Quéroche Contar... 2

You might also like

Download as pdf or txt
Download as pdf or txt
You are on page 1of 8

XARDÍNS DE ALLARIZ

Allariz puxo en marcha hai nove edicións “unha iniciativa singular que pretende ofrecer a todos os
veciños e veciñas a posibilidade de desfrutar dun novo espazo recuperado para uso público, na marxe derei-
ta do río Arnoia. Coa súa realización damos un paso moi importante na consecución do Corredor Temático
do río Arnoia que fai do noso río un elemento de identidade, de ocio, de gozo da natureza e tamén de dinami-
zación económica. Esta edición do Festival Internacional de Xardíns de Allariz enche este espazo a carón do
Río Arnoia de propostas imaxinativas, recreando atmosferas nas que os autores seleccionados dan a súa vi-
sión do erotismo no xardín, a temática de este ano". Francisco García Suárez (Alcalde de Allariz).
Como non podía ser doutra maneira, ¡non quixemos perdela! E por suposto, animámosvos a visitala.

PISCINA OIRA
No mes de Xullo aproveitamos a chegada do calor para pasar as mañáns refrescándonos nas piscinas.

Presentámosvos o segundo número do noso xornal “Quéroche contar”.


Este número está elaborado coa participación dos usuarios de Centro de
Día Aixiña, os usuarios de Residencia Domingo Gómez Freire e socios de Ai-
xiña, baixo a codirección do sevizo de Psicoloxía e de Xabi Gómez Souto, quen
tamén se encarga da elaboración das portadas.
No próximo número...
Esperamos que sexa do voso agrado, vémonos cun novo número á volta
das vacacións. ¡Que as disfrutedes!
Entrevista a Pablo (fisioterapeuta de centro de día) e contarémosvos
como resulta a volta á rutina despois das vacacións!
Calquera suxerencia, idea, reclamación, dúbida...
que queirades compartir para mellorar este traballo,
podedes poñervos en contacto connosco en:
querochecontar@gmail.com
ENTREVISTA SAN XOAN

Maira é a terapeuta ocupacional de Aixiña. Recientemente chegou Marta A noite de San Xoan é a noite máis curta do ano, e tamén unha das máis espe-
e entre ambas están atendendo este servicio, pero despois das vacacións ciales en Galicia, pois está ligada a moitos ritos e tradicións da nosa cultura.
Maira tardará uns meses en reincorporarse. O equipo de xornalismo de Por eso non quixemos pasar esta celebración por alto.
Aixiña quixo preguntar a este respecto e aproveitou a ocasión para decirlle
canto a botarán de menos.
¿Canto tempo levas traballando aquí? Llevo trabajando en Aixiña dos años
y medio.
¿En que consiste o teu traballo? ¿Que fai un terapeuta ocupacional? El tra-
bajo de un terapeuta consiste en hacer a las personas más autónomas e in-
dependientes, a pesar de la discapacidad que presenten. Para ello ayudamos a adaptar el entorno y el mate-
rial del día a día. ¿Os acordáis qué hemos estado trabajando? Comer solos, maquillarse, atarse los zapatos...
¿Estás contenta en Aixiña? Sí, claro! Con ustedes cómo para no estarlo! Me gusta mucho mi trabajo.
¿Que día marchas y cuándo vuelves? El 31 de julio, y en principio está previsto que me reincorpore sobre di-
ciembre. SANXENXO
¿Vasnos extrañar? Muchoo, ¿y ustedes? ¿me van a extrañar? (¡todos afirman!)
Aixiña dispón na localidade pontevedresa de Sanxenxo de tres apartamentos de vacacións denominados colo-
¿Vasnos visitar? ¡Claro! ¡Vendré siempre que me inviten!
quialmente "Casa de Colonias". A fin de semana de San Xoan, a residencia "Domingo Gómez Freire" fixo un-
¿E agora cal é a tua perspectiva de futuro? ¡Que me toque la lotería y vivir como una reina! (risas). Igual que ha escapada a estos pisos, onde disfrutaron do mar, da gastronomía e de boa compañía.
hasta ahora me gustaría seguir estudiando y seguir formándome. ¿Damósvos envexa coas fotos dese fin de semana?
¿Que aprendeches aquí? ¡Puf! Un montón… Aprendí a tener más paciencia. Al haber tanta variedad en pa-
cientes he estudiado, leído y me he formado y trabajado mucho. Todos sois muy diferentes, hay niños, hay
mayores, hay residencia… Me habéis aportado mucho.
¿Lo que más te gusta? Es que me llevo todo… El trabajo con toda la gente, con vosotros…
¿E agora quen se fará cargo da terapia ocupacional? Ahora ha llegado Marta, que ya está trabajando con
ustedes. Es una chica muy preparada y con mucho carisma, ¡quedan en buenas manos!
Queremos saber algo simpático do teu traballo, ¿cóntasnos algunha anécdota dos teus anos aquí? Más
que una anécdota me gustaría contaros que me llevo el cariño de la gente, que me he llevado bien con todos.
Con unos he trabajado más, con otros menos, y me llevo toda la diversidad y mucho aprendizaje.
Aproveitando que descansas unha temporada de Aixiña, ¿iraste de vacacións a algures? Voy a Colombia
con toda la familia.
Todos han querido enviarle un mensaje a Maira para acabar la entrevista:
“Te queremos y te vamos a extrañar. ¡Vuelve pronto!”.
FESTAS DE OURENSE

