Remaja Dan Tingkah Laku Agresif PDF

Edisi Pertama 2008
© YUSOF BOON & JAMALUDDIN RAMLI 2008
Hak cipta terpelihara. Tiada dibenarkan mengeluar ulang mana-mana bahagian

artikel, ilustrasi, dan isi kandungan buku ini dalam apa juga bentuk dan cara apa
jua sama ada dengan cara elektronik, fotokopi, mekanik, atau cara lain sebelum
mendapat izin bertulis daripada Timbalan Naib Canselor (Penyelidikan &
Inovasi), Universiti Teknologi Malaysia, 81310 Skudai, Johor Darul Ta'zim,
Malaysia. Perundingan tertakluk kepada perkiraan royalti atau honorarium.
Perpustakaan Negara Malaysia Data Pengkatalogan-dalam-Penerbitan
Remaja dan tingkah laku agresif / editor Yusof Boon, Jamaluddin Ramli.
Mengandungi indeks
ISBN 978-983-52-0540-8
1. Teenagers--Social conditions. 2. Juvenile delinquency.
I. Yusof Boon. II. Jamaluddin Ramli. III. Judul.
364.36
Pereka Kulit: MOHD ASMAWIDIN BIDIN
Diatur huruf oleh / Typeset by

YUSOF BOON & RAKAN-RAKAN
Fakulti Pendidikan
Universiti Teknologi Malaysia
81310 Skudai
Johor Darul Ta'zim, MALAYSIA
Diterbitkan di Malaysia oleh / Published in Malaysia by

PENERBIT
UNIVERSITI TEKNOLOGI MALAYSIA
34 – 38, Jalan Kebudayaan 1, Taman Universiti,
81300 Skudai,
Johor Darul Ta'zim, MALAYSIA.
(PENERBIT UTM anggota PERSATUAN PENERBIT BUKU MALAYSIA/
MALAYSIAN BOOK PUBLISHERS ASSOCIATION dengan no. keahlian 9101)
Dicetak di Malaysia oleh / Printed in Malaysia by

UNIVISION PRESS
Lot 47 & 48, Jalan SR 1/9, Seksyen 9
Jln. Serdang Raya, Tmn Serdang Raya
43300 Seri Kembangan, Selangor Darul Ehsan
MALAYSIA
vi Kandungan
KANDUNGAN
Prakata vii
Bab 1 Perlakuan Buli Di Kalangan Pelajar Sekolah 1

Menengah
Azizi Hj. Yahaya & Abdul Latif Ahmad
Bab 2 Lepak Dan Peranan Ibu Bapa Terhadap 35

Remaja
Azizi Hj. Yahaya & Nalini a/p Madavan
Bab 3 Faktor-Faktor Yang Mempengaruhi Gejala 62

Ponteng
Azizi Hj. Yahaya, Shahrin Hashim & How Lee
Chan
Bab 4 Pembinaan Indeks Perlakuan Melepak 90

Azizi Bin Hj. Yahaya & Shahrin Hashim
Bab 5 Pelakuan Agresif Di Kalangan Remaja 108

Azizi Yahaya Hashim & Faizah Binti Idris
Bab 6 Program-Program Pemulihan Tingkah Laku 136
Sharin Hashim & Jesmin Abd Wahab
vi Kandungan
Bab 7 Masalah Salah Laku Agresif Di Kalangan 161

Remaja Hubungannya Dengan Gaya
Keibubapaan
Nurulhuda Azizi & Mascilla Binti Hamzah
Bab 8 Masalah Disiplin Di Di Kalangan Remaja 187

Noordin Yahaya & Mohd Nasil Bin Hamid
Bab 9 Persekitaran Keluarga Dan Kesannya 222

Terhadap Tingkah Laku Devian Remaja
Yusof Boon & Badrulzaman Baharom
Bab 10 Faktor-Faktor Yang Mempengaruhi 251

Kemerosotan Disiplin Di Kalangan Remaja
Azizi Yahaya, K. Shoba A/P C. Karuppaya
Aida Mazan
Bab 11 Permasalah Sosial Di Kalangan Remaja: Satu 281

Cabaran
Azizi Yahaya & Aida Mazan
Indeks 296
PRAKATA
Buku Remaja dan Tingkah Laku Agresif ini mengandungi

beberapa teori yang sesuai untuk diapplikasikan di dalam bilik
darjah,. Oleh itu dari segi pengajaran dan pembelajaran, guru dapat
memahami tingkah laku pembaca dalam proses pengajaran dan
pembelajaran. Di sini letaknya kekuatan ilmu dan kemahiran yang
perlu diaplikasikan oleh pembaca. Bukan setakat itu sahaja, kaedah
pengajaran dan pembelajaran juga adalah lebih menekankan
kepada pemusatan pembaca.
Di dalam pengajaran dan pembelajaran, buku ini juga
membincangkan dapatan mengenai buli, lepak dan gansterisme.
Dengan cara ini pembaca yang menghadapi masalah tingkah laku
pelajar dari segi mendapat rawatan semangat serta memberi
perhatian khas supaya mereka dapat menerima tingkah laku yang
diingini
Buku ini juga membincangkan masalah buli memberi
implikasi yang sangat besar terhadap emosi pelajar dan
keselamatan. Pihak sekolah terutama sekali pihak guru perlu peka
terhadap masalah ini di sekolah. Persepsi serta kepirihatinan
mereka dalam mengenal pasti punca dan tanda-tanda awal
perlakuan buli adalah amat penting untuk merangka strategi
pencegahan dan intevensi bagi menangani masalah perlakuan buli
di sekolah.
Buku ini juga membincang masalah sosial yang
memberikan gambaran umum mengenai pelbagai gejala yang tidak
baik berlaku di seluruh dunia dengan memberikan penumpuan
kepada beberapa gejala sosial yang berlaku di Malaysia. Masalah
sosial dan psikologikal di kalangan remaja telah banyak menarik
perhatian ramai orang. Masalah sosial bersifat subjektif dan boleh
viii Prakata
berubah mengikut keadaan, tempat dan masa. Laporan yang

disiarkan di dada akhbar, majalah dan media massa telah
membuktikan kepada umum bahawa gejala tidak sihat telah
melanda kaum remaja di Malaysia
Buku ini bukan sahaja ditulis bagi mengisi keperluan akademik
pendidikan di semua institusi pendidikan dan universiti di negara
ini
Secara keseluruhannya buku ini mengandungi 11 bab dan
sesuai dibaca oleh para pendidik, pembaca-pembaca maktab
perguruan, universiti dan orang perseorangan yang berminat
dalam bidang penyelidikan.
Azizi Yahaya
Yusof Boon
Shahrin Hashim
Fakulti Pendidikan/Jabatan Asas Pendidikan
Universiti Teknologi Malaysia
2008
Perlakuan Buli Di Kalangan Pelajar Sekolah Menengah 1
1
PERLAKUAN BULI DI KALANGAN
PELAJAR
SEKOLAH MENENGAH
Azizi Hj Yahaya
Abdul Latif Ahmad
PENGENALAN
Masalah buli memberi implikasi yang sangat besar terhadap

emosi pelajar dan keselamatan di sekolah. Buli dikenal pasti
sebagai situasi serangan suatu pihak di mana penyerang lebih
berkuasa dan mangsa pula jarang membalasnya atau merasa untuk
membalas semula. Jenis perlakuan buli sama ada secara langsung
atau tidak langsung memberi impak negatif kepada pertumbuhan
dan perkembangan pelajar yang menjadi mangsa buli dan juga
kepada mereka yang terlibat dalam melakukan tingkah laku ini.
Adalah jelas sejak beberapa dekad kebelakangan ini,
perlakuan buli merupakan masalah yang memerlukan pencegahan
dan intervensi (Greenbaum, Turner, Stephens, 1989; Wilson,
1992). Pihak sekolah terutama sekali pihak guru perlu peka
terhadap masalah ini di sekolah. Persepsi serta kepirihatinan
mereka dalam mengenal pasti punca dan tanda-tanda awal
perlakuan buli adalah amat penting untuk merangka strategi
pencegahan dan intevensi bagi menangani masalah perlakuan buli
di sekolah.
Sekolah seharusnya menjadi kawasan yang selamat untuk
pertumbuhan dan perkembangan anak-anak. Persekitaran sekolah
yang selamat dan selesa dapat menjana proses pengajaran dan
pembelajaran yang berkesan. Sebarang ancaman serta rasa tidak
2 Remaja Dan Tingkah Laku Agresif
selamat di kalangan pelajar akibat daripada masalah perlakuan buli

ini sedikit sebanyak akan mengganggu proses pengajaran dan
pembelajaran di sekolah.
PERNYATAAN MASALAH
Peningkatan jumlah kejadian jenayah yang dilakukan oleh pelajar

sekolah, seperti kes rogol, seks bebas, kumpulan samseng, buli dan
bunuh telah menimbulkan kebimbangan segenap lapisan
masyarakat di seluruh negara. Sayangnya kita sering melihat
sebilangan pihak hanya bertindak dengan menuding jari mencari
siapa yang bersalah tanpa mengembeling tenaga dan usaha bagi
mencari formula dan tindakan untuk menyelesaikan masalah ini.
Ada yang menyalahkan ibu bapa kerana dianggap cuai mendidik
anak-anak mereka di rumah. Sering kali pula guru-guru
dipersalahkan kerana tidak dapat mendisiplinkan pelajar mereka di
sekolah.
Bagi menangani masalah ini, kita perlu memahami apakah
punca yang menyebabkan perlakuan buli ini wujud di kalangan
pelajar? Apakah sebenarnya yang dikatakan `buli’? Adakah pihak
sekolah menyedari kewujudan masalah-masalah ini dan apakah
langkah dan program intervensi yang telah dijalankan oleh pihak
sekolah bagi memastikan sekolah sebagai tempat yang selamat
untuk memastikan program pendidikan dapat berjalan dengan
lancar dan sempurna.Usaha yang bersepadu antara semua pihak
amat penting bagi mencari punca dan menyelesaikan kemelut ini
daripada merebak dan seterusnya menggagalkan hasrat dan
aspirasi negara ini. Kajian ini cuba untuk mencari apakah wujud
tingkah laku buli, punca kewujudan perlakuan buli, kategori
perlakuan buli, persepsi guru dan pelajar terhadap perlakuan buli
di kalangan pelajar di sekolah menengah.
OBJEKTIF KAJIAN
Objektif umum kajian ini dijalankan adalah untuk melihat dan

menentukan sejauh mana kewujudan perlakuan buli di kalangan
pelajar sekolah menengah daripada perspektif guru dan pelajar.
Objektif khusus kajian ini adalah;
(i) Untuk mengenal pasti kekerapan perlakuan buli di

kalangan pelajar sekolah menengah.
(ii) Untuk mengenal pasti persepsi pelajar dan guru
tentang perlakuan buli di kalangan pelajar sekolah
menengah.
(iii) Untuk mengenal pasti jenis perlakuan buli yang
terdapat di sekolah menengah.
(iv) Untuk mengenal pasti sama ada terdapat program-
program intervensi yang dijalankan di sekolah
menengah.
(v) Untuk mengenal pasti persepsi pelajar terhadap isu-
isu keselamatan di sekolah menengah.
KEPENTINGAN KAJIAN
Adalah diharapkan bahawa dapatan kajian akan membolehkan para

pelajar memahami, mengenal pasti jenis-jenis perlakuan perlakuan
buli serta dapat mewujudkan kesedaran kepada pelajar tentang
keburukan perlakuan buli dan betapa perlunya perlakuan ini
dijauhi. Di samping itu juga dapatan kajian ini diharapkan
membolehkan pelajar yang menjadi pembuli dan pelajar yang
menjadi mangsa buli mendapatkan bantuan daripada pihak sekolah
bagi menyelesaikan konflik dan trauma yang dialami.
Dapatan kajian ini juga diharap dapat digunakan oleh pihak
sekolah untuk merangka, meningkatkan dan melaksanakan
peraturan anti perlakuan buli, program-program intervensi serta
langkah-langkah keselamatan bagi mewujudkan persekitaran
sekolah yang selamat.
Selain itu, dapatan kajian ini diharapkan dapat digunakan

dan dijadikan panduan oleh pihak Kementerian Pelajaran Malaysia
untuk merangka program serta langkah-langkah bagi menangani
masalah perlakuan buli ini di sekolah-sekolah, membentuk
program latihan berkenaan pencegahan perlakuan buli kepada
guru-guru dan menyediakan garis panduan umum kepada semua
sekolah bagi menangani masalah perlakuan buli ini.
Dapatan kajian ini diharapkan dapat dijadikan panduan
serta rujukan kepada pihak ibu bapa untuk menerapkan kesedaran
tentang perlakuan buli dan mengawasi tingkah laku anak-anak
mereka di rumah dan di luar sekolah. Melalui dapatan kajian ini
juga diharapkan pihak pertubuhan sukarela dapat menggunakannya
untuk menjalankan kempen serta program bagi menyedarkan
masyarakat tentang perlakuan buli ini.
BATASAN KAJIAN
Kajian ini dilaksanakan di lapan buah sekolah menengah di daerah

Batu Pahat, Johor. Oleh kerana pelajar dan guru merupakan
kelompok yang paling utama di sekolah, maka kajian ini hanya
menumpukan kepada persepsi pelajar dan guru. Kajian ini
membuat andaian segala perlakuan buli yang dikaji berlaku di
sekolah menengah sahaja. Oleh yang demikian dapatan kajian ini
hanya merujuk kepada populasi yang dikaji.
SOROTAN PENULISAN
Berdasarkan kajian yang telah dijalankan oleh Nansel et al. (2001),

antara 8.4 peratus hingga 20 peratus kanak-kanak di Amerika
Syarikat melaporkan bahawa mereka telah menjadi mangsa buli
beberapa kali dalam seminggu. Manakala kajian Haynie, et al.
(2001), pula mendapati bahawa seramai 24.4 peratus hingga 44.6
peratus kanak-kanak melaporkan bahawa mereka telah menjadi
mangsa buli sekurang-kurangnya sekali. Kajian mereka juga
mendapati bahawa masalah perlakuan buli merupakan masalah

yang memberi kesan yang negatif kepada 25 peratus hingga 50
peratus kanak-kanak di sekolah.
Jenis perlakuan buli yang lazimnya dilaporkan oleh pelajar-
pelajar sekolah di United Kingdom berdasarkan kepada kajian
Smith dan Sharp (1994), adalah panggilan nama, diikuti dengan
dipukul, diugut dan penyebaran gossip atau fitnah. Menurut kajian
Lagerspetz, Bjorqvist dan Peltonen (1988), remaja perempuan
lazimnya menggunakan kaedah buli secara tidak langsung seperti
penyebaran fitnah, penyisihan dan pemencilan untuk membuli
rakan-rakan mereka.
Kajian yang telah dijalankan oleh Charach, Pepler, dan
Ziegler (1995), mendapati bahawa guru jarang atau tidak pernah
membincangkan tentang permasalahan perlakuan buli kepada
pelajar mereka di dalam bilik darjah. Kajian mereka juga
mendapati bahawa kakitangan sekolah mungkin melihat
permasalahan perlakuan buli ini sebagai cerita atau perkhabaran
yang tidak memudaratkan dan ianya tidak perlu diberi perhatian
melainkan gangguan verbal dan psikologikal tersebut melampaui
batas sehingga ianya membawa kepada ancaman fizikal atau
pergaduhan.
Stevens, Bourdeaudhuij dan Oost (2000), telah
menjalankan kajian untuk menilai keberkesanan pendekatan anti
buli berasaskan sekolah di kalangan sekolah-sekolah di Finland.
Sejumlah 18 sekolah dengan seramai 1104 orang pelajar sekolah
rendah dan menengah telah diambil sebagai responden kajian ini.
Dapatan kajian mendapati bahawa program intervensi anti buli
berasaskan sekolah menunjukkan perubahan yang positif di
sekolah rendah manakala di sekolah menengah pula hasilnya
adalah sifar.
METODOLOGI KAJIAN
1 Rekabentuk Kajian
Tinjauan sampel dilakukan untuk mengumpulkan maklumat-
maklumat berkenaan perlakuan buli di sekolah menengah.
Maklumat-maklumat juga diperolehi berdasarkan kepada jawapan
soal selidik yang dijalankan dengan pemboleh ubah-pemboleh
ubah yang telah ditentukan, rujukan dokumen, aktikel-artikel,
jurnal dan projek disertasi terdahulu.
2 Populasi dan Sampel Kajian
Populasi kajian terdiri daripada 33534 orang pelajar sekolah

menengah daerah Batu Pahat (Pejabat Pendidikan Daerah Batu
Pahat, 2004). Populasi kajian ini juga melibatkan guru-guru yang
mengajar di sekolah-sekolah menengah yang dipilih.
Justeru itu, seramai 80 orang guru, 240 orang pelajar lelaki
dan 240 orang pelajar perempuan telah dipilih untuk kajian ini.
Sekolah-sekolah sampel pula dipilih secara rawak kelompok yang
dibahagikan kepada 8 zon sekolah menengah daerah Batu Pahat
iaitu Zon Air Hitam, Zon Senggarang, Zon Yong Peng, Zon Seri
Gading, Zon Bandar, Zon Penggaram, Zon Bagan dan Zon Parit
Sulong.
3 Instrumentasi
Dalam kajian ini dua set soal selidik (satu set soal selidik pelajar
dan satu set soal selidik guru) digunakan untuk mengumpul data.
Set soal selidik pelajar mengandungi dua bahagian manakala set
soal selidik guru mengandungi satu bahagian sahaja.
(i) Set soal selidik pelajar

Set soal selidik pelajar terdiri daripada dua bahagian iaitu
a) Bahagian A: Maklumat Diri
Ia dibentuk sendiri oleh penyelidik dan bertujuan untuk
mendapatkan latar belakang subjek kajian seperti data
peribadi, sekolah tempat subjek belajar, tingkatan, sama

ada tinggal di asrama atau tidak, umur,jantina dan taraf
pendidikan ibu bapa.
b) Bahagian B: Soal Selidik Sifat dan Kekerapan

Perlakuan Buli di sekolah.
Penyelidik mengadaptasi beberapa soal selidik (Rigby
& Slee, 1995; Orpinas & Kelder,1995; Division of
Adolescent and School Health (DASH), 1993) bagi
membentuk Soal Selidik Sifat dan Kekerapan
Perlakuan Buli di Sekolah yang mengandungi 58 item
untuk mengumpul data berkenaan jenis, kekerapan dan
persepsi pelajar mengenai perlakuan buli di sekolah.
(ii) Set soal selidik guru

Penyelidik menggunakan Soal Selidik Sifat dan
Kekerapan Perlakuan Buli Di Sekolah yang diadaptasikan
daripada Ziegler dan Rosenstein-Manner (1991), Massey,
Armstrong, dan Santoro (2000), untuk mengumpul data
berkenaan persepsi, kekerapan, jenis, program-program
intervensi dan lokasi perlakuan buli yang telah dikenalpati
oleh guru berlaku di sekolah. Sola selidik guru ini
mengandungi 61 item. Penyelidik membuat beberapa
pengubahsuaian terhadap beberapa item dalam soal selidik
ini bagi tujuan pencapaian objektif kajian dan persoalan
kajian.
4 Kaedah Alih Bahasa Soal Selidik
Penyelidik telah membuat alih bahasa (terjemahan dari bahasa

Inggeris kepada bahasa Melayu) kepada soal selidik kajian dan
seterusnya menyerahkan soal selidik tersebut kepada dua orang
pakar ` bilingual’ yang tidak mempunyai pengalaman dengan soal
selidik tersebut untuk menyemak dan membandingkannya dengan
versi Bahasa Inggeris instrument tersebut. Setelah penyemakan
dan pembetulan, penyelidik mendapatkan pengesahan mereka
terhadap soal selidik tersebut.
KAJIAN RINTIS
Penyelidik melaksanakan kajian rintis ini di salah sebuah sekolah

menengah di daerah Batu Pahat. Seramai 15 orang guru serta 30
orang pelajar telah dipilih secara rawak untuk kajian ini. Pelajar-
pelajar yang dipilih terdiri daripada 7 orang pelajar lelaki tingkatan
tiga, 8 orang pelajar perempuan tingkatan tiga, 8 orang pelajar
lelaki tingkatan lima dan 7 orang pelajar perempuan tingkatan
lima. Hasil Hasil kebolehpercayaan dengan menggunakan kaedah
uji ulang uji terhadap keseluruhan item soal selidik didapati nilai
Cronbach alpha soal selidik guru adalah 0.8097 manakala nilai
Cronbach alpha soal selidik pelajar pula adalah 0.7010.
ANALISA DATA
Data-data yang diperolehi dianalisis berdasarkan tujuan dan

hipotesis kajian. Analisis kekerapan dan peratus digunakan untuk
melihat taburan latar belakang responden seperti jantina, umur,
keturunan, sama ada tinggal di asrama, tahap pendidikan ibu dan
bapa, pengalaman mengajar dan pengalaman mengajar di sekolah
menengah berkenaan. Min skor digunakan bagi menentukan tahap
kekerapan dan persepsi pelajar serta guru tentang perlakuan buli di
sekolah. Nilai min skor adalah berdasarkan sumber Roslan (2004).
DAPATAN KAJIAN DAN PERBINCANGAN
(i) Maklumat diri responden
Di dalam kajian ini responden yang terlibat terdiri daripada

para pelajar sekolah menengah dan kalangan guru yang
berkhidmat di sekolah-sekolah menengah yang terpilih untuk
kajian ini di daerah Batu Pahat. Bilangan responden ( pelajar )

adalah seramai 240 orang pelajar lelaki (50.0 %) dan 240 orang
pelajar perempuan (50.0 %). Dari jumlah ini 160 orang (33.3 %)
responden adalah para pelajar tingkatan 1, 160 orang (33.3 %)
responden adalah pelajar tingkatan 2 dan 160 orang (33.3 %)
responden adalah pelajar tingkatan 4. Responden (pelajar) dari
keturunan Melayu adalah yang paling ramai iaitu seramai 390
orang (81.3 %), keturunan Cina seramai 85 orang (17.7 %) dan
keturunan India seramai 5 orang (1.0 %). Responden yang tinggal
di asrama adalah seramai 63 orang (31.1 %). Tahap pendidikan
sekolah menengah merupakan kumpulan yang paling ramai, bagi
kedua-kedua kategori tahap pendidikan ibu (316 orang: 65.8%),
dan bapa (313 orang: 65.2%).
Jadual 1(a) Taburan responden mengikut jantina, keturunan

dan tingkatan.
Ting Ting Ting Tinggal di
Lelaki Perempuan Melayu Cina India
.1 .2 .4 asrama
Bil 240 240 160 160 160 390 85 5 63
% 50.0 50.0 33.3 33.3 33.3 81.3 17.7 1.0 31.1
Jadual 1(b) Taburan tahap pendidikan ibu dan bapa responden

Ibu Bapa
Taraf Pendidikan
Bil. % Bil. %
Sekolah
316 65.8 313 65.2
Menengah
Responden di kalangan guru pula terdiri daripada 80 orang

guru yang berkhidmat di sekolah-sekolah menengah yang
terpilih di daerah Batu Pahat. Taburan pengalaman mengajar
responden menunjukkan responden yang dikaji mempunyai
pengalaman mengajar antara 1 tahun hingga 34 tahun. Taburan
pengalaman mengajar juga menunjukkan responden yang dikaji
mempunyai pengalaman mengajar antara 1 tahun hingga 28
tahun di sekolah tempat bertugas. Dari jumlah ini responden

yang mempunyai pengalaman mengajar selama 1 tahun di
sekolah (12 orang: 15%) dan pengalaman mengajar selama 1
tahun di sekolah tempat mereka bertugas (16 orang: 20 %),
merupakan kumpulan responden yang paling ramai sekali.
Jadual 1(c) Taburan pengalaman mengajar responden
Pengalaman
Pengalaman Mengajar Di
Bil. Peratus Bil. Peratus
Mengajar Tempat
Berugas
1 – 5 tahun 23 28.75 1 – 5 tahun 45 56.25
6 – 10 tahun 26 32.5 6 – 10 tahun 22 27.5
11 – 15 tahun 12 15.0 11 – 15 tahun 9 11.25
16 – 20 tahun 10 12.5 16 – 20 tahun 3 3.75
21 – 25 tahun 4 5.0 21 – 25 tahun 0 0.00
26 – 30 tahun 3 3.75 26 – 28 tahun 1 1.25
> 30 tahun 2 2.5 > 28 tahun 0 0.00
Jumlah 80 100.0 Jumlah 80 100.0
(ii) Kekerapan dan kategori perlakuan buli yang didilaporkan

oleh pelajar-pelajar
Berdasarkan kajian yang telah dilakukan kekerapan

perlakuan buli yang dilaporkan oleh pelajar sekolah menengah di
daerah Batu Pahat secara keseluruhannya berada pada tahap
sederhana dengan min skor 2.72 dan sisihan piawai 0.75.
Sementara itu perlakuan buli secara verbal (min skor = 3.17,
sisihan piawai = 0.88) merupakan perlakuan buli yang paling kerap
berlaku berbanding perlakuan buli secara fizikal (min skor = 2.55,
sisihan piawai = 0.91). Dapatan ini selari dengan dapatan kajian
yang telah dijalankan oleh Boulton, Trueman dan Flemington
(2002), yang mendapati bahawa serangan verbal merupakan jenis
perlakuan buli yang paling kerap dilaporkan oleh pelajar. Selari
dengan dapatan kajian Dawkins (1995), dapatan kajian ini juga
menunjukkan bahawa mengejek pelajar lain dengan panggilan

nama yang buruk merupakan kategori perlakuan buli secara verbal
yang paling kerap dilihat berlaku di sekolah (min skor = 3.98,
sisihan piawai = 1.27) diikuti dengan perlakuan menyinggung
perasaan, mempersendakan, mencemuh, mengajak untuk bergaduh
dan mengancam untuk memukul dan mencederakan pelajar lain.
Menolak pelajar lain merupakan jenis perlakuan buli secara

fizikal yang paling kerap dilihat berlaku di sekolah-sekolah
menengah daerah Batu Pahat dengan min skor 3.27 dan sisihan
piawai 1.39. Ini bertentangan dengan dapatan kajian Borg (1999)
yang mendapati memukul merupakan perlakuan buli fizikal yang
paling popular dan kerap dilakukan oleh pelajar.
Jadual 1(d) Taburan kekerapan perlakuan buli secara verbal dan

fizikal (Laporan pelajar)
Pernyataan 1 2 3 4 5 Min SP
Seorang pelajar telah 65 78 89 125 123
mencemuh pelajar lain 3.34 1.37
untuk membuatkannya (13.5) (16.3) (18.5 (26.0) (25.6)
merasa marah
mempersendakan pelajar 3.46 1.33
lain (10.6) (16.0) (17.9) (27.9) (27.5)
mengajak pelajar lain untuk 2.24 1.16
bergaduh (32.7) (31.5) (19.6) (11.5) (4.8)
mengejek pelajar lain 3.98 1.27
dengan panggilan nama (6.5) (10.6) (10.4) (23.3) (49.2)
yang buruk
mengancam untuk memukul 2.08 1.14
dan mencederakan pelajar (40.8) (27.1) (18.8) (9.8) (3.5)
lain
Seorang pelajar cuba untuk 30 53 70 113 214
menyinggung perasaan 3.89 1.26
pelajar lain. (6.3) (11.0) (14.6) (23.5) (44.6)

2.30 1.13
memukul pelajar lain. (28.8) (32.9) (21.9) (12.7) (3.8)
3.27 1.39
menolak pelajar lain (14.0) (19.2) (18.3) (23.1) (25.4)
3.00 1.30
mengasari pelajar lain. (15.4) (22.5) (24.4) (22.1) (15.6)
1.95 1.10
menampar pelajar lain. (44.8) (29.8) (14.6) (7.3) (3.5)

2.21 1.20
menendang pelajar lain.. (36.3) (28.3) (18.5) (11.5) (5.4)
* Min Skor keseluruhan kekerapan perlakuan buli verbal = 3.17

Sisihan Piawai = 0.88 n = 480
* Min Skor keseluruhan kekerapan perlakuan buli fizikal = 2.55
Sisihan Piawai = 0.91 n = 480
1= Tidak pernah ( Tiada), 2 = Jarang (1 atau 2 kali Setahun),
3 = Kadang-kadang (1 atau 2 kali sebulan) 4 = Kerap (1 atau 2 kali seminggu),
5 = Selalu (Setiap hari), SP = Sisihan Piawai
Dapatan kajian ini mendapati bahawa dalam kelas (min

skor = 2.83, sisihan piawai = 1.49) merupakan lokasi di mana
perlakuan buli dilihat paling kerap berlaku diikuti semasa rehat,
dalam perjalanan dari sekolah dan dalam perjalanan ke sekolah.
Ini selari dengan dapatan kajian Olweus dan Limber (1999), bilik
darjah merupakan lokasi di mana perlakuan buli paling kerap
dilaporkan. Begitu juga dengan dapatan kajian Borg (1999), yang
mendapati padang permainan dan bilik darjah merupakan lokasi
paling kerap berlakunya perlakuan buli diikuti dengan dalam
perjalanan dari sekolah dan di koridor sekolah.
Jadual 1(e) Taburan kekerapan perlakuan buli di 4 lokasi di

sekolah (Laporan pelajar)
Di dalam kelas 131 90 87 73 99 2.83 1.49
(27.3) (18.8) (18.1) (15.2) (20.6)
Semasa Rehat 113 121 112 86 48 2.66 1.29
(23.5) (25.2) (23.3) (17.9) (10.0)
Dalam Perjalanan 309 75 41 34 21
1.71 1.15
ke sekolah (64.4) (15.6) (8.5) (7.1) (4.4)
Dalam Perjalanan 255 111 41 44 29

1.91 1.23
Dari Sekolah (53.1) (23.1) (8.5) (9.2) (6.0)
* Min Skor keseluruhan = 2.28 Sisihan Piawai = 0.93 n = 480

(iii) Persepsi pelajar tentang perlakuan buli di sekolah
Dapatan kajian menunjukkan, pernyataan `kerana mereka

meyakitkan hati saya’ merupakan alasan buli yang paling utama
(min skor = 3.42 , sisihan piawai = 1.17) dilaporkan oleh para
pelajar sekolah menengah daerah Batu Pahat. Ini diikuti dengan
alasan untuk membalas semula, kerana orang lain melakukannya,
untuk suka-suka, untuk mendapatkan sesuatu atau wang, untuk

menunjukkan kekuatan dan akhir sekali kerana mereka (mangsa
buli) adalah pengecut. Dapatan kajian juga menunjukkan bahawa
persepsi pelajar terhadap alasan untuk membuli pelajar lain berada
pada tahap sederhana (min skor = 2.66, sisihan piawai = 0.80).
Jadual 1(f) Persepsi pelajar tentang alasan dan pencegahan

perlakuan buli di sekolah
Pernyataan STS TS TP S SB Min SP

162 114 86 90 28 2.39 1.28
Untuk suka-suka
(33.8) (23.8) (17.9) (18.8) (5.8)
Kerana mereka 40 69 103 187 81
3.42 1.17
menyakitkan hati saya (8.3) (14.4) (21.5) (39.0) (16.9)
Kerana mereka adalah 145 138 134 44 19
2.28 1.11
pengecut (30.2) (28.8) (27.9) (9.2) (4.0)
Untuk mendapatkan 187 91 81 83 38
sesuatu atau wang 2.36 1.35
(39.0) (19.0) (16.9) (17.3) (7.9)
daripada mereka
Untuk menunjukkan 174 107 107 51 41
2.33 1.29
betapa kuatnya saya (36.3) (22.3) (22.3) (10.6) (8.5)
Kerana orang lain 134 113 129 79 25
2.48 1.21
melakukannya (27.9) (23.5) (26.9) (16.5) (5.2)
Untuk membalas semula 55 69 120 132 104 3.34 1.28
atau membalas dendam (11.5) (14.4) (25.0) (27.5) (21.7)
Guru dan pelajar perlu 23 11 15 121 310
disedarkan tentang 4.43 1.01
menghentikan perlakuan (4.8) (2.3) (3.1) (25.2) (64.6)
buli di sekolah ini.
Guru seharusnya cuba 21 13 27 163 256
untuk menghentikan 4.29 1.00
perlakuan ini (4.4) (2.7) (5.6) (34.0) (53.3)
Pelajar masing-masing 15 13 69 161 222
perlu membantu 4.17 0.98
menghentikan perlakuan (3.1) (2.7) (14.4) (33.5) (46.3)
ini
32 46 175 160 67 1.05
Anda secara sendirinya
perlu cuba untuk
menghentikan perlakuan 3.38
ini apabila anda melihat (6.7) (9.6) (36.5) (33.3) (14.0)
perlakuan ini dilakukan
Guru dan pelajar 14 16 33 159 258

seharusnya saling bekerja 4.31 0.95
untuk menghentikan (2.9) (3.3) (6.9) (33.1) (53.8)
perlakuan buli ini
Anda boleh mendapatkan 21 32 129 187 111
bantuan daripada
seseorang untuk 3.70 1.04
mengelakkan anda (4.4) (6.7) (26.9) (39.0) (23.1)
daripada dibuli
Anda berminat untuk
memperkatakan masalah 41 54 152 151 82
dengan pelajar lain bagi 3.37 1.15
melihat apa yang boleh
dilakukan untuk (8.5) (11.3) (31.7) (31.5) (17.1)
menghentikan perlakuan
buli ini.
* Min Skor keseluruhan alasan membuli = 2.66 Sisihan Piawai = 0.80 n = 480
* Min Skor keseluruhan pencegahan buli = 3.95 Sisihan Piawai = 0.66 n = 480
STS = Sangat tidak setuju, TS = Tak setuju, TP = Tak pasti, S = Setuju,
SB = Sangat bersetuju SP = Sisihan piawai
Pelajar-pelajar sekolah menengah daerah Batu Pahat

mempunyai persepsi yang tinggi terhadap keupayaan mereka untuk
menentang dan menghentikan pelajar sebaya mereka daripada
membuli mereka (min skor = 2.97, sisihan piawai 1.22). Kajian ini
juga mendapati bahawa keinginan pelajar untuk mencederakan
atau mengganggu pelajar lain mencatatkan skor yang paling
rendah. Dapatan kajian ini disokong oleh kajian terdahulu oleh
Boulton, Trueman dan Flemington (2002), yang mendapati pelajar
di United Kingdom mempunyai sikap yang anti terhadap perlakuan
buli dan menunjukkan simpati terhadap mangsa buli. Menyokong
kajian ini juga, dapatan kajian Salmivalli (2001), mendapati
bahawa majoriti pelajar di selatan Finland mempunyai sikap yang
positif terhadap perlakuan buli dan keupayaan mereka untuk
menangani masalah tersebut. Secara keseluruhannya persepsi
pelajar terhadap pencegahan buli berada pada tahap yang tinggi
(min skor = 3.95, sisihan piawai = 0.69). Majoriti pelajar percaya
bahawa guru dan pelajar perlu disedarkan tentang menghentikan
perlakuan buli di sekolah.(89.8 peratus). Mereka juga bersetuju
bahawa guru dan pelajar perlu saling bekerjasama bagi
menghentikan perlakuan buli ini.
Jadual 1(g) Persepsi pelajar tentang keupayaan membuli di

Sekolah
Pernyataan TF KB TP B SB Min SP
Bagaimanakah keupayaan 74 97 123 143 43
anda untuk menentang dan
menghentikan pelajar 2.97 1.22
sebaya anda daripada (15.4) (20.2) (25.6) (29.8) (9.0)
membuli anda?
Bagaimanakah keupayaan 169 67 148 75 21
anda untuk membuli 2.40 1.23
pelajar lain, sekiranya anda (35.2) (14.0) (30.8) (15.6) (4.4)
ingin berbuat demikian?
Pernahkah anda merasa 292 38 98 45 7
ingin mencederakan atau 1.83 1.14
mengganggu pelajar lain? (60.8) (7.9) (20.4) (9.4) (1.5)
Adakah anda fakir anda 252 39 127 37 25
boleh menyertai perlakuan 2.10 1.25
membuli seseorang yang (52.5) (8.1) (26.5) (7.7) (5.2)
anda tidak suka?

TF = Tidak pernah terfikir, KB = Kurang berupaya, TP = Tak pasti, B = Berupaya,
SB = Sangat berupaya, SP = Sisihan piawai
Vandalisma atau merosakkan harta benda sekolah

merupakan isu keselamatan yang paling serius di sekolah
menengah daerah Batu Pahat menurut persepsi pelajar. Ini diikuti
dengan isu-isu aktiviti kumpulan samseng, perlakuan buli,
keganasan fizikal, ancaman verbal, ancaman untuk dicederakan
semasa dalam perjalanan ke sekolah dan ancaman untuk
dicederakan dalam perjalanan pulang dari sekolah. Kajian
terdahulu oleh Henson, Massey dan Armstrong (2002), juga
mendapati membawa senjata ke sekolah dan aktiviti kumpulan
samseng di sekolah mencatat peratus yang rendah. Secara
keseluruhannya, persepsi pelajar terhadap isu-isu keselamatan di
sekolah berada pada tahap sederhana. Ini menunjukkan wujudnya
kesedaran dan sikap pelajar terhadap isu keselamatan persekitaran
dan tingkah laku di sekolah.
Jadual 1(h) Persepsi pelajar tentang isu-isu keselamatan di

Sekolah
Pernyataan TM M SD SR PS Min SP
Ancaman verbal di 79 82 178 87 54
2.91 1.21
kalangan pelajar (16.5) (17.1) (37.1) (18.1) (11.3)
Ancaman untuk 121 104 120 92 43
mencederakan
pelajar semasa 2.65 1.29
dalam perjalanan ke (25.2) (21.7) (25.0) (19.2) (9.0)
sekolah
Ancaman untuk
98 122 103 113 44
mencederakan
pelajar semasa 2.76 1.27
dalam perjalanan (20.4) (25.4) (21.5) (23.5) (9.2)
pulang dari sekolah
Keganasan Fizikal 58 115 140 96 71 3.01 1.23
(12.1) (24.0) (29.2) (20.0) (14.8)
Perlakuan Buli 33 86 146 155 60 3.26 1.10
(6.9) (17.9) (30.4) (32.3) (12.5)
Aktiviti kumpulan 60 88 110 100 122
samseng di 3.28 1.35
kalangan pelajar (12.5) (18.3) (22.9) (20.8) (25.4)
Vandalisma atau 34 74 148 132 92
merosakkan harta 3.36 1.16
benda sekolah (7.1) (15.4) (30.8) (27.5) (19.2)
TM = Tiada masalah, M = Minima, SD = Sederhana, SR = Serius, PS = Paling serius
SP = Sisihan piawai
(iv) Kekerapan dibuli dan pengalaman mangsa buli.
Daripada 480 orang responden yang dikaji, hanya 109 orang (22.7
peratus) responden menyatakan bahawa mereka pernah dibuli.
Dari jumlah ini hanya 2.5 peratus responden menyatakan mereka
telah dibuli setiap hari, 2.7 peratus menyatakan mereka dibuli 1
atau 2 kali seminggu, 5.6 peratus menyatakan mereka kadang-
kadang (1 atau 2 kali sebulan) dibuli dan 11.9 peratus lagi
menyatakan mereka jarang (1 atau 2 kali setahun) dibuli. Dapatan
jelas menunjukkan tahap kekerapan perlakuan buli di sekolah
menengah daerah Batu Pahat berada pada tahap yang rendah (min
skor = 1.41, sisihan piawai = 0.91). Tahap kekerapan perlakuan

buli yang dilaporkan ini jauh lebih rendah daripada dapatan kajian
yang dijalankan oleh Smith dan Sharp (1994), di United Kingdom
yang mendapati 4 peratus daripada pelajar yang disoal selidik
melaporkan bahawa mereka telah dibuli sekurang-kurangnya 1 kali
seminggu.
Berdasarkan laporan mangsa buli, dapatan kajian ini juga
mendapati bahawa perlakuan buli secara verbal merupakan
perlakuan buli yang paling kerap dialami oleh mangsa buli
berbanding perlakuan buli secara fizikal. Berbeza dengan laporan
pelajar yang melihat perlakuan buli, mangsa buli melaporkan
bahawa perlakuan buli secara verbal yang paling kerap dialami
oleh mereka adalah mereka sering disinggung perasaan, diikuti
dengan cemuhan, diejek dengan panggilan nama yang buruk,
dipersendakan, diajak untuk bergaduh dan akhir sekali diancam
untuk dicederakan. Mangsa buli juga melaporkan bahawa ditolak
oleh pelajar lain merupakan perlakuan buli yang paling kerap
dialami oleh mereka. Ini diikuti dengan dikasari, dipukul,
ditendang dan akhir sekali ditampar.
Jadual 1(i) Taburan kekerapan dibuli
Pernahkah anda dibuli 371 57 27 13 12
oleh mana-mana pelajar 1.41 0.91
di sekolah pada tahun ini (77.3) (11.9) (5.6) (2.7) (2.5)

mencemuh saya untuk 3.19 1.29
membuatkan saya merasa (2.7) (4.2) (6.7) (4.4) (4.8)
marah
3.01 1.29
mempersendakan saya (2.9) (5.8) (6.3) (3.5) (4.2)
mengajak saya untuk 1.94 1.20
(11.5) (5.6) (3.5) (1.9) (1.3)
bergaduh
mengejek saya dengan 3.17 1.44
panggilan nama yang (4.0) (4.0) (5.2) (3.5) (6.0)
buruk
mengancam untuk 1.68 0.98
memukul dan (13.5) (4.8) (2.7) (1.5) (0.2)
mencederakan saya
Seorang pelajar cuba 10 27 18 22 32
untuk menyinggung 3.36 1.37
(2.1) (5.6) (3.8) (4.6) (6.7)
perasaan saya.
1.95 1.03
memukul saya (10.0) (6.5) (4.0) (2.1) (0.2)
2.51 1.30
menolak saya (6.5) (5.6) (5.2) (3.3) (2.1)
2.16 1.19
mengasari saya (8.8) (6.5) (3.5) (3.1) (0.8)
1.50 0.87
menampar saya (15.4) (4.6) (1.9) (0.4) (0.4)
1.76 1.15
menendang saya. (13.8) (4.4) (1.7) (2.1) (0.8)
* Min Skor keseluruhan dibuli secara verbal = 2.72 Sisihan Piawai = 0.85 n = 109
* Min Skor keseluruhan dibuli secara fizikal= 1.97 Sisihan Piawai = 0.80 n = 109
Rakan sebaya merupakan orang yang paling kerap dirujuk

oleh mangsa buli berkenaan perlakuan buli yang telah dialami. Ini
diikuti dengan ibu, bapa, guru, kaunselor dan akhir sekali pengetua
sekolah. Dapatan kajian tidak selari dengan dapatan kajian oleh
Perry, Williard dan Perry (1990), yang mendapati bahawa rakan
sebaya hanya menunjukkan sedikit empati kepada rakan-rakan
mereka yang menjadi mangsa buli. Dapatan kajian juga
menunjukkan bahawa mangsa buli kurang yakin terhadap
keupayaan pihak sekolah untuk menyelesaikan masalah perlakuan
buli yang dialami oleh mereka. Ini mungkin disebabkan guru
kurang atau tidak pernah membincangkan tentang permasalahan
perlakuan buli kepada pelajar mereka di dalam bilik darjah. Ini
disokong dengan dapatan kajian Charach, Pepler dan Ziegler
(1995) yang mendapati bahawa pihak sekolah mungkin melihat
permasalahan buli ini sebagai perkhabaran yang tidak
memudaratkan dan tidak perlu diberi perhatian melainkan ianya
melampaui batas sehingga membawa kepada ancaman fizikal atau
pergaduhan. Kajian Crozier dan Skliopidou (2002), mendapati
bahawa pihak guru tidak banyak membantu apabila responden
(mangsa buli) merujuk masalah perlakuan buli mereka kepada
pihak sekolah. Borg (1998) juga mendapati ketidaupayaan dan
ketidaksanggupan guru untuk melindungi mangsa buli
menyebabkan para pelajar merasa marah dan hilang harga diri
selepas dibuli.
Jadual 1(j) Pihak yang dirujuk oleh mangsa berkenaan perlakuan

buli
Pernyataan Y T Min SP
54 55
Ibu anda 1.50 0.50
(11.3) (11.5)
29 80
Bapa anda 1.27 0.44
(6.0) (16.7)
18 91
Guru anda 1.17 0.37
(3.8) (19.0)
1 108
Pengetua sekolah anda 1.01 0.10
(0.20) (22.5)
6 103
Kaunselor sekolah anda 1.06 0.23
(1.3) (21.5)
92 17
Rakan anda 1.84 0.36
(19.2) (3.5)
* Min skor keseluruhan = 1.69 Sisihan Piawai = 0.22 n = 109
Y = Ya, T = Tidak, SP = Sisihan piawai
(v) Kekerapan perlakuan buli di kalangan pelajar yang

dilaporkan oleh guru-guru
Berbeza dengan laporan pelajar, kekerapan perlakuan buli

di kalangan pelajar sekolah menengah daerah Batu Pahat yang
dilaporkan oleh guru berada pada tahap yang rendah (min skor =
2.31, sisihan piawai = 0.68). Namun demikian guru dan pelajar
sependapat bahawa perlakuan buli secara verbal merupakan
perlakuan buli yang paling kerap berlaku di sekolah berbanding
perlakuan buli secara fizikal. Dapatan ini bertentangan dengan
dapatan kajian Hazler et, al. (2001), yang mendapati bahawa para
guru melihat penyalahgunaan fizikal adalah lebih jelas berlaku
berbanding penyalahgunaan verbal.
Jadual 1(k) Taburan kekerapan perlakuan buli secara verbal dan

fizikal (Laporan guru)
mencemuh pelajar lain 3.24 1.39
untuk membuatkannya (13.8) (20.0) (20.0) (21.3) (25.0)
merasa marah
mempersendakan pelajar 3.40 1.25
lain (3.8) (27.5) (20.0) (22.5) (26.3)
mengajak pelajar lain 1.86 0.87
untuk bergaduh (37.5) (46.3) (8.8) (7.5) (0.00)
mengejek pelajar lain 3.15 1.18
dengan panggilan nama (3.8) (32.5) (27.5) (17.5) (18.8)
yang buruk
mengancam untuk
memukul dan 1.66 0.78
mencederakan pelajar (47.5) (43.8) (3.8) (5.0) (0.00)
lain
Seorang pelajar cuba 1 25 22 19 13
untuk menyinggung 3.23 1.10
perasaan pelajar lain (1.3) (31.3) (27.5) (23.8) (16.3)
2.06 0.95
memukul pelajar lain (28.8) (47.5) (13.8) (8.8) (1.3)
2.31 1.10
menolak pelajar lain (27.5) (32.5) (23.8) (13.8) (2.5)
2.44 0.97
mengasari pelajar lain (15.0) (43.8) (25.0) (15.0) (1.3)
1.56 0.79
menampar pelajar lain (58.8) (32.5) (3.8) (5.0) (0.00)
1.70 0.89
menendang pelajar lain. (51.3) (35.0) (6.3) (7.5) (0.00)
* Min Skor keseluruhan kekerapan buli verbal = 2.76 Sisihan Piawai = 0.84 n = 80
* Min Skor keseluruhan kekerapan buli fizikal = 2.01 Sisihan Piawai = 0.78 n = 80
Bagi perlakuan buli secara verbal, perlakuan buli mempersendakan

merupakan perlakuan buli yang paling kerap dilihat dilakukan oleh
pelajar. Ini diikuti dengan mencemuh, menyinggung perasaan,
mengejek dengan panggilan nama yang buruk, mengajak untuk
bergaduh dan akhir sekali mengancam untuk memukul dan
mencederakan. Berkenaan perlakuan buli secara fizikal, guru-guru
melihat perlakuan mengasari pelajar lain sebagai perlakuan buli
yang paling kerap berlaku di sekolah, diikuti dengan perlakuan
menolak, memukul,menendang dan akhir sekali menampar.
Sependapat dengan pelajar, para guru melihat bahawa

dalam kelas merupakan lokasi di mana perlakuan buli paling kerap
berlaku. Ini diikuti semasa rehat, dalam perjalanan dari sekolah
dan akhir sekali dalam perjalanan ke sekolah.
Jadual 1(l) Taburan kekerapan perlakuan buli di 4 lokasi di

sekolah (Laporan pelajar)
Di dalam kelas 15 22 23 8 12 2.75 1.30
(18.8) (27.5) (28.8) (10.0) (15.0)
Semasa Rehat 13 39 18 9 1 2.33 0.92

(16.3) (48.8) (22.5) (11.3) (1.3)
Dalam Perjalanan ke sekolah 50 24 4 2 0 1.48 0.71

(62.5) (30.0) (5.0) (2.5) (0.00)
Dalam Perjalanan Dari Sekolah 51 20 7 2 0 1.50 0.76

(63.8) (25.0) (8.8) (2.5) (0.00)
(vi) Persepsi guru tentang perlakuan buli
Seiring dengan pelajar, secara keseluruhannya persepsi

guru sekolah menengah daerah Batu Pahat terhadap pencegahan
buli berada pada tahap yang tinggi(min skor = 4.31, sisihan piawai
= 0.53). Majoriti guru ( 95.3 peratus) berpendapat guru dan pelajar

perlu saling berkerjasama untuk menghentikan perlakuan buli di
sekolah. Mereka juga bersetuju supaya guru dan pelajar perlu
disedarkan tentang menghentikan perlakuan buli di sekolah.
Dapatan kajian menunjukkan bahawa para guru mempunyai
perspsi dan kesedaran yang positif terhadap pencegahan perlakuan
buli di sekolah
Jadual 1(m) Persepsi guru tentang pencegahan buli

Guru dan pelajar perlu 1 0 2 32 45
disedarkan tentang 4.50 0.68
menghentikan perlakuan buli (1.3) (0.00) (2.5) (40.0) (56.3)
di sekolah ini.
Guru seharusnya cuba untuk 1 0 3 37 39 4.41 0.69
menghentikan perlakuan ini (1.3) (0.00) (3.8) (46.3) (48.8)
Pelajar masing-masing perlu 1 1 4 31 43
membantu menghentikan 4.43 0.76
perlakuan ini (1.3) (1.3) (5.0) (38.8) (53.8)
Anda secara sendirinya perlu 2 3 7 39 29
cuba untuk menghentikan
perlakuan ini apabila anda 4.13 0.91
melihat perlakuan ini (2.5) (3.8) (8.8) (48.8) (36.3)
dilakukan
Guru dan pelajar seharusnya 1 0 2 27 50
saling bekerja untuk 4.56 0.67
menghentikan perlakuan buli (1.3) (0.00) (2.5) (33.8) (62.5)
ini
Pelajar boleh mendapatkan 4 3 7 40 26
bantuan daripada seseorang 4.01 1.01
untuk mengelakkan diri (5.0) (3.8) (8.8) (50.0) (32.5)
mereka daripada dibuli
Anda berminat untuk
memperkatakan masalah 0 4 7 45 24
dengan pelajar lain bagi 4.11 0.76
melihat apa yang boleh
dilakukan untuk (0.00) (5.0) (8.8) (56.3) (30.0)
menghentikan perlakuan buli
ini.
STS = Sangat tidak setuju, TS = Tak setuju, TP = Tak pasti, S = Setuju,
SB = Sangat bersetuju SP = Sisihan piawai
`Untuk membalas semula atau untuk membalas dendam’

merupakan alasan membuli yang paling utama menurut persepsi
guru. Ini diikuti dengan alasan kerana mereka meyakitkan hati
rakan, untuk menunjukkan kekuatan, untuk suka-suka, kerana
mereka adalah pengecut, kerana orang lain melakukannya dan
akhir sekali untuk mendapatkan sesuatu atau wang. Ini amat
berbeza dengan persepsi pelajar yang menyatakan `kerana
seseorang telah menyakitkan hati saya’ merupakan alasan membuli
paling utama. Perbezaan pesepsi ini menunjukkan bahawa guru-
guru memerlukan latihan dan pengalaman bagi memantapkan lagi
pemahaman mereka terhadap perlakuan buli di kalangan pelajar.
Kajian Douglas et, al. (1999), mendapati bahawa para guru
mempunyai kesedaran terhadap perlakuan buli secara umum.
Hazler et, al. (2001), mencadangkan supaya para professional
terutama sekali guru perlu diberi latihan untuk memantapkan lagi
pemahaman mereka terhadap perlakuan buli ini.
Jadual 1(n) Persepsi guru tentang alasan membuli

Untuk suka-suka 5 4 16 42 13 3.68 1.02
(6.3) (5.0) (20.0) (52.5) (16.3)
Kerana mereka menyakitkan 3 3 19 45 10
3.70 0.88
hati saya (3.8) (3.8) (23.8) (56.3) (12.5)
Kerana mereka adalah 16 16 37 7 4
2.59 1.06
pengecut (20.0) (20.0) (46.3) (8.8) (5.0)
Untuk mendapatkan sesuatu 8 9 26 33 4 3.20 1.05
atau wang daripada mereka (10.0) (11.3) (32.5) (41.3) (5.0)
Untuk menunjukkan betapa 2 7 16 44 11
3.69 0.91
kuatnya saya (2.5) (8.8) (20.0) (55.0) (13.8)
Kerana orang lain 3 7 27 41 2
3.40 0.84
melakukannya (3.8) (8.8) (33.8) (51.3) (2.5)
Untuk membalas semula atau 0 3 16 54 7 3.81 0.64
membalas dendam (0.00) (3.8) (20.0) (67.5) (8.8)

STS = Sangat tidak setuju, TS = Tak setuju, TP = Tak pasti,
S = Setuju, SB = Sangat bersetuju SP = Sisihan piawai
(vii) Program-program intervensi yang dijalankan oleh pihak

sekolah bagi menangani masalah perlakuan buli
Secara keseluruhannya kajian ini mendapati bahawa
keberkesanan program intervensi menangani masalah perlakuan
buli di sekolah menengah daerah Batu Pahat berada pada tahap
sederhana. Kajian Smith dan Ananiadou (2003), yang mendapati
program intervensi berasaskan sekolah mempunyai pelbagai kesan
untuk mengurangkan tahap perlakuan buli di sekolah. Dalam
kajian ini majoriti guru-guru berpendapat peraturan sekolah dan
lembaga disiplin sekolah merupakan program intervensi yang
paling berkesan bagi menangani masalah perlakuan buli di
sekolah. Namum demikian beberapa program intervensi
berasaskan sekolah seperti melatih pelajar tentang teknik
pengurusan menangani perasaan marah, dan teknik pengurusan
resolusi konflik dirasakan kurang berkesan untuk mencegah dan
menagani masalah perlakuan buli di sekolah. Hanya 48.8 peratus
guru yang disoal menyatakan bahawa program melatih pelajar
tentang teknik pengurusan menangani perasaan marah berkesan
untuk menangani masalah perlakuan buli manakala 52.5 peratus
lagi menyatakan teknik pengurusan resolusi konflik berkesan
untuk mencegah dan menagani masalah perlakuan buli di sekolah.
Dapatan ini disokong dengan kajian Trump dan Kenneth (1999)
yang mendapati pendekatan pencegahan dan intervensi yang
dijalankan di sekolah-sekolah seperti kurikulum pencegahan
keganasan dan resolusi konflik adalah tidak mencukupi bagi
menjamin keselamatan di sekolah.
Jadual 1(o) Persepsi guru tentang keberkesanan program

intervensi menangani masalah buli di sekolah
Pernyataan STB TB TP B SB Min SP

Implimentasi peraturan
menggantung atau 2 5 21 46 6
menyingkirkan pelajar dari
3.61 0.82
persekolahan apabila mereka
didapati bersalah melakukan (2.5) (6.3) (26.3) (57.5) (7.5)
tindakan ganas atau membuli
Melatih pelajar teknik 1 6 34 33 6
pengurusan menangani perasaan 3.46 0.79
marah (1.3) (7.5) (42.5) (41.3) (7.5)
Melatih pelajar dalam 1 10 27 40 2
pengurusan resolusi konflik dan 3.40 0.79
perantaraan rakan sebaya (1.3) (12.5) (33.8) (50.0) (2.5)
Melatih pelajar untuk menerima 1 5 20 44 10

3.71 0.81
kepelbagaian bangsa dan budaya (1.3) (6.3) (25.0) (55.0) (12.5)
Kewujudan polisi yang tidak 2 6 25 39 8
bertoleransi dengan
3.56 0.87
penyalahgunaan dadah, arak dan (2.5) (7.5) (31.3) (48.8) (10.0)
senjata di sekolah
Menyediakan kaunselor untuk 3 9 14 49 5
membantu dan membimbing 3.55 0.51
pelajar (3.8) (11.3) (17.5) (61.3) (6.3)
Menyediakan mentor untuk 5 6 31 35 3

3.31 0.91
guru-guru baru di sekolah (6.3) (7.5) (38.8) (43.8) (3.8)
Penglibatan menyeluruh ibu 2 10 15 43 10
bapa terhadap program-program 3.61 0.95
di sekolah (2.5) (12.5) (18.8) (53.8) (12.5)
Kepelbagaian aktiviti 1 10 8 51 10
3.74 0.88
kokurikulum di sekolah (1.3) (12.5) (10.0) (63.8) (12.5)
1 9 18 43 9
Rancangan Kesihatan Sekolah 3.63 0.88
(1.3) (11.3) (22.5) (53.8) (11.3)
Menyediakan latihan kemahiran 1 8 24 38 9
3.58 0.87
bersosial kepada pelajar (1.3) (10.0) (30.0) (47.5) (11.3)
Melatih pelajar dalam kemahiran 0 8 12 48 12
3.80 0.81
kepimpinan (0.00) (10.0) (15.0) (60.0) (15.0)
0 4 6 55 15
Lembaga Disiplin Sekolah 4.01 0.68
(0.00) (5.0) (7.5) (68.8) (18.8)
1 4 8 51 16
Peraturan sekolah 3.96 0.79
(1.3) (5.0) (10.0) (63.8) (20.0)
4 7 19 42 8 0.97
Penyeliaan guru di tempat
menunggu bas atau di luar pagar
3.54
sekolah semasa pelajar hendak (5.0) (8.8) (23.8) (52.5) (10.0)
pulang dari sekolah
Program `Sekolah Angkat’ 2 1 13 51 13

melalui kerjasama pihak Polis 3.90 0.77
(2.5) (1.3) (16.3) (63.8) (16.3)
dan pihak sekolah
* Min Skor keseluruhan = 3.65 Sisihan Piawai = 0.55

STB = Sangat tidak berkesan, TB = Tak berkesan, TP = Tak pasti, B = Berkesan,
SB = Sangat berkesan, SP = Sisihan piawai
Di samping itu penglibatan dan kerjasama pihak sekolah

dengan pihak luar seperti Polis dapat membantu pihak sekolah
mencegah dan menangani masalah perlakuan buli di sekolah.
Dapatan kajian ini menunjukkan para guru (80.1 peratus) percaya
bahawa program `Sekolah Angkat’ yang dilaksanakan dengan
kerjasama pihak Polis dan pihak sekolah berkesan untuk mencegah
dan menangani masalah perlakuan buli di sekolah. Sebagai pihak
yang paling rapat dengan pihak sekolah penglibatan ibu bapa
dalam program intervensi menangani masalah perlakuan buli juga
amat penting. Seramai 53 orang guru (66.3 peratus) menyatakan
bahawa penglibatan yang menyeluruh daripada pihak ibu bapa
terhadap program-program sekolah juga dapat membantu pihak
sekolah mencegah dan menagani masalah perlakuan buli di
sekolah. Kenyataan ini disokong oleh kajian Banks dan Stephanie
(2000), yang mendapati bahawa pihak sekolah berjaya membentuk
persekitaran yang selamat dengan menyediakan program-program
serta polisi-polisi yang positif melalui kerjasama yang erat antara
komuniti sekolah, ibu bapa dan masyarakat.
CADANGAN
Berdasarkan dapatan, perbincangan dan rumusan daripada kajian

yang dijalankan, penyelidik ingin memberi beberapa cadangan
yang boleh dipertimbangkan oleh pihak Kemeterian Pelajaran,
Jabatan Pelajaran Negeri, Pejabat Pelajaran Daerah, pengetua,
guru-guru dan ibu bapa khususnya di daerah Batu Pahat.
(i) Pihak Kementerian Pelajaran dapat merangka dan

mewujudkan model program anti buli yang khusus bagi

mencegah dan menangani masalah perlakuan buli di
sekolah-sekolah. Model ini dapat dijadikan rujukan dan
panduan kepada setiap sekolah di seluruh negara. Ianya
dapat dijadikan sebagai asas kepada pembentukan program
anti perlakuan buli yang disalurkan melalui kurikulum
sekolah. Ianya juga dapat dijadikan sebagai garis panduan
umum kepada semua sekolah tentang perlakuan buli serta
bagaimana pihak sekolah dapat menangani masalah
tersebut di sekolah.
(ii) Pihak Kementerian Pelajaran merangka serta membentuk
program latihan kepada guru-guru tentang bagaimana
untuk mengenal pasti dan menangani masalah perlakuan
buli di kalangan pelajar sekolah. Ini dapat membantu pihak
guru mengenal pasti tanda-tanda awal masalah perlakuan
buli seterusnya dapat bertindak untuk mencegah dan
membantu pelajar yang mengalami masalah perlakuan buli
ini. Para guru perlu lebih sensitif terhadap tanda-tanda
awal perlakuan buli dan laporan pelajar berkenaan
perlakuan buli di sekolah. Mereka perlu cepat bertindak
secara bijaksana terhadap setiap laporan dan tanda-tanda
awal perlakuan buli tersebut.
(iii) Mewujudkan peraturan sekolah yang jelas berkenaan
perlakuan buli bagi mencegah pelajar membuli dan dan
dibuli. Prosedur keselamatan yang jelas juga perlu
diwujudkan bagi menjamin persekitaran sekolah yang
selamat.
(iv) Pihak sekolah menanamkan kesedaran tentang keburukan
dan kesan perlakuan buli serta betapa perlunya perlakuan
ini dijauhi kepada pelajar. Mereka juga perlu dilatih dengan
kemahiran-kemahiran khusus untuk mengenal pasti dan
menangani masalah perlakuan buli.
(v) Penglibatan ibu bapa dalam setiap program intervensi yang
dijalankan oleh pihak sekolah.
(vi) Kerjasama pihak luar seperti komuniti, pihak Polis dan
Pihak Berkuasa Tempatan adalah perlu untuk memantau
kegiatan para pelajar terutama sekali semasa dalam

perjalanan ke sekolah dan pulang dari sekolah.
CADANGAN UNTUK KAJIAN AKAN DATANG
Dapatan kajian ini mengesahkan dapatan kajian terdahulu dan

beberapa andaian awal terhadap persepsi pelajar dan persepsi guru
tentang perlakuan buli di sekolah menengah. Walaubagaimanapun
terdapat dapatan yang memerlukan kajian lanjutan untuk
mengesahkan dan mencari faktor-faktor lain yang
mempengaruhinya. Antara kajian lanjutan yang dirasakan wajar
dilakukan adalah seperti berikut;
(i) Kajian yang dijalankan ini meneroka persepsi guru dan
pelajar tentang perlakuan buli di lapan buah sekolah
menengah daerah Batu Pahat. Kajian lanjutan hendaklah
dilakukan terhadap semua sekolah di daerah batu Pahat (25
buah sekolah) untuk mendapatkan maklumat seterusnya
mengesahkan dapatan kajian. Responden kajian di setiap
sekolah pula sebaik-baiknya mewakili 50 peratus daripada
populasi responden kajian.
(ii) Kajian terhadap persepsi pelajar dan guru terhadap
perlakuan buli di kalangan pelajar sekolah menengah di
daerah Batu Pahat ini menggunakan kaedah kuantitatif.
Adalah lebih bermakna sekiranya kajian lanjutan dapat
menggabungkan kaedah kualitatif bagi mendapatkan
maklumat yang lebih mendalam tentang persepsi guru dan
pelajar terhadap perlakuan buli di kalangan pelajar sekolah
menengah yang mana tidak dapat dicakupi dalam kajian
terdahulu.
(iii) Kajian yang dijalankan ini hanya membandingkan persepsi
guru dengan pelajar. Adalah menjadi lebih bermakna lagi
sekiranya kajian akan datang dapat dilakukan terhadap para
ibu bapa. Dapatan kajian tersebut dapat digunakan untuk
membanding dan meneroka persepsi ibu bapa tentang
perlakuan buli di kalangan pelajar. Ini dapat menyediakan
kepada kita pemahaman yang lebih tentang bagaimana

pandangan ibu bapa terhadap pengalaman anak-anak
mereka menghadapi perlakuan buli di sekolah.
(iv) Kajian yang dijalankan ini tidak meneroka persepsi mangsa
buli di sekolah menengah secara mendalam. Adalah sangat
bermakna sekiranya kajian lanjutan dapat dilakukan bagi
meneroka persepsi mangsa buli serta kesan perlakuan
tersebut terhadap jasmani dan emosi mereka.
(v) Dapatan kajian ini menunjukkan pihak sekolah terutama
sekali kaunselor merupakan antara pihak yang paling
kurang dirujuk oleh para pelajar berkenaan masalah
perlakuan buli di sekolah. Oleh yang demikian kajian
lanjutan boleh dilakukan bagi mengenal pasti punca
tersebut.
RUJUKAN
Borg, M. G. 1998. The Emotional Reactions Of School Bullies

And Their Victims. Educational Psychology. 18: 433-444.
Borg, M. G. 1999. The Extent and Nature of Bullying Among
Primary and Secondary School Children. Educational
Research. 41:137-153.
Boulton M.J., M. Trueman and I. Flemington 2002. Associations
between Secondary School Pupils' Definitions of Bullying,
Attitudes towards Bullying, and Tendencies to Engage in
Bullying: Age And Sex Differences. Educational Studies.
28(4):353-370
Charach, A., D.J. Pepler and S. Ziegler 1995. Bullying at School:
A Canadian Perspective. Education Canada. 3: 12–18.
Crozier W.R.and E. Skliopidou 2002. Adult Recollections of
Name-calling at School. Educational Psychology. 22(1):
13-124
Dawkins J. 1995. Bullying In Schools: Doctors' Responsibilities.
British Medical Journal. 310:274-5.
Division of Adolescent and School Health (DASH). 1993. Center
for Chronic Disease Prevention and Health Promotion. New
York City Youth Violence Survey. Atlanta, GA: Centers for
Disease Control and Prevention.
Douglas N., I. Warwick, G. Whitty, P. Aggleton and S. Kemp
1999. Homophobic Bullying In Secondary Schools In
England And Wales – Teachers' Experiences. Health
Education. 99(2):53-60
Greenbaum, S., B. Turner, and R.M. Stephens 1989. Set straight
on bullies. Malibu, CA.: National School Safety Center.
Gumpel, T.P., and H. Meadan 2000. Children’s Perception of
School-Based Violence. British Journal of Educational
Psychology. 70: 391-404.
Haynie, D. L., T.R. Nansel, P. Eitel, A.D. Crump, K. Saylor, K. Yu
and B. Simons-Morton 2001. Bullies, Victims, and
Bully/Victims: Distinct Groups of At-Risk Youth. Journal
of Early Adolescence. 21(1): 29-49.
Hazler R. J., D.L Miller, J.V. Carney and S. Green 2001. Adult
Recognition Of School Bullying Situations. Educational
Research. 43( 2):133-146
Henson, K., O. Massey, and K. Armstrong 2002. Student
Perceptions of School Safety: Results of the 2001 Omnibus
Survey. Tampa, FL: The Louis de la ParteFlorida Mental
Health Institute, University of South Florida.
FMHI Publication
Lagerspetz, K.M., K. Bjorqvist and T. Peltonen 1988. Is Indirect
Aggression More Typical of Females? Gender Differences
In Aggressiveness In 11 And 12-Year Old Children.
Aggressive Behavior. 14: 403-414.
Massey, O.T., K. Armstrong, G. Santoro 2000. School Safety
Survey. Tampa, FL: The Louis de la Parte Florida Mental
Health Institute, University of South Florida. FMHI
Publication.
Nansel, T. R., M. Overpeck, R.S. Pilla, W.J. Ruan, B. Simons-
Morton, and P. Scheidt, 2001. Bullying Behaviors Among
US Youth: Prevalence and Association with Psychosocial
Adjustment. Journal of the American Medical Association.
285: 2094-2100.
Olweus, D., and S. Limber 1999. Bullying prevention program. In
D. S. Elliot (Ed.), Blueprints For Violence Prevention.
Denver, CO: C&M Press.
Orpinas P and S. Kelder 1995. Students for Peace Project. Second
student evaluation. Houston, TX: University of Texas
Health Science Center at Houston, School of Public Health.
Pejabat Pendidikan Daerah Batu Pahat 2004. Senarai Sekolah dan
Pelajar Sekolah Menengah Daerah Batu Pahat. Batu
Pahat.
Perry, D. G., J. Williard, and L.C. Perry 1990. Peers' Perceptions
of the Consequences that Victimized Children Provide
Aggressors. Child Development. 61: 1310–1325.
Rigby, K. and P.T. Slee 1995. Manual For The Peer Relations
Questionnaire Underdale: University of South Australia.
Smith, P. and S. Sharp 1994. The Problem Of School Bullying. In
P.K. Smith & S. Sharp (Eds.) School Bullying Insights and

Perspectives. London:Routledge.
Trump and S. Kenneth 1999. Scared or Prepared: Reducing Risks
with School Security Assessments. High School Magazine.
6(7):18-23
Wilson, A. 1992. Preventing And Responding To Bullying In
School. The Canadian School Executive. 5:9-12.
Ziegler, S. and M. Rosenstein-Manner 1991. Bullying at School:
Toronto in an International Context. Toronto: Toronto
Board of Education, Research Services.

