BETONARME KİRİŞLERİN DIŞTAN YAPIŞTIRILAN ÇELİK LEVHALARLA

KESMEYE KARŞI GÜÇLENDİRİLMESİ

Sinan ALTIN Özgür ANIL M. Emin KARA

Prof. Dr. Öğr. Gör. Dr. Arş. Gör.
G.Ü. İnş. Müh. Böl. G.Ü. İnş. Müh. Böl. G.Ü. İnş. Müh. Böl.
Ankara, Türkiye Ankara, Türkiye Ankara, Türkiye

ÖZET

Bu çalışmada, kesme dayanımı yetersiz betonarme kirişlerin çelik elemanlar

yapıştırılarak güçlendirilmesini konu alan deney sonuçları sunulmaktadır. Düzenlenen
deney programında 11 adet T-kesitli kiriş tekdüze yükler altında test edilmiştir. Üç ana
türde üretilen çelik elemanlar çeşitli düzenlemelerle kesme açıklıklarında kiriş gövdesinin
yan yüzeylerine epoksi kullanılarak yapıştırılmıştır. Deney sonuçları bütün çelik levha
düzenlemelerinin, elemanlarda dayanım ve rijitliği önemli oranlarda artırdığını ortaya
koymuştur. Güçlendirilen betonarme kirişlerin hepsinde çekme donatıları akmıştır.
Kirişlerin süneklik oranları ve göçme modları elemanlara yapıştırılan çelik levha düzeni ile
yakından ilişkilidir. Kesme açıklığında sürekli formda çelik levha yapıştırılarak
güçlendirilen kirişlerde sünek eğilme davranışı elde edilmiştir.

Anahtar Kelimeler : Betonarme kiriş, Kesme için güçlendirme, Çelik levha.

 GİRİŞ

Betonarme kirişlerde kesme kırılması ani ve gevrek bir göçme biçimi olmasına
rağmen ülkemizde bir çok betonarme yapının kirişleri çeşitli nedenlerden kaynaklanan
önemli kesme problemleri ile karşı karşıyadır. Çeşitli karbon elyaflı polimer (CFRP)
uygulamaları, donatıyla kelepçeleme, betonarme katmanlar ile mantolama, çelik levhaların
eleman dışından yapıştırılması kesme dayanımı yetersiz betonarme kirişlerin güçlendirmesi
amacıyla kullanılan başlıca tekniklerdir. Bunların arasında kiriş dıştan çelik levha
yapıştırılması tekniğinin uygulama kolaylığı, uygulandığı elemanın geometrik boyutlarında
değişimin çok az oluşu ve ekonomik maliyetin düşüklüğü gibi nedenlerden dolayı elverişli
bir yöntem gibi görünmektedir. Kirişlerin çelik levhalar yapıştırılarak kesmeye karşı
güçlendirilmesi ile ilgili geçmişte yapılmış çalışmalar, güçlendirilmiş betonarme kirişlerde
dayanım ve davranışın; beton basınç dayanımına, kesme ve çekme donatısının akma
dayanımına, çekme donatısı oranına, kiriş kesme açıklığının kiriş faydalı yüksekliğine
oranına (a/d=M/Vd) ve güçlendirme malzemesinin oranına bağlı olduğunu ortaya
koymuştur [1-7]. Bu güçlendirmenin yönteminin hangi şartlarda nasıl bir performans
sergileyeceğinin, farklı çelik levha düzenlerinin betonarme kirişlerin davranışlarına ve
göçme modlarına etkilerinin belirlenmesi için konu ile ilgili daha fazla araştırmaya
gereksinim bulunmaktadır.

