*******கண்ணம்மா-என் காதலி!

********

***நிேவதா ெஜயானந்தன்***
 அத்தியாயம் – 1

கண்ணன் முகம் கண்டு விட்டபின்..

ேவறு முகம் நிைனவில் இல்ைல..
புன்னைகயால் வசியம் ெசய்கிறான்..
குழல் ஊதி மயங்கச் ெசய்கிறான்..

ைகயில் சுருட்டப்பட்டிருந்த நியூயாக் ைடம்ஸ் நாளிதழுடன் விறுவிறுெவனத்

தன் இல்லத்ைத ேநாக்கி நடந்து ெகாண்டிருந்த நித்யாவிற்கு.. அந்நகருக்ேக
உண்டான பரபரப்ேபா.. தன்ைனச் சுற்றி ஒலித்துக் ெகாண்டிருந்த அெமrக்க
ஆங்கிலேமா.. மாைல ேநரக் காற்றில் ஒளிந்திருந்தக் குளிேரா.. எவ்விதத்
தாக்கத்ைதயும் ஏற்படுத்தவில்ைல. மனம் முழுதிலும் வசந்தி அத்ைதயின்
வாத்ைதகேள நிைறந்திருந்தது.

இவளது பதிைல எதிபாத்து நிச்சயம் அத்ைதயம்மாள் இப்ேபாது அவள்

வட்டில்
< காத்திருப்பாள். என்ன தான் அவ கூறிய விசயமும்,அைத அவ
எடுத்துச் ெசான்ன விதமும் மனைத உருக்கினாலும்.. ஒரு புறம் எrச்சலானது
அவளுக்கு. யாேரா ஒருவன் அவனது திருமணத்திற்குச் சம்மதம்
ெதrவிப்பதற்கு அவள் எதற்காக முயற்சிக்க ேவண்டும்..?, எங்கிருந்ேதா வந்து..
இன்று புதிதாக முைளத்த இந்த அத்ைதக்காகத் தான் எதற்காக நாட்ைடயும்,
வட்ைடயும்
< விட்டுச் ெசல்ல ேவண்டுெமன்று ஆதங்கம் எழுந்தது அவளுக்கு.

தன் எண்ணப் ேபாக்கில் நடந்து ெசன்று ெகாண்டிருந்தவைள “நித்யா ஆன்ட்டி”

என்று ஒரு பிஞ்சுக் கரம் தடுத்து நிறுத்தியது. பக்கத்து வட்டுச்
< சிறுமி தஷினி
ைகயில் மிட்டாய் டப்பாவுடன் நான்ைகந்து ெவள்ைளக்காரச் சிறாகளுடன்
நின்று ெகாண்டிருந்தாள். அவ்வளவு ேநரமாக முகத்தில் குடி ெகாண்டிருந்த
ேகாபமும்,எrச்சலும் மைறய.. “ஹாய் தஷூ.. இன்று உனக்குப் பிறந்த நாள்
என்றாயல்லவா..?,ஆன்ட்டி மறக்கவில்ைல.. உனக்காகப் பrசு கூட ெகாண்டு
வந்திருக்கிேறன்..”என்றவள் ைகப்ைபயிலிருந்து ஒரு பாபி ெபாம்ைமைய
எடுத்துக் ெகாடுத்தாள். அருேக நின்றிருந்த மற்றக் குழந்ைதகளின் ஆவப்
பாைவையக் கண்டு... அவகளுக்காகவும் வாங்கப் பட்டிருந்த சிறு சிறு பrசுச்
ெபாருட்கைள எடுத்து ந<ட்டினாள்.
சிறுமி தஷினி எப்ேபாதும் நான்கு சிறுவகளுடன் வலம் வருவது அவள்
அறிந்த ஒன்று. ஒரு குழந்ைதக்கு மட்டும் பrசு ெகாடுத்தால்.. மற்றவகளின்
மனம் ேநாகும் என்பதால் அவகளுக்கும் ஏற்கனேவ பrசு வாங்கி
ைவத்திருந்தாள். சிறியேதா,ெபrயேதா.. கண்ைணப் பறிக்கும் நிறத்தில் அழகாக
சுருட்டப் பட்டிருந்த ெபாருட்களின் ேமலுைறயிேலேய கவரப் பட்டு விட்டச்
சிறுவகள்.. மகிழ்ச்சியுடேன நன்றி கூறி விட்டு ஓடிச் ெசன்றன.

எப்ேபாதும் அவகளது வட்டிற்கு

< அருேகயிருக்கும் பூங்காவில் தினமும்
மாைல அங்ேக வரும் சிறுவகளுடன் விைளயாடுவது நித்யாவிற்கு மிகப்
பிடித்தமான ெபாழுதுேபாக்கு. தான் ெகாடுத்தப் பrசுப் ெபாருட்கைள..
பூங்காவின் மர ெபஞ்சில் அமந்து பிrத்துப் பாத்து குதூகலித்துக்
ெகாண்டிருந்த குழந்ைதகைளப் பாத்துக் ெகாண்டிருந்தவளுக்கு ேமலும் மனது
பாரமானது. இந்த அழகிய பூங்காைவ விடுத்து,பிறந்து வளந்த இந்த நியூயாக்
நகைர விடுத்து அவள் இந்தியா ெசல்ல ேவண்டுமாம். அதுவும் எதற்காக..
வசந்தி அத்ைதயின் அருைம புத்திரைனத் திருமணத்திற்குச் சம்மதிக்க
ைவக்க.. அந்த அத்ைதயம்மாளின் ேமலான ேயாசைனக்கு அப்பா ேவறு ஒத்து
ஊதிக் ெகாண்டிருக்கிறா.. ச்ச, என்று எண்ணமிட்டவள்.. பூங்காவிலிருந்து
ெவளிேயறித் தன் வட்டிற்குச்
< ெசன்றாள்.

கதைவத் திறந்து உள்ேள நுைழைகயிேலேய வசந்தி அத்ைதயின் குரல்

ேகட்டது. என்று இந்த அத்ைத வட்டிற்குள்
< நுைழந்தாகேளா.. அன்றிலிருந்துத்
துன்பம் தான்.. எப்ேபாதும் அவளது விருப்பத்திற்கு மதிப்பளித்துத் ெசயல்படும்
தந்ைத.. இந்த விசயத்தில் அவளது சம்மதத்ைதக் கூடக் ேகட்கவில்ைல..
எrச்சலும்,ேகாபமுமாய் வட்டிற்குள்
< நுைழபவைளக் கண்டு “நித்யாம்மா.. வந்து
விட்டாயா..?,அத்ைத உனக்காக இன்று பால் ேபாளி ெசய்து ைவத்திருக்கிேறன்..
உனக்கு மிகவும் பிடிக்குமாேம.. முகம் கழுவி விட்டு வா.. சாப்பிடலாம்..”என்று
பாசமாக அைழத்தா.

இது தான்! இந்தப் பாசம் தான் இந்த அத்ைதயின் ஒேர ஆயுதம்..

அண்ணா,அண்ணா என்று அன்ைபக் ெகாட்டி.. அவள் இந்தியா ெசல்வதற்குத்
தந்ைதையச் சம்மதிக்க ைவத்தவ.. அேத அம்ைப உபேயாகித்துத் தன்ைனயும்
தகக்கப் பாக்கிறா.. உள்ேள எழுந்த எrச்சைல மைறத்து ஈ என இளித்து
ைவத்தவள்.. “இரண்டு நிமிடம் அத்ைத.. இேதா வந்து விடுகிேறன்..”எனக் கூறி
உள்ேள விைரந்தாள்.. ேதாள் ைபையயும்,ைகயில் ைவத்திருந்த நாளிதைழயும்
அைறயிலிருந்த ேசாபாவில் எறிந்தவள்.. விறுவிறுெவனத் தந்ைதைய நாடிச்
ெசன்றாள்.

வட்டின்
< பின் புறத்தில்.. புறாக்களுக்கு இைரகைளத் தூவியபடி நின்று
ெகாண்டிருந்த விஸ்வநாதன் மகளின் காலடிச் சத்தத்திேலேய அவளது
ேகாபத்ைதப் புrந்து ெகாண்டா. ஆனாலும் அவள் புறம் திரும்பாமல்
சிrப்புடன் நின்று ெகாண்டிருந்தவைர ேமலும் எrச்சலுடன் ேநாக்கியவள்..
“அப்பா..”என்று கத்தி அைழத்தாள்.

“ஷ்ஷ்.. என்னடாம்மா.. அப்பா இங்ேக தாேன நின்று ெகாண்டிருக்கிேறன்.. ஏன்

இப்படிக் கத்துகிறாய்.., பா ந< கத்தியதில் பக்கத்து வட்டு
< நாய் ஜிம்மி கூட
ெவளிேய வந்து என்னெவன்று எட்டிப் பாக்கிறது...”என்று அவ ேகலி ெசய்ய..
“அப்பா ப்ள <ஸ்.. உங்களது ேகலிையக் ேகட்டுச் சிrக்கும் மனநிைலயில் நான்
இல்ைல..”என்றவள் ெதாடந்து “இந்த அத்ைத எப்ேபாது இந்த வட்ைட
< விட்டுச்
ெசல்லப் ேபாகிறாகள்..?”என்று ேநரடியாகேவ வினவினாள்.

அவைளக் கண்டிப்புடன் ேநாக்கியவ “வட்டிற்கு

< வந்த விருந்தாளிைய இப்படித்
தான் விரட்டி அடிக்கப் பாப்பாயா நித்யா..?,இது தான் ந< கற்றப் பண்பாடா..?,
அவ ெசய்து ெகாடுத்தக் குழிப் பனியாரத்ைதயும்,இடியாப்பத்ைதயும் சப்புக்
ெகாட்டி உண்டாேய.. ந< தாேன கூறினாய்..?, அத்ைத உங்களது சாப்பாட்ைடச்
சாப்பிடுவதற்காேவனும் நானும் உங்களுடன் இந்தியா வருகிேறெனன்று..”
என்றவைர இைடமறித்து.. “அப்பா.. அது.. அது நான்.. ஒரு ேபச்சுக்குக்
கூறியது.. பீட்சா,பகைரயும்,ந<ங்கள் அவ்வப்ேபாது ெசய்து ெகாடுக்கும்
ேகவலமான சாம்பாைரயும் சாப்பிட்டுப் பழக்கமான எனக்கு.. அத்ைத ெசய்து
ெகாடுத்த விதவிதமான பண்டங்கள் ஈத்தெதன்னேவா உண்ைம தான்..
அதற்காகெவல்லாம் இந்தியா ெசல்ல முடியாது.. நிைனவில் ைவத்துக்
ெகாள்ளுங்கள்..”என்று ேகாபமாகக் கூறினாள்.

மகைள இரண்டு நிமிடங்கள் சாந்தமாக ேநாக்கியவ “ந< எதற்காக இந்தியா

ெசல்ல மாட்ேடெனன்று அடம் பிடிக்கிறாய்..?”என்று ெபாறுைமயாக வினவ..
குழப்பமான பாைவைய அவ மீ து ெசலுத்தியவள்.. “ஒய் ஷுட் ஐ ேகா
டாடி..?,”என்று ேபச எத்தனிக்க “தமிழ்.. தமிழ்..”என்று அவ நிைனவுறுத்தினா..
கண் மூடி “ஆமாம்.. தமிழ்,தமிழ்.. உங்களுடன் தமிழில் தான் உைரயாட
ேவண்டும்.. மறந்து விட்ேடன்.. மன்னித்து விடுங்கள்..” என்றவள் தந்ைதயின்
முகத்தில் சிrப்ைபக் கண்டு.. “அப்பா.. தமிழ் மீ து உங்களுக்கு மட்டுமல்ல..
எனக்கும் தான் ஈடுபாடு இருக்கிறது.. யாமறிந்த ெமாழிகளிேல தமிழ் ெமாழி
ேபால் இனிதானது எங்கும் காேணாம்.. பாரதியாைரப் பற்றி எனக்கும்
ெதrயும்..”என்றவைள இைடமறித்து “ெமாழி.. ழ,ழ.. ெசால்..”என்று மீ ண்டும்
ேகலி ெசய்ய.. “அப்பா..”என்றுப் பல்ைலக் கடித்து.. “தமிழ் ெமாழி..”என்று
‘ழ’ைவச் சrயாக உச்சrத்தவள் ெதாடந்து “அப்பா.. உங்களிடம் நான் தமிழ்
டியூசனுக்கு வரவில்ைல.. என் பிரச்சைனக்குத் த<வு ெசால்லுங்கள்..”என்று
ெகஞ்ச.. “சr.. ெசால்கிேறன்... ஆனால் ஒரு கண்டிஷன்..”என்று கூறினா.

என்ன என்பது ேபால் பாத்தவளிடம் ேமலும் சிrப்ைப உதித்தவ..

“துப்பாக்குத் துப்பாய துப்பாக்கித் துப்பாக்கு
துப்பாய தூவும் மைழ.”
“இைத மட்டும் கூறி விடு.. ந< ெசால்வைதக் ேகட்கிேறன்..”என்று கூற
ெசய்வதறியாதுத் திைகத்துப் பின் தந்ைதைய முைறத்தாள் மகள். அவரது
குரலில் கம்பீரமாக ஒலித்த திருக்குறைள என்றும் ேபால் இன்றும் மனது
ரசிக்கத் தான் ெசய்தது.. ஆனாலும்.. அவள் நிச்சயம் இந்தக் குறைளக் கூறப்
ேபாவதில்ைல.. ஆங்கிலத்தில் எவ்வளேவா டங் ட்விஸ்டகைளச் சுலபமாகக்
கூறி விடுபவளுக்குக் இந்தக் குறைளக் கூறுவது மட்டும் கடினமாக இருந்தது.

ஒரு தமிழனாக இருந்து ெகாண்டு திருக்குறள் வரவில்ைலெயன்று ந< கூறுவது

எனக்கு அசிங்கமாக உள்ளது பாப்பா.. என்று அவ கண்டிக்ைகயில்.. தாய்
ெமாழியின் மீ து இவ்வளவு பற்றுடன் இருப்பவ.. எதற்காக நியூயாக்கில்
வசிக்கிற<கள்..?,குைறந்த பட்சம் என்ைனேயனும் தமிழ் நாட்டில் படிக்க
ைவத்திருக்கலாேம.. ந<ங்கள் அடிக்கடி கூறும் சிலப்பதிகாரத்ைதயும்,
மணிேமகைலையயும் அறிந்து ைவத்திருப்ேபேன.. தவறு உங்கள் மீ து தான்
அப்பா.. என்று தட்ைடத் திருப்பிப் ேபாட்டு விட்டு ஓடி விடுவாள்.

மகள் இப்படிக் கூறுவைதக் ேகட்ைகயில் விஸ்வநாதனுக்குக் கஷ்டமாகத்

தானிருக்கும். குடிகாரத் தந்ைதக்கும், உலகமறியாத அன்ைனக்கும் மகனாகப்
பிறந்து.. சிறு வயதிலிருந்ேத ேவைலக்குச் ெசன்று பழகி.. விடாது படிப்ைபயும்
முடிக்ைகயில்.. தாயும்,தந்ைதயும் காலமாகிப் ேபானாகள்.. படிப்பிற்ேகற்ற
ேவைலயும் கிைடக்காமல்.. மைனவியுடன் துயரப் பட்டுக் ெகாண்டிருந்த
ேவைளயில் நண்பன் ஒருவrன் உதவியால் துபாய் ெசல்லும் வாய்ப்புக்
கிைடத்தது. தனது ஏழ்ைமையப் பrகாசம் ெசய்த ெசாந்த பந்தங்கைள உதறித்
தள்ளி விட்டு.. தாய் நாட்டுடனும்,உயித் தமிழுடனுமான உறைவக்
கண்ண <ருடன் விைடெபற்று... ெவளி நாட்டுக்குச் ெசன்றா.

ெதாழிலில் சிறிது சிறிதாக முன்ேனறியவருக்கு நியூயாக் ெசல்லும் வாய்ப்புக்

கிைடத்தது. அங்ேக ெசன்ற பின் நித்யாவும் பிறந்து விட மைனவி
பாவதியுடனும், மகளுடனும் நியூயாக்கில் நிரந்தரமாக வசிக்கத் துவங்கி
விட்டா. நித்யாவிற்குப் பதிைனந்து வயதிருக்ைகயில் அவளது தாய் காலமாகி
விட.. அதன் பின் அைனத்தும் தந்ைதெயன மாறிப் ேபானது அவளுக்கு. அதன்
பின் எதற்காகவும் அவ தாய் நாட்டிற்குத் திரும்பவில்ைல. அதற்கானத்
ேதைவயும் ஏற்படவில்ைல.

நித்யா வளந்தது அைனத்தும் நியூயாக்கில் தான் என்பதால்.. தமிைழப்

பற்றியும், அதன் அருைமையப் பற்றியும் அவள் ெபrதாக அறிந்து ெகாள்ள
வாய்ப்பில்லாமல் ேபானது. அப்படியும் மகளுடன் அமரும்
ேவைளகளிெலல்லாம் பாரதியா பாடல்கைளயும்,திருக்குறைளயும் ெசால்லிக்
ெகாடுத்துக் ெகாண்ேட தான் இருப்பா. அவகளுடன் அண்ைட வடுகளில்
<
வசிக்கும் தமிழ்ச் சிறாகளுக்குத் தமிழ் கற்றுக் ெகாடுக்கும் வாத்தியாராகேவ
மாறிப் ேபானா.
அவ எவ்வளேவா முயற்சிெயடுத்து மகளுக்குத் தமிழாவத்ைத உண்டாக்க
முைனந்தாலும்.. அவளுக்கு எப்ேபாதும் ‘ழ’வுடன் ேபாராட்டம் தான். அதனால்
அைத ைவத்து அவைளக் ேகலி ெசய்வைத வழக்கமாக்கிக் ெகாண்டிருந்தா
விஸ்வநாதன்.

நிைனவுகளிலிருந்து ஒருவாறுத் தன்ைன மீ ட்டுக் ெகாண்டவ.. மகைள

நிமிந்து ேநாக்கினா. “உங்களுக்கு விைளயாட்டாகேவ இருக்கட்டும் அப்பா..
நான்.. நான் அத்ைதயுடன் இந்தியா ெசல்லப் ேபாவதில்ைல..”என்று அவள்
த<மானமாகத் ெதrவிக்க.. மீ ண்டும் புறாக்களின் பக்கம் திரும்பிக் ெகாண்டவ
“அைதப் பற்றிய என்னுைடய முடிைவ ஏற்கனேவ நான் ெதrவித்து விட்ேடன்
நித்யா.. ந< நிச்சயம் அத்ைதயுடன் ெசன்றாக ேவண்டும்.. அதற்கான அைனத்து
ஏற்பாடுகளும் முடிந்து விட்டது. ந< ெசன்ற பின் அடுத்த ஒரு மாதத்தில்
நானும் வந்து விடுேவன்.. கிட்டத்தட்ட இருபத்ைதந்து வருடங்களாகி விட்டது
என் தாய் நாட்டிற்குச் ெசன்று..”என்று அவ உணச்சிப்பூவமாகக் கூற..
நித்யாவிற்கு பற்றிக் ெகாண்டு வந்தது.

“அப்பா.. ந<ங்கள் உங்களது தாய் நாட்டிற்குச் ெசன்று தான் ஆக

ேவண்டுெமன்றால் தாராளமாகச் ெசல்லுங்கள். உங்கைள யா
தடுத்தது?,என்ைன எதற்காக அனுப்பி ைவக்க முைனகிற<கள்..?,இப்ேபாது தான்
படிப்ைப முடித்திருக்கிேறன்..நானும் எனது நண்பகளும் ேசந்து புதிதாகத்
ெதாழில் ஆரம்பிக்க இருக்கிேறாம். வாழ்க்ைகையப் பற்றிய எனது கனவுகள்
அைனத்தும் நிைறேவறப் ேபாவதாக எண்ணி நான் மகிழ்ந்து ெகாண்டிருக்கும்..
இப்ேபாது பாத்து.. சதி ெசய்கிற<கேள அப்பா..?,சr,ஏேதா ஜாலி டூராக ஒரு
மாதத்திற்கு ஊைரச் சுற்றிப் பாத்து விட்டு வந்து விடலாெமன்று
நிைனத்தால்.. இந்த அத்ைதயின் மகன் விடாக்கண்டைனத் திருமணத்திற்குச்
சம்மதிக்க ைவக்க ேவண்டுமாம்..”என்று ெநாடித்துக் ெகாண்டவள் ெதாடந்து..

“அப்பா.. ஒருவரது வாழ்க்ைகயின் முக்கியமான விசயங்களுள் ஒன்று

திருமணம், இதில் நான் எப்படி அவைர வற்புறுத்திச் சம்மதிக்க ைவக்க
முடியும்?,ஆனால் எனக்கு ஒன்று புrயவில்ைல, இந்த விசயத்திற்காக என்ைன
ஏன் அத்ைத ேதந்ெதடுத்தாகள்..?”என்று வினவினாள்.

மகைளக் கண்டு புன்னைகத்தவ.. “இந்தியா ெசல்ல மாட்ேடெனன்று

பிடிவாதம் பிடித்து.. அைதச் சாதிப்பதற்காக இப்படி என்னிடம் வாதம் ெசய்து
ெகாண்டிருக்கிறாேய,,?, உன் ேபச்சுத் திறைமையக் கண்டு விட்டுத் தான்
அத்ைத இந்த முடிவிற்கு வந்து விட்டாள் ேபாலும்..”என்று அவ சிrக்க..
“அப்பா.. ப்ள <ஸ்.. எங்கிருந்ேதா புதிதாக முைளத்து இங்ேக வந்து பால்
ேபாளியும்,பருப்பு அைடயும் ெசய்து ெகாடுக்கும் அத்ைதயுடனும்,முகமறியாத
அந்த கட்டெபாம்மனுடனும் என்னால் நாள் கடத்த முடியாது.. அத்ேதாடு..
முன், பின் பழகாதவனுைடய ெசாந்த சமாச்சாரத்தில் தைலயிட்டு.. சீ க்கிரம்
எவைளேயனும் திருமணம் ெசய்து ெகாள் ராஜா என்று வற்புறுத்தவும்
என்னால் முடியாது.. ந< யா அைதச் ெசால்ல என்று என்ைன விரட்டி
அடித்தானானால் அதன் பின் ஒரு நிமிடம் கூட அங்ேக என்னால் இருக்க
முடியாது..”என்றவைள இைடமறித்து..

“அதற்காகத் தான் அவனுடன் நன்றாகப் பழகி.. அவைன முழுதாக அறிந்து

ெகாண்ட பின்.. அவனிடம் இைதப் பற்றிப் ேபசு என்கிறாள் அத்ைத..”என்று
விஸ்வநாதன் கூறியதும் ெவகுண்டவள்.. “அப்பா.. என்னேவா நான் பிறவி
எடுத்தேத.. அந்த பின்ேலடனுக்காகத் தான் என்பது ேபால் ேபசுகிற<கேள..
ந<ங்கள் கூறும் இைவயைனத்தும் நடந்து முடிவதற்குள் நான் கிழவி ஆகி
விடுேவன் ேபாலும்.. நான் வளந்ததும்,படித்ததும் எதற்காக அப்பா..?”என்று
ஆத்திரத்துடன் வினவியவளிடம்..

“நித்யாம்மா.. எதற்காக ேகாபப் படுகிறாய்..?,உன் படிப்பு எந்த வைகயிலும்

வணாகிவிடப்
< ேபாவதில்ைல. அவனுைடய கம்ெபனியிேலேய ந< உன்
ேவைலையத் ெதாடரலாம்.. “எனவும் அதிந்து அவைர ேநாக்கினாள்.

ேவைலையயும்,படிப்ைபயும் காரணம் காட்டி எப்படிேயனும் இந்தப்

பயணத்ைதத் தடுத்து விடலாெமன்று அவள் கனவு கண்டு ெகாண்டிருக்க..
தந்ைத அதற்கும் தகுந்த பதில் ைவத்திருப்பைதக் கண்டு ேமலும் எrச்சலானது
அவளுக்கு. உஷ்ணமான பாைவயுடன் நின்றிருப்பவைள சாந்தமாக ேநாக்கி..
அவளது ைகப் பற்றி அைழத்துச் ெசன்று அங்ேக ேபாடப் பட்டிருந்த
நாற்காலியில் அமர ைவத்தா.

“நிதும்மா.. அப்பா என்ேறனும் உனக்குத் தவறான வழிையக்

காட்டியிருக்கிேறனா..?,நான் ெசய்யும் ெசயல்கள் அைனத்தும் உனது
நன்ைமையக் கருதிேய.. உன் தந்ைத ஒன்றும் பிறவிப் பணக்காரன் அல்ல.
வசந்தி அத்ைதயும்,அவரது கணவ ேவலனும் நான் சாப்பாட்டிற்கு
வழியில்லாமல் கஷ்டப்பட்டுக் ெகாண்டிருந்த காலத்தில் உதவி புrந்தவகள்..
சுற்றியிருந்த ெசாந்தங்களால் ைகவிடப் பட்டு நான் தனித்து இருந்த காலத்தில்
எனக்கு ஆதரவாக இருந்தவகள். ேவலன் அத்தானின் கம்ெபனியிேலேய
ேவைல வாங்கித் தருவதாக வசந்தி என்னிடம் பல முைற கூறினாள்.ஆனால்
நான் தான் அந்த ஊைர விட்டுச் ெசன்றாக ேவண்டுெமன்பதில் பிடிவாதமாக
இருந்து நண்பன் ஒருவனின் உதவியால் துபாய் ெசன்ேறன். எனக்கு உதவி
ெசய்த ஒேர ெசாந்தத்திற்கு.. நான் பதிலுக்கு ெசய்ய நிைனப்பது
தவறா..?.ெசால்..”என்றவ ெதாடந்து..

“அத்ேதாடு.. இதில் என்னுைடய சுயநலமும் இருக்கிறது.. என்ன தான்

இருபத்ைதந்து வருடங்களாகத் தாய் நாட்ைட விட்டு விட்டுப் பிைழப்பிற்காக
அங்ேக,இங்ேக திrந்தாலும்,என்னுைடய கைடசி காலத்ைத ெசாந்த ஊrல்
கழிக்க ேவண்டுெமன்று தான் என் மனம் ேகட்கிறது.. இப்படிெயாரு
வாய்ப்பிற்காக நான் ந<ண்ட நாட்களாகக் காத்திருக்கிேறன் கண்ேண.. இந்த
மண்ணும்,காற்றும் நமக்குச் ெசாந்தமானதல்ல. என்ேறனும் ஒரு நாள் நாம் நம்
நாட்டிற்குத் திரும்பியாக ேவண்டும். அது உன்னுைடய திருமணத்தால்
நடக்குெமன்று எண்ணிேனன்.. ஆனால் அதற்கு முன்ேப இப்படிெயாரு வாய்ப்பு
வந்து விட்டது.. “என்று கூறினா.

தந்ைத கூறியைதக் ேகட்டு விழி விrத்தபடி அமந்து விட்ட நித்யாவிற்கு

அவ கூறியைதக் கிரகித்துக் ெகாள்ள சிறிது ேநரம் பிடித்தது. ஆக
அப்பாவிற்கு என்ேறனும்.. எப்படிேயனும் தாய் நாட்டிற்குத் திரும்பி விட
ேவண்டுெமங்கிற எண்ணம் அடி மனதில் இருந்திருக்கிறது. வசந்தி அத்ைத
வந்திருக்காவிட்டால்.. நிச்சயம் அடுத்த 2 வருடங்களில்.. அவளது திருமணம்
என்கிற ெபயrல்.. அவைள நிச்சயம் இந்தியாவிற்கு அனுப்பியிருப்பா. இவ
ஏன் இப்படியிருக்கிறா..?, 23 வருடங்களாக இேத ஊrல் வசித்துக்
ெகாண்டிருக்கும் தன்னால் எப்படித் திடீெரன்று இந்த நாட்ைட விட்டு ேவறு
நாட்டில் குடிேயற முடியும்..?,இதில் அங்ேகேய ஒருவைனத் திருமணம் ெசய்து
ெகாண்டு.. நிரந்தரமாகத் தங்கி விட ேவண்டுமாம்.. என்ன ஒரு சதித் திட்டம்..?

அதிந்து அமந்து விட்ட மகளின் முகத்ைதக் கண்டவ.. “அத்ேதாடு.. வசந்தி

அத்ைதையப் பற்றியும் ெகாஞ்சம் நிைனத்துப் பாரம்மா.. கணவைன இழந்து
மகன் ஒருவைன மட்டுேம உலகமாக எண்ணி வாழ்ந்து ெகாண்டிருக்கிறாள்..
அவ்வளவு ெசாத்துக்களுக்கும்,சுகேபாகத்திற்கும் குைறச்சேல இல்லாத அந்த
பணக்காரக் குடும்பம் வாrசற்றுப் ேபாய் விடுேமா என்று அவள் பயப்படுவதில்
என்ன தவறு இருக்கிறதம்மா..?”என்று அவ வினவ.. “டாடி.. ெபற்றத் தாய்
கூறிேய சம்மதிக்காதவன். நான் கூறினால் மசிந்து விடுவானா..?,எந்த
நம்பிக்ைகயில் இருவரும் என்ைன வற்புறுத்துகிற<கள்..?,அத்ைத கூறியைத
ைவத்துப் பாக்ைகயில்.. அவன் எந்தப் ெபண்ணிடமும் நம்பிக்ைகயுடன்
பழகுவாெனன்று எனக்குத் ேதான்றவில்ைல.. வண்
< அவமானம் தான் எனக்குக்
கிட்டப் ேபாகிறது..”என்று அவள் சலிப்புடன் கூற..

“அப்படி ஒருவன் உன்ைன அவமானப் படுத்தி விட்டால்.. ந< அவைன

அப்படிேய விட்டு விட்டு நாடு திரும்பி விடுவாயாக்கும்..?”என்று அவ
எள்ளலுடன் கூற.. ெநற்றிையத் ேதய்த்துக் ெகாண்டவள் “மாட்ேடன் தான்..
ஆனால் எதற்காக இந்த வண்
< முயற்சி..?”என்று அந்த நாளின் ஆயிரமாவது
முைறயாக ஒேர ேகள்விையக் ேகட்டவளிடம்.. “ெசாந்த ஊ,ெசாந்த நாடு
என்றால் என்னெவன்பதற்கான அத்தமும்,விைடயும் உனக்கு இந்தப்
பயணத்தால் நிச்சயம் கிைடக்கும். கூடேவ.. திறைமயான ஒருவனுடன் பழகி..
ெதாழில் கற்றுக் ெகாள்ளக் கூடிய வாய்ப்பும் கிைடக்கும்.. இத்தைன
நாட்களாக.. உன் விருப்பத்திற்குத் தைலயாட்டும் தந்ைதயுடனும்,உன்
அடாவடித் தனத்தால்.. ைதrயத்தால்.. அன்பால்.. நம்பிக்ைகயால்..
நண்பகைளயும்,சுற்றியிருப்ேபாைரயும் ைகக்குள் ைவத்துக் ெகாள்ளும் உன்
கவத்திற்கும் ஒரு சவால் அம்மா.. முற்றிலும் மாறுபட்ட ஒருவைன ந<
சந்திக்கப் ேபாகிறாய்.. இல்ைலயில்ைல.. நாம் சந்திக்கப் ேபாகிேறாம்.. உன்
ஆங்கிலத்தில் ெசால்ல ேவண்டுமானால்.. ஹ< இஸ் ெகௗய்ட்
இன்ட்ெரஸ்ட்டிங்.. ”என்று கூறி விட்டு அவ எழுந்து ெசன்றா.

இருவருக்குள்ளும் நடந்த இந்த ந<ண்ட வாக்குவாதத்திற்குக் காரணமான..

வசந்தி மற்றும் ேவலன் தம்பதியின் ஒேர அருமருந்தன்ன புத்திரன்.. ெசல்வச்
சீ மாட்டி.. விடாக்கண்டன்.. ெகௗதம் பிரபாகரைனப் பற்றி முதல் நாள் வசந்தி
அத்ைதக் கூறிய அைனத்தும் மனக் கண்ணில் ஓடியது நித்யாவிற்கு.
 அத்தியாயம் – 2

உன்ைன எண்ணி உறக்கம் ெகாள்ைகயில்..

என் இதழ் த4ண்டி.. முகம் வருடி..
கண்ணிைமக்கும் ேநரத்திற்குள்..
மாயாமாய் மைறந்து விடுகிறாேய..
கண்ணா..! ேபாதுமடா உன் கண்ணாமூச்சி ஆட்டம்!
நித்திைர ெகாள்ள விடு..
ஸ்வப்னத்திேலனும்.. நின் திருமுகம் கண்டு..
ெசா@க்கமைடந்து விடுகிேறன்...!

விஸ்வநாதனுக்கும்,அவரது ஒன்று விட்ட சித்தி மகளான வசந்திக்கும் ெசாந்த

ஊ எழில் ததும்பும் காவிr ஆற்றங்கைரயில் அைமந்துள்ள
மயிலாடுதுைற,நாகப்பட்டினம். வசந்தியின் தந்ைத ெசல்வச் ெசழிப்பானவ.
ஆனாலும் விஸ்வநாதனின் தாய்,கணவனின் குடிப் பழக்கத்தால் வருத்தமுற்று
உதவி ேகாr.. தங்ைகயின் வடு
< ேநாக்கிச் ெசல்லும் ேபாெதல்லாம் விரட்டி
அடித்து விடுவா. ஆனால்.. வசந்தியின் அன்ைனக்கும்,வசந்திக்கும் இருவ
மீ தும் பாசமும்,அக்கைறயும் இருந்தது. அதனால் கணவன் அறியாமல்
வசந்தியின் அன்ைன.. விஸ்வநாதனின் குடும்பத்திற்கு உதவி புrந்து வந்தா.

வசந்தியின் தந்ைத ஓரளவு ெசல்வச் ெசழிப்பானவராக இருந்தாலும்..தனது

ஒேர மகைள அந்த ஊrேலேய மிகவும் வளமான பரம்பைரப் பணக்காரரான
ெசல்வக்குமரனின் மகனான ேவலனுக்குத் திருமணம் ெசய்து ைவக்க
ேவண்டுெமன்று மிகவும் ஆைசப் பட்டா. ேவலனுக்கும்,வசந்தியின் மீ து
ஈடுபாடிருக்கவும் இருவரது திருமணமும் இனிேத நைடெபற்றது.
விவசாயத்ைத மட்டுேம ெதாழிலாக புrந்து வந்து ெகாண்டிருந்தத் தன்
பரம்பைரயின் வழக்கத்ைத மாற்றிச் ெசன்ைனயில் கன்ஷ்ட்ரக்ஷன் கம்ெபனி
ஒன்ைற ஆரம்பித்தா ேவலன். விவசாயத்ைதயும் ைகவிடாமல் திறைமயாக
இரண்டு ெதாழிைலயும் கவனித்து வந்தா.

அடுத்த சில ஆண்டுகளில் வசந்தித் தன் கணவனுடன் ெசன்ைனயில் குடிேயறி

விட்டாலும்.. விஸ்வநாதைனப் பற்றிக் கணவனிடம் அடிக்கடிக் கூறிக்
ெகாண்டிருப்பாள். இருவரும் ேசந்து விஸ்வநாதைனச் சந்தித்துத் தங்களது
கம்ெபனியிேலேய ேவைலக்குச் ேசந்து ெகாள்ளும் படி வற்புறுத்திய ேபாது
அவ ஊைர விட்டுச் ெசன்று விடத் திட்டமிட்டிருப்பதாகக் கூறி மறுத்து விட..
அதற்கு ேமல் அண்ணனுக்கு உதவி ெசய்ய முடியாமல் ேபானது வசந்திக்கு.
சிறு வயதிலிருந்து உடன் விைளயாடி.. தன் மீ து அக்கைறயுடனும்,
பாசத்துடனும் நடந்து ெகாள்ளும் ஒேர ெசாந்தமான வசந்தியின் மீ து
விஸ்வநாதனுக்குப் பாசம் அதிகம் தான். அதன் பின் இருவரது வாழ்க்ைகயும்
ெவவ்ேவறு பாைதகளில் பயணிக்க, மறுபடி சந்திக்கும் வாய்ப்பற்றுப் ேபானது
இருவருக்கும்.

வசந்திக்கும்,ேவலனுக்கும் திருமணமாகி மூன்றாண்டுகள் கழித்துப் பிறந்தவன்

ெகௗதம் பிரபாகரன். ஒேர மகன் என்பதாலும்,வளமும்,ெசழிப்பும் நிைறந்த
அந்தக் குடும்பத்திற்கு ஒேர வாrசு என்பதாலும்.. பிறப்பிலிருந்ேத
ெசல்வந்தனாக வளந்தான். கான்ெவன்ட் பள்ளி,ெவளி நாட்டில் கல்லூr என..
அக்மாக் பணக்கார வாைடயுள்ளவனுக்கு.. புத்தியும்,எண்ணமும் தந்ைதையப்
ேபால..! எதிலும் வழக்கத்ைத மாற்றி.. புதுைமையப் புகுத்த ேவண்டும் என்பது
தான்.

படிப்பு முடிந்ததும்,தந்ைதயிடம் பயிற்சிப் ெபற்று.. ெதாழிலில் காலடி எடுத்து

ைவத்தவன் ெபற்றெதல்லாம் ெவற்றி தான். மிகவும் எளிைமயானவன்.
பணக்காரன் என்கிற பந்ேதாபஸ்தில்லாமல் அைனவrடமும் இயல்பாகப்
பழகுபவன்.. அவனது எண்ணங்கள் அைனத்தும் ஈேடறி.. வாழ்க்ைக அவனது
ேபாக்கில்.. பயணித்துக் ெகாண்டிருக்ைகயில்.. அவன் சந்தித்த முதல் அடி
அவனது தந்ைதயின் மரணம். தனது ேதாழனாகத் தன்னுடன் பழகி.. அவனது
விருப்பங்கள் அைனத்திற்கும் ெசவி சாய்த்து.. அவைனத் ெதாழிலுக்குப் பயிற்சி
அளித்து.. அவனது ெவற்றிைய ரசித்தவ அவனது தந்ைத. அப்படிப்பட்டவ
தன்ைன விட்டு நிரந்தரமாகப் பிrந்து விட்டைத எண்ணி ஆடித் தான்
ேபானான்.

முழுதாக இரண்டு வருடங்களானது அவனுக்குத் தன் தந்ைத தன்னுடன்

இல்ைலெயன்பைதக் கிரகித்துக் ெகாள்ள.. மூன்றாவது வருட முடிவில்
வசந்திக்குத் தன் மகைன மணக் ேகாலத்தில் காண ேவண்டுெமங்கிற ஆைச
ேதான்றியது. முதலில் மறுத்த ெகௗதம் பின் அன்ைனயின் நச்சrப்புத்
தாங்காமல் ஒப்புக் ெகாண்டான். அடுத்த சில மாதங்களில் வசந்தி
எண்ணியவாறு ஒரு சம்பந்தம் கிட்டியது.

ேவலனின் ெதாழில் நண்பகளில் ஒருவரான மேனாகrன் மகள்

ெசௗம்யாைவக் கண்டு விட்ட வசந்திக்கு அவள் தன் மகனிற்கு ஏற்றவள்
என்ேற ேதான்றியது. அவளது எலுமிச்ைச நிறமும்,அழகான விழிகளும்
அவருக்குப் பிடித்துப் ேபாய் விட.. மகனிடம் புைகப் படத்ைதக் காட்டினா.
முகத்தில் எவ்வித உணச்சியுமற்று.. அவன் “உங்களுக்குப் பிடித்தால் சr
தான் அம்மா..”என்று கூறி விட.. ெபண் வட்டிலிருந்தும்
< சம்மதித்து விட.
அடுத்த சில நாட்களில் நிச்சயதாத்தத்திற்ேக ஏற்பாடு ெசய்து விட்டா வசந்தி.
நிச்சயதாத்தம் முடிந்த பின்பும் ேவைல,ேவைலெயனத் திrந்த ெகௗதைம
அவனது வருங்கால மைனவியிடம் ேபசுமாறு எவ்வளேவா வற்புறுத்தினா
வசந்தி. அவன் ம்,ம் எனத் தைலயாட்டினாேனத் தவிர.. ேபச
முயற்சிக்கேவயில்ைல.. அன்ைனயின் ேபச்சிற்கு மதிப்பளித்து அப்ேபாேத
அவன் ெசௗம்யாவிடம் உைரயாடியிருந்தால் பின் நடக்கப் ேபாகும்
பிரச்சைனகைளத் தவித்திருக்கலாம்.

அடுத்த மூன்று மாதங்களில் ஊைரக் கூட்டித் தன் ஒேர மகனின்

திருமணத்ைத விமைசயாக நடத்தினா வசந்தி. திருமணமான அன்று...
முதன் முதலாகத் தன் மைனவியின் முகத்ைத நிமிந்து ேநாக்கிய ெகௗதமன்
கண்டது அவளது கண்ண< படிந்த கன்னங்கைளத் தான். அவன் ேபச முயன்ற
ேபாதும்.. தைல குனிந்த படி அைமதியாகேவ அமந்திருந்தவள்.. உறக்கம்
வருவதாகக் கூறிப் படுத்துக் ெகாண்டாள். அவனும் அதற்கு ேமல் அவைள
வற்புறுத்தவில்ைல..

மறு நாள் விருந்திற்காக இருவரும் ெபண் வடு

< ெசன்றிருக்ைகயில்.. அவசர
ேவைல வந்ததால் அவன் ெவளிேய ெசன்று விட்டான். அதன் பின் என்ன
நடந்தேதா கடவுளுக்ேக ெவளிச்சம்..! அவன் இரவு திரும்பி வருைகயில்..
அவனது மைனவி அவளது வட்ைட
< விட்டு எங்ேகா ெசன்று விட்டாள்.
என்னெவன்று விசாrக்ைகயில் கண்ைணக் கசக்கிக் ெகாண்டு அவளது
ெபற்ேறா அளித்த பதில்.. திருமணத்திற்கு முன்பு அவள் ேவறு ஒருவைனக்
காதலித்ததாகவும்..இப்ேபாது அந்தக் காதலனுடேன ஓடிச் ெசன்று
விட்டதாகவும் கூறின.

“ஏன் இந்த விசயத்ைத மைறத்த<கள்..?”எனக் கூறி வசந்தி அவகளுடன்

கண்ண <ரும்,ேகாபமுமாகச் சண்ைடயிட்டால் என்றால்.. ெகௗதமேனா.. இறுகிப்
ேபாய் அந்த வட்ைட
< விட்டு ெவளிேயறி விட்டான். திருமணம் முடிந்த
இரண்டாவது நாேள.. மைனவி ேவறு ஒருவனுடன் ஓடிச் ெசன்று
விட்டாெலன்பைத அவனால் ஜ<ரணித்துக் ெகாள்ளேவ முடியவில்ைல.

இந்திய நாட்டில்.. தமிழ்க் கலாச்சரத்தில்.. ஏகப்பட்ட கட்டுப்பாடுகேளாடு..

பாரம்பrயத்ைதக் கட்டிக் காத்துக் ெகாண்டிருக்கும் சூழலில் வளந்த ஒருத்தி..
கட்டியத் தாலிையக் கழட்டிெயறிந்து விட்டு.. ேவறு ஒருவனுடன் ஓடிச்
ெசன்று விட்டாள்.. இந்தத் திருமணப் பந்தத்தின் புனிதத்ைத உயிருள்ள வைரக்
காப்ேபன் என்று அக்னி சாட்சியாக மண ேமைடயில் உறுதியளித்து அத்தைன
ேபrன் நல்லாசிகைளப் ெபற்றுக் ெகாண்டவளுக்கு இப்படி ஒரு ேகடுெகட்டக்
காrயத்ைதச் ெசய்து ெகாள்ள எப்படி மனம் வந்தது..?
காதலும்,காதலனும் தான் ெபrெதன்றால்.. முன்,பின் அறியாதவைனத்
திருமணம் ெசய்து ெகாண்டு எதற்காகத் தண்டிக்க ேவண்டும்..?, கழுத்தில் கத்தி
ைவத்துப் ெபற்ேறா மிரட்டியிருந்தாலும் கூட.. அவள் நிச்சயம்
திருமணத்திற்குச் சம்மதித்திருக்கக் கூடாது.

அந்தப் புனிதமானத் தாலிக்கும்,அைதக் கட்டியவனுக்கும் என்ன

மதிப்பளித்திருக்கிறாள்..?,பண்ைடய காலத்துப் ெபண்கள் அந்த மஞ்சள் கயிைற
உயிராக மதித்தாகளாேம.. கணவன் மாய்ந்து ேபானால் உடன் கட்ைட ஏறி
விடுவாகளாேம..! அப்படிப் பட்ட மண்ணில் பிறந்தவளா அவள்..?, எவ்வளவு
ெபrய காrயத்ைதச் ெசய்து விட்டுப் ேபாய் விட்டாள்..?

ெபண்கள் புனிதமானவகள்.. அந்தப் பராசக்திக்கு நிகரானவகள்.. எப்ேபாதும்

மதிப்பளிக்க ேவண்டும்.. மrயாைதயுடன் நடத்த ேவண்டும் என்று ேவதம்
ேபால் தந்ைதத் தன் காதில் ஓதிய ெசாற்கள் அைனத்தும் நிமிடத்தில்
மைறந்து ேபானது அவனுக்கு. சுயநலத்துக்காக.. தன் நன்ைமக்காக
எப்ேபப்பட்ட ஈனக் காrயத்ைதயும் ெசய்யத் துணிந்தவகள் ெபண்கெளன்ற
ேமாசமான மனநிைலக்கு வந்து விட்டான். ஏளனத்துடன் ஒரு புன்னைகையச்
சிந்தியவன்.. அதன் பின் இறுகிய முகத்துடனும்,இடுங்கிய
விழிகளுடனும்,புன்னைகைய மறந்த ேபான இதழ்களுடனும் விைறப்புடேன
வலம் வந்தான்.

அதன் பின்பு தாையத் தவிர எந்தப் ெபண்ணிடமும் அவன் முகம் ெகாடுத்துப்

ேபசுவது கூட இல்ைல. ெதாழில் நிமித்தமாகப் ெபண்களுடன் பழக
ேநந்தாலும் அளவுடேன நிறுத்திக் ெகாண்டான். ேசைல கட்டிய மாந்தைரக்
கண்டாேல ெவறுத்து ஒதுங்கும் மகைனக் கண்டு வருத்தம் ெகாண்டா வசந்தி.
ேபாதாதற்கு ெதாழில் முைற நண்பகளும்,ெசாந்த பந்தங்களும் துக்கம்
விசாrப்பது ேபால் தினமும் வருைக தந்து நடந்தைத விசாrத்து விட்டுச்
ெசல்ல.. அவமானம் பிடுங்கித் தின்றது அவனுக்கு. நிம்மதிைய ேவண்டி
புதிதாகக் குடிப் பழக்கத்ைத ேவறு அவன் பழகத் துவங்கவும் வருத்தத்ேதாடு
ேசந்து பயமும் வந்து விட்டது வசந்திக்கு.

ெவளிப்பைடயாக அவன் தாயிடம் தனது வருத்தத்ைதக் காட்டா விட்டாலும்

அவன் உள்ளூரக் குன்றிப் ேபாயிருப்பைத அவரால் புrந்து ெகாள்ள முடிந்தது.
வட்டிற்கு
< வராமல் அதிக ேநரம் ெவளிேய ெசலவழிப்பைதயும், அடிக்கடி
ெவளியூ, ெவளி நாடு என நாட்கைளக் கழிப்பைதயும் கண்டு ெகாண்டவரால்
அழுைகைய அடக்க முடியவில்ைல. ஒேர மகன்,ெசல்வ மகன், அவனது
தந்ைத இருந்திருந்தால் இப்படிெயாரு நிைல ஏற்பட நிச்சயம் அனுமதித்திருக்க
மாட்டா.
அவனுைடய இந்த நிைலக்குத் தாேன காரணமாகி விட்ேடாேம என்பைத
எண்ணுைகயில் ேமலும் துக்கம் சூழ்ந்தது அவருக்கு. ெதாழில்,வடு
< என
நிம்மதியாக இருந்தவைனத் திருமணம் என்கிற ெபயrல் ெபரும்பள்ளத்தில்
தள்ளி முட்டாள் தனம் விட்டைதக் கண்டு அந்தத் தாய் மனம் தினமும்
தூக்கமின்றித் தவித்தது.

ஒரு முடிவுக்கு வந்தவராக மீ ண்டும் மகனுக்குப் ெபண் பாக்கும் படலத்ைதத்

ெதாடந்தா. இந்த முைற கவனமாகத் ேதந்ெதடுக்க நிைனத்து..
மயிலாடுதுைறயிேலேய தூரத்து உறவிேலேய ெபண் எடுக்கத் த<மானித்தா.
அவ எண்ணப்படிேய ெபண்ணும் அைமந்து விட.. அைதப் பற்றி மகனிடம்
ேபச எத்தனித்து அவன் அைறக்குச் ெசன்றா.

அன்ைன கூறிய அைனத்ைதயும் இைம இடுங்க.. சிவந்த விழிகளுடன் ேகட்டு

முடித்தவன்.. “இந்தப் ெபண்ைணப் பாத்து ந< ேபசு.. உனக்குப் பிடித்திருந்தால்
அடுத்த முகூத்தத்திேலேய திருமணத்ைத ைவத்துக் ெகாள்ளலாம்”எனக்
கூறிக் ெகாண்ேட ெசன்றவ.. அைறயில் ேமைஜ மீ து ைவக்கப் பட்டிருந்த
கண்ணாடி ஜாடி உைடந்த சத்தம் ேகட்டுத் திடுக்கிட்டு அவைன நிமிந்து
ேநாக்கினா.

முகம் முழுக்க ஆத்திரத்தில் ெஜாலிக்க உக்கிரப் பாைவயுடன்

நின்றிருந்தவனின் ைககளில் வழிந்து ெகாண்டிருந்த ரத்தத்ைதக் கண்டு
பதறியவ.. “என்ன கண்ணா.. இப்படி ெசய்து விட்டாேய..?,”என்று ேவகமாக
அருேக ெசன்று ரத்தத்ைதத் துைடக்க எத்தனித்தா. அவைரத் தடுத்து
நிறுத்தியவன்.. “இனிெயாரு முைற கல்யாணம்,கருமாதி எனக் கூறி என்ைனத்
ேதடி வந்த<களானால்.. இைத விடக் கடுைமயாக என்ைன நாேன தண்டித்துக்
ெகாள்ேவன்.. திருமணமாம் திருமணம்!, அப்படிெயாரு சம்பிரதாயத்ைதத்
துச்சமாக மதித்து அவமானத்ைத ஏற்படுத்திவிட்டு ஓடினாேள ஒருத்தி..
அப்ேபப்பட்ட ேகடு ெகட்ட நிைலையச் சந்தித்து விட்டப் பின் எப்படி எனக்குப்
ெபண் மீ தும்,திருமணத்தின் மீ தும் நம்பிக்ைக ஏற்படும்..?, ஒரு பாைனச்
ேசாற்றுக்கு ஒரு ேசாறு பதம்.. ேபாதும் அம்மா!, இனியும் என்ைனத்
துன்புறுத்தாத<கள்.. ஒரு கல்யாணத்தால்.. இன்று வைர நான் பட்டுக்
ெகாண்டிருக்கும் அவமானம் ேபாதும்.. ேவறு ஒருவைனக் காதலித்தைத
மைறத்து அந்தச் சண்டாளி திருமணம் முடிந்த மறுநாேள என்ைன விட்டு
ஓடிச் ெசன்றாள். ஆனால் பழிையயும்,பாவத்ைதயும் அனுபவித்துக்
ெகாண்டிருப்பெதன்னேவா நான்..”என்றவனிடம்..

“அதற்காகத் தான் ெசால்கிேறன் கண்ணா.. எப்ேபப்பட்ட பாவத்ைதச் ெசயைல

புrந்து விட்டு ஓடினாள் அவள்..?,ஆனால் இன்று அவளது கணவனுடன்
நன்றாகத் தான் வசித்து வருகிறாள். அவளது குடும்பத்துடனும் சமரசம் ெசய்து
ெகாண்டு விட்டாள்.. அவேள நன்றாக வசிக்ைகயில் ஒரு பாவமும் அறியாத ந<
எதற்காக துன்பப் பட ேவண்டும்..?, ேவண்டாம் கண்ணா.. நம் குடும்பம்
வாrசற்றுப் ேபாக ேவண்டாம்.. நான் ெசால்வைதக் ேகள்.. ஐந்து விரல்களும்
ஒன்றாக இருப்பதில்ைல.. நல்ல ெபண்களும் இருக்கத் தான் ெசய்வாகள்..
தயவு ெசய்து திருமணம் ெசய்து ெகாள்..”எனக் ெகஞ்ச..

அழுத்தமாக மறுத்துத் தைலயைசத்தவன்.. “இன்ெனாரு முைற விஷப்

பrட்ைச ெசய்து ெகாள்ள நான் விரும்பவில்ைல அம்மா.. காதலிக்காத ெபண்
யாெரன்று வடிகட்டித் ேதடியா திருமணம் ெசய்து ெகாள்ள முடியும்..?, அம்மா..
காதல்,கல்யாணம்,கண்றாவி என்பைதக் ேகட்டாேல.. எனக்குக் காதிலிருந்து
ெதாடங்கி மூைள வைர ஏேதா ெசய்கிறது..
ெவறுப்பும்,ஒவ்வாைமயும்,ேகாபமும்,சலிப்பும்,அறுெவறுப்பும் ஏற்படுகிறது..
ெபண்கைளக் கண்டாேல கண்கைள மூடிக் ெகாள்ள ேவண்டும் ேபால
இருக்கிறது.. இந்த மனநிைல மாறும் என்று எனக்குத் ேதான்றவில்ைல..
உங்களுக்கு வாrசு ேவண்டுமானால்.. ஒரு அநாைதக் குழந்ைதையத்
தத்ெதடுத்து வளத்துக் ெகாள்ளுங்கள்.. புண்ணியேமனும் கிட்டும்..”என்றவன்
விறுவிறுெவன ெவளிேயறி விட அயந்து ேபானா வசந்தி.

மகனது மனதில் இந்தத் திருமணமும்,அதன் விைளவும் எவ்வளவு ெபrய

இன்னைல,ெவறுப்ைபத் ேதாற்றுவித்திருக்கிறது என்பைத முழுதாகப் புrந்து
ெகாள்ள முடிந்தது. எப்படி இைத மாற்றுவெதன்று குழம்பியவரால் ஒரு
முடிவுக்கு வர முடியவில்ைல. மகன் படும் பாட்ைடத் தாங்கிக் ெகாள்ளா
முடியாமல் ஒவ்ெவாரு இரவும் கண்ண < உகுத்தா. அவனது மூக்கத்ைதயும்,
ெவறுப்ைபயும் அதிகப் படுத்தும் அளவிலான சம்பவம் விைரவிேலேய
நைடெபற்றது.

அவகளது வட்டில்
< ேவைல ெசய்யும் கண்ணாம்பாளின் மகள் சுந்தr.
பாக்கவும் ெகாஞ்சம் சுந்தrயாகத் தான் ெதrவாள். வட்டு
< ேவைல
பாத்தாலும் மகைள நல்ல பள்ளியில் படிக்க ைவத்துக் கஷ்டமறியாமல்
வளத்தாள் கண்ணாம்பாள். அதனாேலா என்னேவா.. தகாத உறவுகளால் த<ய
பழக்கங்கள் பலவற்ைறக் கற்று ைவத்திருந்தாள்.

பள்ளியில் ேதாழிகளுடன் அரட்ைட அடித்துக் ெகாண்டிருந்த ேபாது ேதாழி

ஒருத்தி பணக்காரன் எவைனேயனும் மயக்கித் திருமணம் ெசய்து
ெகாண்டால்.. வாழ்வு முழுைமக்கும் கஷ்டப் படத் ேதைவயில்ைல என்று
விைளயாட்டாகத் ெதrவிக்க.. அைத உண்ைமயிேலேய ெசய்து பாத்தால்
என்னெவன்று அவளது குறுக்கு புத்தி ேயாசைன ெசய்யத் துவங்கி விட்டது.
உடேனேய கண் முன்ேன நிைனவிற்கு வந்தது ெகௗதமனின் முகம் தான்.
இவன் விசயத்தில் கூடுதல் விேசஷம் என்னெவன்றால் அவனது மைனவி
திருமணமான இரண்ேட நாளில் வட்ைட
< விட்டு ஓடி விட்டாள்.. நிச்சயம்
விரக்தியில் இருப்பான், உடேனேய மயங்கி விடுவான் என்று கற்பைன ெசய்து
ெகாண்டவள்.. அன்ேற அன்ைனயுடன் அவன் வட்டிற்குச்
< ெசன்றாள்.
அவ்வப்ேபாது வட்டிற்கு
< வருபவைள வசந்தியும் அன்புடன் நடத்துவதால்
அனுகூலமாகிப் ேபானது அந்த இளங்குருத்திற்கு.

ெகௗதமின் அைறையப் ெபருக்கச் ெசல்ல எத்தனித்த அன்ைனயிடமிருந்து

விளக்குமாற்ைற வாங்கிக் ெகாண்டவள்.. முன்ேன நடந்து ெசல்ல.. அவருக்கு
ஆச்சrயமாகிப் ேபானது, ெபாதுவாக இப்படி வரும் சமயங்களில்
வட்டுக்காரகள்
< ெகாடுக்கும் சிற்றுண்டிகைளக் ெகாறித்துக் ெகாண்டு
காலாட்டியபடி சைமயல் ேமைடயில் அமந்து ெகாள்பவள்.. இன்று ேவைல
ெசய்வதாகக் கூறவும் ஒன்றும் கூறாமல் சrெயன்று விட்டா.