35 Lepak Dan Peranan Ibu Bapa Terhadap Remaja
2
LEPAK DAN PERANAN IBU BAPA
TERHADAP REMAJA
Azizi Hj. Yahaya
Nalini A/P Madavan
PENGENALAN
Masalah sosial memberikan gambaran umum mengenai pelbagai

gejala yang tidak baik berlaku di seluruh dunia dengan
memberikan penumpuan kepada beberapa gejala sosial yang
berlaku di Malaysia. Masalah sosial dan psikologikal di kalangan
remaja telah banyak menarik perhatian ramai orang. Masalah
sosial bersifat subjektif dan boleh berubah mengikut keadaan,
tempat dan masa. Laporan yang disiarkan di dada akhbar, majalah
dan media massa telah membuktikan kepada umum bahawa gejala
tidak sihat telah melanda kaum remaja di Malaysia.
Kegiatan melepak merupakan suatu masalah sosial yang
dipandang serius oleh masyarakat Malaysia. Ia telah menjadi tema
perbincangan forum, seminar, bengkel dan ceramah mengenai
remaja. Gejala membuang masa dengan melepak pastinya
merupakan suatu penyakit di dalam masyarakat. Kegiatan ini
bukan sahaja dilakukan oleh remaja lelaki tetapi juga remaja
perempuan. Tingkah laku ini dilakukan oleh golongan remaja
yang menjadi golongan terbesar penduduk negara.
Golongan remaja yang dianggap oleh Hall (1904) sebagai
kumpulan individu yang sedang berada di dalam zaman yang
penuh dengan keributan dan tekanan perasaan. Kedudukannya di
dalam tahap yang sedang memikirkan tujuan kehidupan. Menurut
Remaja Dan Tingkah Laku Agresif 36
Harre dan Lamb (1983) remaja mula melakukan penyesuaian diri

yang lebih kompleks dengan keluarga, teman sebaya dan guru,
melalui aktiviti seharian dan kehidupan sosial sesuai dengan
perasaannya.
Datuk Dr.Abdul Hamid Othman dalam akhbar tempatan
(Berita Harian: 15hb Febuari 1994) menegaskan bahawa remaja
yang melepak berasal daripada masyarakat yang mendiami
perkampungan baru di sekitar bandar. Suasana dalam keluarga dan
masyarakat tersebut tidak wujud sifat tegur menegur atau nasihat
menasihati antara satu dengan yang lain kerana mereka
mempunyai sikap hidup yang tidak mahu mencampuri hal-hal
urusan orang lain.
Papalia dan Olds (1978) berpendapat hubungan sosial
dengan teman sebaya akan membina budaya tertentu dalam
kehidupan remaja. Hubungan sosial yang sihat dan baik boleh
menghasilkan pelbagai kemahiran seperti kemahiran sosial,
kemahiran penyesuaian diri, sikap bekerjasama dan hormat
menghormati. Sebaliknya, kumpulan teman sebaya yang tidak
sihat akan meruntuhkan sifat dan perwatakan yang positif.
Tingkah laku mengunjungi pusat membeli belah dan
tempat hiburan di kalangan remaja bandar yang pernah diselidiki
oleh Anthony (dalam Iran Herman, 1995) adalah hasil jalinan
remaja dengan teman sebaya mereka. Di kompleks membeli belah
di New England menggelarkan diri remaja perempuan sebagai
remaja arnab dan remaja lelaki sebagai remaja tikus serta tujuan
mereka adalah untuk berinteraksi dengan teman sebaya mereka.
Fenomena ini hanya berlaku di bandar sahaja kerana di kawasan
bandar terdapat berbagai tempat yang menarik untuk remaja
melakukan tingkah laku lepak. Namun satu penelitian sistematik
wajar dilakukan untuk melihat tingkah laku lepak.
Kita dapat memperhatikan ramai remaja suka berlepak di
kawasan-kawasan seperti pusat membeli-belah, pusat permainan
atau lebih popular dengan nama Kafe Siber merupakan tempat
berkumpulnya kebanyakan remaja. Isu lepak ini sangat hangat dan
popular pada tahun 1994 hingga 1995 dan pelbagai pendapat,
cadangan dan perbincangan telah dipaparkan dalam media cetak
sehingga perlakuan remaja menjadi sebagai budaya lepak.

Menurut Bowlby (dalam Shahizan, Tsai Chen Chien dan
Saw Hooi Chin, 2004), hubungan yang rapat di antara ibu bapa dan
anak memudahkan perkembangan dalaman atau ‘internal working
model’ iaitu struktur pemikiran tentang diri dan orang lain.
Apabila hubungan yang erat terjalin, individu akan menganggap
dirinya sebagai baik, bernilai, dikasihi serta menganggap orang
lain boleh dipercayai dan bertanggungjawab seterusnya
memperkukuhkan keyakinan personal dan interpersonal dalam
menghadapi cabaran hidup berbanding dengan individu yang rasa
kurang selamat dalam hubungan keibubapaan.
Tugas ibu bapa dalam memantau perkembangan sahsiah
dan tingkah laku anak-anak remaja akan memberi impak positif
terhadap tingkah laku dan penampilan remaja dalam masyarakat
serta hubungan yang erat di antara anak dan ibu bapa mereka.
Rice dan Kobak (dalam Shahizan Hassan, Tsai Chen Chien dan
Saw Hooi Chin, 2004), berpendapat walaupun remaja dikatakan
menghabiskan lebih banyak masa bersama rakan-rakan berbanding
ibu bapa, namun hubungan yang mesra di antara ibu bapa dengan
anak dianggap penting dalam proses perkembangan remaja.
Mereka memerlukan sokongan daripada ibu bapa supaya menjadi
lebih berdikari dan cekal.
Corak didikan ibu bapa adalah aspek utama yang memberi
kesan mendalam terhadap perkembangan fizikal, mental dan sosial
seseorang individu. Secara tidak langsung ia membentuk
personaliti seseorang individu. Ini bermakna ibu bapa mempunyai
tanggungjawab yang besar dalam mendidik anak-anak. Ibu bapa
perlu melengkapkan diri dalam bidang keibubapaan untuk
membentuk diri dan jiwa anak-anak ke arah kebaikan. Tingkah
laku ibu bapa akan dapat mempengaruhi jiwa anak-anak.
Robiah et.al (2001) berpendapat kepercayaan agama adalah
tenaga paling unggul bagi menentang semua unsur negatif yang
menyerang emosi dan mental. Pegangan prinsip dan pendirian
yang kukuh berlandaskan ajaran agama dapat mencegah remaja
daripada dipengaruhi oleh unsur-unsur pergaulan bebas yang
melampaui batasan. Sarina Othman (1995) mengatakan
pendidikan agama yang disemai sejak zaman kanak-kanak dapat

membentuk remaja yang mempunyai nilai-nilai murni dalam jiwa
serta dapat menolak unsur-unsur yang bertentangan dengan ajaran
agama.
Anak-anak remaja khasnya pelajar yang terlibat dengan di
sekolah akan mengakibatkan penurunan prestasi dalam pelajaran.
Sememangnya secara logik dapat dilihat perkaitan yang ketara
antara disiplin dengan pencapaian akademik. Sebagaimana kajian
Othman (dalam Oskasmazila, 2000) yang dijalankan kepada 723
sampel dari sepuluh buah sekolah di daerah Johor Bahru. Dapatan
beliau menunjukkan bahawa suasana keluarga murid-murid tidak
mempunyai kesan langsung yang signifikan terhadap tingkah laku
akademik mereka.
Walaupun remaja sedang menuju ke arah berdikari, mereka
memerlukan ibu bapa yang dapat memberi sokongan kepada
mereka. Menurut Small (1990) menyatakan remaja inginkan ibu
bapa yang menghormati mereka, memberi kasih sayang,
mempunyai minat yang sama, mengakui dan menerima
perkembangan kognitif dan sosioekonomi mereka.
LEPAK DI KALANGAN REMAJA
Menurut Idris (2000) telah membuat kajian tentang fenomena

budaya lepak di kalangan pelajar remaja di bandaraya Johor Bahru.
Fenomena budaya lepak disebabkan oleh faktor kerenggangan
hubungan kekeluargaan, faktor persekitaran sebagai pemangkin
dan kurang pendidikan agama. Daripada kajian ini didapati
institusi kekeluargaan adalah permulaan untuk membendung
segala masalah sosial dalam masyarakat dapat dibendung.
Sememangnya terbukti hanya ibu bapa sajalah individu paling
hampir yang dapat menangani masalah anak-anak mereka. Remaja
lebih terpengaruh kepada media massa berbanding didikan ibu
bapa atau pendidikan di sekolah. Dengan itu remaja lebih
terpengaruh pada faktor luar.
HUBUNGAN KEIBUBAPAAN DI KALANGAN REMAJA
Keibubapaan yang merupakan corak asuhan dan peranan ibu bapa

pasti berfungsi dalam menunjukkan arah, membimbing, mendidik
dan menggerakkan individu yang berada dalam institusi tersebut.
Ibu bapa mempunyai tanggungjawab memberi didikan
agama kepada anak-anak. Kewajipan ini mesti dilaksanakan
dengan contoh dan amalan seharian. Solat berjemaah adalah cara
yang terbaik mengumpulkan semua ahli keluarga. Perbincangan,
teguran dan ajaran boleh dilakukan selepas solat. Hukum-hakam
dan peraturan agama mengenai hidup perlu diajar kepada anak
sebelum mereka mencapai baligh, khususnya perkara-perkara yang
seksualiti.
Menurut Kaplan (1975) budaya lepak adalah berkaitan
dengan psikopatologi iaitu mengalami masalah personaliti,
gangguan mental, gangguan emosi, selalu anxieti atau depresi.
Didapati juga kebanyakan golongan remaja yang terlibat dalam
budaya lepak mempunyai masalah keluarga, sukar membina
hubungan rapat dengan ahli keluarga dan sebagainya.
PELAJAR REMAJA
Masa remaja merupakan satu penggal dalam kehidupan manusia

yang batasan usia mahupun peranannya sering kali tidak terlalu
jelas. Segala gerak laku yang dahulu dianggap sebagai tanda awal
keremajaan ternyata tidak lagi bernilai sebagai batasan untuk
dikategorikan remaja sebab usia yang dahulu terjadi pada akhir
usia belasan 15 hingga 18, kini terjadi pada awal belasan bahkan
sebelum usia sebelas tahun.
Teori remaja secara tradisional telah menekankan
kepentingan keluarga dalam proses perundingan dimana remaja
melalui pelbagai transisi pada fasa tersebut, termasuk pembentukan
identiti seksual sepertimana yang diperkatakan oleh Freud (1958)
dan juga naluri kendiri mengikut Erickson (1968) serta dalam
pembentukan peluang-peluang kehidupan masa depan dan juga
dalam pembentukan nilai hidup.
METODOLOGI
Kajian ini merupakan kajian deskriptif bagi mendapatkan data

kuantitatif dengan melihat sama ada terdapat hubungan antara
faktor-faktor lepak dan keibubapaan di kalangan pelajar remaja.
Sampel kajian terdiri daripada 500 orang pelajar dari lapan belas
buah sekolah menengah di negeri Johor, Melaka, Negeri Sembilan
dan Selangor. Instrumen kajian ialah set soal selidik yang
diubahsuaikan daripada soal selidik Teenagers Personality
Questionnaire, Parental Behaviour Inventory dan Parental Aspect
Questionnaire. Kajian rintis telah dijalankan sebelum kajian
sebenar bagi menentukan kebolehpercayaan soal selidik. Setelah
analisis, kebolehpercayaan soal selidik untuk bahagian B, C dan D
ialah 0.8596, 0.8878 dan 0.8975.
DAPATAN KAJIAN
Analisis Faktor-Faktor Lepak Dan Hubungan Keibubapaan Di

Kalangan Responden Pelajar Remaja
Analisis hasil dapatan tentang analisis faktor-faktor lepak

dan hubungan keibubapaan di kalangan responden pelajar remaja
dilakukan dengan meletakkan tahap rendah, sederhana dan tinggi
pada setiap faktor dan hubungan yang dibincangkan. Berikut
adalah pengkelasan tahap taburan responden berdasarkan analisis
markat min.
Markat Min Petanda Tahap Kesediaan

1.00 - 2.33 Rendah
2.34 - 3.66 Sederhana
3.67 - 5.00 Tinggi
a. Analisis Faktor Lepak Iaitu Hubungan Kekeluargaan

Jadual 2(a) Tahap Responden Dari Aspek Hubungan
Kekeluargaan
Tahap Bilangan Peratus
Rendah 13 2.6
Sederhana 222 44.4
Tinggi 265 53.0
Jumlah 500 100.0
Jadual 2(a) jelas menunjukkan taburan responden mengikut tahap

hubungan kekeluargaan. Seramai 265 responden (53.0 peratus)
adalah berada pada tahap yang tinggi. Manakala, taburan
responden yang berada pada tahap yang sederhana iaitu seramai
222 responden (44.4 peratus) dan bagi tahap yang rendah iaitu
seramai 13 responden (1.6 peratus) sahaja.
b. Analisis Faktor Lepak Iaitu Rakan Sebaya

Jadual 2(b) Tahap Responden Dari Aspek Rakan Sebaya
Rendah 3 0.6
Sederhana 334 66.8
Tinggi 163 32.6
Jumlah 500 100.0
Jadual 2(b) jelas menunjukkan taburan responden mengikut tahap

rakan sebaya. Terdapat seramai 334 responden (66.8 peratus)
berada pada tahap yang sederhana. Manakala taburan responden
yang berada pada tahap tinggi iaitu seramai 163 responden (32.6
peratus) dan bagi tahap rendah iaitu seramai 3 responden (0.6
peratus).
c. Analisis Faktor Lepak Iaitu Aspek Persekitaran

Jadual 2(c) Tahap Responden Dari Aspek Persekitaran
Rendah 1 0.2
Sederhana 431 86.2
Tinggi 68 13.6
Jumlah 500 100.0
Jadual 2(c) menunjukkan taburan responden mengikut tahap lepak

terhadap persekitaran. Taburan responden yang berada pada tahap
sederhana terdapat seramai 431 responden (86.2 peratus).
Kemudian diikuti dengan 68 responden (13.6 peratus) pada tahap
yang tinggi dan hanya seorang responden (0.2 peratus) pada tahap
yang rendah. Analisis menunjukkan majoriti responden berada
pada tahap yang sederhana iaitu remaja ini terpengaruh dengan
keadaan persekitarannya.
d. Analisis Faktor Lepak Iaitu Aspek Kendiri Remaja

Jadual 2(d) Tahap Responden Dari Aspek Kendiri Remaja
Rendah 10 2.0
Sederhana 393 78.6
Tinggi 97 19.4
Jumlah 500 100.0

Jadual 2(d) menunjukkan taburan responden mengikut aspek

kendiri remaja. Terdapat seramai 97 responden (19.4 peratus)
berada pada tahap yang tinggi, diikuti dengan taburan responden
pada tahap sederhana iaitu 393 responden (78.6 peratus) dan
taburan responden pada tahap rendah iaitu 10 responden (2.0
peratus) sahaja. Analisis menunjukkan majoriti responden berada
pada tahap yang sederhana iaitu mereka ini mempunyai kekuatan
dan kelemahan pada dirinya.
e. Analisis Faktor Lepak Iaitu Aspek Pendidikan Agama

Jadual 2(e) Tahap Responden Dari Aspek Pendidikan Agama
Rendah 6 1.2
Sederhana 272 54.4
Tinggi 222 44.4
Jumlah 500 100.0
Jadual 2(e) menunjukkan taburan responden dari aspek pendidikan

agama. Terdapat seramai 272 responden (54.4 peratus) berada
pada tahap yang sederhana, diikuti dengan taburan responden pada
tahap tinggi iaitu 222 responden (44.4 peratus) dan taburan
responden pada tahap rendah iaitu 6 responden (1.2 peratus)
sahaja. Analisis menunjukkan majoriti responden berada pada
tahap yang sederhana.
f. Analisis Faktor-Faktor Yang Paling Dominan Yang

Mempengaruhi Lepak
Jadual 2(f) Taburan Responden Mengikut Faktor Yang Paling
Dominan Mempengaruhi Lepak
BIL. ASPEK MIN TAHAP
1 Hubungan kekeluargaan 4.06 Tinggi
2 Rakan sebaya 3.48 Sederhana
3 Persekitaran 3.30 Sederhana
4 Kendiri remaja 3.26 Sederhana
5 Pendidikan agama 3.55 Sederhana
Jadual 2(f) menunjukkan taburan responden mengikut min dan

sisihan piawai secara keseluruhan bagi setiap faktor-faktor lepak.
Aspek yang paling dominan adalah hubungan kekeluargaan iaitu
mencatat nilai min 4.66. Seterusnya diikuti dengan nilai min bagi
aspek pendidikan agama (3.55), rakan sebaya (3.48), persekitaran
(3.30) dan kendiri remaja (3.26).
g. Analisis Aspek Corak Asuhan Autokratik

Jadual 2(g) Tahap Responden Dari Aspek Corak Asuhan
Autokratik
Rendah 3 0.6
Sederhana 370 74.0
Tinggi 127 25.4
Jumlah 500 100.0

Jadual 2(g) jelas menunjukkan taburan responden mengikut tahap

corak asuhan autokratik. Seramai 370 responden (74.0 peratus)
adalah berada pada tahap sederhana. Manakala taburan responden
yang berada pada tahap yang tinggi iaitu seramai 127 responden
(25.4 responden) dan bagi tahap yang rendah iaitu seramai 3
responden (0.6 peratus) sahaja.
h. Analisis Aspek Corak Asuhan Demokrasi

Jadual 2(h) Tahap Responden Dari Aspek Corak Asuhan
Demokrasi
Rendah 17 3.4
Sederhana 168 33.6
Tinggi 315 63.0
Jumlah 500 100.0
Jadual 2(h) jelas menunjukkan taburan responden mengikut tahap

aspek corak asuhan demokrasi. Terdapat seramai 315 responden
(63.0 peratus) berada pada tahap yang tinggi. Manakala, taburan
responden yang berada pada tahap yang sederhana seramai 168
responden (33.6 peratus) dan bagi tahap yang rendah iaitu seramai
17 responden (3.4 peratus).
i. Analisis Aspek Corak Asuhan Permisif

Jadual 2(i) Tahap Responden Dari Aspek Corak Asuhan Permisif
Rendah 3 0.6
Sederhana 310 62.0
Tinggi 187 37.4
Jumlah 500 100.0
Jadual 2(i) menunjukkan taburan responden mengikut tahap corak

asuhan permisif. Taburan responden yang berada pada tahap
sederhana seramai 310 responden (62.0 peratus). Kemudian
diikuti dengan 187 responden (37.4 peratus) pada tahap yang
sederhana dan 3 orang responden (0.6 peratus) pada tahap yang
rendah.
Analisis Faktor Yang Paling Dominan Mempengaruhi

Corak Asuhan Ibu Bapa
Jadual 2(j) Taburan Responden Mengikut Corak Asuhan Ibu
Bapa
JENIS-JENIS CORAK
BIL. MIN TAHAP
ASUHAN
1 Autokratik 3.41 Sederhana
2 Demokrasi 3.77 Tinggi
3 Permisif 3.49 Sederhana
Jadual 2(j) menunjukkan taburan responden mengikut min dan

sisihan piawai secara keseluruhan bagi setiap item. Aspek yang
paling dominan adalah corak asuhan demokrasi iaitu mencatat nilai
min sebanyak 3.77. Seterusnya diikuti dengan nilai min bagi aspek
permisif (3.49) dan autokratik (3.41).
k. Analisis Peranan Ibu Bapa Memberikan Pendidikan

Awal Remaja Di Rumah
Jadual 2 (k) Tahap Responden Dari Aspek Peranan Ibu Bapa
Memberikan Pendidikan Awal
Rendah 30 6.0
Sederhana 273 54.6
Tinggi 197 39.4
Jumlah 500 100.0
Jadual 2 (k) menunjukkan taburan responden mengikut tahap

peranan ibu bapa memberikan pendidikan awal. Seramai 273
responden (54.6 peratus) adalah berada pada tahap yang sederhana.
Manakala taburan responden yang berada pada tahap tinggi iaitu
seramai 197 responden (39.4 peratus) dan bagi tahap yang rendah
iaitu seramai 30 responden (6.0 peratus) sahaja.
l. Analisis Peranan Ibu Bapa Memberikan Pendidikan

Agama
Jadual 2(l) Tahap Responden Dari Aspek Peranan Ibu Bapa
Memberikan Pendidikan Agama
Rendah 64 12.8
Sederhana 266 53.2
Tinggi 170 34.0
Jumlah 500 100.0
Jadual 2(l) jelas menunjukkan taburan responden dari aspek

peranan ibu bapa memberikan pendidikan agama. Terdapat
seramai 266 responden (53.2 peratus) berada pada tahap yang
sederhana. Manakala taburan responden yang berada pada tahap
yang tinggi iaitu seramai 170 responden (34.0 peratus) dan bagi
tahap yang rendah iaitu seramai 64 responden (12.8 peratus).
m. Analisis Peranan Ibu Bapa Sebagai Contoh Tauladan

Jadual 2(m) Tahap Responden Dari Aspek Peranan Ibu Bapa
Sebagai Contoh Tauladan
Rendah 11 2.2
Sederhana 149 29.8
Tinggi 340 68.0
Jumlah 500 100.0
Jadual 2(m) menunjukkan taburan responden mengikut tahap

responden dari aspek peranan ibu bapa sebagai contoh tauladan.
Terdapat seramai 340 responden (68.0 peratus) berada pada tahap

yang tinggi. Manakala, taburan responden yang berada pada tahap
yang sederhana iaitu seramai 149 responden (29.8 peratus) dan
bagi tahap yang rendah iaitu seramai 11 responden (2.2 peratus).
n. Analisis Faktor Yang Paling Dominan Mempengaruhi

Tahap Peranan Ibu Bapa
Jadual 2(n) Taburan Responden Mengikut Tahap Peranan Ibu
Bapa
BIL. PERANAN MIN TAHAP
1 Memberikan pendidikan awal 3.41 Sederhana
2 Memberikan pendidikan agama 3.30 Sederhana
3 Sebagai contoh tauladan 3.84 Tinggi
Jadual 2(n) menunjukkan taburan responden mengikut peranan ibu

bapa dalam memberikan pendidikan awal, memberikan pendidikan
agama dan sebagai contoh tauladan. Peranan yang paling dominan
adalah sebagai contoh tauladan iaitu mencatat nilai min sebanyak
3.84. Seterusnya diikuti dengan memberikan pendidikan awal
(3.41) dan memberikan pendidikan agama (3.30).
Analisis Hubungan Faktor-Faktor Yang Mempengaruhi

Lepak Dengan Pencapaian Akademik
Jadual 2(o) Analisis Hubungan Antara Faktor Yang
Menyebabkan Lepak (Rakan Sebaya) Dengan
Pencapaian Akademik
Korelasi
Pencapaian
Korelasi Rakan sebaya
akademik
Spearman
Pencapaian 1.00 -0.06
rho
akademik
Sig. (2
- 0.19
tailed)
N 500 500
Aras keertian α = 0.05
Berdasarkan Jadual 2(o), menunjukkan nilai pekali korelasi, r bagi

faktor yang menyebabkan lepak (rakan sebaya) dengan aspek
pencapaian akademik adalah bersamaan dengan -0.06. Ini
menunjukkan korelasi sangat lemah dan songsang.
Memandangkan nilai p=0.19 adalah lebih besar dari 0.05 maka
hipotesis ini diterima. Ini bermakna tidak terdapat hubungan yang
signifikan antara faktor yang menyebabkan lepak (rakan sebaya)
dengan pencapaian akademik.
Jadual 2(p) Analisis Hubungan Antara Faktor Yang

Menyebabkan Lepak (Hubungan Kekeluargaan)
Dengan Pencapaian Akademik
Korelasi
Pencapaian Hubungan
Korelasi
akademik kekeluargaan
Spearman
Pencapaian 1.00 -0.13**
rho
akademik
Sig. (2
- 0.003
tailed)
N 500 500
Jadual 2 (p) menunjukkan nilai pekali korelasi, r bagi faktor yang

menyebabkan lepak (hubungan kekeluargaan) dengan aspek
pencapaian akademik adalah bersamaan dengan -0.13. Ini
menunjukkan korelasi lemah dan songsang. Memandangkan nilai
p=0.003 adalah lebih kecil dari 0.01 maka hipotesis ini ditolak. Ini
bermakna terdapat hubungan yang signifikan antara faktor yang
menyebabkan lepak (hubungan kekeluargaan) dengan pencapaian
akademik.
Jadual 2(q) Analisis Hubungan Antara Faktor Yang

Menyebabkan Lepak (Persekitaran) Dengan
Pencapaian Akademik
Korelasi
Pencapaian
Korelasi Persekitaran
akademik
Pencapaian Spearman rho 1.00 -0.05
akademik
Sig. (2 tailed) - 0.27
N 500 500
Jadual 2(q) menunjukkan nilai pekali korelasi, r bagi faktor yang

menyebabkan lepak (persekitaran) dengan aspek pencapaian
akademik adalah bersamaan dengan -0.05. Ini menunjukkan
korelasi yang lemah dan songsang. Memandangkan nilai p=0.27
adalah lebih besar dari 0.05 maka hipotesis ini diterima. Ini
bermakna tidak terdapat hubungan yang signifikan antara faktor
yang menyebabkan lepak (persekitaran) dengan pencapaian
akademik.
Jadual 2(r) Analisis Hubungan Antara Faktor Yang

Menyebabkan Lepak (Kendiri Remaja) Dengan
Pencapaian Akademik
Korelasi
Pencapaian Kendiri
Korelasi
akademik remaja
Pencapaian Spearman rho 1.00 -0.11*
akademik
N 500 500
Jadual 2(r) menunjukkan nilai pekali korelasi, r bagi faktor yang

menyebabkan lepak (kendiri remaja) dengan aspek pencapaian
adalah lebih kecil dari 0.05 maka hipotesis ini ditolak. Ini
menyebabkan lepak (kendiri remaja) dengan pencapaian akademik.
Jadual 2(s) Analisis Hubungan Antara Faktor Yang

Menyebabkan Lepak (Pendidikan Agama) Dengan
Pencapaian Akademik
Korelasi
Pencapaian Pendidikan
Korelasi
akademik agama
Pencapaian Spearman rho 1.00 -0.13**
akademik
Sig. (2 tailed) - 0.003
N 500 500
Jadual 2(s) menunjukkan nilai pekali korelasi, r bagi faktor yang

menyebabkan lepak (pendidikan agama) dengan aspek pencapaian
adalah lebih kecil dari 0.01 maka hipotesis ini ditolak. Ini
menyebabkan lepak (pendidikan agama) dengan pencapaian
akademik.
Jadual 2(t) Analisis Hubungan Antara Corak Asuhan Ibu Bapa

(Asuhan Autokratik) Dengan Pencapaian Akademik
Korelasi
Pencapaian Asuhan
Korelasi
akademik autokratik
Pencapaian Spearman rho 1.00 -0.09*
akademik
Sig. (2 tailed) - 0.046
N 500 500
Jadual 2(t) menunjukkan nilai pekali korelasi, r bagi corak asuhan

ibu bapa (asuhan autokratik) dengan aspek pencapaian akademik
adalah bersamaan dengan -0.09. Ini menunjukkan korelasi yang
lemah dan songsang. Memandangkan nilai p=0.046 adalah lebih
kecil dari 0.05 maka hipotesis ini ditolak. Ini bermakna terdapat
hubungan yang signifikan antara corak asuhan ibu bapa (asuhan
autokratik) dengan pencapaian akademik.
Jadual 2(u) Analisis Hubungan Antara Corak Asuhan Ibu Bapa

(Asuhan Permisif) Dengan Pencapaian Akademik
Korelasi
Pencapaian Asuhan
Korelasi
akademik permisif
akademik
Sig. (2 tailed) - 0.002
N 500 500
Jadual 2(u) menunjukkan nilai pekali korelasi, r bagi corak asuhan

ibu bapa (asuhan permisif) dengan aspek pencapaian akademik
permisif) dengan pencapaian akademik.
Jadual 2(v) Analisis Hubungan Antara Corak Asuhan Ibu Bapa

(Asuhan Demokrasi) Dengan Pencapaian Akademik
Korelasi
Pencapaian Asuhan
Korelasi
akademik demokrasi
Spearman
Pencapaian 1.00 -0.13**
rho
akademik
Sig. (2 tailed) - 0.005
N 500 500
Jadual 2(v) menunjukkan nilai pekali korelasi, r bagi corak asuhan

ibu bapa (asuhan demokrasi) dengan aspek pencapaian akademik
demokrasi) dengan pencapaian akademik.
Jadual 2(w) Analisis Hubungan Antara Peranan Ibu Bapa Sebagai

Contoh Tauladan Dengan Pencapaian Akademik
Korelasi
Pencapaian Contoh
Korelasi
akademik tauladan
akademik
Sig. (2 tailed) - 0.0001
N 500 500
Jadual 2(w) menunjukkan nilai pekali korelasi, r bagi peranan ibu

bapa sebagai contoh tauladan dengan pencapaian akademik adalah
bersamaan dengan -0.16. Ini menunjukkan korelasi yang lemah
dan songsang. Memandangkan nilai p=0.0001 adalah lebih kecil
dari 0.01 maka hipotesis ini ditolak. Ini bermakna terdapat
hubungan yang signifikan antara peranan ibu bapa sebagai contoh
tauladan dengan pencapaian akademik.
Jadual 2(x) Analisis Hubungan Antara Peranan Ibu Bapa

Memberikan Pendidikan Agama Dengan Pencapaian
Akademik
Korelasi
Memberikan
Pencapaian
Korelasi pendidikan
akademik
agama
Pencapaian
Spearman rho 1.00 -0.07
akademik
N 500 500
Jadual 2(x) menunjukkan nilai pekali korelasi, r bagi peranan ibu

bapa memberikan pendidikan agama dengan aspek pencapaian
korelasi yang sangat lemah. Memandangkan nilai p=0.15 adalah
lebih besar dari 0.05 maka hipotesis ini diterima. Ini bermakna
tidak terdapat hubungan yang signifikan antara peranan ibu bapa
memberikan pendidikan agama dengan pencapaian akademik
Jadual 2(y) Analisis Hubungan Antara Peranan Ibu Bapa

Memberikan Pendidikan Awal Dengan Pencapaian
Akademik
Korelasi
Pencapaian Memberikan
Korelasi
akademik pendidikan awal
Pencapaian Spearman rho 1.00 -0.08

akademik
N 500 500
Jadual 2(y) menunjukkan nilai pekali korelasi, r bagi peranan ibu

bapa memberikan pendidikan awal dengan aspek pencapaian
adalah lebih besar dari 0.05 maka hipotesis ini diterima. Ini
bermakna tidak terdapat hubungan yang signifikan antara peranan
ibu bapa memberikan pendidikan awal dengan pencapaian
akademik.
KESIMPULAN
Aktiviti melepak bukanlah perkara baru, ianya sudah lama wujud

di Malaysia. Oleh itu, hasil kajian ini menunjukkan terdapat
hubungan yang signifikan antara faktor lepak dan corak asuhan ibu
bapa di kalangan pelajar-pelajar sekolah menengah. Ibu bapa
sewajarnya turut memberi perhatian kepada corak asuhan dan
peranan ibu bapa yang dilakukan di rumah kerana ianya memberi
kesan yang tersendiri kepada keterlibatan aktiviti lepak di kalangan
anak-anak mereka. Ibu bapa perlu melengkapkan diri anak-anak
mereka dengan ilmu agama yang cukup.
RUJUKAN
Amato, P.R. dan Keith B., (1991). Parental Divorce and Adult
Well Being: A Metaanalysis. Journal of Marriage and the
Family. 53: 43-48.
Ann Wan Seng, (1994). Karenah Remaja Hari Ini. Kuala
Lumpur: Fajar Bakti.
Hall, G.S., (1904). Adolescence: Its Psychology, and Its Relations
to Physiology, Anthropology, Sociology, Sex, Crime,
Religion and Education (2 Vols). New York: Appleton-
Century-Crofts.
Iran Herman, (1995). Tingkahlaku Lepak Di Kalangan Remaja
Luar Bandar. Bangi: Universiti Kebangsaan Malaysia:
True Times.
Mohamad Jantan, (1994). Menangani Isu Budaya Lepak dalam
Minda Pelajar.
Muhd. Mansur Abdullah dan Siti Nordinar Mohd Tamin. (1998).
Psikologi Remaja. Fajar Bakti Sdn. Bhd.
Oskasmazila Bt Osman, (2000). “Hubungan Antara Amalan
Keibubapaan Dengan Masalah Sosial Di Kalangan Pelajar
Diploma Sains”. Universiti Teknologi Malaysia: Tesis
Ijazah Sarjana Muda.
Papalia, D.E. dan Olds, S.W., (1978). Human Development. New
York: Mc Graw Hill.
Sarina Othman, (1995). Menangani Masalah Bohsia. Moral dan
Pendidikan, 7. ms. 48-50.
Shahizan, Tsai Chen Chien dan Saw Hooi Chin, (2004).
Intrapersonal & Interpersonal Untuk Remaja. Kuala
Lumpur : PTS Publication & Distributors.
Small, S.A., (1990). Preventives Programs That Support Families
With Adolecents. Washington, DC : Carnegie Council on
Adolescents Development.
Whitetaker, S. dan Bny, B.H., (1991). Overt and Covert Parental
Confliat and Adolescent Problems. Observed Marital
Interaction in Clinic of Non-Clinic Families, Adolescence.
26: 865-871.
Youniss, J.U. dan Smollar, J., (1985). Adolescent Relations With

Mothers, Fathers and Friends. Chicago University of
Chicago Press.
62 Remaja dan Tingkah Laku Agresif
3
FAKTOR –FAKTOR YANG
MEMPENGARUHI GEJALA PONTENG
Azizi Yahaya
Shahrin Hashim
How Lee Chan
PENGENALAN
Ponteng didefinisikan sebagai lari daripada tanggungjawab atau

tugas tanpa kebenaran (Kamus Dewan: 979). Secara umum
ponteng sekolah ialah tidak hadir ke sekolah tanpa sebab yang
munasabah dan di luar pengetahuan ibu bapa atau penjaga.
Walaupun begitu ada yang tidak hadir tetapi dalam pengetahuan
ibu bapa. Ponteng juga sering dikaitkan dengan isu yang
menampilkan pelajar yang tidak berdisiplin dan bermoral rendah.
Ponteng sekolah adalah sejenis penyakit lama yang telah berakar
umbi semenjak masyarakat kita mengenal alam persekolahan.
Menurut Rasidah bt Omar (2005) pula, ponteng sekolah
boleh ditakrifkan sebagai ketidakhadiran pelajar ke sekolah dengan
sengaja tanpa sebarang alasan yang munasabah. Masa yang
sepatutnya diisikan dengan menimba ilmu pengetahuan di bangku
sekolah sebaliknya dihabiskan dengan melakukan aktiviti yang
tidak bermanfaat seperti melepak di komplek membeli belah atau
pusat rekreasi dan pusat hiburan.
Ponteng sekolah boleh dibahagikan kepada beberapa
tingkat, dari tingkat bawah hingga tingkat tertinggi. Antara tingkat-
tingkatnya ialah ponteng hati, ponteng kerana bangun lewat,
ponteng kelas dan ponteng sekolah. Walaupun adanya peraturan
atau disiplin sekolah yang ketat tetapi seketat mana pun undang-
Faktor-Faktor yang Mempengaruhi Gejala Ponteng 63
undang dibuat gejala ponteng tetap berlaku. Kajian Kementerian

Malaysia (1978) mengenai disiplin meletakkan gejala ponteng
sebagai isu utama.
FAKTOR-FAKTOR PENYEBAB PONTENG
Terjadinya kes ponteng adalah disebabkan oleh beberapa fakor.

Antaranya adalah suasana persekitaran sekolah yang berubah
secara mendadak akibat dari proses pembandaran. Pembinaan
pusat membeli belah dan pusat-pusat hiburan yang terlalu hampir
dengan sekolah akan menjadi faktor penarik kepada gejala ponteng
sekolah. Manakala suasana persekitaran dalam sekolah seperti
stail kepimpinan pengetua, pendekatan warga guru dan
persekitaran sekolah yang tidak kondusif menjadi faktor penolak
kejadian ponteng di kalangan pelajar (Tan , 2006).
Pengaruh media elektronik yang saban hari memaparkan

tentang gejala ganas dan kebebasan remaja yang keterlaluan
banyak mempengaruhi pemikiran golongan muda terutama yang
baru meningkat remaja juga menjadi penyumbang kepada
berlakunya gejala ponteng. Manakala kurangnya didikan agama
dan kasih sayang dari ibu bapa, perasaan ingin tahu serta desakan
atau pengaruh dari rakan sebaya boleh menjadi penyebab
terjadinya masalah ponteng yang kian sukar dibendung lagi.
Selain itu, faktor sekolah juga menjadi salah satu penyebab
kepada permasalahan ponteng dan mengganggu suasana
pembelajaran. Mengikut Hussein (1993) pembelajaran yang
berkesan datangnya dari suasana sekolah yang tenteram, kerana
ketenteraman itu amat kritikal bagi melahirkan pencapaian yang
baik di kalangan pelajar. Kewujudan suasana sekolah yang positif
dari segi kemudahan sekolah, pengajaran guru, kedudukan sekolah
dari aspek pengangkutan pelajar dan perlaksanaan disiplin yang
efektif menjamin pembelajaran yang berkesan dan mengurangkan
kes-kes salah laku pelajar.
Sikap pelajar yang sukakan hiburan dan mudah terikut-ikut
dengan gaya penampilan artis yang mereka minati, seperti
memakai pakaian yang berjenama dan stail rambut yang baru, jika
tiada wang yang mencukupi, mereka rela ponteng sekolah untuk
bekerja demi mendapat wang. Begitu juga, apabila pelajar tidak
berminat dalam sesuatu mata pelajaran dan guru pula tidak
berusaha menarik minat mereka, pelajar-pelajar itu akan hilang
semangat belajar dan ponteng sekolah.
Kajian perlu dijalankan bagi mengenal pasti faktor-faktor
utama yang mendorong para pelajar melakukan kegiatan ponteng.
Dalam kajian ini, penyelidik akan menyelidik menggunakan soal
selidik bagi mengetahui sama ada terdapat hubungan yang
signifikan antara faktor-faktor yang mempengaruhi gejala ponteng
iaitu faktor sikap pelajar, suasana sekolah, guru, rakan sebaya,
keluarga dan media elektronik dengan pendapatan keluarga. Dalam
kajian ini, ponteng terdiri daripada empat jenis :
Ponteng sekolah- keluar rumah dengan pakaian seragam
tetapi tidak ke sekolah. Ponteng kelas - ke sekolah tetapi pada
masa pengajaran subjek-subjek tertentu dia menghilangkan diri.
Ponteng hati - berada dalam bilik darjah tetapi hati dan fikirannya
tidak di sana, sebaliknya hanya menunggu loceng waktu akhir
untuk keluar sekolah. Ponteng kerana bangun lewat.
OBJEKTIF KAJIAN
Objektif umum kajian ini adalah untuk mengenal pasti fenomena

ponteng di kalangan pelajar sekolah menengah. Objektif khusus
kajian yang dijalankan ini adalah bertujuan untuk :
1. Mengenal pasti sama ada faktor sikap pelajar merupakan
faktor utama yang menyebabkan pelajar ponteng sekolah
2. Mengenal pasti sama ada faktor suasana sekolah
merupakan faktor utama yang menyebabkan pelajar
ponteng sekolah
3. Mengenal pasti sama ada faktor guru merupakan faktor
utama yang menyebabkan pelajar ponteng sekolah
4. Mengenal pasti sama ada faktor rakan sebaya merupakan
5. Mengenal pasti sama ada faktor keluarga merupakan faktor

utama yang menyebabkan pelajar ponteng sekolah
6. Mengenal pasti sama ada media elektronik merupakan
7. Untuk mengetahui jenis ponteng yang paling dominan
seperti ponteng hati, ponteng kerana bangun lewat, ponteng
kelas dan ponteng sekolah di kalangan pelajar yang terlibat
dalam kes ponteng
METODOLOGI
Kaedah yang digunakan dalam kajian ini adalah kaedah kuantitatif.

Dalam kaedah ini, data dianalisis secara deskriptif dan inferensi.
Analisis deskritif merupakan kajian yang berbentuk kajian
tinjauan. Analisis inferensi dilakukan dengan menggunakan
Pearson-r untuk mengetahui sama ada terdapat hubungan antara
sikap pelajar, suasana sekolah, guru, rakan sebaya, keluarga dan
media elektronik dengan masalah ponteng pelajar. Dalam kajian
ini, tujuan utama kajian ini adalah untuk mengetahui apakah
faktor utama yang mempengaruhi pelajar terlibat dengan kes
ponteng sekolah. Sampel kajian terdiri daripada 202 responden
yang dipilih secara rawak berkelompok dari 10 buah sekolah
menengah di Johor Bahru.
Instrumen kajian yang digunakan dalam kajian ini adalah
berbentuk soal selidik sebagai alat ukur bagi mengumpul data.
Satu kajian rintis telah dilakukan ke atas 10 orang pelajar-pelajar
tingkatan dua dan empat yang pernah ponteng sekolah di Sekolah
Menengah. Hasil kajian rintis yang dijalankan mendapati nilai
alpha yang diperolehi ialah 0.8766.
DAPATAN KAJIAN
Faktor-faktor Yang Paling Mempengaruhi Gejala Ponteng

Faktor sikap pelajar terhadap ponteng sekolah
Jadual 3(a) Taburan Responden Mengikut Peratus, Min dan
Sisihan Piawai Bagi Faktor Ponteng Dari Aspek
Faktor Sikap Pelajar
Min keseluruhan = 2.88 sisihan piawai = 0.76 n=202
Pernyataan 1 2 3 4 5
STS TS TP S SS Min SP
(%) (%) (%) (%) (%)
Saya ke sekolah kerana
dipaksa oleh ibu bapa 2.0 6.9 11.4 34.2 45.5 4.14 1.00
Saya berasa kecewa dengan

pencapaian ujian bulanan . 4.50 12.4 12.4 44.1 26.7 3.76 1.11
Saya ke sekolah tanpa

31.7 32.7 9.9 10.9 14.9 2.45 1.41
paksaan sesiapa
Saya lebih suka bekerja dari
21.3 36.1 19.3 17.8 5.5 2.50 1.17
belajar
Saya tidak berminat dalam
pembelajaran kerana ia tidak 35.6 37.1 10.9 11.9 4.5 2.12 1.15
penting bagi saya.
Saya berasa bosan dengan
13.4 37.1 17.3 22.3 9.9 2.78 1.22
mata pelajaran tertentu
Saya tidak suka
menghabiskan masa lapang
13.3 23.8 25.7 22.8 14.4 3.01 1.26
dengan membaca buku-buku
pelajaran
Saya sengaja lewat ke sekolah
untuk menggelakkan masuk 29.7 26.3 17.8 19.8 6.4 2.47 1.28
kelas guru yang sangat garang
Saya selalu letih dan tidak
sempat bangun untuk datang 22.8 33.2 19.3 16.8 7.9 2.54 1.23
ke sekolah
Saya lebih suka menonton TV
11.9 24.3 25.7 25.2 12.9 3.03 1.22
daripada belajar
Jadual 3(a) menunjukan taburan faktor sikap pelajar yang

menjadi faktor-faktor ponteng yang utama terdapat di sekolah
mengikut peratus, min, sisihan piawai. Hasil daripada kajian
didapati pernyataan “Saya ke sekolah kerana dipaksa oleh ibu
bapa” mencatatkan min tertinggi iaitu 4.14 dan sisihan piawai

1.01. Bagi pernyataan “Saya berasa kecewa dengan pencapaian
ujian bulanan .”, mencatatkan nilai min kedua tertinggi iaitu 3.76
dan sisihan piawai 1.26. Secara keseluruhannya min yang
diperolehi ialah 2.88 dan sisihan piawai ialah 0.76. Ini
menunjukkan tahap faktor sikap pelajar adalah sederhana.
Faktor suasana sekolah terhadap gejala ponteng
Jadual 3(b) Taburan Responden Mengikut Peratus, Min dan

Faktor Suasana Sekolah
(%) (%) (%) (%) (%)
Susunan kerusi dan meja dalam
bilik darjah memberi
keselesaan kepada saya semasa 2.5 18.3 12.4 37.1 29.7 3.73 1.15
proses pengajaran-
pembelajaran.
Bilangan pelajar yang ramai
dalam bilik darjah merimaskan 2.0 4.0 21.2 40.6 32.2 3.97 935
saya.
Hubungan saya dengan guru
yang mengajar di kelas saya 5.9 25.2 25.2 29.7 13.9 3.20 1.14
adalah baik
Pihak sekolah memberi
tekanan kepada saya untuk 5.9 14.9 26.2 26.7 26.2 3.52 1.20
lulus dengan cemerlang
Pihak sekolah saya selalu
mengadakan perjumpaan 13.4 20.8 24.3 31.7 9.9 3.04 1.21
dengan ibu bapa.
Saya tidak suka suasana di
6.9 14.9 14.9 43.1 20.3 3.55 1.17
dalam kelas saya
Sekolah saya menyediakan
tempat untuk berehat 7.4 22.3 26.2 27.2 16.8 3.24 1.19
secukupnya
Saya berasa selesa dengan
1.4 24.3 13.4 38.1 12.9 3.17 1.25
keadaan persekitaran sekolah
Kelas tambahan yang diadakan
oleh pihak sekolah 10.4 29.2 18.8 27.7 13.9 3.05 1.24
membebankan saya.
Peraturan di sekolah saya
7.9 16.8 11.4 29.7 34.2 3.65 1.32
terlalu ketat
Pihak sekolah menyediakan
kemudahan-kemudahan
(sukan, alat/mesin dan bahan) 8.4 11.9 25.7 27.7 26.3 3.51 1.23
yang secukupnya untuk
kegunaan pelajar.
Makanan di kantin sekolah
5.0 13.4 12.4 36.1 33.2 3.79 1.18
tidak sedap dan mahal.
Min keseluruhan =3.47 sisihan piawai = 0.52 n = 202
Jadual 3(b) menunjukan taburan faktor suasana sekolah yang


didapati pernyataan “Bilangan pelajar yang ramai dalam bilik
darjah merimaskan saya” mencatatkan min tertinggi iaitu 3.97 dan
sisihan piawai 0.94. Bagi pernyataan “Makanan di kantin
sekolah tidak sedap dan mahal”, mencatatkan nilai min kedua
tertinggi 3.79 dan sisihan piawai 1.18. Bagi pernyataan “Susunan
kerusi dan meja dalam bilik darjah memberi keselesaan kepada
saya semasa proses pengajaran-pembelajaran”, mencatatkan nilai
min ketiga tertinggi iaitu 3.73 dan sisihan piawai 1.15. Secara
keseluruhannya min yang diperolehi ialah 3.47 dan sisihan piawai
ialah 0.52. Ini menunjukkan tahap faktor suasana sekolah adalah
sederhana.
Faktor guru sebagai penyebab ponteng
Jadual 3(c) Taburan Responden Mengikut Peratus, Min dan

Faktor Guru
STS TS TP S SS
(%) (%) (%) (%) (%)
Saya suka dengan sikap guru
mengajar dalam aktiviti 3.0 4.0 27.2 35.1 30.7 3.87 1.00
pembelajaran dan pengajarannya.
Guru disiplin akan menggunakan
budi
12.4 11.4 11.9 37.6 26.7 3.55 1.33
bicaranya jika saya melakukan
kesalahan.
Semua guru yang mengajar saya
memberikan kerja sekolah yang 1.6 8.9 15.8 28.7 45.0 4.07 1.05
banyak
Guru kelas saya adalah seorang
yang baik dan mengambil berat 5.0 23.3 22.3 37.1 12.4 3.29 1.10
tentang pelajaran saya.
Guru kelas akan mengenakan
hukuman, jika saya melakukan 2.5 8.9 23.3 43.6 21.8 3.73 0.98
kesalahan.
Guru saya selalu menasihati
1.5 20.3 33.7 33.2 11.4 3.33 0.97
pelajarnya semasa beliau mengajar
Sesetengah guru yang mengajar
saya sering lewat masuk ke dalam 1.0 6.4 16.8 46.5 29.2 3.97 0.90
kelas
Guru saya sentiasa bersedia semasa
5.4 17.8 27.2 31.7 17.8 3.39 1.13
mengajar.
Pembelajaran dan pengajaran guru
kurang berkesan seperti yang saya 2.0 5.4 15.8 47.0 29.7 3.97 0.92
harapkan .
Min keseluruhan =3.68 sisihan piawai = 0.53 n =202
Jadual 3(c) menunjukkan taburan faktor guru yang menjadi

faktor-faktor ponteng yang utama terdapat di sekolah mengikut
peratus, min dan sisihan piawai. Hasil daripada kajian didapati
pernyataan “Semua guru yang mengajar saya memberikan kerja
sekolah yang banyak” mencatatkan min tertinggi iaitu 4.07 dan
sisihan piawai 1.09. Bagi pernyataan “Sesetengah guru yang
mengajar saya sering lewat masuk ke dalam kelas” mencatatkan
nilai min kedua tertinggi iaitu 3.97 dan sisihan piawai 0.90. Bagi
kenyataan “Pembelajaran dan pengajaran guru kurang berkesan
seperti yang saya harapkan”, mencatatkan nilai min ketiga
tertinggi iaitu 3.97 dan sisihan piawai 1.92. Secara
keseluruhannya min yang diperoleh ialah 3.6 dan sisihan
piawai ialah 0.53. Ini menunjukkan tahap pengaruh guru adalah
tinggi.
Faktor rakan sebaya sebagai penyebab pelajar ponteng

sekolah
Jadual 3(d) Taburan Responden Mengikut Peratus, Min dan

Faktor Rakan Sebaya
(%) (%) (%) (%) (%)
Kawan-kawan selalu mentertawakan
saya apabila saya tidak dapat menjawab 12.4 28.7 18.8 21.8 18.3 3.05 1.32
soalan yang ditanya oleh guru
Saya tidak suka ke sekolah kerana
24.8 26.2 19.8 13.9 15.3 2.69 1.38
dapat bersama kawan di pusat hiburan
Saya selalu diajak oleh rakan saya pergi
ke pusat beli belah sewaktu 30.2 29.2 15.3 14.4 10.9 2.47 1.34
persekolahan
Jika saya tidak ponteng bersama rakan,
saya tidak akan diterima oleh rakan 28.2 21.8 17.8 21.3 10.9 2.65 1.37
yang ponteng
Rakan sebaya menjadi tempat bagi saya
mencurahkan masalah dan pengganti 7.9 20.8 13.9 38.1 19.3 3.40 1.23
bagi ibu bapa
Saya rasa bangga mempunyai kawan
yang berkebolehan dalam kepimpinan 5.9 11.4 27.7 34.2 20.8 3.52 1.12
dan berpengaruh terhadap rakan lain.
Saya lebih suka mengikut pemakaian
kawan saya yang berjenama supaya 26.7 27.7 20.8 13.9 10.9 2.54 1.31
saya diterima oleh kumpulan mereka
Min keseluruhan = 2.90 sisihan piawai = 0.83
n = 202
Jadual 3(d) menunjukkan taburan faktor rakan sebaya yang

mengikut peratus, min dan sisihan piawai. Hasil daripada kajian
didapati pernyataan “Saya rasa bangga mempunyai kawan yang
berkebolehan dalam kepimpinan dan berpengaruh terhadap rakan
lain.” mencatatkan min tertinggi iaitu 3.52 dan sisihan piawai 1.12.
Bagi pernyataan “Rakan sebaya menjadi tempat bagi saya
mencurahkan masalah dan pengganti bagi ibu bapa” mencatatkan
min kedua tertinngi iaitu 3.40 dan sisihan piawai 1.23. Bagi
pernyataan “Kawan-kawan selalu mentertawakan saya apabila
saya tidak dapat menjawab soalan yang ditanya oleh guru”
mencatatkan min ketiga tertinngi sebanyak, 3.05 dan sisihan
piawai 1.32. Secara keseluruhannya min yang diperolehi
ialah 2.90 dan sisihan piawai ialah 0.83. Ini menunjukkan tahap
faktor rakan sebaya adalah sederhana.
Faktor keluarga sebagai penyebab pelajar ponteng sekolah
Jadual 3(e) Taburan Responden Mengikut Peratus, Min dan

Faktor Keluarga
(%) (%) (%) (%) (%)
Ibu bapa saya jarang di rumah
25.2 28.7 14.4 24.3 7.4 2.60 1.30
kerana sibuk bekerja
Ibu bapa menyerahkan
tanggungjawab terhadap keluarga 31.2 39.6 7.9 9.9 11.4 2.31 1.31
kepada orang gaji
Ibu bapa selalu bergaduh di rumah 3.0 12.4 10.4 27.7 46.5 4.02 1.16
Ibu bapa selalu menggalakkan saya
42.1 20.8 10.9 15.3 10.9 2.32 1.42
belajar
Ibu bapa tidak ambil tahu saya jika
32.2 19.8 12.3 21.8 13.9 2.65 1.47
saya tidak pergi ke sekolah
Ibu bapa menyediakan segala
keperluan dan kemudahan supaya 25.2 27.7 13.9 19.8 13.4 2.68 1.39
hidup saya lebih mewah
Ibu bapa saya lebih sayang pada adik
10.4 15.8 27.7 26.7 19.3 3.29 1.24
daripada saya
Min keseluruhan = 2.84 sisihan piawai = 0.82
n = 202
Jadual 3(e) menunjukkan taburan faktor keluarga yang menjadi

faktor-faktor ponteng yang utama terdapat di sekolah mengikut
peratus, min dan sisihan piawai. Hasil daripada kajian didapati
pernyataan “Ibu bapa selalu bergaduh di rumah” mencatatkan min
tertinggi iaitu 4.02 dan sisihan piawai 1.16. Bagi pernyataan “Ibu
bapa saya lebih sayang pada adik daripada saya” mencatatkan
nilai min kedua tertinggi iaitu 3.29 dan sisihan piawai 1.24.
Bagi pernyataan “Ibu bapa menyediakan segala keperluan
dan kemudahan supaya hidup saya lebih mewah”, mencatatkan
nilai min ketiga tertinggi iaitu 2.68 dan sisihan piawai 1.39.
Secara keseluruhannya min yang diperoleh ialah 2.84 dan sisihan
piawai ialah 0.82. Ini menunjukkan tahap pengaruh keluarga
adalah sederhana
Faktor media elektronik sebagai penyebab pelajar ponteng

sekolah
Jadual 3(f) Taburan Responden Mengikut Peratus, Min dan

Faktor Media Elektronik
(%) (%) (%) (%) (%)
Permainan video ( video Games) di
38.6 26.2 11.4 17.3 6.4 2.27 1.31
pusat hiburan memang merugikan masa
Permainan video ( video Games) di
13.9 13.9 24.3 27.7 20.3 3.27 1.31
pusat hiburan sangat menyeronokan
Saya lebih suka lepak di pusat hiburan
6.4 10.9 19.3 35.6 27.7 3.67 1.18
daripada belajar di sekolah
Permainan berkomputer di pusat
hiburan boleh mengelakkan saya
15.8 21.3 29.2 21.3 12.4 2.93 1.25
mendengar leteran guru yang
membosankan
Jika saya ponteng, pusat hiburan adalah
tempat bagi saya bertemu dengan 29.2 27.2 16.8 18.8 7.9 2.49 1.30
kawan
Permainan video (videogame) di pusat
hiburan memang boleh menghilangkan 18.3 13.9 17.3 30.7 19.8 3.20 1.39
rasa tekanan saya di rumah dan sekolah
Program siaran Tv 24 jam memang
boleh menghilangkan rasa bosan di 11.4 17.3 24.8 26.2 20.3 3.28 1.28
rumah
Jadual 3(f) menunjukkan taburan faktor media elektronik yang

didapati pernyataan “saya lebih suka lepak di pusat hiburan
daripada belajar di sekolah” mencatatkan min tertinggi iaitu 3.67
dan sisihan piawai 1.18. Bagi pernyataan “Program siaran Tv 24
jam memang boleh menghilangkan rasa bosan di rumah”
mencatatkan nilai min kedua tertinggi iaitu 3.28 dan sisihan
piawai 1.28. Bagi pernyataan “.Permainan video ( video Games)
di pusat hiburan sangat menyeronokan” mencatatkan nilai min
ketiga tertinggi iaitu 3.27 dan sisihan piawai 1.31. Secara
keseluruhannya min yang diperoleh ialah 3.01 dan sisihan piawai

ialah 0.84. Ini menunjukkan tahap pengaruh media elektronik
adalah sederhana.
Faktor Ponteng Yang Dominan
Jadual 3(g) Min Bagi Setiap Faktor Ponteng

Faktor Ponteng Min
Sikap Pelajar 2.88
Suasana Sekolah 3.47
Guru 3.68
Rakan Sebaya 2.90
Keluarga 2.84
Media Elektronik 3.01
Berdasarkan jadual 3(g) menunjukkan faktor yang paling

mempengaruhi perlakuan ponteng adalah faktor guru yang
mencatatkan nilai min 3.68, diikuti faktor suasana sekolah dengan
nilai min 3.47, faktor media elektronik dengan nilai min 3.01,
faktor rakan sebaya yang mencatatkan nilai min 2.90, faktor sikap
pelajar yang mencatatkan nilai min 2.88 dan faktor keluarga yang
mencatatkan nilai min 2.84.
Jenis-jenis ponteng yang paling dominan
Ponteng Hati
Jadual 3(h) Taburan Responden Mengikut Peratus, Min dan

Sisihan Piawai Bagi Ponteng Hati
Pernyataan STS TS TP S SS
Min SP
(%) (%) (%) (%) (%)
Saya selalu termenung semasa guru 6.4 18.3 33.2 24.3 17.8 3.29 1.15
mengajar
Saya selalu tidak menumpukan 5.9 19.8 26.3 28.2 19.8 3.36 1.18
perhatian semasa guru mengajar
Fikiran saya selalu runsing semasa 3.0 10.4 28.2 36.6 21.8 3.64 1.03
guru mengajar
Saya selalu berkhayal semasa guru 5.0 13.4 28.7 37.1 15.8 3.46 1.07
mengajar
Saya selalu terlibat dalam 6.9 17.3 29.8 28.2 17.8 3.33 1.16
perbincangan kelas
Saya selalu mengganggu kawan waktu 8.4 31.7 16.3 31.2 12.4 3.07 1.21
guru mengajar
Saya melihat pemandangan di luar
kelas semasa guru mengajar 6.4 21.8 20.3 34.2 17.3 3.34 1.18
Jadual 3(h) menunjukkan taburan ponteng hati yang menjadi jenis

ponteng yang utama terdapat di sekolah mengikut peratus, min dan
sisihan piawai. Hasil daripada kajian didapati pernyataan “Fikiran
saya selalu runsing semasa guru mengajar” mencatatkan min
tertinggi iaitu 3.64 dan sisihan piawai 1.03. Bagi pernyataan
“Fikiran saya selalu runsing semasa guru mengajar” mencatatkan
nilai min kedua tertinggi iaitu 3.64 dan sisihan piawai 1.03. Bagi
pernyataan “Saya selalu tidak menumpukan perhatian semasa guru
mengajar.” mencatatkan nilai min ketiga tertinggi iaitu 3.36 dan
sisihan piawai 1.18. Secara keseluruhannya min yang diperoleh
ialah 3.35 dan sisihan piawai 0.75. Ini menunjukkan tahap
pengaruh jenis ponteng hati adalah sederhana.
Jadual 3(i) Tahap Ponteng Hati
Tahap Kekerapan Peratus

Rendah 17 8.4
Sederhana 112 55.4
Tinggi 73 36.2
Jumlah 202 100
Jadual 3(i) menunjukkan tahap ponteng hati yang diperoleh oleh

setiap responden. Hasil daripada kajian didapati majoriti
responden mempunyai tahap ponteng hati pada tahap yang
sederhana iaitu seramai 112 orang (55.4 peratus). Manakala 17
orang (8.4 peratus) pada tahap yang rendah. Selebihnya
responden mempunyai tahap ponteng hati pada tahap yang tinggi
iaitu 73 orang (36.2 peratus).
Ponteng Kerana Bangun Lewat
Jadual 3(j) Taburan Responden Mengikut Peratus, Min dan

Sisihan Piawai Bagi Ponteng Kerana Bangun
Lewat
Min SP
(%) (%) (%) (%) (%)
Saya tidak suka bangun awal 9.9 33.2 13.5 24.3 19.3 3.10 1.32
Apabila bangun lewat, saya malas 17.3 33.2 8.9 23.3 17.3 2.90 1.40
hendak pergi ke sekolah
Apabila bangun lewat, saya takut pergi
ke sekolah kerana akan didenda oleh 15.8 28.2 16.9 25.7 13.4 2.93 1.31
guru disiplin
Saya kerja malam di kilang untuk 40.6 23.3 10.3 13.9 11.9 2.33 1.43
mendapat wang
Saya bangun lewat kerana belajar 20.8 30.2 16.8 18.3 13.9 2.74 1.35
hingga larut malam
Saya sering bangun lewat kerana
“overnight” bersama dengan rakan 36.1 22.3 9.9 18.8 12.9 2.50 1.46
sebaya
Saya selalu tidur lewat 8.9 18.3 11.4 36.6 24.8 3.50 1.29
Jadual 3(j) menunjukkan taburan ponteng kerana bangun lewat
yang menjadi jenis ponteng yang utama terdapat di sekolah

didapati pernyataan “Saya selalu tidur lewat” mencatatkan min
“Saya tidak suka bangun awal” mencatatkan nilai min kedua
“Apabila bangun lewat, saya takut pergi ke sekolah kerana akan
didenda oleh guru disiplin.” mencatatkan nilai min ketiga tertinggi
iaitu 2.93 dan sisihan piawai 1.31. Secara keseluruhannya min
yang diperoleh ialah 2.86 dan sisihan piawai ialah 0.91. Ini
menunjukkan tahap jenis ponteng kerana bangun lewat adalah
sederhana.
Jadual 3(k) Tahap Ponteng Kerana Bangun Lewat

Rendah 66 32.7
Sederhana 93 46.0
Tinggi 43 21.3
Jumlah 202 100
Taburan Tahap Ponteng Kerana Bangun Lewat
Jadual 3(k) menunjukkan tahap ponteng kerana bangun lewat yang

diperoleh oleh setiap responden. Hasil daripada kajian didapati
majoriti responden mempunyai tahap ponteng kerana bangun lewat
pada tahap yang sederhana iaitu seramai 93orang (46.0 peratus).
Manakala 66 orang (32.7 peratus) pada tahap yang rendah.
Selebihnya responden mempunyai tahap ponteng kerana bangun
lewat pada tahap yang tinggi iaitu 43 orang (21.3 peratus).
Ponteng Kelas
Jadual 3(l) Taburan Responden Mengikut Peratus, Min dan

Sisihan Piawai Bagi Ponteng Kelas
STS TS( TP S SS Min SP
(%) %) (%) (%) (%)
Saya lebih suka merayau-rayau di luar 16.3 19.8 23.3 27.2 13.4 3.01 1.29
kelas berbanding berada di dalam kelas
Saya suka pergi ke tandas tanpa 14.4 35.6 14.4 24.3 11.4 2.83 1.27
kebenaran guru
Saya suka keluar masuk kelas sesuka 12.9 32.2 17.3 23.8 13.9 2.94 1.28
hati
Saya tidak tahu masa mula dan tamat
setiap waktu pengajaran dan 10.4 32.7 16.8 25.7 14.4 3.00 1.26
pembelajaran
Saya tidak suka guru yang mengajar 16.3 25.2 27.2 20.3 10.9 2.84 1.24
mata pelajaran
Saya tidak membuat kerja rumah yang 12.9 36.1 14.4 29.2 7.4 2.82 1.20
diberikan oleh guru
Saya suka berjalan-jalan di luar kelas
semasa pengajaran dan pembelajaran 17.3 36.6 14.4 24.3 7.4 2.68 1.23
Min keseluruhan =2.88 sisihan piawai = 0.99 n =202
Jadual 3(l) menunjukkan taburan ponteng kelas yang menjadi jenis

ponteng yang utama terdapat di sekolah mengikut peratus, min,
sisihan piawai. Hasil daripada kajian didapati pernyataan “Saya
lebih suka merayau-rayau di luar kelas berbanding berada di dalam
kelas” mencatatkan min tertinggi iaitu 3.01 dan sisihan piawai
1.29. Bagi pernyataan “Saya tidak tahu masa mula dan tamat
setiap waktu pengajaran dan pembelajaran” mencatatkan nilai min
kedua tertinggi iaitu 3.28 dan sisihan piawai 1.28. Bagi
pernyataan “Saya suka keluar masuk kelas sesuka hati”
mencatatkan min ketiga tertinngi sebanyak, 2.94 dan sisihan
piawai 1.28 Secara keseluruhannya min yang diperolehi ialah 2.88
dan sisihan piawai ialah 0.99. Ini menunjukkan tahap jenis
ponteng kelas adalah sederhana.
Jadual 3(m) Tahap Ponteng Kelas

Rendah 62 30.7
Sederhana 96 47.5
Tinggi 44 21.8
Jumlah 202 100
Taburan Tahap Ponteng Kelas
Jadual 3(m) menunjukkan tahap ponteng kelas yang diperoleh

oleh setiap responden. Hasil daripada kajian didapati majoriti
responden mempunyai tahap ponteng kelas pada tahap yang
sederhana iaitu seramai 96orang (47.5 peratus). Manakala 62
tinggi iaitu 44 orang (21.8 peratus).
Jenis-jenis Ponteng Yang Paling Dominan
Jadual 3(n) Taburan Responden Mengikut Peratus, Min dan

Sisihan Piawai Bagi Ponteng Sekolah
Min SP
(%) (%) (%) (%) (%)
Saya malas hendak pergi ke sekolah 23.3 36.1 9.4 21.8 9.4 2.58 1.31
Saya suka ke siber cafe semasa waktu 35.6 27.7 11.0 17.8 7.9 2.35 1.33
persekolahan
Saya suka ke pasar raya waktu 33.2 36.1 7.0 15.3 8.4 2.30 1.30
persekolahan
Saya tidak pergi ke sekolah kerana 37.6 29.7 8.5 16.8 7.4 2.27 1.32
saya bekerja untuk mendapatkan wang
Saya tidak mahu ke sekolah kerana 35.6 31.7 7.4 13.9 11.4 2.34 1.38
takut dibuli
Saya malas ke sekolah kerana jarak 37.7 32.5 2.6 19.3 7.9 2.28 1.35
rumah jauh dari sekolah
Saya tidak ke sekolah kerana perlu
menjaga adik di rumah 30.7 31.7 8.9 18.3 10.4 2.46 1.36
Min =2.37 sisihan piawai = 1.19 n =202
Jadual 3(n) menunjukkan taburan ponteng sekolah yang menjadi

jenis ponteng yang utama terdapat di sekolah mengikut peratus,
min dan sisihan piawai. Hasil daripada kajian didapati pernyataan

“Saya malas hendak pergi ke sekolah” mencatatkan nilai min
tertinggi iaitu 2.58 dan sisihan piawai 1.31Bagi pernyataan “Saya
tidak ke sekolah kerana perlu menjaga adik di rumah”
mencatatkan nilai min kedua tertinggi iaitu 2.46 dan sisihan
piawai 1.36.
Jadual 3(o) Tahap Ponteng Sekolah

Rendah 62 30.7
Sederhana 96 47.5
Tinggi 44 21.8
Jumlah 202 100
Taburan Tahap Ponteng Sekolah
Jadual 3(o) menunjukkan tahap ponteng sekolah yang diperoleh

oleh setiap responden. Hasil daripada kajian didapati majoriti
sederhana iaitu seramai 96 orang (47.5 peratus). Manakala 62
responden mempunyai tahap ponteng kelas pada tahap yang tinggi
iaitu 44 orang (21.8 peratus).
Jadual 3(p) Min Bagi Setiap Jenis Ponteng

Jenis Ponteng Min
Ponteng Hati 3.36
Ponteng Kerana Bangun Lewat 2.86
Ponteng Kelas 2.88
Ponteng Sekolah 2.37
Berdasarkan jadual 3(p) menunjukkan jenis ponteng yang paling

dominan di kalangan pelajar yang terlibat dalam kes ponteng ialah
ponteng hati yang mencatatkan nilai min 3.36, diikuti jenis
ponteng kelas dengan nilai min 2.88, jenis ponteng kerana bangun
lewat mencatatkan nilai min 2.86 dan jenis ponteng yang paling
rendah ialah ponteng sekolah yang mencatatkan nilai min 2.37
Hubungan faktor ponteng sekolah dengan pendapatan

keluarga
Dalam bahagian ini, keputusan statistik kajian dikemukakan.

