlin: Akademie–Verlag, 2:1960; 3:1970; Die griechischen
christlichen Schriftsteller 52(15), 17.Book 6, chapter 11, section 91,
subsection 5, l. 4

ἀμφοτέροις ἐνηρμόσθαι. ἔνεστι μὲν οὖν αὐτάρκως τὰ συνεκτικὰ τῶν

πρὸς γνῶσιν φερόντων ἐκμαθόντα ἐφ' ἡσυχίας τοῦ λοιποῦ μένειν
ἀναπεπαυμένον, κατευθύνοντα τὰς πράξεις πρὸς τὴν θεωρίαν· διὰ
δὲ τὴν τῶν πέλας ὠφέλειαν τῶν μὲν ἐπὶ τὸ γράφειν ἱεμένων, τῶν
δὲ ἐπὶ τὸ παραδιδόναι στελλομένων τὸν λόγον ἥ τε ἄλλη παιδεία
χρήσιμος ἥ τε τῶν γραφῶν τῶν κυριακῶν ἀνάγνωσις εἰς ἀπόδειξιν
τῶν λεγομένων ἀναγκαία, καὶ μάλιστα, ἐὰν ἀπὸ τῆς Ἑλληνικῆς ἀνά
γωνται παιδείας οἱ ἐπαΐοντες. τοιαύτην τινὰ ἐκκλησίαν ὁ Δαβὶδ
διαγράφει· «παρέστη ἡ βασίλισσα ἐκ δεξιῶν σου, ἐν ἱματισμῷ δια
χρύσῳ, περιβεβλημένη πεποικιλμένοις», καὶ τοῖς Ἑλληνικοῖς καὶ περιτ
τοῖς· «ἐν κροσσωτοῖς χρυσοῖς, περιβεβλημένη πεποικιλμένοις.» «ἡ

Κλήμης Αλεξανδρινός. Stromata Book 6, chapter 15, section 131,

subsection 3, l. 4

τύπῳ τῆς ἐκκλησίας φανεῖσα ἔδωκεν τὸ βιβλίον εἰς μεταγραφήν, ὃ

τοῖς ἐκλεκτοῖς ἀναγγελῆναι ἐβούλετο; τοῦτο δὲ μετεγράψατο «πρὸς
γράμμα», φησί, μὴ εὑρίσκων τὰς συλλαβὰς τελέσαι. ἐδήλου δ' ἄρα
τὴν μὲν γραφὴν πρόδηλον εἶναι πᾶσι κατὰ τὴν ψιλὴν ἀνάγνωσιν
ἐκλαμβανομένην, καὶ ταύτην εἶναι τὴν πίστιν στοιχείων τάξιν ἔχου
σαν, διὸ καὶ ἡ πρὸς τὸ γράμμα ἀνάγνωσις ἀλληγορεῖται· τὴν
διάπτυξιν δὲ τὴν γνωστικὴν τῶν γραφῶν, προκοπτούσης ἤδη τῆς
πίστεως, εἰκάζεσθαι τῇ κατὰ τὰς συλλαβὰς ἀναγνώσει ἐκδεχόμεθα.
ἀλλὰ καὶ Ἡσαΐας ὁ προφήτης βιβλίον καινὸν κελεύεται λαβὼν ἐγγρά
ψαι τινά, τὴν γνῶσιν τὴν ἁγίαν διὰ τῆς τῶν γραφῶν ἐξηγήσεως
ὕστερον ἔσεσθαι προφητεύοντος τοῦ πνεύματος τὴν ἔτι κατ' ἐκεῖνον

Πούπλιος Αίλιος. Phlegon Paradox., Testimonia (0585:

002)“FGrH #257”.Vol.JacobyʹT 2b,257,T, fragment 3, l. 13
 85

ἀλλὰ ἄλλο τι ἄλλος τῶν ἐπιτυχόντων καὶ οὐ συμφώνως ἔγραψαν, ὅσοις

καὶ γράψαι πεφιλοτίμηται. τὴν μὲν οὖν ἀρχὴν τοῦ συγγράμματος, ὥσπερ
ἔφημεν, ἀπὸ τῆς πρώτης ὀλυμπιάδος ποιεῖται· κάτεισι δέ, ὡς αὐτός
φησι, μέχρι τῶν Ἀδριανοῦ χρόνων. (4) ἐμοὶ δὲ
ἀνεγνώσθη μέχρι τῆς ροζ ὀλυμπιάδος (F 12) ........... μέχρι μὲν
οὖν ταύτης μοι τῆς ὀλυμπιάδος ἐν λόγοις πέντε ἡ ἀνάγνωσις
γέγονεν.

Πούπλιος Αίλιος. Phlegon Paradox., Fragmenta (0585: 003)“FGrH

#257”.
Vol.JacobyʹF 2b,257,F, fragment 12, l. 45

(14) μέχρι μὲν οὖν ταύτης μοι τῆς ὀλυμπιάδος ἐν λόγοις πέντε ἡ
ἀνάγνωσις γέγονεν.
STEPH. BYZ. s. Ταρραχίνη· πόλις Ἰταλίας. Φλέγων
ὀλυμπιάδι ρπα· ὅτι παιδίον ἐκ δούλης γενόμενον τῆι θ καὶ
μ τῆς γενέσεως τὸν προσαγορεύσαντα ἀντιπροσαγορεῦσαι,
ἐφ' οἷς τοὺς μάντεις προαγορεῦσαι ὄλεθρον.
STEPH. BYZ. s. Αὔγουσται· πόλεις ἐν Κιλικίαι καὶ Ἰταλίαι.

Αίλιος Θέον. Progymnasmata (0607: 001)“Rhetores Graeci, vol.

2”, Ed. Spengel, L.Leipzig: Teubner, 1854, Repr. 1966.P. 61, l. 28

Ἀριστοτέλην, δικανικόν, συμβουλευτικόν· ἀλλ' ἐπεὶ

καὶ τοῖς νεωτέροις προβάλλειν πολλάκις εἰώθαμεν ἐγκώ
μια γράφειν, διὰ τοῦτο ἐν τοῖς προγυμνάσμασιν αὐτὸ
ἔταξα, καὶ ἅμα τὴν μὲν ἀκριβῆ τούτου τεχνολογίαν
ὑπερεθέμην εἰς τὴν προσήκουσαν χώραν, νῦν δὲ ἁπλου
στέραν πεποίημαι τὴν διδασκαλίαν. ἡ δὲ ἀνάγνωσις, ὡς
τῶν πρεσβυτέρων τις ἔφη, Ἀπολλώνιος δοκεῖ μοι ὁ Ῥό
διος, τροφὴ λέξεώς ἐστι· τυπούμενοι γὰρ τὴν ψυχὴν
ἀπὸ καλῶν παραδειγμάτων κάλλιστα καὶ μιμησόμεθα·
τὴν δὲ ἀκρόασιν τίς οὐκ ἂν ἀσμενίσειε, τὰ μετὰ πόνων
τοῖς ἄλλοις εἰργασμένα ἑτοίμως λαμβάνων;

Ιπποκράτης De diaeta i–iv (0627: 031)“Oeuvres complètes

d'Hippocrate, vol. 6”, Ed. Littré, É.
Paris: Baillière, 1849, Repr. 1962.Section 61, l. 11
 86

Διὰ δὲ τῆς ἀκοῆς ἐσπίπτοντος τοῦ ψόφου σείεται ἡ ψυχὴ καὶ πονέει,
πονέουσα δὲ θερμαίνεται καὶ ξηραίνεται. Ὁκόσα μεριμνᾷ ἄνθρω
πος, κινέεται ἡ ψυχὴ ὑπὸ τουτέων καὶ θερμαίνεται καὶ ξηραίνεται,
καὶ τὸ ὑγρὸν καταναλίσκουσα πονέει, καὶ κενοῖ τὰς σάρκας, καὶ
λεπτύνει τὸν ἄνθρωπον. Ὁκόσοι δὲ πόνοι φωνῆς, οἷον λέξις ἢ ἀνά
γνωσις ἢ ᾠδὴ, πάντες οὗτοι κινέουσι τὴν ψυχήν· κινεομένη δὲ ξηραί
νεται καὶ θερμαίνεται, καὶ τὸ ἐν τῷ σώματι ὑγρὸν καταναλίσκει.
Οἱ δὲ περίπατοι κατὰ φύσιν μὲν εἰσὶ, καὶ οὗτοι μάλιστα τῶν
λοιπῶν, ἔχουσι δέ τι βίαιον. Δύναμις δὲ αὐτέων ἑκάστων ἐστὶ
τοιήδε· ὁ ἀπὸ δείπνου περίπατος ξηραίνει τήν τε κοιλίην καὶ τὸ σῶ
μα, καὶ τὴν γαστέρα οὐκ ἐᾷ πίειραν γενέσθαι διὰ τάδε· κινευμένου

Αίτιος γιατρός Iatricorum liber vii “Aëtii Amideni libri

medicinales v–viii”, Ed. Olivieri, A.Berlin: Akademie–Verlag, 1950;
Corpus medicorum Graecorum, vol. 8.2.Chapter 50, l. 11

πλείους εἰσὶν αἱ ἐπὶ τῆς ἀμβλυωπίας προειρημέναι. τῆς δὲ ἀθρόως

συμπιπτούσης ἡ αἰτία ἔμφραξίς ἐστι τοῦ ὀπτικοῦ νεύρου, παχέων
καὶ γλίσχρων ὑγρῶν ἐμπεσόντων ἐν αὐτῷ ἀθρόως, ἢ παράλυσις αὐτοῦ
τοῦ νεύρου. προηγοῦνται δὲ τοῦ πάθους ἀπεψίαι συνεχεῖς καὶ
ἀκρατοποσίαι, ἡλίωσις, ἔγκαυσις τῆς κεφαλῆς ἢ κατάψυξις ἢ συνεχὴς
ἀνάγνωσις μετὰ τροφὴν ἢ βαλανεῖα ὁμοίως συνεχῆ ἐπὶ τροφῇ, καὶ
ἔμετοι ἄκαιροι, συνουσία ἄμετρός τε καὶ ἄκαιρος, καὶ κατοχὴ πνεύ
ματος βιαία, ὥσπερ ἐπὶ τῶν σαλπιστῶν γίγνεται. ταῦτα γὰρ καὶ τὰ
τούτοις παραπλήσια, σύμμετρα μὲν γενόμενα, ἀμβλυωπίαν ἐργάζεται,
ὑπέρμετρα δὲ τὴν ἀμαύρωσιν. γίγνεται δὲ ἐνίοτε ἡ ἀμαύρωσις καὶ
ἐπὶ πληγαῖς ἰσχυραῖς κατὰ τῆς κεφαλῆς ἢ καταπτώσεσιν ἐξ ὑψηλοῦ,

Αίτιος γιατρός Iatricorum liber xvi (0718: 016)“Gynaekologie des

Aëtios”, Ed. Zervos, S.Leipzig: Fock, 1901.Chapter 67, l. 168

ἢ τινὸς τῶν πρὸς τὰ πυρίκαυστα, τοῖς δρωπακισμοῖς γίνεται

χώρα καὶ τοῖς σιναπισμοῖς καὶ τοῖς δι' εὐφορβίου ἀκόποις, πυ
ρέθρου τε καὶ ἀδάρκης καὶ πεπέρεως. συμβάλλεται δὲ τοῖς βοη
θήμασι καὶ δίαιτα πᾶσα, περίπατοι μὲν ἕωθεν, αἰώρα δὲ ἐπ'
αὐτῶν ἡ διὰ ζευκτοῦ ἢ πλοίου ἢ ὄνου, μετὰ δὲ τὴν αἰώραν κί
νησις καὶ ἀναφώνησις χρησίμη, καὶ ἀνάγνωσις μετὰ μελισμοῦ
καὶ κραυγῆς καὶ εὐτροπίας, καὶ μετὰ διάστημα σύμμετρον ἄλειμμα
καὶ τρίψεις καὶ γυμνάσιον γυναιξὶ πρέπον, λουτρὸν δὲ σπάνιον
καθαριότητος μόνης ἕνεκα, καὶ δὶς δὲ καὶ τρὶς ἐπὶ τὴν αὐτὴν θε
 87

ραπείαν ἀνακαμπτέον πρὸς τὸ βιαίως λυθῆναι τὴν διάθεσιν.

ὕστατον δὲ ἐστὶ βοήθημα ἡ τῶν αὐτοφυῶν ὑδάτων χρῆσις,

Παλλάδιος γιατρός Commentarii in Hippocratis librum

sextum de morbis popularibus (0726: 001)“Scholia in Hippocratem et
Galenum, vol. 2”, Ed. Dietz, F.R.Königsberg: Borntraeger, 1834, Repr.
1966.
Vol. 2, p. 7, l. 28

… οἴδημα γένηται, καρηβαρία τε ταύτῃ ἕπεται καὶ

ὀδύνη τοῦ βρέγματος, ταύταις εἰς τὸ ἰσχίον ἀποσκήψει.
τῷ δὲ κειμένῳ προσθετέον τῷ, γυναιξὶν ἀμβλυσμοῦ γινο
μένου καὶ μὴ λοχείας δὲ καθάρσεως, καὶ τῷ σώματα τῶν
ὑστερῶν δεῖ τάξαι, ἵνα μὴ σολοικοφανὲς ᾖ. ἡ δὲ πᾶσα
ἀνάγνωσις τοιαύτη. ὅσαις γυναιξὶ, γενομένης φθορᾶς καὶ
μὴ λοχείας καθάρσεως, οἴδημα γένηται τὸ ἐν τῇ ὑστέρᾳ,
ταύταις καρηβαρία γίνεται καὶ μάλιστα κατὰ τὸ βρέγμα,
καὶ περὶ ὄγδοον ἢ δέκατον μῆνα ἐς ἰσχίον ἀποπίπτει.

Alexander Med., De oculis libri tres\\“Nachträge zu Alexander

Trallianus”, Ed. Puschmann, T.Berlin: Calvary, 1887, Repr. 1963.
P. 156, l. 22

εχῶς λουόμενοι πυκνώτερον ὀφθαλμιῶσι καὶ οἱ ἐν καπνῷ ποιού

μενοι τὰς διατριβὰς καὶ οἱ ἐν ἡλίῳ μᾶλλον καὶ οἱ ἁλμυρᾷ διαίτῃ
χρησάμενοι – καὶ ὁ μετὰ τροφὴν καὶ πόσιν κόπος ὀφθαλμίας
ποιεῖ – καὶ οἱ ἄγαν φιλόλουτροι καὶ οἱ ἀφροδισίοις πολλοῖς χρώ
μενοι καὶ οἱ τὰ διάπυρα χώρια οἰκοῦντες καὶ μάλιστα περὶ τὰς
Αἰγυπτίας θήβας. καὶ ἀνάγνωσις δὲ ἀτενεστέρα ἐπιτήδεια πρὸς
τὸ παθεῖν παρασκευάζει τὰ ὄμματα. καὶ οἱ τὰ βαρέα αἴροντες
χαλκεῖς καὶ τέκτονες εὐχερέστερον ἀδικοῦνται τοὺς ὀφθαλμοὺς,
οἱ δὲ δρομεῖς ἥκιστα. οἱ ἐν χειμῶνι ὀφθαλμιῶντες χρονίζουσι καὶ
μᾶλλον οἱ γέροντες· οἱ ἐν τῷ θέρει ὀφθαλμιῶντες χαλεπῶς διατί
θενται καὶ μάλιστα παιδία, ὁμοίως καὶ ἐν τῷ φθινοπόρῳ δυσθερά.

Τυραννίων Fragmenta “Die Fragmente des Grammatikers

Dionysios Thrax”, Ed. Haas, W.Berlin: De Gruyter, 1977; Sammlung
griechischer und lateinischer Grammatiker 3.Fragment 8, l. 4

Sch. A ad Β 269 (Hrd. 2, 33, 26): Ἀχρεῖον: Διονύσιος (fr. *8 L.)

καὶ Τυραννίων τὴν πρώτην ὀξύνουσιν ὥσπερ καὶ παρὰ τοῖς Ἀττικοῖς
 88

καὶ ἀναλόγως· παρὰ γὰρ τὸ χρεία τὸ κατὰ στέρησιν ἄχρειος ὡς

μοῦσα ἄμουσος. ἡ μέντοι παρὰ τῷ ποιητῇ ἀνάγνωσις ἀφορμῆς ἐχο
μένη τῆς κατὰ τὴν συνεκδρομὴν προπεριεσπάσθη· τὰ γὰρ ἐν τῇ
πρώτῃ συλλαβῇ ἔχοντα τὸ α μὴ καθαρὸν ἐπιφερομένων δύο συμ
φώνων μετὰ τῆς ει διφθόγγου μὴ σημαίνοντα μέρος σωματικὸν προ
περισπᾶται, ἀνδρεῖος, Ἀργεῖος. οὕτως καὶ ἀχρεῖος.
Β 350: φῆμι γὰρ οὖν κατανεῦσαι ὑπερμενέα Κρονίωνα ...

Τυραννίων Fragmenta Fragment 12, l. 6

Sch. A ad Β 662 (Hrd. 2, 36, 10): Κατέκτα: Πτολεμαῖός φησιν ὁ

Ἀσκαλωνίτης (p. 42 B) Ἀρίσταρχον ἀνεγνωκέναι ὁμοίως τῷ “ἔκτα
σὺν οὐλομένῃ ἀλόχῳ” (λ 410) κατὰ συστολήν. Τυραννίων δὲ κατ'
ἔκτασιν. οἶμαι δὲ ἀκόλουθον εἶναι ἐκείνῃ τῇ γραφῇ τῇ κομιζομένῃ ὑπ'
Ἀριστάρχου “ὣς ἔμεν ὡς ὅτε δῖον Ἐρευθαλίωνα κατέκταν”
(Δ 319). ἡ μέντοι κοινὴ ἀνάγνωσις ἡ κατὰ συστολὴν ἀφορμὴν ἔσχε τὴν
τῆς ἀποκοπῆς ὁμοίως τῷ “οὖτα κατὰ λαπάρην” (Ζ 64).
Hrd. μον, 2, 939, 20: Ἀνδριάς: τὰ εἰς ας λήγοντα καθαρόν, ἐκτεταμέ
νον ἔχοντα τὸ α, εἰ ἔχοι πρὸ τέλους φωνῆεν ἢ φωνήεντα, βαρύνεσθαι
θέλει, δρακοντίας, ὀνοματίας ... μυρίον ἐστὶ πλῆθος τοιούτων ὀνομά
των ἀδιάπτωτον. σημειῶδες ἄρα τὸ ἀνδριάς ὀξυνόμενον.

Τυραννίων Fragmenta Fragment 21, l. 5

ὕπνος ἐπὶ βλεφάροισιν ἐφίζανε – μή τι πάθοιεν ...

Sch. A ad Κ 25 (Hrd. 2, 68, 36): Αὐτῷ: Τυραννίων τὴν αὐτῷ ἀντ
ωνυμίαν καθ' ἓν ἐλάμβανεν ὡς ἐν τῇ συνηθείᾳ· ὁ δὲ Ἀσκαλωνίτης
(p. 50 B.) τὸν αὖ σύνδεσμον παρελάμβανε καὶ τὸ τῷ ἰσοδυναμοῦν
τῷ τούτῳ, ὁμοίως τῷ “τοῦδ' αὖ τοῦ λυκάβαντος” (ξ 161). ἴση δέ
μοι δοκεῖ ἡ ἀνάγνωσις εἶναι. ἐπὶ μέντοι τοῦ “τοῦδ' αὖ τοῦ λυκά
βαντος” κατεπεῖγόν ἐστιν “αὖ”, εἶτα “τοῦ” ἀναγνῶναι· κωλύεται
γὰρ ἐνθάδε ἐμπαραληφθῆναι ὑπὸ τοῦ σημαινομένου τὸ αὐτοῦ.
Κ 292: σοὶ δ' αὖ ἐγὼ ῥέξω βοῦν ἤνιν εὐρυμέτωπον ...
Sch. A ad Κ 292 (Hrd. 2, 71, 10): Ἦνιν: Πτολεμαῖος ὁ τοῦ Ὀροάνδου
ἀνέγνω ἦνιν ὡς μῆνιν· καὶ τοῦτο ὀφείλει εἶναι τὸ ἀνάλογον.

Τυραννίων Fragmenta Fragment 26, l. 9

δέ, κατὰ ἀναφορὰν ὁμοίως. ἔφαμεν δὲ ὅτι παρὰ τῷ ποιητῇ ἡ διὰ τοῦ
δε ἐπὶ ταύτης τῆς ἀντωνυμίας ἐπέκτασις σπανίως μὲν εὑρέθη ἐπ'
ἀναφορᾶς, ὁπότε διελαμβάνομεν περὶ τοῦ “τοῦσδε δ' ἔα φθινύθειν”
(B 346), ὥστε οὐδὲν κεκώλυκε καὶ ἐνθάδε τὸ τοιοῦτο παραδέξασθαι
διὰ τὸ ἤδη πεπεῖσθαι τὴν παράδοσιν. βεβαιοτέρα μέντοι ἐστὶν ἡ τοῦ
 89

Τυραννίωνος ἀνάγνωσις· οὐδὲν γὰρ ἐναντιοῦται.

Λ 453 – 4: ... ἀλλ' οἰωνοὶ

Τυραννίων Fragmenta Fragment 32, l. 3

καὶ εἶναι ὑπὸ ῥιπῆς λίθου;

Ν 191 – 2: ἀλλ' οὔπῃ χροὸς εἴσατο, πᾶς δ' ἄρα χαλκῷ
σμερδαλέῳ κεκάλυπτο.
Sch. A ad Ν 191 (Hrd. 2, 85, 17): Χροός: Ἀλεξίων (fr. 53 B.) φησὶν
ὅτι Ἀρίσταρχος ὡς σοφός προηνέγκατο, Τυραννίων δὲ ὡς πόλος. καὶ
ἔχει λόγον ἑκατέρα ἡ ἀνάγνωσις· ἐὰν μὲν χρόος ὡς πόλος κατ'
εὐθεῖαν πτῶσιν ἀναγνῶμεν, ἔσται τὸ λεγόμενον ἀλλ' οὐδαμῶς ὁ
χρὼς ἐφάνη· ἐὰν δὲ χροός ὡς σοφός κατὰ γενικὴν πτῶσιν, ἔσται ἀλλ'
οὐδαμῶς τοῦ χρωτὸς διῆλθε· τὸ γὰρ εἴσομαι καὶ τὸ φανῆναι σημαίνει
καὶ τὸ διελθεῖν. ἐπικρίνομεν δὲ ἡμεῖς περὶ τῆς ἀναγνώσεως ἐκεῖνο ὡς ὅτι
πιθανόν ἐστι μᾶλλον τὴν γενικὴν ἐκδέχεσθαι ἤπερ τὴν εὐθεῖαν· ἦν

Hermas Scr. Eccl., Pastor (1419: 001)

“Die apostolischen Väter I. Der Hirt des Hermas”, Ed. Whittaker, M.
Berlin: Akademie–Verlag, 1967; Die griechischen christlichen
Schriftsteller 48, 2nd edn..
Chapter 4, section 2, l. 2

αὐτοῖς τὴν ἐπαγγελίαν, ἣν ἐπηγγείλατο, μετὰ πολλῆς δόξης καὶ χαρᾶς,

ἐὰν
τηρήσωσιν τὰ νόμιμα τοῦ θεοῦ ἃ παρέλαβον ἐν μεγάλῃ πίστει.
Ὅτε οὖν ἐτέλεσεν ἀναγινώσκουσα καὶ ἠγέρθη ἀπὸ τῆς καθέδρας, ἦλθαν
τέσσαρες νεανίαι καὶ ἦραν τὴν καθέδραν καὶ ἀπῆλθον πρὸς τὴν
ἀνατολήν.
προσκαλεῖται δέ με καὶ ἥψατο τοῦ στήθους μου καὶ λέγει μοι· Ἤρεσέν
σοι
ἡ ἀνάγνωσίς μου; καὶ λέγω αὐτῇ· Κυρία, ταῦτά μοι τὰ ἔσχατα ἀρέσκει,
τὰ δὲ πρότερα χαλεπὰ καὶ σκληρά. ἡ δὲ ἔφη μοι λέγουσα· Ταῦτα τὰ
ἔσχατα
τοῖς δικαίοις, τὰ δὲ πρῶτα τοῖς ἔθνεσιν καὶ τοῖς ἀποστάταις. λαλούσης αὐ
τῆς μετ' ἐμοῦ δύο τινὲς ἄνδρες ἐφάνησαν καὶ ἦραν αὐτὴν τῶν ἀγκώνων
καὶ
 90

ἀπῆλθαν, ὅπου καὶ ἡ καθέδρα, πρὸς τὴν ἀνατολήν. ἱλαρὰ δὲ ἀπῆλθεν καὶ
ὑπάγουσα λέγει μοι· Ἀνδρίζου, Ἑρμᾶ.

Πλωτίνος. Enneades “Plotini opera, 3 vols.”, Ed. Henry, P.,

Schwyzer, H.–R.Leiden: Brill, 1:1951; 2:1959; 3:1973.Ennead 3, chapter
3, section 6, l. 19

μὲν αὐτὸς οὐ δύναται πρόνοιαν καὶ τὸ κατὰ πρόνοιαν χωρὶς καὶ

αὖ τὸ ὑποκείμενον ὅσα δίδωσιν εἰς τὸ [ὑποκείμενον] παρ' αὐτοῦ.
Ἀλλ' οὐδὲ ἀνδρὸς τοῦτο ποιεῖν ἢ σοφοῦ τινος καὶ θείου· ἢ θεὸς
ἂν ἔχοι, φαίη τις ἄν, τοῦτο τὸ γέρας. Καὶ γὰρ οὐ τοῦ
μάντεως τὸ διότι, ἀλλὰ τὸ ὅτι μόνον εἰπεῖν, καὶ ἡ τέχνη
ἀνάγνωσις φυσικῶν γραμμάτων καὶ τάξιν δηλούντων καὶ
οὐδαμοῦ πρὸς τὸ ἄτακτον ἀποκλινόντων, μᾶλλον δὲ κατα
μαρτυρούσης τῆς φορᾶς καὶ εἰς φῶς ἀγούσης καὶ πρὶν
παρ' αὐτῶν φανῆναι, οἷος ἕκαστος καὶ ὅσα. Συμφέρεται
γὰρ καὶ ταῦτα ἐκείνοις κἀκεῖνα τούτοις συντελοῦντα ἅμα
πρὸς σύστασιν καὶ ἀιδιότητα κόσμου, ἀναλογίᾳ δὲ .

Φλάβιος Κλαύδιος Julianus Imperator Phil., Contra Galilaeos

(2003: 017) “Juliani imperatoris librorum contra Christianos quae
supersunt”, Ed. Neumann, C.J.Leipzig: Teubner, 1880.P. 204, l. 13

ἀρίστων ἀνθρώπων ἀφικνεῖται, τοσοῦτον ἄπεστιν ἀγγέλων καὶ

θεῶν. ὑμεῖς δὲ ἄρα περὶ τὰ μέρη τῶν δυνάμεων στρέφεσθε, ἃ δὴ
δαιμόνιά τις εἰπὼν οὐκ ἐξαμαρτάνει. τὸ γὰρ φιλότιμον ἐνταῦθα
καὶ κενόδοξον, ἐν δὲ τοῖς θεοῖς οὐδὲν ὑπάρχει καὶ τοιοῦτον.
Τοῦ χάριν ὑμεῖς τῶν παρ' Ἕλλησι παρεσθίετε μαθημάτων,
εἴπερ αὐτάρκης ὑμῖν ἐστιν ἡ τῶν ὑμετέρων γραφῶν ἀνάγνωσις;
καίτοι κρεῖττον ἐκείνων εἴργειν τοὺς ἀνθρώπους ἢ τῆς τῶν
ἱεροθύτων ἐδωδῆς. ἐκ μὲν γὰρ ἐκείνης, καθὰ καὶ ὁ Παῦλος
λέγει, βλάπτεται μὲν οὐδὲν ὁ προσφερόμενος, ἡ δὲ συνείδησις
τοῦ βλέποντος ἀδελφοῦ σκανδαλισθείη ἂν καθ' ὑμᾶς, ὦ σοφώ
τατοι – † φάναι.

Γρηγόριος Νύσσης Contra Eunomium “Gregorii Nysseni opera,

vols. 1.1 & 2.2”, Ed. Jaeger, W.Leiden: Brill, 1960.Book 3, chapter 1,
section 28, l. 3

εἶναι δοκοῦσιν ἡ κατὰ ἀναγωγὴν θεωρία. εἰ δὲ τὰ πρόχειρα

τῆς γραφῆς ταύτης ἀναγκαίως ἐπιζητεῖ τὴν λεπτομερεστέραν
 91

ἐξέτασιν, πόσῳ μᾶλλον ἐκεῖνα οἷς πολὺ τὸ ἀσαφές τε καὶ

δυσθεώρητον ἐκ τῆς αὐτόθεν ἐστὶ κατανοήσεως; ἐξετάσω
μεν τοίνυν ἐκ τῆς περὶ τὸν τόπον ἐκεῖνον συμφράσεως τῶν
ῥημάτων, εἴ τι σαφὲς ἡ τῶν παρακειμένων ἀνάγνωσις ἔχει.
προδιαγράφει τὴν σοφίαν ὁ λόγος ῥήσεις τινὰς ἐξ οἰκείου
διεξιοῦσαν προσώπου. ἐπίσταται δὲ πάντως ὁ φιλομαθὴς
τὰ ἐν τῷ τόπῳ λεγόμενα, ὅπου κατασκηνοῖ μὲν βουλὴν ἡ
σοφία, ἐπικαλεῖται δὲ γνῶσιν καὶ ἔννοιαν, κτῆμα δὲ ἔχειν
φησὶν ἰσχύν τε καὶ φρόνησιν, αὐτὴ δὲ ὀνομάζεσθαι σύνεσις,

Γρηγόριος Νύσσης Contra Eunomium Book 3, chapter 2, sect 138, l. 3

μασι λέγομεν υἱὸν καὶ γεννητόν, εἴ γε ταῦτα

τῆς οὐσίας χωρίσαιμεν. ἐκ τούτων ὁρμώμενοι
καὶ τὸ παρηλλάχθαι τὰς οὐσίας ἀλλήλων πι
στούμεθα. οὐδὲν οἶμαι χρῆναι τὴν ἐν τοῖς εἰρημένοις
ἀτοπίαν διὰ τῶν ἡμετέρων ἐλέγχεσθαι λόγων· αὐτὴ γὰρ ἡ
τῶν γεγραμμένων ἀνάγνωσις ἱκανὴ στηλιτεῦσαι τὴν βλασφη
μίαν. οὑτωσὶ δὲ διασκοπήσωμεν. παρηλλάχθαι λέγει
τὰς οὐσίας ἀλλήλων τοῦ υἱοῦ τε καὶ τοῦ πατρός. τί
τοίνυν διὰ τοῦ παρηλλαγμένου σημαίνεται; πρῶτον
αὐτὴν τὴν τῆς λέξεως ἔμφασιν ἐφ' ἑαυτῆς ἐξετάσωμεν, ὡς
ἂν μᾶλλον διὰ τῆς τοῦ ῥήματος ἑρμηνείας ἐκκαλυφθείη τὸ.

Ευσέβιος θεολ. εκκλησιαστικός συγγραφέας.

Praeparatio evangelica “Eusebius Werke, Band 8: Die Praeparatio
evangelica”, Ed. Mras, K.Berlin: Akademie–Verlag, 43.1:1954;
43.2:1956; Die griechischen christlichen Schriftsteller 43.1 & 43.2.Book
12, chapter 1, section 4, l. 2

τοὺς τοιούτους λόγους. Ὀρθότατά γε, ὦ ξένε, κελεύεις.”

Εἰκότως δῆτα καὶ ἡ Ἑβραίων προλαβοῦσα γραφὴ τῆς τῶν θείων γραφῶν
συνέσεώς τε καὶ θεωρίας τὴν πίστιν προτάττει δι' ὧν φησιν· 8“Ἐὰν μὴ
πιστεύσητε, οὐδὲ μὴ συνῆτε.” καὶ αὖθις· 8“Ἐπίστευσα, διὸ καὶ ἐλάλησα.”

ἔνθεν καὶ παρ' ἡμῖν τοῖς μὲν ἄρτι εἰσαγομένοις καὶ τὴν ἕξιν ἀτελέσιν, ὡς
ἂν τὰς ψυχὰς νηπίοις, ἁπλούστερον ἡ ἐν ταῖς θείαις γραφαῖς ἀνάγνωσις
παραδίδοται μετὰ τοῦ δεῖν πιστεύειν ὡς θεοῦ λόγοις τοῖς ἐμφερομένοις
παρακελεύεσθαι, τοῖς δὲ τὴν ἕξιν προβεβηκόσι καὶ πολιοῖς τὸ φρόνημα
ἐμβαθύνειν καὶ δοκιμάζειν τὸν νοῦν τῶν λεγομένων ἐπιτέτραπται.
τούτους δὲ παισὶν Ἑβραίων δευτερωτὰς φίλον ἦν ὀνομάζειν, ἑρμηνευτὰς
ὥσπερ καὶ ἐξηγητὰς ὄντας τῆς τῶν γραφῶν διανοίας.
 92

Ευσέβιος θεολ. εκκλησιαστικός συγγραφέας. Commentarius in

Isaiam (2018: 019)“Eusebius Werke, Band 9: Der Jesajakommentar”,
Ed. Ziegler, J.Berlin: Akademie–Verlag, 1975; Die griechischen
christlichen Schriftsteller.Book 1, section 28*, l. 19

⌈ταῦτα γὰρ ἡγοῦμαι περὶ τῆς ἡμέρας τῆς κρίσεως λέγεσθαι, διὸ οὐ περὶ
μόνον
Ἰουδαίων ὁ λόγος τὰ παρόντα θεσπίζει, καθολικῶς δὲ περὶ πάντων τῶν
τοιῶνδε
ἀνθρώπων.⌉ ἐπιλέγει δ' οὖν ἑξῆς· ἡμέρα γὰρ κυρίου σαβαὼθ ἐπὶ πάντα
ὑβριστὴν καὶ ὑπερήφανον καὶ ἐπὶ πάντα ὑψηλὸν καὶ μετέωρον,
καὶ ταπεινωθήσονται· σαφῶς γὰρ διὰ τούτων καθολικὴν εἰσάγει κατὰ
πάντων τῶν ἀσεβῶν κρίσιν. διόπερ οὔτε ἡ 8Ἑβραϊκὴ ἀνάγνωσις οὔτε οἱ
8λοιποὶ
ἑρμηνευταὶ τὸ καὶ νῦν εἰρήκασιν, ὅπερ ἐν τῇ παρ' ἡμῖν ἀναγνώσει
φέρεται, καθ' ἣν εἴρηται·

Ευσέβιος θεολ. εκκλησιαστικός συγγραφέας. Commentarius in Isaiam

Book 1, section 83, l. 159

εἰς τὸ παλαιῶσαι, οἷς ἀκολούθως καὶ τὴν παρὰ τοῖς 8Ἑβδομήκοντα

διάνοιαν ἐφαρμόσομεν· τοῖς γὰρ κατοικοῦσιν ἔναντι κυρίου ἔσται τὰ ἀπὸ
τῆς ἐμπορίας αὐτῆς ὥστε φαγεῖν καὶ πιεῖν καὶ ἐμπλησθῆναι εἰς συμβολὴν
καὶ εἰς μνημόσυνον ἔναντι κυρίου. εἰ μὲν οὖν εἴη προσκείμενον κατὰ
τοὺς 8Ἑβδομήκοντα τό· πᾶσα ἡ ἐμπορία αὐτῆς φαγεῖν καὶ πιεῖν, ἄλλως
ἂν ἀποδοθείη ὁ λόγος, ἐπεὶ δ' οὔτε ἡ 8Ἑβραϊκὴ ἀνάγνωσις οὔτε οἱ
8λοιποὶ ἑρμηνευταὶ τὸ πᾶσα ἡ ἐμπορία αὐτῆς εἰρήκασι, μέρος δέ τι τῆς
ἐμπορίας αὐτῆς καὶ τοῦ μισθοῦ τοῖς κατοικοῦσιν ἔναντι κυρίου ὑπὸ τῶν
πιστῶν τῶν τὴν Τύρον οἰκούντων προσφέρεσθαι δεδηλώκασιν. ἔργῳ
δείκνυται τὸ συμπέρασμα τοῦ θεσπίςματος πεπληρωμένον κατὰ
ἀποδοθέντα λόγον. τίς δὲ τούτοις ἐντυγχάνων οὐκ
ἀποθαυμάσει τὴν πρὸ τοσούτων χρόνων γενομένην πρόρρησιν, ἣ τοὺς
εἰδωλολάτρας

Ευσέβιος θεολ. εκκλησιαστικός συγγραφέας. Commentarius in Isaiam

Book 2, section 22, l. 5

τὸ ἄγον πρὸς τὸν ἐπὶ πάντων θεὸν καὶ τὴν βασιλείαν αὐτοῦ τὴν
ἐπουράνιον.
Σφόδρα ἀκολούθως τῷ περὶ τῶν εἰδώλων ἐλέγχῳ ἀντι
παρέθηκε τὴν περὶ τοῦ Χριστοῦ προφητείαν καὶ τὴν ταύτῃ παρεπομένην
 93

τῶν
ἐθνῶν κλῆσιν· ἀλλὰ γὰρ πρὸ τῆς εἰς τοὺς τόπους θεωρίας ἐπιτηρῆσαι
ἄξιον, ὡς
οὔτε τὸ τοῦ Ἰακὼβ ὄνομα οὔτε τὸ τοῦ Ἰσραὴλ ἐν τῇ προκειμένῃ
ἐμφέρεται
προφητείᾳ. διὸ οὐδὲ οἱ 8λοιποὶ ἑρμηνευταὶ οὐδὲ ἡ 8Ἑβραϊκὴ ἀνάγνωσις
ἐμνημόνευσεν
αὐτῶν, ἀλλ' ὁ μὲν 8Σύμμαχος τοῦτον ἐξέδωκε τὸν τρόπον· ἰδοὺ ὁ δοῦλός
μου,
ἀνθέξομαι αὐτοῦ· ὁ ἐκλεκτός μου, ὃν εὐδόκησεν ἡ ψυχή μου, ὁ δὲ
8Ἀκύλας· ἰδοὺ ὁ δοῦλός μου ἀντιλήψομαι ἐν αὐτῷ. διὰ μὲν οὖν τῶν
ἔμπροσθεν
ὁ ἀποστολικὸς χορὸς ὠνομάζετο Ἰακὼβ καὶ Ἰσραήλ, ἐν οἷς εἴρηται· «Σὺ
δέ,
Ἰακώβ, ὁ παῖς μου, Ἰσραήλ, ὃν ἐξελεξάμην, σπέρμα Ἀβραάμ, ὃν
ἠγάπησα».

Ευσέβιος θεολ. εκκλησιαστικός συγγραφέας. Commentarius in Isaiam

Book 2, section 32, l. 44

κατὰ δὲ τὸν 8Σύμμαχον· κάλυψαί φησιν ὦτα, ἀποκάλυψαι κνήμην,

πάρελθε
ποταμούς· ἀποκαλυφθήτω ἡ αἰσχύνη σου, καὶ γὰρ ἐφάνη τὸ ὄνειδός
σου· ἐκδίκησίν σου λήψομαι, καὶ οὐκ ἀντιστήσεται ἐν ἐμοὶ ἄνθρωπος.
ταῦτα κατὰ τὸν 8Σύμμαχον, δι' ὧν ἀπαγωγήν τινα τὴν ἐπ' ἀλλοδαπῆς
χώρας καὶ
ὥσπερ αἰχμαλωσίαν τὴν ὑπ' ἐχθροῖς καὶ πολεμίοις ὁ λόγος ἀποτελεῖ τῇδε
δουλω
μένῃ. ἐκ δὲ τῆς τούτων παραθέσεως καὶ ἡ παρ' ἡμῖν ἀνάγνωσις
σαφηνισθήσεται.
ἀντὶ γὰρ τοῦ· τὸ δίκαιον ἐκ σοῦ λήψομαι, οὐκέτι μὴ παραδῶ ἀνθρώποις,
ὁ 8Σύμμαχος· ἐκδίκησίν φησι λήψομαι, καὶ οὐκ ἀντιστήσεταί μοι ἄνθρω
πος. ἀντὶ δὲ τοῦ· ὁ ῥυσάμενός σε, κύριος σαβαώθ, 8Ἀκύλας· ἀγχιστεύων
ἡμῶν κύριος, ὁ δὲ 8Σύμμαχος· λυτρωτὴς ἡμῶν κύριος δυνάμεων, ὁ δὲ
8Θεοδοτίων·

Ευσέβιος θεολ. εκκλησιαστικός συγγραφέας. Commentarius in Isaiam

Book 2, section 49, l. 20

κυρίου παιδεία καὶ σοφία», καί· «φόβος κυρίου προστίθησιν ἡμέρας».

ταῦτ'
οὖν ἅπαντα τοῖς ἔθνεσιν ὁ προφήτης εὐαγγελίζεται λέγων· καὶ
φοβηθήσονται
 94

οἱ ἀπὸ δυσμῶν τὸ ὄνομα κυρίου καὶ οἱ ἀπ' ἀνατολῶν ἡλίου τὸ

ὄνομα τὸ ἔνδοξον. τῆς δὲ τοσαύτης τῶν ἐθνῶν σωτηρίας τὸ αἴτιον παρί
στησιν ἑξῆς λέγων· ἥξει γὰρ ὡς ποταμὸς βίαιος ἡ ὀργὴ κυρίου, ἥξει
μετὰ θυμοῦ. οὔτε δὲ ἡ 8Ἑβραϊκὴ ἀνάγνωσις ὀργῆς ἐμνημόνευσεν
ἐνταῦθα
οὔτε θυμοῦ οὔτε οἱ 8λοιποὶ ἑρμηνευταί· οὔτε γὰρ λόγον εἶχεν ἐν ἀγαθῶν
ἐπαγγε
λίαις θυμὸν καὶ ὀργὴν θεοῦ παραλαμβάνεσθαι.

Ευσέβιος θεολ. εκκλησιαστικός συγγραφέας. Commentarius in Isaiam

Book 2, section 50, l. 324

Τούτοις ἐπιλέγει τό· καὶ οὐκέτι ἀκουσθήσεται ἀδικία ἐν τῇ

γῇ σου, τοῦτ' ἔστιν ἐν τῇ σῇ διατριβῇ, ἀλλ' οὐδὲ σύντριμμα οὐδὲ ταλαι
πωρία ἐν τοῖς ὁρίοις σου· οὐκέτι γοῦν ἐχθρὸς περιλειφθήσεται οὔτε
πολέμιος
τότε ἀλλ' οὐδὲ κακίας ἔσται τις μνήμη, ἀλλ' «ἀπέδρα ὀδύνη καὶ λύπη καὶ
στεναγ
μός». κληθήσεται δὲ τότε φησὶ [τὸ] Σωτήριον τὰ τείχη σου. ⌈ἀντὶ δὲ τοῦ
Σωτήριον ἡ 8Ἑβραϊκὴ ἀνάγνωσις τὸν Ἰησοῦν αὐτὸν περιέχει αὐτοῖς
στοιχείοις
καὶ χαρακτῆρσιν, οἷς ὁ σωτὴρ ἡμῶν ἀναγράφεται· ὡς τὴν αὐτοῦ δύναμιν
τοῦ
σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ ἀντὶ περιβόλου καὶ τείχους στερροῦ τοῖς τούτων
ἀξίοις
τοῦτο γενέσθαι.⌉ ταῦτα δὲ ἐκ μέρους μέν ἐστιν ἐνταῦθα ἰδεῖν, κατὰ δὲ τὸν
νέον
αἰῶνα μετὰ τὴν συντέλειαν τοῦ παρόντος γενήσεται. πρὸς τούτοις φησί·
καὶ αἱ
πύλαι σού φησι κληθήσονται Γλύμμα, κατὰ δὲ τὸν 8Ἀκύλαν·

Ευσέβιος θεολ. εκκλησιαστικός συγγραφέας. Commentaria in

Psalmos (2018: 034); MPG 23–24.Vol. 23, p. 272, l. 14

Θεός μου, ἐν ταῖς χερσί σου οἱ κλῆροί μου. Ταῦτα

τῶν ἐχθρῶν μου, φησὶ, βουλευομένων κατ' ἐμοῦ, ἐπὶ
σὲ ἤλπισα, Κύριε· ἔλεγόν τέ σε μόνον βοηθόν μοι
ἀπαρκεῖν· Θεὸς γάρ μου εἶ σὺ, ἐν ταῖς χερσί σου
οἱ κλῆροί μου· ἀνθ' οὗ, οἱ καιροί μου, ἡ Ἑβραϊκὴ
ἀνάγνωσις καὶ οἱ λοιποὶ ἑρμηνευταὶ ἐκδεδώκασιν. Εἰ
γὰρ καὶ τὰ μάλιστα νῦν οἱ ἐχθροὶ κατισχύουσιν,
ὥσπερ καιρὸν ἔχοντες κατ' ἐμοῦ, ἀλλ' οἱ ἐμοὶ καιροὶ
πεφυλαγμένοι εἰσὶν ἐν ταῖς σαῖς χερσίν· ἐν οἷς και
 95

ροῖς καὶ τοὺς ἐμαυτοῦ κλήρους οἶδα παρὰ σοὶ φυλάτ

τεσθαι. Διὸ εἰκότως ἱκετεύω καὶ δέομαι ἐπὶ τοῦ πα

Ευσέβιος θεολ. εκκλησιαστικός συγγραφέας. Commentaria in Psalmos

Vol. 23, p. 289, l. 47

τοῦ,» ὅτε καὶ τὰ σίελα αὐτοῦ κατέῤῥει καὶ ἐτυμπάνι

ζεν. Ἔργον δὲ θρασὺν, καὶ προπετὲς εἶναι ἡγοῦμαι
τὸ ἀποφήνασθαι τολμᾷν τὴν θείαν Γραφὴν ἡμαρτῆ
σθαι, καὶ τοσοῦτον περιέχειν σφάλμα, ὡς ἀντὶ ἀλλο
φύλου ἀνδρὸς ἱερέα Θεοῦ παρενθεῖναι· μάλιστα ὅτε
καὶ ἡ Ἑβραϊκὴ ἀνάγνωσις καὶ οἱ λοιποὶ ἑρμηνευταὶ
πάντες τὸν Ἀχιμέλεχ περιέχουσιν. Οὐκοῦν ἀκόλουθον
ἂν εἴη, ἀληθευούσης τῆς προγραφῆς, ἐπιζητεῖν πῶς
καὶ πότε ἠλλοίωσε τὸ πρόσωπον αὐτοῦ Δαυῒδ
ἐναντίον Ἀβιμέλεχ, καὶ ἀπέλυσεν αὐτὸν, καὶ
ἀπῆλθε.

Ευσέβιος θεολ. εκκλησιαστικός συγγραφέας. Commentaria in Psalmos

Vol. 23, p. 365, l. 23

ὁ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καταβὰς, καὶ ζωὴν διδοὺς τοῖς

ἀνθρώποις. Οὗτος οὖν ὁ τοσούτων ἠξιωμένος τὴν
πτέρναν αὐτοῦ ὥσπερ λὰξ ἐντείνων κατὰ τοῦ Σωτῆ
ρος ἐπῆρε· διὸ λέλεκται· Ἐμεγάλυνεν ἐπ' ἐμὲ
πτερνισμόν. Ἀντὶ δὲ τοῦ, πτερνισμὸν, παρὰ τοῖς
Ἑβδομήκοντα εἰρημένον, ἡ Ἑβραϊκὴ ἀνάγνωσις πτέρ
ναν περιέχει. Οὕτως οὖν δουλεύσας τῷ Ἑβραϊκῷ ὁ
Ἀκύλας ἐξέδωκεν. Ὅθεν καὶ ὁ εὐαγγελιστὴς Ἰωάν
νης, ὡς ἂν Ἑβραῖος ἐξ Ἑβραίων, τὸν Σωτῆρα, οὐ
πτερνισμὸν, ἀλλὰ καὶ πτέρναν ὠνομακέναι ἐμνημό
νευσεν.
Ευσέβιος θεολ. εκκλησιαστικός συγγραφέας. Commentaria in Psalmos
Vol. 23, p. 920, l. 14

ὁ ἐρχόμενος πρὸς μὲ οὐ μὴ πεινάσει, καὶ ὁ πι

στεύων εἰς ἐμὲ, οὐ μὴ διψήσει πώποτε· καὶ αὖ
θις· Ἐγώ εἰμι ὁ ἄρτος ὁ ζῶν ὁ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ
καταβάς. Ἐάν τις φάγῃ ἐκ τοῦ ἐμοῦ ἄρτου, ζήσεται εἰς τὸν αἰῶνα. Οὐκοῦν
καὶ αἱ ἀγγελικαὶ δυνάμεις
ἐκ τῆς τοῦ Λόγου μεταλήψεως αἰώνιον ζωὴν καρποῦνται. Μόνος γὰρ ὁ
μονογενὴς τοῦ Θεοῦ Λόγος πάσης
λογικῆς οὐσίας θρεπτικὸς τυγχάνει. Διόπερ ἀκριβῶς ἡ Ἑβραϊκὴ
 96

ἀνάγνωσις ἐν τοῖς προκειμένοις οὐ

περιέχει τὸ, Ἄρτον ἀγγέλων ἔφαγεν ἄνθρωπος.
Ἐπισιτισμὸν ἀπέστειλεν αὐτοῖς εἰς πλησμο
νήν. Ἀπῆρεν Νότον ἐξ οὐρανοῦ, καὶ ἐπήγαγεν
ἐν τῇ δυνάμει αὐτοῦ Λίβα. Καὶ ἔβρεξεν ἐπ' αὐ
τοὺς ὡσεὶ χοῦν σάρκας,

Θεοδόσιος γραμματικός. Περὶ γραμματικῆς [Sp.] (fort.

auctore Theodoro Prodromo) “Theodosii Alexandrini grammatica”, Ed.
Göttling, K.Leipzig: Libraria Dykiana, 1822.P. 56, l. 14

Πόσα μέρη τῆς γραμματικῆς; ἕξ. Πρῶτον ἀνάγνω

σις ἐντριβὴς κατὰ προσῳδίαν, ἤγουν ἡ συνήθης καὶ δε
δοκιμασμένη κατὰ τόνους, κατὰ χρόνους, κατὰ πνεύματα
καὶ κατὰ πάθη· δεύτερον ἐξήγησις κατὰ τοὺς ἐνυπάρ
χοντας ποιητικοὺς τρόπους. Τί ἔστιν ἐξήγησις; ἡ τοῦ
ἑξῆς ὁδήγησις, τουτέστιν ἡ τοῦ νοήματος ἀκολουθία.
Τί ἔστι κατὰ τοὺς ἐνυπάρχοντας ποιητικοὺς τρόπους;

Θεοδόσιος γραμματικός. Περὶ γραμματικῆς [Sp.] (fort. auctore

Theodoro Prodromo) P. 57, l. 12

κῆς; Ἀποριῶν τῶν περὶ αὐτῆς ἀντιστοίχων συζήτησις

καὶ χρόνων καὶ πνευμάτων βαρβαρισμοῦ τε καὶ σο
λοικισμοῦ. Τί τὸ τέλος τῆς γραμματικῆς; τὸ μηδέ
ποτε ἁμαρτάνειν μήτε περὶ μίαν λέξιν, μήτε περὶ
πλείονας.
Τί ἔστιν ἀνάγνωσις; κατὰ μὲν φιλοσόφους ἡ τῶν
πρώτων μαθημάτων ἀναγνώρισις τῆς ψυχῆς· κατὰ δὲ
γραμματικοὺς ἡ δευτέρα γνῶσις· πρώτη γάρ ἐστιν
ἡ τῶν συλλαβῶν γνῶσις· εὑρίσκομεν δὲ τὴν ἀνά πρό
θεσιν σημαίνουσαν τὸ ἐκ δευτέρου, οἷον γνῶναι τὸ
πρώτως γνῶναι καὶ ἀναγνῶναι τὸ δευτέρως γνῶναι.