CRIS, SARAI E OS SEUS XOGOS No mes de xuño Ourense preparouse para nada menos que ¡nove días de festas! As más importantes da cidade,
que contaron con concertos, orquestas, animación na rúa, feiras, bailes, verbenas...
Cristina é unha usuaria do centro de día. É unha gran amante do móbil, así que, con axuda da súa filla Sarai, Aquí vedes o abraiados que quedamos ante o teatro callejero de Luigi Ludus
recoméndanos algunhas aplicacións coas que podemos entreternos un bo anaco. Agora que ven o verán, "un mago raro" na alameda de Bispo Cesáreo.
¡hai tempo para todo!
Paseamos polas rúas do centro histórico e visitamos os postos da feira me-
Subway Surf: consiste en un personaje que está pintando grafitis en unos trenes dieval.
y tiene que escapar de un policía saltando y esquivando trenes y obstáculos.
Tamén paramos
Slime Bitz: consiste en varios personajes, de los dibujos animados “el mundo de a descansar ¡e a
Gumball”, que tienen que ir avanzando plataformas y esquivando meteoritos. encher ben o
Pixel art/ Unicor: en ambos hay una imagen que tiene cuadrados con números bandullo!
para colorear con un cófigo de colores.
3D Color Number: consiste en colorear una imagen 3D siguiendo, igual que el an-
terior, un código de colores.
BITÁCORA DE JULIO
Julio é un mariñeiro de terras ourensanas. Visitou máis de 20 países e iranos contando
anécdotas de moitos deles.
DÍA DA NAI Hoxe fálanos de Venecia.
En Maio celebramos en Aixiña o día da nai.
Para eso puxémonos man á obra facendo un pe- En Venecia estiven vivindo tres meses. Vivíamos no barco, collíamos lanchas motoras para ir a puerto e
queno agasallo para elas, para todas as nais que es- logo íamos a onde había ambiente. Recordábame a Las Vegas, todo moi bonito e moi iluminado.
tán sempre coidando e preocupándose por nós. Había mercadillos, coma os que hai aquí, pero sempre con marcas caras. Había tamén zonas grandes de
¡Feliz día a todas! tendas con departamentos para cada marca. Aquelo era tremendo no que se refiere á moda. En perfumes ha-
bía lo nunca visto (Chanel, Dolce Gabbana, Dior…). E moitos carteis publicitarios de todas as marcas.
Podíanse visitar as casas dalgúns diseñadores. Pagabas por entrar a velas e acompañábante e contá-
banche quen era esa persoa, a que se dedicaba... Non só de diseñadores, tamén de cantantes, actores…
O máis famoso de Venecia son os canales, pero a verdade é que ¡cheiraban mal! En teoría a auga tiñá
LETRAS GALEGAS que moverse, pero rara vez pasaba, entón estancábanse e daba moi mal olor.
O 17 de maio do 1963, coindindo co centenario da primeira edición de Cantares gallegos, de Rosalía de Dende logo, e a pesar do mal olor, merece a pena visítala, é moi diferente a España.
Castro, celebrouse por primeira vez o DÍA DAS LETRAS GALEGAS.
2018 foi unha homenaxe especial, pois tras 57 edicións adícase por cuarta vez este día a unha muller:
María Victoria Moreno Márquez, unha editora, tradutora, conferenciante, escritora de literatura infantil
e xuvenil galega e profesora de ensino secundario en institutos de Lugo, Sanxenxo e Pontevedra.

Ourense colabora é unha aplicación móbil que sirve ós cidadáns para dar aviso de incidencias na cida-
de. Trátase dunha plataforma tecnolóxica que pretende facilitar a comunicación entre a ciudadanía e o Conce-
llo, mediante a cal facerlles chegar queixas ou reclamacións.