AMAÇ

Bu çalışmanın amacı, kesme dayanımı yetersiz betonarme kirişlerde gövdenin

yanlarına dıştan yapıştırılan çelik elemanlar ile kesmeye karşı güçlendirilmesi yönteminin
deneysel incelenmesidir [8-10]. Yetersiz kesme donatılı betonarme kirişler çeşitli
düzenlemelerde yapıştırılan çelik elemanlar ile güçlendirilip tekdüze yükler altında test
edilmiştir. Elde edilen test sonuçları değerlendirilip güçlendirme yönteminde kullanılan
çelik levha türleri ve düzenlemelerinin elemanın davranışına, dayanımına, rijitliğine,
göçme moduna ve sünekliğine etkileri incelenmiştir.
 DENEYSEL ÇALIŞMA

Deney Elemanları ve Malzeme Özellikleri

Deney programında modellenen T-kesitli toplam 11 adet kiriş test edilmiştir. Deney
elemanlarının geometrik boyutları ve donatı şemaları Şekil 1’de verilmiştir. Deney
elemanlarında çekme donatısı olarak 3 adet 20 mm çapında nervürlü donatı, basınç
donatısı olarak 2 adet 8 mm çapında düz donatı kullanılmıştır. Deney elemanlarında kesme
donatısı olarak 6 mm çapında inşaat demirinden üretilen kapalı etriyeler kullanılmıştır.
Kiriş-1’de etriye aralığı 75 mm diğer elemanlarda 300 mm’dir. Deney elemanlarının
özellikleri Çizelge 1’de özetlenmiştir. Deney elemanlarının beton basınç dayanımları 25
MPa’dan daha büyüktür. Kullanılan donatıların ve çelik elemanların özellikleri Çizelge
2’de sunulmuştur.

Deney programında Kiriş-1 kesme dayanımı eğilme dayanımından daha büyük

tasarlanan kontrol elemanıdır. Kesme dayanımı yetersiz kirişlerin hepsinde etriye donatısı
oranının kontrol elemanının etriye donatısına oranı %25’dir. Yetersiz kesme donatılı
kirişler, kesme açıklıklarında kiriş gövdesinin her iki yanından yapıştırılan çelik
elemanlarla güçlendirilmişlerdir. Güçlendirme tasarımı, göçmenin yapışma yüzeyinde
kayma dayanımının aşılması sonucunda gelişeceği kabulu ile yapılmıştır [2,7]. Detayları
Şekil 2’den görüleceği gibi güçlendirmede kullanılan çelik elemanlar; a) ince çelik
lamalar, b) geniş çelik lamalar, c) çelik levhalar olmak üzere üç ana türde üretilmiştir.
Çelik elemanların kiriş üzerindeki düzenlemeleri Şekil 3’de verilmiştir. 40x285x4 mm
boyutlarında çelik lamalar Kiriş-3’de 80 mm, Kiriş-5’de 40 mm aralıklarla yapıştırılmıştır.
Boyutları 150x285x4 mm olan çelik lamalar Kiriş-6’da 150 mm, Kiriş-8’de 75 mm
aralıklarla yapıştırılmıştır. 40x405x4 mm ve 150x405x4 mm boyutlarında üretilen çelik
lamalar “L” biçiminde bükülerek Kiriş-4’de 80 mm, Kiriş-7’de 150 mm aralıklı
yerleştirilmiştir. “L” biçimli lamaların 285 mm uzunluğundaki bacağı kiriş gövdesinin yan
yüzeyine, 120 mm uzunluğundaki bacağı kiriş tablasının altına yapıştırılmıştır. Kiriş-9’da
1550x285x4 mm boyutlarında çelik levha kullanılmıştır. Kiriş-10 deney elemanında
310x285x4 mm boyutlarında 5 adet çelik levha birbirlerine bitişik olarak yapıştırılmıştır.
Boşluklu üretilen çelik levha Kiriş-11 elemanında kullanılmıştır.
Yapıştırma Tekniği

Kirişlerde çelik levhaların yapıştırılacağı beton yüzeyi agregalar ortaya çıkarılıncaya

kadar pürüzlendirilmiş, daha sonra yüzey fırça ve basınçlı hava püskürtülerek
temizlenmiştir. Sonra çelik elemanların yapışma yüzeyleri pürüzlendirilmiş ve aseton ile
temizlenmiştir. Yapıştırma için kullanılacak epoxy’nin (Sikadur 32) bileşenleri üreticinin
kullanım kurallarına uyularak metal bir kapta homojen oluncaya kadar karıştırılmıştır.
Hazırlanan epoxy, kirişlerin yan yüzeylerinde çelik levhaların yapıştırılacağı yerlere ve
çelik levhalara 1.5 mm kalınlığında sürülmüştür. Çelik levhalar kiriş gövdesinin yan
yüzeylerine özenle yapıştırılmıştır. Uygulama sırasındaki sıcaklık 20±2 Co’dir. Deney
elemanları epoksinin kürü tamamlandıktan sonra test edilmiştir.