Επιφάνιος. Ancoratus “Epiphanius, Band 1: Ancoratus und

Panarion”, Ed. Holl, K.Leipzig: Hinrichs, 1915; Die griechischen
christlichen Schriftsteller 25.Chapter 75, section 2, l. 1

Νομίζουσι δὲ παραναγινώσκοντες καὶ μὴ νοοῦντες διαστέλλειν

τὴν ἀνάγνωσίν τινες ἐν τῷ εἰπεῖν «πάντα δι' αὐτοῦ ἐγένετο καὶ χωρὶς
αὐτοῦ ἐγένετο οὐδέν», ἕως ὧδε ἀποτιθέντες τὸ ῥητόν, ὑπόνοιαν
βλασφημίας εἰς τὸ πνεῦμα τὸ ἅγιον λαμβάνειν· σφάλλονται δὲ περὶ
 97

τὴν ἀνάγνωσιν καὶ ἀπὸ τοῦ σφάλματος τῆς ἀναγνώσεως σκάζουσιν,

εἰς βλασφημίαν τρεπόμενοι. ἡ δὲ ἀνάγνωσις οὕτως ἔχει· «πάντα δι'
αὐτοῦ ἐγένετο, καὶ χωρὶς αὐτοῦ ἐγένετο οὐδέν, ὃ γέγονεν ἐν αὐτῷ»,
τουτέστιν ὅτι εἴ τι γέγονε, δι' αὐτοῦ ἐγένετο. τοίνυν πατὴρ ἦν ἀεὶ
καὶ υἱὸς ἦν ἀεὶ καὶ τὸ πνεῦμα ἐκ πατρὸς καὶ υἱοῦ πνέει, καὶ οὔτε
ὁ υἱὸς κτιστὸς οὔτε τὸ πνεῦμα κτιστόν· τὰ δὲ μετὰ πατέρα καὶ υἱὸν
καὶ ἅγιον πνεῦμα πάντα κτιστὰ καὶ γενητὰ ὄντα, οὐκ ὄντα ποτέ,

Επιφάνιος. Apophthegmata (ap. Apophthegmata patrum) [Sp.] (2021:

028); MPG 65.Vol. 65, p. 165, l. 18

βιβλίων ἡ κτῆσις τοῖς ἔχουσι. Καὶ αὐτὴ γὰρ καθ'

ἑαυτὴν τῶν βιβλίων ἡ ὄψις, ὀκνηροτέρους ἡμᾶς πρὸς
τὴν ἁμαρτίαν ἐργάζεται, καὶ πρὸς δικαιοσύνην μᾶλ
λον διανίστασθαι προτρέπεται.
θʹ. Εἶπε πάλιν, ὅτι μεγάλη ἀσφάλεια πρὸς τὸ μὴ
ἁμαρτάνειν, τῶν Γραφῶν ἡ ἀνάγνωσις.
ιʹ. Εἶπε πάλιν, ὅτι μέγας κρημνὸς καὶ βαθὺ βά
ραθρον, τῶν Γραφῶν ἡ ἄγνοια.

Επιφάνιος. Liturgia praesanctificatorum “Ἡ λειτουργία τῶν

προηγιασμένων”, Ed. Moraites, D.N.Thessalonica: University of
Thessalonica, 1955.Section 3, l. 86

(Ι, Κ Ὁ διάκονος)· Πρόσχωμεν.

(Ι, Κ Ὁ ἱερεύς)· Εἰρήνη πᾶσι.
(Ι, Κ Ὁ διάκονος)· Σοφία.
Κ Ὁ ἀναγνώστης· Τὸ προκείμενον καὶ τὴν προφητείαν.
Ι Καὶ ἀνάγνωσις εἶτα εἰς Γένεσιν. Μετὰ τὴν προφητείαν·
Ὁ ἱερεύς· Εἰρήνη σοι. Ὁ διάκονος· Σοφία.
[Μ καὶ ἀναγινώσκει τὸν Νʹ ψαλμόν].
Χ Καὶ τῶν ἀναγνωσμάτων ἀναγνωσκομένων οἱ ἀδελφοὶ ἐφιζάνουσι.

Ιάμβλιχος. ., De vita Pythagorica (2023: 001)“Iamblichi de vita

Pythagorica liber”, Ed. Klein, U. (post L. Deubner)Leipzig: Teubner,
1937, Repr. 1975.Chapter 21, section 99, l. 2

ἀποδεδειπνηκέναι. χρῆσθαι δὲ καὶ οἴνῳ καὶ μάζῃ καὶ ἄρτῳ

καὶ ὄψῳ καὶ λαχάνοις ἑφθοῖς τε καὶ ὠμοῖς. παρατίθεσθαι
δὲ κρέα ζῴων θυσίμων [ἱερείων], τῶν δὲ θαλασσίων ὄψων
σπανίως [χρῆσθαι]· εἶναι γάρ τινα αὐτῶν δι' αἰτίας τινὰς
 98

οὐ χρήσιμα πρὸς τὸ χρῆσθαι. μετὰ δὲ τόδε τὸ δεῖπνον

ἐγίνοντο σπονδαί, ἔπειτα ἀνάγνωσις ἐγίνετο. ἔθος δ' ἦν
τὸν μὲν νεώτατον ἀναγινώσκειν, τὸν δὲ πρεσβύτατον ἐπι
στατεῖν ὃ δεῖ ἀναγινώσκειν καὶ ὡς δεῖ. ἐπεὶ δὲ μέλλοιεν
ἀπιέναι, σπονδὴν αὐτοῖς ἐνέχει ὁ οἰνοχόος, σπεισάντων
δὲ ὁ πρεσβύτατος παρήγγελλε τάδε· ἥμερον φυτὸν καὶ
ἔγκαρπον μήτε βλάπτειν μήτε φθείρειν, ὡσαύτως δὲ καὶ

Αθανάσιος. Epistula ad Marcellinum de interpretatione

Psalmorum (2035: 059); MPG 27.Vol. 27, p. 40, l. 33

τὸς ὁ ἄνθρωπος ψαλτήριον γενόμενος, καὶ τῷ πνεύ

ματι προσέχων ὁλοκλήρως, καὶ πᾶσι τοῖς μέλεσι
καὶ τοῖς κινήμασιν ὑπακούῃ, καὶ δουλεύῃ τῷ βουλή
ματι τοῦ Θεοῦ. Τῆς δὲ τοιαύτης τῶν λογισμῶν ἀτα
ραξίας καὶ ἀκύμονος καταστάσεως εἰκὼν καὶ τύπος
ἐστὶν ἡ τῶν Ψαλμῶν ἐμμελὴς ἀνάγνωσις. Ὥσπερ
γὰρ τὰ τῆς ψυχῆς νοήματα γνωρίζομεν καὶ σημαίνο
μεν δι' ὧν προφέρομεν λόγων, οὕτως, τῆς πνευμα
τικῆς ἐν ψυχῇ ἁρμονίας τὴν ἐκ τῶν λόγων μελῳδίαν
σύμβολον εἶναι θέλων ὁ Κύριος, τετύπωκεν ἐμμελῶς
τὰς ᾠδὰς ψάλλεσθαι, καὶ τοὺς ψαλμοὺς μετ' ᾠδῆς

Αθανάσιος. Epistula ad Marcellinum de interpretatione Psalmorum

Vol. 27, p. 41, l. 12

παρεσκεύαζεν. Οὕτως οἱ ἱερεῖς ψάλλοντες, εἰς ἀτα

ραξίαν τὰς ψυχὰς τῶν λαῶν καὶ εἰς ὁμόνοιαν αὐτὰς
τῶν ἐν οὐρανοῖς χορευόντων προσεκαλοῦντο. Τὸ ἄρα
μετὰ μέλους λέγεσθαι τοὺς ψαλμοὺς οὐκ ἔστιν εὐ
φωνίας σπουδὴ, ἀλλὰ τεκμήριον τῆς ἁρμονίας τῶν
ἐν τῇ ψυχῇ λογισμῶν. Καὶ ἡ ἐμμελὴς δὲ ἀνάγνωσις
σύμβολόν ἐστι τῆς εὐρύθμου καὶ ἀχειμάστου κατα
στάσεως τῆς διανοίας. Καὶ γὰρ τὸ αἰνεῖν τὸν Θεὸν
ἐν κυμβάλοις εὐήχοις καὶ κιθάρᾳ καὶ δεκαχόρδῳ ψαλ
τηρίῳ, σύμβολον πάλιν ἦν καὶ σημαντικὸν τοῦ συγκεῖ
σθαι μὲν νομίμως τὰ μέλη τοῦ σώματος ὡς χορδὰς,

Αθανάσιος. Expositiones in Psalmos (2035: 061); MPG 27.

Vol. 27, p. 88, l. 47

ὀργῆς ἑαυτῷ θησαυρίζων. Τὸ γὰρ, αὐτοῦ, ἐπὶ τοῦ

παροξύναντος ληπτέον. Εἶτα τὸ ἐπιφερόμενον τοῦτο,
 99

οὐκ ἐκζητήσει, καθ' ὑποστιγμὴν ἀναγνωστέον· ἵνα

ᾖ τὸ νοούμενον οὕτως· Ἆρ' οὖν ὁ μὲν παροξύνει τὸν
Θεὸν, καίτοι πλῆθος αὐτῷ ἐκκαίων ὀργῆς, ὁ δὲ οὐκ
ἐκζητήσει; Καθ' ὑποστιγμὴν ἡ ἀνάγνωσις, ἵνα ᾖ·
Οὐκ ἐκζητήσει, φησὶν, ὁ Θεὸς, καὶ ἀποδώσει αὐτῷ
κατὰ τὴν ὀργὴν, ἣν ἑαυτῷ ἐθησαύρισεν ἐν ἡμέρᾳ
ὀργῆς αὐτοῦ;

Αθανάσιος. Expositiones in Psalmos Vol. 27, p. 124, l. 30

Ἡμέρα τῇ ἡμέρᾳ ἐρεύγεται ῥῆμα καὶ νύξ ... Ἡ

ἡμέρα, φησὶ, καὶ ἡ νὺξ εὐτάκτως καὶ εὐαρμόστως ἀντι
παραχωροῦσαι τοὺς δρόμους ἀλλήλαις, δι' αὐτῶν τῶν
πραγμάτων τὸν δημιουργὸν αὐτῶν ἀνακηρύττουσιν.
Οὐκ εἰσὶ λαλιαὶ οὐδὲ λόγοι. Καθ' ὑποστιγμὴν ἡ
ἀνάγνωσις. Ἀντιπίπτων δὲ, ὑποτέμνεται· τὸ δὲ ἀν
τιπῖπτον ἐστί· Καὶ μὴν οὐ φθέγγονται; Διὸ λέγει·
Ἆρα οὐκ εἰσὶ τινὰ πράγματα ἃ, καὶ μὴ ἀφιέντα
φωνὴν, τὸν τεχνίτην ἀνακηρύττουσι; Ναὶ μὴν καὶ γὰρ
ἐκ τῆς καλῶς ἡρμοσμένης νηὸς ἡ τέχνη τοῦ ναυπη
γοῦ φαίνεται· καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων δὲ ὡσαύτως.

Αθανάσιος. Expositiones in Psalmos Vol. 27, p. 229, l. 23

… εἰσφέρων, τὰς πάλαι μὲν ἀνατρέπων θυσίας,

εἰσφέρων δὲ τὰς τῆς Νέας Διαθήκης, τὰς δι' αἰνέ
σεως δωροφορίας. [Οἱ Ἰουδαίων πρῶτοι ἀρετῆς
ἀμελοῦντες τὸ (sic) ἐνόμιζον εἶναι ἐν τῷ τοὺς νό
μους ἀποστοματίζειν καὶ διαγγέλλειν, καὶ θυσίας
προσφέρειν. Νόμου δὲ ἀνάγνωσις, καὶ θυσιῶν
προσφορὰ τῆς ἐνυπαρχούσης εἰσὶν ἀρετῆς καρπός·
ἄνευ δὲ ταύτης ἐκεῖνα ποιεῖν μόνον ὅμοιόν ἐστιν
ἀλείφεσθαι μὲν ἐπὶ τῷ παλαίειν, αὐτῶν δὲ τῶν
παλαισμάτων καταμελεῖν, ἐξ ὧν ὁ στέφανος.

Αθανάσιος. Homilia de semente [Sp.] (2035: 069); MPG 28.

Vol. 28, p. 144, l. 33

ὅτε ἄξια ἐπράττετο τῶν πραγμάτων τῆς νομοθεσίας,

ἢ μέχρις ὅτε μὴ ἦν παραγενόμενος ὁ Διδάσκα
λος, ἐνήργει τὰ τοῦ παιδαγωγοῦ· ἐλθόντος δὲ τοῦ
Διδασκάλου, κατηργήθη ὁ παιδαγωγὸς, καὶ ἡλίου
ἀνατείλαντος, ὁ λύχνος ἐπαύσατο. Εὔκαιρος δὲ ἡμῖν
 100

γέγονε καὶ ἡ ἀνάγνωσις, κατὰ ἀκολουθίαν, περὶ

Σαββάτου. Ἠκούομεν γὰρ ἀρτίως, ὅπως ὁ Ἰησοῦς
ἐπορεύετο διὰ τῶν σπορίμων, καὶ ὅπως τὴν χεῖρα
τὴν ξηρὰν ἐθεράπευσε· καί μοι δοκεῖ καλῶς ἔχειν
ὀλίγα εἰς τὸ ἀνάγνωσμα τοῦ Εὐαγγελίου εἰπεῖν.

Ιωάννης Στοβαίος ανθολόγος. , Anthologium “Ioannis

Stobaei anthologium, 5 vols.”, Ed. Wachsmuth, C., Hense, O.Berlin:
Weidmann, 1–2:1884; 3:1894; 4:1909; 5:1912, Repr. 1958.Book 2,
chapter 7, section 4a, l. 69

σωματικῶν ἡδονῶν αἱ μηδεμίαν βλάβην ἐπιφέρουσαι. Ταῦτα

γὰρ ὁ νοῦν ἔχων ἕλοιτ' ἂν δι' αὑτά, κἂν μηδὲν ἄλλο
κεχωρισμένον αὐτῶν περιποιῇ. Δι' ἄλλα δ' ἐστὶν αἱρε
τὰ τὰ δι' ἕτερόν τι κεχωρισμένον αὑτῶν προκαλούμενα
πρὸς τὴν αἵρεσιν, περίπατος, γυμνασία, μάθησις, ἀνά
γνωσις, ἰατρεῖαι, θεραπεῖαι, τροφαί, σκέπαι. Τούτων γὰρ
οὐδὲν δι' αὑτὸ ληπτόν, κατὰ δὲ τὴν ἀναφορὰν τὴν ἐφ'
ἃ παρέχεται.
Εἰ πᾶν τὸ καλὸν δι' αὑτὸ αἱρετόν;

Ωριγένης. ., Fragmenta ex commentariis in epistulam ad Ephesios

(in catenis) “”Documents: The commentary of Origen upon the epistle to
the Ephesians””, Ed. Gregg, J.A.F., 1902; Journal of heological Studies
3.Section 5, l. 32

αἵματος τοῦ Χριστοῦ, ἐν πάσῃ σοφίᾳ καὶ φρονήσει τοῦ Θεοῦ ἐλάβομεν
ταῦτα· καὶ ἐν πάσῃ σοφίᾳ αὐτοῦ καὶ φρονήσει τετυχήκαμεν τῆς
ἀφέσεως τῶν παραπτωμάτων, περισσεύοντος αὐτοῦ εἰς ἡμᾶς τὸν
πλοῦτον τῆς χάριτος αὐτοῦ ἐν πάσῃ σοφίᾳ καὶ φρονήσει· ἅπερ πάντα
πεποίηκε, γνωρίσας ἡμῖν τὸ μυστήριον τοῦ θελήματος αὐτοῦ κατὰ τὴν
εὐδοκίαν αὐτοῦ. ἐὰν δὲ ᾖ καὶ ἡ προτέρα ἀνάγνωσις, τοιοῦτος
ἀποδοθήσεται λόγος, μὴ ἐναντιούμενος τῇ ἐνεργείᾳ τοῦ 8ἐκ μέρους
γινώσκειν καὶ τοῦ 8διώκοντας καταλαμβάνειν· ἐν πάσῃ τῇ ἑαυτοῦ σοφίᾳ
καὶ φρονήσει ὁ Θεὸς ἡμᾶς ᾠκονόμησε, γνωρίσας τὸ μυστήριον τοῦ
θελήματος αὐτοῦ. ἵνα γὰρ δυνηθῶμεν γνωρίσαι τὸ μυστήριον τοῦ
θελήματος αὐτοῦ καὶ τοῦτο χωρῆσαι ἐξισχύσωμεν, 8σῶμα ταπεινώσεως

Syriani, Sopatri Et Marcellini Scholia Ad Hermogenis Status, Scholia

ad Hermogenis librum περὶ στάσεων (2047: 001)“Rhetores Graeci,
vol. 4”, Ed. Walz, C.Stuttgart: Cotta, 1833, Repr. 1968.Vol. 4, p. 774, l.
28
 101

καινότερον γίνεται, πλὴν ὅτι τὸ νομικὸν προσέρχεται κε

φάλαιον, ἐν δὲ τῇ μεταλήψει τὰ πράγματα μεταπίπτει.
καὶ λοιπὸν τῇ τῶν πραγμάτων μεταπτώσει καὶ ἡ προση
γορία ἀλλοιοῦται. ἡ μὲν οὖν ἔγγραφος ἴδιον ὄνομα ἔσχε
παραγραφῆς διὰ τὸ ἰσχυρὸν αὐτῆς· ἔστι γὰρ νόμου ἀνά
γνωσις ἐκβάλλουσα τὴν εὐθυδικίαν· μὴ ταραττέτω δέ σε
τὰ τοιαῦτα ὀνόματα. ἔστι γὰρ εὐθυδικία μὲν ἡ τοῦ
πράγματος αὐτοῦ ἐξέτασις, περὶ οὗ ἡ κατηγορία, εἴτε
φόνος ᾖ τὸ κατηγορούμενον, εἴτε ἱεροσυλία, εἴτε μοι
χεία, εἴτε ἄλλο τι. παραγραφὴ δὲ ἡ ταύτης ἐκβολὴ, ὅτ'
ἂν μηδὲ εἰσαγώγιμον εἶναι τὸν ἀγῶνα τῷ κατηγόρῳ .

Ιωάννης Χρυσόστομος εκκλ. συγγραφέας. De Lazaro

(homiliae 1–7) (2062: 023); MPG 48.Vol 48, pg 970, ln 42

τὸν Χριστὸν εἰπών. Τίς οὖν ἐστιν; Ὁ Λουκᾶς μόνος.

Καὶ γὰρ καὶ τοῦτο ἀναγκαῖον εἰδέναι, ὅτι τῶν εἰρη
μένων τὰ μὲν οἱ τέσσαρες εἶπον, τὰ δὲ κατ' ἰδίαν
ἕκαστος ἀπολαβών.
Τίνος ἕνεκεν; Ἵνα καὶ τῶν λοιπῶν ἀναγκαία
ἡμῖν ἡ ἀνάγνωσις γένηται, καὶ τὸ τῆς συμφωνίας
ἐξαίρετον διαφανῇ. Εἰ μὲν γὰρ πάντες ἅπαντα
εἶπον, οὐκ ἂν πᾶσι μετὰ σπουδῆς προσείχομεν, ἀρ
κοῦντος ἑνὸς διδάξαι τὸ πᾶν· εἰ δὲ πάντες πάντα
ἐξηλλαγμένα εἶπον, οὐκ ἂν ἐφάνη τὸ τῆς συμφωνίας
ἐξαίρετον. Διὰ τοῦτο καὶ κοινῇ πάντες πολλὰ ἔγρα

Ιωάννης Χρυσόστομος εκκλ. συγγραφέας. De Lazaro (homiliae 17)

Vol 48, pg 994, ln 25

ρότεροι γινόμεθα· ἄν τε πάλιν ἐν ἁγιωσύνῃ διατελῶ

μεν, πλείονα ἐκεῖθεν λαμβάνομεν τὴν ὠφέλειαν.
Ἅμα γὰρ ἥψατό τις Εὐαγγελίου, καὶ μετεῤῥύθμισεν
ἑαυτοῦ τὴν διάνοιαν εὐθέως, καὶ τῶν βιωτικῶν ἀπ
έστησε καὶ ἀπὸ τῆς ὄψεως μόνης αὐτῆς. Εἰ δὲ καὶ
ἀνάγνωσις προσγένοιτο ἀκριβὴς, καθάπερ ἐν ἱεροῖς
ἀδύτοις ἡ ψυχὴ τελουμένη, οὕτως ἐκκαθαίρεται καὶ
 102

βελτίων γίνεται, τοῦ Θεοῦ ὁμιλοῦντος αὐτῇ διὰ τῶν

γραμμάτων ἐκείνων.

Ιωάννης Χρυσόστομος εκκλ. συγγραφέας. De Lazaro (homiliae 17)

Vol 48, pg 995, ln 56

τὸν Φίλιππον πάρεστι. Μὴ καταφρονῶμεν τῆς σω

τηρίας ἡμῶν, ἀγαπητοί· Ταῦτα πάντα ἐγράφη δι'
ἡμᾶς πρὸς νουθεσίαν ἡμῶν, εἰς οὓς τὰ τέλη τῶν
αἰώνων κατήντησε.
Μεγάλη ἀσφάλεια πρὸς τὸ μὴ ἁμαρτάνειν τῶν
Γραφῶν ἡ ἀνάγνωσις, μέγας κρημνὸς καὶ βάραθρον
βαθὺ τῶν Γραφῶν ἡ ἄγνοια, μεγάλη προδοσία σω
τηρίας τὸ μηδὲν ἀπὸ τῶν θείων εἰδέναι νόμων· τοῦτο
καὶ αἱρέσεις ἔτεκε, τοῦτο καὶ βίον διεφθαρμένον
εἰσήγαγε, τοῦτο τὰ ἄνω κάτω πεποίηκεν. Ἀμήχανον
γὰρ, ἀμήχανον ἄκαρπον ἀναχωρῆσαί τινα συνεχῶς

Ιωάννης Χρυσόστομος εκκλ. συγγραφέας. Ad populum Antiochenum

(homiliae 1–21) (2062: 024); MPG 49.Vol 49, pg 17, ln 26

γὰρ ἐν λειμῶνι πολλὰ καὶ ποικίλα ὁρῶ τῆς ἀναγνώσεως

τὰ ἄνθη, καὶ πολλὴν μὲν τὴν ῥοδωνιὰν, πολλὰ δὲ τὰ ἴα,
καὶ οὐκ ἐλάττω τὰ κρίνα, ἀλλὰ ποικίλον πανταχοῦ καὶ
δαψιλῆ τοῦ πνεύματος διεσπαρμένον τὸν καρπὸν, καὶ
πολλὴν τὴν εὐωδίαν· μᾶλλον δὲ οὐχὶ λειμὼν μόνον, ἀλλὰ
καὶ παράδεισός ἐστι τῶν θείων Γραφῶν ἡ ἀνάγνωσις· οὐ
γὰρ εὐωδίαν ψιλὴν ἔχει ταῦτα τὰ ἄνθη μόνον, ἀλλὰ καὶ
καρπὸν ψυχὴν τρέφειν δυνάμενον. Τί τοίνυν βούλεσθε τῶν
εἰρημένων εἰς μέσον ἀγάγωμεν τήμερον; βούλεσθε ὃ δο
κεῖ πάντων εὐτελέστερον εἶναι, καὶ τοῖς τυχοῦσιν εὐσύν
οπτον, τοῦτο μεταχειρισώμεθα νῦν; Ἔμοιγε δοκεῖ,

Ιωάννης Χρυσόστομος εκκλ. συγγραφέας. Ad populum Antiochenum

(homiliae 121) Vol 49, pg 18, ln 10

ματος ἀνάπτοντες, μετὰ ἀκριβείας μεγάλης καὶ τὰ μι

κρὰ ψήγματα ἀναλεγώμεθα. Εἰ γὰρ καὶ βραχεῖα ἡ ῥῆ
σις, ἀλλὰ πολλὴ ἡ δύναμις· ἐπεὶ καὶ οἱ μαργαρῖται οὐκ
ἐν τῷ τοῦ σώματος ὄγκῳ, ἀλλ' ἐν τῷ κάλλει τῆς φύσεως
τὴν οἰκείαν εὐπορίαν ἔχουσιν· οὕτω καὶ τῶν θείων Γρα
 103

φῶν ἡ ἀνάγνωσις. Ἡ μὲν γὰρ ἔξωθεν παίδευσις πολὺν

ἀνελίττουσα λῆρον καὶ πολλὴν καταχέουσα τῶν ἀκροατῶν
φλυαρίαν, κεναῖς τοὺς ἀκροατὰς ἀποπέμπει χερσὶ, καὶ
οὐδὲν οὔτε μέγα οὔτε μικρὸν καρπωσαμένους καλόν· ἡ δὲ
τοῦ Πνεύματος χάρις οὐχ οὕτως, ἀλλὰ τοὐναντίον ἅπαν
διὰ μικρῶν ῥημάτων πᾶσι τοῖς προσέχουσι φιλοσοφίαν

Ιωάννης Χρυσόστομος εκκλ. συγγραφέας. De paenitentia (homiliae 1–

9) (2062: 027); MPG 49.Vol 49, pg 299, ln 39

εὐπορίαν, καὶ πολλὴν τέρψιν ὁμοῦ καὶ ὠφέλειαν.

Οὐδὲ γὰρ οὕτως αἱ κόμαι τῶν δένδρων ἀντὶ στέγης
τοῖς προβάτοις γινόμεναι κατὰ τὸ μεσημβρινὸν τῆς
ἡμέρας ἀναπαύουσι τὰ πρόβατα, ποθεινήν τε καὶ ὠφέ
λιμον παρέχουσι τὴν σκιὰν, καὶ μετὰ πολλῆς κατακοι
μίζουσι τῆς ἡδονῆς, ὡς ἡ τῶν θείων Γραφῶν ἀνάγνωσις
τὰς ὀδυνωμένας ψυχὰς καὶ ἀθυμίᾳ κατεχομένας ἀνακτᾶ
ται καὶ καταψύχει, τὸ μὲν σφοδρὸν καὶ διακαὲς τῆς
ὀδύνης ἀποχριομένη, παραμυθίαν δὲ σκιᾶς ἁπάσης ἡδίω
καὶ τερπνοτέραν παρέχουσα. Οὐ γὰρ μόνον ἐν ταῖς τῶν
χρημάτων ζημίαις, οὐδὲ ἐν ταῖς τῶν τέκνων ἀποβολαῖς,

Ιωάννης Χρυσόστομος εκκλ. συγγραφέας. In illud: Pater, si possibile

est, transeat (2062: 062); MPG 51.Vol 51, pg 31, ln 29

ρων ἀδελφῶν ἐντεῦθεν ὑποσκελίζειν.

Ἵν' οὖν καὶ τὴν ἐκείνων ἔφοδον ἀποτειχίσωμεν,
καὶ τοὺς διαποροῦντας θορύβου καὶ ταραχῆς ἀπαλ
λάξωμεν, μεταχειρίσαντες τὸ εἰρημένον, ἐνδιατρίψω
μεν τῇ λέξει, καὶ πρὸς τὸ βάθος καταβῶμεν τῶν
νοημάτων. Οὐδὲ γὰρ ἀρκεῖ ἡ ἀνάγνωσις, ἐὰν μὴ
προσῇ καὶ ἡ γνῶσις. Ἐπεὶ καὶ ὁ εὐνοῦχος Κανδάκης
ἀνεγίνωσκεν, ἀλλ' ἕως ὅτε παρεγένετο ὁ διδάσκων
αὐτὸν τί ποτε ἦν ὃ ἀνεγίνωσκεν, οὐδὲν ἐκαρποῦτο
μέγα. Ἵν' οὖν μὴ καὶ ὑμεῖς τὸ αὐτὸ πάθητε, προς
έχετε τοῖς λεγομένοις, συντείνατε τὴν διάνοιαν,

Ιωάννης Χρυσόστομος εκκλ. συγγραφέας. In principium Actorum

(homiliae 1–4) (2062: 064); MPG 51.Vol 51, pg 87, ln 11t

Ὅτι χρήσιμος ἡ τῶν Γραφῶν ἀνάγνωσις, καὶ ὅτι δουλείᾳ καὶ

περιστάσει πραγμάτων ἀχεί
 104

ρωτον ποιεῖ τὸν προσέχοντα, καὶ ὅτι τὸ ὄνομα τῶν ἀποστόλων πολλῶν
ἐστιν ἀξιωμάτων ὄνομα,
καὶ ὅτι τῶν ἔξωθεν ἀρχόντων καὶ αὐτῶν τῶν βασιλευόντων πολλῷ
μείζονα κέκτηνται δύναμιν οἱ
ἀπόστολοι καὶ ἐξουσίαν· καὶ πρὸς τῷ τέλει πρὸς νεοφωτίστους.

Ιωάννης Χρυσόστομος εκκλ. συγγραφέας. In principium Actorum

(homiliae 14) Vol 51, pg 87, ln 35

πης, ἀφίησι τὸν φωλεὸν, καὶ μεθ' ὑμῶν ἀγελάζεται,

κοινῇ μεθ' ὑμῶν σκιρτᾷ τὰ καλὰ τῶν Γραφῶν σκιρ
τήματα, ἐν τῷ πνευματικῷ καὶ θείῳ λειμῶνι, ἐν τῷ
παραδείσῳ τῆς Γραφῆς. Καὶ γὰρ πνευματικὸς λει
μὼν, καὶ παράδεισος τρυφῆς ἡ τῶν θείων Γραφῶν
ἐστιν ἀνάγνωσις, παράδεισος δὲ τρυφῆς ἐκείνου τοῦ
παραδείσου βελτίων. Τοῦτον τὸν παράδεισον οὐκ ἐν
τῇ γῇ, ἀλλ' ἐν ταῖς τῶν πιστευόντων ψυχαῖς ἐφύτευ
σεν ὁ Θεός· τοῦτον τὸν παράδεισον οὐκ ἐν Ἐδὲμ,
οὐδὲ κατὰ ἀνατολὰς ἔθετο ἐν ἑνὶ περιγράψας χωρίῳ,
ἀλλὰ πανταχοῦ τῆς γῆς ἐξήπλωσε, καὶ εἰς τὰ πέρατα

Ιωάννης Χρυσόστομος εκκλ. συγγραφέας. In principium Actorum

(homiliae 14) Vol 51, pg 89, ln 29

εκρούσατο τὴν φλόγα· κἂν ὀργὴ διακαὴς ἐνοχλῇ, τὴν

καρδίαν καθάπερ λέβητα ὑποκαιόμενον ἀναβράσσουσα,
μικρὸν τοῦ νάματος ἐπιστάξας, εὐθέως κατέστειλε
τοῦ πάθους τὴν ἀναισχυντίαν· καὶ ἐκ πάντων τῶν
πονηρῶν λογισμῶν, ὥσπερ ἐκ μέσης φλογὸς, ἐξαρπά
ζει τὴν ψυχὴν ἡ τῶν θείων Γραφῶν ἀνάγνωσις.
βʹ. Διὸ καὶ ὁ προφήτης ὁ μέγας Δαυῒδ ἐκεῖνος, εἰδὼς
τὴν ὠφέλειαν τὴν ἀπὸ τῆς ἀναγνώσεως τῶν Γραφῶν,
τὸν διηνεκῶς προσέχοντα ταῖς Γραφαῖς καὶ τῆς ὁμι
λίας ταύτης ἀπολαύοντα παρεικάζει φυτῷ ἀεὶ τεθη
λότι, παρὰ τοὺς ῥύακας ἑστηκότι τῶν ὑδάτων, οὑτωσὶ

Ιωάννης Χρυσόστομος εκκλ. συγγραφέας. In principium Actorum

(homiliae 14) Vol 51, pg 89, ln 63

ἀποκρούεται τὴν πύρωσιν τῶν παθῶν, ἀπὸ τῆς

τῶν Γραφῶν ἀναγνώσεως ἱκανὴν παράκλησιν ἔχουσα.
 105

Οὔτε γὰρ δόξης μέγεθος, οὐ δυναστείας ὄγκος, οὐ

φίλων παρουσία, οὐκ ἄλλο οὐδὲν τῶν ἀνθρωπίνων
οὕτω τὸν ἐν ὀδύνῃ παραμυθήσασθαι δυνήσεται, ὡς
ἡ τῶν θείων Γραφῶν ἀνάγνωσις. Τί δήποτε; Ὅτι
ἐκεῖνα μὲν ἐπίκηρα καὶ φθαρτὰ, διὸ καὶ φθαρτὴ
αὐτῶν ἡ παράκλησις· ἡ δὲ τῶν Γραφῶν ἀνάγνωσις,
Θεοῦ ὁμιλία ἐστίν. Ὅταν οὖν ὁ Θεὸς τὸν ἐν ἀθυμίᾳ
παρακαλῇ, τί τῶν ὄντων αὐτὸν εἰς ἀθυμίαν ἐμβαλεῖν
δύναται;

Ιωάννης Χρυσόστομος εκκλ. συγγραφέας. In principium Actorum

(homiliae 14) Vol 51, pg 90, ln 2

Οὔτε γὰρ δόξης μέγεθος, οὐ δυναστείας ὄγκος, οὐ

φίλων παρουσία, οὐκ ἄλλο οὐδὲν τῶν ἀνθρωπίνων
οὕτω τὸν ἐν ὀδύνῃ παραμυθήσασθαι δυνήσεται, ὡς
ἡ τῶν θείων Γραφῶν ἀνάγνωσις. Τί δήποτε; Ὅτι
ἐκεῖνα μὲν ἐπίκηρα καὶ φθαρτὰ, διὸ καὶ φθαρτὴ
αὐτῶν ἡ παράκλησις· ἡ δὲ τῶν Γραφῶν ἀνάγνωσις,
Θεοῦ ὁμιλία ἐστίν. Ὅταν οὖν ὁ Θεὸς τὸν ἐν ἀθυμίᾳ
παρακαλῇ, τί τῶν ὄντων αὐτὸν εἰς ἀθυμίαν ἐμβαλεῖν
δύναται;

Ιωάννης Χρυσόστομος εκκλ. συγγραφέας. De mutatione nominum

(homiliae 1–4) (2062: 065); MPG 51.Vol 51, pg 118, ln 31

καὶ τάξει προβαίνοντα, καὶ τὰ πρότερα εἰπεῖν, καὶ

πρὸς τὰ μέσα φθάσαι, οὐκ ἂν τὴν ἀρχὴν ἀφέντες, εὐ
θέως ἐπὶ τὸ μέσον ἤλθομεν· ἐπειδὴ δὲ τῶν Πατέρων
ὁ νόμος κελεύει μετὰ τὴν Πεντηκοστὴν ἀποτίθεσθαι
τὸ βιβλίον, καὶ τῷ τέλει τῆς ἑορτῆς ταύτης συγκατα
λύεται καὶ ἡ τοῦ βιβλίου ἀνάγνωσις, ἐφοβήθην μή
ποτε περὶ τὰ προοίμια ἀσχολουμένων ἡμῶν καὶ δια
τριβόντων, προσεκδράμῃ τὴν ἡμετέραν ἄφιξιν τῆς
ἱστορίας ἡ ἀκολουθία. Διὰ τοῦτο ἔδραμον ἀπὸ τῆς
ἀρχῆς τοῦ διηγήματος, καὶ καθάπερ κεφαλῆς ὄπισθεν
κατέχων τὸ προοίμιον τῆς ἱστορίας, κελεύσας μεῖναι

Ιωάννης Χρυσόστομος εκκλ. συγγραφέας. De mutatione nominum

(homiliae 14) Vol 51, pg 148, ln 24

μενα· ἐπεὶ κέρδος οὐδὲν ἡμῖν ἔσται τῆς ἀναγνώσεως.

Καὶ γὰρ θησαυρὸς ἄνωθεν πατούμενος οὐκ ἐνδείκνυται
 106

τὸν πλοῦτον, ἀλλὰ χρὴ διορύξαι πρῶτον αὐτὸν, καὶ

καταβῆναι κάτω, καὶ οὕτως ἅπασαν τὴν εὐπορίαν
εὑρεῖν· οὕτω καὶ ἐπὶ τῶν Γραφῶν· οὐκ ἀρκεῖ μόνον
ἡ ἀνάγνωσις δεῖξαι τὸν τῶν ἀποκειμένων ἀγαθῶν
θησαυρὸν, ἂν μὴ διερευνήσῃς τὸ βάθος. Εἰ ἤρκει ἀνά
γνωσις, οὐκ ἂν εἶπεν ὁ Φίλιππος τῷ εὐνούχῳ, Ἆρά
γε γινώσκεις ἃ ἀναγινώσκεις; εἰ ἤρκει ἡ ἀνάγνω
σις, οὐκ ἂν εἶπεν ὁ Χριστὸς τοῖς Ἰουδαίοις, Ἐρευ
νᾶτε τὰς Γραφάς·

Ιωάννης Χρυσόστομος εκκλ. συγγραφέας. De mutatione nominum

(homiliae 14) Vol 51, pg 148, ln 26

τὸν πλοῦτον, ἀλλὰ χρὴ διορύξαι πρῶτον αὐτὸν, καὶ

καταβῆναι κάτω, καὶ οὕτως ἅπασαν τὴν εὐπορίαν
εὑρεῖν· οὕτω καὶ ἐπὶ τῶν Γραφῶν· οὐκ ἀρκεῖ μόνον
ἡ ἀνάγνωσις δεῖξαι τὸν τῶν ἀποκειμένων ἀγαθῶν
θησαυρὸν, ἂν μὴ διερευνήσῃς τὸ βάθος. Εἰ ἤρκει ἀνά
γνωσις, οὐκ ἂν εἶπεν ὁ Φίλιππος τῷ εὐνούχῳ, Ἆρά
γε γινώσκεις ἃ ἀναγινώσκεις; εἰ ἤρκει ἡ ἀνάγνω
σις, οὐκ ἂν εἶπεν ὁ Χριστὸς τοῖς Ἰουδαίοις, Ἐρευ
νᾶτε τὰς Γραφάς· ὁ δὲ ἐρευνῶν οὐ μέχρι τῆς ἐπι
φανείας ἵσταται, ἀλλὰ πρὸς τὸ βάθος αὐτὸ καταβαίνει.

Ιωάννης Χρυσόστομος εκκλ. συγγραφέας. De mutatione nominum

(homiliae 14) Vol 51, pg 148, ln 28

εὑρεῖν· οὕτω καὶ ἐπὶ τῶν Γραφῶν· οὐκ ἀρκεῖ μόνον

ἡ ἀνάγνωσις δεῖξαι τὸν τῶν ἀποκειμένων ἀγαθῶν
θησαυρὸν, ἂν μὴ διερευνήσῃς τὸ βάθος. Εἰ ἤρκει ἀνά
γνωσις, οὐκ ἂν εἶπεν ὁ Φίλιππος τῷ εὐνούχῳ, Ἆρά
γε γινώσκεις ἃ ἀναγινώσκεις; εἰ ἤρκει ἡ ἀνάγνω
σις, οὐκ ἂν εἶπεν ὁ Χριστὸς τοῖς Ἰουδαίοις, Ἐρευ
νᾶτε τὰς Γραφάς· ὁ δὲ ἐρευνῶν οὐ μέχρι τῆς ἐπι
φανείας ἵσταται, ἀλλὰ πρὸς τὸ βάθος αὐτὸ καταβαίνει.
Καὶ γὰρ πολὺ πέλαγος νοημάτων ἐν τοῖς προοιμίοις
ὁρῶ. Ἐν μὲν γὰρ ταῖς βιωτικαῖς ἐπιστολαῖς αἱ προς
ρήσεις ἁπλῶς γίνονται, θεραπείαν ἐμφαίνουσαι μόνον·

Ιωάννης Χρυσόστομος εκκλ. συγγραφέας. In Genesim (homiliae 1–67)

 107

(2062: 112); MPG 53:21–385; 54:385–580.Vol 53, pg 32, ln 36

αʹ. Θησαυρῷ τινι προσέοικεν ἡ τῶν θείων Γραφῶν ἀνά

γνωσις. Καθάπερ γὰρ ἐκεῖθέν τις κἂν μικρὸν ψῆγμα λα
βεῖν δυνηθείη, πολὺν ἑαυτῷ τὸν πλοῦτον ἐργάζεται· οὕτω
δὴ καὶ ἐπὶ τῆς θείας Γραφῆς, καὶ ἐν βραχείᾳ λέξει πολ
λὴν ἔστιν εὑρεῖν τῶν νοημάτων τὴν δύναμιν, καὶ ἄφατον
τὸν πλοῦτον. Καὶ οὐ θησαυρὸν μόνον, ἀλλὰ καὶ πηγὴν
μιμεῖται τὰ θεῖα λόγια, δαψιλῆ τὰ νάματα ἀναβλύζουσαν,

Ιωάννης Χρυσόστομος εκκλ. συγγραφέας. In Genesim (homiliae 167)

Vol 53, pg 262, ln 37

καὶ μετάρσιος γίνεται, τῷ φωτὶ τοῦ τῆς δικαιοσύνης

ἡλίου καταυγαζομένη, κατ' αὐτὸν ἐκεῖνον τὸν καιρὸν τῆς
τῶν πονηρῶν λογισμῶν λύμης ἀπαλλαττομένη, καὶ γα
λήνης ἀπολαύουσα πολλῆς καὶ ἡσυχίας. Καὶ ὅπερ ἡ σω
ματικὴ τροφὴ πρὸς τὴν σύστασιν τῆς ἡμετέρας ἰσχύος,
τοῦτο ἡ ἀνάγνωσις τῇ ψυχῇ γίνεται. Τροφὴ γάρ ἐστι
πνευματικὴ, καὶ νευροῖ τὸν λογισμὸν, καὶ ἰσχυρὰν ἐργά
ζεται τὴν ψυχὴν, καὶ εὐτονωτέραν καὶ φιλοσοφωτέραν,
οὐκ ἀφιεῖσα λοιπὸν ἁλίσκεσθαι τοῖς ἀλόγοις πάθεσιν,
ἀλλὰ καὶ κοῦφον αὐτῇ τὸ πτερὸν ἐργαζομένη, καὶ πρὸς
αὐτὸν, ὡς εἰπεῖν, τὸν οὐρανὸν μεθιστῶσα.

Ιωάννης Χρυσόστομος εκκλ. συγγραφέας. In Genesim (homiliae 167)

Vol 53, pg 321, ln 35

αʹ. Μέγα ἀγαθὸν, ἀγαπητοὶ, τῶν θείων Γραφῶν ἡ

ἀνάγνωσις. Τοῦτο τὴν ψυχὴν φιλόσοφον ἀπεργάζεται,
τοῦτο πρὸς τὸν οὐρανὸν μεθίστησι τὴν διάνοιαν, τοῦτο
εὐχάριστον κατασκευάζει τὸν ἄνθρωπον, τοῦτο ποιεῖ
πρὸς μηδὲν τῶν παρόντων ἐπτοῆσθαι, τοῦτο διηνεκῶς
ἐκεῖ ποιεῖ διαιτᾶσθαι τὸν λογισμὸν τὸν ἡμέτερον, καὶ
πρὸς τὴν τοῦ Δεσπότου ἀμοιβὴν ὁρῶντας ἅπαντα

Ιωάννης Χρυσόστομος εκκλ. συγγραφέας. In Genesim (homiliae 167)

Vol 53, pg 324, ln 37
 108

μιμούμενοι τὸν πατριάρχην πρότερον ἐγχειρεῖν τοῖς

τῆς ἀρετῆς πόνοις, καὶ οὕτως ἀναμένειν τῶν παρ'
αὐτοῦ ἀμοιβῶν τὴν ἀντίδοσιν.
γʹ. Ἀλλ' ὥρα λοιπὸν αὐτὰ ὑμῖν προτιθέναι τὰ σήμε
ρον ἀνεγνωσμένα· οὐδὲ γὰρ ἑρμηνείας δεῖται σχεδὸν,
ἀλλὰ καὶ αὐτὴ ἡ ἀνάγνωσις ἱκανὴ δεῖξαι τῆς τοῦ
δικαίου ἀρετῆς τὴν ὑπερβολήν. Ἐγένετο δὲ, φη
σὶν, ἐν τῇ βασιλείᾳ τῇ Ἀμαρφὰθ βα
σιλέως Σενναὰρ, Ἀριὼχ βασιλεὺς Ἐλασὰρ,
καὶ Χοδολογομὸρ βασιλεὺς Ἐλὰμ, καὶ Θαρθὰκ
βασιλεὺς ἐθνῶν, ἐποιήσαντο πόλεμον μετὰ

Ιωάννης Χρυσόστομος εκκλ. συγγραφέας. De jejunio et eleemosyna

[Sp.] (2062: 118); MPG 48.Vol 48, pg 1059, ln 36

Καλὴ ἡ νηστεία, καλὴ καὶ ἡ τῶν Γραφῶν ἀνάγνω

σις· καλὴ δέ ἐστιν, ὅταν καὶ ἡ ἐκ ταύτης πρᾶξις ἕπη
ται, ἐπεὶ, ἐὰν ἀναγινώσκῃς μὲν, μὴ ποιῇς δὲ, γίνεταί
σοι εἰς κρῖμα ἡ ἀνάγνωσις, καὶ εἰς ἐφόδιον κολάσεως.
Οὐ γὰρ οἱ ἀκροαταὶ τοῦ γόμου, φησὶ, δίκαιοι παρὰ
τῷ Θεῷ, ἀλλ' οἱ ποιηταὶ τοῦ νόμου δικαιωθήσον
ται· καὶ πάλιν ὁ Χριστός·

Ιωάννης Χρυσόστομος εκκλ. συγγραφέας. De jejunio et eleemosyna

[Sp.] Vol 48, pg 1059, ln 38

Καλὴ ἡ νηστεία, καλὴ καὶ ἡ τῶν Γραφῶν ἀνάγνω

σις· καλὴ δέ ἐστιν, ὅταν καὶ ἡ ἐκ ταύτης πρᾶξις ἕπη
ται, ἐπεὶ, ἐὰν ἀναγινώσκῃς μὲν, μὴ ποιῇς δὲ, γίνεταί
σοι εἰς κρῖμα ἡ ἀνάγνωσις, καὶ εἰς ἐφόδιον κολάσεως.
Οὐ γὰρ οἱ ἀκροαταὶ τοῦ γόμου, φησὶ, δίκαιοι παρὰ
τῷ Θεῷ, ἀλλ' οἱ ποιηταὶ τοῦ νόμου δικαιωθήσον
ται· καὶ πάλιν ὁ Χριστός· Εἰ μὴ ἦλθον καὶ ἐλάλησα
αὐτοῖς, ἁμαρτίαν οὐκ εἶχον· νῦν δὲ πρόφασιν οὐκ
ἔχουσι περὶ τῆς ἁμαρτίας αὑτῶν.

Ιωάννης Χρυσόστομος εκκλ. συγγραφέας. De angusta porta et in

orationem dominicam [Sp.] (2062: 141); MPG 51.Vol 51, pg 41, ln 3
 109

αʹ. Πάσης μὲν θεοπνεύστου Γραφῆς ἡ ἀνάγνωσις γί

νεται τοῖς προσέχουσιν εὐσεβείας ἐπίγνωσις· ἡ δὲ
σεπτὴ τῶν Εὐαγγελίων γραφὴ ὑψηλοτέρων ἐστὶ διδα
γμάτων ὑπεροχή· τὰ γὰρ ἐν αὐτοῖς ἐμφερόμενα
λόγια ὑψίστου Βασιλέως ὑπάρχει θεσπίσματα. Διὸ
καὶ φοβερά τις ἠπείληται κόλασις τοῖς μὴ φυλάττου

Ιωάννης Χρυσόστομος εκκλ. συγγραφέας. Homilia de capto Eutropio

[Dub.] (2062: 142); MPG 52.Vol 52, pg 395, ln 56

αʹ. Ἡδὺς μὲν λειμὼν καὶ παράδεισος, πολὺ δὲ ἡδύ

τερον τῶν θείων Γραφῶν ἡ ἀνάγνωσις. Ἐκεῖ μὲν γάρ
ἐστιν ἄνθη μαραινόμενα, ἐνταῦθα δὲ νοήματα ἀκμά
ζοντα· ἐκεῖ ζέφυρος πνέων, ἐνταῦθα δὲ Πνεύματος
αὔρα· ἐκεῖ ἄκανθαι αἱ τειχίζουσαι, ἐνταῦθα δὲ πρό
νοια Θεοῦ ἡ ἀσφαλιζομένη· ἐκεῖ τέττιγες ᾄδοντες,
ἐνταῦθα δὲ προφῆται κελαδοῦντες·

Ιωάννης Χρυσόστομος εκκλ. συγγραφέας. In Matthaeum (homiliae 1–

90) (2062: 152); MPG 57:13–472; 58:471–794.Vol 57, pg 21, ln 8

Χριστοῦ προηγουμένου ταύτης ἡμῖν τῆς εἰσόδου.

