Redactieleden:

Jan Greevink
Andre van de Linde
Peter van de Linde
Marcel Pijffers
Kars ter Avest
Henk Pennings

Distriebutie SVVN magazine:

Jan Greevink Inhoudsopgave.
Jan Niewold

Advertenties:
Jan Greevink ► Van de voorzitter
Gezinus Schutten
► Van het bestuur
Fotografie:
J.P.Bonnet
► Pupil Roef Imhof
Jan Greevink
Annemarie Aufdehaar
► Volharding vrouw Cynthia Beldman
Cynthia Beldman pr@svvn.nl
@moonworkx
► Pupil Aron Scharphof
Kopie inleveren: ► Zaterdag de mooiste dag van de week
Tot donderdag 19 September 2018
gjgreevink@gmail.com ► Van dames 1 naar India en terug

► Pupil Noa Konijnenbelt

Jaargang 56 2018
Nummer 2. ► Eli Fidkajian

► Lief en leed

► Corrie Greevink

► Meiden SVVN JO 15-1

► Namaco Verhuur mixtoernooi

► Rookvrije generatie

► S.V.V.N. jeugkamp

► Alte Herrn info

► School voetbal

► T.O.V.

1 ► Blessurehoek Fysiotherapie Zorgsaam


Zo……..net thuis van een doordeweekse avondwedstrijd
en de vv Hellendoorn op een 1−4 nederlaag
getrakteerd. Overigens de tweede wedstrijd
doordeweeks……..Dit gezegd hebbende kun je zien dat
wij met rasse schreden het einde van het seizoen
naderen. Sportief gezien is het best wel wennen aan
het feit dat de competitie langer doorloopt dan
voorheen. Als wij tevens de vele afgelastingen in de
periode december, januari, februari en maart in
ogenschouw nemen dan zien wij een effect dat steeds
meer wedstrijden op doordeweekse dagen moeten
worden ingehaald. Tel daarbij op de niet-structurele
beschikbaarheid van spelers in de mooi-weer-maanden
met vele feest- en vakantiedagen en je hebt een
cocktail van gewenning voor je neus staan. We zien
door de oogharen echter inmiddels wel ongewenste
neven-effecten ontstaan: spelers verschuiven van
teams en de doordeweekse wedstrijden leveren niet
veel op voor de vereniging! Ook zijn teams minder
beschikbaar waardoor bijvoorbeeld het jeugdtoernooi
dit jaar geen doorgang vindt! Waar gaat dit
eindigen……Op het moment van schrijven zijn
overigens alle teams bezig met de laatste wedstrijden
van de competitie en zijn er nog teams in de race voor
een mogelijk kampioenschap. Laten we hopen dat we
nog voor enkele teams kunnen applaudisseren op onze
‘ere-tribune’ tijdens het mix-toernooi!
Bestuurlijk gezien gaan we eveneens een intensieve
periode tegemoet. We maken ons gereed voor een
aanpassing in de wet op de privacy (Algemene
Verordening Gegevensbescherming (AVG)) die op 25
mei ingaat en daarnaast bereiden wij ons voor op de
eerste concrete stappen in het kader van het rookvrij
2
Van de
voorzitter.
maken van ons sportpark. Ik wil jullie allemaal vragen
om hier serieus mee om te gaan. Het is een wezenlijke
kentering waarbij voornamelijk het gedragsaspect
belangrijk zal worden. Mooi om dit samen met onze
buren van ENC te doen! Op deze wijze maken wij ook
versneld op bestuurlijk niveau kennis met de nieuwe
bestuursleden van onze buurman!
Inmiddels kunnen wij terugkijken op een aantal mooie
evenementen op ons sportpark. Hadden wij wederom
de schoolvoetbal activiteiten onder onze hoede voor de
oudere basisschoolleerlingen, ook de jongste
schooljeugd bond onderling de strijd aan. Wat een
prachtig gezicht zo´n volgepakt sportpark met spelende
kinderen! Hulde aan de beide organisaties! Het heeft
onze vereniging letterlijk en figuurlijk mooie publiciteit
opgeleverd.
In stilte nadert de kleine kantine haar voltooiing.
Inmiddels is de bar volledig gereed en dankzij een gulle
bijdrage van de redactie van dit Magazine staan er
prachtige stoelen rond de centrale tafel en zijn er dito
barkrukken geschonken. Een mooi gebaar!
Overigens staat deze uitgave bol van de dames-
verhalen. De snelst groeiende tak van sport binnen het
voetbal. Ere wie ere toekomt! Ik zou zeggen: eat your
heart out ladies!
Tot slot: dank voor de verkoop van de vele loten! Echt
TOV!
Veel leesplezier!
Peter van der Linde
 Van het bestuur.
Binnen het bestuur zijn de afgelopen tijd weer verschillende onderwerpen aan bod gekomen. Hierbij
een overzicht van een aantal zaken die momenteel spelen binnen het bestuur van S.V.V.N.
'Op weg naar een Rookvrije Generatie'
In ons vorige magazine hebben wij u reeds op de
hoogte gesteld van het initiatief ‘Op Weg naar een
Rookvrije Generatie’. Dit is een initiatief op zowel
landelijk niveau als in de gemeente Hellendoorn. Zoals
eerder aangegeven is het doel van de campagne
rookvrij opgroeien vanzelfsprekend maken (de norm).
Alle voetbalverenigingen zullen deelnemen aan dit
initiatief. Inmiddels hebben wij samen met ENC de
handen ineen geslagen om ons sportcomplex
uiteindelijk rookvrij te maken. Zie voor meer informatie
het artikel in dit magazine!
Schoolvoetbal
Ook dit jaar mocht onze vereniging weer gastheer zijn
voor het schoolvoetbal binnen de gemeente
Hellendoorn. Het was een aantal avonden lang een
drukte van belang op onze sportvelden waarbij de
schoolgaande jeugd zich onderling kon meten in
competitie-vorm. Een compliment voor de organisatie is
op zijn plaats!
SVVN Mini-schoolvoetbal
In navolging van de oudere leerlingen, bonden op
woensdagmiddag 16 juli de jongste leerlingen ook de
onderlinge strijd aan op het veld! Wederom was onze
vereniging gastheer van dit grootschalige evenement
waarbij er ongeveer 600 kinderen het tegen elkaar in
schoolverband opnamen. Ook hier is sprake van een
grootse organisatie waarbij er langdurige
samenwerkingsverbanden zijn afgesloten met de
gemeente Hellendoorn, AH Nijverdal, Heutink,
Reggesteyn en Landstede. Inmiddels is ook Heracles
aangesloten om de jongste schoolgaande jeugd
blijvend een onvergetelijk evenement voor te schotelen.
Verloting
Jullie zullen het ongetwijfeld gemerkt hebben: de loten
zijn weer uitgegeven! Met de opbrengst van de
verloting wordt de vereniging ondersteund en in het
bijzonder de leiders voor het aankomend seizoen
aangezien van de opbrengst nieuwe coachjassen
aangeschaft zullen worden. Verkoop je alle loten dan
ontvang je van de vereniging in ieder geval een mooie
SVVN-sjaal!
Kleding
Het huidige kledingcontract loopt in de zomer af. Vanuit
sponsorzaken is men al geruime tijd bezig om
gesprekken te voeren met potentiële nieuwe
kledingleveranciers. Wij stevenen af op een uiteindelijke
leverancier die ons de komende jaren van kleding zal
gaan voorzien. Zodra hier meer over bekend is, zullen
wij u informeren!
3
Resultaten nalevingsonderzoek inzake Drank- en
Horecawet
In opdracht van de gemeente Hellendoorn heeft het
bureau Flexambt in 2017 een nalevingsonderzoek
uitgevoerd in het kader van de Drank- en Horecawet.
Bij 30 vooraf geselecteerde verkooppunten in de
gemeente Hellendoorn is onderzocht of en hoe het voor
jongeren mogelijk is alcohol te verkrijgen. Hierbij werd
er samengewerkt met zogenaamde ‘mystery guests’.
Dit zijn jongeren van 16/17 jaar die onder begeleiding
van toezichthouders controles uitvoeren. Bij 18 van de
30 verkooppunten is gebleken dat er alcohol werd
verkocht aan de mystery guests.
Wij zijn blij u te kunnen melden dat in onze
sportkantine de verkoop van alcohol aan de mystery
guests is geweigerd! Dit is ons schriftelijk bevestigd
door de gemeente. De inspanningen van de Kantine
Commissie en de specifieke aandacht (inclusief
diploma’s) aan barpersoneel heeft op deze wijze zijn
vruchten afgeworpen. Een compliment waard!
Jeugdtoernooi
We lazen het onlangs al in de landelijke media. De
competitie is later begonnen waarbij de uitloop ook
langer duurt. Voor velen mooi aangezien het nu
eenmaal prettiger is om bij een zonnetje en op een
goede grasmat te kunnen voetballen. De traditionele
seizoen afsluiters komen hierbij echter wel in het
gedrang. Er zijn amper nog data te vinden waarbij er
teams beschikbaar zijn om een groot toernooi te
houden. Risico op afzegging op het laatste moment is
groot! In dit licht bezien heeft de jeugdtoernooi-
commissie dan ook besloten dit jaar geen grootschalig
jeugdtoernooi te organiseren!
Algemene Verordening Gegevensbescherming
Op 25 mei 2018 wordt de AVG (Algemene Verordening
Gegevensbescherming) van kracht. In deze nieuwe
privacywet staat dat bedrijven, overheden maar ook
vrijwilligersorganisaties precies moeten bijhouden,
welke gegevens ze verzamelen, waarom en hoe lang.
De AVG heeft een tweeledig doel:
 bewustwording van de risico’s die onzorgvuldig
omgaan met persoonsgegevens met zich
meebrengt en
 maatregelen vragen van alle instanties die
persoonsgegevens opslaan of verwerken.
Niet alleen landelijk, maar ook op gemeentelijk niveau
worden er diverse acties gehouden om instanties en
verenigingen ‘AVG-proof’ te maken. Vanuit SVVN zal er
vanuit het bestuur en vanuit de ledenadministratie
worden deelgenomen aan deze ‘AVG-proof’ sessies.
Naam : Roef Imhof
In welk elftal speel jij: JO9-1
Op welke plaats speel jij: links back
Wie is jouw leider: Rick Aaltink
Wie traint je elke week: Rowan Wijnen en Gijs Bolte
Wie vind je de beste voetballer bij SVVN: Jimmy Scharphof
Waarom vind je dat: Hij is snel en maakt mooie goals maken
Wie van Nederland: Wesley Sneijder
Wie van de wereld: Messi
Wat zijn je hobby’s: Voetballen en gamen
Wat wil je later worden: profvoetballer bij FC Twente in de
verdediging

Nu volgt een kort verhaal hoe het is geweest: Ik werd

ontvangen in de kantine met mijn hele gezin. Daar kregen wij
lekkere patatjes met een frikandel en sinas. Ik werd
opgehaald door Erik en samen zijn wij na de kleedkamer van
de spelers van SVVN 1 gegaan. Ik mocht samen met het
eerste een warming-up doen op het hoofdveld. Het was niet
heel spannend want SVVN won met 5-1 van Drienerlo. Ook
mocht ik de hele wedstrijd in de dug-out zitten en dat was
echt gaaf!!! Na de wedstrijd kreeg ik van de hoofdtrainer een
poster met alle namen van de spelers en een super toffe bal
met handtekeningen er op.

Het leukst heb ik gevonden dat ik met een aantal spelers

mocht overpassen op het hoofdveld.
Ik sta alleen op de foto met Jimmy Scharphof
Ik heb hem gekozen, omdat hij heel erg goed is en hij heeft ook nog veel doelpunten gemaakt in de wedstrijd.
Ik, mijn vader en mama en broertje vonden het een hele leuke middag!! SVVN bedankt!