Kaedah yang digunakan adalah Korelasi Peorson. Keputusan
kajian dilaporkan berdasarkan objektif kajian.
Faktor Sosioekonomi Keluarga
Hasil kajian mendapati tidak terdapat perbezaan yang signifikan

antara jenis-jenis ponteng dengan sosio ekonomi keluarga di
sekolah menengah. Oleh itu dapatan ini tidak dapat menolak
Hipotesis Nol iaitu tdak terdapat perbezaan yang signifikan antara
faktor-faktor yang mempengaruhi gejala ponteng iaitu faktor sikap
pelajar, suasana sekolah, guru, rakan sebaya, keluarga dan media
elektronik dengan pendapatan keluarga.
Faktor Jantina
Dalam bahagian ini, keputusan kajian dikemukakan. Kaedah

statistik yang digunakan adalah Ujian-t. Keptusan kajian
dilaporkan berdasarkan objektif kajian. Hasil kajian menunjukkan
tidak terdapat perbezaan min yang signifikan maka dengan ini
dapatlah dirumuskan bahawa tidak terdapat perbezaan yang
signifikan antara jenis-jenis ponteng dengan jantina di sekolah
Hubungan kegiatan ponteng dengan pencapaian akademik

pelajar
Dalam bahagian ini, keputusan statistik kajian dikemukakan.

Kaedah yang digunakan adalah Korelasi Pearson. Keputusan
kajian dilaporkan berdasarkan objektif kajian.
Jadual 3(q) Korelasi Jenis Ponteng Hati Dengan Pencapaian

Akademik
Pencapaian
Ponteng Hati
Akademik
Pencapaian Korelasi
1 .217
Akademik Pearson
Sig. (2-tailed) .002
N 202 202
Berdasarkan jadual 3(q), didapati nilai pekali korelasi, r bagi jenis

ponteng hati dengan pencapaian akademik adalah bersamaan
dengan 0.217. Ini menunjukkan hubungan yang lemah.
Memandangkan nilai p = 0.002 adalah lebih kecil dari 0.01, maka
hipotesis ini ditolak. Ini bermakna terdapat hubungan yang
signifikan antara jenis ponteng hati di kalangan pelajar dengan
pencapaian akademik
Oleh kerana keputusan ujian korelasi menunjukkan

terdapat hubungan yang signifikan, maka dengan ini dapat
dirumuskan bahawa terdapat hubungan yang signifikan antara
jenis ponteng hati dengan pencapaian akademik di kalangan
pelajar di sekolah menengah.
Jadual 3(r) Korelasi Jenis Ponteng Kerana Bangun Lewat

Dengan
Pencapaian Akademik
Pencapaian Ponteng kerana
Akademik bangun lewat
Pencapaian Korelasi
1 .243
Akademik Pearson
N 202 202
Berdasarkan jadual 3(r), didapati nilai pekali korelasi, r bagi jenis

ponteng kerana bangun lewat dengan pencapaian akademik adalah
bersamaan dengan 0.243. Ini menunjukkan hubungan yang
lemah. Memandangkan nilai p = 0.000 adalah lebih kecil dari 0.01,
maka hipotesis ini ditolak. Ini bermakna terdapat hubungan yang
signifikan antara jenis ponteng kerana bangun lewat di kalangan
pelajar dengan pencapaian akademik
jenis ponteng kerana bangun lewat dengan pencapaian
akademik di kalangan pelajar di sekolah menengah.
Jadual 3(s) Korelasi Jenis Ponteng Kelas Dengan Pencapaian

Akademik
Pencapaian
Ponteng kelas
Akademik
Pencapaian Korelasi
1 .210
Akademik Pearson
N 202 202
Berdasarkan jadual 3(s), didapati nilai pekali korelasi, r bagi jenis

ponteng kelas dengan pencapaian akademik adalah bersamaan
signifikan antara jenis ponteng kelas di kalangan pelajar dengan
pencapaian akademik
jenis ponteng kelas dengan pencapaian akademik di kalangan
pelajar di sekolah menengah.

Jadual 3(t) Korelasi Jenis Ponteng Sekolah Dengan Pencapaian
Akademik
Pencapaian
Ponteng Sekolah
Akademik
Pencapaian Korelasi
1 .242
Akademik Pearson
N 202 202
Berdasarkan jadual 3(t), didapati nilai pekali korelasi, r bagi jenis

ponteng sekolah dengan pencapaian akademik adalah bersamaan
signifikan antara jenis ponteng sekolah di kalangan pelajar dengan
pencapaian akademik
dirumuskan bahawa terdapat hubungan yang signifikan antara jenis
ponteng sekolah dengan pencapaian akademik di kalangan pelajar
di sekolah menengah.
Berdasarkan kajian yang telah dijalankan, faktor-faktor
ponteng yang utama terdapat di sekolah ialah sikap pelajar. Hasil
kajian mendapati keseluruhan min yang diperolehi bagi faktor
sikap pelajar ialah 2.88 dan sisihan piawai ialah 0.76. Ini
menunjukkan tahap faktor sikap pelajar adalah sederhana.
Sementara itu dari aspek suasana sekolah secara
ialah 0.52. Ini menunjukkan tahap faktor suasana sekolah adalah
sederhana. Hasil daripada kajian didapati pernyataan “Bilangan
pelajar yang ramai dalam bilik darjah merimaskan saya”
mencatatkan min tertinggi iaitu 3.97 dan sisihan piawai 0.94.
Bagi faktor guru didapati secara keseluruhannya min yang

diperoleh ialah 3.68 dan sisihan piawai ialah 0.53. Ini
menunjukkan tahap pengaruh guru adalah tinggi. Pengajaran guru
yang tidak menarik akan menyebabkan pelajar tidak berminat
dalam sesuatu mata pelajaran. Sekiranya guru tidak berusaha
menarik minat mereka, pelajar-pelajar itu akan hilang semangat
belajar dan ponteng sekolah. Sikap guru yang suka berleter juga
boleh mempengaruhi pelajar untuk ponteng. Ada golongan pelajar
ponteng semata-mata kerana hendak mengelakkan dari leteran
guru dengan melepak di tempat hiburan.untuk melepaskan
masanya.
Hasil kajian juga mendapati keseluruhan min yang
diperolehi bagi faktor rakan sebaya ialah 2.90 dan sisihan piawai
ialah 0.83. Ini menunjukkan tahap faktor rakan sebaya adalah.
Hasil daripada kajian yang dijalankan ternyata faktor rakan sebaya
merupakan faktor yang paling utama menyebabkan pelajar
ponteng.
Hasil kajian juga mendapati keseluruhan min yang
diperoleh bagi faktor keluarga ialah 2.84 dan sisihan piawai ialah
0.82. Ini menunjukkan tahap pengaruh keluarga adalah sederhana.
Begitu juga dengan faktor media elektronik secara
keseluruhannya min yang diperoleh ialah 3.01 dan sisihan piawai
ialah 0.84. Ini menunjukkan tahap pengaruh media elektronik
adalah sederhana.
Berdasarkan kajian yang telah dilakukan jenis ponteng
yang paling dominan ialah ponteng hati. Hasil kajian keseluruhan
min bagi jenis ponteng hati yang diperoleh ialah 3.35 dan sisihan
piawai 0.75. Ini menunjukkan tahap pengaruh jenis ponteng hati
adalah sederhana.
Sementara itu bagi jenis ponteng kerana bangun lewat
secara keseluruhannya min yang diperoleh ialah 2.86 dan sisihan
piawai ialah 0.91. Ini menunjukkan tahap jenis ponteng kerana
bangun lewat adalah sederhana.
Begitu juga dengan jenis ponteng kelas secara
ialah 0.99. Ini menunjukkan tahap jenis ponteng kelas adalah
sederhana. Guru-guru juga berperanan sebagai pemimpin dalam

konteks masing-masing. Peringkat paling asas ialah kepimpinan
guru dalam bilik darjah. Guru harus menyediakan alat bantu
mengajar, sentiasa bersedia untuk mengajar supaya pelajar minat
belajar dalam kelas.
Hasil kajian juga mendapati keseluruhan min bagi jenis
ponteng sekolah ialah 2.37 dan sisihan piawai 1.87. Ini
menunjukkan tahap pengaruh jenis ponteng sekolah adalah
sederhana.
KESIMPULAN
Kegiatan ponteng merupakan masalah serius yang wujud di

kebanyakan sekolah menengah di negara ini. Kegiatan ponteng
ini mempengaruhi pencapaian akademik para pelajar yang terlibat
dengan masalah ponteng. Sekiranya ia tidak ditangani secara
tuntas, ia boleh menjejaskan sumber manusia yang akhirnya
membantutkan usaha pembangunan negara. Oleh itu semua pihak
seharusnya memandang serius akan gejala ini dan berkerjasama
untuk membasminya.
RUJUKAN
Abdullah Sani Yahaya (2004). Mengurus Disiplin Pelajar. Pahang

Darul Makmur: PTS Publications & Distributors Sdn. Bhd
Foziah Binti Ab.Rahman (1999). Masalah Ponteng Sekolah
Mempengaruhi Keruntuhan Akhlak Pelajar: Satu Kajian Di
Sekolah Men. Keb. Kuala Tembeling, Jerantut Pahang”.
Tesis Sarjana Muda Universiti Teknologi Malaysia: Tidak
Diterbitkan.
Hussein Hj Ahmad (1993). Pendidikan dan Masyarakat. Kuala
Lumpur: dewan Bahasa dan Pustaka.
Ismail Haji Din (1990). Cita – Cita Mengejar Dan
Merealisasikannya. Kuala Lumpur: Dewan Bahasa Dan
Pustaka.
Jawatankuasa Khas Kementerian Pelajaran Malaysia(1982).
Panduan Bagi Ibubapa Mengenai Disiplin Pelajar-pelajar
Sekolah. ( 1982 ). Kuala Lumpur
Kamus Dewan (1996). Edisi ke-3. Kuala Lumpur: Dewan Bahasa
dan Pustaka.
Kamus Dewan (2005). Edisi ke-4. Kuala Lumpur: Dewan Bahasa
dan Pustaka
Kementerian Pendidikan Malaysia (1981). Panduan Am Disiplin
Sekolah. Kuala Lumpur.
Kementerian Pendidikan Malaysia(1998). Panduan Tatacara
Disiplin Sekolah Untuk Guru Besar Dan Guru. Kuala
Lumpur: Dewan Bahasa Dan Pustaka.
Kementerian Pelajaran Malaysia (1979). Surat-Surat Pekeliling
Ikhtisas Kementerian Pelajaran Malaysia: Kuala Lumpur.
Kemenerian Pendidikan Malaysia (1988). Panduan Tatacara
Disiplin Sekolah Untuk Guru Besar Dan Guru. Kuala Lumpur
: Dewan Bahasa dan Pustaka.
Kementerian Pendidikan Malaysia (1994). Panduan Bagi
Mengatasi Ponteng Di Sekolah: Unit Disiplin Bahagian
Sekolah.
Omardin Ashaari (1996). Pengurusan Sekolah. Kuala Lumpur:
Utusan Publications & Distributor Sdn. Bhd.

Tan Kui Ngor (2006). Pengaruh Persekitaran Sekolah Terhadap
Masalah Disiplin Pelajar dan Kaedah Pengurusan Disiplin.
Universiti Teknologi Malaysia: Tesis Sarjana .
Wan Ahmad Nasir ( 1985 ). “ Pentadbiran dan pengurusan
sekolah ke arah peningkatan disiplin sekolah”. Jurnal
Kementerian Pendidikan Malaysia. Jld. 29 (66 ).
Yaakub Isa (1996). Almanak Pendidikan. Kuala Lumpur: Berita
Publishing Sdn. Bhd.

4
PEMBINAAN INDEKS PERLAKUAN
MELEPAK
Azizi Bin Hj. Yahaya
Shahrin Hashim
PENGENALAN
Gejala melepak adalah satu masalah lumrah yang berlaku di

kebanyakan negara, tidak kira di bandar ataupun di kawasan luar
bandar. Usaha menangani masalah ponteng memang wajar menjadi
salah satu agenda penting dalam perancangan pengurusan sekolah.
Hal ini sangat penting diperjuangkan bukan sahaja oleh individu
dan keluarga malahan bagi suatu bangsa dan sebuah negara
merdeka supaya lebih bermaruah, berdaulat dan bermartabat. Oleh
sebab itu, keutuhan budaya dan moral yang menjadi prinsip
penting dalam merealisasikan wawasan 2020.
Secara keseluruhannya, fenomena budaya melepak yang
menjadi tunjang kepada gejala sosial wajar diberi perhatian oleh
semua pihak. Gejala ini seharusnya dibendung dari awal lagi.
Pembendungan ini harus dilakukan dari setiap sudut dan kerjasama
padu dari pihak ibu bapa dan kerajaan amatlah diperlukan demi
memastikan misi ini berjaya. Jika kita tidak serius dalam
menangani gejala ini, akan timbul pula gejala-gejala lain yang
akan menular di kalangan remaja kita dan akhirnya generasi yang
bakal menjadi pelapis ini akan tenggelam begitu sahaja. Ia penting
untuk mendapatkan kesejahteraan hidup yang harmoni dan aman
damai seiring dengan kemajuan negara. Setiap peringkat umur
perlu menghindari amalan melepak tanpa arah tujuan agar masa
yang ada dapat dimanfaat dengan sebaik-baiknya. Apatah kata
Pembinaan Indeks Perlakuan Melepak 91
pelajar sekolah yang bakal menerusi perjuangan negara, bangsa

dan agama.
Pelbagai bentuk gejala sosial yang melanda masyarakat
dewasa ini menuntut cabaran untuk mengatasinya. Lepak
umpamanya merupakan salah satu masalah sosial yang menjadi
pemangkin kepada pelbagai masalah sosial yang lain. Ini bermakna
masalah melepak tidak boleh dipandang remeh. Budaya melepak
amat ditakuti kerana boleh memusnahkan masa depan negara.
Menurut Rustam A. Sani (1994), masalah melepak tidak hanya
berlaku di Malaysia tetapi menjadi masalah seluruh dunia.
Azalina (dalam Samsudin,et.al., 2006), golongan belia
adalah kelompok penting dalam usaha kerajaan membangunkan
modal insan. Dengan itu, usaha pembangunan belia yang
dilaksanakan mestilah dipatau agar ia memberikan kadar pulangan
pelaburan yang setimpal dengan pelaburan perbelanjaan kerajaan.
Akan tetapi, yang amat menduka-citakan ialah kebanyakan yang
terlibat dalam gejala ini terdiri daripada generasi belia atau
golongan muda remaja yang sepatutnya menjadi teras kepada
kepimpinan negara. Tanpa tujuan, masa generasi muda belia
dibazirkan dengan aktiviti melepak.
Keadaan tersebut sedikit sebanyak harus mencetus
kebimbangan di kalangan masyarakat kerana ia membabitkan
golongan muda yang masih terlalu jauh lagi perjalanan hidup
mereka. Jika keadaan ini dibiar berterusan, yang rugi bukan saja
remaja itu sendiri bahkan negara kerana bakal diwarisi oleh
generasi muda. Wong Khek Seng (1996), budaya melepak boleh
membantut perkembangan ekonomi negara. Budaya melepak
menjadikan generasi muda malas dan seterusnya meningkatkan
kadar pengangguran. Sedangkan pembangunan negara
memerlukan banyak tenaga kerja.
FAKTOR-FAKTOR YANG MEMPENGARUHI

PERLAKUAN MELEPAK DI KALANGAN PELAJAR
SEKOLAH MENENGAH
Kaplan (1975), Keluarga yang kurang harmonis dan lemah

interaksi sesama ibu bapa dan anak turut menyumbang kepada
masalah melepak. Ibu bapa merupakan tempat anak-anak
bergantung dan mengadu sekiranya timbul masalah di kalangan
mereka. Jika ibu bapa memberikan ransangan yang baik, anak-
anak akan merasa dihargai dan disayangi, sekurang-kurangnya
akan mengeratkan lagi tali silaturahim sesama keluarga.
Menurut Azizi, et. al. (2005), sekiranya ibu bapa gagal
memberi pengalaman sosialisasi yang berkesan, maka akan
menimbulkan pelbagai perlakuan dan aktiviti sosial yang tidak
sihat. Selain itu ada juga baiknya jika ibu bapa bersama anak-anak
melakukan aktiviti bersama-sama seperti kegiatan riadah
sekeluarga yang mana aktiviti seumpama itu amat sesuai
diterapkan dalam mengeratkan lagi perhubungan dan seisi keluarga
dan mengisi masa lapang dengan berfaedah.
Menurut Mansor Abudullah dan Siti Nordinar (1975),
menyatakan faktor persekitaran menyediakan peluang untuk
remaja melepak.
Menurut Rice dan Kobak (dalam Shahizan Hassan, Tsai
Chen Chien dan Saw Hooi Chin, 2004), berpendapat walaupun
remaja menghabiskan lebih banyak masa bersama kawan
berbanding ibu bapa, tetapi hubungan keibubapaan adalah amat
penting dalam proses perkembangan remaja. Ini dibuktikan oleh
kajian Amato dan Keith (1991), mendapati remaja yang datang
dari keluarga tidak bahagia kebanyakkan lemah dalam pencapaian
akademik dan menyumbang kepada masalah sosial dan tindak laku
delikuen.
Kajian Corno dan Mandinach dalam Razali (2004),
mendapati bahawa pengawalan emosi semasa proses pengajaran
dan pembelajaran adalah penting agar memudahkan pelajar
memahami dan tidak berasa bosan ke sekolah. Seronok ke sekolah
bermakna pelajar akan menjauhi perlakuan melepak.
Azizi dan Jaafar (2005), penerimaan guru terhadap pelajar

adalah penting. Setiap pelajar memerlukan penilaian yang tinggi
dan stabil berkenaan diri mereka. Penerimaan ini bermaksud
pelajar itu berasa dihargai, dikasihi dan bernilai. Apabila
penerimaan menjadi tinggi, maka akan mendorong pelajar untuk
hadir ke sekolah, membaca untuk mencari ilmu dan mencuba
perkara yang baik sebelum dialaminya.
Freud (1985), menyatakan bahawa masa bagi remaja
bergaul hasil orientasi terhadap penghidupan mereka. Peringkat ini
dipanggil peringkat perhubungan rakan-rakan sebaya. Norma-
norma perangai rakan diperhatikan oleh remaja lain. Remaja yang
mengakumi norma hidup yang ditujukan adalah mudah mengikuti
perlakuan melepak. Peringkat remaja yang bersifat ingin tahu dan
ingin mencuba sering melepak di bandar untuk mencontohi aksi
dan perlakuan remaja yang disegani.
Kajian Manja (1990), apabila remaja sudah yakin dengan
pemilihan rakan yang sama minat, maka hubungan mereka akan
menjadi lebih erat. Remaja juga akan mengikuti apa jua perlakuan
rakannya.
Menurut Lester (1964), remaja akan memilih jalan mudah
untuk melepaskan tekanan dengan cara bersiar-siar atau
melapangkan masa bersama rakan-rakan, jika mereka gagal
membuat penyesuaian terhadap perubahan fizikal dan mental.
Kajian perlu dijalankan bagi mengenalpasti faktor-faktor
dominan yang mempengaruhi perlakuan melepak. Dalam kajian
ini, penyelidik akan menyelidik menggunakan soal selidik bagi
mengetahui sama ada terdapat hubungan signifikan antara
perlakuan melepak dengan peranan ibu bapa, sekolah dan rakan.
Di samping, mengenalpasti perbezaan yang signifikan antara
perlakuan melepak dengan jantina, lokasi tempat kediaman, lokasi
sekolah.
OBJEKTIF KAJIAN
Kajian ini dijalankan berdasarkan beberapa objektif yang telah

dikenalpasti. Objektif tersebut adalah seperti berikut:
1. Untuk mengenalpasti faktor-faktor dominan (peranan ibu
bapa, sekolah dan rakan) yang mempengaruhi aktiviti
melepak di kalangan pelajar sekolah menengah.
2. Untuk mengenalpasti indeks perlakuan melepak di
kalangan pelajar sekolah menengah.
3. Untuk mengetahui sama ada terdapat hubungan signifikan
antara perlakuan melepak dengan peranan ibu bapa,
sekolah dan rakan di kalangan pelajar sekolah menengah.
4. Untuk mengetahui sama ada terdapat perbezaan signifikan
antara perlakuan melepak dengan jantina, lokasi tempat
kediaman dan lokasi sekolah di kalangan pelajar sekolah
menengah.
METODOLOGI
Penyelidik menggunakan kaedah penyelidikan deskriptif dan

tinjauan inferensi. Kajian ini melibatkan pemboleh ubah bebas
seperti jenis perlakuan melepak, faktor-faktor mempengaruhi
perlakuan melepak (peranan ibu bapa, sekolah dan rakan sebaya)
dan lokasi sekolah dan lokasi tempat kediaman.Kajian ini juga
melibatkan pemboleh ubah bersandar seperti indeks perlakuan
melepak dan tahap perlakuan melepak.
Satu set soalan soal selidik telah disediakan bagi
mengumpulkan maklumat dan data. Kajian ini menggunakan 384
pelajar dari enam buah sekolah menengah yang berlainan daerah
dipilih rawak untuk dijadikan sebagai sampel. Sebanyak 64 pelajar
dipilih secara rawak dari setiap tingkatan 1 hingga 4 yang
berlainan daerah di negeri Johor.
Data diperoleh dengan menggunakan soal selidik yang
telah diedarkan kepada responden yang telah terpilih mewakili
pelajar sekolah menengah di Johor. Set soalan soal selidik
mengandungi soalan-soalan tentang latar belakang pelajar, faktor-
faktor yang mempengaruhi perlakuan melepak iaitu, peranan ibu

bapa, peranan sekolah dan peranan rakan, dan tahap perlakuan
melepak. Setiap maklumat telah ditakrifkan secara kuantitatif.
Satu kajian rintis juga telah dijalankan untuk menentukan
kesahan dan kebolehpercayaan instrument kajian. Seramai 10
orang pelajar dari sekolah menengah telah di pilih sebagai sampel
kajian rintis. Data analisis dengan menggunakan perisian SPSS
11.5, didapati nilai alpha Cronbach yang diperolehi mencapai
0.7524.
DAPATAN KAJIAN
Faktor Peranan Ibu Bapa Yang Mempengaruhi Aktiviti

Melepak Di Kalangan Pelajar Sekolah Menengah
Jadual 4(a) Taburan Responden Mengikut Kekerapan,

Peratus, Sisihan Piawai dan Min Bagi Faktor Peranan
Ibu Bapa (n = 384)
Kenyataan STS TS TP S SS Min SP Tahap
Ibu bapa membenarkan saya 5 5 24 271 79

4.08 0.66 T
memilih kawan saya sendiri. 1.3% 1.3% 6.3% 70.6% 20.6%
Ibu bapa selalu mengambil
3 4 28 221 128
perhatian terhadap pelajaran T
0.8% 1.0% 7.3% 57.6% 33.3% 4.22 0.69
saya.
Ibu bapa memberi panduan 41
3 19 240 81
untuk belajar berkesan kepada 10.7 3.98 0.77 T
0.8% 4.9% 62.5% 21.1%
saya. %
44 60
Ibu bapa sentiasa sembahyang 17 229 34
11.5 15.6 3.57 0.96 S
bersama saya. 4.4% 59.6% 8.9%
% %
Ibu bapa selalu membacakan 63 197
31 69 24
buku-buku agama kepada 16.4 51.3 2.98 0.96 S
8.1% 18.0% 6.3%
saya. % %
Ibu bapa sentiasa memastikan
8 24 34 79 239
saya menunaikan ibadat 4.35 1.02 T
2.1% 6.3% 8.9% 20.6% 62.2%
keagamaan.
Ibu bapa sentiasa memberi
6 3 6 82 287
nasihat kepada saya apabila 4.67 0.70 T
1.6% 0.8% 1.6% 21.4% 74.7%
saya salah.
Ibu bapa mengawal perlakuan
4 11 38 233 98
saya sama ada di rumah atau di 4.07 0.75 T
1.0% 2.9% 9.9% 60.7% 25.5%
luar.
Ibu bapa saya tidak keluar
13 24 23 200 124
rumah pada waktu malam 4.04 0.97 T
3.4% 6.3% 6.0% 52.1% 32.3%
kecuali ada hal penting.
80 209 46
Ibu bapa saya jarang 34 15
20.8 54.4 12.0 3.79 1.00 T
membawa saya keluar. 8.9% 3.9%
% % %
Jadual 4(a) menunjukkan taburan faktor peranan ibu bapa yang

menjadi faktor-faktor yang mempengaruhi aktiviti melepak di
kalangan pelajar sekolah menengah mengikut peratus, min, sisihan
piawai. Hasil daripada kajian didapati pernyataan “ibu bapa
sentiasa memberi nasihat kepada saya apabila saya salah” mencatat
min tertinggi, iaitu 4.67 dan sisihan piawai 0.70. Bagi pernyataan
“ibu bapa sentiasa memastikan saya menunaikan ibadat
keagamaan”, mencatatkan nilai min kedua tertinggi iaitu 4.35 dan

sisihan piawai 1.02. Secara keseluruhannya min yang diperolehi
faktor peranan ibu bapa adalah amat penting dalam membentuk
perlakuan individu.
Faktor Peranan Sekolah Yang Mempengaruhi Aktiviti

Melepak Di Kalangan Pelajar Sekolah Menengah
Jadual 4(b) Taburan Responden Mengikut Kekerapan, Peratus,

Sisihan Piawai Dan Min Bagi Faktor Peranan Sekolah
(N = 384)
Saya tidak suka hadir ke 264 64 32 10 14

4.44 1.00 T
sekolah. 68.8% 16.7% 8.3% 2.6% 3.6%
Guru saya sentiasa marah
226 57 58 10 33
saya dan kawan tanpa 4.13 1.27 T
58.9% 14.8% 15.1% 2.6% 8.6%
sebab dan penjelasan.
Pengetua selalu 69
164 51 72 28
memberitahu saya sebab- 18.0 2.34 1.37 S
42.5% 13.3% 18.8% 7.3%
sebab sesuatu arahan itu. %
Pengetua dan guru pernah
109
memberitahu pencapaian 13 7 95 160
28.4 4.03 1.02 T
saya samada memuaskan 3.4% 1.8% 24.7% 41.%
%
atau tidak.
Kaunselor ada 58
42 45 216 23
memberitahu tentang masa 15.1 2.93 0.97 S
10.9% 11.7% 56.3% 6.0%
depan pekerjaan saya. %
Pengetua dan guru tidak
198 63 74 24 25
bertegur sapa dengan saya 4.00 1.24 T
51.6% 16.4% 19.3% 6.3% 6.5%
apabila kami berjumpa.
Pengetua dan guru dapat
69 46
mengawal emosinya 19 53 197
18.0 12.0 3.18 0.98 S
walaupun beliau berada 4.9% 13.8% 51.3%
% %
dalam keadaan marah.
Saya mendapati pengetua/ 178
51 39 89 28
guru mempunyai tabiat 46.4 2.76 1.15 S
13.3% 10.2% 22.9% 7.3%
bersia-sia. %
Guru selalu meminta saya 99 168
2 34 81
menerima dan mendengar 25.8 43.8 4.03 1.02 T
0.5% 8.9% 21.1%
pendapat dan cadangannya. % %
Ada guru yang pernah 187
32 72 59 34
merendahkan saya di 48.7 2.69 1.13 T
8.3% 18.8% 15.4% 8.9%
hadapan kawan saya. %
Jadual 4(b) menunjukkan taburan faktor peranan sekolah menjadi

faktor -faktor yang mempengaruhi aktiviti melepak di kalangan
pelajar sekolah menengah mengikut peratus, min, sisihan piawai.

Hasil daripada kajian didapati pernyataan “saya tidak suka hadir ke
sekolah” mencatatkan min tertinggi iaitu 4.44 dan sisihan piawai
1.00. Bagi pernyataan “guru saya sentiasa marah saya dan kawan
tanpa sebab dan penjelasan”, mencatatkan nilai min kedua
tertinggi iaitu 4.13 dan sisihan piawai 1.27. Secara keseluruhannya
min yang diperolehi ialah 3.45 dan sisihan piawai ialah 1.12. Ini
menunjukkan tahap faktor peranan sekolah adalah sederhana
tinggi.
Faktor Peranan Rakan Yang Mempengaruhi Aktiviti Melepak

Di Kalangan Pelajar Sekolah Menengah
Jadual 4(c) Taburan Responden Mengikut Kekerapan, Peratus,

Sisihan Piawai dan Min Bagi Faktor Peranan Rakan
(n = 384)
Saya selalu menghabiskan 17 58 97 181 31

2.61 0.99 S
masa bersama rakan. 4.4% 15.1% 25.3% 47.1% 8.1%
Saya suka bersama dengan 2 12 40 98 232

1.58 0.84 R
rakan. 0.5% 3.1% 10.4% 25.5% 60.4%
Saya tidak pernah menolak 25 200 110 26 23

3.46 0.94 S
ajakan kawan. 6.5% 52.1% 28.6% 6.8% 6.0%
Saya ada banyak rakan 85 66 186 28 19

3.44 1.07 S
yang suka melepak. 22.1% 17.2% 48.4% 7.3% 4.9%
Saya melepak kerana ingin 234 70 37 23 20

4.24 1.17 T
bersama kawan. 60.9% 18.2% 9.6% 6.0% 5.2%
Saya tidak terpengaruh
apabila diajak untuk 20 24 83 55 202
4.03 1.21 T
melakukan sesuatu oleh 5.2% 6.3% 21.6% 14.3% 52.6%
rakan.
Saya tidak suka keluar 60 77 211 28 8
2.60 0.91 S
bersama rakan. 15.6% 20.1% 54.9% 7.3% 2.1%
Rakan banyak membantu
4 13 41 117 209
saya apabila saya 4.34 0.88 T
1.0% 3.4% 10.7% 30.5% 54.4%
mengalami masalah.
Saya suka bersama rakan
11 17 51 219 86
yang mempunyai minat 3.92 0.89 T
2.9% 4.4% 13.3% 57.0% 22.4%
yang sama dengan saya.
Rakan saya sentiasa
71 192 91 15 15
merayau selepas waktu 3.75 0.93 T
18.5% 50.0% 23.7% 3.9% 3.9%
sekolah.
Jadual 4(c) menunjukan taburan faktor keluarga pelajar menjadi

faktor -faktor yang mempengaruhi aktiviti melepak di kalangan
Hasil daripada kajian didapati pernyataan “rakan banyak
membantu saya apabila saya mengalami masalah” mencatat min
tertinggi, iaitu 4.34 dan sisihan piawai 0.88. Bagi pernyataan “saya
melepak kerana ingin bersama kawan.”, mencatat min kedua
tinggi, iaitu 4.24dan sisihan piawai 1.17. Secara keseluruhannya
menunjukkan tahap faktor peranan rakan adalah sederhana.
Taburan Faktor – Faktor Dominan Yang Mempengaruhi

Aktiviti Melepak Di Kalangan Pelajar Sekolah Menengah
Jadual 4(d) Taburan Min Keseluruhan Setiap Faktor

Faktor Mempengaruhi Aktiviti Melepak
Bil Min
Di Kalangan Pelajar Sekolah Menengah
1 Peranan Ibu Bapa 3.97
2 Peranan Sekolah 3.45
3 Peranan Rakan 3.40
Jadual 4(d) menunjukkan min keseluruhan setiap faktor. Didapati

faktor bagi peranan ibu bapa mempunyai nilai min yang paling
tinggi iaitu sebanyak 3.97, diikuti dengan peranan sekolah di mana
nilai min adalah 3.45. Hasil kajian menunjukkan peranan rakan
mempunyai nilai min yang paling rendah iaitu 3.40.
Perlakuan Melepak Di Kalangan Pelajar Sekolah Menengah
Jadual 4(e) Taburan Responden Mengikut Kekerapan, Peratus,

Sisihan Piawai dan Min Bagi Perlakuan Melepak
(n = 384)
Saya merasa bosan di 115 88 96 61 24

2.46 1.24 S
rumah. 29.9% 22.9% 25.0% 15.9% 6.3%
Saya merasa bosan di 124 94 89 39 38

2.41 1.30 S
sekolah. 32.3% 24.5% 23.2% 10.2% 9.9%
Saya tidak suka
27 43 126 85 103
melepak kerana tiada 3.51 1.20 S
7.0% 11.2% 32.8% 22.1% 26.8%
sesiapa di rumah.
Saya suka melepak
218 125 37 3 1
kerana saya takut ke 1.55 0.72 R
56.8% 32.6% 9.6% 0.8% 0.3%
sekolah.
Saya selalu pergi ke
tempat permainan 245 84 26 14 15
1.62 1.03 R
video, kafe siber atau 63.8% 21.9% 6.8% 3.6% 3.9%
snooker.
Apabila saya berada di
69 93 119 67 36
bandar, saya akan 2.76 1.21 S
18.0% 24.2% 31.0% 17.4% 9.4%
lupakan masalah saya.
Saya tidak suka
70 176 65 42 31
berjalan di pusat 3.55 1.15 S
18.2% 45.8% 16.9% 10.9% 8.1%
membeli belah.
Saya selalu memaksa 148 113 79 27 17
2.09 1.13 R
diri duduk di rumah. 38.5% 29.4% 20.6% 7.0% 4.4%
Saya tahu saya selalu 204 93 34 34 19

1.88 1.19 R
melepak. 53.1% 24.2% 8.9% 8.9% 4.9%
Saya tidak tahu kesan 180 101 63 27 13

1.94 1.10 R
perlakuan melepak. 46.9% 26.3% 16.4% 7.0% 3.4%
Jadual 4(e) menunjukan taburan perlakauan melepak di

kalangan pelajar sekolah menengah mengikut peratus, min, sisihan
piawai. Hasil daripada kajian didapati pernyataan “saya tidak suka
berjalan di pusat membeli belah” mencatat min tertinggi, iaitu 3.55
dan sisihan piawai 1.55. Bagi pernyataan pernyataan “saya tidak
suka melepak kerana tiada sesiapa di rumah”, mencatat min kedua
tinggi, iaitu 3.51 dan sisihan piawai 1.20. Secara keseluruhannya
menunjukkan tahap perlakuan melepak adalah rendah.
Indeks Perlakuan Melepak Di Kalangan Pelajar Sekolah

Menengah
Jadual 4(f) Indeks Perlakuan Melepak

Kenyataan Min Skor Item
Saya merasa bosan di rumah. 2.46 (2.46 – 1) / (5 – 1) x 100 = 36.50
Saya merasa bosan di sekolah. 2.41 (2.41 – 1) / (5 – 1) x 100 = 35.25
Saya tidak suka melepak kerana tiada sesiapa (3.51 – 1) / (5 – 1) x 100 = 62.75
3.51
di rumah.
Saya suka melepak kerana saya takut ke (1.55 – 1) / (5 – 1) x 100 = 13.75
1.55
sekolah.
Saya selalu pergi ke tempat permainan video, (1.62 – 1) / (5 – 1) x 100 = 15.50
1.62
kafe siber atau snooker.
Apabila saya berada di bandar, saya akan (2.76 – 1) / (5 – 1) x 100 = 44.00
2.76
lupakan masalah saya.
Saya tidak suka berjalan di pusat membeli (3.55 – 1) / (5 – 1) x 100 = 63.75
3.55
belah.
Saya selalu memaksa diri duduk di rumah. 2.09 (2.09 – 1) / (5 – 1) x 100 = 27.25
Saya tahu saya selalu melepak. 1.88 (1.88 – 1) / (5 – 1) x 100 = 22.00
Saya tidak tahu kesan perlakuan melepak. 1.94 (1.94 – 1) / (5 – 1) x 100 = 23.50
Skor indeks perlakuan melepak = Jumlah skor item / Jumlah item

= 344.25 / 10
= 34.43
Jadual 4(f) yang menunjukkan pengiraan skor item untuk

pengiraan skor indeks perlakuan. Hasil pengiraan mendapati
bahawa skor indeks perlakuan melepak bagi kajian ini adalah
34.43, iaitu masih di dalam lingkungan tahap yang sederhana
rendah.
Hubungan Antara Perlakuan Melepak Dengan Peranan Ibu

Bapa
statistik yang digunakan adalah analisis korelasi. Keputusan
kajian dilaporkan berdasarkan objektif kajian. Hasil kajian
menunjukkan terdapat hubungan yang signifikan antara perlakuan
melepak dengan peranan ibu bapa
Jadual 4(g) Analisis Hubungan Antara Perlakuan Melepak

Dengan Peranan Ibu Bapa (Hipotesis 1.1)
Peranan Pelakuan melepak (nilai korelasi)
-0.18**
Peranan ibu bapa
p=0.0001
**Signifikan pada aras 0.01
Berdasarkan jadual 4(g), didapati nilai r = -0.18 menunjukkan

terdapat hubungan yang signifikan antara perlakuan melepak
dengan peranan ibu bapa melebihi aras signifikan yang ditetapkan
iaitu 0.01. Oleh yang demikian Hipotesis 1.1 ditolak : Tidak
dengan peranan ibu bapa. Oleh kerana, keputusan analisis korelasi
menunjukkan terdapat perbezaan min yang signifikan maka
dengan ini dirumuskan bahawa terdapat perbezaan yang signifikan
antara perlakuan melepak dengan peranan ibu bapa.
Jadual 4(h) Analisis Hubungan Antara Perlakuan Melepak

Dengan Peranan Sekolah (Hipotesis 1.2)
Peranan Pelakuan melepak (nilai korelasi)
Peranan pihak -0.24**
sekolah p=0.0001
Berdasarkan jadual 4(h), didapati nilai r = -0.24 menunjukkan

dengan peranan sekolah melebihi aras signifikan yang ditetapkan
dengan peranan sekolah. Oleh kerana, keputusan analisis korelasi
antara perlakuan melepak dengan peranan sekolah.
Jadual 4(i) Analisis Hubungan Antara Perlakuan Melepak

Dengan Peranan Rakan (Hipotesis 1.3)
Pelakuan melepak (nilai
Peranan
korelasi)
-0.50**
Peranan rakan-rakan
p=0.0001
Berdasarkan jadual 4(i), didapati nilai r = -0.50 menunjukkan

dengan peranan sekolah melebihi aras signifikan yang ditetapkan
dengan peranan rakan. Oleh kerana, keputusan analisis korelasi
antara perlakuan melepak dengan peranan rakan.
Jadual 4(j) Analisis Ujian-t Perbandingan Perlakuan Melepak

Mengikut Jantina (Hipotesis 2.1)
Jantina (n=384) Min SP Ujian-t p
Lelaki (n=136) 2.42 0.51 1.38 0.17
Perempuan (n=248) 2.35 0.47

Signifikan pada aras p<0.05
Berdasarkan jadual 4(j), didapati nilai p = 0.17. Hipotesis 2.1

diterima : Tiada Perbezaan signifikan antara perlakuan melepak
mengikut jantina iaitu aras signifikan 0.17 melebihi aras signifikan
yang ditetapkan iaitu 0.05. Oleh kerana, keputusan ujian-t
menunjukkan tidak terdapat perbezaan min yang signifikan maka
dengan ini dirumuskan bahawa tidak terdapat perbezaan yang
signifikan antara perlakuan melepak mengikut jantina.
Jadual 4(k) Analisis Ujian-t Perbandingan Perlakuan Melepak

Mengikut Lokasi Kediaman (Hipotesis 2.2)
Lokasi kediaman (n=384) Min SP Ujian-t p
Bandar (n=192) 2.37 0.54 -0.37 0.71
Luar bandar (n=192) 2.39 0.42

Berdasarkan jadual 4(k), didapati nilai p = 0.71. Hipotesis 2.2

mengikut lokasi kediaman iaitu aras signifikan 0.71 melebihi aras
signifikan yang ditetapkan iaitu 0.05. Oleh kerana, keputusan
ujian-t menunjukkan tidak terdapat perbezaan min yang signifikan
maka dengan ini dirumuskan bahawa tidak terdapat perbezaan
yang signifikan antara perlakuan melepak mengikut lokasi
kediaman.
Jadual 4(l) Analisis Ujian-t Perbandingan Perlakuan Melepak

Mengikut Lokasi Sekolah (Hipotesis 2.3)
Lokasi sekolah (n=384) Min SP Ujian-t p
Bandar (n=192) 2.37 0.54 -0.37 0.71
Luar bandar (n=192) 2.39 0.42

Berdasarkan jadual 4(l), didapati nilai p = 0.71. Hipotesis 2.3

mengikut lokasi sekolah iaitu aras signifikan 0.71 melebihi aras
yang signifikan antara perlakuan melepak mengikut lokasi sekolah.
KESIMPULAN
Dengan adanya hasil kajian, adalah diharapkan dapat menyedarkan

bahawa masih wujub gejala melepak di kalangan pelajar sekolah
menengah. Tetapi tahap pelakuan lepak adalah masih dalam tahap
yang sederhana. Adalah harus semua lapis masyarakat bermula
daripada organisasi keluarga hingga pihak kerajaan supaya
berganding bahu bersama-sama membanteras masalah melepak.
Samsiah (2004), juga menyatakan bahawa pelbagai pihak adalah
dialu-alukan supaya bersama mencegah perlakuan melepak
sebelum ia mencapai tahap yang lebih serius.
Hasil kajian mendapati bahawa tidak terdapat perbezaan
yang signifikan antara perlakuan melepak dengan jantina, lokasi
tempat kediaman dan lokasi sekolah di kalangan pelajar sekolah
menengah dan terdapat hubungan yang signifikan antara perlakuan
melepak dengan peranan ibu bapa, sekolah dan rakan di kalangan
pelajar sekolah menengah. Ini bermakna ketiga-tiga memainkan
pengaruh yang boleh mencetuskan perlakuan melepak. Di
samping, semua responden mempunyai kecenderungan melakukan
aktiviti melepak, tidak kira sama ada lelaki atau perempuan,
tinggal di bandar atau luar bandar dan bersekolah di bandar dan
luar bandar.
RUJUKAN
Amato, P.R. dan Keith B. (1991). Parental Divorce and Adult Well
Being: A Metaanalysis. Journal of Marriage and the
Family. 53, 43-48.
Azalina Othman Said (2006). Indeks Belia Malaysia. Institut
Penyelidikan Pembangunan Belia Malaysia.
Azizi Yahya dan Jaafar Sidek Latif (2005 ). Membentuk Identiti
Remaja. Cetakan pertama. Pahang : PTS Publications and
Distributors Sdn. Bhd.
Azizi Yahya, Jaafar Sidek Latif, Shahrin Hashim dan Yusof Boon (
2005 ). Psikologi Sosial Alam Remaja. Cetakan Pertama.
Pahang : PTS Publications and Distributors Sdn. Bhd.
Freud, A. (1985). Adolescece in Psychoanalytic Study of The
Child. New Haven: Yale University Press. Vol. 13,255-
278.
Kaplan, M. (1975). Leisure Theory and Policy. New York: John
Wiley & Sons Inc.
Lester, D. C. (1964). Psychology of Human Adjustment. New
York: Alfred A. Knoff Inc.
Manja Mohd Ludin (1990). Psikologi Sosiologi dan Falsafah
dalam Pendidikan. Kuala Lumpur: Dewan Bahasa dan
Pustaka.
Muhd. Mansur Abdullah dan Siti Nordinar Mohd Tamin (1988),
Psikologi Remaja. Petaling Jaya : Fajar Bakti Malaysia
Sdn. Bhd.
Nor Samsiah Md Said (2004). Faktor Yang Mendorong Remaja
Melayu Melepak Dari Perspektif Pelajar Sekolah di Pusat
Bandaraya Johor Bahru. Universiti Teknologi Malaysia:
Tesis Sarjana Muda.
Razali Mohammad (2004). Kecerdasan Emosi dan Hubungannya
dengan Pencapaian Akademik dan Tingkah Laku
Kenakalan Pelajar. Universiti Teknologi Malaysia: Tesis
Ijazah Sarjana.
Rustam A. Sani (1994).Ketegasan dalam Masalah Belia. dlm.
Utusan Malaysia, 9 Mei.

Shahizan, Tsai Chen Chein dan Saw Hooi Chin (2004).
Intrapersonal and Interpersonal Untuk Remaja. Kuala
Lumpur: PTS Publication & Distributors.
Wong Khek Seng (1996). Fenomena Budaya Lepak. dlm.
Akademik, Keluaran Khas, hlm. 75-78.
5
PELAKUAN AGRESIF DI KALANGAN
REMAJA
Azizi Yahaya
Shahrin Hashim
Faizah Binti Idris
PENGENALAN
Fungsi sekolah sebagai sebuah institusi yang membentuk dan

mendidik anak bangsa mengikut kehendak dan acuan wawasan
negara merupakan satu tugas yang amat mencabar. Semua pihak
yang terlibat dalam institusi sekolah seperti pihak kerajaan,
pentadbir, guru, ibubapa dan murid memikul tanggungjawab yang
besar dalam menentukan kejayaan generasi anak bangsa di masa
hadapan. Laporan- laporan akhabar (Harian Metro, 25 Mac 2004;
Berita Harian 25 Mac 2004) menunjukkan peningkatan jumlah
jenayah juvana yang dilakukan oleh pelajar sekolah seperti
gangterisme, pergaduhan, rogol, seks bebas dan buli telah sedikit
sebanyak menjejaskan peranan sekolah sebagai pembentuk jati diri
dan pendidikan generasi masa hadapan negara. Ini ditambah lagi
dengan kejadian jenayah serta perlanggaran displin yang serius
terjadi di dalam kawasan sekolah (Utusan Malaysia, 25 Mac
2004). Masalah ini perlu ditanggani dengan segera dan sebaik
mungkin kerana ia bukan sahaja menjatuhkan imej sekolah sebagai
institusi pembentuk jati diri dan pendidikan anak bangsa. Tetapi
juga akan memberi impak kepada survival dan kemajuan negara di
masa hadapan.
Permasalah pelakuan agresif yang menyalahi dan
melanggari norma-norma yang terpelihara dalam masyarakat
Perlakuan Agresif di Kalangan Remaja 109
adalah merupakan salah satu persoalan yang semakin meruncing

serta memerlukan satu set kaedah penyelesaian yang berkesan
(Jawatan kuasa Progran Gejala Sosial Kebangsaan, 1995). Lee
Lam Thye (1997) dalam wawancara di Mingguan Malaysia 8 Julai
1997 menyatakan kebanyakkan remaja yang berusia 15 hingga 21
tahun terlibat dalam gejala vandalisme. Laporan yang dikeluarkan
oleh Unit Displin Sekolah, Kementerian Pendidikan Malaysia,
terdapat 53 jenis salah laku yang dilakukan oleh golongan pelajar.
Daripada jumlah itu, sebanyak 4,035,876 kes berlaku di sekolah
rendah dan selebihnya di sekolah menengah.
Insiden-insiden perlakuan agresif pelajar yang berlaku
sejak kebelakangan ini dan sering mendapat perhatian dari
pelbagai pihak dan media-media tempatan. Kajian ini bertujuan
untuk menentukan apakah faktor-faktor yang mendorong pelajar
bersikap agresif dan apakah bentuk tingkah laku agresif yang
dilakukan oleh pelajar mengikut persepsi pelajar di sekolah
menengah di kawasan bandar Johor Bahru.
PERNYATAAN MASALAH
Agresif adalah tindakan melampau pelajar yang boleh

menimbulkan masalah disiplin di kalangan pelajar yang
menjejaskan perlakuan dan tingkah laku pelajar. Masalah disiplin
yang diwujudkan memberi tekanan kepada pelajar itu sendiri,
keluarga, pihak sekolah, masyarakat dan negara. Disiplin adalah
satu daya kawalan sosial yang amat diperlukan bagi mewujudkan
suasana yang tenteram dan keadaan yang licin dan lancar.
Perlakuan pelajar yang agresif menimbulkan banyak
masalah kepada terutamanya kepada pihak sekolah dalam
mewujudkan proses pengajaran dan pembelajaran yang lancar dan
berkesan. Pelajar yang bertindak agresif di sekolah perlu ditangani
dan dikawal dari peringkat awal lagi supaya masalah ini tidak
berlarutan dan menjadi semakin parah seterusnya boleh
mengakibatkan pelbagai masalah disiplin dan mencabar
kewibawaan sistem pendidikkan sekarang ini.
Pelajar merupakan pemimpin hari esok dan kita semestinya

tidak merelakan negara kita dipimpin oleh pemimpin di kalangan
orang yang bermasalah. Maruah dan harga diri dan negara kita
terletak pada rakyatnya dan tanggungjawab ibu bapa, guru dan
masyarakat penting dalam membangunkan pelajar bermasalah
seperti ini. Oleh itu, kajian ini dijalankan untuk meninjau faktor-
faktor berlakunya perlakuan agresif di kalangan pelajar dan jenis
tindakan agresif pelajar di sekolah menengah yang
menyumbangkan kepada masalah kepada sekolah sekitar bandar
Johor Bahru dari persepsi pelajar bermasalah. Kajian ini juga
bertujuan melihat perbezaan perlakuan agresif mengikut faktor
dengan jantina dan perhubungan tingkah laku dengan pendapatan
ibu bapa.
OBJEKTIF KAJIAN
Objektif umum kajian ini ialah untuk mengetahui tahap tingkah

laku buli di kalangan pelajar sekolah menengah. Objektif khusus
kajian ini adalah:
1. Untuk mengenalpasti faktor-faktor yang paling dominan
seperti faktor suasana sekolah, latar belakang keluarga,
sikap pelajar, faktor psikologi dan rakan sebaya terhadap
pelajar agresif.
2. Untuk mengenal pasti jenis tingkah laku agresif (fizikal,
verbal dan antisosial) yang paling kerap berlaku di
kalangan pelajar sekolah menengah di kawasan bandar
Johor Bahru.
3. Untuk mengetahui sama ada terdapat perbezaan yang
signifikan antara faktor suasana sekolah, latar belakang
keluarga, sikap pelajar, faktor psikologi dan pengaruh
rakan sebaya terhadap pelajar agresif mengikut jantina.
4. Untuk mengetahui sama ada terdapat hubungan yang
signifikan antara jenis tingkah laku agresif (fizikal, verbal
dan antisosial) yang paling kerap berlaku di kalangan
pelajar sekolah menengah di kawasan bandar Johor Bahru
dengan pendapatan ibu bapa.
PERSOALAN KAJIAN
Kajian ini akan menjawab persoalan-persoalan berikut;

1. Apakah faktor yang paling dominan seperti faktor suasana
sekolah, latar belakang keluarga, sikap pelajar, faktor
psikologi dan pengaruh rakan sebaya terhadap pelajar
agresif.
2. Apakah jenis tingkah laku agresif (fizikal, verbal dan
antisosial) yang kerap terjadi di kalangan pelajar sekolah
menengah.
3. Adakah terdapat perbezaan yang signifikan antara faktor
suasana sekolah, latar belakang keluarga, sikap pelajar,
faktor psikologi dan rakan sebaya terhadap pelajar agresif
mengikut jantina.
4. Apakah terdapat hubungan yang signifikan antara jenis
tingkah laku agresif (fizikal, verbal dan antisosial) yang
paling kerap berlaku di kalangan pelajar dengan
pendapatan ibu bapa.
HIPOTESIS KAJIAN
1 Tidak terdapat perbezaan yang signifikan antara faktor

faktor psikologi dan pengaruh rakan sebaya terhadap
pelajar agresif mengikut jantina.
i Hipotesis nol 1
Tidak terdapat perbezaan yang signifikan antara faktor
suasana sekolah terhadap pelajar agresif mengikut jantina.
ii Hipotesis nol 2:
Tidak terdapat perbezaan yang signifikan antara faktor latar
belakang keluarga terhadap pelajar agresif mengikut
jantina.
iii Hipotesis nol 3:

sikap pelajar terhdap pelajar agresif mengikut jantina.
iv Hipotesis nol 4:
psikologi terhadap pelajar agresif mengikut jantina
v Hipotesis nol 5:
pengaruh rakan sebaya terhadap pelajar agresif mengikut
jantina.
2 Tidak terdapat hubungan yang signifikan di antara jenis
tingkah laku agresif (fizikal, verbal dan antisosial) dengan
pendapatan ibu bapa.
i Hipotesis nol 1:
Tidak terdapat hubungan yang signifikan di antara jenis
tingkah laku agresif (fizikal) dengan pendapatan ibu bapa.
ii Hipotesis nol 2:
tingkah laku agresif (verbal)
iii Hipotesis nol 3:
tingkah laku agresif (anti sosial) dengan pendapatan ibu
bapa
KEPENTINGAN KAJIAN
Kajian ini dibuat untuk melihat sejauh mana masalah

pelajar yang bertindak secara agresif di sekolah yang masih
berlaku di sekolah dan faktor yang mendorong pelajar melakukan
tindakan sedemikian di sekolah menengah. Pentingnya bagi pihak
sekolah mengetahui kewujudan perlakuan agresif di kalangan
pelajar dari peringkat awal di sekolah mereka bagi merancang
pelbagai program untuk menangani masalah ini daripada
berterusan dan memberi pelbagai motivasi kepada pelajar yang
melakukan tindakan agresif itu dan sebagai pengetahuan kepada
ibu bapa tentang salah laku anak mereka.
Dari hasil dapatan kajian ini diharap pihak yang
bertanggungjawab terhadap isu ini seperti Kementerian Pelajaran

mengambil langkah yang sewajarnya menangani masalah ini tidak
menjadi semakin rumit. Setelah punca yang mendorong pelajar
melakukan tindakan agresif telah dikenalpasti, maka pihak tertentu
seperti Kementerian Pelajaran, Jabatan Pendidikan Negeri, pihak
sekolah serta guru dan ibu bapa dapat memperbaiki segala
kelemahan yang berlaku di sekolah supaya tidak akan wujud
masalah pelajar bertindak agresif seperti yang sentiasa dipaparkan
di dada akhbar sekarang ini.
SKOP KAJIAN
Dapatan kajian ini juga adalah terbatas kepada penggunaan

sampel pelajar sekolah menengah di lima buah sekolah di sekitar
kawasan Bandar Johor Bahru iaitu SMK St Joseph, SMK(P)
Sultanah Aminah, SMK Tasik Utara 2, SMK Dato Jaafar dan SMK
Aminuddin Baki. Kajian dijalankan di sekolah yang dinyatakan
kerana sekolah di pilih memenuhi kriteria yang diperlukan dan
sesuai untuk kajian kes yang terdiri dari pelajar yang bermasalah.
Pembolehubah - pembolehubah seperti faktor-faktor
perlakuan agresif, jenis perlakuan agresif, jantina dan pendapatan
ibu bapa digunakan dalam analisis bagi menjawab persoalan kajian
adalah terhad kepada apa yang dinyatakan dalam kajian ini sahaja.
METODOLOGI
Reka bentuk kajian ini adalah berbentuk deskriptif. Menurut

Majid (1998), penyelidikan deskriptif merupakan penyelidikan
yang bermatlamat untuk menerangkan sesuatu fenomena yang
sedang berlaku. Jenis penyelidikan ini adalah jenis kajian soal
selidik. Kajian dilakukan di lima buah sekolah menengah terpilih
di kawasan bandar Johor Bahru, Johor terdiri daripada pelajar-
pelajar tingkatan satu, dua dan empat. Soal selidik menggunakan
Senarai Semak Masalah Mooney sebagai panduan. Instrumen
berbentuk soal selidik merupakan cara yang paling berkesan bagi
mendapatkan maklumat daripada responden (Tuckman, 1978).
Cates (1980) pula berpendapat, pengunaan instrumen berbentuk

soal selidik adalah amat berkesan jika ia disediakan dengan baik
dan mempunyai item-item yang konsisten dan boleh dipercayai.
Soalan dibahagikan kepada tiga bahagian, A demografi, B faktor
pelajar bertindak agresif dan C jenis tingkah laku agresif pelajar
Dapatan kajian ini juga adalah terbatas kepada penggunaan
sampel pelajar sekolah menengah di lima buah sekolah di sekitar
kawasan Bandar Johor Bahru iaitu SMK St Joseph, SMK(P)
Sultanah Aminah, SMK Tasik Utara 2, SMK Dato Jaafar dan SMK
Aminuddin Baki. Penentuan saiz sampel dalam kajian ini adalah
berasaskan kaedah yang digunakan oleh Krejcie dan Morgan
(1970). Sampel kajian terdiri daripada 160 orang pelajar. Seramai
20 hingga 40 orang pelajar dari setiap sekolah telah dipilih secara
rawak berperingkat.
DAPATAN KAJIAN
1 Persoalan Kajian 1
Apakah faktor yang paling dominan seperti faktor
faktor psikologi dan pengaruh rakan sebaya terhadap
pelajar agresif
Jadual 5(a) Taburan Responden Mengikut Peratus, Min dan

Sisihan Piawai Bagi Faktor Suasana Sekolah (n=260)
S TP TS
Faktor Suasana Sekolah Min SP
F % f % f %
Saya suka dengan peraturan 50 19.2 33 7 177 68.1 3.75 1.1
sekolah
Saya selesa dengan suasana 42 16.2 15 5.8 203 88 3.87 1.0
sekolah
Saya suka berasa di sekolah 60 25.4 1 0.4 199 76.5 4.1 0.95
Suasana pembelajaran di dalam 56 21.6 13 5.0 190 63.0 3.86 1.26
kelas menyeronokkan
Sekolah saya sentiasa sibuk 22 85.8 0 0 37 14.2 4.02 0.99
dengan pelbagai program 3
Suasana sekolah dapat membantu 41 15.7 43 16.5 176 67.7 3.64 1.02
saya belajar dengan baik
Saya selesa dengan disiplin 56 21.6 71 27.3 133 51.2 3.28 0.83
sekolah saya
Guru sentiasa mengambil tahu 75 28.9 0 0 185 71.1 3.65 1.22
prestasi pelajarnya
Purata Keseluruhan 4.10 .56
Berdasarkan jadual 5(a), pelajar melihat faktor suasana sekolah

yang paling dominan menjurus kepada perlakuan agresif pelajar di
sekolah menengah kerana pelajar tidak suka atau tidak selesa
dengan suasana sekolah. Min tertinggi bagi suasana sekolah ialah
4.10 dengan sisihan piawai 0.95 bagi “Saya suka berada di
sekolah” Seramai 199 orang (76.5 peratus) tidak bersetuju
manakala seramai 1 orang ( 0.4 peratus) tidak pasti dan 60 orang
bersetuju (25.4 peratus). Dapatan ini menunjukkan majoriti pelajar
tidak suka berada di sekolah.
Soalan “sekolah saya sentiasa sibuk dengan pelbagai
program” menunjukkan skor min 4.02 dengan sisihan piawai 0.99.
Seramai 223 orang (85.8 peratus) bersetuju dan 37 orang (14.7
peratus) sangat bersetuju. Seramai 33 orang (12.7 peratus) tidak

bersetuju dan 4 orang (1,5 peratus) sangat tidak bersetuju. Ini
menunjukkan kebanyakkan pelajar bersetuju sekolah mereka
sentiasa aktif dengan pelbagai program menjana untuk
memberikan pelajar pelbagai pengetahuan dan pengalaman dari
aspek kurikulum dan kokurikulum.
Pelajar berpendapat suasana sekolah dapat membantu
mereka belajar dengan baik dengan skor min 3.64 dan sisihan
piawai 1.0. Dapatan ini menunjukkan pelajar tidak bersetuju
dengan pernyataan ini di mana seramai 41 orang (15.7 peratus)
bersetuju, 43 orang tidak pasti ( 16.5 peratus) dan 176 orang tidak
bersetuju ( 67.7 peratus)
Skor min terendah dalam faktor suasana sekolah
menentukan perlakuan agresif pelajar di sekolah ialah “saya selesa
dengan disiplin sekolah” dengan skor min 3.28 dan sisihan piawai
0.82. Seramai 133 orang (51.2 peratus) bersetuju, 71 orang (27.3
peratus) tidak pasti manakala seramai 56 orang (21.6 peratus) tidak
bersetuju dalam menentukan perlakuan pelajar yang agresif.
Jadual 5(b) Taburan Responden Mengikut Peratus, Min dan