Deney Düzeneği

Yükleme düzeni ve ölçüm aletlerinin şematik görünüşü Şekil 4’de verilmiştir.

Kirişler dört nokta yükleme şartları altında test edilmiştir. Tüm deney elemanlarında kesme
açıklığının (a=1450 mm) kiriş etkili yüksekliğine (d=335 mm) oranı a/d=4,3’dür. Deney
elemanları tek düze yükler altında test edilmiştir. Yükleme 600 kN basınç kapasiteli bir
hidrolik kriko ile yapılıp, 300 kN kapasiteli bir yük ölçer ile kontrol edilmiştir. Deney
elemanlarından kiriş orta nokta deplasmanı ve kesme açıklıklarından kenar uzunlukları
300x210 mm olan dikdörtgenlerin diagonallerine yerleştirilen 8 adet LVDT yardımıyla
kesme çatlakları elektronik olarak ölçülmüştür.

DENEY SONUÇLARI

Genel Davranış ve Göçme Modları

Deney sonuçları Çizelge 3’de, deney elemanlarının göçme modları Şekil 5’de
sunulmuştur. Güçlendirilen deney elemanlarında kesme çatlakları eleman dayanımın
yaklaşık %40-50’si arasındaki yük düzeylerinde gelişmiştir. Kiriş-1 elemanı sünek eğilme
davranışı sergilemiş, yetersiz kesme donatılı Kiriş-2 kesmeden göçmüştür. Eleman kesme
dayanımlarının ortalama %55’şi düzeylerindeki yüklerde çelik lamaların kesme çatlaklarını
sınırladığı ve çatlakların lamaların altından geçemediği gözlenmiştir. Güçlendirilen tüm
deney elemanlarında çekme donatısı akmıştır. Akmadan sonra farklı süneklik değerlerinde
çelik lamaların uçları ard arda kiriş gövdesinden ayrılmaya başlamıştır. Aynı zamanda
kesme çatlaklarının hızla genişlemeye başladığı ve ince çelik lamaların altlarından
geçtikleri gözlenmiştir. Güçlendirilen elemanlar kesme açıklıklarının birinde gelişen kritik
bir kesme çatlağı ile kesmeden kırılmışlardır. Güçlendirilen Kiriş-5 tam bir sünek eğilme
davranışı sergileyerek basınç bölgesinde betonun ezilmesiyle göçmüştür. “L” biçimli çelik
lamaların kullanıldığı Kiriş-4 ve Kiriş-7 en düşük düzeyde sünekliğe sahip deney
elemanlarıdır. Her iki deney elemanı da akmadan sonra kiriş tablasının altından yapıştırılan
çelik levha bacaklarının aniden betondan ayrılmasıyla kesmeden göçmüşlerdir. Kesme
açıklığı boyunca çelik levha yapıştırılarak güçlendirilen Kiriş-9 ve çelik levhalar bitişik
yapıştırılarak güçlendirilen Kiriş-10 sünek eğilme davranışı sergilemişlerdir. Her iki
eleman da basınç bölgesinde betonun ezilmesiyle göçmüşlerdir. Boşluklu çelik levha ile
güçlendirilen Kiriş-11, tablaya kadar gelişen bir ana kesme çatlağı boyunca kesmeden
göçmüştür. Genel olarak güçlendirilen deney elemanlarında kesme çatlağı gelişiminin
kontrol elemanına göre daha az sayıda olduğu, ve kesme açıklığında bir ana kesme çatlağı
ile göçmeye ulaştıkları dikkati çekmektedir. Deney elemanlarının yük-deplasman ilişkileri
gruplandırılıp Şekil 6’da sunulmuştur. Güçlendirme tekniği deney elemanlarının
rijitliklerini ve dayanımlarını önemli oranlarda artırmıştır. Bütün deney elemanları akma
dayanımına yaklaşık aynı rijitlikle ulaşmışlardır.

