Aspartaam het te zoete probleem?

Sophie Lagarde, Tom School en Julian Peters 5Ve

1
Inhoudsopgave
1. Inleiding
2. sdg
3. Literatuurlijst

2
Men probeert het gebruik van suiker tegenwoordig steeds meer te matigen, dit doet
men bijvoorbeeld door het gebruik van light-producten, waarin de suikers zijn
vervangen door zoetstoffen. Namen van deze zoetstoffen zijn bijvoorbeeld
aspartaam, sucralose en stevia. Deze stoffen worden in de voedingsmiddelen
gestopt zonder dat mensen echt een idee hebben wat het precies is en of het goed
voor hen is. In dit artikel gaan wij proberen deze stoffen en hun functies te
verduidelijken aan de hand van een aantal wetenschappelijk onderbouwde
argumenten. De onderzoeksvraag luidt dus als volgt: ‘’Zijn zoetstoffen slecht voor
je?’’

Dr. Paul Smeets heeft onderzoek in 2003 gedaan naar het verschil tussen de
verzadiging van het lichaam door normale suikers en zoetstoffen. Hieruit blijkt dat de
hersenen goed in staat zijn echte suikers van zoetstoffen te onderscheiden. Zo bleek
dat de hypothalamus, een deeltje in de hersenen dat de hongergevoelens stimuleert
en een gevoel van verzadiging vertoont indien er genoeg suikers en andere
voedingsstoffen aanwezig zijn, minder activiteit vertoonde bij het drinken van
suikerwater dan bij water met daarin zoetstoffen. Dit duidt dus op weinig tot geen
verzadiging na het nuttigen van kunstmatige zoetstoffen, wat weer kan leiden tot
extra inname van de voedingstoffen waar zoetstoffen in zitten, wat ons weer dikker
maakt. Ook deed hij een tweede onderzoek in 2003 met twee verschillende
limonades, een met daarin suiker en een met daarin een mengsel van zoetstoffen,
waarvan de smaken zoveel mogelijk op elkaar leken. De proefpersonen wisten niet
welke ze kregen, maar uit de hersenactiviteit viel op te maken dat de hersenen wel
degelijk een onderscheid kunnen maken tussen suikers en kunstmatige zoetstoffen,
dus hieruit blijkt hetzelfde als bij het eerste onderzoek, dus zou het hetzelfde effect
op ons kunnen hebben.

Uit het onderzoek van ‘the American heart association’ onder de Amerikaanse
bevolking dat in 2009 plaatsvond is gebleken dat na de opkomst van kunstmatige
zoetstoffen in de jaren 70 de inname van suikers met 19% gestegen. Dit wekt extra
zorgen op met betrekking tot overmatig gebruik van suikers. Dit heeft geleid tot
afwijkingen in de stofwisseling, verminderde gezondheid en een tekort aan
essentiële voedingsstoffen. Deze grotere inname van suiker door middel van
zoetstoffen zorgt dus ook voor een grotere inname van energierijke voedingsstoffen.
De energie wordt over het algemeen geproduceerd vanuit suiker, wat vervolgens
weer resulteert in een groter gewicht. Dit leidt weer tot een groter aantal van mensen
met obesitas. Hier is dus uit af te leiden dat zoetstoffen een averechtse werking

3
hebben, omdat mensen hiervan meer gaan consumeren wat resulteerd in een
grotere energie innamen.
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Uitwerking bronnen Sophie
- http://www.rivm.nl/bibliotheek/rapporten/350101002.pdf

Dit onderzoek van het RIVM gaat over de positieve al dan niet negatieve
gezondheidsgevolgen van koolzuurhoudende frisdranken met toegevoegde suikers
versus met toegevoegde zoetstoffen. Uit het onderzoek is gebleken dat er voor
jong-volwassen uiteindelijk geen nadelen en wel voordelen samenhangen met het
vervangen van suikers voor zoetstoffen. De voordelen zijn tevens vermoedelijk
redelijk gering. Het zou gaan over een iets lager BMI wat resulteert in iets minder
ziekten zoals diabetes type II en hart- en vaatziekten en over een iets langer en
kwalitatief beter leven. Het gaat hier om een twee maanden langere
levensverwachting bij een 100% zoetstof scenario tegenover een 100% suiker
scenario. De aannamen die zouden moeten worden gemaakt om deze berekening te
kunnen maken zijn niet erg solide. Het gaat hier over de berekening van een lager
BMI door een verminderde suikerinname en ook over de berekening van de
incidentie, voorkoming van ziekte en het daarbij eventueel gepaarde overlijden.

