AÇIKLANAMAYAN

GİZEMLİ
OLAYLAR

ZÜLFÜ ÇANET
***
Bu kitabın tüm yayın hakları DevrimEkitap'a aittir.
İzinsiz kopyalanıp çoğaltılması yasaktır.

Fevzi Çakmak Mah. Sultan Murat Cad. No:100/1

Küçükçekmece/ İstanbul
 YASAL UYARI

BU KİTAP 13 YAŞ ALTI İÇİN SAKINCALIDIR

HAREKET EDEN TABUTLAR

1807 yılında Barbados’ta bir Hristiyan mezarlığında akıllara durgunluk veren
olaylar dizisi yaşandı. Aynı mezarlığa gömülen cesetlerin her biri yerinden
oynuyordu. Peki “Huzursuz ruhlar” denilen bu esrarengiz olayın sırrı neydi 1807
Temmuz’unda Bayan Thomasina Goddard’ın cesedi basit ahşap bir tabutla
mezar odasının en üst katına konuldu.Daha sonra delilik intihar ve cinayet gibi
kötü şöhrete sahip Chase ailesi kondu.Ailenin reisi kötü biriydi; kölelerine karşı
öyle zalimdi ki adamı ölümle tehdit ederlerdi.

22 Şubat 1808’de bebek Mary öldü; büyük ihtimalle babası bebeği kızgın bir
anında öldürmüştü! Zavallı bebek ağır metal bir tabutla mezara kondu.Birkaç ay
sonra ailenin tuhaflığıyla bilinen delikanlısı Dorcas, kendini bahçedeki bir dolaba
kilitleyip havasızlıktan öldü. O da aynı mezara kondu. Dış kapıya geldiklerinde iki
zenci kapıyı açtı. Ağıtlar yakarak tabutu taşayanlar onu takip ettiler, taş
basamaklara yöneldiler. Sadece el fenerinin ışığı vardı. Mezarın iç kapısı açıldı
ve herkes korkuyla bağırdı. Ağıt yakanlar tabutu düzelttiler ve Dorcas’ı
kızkardeşinin yanına koydular.

Bir ay sonra albay Chase, kendini öldürdü. O da aynı mezarlığa kondu. 8 yıl
sonra Chase’lerden olan bir çocuk daha öldü ve mezarlığa getirildi. Bu süre
içinde menteşeler paslanmıştı. Kapıyı iki zenci ancak açabildi. İçeri girenler
korkuyla kala kaldılar! Bayan Goddard’ın tabutu normal yerindeydi ama Chase
ailesinin tabutları ortalığa saçılmıştı! Bu çok tuhaftı; zira her birininin tabutunu
dört kişi ancak kaldırabiliyordu! Bir ay sonra mezarlığa çiçek koyan bir kadın
‘çatırtı’ sesleri ve ‘inliyen birinin sesi’ni duydu. Kadının atının ağzından korkudan
köpükler gelmeye başladı ve sonradan veterinerde tedavi görmek zorunda
kaldı. Ertesi Pazar kilisenin dışında bağlı duran atlar korkuyla dörtnala tepeler
kaçmaya başladılar ve oradan da denize ölüme atladılar!

Mezarlığın adı gittikçe kötüye çıkıyordu. Sırada Samuel Brewster’in cenazesi

vardı. Kimi Küba, kimi Haiti’den gelen 1000 kişilik kalabalık bir cenazeydi.
Şiddetli bir fırtına vardı ve dört zenci köle kurşun tabutu taşıyorlardı; ki yine
insanın kanını donduran aynı manzarayla karşılaştılar: tabutlar yine ortalığa
saçılmıştı. Bu noktada işe adanın valisi Lord Combermere karıştı. Sonraki
cenazeye bizzat katıldı.

Bu seferki, tabutunun yeri hiç bozulmayan Thomasino Goddard’ın kızı

Thomasino Clarke’ın cenazesiydi. Vali mezarlıkta bir yeraltı dehlizi olup
olmadığına baktı (ki hiç yoktu). Adamlara yeni tabutu getirmeden önce ters
çevrilmiş tabutları düzeltmelerini emretti. Sonra zemini ince kumla kaplattı ve
kapıya yeni bir kilit taktırdı. Son olarak kapı alçıyla mühürlendi. Vali ve adamları
alçı ıslakken yüzüklerini iz bırakacak şekilde bastırdılar.

18 Nisan 1820’de güneşli bir günde vali son kez mezarı açtı. Kapıdaki mühür
bozulmamıştı.Ustalar alçıyı kırdılar ama kapıyı ancak bir iki santim açabildiler;
çünkü kapıya bir şey dayanıyordu. Zorlayınca kapı açıldı, ağır bir cisim
basamaklara çarparak düştü. Tabii ki bu bir tabuttu. Mezara girdiklerinde
Dorcas Chase’e ait bir kol kemiği gördüler, tabutun kenarından dışarı sarkmıştı.
Bayan Goddard’ın tabutu dahil bütün tabutlar yine rastgele yerdeydi. Vali pes
etti. Cenazeyi başka bir yere gömdürdü.

Londra Bilim Müzesi ve Fizik Araştırmaları Derneği’nden araştırmacılar olayı

araştırdılar ama hiçbir cevap bulunamadı. Tabutlar, yer hareketlerinden dolayı
devriliyor olamazdı, çünkü mezar bir mercan yatağına yaslanıyordu. Giriş
kapısından başka hiçbir yeraltı dehlizi yoktu. Kapıdaki mühür bozulmadığına
göre birinin gizlice içeri girmesi imkansızdı. Mezara konulan mücevherlere
dokunulmamıştı, dolayısıyla mezar hırsızlarının işi de değildi. Mezarlık bir daha
asla kullanılmadı.
 2

UĞURSUZ ELBİSE
New York’ ta geçen bu olay üzerinde uzun süre boyunca konuşulan bir olaydır.
Rivayete konu olan genç ve de güzel bir kızdır. Oldukça fakir durumda olan bu
kız resmi bir baloya davet edilir. Şimdiye dek bu tip yerlere gitmeye alışık
olmayan Rose, bu davet karşısında ne yapacağını, nasıl hareket edeceğini
şaşırmıştır. Tabii davete gitmek ister ancak baloda giyebileceği tarzda bir
elbisesi de bulunmamaktadır. Bir arkadaşı kendisine tuvalet kiralanan
dükkanlardan bir tanesinden kiralık bir elbise almasını tavsiye eder. Aslında
böyle bir dükkanda oturduğu evin sokağında vardır. Hemen bu dükkana giden
Rose, oldukça ucuz fiyata beyaz bir gece elbisesi kiralar. Vücuduna tıpa tıp uyan
bu elbise Rose’ u o kadar güzel göstermiştir ki baloya gider gitmez herkes adeta
onunla ilgilenmeye başlar. Bir türlü arkası kesilmeden etraftaki erkekler
tarafından durmadan dansa kaldırılır. Ancak öyle bir an gelir ki uzun süredir hiç
de pozitif olmayan şansının bu gece döndüğüne bile inanır. Fakat çok zaman
geçmeden içerisinde hissettiği bulantıyı ve de baygınlığı bastırmak açısından her
ne kadar dayanmaya çalıştıysa da en sonunda bir taksiye atlayarak evinin
yolunu tutar.