Esta aplicación pódese descargar sempre que dispoñas dun smartphone coa plataforma Android (non
poderás descargala si a túa plataforma é iOS) e o seu funcionamento é moi sinxelo. A interfaz guíache a través
de tres opcións:

1. “Notifica la incidencia", para dar parte da queixa. É necesario facilitar un nome, un apelido e un correo elec-
trónico. A partir de aí, basta con clicar sobre "Notifica la incidencia" para poder engadir imaxes da queixa, a
PESCA
ubicación e unha descripción do que se demanda, indicando o tipo de mellora do que se trata (abastecimiento,
Entre nós hai moito amante da pesca, así que decidimos pedir en medioambiente a solicitude para poder aceras, alumbrado, alcantarillas, lixo, estradas, desbroces, mobiliario, parques, señalización...). Unha vez recibi-
pasar un par de días INTENTANDO que algún peixe picara os nosos anzuelos. das as incidencias, os xestores do Concello envíanas ó departamento oportuno.
Fomos dende Aixiña A Barbantes e alí estivemos algunha que outra mañán. Foi moi entretido, pero... só
Julio pescou un percasol. É importante decir que non o trouxemos, porque é obrigatorio devolvelos ó río. 2. "Historial", para coñecer que demandas están pendientes de realizar ou xa foron xestionadas. É decir, para
E bueno, non só pescou Julio, como podedes ver Eugenio pescou aburrimiento, Eliseo pescou una cer- realizar un seguimento das tuas notificacións ata que se tramite a resolución.
vexa, Emilio pescou duas rocas para amarrar a caña e conciliar o sono, e Julio sí, un percasol.
3. "Contacta" ofrece datos do contacto coa empresa desarrolladora da app.