Sisihan Piawai Bagi Faktor Latar Belakang Keluarga
(n=260)
S TP TS
Faktor Latar Belakang Keluarga F % f % f % Min SP
Hubungan saya dengan ibu

53 18.4 0 0 212 81.5 3.68 .90
bapa/penjaga baik
Ibu bapa saya sentiasa sibuk 221 85.0 12 4.6 27 10.4 4.27 .99
Ibu bapa saya tidak pernah
35 12.8 12 4.6 213 81.9 3.68 .72
memarahi saya
Ibu bapa perihatin terhadap saya 38 14.6 13 5.0 209 61.4 3.94 1.0
Ibu bapa sentiasa mendisiplinkan
23 8.9 26 10.0 211 81.2 3.79 .74
saya
Ibu bapa mengetahui aktiviti saya
31 11.9 29 11.2 200 76.3 3.87 .90
diluar rumah
Ibu bapa meraikan harijadi saya 45 17.3 0 0 215 42.7 4.1 1.1
Ibu bapa sentiasa mengharapkan
161 61.9 61 23.5 38 14.7 3.53 .93
keputusan peperiksaan terbaik
3.86 .53
Purata Keseluruhan
Berdasarkan jadual 5(b), didapati kebanyakan pelajar sangat

bersetuju mengatakan ibu bapa mereka terlalu sibuk sehingga
menjurus kepada kepincangan dalam sikap pelajar seterusnya
mempengaruhi sikap mereka sewaktu di sekolah. Hasil dapatan
daripada kajian di dapati skor min tertinggi 4.42 dengan sisihan
piawai 0.99 bagi ‘ibu bapa saya sentiasa sibuk”. Seramai 140
orang (53.9 peratus) bersetuju ibu bapa mereka sentiasa sibuk 2
orang (0.8 peratus) sangat tidak bersetuju ibu bapa mereka sentisa
sibuk manakala 12 orang (4.6 peratus) tidak pasti.
“Ibu bapa perihatin terhadap saya” menunjukkan skor min
yang sederhana 3.94 dengan sisihan piawai 0.87. Seramai 132
orang pelajar (50.8 peratus) tidak bersetuju ibu bapa mereka
perihatin dan 77 orang pelajar (29.6 peratus) sangat tidak
bersetuju manakala 13 orang pelajar (5.0 peratus) tidak pasti dan
34 orang pelajar (13.1 peratus) setuju faktor ini menyumbang
kepada pelajar bertindak secara agresif di sekolah menengah di
kawasan Bandar Johor Bahru.
Faktor latar belakang pelajar yang menyumbang kepada
perlakuan agresif pelajar di sekolah menengah di kawasan Bandar
Johor Bahru yang menunjukkan skor min yang paling rendah
ialah “ ibu bapa saya sentiasa mengharapkan keputusan
peperiksaan yang terbaik” iaitu 3.53 dengan sisihan piawai 0.93.
Seramai 138 orang pelajar (53.1 peratus) setuju, 61 orang pelajar
(23.5 peratus) tidak pasti dan 29 orang pelajar (11.5 peratus) tidak
bersetuju ibu bapa.
Skor min purata keseluruhan bagi taburan faktor latar
keluarga ialah 3.86 dengan sisihan piawai sebanyak 0.53. Ini
menunjukkan faktor latar belakang keluarga berada pada tahap
yang tinggi
Jadual 5(c) Taburan Responden Mengikut Peratus, Min dan

Sisihan Piawai Bagi Faktor Sikap Pelajar (n=260)
S TP TS
Min SP
Faktor Sikap Pelajar F % F % f %
Apabila ternampak rakan 41 15.8 12 4.6 204 65.5 3.80 1.04
menconteng meja, saya akan
menegurnya
Saya selalu menyiapkan kerja 52 20.0 45 17. 163 62.7 3.81 1.17
sekolah 3
Saya dapat menumpukan 29 1.1 4 1.5 227 83.3 4.03 .92
perhatian di dalam kelas ketika
guru mengajar
Saya suka berada di rumah 46 17. 2 5 1.9 209 82.9 3.75 .98
Saya dapat mengawal perasaan 25 9.6 23 8.8 165 63.2 3.99 .94
marah
Saya suka melibatkan diri 105 40.4 0 0 155 59.7 3.48 1.33
dalam program sekolah
Saya suka mencuba sesuatu 229 88.1 6 2.3 25 9.6 4.39 .98
yang baru
Saya suka berkawan dengan 54 20.8 15 5.8 191 73.5 3.78 1.19
rakan sebaya
3.88 .62
Purata Keseluruhan
Jadual 5(c) di atas menunjukkan taburan responden bagi

faktor sikap pelajar yang menjurus kepada berlakunya perlakuan
agresif di kalangan pelajar di kawasan bandar Johor Bahru. Hasil
dapatan daripada kajian yang dijalankan menunjukkan skor min
tertinggi 4..39 dengan sisihan piawai 0.98 bagi “ saya suka
mencuba sesuatu yang baru” dengan 229 orang pelajar (93.1
peratus) sangat, 6 orang pelajar (2.3 peratus) tidak pasti dan 21
orang pelajar tidak bersetuju (9.6 peratus).
Skor min terendah untuk faktor sikap pelajar bagi
menentukan faktor yang paling dominan terhadap perlakuan
agresif pelajar ialah 3.58 dengan sisihan piawai 1.28 “ saya suka
melibatkan diri dalam program sekolah”. Hasil dapatan kajian
yang telah dijalankan ke atas pelajar menunjukkan 125 orang
pelajar (59.7 peratus) tidak bersetuju
Secara keseluruhannya purata keseluruhan skor min bagi
taburan bagi faktor sikap pelajar terhadap perlakuan agresif pelajar
ialah 3.99 dengan sisihan piawai keseluruhan 0.55. Ini
menunjukkan faktor sikap pelajr berada pada tahap yang tinggi.
Jadual 5(d) Taburan Responden Mengikut Peratus, Min dan

Sisihan Piawai Bagi Faktor Psikologi (n=260)
S TP TS
F % F % f % Min SP
Faktor Psikologi
Saya suka melepaskan perasaan
82 31.5 0 0 11 4.3 4.22 .71
marah
Saya tahu mengatasi masalah
84 32.3 0 0 176 67.7 2.65 .94
diri
Saya suka mengikut kehendak
180 69.3 27 10.4 53 20.4 3.51 .88
sendiri
Saya seronok apabila
140 53.9 67 25.8 53 20.4 3.53 1.13
menconteng
Saya merasa iri hati melihat
pelajar lain menggunakan 178 68.5 37 14.2 45 17.4 3.65 .96
kemudahan sekolah
Merosakkan harta benda sekolah
199 76.5 24 9.2 37 14.3 3.87 1.04
dapat menarik perhatian orang
Saya berdendam dengan guru
214 82.3 5 1.9 41 15.8 4.25 1.24
yang mendenda saya
Jika seseorang pelajar
melakukan kesalahan, mesti
171 65.8 18 6.9 71 27.2 3.55 1.22
menerima hukuman atas
kesalahannya
Berdasarkan jadual 5(d) menunjukkan taburan responden

berdasarkan peratusan, min dan sisihan piawai terhadap faktor
psikologi terhadap perlakuan agresif pelajar. Skor min tertinggi
untuk “saya dapat menerima apabila didenda” sebanyak 4.2
dengan sisihan piawai 1.24. Seramai 214 orang bersetuju (82.3
peratus) manakala 41 orang (15.8 peratus) bersetuju. Purata
semua pelajar di sekolah menengah di kawasan Bandar Johor
Bahru tidak bersetuju faktor psikologi menjurus kepada perlakuan
agresif pelajar
Pelajar tidak suka melepaskan perasaan marah bagi faktor
psikologi dalam menentukan faktor yang paling dominan terhadap
perlakuan agresif pelajar di sekolah menengah di kawasan Bandar
Johor Bahru ialah 4.22 dengan sisihan piawai 0.71. Hasil dapatan
menunjukkan seramai 249 orang pelajar (95.7 peratus) tidak
bersetuju, seramai 11 orang pelajar (4.3 peratus) bersetuju mereka
suka melepaskan perasaan marah.
Skor min terendah dalam menentukan faktor yang paling

dominan terhadap perlakuan agresif pelajar di lima buah sekolah
menengah di kawasan bandar Johor Bahru 2.6 dengan sisihan
piawai 0.94. Daripada hasil dapatan kajian “ saya tahu mengatasi
masalah diri” menunjukkan seramai 84 orang pelajar (32.3
peratus) bersetuju, 176 orang pelajar (67.7 peratus) tidak bersetuju.
Purata keseluruhan skor min bagi faktor psikologi ialah
3.65 dengan purata keseluruhan bagi sisihan piawai ialah 0.55. Ini
menunjukkan faktor psikologi terhadap perlakuan pelajar pada
Jadual 5(e) Taburan Responden Mengikut Peratus, Min dan
Sisihan Piawai Bagi Faktor Rakan Sebaya (n=260)
S TP TS
Faktor Rakan Sebaya Min SP
f % F % f %
Saya selesa bersama rakan yang
177 68.1 2 0.8 81 31.1 3.33 1.01
selalu ponteng kelas
Rakan saya selalu mendorong
155 59.7 45 17.3 60 23.1 3.42 .93
saya melakukan perbuatan baik
Saya menurut pandangan rakan 175 67.3 26 10.0 59 22.7 3.43 .87
Saya mengulangkaji bersama
174 66.9 0 0 86 33.1 3.31 1.0
rakan
Rakan saya sentiasa menolong
44 36.9 75 28.8 175 67.3 4.17 1.18
saya
Rakan saya tidak pernah
36 13.8 0 0 188 72.3 4.18 1.22
melakukan kesalahan di sekolah
Rakan saya seorang yang
30 11.6 42 16.2 188 72.3 3.76 .87
berdisiplin
Saya setia apabila berkawan 156 60.0 59 22.7 45 17.2 3.82 1.16
Purata 3.68 0.58
Jadual 5(e) menunjukkan taburan mengikut peratusan , min

dan sisihan piawai bagi faktor rakan sebaya dalam menentukan
faktor yang paling dominan terhadap perlakuan agresif pelajar di
sekolah menengah di kawasan Bandar Johor Bahru. Hasil dapatan
daripada kajian yang dijalankan menunjukkan faktor rakan sebaya
“ rakan saya tidak pernah melakukan kesalahan di sekolah”
mempunyai jumlah skor min yang paling tinggi iaitu 4.18 dengan
sisihan piawai 1.17. Dapatan menunjukkan seramai 188 orang
pelajar (64.5 peratus) tidak bersetuju atau manakala 47 orang
pelajar bersetuju (18 peratus).

Dapatan skor min 4.17 dengan sisihan piawai 1.18,“ Rakan
saya sentiasa menolong saya” menunjukkan 175 orang pelajar
(88.3 peratus) sangat tidak bersetuju, seramai 45 orang pelajar (18
peratus) tidak bersetuju manakala seramai 75 orang pelajar (28.8
peratus) tidak pasti samada rakan mereka sentiasa menolong atau
tidak.
Faktor rakan sebaya “ saya mengulangkaji bersama rakan”
menunjukkan skor min yang paling rendah bagi menentukan faktor
yang paling dominan iaitu 3.31 dengan sisihan piawai 1.0. Hasil
dapatan daripada kajian yang telah dijalankan terhadap pelajar
agresif menunjukkan seramai 174 orang pelajar (66.9 peratus)
bersetuju mereka mengulangkaji bersama rakan mereka dan
seramai 86 orang pelajar tidak bersetuju (37.4 peratus)
Purata keseluruhan menunjukkan skor min keseluruhan
bagi faktor rakan sebaya ialah 3.68 dengan sisihan piawai
keseluruhan ialah 0.58. Dapatan ini menunjukkan faktor rakan
sebaya pada tahap yang tinggi.
Apakah jenis tingkah laku agresif (fizikal, verbal dan
antisosial) yang kerap terjadi di kalangan pelajar
sekolah menengah
Jadual 5(f) Taburan Responden Mengikut Peratus, Min dan

Sisihan Piawai Bagi Jenis Tingkah Laku Fizikal
(n=260)
S TP TS
Tingkah Laku Fizikal
f % f % f % Min SP
Untuk mendapatkan sesuatu 217 83.4 0 0 43 16.6 4.0 1.01

Untuk mendapatkan wang 216 83.1 0 0 44 16.9 3.96 1.06
Untuk menunjukkan saya
130 50.0 95 36.5 35 13.5 3.67 1.08
kuat
Kerana orang lain melakukan 182 70.0 0 0 78 30.0 3.41 1.10
Saya suka mencuba sesuatu
yang berbeza dengan pelajar 62 23.8 90 34.6 108 41.5 2.87 .89
lain
Saya mengasari dengan
80 30.8 76 29.2 104 40.0 2.91 .84
sengaja
Saya bergaduh walaupun
110 42.4 51 19.6 99 38.1 3.11 1.03
perkara yang kecil
Saya suka mengambil
149 56.5 13 5.0 99 35.8 3.17 1.00
barangan milik orang
3.57 .62
Purata Keseluruhan
Jadual 5(f) di atas menunjukkan taburan responden

mengikut peratus, min dan sisihan piawai bagi faktor jenis tingkah
laku fizikal yang kerap berlaku di sekolah menengah di kawasan
Johor Bahru. Skor min paling tinggi ialah 4.0 dengan sisihan
piawai 1.01. Kebanyakkan pelajar melakukan tindakan agresif “
untuk mendapatkan sesuatu” seramai 217 orang (82.4 peratus)
bersetuju, dan 43 orang (16.6 peratus) tidak bersetuju.
Hasil dapatan daripada kajian menunjukkan skor min yang
paling rendah terhadap tingkah laku fizikal 2.87 dengan sisihan
piawai 0.89 iaitu “saya suka mencuba sesuatu yang berbeza
dengan pelajar lain”. Majoriti pelajar tidak bersetuju seramai 108
orang pelajar bersetuju (41.5 peratus) dan 62 orang (23.5 peratus)
bersetuju manakala 90 orang (34.6 peratus) tidak pasti.
Purata keseluruhan bagi jenis tingkah laku yang berlaku di
kalangan pelajar sekolah menengah kawasan bandar Johor Bahru
bagi skor min ialah 3.57 dengan sisihan piawainya ialah 0.62 dan
ini menunjukkan tahap yang sederhana.
Jadual 5(g) Taburan Responden Mengikut Peratus, Min dan

Sisihan Piawai Bagi Jenis Tingkah Laku Verbal
(n=260)
S TP TS STS Min SP
Jenis Tingkah Laku Verbal
f % f % f % F %
Untuk membalas dendam 3.78 1.03
209 80.9 0 0 51 19.6 7 2.7
atau membalas semula
Saya dapat menerima 2.95 1.20
116 44.6 1 0.4 143 55.0 12 4.6
pendapat orang lain
Saya suka bergaul dengan 3.43 .87
176 67.7 26 10.0 58 21.3 4 1.5
semua pelajar
Saya berasa puas apabila 3.59 1.05
dapat mengejek atau 191 73.5 0 0 69 29.5 4 1.5
membuli rakan yang lemah
Saya suka mengeluarkan 3.92 1.51
210 81.2 0 0 49 13.5 9 3.5
perkataan yang kesat
Saya membuatkan pelajar 3.57 .78
193 74.2 26 10.0 41 15.8 3 1.2
lain marah
Saya suka mengejek 3.94 1.02
212 81.5 12 4.6 36 13.9 8 3.1
pelajar lain
Saya suka mengugut 3.21 1.06
162 62.3 6 2.3 76 35.4 16 6.2
pelajar
Jadual 5(g) menunjukkan taburan responden bagi jenis

tingkah laku fizikal. Pelajar suka mengejek pelajar lain
menunjukkan skor min tertinggi 3.94 dan sisihan piawai 1.02.
Seramai 212 pelajar (81.5 peratus) bersetuju mereka suka
mengejek manakala 36 pelajar (13.1 peratus) tidak bersetuju dan
hanya 12 orang (4.6 peratus) tidak pasti dengan tindakan mereka.
Pelajar suka mengeluarkan perkataan kesat semasa di

sekolah apabila sebilangan besar bersetuju dengan pernyataan ini
211 orang (81.2 peratus) dan 49 orang (18.9 peratus) tidak
bersetuju dengan pernyataan ini.
Skor min paling rendah 2.95 dengan sisihan piawai 1.20.
Daripada hasil kajian yang telah dianalisa menunjukkan seramai
106 orang (44.6 peratus) bersetuju mereka dapat menerima
pandapat orang lain, seramai 1 orang (0.4 peratus) tidak pasti dan
seramai 152 orang (55 peratus) tidak bersetuju mereka dapat
menerima pendapat orang lain
Purata keseluruhan bagi jenis tingkah laku verbal yang

berlaku di kalangan pelajar sekolah menengah kawasan bandar
Johor Bahru bagi skor min ialah 3.53 dengan sisihan piawainya
ialah 0.66 dan menunjukkan tahap yang sederhana.
Jadual 5(h) Taburan Responden Mengikut Peratus, Min dan

Sisihan Piawai Bagi Jenis Tingkah Laku Anti Sosial
(n=260)
S TP TS
Jenis Tingkah laku anti sosial
f % f % f % Min SP
Saya melakukan untuk suka-suka 190 73.1 0 0 70 26.9 3.77 1.21

Kerana mereka menyakiti hati saya 190 73.1 18 6.9 52 20.0 3.51 .85
Kerana mereka pengecut 207 78.1 0 0 56 21.5 3.63 1.01
Saya suka menjadi ketua 184 70.8 11 4.2 65 24.0 3.44 .90
Saya suka mengasingkan diri 168 64.6 15 5.8 77 29.6 3.32 .97
Saya cemburu melihat kawan saya
168 64.6 12 4.6 80 30.8 3.32 .96
berbual dengan orang lain
Saya suka merosakkan sesuatu
212 81.5 25 9.6 23 8.8 3.71 .68
yang bukan milik saya
Saya hanya bergaul dengan rakan
199 76.5 0 0 61 24.5 3.51 .90
sebangsa
Jadual 5(h) menunjukkan majoriti pelajar daripada responden

bersetuju mereka melakukan tingkah laku anti sosial hanya untuk
suka-suka dan dengan masing-masing min skor 3.77 dan sisihan
piawai 1.21. Hasil dapatan menunjukkan seramai 190 orang
pelajar (73.4 peratus) bersetuju, 70 orang (27.6 peratus) tidak
bersetuju dan 6 orang (2.3 peratus) sangat tidak bersetuju.
Skor min yang paling rendah terhadap faktor tingkah laku
anti sosial di kalangan pelajar di sekolah menengah di kawasan
bandar Johor Bahru bagi menentukan faktor yang paling kerap
dilakukan oleh pelajar ialah 3.32 dengan sisihan piawai 0.97.
Dapatan menunjukkan pelajar agresif kebanyakkan bersetuju
mereka suka mengasingkan diri seramai 168 orang (64.6 peratus),
15 orang (5.8 peratus) tidak pasti dan 77 orang (29.6 peratus)
tidak bersetuju
Purata keseluruhan skor min bagi jenis tingkah laku anti

sosial ialah 3.43 dengan sisihan piawai 0.55 dan ini menunjukkan
tingkah laku anti sosial pada tahap sederhana.
Adakah terdapat perbezaan yang signifikan antara

faktor suasana sekolah, latar belakang keluarga, sikap
pelajar, faktor psikologi dan rakan sebaya terhadap
pelajar agresif mengikut jantina
Jadual 5(i) Taburan Bilangan Responden Mengikut Ujian T

Untuk Perbezaan Antara Faktor Terhadap Pelajar
Agresif Mengikut Jantina
Ujian- t untuk perubahan min
Terima dan tolak
Faktor Perbezaan
T Sig (2-ekor) hipotesis nol
min
Suasana Sekolah -.17 0.87 -.02 Terima
Latar belakang keluarga 1.61 0.11 0.11 Terima
Sikap pelajar 0.70 0.48 0.06 Terima
Psikologi 1.29 0.20 0.09 Terima
Rakan Sebaya -1.46 0.15 0.11 Terima
Signifikan pada aras keertian .05
Hipotesis 1 : Tidak terdapat perbezaan yang signifikan

antara faktor suasana sekolah terhadap pelajar agresif
mengikut jantina
Berdasarkan jadual 9, dapatan kajian mendapati nilai
p=0.87 > α 0.05. Memandangkan faktor suasana sekolah
mempunyai nilai signifikan adalah lebih dari 0.05, maka hipotesis
(1) di terima iaitu tidak terdapat perbezaan yang signifikan.
Hipotesis 2 : Terdapat perbezaan yang signifikan antara

faktor latar keluarga terhadap pelajar agresif mengikut
jantina
p=0.11 > α 0.05. Memandangkan faktor latar belakang keluarga

Hipotesis 3 : Tidak terdapat perbezaan yang signifikan antara

faktor sikap pelajar terhadap pelajar agresif mengikut jantina
p=0.48 > α 0.05. Memandangkan faktor sikap pelajar

faktor psikologi terhadap pelajar agresif mengikut jantina
p=0.20 > α 0.05. Memandangkan faktor psikologi mempunyai
nilai signifikan adalah lebih dari 0.05, maka hipotesis (4) di terima
iaitu tidak terdapat perbezaan yang signifikan
faktor rakan sebaya terhadap pelajar agresif mengikut jantina
p=0.15 > α 0.05. Memandangkan faktor rakan sebaya
Adakah terdapat hubungan yang signifikan antara
jenis tingkah laku agresif (fizikal, verbal dan antisosial)
dengan pendapatan ibu bapa
Jadual 5(j) Jadual Analisis Perhubungan Antara Tingkah Laku

Fizikal Dengan Pendapatan Ibu Bapa
Terima Tolak hipotesois
Perhubungan R Sig
nol
Tingkah Laku Fizikal Dengan Pendapatan Ibu -.112 .072 Terima
Bapa
Tingkah Laku Verbal Dengan Pendapatan Ibu -.177 0.004 Tolak
Bapa
Tingkah Laku Anti Soaial Dengan Pendapatan -.127 0.040 Tolak
Ibu Bapa
Signifikan pada aras keertian 0.05
Hipotesis nol 1 : Tidak terdapat hubungan yang signifikan di

antara tingkah laku agresif (fizikal) dengan pendapatan ibu
bapa
Jadual 5(j) mendapati nilai r ialah -.112, Ini menunjukkan
hubungan antara tingkah laku fizikal dengan pendapatan ibu bapa
adalah lemah dan (-) adalah berkadaran songsang antara pemboleh
ubah. Sementara P= 0.075 > α 0.05. Hipotesis nol di terima.

antara tingkah laku agresif (verbal) dengan pendapatan ibu
Jadual 10 mendapati nilai r ialah -.177, Ini menunjukkan
ubah. Sementara P= 0.004 > α 0.05. Hipotesis nol di tolak.

antara tingkah laku agresif (anti sosial) dengan pendapatan
Jadual 10 mendapati nilai r ialah -.127, Ini menunjukkan
ubah. Sementara P= 0.040 > α 0.05. Hipotesis nol di tolak.
PERBINCANGAN
Kajian yang dijalankan menunjukkan faktor yang paling

dominan terhadap pelajar agresif mengikut sudut persepsi pelajar
di sekolah menengah di kawasan Bandar Johor Bahru. Dapatan
kajian menunjukkan faktor suasana sekolah merupakan faktor yang
paling dominan terhadap pelajar agresif di lima buah sekolah di
kawasan Bandar Johor Bahru dengan skor min 4.10 dan sisihan
piawai 0.56. Ini diikuti oleh faktor sikap pelajar itu sendiri 3.88
skor minnya dengan sisihan piawai 0.65. Faktor latar belakang
keluarga berada dalam kumpulan ketiga dengan skor min 3.86 dan
sisihan piawai 0.53 diikuti faktor rakan sebaya dengan skor min
3.68 dan sisihan piawai 0.58. Faktor yang paling kurang dominan
ialah psikologi dengan skor min 3.65 dan sisihan piawai 0.55.
Min tertinggi bagi suasana sekolah ialah 4.10 dengan
sisihan piawai 0.95 menunjukkan pelajar tidak suka berada di
sekolah. Dapatan ini menunjukkan majoriti pelajar tidak suka
berada di sekolah. Suasana sekolah lebih menjurus kepada
perlakuan agresif apabila pelajar tidak suka berada di sekolah
kerana melihat suasana pembelajaran di kelas tidak
menyeronokkan serta disiplin sekolah sangat ketat. Dapatan ini di
sokong oleh kajian Morris (1962) yang mengatakan masalah utama
di kalangan pelajar ialah berkaitan dengan pelajaran dan disiplin
menyebabkan pelajar kurang tertarik pada pembelajaran di dalam
kelas. Dapatan spesifik Morris ini telah dibuat 40 tahun lalu di
Amerika Syarikat. Ini bermakna masalah pelajar di bandar Johor
Bahru sekarang ini sama keadaannya dengan pelajar Amerika
Syarikat pada tahun 1960 dan mungkin hingga kini. Pelajar
sepatutnya menggunakan kepentingan yang ada di sekolah kerana
sekolah pada hari ini menyediakan banyak kelebihan untuk pelajar.
Situasi ini terjadi mungkin kerana pelajar malas, tidak minat untuk
belajar atau faktor guru.
Pelajar tidak suka dengan peraturan sekolah menyebabkan
mereka mencari peluang untuk melepaskan diri dari sekolah.
Pihak sekolah perlu membentuk persekitaran yang selamat dan
dapat membentuk pelajar bersikap positif terhadap sekolah.
Kajian Banks dan Stephanie (2000) menyokong dengan
menyediakan program-program serta polisi-polisi yang positif
melalui kerjasama yang erat antara komuniti sekolah, ibu bapa dan
masyarakat. Pelajar perlu mematuhi peraturan yang disediakan
untuk memastikan perjalanan pembelajaran berjalan dengan baik
dan keengkaran pelajar ini kerana mereka tidak memandang
peraturan sebagai sesuatu yang positif.
Kebanyakkan sekolah di sekitar bandar Johor Bahru
sentiasa sibuk dengan pelbagai program samada kurikulum
ataupun ko kurikulum. Kesibukkan sekolah tidak disenangi
pelajar agresif di sekolah menengah di kawasan Bandar Johor
Bahru. Dapatan ini bertentangan dengan Bucher (1983) telah
membuat satu kajian terhadap 200 pelajar perempuan mengenai

pandangan mereka tentang manfaat yang diperoleh daripada
penglibatan dalam ko-kurikulum di manai responden bersetuju
aktiviti ini menyumbang perkembangan jasmani dan sahsiah yang
positif. Pihak sekolah perlu merangka pelbagai program untuk
memberi sebanyak mungkin ilmu kepada pelajar agar dapat
melahirkan pelajar yang berkualiti. Keaktifan sekolah tidak sejajar
dengan murid menyebabkan suasana pembelajaran kurang
memuaskan dan ramai pelajar mengambil peluang untuk ponteng
kelas yang seterusnya menyumbang kepada perlakuan agresif
pelajar walaupun ada sekolah yang menyediakan modul yang
mencukupi untuk pelajarnya.
Berdasarkan kajian yang telah di jalankan bagi mengetahui
apakah jenis tingkah laku yang kerap berlaku di kalangan pelajar
di lima buah sekolah harian biasa di kawasan Bandar Johor Bahru
dari sudut persepsi pelajar sendiri. Hasil dapatan menunjukkan
skor min yang tiada berbezaan yang ketara di mana menunjukkan
semua jenis tingkah laku ini paling kerap berlaku di sekolah
menengah. Akan tetapi skor min yang paling tinggi antara tiga
ialah tingkah laku fizikal dengan skor min 5.57 dan sisihan piawai
0.62. Jenis tingkah laku yang paling kerap dari persepsi pelajar di
nilai mengikut berapa kerap pelajar melakukan perbuatan ini
terhadap pelajar lain. Dapatan kajian menunjukkan pelajar
melakukan kesalahan tingkah laku fizikal untuk mendapatkan
sesuatu dengan skor min 4.0 dengan sisihan piawai 1.01. Seramai
155 orang (59.6 peratus) bersetuju menyatakan jenis tingkah laku
fizikal di tahap tinggi. Dapatan ini di sokong oleh Maccoby dan
Jacklin (1974,1980) yang berpendapat remaja berumur 16 tahun
suka membuli secara fizikal. Azizi (2004) juga berpendapat
sedemikian dalam sebarang tingkah laku yang dirancang untuk
mencederakan orang lain, iaitu tingkah laku yang harus dielakkan.
Kekecawaan, kejengkelan, dan serangan semuanya mudah
menyebabkan seseorang itu berasa marah. Perasaan marah ini
adalah satu daripada unsur yang penting untuk menghasilkan
tingkah laku agresif. Biasanya seseorang yang marah lebih
cenderung untuk bersikap agresif. Ada juga seseorang itu
bertindak agresif tanpa merasa agresif. Oleh itu, faktor untuk

mengawal tingakah laku agresif sama penting dengan
menimbulkan perasaan agresif. Pengetahuan lampau merupakan
mekanisme penting untuk menentukan manusia yang bertingkah
laku agresif. Golongan ini juga percaya keagresifan dapat
mendatangkan keuntungan dan harga diri dapat dipertingkatkan
dengan mendominasi orang lain sebelum perkara yang serius
berlaku (Crick dan Dodge 1996)
Pelajar melakukan tindakan agresif ini untuk mendapatkan
wang, menunjukkan mereka kuat serta suka mencuba seuatu yang
baru. Fenomena ini menjurus kepada kesalahan juvana
Stumphauzer (1986) mentakrifkan pesalah juvana sebagai remaja
yang lakukan tingkah laku agresif. Untuk menjadi pesalah yang
rasmi, remaja atau kanak-kanak tersebut telah mencabul undang-
undang negara atau kehakiman kerajaan. Salah laku ini boleh
merangkumi ponteng, buli, gangsterisme, merokok, mencuri, peras
ugut, menghisap dadah, perlanggaran disiplin hingga ke jenayah
berat.
Dapatan kajian menunjukkan tidak terdapat perbezaan yang
signifikan antara faktor suasana sekolah,latar belakang, psikologi,
sikap pelajar dan rakan sebaya terhadap pelajar agresif dengan
pelajar lelaki dan pelajar perempuan. Oleh itu hipotesis boleh di
terima berdasarkan analisis ujian-t. Ini menunjukkan semua faktor
tidak mempunyai perbezaan terhadap pelajar lelaki dan pelajar
perempuan.
Hipotesis mengandaikan tidak terdapat hubungan yang
signifikan di antara tingkah laku fizikal dengan pendapatan ibu
bapa. Hasil analisis menunjukkan hubungan yang lemah (-.112)
dan nilai negatif menunjukkan pemboleh ubah berkadaran
songsang dimana satu pemboleh ubah meningkat dan yang lain
akan menurun dan begitu sebaliknya. Nilai yang tidak signifikan
(0.075) berbanding aras signifikan 0.05 menunjukkan tidak
terdapat hubungan. Hasil kajian ini menunjukkan tingkah laku
fizikal pelajar tidak signifikan dengan pendapatan ibu bapa bagi
pelajar di lima buah sekolah di kawasan bandar Johor Bahru.
Hipotesis mengandaikan tidak terdapat hubungan yang
signifikan di antara tingkah laku verbal dan antisoaial dengan

pendapatan ibu bapa. Hasil analisis menunjukkan hubungan yang
lemah (-.177) dan (-.127) nilai negatif menunjukkan pemboleh
ubah berkadaran songsang dimana satu pemboleh ubah meningkat
dan yang lain akan menurun dan begitu sebaliknya. Nilai yang
signifikan (0.004) dan (0.040) berbanding aras signifikan 0.05
menunjukkan terdapat hubungan. Hasil kajian menunjukkan
terdapat hubungan yang signifikan di antara tingkah laku verbal
dan tingkah laku anti sosial dengan pendapatan ibu bapa.
CADANGAN
Berdasarkan dapatan, perbincangan dan rumusan daripada

kajian yang dijalankan, penyelidik ingin menberikan beberapa
cadangan yang boleh dipertimbangkan oleh pihak Kementerian
Pelajaran, JPN, PPD, pengetua, guru-guru dan ibu bapa
khususnya di dearah Johor Bahru.
i Dapatan kajian menunjukkan faktor suasana sekolah

menyumbang kepada perlakuan agresif pelajar yang paling
dominan, maka dicadangkan pihak Kementerian Pelajaran
dapat merangka dan mewujudkan model program bagi pelajar
agresif dengan lebih efektif khusus bagi mencegah dan
menangani masalah perlakuan agresif di sekolah
ii Dapatan kajian ini juga mendapati pelajar merasakan guru
kurang menyokong dan memberi perhatian terhadap masalah
yang di alami oleh mereka maka dicadangkan pihak
Kementerian Pelajaran merangka serta membentuk program
latihan kepada guru-guru tentang bagaimana untuk mengenal
pasti dan menangani masalah perlakuan agresif di kalangan
pelajar sekolah.
iii Dapatan kajian juga mendapati tindakan yang kerap berlaku
ialah tingkah laku secara fizikal. Dicadangkan pihak sekolah
mewujudkan dasar yang tidak bertoleransi dengan perlakuan
agresif secara fizikal di sekolah. Ini boleh dilakukan dengan
mewujudkan peraturan yang jelas berkenaan perlakuan agresif
bagi mencegah pelajar melakukan kesalahan yang lebih serius.

Antara langkah yang baik seperti memperkasakan lagi program
pembimbing rakan sebaya .
iv Dapatan kajian juga mendapati pelajar mempunyai persepsi
yang negatif terhadap perlakuan agresif di sekolah. Oleh yang
demikian, disarankan pihak sekolah menanamkan kesedaran
tentang keburukkan dan kesan perlakuan agresif dan betapa
pentingnya tindakan agresif dijauhi daripada diri pelajar.
Pelajar perlu diberi latihan dan kemahiran-kemahiran khusus
untuk mengenal pasti dan menangani masalah perlakuan
agresif ini.
v Kajian juga menunjukkan ibu bapa kurang memberi perhatian
kepada pelajar. Penglibatan ibu bapa amat penting dalam
setiap program yang dijalankan oleh pihak sekolah sangat
diperlukan.
vi Kajian juga mendapati pelajar sentiasa berdendam dengan
pelajar dan guru. Adalah tidak mustahil mereka akan
melakukan tindakan agresif di luar waktu sekolah. Kerjasama
pihak luar seperti komuniti, pihak Polis dan Pihak Berkuasa
Tempatan adalah perlu untuk memantau kegiatan para pelajar
terutama sekali semasa dalam perjalanan ke sekolah dan
pulang dari sekolah.
KESIMPULAN
Daripada hasil kajian yang telah dijalankan dapatlah dibuat

kesimpulan bahawa faktor yang paling dominan ialah faktor
suasana sekolah yang mempengaruhi pelajar berkelakuan agresif
di sekolah menengah harian biasan di lima buah sekolah di
kawasan Bandar Johor Bahru. Suasana pembelajaran di sekolah
amat penting dalam menyemai minat mencari ilmu kepada pelajar.
Suasana pembelajaran yang selesa dengan semua pihak
bekerjasama untuk mewujudkan suasana yang baik akan dapat
mengurangkan perlakuan agresif pelajar kerana mereka akan dapat
menyalurkan tingkah laku yang berlebihan dalam diri mereka
dengan betul. Bagi mencapai matlamat ini, semua pihak mesti

memberikan komitmen yang tinggi seperti pihak sekolah, guru,
rakan sebaya dan pelajar itu sendiri. Pelajar juga lebih kerap
melakukan kesalahan fizikal seperti memukul, mencederakan,
menyakitkan, membuli , mencuri dan vandalisme di sekolah
mengikut persepsi pelajar kerana melakukan kesalahan fizikal
dapat memberi kepuasan yang lebih berbanding tingkah laku yang
lain seperti tingkah laku verbal dan anti sosial. Dapatan kajian
juga mendapati tidak terdapat perbezaan di antara faktor suasana
sekolah, latar belakang keluarga, sikap pelajar, psikologi dan rakan
sebaya bagi pelajar agresif dengan jantina. Walaubagaimanapun,
golongan pelajar menyalah tafsirkan kebebasan yang diberikan
oleh ibu bapa dengan berlumba-lumba mencapai keinginan yang
sama dengan lelaki. Hubungan di antara tingkah laku dengan
pendapatan ibu bapa menunjukkan tahap yang lemah dan
hubungan dua pemboleh ubah berkadaran songsang.
RUJUKAN
Atan Long (1988). “Psikologi Pendidikan”. Kuala Lumpur:

Dewan Bahasa Dan Pustaka.
Azizi Yahaya, Shahrin Hashim, Jamaludin Ramli, Yusof Boon dan
Abdul Rahman Hamdan (2007). “Menguasai Penyelidikan
Dalam Pendidikan”. Universiti Teknologi Malaysia: PTS
Professional.
Azizi Yahaya, Yusof Boon, Jamaludin Ramli, Jaafar Sidek Latif,
Fawziah Yahya, Amir Hamzah Abdul (2004). “Psikologi
Sosial”. Johor Bahru: Universiti Teknologi Malaysia.
Baker, T.L. (1994). Doing Social Reaserch (2nd Edn.), New York:
McGraw-Hill Inc.
Bodinger-deUriate (1993) “Theories of Adolescence.” New York:
Random House Inc.
Chiam Heng Keng (1982). “Indiscipline In School, Some Case
Study”. Kuala Lumpur: Utusan Publication
Dawkins J. (1995). Bullying in School: doctors’ responsibilities.
British Medical Journal; 310: 274-5
Hassan Hj Mohd Ali (1996). ”Kesilapan Mendidik Anak”, Kuala
Lumpur: Publication & Distribuutors Sdn. Bhd
Hussein Mah. & Kamaruddin A.R. (1984) “Beberapa Pandangan
Dan Dapatan Yang Berkaitan dengan Disiplin Di Sekolah”
Jurnal Kementerian Pendidikan Malaysia, Keluaran 65.
Jilid XXVIII: Jemaah Nazir Sekolah
Mohd Salleh Abu Bakar dan Zaidatun Tasir (2001). “Pengenalan
Kepada Analisis Data Berkomputer SPSS 10.0 For
Windows”. Kuala Lumpur: Intan Spektra Sdn. Bhd.
Morris, D.B. (1962). ”Sex Difference in the Life Problems of
Adolecent, 1935 and 1954”, Reading in Educational
Psychology. New York: The Macmilan Co.
Muhd Mansur Abdullah (1998). “Teori-Teori Kaunseling”.
Kuantan: Hug Publisher.
Nik Aziz Nik Pa (1991). “Keluarga Sejahteran Sebagai Landasan
Bagi Realisasi Wawasan 2020”. Jurnal Kebajikan
Masyarakat, 2. 22-31
Olweus, D. (1978). Aggression in the School: Bulying and
Whipping Boys. Washington, DC: Hemisphere, Wiley.
Salmivalli, C. (1998). Intelegent, attractive, well-behaving,
unhappy: Th estructure or adolescents’ self-concept and
its relations to thier social behavior. Journal of Research
an Adolescence, 8, 333-354.
Samsuddin A Rahim et. Al, (1994). Tingkah Laku Lepak di
Kalangan Remaja. Selangor: Universiti Kebangsaan
Malaysia.
Shamsuddin Mahmud. (1990). Kemurungan di Kalangan Pelajar-
Pelajar Yang Rendah Motivasi dan rendah Pencapaian
Akademik. Bangi: Selangor
Smith dan Sharp (1994) The problem of school bullying. In P.K.
Smith & S.Sharp (Eds.), School Bullying Insights and
perspectives. London: Routledge.
Syarifah Alwiyah Al-Sagoff (1987). “Psikologi Pendidikan 1 :
Psikologi Pembelajaran Dan Kognitif Bimbingan Dan
Kaunseling”. Selangor: Longman Malaysia Sdn. Bhd.
6
PROGRAM-PROGRAM PEMULIHAN
TINGKAH LAKU
Sharin Hashim
Jesmin Abd Wahab
PENGENALAN
Jadual 6(a) menunjukkan 32.2 peratus daripada

keseluruhan penduduk Malaysia adalah mereka yang berusia
kurang daripada 15 tahun. Penduduk yang berusia 15 hingga 24
tahun sebanyak 18.6 peratus. Manakala penduduk yang berumur
25 hingga 39 tahun sebanyak 22.3 peratus. Ini memberi gambaran
bahawa bilangan golongan remaja menghampiri satu pertiga
daripada populasi penduduk Malaysia. Jumlah ini cukup tinggi
untuk menentukan hala tuju negara di masa hadapan. Keputusan
yang dibuat oleh remaja ini boleh menghancurkan atau menjulang
nama Malaysia di persada dunia.
Jadual 6(a) Anggaran Penduduk Mengikut Kumpulan Umur di

Malaysia
Umur 2005 % 2006 % 2007 %
(‘000) (‘000) (‘000)
Kurang daripada 15 8578.8 32.5 8690.5 32.3 8719.6 32.2
15 hingga 24 4930.6 18.7 5004.7 18.6 5021.4 18.6
25 hingga 39 5915.2 22.4 6008.6 22.3 6033.4 22.3
Lebih daripada 39 6960.3 26.4 7204.1 26.8 7266.4 26.9
Jumlah Keseluruhan 26,384.9 100.0 26,907.9 100.0 27,040.8 100.0
Penduduk
Sumber : Statistik Jabatan Perangkaan Malaysia
Golongan remaja merupakan komoditi negara yang perlu

Program-Program Pemulihan Tingkah Laku 137
dibimbing dan dibantu agar dapat melakukan keputusan yang sihat

dalam hidupnya. Gejala sosial di kalangan remaja dan belia yang
semakin bertambah hari demi hari perlu ditangani segera.
Kebimbangan ini diluahkan oleh Ketua Pengarah Institut
Kefahaman Islam Malaysia (IKIM), Syed Ali Tawfik Al-Attas
berikutan bertambahnya jumlah penagih dadah, kes juvenil dan
penghidap HIV di seluruh negara. ( Utusan Malaysia, 2006)
Ini dapat dilihat melalui statistik kes yang menunjukkan
peningkatan pembabitan remaja dalam kesalahan Juvana sehingga
tahun 2005. Berdasarkan Jadual 6(b), remaja-remaja negeri Johor
mendahului remaja-remaja dari negeri lain dalam kes kesalahan
Juvana yang dilaporkan sehingga tahun 2005. Ini diikuti negeri
Kedah dan Kuala Lumpur. Labuan dan Perlis adalah negeri yang
paling kurang bilangan kes kesalahan Juvana.
Jadual 6(b) Kesalahan Juvana Mengikut Negeri

NEGERI 2002 2003 2004 2005
Johor 381 558 751 1,019
Kedah 342 443 334 930
Kelantan 347 432 325 280
Melaka 70 77 117 153
Negeri Sembilan 263 153 246 225
Pahang 342 290 182 232
Perak 519 326 713 644
Perlis 124 106 100 134
Pulau Pinang 351 317 317 291
Selangor 903 835 816 807
Terengganu 406 525 525 736
WP Kuala Lumpur 777 581 874 904
WP Labuan 0 10 0 0
Sabah 191 155 394 500
Sarawak 303 190 362 346
Jumlah 5,319 4,998 6,056 7,201
Sumber : Jabatan Kebajikan Masyarakat, Malaysia
Semua pihak pasti bersetuju yang kita perlu memandang

fenomena ini dengan serius dan seterusnya berusaha mencari
penawarnya untuk menyelamatkan generasi muda yang akan
mewarisi tampuk kepimpinan negara. Keterlanjuran mereka yang
mengakibatkan mereka gelumang dalam kemelut sosial tidaklah

boleh diletakkan kesalahan sepenuhnya di bahu remaja yang sering
di “kambing hitam”kan ini. Tenaga yang diperlukan untuk
memajukan negara ini tidak boleh dibiarkan terus hanyut dan
merugikan negara.Jadual 6(c) menunjukkan perbelanjaan yang
diperuntukan untuk program-program untuk menyelamatkan
remaja daripada bergelumang dalam kemelut sosial yang tiada
penghujungnya. Pada Rancangan Malaysia ke-8 sebanyak 96.7
million ringgit dibelanjakan untuk tujuan pencegahan dan
pemulihan remaja. Pada Rancangan Malaysia ke-9, peruntukan itu
meningkat sebanyak 102.7 million ringgit iaitu 199.4 million
ringgit.
Jadual 6(c) Perbelanjaan Untuk Program Pembangunan Remaja

(2000 – 2010)
Program Rancangan Rancangan
Malaysia ke-8 Malaysia ke-9
(RM million) (RM million)
Latihan Kepimpinan 63.5 115.5
Latihan Kemahiran 3,930.6 4,103.6
Latihan Perdagangan 158.6 179.5
Latihan Pengurusan 361.7 509.5
Pembangunan 40.1 20.0
Keusahawanan
Rakan Muda 304.5 334.0
Pencegahan dan Pemulihan 96.7 199.4
Jumlah 4,955.7 5,461.5
Sumber : Unit Perancang Ekonomi
Usaha untuk memberi peluang untuk memperbaiki

kehidupan dan pulang ke pangkuan masyarakat melalui program
pemulihan tingkah laku yang dirancang amatlah diperlukan.
Program-program tersebut seharusnya dapat menghindarkan
remaja bermasalah ini daripada terjebak buat kali kedua dan
menambahkan lagi angka kes Juvana.
PERNYATAAN MASALAH
Kajian ini dijalankan untuk melihat keupayaan program-

program pemulihan akhlak dalam mengubah tingkah laku pelatih-
pelatih yang terdapat Taman Seri Puteri Batu Gajah, Perak dan
Kompleks Dar-Assa’dah, Kuala Lumpur. Pelbagai program seperti
vokasional, ko-kurikulum, keagamaan dan bimbingan dan
kaunseling telah dianjurkan untuk remaja bermasalah.
Persoalannya, sama ada program-program pemulihan yang
dijalankan dapat mengubah tingkah laku pelatih-pelatih.
OBJEKTIF KAJIAN
Objektif kajian ini secara umumnya adalah untuk mengetahui

keberkesanan program latihan dan pemulihan di Taman Seri Puteri
Batu Gajah, Perak dan Kompleks Dar-Assa’dah, Kuala Lumpur.
Objektif khusus bagi kajian ini adalah:
1. Mengenal pasti kemudahan dan kelengkapan yang sedia

ada mencukupi di Taman Seri Puteri Batu Gajah, Perak dan
Kompleks Dar-Assa’dah, Kuala Lumpur.
2. Mengenal pasti tahap keberkesanan program latihan
vokasional dalam proses pemulihan pelatih di Taman Seri
Puteri Batu Gajah, Perak dan Kompleks Dar-Assa’dah,
Kuala Lumpur.
3. Mengenal pasti tahap keberkesanan program ko-kurikulum
dalam proses pemulihan pelatih di Taman Seri Puteri Batu
Gajah, Perak dan Kompleks Dar-Assa’dah, Kuala Lumpur.
4. Mengenal pasti tahap keberkesanan program keagamaan
Gajah, Perak dan Kompleks Dar-Assa’dah, Kuala Lumpur.
5. Mengenal pasti tahap keberkesanan program bimbingan
dan kaunseling dalam proses pemulihan pelatih di Taman
Seri Puteri Batu Gajah, Perak dan Kompleks Dar-Assa’dah,
Kuala Lumpur.
PERSOALAN KAJIAN
Beberapa persoalan kajian yang telah dikenal pasti dalam kajian

adalah seperti berikut :
1. Apakah kemudahan dan kelengkapan yang ada di pusat ini
mencukupi bagi melaksanakan program pemulihan untuk para
pelatih di Taman Seri Puteri Batu Gajah, Perak dan Kompleks
Dar-Assa’dah, Kuala Lumpur?
2. Apakah tahap keberkesanan program latihan vokasional
Gajah, Perak dan Kompleks Dar-Assa’dah, Kuala Lumpur?
3. Apakah tahap keberkesanan program ko-kurikulum dalam
proses pemulihan pelatih di Taman Seri Puteri Batu Gajah,
Perak dan Kompleks Dar-Assa’dah, Kuala Lumpur?
4. Apakah tahap keberkesanan program keagamaan dalam
proses pemulihan pelatih di Taman Seri Puteri Batu Gajah,
Perak dan Kompleks Dar-Assa’dah, Kuala Lumpur?
5. Apakah tahap keberkesanan program bimbingan dan
kaunseling dalam proses pemulihan pelatih di Taman Seri
Puteri Batu Gajah, Perak dan Kompleks Dar-Assa’dah, Kuala
Lumpur?
6. Adakah terdapat perbezaan yang signifikan antara kemudahan
dan kelengkapan yang disediakan, keberkesanan program
vokasional, keberkesanan program ko-kurikulum,
keberkesanan program keagamaan dan keberkesanan
program bimbingan dan kaunseling mengikut lokasi iaitu
Taman Seri Puteri Batu Gajah, Perak dan Kompleks Dar-
Assa’dah, Kuala Lumpur?
HIPOTESIS KAJIAN
Hipotesis kajian ini ialah

Ho1 Tidak terdapat perbezaan yang signifikan antara
kemudahan dan kelengkapan yang disediakan di Taman
Seri Puteri Batu Gajah, Perak dan Kompleks Dar-Assa’dah,

Kuala Lumpur.
Ho2 Tidak terdapat perbezaan yang signifikan antara program
latihan vokasional di Taman Seri Puteri Batu Gajah, Perak
dan Kompleks Dar-Assa’dah, Kuala Lumpur.
ko-kurikulum di Taman Seri Puteri Batu Gajah, Perak dan
keagamaan di Taman Seri Puteri Batu Gajah, Perak
Rembau dan Kompleks Dar-Assa’dah, Kuala Lumpur.
bimbingan dan kaunseling di Taman Seri Puteri Batu
Gajah, Perak dan Kompleks Dar-Assa’dah, Kuala Lumpur
KEPENTINGAN KAJIAN
Kajian ini sedikit sebanyak dapat menilai perbezaan dan

keberkesanan program daripada beberapa sudut seperti khidmat
pemulihan, keupayaan tenaga kerja dan kemantapan sistem yang
digunakan.
Input ini dapat digunakan oleh jentera pentadbiran negara
secara amnya dan pihak yang terlibat dalam melaksanakan
program di Taman Seri Puteri Batu Gajah, Perak dan Kompleks
Dar-Assa’dah secara khususnya untuk merencanakan pendekatan
yang lebih berkesan. Maklumat ini boleh digunakan untuk
menyediakan program yang lebih sesuai dan mampu
menyelesaikan permasalahan Juvana.
Kajian ini dapat memberi pendedahan kepada masyarakat
tentang perkembangan di pusat-pusat pemulihan seumpama ini.
Kajian ini dapat meningkatkan kesedaran masyarakat setempat
khususnya agar tampil memberi sumbangan kepada pelatih-pelatih
di institusi ini.
Kajian ini memberi kesedaran secara tidak langsung kepada
individu yang terlibat secara langsung atau tidak langsung dengan
pemulihan pelatih agar dapat memberi sokongan kepada pelatih
agar pelatih tidak mengulangi kesalahan yang sama dan dapat

meningkatkan perubahan tingkah laku positif hasil daripada
program pemulihan yang telah mereka jalani.
Pihak sekolah boleh merujuk pada dapatan kajian ini untuk
merangka program atau kaedah atau pendekatan yang terbaik yang
dapat memenuhi keperluan dan mengatasi kenakalan remaja di
peringkat awal. Pelatih perlu dipulihkan mengikut edaran masa dan
perubahan teknologi dan sosial yang berlaku setiap saat. Program
yang bakal dirancang juga dapat menghindarkan mereka daripada
mengalah dengan cabaran selepas menjalani program pemulihan
agar mereka tidak perlu dibimbing buat kali kedua.
Hasil dapatan aspek latihan dan pembinaan kemahiran
boleh digunakan untuk membina modul bengkel kemahiran yang
selari dengan permintaan pekerjaan semasa oleh penyelidik-
penyelidik di masa akan datang.
BATASAN KAJIAN
Kajian ini dilaksanakan di kalangan Juvana di dua buah

institusi pemulihan akhlak wanita iaitu di Taman Seri Puteri Batu
Gajah, Perak dan Kompleks Dar-Assa’dah. Kajian ini hanya
dijalankan di kedua-dua institusi ini sahaja. Pemilihan institusi ini
bertepatan dan bersesuaian dengan tajuk kajian.
Hasil kajian ini tidak boleh digeneralisasikan kepada
populasi Juvana di seluruh Malaysia. Hasil kajian terbatas kepada
populasi dua institusi berkaitan sahaja. Dapatan kajian juga sangat
bergantung pada kejujuran pelatih-pelatih yang telah dipilih
sebagai responden dalam memberikan jawapan tepat dan benar
kepada soal selidik yang dikemukakan.
METODOLOGI
Reka bentuk kajian ini adalah berbentuk deskriptif. Sampel kajian

dalam penyelidikan ini akan menggunakan Kaedah Persampelan
Rawak Mudah. Persampelan jenis ini dipilih bersesuaian dengan
keadaan sampel yang terdiri daripada pelatih-pelatih di Taman Seri
Puteri Batu Gajah, Perak dan Kompleks Dar-Assa’adah di mana
terdapat beberapa undang-undang dan etika perlu dipatuhi dalam
usaha mendapatkan sampel dan maklumat. Instrument kajian ialah
set soal selidik ini diubahsuai daripada kajian Azizi et al. (2004)
tentang Keberkesanan Program-Program pemulihan Tingkah Laku
di Sekolah Henry Gurney dan Sekolah Tunas Bakti dan kajian
Azizi et al. (1999) tentang Satu Penilaian Terhadap Keberkesanan
Pelaksanaan Program Di Pusat Pemulihan Akhlak Di Semenanjung
Malaysia. Kajian rintis dijalankan untuk menganalisis
kebolehpercayaan soal selidik di mana nilai keseluruhan ialah
0.961.
DAPATAN KAJIAN
Analisis hasil dapatan tentang keberkesanan program-program

pemulihan akhlak yang dilaksanakan dilakukan dengan
meletakkan tahap rendah, sederhana dan tinggi pada setiap aspek
yang dibincangkan. Berikut adalah pengelasan tahap faktor
berdasarkan analisis min.
Nilai Tahap
1.0 – 2.33 Rendah
2.34 – 3.67 Sederhana
3.68 – 5.00 Tinggi
a. Analisa Tahap Kemudahan dan Kelengkapan Sedia Ada
Jadual 6(d) Taburan Bilangan Responden Mengikut Tahap

Kemudahan dan Kelengkapan Sedia Ada

Rendah 7 9.2
Sederhana 50 65.8
Tinggi 19 25.0
Jumlah 76 100
Jadual 6(d) menunjukkan taburan bilangan responden mengikut

tahap untuk kemudahan dan kelengkapan yang disediakan di
Assa’adah. Hasil kajian mendapati kemudahan dan kelengkapan
yang disediakan di tahap sederhana. Sebanyak 19 orang (25.0
peratus) memberi tahap tinggi terhadap kemudahan dan
kelengkapan yang disediakan, 50 orang (65.8 peratus) melabelkan
sederhana dan 7 orang (9.2 peratus) berpendapat bahawa
kemudahan dan kelengkapan yang disediakan di tahap yang
rendah.
b. Analisa Tahap Keberkesanan Program Vokasional
Jadual 6(e) Taburan Bilangan Responden Mengikut Tahap

Kemahiran Vokasional

Rendah 10 13.2
Sederhana 36 47.4
Tinggi 30 39.5
Jumlah 76 100
Jadual 6(e) menunjukkan taburan bilangan responden

mengikut tahap program Kemahiran vokasional untuk melihat
tahap keberkesanan program vokasional. Hasil kajian mendapati
bahawa keberkesanan program vokasional adalah pada tahap
sederhana di Taman Seri Puteri Batu Gajah, Perak dan Kompleks
Dar-Assa’adah. Seramai 30 orang (39.5 peratus) responden
melabelkan program kemahiran vokasional berada di tahap tinggi.
36 orang (47.4 peratus) menyatakan keberkesanan program
vokasional pada tahap sederhana dan 10 orang (13.2 peratus)
menyatakan program vokasional yang dijalankan berada di tahap
rendah.
c. Analisis Tahap Keberkesanan Program Kokurikulum

Jadual 6(f) Taburan Bilangan Responden Mengikut Tahap
Program Ko-Kurikulum
Rendah 3 3.9
Sederhana 39 51.3
Tinggi 34 44.7
Jumlah 76 100
Jadual 6(f) menunjukkan taburan bilangan responden

mengikut tahap program ko-kurikulum untuk melihat tahap
keberkesanan program ko-kurikulum. Hasil kajian mendapati
bahawa keberkesanan program ko-kurikulum berada di tahap yang
sederhana dalam proses pemulihan pelatih di Taman Seri Puteri
Batu Gajah, Perak dan Kompleks Dar-Assa’adah. Sebanyak 34
orang (44.7 peratus) responden mengatakan program ko-kurikulum
ini berada di tahap yang tinggi. 39 orang (51.3 peratus)
menyatakan keberkesanan program ko-kurikulum pada tahap yang
sederhana dan 3 orang (3.9 peratus) melabelkan program ko-
kurikulum ini berada di tahap rendah.
d. Analisis Tahap Keberkesanan Program Keagamaan

Jadual 6(g) Taburan Bilangan Responden Mengikut Tahap
Program Keagamaan
Rendah 1 1.3
Sederhana 30 36.8
Tinggi 45 61.8
Jumlah 76 100
Jadual 6(g) menunjukkan taburan bilangan responden
mengikut tahap program keagamaan. Keberkesanan program
keagamaan dalam proses pemulihan tingkah laku pelatih di Taman
Seri Puteri Batu Gajah, Perak dan Kompleks Dar-Assa’adah adalah
tinggi iaitu sebanyak 47 orang (61.8 peratus) responden
menilainya pada tahap tinggi. Sebanyak 28 orang (36.8 peratus)
menilai keberkesanan program keagamaan pada tahap sederhana.
Hanya seorang responden (1.3 peratus) yang melabelkan pada
tahap rendah.
e. Analisis Tahap Keberkesanan Program Bimbingan dan

Kaunseling
Jadual 6(h) Taburan Bilangan Responden Mengikut Skor

Program Bimbingan dan Kaunseling
Rendah 5 6.6
Sederhana 41 53.9
Tinggi 30 39.5
Jumlah 76 100
Jadual 6(h) menunjukkan taburan bilangan responden

mengikut skor program bimbingan dan kaunseling. Secara
keseluruhan didapati keberkesanan program bimbingan dan
kaunseling dalam proses pemulihan pelatih di Taman Seri Puteri
Batu Gajah, Perak dan Kompleks Dar Asaa’dah pada tahap yang
sederhana. Hasil kajian mendapati 41 orang (53.9 peratus)

responden menganggap program ini sederhana berkesan. 30 orang
(39.5 peratus) berpendapat program ini amat berkesan dan 5 orang
(6.6 peratus) menilai keberkesanannya berada pada tahap rendah.
f. Analisis Keseluruhan Tahap Keberkesanan Program-

program Pemulihan Tingkah Laku
Jadual 6(i) Tahap Setiap Program dan Perbezaan Tahap Mengikut

Lokasi
Perkara Tahap Tempat Tahap
Keseluruha (min)
n
Kemudahan dan Sederhana TSPBG Sederhana
kelengkapan sedia
ada KD Sederhana
Program vokasional Sederhana TSPBG Sederhana
KD Sederhana
Program Sederhana TSPBG Sederhana

Kokurikulum
KD Sederhana
Program Keagamaan Tinggi TSPBG Sederhana
KD Tinggi
Program Bimbingan Sederhana TSPBG Sederhana

dan Kaunseling
KD Sederhana
• TSPBG : Taman Seri Puteri Batu Gajah

• KD : Kompleks Dar-Assa’dah
Jadual 6(i) menunjukkan tahap keseluruhan bagi setiap program

iaitu Kemudahan dan Kelengkapan yang sedia ada, Program
Bimbingan dan Kaunseling, Program vokasional dan Program
Kokurikulumberada di tahap sederhana. Program Keagamaan
berada di tahap yang tinggi. Tahap Kemudahan dan Kelengkapan
yang sedia ada serta Program Bimbingan Dan Kaunseling adalah
sama iaitu berada di tahap sederhana. Hanya tahap Program
Keagamaan adalah tinggi di Kompleks Dar-Assa’dah manakala di
Taman Seri Puteri Batu Gajah, Perak semuanya berada di tahap
yang sederhana.
Berdasarkan jadual 6(i) didapati program-program
pemulihan lebih tinggi nilai minnya di Kompleks Dar-Assa’dah
berbanding dengan Taman Seri Puteri Batu Gajah, Perak. Ini
bererti program di Kompleks Dar-Assa’dah lebih baik berbanding
dengan program Taman Seri Puteri Batu Gajah, Perak.
ANALISIS HIPOTESIS
Jadual 6(j) Ujian t untuk perbezaan min

Ujian t untuk perbezaan min Terima atau
Perkara Tolak
Perbezaan
t Sig. (2-ekor) Hipotesis
min
Null
Kemudahan dan
-0.12 0.904 -0.16 Terima
Kelengkapan
Program Vokasional -0.23 0.639 -0.03 Terima
Program Ko-Kurikulum -1.06 0.295 -0.22 Terima
Program Keagamaan -2.30 0.024 -0.30 Tolak
Program Bimbingan
-3.12 0.003 -0.43 Tolak
dan Kaunseling
Aras signifikan : 0.05
a. Tidak terdapat perbezaan yang signifikan antara

kemudahan dan kelengkapan yang disediakan,
program vokasional dan program Ko-kurikulum di
Taman Seri Puteri Batu Gajah, Perak dan Kompleks
Dar-Assa’dah, Kuala Lumpur
Jadual 6(j) menunjukkan ujian t untuk perbezaan min bagi

kemudahan dan kelengkapan yang disediakan, program
vokasional, ko-kurikulum, keagamaan serta bimbingan dan
kaunseling di Taman Seri Puteri Batu Gajah, Perak dan Kompleks
Dar-Assa’dah, Kuala Lumpur. Nilai signifikan kemudahan dan
kelengkapan yang disediakan adalah dianggarkan sebanyak 0.904
lebih besar daripada 0.05, maka Ho1 gagal ditolak. Dengan
perkataan lain, tidak terdapat perbezaan yang signifikan di antara
kemudahan dan kelengkapan yang disediakan di Taman Seri Puteri
Batu Gajah, Perak dan Kompleks Dar-Assa’dah, Kuala Lumpur.
Berdasarkan Jadual 6(j), nilai signifikan bagi program
vokasional dianggarkan 0.823. Ini bererti nilai signifikan program
vokasional adalah melebihi 0.773 daripada 0.05, maka Ho2
diterima. Dengan perkataan lain, tidak terdapat perbezaan yang
signifikan di antara kemahiran vokasional yang disediakan di
Assa’dah, Kuala Lumpur.
b. Terdapat perbezaan yang signifikan antara program

keagamaan dan program bimbingan dan kaunseling di
Taman Seri Puteri Batu Gajah,Perak dan Kompleks
Dar-Assa’dah, Kuala Lumpur
Berdasarkan Jadual 6(j), nilai signifikan bagi program keagamaan

dianggarkan 0.022 . Ini bererti nilai signifikan program keagamaan
adalah melebihi daripada 0.05, maka Ho4 diterima. Dengan
perkataan lain, tidak terdapat perbezaan yang signifikan di antara
program keagamaan di Taman Seri Puteri Batu Gajah, Perak dan
Berdasarkan Jadual 6(j), nilai signifikan bagi program
bimbingan dan kaunseling dianggarkan 0.003. Ini bererti nilai
signifikan program bimbingan dan kaunseling adalah kurang
daripada 0.010, maka Ho4 ditolak Dengan perkataan lain, terdapat
perbezaan yang signifikan di antara Program Bimbingan dan
Kaunseling di Taman Seri Puteri Batu Gajah, Perak dan Kompleks
Dar-Assa’dah, Kuala Lumpur.
PERBANDINGAN DAPATAN KAJIAN LEPAS
Jadual 6(k) menunjukkan perbezaan dan persamaan dapatan

dengan kajian Azizi (2004) dan Azizi (1999).dengan kajian ini.
Jadual 6(k)
Perkara 2004 & 1999 2008
Kemudahan dan kelengkapan Sederhana Sederhana
sedia ada (3.10) (3.37)
Program Vokasional Sederhana Sederhana
(3.47) (3.41)
Program Kokurikulum Tinggi Sederhana
(3.76) (3.58)
Program Keagamaan Tinggi Tinggi
(3.65) (3.70)
Program Bimbingan dan Sederhana Sederhana
Kaunseling (3.58) (336)
Bagi tahap kemudahan dan kelengkapan sedia ada didapati

sederhana pada kajian Azizi (1999) dan dapatan ini sama dengan
kajian yang dijalanakan. Begitu juga tahap program Vokasional
dan Program Bimbingan dan Kaunseling. Jika dilihat dari aspek
Program Kokurikulum dapatannya berbeza iaitu berada di tahap
yang tinggi pada kajian yang lepas berbanding hanya berada di
tahap yang sederhana dalam kajian ini. Temuan dapatan bagi
Program Keagamaan adalah sama iaitu berada di tahap yang
tinggi.
PERBINCANGAN
Berdasarkan dapatan kajian yang telah dijalankan di Taman Seri

Puteri Batu Gajah, Perak dan Kompleks Dar-Assa’dah, Kuala
Lumpur didapati kemudahan dan kelengkapan yang sedia ada serta
perkhidmatan kaunseling berada di tahap yang sederhana.
Manakala program vokasional, program kokurikulum dan program
keagamaan berada di tahap yang tinggi.
Peralatan dan kemudahan fizikal adalah faktor penting

yang perlu dititikberatkan dan diselenggarakan dengan sebaik
mungkin. Jika sesebuah pusat kemahiran tidak mempunyai
kemudahan fizikal yang lengkap, ini akan mempengaruhi
keberkesanan program-program yang dijalankan. Keberkesanan
sesuatu program pemulihan akan tergendala atau terganggu kerana
persekitaran dan suasana yang tidak selesa dan tidak teratur. Oleh
itu kepentingan aspek kemudahan dalam proses pembelajaran
memainkan peranan yang utama bagi menjamin keberkesanan.
Begitu juga dengan program bimbingan dan kaunseling,
untuk menjadi pendidik jiwa yang berjaya, kaunselor seharusnya
memiliki ilmu pengetahuan bagi memastikan mereka sentiasa
berjaya dan maju ke hadapan terutama dalam tanggungjawab
mereka mendidik anak buah dibawah jagaan mereka.. Mendidik
jiwa ini bererti menanam akhlak atau pokok kesucian batin ke
dalam hati pelatih. Untuk tujuan ini setiap kaunselor perlu kepada
ilmu pendidikan dan dapat mengubah suai ilmu yang didapati
dengan keadaan tempat yang ditugaskan.
Program ko-kurikulum yang dijalankan pula hanya
tertumpu kepada aktiviti sukan. Aktiviti-aktiviti yang diatur pula
hanya sekadar mengisi masa pelatih. Seharusnya setiap program
mempunyai perspektif yang lebih luas. Tiada pengiktirafan
terhadap penyertaan mereka dalam aktiviti sukan yang dijalankan
pencapaian mereka dalam aktiviti yang dijalankan.
Sebilangan besar pelatih melakukan kesalahan kerana
pendidikan agama yang kurang sempurna. Agama adalah
merupakan kawalan sosial yang paling efektif. Salah satu
kepentingan agama ialah sebagai santapan rohani. Ketiadaan
kekuatan pegangan agama dan akhlak menyebabkan gadis-gadis
ini tidak teragak-agak untuk menceburi diri dalam kegiatan negatif
termasuk pelacuran. Konsep seperti mentarbiyah pelajar, program
padat usrah, kiamullail dan tazkirah memerlukan guru yang serba
boleh dan mempunyai pengetahuan mendalam tentang topik yang
hendak diperkatakan. Keperluan pelatih terhadap pendidikan Islam
yang lebih mantap dan menyeluruh semakin meningkat. Program
yang ada sekarang perlulah dapat membekalkan remaja kekuatan
pegangan agama yang teguh agar dapat mengharungi arus

perubahan yang besar kelak.
Untuk menjadi pendidik jiwa yang berjaya, kaunselor
seharusnya memiliki ilmu pengetahuan bagi memastikan mereka
sentiasa berjaya dan maju ke hadapan terutama dalam
tanggungjawab mereka mendidik anak buah dibawah jagaan
mereka.. Mendidik jiwa ini bererti menanam akhlak atau pokok
kesucian batin ke dalam hati pelatih. Untuk tujuan ini setiap
kaunselor perlu kepada ilmu pendidikan dan dapat mengubah suai
ilmu yang didapatidengan keadaan tempat yang ditugaskan.
Proses pendidikan jiwa ini juga memerlukan masa yang
agak panjang dan tidak secara tergesa-gesa atau secara terpaksa.
Hasil yang diinginkan juga tidak dapat dilihat dalam tempoh masa
yang singkat. Kaunselor perlu membina hubungan yang mesra
dengan pelatih agar dapat menangani masalah pelatih yang
pelbagai. Kaunselor yang ditugaskan perlulah berpotensi dan
berupaya untuk menangani profil pelatih yang berbeza. Jiwa yang
kosong akan menyebabkan tingkah laku pelatih tiada hala tuju
sebenar.
Keperluan kepada program-program pemulihan tingkah
laku yang berkualiti sangat diperlukan dalam dunia tanpa
sempadan hari ini terutama dalam mengisi kelompongan remaja
dalam bidang sosiobudaya dan pendidikan. Hal ini amat penting
terutama dalam menyediakan bekalan diri untuk mereka berdepan
dengan arus globalisasi dan berbagai-bagai senario yang pesat
berubah dalam abad ke-21. Kegagalan institusi yang
dipertanggungjawabkan untuk memulihkan remaja yang
bermasalah akan mengundang berbagai-bagai gejala sosial kerana
remaja ini akan mengulangi kesilapannya dan tidak dapat menjadi
masyarakat yang berguna.
Setiap program yang diatur perlulah dapat memulihkan
akhlak pelatih dan membekalkan pelatih kemahiran dan
pengetahuan untuk membaiki taraf hidup seterusnya menjadi
seseorang yang dapat menyumbangkan bakti kepada agama,
bangsa dan negara. Program Kompleks Dar-Assa’dah, Kuala
Lumpur lebih tersusun. Program kemahirannya dilaksanakan
secara berterusan berbanding dengan di Taman Seri Puteri Batu

Gajah, Perak menjalankan secara bergilir-gilir iaitu dalam tempoh
3 bulan. Begitu juga dengan program keagamaan di Kompleks
Dar-Assa’dah, Kuala Lumpur lebih banyak dan sistematik.
CADANGAN
Berdasarkan keputusan dan hasil kajian yang diperolehi,

berikut adalah beberapa cadangan kepada pihak-pihak yang
terlibat di dalam perlaksanaan program pemulihan tingkah laku.
a. Kemudahan dan Kelengkapan Yang Sedia Ada
Diharap tambahan masa kunjungan kepada pelatih yang
berkelakuan baik boleh dipanjangkan kerana kajian
mendapati masa kunjungan keluarga singkat dan terhad.
Bagi pelatih-pelatih yang berkelakuan baik masa tambahan
diberi berdasarkan perkembangan mereka dalam semua
program yang dijalankan. Ini dapat memotivasikan mereka
agar memberi kerjasama di sepanjang program pemulihan
dijalankan.
Pemeriksaan dan laporan lengkap kelengkapan dan
kemudahan perlu dilakukan setiap 6 bulan kerana dapatan
kajian menunjukkan banyak kerosakan yang terdapat pada
tempat tidur, tandas dan bilik mandi. Pihak institusi boleh
berusaha untuk mendapatkan usahasama sektor swasta
untuk membiayai perbelanjaan penyediaan infrastuktur
yang baik sekiranya kos menjadi kekangan.
Tempat-tempat yang digunakan untuk aktiviti
program program bimbingan dan kaunseling dan program
kemahiran vokasional perlu dipertingkatkan untuk
kesesuaian jumlah pelatih kerana dapatan kajian mendapati
tempat-tempat tersebut berada di tahap sederhana.
b. Program Vokasional
Diharap kemahiran asas dalam bidang pertanian seperti
penanaman sayur-sayuran, hiasan taman dan landskap
boleh diperkenalkan kepada pelatih. Mereka masih
mencari-cari bidang pekerjaan yang bersesuaian dengan

mereka. Dapatan kajian keahiran yang didedahkan kepada
pelatih hanya jahitan dan masakan. Ini tidak mencukupi
untuk melengkapkan pelatih untuk bersedia memasuki alam
pekerjaan serta pelatih tidak diberi alternatif yang lebih
luas.
Kemahiran perkembangan dan pengendalian kanak-
kanak juga dilihat releven dan amat sesuai dengan pelatih
wanita ini. Pengetahuan ini dapat digunakan untuk
menjaga anak mereka sendiri dan membolehkan mereka
membuka pusat penjagaan kanak-kanak apabila mereka
dibebaskan kelak.
Diharap kemahiran memasak yang diajar tidak
hanya penyediaan makanan malahan perlu merangkumi
penghasilan makanan seperti air soya, mee, kicap atau sos
yang boleh digunakan untuk mereka mencari rezeki apabila
dibebaskan daripada tempat tersebut. Kajian mendapati
kemahiran memasak yang diajar tidak dapat meningkatkan
kemahiran pelatih yang kebanyakannya sudah mempunyai
pengalaman memasak dan bekerja di kedai makan.
Kemahiran menggunakan komputer perlu
didedahkan agar selepas dibebaskan mereka tidak
ketinggalan dalam dunia tanpa sempadan ini.. Kemahiran
celik komputer merangkumi kemahiran menaip, MS Word,
Excel dan Powerpoint. Sijil yang diiktiraf mengenai
kemahiran mereka menggunakan komputer boleh
digunakan untuk mencari pekerjaan atau melanjutkan
pelajaran ke institusi yang bersesuaian. Dapatan kajian
mendapati kemahiran teknologi maklumat tidak
didedahkan.
Kemahiran pertukangan untuk membaik pulih asas
perabot, kipas dan tandas perlu didedahkan agar kerosakan-
kerosakan kecil dapat dilakukan sendiri oleh pelatih tanpa
menunggu pihak tertentu untuk membaikinya. Selain dapat
kemahiran, pihak institusi dapat mengurangkan kos
penyelenggaraan kerana kajian mendapati tiada kemahiran
pertukangan didedahkan kepada pelatih.