4
Volharding vrouw in hart en nieren
Cynthia Beldman
Voor het eerst sinds de oprichting van deze
rubriek wordt er een naamswijziging
doorgevoerd. Bernie van Driessen gaf het groen-
witte stokje door aan Cynthia Beldman. Zij is
sinds enkele jaren een veel geziene gast op
sportpark Groot-Lochter.
Opleiding werk:
Ik ben altijd werkzaam geweest binnen de zorg. Ik heb
met verschillende doelgroepen gewerkt van
psychogeriatrie tot rond crossen in Nijverdal voor de
thuiszorg waarin je ook weer erg uiteenlopende zorg
geeft. Ik had de laatste jaren vanwege de kinderen een
avond en weekend contract. Omdat Wouter ook veel
in de avond werkt en ook nog eens met regelmaat in
het buitenland zit was mijn avond en weekend contract
niet meer te combineren met zijn werk en onze
thuissituatie. Vanwege de inkomsten vanuit onze
banen was kinderopvang voor ons ook geen optie. Ik
zou dan bijna voor niets heen werken gaan. Om niet de
opa’s en oma’s te overbelasten met 3 a 4
oppasmomenten per week, hebben we een keuze
gemaakt en dat was dat ik (tijdelijk) mijn baan zou
opzeggen. Een luxe probleem eigenlijk en ik vond het
doodeng. Maar ik ben eigenlijk heel weinig thuis.
Sterker nog…. ik ben nog veel drukker dan toen ik nog
werkte.
Ik ben tot op heden een betrokken ouder op de school
van Merel en Jasmijn.
5
Te denken valt aan destijds overblijfmoeder,
verkeersbrigadier, leesmoeder, hulp moeder bij
creatieve lessen en kooklessen, bibliotheek moeder,
fotograaf, klassenmoeder van Merels klas en dit jaar zit
ik voor mijn 8e jaar in de ouderraad (OR) van school.
Nu de oudste volgend jaar naar groep 8 gaat ben ik
daar mijn werkzaamheden inmiddels aan het afbouwen.
Maar mijzelf kennende zal ik altijd wel betrokken blijven
bij school. Ik vind het leuk om te helpen op school,
maar wel in mindere mate als in het verleden.
Daarnaast ben ik ook om de week werkzaam bij de
Voedselbank Hellendoorn. Op vrijdag middag deel ik
daar met een leuk team pakketten uit aan mensen die
het (tijdelijk) minder goed hebben binnen onze
gemeente. Dit doe ik vanaf de eerste dag dat de
Voedselbank in Nijverdal geopend is, nu ruim 3 jaar.
Naast het feit dat je pakketten uitdeelt ben je ook het
luisterde oor voor deze mensen. Het is dankbaar werk.
Last but not least ben ik veel te vinden bij SVVN. De
meesten weten ook wel een beetje wat ik daar zoal
doe. En voor diegenen die dat niet weten, verderop
lees je hier meer over.
Nu de kinderen groter worden wil ik wel een keer weer
wat gaan doen. Dit hoeft niet perse in de zorg. Ik zie
wel wat er op mijn pad komt. Ik moet eerst tijd vrij
maken om weer te gaan werken.
Geboren: 29 november 1979 in het ziekenhuis in
Almeloooooo.
Relatie: Ik ben getrouwd met Wouter. Voor velen was
hij eerst een onbekende binnen SVVN maar steeds
meer mensen weten inmiddels wie mijn wederhelft is.
Hij voetbalt in de 35+ competitie sinds dit jaar, valt
soms in bij een senioren elftal op zaterdag en geeft af
en toe loop/conditietraining aan elftallen. Hij is actief
als trainer bij de survival bij Atletics. In het dagelijks
leven werkt hij als Service Manager bij Stork. IMM. Hij
stuurt daar wereldwijd de service aan. Dus hij is
geregeld op pad. We hebben twee dochters Merel van
11 jaar en Jasmijn van 8 jaar. Merel is actief in de
paardensport en Jasmijn voetbalt sinds haar 3e bij
SVVN.
Wat doe je bij SVVN:
Ik zit bij de leukste commissie binnen SVVN en dat is de
TOV, onze activiteiten commissie. Verder deed ik tot
voor kort altijd de pupil van de week maar dit heeft
Daniella ten Dam van mij overgenomen toen ik mijn
intrede nam in het hoofdbestuur.
Vanaf oktober zit ik samen met Jean Pierre in het
bestuur vanuit de PRAC (Pr en Activiteiten) dus een
nieuwe uitdaging. Daarnaast ben ik regelmatig achter
de bar te vinden op de zaterdag en enkel door de
week. Samen met Jerrie Hartgers hebben we twee jaar
geleden het jeugdkamp weer op poten gezet. Ook altijd
een enorm leuke activiteit voor onze jeugd.
Als laatste ben ik elke wedstrijd aanwezig van SVVN1
en zit dan langs de zijlijn foto’s te maken. Een
tijdrovend klusje elke week maar wel leuk en leerzaam
om te doen.
Sinds dit seizoen ben ik ook binnen dit team een soort
“vertrouwenspersoon”. Ik voer gesprekken met ze en
probeer voelsprieten te hebben voor wat er speelt en
leeft binnen het team. Maar wel op gepaste afstand.
Hoe ben je bij SVVN terecht gekomen:
Voetbal speelde altijd al een grote rol bij ons thuis. Ik
ben letterlijk groot gebracht op de barkruk van het
destijds nog SV Nijverdal. Elk weekend speelde af op
Sportpark Gagelman. In 1994 zijn mijn ouders
vertrokken bij SV Nijverdal. Voor mijn vader (Herman
Velnaar) was SVVN altijd een soort tweede club. Omdat
SV Nijverdal een zondagsclub was, ging hij wel eens op
zaterdag kijken bij SVVN1. Natuurlijk kregen ze bij
SVVN er lucht van dat mijn ouders waren vertrokken bij
SV Nijverdal. Diverse clubs binnen Nijverdal probeerden
hem binnen te hengelen. Maar uiteindelijk is hij actief
wat gaan doen binnen SVVN omdat hij daar al graag
kwam. Hij heeft in het verleden veel in het jeugdwerk
gezeten zoals het jeugdbestuur. Mijn moeder nam
zitting in de kantinecommissie, zo uit mijn hoofd met
o.a. Wilbert Hallink en Richard Hegeman. En natuurlijk
ging mijn broertje John voetballen in de jeugd. Kortom
onze weekenden werden verplaatst van sportpark
Gagelman naar Sportpark Groot Lochter. Mijn eerste
vriendje heb ik ook nog eens leren kennen binnen
SVVN (Rico Nijkamp). Volgens mij was ik 13 jaar toen.
6
Omdat de wetgeving toen nog niet zo streng was, hielp
ik in die tijd ook wel eens achter de bar en heb ik veel
patat gebakken in het onveranderde keukentje in de
kantine. Later ben ik een beetje mijn eigen gang
gegaan. Ik kreeg een bijbaantje voor op de zaterdag bij
een plaatselijke bloemist. Sporadisch kwam ik nog wel
eens bij SVVN. Vier jaar geleden kwam ik weer met
regelmaat terug toen er een klein blond meisje heel erg
graag wilde voetballen. Bij welke club dat ze zou gaan
voetballen was niet eens een vraag maar meer
vanzelfsprekendheid. Ze voetbalt inmiddels in de JO9-
2.
Waarom heb je zelf nooit gevoetbald:
Ik vind dit wel een leuke vraag! Want er wordt nu
vanuit gegaan dat ik nooit gevoetbald heb. Uiteraard
deed ik altijd mee met schoolvoetbal. We werden
destijds getraind door onze eigen Gerrit Bergboer. Als
kind vond ik zijn fanatisme echt helemaal niet leuk.
Dacht hij soms dat we profs waren ofzo? Later heb ik
even gevoetbald bij VESOS. Op dat moment was het al
een wankel meidenteam. Niet veel later ging het halve
team de overstap maken naar de Zweef en kreeg ik een
ongeluk waarbij mijn kruisbanden helemaal aan
gruzelementen lagen dus exit voetbal. Ik was twee jaar
verder met het hele kruisbanden spektakel.
Favoriete club:
SVVN. In het verleden was ik een groot Ajacied. Mijn
vader kocht netjes, als FC Twente supporter van het
eerste uur, mijn Ajax shirtjes en trainingspakken. Ik
heb ze nog altijd opgevouwen in mijn kast liggen. Nu
ben ik niet meer echt fan van een club. Soms ging ik
ook nog wel eens met mijn broertje mee naar FC
Twente, want hij had daar een seizoenkaart. En ik moet
zeggen dat ik altijd wel een zwak heb gehad voor de
sfeer in het stadion van FC Twente.
Beste speler:
Messi en natuurlijk mijn eigen Jasmijn. Ik zeg altijd dat
ze de vrouwelijke Melvin Hulsman wordt van SVVN. En
dan doel ik niet zo zeer op het voetballende maar meer
op het fysieke (onbenullige) van Melvin. Als Jasmijn op
dreef is kan ze Melvin acties hebben! Ik hou wel van
dat onbenullige.
Mooiste doelpunt ooit:
Ik vind het leuker om dit soort vragen binnen de club te
houden. Maar een wedstrijd door de lens van een
camera beleef je heel anders dan als je hem gewoon
bekijkt. Je probeert mooie foto’s te maken en ziet door
de lens wat er gebeurd maar toch mis je heel veel.
Ik was erg onder de indruk van de doelpunten van
Jimmy, Bas en Chiel tijdens de grand de finale vorig
seizoen tegen Sportlust Glanerbrug. Het was bloedheet,
er kwam ook nog eens een verlenging en we waren de
punten zo hard nodig voor klasse behoud. Dit waren
misschien wel de belangrijkste doelpunten in tijden.
Erop of eronder. En ze flikten het gewoon. Naast de 33
graden en de 120 minuten vol gas, was voor de
jongens de druk enorm. Op maandag stond vet
gedrukt in de Tubantia : Jonkies blijven koel en
behouden SVVN voor de derde klasse. De wedstrijd
ervoor (uit tegen Sportlust) vond ik het doelpunt van
Richard Hartgers heel mooi maar dat kwam mede
doordat ik Richard perfect voor mijn lens kreeg toen hij
scoorde. Ik zeg wel eens gekscherend tegen de
jongens: kijk even waar ik zit! Het gebeurt nogal eens
dat ik in de ene hoek zit en zij naar de andere hoek
rennen bij een doelpunt hahaha….. Ik zie de wedstrijd
veelal in foto’s!
Mooiste wedstrijd ooit:
Ook deze vraag hou ik binnen de club. Dat was 24
september 2016: SVVN – DES! Sinds een lange tijd
weer een echte derby. En dan in de 96e minuut het
winnende doelpunt maken. De ontlading was enorm. Ik
weet nog goed dat Bart Ester zei: “Dit heb ik nog nooit
meegemaakt!” Ik en velen meer vonden de ontlading
van deze wedstrijd nog mooier dan de
kampioenschapswedstrijd, die netjes op nummer 2
komt bij mij.
Televisie:
Ik heb eigenlijk niet zoveel tijd voor tv kijken en ik
neem daar ook niet echt de tijd voor. Thuis ben ik ook
altijd bezig want bankhangen is niet echt iets wat bij
mij past. Maar programma’s die ik mooi vind zijn Wie is
de mol, Celblok H en Temptation Island. De humor in
serie de Luizenmoeder vind ik meer dan briljant. Films
kijk ik zelden, duurt me allemaal stom te lang.
Muziek:
Ooooh, dat is zo divers. De jaren 90 was voor mij op en
top mijn “stapperiode” dus ik heb warme gevoelens bij
90’s muziek. Dus ik ga daarom elk half jaar naar Pump
Up de 90’s in Hardenberg. Verder ga ik in juli nog naar
de Arena voor het concert van Kensington. Vorig jaar
ben ik nog naar Robbie Williams geweest in het
Goffertpark en ondertussen staan Pink en Beyonce nog
heel erg hoog op mijn verlanglijstje. Als de Dirty
Daddies in de buurt zijn ben ik van de partij, en
festivals als Defcon en Dominator vind ik gaaf. Maar
ook oudere muziek als Michael Jackson en Dire Straits
vind ik goed. Het is echt heel divers. Ik luister meer
muziek dan dat ik tv kijk.
Favoriete Boek:
Ik gun mezelf niet heel erg de tijd om te lezen.
Misschien ook omdat ik van mezelf weet dat als ik aan
een boek begin, ik het heel lastig aan de kant kan
leggen. Ik ben een “het-boek-moet-binnen-een-dag-uit-
type”. Als ik lees dan vind ik biografieën het mooist. Zo
liggen de boeken van Zlatan, Fernando Ricksen en
Andy van der Meijde in mijn nachtkastje. Ook vind ik de
serie boeken Shopaholic van Sophie Kinsella erg leuk.
Een financieel expert die privé alles behalve goed is in
het omgaan met geld en leeft voor de sale in de
modewinkels. Hilarisch omschreven en boeken waarbij
7
je niet veel hoeft na te denken omdat ze gewoon fijn
weg lezen. Maar ik lees minder vaak dan ik zou willen.
De nieuwe biografie van Robbie Williams heb ik
inmiddels drie maand in huis maar heb er nog geen tijd
voor gehad …. of genomen.
Meest onderschatte voetballer bij SVVN:
Als je de dikke van Dale erop openslaat zie je dat
“onderschat” drie definities heeft. Ik vind het wat
negatiefs met zich mee brengen. Misschien zou de
vraagstelling wie is het (nog) niet ontdekte talent bij
SVVN beter zijn ? Maar ook bij deze vraag schiet mij
niet gelijk een naam binnen, want ik kijk daarvoor te
weinig bij andere teams. Ik zie natuurlijk de jongens
van SVVN1 wekelijks. Dan zie je zowel op het veld als
op de foto’s nadien goed de kwaliteiten en kwantiteiten
van een speler. Maar dat maakt je ook een team. Daar
waar de een tekort schiet, vult een ander aan.
Ik kijk graag naar de balvaste voetballer Frank Bolink.
Alwin Zigteman vind ik een stabiele factor in het team.
En Melvin Hulsman heeft ook wel een speciaal plekje bij
mij. Het rouwdouwerige, nergens bang voor zijn en
overal door heen rossen maakt hem een bijzondere
speler, even als zijn onuitputbare energie en bijzondere
loopje. Jimmy vind ik een topper in de dop. Michiel
Middelesch waardeer ik om zijn betrokkenheid.
Nieuwkomer Ahmet is een mooie aanwinst voor onze
selectie. En Melvin Morsink …..ach eigenlijk wil en kan
ik over elke speler wel wat moois zeggen. Misschien dat
ik dat eens moet doen dit jaar met het teamfeest van
de selectie. Doordat ik elke week langs de zijlijn zit
voelt het wel een beetje als “mijn jongens” inmiddels.
Foto’s maken bij andere teams voelt toch een beetje als
vreemdgaan.
Wat deed je vanmorgen als eerste toen je
wakker werd:
Mijn favoriete functie bedienen op de wekker: Snooze!
Negen minuten later de meiden wakker gemaakt en
daaropvolgend heb ik het koffiezetapparaat maar eens
aan het werk gezet.
Wat neem je in ieder geval mee als je van huis
gaat:
Mijn roze tas met roze telefoon, roze powerbank, roze
portemonnee, roze sleutels, witte pepermunt en heel
veel andere nutteloze (roze) rotzooi. De kleur roze is
inmiddels een beetje mijn handelsmerk geworden
binnen SVVN.
In wiens schoenen zou je een dag willen staan:
In dat van een man. Dan zou ik er achter komen hoe
het mannenbrein in elkaar steekt.
En ik zou dan ook gelijk tegen een boom gaan plassen.
Moeder natuur heeft dat wel allemaal prima geregeld
bij de mannen.
Waar erger je je aan:
Ik erger me aan mensen waar geen power in zit.
Mensen die lui van aard zijn, geen keuzes kunnen
maken en langzaam zijn in hun doen en laten. Ik ben
allergisch voor langzaam en uitspraken als “dat zien we
nog wel”, “misschien” of “moeten we maar even kijken”
Ik vind dat lastig dealen. Dat botst nogal met mijn
ondernemende, directe en energieke karakter. Ik hou
van actie. Ook heb ik moeite met mensen die zomaar
dingen roepen of een mening van een ander klakkeloos
overneemt. Zodra je er dan dieper op in gaat en
iemand het totaal niet kan onderbouwen of kan
beargumenteren….. vind ik heel lastig! Kortzichtigheid
is misschien wel de juiste benaming.
Mijn mening over SVVN1:
Van een topseizoen 2015/2016, promoveren naar de 3e
klasse, naar een rampzalig seizoen 2016/2017. Klasse
behoud na een spannende nacompetitie. En nu zitten
we in seizoen 2017/2018. De jongens doen het redelijk
goed. De eerste helft van de competitie waren ze zelfs
de verrassing in hun klasse maar die flow weer
oppakken na de winterstop blijkt toch wat lastig. Er zit
echt wel een stijgende lijn in. Maar ik vind dat de
jongens zelf de lat wel hoger mogen leggen individueel
maar ook als team. Er zit nog veel meer potentie in
deze groep en ze kunnen fysiek en mentaal echt nog
wel rendement behalen. Maar dat vraagt discipline,
saamhorigheid, bewustwording, vertrouwen en tijd. Het
is een jong team waar je echt een nog mooier team
van kan maken. Maar ik ben heus trots op hoe ze de
draad hebben opgepakt na het seizoen 2016/2017.
Naast wie zou je wel eens wakker willen worden
Ik zou wel eens wakker willen worden naast alle leden
van de TOV.
Dat zou inhouden dat we dan gezellig een weekend
weg zijn geweest.
Richard noteer deze even als agendapunt voor de eerst
volgende vergadering!
Wat is typisch SVVN?
De gezelligheid die je vind op het sportpark en in de
kantine. De jaarlijkse tradities als het oliebollentoernooi,
8
dit jaar voor het eerst met oliebollen en het
mixtoernooi. De afterparty’s zijn altijd gezellig en gaan
tot de late uurtjes door. Als kind was ik altijd heel erg
onder de indruk van de playbackshow na het
oliebollentoernooi. Elk jaar werd de lat weer hoger
gelegd en werd er nog grootser uit gepakt. Ik vind het
nog altijd jammer dat de playbackshow er niet meer is.
Dat was binnen de club echt vermaak voor jong en oud
in een bom bom bomvolle kantine.
Wat zie je graag veranderd bij SVVN?
Daar waar je veel komt, daar zie je ook veel. Laat ik
voorop stellen dat er nog tal van dingen veranderd
kunnen worden. Maar daarbij moeten we ook niet onze
ogen sluiten voor de dingen die wel goed gaan of al de
goede kant op gaan. Dit geeft de mensen die daar
(in)direct bij betrokken zijn ook energie en motivatie.
Het is ook wel een beetje menseigen om alleen maar te
roepen wat er allemaal anders moet. Van keiharde
kritiek wordt niemand beter. Alle vrijwilligers zijn
mensen die zich belangeloos inzetten voor onze club in
hun vaak kostbare vrijetijd. Uit vrijwilligerswerk moet je
altijd voldoening halen. Ik vind dat er door de
wandelgangen soms best wel eens waardering mag
worden uitgesproken voor iemands inzet. Een
compliment geven kost je niks maar kan van grote
waarde zijn. We moeten heel zuinig zijn op onze
vrijwilligers.
De beste stuurlui staan nog altijd aan wal. Het is
makkelijk zeggen wat er allemaal anders moet en wat
er niet goed gaat. Maar wees zelf de verandering die je
wilt zien of een onderdeel daarvan. Daarbij vind ik het
ook belangrijk dat zaken neergelegd worden bij de
juiste personen. Vaak zie of merk ik wel dat mensen
van alles vinden maar dat niet op de juiste plek
neerleggen. Ik denk dat commissies blij zijn met
opbouwende feedback, ideeën en adviezen. Maar wel
uit eerste mond en niet via via, daar kan je zo weinig
mee.
Ik vind het jammer dat je ziet dat in deze tijd steeds
minder mensen echt actief betrokken zijn bij hun
sportclub of de sportclub van hun kind. Vanuit het
verleden weet ik niet anders dan dat veel spelers op
zaterdagmorgen eerst langs de lijn stonden omdat zij
ook leider of trainer waren van een jeugdelftal.
Iedereen is tegenwoordig druk. Maar dit zie ik ook
buiten SVVN hoor, bijvoorbeeld op school Het zijn altijd
weer dezelfde mensen terwijl vele handen nog altijd
licht werk maken.