Xa sabedes, podedes enviarnos a querochecontar@gmail.com as vosas fotos con zonas da cidade non
accesibles a persoas con mobilidade reducida e amosarémolas no xornal. E ademais non dubidedes en descar-
garvos esta aplicación para notificar ó Concello das incidencias coas que atopedes.
EL MILAGRO DE LOURDES
Camily nesta sección quere compartir con nós a seu último traballo. Traballo que compartiron toda a panda de Unha integrante da PANDA DE UNICORNIOS, realiazou unha peregrinación a Lourdes, e compartirá
unicornios (máis abaixo veredes que esta panda son o noso último fichaxe). con nós a sua experiencia. Esperemos que disfrutedes dela, como ela disfrutou da viaxe:
Materiales: gomaeva, pistola de silicona e unha plancha (unha plancha do pelo) para moldear a goma eva.
Pasos: “Este viaje empezó el día 24 de Junio del 2018, empezaron ocho autocares la marcha a las 22:00 h
 Primeiro necesitamos ter os patróns da base da cesta, calcalos na gomaeva e recortalos. de la noche, todos en fila. Yo iba en el autocar primero con mis padres y con más gente. Este primer auto-
 Pegar enriba da base un círculo tamén de gomaeva para facela máis sólida. car era adaptado e íbamos dos personas que habitualmente usamos silla de ruedas.
 Debuxar e recortar unha tira de gomaeva que sustentará os laterales da cesta. Hicimos dos paradas. La primera parada ya era 25 de Junio (para hacer nuestras necesidades y
 O seguinte paso é formar e pegar a asa.
tomar algo). La segunda fue para desayunar, y después de desayunar emprendimos el destino.
 Por último, podedes decorala como prefirades. Neste caso Camily púxolle flores azuis.
Para as flores temos tamén que facer unha plantilla, debuxalas na gomaeva e recortalas. A las 10:45 h de la mañana el autocar 1 y el 8 fuimos para el Hotel París, entramos para coger la
Con unha brocheta e coas planchas iremos dándolle a forma ós pétalos. Para a parte in- llave de la habitación y después fuimos todos los que estábamos en ese hotel a comer. Cuando acabamos
terna da flor recortaremos tiras da gomaeva, enrollámolas e pegámolas no centro. Si que- de comer, algunos fuimos a la piscina. Yo fui una de ellas, y os voy a contar mi experiencia.
redes podedes engadirlle unas follas. Para que queden máis realistas podedes pintalas e A mí me pusieron en una camilla con mi madre, esperamos un poco y ya entramos las dos juntas.
difuminalas coa man ou coa mesma gomaeva. Cogieron una sábana mojada y me la pusieron encima, me giraron para ponerme una plantilla y por últi-
Nas fotos podedes ver o resultado final e a todo o equipo mas á obra.
mo me dieron una figura de nuestra señora de Lourdes. Rezamos juntas las que allí estábamos, después
cogieron la plantilla entre todas y me metieron en la piscina (fueron sólo unos segundos, porque por cier-
to, el agua estaba muuuy fría). Cuando salí sentí una emoción muy intensa… A las 17:00 h fuimos a una
misa de presentación, y después nos hicimos una foto (como tenemos hecho otros años).
El día 26 de Junio nos levantamos muy temprano para desayunar pronto y así ir después a la misa
de la gruta (a las 08:30 h de la mañana!!). Cuando acabó la misa fuimos directamente al viacrucis de los
enfermos y allí leí una estación. A la tarde, a las 15:00 h, fuimos a una celebración penitencial y de allí
marchamos a la procesión del Santísimo.
El día 27 de Junio nos levantamos muy temprano para desayunar e ir a las 09:30 h de la mañana a
la misa internacional. Por la tarde tuvimos libre, y algunos fueron a las cuevas, otros a la visita guiada
PANDA DE UNICORNI S por Lourdes... los que quisimos hacer también algo por la noche tuvimos la procesión Mariana de antor-
chas.
A partires desta publicación contaremos cun novo departamento, formado por “PANDA DE UNICOR- El día 28 de Junio tuvimos la última misa a las 08:30 h de la mañana. Después fue el viacrucis de
NIOS”. Este equipo faise chamar así polo seu gusto por estas criaturas mitolóxicas, símbolo que empregarán los peregrinos. Los que no pudimos ir a ese viacrucis esperamos allí a que bajaran. A la tarde tuvimos el
nas súas redaccións. Nesta ocasión, coa chegada de fin de curso, quixeron facer unha selección das cinco me- paso por la gruta a las 17:00h. Después de eso, por la noche, tuvimos la velada festiva. Yo fui con algunos
llores películas que visionaron ó longo dos últimos meses. E as que para eles mereceron a distinción de cinco dar una vuelta.
unicornios son...: El día 29 Junio a la 07:00 h de la mañana ya tuvimos que coger el autocar para la vuelta a casa.
Campeones Quería agradecer a todos por su hospitalidad y también a los curas por esta peregrinación 2018.”
Nos ha gustado porque muestra la discapacidad de un modo natural. No somos diferentes y podemos
hacer lo mismo que todo el mundo.
100 metros
Muestra la lucha interna de una persona con esclerosis múltiple, de cómo una enfermedad te puede
limitar y condicionar y cuánto podemos luchar para superarnos. Houbo un tempo no que o móbil non me parecía necesario, e creo que a día de hoxe sigue sin selo, pe-
Antes de ti ro fixemos del unha necesidade creada.
Narra la vida de una joven alegre que vive en un pequeño pueblo con una vida inestable. Un nuevo tra- Tempo despois de que empezaran a utilizarse a miña familia quixo que tuvera un. Cando aínda eran
