DALAM MAHKAMAH MAJISTRET DI SHAH ALAM

DALAM NEGERI SELANGOR DARUL EHSAN

GUAMAN SIVIL NO. A72NCVC-669-04/2017

ANTARA

TENAGA NASIONAL BERHAD PLAINTIF

(NO. SYARIKAT : 200866-W)

DAN

EVEN SOFA MANUFACTURING SDN BHD DEFENDAN

(NO. SYARIKAT : 240160-V)

PENGHAKIMAN

(Lampiran 7)

1. Defendan di dalam tindakan ini telah memfailkan permohonan di

bawah Aturan 18 Kaedah 19 dan/atau Aturan 92 Kaedah 4

Kaedah-kaedah Mahkamah 2012 dan untuk membatalkan writ dan

pernyataan tuntutan Plaintif atas alasan bahawa prinsip res

judicata terpakai apabila Plaintif telah memulakan prosiding di

1
 Mahkamah Majistret Kuala Lumpur melalui guaman no. A72NCVC-

2177-05/2016 terhadap Defendan untuk jumlah hutang sebanyak

RM31,294.60 akibat daripada pengusikan meter di premis

beralamat di Lot 2777 Show Room, Kg Baru Sungai Buloh, 47000

Sungai Buloh, Selangor dan jumlah penghakiman telah

diselesaikan oleh Defendan tanpa pengakuan liabiliti.

2. Defendan juga menyatakan bahawa tuntutan Plaintif telah melebihi

had masa 6 tahun di bawah Akta Had Masa 1953 apabila tempoh

masa yang dituntut daripada 1.9.2010 sehingga 9.3.2013.

Defendan juga mendakwa tuntutan Plaintif ini adalah remeh dan

menyusahkan, tidak munasabah dan merupakan satu

penyalahgunaan proses mahkamah.

Tuntutan dan Jawapan Plaintif

3. Defendan merupakan pengguna berdaftar untuk akaun pengguna

no. 0126 122958 untuk premis yang beralamat di 2777-1

Showroom, Kg Baru Sg Buloh, 47000 Sg Buloh, Selangor (premis

tersebut). Pada 8.1.2013, Plaintif melalui ejen/pengkhidmatnya

telah melakukan pemeriksaan ke atas pepasangan meter di premis

Defendan dan mendapati bahawa sil panel current ‘transformer’

tiada, arus paparan kurang dari arus sebenar di busbar bagi ketiga-

2
 tiga fasa dan terdapat sambungan terus sebelum ‘current

transformer’ terus ke ‘distribution board’ pengguna bagi ketiga-tiga

fasa.

4. Segala kejanggalan telah direkodkan semasa pemeriksaan dibuat

dan pembetulan telah dilakukan. Pepasangan meter telah disilkan

semula sementara menunggu proses pembetulan dibuat pada

pepasangan meter tersebut.

5. Ejen dan/atau pengkhidmat Plaintif telah memaklumkan kepada

wakil dan/atau pekerja Defendan bahawa bekalan perlu dimatikan

sementara bagi membolehkan tindakan pembetulan dibuat pada

pepasangan meter tersebut. Atas permohonan Defendan,

pembetulan telah dibuat pada tarikh lain iaitu 9.3.2013.

6. Akibat pengusikan tersebut, meter tidak dapat berfungsi dengan

baik dan meter tersebut gagal merekodkan bacaan meter yang

sebenar. Plaintif telah membuat pengiraan dan mendapati bahawa

jumlah tenaga penggunaan elektrik yang tidak direkodkan untuk

tempoh lebih kurang daripada 1.9.2010 sehingga 9.3.2013

sebanyak RM15,751.30 termasuk kos yang dihutang oleh

Defendan sebanyak RM750.00.

7. Plaintif menyatakan bahawa tuntutan Plaintif di sini dan di

Mahkamah Majistret Kuala Lumpur adalah berbeza kerana ia

3
 merupakan premis yang berlainan, nombor akaun, jenis

pengusikan dan tarikh pemeriksaan serta jumlah tuntutan yang

berbeza.