Pihak institusi hendaklah mengadakan usaha sama
dengan sektor industri atau kolej-kolej komuniti agar dapat
menempatkan pelatih-pelatih yang berkebolehan
mengembangkan kemahiran mereka atau bekerja yang
bersesuaian dengan mereka. Kajian mendapati pelatih
masih ragu-ragu hala tuju mereka selepas dibebaskan.
Kemahiran yang dibekalkan kepada pelatih
hendaklah berasaskan kecekapan dan mereka diberi
sijil pengiktirafan atas kecekapan mereka melakukan
sesuatu pekerjaan.
c. Program Ko-kurikulum
Aktiviti ko-kurikulum tidak dilihat sekadar untuk
meningkatkan kecerdasan mental pelatih tetapi dapat
memberi ilmu dan pengalaman kepada pelatih. Kemahiran
yang diperoleh daripada aktiviti ko-kurikulum sepatutnya
dapat membantu pelatih untuk meneruskan kehidupan
mereka selepas dibebaskan. Dapatan kajian mendapati
aktiviti kokurikulum sekadar riadah dan hanya berada di
tahap sederhana dalam meningkatkan displin diri pelatih.
Aktiviti ko-kurikulum perlu dipelbagaikan dan tidak
hanya tertumpu pada aktiviti bersukan. Unit beruniform,
persatuan, kelab dan seni mempertahankan diri perlu
ditubuhkan. Kegiatan-kegiatan ini banyak faedah yang
tidak dapat disangkal. Contohnya, Persatuan Bulan Sabit
Merah dapat mengajar pelatih merawat, menyelamatkan
mangsa ketika kecemasan dan berkhidmat untuk
masyarakat. Persatuan penulisan kreatif sesuai kerana
mereka boleh berkongsi pengalaman melalui penulisan
cerita pendek, novel atau skrip yang boleh dimanfaatkan
kepada remaja yang lain. Seni mempertahankan diri seperti
tekwando atau silat, selain menyihatkan aktiviti ini dapat
dijadikan bekalan setelah dibebaskan kelak. Dapatan kajian
mendapati hanya permainan sahaja aktiviti kokurikulum
yang dilaksanakan.
Tempoh rawatan selama 2 tahun dan 3 tahun

membolehkan pelatih untuk mendapat sijil kejurulatihan
atau pengadilan yang diiktiraf dalam sukan yang diceburi
seperti bola jaring dan badminton. Sijil ini boleh
digunakan untuk menjadi jurulatih atau pengadil bebas
yang amat diperlukan oleh banyak sekolah. Begitu juga
jika pertubuhan seni pertahankan diri dan unit beruniform.
Sijil yang diiktiraf daripada persatuan dan pertubuhan yang
disahkan dapat digunakan oleh pelatih untuk menjana
pendapatan mereka melalui aktiviti sihat ini.
d. Program Keagamaan
Pendekatan yang relevan dengan usia remaja amat perlu
bagi mengisi kekosongan jiwa pelatih. Pelajaran Al-Quran
dan hadis bukan setakat dari segi bacaan sahaja.
Penghuraian dan terjemahan ayat-ayat Al-Quran perlulah
dilakukan agar pelatih benar-benar memahami dan
menghayatinya. Justeru program keagamaan perlulah
menarik dan masanya dipendekkan agar program tersebut
ditunggu-tunggu oleh pelatih kerana dapatan kajian
menunjukkan program keagamaan yang dijalankan terlalu
lama.
Program pengendalian diri berlandaskan agama
Islam daripada segi amalan harian dan keperibadian seperti
berpakaian, cara tidur, makan, bertutur dan lain-lain agar
dapat mempersiapkan diri pelatih selepas rawatan dan
tidak terjerumus semula ke lembah masalah sosial. Dalam
program ini hendaklah didedahkan ayat-ayat Al-Quran
yang dapat membantu menetapkan hati mereka agar tidak
mengulangi kesilapan mereka. Dapatan kajian
menunjukkan program keagamaan yang dijalankan masih
sukar mengubah sikap pelatih berada di tahap sederhana.
f. Program Bimbingan dan Kaunseling

Setiap kaunselor berbeza kerana latar belakang,
pengalaman dan pendedahan mereka berbeza. Pastinya
setiap kaunselor mempunyai kelemahan dan kekuatan yang

tersendiri. Maka, perkhidmatan bimbingan dan kaunseling
yang sedia ada perlu dikemaskini dengan membentuk
khidmat nasihat bersepadu daripada pakar ahli psikologi,
pakar motivasi, ulama, psikiatri dan sosiologi. Kaunselor
yang ditugaskan hendaklah mengatur pertemuan atau
program untuk mendapatkan khidmat nasihat bersepadu ini
untuk mengatasi kekurangan mereka. Khidmat nasihat
bersepadu ini boleh lengkap melengkapi kerana dapatan
kajian mendapati pelatih ragu-ragu dengan perkhidmatan
kaunselor.
Pelatih-pelatih ini perlu didekati, hati mereka mesti
dimenangi. Diharap kaunselor musahabah diri dan sentiasa
menjadikan diri mereka orang yang memahami masalah
pelatih. Dapatan kajian menunjukkan pelatih berasa
bimbang setiap kali sesi bertemu dengan kaunselor.
Kursus-kursu tabahan untuk enangani masalah delikuen
wanita haruslah dihadiri daripada masa ke masa.
KESIMPULAN
Dapatan kajian menunjukkan kemudahan dan kelengkapan yang

sedia ada, program vokasional, program kokurikulum, program
keagamaan dan program bimbingan dan kaunseling perlu
ditingkatkan. Penyelidik berpendapat keperluan kepada program-
program pemulihan tingkah laku yang berkualiti sangat diperlukan
dalam dunia tanpa sempadan hari ini terutama dalam mengisi
kelompongan remaja dalam bidang sosiobudaya dan pendidikan.
Hal ini amat penting terutama dalam menyediakan bekalan diri
untuk mereka berdepan dengan arus globalisasi dan berbagai-bagai
senario yang pesat berubah dalam abad ke-21. Kegagalan institusi
yang dipertanggungjawabkan untuk memulihkan remaja yang
bermasalah akan mengundang berbagai-bagai gejala sosial kerana
remaja ini akan mengulangi kesilapannya dan tidak dapat menjadi
masyarakat yang berguna.
RUJUKAN
Abd Rahim Abd Rahsid (2001). Nilai-nilai Murni Dalam

Pendidikan. Kuala Lumpur : Utusan dan Publications &
Distributors Sdn Bhd.
Abd Rahim Selamat ( 1989 ). Belajar Cara Belajar. Nurin
Enterprise. 6-15.
Abdul Ghani Sulaiman (2004). Hala Tuju Kaunseling. Perak :
Universiti Pendidikan Sultan Idris Tanjong Malim.
Abdul Wahid b Mukhari (1998). Important Criteria For A Quality
Trade Vocational Training Program As Perceived by
Vocational Training Institutions and Industries.Universiti
Teknologi Malaysia : Kajian Ilmiah Abu Bakar Nordin (1994).
Reformasi Pendidikan Dalam Menghadapi cabaran 2020.
Kuala Lumpur : Nurin Enterprise
Ahmad Fitri Alias dan Mohd Sofian Omar Fauzee (2002).
Pembentukan Mental Dan Fizikal Kanak-kanak Melalui
Sukan.Dlm. Mohd Sofian Omar Fauzee et. al. Kokurikulum
Peranan Dan Implikasi. Kuala Lumpur : Utusan dan
Publications & Distributors Sdn Bhd. 73-79
Ahmad Kamaruddin Abdul Kohor (1986). Keberkesanan Program
Pemulihan Dadah diPondok Remaja Inabah Kuala
Terengganu Dalam Pemulihan Para Penagih. Universiti
Teknologi Malaysia : Projek Sarjana Muda.
Ahmad Naim Jaafar (2005). Membina Remaja Berkarisma. Pahang
: PTS Publications & Distributor Sdn Bhd.
Asmah Mohd Noor dan Iran Herman (1995). Membina
Kesejahteraan Remaja. Bangi : Tekno Edar Sdn Bhd.
Azizi Yahaya et.al (1999). Satu Penilaian Terhadap Keberkesanan
Pelaksanaan Program di Pusat Pemulihan Akhlak di
Semenanjung Malaysia. Universiti Teknologi Malaysia : Tesis.
Azizi Yahaya et.al(2001). Pengujian Program Latihan Bermodul
Di Pusat Pemulihan Akhlak Wanita Di Malaysia. Universiti
Teknologi Malaysia : Tesis.
Azizi Yahaya et. al (2004). Keberkesanan Program-program
Pemulihan Tingkahlaku di Sekolah Henry Gurney dan Sekolah

Tunas Bakti. Universiti Teknologi Malaysia : Tesis.
Azizi Yahaya et.al (2005). Psikologi Kognitif. Skudai : Universiti
Teknologi Malaysia.
Azizi Yahaya et.al (2005). Psikologi Sosial. Skudai : Universiti
Teknologi Malaysia.
Azizi Yahaya et. al (2006). Menguasai Penyelidikan Dalam
Pendidikan. Kuala Lumpur : PTS Profesional Publishing Sdn
Bhd.
Azizi Yahaya et.al (2006). Psikologi Sosial Alam Remaja. Pahang :
PTS Publishing & Distribution Sdn Bhd.
Azizi Yahaya et.al (2006). Kecelaruan Tingkah Laku. Pahang :
PTS Publishing & Distribution Sdn Bhd.
Azizi Yahaya dan Jamaluddin Ramli (2007). Psikologi abnormal.
Skudai :Universiti Teknologi Malaysia.
Badrulzaman Baharom (2006). Persekitaran Keluarga Dan
Kesannya Terhadap Tingkah Laku Devian Remaja Daerah
Pontian, Johor . Universiti Teknologi Malaysia : Tesis
Sarjana
Hany Hafiza Wan Hanafi (2006). Penerapan Elemen Kemahiran
Employbility Dalam Program School Based Enterprise Melalui
Mata Pelajaran Vokasional (MPV).Universiti Teknologi
Malaysia : Tesis Sarjana
Hassan Langgulung (1983). Psikologi Kesihatan Mental di
Sekolah-Sekolah. Universiti Kebangsaan Malaysia: Tesis
Sarjana
Keller, Franklin J (1948). Principles Of Vocational Education: The
Primary of ThePerson. Boston : DC Heath.
Khalid Mohamed Nor (1993). Kaedah Pembelajaran Berkesan.
Kuala Lumpur: Cahaya Pantai.
Lee, Hwang Zann (2001) . Persepsi Penagih Dadah Terhadap
Perkhidmatan Bimbingan& Kaunseling Di Pusat Serenti.
Universiti Teknologi Malaysia : Tesis Sarjana Muda.
Lind, M.C. dan Sheldon, R>G (1992). Girls, Delinquency &
Juvenile Justice. London : Brooks Cole Publishing Company.
Maslina Mohamad Arip dan Borhan Yusof (2002). Kokurikulum
Dapat Mengurangkan Masalah Sosial Remaja.Dlm. Mohd

Sofian Omar Fauzee et. al. Kokurikulum Peranan Dan
Implikasi. Kuala Lumpur : Utusan dan Publications &
Distributors Sdn Bhd. 62-66
Matsura Idris (2005). Penilaian Terhadap Kenerkesanan
Perkhidmatan Kaunseling Berstruktur Sebagai Rawatan &
Pemulihan ke atas Banduan-Banduan Wanita di Penjara
Kajang, Selangor. UKM : Latihan Ilmiah.
May,G.L. and Winfree, L.T.Juvenile Justice. New Mexico State
University : McGraw-Hill Higher Education.
Siti Hasmah Mohd Ali (1987). Wanita, Adat dan Kesihatan. Kuala
Lumpur : Dewan Bahasa dan Pustaka.
Siti Maspiah Hassan dan Nor Azizah Salleh (1995). Pendidikan
Vokasional : Formal Dan Non-Formal Ke Arah Wawasan
2020. Kertas Kerja dibentangkan dalam seminar
Kebangsaan Pendidikan Negara Abad ke-21 pada 9 November
1995. Bangi: UKM.
Syeikh Mustafa Al-Ghalayini (1996). Membina Minda & Jiwa
Remaja Cemerlang. Selangor : Pustaka Ilmi.
Tajul Ariffin Nordin dan Nor’Aini Dan (2002). Pendidikan dan
PembangunanManusia. Pendekatan Bersepadu. Selangor, D.E.
: As-Syabab Media.
Universiti Teknologi Malaysia (2007). Panduan Menulis Tesis.
Skudai : Universiti Teknologi Malaysia.
Wormer,K.V. (2001). Counseling Female Offenders and
Victims.United State Of America : Maple-Vail
Yahya Emat (2005). Pendidikan Teknik dan Vokasional Di
Malaysia. Selangor : IBS Buku Sdn. Bhd.
Zulkiffly Ahmad (2006). Jenayah Seksual. Kuala Lumpur :
Mostgain Resources Publications.
Zurinah Ahmad dan Mohamad Iman Arif (2004).Bimbingan dan
Kaunseling Pembentukan Akhlak Remaja. Kuala Lumpur ;
Jade Green Publications Sdn Bhd.
Masalah Salah Laku Agresif di Kalangan Remaja Hubungannya dangan
Gaya Keibubapaan 161
7
MASALAH SALAH LAKU AGRESIF DI
KALANGAN REMAJA HUBUNGANNYA
DENGAN GAYA KEIBUBAPAAN
Nurulhuda Azizi
Mascilla Binti Hamzah
PENGENALAN
Rencana mengenai masalah disiplin pelajar sering kali

dipaparkan sejak akhir-akhir ini. Pelbagai langkah dan strategi
diambil pihak bertanggungjawab, tetapi masalah ini belum
dapat diatasi sepenuhnya hingga turut membimbangkan
kerajaan, pihak sekolah, ibu bapa dan masyarakat secara amnya.
Seringkali dipaparkan di media-media cetak mahupun
elektronik tempatan akan laporan-laporan yang membabitkan
jenayah pelajar sekolah dalam kegiatan kongsi gelap, lumba
motorsikal haram, peras ugut, rogol dan mencuri. Ada juga
pelajar yang sudah mula berani melanggar bukan saja peraturan
sekolah, malah undang-undang negara.
Kimberly (2007) mengatakan bahawa menempuhi
peringkat usia remaja selalunya digambarkan sebagai saat-saat
yang paling kritikal dan mencabar bagi seorang remaja
mahupun ibu bapa. Kajian menunjukkan bahawa remaja melalui
proses penyesuaian dalam pembentukan diri sebagai seorang
individu dari segi aspek biologikal, kognitif, emosi dan sosial
disepanjang proses untuk menjadi dewasa. Didikan ibu bapa
yang berkesan semasa usia remaja ini perlu mengambil kira
segala keperluan-keperluan aspek-aspek perkembangan yang
dinyatakan sebelum ini bagi mengimbangi proses penyesuaian
diri yang dilalui oleh remaja ini.
Ghafani (2007) menyatakan bahawa akhlak anak

bermula di rumah. Anak sejak kecil dan sebahagian besar
masanya berada dalam lingkungan keluarga. Ini menunjukkan
perkembangan mental, fizikal dan sosial adalah di bawah
kawalan ibu bapa atau tertakluk kepada skrip hidup yang
berlaku dalam sesebuah rumahtangga. Oleh yang demikian jika
anak remaja menjadi nakal atau liar maka kemungkinan besar
puncanya adalah berasal dari pembawaan keluarga itu sendiri.
Sarjit (2007) pula menegaskan bahawa golongan yang
bertanggungjawab dalam membawa kewujudan budaya jenayah
sama ada di sekolah mahupun di luar sekolah adalah keluarga,
iaitu ibu bapa. Keluarga adalah sebuah institusi sosial yang
memainkan peranan cukup penting dalam membentuk sahsiah
dan tingkah laku moral pelajar. Namun, institusi itu semakin
goyah dilanda pelbagai cabaran sama ada dari aspek ekonomi
mahupun sosial. Seharusnya asas utama perlu ditekankan sejak
kecil lagi ialah pembinaan tahap sosialisasi anak menerusi
aspek keagamaan, bak kata pepatah Melayu, 'kalau hendak
melentur buluh, biar daripada rebungnya'. Semua ajaran agama
mementingkan kebaikan dan menolak kejahatan. Tanpa ajaran
agama bersifat fokus akan menyebabkan individu gagal
memahami tuntutan agama dalam kehidupan dan mulai
melanggar peraturan agama, sekolah mahu undang-undang
negara.
Ahli psikologi Diana Baumrind (1971, 1991) telah
mengenal pasti empat jenis gaya keibubapaan yang berdasarkan
kepada dua aspek utama iaitu daripada segi kawalan dan kasih
sayang. Gaya keibubapaan yang berdasarkan kepada kawalan
adalah merujuk kepada ibu bapa yang mendidik anak mereka
dengan memastikan tingkah laku anak mereka terkawal
mengikut peraturan dan batasan norma yang telah ditetapkan.
Manakala gaya keibubapaan yang berdasarkan kepada kasih
sayang pula merujuk kepada ibu bapa yang menerima dan
bertanggungjawab ke atas segala peri laku anak. Apabila kedua-
dua aspek keibubapaan ini digabungkan dengan beberapa
penekanan yang berbeza ke atas kedua aspek ini, empat jenis
gaya keibubapaan yang utama telah dikenal pasti. Gaya-gaya

keibupaan tersebut adalah autoritatif, autoritarian, permisif dan
pengabaian.
Disiplin pelajar adalah tanggungjawab masyarakat dan
ibu bapa. Pada tahap umur remaja, seseorang pelajar belum
mampu menguasai strategi perhubungan sosial, penjelasan nilai
dan prinsip serta pegangan hidup. Pada peringkat ini juga
mereka mudah dipengaruhi oleh kumpulan rakan sebaya dan
belum mempunyai jati diri, harga diri, hormat diri individu.
Maka jalan mudah bagi seseorang remaja untuk diterima oleh
rakan sebaya ialah menjadi anggota kumpulan atau mempunyai
kumpulan kesepakatan sendiri. Pada tahap ini mereka paling
sensitif, mereka mahu diterima oleh rakan tetapi belum ada
strategi perhubungan sosial yang matang dan menyerahkan
kepada kumpulan tersebut. Pada tahap ini maka sewajarnya
orang dewasa menasihat dan memberi bimbingan kepada
pelajar terbabit. Jika kita lihat pada masa dahulu kebanyakan
remaja bergaul dengan orang-orang tua di masjid dan di sini
kita lihat kematangan remaja walaupun dalam usia yang masih
dikatakan remaja itu. Namun pada masa ini pergaulan remaja
dengan orang dewasa semakin renggang apatah lagi nilai
kemasyarakatan juga semakin terhakis. Justeru dunia pelajar
hanya dalam kumpulan masing-masing dan mereka tidak dapat
melihat dunia luar yang sebenar (Marzita, 2003)
PERNYATAAN MASALAH
Disiplin pelajar adalah tanggungjawab masyarakat dan ibu

bapa. Pada tahap umur remaja, seseorang pelajar belum mampu
menguasai strategi perhubungan sosial, penjelasan nilai dan
prinsip serta pegangan hidup. Pada peringkat ini juga mereka
mudah dipengaruhi oleh kumpulan rakan sebaya dan belum
mempunyai jati diri, harga diri, hormat diri individu. Maka
jalan mudah bagi seseorang remaja untuk diterima oleh rakan
sebaya ialah menjadi anggota kumpulan atau mempunyai
kumpulan kesepakatan sendiri. Pada tahap ini mereka paling
sensitif, mereka mahu diterima oleh rakan tetapi belum ada

strategi perhubungan sosial yang matang dan menyerahkan
kepada kumpulan tersebut. Pada tahap ini maka sewajarnya
orang dewasa menasihat dan memberi bimbingan kepada
pelajar terbabit. Jika kita lihat pada masa dahulu kebanyakan
remaja bergaul dengan orang-orang tua di masjid dan di sini
kita lihat kematangan remaja walaupun dalam usia yang masih
dikatakan remaja itu. Namun pada masa ini pergaulan remaja
dengan orang dewasa semakin renggang apatah lagi nilai
kemasyarakatan juga semakin terhakis. Justeru dunia pelajar
hanya dalam kumpulan masing-masing dan mereka tidak dapat
melihat dunia luar yang sebenar (Marzita, 2003)
Zalina (2003) mengatakan bahawa Persatuan Ibu Bapa
dan Guru (PIBG) di negara ini dilihat sebagai tidak bersama-
sama memainkan peranan untuk membantu menyelesaikan
masalah disiplin dikalangan pelajar. Sebagai sebuah persatuan
yang mempunyai hubungan secara langsung dengan sekolah,
PIBG perlu merasa terpanggil untuk bersama sekolah
membendung dan menangani masalah disiplin pelajar yang
semakin meruncing. PIBG juga seharusnya memainkan peranan
untuk membantu sekolah mengenal pasti pelajar-pelajar yang
berkemungkinan menimbulkan masalah dan mengambil
tindakan yang sewajarnya
Gaya keibubapaan dalam mendidik anak-anak dilihat
sebagai faktor penting yang memainkan peranan di dalam
pembentukan sahsiah anak yang diingini. Beberapa jenis gaya
keibubapaan telah dikenalpasti. Berdasarkan kepada jenis-jenis
gaya keibubapaan ini, penyelidik cuba menentukan hubungan
antara gaya keibubapaan dan salah laku pelajar yang dilakukan
ketika di sekolah.
OBJEKTIF KAJIAN
Kajian ini bertujuan untuk meninjau hubungan antara gaya

keibubapaan yang diamalkan oleh keluarga atau ibu bapa
terhadap masalah salah laku pelajar di sekolah. Fokus utama
kajian ini adalah:
1. Mengenal pasti tahap salah laku kenakalan (ponteng,
vandalisme) pelajar yang dilakukan di sekolah.
2. Mengenal pasti tahap salah laku fizikal (buli, gaduh,
perilaku kelucahan) pelajar yang dilakukan di sekolah.
3. Mengenal pasti tahap salah laku verbal (melawan guru,
melawan pengawas, ugut) pelajar yang dilakukan di
sekolah.
4. Mengenal pasti jenis-jenis gaya keibubapaan (autoritatif,
autoritarian, permisif dan pengabaian) yang diamalkan
oleh ibu bapa pelajar di sekolah.
5. Mengenal pasti tahap penglibatan ibubapa dalam aktiviti
harian yang dilakukan oleh pelajar di sekolah.
PERSOALAN KAJIAN
Untuk mencapai objektif-objektif kajian yang dijelaskan,

berikut disenaraikan persoalan-persoalan kajian yang cuba
dijawab dalam kajian ini:
1. Apakah salah laku pelajar yang paling dominan bagi salah

laku kenakalan (ponteng dan vandalisme) yang berlaku di
sekolah?
laku fizikal (buli, gaduh, perilaku kelucahan) yang berlaku
di sekolah?
laku verbal (melawan guru, melawan pengawas, ugut)
yang berlaku di sekolah?
4. Apakah jenis gaya keibubapaan (autoritatif, autoritarian,
permisif dan pengabaian) yang diamalkan oleh ibu bapa
pelajar yang paling dominan?

5. Apakah tahap penglibatan ibubapa dalam aktiviti harian
yang dilakukan oleh pelajar di sekolah?
6. Adakah terdapat hubungan yang signifikasi antara salah
laku pelajar yang dilakukan di sekolah seperti salah laku
kenakalan, fizikal dan verbal dengan penglibatan ibubapa
dalam aktiviti harian yang dilakukan oleh pelajar di
sekolah?
7. Adakah terdapat hubungan yang signifikasi antara jenis-
jenis gaya keibubapaan (autoritatif, autoritarian, permisif
dan pengabaian) pelajar dengan penglibatan ibubapa
sekolah?
8. Adakah terdapat hubungan yang signifikasi antara salah
laku pelajar yang dilakukan di sekolah seperti salah laku
kenakalan, fizikal dan verbal dengan jenis-jenis gaya
keibubapaan yang diamalkan oleh ibu bapa pelajar?
HIPOTESIS KAJIAN
Berikut disenaraikan hipotesis-hipotesis nol kajian yang diuji

dalam kajian ini:
1. Tidak terdapat hubungan yang signifikan antara salah laku

pelajar yang dilakukan di sekolah seperti salah laku
kenakalan, fizikal dan verbal dengan penglibatan ibubapa
sekolah.
2. Tidak terdapat hubungan yang signifikan antara jenis-

jenis gaya keibubapaan (autoritatif, autoritarian, permisif
dan pengabaian) yang diamalkan oleh ibu bapa pelajar
dengan penglibatan ibubapa dalam aktiviti harian yang
dilakukan oleh pelajar di sekolah.
3. Tidak terdapat hubungan yang signifikan antara salah laku
pelajar yang dilakukan di sekolah seperti salah laku

keibubapaan yang diamalkan oleh ibu bapa pelajar.
METODOLOGI KAJIAN
Kajian yang dijalankan adalah bagi mencari perhubungan di

antara gaya keibubapaan dengan salah laku pelajar yang
dilakukan di sebuah sekolah rendah pinggir bandar Johor
Bahru. Oleh yang demikian, reka bentuk yang dipilih adalah
kajian tinjauan, iaitu salah satu cara penyelidikan deskriptif.
Kajian tinjauan digunakan untuk mendapatkan data dari murid-
murid dari sebuah sekolah rendah pinggir bandar. Matlamat
penyelidikan deskriptif adalah untuk menerangkan sesuatu
fenomena yang sedang berlaku. Kajian ini menggunakan soal
selidik untuk mendapatkan maklumat dan data yang diperlukan.
Populasi kajian terdiri daripada 180 murid tahap dua
yang melibatkan mereka yang berada dalam kelas terakhir bagi
setiap aliran di Tahun Empat, Tahun Lima dan Tahun
Enam.daripada sebuah sekolah rendah di pinggir bandar Johor
Bahru. Penyelidik mensasarkan kajian ini terhadap murid tahap
dua sekolah rendah yang berada di dalam kelas terakhir kerana
golongan ini yang paling ramai terlibat di dalam melakukan
salah laku disiplin di sekolah rendah.
Bagi kajian mengenai latar belakang responden serta
salah laku yang dilakukan di sekolah, penyelidik telah membina
soal selidik berdasarkan kepada salah laku- salah laku yang
bersesuaian dengan persekitaran di sekolah rendah mengikut
keperluan dan objektif kajian. Manakala bagi kajian mengenai
gaya keibubapaan, instrumen yang digunakan adalah yang telah
diterjemah dan diadaptasikan dari model yang dibina oleh Larry
Steinberg (1995) mengikut keperluan dan objektif kajian.
Satu kajian rintis telah dilakukan bagi memastikan item
soal selidik jelas, ringkas, mudah difahami dan mempunyai nilai
kebolehpercayaan yang tinggi. Nilai Alfa Cronbach keseluruhan
bagi kesemua bahagian ialah 0.897.
DAPATAN KAJIAN
Salah Laku Kenakalan Paling Dominan
Jadual 7(a) menunjukkan analisis tahap salah laku

ponteng. Seramai 125 orang atau 96.2 peratus mempunyai tahap
salah laku ponteng yang rendah sementara 5 orang atau 3.8
peratus mempunyai tahap salah laku ponteng yang sederhana.
Jadual 7(a) Taburan Bilangan dan Peratusan Responden

Mengikut Tahap Salah Laku Ponteng (n=130)
Tahap salah laku ponteng Bilangan Peratus
Rendah 125 96.2
Sederhana 5 3.8
Tinggi 0 0.0
Jumlah 130 100.0
Jadual 7(b) menunjukkan analisis tahap salah laku

vandalisme. Seramai 118 orang atau 90.8 peratus mempunyai
tahap salah laku vandalisme yang rendah sementara 12 orang
atau 9.2 peratus mempunyai tahap salah laku vandalisme yang
sederhana.
Jadual 7(b) Taburan Bilangan dan Peratusan Responden

Mengikut Tahap Salah Laku Vandalisme (n=130)
Tahap salah laku vandalisme Bilangan Peratus
Rendah 118 90.8
Sederhana 12 9.2
Tinggi 0 0.0
Jumlah 130 100.0
Berdasarkan kepada Jadual 7(c) tahap salah laku

vandalisme adalah merupakan salah laku kenakalan yang paling
dominan berlaku di sekolah rendah di mana min
keseluruhannya adalah 1.56 berbanding dengan min
keseluruhan bagi salah laku ponteng iaitu 1.34. Dapatan kajian

juga menunjukkan bahawa salah laku vandalisme dan ponteng
yang berlaku di sekolah rendah adalah berada pada tahap
rendah.
Jadual 7(c) Min Keseluruhan salah laku kenakalan (ponteng

dan
vandalisme) yang berlaku di sekolah
Salah laku kenakalan Min keseluruhan
Ponteng 1.34
Vandalisme 1.56
Salah Laku Fizikal Paling Dominan
Jadual 7(d) menunjukkan analisis tahap salah laku buli.

Seramai 51 orang atau 39.2 peratus mempunyai tahap salah laku
buli yang rendah sementara 49 orang atau 37.7 peratus
mempunyai tahap salah laku buli yang sederhana. Manakala
seramai 30 orang atau 23.1 peratus mempunyai tahap salah laku
buli yang tinggi.
Jadual 7(d) Taburan Bilangan dan Peratusan Responden

Mengikut Tahap Salah Laku Buli (n=130)
Tahap salah laku buli Bilangan Peratus
Rendah 51 39.2
Sederhana 49 37.7
Tinggi 30 23.1
Jumlah 130 100.0
Jadual 7(e) menunjukkan analisis tahap salah laku

bergaduh. Seramai 104 orang atau 80.0 peratus mempunyai
tahap salah laku bergaduh yang rendah sementara 22 orang atau
16.9 peratus mempunyai tahap salah laku bergaduh yang
sederhana. Manakala seramai 4 orang atau 3.1 peratus
mempunyai tahap salah laku bergaduh yang tinggi.
Jadual 7(e) Taburan Bilangan dan Peratusan Responden

Mengikut Tahap Salah Laku Bergaduh (n=130)
Tahap salah laku
Bilangan Peratus
bergaduh
Rendah 104 80.0
Sederhana 22 16.9
Tinggi 4 3.1
Jumlah 130 100.0
Jadual 7(f) menunjukkan analisis tahap salah laku

perlakuan kelucahan. Seramai 112 orang atau 86.2 peratus
mempunyai tahap salah laku perlakuan kelucahan yang rendah
sementara 12 orang atau 9.2 peratus mempunyai tahap salah
laku perlakuan kelucahan yang sederhana. Manakala seramai 6
orang atau 4.6 peratus mempunyai tahap salah laku perlakuan
kelucahan yang tinggi.
Jadual 7(f) Taburan Bilangan dan Peratusan Responden

Mengikut
Tahap Salah Laku Perlakuan Kelucahan (n=130)
Tahap salah laku perlakuan kelucahan Bilangan Peratus
Rendah 112 86.2
Sederhana 12 9.2
Tinggi 6 4.6
Jumlah 130 100.0
Berdasarkan kepada Jadual 7(g) salah laku buli adalah

merupakan salah laku fizikal yang paling dominan berlaku di
sekolah rendah di mana min keseluruhannya adalah 2.42
berbanding dengan min keseluruhan bagi salah laku bergaduh
iaitu 1.71 dan min keseluruhan bagi salah laku perlakuan
kelucahan iaitu 1.46. Dapatan kajian juga menunjukkan bahawa
salah laku buli adalah berada pada tahap sederhana, sementara

salah laku bergaduh dan perlakuan kelucahan yang berlaku di
sekolah rendah juga adalah berada pada tahap rendah.
Jadual 7(g) Min Keseluruhan salah laku fizikal (buli, bergaduh

dan perilaku kelucahan) yang berlaku di sekolah
Salah laku fizikal Min Keseluruhan
Buli 2.42
Bergaduh 1.71
Perilaku Kelucahan 1.46
Salah Laku Verbal Paling Dominan
Jadual 7(h) menunjukkan analisis tahap salah laku

melawan guru. Seramai 67 orang atau 51.5 peratus mempunyai
tahap salah laku melawan guru yang rendah sementara 59 orang
atau 45.4 peratus mempunyai tahap salah laku melawan guru
yang sederhana. Manakala seramai 4 orang atau 3.1 peratus
mempunyai tahap salah laku melawan guru yang tinggi.
Jadual 7(h) Taburan Bilangan dan Peratusan Responden

Mengikut
Tahap Salah Laku Melawan Guru (n=130)
Bilanga
Tahap salah laku melawan guru Peratus
n
Rendah 67 51.5
Sederhana 59 45.4
Tinggi 4 3.1
Jumlah 130 100.0
Jadual 7(i) menunjukkan analisis tahap salah laku

melawan pengawas. Seramai 105 orang atau 80.8 peratus
mempunyai tahap salah laku melawan pengawas yang rendah
sementara 23 orang atau 17.7 peratus mempunyai tahap salah
laku melawan pengawas yang sederhana. Manakala seramai 2

orang atau 1.5 peratus mempunyai tahap salah laku melawan
pengawas yang tinggi.
Jadual 7(i) Taburan Bilangan dan Peratusan Responden

Mengikut
Tahap Salah Laku Melawan Pengawas (n=130)
Tahap salah laku melawan
Bilangan Peratus
pengawas
Rendah 105 80.8
Sederhana 23 17.7
Tinggi 2 1.5
Jumlah 130 100.0
Jadual 7(j) menunjukkan analisis tahap salah laku ugut. Seramai

126 orang atau 96.9 peratus mempunyai tahap salah laku ugut
yang rendah sementara 4 orang atau 3.1 peratus mempunyai
tahap salah laku ugut yang sederhana.
Jadual 7(j) Taburan Bilangan dan Peratusan Responden

Mengikut Tahap Salah Laku Ugut (n=130)
Tahap salah laku ugut Bilangan Peratus
Rendah 126 96.9
Sederhana 4 3.1
Tinggi 0 0.0
Jumlah 130 100.0
Berdasarkan kepada Jadual 7(k) tahap salah laku

melawan guru adalah merupakan salah laku verbal yang paling
dominan berlaku di sekolah rendah di mana min
keseluruhannya adalah 2.07 berbanding dengan min
keseluruhan bagi salah laku melawan pengawas iaitu 1.60 dan
min keseluruhan bagi salah laku ugut iaitu 1.38. Dapatan kajian
juga menunjukkan bahawa salah laku melawan guru adalah

berada pada tahap sederhana, sementara salah laku bagi
melawan pengawas dan ugut di sekolah rendah pula adalah
berada pada tahap rendah.
Jadual 7(k) Min Keseluruhan salah laku verbal (melawan

guru, melawan pengawas dan ugut) yang berlaku
di sekolah
Salah laku verbal Min keseluruhan
Melawan guru 2.07

Melawan pengawas 1.60
Ugut 1.38
Gaya Keibubapaan Paling Dominan
Jadual 7(l) menunjukkan tahap tingkah laku ibu bapa

dalam mengamalkan gaya keibubapaan berdasarkan ciri-ciri
responsif dan mengarah. Seramai 95 atau 73.1 peratus orang
responden mempunyai ibu bapa yang mengamalkan ciri
responsif dalam gaya keibubapaan pada tahap tinggi manakala
seramai 35 atau 26.9 peratus orang pula mempunyai ibu bapa
yang mengamalkan ciri responsif pada tahap rendah. Sementara
itu bagi ciri mengarah pula, seramai 74 atau 56.9 orang
responden yang mempunyai ibu bapa yang mengamalkan
tingkah laku mengarah pada tahap tinggi dan seramai 56 atau
43.1 peratus orang responden yang mempunyai ibu bapa yang
mengamalkan ciri mengarah pada tahap rendah.
Jadual 7(l) Tahap Tingkah Laku Ibu Bapa dalam

Mengamalkan Gaya Keibubapaan
Tahap Kekerapan Peratusan
Tinggi 95 73.1
Responsif
Rendah 35 26.9
Jumlah 130 100
Tinggi 74 56.9
Mengarah
Rendah 56 43.1
Jumlah 130 100
Berdasarkan kepada dapatan kajian mengenai ciri

responsif dan ciri mengarah yang diamalkan oleh ibu bapa
responden, mereka telah dibahagikan mengikut tahap-tahap ciri
tersebut kepada empat gaya keibubapaan.
Jadual (m) Taburan Kekerapan Gaya Keibubapaan yang

Diamalkan Oleh Ibu Bapa Responden
Gaya Keibubapaan Kekerapan Peratusan
Gaya Autoritatif 59 45.4
Gaya Autoritarian 15 11.5
Gaya Permisif 36 27.7
Gaya Pengabaian 20 15.4
Jumlah 130 100
Jadual 7(m) menunjukkan hasil pengklasifikasian yang

telah diperolehi. Seramai 59 atau 45.4 orang responden
mempunyai ibu bapa yang mengamalkan gaya autoritatif,
seramai 15 atau 11.5 peratus orang responden mempunyai ibu
bapa yang mengamalkan gaya autoritarian, seramai 36 atau 27.7
peratus orang responden mempunyai ibu bapa yang
mengamalkan gaya permisif dan seramai 20 atau 15.4 peratus
orang responden mempunyai ibu bapa yang mengamalkan gaya
pengabaian. Berdasarkan dapatan kajian ini, gaya keibubapaan
yang paling dominan diamalkan oleh para ibu bapa responden
adalah dari jenis gaya autoritatif.
Penglibatan Ibu Bapa Dalam Aktiviti Harian Yang

Dilakukan Oleh Pelajar Di Sekolah
Jadual 7(n) menunjukkan taburan responden terhadap

penglibatan ibu bapa mereka di dalam aktiviti yang mereka
lakukan di sekolah.
Jadual 7(n) Taburan Responden Mengikut Kekerapan,
Peratusan, Min dan Sisihan Piawai Bagi
Penglibatan Ibu Bapa Dalam Aktiviti Harian
Pelajar Di Sekolah (n=130)
Sangat
Sangat Tidak Tidak
Pernyataan Setuju Tidak Min SP
Setuju Pasti Setuju
Setuju
Ibu bapa saya
menghadiri 9 41 32 6 42
3.24 1.374
mesyuarat PIBG di (6.9) (31.5) (24.6) (4.6) (32.3)
sekolah setiap tahun
Ibu bapa saya hadir
ke Hari Sukan 28 40 21 17 24
2.76 1.413
sekolah saya setiap (21.5) (30.8) (16.2) (13.1) (18.5)
tahun
Ibu bapa saya hadir
di Hari Terbuka bagi
92 29 3 2 4
mengambil 1.44 0.872
(70.8) (22.3) (2.3) (1.5) (3.1)
keputusan
peperiksaan saya
Ibu bapa saya
mengetahui tarikh- 86 28 12 2 2
1.51 0.847
tarikh peperiksaan (66.2) (21.5) (9.2) (1.5) (1.5)
di sekolah saya
Ibu bapa saya
mengenali semua 26 42 25 29 8
2.62 1.209
guru yang mengajar (20.0) (32.3) (19.2) (22.3) (6.2)
saya di sekolah
Ibu bapa saya hadir
ke sekolah bagi
menjayakan
program sekolah
seperti Majlis Solat
Hajat, Majlis 15 60 13 15 27
2.84 1.363
Khatam Al-Quran, (11.5) (46.2) (10.0) (11.5) (20.8)
Majlis Maulidur
Rasul, Majlis
Anugerah
Cemerlang dan lain-
lain.
Nilai Keseluruhan 2.40 0.755
Dapatan kajian ini menunjukkan bahawa min skor

keseluruhan bagi penglibatan ibu bapa responden dalam aktiviti
anak mereka di sekolah ialah 2.40 dan sisihan piawai
keseluruhan adalah 0.755. Dapatan kajian ini menunjukkan
bahawa penglibatan ibu bapa responden dalam aktiviti sekolah
anak mereka pada tahap sederhana.
Korelasi salah laku pelajar yang dilakukan di sekolah

seperti salah laku kenakalan, fizikal dan verbal dengan
penglibatan ibubapa dalam aktiviti harian yang dilakukan
oleh pelajar di sekolah
Hasil analisis hubungan korelasi antara salah laku

pelajar yang dilakukan di sekolah dengan penglibatan ibu bapa
dalam aktiviti harian pelajar di sekolah, didapati nilai Kolerasi
Pearson, r = -0.030. Ini menunjukkan perhubungan antara salah
laku pelajar yang dilakukan di sekolah dengan penglibatan ibu
bapa dalam aktiviti harian pelajar di sekolah adalah sangat
lemah. Korelasi koefisien yang bernilai negatif bermaksud
hubungan antara salah laku pelajar yang dilakukan di sekolah
dengan penglibatan ibu bapa dalam aktiviti harian pelajar di
sekolah adalah berkadar secara songsang.
Sementara nilai p = 0.732 > α 0.05 (2-tailed). Hipotesis
nol diterima iaitu tidak terdapat hubungan yang signifikan
antara salah laku pelajar yang dilakukan di sekolah seperti salah
laku kenakalan, fizikal dan verbal dengan penglibatan ibubapa
dalam aktiviti harian yang dilakukan oleh pelajar di sekolah.
Jadual 7(o) Analisis hubungan kolerasi antara salah laku

pelajar yang dilakukan di sekolah dengan
penglibatan ibu bapa dalam aktiviti harian pelajar
di sekolah
Penglibatan ibu bapa Salah
dalam aktiviti harian laku
pelajar di sekolah pelajar
Kolerasi
- 0.030 1
Salah Pearson, r
laku Signifikan
0.732
pelajar (2-tailed)
N 130 130
Signifikan pada aras keertian 0.05(2-tailed)
Korelasi jenis-jenis gaya keibubapaan (autoritatif,

autoritarian, permisif dan pengabaian) yang diamalkan
oleh ibu bapa pelajar dengan penglibatan ibubapa dalam
aktiviti harian yang dilakukan oleh pelajar di sekolah
Hasil analisis hubungan korelasi antara gaya

keibubapaan yang diamalkan dengan penglibatan ibu bapa
dalam aktiviti harian pelajar di sekolah, didapati nilai Kolerasi
Pearson, r = - 0.490. Ini menunjukkan perhubungan antara gaya
keibubapaan yang diamalkan oleh ibu bapa pelajar dengan salah
laku pelajar adalah pada tahap sederhana dan mempunyai
hubungan yang kuat.. Korelasi koefisien yang bernilai negatif
bermaksud hubungan antara gaya keibubapaan yang diamalkan
dengan penglibatan ibu bapa dalam aktiviti harian pelajar di
sekolah adalah berkadar secara songsang.
Sementara nilai p = 0.000 < α 0.01 (2-tailed). Hipotesis
nol ditolak dimana dapatan kajian mendapati bahawa terdapat
hubungan yang signifikan antara jenis-jenis gaya keibubapaan
(autoritatif, autoritarian, permisif dan pengabaian) yang
diamalkan oleh ibu bapa pelajar dengan penglibatan ibubapa
dalam aktiviti harian yang dilakukan oleh pelajar di sekolah.
Jadual 7(p) Analisis hubungan kolerasi antara gaya

keibubapaan yang diamalkan dengan penglibatan
ibu bapa dalam aktiviti harian pelajar di sekolah
Penglibatan ibu bapa
Gaya
dalam aktiviti harian Keibubapaan
pelajar di sekolah
Kolerasi
- 0.490** 1
Pearson, r
Gaya
Keibubapaan Signifikan
0.000
(2-tailed)
N 130 130
** Signifikan pada aras keertian = 0.01 (2-tailed)
Korelasi salah laku pelajar yang dilakukan di sekolah

seperti salah laku kenakalan, fizikal dan verbal dengan
jenis-jenis gaya keibubapaan (autoritatif, autoritarian,
permisif dan pengabaian) yang diamalkan oleh ibu bapa
pelajar
Hasil analisis hubungan korelasi antara gaya

keibubapaan yang diamalkan dengan salah laku pelajar di
sekolah, didapati nilai Kolerasi Pearson, r = 0.115. Ini
menunjukkan perhubungan antara gaya keibubapaan yang
diamalkan oleh ibu bapa pelajar dengan salah laku pelajar
adalah sangat lemah. Korelasi koefisien yang bernilai positif
bermaksud hubungan antara gaya keibubapaan yang diamalkan
dengan salah laku pelajar di sekolah adalah berkadar terus.
Sementara nilai p = 0.194 > α 0.05. Hipotesis nol
diterima iaitu tidak terdapat hubungan yang signifikan antara
salah laku pelajar yang dilakukan di sekolah seperti salah laku
keibubapaan (autoritatif, autoritarian, permisif dan pengabaian)
yang diamalkan oleh ibu bapa pelajar.
Jadual 7(q) Analisis hubungan kolerasi antara gaya

keibubapaan yang diamalkan dengan salah laku
pelajar di sekolah
Salah laku
Gaya Keibubapaan
pelajar
Kolerasi
0.115 1
Salah Pearson, r
laku Signifikan
0.194
pelajar (2-tailed)
N 130 130
Signifikan pada aras keertian 0.05
PERBINCANGAN
Kajian bagi salah laku kenakalan ini memberikan tumpuan

kepada dua jenis salah laku iaitu salah laku ponteng dan salah
laku vandalisme yang dilakukan di sekolah. Dapatan kajian
menunjukkan bahawa salah laku ponteng yang berlaku di
sekolah adalah berada pada tahap rendah iaitu 96.2 peratus
responden yang terlibat berbanding dengan tahap sederhana 3.8
peratus responden yang terlibat dan tiada salah laku ponteng
tahap tinggi yang berlaku di sekolah. Manakala salah laku
vandalisme yang dilakukan oleh pelajar di sekolah pula didapati
berada pada tahap rendah iaitu sebanyak 90.8 peratus responden
yang terlibat berbanding dengan tahap sederhana yang hanya
melibatkan 9.2 peratus daripada responden sahaja dan tiada
salah laku vandalisme tahap tinggi yang berlaku. Daripada hasil
perbandingan min keseluruhan bagi salah laku kenakalan di
antara ponteng dan vandalisme yang dilakukan pelajar ketika
berada di sekolah, didapati bahawa salah laku kenakalan yang
paling dominan adalah salah laku vandalisme yang mempunyai
min keseluruhan 1.56 berbanding dengan min keseluruhan bagi
salah laku ponteng iaitu 1.34.
Kajian bagi salah laku fizikal ini memberikan tumpuan
kepada tiga jenis salah laku iaitu salah laku buli, salah laku
bergaduh dan salah laku kelucahan yang dilakukan oleh pelajar

ketika berada di sekolah. Dapatan kajian menunjukkan bahawa
salah laku buli yang berlaku di sekolah adalah berada pada
tahap sederhana iaitu 37.7 peratus responden yang terlibat
berbanding dengan tahap rendah 39.2 peratus responden yang
terlibat dan 23.1 peratus responden yang terlibat dengan salah
laku buli pada tahap tinggi.Manakala bagi salah laku bergaduh
yang dilakukan oleh pelajar di sekolah pula didapati berada
pada tahap rendah iaitu melibatkan 80.0 peratus responden
berbanding dengan tahap sederhana yang melibatkan 16.9
peratus daripada responden dan 3.1 peratus responden lagi
terlibat dengan salah laku bergaduh pada tahap tinggi.
Seterusnya bagi salah laku perlakuan kelucahan pula di dapati
berada pada tahap rendah iaitu melibatkan 86.2 peratus
responden. 9.2 peratus responden pula terlibat pada tahap
sederhana dan 4.6 peratus responden pula terlibat dengan salah
laku perlakuan kelucahan pada tahap tinggi. Daripada hasil
perbandingan min bagi tahap salah laku fizikal di antara buli,
bergaduh dan perlakuan kelucahan yang dilakukan pelajar
ketika berada di sekolah, didapati bahawa salah laku fizikal
yang paling dominan adalah salah laku buli yang mana
mempunyai min keseluruhan 2.42 berbanding dengan min
keseluruhan bagi salah laku bergaduh iaitu 1.71 dan salah laku
perlakuan kelucahan yang mempunyai min keseluruhan 1.46.
Sementara bagi kajian bagi salah laku verbal ini
memberikan tumpuan kepada tiga jenis salah laku iaitu salah
laku melawan guru, salah laku melawan pengawas dan salah
laku ugut yang dilakukan oleh pelajar ketika berada di sekolah.
Dapatan kajian menunjukkan bahawa salah laku melawan guru
yang berlaku di sekolah adalah berada pada tahap sederhana
iaitu 45.4 peratus responden yang terlibat berbanding dengan
tahap rendah 51.5 peratus responden yang terlibat dan 3.1
peratus responden yang terlibat dengan salah laku melawan
guru pada tahap tinggi. Manakala bagi salah laku melawan
pengawas yang dilakukan oleh pelajar di sekolah pula didapati
berada pada tahap rendah iaitu sebanyak 80.8 peratus responden
yang terlibat berbanding dengan tahap sederhana yang

melibatkan 17.7 peratus daripada responden dan 1.5 peratus
responden lagi terlibat dengan salah laku melawan pengawas
pada tahap tinggi. Seterusnya bagi salah laku ugut pula di dapati
berada pada tahap rendah iaitu melibatkan 96.9 peratus
responden. 3.1 peratus responden pula terlibat pada tahap
sederhana dan tiada yang terlibat dengan salah laku ugut pada
tahap tinggi. Daripada hasil perbandingan min bagi tahap salah
laku verbal di antara melawan guru, melawan pengawas dan
ugut yang dilakukan pelajar ketika berada di sekolah, didapati
bahawa salah laku verbal yang paling dominan adalah salah
laku melawan guru yang mana mempunyai min keseluruhan
2.07 berbanding dengan min keseluruhan bagi salah laku
melawan pengawas iaitu 1.60 dan salah laku ugut yang
mempunyai min keseluruhan 1.38.
Kajian bagi mengenal pasti jenis-jenis gaya keibubapaan
yang diamalkan oleh para ibu bapa pelajar di sekolah ini
memberikan tumpuan kepada dua jenis ciri-ciri dalam
mengamalkan gaya keibubapaan di rumah iaitu ciri mengarah
dan ciri responsif. Hasil dari kombinasi tahap kedua-dua ciri ini
penyelidik mengklasifikasikan gaya keibubapaan para ibu bapa
pelajar kepada empat gaya utama dalam amalan keibubapaan.
Hasil daripada kajian, didapati 45.4 peratus daripada responden
mempunyai ibu bapa yang mengamalkan gaya keibubapaan
autoritatif terhadap anak mereka. Manakala didapati hanya 11.5
peratus daripada responden mempunyai ibu bapa yang
mengamalkan jenis gaya keibubapaan autotarian ini terhadap
anak mereka. Seterusnya didapati 27.7 peratus daripada
responden mempunyai ibu bapa yang mengamalkan gaya
keibubapaan permisif ini terhadap anak mereka dan 15.4
peratus daripada responden mempunyai ibu bapa yang
mengamalkan gaya keibubapaan pengabaian ini terhadap anak
mereka. Daripada hasil perbandingan kekerapan jenis-jenis
gaya keibubapaan yang diamalkan oleh para ibu bapa pelajar,
didapati bahawa amalan gaya keibubapaan jenis autoritatif
adalah merupakan amalan keibubapaan yang paling dominan
kerana mempunyai kekerapan yang paling tinggi iaitu seramai

59 orang responden berbanding dengan jenis gaya keibupaan
yang lain iaitu autotarian seramai 15 orang responden, gaya
permisif seramai 36 orang responden dan gaya pengabaian
seramai 20 orang responden.
Kajian bagi penglibatan ibu bapa ini memberikan
tumpuan kepada penglibatan mereka dengan aktiviti-aktiviti
harian anak-anak mereka ketika di sekolah. Dapatan kajian
menunjukkan bahawa penglibatan para ibu bapa dengan aktiviti
harian sekolah anak mereka adalah berada pada tahap tinggi
iaitu seramai 59.2 peratus responden mempunyai ibu bapa yang
sangat mengambil tahu akan kegiatan harian anak mereka
ketika di sekolah. berbanding dengan tahap sederhana 34.6
peratus responden yang terlibat dan 6.2 peratus responden
mempunyai ibu bapa yang kurang mengambil tahu akan
kegiatan harian anak mereka ketika di sekolah.
Analisis ke atas salah laku pelajar yang dilakukan di
sekolah dan hubungannya dengan penglibatan ibu bapa dalam
aktiviti harian yang dilakukan oleh pelajar di sekolah,
menunjukkan indeks kolerasi yang negatif, di mana hubungan
di antara salah laku pelajar di sekolah dengan penglibatan ibu
bapa dalam aktiviti harian yang dilakukan oleh pelajar di
sekolah adalah berkadar secara songsang. Di bawah aras
keertian 0.05 yang dipilih dan nilai kolerasi r = -0.030 yang
diperolehi adalah di antara 0.0 hingga 0.2. Mengikut garis
panduan, nilai pekali kolerasi 0.0 hingga 0.20 menunjukkan
perkaitan di antara dua pemboleh ubah tersebut adalah sangat
lemah. Manakala nilai signifikan p adalah lebih besar daripada
0.05 iaitu 0.732. Situasi ini menunjukkan tidak terdapat
hubungan yang signifikan di antara salah laku pelajar di sekolah
dengan penglibatan ibu bapa dalam aktiviti harian yang
dilakukan oleh pelajar di sekolah. Secara keseluruhannya,
berdasarkan kepada keputusan analisis ini, dapat disimpulkan
bahawa penglibatan ibu bapa dalam aktiviti harian yang
dilakukan oleh pelajar di sekolah tidak mempengaruhi pelakuan
salah laku pelajar di sekolah.
Manakala analisis ke atas jenis-jenis gaya keibubapaan

yang diamalkan oleh ibu bapa pelajar dan hubungannya dengan
penglibatan ibu bapa dalam aktiviti harian yang dilakukan oleh
pelajar di sekolah, menunjukkan indeks kolerasi yang negatif,
di mana hubungan di antara gaya keibubapaan yang diamalkan
oleh ibu bapa pelajar dengan penglibatan ibu bapa dalam
aktiviti harian yang dilakukan oleh pelajar di sekolah adalah
berkadar secara songsang. Di bawah aras keertian 0.05 yang
dipilih dan nilai kolerasi r = -0.490 yang diperolehi adalah di
antara 0.40 hingga 0.70. Ini menunjukkan perkaitan di antara
dua pemboleh ubah tersebut adalah sederhana dan mempunyai
hubungan yang kuat. Manakala nilai signifikan p adalah lebih
kecil daripada 0.05 iaitu 0.000. Situasi ini menunjukkan bahawa
terdapat hubungan yang signifikan di antara gaya keibubapaan
yang diamalkan oleh ibu bapa pelajar dengan penglibatan ibu
bapa dalam aktiviti harian yang dilakukan oleh pelajar di
sekolah. Secara keseluruhannya, berdasarkan kepada keputusan
analisis ini, dapat disimpulkan bahawa gaya keibubapaan yang
diamalkan oleh ibu bapa pelajar mempengaruhi penglibatan ibu
bapa pelajar dalam aktiviti harian yang dilakukan oleh pelajar di
sekolah.
Daripada analisis ke atas salah laku pelajar di sekolah
dan hubungannya dengan jenis-jenis gaya keibubapaan yang
diamalkan oleh ibu bapa pelajar, menunjukkan indeks kolerasi
yang positif, di mana hubungan di antara salah laku pelajar di
sekolah dengan gaya keibubapaan yang diamalkan oleh ibu
bapa pelajar adalah berkadar secara langsung. Di bawah aras
keertian 0.05 yang dipilih dan nilai kolerasi r = 0.115 yang
diperolehi adalah di antara 0.00 hingga 0.20. Ini menunjukkan
perkaitan di antara dua pemboleh ubah tersebut adalah sangat
lemah. Manakala nilai signifikan p adalah lebih besar daripada
0.05 iaitu 0.194. Situasi ini menunjukkan bahawa tidak terdapat
hubungan yang signifikan di antara salah laku pelajar di sekolah
dengan gaya keibubapaan yang diamalkan oleh ibu bapa
pelajar. Secara keseluruhannya, berdasarkan kepada keputusan
analisis ini, dapat disimpulkan bahawa gaya keibubapaan yang
diamalkan oleh ibu bapa pelajar tidak mempengaruhi pelakuan

salah laku pelajar di sekolah.
KESIMPULAN
Hasil kajian menunjukkan bahawa salah laku kenakalan yang

paling dominan dilakukan oleh pelajar di sekolah adalah salah
laku jenis vandalisme. Walau bagaimanapun pada
keseluruhannya, ianya berada pada tahap rendah. Manakala,
bagi salah laku fizikal pula, dapatan kajian menunjukkan salah
laku buli adalah yang salah laku fizikal paling dominan yang
dilakukan oleh pelajar di sekolah. Walau bagaimanapun pada
keseluruhannya, ianya berada pada tahap sederhana. Seterusnya
bagi salah laku verbal, dapatan kajian menunjukkan salah laku
melawan guru adalah yang salah laku verbal paling dominan
yang dilakukan oleh pelajar di sekolah. Walau bagaimanapun
pada keseluruhannya, ianya berada pada tahap sederhana.
Hasil kajian juga menunjukkan bahawa gaya
keibubapaan yang paling dominan yang diamalkan oleh ibu
bapa responden adalah gaya autoritatif, diikuti dengan gaya
permisif dan gaya pengabaian. Gaya autotarian adalah yang
paling sedikit diamalkan oleh ibu bapa responden. Beberapa
faktor yang telah dikaji bagi melihat perkaitannya dengan salah
laku yang dilakukan oleh pelajar ketika di sekolah,
menunjukkan bahawa faktor gaya keibubapaan yang diamalkan
oleh para ibu bapa pelajar dan penglibatan ibu bapa dalam
aktiviti harian anak mereka di sekolah tidak mempengaruhi
tahap perlakuan salah laku pelajar di sekolah. Akan tetapi
dapatan kajian juga mendapati bahawa terdapat hubungan di
antara gaya keibubapaan yang diamalkan dengan penglibatan
ibu bapa dalam aktiviti anak mereka ketika di sekolah. Dimana
perhubungan yang didapati adalah berkadar secara langsung.
RUJUKAN
Baumrind, D. (1991). Effective parenting during the early

adolescent transition. In P.A.Cowan & E. M. Hetherington
(Eds.), Advances in family research (Vol. 2).
Hillsdale, NJ: Erlbaum.
Ghafani bin Awang. (2007). “Kenakalan Remaja dari
Perspektif Islam” Retrieved on 8 Aug 2008, from
http://halaqah.net/v10/index.php
Marzita Abdullah. (2003), Bebas samseng - Kelulusan,
pengalaman pengetua bukan penentu. Portal
Pendidikan Utusan, 9.9.2003. Retrieved on 8 Aug 2008,
from http://www.tutor.com.my
Marzita Abdullah. (2003), Disiplin pelajar - Kadangkala
berpunca daripada guru. Portal Pendidikan Utusan,
30.9.2003. Retrieved on 8 Aug 2008, from
http://www.tutor.com.my
Nurul Izzah Sidek. (2007), Menghukum remaja dengan rotan.
Portal Pendidikan Utusan, 26.07.2007. Retrieved on 5 Sept
2008, from http://www.tutor.com.my
Rohana Man. (2004), Bunuh diri - Pelajar terpinggir dan
terasing. Portal Pendidikan Utusan, 13.07.2004.
Retrieved on 5 Sept 2008, from http://www.tutor.com.my
Rosmah Dain. (2004), Personaliti anak - Keluarga kumpulan
penting bentuk peribadi. Portal Pendidikan Utusan,
12.08.2004. Retrieved on 5 Sept 2008, from
Saifuddin Abdullah. (2007), Kasih saying berkesan didik anak.
Berita Harian, 10.02.2007. Retrieved on 12 Aug 2008, from
http://saifuddinabdullah.com.my/k_bharian/2007/feb/bh100
207_kasihsayang.html
Sarjit Singh Gill. (2007). “Menangani Masalah Salah Laku
Pelajar”. Berita Harian – Jumaat, 27.7.2007
Tiwi Kamidin. (2004), Pendekatan Sistem Mentor Dalam
Pengurusan Tingkah Laku Bermasalah. Jurnal

Penyelidikan MPBL, Jilid 5, 2004
Zalina Yahaya. (2003), PIBG - Jangan sekadar bermesyuarat
pilih jawatankuasa. Portal Pendidikan Utusan,
13.10.2003. Retrieved on 8 Aug 2008, from
Masalah Disiplin di Kalangan Remaja 187
8
MASALAH DISIPLIN DI DI KALANGAN
REMAJA
Noordin Yahaya
Mohd Nasil Bin Hamid
PENGENALAN
Setiap masyarakat di dunia menyedari kepentingan pendidikan.