Verder vind ik dat de TC jeugd een opsteker kan

gebruiken. Het is een onwijs lastige commissie om je
zitting in te nemen. Ik heb een beetje inzicht gekregen
met welke zaken deze commissie zoal te maken krijgt.
Welke mails zij soms krijgen toegestuurd. Je moet
stevig in je schoenen staan om daar dan op een
gegeven moment nog voldoening uit te halen. Ik denk
dat het voor iedereen die met de TC jeugd te maken
krijgt , het heel belangrijk is om te weten dat we
moeten vertrouwen op hun kundigheid in
samenwerking met de trainer van een elftal. Natuurlijk
vinden we dat ons kind het beste is of een van de
betere. Maar het plezier, het jezelf kunnen zijn binnen
een team, je kunnen ontplooien in een groep is veel
belangrijker dan het cijfer die achter de JO9, JO11 of
JO17 staat. Ouders mogen zich misschien soms daar
iets meer bewust van zijn, evenals het begrip dat zij
niet kunnen bepalen in welk elftal hun kind gaat
voetballen.
De kantinecommissie zou meer ondersteund kunnen
worden vereniging breed. Jaarlijks sta je 1 of soms 2 x
ingepland om als ouder of speler een paar uur achter
de bar te staan. Dus 1 of 2 keer vier uurtjes per jaar
binnen een heel team!!! De kantine is de belangrijkste
bron van inkomsten voor onze club. Jammer dat je
soms ziet dat het toch sprokkelen is om een paar
mensen binnen een heel team bereid te vinden om die
paar uurtjes op jaarbasis even aan de andere kant van
de bar door te brengen. Er zijn ook veel andere
mensen, die vaker per jaar, zorgen dat jouw biertje,
warme kop koffie of colaatje klaarstaat na de wedstrijd.
Ik vind dat we hier als vereniging samen
verantwoordelijk voor zijn.
Verder merk ik dat je als vrouw soms behoorlijk moet
opboksen binnen de club tegen bepaalde commissies of
mensen. Je behaald net even minder snel je doel omdat
je een vrouw bent in deze mannenwereld. Dat is soms
frustrerend of ronduit irritant.
De zorg is ook met name een vrouwenwereld. En toch
kan een man binnen een team een behoorlijk verschil
maken. Het geeft gewoon een ander werkklimaat. Ik
ben ervan overtuigd dat dit andersom ook zo is. Daar
waar vrouwen misschien soms te lang blijven hangen in
iets, kan de man erop staan dat het nu klaar is.
Anderzijds zie je dat vrouwen veel organisatorischer zijn
door de regel en meer oog hebben voor sociale kanten.
Krachten bundelen is belangrijker dan geslacht. Dat
traditionele mag van mij wel wat meer naar de
achtergrond verdwijnen anno 2018.
De afgelopen twee jaar heeft de focus heel erg gelegen
op de verbouwing van een deel van de kantine. Nu is
besloten om eerst de focus weer te leggen op het
voetballen, alvorens er weer verbouwd gaat worden. En
ik denk dat er op het moment van schrijven goede
stappen gemaakt worden binnen de club. Misschien niet
gelijk voor iedereen zichtbaar maar ze komen echt!
Samengevat zie ik dus graag de veranderingen
vereniging breed. Iedereen kan daaraan bijdragen.
Vaker een stukje waardering voor iemands inzet, wat
meer begrip voor sommige commissies en wat meer
verantwoordelijkheid nemen samen. Af en toe even die
helpende hand bij activiteiten. Af en toe wat aandacht
voor de jongste spelers van de club, die vaak enorm
opkijken tegen de grote jongens. Het is vaak een kleine
moeite maar een groot gebaar.
Wie moet de volgende Volhardingman in hart en
nieren worden:
Het is heel gezellig om de bal door te geven aan
mensen die dicht bij je staan binnen de club maar dan
blijft de bal ook maar in dezelfde hoek liggen.

Zoals eerder benoemd is voetbal altijd een belangrijke
onderdeel geweest binnen ons gezin en daardoor weet
ik heus wel hoe het spelletje in elkaar steekt.
SVVN is misschien in sommige opzichten nog te
traditioneel om binnen bepaalde commissies of functies
een vrouw toe te laten. Ik vind het gaaf te zien dat er
amateurverenigingen zijn in Nederland met een
vrouwelijke voorzitter.
Ik heb veel respect voor een leider binnen onze jeugd.
Zijn inzet, zijn passie en zijn ideeën vind ik top. Ik heb
hem eens gezegd dat als ik een lintje mocht uitreiken
voor de beste leider dat ik hem die toe zou zeggen.
Maar dit lintje bestaat niet en daarom krijgt hij niet
namens mij dat lintje maar de eer om eens wat meer
over zichzelf te vertellen. Bij deze omschrijving hoort de
naam Martijn Claassen. Martijn succes!