Taksiyle evine gelen Rose, son derece canı sıkılmıştır ve bir de bitap haldedir. Ve
kulağına bazı sesler gelmeye başlamıştır. İlginç bir ses kendisine “Ver elbisemi,
ver elbisemi” diye seslenmektedir. Rose, bunu komşusu olan Diana’ya anlatır ve
de kısa bir süre geçtikten sonra da iyicene kendinden geçip, derin bir uykuya
dalar; ertesi sabah Rose, yatağında ölü olarak bulunmuştur. Bu garip ölüm
hadisesi karşısında savcı otopsi ister. Otopsiden ise ilginç bir sonuç çıkmıştır. Bu
sonuç şöyledir; Rose’un vücudunda derisine işlemiş bir tahnit maddesi
bulunmuştur. Böylelikle kızın zehirlenerek öldüğü anlaşılır. Kiralık elbise veren
mağazanın sahibi karakola çekilir ve de bu elbiseyi nereden bulduğu konusunda
sorgulanır. Dükkan sahibi her ne kadar cevap konusunda direniş gösterse de
sonunda ilginç bir gerçek ortaya çıkar, elbise tabutunun çivilenmesinden biraz
önce ölü bir kızın takdis edilmiş vücudundan çalınmış ve bu mağazaya
satılmıştır.
 3

SMURL AİLESİNİN TRAJİK HİKAYESİ

Pensilvanya eyaletinin West Pittson Şehrinin Chase Street ( sokağında ) 13
senedir ( 1974 – 1987 )oturan bu aile başlarına gelen olaydan bir daha
kurtulamamışlardır.

Onların hikayeleri olanlar Medyaya intikal etmesi ve bir kitap ve birde filme
mevzuu teşkil etmesi üzerinde dünya çapında meşhur olmuştur . Bu aile “ Smurl
“ ailesidir.

1972 senesinde Jack ve Janet Smurl Agnes Tayfunundan ve onun yaptığı

yıkıntılar ve selden kaçmak için Wilkes – Barre Pensilvanyadan kaçıp
gelmeleriyle bu olaylar da başladı.

1973 senesinde Dublex bir daireye taşındılar. Bunu onlara Jack’ın Anne ve
Babası almıştı ve hep beraber aynı evde oturuyorlardı. Ev 1896 inşa edilmiş ve
orta gelirli insanların oturduğu sakin bir mahaledeydi. Ev halkı aralarında çok
mutlu bir şekilde yaşamaktaydı. Jack ve Janet Katolik inançlarla büyütülmüşlerdi
ve gerek kandileri gerekse Anne ve Babaları inancı kuvvetli insanlardı. Bütün
aile evi paylaşmaktan ve beraberce yaşamaktan mutluydular. Jack ve Janet
birde aileye Shannon ve Carin adlı ikizleri ilave etmişlerdi .1974 Ocak ayında
taşındıktan birbucuk yıl sonra evde bazı değişiklikler oluşmaya başladı.

İlk önce önemsiz ama can sıkıcı olaylarla . Evin salonundaki halıda bir türlü
çıkmayan bir leke belirdi. Ayrıca yeni yaptırdıkları banyolarının duvarın derin
çizikler oluştu. Kanalizasyonda sık sık sebepsiz olarak tıkanmaktaydı. Bütün
bunlara ilaveten yeni aldıkları Televizyonları bir gece hiç sebepsiz yandı. Zaman
geçtikçe bu gibi olaylar daha sık olmaya ve daha da korkutucu bir hal
almıştı.Jack ve Janet’in kızı Dawn kendi yatak odasında havada yüzen insanlar
gördüğünü iddia etti. Daha sonra merdivenlerde insan ayak sesleri,
kendiliğinden açılıp kapanan radyo.

Kendiliğinden boşalan klozetler. Bilgisayarın yazıcısı kendiliğinde açılıp sonrada

kapanıyordu elektriğe takılı olmadığı halde. Sebebi bilinmeyen bu olaylar
gittikçe artış göstermeğe başladı. Korkunç söylentiler ev üzerine söylenmeğe
başlanmıştı. Jack bir çok kere bir şeyin ona fiziksel olarak dokunduğunu his
etmişti. Zaman geçtikçe poltergeist 0 Ruhların tacizi gittikçe daha baskılı bir
şekilde artmaktaydı. 1977 senesi geldiğinde artık bu olanlar yaşanamıyacak bir
hale gelmişti.Bu olaylar sadece evin Jack ve Janettin yaşadığı bölgesine mahsus
değildi. Jack’ın annesi Mary ve Babası John da böyle olaylara maruz kalıyorlardı.
Ev birden buz gibi soğumakta ve Jack ile Jannetin yaşadığı kısımdan çok yüksek
sesle kavga ve münakaşa sesleri geliyordu. Konuşulanların her biri açıkça
anlaşıyor hakaret dolu sözler duyuluyordu.

Smurl ailesinin başına gelen bu olaylardan komşularda çok rahatsız olmaktaydı.

İşin ilginç yönü evde kimse olmadığı zamanda bu kavga ve münakaşa sesleri
bütün mahaleye yayılmaktaydı. Komşulardan bir kısmı onların başına gelen
olaylardan dolayı üzülüyorlar ve yardım etmek istiyorlardı. Diğer bir kısmı ise
Smurl ailesini sahtekarlıkla suçluyor ve bu olayaları kendilerinin yaptıklarını
düşünüyorlardı . Bunu etrafa tanınıp filim kitap ve medya sayesinde meşhur ve
zengin olmak için yaptıklarını söylüyorlardı.

Bir gün evin bodrumunda çamaşırlarını asarken birisi isminle kendisine

seslenmiş Janet’de buna cevap vermişti. Fakat sonra kimse olmadığını görünce
birden evde yalnız olduğunu hatırladı. Bu hadiseden sonra evdeki ses ve diğer
olaylar çok sıklaştı ve birgün duvarın içinden siyah bir insana benzeyen bir varlık
çıktı odada herkesin gözü önünde ilerledi ve evin diğer bölgesi duvarında
kayboldu. Evin öbür tarafında oturan John ve Mary de aynı siyah insana benzer
formu evin kendi taraflarında gördüler.