Sejarah membuktikan sejak zaman dahulu lagi ibu bapa, pendidik
dan ahli psikologi sentiasa melibatkan diri dalam proses
pembelajaran. Agama islam mengingatkan umatnya berkenaan
kepentingan pendidikan kerana pendidikan perlu dimulakan seawal
usia kanak-kanak atau bayi yang masih dalam kandungan. Dalam
islam menuntut ilmu merupakan satu perkara yang sangat dituntut
sebagaimana sabda Rasullullah S.A.W bermaksud:
“ Menuntut ilmu itu wajib ke atas muslimin dan muslimat”

(Diriwayatkan oleh Ibnu Majah)
Sistem pendidikan di Malaysia berhasrat melahirkan

pelajar yang dimatlamatkan oleh Falsafah Pendidikan Kebangsaan,
iaitu memperkembangkan lagi potensi individu secara menyeluruh
dan bersepadu untuk mewujudkan insan yang seimbang dan
harmonis dari segi intelek, rohani, emosi dan jasmani berdasarkan
kepercayaan dan kepatuhan kepada Tuhan. Seterusnya melahirkan
rakyat Malaysia berilmu pengetahuan, berketrampilan, berakhlak
mulia, bertanggungjawab dan berkeupayaan mencapai keyakinan
diri serta memberi sokongan terhadap keharmonian dan
kemakmuran masyarakat dan negara.
Sekolah merupakan institusi yang kedua pentingnya

selepas institusi keluarga bagi pelajar mendapat ilmu pengetahuan
dan mewarisi norma, nilai dan orentasi masyarakat (Bliss & Konet
1990) oleh itu pelajar perlu dipupuk untuk membina sikap positif
terhadap pelajaran supaya mereka boleh menerima ilmu dan nilai
murni dengan lebih mudah dan berkesan.
Terdapat berbagai-bagai bentuk cabaran dalam pendidikan
dalam abad ke-21. Banyak faktor dalam dan luar yang menjadi
pemangkin yang memungkinkan cabaran getir yang perlu dihadapi
menjelang abad ini. Dalam abad ini bukan sahaja memerlukan kita
melahirkan insan yang berpengetahuan dan berkemahiran tinggi
dalam bidang industri dan teknologi, pengurusan dan perdagangan
tetapi juga harus menghasilkan insan yang mempunyai system
nilai dan etika serta akhlak yang baik, berperibadi mulia,
bertanggungjawab, patuh kepada Tuhan serta berkemampuan
untuk membangunkan masyarakat dan Negara
(Shahril@charil,1999).
Kecemerlangan dalam bidang akademik merupakan
matlamat utama pelajar, ibu bapa dan sekolah. Pencapaian
akademik pula berkait rapat dengan proses pengajaran dan
pembelajaran yang dipengaruhi oleh berbagai faktor dalaman dan
juga luaran. Faktor-faktor ini lebih dikenali sebagai pengaruh
psikologi di dalam proses pengajaran dan pembelajaran.
Menurut Rajaguru (1978), pencapaian akademik yang baik
tidak akan diperolehi sekiranya terdapat faktor-faktor negatif yang
mempengaruhi pembelajaran. Pencapaian akademik pelajar juga
dipengaruhi oleh beberapa faktor yang kompleks. Di antara faktor-
faktor tersebut ialah kebolehan atau kecerdasan pelajar,
persekitaran sosial, kualiti sekolah yang dihadiri dan pengaruh dari
kelompok rakan sebayanya.
Mengikut Boyson (1973) seorang pengkaji psikologi
perkembangan, zaman remaja adalah waktu yang penuh dengan
ketegangan dan konflik serta pergolakan, keadaan ini kerap kali
juga dikaitkan dengan pencapaian akedemik mereka di sekolah.
Keadaan ini akan lebih ketara apabila seseorang remaja itu mulai
menceburi bidang baru . Bidang baru ini bermaksud sesuatu yang
belum pernah mereka lalui meskipun pernah mendengar melalui

berbagai media. Suasana ini sebenarnya wujud di sekolah-sekolah.
Daripada kajian yang dijalankan sebelum ini, masalah
disiplin wujud kerana pelanggaran peraturan sekolah. Pelanggaran
disiplin adalah tingkah laku yang menggangu proses pengajaran,
pembelajaran dan pentakbiran disekolah. Menurut Omardin
(1996) dalam Marimuthu 1980), antara faktor-faktor pelanggaran
disiplin sekolah adalah berpunca daripada masalah-masalah seperti
menurut Omardin ( dalam Waller, 1939) asas segala masalah
disiplin di sekolah adalah pertentangan pendapat antara guru
dengan pelajar mengenai sesuatu keadaan di sekolah kerana
mereka mempunyai pendirian dan pandangan hidup yang
berlainan. Menurut Robiah (1988), punca utama masalah ini ialah
penekanan konsep pelajaran yang keterlaluan kepada isi pelajaran,
lulus periksa, pengkhususan yang terhad dan menumpukan kepada
perkembangan intelek dan kemahiran semata-mata. Persoalan
pembinaan sikap, akhlak dan disiplin diabaikan .
Bertitik tolak dari sini terbuktilah bahawa kebolehan dan
kecemerlangan pelajar bukan semata-mata diukur dari segi
pencapaian akademik sahaja tetapi juga melibatkan perkembangan
sahsiah, pegangan dan nilai, kebolehan dan kemahiran serta
ketaqwaan yang ada pada diri pelajar. Oleh itu, aspek disiplin
pelajar menjadi nadi kepada kejayaan unsur-unsur ini. Laporan
Jawatankuasa Mengkaji Taraf Pelajaran di sekolah-sekolah (1982)
melaporkan bahawa peranan pengetua perlulah menghabiskan
banyak masa mengelolakan aktiviti-aktiviti pembelajaran di
sekolah-sekolah dan mengekalkan penyeliaan di sekolahnya,
dengan cara yang berkesan bertindak sebagai pakar runding,
penasihat koordinator bagi program-program pengajaran dan
pembelajaran di sekolah, bahkan perlu juga menghabiskan masa
yang lebih dalam aktiviti-aktiviti berkaitan profesional guru dan
pelajar. Pengetua sebagai pemimpin utama sekolah
bertanggungjawab secara langsung dalam setiap program
kecemerlangan pelajar yang dirancangkan. Oleh itu, berlandaskan
hal ini aspek disiplin memainkan peranan yang penting bagi
menjamin setiap yang dirancangkan mencapai kejayaan.
PERNYATAAN MASALAH
Masalah disiplin berpunca dari tiga aspek iaitu, pertama,

masalah disiplin yang berpunca dari faktor psiologi, faktor ini
berlaku kerana pelajar-pekajar tersebut merasakan diri mereka
dibenci. Kedua, faktor sosial iaitu berpunca dari hidup berpura-
pura atau ‘hypocracy’ dan ‘double standard’ di dalam kehidupan
masyarakat yang boleh menimbulkan perasaan tidak puas hati pada
diri pelajar tersebut, ketiga, berpunca dari faktor nilai di mana
suasana di rumah dan persekitaran di sekolah yang berbeza telah
menimbulkan konflik jiwa pada diri pelajar tersebut. Ketiga-tiga
faktor tersebut di atas boleh menyebabkan berlakunya masalah
disiplin dikalangan pelajar (Mohd. Nor, 1977).
Kesemua faktor ini merupakan pengaruh yang wujud di
luar kawasan sekolah. Jarang sekali kita dengar, masyarakat
mengaitkan masalah disiplin pelajar juga berpunca dari keadaan
persekitaran yang wujud di dalam sekolah. Kajian ini akan
mengkaji masalah disiplin pelajar yang mungkin wujud disebabkan
oleh persekitaran sesebuah sekolah itu.
Persoalan yang timbul di sini, adakah pentadbiran sekolah
menjadi punca masalah disiplin pelajar? Adakah suasana sekolah
penyebab masalah disiplin pelajar? Adakah proses pengajaran dan
pembelajaran boleh menyebabkan masalah disiplin pelajar itu
wujud? Adakah sikap dan penampilan guru boleh menyebabkan
masalah disiplin pelajar atau pengaruh rakan sebaya yang
menyebab masalah disiplin pelajar.
OBJEKTIF KAJIAN
Kajian ini bertujuan untuk mengetahuai hubungan antara

rakan sebaya, suasaana sekolah, aspek pengajaran dan
pembelajaran, aspek guru, pentadbiran, sasiah diri dan prestasi
mempengaruhi disiplin pelajar. Fokus utama kajian ini adalah:
1) Mengetahui tahap masalah disiplin pelajar di tiga buah

sekolah di kawasan Bagan Serai.

2) Mengetahui tahap aspek rakan sebaya terhadap masalah
disiplin di tiga buah sekolah kawasan Bagan Serai
3) Mengetahui tahap aspek suasana sekolah terhadap masalah
disiplin di tiga buah sekolah kawasan Bagan Serai
4) Mengetahui tahap aspek pengajaran dan pembelajaran
terhadap masalah disiplin pelajar di tiga buah sekolah
kawasan Bagan Serai
5) Mengetahui tahap aspek guru terhadap masalah disiplin
pelajar di tiga buah sekolah kawasan Bagan Serai.
6) Mengethui tahap aspek pentadbiran terhadap masalah
disiplin pelajar di tiga buah sekolah kawasan Bagan Serai.
7) Mengetahui tahap aspek sahsiah diri pelajar di tiga buah
sekolah kawasan Bagan Serai.
8) Mengetahui tahap aspek prestasi pelajar di tiga buah
sekolah kawasan Bagan Serai.
9) Mengetahui sama ada terdapat hubungan yang signifikan
antara rakan sebaya, pengajaran dan pembelajaran, suasana
sekolah, guru dan pentakbiran sekolah terhadap masalah
disiplin pelajar di tiga buah sekolah kawasan Bagan Serai.
10) Mengetahui sama ada terdapat perbezaan yang signifikan
antara rakan sebaya, pengajaran dan pembelajaran, suasana
sekolah, guru dan pentakbiran sekolah terhadap masalah
disiplin pelajar mengikut bangsa di tiga buah sekolah
kawasan Bagan Serai.
PERSOALAN KAJIAN
Untuk mencapai objektif-objektif kajian yang jelas, berikut

disenaraikan persoalan-persoalan kajian yang cuba di jawab dalam
kajian ini:
1) Apakah tahap masalah disiplin di kalangan pelajar sekolah

menengah di kawasan Bagan Serai.
2) Apakah tahap aspek rakan sebaya terhadap masalah disiplin
pelajar di sekolah menengah di kawasan Bagan Serai.

3) Apakah tahap aspek pengajaran dan pembelajaran
terhadap disiplin pelajar di sekolah menengah di kawasan
Bagan Serai.
4) Apakah tahap aspek suasana sekolah terhadap disiplin
pelajar di sekolah menengah di kawasan Bagan Serai.
5) Apakah tahap aspek guru terhadap disiplin pelajar di
sekolah menengah di kawasan Bagan Serai.
6) Apakah terdapat aspek pihak pentadbiran terhadap
disiplin pelajar di sekolah menengah di kawasan Bagan
Serai.
7) Adakah terdapat aspek sahsiah diri pelajar di sekolah
8) Adakah terdapat aspek prestasi pelajar di sekolah
9) Adakah terdapat hubungan yang signifikan antara rakan
sebaya, pengajaran dan pembelajaran, suasana sekolah,
guru dan pihak pentakbiran dengan masalah disiplin
sekolah menengah di kawasan Bagan Serai.
10) Adakah terdapat perbezaan yang signifikan antara rakan
sebaya, pengajaran dan pembelajaran, suasana sekolah,
guru dan pihak pentakbiran dengan masalah disiplin
sekolah menengah mengikut bangsa di kawasan Bagan
Serai.
HIPOTESIS KAJIAN
Hipotesis kajian ini ialah:

Ho 1 Tidak terdapat hubungan yang signifikan antara rakan
sebaya dengan masalah disiplin pelajar.
Ho 2 Tidak terdapat hubungan yang signifikan antara
pengajaran dan pembelajaran dengan masalah disiplin
pelajar.
Ho 3 Tidak terdapat hubungan yang signifikan antara suasana
sekolah dengan masalah disiplin pelajar.
Ho 4 Tidak terdapat hubungan yang signifikan antara guru
dengan masa disiplin pelajar.

Ho 5 Tidak terdapat hubungan yang signifikan antara pihak
pentakbiran dengan masalah disiplin pelajar.
Ho 6 Tidak terdapat perbezaan yang signifikan antara rakan
sebaya dengan masalah disiplin pelajar mengikut bangsa.
Ho 7 Tidak terdapat hubungan yang signifikan antara
pengajaran dan pembelajaran dengan masalah disiplin
pelajar mengikut bangsa.
Ho 8 Tidak terdapat hubungan yang signifikan antara suasana
sekolah dengan masalah disiplin pelajar mengikut bangsa.
Ho 9 Tidak terdapat hubungan yang signifikan antara guru
dengan masalah disiplin pelajar mengikut bangsa.
Ho 10 Tidak terdapat hubungan yang signifikan antara pihak
pentakbiran dengan masalah disiplin pelajar mengikut
bangsa.
KEPENTINGAN KAJIAN
Hasil kajian ini diharap akan dapat memberi maklumat

kepada guru-guru tentang punca berlakunya masalah disiplin di
sekolah dan seterusnya merangka, merancang dan melaksanakan
tindakan untuk mengatasi masalah disiplin pelajar.
Kajian ini juga diharap dapat membantu pengetua sekolah
dalam meningkatkan disiplin pelajar di sekolah-sekolah mereka.
Memandangkan masalah disiplin banyak berlaku di sekolah-
sekolah seluruh negara maka kajian ini diharap akan dapat
membantu pengetua-pengetua di sekolah terbabit serta boleh
dijadikan pedoman atau panduan dalam meningkatkan disiplin
para pelajar di sekolahnya. Diharap juga kajian ini akan memberi
pendedahan awal kepada bakal-bakal pengetua yang akan bertugas
sebagai ketua di sekolah. Seterusnya memberi gambaran umum
tentang situasi sebenar dan perancangan strategi yang teliti
sebelum turun ke padang.
Bagi Jabatan Pelajaran Negeri (JPN) pula, kajian ini
diharap dapat membantu mereka memikirkan perancangan-
perancangan yang dapat membantu meningkatkan disiplin pelajar
di sekolah-sekolah. Melalui kajian ini, diharap pihak JPN

mendapat gambaran tentang cabaran-cabaran dan unsur-unsur
yang mengukuhkan serta meningkatkan disiplin pelajar di sekolah.
Kajian ini juga diharap dapat membantu pihak JPN memikirkan
kursus-kursus berkaitan disiplin pelajar yang boleh membantu
pengetua dan guru-guru yang berkhidmat di sekolah-sekolah .
Melalui kajian ini diharap pihak Kementerian Pelajaran
Malaysia (KPM) mendapat gambaran maklumat dan bukti kajian
tentang masalah-masalah disiplin yang wujud akibat persekitaran
sekolah dan pendedahan tentang cabaran disiplin pelajar-pelajar di
Sekolah Menengah. Semoga dengan pendedahan ini dapat
membantu KPM merancang program-program yang mampu
meningkatkan disiplin pelajar-pelajar di sekolah-sekolah seluruh
negara.
Menyediakan sumber rujukan dan maklumat kepada
pengkaji secara lebih teperinci dan mendalam perkaitan dengan
pengaruh pesekitaran sekolah terhadap masalah disiplin pelajar.
BATASAN KAJIAN
Kajian yang dijalankan ini bakal tertumpu kepada pelajar-

pelajar tingkatan empat di tiga buah sekolah menengah di negeri
Perak dalam kawasan Bagan Serai, iaitu Sekolah Menengah
Kebangsaan Alang Iskandar, Sekolah Menengah Kebangsaan Abu
Bakar Al-Baqir dan Sekolah Menengah Kebangsaan Bagan Serai.
Maklumat yang bakal diperolehi adalah terbatas kepada
maklumbalas yang bertulis dalam soal selidik oleh pelajar. Kajian
ini juga hanya menfokuskan kepada beberapa pemboleh ubah
sahaja iaitu tertumpu kepada lima aspek yang dikenalpasti selaras
dengan objektif kajian.
Segala dapatan adalah bergantung kepada maklumat yang
diberi melalui soal selidik bertulis. Segala keputusan dan dapatan
hasil daripada kajian yang dijalankan mungkin tidak dapat
memberi generalisasi bagi tempat-tempat lain kerana maklumat ini
hanya terbatas kepada responden-responden di Sekolah Menengah
dalam kawasan Bagan Serai sahaja. Tajuk kajian adalah terbatas
kepada persekitaran sekolah yang mempengaruhi masalah disiplin

pelajar.
METODOLOGI
Reka bentuk kajian ini adalah berbentuk tinjauan deskriptif

bagi melihat pengaruh persekitaran sekolah dalam mempengaruhi
disiplin pelajar di tiga buah sekolah yang dikaji. Kajian berbentuk
deskriptif, iaitu satu tinjauan secara soal selidik di mana ianya
bertujuan untuk mendapatkan sesuatu yang sedang berlaku.
Maklumat-maklumat daripada kajian ini diperolehi
daripada soalselidik yang telah dibentuk. Responden dalam soal
selidik ini merupakan pelajar-pelajar Tingkatan 4 di sekolah yang
dikaji dan mereka dipilih menggunakan sampel rawak mudah.
Data yang diperoleh dengan menggunakan soal selidik yang telah
diedarkan kepada responden yang terpilih mewakili populasi iaitu
pelajar-pelajar tiga buah sekolah menengah di kawasan Bagan
Serai , Perak. Pelajar ini dipilih kerana mereka merupakan
golongan sasaran dalam aspek disiplin di sekolah dan terlibat
secara langsung dalam setiap program-program yang melibatkan
usaha-usaha mempertingkatkan disiplin mereka.
DAPATAN KAJIAN
Hasil kajian dibahagikan kepada 2 bahagian utama iaitu

bahagian A mengandungi latar belakang responden manakala pada
bahagian B pula terdiri daripada lima puluh enam soalan yang
berkaitan dengan masalah disiplin, pengaruh rakan sebaya, suasana
sekolah, pengajaran dan pembelajaran, pengaruh pentadbiran,
pengaruh guru, sahsiah diri dan prestasi pelajar mempengaruhi
disiplin di sekolah.
a) Analisis Taburan Responden Megikut Jantina.

Jadual 8(a) Taburan Responden Mengikut Jantina
Jantina Bilangan Peratusan
Lelaki 90 58.1
Perempuan 65 41.9
Jumlah 155 100
Jadual 8(a), menunjukkan taburan responden mengikut

jantina. Hasil daripada kajian didapati bahawa bilangan responden
lelaki 90 orang (58.1 peratus) dan perempuan seramai 65 orang
(41.9 peratus). Responden lelaki merupakan golongan majoriti
dalam kajian ini.
b) Analisis Taburan Terponden Megikut Bangsa

Jadual 8(b) Taburan Responden Mengikut Bangsa
Bangsa Bilangan Peratus
Melayu 85 54.8
Cina 45 29.0
India 25 16.2
Jumlah 155 100
Jadual 8(b) menunjukkan taburan responden mengikut

bangsa. Analisis data menunjukkan responden bangsa Melayu
merupakan responden yang paling ramai, iaitu seramai 85 orang
(54.8 peratus) manakala responden bangsa Cina seramai 45 orang
(29 peratus) dan India seramai 25 orang (16.2 peratus) yang
merupakan responden yang paling kecil bilangannya.
c) Analisis Terhadap Tahap Masalah Disiplin Di

Kalangan Pelajar
Jadual 8(c) Taburan Responden Mengikut Peratus, Min dan Sisih
Piawai Bagi Menunjukkan Faktor Masalah Disiplin
Yang Berlaku Di Kalangan Pelajar ( n= 155 )
1 2 3 4 5
Item/soalan STS TS TP S SS Min SP
(%) (%) (%) (%) (%)
Saya selalu berbual-bual dengan 4.5 17.4 24.5 22.7 25.8 3.53 1.18
rakan di dalam kelas semasa guru
mengajar
Saya tidak kisah dating lewat ke 16.1 17.4 12.9 32.9 20.6 3.24 1.39
sekolah walaupun diambil
tindakan disiplin
Saya selalu tidak menyiapkan 12.9 13.5 25.8 31.6 16.1 3.25 1.25
kerja rumah yang diberikan oleh
guru.
Saya seronok melanggar disiplin 14.8 15.5 24.5 25.8 19.4 3.19 1.32
sekolah
Min keseluruhan= 3.15 Sisih Piawai = 0.89
Jadual 8(c) menunjukan taburan responden mengikut tahap

masalah disiplin dikalangan pelajar sekolah menengah di kawasan
Bagaan Serai. Hasil daripada kajian didapati pernyataan “Saya
selalu berbual-bual dengan rakan di dalam kelas semasa guru
mengajar” mencatat min tertinggi iaitu 3.53. Terdapat sebanyak
22.7 peratus setuju dan 25.8 peratus sangat setuju.
Pernyataan “Saya tidak kisah datang lewat ke sekolah
walaupun diambil tindakan disiplin” pula mencatatkan min kedua
tertinggi, iaitu 3.24. Terdapat sebanyak 22.7 peratus responden
bersetuju dan 25.8 peratus sangat setuju.
Bacaan ketiga tertinggi adalah pada item dengan
pernyataan “Saya selalu tidak menyiapkan kerja rumah yang
diberikan oleh guru”. Sebanyak 31.6 peratus responden menjawab
setuju manakala 16.1 peratus responden menjawab sangat setuju.
Skor min bagi item ini ialah 3.25.
Bagi pernyataan “Saya seronok melanggar disiplin
sekolah” mencatat min yang ke empat tertinggi dengan nilai
sebanyak 19.4 peratus sangat setuju dan 25.8 peratus setuju
dengan skor min ialah 3.19 .

Secara keseluruhannya menunjukkan bahawa faktor
masalah disiplin mempengaruhi disiplin pelajar secara
keseluruhannya adalah pada tahap yang sederhana dengan skor
min 3.15.
d) Analisis Tahap Aspek Rakan Sebaya Terhadap

Masalah Disiplin Pelajar
Jadual 8(d) Taburan Responden Mengikut Peratus, Min dan Sisih
Piawai Bagi Menunjukkan Faktor Rakan sebaya
Mempengaruhi Disiplin Pelajar( n = 155 )
1 2 3 4 5
Item/soalan STS TS TP S SS Min SP
(%) (%) (%) (%) (%)
Saya tetap mengambil 1.3 5.8 21.3 40.6 31.0 3.94 0.93
peluang membantu
rakan sekiranya
diperlukan.
Saya suka berlajar 1.9 9.0 31.0 38.7 19.4 3.65 0.96
secara berkumpulan
dan berbincang sesama
rakan.
Saya sentiasa mengikut 4.5 14.2 35.5 28.4 17.4 3.40 1.07
rakan-rakan
mengulangkaji
pelajaran.
Saya tetap menjalin 3.9 10.3 28.4 40.6 16.8 3.56 1.03
hubungan mesra
dengan rakan di dalam
kelas sepanjang masa.
Jadual 8(d) menunjukkan taburan responden mengikut

tahap aspek rakan sebaya terhadap masalah disiplin pelajar di
sekolah menengah di kawasan Bagan Serai. Hasil daripada
kajian didapati pernyataan “Saya tetap mengambil peluang
membantu rakan sekiranya diperlukan ” mencatat skor min
tertinggi iaitu 3.94. Terdapat sebanyak 40.6 peratus responden
Pernyataan “Saya suka berlajar secara berkumpulan dan

berbincang sesama rakan” pula mencatatkan min kedua tertinggi,
dengan skor iaitu 3.65. Terdapat sebanyak 38.7 peratus responden
Bacaan ketiga tertinggi adalah item “Saya tetap menjalin
hubungan mesra dengan rakan di dalam kelas sepanjang masa.”
pula mencatatkan nilai min yang ketiga tertinggi, iaitu 3.56.
Terdapat sebanyak 40.6 peratus responden bersetuju dan 16.8
peratus sangat setuju.
Manakala pernyataan “Saya sentiasa mengikut rakan-rakan
mengulangkaji pelajaran” pula mencatakan min keempat tertinggi,
iaitu 3.40. Terdapat sebanyak 28.4 peratus setuju dan 17.4 peratus
sangat setuju.
Secara keseluruhannya min yang diperoleh ialah 3.32 . Ini
menunjukkan bahawa faktor aspek rakan sebaya mempengaruhi
disiplin pelajar secara keseluruhannya adalah pada tahap yang
sederhana.
e) Analisis Tahap Aspek Suasana Sekolah Terhadap

Disiplin Pelajar
Jadual 8(e) Taburan Responden Mengikut Peratus, Min dan Sisih

Piawai Bagi Menunjukkan Faktor Suasana Sekolah
Mempengaruhi Disiplin Pelajar (n=155 )
1 2 3 4 5
Item / Soalan STS TS TP S SS
Min SP
(%) (%) (%) (%) (%)
Keadaan kerusi meja yang
tidak sempurna
2.6 6.5 20.0 40.0 31.0 3.90 1.00
menyebabkan saya selalu
keluar kelas.
Sekolah saya tidak
menyediakan tempat untuk 7.7 18.7 21.3 34.8 17.4 3.35 1.19
berehat secukupnya.
Saya berasa tidak selesa
dengan keadaan 4.5 20.0 27.1 31.6 16.8 3.36 1.11
persekitaran sekolah.
Kemudahan bekalan air,
elektrik dan telefon di
3.2 18.1 31.6 32.3 14.8 3.38 1.05
sekolah saya berada dalam
keadaan tidak memuaskan.
Jadual 8(e) menunjukkan taburan responden mengikut

tahap aspek suasana sekolah terhadap disiplin pelajar di sekolah
menengah di kawasan Bagan Serai. Hasil daripada kajian didapati
pernyataan “Keadaan kerusi meja yang tidak sempurna
menyebabkan saya selalu keluar kelas” mencatat min tertinggi
iaitu 3.90. Terdapat sebanyak 40.0 peratus responden bersetuju dan
31.0 peratus sangat setuju.
Pernyataan “Kemudahan bekalan air, elektrik dan telefon di
sekolah saya berada dalam keadaan tidak memuaskan” pula
mencatatkan min kedua tertinggi, iaitu 3.38. Terdapat sebanyak
32.3 peratus responden bersetuju dan 14.8 peratus sangat setuju.
Pernyataan “Saya berasa tidak selesa dengan keadaan
persekitaran sekolah” pula mencatatkan nilai min yang ketiga
tertinggi, iaitu 3.36. Terdapat sebanyak 31.6 peratus responden
Manakala pernyataan “Sekolah saya tidak menyediakan

tempat untuk berehat secukupnya” pula mencatakan min keempat
tertinggi, iaitu 3.35. Terdapat sebanyak 34.8 peratus setuju dan
Secara keseluruhannya min yang diperoleh ialah 3.24. Ini
menunjukkan bahawa faktor suasana sekolah mempengaruhi
sederhana.
f) Analisis Tahap Aspek Pengajaran Dan Pembelajaran

Terhadap Disiplin Pelajar
Jadual 8(f) Taburan Responden Mengikut Peratus, Min dan Sisih

Piawai Bagi Menunjukkan Faktor Pengajaran dan
Pembelajaran Mempengaruhi Disiplin Pelajar
(n= 155)
1 2 3 4 5
Item / soalan STS TS TP S SS Min SP
(%) (%) (%) (%) (%)
Pihak sekolah memberi tekanan
kepada saya untuk lulus dengan 0.6 8.4 20.6 45.8 24.5 3.85 0.91
cemerlang.
Saya akan gunakan masa yang ada
untuk bertanya guru sesuatu yang 4.5 11.6 34.3 31.6 18.1 3.47 1.06
saya kurang faham
Semua guru yang mengajar saya
memberikan kerja sekolah yang 2.6 14.2 36.1 30.3 16.8 3.45 1.01
banyak.
Selaian latihan yang diberikan oleh
guru, saya membuat latihan lain 6.5 7.7 40.0 29.0 16.8 3.42 1.06
sebagai tambahan.
Jadual 8(f) menunjukkan taburan responden mengikut

tahap aspek pengajaran dan pembelajaran terhadap disiplin
pelajar di sekolah menengah di kawasan Bagan Serai. Hasil
daripada kajian didapati pernyataan “Pihak sekolah memberi
tekanan kepada saya untuk lulus dengan cemerlang” mencatat min
tertinggi iaitu 3.85. Terdapat sebanyak 45.8 peratus responden

Pernyataan “Saya akan gunakan masa yang ada untuk
bertanya guru sesuatu yang saya kurang faham” pula mencatatkan
min kedua tertinggi, iaitu 3.47. Terdapat sebanyak 31.6 peratus
responden bersetujudan 18.1 peratus sangat setuju.
Pernyataan “Semua guru yang mengajar saya memberikan
kerja sekolah yang banyak” pula mencatatkan nilai min yang
ketiga tertinggi, iaitu 3.45. Terdapat sebanyak 30.3 peratus
responden bersetuju dan 16.8 peratus sangat setuju.
Manakala pernyataan “Selain latihan yang diberikan oleh
guru, saya membuat latihan lain sebagai tambahan” pula
mencatakan min keempat tertinggi, iaitu 3.42. Terdapat sebanyak
29.0 peratus setuju dan 16.8 peratus sangat setuju.
Secara keseluruhannya min yang diperoleh ialah 3.45 . Ini
menunjukkan bahawa faktor pengajaran dan pembelajaran
mempengaruhi disiplin pelajar secara keseluruhannya adalah
pada tahap yang sederhana.
g) Analisis Tahap Faktor Guru Mempengaruhi Disiplin

Pelajar
Jadual 8(g) Taburan Responden Mengikut Peratus, Min dan Sisih
Piawai Bagi Menunjukkan Faktor Guru
Mempengaruhi Disiplin Pelajar (n=155)
Item / soalan 1 2 3 4 5
(%) (%) (%) (%) (%)
Guru saya cekap semasa
membuat demonstrasi bagi mata 6.5 5.8 31.6 38.7 17.4 3.55 1.05
pelajaran amali.
Guru kelas akan mengenakan
hukuman, jika saya melakukan 4.5 5.8 18.7 42.6 28.4 4.10 3.39
kesalahan.
Guru kelas saya adalah seorang
yang baik dan mengambil berat 2.6 4.5 34.8 38.1 20.0 3.68 0.93
tentang pelajarnya.
Guru saya selalu menasihati
pelajarnya semasa beliau 0.6 6.5 25.8 41.9 25.2 4.04 2.51
mengajar.
Jadual 8(g) menunjukkan taburan responden mengikut

tahap aspek guru terhadap disiplin pelajar di sekolah menengah di
kawasan Bagan Serai . Hasil daripada kajian didapati pernyataan
“Guru kelas akan mengenakan hukuman, jika saya melakukan
kesalahan” mencatat min tertinggi iaitu 4.10. Terdapat sebanyak
Pernyataan “Guru saya selalu menasihati pelajarnya semasa
beliau mengajar” pula mencatatkan min kedua tertinggi, iaitu 4.04.
Pernyataan “Guru kelas saya adalah seorang yang baik dan
mengambil berat tentang pelajarnya” pula mencatatkan nilai min
yang ketiga tertinggi, iaitu 3.68. Terdapat sebanyak 38.1 peratus
Manakala pernyataan “Guru saya cekap semasa membuat
demonstrasi bagi mata pelajaran amali.” pula mencatakan min
keempat tertinggi, iaitu 3.55. Terdapat sebanyak 38.7 peratus
setuju dan 17.4 peratus sangat setuju.
menunjukkan bahawa faktor guru mempengaruhi disiplin pelajar
secara keseluruhannya adalah pada tahap yang sederhana.
h) Analisis Terdapat Aspek Pihak Pentadbiran Terhadap

Disiplin Pelajar
Jadual 8(h) Taburan Responden Mengikut Peratus, Min dan Sisih

Piawai Bagi Menunjukkan Faktor Pentadbiran
Sekolah Mempengaruhi Disiplin Pelajar (n=155 )
1 2 3 4 5
Item / soalan STS TS TP S SS Min SP
(%) (%) (%) (%) (%)
Hubungan saya dengan pihak 11.6 7.1 27.7 33.5 20.0 3.43 1.22
pentadbiran sekolah (misalnya
Pengetua, Penolang Kanan dan
Penolong Kanan HEM) adalah
baik.
Peraturan di sekolah saya terlalu 14.8 19.4 24.5 24.5 16.8 3.09 1.31
ketat dan membebankan.
Pentadbir ambil berat kemudahan 7.1 12.3 21.3 34.8 24.5 3.57 1.19
asas seperti kerusi, meja, papan
tulis, almari dan kipas.
Pentadbir bertindak tegas ke atas 3.2 7.7 22.6 37.4 29.0 3.81 1.04
pelajar bermasalah disiplin yang
dihantar kepadanya.
Jadual 8(h) menunjukkan taburan responden mengikut

aspek pihak pentadbiran terhadap disiplin pelajar di sekolah
menengah di kawasan Bagan Serai. Hasil daripada kajian didapati
pernyataan “Pentadbir bertindak tegas ke atas pelajar bermasalah
disiplin yang dihantar kepadanya” mencatat min tertinggi iaitu
3.81. Terdapat sebanyak 37.4 peratus responden bersetuju dan 29.0
Pernyataan “Pentadbir ambil berat kemudahan asas seperti
kerusi, meja, papan tulis, almari dan kipas” juga mencatatkan min
kedua tertinggi iaitu 3.57. Terdapat sebanyak 34.8 peratus
Pernyataan “Hubungan saya dengan pihak pentadbiran
sekolah (misalnya Pengetua, Penolang Kanan dan Penolong Kanan
HEM) adalah baik ” pula mencatatkan min ketiga tertinggi, iaitu
3.43. Terdapat sebanyak 33.5 peratus responden bersetuju dan

Pernyataan “Guru disiplin akan menggunakan budi
bicaranya jika saya melakukan kesalahan.” juga mencatatkan min
keempat tertinggi, iaitu 3.19. Terdapat sebanyak 27.7 peratus
menunjukkan bahawa faktor pihak pentadbiran sekolah
mempengaruhi disiplin pelajar secara keseluruhannya adalah
i) Analisis Adakah Terdapat Aspek Sahsiah Diri Pelajar

Di Sekolah
Jadual 8(i) Taburan Responden Mengikut Peratus, Min dan Sisih

Piawai Bagi Menunjukkan Faktor Sahsiah Diri
Mempengaruhi Disiplin Pelajar ( n=155 )
1 2 3 4 5
Item / soalan (%) (%) (%) (%) (%)
Saya sentiasa mematuhi arahan
1.9 7.7 20.6 41.9 27.7 3.85 0.98
dan nasihat guru
Saya amat menitik beratkan
ketepatan waktu ke sekolah, 3.2 9.0 26.5 33.5 27.7 3.74 1.06
makmal dan bengkel.
Saya menitik beratkan
kekemasan diri seperti lencana,
2.6 8.4 13.5 37.4 38.1 4.00 1.04
tanda nama, uniform sekolah dan
rambut.
Pengetua menitik beratkan adab
pelajar dengan guru dan 3.2 6.5 34.2 34.8 21.3 3.65 1.00
kakitangan sekolah.
Jadual 8(i) menunjukkan taburan responden mengikut

aspek sahsiah diri pelajar di sekolah menengah di kawasan Bagan
Serai. Hasil daripada kajian didapati pernyataan “Saya menitik
beratkan kekemasan diri seperti lencana, tanda nama, uniform
sekolah dan rambut.” mencatat min tertinggi iaitu 4.00. Seramai
37.4 peratus bersetuju dan 38.1 peratus sangat setuju.
“Saya sentiasa mematuhi arahan dan nasihat guru ”

merupakan pernyataan yang kedua tertinggi dengan min 3.85.
Seramai 41.9 peratus responden setuju dan 27.7 peratus sangat
bersetuju dengan pernyataan tersebut.
Item yang mencatat bacaan min ketiga tertinggi dengan
skor 3.74 adalah pada pernyataan “Saya amat menitik beratkan
ketepatan waktu ke sekolah, makmal dan bengkel”. Sebanyak 33.5
peratus responden setuju dan 27.7 peratus sangat setuju.
Bagi pernyataan “Pengetua menitik beratkan adab pelajar
dengan guru dan kakitangan sekolah ”, merupakan min keempat
tertinggi dengan skor 3.65. Seramai 34.8 peratus responden
menjawab setuju dan 21.3 peratus responden menjawab sangat
setuju dengan kenyataan ini.
menunjukkan bahawa faktor sahsiah diri mempengaruhi disiplin
pelajar secara keseluruhannya adalah pada tahap yang sederhana.
j) Analisis Tahap Aspek Prestasi Pelajar Di Sekolah

Menengah Di Kawasan Bagan Serai
Jadual 8(j) Taburan Responden Mengikut Peratus, Min dan Sisih

Piawai Bagi Menunjukkan Faktor Prestasi Pelajar
Mempengaruhi Disiplin Pelajar (n=155)
Item / soalan 1 2 3 4 5
(%) (%) (%) (%) (%)
Saya lemah dalam subjek-subjek
penting, terutama Bahasa Inggeris 4.5 19.4 23.9 36.1 16.1 3.40 1.11
dan Matematik
Keputusan peperiksaan saya
semakin menurun kerana saya 1.9 5.2 24.5 42.6 25.8 3.85 0.93
tidak mengulangkaji pelajaran.
Saya selalu mencuba untuk
menjawab setiap soalan yang
2.6 13.5 38.7 31.6 13.5 3.40 0.97
dikemukakan oleh guru di dalam
kelas.
Saya akan menyiapkan kerja yang
4.5 13.5 27.7 39.4 14.8 3.59 2.01
diberikan oleh guru pada masanya
Jadual 8(j) menunjukkan taburan responden mengikut

aspek prestasi pelajar di sekolah menengah di kawasan Bagan
Serai. Hasil daripada kajian didapati pernyataan “Keputusan
peperiksaan saya semakin menurun kerana saya tidak
mengulangkaji pelajaran.” mencatat min tertinggi iaitu 3.85.
Pernyataan “Saya akan menyiapkan kerja yang diberikan
oleh guru pada masanya ” juga mencatatkan min ke dua tertinggi
iaitu 3.59. Terdapat sebanyak 39.4 peratus responden bersetuju dan
Pernyataan “Saya lemah dalam subjek-subjek penting,
terutama Bahasa Inggeris dan Matematik ” pula mencatatkan min
ketiga tertinggi, iaitu 3.40. Terdapat sebanyak 36.1 peratus
Pernyataan “Saya selalu mencuba untuk menjawab setiap
soalan yang dikemukakan oleh guru di dalam kelas” juga

mencatatkan min keempat tertinggi, iaitu 3.40. Terdapat sebanyak
menunjukkan bahawa faktor aspek prestasi pelajar mempengaruhi
sederhana.
k) Keputusan Keseluruhan Bagi Setiap Aspek Kajian
Jadual 8(k) Keputusan Keseluruhan Bagi Setiap Aspek Kajian

Berdasarkan Min Dan Sisihan Piawai
Aspek Min Tahap
Masalah disiplin 3.15 Sederhana
Faktor rakan sebaya 3.33 Sederhana
Fakor pengajaran dan pembelajaran 3.45 Sederhana
Faktor suasana sekolah 3.24 Sederhana
Faktor guru 3.44 Sederhana
Faktor pentadbiran sekolah 3.29 Sederhana
Faktor Sahsiah 3.64 Sederhana
Faktor prestasi 3.30 Sederhana
Min keseluruhan = 3.22 Sisih Piawai = 0.41
Jadual 8(k) menunjukkan taburan keseluruhan tahap item

soal selidik responden mengikut min. Hasil daripada kajian
didapati min bagi faktor sahsiah adalah yang tertinggi, iaitu 3.64.
Bagi item soal selidik faktor pengajaran dan pembelajaran
mempunyai min kedua terbanyak, iaitu sebanyak 3.45. Seterusnya
item faktor guru pula mendapat min ketiga terbanyak iaitu 3.44.
Seterusnya item faktor rakan sebaya pula mendapat min
sebanyak 3.33. Item faktor prestasi pula mendapat min sebanyak
3.30. Item faktor suasana sekolah pula mendapat min sebanyak
3.24. Item terakhir ialah item masalah disiplin. Item ini merupakan
item yang mendapat min paling rendah iaitu 3.15.
Secara keseluruhannya min yang diperolehi ialah 3.22. Ini
menunjukkan bahawa persepsi pelajar tingkatan empat terhadap
masalah disiplin di tiga buah sekolah di Bagan Serai, Perak secara
keseluruhannya adalah pada tahap yang sederhana.
ANALISIS HIPOTESIS
a) Tidak Terdapat Hubungan Yang Signifikan Antara

Faktor Rakan Sebaya Dengan Masalah Disiplin
Pelajar
Jadual 8(l) Analisis hubungan Korelasi antara faktor rakan

sebaya, dengan masalah disiplin pelajar
Pengaruh terhadap Pearson, r
Signifikan
disiplin
0.141
Faktor rakan sebaya 0.080
Signifikan pada aras keertian ά = 0.05
Berdasarkan jadual 8(l), didapati nilai pekali korelasi, r

bagi faktor rakan sebaya dengan masalah disiplin pelajar adalah
bersamaan dengan 0.141. Ini menunjukkan korelasi yang lemah.
Memandangkan nilai p = 0.080 adalah lebih besar dari 0.05 maka
hipotesis ini diterima. Ini bermakna tidak terdapat hubungan yang
signifikan antara faktor rakan sebaya dengan masalah disiplin
pelajar.
Oleh kerana keputusan ujian korelasi menunjukkan tidak
dirumuskan bahawa tidak terdapat hubungan yang signifikan
antara faktor rakan sebaya dengan masalah disiplin pelajar.
b) Tidak terdapat hubungan yang signifikan antara

faktor pengajaran dan pembelajaran dengan masalah
disiplin pelajar
Jadual 8(m) Korelasi antara faktor pengajaran dan

pembelajaran dengan masalah disiplin pelajar
Pengaruh terhadap disiplin Signifikan Pearson, r
Faktor pengajaran dan

0.205 0.102
pembelajaran
Berdasarkan jadual 8(m), didapati nilai pekali korelasi, r

bagi faktor pengajaran dan pembelajaran dengan masalah disiplin
pelajar adalah bersamaan dengan 0.102. Ini menunjukkan korelasi
yang lemah. Memandangkan nilai p = 0.205 adalah lebih besar
dari 0.05 maka hipotesis ini diterima. Ini bermakna tidak terdapat
hubungan yang signifikan antara faktor pengajaran dan
pembelajaran dengan masalah disiplin pelajar.
antara faktor pengajaran dan pembelajaran dengan masalah disiplin
pelajar.
c) Tidak Terdapat Hubungan Yang Signifikan Antara

Faktor Suasana Sekolah Dengan Masalah Disiplin
Pelajar
Jadual 8(n) Korelasi antara faktor suasana sekolah dengan

masalah disiplin pelajar
0.284
Faktor suasana sekolah 0.000
Berdasarkan jadual 8(n), didapati nilai pekali korelasi, r bagi faktor

suasana sekolah dengan masalah disiplin pelajar adalah bersamaan
dengan 0.284. Ini menunjukkan korelasi yang sangat lemah.
Memandangkan nilai p = 0.000 adalah lebih kecil dari 0.05 maka
signifikan antara faktor suasana sekolah dengan masalah disiplin
pelajar.
antara faktor suasana sekolah dengan masalah disiplin pelajar.
d) Tidak terdapat hubungan yang signifikan antara

faktor guru dengan masalah disiplin pelajar
Jadual 8(o) Korelasi antara faktor guru dengan masalah

disiplin pelajar
0.251
Faktor guru 0.002
Berdasarkan jadual 8(o), didapati nilai pekali korelasi, r bagi faktor

guru dengan masalah disiplin pelajar adalah bersamaan dengan
0.251. Ini menunjukkan korelasi yang sangat lemah.
Memandangkan nilai p = 0.002 adalah lebih kecil dari 0.05 maka
signifikan antara faktor guru dengan masalah disiplin pelajar.
faktor guru dengan masalah disiplin pelajar.
e) Tidak Terdapat Hubungan Yang Signifikan Antara

Pihak Pentadbiran Dengan Masalah Disiplin
Pelajar
Jadual 8(p) Korelasi antara pihak pentadbiran dengan masalah

disiplin pelajar
Pengaruh terhadap Pearson, r
Signifikan
disiplin
0.317
Faktor Pentadbiran 0.000
Berdasarkan jadual 8(p), didapati nilai pekali korelasi, r bagi faktor

pihak pentadbiran dengan masalah disiplin pelajar adalah
bersamaan dengan 0.317. Ini menunjukkan korelasi yang sangat
lemah. Memandangkan nilai p = 0.000 adalah lebih kecil dari 0.05
maka hipotesis ini ditolak. Ini bermakna terdapat hubungan yang
signifikan antara faktor pihak pentadbiran dengan masalah disiplin
pelajar.
faktor pihak pentadbiran dengan masalah disiplin pelajar.
f) Tidak Terdapat Perbezaan Yang Signifikan Antara

Faktor Rakan Sebaya Mempengaruhi Disiplin Pelajar
Mengikut Aspek Bangsa
Jadual 8(q) Analisis Anova Mengikut Perbezaan Antara Aspek

Rakan Sebaya Mempengaruhi Disiplin Pelajar
Mengikut Bangsa
Faktor Bangsa F Signifikan
Melayu
Rakan Sebaya Cina 3.735 0.026
India
Lain-lain
Jadual 8(q) menunjukkan analisis anova mengikut

perbezaan antara aspek rakan sebaya mempengaruhi disiplin
pelajar mengikut bangsa. Jadual di atas jelas menunjukkan terdapat
perbezaan yang signifikan antara faktor tersebut kerana
mempunyai nilai yang kurang daripada aras signifikan iaitu 0.05
dengan nilai 0.026. Oleh itu hipotisis nol ditolak.
g) Tidak terdapat perbezaan yang signifikan antara

pengajaran dan pembelajaran mempengaruhi
disiplin pelajar mengikut aspek bangsa
Jadual 8(r) Analisis Anova Mengikut Perbezaan Antara

Pengajaran Dan Pembelajaran Mempengaruhi
Disiplin Pelajar Mengikut Bangsa
Melayu
Pengajaran Cina 0.896 0.410
Dan India
Pembelajaran Lain-lain
Jadual 8(r) menunjukkan analisis anova mengikut

perbezaan antara aspek pengajaran dan pembelajaran

mempengaruhi disiplin pelajar mengikut bangsa. Jadual di atas
jelas menunjukkan tidak terdapat perbezaan yang signifikan di
antara faktor tersebut kerana mempunyai nilai yang kurang
daripada aras signifikan iaitu 0.05 dengan nilai 0.410. Oleh itu
hipotisis nol diterima.
h) Tidak terdapat perbezaan yang signifikan antara

suasana sekolah mempengaruhi disiplin pelajar
mengikut aspek bangsa
Jadual 8(s) Analisis Anova Mengikut Perbezaan Antara Suasana

Sekolah Mempengaruhi Disiplin Pelajar Mengikut
Bangsa
Melayu
Suasana Cina 5.017 0.008
Sekolah India
Lain-lain
Jadual 8(s) menunjukkan analisis anova mengikut

perbezaan antara aspek suasana sekolah mempengaruhi disiplin
pelajar mengikut bangsa. Jadual di atas jelas menunjukkan terdapat
perbezaan yang signifikan di antara faktor tersebut kerana
i) Tidak terdapat perbezaan yang signifikan antara guru

mempengaruhi disiplin pelajar mengikut aspek
bangsa
Jadual 8(t) Analisis Anova Mengikut Perbezaan Antara Guru

Mempengaruhi Disiplin Pelajar Mengikut Bangsa
Melayu
Guru Cina 7.682 0.007
India
Lain-lain
Jadual 8(t) menunjukkan analisis anova mengikut

perbezaan antara aspek guru mempengaruhi disiplin pelajar
mengikut kaum. Jadual di atas jelas menunjukkan terdapat
perbezaan yang signifikan di antara faktor tersebut kerana
j) Tidak terdapat perbezaan yang signifikan antara pihak

pentadbiran mempengaruhi disiplin pelajar mengikut
aspek bangsa
Jadual 8(u) Analisis Anova Mengikut Perbezaan Antara Pihak

Pentadbiran Mempengaruhi Disiplin Pelajar
Mengikut Bangsa
Faktor Kaum F Signifikan
Melayu
Pihak Cina 1.058 0.350
Pentadbiran India
Lain-lain
Jadual 8(u) menunjukkan analisis anova mengikut

perbezaan antara aspek pihak pentadbiran mempengaruhi disiplin
pelajar mengikut bangsa. Jadual di atas jelas menunjukkan tidak

terdapat perbezaan yang signifikan di antara faktor tersebut kerana
dengan nilai 0.350. Oleh itu hipotisis nol diterima.
PERBINCANGAN
Dapatan kajian menunjukkan bahawa dimensi faktor sahsiah diri

mempunyai min tertinggi, min kedua tertinggi ialah dimensi faktor
pengajaran dan pembelajaran dan min terendah ialah dimensi tahap
masalah disiplin. Ini menunjukkan dimensi faktor sasiah diri
merupakan dimensi yang paling dominan di kalangan pelajar.
Hasil analisis kajian juga menunjukkan bahawa
keseluruhan pelajar di sekolah menengah sekitar pekan Bagan
Serai berada pada tahap disiplin yang sederhana. Dapatan ini
menunjukkan walaupun kebanyakan daripada responden terdiri
daripada pelajar sekolah luar bandar tetapi didapati pelajar
mempunyai tahap disiplin yang sederhana.
Selain itu, dapatan kajian ini menunjukkan terdapat
hubungan yang signifikan antara faktor rakan sebaya dengan
masalah disiplin. Dapatan kajian juga menunjukkan tidak terdapat
hubungan yang signifikan antara faktor pengajaran dan
pembelajaran dengan masalah disiplin pelajar. Bagi demensi
suasana sekolah pula dapataan kajian penyelidik menunjukkan
bahawa terdapat hubungan yang signifikan antara demensi suasana
sekolah dengan masalah disiplin. Dimensi faktor guru juga
didapati terdapat hubungan yang signifikan dengan masalah
disiplin. Begitu juga dimensi faktor pentadbiran yang
menunjukkan bahawa terdapat hubungan yang signifikan dengan
masalah disiplin.
Analisis data menunjukkan tidak terdapat perbezaan yang
signifikan antara faktor rakan sebaya mempengaruhi disiplin
pelajar mengikut bangsa. Dapatan kajian ini juga menunjukkan
tidak terdapat perbezaan antara pengajaran dan pembelajaran
megikut bangsa. Manakala dapatan kajian menunjukkan terdapat
perbezaan antara suasana sekolah mengikit bangsa. Selain itu,
kajian ini juga menunjukkan terdapat perbezaan antara guru

mempengaruhi disiplin pelajar mengikut bangsa dan didapati
bahawa tidak terdapat perbezaan antara pihak pentadbiran
mempengaruhi disiplin mengikut bangsa.
Secara keseluruhannya, tidak terdapat hubungan antara
rakan sebaya dan suasana sekolah dengan masalah disiplin pelajar.
Manakal terdapat hubungan antara faktor pengajaran dan
pembelajaran, guru dan pentadbiran dengan masalah disiplin
pelajar. Dapat disimpulkan juga bahawa tidak terdapat perbezaan
antara pengajaran dan pembelajaran dan pihak pentadbiran
mempengaruhi disiplin mengikut bangsa dan terdapat perbezaan
yang sinifikan antara rakan sebaya, suasana sekolah dan guru
mempengaruhi disiplin mengikut bangsa.
CADANGAN
Berdasarkan kepada dapatan kajian dan juga perbincangan,

penyelidik ingin mengemukakan beberapa cadangan sebagai
panduan untuk diaplikasikan. Walaupun kajian ini tidak dapat
melihat secara menyeluruh masalah disiplin yang berlaku
dikalangan pelajar di sekolah-sekolah lain, penyelidik beranggapan
masalah melanggar disipilin sekolah tetap berlaku walaupun di
mana-mana sekolah dan masalah pelanggaran disiplin di sekolah
akan tetap ujud dari masa ke semasa.
Berdasarkan kepada hasil-hasil yang telah diperolehi dalam
kajian ini, penyelidik ingin mengemukakan beberapa cadangan
yang mungkin dapat membantu mengurangkan masalah
pelanggaran disiplin di sekolah.
Dapatan kajian menunjukkan bahawa tahap masalah
disiplin pelajar berada pada min yang paling rendah sekali
walaupun pada tahap sederhana. Oleh itu ibu bapa dan sekolah
perlu mengambil perhatian yang serius terhadap faktor-faktor
dalaman dan luaran yang boleh mempengaruhi disiplin anak-anak.
Ini kerana faktor-faktor tersebut memberikan kesan yang sangat
besar terhadap pencapaian pelajar. Penekanan terhadap moral dan
agama adalah penting kerana melalui pegangan agama yang kukuh
boleh mempengaruhi sahsiah dan membentuk keperibadian akhlak

yang mulia dari dalam diri. Kesedaran dalaman diri ini sangat
penting kepada pelajar untuk membina personaliti dan sahsiah
yang baik. Disiplin diri yang kuat dan teguh adalah satu jalan
untuk menuju kejayaan. Para pelajar perlu melatih diri untuk
mematuhi disiplin bermula dari rumah lagi. Oleh itu dicadangkan
supaya ibu bapa dan guru-guru berkerjasama untuk membendung
masalah disiplin pelajar seperti mengawal pergaulan anak-anak
semasa di luar rumah. Ini adalah kerana penguatkuasaan peraturan
di sekolah ke atas pelajar tidak berkesan sekiranya ibubapa tidak
bertegas untuk mendisiplinkan anak-anak mereka semasa di
rumah.
Daripada dapatan kajian faktor yang kedua terendah ialah
faktor suasana sekolah, walaupun faktor ini masih lagi pada nilai
min yang sederhana. Sekolah merupakan tempat kedua bagi pelajar
selepas rumah mereka. Oleh yang demikian, pihak pentadbir
sekolah dicadangkan supaya lebih perihatin kepada isu-isu
kemudahan dan keselesaan para pelajar dan tidak hanya tertumpu
kepada pencapaian akademik semata-mata. Tindakan disiplin yang
diambil terhadap pelajar juga perlu mengambilkira latar belakang
dan sebab pelajar melakukan salah laku tersebut. Suasana dan
persekitaran yang harmoni boleh membangkitkan semangat dan
akan melahirkan pelajar yang mempunyai sikap cintakan sekolah,
dengan itu dapat mengurangkan masalah salah laku disiplin.
Membentuk disiplin tidak sesuai menggunakan kekerasan, emosi
tidak boleh disekat, dengan itu masalah disiplin pelajar dapat
dikurangkan.
Selain itu, kajian mendapati faktor pentadbiran sekolah berada
pada tahap ke tiga terendah walaupun mempunyai min yang
sederhana. Oleh itu pentadbir perlu menggunakan pendekatan gaya
kepinpinan yang sesuai bila menangani masalah pelajar supaya
mendapat kerjasama dan penglibatan yang maksimum dalam
menjalankan aktiviti sekolah. Pihak pentadbir seharusnya
menyedari, masyarakat setempat adalah satu aset yang boleh
dijadikan rakan kongsi yang berkesan untuk membantu pihak
sekolah dalam menangani semua masalah yang berlaku, khususnya
bagi membenteras masalah disiplin di kalangan pelajar sekolah.