Dayanım ve Süneklik

Kontrol elemanı Kiriş-1, yetersiz kesme donatılı Kiriş-2’den %39 daha fazla kesme
dayanımına sahiptir. Deney sonuçları, güçlendirme tekniğinin kesme dayanımı yetersiz
kirişlerin dayanım gereksinimini karşılamada oldukça başarılı olduğunu göstermiştir.
Güçlendirilen deney elemanlarının ölçülen kesme dayanımlarının kontrol elemanının
kesme dayanımına oranları 0.88-0.98 arasında değişim göstermektedir. Deney elemanları
arasında Kiriş-9, Kiriş-10 ve Kiriş-11’in ölçülen kesme dayanımı değerleri kontrol
elemanının kesme dayanımından ortalama %3 daha düşük elde edilmiştir. Çelik lama
kullanılarak güçlendirilen deney elemanları içerisinde en büyük dayanım Kiriş-5’de elde
edilmiştir. Bu elemanda ölçülen kesme dayanımı kontrol elemanından %7 daha küçüktür.
 Deney elemanlarının hesaplanan deplasman süneklik oranları Çizelge 3’de
sunulmuştur. Kontrol elemanının süneklik oranı 3.61 olarak hesaplanmıştır. Çelik levhalar
ile güçlendirilen Kiriş-9 ve Kiriş 10, kontrol elemanından daha sünek bir davranış
sergilemiştir. Bu elemanlarda süneklik oranları 4.26 ve 4.25 olarak hesaplanmıştır. Deney
programının süneklik oranı en düşük elemanları Kiriş-4 ve Kiriş-7’dir. Bu elemanlarda
hesaplanan deplasman süneklik oranı değerleri sırası ile 1.33 ve 1.52’dir. Çelik lama
aralıklarının azaltılması süneklik oranını artırmaktadır.

SONUÇ VE ÖNERİLER

Dıştan yapıştırılan tüm çelik eleman türleri kirişlerin dayanımını, rijitliğini ve

sünekliğini artırmıştır. Güçlendirilen deney elemanları akma dayanımına kontrol elemanı
ile yaklaşık aynı rijitlikle, hemen hemen aynı yük ve deplasman değerlerinde ulaşmışlardır.
Çelik elemanların kiriş üzerindeki düzenleri deney elemanlarının sünekliğini ve göçme
modunu belirleyen önemli bir etken olarak görünmektedir. Çelik lamalarla güçlendirilen
deney elemanlarında lama aralıkları sıklaştırıldıkça deplasman süneklik oranları
artmaktadır. Kesme açıklığında yapışma alanındaki artış kesme çatlağı gelişimini belirgin
olarak azaltmıştır. “L” biçimli çelik lamalarla güçlendirilen kirişler deney programının en
düşük süneklik oranına, çelik levhalarla güçlendirilen deney elemanları ise kontrol
elemanına en yakın dayanım ve sünek oranına sahip elemanlardır. Kesme açıklığı boyunca
tek parça çelik levha kullanımı yerine çelik levhaların bitişik yapıştırılarak kullanılması da
aynı başarılı davranışı göstermektedir.

Unutulmamalıdır ki çalışmada kullanılan güçlendirme tekniğinin başarısı uygulama

kalitesine bağlıdır. Gelecekte yapılacak çalışmalarda; kayma gerilmelerinin yığıldığı çelik
levha uçlarında erken soyulmalara karşı ilave önlemler konusunda, tersinen tekrarlanan
veya uzun süreli yüklemeler altında ve a/d oranının 3’den küçük değerlerinde bu
güçlendirme yönteminin incelenmesi ilginç olacaktır.
 KAYNAKLAR