- https://npofocus.nl/artikel/7533/zijn-zoetstoffen-onschuldig

Uit dit artikel blijkt dat volgens diverse betrouwbare bronnen, het Voedingscentrum,
KWF Kankerbestrijding, de Consumentenbond, de EFSA en het Diabetes Fonds,
zoetstoffen onschuldig zijn. Al blijft ook hierbij het credo: ‘’Consumeer alles met
mate’’. Dus zolang een normaal eetpatroon wordt gehanteerd, blijft de gemiddelde
consument tussen de marges van de ADI, de Aanvaardbare Dagelijkse Inname, en
loopt dus geen gevaar. Dit gaat in ieder geval op voor de meeste goed onderzochte
zoetstoffen, zoals aspartaam. Over stevia is nog niet zoveel bekend aangezien dat
een relatief nieuwe voedingsstof is op de markt. Momenteel wordt de stof nog erg
geprezen vanwege zijn natuurlijke herkomst en grote zoetkracht, maar dit zou dus
eventueel kunnen veranderen na meer wetenschappelijk onderzoek naar deze
specifieke stof. Door het internet en diens hardnekkige geruchten vertrouwden veel
consumenten bepaalde lightproducten niet meer. Echter na grootschalig onderzoek
door de EFSA bleek de tumult ongefundeerd en bleek er geen reden te zijn om
aspartaam te verbieden of de ADI te verlagen.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
In het onderzoek naar kankergevallen als gevolg van het consumeren van
kunstmatige zoetstoffen zijn 473.984 personen zonder voorgeschiedenis met kanker
tot ongeveer 67 jaar met 2.060.611 persoonsjaren gevolgd, daarvan kregen 1.318
mannen en 570 vrouwen hematopoëtische kankers en 225 mannen en 90 vrouwen

4
kregen kwaadaardige gliomen, dit bleek uit de resultaten van het onderzoek die
Unhee Lim, Amy F. Subar, Traci Mouw, Patricia Hartge, Lindsay M. Morton, Rachael
Stolzenberg-Solomon, David Campbell, Albert R. Hollenbeck and Arthur Schatzki
hebben uitgevoerd en in 2006 hebben gepubliceerd. Deze proefpersonen werden
van 1995 tot 2000 gevolgd. Het percentage voorvallen in de NIH-AARP-studie was
grotendeels gelijk met de waarden van Surveillance, Epidemiology en End Results
voor de hematopoietische kankers (102 van de 100.000 persoonsjaren) en bij de
gliomas (16 van de 100.000 persoonsjaren). Voorzover wij hebben gevonden is dit
het eerste onderzoek naar aspartaam en hematopoëtische kankers bij de mens.
volgens de bevindingen uit het onderzoek blijkt dat er geen verhoogd risico op
hersenkanker is, maar wel iets meer kans is op kwaadaardige gliomen. Daarnaast
zijn de resultaten consistent aan de meeste dierstudies en menselijke case-control
studies over hersenkanker. De relatie tussen aspartaam en gliomas kunnen het
gevolg zijn van toeval of overblijvende confounding door andere voedings- /
levensstijl-factoren.

Vanuit bovenstaande teksten kunt u afleiden dat zoetstoffen niet schadelijk zijn, want
ze veroorzaken geen kankers in ons lichaam. Daarnaast merken onze hersenen wel
het verschil tussen suikers en zoetstoffen, hierdoor zal ons verzadigingsgevoel
minder snel vervult raken, daardoor zullen mensen meer zoetstoffen consumeren
wat tot extra innamen leid van energierijke voedingsstoffen die worden omgezet tot
vetten. Dus op onze hoofdvraag kunnen we antwoorden dat het niet schadelijk is
voor ons en dat wij er geen problemen van zullen ondervinden zolang we het met
mate consumeren, want anders zouden we er dikker van kunnen worden. In een
vervolgonderzoek zouden we mensen kunnen onderzoeken die een veel hogere
innamen dan normaal consumeren. Hiervan zullen we de resultaten meten om het
definitief uit te sluiten dat het ook echt onschadelijk is voor de mens.

Literatuurlijst

- Consumption of Aspartame-Containing Beverages and Incidence of

Hematopoietic and Brain Malignancies. (2006). Geraadpleegd op 26 januari
2018, van ​http://cebp.aacrjournals.org/content/15/9/1654.article-info#ref-list-1​.
- V&V. (2003, oktober). de rol van zoetstoffen. Geraadpleegd op 26 januari
2018, van
http://www.voeding-visie.nl/archief/edi027/artikel/pdf/Hersenen%20onderschei
den%20kunstmatige%20zoetstoffen.pdf
- AHA scientific statement. (2009, 15 augustus). Dietary Sugars Intake and
Cardiovascular Health. Geraadpleegd op 26 januari 2018, van
http://circ.ahajournals.org/content/120/11/1011.short​.