ெகௗதமனின் அைறக்குள்.. சிrத்தபடி காலடி எடுத்து ைவத்தாள். கட்டிலில்

அைமதியாகக் கண் மூடிச் சாய்ந்திருந்தவனின் அருேக ெசன்று அவன்
முகத்ைதக் காண.. அருகில் அரவம் உணந்து திடுக்கிட்டுக் கண் விழித்த
ெகௗதம் அவைளக் கண்டு “ஏய்.. யா ந<..?,இங்ேக என்ன
ெசய்கிறாய்..?,ெவளிேய ெசல்..”என்று கத்தத் துவங்க.. பயம் ெகாண்டவள்.. “நா...
நான் கண்ணாம்பாளின் மகள்.. இந்த அைறையச் சுத்தம் ெசய்ய வந்ேதன்..”
என்றதும் “ம்ம்,சீ க்கிரம் ெவளிேய ெசல்..”என்று முகச் சுழிப்புடன் கூறி விட்டு
அவன் எழுந்து அமர.. சrெயனத் தைலயாட்டியவள்.. அைறையப் ெபருக்கும்
சாக்கில்.. அவைனேய ேநாட்டம் விட்டுக் ெகாண்டிருந்தாள்.

அவள் தன்ைனேயக் காண்பைத உணந்தவன் அவைள நிமிந்து ேநாக்க..

அைதேய எதிப்பாத்துக் ெகாண்டிருந்தவள் ேபான்று.. அவள் ஒரு ெவட்கச்
சிrப்ைப உதித்து.. அவைனக் கண்ணால் அைழக்க.. அவன் சிவந்த
விழிகளுடன் அவைள ேநாக்கி எழுந்து வந்தான்.. நிைனத்தது சுலபத்தில்
நிைறேவறி விட்ட இறுமாப்பில் அவள் எழுந்து நிற்க.. அருேக வந்து அவைள
உறுத்து விழித்தவன்.. அவளது தைல முடிையப் பற்றித் தரதரெவன இழுத்துக்
ெகாண்டுக் கீ ேழ ெசன்றான்.

அேத ேவகத்தில் அவைள உதறித் தள்ள.. எதிேரயிருந்த சுவற்றில் ேமாதிக்

கீ ேழ விழுந்தாள் அவள்.. பயமும்,பதட்டமுமாய் அவைனப் பாக்க.. அவேனா..
மனித நிைலையக் கடந்த மிருகமாக மாறியிருந்தான். “என்ன வயதாகிறது
உனக்கு..?,ம், கண்ணால் அைழக்கிறாயா..?,வயது வந்ததும் இந்தக் கீ ழ்த்தரமான
குணமும் உடன் வந்து விடுேமா உன் இனத்திற்கு.. ெவட்கம் ெகட்ட ஈனப்
பிறவிகள்.. ெவளிேய ெசல்.. இனி ஒரு நிமிடம் கூட என் வட்டில்
< ந< இருக்கக்
கூடாது ெவளிேய ெசல்..”என்று அந்த வேட
< அதிருமளவிற்குக் கூச்சலிட்டான்.

என்ன நடந்தெதன்று ெவளிேய எட்டிப் பாத்த அைனவரும் ெகௗதமனின்

ேகாபத்ைதக் கண்டு உைறந்து நிற்க.. அந்தப் ெபண்ேணா.. அவைனக் ேகாபமாக
முைறத்து “உன் மைனவி தான் உன்ைன விட்டு ஓடி விட்டாேள.. என்னுடன்
குடும்பம் நடத்துவதில் என்ன கஷ்டம் உனக்கு...?”என்றுத் திமிராகக்
கூறியைதக் ேகட்டு.. “என்னப் ேபச்சு ேபசுகிறாய்..?”என்று கண்ணாம்பாள் பதற..
வசந்திக்கு மகன் அடுத்து என்ன ெசய்யப் ேபாகிறாேனா என்று பயேம வந்து
விட்டது. அவ அஞ்சியபடி.. அவைளேயக் ேகாப விழிகளால் ேநாக்கியவன்..
“15 வயைதக் கூடத் தாண்டாத.. உனக்கு.. எப்ேபப்பட்ட ேகடு ெகட்ட
எண்ணங்கள்.. உன் பிறவி அப்படி..!, ேசைல,தாவணிக்ேக உண்டான குலப்
ெபருைம!,ம்?,இனிெயாருத்தி என்ைன அவமானப் படுத்துவைதப் பாத்துக்
ெகாண்டு நிற்க.. நான் சாதுவல்ல..”என்றவன்.. அவள் மீ து பூச்சாடிையத் தூக்கி
எறிய.. ேவகமாக அவைள வசந்தித் தன் பக்கம் இழுத்து விட்டதால் அவள்
தப்பித்து விட்டாள்..

“உன்ைன..”என்று அவள் கழுத்ைதப் பற்ற வந்தவனிடமிருந்து தப்பியவள்..

வாசைல ேநாக்கி ஓடியவள்.. திரும்பி “அம்மா.. இவன் ஒரு ைபத்தியம்
ேபாலும்.. ராட்சசன், மிருகம்..”என்று கத்தினாள்.. ெகௗதமனின் ேதாைளப்
பற்றிச் சாந்தமாக்க முயன்ற வசந்தி ேதாற்றுப் ேபாக.. மகளிடம் ெசன்ற
கண்ணாம்பாள் மிதமிஞ்சிய ேகாபத்தில் அவைளப் பளாெரன்று அைறந்தா.
பின் இருவrன் புறமும் திரும்பி “என்ைன மன்னித்து விடுங்கள்
அம்மா..”என்று கூறி மகைளயும் இழுத்துக் ெகாண்டு ெவளிேயறி விட்டா.

ஆத்திரத்திலும்,ேகாபத்திலும் ைக முஷ்டி இறுகத் தைலையக் ேகாதியபடித்

தன்னைறைய ேநாக்கிச் ெசல்லும் மகைன ெசய்வதறியாது ேநாக்கிக்
ெகாண்டிருந்தா வசந்தி. அதன் பின் வட்டு
< ேவைல அைனத்திற்கும்
ஆண்கைளேய நியமித்து விட்டான். வசந்திையத் தவிர அந்த வட்டில்
< ெபண்
வாசைனேய இல்லாமற் ேபானது.

மகனது மனநிைலைய இன்னும் ேமாசமாகும் அளவிற்கு அடுத்தடுத்து

நடந்ேதறிய சம்பவங்களால் நம்பிக்ைகயற்றுப் ேபான வசந்தி.. ேமலும்
வாடலானா. அன்ைனயின் உடல் நிைல சீ  குைலவைதக் கண்ட ெகௗதம்
“அம்மா.. நான் எந்தக் குைறயுமில்லாமல் நன்றாகத் தான் இருக்கிேறன்..
ந<ங்கள் எதற்காக உங்கள் உடைலக் ெகடுத்துக்
ெகாள்கிற<கள்..?,வருத்தபடுவதால் ஒன்றும் நடக்கப் ேபாவதில்ைல..”என்று
சமாதானமும்,மிரட்டலுமாய் கூறி விட்டுச் ெசன்றான். ஆனாலும் அவ
ேதறாதைதக் கண்டு “என்ைனப் பாத்துக் ெகாண்ேட இருந்தால் தான் ந<ங்கள்
இப்படி வருத்தப் பட்டுக் ெகாண்டிருப்பீகள்.. அெமrக்காவிற்குச் சுற்றுப்
பயணம் ெசன்று வாருங்கள்..”என்று வற்புறுத்தி அனுப்பி ைவத்தான்.

அப்படி வந்த சுற்றுப் பயணத்தின் ேபாது தான் எதிபாரா விதமாக

விஸ்வநாதைனச் சந்திக்க ேநந்தது வசந்திக்கு. இத்தைன நாட்களாக மனைத
அழுத்திக் ெகாண்டிருந்த பாரம் அைனத்ைதயும் தைமயனிடம் ெகாட்டியவ..
என்ன ெசய்வெதன்று அவrடேம வினவினா.

அைனத்ைதயும் ேகட்டு முடித்த விஸ்வநாதனுக்கு.. அவைனச் சமாளிக்கக்

கூடிய ஒேர ெபண் தன் அருைம மகள்.. நித்யாவாக மட்டுேம இருக்க
முடியுெமன்று ேதான்றியது, இந்தக் காலத்துப் ெபண்கள் அைனவரும்
ேமாசமானவகெளன்று எண்ணி ைவத்திருக்கும் அவைன மாற்ற..
ெபண்கெளன்றால் உங்களுக்குக் ைகப்பாைவயா ஆண் ெஜன்மங்கேள என்று
ெதருத்ெதருவாகச் ெசன்று ைமக் பிடித்துக் கூடப் ேபசத் தயாராயிருக்கும் தன்
மகேளச் சrயாக இருப்பாெளன்று ேதான்றியது.

இருவரும் ேவறு ேவறு துருவங்கள்.. ெபண்கள் ஆண்கைள

மயக்கவும்,ஏமாற்றவும் மட்டுேம பிறவி எடுக்கிறாகள் என்று நம்பிக்
ெகாண்டிருக்கும் ெகௗதமன்.. அவனது எண்ணங்களுக்கு மாறுதலான
ஒருத்திையச் சந்திக்ைகயில் மனம் மாறுவான். ெபண் மீ தும்,திருமணத்தின்
மீ தான நம்பிக்ைக அவனுக்கு மாறி விடும்.. நிச்சயம் அவனுடன் ேமாதி மகள்
ெஜய்த்து விடுவாெளன்று நம்பினா அவ.

அப்ேபாது அவ நிைனக்கவில்ைல. ெகௗதமைனக் கண்ட மறுெநாடி இவேன

தன் மகளுக்குக் கணவனாக வர ேவண்டுெமன்று கடவுைள ேவண்டிக்
ெகாள்ளப் ேபாவைத!

அதன் பின் வசந்தியிடம் தன் மகைள இந்தியா அைழத்துச் ெசல்லுமாறு கூற..

அவரும் தயக்கத்துடேன அதற்குச் சம்மதித்தா. அவரது தயக்கத்ைதப் புrந்து
ெகாண்ட விஸ்வநாதன் “உன் மகன் என் மகைள உன் வட்டில்
< ேசத்துக்
ெகாள்ள மாட்டாெனன்று தாேன தயங்குகிறாய்..?,அவைளப் பற்றி அவனுக்கு
ஒன்றும் ெதrய ேவண்டாம்.. அவைள ந< உன் வட்டிலும்
< தங்க ைவக்க
ேவண்டாம்.. இருவைரயும் ெதாழில் rதியாகச் சந்திக்க ைவக்கலாம்.. ேவறு
வழியில்ைல.. இருவரும் அருேகயிருந்தாக ேவண்டும்.. ஏேதா ஒரு வைகயில்.
அது ஒேர வட்டில்
< என்றில்லாத பட்சத்தில் ஒேர அலுவலகத்திேலனும்...
நித்யா.. அவனுடன் பழகுவதற்கான வாய்ப்ைப ஏற்படுத்தியாக ேவண்டும்.. எது
எப்படி நடக்க ேவண்டுெமன்பைதப் பிறகு திட்டமிட்டுக் ெகாள்ளலாம்.. முதலில்
என் மகைள இதற்குச் சம்மதிக்க ைவக்க ேவண்டும்..”என்றவ உடேனேய
நித்யாவிடம் அைனத்ைதயும் கூறினா.

வசந்தி அத்ைதக் கூறி முடித்ததும் கன்னத்தில் ைக ைவத்துக் ெகாண்ட நித்யா

“என்ன..?,வட்டில்
< ஒரு ெபண் ேவைலயாள் கூட
இல்ைலயா..?,அலுவலகத்திேலனும் இருக்கிறாகளா..?,விட்டால் உங்கள் மகன்
உலகத்துப் ெபண்கள் அைனவைரயும் பூ ஜாடிைய ைவத்ேதக் ெகான்று
விடுவா ேபாலும்..”என்று எள்ளி நைகயாட.. “நித்யா..”என்று அடக்கினா
விஸ்வநாதன்.

அவனது மனநிைலைய மாற்றி அவைனத் திருமணத்திற்குச் சம்மதிக்க ைவக்க

அவள் இந்தியா ெசல்ல ேவண்டும் என்ைகயில் ெவகுண்டாள். அதுவைர
அத்ைத ெசய்து ெகாடுத்த எள்ளுச் சீ ைடைய ெமன்று ெகாண்ேட கைதக்
ேகட்டுக் ெகாண்டிருந்தவள்.. “இது என்ன முட்டாள்தனம்..?,நான் என்ன
மனநிைல மருத்துவரா..?,நான் எப்படி அவன் மனநிைலைய மாற்ற
முடியும்..?”என்றவள் தந்ைதயின் முைறப்ைப உணந்து “சr.. அவ..”என்றாள்.

“உன்னால் நிச்சயம் முடியும் நித்யா. ெபண்களிடமும், திருமணத்தின் மீ தும்..

அவனுக்கு நம்பிக்ைகைய ஏற்படுத்த ேவண்டும்.. அதற்கு மனநிைல
மருத்துவராக இருக்க ேவண்டாம். ெபrய வாயாடியாக இருந்தால் ேபாதும்..
உன்ைனப் ேபால்..”என்றவrடம் முடியாது என்று ஒேரடியாக மறுத்து
விட்டாள். ஆனால் அைதக் கண்டுெகாள்ளாது.. வசந்தியுடன் அவ அவைள
இந்தியா அனுப்பி ைவக்கத் திட்டமிட.. மகள் எவ்வளேவா வாதாடி.. ேபாராடித்
ேதாற்று.. கைடசியில் சrெயனத் தைலையயும் ஆட்டி ைவத்தாள்.

தந்ைதயிடம் ேகாபத்துடேன டாட்டா காட்டி “சீ க்கிரேம உங்கள் தாய் நாட்டுக்கு

வந்து ேசருங்கள்.. அத்ைத உங்களுக்காக வத்தக் குழம்பு சைமத்து
ைவத்திருப்பாகள்..”என்று பல்ைலக் காட்ட.. மகளின் காைதத் திருகி
சிrப்புடன் விைட ெகாடுத்தா விஸ்வநாதன். விமானத்தில் வசந்தி
அத்ைதயின் அருேக அமந்துக் கண்கைள மூடிக் ெகாண்டவளுக்கு.. திடீெரன்று
ஒரு ேயாசைன ேதான்றியது... அது ெகௗதமைனச் சந்திக்ைகயில் மறக்காமல்
தைலக் கவசம் அணிந்து ெகாள்ள ேவண்டும் என்பது தான்!!!!
 அத்தியாயம் – 3

நின் திருேமனி காண ேவண்டி..

நின் குழலிைசக் ேகட்க ேவண்டி..
தவிப்புற்று நான் காத்திருக்ைகயில்..
எைன விடுத்து.. ந4 ..
ேகாபிய@களுடன் கூடிக் களிப்பது..
தகுேமா கண்ணா...?
மனம் ஏங்கி.. ேமனி வாடி..
நான் உயி@ விடும் முன்.. வந்து விடு!

தன் முன்ேன இளம் பச்ைச நிறச் சுடிதாrல் கூரான விழிகளுடன் அவன் மீ து

ஆராய்ச்சிப் பாைவையச் ெசலுத்திக் ெகாண்டிருந்த நித்யாைவ நிமிந்து
ேநாக்கினான் ெகௗதம் பிரபாகரன். அதுவைர அவன் முகத்தில் ெதrந்த
எrச்சைலயும்,ேகாபத்ைதயும் அதன் பின் அவளது பேயாேடட்டாைவப் பாத்து
விட்டு உண்டான சிறு ேயாசைன என அைனத்து உணச்சிகைளயும் படம்
பிடித்துக் ெகாண்டிருந்தவள் பின் பாைவையச் சாதாரணமாக்கி அவன்
விழிகைளச் சந்தித்தாள். ஒரு ெதாண்ைடச் ெசறுமலுடன் ஆரம்பித்தவன்..
“ஆண்கள் மட்டுேம இந்த ேவைலக்கு விண்ணப்பிக்கலாம் என்று நாங்கள்
அளித்திருந்த விளம்பரத்ைத ந<ங்கள் பாக்கவில்ைலயா..?”என்று சிறிது எrச்சல்
கலந்த குரலில் அவளிடம் வினவினான்.

ஆமாமாம்! ஆண்கள் மட்டுேம விண்ணப்பிக்க ேவண்டிய ேவைல தான் இது!

ஆனால் வசந்தி அத்ைத தான் இந்த விடாக்கண்டைன அணுக இைத விட
நல்ல வாய்ப்பு கிைடக்காது கண்ேண என்று ெகஞ்சி இந்த ேவைலக்கு அவைள
விண்ணப்பிக்க ைவத்தா. இைத எப்படி அவனிடம் ெதrவிப்பது..?,

இதழ்கைளக் கடித்தபடி ேயாசைனயில் ஆழ்ந்தவளுக்கு நியூயாக்கிலிருந்து

கிளம்பிய அன்றிலிருந்து முந்ைதய நாள் வைர நடந்த அத்தைன
சம்பவங்களும் நிைனவிற்கு வந்தது. பலமணி ேநரப் பயணத்திற்குப் பின்
சலிப்புடன் இறங்கியவைள வரேவற்றது ெசன்ைன விமான நிைலயம்.
முதன்முைறயாகத் தமிழ்நாட்டிற்கு வருைக தருவதால்.. விமான நிைலயத்தில்
தன்ைனச் சுற்றிலும் ஒலித்தத் தமிழ்க்குரல்கைளக் கண்டுக் ெகாஞ்சம்
பரவசமாகத் தான் இருந்தது அவளுக்கு.

தூய தமிழில்லாவிடினும் அந்த ெமட்ராஸ் தமிேழ அவளது காதுகளுக்குத்

ேதன் வந்து பாய்வது ேபாலத் தானிருந்தது. நம் நாடு,நம் மக்கெளனத் தந்ைத
அடித்துக் ெகாள்வதற்கானக் காரணம் அவளுக்கும் ெமல்ல புrய ஆரம்பித்தது.
ைபகைள எடுத்துக் ெகாண்டு ெவளிேய வந்தவளுக்கு அந்தப்
பரபரப்பும்,ெசன்ைன டிராபிக்கும்,சுள்ெளனச் சுட்ெடrத்த ெவயிலும்
புதுைமயாகத் தானிருந்தது. சுற்றும்,முற்றும் ேவடிக்ைகப் பாத்துக் ெகாண்டு
வந்தவைள அைழத்த வசந்தி “நிதும்மா நாம் இப்ேபாது மயிலாடுதுைற
ெசல்லப் ேபாகிேறாம் அதாவது உன் தந்ைத பிறந்த ஊருக்கு.”எனவும்
உற்சாகம் ெதாற்றிக் ெகாண்டது நித்யாவிற்கு. ேவகமாகச் சrெயனத்
தைலயாட்டினாள்.

அதன் பின் வசந்தி அத்ைதயின் பிறந்த வடான

< மாளிைகக்குச் ெசன்று
அங்ேகேய தங்கி ஒரு வாரம் முழுைதயும் மகிழ்ச்சியாகக் கழித்தாள். காவிr
ஆற்றங்கைரையயும்,ேகாவில் குளங்கைளயும் சுற்றித் த<த்தவள் தந்ைத
படித்தக் கல்லூrையயும்,அவ வாழ்ந்த இடங்கைளயும் கூடக் கண்டாள்.
தண்டட்டி அணிந்த காதுகளுடன் பல் ேபானக் காலத்தில் கூடத் தங்களது
அரட்ைடைய விடாது ெதாடந்து ெகாண்டிருந்தக் கிழவிகளுடன் வம்பு ெசய்த
படி அமந்திருப்பதுக் கூட அவளுக்கு சந்ேதாசமாகத் தானிருந்தது.

வட்டில்
< ேவைல ெசய்யும் ஆட்களிலிருந்துத் ெதாடங்கி வயல்,வரப்பில்
நடக்ைகயில் “கஞ்சி குடிக்கிறியா தாயி..?”என்று அன்ேபாடு விசாrக்கும்
தாய்மாகள் வைர அைனத்தும் அைனத்துேம அவளுக்குப் பிடித்துப் ேபானது.
உயிரற்றப் ெபாருட்களுக்குக் கூட அங்ேக உணவிருப்பதாகத் ேதான்றியது
அவளுக்கு, எப்படித் தந்ைத இந்தச் ெசாக்க பூமிைய விட்டு விட்டு ெவளி நாடு
ெசன்றா..?, இங்ேக பிறந்து,வளந்திருக்காவிட்டாலும்.. இது தான் உைனச்
சாந்த இடம்,இவகள் தான் உன் மக்கெளன இயல்பாக மனதில் எழுந்த
எண்ணங்கைள அவளால் கண்டு ெகாள்ள முடிந்தது.

அேத பூrப்புடனும்,பரவசத்துடனும் தந்ைதயுடன் உைரயாடினாள். தனது

மடிக்கணிணியில் தந்ைதயின் முகத்ைதக் கண்டதும் உற்சாகம் ெகாண்டவள்
தான் கண்ட இடங்கைளயும்,பழகிய மனிதகைளயும் பற்றி சந்ேதாசம்
ததும்பிய குரலில் கூற.. அவருக்கும் ெசாந்த ஊருக்கு விைரவில் திரும்ப
ேவண்டுெமன்கிற எண்ணம் ேமேலாங்கியது.

அைனத்ைதயும் தந்ைதயுடன் பகிந்து ெகாண்டதும் வசந்திையயும் அைழத்து

அவருடன் ேபச ைவத்தாள். “என்னம்மா அடுத்து என்ன ெசய்வதாக
இருக்கிறாய்..?”என்று விஸ்வநாதன் வினவியதற்குத் தயங்கியபடி நித்யாைவ
ஏறிட்டவ பின் ெமல்லிய குரலில் “நம் பங்களாவிற்கு எதி வடு
< காலியாக
இருப்பதாக எனக்கு தகவல் கிைடத்தது அண்ணா. அதனால் அந்த வட்டிேலேய
<
நித்யாைவத் தங்க ைவக்கத் திட்டமிட்டிருக்கிேறன். என் கண் முன்ேனேய
தானிருப்பாள்.. ந<ங்கள் கவைலப்பட ேவண்டாம்..”என்று கூற.. அதுவைர சிrத்த
முகத்துடன் அமந்திருந்த நித்யாவிற்குக் ேகாபத்தில் முகம் சிவந்தது.

“விருந்தாளியாக வந்திருக்கும் என்ைன உங்கள் வட்டில்

< தங்க ைவத்துக்
ெகாள்ள முடியாத அளவிற்கு என்ன கஷ்டம் அத்ைத உங்களுக்கு?, இைத
ந<ங்கள் ஏன் முன்னேம என்னிடம் ெதrவிக்கவில்ைல..?,இதற்காகத் தான்
ெசாந்த மகைளப் ேபால் இந்த ஒரு வாரமாக என்ைன சீ ராட்டின <களா..?”என்று
ேகாபமாகக் கூறியவைள “நித்யா..”என்று விஸ்வநாதன் அடக்க.. “அய்ேயா..
அப்படிெயல்லாம் இல்ைலயம்மா..”என்றுப் பதறிய வசந்திக்குக் கண்ணேர
< வந்து
விட்டது.

“ெபrயவகளிடம் இப்படித் தான் மrயாைதயில்லாமல் ேபசுவாயா நித்யா..?,

என்னப் பழக்கம் பழகி ைவத்திருக்கிறாய்..?,அத்ைதயின் வயெதன்ன..?,உன்
வயெதன்ன..?,முதலில் நாவடக்கத்ைதக் கற்றுக் ெகாள்.. ேவைல பாக்கும்
ெபண்கைளக் கூட வட்டிற்குள்
< அனுமதிக்காத ெகௗதம் உன்ைன மட்டும் எப்படி
அனுமதிப்பான்..?,என்ன ெசால்லி உன்ைன அந்த வட்டிற்குள்
< ேசப்பாள்
அத்ைத..?,ஊ சுற்றிப் பாக்க ந< இந்தியா ெசல்லவில்ைல.. வந்த காrயம்
மறந்து ேபானதா உனக்கு..?, அத்ைத இைதப் பற்றிக் கூறும் ேபாது இந்த
ேயாசைனைய அவளிடம் கூறியேத நான் தான்.. முதலில் அவளிடம்
மன்னிப்புக் ேகள்..”என்று அதட்ட.. நிைலமையப் புrந்து ெகாண்ட
நித்யாவிற்குத் தனது முன் ேகாபத்ைத நிைனத்துத் தன் மீ ேத ேகாபம் வந்தது,

பின் தயங்கியபடி வசந்தியின் முகத்ைத ேநாக்கி “மன்னித்து விடுங்கள்

அத்ைத.. நான்.. நான் அறிவற்றவள்.. இப்படித் தான் அவ்வப்ேபாது
ேயாசிக்காமல் ேபசி விடுேவன்.. என்ைன மன்னித்து விடுங்கள் அத்ைத. அப்பா
இைதப் பற்றி என்னிடம் எதுவும் கூறவில்ைல. அதனால் தான்.. சாr அத்ைத..”
என்று நாடிையப் பற்றிக் ெகாஞ்ச.. கண்ணைரத்
< துைடத்துச் சிrத்த வசந்தி
“எனக்குத் தானம்மா வருத்தம்.. இத்தைன வருடங்களுக்குப் பிறகு சந்தித்த என்
அண்ணன் மகைள என் வட்டிற்கு
< அைழத்துச் ெசன்று கவனித்துக் ெகாள்ள
முடியவில்ைலேய என்று.. ந< தான் என்ைன மன்னிக்க ேவண்டும் இதற்காக..”
என்று கூற.. “கவைலைய விடுங்கள் அத்ைத.. உங்கள் மகனின் அய்யனா
புத்திைய மாற்றி.. சீ க்கிரேம உங்கள் வட்டுக்குள்
< அடிெயடுத்து ைவக்கிேறன்
பாருங்கள்” என்று சவால் விடுத்தாள்.

இருவைரயும் கண்டு சிrத்த விஸ்வநாதனிடம் தனது அடுத்தத் திட்டத்ைதப்

பற்றித் ெதrவித்தா வசந்தி. ெகௗதமனது அலுவலகத்தில் ேவைல வாய்ப்பு
இருப்பதாக அவனது அலுவலக ஜி.எம் ெசான்னதாகவும்.. நித்யாைவ அதற்கு
விண்ணப்பிக்க ைவக்கப் ேபாவதாகவும் ெதrவிக்க.. “மிகவும் நல்ல
ேயாசைன”என்று அவரும் உற்சாகப் படுத்தினா. ஹ்ம்ம்,தங்ைக மகன் மீ து
இருக்கும் அக்கைறயில் ஒரு சதவதமாவது
< இந்த அப்பாவிற்கு என் மீ து
இருக்கிறதா..?, இவன் திருமணம் ெசய்து ெகாள்வதற்காக அவள் ஊ விட்டு
ஊ வந்தேதாடு மட்டுமில்லாமல்.. இப்ேபாது தனி வட்டில்
< தங்கி.. அவன்
அலுவலகத்தில் ேவைலக்குச் ேசந்து.. ெகௗதம் மவேன ந< மட்டும் என்
ைகயில் சிக்கினால் அப்படிேய இடியாப்பம் பிழிந்து விடுேவெனன்று கறுவிக்
ெகாண்டாள்.

மகளின் முகத்ைதக் கண்ட விஸ்வநாதன் “என்னம்மா..?”என்று விசாrக்க..

தந்ைதயும்,மகளும் உைரயாடட்டுெமன இங்கிதமாக எழுந்து ெசன்றா வசந்தி.
ெசல்லக் ேகாபம் ெகாண்டு முகத்ைதத் தூக்கி ைவத்துக் ெகாண்டவள்..
“எதற்காக அப்பா இந்தத் ேதைவயில்லாத ேவைல..?,என்ைன மட்டும்
தனியாகத் தங்க ைவத்தால் எனக்குப் பயமாக இருக்காதா..?,எந்தத்
ைதrயத்தில் என்ைன இப்படி இஷ்டப்படி அனுப்புகிற<கள்..?”என்று வினவ...

“பிராஜக்ட் ெசய்வதாகக் கூறி நியூெஜசியில் ந< ஆறு மாதங்கள் தனியாகத்

தங்கிக் ெகாள்வதாக அடம்பிடித்த ேபாது நான் சம்மதிக்கவில்ைலயா அம்மா..?,
அது ேபாலத் தான் இதுவும்.. அதுமட்டுமல்லாமல்.. ந< பயப்படுவதாகக்
கூறுவைத நம்புமளவிற்கு நான் முட்டாளல்ல கண்ேண..”என்று கூற.. “நம்ப
மாட்டீகேள..”என்று முறுவலித்தாள் நித்யா.

அதன் பின் அைனத்து ஏற்பாடுகளும் துrதமாக நைடெபற்றன. அடுத்த

வாரத்தில் மயிலாடுதுைறயிலிருந்து ெசன்ைன வந்து ேசந்தாள். ெகௗதமனது
பங்களாவிற்கு எதிபுறத்தில் அமந்திருந்த வட்டில்
< அவள் வசிக்க ஏற்பாடு
ெசய்தா வசந்தி. அவளது ேதைவகள் அைனத்ைதயும் தாேன கவனித்துக்
ெகாள்வதாகவும்.. அவள் எதற்காகவும் வருத்திக் ெகாள்ளக் கூடாெதன்றும்
ெதrவித்துச் ெசன்றா. ேநரத்திற்கு அவளுக்குச் சாப்பாடு,டிஃபன் என
அைனத்ைதயும் அவகளது பங்களாவில் ேவைல பாக்கும் ைவகுந்தனிடம்
ெகாடுத்தனுப்பினா. ெகௗதமன் வட்டில்
< இல்லாத சமயங்களில் அவைள
வந்து பாத்துச் ெசன்றா.

அவ கூறிய படி ேவைலக்கு விண்ணப்பித்து விட்டுக் காத்திருந்த நித்யாவிற்கு

ேந முகத்ேதவிற்கான அைழப்புக் கடிதமும் வந்தது. ெகௗதமன் அறியாமல்
வசந்தி அம்மாவின் ேவண்டுேகாளின் படி அைத அனுப்பியிருந்தவ
கம்ெபனியின் ஜி..எம் அழகசாமி. அைழப்புக் கடிதம் வந்து விட்டைத
ஆவலுடன் அவள் ெதrவிக்ைகயில் மகிழ்ச்சியும்,பயமுமாய் தைலயாட்டினா
வசந்தி. “நிதும்மா.. அவன் ேகாபமாக ஏேதனும் கூறி உன்ைன ேவதைனப்
படுத்தினால் தயவு ெசய்து எனக்காகப் ெபாறுத்துக் ெகாள். அவன் உன்ைன
இந்த ேவைலக்குச் ேசத்துக் ெகாள்வான் என்று எனக்கு நம்பிக்ைகேய
இல்ைல.. ஆனால் கடவுள் விட்ட வழி.. இைத ஒரு வாய்ப்பாக நிைனத்துக்
ெகாண்டு தான் உன்ைன அனுப்புகிேறன்.. பின் நடப்பைத அவன் தான்
த<மானிக்க ேவண்டும்.. நாராயணா..!”என்று ைகக் கூப்பி ேவண்டிக்
ெகாண்டவைரக் கண்டு சிrத்தவள்.. “அத்ைத.. உங்கள் மகன் கட்டாயம் எனக்கு
ேவைல ெகாடுப்பா.. அப்படிேய இந்த ேவைல கிைடக்காமல் ேபானாலும்
உங்கள் மகைன அணுக வாய்ப்பற்றுப் ேபாய் விடாது.. பயப்படாத<கள்..”என்று
சமாதானம் கூறினாள்..

மயிலாடுதுைறயிலிருந்து ெசன்ைன வந்து ேசந்த இந்தப் பத்து நாட்களில்

ஒரு முைற கூட ெகௗதமைன அவள் பாக்கேவயில்ைல. “என் மகனது கா
வந்து விட்டது”என்று வசந்தி பதறி அடித்துக் ெகாண்டு ஓடுைகயில் தானும்
ெவளிேய வந்து எட்டிப் பாக்ைகயில்.. விறுவிறுெவனப் படிக்கட்டில் ஏறும்
ெநடிய உருவத்தின் பின்புறத்ைதத் தான் அவள் கண்டது. முகம்
ெதrயவில்ைலேய என்று வருத்தம் ேதான்றினாலும்.. ஆமாம்.. இந்த
உம்மணாமூஞ்சிப் பூ ஜாடி ெகாண்டாைனச் (கங்ைக ெகாண்டான்,வாதாபி
ெகாண்டான் ேபால் இப்படி ஒரு ெபய ைவத்து விட்டாள் நிது) சந்திப்பதில்
என்ன அவசரம்?, ெபாறுைமயாகப் பாத்துக் ெகாள்ளலாெமன்று விட்டு
விட்டாள்.

ேநமுகத் ேதவன்று காைல அவசரமாக அவளது வட்டிற்குள்

< நுைழந்த
வசந்தி அவளிடம் ஒரு ெதாைலேபசி எண்ைணக் ெகாடுத்தா. “இது நம் ஜி.எம்
அழகசாமியின் எண்.. ந< அங்ேக ெசன்ற பின் என்ன உதவி ேவண்டுமானாலும்
அவrடம் ேகள். ந< திரும்பி வருவதற்குக் கா ஏற்பாடும் நான் ெசய்து
விட்ேடன்..”என்றவைர அமர ைவத்துத் தண்ண< ெகாடுத்தவள்.. “அத்ைத.. நான்
நன்றாகேவ என்ைனச் சமாளித்துக் ெகாள்ேவன்.. ந<ங்கள் ஏன்
பதட்டப்படுகிற<கள்..?,உங்கள் மகனுக்கு நான் கியாரண்ட்டி. கவைலப் படாமல்
இருங்கெளனச் சமாதானம் ெசய்தவள்.. கா அனுப்புவதாகக் கூறியவrடம்
ஆட்ேடாவில் ெசல்வது தான் நல்லெதன வாதாடி.. ஆட்ேடாவிேலேய
அலுவலகத்ைத அைடந்தாள்.

ேநமுகத் ேதவிற்காகக் காத்திருந்த ஆண்கள் அைனவரும் அவைள

வித்தியாசமாகப் பாத்தைத அவள் கண்டுெகாள்ளேவயில்ைல. பின்ேன..?,
ஆண்கள் மட்டும் தான் கலந்து ெகாள்ள ேவண்டுெமன்று ெகாட்ைட எழுத்தில்
அவன் குறிப்பிட்டிருந்தைத மதிக்காமல்.. இப்படிச் சட்டமாக வந்து
அமந்திருந்தால் பாக்கத் தான் ெசய்வாகள்..!

தனக்கான அைழப்பு வந்ததும் நிதானமாக நடந்து ெசன்று அவனது அைறக்

கதவில் ைக ைவத்தாள்.. “கம் இன்” என்று ஒலித்த ெகௗதமனின் கண <க்
குரைல வியந்தபடிேய உள்ேள நுைழந்தவைள வரேவற்றது அவனது
அழுத்தமான பாைவயும்,இறுகிப் ேபான இதழ்களுேம.
இைத ஓரளவு எதிபாத்தவள் தான் என்பதால் ேந ெகாண்ட பாைவயும்,
நிமிந்த நன்ண்ைடயுமாக அவன் முன்பு ெசன்று அமந்தாள். எதுவும்
கூறாமல் ைகைய ந<ட்டியவனிடம் புrந்து ெகாண்டு தனது பேயாேடட்டாைவக்
ெகாடுத்தாள். அைத வாங்கிப் படித்தவனின் முகத்ைதப் பாத்த வண்ணம்
அமந்திருந்தவளுக்குச் சத்தியமாகத் திைகப்பு தான்.

மயிலாடுதுைறயில்.. அவகளது கிராமத்தில் ஊ எல்ைலயில் வற்றிருக்கும்

<
அய்யனாைரக் கண்ட ேபாது ெகௗதமன் இப்படித் தானிருப்பாெனன்று கற்பைன
ெசய்து ைவத்திருந்தவளுக்கு... ஆறடி உருவத்தில்.. அழுத்தமான
கருவிழிகளுடன்.. அடத்தியானப் புருவங்களுடன்.. சrயாக வாரப் படாமல்
கைளந்து கிடந்த ேகசத்துடன்.. அளவாகக் கத்தrக்கப் பட்டிருந்த மீ ைசக்கடியில்
அைமந்திருந்த வடிவான இதழ்களுடன்.. ஓவியத்தில் த<ட்டப்பட்டிருக்கும் கம்பீர
ஆண்மகைனப் ேபால் ேதாற்றம் ெகாண்டிருந்தவைனக் கண்டு ெகாஞ்சம்
வியப்புற்றாள் என்று தான் ெசால்ல ேவண்டும்.

இவனுக்கு அருள்ெமாழிவமன் ேவடம் ெபாருத்தமாக இருக்குேமா என்று

அவள் சிந்தைனவயப்பட்ட சமயம் அவன் நிமிந்து ஒரு ேகள்விையக் ேகட்டு
ைவத்தான்.

அவனது ேகள்விக்குப் பதிலளிக்காமல் சிந்தைனயில் ஆழ்ந்து விட்டவைள

எவ்வித உணச்சியுமற்றப் பாைவயில் ேநாக்கிக் ெகாண்டிருந்தான் அவன்.
ஒரு நிமிடம் தயங்கி அவன் முகம் ேநாக்கியவள் அவன் கண்களில் ெதrந்த
எrச்சல் கலந்த ேகாபத்ைதக் கண்டு நன்றாகேவத் தைல நிமிந்து “ஆண்கள்
மட்டுேம ெசய்யக் கூடிய ேவைல என்றால்.. குவாrயில் கல் உைடப்பதற்கு
ஆள் எடுக்கிற<களா சா..?,அல்லது மூட்ைட தூக்கும் ேவைலயா..?,இல்ைல,
ெசங்கல் தூக்கும் பணியா..?, அப்படிேய பாத்தாலும் நான் ேமற்கூறிய
ேவைலகளிெலல்லாம் ெபண்களின் பங்கு சrசமமாகத் தானிருக்கிறது..”என்று
எள்ளலுடன் கூறியவள் பின் “ந<ங்கள் விளம்பரம் அளித்திருக்கும் ேவைலக்கு
நிவாகம் படித்த யாைர ேவண்டுமானாலும் நியமிக்கலாம். அது ஆணாக
மட்டும் இருந்தாக ேவண்டிய கட்டாயமில்ைல என்பது எனது
அபிப்ராயம்..”என்று அவள் கூறியது தான் தாமதம்.. “உனது அபிப்ராயப்படி
நடந்து ெகாள்வதற்கு இது உன் தாத்தாவின் கம்ெபனி அல்ல..” என்று
அவனிடமிருந்து பட்ெடன்று பதில் வந்தது.

சr தான்! என்று உள்ளுக்குள் நிைனத்துக் ெகாண்டாலும் அைத மைறத்து “இது

எனது அபிப்ராயம் மட்டுமல்ல சா. உங்களது கம்ெபனியின் விளம்பரத்ைதப்
பாத்து விட்டு ஏக்கப் ெபரு மூச்ைச ெவளி விட்டப் பல ெபண்களின்
அபிப்ராயம்..”என்று கூற சடாெரன்று நிமிந்து ேநாக்கினான் ெகௗதம். ஏன்..?,
ஏன் இப்படிப் பாக்கிறான்..?, ஓ! ஏக்கப் ெபருமூச்சு என்றதற்கா..?, அடக்
கடவுேள! மாற்றி அத்தம் ெசய்து ெகாண்டான் ேபாலும்!

“ஏ..ஏக்கப் ெபருமூச்ெசன்றால்.. நமது திறைமையச் சrயாக உபேயாகித்துக்

ெகாள்ளும் நல்ல கம்ெபனியில்.. நல்ல சம்பளத்தில்.. எண்ணற்ற வசதிகளுடன்
கூடிய இடத்தில் பணிபுrயும் வாய்ப்புத் தங்களுக்குக் கிைடக்கவில்ைலேய
என்கிற அவகளது ஏக்கத்ைதக் கூறிேனன்..”என்று அவசரமாகக் கூறி விட்டு..
உள்ேள ஆண்டவா! தணல் ேமல் நிற்பது ேபால் தகிக்கிறேத..! முகத்ைதப் பா!
தந்தூr அடுப்ைபப் ேபால்! என்று உள்ேள அவைனத் திட்டித் த<த்தாள்.

எதுவும் கூறாமல் மீ ண்டும் அவள் ெகாடுத்தக் ேகாப்ைபப் பாைவயிட்டவன்

“ெவளி நாட்டில் புகழ் ெபற்றப் பல்கைலக் கழகத்தில் படித்திருக்கிறாய்..
ெபாதுவாக அங்ேக படித்தவகள் பலேப ெசாந்தமாகத் ெதாழில்
ெதாடங்குவைதத் கண்டிருக்கிேறன்,அல்லது அங்ேகேய ெபrய கம்ெபனிகளில்
ேசந்துப் பணம் சம்பாதிப்பைதக் கண்டிருக்கிேறன்.ஆனால் ந<..”என்றவன்
நிறுத்திப் பின்.. “அத்ேதாடு ந< அங்ேகேய பிறந்து படித்து வளந்ததாகத் தான்
இது ெசால்கிறது..”என்று அவளது பேயாேடட்டாைவத் தூக்கிக் காட்டியவன்
“இங்ேகயிருந்து பல ேப படிப்ைப முடித்து விட்டு அெமrக்காைவத் ேதடிச்
ெசல்ைகயில் ந< படிப்ைப அங்ேக முடித்து விட்டு இங்ேக வரக் காரணம்
என்ன..?,அதிலும் ெசாந்தத் ெதாழில் ெதாடங்காமல் எதற்காக இந்தச் ெசாற்ப
வருமானத்ைதத் ேதடி வந்திருக்கிறாய்..?”என்று வினவினான்.

அவன் கூறியது சr தான்! தாய் நாட்டின் மீ து பற்றில்லாமல் அவளது தந்ைத

இருந்திருந்தால்.. பால் ேபாளி ெசய்து தரும் அத்ைத அவைளத் ேதடி வாராமல்
இருந்திருந்தால்.. அவன் கூறியது ேபால் ெசாந்தத் ெதாழில் ெதாடங்கி..
படிப்படியாக முன்ேனறியிருப்பாள் தான். ஆனால் இங்ேக தான் நிைலைமத்
தைலகீ ழாக இருக்கிறேத..?, ஹ்ம்ம் என்று ெபருமூச்சு விட்டுக் ெகாண்டவள்..
எனது நிைலைமக்கு முக்கியக் காரணேம இந்த ராசா தான்! ஆனால் ேகள்வி
ேகட்பைதப் பா! என்று ெபாறுமிக் ெகாண்டாள்.

“வருமானம் ெசாற்பமானதா.. தாராளமானதா என்பைத அவரவரது குடும்ப

நிைல தான் சா முடிவு ெசய்ய ேவண்டும். ந<ங்கள் அளிக்கும் இந்தச் ெசாற்ப
வருமானம் எனது குடும்ப நிைலக்கு மிகவும் ேதைவயாக இருப்பதால் தான்
உங்கள் முன்ேன அமந்திருக்கிேறன்.”என்று மகாப் ெபாய்ையக் கூறி
ைவத்தவளுக்கு அவளது நியூயாக் வடும்,ேதாட்டமும்
< கண் முன்ேன வந்து
ேபானது. ஆனால் அவன் அவளது இந்த அண்டப் புழுைக நம்பியதாகேவ
ெதrயவில்ைல.
“ஆமாமாம்.. படிப்பிற்காக மட்டும் பல லட்சங்கைளச் ெசலவழித்திருக்கும்
உனது குடும்பநிைல படு ேமாசமாக இருப்பதாக ந< கூறுவைத நான் நம்பித்
தான் ஆக ேவண்டும்”என்று அலட்டிக் ெகாள்ளாமல் பதிலளித்தான்.

நம்பவில்ைல அவன்! கல்லூளிமங்கன்! முகத்தில் எைதயும் காட்டிக்

ெகாள்ளாமல் அமந்திருந்தவைள மீ ண்டும் அழுத்தமாக ேநாக்கியவன் அவளது
பேயாேடட்டாைவ ேடபிளின் மீ து ைவத்து விட்டு “ெதாழிலாளகளின்
திறைமைய முழுதாக உபேயாகப் படுத்திக் ெகாள்ளும் கம்ெபனி எனவும்,
நல்ல வாய்ப்ெபன்று பல ஏக்கப் ெபருமூச்ைச ெவளி விடுமளவிற்கு சிறந்த
கம்ெபனி எனவும் எனது நிவாகத்ைதப் பற்றிப் ெபருைமயாகக் கூறியதற்கு
மிகவும் நன்றி. ஆனால் நாங்கள் ஏற்கனேவ முடிவு ெசய்தது ேபால் இந்த
ேவைலக்கு ஆண்கைள மட்டுேம ேதந்ெதடுப்பதாக இருக்கிேறாம்.. ேதவில்
கலந்து ெகாண்டைமக்கு நன்றி. ந<ங்கள் புறப்படலாம்.”எனக் கூறி விட்டு
அடுத்த ஆைள உள்ேள அனுப்பச் ெசால்வதற்காக அருேக இருந்த அைழப்பு
மணியின் மீ து ைக ைவக்க எத்தனித்தான்.

இவ்வளவு தூரம் தனது ஆைசகைளெயல்லாம் தாரவாத்துக் ெகாடுத்து விட்டு

இந்தியாவிற்கு வந்தது இவனிடம் ேதால்விையச் சந்திப்பதற்காகவா..?, கம்
ஆன்.. கம் ஆன் நித்யா! எனத் தனக்குத் தாேனக் கூறிக் ெகாண்டவள் “என்ைன
எதற்காக ந<ங்கள் ேதவு ெசய்யவில்ைலெயங்கிற காரணத்ைத நான் அறிந்து
ெகாள்ளலாமா..?”என்று ெவளிப்பைடயாகேவ வினவினாள்.

எதுவும் கூறாமல் அவைள ேநாக்கி உஷ்ண மூச்ைச ெவளிவிட்டவனது

மூச்சுக் காற்றிேலேய அவனது ேகாபத்ைத அவளால் புrந்து ெகாள்ள
முடிந்தது, அதற்காக இப்படிேய விட்டு விட்டுச் ெசல்வதா..?, ம்ஹ்ம்ம்..

“பதில் கூறுங்கள் சா.. ந<ங்கள் ெகாடுக்கப் ேபாகும் ேவைலையக்

ைகயாளுவதற்கு எனக்குத் திறைம ேபாதாெதன்று ந<ங்கள் த<மானித்திருந்தால்
கூடப் பரவாயில்ைல. ஆனால் ஆண்களுக்கு மட்டுேம ேவைல ெகாடுக்கப்
படும் என்று ந<ங்கள் ேபாடு ேபாட்டு ைவத்திருப்பைத எல்லாம் என்னால்
ெபாறுத்துக் ெகாள்ளேவ முடியாது..”என்றவளிடம் “ேபாடா..?”என்று புருவம்
சுருக்கினான் அவன்.

“கிட்டத்தட்ட ேபாடு தான் சா. ஆண்கள் மட்டுேம விண்ணப்பிக்கலாம் என்று

ெகாட்ைட எழுத்தில் 1000 பத்திrக்ைககளில் ெவளியிட்டிருந்த<கேள..?,அைதச்
ெசால்கிேறன்..”என்று விளக்கமளித்தவள் பின் “அல்லது ஓ! நான் ெவளி
நாட்டில் படித்து வந்ததால் இந்த ேவைலக்கு நான் ஓவ குவாலிஃைபட் என்று
நிைனக்கிற<கேளா..?,அப்படியானால் உள்நாட்டில் படித்தவகள் அைனவரும்
அண்ட குவாலிஃைபடா...?,ந<ங்கேள நம் நாட்டுப் பல்கைலக்கழகங்கைள
குைறத்து எைட ேபாட்டால் எப்படி சா..?”என்றவளிடம் நான் அப்படிச்
ெசால்லேவயில்ைலேய என்பது ேபால் ஒரு பாைவையச் ெசலுத்தியவைனக்
கண்டு ெகாள்ளாது.. “காரணம் ெதrந்து ெகாள்ளாமல் நான் இந்த இடத்ைத
விட்டு நகவதாக இல்ைல சா.. பல நூறு வருடங்களாக
அடுக்கைளக்குள்ேளேய தங்களது வாழ்க்ைகைய முடித்துக் ெகாண்டு
உலகமறியாமல் இருந்த ெபண்கள்.. இந்த சில நூற்றாண்டுகளாகத் தாேன சா
ஆண்களுக்கு நிகராக அைனத்துத் துைறகளிலும் பணி புrகிறாகள்..?,
பாரதியாrன் புதுைமப் ெபண்ைணப் பற்றி ந<ங்கள் படித்ததில்ைலயா..?,
சட்டங்கள் ஆள்வதற்கும்,பட்டங்கள் ெசய்வதற்கும் எங்களுக்கும் முழு உrைம
இருக்கிறது.. அைனத்தும் மாறி ஆணும்,ெபண்ணும் சமெமன்று மாறிப் ேபான
இந்தக் காலத்தில் இப்படி ஆண்கள் மட்டுேம இந்த ேவைலக்கு
விண்ணப்பிக்கலாெமன்று விளம்பரம் ெகாடுக்க உங்களுக்குக் கூசவில்ைலயா
சா..?,இைத நான் வன்ைமயாகக் கண்டிக்கிேறன்..”என்று ைமக் இல்லாமேலேய
புரட்சிப் ேபாராட்டம் நடத்தத் துவங்கியவைள.. முழு எrச்சலுடன்
ேநாக்கியவன்.. பற்கைளக் கடித்தபடி “இேதா பா, உன்னுடன் வாதம்
ெசய்வதற்கு எனக்கு ேநரமும் இல்ைல,ெபாறுைமயும் இல்ைல..”என்றவைன
இைடமறித்து.. “வாதம் ெசய்ய ேவண்டாம். நான் ேகட்டதற்கு பதிைல மட்டும்
கூறுங்கள் ேபாதும்”என்றாள்.

தைல முடிைய அழுந்தக் ேகாதி ேவக மூச்சுடன் அவள் புறம் திரும்பியவன்

“இேதா பா.. நியூயாக்கில் படித்து விட்டு குடும்பக் கஷ்டத்திற்காக
ேவைலக்கு வந்திருக்கிேறன் என்று ந< கூறுவது எனக்கு நம்பும் படியாகத்
ேதான்றவில்ைல...”என்றவனிடம் விழிகைள அகல விrத்து “பின்ேன..?,பின்ேன
எதற்காக நான் ேவைலக்கு வந்திருப்பதாக ந<ங்கள் நிைனக்கிற<கள்
சா..?”என்று வினவியவளிடம்..

“நிச்சயம் ந< படிக்கிற காலத்திேலேய உனக்கு ேவைலயும் கிைடத்திருக்க

ேவண்டும். அல்லது ெசாந்தத் ெதாழில் ெதாடங்கும் எண்ணமிருந்திருந்த
காரணத்தினால் ந< ேவைலக்கு முயற்சிக்காமல் இருந்திருக்க ேவண்டும். இந்த
இரண்டு காரணங்களில் ஏேதனும் ஒன்று நிச்சயமான உண்ைம. ஆனால் ந<
எதற்காக அந்தத் திட்டங்கைளெயல்லாம் விட்டு விட்டு இந்தியாவிற்குத்
திரும்பி இங்ேக ேவைலக்கு முயற்சித்துக் ெகாண்டிருக்கிறாய் என்று தான்
எனக்குப் புrயவில்ைல..”என்று தாைடையத் தடவினான்.

தன்னுடேன வளந்து பழகியவன் ேபான்று அவன் அைனத்ைதயும் புட்டு புட்டு

ைவத்தைதக் கண்டு வியப்புற்றவள் பின் நிமிந்து “எனது கடந்த காலத்
திட்டங்கைளப் பற்றியும்,எனது பின்புலத்ைதப் பற்றியும் ஆராய்வதற்குப் பதில்
எனது திறைம உங்கள் நிவாகத்திற்குப் பயன்படுமா என்பைத ேயாசித்துப்
பாத்த<களானால் உங்கேளாடு ேசத்து எனக்கும் பயனுள்ளதாக
இருக்கும்,,”என்று அவனுக்ேக ேயாசைன கூற.. “திஸ் இஸ் இட்..”என்று
ேகாபமாகக் கூறியபடி இருக்ைகைய விட்டு எழுந்தான் ெகௗதம் பிரபாகரன்.

“இந்தக் கம்ெபனிக்கு ந< முதலாளியா அல்லது நான் முதலாளியா..?, நானும்

வந்ததிலிருந்து பாத்துக் ெகாண்டிருக்கிேறன். வாய் ந<ண்டு ெகாண்ேட
ேபாகிறது. இது என் கம்ெபனி. யாைர ேவைலக்குச் ேசக்க ேவண்டும்?,யாைரச்
ேசக்கக் கூடாது என்பைதப் பற்றிெயல்லாம் நான் முடிவு ெசய்து
ெகாள்கிேறன்... ெகட் அவுட்..”என்றான் ேகாபமாக,

அவன் எழுந்த பின்பும் கூடத் தன் இருக்ைகைய விட்டு எழாமல் அவன்

சத்தமிடுவைத ேவடிக்ைகப் பாத்துக் ெகாண்டிருந்த நித்யா பின் ெமல்ல
எழுந்து அவனது ேடபிளின் மீ திருந்த தண்ண< டம்ளைர எடுத்து அவனிடம்
ந<ட்டினாள். அைதக் ைகயில் வாங்காமல் முைறத்துக் ெகாண்டு நின்றவனிடம்
“ம்,ம்..”என்று ேவண்டாமா என்பது ேபால் இருபுறமும் தைலயைசத்து
வினவியவள் அவன் பதில் கூறாதைதக் கண்டு ஓேக என்றுத் ேதாைளக்
குலுக்கித் தாேன அந்த ந<ைரப் பருகி அவைன ேமலும் ேசாதித்தாள்.

பின் நிதானமாக அவைன நிமிந்து பாத்து “எதற்காகக் ேகாபப்படுகிற<கள்

சா..?,உங்களுக்கு என்ைன இந்த ேவைலக்கு எடுப்பதில்
விருப்பமில்ைலெயன்றால் அைத நாசூக்காக என்னிடம்
ெவளிப்படுத்தியிருக்கலாம். பல கம்ெபனிகள் கூறுவது ேபால் ேதவு
முடிவுகள் பின்ேன வருெமனக் கூறிச் சுலபமாக ெவளிேய
அனுப்பியிருக்கலாம். ஆனால் ந<ங்கள் ெபண்கைள ேவைலக்குச் ேசத்துக்
ெகாள்ளப் ேபாவதில்ைலெயன்று ேநரடியாகேவ என்னிடம் ெதrவித்து ஒரு
வாக்குவாதத்ைத ஏற்படுத்தி விட்டீகள்..”என்றவைள இைடமறித்து “நான்
எப்படி நடந்து ெகாள்ள ேவண்டுெமன்பைத ந< எனக்குக் கற்றுக் ெகாடுக்க
ேவண்டாம்”என்று சற்றும் ேகாபம் குைறயாமல் கூறினான் அவன்.

“அய்ேயா! என்ன சா அப்படிக் கூறி விட்டீகள்...?,உங்கைளப் ேபான்றப் ெபrய

மனிதகளுக்குக் கற்றுக் ெகாடுக்கும் அளவிற்கு எனக்கு வயேதா,அறிேவா
கிைடயாது சா..”என்றவள் ெதாடந்துப் பாைவையக் கூராக்கி.. “ெபண்களால்
மட்டுேம முடிந்த ேவைலகள் பல இருக்கின்றன உலகத்தில்.அைத உங்கள்
ஆண் இனம் தைல கீ ழாக நின்றால் கூடச் ெசய்ய முடியாது. நிைனவில்
ைவத்துக் ெகாள்ளுங்கள். எனது படிப்ைபேயா,திறைமையேயா காரணம் காட்டி
ந<ங்கள் என்ைன ெவளிேய அனுப்பியிருந்தால் உங்கள் மீ திருக்கும் மrயாைத
சற்றும் குைறயாமல் இருந்திருக்கும் எனக்கு. ஆனால் ந<ங்கள்...”என்று அவன்
கண்கைள.. அவனுக்கு நிகரானக் ேகாபத்துடன் சந்தித்தவள்.. சட்ெடனத்
திரும்பி அந்த அைறைய விட்டு ெவளிேயறினாள்.
 அத்தியாயம் – 4

கண்ணாமூச்சி ஆடலாெமன்பான்..
என் கண்கைளத் துணிெகாண்டு மூடி விட்டு..
என் ேதாழிகளுடன் களி ஆடச் ெசல்வான்...
இனிய கீ தம் உனக்காக என்பான்..
அவனது புல்லாங்குழல் ஓைசயில்..
நான் மயங்கிக் கண் மூடுைகயில்...
என் பாைனயிலிருக்கும் பண்டங்கைளத்
திருடிச் ெசன்று விடுவான்..
கண்ணா... என் மனங்கவ@க் கள்வேன...!