[1] Subedi, N. K:, Baglin, P. S:, “External Plate Reinforcement for Concrete Beams”,
Journal of Structural Engineering, Vol. 124, No. 12, 1998, pp. 1490-1495.
[2] Ziraba, Y. N., Baluch, M. H:, Basunbul, I. A., Sharif, A. M., Azad, A. K:, AlSulaimani,
G. J., “Guidelines Toward The Design of Reinforced Concrete Beams with External
Plates”, ACI Structural Journal, Vol. 91, No. 6, 1994, pp. 639-646.
[3] Subedi, N. K:, Baglin, P. S., “Plate Reinforced Concrete Beams: Experimental Work”,
Engineering Structures, Vol. 21, 1999, pp. 232-254.
[4] Baluch, M. H., Ziraba, Y. N., Azad, A. K., Sharif, A. M., Alsulaimani, G. J., Basunbul,
I. A., “Shear Strength of Plated RC Beams”, Magazine of Concrete Research, Vol. 47,
No. 173, 1995, pp. 369-374.
[5] Swamy, R. N., Jones, R., Charif, A., “The Effect of Externel Plate Reinforcement on
the Strengthening of Structurally Damaged RC Beams”, The Structural Engineer,
Vol. 67, No. 3, 1989, pp. 45-56.
[6] Adhikary, B. B., Mutsuyoshi, H., Sano, M., “Shear Strengthening Reinforced Concrete
Beams Using Steel Plates Bonded on Beam Web: Experiments and Analysis”,
Construction and Building Materials, Vol. 14, 2000, pp. 237-244.
[7] Sharif, A., Alsulaimani, G. J., Basunbul, I. A., Baluch, M. H., Husain, M.,
“Strengthening of Shear-Damaged RC Beams by External Bonding of Steel Plates”,
Magazine of Concrete Research, Vol 47, No. 173, 1994, pp. 329-334.
[8] M.A. Yeşilyurt, “Dıştan Epoxy ile Yapıştırlan L Şeklindeki Çelik Levhalar ile
Betonarme Kirişlerin Kesmeye Karşı Güçlendirilmesi”, Gazi Üniversitesi, Yüksek
Lisans Tezi, 82 sf., Eylül 2001.
[9] U, Duyan, “Çelik Levhalar Yapıştırarak Betonarme Kirişlerin Kesmeye Karşı
Güçlendirilmesi”, Gazi Üniversitesi, Yüksek Lisans Tezi, 74 sf., Mart 2002.
[10] E, Ersoy, “Betonarme Kirişleri Kesmeye Karşı Güçlendirmede Dıştan Epoxy ile
Yapıştırılan Çelik Levha Düzenlemeleri”, Gazi Üniversitesi, Yüksek Lisans Tezi, 80
sf., Haziran 2002.
 2O8 O6/75 a a-a Kesiti
360
360 120 120 120
75
3O20
4000 a 2O8 285
360

a) Kiris-1 (Kontrol Deney Elemani)

3O20
2O8 O6/300 a 225 225
50 50
360
320 320
3O20 a
4000

b) Kiris-1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10 ve 11 Etr. O6
Ölçüler mm'dir.

Şekil 1. Deney Elemanlarının Donatı Şemaları

a) İnce Çelik Lamalar (t=4 mm) t

285
b) Geniş Çelik Lamalar(t=4 mm) 120
t t
285 40
285
120
c) Çelik levhalar(t=4 mm) 40
285 150 t
285 t
80 150 285
285125
80
t
310
150
317 1550
t
150
317
1550
150
317
Ölçüler mm’dir.
150