9
Naam : Aron Scharphof
In welk elftal speel jij: jo9-3
Op welke plaats speel jij: overal
Wie is jouw leider: Tygo, Tymen, Stefan
Wie traint je elke week: Tygo,Tymen
Wie vind je de beste voetballer bij SVVN: Jimmy
Waarom vind je dat: hij is snel
Wie van Nederland: Vukic van fc Twente
Wie van de wereld: Messi
Wat zijn je hobby’s: voetballen, spelen, gamen
Wat wil je later worden: prof voetballer

Nu volgt een kort verhaal hoe het is geweest:

Ik vond het super spannend en heb een leuke middag
gehad
Het leukst heb ik gevonden opkomst met de spelers
Ik sta alleen op de foto met Jimmy Scharphof
Ik heb hem gekozen, omdat hij goed kan voetballen

10
 Zaterdag,
is de mooiste dag van de week:
Vanuit het bestuur van SVVN, kwam de vraag of ik me
wilde voorstellen door middel van een artikel in ons
magazine. Aangezien de meeste van jullie mij wel
kennen, zal ik het kort houden.
Ik ben Wouter Schellekens, 26 jaar en al lid bij SVVN
vanaf mijn tiende. In de jeugdopleiding van SVVN heb
ik alle selectie teams doorlopen en het met een beetje
geluk zelfs even tot het eerste elftal geschopt. Als
voetballer moest ik het nooit van mijn talent hebben,
maar met een sterke wil, veel inzet en het zojuist
eerder genoemde beetje geluk, kan je ook het hoogst
haalbare halen.
Als B-junior (huidig JO17) ben ik begonnen met mijn
grootste passie, training geven. Samen met Joost ten
Kleij en Michiel Middelesch begon ik met E3 (huidig
JO11-3). Dit was in die tijd een schaduw selectieteam
met alleen maar eerste jaars spelers. Onder andere
Edwin Deijk Jasper Schutten
Onderbouw Onderbouw
Coördinator F League Coördinator JO8
Telefoon: 06-30198069 Telefoon: 06-81243749
Mail: edwindeijk@gmail.com Mail: jasperanne@live.nl
11
Jimmy Scharphof, Joris Baan en Justin Schreurs, uit het
huidige eerste elftal speelden in dit team.
Al snel kwam ik erachter dat ik het training geven en
werken met een groep jongens leuker vond dan zelf in
het veld te staan. Daarbij merkte ik dat ik er meer
talent voor had en er veel positieve energie uithaalde.
In de eerste jaren heb ik het training geven nog
gecombineerd met het zelf voetballen, dit heb ik ruim 6
seizoenen gedaan.
Mede door blessures en mijn toenmalige studie koos ik
er voor om verder te gaan als trainer en mij hierin
verder te ontwikkelen.
De eerste twee seizoenen heb ik gewerkt als trainer van
D1 en daarna heb ik de stap gemaakt naar B1. De
jongens in deze lichtingen heb ik altijd met veel plezier
getraind. In het vorige seizoen heb ik de F League
voorzien van een nieuwe opzet, die veel nieuwe leden
heeft opgeleverd. Helaas door samenloop van
omstandigheden heb ik toen moeten besluiten daar
eerder mee te stoppen.
Begin dit jaar ben ik benaderd om als hoofd
jeugdopleiding aan de slag te gaan. Een aanbod waar ik
niet lang over na hoefde te denken, een super mooie
functie die veel uitdaging biedt!
De eerste uitdaging was om de technische commissie
(TC) te voorzien van een frisse wind. Samen met de
huidige TC leden hebben we er voor gezorgd dat we in
korte tijd van 6 leden naar 12 leden zijn gegaan.
Ik wilde graag dat elke leeftijdsgroep weer een eigen
leeftijdscoördinator had en dat is gelukt.
Bestuurslid jeugd: Remko Schuitert
Adviserende rol: Edwin Wijnen en Marinus op den Dries
En natuurlijk ik zelf als hoofd jeugdopleiding.
Stefan Broekmate
Onderbouw
Coördinator JO9 groep
Telefoon: 06-48251203
Mail: stefancharlottebroekmate@gmail.com
 Vincent Greevink
Onderbouw
Coördinator JO11 groep
Telefoon: 06-10322241
Mail: vincentgreevink@hotmail.com
Ronnie Wermink Henk Nijland
Onderbouw Bovenbouw
Coördinator JO13 groep Coördinator Meiden JO17 & JO15
Telefoon: 06-51829388 groep
Mail: ronnie.1979@hotmail.com Telefoon: 06-44045120
Mail: nijlandjh@hotmail.com

Johnny Raamsman Marien Landeweerd Henri op den Dries

Bovenbouw Bovenbouw Bovenbouw
Coördinator JO15 groep Coördinator JO17 groep Coördinator JO19 groep
Telefoon: 06-13311667 Telefoon: 06-54247129 Telefoon: 06-10201777
Mail: johnny_raamsman@hotmail.com Mail: mhmcp@planet.nl Mail: famopdendries@hotmail.com

We hebben een enthousiaste en gedreven groep met
echte SVVN’ers weten te creëren, die veel werk
verzetten voor de jeugd van onze club.
De leeftijdscoördinatoren vormen het eerste
aanspreekpunt voor hun eigen leeftijdsgroep en zijn
verantwoordelijk voor de communicatie binnen de
lichting.
Samen met de TC en het bestuur heb ik de plannen
voor aankomend seizoen opgesteld.
In het eerste seizoen zal ik mij met name richten op de
onderbouw van SVVN. Dit is onze toekomst en hier
worden de toekomstig eerste elftal spelers ontdekt.
1. Vanaf het begin van het seizoen zijn er weer
techniek trainingen op de vrijdagavond bij SVVN, voor
JO8 t/m JO13. Dat doen we vanuit de visie dat een
goede techniek de basis is van het voetbal.
2. Veel trainers vinden het lastig om de juiste oefenstof
te vinden of een goede training op papier te zetten en
uit te voeren. Door middel van bijeenkomsten voor alle
jeugdtrainers willen we onze trainers ondersteunen bij
het invulling geven aan betere trainingen.
3. Het werven van leden door middel van
georganiseerde activiteiten.
12
4. Verbinding creëren tussen de verschillende
leeftijdsgroepen binnen de jeugdopleiding, door middel
van het organiseren van groep overstijgende
activiteiten.
5. De communicatie verbeteren tussen de trainers,
ouders en spelers. Voorafgaand heldere afspraken en
doelen opstellen zodat we gedurende het seizoen niet
voor verrassingen of onduidelijkheden komen te staan.
6. De lichting onder 23 zal ook weer terug komen. Dit is
voor spelers in de hogere jeugdteams die meer
uitdaging nodig hebben, zodat ze alvast kunnen ruiken
aan het spelen in de senioren en de overstap richting
de senioren beter wordt voorbereid! Een vaak
onderschatte stap.
Ik kijk er naar uit om te beginnen en ik ben er van
overtuigd dat we met elkaar een stap in de goede
richting kunnen zetten. Mochten jullie vragen hebben
over het bovenstaande of de invulling van mijn nieuwe
functie? Spreek me dan gerust aan als ik op de club
ben of neem contact met me op via de onderstaande
gegevens.
Met vriendelijke groet,
Van dames 1 naar India en terug!
Marlot Morsink
Marlot Morsink is nog niet zo heel lang lid van SVVN,
maar trouwe bezoekers van ons sportpark kennen haar
waarschijnlijk wel. Marlot speelt namelijk als rechtsback
in dames 1 en daarnaast draait ze bardiensten in de
kantine. Naast haar werk en haar studie houdt ze van
gezelligheid en uitgaan. En alsof dat nog niet genoeg is,
maakte ze tussendoor ook nog eens een wereldreis,
helemaal naar het verre India. Tijd voor een interview!
dat mijn hondje Pip de mascotte van

ons elftal is. Elke wedstijd is ze er bij en ze staat ook op

Marlot, kun je ons iets over je achtergrond
vertellen? Hoe ben je bijvoorbeeld bij SVVN
terecht gekomen?
Twee jaar geleden zijn mijn zusje Amber en ik
tegelijkertijd lid geworden van SVVN. Mijn zusje speelde
bij De Zweef maar ik had nog nooit gevoetbald. We
komen wel uit een echte voetbalfamilie. Onze vader
heeft jaren in het eerste van De Zweef gespeeld en hij
was niet blij met deze overstap van ons. Hij beweerde
zelfs dat hij een traantje moest wegpinken, wel sneu
voor hem he?
Toen ik begon met voetbal was ik 25, dus je kunt me
een sportieve laatbloeier noemen. Ik wilde meer aan
sport gaan doen en in een teamverband spelen daarom
volgde ik het voorbeeld van Amber. Mijn zusje is
trouwens wel de betere voetbalster van ons tweeën.
de elftalfoto.
Je bent ook vrijwilligster, he?
Ja inderdaad. Ik draai ook bardiensten. Meestal met
mijn zusje Amber en met Cynthia Beltman. Cynthia
‘mien moat.’ vormen een geweldig team. Vooral met
feestavonden hebben we enorm veel plezier.
Je werkt en je studeert, hoe zit dat?
Ik ben begonnen als kapster. Dat deed ik met plezier
maar ik kwam er later achter dan mijn passie toch op
een ander vlak lag. Als gevolg van ziekte ben ik een tijd
uit de running geweest na die periode ben ik de
maatschappij weer in gegaan door eerst
vrijwilligerswerk in de gehandicaptenzorg te hebben
gedaan. Dat sprak mij zo aan dat ik beroepshalve
verder wilde gaan in de zorg.

Hoewel ik linksbenig ben, speel ik meestal op de
rechtsback positie. Waarom weet ik eigenlijk ook niet.
Natuurlijk moest ik wennen aan het spel, het was
immers een nieuwe sport voor mij. Maar van onze
leiders Henri Greevink Henk Nijland , Rein Mondeel en
Gradus Scharphof kreeg ik positieve reacties. Ze vinden
dat ik enorme vooruitgang heb geboekt.
Het afgelopen jaar heb ik veel
problemen met mijn knieën gehad.
Als gevolg van blessures moest ik
gedwongen een tijdje aan de kant
blijven staan. Dat vond ik vreselijk.
Gelukkig heb ik vorige week mijn
rentree weer kunnen maken. Ik
hoop dit seizoen met plezier uit te
kunnen voetballen.Ook wel leuk is
13
Daarvoor moest ik natuurlijk wel eerst een diploma
halen. Daarom heb ik me ingeschreven voor een
opleiding bij Landstede. Daar volg ik een dubbele
kwalificatieopleiding op het terrein van de
maatschappelijke zorg en Verzorgende IG als ik over 2
jaar af studeer kan ik met 2 diploma's alle kanten op.
Mijn opleiding combineer ik met praktijkwerk bij Zozijn
in Raalte. Dat is een woonvorm met mensen met een
beperking.
Dat klinkt als een druk bestaan. En dan ben je
ook nog als vrijwilliger naar India gegaan. Hoe
zit dat precies?
Dat klopt. Ik ben net teruggekeerd uit het plaatsje
Karjat in India. Daar heb ik met zeven anderen
vrijwilligerswerk gedaan op een zorgboerderij. Mijn
medereizigers kende ik vooraf nog niet. De reis ging uit
van Landstede, maar het was geen gewone stage. Je
moest vooraf solliciteren naar een plek en de
werkzaamheden tellen niet mee als stage of voor mijn
studie. Echt vrijwilligerswerk dus.
De vliegreis van Amsterdam naar Mumbai duurde lang.
Daar eenmaal aangekomen stond een busje voor ons
klaar waarmee we nog twee uur doorreisden naar het
dorpje Karjat. Op die bus stond met grote letters
‘Landstede Univercity…’ Ha, ha, dat ik ooit nog op een
universiteit terecht zou komen…
In totaal ben ik drie weken weggeweest. We sliepen
met de studenten op de zorgboerderij waar we ook
werkten. Ik heb er leuke contacten opgedaan. Twee
meiden komen me binnenkort opzoeken en blijven dan
het weekend bij mij, zullen we ze eens even laten zien
wat stappen in Overijssel is ha,ha.
14
In de zorgboerderij zaten kinderen met beperkingen die
tot hun 18e in een weeshuis in Mumbai hadden
gezeten. Als je volwassen wordt moet je daar weg en
als je dan geluk hebt kun je naar zo’n boerderij.
Gehandicapten leven in India onder treurige
omstandigheden. Ze worden genegeerd, of hard
aangepakt. Wij hielpen deze kinderen om te leren goed
voor zichzelf te zorgen, bijvoorbeeld op gebied van
hygiëne. En de didi’s (begeleiders zonder
ervaring/opleiding) hebben we veel workshops gegeven
hoe je het beste met deze bewoners kunt omgaan.
Verder deden we ook leuke dingen met de jongeren. Zo
organiseerde ik een beautymiddag. Omdat ik kapster
ben geweest, kon ik dat mooi regelen. Helaas geen
scharen bij me anders had ik ze allemaal onder handen
genomen.
Ook gingen we pannenkoeken bakken, geheel in
Nederlandse traditie. En we hielden watergevechten en
natuurlijk een potje voetbal. Dat is daar trouwens geen
populaire sport, ze houden daar meer van cricket. Elke
avond voor het eten gingen we dansen daar zijn ze dol
op.
In die drie weken dat ik daar was heb ik natuurlijk een
band opgebouwd met de bewoners. Ze noemden me
moeder, en ze wilden dat ik ze adopteerde. Dat was
best emotioneel voor me.
Tijdens mijn bezoek ben ik ook mee geweest na het
ziekenhuis in Mumbai. Daar kon ik meelopen met
artsen. Het viel gelijk op dat die veel minder betrokken
zijn dan bij ons in Nederland. Dat was best shocking,
daar moest ik wel even van slikken. Ook met computers
werken ze niet, je moet maar je eigen papieren
dossiers meenemen.
In de stad Mumbai bezochten we ook het weeshuis van
Balanand waar de kinderen aankomen die onder andere
op straat zijn gelegd of ter adoptie zijn afgestaan door
verschillende redenen. Als ze 18 worden gaan ze na de
zorgboerderij waar ik heb gewerkt. Daar in het
weeshuis zaten 69 kinderen op een kleine plek.
Vreselijk. We mochten daar ook geen foto’s maken.
Een heel andere cultuur dus?
Inderdaad, en dat geldt voor alles. Bijvoorbeeld wat
betreft voedsel: We aten elke dag twee keer rijst.
Alleen het ontbijt bestond uit brood. En dat pasten ze
nog aan voor ons, normaal gesproken 3x daags rijst en
groenten. En scherp!!! Ik moest er elke keer een liter
water bij hebben.
En omdat ik blank ben, wilde iedereen met me op de
foto. Er werden permanent selfies gemaakt. Selfie selfie
vroegen ze dan. Of ze zitten je ''stiekem'' te
fotograferen.
Verder is het in India niet gebruikelijk dat vrouwen
roken. Dat is alleen voorbehouden aan mannen. Ik rook
wel en dat werd niet gewaardeerd. Wildvreemde
mannen en vrouwen keken me verwijtend aan. Ze
vonden het not-done. Ha, ha, jammer voor ze.
Op straat was het een chaos. Zo zag je regelmatig vier
personen tegelijk op één motor rondrijden ze vielen er
dan nog net niet af door al het gestaar. En maar gas
geven, ongelofelijk. Koeien die door het verkeer
heenliepen of voor winkels staan. Je kijkt je ogen uit.
aankomen met de boot bij de Gateway in Mumbai was
een hele mooie ervaring!
Krijgt deze reis een vervolg?
Jazeker, Door deze reis ben ik gemotiveerd geraakt om
meer van de wereld te gaan zien en om meer mensen
te gaan helpen. Ik ben van plan volgend jaar met naar
Zambia te gaan. Daar vindt in de meivakantie een
ontwikkelingsproject plaats waar ik aan mee wil doen.
Tot slot, hoe zie je de toekomst?
Je moet altijd doelen stellen. Ik ben een tijdje uit de
running geweest en nu wil ik er weer vol energie
tegenaan. Zo wil ik aan de Strongman Run mee gaan
doen. De Strongsister Run heb ik al gedaan dus nu is
het tijd voor de zwaardere variatie: Verder wil ik nog
lang lekker blijven voetballen. Zaterdag is mijn
voetbaldag, echt heel leuk.