Ὥστε δὲ εὐμαθέστερον γενέσθαι τὸν λόγον, δεόμεθα
καὶ παρακαλοῦμεν (ὅπερ καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων Γραφῶν
πεποιήκαμεν), προλαμβάνειν τὴν περικοπὴν τῆς
Γραφῆς, ἢν ἂν μέλλωμεν ἐξηγεῖσθαι, ἵνα τῇ γνώσει
ἡ ἀνάγνωσις προοδοποιοῦσα ᾖ, ὃ καὶ ἐπὶ τοῦ εὐ
νούχου γέγονε, καὶ πολλὴν παράσχῃ τὴν εὐκολίαν
ἡμῖν. Καὶ γὰρ τὰ ζητούμενα πολλὰ καὶ ἐπάλληλα.
Ὅρα γοῦν εὐθέως ἐν προοιμίοις τοῦ Εὐαγγελίου αὐ
τοῦ, πόσα ἄν τις ἐπαπορήσειε. Πρῶτον μὲν, τίνος
ἕνεκεν ὁ Ἰωσὴφ γενεαλογεῖται, οὐκ ὢν τοῦ Χριστοῦ

Ιωάννης Χρυσόστομος εκκλ. συγγραφέας. In Matthaeum (homiliae

190) Vol 57, pg 49, ln 32

Τοῦτο δέ ἐστιν ἡ τῶν ἀγαθῶν ἀνδρῶν μνήμη, καὶ

τῆς μακαρίας ζωῆς αὐτῶν ἱστορία, ἡ τῶν Γραφῶν
ἀνάγνωσις, οἱ παρὰ τοῦ Θεοῦ δοθέντες νόμοι. Κἂν
βουληθῇς ἅπαξ μόνον ἰδεῖν εἰς τὰς τῶν ἁγίων ἐκείνων
εἰκόνας, καὶ τὸ δυσειδὲς ὄψει τῆς διανοίας τῆς σῆς,
 110

καὶ ἰδὼν οὐδενὸς δεήσῃ λοιπὸν ἑτέρου εἰς τὸ ἀπαλλα

γῆναι τῆς αἰσχρότητος ταύτης. Καὶ γὰρ εἰς τοῦτο
χρήσιμον ἡμῖν τὸ κάτοπτρον,

Ιωάννης Χρυσόστομος εκκλ. συγγραφέας. In Joannem (homiliae 1–

88) (2062: 153); MPG 59.Vol 59, pg 187, ln 31

φερούσης οὐχ ἅψεταί ποτε, οὐδὲ ἐπιβήσεται δαίμων,

ἢ ἁμαρτίας φύσις. Ἁγίασον τοίνυν τὴν ψυχήν σου,
ἁγίασόν σου τὸ σῶμα, ἀεὶ ταῦτα ἐπὶ τῆς καρδίας καὶ
ἐπὶ τῆς γλώσσης ἔχων. Εἰ γὰρ ἡ αἰσχρολογία καταῤ
ῥυποῖ, καὶ δαίμονας καλεῖ, εὔδηλον ὅτι ἡ πνευματικὴ
ἀνάγνωσις ἁγιάζει, καὶ τὴν τοῦ Πνεύματος ἐπισπᾶται
χάριν. Θεῖαί εἰσιν ἐπῳδαὶ τὰ γράμματα. Ἐπᾴδωμεν
τοίνυν ἑαυτοῖς, καὶ τοῖς ἐν τῇ ψυχῇ πάθεσιν τὰ ἀπ'
ἐκείνων φάρμακα κατασκευάζωμεν. Ἂν γὰρ εἰδῶμεν
τίνα ἐστὶ τὰ ἀναγινωσκόμενα, μετὰ πολλῆς ταῦτα
ἀκουσόμεθα τῆς προθυμίας.

Ιωάννης Χρυσόστομος εκκλ. συγγραφέας. In Acta apostolorum

(homiliae 1–55) (2062: 154); MPG 60.Vol 60, pg 151, ln 38

σαι αὐτῷ· οὕτως οὐκ ᾔδει, τί ἔμελλεν αὐτῷ ἐρεῖν, ἀλλ'

ἐνόμιζεν ἁπλῶς προφητείαν τινὰ ἀκούσεσθαι. Καὶ αὕ
τη δὲ μείζων τιμὴ, τὸ μὴ ἁπλῶς ἀναγαγεῖν, ἀλλὰ πα
ρακαλέσαντα. Προσδραμὼν δὲ ὁ Φίλιππος, ἤκουσεν
αὐτοῦ ἀναγινώσκοντος. Καὶ ὁ δρόμος σημεῖον βου
λομένου εἰπεῖν, καὶ ἡ ἀνάγνωσις σπουδῆς. Ἐν τοιούτῳ
γὰρ ἀνεγίνωσκε καιρῷ, ἐν ᾧ σφοδρότερον ποιεῖ τὸ καῦ
μα ὁ ἥλιος. Ἡ δὲ περιοχὴ ἦν αὕτη· Ὡς πρόβατον
ἐπὶ σφαγὴν ἤχθη. Καὶ τοῦτο αὐτοῦ δεῖγμα τῆς φιλο
μαθείας, τὸ τὸν προφήτην τοῦτον μετὰ χεῖρας ἔχειν
τῶν ἄλλων ὄντα ὑψηλότερον.

Ιωάννης Χρυσόστομος εκκλ. συγγραφέας. In Acta apostolorum

(homiliae 155) Vol 60, pg 154, ln 51

τὰ Ἱεροσόλυμα συνεστῶτα ἑώρα, καὶ ἐπίστευε τῷ Φι

λίππῳ. Πόθεν οὖν τοιοῦτος γεγένηται; Μεμεριμνη
μένη ἦν ἡ ψυχὴ αὐτοῦ, προσεῖχε Γραφαῖς, ἐσχόλαζεν
ἀναγνώσεσι. Καίτοι καὶ ὁ λῃστὴς εἶδε σημεῖα, καὶ οἱ
μάγοι εἶδον ἀστέρα· οὗτος δὲ οὐδὲν εἶδε τοιοῦτον, καὶ
ἐπίστευε· τοσοῦτόν ἐστιν ἡ τῶν Γραφῶν ἀνάγνωσις ὠφέ
 111

λιμος! Τί οὖν Παῦλος; οὐχὶ τὸν νόμον ἐμελέτα; Ἀλλ'

ἐμοὶ δοκεῖ οὗτος ἐπίτηδες ἀναβληθῆναι, δι' ἅπερ εἶπον
προλαβὼν πανταχόθεν βουλομένου ἐπισπάσασθαι τοὺς
Ἰουδαίους τοῦ Χριστοῦ. Εἰ γὰρ νοῦν εἶχον, οὐδὲν αὐτοὺς
οὕτως ὠφέλει ὡς τοῦτο.

Ιωάννης Χρυσόστομος εκκλ. συγγραφέας. In Acta apostolorum

(homiliae 155) Vol 60, pg 155, ln 31

ἑτέρους σῶσαι, ὅτι ἡ γενεὰ αὐτοῦ ἀνεκδιήγητος,

ὅτι πέτραι ἐῤῥάγησαν, ὅτι τὸ καταπέτασμα ἐσχίσθη,
ὅτι νεκροὶ ἐκ τῶν μνημείων ἠγέρθησαν· μᾶλλον δὲ ταῦτα
πάντα εἶπεν αὐτῷ ὁ Φίλιππος, μόνον ὑπόθεσιν λαβὼν
ἀπὸ τοῦ προφήτου. Μέγα ὄντως ἡ τῶν Γραφῶν ἀνάγνω
σις. Οὕτως ἐκεῖνο ἐπληροῦτο τὸ παρὰ τοῦ Μωϋσέως
εἰρημένον· Καθεζόμενος, καὶ κοιταζόμενος, καὶ διαν
ιστάμενος, καὶ περιπατῶν, μέμνησο Κυρίου τοῦ
Θεοῦ σου. Μάλιστα γὰρ αἱ ὁδοὶ, ὅταν ἔρημοι ὦσι,
καὶ πρὸς τὰς ἐννοίας ἡμῖν καιρὸν διδόασιν, οὐδενὸς
ὄντος τοῦ παρενοχλοῦντος.

Ιωάννης Χρυσόστομος εκκλ. συγγραφέας. In Acta apostolorum

(homiliae 155) Vol 60, pg 156, ln 45

τοῦτο, σὲ ἐχρῆν ἐφ' ἑτέραν ἀπολογίαν ἐλθεῖν, μὴ ἐπὶ

τὴν κατηγορίαν τὴν σήν. Εἰπέ μοι, σὺ οὐ παραινεῖς τῷ
υἱῷ τῷ σῷ; Ἂν οὖν οὗτος εἴπῃ, ὅτι Ἀεὶ τὰ αὐτὰ, ἆρα
οὐχ ἡγῇ ὕβριν εἶναι; Τότε ἐνῆν μὴ λέγειν τὰ αὐτὰ, ὅτε
αὐτὰ καὶ ᾔδειμεν, καὶ διὰ τῶν ἔργων ἐπεδεικνύμεθα·
μᾶλλον δὲ οὐδὲ τότε περιττὴ ἡ ἀνάγνωσις. Τί Τιμοθέου
ἴσον; Ἀλλ' ὅμως καὶ ἐκείνῳ γράφων ὁ Παῦλος ἔλεγε·
Πρόσεχε τῇ ἀναγνώσει, τῇ παρακλήσει. Οὐ γὰρ
ἔστιν, οὐκ ἔστιν ἐξαντληθῆναί ποτε τὸν νοῦν τῶν Γρα
φῶν· πηγή τίς ἐστιν οὐκ ἔχουσα πέρας. Εἶπον, Ἐσο
φίσθην, φησὶ, καὶ τότε ἀπέστη ἀπ' ἐμοῦ

Ιωάννης Χρυσόστομος εκκλ. συγγραφέας. In epistulam ii ad

Corinthios (homiliae 1–30) (2062: 157); MPG 61.Vol 61, pg 446, ln 50

εἰρημένον, καὶ δι' ἑτέρων μὲν αὐτὸ καὶ ἔμπροσθεν

ἔδειξε (τῷ γὰρ εἰπεῖν, Ἐπωρώθη τὰ νοήματα αὐ
τῶν, δείκνυσιν αὐτῶν τὸ ἔγκλημα ὂν), καὶ ἐν αὐτῷ
 112

δὲ τούτῳ πάλιν. Οὐ γὰρ εἶπεν, Ἐν τοῖς γράμμασι

μένει τὸ κάλυμμα, ἀλλ', Ἐν τῇ ἀναγνώσει· ἡ δὲ
ἀνάγνωσις ἐνέργεια τῶν ἀναγινωσκόντων ἐστί· καὶ
πάλιν, Ἡνίκα ἀναγινώσκεται Μωϋσῆς. Σαφέστερον
δὲ αὐτὸ τῇ λέξει τῇ ἑξῆς ἐδήλωσεν, ἀνακεκαλυμμένως
εἰπὼν, Κάλυμμα ἐπὶ τὴν καρδίαν αὐτῶν κεῖται.

Ιωάννης Χρυσόστομος εκκλ. συγγραφέας. In epistulam ad

Colossenses (homiliae 1–12) (2062: 161); MPG 62.Vol 62, pg 362, ln 39

μανθάνειν μόνον· τὰς δὲ γυναῖκας παρ' ὑμῶν, τὰ

παιδία παρ' ὑμῶν· ἀλλὰ πάντα ἡμῖν καταλιμπάνετε.
Διὰ τοῦτο πολὺς ὁ κόπος. Διδάσκοντες, φησὶ, καὶ νου
θετοῦντες ἑαυτοὺς ψαλμοῖς καὶ ὕμνοις καὶ ᾠδαῖς
πνευματικαῖς. Ὅρα καὶ τὸ ἀνεπαχθὲς τοῦ Παύλου.
Ἐπειδὴ ἡ ἀνάγνωσις ἔχει πόνον, καὶ πολὺ τὸ φορτι
κὸν, οὐκ ἐφ' ἱστορίας ἤγαγεν, ἀλλ' ἐπὶ ψαλμοὺς, ἵνα
ὁμοῦ καὶ τέρπῃς τὴν ψυχὴν ᾄδων, καὶ ὑποκλέπτῃς
τὸν πόνον. Ὕμνοις, φησὶ, καὶ ᾠδαῖς πνευματικαῖς.
Νῦν δὲ σατανικὰς μὲν ᾠδὰς καὶ ὀρχήσεις αἱροῦσιν οἱ
παῖδες οἱ ὑμέτεροι, καθάπερ οἱ μάγειροι καὶ οἱ ὀψῶ

Ιωάννης Χρυσόστομος εκκλ. συγγραφέας. De studio praesentium

(2062: 173); MPG 63.Vol 63, pg 485, ln 10

Τοῦ αὐτοῦ ὁμιλία, λεχθεῖσα ἐν τῷ ναῷ τῆς ἁγίας

Εἰρήνης, ὑπέρ τε τῆς σπουδῆς τῶν παρόντων καὶ
ῥᾳθυμίας τῶν ἀπολειφθέντων, [καὶ] περὶ τοῦ
ψάλλειν, καὶ περὶ τοῦ μηδὲν εἶναι κώλυμα γυναιξὶ
τὴν φύσιν πρὸς τοὺς τῆς ἀρετῆς δρόμους.
αʹ. Ὡς ἡδίστη ἡ τῶν Γραφῶν ἀνάγνωσις, καὶ λειμῶ
νος παντὸς ἡδίων καὶ παραδείσου τερπνοτέρα, καὶ μά
λιστα ὅταν γνῶσις τῇ ἀναγνώσει πρόσκειται. Λειμὼν
μὲν γὰρ, καὶ ἀνθῶν κάλλη, καὶ δένδρων κόμαι, καὶ ῥό
δον καὶ κιττὸς καὶ μυρίνη τέρπει τὴν ὄψιν, καὶ ὀλίγων
παρελθουσῶν ἡμερῶν μαραίνεται·

Ιωάννης Χρυσόστομος εκκλ. συγγραφέας. In illud: Filius ex se nihil

facit (2062: 180); MPG 56.Vol 56, pg 249, ln 20

ποντας. Ὅπερ γὰρ ἂν ᾖ, σκιά τίς ἐστι καὶ εἰκὼν, οὐ

 113

πραγμάτων ἀλήθεια. Τοιοῦτοι τῶν αἱρετικῶν οἱ λογισμοὶ,

οὓς ἵνα διελέγξωμεν, πλησίον ταύτης γενώμεθα τῆς ῥή
σεως, συνεχῶς αὐτὴν περιστρέφοντες, καὶ τέως αὐτοὺς
ἐρώμεθα, πῶς βούλονται ἑρμηνεύειν τὴν ῥῆσιν. Οὐ γὰρ
ἀρκεῖ μόνον ἡ ἀνάγνωσις. Εἰ γὰρ ἤρκει ἡ ἀνάγνωσις,
τίνος ἕνεκεν ὁ Φίλιππος πρὸς τὸν εὐνοῦχον ἔλεγεν, Ἆρά
γε γινώσκεις ἃ ἀναγινώσκεις; Ὅθεν ἀναγινώσκων
ἐκεῖνος, οὐδὲν ᾔδει τῶν ἐγκειμένων· διὸ καὶ ἔλεγε·
Δέομαί σου, περὶ τίνος ὁ προφήτης λέγει, περὶ ἑαυ
τοῦ, ἢ περὶ ἑτέρου; Εἰ ἤρκει ἡ ἀνάγνωσις, πῶς οἱ …

Ιωάννης Χρυσόστομος εκκλ. συγγραφέας. In illud: Filius ex se nihil

facit Vol 56, pg 249, ln 25

ἀρκεῖ μόνον ἡ ἀνάγνωσις. Εἰ γὰρ ἤρκει ἡ ἀνάγνωσις,

τίνος ἕνεκεν ὁ Φίλιππος πρὸς τὸν εὐνοῦχον ἔλεγεν, Ἆρά
γε γινώσκεις ἃ ἀναγινώσκεις; Ὅθεν ἀναγινώσκων
ἐκεῖνος, οὐδὲν ᾔδει τῶν ἐγκειμένων· διὸ καὶ ἔλεγε·
Δέομαί σου, περὶ τίνος ὁ προφήτης λέγει, περὶ ἑαυ
τοῦ, ἢ περὶ ἑτέρου; Εἰ ἤρκει ἡ ἀνάγνωσις, πῶς οἱ
Ἰουδαῖοι τὴν Παλαιὰν ἀναγινώσκοντες, καὶ τὰ περὶ τῆς
γεννήσεως τοῦ Χριστοῦ, καὶ τῶν σημείων, καὶ τῶν θαυ
μάτων, καὶ τόπον, καὶ καιρὸν, καὶ σταυρὸν, καὶ τάφον,
καὶ ἀνάστασιν, καὶ ἀνάληψιν, καὶ τὴν ἐκ δεξιῶν καθ
έδραν, καὶ τὴν τοῦ Πνεύματος κάθοδον, καὶ τὴν τῶν

Ιωάννης Χρυσόστομος εκκλ. συγγραφέας. In illud: Filius ex se nihil

facit Vol 56, pg 249, ln 33

μάτων, καὶ τόπον, καὶ καιρὸν, καὶ σταυρὸν, καὶ τάφον,

καὶ ἀνάστασιν, καὶ ἀνάληψιν, καὶ τὴν ἐκ δεξιῶν καθ
έδραν, καὶ τὴν τοῦ Πνεύματος κάθοδον, καὶ τὴν τῶν
ἀποστόλων συνεκδρομὴν, καὶ τὴν τῆς συναγωγῆς ἐκβο
λὴν, καὶ τὴν τῆς Ἐκκλησίας εὐγένειαν, οὐδέπω καὶ σή
μερον ἐπίστευσαν; Οὐκ ἄρα ἀρκεῖ ἡ ἀνάγνωσις, ἐὰν μὴ
προσῇ καὶ ἡ γνῶσις. Ὥσπερ γὰρ ἐάν τις τρέφηται μὲν,
μὴ πέπτῃ δὲ, οὐ ζήσεταί ποτε· οὕτως ἐάν τις ἀναγινώ
σκῃ μὲν, οὐ γινώσκῃ δὲ μηδὲν τῶν ἐγκειμένων, οὐκ ἐπι
τεύξεται τῆς ἀληθείας. Μὴ τοίνυν μοι παρέχετε τὴν ῥῆ
σιν τὴν εὐαγγελικὴν, ἀλλὰ καὶ ἑρμηνεύσατε αὐτήν.
 114

Ιωάννης Χρυσόστομος εκκλ. συγγραφέας. Prooemia in Psalmos

(fragmenta) [Sp.] (2062: 197); MPG 55.Vol 55, pg 536, ln 68

μάτων πέλαγος ἀχανὲς νοημάτων· ἡμεῖς γὰρ ἁπλῶς

ταῦτα παρεδράμομεν· εἰ δὲ βουληθείητε μετὰ
ἀκριβείας διερευνᾶσθαι τὰ εἰρημένα, πολὺν ὄψεσθε τὸν
πλοῦτον καὶ ἀπ' αὐτῶν, καὶ ἀπὸ τῶν ἄλλων Γραφῶν
ὁμοίως. βʹ. Ἀλλ' ἐπειδὴ ἡ ἀνάγνωσις ἔχει πόνον καὶ πολὺ τὸ
φορτικὸν, τοῖς εἰρημένοις τέως ἐμφιλοχωρῶμεν· ἵνα ὁμοῦ
καὶ τέρπῃς τὴν ψυχὴν ᾄδων, καὶ ὑποκλέπτῃ τὸν πόνον.
Ψαλλέτω τοίνυν τὸ στόμα, καὶ παιδευέσθω ὁ νοῦ· οὐκ
ἐστιν οὐδ' αὐτὸ τοῦτο μικρόν. Ὅταν γὰρ μὴ φθονεῖν ἐᾷ,
μὴ λυπεῖσθαι καὶ ἀθυμεῖν ἀκαίρως, μήτε ἡγεῖσθαί τι

Ιωάννης Χρυσόστομος εκκλ. συγγραφέας. In sanctum pascha (sermo

2) [Sp.] (fort. auctore Apollinare Laodicense) Homélies pascales, vol. 2”,
Ed. Nautin, P.Paris: Cerf, 1953; Sources chrétiennes 36.Sect 27, ln 7

βρώσεως ἐξητακότες παυσώμεθα τοῦ λόγου, καὶ νῦν εἰς

ἑτέραν ἐξέτασιν τὰ μετὰ τοῦτο καταλιπόντες, αἰτούμενοι
παρὰ τοῦ κυρίου τὴν αἴτησιν, ἣν Δαυὶδ ᾐτήσατο·
«Ἀποκάλυψον τοὺς ὀφθαλμούς μου, καὶ κατα
νοήσω τὰ θαυμάσια ἐκ τοῦ νόμου σου», ἵν' ἡμῖν μὴ
εὐκαταφρόνητος ἡ τῶν νομίμων ἀνάγνωσις ᾖ καθάπερ
Ἰουδαίοις ἕως τῶν τύπων ἱσταμένοις, ἀλλὰ θείως τὰ θεῖα
νοοῦντες σύμβολα πρὸς τὴν θειοτάτην ἀλήθειαν φανῶμεν ἐν
Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ κυρίῳ ἡμῶν, δι' οὗ καὶ μεθ' οὗ τῷ πατρὶ
ἡ δόξα σὺν ἁγίῳ πνεύματι εἰς τοὺς αἰῶνας. Ἀμήν.
Τὴν μὲν ἁγιότητα τὴν Χριστοῦ τὸ θῦμα τοῦ πάσχα

Ιωάννης Χρυσόστομος εκκλ. συγγραφέας. De paenitentia (sermo 2)

[Sp.] (2062: 270); MPG 60.Vol 60, pg 699, ln 8

αʹ. Βασιλέως μὲν τοῦ ἐπιγείου στρατιώτας παρασκευά

ζουσι πρὸς παράταξιν βοῶσαι σάλπιγγες· βασιλέως δὲ
τοῦ ἐπουρανίου Ἰησοῦ Χριστοῦ στρατιώτας διεγείρει
πρὸς δοξολογίαν καὶ φόβον Θεοῦ ἡ τῶν θείων Γραφῶν
ἀνάγνωσις· ἀλλ' ἐκείνους μὲν πρὸς αἰσθητῶν ἐχθρῶν
καὶ πολεμίων ἀντιπαράταξιν· ἡμᾶς δὲ πρὸς ἀοράτους
ἐχθρούς τε καὶ δαίμονας· καθώς φησιν ὁ Παῦλος, ὅτι
Οὐκ ἔστιν ἡμῖν ἡ πάλη πρὸς αἷμα καὶ σάρκα, ἀλλὰ
 115

πρὸς τὰς ἀρχὰς, πρὸς τὰς ἐξουσίας, πρὸς τοὺς

κοσμοκράτορας τοῦ σκότους τοῦ αἰῶνος τούτου,

Ιωάννης Χρυσόστομος εκκλ. συγγραφέας. In illud: Ascendit dominus

in templo [Sp.] (2062: 305); MPG 61.Vol 61, pg 739, ln 56

πατέρων ζέοντες τῷ πνεύματι ἐπειχθήσεσθε. Ἀρτίως

ἠκούσαμεν τοῦ εὐαγγελιστοῦ λέγοντος, Μεσαζούσης
τῆς ἑορτῆς ἀνέβη ὁ Ἰησοῦς εἰς τὸ ἱερὸν, καὶ ἐδί
δασκεν. Οὐ παρῆλθεν ὁ λόγος τοῦ Εὐαγγελίου, ἐπειδὴ
ἐνέστηκεν ὁ τῆς ἑορτῆς καιρὸς, πρέπουσα τοῖς παροῦσιν
ἡ τοῦ Εὐαγγελίου ἀνάγνωσις, ἁρμόζουσα τῇ ἡμέρᾳ ἡ
διήγησις· ἀδελφὴ γάρ ἐστι τῆς ἐνεστώσης ἑορτῆς ἡ
τοῦ λόγου δύναμις. Μεσαζούσης τῆς ἑορτῆς ἀνέβη
ὁ Ἰησοῦς εἰς τὸ ἱερόν· τελεσθείσης δὲ τῆς ἑορτῆς,
οὐκέτι ἀναβαίνει εἰς τὸ ἱερὸν, ἀλλ' εἰς τὸν οὐρανὸν ἀνα

Ιωάννης Χρυσόστομος εκκλ. συγγραφέας. De patientia et de

consummatione huius saeculi [Sp.] (2062: 351); MPG 63.
Vol 63, pg 939, ln 36

που ἐγκειμένην, πρὸς αὐτὸ καὶ αὐτὸς στρατεύεται διὰ

πανουργίας παρατάσσεσθαι. Διὸ, ἀδελφέ μου, νῆψον
ἀσφαλῶς, καὶ σπούδασον ἀεὶ τῇ ἀναγνώσει προσκολλᾶ
σθαι, ἵνα σε διδάξῃ πῶς δεῖ ἐκφυγεῖν τὰς παγίδας τοῦ
Ἐχθροῦ, καὶ καταλαμβάνειν τὴν αἰώνιον ζωήν. Συστέλλει
γὰρ ἡ ἀνάγνωσις τῶν θείων Γραφῶν τὸν νοῦν πλανώ
μενον, καὶ δωρεῖται γνῶσιν εἰς Θεόν· γέγραπται γάρ·
Σχολάσατε, καὶ γνῶτε, ὅτι ἐγώ εἰμι ὁ Θεός· ἀκούεις,
ἀδελφὲ, ὅτι γνῶσιν Θεοῦ λαμβάνει ὁ σχολάζων ταῖς
θείαις Γραφαῖς ἐν ἀληθινῇ καρδίᾳ. Διὸ, ἀδελφέ μου, μὴ
ἀμελήσῃς τῆς ψυχῆς σου, ἀλλὰ σχόλαζε τῇ …

Ιωάννης Χρυσόστομος εκκλ. συγγραφέας. Oratio de epiphania [Sp.]

(2062: 452)“”Une homélie inédite (de Sévérien de Gabala?) sur
'épiphanie””, Ed. Wenger, A., 1977; Analecta Bollandiana 95.Sect 1, ln 2

Διχῇ μοι τῆς ψυχῆς μεριζομένης αἰσθάνομαι· ἡ μὲν γὰρ

σημερινὴ τῶν εὐαγγελίων ἀνάγνωσις τὸ τῶν φύσεων αἰνιττομένη
διπλοῦν πρὸς ἑαυτὴν συγκαλεῖ· ὁ δὲ παρὰ τοῦ προλαβόντος γε
γενημένος ὕμνος εἰς τὴν τῶν ἐπιφανίων εὐφημίαν ἀνθέλκει. Δεῦρο
 116

δὴ καὶ ἡμεῖς τῷ προλαβόντι τὸν εἰς τὴν τῶν ἐπιφανίων ἡμέραν

κοινωνήσωμεν ὕμνον. Εἰ γὰρ παρῆλθεν τῆς ἑορτῆς ἡ ἡμέρα, ἀλλὰ
τῆς ἑορτῆς οὐ παρῆλθεν εὐεργεσία.

Ιωάννης Χρυσόστομος εκκλ. συγγραφέας. In illud: Vidi dominum

(homiliae 1–6) (2062: 498)“Jean Chrysostome. Homélies sur Ozias”, Ed.
Dumortier, J.Paris: Cerf, 1981; Sources chrétiennes 277.Homily 2,
section 2, l. 2

Ἀλλὰ προσέχετε μετὰ ἀκριβείας· ἡ γὰρ τῶν Γραφῶν

ἀνάγνωσις τῶν οὐρανῶν ἐστιν ἄνοιξις. «Καὶ ἐγένετο τοῦ
ἐνιαυτοῦ, οὗ ἀπέθανεν Ὀζίας ὁ βασιλεύς, εἶδον τὸν
Κύριον καθήμενον ἐπὶ θρόνου ὑψηλοῦ καὶ ἐπῃρμένου.»
Εἶδες εὐγνώμονος οἰκέτου φιλοφροσύνην; Εὐθέως ἡμᾶς
παρὰ τὸν θρόνον εἰσήγαγε τὸν βασιλικόν, οὐ μακρὰς
πρότερον περιαγαγὼν εἰσόδους, ἀλλ' ὁμοῦ τε τὰς πύλας

Δίδυμος Καίκος εκκλ. συγγραφέας. Commentarii in

Psalmos 20–21 (2102: 016)“Didymos der Blinde. Psalmenkommentar, pt.
1”, Ed. Doutreleau, L., Gesché, A., Gronewald, M.Bonn: Habelt, 1969;
Papyrologische Texte und Abhandlungen 7.Codex p. 18, l. 23

ματος γεγονέναι· εἴρηται γάρ· | “πνεῦμα κυρίου ἐπελεύσεται

ἐπὶ σέ”, πρὸς τὴν κυοῦσαν αὐτὸν ἢ κυοφορήσουσαν, “καὶ
δύναμις | ὑψίστου”. ἴδε· δοκεῖ ὧδε ἀπεστάλθαι ἀπὸ τοῦ πα
τρὸς καὶ τοῦ ἁγίου πνεύματος.
ἄλλοι δὲ οὕτως ἀναγιγνώσκουσιν, | καὶ κρείττω ἐστὶν
αὕτη ἡ ἀνάγνωσις· “καὶ κύριος κύριος ἀπέστειλέν με· ἀπ
έστειλεν δὲ καὶ τὸ πνεῦμα | αὐτοῦ”· ὁ πατὴρ τὸν υἱὸν καὶ
τὸ ἅγιον πνεῦμα.
ἡ δὲ πρότερον ἐκδοχὴ τοῦτο λέγει, ὅτι ὁ πατὴρ καὶ |
τὸ πνεῦμα τὸ ἅγιον ἀπέστειλαν τὸν υἱόν. ἕκαστος δὲ κατάλ
ληλον ἑαυτῷ νόησιν πρὸς τὴν | ἀνάγνωσιν δέχεται, ὡς ἤδη

Δίδυμος Καίκος εκκλ. συγγραφέας. Commentarii in Psalmos 29–34

(2102: 018)“Didymos der Blinde. Psalmenkommentar, pt. 3”, Ed.
Gronewald, M.Bonn: Habelt, 1969; Papyrologische Texte und
Abhandlungen 8.Codex p. 136, l. 26

ίσχυρα κἀκείνην τὴν ποιότητα, καθ' ἣν | ἦσαν φαῦλα, ἀνελὼν

ἐκάθισεν ἐπ' αὐτά.
13 ὅπως ἂν ψάλῃ σοι ἡ δόξα μου καὶ οὐ μὴ κατανυγῶ. |
 117

ἔνιοι ὑποστιγμὴν λέγουσιν· “οὐ μὴ κατανυγῶ”· ψαλλούσης

τῆς δόξης μού σοι οὐ κατανύγομαι. οὐ|κ ἀρέσκει μοι δὲ αὕτη
ἡ ἀνάγνωσις. πολλοὶ δὲ τῶν ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ οὕτως αὐτὴν ἀνα
γιγνώσκουσιν. |

Δίδυμος Καίκος εκκλ. συγγραφέας. Commentarii in Psalmos 35–39

(2102: 019)“Didymos der Blinde. Psalmenkommentar, pt. 4”, Ed.
Gronewald, M.Bonn: Habelt, 1969; Papyrologische Texte und
Abhandlungen 6.Codex p. 275, l. 9

ἡ προτέρα ἀνάγνωσις ἡ δ̣η|μωδεστέρα αὕτη ἐστίν· “παλαι

ὰς ἔθου τὰς ἡμέρας μου”. οὔκ εἰμι νέος ἢ νεοπαγής, οὐ νῦν
τοῦ ζῆν ἀρξάμενος, ἀλλὰ “παλαι[ὰς] | ἔθου τὰς ἡμέρας μου”.
καὶ τοῦτο δὲ ῥητέον· ἀεὶ τὸ ἐπερχόμενον παλαιοῖ τὸ φθά
σαν. οὕτω γοῦν νόμοι παλαιοῦ̣[νται]. | τοῦτο οὖν λέγει·

Κύριλλος εκκλ. συγγραφέας. Mystagogiae 1–5 [Sp.]

“Cyrille de Jérusalem. Catéchèses mystagogiques”, Ed. Piédagnel, A.,
Paris, P.
Paris: Cerf, 1966; Sources chrétiennes 126.Catechesis 1, chapter t, l. 2

ΜΥΣΤΑΓΩΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΝΕΟΦΩΤΙΣΤΟΥΣ

Καὶ ἀνάγνωσις ἐκ τῆς Πέτρου ἐπιστολῆς αʹ καθο
λικῆς, ἀπὸ τοῦ· Νήψατε, γρηγορήσατε, ἕως τέλους
τῆς ἐπιστολῆς· τοῦ αὐτοῦ Κυρίλλου καὶ Ἰωάννου
ἐπισκόπου.

Ἐπόθουν ὑμῖν καὶ πάλαι, ὦ γνήσια καὶ ἐπιπόθητα τῆς

Ἐκκλησίας τέκνα, περὶ τῶν πνευματικῶν τούτων καὶ ἐπου

Κύριλλος εκκλ. συγγραφέας. Mystagogiae 15 [Sp.] Catechesis 2,

chapter t, l. 2

ΚΑΤΗΧΗΣΙΣ ΜΥΣΤΑΓΩΓΙΚΗ Βʹ ΠΕΡΙ ΒΑΠΤΙΣΜΑΤΟΣ

Καὶ ἀνάγνωσις ἐκ τῆς πρὸς Ῥωμαίους ἐπιστολῆς·
»Ἢ ἀγνοεῖτε ὅτι ὅσοι ἐβαπτίσθημεν εἰς Χριστὸν
Ἰησοῦν εἰς τὸν θάνατον αὐτοῦ ἐβαπτίσθημεν;» ἕως
τοῦ· «οὐ γάρ ἐστε ὑπὸ νόμον, ἀλλ' ὑπὸ χάριν».
 118

Κύριλλος εκκλ. συγγραφέας. Mystagogiae 15 [Sp.] Catechesis 3,

chapter t, l. 2

παρέδωκα ὑμῖν, κατέχετε.» Δυνατὸς δέ ἐστιν ὁ Θεός, ὁ

παραστήσας ὑμᾶς ὡς ἐκ νεκρῶν ζῶντας, δοῦναι ὑμῖν ἐν
καινότητι ζωῆς περιπατεῖν· ὅτι αὐτῷ ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος
νῦν καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας. Ἀμήν.

ΚΑΤΗΧΗΣΙΣ ΜΥΣΤΑΓΩΓΙΚΗ Γʹ ΠΕΡΙ ΧΡΙΣΜΑΤΟΣ·

Καὶ ἀνάγνωσις ἐκ τῆς Ἰωάννου αʹ ἐπιστολῆς, ἀπὸ
τοῦ· «Καὶ ὑμεῖς χρῖσμα ἔχετε ἀπὸ τοῦ Θεοῦ, καὶ
οἴδατε πάντα», ἕως τοῦ· «καὶ μὴ αἰσχυνθῶμεν ἀπ'
αὐτοῦ ἐπὶ τῇ παρουσίᾳ αὐτοῦ».

Κύριλλος εκκλ. συγγραφέας. Mystagogiae 15 [Sp.] Catechesis 4,

chapter t, l. 3

ΚΑΤΗΧΗΣΙΣ ΜΥΣΤΑΓΩΓΙΚΗ Δʹ ΠΕΡΙ ΣΩΜΑΤΟΣ ΚΑΙ

ΑΙΜΑΤΟΣ ΧΡΙΣΤΟΥ
Καὶ ἀνάγνωσις ἐκ τῆς πρὸς Κορινθίους [ἐπις
τολῆς]· «Ἐγὼ γὰρ παρέλαβον ἀπὸ τοῦ Κυρίου [ὃ]
καὶ παρέδωκα ὑμῖν», καὶ τὰ ἑξῆς.

Κύριλλος εκκλ. συγγραφέας. Mystagogiae 15 [Sp.]

Catechesis 5, chapter t, l. 2

νοιτό σε ἀνακεκαλυμμένον ἔχοντα ἐν καθαρᾷ συνειδήσει, τὴν

δόξαν Κυρίου κατοπτριζόμενον, ἔρχεσθαι ἀπὸ δόξης εἰς
δόξαν, ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ Κυρίῳ ἡμῶν, ᾧ ἡ δόξα εἰς τοὺς
αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

ΚΑΤΗΧΗΣΙΣ ΜΥΣΤΑΓΩΓΙΚΗ Εʹ
Καὶ ἀνάγνωσις Πέτρου καθολικῆς ἐπιστολῆς·
»Διὸ ἀποθέμενοι πᾶσαν κακίαν καὶ δόλον καὶ κατα
λαλιάν», καὶ τὰ ἑξῆς.

Κύριλλος εκκλ. συγγραφέας. Catecheses ad illuminandos 1–18 (2110:

003)“Cyrilli Hierosolymorum archiepiscopi opera quae supersunt
 119

omnia, 2 vols.”, Ed. Reischl, W.C., Rupp, J.Munich: Lentner, 1:1848;

2:1860, Repr. 1967.Catechesis 1, chapter t, l. 7

ΚΥΡΙΛΛΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ ΚΑΤΗΧΗΣΙΣ αʹ

ΦΩΤΙΖΟΜΕΝΩΝ, ἐν Ἱεροσολύμοις σχεδιασθεῖσα, ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΗ
τοῖς τῷ βαπτίσματι προσελθοῦσι. Καὶ ἀνάγνωσις ἐκ τοῦ Ἠσαΐου·
Λούσασθε, καθαροὶ γίνεσθε· ἀφέλετε τὰς πονηρίας ἀπὸ τῶν ψυ
χῶν ὑμῶν, ἀπέναντι τῶν ὀφθαλμῶν μου, καὶ τὰ ἑξῆς.

Κύριλλος εκκλ. συγγραφέας. Catecheses ad illuminandos 118

Catechesis 2, chapter t, l. 4
ΚΑΤΗΧΗΣΙΣ Β. ΦΩΤΙΖΟΜΕΝΩΝ,
Ἐν Ἱεροσολύμοις σχεδιασθεῖσα ΠΕΡΙ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ, καὶ ἀφέ
σεως ἁμαρτιῶν, καὶ περὶ Ἀντικειμένου. Καὶ ἀνάγνωσις ἐκ
τοῦ Ἰεζεκιήλ· Δικαιοσύνη δικαίῳ ἐπ' αὐτὸν ἔσται, καὶ ἀνομία
ἀνόμῳ ἐπ' αὐτὸν ἔσται. Καὶ ὁ ἄνομος ἐὰν ἐπιστρέψῃ ἐκ
πασῶν τῶν ἀνομιῶν αὐτοῦ, καὶ τὰ ἑξῆς.

Κύριλλος εκκλ. συγγραφέας. Catecheses ad illuminandos 118

Catechesis 3, chapter t, l. 4

ΚΑΤΗΧΗΣΙΣ Γ ΦΩΤΙΖΟΜΕΝΩΝ.
Ἐν Ἱεροσολύμοις σχεδιασθεῖσα, ΠΕΡΙ ΒΑΠΤΙΣΜΑΤΟΣ. Καὶ
ἀνάγνωσις ἐκ τῆς πρὸς Ῥωμαίους· Ἢ ἀγνοεῖτε, ὅτι ὅσοι εἰς Χρι
στὸν ἐβαπτίσθημεν Ἰησοῦν, εἰς τὸν θάνατον αὐτοῦ ἐβαπτίσθημεν;
Συνετάφημεν οὖν αὐτῷ διὰ τοῦ βαπτίσματος (εἰς θάνα
τον), καὶ τὰ ἑξῆς.

Κύριλλος εκκλ. συγγραφέας. Catecheses ad illuminandos 118

Catechesis 4, chapter t, l. 4

ʹ ΦΩΤΙΖΟΜΕΝΩΝ
Ἐν Ἱεροσολύμοις σχεδιασθεῖσα, ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΔΕΚΑ ΔΟΓΜΑ
ΤΩΝ. Καὶ ἀνάγνωσις ἐκ τῆς πρὸς Κολοσσαεῖς· Βλέπετε μή
τις ὑμᾶς ἔσται ὁ συλαγωγῶν διὰ τῆς φιλοσοφίας καὶ κενῆς
ἀπάτης, κατὰ τὴν παράδοσιν τῶν ἀνθρώπων, κατὰ τὰ στοι
χεῖα τοῦ κόσμου, καὶ τὰ ἑξῆς.
 120

Μιμεῖται τὴν ἀρετὴν ἡ κακία, καὶ τὸ ζιζάνιον βιάζεται

σῖτος νομισθῆναι· σχήματι μὲν πρὸς τὸν σῖτον ἐξομοιούμενον,

Κύριλλος εκκλ. συγγραφέας. Catecheses ad illuminandos 118

Catechesis 5, chapter t, l. 4

ΚΑΤΗΧΗΣΙΣ Εʹ ΦΩΤΙΖΟΜΕΝΩΝ,
Ἐν Ἱεροσολύμοις σχεδιασθεῖσα, ΠΕΡΙ ΠΙΣΤΕΩΣ. Καὶ ἀνά
γνωσις ἐκ τῆς πρὸς Ἑβραίους· Ἔστι δὲ πίστις ἐλπιζομένων
ὑπόστασις πραγμάτων, ἔλεγχος οὐ βλεπομένων. Ἐν ταύτῃ γὰρ
ἐμαρτυρήθησαν οἱ πρεσβύτεροι, καὶ τὰ ἑξῆς.

Ιππόλυττος. εκκλ. συγγραφέας. De consummatione mundi [Sp.]

(2115: 029)“Hippolyt's kleinere exegetische und homiletische Schriften”,
Ed. Achelis, H.Leipzig: Teubner, 1897; Die griechischen christlichen
Schriftsteller 1.2.Section 34, l. 5

τοῦ μιαροῦ καὶ θεομάχου ἀντὶ τοῦ ζωοποιοῦ σταυροῦ τοῦ σωτῆρος.
πενθοῦσι δὲ καὶ αἱ ἐκκλησίαι πένθος μέγα, διότι οὔτε προς
φορὰ οὔτε θυμίαμα ἐκτελεῖται οὔτε λατρεία θεάρεστος, ἀλλὰ τὰ ἱερὰ
τῶν ἐκκλησιῶν ὡς “ὀπωροφυλάκιον” γενήσονται καὶ τὸ τίμιον σῶμα
καὶ αἷμα τοῦ Χριστοῦ ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις οὐκ ἀναφανήσεται.
λειτουργία σβεσθήσεται, ψαλμῳδία παυθήσεται, ἀνάγνωσις τῶν γρα
φῶν οὐκ εἰσακουσθήσεται. ἀλλὰ σκότος ἔσται τοῖς ἀνθρώποις καὶ
θρῆνος ἐπὶ θρῆνον καὶ οὐαὶ ἐπὶ οὐαί. ῥίψεται τότε ὁ ἄργυρος καὶ
ὁ χρυσὸς ἐν ταῖς πλατείαις καὶ οὐδεὶς συνάξει αὐτούς, ἀλλὰ πάντα
βδελυκτὰ καθεστήκασιν. πάντες γὰρ τοῦ ἐκφυγεῖν καὶ κρυβῆναι σπου
δάσουσι καὶ οὐδαμοῦ δυνήσονται λαθεῖν ἐκ τῶν παθῶν τοῦ ἀντικει

Λιβάνιος ρήτορας, σοφιστής. Epistulae 1–1544 (2200:

001)“Libanii opera, vols. 10–11”, Ed. Foerster, R.Leipzig: Teubner,
10:1921; 11:1922, Repr. 1997.Epistle 19, section 2, l. 1

Ἀνέγνων τοῖς φίλοις τὴν ἐπιστολὴν τὴν μακρὰν ἐκεί

νην, ἐκέλευσας γὰρ καὶ οὐκ ἦν ἀπειθεῖν τοσαύτῃ δυνάμει.
ἡ μὲν οὖν ἀνάγνωσις ἐκίνει γέλωτα τοσοῦτον ὅσον ἐβού
λου, πολλοῦ δὲ ἄρ' ἐπεθύμεις, ὡς δὲ διεπαυσάμην, τῶν τις
ἀκροατῶν ἤρετό με, πότερόν σοι φίλος ὢν ἢ δυσμενὴς τυγχάνω.
 121

φήσαντος δέ μου καὶ μάλα φιλεῖν Ἀνατόλιον τὸν καλὸν εὖ

ἴσθι τοίνυν, ἔφη, τὰ δυσμενοῦς ποιῶν δεικνὺς τὴν
ἐπιστολήν, ἣν ἀφανίζειν ἔδει.

Λιβάνιος ρήτορας, σοφιστής. Epistulae 11544 Epistle 38, section 1, l. 2

Οὐκ ἂν καὶ τόδε σημεῖον εἴη τῆς περὶ τοὺς λόγους ὁρ

μῆς, εἴ σοι τοὺς πόνους ἐπιστολῆς ἀνάγνωσις ἐπεκούφισε; τοὺς
μὲν γὰρ ἄλλους ἐπὶ τοῖς μήκεσι τῶν ὁδῶν ἐλαίῳ τε καὶ λου
τροῖς καὶ πότῳ τὴν ῥώμην ἀνακτωμένους ὁρῶ, σοὶ δ' ἀντὶ
τούτων γράμματα καὶ ταῦτα οὕτω μικρά, προσθείην δ' ἂν
ὡς οὐδὲ πάνυ καλά.

Ερμίας. In Platonis Phaedrum scholia “Hermeias von Alexandrien.

In Platonis Phaedrum scholia”, Ed. Couvreur, P.Paris: Bouillon, 1901,
Repr. 1971.P. 9, l. 12

μενοι, περὶ τοῦ παντὸς ἀπεφήναντο τὸν σκοπόν· ἕνα δὲ πανταχοῦ χρὴ
εἶναι τὸν σκοπὸν καὶ αὐτοῦ ἕνεκα πάντα παρειλῆφθαι, ἵνα ὡς ἐν
ζῴῳ πάντα τῷ ἑνὶ συντάττηται. Διὸ περὶ τοῦ παντοδαποῦ καλοῦ φησιν ὁ
Ἰάμβλιχος εἶναι τὸν σκοπὸν, ὡς ἐφεξῆς ἐροῦμεν.
Τὰ δὲ ἐγκλήματα νῦν λέγωμεν ἅ τινες κατηγοροῦσι Πλάτωνος ἐπὶ
τούτῳ τῷ συγγράμματι, ἵνα καὶ τούτων προδιευκρινημένων ἡ ἀνάγνωσις
λοιπὸν ἡμῖν ἀπερίσπαστος ᾖ. Φασὶ γὰρ πρῶτον μὲν οὐ δεόντως κατ'
ἔρωτος καὶ ὑπὲρ ἔρωτος πεποιῆσθαι αὐτὸν τὸν λόγον, ὥσπερ μειράκιον
φιλοτιμούμενον εἰς ἑκάτερον· ἔπειτα τὸ ἀντιγράφειν τῷ Λυσίου λόγῳ καὶ

ἁμιλλᾶσθαι βασκάνου τινὸς καὶ φιλονείκου νέου ἔοικεν εἶναι,

Ωρίων γραμματικός. Etymologicum (excerpta e cod. regio

2610) (2591: 002)“Orionis Thebani etymologicon (ed. F.G. Sturz)”, Ed.
Koës, G.H.K.
Leipzig: Weigel, 1820, Repr. 1973.P. 174, l. 4τοῦτο καὶ εὐαγγελιστὴς
εἴρηται διὰ τὸ εὖ ἀγγέλλειν ἡμῖν, ἤγουν καλόν· τὸ γὰρ εὖ, καλόν ἐστι.
Ἄνθρωπος λέγεται διὰ τὰ ἄνω θρεῖν, ἤγουν ὁρᾶν. ἢ πάλιν τὸ ἀνορθροῖ
περιπατεῖν. Στάσις ἀναστάσις ἤγουν πάλιν ἀνάστασις. Ἀνάγνωσις· πάλιν
γνῶσις. τὸ ἀνά, πάλιν [ἐστίν]. Ἀναγραφή· πάλιν γραφή. Ἄσκησις· διὰ τὸ
ὡς ἀσκὸν νεκροῦσθαι τὸν ἀσκητήν. ὅρος δὲ αὐτῆς ὁ πόνος τῆς
μαθήσεως. Ἀσθένειαν· παρὰ τὸ μὴ ἔχειν δύναμιν. Ἀσωτία·
 122

Ωρίων γραμματικός. Etymologicum (excerpta e cod. Vat. gr. 1456)

(2591: 006)“”Nuovi ‘excerpta’ dall' ‘etimologico’ di Orione””, Ed.
Micciarelli Collesi, A.M., 1970; Byzantion 40.Entry 6, l. 1

εὖ καλόν ἐστιν.
Ἄνθρωπος: λέγεται διὰ τὸ ἄνω θρεῖν ἤγουν ὁρᾶν ἢ πάλιν
τὸ ἀνορθροῒ περιπατεῖν.
Ἀνάστασις: ἀναστάσις ἤγουν πάλιν ἀνάστασις.
Ἀνάγνωσις: πάλιν γνῶσις· τὸ ἀνά πάλιν ἐστίν.
Ἀναγραφή: πάλιν γραφή.
Ἄσκησις: διὰ τὸ ὡς ἀσκὸν νεκροῦσθαι τὸν ἀσκητήν· ὅρος
δὲ αὐτῆς ὁ πόνος τῆς μαθήσεως.
Ἀσθένεια: παρὰ τὸ μὴ ἔχειν δύναμιν.

Μιχαήλ Ψελλός πολυϊστωρ. Orationes forenses et acta

(2702: 007)
“Michaelis Pselli orationes forenses et acta”, Ed. Dennis, G.T.
Stuttgart: Teubner, 1994.oration 6, l. 102

τὸ ͵ϛφθʹ ἔτος, ὁ δὲ χρυσόβουλλος λόγος γεγένητο κατὰ τὸ

͵ϛφιεʹ. ἐπελαμβάνετο οὖν ὁ ἐνάγων τῆς πράσεως ὡς πλα
στῆς. πῶς γὰρ ἦν εἰκὸς πωλεῖν τὸν πάππον αὐτοῦ ὃ μήπω
διὰ τῆς χρυσοβούλλου δωρεᾶς εἴληφε; καὶ οὐ μικράν τινα
ταραχὴν καὶ θόρυβον παρεισήγαγε τῷ δικαστηρίῳ μέχρις
ἂν ἡ ἀκριβεστέρα τοῦ χρυσοβούλλου ἀνάγνωσις τὸ τα
ράττον κατεύνασε. πρὶν ἢ γὰρ προβῆναι τὸ χρυσόβουλλον,
τὸ κτῆμα τῷ Ἰβηρίτζῃ οὐ διὰ χρυσοβούλλου, ἀλλὰ διὰ πιτ
τακίου δεδώρητο κατὰ τὸ ͵ϛφδʹ ἔτος· μεθ' ὃ δὲ τούτου
τούτῳ τῷ τρόπῳ ἐδέσποσε, προέβη τὸ χρυσόβουλλον. ἡ δὲ
πρᾶσις μέση πως ἦν τῶν διττῶν καὶ διαλλαττουσῶν κατὰ

Μιχαήλ Ψελλός πολυϊστωρ. Poemata (2702: 015)“Michaelis Pselli

poemata”, Ed. Westerink, L.G.Stuttgart: Teubner, 1992.Poem 6, l. 202

πολλὰ γὰρ ἀμφιβάλλεται τῶν προσυγγεγραμμένων,

Ὁμήρου μὲν τὰ Κύπρια, πρὸς δὲ καὶ ὁ Μαργίτης,
Ἀράτου δὲ τὰ Θυτικὰ καὶ τὰ Περὶ ὀρνέων.
κρίνεται δὲ ποιήματα χρόνῳ καὶ ἱστορίᾳ,
οἰκονομίᾳ λέξει τε, πλάσματι καὶ συνθέσει.
 123

Βιωτικὴ δ' ἀνάγνωσις ἐστὶν ἡ κωμῳδία,

οὐκ εὔτονος, οὐκ εὔφωνος, ἀλλ' ὥσπερ ὑφειμένη,
συνήθους καὶ βιωτικῆς εἰκών τις ὁμιλίας.
τὰ γάρ τοι τραγικώτερα ἄλλου τυγχάνει τύπου·
ἡρωϊκὴ γὰρ μέστωσις ἐστὶν ἡ τραγῳδία.
εὐτόνως προοιστέον δὲ τὸ ἔπος, στεφηφόρε·

Μιχαήλ Ψελλός πολυϊστωρ. Poemata Poem 56, l. 112

Ὁ δ' ὕμνος ὁ τρισάγιος δηλοῖ τὰς ὑποστάσεις

τοῦ τε πατρὸς καὶ τοῦ υἱοῦ καὶ πνεύματος ἁγίου,
κἂν ἐφ' ἑκάστου τῶν τριῶν ἁρμόζῃ παραδόξως·
καὶ γὰρ ἕκαστος ἅγιος καὶ ἰσχυρὸς ὑπάρχει
καὶ σὺν τούτοις ἀθάνατος καὶ θεὸς καὶ δεσπότης.
Κἀντεῦθεν ἡ ἀνάγνωσις τῶν θείων ἀποστόλων,
ἥτις δηλοῖ τὴν ἐκλογὴν τῶν θείων ἀποστόλων.
Ὁ δ' ὕμνος ἀλληλούια τὸ τριττὸν περιέχει
αὐτῶν τῶν ὑποστάσεων τῆς ἁγίας τριάδος.
Ἡ δὲ σφραγὶς ἣν εἴωθεν ὁ ἱερεὺς ποιεῖν τε
οἱονεὶ κατασφράγισμα προφητικῶν λογίων.