8. Berkenaan tuntutan yang dihalang oleh had masa, Plaintif

menyatakan bahawa tarikh kausa tindakan iaitu pemeriksaan yang

dilakukan oleh Plaintif adalah pada 8.1.2013 dan writ saman

difailkan pada 17.4.2017. Plaintif juga menyatakan bahawa tempoh

kiraan ke belakang tidak dihadkan oleh had masa.

Dapatan Mahkamah

9. Prinsip undang-undang untuk permohonan pembatalan pliding

telah diputuskan di dalam kes Bandar Builder Sdn Bhd & Ors v.

United Malayan Banking Corporation Bhd [1993] 4 CLJ 7 oleh

Mahkamah Agung seperti berikut;

“The principles upon which the Court acts in exercising its power under any of

the four limbs of O. 18 r. 19(1) Rules of the High Court 1980 are well settled. It

is only in plain and obvious cases that recourse should be had to the summary

process under this rule. This summary procedure can only be adopted when it

can be clearly seen that a claim or answer is on the face of it obviously

unsustainable. So long as the pleadings disclose some course of action or

raise some question fit to be decided by the Judge, the mere fact that the case

4
 is weak and not likely to succeed at the trial is no ground for the pleadings to

be struck out.”

10. Berkenaan asas pertama permohonan Defendan untuk

membatalkan writ dan pernyataan tuntutan ini adalah kerana

terdapat satu tindakan yang telah difailkan di Mahkamah Majistret

Kuala Lumpur Guaman No. A72NCVC-2177-05/2016, mahkamah

mendapati prinsip res judicata tidak terpakai apabila tuntutan yang

difailkan oleh Plaintif di Mahkamah Majistret Kuala Lumpur

melibatkan premis yang berlainan, jumlah tuntutan dan nombor

akaun yang berlainan serta tarikh pemeriksaan yang berlainan.

11. Mahkamah merujuk kepada kes Asia Commercial Finance (M)

Berhad V. Kawal Teliti Sdn. Bhd. [1995] 3 CLJ 783 yang telah

diputuskan oleh Mahkamah Agung dan menjelaskan maksud res

judicata seperti berikut;

“What is res judicata ? It simply means a matter adjudged, and its significance

lies in its effect of creating an estoppel per rem judicature. When a matter

between two parties has been adjudicated by a Court of competent

jurisdiction, the parties and their privies are not permitted to litigate once more

the res judicata, because the judgment becomes the truth between such

parties, or in other words, the parties should accept it as the truth; res

judicatapro veritate accipitur. The public policy of the law is that it is in the

public interest that there should be finality in litigation - interest rei publicae ut

sit finis litium. It is only just that no one ought to be vexed twice for the same
5
 cause of action - nemo debet bis vexari pro eadem causa. Both maxims are

the rationales for the doctrine of res judicata, but the earlier maxim has the

further elevated status of a question of public policy."

12. Oleh itu, menggunapakai prinsip di dalam kes Asia Commercial

(supra) tersebut, isu res judicata tidak terpakai untuk kes di

hadapan mahkamah ini.

13. Seterusnya, asas kedua permohonan Defendan adalah bahawa

tuntutan Plaintif di halang oleh had masa. Mahkamah merujuk

kepada Seksyen 6 Akta Had Masa yang memperuntukan seperti

berikut;

“(1) Save as hereinafter provided the following actions shall not be brought

after the expiration of six years from the date on which the cause of action

accrued, that is to say-

(a) actions founded on a contract or on tort;”.

14. Mahkamah juga merujuk kepada kes Nasri v. Mesah [1970] 1

LNS 85, di mana Mahkamah Agung pada ketika itu telah

menyatakan seperti berikut;

“A "cause of action" is the entire set of facts that gives rise to an enforceable

claim; the phrase comprises every fact which, if traversed, the plaintiff must

prove in order to obtain judgment (per Lord Esher MR in Read v. Brown [1889]

22 QBD 128, 131). In Reeves v. Butcher [1891] 2 QB 509, 511 Lindley LJ said:

6
 This expression, 'cause of action', has been repeatedly the subject of decision,

and it has been held, particularly in Hemp v. Garland LR 4 QB 519, decided in

1843, that the cause of action arises at the time when the debt could first have

been recovered by action. The right to bring an action may arise on various

events; but it has always been held that the statute runs from the earliest time

at which an action could be brought.