Apabila timbulnya masalah disiplin membabitkan pelajar di
sekolah, ibu bapa diminta tidak menuding jari kepada pihak
sekolah semata-mata, sebaliknya perlu memahami perkara sebenar
dan turut sama berganding bahu untuk menyelesaaikannya.
Kajian mendapati faktor prestasi berada pada tahap ke empat
terendah dengan nilai min berada pada tahap sederhana. Walau
bagaimanapun, guru-guru di sekolah perlu mendorong semua
pelajar untuk berjaya tanpa mengira sama ada pelajar tersebut
cemerlang atau tidak kerana pelajar yang mempunyai pencapaian
akademik yang rendah memerlukan perhatian dari guru. Para guru
juga perlu bersikap adil dan mempunyai sifat-sifat mulia seperti
keikhlasan, kepatuhan, takwa, berpengetahuan luas, mudah
memberi maaf serta kasih sayang. Dengan sifat ini akan
memudahkan tugas mereka mendisiplinkan pelajar. Jadi guru-guru
perlulah memainkan peranan yang penting dalam pembinaan serta
peningkatan disiplin di kalangan pelajar. Guru juga hendaklah
berlaku adil dan tegas dalam segala tindakan tanpa ada perasaan
pilih kasih dan kepentingan diri.
KESIMPULAN
Hasil dapatan kajian secara keseluruhannya, tahap disiplin

pelajar sekolah menengah kawasan Bagan Serai berada pada tahap
sederhana. Dapatan kajian mendapati bahawa faktor sahsiah diri
mendapat min tertinggi manakala faktor pengajaran dan
pembelajaran mendapat min kedua tertinggi. Min yang terendah
ialah faktor tahap masalah disiplin. Ini menunjukkan faktor sahsiah
diri merupakan dimensi yang paling dominan di kalangan pelajar.
Dapatan ini menunjukkan walaupun kebanyakan dari responden
terdiri daripada pelajar sekolah luar bandar tetapi didapati disiplin
pelajar berada pada tahap sederhana.
RUJUKAN
Awang Had Salleh (1991). “Disiplin: Satu Tinjauan Konsep Dari

Segi Pendidikan”. Disiplin Dalam Pendidikan. Kuala
Lumpur: Nurin Enterprise.
Azizi, Shahrin, Jamaludin, Yusof, Abdul Rahim (2007).
“Menguasai Penyelidikan Dalam Pendidikan: Teori, Analisa,
Interpretasi Data”. Skudai : PTS Publishing Sdn. Bhd.
Azizih Nordin (1990) . Mengenalpasti masalah dan
pelaksanaan aktiviti kokuirkulum di tiga buah Sekolah
Menengah Daerah Gombak . Tesis Sarjana pendidikan .
Universiti Kebangsaan Malaysia .
Bachman J.G.(1970). “ Droping Out: Problems Of Symptoms”.
Michigan: University Press.
Baharuddin Ali (1996). Pengaruh Ibu bapa: Kertas kerja Seminar
Disiplin Kebangsaan. (Tidak diterbitkan)
Ellet , C.D. & Walberg , H.J. (1979) . Principals Competancy ,
Enviroment and outcomes . Dlm Walberg H.J ( ed ) .
Educational environment and effect , hlm. 77 – 85 . Berkely
California : Mc Cuchan Publishing Corperation .
Gagne, R.M. (1970). The Condition of Learning (Edisi Kedua).
New York : Holt, Rinehart & Winston.
Gerhart , R.P. (1981) . A study of the degree of effectiveness of
teacher – exerted disciplinary control technique in variety
of classroom setting . Tesis EDD. Northeastern University .
Getzel , J . W . & Guba , E .G . (1957) . “ Social behaviour and
the administration process ”. School Review L XV No.4 423
– 441 .
Ghazalli Othman (1983) . Beberapa strategik kawalan disiplin
dalam 2 sekolah menengah di Negeri Sembilan . Tesis
M.Ed. Universiti Malaya.
Hargreaves , D.H . (1967) . Social relations in a secondary
school . New York : Rontledge and kegan Ltd.
Maslow, A., Combs, A.W., Kelly, E. dan Rodger, C. (1962).
Perceiving Behaving Becoming. United state Of America: A
New Focus on Education Prepared By ASCD.
Milman , H . (1980) . Theraphies for school behavior problems

: A handbook of practical interventions . San Francisco :
Jossey – Bass .
Mohamad Najib Abdul Ghafar ( 1999 ). “ Penyelidikan
Pendidikan.” Skudai, Johor : Penerbitan Universiti Teknologi
Malaysia.
Mohd . Amir Shariffudin (1982) . Isu Pendidikan Malaysia:
Masalah disiplin di sekolah . Kuala Lumpur : Dewan
Bahasa dan Pustaka .
Musa Daia . (1987) . Satu Kajian Mengenai Pertalian Saiz
Sekolah Dengan Moral Guru Dan Perkembangan
Personality Murid – Murid . Tesis Ph.D . Universiti
Kebangsaan Malaysia .
Omardin Arshaad (1999). “ Siri Pengajian dan Pendidikan
Perguruan Sekolah.” Kuala Lumpur: Utusan, hlm 430-431
Strother , D .B . (1983) . “ Practical Applications of Research .
The many roles of the effective principals ” . Phi Delta
Kappan . 65 ( 4 ) : 15 – 35 .
Sulaiman Masri (1998 ).” Pelajar Cemerlang.” Kuala Lumpur:
Dewan Tidak Diterbitkan.
Wayson . W . W . (1982) . The politic of violence in school .
Phi. Delta kappan. 85 (5 ) 42 -59 .
Wideen , M.F & Andrew , I. (1984) . Implication for practice.
Dlm D. Hopkin & M . Wideen ( ed ) . Alternative
perceptives On School Improvement . Hlm 98 – 109. New
York : The Falmer Press .
Wong Choon Phua (1993) . School Echology And Its
Contribution Towards Student Indiscipline . Tesis M.Ed .
Universiti Malaya .
Yaacob bin Ismail (1996). “Peranan & Masalah Kerjaya Guru-
guru Universiti Teknologi Malaysia”. Tesis Ijazah Sarjana
Muda Sains Serta Pendidikan Yang
Zulkarnain Hj. Abdul Rahman (1992) . Persepsi Guru Tentang
Disiplin Pelajar Dan Peranan Pengetua Sekolah . Satu
Tinjauan Di Sekolah Menengah Daerah Kinta , Perak .
Tesis Sarjana Pendidikan . Universiti Kebangsaan Malaysia
9
PERSEKITARAN KELUARGA DAN
KESANNYA TERHADAP
TINGKAH LAKU DEVIAN REMAJA
Azizi Yahaya
Badrulzaman Baharom
PENGENALAN
Golongan remaja merupakan generasi yang bakal mewarisi negara

kita pada masa akan datang. Pelbagai harapan diletakkan agar
mereka berupaya menjadi individu yang berguna serta mampu
menyumbang ke arah kesejahteraan negara secara keseluruhannya.
Namun pada realitinya, sejak akhir-akhir ini pelbagai pihak mula
menaruh kebimbangan tentang berbagai gejala sosial yang
melanda remaja dan seterusnya meruntuhkan akhlak anak-anak
remaja masa kini. Sama ada disedari atau tidak, perkembangan
gejala-gejala sosial ini semakin meningkat dari hari ke hari. Setiap
hari dipaparkan berbagai cerita tentang pelbagai salah laku yang
dilakukan oleh remaja baik salah laku yang kecil mahu pun besar.
Ini turut menggambarkan betapa seriusnya fenomena ini dan
langkah-langkah sewajarnya perlu diambil bagi membendungnya
dari terus menjadi barah dalam masyarakat Malaysia. Masyarakat
hari ini sedang dilanda kebingungan dengan fenomena keruntuhan
akhlak di kalangan remaja. Pelbagai persoalan ditimbulkan.
Apakah pihak sekolah selaku institusi pendidikan gagal menangani
masalah itu? Bagaimana pula peranan ibu bapa dan keluarga?
Bagaimanakah remaja boleh bertingkah laku sedemikian? Apakah
punca yang membawa kepada berlakunya fenomena tersebut?
Persekitaran Keluarga dan Kesannya Terhadap Tingkah Laku 223
Kadar jenayah dan masalah sosial yang semakin

meningkat, khususnya di kalangan remaja dan pelajar sekolah
bukan sahaja membimbangkan ibu bapa yang mempunyai anak-
anak yang bersekolah, tetapi ia turut memberi impak terhadap
kredibiliti sekolah sebagai agen kawalan sosial yang seharusnya
berperanan dalam pembentukan moral dan tingkah laku generasi
muda. Pelbagai tafsiran atau label yang boleh diberikan kepada
remaja-remaja yang bertingkah laku sedemikian. Bagi remaja yang
melanggar norma masyarakat setempat ini dikenali sebagai
kumpulan yang bertingkah laku devian dan apabila golongan ini
merujuk kepada mereka yang masih bersekolah atau remaja bawah
umur, mereka dikenali sebagai delinkuen. Secara umumnya,
devian atau delinkuen adalah tingkah laku yang melanggar
peraturan atau bertingkah laku yang tidak dapat diterima oleh
masyarakat.
Walaupun pelbagai peraturan dan disiplin telah ditetapkan
oleh pihak sekolah, namun perbuatan salah laku pelajar tetap
berlaku. Antara masalah yang begitu ketara ialah berkaitan dengan
tingkah laku devian dan delinkuen di kalangan pelajar remaja.
Menurut laporan akhbar, jumlah kes yang dilaporkan meningkat
dari semasa ke semasa tidak mengira kawasan, sama ada di
kawasan bandar atau luar bandar, pinggir bandar dan sebagainya.
Menurut Hall (1904), remaja adalah masa yang penuh
dengan kekeliruan, kesedihan dan konflik. Oleh itu, adalah
penting bagi orang dewasa khususnya ibu bapa, pendidik dan
ahli masyarakat untuk mengikuti perkembangan remaja. Mereka
wajar membantu remaja agar mengelakkan diri dari terjebak
dengan kegiatan yang negatif. Pelajar-pelajar remaja akan mudah
terpengaruh dan suka mengabaikan pelajaran jika tidak dikawal
atau kurang perhatian. Akhirnya ini akan menghasilkan remaja
yang tidak produktif seperti melepak, mencuri, ponteng sekolah
dan terlibat dengan pelbagai gejala sosial.
Perkembangan remaja amat dipengaruhi oleh persekitarannya.
Persekitaran yang terdekat dan terpenting buat remaja ialah
keluarga mereka. Mengikut Hoffman (1996), keluarga telah
membentuk personaliti seseorang sejak kecil dan terus
memberikan pengaruh yang amat besar kepada tingkah laku, sikap

dan pemikiran seseorang dalam alam dewasa. Kajian-kajian
terdahulu di Malaysia dan di barat telah menunjukkan bahawa
hubungan kekeluargaan yang baik telah dikaitkan dengan
kesejahteraan hidup remaja dari aspek-aspek kepuasan hidup,
konsep kendiri, tingkah laku seks, dan pencapaian akademik
(Fatanah, 1997).
Kegagalan ibu bapa dalam mendisiplinkan anak-anak juga
dilihat sebagai salah satu faktor berlakunya tingkah laku devian.
Latar belakang tingkah laku anti sosial adalah kesan daripada
kekurangan, ketidaksesuaian atau kawalan disiplin yang tidak
konsisten semasa kanak-kanak (Jacobvitz et al., 1996).
Kebanyakan tingkah laku anti sosial remaja juga berpunca
daripada kegagalan cara gaya keibubapaan dan pengurusan
keluarga (Jacobvitz et al., 1996, Vuchinich, 1992). Menurut
Hoffman (1994), keluarga telah membentuk personaliti seseorang
sejak kecil dan terus memberikan pengaruh yang amat besar
kepada tingkah laku, sikap dan pemikiran seseorang dalam alam
dewasa.
Masalah-masalah yang dihadapi oleh remaja pada
kebiasaannya adalah kesan kesinambungan daripada masalah yang
timbul semasa kanak-kanak (Block, et al., 1988; Caspi et al., 1995;
Fergusson, et al, 1996; Fergusson, et al., 1996a; Moffitt, 1993).
Menurut Mahmood Nazar Muhammad (1993), tingkah laku devian
di kalangan remaja juga disebabkan oleh konflik dan tekanan
psikologikal. Remaja-remaja yang terlibat dengan melakukan
tingkah laku devian dan delinkuen ini juga mengalami konflik
dalam keluarga mereka sendiri. Mereka gagal melihat keluarga
adalah satu persekitaran yang sihat dan boleh memberikan
kebahagiaan serta rasa seronok kepada mereka. Kekurangan
komunikasi yang berkesan dan kasih sayang dalam keluarga turut
memainkan peranan dalam pembentukan personaliti devian
remaja. Sigurdsson dan rakan-rakan (1996) dan Sokol-Katz dan
rakan-rakan (1997) menekankan bahawa perkembangan personaliti
negatif dan tingkah laku devian adalah hasil daripada kegagalan
dalam ikatan kekeluargaan. Ibu bapa juga didapati banyak
menyumbang kepada masalah tingkah laku anak-anak, iaitu gagal

menunjukkan tingkah laku yang baik di hadapan anak-anak
mereka, di samping mengabaikan ajaran agama.
Dapatan kajian oleh Bahagian Sekolah, Kementerian
Pendidikan Malaysia (1993), merujuk punca salah laku di
kalangan pelajar disebabkan oleh pelbagai faktor. Faktor
keluarga merupakan penyumbang tertinggi dalam peningkatan
tingkah laku devian dan anti sosial. Kajian yang telah dijalankan
pada tahun 1993, menunjukkan bahawa 81.03 peratus pelajar
melakukan kesalahan kerana faktor kekeluargaan, 4.10 peratus
disebabkan oleh rakan sebaya dan 1.24 peratus disebabkan oleh
faktor persekolahan (Dewan Masyarakat, April, 1995).
Kajian-kajian yang telah dilakukan menunjukkan bahawa
persekitaran keluarga memainkan peranan yang penting dalam
proses pengsosialisasian remaja iaitu sikap, nilai dan sistem
kepercayaan akan diterapkan ke dalam minda remaja. Selain itu,
persekitaran keluarga juga menjadi medan kepada proses
perkembangan emosi, kognitif dan sosial setiap ahli di dalamnya.
Oleh itu, usaha ke arah pemantapan institusi kekeluargaan
dipercayai merupakan salah satu jalan penyelesaian kepada
pelbagai masalah di kalangan remaja masa kini. Kebanyakan
masalah yang dialami oleh remaja kini sebahagian besarnya
bertitik tolak dari institusi keluarga remaja itu sendiri di mana
kepincangan yang wujud dari institusi keluarga akan membawa
kepada pelbagai kesan negatif terhadap remaja tersebut. Kajian-
kajian yang telah dibuat menunjukkan bahawa remaja bermasalah
kebanyakannya adalah berlatar belakangkan keluarga yang
bermasalah (Dishion et al., 1991; Rutter, 1985; Vuchinich, 1992).
Kajian ini cuba memfokuskan kepada sejauh manakah elemen-
elemen dalam institusi kekeluargaan mempengaruhi tingkah laku
remaja, dan seterusnya membawa kepada tingkah laku devian di
kalangan mereka, khususnya pelajar. Di samping itu, setiap
keluarga juga mengamalkan corak gaya asuhan dan pemantauan
tersendiri yang berbeza terhadap ahlinya dan dengan ini akan
memberi impak terhadap sahsiah dan moral para remaja dan
pelajar berkenaan. Kajian ini juga turut meninjau sejauh manakah
corak gaya asuhan tertentu mempengaruhi pelajar remaja

bertingkah laku devian.
TINGKAH LAKU DEVIAN REMAJA
Tingkah laku devian boleh ditunjukkan dalam pelbagai bentuk dan

cara tanpa mengira usia atau jantina. Di dalam kajian ini, tingkah
laku devian dinyatakan sebagai tingkah laku yang dianggap
berlawanan dengan norma-norma dan tidak bermoral serta tidak
dapat diterima yang dilakukan oleh pelajar-pelajar remaja.
Pelbagai tingkah laku negatif yang dianggap menyimpang dan
tidak dapat diterima oleh masyarakat adalah dianggap sebagai
tingkah laku devian, iaitu seperti dalam bentuk yang sekecil-
kecilnya seperti ponteng sekolah, melawan guru dan sebagainya
hinggalah kepada salah laku yang lebih serius seperti pergaulan
bebas antara lelaki dan perempuan yang akhirnya akan
mewujudkan pelbagai gejala sosial seperti bersekedudukan, lari
dari rumah, pelacuran bawah umur dan akhirnya membawa kepada
perlakuan pengguguran dan pembuangan bayi. Banyak lagi
contoh-contoh lain yang boleh dianggap sebagai tingkah laku
devian, antaranya seperti kes pecah rumah, penyalahgunaan dadah,
mencuri, meminum minuman keras, menyerang fizikal, vandalisme
dan sebagainya (Regoli & Hewitt, 1991). Fenomena ini mungkin
berlaku disebabkan pelajar yang terlibat ingin meluahkan perasaan
tidak puas hati, ingin membalas dendam dan sebagainya.
Menurut statistik Laporan Disiplin 2001, Unit Hal Ehwal
Pelajar, Kementerian Pelajaran Malaysia, antara tingkah laku
jenayah di kalangan pelajar ialah seperti berjudi, mencuri,
melawan guru, melawan pengawas, memeras ugut, membuli,
kongsi gelap, penyalah gunaan dadah, membawa senjata
berbahaya, mencabul kehormatan, mengancam, menceroboh,
mengedar dadah, menunjuk perasaan dan bertaruh secara besar-
besaran.
Berdasarkan kepada Statistik oleh Jabatan Kebajikan
Masyarakat Malaysia, pada tahun 2003, bilangan kes juvana yang
dilaporkan adalah sebanyak 4998 kes. Manakala pada tahun 2004
pula bilangannya meningkat kepada 6056 kes. Peningkatan ini

menggambarkan tentang fenomena tingkah laku devian di
kalangan pelajar remaja semakin serius dan sudah tentunya ianya
amat membimbangkan semua pihak.
Kajian oleh Huizinga dan Elliot (1985) ke atas sebilangan
besar pelajar remaja (950 orang) pula mendapati bahawa kira-kira
73 peratus pernah terlibat dengan tingkah laku devian, dan hampir
satu pertiga daripadanya berkaitan dengan salah laku yang serius.
Kajian yang telah dijalankan juga menunjukkan bahawa tingkah
laku anti sosial di kalangan remaja akan turut membawa kepada
tingkah laku sedemikian apabila dewasa (Farrington, 1989;
Fergusson, et al., 1996).
Dryfoos (1990) dalam kajiannya tentang remaja devian dan
delinkuen, menyatakan bahawa terdapat empat kategori berkaitan
dengan remaja berisiko dari lingkungan usia 10 hingga 17 tahun.
10 peratus dari jumlah keseluruhan adalah remaja yang sangat
berisiko tinggi, iaitu terlibat dengan salah laku jenayah yang berat
seperti merompak, merogol, pecah rumah, penyalahgunaan dadah,
membunuh dan sebagainya. 15 peratus mewakili remaja berisiko
tinggi, iaitu terlibat dengan salah laku kurang serius seperti
pergaulan bebas, terlibat dengan video lucah, bergaduh,
menyerang fizikal, meminum minuman keras, lumba haram,
berjudi dan seumpamanya. 25 peratus remaja berisiko sederhana,
iaitu terlibat dengan tingkah laku devian yang agak ringan seperti
ponteng sekolah, vandalisme, mencuri, merokok, melepak, engkar
arahan guru, melawan ibu bapa dan seumpamanya. Manakala
selebihnya iaitu 50 peratus merupakan remaja berisiko rendah,
iaitu sama ada tidak melakukan tingkah laku devian dan anti sosial
atau pun tidak mudah terpengaruh dengan gejala-gejala negatif.
Senario ponteng sekolah yang juga salah satu daripada
tingkah laku devian bukanlah merupakan masalah sosial yang
baru di kalangan pelajar sekolah di Malaysia. Perangkaan yang
dikeluarkan oleh Kementerian Pendidikan menunjukkan pelajar
terbabit dengan gejala itu agak membimbangkan iaitu 32092
orang pada tahun 1993, 154305 orang pada tahun 1995 dan 80937
orang pada tahun 1997. Pelajar sekolah menengah, terutama di
peringkat usia antara 14 hingga 15 tahun dikenal pasti sebagai

kumpulan majoriti yang terbabit dengan gejala ponteng.
Daripada keseluruhan pelajar yang dikenal pasti terbabit
dengan masalah ponteng, kira-kira 97 peratus adalah dari
kalangan pelajar lelaki dan baki 3 peratus adalah pelajar
perempuan.
Dapatan kajian juga mendapati jumlah sebenar kes
delinkuen adalah jauh lebih banyak daripada apa yang dilaporkan.
Hanya satu pertiga sahaja kes-kes jenayah remaja dilaporkan
kepada polis (Krisberg et.al.,1986). Menurut Wilkerson (1994), di
Amerika, seorang dari setiap enam orang yang ditangkap kerana
kesalahan membunuh, rogol, rompak, curi dan menyerang
melibatkan remaja di bawah umur 18 tahun.
Di antara faktor psikologi yang menyumbang kepada
tingkah laku delinkuen ialah apabila wujudnya emosi yang tidak
gembira hasil dari faktor persekitaran seperti hubungan
kekeluargaan yang longgar, keluarga berpecah dan kurang
perhatian daripada keluarga atau ibubapa. Sebahagian remaja juga
sangat suka menafikan bahawa mereka ada masalah, suka
mengelak diri dari mengambil tanggungjawab di atas tindakan
mereka dan seterusnya suka menyalahkan orang lain apabila
mereka mendapat kesusahan (Mitchell, 1989). Selain daripada itu,
konflik dalam keluarga juga boleh menjadi faktor penyebab
ketidakstabilan emosi yang boleh membawa kepada tingkah laku
devian dan delinkuen. Emosi yang tidak stabil seperti marah,
geram, tertekan dan dendam akan mendorong pelajar untuk
melepaskan geram dengan melakukan pelbagai tingkah laku
devian, dengan tujuan untuk melepaskan rasa tertekan mereka.
OBJEKTIF KAJIAN
Objektif umum kajian ini adalah untuk mengkaji perkaitan antara

pengaruh persekitaran keluarga terhadap tingkah laku devian di
kalangan pelajar remaja di beberapa buah sekolah menengah di
beberapa buah sekolah menengah di Daerah Pontian, Johor. Secara
khususnya objektif kajian adalah untuk :-
1. mengenal pasti ciri-ciri tingkah laku ibu bapa (fizikal, verbal

dan anti sosial) yang menyebabkan remaja bertingkah laku
devian
2. mengenal pasti jenis-jenis gaya asuhan (autoritarian, autoritatif
dan permisif) ibu bapa remaja devian yang dominan
3. mengenal pasti tahap kepatuhan agama ibu bapa remaja devian
4. mengenal pasti tahap kasih sayang ibu bapa terhadap remaja
devian
5. mengenal pasti kekerapan tingkah laku devian di kalangan
remaja
METODOLOGI
Kajian ini berbentuk tinjauan dan melibatkan kajian mengkaji

pengaruh antara satu faktor dengan faktor yang lain. Dalam kajian
ini penyelidik mengkaji hubungan antara faktor persekitaran
keluarga dan kesannya terhadap tingkah laku devian remaja.
Sampel kajian terdiri daripada 210 orang pelajar tingkatan empat
dari beberapa buah sekolah di Daerah Pontian. Instrumen kajian
ialah satu set soal selidik yang mengandungi 129 item yang
diubahsuai dari kajian-kajian lepas dan juga dibina sendiri oleh
penyelidik berdasarkan bahan rujukan yang berkaitan. Kajian rintis
telah dijalankan sebelum kajian sebenar bagi menentukan
kebolehpercayaan soal selidik. Kebolehpercayaan bagi soal selidik
adalah 0.7066 bagi faktor persekitaran keluarga dan 0.9275 bagi
faktor tingkah laku devian.
Pemarkatan Skor Faktor-Faktor Paling Dominan
Tahap pemarkatan skor bagi faktor-faktor paling dominan

dibahagikan kepada tiga kategori, iaitu tahap rendah, tahap
sederhana dan tahap tinggi sebagaimana berikut:-
Jadual 9(a) Pemarkatan Skor Dan Tahap

Tahap Markat
Rendah 1.00 hingga 2.33
Sederhana 2.34 hingga 3.67
Tinggi 3.68 hingga 5.00
DAPATAN KAJIAN
1. Analisis Ciri-Ciri Tingkah Laku Ibu Bapa (Fizikal,

Verbal Dan Anti Sosial) Yang Menyebabkan Remaja
Bertingkah Laku Devian
a. Analisis Deskriptif Ciri-Ciri Tingkah Laku Ibu Bapa

Yang Menyebabkan Remaja Bertingkah Laku Devian
Dari Aspek Tingkah Laku Fizikal
Jadual 9(b) menunjukkan taburan tahap tingkah laku ibu bapa dari
aspek tingkah laku fizikal yang menyebabkan remaja bertingkah
laku devian. Dapatan kajian menunjukkan seramai 162 orang (77.1
peratus) berada pada tahap yang rendah, 47 orang (22.4 peratus)
tahap sederhana dan selebihnya 1 orang (0.5 peratus) berada pada
tahap tinggi.
Jadual 9(b) Taburan Tahap Tingkah Laku Ibu Bapa Dari Aspek
Tingkah Laku Fizikal Yang Menyebabkan Remaja
Rendah 162 77.1
Sederhana 47 22.4
Tinggi 1 0.5
Jumlah 210 100
b. Analisis Deskriptif Ciri-Ciri Tingkah Laku Ibu Bapa

Dari Aspek Tingkah Laku Verbal
Jadual 9(c) menunjukkan taburan tahap tingkah laku ibu bapa dari
aspek tingkah laku verbal yang menyebabkan remaja bertingkah
laku devian. Dapatan kajian menunjukkan seramai 152 orang (72.4
peratus) berada pada tahap yang tinggi, 55 orang (26.2 peratus) tahap sederhana
dan selebihnya 3 orang (1.4 peratus) berada pada tahap tinggi.
Jadual 9(c) Taburan Tahap Tingkah Laku Ibu Bapa Dari Aspek
Tingkah Laku Verbal Yang Menyebabkan Remaja
Rendah 152 72.4
Sederhana 55 26.2
Tinggi 3 1.4
Jumlah 210 100
c. Analisis Deskriptif Ciri-Ciri Tingkah Laku Ibu Bapa

Dari Aspek Tingkah Laku Anti Sosial
Jadual 9(d) menunjukkan taburan tahap tingkah laku ibu bapa dari
aspek tingkah laku anti sosial yang menyebabkan remaja
bertingkah laku devian. Dapatan kajian menunjukkan seramai 196
orang (93.3 peratus) berada pada tahap yang rendah dan 14 orang
(6.7 peratus) tahap sederhana.
Jadual 9(d) Taburan Tahap Tingkah Laku Ibu Bapa Dari Aspek
Tingkah Laku Anti Sosial Yang Menyebabkan
Remaja Bertingkah Laku Devian
Rendah 196 93.3
Sederhana 14 6.7
Tinggi 0 0
Jumlah 210 100
2. Analisis Jenis-Jenis Gaya Asuhan (Autoritarian,

Autoritatif Dan Permisif) Ibu Bapa Remaja Devian
Yang Dominan
a. Analisis Deskriptif Jenis-Jenis Gaya Asuhan Ibu Bapa

Remaja Devian Yang Dominan Dari Aspek Gaya
Asuhan Autoritarian
Jadual 9(e) menunjukkan taburan tahap gaya asuhan ibu bapa yang
dominan iaitu dari aspek gaya asuhan autoritarian. Dapatan kajian
menunjukkan 117 orang (55.7 peratus) berada pada tahap yang
rendah, 91 orang (43.3 peratus) pada tahap sederhana manakala
selebihnya iaitu 2 orang (1.0 peratus) berada pada tahap tinggi.
Jadual 9(e) Taburan Tahap Gaya Asuhan Ibu Bapa Yang

Dominan Dari Aspek Gaya Asuhan Autoritarian
Rendah 117 55.7
Sederhana 91 43.3
Tinggi 2 1.0
Jumlah 210 100
b. Analisis Deskriptif Jenis-Jenis Gaya Asuhan Ibu Bapa

Remaja Devian Yang Dominan Dari Aspek Gaya
Asuhan Autoritatif
Jadual 9(f) menunjukkan taburan tahap gaya asuhan ibu bapa yang
dominan iaitu dari aspek gaya asuhan autoritatif. Dapatan kajian
tinggi, 81 orang (38.6 peratus) pada tahap sederhana manakala
selebihnya iaitu 16 orang (7.6 peratus) berada pada tahap rendah.
Jadual 9(f) Taburan Tahap Gaya Asuhan Ibu Bapa Yang

Dominan Dari Aspek Gaya Asuhan Autoritatif
Rendah 16 7.6
Sederhana 81 38.6
Tinggi 113 53.8
Jumlah 210 100
c. Analisis Deskriptif Jenis-Jenis Gaya Asuhan Ibu Bapa

Remaja Devian Yang Dominan Dari Aspek Gaya Asuhan
Permisif
Jadual 9(g) menunjukkan taburan tahap gaya asuhan ibu bapa yang
dominan iaitu dari aspek gaya asuhan permisif. Dapatan kajian
rendah, 62 orang (29.5 peratus) pada tahap sederhana manakala
selebihnya iaitu 2 orang (1.0 peratus) berada pada tahap tinggi.
Jadual (g) Taburan Tahap Gaya Asuhan Ibu Bapa Yang Dominan
Dari Aspek Gaya Asuhan Permisif

Rendah 146 69.5
Sederhana 62 29.5
Tinggi 2 1.0
Jumlah 210 100
3. Analisis Deskriptif Tahap Kepatuhan Agama Ibu Bapa

Remaja Devian Kepada Suruhan Agama
a. Analisis Deskriptif Tahap Kepatuhan Agama Ibu Bapa

Remaja Devian Dari Aspek Kepatuhan Kepada
Suruhan Agama
Jadual 9(h) menunjukkan taburan tahap kepatuhan ibu bapa dari

aspek kepatuhan kepada suruhan agama. Dapatan kajian
menunjukkan 140 orang (66.7 peratus) mempunyai tahap
kepatuhan kepada suruhan agama yang tinggi, 59 orang (28.1
peratus) pada tahap sederhana manakala selebihnya iaitu 11 orang
(5.2 peratus) pada tahap yang rendah.
Jadual 9(h) Taburan Tahap Kepatuhan Ibu Bapa Dari Aspek

Kepatuhan Kepada Suruhan Agama
Rendah 11 5.2
Sederhana 59 28.1
Tinggi 140 66.7
Jumlah 210 100
b. Analisis Deskriptif Tahap Kepatuhan Agama Ibu Bapa

Remaja Devian Dari Aspek Tingkah Laku Yang
Berlawanan Dengan Suruhan Agama
Jadual 9(i) menunjukkan taburan tahap kepatuhan ibu bapa dari

aspek tingkah laku yang berlawanan dengan suruhan agama.
Dapatan kajian menunjukkan 184 orang (87.6 peratus) mempunyai
tahap tingkah laku yang berlawanan dengan suruhan agama yang
rendah manakala selebihnya iaitu 26 orang (12.4 peratus) pada
Jadual 9(i) Taburan Tahap Kepatuhan Ibu Bapa Dari Aspek

Tingkah Laku Yang Berlawanan Dengan Suruhan

Agama
Rendah 184 87.6
Sederhana 26 12.4
Tinggi 0 0
Jumlah 210 100
4. Analisis Deskriptif Tahap Hubungan Kasih Sayang Ibu

Bapa Terhadap Remaja Devian
a. Taburan Tahap Hubungan Kasih Sayang Ibu Bapa

Terhadap Remaja Devian Dari Aspek Menunjukkan
Kasih Sayang
Jadual 9(j) menunjukkan taburan tahap hubungan kasih

sayang ibu bapa terhadap remaja devian dari aspek menunjukkan
kasih sayang. Dapatan kajian menunjukkan 124 orang (59.1
peratus) berada pada tahap yang tinggi, 75 orang (35.7 peratus)
pada tahap sederhana dan selebihnya 11 orang (5.2 peratus) berada
pada tahap rendah.
Jadual 9(j) Taburan Tahap Hubungan Kasih Sayang Ibu Bapa

Terhadap Remaja Devian Dari Aspek Menunjukkan
Kasih Sayang
Rendah 11 5.2
Sederhana 75 35.7
Tinggi 124 59.1
Jumlah 210 100
b. Analisis Deskriptif Tahap Hubungan Kasih Sayang Ibu

Bapa Terhadap Remaja Devian Dari Aspek Penolakan
Jadual 9(k) menunjukkan taburan tahap hubungan kasih sayang ibu

bapa terhadap remaja devian dari aspek penolakan. Dapatan kajian
rendah, 63 orang (30.0 peratus) pada tahap sederhana dan
selebihnya 12 orang (5.7 peratus) berada pada tahap tinggi.
Jadual 9(k) Taburan Tahap Hubungan Kasih Sayang Ibu Bapa

Terhadap Remaja Devian Dari Aspek Penolakan
Rendah 135 64.3
Sederhana 63 30.0
Tinggi 12 5.7
Jumlah 210 100
5. Analisis Deskriptif Kekerapan Tingkah Laku Devian Di

Kalangan Remaja
a. Analisis Deskriptif Kekerapan Tingkah Laku Devian

Di Kalangan Remaja Dari Aspek Tingkah Laku Fizikal
Jadual 9(l) menunjukkan taburan tahap kekerapan tingkah laku

devian remaja dari aspek tingkah laku fizikal. Dapatan kajian
menunjukkan bahawa 197 orang (93.8 peratus) berada pada tahap
yang rendah manakala selebihnya iaitu 13 orang (6.2 peratus) pula
Jadual 9(l) Taburan Tahap Kekerapan Tingkah Laku Devian

Remaja Dari Aspek Tingkah Laku Fizikal
Rendah 197 93.8
Sederhana 13 6.2
Tinggi 0 0
Jumlah 210 100
b. Analisis Deskriptif Kekerapan Tingkah Laku Devian

Di Kalangan Remaja Dari Aspek Tingkah Laku Verbal
Jadual 9(m) menunjukkan taburan tahap kekerapan tingkah laku

devian remaja dari aspek tingkah laku verbal. Dapatan kajian
yang rendah manakala selebihnya iaitu 43 orang (20.5 peratus)
pula pada tahap yang sederhana.
Jadual 9(m) Taburan Tahap Kekerapan Tingkah Laku Devian

Remaja Dari Aspek Tingkah Laku Verbal
Rendah 167 79.5
Sederhana 43 20.5
Tinggi 0 0
Jumlah 210 100
c. Analisis Deskriptif Kekerapan Tingkah Laku Devian

Di Kalangan Remaja Dari Aspek Tingkah Laku
Seksual
Jadual 9(n) menunjukkan taburan tahap kekerapan tingkah laku

devian remaja dari aspek tingkah laku seksual. Dapatan kajian
yang rendah manakala selebihnya iaitu 13 orang (6.2 peratus) pula
Jadual 9(n) Taburan Tahap Kekerapan Tingkah Laku Devian

Remaja Dari Aspek Tingkah Laku Seksual
Rendah 197 93.8
Sederhana 13 6.2
Tinggi 0 0
Jumlah 210 100
d. Analisis Deskriptif Kekerapan Tingkah Laku Devian

Di Kalangan Remaja Dari Aspek Tingkah Laku Anti
Sosial
Jadual 9(o) menunjukkan taburan tahap kekerapan tingkah laku

devian remaja dari aspek tingkah laku anti sosial. Dapatan kajian
yang rendah manakala selebihnya iaitu 25 orang (11.9 peratus)
pula pada tahap yang sederhana.
Jadual 9(o) Taburan Tahap Kekerapan Tingkah Laku Devian

Remaja Dari Aspek Tingkah Laku Anti Sosial
Rendah 185 88.1
Sederhana 25 11.9
Tinggi 0 0
Jumlah 210 100
ANALISIS HUBUNGAN ANTARA PERSEKITARAN

KELUARGA DENGAN TINGKAH LAKU DEVIAN
REMAJA
a. Analisis Korelasi Pearson Untuk Hubungan Antara

Tingkah Laku Ibu Bapa Dengan Tingkah Laku Devian
Remaja
Jadual 9(p) Analisis Korelasi Pearson Untuk Hubungan Antara

Tingkah Laku Ibu Bapa Dengan Tingkah Laku
Devian Remaja
TINGKAH TINGKAH LAKU
LAKU DEVIAN REMAJA
KELUAR
TINGKAH LAKU Korelasi
KELUARGA Pearson 1 .421
Sig. (2-hala) . .000

N 210 210
DEVIAN Pearson .421 1
Sig. (2-hala) .000 .

N 210 210
Signifikan pada aras keyakinan p≤0.05
Daripada Jadual 9(p) didapati bahawa kekuatan hubungan

antara tingkah laku keluarga dengan tingkah laku devian remaja
adalah bersamaan dengan 0.421. Ini menunjukkan hubungan yang
sederhana. Memandangkan nilai p=0.000 adalah lebih kecil
daripada 0.05 maka hipotesis ini ditolak. Ini bermakna terdapat
hubungan yang signifikan antara tingkah laku ibu bapa dengan
tingkah laku devian remaja.
terdapat hubungan yang signifikan, maka dengan ini dirumuskan
bahawa terdapat hubungan yang signifikan antara tingkah laku ibu
bapa dengan tingkah laku devian remaja di kalangan pelajar
remaja.
b. Analisis Korelasi Pearson Untuk Hubungan Antara

Corak Gaya Asuhan Ibu Bapa Dengan Tingkah Laku
Devian Remaja
Jadual 9(q) Analisis Korelasi Pearson Untuk Hubungan Antara

Corak Gaya Asuhan Ibu Bapa Dengan Tingkah Laku
Devian Remaja
GAYA TINGKAH LAKU
ASUHAN DEVIAN REMAJA
GAYA ASUHAN Korelasi 1 .039
Pearson
Sig. (2-hala) . .571
N 210 210
DEVIAN REMAJA Pearson .039 1
Sig. (2-hala) .571 .

N 210 210
Daripada Jadual 9(q) didapati bahawa kekuatan hubungan antara

tingkah laku keluarga dengan tingkah laku devian remaja adalah
bersamaan dengan 0.039. Ini menunjukkan hubungan yang sangat
lemah. Memandangkan nilai p=0.571 adalah lebih besar daripada
0.05 maka hipotesis ini diterima. Ini bermakna tidak terdapat
hubungan yang signifikan antara amalan corak gaya asuhan ibu
bapa dengan tingkah laku devian remaja.
bahawa tidak terdapat hubungan yang signifikan antara corak gaya
asuhan ibu bapa dengan tingkah laku devian remaja di kalangan
pelajar remaja.
c. Analisis Korelasi Pearson Untuk Hubungan Antara

Tahap Kepatuhan Ibu Bapa Kepada Agama Dengan
Tingkah Laku Devian Remaja
Jadual 9(r) Analisis Korelasi Pearson Untuk Hubungan Antara

Faktor Kepatuhan Ibu Bapa Kepada Agama Dengan
Tingkah Laku Devian Remaja
KEPATUHAN TINGKAH LAKU
AGAMA DEVIAN REMAJA
KELUARGA
KEPATUHAN Korelasi
AGAMA Pearson 1 .120
KELUARGA
Sig. (2-hala) . .082
N 210 210
DEVIAN REMAJA Pearson .120 1
Sig. (2-hala) .082 .

N 210 210
Daripada Jadual 9(r) didapati bahawa kekuatan hubungan antara

bersamaan dengan 0.120. Ini menunjukkan hubungan yang sangat
lemah. Memandangkan nilai p=0.082 adalah lebih besar daripada
0.05 maka hipotesis ini diterima. Ini bermakna tidak terdapat
hubungan yang signifikan antara faktor kepatuhan ibu bapa kepada
agama dengan tingkah laku devian remaja.
bahawa tidak terdapat hubungan yang signifikan antara faktor
kepatuhan ibu bapa kepada agama dengan tingkah laku devian
remaja di kalangan pelajar remaja.
d. Analisis Korelasi Pearson Untuk Hubungan Antara

Tahap Kasih Sayang Ibu Bapa Dengan Tingkah Laku
Devian Remaja
Jadual 9(s) Analisis Korelasi Pearson Untuk Hubungan Antara

Kasih Sayang Ibu Bapa Dengan Tingkah Laku
Devian Remaja
KASIH TINGKAH LAKU
SAYANG DEVIAN REMAJA
KELUARGA
KASIH SAYANG Korelasi
KELUARGA Pearson 1 -.120
Sig. (2-hala) . .082

N 210 210
DEVIAN Pearson -.120 1
REMAJA
Sig. (2-hala) .082 .
N 210 210
Daripada Jadual 9(s) didapati bahawa kekuatan hubungan antara

bersamaan dengan -0.120. Ini menunjukkan hubungan yang sangat
besar daripada 0.05 maka hipotesis ini diterima. Ini bermakna tidak
terdapat hubungan yang signifikan antara faktor kasih sayang ibu
bapa dengan tingkah laku devian remaja.
bahawa tidak terdapat hubungan yang signifikan antara faktor
kasih sayang ibu bapa dengan tingkah laku devian remaja di
kalangan pelajar remaja.
PERBINCANGAN
Berdasarkan kajian yang telah dilakukan, didapati bahawa ciri-ciri

tingkah laku keluarga secara keseluruhannya berada pada tahap
yang rendah. Ini menunjukkan bahawa kesan pengaruh ciri-ciri
tingkah laku keluarga terhadap tingkah laku devian remaja adalah
rendah. Walaubagaimana pun tingkah laku fizikal ibu bapa paling
mendatangkan kesan kepada tingkah laku devian remaja dengan
min tertinggi antara ketiga-tiga aspek, iaitu tingkah laku fizikal,
verbal dan anti sosial. Jelasnya, tingkah laku keluarga turut
menyumbang kepada tingkah laku devian remaja.
Analisis kajian mendapati bahawa sebahagian besar ibu
bapa mengamalkan gaya asuhan autoritatif, iaitu berada pada
tahap yang tinggi. Manakala gaya asuhan autoritarian dan permisif
berada di tahap yang rendah.
Hasil kajian mendapati bahawa faktor tahap kepatuhan ibu
bapa kepada agama secara keseluruhannya berada pada tahap yang
sederhana. Ini menunjukkan bahawa kebanyakan ibu bapa remaja
devian secara keseluruhannya mempunyai kepatuhan terhadap
agama.
Analisis kajian menunjukkan bahawa tahap kasih sayang
ibu bapa kepada remaja devian adalah pada tahap sederhana. Ini
menunjukkan pada keseluruhannya remaja mendapat kasih sayang
dari ibu bapa.
Berdasarkan kajian ini, didapati bahawa tahap tingkah laku
devian di kalangan remaja adalah rendah. Kesemua aspek tingkah
laku negatif iaitu tingkah laku fizikal, verbal, seksual dan anti
sosial mencatat min dan peratusan yang rendah. Walaubagaimana
pun tingkah laku suka melanggar peraturan sekolah, suka bercakap
bohong, ponteng sekolah, menghisap rokok dan menonton video
lucah mencatat antara min yang tertinggi.
Analisis kajian terhadap hubungan di antara faktor
persekitaran keluarga dengan tingkah laku devian remaja
mendapati bahawa terdapat hubungan yang signifikan antara
tingkah laku ibu bapa dengan tingkah laku devian remaja.
Manakala bagi faktor-faktor lain, iaitu dari segi corak gaya asuhan
ibu bapa, tahap kepatuhan ibu bapa kepada agama dan tahap kasih
sayang ibu bapa tidak terdapat hubungan yang signifikan. Ini
menunjukkan bahawa dalam kajian ini hanya tingkah laku ibu bapa
yang mempengaruhi tingkah laku devian remaja.
KESIMPULAN
Secara keseluruhannya, melalui kajian ini, dapatlah dibuat

kesimpulan bahawa sebahagian besar pelajar remaja di Daerah
Pontian mempunyai kecenderungan untuk bertingkah laku devian.
Namun yang demikian, hanya sebilangan kecil sahaja daripada
mereka pernah terlibat dengan tingkah laku devian yang serius
manakala majoritinya hanya terlibat dengan tingkah laku devian
yang kurang serius seperti melanggar peraturan sekolah, bercakap
bohong, sering tidak menyiapkan kerja sekolah, sering datang
lewat ke sekolah dan sebagainya. Hal ini adalah berdasarkan
keputusan kajian yang mendapati bahawa tahap tingkah laku
devian pelajar remaja di daerah ini adalah pada tahap yang rendah.
Hasil ujian hipotesis berkaitan faktor persekitaran keluarga
dengan tingkah laku devian remaja pula, kajian mendapati bahawa
hanya faktor tingkah laku keluarga sahaja yang mempunyai
hubungan yang signifikan dengan tingkah laku devian di kalangan
pelajar remaja di Daerah Pontian. Manakala faktor-faktor lain
seperti tahap kepatuhan ibu bapa kepada ajaran agama, corak gaya
asuhan keluarga dan tahap kasih sayang keluarga didapati tidak
mempunyai hubungan yang signifikan dengan tingkah laku devian
pelajar remaja. Secara keseluruhannya, kajian ini diharapkan akan
dapat membantu pihak-pihak yang berkaitan dalam usaha
menangani masalah gejala tingkah laku devian di kalangan pelajar
remaja, supaya generasi akan datang bebas dari masalah
keruntuhan akhlak.
RUJUKAN
Abd Rahim Abd Rashid. (1993). Pendidikan Merentasi Kurikulum.

Kuala Lumpur: Dewan Bahasa dan Pustaka..
Abdul Hadi Zakaria. (2000). Laporan Kajian Tingkah Laku
Remaja Johor. Yayasan Pembangunan Keluarga Darul
Ta’zim, Johor Bahru.
Abdullah Al-Hadi Mohamed. (1993). Faktor-faktor Keluarga dan
Tingkah Laku Penyalahgunaan Dadah: Satu Kajian
Perbandingan Antara Penyelahgunaan Dadah dan Bukan
Penyalahgunaan Dadah. Journal of Science and Humanities,
Vol 1, 41-45.
Alice Rani, A.S. (1988). Gaya Asuhan Keluarga dan
Pembentukan Personaliti Remaja. UKM: Tesis Ijazah
Sarjana Muda (Tidak diterbitkan).
Azizi Yahaya, Jaafar Sidek Latif (2005). Membentuk Identiti
Remaja. Bentong, Pahang: PTS Publication & Distributors
Sdn. Bhd.
Azizi Yahaya, Jaafar Sidek Latif, Shahrin Hashim dan Yusof
Boon, (2005). Psikologi Sosial: Alam Remaja. Bentong,
Pahang: PTS Publication & Distributors Sdn. Bhd.
Bandura, A. (1977). Social Learning Theory. Englewood Cliffs.
New Jersey: Prentice Hall.
Bandura, A. & Mischel, W.(1986). Social Foundation Of Thought
And Action: A Social And Cognitive Theory. Englewood
Cliffs. New Jersey: Prentice Hall.
Bandura, A. (1965). Influence Of Models’ Reinforcement
Contingencies On The Acquisition Of Imitative Responses.
Journal of Personality and Social Psychology, 6, 589 – 595.
Bandura, A. (1973) Aggression: A Social Learning Analysis.
Englewood Cliffs: Prentice Hall.
Bandura, A.; Walter, R. (1959). Adolescent Aggresion. Ronald
Press.
Baumrind, D. (1968). Autoritarian vs Autoritative Parental
Central Adolescence. New Jersey: Prentice Hall Inc.
Baumrind, D. (1971). Current Patterns Of Parental Authority.

Developmental Psychology Monographs, 4, part 2.
Baumrind, D. (1989). Rearing Competent Children. In Child
Development Today and Tomorrow, Damon, W. (Ed.). San
Francisco: Jossey-Bass, pp. 349-378.
Baumrind, D. (1991). Parenting Styles And Adolescent
Development. In Encyclopedia of Adolescence, Lerner, R.
M., Petersen, A. C. and Brooks-Gunn, J. (Eds). New York:
Garland, pp. 746-758.
Bee, H & Boyd, D. (2000). Life Span Developmental. Boston:
Allyn & Bacon.
Becker, J. (2003). The Social Creation of A Social Problem.
(unpublished doctoral dissertation). Washington State
University.
Benda, B.B. (1995). The Effect of Religion on Adolescent
Delinquency Revisited. Journal of Research in Crime and
Delinquency.
Block, J., Block, J.H., dan Keyes, S. (1988). Longitudinally
Foretelling Drug Usage in Adolescence: Early Childhood
Personality and Environmental Precursors. Child
Development, 59, 336-355.
Borg, M.G. & Gall. (1983). The Emotion Reaction Of School
Bullies And Their Victims. Educational Psychology, 18, 433
– 444.
Bushman, B.J. & Anderson, C.A. (2002). Violent Video Games
and Hostile Expections: A Test of General Aggression
Model. Iowa State University.
Byrne, D. (1981). An Introduction to Personality. 3rd Edition.
New Jersey: Prentice Hall.
Caspi, A., Henry, B., McGee, R., Moffit, T., dan Silva, P.(1995).
Temperamental Origins of Child and Adolescent Behaviour
Problems: From Age Three to Age Fifteen. Child
Clark, R.D., dan Shields, G. (1997). Family Communication and

Delinquency. Adolescence, 32(125), 81-92.

Cockburn, A.D. (1996). Primary Teachers Knowledge and
Acquisition of Stress Relieving Strategies. British Journal of
Educational Psychology, 66, 339-410.
Cohen, R., & Nisbett, R.E., Schwarz, N. (1996). Insult, Aggression
And The Southern Culture Of Honor: “An Experimental
Ethnography.” Journal of Personality and Social Psychology
Bulletin, 23, 1188 – 1199.
Coie, J., Lochman, J., Terry, R., dan Hyman, C. (1992). Predicting
Early Adolescent Disorder from Childhood Aggression and
Peer Rejection. Journal of Consulting and Clinical
Psychology, 60, 783-792.
Connel, W.F. (1981). Asas Pendidikan. Kuala Lumpur: Dewan
Bahasa dan Pustaka.
Csikszentmihalyi, M., Larson, R., dan Prescott, S. (1977). The
Ecology of Adolescent Activity and Experient. Journal of
Youth and Adolescence, 6, 281-294.
D’Angelo, L., Getson, P., dan Luban, N. (1991). Human
Immunodeficiency Virus Infection in Urban Adolescents :
Can We Predict Who is at Risk? Pediatrics, 88, 982-986.
Darling, N., & Steinberg, L. (1993). Parenting Style As Context:
An Integrative Model. Psychological Bulletin, 113(3), 487-
496.
Dewan Masyarakat (1995). Tingkah Laku Delinkuen. 9 –12.
Dishion, T., Andrews, D., dan Crosby, L. (1995). Anti Social Boys
and Their Friends in Early Adolescence: Relationship
Characteristics, Quality and Interactional Process. Child
Dishion, T.J., Patterson, G.R., Stoolmiller, M., dan Skinner, M.L.
(1991). Family, School and Behavioural Antecedents to
Early Adolescent Involvement with Antisocial Peers.
Developmental Psychology, 27(1), 172-180.
Dornbusch, S., Carlsmith, J., Ritter, P., dan Leiderman, P. (1985).
Single Parents, Extended Households and The Control of
Adolescents. Child Development, 52, 179-185.
Dryfoos, J. (1990). Adolescents at Risk : Prevalence and
Prevention. New York: Oxford University Press.

Durkheim, G.D. (1987). Multimethod Research : A Synthesis of
Styles. Beverly Hills: Sage.
Elliott, D.S. and Ageton, S.S. (1980): Reconciling Race And Class
Differences In Self-Reported And Official Estimates Of
Delinquency. Anti Social Rev; 45:95–110
Erikson, E. (1963). Childhood and Society. New York: Norton.
Eron, L.D. (1982). Parent-Child Interaction, Television Violence
and Aggression of Children. American Psychologist, 37, 197-
211.
Farrington, D. (1989). Early Predictors of Adolescent Aggression
and Adult Violence. Violence and Victims, 4, 79-100.
Fatanah Mohamed. (1997). Kajian Terhadap Masalah Peribadi
Pelajar-pelajar Sekolah Berasrama Penuh dan Tidak
Berasrama Penuh di Pengkalan Chepa. Disertasi Sarjana,
Universiti Kebangsaan Malaysia.
Fergusson, D., dan Horwood, L. (1995). Early Disruptive
Behaviour, IQ and Later School Achievement and Delinquent
Behaviour. Journal of Abnormal Child Psychology, 23, 183-
199.
Fergusson, D., dan Horwood, L. (1996). The Role of Adolescent
Peer Affliations in the Continuity Between Childhood
Behavioural Adjustment and Juvenile Offending. Journal of
Abnormal Child Psychology, 24, 205-221.
Fergusson, D., Lynskey, M., dan Horwood, L. (1996a). Factors
Associated with Continuity and Changes in Disruptive
Behaviour Patterns Between Childhood and Adolescence.
Journal of Abnormal Child Psychology, 24, 533-553.
Fontana, A. (1981). Social Problems. New York : Holt Rinehart
Winston.
Forgatch, M., dan Stoolmiller, M. (1994). Emotions as Contexts
for Adolescent Delinquency. Journal of Research on
Adolescence, 4, 601-614.
Foster, E., dan Clark, F.S. (1989). Parental Influences on
Adolescent Problem Behaviour: Mediational and
Moderational Models Involving Deviant Peers. Journal of
Family Psychology, 3, 39-60.

Freud, S.F. (1953). Circle of Friends: The Role of Gender and
Networks in Delinquent Group Dynamic. Paper Presented at
Annual Meeting of The American Society of Criminology,
Chicago, IL.
Garbarino, J., dan Wilson, J. (1986). The Adolescent Runaway.
Troubled Youth, Troubled Families. New York: Aldine de
Gruyter.
Gill, P (1992). Research Note: Girls, Guys and Gangs. The
Changing Social Context of Female Delinquency. Journal of
Criminal Law, 69, 26-57.
Gold, M. Dan Reimer, D.J. (1975). Changing Pattern of
Delinquent Behaviour Among American 13 through 16 Year
Olds: 1967-1972. Crime and Delinquency Literature. 7, 483-
517.
Gpeda, B.J. (1988). A General Theory of Crime. Stanford CA:
Stanford University Press.
Guilford, J.P. (1967). The Nature of Human Intelligence. New
York: McGraw Hill.
Habibah Elias dan Noran fauziah Yaacob. (2002). Psikologi
Personaliti. Kuala Lumpur: Dewan Bahasa Dan Pustaka.
Hall, G.S. (1904). Adolescence. (2 vols). New York: Appleton.
Henggeler, S. (1996). Treatment of Juvenile Offenders- We Have
The Knowledge: Comment on Gormant Smith et al. (1996).
Journal of Family Psychology, 10, 137-141.
Henggeler, S., Melton, G., dan Smith, L. (1992). Family
Prevention Using Multisystemaic Therapy: An Effective
Alternative to Incarcerating Serious Juvenile Offenders.
Journal of Consulting and Clinical Psychology, 60, 953-961.
Hoffman, L. (1996). Progress and Problems in The Study of
Adolescence. Developmental Psychology, 32, 777-780.
Patterson, G. (1989). A Developmental Perspective on Antisocial

Behaviour. American Psychologist, 44, 329-335.
Sigurdsson, J.F. dan Gudjonsson, G.H. (1996). Psychological
Characteristics of Juvenile Alcohol and Drug Users. Journal
of Adolescence, 19, 41-46.

Smith, P.K. dan Thompson, D. (1991). Practical Approaches to
Bullying. London: David Fulton.
Smith, R.W. dan Fontana, A. (1981). Social Problems. New York:
Holt Rinehart Winston.
Snyder, H. Dan Sickmund, M. (1995). Juvenile Offenders and
Victims : A National Report. Washington, DC: Office of
Juvenile Justice and Delinquency Prevention.
Sokol-Katz, J., Dunham, R., dan Zimmerman, R. (1997). Family
Structure Versus Parental Attachment in Controlling
Adolescent Deviant Behaviour: A Social Control Model.
Adolescence, 32(125), 199-215.
Wilkerson, I. (1994). Two Boys, A Debt, A Gun, A Victim: The
Face of Violence. New York Times, pp. A1 and ff.
Wolf, R.M. (1988). Questionnaires. In Keeves, J.P. (Eds.)
Educational Research, Methodology and Measurement: An
International Handbook. Oxford: Pergamon Press, 478–482.
Yoshikawa, H. (1994). Prevention As Cumulative Protection:
Effects of Early Family Support and Education on Chronic
Delinquency and Its Risks. Psychological Bulletin, 115, 28-
54.

10
FAKTOR-FAKTOR YANG
MEMPENGARUHI KEMEROSOTAN
DISIPLIN DI KALANGAN REMAJA
Azizi Yahaya
K. Shoba A/P C. Karuppaya
Aida Mazan
PENGENALAN
Disiplin memainkan peranan yang penting ke arah pembentukan

sahsiah para pelajar. Ia adalah salah satu komponen penting dalam
sistem persekolahan yang berkait rapat berkenaan tatatertib,
tatasusila, keadaan, akhlak dan kesopanan. Perkataan disiplin
merupakan satu perkara yang begitu sinonim dalam kehidupan kita
seharian. Perkataan disiplin ini membawa pengertian yang begitu
luas sama ada pengertian yang negatif ataupun pengertian yang
positif. Walau bagaimanapun, pengertian negatifnya yang sering
menjadi tumpuan dan menjadi satu isu yang amat popular jika ia
melibatkan individu atau kumpulan yang rapat dengan masyarakat.
Di sekolah, disiplin menjadi satu kawalan sosial bagi
mewujudkan suasana tenteram supaya proses pengajaran dan
pepbelajaran dapat dijalankan dengan teratur dan lancar. Bagi
masyarakat di luar sekolah, disiplin adalah asas penting bagi
membentuk kerukunan hidup selaras dengan norma, nilai dan
aspirasi negara. Guru adalah golongan yang perlu memberi
pemupukan disiplin pelajar-pelajar berada di sekolah. Manakala
ibu bapa dan masyarakat perlu memupuk disiplin semasa pelajar-
pelajar berada di luar sekolah.
Datuk Dr.Abdul Hamid Othman dalam akhbar tempatan
(Berita Harian: 15hb.Februari 1994) menegaskan bahawa remaja
yang melepak berasal daripada masyarakat yang mendiami

perkampungan bari di sekitar bandar. Suasana dalam keluarga dan
masyrakat tersebut tidak wujud sifat tegur menegur atau nasihat
menasihati antara satu dengan yang lain kerana mereka
mempunyai sikap hidup yang tidak mahu mencampuri hal-hal
orang lain.
Disiplin dan kawalan pelajar di sekolah harian adalah
bersesuaian dengan kemerosotan disiplin di kalangan pelajar
sekolah pada sebilangan masa. Tumpuan utama para guru melihat
disiplin adalah melambangkan kesungguhan dan kesediaan pihak
sekolah dengan memberi penegasan yang lebih berkesan. Paling
tidak, memberi suatu garis panduan mengenai masalah disiplin
yang kerap berlaku di sekolah. Selain itu, bagaimana disiplin dapat
dikawal oleh pihak sekolah pada setiap hari diberi bagi memelihara
serta menerapkan nilai-nilai disiplin, supaya ia membantu
meningkatkan prestasi pengajaran dan pebelajaran.
Faktor-Faktor Yang Mempengaruhi Kemerosotan Disiplin

Pelajar
Mengikut Ee Ah Meng (1990), disiplin merupakan yang

dipersetujui oleh sesuatu kelompok masyarakat bagi mewujudkan
tingkah laku yang baik demi kesempurnaan masyarakat itu sendiri.
Disiplin juga merujuk kepada cara berfikir yang tersusun dan
seterusnya membawa kepada sifat rasional serta keyakinan diri
seseorang itu. Masalah kemerosotan disiplin di sekolah bergantung
pada individu itu sendiri. Masalah kurangnya keimanan dan daya
ketahanan diri di kalangan pelajar mempercepatkan lagi pengaruh
yang tidak baik masuk ke dalam diri pelajar.
Rakan sebaya di alam persekolahan adalah kumpulan
rujukan pelajar yang memberikan ‘sokongan moral’ dalam mencari
identiti diri dan dan pembentukan imej (Pomberi,1990;
Mahmood,1991). Rakan sebaya memberi peluang kepada mereka
untuk mengikut piawai kumpulan itu dalam aspek-aspek gaya
pakaian, pertuturan, oreintasi kepada muzik, tarian, tayangan
filem dan lain-lain. Masalahnya timbul apabila pendedahan seperti
Fakor-Faktor Yang Mempengaruhi Kemerosotam Disiplin 253
ini biasanya melibatkan nilai-nilai buruk yang membawa kepada

keruntuhan disiplin dan moral mereka.
Selain itu, keluarga yang lengkap yang terdiri daripada ibu
bapa dan anak-anak mampu untuk membentuk minda yang sihat.
Ini kerana kasih sayang merupakan unsur penting membantu
pembentukan minda kanak-kanak. Hurlock (1992), menyatakan
bahawa bayi yang kurang kesempatan untuk mendapat ungkapan
kasih sayang daripada keluarga menyebabkan kanak-kanak
menjadi lesu dan pasif.
Suasana sekolah juga merupakan satu faktor yang
menyumbang ke arah pelajar yang tidak berdisiplin. Ahli-ahli
sosiologi berpendapat tingkah laku buruk remaja dipupuk oleh
keadaan sekitar yang tidak menyenangkan. Bagi pelajar, suasana
yang tidak menarik menjadikan keadaan lebih buruk.
Wong Khek Seng (1996), menyatakan persekitaran yang
canggih dan menarik seperti kompleks membeli belah, arked
video, pusat snuker, taman-taman rekreasi, pusat-pusat hiburan dan
sebagainya, menjadi faktor tarikan utama yang menyebabkan
kejadian melepak berlaku pada zaman moden ini.
Guru perlu berkebolehan menilai kebolehan dan
perkembangan pelajar. Dalam hal ini, guru perlu berupaya
menentukan kaedah-kaedah serta strategi-strategi yang berkesan
bagi memandu pelajar-pelajar yang berbeza daripada segi
kebolehan dan minat. Guru perlu mempunyai banyak pengetahuan
terutama daripada segi latar belakang pelajar serta berkenaan
pelajaran yang akan diajar (Logan & Logan, 1974). Guru
memainkan peranan penting dalam membentuk disiplin di sekolah.
Kajian perlu dijalankan bagi mengenal pasti faktor-faktor
yang mempengaruhi kemerosotan disiplin pelajar dari persepsi
guru disiplin. Dalam kajian ini, penyelidik akan menyelidik
menggunakan soal selidik bagi mengetahui sama ada terdapat
perbezaan yang signifikan antara faktor-faktor yang
mempengaruhi kemerosotan disiplin pelajar dari persepsi guru
disiplin iaitu faktor sikap pelajar, rakan sebaya, keluarga, suasana
sekolah, guru, persekitaran, kemahiran dalam mengurus disiplin,
keperluan latihan untuk guru disiplin dan masalah-masalah
disiplin.
OBJEKTIF KAJIAN
Ada beberapa faktor yang dikenalpasti menyebabkan masalah

kemerosotan disiplin di kalangan pelajar sekolah menengah. Oleh
yang demikian, tujuan kajian ini dijalankan adalah untuk mencapai
beberapa objektif. Antara objektif yang hendak dicapai adalah:
1. Mengenal pasti faktor yang paling dominan yang
menyebabkan kemerosotan disiplin pelajar iaitu sikap
pelajar, rakan sebaya, keluarga, suasana sekolah, guru
dan persekitaran di kalangan pelajar sekolah menengah dari
persepsi guru disiplin
2. Mengenal pasti persepsi guru disiplin terhadap kemahiran
dalam mengurus disiplin
3. Mengenal pasti keperluan latihan untuk guru disiplin dalam
menangani masalah disiplin pelajar
4. Mengenal pasti masalah-masalah disiplin di kalangan
pelajar sekolah menengah dari persepsi guru disiplin
signifikan antara faktor-faktor yang menyebabkan
kemerosotan disiplin pelajar iaitu sikap pelajar, rakan
sebaya, keluarga, suasana sekolah, guru dan persekitaran
mengikut jantina
6. Untuk mengetahui sama ada terdapat perbezaan signifikan
antara persepsi guru disiplin terhadap kemahiran dalam
mengurus disiplin pelajar mengikut jantina
signifikan antara keperluan latihan untuk guru displin
pelajar mengikut jantina
signifikan antara persepsi guru disiplin terhadap masalah-
masalah disiplin mengikut jantina
METODOLOGI
Kajian ini adalah berbentuk deskriptif. Kajian ini adalah untuk

mengetahui faktor-faktor yang mempengaruhi kemerosotan
disiplin pelajar sekolah menengah dari perspektif guru disiplin.
Satu set soalan soal selidik telah disediakan bagi mengumpulkan
maklumat dan data. Sampel kajian terdiri daripada 200 responden
yang dipilih secara kelompok atas kelompok dari 20 buah sekolah
menengah di Johor.
Data diperoleh dengan menggunakan soal selidik yang
telah diedarkan kepada responden yang telah terpilih mewakili
populasi guru-guru disiplin sekolah menengah di Johor. Set soalan
soal selidik mengandungi soalan-soalan tentang latar belakang
guru, faktor-faktor kemerosotan iaitu, sikap pelajar, rakan sebaya,
keluarga, guru suasana sekolah, persekitaran, kemahiran mengurus
disiplin, keperluan latihan dalam mengurus disiplin dan masalah-
masalah disiplin. Setiap maklumat telah ditakrifkan secara
kuantitatif.
Satu kajian rintis juga telah dijalankan untuk menentukan
kesahan dan kebolehpercayaan instrument kajian. Seramai 10
orang guru disiplin dari sekolah menengah telah di pilih sebagai
sampel kajian rintis. Data analisis dengan menggunakan perisian
SPSS 15.0, didapati nilai alpha Cronbach yang diperolehi
mencapai 0.949.
DAPATAN KAJIAN
Faktor Sikap Pelajar Dari Persepsi Guru Disiplin
Jadual 10(a) Taburan Responden Mengikut Kekerapan, Peratus,

Sisihan Piawai dan Min Bagi Faktor Dominan Sikap
Pelajar (n = 200)
Min SP
1 2 3 4 5
Kadang-kadang pelajar
4 25 28 108 35
tidak dapat mengawal 3.73 0.96
2.0% 12.5% 14.0% 54.0% 17.5%
perasaan
Pelajar selalu mengganggu
8 41 23 95 33
rakan sebaya ketika di 3.52 1.11
4.0% 20.5% 11.5% 47.5% 16.5%
dalam kelas
Pelajar rajin datang ke 7 36 18 132 7
3.48 0.95
sekolah 3.5% 18.0% 9.0% 66.0% 3.5%
Pelajar mudah tersinggung
16 50 43 70 21
apabila pendapat pelajar 3.15 1.15
8.0% 25.0% 21.5% 35.0% 10.5%
ditolak
Pelajar tidak mencapai
11 54 61 55 19
sebarang matlamat dalam 3.09 1.07
5.5% 27.0% 30.5% 27.5% 9.5%
hidup pelajar
Pelajar amat menghormati
15 60 42 70 13 1.10
guru yang mengajar di 3.03
7.5% 30.0% 21.0% 35.0% 6.5%
sekolah
Pelajar bergiat aktif di
13 74 31 64 18
dalam aktiviti-aktiviti yang 3.00 1.15
6.5% 37.0% 15.5% 32.0% 9.0%
dianjurkan di sekolah
Pelajar merasa rendah diri
18 60 42 66 14
kerana kurang pandai di 2.99 1.13
9.0% 30.0% 21.0% 33.0% 7.0%
dalam pelajaran
Pelajar selalu mematuhi 19 88 32 59 2
2.69 1.03
peraturan sekolah 9.5% 44.0% 16.0% 29.5% 1.0%
Pada waktu lapang pelajar
akan menghabiskan masa
36 94 39 27 4
pelajar dengan 2.35 0.99
18.0% 47.0% 19.5% 13.5% 2.0%
mengulangkaji pelajaran di
perpustakaan sekolah
Purata 3.10 1.06
Jadual 10(a) menunjukan taburan faktor sikap pelajar yang

menjadi faktor-faktor kemerosotan disiplin pelajar sekolah
menengah mengikut peratus, min, sisihan piawai. Hasil daripada
kajian didapati pernyataan “Kadang-kadang pelajar tidak dapat

mengawal perasaan” mencatatkan min tertinggi iaitu 3.73 dan
sisihan piawai 0.96. Bagi pernyataan “Pelajar selalu mengganggu
rakan sebaya ketika di dalam kelas”, mencatatkan nilai min kedua
ertinggi iaitu 3.52 dan sisihan piawai 1.11.Secara keseluruhannya
menunjukkan tahap faktor sikap pelajar adalah sederhana..
Taburan Tahap Kemerosotan Disiplin Bagi Sikap Pelajar

Jadual 10(b) Tahap Kemerosotan Disiplin Mengikut Sikap
Pelajar
Tahap Persetujuan Kekerapan Peratus
Rendah 12 6.0
Sederhana 168 84.0
Tinggi 20 10.0
Jumlah 200 100.0
Jadual 10(b) menunjukkan taburan responden mengikut

tahap sikap pelajar. Didapati jumlah responden berada pada tahap
persetujuan sederhana mempunyai responden yang paling tinggi
iaitu 168 orang atau 84 peratus dan tahap persetujuan yang tinggi
pula, iaitu seramai 20 orang atau 10 peratus. Manakala tahap
persetujuan yang rendah mempunyai bilangan responden iaitu
seramai 12 orang atau 6 peratus.
Jadual 10(c) Taburan Responden Mengikut Kekerapan, Peratus,

Sisihan Piawai dannMin Bagi Faktor Dominan
Rakan Sebaya (n = 200)
Min SP
1 2 3 4 5
Pelajar suka berjalan-jalan 3 22 8 112 55
3.97 0.95
dengan kawan-kawan 1.5% 11.0% 4.0% 56.0% 27.5%
Apabila bersama kawan-
kawan, pelajar merasakan
4 20 12 115 49
bebas dan boleh melakukan 3.93 0.94
2.0% 10.0% 6.0% 57.5% 24.5%
apa sahaja yang pelajar
minati
Pelajar selalu menghabiskan 2 32 10 99 57
3.89 1.03
masa bersama kawan 1.0% 16.0% 5.0% 49.5% 28.5%
Kawan-kawan pelajar suka
2 35 12 102 49
membuat bising di dalam 3.81 1.03
1.0% 17.5% 6.0% 51.0% 24.5%
kelas
Kawan-kawan pelajar suka
8 25 12 113 42
mengusik pelajar lain 3.78 1.04
4.0% 12.5% 6.0% 56.5% 21.0%
semasa guru mengajar
Pelajar merasa tenang bila 34
2 27 93 44
duduk bersama-sama 17.0% 3.72 1.02
1.0% 13.5% 46.5% 22.0%
dengan kawan
Pelajar tidak pernah 4 45 41 87 23
3.40 1.02
menolak ajakan kawan 2.0% 22.5% 20.5% 43.5% 11.5%
Kawan-kawan banyak
6 45 66 65 18
membantu pelajar 3.22 0.99
3.0% 22.5% 33.0% 32.5% 9.0%
menyelesaikan masalah
Pelajar mempunyai ramai
4 51 68 55 22
kawan yang tidak 3.20 1.01
2.0% 25.5% 34.0% 27.5% 11.0%
bersekolah
Pelajar tidak terpengaruh
23 84 30 49 14
apabila diajak melakukan 2.74 1.16
11.5% 42.0% 15.0% 24.5% 7.0%
sesuatu oleh kawan-kawan
Purata 3.57 1.02
Jadual 10(c) menunjukan taburan faktor rakan sebaya

menjadi faktor kemerosotan disiplin pelajar sekolah menengah
didapati pernyataan “Pelajar suka berjalan-jalan dengan kawan-
kawan” mencatatkan min tertinggi iaitu 3.97 dan sisihan piawai
0.95. Bagi pernyataan “Apabila bersama kawan-kawan, pelajar
merasakan bebas dan boleh melakukan apa sahaja yang pelajar
minati”, mencatatkan nilai min kedua tertinggi iaitu 3.93 dan
sisihan piawai 0.93.Secara keseluruhannya min yang diperolehi
faktor rakan sebaya adalah sederhana.
Jadual 10(d) Tahap Kemerosotan Disiplin Mengikut Rakan

Sebaya
Rendah 2 1.0
Sederhana 111 55.5
Tinggi 87 43.5
Jumlah 200 100.0
Taburan Tahap Kemerosotan Disiplin Bagi Rakan Sebaya
Jadual 10(d) menunjukkan taburan responden mengikut

tahap rakan sebaya. Bagi tahap persetujuan yang sederhana
mempunyai jumlah responden yang paling tinggi iaitu 111 orang
atau 55.5 peratus dan diikuti seramai 87 orang atau 43.5 peratus
berada pada tahap persetujuan yang tinggi. Manakala tahap
persetujuan yang rendah, hanya seramai 2 orang atau 1 peratus.
Jadual 10(e) Taburan Responden Mengikut Kekerapan, Peratus,