Aileye karşı şiddet başladı ve gittikçe arttı. Evin köpeği olan Alman Shepherd (
alman Çoban ) Saldırıya uğradı. İkizlerden Shannon merdivende bir kaç
basamak aşağı fırlatılmış ve tam yanı başında bodrumdaki fıçılardan bir tanesi
yere atılarak patlamıştır. Aynı zamanda çok ağır hakaretler de söylenmişti. Janet
havaya kaldırılıp yere bırakılmıştı. Duvarlarda devamlı sesler ve çizikler ve
çatlaklar meydana gelmekteydi.

Ed ve Lorraine Warren Janet tarafından çağrıldılar 1986 senesinde yardım için.

Warrens’ler Amerikada çok tanınmış parapsikoloji araştırmacısı ve Şeytan
kovuculardı. Long İsland ‘daki Amityville meselesinde çalışmış ve
sonuçlandırmış olan guruptaydılar. Janet onların namını Duyduğundan son bir
ümit olarak onlara başvurmuş ve yardım istemiştir.

Warren’ler aile fertleriyle tek tek görüştüler ve evi iyice incelediler. Evde
buldukları 4 olay sebebinin bir tanesi “ Şeytanla ilgiliydi “ . Şeytanın kendisini
göstermesi için yapılan bütün çalışmalar neticesiz kalmıştır. Ancak buna karşın
evdeki şiddet olaylarının artmasına sebep olmuştur. Yine yapılan araştırmalarda
bu olaylarda en fazla azalma mukades Su ve Dualar sayesinde olmaktaydı.

Aileye karşı hücumlar devam etmekteydi. Gerek şiddetinde gerekse sertliğinde

artma göstererek . Jack ve Janet bu kerede Ruhsal varlıktan seksuel tecavüzlere
uğramaya başladılar. Kızları Dawn nerdeyse ruhsal varlık tarafından iğfal
ediliyordu. Ne olduğu anlaşılmaya bir hastalık Carin Smurl ve Ed Warren’i
yatağa yatırdı. Janet ve Mary ise kollarında yaralar peyda oldu.

En sonunda Smurl’s lar Katolik kilisesinden yardım istediler. Ancak istedikleri

neticeyi alamadılar bunun üzerine Warrenler onlarla Peder Mc Kenna’yı
getirdiler Exorcisme – Şeytan Çıkarma yapması için. Ama bu sadece Ruhsal
varlığın daha şiddetli saldırılarda bulunmasına sebep oldu. Peder Mc Kenna
ikinci bir Exorcism – Şeytan Çıkarma çalışmasına girişti ama buda menfi bir
sonuçla bitti.

Ruhsal varlıktan uzaklaşarak kaçma olayıda neticesiz kaldı. Aile bir ara evden
uzaklaşmak için bir kamp gezisine katıldılar. Ama buda netice vermedi Jack
çalıştığı iş yerinde de ruhsal varlığın Tacizine uğradı. Son çare olarak aile
Medya’ya haber vermeyi ve onlardan yardım istemey düşündü. Medyada bu
haber çıkınca Smurl’ların evi Medyanın ve ziyaretçilerin akınına uğradı.
Medyada yazılar birbirini takip etti. Evi ziyaret etmek için geziler tertip edildi.
İnanmayanlar ( septic yani şüphecilerin ) akınına ve sorularına tabi kaldılar .

Katolik kilisesine yapılan ikinci başvuruda kilisenin bu olaya karışmak istemediği

için red edilmesi üzerine , o bölgede bulunan Seranton Tarikatına mensup
ilgililler baş vurup bir araştırma yapmak istediklerini çıkan neticeye göre nasıl
bir yardımda bulunabileceklerine karar vereceklerini bildirdiler. Buda tam
netice vermedi ancak bu arada Peder Mc Kenna tarafından tatbik edilen üçüncü
bir Exorcism – Şeytan Çıkarma çalışması olayların sonlanmasına sebep oldu.

Ancak olayların bitişinden üç ay sonra 1986 Aralığında bu sessizlik siyah

renkteki varlığın Jack tarafından tekrar görünmesi ile tekrar başladı. Sonunda
Smurl ailesi o evden ve şehirden başka bir eve ve şehre taşındılar. Tam bu
sıradada başlarından geçen olayaları anlatan kitap yayınlandı. 1988 de Smurl’lar
üzerine çevrilen filmin piyasaya çıkmasından üç sene evvel her şey tekrar
sükünete kavuştu. 1991 senesinde Kilise dördüncü defa bir Exorcism – Şeytan
Çıkarma tatbik etti.

Bunun neticesinde aile “ kara varlığın “ tacizlerinden kurtulmuş oldu. Eski

zamanlarında ki Serbest ve rahat hayatlarına kavuştu. Aradan geçen 14 sene ve
4 Exorcism – Şeytan Çıkarma çalışmasının sonunda aileye musallat olan “ kara
ruhsal varlık “ onları terk etmişti.

KİLİSE DUVARINDAKİ GÖRÜNTÜLER

Bahama Adaları’nda, Nassau’da yaşayan bir genç kadın, bir kilisede vaaz
dinlerken, Rahip Paul Robert’in, ansızın sözünü kesti ve ayağa fırlayıp, İsa’yı
görmekte olduğunu söyleyerek, kilisenin yeni boyanmış olan duvarını gösterdi!
Bağırarak:

– İşte orada, orada, orada!. diyordu!.

Herkes yeni boyanan bej rengi boş duvarı görüyordu ama, Bayan Euna Lowe’nin
gördüğünden emin olduğu görüntüyü değil!. Başkalarının inanmadığına aldırış
etmeden, Hz. İsa’nın yüzünü açıkça gördüğünü ve Hz. İsa’nın yanında da
tanımadığı bir başkasının bulunduğunu tekrarlayıp duruyordu!.

Bayan Lowe, iyi ailede yetişmiş; genç ve güzel bir kadındı. Yani bu tür
heyecanlara ihtiyacı yoktu. Onun bu kadar emin olması, gördüklerinde bir
gerçek payı olmasını gerektiriyordu. Böyle bir düşünceye rağmen, ne rahip, ne
de başkaları, bütün görme çabalarına rağmen, duvarda, yeni boyalı bir
yüzeyden başka bir şey göremediler!. Duvar, yeni boyanmış, bej renkli bir
duvardı. Bayan Lowe’nin yarattığı bu karışıklık, kısa zamanda Nassua’ya yayıldı
ve akşam olunca, kilise tıklım tıklım doldu!. Bu kez, kilisenin duvarında beliren
yüzleri, pek çok kimse görebildi!. Bu kez yüzler, iki değil; üçtü!. Birisinin Hz.
İsa’ya ait olduğu kuşkusuzdu!. Duvardaki üç görüntüden biri Hz. İsa idi!.