ெகௗதமனின் அைறைய விட்டு ெவளிேய வந்த நித்யா ெசய்த முதல்

காrயம் நான்ைகந்துக் டம்ள தண்ணைரப்
< பருகியது தான். என்னேவா
உலகத்திலிருக்கும் ெபண்கள் அைனவருக்கும் இவள் தான் ஒேர பிரதிநிதி
என்பைதப் ேபால் அவனிடம் சண்ைட ேபாட்டு விட்டு வந்து விட்டாள்.
நிச்சயம் அவன் இந்த ேவைலக்கு அவைளத் ேதந்ெதடுக்கப் ேபாவதில்ைல.
ஆவது ஆகட்டும்! வசந்தி அத்ைதக் கூறுவது ேபால் இனி கடவுள் விட்ட வழி!

இவனுக்கு என்ன அப்படி ஒரு ெவறுப்பு! இன்னும் சில வருடங்களில் அவனது

அலுவலகத்தில் ேவைல பாக்கும் அத்தைன ெபண்கைளயும் தூக்கி விட்டு
ஆண்கைள மட்டும் நியமித்து விடுவான் ேபாலும்! யாேரா ஒரு ெபண்..!
மனதில் காதலைனச் சுமந்து ெகாண்டு ெபற்ேறாrன் மிரட்டலுக்கு பயந்து
இவைனத் திருமணமும் ெசய்து ெகாண்டு விட்டுப் பின் காதலைன மறக்க
முடியாமல் அவனுடன் ஓடி விட்டாள்.. அதனால் என்ன இப்ேபாது..?, தான்
விரும்பும் ஒருவனுடன் வாழ நிைனப்பதுத் தவறா என்ன..?, மனதில்
ஒருவைனச் சுமந்து ெகாண்டு கணவனுடன் ஒன்றவும் முடியாமல்.. காதலைன
மறக்கவும் முடியாமல் தவித்துக் ெகாண்டு திrவதற்கு விருப்பப்படி
வாழ்க்ைகைய அைமத்துக் ெகாள்ளலாெமன்று ெசன்று விட்டாள் பாவம்!

அதனால் என்ன இவனுக்கு??, அந்தப் ெபண் சுயநலமாக நடந்து ெகாண்டது

தவறு தான்.. யா இல்ைல என்றது..?, அதற்காக.. அந்த ஒரு சம்பவத்திற்காக
ஒட்டு ெமாத்த ெபண் இனத்ைதேய ெவறுப்பதா..?, ேதைவயில்லாமல் அவனது
வாழ்க்ைகைய ேவறு ெகடுத்துக் ெகாண்டு திrகிறான் முட்டாள்!

அெமrக்காவில் பிறந்து.. அந்தக் கலாச்சாரத்ைதப் பாத்து வளந்த

நித்யாவிற்கு.. அந்தப் ெபண் ெசய்தது ெபrய தவறாகேவ ெதrயவில்ைல.
பின்ேன?, அவளும் தான் பாத்திருக்கிறாேள! நான்கு முைற நான்கு
கணவகைள விவாகரத்து ெசய்து இப்ேபாது ஐந்தாவது கணவனுடன் வாழ்ந்து
ெகாண்டிருக்கும் அவளது ஆசிrைய. ேஜான்ைஸக் காதலித்துக்
ெகாண்டிருக்ைகயிேலேய சன்னியுடன் கள்ளத் ெதாடபு ைவத்திருந்த அவளது
வகுப்புத் ேதாழி லில்லிெபத். இப்படிக் கலாச்சாரத்திற்கும்,திருமண
பந்தத்திற்கும் முக்கியமளிக்காத மனிதகள் பலைரப் பாத்து விட்டவளுக்கு
ெகௗதம் முட்டாளாகத் ெதrந்ததில் ஆச்சrயமில்ைல.

எது எப்படிேயா அவனது ேகாபத்ைதத் தூண்டி ேராத்ைதக் கிளறி ரணகளப்

படுத்தி விட்டு வந்தாயிற்று! நிச்சயம் ேவைல கிைடக்குெமன்று நம்ப
முடியாது. அத்ைத தான் வருத்தப் படப் ேபாகிறாகள் பாவம்! ஆனால் நிச்சயம்
அவைன எப்படிேயனும் அணுகி அவனது இந்த முட்டாள்தனமான
எண்ணங்கைளப் ேபாக்கியாக ேவண்டும் என்ெறண்ணிக் ெகாண்டவள்
ஆட்ேடாவிேலேய வட்டிற்கு
< வந்தைடந்தாள்.

வாசலிேலேய அவைள எதிபாத்துக் காத்திருந்த வசந்தி, அவைளக் கண்டதும்

ேவகமாக எழுந்து வந்து அவள் ைகையப் பற்றி உள்ேள அைழத்துச் ெசன்றா.
“என்னம்மா..?,என்ன நடந்தது..?”என்று ஆவமாக விசாrத்தவrடம் “அத்ைத,
உங்கள் மகைனப் பற்றி நன்றாக அறிந்து ைவத்திருந்தும் எதற்காக உங்களுக்கு
இந்த ஆவம்..?,நாம் நிைனத்தது ேபாலத் தான் அவ ெபண்கைள ேவைலக்குச்
ேசப்பதாக இல்ைலயாம்.. அதனால் ெவளிேய ெசல் என என்ைன விரட்டி
அடித்து விட்டா..”என்றவளிடம் “ஓ!”எனக் கூறிய வசந்தியின் முகத்தில்
அப்பட்டமான ஏமாற்றம் ெதrந்தது.

“அத்ைத ஏன் ேசாவைடகிற<கள்..?,இந்த வாய்ப்பில்லாமல் ேபானால் என்ன,,?,

உங்கள் மகனுடன் என்னால் பழக முடியாதா..?,ெபாறுைமயாக இருங்கள்
அத்ைத.. ஏேதனும் வழி பிறக்கும்.. இப்ேபாது எனக்குச் சாப்பாடு
ேபாடுகிற<களா..?,பசிக்கிறது..”என்று கூற.. “சாr மா. வா
சாப்பிடலாம்.”என்றைழத்துச் ெசன்று பrமாறினா வசந்தி.

உண்டு முடித்ததும் அங்ேக நடந்த அத்தைனையயும் ெதrவித்தாள். “உங்கள்

மகனுடன் சண்ைட ேபாட்டு விட்டுத் தான் வந்ேதன் அத்ைத. பின்ேன என்ன
அவருக்கு அப்படி ஒரு பிடிவாதம்...?, விட்டால் ெபண் ேதாற்றத்ைதேய நான்
ெவறுக்கிேறன் எனக் கூறி உங்கைளச் ேசைலக்கு பதில் ேபண்ட் அணிந்து
ெகாள்ளச் ெசால்வா ேபாலும்,..”என்று ெநாடித்துக் ெகாண்டவளிடம்
களுக்ெகன்று சிrத்தா வசந்தி. “ஹ்ம்ம்,தட்ஸ் குட்.. இப்படிச் சிrத்த
முகத்துடேன இருங்கள் அத்ைத. உங்கள் மகைன மாற்றி விடலாம்..”என்று
ஆறுதல் கூறினாள்.

நித்யா அந்த அைறைய விட்டு ெவளிேயறியதும் அடுத்தடுத்த ஆட்கைள

இண்டவியூ ெசய்து முடித்தான் ெகௗதம், வருைக தந்திருந்த பதிைனந்து
ேபrலிருந்து நான்கு ேபைரத் ேதந்ெதடுத்து முடித்தவன்.. பின் கழுத்ைத
அழுந்தத் ேதய்த்து.. ைககைள ந<ட்டிச் ேசாம்பல் முறித்தான். இருக்ைகைய
விட்டு எழ எத்தனித்த ேவைள ஜி,எம் அழகசாமி உள்ேள நுைழந்தா.

“வாருங்கள் அங்கிள்..”என்று அவைர வரேவற்றவன் “இன்ைறயத் ேதவின்

முடிவுகள்..” என்று அவrடம் ஒரு காகிதத்ைத ந<ட்டினான். அதிலிருந்த ெபயப்
பட்டியைலக் கண்டவ “வந்து.. அந்தப் ெபண்..”என்று இழுத்தா அவ.
அதுவைர இருந்த மனநிைல மாறி முகம் இறுக அவைர முைறத்தவன்
“ஆண்கைள மட்டுேம இந்த ேவைலக்குத் ேதவு ெசய்யலாம் என்று நான்
கூற<யைத மறந்து விட்டீகளா அங்கிள்..?,எதற்காக அந்தப் ெபண்ைண
ேநமுகத் ேதவு வைர வரவைழத்த<கள்..?,ஆரம்பத்திேலேய
நிராகrத்திருக்கலாேம.. என் அனுமதியில்லாமல் அவளுக்கு ந<ங்கள் அைழப்புக்
கடிதம் அனுப்பியேத தவறு அங்கிள்..”என்று ெபாrயத் துவங்க..

தயங்கியபடி அவைன ஏறிட்டவ “அது வந்து தம்பி.. அந்தப் ெபண்ணின்

பேயாேடட்டாைவப் பாத்ததும் அவள் இந்த ேவைலக்குப் ெபாருத்தமானவளாக
இருப்பாெளன்றுத் ேதான்றியது எனக்கு, அதனால் தான் ேநமுகத் ேதவுக்கு
உங்களது அனுமதியில்லாமல் வரவைழத்து விட்ேடன். மன்னித்து விடுங்கள்..
ஆனால் அந்தப் ெபண் திறைம மிகுந்தவளாகத் தான் ெதrகிறது..எதற்காக
ந<ங்கள் ேதவு ெசய்யவில்ைல தம்பி..?”என்று விசாrத்தா.

“அங்கிள் எதுவுேம அறியாதவ ேபான்று விசாrக்கிற<கேள..?,எனக்குப்

ெபண்கைள நியமிப்பதில் விருப்பமில்ைல..”என்று எrச்சலுடன் ெதrவித்தான்.
“இவ்வளவு ெபrய நிறுவனத்ைதத் திறம்பட நிவகித்து வரும் ந<ங்கள் இப்படிப்
ேபசுவது எனக்குச் சrயாகப் படவில்ைல தம்பி. திறைம எங்கிருந்தாலும்
வரேவற்கப் பட ேவண்டிய ஒன்று, இதில் ஆண் என்ன ெபண் என்ன..?, ந<ண்ட
வருடங்களாக நமது கம்ெபனியின் ெவற்றிக்காக உைழத்துக் ெகாண்டிருக்கும்
ெபண்கள் ஏராளம் தம்பி. அவகைள எல்லாம் அவமதிப்பது ேபால் இருக்கிறது
ந<ங்கள் கூறுவது. நன்றாக ேயாசித்து முடிவு ெசய்யுங்கள். எனக்ெகன்னேவா
ந<ங்கள் ேதந்ெதடுத்திருக்கும் நால்வரது திறைமைய அவள் ஒருவேள
ெகாண்டிருப்பாெளன்றூ ேதான்றுகிறது. நான் அவளுைடய ெபயைரயும் இதில்
இைணக்கிேறன் தம்பி.. இதற்கு ேமலும் அவள் ேவண்டாெமன்று உங்களுக்குத்
ேதான்றினால்.. ந<ங்கள் அவளது ஆஃப ெலட்டrல் ைகெயாப்பமிட
ேவண்டாம்.” என்றவ திரும்பி நடந்து ெசன்றா.
“அங்கிள் நில்லுங்கள்..”என்று அவைர நிறுத்தியவன் விறு விறுெவன ஐந்து
ெலட்டகளில் ைகெயழுத்திட்டு அவrடம் ந<ட்டி விட்டு.. அலுவலகத்ைத
விட்டுப் புறப்பட்டான்.

வியப்பும்,மகிழ்ச்சியுமாய் அவன் ைகெயழுத்திடுவைதப் பாைவயிட்டவ

அவன் ெவளிேய ெசல்வைதக் கண்டு புருவம் சுருக்கினா. மணி இரவு
ஒன்பது. இந்த ேநரத்தில் அவன் எங்ேக ெசல்வாெனன்பது அவ அறிந்த
ஒன்ேற. “தம்பி..”என்றைழத்து அவைன நிறுத்தியவ “இந்தக் கருமாந்திரப்
பழக்கத்ைத விட்டுத் ெதாைலக்கக் கூடாதா..?,உங்கைளயும் வருத்திக் ெகாண்டு
மற்றவைரயும் வருத்துகிற<கேள.. அம்மா மிகவும் கவைலப் படுகிறாகள்..
வட்டுக்குச்
< ெசல்லலாம் தம்பி.. நானும் உடன் வருகிேறன்..”என்று கூற..
அவருக்குப் பதிலளிக்காமல்.. நின்று விட்டவன் பின் திரும்பி..

“இப்ேபாதிருக்கும் ஒேர நிம்மதிைய இழக்கச் ெசால்கிற<களா..?,”எனக் ேகட்டு

விட்டு விறுவிறுெவன ெவளிேயறி விட்டான். “என்ன நிம்மதிேயா!, நன்றாகப்
படித்துத் திறைமயாக ேவைல ெசய்பவன் அநியாயமாகக் குடித்துக் குடித்ேத
வணாகிறான்..
< எல்லாம் அந்த டாட்சசிையச் ெசால்ல ேவண்டும்! சண்டாளி!
என்று திட்டியபடி கடிதங்கைள ஸ்ேகன் ெசய்து ேதவில் ெவற்றி
ெபற்றவகளின் மின் அஞ்சல் முகவrக்கு அனுப்பி ைவத்தா.

அன்று இரவு உறக்கம் வராமல் புத்தகத்ைதப் புரட்டிக் ெகாண்டிருந்தவள் கா

சத்தத்ைதக் ேகட்டு ெவளிேய வந்து எட்டிப் பாத்தாள். காைரத் திறந்து
ெகாண்டு தள்ளாடியபடி இறங்கிய ெகௗதமைன காேராட்டித் தன் ேதாளில்
தாங்கியபடி நடத்திச் ெசல்வைதக் கண்டாள்.. இந்தப் பழக்கம் ேவறு
இருக்கிறதா இவனுக்கு?, ஏன் இப்படி வருத்திக் ெகாள்கிறான்..?, என்று
ேயாசைனயுடன் படுக்ைகயில் தைல சாய்த்த நித்யா அவைன எண்ணியபடிேய
உறங்கியும் ேபானாள்..

மறு நாள் காைல காபி ேகாப்ைபயுடன் தன் மடிக்கணிணியில் தனது

ெமயிைலத் திறந்து பாத்தவளின் கண்கள் வியப்பில் ஆழ்ந்து விட்டன. வசந்தி
ேவலன் நிறுவனத்திலிருந்து.. ெகௗதமின் ைகெயாப்பமிடப்பட்டு அவளுக்கு
வந்திருந்த ஆஃப ெலட்டைரக் கண்டு திைகத்து விட்டாள். சுடிதா,ேசைலக்கு
என் அலுவலகத்தில் ேவைலயில்ைல,ெவளிேய ெசல் என்று கழுத்ைதப்
பிடித்து ெவளிேய தள்ளாத குைறயாக அனுப்பி ைவத்தவன் எப்படி அவைளத்
ேதவு ெசய்தான்.. குழப்பமும்,சிந்தைனயுமாய் அமந்து விட்டவைள
“நித்யாம்மா..”என்று உலுக்கினா வசந்தி.

“நாம் எதிபாக்காத ஒன்று நடந்து விட்டது பாத்தாயா..?, என்னால் நம்பேவ

முடியவில்ைல அம்மா.. அவன் எப்படி உனக்கு ேவைல தர
சம்மதித்தாெனன்று.. அழகசாமி சா தான் பிரம்மப்பிரயத்தனப் பட்டிருக்க
ேவண்டும். எது எப்படிேயா.. நமக்கு முதல் ெவற்றி கிைடத்து விட்டது..”என்று
குதூகலித்தா அவ.

மறுநாள் ேவைலக்குச் ெசல்லத் தயாராகி ெவளிேய வந்தவள் மரூன் நிற

சட்ைட அணிந்து தனது வழக்கமான ேவக நைடயுடன் வந்து காrல்
ஏறியவைனக் கண்டு “ம்ம்,சா ெகாஞ்சம் ஸ்மாட் தான்”என்று புன்னைகத்துக்
ெகாண்டாள். ேதாற்றத்துக்கு அக்கைறேய அளிக்க மாட்டான் ேபாலும்!
ஆனாலும் அழகன் தான்!

அத்ைத அளித்தக் காைல உணைவ முடித்துக் ெகாண்டு அலுவலகத்ைத

அைடந்தாள். ஆஃப ெலட்டைரக் காண்பித்து விட்டு அவகள் கூறிய
அைறயில் அமந்தவைளத் ேதடி வந்து வரேவற்றா அழகசாமி. “ெவல்கம் டூ
வசந்தி ேவலன் இண்டஸ்ட்rஸ் மா.. நான் ஜி,எம் அழகசாமி, உன் அத்ைதக்
கூறியிருப்பாகேள..”என்று ைகக் குலுக்கி வரேவற்றா. “ஹேலா அங்கிள்..
தாங்க்ஸ் அங்கிள். வரேவற்க ந<ங்கள் ஒருவேரனும் இருக்கிற<கேள.. உங்கள்
எம்,டி எப்ேபாதும் தந்தூr அடுப்ைபப் ேபால் சூடாகேவ இருக்கிறா..”என்று
அவள் சிலித்துக் ெகாள்ள.. தானும் முறுவலித்தா அழக சாமி. அவருடன்
ேபசிக் ெகாண்ேட ெவளிேய வந்தவள் ெகௗதம் அலுவலகத்திற்குள்
நுைழவைதக் கண்டு நைடைய நிறுத்தி நின்றாள்.

வாசலில் நின்றிருந்த காவலாளி எழுந்து நின்று “குட் மானிங் சா..”என்று

கூற.. “என்ன நம்பி சா குட் மானிங் டல்லாக இருக்கிறேத.. காைலச்
சாப்பாடு சாப்பிடவில்ைலயா..?”என்றவன் அவரது ைகையப் பற்றி ெநற்றியில்
விைறப்பாக ைவத்து “குட்மானிங் சா..”என்று அடிக்குரலில் மிலிட்டr
ேமைனப் ேபால் குரல் ெகாடுக்க.. நம்பி நன்றாக முறுவலித்தா. அவ
சிrப்பைதக் கண்டுத் தானும் முறுவலித்தவன் “இது ெகாஞ்சம் சுறுசுறுப்பான
குட்மானிங் நம்பி..”என்று மீ ண்டும் புன்னைகையச் சிந்தினான்.

அவன் புன்னைகப்பைதத் திறந்த வாயுடன் திைகத்து ேநாக்கிக்

ெகாண்டிருந்தவைள “நித்யா..” என்று உலுக்கினா அழகசாமி. “அங்கிள்...
இ..இவ அவேர தானா..?,ெகௗதம் பிரபாகரனா..?,சிrக்கிறாேர அங்கிள்..
எப்படி..?”என்று திைகப்பு மாறாமல் கூற “இது என்னம்மா ேகள்வி..?, வாயால்
தான் சிrக்கிறா.. பாத்தால் ெதrயவில்ைல..?”என்று அடிக்குரலில் கூறியவ
அவைன ேநாக்கி வரேவற்பான முறுவைலச் ெசலுத்தினா.

புன்னைக மாறாத முகத்துடன் இவகளிருவைரயும் ேநாக்கியவனது புன்னைக

நித்யாைவக் கண்டதும் உதட்டிேலேய உைறந்தது. அழகசாமியிடம்
“குட்மானிங் அங்கிள்..”என்றவன் அவளிடன் பாைவையக் கூடச்
ெசலுத்தாமல் உள்ேள ெசல்ல நித்யாவின் புன்னைக நிைறந்த “குட்மானிங்
சா..” காற்றிேலேய கைரந்து ேபானது. ேகாபமாக அழகசாமியிடம்
திரும்பியவள் “என்ன சா இது..?”என்று ேகட்க “விட்டுப் பிடிக்கலாம் அம்மா..
ெகாஞ்சம் ெபாறுைமயாக இரு..”என்று கூற “எைத விட்டு எைதப் பிடிப்பது..?,
அங்கிள் அெதல்லாம் பைழய ெடக்னிக்..”என்றவள் விறுவிறுெவன அவைனப்
பின் ெதாடந்து ெசன்றாள்.

அவனது அைறக்கதைவத் திறந்து ெகாண்டு உள்ேள நுைழந்தவைனத்

ெதாடந்து “ேம ஐ கம் இன் சா..?”என்று சற்று உரக்கேவ குரல் ெகாடுத்தாள்.
அவள் தான் என்பைதக் கண்டு ெகாண்ட ெகௗதமேனா எrச்சலுடன் ஒரு
மூச்ைச ெவளியிட்டான். “கம் இன்..”என்று அவன் குரல் ெகாடுத்ததும் உள்ேள
நுைழந்தவைள என்ன என்பது ேபால் ஏறிட்டான்.

“ஒரு ஆஃபிஸ் ஸ்டாஃப் அவகளது கம்ெபனி முதலாளிக்குக் காைலயில்

குட்மானிங் ெசால்வது தவறா சா..?,எதற்காக அப்படி உதாசீ னப் படுத்தி
விட்டுச் ெசன்ற<கள்..?, நம்பி அங்கிளிடம்,அழக சாமி அங்கிளிடம் இயல்பாகத்
தாேன குட்மானிங் என்ற<கள்..?,என்னிடமும் அது ேபால கூறி விட்டுச்
ெசன்றிருக்க ேவண்டியது தாேன..?,ேவைல பாப்பவகளில் ஆண் என்ன,
ெபண் என்ன சா..?,அைனவருேம இந்தக் கம்ெபனிக்காக உைழப்பவகள்
தாேன..?, ேவண்டுமானால் உங்கள் திருப்திக்கு ஒன்று ெசய்யுங்கள். இங்ேக
ேவைல பாக்கும் அத்தைன ெபண்கைளயும் இனி ேபண்ட்,சட்ைட அணிந்து
வரச் ெசால்லி விடுங்கள்.. ெசய்கிற<களா..?”என்று வினவ..

அவள் மூச்சு விடாமல் ேபசுவைதக் கண்டு வழக்கம் ேபால் எrச்சல்

ெகாண்டவன் “கதி...”என்று சத்தமிட்டான். ேவகமாக “எஸ் சா..”என்று உள்ேள
நுைழந்தவனிடம் “ேமடம் இந்தக் கம்ெபனிக்குப் புதிது, அவகைள ட்ெரயினிங்
ரூமிற்கு அைழத்துச் ெசல் கதி..”என்று முடித்து விட்டுக் கணிணியின் மீ து
பாைவையத் திருப்ப.. இவ்வளவு ெசால்லியும் மசிகிறானா பா.. சrயான
பாறாங்கல்! என்ெறண்ணியவள் அந்தக் கதிrடம் திரும்பி “என்னுைடய
ட்ெரயினிங்ைகப் பற்றி சாrடம் ெகாஞ்சம் டிஸ்கஸ் ெசய்ய
ேவண்டியிருக்கிறது கதி.. அைத முடித்து விட்டு வந்து விடுகிேறன்.. 5 நிமிடம்
ெகாடுங்கள்..”என்று கூற அவனும் “சr ேமடம்..”என்று தைலயைசத்து விட்டு
ெவளிேய ெசன்றான்.

அவன் ெசன்றதும் தன்ைன ேநாக்கி உஷ்ணப் பாைவையச் ெசலுத்தியவளிடம்

“ந< என்ன தான் நிைனத்துக் ெகாண்டிருக்கிறாய்..?,என்ன ேவண்டும் உனக்கு?,
ட்ெரயினிங்ைகப் பற்றிேயா,உனது ேவைல சம்பந்தமானச் சந்ேதகங்கைளப்
பற்றிேயா ந< ேகட்க ேவண்டுமானால் ந< அணுக ேவண்டியது அழகசாமி
அங்கிைள. என்ைன அல்ல.. அதனால் இப்ேபாது ெவளிேய ெசல்..”என்றவன்
“காலங்காத்தாேலேய தைலவலிையக் ெகாடுக்கிறாள்.. இதற்குத் தான்
ேவண்டாம்,ேவண்டாெமன்று அடித்துக் ெகாண்ேடன்..”என்று முணுமுணுத்தான்.
“எதுவாயிருந்தாலும் சத்தமாகப் ேபசுங்கள் சா.. இது என்ன
முணுமுணுக்கிற<கள்.?,உங்களிடம் என்ன ெபrதாகக் ேகட்டு விட்ேடன்..?,
அைனவருக்கும் சிrப்புடன் குட்மானிங் ெசான்ன <கேள..?,என்ைன ஏன்
உதாசீ னப் படுத்தி விட்டுச் ெசன்ற<கள் என்று தாேன ேகட்கிேறன்.. சாதாரண
ஆஃபிஸ் ஸ்டாஃஃபின் நான்.. என்னிடம் என்ன சா உங்களுக்குக் ேகாபம்..?,”
என்று கூறத் தைலைய அழுந்தக் ேகாதி அவைள முைறத்துப் பாத்தவன்
“ந<ெயல்லாம் நிவாகம் படித்து இந்த ேவைலக்கு வந்ததுக்கு பதில் ெமௗண்ட்
ேராட்டில் கூவிக் கூவி ெபாம்ைம விற்கும் ேவைலக்குச் ெசன்றிருக்கலாம்..
வருமானேமனும் ெபருகியிருக்கும்..”என்றவன் “குட்மானிங்..,
ேபாதுமா..?”என்று கூறினான்.

“எப்படிப் ேபாதும்..?, எப்படிப் ேபாதும் சா..?, டல்லாகக் குட்மானிங் ெசான்ன

நம்பி அங்கிைளச் சுறுசுறுப்பாகச் ெசால்ல ேவண்டுெமன்று
வற்புறுத்தின <கேள..?,எனக்கு மட்டும் இவ்வளவு ேகாபமாகச்
ெசால்கிற<கள்..?”என்று அவள் ெநாடித்துக் ெகாள்ள... ெபருமூச்ைச ெவளியிட்டு
ேகாபத்திய அடக்கியவன் “குட்மானிங்..”எனக் கூறி ஈ என இளித்து
ைவத்தான்.

“ஏேதா ெகாஞ்சம் பரவாயில்ைல..”என்றவள் ெதாடந்து “என்ைன ேவைலக்குச்

ேசக்க மாட்ேடெனன்று முகத்தில் அடித்தாற் ேபால் கூறினாலும், பின்
ேயாசித்து என் திறைமக்கு மதிப்பளித்து என்ைனத் ேதவு ெசய்ததற்கு மிகவும்
நன்றி சா..”எனக் கூறியவள்.. “திறைமயாம் திறைம..”என்று அவன்
முணுமுணுத்து கதிைர அைழப்பதற்கு “க..”என்று ஆரம்பிப்பதற்குள்
“கதி..”என்று குரல் ெகாடுத்தவள் அவன் உள்ேள வந்ததும் “ெசல்லலாம்
கதி..” என்றவள் ெகௗதமின் புறம் திரும்பி “நன்றி சா.. ேஹவ் அ ைநஸ்
ேட..”என்று கூறி விட்டுச் ெசன்றாள்.

இது என்ன தைலவலி..?,விடாமல் உயிைர வாங்குகிறாள்..! எல்லாம் இந்த

அங்கிைளச் ெசால்ல ேவண்டும்..!,நல்லவெளா, ெகட்டவேளா,
திறைமயானவேளா.. மக்ேகா..! ெபண் என்றால் பத்தடித் தள்ளித் தான் நிற்க
ேவண்டும்..! இருக்கட்டும்! இவைள ெவளிேய துரத்த வாய்ப்பில்லாமலா ேபாய்
விடும்..? என்று நிைனத்துக் ெகாண்டவன் ேவைலயில் மூழ்கினான்.

அங்ேக பயிற்சி அைறயில்.. கடந்த பத்தாண்டுகளாக கம்ெபனியில்

ஏற்பட்டிருக்கும் வளச்சிையப் பற்றியும்,ெகௗதமின் ெதாழில் பற்ைறப்
பற்றியும்,கம்ெபனியின் எதிகாலத் திட்டங்கைளப் பற்றியும் விவrக்க..
பிrல்லியண்ட்! என்று நிைனத்தாள். என்ன தான் அவனுக்குப் ெபண்களின் மீ து
இழிவான எண்ணம் ைவத்திருப்பது ேகாபத்ைதத் தந்தாலும்.. அவனது
மறுபக்கம் அவைள ெவகுவாக ஈத்தது.அைனத்திலும் கச்சிதமாக
இருக்கிறாேன.. இப்படிப்பட்டவைன எப்படி மாற்றி விட்டது ஒரு திருமணம்..?,
அந்தச் சண்டாளி ெசன்றைத ைவத்து.. ஒட்டு ெமாத்தப் ெபண்களும் அப்படித்
தான் இருப்பாகெளன முடிவு ெசய்து ெகாண்டு.. முட்டாள்தனமாகத்
திrகிறாேன..! இவைன எப்படித் தான் மாற்றுவது!

மதிய இைடெவளியில் அழகசாமியுடேன சாப்பாட்ைடத் ெதாடந்தவள்..

“ெகௗதமின் வளச்சி அபாரமாக இருக்கிறது அங்கிள்.. எல்லா விசயத்திலும்
அவனது பாைவ மிகவும் வித்தியாசமாக இருக்கிறது.. ெபஃபக்ட் என்று
ெசால்லுமளவிற்கு இருக்கிறான்.. ஆனால்.. ஆனால் ஏன் அங்கிள் ெபண்கள்
மீ து அவேன ஒரு அனுமானத்ைத ஏற்படுத்திக் ெகாண்டு... நிம்மதி இழந்து
தவித்து.. குடிப் பழக்கத்ைத ேவறு பழகி.. ஏன் இப்படி அங்கிள்..?, அவைன
மாற்றேவ முடியாதா..?”என்று வருத்தத்துடன் வினவினாள்.

“விதி யாைர விட்டது அம்மா..?,அவைர மாற்ற நானும்,முதலாளி அம்மாவும்

எவ்வளேவா முயற்சித்து விட்ேடாம்.. அவ மாற்றிக் ெகாள்வதாக இல்ைல..
அவ பட்டத் துன்பம் அப்படி அம்மா.. அவ ெதாழிலில் முன்ேனறி வந்து
ெகாண்டிருந்த சமயம்.. இப்படிெயாரு சம்பவம் நைடெபற்று.. அவருக்குப்
ெபருத்த அவமானத்ைதத் ேதடித் தந்து விட்டது.. அதில் ஒடிந்து ேபானவ..
இன்னும் மீ ளேவயில்ைல.. என்று அவருக்கு நல்வழி பிறக்குேமா
ெதrயவில்ைல..”என்று அவரும் தனது வருத்தத்ைதத் ெதrவித்தா.

நித்யாவினால் அவன் பட்ட அவமானங்கைள நன்றாகேவ புrந்து ெகாள்ள

முடிந்தது. ெதாழில் rதியாகவும்,உறவுகளின் மத்தியிலும் அது எப்ேபப்பட்டக்
கலங்கத்ைத ஏற்படுத்தியிருக்கும் என்பைத அவளால் புrந்து ெகாள்ள
முடிந்தது. அவனது நலைன நாடும் அழகசாமிையப் ேபான்ற சில அந்தச்
சம்பவத்ைத எண்ணி வருத்தம் ெகாண்டிருப்பாகள்.. ஆனால் அவனது
எதிrகளுக்கு இந்தச் சம்பவம் எக்களிப்பாகத் தாேன இருந்திருக்கும்.. எத்தைன
ேப எப்ேபப்பட்ட வாத்ைதகைள உபேயாகித்தாகேளா..! அதனால் தான்
இப்படித் துவண்டு ேபாயிருக்கிறான் ேபாலும்..

அவைன எண்ணியபடிேய உண்டு முடித்தவள்.. ெகௗதம் சாப்பிடுவதற்காக

ெவளிேய ெசல்வைதக் கண்டாள். “அங்கிள்.. என்ன இது..?,அத்ைதயின்
பிரமாதமான சைமயைல விடுத்து.. இவ ஏன் ெவளிேய ெசன்று
உண்கிறா..?”என்று விசாrத்தாள். “அன்ைனையப் ேபாதுெமன்ற அளவிற்கு
துன்புறுத்தி விட்டானாம்.. இந்த மாதிr சின்னச் சின்னத்
ேதைவகளுக்ெகல்லாம் அவைர வருத்தப்பட விட மாட்டானாம்.. பிள்ைளக்குச்
சாப்பாடு அளிக்கப் ெபற்றவளுக்குக் கசக்கவா ெசய்யும்..?,அவன்
அைனத்ைதயும் தவித்து விட்டான். காைல ஒரு ேவைள தான் அவன்
வட்டில்
< உண்பது.. மதியம் ெவளிேய ெசன்று விடுவான்.. இரவு பாrல்
கழிப்பான்..”என்று விரக்தியாக முடித்தா.
அைனவைரயும் கஷ்டப்படுத்துகிறாேன.. நிச்சயம் இவைன எப்படிேயனும்
மாற்றியாக ேவண்டுெமன்று த<மானித்துக் ெகாண்டாள்.

அடுத்த ஒரு மாதம் முழுைமக்கும் ட்ெரயினிங் என்று த<மானிக்கப்

பட்டிருந்ததால் ெகௗதைம அடிக்கடி சந்திக்கும் வாய்ப்பு அவளுக்கு
ஏற்படவில்ைல.. ஆனாலும் காைல குட்மானிங்ைக மட்டும் அவன்
எங்கிருந்தாலும் ேதடிப் பிடித்துச் ெசால்லி விட்டுத் தான் தன் இருக்ைகக்கு
வருவாள்.. எrச்சலும்,ேகாபமுமாய் இருந்தாலும் ேவறு வழியின்றித்
தைலயைசத்து அவளது குட்மானிங்ைக ஏற்றுக் ெகாள்வான் அவன்.

அலுவலக வழியும்,ெசன்ைன டிராஃபிக்கும் பழகிப் ேபானதால் வசந்தி

அத்ைதயுடன் ெசன்று ஒரு ஸ்கூட்டி வாங்கிக் ெகாண்டாள். அத்ைதக்கு அதிகத்
ெதாந்தரவு அளிக்காமல் காஃபி ேபாடுவது, சிறு சிறுச் சைமயல் ெசய்வது எனச்
சைமயலைறையயும் பழக்கப்படுத்திக் ெகாண்டாள்.

ெகௗதமைன விடாமல் கண்காணிப்பைதயும், அவனது பல ெசயல்கைளக்

கண்டு திைகப்பும், மகிழ்ச்சியுமாய் அவைனத் ெதாடந்து ெகாண்டு தான்
இருந்தாள். ரசிக்கும் படியான ெசய்ைககள் அவனிடம் பல இருந்தன. காைல
ேவைளகளில் அருகிலிருக்கும் ைமதானத்தில் அவன் ஜாகிங் ெசய்து முடித்துக்
காைல ெவயில் முகத்தில் பட.. வியைவ வழிய.. மூச்சு வாங்க அவன்
அமைகயில் கைளந்த அவனது ேகசமும்,அழுத்தமான விழிகளும்
கவிைதயாகத் தான் ெதrந்தது..

வாட்ைசச் சr ெசய்தபடிேயா.. அல்லது சட்ைடபட்டைன ைகயிலிட்டபடிேயா..

அவன் படியிறங்குவைதக் காண நன்றாகத் தானிருந்தது அவளுக்கு. அது
மட்டுமல்லாது.. அவைனவிட எளிேயாைரக் காண்ைகயில் அவனது கண்களில்
ேதான்றும் பrேவாடு கூடிய அன்பு.. அைதத் ெதாடந்து ெவளிப்படும் சிrப்பு..
ஒரு நிமிடம் அவனது மற்ெறாரு பக்கத்ைத மறந்து அந்த சிrப்பில் லயித்துப்
ேபாய் விடுவாள்.

விடுமுைற நாளான அன்று கணிணியும்,டிவியும் ேபாரடித்துப் ேபாக..

அருகிலிருக்கும் ேகாவிலுக்ேகனும் ெசன்று வரலாெமன்று எண்ணி..
அத்ைதயிடம் ெசால்லிக் ெகாண்டு ெசல்லலாெமன்று அவகளது வட்டிற்குள்
<
அடிெயடுத்து ைவத்தாள். ெகௗதமின் காைரக் காணவில்ைலேய..
அப்படியானால் அவன் இல்ைல ேபாலும்.. ைதrயமாகச் ெசல்லலாம் என்று
நிைனத்து.. வாசலில் நிற்கும் காவலாளிக்கு சல்யூட் அடித்து விட்டு உள்ேள
நுைழந்தாள்.

பாதி தூரம் நடந்தவள்.. ெகௗதமின் ேபச்சுச் சத்தம் ேகட்டு உைறந்து ேபாய்

அங்ேகயிருந்த மரத்தின் பின்ேன ேவகமாக மைறந்து ெகாண்டாள். பாத்து
விட்டாேனா.. இல்ைலயில்ைல,வாய்ப்பில்ைல.. ஆனால் அவனதுக் குரல்
மட்டும் தாேன ேகட்கிறது.. என்றபடி சுற்றிச் சுற்றிப் பாத்தாள்..

“இந்தக் கன்னத்தில் மட்டும் தாேன ெகாடுத்தாய் குட்டி.. இெதல்லாம்

ேபாங்காட்டம்.. அங்கிள் உனக்கு இன்று 2 ேகட்பrஸ் தந்ேதேன..
அப்படியானால் 2 முத்தம் தாேன தர ேவண்டும்..?,ப்ள <ஸ்.. ப்ள <ஸ் டா குட்டி..
இந்தக் கன்னத்திலும்..”என்ற அவனதுக் குரைலக் ேகட்டுத் திைகத்து நின்று
விட்டாள்..

ெகௗதம்..! ெகௗதமாப் ேபசுவது..?, முரட்டுத் தனமான அவனது குரலுக்கு..

இவ்வளவு ெமன்ைமயாகப் ேபசக் கூட வருமா..?, அைமதியாக அன்பு நிைறந்த
குரலில்... ெகாஞ்சிக் ெகாஞ்சிப் ேபசவும்.. திைகத்தவள்.. அவனது முகத்ைதக்
கண்ேட ஆக ேவண்டுெமங்கிற ஆவலில் குரல் வரும் திைசைய ேநாக்கினாள்..
அவள் நின்றிருந்த மரத்திற்குச் சற்றுத் தள்ளியிருந்த ஒரு ெபஞ்சில் அழகான
ஒரு சிறுமி அமந்திருக்க.. அவளருகில் கீ ேழ மண்டியிட்டு அமந்திருந்தவன்..
“ப்ள <ஸ்.. ப்ள <ஸ் டா குட்டி...”என்று அவனது கன்னத்ைதத் திருப்பி
குழந்ைதயிடம் காண்பித்தான்..

ேகாபமும்,குரூரமும்,ெரௗத்ரமும்,ஆத்திரமுமாய் காட்சி தரும் ெகௗதம்,..

முதன்முதலாகத் தன்ைனக் கண்டேபாது கூட எந்தெவாரு அலட்டலும்
இல்லாமல்.. அவளது ேபச்சுக்ெகல்லாம் ெசவி சாய்க்காமல் ெவளிேய ெசல்
எனச் சட்டமாகக் கூறியவன்.. ஏன் இன்னமும் கூட.. அலுவலகத்தில்
அவைளக் காண்ைகயில் அவனது முகம் ஏகத்துக்கும் ெவறுப்ைபத் தான்
உமிழ்கிறது.. அப்படி இருப்பவன்... இன்று..

தன்ைனயும்,தன் நிைலையயும் மறந்து.. கஞ்சி ேபாட்ட சட்ைடையப் ேபால்

எப்ேபாதும் இருக்கும் அந்த விைறப்புத் தன்ைமையக் ைகவிட்டு.. இயல்பான
சிrப்புடன்.. முகம் முழுக்கச் சந்ேதாசத்தில் ெஜாலிக்க.. தானும் சிறு
பிள்ைளயாய் மாறி அந்தக் குழந்ைதயின் முன்ேன மண்டியிட்டு
அமந்திருந்தக் காட்சிையக் கண்டுத் திைகத்து... சிைலெயன நின்று விட்டாள்.

அந்தக் குழந்ைத சிrப்புடேன குனிந்து அவனது கன்னத்தில் முத்தமிட..

பதிலுக்கு அவைளப் பற்றித் தூக்கி இரண்டு கன்னங்களிலும் அழுத்தமாய்
முத்தமிட்டான். எவ்வளவு அதிஷ்டம் வாய்ந்த குழந்ைதெயன
அவைளயறியாமல் உள்ேள ேதான்றியப் ெபருமூச்ைசக் கண்டு வியந்து
ேபானவள்.. அைதப் பின்னுக்குத் தள்ளி அவைன ேநாக்கினாள்.

குழந்ைதையத் தூக்கிச் சுற்றிச் சிrக்க ைவத்தவன்.. “ேபான வாரம் ஏன் குட்டி

அங்கிைளப் பாக்க வரவில்ைல..?,அங்கிளுக்கு உன் ேமல் ேகாபம் ேபா..”என்று
கூற அந்தச் சிறுமி அதற்கும் சிrத்து.. “நான் அம்மா கூட யாைன பாக்கப்
ேபாேனன் அங்கிள்..”என்று கூற அவள் முகத்தில் இருந்த சாக்ேலட்ைடத்
துைடத்தபடிேய “ேவறு என்னெவல்லாம் பாத்த<கள்..?”என்று விசாrத்தான்.

அதன் பின் அந்தச் சிறுமி ெசால்லும் கைதகைளெயல்லாம் ேகட்டுச்

சிrத்தபடியும் ெகாஞ்சியபடியும் அவன் அமந்திருந்தைதக் கண்டு
ஆச்சrயமும்,மகிழ்ச்சியுமாய் ேநாக்கினாள் நித்யா.
 அத்தியாயம் – 5

உன் கள்ளச் சிrப்ைபக் கண்டு..

நான் மயங்கி நிற்கும் ேவைளயில்..
எைனத் த4ண்டிச் ெசல்கிறாேய..
கண்ணா..! உன்ைனப் ேபான்ற கள்வைன..
உலகத்தில் எங்கும் கண்டதில்ைல..

கண்கள் இரண்டும் அவனது முகத்திேலேய நிைலத்திருக்க இைமக்க மறந்து

அவனது புன்னைகைய ரசித்துக் ெகாண்டிருந்தவளுக்கு... அந்த ெவண்பற்களும்,
கன்னக்குழியும், ெபrய விழிகளில் ேதங்கியிருந்த கலப்படமில்லாத
சந்ேதாசமும் உள்ேள ஏேதா ெசய்தது.. அது என்னமாதிrயான உணெவன்பைத
ஆராய்ந்து பாக்கத் ேதான்றாமல்.. அவனது புன்னைக முகத்ைத மனதில் படம்
பிடித்துக் ெகாண்டிருந்தாள்.

2 சாக்ேலட்கைளயும் உண்டு முடித்ததும் அந்தச் சிறுமிையத் தூக்கிக் ெகாண்டு

அவன் அவைள ேநாக்கி நடந்து வர.. மரத்தின் பின்ேன நன்றாக மைறந்து
ெகாண்டாள் அவள்.. அவனது கழுத்ைதக் கட்டிக் ெகாண்டு அவனுடன்
ெகாஞ்சியபடி அவன் ேமல் சாய்ந்திருந்தக் குழந்ைதக் கண்டு அவளுக்குப்
ெபாறாைமயாக இருந்தது.. ஏன் இப்படி என்று ேயாசித்துக்
ெகாண்டிருக்ைகயிேலேய... அருகில் யாேரா வரும் அரவம் உணந்துத்
திடுக்கிட்டுத் திரும்பினாள்..

தினமும் அவளுக்குச் சாப்பாடு ெகாடுக்கும் ைவகுந்தன் நின்றிருப்பைதக் கண்டு

“ைவகுந்த் அண்ணா ந<ங்கள் தானா..?,பயந்ேத ேபாய் விட்ேடன்..”என்று அவள்
நிம்மதியாக மூச்சு விட.. “ந< ஏனம்மா இங்ேக வந்தாய்..?,அய்யா இருக்கிறாேர..
ந< பாக்கவில்ைலயா..?”என்று வினவினா. “இல்ைல அண்ணா.. ெவளிேய கா
இல்ைலயா.. ஒரு ேவைள அவ ெவளிேய எங்ேகனும் ெசன்று விட்டாேரா
என்ெறண்ணி வந்ேதன்.. அவ தான் பாக்கவில்ைலேய.. அது இருக்கட்டும்
அண்ணா.. அந்தப் பாப்பா யாருைடயது..?,”என்று விசாrத்தாள்.
“அந்தப் பாப்பா.. இங்ேக ேவைல ெசய்யும் ேதாட்டக்காரrன் மகள்.. ஸ்ரீமதி.
அய்யா வட்டிலிருக்கும்
< ேவைளகளில் பாப்பாைவ வரச் ெசால்லி அைழப்பு
விடுப்பா.. அவள் என்றால் அவருக்கு மிகவும் இஷ்டம்..”என்று கூறினா.

அவrடம் தைலயாட்டி விட்டுச் ெசன்ற காrயத்ைதேய மறந்துத் தனது

இல்லம் ேநாக்கி வந்தவள் ேயாசைனயுடன் படுக்ைகயில் சாய்ந்தாள்.
அப்படியானால் இயல்பாக மனிதனுக்கு இருக்க ேவண்டிய அத்தைன
உணவுகளும் அவனுக்குள்ளும் இருக்கத் தான் ெசய்கிறது.. வயதானவகைள
மதித்து நடந்து ெகாள்கிறான்.. சிறு குழந்ைதையக் கண்டால் ெகாஞ்சி
விைளயாடுகிறான்.. சிrக்கிறான்... சந்ேதாசப் படுகிறான்.. எல்லா
உணவுகைளயும் அழகாகத் தாேன ெவளிப்படுத்துகிறான்.. ஆனால் ஏன் ஒரு
விசயத்தில் மட்டும் இப்படிப் பிடிவாதம் பிடிக்கிறான்..?

அவைன எண்ணியபடிேய உறங்கி.. அவைன எண்ணியபடிேய உண்டு மூைள

முழுக்க ெகௗதைமப் பற்றி மட்டுேம சிந்தித்துக் ெகாண்டிருந்தாள். மறுநாள்
அலுவலகத்தில் நுைழயும் ேபாதும் சிந்தைன வயப்பட்ட முகத்துடேன
இருந்தவள்.. லிஃப்ட்டில் தன்னருேக நின்றிருந்த ெகௗதைமக் கூடக்
கவனிக்கவில்ைல. அவைளக் கண்டதும் முதலில் எrச்சல் ெகாண்டவன் பின்
அவள் பாைவ எங்ேகா பதிந்திருப்பைத உணந்து.. மீ ண்டும் திரும்பி அவைள
ேநாக்கினான். அவள் அப்ேபாதும் கண்டு ெகாள்ளாதைதக் கண்டு ேதாைளக்
குலுக்கியபடி திரும்பிக் ெகாண்டான்.

லிஃப்ட்ைட விட்டு இறங்கியதும்.. குட்மானிங் எனக் கூறித் தனக்காக்

கதைவத் திறந்த நம்பியிடம் அவன் பதிலுக்குக் குட்மானிங் கூறுைகயில்
திடுக்கிட்டுத் தைல நிமிந்தவள் தன்னருகில் நின்றிருந்தவைன நிமிந்து
ேநாக்கினாள்.. “சா..சாr சா.. நான் உங்கைளக் கவனிக்கேவயில்ைல..”என்று
கூற.. அவேனா ஏளனமாக உதட்ைட வைளத்து.. “உன் கவனம் தான் ேவறு
எங்ேகா.. யாருடேனா.. பயணித்துக் ெகாண்டிருக்கிறேத.. அலுவலகத்திற்குள்
நுைழயும் ேபாேத இது ேபான்ற சிந்தைனகைளெயல்லாம் கழட்டி ைவத்து
விட்ேட வந்து விடு.. உன் கவனக் குைறயால் என் ெதாழில் பாதிக்கப்படக்
கூடாது பா..”என்றவன் தனது நைடையத் ெதாடந்து உள்ேள ெசன்றான்.

யாருடன் பயணிப்பைத வந்து பாத்தானாம்?,இவைனயும் இவனது எதிகால

வாழ்க்ைகையயும் பற்றித் தான் ேயாசித்துக் ெகாண்டிருக்க இந்தப்
பின்ேலடனின் ேபச்ைசப் பா.. என்று எrச்சல் மண்ட அேத இடத்தில் அவள்
நின்று விட.. ெசன்ற ேவகத்திேலேயத் திரும்பி வந்தவன் “குட்மானிங்...”என்று
கூறி விட்டுச் ெசன்றான். “குட்மானிங்”என்று பதிலுக்கு முணுமுணுத்தவள்
தனது இருக்ைகைய நாடிச் ெசன்றாள்.
அன்று அவள் அழகசாமியுடன் ைசட்டுக்குச் ெசல்ல ேவண்டியிருந்ததால்..
காைல சுமா பதிேனாரு மணியளவில் அவருடன் புறப்பட்டு விட்டாள். அங்ேக
ேவைல முடிந்து உணவு இைடேவைளயின் ேபாது தந்ைத ஃேபான் ெசய்து
விட.. சாப்பிடுவைத நிறுத்திவிட்டு.. ைகேபசியில் உைரயாடியபடிேய நடந்து
ெசன்றாள். எண்ணங்களிலும்,ேநrலும் ெகௗதைம மட்டுேம கண்டு
வந்தவளுக்குத் தந்ைத ெகௗதம் எப்படியிருக்கிறான் என்று வினவியதும்..
அவனுக்குள் இருக்கும் நல்ல குணங்கைளயும்,அவனது ெகட்ட பழக்கத்ைதயும்
அளந்து ெகாண்டிருந்தாள்.

கல்லும்,மண்ணும் குவிந்த கிடந்த இடத்தில் சுற்றும் முற்றும் எைதயும்

கவனிக்காமல் சிrத்து சிrத்துப் ேபசியபடி அவள் நடந்து ெகாண்டிருந்த
ேவைள.. அருேகயிருந்தக் கட்டிடத்தின் ேமள் தளத்தில் ெசங்கைலக் குவித்துக்
ெகாண்டிருந்த ெபண்.. தனது கவனக் குைறவால் ெசங்கைலக் கீ ேழ ெகாட்ட..
ெசங்கல் கற்கள் அைனத்தும் கீ ேழ விழுந்தது.

தன் ேபாக்கில் ைகப்ேபசியில் நடந்து ெகாண்ேட உைரயாடிக் ெகாண்டிருந்த

நித்யா அைத கவனிக்கேவயில்ைல. ெசங்கல் கற்கள் சிதற ஆரம்பித்து
அைனவரும் சத்தமிட்ட ேவைள... இருவைரயும் கவனித்த ெகௗதம் ேவகமாக
ஓடி வந்து நித்யாவின் ைகப்பற்றி இழுத்தான். சட்ெடன அவன் தனது
ைகையப் பற்றவும் திைகத்த நித்யா அவன் இழுப்பிற்குச் ெசன்று பின் ெசங்கல்
கற்கள் கீ ேழ விழும் சத்தம் ேகட்டுத் திரும்பி ேநாக்கினாள்.

இத்தைன கற்களும் தைல ேமல் விழுந்திருந்தால் என்ன ஆவது.. என்று

திைகத்துப் பின் பயந்துத் தன்னருேக நின்றிருந்தவைன அவள் நிமிந்து
ேநாக்க.. அவேனா முழு உக்கிரத்துடன் அவைள ேநாக்கிக் ெகாண்டிருந்தான்.
“வ..வந்து..”என்று அவள் ெதாடங்குவதற்குள்.. “அறிவில்ைல உனக்கு..?,அக்கம்
பக்கம் பாத்து நடந்து வரேவண்டுெமன்று ெதrயாது..?,என்ன பூங்காவில்
நடப்பதாக நிைனப்பா உனக்கு..?,ைசட்டுக்குள் ேகப் அணிய ேவண்டுெமன்று
ெதrயாதா..?,ஏன் அணியவில்ைல..?,உன் ேபாக்கில் எவனுடேனா ஃேபானில்
உைரயாடிக்ெகாண்டு காலார நடந்து ெகாண்டிருக்கிறாய்..?,ேவைல நடக்கும்
இடத்தில் இப்படித் தான் அசட்ைடயாக இருப்பாயா..?, ந<ெயல்லாம் ஏசி
அைறக்குள் கால் ேமல் கால் ேபாட்டுக் ெகாண்டு அமந்து ேவைல ெசய்ய
ேவண்டிய ஆள்.. உன்ைனெயல்லாம் ேதந்ெதடுத்திருக்கிறா பா.. அவைரச்
ெசால்ல ேவண்டும்..”என்றவன் ெதாடந்து.. ெசங்கைலக் கீ ேழ தள்ளியப்
ெபண்ணின் புறம் திரும்பி..

“எத்தைன வருடமாக ேவைல பாக்கிறாய்..?,ம்?,இது ேபால் எத்தைன

தைலகைள உைடக்க முயற்சித்திருக்கிறாய்..?,எந்தப் ெபண்ணுக்கும் கவனமாக
நடந்து ெகாள்ள ேவண்டுெமங்கிற ேநாக்கேம கிைடயாதா..?,எல்லாரும் ஒேர
மாதிr தானா..?,இனி கவனத்ைத எங்ேகா பதித்துக் ெகாண்டு இங்ேக வந்து
ேவைலக்குத் தைடயாக இருக்கும் எவரும் உள்ேள நுைழய ேவண்டுெமன்று
அவசியேமயில்ைல.. நிைனவில் ைவத்துக் ெகாள்ளுங்கள்..”என்றவன்.. அருேக
ேகாபத்ேதாடு நின்று ெகாண்டிருக்கும் நித்யாைவக் கண்டதும் “அங்கிள்...”என்று
குரல் ெகாடுத்தான். அழகசாமி ேவகமாக முன்ேன வந்ததும்.. அவளிடமிருந்து
பாைவைய விலக்காமல்.. “இனி இது ேபான்ற ஆட்கைளெயல்லாம்
ைசட்டுக்கு அைழத்து வராத<கள்..”என்று கூற.. ேகாப மிகுதியில் முகம் சிவந்து
விட்டது நித்யாவிற்கு. “வாம்மா.. ேபாகலாம்..”என்றைழத்தவைரக் ைகயமத்தி
விட்டு “ஒரு நிமிடம் அங்கிள்..”என்றவள் அவன் புறம் திரும்பி..

“ஆடியாயிற்றா...?,உங்கள் ருத்ரதாண்டவத்ைத முடித்து விட்டீகளா..?,அல்லது

இன்னமும் பாக்கி ைவத்திருக்கிற<களா..?, ஒரு சாதாரண விபத்திற்காக ஏன்
இப்படிச் சத்தமிடுகிற<கள்..?,ஆண்களுக்கு மட்டும் கவனக்குைறேவ
ஏற்படாதா..?, ஏன் உங்கள் வாழ்க்ைகயில் ந<ங்கள் தவறு
ெசய்தேதயில்ைலயா..?, ஏேதா அந்தப் ெபண் ெதrயாமல் சிதற விட்டதற்காக
அப்படித் திட்டுகிற<கேள.?, ேவண்டுெமன்ேற யாேரனும் இப்படிச்
ெசய்வாகளா..?, ெபண்கள்,ெபண்கெளன எப்ேபாதும் ெவறுப்ைப
உமிழ்கிற<கேள.. இந்தக் கட்டிடத்தில்.. அந்தக் கட்டிடத்தில்.. எல்லா
இடத்திலும் பாருங்கள்..இங்ேக ேவைல ெசய்வதில் 50 சதவதம்
< ேப ெபண்கள்
தான்.. ேதைவயில்லாமல் பழி ெசால்வைத விட்டு விடுங்கள்.. முதலில் அந்தப்
ெபண்ணிடம் மன்னிப்புக் ேகளுங்கள்..”என்றவள் ெதாடந்து..

“அத்ேதாடு நான் உணவு இைடேவைளயிலிருந்ேதன், ஃேபானில் உைரயாடிக்

ெகாண்டிருந்தது என் தந்ைத. மற்றபடி இங்ேக ேவைல பாத்துக் ெகாண்டிருந்த
ேநரம் முழுதும் ேகப் அணிந்து ெகாண்டு தான் இருந்ேதன்.. சாதரணத் தவைற
கத்திக் கத்திப் ெபrது படுத்தி.. இத்தைன ேபrன் முன்னிைலயில் அவமானப்
படுத்துகிற<கள்..?, ெபண் என்றாேல எப்ேபாது, யாைர ஏமாற்றலாம் என்கிற
எண்ணத்தில் தான் திrவாகள் என்று ந<ங்கள் ைவத்திருக்கும் ேகடு ெகட்ட
எண்ணத்ைத தயவு ெசய்து மாற்றிக் ெகாள்ளுங்கள்”என்றவள்.. அவைனத்
திரும்பிப் பாராமல் நடந்து ெசன்றாள்.

ேகாபம் குைறயாமல்.. அடுத்தச் சில நிமிடங்கள் ேவைலயில்

ஈடுபட்டிருந்தவைள.. “சூப்பமா..”என்ற அழகசாமியின் குரல் நிமிந்து பாக்க
ைவத்தது. “என்ன அங்கிள் சூப்ப..?”என்றவளிடம் “ெகௗதைம அதட்டிப் ேபசிக்
கைடசியில் அந்தப் ெபண்ணிடம் அவைன மன்னிப்புக் ேகட்க ைவத்தாேய..
அைதச் ெசால்கிேறன்..”என்றதும் “மன்னிப்புக் ேகட்டாரா..?”என்று திைகத்தவள்
பின் ேதாைளக் குலுக்கினாள்.