bajo pone a prueba su habitual alegría, pues tendrá que cuidar a un joven que, tras un accidente, queda paralí- carísimos e uns almatrostes enormes… Eu entonces non o quería, porque pensaba que era algo que necesita-
tico. La historia está contada desde un punto de vista diferente al que estamos acostumbrados y eso la hace ría por exemplo un viaxante, un camionero ou alguén que recorrera mundo. Pero unha persoa que se move
realmente interesante. pola cidade, da casa para o traballo ¿para qué quería un mobil? Non o vía necesario.
De esta película nos hemos quedado con la siguiente frase “Me encantaba mi vida, ahora todo lo que puedo ¿Agora? Agora tampouco o vexo necesario, pero claro, e que podes facer un montón de cousas cun
tener son recuerdos”. móbil, e pode ser moi útil. Pero non entendo á xente que usa o móbil para falar con alguén que ten cerca (¡ás
Intocable veces inlcuso en frente!).
Un millonario que por causa de un accidente queda tetrapléjico contrar a un inmigrante de un barrio Pode ser útil para moitas cousas, pero e que creo que non todos lle damos un uso responsable. Dema-
marginal recién salido de la cárcel para que lo cuide. El resto de la historia os recomendamos que la veáis voso- siada xente, na miña opinión, dalle mal uso, ou un uso excesivo. O móbil debería ser sólo un medio para co-
tros mismos. municarse, porque o resto de usos que lle damos ¿son realmente necesarios ou son necesidades que creamos
Me llaman radio nós?
Esta película nos cuenta la historia de "Radio", un chico con deficiencia intelectual, que descubre una Creo para alguén hoxe en día o uso do móbil pode case equipararse ó vicio de fumar. Deberíamos ser
nueva vida cuando el entrenador del equipo de fútbol del instituto se hace amigo suyo y se gana su confianza. máis responsables no seu uso.
EL MILAGRO DE LOURDES
Camily nesta sección quere compartir con nós a seu último traballo. Traballo que compartiron toda a panda de Unha integrante da PANDA DE UNICORNIOS, realiazou unha peregrinación a Lourdes, e compartirá
unicornios (máis abaixo veredes que esta panda son o noso último fichaxe). con nós a sua experiencia. Esperemos que disfrutedes dela, como ela disfrutou da viaxe:
Materiales: gomaeva, pistola de silicona e unha plancha (unha plancha do pelo) para moldear a goma eva.
Pasos: “Este viaje empezó el día 24 de Junio del 2018, empezaron ocho autocares la marcha a las 22:00 h
 Primeiro necesitamos ter os patróns da base da cesta, calcalos na gomaeva e recortalos. de la noche, todos en fila. Yo iba en el autocar primero con mis padres y con más gente. Este primer auto-
 Pegar enriba da base un círculo tamén de gomaeva para facela máis sólida. car era adaptado e íbamos dos personas que habitualmente usamos silla de ruedas.
 Debuxar e recortar unha tira de gomaeva que sustentará os laterales da cesta. Hicimos dos paradas. La primera parada ya era 25 de Junio (para hacer nuestras necesidades y
 O seguinte paso é formar e pegar a asa.
tomar algo). La segunda fue para desayunar, y después de desayunar emprendimos el destino.
 Por último, podedes decorala como prefirades. Neste caso Camily púxolle flores azuis.
Para as flores temos tamén que facer unha plantilla, debuxalas na gomaeva e recortalas. A las 10:45 h de la mañana el autocar 1 y el 8 fuimos para el Hotel París, entramos para coger la
Con unha brocheta e coas planchas iremos dándolle a forma ós pétalos. Para a parte in- llave de la habitación y después fuimos todos los que estábamos en ese hotel a comer. Cuando acabamos
terna da flor recortaremos tiras da gomaeva, enrollámolas e pegámolas no centro. Si que- de comer, algunos fuimos a la piscina. Yo fui una de ellas, y os voy a contar mi experiencia.
redes podedes engadirlle unas follas. Para que queden máis realistas podedes pintalas e A mí me pusieron en una camilla con mi madre, esperamos un poco y ya entramos las dos juntas.
difuminalas coa man ou coa mesma gomaeva. Cogieron una sábana mojada y me la pusieron encima, me giraron para ponerme una plantilla y por últi-
Nas fotos podedes ver o resultado final e a todo o equipo mas á obra.
mo me dieron una figura de nuestra señora de Lourdes. Rezamos juntas las que allí estábamos, después
cogieron la plantilla entre todas y me metieron en la piscina (fueron sólo unos segundos, porque por cier-
to, el agua estaba muuuy fría). Cuando salí sentí una emoción muy intensa… A las 17:00 h fuimos a una
misa de presentación, y después nos hicimos una foto (como tenemos hecho otros años).
El día 26 de Junio nos levantamos muy temprano para desayunar pronto y así ir después a la misa
de la gruta (a las 08:30 h de la mañana!!). Cuando acabó la misa fuimos directamente al viacrucis de los
enfermos y allí leí una estación. A la tarde, a las 15:00 h, fuimos a una celebración penitencial y de allí
marchamos a la procesión del Santísimo.
El día 27 de Junio nos levantamos muy temprano para desayunar e ir a las 09:30 h de la mañana a
la misa internacional. Por la tarde tuvimos libre, y algunos fueron a las cuevas, otros a la visita guiada
PANDA DE UNICORNI S por Lourdes... los que quisimos hacer también algo por la noche tuvimos la procesión Mariana de antor-
chas.