Chicago Daily News Gazetesinin ünlü muhabirlerinden Luther Evans’ı, gazete,

hemen olay yerine gönderdi. Gazetecinin niyeti, bej renkli, yeni boyalı bu duvar
için alaylı bir yazı yazmaktı. Fakat, gazeteci Luther Evans, duvardaki görüntüleri
gördü ve o da şaşırdı!. Tasarladıklarını unutuverdi!. Hz. İsa’yı o da tanımıştı!.
Öteki iki yüzden birini de Budha’ya benzetmişti!. Gazeteci Luther Evans, duvara
yaklaşınca görüntüler kayboluyordu!. Ancak belirli bir uzaklıktan
görülebiliyorlardı!. Gazeteci, duvarı boyayan ressamları aradı. Fakat onlardan
da fazla bir şey öğrenemedi. Adamlar, sadece duvarın, boyanmadan önce kirli
ve soluk olduğunu söylüyorlardı. Ki, bunu, başkaları da doğruladı.

Esasen kilise, o kadar eski bir yapı da değildi. Bu nedenle duvarında eskiden
kalma resimler olduğu söylenemezdi. Olay, 1963 yılında oldu. Sonraları, bu
duvardaki görüntüler, yavaş yavaş kayboldular!.

Bu olay da insanlara diyor ki: Araştır, maddenin ötesi de vardır. Maddenin

ötesini de araştır!. Olmaz sandıklarınızın “olur oluşları” da vardır. Yeter ki,
maddeye saplanıp kalmayın!. Düşünün, araştırın, bulun!. İnsanları, hem madde
ötesi cehte; hem de madde ötesi bilgiye yönlendirmek istiyor. Asli varlığına
yöneltmek istiyor. Kiminle hitap etsinler? Elbet inandıklarını araç edecekler.

Neden Hz. İsa görülmektedir? Çünkü her peygamber, devre sonuna kadar
misyonunu sürdürmektedir. Kadın, bir görücü medyumdu, diyelim. Ama uzun
zaman, inanmayanlar da gördüler!. Bunların hepsi mi görücü medyumdu?!.
“Toplu halüsinasyon” demek kolaydır. Fakat, uzun süreli toplu halüsinasyon
görmek acaba olası mıdır?!. Madde ötesine akıl erdirmek idrakinden henüz
uzak olanlar için daha pek çok kulplar takmak olası. Ama olay, idrakliler içindir.
İdrakin gelişmesi, olaylar karşısında düşünmesini bilmeye bağlıdır. Böyle bir olay
karşısında, görüp merakını gidermek ve denilenler gerçekmiş deyip üzerinde
düşünmemek, herhalde idrakli bir insan işi değildir. İdrak, bir anlayış olduğuna
göre, kişi, gördükleri karşısında hiç değilse bir nebze düşünmeli ve anlayışını
yoklamalıdır ki, idrak gelişebilsin.
 5

HAYALET GEMİ
Mary Celeste 4 Aralık 1872′ de Kaptan David Dead Morehouse komutasındaki
Dei Gratai adlı İngiliz gemisi New York ile Cebelitarık boğazı arasında
seyrederken, tuhaf ve başıboş bir şekilde hareket eden bir gemi gördüler.
Gemiye yanaştılar, seslendiler kimse cevap vermedi, Kaptan adamlarına
sandalları indirip, ne olduğuna bakmalarını emretti, adamlar gemiye çıktılar,
görünüşe göre gemide kimse yoktu..

Kamaradaki altı pencere tahtalarla kapatılmıştı, elbiseler kuruydu ve jiletler

paslanmamıştı, belli ki gemi su almamıştı, bir dikiş makinası yağı kutusu dikey
olarak duruyordu, bu da gösteriyor ki, gemi dalgalarla sarsılmamıştı yeterli
yiyecek ve su vardı, bir kamaradaki masada, ‘sevgili eşim Fanny….” diye
başlayan bir mektup kağıdı duruyordu…

Saat bozulmuş, pusula kırılmıştı, cankurtaran sandalları yoktu, sekstant ve

kronometre kayıptı, yerde bir kadın elbisesi ve bir çocuk oyuncağı vardı, sanki
herkes çok aceleyle gemiyi terketmiş gibiydi, ayrıca esrarengiz kan lekeleri
vardı, en tuhafı da Kaptan’ın yatağının altına kanlı bir kılıç gizlenmişti, seyir
defteri hariç tüm belgeler, konşimento kayıptı, en son 24 Kasım’da tutulan gemi
seyir defterinde, enlem, boylamlarla, Kaptan’ın Benjamin Briggs olduğu ve
gemide eşi ve bebekleri ile ayrıca yedi kişilik bir mürettebatın olduğu yazıyordu,
peki geminin terk edilişinden bulunuşuna kadar geçen on gün içerisinde ne
olmuştu? Bu ilginç olayla ilgili hepsi birbirinden ilginç teoriler ortaya atıldı:
Korsanlar, Bermuda Şeytan Üçgeni, isyan, UFO’lar vs. ve bu konuda romanlar
yazıldı, filmler çekildi.

Ama gemi Bermuda Şeytan Üçgeni’nin bölgesinde seyretmemişti, korsanlar da

gemiyi kargosuyla bırakıp kaçacak kadar aptal olamazlardı, isyan içinse sebep
yoktu, çok ilginç bir başka teori gemideki gizli bir yolcuyla ilgili. Olay gerçekten
çok esrarengiz…
Dei Gratia gemisinin mürettebatı, (salvaj) kurtarma parası almak için Mary
Celeste’deki herkesi öldürdüler. (Eğer öyleyse bu umduklarından çok daha az
kar getirecek bir riskti) Gemi su almaya başladı ama önemini anlayamadılar ve
panik içinde gemiyi terkettiler (öyle olsa yetkin ve yetenekli biri olan Kaptan,
kalp krizinden ölmesi gerekirdi) Korsanlar gemiyi bastı ve herkesi öldürdüler ( O
sıralarda o bölgede korsan gemisi olduğunu gösteren hiçbir kanıt yoktu)
Gemideki herkes salgın hastalıktan öldü (o zaman cesetlere ne oldu?) Gemiye
dev bir kalamar saldırdı! Bir şekilde Kaptan’ın eşi öldü ve Kaptan üzüntüsünden
kendini denize attı, mürettebat sarhoş oldu, kanlı bıçaklı kavgalardan sonra
gemiyi gruplar halinde terk ettiler, ölenleri denize attılar, diğerleri karaya
çıkmak için cankurtaran sandallarına bindiler Geminin kargosunda bulunan
alkol infilak etti ( ama ne yangın, ne de patlama izi vardı) Bir denizaltı Kaptan’ı
ve mürettebatı gemiden alıp, okyanusun dibine, oradan da bir UFO ile uzaya
götürdü yani uzaylılar kaçırdılar!