Anna Comnena Hist., Alexias (2703: 001)“Anna Comnène. Alexiade, 3

vols.”, Ed. Leib, B.Paris: Les Belles Lettres, 1:1937; 2:1943; 3:1945,
Repr. 1–2:1967.Book 14, chapter 7, section 9, l. 12

ὀλίγα τὸ σῶμα διαναπαύων ἐν κυνηγεσίοις τε καὶ ἀνέσεσι.

Καὶ γὰρ μετὰ τῶν ἄλλων ἐφιλοσόφει καὶ τοῦτο, χαλιναγω
γεῖν τὸ σῶμα καὶ εὐαγωγότερον ἑαυτῷ καθιστᾶν. Ἐξεδίδου
μὲν γὰρ αὐτὸ τοῖς πόνοις ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον, πάλιν δὲ
ἐπανεκαλεῖτο τῶν πόνων· καὶ ἡ ἄνεσις τούτῳ δεύτερος
πόνος, βιβλίων ἀνάγνωσις καὶ ἐξέτασις καὶ ἡ τοῦ· «Ἐρευ
νᾶτε τὰς γραφάς» παραγγέλματος ἐπιμέλεια. Τὰ δ' αὖ
κυνηγέσια καὶ ἡ ἀπὸ τοῦ σφαιρίζειν παιδιὰ δευτέρου λόγου
καὶ τρίτου προσῆν τὠμῷ πατρί, ἕως ἔτι νεώτερος ἦν καὶ
οὔπω τὸ θηρίον, ἡ τῶν ποδῶν διάθεσις, αὐτῷ ἐπισυνεπλάκη
καθάπερ ὄφις τις σκολιὸς καί, αὐτὸ δὴ τοῦτο τὸ τῆς .

Θεόδωρος Στουδίτης. Epistulae heodori Studitae Epistulae,

vol. 1–2”, Ed. Fatouros, G.Berlin: De Gruyter, 1992; Corpus Fontium
Historiae Byzantinae, Series Berol.nsis 31.Epistle 511, l. 16

θησαυροῦ τῆς καρδίας ἐκβάλλει τὰ ἀγαθά· καὶ γὰρ ὥσπερ ἔν τινι

 124

ταμιείῳ τὰ ἐκ τῆς προλαβούσης παιδείας θείας τε καὶ ἀνθρωπίνης

ἐναποθέμενος τῇ ψυχῇ γνωστικὰ θησαυρίσματα ἐπὶ καιροῦ εἰκότως
χρειώδους προΐοις τὰ πνευματικὰ πλούτη, οἰκονομῶν τὸ κατὰ σεαυ
τὸν σωτήριον. καὶ ἴδε, ἄνθρωπε ἀγαθέ, ὅτι εἰς καλόν σοι ἀπέβη τὰ
θεῖα μαθήματα, ἡ ἀνάγνωσις καὶ ἐπίγνωσις, ἡ σχολὴ καὶ ἐντριβή, ἡ
ἔντευξις καὶ ἡ προσευχή, ἡ κτῆσις τῶν ἱερῶν λόγων τε καὶ δέλτων.
ὡς πλούσιος σὺ ἄγαν, κἂν εἰς ὀλίγα σοι περίεστι τὰ τῆς ζωῆς ἐφόδια,
ὡς εὐωπὴς καὶ καλλιβλέφαρος, κἂν τὴν ὄψιν ἀδικίᾳ ἀπεστέρησαι,
ὡς περιφανὴς λίαν καὶ περίδοξος, κἂν τὴν ἄτιμον καὶ ἄδοξον ζωὴν
ἀνατλᾶν διανενόησαι.

Ευάγριος σχολαστικός. ., Historia ecclesiastica (2733: 001)

“The ecclesiastical history of Evagrius with the scholia”, Ed. Bidez, J.,
Parmentier, L.London: Methuen, 1898, Repr. 1979.P. 71, l. 20

ἄλλο μὲν γάρ τι εἶναι τὴν θεότητα τὴν ἐκ τοῦ πατρός,

ἄλλο δέ τι τὴν ἀνθρωπότητα τὴν ἐκ τῆς μητρός.
Ὧν ἐρωτηθέντων ὅτου οὖν χάριν τῇ καθαιρέσει τῇ κατὰ
Φλαβιανοῦ ὑπέγραψαν, τοὺς Ἀνατολικοὺς δηλοῦσι τὰ
γράμματα βοῆσαι· “Πάντες ἡμάρτομεν, πάντες συγ
γνώμην αἰτοῦμεν.” Εἶτα πάλιν ἡ ἀνάγνωσις προκόπτουσα
δηλοῖ τοὺς ἐπισκόπους ἐρωτηθῆναι τίνος χάριν τὸν Εὐ
σέβιον εἰσελθεῖν βουληθέντα οὐκ εἴασαν. Πρὸς ἃ
Διόσκορος ἔφη κομμονιτώριον τὸν Ἐλπίδιον ἐπιφέρεσθαι,
κἀκεῖνον διαβεβαιώσασθαι Θεοδόσιον κελεῦσαι τὸν βασι
λέα τὸν Εὐσέβιον παρόδου μὴ τυχεῖν.

Flavius Justinianus Imperator Theol., Novellae “Corpus iuris civilis, vol.

3”, Ed. Schöll, R., Kroll, W.Berlin: Weidmann, 1895, Repr. 1968.
P. 195, l. 10

… αὐτῷ τε καὶ τῷ παρέδρῳ καὶ τοῖς περὶ αὐτόν·

οὕτω τε τῆς παρ' ἡμῶν περὶ τὰς ἀρχὰς προνοίας ἅπασι
φανερᾶς γινομένης ἐκεῖνον ἡμῖν καθαρὰν καὶ παντα
χόθεν δεδοκιμασμένην τὴν ἑαυτοῦ παρέχειν ὑπουργίαν.
Τοῦτον δὲ δὴ τὸν νόμον δείξει μὲν ἅπασιν ἥ τε
τῶν θείων ἡμῶν διατάξεων ἀνάγνωσις· καὶ γὰρ δὴ
καὶ τοῦτον ἐκεῖσε γραφῆναι παρεκελευσάμεθα· αὐτὸς
δὲ εἰς ἔργον ἄξεις ὅπως ἂν μείνῃ διὰ παντὸς ἐν αὐ
τοῖς τοῖς ἔργοις ἐκλάμπων τε καὶ φαινόμενος.
Δεῖ παρέχεσθαι τῷ πραίτωρι Πισιδίας αὐτῷ μὲν
ὑπὲρ ἀννόνων καὶ καπίτων καὶ λοιπῆς παραψυχῆς.
 125

Apophthegmata, Apophthegmata patrum (collectio alphabetica)

(2742: 001); MPG 65.P. 165, l. 18

βιβλίων ἡ κτῆσις τοῖς ἔχουσι. Καὶ αὐτὴ γὰρ καθ'

ἑαυτὴν τῶν βιβλίων ἡ ὄψις, ὀκνηροτέρους ἡμᾶς πρὸς
τὴν ἁμαρτίαν ἐργάζεται, καὶ πρὸς δικαιοσύνην μᾶλ
λον διανίστασθαι προτρέπεται.
θʹ. Εἶπε πάλιν, ὅτι μεγάλη ἀσφάλεια πρὸς τὸ μὴ
ἁμαρτάνειν, τῶν Γραφῶν ἡ ἀνάγνωσις.
ιʹ. Εἶπε πάλιν, ὅτι μέγας κρημνὸς καὶ βαθὺ βά
ραθρον, τῶν Γραφῶν ἡ ἄγνοια.
ιαʹ. Εἶπε πάλιν, ὅτι μεγάλη προδοσία σωτηρίας, τὸ
μηδένα τῶν θείων νόμων εἰδέναι.

ΨεύδοΔιονύσιος Αρεοπαγίτης. Scr. Eccl., Theol., De

ecclesiastica hierarchia (2798: 002)“Corpus Dionysiacum ii: Pseudo–
Dionysius AreopagitDe coelesti hierarchia, de ecclesiastica hierarchia,
de mystica theologia, epistulae”, Ed. Heil, G., Ritter, A.M.Berlin: De
Gruyter, 1991; Patristische Texte und Studien 36.P. 80, l. 13

Ὁ μὲν ἱεράρχης εὐχὴν ἱερὰν ἐπὶ τοῦ θείου θυσιαστηρίου τελέσας, ἐξ

αὐτοῦ τοῦ θυμιᾶν ἀρξάμενος ἐπὶ πᾶσαν ἔρχεται τὴν τοῦ ἱεροῦ χώρου
περιοχήν· ἀναλύσας δὲ πάλιν ἐπὶ τὸ θεῖον θυσιαστήριον ἀπάρχεται τῆς
ἱερᾶς τῶν ψαλμῶν μελῳδίας συνᾳδούσης αὐτῷ τὴν ψαλμικὴν ἱερολογίαν
ἁπάσης τῆς ἐκκλησιαστικῆς διακοσμήσεως. Ἑξῆς δὲ διὰ τῶν λειτουργῶν
ἡ τῶν ἁγιογράφων δέλτων ἀνάγνωσις ἀκολούθως γίνεται, καὶ μετὰ
ταύτας ἔξω γίνονται τῆς ἱερᾶς περιοχῆς οἱ κατηχούμενοι καὶ πρὸς αὐτοῖς
οἱ ἐνεργούμενοι καὶ οἱ ἐν μετανοίᾳ ὄντες, μένουσι δὲ οἱ τῆς τῶν θείων
ἐποψίας καὶ κοινωνίας ἄξιοι. Τῶν λειτουργῶν δὲ οἱ μὲν ἑστᾶσι παρὰ τὰς
τοῦ ἱεροῦ πύλας συγκεκλεισμένας, οἱ δὲ ἄλλο τι τῶν τῆς οἰκείας τάξεως
ἐνεργοῦσιν, οἱ δὲ τῆς λειτουργικῆς διακοσμήσεως ἔκκριτοι σὺν τοῖς ἱερεῦ

Ολυμπιόδωρος διάκονος Scr. Eccl., Commentarii in Job

(2865: 001)
“Olympiodor Diakon von AlexandriKommentar zu Hiob”, Ed. Hagedorn,
U., Hagedorn, D.Berlin: De Gruyter, 1984; Patristische Texte und Studien
24.P. 316, l. 17

ὁ Σύμμαχος· ἀπαγγελεῖ περὶ τούτου ἑτέρῳ αὑτοῦ; ἐκδέδωκεν, ἀντὶ

τοῦ· μὴ περὶ τῆς τούτων δημιουργίας μετά τινος βουλεύεται ἢ ἑτέ
ρῳ αὑτοῦ ἀνακοινοῦται τὰ τοιαῦτα † σκεπάσματα†; ἵνα κατ' ἐρώτησιν
ᾖ ἡ ἀνάγνωσις. δυνατὸν δὲ καὶ οὕτω νοῆσαι, ὅτι ἐάν τινι ὁ θεὸς τὴν περὶ
 126

τούτων χαρίσηται γνῶσιν, τοῦτον λοιπὸν φίλον ἑαυτοῦ καλεῖ καὶ οὐκέτι
δοῦλον, ὡς καὶ πρὸς τοὺς μαθητὰς ἔλεγεν ὁ σωτήρ· ὑμεῖς φίλοι
μού ἐστε. 36, 33 κτῆσις καὶ περὶ ἀδικίας.

Ολυμπιόδωρος διάκονος Scr. Eccl., Commentarii in Job P. 370, l. 10

θαλμοῖς τοῦτον τὸν πόλεμον; οὐ θαυμάζεις δὲ ἐπὶ τοῖς λεγομένοις;

ναί, δηλονότι φήσειεν ἂν ὁ Ἰώβ, διὸ καὶ κατ' ἀρχὰς ἔλεγεν· ὁ
μέλλων τὸ μέγα κῆτος χειρώσασθαι.
41, 2 οὐ δέδοικας, ὅτι ἡτοίμασταί μοι;
κἀν τούτῳ πάλιν προσυπακουστέον τὸ ναί· κατ' ἐρώτησιν γάρ ἐ
στιν ἡ ἀνάγνωσις. ἢ καὶ τοῦτο λέγει ὅτι· οὐκέτι αὐτὸν φοβηθήσῃ,
ἡτοίμασται γάρ μοι εἰς τὸ ὑπ' ἐμοῦ δεθῆναι καὶ ὑπὸ τῶν ἁγίων μου
ἐγκαταπαίζεσθαι. 41, 2 – 3 τίς γάρ ἐστιν ὁ ἐμοὶ ἀντιστάς; ἢ τίς
ἀντιστήσεταί μοι καὶ ὑπομενεῖ; ἀντὶ τοῦ· οὐδείς, διὰ τὸ ἄμαχον εἶναι τὴν
τοῦ θεοῦ δύναμιν.

Μάξιμος θεολόγος. Capita de caritate Massimo confessore.

Capitoli sulla carita”, Ed. Ceresa–Gastaldo, A.Rome: Editrice Studium,
1963.
Book 4, section 86, l. 1

Ἀγάπη καὶ ἐγκράτεια παθῶν τὴν ψυχὴν ἐλευθεροῦσιν· ἀνάγνωσις καὶ

θεωρία ἀγνοίας τὸν νοῦν ἀπαλλάττουσιν· ἡ δὲ τῆς προσευχῆς κατάστασις

αὐτῷ παρίστησιν αὐτὸν τῷ Θεῷ.

Μάξιμος θεολόγος. Mystagogia (2892: 049)“S. Massimo Confessore. La

mistagogia ed altri scritti”, Ed. Cantarella, R.Florence: Testi Cristiani,
1931.Chapter 13, l. 3t

Κεφάλαιον ιγʹ.
Τίνος ἰδικῶς ἐπὶ τοῦ καθ' ἕκαστον σύμβολόν ἐστιν ἡ ἀνάγνω
σις τοῦ ἁγίου Εὐαγγελίου καὶ τὰ μετ' αὐτὴν μυστικά.

Ὅθεν εὐθὺς μετὰ ταύτας, τὴν θείαν τοῦ ἁγίου Εὐαγγε

λίου ἀνάγνωσιν ἡ τῆς ἁγίας Ἐκκλησίας ἱερὰ διάταξις ἐνομο
θέτησε γίγνεσθαι· ἰδικῶς μὲν τὴν ὑπὲρ τοῦ λόγου τοῖς σπου
 127

δαίοις κακοπάθειαν εἰσηγουμένην, μεθ' ἣν ὁ τῆς γνωστικῆς

θεωρίας ὥσπερ ἀρχιερεὺς οὐρανόθεν ἐπιδημῶν αὐτοῖς Λόγος

Μάξιμος θεολόγος. Mystagogia Chapter 14, l. 3t

Κεφάλαιον ιδʹ.
Τίνος ἐστὶ σύμβολον, κατὰ τὸ γενικῶς σημαινόμενον, ἡ θεία
τοῦ ἁγίου Εὐαγγελίου ἀνάγνωσις.

Γενικῶς δὲ τὴν τοῦ κόσμου τούτου συντέλειαν ὑποσημαί

νουσαν. Μετὰ γὰρ τὴν θείαν τοῦ ἁγίου Εὐαγγελίου ἀνάγνω
σιν ὅ τε ἀρχιερεὺς κάτεισι τοῦ θρόνου, καὶ ἡ τῶν κατηχου
μένων καὶ ἡ τῶν λοιπῶν τῶν ἀναξίων τῆς θείας
τῶν δειχθησομένων μυστηρίων θεωρίας ἀπόλυσίς τε καὶ

Ιωάννης Δαμασκηνός εκκλ. συγγραφέας θεολόγος. ., Sacra parallela

(recensiones secundum alphabeti litteras dispositae, quae tres libros
conflant) (fragmenta e cod. Vat. gr. 1236) (2934: 018); MPG 95 & 96.
Vol. 96, p. 13, l. 44

μυρία τις βάλλῃ σπέρματα, στάχυας ἐξενεγκεῖν·

οὕτω ψυχὴν οὐκ ἔστιν μὴ ταῖς Γραφαῖς ποτισθεῖσαν
πρότερον, κἂν μυρία τις ἐκχέῃ ῥήματα, καρπόν τινα
ἐπιδείξασθαι. – Ἀγαπητὲ, ὅμως αὐτὰ τὰ ῥήματα
κάτεχε· καὶ γὰρ ἁγιάζει ψυχὴν καὶ ψιλὴ τῶν Γρα
φῶν ἡ ἀνάγνωσις. Οὐ τοῦτο δὲ μόνον ἔσται τὸ κέρ
δος ὑμῖν, ἀλλὰ καὶ τῷ χρόνῳ πλείονα οἴσῃ τῇ συν
εχείᾳ τῆς ἀναγνώσεως, αὐτομάτως σου τῆς διανοίας
ἀνοιγομένης.

Ιωάννης Δαμασκηνός εκκλ. συγγραφέας θεολόγος.

., Fragmenta in Matthaeum (e catena Nicetae) [Dub.] (2934: 064);
MPG 96.
Vol. 96, p. 1412, l. 26

τίαν αὐτοῦ γεγραμμένην· Οὗτός ἐστιν Ἰησοῦς ὁ βα

σιλεὺς τῶν Ἰουδαίων.»
Ἡ τοῦ λευκώματος γραφὴ ἣν Πιλάτος πρὸ τῆς
Κυριακῆς ἔπηξε κεφαλῆς, τὴν τοῦ Κυρίου ἐπλήρου
φωνὴν, Ἐπειδὰν ὑψωθῶ, λέγοντος, πάντας ἑλκύσω
πρὸς ἐμαυτόν. Ἐδήλου τοίνυν ἡ ἐκεῖθεν ἀνάγνωσις οὐχ
 128

ὑπὲρ Ἰουδαίας μόνης, ἀλλὰ καὶ πάσης Ἑλλην[ικ]ῆς

καὶ βαρβάρου γεγενῆσθαι τὸ σωτήριον πάθος.
»Ἀπὸ δὲ ἕκτης ὥρας σκότος ἐγένετο ἐπὶ πᾶσαν
τὴν γῆν, ἕως ὥρας ἐννάτης.»

Γεώργιος Κεδρηνός χρονογράφος. Compendium

historiarum (3018: 001)“Georgius Cedrenus Ioannis Scylitzae ope, 2
vols.”, Ed. Bekker, I.Bonn: Weber, 1:1838; 2:1839; Corpus scriptorum
historiae Byzantinae.Vol. 1, p. 6, l. 7

ἀνδρῶν ἐδιδάχθημεν. ἀλλὰ μὴν καὶ ἀπὸ τῆς Λεπτῆς Γενέσεως

οὐκ ὀλίγα συλλέξαντες καὶ ἀπὸ ἐκκλησιαστικῶν ἱστοριῶν καὶ ἀφ'
ἑτέρων βιβλίων, καὶ ὑφ' ἓν ἐπιδρομάδην συνθέμενοι, τοῖς μετα
γενεστέροις καταλελοίπαμεν τροφὴν ἁπαλὴν καὶ ἀληλεσμένην, ἵν'
οἱ μὲν τὰς τῶν ῥηθέντων ἱστορικῶν βίβλους ἐπελθόντες ἔχοιεν
ὑπομνήματα (οἶδε γὰρ ἡ ἀνάγνωσις ἀνάμνησιν ἐμποιεῖν, ἡ δ'
ἀνάμνησις τρέφειν καὶ μεγαλύνειν τὴν μνήμην, ὥσπερ τοὐναντίον
ἡ ἀμέλεια καὶ ῥαστώνη ἐπιφέρειν ἀμνηστίαν, ᾗ τινὶ πάντως ἕπε
ται λήθη, ἀμαυροῦσα καὶ συγχέουσα τὴν μνήμην τῶν πεπραγμέ
νων), οἱ δὲ μήπω ἐντετυχηκότες ταῖς ἱστορίαις ὁδηγὸν ἔχοιεν
τήνδε τὴν ἐπιτομήν.

Γεώργιος Μοναχός χρονογράφος. Chronicon breve (lib.

1–6) (redactio recentior) (3043: 002); MPG 110.Vol. 110, p. 1221, l. 26

Τῷ ͵ϛφμʹ ἔτει τοῦ κόσμου, τῆς δὲ θείας σαρκώ

σεως ͵αμ ἐβασίλευσε Ῥωμανὸς ὁ Ἀργυρόπουλος, ὁ
γαμβρὸς Κωνσταντίνου, ἄνθρωπος σοφὸς καὶ φοβού
μενος τὸν Θεὸν καὶ φρόνιμος.
(5) Καὶ ἡ χαρὰ αὐτοῦ ἦτον τοῦ Θεοῦ τὰ λόγια
καὶ ἀγρυπνίαι ὁλονύκτιαι καὶ ἡ ἀνάγνωσις τῶν θείων
Γραφῶν, καὶ ᾠκοδόμησεν μοναστήριον θαυμάσιον
καὶ μεγαλοπρεπὲς εἰς ὄνομα τῆς ὑπεραγίας Θεοτό
κου, ἣν λέγουσι περίβλεπτον.

Γεώργιος Σύγγελος χρονογράφος. Ecloga

chronographica (3045: 001)“Georgius Syncellus. Ecloga
chronographica”, Ed. Mosshammer, A.A.Leipzig: Teubner, 1984.P. 95, l.
9

Διαφωνεῖ πρὸς τὴν τῶν οʹ ἑρμηνείαν ἔτεσι φπϛʹ.

 129

Ἐν τούτοις οἱ μὲν τῶν ἄλλων τῶν ἀπὸ Ἀδὰμ καὶ ἐπὶ Νῶε χρόνοι πρὸ
τῆς ἑκάστου παιδοποιίας διεστήκασι πρὸς τὴν τῶν οʹ ἑρμηνείαν, συμφω
νοῦσι δὲ αὐτῇ οἱ τοῦ Ἰάρεδ καὶ τοῦ Μαθουσάλα καὶ τοῦ Λάμεχ. ἐκ δὲ τῆς

τούτων συμφωνίας πάρεστι λογισμῷ λαβεῖν ὅτι καὶ τὰ πρὸ τούτων

βέλτιον ἡ παρ' ἡμῖν ἀνάγνωσις ἔχει. ἀπὸ γὰρ τοῦ πλείονος χρόνου τῶν
περὶ τὸν Ἰάρεδ δῆλος ἂν γένοιτο καὶ ὁ τῶν προαγόντων συντρέχειν
ὀφείλων τῇ τῶν οʹ ἐκδόσει. εἰ γὰρ οἱ νεώτεροι καὶ μεταγενέστεροι τοῖς
χρόνοις ταῖς τῶν ἑκατοντάδων προσθήκαις εὕρηνται κατὰ τὴν τοῦ
Ἑβραϊκοῦ γραφὴν σύμφωνοι τῇ τῶν οʹ ἑρμηνείᾳ, πόσῳ πλέον εἰκὸς ἦν
τοὺς ἀρχαιοτέρους καὶ αὐτῶν ἐκείνων προπάτορας μᾶλλν τῶν μετέπειτα
πολυχρονιωτέρους γε

Γεώργιος Σύγγελος χρονογράφος. Ecloga chronographica

P. 95, l. 24

τῶν οʹ ἑρμηνείαν, μόνα δὲ τὰ πρὸ τῆς τεκνογονίας ἔτη παρὰ τῶν

Ἰουδαίων
ἀντιγράφων συνεσταλμένα, κινοῦμαι μήποτε Ἰουδαίων ἔργον ἦν τοῦτο
τολμησάντων συστεῖλαι καὶ ἐπιταχῦναι τοὺς πρὸ τῆς παιδοποιίας χρόνους

ἐπιτροπῇ ταχυγαμίας. τῶν γὰρ παλαιοτάτων ἀνδρῶν μακροβίων ὄντων

καὶ πολυχρονίων, οὕτω δὲ κατὰ τούτους θᾶττον ἐπὶ γάμους καὶ παιδο
ποιίας ἐλθόντων, ὡς ἡ παρ' αὐτοῖς ἀνάγνωσις δηλοῖ, τίς οὐκ ἂν αὐτῶν
τὸν

Ιωάννης Σκυλίτζης ιστορικός Synopsis historiarum

“Ioannis Scylitzae synopsis historiarum”, Ed. Thurn, J.Berlin: De
Gruyter, 1973; Corpus fontium historiae Byzantinae 5. Series
Berol.nsis.Emperor life pro, section 1, l. 48

… τὰ δὲ εἰκότα καὶ ὁπόσα μὴ τοῦ πιθανοῦ ἀπέπιπτε συλλεξάμενοι,

προσθέντες δὲ καὶ ὁπόσα ἀγράφως ἐκ παλαιῶν ἀνδρῶν ἐδιδάχθημεν,
καὶ ὑφ' ἓν ἐπιδρομάδην συνθέμενοι τοῖς μεταγενεστέροις καταλελοίπαμεν

τροφὴν ἁπαλὴν καὶ τοῦτο δὴ τὸ τοῦ λόγου ἀληλεσμένην, ἵν' οἱ μὲν τὰς
τῶν ῥηθέντων ἱστορικῶν βίβλους ἐπελθόντες ὑπομνήματα ἔχοιεν συνέκ
δημον φέροντες καὶ ἐπιόντες τουτὶ τὸ βιβλίον – οἶδε γὰρ ἡ ἀνάγνωσις
ἀνάμνησιν ἐμποιεῖν, ἡ δ' ἀνάμνησις τρέφειν καὶ μεγαλύνειν τὴν μνήμην,
ὥσπερ τοὐναντίον ἡ ἀμέλεια καὶ ῥαστώνη ἐπιφέρειν ἀμνηστίαν, ᾗτινι
πάντως ἕπεται λήθη ἀμαυροῦσα καὶ συγχέουσα τὴν μνήμην τῶν πεπραγ
 130

μένων – οἱ δὲ μήπω ἐντετυχηκότες ταῖς ἱστορίαις ὁδηγὸν ἔχοιεν τήνδε

τὴν ἐπιτομὴν καὶ ἀναζητοῦντες τὰ πλατικῶς γεγραμμένα ἐντελεστέραν

Νικήτας Χωνιάτης ιστορικός ., Historia (= Χρονικὴ

διήγησις) (3094: 001)“Nicetae Choniatae historia, pars prior”, Ed. van
Dieten, J.Berlin: De Gruyter, 1975; Corpus fontium historiae Byzantinae
11.1. Series Berol.nsis.Reign Halosis,pt2, p. 653, l. of p. 5

ἀλλήλων ἐνθουσιῶσι καὶ τὴν Ἄρεος σκευὴν περιτίθενται, τῆς νίκης

προτιθέντες ἆθλον πάντα τὰ προσόντα σφίσιν, αὐτὰς τὰς κουριδίους
ἀλόχους, ἐξ ὧν πατέρες ἠκηκόεισαν τέκνων, ἔτι δὲ τὸ μέγα χρῆμα καὶ
τοῖς ἄλλοις δυσπαραίτητον τὴν ψυχήν, καὶ ἧς ἕνεκα τὰ πάντα περι
σπουδάζουσιν ἄνθρωποι. ἄλλως τε ποῦ παρ' ἀγραμμάτοις βαρβάροις
καὶ τέλεον ἀναλφαβήτοις ἀνάγνωσις καὶ γνῶσις τῶν ἐπὶ σοὶ ῥαψῳδη
θέντων ἐκείνων ἐπῶν
“οὐ νέμεσις Τρῶας καὶ ἐϋκνήμιδας Ἀχαιοὺς
τοιῇδ' ἀμφὶ γυναικὶ πολὺν χρόνον ἄλγεα πάσχειν·

ΨευδοΖωναρά Λεξικογράφος. Lexicon (3136: 001)“Iohannis

Zonarae lexicon ex tribus codicibus manuscriptis, 2 vols.”, Ed. Tittmann,
J.A.H.Leipzig: Crusius, 1808, Repr. 1967.Alphabetic letter alpha, p. 178,
l. 22

Ἀνάγνωσις. κατὰ φιλοσόφους ἡ τῶν πρώτων μα θημάτων τῆς ψυχῆς

ἀναγνώρισις ἢ ἀνάπεισις. οὕτως Ἡρόδοτος. Ἀναγωγή. ὁ τῶν νηῶν
ἔκπλους. καὶ γίνεται ἀναγωγὴ τῶν νεῶν. Ἀναγωγία. ἡ ἀπαιδευσία.

ΨευδοΖωναρά Λεξικογράφος. Lexicon Alphabetic letter alpha, p. 224, l.

20

ἔστι καὶ ἀπὸ τοῦ ἀνοίγω ὁ παρακείμενος ἤνω

χα, ἐπεισόδῳ τοῦ ε ἠνέωχα, ὁ μέσος ἠνέωγα,
τὸ τρίτον ἠνέωγε καὶ συστολῇ ἀνέωγε. Ἰστέον
δὲ, ὅτι, ὅτε μέν ἐστιν ἐνεργητικὰ, αἰτιατικῇ
συντάσσεται, ὅτε δὲ παθητικὰ, εὐθείᾳ.]
Ἀναγινώσκετε. ὑπομιμνήσκεσθε. ἀνάγνωσις
γὰρ ἡ ὑπόμνησις, ἡ ἄνωθεν γνῶσις. οὐ γὰρ
ἄλλα γράφομεν ὑμῖν, ἀλλ' ἢ ἃ ἀναγινώσκετε.
Ἀναγινωσκομένη. μνημονευομένη, ὁμιλουμένη.
καὶ ὁ Ἀπόστολος· γινωσκομένη καὶ ἀναγινω
σκομένη ὑπὸ πάντων ἀνθρώπων. ἀνάγνωσιν δὲ
 131

Σιμπλίκιος In Aristotelis physicorum libros commentaria (4013:

004)“Simplicii in Aristotelis physicorum libros octo commentaria, 2
vols.”, Ed. Diels, H.Berlin: Reimer, 9:1882; 10:1895; Commentaria in
Aristotelem Graeca 9 & 10.Vol. 9, p. 427, l. 25

… ἐστιν ἡ ἐνέργεια τοῦ οἰκοδομητοῦ μήτε μετὰ τὸ ᾠκοδομῆσθαι, οἰκο

δομεῖται δὲ τὸ οἰκοδομητὸν μεταξὺ τοῦ δυνάμει καὶ τοῦ ἐνεργείᾳ, δῆλον
ὅτι ἡ ἐνέργεια τοῦ οἰκοδομητοῦ ἐν τῷ οἰκοδομεῖσθαί ἐστιν, ἡ δὲ ἐν τῷ
οἰκοδομεῖσθαι ἐνέργεια τοῦ οἰκοδομητοῦ ἡ οἰκοδόμησίς ἐστι· ἡ ἄρα τοῦ
δυνάμει ἐνέργεια μένοντος δυνάμει οἰκοδόμησίς ἐστιν· ὅτι δὲ ἡ
οἰκοδόμησις κίνησίς
ἐστι, ὥσπερ ἡ βάδισις καὶ ἡ ἀνάγνωσις, πρόδηλον. ὥστε ἀποδέδεικται
τῶν
λημμάτων ἕκαστον. καὶ συνῆκται καλῶς ἐπὶ τοῦ οἰκοδομητοῦ, ὅτι ἡ τοῦ
οἰκοδομητοῦ ἐνέργεια ᾗ οἰκοδομητὸν κίνησίς ἐστι. κἂν τὸ συμ
πέρασμα παρέλιπεν ὡς σαφὲς ὁ Ἀριστοτέλης, ἀποδείξας δὲ ἐφ' ἑνὸς τοῦ
οἰκοδομητοῦ καὶ τῆς οἰκοδομήσεως τὸ τὴν κίνησιν εἶναι ἐνέργειαν τοῦ δυ
νάμει μένοντος δυνάμει, εἰκότως ἐπήγαγεν ὅτι ὁ αὐτὸς ἐφαρμόσει λόγος

Anonymi In Aristotelis Artem Rhetoricam Rhet., In Aristotelis artem

rhetoricam commentarium (4026: 001)“Anonymi et Stephani in artem
rhetoricam commentaria”, Ed. Rabe, H.Berlin: Reimer, 1896;
Commentaria in Aristotelem Graeca 21.2.P. 224, l. 32

μένας, ὡς ἔστιν ἰδεῖν ὑποκρινομένους τοὺς ἐν τῇ ἁγίᾳ σορῷ ἀναγινώ

σκοντας. [a16] τοῦτο δὲ τὸ ὑποκρίνεσθαι θεωρεῖται ἐν τοῖς ἔχουσι
φωνὴν μεγάλην καὶ ποικίλην. ἢ οἱ ἐπιδεικτικοὶ οὐ φροντίζουσι τοῦ ἀσύν
δετα λέγειν ἢ τοῦ πολλάκις λέγειν τὸ αὐτό, ἀλλὰ κάλλους. ἡ μὲν ἐπι
δεικτικὴ λέξις ἐστὶ γραφικωτάτη ἤτοι ἁπλῆ καὶ μὴ ἔχουσα τὸ
ἀκριβές. τὸ γὰρ ἔργον αὐτῆς ἐστιν ἀνάγνωσις ἤτοι τὸ στομφαστικῶς
ἀναγινώσκεσθαι. [a18] δευτέρα δὲ ἡ δικανικὴ ἤτοι ἡ κατὰ ἀκρίβειαν
δεύτερα μέτρα ἔχουσα, ἡ ὀγκηρά. περίεργον δέ ἐστι τὸ προσδιαι
ρεῖσθαι καὶ προσδιορίζεσθαι, ὅτι δεῖ εἶναι τὴν λέξιν ἡδεῖαν καὶ
μεγαλοπρεπῆ, ὡς τινὲς ἔλεγον, ἢ τὸ λέγειν ‘δεῖ εἶναι τὴν λέξιν
σώφρονα καὶ ἐλευθέριον καὶ πᾶσαν ἠθικὴν ἀρετὴν προσαρμόσαι τῇ

Φώτιος λεξικογράφος. Bibliotheca Photius. Bibliothèque, 8

vols.”, Ed. Henry, R.Paris: Les Belles Lettres, 1:1959; 2:1960; 3:1962;
 132

4:1965; 5:1967; 6:1971; 7:1974; 8:1977.Codex 97, Bekker p. 84a, l. 35

κατέστησε τοὺς Κρῆτας. Καὶ Ἀθηνόδωρος πειρατὴς ἐξαν

δραποδισάμενος Δηλίους τὰ τῶν λεγομένων θεῶν ξόανα
διελυμήνατο, Γάϊος δὲ Τριάριος τὰ λελωβημένα τῆς
πόλεως ἐπισκευάσας ἐτείχισε τὴν Δῆλον.
Μέχρι μὲν οὖν ταύτης μοι τῆς Ὀλυμπιάδος ἐν
λόγοις πέντε ἡ ἀνάγνωσις γέγονεν. Ἔστι δὲ τὴν φρά
σιν οὔτε λίαν χαμαιπετὴς οὔτε τὸν Ἀττικὸν ἐς τὸ ἀκρι
βὲς διασῴζων χαρακτῆρα. Ἄλλως τε δὲ καὶ ἡ περὶ τὰς
Ὀλυμπιάδας καὶ τὰ ἐν αὐταῖς τῶν ἀγωνισμάτων ὀνό
ματα καὶ πράξεις καὶ ἡ περὶ τοὺς χρησμοὺς ἄκαιρος
φιλοπονία τε καὶ φιλοτιμία, εἰς κόρον ἀπάγουσα τὸν

Φώτιος λεξικογράφος. Bibliotheca Codex 200, Bekker p. 163a, l. 23

φιλοσοφίαν. Ὁ δὲ θʹ, κατὰ Μελχισεδεκιτῶν ἀγω

νιζόμενος, οὐδὲν ἔλαττον τὸν γεννησάμενον αὐτὸν αἱ
ρέσεως ἔνοχον οὐ μετριωτέρας στηλιτεύει· πλὴν τῷ γε
θηρᾶν πανταχόθεν ἐφιεμένῳ τὸ χρήσιμον, οὐκ ἀσυν
τελὴς αὐτῷ οὐδ' ἡ ἐκ τούτου ἀνάγνωσις ἔσται. Τὴν δὲ
τῶν εἰρημένων λόγων τάξιν οὐ πάντα τὰ ἀντίγραφα
τὴν αὐτὴν διασῴζει, ἀλλ' ἔνια προτάττει, ἄλλα
ὑποτάττει, ὥς τινα καὶ τὴν ἐσχάτην τοῖς πρώτοις
ἀπονέμειν χώραν.

Φώτιος λεξικογράφος. Lexicon (Α – Δ) (4040: 029)“Photii patriarchae

lexicon, vol. 1 (Α – Δ)”, Ed. Theodoridis, C.Berlin: De Gruyter, 1982.
Alphabetic letter alpha, entry 1435, l. 1

ἀλεξίκακον καὶ δυσῶδες. καὶ ἀναγυράσιος δαίμων καὶ τέμενος

Ἀναγύρου ἐν τῷ δήμῳ τῶν Ἀναγυρασίων.
Ἀναγρύζειν· Κράτης Γείτοσι (fr. 1 Dem.)· “σὲ δὲ χρὴ σι
γᾶν μηδ' ἀναγρύζειν”. καὶ Ξενοφῶν (Oec. 2, 11)· “οὐδ' ἀναγρύζειν
μοι ἐξουσίαν ἐποίησας”.
Ἀνάγνωσις· ἀναγνώρισις. ἢ ἀνάπεισις.
Ἀναγνῶναι· ἐπιγνῶναι.
Ἀναγχίππους· τοὺς ἀναγκαστικοὺς ἱππέας. Εὔπολις Πό
λεσι (fr. 16 Dem.). καὶ ἀναγχιππεῖν τὸ μετ' ἀνάγκης ἱππεύειν.
Ἀναγωγή· ἡ τῶν πραθέντων ἀνδραπόδων ἀνάδοσις ἐχόντων
αἰτίαν τινά.
 133

Ευστάθιος. Σχόλια στη Ομήρου Ιλιάδα“Eustathii

archiepiscopi Thessalonicensis commentarii ad Homeri Iliadem
pertinentes, vols. 1–4”, Ed. van der Valk, M.Leiden: Brill, 1:1971;
2:1976; 3:1979; 4:1987.Vol. 2, p. 165, l. 20

κείνων ἐπιδεύεαι ἀνδρῶν, οἳ τοιοίδε ἐγένοντο ἐπὶ προτέρων ἀνθρώπων.

(v. 638 s.) Τὸ δὲ «ἀλλ' οἷόν τινά φασιν εἶναι ἐμὸν πατέρα θρασυμέμνονα,
θυμολέοντα» υἱὸς ἂν εἴπῃ, σεμνυνόμενος ἐπὶ πατρὶ ἀνδρείῳ ἀποιχομένῳ.
Ἐνταῦθα δὲ σημείωσαι καὶ ὅτι τὸ θρασυμέμνων, ἤγουν θρασὺς καὶ
μένων, σύνθεσίς ἐστι τοῦ μένος καὶ θάρσος, ὃ φθάσας εἶπεν ἐπὶ τοῦ
Διομήδους, καὶ ὅτι τὸ θρασύς ἐνταῦθα οὐ ψόγον ἔχει, ἀλλ' ἴσον ἐστὶ τῷ
θαρραλέος. Ἡ δὲ ἀνάγνωσις τοῦ θρασυμέμνων ὡς τὸ Ἀγαμέμνων.
[Δῆλον δ' ἐκ τούτων ὡς καὶ τὸ ἁπλοῦν ὁ
μέμνων, καθὰ καὶ ὁ μένων, ἀνδρείους ὑποδηλοῦσι.] (v. 638) Τὸ δὲ «βίη
Ἡρα κληείη» κεῖται καὶ ἐν τῇ Βοιωτίᾳ, καὶ ἐγράφη περὶ αὐτοῦ ἐκεῖ, ἔνθα
κεῖται καὶ σχῆμα καινοπρεπές, ὅμοιον τῷ «ψυχὴ Τειρεσίου χρύσεον
σκῆπτρον ἔχων».

Ευστάθιος. Σχόλια στη Ομήρου Ιλιάδα Vol. 2, p. 351, l. 18

οὐ μόνον ὅτι ἑπτὰ ἔπεσον αὐτῇ ἀδελφοί, ἀλλ' ὅτι καὶ ἐν ἰῷ, ἤγουν ἑνί,
ἤματι,
καὶ ὅτι οὐδὲ μαχόμενοι ἔπεσον, ἀλλ' ἐπὶ βουσὶ καὶ ὀΐεσσιν. (v. 422)
Ἰστέον
δὲ ὅτι ἄπορον μὲν τοῖς παλαιοῖς διὰ τί κλίνεται μία μιᾶς μιᾷ ἐν
ἀνομοιότητι
τόνων. Ἔοικε δὲ παθεῖν τοῦτο ἐξ ἀναλογίας τῆς πρὸς τὸ οἰκεῖον
ἀρσενικὸν
καὶ οὐδέτερον. ἰδοὺ γὰρ ἐνταῦθα ἰῷ ἤματί φησιν ὁ ποιητὴς ἀντὶ τοῦ μιᾷ
ἡμέρᾳ
μετὰ περισπωμένου τόνου. Ἀριστάρχειος δέ, φασίν, ἡ τοιαύτη
ἀνάγνωσις.
Τινὲς δὲ καὶ Ἀττικὸν αὐτὸ εἶναι ἠθέλησαν. τὸν δὲ Ἀρίσταρχόν φασι καὶ
ἄλλα πολλὰ παρὰ τὴν ἀναλογίαν καινοτέροις τόνοις ὑποβαλεῖν, ὃς καὶ
«μέσην
ἐς ἄγυιαν» προπαροξυτόνως ἀναγινώσκων ἐν τοῖς ἑνικοῖς τὸ «ἐϋκτιμένας
κατ'
ἀγυιάς» ὀξυτόνως προέφερεν, ὁποῖόν τι πάσχει κατ' ἄλλους, ὡς
προεγράφη,
καὶ τὸ Θέσπια καὶ Θεσπιαί καὶ Πλάταια καὶ Πλαταιαί. Τούτων δὲ εἴ τις
 134

Ευστάθιος. Σχόλια στη Ομήρου ΙλιάδαVol. 3, p. 800, l. 27

πολλῷ πλέον ὁ κότος καὶ ἡ μῆνις τὰ μείζω κακά. καὶ οὕτω μὲν ἄρτι ὁ
Πάτρο
κλος. ὁ δὲ Ἀχιλλεὺς προϊὼν κεχολῶσθαι ἐνὶ φρεσὶν ἐρεῖ καὶ μηνιθμὸν
παθεῖν,
ὁμολογῶν ἀμφότερα. Ἀστεῖον δ' ἐν τοῖς ῥηθεῖσι καὶ τὸ «λάβοι».
αἰνίττεται
γὰρ ἁλῶναι χόλῳ τὸν Ἀχιλλέα ὡς οἷον ἠνδραποδισμένον ὑπ' αὐτοῦ. ἢ καὶ

ἄλλως, εἰ καὶ ἀμήχανος, καθὰ ἐρρέθη, ὁ Ἀχιλλεύς, ἀλλὰ ὁ χόλος εἷλεν

αὐτὸν
ἐγκρατῶς. (v. 31) Ἡ δὲ τοῦ «αἰναρέτη» ἀνάγνωσις κατὰ Ἡρόδωρον καὶ
Ἀπίωνα Ἀριστάρχειός ἐστιν. ἔχει δέ, φασίν, ἡ λέξις ἔπαινον ὁμοῦ καὶ
ψόγον,
ὡς καὶ προεδηλώθη, ἐξ ἀμφοῖν κεκραμένη. ὅτι μὲν γὰρ ἔχει ἀρετήν,
ὁμολογεῖ,
ὅτι δ' οὐκ ἐπ' ἀγαθῷ τῶν φίλων, διαβάλλει. Καὶ σημείωσαι ὅτι, ὅπερ
ἀλλαχοῦ
ἐν ἀπολύτοις λέξεσι ποιεῖ, ἐπαινῶν δηλαδὴ καὶ ψέγων, οἷον καὶ ἐν τῷ
«Δύσπαρι

Ευστάθιος. Σχόλια στη Ομήρου Οδύσσεια “Eustathii

archiepiscopi Thessalonicensis commentarii ad Homeri Odysseam, 2
vols. in 1”, Ed. Stallbaum, G.Leipzig: Weigel, 1:1825; 2:1826, Repr.
1970.Vol. 1, p. 286, l. 45

καὶ Κλυτόνηος. δῆλον δὲ καὶ ὅτι τὸ, Ἀγχίαλος καὶ Ἀμφίαλος καὶ
Εὐρύαλος, ἐκ τοπικῶν μετῆκται εἰς κύρια. Ἀγχίαλος μὲν γὰρ, τόπος ἅπας
ἀγχοῦ ὢν θαλάσσης. ἀμφίαλος δὲ, νῆσος ἅπασα. εὐρύαλος δὲ χῶρος,
εὕρηται πολλαχοῦ, δύο δὲ μόνα ἐν τῷ τόπῳ τούτῳ κεῖται ὀνόματα μὴ
θαλάσσια, ὁ βασιλικὸς παῖς Λαοδάμας, καί τις τέκτων. τεκτονίδης γὰρ
Πολύνηος εἴρηται. Σημείωσαι δὲ ὅτι (Vers. 119.) τὸ
Ἅλιος κύριον ἐνταῦθα ὤφειλε μὲν παροξύνεσθαι ὡς τρίβραχυ ὁμοίως τῷ,
Δολίος Ὁδίος καὶ τοῖς τοιούτοις. προπαροξύνει δὲ αὐτὸ κατὰ Ἡρῳδιανὸν,
ἡ συνήθης ἀνάγνωσις. (Vers. 120.) Ὅτι τὸ δραμεῖν
ἐν ἀγῶνι, πειρήσασθαι ποσὶ λέγει. ἐπεὶ καὶ ἀπόπειρα ἀνδρῶν πᾶς ἀγών.
φησὶ γάρ. οἱ δὲ, πρῶτον μὲν ἐπειρήσαντο πόδεσσι. τελεῖται δὲ πρῶτος ὁ
τῶν δρομέων ἄεθλος, ἐπεὶ ὡς ἐῤῥέθη οὐκ ἔχουσιν ἱππέας οἱ Φαίακες.
τέταται δὲ καὶ τούτοις ἀπὸ νύσσης ὁ δρόμος, ὡς καὶ ἐν Ἰλιάδι τοῖς ἐκεῖ
 135

δραμοῦσι. καὶ ζήτει τὰ εἰς τὸν τοιοῦτον τόπον γεγραμμένα ἐκεῖ. (Vers.
121.) Ὅτι δρομέων συντομίαν φράζων, φησίν. οἵδ' ἅμα πάντες
καρπαλίμως ἐπέτοντο κονιόντες πεδίοιο.

Ευστάθιος. Σχόλια στη Ομήρου Οδύσσεια Vol. 1, p. 341, l. 14

ξιν τινὰ ναυτιλλόμενοι καὶ οἱ ὡς λῃσταὶ πλανώμενοι. καὶ ὅτι ἀληθῶς οὔτε
δίκας οἶδεν οὔτε θέμιστας,
εἴγε ξένους προσειπὼν καὶ δηλονότι καὶ εἰδὼς τί ποτέ ἐστιν ἡ ξενία, εἶτα
τοὺς ξένους δεινὰ διατίθεται.
Ἔοικε δ' ἐνταῦθα Ὅμηρος καὶ τῆς τραγικῆς ὑποκρίσεως κατάρξασθαι,
παραγγέλλων κατὰ βαρὺν φθόγ
γον ἀναγινώσκειν τὸ χωρίον τῆς τοῦ Κύκλωπος πεύσεως. ὃ δὴ καὶ ἔστι
διαφορὰ τῶν παρὰ τῷ Νέστορι
τοιούτων στίχων καὶ τῶν παρὰ τῷ Κύκλωπι, ἡ καθ' ὑπόκρισιν δηλαδὴ
ἀνάγνωσις. Νέστωρ μὲν γὰρ
εἴποι ἂν αὐτὰ, ὡς ἐκεῖνον φράσαι εἰκός. οὗ καὶ ἀπὸ γλώσσης μέλιτος
γλυκίων ῥέεν αὐδή. Κύκλωψ δὲ
λέγων βρυχήσεται. ὁ δὲ φθόγγος τῇ φθογγῇ σύστοιχος. ὡς καὶ ὦνος τῇ
ὠνῇ. καὶ χόλος τῇ χολῇ. ἐῤῥέθη
δὲ καὶ πρὸ ὀλίγων ἡ φθογγὴ ἐν τῷ, αὐτῶν τε φθογγὴν οἰῶν τε καὶ αἰγῶν.
(Vers. 259.) Ὅτι Ὀδυς
σεὺς τήν τε ἐκ Τροίας πλάνην αὐτοῦ ἐπιτέμνων κεφαλαιωδῶς καὶ τὸν
Κύκλωπα δὲ πειρώμενος οὐ μόνον
εἰς οἶκτον κινεῖν ἀλλὰ καὶ ἐκφοβεῖν φησίν. ἡμεῖς τοι Τροίηθεν
ἀποπλαγχθέντες Ἀχαιοὶ.