Şekil 2. Güçlendirmede Kullanılan Çelik Elemanlar

 1550 P 900 P 1550 P P
1550 900 1550

360 285 360 285

40 40 40 40 40 40
100 80 80 80 80 80 80 100 100 100
V 4000 V 4000

Kiris-3 ve Kiris-4 Kiris-9

P P 1550 P P
1550 900 1550 900 1550

360 285 360 285

40 40 40 40 40 40 310 310
100 100 100 100
40 40 40 40 40 40
V 4000 V 4000

Kiris-5 Kiris-10

P P P P
1550 900 1550 1550 900 1550
150 317 150

80
360 125 285
360 285
80
100 100
100 150 150 150 150 150 150150150 100
V 4000
V 4000

Kiris-6 ve Kiris-7 Kiris-11

P P Kiris 3, 5, 6, 8, 9, 10 ve11'in Yan Görünüsü Kiris 4 ve 7'nin Yan Görünüsü

1550 900 1550
360 360
120 120 120 120 120 120
75 75
360 285
360 360
100 751507515075 751507515075 285 285
100
V 4000

Kiris-8 Çelik lama ve Levha "L" Seklinde Çelik Lama

Ölçüler mm’dir. Şekil 3. Çelik Eleman Düzenlemeleri
 Hidrolik Kriko LVDT
Yük Hücresi
Reaksiyon Kirisi

δ1 δ2 δ3

δ4 δ5 δ6 δ7 Deney Elemani δ8 δ9 δ10 δ11 210

300 300 300 300 300 300 300 300

1900 1900

Ölçüler mm’dir.
Şekil 4. Deney ve Ölçüm Düzeni

Şekil 5. Deney Elemanlarının Göçme Modları

 İnce Çelik Lamalı

Geniş Çelik Lamalı

Çelik Levhalı

Şekil 6. Deney Elemanlarının Yük-Deplasman Grafikleri

Çizelge 1. Deney Elemanlarının Özellikleri
Etriye ρW Güçlendirmede Kullanılan Çelik Elemanlar
Deney Elemanı fc Oranı ρWKiriş1
(MPa) ρw Boyutlar Tip Aralık (mm)
Kiriş-1 (Kontrol) 25,8 0,00224 1,00 ------ ------ ------
Kiriş-2 27,0 0,00056 0,25 ------ ------ ------
Kiriş-3 (Güçlendirme) 27,6 0,00056 0,25 40x285x40 İnce Çelik Lama 80
Kiriş-4 (Güçlendirme) 27,3 0,00056 0,25 40x405x40 “L” Şeklinde İnce Lama 80
Kiriş-5 (Güçlendirme) 26,5 0,00056 0,25 40x285x40 İnce Çelik Lama 40
Kiriş-6 (Güçlendirme) 26,5 0,00056 0,25 150x285x40 Geniş Çelik Lama 150
Kiriş-7 (Güçlendirme) 25,8 0,00056 0,25 150x405x40 “L” Şeklinde Geniş Lama 150
Kiriş-8 (Güçlendirme) 25,6 0,00056 0,25 150x285x40 İnce Çelik Lama 75
Kiriş-9 (Güçlendirme) 26,7 0,00056 0,25 1550x285x40 Çelik Levha ------
Kiriş-10 (Güçlendirme) 26,0 0,00056 0,25 310x285x40 Geniş Çelik Lama ------
Kiriş-11 (Güçlendirme) 26,4 0,00056 0,25 1550x285x40 Boşluklu Çelik Levha ------

Çizelge 2. Donatı ve Çelik Elemanların Özellikleri

Akma Dayanımı Kopma Dayanımı Elastik Modül x103
Donatı Çapı (MPa) (MPa) (MPa)
6 mm (düz) 275,0 417,00 192
8 mm (düz) 304,2 443,10 198
20 mm (nervürlü) 414,0 687,90 205
Çelik Levha 261,0 402,8 188
Çizelge 3. Deney Sonuçları

Çatlama Yükü Akma Maksimum Akma Maksimum Akma Süneklik

Deney Elemanı (kN) Yükü Yük Dep. Dep. Rijitliği Oranı Göçme Modu
Eğilme Kesme (kN) (kN) (mm) (mm) (kN/mm)
Kiriş-1 (Kontrol) 13,4 36,0 81,0 90,4 23,5 84,9 3,45 3,61 Eğilme