சrயாகச் சாப்பிடாமல் ெசன்று விட்டாேய என்று கடிந்து ெகாண்டு அவரளித்த

டீையயும்,பன்ைனயும் உண்டு முடித்தவள்.. ைகக் கழுவ எழுந்து ெசன்றாள்.
அங்ேக ைககளில் ெடட்டால் ேஹண்ட் வாஷூடன் இரண்டு ைககைளயும்
பரபரெவனத் ேதய்த்துக் கழுவிக் ெகாண்டிருந்த ெகௗதைமக் கண்டவள்.. இவன்
என்ன ெவட்டி முறித்தாெனன்று இப்படி ெடட்டால் ஊற்றிக் கழுவுகிறான்..
இவன் எப்படிப் ேபானால் என்ன.. அவன் நகந்ததும் ெசல்லலாெமன்று
நிைனத்து விலகி நின்றவளுக்குச் சட்ெடனப் ெபாறி தட்டியது.

அவள் ைகப்பற்றி அவன் இழுத்ததும் அவள் திைகத்து அவைன ேநாக்க..

அவேனா அவள் ைகையத் ெதாட்டேத பாவம் என்பது ேபால்.. முகத்தில் ஒரு
விதமான அருெவறுப்புடன் சட்ெடன விலக்கிக் ெகாண்டான். அப்படியானால்..
அப்படியானால்.. அவைளத் ெதாட ேநந்து விட்டதால் தான் இந்த
ெடட்டாலா..?, சுறுசுறுெவனக் ேகாபம் ஏற.. அவனருேக ெசன்றவள்.. என்
ைககைள அவன் பற்றியதால்.. எனக்கும் தான் அருெவறுப்பு.. என்று மனதினுள்
கூறிக் ெகாண்டு அவைன முைறத்தபடிேய பாட்டிைலத் திறந்து முழுவைதயும்
தன் ைககளில் ெகாட்டினாள்.

திடீெரன்று அருேக வந்து நின்றவள்.. ைககளில் ெமாத்தமாகக் ெகாட்டிக்

ெகாள்வைதக் கண்டுத் திைகத்தவன் பின் வித்தியாசமாக ேநாக்கினான்.
“ெசங்கல் தான் தைலயில் படவில்ைலேய..?,பின் ஏன் தைலயில் அடிபட்டது
ேபால் நடந்து ெகாள்கிறாய்..?”என்றபடிேயத் தண்ணைரத்
< திருகியவைனக்
ேகாபத்துடன் முைறத்து.. “ஏேதா ஆபத்பாந்தவன் ேபால் காப்பாற்றி விட்டு
இந்தப் பக்கம் வந்து.. என் ைகப் பிடித்ததற்காக உங்கள் ைககைள இப்படிச்
சுத்தம் ெசய்கிற<கேள.. உங்களுக்கு ஒரு மடங்கு அருெவறுப்ெபன்றால்..
எனக்கு ஆயிரம் மடங்கு.. அதனால் தான்.. ஒரு பாட்டிெலல்லாம் ேபாதாது..”
என்றுத் தன் பின்னால் நின்றுக் கத்திக் ெகாண்டிருந்தவைள நிமிந்துக்
கண்ணாடியில் ேநாக்கியவன்.. “உன் ைகப் பற்றியதற்காகக் நான் என் ைகையச்
சுத்தம் ெசய்கிேறனா..?,சr தான்.. சிெமண்ட் மூட்ைடகைளத் தூக்கிக் ெகாண்டு
ெசன்றவருக்கு உதவி ெசய்ேதன்.. அதனால் சிெமண்ட் ைககளில் ஒட்டிக்
ெகாண்டு விட்டது.. மதியச் சாப்பாட்டிற்குச் ெசல்ல ேவண்டும் என்பதால்
ைகையச் சுத்தம் ெசய்ய வந்ேதன்.. ந<யாக எைதேயா கற்பைன ெசய்து
ெகாண்டு ஒரு பாட்டில் ேஹண்ட் வாைஷ வணாக்கி
< விட்டாய்..
மrயாைதயாக அதற்குண்டான விைலையக் ெகாடுத்து விடு..”என்று அவன்
மிரட்டவும்..

அசடு வழிந்தாலும்.. பின் அவைனப் ேபாலேவ முைறத்து.. “ஏன்.. உங்கள்

கம்ெபனியில்.. உங்களது ஏச்சு,ேபச்சுக்கைளயும் வாங்கிக் ெகாண்டு ேவைல
ெசய்து ெகாண்டிருக்கிேறாேம.. எங்களுக்கு ஒரு ேஹண்ட் வாைஷ
வணாக்குவதற்கு
< உrைமயில்ைலயா..?,ேவண்டுமானால்.. என் சம்பளத்தில்
பிடித்துக் ெகாள்ளுங்கள்..”என்றவள் ேவண்டுெமன்ேற ைககளிலிருந்துத்
தண்ணைர
< அவன் முன்னாேலேய உதறி.. அவன் “ஏய்..”என்று பற்கைளக்
கடிக்கும் முன் ஓடி விட்டாள். என்ன பிறவி இவள்..?, வந்ததிலிருந்து
ெதால்ைலயாக இருக்கிறாள்.. என்ெறண்ணிக் ெகாண்டான் அவன்.

வாழ்க்ைக அதன் ேபாக்கில் ெசன்று ெகாண்டிருக்க.. நித்யா ெகௗதமின்

கம்ெபனியில் ேவைலக்குச் ேசந்து முழுதாக ஒன்றைர மாதங்கள் முடிந்து
விட்டிருந்தது. முன் ேபாலல்லாது.. காைலயில் அவைளக் கண்டால் முகச்
சுழிப்புடன் குட்மானிங் ெசால்லாது.. ெகாஞ்சம் புன்னைகயுடேன கூறினான்
அவன்.. அைதக் கண்டு “மயக்கம் வருவது ேபால் இருக்கிறது அங்கிள்...”என்று
நடிப்பவைள சிrப்புடன் அதட்டிக் ெகாண்டிருந்தா அழகசாமி. நித்யாவிற்கும்,
ெகௗதமிற்குமான உறவில் ெநருக்கம் ஏற்பட ேவண்டுெமன்று காத்துக்
ெகாண்டிருந்த வசந்தி இைதக் கண்டு மகிழ்ச்சியுற்றா. விஸ்வநாதனுக்கு விசா
பிரச்சைனயால் அவ இந்தியா திரும்புவதில் தாமதம் ஏற்பட்டாலும் அவ
தினமும் மகளுக்கு ஃேபான் ெசய்து உள்ள நிைலைமைய விசாrத்துக்
ெகாண்டு தானிருந்தா.

மற்றபடித் தனதுக் குடிப்பழக்கத்ைத அவன் விடவுமில்ைல.. நித்யாவுடன்

சகஜமாக ெநருங்கிப் பழகவுமில்ைல. ஆனால் அதற்கான வாய்ப்பு
விைரவிேலேய அவகைளத் ேதடி வந்தது.

நியூயாக்கில் இருந்த வைர காைல ேவைளகளில் அருேகயிருந்தப் பூங்காவில்

நித்யா ஜாகிங் ெசய்வைத வழக்கமாகத் தான் ைவத்திருந்தாள். ஆனால் என்று
இந்தியா வந்து ேசந்தாேலா.. அப்ேபாதிருந்து அந்தப் பழக்கத்ைத
முழுவதுமாகக் ைக விட்டிருந்தாள்.

அன்று அலுவலகம் ெசல்வதற்காக விைரவிேலேய எழுந்து விட்டவள்..

கட்டாயம் ஜாகிங் ெசன்றாக ேவண்டுெமன்று முடிவு ெசய்து ெகாண்டு
டீஷட்ைடயும்,ட்ராக் சூட்ைடயும் மாட்டிக் ெகாண்டுப் புறப்பட்டு விட்டாள்,,
ெகௗதம் ெசல்லும் அேத ைமதானம் தான்.. ஆனால் அவன் காைல
உடற்பயிற்சிகைளச் ெசய்யும் இடம் அவள் அறிந்தது தான் என்பதால்.. அவள்
அந்தப் பக்கம் ெசல்லாமல்.. ேவறு புறம் ெசன்று விட்டாள்.

ஜாகிங் முடிந்துச் சிறிது ேநரம் கண் மூடி அமந்தவள்.. விழி திறக்ைகயில்

எதிேரயிருந்தக் குளத்தில் தாமைர ஒன்று அழகாக மலந்திருப்பைதக்
கண்டாள். உடேன அைதக் ைகயில் ெதாட ேவண்டுெமங்கிற ஆவம் பிறக்க..
சுற்றும் முற்றும் ேநாக்கியவள்.. அருேகயிருந்தக் குச்சிைய எடுத்துக் ெகாண்டு
குளத்தின் அருேக ெசன்று மண்டியிட்டமந்து எட்டி அைத அருகில் ெகாண்டு
வர முயற்சித்தாள்.

அந்த ைமதானம் முழுைதயும் சுற்றி ஓடி முடித்த ெகௗதம் என்றும்

ேபாலல்லாது.. அன்று.. ைமதானத்தின் மறுபுறம் அைமந்திருந்த பூங்காவிற்கு
வந்தான். குட்டிப் ெபண் ஸ்ரீமதி இங்ேக ெசல்ல ேவண்டுெமன்று அடிக்கடி
அடம்பிடிப்பதால்.. அவைளக் கூட்டி வருவதற்கு முன் தான் ஒரு முைற
அந்தப் பூங்காைவச் சுற்றிப் பாத்து விட்டுச் ெசல்லாம் என்ற ேநாக்குடன்
உள்ேள நுைழந்தவன்.. சுற்றும் முற்றும் பாைவையத் திருப்பினான்.

எதிப்புறத்தில் தாமைரக் குளத்தில் யாேரா ஒரு ெபண் தைலையக் கவிழ்த்தி

ஏேதா ெசய்து ெகாண்டிருப்பைதக் கண்டவன்.. யா இவள்.. லூசாக இருப்பாள்
ேபாலும்.. குளத்தின் உள்ேள விழுந்தால் என்ன ஆவது.. அருகில் ெசன்று
எச்சrக்க எண்ணித் திரும்பியவன்.. பின் நமக்ெகன்ன என்பது ேபால் திரும்பி
நடந்தான்..

பின் மனம் ேகட்காமல்.. திரும்பி அந்தப் ெபண்ணின் அருேக ெசன்றான். ெவகு

அருகில் ெசன்று விட்டப் பின் அது நித்யாைவப் ேபால் ேதான்ற.. புருவம்
சுருக்கியபடி “நித்யா...”என்றைழத்தான். திடீெரன்று ெகௗதம் அவளது ெபய
ெசால்லி.. அதுவும் முதன்முைறயாக அைழத்ததும் திைகத்துத் திரும்பியவள்..
கால் தடுமாறிக் குளத்திற்குள்ேளேய விழுந்தாள்.. “ஏய்.. ஏய்..”என்று அவன்
குரல் ெகாடுக்கும் முன் அவள் விழுந்து விட.. ேவகமாக அருகில் ெசன்றான்.

அதற்குள் அந்தக் குளத்திற்குள் முழுைமயாக மூழ்கி.. ஆைடகள் முழுதும்

ெதாப்பலாக நைனந்து.. இைலகைளயும்ம்,ேவகைளயும் தைலயில் சுமந்து
ெகாண்டு முழுக் ேகாபத்துடன் ெவளிேய வந்தாள்... என்னேவா, ஏேதா என்று
பதறி அருேக வந்த ெகௗதம் அவளது இந்தக் ேகாலத்ைதக் கண்டு விழுந்து
விழுந்து சிrக்கத் துவங்கினான்..

அவன் சிrப்பைதக் கண்டு இடுப்பில் ைக ைவத்து அவள் முைறக்க.. அதில்

ேமலும் அவனுக்கு சிrப்ெபழுந்தது... கண்களில் ந< நிைறயுமளவிற்குக்
கடகடெவனச் சிrத்தபடி அருேகயிருந்த ெபஞ்சில் அமந்தவைனக் கண்டு..
வழக்கம் ேபால் வியப்பானது அவளுக்கு. அவனது சிrப்ைபக் கண்டபடிேய சில
நிமிடங்கள் நின்றிருந்தவள்.. பின் அவனருேக வந்து மண்டியிட்டு அமந்தாள்.

அப்ேபாதும் விடாமல் அவளது முகத்ைதப் பாத்து நைகத்துக்

ெகாண்டிருந்தவனிடம் “எப்ேபாதும் இப்படிேய சிrத்துக்
ெகாண்ேடயிருக்கலாமில்ைலயா ெகௗதம்..?”என்று ெமல்லிய குரலில்
ஏக்கத்துடன் வினவினாள்.

அவளது குரலும்,அந்தக் குரலிலிருந்த ஏக்கமும்,காைல ெவயிலில் ெஜாலித்துக்

ெகாண்டிருந்த அவளது முகமும், அந்தக் கண்கள் ெவளிப்படுத்திய..
உணைவயும் கண்டவனின் முகம் ஒரு ெநாடி இறுகியது. பின் சட்ெடன
எழுந்து அவைளக் கடந்து நடந்து ெசன்றான்.
 அத்தியாயம் – 6

உன்ைனத் ேதடித் ேதடிச் ேசா@ந்து..

கைளப்புற்று நான் அமரும் ேவைளயில்...
பின்னிருந்து என் கண்கள் மூடி..
என்ைனத் தவிப்புறச் ெசய்கிறாேய!
கண்ணா...! ந4 அறிவாயா...?
நின் முகம் கண்டு விட்டப் பின்..
என் கண்கள் ேமாட்சம் ெபறுவைத..!
ந4 என்ைனத் த4ண்டி விட்டப் பின்..
என் ஜ4வன் ெசா@க்கமைடவைத..!

எதிபாக்க முடியாது தான்! நித்யா கூறியதற்காக ெகௗதம் தனது அய்யனா

ேதாற்றத்ைத உடேன மாற்றி வாெயல்லாம் பல்லாக மாறி விடுவாெனன்று!
ஏேதா அந்த நிமிடம் அவனுைடய புன்னைகையக் கண்டதும் அவளுக்குள் ஒரு
ஏக்கம் எழுந்து விட்டது. இவன் இப்படிேய சிrத்துக் ெகாண்ேட
இருந்தாெலன்னெவன்று! அப்படிெயாரு எண்ணம் ேதான்றியதும் ெகாஞ்சமும்
சிந்திக்காமல் எண்ணியைத அவனிடம் ேகட்டும் விட்டாள். ஆனால் எதற்காக
அவளுக்குள் அந்த ஏக்கம் எழ ேவண்டும்..?

ஒரு ேவைள.. இவன் சீ க்கிரம் மாறி விட்டானானால்.. வந்த ேவைல முடிந்தது

என்கிற திருப்தியுடன் நியூயாக் ெசன்றுத் தனது வாழ்ைவத் ெதாடரலாம்
என்கிற ேவகேமா..?,அல்லது எந்ேநரமும் மகைனப் பற்றிேய சிந்தித்துத் தனது
வாழ்நாளின் ஒவ்ெவாரு நாைளயும் நிம்மதியின்றிக் கழித்துக் ெகாண்டிருக்கும்
வசந்தி அத்ைதயின் ேமல் ேதான்றிய இரக்கத்தால் விைளந்த ஏக்கேமா..?.
இருக்கலாம்! அல்லது.. ஒரு இைளஞன்! நன்றாகப் படித்து ெவற்றிகரமாகத்
ெதாழில் நடத்தித் தன் வாழ்வில் பல சாதைனகைளப் புrந்தவன்.. அவனது
வாழ்க்ைக வணாக
< ேவண்டாெமங்கிற இயல்பான நல்ல எண்ணமாகக் கூட
இருந்திருக்கலாம்... ஆனால் இதற்காகெவல்லாம் மனதினுள் ஏக்கம் எழுமா
என்ன..?. ெதrயவில்ைலேய!
சr! இப்ேபாது அவைளப் பற்றிய ஆராய்ச்சி முக்கியமல்ல.. நித்யா கூறியதும்
விறுவிறுெவன எழுந்து ெசன்ற ெகௗதமின் நிைலைய அறிந்து ெகாள்வது
தான் முக்கியம்!

நித்யாவின் முகத்தில் ெவளிப்பட்ட உணவுகைளக் கண்டுத் திைகத்துப் பின்

முகம் இறுக எழுந்து வந்து விட்டவனுக்கு.. அவளது ஏக்கம் நிைறந்த குரல்
குழப்பத்ைத ஏற்படுத்தியது. அவளது குரலும்,அதனால் ஒலித்த வாத்ைதகளும்
ஒருபுறம் குழப்பத்ைத ஏற்படுத்தினாலும்.. அவனுக்கு அவன் மீ ேத ேகாபம்
வந்தது. எப்படி ஒரு ெபண்ணிடம் சிrத்துப் ேபசலாெமன்று! என்ன தான்
ெபண்ணுrைம அது,இதுெவனப் பக்கம்,பக்கமாக வசனம் ேபசி நிைனத்தைதச்
சாதிக்கும் ரகமாக நித்யா இருந்தாலும்... அவளது ேபச்சுக்கள்
நியாயமானதாகேவ இருந்தாலும்.. அவள் ஒரு ெபண்! தன்னுைடய
நலத்திற்காக எப்ேபப்பட்டக் ேகடுெகட்ட ெசயைலயும் ெசய்யத்
தயாராயிருக்கும் ெபண்ணினத்ைதச் ேசந்தவள் அவள்..

அவளது ேபச்சிலும்,ெசயலிலும் இருக்கும் நியாயமும்,அலுவலகத்தில்

அைனவrடமும் அழகாகப் ேபசி நல்ல உறைவ வளத்துக் ெகாள்ளும்
அவளது குணமும்,ைதrயமும்,துடுக்குத்தனமும்,வாதிடும் திறைமயும் அவைள
நல்லவளாகேவ உருவகப் படுத்தினாலும்.. அவன் அவைள நம்புவதாக
இல்ைல.. அலுவலகத்தில் அவள் நியாயம் ேபசிப் ேபாராடும் விசயங்கைள..
முதலில் எதித்தாலும் அடுத்து அவன் ஒப்புக் ெகாண்டிருக்கிறான் தான்..
அன்று ைசட்டில் ேவைல ெசய்யும் ெபண்ணிடம் மன்னிப்புக் ேகட்டைதப்
ேபால்.. ஆனால் அைதத் தனக்குச் சாதகமாக எடுத்துக் ெகாண்டு அவள்
அவனது ெசாந்த வாழ்வில்.. ெசாந்த விசயங்களில் மூக்ைக நுைழத்தால்..
அவமானப் பட்டுத் தான் திரும்பப் ேபாகிறாள். இனி அவளுடன் ேபசுவைதக்
கட்டாயமாகத் தவித்து விட ேவண்டும். அதிகப் பிரசங்கி! என்று முடிவு
ெசய்து ெகாண்டான் ெகௗதம். ஆனால் தன் எண்ணங்களுக்கு ேநமாறாக..
அவள் தன்னுள் விைளவிக்கப் ேபாகும் மாற்றங்கைள எrச்சலும்,ேகாபமும்
நிைறந்திருந்தாலும் தப்பாமல் நிைறேவற்றப் ேபாவைத அவன்
அறிந்திருக்கவில்ைல.

அன்று அவள் அலுவலகத்திற்கு வந்து லிஃப்ட்டில் ஏறுைகயில் அவைளத்

ெதாடந்து உள்ேள நுைழய முற்பட்ட ெகௗதம் அவைளக் கண்டதும் திரும்பி
நடந்து ெவளிேய ெசன்று விட்டான். “எ..என்ன..?”என்று நித்யா வினவியது
அவன் காதில் விழேவயில்ைல. ஏன் இப்படி நடந்து ெகாள்கிறான்..?,
இருக்கட்டும்! பாத்துக் ெகாள்ளலாம்! என்று நிைனத்துக் ெகாண்டாள்.

அதன் பின் இைடேவைளயின் ேபாது அவைனப் பாக்க முயன்றும்

முடியாமல் ேபானது. அவன் அைறக்குள் ெசல்ல முயன்றால்.. “சா பிஸியாக
இருக்கிறா ேமடம், யாைரயும் உள்ேள விடக் கூடாெதன்று உத்தரவு
ேபாட்டிருக்கிறா.”என்று கூறினான் கதி. அவைன ஒரு முைற முைறத்தவள்
“யாைரயும் விடக் கூடாதா..?,அல்லது என்ைன மட்டும் உள்ேள விடக்
கூடாெதன்று கூறினாரா..?”என்று அவள் வினவியதற்கு “அது வந்து
ேமடம்..”என்று அவன் தைலையச் ெசாறிய உண்ைம அது தான் என்று
உறுதியானது அவளுக்கு. ேகாபத்துடன் தன் இருக்ைகக்கு வந்தமந்தவைள
அழகசாமி அைழத்தா.

“ெசால்லுங்கள் அங்கிள்..”என்றுத் தன் முன்ேன தூக்கி ைவத்த முகத்துடன்

அமபவைள சிrப்புடன் ேநாக்கியவ “என்னம்மா..?,மறுபடியும் உன்
ஹ<ேராவுடன் சண்ைடயா..?,”என்று வினவ.. “ஹ<ேராவா..?யா அந்த அசுரனா..?
அங்கிள்.. அவன் ஹ<ேரா அல்ல.. வில்லனும் அல்ல.. இரண்டுக்கும் நடுவில்
என்னெவன்று தான் ேயாசித்துக் ெகாண்டிருக்கிேறன்.. இந்தச் சில நாட்களாக
என்னிடம் சிrத்துப் ேபசாவிடினும் முைறக்காமேலனும் இருக்கிறாேன என்று
நான் சந்ேதாசப் பட்டுக் ெகாண்டிருந்தால் இன்று.. இன்று என்ைன அவன்
அைறக்குள் நுைழயக் கூடாெதன்று தைட விதித்து விட்டான்..”என்று பள்ளிக்
குழந்ைத ஆசிrயrடம் அடுத்த மாணவைனப் பற்றிக் குைற கூறுவது ேபால்
கூறி முடித்தவைள புன்னைகயுடன் ேநாக்கியவ.. பின்..

“அவன் இப்படித் தைட உத்தரவு விதிக்குமளவிற்கு ந< என்ன காrயம் ெசய்து

ைவத்தாய்..?”என்று வினவினா. “ெபrதாக எந்தத் தவறும் ெசய்யவில்ைல
அங்கிள்.. காைலயில் ஜாகிங்ெசல்ைகயில்..” என்று ெதாடங்கி நடந்தைதக்
கூறினாள். அவ கூற<யைதக் ேகட்டு ஆச்சrயத்துடன் “ெகௗதமா அப்படிச்
சிrத்தான்..?”என்றவrடம் “காட் பிராமிஸ் அங்கிள்.. அந்த அய்யனாேர தான்..
ந<ங்கள் இப்படிக் ேகட்பீகள் என்று ெதrந்தால் என் ைகப்ேபசியில் ஒரு
புைகப்படம் எடுத்திருப்ேபன்..”என்றவளிடம் “ஆனால்.. உனக்கு ஏனம்மா அவன்
சிrத்ததும் அப்படிக் ேகட்க ேவண்டுெமன்று ேதான்றியது...?”என்று அவ
வினவ.. “ம்ம்..”என்று தைலையச் ெசாறிந்தவள்.. “ெதrயவில்ைலேய அங்கிள்..”
என்று கூற.. நமுட்டுச் சிrப்புடன் எழுந்தா அழகசாமி.

“சr, இப்ேபாது என்ன..?,அவன் உன்ைன அைறக்குள் விட மாட்ேடெனன்று

தைடப் பிறப்பித்து விட்டான்.. அவ்வளவு தாேன..?,அந்தத் தைடைய
முறிப்பதற்கு என்னிடம் ஒரு திட்டம் உள்ளது..”என்று அவ கூற “அப்படியா...?,
என்னத் திட்டம் அங்கிள்..?”என்று வினவியவளின் கண்களிலிருந்த
ஆவத்ைதக் கண்டவ நன்றாக முறுவலித்து “ெகௗதமின் ெசகரட்டr 3 மாத
விடுமுைறயில் ெசல்கிறா.. அவருக்கு பதில் யாைர நியமிப்பெதன்று ெகௗதம்
என்னிடம் கருத்துக் ேகட்டிருந்தான். நான் உன் ெபயைர சிபாrசு ெசய்யத்
திட்டமிட்டிருக்கிேறன்.. எப்படிேயனும் வாதாடி அவைனச் சம்மதிக்க ைவப்பது
என் ெபாறுப்பு.. அதற்கு முன்பு திருேவங்கடத்திடம் (ெகௗதமின் ெசகரட்டr)
ெசன்று ேவைல விசயங்கைளப் பற்றி அறிந்து ெகாள்..”என்று கூறினா.
“சூப்ப ப்ளான் அங்கிள்..”என்று ைகக் குலுக்கிய நித்யா “உங்களுக்கு
உடம்ெபல்லாம் மூைள அங்கிள்..”என்று பாராட்ட அவ சிrப்பைத நிறுத்தி
அவைள முைறத்து “பாத்தாயா..?,என்ைனேய கலாய்க்கிறாேய..?”என்று கூறக்
கலகலெவனச் சிrத்து அவ அைறைய விட்டு ெவளிேயறினாள் நித்யா.

அவள் ெசன்றதும் ெகௗதமின் அைறக்குச் ெசன்ற அழகசாமி நித்யாைவ

மூன்று மாத காலத்திற்கு அவனது உதவியாளராக நியமிக்குமாறுக் கூற
ேவகமாகத் தைலயைசத்து “அது சr வராது அங்கிள்..”என்று முடித்து
விட்டான் அவன். “ஏன் தம்பி..?,நல்ல ெபண்.. திறைமயானவள்.. ந<ங்கள் எள்
என்றால் எண்ைணயாக இருப்பாள்.. ஏன் மறுக்கிற<கள்..?”என்றவrடம்
“அங்கிள்.. ந<ங்கள் ஏன் அவளது ெகாள்ைகப் பரப்புச் ெசயலாளராக மாறி
விட்டீகள்..?,எந்த ேவைலையப் பற்றிக் ேகட்டாலும் நித்யா,நித்யா
என்கிற<கள்..?,”என்று எrச்சலுடன் கூறினான்.

“அந்தப் ெபண்ணின் குணம் அப்படித் தம்பி.. குைற கூறும்படி எைதேயனும்

அவளிடம் கண்டீகளா..?,இல்ைலேய..!,தன் மனதிற்கு நியாயெமன்று படும்
விசயத்ைத உடேன முகத்துக்கு ேநேரேய கூறி விடுகிறாள்.. அைனவரது
நலைனப் பற்றியும் ேயாசிக்கிறாள்.. அதில் தவெறன்ன தம்பி..?,எவ்வளவு
இனிைமயாகப் பழகுகிறாள்.. ந<ங்கேள பாக்கிற<கள் தாேன..?”என்று கூறக்
ேகாபமாக அவ புறம் திரும்பியவன் “விட்டால்.. என்ைன இந்த சீ ட்டிலிருந்து
தூக்கி விட்டு அவைள அமர ைவத்து விடுவகள்
< ேபாலும்..” என்றவன் பின்
“கதவு திறந்து விடும் நம்பியிலிருந்து கம்ெபனி ஜி,எம் அழகசாமி வைர
அைனவைரயும் கவந்து விட்டாள்.. இம்ைச”என்று முணுமுணுக்க.. “என்ன
தம்பி..?”என்றா அவ.

“ஒன்றுமில்ைல... உங்கள் இஷ்டப்படி ெசய்யுங்கள்..”என்றவன்

மடிக்கணிணியில் பாைவையத் திருப்ப.. இதுேவ ேபாதும் ெதய்வேம என்று
நிைனத்துக் ெகாண்டு விைரவாக ெவளிேயறி விட்டா அழகசாமி.

அடுத்த இரண்டு நாட்களும் ெகௗதம் அவளது கண்ணிேலேய படாமல்

கண்ணாமூச்சி ஆட.. முகம் பாக்கக் கூட மறுக்குமளவிற்கு என்ன தவறு
ெசய்து விட்ேடன் என்று புலம்பித் த<த்தவள்.. அன்று மதிய இைடேவைளயின்
ேபாது அவன் அைறக்குச் ெசல்ல முடிெவடுத்தாள். அவளும் இரண்டு
நாட்களாக முயற்சி ெசய்து ெகாண்டு தான் இருக்கிறாள் ஆனால்
முதலாளியின் ெசால்லுக்குக் கட்டுப் பட்ட கதி அவைள உள்ேள
விடுவேதயில்ைல.

அவன் அைறையக் கண்டபடிேய அவைன ஃேபானில் அைழத்தாள். “ஹேலா..”

என்றவனிடம் “உங்கைள இப்ேபாது பாத்தாக ேவண்டும்.. உள்ேள
வரலாமா..?”என்று வினவ நித்யா தான் என்பைத அவளது குரலிலிருந்ேத
கண்டு ெகாண்டவன் “முடியாது, நான் இப்ேபாது ேவைலயாக இருக்கிறான்...
பிறகு பாக்கலாம்..”என்று கூறி கட் ெசய்ய முற்பட.. “உங்களுக்கு அடுத்த
மூன்று மணி ேநரத்திற்கு என்ன ேவைலகள் இருக்கின்றன என்பதற்கான
பட்டியல் என்னிடம் இருக்கிறது.. அதனால் பிஸி என்று கூறித் தப்பித்துக்
ெகாள்ளப் பாக்காத<கள்..”என்றவளிடம் “உன்னிடம் நான் எதற்காகத் தப்பிக்கப்
பாக்க ேவண்டும்..?ந< என்ன தான் நிைனத்துக் ெகாண்டிருக்கிறாய் உன்
மனதில்..?, எப்ேபாதும் அதிகப் பிரசங்கித் தனமாகத் தான் ேபசுவாயா..?”என்று
சீ றியவனிடம் “நான் என் மனதில் என்ன நிைனத்துக் ெகாண்டிருக்கிேறன்
என்பைத ேநrல் வந்து ெதrவிக்கிேறன்.. இப்ேபாது என்ைன அைறக்குள்
அனுமதியுங்கள்..”என்றவள் ஃேபாைனக் கட் ெசய்து விட்டு எழுந்து ெசன்றாள்.

ஃேபாைன ெவறித்தபடி இரண்டு நிமிடம் அமந்திருந்தவைன “சா..”என்ற

கதிrன் அைழப்பு கைளத்தது. “நித்யா ேமடம் உங்கைளக் காண
வந்திருக்கிறாகள்.. ந<ங்கள் தான் அைழத்த<கள் என்கிறாகள்.. உள்ேள
அனுப்பட்டுமா..?”என்றவனிடம் “வரச் ெசால்..”என்றான்.

கருந<லச் சுடிதாrல் மயிலாக உள்ேள நுைழபவைள அவன் எந்தவித

உணச்சியுமின்றி ேநாக்க.. அவேளா.. அவைனக் கண்டு விட்ட சந்ேதாசத்தில்
நன்றாக முறுவலித்து “குட் ஆஃப்டனூன் சா..”என்று கூற “வந்த
ேவைலையச் ெசால்லி விட்டுச் ெசல்..”என்று பல்ைலக் கடித்தபடி கூறினான்.

அவனது எrச்சைலக் கண்டதும் அவன் இரண்டு நாட்களாகத் தன்ைன

உதாசீ னப் படுத்தியது நிைனவிற்கு வர.. “என்ைன எதற்காக இரண்டு
நாட்களாக இந்த அைறக்குள் அனுமதிக்கவில்ைல..?,என்ைன உள்ேள விட
ேவண்டாெமன்று கதிrடம் ேவறு உத்தரவு ேபாட்டிருக்கிற<கள்..?,அவன்
என்ைனப் பற்றி என்ன நிைனப்பான்..?,”என்று ெபாறிய.. “ஆமாம், நான் தான்
உன்ைன உள்ேள விட ேவண்டாெமன்று கதிrடம் கூறிேனன்.. நான் தான்
ஏற்கனேவ கூறிேனேன உன்னுைடய ேவைல பற்றிய விசயங்கைள
அழகசாமி அங்கிளிடம் ேகள் என்று.. பின் எதற்காக என்ைனக் காண
வருகிறாய்..?”என்றவனிடம் “அது..”என்று இழுத்தவள் “ஏன்..?,கம்ெபனி
எம்,டியிடம் ேபசுவதற்கு எனக்கு எதுவுேம இருக்கக் கூடாதா..?,கம்ெபனியின்
வளச்சிக்கு என்னால் முடிந்த விசயங்கைளப் பற்றி நான் உங்களிடம்
கலந்தாேலாசிக்க ேவண்டியிருக்கலாம்..”என்று வாய்க்கு வந்தைத உளற..
“அப்படியா..?,கம்ெபனியின் வளச்சிக்கு ந< உதவ எண்ணுகிறாயா..?,கூறு.. உன்
ேமலான ேயாசைனையத் ெதrந்து ெகாள்ள நானும் ஆவலாகத் தான்
இருக்கிேறன்..”என்று அவன் அவள் புறம் திரும்பி அமர.. ேபந்த ேபந்த
விழித்தாள் நித்யா.

“ம்,ெசால்..”என்றவனிடம் “சr,நான் ேநராகேவ விசயத்திற்கு வந்து விடுகிேறன்..

அன்று பூங்காவில் சந்தித்தற்குப் பின் தான் இப்படி நடந்து ெகாள்கிற<கள்..
என்ைனப் பாப்பைதத் தவிக்கிற<கள்.. என்னிடம் ேபசுவைதத்
தவிக்கிற<கள்..”என்று குற்றம் சாட்ட.. “பின்ேன அதிகப்பிரசங்கித் தனமாக ந<
ேபசி ைவத்தால்.. இப்படித் தான் நடக்கும்..”என்றான் அவன்.

“என்ன அதிகப் பிரசங்கித் தனத்ைத கண்டீகள்..?,எப்ேபாதும் உெரன்ற

முகத்துடன் அய்யனா ேதாற்றத்துடன் வலம் வரும் ந<ங்கள் திடீெரன்று
அப்படிச் சிrத்த<கள்.. சr பாக்க அழகாக இருக்கிறேத.. எப்ேபாதும் ந<ங்கள்
சிrத்துக் ெகாண்ேடயிருந்தால் நன்றாக இருக்குேம என்ெறண்ணிக் கூறிேனன்.
அது தவறா..?”என்று சாதாரணமாகக் கூறியவைளத் திைகப்புடன் ேநாக்கினான்.

உங்கள் சிrப்பு அழகாக இருக்கிறெதன்று.. ஒரு ஆணிடம் எவ்விதத்

தயக்கமும் இன்றி இயல்பாகத் ெதrவிப்பவைள அவன் ஆச்சrயமாக ேநாக்க..
“என்ன..?,உங்கள் சிrப்பு அழகாக இருக்கிறெதன்று ெசான்னைதப் பற்றி
ேயாசிக்கிற<களா..?, ஆமாம்.. உங்கள் சிrப்பு அழகு தான்.. ந<ங்கள் ேஹண்ட்சம்
தான்..”என்றவைள அவன் எதுவும் கூறாமல் முைறக்க.. “இைதயும் தவறாக
எடுத்துக் ெகாள்ளாத<கள்.. சிறு குழந்ைதயின் சிrப்பு அழகாக இருந்தால் நாம்
ெகாஞ்சுவதில்ைலயா..?,அது ேபான்று ஒரு சாதாரண ரசைன.. அவ்வளவு தான்..
உள்ேநாக்கு எதுவுமில்ைல..”என்றாள்.

நான் ேபசுவதற்கு எப்ேபாேதனும் வாய்ப்பளிக்கிறாளா..?,அவேள எனக்கும்

ேசத்துப் ேபசிக் ெகாள்கிறாள் என்று நிைனத்தவன் பின் ெபாறுைமயிழந்து
“என்ன தான் ேவண்டும் உனக்கு..?,”என்றவனுக்கு பதிலாக அவள் மனது “ந<
தான்..”என்றது. திடுக்கிடலுடன் தனது எண்ணப் ேபாக்ைக உள்வாங்கியவள்..
பின் நிமிந்து “இனி கதிrடம் என்ைன உள்ேள விடக் கூடாெதன்று உத்தரவு
பிறப்பிப்பது,லிஃப்ட்டில் என்ைனக் கண்டால் ெவளிேயறி விடுவது.. இது
ேபான்ற ேவைலகெளல்லாம் ெசய்யாத<கள்..”என்று கூற.. “என்ன ந< எனக்கு
ஆைண பிறப்பிக்கிறாயா..?”என்று வினவினான்.

“ச்ச,ச்ச, அப்படிெயல்லாம் ெசய்ய முடியுமா..?,ந<ங்கள் இந்தக் கம்ெபனியின்

முதலாளி.. நான் ஒரு சாதாரண ேவைலயாள்.. அத்ேதாடு இனி தைட
உத்தரவுக்ெகல்லாம் வாய்ப்பில்ைல... திருேவங்கடம் நாைளயிலிருந்து
விடுமுைறயில் ேபாகிறா.. அதனால் நான் தான் உங்களதுத் தற்காலிக பி.எ.
மறந்து விடாத<கள்..”என்று கூற.. “ஆமாமாம்..இத்தைன நாட்களாக என்ைனத்
ேதடித் ேதடி வந்து இம்சித்துக் ெகாண்டிருந்தாய்.. இனி நாைளயிலிருந்து
ேநரடியாகேவ உன் ெகாடுைமகளுக்கு ஆளாக ேவண்டும்..”என்று சலித்துக்
ெகாண்டான்.

அவன் ேபச்சு சிrப்ைப வரவைழத்தாலும் அடக்கிக் ெகாண்டு “சr,சr எனக்குப்

பசிக்கிறது.. சாப்பிடச் ெசல்கிேறன்.. ந<ங்களும் ெசன்று சாப்பிடுங்கள்..”என்றவள்
எழுந்து நடக்க.. எந்தத் ைதrயத்தில் இவள் இப்படி உrைம பாராட்டுகிறாள்..
அைனவைரயும் எதித்துப் ேபசும் தான்.. இவள் கூறுவதற்கு மட்டும் எப்படி
மறுக்காமல் தைல ஆட்டுகிேறாம்.. என்று நிைனத்தவனுக்குக் குழப்பேம
மிஞ்சியது. ேயாசித்தபடிக் கணிணியில் பாைவையத் திருப்பியவனிடம் “சா..”
என்றைழத்துக் ெகாண்டு மறுபடியும் அவன் முன்பு நின்றவள்.. ைகப்ேபசிையக்
ைகயில் ைவத்துக் ெகாண்டு... “ஒரு முைற.. அன்று ேபால் சிrயுங்கள்.. நான்
புைகப்படம் எடுத்து அங்கிளிடம் காண்பிக்க ேவண்டும்.. கம் ஆன்.. ஸ்ைமல்..
“என்று அவன் முன்பு புைகப்படம் எடுப்பவள் ேபால் நிற்க.. வந்தேத ேகாபம்
அவனுக்கு.

“ஏய்.. அைர லூசு.. ெமன்டல்.. உன்ைனெயல்லாம் எந்த ேநரத்தில்

ெபற்றாகேளா.. ெவளிேய ேபாகிறாயா..?,இல்ைலயா...?”என்று கத்த.. “நான்
அைர லூெசன்றால்.. இவன் முழு லூசு..”என்று முணுமுணுத்தபடிேய
ெவளிேயறி விட்டாள்.

“அத்ைத...”என்றைழத்தபடி சிrப்புடன் நுைழபவைள வாஞ்ைசயுடன் வரேவற்ற

வசந்தி “வா வா நித்யா.. இன்று உனக்குப் பிடித்தக் குழிப் பனியாரம்..”என்றதும்
“அத்ைத.. பனியாரெமல்லாம் அப்புறம் சாப்பிடலாம்.. முதலில் நான்
உங்களுக்கு ஒரு குட் நியூஸ் ெசால்கிேறன்.. நாைளயிலிருந்து உங்கள்
மகனின் பி.எ விடுமுைறயில் ெசல்கிறா.. அதனால் நான் தான் மூன்று
மாதத்திற்கு அவருைடய பி.எ.. பாருங்கள் அவைர எப்படி ஆட்டி
ைவக்கிேறெனன்று..”என்று கூறியவள்.. குழிப்பனியாரத்ைத எடுத்து உண்ணத்
ெதாடங்கினாள்.

“அத்ைத.. தினமும் எனக்கு மட்டும் பலகாரம் எடுத்து வருகிற<கேள.. ெகௗதம்

சாப்பிட மாட்டானா..?,சாr.. மாட்டாரா..?”என்று வினவ.. “உன்ைன விட 5,6
ஆண்டுகள் ெபrயவைன அவன் என்கிறாயா..?”என்று அவள் காைதத்
திருகினா. பின் ெபருமூச்சுடன் “என் சைமயைல அவன் ரசித்து உண்ட
காலெமல்லாம் முடிந்து விட்டதம்மா.. காைல உணைவ மட்டும் ெகாறித்து
விட்டு ஓடி விடுவான்.. மதியமும்,இரவும் ெவளியில் தான் சாப்பிடுவான்.
என்ைனத் ெதாந்தரவு ெசய்யக் கூடாதாம்.. அவனுக்கு சாப்பாடு ேபாடுவதால்
எனக்கு என்னம்மா கஷ்டம் வந்து விடப் ேபாகிறது..?”என்று வருத்தத்துடன்
கூற... “ஓ!”என்றவள் “அத்ைத.. ஒரு ஐடியா.. நாைளயிலிருந்து
அலுவலகத்திற்கு ந<ங்கள் சாப்பாடு ெகாடுத்து விடுங்கள்.. எப்படிேயனும்
அவைரச் சாப்பிட ைவப்பது என் ெபாறுப்பு..”என்று கூறினாள். சற்றுத்
தயக்கமாகேவ இருந்தாலும் சrெயனத் தைலயாட்டினா வசந்தி. பின்
“ஆனால் நித்யா... உன்ைனப் பாக்கில் கண்டு விட்ட பின் ெகௗதம் ந< தங்கி
இருக்கும் இடம் பற்றி உன்னிடம் விசாrக்கவில்ைலயா..?”என்று வினவினா.
“உங்கள் மகனுக்கு அவ்வளவு அறிவு இல்ைல ேபாலும் அத்ைத..”என்றவள்
அவ முைறப்பைதக் கண்டு “உங்கள் மகன் அப்படி ஊன்றி
ேயாசிக்குமளவிற்கு என்னிடம் ெநருங்கிப் பழகவில்ைல அத்ைத..”என்று
முடித்தாள்.

மறுநாள் காைல படு உற்சாகமாக வட்ைட

< விட்டுக் கிளம்பியவள்.. ெகௗதம்
புறப்படும் வைரக் காத்திருந்து அவன் பின்ேனேய ெசன்றாள். லிஃப்ட்டிலும்
அவைனத் ெதாடந்து நுைழந்தவள் “குட்மானிங் சா..”என்று கூற அவனும்
ேவறு வழியின்றி “குட் மானிங்”என்றான். பின் அவள் திரும்பித் திரும்பித்
தன்ைனேய பாப்பைதக் கண்டு அவன் புருவம் ெநறிக்க.. “இல்ைல.. இன்று
கிைளயண்ட் மீ ட்டிங் இருக்கிறேத.. ைடயும்,ேகாட்டும் அணிந்து ேஷாக்காக
வருவகள்
< என்று எதிபாத்ேதன்..”என்று கூற.. “மீ ட்டிங் எத்தைன மணிக்கு..?”
என்று வினவினான். “பத்து மணிக்கு..”என்றவளிடம் “ம்ம்” என்றான் அவன்.

ெகௗதமின் பி,எ திருேவங்கடத்தின் இருக்ைக அவனது அைறக்கு ெவளிேய

அருகிேலேய இருந்தது. ஆனால் ெகௗதமுடன் அதிகம் ேபச்சுக் ெகாடுக்க
ேவண்டும் என்பதற்காகத் தனது இருக்ைகைய அவனது அைறக்குள்ேளேய
மாற்றிக் ெகாண்டாள் நித்யா. அைறக்குள் நுைழந்ததும் மாற்றத்ைத உணந்த
ெகௗதம் பதில் கூறாமல் அவைள முைறக்க.. “ஆ,ஊன்னா ெநற்றிக் கண்ைணத்
திறந்தால் எப்படி சா..?,நான் பஸ்பமாகி விட மாட்ேடனா..?”என்று ேகலி
ெசய்தாள் நித்யா.

ைபைய ைவத்த படித் தன் இருக்ைகக்குச் ெசன்றமந்த ெகௗதம் “எத்தைன

முைற பஸ்பமானாலும் மீ ண்டும் மீ ண்டும் உயிெபற்று வரக் கூடிய சக்தி
தான் உனக்கிருக்கிறேத..”என்று கூற.. அப்படிெயன்றால் என்ன அத்தம்.. என்று
குழம்பிய நித்யா.. இவனுக்ெகன்ன.. கல்லூளிமங்கன்! என்று நிைனத்துக்
ெகாண்டாள்.

அதன் பின் இருவரும் ேவைலயில் மூழ்க.. அன்ைறய மீ ட்டிங்கிற்குத்

ேதைவயான குறிப்புகள் அைனத்ைதயும் ஃைபல் ெசய்து ெகாண்டவள்..
அவைன அைழக்கச் ெசன்றாள். இருக்ைகயில் அவைனக் காணாததும்
ேநரமாயிற்ேற!இன்னும் என்ன ெசய்கிறான்.. என்ெறண்ணுைகயில் அவன்
வாஷ்ரூைமத் திறந்து ெகாண்டு ெவளிேய வந்தான். “சா.. ேநரமாயிற்ேற..
கிளம்பலாமா..?”என்று வினவியவளிடம் “ம்,குறிப்புகைள ஃைபல் ெசய்யச்
ெசால்லியிருந்ேதேன.. ெசய்தாயா..?”என்றவாறுத் தன் கணிணியில் எைதேயா
பாைவயிட்டவனிடம் “ம்,உங்கள் ேடபிளில் இருக்கிறது பாருங்கள்..”என்றாள்.

அைதப் பிrத்துப் பாைவயிட்டுக் ெகாண்டிருந்தவன் ேநரமாவைத உணந்து

“நித்யா.. அந்தப் ைபயில் ைடயும்,ேகாட்டும் இருக்கிறது பா.. எடுத்து
வா..”என்று கூற மகிழ்ச்சியுடன் முறுவலித்தபடி ைபையத் திறந்து
இரண்ைடயும் எடுத்துக் ெகாண்டு வந்தாள். ஃைபைலப் பாைவயிட்டபடிேய
நின்று ெகாண்டிருந்தவனின் அருேக ெசன்றவளுக்கு ஒரு ேயாசைன
ேதான்றியது..

ைடையக் ேகட்டு ஒரு ைகைய அவள் புறம் ந<ட்டிக் ெகாண்டு மறுைகயில்

ஃைபைலப் பிடித்திருந்தான் அவன். “பரவாயில்ைல.. ந<ங்கள் நிதானமாகப்
படியுங்கள்.. நான் உதவி ெசய்கிேறன்..”என்றவள் அவன் பதில் கூறும் முன்பு
ைடைய அவன் கழுத்திலிட்டு மாட்டத் துவங்கியிருந்தாள்.

தனக்கு ெவகு அருகில் நின்று உrைமயுடன் ேதாள் பற்றி.. சிrப்புடன் மாட்டிக்

ெகாண்டிருந்தவைள அவன் விrந்த விழிகளுடன் ேநாக்க.. அவேளா அவன்
பாைவைய அறியாமல் ஏேதா பாட்ைட முணுமுணுத்துக் ெகாண்டு
அணிவித்துக் ெகாண்டிருந்தாள். தடுக்கத் ேதான்றாமல் அைமதியாகி
விட்டவைன நிமிந்து ேநாக்கியவள்.. “என்ன..?,திரும்பி நில்லுங்கள்.. ேகாட்
அணிய ேவண்டாமா..?”என்றபடி அவைனப் பற்றித் திருப்பினாள். தனக்கு
அணிவிப்பவைள அவன் திைகப்பு மாறாமல் பாத்தபடி நின்றிருக்க..
அணிவித்து முடித்ததும் ஓரடித் தள்ளி நின்று அவைனப் பாைவயிட்டவள்..
“ம்ம்,பரவாயில்ைல.. அவ்வப்ேபாது அய்யனாைரப் ேபால் ேதாற்றம்
அளித்தாலும்.. ந<ங்கள் ஸ்மாட் தான்.. ேபாகலாமா..?,”என்று கூற.. அவைளப்
புrந்து ெகாள்ள முடியாமல்.. அவேளாடு ேசத்துத் தன்ைனயும் புrந்து
ெகாள்ள இயலாமல் குழம்பிப் ேபானான் ெகௗதம் பிரபாகரன்.

பின் அவனுடன் காrல் கிளம்பி மீ ட்டிங்ைக ெவற்றிகரமாக முடித்து விட்டுத்

திரும்புைகயில் “மிகவும் சந்ேதாசம் இல்ைலயா சா..?,ெபrய கான்ட்ராக்ட்
ைசன் ெசய்திருக்கிற<கள்.. வாழ்த்துக்கள்..”என்று ைக ந<ட்ட.. அவள் ந<ட்டியக்
ைகைய ஒரு முைற ேநாக்கியவன் “நன்றி..”என்று வாய் வாத்ைதயுடன்
நிறுத்திக் ெகாண்டான். முகம் கன்ற அவைன ேநாக்கியவள் “ைகக்
குலுக்குவதில் என்ன தவைறக் கண்டு விட்டீகள்..?,சற்று முன் யாேரா ஒரு
ெபண்மணியிடன் ைக குலுக்கின <கள்..?.அது தவறில்ைலயா..?”என்று துவங்க..
அவன் பதிேல ேபசாமல் வண்டிையச் ெசலுத்திக் ெகாண்டிருந்தான். “இவ்வளவு
ேகட்கிேறேன.. ஏேதனும் பதில் கூறுகிற<களா..?”என்று உச்சஸ்தாதியில்
கத்தியவளிடம் உச்சுக் ெகாட்டியவன் “வண்டி ஓட்டிக் ெகாண்டிருக்கிேறேன..
எப்படிக் ைக குலுக்க முடியும்..?”என்று எrச்சலுடன் வினவ.. “ஆமாம்..
ஏேதனும் ஒரு சாக்கு..”என்று திரும்பிக் ெகாண்டாள்.

அவள் மீ து எrச்சலும்,தன் மீ து ேகாபமும் வந்தாலும்.. இதழ்க்கைடயில் ஒரு

முறுவல் ேதான்றியது ெகௗதமிற்கு. அது ஏன் என்று தான் அவனால் புrந்து
ெகாள்ள முடியவில்ைல.. அதன் பின் அலுவலகத்திற்கு வந்த பின் அழகசாமி
சிrப்புடன் வரேவற்றுத் தன் வாழ்த்ைதத் ெதrவிக்க.. பதிலுக்கு முறுவலித்து
அவrடம் ைக குலுக்குபவைன நித்யா முைறத்தபடி நிற்க.. அவள் பாைவைய
உணந்து சிrப்புடன் நின்றிருந்தான் அவன். ெகௗதமின்
சிrப்ைபயும்,நித்யாவின் முைறப்ைபயும் கண்ட அழகசாமிக்கு மகிழ்ச்சியாக
இருந்தது.

அவ ெசன்றதும் ஃைபைல மாேராடு அைணத்தபடி நின்றிருந்தவள்

அவைனேய முைறக்க.. “என்ன..?,ேபா ேபா.. ேவைலையப் பா”என்றான்
அவன். “இது அநியாயம் சா... ஒரு ைகக் குலுக்கைலக் கூட
நிராகrப்பீகளா..?, அதிலும் அைனவrடமும் ஏற்றுக் ெகாள்கிற<கள்..!,என்னிடம்
மட்டும் மறுக்கிற<கள்..?,”என்று கூறினாள்.

பாக்ெகட்டுக்குள் ைகைய நுைழத்து மூச்ைச இழுத்து ெவளி விட்டவன்.. “நம்பி

இன்று விடுமுைறயா என்ன..?,ஆைளக் காேணாேம..?”என்று வினவ.. அவைன
ேமலும் முைறத்தவள் “ேபச்ைச மாற்றாத<கள்.. ைகக் குலுக்க முடியுமா..
முடியாதா..?”என்று ேகட்க.. அவள் முகத்தில் பாைவையப் பதித்துத் தன்
வலது ைகைய ந<ட்டினான்.. விrந்த சிrப்புடன் அவன் ைகயில் தன் ைகையப்
பதித்தவளுக்கு.. உயி வைர ஒரு சிலிப்பு ஓடியது... அகலமான
உள்ளங்ைகயுடன் koodiya ந<ள ந<ளமான விரல்களில் சீ ராக ெவட்டப் பட்டிருந்த
நகங்களுடன் இருந்த அவன் ைகயில்.. அவளது ஐவிரல்களும் அடங்கிப்
ேபானது.. அழுத்தமாகப் பதிந்த அவனது உள்ளங்ைகயின் ெவப்பம்.. உள்ேள
ஏேதா ெசய்ய.. படபடெவன அடித்துக் ெகாள்ளும் இதயத்துடன் தைல
குனிந்தாள். அேத சமயம்.. அவளது உள்ளங்ைகயின் ெமன்ைமைய உணந்து
சிலித்துப் ேபான ெகௗதம் சட்ெடனத் தன் ைகைய உருவிக் ெகாண்டு
மறுபுறம் திரும்பி நின்றான்.

“நா..நான் அங்கிைளப் பாத்து விட்டு வருகிேறன்..”என்று அவள் ெவளிேயறி

விட.. தைலைய அழுந்தக் ேகாதி ெநற்றிையத் ேதய்த்துக் ெகாண்டவன்.. இது
என்ன தைலவலி என்ெறண்ணி ேவைலயில் தன் கவனத்ைதத் திருப்பினான்.
அழகசாமியிடம் அரட்ைட அடித்துவிட்டு ெவளிேய வந்தவள் வசந்தி
அத்ைதயின் டிைரவ நிற்பைதக் கண்டு அவரருேக ெசன்றாள். “அண்ணா..
அத்ைத சாப்பாடு ெகாடுத்தனுப்பியிருக்கிற<களா..?”என்று வினவியவளிடம்
சாப்பாட்டுக் கூைடைய ந<ட்டினான்.

அைத வாங்கிக் ெகாண்டு ெகௗதமின் அைறக்குள் நுைழந்தாள். அரவம்

உணந்து திரும்பிய ெகௗதம் “என்ன இது..?,”என்று வினவினான்.
“உங்களுக்குத் தான் சா.. சாப்பாடு.. உங்கள் அன்ைன அனுப்பியிருக்கிறாகள்..
டிைரவ வந்து ெகாடுத்துச் ெசன்றா.. வாவ்.. என்ன ஒரு வாசைன..
வைகயான சாப்பாடு தான் சா.. ஒரு பிடி பிடிக்கலாம்.. என்ைனயும் ேசத்துக்
ெகாள்கிற<களா ப்ள <ஸ்..”என்று சிrக்க.. “அம்மா சாப்பாடு
அனுப்பியிருக்கிறாகளா..?,யாைரக் ேகட்டு அனுப்பியிருக்கிறாகள்..?, எதற்காக
சிரமப்படுகிறாகள்..?,முதலில் அந்தச் சாப்பாட்ைட திருப்பிக் ெகாடுத்தனுப்பு..
இைதேய தினமும் பழக்கப்படுத்திக் ெகாள்ளப் ேபாகிறாகள்... இருக்கும்
துன்பம் ேபாதாதா..?”என்று அவன் ெபாறியத் துவங்க.. ேபாராடித்தான் அவைன
ஒப்புக்ெகாள்ள ைவக்க ேவண்டியிருக்கும் என்று ஏற்கனேவ அவள்
எதிபாத்திருந்ததால்.. அவைன நின்று முைறத்தாள்.
 அத்தியாயம் – 7

சிறகு முைளத்தப் பறைவயாய் மாறி..

மைழ ேமகங்களுக்கிைடயில்..
பறந்து திrந்து ெகாண்டிருக்கிேறன்..
ஏன் ெதrயுமா..?, கண்ணா!
இன்று ந4 என் கன்னம் ஏந்தி..
என் கண்கைளச் சந்தித்து..
என் உயிருக்குள் நுைழந்து விட்டதால்!

ெகௗதைமப் ெபாறுத்தவைர அன்ைன ெசய்து ெகாடுக்கும் உணவுகைளயும்,

அவளது பாசத்ைதயும் ஏற்றுக் ெகாள்வதில் தயக்கம் ஏதும் இல்ைல தான்.
ஆனால் இதுவைர அவன் ெசய்து ெகாண்டிருக்கும் அைனத்ைதயும் ெபாறுத்துக்
ெகாண்டு.. தினமும் அழுைகயில் கைரபவைள ேமலும் துன்புறுத்த அவனுக்கு
விருப்பேமயில்ைல.. தினமும் அவன் குடித்து விட்டு இல்லம் ெசல்ைகயில்
தவிப்புடன் வாசலில் காத்திருப்பாள்.. காைல உணைவ அைரகுைறயாக உண்டு
விட்டு அவன் எழுைகயில்.. வருத்தத்துடன் அவன் முகம் ேநாக்குவாள்.
அவனது ஒவ்ெவாரு ெசய்ைகயும் அன்ைனைய பாதிப்பைத உணந்தும்
அவனால் ஏதும் ெசய்ய முடியாது ேபாக.. வட்டிலிருக்கும்
< ேநரத்ைத
ெவகுவாகக் குைறத்து விட்டான் அவன். அதனால் இன்று அன்ைன சாப்பாடு
ெகாடுத்திருப்பதாக நித்யா கூறியதும் அவனுக்குக் ேகாபம் வந்து விட்டது.