Sisihan Piawai dan Min Bagi Faktor Dominan
Keluarga (n = 200)
Min SP
1 2 3 4 5
Ibu bapa pelajar sentiasa
sibuk dengan tugas I 2 40 28 79 51
3.69 1.09
mereka dan jarang berada 1.0% 20.0% 14.0% 39.5% 25.5%
di rumah
Keluarga pelajar sering
menghadapi masalah
1 26 42 101 30
kewangan menyebabkan 3.67 0.90
0.5% 13.0% 21.0% 50.5% 15.0%
pelajar mengabaikan
pelajaran
Ibu bapa jarang bertanya
dan mengambil berat 4 38 22 102 34
3.62 1.04
tentang masalah yang 2.0% 19.0% 11.0% 51.0% 17.0%
pelajar hadapi
Pelajar merasa bosan 6 28 35 101 30
3.61 1.00
duduk di rumah 3.0% 14.0% 17.5% 50.5% 15.0%
Keluarga pelajar
mengamalkan nilai-nilai 5 46 58 58 33
3.34 1.08
murni di dalam kehidupan 2.5% 23.0% 29.0% 29.0% 16.5%
seharian pelajar
Pelajar amat menyayangi 5 40 55 87 13
3.32 0.95
keluarga pelajar 2.5% 20.0% 27.5% 43.5% 6.5%
Ibu bapa pelajar sangat
6 58 39 74 23
mengambil berat tentang 3.25 1.09
3.0% 29.0% 19.5% 37.0% 11.5%
pelajaran pelajar di sekolah
Pelajar sering dimarahi 10 38 74 62 16
3.18 1.00
oleh ibu bapa 5.0% 19.0% 37.0% 31.0% 8.0%
Ibu bapa pelajar bersikap
7 39 81 63 10
pilih kasih di antara adik 3.15 0.91
3.5% 19.5% 40.5% 31.5% 5.0%
beradik yang lain
Ibu bapa pelajar sentiasa
7 73 40 61 19
mengambil berat jika 3.06 1.09
3.5% 36.5% 20.0% 30.5% 9.5%
pelajar ponteng sekolah
Purata 3.39 1.02
Jadual 10(e) menunjukan taburan faktor keluarga pelajar

didapati pernyataan “Ibu bapa pelajar sentiasa sibuk dengan tugas I
mereka dan jarang berada di rumah” mencatatkan min tertinggi
iaitu 3.69 dan sisihan piawai 1.09. Bagi pernyataan “Keluarga
pelajar sering menghadapi masalah kewangan menyebabkan
pelajar mengabaikan pelajaran”, mencatatkan nilai min kedua

tertinggi iaitu 3.67 dan sisihan piawai 0.90. Secara keseluruhannya
menunjukkan tahap faktor keluarga adalah sederhana.
Jadual 10(f) Tahap Kemerosotan Disiplin Mengikut Keluarga

Rendah 45 22.5
Sederhana 108 54.0
Tinggi 47 23.5
Jumlah 200 100.0
Taburan Tahap Kemerosotan Disiplin Bagi Keluarga
Jadual 10(f) menunjukkan taburan responden mengikut

tahap keluarga. Tahap persetujuan yang sederhana menunjukkan
jumlah responden yang paling tinggi iaitu 108 orang atau 54
peratus. Bagi tahap persetujuan yang tinggi, bilangan responden
adalah seramai 47 orang atau 23.5 peratus. Jumlah responden yang
berada pada tahap persetujuan yang rendah adalah 45 orang atau
22.5 peratus.
Jadual 10(g) Taburan Responden Mengikut Kekerapan, Peratus,

Suasana Sekolah (n = 200)
STS TS TP S SS
Pernyataan Min SP
1 2 3 4 5
Bilangan pelajar yang
terlalu ramai dalam kelas
8 47 8 102 35
menyebabkan pelajar suka 3.55 1.15
4.0% 23.5% 4.0% 51.0% 17.5%
membuat bising untuk
menarik perhatian guru
Pelajar berasa susah untuk
menumpukan perhatian 1 45 24 108 22
3.53 0.98
pelajar di dalam kelas ketika 0.5% 22.5% 12.0% 54.0% 11.0%
guru mengajar
Pelajar amat gembira 3 26 48 108 15
3.53 0.87
bersekolah di sini 1.5% 13.0% 24.0% 54.0% 7.5%
Suasana sekolah merupakan
9 49 11 111 20
faktor yang mempengaruhi 3.42 1.10
4.5% 24.5% 5.5% 55.5% 10.0%
masalah disiplin pelajar
Pelajar bergiat aktif di
11 61 15 100 13
dalam aktiviti kokurikulum 3.22 1.12
5.5% 30.5% 7.5% 50.0% 6.5%
sekolah
Kelas yang panas
19 60 21 73 27
menyebabkan pelajar 3.15 1.25
9.5% 30.0% 10.5% 36.5% 13.5%
ponteng sekolah
Kelas yang tidak cukup
20 64 16 81 19
terang menyebabkan pelajar 3.08 1.23
10.0% 32.0% 8.0% 40.5% 9.5%
tidur dalam kelas
Pelajar berasa tertekan
11 87 33 49 20
dengan peraturan sekolah 2.90 1.14
5.5% 43.5% 16.5% 24.5% 10.0%
yang terlalu ketat
Bangunan sekolah yang
tidak cantik dan buruk 32 69 13 70 16
2.85 1.28
menyebabkan pelajar tidak 16.0% 34.5% 6.5% 35.0% 8.0%
menjaga kemudahan sekolah
Purata 3.25 1.12
Jadual 10(g) menunjukan taburan faktor suasana sekolah

didapati pernyataan “Bilangan pelajar yang terlalu ramai dalam
kelas menyebabkan pelajar suka membuat bising untuk menarik
perhatian guru” mencatatkan min tertinggi iaitu 3.55 dan sisihan
piawai 1.15. Bagi pernyataan “Pelajar berasa susah untuk
menumpukan perhatian pelajar di dalam kelas ketika guru
mengajar”, mencatatkan nilai min kedua tertinggi iaitu 3.53 dan

faktor suasana sekolah adalah sederhana.
Jadual 10(h) Tahap Kemerosotan Disiplin Mengikut Suasana

Sekolah
Rendah 11 5.5
Sederhana 139 69.5
Tinggi 50 25.0
Jumlah 200 100.0
Taburan Tahap Kemerosotan Disiplin Bagi Suasana Sekolah
Jadual 10(h) menunjukkan taburan responden mengikut

tahap suasana sekolah. Tahap persetujuan yang sederhana
mempunyai bilangan responden yang paling tinggi iaitu 139 orang
atau 69.5 peratus dan seramai 50 orang atau 25 peratus berada
pada tahap persetujuan yang tinggi. Bagi tahap persetujuan yang
rendah, jumlah responden adalah 11 orang atau 5.5 peratus.
Jadual 10(i) Taburan Responden Mengikut Kekerapan, Peratus,

Sisihan Piawai dan Min Bagi Faktor Dominan Guru
(N = 200)
STS TS TP S SS
Pernyataan Min SP
1 2 3 4 5
Sikap mesra guru dapat
memberi peluang kepada 0 8 11 125 56
4.15 0.69
pelajar mengemukakan 0.0% 4.0% 5.5% 62.5% 28.0%
masalah mereka
Guru-guru akan merekodkan
1 12 5 126 56
nama pelajar jika melanggar 4.12 0.76
0.5% 6.0% 2.5% 63.0% 28.0%
peraturan sekolah
Cara guru mengajar
1 17 36 119 27
membuat pelajar seronok 3.77 0.81
0.5% 8.5% 18.0% 59.5% 13.5%
datang ke sekolah
Guru sering bertanya
2 25 23 133 17
tentang masalah yang 3.69 0.84
1.0% 12.5% 11.5% 66.5% 8.5%
dihadapi oleh pelajar
Guru-guru sering memberi
5 40 23 119 13
hukuman jika tidak dapat 3.48 0.97
2.5% 20.0% 11.5% 59.5% 6.5%
menyiapkan kerja rumah
Guru-guru suka memberi 8 73 30 74 15
3.08 1.09
kerja rumah yang banyak 4.0% 36.5% 15.0% 37.0% 7.5%
Guru yang garang
19 75 21 64 21
menyebabkan pelajar tidak 2.97 1.23
9.5% 37.5% 10.5% 32.0% 10.5%
suka datang ke sekolah
Guru selalu mengambil
tindakan yang keras 12 111 32 35 10
2.60 1.01
terhadap pelajar berbanding 6.0% 55.5% 16.0% 17.5% 5.0%
dengan kesalahan mereka
Guru akan menampalkan
26 99 24 47 4
nama-nama pelajar yang 2.52 1.05
13.0% 49.5% 12.0% 23.5% 2.0%
melanggar peraturan
Guru jarang memberi
34 112 14 36 4
peluang untuk bertanya 2.32 1.02
17.0% 56.0% 17.0% 18.0% 2.0%
soalan
Purata 3.27 0.95
Jadual 10(i) menunjukan taburan faktor guru menjadi

faktor kemerosotan disiplin pelajar sekolah menengah mengikut
peratus, min, sisihan piawai. Hasil daripada kajian didapati
pernyataan “Bilangan pelajar yang terlalu ramai dalam kelas
menyebabkan pelajar suka membuat bising untuk menarik

faktor suasana sekolah adalah sederhana.
Jadual 10(i) Tahap Kemerosotan Disiplin Mengikut Guru

Rendah 1 0.5
Sederhana 160 80.0
Tinggi 39 19.5
Jumlah 200 100.0
Taburan Tahap Kemerosotan Disiplin Bagi Guru
Jadual 10(i) menunjukkan taburan responden mengikut

tahap guru. Didapati jumlah responden yang paling tinggi adalah
berada pada tahap persetujuan yang sederhana iaitu 160 orang atau
80 peratus dan seramai 39 orang atau 19.5 peratus berada pada
tahap persetujuan yang tinggi. Manakala bagi tahap persetujuan
yang rendah hanya seorang atau 0.5 peratus.
Jadual 10(j) Taburan Responden Mengikut Kekerapan, Peratus,

Persekitaran (n = 200)
Min SP
1 2 3 4 5
Pelajar selalu terpengaruh
2 9 7 110 72
dengan budaya negatif dari 4.21 0.79
1.0% 4.5% 3.5% 55.0% 36.0%
luar melalui media massa
Pelajar sering melepak di
pusat membeli-belah untuk 6 17 22 115 40
3.83 0.95
bersama rakan-rakan yang 3.0% 8.5% 11.0% 57.5% 20.0%
lain
Pelajar selalu memperoleh
maklumat terkini tentang 3 40 22 83 52
3.71 1.11
dunia melalui media cetak 1.5% 20.0% 11.0% 41.5% 26.0%
dan elektronik
Masyarakat selalu
memandang serong
4 40 31 95 30
terhadap pelajar jika 3.54 1.04
2.0% 20.0% 15.5% 47.5% 15.0%
pelajar telah melakukan
kesalahan
Saudara-mara di sekeliling
5 27 72 57 39
rumah pelajar tidak pernah 3.49 1.03
2.5% 13.5% 36.0% 28.5% 19.5%
menasihati pelajar
Pelajar sentiasa mendapat
sokongan dan tunjuk ajar
daripada jiran-jiran dan
7 47 61 70 15
saudara-mara yang 3.20 1.00
3.5% 23.5% 30.5% 35.0% 7.5%
berpengalaman di dalam
meneruskan kehidupan
harian
Jiran-jiran pelajar sentiasa
7 46 68 66 13
mengamalkan sifat bantu- 3.16 0.97
3.5% 23.0% 34.0% 33.0% 6.5%
membantu sesama pelajar
Jiran pelajar sering
mengambil berat tentang 9 53 65 63 10
3.06 0.98
masalah disiplin anak-anak 4.5% 26.5% 32.5% 31.5% 5.0%
tetangga mereka
Purata 3.53 0.99
Jadual 10(j) menunjukan taburan faktor persekitaran


faktor persekitaran adalah sederhana.
Jadual 10(k) Tahap Kemerosotan Disiplin Mengikut Persekitaran

Rendah 1 0.5
Sederhana 137 68.5
Tinggi 62 31.0
Jumlah 200 100.0
Taburan Tahap Kemerosotan Disiplin Bagi Persekitaran
Jadual 10(k) menunjukkan taburan responden mengikut

tahap persekitaran. Dalam tahap persetujuan yang sederhana,
bilangan responden adalah paling tinggi iaitu 137 orang atau 68.5
peratus dan diikuti dengan tahap persetujuan tinggi terdiri daripada
62 orang atau 31 peratus. Hanya seorang atau 0.5 peratus berada
pada tahap persetujuan yang rendah.
Jadual 10(l) Analisis Taburan Responden Mengikut kekerapan,

peratus, Sisihan Piawai dan Min Terhadap Persepsi
Guru Disiplin Terhadap Kemahiran Dalam
Mengurus Disiplin (n = 200)
Min SP
1 2 3 4 5
Saya mudah bergaul dengan 1 1 9 142 47
4.17 0.57
pelajar 0.5% 0.5% 4.5% 71.0% 23.5%
Saya mempunyai kemahiran 1 2 14 129 54
4.17 0.63
berkomunikasi yang baik. 0.5% 1.0% 7.0% 64.5% 27.0%
Saya mengamalkan suasana
pengajaran dan 0 4 17 154 25
4.00 0.54
pembelajaran yang menarik 0.0% 2.0% 8.5% 77.0% 12.5%
dan mencabar
Saya menjalin hubungan
yang baik dengan guru 3 17 14 130 36
3.90 0.85
bimbingan kaunseling dalam 1.5% 8.5% 7.0% 65.0% 18.0%
mengurus disiplin pelajar
Saya ada kemahiran
5 13 15 142 25
merancang dan mengurus 3.85 0.82
2.5% 6.5% 7.5% 71.0% 12.5%
kemajuan pembelajaran.
Saya seorang guru disiplin
yang mewujudkan 5 23 34 113 25
3.65 0.93
pemuafakatan di kalangan 2.5% 11.5% 17.0% 56.5% 12.5%
pelajar bermasalah disiplin
Saya mempunyai kemahiran
2 42 27 110 19
menyelesaikan masalah 3.51 0.96
1.0% 21.0% 13.5% 55.0% 9.5%
disiplin pelajar.
yang bertauliah dan
14 64 43 57 22
mempunyai kepakaran 3.05 1.15
7.0% 32.0% 21.5% 28.5% 11.0%
dalam pengurusan disiplin
pelajar
Purata 3.78 0.80
Jadual 10(l) menunjukan taburan faktor Persepsi Guru

Disiplin Terhadap Kemahiran Dalam Mengurus Disiplin menjadi
faktor kemerosotan disiplin pelajar sekolah menengah mengikut
peratus, min, sisihan piawai. Hasil daripada kajian didapati
pernyataan “Bilangan pelajar yang terlalu ramai dalam kelas
menyebabkan pelajar suka membuat bising untuk menarik

faktor Persepsi Guru Disiplin Terhadap Kemahiran Dalam
Mengurus Disiplin adalah tinggi.
Jadual 10(m) Taburan Responden Mengikut Tahap Persepsi Guru

Disiplin Terhadap Kemahiran Dalam Mengurus
Disiplin
Rendah 1 0.5
Sederhana 70 35.0
Tinggi 129 64.5
Jumlah 200 100.0
Taburan Tahap Persepsi Guru Disiplin Terhadap Kemahiran
Dalam Mengurus Disiplin
Jadual 10(m) menunjukkan taburan responden mengikut

tahap persepsi guru disiplin terhadap kemahiran dalam mengurus
disiplin. Tahap persetujuan yang tinggi iaitu seramai 129 orang
atau 64.5 peratus dan tahap persetujuan yang sederhana pula
mempunyai jumlah responden seramai 70 orang atau 35 peratus.
Hanya seorang sahaja atau 0.5 peratus mempunyai tahap
persetujuan yang rendah.
Jadual 10(n) Analisis Responden Mengikut kekerapan, peratus,

Sisihan Piawai dan Min Bagi Persepsi Guru
Disiplin terhadap Keperluan Latihan Untuk Guru
Disiplin Dalam Menangani Disiplin Pelajar (n =
200)
Min SP
1 2 3 4 5
Saya ada panduan bagi
6 39 31 101 23
mengatasi masalah disiplin 3.48 1.03
3.0% 19.5% 15.5% 50.5% 11.5%
pelajar
Saya mempunyai latihan
5 66 20 102 7
yang mencukup dalam 3.20 1.02
2.5% 33.0% 10.0% 51.0% 3.5%
mengurus disiplin pelajar
Kursus-kursus bercorak
disiplin sentiasa dianjurkan 16 51 41 79 13
3.11 1.11
oleh Kementerian 8.0% 25.5% 20.5% 39.5% 6.5%
Pelajaran
Saya mengkaji dan
memperkemas peraturan- 13 70 16 86 15
3.10 1.16
peraturan disiplin yang 6.5% 35.0% 8.0% 43.0% 7.5%
sedia ada
Saya memiliki kemahiran
yang mantap dalam 7 74 34 67 18
3.08 1.10
mengurus pembangunan 3.5% 37% 17.0% 33.5% 9.0%
sahsiah pelajar
Saya mempunyai
pengetahuan yang luas 6 84 40 63 7
2.91 1.00
dalam mengatasi masalah 3.0% 42.0% 20.0% 31.5% 3.5%
disiplin pelajar
Saya selalu ke kursus
pengurusan disiplin yang 24 96 15 56 9
2.65 1.14
dianjurkan oleh Jabatan 12.0% 48.0% 7.5% 28.0% 4.5%
Pelajaran Negeri
yang pernah hadir taklimat
30 93 8 58 11
dan mesyuarat disiplin 2.64 1.20
15.0% 46.5% 4.0% 29.0% 5.5%
peringkat daerah dan
negeri
Purata 3.02 1.10
Jadual 10(n) menunjukan taburan faktor Persepsi Guru

Disiplin terhadap Keperluan Latihan Untuk Guru Disiplin Dalam
Menangani Disiplin Pelajar menjadi faktor kemerosotan disiplin
Hasil daripada kajian didapati pernyataan “Bilangan pelajar yang
terlalu ramai dalam kelas menyebabkan pelajar suka membuat
bising untuk menarik perhatian guru” mencatatkan min tertinggi

iaitu 3.55 dan sisihan piawai 1.15. Bagi pernyataan “Pelajar
berasa susah untuk menumpukan perhatian pelajar di dalam kelas
ketika guru mengajar”, mencatatkan nilai min kedua tertinggi iaitu
3.53 dan sisihan piawai 0.98. Secara keseluruhannya min yang
diperolehi ialah 3.02 dan sisihan piawai ialah 1.10. Ini
menunjukkan tahap faktor Persepsi Guru Disiplin terhadap
Keperluan Latihan Untuk Guru Disiplin Dalam Menangani
Disiplin Pelajar adalah sederhana.
Jadual 10(o) Taburan Responden Mengikut Tahap Persepsi Guru

Disiplin Terhadap Keperluan Latihan Untuk Guru
Disiplin Dalam Menangani Disiplin Pelajar
Rendah 45 22.5
Sederhana 108 54.0
Tinggi 47 23.5
Jumlah 200 100.0
Taburan Tahap Persepsi Guru Disiplin Terhadap Keperluan
Latihan Untuk Guru Disiplin Dalam Menangani Disiplin
Pelajar
Jadual 10(o) menunjukkan taburan responden mengikut tahap bagi

keperluan latihan untuk guru disiplin dalam menangani disiplin
pelajar. Majoriti responden berada pada tahap persetujuan yang
sederhana iaitu seramai 108 orang atau 54 peratus dan seramai 47
orang atau 23.5 peratus berada pada tahap persetujuan yang tinggi.
Hasil kajian menunjukkan tahap persetujuan yang rendah
mempunyai jumlah responden yang paling rendah iaitu seramai 45
orang atau 22.5 peratus.
Jadual 10(p) Analisis Taburan Responden Mengikut kekerapan,

peratus, Sisihan Piawai dan Min Bagi Jenis
masalah-masalah disiplin (n = 200)
STS TS TP S SS
Pernyataan Min SP
1 2 3 4 5
1 18 12 129 40
Rosakkan Harta Benda 3.95 0.82
0.5% 9.0% 6.0% 64.5% 20.0%
0 27 17 100 56
Buli Pelajar Lain 3.93 0.95
0.0% 13.5% 8.5% 50.0% 28.0%
1 24 8 124 43
Ponteng 3.92 0.88
0.5% 12.0% 4.0% 62.0% 21.5%
1 29 16 107 47
Kurang Sopan 3.85 0.96
0.5% 14.5% 8.0% 53.5% 23.5%
5 19 32 104 40
Ancam Pengawas 3.78 0.96
2.5% 9.5% 16.0% 52.0% 20.0%
1 29 38 101 31
Peras Ugut 3.66 0.93
0.5% 14.5% 19.0% 50.5% 15.5%
5 29 40 92 34
Lepak di Pusat Beli-Belah 3.61 1.01
2.5% 14.5% 20.0% 46.0% 17.0%
16 25 27 99 33
Merokok 3.54 1.15
8.0% 12.5% 13.5% 49.5% 16.5%
10 19 32 104 40
Lukis Gambar di Dinding 3.31 1.11
5.0% 9.5% 16.0% 52.0% 20.0%
28 61 43 53 15
Melawan dan Pukul Guru 2.83 1.19
14.0% 30.5% 21.5% 26.5% 7.5%
Purata 3.64 1.00
Jadual 10(p) menunjukan taburan masalah-masalah disiplin

masalah-masalah disiplin adalah tinggi.
Jadual 10(q) Taburan Responden Mengikut Tahap Masalah-

Masalah Disiplin
Rendah 19 9.5
Sederhana 59 29.5
Tinggi 122 61.0
Jumlah 200 100.0
Taburan Tahap Masalah-masalah Disiplin Dari Persepsi Guru Disiplin
Jadual 10(q) menunjukkan taburan responden mengikut tahap

masalah-masalah disiplin. Bagi tahap persetujuan min yang rendah
adalah seramai 19 orang atau 9.5 peratus, manakala bagi tahap
persetujuan yang sederhana ialah seramai 59 orang atau 29.5
peratus. Majoriti responden berada pada tahap persetujuan yang
tinggi iaitu seramai 122 orang atau 61 peratus.
Jadual 10(r) Taburan Min Keseluruhan Setiap Konstruk

Bil Faktor Kemerosotan Disiplin Pelajar Min
1 Sikap Pelajar 3.10
2 Rakan Sebaya 3.57
3 Keluarga 3.39
4 Suasana Sekolah 3.25
5 Guru 3.27
6 Persekitaran 3.53
Jadual 10(r) menunjukkan min keseluruhan setiap konstruk.

Didapati konstuk bagi rakan sebaya mempunyai nilai min yang
paling tinggi iaitu sebanyak 3.57, diikuti dengan konstruk
persekitaran di mana nilai min adalah 3.53 dan konstruk keluarga
dengan nilai min sebanyak 3.39. Selain itu, nilai min bagi konstruk
guru adalah sebanyak 3.29 dan konstruk suasana sekolah
mempunyai nilai min sebanyak 3.25. Hasil kajian menunjukkan
konstruk sikap pelajar mempunyai nilai min yang paling rendah
iaitu 3.10.
Perbezaan faktor kemersosotan disiplin mengikut jantina

Faktor Jantina
statistik yang digunakan adalah Ujian-t. Kepuusan kajian
dilaporkan berdasarkan objektif kajian. Hasil kajian menunjukkan
tidak terdapat perbezaan min yang signifikan maka dengan ini
dapatlah dirumuskan bahawa tidak terdapat perbezaan yang
signifikan antara faktor-faktor kemerosotan disiplin sekolah
Jadual 10(s) Ujian-t Antara Faktor Sikap Pelajar Mengikut

Jantina (Hipotesis Nol 1.1)
Bil Min Sisihan Df Sig t
Jantina Piawai .
Min Lelaki 88 3.04 0.49 19 0.1 1.47

Sikap Perempuan
112 3.15 0.53
Pelajar
Aras keertian α= 0.05 ,P = 0.142 > 0.05
Berdasarkan jadual 10(s), didapati nilai p = 0.142

menunjukkan tiada perbezaan signifikan antara faktor sikap pelajar
mengikut jantina iaitu aras signifikan 0.142 melebihi aras
signifikan yang ditetapkan iaitu 0.05. Oleh yang demikian
Hipotesis Nol diterima : Tiada perbezaan signifikan antara faktor
sikap pelajar dengan jantina iaitu aras signifikan 0.142 melebihi
aras signifikan yang ditetapkan 0.05. Oleh kerana, keputusan
yang signifikan antara faktor sikap pelajar mengikut jantina.
Jadual 10(t) Ujian-t antara faktor Rakan Sebaya dengan Jantina

Sisihan
Bil Min Df Sig. t
Piawai
Jantina
Min Rakan Lelaki 88 3.56 0.599 198 0.9 0.048
Sebaya Perempuan 62
112 3.56 0.518
Aras keertian α= 0.05, P = 0.962 > 0.05
Berdasarkan jadual 10(t), didapati nilai p = 0.962.

rakan sebaya mengikut jantina iaitu aras signifikan 0.962 melebihi
aras signifikan yang ditetapkan iaitu 0.05. Oleh kerana, keputusan
yang signifikan antara rakan sebaya mengikut jantina.
Jadual 10(u) Ujian-t antara faktor Keluarga dengan Jantina

Sisihan
Jantina Bil Min Df Sig. t
Piawai
Min Keluarga Lelaki 88 3.48 0.52 198 0.0 2.838
Perempuan 0
112 3.31 0.31
Aras keertian α= 0.05, P = 0.00 < 0.05
Berdasarkan jadual 10(u), didapati nilai p = 0.00. Hipotesis

Nol ditolak kerana signifikan. Terdapat perbezaan yang signifikan
antara faktor keluarga mengikut jantina. Oleh kerana, keputusan
ujian-t menunjukkan terdapat perbezaan min maka dengan ini
dirumuskan bahawa terdapat perbezaan yang signifikan antara
faktor keluarga mengikut jantina.
Jadual 10(v)Ujian-t antara faktor Suasana Sekolah dengan Jantina

Sisihan
Piawai
Min Lelaki 88 3.31 0.55 198 0.1 1.385
Suasana Perempuan 68
Sekolah 112 3.19 0.63
Aras keertian α= 0.05, P = 0.168 > 0.05
Berdasarkan jadual 10(v), didapati nilai p = 0.168.

Hipotesis Nol diterima : Tiada Perbezaan signifikan antara faktor
suasana sekolah mengikut jantina iaitu aras signifikan 0.168
melebihi aras signifikan yang ditetapkan iaitu 0.05. Oleh kerana,
keputusan ujian-t menunjukkan tidak terdapat perbezaan min yang
signifikan maka dengan ini dirumuskan bahawa tidak terdapat
perbezaan yang signifikan antara suasana sekolah mengikut
jantina.
Jadual 10(w) Ujian-t antara faktor Guru dengan Jantina

Sisihan
Piawai
Min Guru Lelaki 88 3.3716 0.50513 198 0.00 2.988
Perempuan 112 3.1866 0.37017
Aras keertian α= 0.05, P = 0.00 < 0.05
Berdasarkan jadual 10(w), didapati nilai p = 0.00. Hipotesis

antara faktor guru mengikut jantina. Oleh kerana, keputusan ujian-t
menunjukkan terdapat perbezaan min maka dengan ini dirumuskan
bahawa terdapat perbezaan yang signifikan antara faktor guru
mengikut jantina.
Jadual 10(x) Ujian-t antara faktor Persekitaran dengan Jantina

Sisihan
Jantina Bil Min Piawai
Df Sig. t
Min Persekitaran Lelaki 88 3.56 0.59 198 0.28 1.07
Perempuan 5 1
112 3.49 0.38
Aras keertian α= 0.05, P = 0.285 > 0.05
Berdasarkan jadual 10(x), didapati nilai p = 0.285.

persekitaran mengikut jantina iaitu aras signifikan 0.285 melebihi
aras signifikan yang ditetapkan iaitu 0.05. Oleh kerana, keputusan
yang signifikan antara faktor persekitaran mengikut jantina.
Jadual 10(y) Ujian-t antara faktor Kemahiran Mengurus Disiplin

Mengikut Jantina
Sisihan
Piawai
Min Kemahiran Lelaki 88 3.82 0.59 198 0.36 0.901
Mengurus Perempuan 9
112 3.75 0.38
Aras keertian α= 0.05, P = 0.369 > 0.05
Berdasarkan jadual 10(y), didapati nilai p = 0.369.

Hipotesis Nol diterima : Tiada perbezaan signifikan antara persepsi
guru disiplin terhadap kemahiran dalam mengurus disiplin pelajar
mengikut jantina iaitu aras signifikan 0.369 melebihi aras
yang signifikan antara kemahiran mengurus mengikut jantina.
Jadual 10(z) Ujian-t antara faktor Keperluan Latihan dengan

Jantina
Sisihan
Piawai
Min Keperluan Lelaki 88 3.1946 0.75355 198 0.00 2.82
Latihan 1
Perempuan 112 2.8817 0.79798
Aras keertian α= 0.05, P = 0.00 < 0.05
Berdasarkan jadual 10(z), didapati nilai p = 0.00. Hipotesis
antara keperluan latihan untuk guru disiplin dalam menangani
disiplin pelajar mengikut jantina. Oleh kerana, keputusan ujian-t
menunjukkan terdapat perbezaan min maka dengan ini dirumuskan
bahawa terdapat perbezaan yang signifikan antara faktor keperluan
latihan mengikut jantina.
Jadual 10 Ujian-t antara Masalah-masalah disiplin mengikut

Jantina
Sisihan
Jantina Bil Min Df Sig. T
Piawai
Min Lelaki 88 3.43 0.85 198 0.02 -3.44
Keperluan Perempuan 112 3.80 0.66
Latihan
Aras keertian α= 0.05 , P = 0.02 < 0.05
Berdasarkan jadual 10, didapati nilai p = 0.02. Hipotesis

antara persepsi guru disiplin terhadap masalah-masalah disiplin
mengikut jantina. Oleh kerana, keputusan ujian-t menunjukkan
terdapat perbezaan min maka dengan ini dirumuskan bahawa
terdapat perbezaan yang signifikan antara persepsi guru disiplin
terhadap masalah-masalah disiplin mengikut jantina.
KESIMPULAN
Orang Malaysia memang kaya dengan tatasusilanya. Bertiangkan

agama dan bersendikan adat, kita dididik supaya menjadi insan
yang berguna. Hormat orang tua, hormat guru dan hormat
keluarga. Lebih mudah lagi kita juga biasa mendengar ungkapan
iaitu yang tua dihormati yang muda disayangi.Malangnya, budaya
kini semakin lama semakin pudar. Paling ketara, Guru atau cikgu
yang dulu disanjungi malah ditakuti, kini semakin tidak dihormati
manakala peraturan sekolah dulu diikuti, sekarang peraturan
sekolah sewenang-wenangnya diingkari. Kita dapat melihat setiap
sekolah yang ada di rantau Asia ini mahupun di pelusuk dunia ini
80 peratus daripada masalah-masalah yang dihadapi oleh setiap
sekolah ialah masalah disiplin iaitu gejala salah laku pelajar yang
serius. Kemerosotan disiplin pelajar terutamanya pelajar sekolah
menengah perlu dipandang serius oleh semua pihak supaya ia tidak
berlanjutan. Malah sikap terbuka sesetengah sekolah yang
mendedahkan kes salah laku pelajar mereka perlu dipuji dan
dicontohi.Jika disorok sampai bila pun masalah ini tidak dapat
diselesaikan dan para guru terpaksa berdepan dengan pelajar yang
bermasalah. Peranan pihak kerajaan termasuk polis dalam usaha
membendung samseng tidak akan berjaya tanpa sokongan daripada
ibu bapa atau pelajar itu sendiri. Walaupun guru bertanggungjawab
dalam memberikan pendidikan formal, tidak semestinya mereka
juga bertanggungjawab memastikan semua pelajarnya tidak
melakukan perbuatan-perbuatan yang menyalahi undang-undang
sekolah.
RUJUKAN
Azizi Yahaya dan Jaafar Sidek Latif (2005). Membentuk Identiti

Remaja. Pahang:PTS Publication & Distributors Sdn. Bhd.
Azizi Yahaya. et.al. (2005). Psikologi Kognitif. Skudai: Universiti
Teknologi Malaysia. Azizi Yahaya. et.al. (2005). Psikologi
Sosial Alam Remaja. Pahang:PTS Publication &
Distributors Sdn. Bhd.
Azizi Yahaya. et.al. (2007). Menguasai Penyelidikan Dalam
Pendidikan. Pahang: PTS Publication & Distributors Sdn.
Bhd.
How Lee Chan (2007). Faktor-faktor yang mempengaruhi gejala
ponteng di kalangan pelajar sekolah menengah Johor.
Universiti Teknology Malaysia: Tesis Sarjana.
Hurlock, E.B., (1973). Adolescence Development. New York: Mc
Graw-Hill Book Co.
Pomberi, et.al (1991). The Mexican American gang member.
Evaluation and Treatment. In.R.M. Becerra, M.Karno, &
J.Escabor (eds). Mental health And Hispanic Americans:
Clinal perspectives, (p). New York: Grune & TStrattin.
Rosnah binti Hj. Buang (2006). Faktor-faktor yang mempengaruhi
gejala Gengsterisme di kalangan pelajar sekolah
menengah di empat buah Negeri. Universiti Teknology
Malaysia: Tesis Sarjana.
Sigamoney, S. (1984). Disiplin Sekolah, Definisi dan konsep-
konsep Disiplin. Melalui Sistem Perlakuan Positif dan
Perlakuan Negatif (Merit/ Demerit System).
Pengasuh, Jurnal akademik dan Profesyenal Maktab Sultan abu
Bakar JohorBahru. hlm. 11-28.
Tom V. Savage (1991). Discipline For Self-Control. New Jersey:
Prentice-Hall, Inc.
Wong Khek Seng (1996). Fenomena Budaya Lepak dalam
Akademik keluaran khas
Hlm. 75-78.

Permasalahan Sosial di Kalangan Remaja :Satu Cabaran 281
11
PERMASALAH SOSIAL DI
KALANGAN REMAJA: SATU CABARAN
Azizi Hj. Yahaya
Aida Mazan
PENGENALAN
Permasalahan sosial dan gejala yang menyalahi dan melanggari

norma-norma kesucian yang dipelihara dalam masyarakat adalah
merupakan salah satu persoalan yang semakin meruncing serta
memerlukan satu set kaedah penyelesaian yang berkesan
(Jawatankuasa Program Penyelesaian Gejala Sosial Kebangsaan,
1995). Oleh itu, berbagai program telah dirangka dan
dilaksanakan sama ada di peringkat nasional maupun di institusi-
institusi pemulihan akhlak yang terdapat di negara ini sebagai
fokas secara langsungLazimnya pelajar remaja begitu mengambil
berat tentang proses pembelajaran, iaitu mempertingkatkan prestasi
akademik supaya mencapai kejayaan cemerlang. Kejayaan
akademik merupakan harapan guru untuk mengharumkan nama
sekolah juga ibu bapa yang mengharap supaya anak mereka
menjadi insan yang berjaya. Bukan aspek akademik sahaja yang
perlu dititik beratkan, malah ada satu lagi aspek yang perlu diberi
perhatian iaitu proses perkembangan yang dilalui oleh setiap
individu. Aspek yang dimaksudkan ialah peringkat peralihan iaitu
zaman remaja. Dalam peringkat ini beberapa perubahan mendadak
berlaku dan setiap individu perlu peka terhadap proses keremajaan
yang ditempohi.
Menurut Robert dan Yong 1994, keruntuhan akhlak di
kalangan remaja melibatkan beberapa faktor yang telah
dikenalpasti di antaranya faktor masyarakat persekitaran, pelaku,
sosio ekonomi keluarga dan latar belakang pendidikan. Oleh yang

demikian pesalah kes juvana yang telah di hantar ke pusat-pusat
pemulihan akhlak-akhlak di negara ini seharusnya menjalani
program-program pemulihan yang lebih berkesan bagi
mengelakkan mereka kembali kepada salahlaku sebelumnya.
Terdapat juga di kalangan pelatih yang telah dibebaskan dari
pusat-pusat pemulihan yang menghadapi kesukaran kerana gagal
diterima dan diperakui oleh masyarakat dan keluarga.
Di negara ini, terdapat berbagai bentuk permasalahan sosial
dan keruntuhan akhlak remaja seperti penagihan dadah, perkosaan,
pelacuran, homoseksualiti, bersekedudukan, kelahiran anak luar
nikah, jenayah dan lain lain-lain lagi.
SIAPA REMAJA?
Pakar jiwa bersetuju bahawa masa permulaan remaja bermula

apabila seseorang mencapai akil baligh iaitu ketika berumur dalam
lingkungan 13 tahun dan akhir remaja bergantung kepada keadaan
tempat dan masyarakat di mana remaja itu dibesarkan. Anggaran
masa remaja ialah diantara umur 13 tahun hingga 24 tahun.
Pembinaan remaja dapat dilihat daripada dua aspek iaitu;
Keadaan tempat seseorang remaja itu hidup atau dibesarkan
Keadaan remaja itu hidup sebenarnya menentukan masa / tempoh
remaja seseorang. Semakin maju sesuatu masyarakat maka
semakin panjanglah masa remaja itu kerana masa dihabiskan
dengan belajar dan mengejar kerjaya. Mereka ini dapat
meneruskan pelajaran kerana mereka tidak dibebani dengan
tanggungjawab kekeluargaan. Manakala remaja yang membesar
dalam masyarakat yang mundur tempoh remajanya singkat kerana
mereka terpaksa bekerja memikul tanggungjawab menyara
keluarga, pelajaran menjadi tidak penting kerana keadaan ekonomi
mendesak. Remaja perempuan pula digalakkan berumahtangga
untuk mengurangkan bebean keluarga.
Sudut mana seseorang itu ditinjau. Selain tempat remaja itu
dibesarkan, golongan itu perlu ditinjau melalui lima sudut yang
berlainan iaitu; fizikal, emosi, mental, sosial dan moral.
PERTUMBUHAN FIZIKAL
Remaja mengalami pertumbuhan fizikal dan juga pertumbuhan

dalaman dimana sistem kelenjar mula merembeskan hormon
seperti hormon yang dihasilkan oleh kelenjar ovari pada remaja
perempuan dan hormon yang dihasilkan oleh kelenjar testis pada
remaja lelaki. Hormon-hormon tersebut akan membawa perubahan
rupabentuk badan remaja perempuan yang menarik manakala
remaja lelaki mengalami perubahan fizikal kelelakiannya seperti
pecah suara atau garau, dan ciri-ciri seks sekunder yang lain
seperti tumbuh misai atau bulu-bulu. Pada peringkat awal remaja
(13 — 18 tahun) hormon yang dihasilkan masih belum stabil maka
remaja mengalami pertuinbuhan fizikal yang pesat. Pada peringkat
akhir remaja (19—24 tahun) tahap hormon menjadi lebih stabil
dan pertumbuhan mencapai tahap muktamat.
PERTUMBUHAN EMOSI
Emosi atau perasaan memainkan peranan yang sangat besar dan

lebih berpengaruh daripada fikiran kerana perubahan fizikal
memerlukan kekuatan dan peyesuaian diri. Dalam masa yang sama
pemikiran remaja belum cukup matang untuk berfikir secara
rasional, logik dan objektif. Kebanyakan tingkah laku remaja lebih
dikuasai dan dipengaruhi oleh emosinya. Kebanyakan remaja
menghadapi krisis identiti seperti: (i) mencari siapa diri mereka,
(ii) apa yang mereka kehendaki dalam hidup dan (iii) nilai yang
menjadi pegangan. Keadaan ini akan memberi tekanan kepada
remaja. Suasana persekitaran mempengaruhi dan membentuk arus
pergerakan remaja, di mana tingkah laku tidak berlandaskan
kepada pemikaran rasional. Dalain usaha mencapai kehendak dan
keperluan hidup remaja melalui 3 jenis perasaan iaitu; marah takut
dan gembira.
Marah
Marah timbul apabila dicabar atau kehendak atau keperluan yang
diidamkan tidak tercapai. Ibu bapa yang terlalu mengharap
kejayaan dalam pelajaran, remaja akan mengalami krisis maka

timbulah rasa mgin bebas yang melampau. Remaja yang marah
mula bertindak kasar, menganggu orang lain dan kadang kala
membinasakan diri sendiri, contohnya lam dari rumah bersikap liar
dan pulang lewat dengan bertindak mengikut perasaan.
Rasa takut
Perasaan takut tidak ditentukan pada masa remaja sahaja tetapi
bermula dari pengalaman-pengalaman yang dilaluinya sejak kecil.
Pengalamanpengalaman pahit memberi kesan kepada seseorang
remaja menjadi penakut dan suka menyendiri.
Rasa gembira
Rasa gembira memuncak apabila remaja dapat perhatian, kasih
sayang, pujian, dihormati dan dihargai. Ia juga berkembang
bersama umur dan dipengaruhi oleh perubahan fizikal.
Pertumbuhan fizikal membawa perubahan emosi dimana hormon-
hormon berfungsi. Petembungan mlai dan emosi perlu selaras
supaya remaja dapat menangani perkembangan emosi serta
menonjolkan potensinya.
PERTUMBUHAN SOSIAL REMAJA
Proses sosialisasi remaja berkembang melalui; interaksi

kekeluargaan, rakan sebaya dan hubungan dengan masyarakat.
• Hubungan kekeluargaan
Remaja yang dibesarkan di dalam keluarga yang mempunyai
jalinan kemesraan tinggi bertendensi dapat menjalin hubungan
sosial yang baik dan positif. Maka remaja perlu perhatian daripada
kedua ibubapa. Remaja akan rasa senang bila idea-idea dan
perasaannya dilayani dan dipertimbangkan. Kebebasan bukanlah
total tetapi remaja perlu bimbingan daripada orang dewasa.
Remaja yang dikawal ketat, tidak dapat perhatian, diperkecilkan,
tidak dapat penghargaan akan mudah memberontak dan mudah
terpengaruh oleh anasir-anasir luar. Rumah tangga yang goyah

menyebabkan anak-anak tidak dapat ketenangan jiwa.
• Hubungan rakan sebaya

Pengaruh rakan sebaya begitu kuat dalam pembentukan budaya
remaja. Masa yang panjang adalah bersama rakan-rakan sama ada
di sekolah atau di luar sekolah. Perkembangan kognitif dan afektif
remaja dipengaruhi oleh rakan sebaya. Peringkat awalnya mahu
diterima menjadi anggota kumpulan dengan mengikut trend
pakaian, lagak dan gaya bertutur. Kemudian mereka mula minat
untuk berpasangan dengan jantina yang berlainan seperti pergi ke
disko, parti dan lebih serius lagi mengambil dadahjika kecewa.
Manakala remaja yang mengikut perkembangan Islam pula akan
memakai pakaian yang menutup aurat, pergi usrah dan kelas fardu
ain Hubungan kekeluargaan dan rakan sebaya yang selari
mewujudkan suasana membina (remaja positif).
• Hubungan dengan masyarakat

Remaja mengharapkan kedamaian dan ketenteraman dalam
masyarakat. Rasa tidak puashati dalam masyarakat akan
ditonjolkan melalui perlakuan negatif seperti demonstrasi untuk
melepaskan perasaan dan emosi. Proses sosialisasi perlu selari
dengan semua kumpulan sosial untuk mendapat kesan yang positif
dan remaja dapat membina keyakinan diri dan rasa dihargai. Noses
pembinaan dapat bergerak dengan sistematik dan membantu
perubahan mental, fizikal, emosi dan rohani. Ini dapat
memantapkan proses kematangan remaja agar mampu menghadapi
kehidupan penuh cabaran,
PERTUMBUHAN MENTAL
Percanggahan wujud antara golongan dewasa dan remaja. Orang

dewasa mahu dihormati kerana faktor umur (lebih tua), manakala
remaja pula mahukan kebebasan dalam membuat keputusan. Pada
peringkat umur 13 hingga 15 tahun remaja tidak mempunyai
kekuatan mental dalam penyelesaian masalah. Keputusannya

mudah berubah terutama apabila disergah dan dicabar. Keupayaan
menelitinya lemah dan penerimaan hal-hal yang abstrsak belum
berlaku. Pada peringkat umur 16 tahun ke atas remaja lebih
sistematik dalam menghadapi masalah. Mereka cuba mencari
sebab musabab melalui pemerhatian dan mampu berfikir secara
rasional berdasarkan fakta-fakta logik dan realistik. Mereka juga
masih memerlukan beberapa kemahiran berfikir dan peluang-
peluang menggunakannya. Ciri-ciri mental yang sihat ialah:
• Pemikiran rasional iaitu fikiran yang wajar dan sesuai
dengan akal
• Bersikap positif
• Berdikari
• Kasih sayang
• Tabah dan sabar
Manakala ciri-ciri mental yang kurang sihat seperti berikut:
• Tidak dapat mengawal perasaan diri iaitu tidak dapat
mengawal perasaan yang dikuasai oleh emosi seperti marah,
dendam, cemburu, takut dan lain-lain.
• Tidak dapat menerima kelemahan sendiri dengan
menganggap dirinya sahaja yang betul.
Berikut adalah langkah-langkah penjagaan kesihatan mental:
1. Rehat serta tidur yang mencukupi
2. Melakukan senaman
3. Gizi yang seimbang
4. Interaksi social secara sihat
5. Memperkembangkan kesedaran kerohanian
6. Bersikap positif
PERTUMBUHAN MORAL REMAJA
Keruntuhan akhlak remaja disebabkan terjebak dalam dadah,

pelacuran, merokok, minum arak, merompak, merogol dan
sebagainya. Pertuinbuhan moral remaja dipengaruhi oleh; (i)
keadaan persekitaran tempat individu itu hidup dan (ii)
kepercayaan atau anutan agama. Kanak-kanak yang diasuh dengan

penuh adab sopan dan baik menghasilkan tingkah laku yang baik
kerana nilai-nilai ini disemadikan dalam diri sejak kecil dan
tersemat dijiwa, maka perlakuan ini kekal bila masuk ke alam
remaja. Secara tidak langsung orang dewasa menjadi model
kepada kanak-kanak. Anak-anak remaja perlu dibimbing seperti
bermain layang-layang, kalau layang-layang terbang jauh tali perlu
ditarik perlahan, kalau terbang rendah tali dilepaskan. Jika tali
disentap kuat layang-layang akan putus tali dan layang-layang
akan jatuh ke bumi. Moral dan agama penting, contohnya Islam
menyarankan anak-anak bersembahyang ketika berumur 7 tahun
dan ibubapa boleh menghukum jika anak mgkar apabila umur
meningkat 10 tahun. Pada peringkat remaja (umur baligh) hanya
proses pengukuhan sahaja. Manakala pertengahan remaja dan
lewat remaja adalah masa untuk memberi peluang dan ruang
memperbaiki melalui kerjasama dan perbincangan.
CABARAN REMAJA
Realiti warga Malaysia masa kini menghadapi keruntuhan akhlak

dan menimbulkan pelbagai gejala sosial antaranya;
Pembuangan bayi dan penderaan kanak-kanak

Mengikut statistik yang dikumpulkan oleh Jabatan Kebajikan
Masyarakat dari tahun 1988 hingga 1992, jadual 11(a)
menunjukkan fenomena pembuangan bayi kian meningkat dalam
masyarakat kita.
Jadual 11(a) Kes Pembuangan Bayi

Tahun Jumlah
1988 19
1989 36
1990 44
1991 48
1992 55
Sumber: Al Islam, Disember 1993:67
Kes penderaan tidak kurang juga hebatnya mengikut statistik yang

terkumpul dalam tempoh lima tahun dari tahun 1985 hingga 1990
kes penderaan tercatat sebanyak 555 kes tetapi sepanjang tahun
1992 sahaja sejumlah 862 kes penderaan telah direkodkan.
Lari dari rumah

Gejala negatif lain yang mempamerkan kegersangan unsur akhlak
mulia dan terpuji ialah kes gadis remaja yang melarikan diri dari
ruinah. Mengikut rekod Kementerian Dalam Negeri dan Jabatan
Polis, dalam tempoh hampir tujuh tahun bennula dari tahun 1986
hingga Jun 1992 terdapat sejumlah 17,806 kes gadis yang
melarikan diri dari rumah. Di antara sebab yang dikenalpasti
menjadi punca tindakan negatif ini adalah perselisihan faham
dengan ibu bapa atau penjaga, mempunyai latar belakang keluarga
yang sering bergaduh dan tidak bahagia, ibu bapa yang menentang
hubungan dengan teman lelaki, gangguan seksual atau didera oleh
anggota keluarga serta salah pergaulan. Jadual 11(b) menunjukkan
statistik wanita atau gadis hilang / jumpa pada 1 Januari 2000
hingga 10 September 2000.
Jadual 11(b)
BANGSA UMUR JUMLAH
9 tahun
ke 10-13 14-17
bawah
Melayu 17 57 678 752
Cina 5 15 159 179
India 8 16 151 175
Lain-lain 6 6 32 44
JUMLAH 36 94 1020 1150
Jenayah berat
Golongan remaja lelaki pula dilaporkan banyak terlibat dalam kes
perlakuan jenayah berat seumpama kes bunuh, samun, rogol, pecah
rumah dan sebagainya.
Jadual 11(c) menunjukkan perangkaan kes jenayah

Tahun Bunuh Samun Rogol Pecah Rumah
1990 6 51 27 317
1992 17 60 36 477
Sumber: Dewan Masyarakat, Oktober, 1994:9
Jadual 11(d) pula menunjukkan kes mangsa rogol mengikut

pecahan umur dari tahun 1995 hingga 2000 (Jan — Sept) Kes
Mangsa Rogol
Jadual 11(d)
UMUR TAHUN
1995 1996 1997 1998 1999 2000
Bawah 16 604 719 744 831 801 471
tahun
16 tahun 401 352 579 658 668 455
keatas
JUMLAH 1005 1071 1323 1489 1469 926
Sumber: Berita Harian 8 Januari 2001
Sikap Ganas
Warga masyarakat kita bersikap semakin kasar, ganas, tidak
bertimbang rasa serta lebih mementingkan diri sendiri terutama
sikap mereka di jalan raya. Kebiadapan di jalanraya menunjukkan
unsur akhlak mulia dinafikan, akibatnya kehilangan nyawa
sentiasa meningkat saban tahun. Jadual 5 menunjukkan
perangkaan jalan raya.
Jadual 11(e) Kemalangan Jalanraya

Tahun 1989 1990 1991 1992
Bilangan penduduk 17,376,800 17,812,000 18,178,100 18,630,000
Bilangan kenderaan
5,071,786 5,462,792 5,887,176 6,295,508
berdaftar
Bilangan Kenderaan
terlibat dalam 127,279 146,747 161,823 185,805
kemalangan
Jumlah kemalangan 75,626 87,999 96,513 110,491
Jumlah kematian 3773 4048 4331 4536
Sumber: Dewan Budaya, Oktober, 1993:7
LANGKAH PENYELESAIANNYA
Pembentukan Keluarga Madani

Keluarga madani adalah satu istilah yang mengajak supaya ahli
keluarga mengbayati kehidupan cara Islam dengan mencontohi
perjuangan Rasulullah s.a.w dan para sahabat dalam menegakkan
Islam. Konsep ini sangat tepat untuk menyusun keluarga dan
membina insaniah dan tamadun mengikut Islam. Membangunkan
keluarga madani bermaksud membangunkan aqidah, dakwah,
akhlak, pendidikan, ekonomi, perubatan, ukhwah, kasih sayang
dan sebagainya seperti yang dituntut dalam Islam. Antara perkara-
perkara asas dalam pembentukan institusi keluarga madani adalah
seperti berikut:
Iman yang mendalam

Keimanan seseorang itu tidak akan diterima di sisi Allah selagi
tidak ditegakkan di atas mentauhidkan Nya dari sudut ilmu, I’tiqad
dan tingkah laku (suluki). Bersumber daripada kepercayaan

tersebut, wujud cabang-cabang yang berupa peraturan-peraturan
yang mengatur hubungan sesama manusia dan manusia dengan
Tuhan Nya. Aqidah Tauhid akan membimbing dan memimpin akal
fikiran manusia, tingkah laku dan gerak gerinya serta segala
aktiviti yang dilakukan. Iman dan amal tidak dapat dipisahkan
kerana keduanya adalah umpama buah dan pohonnya. Keimanan
yang mendalam akan melahirkan mdividu yang taat.
Akhlak yang terpuji

Akhlak seseorang individu adalah hasil dari keimanan. Keimanan
yang dimiliki oleh pasangan dalam institusi keluarga akan
memutikkan peribadi dan akhlak anak-anak yang terpuji.
Kehidupan dalam rumah tangga yang rukun damai adalah hasil
daripada pencemaan akhlak yang mulia dan terpuji.
Taqwa
Pembinaan institusi keluarga Islam hendaklah diasaskan di atas
rasa taqwa kepada Allah untuk mencari keredhaan Nya. Tanpa
taqwa dan rasa memelihara, institusi kekeluargaan tidak dapat
berjalan di atas landasan yang benar. Kewujudan institusi keluarga
adalah ibadah di sisi Allah.
Berkasih sayang
Ikatan institusi kekeluargaan adalah melalui perkahwinan yang sah
serta berdasarkan berkasih sayang dan kasih mengasihani. Kasih
sayang harus wujud dalam kehidupan seluruh manusia untuk
melahirkan masyarakat manusia yang bahagia, hormat
menghormati, percaya mempercayai dan tolong menolong.
Pergaulan yang baik dan suasana berkasih sayang yang wujud
dalam kehidupan rumah tangga akan memimpin kehannonian
berkeluarga. Sifat-sifat mulia seperti bertolak ansur, lemah lembut
dan kata-kata yang baik adalah bayang dari iradah Allah yang
mengkehendaki kebaikan kepada seseorang.
Pergaulan dan hidup bersama secara baik dan diredhai Allah

Pembinaan institusi kekeluargaan hendaklah berdasarkan kepada
pergaulan dan hidup bersaina secara baik dan diredhai Allah.
Dengan ini kemungkaran, maksiat, penganiayaan dan kezaliman
dapat dihindari. Pergaulan dalam rumah tangga antara suaini, iateri
dan anak-anak perlulab berdasarkan lunas-lunas keredhaan Allah,
sentiasa bertolak ansur, bersabar dan tabah menghadapi dugaan
hidup. Didikan dan bimbingan kepada isteri dan anak-anak ke arah
keredhaan Allah menjadi dasar dalam segala tindakan.
Amanah dan Tanggungjawab

Pembinaan institusi kekeluargaan merupakan amanah dan
tanggungjawab yang perlu dilaksanakan dengan sebaik mungkin,
ikhlas dan jujur. Keluarga adalah amanat dari Allah ke atas mereka
dan hendaklah dipelihara amanah itu dengan sebaik-baiknya.
Penyegaran semula institusi Agama

Fungsi intitusi agama hendaklah diorientasikan semula bagi
memenuhi tuntutan zaman baru dengan melaksaakan program dan
projek yang berkaitan dengan hal keagamaan dan permasalahan
ummah secara komperhensif. Golongan agamawan harus menjadi
aktivis sosial, pendamping generasi muda, dan pencegah mungkar.
Mempertangkaskan reformasi pendidikan

Reformasi pendidikan hendaldah berteraskan sistem pendidikan
Islam yang bersepadu yang mengintegrasikan sistem yang sedia
ada dalam satu acuan lengkap dan holistik. Kementerian
Pendidikan Malaysia telah menunjukkan respon yang positif untuk
mengadunkan sistem pendidikan Islam dalam aliran pendidikan
kebangsaan yang sedia ada dengan lebih mendalam.
Mengorientasikan semula fungsi media massa

Media massa, baik media cetak atau media elektronik, perlu lebih
bertanggungjawab ke arah pembinaan masyarakat berakhlak.
Penerapan nilai murni dalam setiap laporan, rancangan atau siaran
mereka.
Menyegarkan semula fungsi kepimpinan

Kredibiliti kepimpinan dan peranan pemimpin dalam membenteras
gejala sosial dan keruntuhan akhlak adalah penting. Kepimpinan
tidak boleh dipisahkan daripada aspek moral. Tanpa moral
kepimpinan akan hilang wibawanya.
Mengukuhkan institusi keluarga

Ibu bapa perlu menjadi model yang baik kepada anak-anak supaya
mereka tidak dipengaruhi rakan sebaya yang akan
mendominasikan proses pembentukan sikap, perilaku dan
pemikirannya. Penglibatan sektor swasta dan kerajaan penting
dalam usaha menggerakkan program-program pembinaan keluarga
bahagia.
Menggerakkan golongan intelektual

Keperihatinan sebahagian golongan akademik dan ilmuan tentang
masalah moral dan akhlak khususnya dalam kawasan kampus
adalah antara faktor yang menyumbang kepada pemulihan moral
golongan terpelajar.
KESIMPULAN
Secara keseluruhannya tugas menjadi ketua keluarga khususnya

ibu dan bapa sangat berat jika mereka tahu ianya merupakan
amanah untuk melahirkan insane kamil dan seterusnya
melangsungkan tugas sebagai khalifah Allah di muka bumi im.
Secara tidak langsung segala ancaman yang boleh merosakkan
aqidah, keruntuhan akhlak, kepmcangan rumah tangga, pergaulan
luar batasan di kalangan remaja, penyalahgunaan dadah, perzinaan
dan sebagainya dapat ditangkis.
RUJUKAN
Abdullah Al Hadi Muhamed. (1995). Permasalahan

Bohsia/Bohjan : Satu Tinjauan Dari Sudut Kedudukan
Faktor dan Cara Menanganinya. Prosiding Seminar
Kebajikan Gejala Sosial. Universiti Utara Malaysia.
Abdullah Ishak. (1995). Pendidikan Islam dan Pengaruhnya di
Malaysia. Dewan Bahasa dan Pustaka.
Abrahamsen, D. (1952). Who are Guilty ? A Study of Prostitution
and Crime. New York : Holt, Rinehart and Winston.
Aiken L.R. (1991). Psychological Testing and Assesment.
7th.Edition.Allyn & Bacon: Mssachusetts.
Ajzen, I. (1993). Attitude Theory and The Attitude Behaviour
Relation. Krebs, D. & Schmidt, P. (Eds). New Directions in
Attitude Measurement. Walter de Gruyter : New York.
Aminudin Mansur. (1997). Remaja Perlukan Anjakan Paradigma.
Fokus.Bil.103. Bistari Comunication. K.Lumpur.
Akademik. (1997). Keluaran Khas. Penerbitan Al Azim Sdn.Bhd.
Kuala Lumpur.Bil. 123, ms: 18-19.
Azizi Hj. Yahaya (1998) Satu Penilaian Terhadap Keberkesanan
Program Pemulihan Akhlak Di Rembau N.Sembilan
Berita Harian. (3 Febuari 1993). Bilangan Remaja Yang Terlibat
Dalam Aktiviti Tidak Bermoral.
Bettleheim, B. (1950). Love Is Not Enough. New York : Free
Press.
Brinkerhoff, R. O.et.al. (1983). Program Evaluation: A
Practitioners Guide For Trainers and Educators. Boston,
Massachusetts : Kluwer. Nijhoff Publishing.
Buletin Perangkaan Kebajikan. (1997). Perkhidmatan Luar.
Jabatan Kebajikan Masyarakat, Malaysia.
Che Su Mustaffa. (1995). Pendekatan Projek Amanah Ikhtiar
Malaysia Dalam Menangani Masalah Kemiskinan. Journal
Kebajikan Masyarakat. Vol.18, ms: 13.
Cohen, A. K. (1975). Deliquent Boys. Glencoe : Free Press.
Dass, M.B. (1989). Growth of Voluntary Organisations. Journal
Kebajikan Masyarakat. Vol.10, ms: 43-46.
Dusels, J.B. (1987). Adolescent Development and Behaviour.

Prentice-Hall Int. Inc. London.
INDEKS
A L
Agresif 140, 141 Lari dari rumah 292
Antisosial 111, 113, 122, 127 Lepak 116, 117
Aspek kendiri 51
Asuhan autoritatif 236, 246 M
Masalah disiplin 38
B Masalah sosial 38, 60
Buli 1, 2, 5, 29 Melepak 35, 36,62
Membanteras 106
D Mempengaruhi 30, 44, 93
Delikuen 118 Mendominasi 297
Devian 229, 235, 247
P
E Pelajar sekolah 2, 3, 5, 6
Faktor penolak 63 Pemboleh ubah bersandar 121
Faktor persekitaran 93 Pencegahan 1, 2, 5
G Pengaruh rakan sebaya 111, 112,
Gaya keibubapaan 163, 165, 175 116, 117, 118
Gejala sosial 116 Peralihan 285
Peranan ibu bapa 44, 47, 48, 97
I Perlakuan agresif 113, 114
Indeks perlakuan 95, 102 Permasalahan sosial 285, 286
Institusi sekolah 109 Persekitaran keluarga 225, 228
Personaliti 37, 226
K Pertubuhan sukarela 4
Kalangan remaja 225, 227 Produktif 226
Kasih sayang 63, 227, 290 Program pemulihan 139, 140, 141
Kebebasan 63, 228 Pusat rekreasi 62
Kelompongan 153, 158
Keruntuhan akhlak 285, 286, 290
Kredibiliti 297
Indeks 297
R
Realistik 290
Remaja 5, 48
S
Serius 88, 106, 135
Signifikan 39, 37
Stail kepimpinan 81
T
Tanggungjawab 120, 121, 131, 271
V
Verbal 5, 10, 173

Remaja Dan Tingkah Laku Agresif PDF

Uploaded by

Document Information

Original Title

Copyright

Available Formats

Share this document

Share or Embed Document

Sharing Options

Did you find this document useful?

Is this content inappropriate?

Copyright:

Available Formats

Remaja Dan Tingkah Laku Agresif PDF

Uploaded by

Copyright:

Available Formats

Edisi Pertama 2008

© YUSOF BOON & JAMALUDDIN RAMLI 2008

Hak cipta terpelihara. Tiada dibenarkan mengeluar ulang mana-mana bahagian

Perpustakaan Negara Malaysia Data Pengkatalogan-dalam-Penerbitan

Pereka Kulit: MOHD ASMAWIDIN BIDIN

Diatur huruf oleh / Typeset by

Diterbitkan di Malaysia oleh / Published in Malaysia by

Dicetak di Malaysia oleh / Printed in Malaysia by

Bab 1 Perlakuan Buli Di Kalangan Pelajar Sekolah 1

Bab 2 Lepak Dan Peranan Ibu Bapa Terhadap 35

Bab 3 Faktor-Faktor Yang Mempengaruhi Gejala 62

Bab 4 Pembinaan Indeks Perlakuan Melepak 90

Bab 5 Pelakuan Agresif Di Kalangan Remaja 108

Bab 7 Masalah Salah Laku Agresif Di Kalangan 161

Bab 8 Masalah Disiplin Di Di Kalangan Remaja 187

Bab 9 Persekitaran Keluarga Dan Kesannya 222

Bab 10 Faktor-Faktor Yang Mempengaruhi 251

Bab 11 Permasalah Sosial Di Kalangan Remaja: Satu 281

Buku Remaja dan Tingkah Laku Agresif ini mengandungi

berubah mengikut keadaan, tempat dan masa. Laporan yang

Masalah buli memberi implikasi yang sangat besar terhadap

selamat di kalangan pelajar akibat daripada masalah perlakuan buli

Peningkatan jumlah kejadian jenayah yang dilakukan oleh pelajar

Objektif umum kajian ini dijalankan adalah untuk melihat dan

(i) Untuk mengenal pasti kekerapan perlakuan buli di

Adalah diharapkan bahawa dapatan kajian akan membolehkan para

Selain itu, dapatan kajian ini diharapkan dapat digunakan

Kajian ini dilaksanakan di lapan buah sekolah menengah di daerah

Berdasarkan kajian yang telah dijalankan oleh Nansel et al. (2001),

mendapati bahawa masalah perlakuan buli merupakan masalah

2 Populasi dan Sampel Kajian

Populasi kajian terdiri daripada 33534 orang pelajar sekolah

(i) Set soal selidik pelajar

peribadi, sekolah tempat subjek belajar, tingkatan, sama

b) Bahagian B: Soal Selidik Sifat dan Kekerapan

(ii) Set soal selidik guru

4 Kaedah Alih Bahasa Soal Selidik

Penyelidik telah membuat alih bahasa (terjemahan dari bahasa

terhadap soal selidik tersebut.

Penyelidik melaksanakan kajian rintis ini di salah sebuah sekolah

Data-data yang diperolehi dianalisis berdasarkan tujuan dan

DAPATAN KAJIAN DAN PERBINCANGAN

(i) Maklumat diri responden

Di dalam kajian ini responden yang terlibat terdiri daripada

kajian ini di daerah Batu Pahat. Bilangan responden ( pelajar )

Jadual 1(a) Taburan responden mengikut jantina, keturunan

Jadual 1(b) Taburan tahap pendidikan ibu dan bapa responden

Responden di kalangan guru pula terdiri daripada 80 orang

tahun di sekolah tempat bertugas. Dari jumlah ini responden

Jadual 1(c) Taburan pengalaman mengajar responden

(ii) Kekerapan dan kategori perlakuan buli yang didilaporkan

Berdasarkan kajian yang telah dilakukan kekerapan

menunjukkan bahawa mengejek pelajar lain dengan panggilan

Menolak pelajar lain merupakan jenis perlakuan buli secara

Jadual 1(d) Taburan kekerapan perlakuan buli secara verbal dan

Seorang pelajar telah 138 158 105 61 18

Seorang pelajar telah 174 136 89 55 26

* Min Skor keseluruhan kekerapan perlakuan buli verbal = 3.17

Dapatan kajian ini mendapati bahawa dalam kelas (min

Jadual 1(e) Taburan kekerapan perlakuan buli di 4 lokasi di

Dalam Perjalanan 255 111 41 44 29

* Min Skor keseluruhan = 2.28 Sisihan Piawai = 0.93 n = 480

(iii) Persepsi pelajar tentang perlakuan buli di sekolah