A partires desta publicación contaremos cun novo departamento, formado por “PANDA DE UNICOR- El día 28 de Junio tuvimos la última misa a las 08:30 h de la mañana. Después fue el viacrucis de
NIOS”. Este equipo faise chamar así polo seu gusto por estas criaturas mitolóxicas, símbolo que empregarán los peregrinos. Los que no pudimos ir a ese viacrucis esperamos allí a que bajaran. A la tarde tuvimos el
nas súas redaccións. Nesta ocasión, coa chegada de fin de curso, quixeron facer unha selección das cinco me- paso por la gruta a las 17:00h. Después de eso, por la noche, tuvimos la velada festiva. Yo fui con algunos
llores películas que visionaron ó longo dos últimos meses. E as que para eles mereceron a distinción de cinco dar una vuelta.
unicornios son...: El día 29 Junio a la 07:00 h de la mañana ya tuvimos que coger el autocar para la vuelta a casa.
Campeones Quería agradecer a todos por su hospitalidad y también a los curas por esta peregrinación 2018.”
Nos ha gustado porque muestra la discapacidad de un modo natural. No somos diferentes y podemos
hacer lo mismo que todo el mundo.
100 metros
Muestra la lucha interna de una persona con esclerosis múltiple, de cómo una enfermedad te puede
limitar y condicionar y cuánto podemos luchar para superarnos. Houbo un tempo no que o móbil non me parecía necesario, e creo que a día de hoxe sigue sin selo, pe-
Antes de ti ro fixemos del unha necesidade creada.
Narra la vida de una joven alegre que vive en un pequeño pueblo con una vida inestable. Un nuevo tra- Tempo despois de que empezaran a utilizarse a miña familia quixo que tuvera un. Cando aínda eran
bajo pone a prueba su habitual alegría, pues tendrá que cuidar a un joven que, tras un accidente, queda paralí- carísimos e uns almatrostes enormes… Eu entonces non o quería, porque pensaba que era algo que necesita-
tico. La historia está contada desde un punto de vista diferente al que estamos acostumbrados y eso la hace ría por exemplo un viaxante, un camionero ou alguén que recorrera mundo. Pero unha persoa que se move
realmente interesante. pola cidade, da casa para o traballo ¿para qué quería un mobil? Non o vía necesario.
De esta película nos hemos quedado con la siguiente frase “Me encantaba mi vida, ahora todo lo que puedo ¿Agora? Agora tampouco o vexo necesario, pero claro, e que podes facer un montón de cousas cun
tener son recuerdos”. móbil, e pode ser moi útil. Pero non entendo á xente que usa o móbil para falar con alguén que ten cerca (¡ás
Intocable veces inlcuso en frente!).
Un millonario que por causa de un accidente queda tetrapléjico contrar a un inmigrante de un barrio Pode ser útil para moitas cousas, pero e que creo que non todos lle damos un uso responsable. Dema-
marginal recién salido de la cárcel para que lo cuide. El resto de la historia os recomendamos que la veáis voso- siada xente, na miña opinión, dalle mal uso, ou un uso excesivo. O móbil debería ser sólo un medio para co-
tros mismos. municarse, porque o resto de usos que lle damos ¿son realmente necesarios ou son necesidades que creamos
Me llaman radio nós?
Esta película nos cuenta la historia de "Radio", un chico con deficiencia intelectual, que descubre una Creo para alguén hoxe en día o uso do móbil pode case equipararse ó vicio de fumar. Deberíamos ser
nueva vida cuando el entrenador del equipo de fútbol del instituto se hace amigo suyo y se gana su confianza. máis responsables no seu uso.
BITÁCORA DE JULIO
Julio é un mariñeiro de terras ourensanas. Visitou máis de 20 países e iranos contando
anécdotas de moitos deles.
DÍA DA NAI Hoxe fálanos de Venecia.
En Maio celebramos en Aixiña o día da nai.
Para eso puxémonos man á obra facendo un pe- En Venecia estiven vivindo tres meses. Vivíamos no barco, collíamos lanchas motoras para ir a puerto e
queno agasallo para elas, para todas as nais que es- logo íamos a onde había ambiente. Recordábame a Las Vegas, todo moi bonito e moi iluminado.
tán sempre coidando e preocupándose por nós. Había mercadillos, coma os que hai aquí, pero sempre con marcas caras. Había tamén zonas grandes de
¡Feliz día a todas! tendas con departamentos para cada marca. Aquelo era tremendo no que se refiere á moda. En perfumes ha-
bía lo nunca visto (Chanel, Dolce Gabbana, Dior…). E moitos carteis publicitarios de todas as marcas.
Podíanse visitar as casas dalgúns diseñadores. Pagabas por entrar a velas e acompañábante e contá-
banche quen era esa persoa, a que se dedicaba... Non só de diseñadores, tamén de cantantes, actores…
O máis famoso de Venecia son os canales, pero a verdade é que ¡cheiraban mal! En teoría a auga tiñá
LETRAS GALEGAS que moverse, pero rara vez pasaba, entón estancábanse e daba moi mal olor.
O 17 de maio do 1963, coindindo co centenario da primeira edición de Cantares gallegos, de Rosalía de Dende logo, e a pesar do mal olor, merece a pena visítala, é moi diferente a España.
Castro, celebrouse por primeira vez o DÍA DAS LETRAS GALEGAS.
2018 foi unha homenaxe especial, pois tras 57 edicións adícase por cuarta vez este día a unha muller:
María Victoria Moreno Márquez, unha editora, tradutora, conferenciante, escritora de literatura infantil
e xuvenil galega e profesora de ensino secundario en institutos de Lugo, Sanxenxo e Pontevedra.

