Orlando di Lasso (1530/32 – 1594)

Kompozytor franko-flamandzki działający głównie w Niemczech, przedstawiciel tzw. III Szkoły

Niderlandzkiej

1544 – chórzysta na dworze generała Ferdynanda Gonzagi; podróże: Francja, Mantua, Sycylia, Mediolan,
Neapol
1551 – Rzym: posada maestro di cappella w kościele Św. Jana na Lateranie
1554 – podróże do Anglii i Francji
1556 – Monachium: praca w kapeli dworskiej książąt Wittelsbachów

Dorobek przekracza liczbę 2000!

Synteza stylów narodowych (znał łacinę, włoski, francuski i niemiecki i pisał utwory do tekstów w tych
językach):
 tradycja niderlandzka – polifonia (motety Clemensa non Papa, Adriana Willaerta) i włoska homofonia →
stąd rozczłonkowanie formy rozpadającej się na odcinki polifoniczne i homofoniczne
 układ 4-6-głosowy → w mniejszych zespołach synteza linearyzmu niderlandzkiego
z kontrapunktem nota contra notam włoskim (frottola, wczesny madrygał)
- tradycja niderlandzka – powiększanie ilości głosów w ramach jednego chóru (Laudate Dominum
– 12 głosów: 3 C, 3 A, 3T i 3B); linearyzm głosów, imitacje
- układy dwuchórowe – wpływ na szkołę wenecką: zróżnicowana tessitura głosów w chórach
(dobór głosów i kluczy)

PIEŚNI:
- włoskie piosenki np. O la! O che bon eccho 8-głosowy dialog 1581
- madrygały (ok. 200) świeckie np. rondowe Matona mia cara i religijne
- francuskie chansons (ok. 140)
 Bon jour mon coeur, 4-głosowa do sł. P. Ronsard 1564
 La nuit froide et sombre, 4-głosowa do sł. J. du Bellay 1567
- niemieckie Lieder (ok. 100)

MOTETY (ok. 650):

- wpływ Soboru Trydenckiego: kontrreformacyjny „duch epoki” – psalmy pokutne, wielkie motety
do tekstów biblijnych
- łaciński, najczęściej sakralny,
- kunsztowne prowadzenie głosów, niekiedy odcinkowo przeimitowanie
- 5-6 głos., czasem przewaga głosu górnego; w basie skoki kadencjonujące (D-T)
- ideał – wykonanie a cappella, ale często instrumenty współgrają z głosami
- elementy włoskiej muzyki świeckiej w sztuce kontrapunktycznej: partie homofoniczne i rytmy
taneczne (charakterystyczne dla villanelli i madrygałów)
 Stabat Mater, motet 8-głosowy 10-częściowy 1585
 In monte Olivetti, motet 6-głosowy 1564

CYKLE MSZALNE:
ordinaria (ok. 70)
propria (ok. 20), np. Requiem (Introitus, Kyrie, Graduale, Tractus, Sequentia: Dies irae, Offertorium,
Sanctus, Agnus Dei, Communio, In Paradisum)

LAMENTACJE
LEKCJE
LITANIE
PASJE (4-12 głosów; jedno- i polichóralność )
KANTYKI I PSALMY CYKLICZNE
 Prophetiae Sibyllarum (Przepowiednie Sybilli),
 Sacre lectiones ex propheta Iob (Lekcje Hioba)
 Psalmi Davidis poenitentiales (Psalmy pokutne Dawida)