In Board of Trade v. Cayzer, Irvine & Co. [1927] AC 610, 617. Viscount

Dunedin described "cause of action" as that which makes action possible.

Now, what makes possible an action founded on a contract is its breach. In

other words, a cause of action founded on a contract accrues on the date

of its breach. Similarly, the right to sue on a contract accrues on its

breach. In the case of actions founded on contract, therefore, time runs

from breach (per Field J in Gibbs v. Guild [1881] 8 QBD 296, 302). In the

case of actions founded on any other right, time runs from the date on which

that right is infringed or there is a threat of its infringement (see Bolo's case LR

57 IA 325). It would seem clear, therefore, that the expressions "the right to

sue accrues", "the cause of action accrues" and "the right of action accrues"

mean one and the same thing when one speaks of the time from which the

period of limitation as prescribed by law should run.”

15. Memandangkan di dalam kes, tuntutan Plaintif adalah berasaskan

kepada kontrak, oleh yang demikian, berdasarkan kepada kes

Nasri (supra) dan Seksyen 6 Akta Had Masa di atas, kausa

7
 tindakan Plaintif bermula apabila berlakunya kemungkiran kontrak

oleh Defendan.

16. Bagi menjelaskan bila kausa tindakan Plaintif bermula bagi kes

pengusikan meter ini, mahkamah merujuk kepada prinsip yang

telah diputuskan di Mahkamah Persekutuan iaitu kes Tenaga

Nasional Berhad v. Kamarstone Sdn Bhd [2014] 1 CLJ seperti

berikut;

“A cause of action founded on a contract accrues on the date of its breach,

and in the case of a debt, the cause of action arises at the time when the debt

could first have been recovered by action. Between October 1996 and October

2002 the appellant had a right, albeit undiscovered, to the shortfall, which was

a debt due from the respondent. Although the shortfall was discovered only in

January 2003, it remained that during the period between October 1996 and

October 2002, the appellant was paid less than the sum calculated on the

correct multiplier. Therefore, between October 1996 and October 2002, the

appellant had a cause of action.”

17. Di dalam kes di hadapan mahkamah ini, pada 8.1.2013, Plaintif

melalui ejen/pengkhidmatnya telah melakukan pemeriksaan ke

atas pepasangan meter di premis Defendan dan mendapati

bahawa sil panel current ‘transformer’ tiada, arus paparan kurang

dari arus sebenar di busbar bagi ketiga-tiga fasa dan terdapat

8
 sambungan terus sebelum ‘current transformer’ terus ke

‘distribution board’ pengguna bagi ketiga-tiga fasa.

18. Akibat pengusikan tersebut, meter tidak dapat berfungsi dengan

baik dan meter tersebut gagal merekodkan bacaan meter yang

sebenar. Plaintif telah membuat pengiraan dan mendapati bahawa

jumlah tenaga penggunaan elektrik yang tidak direkodkan untuk

tempoh lebih kurang daripada 1.9.2010 sehingga 9.3.2013

sebanyak RM15,751.30 termasuk kos yang dihutang oleh

Defendan sebanyak RM750.00

19. Menggunapakai prinsip di dalam kes Kamarstone di atas, kausa

tindakan Plaintif bermula di antara September 2000 sehingga Mac

2013 walaupun kejanggalan dikenalpasti pada 8.1.2013 dan

pembetulan hanya dibuat pada 9.3.2013. Namun, Plaintif hanya

memfailkan tindakan terhadap Defendan pada 17.4.2017 iaitu

melebihi 6 tahun daripada had masa yang dibenarkan di bawah

Seksyen 6 Akta Had Masa.

20. Oleh yang demikian, berdasarkan kepada otoriti-otoriti yang telah

dirujuk, adalah jelas tuntutan Plaintif di dalam tindakan ini dihalang

oleh had masa. Atas imbangan kebarangkalian, setelah meneliti

afidavit-afidavit serta hujahan bertulis kedua-dua pihak, mahkamah

9
 membenarkan permohonan Defendan di Lampiran 7 dengan kos

permohonan sebanyak RM2,000.00.

16 Ogos 2017

SYAJARATUDUR BINTI ABD RAHMAN

Majistret

Mahkamah Majistret Shah Alam

10