Ourense colabora é unha aplicación móbil que sirve ós cidadáns para dar aviso de incidencias na cida-
de. Trátase dunha plataforma tecnolóxica que pretende facilitar a comunicación entre a ciudadanía e o Conce-
llo, mediante a cal facerlles chegar queixas ou reclamacións.

Esta aplicación pódese descargar sempre que dispoñas dun smartphone coa plataforma Android (non
poderás descargala si a túa plataforma é iOS) e o seu funcionamento é moi sinxelo. A interfaz guíache a través
de tres opcións:

1. “Notifica la incidencia", para dar parte da queixa. É necesario facilitar un nome, un apelido e un correo elec-
trónico. A partir de aí, basta con clicar sobre "Notifica la incidencia" para poder engadir imaxes da queixa, a
PESCA
ubicación e unha descripción do que se demanda, indicando o tipo de mellora do que se trata (abastecimiento,
Entre nós hai moito amante da pesca, así que decidimos pedir en medioambiente a solicitude para poder aceras, alumbrado, alcantarillas, lixo, estradas, desbroces, mobiliario, parques, señalización...). Unha vez recibi-
pasar un par de días INTENTANDO que algún peixe picara os nosos anzuelos. das as incidencias, os xestores do Concello envíanas ó departamento oportuno.
Fomos dende Aixiña A Barbantes e alí estivemos algunha que outra mañán. Foi moi entretido, pero... só
Julio pescou un percasol. É importante decir que non o trouxemos, porque é obrigatorio devolvelos ó río. 2. "Historial", para coñecer que demandas están pendientes de realizar ou xa foron xestionadas. É decir, para
E bueno, non só pescou Julio, como podedes ver Eugenio pescou aburrimiento, Eliseo pescou una cer- realizar un seguimento das tuas notificacións ata que se tramite a resolución.
vexa, Emilio pescou duas rocas para amarrar a caña e conciliar o sono, e Julio sí, un percasol.
3. "Contacta" ofrece datos do contacto coa empresa desarrolladora da app.

Xa sabedes, podedes enviarnos a querochecontar@gmail.com as vosas fotos con zonas da cidade non
accesibles a persoas con mobilidade reducida e amosarémolas no xornal. E ademais non dubidedes en descar-
garvos esta aplicación para notificar ó Concello das incidencias coas que atopedes.
ENTREVISTA SAN XOAN

Maira é a terapeuta ocupacional de Aixiña. Recientemente chegou Marta A noite de San Xoan é a noite máis curta do ano, e tamén unha das máis espe-
e entre ambas están atendendo este servicio, pero despois das vacacións ciales en Galicia, pois está ligada a moitos ritos e tradicións da nosa cultura.
Maira tardará uns meses en reincorporarse. O equipo de xornalismo de Por eso non quixemos pasar esta celebración por alto.
Aixiña quixo preguntar a este respecto e aproveitou a ocasión para decirlle
canto a botarán de menos.
¿Canto tempo levas traballando aquí? Llevo trabajando en Aixiña dos años
y medio.
¿En que consiste o teu traballo? ¿Que fai un terapeuta ocupacional? El tra-
bajo de un terapeuta consiste en hacer a las personas más autónomas e in-
dependientes, a pesar de la discapacidad que presenten. Para ello ayudamos a adaptar el entorno y el mate-
rial del día a día. ¿Os acordáis qué hemos estado trabajando? Comer solos, maquillarse, atarse los zapatos...
¿Estás contenta en Aixiña? Sí, claro! Con ustedes cómo para no estarlo! Me gusta mucho mi trabajo.
¿Que día marchas y cuándo vuelves? El 31 de julio, y en principio está previsto que me reincorpore sobre di-
ciembre. SANXENXO
¿Vasnos extrañar? Muchoo, ¿y ustedes? ¿me van a extrañar? (¡todos afirman!)
Aixiña dispón na localidade pontevedresa de Sanxenxo de tres apartamentos de vacacións denominados colo-
¿Vasnos visitar? ¡Claro! ¡Vendré siempre que me inviten!
quialmente "Casa de Colonias". A fin de semana de San Xoan, a residencia "Domingo Gómez Freire" fixo un-
¿E agora cal é a tua perspectiva de futuro? ¡Que me toque la lotería y vivir como una reina! (risas). Igual que ha escapada a estos pisos, onde disfrutaron do mar, da gastronomía e de boa compañía.
hasta ahora me gustaría seguir estudiando y seguir formándome. ¿Damósvos envexa coas fotos dese fin de semana?
¿Que aprendeches aquí? ¡Puf! Un montón… Aprendí a tener más paciencia. Al haber tanta variedad en pa-
cientes he estudiado, leído y me he formado y trabajado mucho. Todos sois muy diferentes, hay niños, hay
mayores, hay residencia… Me habéis aportado mucho.
¿Lo que más te gusta? Es que me llevo todo… El trabajo con toda la gente, con vosotros…
¿E agora quen se fará cargo da terapia ocupacional? Ahora ha llegado Marta, que ya está trabajando con
ustedes. Es una chica muy preparada y con mucho carisma, ¡quedan en buenas manos!
Queremos saber algo simpático do teu traballo, ¿cóntasnos algunha anécdota dos teus anos aquí? Más
que una anécdota me gustaría contaros que me llevo el cariño de la gente, que me he llevado bien con todos.
Con unos he trabajado más, con otros menos, y me llevo toda la diversidad y mucho aprendizaje.
Aproveitando que descansas unha temporada de Aixiña, ¿iraste de vacacións a algures? Voy a Colombia
con toda la familia.
Todos han querido enviarle un mensaje a Maira para acabar la entrevista:
“Te queremos y te vamos a extrañar. ¡Vuelve pronto!”.
FESTAS DE OURENSE