Voor het avondeten ging iedereen douchen. Daarna ,

dan kregen we allemaal een rode stip op ons
voorhoofd. Zowel de volwassenen als de jongeren. Dat
heeft met het Hindi geloof te maken. Als een van de
kinderen zich niet gedoucht had, of ondeugend was
geweest volgens de leiding, dan kreeg die geen rode
stip.

Hadden jullie ook tijd voor jezelf?

3 dagen voor het vertrek na Nederland hebben we

afscheid genomen van de kinderen en zijn we de
En verder, ach ik hou gewoon van gezelligheid met een
laatste dagen wezen rondtrekken om toch nog wat van
borrel en een sigaretje Ik ben een sociaal mens en hou
het mooie India te kunnen zien. We zijn oa naar
van kletsen. Soms hoor ik mensen zeggen dat ik m’n
Alibagh strand geweest, zwemmen in de zee, jetskiën
mond maar eens moet houden, ha, ha…
en de zon zien ondergaan geweldig. In Lonavala
hebben we tempels gezien en een fort bezocht op
Ik zie de toekomst wel zitten!
hoogte. Met de lokale bus en trein wezen reizen en

15
Naam : Noa konijnenbelt

In welk w elftal speel jij: jo9-1

Op welke plaats speel jij: spits
Wie is jouw leider: Rick Aaltink
Wie traint je elke week: Rowan wijnen en Gijs Bolte
Wie vind je de beste voetballer bij SVVN: Jimmy
Waarom vind je dat: omdat hij erg snel is
Wie van Nederland: Lieke Martens
Wie van de wereld: Lieke Martens
Wat zijn je hobby’s: voetbal
Wat wil je later worden: nog geen idee

Nu volgt een kort verhaal hoe het is geweest: ik vond

het een super leuke dag!! Eerst samen patat met
frikandel gegeten samen met Luca en mijn ouders.
Toen samen met het eerste het veld op en naar een
super spannende wedstrijd gekeken…het was erg leuk
en gezellig

Het leukst heb ik gevonden dat ik na afloop een bal

kreeg met een handtekening van de spelers erop
Ik sta alleen op de foto met Bas Koedijk
Ik heb hem gekozen, omdat hij leuk is en natuurlijk
goed kan voetballen

16
Voor Eli Fidkajian voelt
SVVN als een warm bad.
De 38-jarige Eli Fidkajian vlucht in 2014 uit Aleppo.
Vanwege zijn geloof is het niet meer veilig in één van de
grootste steden van Syrië. Via verschillende omwegen
komt hij uiteindelijk in Nederland terecht. Sinds 2014
woont hij in Nijverdal en dribbelt hij langs de linkerzijde
bij SVVN 5. “Ik ben hier door de mensen fantastisch
opgevangen”.
Sinds 2012 woedt er in Syrië een hevige burgeroorlog.
Syrische rebellen nemen het op tegen het
regeringsleger van president Assad en de regering
besluit om gewapende opstanden hard tegen te gaan.
Sindsdien is Syrië zeer onrustig en vallen er maar liefst
400.000 doden waarvan het merendeel onschuldige
burgers bedraagt. Eli Fidkajian besluit in 2014 te
vluchten uit het gebied en laat daar al zijn familie
achter. “Voor mij was het als orthodoxe christen een
zeer moeilijke tijd. Als je christelijk bent dan moet je
namelijk speciale christenen-belasting betalen. Doe je
dat niet dan moet je je of bekeren tot de islam of je
wordt vermoord. Familie van mijn moeders kant heeft
wel betaald, maar ik besloot om te vluchten. Veel
bedreigingen, veel moorden en een vijandige situatie.”
Zonder zijn vader, moeder, broer, oma en tante vlucht
Eli uit Syrië en komt via Deventer uiteindelijk in
Nijverdal terecht. “Waarom ik voor Nederland heb
gekozen? Het is een ontzettend veilig en vrij land. Hier
is geen oorlog en kun je zijn wie je wilt zijn. Dat is zo
ontzettend fijn en niet voor elk land vanzelfsprekend.
Het was wel erg wennen om te leven in een totaal
andere wereld, maar gelukkig had ik de taal al snel
onder de knie”. Eli blijkt over een flinke talenknobbel te
beschikken, want hij spreekt Turks, Engels, Arabisch,
Armeens en nu dus Nederlands. “Nederlands spreken
lukte me dan ook wel vlug, want ik leg snel contact met
de mensen in Nederland”. Toch er is een puntje waar
hij wel moeite mee heeft: “Het weer haha. Nu is het
17
wel lekker hoor, maar in de herfst en winter is het te
koud. Maar dat is een piepklein minpuntje”.
Via de gemeente Hellendoorn komt Eli bij SVVN te
voetballen en daar begint hij met trainingen op de
woensdagavond. Sinds dit seizoen voetbalt Eli ook
wedstrijden als linksbuiten en geeft hij aan dat hij al
meerdere keren heeft gescoord. SVVN voelt voor hem
als een warm bad: “De mensen zijn erg vriendelijk.
Iedereen wil me waar mogelijk helpen. Zo was ik
bijvoorbeeld vorige week ziek en moest ik naar het
ziekenhuis. Jan Niewold heeft mij toen met de auto
gebracht. Dat is zo lief. Als ik iets nodig heb dan staan
de mensen hier voor mij klaar. Heel prettig”.
Zijn familie spreekt hij zelden nog, alleen nog via de
chat en internet. “Ik heb 1 a 2 keer per week contact
met ze. Helaas zijn mijn vader en moeder ziek en is de
situatie nauwelijks gewijzigd in Syrië. Natuurlijk wil ik
graag mijn familie zien, maar ik kan dus niet meer die
kant op en zij kunnen ook niet hierheen. Dat is helaas
de situatie zoals hij is”.
Toch wil Eli blij het gesprek afsluiten: “Ik heb namelijk
mijn inburgeringscursus gehaald. Daar ben ik erg blij
mee. Oh ja kun je ook nog opschrijven dat ik op dit
moment werkloos ben en dat ik graag aan de slag wil.
Ik heb ook mijn mbo1-diploma op zak. Schrijf dus maar
op dat als mensen nog iets weten dat ze mij kunnen
contacten”, lacht hij.
 Lief en Leed: zo kan het gaan.
Je weet hoe het gaat: druk, druk .… enz. Maar gelukkig
is er zaterdag SVVN en voetbal. Sta je langs de lijn of
zit je aan tafel bij de derde helft, vraagt iemand: heb
jij nog iets vernomen van – laten we hem gemakshalve
Johan noemen - ? Nee nu je het zo vraagt, ik heb hem
al een tijdje niet gezien. Maar nog voor je kunt vragen
hoe dat nu precies zit met Johan, worden de uitslagen
bekend gemaakt. De rood-zwarten hebben verloren en
in het tumult over de stand op de ranglijst raakt Johan
van de radar c.q. verdwijnt uit beeld.
----
Ja, ik weet hoe het kan gaan. Ik ben de jongste niet
meer en lijd zoal veel leeftijdsgenoten aan het PHPD
syndroom, of te wel elke dag “een pijntje hier en een
pijntje daar”. Maar een van die pijntjes duurde wel wat
lang, dus op aandringen van echtgenoot lief toch maar
eens naar de dokter. Voor ik het goed en wel besefte
raakte ik in een proces dat ging van bloedprikken tot en
met scans en behandelkuren. Het ziek zijn duurt nu al
wel een maand of drie en eerlijk gezegd heb ik echt
wel wat anders aan m’n hoofd dan SVVN, dus daar ben
ik al een tijd niet geweest.
---
Onverwachts telefoon: Jolanda ter Steege van de SVVN
Lief en Leedcommissie, of het goed was dat ze een
keer op bezoek konden komen? Lief en Leed
commissie? O ja nu weet ik het weer, dat is een
uitkomst van het Beleidsplan 2014. Onlangs zijn ze
geweest en het mag gezegd worden, dat stukje
aandacht van “de Vladding” heeft me goed gedaan.
18
Helemaal niks niet van de radar of uit beeld, maar een
aangenaam bezoek met aandacht voor mijn situatie.
Koffie gedronken, gezellig bijgepraat, nieuwtjes
uitgewisseld en bemoedigende woorden gesproken.
---
Inmiddels zijn we al weer een paar weken verder en
kreeg ik bericht van de specialist: de behandeling is
goed aangeslagen, de prognose positief.
Dat goede nieuws én het bezoek van de Lief en Leed
commissie zette me er toe aan om zaterdag weer eens
naar de thuiswedstrijd van het eerste te gaan kijken.
En:.….. : het was als vanouds, tussen de maten in
staand zag ik het eerste een prima wedstrijd spelen.
Melvin scoorde uit een schitterende pass van Frank en
we wonnen geheel terecht. Toen ik terug liep met de
maten voor de derde helft, zag ik de TOV banieren bij
het veld staan.
Beetje raar misschien, maar dat TOV begrip raakte me
opeens emotioneel. En plots viel ook het kwartje, in een
split second had ik echt alle dimensies door waar dat
TOV voor staat. SVVN is veel meer dan alleen maar
voetbal, het voelt als een familie waar men naar elkaar
omkijkt.
Het klopt dus: “SVVN a way of life” precies dat is het,
en juist bij Lief en Leed !
Op de foto de leden van de commissie:
Jolanda ter Steege, Jan Nieuwenhuis, Cor Kolthof en
Gerrit Keizer.
 Corrie Greevink 30
jaar schoonmaken!!!
Eens per 4 weken iedere maandag paraat om
allerhande schoonmaakwerkzaamheden te verrichten
in onze kantine! En dat maar liefst 30 jaren lang!
Wij mogen ons gelukkig prijzen met vrijwilligers die
achter de schermen meehelpen om onze vereniging
draaiend te houden. Geheel belangeloos, maar met
een tomeloze inzet! Vaak vertoevend tussen de vaste
‘mannen’ maandag-ploeg. Wat heeft ze gelachen met
alle opmerkingen die deze ploeg er tussen alle
werkzaamheden door rondbazuinden……..
Het tekent het karakter van Corrie dat ze geheel
verrast de deur van haar eigen huis opende op een
19
dinsdagavond in mei. De kinderen en kleinkinderen
waren reeds paraat. Stond er iets te gebeuren? Ze
had geen idee. Op de achtergrond was er uiteraard
het nodige geregeld om Corrie een oprecht
‘dankjewel’ te bezorgen op haar eigen vertrouwde
thuisadres. Nog enigszins overrompeld opende ze
dan toch haar voordeur voor de voorzitter en vice-
voorzitter. Onder het genot van een kop koffie mocht
Corrie van de vereniging een bos bloemen in
ontvangst nemen voor al haar werkzaamheden in de
afgelopen jaren. DANKJEWEL!
SVVN start voorjaarsreeks met
nieuw meisjeselftal MO15-1
Dat het Damesvoetbal in de lift zit, moge duidelijk zijn
de afgelopen jaren. Met name na het behalen van de
Europese titel van onze Oranje Leeuwinnen, wint het
damesvoetbal aan populariteit en schiet het aantal
dames- en meisjes elftallen spreekwoordelijk uit de
grond als paddenstoelen. Zo ook bij SVVN.
Zo begon SVVN jaren geleden met en vouwenelftal,
gevolgd door meisjes onder de 17. Vanaf de
voorjaarsreeks 2018 is SVVN in de gelukkige
omstandigheid te beschikken over een meisjeselftal
onder de 15 jaar (MO15-1). Dit heeft ons natuurlijk
zeer behaagd!
20
De dames van MO15-1 zijn afgelopen maart vol goede
moed begonnen aan hun eerste wedstrijd, in de 2e
klasse -13, tegen Juventa. Deze wedstrijd werd helaas
verloren met 1-5. Dat alle begin moeilijk is, hebben de
dames wel ondervonden de afgelopen weken. Hoewel
zij ontzettend hun best deden, bleven de punten uit.
Met als dieptepunt de wedstrijd tegen DES, die met
dubbele cijfers werd verloren, helaas.. Maar niet
getreurd, de weg naar boven lijkt te zijn ingeslagen. Nu
de dames steeds meer op elkaar ingespeeld raken,
kunnen ze steeds beter weerstand bieden aan hun
tegenstanders. Zo werd van het sterke SVZW slechts 1-
0 verloren.
Onder de bezielende leiding van heren H.Nijland en “Iedere pot die je verliest, brengt je in feite dichter bij
J.Hartgers, zal de weg naar boven verder worden een overwinning..”. Dus dames, houd de moed er in, en
ingeslagen. Dat is zeker. Er zullen vast punten gepakt blijf in jullie als team geloven. Dan komt het zeker
worden. Bekende voetbaliconen spraken al eens uit: goed.