Ευστάθιος. Σχόλια στη Ομήρου Οδύσσεια Vol. 2, p. 56, l. 17

ὑποστρέψαι πάλιν εἰς τοὺς κολοιούς. τοὺς δὲ ἀγανακτήσαντας παίειν

αὐτὸν καὶ βοᾶν, φεῦγ' ἐς κόρα
κας. Ἀριστείδης δὲ ἀποδίδωσι διὰ τὸ ἐν τραχέσι τόποις καὶ κρημνώδεσι
τοὺς κόρακας νεοσσοποιεῖσθαι
λέγειν ἡμᾶς φεῦγ' ἐς κόρακας, ὅ ἐστιν εἰς ἀποκρήμνους τόπους καὶ εἰς
φθοράν. δῆλον δὲ ὅτι πολλοὶ
τόποι ἀπὸ ζῴων ἐκαλοῦντο, ὡς καὶ ἡ Λεοντάρνη, καὶ ἡ Λεοντόπολις, καὶ
ἡ Βουκεφάλα καὶ τὸ Κυνό
σαργες γυμνάσιον ἔξω τοῦ ἄστεος Ἀθήνῃσιν. ὅ τινες Κυνοσαργὲς
ὀξυτόνως προέφερον ὁμοίως τῷ περι
καλλές· κρατεῖ δὲ ὅμως ἡ τοῦ προπαροξυτόνου ἀνάγνωσις, ὡς δηλοῖ τὸ,
ἐν Κυνοσάργει. οὕτω δὲ καὶ
ἐν Ἄργει Κυνάδρα κρήνη, ἐξ ἧς ἔπινον οἱ ἐλευθερούμενοι. ὅθεν τὸ ἐν
 136

Κυνάδρᾳ ἐλευθέριον ὕδωρ παροι

μιακῶς ἐπὶ τῆς κατ' ἐλευθερίαν ζωῆς. ἐκλήθη δὲ οὕτως ἡ ῥηθεῖσα κρήνη
διὰ τὸ κύνα, φασὶ, ταύτῃ,
τουτέστιν ἐκεῖ, διαδράναι, ὥς περ καὶ Κυνόσαργες ἀπὸ κυνὸς ἀργοῦ, ὅ
ἐστι λευκοῦ, κρέας ἐκ θυσίας
ἁρπάσαντος καὶ ἀπαγόντος ἐκεῖ. Ἰστέον δὲ καὶ ὅτι ὥς περ τόποι γῆς,
οὕτω καὶ νῆες ἐκληρώσαντό τινα
μέρη παρώνυμα ζῴων.

Ευστάθιος. Σχόλια στη Ομήρου Οδύσσεια Vol. 2, p. 186, l. 4

καὶ χρὴ τήν τε ἀροτριωμένην γῆν ἐπίσης νενεμῆσθαι καὶ ἀμφοῖν ὑπείκειν
εἰς τὸ τέμνεσθαι. Ἰσοφό
ροι δὲ ἢ εἰς ἶσον φερόμενοι καὶ ὡς εἰπεῖν ἰσοφαρίζοντες, ἢ ἶσον ἄχθος
φέρειν δυνάμενοι, ἢ ἰσοκίνητοι
καὶ ἶσοι κατὰ τὸ φέρεσθαι. (Vers. 374.) Τετράγυον δὲ διάστημά τι, ὅσον
ἦν ἀροτριᾶν ὡς εἰκὸς δι'
ἡμέρας τοὺς ἀγαθοὺς ἐργάτας καὶ χρωμένους βουσὶν ὁμοίοις. Τί δὲ τὸ
τετράγυον, προγέγραπται. ὁ δὲ
παραφράσας τετράπλεθρον ἡρμήνευσε τὸ τετράγυον, εἰπὼν, ἐλαύνειν ἐν
νειῷ τετραπέλεθρον. Πολὺ δὲ
ἐν τῷ ῥηθέντι Ὁμηρικῷ χωρίῳ τὸ κομματικόν· τό τε ἀλλοῖον καὶ τὸ κατὰ
λέξιν, ὡς ἡ ἀνάγνωσις παρί
στησιν. (Vers. 375.) Ὦλξ δὲ ἡ αὖλαξ, ἀπὸ τοῦ ἀλέγω, τὸ λόγον ποιοῦμαι
καὶ φροντίζω, ἀλέξω,
ἄλοξ, καὶ μεταθέσει ἄολξ, καὶ ἐν συναιρέσει ὦλξ, ἡ ἐν λόγῳ δηλαδὴ
οὖσα. Διηνεκὴς δὲ ὦλξ ἡ διόλου
ἐνηνεγμένη μία καὶ κοιλανθεῖσα μιᾷ μακρᾷ τομῇ. Τὸ δὲ προταμοίμην
ἀντὶ τοῦ, πρὸ σοῦ ἀροτριά
σαιμι, καὶ, ὡς εἰπεῖν, προκόψαιμι, καὶ τὰ πάντα ἔχων ἶσα, ὅμως
προβαλοίμην τῇ ἀρετῇ. (Vers. 384.)

Ησύχιος λεξικογράφος. Lexicon (Α – Ο) “Hesychii Alexandrini

lexicon, vols. 1–2”, Ed. Latte, K.Copenhagen: Munksgaard, 1:1953;
2:1966.
Alphabetic letter alpha, entry 4238, l. 1

ἀναγκοφαγεῖν· πρὸς ἀνάγκην ἐσθίειν, ὅπερ ἀθληταὶ πάσχουσιν

ἀναγνούσῃ· ἀναγνωρισάσῃ (τ 250) *ἀνάγνωσις· ἀναγνωρισμός Σ
ἀναγνῶναι· ἀναπεῖσαι (Hdt. 3,61 ..) ἀναγνωστήριον· ἀναλογεῖον
 137

*ἀναγωγότερος· ἀτακτότερος (vgA) ἀνάγοντο· ἀνέπλεον (Α 478)

ἀνάγου·

Θεοδώρετος εκκλ. συγγ. θεολόγος Historia religiosa (=

Philotheus)
“Théodoret de Cyr. L'histoire des moines de Syrie, 2 vols.”, Ed. Canivet,
P., Leroy–Molinghen, A.Paris: Cerf, 1:1977; 2:1979; Sources chrétiennes
234, 257.Vita 3, section 2, l. 24

πεφυτευμένον παρὰ τὰς διεξόδους τῶν ὑδάτων, ὃ τὸν καρπὸν

αὐτοῦ δώσει ἐν καιρῷ αὐτοῦ, καὶ τὸ φύλλον αὐτοῦ οὐκ
ἀπορρυήσεται». Τούτων τῶν καρπῶν ἐφιέμενος τὸν
ἥδιστον τοῦτον ἠσπάζετο πόνον, καὶ τὴν μὲν προσευχὴν ἡ
ψαλμῳδίᾳ, τὴν δὲ ψαλμῳδίαν ἡ προσευχὴ διεδέχετο, καὶ
ἀμφότερα πάλιν ἡ τῶν θείων λογίων ἀνάγνωσις.
Σιτίον δὲ ἦν αὐτῷ μόνος ἄρτος, καὶ οὗτος σταθμῷ
προσφερόμενος· τοσοῦτος δὲ ἦν ὁ σταθμὸς ὡς μηδὲ παιδίῳ
ἄρτι θηλῆς ἀπαλλαγέντι τὴν χρείαν πληροῦν. Φασὶ γὰρ
τοῦ ἄρτου τὴν λίτραν τέτραχα διαιρουμένην ἡμέραις τέτταρσι
διανέμεσθαι, καὶ ἡμέρᾳ ἑκάστῃ μίαν ἀπονέμεσθαι μοῖραν.

Θεοδώρετος εκκλ. συγγ. θεολόγος Historia religiosa (= Philotheus)

Vita 5, section 2, l. 12

ηὔξετο καὶ ἐπίτασιν καθ' ἑκάστην ἡμέραν ἐδέχετο, καὶ

γλυκὺς ἦν καὶ ἡδονῆς ἀνάπλεως καὶ πόρρω τὸν κόρον
ἐλαύνων. Οὐ γάρ τις αὐτὸν ἐθεάσατο πώποτε βραχὺ γοῦν
μορίον ἡμέρας ἀναπαύλης μεταλαχόντα, ἀλλὰ τὴν μὲν
ψαλμῳδίαν εὐχή, τὴν δὲ εὐχὴν ψαλμῳδία, ἀμφότερα δὲ
τῶν θείων λογίων ἀνάγνωσις διεδέχετο· εἶτα ἡ τῶν
ἀφικνουμένων ἐπιμέλεια ξένων, ἔπειτα ἄλλο τι τῶν ἀναγ
καίων ἔργων ἐγίνετο.

Θεοδώρετος εκκλ. συγγ. θεολόγος Historia religiosa (= Philotheus)

Vita 14, section 1, l. 8

καὶ ὁ Αἰγύπτιος Πέτρος καὶ Εὐτύχιος καὶ Κύριλλος,

Μωϋσῆς τε καὶ Μάλχος καὶ ἕτεροι πλεῖστοι τὴν αὐτὴν
πορείαν ὁδεύσαντες· ἀλλ' εἰ τὴν ἁπάντων πολιτείαν συγγρά
ψαι πειραθείημεν, ἅπας ἡμῖν οὐκ ἂν ἀρκέσειεν ὁ χρόνος·
 138

ἄλλως τε δὲ καὶ προσκορὴς τοῖς πολλοῖς ἡ τῶν πλειόνων

ἀνάγνωσις. Ἐκ τῶν συγγραφέντων τοίνυν καὶ τὸν τῶν
παραλειφθέντων τεκμαιρόμενοι βίον εὐφημείτωσαν ἅπαντες
καὶ ζηλούτωσαν καὶ τὴν ὠφέλειαν καρπούσθωσαν· ἐγὼ
δὲ ἐπὶ τῆς Κύρρου τοὺς λειμῶνας διαβήσομαι καὶ τῶν ἐν
τούτοις εὐωδῶν τε καὶ εὐειδῶν ἀνθέων ὡς ἔνι μάλιστα
παραδηλώσω τὴν ὥραν.

Θεοδώρετος εκκλ. συγγ. θεολόγος Commentaria in Isaiam (4089:

008)“Théodoret de Cyr. Commentaire sur Isaïe, vols. 1–3”, Ed. Guinot,
J.–N.Paris: Cerf, 1:1980; 2:1982; 3:1984; Sources chrétiennes 276, 295,
315.Section 18, l. 473

Οὗ δὴ χάριν καὶ τοῖς ἱερεῦσι διπλάσιον ἐπιτίθησι πόνον·

διπλᾶ γὰρ προσέφερον τὰ θύματα· ἀνάγκη δὲ ἦν καὶ θύειν
τὰ ἱερεῖα καὶ πλύνειν τὰ κρέα καὶ τῷ βωμῷ προσφέρειν
καὶ πῦρ ἅπτειν καὶ τῷ πυρὶ ὀρέγειν τὴν τῶν ξύλων τροφήν.
Καὶ ἡ ἀνάγνωσις δὲ τῶν θείων λογίων πλεῖον ἐγίγνετο
καὶ ἡ ὑμνῳδία καὶ ἡ προσευχή. Καὶ δι' ἁπάντων δείκνυται
ὡς τῶν αἰσθητῶν αὐτοὺς ἀπάγων ὁ νόμος τοῖς πνευματικοῖς
κατὰ τὴν ἡμέραν τῶν σαββάτων προσῆγεν· οὐ γὰρ ἠδύναντο
τοῦτο διηνεκῶς δρᾶν σαρκικώτερον ζῶντες καὶ τῇ τοῦ
σώματος θεραπείᾳ προστετηκότες.

Θεοδώρετος εκκλ. συγγ. θεολόγος Quaestiones in Octateuchum

(4089: 022)“Theodoreti Cyrensis quaestiones in Octateuchum”, Ed.
Fernández Marcos, N., Sáenz–Badillos, A.Madrid: Poliglota Matritense,
1979; Textos y Estudios «Cardenal Cisneros» 17.P. 101, l. 12

Τινές φασιν ἄγγελον ὀφθῆναι τῷ Μωϋσῇ ἐν τῷ βάτῳ

Ἡ ἀνάγνωσις τοῦ χωρίου τὸν ὀφθέντα δηλοῖ· «ὤφθη, γάρ φησιν,
αὐτῷ ἄγγελος Κυρίου ἐν φλογὶ πυρὸς βατοῦ«.
καὶ μετ' ὀλίγα· «ὡς δὲ εἶδε Κύριος ὅτι προσάγει ἰδεῖν,
ἐκάλεσεν αὐτὸν Κύριος ἐκ τοῦ βάτου«. καὶ πάλιν
μετὰ βραχέα· «καὶ εἶπεν αὐτῷ· ἐγώ εἰμι ὁ Θεὸς
Ἀβραάμ, καὶ ὁ Θεὸς Ἰσαάκ, καὶ ὁ Θεὸς Ἰακώβ«.

Θεοδώρετος εκκλ. συγγ. θεολόγος Quaestiones in Octateuchum

P. 233, l. 1

μεμάθηκας τὸ τῆς δουλείας πικρόν· ἐκείνων ἀναμιμνησκόμενος, ἥμερος

γενοῦ τοῖς ὑπηκόοις καὶ πρᾶος καὶ ἧς ἀπολαύεις ἀναπαύλης διηνεκῶς,
 139

μετάδος τούτοις ἐν τῇ ἑβδόμῃ τῆς ἑβδομάδος ἡμέρᾳ. ἐν δὲ τοῖς μετὰ

ταῦτα τὸ πνευματικὸν οὐκ ἀπηγόρευσεν ἔργον. ἔφη γάρ· «πᾶν ἔργον
λατρευτὸν οὐ ποιήσετε«, πλὴν ὅσα ποιηθήσεται ἐπὶ ψυχῇ
οἷον ἀνάγνωσις, θείων λογίων ἀκρόασις, ψαλμῳδίαι, ἱερουργίαι καὶ τὰ
τούτοις προσόμοια.

Δωσίθεος γραμματικός. Ars grammatica (4096:

001)“Dosithei ars grammatica”, Ed. Tolkiehn, J.Leipzig: Dieterich,
1913.Paragraph 1, l. 7

ἐν τῷ λέγειν καὶ ἐν τῷ γράφειν ποιημάτων τε καὶ ἀναγνώ

σεως ἔμπειρος διδασκαλία. γραμματικός ἐστιν ὃς ἑνὸς ἑκά
στου πράγματος τὴν δύναμιν καὶ τὴν κυριότητα δύναται σα
φηνίσαι τῇ λαλιᾷ. τῆς τέχνης τῆς γραμματικῆς ἡ τάξις συνέ
στηκεν μέρεσιν τέτρασιν, ἀναγνώσει διορθώσει ἐξηγήσει κρίσει.
ἀνάγνωσίς ἐστιν ποικίλη ἑκάστης γραφῆς ἐκφώνησις δουλεύουσα
τῷ ἀξιώματι τῶν προσώπων καὶ ἐκτυποῦσα τὸ σχῆμα τῆς ἑκά
στου ψυχῆς. διόρθωσίς ἐστιν ἐπανόρθωσις τῶν πλανῶν τῶν
διὰ γραφῆς ἢ λέξεως γεναμένων. ἐξήγησίς ἐστιν ἀσαφῶν
διανοιῶν καὶ ζητήσεων διήγησις. κρίσις ἐστὶν ᾧ τὰ ποιήματα
καὶ τὰ λοιπὰς γραφὰς διαρτῶμεν καὶ διασταθμώμεθα.

Etymologicum Gudianum, Etymologicum Gudianum (ἀάλιον

– ζειαί) Etymologicum Gudianum, fasc. 1 & 2”, Ed. de Stefani,
A.Leipzig: Teubner, 1:1909; 2:1920, Repr. 1965.Alphabetic entry alpha,
p. 130, l. 1

ἀγκάλαις κρατούμενον κατὰ δύναμιν ἀφυκτότερον κρατεῖται· ἢ παρὰ

τὸ ἄκος, πρὸς ἣν ἄκος οὐκ ἔστιν εὑρεῖν.
Ἀνάγκη· ἡ θεός. παρὰ τὸ ἀνάσσω, [καὶ] τὸ κρατῶ, ἀνάγκη· πάν
των γὰρ ἐπικρατεῖ. ‖ εἰ δὲ ἦν ἀπὸ ῥήματος, ὠξύνετο ἄν, ὡς στενάχω
στεναχή. ‖ ἢ παρὰ τὸ ἀνάσσω ἀνάγκη, ἡ πάντων κρατοῦσα.
Ἀνάγνωσις· ἄνω γνῶσις, ἤγουν ἡ περὶ θεοῦ γινώσκουσα γνῶσις·
ἢ πάλιν γνῶσις.
Ἀναγραφή· ἄνωθεν γραφή, ἢ πάλιν γραφή.
Ἀναδενδράς· ἡ ἄμπελος· ἡ πρὸς δένδρον ἀνερχομένη. δέν
δρον δενδράς καὶ ἀναδενδράς.

Etymologicum Magnum, Etymologicum magnum (4099: 001)

“Etymologicum magnum”, Ed. Gaisford, T.Oxford: Oxford University
Press, 1848, Repr. 1967.Kallierges p. 100, l. 4
 140

Ἀναστάτους καὶ φυγάδας ποιήσειεν. Ἀνάστασις: Ἄνω στάσις, ἤτοι

ἔγερσις. Ἀνασταδόν: Ἄλλοθεν ἄλλος ἀνασταδόν.
Ἄλλος ἐξ ἄλλου μέρους ἀναστάντες.
Ἀνάγνωσις: Ἡ ἄνωθεν γνῶσις. Ὅσα ὀνόματα
ἔχει τὸ ἀνὰ, τὸ ἄνω δηλοῦσιν· οἷον ἀνατολὴ, ἡ ἄνω
ἐπιτολὴ τοῦ ἡλίου· ἀναγραφὴ, ἡ ἄνωθεν γραφὴ, καὶ
τὰ ὅμοια, ἀναφορὰ, (ἡ ἄνωθεν φορὰ,) ἀναγκαία, ἡ
ἄνωθεν κένωσις, ἀνάδοσις, ἀνάπαυσις, ἀνάλυμα, ἀνα
ψυχή.

Etymologicum Magnum, Etymologicum magnum Kallierges p.

518, l. 48

ῥίπτειν τὴν ἀσπίδα καὶ φεύγειν. Ἰλιάδος βῆτα,

Καὶ φεύγειν σὺν νηυσὶ πολυκλήϊσι κελεύω.
Πολυκαθέδροις· ἐξ οὗ καὶ πολυκώποις. Τινὲς πο
λυκληῗσι προπερισπῶσιν, ὡς καὶ τὸ ἁπλοῦν,
ἐπὶ κληῗσι κάθιζον.
Οὐκ ἔχει δὲ οὕτως ἡ ἀνάγνωσις. Ἔστιν οὖν ὁ
λόγος ὑπὲρ τοῦ βαρυτόνου λέγων οὕτως· τὰ εἰς ΙΣ
λήγοντα θηλυκὰ ὀξύτονα, εἰ μὲν ἐν τῇ συνθέσει
φυλάσσει μόνον τὸ θηλυκὸν γένος, καὶ τὸν αὐτὸν
τόνον φυλάσσει· εἰ δὲ μεταληπτικὸν γένοιτο καὶ
ἀρσενικοῦ, μεθίσταται καὶ εἰς βαρύτονον τάσιν.

Etymologicum Magnum, Etymologicum magnum Kallierges p. 640, l.

50

Ἐνταῦθα σημαίνει τὰς συνεστραμμένας. Εἰσὶ δὲ

αἱ ἑλικοειδεῖς τρίχες· παρὰ τὸ εἰλεῖσθαι· ὡς ἐξ
ἐναντίας αἱ ἄλλαι τέταναι λέγονται, παρὰ τὸ τε
τάνθαι.
Οὔλη δὲ βαρύνεται· καὶ τὸ ἀρσενικὸν αὐτοῦ.
Καὶ μήποτε ἀνάλογος ἡ παρὰ τῷ ποιητῇ ἀνάγνωσις
πρὸς τὴν κοινὴν συνήθειαν, εἴγε ὀξύνεται τὸ ὄνομα
λεγόμενον οὐλὸς ἄνθρωπος, καὶ οὐλὴ κόμη. Οὐ δέον
δέ· τὰ γὰρ εἰς ΛΟΣ λήγοντα δισύλλαβα, μὴ ἔχοντα
πρὸ τοῦ λ ἄλλο σύμφωνον, παραληγόμενα δὲ τῷ ο,
ἤτοι μόνῳ ἢ μεθ' ἑτέρου φωνήεντος, βαρύνεται, πόλος,
 141

Etymologicum Magnum, Etymologicum magnum Kallierges p. 747, l.

24

Ταρφειάς: Ἀρίσταρχος ὀξύνει, ὡς πυκνάς· ὁ δὲ

Θρᾷξ Διονύσιος, ὁμοίως τῷ ταχείας, παρὰ τὸ ταρφὺς
ἀρσενικῶς, οὗ πολλαὶ ἦσαν χρήσεις. Καὶ δῆλον ὅτι
ἀναλόγως μὲν ἀναγινώσκει ὁ Θρᾷξ, ἐπεκράτησε δὲ ἡ
Ἀριστάρχου ἀνάγνωσις.
Τάρφεσι: Πυκνώμασι, δάσεσι· παρὰ τὸ τρέ
φεσθαι καὶ αὔξεσθαι· ἡ εὐθεῖα τῶν πληθυντικῶν,
τάρφη. Συνεμπίπτει δὲ πόλις θηλυκοῦ ἑνικῇ, καὶ
πληθυντικῇ οὐδετέρου· οἷον, σκέπη, τὸ σκέπος καὶ
τὰ σκέπη· βλάβη, τὸ βλάβος καὶ τὰ βλάβη·

Catenae (Novum Testamentum), Catena in epistulam ii ad

Corinthios (catena Pseudo–Oecumenii) (e cod. Paris. gr. 223) (4102:
013)“Catenae Graecorum patrum in Novum Testamentum, vol. 5”, Ed.
Cramer, J.A.Oxford: Oxford University Press, 1841, Repr. 1967.
P. 353, l. 12

πον αὐτὰ ῥημάτων εἶναι χηρεύοντα τῶν ἔργων, αὐτοὺς τοῦ ἀλη
θεύειν παράγει μάρτυρας· οὐ γὰρ ἄλλα ἐγράφομεν ὑμῖν, τουτέστι
ξένα καὶ ἀλλότρια ἡμῶν· ἐγεγραφήκει γὰρ πρότερον ὡς ἀδάπανον
ἐκήρυξε τὸ Εὐαγγέλιον παρ' αὐτοῖς, ἀλλ' ἐκεῖνα, φησὶν, ὑμῖν
ἐγράφομεν, “ἃ ἀναγινώσκετε,” τουτέστιν, ἃ ὑπομιμνήσκεσθε εἶναι
παρ' ἡμῖν· ἀνάγνωσις γάρ ἐστιν ἡ ὑπόμνησις, ἡ ἄνωθεν γνῶσις·
καὶ τί λέγω, φησὶν, ἅτινα ὑπομιμνήσκεσθε, ἅτινα μὲν οὖν ἐπι
γιγνώσκετε εἶναι ἡμῶν ἴδια, μήτε ὑπομνησθῆναι δεόμενοι διὰ τὸ
πρόδηλον αὐτῶν, ἀλλὰ ἀκριβῶς εἰδότες καὶ πρὸ ὑπομνήσεως.
Ἐλπίζω δὲ –

Catenae (Novum Testamentum), Catena in epistulam ii ad Corinthios

(catena PseudoOecumenii) (e cod. Paris. gr. 223) P. 369, l. 30

Ἀλλ' ἐπωρώθη – “Ἀλλ' ἐπωρώθη τὰ νοήματα αὐτῶν,” τουτέστιν,

ἐπωρώθη γὰρ αὐτῶν ὁ νοῦς, καὶ τοσοῦτον, ὅτι οὐ μόνον τότε τὴν
Μωσέως δόξαν ἰδεῖν οὐκ ἴσχυον, ἀλλὰ οὐδὲ νῦν τὰ ἐν τῷ νόμῳ ἰδεῖν
ἴσχυον ὡς χρή· ἄχρι γὰρ σήμερον, φησὶ, τὸ αὐτὸ παρ' αὐτοῖς κάλυμμα
ἔχει ἡ ἀνάγνωσις τοῦ νόμου. ὥσπερ γὰρ κεκαλυμμένης τῆς
ἀναγνώσεως οὐ δύνανται ἰδεῖν τὰ ἐν αὐτῇ, οὐδὲ γνῶναι ὅτι ἐν
Χριστῷ καταργεῖται καὶ παύεται ὁ νόμος· ποῦ γὰρ εἴποι τις,
 142

τοῦτο ἔχει ὁ νόμος, ὅτι ἐν Χριστῷ καὶ διὰ Ἰησοῦ καταργηθήσεται;

καὶ αὐτὸς μὲν ὁ νόμος λέγει· εἰπὼν γὰρ ὅτι ἀναστήσει ὑμῖν προ
φήτην, ἐπήγαγεν, αὐτοῦ ἀκούσεσθε πᾶν ὁτιοῦν λέγοντι, φησὶ, κἂν
Catenae (Novum Testamentum), Catena in epistulam ii ad Corinthios
(catena Pseudo–Oecumenii) (e cod. Paris. gr. 216) (4102: 014)
“Catenae Graecorum patrum in Novum Testamentum, vol. 5”, Ed.
Cramer, J.A.Oxford: Oxford University Press, 1841, Repr. 1967.
P. 448, l. 6

“τερον, ἵνα διπλῆν χάριν ἔχητε,” καὶ τὴν διὰ τῶν γραμμάτων,
καὶ τὴν διὰ τῆς παρουσίας· χάριν δὲ τὴν χαρὰν λέγει.
Οὐ γὰρ ἄλλα γράφομεν ὑμῖν.
“Οὐ γὰρ ἄλλα,” φησὶ, τουτέστι ξένα καὶ ἀλλότρια ἡμῶν
ἐγράφομεν ὑμῖν, ἀλλ' ἐκεῖνά φησιν ἐγράφομεν ὑμῖν, ἃ ἀναγιγνώ
σκετε, τουτέστιν ἃ ὑπομιμνήσκεσθε εἶναι παρ' ἡμῖν· ἀνάγνωσις
γάρ ἐστιν ἡ ὑπόμνησις ἡ ἄνωθεν γνῶσις· καὶ τί λέγω ταῦτα;
ἀλλὰ καὶ ἅτινα ἐπιγινώσκετε εἶναι ἡμῶν ἴδια, μήτε ὑπομνησθῆναι
δεόμενοι, διὰ τὸ πρόδηλον αὐτῶν, ἀλλ' ἀκριβῶς εἰδότες καὶ πρὸ
ὑπομνήσεως· “ἐλπίζω δὲ ὅτι καὶ ἕως τέλους ἐπιγνώσεσθε, καθὼς
“καὶ ἐπέγνωτε ἡμᾶς” τοιούτους ὄντας, οἵους αἱ ἐπιστολαὶ δη

Catenae (Novum Testamentum), Catena in epistulam ad Ephesios

(typus Parisinus) (e cod. Coislin. 204) (4102: 020)“Catenae Graecorum
patrum in Novum Testamentum, vol. 6”, Ed. Cramer, J.A.
Oxford: Oxford University Press, 1842, Repr. 1967.P. 113, l. 7

αὐτοῦ καὶ φρονήσει τετυχήκαμεν τῆς ἀφέσεως τῶν παραπτωμά

των· περισσεύοντος αὐτοῦ εἰς ἡμᾶς τοῦ πλούτου τῆς χάριτος
αὐτοῦ ἐν πάσῃ σοφίᾳ καὶ φρονήσει· ἅπερ πάντα πεποίηκε,
“γνωρίσας ἡμῖν τὸ μυστήριον τοῦ θελήματος αὐτοῦ, κατὰ τὴν
“εὐδοκίαν αὐτοῦ.”
Ἐὰν δὲ ᾖ καὶ ἡ προτέρα ἀνάγνωσις, τοιοῦτος ἀποδοθήσεται
λόγος, μὴ ἐναντιούμενος τῇ ἐνεργείᾳ τοῦ ἐκ μέρους γινώσκειν,
καὶ τοῦ δοκοῦντος καταλαμβάνειν, ἐν πάσῃ τῇ ἑαυτοῦ σοφίᾳ καὶ
φρονήσει ὁ Θεὸς ἡμᾶς ᾠκονόμησε, “γνωρίσας τὸ μυστήριον τοῦ
“θελήματος αὐτοῦ.” ἵνα γὰρ δυνηθῶμεν γνωρίσαι τὸ μυστήριον
τοῦ θελήματος αὐτοῦ, καὶ τοῦτο χωρῆσαι ἐξισχύσωμεν, σώματα

Ευάγριος εκκλ. συγγραφέας. Practicus (capita centum)

(4110: 001)
“Évagre le Pontique. Traité pratique ou le moine, vol. 2”, Ed.
Guillaumont, A., Guillaumont, C.Paris: Cerf, 1971; Sources chrétiennes
171.Prologuechapterepilogue 15, l. 1
 143

Νοῦν μὲν πλανώμενον ἵστησιν ἀνάγνωσις καὶ ἀγρυπνία

καὶ προσευχή· ἐπιθυμίαν δὲ ἐκφλογουμένην μαραίνει πεῖνα
καὶ κόπος καὶ ἀναχώρησις· θυμὸν δὲ καταπαύει κυκώμενον
ψαλμῳδία καὶ μακροθυμία καὶ ἔλεος· καὶ ταῦτα τοῖς προσή
κουσι χρόνοις τε καὶ μέτροις γινόμενα· τὰ γὰρ ἄμετρα καὶ
ἄκαιρα ὀλιγοχρόνια· τὰ δὲ ὀλιγοχρόνια βλαβερὰ μᾶλλον καὶ

Ευάγριος εκκλ. συγγραφέας. Institutio sive Paraenesis ad monachos

(recensio brevior) (4110: 025); MPG 79.Vol. 79, p. 1236, l. 13

σίαν δὲ πορνείας περιαιρεῖ ἐγκράτεια μετὰ προς

ευχῆς.
Φιλαργυρίαν τὴν τῆς εἰδωλολατρίας μητέρα συ
στέλλει ἀκτημοσύνη, μέριμναν δὲ σωματικὴν περι
κόπτει ἐλπὶς ἡ εἰς Θεόν.
Πλανώμενον νοῦν συστέλλει ἀνάγνωσις λογίων
Θεοῦ, καὶ ἀγρυπνία μετὰ προσευχῆς.
Θυμοῦ δὲ καταδρομὴν, καταπραΰνει μακροθυμία,
καὶ ψαλμῳδία.

Ευάγριος εκκλ. συγγραφέας. Scholia in Ecclesiasten (fragmenta e

catenis) (4110: 031)“Évagre le Pontique. Scholies à l'Ecclésiaste”, Ed.
Géhin, P.Paris: Cerf, 1993; Sources chrétiennes 397.Scholion 7, l. 2

ἀναρίθμητον διχῶς λέγεται, καὶ τὸ μὴ πεφυκὸς ἀριθμεῖσθαι

καὶ τὸ μὴ ἀριθμούμενον δι' αἰτίαν τινά.
2, 6 ἐποίησά μοι κολυμβήθρας ὑδάτων
τοῦ ποτίσαι ἀπ' αὐτῶν δρυμὸν βλαστῶντα ξύλα
Ὑπερβατῶς εἴρηται· ἔστι δὲ αὐτοῦ ἡ ἐπ' εὐθεῖαν
ἀνάγνωσις ἥδε· τοῦ ποτίσαι ἀπ' αὐτῶν τὰ ξύλα δρυμοῦ
βλαστῶντα.

Fragmenta in Joannem (in catenis) (4126: 004)“Johannes–Kommentare

aus der griechischen Kirche”, Ed. Reuss, J.Berlin: Akademie–Verlag,
1966; Texte und Untersuchungen 89.Fragment 38, l. 4

τοῦ αἵματος ἐκ τῶν προειρημένων τὴν αἰώνιον κληρονομοῦντες ζωήν.

Jo 6, 54 – 55
Διό φησιν· ὁ τρώγων μου τὴν σάρκα καὶ πίνων μου τὸ αἷμα ἔχει
ζωὴν αἰώνιον. ἐγχωρεῖ δὲ τούτων καὶ ἄλλως τὴν μετάληψιν πνευματικὴν
ἐπιδεῖξαι· τοῦ γὰρ εὐαγγελικοῦ κηρύγματος ἡ διδασκαλία καὶ ἡ τῆς
λέξεως
 144

ἀνάγνωσις εὐσύνοπτος πᾶσι τοῖς ἐντυγχάνουσιν ὥσπερ σὰρξ ὁρωμένη

ὑπὸ
πάντων καταλαμβάνεται, ἡ δὲ τῶν δηλουμένων διάνοια ἀκατάληπτος
οὖσα τοῖς
πολλοῖς ὥσπερ αἷμα ἐν σαρκὶ ἐν τῷ μαθητῶν λόγῳ ἀποκέκρυπται. ὅπερ
πνευματικῶς μεταλαμβάνειν ἡμᾶς βουλόμενος τοιούτοις ἐχρήσατο
ῥήμασιν· ὥσπερ γὰρ ἐπὶ τοῦ σώματος ἡ μὲν σὰρξ πρόδηλός ἐστιν
ὁρωμένη ὑπὸ πάντων,

Εφραίμ Σύρος θεολόγος. Sermones paraenetici ad monachos

Aegypti (4138: 036)“Ὁσίου Ἐφραίμ τοῦ Σύρου ἔργα, vol. 3”, Ed.
Phrantzoles, Konstantinos G.Thessalonica: Το περιβόλι της Παναγίας,
1990.Oration 34, l. 3

Ἀγαπητέ, ἐὰν προσταχθῇ σοι ἀναγνῶναι ἐν τοῖς ὠσὶ τῆς ἀδελφότη

τος, σημείωσαι μετ' ἀκριβείας ποῦ τετέλεκεν ὁ ἐναρξάμενος· καὶ λαβὼν
τὴν λέξιν, ἐνάρχου τῆς ἀναγνώσεως, ἵνα ᾖ καὶ ἡ ἀνάγνωσις, ὥσπερ σειρὰ
καθυφασμένη χρυσίῳ. Ὁ γὰρ καταφρονῶν λόγου ἑνὸς καὶ ἀπολλύων
τοὺς στίχους, οὗτος οὐδὲ μαθεῖν βούλεται, καθὼς χρή, οὐδὲ ἐκδιδάσκειν
τοὺς προσέχοντας· μόνον γὰρ τὸ τέλος τοῦ λόγου διώκει, καὶ πότε
ἀποσχῇ ἡ βίβλος. Σὺ δέ, ἀγαπητέ, νηφάλαιος γίνου, ὅπως καὶ σεαυτὸν
ὠφελήσῃς, διὰ τῆς ἀναγνώσεως, καὶ τοὺς ἀκούοντάς σου. Ἐὰν αἰφνιδίως
ἐπιταγῇ σοι .

Εφραίμ Σύρος θεολόγος. De patientia et consummatione huius

saeculi, ac de secundo aduentu; necnon de meditatione diuinarum
scripturarum; et quae quantaque sit quietis silentiique utilitas (4138:
054)“Ὁσίου Ἐφραίμ τοῦ Σύρου ἔργα, vol. 4”, Ed. Phrantzoles,
Konstantinos G.Thessalonica: Το περιβόλι της Παναγίας, 1992.
P. 169, l. 2

ρίας, ποτὲ δὲ θλίψεις. Πρὸς ὃ γὰρ δοκιμάζει τὴν διάθεσιν τοῦ ἀνθρώπου
ἐγκει
μένην, πρὸς αὐτὸ καὶ αὐτὸς στρατεύεται διὰ δικαιωμάτων
παρατάττεσθαι. Διό,
ἀδελφέ μου, νῆψον ἀσφαλῶς, καὶ σπούδασον ἀεὶ τῇ ἀναγνώσει
προσκολλᾶσθαι,
ἵνα σε διδάξῃ πῶς δεῖ ἐκφυγεῖν τὰς παγίδας τοῦ Ἐχθροῦ καὶ καταλαβεῖν
τὴν
αἰώνιον ζωήν· συστέλλει γὰρ ἀνάγνωσις τῶν θείων Γραφῶν τὸν νοῦν
πλανώμε
 145

νον καὶ δωρεῖται γνῶσιν εἰς Θεόν. Γέγραπται γάρ· σχολάσατε καὶ γνῶτε
ὅτι
ἐγώ εἰμι ὁ Θεός.
Ἀκούεις, ἀδελφέ μου, ὅτι γνῶσιν Θεοῦ λαμβάνει ὁ σχολάζων ταῖς θείαις
Γραφαῖς ἐν ἀληθινῇ καρδίᾳ; Διό, ἀδελφέ, μὴ ἀμελήσῃς τῆς ψυχῆς σου,
ἀλλὰ σχόλαζε τῇ ἀναγνώσει καὶ ταῖς εὐχαῖς, ὅπως φωτισθῇ σου ἡ
διάνοια, καὶ ὅπως

Εφραίμ Σύρος θεολόγος. Septem sunt occupationes monachi (4138:

104)“Ὁσίου Ἐφραίμ τοῦ Σύρου ἔργα, vol. 5”, Ed. Phrantzoles, onstantinos
G.Thessalonica: Το περιβόλι της Παναγίας, 1994.L. 11

γʹ, ἀγρυπνία σύμμετρος, ἤγουν τὸ ἥμισυ τῆς νυκτὸς εἰς ψαλμῳδίαν καὶ
στεναγμοὺς καὶ δάκρυα δαπανᾶν.
δʹ, ψαλμῳδία, ἤγουν προσευχὴ σωματικὴ διὰ ψαλμοὺς καὶ γονάτων
κλίσιν.
εʹ, προσευχὴ πνευματική, ἡ διὰ τοῦ νοὸς γινομένη, ἀπέχουσα πᾶσαν
ἔννοιαν.
ϛʹ, ἀνάγνωσις ἔν τε βίοις τῶν ἁγίων Πατέρων καὶ λόγοις αὐτῶν·
μηδόλως
περὶ δογμάτων ξένων ἢ ἄλλων τινῶν ἀκούειν· ἵνα διὰ τῶν λόγων τῶν
Πατέρων
νικήσῃ τὰ πάθη.

Εφραίμ Σύρος θεολόγος. De panoplia, ad monachos (4138: 113)

“Ὁσίου Ἐφραίμ τοῦ Σύρου ἔργα, vol. 6”, Ed. Phrantzoles, Konstantinos G.
Thessalonica: Το περιβόλι της Παναγίας, 1995.P. 34, l. 9

Ἰδοὺ οὖν ἠκούσατε, ἀδελφοί μου, διὰ τί ἐπιφέρει, ὁτὲ μὲν εὐρυχωρίαν,
καὶ
ὁτὲ θλίψεις. Πρὸς ὃ γὰρ δοκιμάζει τὴν διάθεσιν τοῦ ἀνθρώπου
ἐγκειμένην, πρὸς
αὐτὸ καὶ αὐτὸς στρατεύεται· οἶδε γὰρ καὶ διὰ δικαιωμάτων
παρατάσσεσθαι. Διό,
ἀδελφοί μου, νήψωμεν ἀσφαλῶς, καὶ σπουδάζετε ἀεὶ τῇ ἀναγνώσει
προσκολ
λᾶσθαι, ἵνα σε διδάξωσι πῶς δεῖ ἐκφεύγειν τὰς παγίδας τοῦ Ἐχθροῦ, καὶ
κατα
λαβεῖν τὴν αἰώνιον ζωήν· στέλλει γὰρ νοῦν πλανώμενον ἡ ἀνάγνωσις
τῶν θείων
Γραφῶν, καὶ παρέχει γνῶσιν εἰς Θεόν. Γέγραπται γάρ· σχολάσατε, καὶ
γνῶτε ὅτι ἐγώ εἰμι ὁ Θεός.
 146

Εφραίμ Σύρος θεολόγος. Sermo in eos, qui in Christo obdormierunt

(4138: 122)“Ὁσίου Ἐφραίμ τοῦ Σύρου ἔργα, vol. 6”, Ed. Phrantzoles,
Konstantinos G.Thessalonica: Το περιβόλι της Παναγίας, 1995.P. 117, l.
15

ποιηταί. Εἴ τις οὖν μετὰ τὴν ἀκρόασιν τῶν νῦν εἰρημένων συνήθειαν
πονηρᾶς πορ
νείας ἔχων ταύτην ἀποκόψει, οὗτος καλὸς ἀκροατής· εἴ τις μνησικακίαν
ἔχων πρὸς
τὸν πλησίον [καὶ] διαλλαγῇ αὐτῷ, οὗτος καλὸς ἀκροατής· εἴ τις
κατανυγεὶς ἐπὶ
τοῖς παροῦσι λόγοις ἐλεήμων καὶ εὐμετάδοτος γένηται, οὗτος καλὸς
ἀκροατής· ἵνα
μὴ εἰς κρῖμα ἡμῖν αὕτη καὶ αὕτη ἡ ἀνάγνωσις γένηται· ἀκούομεν γὰρ καὶ
οὐ ποι
οῦμεν. Εἰ μὴ γὰρ ὁ θάνατος τοῦ ἀδελφοῦ σου σωφρονίσει σε, οὐδεὶς
δύναταί σε
ὠφελῆσαι. Εἰ μὴ νεκρὸν βλέπων μετανοήσεις, πότε λοιπὸν ἐπιστρέψεις;

Severianus Scr. Eccl., In illud: Quando ipsi subiciet omnia (olim sub
auctore Joanne Chrysostomo) (4139: 087)“”Drei unedierte hrysostomus–
Texte einer Baseler Handschrift””, Ed. Haidacher, S., 1907; Zeitschrift
für katholische Theologie 31.P. 160, l. 2

ταχοῦ γὰρ τὸ Ἐγὼ αὐθεντίαν μαρτυρεῖ τῷ λέγοντι,

ὡς ὅταν λέγῃ· Ἐγώ εἰμι, ἐγώ εἰμι, καὶ ἕως ἂν
καταγηράσητε, ἐγώ εἰμι. Καὶ πάλιν πρὸς Ἰου
δαίους λέγει· Οὐκ ἦλθον ποιῆσαι τὸ θέλημα
τὸ ἐμόν, ἀλλὰ τὸ θέλημα τοῦ πέμψαντός με.
Ἡ γενομένη σήμερον τῶν εὐαγγελίων ἀνάγνωσις
λύει τὴν ἀπορίαν τῆς αἱρετικῆς ὑπονοίας. Ὅτε γὰρ
ὁ λεπρὸς αὐτῷ προςῆλθεν ἐκεῖνος ὁ τὸ σῶμα λεπρός,
τὴν δὲ ψυχὴν λαμπρός, λέγει αὐτῷ· Κύριε, ἐὰν
θέλῃς, δύνασαί με καθαρίσαι. Ἐνταῦθα ζή
τησον τὸν κανόνα τῶν αἱρετικῶν·

Σχόλια στον Διονύσιο Θράκης Artem Grammaticam,

Commentarius (sub auctore Melampode vel Diomede) (4175:
002)“Grammatici Graeci, vol. 1.3”, Ed. Hilgard, A.Leipzig: Teubner,
1901, Repr. 1965.P. 13, l. 11
 147

Εἰ οὖν τὸ πάλαι τέσσαρα μέρη ἦν τῆς γραμματικῆς, πῶς νῦν ἓξ

αὐτά φησιν ὁ Διονύσιος; Τὸ ἓν ἐξ αὐτῶν ἐτμήθη εἰς τρία, καὶ τὰ ἄλλα
τρία γεγόνασιν ἕξ. Καὶ ποῖον ἐτμήθη; Τὸ διορθωτικόν. Εἰς ποῖα ἐτμήθη;
Εἰς τὸ νῦν τρίτον, τέταρτον, πέμπτον.
Πρῶτον ἀνάγνωσις ἐντριβὴς κατὰ προσῳδίαν.] Ἀμελήσαν
τες τοῦ διορθοῦσθαι τὰ βιβλία ἐξ ἀρχῆς, ἐπὶ τὴν ἀνάγνωσιν τρέπονται·
διό φησι πρῶτον εἶναι μέρος τῆς γραμματικῆς τὴν ἀνάγνωσιν. «Ἐντρι
βής» ἤτοι συνήθης καὶ τετριμμένη, ὡς ἐπὶ ὁδοῦ δημοσίας, καὶ δεδοκι
μασμένη. «Κατὰ προσῳδίαν», κατὰ τέχνην, τουτέστι κατὰ τόνους, κατὰ
χρόνους, κατὰ πνεύματα, κατὰ πάθη. Ἔστιν οὖν ἀνάγνωσις ἡ συντε

Σχόλια στον Διονύσιο Θράκης Artem Grammaticam, Commentarius

(sub auctore Melampode vel Diomede) P. 13, l. 16

Πρῶτον ἀνάγνωσις ἐντριβὴς κατὰ προσῳδίαν.] Ἀμελήσαν

τες τοῦ διορθοῦσθαι τὰ βιβλία ἐξ ἀρχῆς, ἐπὶ τὴν ἀνάγνωσιν τρέπονται·
διό φησι πρῶτον εἶναι μέρος τῆς γραμματικῆς τὴν ἀνάγνωσιν. «Ἐντρι
βής» ἤτοι συνήθης καὶ τετριμμένη, ὡς ἐπὶ ὁδοῦ δημοσίας, καὶ δεδοκι
μασμένη. «Κατὰ προσῳδίαν», κατὰ τέχνην, τουτέστι κατὰ τόνους, κατὰ
χρόνους, κατὰ πνεύματα, κατὰ πάθη. Ἔστιν οὖν ἀνάγνωσις ἡ συντε
τριμμένη καὶ συνήθης καὶ δεδοκιμασμένη προφορὰ τῶν
ἀναγινωσκομένων
κατὰ τέχνην· ἡ γὰρ παρὰ τέχνην οὐκ ἀνάγνωσις, ἀλλ' ἀγνωσία.
Δεύτερον ἐξήγησις κατὰ τοὺς ἐνυπάρχοντας ποιητικοὺς
τρόπους.] «Ἐνυπάρχοντας» τοὺς ὄντας καὶ ἐγκειμένους. «Ποιητικούς»
τοὺς μάλιστα ποιηταῖς ἁρμόζοντας. «Τρόπους» τοὺς τρέποντας ἡμᾶς

Σχόλια στον Διονύσιο Θράκης Artem Grammaticam, Commentarius

(sub auctore Melampode vel Diomede) P. 13, l. 18

διό φησι πρῶτον εἶναι μέρος τῆς γραμματικῆς τὴν ἀνάγνωσιν. «Ἐντρι
βής» ἤτοι συνήθης καὶ τετριμμένη, ὡς ἐπὶ ὁδοῦ δημοσίας, καὶ δεδοκι
μασμένη. «Κατὰ προσῳδίαν», κατὰ τέχνην, τουτέστι κατὰ τόνους, κατὰ
χρόνους, κατὰ πνεύματα, κατὰ πάθη. Ἔστιν οὖν ἀνάγνωσις ἡ συντε
τριμμένη καὶ συνήθης καὶ δεδοκιμασμένη προφορὰ τῶν
ἀναγινωσκομένων
κατὰ τέχνην· ἡ γὰρ παρὰ τέχνην οὐκ ἀνάγνωσις, ἀλλ' ἀγνωσία.
Δεύτερον ἐξήγησις κατὰ τοὺς ἐνυπάρχοντας ποιητικοὺς
 148

τρόπους.] «Ἐνυπάρχοντας» τοὺς ὄντας καὶ ἐγκειμένους. «Ποιητικούς»

τοὺς μάλιστα ποιηταῖς ἁρμόζοντας. «Τρόπους» τοὺς τρέποντας ἡμᾶς
ἀπὸ τοῦ προσδοκωμένου εἰς ἀπροσδόκητον. Οἷον τί; Ὡς τὸ ι 481
κορυφὴ ὄρεος μεγάλοιο· ὁ γὰρ ἀκούσας τὸ κορυφή ὑπονοεῖ περί

Σχόλια στον Διονύσιο Θράκης Artem Grammaticam, Commentarius

(sub auctore Melampode vel Diomede) P. 16, l. 5

Ἀνάγνωσίς ἐστι ποιημάτων ἢ συγγραμμάτων ἀδιάπτωτος

προφορά.] «Ποιημάτων» τῶν ἐμμέτρως γεγραμμένων· «συγγραμμάτων»
τῶν ἀμέτρως γεγραμμένων· «ἀδιάπτωτος» ἄπταιστος· «προφορά» προ
ένεξις. Ὅρος τῆς ἀναγνώσεώς ἐστιν οὗτος· τῶν ἐμμέτρως καὶ ἀμέτρως
γεγραμμένων ἡ ἄπταιστος προένεξις καλλίστη ἐστὶν ἀνάγνωσις. Μετὰ
δὲ τὸν ὅρον τῆς ἀναγνώσεως λοιπὸν θέλει ἡμᾶς διδάξαι, τίνα παρα

Σχόλια στον Διονύσιο Θράκης Artem Grammaticam, Commentarius

(sub auctore Melampode vel Diomede)
P. 16, l. 8

Περὶ ἀναγνώσεως.

Ἀνάγνωσίς ἐστι ποιημάτων ἢ συγγραμμάτων ἀδιάπτωτος

προφορά.] «Ποιημάτων» τῶν ἐμμέτρως γεγραμμένων· «συγγραμμάτων»
τῶν ἀμέτρως γεγραμμένων· «ἀδιάπτωτος» ἄπταιστος· «προφορά» προ
ένεξις. Ὅρος τῆς ἀναγνώσεώς ἐστιν οὗτος· τῶν ἐμμέτρως καὶ ἀμέτρως
γεγραμμένων ἡ ἄπταιστος προένεξις καλλίστη ἐστὶν ἀνάγνωσις. Μετὰ
δὲ τὸν ὅρον τῆς ἀναγνώσεως λοιπὸν θέλει ἡμᾶς διδάξαι, τίνα παρα
φυλαττόμενοι ἢ πόσα τὴν ἀρίστην ἀνάγνωσιν ποιησόμεθα.
»Ἀναγνωστέον» δὲ δεῖ ἀναγινώσκειν· «καθ' ὑπόκρισιν» κατὰ μίμη
σιν· «κατὰ προσῳδίαν» κατὰ τέχνην, τουτέστι κατὰ τόνους, χρόνους,
πνεύματα, πάθη· «κατὰ διαστολήν» κατὰ στιγμήν. Ταῦτα τὰ τρία δεῖ

Σχόλια στον Διονύσιο Θράκης Artem Grammaticam, Commentarius

(sub auctore Melampode vel Diomede) P. 30, l. 29.