Kiriş-2 12,6 34,5 ----- 55,3 ----- 20,5 ----- ----- Kesme

Kiriş-3 (Güçlendirme) 14,0 36,3 79,2 81,0 25,2 50,4 3,14 2,00 Kesme

Kiriş-4 (Güçlendirme) 14,1 37,5 81,2 79,7 24,9 33,0 3,26 1,33 Kesme

Kiriş-5 (Güçlendirme) 12,9 40,6 80,0 83,6 24,8 76,0 3,23 3,06 Eğilme

Kiriş-6 (Güçlendirme) 13,6 35,7 79,0 79,9 22,8 40,7 3,47 1,79 Kesme

Kiriş-7 (Güçlendirme) 13,7 34,3 80,1 80,2 22,2 33,5 3,60 1,51 Kesme

Kiriş-8 (Güçlendirme) 12,4 34,3 80,6 80,1 25,1 46,0 3,21 1,83 Kesme

Kiriş-9 (Güçlendirme) 12,8 38,2 81,3 88,6 22,0 93,7 3,69 4,26 Eğilme

Kiriş-10 (Güçlendirme) 12,2 38,0 81,0 87,5 20,7 88,0 3,91 4,25 Eğilme

Kiriş-11 (Güçlendirme) 13,5 37,8 81,0 84,7 23,5 67,9 3,44 2,89 Kesme
STRENGTHENING OF R/C BEAMS USING EXTERNAL BONDING OF STEEL
PLATES AGAINT SHEAR

Sinan ALTIN Özgür ANIL M. Emin KARA

Prof. Dr. Instructor Assistant.
G.Ü. Civil Eng. Dept. G.Ü. Civil Eng. Dept. G.Ü. Civil Eng. Dept.
Ankara, Turkey Ankara, Turkey Ankara, Turkey

ABSTRACT

This study presents test results of strengthening shear deficient reinforced concrete
beams by external bonding of steel plates. Eleven reinforced concrete beams with T-
section tested under monotonous loading in the experimental program. Three main types of
steel members with different arrangements were bonded to side of the beam webs along the
shear span by using epoxy. The results of tests was confirmed that all steel plates
arrangements are improved the strength and stiffness of the specimens significantly.
Tension reinforcements of all strengthened reinforced concrete specimens were yielded.
Failure modes and ductility of specimens were proved to be different according to types of
the steel member and arrangement along the beam. Beams that were strengthened with
continuous steel plate along the shear span showed ductile flexural behavior.

Key Words: Reinforced Concrete Beam, Strengthening, Strengthening Againts Shear,

Steel plate
 Dr. Sinan ALTIN
Gazi Üniversitesi
Mühendislik Mimarlık Fakültesi
İnşaat Mühendisliği Bölümü
Maltepe/Ankara 06570

03/11/2003
İnşaat Mühendisleri Odası
Selanik Caddesi 19/1 Kızılay Ankara

Sayın Yetklli;

İnşaat Mühendisleri odası tarafından düzenlenen Türkiye İnşaat Mühendisliği

XVII. Teknik Kongre ve Sergisi’nde “Betonarme Kirişlerin Dıştan Yapıştırılan Çelik
Levhalarla Kesmeye Karşı Güçlendirilmesi” başlıklı bildirinin başlık altında yer
almasını istemekteyiz. Yazarlar ile ilgili haberleşme bilgileri aşağıda sunulmuştur.
Çalışmalarınızda başarılar diler saygılarımı sunarım.

Dr. Sinan ALTIN

Haberleşme Bilgileri :
Prof. Dr. Sinan ALTIN
Öğr. Gör. Dr. Özgür ANIL
Arş. Gör. M. Emin KARA
Adres : G.Ü. Müh. Mim. Fak. İnşaat Müh. Böl.
Maltepe/ANKARA 06570
Tel : 231 74 00/2248
Fax : 231 92 23
E-Mail : saltin@gazi.edu.tr
Adres : G.Ü. Müh. Mim. Fak. İnşaat Müh. Böl.
Maltepe/ANKARA 06570
Tel : 231 74 00/2215
Fax : 231 92 23
E-Mail : oanil@gazi.edu.tr
Adres : G.Ü. Müh. Mim. Fak. İnşaat Müh. Böl.
Maltepe/ANKARA 06570
Tel : 231 74 00/2223
Fax : 231 92 23

EK : 3 adet bildiri kopyası