21
22
23
 Nemaco Verhuur Mixtoernooi
Zaterdag 23 juni.

Nog even en dan is het weer zover dan zullen de zogenaamde mindere goden onder ons laten zien dat ze ook kunnen
voetballen en kieperen, dan wordt ons mixtoernooi weer gespeeld. Een toch wel zeer gezellige afsluiting van weer
een druk en spannend voetbal seizoen. Om dit toernooi ook dit jaar weer tot een gezellige dag te maken zullen we
met elkaar een paar zaken goed moeten regelen. Kom op tijd voor aanvang van de wedstrijd zodat de leider niet
tot de laatste minuut moet uitkijken of de spelers er allemaal zijn.

Neem voetbalbroek en voetbalsokken mee daar we niet voor elk elftal een compleet tenue ter beschikking
hebben, maar voor de shirts wordt wel gezorgd. Heb jij je opgegeven maar moet je toch afzeggen, doe dit dan bij
G.J.Greevink tel. 617039 of mail naar gjgreevink@gmail.com zodat deze zaken goed geregeld kunnen
worden.

Ook dit jaar beginnen we wat later en spelen de wedstrijden zich alleen af na de middag. Het kwam ons ter ore dat
menigeen toch wat moeite heeft met zo’n lange dag, daarom proberen wij het op deze manier om op toch zoveel
mogelijk spelers de gelegenheid te geven om mee te spelen.

Wil ik langs deze weg nogmaals al onze sponsoren van dit toernooi hartelijk bedanken voor de bijdrage die jullie
geleverd, zodat het weer mogelijk was om dit toernooi te organiseren.

Ook onze dames zullen vertegenwoordigd zijn tijdens het Mixtoernooi. Zij zullen de teams komen versterken met
veel elan, let maar op.

Zoals iedereen wel weet worden na het toernooi ook de prijzen van de minst gepasseerde doelmannen en de
meeste doelpunten makers zowel bij de jeugd als de senioren uitgereikt.

Als er nog spelers zijn die graag deze middag willen meemaken, kunnen zich als nog opgeven bij Jan Greevink en
deze zorgt ervoor dat je alsnog zal worden ingedeeld

Ik wens iedereen een fijne en vooral een gezellige dag toe.

24
M.Weijn 2e R.Nijkamp 4e
J.Scharphof 1e B.Koedijk 1e
D.Papilaya 1e K.ter Avest 1e
T.Burnama JO19 M.Thomas JO19
T.Senkeldam 2e J.Spijkerman JO19
M.Kamp 2e M.Schuilenburg 2e
E.Wijnen 3e J.van Keulen 3e
M.Greevink Da N.Bolink Da
S.Toeters 4e L.Mannesen 4e
R.Claassen 4e J.Bosman 4e
K.Hoop 5e N.Schuurman 5e
H.Greevink +35 M.Kurvink +35
T.Hekkert “S” N.Kappert “S”
S.de Krosse “S”

Leiders: Leiders:

M.Pijffers – K.Schellevis - J.Klompenmaker A.v.d.Linde - J.v.d.Maat – D.Stokvis

Kleedkamer 1 Kleedkamer 2
Aanwezig 12.00 uur Aanwezig 12.00 uur

Sponsor: Sponsor
HL Eco Services Drukkerij Ponsteen
A.Jurrien 2e A.Leleulya 5e
M.Hulsman 1e M.ter Steege 1e
B.Reijerink 1e F.Bolink 1e
S.Ebels JO19 T.Beene JO19
M.Arentsen 2e J.Nijstad 2e
J.Raamsman 2e J.ter Hedde 2e
G.ten Dam 3e R.Schuitert 3e
S.Niewold Da E.Zwiers Da
E.Scharphof 4e A.Picanusa 4e
J.Teterissa 4e H.Scharphof 4e
N.Holt 5e J.Niewold 5e
W.Beldman +35 G.Pijffers 5e
E.Welleweerd “S” S.Stell “S”
G.Burnama 5e
Leiders:
Leiders:

G.Scharphof + F.Withaar + A.Zonnebeld

R.Mondeel - A.ter Avest-T.Bloemendal
Kleedkamer 3
Kleedkamer 4
Aanwezig 12.00 uur Aanwezig 12.00 uur
Sponsoren: Sponsoren:
Supp.ver. SVVN+ Vaklab Nemaco Verhuur
25
M.Middelesch 1e A.Wijnen 5e
J.Baan 1e A.Zigterman 1e
M.Morsink 1e C.Karkdijk 1e
P.Sihasale JO19 M.Baan JO19
J.Schreurs 2e N.Schreurs JO19
J.J.Ramerman 2e A.Burca 3e
G.Hakkert 3e J.Hartgers 3e
P.Aal Da K.Lohuis Da
R.Mulder 4e W.Schellekens 4e
V.Greevink 4e M.Parera 4e
E.Fidkajian 5e E.Holt 5e
S.Hoogsteder +35 R.Wermink +35
J.Deijk ”S” R.van Weert “S”

Leiders: Leider:

F.o.d.Dries – V.Greevink R.de.Weert – D.Picanussa

Kleedkamer 5 Kleedkamer 12
Aanwezig 12.00 uur Aanwezig 12.30 uur
Sponsor: Sponsor:
Toyota Konijnenbelt Duko Founituren
H.Slooijer 3e L.Valk JO19
D.Burnama 1e A.Alan 1e
El CheHolsappel JO19 D.Hulsegge 1e
C.Bouwmeester JO19 S.Boerkamp JO19
T.Wijnen 2e R.Zweers 2e
P.v.d.Linde 3e A.Nieuwenhuis 2e
A. de Groot 3e A.van Munster 3e
A.Bosch Da Z.Wolff Da
J.ten Kleij 4e M.van Huffelen 4e
M.Slaghuis 4e R.Slokker 4e
J.Mondeel 5e J.Zieleman 5e
S.Middelsch +35 M.van Leussen 5e
R.Aanstoot ”S” R.Sluikhuis “S”

Leiders: Leiders:

A.Konijnenbelt – H.Wijnen M.van Huffelen – R.Struik

Kleedkamer 12 Kleedkamer 6
Aanwezig 12.00 uur Aanwezig 12.30 uur
Sponsoren: Sponsor:
Pavro Machine fabriek Sanger IBCT bv
26
Het initiatief 'Op weg naar een Rookvrije
Generatie' is in ons vorige magazine reeds
uitvoerig toegelicht. Samen met de Hartstichting,
de KNVB en de gemeente Hellendoorn
onderkennen wij het belang van een rookvrij
sportpark.
Wij hebben samen met ENC de handen ineen
geslagen om gezamenlijk tot een marsroute te
komen om een rookvrij sportpark in fasen te
realiseren. Wij zitten immers op dezelfde locatie.
Gezamenlijk zullen wij het sportterrein in stappen
rookvrij gaan maken. De volgende fases zijn hierbij
belangrijk:

 Vanaf 1 augustus 2018 tot 13.00 geldt een rookverbod langs de velden
 Vanaf 1 januari 2019 geldt een algeheel rookverbod langs de velden
 Vanaf 1 augustus 2019 is het gehele sportpark rookvrij

Vanaf 1 augustus 2019 zal er dus een algeheel
rookverbod gelden op sportpark Groot Lochter.
Iedereen is en blijft natuurlijk welkom op onze
vereniging, ook rokers! We vragen rokers om
buiten het terrein te roken. De plekken binnen ons
sportpark, zoals langs de lijn, voor de kantine en
bij de kleedruimtes zijn rookvrij!
We rekenen op jullie medewerking om samen met
elkaar te zorgen voor een gezonde en veilige
omgeving voor onze jeugd en alle andere
gebruikers en bezoekers! Met een rookvrij
sportterrein dragen we bij aan het realiseren van
een Rookvrije Generatie. Een generatie kinderen
die zélf kan en zal kiezen voor een gezonde,
rookvrije toekomst. Kijk voor meer informatie over
de beweging ‘op weg naar een Rookvrije
Generatie’ op www.rookvrijegeneratie.nl.

27
28
29
 Alte Herrn info
,

Beste Alte Herrn en vrienden van de Alte Herrn,

Zaterdag 2 juni is het weer zover, dan is de uitwisseling met onze Duitse vrienden.
De bijeenkomst zal in onze nieuwe kleine kantine bij S.V.V.N. plaatsvinden.

De ontvangst van de ISV zal tussen 15:00 en 15:30 zijn, natuurlijk met de gebruikelijke Kaffee und
Kuchen.
Onder het genot van zal ongetwijfeld snel de aandacht verlegd worden naar de wedstrijd met een
aanvang gepland om 17:00 uur.
Een mooie bijkomstigheid, om natuurlijk daarna het informele gedeelte te kunnen beginnen.
Rond 22:30/23:00 uur zullen we afscheid nemen van de I.S.V., waarbij we naar verwachting terug
kunnen kijken op een geslaagde dag.

Deze bijeenkomst zal er afscheid genomen worden van Jan Achterkamp en Teun Marskamp als trekkers
van deze ontmoetingen.
Jan en Teun hebben 14 jaar terug de organisatie van Jan Nieuwenhuis overgenomen. Jan die op zijn
beurt de organisatie van de gemeente overgenomen heeft.
Waarbij vermeldingswaardig het tevens 50 jaar geleden is dat de gemeente Hellendoorn en Ibbenbüren
hun uitwisselingen begonnen zijn.

De rol van Jan Achterkamp als ‘Teammanager’ zal door Edwin Wijnen overgenomen worden. De rol van
‘Vorsitzender’ zal door Arjan Wijnen overgenomen worden, waarbij Herald Wijnen beide zal
ondersteunen.
Edwin vervult inmiddels de rol en Teun bereidt samen met Arjan de inhoudelijke zaken voor.