அவைன முைறத்துக் ெகாண்ேட நிற்பவைள “என்ன பாக்கிறாய்..?”என்று

அவன் வினவ.. “எதற்காகத் திருப்பி அனுப்பச் ெசால்கிற<கள் சா..?,உங்கள்
அம்மா எவ்வளவு பாசமாக சைமத்திருப்பாகள்..?,ஏன் ேவண்டாம்
என்கிற<கள்..?”என்று வினவ.. “அது உனக்குத் ேதைவயில்லாத விசயம்..
திருப்பி அனுப்பி விடு என்றால் திருப்பி அனுப்பி விடு..”என்று அழுத்தமாகக்
கூற.. “எது எனக்குத் ேதைவயில்லாத விசயம் சா..?,ந<ங்கள் இப்ேபாதுத்
திருப்பி அனுப்பினால்.. ந<ங்கள் நிராகrத்தைதத் தாங்க முடியாமல்.. உங்கள்
அன்ைனத் தான் உண்ணாமல் இருப்பேதாடு மட்டுமல்லாது.. இந்த உணவு
முழுைதயும் குப்ைபயில் ெகாட்டுவா.. உங்களுக்குத் ெதrயுமா சா..?, ஒரு
ேவைள உணவு இல்லாமல் எத்தைன ேப கஷ்டப் படுகிறாகள் என்று..
உணைவ மறுக்காத<கள்.. பாவம் புrயாத<கள்.. இதனால் எவ்வளவு ேபருக்குக்
கஷ்டம் பாருங்கள்.. வாருங்கள் உண்ணலாம்.. நான் ேகட்க மாட்ேடன்..
அைனத்ைதயும் ந<ங்கேள சாப்பிடலாம்.. ம்,வாருங்கள்..”என்றைழக்க.. ேவறு
வழியின்றி எழுந்து ெசன்று ைகக் கழுவி விட்டு வந்தான்.

அவன் வருவதற்குள் அைனத்ைதயும் ேடபிளின் மீ துக் கைடப் பரப்பி விட்டாள்

நித்யா. ந<ண்ட நாட்களுக்குப் பிறகு மகன் தான் சைமத்த உணைவ உண்பதால்..
நிைறய வைககைளச் சைமத்துக் ெகாடுத்திருந்தா. அைனத்ைதயும் கண்டவன்
வியப்பும்,மகிழ்ச்சியுமாய் வந்தமர.. “பாத்த<களா..?,யம்மி இல்ைல..?”என்றபடி
அவனுக்குப் பrமாறினாள். அைனத்தும்,அைனத்துேம அவன் விரும்பிச்
சாப்பிடும் உணவு வைககள்.. பாத்துப் பாத்துச் சைமத்திருக்கிறாள்..
அன்ைனயின் நிைனவில் ஆடிப் ேபாய் அமந்து விட்டவனின் ேதாள் ெதாட்டு
சாப்பிடுங்கள் என்று அவள் ைசைக ெசய்ய.. பின் ஆவமாக உண்ணத்
துவங்கினான். அடுத்த சில நிமிடங்கள் தட்ைடத் தவிர ேவறு புறம்
திரும்பாமல் உண்பவைனக் கண்டு சிrப்பு வந்தது அவளுக்கு.

சில நிமிடங்களில் அவைள நிமிந்து ேநாக்கியவன் “ந<

சாப்பிடவில்ைலயா..?”என்று வினவினான். “அப்பாடி! இப்ேபாேதனும்
உங்களுக்குக் ேகட்க ேவண்டுெமன்று ேதான்றியது.. தட்டிேலேய புைதந்து
விட்டீகேளா என்று நிைனத்து விட்ேடன்..”என்றவள் படபடெவனத் தனக்கு
ேவண்டியைதத் தட்டில் ேபாட்டுக் ெகாண்டு உண்ணத் ெதாடங்கினாள்.
அவளிடம் புன்னைகத்த படிேய உண்டவனுக்கு.. ெவகு நாைளக்குப் பிறகு
திருப்தியாக சாப்பிட்ட உணவு.

இருவரும் உண்டு முடித்த பின் பாத்திரங்கைள எடுத்து ைவத்தவள் “இனி

தினமும் உங்கள் அன்ைன சைமயைல நானும் உண்ணப் ேபாகிேறன் சா..”
என விைளயாட்டு ேபாலக் கூறி.. தினமும் உண்பதற்கு அவனுக்குச் சம்மதமா
என்று ேகட்க நிைனத்தாள். ஒரு நிமிடம் தயங்கினாலும் பின் சிrப்புடேன
தைலயைசத்தான். அத்ைத ெஜயித்து விட்டீகள்! என்று மனதுக்குள்
குதூகலித்துக் ெகாண்டவள் உடேன அவருக்கு ஃேபான் ெசய்தும் ெதrவித்தாள்.
கண்ண <ரும் சந்ேதாசமுமாக பதிலளித்த வசந்திையச் சமாதானப் படுத்தி விட்டு
அைறக்குள் நுைழந்தாள்.

அன்று முழுதும் புன்னைக முகத்துடன் காட்சி அளித்தவைனப் பாக்கப்

பாக்கத் ெதவிட்டவில்ைல நித்யாவிற்கு. தன் முகத்ைத அடிக்கடி
ேநாக்குபவைள “என்ன அப்படிப் பாக்கிறாய்..?”என்றவனிடம் “ஒன்றுமில்ைல”
என்று முணுமுணுத்தாள். அதன் பின் ேவைல ெதாடர.. இரவு ஒன்பது
மணிக்காகக் காத்திருந்தாள். நிச்சயம் இன்று அவைனக் குடிப்பதற்கு
அனுமதிக்கக் கூடாது என்று த<மானித்துக் ெகாண்டாள்.
ஏழு மணியாகியும் அவள் கிளம்பாதைதக் கண்டு “ந< இன்னும்
ெசல்லவில்ைலயா..?”என்று வினவியவனிடம் “இ..இல்ைல..
ேவைலயிருக்கிறது..”என்று சமாளித்து அமந்திருந்தாள். சrயாக ஒன்பது
மணியானதும் கிளம்பத் தயாராகிவைன.. என்ன ெசால்லித் தடுப்பது என்று
நகத்ைதக் கடித்தவள்.. “வ..வந்து.. கிளம்பி விட்டீகளா சா..?”என்று
வினவினாள்.

அவைள நிமிந்து பாக்காமல் “ம்,ம்..”என்றவனிடம் “வட்டிற்கா

< சா..?”என்று
வினவினாள். “ப்ச்..”என்றபடி அவள் முகம் ேநாக்கியவன் “வட்டிற்ேகா..
<
காட்டிற்ேகா.. இது என்ன ேகள்வி..?,நான் எங்கு ெசல்கிேறன் என்பைதக் கூட
உன்னிடம் ெசால்ல ேவண்டுமா..?”என்று ேகாபமாகக் கூற முற்பட்டான்.
“வட்டிற்குச்
< ெசல்கிற<களா என்று ேகட்பது தவறா..?,அப்படியானால்.. ந<ங்கள்
ேவறு எங்ேகா ெசல்கிற<கள்.. அப்படித் தாேன..?”என்று வினவினாள்.

எrச்சல் மைறயாமல் அவைள மீ ண்டும் ேநாக்கியவன் “நித்யா.. என்

ெபாறுைமையச் ேசாதிக்காேத... என்ன பிரச்சைன உனக்கு..?”என்று வினவ..
“ந<ங்கள் எங்கு ெசல்கிற<கள் என்று எனக்கு நன்றாகத் ெதrயும்,. என்ன சா
இது..?,மதிப்பான.. உயவான இடத்தில் இருக்கும் திறைமசாலி ந<ங்கள்.. ந<ங்கள்
இப்படி ஒரு தவைறச் ெசய்யலாமா..?,ேவண்டாம் சா..”என்று அவன்
வழிமறிக்க.. “நான் ஏற்கனேவ கூறியிருக்கிேறன்.. என் ெசாந்த விசயங்களில்
அதிகப் பிரசங்கித் தனமாகத் தைலயிட்டு வாங்கிக்கட்டிக் ெகாள்ளாேத என்று..
வழி விடு நித்யா..”என்று அவன் ேகாபமாகக் கூற.. “இது என்ன
முட்டாள்தனம்..?,கஷ்டம்,கவைல என்றால் ஆண்கள் ேபாைதையத் தான் நாடிச்
ெசல்வகளா..?,உங்கள்
< நிைலையப் பாத்துக் கவைல ெகாள்ளும் உங்கள்
அன்ைன கஷ்டம் தாங்காமல் உங்கைளப் ேபால் தினமும் பாருக்குச் ெசன்றால்
ஒப்புக் ெகாள்வகளா..?”என்று
< ேகாபமாக வினவ.. “என்ன ேபசுகிறாய் இடியட்..”
என்றவன் அவள் கழுத்ைதப் பற்றித் தள்ள.. அவன் தள்ளிய ேவகத்தில்
அருகிலிருந்த நாற்காலியில் படாெரன விழுந்தவைள.. “அளவுக்கு மீ றிப்
ேபசினாயானால்.. மrயாைத ெகட்டு விடும் ஜாக்கிரைத.. உன் எல்ைலையத்
தாண்டி உள்ேள வராேத..”என்று கஜித்தவன் விறுவிறுெவன நடந்து ெசன்று
விட்டான்.

கழுத்ைதப் பற்றியபடி எழுந்து அமந்தவள் “சrயான ராட்சசன்!”என்று

முணுமுணுத்தாள்.. ஆனால் தவறு அவளுைடயது தான்.. ஒேர நாளில் அவன்
முழுதாக மாறி விட ேவண்டும் என்று நிைனப்பது எவ்வளவு ெபrய தவறு..!
ெகாஞ்சம் விட்டுப் பிடித்திருக்க ேவண்டும்.. இப்ேபாது உள்ளைதயும் ெகடுத்துக்
ெகாண்டாயிற்று.. இனி நாைள முகம் ெகாடுத்துக் கூடப் ேபச மாட்டான்..
என்று வருத்தமுற்றவள்.. சடாெரன்று எழுந்தமந்தாள். ேராஷமும்,ேகாபமும்
தான் முக்கியெமன்று இருக்கும் நித்யாவா இது..?,ஒருவன் அவளது கழுத்ைதப்
பற்றித் தள்ளி அவமானப் படுத்தியிருக்கிறான். அைதப் ெபrதாக எண்ணாமல்
அவைனப் பற்றி ேயாசிக்கிேறேன.. என்று இல்லாத ேகாபத்ைத இருப்பதாகக்
காட்டிக் ெகாண்டு வட்டிற்குச்
< ெசன்றாள். அன்று இரவுத் தந்ைதயிடம்
கணிணியில் உைரயாடுைகயில் அைனத்ைதயும் ெதrவித்தாள். “கழுத்ைதப்
பற்றித் தள்ளுகிறான் டாடி.. ராஸ்கல்..”என்று கூற.. “உன் முகத்தில் இருக்கும்
ேகாபம் குரலில் இல்ைலேய நித்யாம்மா..?”என்று அவ ேகலி ெசய்ய.. சிrத்துச்
சமாளித்து ைவத்தாள்.

நித்யாவுடன் சண்ைடயிட்டு பாrல் ெசன்றமந்தவனுக்கு அன்று குடிக்கத்

ேதான்றேவயில்ைல.. அன்ைனயின் உணைவ உண்டதில்.. அன்ைனயின் மீ து
ேதான்றிய இரக்கம்.. அன்ைனயின் அன்ைப இத்தைன நாட்களாக
உதாசீ னப்படுத்தியதில் தன் மீ ேத ேதான்றிய ேகாபம்.. ேமலும் இந்தக் குடிப்
பழக்கம் ேவறு அன்ைனையத் துன்பப்படுத்துேமா என்ற எண்ணம்..
கைடசியாக.. குடிக்க ேவண்டாெமன்றுத் தடுத்த நித்யாவின் முகம் என்று
அைனத்தும் வந்து ேபானது.. குடிக்காமேலேய வடு
< திரும்பியவைன
டிைரவரும்,வசந்தியும் ஆச்சrயமாக ேநாக்கின.

அன்ைனையக் கண்டதும் அருேக வந்தவன்.. “மதியம் ந<ங்கள் அனுப்பிய

சாப்பாடு நன்றாக இருந்ததம்மா..”என்றவன் ெதாடந்து “ந<
சாப்பிட்டாயா,,.?”என்று வினவினான்.. திைகப்பும் கண்ண <ருமாய்
தைலயைசத்தவrடம் “ெசன்று படுத்துக் ெகாள்..”என்றுத் ேதாைளத் தட்டி
விட்டுத் திரும்பி நடந்தான்.

சந்ேதாசமும்,திைகப்பும் ேபாட்டி ேபாட அதிந்து நின்று விட்டவ மறுநாள்

எழுந்ததும் ெசய்த முதல் ேவைல.. நித்யாவின் ைகையப் பிடித்துக் ெகாண்டுத்
தன் மகிழ்ச்சிையப் பகிந்து ெகாண்டது தான். “குடிக்கவில்ைலயா..?,”என்று
ேயாசித்தவள்.. “அத்ைத.. இது நான் கூறியதால் இருக்காது.. உங்கள் சாப்பாடு
ெசய்த மாயம் தான்..”என்று கூறி அவைர ேமலும் மகிழ்ச்சிபடுத்தினாள்.

அன்று அலுவலகத்தில் தன் அைறக்குள் நுைழைகயில் ேநற்று இரவு

நித்யாவுடன் நடந்த வாக்குவாதம் நிைனவிற்கு வந்தது ெகௗதமிற்கு. நிச்சயம்
எப்படியும் ஆயிரம் பக்கத்திற்கு குற்றப் பத்திrக்ைக தயாrத்திருப்பாள். அவள்
என்ன ேபசினாலும் சr,சrெயனத் தைலயாட்டி விட ேவண்டியது தான் என்று
நிைனத்துக் ெகாண்டு சிrப்புடன் அைறக் கதைவத் திறந்தான். அைறக்குள்
அவள் இல்லாதைதக் கண்டுப் புருவம் ெநறித்தவன் அவளது ேமைஜயின் மீ து
பாைவையத் திருப்பினான். அவளது ைகப் ைப,மற்றும் இத்யாதிப் ெபாருட்கள்
சிதறிக் கிடப்பைதக் கண்டு அவள் வந்து விட்டாள் என முடிவு ெசய்து
ெகாண்டுத் தன் இருக்ைகக்கு ெசன்று அமந்தான்.
அடுத்த சில மணி ேநரங்களுக்கு அவள் அைறக்கு வந்து ேசராதைதக் கண்டு
எrச்சலுடன் அழகசாமிைய அைழத்தான். “அங்கிள் நித்யா அங்ேக
இருக்கிறாளா..?”என்று வினவியதற்கு அவ பதில் கூறும் முன் முந்திக்
ெகாண்ட நித்யா.. “ஏன்..?,என்ன ைவத்திருக்கிறாராம் நித்யாவிற்கு..?,திட்டி
அதட்ட யாரும் கிைடக்கவில்ைலெயன்று என்ைனக்
கூப்பிடுகிறாராக்கும்..?”என்று பலமாகேவ முணுமுணுக்க.. “வாங்குகிற
சம்பளத்திற்குக் ெகாஞ்சேமனும் ேவைல பாக்கச் ெசால்லுங்கள் அங்கிள்..
எப்ேபாதும் எங்ேகேயனும் அமந்து அரட்ைடயில் இறங்கி விடுகிறாள்..” என்று
அவன் சிrத்தபடிேய கூற.. “ஏன்..?,என்ன குைறவாக ேவைல பாக்கிேறனாம்
நான்..?,தினமும் இவரது ஏச்சு,ேபச்சுகைள வாங்கிக் கட்டிக் ெகாள்கிேறேன..
அைத விட ேவறு என்ன ெபrய உைழப்பு இருந்து விடப் ேபாகிறது..?”என்று
கூற.. “சr ேபசியது ேபாதும்.. ேவைல பாக்க வருகிறாயா..?”என்று அவன்
அைழத்ததும் “நான் இப்ேபாது ெகாஞ்சம் பிஸி அங்கிள்.. பிறகு வருகிேறன்
என்று கூறி விடுங்கள்..”என்று மிடுக்காகத் ெதrவித்தாள்.

“இந்த கம்ெபனிக்கு நான் எம்.டியா அல்லது அவள் எம்.டியா என்று ேகட்டுச்

ெசால்கிற<களா அங்கிள்..?”என்று அவன் ேகட்டதும்.. சிrத்த அழகசாமி..
“நித்யாம்மா.. சா நமக்கு எம்.டி.. உனக்கு மறந்து விட்டெதன்று
நிைனக்கிேறன்..”என்று கூற.. “யாராக இருந்தால் என்ன அங்கிள்..?,எம்.டி
என்றால் என்ன ேவண்டுமானாலும் ேபசலாமா..?,ெசய்யலாமா..?,நாம் என்ன
அவருக்கு அடிைமயா..?”என்று உச்சஸ்தாதியில் ெதாடங்க.. “நித்யா.. இப்ேபாது
அைறக்கு வருகிறாயா இல்ைலயா..?”என்று அவன் அதட்டியதும் “முடியாது..
நான் இன்று ெவளி நடப்பு ெசய்கிேறன்..”என்றாள்.

“தாராளமாகச் ெசய்... அப்படியானால் ேவைலைய ெவளியிலிருந்ேத பாத்துக்

ெகாள்..”என்றவன் “அங்கிள்..”என விளித்து அவrடம் ேபசத் ெதாடங்கி
விட்டான். தனக்குள் முணுமுணுத்தபடி உெரன்ற முகத்துடன்
அமந்திருந்தவைளக் கண்டு சிrத்தபடிேய அமந்திருந்தா அழகசாமி. அதன்
பின் சிறிது ேநரம் அவ அைறயில் அமந்திருந்தவள் பின் எழுந்து அவன்
அைறக்குச் ெசன்றாள்.

கதைவத் தட்டி விட்டு அவன் அனுமதிக்குக் காத்திராமல் விறுவிறுெவன

நடந்து ெசன்றவள் தன் இருக்ைகயில் அமர.. அவைள முைறத்த ெகௗதம்
“இந்தக் கம்ெபனிக்கு நான் எம்.டியா இவள் எம்.டியா என்ேற ெதrயவில்ைல..
ெகாஞ்சேமனும் மதிக்கிறாளா.. ராட்சசி..”என்று முணுமுணுத்தான். அவன்
முணுமுணுப்ைபக் கண்டு ெகாள்ளாமல் ேவைலயில் ஈடுபட்டாள் நித்யா.

முழுதாக இரண்டு மணி ேநரம் அைமதியாகேவ ேவைலையத்

ெதாடந்தவைளக் கண்டு எrச்சலானது அவனுக்கு. இவள் ேபசினாலும்
ெதால்ைல.. ேபசாமல் இருந்தாலும் ெதால்ைல.. என்ெறண்ணிக் ெகாண்டவன்..
ெபாறுைம இழந்த சமயம்.. அவனது வட்டிலிருந்து
< மதிய சாப்பாடு வந்தது.

“சா..”என்றபடி கதைவத் திறந்து ெகாண்டு நுைழந்த டிைரவ சாப்பாைட

ைவத்து விட்டு ெவளிேயற.. நித்யாைவத் திரும்பி ஒரு பாைவ பாத்து விட்டு
சாப்பாட்டுக் கூைடயின் அருேக ெசன்றான் ெகௗதம். ேமைஜயின் மீ து
சாப்பாட்டுக் கிண்ணங்கைளக் கைடப் பரப்பியவன் ெதாண்ைடையச் ெசறுமி
“நித்யா.. சாப்பிடலாமா..?”என்று ேகட்க.. அவைன வித்தியாசமாக ேநாக்கியவள்
“உங்களுக்குப் பசித்தால் ந<ங்கள் சாப்பிடுங்கள்.. என்ைன எதற்காக
அைழக்கிற<கள்..?”என்று எrச்சலுடன் வினவினாள்.

“ஏன்..?,ேநற்று இருவரும் ேசந்து தாேன சாப்பிட்ேடாம்..?,தினமும் உங்கள்

வட்டுச்
< சாப்பாட்ைடேய சாப்பிடுகிேறன் சா என்றாேய..?,இப்ேபாது
என்ன..?,வா.. வா சாப்பிடலாம்..”என்றவனுக்குப் பதிலாக.. “ஐ ேஹவ் ைம
டிஃபன் பாக்ஸ்..”என்றபடித் தனது டப்பாைவ எடுத்து முன்ேன ைவக்க.. “ஓ!”
என்றபடிப் புருவம் உயத்தியவன் “ந< சைமத்ததா..?”என்று ஆவமாக
டப்பாைவத் திறந்தான்.

“அ..அது வந்து.. நான் சைமக்கவில்ைல..”என்றவள் ெதாடந்து மனதுக்குள் உன்

அன்ைன சைமத்தது தானடா முட்டாள்.. என்று திட்டிக் ெகாண்டாள்..
காைலயில் சாப்பிடத் ேதான்றாததால் அைத அப்படிேய டப்பாவில் அைடத்து
எடுத்து வந்திருந்தாள்.. என்ன பதில் ெசால்வெதன்று விழித்தவளிடம்
“பின்ேன..?,யா சைமத்தாகள்..?”என்றவன் ஸ்பூைன எடுத்து ருசி பாக்க..
“ேவ..ேவைலயாள் சைமத்தது தான்..”எனக் கூறிச் சமாளித்தாள்.

“அப்படியா..?,ேவைலயாள் ைவத்துச் சைமக்கும் அளவிற்கு ந< பணக்காrயா..?,

உன் குடும்பம் வறுைமக் ேகாட்டிற்குக் கீ ழ் இருப்பதாக இண்டவியூ அன்றுத்
ெதrவித்தாேய..”என்று நக்கலாக வினவியவன்.. “நன்றாக இருக்கிறேத..
ெசால்லப் ேபானால் என் அன்ைன சைமத்தது ேபால் இருக்கிறது.. ஆமாம்..
உன் வடு
< எங்ேக இருக்கிறது..?,அன்று பாக்கில் சந்தித்த ேபாேத ேகட்க
ேவண்டும் என்று நிைனத்திருந்ேதன்..”என்றவனிடம் என்ன கூறுவெதன்று
ேமலும் விழித்தவள்.. “ஆமாமாம்.. சா.. உங்கள் அன்ைன அளித்த சாப்பாட்டின்
மணம் மூக்ைகத் துைளக்கிறது.. சாப்பிடலாேம..!”என்றபடி எழுந்த ெசல்ல..
அவள் தவிப்பைத அறிந்து ெகாள்ளாத ெகௗதம் சிrத்தபடி அவளுடன்
ெசன்றான்.

அதன் பின் அைமதியாக உண்பவைள நிமிந்து ேநாக்கினான். அவன் தன்ைனக்

காண்பைத உணந்த நித்யா குடித்துக் ெகாண்டிருந்தத் தண்ண < பாட்டிைலக்
கீ ேழ ைவத்து விட்டு “என்ன அப்படிப் பாக்கிற<கள்..?”என்றவளிடம் “ஐ ஆம்
சாr.. ேநற்று அப்படி நடந்து ெகாண்டதற்கு..”என்றான். சாrயா ேகட்கிறான்..?,
இவனா..?,அதுவும் அவளிடம்..?. ஆச்சrயமாக அவைன ேநாக்குபவைளக்
கண்டவன் “இப்ேபாது ந< எதற்காக இப்படிப் பாக்கிறாய்..?”என்றவனிடம்
“இல்ைல.. உங்களுக்கு சாr என்கிற வாத்ைதெயல்லாம் ெதrந்திருக்கிறேத
என்று ஆச்சrயப்பட்டுக் ெகாண்டிருக்கிேறன்..”என்று கூற அவைள
முைறத்தவன் “தப்பு என் மீ து இருப்பதால் தான் பணிவாகப் ேபசுகிேறன்..
அதற்காக அதிகமாகப் ேபசினாயானால் பல்ைலத் தட்டி விடுேவன்..” என்று
அவன் மிரட்ட.. ேகாபத்திற்குப் பதிலாக சிrப்பு வந்தது அவளுக்கு.

அவள் சிrப்பைதக் கண்டவனுக்குத் தன்னாேலேய முறுவல் பூத்தது. “உனக்கு

நித்யா என்று ெபய ைவத்தற்குப் பதில் அகராதி என்று ைவத்திருக்கலாம்..”
என்றவனிடம் “சr,சr சாப்பிட்டாயிற்றல்லவா..?, ேவைலையத்
ெதாடரலாமா..?”என்றபடித் தன் இருக்ைகக்குச் ெசன்றவள் மீ ண்டும் திரும்பி
வந்து “சா.. எனக்கு ஒரு ஐடியா ேதான்றியிருக்கிறது..”என்றாள்.

“என்ன ஐடியா..?” என்றவனிடம் “நமக்குத் தான் ெபrய கான்ட்ராக்ட்

கிைடத்திருக்கிறேத.. அைதக் ெகாண்டாட ேவண்டாமா சா..?, பாட்டி
ெகாடுங்கள்..”என்றாள்.. “மூக்குப் பிடிக்க உண்டாேய இப்ேபாது.. அைதப்
பாட்டியாக எண்ணிக் ெகாள்..”என்றவளிடம் “எனக்கு மட்டும் அளித்தால்
ேபாதுமா.?,இந்தக் கான்ட்ராக்ட்டிற்காக உைழக்கப் ேபாகும் நமது
பணியாளகைள மகிழ்ச்சி படுத்த ேவண்டாமா..?”என்றவளிடம் “என்ன ெசய்ய
ேவண்டுெமங்கிறாய்..?”என்று எrச்சலுடன் வினவினான்.

“நம் அலுவலகப் பணியாளகள் அைனவருக்கும் விருந்து அளிக்கலாம் சா..

ப்ள <ஸ்.. ப்ள <ஸ்.. ேவைல,ேவைல என்று இருப்பவகளுக்கு புத்துணச்சி
அளித்தது ேபால் இருக்கும்.. ப்ள <ஸ் சா..”என்றவளிடம் “ம்,சr.. ெசய்யலாம்..
உனக்கு அடுத்த மாதம் சம்பளம் ேவண்டாெமன்று எழுதிக் ெகாடுத்து விடு..
ெசய்து விடலாம்..”என்று கூற அவைன முைறத்தவள்.. “சrயான கஞ்சமாக
இருக்கிற<கேள.. உங்களுக்காக உைழக்கும் பணியாளகளுக்கு ஒரு விருந்து
கூட அளிக்க மாட்டீகளா..?”என்று ெதாடங்கியவளிடம் “சr,சr.. இதற்கு ஒரு
ேபாராட்டம் ெசய்து விடாேத... அங்கிளிடம் கலந்தாேலாசித்து விட்டு
ேவண்டியைதச் ெசய்..”என்று முடித்து விட்டான்.

“வாவ்.. ேதங்க் யூ.. ேதங்க் யூ சா...”என்றவள் மடிக் கணிணியின் மீ து

பதிந்திருந்த அவனது ைகையப் பற்றிக் குலுக்கி விட்டு ெவளிேய ஓடிச்
ெசன்றாள். அவள் ெசல்வைதக் கண்டவனின் முகத்தில் புன்னைக நிைறந்தது.

அழகசாமியின் அைறக்குள் ேவகமாக நுைழந்தவள் “அங்கிள்.. அலுவலகத்தில்

அைனவருக்கும் விருந்தளிக்க ெகௗதம் சம்மதித்து விட்டான்.. நம்
இருவைரயும் ஏற்பாடு ெசய்யச் ெசால்லியிருக்கிறான்.. “என்று சிrப்புடன் கூற..
“ந< அவன்,இவன் என்று மrயாைதயில்லாமல் ெகௗதைம அைழப்பைத
எப்ேபாது நிறுத்தப் ேபாகிறாய்..?”என்று வினவினா அழகசாமி.

“என்னேவா ெதrயவில்ைல அங்கிள்.. ெகௗதைம மrயாைதயாக அைழக்க

ேவண்டுெமன்று ேதான்றேவ இல்ைல..”என்றவள் ெதாடந்து “அது
முக்கியமல்ல இப்ேபாது.. நாம் பாட்டி ஏற்பாடு ெசய்ேவாம் அங்கிள்..”என்றவள்
தனது ஐடியாக்கைள அள்ளி வச..
< இருவரும் ேசந்து திட்டம் த<ட்டத்
துவங்கின. அன்ைறய வாரக் கைடசியிேலேய ேஹாட்டல் ஒன்றில் இரவு
விருந்ைத ஏற்பாடு ெசய்யலாம் என்று த<மானித்தவகள்.. அன்ேற
அலுவலகத்தில் அைனவருக்கும் மின்னஞ்சலில் விசயத்ைதத் ெதrவித்தாகள்.

அன்று மாைல அலுவலகத்திலிருந்து புறப்பட்டுக் ெகாண்டிருந்தவள்

ெகௗதமிடம் “ெமயில் பாத்த<களா சா..?,இடம் உங்களுக்குப் பிடித்திருக்கிறது
தாேன..?”என்று விசாrத்தாள். “என்னிடம் அனுமதி வாங்கிவிட்டா ஏற்பாடு
ெசய்தாய்..?, என் விருப்பத்ைதக் ேகட்பதற்கு..?”என்றவனிடம் “ஏன் இப்படிப்
ேபசுகிற<கள்..?. அழகசாமி அங்கிளிடம் கலந்தாேலாசித்து ஏற்பாடு ெசய் என்று
ந<ங்கள் தாேன அனுமதியளித்த<கள்..?,இப்ேபாது என்ன..?,எம்,டிக்கு ேவறு
அப்பாயிண்ட்ெமன்ட் இருக்கிறெதன்று கூறி விருந்ைத ரத்து ெசய்து
விடுகிேறன்.. சr தாேன..?”என்று ேகாபமாகக் கூற.. அவசரமாக மறுத்தவன்
“நான் உன்ைனத் தவறாகக் கூறவில்ைல தாேய.. அப்படி ஏதும் ெசய்து
விடாேத..”என்றபடிேய அவளுடன் அைறைய விட்டு ெவளிேயறினான்.

“எப்ேபாதும் எைதேயனும் கூறி என்னுடன் சண்ைடயிட்டுக் ெகாண்டு தான்

இருக்கிற<கள்..”என்று சலித்தபடிேய வந்தவள் கதவு திறந்த நம்பிையக் கண்டு
“நம்பி அங்கிள் சனிக்கிழைம இரவு விருந்து இருக்கிறது.. புது கான்ட்ராக்ட்
கிைடத்தற்காக எம்.டி சா நம் அைனவருக்கும் அளிக்கிறா.. அன்று இந்த
யூனிபாம் ேவண்டாம்.. நான் உங்களுக்குப் புது உைட வாங்கித் தருகிேறன்..
அைத அணிந்து ெகாண்டு வாருங்கள்.. சrயா..?”என்று கூற வாெயல்லாம்
பல்லாக நைகத்தா நம்பி.

அவள் கூறியைதயும் நம்பி சிrப்பைதயும் கண்டுத் தானும் புன்னைகையச்

சிந்தியவன் அவைளத் ெதாடந்து ெவளிேயறினான். சிrப்பு மாறாத
முகத்துடன் நடப்பவைளத் திரும்பித் திரும்பிப் பாப்பவைனக் கண்டவள்..
“என்ன..?”என்று புருவம் தூக்கினாள். “இல்ைல.. அைனவrடமும் சிrத்து
சிrத்துப் ேபசுகிறாய்.. அன்ைன ெதரசாவிற்கு அடுத்த வாrைசப் ேபால்
இரக்கத்துடன் பழகுகிறாய்.. ஆனால்.. என்னிடம் மட்டும் சrக்குச் சrயாகச்
சண்ைடயிட்டுக் ெகாண்ேடயிருக்கிறாேய..?, ஏன்..?”என்று விசாrத்தான்.

“அவகள் எப்ேபாதும் சிrத்துக் ெகாண்ேடயிருக்கிறாகள்.. அன்பாகப்

பழகுகிறாகள்.. மrயாைதயாக நடத்துகிறாகள்.. ந<ங்கள் அப்படியா..?, எப்ேபாது
பாத்தாலும் தந்தூr அடுப்ைபப் ேபால், சுடு வாணலிையப் ேபால்..
காட்டமாகேவ இருக்கிற<கள்.. சிrப்ைப மறந்த இதழ்களுடன், உணச்சிையத்
ெதாைலத்த முகத்துடன் இயந்திரத் தனமாக நடந்து ெகாள்கிற<கள்..” என்று
குைற கூற... அதுவைர சிrத்தபடி நடந்து ெகாண்டிருந்தவன்.. இறுகிய
முகத்துடன் முன்ேன நடக்க.. ஓடிச் ெசன்று அவன் ைகையப் பற்றியவள்..
“இப்ேபாது என்ன கூறி விட்ேடெனன்று ேகாபமாகச் ெசல்கிற<கள்..?, இைதத்
தான்.. இைதத் தான் கூறுகிேறன்.. எதற்காக இப்படி இருக்க ேவண்டும்..?,
மற்றவகைளப் ேபால் மகிழ்ச்சியாக இருப்பதில் என்னப் பிரச்சைன
உங்களுக்கு..?,அப்படி என்னக் குடி முழுகிப் ேபாய் விட்டெதன்று இப்படி நடந்து
ெகாள்கிற<கள்..?”என்று கூற.. ேகாபமாக அவள் முகம் ேநாக்கியவன் “ஆம்..
குடி முழுகித் தான் ேபாய் விட்டது...”என்று கூறி விட்டுத் தன் ைகயின் மீ து
பதிந்திருந்த அவளது ைகைய உதறி விட்டு விறுவிறுெவனச் ெசன்று
விட்டான்.
 அத்தியாயம் – 8

உன்ைனக் காணும் அந்த ெநாடி..

என் உடல் சிலி@த்து.. உள்ளம் மகிழ்ந்து,,
நான் பரவச நிைலக்குச் ெசன்று விடுவைத..
ந4 அறிவாயா கண்ணா..?
அறிந்திருந்தால்.. என்ைன இப்படி..
தவிப்பிற்கு உள்ளாக்குவாயா..?

“சா...” என்றைழத்தபடித் தன் முன்ேன மூச்சு வாங்க நிற்பவைள வழக்கமான

எrச்சலுடன் ஏறிட்டான் ெகௗதம். “ம்..”என்றபடி கா கதைவ சாத்தி விட்டு
அவள் புறம் திரும்பியவனிடம் “உங்களுக்குக் குட் மானிங் ெசால்வதற்காக
நான் அங்ேகயிருந்து இவ்வளவு தூரம் ஓடி வந்திருக்கிேறன்.. ம் என்கிற<கள்..?”
என்று இடுப்பில் ைக ைவத்தபடி நிற்பவைள ேசாந்த விழிகளுடன்
ேநாக்கியவன்.. “நித்யா.. காைலயிேலேய ெதாடங்காேத.. நான் ஏற்கனேவ
தைலவலியில் இருக்கிேறன்..” என்றவன் ெதாடந்து நடக்க.. “நில் ெகௗதம்..”
என்று ஓடி வந்து அவன் முன்ேன நின்றவள்.. அவைன உற்று ேநாக்கி..
“உடம்பு சrயில்ைலயா..?, என்னவாயிற்று..?”என்று வினவ.. அவளுக்குப் பதில்
கூறாமல் நிமிந்து ேநாக்கியவன் “என்ைன என்னெவன்று அைழத்தாய்
இப்ேபாது..?” என்று வினவ.. நாக்ைகக் கடித்துக் ெகாண்டாள் நித்யா.

அய்ேயா! மனதுக்குள் எப்ேபாதும் அவைனப் ெபய ெசால்லி அைழப்பது ேபால்

கூறி விட்ேடாேம.. என்ெறண்ணியவள்.. இவைனச் சமாளிப்பது என்ன
கஷ்டமான விசயமா என்று நிைனத்துக் ெகாண்டு முகத்ைதச் சாதாரணமாக்கி
“ஏன்..?,சா என்று தான் அைழத்ேதன்.. உங்களுக்குக் காது சrயாகக்
ேகட்கவில்ைல ேபால சா.. “என்று சிrப்புடன் கூற “ப்ச்..”என்றதுடன் முன்ேன
நடந்தான்.

அைறக்குள் நுைழந்ததும் அவனது நைடையக் கண்டு நின்றவளுக்கு ஒரு

ேவைள அவன் குடித்திருக்கிறாேனா என்று ேதான்ற.. ைடையத் தளத்தி,
சட்ைடயின் ைகப் பகுதிைய மடித்து விட்டுக் ெகாண்டிருந்தவனின் அருேக
ெசன்று “ந<.. ந<ங்கள் குடித்திருக்கிற<களா..?”என்று வினவ.. அவேனா ேகாபமாக
“நித்யா..”என்று பல்ைலக் கடித்தான். “ஓேக,ஓேக.. ந<ங்கள் குடிக்கவில்ைல...
குடித்திருந்தால் ெகட்ட நாற்றம் வருேம.. உங்கள் மீ து வரவில்ைல..
வரவில்ைல தாேன..” என்றபடிேய அவைன ெநருங்கி மூச்சுக் காற்றுப் படும்
தூரத்தில் நிற்க.. அவளிடமிருந்து புறப்பட்ட வாசைனைய முகந்தவன்
சட்ெடனத் ேதான்றிய எrச்சலுடன் விலகி நின்றான்.

“முட்டாள் தனமாக நடந்து ெகாள்ளாேத... அலுவலகத்திற்கு யாேரனும் குடித்து

விட்டு வருவாகளா..?,அப்படிேய நான் குடித்து விட்டு வந்தாலும் உனக்ெகன்ன
வந்தது..?, ஊrல் எத்தைனேயா ேப குடிக்கிறாகேள.. அவகைளெயல்லாம்
ெசன்று திருத்த ேவண்டியது தாேன..?”என்று எrச்சலுடன் கூற..
“அவகெளல்லாம் எனக்கு சம்பளம் ெகாடுப்பதில்ைலேய சா.. ந<ங்கள் என்
முதலாளி.. மாதமாதம் சம்பளத்ைத அள்ளிக் ெகாடுத்து என் கஷ்டத்ைதத்
த<க்கும் மகான்.. உங்களது நலன் எனக்கு முக்கியமான ஒன்று தாேன..?”
என்றவள்.. ெதாடந்து “உங்கள் வட்டிற்கு
< ஃேபான் ெசய்து உங்களுக்கு
என்னவாயிற்ெறன்று உங்கள் அன்ைனயிடம் விசாrத்துக் ெகாள்கிேறன்..”
என்றவள் அவனது ேமைஜயின் மீ திருந்த ெடலிஃேபானில் எண்கைள அழுத்தத்
துவங்கினாள்.

“முட்டாள்தனமாக நடந்து ெகாள்ளாேத நித்யா.. எனக்கு உடல்நிைல

சrயில்ைல என்று என் அன்ைனக்குத் ெதrயாது.. வணாக
< அவைர பதற்றப் பட
ைவக்காேத..” என்று அவள் ைகையப் பற்ற.. தன் ைகையப் பற்றியிருந்த
அவனது கரத்ைத ேநாக்கியவள்.. சிrப்புடன் அவன் கண்கைளச் சந்தித்தாள்..
“என்ன..?”என்று ேகாபம் குைறயாமல் வினவியவனிடம் ஒன்றுமில்ைல என்பது
ேபால் தைலயைசத்தவள்.. அவன் தன் ைகையப் பற்றியிருப்பைத
உணரவில்ைலெயன்பைதக் கண்டு ெகாண்டவள்.. ெதாண்ைடையச் ெசறுமி
“அெதல்லாம் முடியாது.. நா.. நான் ஃேபான் ெசய்து ேகட்கத் தான் ேபாகிேறன்..”
என்று அவள் மீ ண்டும் ெதாடங்க.. பற்றியிருந்த கரத்ைத ேமலும்
அழுத்தியவன் “நித்யா ெசான்னால் ேகள்...” என்று அவன் கூறியதும் மறுபுறம்
திரும்பி சத்தமில்லாமல் சிrத்தவள்.. திரும்பி அவன் முகத்ைத ேநாக்க.. அவள்
கண்களில் ெதrந்த உணைவப் புrந்து ெகாள்ள முடியாத ெகௗதம் திைகத்து
ேநாக்கினான்.

ந< என் ைகப் பற்றியதும்.. எனக்குள் ஒரு புதுவித சிலிப்பும்,சந்ேதாசமும்

ஏற்படுகிறேத.. ஏன் கண்ணா.. என்று மனதினுள் ேகள்வி ேகட்டபடி அவன்
கண்களில் தன் பாைவைய நிைலக்கச் ெசய்திருந்தவைள.. ேவகமாக வசிய
<
காற்று நடப்பிற்குக் ெகாண்டு வர.. பின் அவனிடம் “அப்படியானால்.. உடம்பு
சrயில்ைல உங்களுக்கு.. அப்படித் தாேன.. வாருங்கள் மருத்துவமைனக்குச்
ெசல்லலாம்..”என்று அவன் ெநற்றியில் ைக ைவத்து ேசாதித்துப்
பாத்தவளிடம் “அெதல்லாம் ேவண்டாம்.. ேவைல இருக்கிறது.. நகந்து ெசல்..”
என்று அவள் ைகைய விலக்கித் தன் இருக்ைகக்குச் ெசன்றுக் கண் மூடி
அமந்தான்.

சில நிமிடங்கள் நின்று அவன் முகத்ைதக் கண்டவள் பின் மாத்திைர மற்றும்

தண்ணருடன்
< அவன் முன்ேன ெசன்றாள். “சா..”என்று அவன் ேதாைளத்
தட்டியவள்.. அவன் கண் விழித்ததும் “மாத்திைர..”என்று ந<ட்டினாள்.
“ேதங்க்ஸ்..”எனக் கூறி மறுக்காமல் வாங்கிக் ெகாண்டவன்.. தண்ணைரப்
< பருகி
முடித்ததும் அவைள நிமிந்து ேநாக்கினான். “சிறிது ேநரம் படுத்துக்
ெகாள்ளுங்கள்.. இல்ைலெயன்றால் வட்டிற்குச்
< ெசல்கிற<களா..?”என்றவளிடம்
“இல்ைல.. இன்று ேவளச்ேசr ைசட்டிற்குச் ெசல்ல ேவண்டும்.. பதிேனாரு
மணிக்கு என்ைன எழுப்பி விடு..”என்று விட்டுக் கண் மூடியவனிடம்
சrெயனத் தைலயாட்டினாள்.

கண் மூடியபடிேய “இது என்ன உைட..?,சின்னப் ெபண் மாதிr..

பாவாைட,சட்ைடயுடன்..?,ம்?,”என்று வினவினான்.. கருப்பு நிற லாங்
ஸ்கட்டும், கருப்பு நிற சட்ைடயும்.. அவளது பால் வண்ணத்திற்குப்
பளிச்ெசன்று ெதrந்தது, சிrத்தபடி அவன் புறம் திரும்பியவள்.. “ஏன்..?, நான்
சின்னப் ெபண் தான்.. அழகாக இருக்கிேறனா..?”என்றுத் தன் ெபrய கண்ைண
உருட்டிக் ேகட்க.. முறுவலுடன் கண் விழித்தவன் பதில் கூறாமல் அவைள
ேநாக்கி விட்டுக் கண் மூடிக் ெகாண்டான். “இதற்கு மட்டும் பதில் கூற
மாட்டான்.. உம்மணாமூஞ்சி..”என்று முணுமுணுத்தபடித் தன் இருக்ைகக்குச்
ெசன்றாள். அதன் பின் அவன் ைசட்டிற்குச் ெசன்றதும் வசந்திக்கு ஃேபான்
ெசய்து விசயத்ைதத் ெதrவித்தவள் மதிய சாப்பாட்ைட ைசட்டிற்கு அனுப்பி
ைவக்கும் படி கூறினாள்.

டிைரவ வந்தளித்த உணைவக் கண்ட ெகௗதம் அன்ைனக்கு ஃேபான் ெசய்ய..

“கண்ணா.. உடம்பு சrயில்ைலெயன்று காைலயிேலேய கூறியிருக்கலாேம..
இன்று ஒரு நாள் வட்டிலிருந்து
< ஓய்வு எடு கண்ணா..”என்று வசந்தி கூறியதும்
“அம்மா.. எனக்கு உடம்பிற்கு ஒன்றுமில்ைல.. நித்யா தான் ஃேபான் ெசய்தாளா
உனக்கு..?”என்றவன் ேமலும் சிறிது ேநரம் உைரயாடி விட்டு நித்யாைவ
அைழத்தான்.

அவன் அைழத்ததும் மகிழ்ச்சியுடன் “ஹேலா..”என்றவளிடம் “அம்மாவிடம்

கூறாேத என்ேறனல்லவா நித்யா..?”என்று அவன் கூற.. “அதனால் என்ன
குைறந்து விட்டது இப்ேபாது..?,ஏற்கனேவ உடம்பு சrயில்ைல.. மதியம்
ெவளியில் சாப்பிட்டீகளானால் எப்படி..?,அதனால் தான்.. அத்.. ேமடமிடம்
கூறிேனன்..” என்று கூறினாள்.. அவளது அக்கைற உள்ேள இதமாக
இருந்தாலும் “அதிகப் பிரசங்கி..”என்று திட்டி விட்டுத் தான் ெசல்ேபசிைய
ைவத்தான்.
மாைல நித்யா வடு
< திரும்பும் ேவைளயில் அலுவலகம் வந்து ேசந்த
ெகௗதைம விrந்த சிrப்புடன் வரேவற்றவள்.. “வந்து விட்டீகளா..?, எங்ேக
உங்கைளக் காணாமல் வடு
< ெசல்ல ேநந்திடுேமா என்று கவைலப் பட்டுக்
ெகாண்டிருந்ேதன்.. இப்ேபாது காய்ச்சல் பரவாயில்ைலயா..?”என்று அவன்
ெநற்றியில் ைக ைவக்க எத்தனிக்க.. “நித்யா...”என்று விலகி நின்றவன்..
“எனக்குப் பரவாயில்ைல.. நான் நன்றாகத் தான் இருக்கிேறன்.. ந<
கிளம்பவில்ைலயா..?”என்றபடிேய இருக்ைகக்குச் ெசன்றான்.

“கிளம்பி விட்ேடன்... ந<ங்கள் ேநராக வட்டிற்குச்

< ெசன்று விடுவகள்
< என்று
நிைனத்ேதேன..” என்றவளிடம் பதில் ெசால்ல முடியாமல் திணறினான்.
உண்ைமயில் அவன் வந்தேத அவைளக் காணத் தான்.. ஏேனா.. அவைளக்
காணாமல் வடு
< திரும்ப அவனுக்கு மனமில்ைல.. அவைளக் காண்ைகயில்
ேகாபமும்,எrச்சலும் வந்தாலும்.. அவளது அருகாைமைய மனம்
விரும்புவைதத் தடுக்க முடியவில்ைல அவனால்.. அவள் தன்னுள்
விைளவிக்கும் மாற்றங்கைள அவனது மூைள ஏற்றுக் ெகாள்ளாவிட்டாலும்
மனம் ேவறு பாைதயில் பயணித்தது.
“ேவைல இருக்கிறது... அதனால் தான்..” என்று முணுமுணுத்து விட்டு.. அவன்
கணிணியின் பக்கம் திரும்ப.. “இனியும் என்ன ேவைலயிருக்கப் ேபாகிறது..?,
நாைள பாத்துக் ெகாள்ளலாம்.. வட்டிற்குச்
< ெசன்று ஓய்ெவடுங்கள்.. நாைள
இரவு விருந்திருக்கிறது.. மறந்து விடாத<கள்..” என்று கூறி விட்டு விைட
ெபற்றாள்.

மறுநாள் இரவு விருந்திருப்பதாக வசந்தியிடம் ெதrவித்தவள்.. “என்ன உைட

அணிவது அத்ைத..?,இந்த சல்வா நன்றாக இருக்கிறதா..?, அல்லது இந்த
ஸ்கட்?”என்று ஆைடகள் அைனத்ைதயும் எடுத்து ந<ட்டிக்
ெகாண்டிருந்தவளிடம் “நல்லதாக புடைவ அணிந்து ெகாள்ளலாமில்ைலயா
நித்யா..?”என்று வசந்தி “ேசைலயா..?”என்று விழி விrத்தவள்.. “ஒரு முைற
கூட நான் அணிந்ததில்ைல அத்ைத.. சr அணிகிேறன்.. எனக்கு உதவி
புrயுங்கள்..”என்று முறுவலித்தாள்.

மறுநாள் இரவு வசந்திையப் பாடு படுத்தி.. புடைவ அணிந்து ெகாண்டவள்...

ஸ்கூட்டியில் புறப்பட்டாள். வாசலில் வரேவற்ற அழகசாமி அங்கிள்...
“புடைவ உனக்கு நன்றாக இருக்கிறதம்மா..”என்று பாராட்ட..”ேதங்க்ஸ்
அங்கிள்..”என்றவள்.. நம்பியிடம் “இந்த சட்ைட உங்களுக்கு நன்றாகப்
ெபாருந்தியிருக்கிறது அங்கிள்.. சூப்ப..”என்று சிrத்தாள்.

அதன் பின் அலுவலகத்தில் அைனவரும் கூட.. அைனவரும் ெகௗதமின்

வருைகக்காகக் காத்திருந்தாகள்.. “ஏன் அங்கிள்.. எம்.டி என்றால் தாமதமாகத்
தான் வர ேவண்டுெமன்று நிபந்தம் ஏதும் இருக்கிறதா என்ன..?, இவன் ஒரு
சட்ைட,ேபண்ட்ைட மாட்டிக் ெகாண்டு வருவதற்கு என்ன இவ்வளவு ேநரம்..?”
என்று அவள் புலம்பித் தவித்த ேநரம் ஜ<ன்ஸூம்,டீஷட்டுமாக வந்து
ேசந்தான்.

“தாமதத்திற்கு மன்னித்து விடுங்கள்.. விழாைவ ஆரம்பிக்கலாம்..”என்றவனின்

விழிகள் நித்யாைவத் ேதட அவள் ஒரு புறம் முைறத்துக் ெகாண்டு நிற்பைதக்
கண்டுச் சிrத்தபடி அருேக அைழத்தான். “புடைவெயல்லாம்
அணிந்திருக்கிறாய்..?,பரவாயில்ைலேய..”என்று பாராட்டியவன் “முகத்ைத
மட்டும் ஏன் இப்படி இஞ்சி தின்ன குரங்ைகப் ேபால் ைவத்திருக்கிறாய்..?”
என்று கூற.. “நான் குரங்ெகன்றால்.. ந<ங்கள் காட்டுப் பூைன...” என்று
ெபாறிந்தவளிடம் “சr, இப்ேபாது என்ன..?,ஏன் முைறத்துக்
ெகாண்டிருக்கிறாய்..?”என்றான். “ஒரு மணி ேநரம் தாமதமாக வருகிற<கள்..
அைனவைரயும் காக்க ைவத்து விட்டீகேள..”என்று திட்டியவளிடம்
“முக்கியமான ேவைலயாக ெசன்று விட்ேடன்.. அதனால் தான்.. சr ெசல்..
ஏேதா விைளயாடுகிறாகள் பா.. கலந்து ெகாள் ேபா..” என்று அனுப்பி
ைவத்தான்.

ஒரு கூட்டம் பாட்டு பாடிக் குதூகலிக்க.. சிறு சிறு விைளயாட்டுக்களும்,

ேகளிக்ைககளுமாக மறுபுறம் இருந்தது.. சிற்றுண்டிகளும்,குளி பானங்களும்,
உற்சாக பானங்களும் அவ்வப்ேபாது வந்து ெசன்று ெகாண்டிருந்தது.. பாட்டு
பாடும் கூட்டத்தில் கலந்து ெகாண்ட நித்யாைவ பாடுமாறு அைனவரும்
வற்புறுத்த... சrெயனத் தைலயாட்டியவள்.. தூரத்தில் அமந்திருந்த
ெகௗதைமக் கண்டபடி..

“கண்ணன் மனநிைலத் தங்கேம தங்கம்..

கண்டு வர ேவண்டுமடி தங்கேம தங்கம்....”
என்று பாடத் துவங்க.. அவளிடமிருந்து பாைவையத் திருப்பாமல் விrந்த
விழிகளுடன் அமந்திருந்த ெகௗதமிற்கு.. உள்ேள ஏேதா ெசய்தது. சட்ெடன
எழுந்து ேவறு புறம் ெசன்றான்.

பாட்டு பாடி முடித்ததும் அைனவரது ைகத் தட்டைலயும் ெபற்றுக்

ெகாண்டவள்.. ெகௗதைமத் ேதடினாள்.. அவன் கண்ணில் படாதைதக் கண்டு
அவைனத் ேதடிச் ெசன்றாள். ைகயில் விஸ்கியுடன் எங்ேகா பாைவையப்
பதித்து அமந்திருந்தவனின் அருேக ெசன்றவள்.. “கூல் ட்rங்க்ஸ் குடித்துக்
ெகாண்டிருக்கிற<களா சா..?,எனக்கும் ஒன்று ெசால்கிற<களா..?, பாட்டு பாடிக்
கைளத்துப் ேபாய் விட்ேடன்..” என்று கூற.. அவளிடமிருந்துப் பாைவையத்
திருப்பாதவன்.. “பரவாயில்ைலேய.. பாட்டு பாடு என்றதும்.. உன் அெமrக்க
ஆங்கிலத்தில்.. எைதேயனும் பாடி ைவத்து.. அைனவைரயும் தைலையச்
ெசாறிய ைவத்து விடுவாேயா என்று நிைனத்ேதன்.. பாரதியா பாட்ெடல்லாம்
கூட உனக்குத் ெதrயுமா..?”என்று ேகலி ெசய்ய.. கலகல்ெவனச் சிrத்தவள்..
“என் தந்ைத எனக்கு அைனத்ைதயும் கற்றுக் ெகாடுத்திருக்கிறா..” என்று
கூறினாள்.

“என்ன குடித்துக் ெகாண்டிருக்கிற<கள் என்று ேகட்கிேறேன..?”என்றவளிடம்

“விஸ்கி..”என்றான் அவன்.. “விஸ்கியா..?”என்று விழி விrத்தவள்.. அவன்
ைகயிலிருந்தக் ேகாப்ைபையப் பறிக்க எத்தனித்தாள். “ஏய்...”என்று
விலகியவன்.. “என்ன ெசய்கிறாய்..?”என்று ேகட்க.. “எதற்காக ந<ங்கள் இப்ேபாது
குடிக்கிற<கள்..?,”என்று ேகாபமாக வினவினாள்.

“ந< எதற்காக எப்ேபாதும் ேகள்வி ேகட்டுக் ெகாண்ேட இருக்கிறாய்..?,நான்

குடித்தால் உனக்ெகன்ன வந்தது..?,அதிகப் பிரசங்கித் தனமாக என் ெசயல்கள்
அைனத்திலும் மூக்ைக நுைழக்காேத.. முட்டாள்..”என்று அவன் அடிக்குரலில்
கஜிக்க.. ேகாபமும்,ஆத்திரமுமாய் அவைன ேநாக்கியவள்.. அருேக ெசன்று
ெகாண்டிருந்த பணியாளின் தட்டிலிருந்த பாட்டிைல எடுத்து அவைன
முைறத்தபடிேய கடகடெவனப் பருகத் துவங்கினாள்..

“ஏய்.. ஏய்.. என்ன ெசய்கிறாய்..?”என்றவனிடம் “உங்கைளக் ேகட்க எனக்கு

உrைமயில்ைலயல்லவா..?,அைதப் ேபால் என் ெசயல்கைளப் பற்றிக் ேகட்க
உங்களுக்கும் உrைமயில்ைல..”என்றவள்.. குடித்து முடித்து பாட்டிைல அவன்
முன்பு சத்தத்துடன் ைவத்தாள்.. குடித்த ேவகத்தில் ேமல் மூச்சு,கீ ழ் மூச்சு
வாங்க.. அவைன முைறப்பவைள.. “தண்ண< கூடக் கலக்காமல் ராவாக
அடிக்கிறாேய.. ெராம்பப் பழக்கேமா..”என்று ேகலி ெசய்ய.. விறுவிறுெவன
நடந்து ெசன்றாள்..

சிrப்புடன் திரும்பித் தன் குவைளயிலிருந்தைதக் காலி ெசய்யத்

துவங்கியவன்.. சிறிது ேநரம் கழித்து.. நித்யாைவத் ேதடித் தன் பாைவையத்
திருப்பினான்.. அவள் கண்ணில் படாதைதக் கண்டு எழுந்து வந்தவன்..
ேசாவிலும்,மயக்கத்திலும் கண்கள் ெசாருக அங்ேக ேபாடப் பட்டிருந்த
ேசாபாவில் அமந்திருந்தவைளக் கண்டு சிrப்புப் ெபாங்கியது அவனுக்கு..

அவளருேக ெசன்று “நித்யா.... மிஸ்.மாடன் மங்ைக..”என்று அவள் முன்பு

ெசாடுக்கிட.. அந்த மயக்கத்திலும் அவைனக் கண்டு முைறத்தவள்.. எழுந்து
நடந்து ெவளிேய ெசன்றாள். தள்ளாடியபடி நடந்து ெவளிேய ெசல்பவைளத்
ெதாடந்துத் தானும் ெவளிேயறியவன்.. “நித்யா.. நித்யா நில்.. இவ்வளவு
குடித்தும் ஸ்ெடடியாக நடக்கிறாேய.. எனக்குச் சந்ேதகமாக இருக்கிறது...”
என்று சிrக்க.. அவைனக் கண்டு ெகாள்ளாமல் ேமலும் நடந்தவளுக்குக்
கால்கள் தள்ளாடி.. மயக்கம் வந்தது..