Kaptan, arkadaşıyla yüzme yarışı yaparken, mürettebat onları kollamak için bir
platform yapmıştı, köpek balıkları saldırıp, yüzücüleri yedi ve platform
mürettebatla birlikte suya düştü. Mürettebattan birisi psikopattı ve herkesi
öldürdükten sonra intihar etti. (bu durumda cesetler ne oldu?) Ruh çağıran
kişilere göreyse, Kaptan kayıp kıta Atlantis’i gördü ve hepsi adaya çıktılar,
hayran hayran ovalara ve mermer evlere bakarlarken, ada tekrar suya battı,
hepsi boğuldu. BBC, Mary Celeste sitesindeki bir teori ise şöyle: Gemideki
ekmekler buğday yerine çavdardan yapılmıştı, çavdar nemlenince körlük ve
deliliğe yol açan bir tür mantara yol açar, böylece mürettebat küflü ekmekleri
yedikten sonra delirdi ve sandallara binip gemiyi terkettiler. Mary Celeste’in
yolcuları asla bulunamadı.

BELMEZ KASABASI
İspanyanın Andaluzya eyaletinin Belmez defa Moraleda adındaki 2000 kişinin
oturduğu küçük bir kasabasında otuz yıldır Bilim adamlarını hiçbir çözüm
bulamadıkları esrarlı hadiseler oluşmaktadır.
Her şey bundan 30 sene evvel bir bağın etrafını çevreleyen beyaz kireç boyalı
duvarlarında başlamıştır.

1971 senesi 23 Ağutosda Rodriguez Acosta sok. no. 5 de oturan Pereira ailesinin
başından son derece gizemli ve halen açıklanamamış bir hadise geçmiştir.
Salonda oturan Maria Gomez Pereira mutfaktan tuhaf sesler geldiğini fark etti
açık kapıdan baktığında mutfağın ortasında acayip bir şekil gördü. İlk gün
duvarda oluşmayan başlayan bu şekil sanki sadece bir
insan yüzünün az bir parçasına benziyordu fakat gün geçtikçe gelişerek sonunda
Maria nın karşısında duvarda kendisine bakan bir insan yüzü şekillenmişti. İlk
zamanlar Maria bunun kendi muhayelesinin bir aldatmacası olduğuna
inanmıştı. Yazın geçirmiş olduğu sebepsiz yüksek ateş hastalığının bir neticesi ve
kalıntısı olduğunu düşünüyordu.
Fakat zaman geçtikçe resim daha netleşiyor ekspresyonist bir yüz resmi
şeklinde gözüküyordu. Yüzünde hazin ve üzüntülü bir ifade vardı.

Maria kocası Juan’ı ve Oğlu Miguel’i ve onlara olanları gösterdi. Miguel gayet
net bir şekilde bir erkek yüzünün orada gözüktüğünü ifade ediyordu. Pereira
ailesi korku ve dehşet içinde evlerinden dışarı kaçarlar. Ertesi gün komşularına
gelirler olanları anlatırlar ve onun eve girip kendisinin de bakmasını isterler. Eve
giren komşu hakikaten mutfağın ortasındaki duvarda bir erkek insanın yüzünün
resmi olduğunu korku içinde söyler. Ayrıca bu resminde komşu kasaba Jaenin
Kilisesinde ki bir duvardaki fresklerdeki eski bir piskoposun resmine de çok
benzediği fark edilir.
Miguel bu korkuyla aldığı bir balyozla mutfaktaki duvarı vurarak yıkar ve o adam
yüzü resmini yok eder. Bir hafta sonra Eylülün 8 inde resim mutfaktaki ayni
yerde tekrar ortaya çıkar. Bu resme daha sonra “Pava” adı konur.
Bu kere tekrar ortaya çıkan resmi kırmazlar fakat dikkatle yerinden çıkarıp bir
kristal çerçeve içine alırlar.

Bu hadiseler küçük bir yer olan Belmez kasabasında süratle yayılır ve

Pereiraların evi bir çok meraklının akın ettiği bir yer olur.
Pereira ailesi kasaba belediyesinden yardım ister onlarda yaptıkları araştırmalar
neticesinde en iyi çarenin ocağın ana merkezini ve arka duvarını yıkıp içinde
bunu sağlayan şeyin ne olduğu araştırılmasına karar verirler tahminen eni 2.80
bir daire ve derinliği 1.50 metre olan bir delik açılır. Kazılan duvarın içinde bir
oyuk bulurlar burada bir çok insan kemiği yığını ve ikide başsız iskelet bulunur.
Daha sonra kemiklerde yapılan araştırmalar bunları 13 yüzyıldan kalma genç
insanlara ait olduğu anlaşılır. Bu kemikler Katolik bir mezarlığa gömülür.
Evin mutfağının zemini ve ocağın olduğu yer tekrar çimento ile sıvanır.
Kısa bir zaman sonra mutfağın zemininde bir çok kadınlı erkekli insan resimleri
görünmeğe başlar bunların her birinin ifadesi gittikçe daha kızgın ve keskin bir
ifade taşımağa başlar. Miguel bunları gene balyozla kırmağa kalkması görünmez
bir kuvvetin koluna yapışıp onun yere vurmasına mani olmasıyla geçersiz olur.
Resimler orada kalmakta kararlıdırlar.