Deze bijeenkomst is mogelijk gemaakt met ondersteuning in het kader van het INTERREG V A-
Programma Deutschland-Nederland en mede gefinancierd door het Europese Fonds voor Regionale
Ontwikkeling (EFRO)

Goed goan en graag tot de 2e juni, Arjan en Teun

30
 Het 32e schoolvoetbaltoernooi
gemeente Hellendoorn
Op dinsdag 10 en woensdag 11 april werden voor de
32e keer de finales van het schoolvoetbal gespeeld.
Locatie van handeling; sportpark Groot-Lochter. De
redactie ging in gesprek met Arjan Knol en René
Karsten. Twee leden van de organisatie.
Waarom organiseert SVVN eigenlijk het
schoolvoetbal?
Binnen de Gemeente Hellendoorn is afgesproken dat
om de drie jaar een andere voetbalclub uit de
Gemeente het evenement organiseert. Vorig jaar was
het voor SVVN de eerste keer, nadat Hulsense Boys de
drie jaar ervoor voor hun rekening hadden genomen.
Wanneer beginnen jullie met de voorbereiding?
In december zitten we als organisatie voor het eerst bij
elkaar. Van dit team maken ook Martin Wijnen, Mike
Melssen en Richard Hegeman deel uit. Het draaiboek
van de vorige editie wordt er bij gepakt en aan de hand
daarvan maken we een plan van aanpak voor het
nieuwe jaar.
Organiseren jullie alleen de finale avonden?
Nee, ook de poule wedstrijden, die bij diverse
verenigingen uit de Gemeente Hellendoorn worden
gespeeld, worden door ons geregeld. Eerst sturen we
een uitnodiging nodigen naar de scholen en
inventariseren hoeveel jongensteams en meisjes teams
er gaan mee doen. Daarnaast worden de
voetbalverenigingen in de gemeente aangeschreven
met de vraag of ze voor het schoolvoetbal velden
beschikbaar willen stellen. Vervolgens worden de poule-
indelingen gemaakt en de wedstrijdschema’s opgesteld.
Wat komt er nog meer kijken tijdens de
organisatie?
Uiteraard horen bij een voetbaltoernooi prijzen. De
Gemeente Hellendoorn verzorgt de “fair-play prijs”.
Tevens hebben zij zowel voor de winnaar bij de jongens
als bij de meisjes een grote wisselbeker beschikbaar
gesteld. Als vereniging moeten wij zorgen voor de
bekers voor de nummers 1 t/m 4 ,zowel bij de jongen
als de meisjes. Daarnaast moet er vaantjes voor alle
deelnemers worden besteld bij de KNVB. Er moet EHBO
aanwezig zijn net als voldoende scheidsrechters. De
kantine moet bezet zijn, de omroeptoren etc. etc.
Gelukkig hebben we Richard Hegeman in ons team die
31
perfect weet hoe de hazen lopen binnen SVVN en de
juiste mensen heeft benaderd. Zonder inzet van al die
vrijwilligers was het niet mogelijk geweest.
Daarnaast hebben we nog natuurlijk nog te maken met
de lokale media. Via Cynthia Beldman is geregeld dat er
in de lokale kranten over het toernooi berichten zijn
verschenen.
Zelfs de burgermeester kwam op bezoek?
Klopt. Voor beide finale avonden hadden we, net als
vorig jaar, de heer Coes, wethouder uitgenodigd om de
prijzen uit te reiken. De dinsdagavond was hij echter
verhinderd. De burgermeester, mevrouw Raven was
echter gelijk enthousiast om deze taak over te nemen.
Naast de prijsuitreiking heeft ze ook samen met het
bestuur van SVVN, een aantal wedstrijden bij de
meisjes bekeken.
Het weer zat niet helemaal mee dit jaar..
Dit is een understatement. Tijdens het spelen van de
poulewedstrijden was het weer erg slecht. Met bakken
tegelijk kwam het uit de lucht. Als we tijdens de
wedstijden paraplu’s en poncho’s hadden verkocht
hadden we als club goede zaken kunnen doen.. De
velden waren echter bespeelbaar dus hebben we
besloten om niet tot een algemene afgelasting over te
gaan. Maar tijdens beide finaleavonden was het weer
echter prima wat gelijk zorgde voor een gezellige
drukte langs de velden.
Was er een school favoriet voor de titel?
Omdat de meeste teams bestaan uit kinderen van
groep 8, is nauwelijks een favoriet aan te wijzen. Na
groep 8 gaan de kinderen naar het voortgezet
onderwijs en speelt een school het jaar erop met een
totaal ander team. Vaak zie je bij scholen uit
Hellendoorn en de Kruidenwijk dat jongens en meisjes
ook al samen spelen in een team van Hellendoorn of
Hulsense Boys. Ook komt het vaak voor dat kinderen
van bijvoorbeeld de Rietslenke al samen spelen in een
team van de Zweef. Dit kan een voordeel zijn. Maar
vorige jaar hadden wij de jongens een verassende
winnaar. De St. Sebastianus won toen de titel.
Hoe ging het dit jaar tijdens de finale avonden?
Zowel bij de jongens als de meisjes was het in de finale
erg spannend. In beide wedstrijden moesten
uiteindelijk strafschoppen de beslissing brengen.
Meisjes
De finale van de meisjes gingen tussen het team van
de St. Sebastianus en de Triangel. We hadden besloten
de finales van de meiden, ondanks dat er op half veld
werd gevoetbald, ook op het hoofdveld te spelen. Dit
kwam zeker in combinatie met de omroep vanuit de
toren de sfeer ten goede. In de reguliere speeltijd werd
er niet gescoord hoewel beide teams veel
mogelijkheden kregen. De penalty’s werden beter
genomen door de St Sebastianus zodat zij de winnaar
van 2018 werden. In de drukke kantine werden de
prijzen zoals gezegd, uitgereikt door burgemeester
Raven. Zij vertelde van de wedstrijden te hebben
genoten en complimenteerde de speler met hun inzet.
De nummer drie werd uiteindelijk de Rietslenke nadat
ze de meiden van de Marijke hadden verslagen met 2-
1. De “fair-play” prijs ging bij de meisjes naar de Brug.
32
Jongens
Bij de jongens ging de finale tussen de Triangel en op
Weg. In een wedstrijd die gelijk opging bleef het op 0-
0. Zoals gezegd moesten ook hier strafschoppen de
beslissing brengen. In een zenuwslopende serie
benutte uiteindelijk de Triangel de strafschoppen beter.
De strijd om de 3e en 4e plek tussen de Schaapskooi
en de Pr. Beatrix werd overtuigend gewonnen door de
Schaapskooi met 3-0. De Marliaantjes werd bij de
jongens winnaar van de “fair-play” cup.
Ook tijdens deze avond was het erg gezellig in de
kantine tijdens de prijsuitreiking. Onder luid
enthousiasme werd de “cup met de grote oren” door
wethouder Coes overhandigd. Voor hem was het de
laatste keer na dit 10 jaar gedaan te hebben.
En nu vakantie?
Nee zeker niet! De KVNB heeft ons gevraagd, i.v.m. het
90 jarige jubileum van SVVN, om ook de halve finales
te organiseren van het regio schoolvoetbal. Deze
worden gespeeld op woensdag 23 mei. Het zou leuk
zijn als daar ook nog een school uit de Gemeente
Hellendoorn bij zit. Daarnaast zijn we nog druk met de
voorbereiding van het “minischoolvoetbaltoernooi” dat
op woensdag 16 mei plaats vindt.
33
‘Blessurehoek Fysiotherapie ZorgSaam’

Rob Alferink
Manueel therapeut
Fysiotherapie ZorgSaam

Is rust wel het juiste advies bij een blessure?

Voetballers die een zware blessure oplopen zouden snel met hun revalidatie moeten starten.
Wanneer ze hun kwetsuur eerst negen dagen immobiliseren, duurt het namelijk drie weken
langer voordat ze weer op het veld terugkeren dan wanneer ze direct met hun fysieke revalidatie
beginnen.

De meeste sporten hebben zo hun specifieke blessures die veel voorkomen. Onder voetballers is de
hamstringblessure daar een berucht voorbeeld van. Naast dat het vervelend is voor het team, is het ook
vervelend voor de speler zelf. Het duurt weken voordat de geblesseerde speler weer kan spelen en de
kans om opnieuw geblesseerd te raken is een stuk groter geworden.

Deense onderzoekers hebben uitgezocht in hoeverre het uitmaakt of de geblesseerde spier snel weer
wordt belast, of juist eerst wordt ontlast.

Direct belasten of immobiliseren?

De onderzoekers laten zien dat sporters het beste zo snel mogelijk hun geblesseerde spier moeten
belasten. Eerst een ruime week de geblesseerde spier immobiliseren, verlengt het revalidatietraject met
gemiddeld drie weken; zeer kostbare tijd voor spelers en het team.
Dit bleek nadat 50 amateursporters met een acute spierblessure in hun boven- of onderbeen precies
hetzelfde revalidatietraject doorliepen; alleen het begin van het traject verschilde. Vervolgens was het
voor iedere sporter een kwestie van rustig de belasting op de geblesseerde spier weer opvoeren.

Snel weer aan de slag

De resultaten van deze studie laten duidelijk zien dat sporters in het geval van een acute spierblessure
zo snel mogelijk moeten starten met hun revalidatie. Hierdoor staan ze aanzienlijk sneller weer op het
veld. De angst dat sporters na de revalidatie sneller opnieuw geblesseerd raken als ze in eerst instantie
weinig rust hebben gehad, blijkt dus ook ongegrond.
Bij Fysiotherapie ZorgSaam zien wij ook dat een actief herstel in de acute fase bij (ernstige) knie- of
enkelblessures een positief effect heeft. Een goede diagnose, eventueel in overleg met de huisarts is erg
belangrijk!

Blessurespreekuur ZorgSaam – SVVN

Om vanuit de juiste diagnose snel aan je actieve herstel te beginnen kunnen spelers/speelsters van
SVVN elke maandag gebruik maken van het blessurespreekuur bij Fysiotherapie ZorgSaam Nijverdal.
Tijdens de screening wordt een diagnose gesteld en een advies over het herstel gegeven. Indien nodig
34
vindt er een vervolgafspraak in onze praktijk plaats. Hopelijk draagt het tijdig starten met je herstel er
aan bij dat je zo snel mogelijk weer kunt voetballen!

Aanmelden blessurespreekuur:
- Bel voor 16.30 uur met onze praktijk: 0548-615889 (let op het is geen inloopspreekuur)
- Tijdstip blessurespreekuur: elke maandag 16.30 – 17.30 uur
- Het blessurespreekuur is gratis