தைலையப் பற்றியபடித் தள்ளாடியவளின் ேதாைளப் பற்றியவன்.. “ராட்சஷி..

அறிவிருக்கிறதா..?,பாட்டில் முழுவைதயும் குடித்துத் ெதாைலத்து விட்டாேய..
நித்யா.. நித்யா..”என்று கன்னத்ைதத் தட்டி நிைனவிற்குக் ெகாண்டு வர
முயன்றான். அவன் இழுத்த இழுப்பிற்குச் ெசன்றவள்.. கண் விழிக்காதைதக்
கண்டு அவைளக் காருக்கு நடத்திச் ெசன்றான்.

உள்ேள அமர ைவத்தவன்.. தண்ணைர

< எடுத்து அவள் முகத்தில் ெதளித்துப்
பாத்தான். அதற்கும் அவள் அசராதைதக் கண்டு எrச்சலுற்றான்.. அவளது
வட்டின்
< முகவr ெதrந்தாேலனும் பரவாயில்ைல.. அதுவும் ெதrயாது..
அப்படிேய ெதrந்தாலும்.. இந்த நிைலைமயில் அைழத்துச் ெசன்றால்.. நிச்சயம்
தவறாகத் தான் நிைனப்பாகள்.. ேவறு என்ன ெசய்வது என்று ேயாசித்தவன்..
அலுவலகத்திற்குச் ெசல்லத் த<மானித்து.. காைர அலுவலகத்திற்குச்
ெசலுத்தினான்.

அலுவலகத்தின் உள்ேள காைர நிறுத்தி விட்டு அமந்தவன்.. அவைளத்

திரும்பி ேநாக்கினான். எைதயும் அறியாமல்.. மட்ைடயாகி விட்டவைளக்
கண்டு ேகாபம் எழுந்தாலும்.. சிrப்ைபக் கட்டுப் படுத்திக் ெகாள்ள
முடியவில்ைல அவனால். ெமாத்தமாகக் குடித்து விட்டு இப்படிச்
சுயநிைனவில்லாமல் கிடக்கிறாள்.. முட்டாள்.. முட்டாள்.. என்று திட்டித்
த<த்தவன்.. இவளுக்கு நிைனவு வரும் வைர இப்படிேய காருக்குள்ேளேய
அமந்திருக்க ேவண்டியது என்று முடிவு ெசய்து.. இருக்ைகையப் பின்
சாய்த்து.. கால் ந<ட்டி.. வசதியாக அமந்தான்.

ேநரம் ெசல்லச் ெசல்லத் தூக்கம் கண்ைணச் சுழட்டக் ெகாட்டக் ெகாட்ட

விழித்திருந்தவைன நித்யாவிடம் ெதrந்த அைசவு நன்றாக விழிக்க ைவத்தது..
உட்காந்திருந்த இடத்திலிருந்து ேலசாக அைசந்தவள்.. “குடிக்காத<கள்
என்கிேறனல்லவா.. ெகௗதம்..”என்று மயக்கத்தில் உளற.. அவனுக்கு உள்ேள
சில்ெலன ஓ உணவு ேதான்றி மைறந்தது...

உறக்கத்திலும்,மயக்கத்திலும் கூடத் தன்ைனப் பற்றிச் சிந்திக்கிறாேள.. ஏன்

என்று.. அவள் முகத்ைதக் கண்ட படிேய இருக்ைகயில் தைல சாய்த்தான்..
வடிவான ெநற்றியுடன்.. அழகான புருவங்களுடன் கூடிய விழிகளுடன்..
ெமன்ைமயான இதழ்களுடன்.. அந்த இரவு ெவளிச்சத்தில் அபாரமான
அழகியாகக் காட்சி தந்தவைளப் பாக்கப் பாக்கத் ெதவிட்டவில்ைல
அவனுக்கு...

அவனது பாைவைய உணந்ததாேலா என்னேவா.. புருவம் சுருக்கிப்

புரண்டவள்.. அவன் மாபிேலேய தைல சாய்த்தாள்.. விக்கித்துப் ேபாய்.. மூச்சு
விட மறந்துத் தன் ேமல் சாய்ந்து கிடப்பவைள அவன் திைகப்புடன்
ேநாக்கினான்.. ெமத்ெதன்ற அவளது உடலின் ெமன்ைம.. அவளிடத்திலிருந்து
புறப்பட்ட வாசம்.. அவனது ெவற்று மாபில் படந்த அவளது ைககள்.. பல
வருடமாக.. மறந்து ேபாயிருந்த.. மரத்துப் ேபாயிருந்த உணவுகைளத் தட்டி
எழுப்புவது ேபால் ேதான்றியது...

தன்னாேலேய அவனது ைககள்.. அவளது கூந்தைல வருட எழத் துவங்கிய

அந்த ெநாடி.. இது தவறு.. என்று மூைள இடித்துைரக்க. பின் அவைளத் தன்
மாபிலிருந்து விலக்க எத்தனித்தான்.. ஏேதா ஒன்று உள்ேள தடுக்க.. ைககைள
மடக்கித் தைலக்குக் ெகாடுத்து.. ெபரு மூச்ைச ெவளிேயற்றினான்.. தன் மீ து
சாய்ந்திருந்த அவளது ேமனியின் ெமன்ைம தந்த சுகத்தில் இறுகக் கண்
மூடியவன்.. தன்ைன மறந்து உறக்கத்தில் ஆழ்ந்தான்.
 அத்தியாயம் – 9

கண்ணா.. கா@ேமக வ@ணா..

உன் திருமுகம் காண ேவண்டி..
நின் குழலிைச ேகட்க ேவண்டி..
உன் ைகவிரல் த4ண்ட ேவண்டி..
ெஜன்ம ெஜன்மமாக நான்..
காத்துக் ெகாண்டிருப்பைத..
ந4 அறிவாயா..?

முதல் நாள் விருந்தில் முழு பாட்டில் விஸ்கிையயும் ஒேர மூச்சில் குடித்து

விட்டு சுற்றுப் புறம் மறந்து ெகௗதமனின் மாபிேலேய உறக்கம் ெகாண்ட
நித்யாவிற்கு.. காைல ெவயில் சுள்ெளன முகத்தில் அடிக்கத் துவங்கிய பின்பு
தான் சுரைண வரத் ெதாடங்கியது. எங்கிருக்கிேறாம்..?,என்ன நடந்தது இரவு..?
என்று கண்கள் மூடியிருந்த நிைலயிேலேய நிைனவிற்கு ெகாண்டு வர
முயன்றாள். எதுவும் நிைனவிற்கு எட்டாமல் ேபாக.. ேலசாகக் கண்கைளத்
திறந்து பாத்தாள்.

இது வடு
< ேபான்று ெதrயவில்ைலேய.. கா ேபாலல்லவா இருக்கிறது.. கனவு
ஏதும் காண்கிேறாமா..? என்ெறண்ணியபடி தைலயைணயில் தைலைய
அழுத்துவதாக எண்ணி ெகௗதமனின் மாபில் அழுத்தியவள்.. பின் அது
தைலயைண அல்ல என்பைத அறிந்து.. தைலைய ேலசாக நிமித்தி
ெகௗதமனின் முகத்ைத ேநாக்கினாள்.

காற்றிலாடிக் ெகாண்டிருந்த அவனது அைல அைலயான ேகசமும்..

அடத்தியான புருவங்களுடன் கூடிய நித்திைரயில் ஆழ்ந்திருந்த அவனது
விழிகளும்.. அழுத்தமான இதழ்களும்.. நாள் முழுதும் சுமந்து திrயும்
இறுக்கம் தளந்து சிறு குழந்ைத ேபால் உறங்கிக் ெகாண்டிருந்தவைனக்
கண்டவளுக்கு.. இதயம் ஒரு ெநாடி நின்று பின் ேவகமாகத் துடித்தது..

தன்ைன மறந்து அவனது ெநற்றிைய வருடத் துவங்கிய அவளது ைககள்..

அவனது கன்னங்களில் தனது பயணத்ைதத் ெதாடந்தது.. அவளது ஸ்பrசம்
உணந்தவன் ேலசாகப் புருவம் சுழிக்க.. திடுக்கிட்டு ேவகமாகக் கண் மூடி
அவன் மாபிேலேய தைல சாய்த்தாள். பின் அவன் உறங்குவைத உறுதி
ெசய்து ெகாண்டவள்.. ேமலும் சிறிது ேநரம் அவனது மாபிேலேய சாய்ந்து
கிடந்தாள்..

இப்படிேய இந்த ெஜன்மம் முழுதும் இவனது மாபில் துயில் ெகாண்டால் கூட

ேபாதாெதன்று ேதான்றுகிறேத.. என்று சிந்தித்தபடிேயக் கண் மூடியவள்..
மீ ண்டும் உறக்கம் ெகாண்டாள்.. அடுத்த சிறிது ேநரத்தில் கண் விழித்தவள்..
விடிந்து ந<ண்ட ேநரமாகி விட்டைத உணந்து சட்ெடன எழுந்தாள்.. நல்ல
ேவைள.. இன்று விடுமுைற என்பதால் யாரும் அலுவலகத்திற்கு வரவில்ைல..
என்ெறண்ணியபடிேய.. இன்னமும் உறங்கிக் ெகாண்டிருந்த ெகௗதமனின்
ேதாைளத் தட்டினாள்..

“சா.. சா..”என்ற அவளது உலுக்கலில் கண் விழித்தவன்.. ேசாம்பல்

முறித்தபடி எழுந்தமந்தான்.. பின் சுற்றுப்புறத்ைதயும், தன்ைன ைமயலுடன்
ேநாக்கிக் ெகாண்டிருந்த நித்யாைவயும் கண்டவனுக்கு.. இரவு நடந்தது
அைனத்தும் நிைனவிற்கு வர.. அவைள முைறத்தான். “அறிவிருக்கிறதா
உனக்கு..?,முழு பாட்டிைலயும் குடித்து ெமாத்தமாக மட்ைடயாகி
விட்டாேய..?,இரவு முழுதும் எங்ேக தங்கியிருந்தாெயன்று உன் வட்டில்
<
ேகள்வி ேகட்டால் என்ன கூறுவாய் முட்டாள்..?,வம்புக்ெகன்று
< எைதேயனும்
ெசய்து ைவத்து சிக்கலில் மாட்டிக் ெகாண்டு தான் இருப்பாயா..?,ந< மாட்டிக்
ெகாள்கிறாய் சr.. என்ைனயும் ேசத்து இழுத்து ைவத்து விடுகிறாய்??,
அலுவலகத்தில் யாேரனும் பாத்தால் என்ன ஆவது..?, அறிவனமாக
< நடந்து
ெகாள்வது தான் உனக்கு ேவைலயா..?” என்று அவன் ெபாறியத் துவங்க..

எப்ேபாதும் எதித்துப் ேபசி தான் ெசய்து தான் சrெயன்று சாதித்து விடுபவள்..

இப்ேபாது எதுவும் ேபசாமல் அசடு வழிய அைமதியாக அமந்திருந்தாள், அது
அவனுக்குச் சாதகமாகிப் ேபாக.. ேமலும் கத்தத் துவங்கினான். “வாையத்
திறக்கிறாளா பா.. ராட்சசி.. எப்ேபாதும் சட்டமாகப் ேபசுவாேய.. இப்ேபாது
ேபசிப் பாேரன்..”என்று கூற.. “சாr..”என்று தைல குனிந்தபடி கூறினாள்..

“சாrயாம்.. சாr.. முட்டாள்.. இப்ேபாது என்ன ெசய்யப் ேபாகிறாய்..?,இரவு

எங்ேக தங்கினாய் என்று வட்டில்
< ேகட்டால் என்ன கூறுவாய்..?”என்று
ேகட்டவனிடம் “எம்.டியுடன் காrேலேய பாதுகாப்பாக தூங்கி விட்ேடன்
என்ேபன்..”என்று உரக்கக் கூறியவைள.. பதில் கூறாமல் முைறத்தவன்..
“உன்ைனெயல்லாம் அடித்துப் பல்ைலக் கழட்டினால் தான் சrப்படுவாய்...”
என்று அவன் ைகைய ஓங்க.. “அய்ேயா சா.. என்ைன என்ன தான் ெசய்ய
ேவண்டுெமங்கிற<கள்..?”என்றவளிடம் “நித்யா.. இது நியூயாக் அல்ல.. ந< இரவு
முழுதும் ஒரு ஆண் பிள்ைளயுடன் தங்கி விட்டுச் சாதாரணமாக காைல வடு
<
ெசல்வதற்கு..”என்று கூற.. “ம்,ம்”என்று தைலையச் ெசாறிந்தவள்.. “இப்ேபாது
எதற்காக ெவட்டிப் ேபச்சு ேபசுகிற<கள்..?, ேகள்வி ேகட்பதற்கு என் வட்டில்
<
யாருமில்ைல இப்ேபாது..”என்று சிrத்தபடி கூறினாள்.

“யாருமில்ைலயா..?”என்று புருவம் சுருக்கியவன் “யாருமில்ைலெயன்றால் ந<

தனியாகவா தங்கியிருக்கிறாய்..?”என்று வினவ.. “அ..அது.. அப்பா ஊருக்குச்
ெசன்றிருக்கிறா.. அைதத் தான் இப்ேபாது யாருமில்ைலெயன்று கூறிேனன்..”
என்றவளிடம் “ஓேஹா...”என்றவன் ெதாடந்து “சr,உன் வட்டு
< முகவrையக்
கூறு.. உன்ைன உன் வட்டில்
< விட்டு விட்ேட ெசல்கிேறன்..”என்று கூற..
அதிந்து ேபானாள் நித்யா.

“ச்ச,ச்ச, அெதல்லாம் ேவண்டாம் சா.. உங்களுக்கு எதற்காக வண்

< சிரமம்..?
என்.. என் ஸ்கூட்டி அந்த ேஹாட்டலில் நிற்கிறேத.. நான் எடுத்துக் ெகாண்டு
ெசன்று விடுேவன்.. ஒன்றும் பிரச்சைனயில்ைல..”என்றபடி கா கதைவ திறக்க
முற்பட..”இந்தக் ேகாலத்தில் வதியில்
< உலா வரப் ேபாகிறாயா..?,நித்யா என்
ேகாபத்ைதக் கிளறாேத.. உன் வட்டின்
< முகவrையக் கூறுவதில் என்னப்
பிரச்சைன உனக்கு..?”என்று பாயத் துவங்கியவனிடம் ஆவது ஆகட்டுெமன்று
முகவrையக் கூறி விட்டாள்.

வியப்புடன் அவைள ேநாக்கியவன் “ந< என் எதி வட்டிலா

< குடியிருக்கிறாய்..?,”
என்று வினவ.. “என்னது..?,ந<ங்கள் என் எதி வட்டில்
< தான் இருக்கிற<களா..?”
என்று அவைன விட வியப்ைபக் ெகாட்டித் தன் ெபrய கண்கைள விrத்து
ஏதுமறியாதவள் ேபால் அவள் வினவ.. அவைளச் சந்ேதகமாக ேநாக்கியவன்
“ந< ஒரு முைற கூட என்ைனப் பாத்தேதயில்ைலயாக்கும்..?”என்று
வினவினான்.

ேமலும் தனது கண்கைள விrத்தவள் “அப்படியானால் ந<ங்கள் என்ைனப்

பாத்திருக்கிற<களா சா..?” என்று வினவ மறுத்துத் தைலயைசத்தவன்..
“எத்தைன நாட்களாக அந்த வட்டில்
< இருக்கிறாய்..?”என்று விசாrத்தான்.
“யு.எஸ்ஸில் இருந்து இங்ேக வந்ததிலிருந்து அங்ேக தான் இருக்கிேறன்..
கிட்டத்தட்ட நான்ைகந்து மாதங்களாக..”என்று அவள் சிrத்தபடி கூற..
“ம்,நான்ைகந்து மாதங்களாக என் எதி வட்டில்
< இருக்கிறாய்.. நான் இைத
அறியாமல் ேபாேனேன..”என்றான்.

“அறிந்திருந்தால் மட்டும் என்ன ெசய்திருப்பீகள்..?,மாத வாடைகைய ந<ங்கள்

ெகாடுத்திருப்பீகளா..?”என்றவள்.. ெதாடந்து “கிளம்பலாேம ப்ள <ஸ்.. எனக்குப்
பசிக்கிறது.. இரவு சாப்பிடக் கூட இல்ைல..”என்று புலம்ப.. “ராவாக அடித்தாேய
ஒரு பாட்டில் விஸ்கி... அது ேபாதாதா..?,ஆனாலும் நித்யா.. ந<
முதன்முைறயாக அடித்தது ேபால் ெதrயவில்ைல.. ெராம்பப் பழக்கேமா..?”
என்று ேகலி ெசய்ய.. ெசய்வதறியாது அவைன முைறத்தாள்.
அதன் பின் அவள் வட்டின்
< முன்பு வண்டிைய நிறுத்தியவன்.. “நித்யா.. என்
வட்டிற்கு
< வா.. என் அன்ைனயின் சைமயல் தான் உனக்கு மிகவும் பிடித்தம்
என்பாேய.. வந்து சாப்பிட்டுச் ெசல்.. வா..”என்று அவன் அைழக்க.. ஆஹா!
இன்று எதிபாராவிதமாக பல நல்ல விசயங்கள் நைடெபறுகிறேத என்று
நிைனத்தவள்.. “நிச்சயம் வருகிேறன் சா.. உங்கள் அன்ைனையயும் சந்திக்க
ேவண்டும்.. குளித்துத் தயாராகி வருகிேறேன.. இன்று எனது காைல சாப்பாடு
உங்கள் வட்டில்
< தான்..” என்று கூறிச் சிrக்க.. தானும் சிrத்து அவளுக்கு
விைட ெகாடுத்தவன்.. தனது வட்டிற்குள்
< நுைழந்தான்.
சிறிது ேநரம் உறங்கி விட்டுப் பின் குளித்துத் தயாரானவள்.. ெகௗதைமக் காண
எண்ணி அவனது வட்டிற்குச்
< ெசன்றாள். முன் ேபால் பயந்து பயந்து ெசல்ல
ேவண்டிய அவசியமில்லாததால் துள்ளலுடன் உள்ேள நுைழந்தாள்.
ேதாட்டத்தில் தண்ண < பாய்ச்சிக் ெகாண்டிருந்த ைவகுந்தன் அவைளக் கண்டு
“அய்ேயா என்ன பாப்பா இந்த ேநரத்தில் வந்திருக்கிறாய்..?,ஐயா வட்டில்
<
இருக்கிறாேர..”என்று பதற.. “உங்கள் ஐயா இருந்தால் என்ன..?,நான் வரக்
கூடாதா..?,”என்று சிrத்தபடிேய உள்ேள நுைழபவைளக் கண்டு அவ திைகத்து
நிற்க.. சத்தம் ேகட்டு ெவளிேய வந்த வசந்தி அவைளக் கண்டு ேமலும்
பதறினா.

“நிதும்மா.. ெகௗதம் வட்டில்

< தான் இருக்கிறான்.. அவனுக்குத் ெதrந்தால்
வம்பாகி விடப் ேபாகிறது..”என்று கலங்கிய முகத்துடன் கூற கலகலெவனச்
சிrத்தவள்.. “அத்ைத வணாகப்
< பயம் ெகாள்ளாத<கள்.. என்ைன இங்ேக வரச்
ெசான்னேத உங்கள் மகன் தான்.. உள்ேள வாருங்கள்.. ேநற்று நடந்த கூத்ைதச்
ெசால்கிேறன்..”என்று உள்ேள நடந்து ெசன்றாள்.

அவள் கூறிய அைனத்ைதயும் ேகட்ட வசந்திக்கு சிrப்பாக வந்தது. கூடேவ

திைகப்பும்.. தன் மகன் ஒரு ெபண்ணிடம் இவ்வளவு இயல்பாகப் பழகுவைதக்
கண்டு ஆச்சrயமாக வந்தது.. இந்த மூன்று வருடங்களாகப் ெபண் என்றாேல
பத்தடித் தள்ளி நிற்பவைன இந்த அளவிற்கு மாற்றி விட்டவைள அவ
சிrப்பும்,கண்ண <ருமாக ேநாக்க.. “rேலக்ஸ் அத்ைத..” என்று அவள் சமாதானப்
படுத்திக் ெகாண்டிருந்த அந்த நிமிடம் மாடிப் படிகளிலிருந்து
“அம்மா..”என்றைழத்தபடி கீ ேழ இறங்கி வந்தான் ெகௗதம்.

ஒருவைரெயாருவrன் ைககைளப் பற்றியபடி நின்றிருந்த இருவைரயும்

கண்டுப் புருவம் ெநறித்தவன்.. “அம்மா.. உனக்கு இவைள ஏற்கனேவ
ெதrயுமா..?”என்று விசாrத்தான். “அ..அது..”என்று இழுத்த வசந்திக்குப்
பயத்தில் வியத்து வழிந்தது. அவரது ைககைள இறுகப் பற்றி அழுத்திய
நித்யா.. “ஆமாம் சா.. ஆன்ட்டிைய நான் அருகிலிருக்கும் முருகன் ேகாவிலில்
அடிக்கடி பாத்திருக்கிேறன்.. அப்ேபாது நான் அறிந்திருக்கவில்ைல இவகள்
உங்கள் அன்ைனெயன்று..”என்றூ இயல்பாகக் கூறி அவள் சிrக்க.. “ஆமாமாம்..
இவைளக் ேகா..ேகாவிலில் சந்தித்திருக்கிேறன்..”என்றுத் தானும் ஒத்து
ஊதினா வசந்தி.

“ஓ!.”என்றவன் ெதாடந்து.. “வாய்ப்பிருக்கிறது தான்.. என் அன்ைன எப்ேபாதும்

ேகாவில்,குளம் என்று இைறவனின் காலடியில் தான் கிடப்பாகள்..
ெசய்வைதெயல்லாம் நாம் ெசய்து விட்டுக் கடவுளிடம் கண்ண< விடுவதில்
என்ன பயன் இருக்கிறது..?”என்று அவன் ேவறு எங்ேகா பாத்துக் ெகாண்டு
நக்கலானக் குரலில் ெதrவிக்கத் தைல குனிந்த படி அைமதியானா வசந்தி.

கண்ண < முட்ட நின்று ெகாண்டிருந்தவைரக் கண்டு விட்ட நித்யாவிற்கு

ெகௗதமின் மீ துக் ேகாபமாக வந்தது.. “உங்களுக்குக் கடவுள் நம்பிக்ைக
இல்ைலெயன்றால் அது உங்கள் விருப்பம்.. அதற்காக அடுத்தவகளின்
நம்பிக்ைகையக் ேகலி ெசய்யும் உrைமேயா.. உங்களது கருத்துக்கைள
அடுத்தவகளிடம் நிைல நாட்டும் அதிகாரேமா உங்களுக்குக் கிைடயாது...
ந<ங்கள் தினமும் அலுவலகம் ெசன்று விடுகிற<கள்.. இரவு தான்
திரும்புகிற<கள்.. ஆன்ட்டி அதுவைர என்ன ெசய்வாகள்..?, பாவம்”என்று
வக்காலத்து வாங்க.. அவனுக்கு சிrப்பு வந்தது.. “நான் என் அன்ைனையத்
தாேன கூறிேனன்.. உன்ைன எதுவும் ெசால்லவில்ைலேய..?”என்று கூற..
“ந<ங்கள் இைறவைனத் ேதடிச் ெசல்லும் அைனவைரயும் தான் குைற
கூறுகிற<கள்..” என்றவள் ெதாடந்து.. “ஆன்ட்டி.. எனக்கு மிகவும் பசிக்கிறது..
நாம் சாப்பிடலாேம...”என்று வினவ..

“ஆமாமாம்.. அதற்காகத் தாேன வந்திருக்கிறாள்.. சீ க்கிரம் சாப்பாடு

ேபாடும்மா..” என்று ேகலி ெசய்தான் ெகௗதம். “ஆமாம்.. நான் சாப்பிடத் தான்
வந்திருக்கிேறன்.. பின்ேன.. ந<ங்கள் அளிக்கும் ெசாற்ப வருமானத்திற்கு நான்
ஸ்டா ேஹாட்டலிலா விருந்து சாப்பிட முடியும்..?”என்று அவள் பதில்
ேகள்வி ேகட்க.. அவேனா அசராமல் “வருமானம் ெசாற்பமானதாக
இருக்கிறெதன்றால்.. ஏன் என்னிடம் ேவைல பாக்கிறாய்..?, ேவறு எங்காவது
ெசல்ல ேவண்டியது தாேன..?”என்று அவன் கூற.. தானும் ேகாபம் ெகாண்ட
நித்யா.. “ஏன்..?,ெசல்ேவேன.. இப்ேபாது நான் ேவைல ேகட்டால் கூட என்
திறைமக்கு நல்ல ேவைல கிைடக்கும் தான்.. நான் உங்கைள நம்பி
வாழவில்ைல.. நிைனவில் ைவத்துக் ெகாள்ளுங்கள்..” என்று சற்றுக்
ேகாபமாகேவ கூற.. அவேனா ேமலும் எrச்சலாகி.. “சr,அப்படியானால்
நாைளேய ராஜினாமா கடிதத்ைத சமப்பித்து விட்டு ெவளிேயறி விடு.. சr
தாேன..?”என்று கூற.. இவகளிருவரது சண்ைடையக் கவனித்த வசந்தி..
ேவகமாக இைடயிட்டு.. “கண்ணா.. என்ன இது..?,முதன்முைறயாக வட்டிற்கு
<
வந்திருக்கிறாள்.. இப்ேபாது ந<ங்கள் இருவரும் சண்ைடயிட்டுக் ெகாண்டு தான்
ஆக ேவண்டுமா..?”என்று வினவினா.
அவைள முைறத்தபடிேய அன்ைனயின் புறம் திரும்பியவன்.. “அம்மா..
இவைளப் பற்றி உங்களுக்குத் ெதrயாது.. சrயான ராட்சசி.. வாயாடி..
இத்தைன நாட்களாக அலுவலகத்தில் என் உயிைர வாங்கியது ேபாதாெதன்று
இனி வட்டிலும்
< என்ைனத் ெதால்ைல ெசய்யப் ேபாகிறாள்..”என்று அவன்
ெநாந்து ெகாள்ள.. “கவைலப் படாத<கள் சா... நான் மற்றவகைளப் ேபால்
அல்ல.. காஃபி ெபாடி த<ந்து ேபாயிற்று என்ேறா.. ஒரு கப் சக்கைர
தருகிற<களா ஆன்ட்டி என்ேறா.. கடன் ேகட்டுத் ெதால்ைல ெசய்ய மாட்ேடன்..”
என்று கூற.. “ஆமாமாம்.. காஃபி ெபாடி,சக்கைர இரண்டும் உங்கள் வட்டில்
<
இருக்கிறது தாேன ஆன்ட்டி, ஒரு கப் காஃபி ேபாட்டுத் தாருங்கள் என்று
ேநரடியாகேவக் ேகட்டு விடுவாய்..”என்று அவன் கூறியதும் வசந்திக்குச்
சிrப்ைப அடக்க முடியவில்ைல..

அவைன முைறக்க முயன்று ேதாற்ற நித்யாவும் கலகலெவன சிrத்தாள்.

தானும் முறுவலுடன் அவைள ேநாக்கியவன் “சிrப்பைதப் பா..”என்று ேகலி
ெசய்ய.. “ஏன்..?,என் சிrப்பிற்கு என்ன..?,அழகாகத் தாேன சிrக்கிேறன்..?
பாருங்கள் அழகாகத் தான் இருக்கிறது”என்றபடிேய ெகௗதம் நின்றிருந்த
இடத்திற்குப் பின்ேன இருந்த கண்ணாடியில் தன் முகத்ைதக் காண்பதற்காக
அவனருேக வந்து நின்றாள்..

பின் கண்ணாடியிலிருந்து பாைவையத் திருப்பி அவன் முகத்ைதக்

கண்டவள்.. “என் சிrப்பில் என்ன குைறையக் கண்டீகள்?”என்று வினவ..
தனக்கு ெவகு அருேக நின்றிருந்தவளின் பளிங்கு முகத்ைத உதட்டில்
உைறந்த புன்னைகயுடன் ேநாக்கிக் ெகாண்டிருந்தான் ெகௗதம். குளித்த உடன்
புறப்பட்டு வந்ததால் பின்னலிடாமல் விrந்து படந்திருந்த கூந்தல் அவளது
ேதாள்கைள உரச.. ெபாட்டிடாமல் இருந்த ெவற்று ெநற்றியில்.. அடந்த
புருவங்களுடன் ைமயிடப்பட்டிருந்த அவளது ெபrய விழிகள் அவன்
முகத்திேலேய நிைலத்திருக்க.. அைசந்தாடிக் ெகாண்டிருந்த காதுத்
ெதாங்கட்டான்கைளயும்,சாயம் பூசாமேலேய அழகாகச் சிவந்திருந்த
இதழ்கைளயும் கண்டவன்.. அவைளேய சிrப்பு மாறாமல் ேநாக்க.. அவனது
பாைவையக் கண்ட நித்யாவிற்கு மூச்சைடத்தது..

திைகப்பு மாறாமல் இைமக்க மறந்து அவைனேய ேநாக்குபவைளக் கண்டவன்

அவள் முகத்திேலேய பாைவைய நிைலக்க ைவத்து “அம்மா.. நான் குளித்து
விட்டு வருகிேறன்.. சாப்பாடு எடுத்து ைவயுங்கள்..”என்று கூறி விட்டு அேத
சிrப்புடன் நகந்து விட்டான். அவனது சிrப்பும்,பாைவயும் எைதஎைதேயா
தூண்ட.. சட்ெடனப் பாைவையத் திருப்பியவள்.. பின் நடப்பிற்கு வந்து..
படிேயறிக் ெகாண்டிருந்தவனிடம் “ந<ங்கள் வரும்வைரெயல்லாம் காத்திருக்க
என்னால் முடியாது.. நான் சாப்பிடப் ேபாகிேறன்..”என்று குரல் ெகாடுக்க..
“மிக்க மகிழ்ச்சி.. சாப்பிட்டு விட்டு இடத்ைதக் காலி ெசய்..”என்று சிrப்புடன்
கூறி விட்டுச் ெசன்றான்.

அவன் ெசல்வைதேய பாத்துக் ெகாண்டிருந்தவைளக் கண்ட வசந்திக்கு

ேயாசைனயாக இருந்தது.. “நித்யா..”என்று அவ அவளது ேதாைளப்
பற்றியதும்.. “அத்ைத.. சாப்பிடலாம்..”என்று கூறி சாப்பாட்டு ேமைஜயில்
அமந்தாள்.

அவள் மூன்று இட்லிகைளக் காலி ெசய்து மற்றுெமாரு ேதாைசைய உள்ேள

அனுப்பிக் ெகாண்டிருந்த சமயம்.. தானும் குளித்து முடித்து ைகயில்லாத
பனியனும்,ஒரு ட்ராக் சூட்டுடனும் ேதாளில் இட்ட துண்டுடனும் தைலையத்
துவட்டியபடிேய வந்தான் ெகௗதம். மகைனத் திரும்பிப் பாத்த வசந்திக்கு
ஆச்சrயமாக இருந்தது. மூன்று வருடத்திற்கு முன்பு காைலச் சாப்பாட்டிற்கு
இப்படித் தான் வந்தமவான்.. ஆனால் இப்ேபாெதல்லாம் குளித்து முடித்து
அலுவலகம் கிளம்புைகயில் அன்ைனயின் முகத்திற்காக.. ேவண்டா
ெவறுப்புடன் இரண்டு இட்லிகைள வாயில் அைடத்துக் ெகாண்டு ெசல்வான்..
அப்படி இருப்பவன்.. இன்று மீ ண்டும் பைழயபடி நடமாடுவைதக் கண்டு
சந்ேதாசமாக இருந்தது..

“சாப்பிட வா கண்ணா..”என்று அவ அைழத்ததும் திரும்பி அவைன ேநாக்கிய

நித்யா.. அவனது வலிய ேதாள்கைளயும்,கம்பீரமான புஜத்ைதயும் கண்டு அந்த
நாளில் இரண்டாவது முைறயாக உைறந்து ேபானாள். “என்ன கபள <கரம்
ெசய்ய ஆரம்பித்து விட்டாய் ேபாலும்.. எனக்கு ஏேதனும் மிச்சமிருக்கிறதா..?”
என்று சிrத்தவைனக் கண்டுத் தானும் சிrத்து அருேக அமரும் படி பக்கத்து
இருக்ைகையக் காட்டி ைசைக ெசய்தாள்.

அவள் கூறியபடிேய அவளருேக வந்தமந்தவனுக்குத் தாேன

பrமாறியவைளக் கண்டு வசந்தி உள்ேள ெசல்ல.. அத்ைதக்கு மனதில் நன்றி
கூறியபடி ெகௗதமிடம் திரும்பியவள்.. “ஜிம் பாடியா சா....?”என்று அவன்
ேதாைள இடிக்க.. “ப்ச்..”என்று அவன் அவைள முைறத்ததும் “ஓேக ஓேக..
ெதாடவில்ைல..”என்றவள் ெதாடந்து “வட்டில்
< ஒரு ெபண்
ேவைலக்காரகைளக் கூடக் காணவில்ைலேய.. ஆண்களுக்கு மட்டும் தான்
ேவைல என்று இங்ேகயும் ேபாடா..?,ஏன் சா இப்படி..?”என்று கூற..
ேதாைசகைள வாயில் அைடத்துக் ெகாண்டிருந்தவன் நிமிந்து..

“ஆனால் நித்யா.. ந< இப்படிப் ெபண் விடுதைல,ெபண் சுதந்திரம் என்று ேபசி

ஏேதா ஒரு ெவள்ைளக்காரனிடம் பலமாக மாட்டிக் ெகாண்டு
விட்டாயா..?,அதனால் தான் நியூயாக்கில் இருந்து இங்கு வந்து மைறந்து
வாழ்ந்து ெகாண்டிருக்கிறாயா..?,மrயாைதயாக உண்ைமையச் ெசால்..”என்று
கூற.. “நான் ஏன் மைறந்து வாழப் ேபாகிேறன்..?,ஆக நியூயாக்கிலிருந்து
இந்தியா வைர ெபண் விடுதைலயும்,சுதந்திரமும் அவசியமாகத் தாேன
இருக்கிறது..?,அதனால் தான் நியூயாக்ைகத் திருத்தியது மட்டும்
ேபாதாெதன்று இந்தியாவிற்கும் வந்து விட்ேடன்..”என்று கூறிச் சிrத்தாள்.

அவன் அடுத்து பதில் கூறாதைதக் கண்டவள்.. “சா...” என்றைழத்து “ைவகுந்த்

அண்ணாவின் உறவுக்காரப் ெபண் ஒருத்தி குடிகாரக் கணவனால் மிகவும்
கஷ்டப்பட்டுக் ெகாண்டிருக்கிறாளாம்.. அவளுக்கு ேவைல ேவண்டுமாம்.. நம்..
உ..உங்கள் வட்டிேலேய
< ேவைலக்குச் ேசத்துக் ெகாள்ளலாமா..?,பாவம்
சா..”என்று கூற.. “இங்ேகயுமா உன் அராஜகம்..?, ஏற்கனேவ ெபண்
ேவைலக்காrயினால் நான் பட்டது ேபாதும்.., ந< கிளம்பு.. அதிகப் பிரசங்கித்
தனமாக எல்லா விசயத்திலும் தைலயிட்டுக் ெகாண்டு..”என்று அவன் முகம்
சுளிக்க.. “நான் ெசல்வது இருக்கட்டும்.. ஒரு ெபண் தவறு ெசய்தால் எல்லாப்
ெபண்களும் அப்படிேய இருக்க ேவண்டுமா சா..?,ஏன் இப்படி நடந்து
ெகாள்கிற<கள்...?”என்று அவள் ேகாபமாக வினவ... தட்டிலிருந்து தைலைய
நிமித்தி அவைள அழுத்தமாக ேநாக்கினான்.

“என்ன..?,அழகாக இருக்கிேறனா என்று ஆராய்ச்சி ெசய்கிற<களா..?”என்று

வினவ.. சட்ெடனச் சிrத்தவன்.. “ஏேதா ெசய்..”என்று ைகையக் கழுவி விட்டு
எழுந்தான். “ஏேதா ெசய் என்றால்..?,ைவகுந்தனின் உறவுக்காரப் ெபண்ைண
ேவைலக்குச் ேசத்துக் ெகாள்ளலாமா..?”என்று ஆவமாக வினவினாள்.
“ேவண்டாெமன்றால் விட்டு விடப் ேபாகிறாயா நித்யா..?,என் வட்டின்
< முன்பு 10
ெபண்களுடன் ஆப்பாட்டத்தில் இறங்கி விட மாட்டாய்..?”என்று கூற..
நன்றாகச் சிrத்து “ேதங்க் யூ சா..”என்றாள்.

“ஆமாம்.. உனக்கு ைவகுந்தைன எப்படித் ெதrயும்..?,”என்று வினவ.. “அ..அது..

இப்ேபாது தான்.. உள்ேள வருைகயில் ேபச்சுக் ெகாடுத்ேதன்..”என்று உளற..
“ேபச்சுக் ெகாடுத்ததற்ேக அவனது குடும்ப வரலாற்ைறேய கூறுகிறாய்..?,
இப்படிேய ெபாதுப் பணியில் ஈடுபட்டுக் ெகாண்ேடயிரு.. நன்றாக
வருவாய்”என்று வாழ்த்தி விட்டுச் ெசன்றான் அவன்.

அதன் பின் வசந்தியிடமும்,ைவகுந்தனிடம் விசயத்ைதத் ெதrவித்தாள்.

“எப்படிம்மா ந< கூறும் அைனத்திற்கும் அவன் தைலயாட்டி விடுகிறான்..?”என்று
வினவியவrடம் “அத்ைத.. நான்கு முைற உங்கள் மகைன எதித்து
வாதாடினால் அவ தனது தவைற மாற்றிக் ெகாள்கிறா.. என்ன, இதனால்
எனது ெதாண்ைடத் தண்ண< வற்றிப் ேபாய் விடுகிறது.. அதனால் என்ன
பரவாயில்ைல..”என்று கூற.. கலகலெவன சிrத்தா வசந்தி. பின் அவளது
முகத்ைத வருடி.. “சிறிது சிறிதாக என் மகைன மாற்றி வருகிறாய்.. இதற்கு
நான் என்ன ைகம்மாறு ெசய்யப் ேபாகிேறேனா ெதrயவில்ைல..”என்றவrடம்
“ைகம்மாெறல்லாம் ேவண்டாம் அத்ைத.. பருப்பு ேபாளி மட்டும் ெசய்து
ெகாடுங்கள் ேபாதும்..”என்று கூறிச் சிrத்தாள்.
அதன் பின் விைடெபற்றுப் படியிறங்கியவள் ேதாட்டத்தில் ஸ்ரீமதிையச்
சுமந்தபடி நின்று ெகாண்டிருந்த ெகௗதைமக் கண்டு அவனருேக ெசன்றாள்.
“யா இந்தப் பாப்பா சா.. அழகாக இருக்கிறாள்.. என்னிடம் வருவாயா
கண்ேண..?,உனக்கு சாக்ேலட் தருகிேறன்...”என்று அவள் ைக ந<ட்ட.. அவளிடம்
தாவியது அந்தக் குழந்ைத.. “சாக்ேலட் தருகிேறன் என்றதும் என்னிடம் வந்து
விட்டேத.. அய்ேயா சா என்னிடம் சாக்ேலட் ஏதுமில்ைலேய..”என்று அவள்
பதற.. “என்னிடம் இருக்கிறது.. இைதக் ெகாடு..”என்று அவளிடம் ந<ட்டினான்.

“பாப்பா.. இேதா சாக்ேலட்..”என்று சிrத்தவள் “உன் ெபயெரன்ன..?”என்று அவள்

விசாrத்ததும் தன் ெபயைரக் கூறிய ஸ்ரீமதி அவளது ெபயைரயும் ேகட்டாள்.
நித்யா பதில் ெசால்வதற்குள் முந்திக் ெகாண்ட ெகௗதம் “அவள் ெபய
வாயாடி நித்யா..”என்று கூற அவைன முைறத்தவள் “வாயாடிெயல்லாம்
இல்ைல ெவறும் நித்யா தான்..”என்று கூறியவள்.. ஸ்ரீமதிையப் பற்றி
அவனிடம் விசாrத்தாள்.

அவன் கூறியைதக் ேகட்டவள் அவைன ஒரு மாதிrயாகப் பாக்க..

“என்ன..?”என்றான் அவன். “இல்ைல.. உங்களுக்குத் தான் ெபண்கள் என்றாேல
ெவறுப்பாயிற்ேற..இந்தப் ெபண்ணிடம் மட்டும் பாசமாகப் பழகுகிற<கள்..?”என்று
ேகட்க.. “இது சூதுவாதறியாத மழைல.. வளந்து ெகட்ட முட்டாள்கைளப்
ேபால அல்ல.. “என்று அவன் மரத்துப் ேபான குரலில் கூறினான்.

மறுபடியும் மரம் ஏறி விட்டான்.. அந்தத் திருமணத்ைதயும்,அந்தச்

சண்டாளிையயும் மறக்கேவ மாட்டான் ேபாலும்.. “இந்தச் சூது வாதற்ற
மழைலயும் ஒரு நாள் ெபண்ணாகத் தான் ேபாகிறது.. அப்ேபாதும் இேத
பாசத்துடன் ந<ங்கள் நடந்து ெகாண்டால் சr தான்..”என்று அடிக்குரலில்
கூறியவளிடம்.. பதில் கூற முடியாமல் முைறத்தவன்.. “குழந்ைதையக்
ெகாடு..” என்று வாங்கிக் ெகாண்டு முன்ேன நடந்தான்.

“இப்ேபாது ஏன் ேகாபப் படுகிற<கள்..?,என்ன தவறாகக் கூறி விட்ேடன்..?” என்று

பின்ேனேய ஓடிச் ெசன்றாள். “எந்ேநரமும் என்னுடன் வாதிட்டுக் ெகாண்டு
தான் இருக்க ேவண்டுமா நித்யா..?”என்று அவன் தளவுடன் மரெபஞ்சில்
அமர.. ஸ்ரீமதிையப் பற்றியபடி அவன் முன்ேன மண்டியிட்டு அமந்தாள்.
“பாப்பா.. அங்கிைள உனக்கு மிகவும் பிடிக்குமா..?”என்று விசாrக்க.. “ெராம்பப்
பிடிக்கும்...”என்று கூறிய மழைலயிடம் “ஆனால் எனக்குப் பிடிக்கேவ
பிடிக்காது.. எப்ேபாதும் என்ைனத் திட்டிக் ெகாண்ேட இருக்கிறா.. என்னுடன்
சிrத்துக் கூடப் ேபசுவதில்ைல..”என்று அவைன ஓரக் கண்களால்
ேநாக்கியபடிேய குழந்ைதயிடம் கூறிக் ெகாண்டிருந்தாள்.
“அய்யய்ேயா... ஆனால் அங்கிள் என்ைனக் ெகாஞ்சுவா.. முத்தம்
ெகாடுப்பா...” என்று அவன் மடியில் ஏறிய குழந்ைத அவைன முத்தமிட..
“என்ைன எங்ேக ெகாஞ்சுகிறா..?”என்று சற்று சத்தமாகேவ முணங்கி
விட்டாள். குழந்ைதையப் பதிலுக்கு முத்தமிட்டவன் அவள்
முணுமுணுத்தைதக் ேகட்டு விட்டு.. “என்ன கூறினாய் இப்ேபாது..?”என்று
வினவ.. “ஒன்றுமில்ைல.. நான் என் வட்டிற்குச்
< ெசல்கிேறன் என்று
கூறிேனன்.. பாப்பா டாட்டா..”என்றவள் தப்பித்ேதாமடா சாமி என்று ஓடி
விட்டாள்.
 அத்தியாயம் – 9

அவன் கானம் என் காதுகைள நிரப்புைகயில்..

நான் ைவயகம் மறந்து..
இன்பக் கடலில்.. மூழ்கிப் ேபாேனன்..
கண்ணா.... இைசெயன்றால் இது தானா..?

அன்று அலுவலகம் கிளம்புவதற்காக வட்ைட

< விட்டு ெவளிேய வந்த
நித்யாவிற்கு ெகௗதமின் காைர வாசலில் கண்டதும் குதூகலமாகிப் ேபானது.
“சா... குட்மானிங்... அலுவலகம் கிளம்பி விட்டீகளா..?,என்ைனயும்
அைழத்துச் ெசல்கிற<களா.. ப்ள <ஸ்..”என்று ெகஞ்ச... அவேனா காருக்குள்
அமந்தபடிேய “ஏன் உன் ஸ்கூட்டி என்னவாயிற்று..?”என்று விசாrத்தான்.
“அைதத் தான் அந்த ேஹாட்டல் வாசலிேலேய விட்டாயிற்ேற..
என்னவாகியேதா ெதrயவில்ைல.. ெதாைலந்து ேபாயிருக்குேமா..?”என்று
வினவ.. மறுத்துத் தைலயைசத்தவன் “மறந்து ேபாேனன் பா.. உன்
ஸ்கூட்டிைய அலுவலகத்தில் நிறுத்தும் படி நம்பியிடம் ேநற்ேற கூறி
விட்ேடன்..”என்று கூறினான். “நன்றி சா.. ஆனால் இப்ேபாது நான்
ஸ்கூட்டியில்லாமல் எப்படி அலுவலகம் ெசய்வது..?,அதனால் என்ைன ட்ராப்
ெசய்கிற<களா ப்ள <ஸ்..”என்று ெகஞ்சியபடிேய கதைவத் திறந்து ஏறி அமந்து
விட்டாள்.

“ஏறி அமந்து விட்டுக் ெகஞ்சுகிறாயா..?,உன்ைன என்ன ெசய்வெதன்று

எனக்குப் புrயவில்ைல.. சr, உன் தந்ைத இன்னும் ஊrலிருந்து
வரவில்ைலயா..?”என்று வினவினான். “இ..இல்ைல.. இன்னும் ஒரு வாரம்
கழித்துத் தான் வருவா.. முக்கியமான ேவைலயாக ெசாந்த ஊருக்குச்
ெசன்றிருக்கிறா”என்று தடுமாறியபடி கூறியவளிடம் அவன் மீ ண்டும் “ெசாந்த
ஊரா..?,எது உன் தந்ைதயின் ெசாந்த ஊ..?”என்று விசாrத்தான். “மாயவரம்
சா..”என்று உளறி ைவத்து விட்டவள் திைகத்து அவன் முகம் பாக்க..
அவேனா புன்னைகயுடன் “அப்படியானால் உன் ெசாந்த ஊ மாயவரம்
தானா..?,என் அன்ைன,தந்ைதயின் ெசாந்த ஊரும் கூட அது தான்..
மாயவரத்தில் எங்ேக..?”என்று அவன் ேமலும் விசாrக்க.. முதலில் விழித்தவள்
பின் “சா.. நியூயாக்கில் எைதப் பற்றித் ெதrந்து ெகாள்ள ேவண்டுமானாலும்
என்னிடம் விசாrயுங்கள்.. மாயவரத்ைதப் பற்றிெயல்லாம் எனக்குத் ெதrயாது..
நான் ஒரு முைற கூடச் ெசன்றதில்ைல...”என்று புழுகி ைவத்தாள். அவனும்
“ம்ம்..”என்று முடித்து விட அவளுக்கு வசதியாகப் ேபானது.

அதன் பின் ெசல்லும் வழி முழுதும் வாய் மூடாமல் ேபசிக் ெகாண்டு

வந்தவைள எrச்சலுடன் ேநாக்கியபடி வண்டி ஓட்டிக் ெகாண்டிருந்தான்
ெகௗதம். சிறிது ேநரத்தில் அலுவலகத்திற்கு வந்து ேசந்த பின் ேவைலயில்
மூழ்கி விட்டவைன அைழத்தவள் “சா இன்று ந<ங்கள் ேவளச்ேசr
ைசட்டிற்குச் ெசல்ல ேவண்டும் என்று கூறின <கேள..?,மறந்து விட்டதா..?”என்று
நிைனவு படுத்த “ெசல்கிேறன் இல்ைல.. ெசல்கிேறாம்.. இன்னும் பத்து
நிமிடத்தில் புறப்படலாம்.. அதற்கு முன் எனக்கு ஒரு கப் காஃபி நித்யா..”
என்று கூறிவனிடம் புன்னைகத்து விட்டு.. கதிrடம் கூறி காஃபி
வரவைழத்தாள்.

அவனுடன் மீ ண்டும் காrல் ெசல்ைகயில் “சா.. அப்படியானால் ஆன்ட்டியிடம்

உங்களது மதிய சாப்பாைட ைசட்டிற்ேக ெகாடுத்து விடச்
ெசால்லட்டுமா..?”என்று வினவ.. “ேவண்டாம் ேவண்டாம்.. ெவளியில்
சாப்பிட்டுக் ெகாள்ளலாம்.. சாப்பாடு ேவண்டாெமன்று ெசால்லி விடு..
ேநரமானாலும் ஆகலாம்..”என்று கூற அவளும் குதூகலத்துடேன
தைலயைசத்தாள்.

அடுத்த மூன்று நான்கு மணி ேநரங்கைள ைசட்டிேலேய ெசலவழித்தன

இருவரும். “சா.. சாப்பிடச் ெசல்லலாம்..”என்று அவள் ெதாடங்கியதும் பதிேல
கூறாமல் இருந்தவனின் பின்பு திrந்து ஒரு வழியாகச் சம்மதிக்க ைவத்து
அைழத்து வந்தவள் “பசி,தூக்கம் பாராமல் ந<ங்கள் உைழப்பது சr தான்..
என்ைனயும் எதற்காக பட்டினி ேபாடுகிற<கள்..?,”என்று ெபாறிந்தவளிடம் “சாr..
சாr நித்யா..”என்று மன்னிப்புக் ேகட்டவன் பாக் ெஷராட்டனிற்கு அைழத்துச்
ெசன்றான்.

“ஓ!, ந<ங்கள் ஸ்டா ேஹாட்டலில் தான் சாப்பிடுவகளாக்கும்..?”என்று

< ேகலி
ெசய்தபடி இறங்கியவளிடம் “ந< தாேன கூறினாய் என் சம்பளத்தில் ஸ்டா
ேஹாட்டலிற்குச் ெசல்ல முடியவில்ைல என்று.. இந்தப் பாவம் எனக்கு
எதற்கம்மா..?,அதனால் தான்..”என்று கூற கலகலெவனச் சிrத்தாள் நித்யா.

அங்ேக அவன் ஏற்கனேவ ேமைஜ பதிவு ெசய்திருப்பதாகக் கூற அவைன

வியப்புடன் ேநாக்கினாள். “என்ன ஆச்சrயத்திற்கு ேமல் ஆச்சrயமாக
இருக்கிறேத.. எனக்காகவா புக் ெசய்திருக்கிற<கள்..?”என்று விழிகைளப்
ெபrதாக்கி வினவியவளிடம் சிrத்தபடி அமரும் படி ெசய்ைக ெசய்தான்
ெகௗதம். பதில் கூறுகிறானா பா கல்லூளிமங்கன்.. என்று திட்டிக்
ெகாண்டவள்.. அவன் காட்டிய இடத்தில் அமந்தாள்..
தானும் அமர எத்தனித்தவன் அணிந்திருந்த ேகாட்ைடக் கழட்ட எண்ணி
ேகாட்டில் ைக ைவத்தான். அவன் கழட்ட முயற்சிப்பைத அறிந்து ெகாண்ட
பணிப்ெபண் ேவகமாக அருேக வந்து “ஐ வில் ெஹல்ப் யூ சா..”என்று அவன்
ைக மீ து தன் கரத்ைத ைவக்க.. சட்ெடன அவளது ைகைய உதறியவன் பின்
சுதாrத்து “இட்ஸ் ஓேக.. ேதங்க்யூ.. நான் சமாளித்துக் ெகாள்ேவன்..”என்று
கூற.. அந்தப் ெபண் திைகப்பும்,தயக்கமுமாய் விழித்தாலும்.. பின் புன்னைகக்க
முயன்றபடி விலகிச் ெசன்றாள்.

அவன் அமந்ததும் அவைன முைறத்த நித்யா.. “என்ன தான் பிரச்சைன

உங்களுக்கு..?,ஏன் இப்படி நடந்து ெகாள்கிற<கள்..?,உங்கள் ேகாட்ைடத்
ெதாட்டது தவறா..?,அந்தப் ெபண்ணின் கடைமையத் தாேன ெசய்தாள் அவள்..?,
இப்படி அவமானப் படுத்துகிற<கள்..?,”என்று பல்ைலக் கடித்தபடி அவள்
அடிக்குரலில் ெபாறிய.. “ப்ச்..”என்றபடி ேவறு புறம் திரும்பியவன் “எனக்குப்
பிடிக்கவில்ைல..”என்று உணச்சியற்ற குரலில் கூற.. “பிடிக்கவில்ைலயா..?,
என்ன பிடிக்கவில்ைல...?, அன்று நான் ேகாட் அணிந்து விட்ட ேபாது
அைமதியாகத் தாேன இருந்த<கள்..?”என்று ெதாடங்கியவளிடம் ேவகமாக
இைடயிட்டவன் “அவளும் ந<யும் ஒன்றா..?”என்று கூற.. வியப்புடன் நிமிந்து
அவன் முகம் ேநாக்கினாள்.

தான் கூறியதன் அத்தத்ைத உணராமேலேய ெமனு காடில் பாைவையச்

ெசலுத்திக் ெகாண்டிருந்தவைன இைமக்காமல் ேநாக்கியவளுக்கு மனதில்
பட்டாம்பூச்சிகள் பறந்தன. “ஏன்..?,நான் மட்டும் என்ன ஸ்ெபஷல்..?”என்று ைக
கட்டி இரண்டு இைமகைளயும் இரண்டு முைற உயத்திக் ேகட்டவளிடம்
“ேவறு என்ன..?,ந< என்னிடம் ேவைல பாப்பவள் என்பது தான்..”என்று
அலட்டிக் ெகாள்ளாமல் கூற “ம்,ம்..”என்றவள் “ஒப்புக் ெகாள்ள மாட்டாேன..
படுபாவி..”என்று திட்டிக் ெகாண்டாள் மனதுக்குள்.

அதன் பின் அவனுடன் வம்பு ெசய்து பதிலுக்கு திட்டுக்கைளயும் ெபற்றுக்

ெகாண்டு ஒரு வழியாக மதிய உணைவ முடித்துக் ெகாண்டு
அலுவலகத்திற்குச் ெசன்றாள் நித்யா.

அன்று இரவு தந்ைதயுடன் இண்டெநட் வாயிலாக ெவகு ேநரம்

உைரயாடியவள்.. ெகௗதைமப் பற்றியும்,அவனிடம் ெதrயும் மாற்றங்கைளப்
பற்றியும் விவrத்துக் ெகாண்டிருந்தாள். “அப்பா.. நான் ேகாட் அணிந்து விட்ட
ேபாது ெகௗதம் என்ைனத் தடுக்கவுமில்ைல.. விலக்கி அவமானப் படுத்தவும்
இல்ைல.. ஆனால் இன்று ேஹாட்டலில் பணிப்ெபண் அவனது ஆைடயில் ைக
ைவத்ததும் ேவண்டாெமன்று கூறி விட்டான். அப்படியானால் அவனுக்கு
என்ைனப் பிடித்திருக்கிறது தாேன..?”என்று விழி முழுக்க
ஆவமும்,ஆைசயுமாக மகள் வினவியைதக் கண்டு ேயாசைனயாக இருந்தது
விஸ்வநாதனுக்கு. இனிேமலும் தாமதம் ெசய்யாது உடனடியாக இந்தியா
புறப்பட ேவண்டுெமன்று மனதுக்குள் த<மானித்துக் ெகாண்டா.

ஆனாலும் மகளிடம் வம்பு ெசய்ய எண்ணி “அவனுக்கு உன்ைன எதற்காகம்மா

பிடிக்க ேவண்டும்..?”என்று வினவ.. அவேளா முகத்ைதச் சுருக்கி “என்ன அப்பா
ெகௗதமிற்கு என்ைனப் பிடித்தால் தாேன என் ேபச்சிற்கு மதிப்புக் ெகாடுத்து
அவனது குணத்ைத மாற்ற முயல்வான்..?,திருமணத்திற்குச்
சம்மதிப்பான்..?”என்றவள் திருமணமா.. என்று நகம் கடித்தபடி ேயாசைனயில்
ஆழ்ந்து விட தன் எதிrல் கணிப்ெபாறியில் ெதrந்த மகளின் உருவத்ைதக்
கண்டு சிrப்பு வந்தது அவருக்கு.

“ம்,ேமேல ெசால்லம்மா.. அவன் சீ க்கிரம் திருமணத்திற்குச் சம்மதிக்க

ேவண்டும்.. அதன் பின் ந< நியூயாக் திரும்ப ேவண்டும்.. அது தாேன..?”என்று
கூற “நியூயாக் திரும்புவதா..?”என்று அதிந்து வினவியவளுக்கு தனது
அதிேவ மிகப் ெபrய அதிைவத் தந்தது.. அதன் பின் தந்ைதயுடன் சிறிது
ேநரம் உைரயாடி விட்டுத் தன் படுக்ைகயில் சாய்ந்தவள் ேயாசைனயில்
ஆழ்ந்தாள்.