Bu haberlerin etrafa gittikçe yayılması ve büyük ilgi ve merak uyandırması

üzerine vilayetin yetkilileri kasabaya gelip inceleme yapmağa ve bilgi toplamağa
başlamışlardır. Politikacılar ve bürokratların gelmesiyle beraber Kilise ileri
gelenleri de olayla ilgilenmeğe başlamışlar ve onlarda araştırmak ve bilgi
toplamak için Din Bilim adamlarını görevlendirmişlerdir. Olay o kadar
büyümüştür ki sonunda kasabaya gelen turist ve meraklılarında meydana
getirdikleri kargaşa ilgililere ve Kasaba ileri gelenlerin de bu işe bir son koyma
mecburiyeti getirmiştir. Bunun için gerekli önlemlerin alınmasına başlanmıştır.
Bazı mahalli otoriteler bu olayların Miguellerin komşuları olan Gomez ailesinin
ressam olan büyük oğulları tarafından yapılan bit şaka olduğu düşünülmeğe
başlanmıştı. Bu yüzdende olay mahalline 24 saatlik bir polis devriyesi konmuş
ve etraf kontrol altına alınmıştır. Bütün ziyaretçiler sıkı bir kontrol ve sorgudan
geçirilmiş ve aranmışlardır. Fakat değişen bir şey olmamış ve resimler mutfakta
yine hem değişmiş hem de çoğalmışlardır.
1972 senesi başlarında Balmez’e Madrid ten Prof. German de Argumosa
arkadaşı olan Jaen Vilayet valisinin ricası üzerine gelmiştir.
German de Argumosa çok tanınmış bir Parapsikoloji uzmanıdır ve kendisi ilk
defa İspanyada Madrid de Club Yelmo adlı araştırma merkezindeki laboratuar
da öteki alemden gelen varlıklara ait sesleri kayıt etmişti. Profesör gelirken
yanında Friburg Üniversitesinden dünyaca tanınmış olan Prof. Hans Bender’i de
getirmiştir.(1907 – 1991)
Her iki Profesör . yaptıkları araştırmalar neticesinde Balmez olaylarının Para
normal Fenomenleri arasında asrın en esrarengiz ve mühim olayı olduğuna
karar vermişlerdir.

Bu arada Balmez deki yüzlerde sanki bir gençleşme oluyormuş gibi resimler
hem daha netleşmekte hem de yüzlerindeki ifadeler yumuşamaktaydı. Bu
değişiklik sadece iki Profesör tarafından değil fakat onların yardımcıları olan
asistan ve Psikoloji talebeleri tarafından ve resim çekip araştırma yazısı yazmak
için bulunan gazeteciler tarafından da müşahede edilmekteydi. Bu arada
resimlerdeki yüz hatlarının ifadeleri de sanki onlara bakan insanlara göre
değişmekte ve bu esrarengiz yüzler kendilerine seyre gelenlerin hislerini
anlıyorlarmış gibi bazılarına gülümseyen bazılarına kızgın bazılarına muzip
ifadelerle bakıyorlardı Mesele Evin erkeği Miguel e son derece düşmanca ve
kızgın bir tavırla bakıyorlar ( zira onları ilk zaman balyozla parçalamıştı ) buna
karşın evin hanımı Maria ya çok daha müşfik bir ifade ile sanki sebep oldukları
kargaşalardan özür diler gibi bir ifade kullanıyorlardı
Profesör Bender ve German ve onların Tv Ekibinin, noterin ve ev halkının
gözetiminde mutfağın zemininin her biri resimlerden bir kaç tanesini tam olarak
kapayacak kadar bölümlere ayrıldı ve her bölümdeki yüz resimlerinin dikkatlice
fotoğrafları ve filmleri çekildi ondan sonra her zemin bölümü ince bir tabaka ile
sıvandı daha sonra da odanın her tarafı bir özel sıva tabakasıyla sıvandı
pencereler iyice kapatılarak mühürlendi Noterin gözetiminde. Oda boşaltılıp
mühürlendi ayrıca odanın kapısına ve pencerenin altına 24 saat her gün görev
yapacak polis nöbetçileri dikildi ve Üç ay kapalı tutuldu. Bu zaman zarfında
Pereira ailesine evin arka tarafında müstakil bir yere belediyece bir mutfak
yapıldı ve onların
Yemek ve diğer ihtiyaçlarının oradan görmeleri temin edildi. Böylelikle ailenin
yaşamında bir değişme olmadı.

Üç ay sonunda bütün ilgililerin huzurunda mutfağın mühürleri söküldüğü zaman

Bender ve German’ın haklı olduğu anlaşılmıştı. Zira bu üç ay Zaman zarfında
mutfaktaki resimler hem çoğalmış hem de sanki daha netleşmişlerdi. En
şaşırtıcısı ise mutfağın mührü sökülüp odaya girildiği anda yeni mutfakta bir
feryat gelmiş ve oraya koşanlar evin hanımı Maria ‘nın şaşkınlık içinde yeni
mutfağın sağ taraftaki boş duvarını işaret ettiği yere baktıklarında orada da üç
insan yüzü resmi gördüler ve Maria nın ifadesine göre orada hiçbir şey yokken
eski mutfağının mührü sökülüp kapı açılınca bu yeni mutfaktaki resimler
duvarda oluşmuştu. Sanki birisi onlarla alay edip bana bir şey yapamazsınız der
gibiydi. Bu yeni görüntü şimdiye kadar oluşan resimlerin en net ve güzeli idi “
bir çay fincanı içinde görülen bayan yüzü idi “ ve ona “ tastaki Leydi “ ismini
verdiler.
Resmin birisi duvardan sökülüp inceleme için Valencia daki laboratuara
gönderilince anında onun aynı yerine aynı resmini bir yenisi beliriyor ve
incelemeye giden resim geri gelip yerine konacağı zaman ise onun kopyası yok
oluyordu.
Bütün bu araştırmalar Kodak teknik resimler Laboratuarı tarafından gayet titiz
bir şekilde fotoğrafları çekiliyor ve arşivleniyordu. Bu arşiv ve çalışmalar Friburg
Üniversitesi Paranormal Psikoloji Fakültesinden idare ediliyordu. Bu arada insan
yüzü resimleri arasında sadece kol * el * boyun fotoğrafları da belirmeğe
başlamıştı. Onlarda fotoğrafa alındılar .

