ΣΤΟΙΧΕΙΑ

ΑΠΟΦΑΣΗΣ

Δικαστήριο: ΑΡΕΙΟΣ ΠΑΓΟΣ

Τόπος: ΑΘΗΝΑ
Αριθ. Απόφασης: 123
Ετος: 2000

Κείμενο Απόφασης
Αριθμός 123/2000

ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ

Γ' Πολιτικό Τμήμα

ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ από τους Δικαστές: Χαράλαμπο Μυρσινιά, Αντιπρόεδρο,

Εμμανουήλ Χαριτάκη, Γρηγόριο Φιλιππάτο, Δαμιανό Παπαθανάση και Θεόδωρο
Λαφαζάνο, Αρεοπαγίτες.

ΣΥΝΗΛΘΕ σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του, στις 15 Δεκεμβρίου

1999, με την παρουσία και της γραμματέως Δήμητρας Φαραγγά, για να δικάσει
μεταξύ: Των αναιρεσειόντων: 1) Κ. Δ. Παπακυ-ριακόπουλου, 2) Ν. Δ.
Παπακυριακόπουλου, κατοίκων Ζωγράφου και 3) Α. συζ. Γ. Παπαγεωργίου, θυγ.
Δ. Παπακυριακόπουλου, κατοίκου Ν. Σμύρνης, οι οποίοι εκπροσωπήθηκαν από
τον πληρεξούσιο δικηγόρο τους Μιχαήλ Μιχαλόπουλο.

Του αναιρεσιβλήτου: Α. Ε. Ιδρύματος με την επωνυμία «Εθνικό Μετσόβιο

Πολυτεχνείο» που εδρεύει στην Αθήνα και εκπροσωπείται νόμιμα, το οποίο
εκπροσωπήθηκε από την πληρεξούσια δικηγόρο του Βασιλική Κανελλαϊδου-
Ράπτη. Η ένδικη διαφορά άρχισε με την από 15.3.1995 αγωγή του ήδη
αναιρεσιβλήτου που κατατέθηκε στο Πολυμελές Πρωτοδικείο Αθηνών.
Εκδόθηκαν οι αποφάσεις: 5455/1996 οριστική του ίδιου Δικαστηρίου και
9601/1997 του Εφετείου Αθηνών. Την αναίρεση των παραπάνω αποφάσεων
ζητούν οι αναιρεσείοντες με την από 14.12.1998 αίτησή τους.

Κατά τη συζήτηση της αιτήσεως αυτής, που εκφωνήθηκε από το πινάκιο, οι

διάδικοι παραστάθηκαν, όπως σημειώνεται πιο πάνω, ο εισηγητής Αρεοπαγίτης
Εμμανουήλ Χαριτάκης ανέγνωσε την από 17.11.1999 έκθεσή του, με την οποία
εισηγήθηκε την απόρριψη της κρινόμενης αιτήσεως αναιρέσεως. Ο
πληρεξούσιος των αναιρεσειόντων ζήτησε την παραδοχή της αιτήσεως και η
πληρεξούσια του αναιρεσιβλήτου την απόρριψή της και καθένας την καταδίκη
του αντιδίκου στη δικαστική δαπάνη.

ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

Επειδή, κατά τη διάταξη του άρθρου 3 παρ. 1 Κ.πολ.Δικ. στη δικαιοδοσία των
πολιτικών δικαστηρίων υπάγονται ημεδαποί και αλλοδαποί, εφόσον υφίσταται
αρμοδιότητα ελληνικού δικαστηρίου. Κατά δε τη διάταξη του άρθρου 30 παρ. 1
Κ.Πολ.Δικ. διαφορές που αφορούν την αναγνώριση κληρονομικού δικαιώματος ή
διανομή κληρονομίας, απαιτήσεις του κληρονόμου εναντίον του νομέα ή του
κατόχου της κληρονομίας, απαιτήσεις από κληροδοτήματα ή απαιτήσεις από
άλλες διατάξεις αιτία θανάτου ή απαιτήσεις από νόμιμη μοίρα ή απαιτήσεις
εναντίον εκτελεστών διαθήκης για την εκτέλεση των διατάξεών της, υπάγονται
στην αποκλειστική αρμοδιότητα του δικαστηρίου, στην περιφέρεια του οποίου ο
κληρονομομούμενος, όταν πέθανε, είχε την κατοικία του ναι αν δεν είχε κατοικία,
τη διαμονή του. Από τη ρητή διατύπωση της ανωτέρω διατάξεως του άρθρου 30
παρ. 1 Κ.Πολ.Δικ., η οποία ιδρύει αποκλειστική δωσιδικία και είναι ειδικότερη, εν
σχέσει προς τις μνημονευόμενες σε αυτό κληρονομικές διαφορές, τόσο έναντι
της διατάξεως του άρθρου 19 Κ.Πολ.Δ. που θεμελιώνει ειδική, αποκλειστική
επίσης, δωσιδικία για εμπράγματες και άλλες διαφορές που αφορούν ακίνητα,
όσο και έναντι της διατάξεως του άρθρου 40 Κ.Πολ.Δικ. η οποία ιδρύει την ειδική
συντρέχουσα δωσιδικία της περιουσίας, συνάγεται σαφώς, ότι αν ο
κληρονομούμενος είχε κατά το χρόνο του θανάτου του την κατοικία του και εν
ελλείψει κατοικίας τη διαμονή του στην αλλοδαπή, δεν υφίσταται συνδετικός
στοιχείο που να θεμελιώνει δωσιδικία της κληρονομιάς ημεδαπού δικαστηρίου
για την επίλυση των μνημονευομένων στο άρθρο 30 Κ.πολ.Δικ διαφορών,
αδιαφόρως του αν πρόκειται για κληρονομιά ημεδαπού ή αλλοδαπού και
ανεξαρτήτως επίσης του αν υπάρχουν ή όχι κληρονομιαία στοιχεία στην Ελλάδα.
(ΑΠ 583/1995). Στην προκειμένη περίπτωση το Εφετείο δέχθηκε με την
προσβαλλόμενη απόφασή του, ότι σύμφωνα με τα εκτιθέμενα στην αγωγή του
ήδη αναιρεσίβλητου Εθνικού Μ. Πολυτεχνείου, ο αποβιώσας κατά την 30/6/76
στην αλλοδαπή, ΗΠΑ, Χ. Παπακυριακόπουλος, κάτοικος εν ζωή ΗΠΑ, με την
αναφερόμενη από 16/8/1952 ιδιόγραφη διαθήκη του εγκατέστησε γενικό
κληρονόμο του εφόλης της κινητής και ακίνητης περιουσίας του το
αναιρεσίβλητο, πλην ενός τμήματος του αναφερομένου ακινήτου του, που
βρίσκεται στην Αθήνα, το οποίο κατέλειπε κατ' ισομοιρία στα τέκνα του
πρωτοεξαδέλφου του Δημητρίου Παπακυριακοπούλου, τα οποία θα βρίσκονται
στη ζωή κατά τη στιγμή του Θανάτου του και τ α οποία είναι οι εναγόμενοι.
Ζήτησε δε το αναιρεσίβλητο με την αγωγή του να αναγνωρισθεί, ότι τούτο είναι
συγκληρονόμος εξαδιαιρέτου σε κάθε μία από τις αναφερόμενες στην αγωγή
οριζόντιες ιδιοκτησίες κατά ποσοστό 81,16%, οι δε εναγόμενοι κατά το υπόλοιπο
ποσοστό 18,84%. Συνεπώς το Εφετείο, το οποίο δέχθηκε, ότι είχε δικαιοδοσία
προς εκδίκαση της αγωγής που είχε το παραπάνω περιεχόμενο, αφού όπως
δέχεται, στην περιφέρεια αυτού κατοικούσαν οι εναγόμενοι (Αθήνα) και
ευρίσκονται οι παραπάνω οριζόντιες ιδιοκτησίες και ακολούθως δέχθηκε την
αγωγή, αντί ν' απορρίψει αυτή για έλλειψη δικαιοδοσίας αυτού αφού ο ανωτέρω
κληρονομούμενος είχε, όταν πέθανε την τελευταία κατοικία του στην Αλλοδαπή
(ΗΠΑ), υπέπεσε σε υπέρβαση δικαιοδοσίας (ολ.ΑΠ 393/81 ΑΠ 1090/99) και
πρέπει να αναιρεθεί η προσβαλλόμενη απόφασή αυτού (9601/97) κατά το άρθρο
559 αριθ. 4 Κ.πολ.Δικ., όπως βασίμως ζητείται με τον πρώτο λόγο της αίτησης
αναιρέσεως. Επίσης πρέπει να αναιρεθεί κατά το άρθρο 580 παρ. 1 Κ.Πολ.Δ. ναι
η από την αναιρεθείσα ενσωματωθείσα πρωτόδικη απόφαση 5455/1996 του
Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, ως ενέχουσα και αυτή κατά τα εκτιθέμενα σε
αυτή υπέρβαση δικαιοδοσίας.

Επειδή, από τις διατάξεις του άρθρου 580 παρ. 1 Κ.Πολ.Δ. συνδυαζόμενες με τις
διατάξεις του άρθρου 4 παρ. 2 του αυτού Κώδικα, σαφώς προκύπτει, ότι αν ο
ʽΑρειος Πάγος αναιρέσει την απόφαση για υπέρβαση δικαιοδοσίας, πρέπει
περαιτέρω να απορρίψει την αγωγή επί της οποίας εκδόθηκε η αναιρεθείσα
απόφαση, ως απαράδεκτη για έλλειψη δικαιοδοσίας. Συνεπώς εφόσον
αναιρέθησαν οι παραπάνω προσβαλλόμενες αποφάσεις για υπέρβαση
δικαιοδοσίας, πρέπει ν' απορριφθεί η από 15/3/1995 αγωγή του αναιρεσιβλήτου
επί της οποίας εκδόθηκαν οι εν λόγω αποφάσεις.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

Αναιρεί την υπ' αριθ. 9601/1997 απόφαση του Εφετείου Αθηνών ως και την υπ'
αριθ. 5455/1996 οριστική απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών.
Απορρίπτει την από 15/3/1995 αγωγή του αναιρεσιβλήτου, επί της οποία
εκδόθηκαν οι αποφάσεις αυτές. Και

Καταδικάζει το αναιρεσίβλητο στη δικαστική δαπάνη των αναιρεσειόντων (που

κατέθεσαν προτάσεις ) την οποία ορίζει σε τριακόσιες χιλιάδες (300.000)
δραχμές. Κρίθηκε, αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 11 Ιανουαρίου 2000 και
δημοσιεύθηκε σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στις 26 Ιανουαρίου
2000. Ο ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ Δημοσίευση: ΤΡΑΠΕΖΑ ΝΟΜΙΚΩΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ ΔΣΑ