அப்பா கூறியதும் சr தாேன.. தான் இந்தியா வந்தேத ெகௗதைம மாற்றித்

திருமணத்திற்கு சம்மதிக்க ைவக்கத் தான்.. அது நிைறேவறி விட்டெதன்றால்
அவள் ெசாந்த ஊருக்குத் திரும்புவது தாேன நியாயம்..?,ஊ திரும்புவைத
எண்ணிக் குதூகலப் படாமல் மனம் எதற்காக வருத்தத்தில் ஆழ ேவண்டும்..?
என ஆராய்ந்தவளுக்குத் ெதrந்த ஒேர பதில்.. எப்படி ெகௗதைமப் பாராமல்..
அவனுடன் வம்பு ெசய்து சிrக்காமல் இருக்க முடியும் என்பது தான்..! காைல
விடிந்தாேல.. இன்று ெகௗதைமக் காணப் ேபாகிேறாம் என்ற மகிழ்ச்சியில்
தான் அவள் அந்த நாைளத் ெதாடங்குவேத..!

அவனுடன் சண்ைடயிட்டு.. அவைனச் சிrக்க ைவத்து.. அவனது முைறப்ைப

ரசித்து.. அவன் தன் மீ து காட்டும் அக்கைறைய உணந்து.. முழுக்க முழுக்க
அவைன மட்டுேம சிந்திக்கும் நிைலக்கு ஆளாகி விட்டப் பின் திடீெரன
அவைன விட்டு விலகிச் ெசல் என்றால் எப்படி முடியும்..?, முடியாது.. நிச்சயம்
முடியாது.. ெகௗதைமத் தவித்து ஒரு வாழ்ைவ நிைனத்துக் கூடப் பாக்க
முடியாது..

அவன் ேவறு ஒரு ெபண்ைண மணந்து ெகாள்வானா..?, அைத நான்

அனுமதிக்க ேவண்டுமா..?, அப்படி மட்டும் அவன் ஏேதனும் ெசய்து
ெகாண்டால் பளா,பளா என் அைறந்து மண ேமைடயிலிருந்து இழுத்து வந்து
விடுேவன் ராஸ்கல்.. என்ெறண்ணியவளுக்கு.. ெகௗதமன் மாறி ேவறு ஒரு
வாழ்ைவத் ெதாடகிறான் என்றால்.. அவளூக்கு எதற்காகக் ேகாபம் வர
ேவண்டும்..?,அப்படியானால் அவன் இப்படிேய இருந்து விட ேவண்டுெமன்று
தான் அவள் நிைனக்கிறாளா..?,பின்ேன..?,ேவறு யாருடன் தான் அவன் வாழ
ேவண்டுெமன்று நிைனக்கிறாள்..?

ேயாசித்தபடிேய கண் மூடியவளுக்கு.. மனக் கண்ணில் ேதான்றிய காட்சி..

மணக் ேகாலத்தில் சிrத்த முகத்துடன் அவைளக் கண்டாேல கண்ணில்
ேதான்றும் குறும்புப் பாைவயுடன் அவளுக்கு மாைலயிட்டான் ெகௗதம்
பிரபாகரன். திடுக்கிட்டு விழித்ெதழுந்த நித்யாவிற்கு.. தான் கண்ட காட்சி
திைகப்ைப ஏற்படுத்தினாலும் கூடேவ இதழ்க்கைடயில் புன்னைகையயும்
ேதாற்றுவித்தது.

ஆக,அவைன மாற்றிக் காட்டுகிேறன் என்று தந்ைதயிடம் சூளுைரத்து விட்டு

வந்தவள் தான் முற்றிலுமாக மாறிப் ேபானைத எண்ணி சிrக்கத் தாேன
ேவண்டும்..?, அலட்சியமாக அடிெயடுத்து ைவத்தவைளத் தன் அமத்தலான
ேபச்சினாலும்,பாைவயினாலும் வசியம் ெசய்தவன்.. பாைலவனம் ேபால்
வரண்டு கிடக்கும் அவன் முகத்தில் அவ்வப்ேபாது காணும் சிrப்ைபக் கண்டு
அவளுள் ஜில்ெலன்ற உணைவ ஏற்படுத்தியவன்.. தன் உயரத்தால்..
கம்பீரத்தால்... அலட்சியமான ேபாக்கினால்.. திமிrனால்.. அன்பால்..
அக்கைறயால்.. சிrப்பால்.. ெகௗதம் பிரபாகரன் முற்றிலுமாக அவைளக்
கவந்து விட்டான். அவைன மாற்றுவதாக எண்ணிக் ெகாண்டு ேவறு
நிைனவின்றி அவைனப் பற்றிேய சிந்தித்துக் ெகாண்டு பிச்சியாய் அைலயும்
நித்யாவின் மனது அவனிடம் அவள் அனுமதியின்றிேய அவனிடம்
சரணைடந்து விட்டது..

தன் எண்ணங்கைள அறிந்து ெகாண்ட நித்யாவிற்கு உடனடியாக அவைனக்

காண ேவண்டும் ேபால் மனம் பரபரத்தது.. விடியும் வைர ெபாறு மனேம..
என்று சமாதானப் படுத்திக் ெகாண்டவள்.. விடிந்த பின் குளித்துத் தனக்குப்
பிடித்தமான மஞ்சள் நிறச் பாவாைட,சட்ைட, துப்பட்டாைவ அணிந்து ெகாண்டு
அவனது இல்லம் ேநாக்கிச் சிட்டாகப் பறந்தாள்.

“குட்மானிங் ைவகுந்த் அண்ணா..”என்று முகம் முழுக்க சிrப்புடன்

கூற<யவைள புன்னைகயுடன் ேநாக்கிய ைவகுந்தன் “என்னம்மா இன்று
உங்களுக்குப் பிறந்த நாளா..?,பளிச்ெசன்று இருக்கிற<கேள..?”என்றவrடம்
“பிறந்த நாள் இல்ைல ைவகுந்த் அண்ணா.. ஆனால் நான் இன்று மிகவும்
மகிழ்ச்சியாக இருக்கிேறன்.. அதனால் தான்..”என்று புன்னைகத்தவள் உள்ேள
நடந்தாள்.

உள்ேள ெசன்று சைமயலைறயில் வசந்தியிடம் ேபசிச் சிrத்தவள்.. ெகௗதமின்

நடமாட்டம் இல்லாதைதக் கண்டு “அத்ைத.. அவ இல்ைலயா..?”என்று
விசாrக்க “ஜாகிங் ெசன்ற<ருக்கிறான்.. வந்து விடுவான்.. ந< எதற்காக சீ க்கிரம்
எழுந்து தயாராகி விட்டாய் நிதும்மா..?”என்று வினவ.. இவrடம் என்ன
ெசால்வெதன்று திணறியவள்.. “ஒ..ஒன்றுமில்ைல அத்ைத.. நான் ஹாலில்
அமந்திருக்கிேறன்..”எனக் கூறி அவ ெகாடுத்த காஃபி கப்புடன் ெவளிேய
வந்து விட்டாள்.

ஹாலில் சுத்தம் ெசய்து ெகாண்டிருந்த ைவகுந்த்தின் உறவுக்காரப்

ெபண்ணிடம் நலம் விசாrத்தபடிேய அமந்தாள். அவளிடம் ேபசிக் ெகாண்ேட
வாயிற் புறத்தில் பாைவயிட்டவளுக்கு.. ெகௗதம் தனது ேவக நைடயுடன்
உள்ேள வருவைதக் கண்டு ெநஞ்சம் படபடெவன அடித்தது.. இது என்ன..?,
ேநற்று வைர இல்லாத பயமும்,படபடப்பும் புதிதாக இன்று..?ேமலும் ஆராயத்
ேதாணாததால்.. காஃபிக் கப்பில் கவனம் ெசலுத்தினாள்.

விறுவிறுெவன நடந்து வந்தவன்.. அவள் அமந்திருந்த ேசாபாவில் அவள்

அருகிேலேய இயல்பாக அமர.. இனிய அதிச்சியுடன் அைமதியாக
அமந்திருந்தாள்.. ைகயில் ைவத்திருந்த டவலால் முகத்ைதத் துைடத்தவன்...
அவள் புறம் திரும்பி “என்ன ஸ்ெபஷல் இன்று..?,”என்று விசாrக்க.. அவன்
முகம் பாராமல் “ஒ..ஒன்றுமில்ைலேய.. ஏ..ஏன்..?”என்று வினவினாள்.

“ம்,ம்..”என்றவன் ெதாடந்து “அம்மா.. கஞ்சி எடுத்து வாருங்கள்..”என்று கூற..

“நான் எடுத்து வருகிேறன்..”என்று ஓடிச் ெசன்றாள். வசந்தி ெகாடுத்தக்
கஞ்சிைய அவனிடம் ந<ட்டியவைள.. புருவம் தூக்கிப் பாைவயிட்டவன்
“ம்,இன்று ெகாஞ்சம் அதிகப்படியாக அடக்கமாக நடந்து ெகாள்கிறாேய..?,
ஏேதனும் ெபrதாகப் பழிவாங்கப் ேபாகிறாயா.. என்ைன..?”என்று சிrத்தபடி
விசாrக்க நிமிந்து அவைன முைறத்தவள் “அெதல்லாம் ஒன்றுமில்ைல..”
என்று முணுமுணுத்தாள்.

கஞ்சிையப் பருகி முடித்தவன் “குளித்து விட்டு வருகிேறன்..”என்று எழுந்து

ெசன்றான். அவன் ெசல்வைதக் கண்டபடிேய நின்று விட்டவளிடம் திரும்பி
வந்து அவள் எதிேர நின்றவன் “ஏன் கண்ெணல்லாம் சிவந்திருக்கிறது..?,இரவு
தூங்கவில்ைலயா..?”என்று விசாrக்க.. வியப்புடன் அவன் முகம் பாத்தாள்.
வந்ததிலிருந்து இரண்ேட முைற தான் அவளது முகம் பாத்தான். அதிேலேய
கண்டறிந்து விட்டானா..?, பதிலற்று நிற்பவைள ேமலும் கூந்து ேநாக்கியவன்
“காய்ச்சல் எதுவும் வந்து விட்டதா..?”என்று விசாrத்தான்.

அவள் அதற்கும் பதிலற்று நிற்பைதக் கண்டு சற்றுத் தயங்கி அவள்

ெநற்றியில் கரம் பதித்து ேசாதித்தான். அவன் கரம் பதிந்ததும் விழி மூடித்
திறந்தவள்.. அவைன இைமக்காமல் ேநாக்க.. “காய்ச்சல் ஒன்றுமில்ைலேய..”
என்றவன் ெதாடந்து “ஓ!,ந< தான் ஒரு பாட்டில் விஸ்கிைய ராவாக
அடிப்பாேய.. அப்படி ஏதும் ெசய்தாயா இரவு..?,அதனால் கூடச்
சிவந்திருக்கலாம்..”என்றவைன “சா..”என்று அவள் ேகாபமாக இைடமறிக்க..
“சr.. சr சீ க்கிரம் அலுவலகம் ெசல்லும் வழிையப் பா..” என்று அதட்டியபடி
விலகிச் ெசன்றான். ேகாபமாக அவைன முைறத்தாலும்.. மனசுக்குள் பூப் பூக்க..
சிrப்ைபத் ேதக்கிய முகத்துடன் ஓடிச் ெசன்றாள் நித்யா.

அன்று அலுவலகத்தில் ேவைலகளுக்கு மத்தியில் தனது மின்னஞ்சைல

பாைவயிட்டுக் ெகாண்டிருந்த நித்யா தனது ேதாழி ேஜாஸ்னா
எங்கைளெயல்லாம் மறந்து விட்டு இந்தியாவில் என்ன தான் ெசய்கிறாய்
என்று ேகாபமாக அனுப்பியிருந்த மின்னஞ்சைலக் கண்டு சிrப்புடன்
அவளுக்குப் பதிலளித்துக் ெகாண்டிருந்தாள்.

“நித்யா.. சிறுேசrக்குச் ெசல்ல ேவண்டிய ைசட் இஞ்சினிய இன்று

விடுமுைறயாேம..?,ெமயில் அனுப்பியிருக்கிறா பா.. ேவறு யா ெசல்ல
இருக்கிறாகள்..?,விசாrத்தாயா..?,”என்று ேகட்க.. நித்யாவிடமிருந்து பதிேல
இல்ைல.. “நித்யா..”என்று கணிப்ெபாறியிலிருந்து பாைவைய விலக்காமல்
மீ ண்டும் வினவியவன்.. அவளிடம் பதிலற்றுப் ேபாக.. அவைளத் திரும்பி
ேநாக்கினான்.

சிrப்புடன் கணிப்ெபாறியில் பாைவைய பதித்திருந்தவைளக் கண்டு ேகாபமாக

எழுந்து அவளருேக வந்தான். அவள் மின்னஞ்சைலத் திறந்து
ைவத்திருப்பைதப் பாத்து.. “ம்,ஆக.. உன் ெசாந்த காrயங்கைளச் ெசய்து
ெகாண்டுப் ெபாழுைத ேபாக்குவதற்குத் தான் அலுவலகம் வருகிறாயா..?,
தைலக்கு ேமல் ேவைல இருக்ைகயில் ஜாலியாக ெமயில் அனுப்பிக்
ெகாண்டிருக்கிறாய்..?,ம்,யாருக்கு அனுப்புகிறாய்..?,ெவள்ைளக்காரக் காதலனா..?”
என்று நக்கலாக வினவ... அவளுக்குக் ேகாபமாக வந்தது.

“எக்ஸ்யூஸ் மீ .. ைமண்ட் யுவ ேவட்ஸ்.. நான் ேவைல

பாக்கவில்ைலெயன்பைதக் காட்டி திட்டினால் ேபாதும்.. நான் யாருடன்
ேபசுகிேறன் என்பைதப் பற்றிெயல்லாம் ந<ங்கள் விமசிக்க அவசியமில்ைல..
ஆமாம்.. ெவள்ைளக்காரக் காதலன் தான்.. அதனால் உங்களுக்ெகன்ன
வந்தது..?, அளவுடன் ேபசக் கற்றுக் ெகாள்ளுங்கள்..”என்று பாய.. ெவறுப்புடன்
ஒரு பாைவையச் ெசலுத்தினான் ெகௗதம்.

“ஆமாம்,ந< எவனுடன் எக்ேகடு ெகட்டுப் ேபானால் எனக்ெகன்ன வந்தது..?, என்

ேவைல எனக்குச் சrயாக நடந்தாக ேவண்டும்.. சிறுேசr ைசட்டில் யா
இருக்கிறாகள் என்கிற தகவல் எனக்கு வந்தாக ேவண்டும்.. ஆ.ஆ.
பில்டஸிற்காக நாம் தயாrத்திருக்கும் பிளான் என் ேடபிளிற்கு வர
ேவண்டும்.. “என்று ஆைணகைளப் பிறப்பித்து விட்டுத் தன் இருக்ைகக்குச்
ெசன்று விட்டான்.

அவன் ெசன்றதும் அமராமல் மூச்சு வாங்க நின்றிருந்த நித்யாவிற்கு

எrச்சலாக வந்தது. படுபாவி! இவைன மட்டுேம எண்ணி உயி வாழ்ந்து
ெகாண்டிருக்கிேறன் நான்...! என்ைன எவேனா ஒருவனுடன் துைண
ேசக்கிறான்.. ேகாபத்துடேன அமந்து அடுத்தடுத்த ேவைலகைளப் பாத்து
முடித்தவள்.. அவன் ேமைஜயில் ெசன்று அடுக்கினாள்.

அவளது முகத்ைதப் பாக்காமல் அமந்திருந்தவைன நின்று முைறத்து

விட்டுக் ேகாபமாகத் திரும்பியவளின் துப்பட்டா அவனது இருக்ைகயில்
மாட்டிக் ெகாண்டு விட ேவகமாகத் திரும்பி ேநாக்கினாள். அவன் அலட்டிக்
ெகாள்ளாமல் துப்பட்டாைவ ஒரு பாைவ பாத்து விட்டு அவைள நிமிந்து
ேநாக்க.. அவள் திணறி “நா.. நான் ேவண்டுெமன்று எதுவும் ெசய்யவில்ைல..
தானாக மாட்டிக் ெகாண்டது.. ஏ..ஏன் அப்படிப் பாக்கிற<கள்..?”என்று ேமலும்
திணற.. பக்ெகனச் சிrத்து விட்டான் அவன்.

அவன் சிrப்பைதக் கண்டு ேமலும் ேகாபம் ெகாண்டவள்.. விசுக்ெகனத்

துப்பட்டாைவ இழுத்துக் ெகாண்ட விலக.. கீ ேழ விrக்கப்பட்டிருந்த காெபட்
வழுக்கி விலப் பாக்க.. “ஏ..ஏய் நித்யா..”என்று சட்ெடன எழுந்தவன்.. அவள்
இைடையப் பற்றித் தன்னருேக இழுக்க.. அவனது ேதாைளப் பற்றி கால்
ஊன்றி நின்றாள்..

“கீ ேழ பாத்து நடக்கத் ெதrயாதா இடியட்..?”என்று அவன் வழக்கம் ேபால்

வைச பாடத் துவங்க.. படபடெவன இைமகைளக் ெகாட்டியபடி விழித்துக்
ெகாண்டு நின்றாள். அவன் ேதாள் மீ து பதிந்திருந்தத் தன் கரத்திைன விலக்கிக்
ெகாள்ளத் ேதான்றாமல் அவன் முகம் கண்டபடி சுகமான கற்பைனயில்
ஆழ்ந்து விட்டவைள விலக்கி நிறுத்தி “நித்யா..”என்று அவன் கத்த..
திடுக்கிட்டவள் “சா..சாr சா..”எனக் கூறி விட்டு விடுவிடுெவனத் தன்
இருக்ைகக்குச் ெசன்றமந்தாள்.

அவன் முகத்ைத அருேக காணுைகயில் தன்னிைல மறந்து ேபந்த ேபந்த

விழிப்பைத எண்ணி அவளுக்ேக திைகப்பாகவும் ெகாஞ்சேம ெகாஞ்சம்
ெவட்கமாகவும் இருந்தது. தன் இைடையப் பற்றியிருந்த அவன் கரங்கள்
ஏற்படுத்திய சிலிப்ைப எண்ணி எண்ணி பூrத்துக் ெகாண்டிருந்தாள்.
அவனுக்குள்ளும் தன்ைனப் ேபால் ஏேதனும் உணவு இருக்கிறதா என்று
ஆராய்வதற்காக ஓரக் கண்ணால் அவைன ேநாக்கினாள். அவேனா அங்ேக
அப்ேபாது எதுவுேம நடவாதைதப் ேபான்று சுருக்கிய புருவங்களுடன்
கணிப்ெபாறிைய உற்று ேநாக்கிக் ெகாண்டிருந்தான்.

சrயான ஜடம்! உணச்சிெயன்று ஒன்று இருக்கிறதா இல்ைலயா இவனுக்கு

என்று மனதினுள் ெபாறுமியபடிேய ேவைலயில் ஈடுபட்டாள். அடுத்த இரண்டு
நாட்களும் எவ்வித பிரச்சைனயுமின்றி அைமதியாகக் கழிய.. மூன்றாம் நாள்
நித்யாவின் வாழ்வில் முக்கியமான சம்பவம் நைடெபற்றது. அது அவளுக்கு
மகிழ்ச்சி அளித்ததா அல்லது துக்கத்ைத அளித்ததா என்று அவளாேலேய
த<மானிக்க முடியவில்ைல.. ஆனால் மனதிற்குள் ஒளித்து ைவத்து அவனுடன்
ஆடிக் ெகாண்டிருந்த ஆட்டம் ெவளிப்படுத்தப் பட்டதில் அவளுக்கு பாரம்
ந<ங்கிய நிம்மதிையத் தான் ஏற்படுத்தியது.

அன்று காைல வழக்கம் ேபால் துள்ளலுடன் அலுவலகத்திற்குள் நுைழந்தவள்

லிஃப்ட்டிலிருந்து ெவளிப்பட்டப் பணிப்ெபண் சீ தாவிடம் நின்று
உைரயாடிவிட்டுத் தானும் மின்தூக்கியில் ஏறினாள். உடன் ஏறிய ஒருவன்
இரண்டாம் தளத்தில் இறங்கி விட.. அவள் எட்டாவது தளத்திற்காகக்
காத்திருந்தாள். வழியில் எவரும் ஏறிக் ெகாள்ளாததால் அவள் மட்டுேம
தனிேய இருக்க ேநrட்டது. கடிகாரத்தில் மணிையப் பாத்து விட்டு.. தனக்கு
முன்னாேலேய ெகௗதம் கிளம்பி விட்டாேன.. இந்ேநரம் அலுவலகத்திற்கு
வந்து ேசந்திருப்பான்.. ெநற்றிக் கண்ைணத் திறக்கப் ேபாகிறான்.. என்று அவள்
எண்ணிக் ெகாண்டு இருந்த சமயம் திடீெரன லிஃப்ட் முழுதும் இருட்டாகிப்
பாதியில் நின்று விட்டது.

திடீெரன இருள் சூழ்ந்து விட்டதில் ெகாஞ்சம் பதறிப் ேபான நித்யா..

ைதrயத்ைத வரவைழத்துக் ெகாண்டு ைகப்ேபசியிலிருந்து ஒளி பரப்பி
லிஃப்ட்டிலிருக்கும் அலாரத்ைத இயக்க முயன்றாள். அது ேவைல ெசய்யாமல்
ேபாக தன் ைகப்ேபசியில் யாைரேயனும் அைழக்கலாம் என நிைனத்து
ைகயிலிருந்தக் ைகப்ேபசிைய இயக்கினாள்.. சிக்னல் இல்லாமல் ேபானதால்
அதுவும் உதவாமல் ேபாகத் தன் தைல விதிைய ெநாந்து ெகாண்டு ஓரமாகச்
ெசன்றமந்தாள்.

இரு தளங்களுக்கிைடயில் தான் இருட்டில் மாட்டிக் ெகாண்டைதக் கண்டுக்

ெகாஞ்சம் பயமாயிருந்தது அவளுக்கு. மின்சாரப் பிரச்சைனயாயிருக்கும்..
சிறிது ேநரத்தில் இயங்கத் துவங்கி விடுெமன்று நித்யா தன்ைனத்
ைதrயப்படுத்திக் ெகாண்டு ஓரமாக நின்றிருக்க.. திடீெரன லிஃப்ட்டின்
அங்கங்ேக த<க்கங்குகள் ெதறிக்க ஆரம்பித்தன. என்ன நடக்கிறெதன்ேற
ெதrயாமல் பயந்து.. இருட்டில் தடுக்கிக் கீ ேழ விழுந்த நித்யாவிற்கு இதயம்
ெதாண்ைடக்குள் வந்து துடித்தது. இப்படி ெகௗதமனின் முகத்ைதக்
காணாமேலேய சாகப் ேபாகிேறாேம! தன் மனதில் முதன்முதலாக
மலந்திருக்கும் காதைலத் தன் ஆைசக் காதலனிடம் ெவளிப்படுத்தாமேல
லிஃப்ட்டுக்குள் மின்சாரம் தாக்கிச் சாகப் ேபாகிேறாேம! ெதய்வேம..!
அப்பாவிடம் அத்ைத என்ன கூறுவாள்..?,அவளது மகைன வாழ ைவக்க
எண்ணி இவளது வாழ்ைவப் பாழாக்கி விட்ேடேன அண்ணா என்று
கதறுவாளா..?, அத்ைத.. உங்களது மகனது வாழ்ைவ ஓரளவு மாற்றி விட்ேடன்
என்கிற திருப்தியுடன் ேபாகிேறன்! அப்பா.. அப்பா.. உங்களுக்கு நான் என்ன
ெசால்ல முடியும்..?,கடவுேள.. எதற்காக இப்படி என்ைனச் சாகடிக்கிறாய்..?
என்று மனதுக்குள் புலம்பிய நித்யா.. அடுத்தடுத்துத் தன் ேமல் சிதறிய
த<க்கங்குளால் பயந்து நடுங்கி கைடசியில் மூச்ைச அைடந்து விட்டாள்.

“அப்பா... அப்பா..”என்ற புலம்பலுடன் அவள் கிடக்க.. சிறிது ேநரத்தில் லிஃப்ட்

உயி ெபற்று அடுத்தத் தளத்ைத அைடந்தது.. அந்தத் தளத்தில் உள்ேளா
லிஃப்ட்டில் மயங்கிக் கிடந்த நித்யாைவ அைடயாளம் கண்டு சத்தமிடத்
துவங்க சிறிது ேநரத்தில் அந்தத் தளம் அல்ேலால் கல்ேலாலப் பட்டது..
நம்பியின் மூலமாக விசயமறிந்த ெகௗதம் விைரந்து ஓடி வர.. லிஃப்ட்டினுள்
கிடந்த நித்யாைவப் பாத்து அவன் பதறிப் ேபானான். “நம்பி தண்ண< எடுத்து
வாருங்கள்..”என்றவன் கூட்டத்ைத ஒதுக்கி நித்யாவின் அருேக ெசன்று
அவைளத் தூக்கிக் ெகாண்டு அைறக்கு விைரந்தான்.

நம்பி ெகாண்டு வந்தத் தண்ணைர

< அவள் மீ து ெதளித்தவன் “நித்யா.. நித்யா..
கண் திற.. எழுந்திரு..”என்று உலுக்க.. ெமல்ல ெமல்லச் சுரைண வந்து கண்
விழித்தவள்.. எதிேர நின்றிருந்த ெகௗதைமக் கண்டு சிrப்பும்,கண்ண <ருமாக
“ெகௗதம்...”என்று அவைனக் கட்டிக் ெகாள்ள.. அவனும் அவளது கூந்தைல
வருடி.. நடுங்கியவைள ஆசுவாசப் படுத்தி “கூல் நித்யா.. ஒன்றுமாகவில்ைல..
யு ஆ ேசஃப் ெநௗ..”என்று சமாதானம் கூற.. ஒருவழியாக அவைன விட்டு
விலகியவள்.. “அப்படியானால் நா.. நான் உயிேராடு இருக்கிேறனா..?,எவ்வளவு
பயந்து ேபாேனன் ெதrயுமா..?”என்று அழுைகயுடன் வினவ.. ெமல்லிய
சிrப்புடன் அவள் கரங்கைளப் பற்றிக் ெகாண்டவன்.. அவள் கண்கைளத்
துைடத்து.. “உனக்கு ஒன்றுமாகவில்ைல.. ந< ெசௗக்கியமாக
இருக்கிறாய்..”என்று கூற.. “ந<ங்கள் தான் என்ைனக் காப்பாற்றின <களா..?”என்று
வினவியவளிடம் “காப்பாற்றுமளவிற்கு எந்த அசம்பாவிதமும் நடக்கவில்ைல
நித்யா... லிஃப்ட் சிறிது ேநரம் நின்று ேபானதற்கு ந< இவ்வளவு ஆப்பாட்டம்
ெசய்து விட்டாய்..”என்று அவன் அேத சிrப்புடன் கூறினான்.

“சிறிது ேநரம் நின்று ேபான ேவைளயில் என்ெனன்ன நடந்தது ெதrயுமா..?,

திடீெரன எங்கிருந்ேதா த<க்கங்குகள் சிதற ஆரம்பித்து விட்டன.அைதக் கண்டு
தான் நான் பயந்து ேபாய் மயக்கமைடந்ேதன்..”என்று தன் கரங்கைளப்
பற்றியிருந்த அவன் ைகையக் கண்டபடி கூறினாள். “ஓேஹா.. நித்யா.. ந<
எவ்வளவு ைதrயசாலி.. ேபாராட்டக்காr என்று நான் நிைனத்திருந்ேதன்.. ந<
என்னெவன்றால் இப்படி ஒரு சிறு சம்பவத்திற்குப் ேபாய் பயப்பட்டு
விட்டாேய..”என்று அவன் ேகலி ெசய்ய.. “ம்,ம், ேகலி ெசய்ய நன்றாகத் தான்
இருக்கும்.. அனுபவித்துப் பாத்தால் ெதrந்திருக்கும்..”என்று அவள் முகத்ைதத்
திருப்பிக் ெகாள்ள.. சத்தமாகச் சிrத்தான் அவன்.

“என்ைன யா இங்ேக அைழத்து வந்தது..?,நானாக நடந்து வந்ேதனா..?”என்று

ேகட்டவளிடம் “ந< தான் மூச்ைசயாகி விழுந்து விட்டாேய.. நான் தான் தூக்கி
வந்ேதன்..”என்று அவன் கூற.. ச்ச,அந்தக் காட்சிைய விழித்திருந்து பாக்காமல்
ேபாேனாேம.. என்று தனக்குள்ேள ெசால்லிக் ெகாண்டவள்.. ெமல்ல விழி
உயத்தி “ேதங்க்ஸ்..”என்று கூற.. “இைத விடப் ேபராபத்தில் மாட்டிக்
ெகாள்ளாமல் தப்பித்தாேய.. நல்ல காலம்.. லிஃப்ட் தானாக இயங்கியது..”
என்றான்.

அதன் பின் சிறிது ேநர ெமௗனத்தின் பின்ன அவன் நிமிந்து அவள்

முகத்ைதக் காண.. அந்த ேநரத்தில் அவளும் அவைனத் தான் ேநாக்கிக்
ெகாண்டிருந்தாள். எப்ேபாதும் உெரன்ற முகத்துடன் அவளுடன்
சண்ைடயிடுவான். அல்லது அவளது ெசயல்களில் தன்ைன மறந்து
அடக்கமாட்டாமல் சிrப்பான். ஆனால் இப்ேபாது நடந்து ெகாண்டிருப்பைதக்
காண்ைகயில் அவளுக்கு ஆச்சrயம் உண்டானது. ெமல்லிய சிrப்புடன்
அதிந்து கூடப் ேபசமால் அவள் கரங்கைளப் பற்றிக் ெகாண்டு ெமன்ைமயாக
நடந்து ெகாள்கிறாேன..! எப்படி..?, “அறிவில்ைல.. லிஃப்ட் நின்று ேபானதற்கு
பயப்படுவாயா..?,ந< என்ன சிறு குழந்ைதயா.?”என்று ெலஃப்ட் அண்ட் ைரட்
வாங்கியிருந்தால் இது ெகௗதம் தான் என்று நம்பியிருப்பாள் அவள்.. ஆனால்
அவன் அதற்கு எதிமாறாக நடந்து ெகாண்டது அவளுக்குள் கிளச்சிைய
ஏற்படுத்தியது. அவளது அைணப்ைபக் கூட அவன் நிராகrக்கவில்ைல
என்பைத நிைனக்ைகயில் உள்ளம் துள்ளியது.

அவனது சிrப்பும்,அக்கைறயான ேபச்சும்,ெமன்ைமயான ெசய்ைகயும்.. ெகௗதம்

இப்படிேய காலம் முழுதும் ந< இருந்து விேடன்.. என்று மனதுக்குள் அவனிடம்
ேவண்டிக் ெகாண்டிருந்தவளிடம்.. “சr,ந< சிறிது ேநரம் இங்ேகேய
ஓய்ெவடுத்துக் ெகாள்.. நான் ெசன்று ேவைலைய கவனிக்கிேறன்.. சrயா..?,
சமாளித்துக் ெகாள்வாய் தாேன..?”என்று அவன் அவளது காேதாரக் கூந்தைல
ஒதுக்கியபடி வினவ.. ேமலும் பூrத்துப் ேபானாள். பதில் ெசால்லாமல்
தைலைய மட்டும் ஆட்டியவளிடம் சr எனக் கூறி விட்டு அவன் எழுந்தான்.

திடீெரன எங்கிருந்து அப்படிெயாரு ேவகம் வந்தேதா.. எழுந்து நடக்க

முற்பட்டவைன “ெகௗதம்...”என்று அவன் ைகையப் பற்றி நிறுத்தியவள்..
அவன் தன் புறம் திரும்பி என்ன என்று வினவியதும்.. அவைனத் தன்னருேக
வருமாறு ெசய்ைகயால் ெதrவித்தாள். என்ன என்றபடிேய அவைள ேநாக்கிக்
குனிந்து அருேக ெசன்றவைன இரண்டு ெநாடி இைமக்காமல் ேநாக்கியவள்..
அவன் ேதாள் பற்றித் தன்னருேக இழுத்து அவன் கன்னத்தில் அழுந்த
முத்தமிட்டாள். திைகத்து விழி விrத்தவனிடம் “ஐ லவ் யூ ெகௗதம்...” என்று
ெமல்லிய குரலில் கூறினாள்.

விழிகள் ெதறித்து விழுந்திடும் படி இைமக்காமல் அவைள ெவறித்து ேநாக்கிய

ெகௗதமிற்கு உடேலாடு ேசந்து உள்ளமும் ெகாதித்தது. என்ன நடந்தது
என்பைத உணரத் ேதான்றாமல்.. உணர முடியாமல் திைகத்துப் ேபானவன்
சிைலெயன நின்று விட.. அவைன சிrப்புடன் ேநாக்கியபடி அமந்திருந்தாள்
நித்யா. அவள் சிrப்பைதக் கண்டவனுக்கு ஆத்திரமும்,ேகாபமும் ெபருக..
என்ன ெசய்கிேறாம் என்பைதேய மறந்து பளாெரன அவள் கன்னத்தில்
அைறந்தான்.

ெகௗதம் தன்ைன அடிப்பான் என்று சிறிதும் கற்பைன ெசய்திராத நித்யா..

அவனது திடீ தாக்குதலால் நிைல குைலந்து அமந்திருந்த ெமத்ைதயில்
ேபாய் விழுந்தாள். ெரௗத்ரமான பாைவயுடன் அவைள ெவறித்தபடி
நின்றிருந்தவைனக் காண்ைகயில் ஒரு புறம் பயமாக இருந்தாலும்..
துணிைவத் திரட்டி.. இவன் என்ன சிவெபருமானின் மறு அவதாரமா..
பாைவயால் எrத்து விடுவானா..?, அைதயும் தான் பாத்து விடுேவாேம..
ஆங்காரத்துடன் ெமத்ைதயிலிருந்து எழுந்து மூச்சு வாங்க அவனருேக ெசன்று
நின்றவள்.. “அடிக்கிற<களா..?, இதற்கு.. இதற்கும் ேசத்து அடித்துக்
ெகாள்ளுங்கள்”என்றவள்.. மீ ண்டும் அவைனப் பற்றி முகெமங்கும் முத்தமிட..
ெசய்ைகயற்று சில ெநாடிகள் நின்று விட்டவன்.. பின் அவைள விலக்கித்
தள்ளி விட்டு விறுவிறுெவன அைறைய விட்டு ெவளிேயறினான்.
 அத்தியாயம் – 10

பரவசநிைல என்றால் இது தாேனா..?

உன் புல்லாங்குழல் ஓைச..
என் காதுகைளத் த4ண்டிய அந்த ெநாடி..
உன் கா@ேமனிையக் கண்டு..
என் கண்கள் ேமாட்சம் ெபற்ற அந்த ெநாடி..
உன் வலிய கரங்கள் என் ைககள் பற்றியதும்..
நான் நாணமுற்ற அந்த ெநாடி..

ெகௗதம் அந்த அைறைய விட்டு ெவளிேயறி விட்ட பின் அடங்காத

ேகாபத்துடனும்,ஆத்திரத்துடனும் மூச்சு வாங்க அமந்த நித்யாவிற்கு தன்
ெசயைல எண்ணி வியப்பாக இருந்தது. எங்ேக இருந்து வந்தது அப்படி ஒரு
ைதrயம்..?, அவனது அக்கைறயான ெசய்ைகயிலும் ேபச்சிலும் தன்ைன
மறந்து தன் மனதில் இருந்த காதைல ெவளிப்படுத்தி விட்டாள்.. ஆனால் தன்
மனதிலிருக்கும் எண்ணத்ைத ெவளிப்படுத்தி விட்ட ெநாடி அவன் ஓடி வந்து
அைணத்துக் ெகாள்வான் என்று அவள் எதிபாக்கவில்ைல தான்.. ஆனால்
இப்படி அடித்து அவமானப் படுத்துவான் என்றும் அவள் நிைனக்கவில்ைல.
ஒேர மகளாகத் தன் வட்டில்
< பிறந்ததிலிருந்து ெசல்லமாய் வளக்கப்பட்டவள்..
அவளது அன்ைனயும் சr தந்ைதயும் சr வாய்ப் ேபச்சாக அவைளக்
கண்டிப்பாகேள தவிர யாரும் ைக ந<ட்டி அடித்ததில்ைல..

அப்படியிருக்க அவன் இன்று அைறந்ததும் ேகாபப் பட்டு அவள் நடந்து

ெகாண்டதில் தவெறான்றும் இருப்பதாய் அவளுக்குத் ெதrயவில்ைல. நான்
உன்ைனக் காதலிக்கிேறன் என்று ஒரு ெபண் கூறினால்..
ஆமாம்,இல்ைலெயன்று ஏேதனும் பதில் கூறியிருக்க ேவண்டும். அைத
விடுத்து அைறந்து தள்ளுகிறான் ராஸ்கல்! என்று சிறிது ேநரம் ெபாறுமித்
தள்ளியபடி அமந்திருந்தவளுக்கு ேநரம் ெசல்லச் ெசல்ல தன் மீ து தான்
தவேறா என்று ேதான்ற ஆரம்பித்தது.

திருமணமான மறுநாேள மைனவி ேவறு ஒருவனுடன் ெசன்று விட்ட

அன்றிலிருந்து ெபண்கள் என்றாேல கண்கைள மூடிக் ெகாள்ளுமளவிற்கு
ெவறுப்ைபயும்,ஒவ்வாைமையயும் ேசத்து ைவத்திருந்தவன் ஏேதா நித்யா
வந்த பின்பு தான் ஓரளவு அவனது கூட்டிலிருந்து ெவளிேய வந்து சிறிேதனும்
ெபண்கைள மதிக்கத் துவங்கியிருக்கிறான். சகஜமாக பழகத்
துவங்கியிருக்கிறான். குடிப் பழக்கத்ைதயும் விட்டுத் ெதாைலத்திருக்கிறான்.
அவன் சிறிது சிறிதாக தன்ைன மாற்றிக் ெகாண்டு வரும் இந்த ேநரத்தில்
ேபாய் தனது ேநசத்ைத ெவளிப்படுத்தி முட்டாள்தனம் ெசய்து விட்டாேள..!

ஒவ்ெவாரு விசயத்திலும் அவனது எதிப்ைபப் ெபாருட்படுத்தாது ேபாராடி

அவனுடன் சண்ைடயிட்டு ெஜயித்திருக்கிறாள் தான்.. ஆனால் இந்த
விசயத்தில் அப்படி நடந்து ெகாள்ள முடியாேத..! காதல்,கல்யாணம்
என்பெதல்லாம் தானாக மனதில் ேதான்ற ேவண்டிய உணவு. வற்புறுத்தி
கட்டாயத்தால் எப்படி அவன் மனைத மாற்ற முடியும்..?, இனி எப்படி அவன்
அவளிடம் ெநருங்கிப் பழகுவான்..?, இத்தைன நாட்களாக சிறிது சிறிதாக
அவனிடம் முன்ேனறியது அைனத்தும் வணாகி
< விட்டேத! முட்டாள் நித்யா!

ஆனால்..... ஒரு விசயத்ைதப் பற்றி ேயாசிக்கவில்ைலேய! அவனுக்குக் காதல்

என்றால் பாகற்காயாகவும்.. கல்யாணம் என்றால் ேவப்பங்காயாகவும்
கசக்கிறது என்பதற்காக நித்யா அவளது ேநசத்ைத ெவளிப்படுத்தாமல் இருக்க
முடியுமா..?, என்ேறனும் ஒரு நாள் ெவளிக் ெகாணர ேவண்டிய விசயம் இன்று
ெவளிப்பட்டு விட்டது.. அவ்வளவு தாேன..?,

நித்யா இந்தியா வந்ததன் ேநாக்கம் என்ன..?, எவேளா ஒருத்தி.. சr,அவன்

தாலி கட்டிய ெபண் தான்.. காதலித்தவனுடன் தான் வாழ முடியும்.. மஞ்சள்
கயிைற மட்டும் கட்டி விட்டால் ந< என் கணவனாகி விட முடியாது
என்ெறண்ணி அவைன விடுத்து காதலனுடேன ஓடி விட்டாள்.. ந< எதற்காக
அப்பா அந்த அவமானத்ைத எண்ணி எண்ணி தினம் தினம் துக்கப்பட்டு
உன்ைனச் சுற்றி இருப்பவகைளயும் துன்பத்தில் ஆழ்த்துகிறாய்..?, சீ க்கிரேம
ஒரு நல்ல ெபண்ணாகப் பாத்துத் திருமணம் ெசய்து ெகாண்டு வாழும்
வழிையப் பா என்று வலியுறுத்திச் சம்மதிக்க ைவப்பது தான் அவளது இந்தப்
பயணத்தின் ேநாக்கம்.. சr தாேன..?,

அந்த ஒரு நல்ல்ல்ல்ல ெபண் அவளாக இருக்கக் கூடாதா..? நித்யாவிற்கு

என்ன குைற..?,வாய் ெகாஞ்சம் ஜாஸ்தி தான்.. ஒரு நாைளக்கு ஒன்பது
முைறேயனும் அறிவிருக்கிறதா உனக்கு என்று ெகௗதமனிடம் வாங்கிக்
கட்டிக் ெகாள்ளும் மிகச் சிறந்த ெபண் தான்.. ஆனால்.. ஆனால் வாழ்நாள்
முழுைமக்கும் அவனுக்கு மட்டுேம மைனவியாக.. அவனது முகத்ைதப்
பாத்துக் ெகாண்டு.. அவனது சிrப்ைப ரசித்துக் ெகாண்டு.. அவனது
ேகாபத்ைதக் கிரகித்துக் ெகாண்டு.. அவனது அன்ைப அனுபவித்துக் ெகாண்டு
கழித்து விடுவாேள..! இது ஏன் அவனுக்குப் புrயவில்ைல..?
அவனுக்குப் புrகிறேதா இல்ைலேயா.. நித்யா த<மானித்து விட்டாள்..! இந்த
ெஜன்மத்தில் அவளது வாழ்வு ெகௗதேமாடு தான்.. அதில் எவ்வித மாற்றமும்
இல்ைல.. என்ன ெகாஞ்சம் இல்ைல.. அதிகமாகேவ அவனுடன் ேபாராட
ேவண்டியிருக்கும்.. அதனால் என்ன..?, வட்டு
< ேவைலக்குக் கூட ெபண்கைளச்
ேசத்துக் ெகாள்ள மாட்ேடன் என்கிற பிடிவாதத்துடன் இத்தைன
வருடங்கைளக் கடத்தியவைன.. அவள் மாற்றவில்ைலயா..?, அவனது ேகாப
குணத்ைத மாற்றவில்ைலயா..?,அவைன ேகலியும்,சிrப்பும் நிைறந்தவனாக
மாற்றவில்ைலயா..? இதிலும் நிச்சயம் ெஜயிப்பாள்..

இந்த பூஜாடிக் ெகாண்டாைனச் சமாளிப்பது ெபrய வித்ைதயா என்ன..?,

அடித்தாலும் சr,உைதத்தாலும் சr, அவளது காதைல அவள் விட்டுக்
ெகாடுப்பதாக இல்ைல.. ெவகு ேநரமாக அமந்தபடி ேயாசைனயில் ஆழ்ந்து
விட்டவள் இவ்வாறு முடிவு ெசய்து விட்டபின் எழுந்துத் தன் இருக்ைகக்கு
வந்து ேவைலையத் ெதாடந்தாள்.

சிறிது ேநரத்திேலேய அைறக் கதவு திறக்கும் ஒலி ேகட்டு வந்து விட்டான்

சண்டாளன் என்ெறண்ணி நிமிந்தவள் “நித்யாம்மா.. லிஃப்ட்டில் மயங்கிக்
கிடந்தாயாேம.. என்னவாயிற்று..?”என்று வினவியபடிேய அழகசாமி உள்ேள
நுைழந்தா. ெகௗதைம எதிபாத்து ஆவத்துடன் நிமிந்த நித்யாவிற்கு
அழகசாமி நுைழந்தது சற்று ஏமாற்றத்ைத அளித்தது, ஆனாலும் சமாளித்துக்
ெகாண்டு “ஆ..ஆமாம் அங்கிள்..”என்று ஆரம்பித்து நடந்தைதக் கூறினாள்.

“லிஃப்ட் பாதியில் நின்று ேபானதற்காகவா மயங்கி விழுந்தாய்..?,நம்பேவ

முடியவில்ைலேய..?,நித்யா ந< எவ்வளவு ைதrயமான ெபண் என்றூ நான்
நிைனத்திருந்ேதன்..”என்று அவ ேகலி ெசய்ய அதில் எrச்சலுற்றவள்...
“எனக்கும் பயம் என்கிற உணவு இருக்கிறது அங்கிள்.. உங்கள் எம்.டிைய
நான்கு வாத்ைத எதித்துப் ேபசி விட்டதால் நான் ஒன்றும் வர< மங்ைக
இல்ைல.. நானும் எல்லா சராசr உணவுகைளயும் ெகாண்ட சாதாரணமானப்
ெபண் தான்..”என்று கூற.. அவைள ேயாசைனயாக ேநாக்கினா அழகசாமி,

“என்னம்மா..?,என்னவாயிற்று..?,நான் உள்ேள நுைழயும் ேபாேத உன் முகத்தில்

ெவளிச்சம் குைறந்து விட்டேத.. ெகௗதைம ேவறு காணவில்ைல..
உங்களிருவருக்கும் ஏேதனும் பிரச்சைனயா..?”என்று வினவினா. ெபருமூச்ைச
ெவளியிட்டுத் தைல குனிந்தவள் “அப்படிெயல்லாம் ஒன்றுமில்ைல அங்கிள்..
அவ எங்ேக ெசன்றிருக்கிறா என்று எனக்குத் ெதrயாது..”என்று முடித்து
விட.. “சr தான்.. உன் ெமௗனத்தின் காரணம் உன் ஹ<ேரா தான் என்று
ெதrகிறது..”என்றவ சிrத்தபடி ெவளிேயறி விட தைலயில் ைக ைவத்த படி
அமந்து விட்டாள் நித்யா.
அன்று முழுவதும் அலுவலகம் இருக்கும் பக்கம் கூட எட்டிப் பாக்காதவன்
அடுத்த இரண்டு நாட்களும் இைதேய ெதாடர ெகாஞ்சம் பயம் வந்து விட்டது
நித்யாவிற்கு. கம்ெபனியின் எம்.டி! அவன் இல்லாமல் எப்படி ேவைல
நடக்கும்..? இப்படிப் ெபாறுப்பில்லாமல் இருக்கிறாேன.. என்று திட்டித்
த<த்தவள் அழகசாமியிடம் ெசன்று காரணத்ைதக் ேகட்க.. உடல் நிைல
சrயில்ைல,அதனால் அலுவலகம் வர முடியவில்ைல என்று அவன்
கூறியதாகத் ெதrவித்தா. இைத நம்புவதற்கு அவள் என்ன முட்டாளா..?

உன்ைன விரும்புகிேறன் என்று அவள் கூறிய ஒரு காரணத்திற்காக

அலுவலகத்திற்குக் கூட வராமல் இருக்கிறாேன..! இப்படிேய எத்தைன
நாட்கைளக் கடத்துவான்..?,உடேன அவனிடம் ெசன்று அவன் சட்ைடையப்
பற்றிக் ேகள்வி ேகட்க ேவண்டும் ேபால் ஒரு ேவகம் எழுந்தது அவளுக்கு.
எண்ணியைத மறுநாேள ெசயல்படுத்தவும் ெசய்தாள் நித்யா.

இரண்டு நாட்களாக வசந்தியின் மூலமாக ெகௗதமனின் மனநிைலைய அறிய

முயன்று ெகாண்டிருந்தாள். அவ அளித்த பதிேலா அவைள இன்னமும்
பயத்திற்குள்ளாக்கியது. “அைறக்குள் அைடந்து கிடக்கிறான் நிதும்மா..
சாப்பிடுவதற்குக் கூட கீ ேழ வரவில்ைல.. என்னெவன்று விசாrக்கலாம்
என்ெறண்ணி அவன் முகத்ைதப் பாத்தால் ேபசுவதற்குக் கூட பயமாக
இருக்கிறது எனக்கு.. என்ன நடந்தது நித்யா..?,பைழயபடி அவனது முகம்
கடுைமயாக மாறி விட்டேத..?”என்று அவ கவைலயுடன் அவளிடம்
விசாrக்க.. “ஒ..ஒன்றுமில்ைல அத்ைத..”என்று சமாளிப்பதற்குள் ெபரும்பாடு
பட்டுப் ேபானாள்.

இதற்கு எப்படியும் முடிவு கட்டியாக ேவண்டும்.. என்று கறுவிக் ெகாண்டவள்

அன்று காைலயிேலேய அவனது இல்லத்திற்கு வருைக தந்திருந்தாள்.
“வாம்மா..”என்று வரேவற்ற வசந்தியிடம் “ெகௗதம் எங்ேக அத்ைத..?,ஜாகிங்
ெசன்றிருக்கிறானா..?”என்று விசாrத்தாள். “நான் தான் கூறிேனேன நிதும்மா..
அவன் இரண்டு நாட்களாக அைறைய விட்டு ெவளிேய வரேவயில்ைல..”என்று
கூற “ஓ!,அப்படியானால் இப்ேபாதும் அைறயில் தான் இருக்கிறானா..?”என்று
வினவியவள் அவ ஆம் என்றதும் “நான் ெசன்று அவனிடம் ேபசுகிேறன்
அத்ைத..”எனக் கூறி விட்டு அவனது அைறக்குச் ெசன்றாள்.

வைளவாகச் ெசன்ற மாடிப்படிகளில் விறுவிறுெவன ஏறிச் ெசன்றவள்.. வலது

புறம் திரும்பியதும் இருந்த முதல் அைறயின் அருேக ெசன்று நின்றாள்.
அடுத்தடுத்து ெபrய ெபrய மூச்சுகைள ெவளியிட்டுத் தன்ைன ஆசுவாசப்
படுத்திக் ெகாண்டவள் அவனது அைறக்கதைவ ேலசாகத் தட்டினாள். பதில்
வராமல் ேபானதும் ேலசாக அைறக் கதைவத் தள்ளினாள். பூட்டப்படாதக்
கதவு ெநாடியில் திறந்து ெகாள்ள.. தயக்கத்துடன் உள்ேள எட்டிப்
பாத்தவளுக்கு.. த<விரமான முகத்துடன் ெதாைலக்காட்சிப் ெபட்டியின் மீ து
பாைவையச் ெசலுத்திக் ெகாண்டிருந்த ெகௗதைமக் கண்டதும் அவ்வளவு
ேநரமாக மனைதக் கசக்கிப் பிழிந்து ெகாண்டிருந்தத் தயக்கம்,பயம்,ேகாபம்
அைனத்தும் பறந்து ேபானது. சிrப்புடன் ைககைளக் கட்டிக் ெகாண்டு
அவைனேய பாத்தபடி அைற வாசலில் நின்றிருந்தாள்.

அவள் எண்ணியபடி சிறிது ேநரத்தில் அவள் புறம் பாைவையத் திருப்பியவன்

இரண்டு ெநாடிகள் இைமக்காமல் ேநாக்கி விட்டு மீ ண்டும் ெதாைலக்காட்சிப்
ெபட்டியிேலேய பாைவையப் பதித்தான். அவன் தன் புறம் அழுத்தமானப்
பாைவையச் ெசலுத்தியதும் என்ன ெசால்லப் ேபாகிறாேனா என்று
படபடெவன அடித்துக் ெகாள்ளும் இதயத்துடன் காத்திருந்த நித்யாவிற்கு
அவன் மீ ண்டும் திரும்பிக் ெகாண்டதும் திைகப்பாகிப் ேபானது..

என்ன..?,என்ன நடந்தது இப்ேபாது..?அவன் தன்ைனக் கண்டானா..?, அல்லது

அது கற்பைனயா..?,என்ெறண்ணியவள்.. ெமல்ல நடந்து அவனருேக ெசன்றாள்.
அரவம் உணந்து இம்முைற நன்றாகத் தைல நிமிந்த ெகௗதம் புருவம்
சுருக்கி அவைள ேநாக்கியபடி எழுந்தான். அவனது முக மாறுதல்கைளக்
கண்டபடிேய அருேக வந்த நித்யா.. இயல்பாக அவனது கட்டிலில் அமந்து..
ெதாைலக்காட்சிையக் கண்டு “ஹாr பாட்ட சீ rஸ் பாக்கிற<களா..?,ஹா
ஹா.. எனக்கும் கூட மிகவும் இஷ்டம்.. அத<தமான கற்பைனயல்லவா..?ம்
எத்தைன முைற பாத்தாலும் சலிக்காது.. ஏன் நின்று ெகாண்ேட
இருக்கிற<கள்..?,உட்காருங்கள்..”என்று கூற.. ேகாபமாக அவைள ேநாக்கியவன்
“கட்டிைல விட்டு எழுந்திருக்கிறாயா இல்ைலயா..?”என்று வினவினான்.

நித்யா தன்ைன விரும்புவதாகக் கூறி முத்தமிட்ட அன்றிலிருந்து அவைளப்

பற்றி மட்டுேம சிந்தித்துக் ெகாண்டிருந்தவனுக்கு.. அைறக்குள் அைடந்து
கிடந்த அந்த இரண்டு நாட்களும் எங்கு திரும்பினாலும் அவளது
சிrப்ெபாலியும், குறும்பு நிைறந்த கண்களுேம வந்து ேபானது. எைதயும்
பாக்க விரும்பாமல் கண்கைள இறுக மூடினால் கூட மனக் கண்ணில்
அவளது நிலா முகேம ேதான்றியது.

இது என்ன ெதால்ைல..?,எங்கிருந்து வந்தாள் இவள்..?,அறிமுகமான

நாளிலிருந்து இன்று வைர தனக்குள் எத்தைன மாற்றங்கைளப்
புrந்திருக்கிறாள்..?,சிrப்ைபத் ெதாைலத்து சந்ேதாசத்ைத மறந்து.. குடியில்
நிம்மதிையத் ேதடி.. கிட்டத்தட்ட மரம் ேபால் உணச்சியற்று ஒரு வாழ்க்ைக
வாழ்ந்து ெகாண்டிருந்தவைன.. அவளது புன்னைக ததும்பும் விழிகளும்,
குறும்பு நிைறந்த ேபச்சும்,எதித்துப் ேபசி வாதாடும் திறைமயும்,சுயநலம்
பாராமல் அைனவrடமும் சrசமமாகப் பழகும் விதமும்,ேகலியும்,சிrப்பும்,
சிறுபிள்ைளத் தனமான ேகாபமும்,ைதrயமும் அவைனக் ெகாஞ்சம் அைசத்து
விட்டது உண்ைம தான்..
ஒவ்ெவாரு முைறயும் அவனுடன் ேபாராடி.. இது தவறு எனச் சுட்டிக் காட்டி..
அைத அவன் மாற்றிக் ெகாள்ளும் வைர தளராமல் அவனுடம்
சண்ைடயிட்டவள்..! எந்த உrைமயுடன் நடந்து ெகாண்டாள்..? முதலாளி
என்கிற எல்ைலையத் தாண்டி இயல்பாக அவைன ெநருங்கினாேள..?,எப்படி..?
அவனது மனமும் அவைள ெவகு இயல்பாக ஏற்றுக் ெகாண்டேத..?,ஏன்..?,
இரண்டு வருடங்களாகப் ெபண் வாைடையக் கூட சுவாசிக்க விரும்பாதவன்..
அவளருகில் இல்லாத ேநரங்கைள அவஸ்ைதயாக உணந்திருக்கிறான்..
எைதேயனும் வாய் ஓயாமல் ேபசிக் ெகாண்டு.. அவளாகச் சிrத்துக் ெகாண்டு..
அவன் ேகாபப்படும் ேவைளயில் சிலித்துக் ெகாண்டு.. அவனது வாழ்வில்
அவனறியாமேல ஒன்றிப் ேபானாள்..

மறந்து ேபாயிருந்த.. ஏன்.. மரத்துப் ேபாய் விட்டதாய் அவன் எண்ணி

ைவத்திருந்தப் பல உணவுகைள அவள் இயல்பாக ெவளிக் ெகாணந்தாள்..
அவள் ெதாடுைகைய,ஸ்பrசத்ைத,வாசைனைய தனக்குள்ேள ரசித்து அவன்
அனுபவிக்கத் ெதாடங்கிய இந்த ேநரத்தில்.. தனக்கு மிக ெநருக்கமானவளாக..
அவனது நலம் விரும்பியாக.. அவள் மாறி விட்ட.. இந்த ேநரத்தில்.. தன்ைனக்
காதலிப்பதாக அவள் கூறியதும்.. மயக்கத்திலிருந்து ெவளி வந்தவன் ேபால்..
தனது மனதிலிருந்த முட்டாள் தனமான எண்ணங்கைள உணரத் துவங்கினான்
ெகௗதம் பிரபாகரன்.