Bu arada yeni bir hadise Pereira lların evindeki araştırmalara yeni bir safhaya
soktu. Prof. Benderin ifadesine göre mutfakta eğilmiş resmi bir tanesini
incelerken birden resmin yüz ifadesinde bir değişiklik olmuş ve sanki baktığı
resimdeki insan yüzü kendisine muzip bir tebessüm etmiş gibi bir ifadesi olmuş
aynı anda da Prof. Bender arkasından bir elin onu ensesinden dürttüğünü
hissetmiş bu kısa zamanda arka arkaya 4 kere olmuş arkasını dönen Profesör .
birden bir gölgenin sanki ortadan kaybolduğunu hissetmiş.
Çok şaşıran ve etkilenen Bender olayı Prof. Germana anlatmış ve birlikte
araştırmaları daha da genişleterek devam kararı almışlar ve bunun üzerine evin
bütünü üzerinde radyoaktivite – organik ve sentetik bileşkenler – x ışınları – ses
izleme ve diyagram deneyleri – morötesi ve kızıl ötesi ışınlar altında resim
çekimleri ve araştırmaları gibi muhtelif şekil ve cins her türlü gerekli inceleme
yapılmağa başlanmıştır.
Duvarlardaki sıya ve çimentolar incelenmiş ve hiçbir kimyevi boya maddesi
resimlerde bulunamamıştır. Netice olarak bütün bu testler sonunda ortaya bu
fenomenleri açıklayabilecek hiçbir bulgu görülmemiştir. Bilhassa resimlerin
üzerinde belirdiği duvarlarda ve resimlerin kendinde hiçbir boya maddesi
bulunmaması ve resimlerin sanki bir projeksiyon makinesi tarafında verilmiş
gibi hiçbir iz bırakmadan kaybolması tekrar meydana gelmesi ve şekil
değiştirmesine bir cevap bulunamamıştır.
Araştırmacı ekibi ancak şuna emin olmuştur ki bu hadiselerde hiçbir hile ve
aldatmaca olmamaktadır. Bu olay asrın Para psikolojik olayıdır.

Bir ay kadar sonra Pereira’ ların evindeki olaylar daha karışık bir hale gelmiştir.
Zira resimlere ilave olarak bu kere de muhtelif insan sesleri de duyulmağa
başlanmış ve bunlar Prof. Bender tarafından kayda alınmış ve bazılarında
karşılıklı soru cevap gibi konuşmalar olmuştur.
Bu konuşmalardan bazı diyalogları aşağıda sizlere bir örnek olarak vermekteyiz.
Şu anda ses kayıtlarını halen elde edemedik ancak araştırma ve pazarlıklarımız
devam etmektedir sizlere bir kaç sayı sonra geçen sayımızda verdiğimiz ruh
seslerinin kayıtları gibi bunu da temin etmeği ümit ediyoruz.
Evde geçen bir diyalog örneği :

“ Önüne gelen erkekle gidiyor”

“ burada başladı “
“ dikkat German mutfak zeminindeki sıvayı kazıyor”
“ daha derine gömmeye devam ediyorum “

yukarıdaki kaydın laboratuarda yapılan çözümünde en sonda bir sesin daha

olduğu fark edilmiş konuşan varlıklardan biri ötekine şöyle diyordu
“ Maria beni kurtar burayı terk etmek istiyorum “

Pereira ların evi

İspanyanın Belmez kasabası 5 real Street sokaktaki Pereira ailesinin oturduğu ev
1835 senesinden beri onlara aittir 1858 Juan’ın anneannesi
Ve Büyük Babası Rqmon Sanchez ve Maria Antonia Martinez 9 yaşındaki kızları
Ramona ile birlikte bu evde yaşıyorlardı.
O tarihlerde evlerini bodrumundan ağlamalar ve yalvarmalar gelmeğe
başlamıştı. Bu seslerin sebebi bulunamadı. Komşuları evlerindeki eşyaların
kapılarının önüne konduğu ve dışarıya çıkmalarına mani olduğu iddiasıyla
şikayete bulunmuşlardı.
Bu evin üzerinde kurulduğu arsa Pereira ailesinin olmasından önce burada
kasabanın 17 asırda kurulmuş olan Kilisesine ait Katolik mezarlığının bahçesinin
bir parçası idi. Kasabanın Kilisesinde Pereira ların evindeki olaylar
başlamasından birkaç önce büyük bir restorasyon çalışması başlamıştı.
Restorasyon sırasında Kilisenin ve bahçesindeki mezarlığında değişimlere
uğradığı ve bazı mezarların yerlerinden çıkarılıp sonra tekrar değişik yerlere
gömülmüştü. Bu eski mezarlığa ait arazinin bir parçası üzerine kurulmuş olan
Pereira ların evin bu görüntüler ve ses olayları başlamasının sebebi de acaba
mezarlarının yerleri restorasyon yerleri değiştirilen ölülerin yeni yerlerini
yadırgamış olup eskiden kendi mezarlıklarına ait olan arazideki bu eve
kendilerine mekan mı şeçtiler.

Bu Katolik Kilisesinin ve mezarlığın bulunduğu yer daha önce bir Müslüman

mezarlığı ( Araplar İspanyayı fethi zamanında) daha önce ise Romalı gömü yeri
olarak kullanılmıştır.

Bir kısım bilim adamı bu olayların evin Hanımı Maria’nın etrafa yaydığı
pisikokinetik enerji neticesinde meydana geldiğini,
bir diğer kısım ise daha evvel orada bulunan mezarlıktaki kişilerin öteki
alemdeki ruhlarının bir tezahürü ve isyanı ( Mezarlık taki değişiklikler ve 3 ve 5
numaralı evlerin mezarlığın arazisine yapılmasından dolayı.
Maria nın kocası Miguel “ Pava” nın resminin bulunduğu odada öldü. O ölürken
duvardaki insanın yüzünde bir gülümseme ifadesi vardı.
Ölümünden iki ay sonra öldüğü odanın duvarında onunda resmi gözükmeğe
başladı. Bu bütün orada bulunanlar tarafından tespit edildi ve halende orada
bulunmaktadır.
Maria 85 yaşında kalbinden rahatsız bir şekilde yaşarken 3 şubat 2004 tarihinde
sabah karşı öldü. Son günlerini hastane odasında geçirmiş fakat ölmeden bir
gün evvel çok ısrar etmesinden dolayı evine getirilip yatırılmıştı ertesi günde
yatağında ölü bulundu.
Herkes resimlerin onun ölümüyle kaybolacağını tahmin ediyordu.
Maria nın ölümünden bir ay sonra İspanya Parapsikolojik araştırma merkezi
evde geniş bir araştırma yaptı ve resimlerin gayet net bir şekilde aynı yerde
durduklarını ve yeni ilaveler de geldiğini gördüler ve tutanak tutular.
2004 Temmuzun da yapılan bir kontrolde alt kattaki yan odada kocasını
resminin biraz ilerisinde Maria'nın da yüz resminin belirdiği tespit edildi.
 7

GİZEMLİ BEBEK ADASI

İspanyolca ‘La Isla de la Munecas’, yani ‘Bebekler Adası’ olarak bilinen bu yer,
belki de Meksika’nın en korkunç turistik yeri. Kanalların arasında bulunan ada,
gizem ve batıl inançlarla dolu bir yer. Adadaki hemen tüm ağaçlar insanlara
sürekli izlendikleri izlenimini veren eski, tahrip edilmiş bebeklerle dolu. Adanın
ardındaki hikaye, Don Julian Santana ismindeki bir münzevi oraya taşındığında
başladı. Evli olduğu halde yaşantısının son elli yılını tek başına geçirmeyi tercih
etmişti.