CRIS, SARAI E OS SEUS XOGOS No mes de xuño Ourense preparouse para nada menos que ¡nove días de festas! As más importantes da cidade,
que contaron con concertos, orquestas, animación na rúa, feiras, bailes, verbenas...
Cristina é unha usuaria do centro de día. É unha gran amante do móbil, así que, con axuda da súa filla Sarai, Aquí vedes o abraiados que quedamos ante o teatro callejero de Luigi Ludus
recoméndanos algunhas aplicacións coas que podemos entreternos un bo anaco. Agora que ven o verán, "un mago raro" na alameda de Bispo Cesáreo.
¡hai tempo para todo!
Paseamos polas rúas do centro histórico e visitamos os postos da feira me-
Subway Surf: consiste en un personaje que está pintando grafitis en unos trenes dieval.
y tiene que escapar de un policía saltando y esquivando trenes y obstáculos.
Tamén paramos
Slime Bitz: consiste en varios personajes, de los dibujos animados “el mundo de a descansar ¡e a
Gumball”, que tienen que ir avanzando plataformas y esquivando meteoritos. encher ben o
Pixel art/ Unicor: en ambos hay una imagen que tiene cuadrados con números bandullo!
para colorear con un cófigo de colores.
3D Color Number: consiste en colorear una imagen 3D siguiendo, igual que el an-
terior, un código de colores.
XARDÍNS DE ALLARIZ
Allariz puxo en marcha hai nove edicións “unha iniciativa singular que pretende ofrecer a todos os
veciños e veciñas a posibilidade de desfrutar dun novo espazo recuperado para uso público, na marxe derei-
ta do río Arnoia. Coa súa realización damos un paso moi importante na consecución do Corredor Temático
do río Arnoia que fai do noso río un elemento de identidade, de ocio, de gozo da natureza e tamén de dinami-
zación económica. Esta edición do Festival Internacional de Xardíns de Allariz enche este espazo a carón do
Río Arnoia de propostas imaxinativas, recreando atmosferas nas que os autores seleccionados dan a súa vi-
sión do erotismo no xardín, a temática de este ano". Francisco García Suárez (Alcalde de Allariz).
Como non podía ser doutra maneira, ¡non quixemos perdela! E por suposto, animámosvos a visitala.

PISCINA OIRA
No mes de Xullo aproveitamos a chegada do calor para pasar as mañáns refrescándonos nas piscinas.

Presentámosvos o segundo número do noso xornal “Quéroche contar”.


Este número está elaborado coa participación dos usuarios de Centro de
Día Aixiña, os usuarios de Residencia Domingo Gómez Freire e socios de Ai-
xiña, baixo a codirección do sevizo de Psicoloxía e de Xabi Gómez Souto, quen
tamén se encarga da elaboración das portadas.
No próximo número...
Esperamos que sexa do voso agrado, vémonos cun novo número á volta
das vacacións. ¡Que as disfrutedes!
Entrevista a Pablo (fisioterapeuta de centro de día) e contarémosvos
como resulta a volta á rutina despois das vacacións!
Calquera suxerencia, idea, reclamación, dúbida...
que queirades compartir para mellorar este traballo,
podedes poñervos en contacto connosco en:
querochecontar@gmail.com

You might also like