Γράμματά ἐστιν κδʹ.] Ἀπορίαν τινὰ εὐθέως καὶ ζήτησιν ἔχει ἡ

ἐπιγραφή, τίνος ἕνεκεν ἐπιγράψας «περὶ στοιχείου» οὐκ ἐπήγαγε «στοι
χεῖόν ἐστιν», ὡς καὶ εἰπὼν ἀνωτέρω «περὶ γραμματικῆς» ἐπιφέρει «γραμ
ματική ἐστιν», καὶ «περὶ ἀναγνώσεως» «ἀνάγνωσίς ἐστι», καὶ «περὶ
τόνου»
 149

»τόνος ἐστίν», καὶ ἐφεξῆς ὁμοίως, ἐνταῦθα δὲ ἐπιγράψας «περὶ στοι

χείου» οὐκ ἐπήγαγε «στοιχεῖόν ἐστιν», ἀλλὰ «γράμματά ἐστιν». Ταύτην
οὖν τὴν ζήτησιν σὺν θεῷ εἰσόμεθα. Ἐπειδὴ δὲ τοῖς γραμματικοῖς ἀναγ
καῖόν ἐστι καὶ αὐτῶν τῶν γραμμάτων τὴν φύσιν καὶ τὴν εὕρεσιν ζη
τεῖν, τούτου χάριν θέλει ὡς εἰδὼς ἐπιστῆσαι. Ἀναγκαῖον οὖν ἡμᾶς ἐστι

Σχόλια στον Διονύσιο Θράκης Artem Grammaticam, Scholia

Marciana (partim excerpta ex Heliodoro, Tryphone, Diomede, Stephano,
Georgio Choerobosco, Gregorio Corint P. 305, l. 13

Τί ἐστιν ἀνάγνωσις; Κατὰ μὲν φιλοσόφους ἡ τῶν πρώτων μαθημάτων

τῆς
ψυχῆς ἀναγνώρισις [καὶ ἀναγνῶναι τὸ ἐπιγνῶναι], ὥς φασι φιλοσόφων
παῖδες μετεμ
ψύχωσιν εἶναι καὶ ἐρχομένην εἰς ἀνθρώπειον σῶμα τὴν ψυχὴν [καὶ
ἀναγνωρίζειν
τὸ ἐπιγινώσκειν]· κατὰ δὲ γραμματικοὺς ποιημάτων ἢ συγγραμμάτων
ἀδιάπτωτος
προφορά. Τί ἐστιν ἀδιάπτωτος προφορά; Τουτέστιν ἀδιάπταιστος
προένεξις ἤγουν ἀδιαίρετος ἀνάγνωσις· προφορὰ γὰρ ἡ διὰ τῆς τοῦ
λόγου φωνῆς ἐκφορὰ καὶ προένεξις. – Ἄλλως. Τί ἐστιν ἀνάγνωσις; Ἡ
δευτέρα γνῶσις· πρώτη γὰρ ἡ διὰ τῶν συλλαβῶν γνῶσις· εὑρίσκομεν οὖν
τὴν ἀνά πρόθεσιν πολλάκις τὸ ἐκ δευτέρου σημαίνουσαν, οἷον ἀναλαβεῖν
ἀναδοῦναι ἀναγνῶναι καὶ τὰ ὅμοια, καὶ διὰ τοῦτο ἀνάγνωσις.
Ἀνάγνωσις δὲ ἐντριβής, ἤγουν τετριμμένη καὶ πεπατημένη· τρίβος γὰρ ἡ
πεπατη μένη ὁδός·

Σχόλια στον Διονύσιο Θράκης Artem Grammaticam, Scholia

Londinensia (partim excerpta ex Heliodoro) P. 473, l. 17

Ἀνάγνωσίς ἐστι ποιημάτων ἢ συγγραμμάτων ἀδιάπτωτος

προφορά]. Ἐπιλαμβάνονταί τινες τοῦ ὅρου ὡς μὴ ἀρχομένου ἀπὸ
εὐθείας. Καὶ ἔστιν εἰπεῖν, ὅτι ἐν ὑπερβατῷ δεῖ νοεῖν, οἷον «ἀνάγνωσίς
ἐστι προφορὰ ἀδιάπτωτος» καὶ ἑξῆς. Εἰ δὲ γίνεται χωρὶς τῶν βιβλίων
ἀδιάπτωτος προφορά, συμβήσεται καὶ ταύτην ἀνάγνωσιν εἶναι; Πρὸς ὃ
λεκτέον, ὅτι ἡ τοιαύτη προφορὰ ἀνάγνωσις οὐκ ἂν λέγοιτο· οὐ γὰρ
δή που ἴδιον τῆς ἀναγνώσεως τὸ ἐντυγχάνοντα λέγειν· ὁ δὲ καλῶς
προφερόμενος δείκνυσιν ὅτι καλῶς ἀνέγνω· ἀνάγνωσις γάρ ἐστιν οἱονεὶ
ἀναγνωρισμὸς κατὰ λόγον τῆς φωνῆς, ἤτοι ἐν τόνῳ ἢ ἐν χρόνῳ ἢ ἐν
πνεύματι. Ἡ γὰρ τοιαύτη χρῆσις ἄγει καὶ πρὸς τὴν τοῦ σημαινομένου
γνῶσιν, ἐξ οὗ συμβήσεται ἀναγνώρισιν εἶναι τῆς ψυχῆς· ὥστε ἀκολούθως
 150

Ιωάννης ρήτορας. Commentarium in Hermogenis librum περὶ

ἰδεῶν (4235: 002)“Rhetores Graeci, vol. 6”, Ed. Walz, C.Stuttgart: Cotta,
1834, Repr. 1968.6, P. 133, l. 2

… ἴσον ἐστὶ τῷ διηύξηται, ἐν οἷς ἐνδέχεται, ἐν οἷς ἐγ

χωρεῖ· μεγάλης δὲ ἐπιστήμης καὶ ἕξεως τελεωτάτης τὸ τὰ
τοιαῦτα μαθεῖν, ἃ μετρίως μὲν τὸ περὶ μεθόδου δεινό
τητος διδάσκει· τελείως δὲ ὁ χρόνος καὶ ἡ πολλὴ πεῖρα
καὶ ἡ ἀκριβὴς ἄσκησις καὶ ἡ πρὸς τοὺς τῶν ὁμοτέχνων
ἄφθονος κοινωνία καὶ συνανάγνωσις, οἳ τὰ νῦν παντά
πασιν ἐκλελοίπασιν. Ὅρα τὸν τεχνικὸν, ὅπως περιβολῆς
μεμνημένος ἐμπερίβολον τὸν λόγον καὶ αὐτὸς ποιεῖ. Τὴν
περιβολὴν, ἥτις ἐστὶν ὑπὸ τὸ μέγεθος, μέρος ἢ εἶδος ὁ
τεχνικὸς ὀνομάζει· κεφάλαιον δὲ οὔτε εἶδος οὔτε μέρος
ἐστίν· τὸ μὲν γὰρ μέρος αὐτὸ καθ' ἑαυτὸ αὐτοτελὲς

Ιωάννης ρήτορας. Commentarium in Hermogenis librum περὶ ἰδεῶν

6, P. 322, l. 15

εἰπεῖν ἀκατονόμαστος οὖσα κατ' αὐτὸ τοῦτο· κἂν ὁ μὲν

λέγεται σεμνὸς, ὁ δὲ λαμπρὸς, ὁ δὲ ἄλλο τι. καὶ ἔστιν ἡ
μίξις· τελείας ἔξεως, ἐπὶ μὲν γὰρ τῶν σωμάτων ἡ φύσις
δημιουργὸς καὶ τεχνίτης, ὅμως καὶ αὐτὴ ἀνερμήνευτος·
ἐπὶ δὲ τῶν λόγων ἡ ἐπιστήμη καὶ ἡ πολυπειρία, καὶ ἡ
μετὰ ἀκριβείας ἀνάγνωσις καὶ ἐπιστασίας· ὥσπερ γὰρ τόδε
τὸ κάλλος, λευκὸν ὂν ἢ ξανθὸν ἤ τι τῶν τοιούτων δι' ὅλου
χωρεῖ τοῦ σώματος, καὶ ἀνερμήνευτον ἔχει τὴν ἀπὸ τῶν
κράσεων μίξιν καὶ ὕπαρξιν, καὶ τὴν εἰς ἅπαντα τὰ τοῦ
ὅλου σώματος διαχώρησιν καὶ διέξοδον, οὕτω καὶ τὸ ἐν
λόγοις, κἂν τὸ μὲν λέγηται τυχὸν λαμπρὸν, τὸ δὲ πομ

Lexica Segueriana, Collectio verborum utilium e differentibus

rhetoribus et sapientibus multis (Σb) (recensio aucta e cod. Coislin.
345) (4289: 005)“Anecdota Graeca, vol. 1”, Ed. Bachmann, L.
Leipzig: Hinrichs, 1828.Alphabetic entry alpha, p. 82, l. 9

ἀμώμενοι: θερίζοντες. ἀμωσγέπως: ὁπωσδήποτε, ἔν γέ τινι, καθ'

ὁντιναοῦν τρόπον. ἀμῶσι: θερίζουσιν. ἀναβιώσκεσθαι: ἀναζῇν.
ἀνάγνωσις: ἀναγνώρισις. ἢ ἀνάπεισις. ἀναβοθρεύουσιν:
ἀναμοχλεύουσιν. ἀνάγραπτον: τὸ ἀναγεγραμμένον. ἢ τὸ πᾶσιν ἐγνω
 151

σμένον. ἀνάγωγος: ὁ μὴ τυχὼν τῆς δεούσης ἀναγωγῆς.

ἀναγωγότερον: ἁμαρτικώτερον, ἀτακτότερον.

Lexica Segueriana, Collectio verborum utilium e differentibus

rhetoribus et sapientibus multis (= Συναγωγὴ λέξεων χρησίμων ἐκ
διαφόρων σοφῶν τε καὶ ῥητόρων πολλῶν (=Σa) (e cod. Coislin. 347)
(littera α tantum edita) (4289: 006)“Lexica Graeca minora (ed. K. Latte
& H. Erbse)”, Ed. Boysen, C.Hildesheim: Olms, 1965.P. 22b, l. 26

Ἀμώμενοι: θερίζοντες.
Ἀμωσγέπως: ὁπωσδήποτε. ἐν γέ τινι. καθ' ὅν
τινα οὖν τρόπον.
Ἀμῶσιν: θερίζωσιν.
Ἀναβιώσκεσθαι: ἀναζῆν.
Ἀνάγνωσις: ἀναγνώρισις ἢ ἀνάπεισις.
Ἀναβοθρεύουσιν: ἀναμοχλεύουσιν.
Ἀναβράσσουσιν: ἀναδιδοῦσιν.
Ἀναγραπτόν: τὸ ἀναγεγραμμένον ἤ τὸ φα[νερῶς
γεγραμμένον ἢ τὸ πᾶσιν ἐγνωσμένον cum folio
sequenti perierunt.]

Οικουμενική Σύνοδος. Concilium universale Ephesenum anno 431

Acta conciliorum oecumenicorum, vol. 1.1.1–1.1.7”, Ed. Schwartz,
E.Berlin: De Gruyter, 1.1.1–1.1.3:1927; 1.1.4:1928; .1.5:1927;
1.1.6:1928; 1.1.7:1929, Repr. 1.1.1:1965; 1.1.6:1960; .
1.7:1962.Tomëvolumëpart 1,1,2, p. 9, l. 6

Θεόδοτος ἐπίσκοπος Ἀγκύρας εἶπεν· Ἡ μὲν τῶν χαρτίων ἀνάγνωσις

ἔσται κατὰ τὸν
δέοντα καιρόν, νῦν μέντοι ἀκόλουθόν ἐστι τοῖς πραττομένοις συνεῖναι
καὶ τὸν θεοφιλέστατον
ἐπίσκοπον Νεστόριον, ὥστε τὰ τῆς εὐσεβείας στῆναι ἐκ κοινῆς γνώμης
καὶ συναινέσεως.
Ἑρμογένης ἐπίσκοπος Ῥινοκουρούρων εἶπεν· Ἀπεστάλημεν κατὰ τὴν
χθὲς ἡμέραν
παρὰ τῆς ὑμετέρας θεοσεβείας ὑπομνῆσαι τὸν εὐλαβέστατον Νεστόριον
ὅτι ὀφείλει συν
 152

εδρεῦσαι ἐν τῆι συνόδωι, καὶ οὐκ ἠγνόησε τὴν ἡμέραν τῆς ἁγίας ταύτης
συνόδου καὶ εἶπε·

Οικουμενική Σύνοδος. Concilium universale Ephesenum anno 431

Tomëvolumëpart 1,1,2, p. 35, l. 8

πατέρων τῶν ἐν Νικαίαι τὸ τηνικαῦτα συνελθόντων σαφῶς περιεχούσης

ἀναθεματίζω αὐτόν.
Λητόιος ἐπίσκοπος Λιβιάδος εἶπεν· Πολὺ τῆς ὀρθοδόξου πίστεως
ἀπάιδει τὸ φρόνημα
Νεστορίου τοῦ εὐλαβεστάτου ἀπὸ τῶν ἀναγνωσθέντων· διὸ κἀγὼ
ἀναθεματίζω αὐτόν.
Σαίδας ἐπίσκοπος Φαινοῦς εἶπεν· Κἀγὼ αὐτὸν ἀναθεματίζω κακῶς
φρονοῦντα καὶ
μὴ συμφωνοῦντα τῆι πίστει τῶν ἁγίων πατέρων τῶν ἐν Νικαίαι
συνελθόντων. ἔδειξε
γὰρ αὐτοῦ τὴν γνώμην ἡ τῆς αὐτοῦ ἐπιστολῆς ἀνάγνωσις.
Εὐσέβιος ἐπίσκοπος Πηλουσίου εἶπεν· Τὰ ἐγκείμενα πάντα τῆι ἐπιστολῆι
τῆι ἀναγνωσθείσηι τοῦ εὐλαβεστάτου Νεστορίου ἀλλότρια τυγχάνει τῆς
πίστεως τῆς ἐκτεθείσης ἐν Νικαίαι παρὰ τῶν ἁγίων πατέρων, καὶ ταῦτα
ἀναγκαίως ἀναθεματίζω καὶ τοὺς ταῦτα φρονοῦντας.

Οικουμενική Σύνοδος. Concilium universale Ephesenum anno 431

Tomëvolumëpart 1,1,3, p. 32, l. 7

γραμμάτων προτραπεῖσαν εἰς ὁμόνοιάν τε καὶ εἰς τὴν καθόλου τοῦ

εὐσεβοῦς δόγματος εἰ
ρήνην ἰδεῖν, καὶ τὰ γράμματα τοῦ ὁσιωτάτου ἐπισκόπου τῆς Βεροιαίων
Ἀκακίου τοῦτο πα
ραινοῦντος ἀναγνόντες ἀπεστείλαμεν, ὃς τῶι ἁγιωτάτωι ὑμῶν συλλόγωι
προστεθῆναι διὰ τὸ
μακρὸν γῆρας οὐ δυνηθείς, δι' ὧν ἔγραψε, τὰ τῆι αὐτοῦ θεοσεβείαι
πρέποντα καὶ τῆι ὀρθο
δόξωι θρηισκείαι συντελοῦντα εἰσηγήσατο, ἅπερ οἷα τυγχάνει, ἡ τῆς
αὐτῆς ἐπιστολῆς δη
λώσει ἀνάγνωσις. γινωσκέτω μέντοι ἡ ὑμῶν ὁσιότης ὅτιπερ τὸν
μεγαλοπρεπέστατον καὶ
ἐνδοξότατον κόμητα τῶν σακρῶν Ἰωάννην τούτου ἕνεκα ἀπεστείλαμεν
ὥστε αὐτὸν εἰδότα
τὸν περὶ τὴν πίστιν τῆς ἡμετέρας θειότητος σκοπόν, ἅπερ ἂν συνίδηι
 153

λυσιτελεῖν, διαπρά
ξασθαι.

Οικουμενική Σύνοδος. Concilium universale Ephesenum anno 431

Tomëvolumëpart 1,1,7, p. 74, l. 20

νωνησίας τὴν λύσιν, ἑτέρους δὲ ἐλπίσιν ἀρχῆς οὐ προσηκούσης

ἀναπτερώσαντες, πλῆθος ἑαυτοῖς
συνήθροισαν, ὥσπερ οὐκ εἰδότες ὅτι τὴν εὐσέβειαν οὐ πλῆθος ἀλλὰ
ἀλήθεια δείκνυσιν. ἀνε
γνώσθη πάλιν γράμματα τῆς ὑμετέρας εὐσεβείας διὰ τοῦ
μεγαλοπρεπεστάτου κόμητος Κανδι
διανοῦ σημαίνοντα ὡς χρὴ ἀδελφικῶς καὶ εἰρηνικῶς τὰ ἀναφυέντα
ἐξετασθῆναι ζητήματα,
πάντων δὲ συνελθόντων τῶν συγκληθέντων θεοφιλεστάτων ἐπισκόπων·
οὐδὲν ὤνησεν ἡ ἀνά
γνωσις. ἀφίκετο ὁ καθωσιωμένος Παλλάδιος ὁ μαγιστριανὸς ἕτερα
γράμματα τοῦ ὑμετέρου
κράτους κομίζων δηλοῦντα ὡς χρὴ ἀνατραπῆναι πάντα τὰ μερικῶς
γεγενημένα καὶ ἄνωθεν
συγκροτηθῆναι τὸ συνέδριον καὶ τὸ ἀληθὲς βεβαιωθῆναι δόγμα·
κατεφρονήθη συνήθως καὶ
τοῦτο τὸ εὐσεβὲς ὑμῶν θέσπισμα παρὰ τῶν πάντα τολμώντων.
παρεγένετο αὖθις ὁ μεγαλο
πρεπέστατος μάγιστρος Ἰωάννης, κόμης ὢν τηνικαῦτα τῶν ἁπανταχοῦ
λαργιτιόνων, ἕτερα
πάλιν κομίζων γράμματα σημαίνοντα ὡς τῶν τριῶν αἱ καθαιρέσεις
ἐδέχθησαν παρὰ τοῦ

Οικουμενική Σύνοδος. Concilium universale Ephesenum anno 431

Tomëvolumëpart 1,1,7, p. 149, l. 6

κεκινηκότος δὲ μᾶλλον καὶ παρασημήναντος καὶ κατ' οὐδένα μὲν τρόπον

ἀκολουθήσαντος αὐ
τῶι, ἕτερα δέ τινα καὶ ξένα τῶν τῆς ἐκκλησίας δογμάτων ταῖς τῶν λαῶν
ἀκοαῖς ἀνοσίως
ἐνσπείραντος. πέπρακται τοίνυν ἐν τῆι Ἐφέσωι περὶ τούτου ἰδικὸν
ὑπόμνημα, βεβαιούσης
τῆς συνόδου τὴν ἐκτεθεῖσαν πίστιν παρὰ τῶν ἁγίων ἡμῶν πατέρων τῶν
ἐν Νικαίαι συνει
λεγμένων κατὰ καιρούς, καὶ πέπομφα τοῦτο πρὸς εὐμάθειαν τῆι σῆι
ὁσιότητι· ὅτι γὰρ
ὀρθῶς καὶ ἀνεπιπλήκτως ἔχει, διδάξει σαφῶς ἡ ἀνάγνωσις. παρεθήκαμεν
 154

δὲ καὶ τῶν
ἁγίων καὶ μακαρίων πατέρων χρήσεις, ἵν' εἰδεῖεν οἱ ἐντυγχάνοντες τίνα
τρόπον ἐκεῖνοι νε
νοήκασι τὸ τῆς πίστεως σύμβολον, οἳ καὶ ἡμῶν αὐτῶν γεγόνασι
μυσταγωγοί. ἤδη τοίνυν
τούτου γεγονότος παρὰ πάντων, διὰ τί μὴ μᾶλλον συναινοῦσι καὶ αὐτοί;
ἐὰν γὰρ τὸ
πᾶσιν ἀρέσαν παρὰ πάντων κρατύνηται, κρατήσει πάντως ἡ εἰρήνη, ὑπ'
οὐδενὸς τὸ σύμπαν
ἀντιλεγομένη. οὐκοῦν εἰ καὶ πλεῖστα καὶ παγχάλεπα τὰ παρ' αὐτῶν εἰς
ἡμᾶς γεγονότα

Οικουμενική Σύνοδος. Concilium universale Chalcedonense anno 451

(5000: 003)“Acta conciliorum oecumenicorum, vol. 2.1.1–2.1.3”, Ed.
Schwartz, E.Berlin: De Gruyter, 2.1.1–2.1.2:1933; 2.1.3:1935, Repr.
2.1.1–2.1.2:1962; 2.1.3:1965.Tomëvolumëpart 2,1,1, p. 48, l. 3

ἑνὸς ἀνθρώπου οὐ τῆι κρίσει μᾶλλον, ἀλλὰ τῆι μανίαι, διαμαρτυράμενοι

ἅπερ κατὰ βίαν
καὶ φόβον ἐπράττετο, τοῖς τῆς ἐκκλησίας δικαίοις καὶ αὐτῶι τῶι
συμβόλωι τῶι παρὰ
τῶν ἀποστόλων εἰσηγηθέντι πρόκριμα φέρειν οὐ μὴ δύνασθαι καὶ οὔτε
ἑαυτοὺς ἀπὸ
ταύτης τῆς πίστεως ἣν πλήρης ἐκτεθεῖσαν καὶ διατυπωθεῖσαν ἐκ τοῦ
θρόνου τοῦ μακα
ριωτάτου ἀποστόλου Πέτρου εἰς τὴν ἁγίαν σύνοδον εἰρηκότας,
ἀφίστασθαι κατὰ ἀδικίαν
τινά, ἧς πίστεως ἡ ἀνάγνωσις παρακαλούντων τῶν ἐπισκόπων οὐ
προσεδέχθη, ὥστε
τῆς αὐτῆς ἀποκινηθείσης πίστεως ἥτις τοὺς πατριάρχας καὶ ἀποστόλους
καὶ μάρτυρας
ἐστεφάνωσε, τὴν γέννησιν τοῦ δεσπότου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ κατὰ
σάρκα καὶ τὸν
ἀληθῆ θάνατον καὶ τῆς ἀναγεννήσεως αὐτοῦ τὴν ὁμολογίαν, ὅπερ
φρικτόν ἐστι καὶ
λέγειν, διαλυθῆναι, ἐπιφανεστάτη καὶ φιλανθρωποτάτη δέσποινα θυγάτηρ
αὐγούστα.
ἐγράψαμεν περὶ τούτου τοῦ πράγματος ὡσεὶ δυνηθείημεν, πρὸς τὸν
ἐνδοξότατον

Οικουμενική Σύνοδος. Concilium universale Chalcedonense anno 451

Tomëvolumëpart 2,1,1, p. 84, l. 11
 155

μάλιστα καὶ διαλαλιᾶς προχωρησάσης τῆς παρακελευομένης αὐτὴν

ἀναγνωσθῆναι.
Διόσκορος ὁ εὐλαβέστατος ἐπίσκοπος Ἀλεξανδρείας εἶπεν· Τὰ
πεπραγμένα δηλοῖ
ὅτι δεύτερον προσεφώνησα ἀναγνωσθῆναι τὸ γράμμα τοῦ εὐλαβεστάτου
ἐπισκόπου
Ῥώμης.
Οἱ ἐνδοξότατοι ἄρχοντες καὶ ἡ ὑπερφυὴς σύγκλητος εἶπον· Τίνος οὖν
αἰτίαι μετὰ
τὴν διαλαλιὰν τὴν σὴν ἡ ἀνάγνωσις τῆς ἐπιστολῆς οὐκ ἐγένετο;
Διόσκορος ὁ εὐλαβέστατος ἐπίσκοπος Ἀλεξανδρείας εἶπεν· Ἐρωτηθῶσιν
καὶ οἱ
ἄλλοι ἐπίσκοποι οἷς ἐπετέτραπτο τὸ πρᾶγμα, τίνος χάριν οὐκ ἀνεγνώσθη.
Οἱ ἐνδοξότατοι ἄρχοντες καὶ ἡ ὑπερφυὴς σύγκλητος εἶπον· Τίνας
μάλιστα βούληι
ἐρωτηθῆναι; σαφῶς εἰπέ.

Οικουμενική Σύνοδος. Concilium universale Chalcedonense anno 451

Tomëvolumëpart 2,1,1, p. 84, l. 19

Οἱ ἐνδοξότατοι ἄρχοντες καὶ ἡ ὑπερφυὴς σύγκλητος εἶπον· Τίνας

μάλιστα βούληι
ἐρωτηθῆναι; σαφῶς εἰπέ.
Διόσκορος ὁ εὐλαβέστατος ἐπίσκοπος Ἀλεξανδρείας εἶπεν· Τὸν
θεοσεβέστατον
ἐπίσκοπον Ἰουβενάλιον καὶ τὸν θεοσεβέστατον ἐπίσκοπον Θαλάσσιον.
Οἱ ἐνδοξότατοι ἄρχοντες καὶ ἡ ὑπερφυὴς σύγκλητος εἶπον· Ἐν πρώτηι
τάξει
ἀπόκριναι αὐτὸς δι' ἣν αἰτίαν ἡ ἀνάγνωσις οὐκ ἐγένετο· ἀκολούθως γὰρ
καὶ αὐτοὶ ἐρωτηθήσονται. Διόσκορος ὁ εὐλαβέστατος ἐπίσκοπος
Ἀλεξανδρείας εἶπεν· Ἅπαξ εἶπον ὅτι δεύτερον διελάλησα ἀναγνωσθῆναι
αὐτήν.

Οικουμενική Σύνοδος. Concilium universale Chalcedonense anno 451

Tomëvolumëpart 2,1,1, p. 84, l. 26

Διόσκορος ὁ εὐλαβέστατος ἐπίσκοπος Ἀλεξανδρείας εἶπεν· Ἅπαξ εἶπον

ὅτι δεύτερον διελάλησα ἀναγνωσθῆναι αὐτήν. Εὐσέβιος ὁ εὐλαβέστατος
ἐπίσκοπος Δορυλαίου εἶπεν· Ψεύδεται. Οἱ ἐνδοξότατοι ἄρχοντες καὶ ἡ
 156

ὑπερφυὴς σύγκλητος εἶπον· Λεγέτω ὁ θεοφιλέστατος

ἐπίσκοπος Ἰουβενάλιος πῶς διαλαλήσαντος τοῦ θεοφιλεστάτου
ἐπισκόπου Διοσκόρου ἀναγνωσθῆναι τὴν ἐπιστολὴν τοῦ ἁγιωτάτου
ἀρχιεπισκόπου Ῥώμης ἡ ἀνάγνωσις αὐτῆς οὐκ ἐγένετο.
Ἰουβενάλιος ὁ εὐλαβέστατος ἐπίσκοπος Ἱεροσολύμων εἶπεν· Εὐθέως
ἀπεκρίνατο ὁ πρεσβύτερος καὶ πριμικήριος τῶν νοταρίων Ἰωάννης ἔχειν
μετὰ χεῖρας εὐσεβῆ γράμ
ματα τῶν θεοφιλεστάτων καὶ εὐσεβεστάτων βασιλέων καὶ ἀπεκρινάμην
ἀναγνωσθῆναι
τὰ βασιλικὰ γράμματα.

Οικουμενική Σύνοδος. Concilium universale Chalcedonense anno 451

Tomëvolumëpart 2,1,1, p. 160, l. 31

Καὶ πρὶν ἢ ἀναγνωσθῆναι Ἰωάννης ὁ εὐλαβέστατος πρεσβύτερος καὶ

ἔκδικος εἶπεν·
Ἀξιῶ πρότερον τὸν εὐλαβέστατον Ἀνδρέαν καὶ τὸν εὐλαβέστατον
διάκονον Ἀθανάσιον
παρόντας λέγειν εἴ γε συνάιδουσι τοῖς ὑπαναγνωσθεῖσιν ἤδη καὶ
τηνικαῦτα παρ' ἐμοῦ
κατατεθεῖσιν.
Ὁ μεγαλοπρεπέστατος πατρίκιος εἶπεν· Τέως ἡ ἀνάγνωσις
παρακολουθήσει.
Καὶ ὁπότε προήνεγκε τὸ ὑπομνηστικὸν Ἰωάννης πρεσβύτερος καὶ
ἔκδικος, διὰ
τοῦ αὐτοῦ καθωσιωμένου ἐκσκέπτορος ἀνεγνώσθη

Οικουμενική Σύνοδος. Concilium universale Chalcedonense anno 451

Tomëvolumëpart 2,1,1, p. 165, l. 12

Ὁ ἁγιώτατος ἀρχιεπίσκοπος εἶπεν· Τί δὲ περιέχειν ὁ εὐλαβέστατος

πρεσβύτερος
καὶ ἀρχιμανδρίτης Μαρτῖνος τὸν τόμον ἔλεγεν; καὶ τὰ λοιπά
Καὶ μετὰ τὸ ἀναγνωσθῆναι Ἀέτιος διάκονος καὶ νοτάριος εἶπεν· Δεόμεθα
τῆς
παρούσης ἁγίας συνόδου καὶ τῆς ὑμετέρας μεγαλοπρεπείας καταξιῶσαι
κελεῦσαι πεῦσιν
προσενεχθῆναι τοῖς εὐλαβεστάτοις κληρικοῖς ὧν μνήμην πεποίηται ἡ
παροῦσα τῶν ὑπο
μνημάτων ἀνάγνωσις, καὶ καταθέσθαι μή τι ἀμφιβάλλουσιν ἐπὶ τοῖς
ἀνεγνωσμένοις καὶ
τηνικαῦτα παρ' αὐτῶν κατατεθεῖσιν, τουτέστι Μάμαν τὸν εὐλαβέστατον
πρεσβύτερον,
 157

Θεόφιλον Μέμνονα Ἰωάννην, Ἀνδρέαν καὶ Ἀθανάσιον τοὺς διακόνους.

Σχόλια στον Αίλιο Αριστείδη. , Σχόλια στον Αίλιο

Αριστείδη. (scholia vetera) (5008: 001)“Aristides, vol. 3”, Ed. Dindorf,
W.Leipzig: Reimer, 1829, Repr. 1964.Treatise Pan, Jebb pagël.Hypothesis
Epigram 147,13, l. 7

βολον καλεῖ τῶν λόγων τῶν ῥηθέντων καὶ μελλόντων ῥη

θήσεσθαι τὴν τῶν Παναθηναίων ἑορτήν· ὥσπερ γὰρ αὕτη
διὰ τεσσάρων ἡμερῶν ἀπαρτίζεται, οὕτω καὶ τοὺς ἐν αὐτῇ
λόγους πολλοὺς εἶναι δεῖ. σύμβολον λέγει τὸ αἴτιον,
ὅτι ἡ πανήγυρις αἰτία ἐγένετο τοῦ οὕτως λεχθῆναι τὸν
λόγον. BD. σημείου· τρίτη γὰρ ἀνάγνωσίς ἐστιν ἡ νῦν. C.
μετρεῖν] πληροῦν.

Σχόλια στον Αριστοφάνη , Scholia in pacem (scholia vetera et

recentiora Triclinii) (5014: 008)“Scholia in Vespas, Pacem, Aves et
Lysistratam”, Ed. Holwerda, D.Groningen: Bouma, 1982; Σχόλια στον
Αριστοφάνη 2.2.Argumentumdramatis personaescholion sch pac, verse
126d, l. 1

vet Tr πτηνὸς] λέγεται καὶ πετεινὸν καὶ πτηνόν. VLh

Tr πῶλος] ἤγουν ὁ κάνθαρος. Lh
vet διχῶς ἡ ἀνάγνωσις, ἢ ἀρνητικῶς “οὐ πλεύσομαι”, ἢ οὕτω· “ποῦ δὲ
περαιωθήσομαι;” RV
vet Tr οὐ ναυσθλώσομαι R: οὐ νεὼς ἐπιβήσομαι. κυρίως δὲ τὸ ναῦν
μισθώσασθαι. RLh
vet ὡς εἰς ναῦν.

Σχόλια στον Δημοσθένη , Σχόλια στον Δημοσθένη (scholia

vetera) (fort. auctore Ulpiano) (5017: 001)“Scholia Demosthenica, 2
vols.”, Ed. Dilts, M.R.Leipzig: Teubner, 1:1983; 2:1986.Oration 18,
section 287, l. 1

Κέφαλος] περὶ Κεφάλου ὅτι πρὸ Δημοσθένους ἦν. F2

ἡ γὰρ ἐμὴ πολιτεία] κατὰ κῶλον ἐπαναφορά. F1
τί γὰρ νῦν λέγεις] διφορεῖται ἡ ἀνάγνωσις· ἄλλως γὰρ ἀναγι
νώσκεται στιγμῆς ἐν τῷ ‘λέγειν’ μεσιτευούσης, καὶ ἄλλως ἐν μόνῳ τῷ
’πράττειν’ τιθεμένης. F1S
πονηρόν, ὦ ἄνδρες] περιβολὴν ἐποίησεν ἔξωθεν προσλαβών· γένος
 158

μέν ἐστιν ‘ὁ συκοφάντης’, εἶδος δὲ ‘τοῦτο δὲ φύσει κίναδος’. F2

κίναδος] μαλακός, ἀνδρόγυνος.

Σχόλια στον Δημοσθένη , Σχόλια στον Δημοσθένη (scholia vetera)

(fort. auctore Ulpiano) Oration 21, section 378a, l. 7

μὴ ἐξεῖναι δῶρα διδόναι μηδὲ λαμβάνειν ἐπὶ διαφθορᾷ. κέχρηται δὲ

ἑκατέροις τοῖς μέρεσιν τὴν ἁρμόττουσαν χρείαν προσανάγων, καὶ πρῶτον

μὲν τῷ μὴ διδόναι. καὶ τίς δὲ ἡ χρεία παρασχεῖν μάρτυρας, ὅτι Μειδίας

ἐδίδου χρήματα τοῖς τοῦ τετελευτηκότος οἰκείοις; εἰκὸς δὲ τούτους τοὺς
μάρτυρας χρήμασι πεισθέντας ὑπὸ τοῦ Δημοσθένους τὰ ψευδῆ
μαρτυρεῖν.
οὐκοῦν πρὸς ἀμφότερα χρήσιμος ἡ ἀνάγνωσις τοῦ νόμου, διότι θανάτου
τῆς ζημίας ὡρισμένης κατὰ τῶν διαφθειρόντων, ὡς αὐτός φησιν, οὗτος
ὅμως ἐδίδου χρήματα. ἀπωθεῖται δὲ τὴν ὑπόνοιαν τὴν καθ' αὑτοῦ, τὸ
δοκεῖν διεφθαρκέναι χρήμασι τοὺς μάρτυρας. ὁ γὰρ εἰδὼς τὴν κειμένην
ζημίαν ἐπὶ τοῖς διαφθείρουσι πότ' ἂν αὐτὸς διέφθειρεν; διὰ τοῦτο καὶ
μετὰ τὴν μαρτυρίαν εὐθὺς ἀνέγνω τὸν νόμον,

Σχόλια στον Ευρυπίδη, Σχόλια στον Ευρυπίδη (scholia vetera)

(5023: 001) “Σχόλια στον Ευρυπίδη, 2 vols.”, Ed. Schwartz, E. Berlin:
Reimer, 1:1887; 2:1891, Repr. 1966. Vitaargumentumscholion sch Hec,
section 13, l. 5

ἦν ἀντὶ τοῦ ἤμην φησίν. ἔστιν Ἀττικόν: – Mg

νεώτατος δ' ἦν: ἀντὶ τοῦ ἤμην φησίν. Ἀττικῶς δὲ ἦν. καὶ
χωρὶς δὲ τοῦ ν ἦ, ἀντὶ τοῦ ἔα. οὕτω Δίδυμος. ἐν μέντοι τοῖς ἀντι
γράφοις ἦν φέρεται καὶ κοινὴ ἀνάγνωσις ἦν: – Vat. 1345
† νεώτατος δ' ἦν Πριαμιδῶν: ὅπερ, τὸ εἶναί με νεώτερον πάν
των μου τῶν ἀδελφῶν καὶ μικρὸν τὴν ἡλικίαν, ἐξέπεμψέ με ἀπὸ τοῦ
Ἰλίου. οὐ γὰρ ἠδυνάμην ὅπλα φέρειν καὶ πολεμεῖν, ἵνα εἰμὶ ἐν πο
λέμῳ:

Σχόλια στον Ευρυπίδη, Σχόλια στον Ευρυπίδη (scholia vetera)

Vitaargumentumscholion sch Hipp, section 634, l. 4

καλὸν κακίστῳ: τουτέστι τὸν χρυσὸν τῷ κακίστῳ γυναικείῳ

φυτῷ προστιθεὶς ὡς ἀγάλματι χαίρει: – AB
ἔχει δ' ἀνάγκην: ταῦτα διεξέρχεται πάντη τὸ περὶ τὴν
γυναῖκα μοχθηρὸν ἀποδεικνὺς, ὡς μὴ μόνον τὸ πρὸς ταύτην σκοπεῖν,
 159

ἀλλὰ καὶ τοὺς γαμβροὺς εἰ καλῶς σχοίη. διπλῆ δέ ἐστι πρὸς

τὴν στιγμὴν ἡ ἀνάγνωσις. τινὲς γὰρ οὕτως· εἰ δὲ κακὸν λάβοι τὸ
λέχος, γαμβροὺς δὲ χρηστούς, ἀναγκάζεται στέργειν αὐτὴν, ἐκείνοις τὰ
κεχαρισμένα πράττειν θέλων. τινὲς δὲ [οὕτως] στίζουσιν εἰς τὸ ἔχει
δ' ἀνάγκην, ἵν' ᾖ οὕτως· πάντῃ τε καὶ πάντως ὁ γαμήσας ἐλεύθερος
εἶναι οὐ δύναται, ἀλλὰ τὸ ἀναγκάζον καὶ καταδουλοῦν αὐτὸν ἔχει.
ἐὰν μὲν γὰρ κακῆς τύχῃ γυναικός, ἀναγκάζεται στέργειν αὐτὴν τῶν
Σχόλια στον Όμηρο. Ιλιάδα(scholia vetera) (5026: 001)
“Scholia Graeca in Homeri Iliadem (scholia vetera), vols. 1–5, 7”, Ed.
Erbse, H.Berlin: De Gruyter, 1:1969; 2:1971; 3:1974; 4:1975; 5:1977;
7:1988.Book of Iliad 1, verse 889, l. of scholion 3

ex. οὔτις ἐμεῦ ζῶντος: πεφυλαγμένος καὶ δεισιδαίμων ὁ ὅρκος·

συνέβαινε γὰρ ἀποθανόντος ἢ ἀποδημοῦντος Ἀχιλλέως αἰκισθῆναι
τὸν μάντιν. A b (BCE4) T Nic. οὔ τις ἐμεῦ – ἐποίσει: τινὲς τὸ σοί (89)
τοῖς ἐπάνω προςδιδόασιν, ἵν' ᾖ σοὶ δερκομένοιο. βελτίων δὲ ἡ συνήθης
ἀνάγνωσις. A ex. βαρείας: τὰς ὅπλῳ βεβαρημένας. T
ex. (?) | ex. οὐδ' ἢν Ἀγαμέμνονα: ὁ τρόπος ὑπερβολή. A | ὃ δεδιὼς
ἔσκεπεν ὁ μάντις, τοῦτο θαρσύνων ἀπεκάλυπτεν Ἀχιλλεύς. A b
(BCE4) T οὐχ ὑβριστικῶς δὲ εἴρηται, ἀλλὰ φιλοφρόνως, ὡς ἂν
ἐπιτρέποντος καὶ τοῦ βασιλέως τοιαύτην †ἀσφαλῆ† ποιεῖσθαι ἐγγύην.

Σχόλια στον Όμηρο. Ιλιάδα(scholia vetera) Book of Iliad 1, verse 168b,

l. of scholion 2

δὲ τὸ μὴ διὰ χρήματα, ἀλλὰ δι' ἀρετὴν πονεῖν. b (BCE4) T

Ariston. ἔρχομ' ἔχων ἐπὶ νῆας, ἐπὴν κεκάμω: ὅτι δύναται ὑφ'
ἓν κεκάμω, δύναται δὲ καὶ χωρὶς τοῦ κε. καὶ ὅτι ἤλλακται ὁ χρόνος,
ἔρχομαι ἀντὶ τοῦ ἠρχόμην. A
Did. | Hrd. ἐπὴν κεκάμω: Ἀρίσταρχος γράφει “ἐπεί κε κάμω”,
ἵνα μὴ ᾖ διπλασιασμὸς ἐν τῷ ῥήματι. καὶ οὕτως ἡ συνήθης ἀνάγνωσις. |
οὕτω δὲ καὶ Ἡρωδιανὸς (2,24,24), φάσκων ὅτι “τὸ ἐπήν ἔχει τὸν
ἄν, καὶ τίς χρεία ἐν δευτέρῳ αὐτὸν κεῖσθαι; οὐκ ἀγνοῶ δὲ ὅτι τινὲς
’ἐπήν κε’ γράφουσι.”

Σχόλια στον Όμηρο. Ιλιάδα(scholia vetera) Book of Iliad 1, verse 175d,

l. of scholion 2

λῆες” (Hsd. th. 96). T | θαρσύνει δὲ τοὺς ἄλλους, παρατιθεὶς αὐτοῖς

τὸν Δία ἀντὶ Ἀχιλλέως. τῇ δὲ πρὸς τὸν θεὸν κοινωνίᾳ οὐχ ὑπηρέτας
αὐτοὺς πεποίηκεν, εἰς δὲ τὴν ἰσόθεον εὐεργεσίαν ἐξῆρε τοὺς Ἕλληνας.
 160

Hrd. μητίετα: οὕτως Ἀρίσταρχος τρίτην ἀπὸ τέλους

ποιεῖ τὴν ὀξεῖαν· καὶ ἐπεκράτησεν ἡ ἀνάγνωσις. καὶ ἴσως πλεονασμός
ἐστι τοῦ ε. Aim D οἵ κέ με τιμήσουσι, μάλιστα δὲ μητίετα Ζεύς: Βοιωτῶν
καὶ Αἰολέων – ἐπὶ τῆς εὐθείας εἰς α λήγει.
Orus μητίετα: τὰ εἰς ης βαρύτονα βραχείᾳ παραληγόμενα,
ἀπρόσληπτα τοῦ ς κατὰ γενικήν, παροξυνόμενα, ἐν τῇ κλητικῇ φυ

Σχόλια στον Όμηρο. Ιλιάδα(scholia vetera) Book of Iliad 1, verse

302a1, l. of scholion 9

τεύχεσι” (λ 74), “τῆ δέ, τόδε κρήδεμνον ὑπὸ στέρνοιο τανύσσαι” (ε

346). οὐ μέντοι τὸ τοιοῦτο διηνεκές· ἔστι γὰρ ἃ καὶ ἐφύλαξαν τὸν ἴδιον τό
νον· “ἀλλὰ σὺ μὲν κατάλεξαι” (τ 44), “νῦν αὖτ' ἐμὸν ἔγχος ἄλευαι”
(Χ 285). καὶ τὸ τοιοῦτο †δόξει† ἂν ὅτι ἐπί τινων μὲν ἤλλαξαν τοὺς
τόνους, ἐπί τινων δ' οὔ. ἐνθάδε μέντοι κατὰ λόγον δοκεῖ ἡ προστα
κτικὴ ἀνάγνωσις κεῖσθαι· εἰ γὰρ πρόκειται τὸ ἄγε παρακελευστικὸν
ἐπίρρημα, ὅπερ σημεῖόν ἐστι προστακτικῆς ἐγκλίσεως, οἰκείως καὶ τὰ
τῆς ἀναγνώσεως ἐνεγένετο, ἄγε πείρησαι, ὡς καὶ ἐν ἑτέροις “δεῦρ'
ἄγε καὶ σὺ ξεῖνε †πείρησαι ἀέθλων” (θ 145). A
τὸ πείρησαι προπαροξυτόνως· προστακτικὸν γάρ
ἐστιν, ὡς τὸ “σὺ δὲ φράσαι” (Α 83). Aint b (BCE3)

Σχόλια στον Όμηρο. Ιλιάδα(scholia vetera) Book of Iliad 1, verse

396b1, l. of scholion 14

τὸ τοιοῦτο, φησί, παρεφύλασσεν, ὡς ὅτι ταῖς μὲν πρωτοτύποις οὕτως

χρῆται κατὰ γενικήν, ἐμέο ἐμεῖο ἐμεῦ ἐμέθεν (ὁμοίως καὶ ἐπὶ δευτέρου
καὶ τρίτου), ταῖς δὲ κτητικαῖς ἤτοι ἐμοῦ ἢ ἐμοῖο, σοῦ σοῖο. ἐγίνετο οὖν,
εἴπερ ἦν κτητική, σοῖο, ὥστε κἂν ὀρθοτονήσωμεν τὴν σέο, οὐ δύναται
ἀμφίβολος καθίστασθαι· ἡ γὰρ γραφὴ διελέγχει ὅτι πρωτότυπός
ἐστιν. ἐγένετο οὖν ἐγκλιτικὴ ἡ ἀνάγνωσις, ἐπειδήπερ ἁπλῆ ἐστι καὶ
οὐκ ἔχει ἀντιδιαστολήν. καὶ ἐπεκράτησεν ἡ ἀνάγνωσις. A
Ἀρίσταρχος ἐγκλίνει τὴν σέο, λέγων ἁπλῆν τε εἶναι αὐ
τὴν καὶ ἀντιδιαστολὴν οὐκ ἔχειν. ὁ δὲ Ἡρωδιανὸς (cf. 2,27,22) καί
τοι, φησίν, ὀφείλουσα ὀρθοτονεῖσθαι, ἵνα λέγῃ σοῦ καὶ οὐκ ἄλλης
ἀκήκοα, ὅμως πεπεῖσθαί φησι τὴν ἀνάγνωσιν Ἀριστάρχῳ. b(BCE3

Σχόλια στον Όμηρο. Ιλιάδα(scholia vetera) Book of Iliad 1, verse

396b1, l. of scholion 15

χρῆται κατὰ γενικήν, ἐμέο ἐμεῖο ἐμεῦ ἐμέθεν (ὁμοίως καὶ ἐπὶ δευτέρου
καὶ τρίτου), ταῖς δὲ κτητικαῖς ἤτοι ἐμοῦ ἢ ἐμοῖο, σοῦ σοῖο. ἐγίνετο οὖν,
εἴπερ ἦν κτητική, σοῖο, ὥστε κἂν ὀρθοτονήσωμεν τὴν σέο, οὐ δύναται
 161

ἀμφίβολος καθίστασθαι· ἡ γὰρ γραφὴ διελέγχει ὅτι πρωτότυπός

ἐστιν. ἐγένετο οὖν ἐγκλιτικὴ ἡ ἀνάγνωσις, ἐπειδήπερ ἁπλῆ ἐστι καὶ
οὐκ ἔχει ἀντιδιαστολήν. καὶ ἐπεκράτησεν ἡ ἀνάγνωσις. A
Ἀρίσταρχος ἐγκλίνει τὴν σέο, λέγων ἁπλῆν τε εἶναι αὐ
τὴν καὶ ἀντιδιαστολὴν οὐκ ἔχειν. ὁ δὲ Ἡρωδιανὸς (cf. 2,27,22) καί
τοι, φησίν, ὀφείλουσα ὀρθοτονεῖσθαι, ἵνα λέγῃ σοῦ καὶ οὐκ ἄλλης
ἀκήκοα, ὅμως πεπεῖσθαί φησι τὴν ἀνάγνωσιν Ἀριστάρχῳ. b(BCE3

Σχόλια στον Όμηρο. Ιλιάδα(scholia vetera) Book of Iliad 1, verse

465b1, l. of scholion 2

ex. μίστυλλον: παρὰ τὸ μεῖον, b(BCE3E4)T Til μείως

ἔτιλλον, καὶ κατὰ συγκοπὴν μίστυλλον. b(BCE3E4)T οὐκ ἔχει
δὲ τὸ ε, ὡς οὐδὲ τὸ μικρός παρὰ τὸ μεῖον ὄν. b(BE3E4)T Til
Hrd. ἄρα τ' ἄλλα: Πτολεμαῖος (p. 41) ὡς τἆργα “τἆλλα”. ἡ
μέντοι κοινὴ ἀνάγνωσις παραπληρωματικὸν ἔλαβε τὸν τέ σύνδεσμον,
ἐν ἐκείνῳ δὲ συνεσταλμένον τὸ α ἐφύλαξεν, καθότι ἤδη ἔθος ἐστὶ τῷ
ποιητῇ ἐλλείπειν τοῖς ἄρθροις.

Σχόλια στον Όμηρο. Ιλιάδα(scholia vetera) Book of Iliad 13, verse

371a, l. of scholion 3

ναμιν ἐπαγγέλλεσθαι μήτε μὴν ταῖς τοιαύταις πιστεύειν ὑποσχέσεσιν.

b(BCE3E4)T
ex. αὐτοῖο τιτύσκετο: ὡς ἐπ' αὐτὸν κατεστοχάζετο. Til
Hrd. vel Did. {καὶ βάλεν ὕψι} βιβάντα: Ἀρίσταρχος βιβάντα ὡς
+ Hrd. “δαμέντα” (Ε 653 al.), ἀπ' εὐθείας τῆς μακρὰ βιβάς. καὶ οὕτως
ἔχει
ἡ ὑγιὴς ἀνάγνωσις. A
ex. ὕψι βιβάντα: ὡς ἱστάντα. οἰκεῖον δὲ τῷ ὑψηλόφρονι καὶ
τὸ βάδισμα.

Σχόλια στον Πίνδαρο. Scholia in Pindarum (scholia vetera)

(5034: 001)“Scholia vetera in Pindari carmina, 3 vols.”, Ed. Drachmann,
A.B.
Leipzig: Teubner, 1:1903; 2:1910; 3:1927, Repr. 1:1969; 2:1967; 3:1966.
Ode O 1, scholion 84c, l. 2

τοιαῦτα περὶ θεῶν λέγειν. 85DEHQ

ACEHQ ἀκέρδεια λέλογχε θαμινὰ κακᾱγόρος: τοὺς κα
 162

κηγόρους ἀκέρδεια καὶ βλάβη ἐκλήρωσεν. ἀκέρδεια δέ ἐστιν ἡ

κακηγορία καὶ βλάβη, ἣ τοὺς κακηγόρους περιέχει.
ACDEHQ τοῦ δὲ κακᾱγόρος Δωρικὴ ἡ ἀνάγνωσις· ἀεὶ γὰρ ἡ
αἰτιατικὴ παρ' αὐτοῖς κατὰ ἀφαίρεσιν τοῦ υ προφέρεται διὰ μόνου
τοῦ ο. 84aDEHQ κακηγόρους δὲ λέγει τοὺς ἀσεβεῖς καὶ
b
βλασφήμους. 84 DEHQ ὁ δὲ νοῦς· ἀκέρδεια εἴληχε πυκνῶς

Σχόλια στον Πίνδαρο. Scholia et glossae in Olympia et Pythia (scholia

recentiora Triclinii, Thomae Magistri, Moschopuli, Germani) (collecta a
Triclinio) (5034: 004)“Scholia recentia in Pindari epinicia, vol. 1”, Ed.
Abel, E.Berlin: Calvary, 1891.Odetreatise O 1, scholionsection 85, l. 3

τοῦ τοιαῦτα λέγειν. – ** οὐδεμία ὠφέλεια, ἀλλὰ

μᾶλλον βλάβη. – ἔλαχεν, ἐκληρώσατο.
Th. Κακηγόρος] ἀντὶ τοῦ κακηγόρους ἐκβολῇ τοῦ υ
Δωρικῶς ὡς τὸ ἐπιτηδές (Hom. Il. A 141).
Tr. Κακηγόρως] Δωρικὴ ἡ ἀνάγνωσις· ἀεὶ γὰρ ἡ αἰτια
τικὴ παρ' αὐτοῖς διὰ τοῦ ω μεγάλου ἐκφέρεται· τὼς λύκως γὰρ
ὁ Θεόκριτος λέγει (IV. 11). οὐ χρὴ τοίνυν μικρὸν γράφειν τὸ
ρος, ὥς τισιν ἔδοξε· μακρὰ γὰρ ἡ τοιαύτη συλλαβὴ ὀφείλει
εἶναι.