35
36
 SVVN 3 celebre carnaval en Malaga
Tja, als je het dan toch voor het
kiezen hebt…..Carnaval in het
ongetwijfeld koude Nederland of
al hossend door de binnenstad het
zonovergoten Malaga verkennen!
Daar wij zo door de bank
genomen in het veld slecht keuzes
kunnen maken, was dit een voor
de hand liggend moment: op naar
Malaga! Overigens niet omdat wij
een carnaval-vierend team
hebben, maar dit was in dezen
dan ook weer mooi meegenomen!
Als leider van een team kun je
druk zijn en DRUK ZIJN. Wij
hebben er (gelukkig!) eentje van
de laatste categorie. Naast een
jaarlijks terugkerend uitgedacht - en tot een op de
minuut kloppend – reisschema, ontvingen wij vooraf
ook de gemeenschappelijke verkleedkleren. Als
cowboys zouden wij volledig opgaan in de Spaanse
bevolking ditmaal. Natuurlijk werden er drie
uitzonderingen gemaakt, maar dit bleek eenmaal ter
plaatse de grootste verrassing te zijn! Daarover later
meer.
De vertrektijd van 06.45 uur maakte dat wij vroeg op
de nationale luchthaven aanwezig waren. Dit begint zo
onderhand ook al op een traditie te lijken. Vouchers
werden uitgedeeld en na enig wachten en een lege
voorraad achterlatend bij de Starbucks werd er op tijd
gevlogen. Enige turbulentie viel ons bij de start ten
deel, maar dit mocht de pret niet drukken. Ook een
onwelwording van een passagier aan boord leidde niet
tot een onverwachte tussenstop en aldus mogelijke
vertraging. Wonderlijk hoe snel mensen genezen als ze
18 paar strakke blikken van - ‘wij maken vandaag geen
noodstop want dan missen wij onze wedstrijd’ – op zich
gericht zien worden. Volgens onze zeesoldaat Thijs in
de groep was de persoon binnen
5 tellen weer okselfris!
Oh, wat een zaligheid vervolgens
om de zon te zien onderin Spanje!
Het vroege tijdstip leidde er nog
wel toe dat het enigszins fris was,
maar dit mocht de pret niet
drukken. Mooi om te zien hoe
goed de Spaanse overheid het
treinstation op het vliegveld van
Malaga verstopt heeft: 18 paar
knappe en doorgeleerde koppen
liepen een half uur verdwaasd de
rails te zoeken! Vervoer en
beweging blijft een uitdaging voor
velen van ons…. Eenmaal bij de
laatste halte aangekomen, werd
37
er ‘op gevoel’ koers gezet naar ons
hostel. We kwamen er echter na 10
minuten achter dat wij dat ‘gevoel’
voortaan beter achterwege konden
laten. Totaal de verkeerde richting.
Gelukkig wisten enkele mobiele
telefoons wel raad met deze
speurtocht. Al snel kwamen wij met
behulp van Google aan bij ons
hostel in hartje stad. Met het grote
podium van het carnaval recht voor
de deur! Alsof het zo moest
zijn……..hier ging werkelijk iets
gebeuren!
Na de kamerverdeling werd er
onder de strakblauwe lucht al snel
de wandeling ingezet naar de
haven. Hier scheen de zon het felst en hier kon je het
beste vertoeven. We wilden natuurlijk bij thuiskomst
wel een kleurtje kunnen laten zien. Uiteraard kwamen
wij niet ver. Wij ‘ontmoetten’ een leuk tentje aan de
rand van de stad cq haven waar de zon ook nog reikte
en bleven daar plakken. Binnen een mum van tijd was
het terras omgebouwd naar onze eigen wens. En
nee……wij zijn geen stelletje imbiciele Hollanders die –
zoals onlangs in Praag – hun eigen drank meenemen en
vervolgens ook een terras inclusief bediening
‘ombouwen’. Wij zijn van het soort dat de plaatselijke
horeca gouden tijden laat beleven en en passant krijgt
iedere terrasbezoeker om de 10 minuten een gratis
attractie voorgeschoteld. Natuurlijk trekt dit volk aan.
Zeker weten. Ook de bedelaars wisten ons al snel te
vinden in de drukte, maar gelukkig hadden wij onze
eigen Roemeen Alberto mee, die in zijn moedertaal
vloeiend aangaf dat op dit gebied bij ons niets te halen
viel. Behalve dan bij onze lokale ondernemer, maar die
was uiteraard -gegeven zijn afkomst – reeds zeer
betrokken bij de arme-landen-mensen.
Waar kwamen wij ook alweer voor? Dit was de vraag
die gesteld werd na een redelijk aantal consumpties.
Oh ja, de voetbal! Het was ditmaal een vroege
zaterdagmiddagwedstrijd waarbij er al om 16.15 uur
werd afgetrapt door de plaatselijke profclub Malaga
tegen Atletico Madrid. Met gezwinde spoed togen wij
met de benenwagen richting stadion. Toch nog wel een
half uurtje lopen, maar met het zonnetje op de kop een
aangename bezigheid. Aangekomen bij het stadion
duurde het niet lang of ons traditionele handeling
moest al eerste plaatsvinden: het bemachtigen van een
sjaaltje! Volgens goed gebruik ook nog voor een
Eenmaal in het bezit van ons stukje polyester, konden
wij losgaan. Waarmee? Natuurlijk met ons clublied! En
zo gebeurde het dat duizenden Spanjaarden getuige
waren van het nationale volkslied van Groot Lochter:
‘’witte broek met groene trui….’’. Het duurde maar even
Vervolgens snel naar binnen om ons plekje op te
zoeken. Mooi dicht op de rand van het veld omringd
door vele Spanjaarden van verschillende allure. Dat de
wedstrijd na 45 seconden reeds gespeeld was door een
vroeg doelpunt van Atletico, is voor de statistieken. Wij
leefden hartstochtelijk mee met Malaga voor een
gelijkmaker, maar het mocht niet baten…….De
38
schappelijke prijs! Normaal staat keeper Slooijer
vooraan in de rij als machtige onderhandelaar. Hij heeft
inmiddels een waar trackrecord opgebouwd als het om
afdingen gaat. Ditmaal was hij nu niet bepaald in
goeden doen. Rasprater Alberto gebruikte al zijn
talenkennis om op de meest voordelige manier in het
bezit te komen van een sjaaltje. Hij was simpelweg
sneller als keeper Slooijer. Overigens ook op het veld,
waarbij opgemerkt kan worden dat dit niet zo moeilijk
is sinds Herman de 5 meter ruimte niet meer
uitkomt…… Zo kwamen wij uiteindelijk in het bezit van
een sjaaltje voor slechts € 8,34 per stuk. Koopje!
of wij waren omringd door twee Spaanse camera-
ploegen van La Liga. Minutenlang werden er shots
gemaakt en het is zeker dat vele televisiekijkers naar
ons team op het voorplein van het stadion hebben
kunnen kijken! Wat een belevenis!
wedstrijd werd verloren en inmiddels leidde dit de
rechtstreekse degradatie in van de (voormalige) club
van Van Nistelrooij.
Van de stadionsfeer naar de stadssfeer. Amper
bekomen van anderhalf passie, stond de volgende
passie alweer op ons te wachten: het plaatselijke
carnavalsfeest! De meegekregen kleding van de Grote
Leider werd gepast en
aangetrokken, of eigenlijk alleen maar aangetrokken.
HIJ had bepaald dat wij in cowboykleding nachtelijk
Malaga gingen verkennen. HIJ kon natuurlijk toen nog
niet vermoeden dat dit de voorbode was van een grote
landelijke discussie op het gebied van cowboys en
indianen. Met dit schrijven - noem het onthulling – weet
iedere Nederlander vanaf nu wanneer en waar de
discussie nu eigenlijk begonnen is: in Malaga!
Kabinet toont weinig begrip voor cowboy-ophef
Als groep vertrokken we naar het centrum van de stad.
Oftewel: 50 meter verwijderd van de voordeur van ons
hostel! We trokken wederom veel bekijks. Na een
handvol kroegen bezocht te hebben, ging de tijd tellen:
we hadden er inmiddels bijna 24 uur opzitten. Non-
39
Alle cowboys hadden inmiddels het dakterras
opgezocht. We misten er echter drie! Onze drie
vrienden uit Den Ham. Plotseling klonk er veel hilariteit
onder de aanwezige Spanjaarden op het dakterras toen
onze drie vrienden verkleed als De Daltons naar boven
kwamen. Geweldig wat een gezicht! En wat
toepasselijk! Alleen de zware bal en ketting aan de
voeten ontbrak, maar wat zagen ze er goed uit! De
boeventronies waren nog steeds echt. Dit hoefden ze
niet te veranderen!
stop! Moe maar voldaan zochten we een voor een de
bedstee op. Uiteraard bleven de jongeren wat langer in
de stad. De thuiskomst in de vroege ochtend van dit
selecte groepje deed het hostel schudden op haar
grondvesten.………..
Na een verspreid ontbijt in de stad en een fiks aantal
minuten om iedereen weer verzameld te krijgen, werd
er de volgende ochtend koers gezet naar het strand. De
eindigen op het strand! En nu we er toch waren: dit
gingen wij niet missen! Al wandelend op een
zonovergoten boulevard bracht het beste in ons naar
boven. En in de plaatselijke bewoners die op het strand
hun handel aan de man probeerden te brengen. Wij
waren slechts geïnteresseerd in een specifiek stukje
handel: drinkbaar, vloeibaar goud! Na een eerste
vergelijkend warenonderzoek bij de plaatselijke kiosk
besloten wij de aandacht te verleggen naar de arme
Malagees. Kon hij dezelfde kwaliteit gerstenat leveren
voor een betere prijs? Ja, dat kon hij! De hier
opvolgende uren waren voor hem als het lopen van een
marathon, maar wij waren er maar wat blij mee. Om de
20 minuten kwam hij (weer) aanzetten door het mulle
zand met een koelbox vol koude drank. Heerlijk! In
woord en gebaar maakte hij ons duidelijk nog nooit
zo’n goede middag in het prille voorjaar te hebben
gehad. Bij ons gebeurde niet veel: wij kwamen bij van
een lange dag en nacht en mijmerden over de verkoop
van de zaak (onze eigen ondernemer), tegenstanders
uit Rijssen die ons het licht in de ogen niet gunden
(grotendeels door onszelf veroorzaakt..) en investeren
in goedkope huisjes op de Kaap FERDISCHE Eilanden.
Deze laatste hield voornamelijk onze timmerman
Ferdinand bezig……
Na een drie-gangen-diner bij de plaatselijke Burger King
werd er te voet (en op gevoel!) koers gezet naar ons
hostel. Tijd om te vervolgen op grote hoogte: ons
dakterras. Mooie uitzichten in alle opzichten! Drankje
doen, fietsjes voor de volgende dag regelen,
powernapje doen, etc. Op deze echte Spaanse rustige
wijze kwamen wij de namiddag wel door!
Dat de ene Spaanse ober de andere niet is, merkten wij
al snel op zoek naar een eetgelegenheid in de
40
grote carnavalsoptocht zou vandaag immers
plaatsvinden en
binnenstad. Werden wij de dag ervoor hartelijk
ontvangen op ieder terras, de ober van deze pizzeria
probeerde ons in een keurslijf te drukken. We zouden
niet naast elkaar mogen zitten en laat dit nu net een
teamgevoel oproepen….Op een zeer beschaafde wijze
wisten de Daltons hier wel raad mee: wegwezen! En
wel zo snel mogelijk! We zijn nu nog benieuwd hoe
deze ober aan zijn baas gaat uitleggen dat hij op een
zo gemakkelijke wijze zich een paar honderd euro door
de neus heeft laten boren. Afijn: voor ons geen man
overboord. Eettenten te over en al snel werd de
volgende pizzeria gevonden en bezocht. Maar laat deze
zaak nu alleen maar Thaise pizza’s serveren…Ahum. We
zijn echt niet eenkennig, delen met iedereen van het
team het bed, maar dit ging ons toch wel iets te ver.
Opstappen maar weer. Jelle werd vervolgens onze
vooruitgeschoven post op zoek naar een tent waar wij
wel welkom waren! Dit lukte warempel ook nog. Daar
waar hij normaal op de zaterdag niets kan vinden (het
net vooral), lukte hem dit nu binnen 10 minuten! En
wat een mooie plek: lekker achteraf op een eerste
verdieping. Hier kon niets mis (en kapot) gaan. Onze
meereizende verslaggever werd vriendelijk maar
dringend verzocht te stoppen met notuleren. What
happens in Malaga, stays in Malaga! Geen idee wat er
zich binnen allemaal heeft afgespeeld en dit moeten we
dan ook maar houden zo…..
Het feit dat wij na die tijd de binnenstad ingingen,
behoeft geen nadere toelichting. Er was echter niet veel
te doen. Alhoewel de Malagaanse loungeclub ‘de
drentse droge worst’ niet over klandizie te klagen had.
Uiteraard mag niet onvermeld blijven dat de jongste
teamleden rond 06.00 in de ochtend de reeds slapende
teamgenoten verblijdden met hun thuiskomst.
De laatste dag was aangebroken………..Traditiegetrouw
gingen we een sportieve activiteit ondernemen. Was
ook echt nodig na twee volle dagen een ware terreur
op onze sportlichamen te hebben uitgeoefend. Na een
Al peddelend bekeken we de mooie maar ook wel lange
boulevard. Natuurlijk onderweg regelmatig aanleggend
om de lokale bezienswaardigheden te bekijken en de
keel te smeren. Hoogtepunt was de bezichtiging van de
burcht. Was overigens nog een hele klim naar boven
toe. Hier kan geen training van good old Albert van der
Na een lange fietstocht en nog meer rustmomenten
met de trein op weg naar het vliegveld voor de
avondvlucht terug naar huis. Geen flauwvallende
passagiers ditmaal en marinier Thijs kon dus ook rustig
41
wederom verspreid ontbijt in de stad wandelden we
naar de haven waar we via een klein Nederlandse
bedrijfje fietsen hadden gehuurd.
Smissen tegenop. Onze LEIDER bleef verstandig
beneden. Dit tempo konden zijn hartkleppen niet
verdragen. En aangezien wij nog heel lang van hem
willen genieten was beneden blijven uitrusten het beste
medicijn.
even de binnenkant van zijn ogen bekijken. Altijd lekker
om vervolgens het asfalt van Amsterdam weer te
kussen. Op naar de volgende reis. Sevilla………….here
we come!
42
 SVVN mini schoolvoetbal toernooi
Voor de derde keer op rij organiseerde SVVN het Mini
Schoolvoetbaltoernooi. Mike Melssen is de trekker van
dit fantastische evenement waar de jongste
schoolgaande jeugd kennis maakt met sport en dan
met voetbal en gezond leven in het bijzonder. Het is
niet voor niets dat Mike Melssen erg trots op de
behaalde resultaten tot nu toe. De publiciteit wordt
volop gehaald en dit tekent maar eens te meer het
bijzondere karakter van dit gebeuren. Op
woensdagmiddag 16 juli waren de weergoden het
toernooi goed gezind en onder prachtige
weersomstandigheden was het volop vertier wat de
klok sloeg.
`Het is bijzonder mooi evenement! Het wordt met de
jaren ook steeds groter en groter. Ik ben dan ook
ontzettend blij dat ik hulp krijg van vele handen.
43
Vergeet niet dat het toernooi ongeveer een jaar aan
voorbereidingstijd kost. Niet alleen de activiteiten
commissie van SVVN speelt een mooie rol, maar ook
vanuit de scholen Reggesteyn en Landstede is er
bijvoorbeeld volop medewerking. Dit alles maakt ook
dat ik dit met veel plezier kan doen``, aldus een
tevreden Mike.
Het toernooi is op 4 kernwaarden gebaseerd: 'Voetbal
en plezier', 'Sport en bewegen', 'Iedereen is een
winnaar' en 'Gezond eten, is gezond bezig zijn'. Er is
dus niet alleen sprake van het spelen van onderlinge
wedstrijden, ook zijn er diverse spelletjes waarbij de
team zich kunnen uitleven! Zoals gezegd was het een
prachtige middag met veel plezier voor zowel de vele
spelertjes als de vele toeschouwers!