Rivayetlere göre, Don Julian, bir gün adanın yakınlarında bulunan kanallarda
boğulmuş ufak bir kız çocuğu bulur. Kızın cesedini bulmasının ardından ise kızın
oyuncak bebeğinin de kanalda yüzdüğünü görür. Bebeği alıp adadaki ağaca
asar. Bu gizemli yerin hikayesi böylece başlamış olur. Zaman geçtikçe küçük
kızın ruhu Don Julian’ı rahatsız etmeye başlamış. Don Julian su kanalında bir
oyuncak bebek bulmuş. Bu bebeğin kızın olduğunu düşünerek, bir nebzede olsa
ruhu huzur bulur diye onu ağaca asmış. Ancak bir tane bebek ne kıza ne de Don
Julian’a yetmiş, kızın ruhu adamı rahatsız etmeye devam etmiş. Don Julian
Kanallarda daha çok bebek bulmaya çalışmış, hatta hiç ayrılmadığı adasından
ayrılıp civardan oyuncak bebekler aramış ve gün geçtikçe ağaçlara asılı
bebeklerin sayıları artıp durmuş (bu bebeklerin kimisinin kolu kimisinin bacağı
kimisinin gözü yokmuş). Tüm bu çabalar ve bebek parçaları kızın ruhunu teskin
etmeyince Don Julian sahip olduğu eşyaları oyuncak bebeklerle takas etmeye
başlamış.

Kimileri, bebeklerin gerçek çocuklar olduğunu zannettiği için onları sudan

çıkardığını söylüyor. Fakat asıl gerçek ona işkence çektiren ruh adına evinde bu
bebekleri topladığı ve orayı bir tapınağa çevirdiğiydi. Bir süre sonra bebekler
karşılığında meyve ve sebze vermeye bile başladı. İronik olarak 2001 senesinde
Don Julian Santana, küçük kızın boğulduğunu söylediği yerde yeğeni tarafından
ölü bulundu.

La Isla de la Munecas Adası, günümüzde hala ağaçlara asılmış kolları bacakları

olmayan oyuncak bebeklerle korkutucu bir görünüme sahiptir. Elbette ki böyle
bir atmosferi tamamlayacak söylentilere de dilden dile dolaşmaktadır. Oraya
gidip gören turistler ve o civarda yaşayan halk arasında, bebeklerin hareket
ettikleri, oraya gelenleri izledikleri, hatta aralarından fısıldaştıkları söylentileri
yaygındır. Gerçi böyle bir yerde bu tarz söylentileri garipsememek gerekir,
çünkü bu adayı gören herkes kendi iç dünyasında bir hikâye oluşturabilir.

50 yıl sonra adanın hemen her tarafında binlerce oyuncak bebek asılı halde
görülebilmektedir ve Meksika’nın bu turistik adası, gizemli yerlere meraklı olan
tüm gezginleri beklemektedir.

Philadelphia Deneyi
Görünmez olmak ve molekülleri bulundukları yerden bir başka yere taşımak
mümkün müdür üzerine yapılan ve adına Philadelphia Deneyi adı verilen
deneyde; koruma destroyer USS Eldridge birkaç dakika görünmez olmuş ve
bulunduğu yerden 600 km uzaklığa gidip geri dönmüştür. Tabii bu deneyin
gerçekliği ve varlığı üzerine hiç bir belgeye ulaşılamıyor. Üstelik 28 Ekim 1943’te
yapılan bu deney hakkında 1984 yılında çekilen filmine kadar da kimse
konuşmuyor. Sonrasında ise söz konusu deneyin içinde Einstein’ın da olduğu ve
hatta Tesla’nın kendisinden yardım istediği ama Einstein’in reddettiği
dedikodularıyla konu iyice alevleniyor Üzerine 1959’da olayla ilgisi olan
matemetikçi ve gök bilimci Morris Jessup’un şaibeli ölümüyle gözler iyiden iyiye
devlete dönüyor. Ancak tabii ki bir sonuca ulaşılamıyor.

RASPUTİN
Adına aşina olduğumuz Rasputin, Rus Çarı 2. Nikola döneminde sarayda etkili
olan mistik güçleri olduğuna inanılan değişik bir karakter. İnsanları bakışlarıyla
kontrol altına alabiliyor ve dualarla insanları iyileştirebiliyor. Hatta Çar’ın
hemofili hastası oğlunu dua ederek ve ona dokunarak tedavi etmeyi başarıyor.
Ancak bir süre sonra Rusya’nın 1. Dünya Savaşı’na girmesine neden olduğu
gerekçesiyle gözden düşüyor. Çeşitli olaylar sonunda ise kendisi öldürmek
isteyen insanlar tarafından önce birkaç insanı öldürebilecek kuvvetteki bir
siyanürle zehirlenmeye çalışılıyor. Ancak bu zehir kendisine şarap şerbet
geliyor. Bu defa üzerine iki el ateş ediliyor ama yine ölmüyor. Sopayla dövülüyor
ve buz tutmuş Neva Nehri’ne atılıyor. 14 saat sonra ölü bedenine ulaşılıyor ve
yapılan otopsi neticesinde hemen can vermediği boğulmadan önce dakikalarca
çırpındığı ortaya çıkıyor. Kendisinin ölümünden o kadar emin olunamıyor ki
Şubat Devrimi sırasında mezarından çıkarılıp yakılıyor. Kendisinin tüm bunları
nasıl yapabildiğini hala kimse açıklayamıyor.

10

HİPNOZLA UYUMA
Edgar Cayce dünyanın en ilginç yeteneklerinden birine sahip ve yaşadığı bu
olaylar bugün bile bilimsel olarak açıklanamıyor. Kendisi hipnozla
uyutulduğunda konuşmaya başlıyor ve insanların hastalıkları hakkında teşhisler
koyup, ilaçların nasıl ve nerede bulunabilecğeini söylüyordu. Önceleri bu
yeteneğine kendisi de inanmadı. Ancak bir defasında hipnoz esnasında 4 reçete
yazdırdı ve bu reçetelerin kime ait olduğunu bile bilmiyordu. Sonrasında
anlaşıldı ki daha kendisini görmeye gelmemiş 4 hastasının hastalıklarını
önceden teşhis etmiş ve reçetelerini hazırlamıştı. Diğer bir hipnoz seansında ise
bir ilaç firmasının daha satışa sunmadığı bir ilacı yazdırmış ve firma adeta
şaşkına dönmüştür. Cayce’in bu özelliğinin kaynağı hiç bir zaman bilinmemiş ve
anlaşılamamıştır.