Σχόλια στον Θεόκριτο, Σχόλια στον Θεόκριτο (scholia vetera) (5038:

001)“Σχόλια στον Θεόκριτο vetera”, Ed. Wendel, K.Leipzig: Teubner,
1914, Repr. 1967.Prolegomenonanecdotepoem Pter, sectionverse arg , l. 1

Anth. ὑμνεῖ δὲ οὐ τὸν πάνδημον Ἔρωτα τὸν Ἀφροδίτης, ἀλλὰ

τὸν οὐράνιον, τὸν γενεσιουργόν, οὗ καὶ Πλάτων μέμνηται ἐν
τοῖς Σωκρατικοῖς διαλόγοις (Conv. 178 sqq.), ὅτε πρὸς Θρα
σύμαχον περὶ θείου τε καὶ ἀνθρωπείου διελεγέσθην ἔρωτος.
καὶ ταῦτα μὲν οὕτως. nth. KG τούτου ἡ ἀνάγνωσις ὡς γέγραπται δύναται
γίνεσθαι ἕνεκά γε τοῦ νοῦ, ἀλλὰ κἂν διὰ τὰ μέτρα ἀπὸ τοῦ πρώτου
ἐπὶ τὸ ἔσχατον ἔρχῃ, ἵνα τὰ ἀλλήλοις ἀντίστροφα ᾖ μετ' ἀλ
λήλων. ταύτῃ γὰρ κελεύει τὸ πρῶτον ἀναγνόντας εἶτα τὸ
πανύστατον προφέρεσθαι καὶ ἀναλόγως ἄνωθεν τὸ δεύτερον·
καὶ οὕτως ὁ τρόπος, ἕως ἂν ἐπὶ τὸ βραχύτατον ἀφίκῃ.

Σχόλια στον Θεόκριτο, Σχόλια στον Θεόκριτο (scholia vetera)

Prolegomenonanecdotepoem Pel, sectionverse arg c, l. 1

ἀρξάμενον ἀπὸ καταληκτικοῦ ἑξαμέτρου, καταλῆγον δὲ εἰς

μονόμετρον ἰαμβικόν. τὸ αὐτὸ δὲ μέτρον τῷ Πτερυγίῳ· ἀλλὰ
 163

διαφέρει, καθὸ ὁ μὲν Πέλεκυς ἔχει τὸ πρῶτον κῶλον πρὸς τὸ

τελευταῖον συναπτόμενον κατὰ διάνοιαν, τὸ δὲ Πτερύγιον
κατὰ τὸ ἑξῆς τῶν στίχων.
τοῦ Πελέκεως ἡ ἀνάγνωσις. δύναται καὶ ἀπὸ τοῦ μέτρου
τοῦ βραχυκαταλήκτου τις ἄρχεσθαι, εἶτ' αὐτῷ ἀνταποδιδοὺς
τὸ ἴσον, καὶ ἀκολούθως τοῖς μετ' αὐτὸ τὰ ἴσα ἐπιφέρων δια
σώσασθαι τὸν νοῦν· ἀπὸ μὲν τοῦ δωδεκάτου ἀναβαίνων, ἀπὸ
θατέρου εἰς ἕνδεκα καταχωρῶν. ἔχει δὲ λόγον κἂν ἀντιθετικῶς
ἀναγινώσκηται πρῶτον μὲν τὸ μέγιστον, ἀνταποδιδομένου τοῦ

Σούδα λεξικόν. (9010: 001)“Suidae lexicon, 4 vols.”, Ed. Adler, A.

Leipzig: Teubner, 1.1:1928; 1.2:1931; 1.3:1933; 1.4:1935, Repr.
1.1:1971; 1.2:1967; 1.3:1967; 1.4:1971; Lexicographi Graeci 1.1–1.4.
Alphabetic letter alpha, entry 1833, l. 1

Ἀνάγκης ἄτρακτον: τὸν ἄξονα λέγει.

Ἄναγνος: μιαρός. ἆρ' οὐχὶ πᾶς ἄναγνος; εἴ με χρὴ φυγεῖν.
Ἀναγνωσθείς: ἀναπεισθείς. ὁ δὲ ἀναγνωσθεὶς ὑπὸ τῆς
γυναικὸς ἔργον οὐχ ὅσιον ἐμηχανᾶτο ἐπὶ τῇ θυγατρί. ἦν γὰρ δὴ
Θεμίσων ἀνὴρ Θηβαῖος.
Ἀνάγνωσις: ἀναγνώρισις ἢ ἀνάπεισις. Ἡρόδοτος. καὶ
Ἀναγινώσκειν παρὰ ῥήτορσιν ἐπὶ τοῦ ἀναπείθειν. ἔστι γὰρ ἀνα
γινώσκειν τὸ γνῶναι διαλεχθέντα.
Ἀνάγω: τὸ φέρω· αἰτιατικῇ.

Thomas Magister Philol., Ecloga nominum et verborum

Atticorum (9023: 001)“Thomae Magistri sive Theoduli monachi ecloga
vocum Atticarum”, Ed. Ritschl, F.Halle: Orphantropheus, 1832, Repr.
1970.
Alphabetic letter alpha, p. 51, l. 15

Ἀμφίεσμα τὸ ἔνδυμα, καὶ ἀμφίεσις. ὁ αὐτὸς ἐν τῷ αὐτῷ·

καὶ τὰ αὐτῶν ἀμφιέσματα καὶ τὰ τῶν κρι
νομένων. Ἀναγινώσκω τὸ βιβλίον διέξειμι· καὶ ἀναγινώσκω τὸ ἀνα
γνωρίζω, ἀφ' οὗ καὶ ἀνάγνωσις ἡ τῶν πρώτων μαθημά
των τῆς ψυχῆς ἀναγνώρισις ὡς προειδυίας ταῦτα, ὡς ὁ
φιλόσοφος λόγος. εὕρηται δὲ καὶ παρ' Ἡροδότῳ ἀναγι
νώσκω τὸ ἀναπείθω, ὡς ἐν τῇ πρώτῃ· οἵ μιν ἀνέ
γνωσαν μετεῖναι Κῦρον.
 164

Βιβλιοθήκη Ακαδημίας Αθηνών

Cavallo' Guglielmo Ιστορία της Ανάγνωσης στον Δυτικό Κόσμο /

Guglielmo Cavallo,Roger Chartier; επιστημονική επιμέλεια -εισαγωγή
Χριστίνα Μπάνου ; Μετάφραση Αφροδίτη Θεδωρακάκου....[κ.α.] . -
Αθήνα : Μεταίχμιο , 2008. - 468 σ. ; 25 εκ.. - (Επιστήμες )
Konig, Judith Ιστορίες γύρω από τα Σέρβια / Judith Konig; μετάφραση
Άννα Κοτζαμπουγιούκ . - [Κοζάνη] : Ινστιτούτο Βιβλίου και
Ανάγνωσης , {[1997]}. - 139 σ. ; 20 εκ.. - (Μορφωτικός Όμιλος Σερβίων
"Τα Κάστρα" , 6)

Διάφα - Καμπουρίδου , Βασιλική Θ. Ο Κώδιξ της Επισκοπής Σερβίων

και Κοζάνης των ετών 1849-1868 / Βασιλική Θ. Διάφα-Καμπουρίδου . -
Κοζάνη : Ινστιτούτο Βιβλίου και Ανάγνωσης Κοζάνης , 2006. - 524 σ. :
πανομοιότυπα ; 24 εκ.

Λουγγής , Τηλέμαχος Κ. (1945-)Κωνσταντίνου Ζ' Πορφυρογέννητου De

administrando imperio (πρός τον ίδιον υιόν Ρωμανόν) :μία μέθοδος
ανάγνωσης / Τηλέμαχος Λουγγής . - Θεσσαλονίκη : Βάνιας , 1990. - 166
σ. ; 24 εκ.. - (Εταιρεία Βυζαντινών Ερευνών , 9)

Μπέσας , Χρήστος Το χρονικό της Κοζάνης (1914-1919) :η Κοζάνη στα

χρόνια του μεγάλου πολέμου / Χρήστου Μπέσα . - Κοζάνη : Ινστιτούτο
Βιβλίου και Ανάγνωσης , 1999. - 159 σ. : εικ. ; 22 εκ.

Παληού , Αναστασία Γ. Πωλούνται βιβλία και πάσης φύσεως χαρτικά

:μια περιήγηση στα βιβλιοπωλεία του νομού κοζάνης την περίοδο 1900-
1950 / Αναστασίας Γ. Παληού . - Κοζάνη : Ινστιτούτο Βιβλίου και
Ανάγνωσης , 2002. - 137 σ. : εικ. ; 22 εκ.

Πρακτικά Συνεδρίου Αποδήμων Νομού Κοζάνης , (1ο :, Κοζάνη : ,

1997)Πρακτικά 1ου συνεδρίου αποδήμων νομού Κοζάνης :1-3
Αυγούστου 1997 / Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Κοζάνης . - Κοζάνη :
Ινστιτούτο Βιβλίου και Ανάγνωσης , 1998. - 250 σ. : πίν. ; 24 εκ.

Βιβλιοθήκη ΑΠΘ
 165

From absence to trauma: a study on the representation of the Occupation

and the Civil War in Greek films of the period 1946-1989 από
Δημουλάς, Δήμος Β. Έκδοση 2017
Les voies narratives de la poésie romantique: figures du moi créateur από
Μπούρα, Ιωάννα Ν. Έκδοση 2011
Εικόνες ετερότητας στην Ευρώπη του Διαφωτισμού: Montesquieu,
Lettres persanes / de l'esprit des lois από Καλέα, Βασιλική Θεόδωρου
Έκδοση 2009
Η αλφαβήτα της ανάγνωσης / από Pound, Ezra, 1885-1972 Έκδοση 2004
Η αναγνωστική ιστορία μιας πρώην χρήστριας εξαρτησιογόνων ουσιών:
μελέτη περίπτωσης από Γιαννακοπούλου, Ιωάννα Χ. Έκδοση 2015
Η διδασκαλία της πρώτης ανάγνωσης από την καθιέρωση της
συνδιδακτικής μεθόδου (1880) εως το 1895 από Μαρτζιβάνου, Άννα
Έκδοση 2014
Η διδασκαλία της πρώτης ανάγνωσης από την καθιέρωσης της
συνδιδακτικής μεθόδου (1880) έως το 1895 από Μαρτζιβάνου, Αννα
Κωνσταντίνου Έκδοση 2015
Η ιστορία της ανάγνωσης / από Manguel, Alberto Έκδοση 1997
Θέματα: '; “...Αυστριακή λογοτεχνία, Ιστορία και κριτική, 19ος
αιώνας...”
Ιστορία της ανάγνωσης στο Δυτικό κόσμο / Έκδοση 2008
Ο κώδιξ της Επισκοπής Σερβίων και Κοζάνης των ετών 1849- 1868 / από
Διάφα-Καμπουρίδου, Βασιλική Θ. Έκδοση 2006
Ο μύθος της Βιέννης>>: όψεις της Βιέννης (1880-1938) μέσα από
αυτοβιογραφικά κείμενα από Λιάνη, Τατιάνα Γ. Έκδοση 2010
Οι ιστορίες του κόσμου : τρόποι της γραφής και της ανάγνωσης του
οράματος / από Αθανασόπουλος, Βαγγέλης, 1946- Έκδοση 2005
Οσβαλντ Σπένγκλερ. Η παρακμή της δύσης. Μια απόπειρα της σκέψης
του από Τσιούπη, Σουλτάνα Ευσταθίου Έκδοση 2009
Το βιβλίο ως διδακτικό μέσο και οι κυρίαρχοι τρόποι ανάγνωσης : μια
ιστορική, ανθρωπολογική και κοινωνιολογική ανάλυση της ανάγνωσης /
από Μπίκος, Γεώργιος, 1967- Έκδοση 2012
 166

History of the Book. Google books σύνθετη

αναζήτηση. Ενδεικτικά

A Bibliographic History of the Book: An Annotated Guide to

the ...Joseph Rosenblum - 1995 - "...skillfully compiled...should be useful
to anyone interested in placing his or her studies in the context of printed
and bound literature..." —ENGLISH LITERATURE IN TRANSITION
1880-1920
A Companion to the History of the Book imon Eliot, Jonathan Rose -
2011 - From the early Sumerian clay tablet through to the emergence of
the electronic text, this Companion provides a continuous and coherent
account of the History of the Book.
A Concise History of South Sudan Anders Breidlid, Avelino Androga
Said, Astrid Kristine Breidlid - 2010 - - The book may also be of interest
to academics, politicians, historians and college and university students as
well civil society groups such as churches, youth and women's groups.
A Disability History of the United States Kim E. Nielsen - 2012 - -
Throughout the book, Nielsen deftly illustrates how concepts of disability
have deeply shaped the American experience—from deciding who was
allowed to immigrate to establishing labor laws and justifying slavery and
gender discrimination.
A History of Baroque Music George J. Buelow - 2004 - Individual
chapters consider the work of significant composers, including
Monteverdi, Corelli, Scarlatti, Sch tz, Purcell, Handel, Bach, and
Telemann, as well as specific countries and regions.
A History of Modern Computing Paul E. Ceruzzi - 2003 - - Ceruzzi pens
a history of computing from the development of the first electronic digital
computer to the Web and dot-com crash.
A history of Rajasthan Rima Hooja - 2006 - Rajasthan- the land of rajas
and maharajas, forts and palaces, deserts and ballads, the book covers a
wide spectrum encompassing the political, socio-culural and economic
history of Rajasthan from the earliest times up-to the middle of the ...
A History of Surgical Paediatrics Robert Carachi - 2009 - - This book
provides an authoritative overview of the global development of surgical
paediatrics.
 167

A History of the Book in America: Volume 1, The Colonial Book in

the ...Hugh Amory, David D. Hall - 1999 - A History of the Book in
America is a five-volume, interdisciplinary series that offers a
collborative History of the Book in American culture from the earliest
days of European settlement to our own days.
A History of the Book in America: Volume 1: The Colonial Book in
the ...Hugh Amory, David D. Hall - 2009 - - The Colonial Book in the
Atlantic World carries the interrelated stories of publishing, writing, and
reading from the beginning of the colonial period in America up to 1790.
A History of the Book in America: Volume 3: The Industrial
Book, ...Scott E. Casper, Jeffrey D. Groves, Stephen W. Nissenbaum -
2009 - - Volume 3 of A History of the Book in America narrates the
emergence of a national book trade in the nineteenth century, as changes
in manufacturing, distribution, and publishing conditioned, and were
conditioned by, the evolving practices ...
A History of the Book in America: Volume 4: Print in Motion:
The ...Carl F. Kaestle, Janice A. Radway - 2015 - - (New York: R. R.
Bowker, 1972– 81), 3:305–7. 6. For a good summary of the state of the
larger book publishing industry as the forties began, see Tebbel, History
of Book Publishing in the United States, esp. 3:427–57. 7. Ibid., 4:7. 8.
Ibid., 5. 9.
A History of the Book in America: Volume 5: the Enduring Book:
Print ...David Paul Nord, Joan Shelley Rubin, David D. Hall - 2009 - -
The Enduring Book: This volume addresses the economic, social, and
cultural shifts affecting print culture from Word War II to the present.
A History of the Book in Australia, 1891-1945: A National Culture
in ...Martyn Lyons, John Arnold - 2001 -
A History of the Book of Common Prayer and Other Books of
Authority: ...1875 - Ανάγνωση -
A History of the Book of Common Prayer: With a Rationale of Its
Offices Francis Procter - 1864 - Ανάγνωση -
A History of the End of the World: How the Most Controversial
Book ...Jonathan Kirsch - 2009 - - Kirsch, whom the Washington Post
calls "a fine storyteller with a flair for rendering ancient tales relevant and
appealing to modern audiences," delivers a far-ranging, entertaining, and
shocking history of this scandalous book, which was ...
 168

A History of the Israeli-Palestinian Conflict Mark A. Tessler - 1994 - -

Discusses the early history of Jews and Arabs and traces the emergence
and history of the Israeli-Palestinian conflict from the early twentieth
century to the beginning of peace negotiations in the early 1990s Mark
Tessler's timely, ...
A History of the Photographic Lens Rudolf Kingslake - 1989 - -
Appendix: A Glossary of Optical Terms. Index. In this book, author
Kingslake traces the historical development of the various types of lenses
from Daguerre's invention of photography in 1839 through lenses
commonly used today.
A History of the Vikings Gwyn Jones - 2001 - - A look at the ancient
Scandinavian peoples.
A new History of the Book of common prayer: with rationale of
its ...Francis Procter, Walter Howard Frere - 1908 -
A Short History of the Book of Common Prayer William Reed
Huntington - 1893 - -
A Short History of the World Christopher Lascelles - 2012 - - The book
does not aim to come up with groundbreaking new theories on why things
occurred, but rather gives a broad overview of the generally accepted
version of events so that non-historians will feel less ignorant when
discussing the past.
An Introduction to Book History David Finkelstein, Alistair McCleery -
2005 - - This second edition of An Introduction to Book History provides
a comprehensive critical introduction to the development of the book and
print culture.
By the Book: A Literary History of Queensland Patrick Buckridge,
Belinda McKay - 2007 - - Queensland is known in the Australian
imagination as the frontier, a place of barren land and wild politics - and,
conversely, as Australia's playground, with its sub-tropical weather,
beaches and natural wonders.
Charles A. Peverelly - 1866 - The Book of the Pearl: Its History, Art,
Science, and Industry
Cultures of Print: Essays in the History of the Book David D. Hall -
1996 - - The essays reflect Hall's belief that the better the production and
consumption of books is understood, the closer readers can come to a
social history of culture.
 169

Dahl's History of the Book William A. Katz - 1995 - "Overview of the

history of books and communications...written for the layperson and
student." —JAL GUIDE TO PROFESSIONAL LITERATURE
Edinburgh History of the Book in Scotland, Volume 2:
Enlightenment ...Stephen Brown - 2011 - - Beavan, Iain (1987)
'Bibliography of the Enlightenment: Some Supplementary Notes on the
Aberdeen Book Trade', in Aberdeen ... Beavan, Iain and Warren
McDougall (2009) 'The Scottish Book Trade', in The Cambridge History
of the Book in ...
Edinburgh History of the Book in Scotland, Volume 3: Ambition
and ...Bill Bell - 2007 - - Perhaps there is no single feature of the English
literary history of the nineteenth century, not even the enormous
popularisation and multiplication of the novel, which is so distinctive and
characteristic as the development in it of periodical ...
Edinburgh History of the Book in Scotland, Volume 4:
Professionalism ...David Finkelstein - 2007 - - This moral is that the
flower of art blooms only where the soil is deep, that it takes a great deal
of history to produce a little literature, that it needs a complex social
machinery to set a writer in motion. (Henry James, Hawthorne, 1879)
Publishing ...
Form and meaning in the History of the Book: selected essays Nicolas
Barker, British Library - 2003 - None of these essays has previously been
reprinted and collectively they offer a series of authoritative insights into
fascinating and complex questions raised by various aspects of the book
as physical and cultural artefact.
Frenchness in the History of the Book: From the History of ...Roger
Chartier - 1988 -
Geographies of the Book Miles Ogborn, Charles W. J. Withers - 2010 -
-Bringing together a multidisciplinary and international team of leading
scholars, and illustrated by original empirical material, this work explores
the complex relationships between the making of books in certain
geographical contexts, the ...
George Frederick Kunz, Charles Hugh Stevenson - 1908 - - Over 180
illustrations enhance the highly readable text, sure to intrigue any lover of
gems.
 170

Hezekiah and the Compositional History of the Book of Kings:

Benjamin D. Thomas - 2014 - Introduction Having given much space to
internal textual matters, the final portion of this study is dedicated to
situating the reconstructed framework of the HH within its external
historical and literary contexts. It is my intention in the present ...
History of Ceylon L. E. Blaze - 1938 - - A Classic History Of Sri Lanka
From The Ancient Times To The Modern. For The Lay Reader And
Scholar Alike. First Published In 1933.
History of Dallas County, Texas: From 1837 to 1887 John Henry Brown -
1887 - This is an EXACT reproduction of a book published before 1923.
This IS NOT an OCR'd book with strange characters, introduced
typographical errors, and jumbled words.
History of Education in India Ram Nath Sharma, Rajendra Kumar
Sharma - 1996 - - The Book Traces The History Of Education In India
Since Ancient Vedic, Post-Vedic And Buddhist Period To The Islamic,
The British Period And Education In India Today.
History of ideas ; Travel writing ; History of the Book ; ...Voltaire
Foundation - 2005 -
History of Life Richard Cowen - 2013 - - This text is designed for
students and anyone else with an interest in the history of life on our
planet.
History of Plymouth Plantation William Bradford, Charles Deane - 1856 -
Ανάγνωση -
History of Riverside County, California: With Biographical
Sketches ...Elmer Wallace Holmes - 1912 -
History of Santa Clara County, California: Including Its
Geography, ...1881 -
History of the Book in Australia Volume 3: Paper Empires Craig Munro
- 2006 - - This new volume in UQP? History of the Book in Australia
series explores Australian book production and consumption from 1946
to the present day.
History of the Book in Australia: Paper Empires - Σελίδα i Craig Munro,
Robyn Sheahan-Bright - 2010 - We would like to thank our small band of
History of the Book colleagues — Wallace Kirsop and Elizabeth Webby
 171

(to 1890) and Martyn Lyons and John Arnold (1891—1945) — for their
years of dedication to this multi—volume project. Because ...
History of the Book in Canada: 1840-1918 Patricia Fleming, Gilles
Gallichan, Yvan Lamonde - 2005 - - This second of three volumes in the
History of the Book in Canada demonstrates the same research and
editorial standards established with Volume One by book history
specialists from across the nation.
History of the Book in Canada: Beginnings to 1840 Patricia Fleming,
Gilles Gallichan, Yvan Lamonde - 2004 - 'The publication of this series is
a remarkable scholarly event, putting Canadian scholarship at the
forefront of a growing international field of study.
History of the Freedom Movement in India (1857-1947) S. N. Sen - 1997
- - This Is To Keep The Younger Generation Fully Informed About The
Aspirations Of The Freedom Fighters Whose Ceaseless Struggle Brought
The Final Glory Of Independence.
History of the Marathas R.S. Chaurasia - 2004 - This Book Deals With
History Of The Marathas.
History of the Moors of Spain Florian - 1841 -
Jewish Messiahs in a Christian Empire: A History of the Book
of ...Martha Himmelfarb - 2017 - Martha Himmelfarb offers a
comprehensive analysis of this rich understudied text, illuminating its
distinctive literary features and the complex milieu from which it arose.
Kremers and Urdang's History of Pharmacy Edward Kremers, Glenn
Sonnedecker - 1986 –
Margaret N. Hincks - 1944 -
mental_floss: The Book: The Greatest Lists in the History of Listory Will
Pearson, Mangesh Hattikudur - 2011 - - The geniuses at mental_floss are
back with mental_floss: The Book, a funny, surprising, fact-packed
compendium of more than 200 of the Greatest Lists in the History of
Listory.
Michael Honeybone - 1980 - An Extensive Republic: Print, Culture, and
Society in the New ...
Paper empires: a History of the Book in Australia 1946-2005 Craig
Munro, Robyn Sheahan-Bright - 2006 - - With dozens of in-depth
profiles of book trade identities and their companies, as well as many
 172

themed case studies, Paper Empires explores the myths and traces the
interconnected histories of book publishing, bookselling and reading ...
Reuben Swinburne Clymer - - A History of Reading Alberto Manguel -
2014 - - Noted essayist and editor Alberto Manguel moves from this
essential moment to explore the six-thousand-year-old conversation
between words and that hero without whom the book would be a lifeless
object: the reader.
Robert A. Gross, Mary Kelley - 2010 - - The early republic was a world
of mixed media. Volume Two of this five-volume series documents the
development of a distinctive culture of print in the new American
republic.
The Book History Reader David Finkelstein, Alistair McCleery - 2002 -
-The editors illustrate how book history studies have evolved into a broad
approach which incorporates social and cultural considerations governing
the production, dissemination and reception of print and texts.
The Book in America: A History of the Making and Selling of Books
in ...Hellmut Lehmann-Haupt - 1951 -
The Book in Japan: A Cultural History from the Beginnings to the ...Peter
Francis Kornicki - 1998 - - This study of the History of the Book in
Japan is an essential reference work covering all aspects of book
production and the circulation of texts in pre-modern Japan, including
libraries, censorship and readership.
The Book of Harrow: A Brief Outline of the History of Harrow, ...E. D.
W. Chaplin - 1948 -
The Book of Iran: The History of Iranian Art Habibollah Ayatollahi -
2003 -
The Book of Isaiah: With a Sketch of the History of Israel from ...Sir
George Adam Smith - 19?? -
The Book of Looms: A History of the Handloom from Ancient Times
to ...Eric Broudy - 1979 - - A heavily illustrated classic on the evolution
of the handloom is now reissued in a handy paper edition.
The Book of Lost Books: An Incomplete History of All the Great
Books ...Stuart Kelly - 2012 - - An account of books destroyed,
misplaced, never finished, or never even begun - from ancient Greek and
 173

Arabic masters through Shakespeare, Dante and Hemingway right up to

the present day.
The Book of Lost Tales 1 (The History of Middle-earth, Book 1)
Christopher Tolkien - 2011 - - The first of a two-book set that contains
the early myths and legends which led to the writing of Tolkien’s epic tale
of war, The Silmarillion.
The book of Rosicruciae: a condensed history of the Fraternitas ...Reuben
Swinburne Clymer - 1949
The Book of Rosicruciæ;: A Condensed History of the Fraternitas
Rosæ ...
The Book of the Hand: An Illustrated History of Palmistry Fred Gettings
- 1965 -
The Book of the Indians, Or, Biography and History of the Indians
of ...Samuel G. Drake - 1845 -
The Book of the Year: A Brief History of Our Seasonal Holidays Anthony
F. Aveni - 2004 - - An engaging, entertaining reference to modern
holidays explains the origins of Santa Claus, the Easter Bunny, witches,
and St. Valentine's Day as it discusses holiday traditions, celebrations,
customs, and more.
The Book on the Bookshelf Henry Petroski - 2010 - - Unimpeachably
researched, enviably written, and charmed with anecdotes from Seneca to
Samuel Pepys to a nineteenth-century bibliophile who had to climb over
his books to get into bed, The Book on the Bookshelf is indispensable for
anyone ...
The Book: A Global History Michael F. Suarez, S.J., H. R. Woudhuysen -
2013 - - "This volume seeks to delineate the history of the production,
dissemination, and reception of texts from the earliest pictograms of the
mid-4th millennium to recent developments in electronic books."--P. xi.
The Book: A History of the Bible Christopher De Hamel - 2005 - A
compelling, highly readable history of the Bible as a book.
The Book: The Life Story of a Technology Nicole Howard - 2005 -
Introduces the History of the Book, beginning with papyrus in ancient
Egypt, through the development of the printing press, to current
computer-based technologies, including its influence on societies and
cultures around the world.
 174

The Cambridge Companion to the History of the Book Leslie Howsam -

2015 - - An accessible and wide-ranging study of the History of the
Book within local, national and global contexts.
The Cambridge History of the Book in Britain - Τόμος 3 Lotte Hellinga,
J. B. Trapp, John Barnard - 1998 - - This volume of The Cambridge
History of the Book in Britain presents an overview of the century-and-
a-half between the death of Chaucer in 1400 and the incorporation of the
Stationers' Company in 1557.
The Cellphone: The History and Technology of the Gadget That Changed
...Guy Klemens - 2013 - - Presenting the history of the cellular phone
from its beginnings in the 1940s to the present, this book explains the
fundamental concepts involved in wireless communication along with the
ramifications of cellular technology on the economy, ...
The Coming of the Book: The Impact of Printing 1450-1800 Lucien
Febvre, Henri-Jean Martin - 1976 - -
The Early History of India Vincent A. Smith - 1999 - - The Book
Narrates The Early History Of India Beginning From 600 B.C. To The
Muhammadan Conquest Including The Invasion Of Alexander The Great.
The Evolution of the Book Frederick G. Kilgour - 1998 - - Distinguished
scholar and library systems innovator Frederick Kilgour tells a five-
thousand-year story in this exciting work, a tale beginning with the
invention of writing and concluding with the emerging electronic book.
The History of Des Moines County, Iowa: Containing a History of
the ...1879 - The History of Henry County, Iowa: Containing a History of
the ... 1879 -
The History of English Scott Shay - 2008 - - It includes authentic texts
from each period of the language, from Beowulf to the King James Bible.
This book is a great introduction to the field of linguistics for anyone
interested in language!
The History of Magic Eliphas Levi - 1999 - - First published in 1913,
this classic text is an invaluable source book on the history and practice
of magic and occultism.
The History of Television, 1942 to 2000 Albert Abramson - 2003 - - At
last he has produced the follow-up volume; the reader may be assured
there is no other book in any language that is remotely comparable to it.
 175

Together, these two volumes provide the definitive technical history of

the medium.
The History of the Book in the West: 1455-1700 - Τόμος 2 Alexis
Weedon, Jane Annette Roberts, Pamela R. Robinson - 2010 - The essays
in this volume cover the crucial period that saw the growth and
consolidation of the printed book as a significant feature of Western
European culture and society, following the development of moveable
type by Johann Gutenberg.
The History of the Book in the West: 1800–1914 - Τόμος 4 Stephen
Colclough, Alexis Weedon - 2017 - - Ian Gadd's selection of essays
reflect the direction scholarship has taken in the History of the Book
from the midfifteenth century through to the end of the seventeenth. The
essays, he says 'are not intended to represent the full historical range of ...
The History of the Book in the West: 1914–2000 - Τόμος 5 Alexis
Weedon - 2017 - The History of the Book in the West: A Library of
Critical Essays Series Editor: Alexis Weedon Titles in the Series: The
History of the Book in the West: 400AD-1455 Volume I Jane Roberts and
Pamela Robinson The History of the Book in the ...
The History of the Book of common prayer Joseph Hooper Maude -
1901 - The Book of American Pastimes: Containing a History of the
Principal ...
The History of the Book of common prayer Leighton Pullan - 1901 -
The Book of Grantham: The History of a Market and Manufacturing
Town
The History of the Book: An Outline and a Reading List for
Library ...Thelma Eaton - 1953 -
The Natural History of Staffordshire Robert Plot - 1686 -
The Nature of the Book: Print and Knowledge in the Making Adrian
Johns - 2009 - - In The Nature of the Book, a tour de force of cultural
history, Adrian Johns constructs an entirely original and vivid picture of
print culture and its many arenas—commercial, intellectual, political, and
individual.
The Oxford companion to the book - Τόμος 1 Michael Felix Suarez, H.
R. Woudhuysen - 2010 - The Oxford Companion to the Book is the first
reference work of its kind covering the broad concept of the book
throughout the world from ancient to modern times.
 176

The Oxford History of the Irish Book, Volume III: The Irish Book
in ...Raymond Gillespie, Andrew Hadfield - 2006 - This is an
authoritative volume with essays by key scholars that will be the standard
guide for many years to come.
Who Wrote the Book of Life?: A History of the Genetic Code Lily E. Kay
- 2000 - - The book has many strengths. Canadian Journal of
Communication Who Wrote the Book of Life? is, in general, carefully
researched and technically accurate.
Κagalog Bestsellers of the Twentieth Century: A History of the
Book ...Patricia May B. Jurilla - 2008 - This pioneering work spans more
than four centuries of publishing, from 1593, when the first book was
printed in the country, to 2003, when the first nationwide survey on
reading attitudes and preference was conducted.

History of the Book, Greece

A Brief History of Ancient Greece: Politics, Society, and Culture 2009 -

The story of the ancient Greeks is one of the most improbable success
stories in world history.
A Companion to the History of the Book - Σελίδα 480 Simon Eliot,
Jonathan Rose - 2011 - - Anthropologists may be aware that a sage in
Sub-Saharan Africa of the 1950s used a printed school book as part of ...
Greece,. and. Rome. Instances where books were paraded as marks of
conspicuous consumption rather than objects ...
A Concise History of Greece - Σελίδα 30 Richard Clogg - 2013 - - 7 The
title-page, in both Greek and Turkish, of an edition of Aristotle's
Physiognomonica, printed in 1819 in Constantinople, or Islambol
(literally 'Abounding in Islam') as the Turkish text has it. The book,
translated by Anastasios Karakioulaphis, ...
A Critical History of the Language and Literature of Antient Greece
A History of Ancient Greek: From the Beginnings to Late Antiquity A.-
F. Christidis, Maria Arapopoulou, Μαρία Χρίτη - 2007 - -
Comprehensive, authoritative but highly accessible reference work
essential for all those interested in the history of Greek.
 177

A History of Greece - Σελίδα 388 John Bagnell Bury - 2015 - - He wrote

a theological book, which he published by reading it aloud before a
chosen audience in the house of his friend Euripides. The thesis of the
work is probably contained in the first sentence : “In regard to the gods I
cannot know that they ...
A History of Greece - Σελίδα ix Nicholas Doumanis - 2009 - - A History
of Greece traces the story of Greek communities since the Bronze Age
(c.3300–1200 BC), from the time when the Greek language was first
spoken in the Aegean area. The book has been written for those who have
often wondered ...
A History of Greece - Τόμος 7 Connop Thirlwall - 1840 - Gifts of the
Gods: A History of Food in Greece
A History of Greece to 322 B.C. Nicholas Geoffrey Lemprière Hammond
- 1986 - Traces the history of ancient Greece from political, social,
military, and economic perspectives and discusses the development of the
Greek culture
A History of Greece, from the Earliest Times to the Roman Conquest
William Smith, Cornelius Conway Felton - 1855 - The real subject of that
magnificent work is the conflict between the Greek race, in the widest
sense of the term, and including the Greeks of Asia Minor, with the
Asiatics. This is the ground-plan of the book, and 'vas founded on a
notion then ...
A History of Greece: From the Earliest Period to the Close of
the ...George Grote - 2009 - This is an OCR edition without illustrations
or index. It may have numerous typos or missing text. However,
purchasers can download a free scanned copy of the original rare book
from GeneralBooksClub.com.
A History of Greece: From the Earliest Times to the Roman
Conquest, ...Sir William Smith, Cornelius Conway Felton - 1855 - From
the Earliest Times to the Roman Conquest, with Supplementary Chapters
on the History of Literature and Art Sir William Smith Cornelius Conway
... I regard this work as by far the best text-book of the kind with which I
am acquainted.
A History of Greek Cinema Vrasidas Karalis - 2012 - - This book is the
first to explore its development and the contexts that defined it by
focusing on its main films, personalities and theoretical discussions.
 178

A History of Greek Literature Moses Hadas - 2010 - -

A History of Greek Literature. The History of Allelopathy Rick J.
Willis - 2007 - - This book examines the major episodes in the history of
allelopathy such as: the writings from classical Greece and Rome;
mediaeval Arabic, Indian and Chinese work; the advent of printing and
promulgation of information in 16th and 17th ...
A History of Greek Literature: From Homer to the Hellenistic Period
Albrecht Dihle - 1994 - - From its Homeric origins to the age of
Augustus, this history gives an account of the most important events in
ancient Greek literature.
A History of Greek Philosophy: Volume 1, The Earlier Presocratics ...W.
K. C. Guthrie, William Keith Chambers Guthrie - 1978 - - Surveys
Greek thought through a critical discussion of the major schools and
philosophers
A History of Medicine: Early Greek, Hindu, and Persian Medicine Henry
Ernest Sigerist - 1987 - - Volume II details the development of medicine
among the early Indo-European peoples--Greeks, Indians, and Persians.
A History of Medicine: Greek medicine Plinio Prioreschi - 1996 - -
A History of the Ancient World: The Orient and Greece Mikhail
Rostovtzeff - 1926 - -
A History of the Archaic Greek World, ca. 1200-479 BCE Jonathan M.
Hall - 2013 - - History. of. Archaic. Greece. The. First. Sacred. War:
Fact. or. Fiction? This book opened with a discussion of the Lelantine
War. In this concluding chapter, I wish to turn to another famous conflict
whose historicity is no less controversial. As with ...
A History of the Classical Greek World: 478 - 323 BC P. J. Rhodes -
2011 - - Thoroughly updated and revised, the second edition of this
successful and widely praised textbook offers an account of the
‘classical’ period of Greek history, from the aftermath of the Persian
Wars in 478 BC to the death of Alexander ...
A History of the Greek City States, Ca. 700-338 B.C. Raphael Sealey -
1976 - - Elucidates the political and social origins and development of
the city states, and describes the wars and alliances marking the
Peloponnesian and Delian leagues and the Second Athenian Sea League
 179

A History of the Greek Language: From Its Origins to the Present

Francisco Rodríguez Adrados - 2005 - - "A History of the Greek
Language" is a kaleidoscopic collection of ideas on the development of
the Greek language through the centuries of its existence.
A history of the literature of ancient Greece: from the foundation ...John
William Donaldson, Karl Otfried Müller - 1858 -
A History of Trust in Ancient Greece Steven Johnstone - 2011 - - In
providing the first comprehensive account of these pervasive and crucial
systems, A History of Trust in Ancient Greece links Greek political,
economic, social, and intellectual history in new ways and challenges
contemporary analyses of ...
A Literary History of Greece Robert Flaceliere - 2017 - - dismissed,
since he was a legendary figure, but the three Athenians were historical
characters of the sixth century B.C. The vase paintings where ... Since
then, Homer was regarded as the greatest poet of Greece, or quite simply
as 'the poet'. ... From many points of view, the Iliad and the Odyssey,
without being regarded as in any way sacred works, were the Bible of the
Greeks, preeminently 'the Book'.
A Local History of Greek Polytheism: Gods, People and the Land
of ...Irene Polinskaya - 2013 - Accordingly, this book has three main
directions of inquiry: gods, peo- ple, and the land. Together they
constitute a prism through which the workings of ancient Greek
polytheism come into focus. in a polytheistic society, local territory is ...
A Short History of Ancient Greece: - Σελίδα xv P.J. Rhodes - 2014 - -
This book, as a contribution to I.B.Tauris' series of Short Histories, in
which Ancient Greece well deserves a place, provides an outline of the
history of Greece and the Greeks from c.800 to 146 bc, with a prologue
and epilogue which look very ...
A Short History of Greek Literature Jacqueline de Romilly - 1985 - -
Offers profiles of ancient Greek writers, including Homer, Hesiod,
Herodotus, Sophocles, Plato, Aristotle, and Plutarch, and traces the
development of Greek literature
A Short History of Greek Literature Suzanne Said, Monique Trede -
2003 - At that tine the masters of the previous age were elevated to the
rank of 'classics'. The works of the imperial period are replete with
literary allusions, yet full of references to contemporary reality.
 180

A Short History of Modern Greece - Σελίδα vii Preface Every afternoon

there is a broadcast on Greek radio on behalf of the missing persons
bureau of the Greek Red ... To attempt to sketch the troubled modern
history of Greece within the short compass of this book has inevitably
posed ...
A Shorter History of Greek Art Martin Robertson - 1981 - - Outlines
developments in the art of ancient Greece and shows examples of bronze
and marble statuary, painted vases, and reliefs
A Social History of Greece and Rome Michael Grant - 1992 - Describes
the life of men and women in classical Greece and Rome, and includes a
look at the conditions for slaves, serfs, and freedmen
A Traveller's History of Greece Timothy Boatswain, Colin Nicolson -
1997 - In 'A TRaveller's History of Greece', the reader is provided with
an authoritative general history of Greece from its earliest beginnings
down to the present day.
An Environmental History of Ancient Greece and Rome Lukas
Thommen - 2012 - - Based on Umweltgeschichte der Antike, somewhat
expanded and with chapter 22, The environment in Roman Britain,
added.
Ancient Greece from Homer to Alexander: The Evidence - Σελίδα 2
Joseph Roisman - 2011 - - purpose of this book is to present readers with
the main evidence for Greek history from Homer to Alexander the Great
(roughly 800–323). It follows the course of this history both
chronologically and themati- cally, with each chapter introducing ...
Ancient Greece: A History in Eleven Cities Paul Cartledge - 2009 - -
Paul Cartledge uses the history of eleven major Greek cities to illuminate
the most important and informative themes in Ancient Greek history,
from the first documented use of the Greek language around 1400 BCE,
through the glories of the ...
Ancient Greece: Art, Architecture, and History Marina Belozerskaya,
Kenneth D. S. Lapatin - 2004 - - They reflected - and projected -
essential cultural values, whether they were intended for religious
sanctuaries for aristocratic drinking parties, civic squares or tombs."--
BOOK JACKET.
 181

Andrew Dalby, Rachel Dalby - 2017 - The book discusses how the land
was settled, what was grown in different regions, and how certain fruits,
herbs, and vegetables became a part of local cuisines.
Archaic Greece: The Age of Experiment Anthony M. Snodgrass - 1981 -
- In this first major book on Archaic Greece to be written by an
archaeologist, Professor Snodgrass shows how the supremacy of
Classical Greece would have been impossible without the preceding
centuries of the Archaic period.
Dahl's History of the Book William A. Katz - 1995 - "Overview of the
history of books and communications...written for the layperson and
student." —JAL GUIDE TO PROFESSIONAL LITERATURE
Economic and Social History of Ancient Greece - Σελίδα xii M. M.
Austin, P. Vidal-Naquet - 1980 - - This book is an English version of the
book originally published in French under the title of Économies et
sociétés en ... that it will also be of interest to a wider, non-specialist
readership interested in the history and civilization of Ancient Greece.
Encyclopedia of Ancient Greece - Σελίδα 746 Nigel Wilson - 2013 - -
Fleming, K.E. Assistant Professor of History and Hellenic Studies, New
York University. Author of The Muslim Bonapane: Diplomacy and
Orientalism in Alt Pasha 's Greece ( 1 999) and of articles on Turkish and
Greek history. Book editor, Southeast European Monitor. Essay:
loannina. Foley, Anne. Associate Professor ...
From Scholars to Scholia: Chapters in the History of Ancient
Greek ...Franco Montanari, Lara Pagani - 2011 - - This book deals with
various aspects of ancient Greek scholarship and grammar.
Greece--a Jewish History K. E. Fleming - 2010 - - It is a masterful piece
of research and historical craftsmanship. The story of Greek Jewry has
found its historian. This wonderful book also announces Fleming as,
among other things, a Jewish historian of the first order.
Greek: A History of the Language and its Speakers Geoffrey Horrocks -
2009 - - The text explores the tension between written varieties and
evolving forms of the vernacular and the resultant 2000 years of diglossia
-- the ever-growing gulf between what was said and what was written,
and the linguistic consequences.
 182

History of Ancient Greece Jean Hatzfeld, André Aymard - 1968 - A

lucid, readable history of Greece and Greek culture from the earliest
Aegean civilization to the Roman Conquest.
History of Greece - Τόμος 2 George Grote - 1849 - WITH NOTES ON
THE NATURAL HISTORY AND NATIVE TRIBES. ... be slow to
acknowledge his gratitude to Mr. James for having relieved the book from
those tedious and unprofitable appendages called 'morals,' which used to
obscure and ...
History of Greek Culture Jacob Burckhardt - 1963 - - This monumental
work by a distinguished European scholar presents a scrupulously
realistic approach to ancient Greek civilization.
History of Philosophy Volume 1: Greece and Rome Frederick Copleston
- 2003 - -
History of Soybeans and Soyfoods in Greece, the European Union,
and ...William Shuetleff; Akiko Aoyagi - 2015 - Phone: 1-98-45-894. 320.
Vakirtzoglou, Euphrosini. 1991. Nea mayriki-sintayes me soya [Recipes
for soya]. Thessaloniki, Greece: Published by the author. 127 p. Illust.
Index. 29 cm. [Gre] • Summary: This attractive book, the first of its
kind ...
History of the Greek Revolution - Τόμος 2 George Finlay - 1861
History of the literature of ancient Greece [tr. by sir G.C. Lewis ...Carl
Otfried Müller, John William Donaldson - 1858 - termination of the book
of Esther1 that it was not translated till the reign of Philometor (b.c. 181
— 146), and other indications are remarked in others of the later hooks.
The Pentateuch and the book of Proverbs are the most carefully
translated, ...
History of World Architecture: Greek Architecture Roland Martin - 2003
- This volume presents an extraordinary collection of images and covers
the whole range of Greek architecture, from a thorough analysis of
Minoan Crete-which marked the beginning of the history of Western
architecture-through Mycenae, to the ...
Introduction to the constitutional history of modern Greece Nicholas
Stavrou Kaltchas - 1970 -
On the Greek Origins of Biopolitics: A Reinterpretation of the ... Mika
Ojakangas - 2016 - - This book explores the origins of western
biopolitics in ancient Greek political thought.
 183

Paths from Ancient Greece Carol G. Thomas - 1988 - -

Problems in the History of Ancient Greece: Sources and Interpretation
Donald Kagan, Gregory F. Viggiano - 2010 - This collection of contested
problems in the history of Ancient Greece aims to enhance and deepen
the experience of any student.
Structure and History in Greek Mythology and Ritual Walter Burkert -
1982 - - Discusses the concept of myth, looks at the traditions of Greek
ritual, and considers specific Greek myths
The Book of the Ancient Greeks Dorothy Mills - 2007 .Originally
published: New York: G.P. Putnam's Sons, 1925.
The Cambridge History of Greek and Roman Warfare - Τόμος 1 Philip
Sabin, Hans van Wees, Michael Whitby - 2007 - - First volume of a
systematic and up-to-date account of warfare from Archaic Greece to
Republican Rome.
The Cambridge Illustrated History of Ancient Greece Paul Cartledge -
2002 - This is a cultural history from the bottom up, which lays bare the
far-reaching linguistic, literary, artistic and political legacy of ancient
Greece, and seeks justification for Shelley's claim that "we are all
Greeks.
The Edinburgh History of the Book in Scotland, Volume 2: ... - Σελίδα
316 Stephen Brown, Warren McDougall - 2011 - - As well as the usual
religious works, Mackenzie's sons had a considerable amount of history,
probably from the Humanist and Professor of Greek but also from their
tutor: Plutarch's Lives, Xenephon's History of Greece, Marcus
Junianus ...
THE ENGLISHMAN'S GREEK CONCORDANCE OF THE NEW
TESTAMENT: being an Attempt at a Verbal Connexion ... A HAND-
BOOK OF ANGLING ; Teaching Fly-fishing, Trolling, Bottom-fishing,
Salmon-fishing; with the Natural History of ...
The History of Greece - Σελίδα xv Elaine Thomopoulos - 2012 - - I am
especially appreciative of Marinos Argyriades of the National Historical
Museum in Athens, who introduced me to the museum and acted as my ...
The vintage photos, dating to the 19th century, added a valuable
dimension to the book.
The history of Greece - Τόμος 1 Oliver Goldsmith, George Newenham
Wright - 1821 -
 184

The History of Greece Ernst Curtius - 2011 - - ... the book, unless
originally published by Cambridge, is not being republished by, in
association or collaboration with, or with the endorsement or approval of,
the original publisher or its successors in title. THE HISTORY OF
GREECE. VOL.
The history of Greece under Othoman and Venetian domination George
Finlay - 1856 -
The History of Greece: From Its Conquest by the Crusaders to
Its ...George Finlay - 1851 -
The History of Modern Greece: With a View of the Geography, ...1833
The History of Political Theory: Ancient Greece to Modern America
Garrett Ward Sheldon - 2003 - - This book contains a concise
presentation of the major political theories underlying the Western
tradition and contemporary ideological debates in America and the world.
The History Written on the Classical Greek Body Robin Osborne - 2011 -
- "This book challenges historians of all periods to come to terms with
the distortions that they systematically introduce into their work by their
reliance on what has been written on paper without looking at what was
and was not written on ...
The Life of Greece: The Story of Civilization Will Durant - 2011 - - This
is the second volume of the classic Pulitzer Prize-winning series.
The Oxford History of Greece and the Hellenistic World - Σελίδα 217
John Boardman, Jasper Griffin, Oswyn Murray - 2001 - - The book
actually seems to have been a collection of heroic myths and genealogies
of heroes, designed to reduce them into a pseudo-historical account by
rationalizing them; it is a curious false start to history, on the one hand
recognizing the ...
Who Needs Greek?: Contests in the Cultural History of Hellenism Simon
Goldhill - 2002 - - Lively study of conflicts about the meaning of Greek-
ness in the modern and ancient worlds.
William Mure - 1850 -

Histoire de la lecture

A Classified Bibliography of the Septuagint - Σελίδα 37 Sebastian Paul

Brock, Charles Theodore Fritsch, Sidney Jellicoe - 1973 - - DIVINE
 185

NAMES (See also 15a, 21b, 29, 35b, 39i(ii)) Alfrink, B. : La

prononciation ' Jehova' du Tdtragramme. OTS 5 (1948), 43-62. : and
Katz, P: Die ... Blau, L. : Origine et Histoire de la lecture du Schema.
REJ 31 (1895), 179-201. 31 Brinktrine ...
A Companion to Augustine - Σελίδα 525 Mark Vessey - 2012 - - Mark
Vessey. Cavallo, G. 1997. “Du volumen au codex: La lecture dans le
monde romain.” In G. Cavallo and R. Chartier (eds.), Histoire de la
lecture dans le monde occidental. Paris: Seuil. 85–114. (1⁄4 A History of
Reading in the West, trans.
Actes: rapports, résumés et présentations des table rondesAnders Jølstad,
Marianne Lunde - 2000 - Thème spécia 1 Thème spécialisé 10 /
Specialised Theme 10 Les pratiques sociales de l'écriture et de la lecture
de ... L'Histoire de la lecture est née comme un prolongement naturel de
l'histoire du livre, de l'histoire de la littérature ou de la ...
Actes: Repenser Pratique Et Théorie Colloque International de ... Society
of Dance History Scholars (U. S.). Conference, Ann Cooper Albright,
Dena Davida - 2007 - Les conceptions de la lecture et ses représentations
se nourrissent et s'influencent sans doute, chargeant le lecteur de toute
une symbolique du geste, renvoyant son attitude à une histoire de ses
conventions. Fritz Nies, dans une étude ...
Annual Bibliography of the History of the Printed Book and ...Dept. of
Special Collections of the Koninklijke Bibliotheek - 2003 - - [99/2437]
Diesbach, Nicolas de: RICHTER, NoË. - Trois fondateurs. - In:
RICHTER, NOË. - Les voies d 'accès au livre: la problématique des
fondateurs de la lecture populaire, 1 760-1862. - Bernay: Société
d'Histoire de la lecture, 1999, p.
Annual Bibliography of the History of the Printed Book and Libraries
Department of Information & Collections - 2005 - - La ville à travers la
littérature de colportage (XVIe-XIXe): images urbaines et 'usages' du
livre. - In: La Bibliothèque bleue et les ... (Matériaux pour une Histoire
de la lecture et de ses institutions; 9). - R: Bulletin critique du livre
français, ...
Autour de la litterature: Ecriture et lecture aux cours moyens de ...Peter
Schofer, Donald B. Rice - 2012 - - G. La transformation de la main et les
hallucinations de la femme peuvent surprendre le lecteur, mais au
commencement de l' histoire, il y a de petites suggestions qui expliquent
ce cauchemar (nightmare). D' après les deux premiers ...
 186

Baudelaire Devant L'innombrable - Σελίδα 135 Antoine Compagnon -

2003 - VI Le démon du contretemps ' L'anachronisme est une
interprétation du passé en fonction du présent, une lecture de ... avait la
vie plus dure, car la philologie, qui sépare l'histoire de la production des
textes et l'histoire de leur réception, n'a ...
BENOIT - Σελίδα 34 Marco Bruna - 2013 - - Il imagine un saltimbanque
marchant en équilibre sur un des tonneaux alors que la foule, ébahie,
s'extasie devant le spectacle qu'il vient de créer. ... Ils échangent un salut
et Benoît se plonge dans la lecture et l'étude de l'histoire de la Patrie.
Between Scylla and Charybdis: Learned Letter Writers Navigating
the ...Jeanine de Landtsheer, Henk J.M. Nellen - 2010 - LIVRES,
ÉRUDITION ET IRÉNISME À L'ÉPOQUE DES GUERRES DE
RELIGION: AUTOUR DE LA SATYRE ... Casaubon à Philippe
Duplessis-Mornay, 1588) L'Histoire de la lecture et de l'érudition en tant
qu'activités sociointellectuelles s'est ...
Bibliothèques de la région Midi-Pyrénées - Σελίδα 75 France. Direction
du livre, Christian Péligry - 1979 - - Maud Bellier * Indices d'une lecture
habile chez Aristote, pratique en rupture avec celles de la Grèce classique
Notre propos est d'aborder les typologies ... Et, selon Jesper Svenbro,
l'importance de la renommée Docteur en Histoire Ancienne.
Canada and Aboriginal Canada Today - Le Canada et le Canada ... Paul
Martin - 2015 - - Changing the Course of History - Changer le cours de
l'histoire Paul Martin. creuse dès l'école primaire. Le projet d'écoles
modèles cherche à améliorer, dans deux écoles des réserves du sud-ouest
de l'Ontario, l'enseignement de la lecture ...
Chiasmi International. Ediz. italiana, francese e inglese: Mauro Carbone
- 2005 - - LA. PHENOMENOLOGIE. Une lecture croisée du dernier
Merleau-Ponty et du Whitehead de Process and Reality ... non pas parce
qu'ils penseraient l'histoire de la philosophie et ainsi la lecture des
philosophes d'une manière semblable - il ...
Chroniques pour l'Angleterre: contributions à la presse
britannique. ...Stendhal, Renée Dénier - 1993 - Après la publication de La
Famille du Jura, M. Lemontey a entrepris une histoire de France, depuis
la mort de Louis XIV (1715) ... La lecture de ce petit volume, avec les
Mémoires secrets de Duclos et les Mémoires de Saint-Simon, permettra
à ...
 187

Comparative Slavic Studies. The Cyrillo-Methodian Tradition 1985 - - ...

sa parole orale. Ayant adressé à Dieu une prière il commença à lire et à
interpréter (la lecture), et de nombreuses personnes Fadmirérent en louant
... 2 On trouvera l'histoire de la question chez G. [Pinskij (Slavic 3, 55
sqq.), N. Nikolflskij et ...
Compte Rendu Du ... Congrès International Sur Le Siècle Des Lumiéres
1996 - La lecture constituait pour lui non seulement un enrichissement
personnel, mais aussi un moyen de se mettre au courant des ... D. D. Hall,
'Les lecteurs et la lecture dans l'histoire et dans la théorie critique',
Histoires de la lecture, p. 170. 3.
Congress Volume: Vienna, 1980 - Σελίδα 96 John Adney Emerton - 1981
- - LA DESCRIPTION DE LA VIEILLESSE EN QOHELET XII 1-7
EST-ELLE ALLÉGORIQUE? par MAURICE GILBERT ... texte à la
lumière de l'histoire d'Israël, il paraît difficile de dire que la lecture
allégorique s'impose: voici plus d'un siècle déjà, ...
Crime, Histoire et Sociétés, 2005/2 - Σελίδα 155 International
Association for the History of Crime and Criminal Justice - - Professeur
ordinaire » depuis 1975, il a enseigné l'histoire du droit à la Faculté de
Droit de Macerata jusqu'en 2005. ... 1969), devenu bientôt un «classique»
dont la lecture est indispensable pour l'étude de la tradition juridique au
moyen-âge.
Critical Perspectives on Mongo Beti - Σελίδα 191 Stephen H. Arnold -
1998 - - Dans cette etude, nous passerons sous silence les temps de
l'ecriture et de la lecture afin de nous consacrer a l'etude ... En tant que
personnages fictifs, ils echappent a la tyrannie de l'histoire, ce qui ne fut
evidemment pas le cas pour Ruben ...
Danish Yearbook of Philosophy vol. 23: - Σελίδα 41 1964 - - S0REN
GOSVIG OLESEN University of Odense La lecture des derniers textes
d'Edmund Husserl, et du «milieu de textes» ... de faire de 1'histoire »sim-
plement empirique»: 1'etude de 1'histoire ne fait sens que sur la base de
la production de ...
De la Lecture en Angleterre - Σελίδα 294 Jean-Baptiste Piolet - 1904 -
Achetés aux conditions les plus avantageuses, porte la préface de cette
cinquième édition, on a réuni en l'espace de ... sont arrangés sur les
rayons, donnera une idée de la bibliothèque telle qu'elle existe maintenant
: I. — Histoire ancienne, ...
 188

De l'horrible danger de la lecture Voltaire - 2012 - "De l’horrible danger

de la lecture" est un pamphlet de Voltaire qui se présente comme le
pastiche d’un édit d’un certain Joussouf Chéribi, mufti du Saint Empire
Otttoman.
Didactique de la lecture: regards croisés : actes de la
Rencontre ...Claudine Garcia-Debanc - 1996 - - regards croisés : actes de
la Rencontre Lecture organisée le 6 avril 1994 à l'I.U.F.M. de Toulouse
en hommage à ... ainsi tout au long de l'histoire de l'école - que de
comprendre comment celle- ci est parvenue à s'implanter durablement
dans ...
Dove va la storia economica?: metodi e prospettive secc. XIII
- ...Francesco Ammannati - 2011 - - Mathieu Arnoux Histoire
économique et sources littéraires Le rapprochement de l'histoire
économique et des textes ... on ne peut pas dire que la lecture des œuvres
littéraires dans une perspective d'histoire de l'économie soit habituelle, ...
Éloge de la lecture et de la fiction: Conférence du Nobel Mario Vargas
Llosa - Oui, assurément, une manière de vivre dans l’illusion et la joie,
avec un feu crépitant dans la tête, en luttant contre les mots indociles
jusqu’à les maîtriser, en explorant le vaste monde comme un chasseur
derrière des proies ...
Etienne Fourmont (1683-1745): - Σελίδα 278 Cécile Leung - 2002 - -
1739 M. Fourmont 1'aine a lu une des dissertations preliminaries qu'il
compte mettre a la teste de ses Dictionnaires chinois: II ... Lundi M.
Freret a rempli toute cette seance par la lecture du 2e chapitre de son
histoire de la Litterature chinoise.
Fear of slaves, fear of enslavement in the ancient Mediterranean
Anastasia Serghidou - 2007 - - PRÉFACE Centré sur la problématique
de la peur de l'esclavage le congrès du GIREA qui s'est tenu à Rethymnon
... à l'analyse de la peur par le biais de la logique de la domination et de
la soumission, tout en l'inscrivant dans l'histoire des émotions. ... Nos
remerciements vont également et particulièrement à M. Garrido-Hory qui
assura, hormis la lecture, la lourde tâche de la composition du manuscrit.
Frankfurt School: Vol. 2 - Σελίδα 202 J. M. Bernstein - 1994 - - Aussi les
textes consacres par M. Horkheimer a cette etape, fondamentale a ses
yeux, de la «theorie traditionnelle» ... fut-il lui-meme philosophe et non
pas simplement commentateur; defait, tout semble indiquer, a la lecture
des articles ...
 189

Godsdienst en levensbeschouwing in het onderwijs -

Godsdiensonderrig ...Elizabeth A. Livingstone - 1997 - - Le point de vue
adopte ici n'est pas celui d'un editeur de Chaines, ni celui d'un specialiste
de 1'histoire complexe de leur tradition manuscrite. Mais la lecture
continue de ces differents textes parallelement a celle des Homelies de
Gregoire de ...
Hamlet on a Hill: Semitic and Greek Studies Presented to
Professor ...Martin F. J. Baasten, W. Th. van Peursen - 2003 - -
HISTOIRE TEXTUELLE ET HISTOIRE DE L'EXÉGÈSE
MARGUERITE HARL Cette note pourrait s'intituler ... les mots «et dans
tes mains» doivent être lus comme faisant corps avec «pour la pratiquer»
et, pour rendre la lecture plus claire, J.W. ...
Handbook of Children’s Literacy - Σελίδα 537 Terezinha Nunes, Peter
Bryant - 2013 - - REFERENCES Auroux, S. & Calvet, L. (1994) De la
phonctique a 1'apprentissage de la lecture: la theorie des sons du langage
au XVIIIc siecle (From phonetics to ... S. (1994) Histoire des idees
linguistiques (History of linguistic ideas).
Histoire de Bordeaux, contenant la continuation des dernières ...Pierre
BERNADAU - 1839 - sacrifices que peuvent exiger son amour pour la
personne sacrée du seigneur-roi, et son zèle pour le bien de l'état, ... La
cour, toutes les chambres assemblées, M. le premier président ayant
commencé la lecture de l'arrêté de la cour, ...
Histoire de France, 1750-1995: Société, culture, 1750-1995 - Σελίδα 235
René Souriac - 1996 - La littérature française du XIXe siècle, par ses
prolongements mondiaux, par ses multiples adaptations
cinématographiques (qu'on pense ... intituler son histoire sociologique de
la lecture de la France du XIXe siècle Le Triomphe du livre1.
Histoire de la campagne de 1815 - Τόμος 1 - Σελίδα 493 J.B. Charras -
1867 - La chambre des représentants avait reçu aussi ces
communications, petits bulletins où Fouché rendait compte des
mouvements militaires; elle avait applaudi a la lecture de quelques
adresses patriotiques envoyées par les fédérés de Paris et ...
Histoire de la Cathédrale de Coutances E. A. Pigeon - 1876 -
Histoire de la Langue Français: Études Sur Les Origines, ... Emile Littré -
1863 - obscur qu'il peut paraître à une première lecture, ne l'est point
autant que l'est la langue étrangère la plus voisine de la nôtre, par
 190

exemple l'italien ou l'espagnol. L'homme le moins familier avec nos

anciens auteurs comprend tout d'abord, ...
Histoire de la lecture dans le monde occidental Guglielmo Cavallo,
Roger Chartier, Robert Bonfil - 1997 - L'acte de lire n'est pas simple et il
a évolué, du codex de papyrus au volume de parchemin et à
l'électronique.
Histoire de la littérature latine chrétienne, depuis l'époque de ... Adolf
Ebert - 1884 - Smaragde a réuni ces sentences en cent chapitres, en y
ajoutant, cela va de soi, des choses de son propre fonds et beaucoup de
passages dela Bible. Ce livre était destiné, ainsi que l'auteur le fait
remarquer dans la préface, à la lecture du ...
Histoire de la littérature latine chrétienne, depuis les origines ... Adolf
Ebert - 1883 - exhorte à imiter l'exemple des Pères de l'Église, ces
hommes si illustres et si savants, à imiter même l'exemple de Moïse, ...
Dans ce chapitre, Cassiodore recommande encore l'ouvrage de Cassien à
la lecture assidue des moines, mais il ne ...
Histoire de la Piraterie Robert De La Croix - 2014 - - Robert de la Croix
a pris le parti de raconter la vie de ces personnages extraordinaires,
L'Histoire de la Piraterie est un ouvrage de référence, dont la lecture est
aussi facile que passionnante
Histoire de la Population de la Belgique Et de Ses Territoires: ... Thierry
Eggerickx, Jean-Paul Sanderson - 2010 - Dès le 19e siècle, la Belgique
s'est dotée de l'un des meilleurs systèmes statistiques du monde.
Histoire de l'édition littéraire au Québec au XXe siècle: Le
temps ...Jacques Michon, Yvan Cloutier - 1999 - - Chapitre XI LE
CONTRÔLE DU LIVRE ET DE LA LECTURE L'ANNÉE 1939 marque
une date importante dans l'histoire de la censure au Québec.
L'instauration de la Loi des mesures de guerre donne au gouvernement
fédéral des droits ...
Histoire de l'historiographie - Τεύχη 33-34 - Σελίδα 16 1998 - J. G,
l'Islam et son Etat prennent part dans cette histoire universelle qui va
connaître des changements majeurs, notamment à la suite des conquêtes
musulmanes du territoire perse. La lecture attentive et critique de ces
histoires universelles ...
Histoire du livre et de la lecture: de l'invention de l'imprimerie
à ...Michel Vernus - 1995 -
 191

Histoire du Royaume-Uni: une anthologie du XVIe au XXe siècle 2001 -

De la domination de l'Église à la sacralisation du monarque 8 - Vers la
Réformation du royaume ? ... de l'avancée du protestantisme en
Angleterre sous Henri VIII : affirmation de l'importance de la lecture de
la Bible en langue vernaculaire, ...
Histoire Militaire De Mass?na - Σελίδα 446 ?douard Gachot - - On
écoute enfin les propositions de l'ennemi.— Andrieu est envoyé à
Rivarolo. — Les exigences des alliés sont repoussées. — Massena prend
part aux conférences. —Il écoute la lecture du nouveau traité qu'a rédigé
le secrétaire de Ott.
Histoire Structurale Des Bassins Méditerranéens - Σελίδα v Bernard Biju-
Duval, L. Montadert - 1977 - - Un symposium spécial sur l'Histoire
Structurale des Bassins Méditerranéens s'est tenu du 25 au 28 octobre
sous le patronage de : - le Comité ... D'autre part il est bien apparu que la
Méditerranée était une zone privilégiée où, au-delà des aspects régionaux,
des problèmes ... de compléter dans une certaine mesure la lecture des
différents chapitres qui constituent ce volume en précisant le cadre
dans ...
Historica: Biblica - Σελίδα 193 Frances Margaret Young, Mark J.
Edwards, Paul M. Parvis - 2006 - - 'Trois hommes et un Seigneur':
lectures trinitaires de la théophanie de Mambré dans l'exégèse et
l'iconographie Marie-Odile ... Il n'en manque pas également pour
enseigner que cette histoire est le type de la sainte et consubstantielle
Trinité.
Humanistica lovaniensia: Volume XLIX - Σελίδα 231 Gilbert Tournoy,
Constant Matheeussen, Dirk Sacré - 2000 - Les historiens sont d'accord
pour considerer les catalogues de bibliotheques comme une voie royale
pour 1'Histoire de la lecture.1 Malheureusement, un tel catalogue des
livres de Puteanus n'a pas etc conserve. Theophile Simar rappelle ...
Intergenerational solidarity in libraries / La solidarité ... - Σελίδα 35
Ivanka Stricevic, Ahmed Ksibi - 2012 - - La lecture nécessite de se
concentrer sur un sujet particulier, de laisser aller son esprit dans le
monde merveilleux de la ... La lecture les ouvre au monde magique de la
littérature, leur permet de comprendre leur histoire et de découvrir les ...
Introduction à la lecture de Etre et temps de Martin Heidegger Hervé
Pasqua - 1993 - son nom, a un sens positif, car elle ne vise pas la négation
du passé. Sa tâche consiste à voir si dans le cours de l'histoire de
 192

l'ontologie l'être a été mis en rapport avec le temps et si la problématique

de la temporalité pouvait être élaborée.
Introduction à l'Histoire de la lecture publique et à la ...Noë Richter -
1995 -
Irony and Satire in French Literature - Σελίδα 37 1987 - En 1704, Petit de
La Croix, orientaliste et collègue de Galland, ouvrait dans la même veine
un nouveau filon en publiant à son tour: L'histoire de la Sultane de Perse
et des Vizirs. Le succès n'ayant pas tari, ... Ouloug aimait mieux la
lecture de Zadig, mais les sultanes aimaient mieux les Mille cl un.
"Comment pouvez-vous ...
L'apprentissage de la lecture Éliane Fijalkow - 2010 - - Si la lecture à
haute voix prête à discussion, la lecture silencieuse fait également débat.
Lesarguments Lesannéesrécentes ... En résumé LES UNITÉS
LINGUISTIQUES PRIVILÉGIÉES L'Histoire de la lecture peut être La
lecture silencieuse ...
Le moyen âge: des origines au XIIIe siècle - Σελίδα 103 Eric Palazzo -
1993 - - LES LIVRES DES LECTURES 1. HISTOIRE DES
LECTURES LITURGIQUES DE LA MESSE Parmi les trois actions
essentielles de la liturgie, la prière, le chant et la lecture, cette dernière
occupe une place prédominante du fait de son ...
Le roman de la lecture: critique de la raison littéraire Alain Trouvé -
2004 - - Fiction et fantasme en constituent les axes majeurs. Entreprise
critique, Le Roman de la lecture propose de repenser selon la perspective
nouvelle ainsi ouverte des notions clefs de la théorie - l'intertexte, la
figure de l'Auteur.
Le triomphe du livre: une histoire sociologique de la lecture
dans ...Martyn Lyons - 1987 -
L'école et la lecture obligatoire: Histoire et paradoxes des ...Anne-Marie
Chartier - 2015 - - L'école et la lecture obligatoire, ici dans sa version
numérique, est un livre-bilan passionnant sur l'Histoire de la lecture à
l'école qui montre que les attentes de la société en matière de lecture ont
considérablement évolué en ...
Lecture Economique de l'Histoire du Japon: Philippe Huysveld - 2014 -
- L'information sur la période couvrant les origines du Japon à l'ère
Meijiprovient de nombreuses sources, parmi lesquelles lelivre
 193

d'introductionà l'Histoirejaponaise intitulé «Ryugakusei no tame no

Nihonshi” (Tokyo Universityof Foreign ...
Lectures du cantique des cantiques: de l'enigme du sens aux
figures ...Anne-Marie Pelletier - 1989 - Chapitre II Trois lectures non
patristiques du Cantique des Cantiques: le sens d'une répétition La quête
que nous avons entreprise, afin de retrouver la logique de l'allégorie qui
commande l'Histoire de la lecture spirituelle du Ct., se prolongera ...
L'enseignement de la lecture au Japon: politique et éducation Christian
Galan - 2001 - - de. la. lecture. Le corpus des ouvrages théoriques à
caractère pédagogique publiés entre 1872 et 1885 s'organise ... ses
recommandations de prendre en compte la psychologie de l'enfant font
date dans l'histoire de l'éducation japonaise.
Les martyrs Maccabées: de l'histoire juive au culte chrétien:
Les ...Raphaëlle Ziadé - 2006 - - pourrait faire écho à une lecture
martyriale de leur passion, faite avant le sermon.48 Cependant, Grégoire
ne fait nulle part un renvoi explicite à une lecture qui viendrait d'être
faite.49 Mais quoiqu'il en soit de la lecture supposée de 2 M le jour ...
Library Work for Children and Young Adults in the
Developing ...Geneviève Patte, Sigrún Klara Hannesdóttir, International
Federation of Library Associations and Institutions - 2013 - LA
LECTURE ENFANTINE AU MALI : PROBLÈMES ET
PERSPECTIVES DE DÉVELOPPEMENT par Cheick Oumar ... I . De
la sociologie de la lecture enfantine dans le Mali Précolonial et Colonial :
L'histoire générale du pays amène à ...
Lire à haute voix: histoire, fonctions et pratiques de la "lecture ...Georges
Jean - 1999 - - Dans cet essai, Georges Jean analyse la manière dont la
lecture à haute voix a historiquement dominé pendant de nombreux
siècles, la lecture silencieuse étant réservée aux clercs.
Lire au Québec au XIXe siècle - Σελίδα 285 Yvan Lamonde, Sophie
Montreuil - 2003 - Bibliographie internationale de l'Histoire de la lecture
Sophie Montreuil CETTE BIBLIOGRAPHIE SE VEUT LE
COMPLÉMENT de l'introduction du présent ouvrage et des analyses
qu'il contient. À cet égard, elle réunit des références qui ...
Lire demain - Reading Tomorrow - Σελίδα 191 La Chaux-de-Fonds et al.,
Bibliothèques de la Ville de La Chaux-de-Fonds/Institut suisse Jeunesse
et médias, 2004, pp. ... Politique de promotion de la lecture publique à
Genève au XIXe siècle, Genève, Société d'histoire et d'archéologie.
 194

Lire Histoire de ma vie de George Sand: études - Σελίδα 253 Simone

Bernard-Griffiths - 2006 - Dans un processus qui suit sa carrière et trouve
ses bornes complémentaires les plus marquantes dans Le Secrétaire
intime de 1 834 et Le Marquis de Villemer de 1 86 1 , Histoire de ma vie
demeure remarquable pour l'espace que la lecture ...
Lire les sciences sociales: Volume 4/1997-2004 Gérard Mauger - 2004 - -
Roger Chartier a apporté une contribution décisive au renouvellement de
l'Histoire de la lecture en France en étudiant à la fois la production
littéraire et matérielle des textes, leur diffusion et leur réception, associant
ainsi des approches qui, ...
Lire pour traduire - Σελίδα 193 Freddie Plassard - 2007 - 185). La
dimension instrumentale de la lecture est apparue tout particulièrement à
une période charnière dans l'Histoire de la lecture, celle à laquelle s'est
opéré le passage de la lecture dite monastique — lecture continue et
chronologique ...
Logic and System: A Study of the Transition from “Vorstellung” to ... M.
Clark - 2012 - - P. ASVeld – La Pensée Religieuse du Jeune Hegel
(Louvain, 1953) J. Baillie – The Origin and Significance of Hegel's Logic
... et Structure de la Phénomènologie de l'Esprit (Paris, 1946) –
Introduction à la Philosophie de l'Histoire de Hegel (Paris, 1948) -
Logique et ... 1955) I. Iljin – Die Philosophie Hegels (Berne, 1946) A.
Kojève – Introduction à la Lecture de Hegel (Paris, 1947) R. Kroner –
Von Kant ...
Medieval Manuscripts in Transition: Tradition and Creative Recycling
Geert H. M. Claassens, Werner Verbeke - 2006 - ... ALLEGORIQUE: DE
L'HISTOIRE DU SENS A LA CREATION POETIQUE L'image de la
harpe et de 1'harmonie universelle La contribution de la ... Nous
reprenons la theorie de 1'esthetique de la lecture de Wolfgang Iser (L'acte
de lecture.
Michel Foucault: - Τόμος 1 - Σελίδα 67 Barry Smart - 1994 - - Les
réflexions qui suivent ont été inspirées à Jean-Paul Sartre par la lecture de
ce numéro. J'ai tenu à conserver ... Le Refus de L'Histoire — Dans
l'attitude de la jeune giniration à votre igard, voyez-vous une inspiration
commune? J.P.S. Une ...
Migrating Words and Worlds: Pan-Africanism Updated - Σελίδα 261 E.
Anthony Hurley, Renée Brenda Larrier, Joseph McLaren - 1999 - - Le
retour de Mongo Beti au Cameroun, après trente-deux années d'exil
 195

ininterrompu, aura surtout marqué l'histoire du ... L 'Histoire du fou sera

le premier roman de l'après-exil ou de l' après-retour.1 Mon intérêt, à la
lecture de ce roman, aura ...
Neurones de la lecture (Les): La nouvelle science de la lecture
et ...Stanislas Dehaene - 2007 - - CHAPITRE 4 L'invention de la lecture
Si l'architecture du cerveau affecte la manière dont nous lisons, nous
devrions en retrouver la trace dans l'histoire comparée des écritures.
Effectivement, en dépit de leur apparente diversité, toutes les ...
Philosophical Designs for a Socio-cultural Transformation:
Beyond ...Tetsuji Yamamoto - 1998 - Histoire,. langages,. pratiques. Le.
texte. et. la. voix,. XVIe-XVIIe. siecles. Pour un historien venu a
1'analyse des textes ... de la Noiivelle critique ou du Nen' Criticism,
toutes les approches qui out voulu "sortir" la lecture du texte et penser
la ...
Pour une Histoire de la lecture Henri-Jean Martin – 1977.Histoire de la
philosophie moderne, depuis la renaissance des ...Johann Gottlieb Buhle -
1816 - part de ces préceptes moraux dans les Lettres de ricin, dont la
Théologie plu tonique est, en quelque sorte , le commentaire, ... Telles
sont, entre autres, la plupart de celles qu'on rencontre éparses dans ses
Lettres, dont la lecture est aussi ...
Practicing Linguistic Historiography: Selected Papers - Σελίδα 401 E. F.
K. Koerner - 1989 - - Observations introductivas Dans les travaux
consacrés à l'histoire de la linguistique, et surtout ceux qui s'intéressent
à ... créée par la lecture du Cours de linguistique générale est très
différente de celle produite par la lecture des ouvrages ...
Pratiques de la lecture Roger Chartier, Alain Paire - 1985 -
Protestantism, Poetry and Protest: The Vernacular Writings of ... Dr S K
Barker - 2013 - - The Vernacular Writings of Antoine de Chandieu (c. ...
Auec une Epistre contenant la remonstrance des proffits qui reuinedront
aux fideles de la lecture de ceste histoire: & une exhortation a ceux qui
nous ont persecutez, de reuoir nostre ...
Psychologie cognitive de la lecture: Reconnaissance des mots
écrits ...Ludovic Ferrand, Pauline Ayora - 2009 - - Il fait la synthèse des
connaissances actuelles sur un grand nombre de questions traitant de la
lecture chez l’adulte, ainsi que des perspectives futures en psychologie
cognitive et expérimentale, en imagerie cérébrale, en ...
 196

Publics éloignés de la lecture: journée "Profession : ... - Σελίδα 23 Marie

Dinclaux, Jean-Pierre Vosgin - 1997 - Première partie L eloignement
géographique Histoire et rôle des BDP, Monique Simonneau 25 Les
politiques contractuelles de lecture publique La BDP du Lot-et-Garonne,
Marie-Claude Julié 35 La BDP de la Gironde, Monique Simonneau ...
Reading Culture and Writing Practices in Nineteenth-century France
Martyn Lyons - 2008 - - Le Camelot et la rue: Politique et démocratie au
tournant des XIXe et XXe siècles. Paris: Fayard, 2004. –ed. Histoires de
lecture, XIXe–XXe siècles. Bernay: Société d'Histoire de la lecture,
2005. Nora, Pierre, ed. Les Lieux de Mémoire. 3 vols.
Renaissance de L'enluminure Médiévale: Manuscrits Et
Enluminures ...Thomas Coomans, Jan de Maeyer - 2007 - - Rêveuses,
songeuses et contemplatives, les trois femmes adoptent les poses typiques
des jeunes bourgeoises de la fin de la période ... par les murs d'un jardin
clos rempli de fleurs, distraite de la lecture de son livre d'heures
enluminé, contemple une fleur de la Passion 3. ... Dans un premier temps,
il sera question du phénomène dans son contexte civil, c'est-à- dire celui
de l'histoire de la civilisation.
Revue française d'histoire du livre - Σελίδα 13 Frédéric Barbier - 2002 -
Rudolf SCHENDA (t) La lecture des images et Ticonisation du peuple
L'Histoire de la lecture a été conduite en privilégiant les petites unités,
avec des méthodes diverses et dans de nombreuses directions. Il apparaît
rapidement qu'à toutes les ...
Rewriting Arthurian Romance in Renaissance France: From
Manuscript ...Jane H. M. Taylor - 2014 - - Le plus souvent, le seul indice
de l'usage du livre est le livre lui-même. De là, les sévères limites
imposées à toute Histoire de la lecture. De là, aussi, son impérieuse
séduction.1 Readers, says certeau, as we saw in chapter 1, are
poachers: ...
Rousseau's Daughters: Domesticity, Education, and Autonomy in Modern
...Jennifer J. Popiel - 2008 - - Bibliography Primary Sources A. B. C.
Instructif, pour apprendre aux enfans les élémens de la langue
françoise. ... lequel se trouvent des fables, des morceaux d'histoire
naturelle, et les premiers élemens de la grammaire, de l'orthographe et de
l'arithmétique. ... depuis Pharamond jusqu'à Charles X, accompagné de
petites phrases pour apprendre à lire aux enfans, et leur donner le goût de
la lecture.
 197

Selected Writings: Early Slavic Paths and Crossroads Roman Jakobson,

Stephen Rudy - 1985 - - A force de causer avec lui, il s'appropria la
possession de la langue, el parvint a discerner les letlres voyelles et
consonnes en les comparant avec sa parole orale. ... (la lecture), et de
nombreuses personnes 1'admirerenl en louanl Dieu" (Chap. ... 2 On
trouvera 1'histoire de la question chez G. Il'inskij (Slavia 3, 55 sqq.) ...
Self-presentation and Social Identification: The Rhetoric and ...Toon
Houdt - 2002 - la rhetorique, ou plus exactement la maitrise de la
rhetorique, au service d'un langage qui se proclame aussi limpide que
possible? ... 109-57, et Anthony Grafton, 'Le lecteur humaniste', in
Histoire de la lecture dans le monde occidental, eds.
Spectacle & Image in Renaissance Europe: Selected Papers of
the ...André Lascombes - 1993 - - Comme il ne subsiste aucun texte de
Mystère, de Vie ou d'Histoire se rapportant à sainte Apolline et destiné à
la ... lui faisons dire nous ramène à la problématique actuelle du
«phénoménolisme» (sinon de la phénoménologie) de la lecture.
Studia Patristica: Augustine, Other Latin Writers - Σελίδα 391 F. Young,
M. Edwards, P. Parvis - 2006 - des livres, mais il n'était probablement pas
très fait facile de les emprunter, surtout pour les gens de la campagne.
Mais d'après Césaire il y avait encore ... Cavallo, dans G. Cavallo, R.
Chartier. Histoire de la lecture dans le monde occidental ...
Studies on Voltaire and the Eighteenth Century Theodore Besterman,
Voltaire Foundation - 1996 - La lecture constituait pour lui non seulement
un enrichissement personnel, mais aussi un moyen de se mettre au
courant des ... D. D. Hall, 'Les lecteurs et la lecture dans l'histoire et dans
la théorie critique', Histoires de la lecture, p. 170. 3.
Textual Research on the Psalms and Gospels / Recherches
textuelles ...Christian Amphoux, James Keith Elliott - 2011 - - On sait
généralement assez bien que les livres de la Bible ont une histoire, qu'ils
n'ont pas été écrits de prime abord comme ... Cette collaboration se
poursuit au cours des années , à propos du dossier sur la lecture liturgique
des épîtres ...
The Culture of the Europeans: From 1800 to the Present - Σελίδα 1480
Donald Sassoon - 2006 - Essai d'histoire comparée. Seuil, Paris 2001
Charlton, David 'The Nineteenth Century: France' in Parker (ed.) The
Oxford Illustrated History of the Opera Chattier, Roger (ed.) Histoire de
la lecture, IMEC Editions et Editions de la Maison des ...
 198

The Discovery of France: Picador Classic Graham Robb - 2011 - - Le

Voyageur françois, ou la Connoissance de l'ancien et du nouveau monde.
Vols XXIX–XLII. 1788–95. ... Duby, Georges, et al., eds. Histoire de la
France rurale. ... Dictionnaire de la conversation et de la lecture. 27 vols.
2nd ed. 1853–8.
Théories et Pratiques de la Lecture Littéraire - Σελίδα 43 Bertrand
Gervais, Rachel Bouvet - 2007 - - Jean VALEIIITI Collège universitaire
de Saint-Bonii'ace LECTURE, PROCESSUS ET SITUATION
COGNITIVE1 a clameur fervente qui s'élève au lendemain de l'épopée
structuraliste ... même titre dans RS/SI (« Histoire de la sémiotique»),
vol.
Une Histoire de la lecture Alberto Manguel - 2017 - Une lettre d'amour
à la lecture dans tous ses états et au cours des siècles, illustrée de
nombreuses gravures et photographies, pleine d'érudite subjectivité, qui
est en fait un peul'histoire de chaque lecteur.
Une introduction à l'histoire du livre et de la lecture: du ...Jean-François
Gilmont - 2004 - - Le manuel de Jean-François Gilmont suit l'évolution
du livre depuis le rouleau égyptien jusqu'à l'hypertexte, en mettant
l'accent sur le livre de langue française. Une illustration abondante éclaire
utilement l'exposé.
Was ist Philosophie im Mittelalter? Qu'est-ce que la philosophie au ...Jan
A. Aertsen, Andreas Speer - 1998 - - Akten des X. Internationalen
Kongresses für Mittelalterliche Philosophie der Société Internationale
pour l'Etude de la ... Traitée pour elle même, envisagée dans l'histoire du
droit d'auteur, elle est tout récemment entrée dans un manuel de l'histoire
de la philosophie des XIII6 et XIVe ... dans le fameux Decretum
Gelasianum et sa distinction entre les livres dont la lecture est permise
aux chrétiens et les ...

Ανάγνωση στην αρχαία Ελλάδα

Φρασίκλεια. Aνθρωπολογία της ανάγνωσης στην αρχαία Ελλάδα

Εκδότης : ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΑΤΑΚΗ Συγγραφέας : Svenbro Jesper.
Μεταφραστής : Οικονόμου Στέφανος. Περιγραφή.
Το μέρος εκείνο της γραπτής επικοινωνίας που αφορά την πρόσληψη,
δηλαδή η ανάγνωση, έχει αποτελέσει πρόσφατα αντικείμενο μελέτης από
 199

πολλές σκοπιές: της ρητορικής, της κοινωνιολογίας, της ιστορίας, της

ψυχανάλυσης και φυσικά της ψυχογλωσσολογίας. Οι μελετητές της
αρχαίας Ελλάδας, ωστόσο, έχουν δώσει έμφαση στην πράξη της γραφής,
αναλύοντας τις σχέσεις της με την εξέλιξη του αρχαίου πολιτισμού. Το
βιβλιογραφικό κενό έρχεται να καλύψει η παρούσα μελέτη, στην οποία
φωτίζονται οι αντιλήψεις και οι πρακτικές που σχετίζονταν με την
ανάγνωση της πρώτης αλφαβητικής γραφής, μια ανάγνωση που
προοριζόταν να γίνεται υψηλόφωνα, καθώς και οι συνέπειές τους. Ο
συγγραφέας αναζητά τους όρους εκείνους με τους οποίους οι αρχαίοι
Έλληνες αντιλαμβάνονταν τη σχέση γραφέα - αναγνώστη, συσχετίζοντάς
τη με σχέσεις παιδεραστικές ή γενεαλογικές, για να καταλήξει στη
διατύπωση μιας σχέσης που χαρακτηρίζεται από την ισότιμη συμμετοχή
των δύο υποκειμένων.
Φρασίκλεια. Aνθρωπολογία της ανάγνωσης στην αρχαία Ελλάδα Το
μέρος εκείνο της γραπτής επικοινωνίας που αφορά την πρόσληψη,
δηλαδή η ανάγνωση, έχει αποτελέσει πρόσφατα αντικείμενο μελέτης από
πολλές σκοπιές: ...
Αρχαία Ελλάδα | Η Ασπίδα του Αχιλλέα 16 Μαρ 2014 - Posts about
Αρχαία Ελλάδα written by shieldachilleus. ... Πηγή: Supplied Ανάγνωση
του υπολοίπου… Posted in Αρχαία Ελλάδα | Σχολιάστε.
Γάμος, οικογένεια, έμφυλοι ρόλοι: μετασχηματισμοί στο χρόνο -
Πρωτέας Διδακτική Ενότητα, → Αρχαία Ελληνική Γλώσσα και
Γραμματεία ... Αρχαία Ελλάδα Ο τόπος και οι άνθρωποι (Ανθολόγιο) ...
Ανάγνωση στην ολομέλεια της τάξης
Εικονική ανάγνωση των αρχαίων παπύρων του Ηρακλείου στην ... - ΕΡΤ
7 Αυγ 2017 - Επιστήμονες στην Ιταλία συνεχίζουν -με νέες μεθόδους
σύγχρονης ψηφιακής τεχνολογίας- το εικονικό ξετύλιγμα και την
ανάγνωση των αρχαίων ...
Η ανάγνωση του Επιγράμματος στο χρυσό δαχτυλίδι του Εζέροβο
(5ος ...17 Απρ 2014 - Μεταφορτώθηκε από Φρυκτωρίες διαδικτυακό
κανάλι
Η ανάγνωση του Επιγράμματος στο χρυσό δαχτυλίδι του Εζέροβο (5ος ...
την γνώση για την Αρχαία ΕΛλάδα από διακεκριμένους επιστήμονες.
Η εκπαίδευση στην Αρχαία Ελλάδα – exarhiotis 12 Αυγ 2017 - Η
ανάγνωση όμως ήταν δύσκολη στην Αρχαία Ελλάδα, επειδή τα
χειρόγραφα γράφονταν με κεφαλαία γράμματα. Δεν υπήρχαν δε
διαστήματα ...
 200

Ιδιωτική ανάγνωση & Ρητορεία στην Αρχαία Ελλάδα ...30 Ιαν 2016 - Η
σιωπηλή - ιδιωτική ανάγνωση, μόλις μετά τον 11ο μ.Χ αιώνα αρχίζει να
θεωρείται κάπως αποδεκτή. Και τότε όμως την κατηγορούσαν οι ...
Παίδες Ελλήνων…Η εκπαίδευση στην Αρχαία Ελλάδα και το
Βυζάντιο ...24 Οκτ 2011 - Παίδες Ελλήνων…Η εκπαίδευση στην Αρχαία
Ελλάδα και το Βυζάντιο ... δάσκαλο ο μικρός Αθηναίος μάθαινε
ανάγνωση, συλλαβισμό, γραφή, ...
προφορά της αρχαίας ελληνικής, Δημοσθένης - YouTube 16 Σεπ 2012 -
Μεταφορτώθηκε από Vasilis Simeonidis. προφορά της αρχαίας
ελληνικής, Δημοσθένης ... Ο ΓΕΩΜΕΤΡΙΚΟΣ ΤΡΙΓΩΝΙΣΜΟΣ ΤΗΣ
ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΑΔΑΣ - Duration: 4:22. LANTZOI LANTZOI ...
Προφορά της κλασικής αρχαίας ελληνικής γλώσσας - Βικιπαίδεια Το
ζήτημα της προφοράς της κλασικής Αρχαίας Ελληνικής άρχισε να
μελετάται κατά ... Στην Ελλάδα, κατά τη διδασκαλία τής ανάγνωσης των
κλασικών κειμένων, ...

Avaxhome History of Reading

The History of Reading, Volume 2: Evidence from the British Isles,

c.1750-1950 (repost) eBooks & eLearning.

The History of Reading, Volume 2: Evidence from the British Isles,

c.1750-1950 by Katie Halsey, W.R. Owens
English | 2011 |
 201

The History of Reading, Volume 1: International Perspectives, c. 1500-

1990 (repost) eBooks & eLearning

The History of Reading, Volume 1: International Perspectives, c.

1500-1990 by W.R. Owens, Shafquat Towheed English | 2011 |
The History of Reading [Repost] eBooks & eLearning

The History of Reading, Volume 3: Methods, Strategies, Tactics by

Rosalind Crone English | 26 Aug. 2011 Methods, Strategies, Tactics
provides a wide-ranging and thought provoking examination of this
burgeoning field. A wide-ranging critical introduction encourages readers
 202

to consider how the History of Reading might develop in the digital

twenty-first century.
Cultural History of Reading, Volume 1: World Literature (repost)
eBooks & eLearning

Cultural History of Reading, Volume 1: World Literature by

Gabrielle R. Watling
English | 2008 | ISBN: 0313337454 | 664 pages | PDF | 10,4 MB
A Sense of the Enemy: The High Stakes History of Reading Your Rival's
Mind eBooks & eLearning
 203

Zachary Shore, "A Sense of the Enemy: The High Stakes History of
Reading Your Rival's Mind" English | 2014
The History of Reading, Volume 1: International Perspectives, c. 1500-
1990 (repost) eBooks & eLearning

W.R. Owens, Shafquat Towheed, "The History of Reading, Volume 1:

International Perspectives, c. 1500-1990"English 2011
Bringing together research from a variety of countries and periods, this
volume introduces readers to the diverse approaches used to recover the
evidence of reading through history in different societies, and asks
whether reading practices are always conditioned by specific local
circumstances or whether broader patterns might emerge.
The History of Reading, Volume 2: Evidence from the British Isles,
c.1750-1950 (repost) eBooks & eLearning
 204

Katie Halsey, W.R. Owens, "The History of Reading, Volume 2:

Evidence from the British Isles, c.1750-1950"English | 2011
"Reading has a history. But how can we recover it?" This volume brings
together original research essays focusing on the History of Reading in
the British Isles, using evidence ranging from library records to Mass
Observation surveys to highlight the social factors that influence a
seemingly private, individual activity.
Cultural History of Reading, Volume 1: World Literature (repost)
eBooks & eLearning Posted by interes at July 21, 2013
 205

Gabrielle R. Watling, "Cultural History of Reading, Volume 1:

World Literature"English | 2008 Cultural History of Reading explores
what people have read and why they have read it, at different times and in
different places in America and around the world.
Written in two volumes, the project links key cultural changes and events
to the reading material of the period.
The History of Reading, 3 volume set (repost) eBooks & eLearning

The History of Reading by W.R. Owens, Shafquat Towheed

English | 2011 Details
The History of Reading, Volume 3: Methods, Strategies, Tactics eBooks
& eLearning
 206

Rosalind Crone, Shafquat Towheed, "The History of Reading,

Volume 3: Methods, Strategies, Tactics" Ma illan | 2011
History of Reading The History of Reading, Volume 1: International
Perspectives, c. 1500-1990 eBooks & eLearning

W.R. Owens, Shafquat Towheed, "The History of Reading, Volume 1:

International Perspectives, c. 1500-1990" Ma an | 2011
Cultural History of Reading, Volume 1: World Literature eBooks &
eLearning
 207

Gabrielle R. Watling, "Cultural History of Reading, Volume 1:

World Literature" Gr,,nwood | 2008
History of Reading (Globalities) eBooks & eLearning Posted by rajji82
at Aug. 9, 2010

A History of Reading (Globalities) By Steven Roger Fischer

Publisher: Reaktion Books (September 15, 2004) | Language: English |
Reading started in ancient Asia and the Americas, re-emerged in Europe
in the Middle Ages and was reinvented by the development of printing.
The explosion of the book trade, of newspapers, public readings and
public libraries swept reading into 19th century educational reforms and
onwards towards the present cyber-age, in which read communication
looks set to exceed oral communication. This highly innovative account,
the last in Fischer's trilogy, is a complete history of a ubiquitous yet
mysterious art.
Transatlantic Stories and the History of Reading, 1720-1810: Migrant
Fictions (repost) eBooks & eLearning
 208

Transatlantic Stories and the History of Reading, 1720-1810:

Migrant Fictions by Eve Tavor Bannet English 2011
A History of Reading (repost) eBooks & eLearning

Alberto Manguel, "A History of Reading" 1998

The History of Reading, Volume 3: Methods, Strategies, Tactics (repost)
eBooks & eLearning
 209

The History of Reading, Volume 3: Methods, Strategies, Tactics by

Rosalind Crone, Shafquat Towheed
English | 2011
The History of Reading, Volume 1: International Perspectives, c.
1500-1990 by W.R. Owens, Shafquat Towheed English | 2011
Bringing together research from a variety of countries and periods, this
volume introduces readers to the diverse approaches used to recover the
evidence of reading through history in different societies, and asks
whether reading practices are always conditioned by specific local
circumstances or whether broader patterns might emerge.
The History of Reading, Volume 2: Evidence from the British Isles,
c.1750-1950 (repost) eBooks & eLearning
 210

The History of Reading, Volume 2: Evidence from the British Isles,

c.1750-1950 by Katie Halsey, W.R. Owens English | 2011
"Reading has a history. But how can we recover it?" This volume brings
together original research essays focusing on the History of Reading in
the British Isles, using evidence ranging from library records to Mass
Observation surveys to highlight the social factors that influence a
seemingly private, individual activity.
Transatlantic Stories and the History of Reading, 1720-1810: Migrant
Fictions (repost) eBooks & eLearning
 211

Transatlantic Stories and the History of Reading, 1720-1810:

Migrant Fictions by Eve Tavor Bannet English | 2011
Eve Tavor Bannet explores some of the remarkable stories about the
Atlantic world that shaped Britons' and Americans' perceptions of that
world. These stories about women, servants, the poor and the
dispossessed were frequently rewritten or reframed by editors and
printers in America and Britain for changing audiences, times and
circumstances.
The History of Reading, Volume 3: Methods, Strategies, Tactics (repost)
eBooks & eLearning

Rosalind Crone, Shafquat Towheed, "The History of Reading,

Volume 3: Methods, Strategies, Tactics"English | 2011 We inhabit a
textually super-saturated and increasingly literate world. This volume
encourages readers to consider the diverse methodologies used by
historians of reading globally, and indicates how future research might
take up the challenge of recording and interpreting the practices of
readers in an increasingly digitized society.
 212

ΕΥΡΕΤΗΡΙΟ

Alberto Manguel, 37, 45, 170, 196, 207 ἀναγνωσθέντων, 33, 34, 151
Bannet, 49, 206, 209 ἀναγνωσθήσεσθαι, 33
Bibliomania, 49 ΑΝΑΓΝΩΣΙΣ, 33, 35, 64
Books, 43, 46, 48, 49, 166, 171 ανάγνωσις, 29, 30, 31, 63
Cavallo' Guglielmo, 162 άνάγνωσις, 30, 31
Chronicle, 46 ἀνάγνωσις, 35, 36, 37, 63, 65, 66, 67, 68,
Gabrielle R. Watling, 200, 203, 205 69, 70, 71, 72, 73, 74, 75, 76, 77, 78, 79,
Greece, 50, 56, 175, 176, 177, 178, 179, 80, 81, 82, 83, 84, 85, 86, 87, 88, 89, 90,
180, 181, 182, 183 91, 92, 93, 94, 95, 96, 97, 98, 99, 100,
Greek, 53, 163, 171, 175, 176, 177, 178, 101, 102, 103, 104, 105, 106, 107, 108,
179, 180, 181, 182, 183, 187 109, 110, 111, 112, 113, 114, 115, 116,
Histoire de la lecture, 183, 184, 188, 190, 117, 118, 119, 120, 121, 122, 123, 124,
191, 192, 193, 194, 195, 196 125, 126, 127, 128, 129, 130, 131, 132,
History, 3, 20, 37, 38, 39, 40, 41, 42, 43, 133, 134, 135, 136, 137, 138, 139, 140,
44, 45, 46, 47, 48, 49, 164, 165, 166, 141, 142, 143, 144, 145, 146, 147, 148,
167, 168, 169, 170, 171, 172, 173, 174, 149, 150, 151, 152, 153, 154, 155, 156,
175, 176, 177, 178, 179, 180, 181, 182, 157, 158, 159, 160, 161, 162
183, 184, 185, 187, 196 Ἀνάγνωσις, 121, 129, 131, 138, 139, 148,
History of Reading, 3, 20, 37, 38, 39, 40, 150, 162
41, 42, 44, 45, 47, 48, 49, 170, 183, 198, ἀναγνωσόμενος, 34
199, 200, 201, 202, 203, 204, 205, 206, αναγνώστης, 16, 30, 31, 49
207, 208, 209 ἀνεγνώσθη, 33, 84, 154, 155
History of the Book, 48, 165, 169, 174 Αριστοτέλης, 35, 69, 70
Language, 37, 46, 175, 177, 180 Αρχαία Ελλάδα, 197, 198
Literature, 37, 38, 40, 46, 47, 175, 176, βιβλίο, 8, 16, 31, 32, 55, 61, 62, 164
178, 190 βιβλίον, 34, 50, 83, 105, 128, 162
Owens, 48, 199, 201, 202, 203, 204, 207, Βιβλίου και Ανάγνωσης, 163
208 Δαμιλά, 8
Papyri, 45 έκδοσης, 56
Reading, 37, 38, 39, 40, 41, 42, 43, 44, 45, ελληνικής γλώσσας, 56, 198
46, 47, 48, 49, 174, 192, 194 Ιστορία, 3
Reading World Literature, 47 Ιστορία της Ανάγνωσης, 3, 10, 15, 16, 49,
Rosalind Crone, 48, 200, 204, 207, 209 50, 59, 162
Shafquat Towheed, 48, 199, 201, 203, ιστορία τής ελληνικής γλώσσας, 30
204, 207, 209 ιστορία του βιβλίου, 60
Steven Roger, 205 Ιστορία του Ελληνικού 'Εθνους, 51
Testament, 46 ιστορίας, 49, 50, 51, 52, 54, 57, 59, 60, 61,
Writing, 37, 39, 42, 43, 45, 47, 49, 194 62, 197
Αλμπέρτο Μανγκέλ, 16 Λάσκαρη, 8
ΑΝΑΓΝΩΣΗ, 52, 59, 61 Λεξικό H. G. Liddell, R. Scot, 30
ανάγνωση, 1, 15, 16, 29, 30, 31, 32, 49, Λεξικό Δημητράκου, 29
50, 52, 53, 54, 55, 58, 60, 62, 197, 198 Λεξικό ετυμολογικό Μπαμπινιώτη, 31
Ανάγνωση, 10, 50, 52, 53, 54, 58, 60, 166, Λεξικό Μπαμπινιώτη, 30
169, 197 Μανγκέλ, 16
ανάγνωσης, 15, 16, 17, 31, 32, 49, 50, 51, μελέτη, 49, 164, 197
52, 53, 54, 55, 56, 57, 58, 59, 60, 61, 62, Πάπυρος, 13
163, 164, 197, 198 Πάπυρος του ΑΝΙ, 13
ἀναγνωσθέντας, 33 Παριανό μάρμαρο, 12
 213

Περγαμηνή, 14
Ψυχολογία της Ανάγνωσης, 60