கல்யாணம் என்கிற ெபயrல் வாழ்வில் ஒரு முைற பட்டத் துன்பம்

ேபாதாதா..?, முைளயிேலேய கிள்ளி எறியப்பட்டு விட்ட தனது அந்தரங்க
ஆைசகைள மீ ண்டும் தண்ண < ஊற்றி வளப்பதா...?.இது விஷப் பrட்ைச..
இன்ெனாரு முைற ஒரு நரகத்ைத அவனால் ஏற்றுக் ெகாள்ள முடியாது!
யாேரா ஒரு சிறுெபண்.. அவனது வாழ்க்ைகயில் ெதன்றலாக நுைழந்து
பல்ேவறு மாற்றத்ைதப் புகுத்தி விட்டாள்.. அதற்காக.. அதற்காக அவைளக்
காதலிப்பதா..?,காதல்! இப்படிெயாரு உணவு அவனுக்குள் இருக்கிறதா என்ன..?,
நித்யா மீ து அவனுக்குக் காதல் வருமா..?,நிச்சயம் முடியாது... இது நடக்காத
ஒன்று.. சூடு கண்ட பூைனயின் ஒதுக்கம்.. ெவந்த புண்ணில் ேவைலப் பாய்ச்ச
அவன் தயாராக இல்ைல.. அவள் ேவலா..?இல்ைல மருந்தா..?, ெதrயாது,,
ெதrந்து ெகாள்ளவும் அவன் விரும்பவில்ைல.. நித்யாைவ ஒதுக்கியாக
ேவண்டும்.. எப்படிேயனும்..

இது தான் இரண்டு நாட்களாக அைறக்குள்ேளேய அைடந்து கிடந்து அவன்

ெவகுவாக ேயாசித்து எடுத்த முடிவு.. அைத எப்படி ெசயல்படுத்துவது என்று
சிந்தித்தபடி பாைவையச் ெசலுத்தியவன் கண்களில் வாசலில் நின்றிருந்த
நித்யா பட்ட ேபாது.. இரண்டு நாட்களாக அவைன மீ றித் ேதான்றி இம்சித்துக்
ெகாண்டிருக்கும் அவளது கற்பைன உருவமாயிருக்கும் என்ெறண்ணிக்
ெகாண்டு தான் அவன் பாைவையத் திருப்பியது.. ஆனால் அந்த கற்பைன
உருவம் தன்னருேக நடந்து வந்த ேபாது தான்.. நிஜமாகேவ அவள் வந்து
விட்டாள் என்று உணந்து அவன் ேவகமாக கட்டிைல விட்டு எழுந்தது..

ெகௗதம் ேகாபமாகத் தன்ைன எழச் ெசான்னதும் சற்ேற பயந்த நித்யா.. பின்

ைதrயத்ைத வரவைழத்துக் ெகாண்டு “ஏன்..?,எதற்காக எழ
ேவண்டும்..?,நியாயமாகப் பாத்தால் வட்டிற்கு
< வந்த விருந்தாளிைய
மrயாைதயாக அைழத்து அமரச் ெசய்ய ேவண்டியது உங்கள் ெபாறுப்பு..
உங்களிடம் மrயாைதெயல்லாம் எதிபாக்க முடியது என்கிற காரணத்தினால்
தான் நாேன அமந்ேதன்..”என்று எப்ேபாதும் ேபால் அவனது ஒரு ேகள்விக்கு
ஒன்பது பதில் அளித்தாள் நித்யா.

எrச்சலுடன் ெபருமூச்ைச ெவளியிட்டவன் “இப்ேபாது எதற்காக இங்ேக

வந்திருக்கிறாய்...?”என்று வினவ.. “என்ன சா இப்படிக் ேகட்கிற<கள்..?,என்
முதலாளி ந<ங்கள்.. உங்களுக்கு உடல் நிைல சrயில்ைலெயன்றால் வந்து
பாத்துச் ெசல்ல ேவண்டியது என் கடைமயல்லேவா..?.அதிலும் இரண்டு
நாட்களாக ந<ங்கள் அலுவலகம் ேவறு வரவில்ைல.. அதனால் தான்..”என்று
கூற.. ஒன்றுேம நடவாதது ேபால் எவ்வளவு இயல்பாகப்
ேபசுகிறாள்..?,எமகாதகி! ஒேர வாத்ைதயில் என் தூக்கத்ைதக் ெகடுத்து..
என்ைன அைலப்புறச் ெசய்து விட்டு.. இப்ேபாது ேபச்ைசப் பா... என்று
மனதுக்குள் புலம்பிக் ெகாண்டவன்.. பின் ெதாண்ைடையச் ெசறுமிக் ெகாண்டு..
“பாத்து விட்டாயல்லவா..?,நான் ேஷமமாக இருக்கிேறன்.. வந்த ேவைல
முடிந்து விட்டது.. நைடையக் கட்டு..”என்று விரட்டினான்.

“வந்த ேவைல இன்னும் முடியவில்ைல சா.. உங்கள் உடல்நிைலைய நான்

பrேசாதிக்க ேவண்டாமா..?,”என்றபடி அருேக வந்து நின்றாள். தனக்கு ெவகு
அருேக.. ஆைசயும்,காதலும் நிைறந்த பாைவயுடன் நின்றிருந்தவைளக் கண்டு
அவனது மனம் ெசாக்கித் தான் ேபானது... இைமக்க மறந்துத் தன்ைன
ேநாக்குபவைனக் கண்டவள்... ைதrயத்ைத வரவைழத்துக் ெகாண்டு.. ைகைய
உயத்தி.. அவன் கன்னத்தில் பதித்தாள். அவைள மீ றிக் குரல் குைழயத்
துவங்க.. “இரண்டு நாட்களாகத் தாடிையக் கூட ேஷவ் ெசய்யவில்ைலயா..?”
என்று வினவ.. பதிலளிக்காமல் நின்று விட்டவனின் கண்ணில் ேதான்றிய
ஏக்கம் அவைள வாயைடக்கச் ெசய்தது.

அவன் கன்னத்ைத ேமலும் வருடி.. அவள் ெமல்லிய குரலில்

“ெகௗதம்..”என்றைழக்க சட்ெடன அவைள விட்டு விலகியவன்.. மறுபுறம்
திரும்பி “ந< இப்ேபாது ெவளிேய ேபாகப் ேபாகிறாயா, இல்ைலயா நித்யா..?”
என்று கடினக் குரலில் வினவ.. ேவகமாக அவன் ைகையப் பற்றித் தன் புறம்
திருப்பியவள்.. “நான் வந்ததிலிருந்து ந<ங்கள் கூறும் ஒேர வாத்ைத இது
ஒன்று தான்.. அப்படி நான் என்ன தவறு ெசய்து விட்ேடெனன்று
அலுவலத்திற்குக் கூட வராமல் என்ைனத் தவிக்கிற<கள்..?,உங்கைளக்
காதலிப்பதாக நான் கூறியது தவறா..?,”என்று ேவகத்துடன் வினவ.. “என்ைனப்
பற்றி என்ன ெதrயும் என்று காதலிப்பதாகக் கூறுகிறாய் முட்டாள்..?,”என்று
அவனும் சீ றத் துவங்க.. அவைன ேநராக நிமிந்து ேநாக்கியவள்.. “உங்கைளப்
பற்றி.. ந<ங்கள் அறிந்து ைவத்திருப்பைத விட.. ஒரு படி அதிகமாகேவ நான்
அறிந்து ைவத்திருக்கிேறன்.. ேதைவயில்லாதக் குப்ைபகைள மனதில்
அைடத்துக் ெகாண்டு அவஸ்ைதப் பட்டுக் ெகாண்டுத் திrவது ந<ங்கள் தான்..
உங்கைளக் காயப்படுத்திக் ெகாண்டு சுற்றி இருப்பவகைளயும் துன்பப்
படுத்துகிற<கள்..”என்று ேகாபமாகக் கூறினாள்.

“ேதைவயில்லாத குப்ைபயா...?,ஓ! அப்படியானால் எல்லாம் ெதrந்து தான்

காதலிப்பதாகக் கூறினாயா..?,கட்டிய மைனவி கல்யாணமான மறுநாேள
எவேனா ஒருவனுடன் ஓடிச் ெசன்று விட்டாேள என்று என் ேமல் ேதான்றிய
இரக்கமா..?,இரக்கத்தில் வந்த காதலா..?,அனுதாபத்தில் ேதான்றிய
ேநசமா..?”என்று அவன் நக்கலாக வினவ.. “இரக்கமா..?,அேடங்கப்பா! ஏன் சா
ைகயில் இரண்டு வயதுக் குழந்ைதயுடன் மைனவித் தன்ைன விட்டுச் ெசன்று
விட்டாெளன்று ேசாகத்துடன் அமந்திருக்கும் கணவனா
ந<ங்கள்..?,வாழ்க்ைகைய வாழேவ ஆரம்பிக்கவில்ைல.. ேபச்ைசப் பா...” என்று
அவள் ெபாறிந்ததும்.. “ஆமாம்.. ஆரம்பித்த நாேள என் வாழ்வு முடிந்தும் ேபாய்
விட்டது.. அைதப் பற்றிப் ேபச இனி எதுவுமில்ைல.. அதனால் ந<
முட்டாள்தனமாக உளறிக் ெகாண்டு திrவைத இன்ேறாடு நிறுத்தி விடு”என்று
கண்கள் சிவக்கக் ேகாபத்துடன் கூறி முடித்தவைன அழுத்தமாக ேநாக்கினாள்.

“முட்டாள்தனமாகப் ேபசுவதும்,நடந்து ெகாள்வதும் யா என்பைதக் கூடிய

சீ க்கிரத்தில் ந<ங்கேள புrந்து ெகாள்வகள்...
< என் ெசாந்த விசயங்கைளப் பற்றிப்
ேபசி உங்கள் ேநரத்ைத வணாக்க
< நான் வரவில்ைல சா... உங்கள்
உடல்நிைலையப் பற்றி அறிந்து ெகாள்ளத் தான் வந்ேதன்.. ந<ங்கள் என்ைனத்
திட்டித் த<க்குமளவிற்கு மிக மிக நலமாக இருப்பைதத் தான் கண்டு
விட்ேடேன.. இனி என்ன..?,ெசல்கிேறன்..”என்றவள் அவைனத் திரும்பிப்
பாராமல் ெவளிேயறினாள். அவள் ெசன்ற பின் சிறிது ேநரம் எைதப் பற்றியும்
ேயாசிக்கத் ேதான்றாமல் அமந்து விட்டவன் பின் எழுந்து குளியலைறக்குச்
ெசன்றான்.

ெகௗதமிடம் ேகாபமாகப் ேபசி விட்டுக் கீ ேழ வந்த நித்யா வசந்தியின்

கலங்கிய முகத்ைதக் கண்டு தன் முகத்ைதச் சிrப்புடன் மாற்றிக் ெகாண்டு
அவரருேக ெசன்றாள். “என்ன அத்ைத.. ஏன் எதற்ெகடுத்தாலும்
கலங்குகிற<கள்..?,ெகௗதம் என்ன சின்ன ைபயனா..?,அவனுக்கு நிஜமாகேவ
இரண்டு நாட்களாக உடல்நிைல சrயில்ைலயாம்.. அதனால் தான் அலுவலகம்
ெசல்லாமல் வட்டிற்குள்ேளேய
< இருந்திருக்கிறான்.. இனி சrயாகி விடுவான்
கவைலப் படாத<கள்..”என்றவள் குட்டிப் ெபண் ஸ்ரீமதிையக் கண்டு “பாப்பா.. ந<
கூட இருக்கிறாயா.., உன்ைன நான் பாக்கேவயில்ைலேய..”என்று தூக்கிக்
ெகாஞ்சியவள் அருேகயிருந்த பூக்கூைடையக் கண்டு “இது என்ன இவ்வளவு
பூ..?”என்று விசாrத்தாள். “சாமிக்குப் ேபாடப் பறித்து ைவத்திருக்கிேறன்
நிதும்மா..”என்ற வசந்தியிடம் “அத்ைத நானும் உங்களுடன் ேசந்து பூக்
ேகாக்கிேறன்..”என்றவள்.. அவருடேன அமந்து விட்டாள்.

சிறிது ேநரத்தில் முகச்சவரம் ெசய்து குளித்துத் தயாராகிக் கீ ேழ வந்தான்

ெகௗதம். அவைன நிமிந்து ேநாக்கியவள்.. மீ ண்டும் பூவில் கவனம் ெசலுத்த..
இந்த ராட்சசி இன்னும் ெசல்லவில்ைலயா.. இது ெதrயாமல் கீ ேழ வந்து
விட்ேடேன.. என்ற ேயாசைனயுடன் சாப்பாட்டு ேமைஜயின் மீ து
ெசன்றமந்தான் ெகௗதம்.

இரண்டு நாட்கள் கடுைமைய முகத்தில் ேதக்கி அைடபட்டுக் கிடந்த மகன்

நித்யாவின் ஒரு ேபச்சில் மாறிக் கீ ேழ வந்தைதக் கண்டு ஆச்சrயமான
வசந்தி மகிழ்ச்சியுடன் சாப்பாடு பrமாற.. எதுவும் கூறாமல் சாப்பிட்டு
முடித்தவன்... “ஸ்ரீ குட்டி.. ந< இங்ேக தான் அமந்திருக்கிறாயா..?,ஏன்
அைமதியாக இருக்கிறாய்..?அங்கிளிடம் வா..”என்றைழத்தான் ெகௗதம். பூக்
ேகாத்துக் ெகாண்டிருந்த தன் அருகில் அமந்திருந்த ஸ்ரீமதியிடம் நித்யா
ெமல்லக் குனிந்து “வர மாட்ேடன் என்று ெசால்..”என்று கூற அவளும்
சிrத்தபடி “நான் வர மாட்ேடன்..”என்று கத்திக் கூறினாள்.

“வர மாட்டாயா..?,அப்படிெயன்று இந்த ஆன்ட்டி ெசால்லச்

ெசான்னாளா..?”என்று கூறியபடிேய அவளருேக வந்தமந்தான். அவன்
தன்னருேக அமந்ததும் எrச்சல் ெகாண்ட நித்யா.. இவன் காதலிக்க
மாட்டானாம்.. இப்படிெயல்லாம் ெநருங்கி அமந்து என் காதைல அதிகப்படுத்த
மட்டும் ெசய்வானாம்.. என்று ெபாறுமியபடிேய அமந்திருந்தவள்..
இயலாைமயினால் விைளந்த ேகாபத்தில் விறுவிறுெவன ஊசியில் பூக்கைளக்
ேகாக்கத் துவங்கினாள்.

“சாக்ேலட் ெகாடுத்தால் என்னிடம் வருவாய் தாேன கண்ேண.. இேதா

பா..”என்று பாக்ெகட்டில் இருந்து மிட்டாைய அவன் எடுத்ததும் ஸ்ரீமதி அவன்
மடியில் ஏறி மிட்டாைய வாங்கிக் ெகாண்டு “ேதங்க் யூ அங்கிள்..”என்று
முத்தமிட்டு விட்டு ஓட.. சிrத்தபடிேய நித்யாவின் புறம் திரும்பினான்
ெகௗதம். அவைனக் ேகாபமாக முைறத்தவைளக் கண்டு அவன் புருவம்
உயத்த இதற்கு ஒன்றும் குைறச்சலில்ைல என்று ெகாதித்துப் ேபானவள்..
ேவகமாக பூக்கைளக் ேகாக்க.. இரண்டு ெநாடி அவளது ேவகத்ைதக் கண்டு
ெகாள்ளாமல் அமந்திருந்த ெகௗதம்.. பின் ேவகமாக அவள் ைகையப் பற்றி
“எதற்காக இவ்வளவு ேவகமாகக் ேகாக்கிறாய்..?,ஊசி விரலில் ஏறி விடப்
ேபாகிறது.. முட்டாள்..”என்று ேகாபமாகக் கூற.. அவைன அழுத்தமாக
ேநாக்கினாள் நித்யா.
அவளதுப் பாைவயின் த<ட்சண்யத்ைதத் தாங்க முடியாது ேவறு புறம்
திரும்பியவன் பின் அவளது ைகைய அழுத்தமாகப் பற்றி மீ ண்டும் அவள்
முகம் ேநாக்கி.. “ஐ ஆம் சாr நித்யா...”என்று ெமல்லிய குரலில்
வருத்தத்துடன் கூற.. எதற்கு இந்த சாr என்று ேகட்கக் கூடத் ேதான்றாமல்
அவைனேய விழிகள் பளிச்சிட ேநாக்கியவள்.. பின் குறும்புப் பாைவப்
பாத்தபடி அவனிடமிருந்துத் தன் ைககைள விலக்கிச் சுற்றும் முற்றும்
ேநாக்கி யாருமில்லாதைத உறுதி ெசய்து ெகாண்டு அவன் கன்னத்தில் அழுந்த
முத்தமிட்டு “ேதங்க்யூ ெகௗதம்..”என்று கூறி விட்டு அவன் பதில் கூறும் முன்
ஓடிச் ெசன்று விட்டாள்.

உஷ்ணமாக அவைள ேநாக்கினாலும்.. மனதில் ஏேதா ஒன்று சில்ெலனப் பரவி

அவைனக் குளிவித்து இதழ்க்கைடயில் முறுவைலயும் ேதாற்றுவித்தது
அவனுக்கு.
 அத்தியாயம் – 11

ஏன் இந்தக் கண்ணாமூச்சி ஆட்டம்..?

உன்ைனக் கண்டறிய முடியாது..
நான் தவிப்புறுவைதப் பா@த்து..
ந4 மகிழ்ச்சி ெகாள்கிறாேய.. கண்ணா..
ேபாதுமடா.. விைளயாட்டாகக் கூட.,
உன் அருகாைமைய இழக்க..
எனக்குத் துணிவில்ைல!

“என்னம்மா உன் ஹ<ேரா இன்ேறனும் அலுவலகம் வந்து விடுவானா..?, வசந்தி

அம்மா இரண்டு நாட்களுக்கு முன்பு எனக்கு ஃேபான் ெசய்து ெகௗதம் தனி
அைறயில் அைடந்து கிடப்பதாகக் கூறினாகேள..! ந< இருக்கும் ைதrயத்தில்
நான் அவைன ேநrல் ெசன்று கூடப் பாக்கவில்ைல.. ந< ெசன்று பாத்தாயா..?,
என்னவாயிற்று அவனுக்கு..?”என்று அலுவலகத்தின் வளாகத்தில் ெதன்பட்ட
நித்யாவிடம் விசாrத்துக் ெகாண்டிருந்தா அழகசாமி.

“அவனுக்கு என்ன அங்கிள்..?,நன்றாக இருக்கிறான்.. எந்தப்

பிரச்சைனயுமில்ைல.. இன்று அலுவலகம் வந்து விடுவான்..”என்று அவருக்கு
பதிலளித்துக் ெகாண்டிருந்த நித்யா திடீெரனப் ேபச்ைச நிறுத்தி விrந்த
விழிகளுடன் வாசைல ேநாக்கினாள். அவளது பாைவையத் ெதாடந்து
தானும் வாசைல ேநாக்கிய அழகசாமிக்கும் திைகப்பு தான்..

“சின்ன உதவி நம்பி சா.. காைர பாக் ெசய்து விடுகிற<களா ப்ள <ஸ்..?”என்று
கா சாவிைய நம்பியிடம் அளித்துக் ெகாண்டிருந்த ெகௗதைமக் கண்டு தான்
இருவரும் திைகத்துப் ேபாய் நின்றிருந்தாகள். ஏெனனில் வழக்கத்திற்கு
மாறாக.. சrயாக வாரப்பட்டத் தைலமுடியுடன்.. சுத்தமாக முகச் சவரம்
ெசய்து.. ந<ல நிற சட்ைட,ேபண்ட்டுடன் ெவகு நாைளக்குப் பிறகு ேதாற்றத்தில்
அக்கைற ெசலுத்தியவனாக.. அைத விட.. ெவளிச்சம் பரவிய முகத்துடன்
உள்ேள நுைழந்தான் ெகௗதம்.
கதைவத் திறந்து நுைழந்தவனின் கண்கள் எதிேர இருந்த நித்யாைவக் காண..
அவளும் ைககைளக் கட்டிக் ெகாண்டு அவைனேய பாத்தவாறு சிrப்புடன்
நின்றிருந்தாள். அவளது சிrப்ைபக் கண்டதும் தன்னாேல அவனுக்கும்
முறுவல் விrய.. பாைவைய ேவறு புறம் திருப்பி.. சிrப்ைப அடக்கியவன்
அவைள ேநாக்கி வந்தான். இருவரது முக மாற்றத்ைதயும் கவனித்த
அழகசாமி வியப்பும்,மகிழ்ச்சியும் நிற்க.. அதற்குள் அவகளருேக வந்து
விட்டவன்.. “குட் மானிங் அங்கிள்..”என்று புன்னைகயுடன் ெதrவிக்க.. “குட்
மானிங் தம்பி.. “என்றவrடம் ேமலும் இரண்ெடாரு வாத்ைதப் ேபசியவன்
பின் நித்யாவிடம் திரும்பி ஒரு பாைவையச் ெசலுத்தி விட்டு அைறக்குச்
ெசன்றான்.

அவன் ெசன்றதும் நித்யாவிடம் அழகசாமி “நித்யா.. எனக்கு மயக்கம் வருவது

ேபால் இருக்கிறதம்மா..”என்று நடிக்க “ஏ...ஏன் என்னவாயிற்று அங்கிள்..?”என்று
பதறியவளிடம் “உங்கள் இருவருக்கிைடயில் நடக்கும் ெமௗன நாடகத்ைதக்
கண்டு தான்..”என்று அவ கூற.. நாக்ைகக் கடித்துக் ெகாண்டுத் தைல
குனிந்தவள் “நான் வருகிேறன் அங்கிள்..”என்று ஓடி விட.. கலகலெவனச்
சிrத்தா அழகசாமி.

அைறக்குள் நுைழந்ததும் “குட்மானிங் சா.. என்ன விேசஷம் இன்று..?,

ேஹண்ட்சம்மாக இருக்கிற<கள்..?”என்று சிrப்புடன் வினவ.. அவேனா அவைள
முைறத்து “நித்யா.. இது ஆஃபிஸ்..”என்று கூற.. “அப்படியானால்.. வட்டில்
<
ைவத்து நான் இேத ேகள்விையக் ேகட்டால்.. எனக்கு பதிலளிப்பீகளா..?”என்று
வினவ.. அவன் அவைள அழுத்தமாக முைறத்தான். “ஓேக ஓேக சாr..
ேவைலையத் ெதாடரலாம்..”என்றவள் தன் இருக்ைகக்கு ஓடி விட்டாள்..
அதற்கு ேமல் நின்றால்.. அறிவிருக்கிறதா உனக்கு என்று ஆரம்பித்து
விடுவான். ேதைவயா...?

அன்று ேவைலப் பளு சற்று அதிகமாகேவ இருக்க.. இருவரும் மற்றைத

மறந்து ேவைலயில் மூழ்கி விட்டன. மதியம் மூன்று மணிக்குப் பிறகு
ைககைள ெநட்டி முறித்தபடிக் கணிணியில் இருந்துப் பாைவையத்
திருப்பியவள்.. மதிய சாப்பாட்ைடேய மறந்து ேபானைத உணந்து.. ெகௗதைம
எட்டிப் பாத்தாள். அவனும் ேவைலயில் ஆழ்ந்திருப்பைதக் கண்டு எழுந்து
அவனருேக ெசன்றாள்.

“மணியாகி விட்டேத.. சாப்பிட்டு விட்டு ேவைல பாக்கலாேம..”என்று கூற..

அவன் “எனக்கு ேநரமாகும்.. ந< ெசன்று சாப்பிடு..”என்று கூறினான்.
“பரவாயில்ைல... ேவைல முடிந்ததும் கூறுங்கள்.. ேசந்ேத சாப்பிடலாம்..”
என்று கூறி விட்டுத் தன் இருக்ைகைய ேநாக்கி நடந்தவைள “நில் நித்யா..”
என்று நிறுத்தியவன் “சாப்பிடலாம்..”எனக் கூறி வாஷ்ரூைம ேநாக்கிச்
ெசன்றான்.
அவன் வந்ததும் வசந்தி அளித்திருந்தச் சாப்பாட்ைடப் பrமாறினாள். அடுத்த
சில நிமிடங்கள் இருவரும் அைமதியாக உண்ணத் துவங்க.. தட்டில்
பாைவையப் பதித்து உண்டு ெகாண்டிருந்தவைனக் கண்டபடிேய சாப்பிட்டவள்
திடீெரன.. “தாடியில்லாமல் நன்றாகேவ இல்ைல..” என்று கூற.. நிமிந்து
அவைள ேநாக்கியவன்... “என்ன..?”என்று ேகட்க.. “இப்படி க்ள <ன் ேஷவ்
ெசய்திருக்கிற<கேள.. எனக்குக் ெகாஞ்சம் ெகாஞ்சம் தாடியுடன் இருந்த
கன்னங்கள் தான் பிடித்திருந்தது..”என்று கூற.. உதட்ைடச் சுழித்து மறுத்தவன்
பின் ெமல்லிய குரலில் “தாடி இருந்தாலும் பிடிப்பதில்ைல.. தாடி இல்லாமலும்
பிடிப்பதில்ைல..”என்று முணுமுணுத்தான்.

அவன் முணுமுணுத்தைதக் கண்டு ெகாண்டவள்.. ஏன் இப்படி கூறுகிறான்

என்று முழிக்க.. அவனது வட்டிற்குச்
< ெசன்றிருந்த ேபாது அவள் ேஷவ்
ெசய்யவில்ைலயா..?என்று ேகட்டது நிைனவிற்கு வர.. கலகலெவன சிrத்து
“எனக்குப் பிடிக்கும் ேபாது தாடி ைவத்துக் ெகாள்ள ேவண்டும்.. எனக்குப்
பிடிக்காத ேபாது சவரம் ெசய்து விட ேவண்டும்..”என்று கூற.. எrச்சலுடன்
நிமிந்தவன்.. “உனக்குப் பிடித்தபடி நடந்து ெகாள்வதற்கு நான் ஒன்றும்...” என
ஆரம்பித்தவன் முடிக்காமேல நிறுத்தி விட.. “ெசால்லுங்கள் சா..
ஆரம்பித்தைத முடித்து ைவயுங்கள்... ந<ங்கள் என் கண்ணான காதலன் தான்..
அதனால் எனக்குப் பிடித்தபடி இருக்கச் ெசால்கிேறன்..”என்று கூறினாள்.

“ந< ெசான்னதற்காக நான் சவரம் ெசய்து ெகாண்டு வரவில்ைல.. ந< கூறிய

விசயம் எக்காலத்திலும் நடக்காத ஒன்று.. அதனால் இந்த முட்டாள்தனமான
எண்ணங்கைள மாற்றிக் ெகாள்ளப் பா..”என்று பல்ைலக் கடித்தபடி அவன்
அழுத்தமாகக் கூற.. “ஓேஹா.. நான் ெசான்னதற்காக ெசய்யவில்ைலயா..?,
ேதாற்றத்தில் எவ்வித அக்கைறயுமில்லாமல்.. சrயாக வாரப் படாத
தைலமுடியுடனும்,சவரம் ெசய்யப் படாத தாடியுடனும் பரேதசிையப் ேபால்
வலம் வந்து ெகாண்டிருந்த ந<ங்கள்.. இன்று ேரமண்ட்ஸ் மாடைலப் ேபால்
டீக்காக உடுத்திக் ெகாண்டு என் கண் முன்ேன நிற்கிற<கள் என்றால்.. என்ன
காரணம்..?”என்று வினவினாள்.

தட்டில் ைகையக் கழுவியபடிேய “என்ன காரணம்..?”என்று அவனும் ேகட்க..

“நான் தான் காரணம்.. ேவறு என்னவாக இருக்க முடியும்..?”என்றவைளக்
கண்டு சிrத்தபடிேய எழுந்த ெகௗதம் தன் இருக்ைகக்குச் ெசல்ல.. “இது என்ன
சிrப்பு..?,இைத நான் ஆமாம் என்று எடுத்துக் ெகாள்ளட்டுமா..?,அத்ேதாடு.. நான்
உங்கைள விரும்பியதாகக் கூறிய பின்பும் என்ைன கம்ெபனிைய விட்டு
அடித்து விரட்டாமல் விட்டு ைவத்திருக்கிற<கேள.. இதிலிருந்ேத
ெதrயவில்ைல..?,உங்களுக்கு என்ைனப் பிடித்திருக்கிறெதன்று..!”என்று கூற..
இப்ேபாது விrந்த புன்னைகயுடன் அவைள ேநாக்கினான் ெகௗதம்.
“ந< கூறியதில் ஒரு விசயம் உண்ைம தான்.. என்ைன நன்றாகேவ அறிந்து
ைவத்திருக்கிறாய்..”என்றவன் ெதாடந்து “பிடித்திருக்கிறது தான்.. உன்ைனப்
பிடிக்காதவகள் இந்த அலுவலகத்தில் யா இருக்கிறாகள்..?, நான் கண்டு
ெவறுத்தப் ெபண்கைளப் ேபால் அல்லாது.. ந< வித்தியாசமாக இருக்கிறாய்..
தவெறன்றால் எதித்துப் ேபசுகிறாய்.. மற்ற ஆண்கைளக் கவர
முயல்வதில்ைல.. மrயாைதயுடன் பழகுகிறாய்.. இயல்பாக இருக்கிறாய்..
அதனால் எனக்குப் பிடித்திருக்கிறது.. இல்ைலெயன்று கூறவில்ைல.. ஆனால்
பிடித்திருக்கிறது என்பதற்காக.. காதலிக்க முடியாது.. நிைனவில் ைவத்துக்
ெகாள்.. என் வாழ்வில் காதல்,கல்யாணம் என்கிற ேபச்சுக்ெகல்லாம்
இடேமயில்ைல..”என்று கூற.. அதுவைர அவன் ேபச்ைச ஆவத்துடன் ேகட்டு
வந்தவள் பின் முகம் சுருங்கி.. பின் அவனது ேபச்சின் கைடசிப் பகுதிையத்
தவித்து விட்டுப் பதிலளித்தாள்.

“பிடித்திருக்கிறது தாேன..?,இப்ேபாைதக்கு இது ேபாதும்.. மீ திைய நான்

பாத்துக் ெகாள்கிேறன்..”என்று சிrக்க.. அவைள முைறத்தவன்.. “அரட்ைட
அடித்தது ேபாதும்.. சத்யம் ெஹௗஸஸ்ஸின் எஸ்டிேமஸைன எனக்கு
மின்னஞ்சல் அனுப்பு..”என்று கூறி விட்டுக் கணிப்ெபாறியில் பாைவையத்
திருப்பிக் ெகாண்டான் வழக்கம் ேபால்.

“உன்ைன நானறிேவன் கண்ணா...” என்று பாடியபடிேயத் தன் இருக்ைகக்குச்

ெசன்றவள் அதன் பின் தன் ேவைலையத் ெதாடர.. இரவு ஒன்பது மணி வைர
இருக்ைகைய விட்டு எழ முடியாத அளவிற்கு ேவைல கழுத்ைத ெநறிக்க..
எைதப் பற்றியும் சிந்திக்காமல் ேவைலயில் ஆழ்ந்திருந்தாள்.

கழுத்ைதத் ேதய்த்தபடி இருக்ைகைய விட்டு எழுந்த ெகௗதம்.. நித்யாைவக்

கண்டு “இன்னும் என்ன ெசய்கிறாய்..?,வட்டிற்குக்
< கிளம்பு.. மீ தி ேவைலைய
நாைள பாத்துக் ெகாள்ளலாம்..”என்று விரட்ட.. “ம்,இேதா ஆயிற்று.. ந<...
ந<ங்கள்..?”என்று வினவ.. “நானும் தான் வருகிேறன்..”என்று கூற.. இருவரும்
ேசந்ேத புறப்பட்டன.

லிஃப்ட்டில் ஏறியதும் அவன் அைமதியாக நிற்க.. ெசல்ஃேபானில் கவனம்

ெசலுத்தியிருந்த நித்யா நிமிந்து அவைன ேநாக்கினாள்.. ெசதுக்கிய
சிைலெயன நின்றிருந்த அவனது பக்கவாட்டுத் ேதாற்றம் அவைளக் கவர..
அவன் அருேக ெசன்று அவைன இடித்துக் ெகாண்டு நின்றாள். “ப்ச்..”என்றபடி
திரும்பியவனிடம் “என்ன..?,பக்கத்தில் நிற்பது கூடத் தவறா..?”என்று
உச்சஸ்தாதியில் சத்தமிட.. தப்ேப இல்ைல தாேய.. என்பது ேபால் அவன்
ைகையக் கட்டித் திரும்பிக் ெகாண்டான். சிrப்புடன் அவைனேய பாத்துக்
ெகாண்டு நின்றவைள மீ ண்டும் ேநாக்கியவன் “இப்ேபாது எதற்கு இந்தப்
பாைவ..?”என்று ேகட்க.. ஒன்றுமில்ைல என்பது ேபால் தைலயைசத்தவள் “ஐ
லவ் யூ..”என்று கூற.. சட்ெடன முகம் மாறி.. அவள் முகத்ைதேய தன்ைன
மறந்து ேநாக்கியவன்.. பின் லிஃப்ட் நின்று விட்டைத உணந்து விருட்ெடன
ெவளிேயறினான்.

அவனுக்ேக அவன் மீ து ேகாபமாக வந்தது.. காதல்,கல்யாணம் ேபான்ற

கண்றாவியான விசயங்கைள நம்பி இனிெயாரு முைற ஏமாறக் கூடாது என்று
அவன் ஒவ்ெவாரு ெநாடியும் த<மானம் ெசய்து ெகாண்டிருக்க..
அைவயைனத்ைதயும் ஒேர பாைவயில்.. ஒேர ேபச்சில்.. மாற்றி விடுகிறாள்
ராட்சசி..! இவைளத் தவிப்பதும் முடியாத காrயம் ஆயிற்ேற.. என்ன தான்
ெசய்வது.. எrச்சலுடன் காைர ேநாக்கி நடந்தவைன “ெகௗதம்.. நில்..”என்று
தடுத்தவள்.. “வ..வந்து என்ைனயும் வட்டில்
< இறக்கி விடுகிற<களா..?” என்று
வினவ.. “ஏன்..?,உன் ஸ்கூட்டி என்னவாயிற்று..?”என்று ேகட்டபடிேய காைரத்
திறந்தவன்.. அவள் திக்கித் திணறி “அது.. அது.. பஞ்ச ஆகி
விட்டது..”என்றதிேலேய அவள் ெபாய் ெசால்கிறாள் என்பைதக் கண்டு
ெகாண்டு “அப்படிெயன்றால் ஆட்ேடாவில் ேபா..”எனக் கூறி விட்டு காைர
எடுத்துக் ெகாண்டு ெசன்று விட்டான்.

ெபாய் ெசான்னைதக் கண்டு பிடித்து விட்டான் ேபாலும்.. ெவவ்ெவேவ என்று

பழிப்புக் காட்டி விட்டு ஸ்கூட்டிைய எடுத்துக் ெகாண்டு அவளும் புறப்பட்டாள்.
சிக்னைலக் கடக்ைகயில் அவைன முந்திக் ெகாண்டு ேவகமாக அவள்
வண்டிையச் ெசலுத்த.. அவள் வண்டி ஓட்டும் லாவகத்ைதக் கண்டபடிேய
அவைளப் பின் ெதாடந்து வந்தான் ெகௗதம். ஸ்கூட்டிைய வாசலில்
நிறுத்தியவளுக்கு இனிய அதிச்சியாக ஒலித்தது விஸ்வநாதனின் குரல்.
“நிதும்மா...”என்று ஒலித்தத் தந்ைதயின் குரைலக் ேகட்டுத் திைகத்துப் பின்
“அப்பா...”என்று துள்ளிக் ெகாண்டு ஓடிச் ெசன்று அவைர அைணத்துக்
ெகாண்டாள்.

அவைளத் ெதாடந்து வந்த ெகௗதம் நித்யாவின் கூச்சைலக் ேகட்டுக் காைர

நிறுத்தி விட்டு இறங்க.. அங்ேக தந்ைதைய அைணத்துக் ெகாண்டு
நின்றவைளக் கண்டு ெமன்ைமயாக புன்னைகத்தான். “எவ்வளவு
நாட்களாயிற்று ந<ங்கள் வருவதற்கு..?,இனிெயாரு முைற இப்படி என்ைன
விட்டு இருக்காத<கள் அப்பா..”என்று ெசல்லமாகக் ேகாபித்துக் ெகாண்டவைளப்
பாசமாக வருடியவ “இனி இப்படி இருக்க மாட்ேடன்.. ந<
எப்படியிருக்கிறாயடா..?,ெமலிந்தா ேபால் ெதrகிறேத..?”என்று கூற.. “அப்பா..
இது உங்களுக்ேக அதிகமாக இல்ைலயா..?,அங்ேக ந<ங்கள் சாம்பா என்ற
ெபயrல் ஒன்ைறச் சைமத்துப் ேபாடுவகேள..
< அைதச் சாப்பிடும் ேபாது
இருந்தைத விட இப்ேபாது சைத ேபாட்டிருக்கிேறன்..”என்றவள் “வசந்தி
அத்ைதயின் சைமயல் அப்படி..”என்று ெமல்லிய குரலில் கூறி விட்டு
வாசைலப் பாக்க.. அங்ேக ெகௗதம் நின்றிருந்தைதக் கண்டுத் திைகத்துப் பின்
சிrப்புடன் அவனிடம் ஓடினாள்.
அவன் ைகையப் பற்றிக் ெகாண்டு இழுத்து வந்தவள்.. “அப்பா.. இவ தான் என்
எம்,டி ெகௗதம் பிரபாகரன்..”என்று அறிமுகம் ெசய்ய.. அவள் தன் ைகைய
இறுகப் பற்றியிருப்பைத உணந்து “நித்யா..”என்று அடிக்குரலில் கூறி.. அவள்
ைகைய விடுவித்தவன்.. பின் புன்னைகத்தபடி “ஹேலா சா..”என்று அவrடம்
ைக குலுக்கினான். இருவரது ெசய்ைகையயும் கண்ட விஸ்வநாதன் மகள்
இந்த அளவிற்குத் ேதறி விட்டாளா.. என்று நிைனத்துக் ெகாண்டும்..
ெகௗதமனின் கம்பீரமான ேதாற்றத்ைதயும்,குரைலயும் கண்டு வியந்த படியும்
அவனிடம் ைக குலுக்கினா.

பின் “உள்ேள வாருங்கள் தம்பி..”என்றைழத்துச் ெசல்லத் தயங்கியபடிேய

நின்றவைன “என்ன நின்று விட்டீகள்..?,வாருங்கள்..”என்று ைகையப் பற்றி
இழுத்துச் ெசன்றாள். விஸ்வநாதன் முன்னால் ெசன்று விட்டைத
உறுதிபடுத்திக் ெகாண்ட ெகௗதம் அவளிடம் ேகாபமாக “நித்யா.. உன் தந்ைத
அருகில் இருக்கிறா என்கிற பயம் கூட இல்ைலயா உனக்கு..?,ைகைய விடப்
ேபாகிறாயா.. இல்ைலயா..?”என்று அதட்ட.. “ைகப் பிடிப்பதற்ெகல்லாம் என்
தந்ைத ஒன்றும் கூற மாட்டா.. அமருங்கள்..”என்று உட்கார ைவத்தவள்..
“நான் உங்களிருவருக்கும் காபி ெகாண்டு வருகிேறன்..”என்று உள்ேள
ெசன்றாள்.

அவள் ெசன்றதும் சங்கடத்துடன் முறுவலித்தவன் பின் “அவள் இன்னமும்

சிறு ெபண்ணாகேவ இருக்கிறாள் சா.. ந<ங்கள் தவறாக எடுத்துக்
ெகாள்ளாத<கள்..”என்று கூற.. என் மகள் சிறு ெபண்ணா..?,இரும்பு மனிதைனப்
ேபால் இருந்த உன்ைனேய இப்படி மாற்றியிருக்கிறாேள ெகௗதம்.. என்று
நிைனத்துக் ெகாண்டவ.. தானும் முறுவலித்து “ஆமாம் தம்பி.. சிறு
வயதிேலேய அவள் அன்ைன இைறவனடி ேசந்து விட்டதால்.. ெசல்லமாகேவ
வளத்து விட்ேடன்.. அதனால் தான் இப்படி..”என்று கூறினா.

“நித்யா ேபான வாரேம கூறினாள்.. ந<ங்கள் மாயவரம் ெசன்றிருப்பதாகவும்..

சிறிது நாட்களில் திரும்பி விடுவகள்
< என்றும்.. என் அன்ைன,தந்ைதயின்
ெசாந்த ஊரும் கூட அது தான்.. மாயவரத்தில் எங்ேக ந<ங்கள்..?”என்று
விசாrக்க.. ேபான வாரம் மாயவரம் ெசன்றிருந்ேதனா.. என்றபடி அவ
நித்யாைவப் பாக்க.. “ஆ..ஆமாம் டாடி.. ந<ங்கள் இரண்டு,மூன்று வாரமாக
அங்ேக தாேன இருந்த<கள்.. அைதத் தான் கூறிேனன்..”என்று சமாளிக்க..
அைதேய தானும் கூறினா விஸ்வநாதன்.

மாயவரத்திற்கு அருேக இருக்குெமாரு கிராமத்தின் ெபயைரச் ெசால்லி அது

தான் தனக்குச் ெசாந்த ஊ என்று கூறியவ.. பூவக
< நில விவகாரத்திற்காகச்
ெசாந்த ஊருக்குச் ெசன்றிருந்ததாகவும் கூறினா. அதன் பின் ெகௗதம் தனது
பூவகத்ைதப்
< பற்றித் ெதrவிக்க.. ஒன்றுமறியாதவைரப் ேபால் தைலயாட்டிக்
ெகாண்டு அமந்திருந்தா.
பின் அவன் அவரது நியூயாக் வாழ்க்ைகையப் பற்றி விசாrக்க.. தான் ேவைல
பாத்த நிறுவனத்தின் ெபயைரக் கூறியவ ெதாடந்து “எத்தைன நாள் தான்
அடுத்த நாட்டில் அமந்திருப்பது தம்பி..?,என்ேறனும் ஒரு நாள் ெசாந்த
நாட்டிற்கு வந்து தாேன ஆக ேவண்டும்..?”என்று கூற “சr தான் சா..” என்று
சிrத்த ெகௗதம் ேமலும் சிறிது ேநரம் ேபசி விட்டு விைடெபற்றான். அவrடம்
“வருகிேறன் சா..”என்றவன் நித்யாவிடம் ஒரு தைலயைசப்பில் விைடெபற..
அவள் அவனுடேன வாசல் வைர ெசன்றாள்.

“எப்படி என் தந்ைத..?”என்று வினவ.. “மிகவும் நல்லவராக இருக்கிறா..

ஆனால் உன்ைன எப்படி மகளாகப் ெபற்றா என்று தான் ெதrயவில்ைல..”
என்றவனிடம்”ஹா..ஹா.. ெபrயேஜாக்...”என்று அவள் முைறக்க அவளது
தைலயில் குட்டி “குட் ைநட்..”என்று கூறி விட்டுத் தன் வட்ைட
< ேநாக்கி
நடந்தான்.

அவன் ெசல்வைதக் கண்டு விட்டுத் துள்ளலுடன் வட்டிற்குள்

< நுைழந்தவள்
சைமயலைறயில் உருட்டிக் ெகாண்டிருந்தத் தந்ைதயிடம் ெசன்று “என்னப்பா
ெசய்கிற<கள்..?,சைமக்க ேவண்டாம்.. அத்ைத ைவகுந்த் அண்ணனிடம் அனுப்பி
ைவப்பாகள்..”என்று கூற “அத்ைதைய எதிபாத்துக் ெகாண்டு ந< சைமயல்
கற்றுக் ெகாள்ளாமேல இருந்தாயா நிதும்மா..?”என்றுத் திட்டத் துவங்கியதும்
“வந்ததும் ஆரம்பிக்காத<கள் டாடி..”என்றவளிடம் “ந<ெயல்லாம் ெகௗதைமத்
திருமணம் ெசய்து ெகாண்டு அவைன என்ன பாடு படுத்தப் ேபாகிறாேயா...?”
என்று கூற.. வாயைடத்துப் ேபாய் நின்று விட்டவள்.. “அ...அப்பா..”என்று
திைகக்க.. சிrப்புடன் மகளிடம் வந்தா விஸ்வநாதன்.

“ெகௗதைம ேவண்டாம் என்று கூற நான் என்ன முட்டாளா நித்யா..?,ெசால்லப்

ேபானால்.. அவனது கம்பீரத்திற்கும்,ஆளுைமக்கும் முன்னால் ந< ெகாஞ்சம்
டம்மி தான்..”என்று ேகலி ெசய்ய.. “அப்பா..”என்று பல்ைலக் கடித்தாள் நித்யா.
கலகலெவனச் சிrத்தவ “அத்ேதாடு என் தங்ைக மகேன மருமகனாக வருவது
எனக்குப் ெபரு மகிழ்ச்சி தான்.. வசந்தி முதன்முதலில் ெகௗதைமப் பற்றிக்
கூறிய ேபாது.. என் தங்ைக மகனுக்கு என் மகைளத் திருமணம் முடித்து
ைவக்க் முடியாமல் ேபானேத என்று நான் வருத்தப்பட்ேடனம்மா.. ஆனால்
அவன் நிைலைமையக் ேகட்ட பின்பு அவைன மாற்றி நல்ல ெபண்ணாகத்
திருமணம் ெசய்து ைவக்க ேவண்டும் என்று தான் ேதான்றியேத தவிர,.. நான்
இப்படி ேயாசிக்கேவயில்ைல.. ஆனால் இன்று அவன் உன்னுடன் இயல்பாகப்
ேபசிக் ெகாண்டு நடந்து வரும் ேபாது.. நான் உண்டான மகிழ்ச்சிக்கு
அளேவயில்ைல.. இந்த உலகத்தில் ந<ங்கள் இருவ தான் ெபாருத்தமான
ேஜாடி என்று ேதான்றியது..”என்று கூற.. ெவட்கத்துடன் தைல குனிந்தவள்..
“ந<ங்கள் எப்படிக் கண்டு பிடித்த<கள்?”என்று வினவினாள்.
“எனக்கு இங்ேக வருவதற்கு முன்பிலிருந்ேத சந்ேதகம் தானம்மா.. உன்
ேபச்சு,உன் நடவடிக்ைக அைனத்தும் வழக்க்த்திற்கு மாறாக இருந்தது ெகௗதம்
விசயத்தில்.. என் மகைளேய இந்த அளவிற்கு மாற்றி விட்டாேன.. யா அவன்
என்பைதக் காண்பதற்காகத் தான் நான் இங்ேக வந்தேத..”என்று கூற..
சிrப்புடன் தந்ைதையக் கட்டிக் ெகாண்டவள்.. “உங்கள் ேபச்ெசல்லாம்
நன்றாகத் தான் இருக்கிறது.. ந<ங்களும்,நானும் ஆைசைய வளத்து என்ன
பிரேயாஜனம்..?,ெகௗதம் என் காதைல ஏற்றுக் ெகாள்ள மறுக்கிறான் அப்பா...”
என்றவள் அவனுக்கும்,தனக்கும் நடந்த வாக்குவாதத்ைதத் ெதrவித்தாள்.

“ஆனால் அவன் நிச்சயம் என்ைன ஏற்றுக் ெகாள்வான்.. அதுவைர நான் விடப்

ேபாவதில்ைல..”என்று கூற.. “இவ்வளவு தூரம் அவைன மாற்றியிருக்கிறாய்..
நிச்சயம் உன் ஆைசைய ஆண்டவன் நிைறேவற்றி ைவப்பாரம்மா..
என்னுைடய வாழ்த்துக்கள்..”என்று விஸ்வநாதன் வாழ்த்த.. ெபரு மகிழ்ச்சியாய்
இருந்தது நித்யாவிற்கு.

விஸ்வநாதனின் மூலமாகச் ெசய்தி வசந்திைய எட்டி விட.. அவருக்கு ஏற்பட்ட

மகிழ்ச்சிக்கு அளேவயில்ைல.. மகனது வாழ்வு சிறக்க ேவண்டுெமன்றும்..
தங்களது குலம் தைழக்க ேவண்டுெமன்றும் ேகாவில் ேகாவிலாக ஏறி
இறங்கியவருக்கு இந்தச் ெசய்தி மகிழ்ச்சிக் கடலில் மூழ்க ைவத்தது.. மகனது
வாழ்ைவ மாற்றி அவைர திருமணத்திற்குச் சம்மதிக்க ைவக்கிேறன் அத்ைத
என்று கூறி... தந்ைதயின் ெசால்லிற்காக இந்தியா வந்த அந்தச் சிறு ெபண்
இன்று அைனத்ைதயும் சாதித்துக் கைடசியில் தாேன அவன் மீ து காதல்
ெகாண்டும் விட்டது.. அவருக்கு சந்ேதாசத்ைத அளித்தது..

காைலயில் வட்டிற்குள்
< நுைழந்தவைள இருைக பற்றி வரேவற்ற வசந்தி..
“என் கண்ேண... ந< எனக்கு ெசய்கிற இத்தைன உதவிக்கும் நான் என்ன
ைகம்மாறு ெசய்யப் ேபாகிேறேனா ெதrயவில்ைல.. என் மகனின் வாழ்ைவத்
திருப்பி அளித்து.. என் ஜ<வைன மீ ட்டு விட்டாேய.. ந< என் மருமகளாகக்
கிைடத்தது.. நான் எந்த பிறவியில் ெசய்த புண்ணியேமா...!”என்று கண் கலங்க..
“அத்ைத..”என்று அவ ைகையப் பற்றிக் ெகாண்டவள்.. “உங்கள் மகன்
கிைடக்க நான் தான் புண்ணியம் ெசய்திருக்க ேவண்டும்.. எதற்ெகன்ேற
ெதrயாமல் நியூயாக்கிலிருந்து இந்தியா வந்ேதன்.. வந்த ேபாது எப்ேபாதடா
திரும்பிச் ெசல்லலாம் என்று தான் நிைனத்திருந்ேதன்.. ஆனால் உங்கள்
மகனுடன் பழகிய பின்பு தான் என் ஜ<வேன உங்கள் மகனிடம் இருப்பைதப்
புrந்து ெகாண்ேடன்.. வாழ்க்ைகயில் ஒவ்ெவாரு நிகழ்வும் காரணத்ேதாடு தான்
நடக்கிறது ேபாலும்..”என்றவள்.. பின் “அத்ைத.. அவ இன்னும் என் காதைல
ஏற்றுக் ெகாள்ளேவயில்ைல.. ந<ங்கள் திருமணம் வைர ேயாசித்து
விட்டீகேள..?”என்று சிrத்தாள்..
“ந< அவைன எப்படியும் சமாளித்துச் சாதித்து விடுவாய் என்று எனக்கு
நம்பிக்ைக இருக்கிறதம்மா..”என்று கூறியவ.. “இேதா அம்மன் ேகாவில்
குங்குமம்.. எடுத்துக் ெகாள்..”என்றவ தாேன அவள் ெநற்றியில் இட்டா.
“பிரசாதத்ைத என்னிடம் ெகாடுங்கள் அத்ைத.. நான் ெகௗதமிற்கும்
ெகாடுக்கிேறன்..”என்றவள் வாங்கிக் ெகாண்டு அவனது அைறக்குச் ெசன்றாள்.

கதைவத் தள்ளிக் ெகாண்டு நுைழந்தவள் தைல வாrயபடி நிைலக்

கண்ணாடியின் முன்பு நின்றிருந்த ெகௗதமனின் அருேக ெசன்றாள். நிைலக்
கண்ணாடிக்கும்,ெகௗதம் நின்றிருந்த இடத்திற்கும் இைடேய இருந்த சிறிய
இைடெவளியில் ெசன்று நின்று ெகாண்டவள் கண்ணாடியில் ெதrந்த அவனது
பிம்பத்திடம் “ஹாய்..”என்று கூற.. அவனும் எைதயும் கண்டு ெகாள்ளாது
தைல வாrயபடிேய “ஹாய்...” என்றான்.

பின் டிெரஸ்ஸிங் ேடபிளின் மீ து அவைன ேநாக்கி அமந்து ெகாண்டவள்

ைகயிலிருந்த ஆப்பிைளக் கடித்தபடி “என்ன.. இன்று சீ க்கிரம் கிளம்புகிற<கள்..?
இன்னும் ேநரமிருக்கிறேத..?”என்று வினவ.. “ஆமாம்.. இன்று முக்கியமான
ேவைலயாக ெசங்கல்பட்டு ெசல்கிேறன்..”என்று தயாராகி நின்றவனிடம்
“இந்தாருங்கள்.. ஆன்ட்டி அளித்தக் ேகாவில் பிரசாதம்..”என்றவள் அவன்
முகத்ைதத் தன் புறம் திருப்பி குங்குமத்ைத அவன் ெநற்றியில் இட்டாள். “சr
ேபாதும் நகந்து ெசல்.. என் ேலப்டாப் ேபக்..”என்றவன் அவளுக்குப் பின்புறம்
இருந்த ைபைய அவைள உரசிக் குனிந்து எடுக்க.. திைகத்து நிமிந்த நித்யா
அவன் எைதயும் உணராது ெசல்வதிேலேய அவசரம் காட்டுவைதக் கண்டு
இயல்பாகி.. ெதாண்ைடையச் ெசறுமி “சா..சாப்பிடாமல் ெசல்லாத<கள்..”என்று
கூற.. “என்ன ெசய்வது..?,சீ க்கிரம் ெசன்றாக ேவண்டுேம.. ஆனால் பயங்கரப்
பசி..”என்றவன் சிறிதும் ேயாசிக்காது அவள் ைகயிலிருந்து ஆப்பிைள வாங்கிக்
கடித்தபடிேய “தாங்க்ஸ்..”எனக் கூறி விட்டு விறுவிறுெவனச் ெசன்று
விட்டான்.

திைகத்து விழி விrத்து நின்ற நித்யா.. என்னவாயிற்று இவனுக்கு..

என்ெறண்ணிய படிேய கீ ேழ ெசன்றாள். ெதாட மகிழ்ச்சியாகச் ெசன்று
ெகாண்டிருந்த அந்த இரண்டு நாட்களின் முடிவில் நித்யா ஒரு அதிச்சிையச்
சந்திக்க ேநrட்டது.

அன்று முழுதும் துள்ளலுடேன அலுவலகத்தில் வலம் வந்தவள்.. ெவகு

ேநரமாக அழக சாமியின் அைறயில் அமந்து அரட்ைடயில் ஈடுபட்டிருந்தாள்.
வசந்தியின் மூலமாக அவருக்கும் ெசய்தி எட்டியிருந்ததால் அவைள அமர
ைவத்து ேகலி ெசய்து தள்ளிக் ெகாண்டிருந்தா. அதன் பின் அைறக்குள்
நுைழந்த நித்யாவிற்கு.. ெகௗதம் இல்லாத அைறயில் அமந்திருப்பேத
எrச்சைலத் தரத் தானும் ெசங்கல்பட்டிற்குச் ெசல்ல விரும்பினாள்.
அவள் எண்ணியைத உணந்தவன் ேபான்று ெகௗதேம அவைள அைழத்தான்.
“நித்யா.. அக்ெகௗண்டண்ட் சுவாமிநாதைன அைழத்துக் ெகாண்டு உடேன
ெசங்கல்பட்டு ைசட்டிற்கு வா..”என்று அவன் ைவத்து விட.. அவன்
குரலிலிருந்த வித்தியாசத்ைத உணராத நித்யா.. சுவாமிநாதைன அைழத்துக்
ெகாண்டு துள்ளலுடன் புறப்பட்டு விட்டாள்.

ஒன்றைர மணி ேநர பிரயாணத்திற்குப் பின்பு இடத்ைத அைடந்ததும்

ெகௗதமைன ேநாக்கி ஓடிச் ெசன்ற நித்யாவின் ேவகம் அருேக ெசல்ைகயில்
ெவகுவாகக் குைறந்து ேபானது. ஏெனனில் அவன் ேகாபத்தின் உச்சத்தில்
எதிேர நின்றிருந்தவைனத் திட்டித் த<த்துக் ெகாண்டிருந்தான். எதிேர
நின்றிருக்கும் நப ைசட் இஞ்சினிய ேவணுேகாபால் என்பைத அறிந்து
ெகாண்ட நித்யா ேவகமாக அருேக ெசன்றாள்.

குழப்பத்துடன் தன்னருேக வந்து நிற்பவைளக் கண்டவன் அவைளத் ெதாடந்து

வந்த சுவாமிநாதைனயும் கண்டு விட்டு.. “என்ன சுவாமி சா இந்தத் தவறில்
உங்களுக்கும் பங்கு இருக்கும் ேபாலும்..”என்று அவrடம் வினவ.. கதிகலங்கிப்
ேபான சுவாமிநாதன் “எந்தத் தவறு..?எ,..என்ன நடந்தது சா..?”என்று
வினவினா.

கலங்கிய சுவாமியின் முகத்ைதக் கண்டதும் வருத்தமாக இருந்தது

நித்யாவிற்கு.சுவாமி நாதனும் சr,ேவணு ேகாபாலும் சr ேநைமயாக
உைழப்பவகள்.. எந்தத் த<ைமயான எண்ணங்களும் இல்லாதவகள்..
இவகளிருவைரயும் எதற்காக இப்படி வாங்குகிறான்..?என்று குழம்பிய நித்யா
ேகாபாைலப் பாக்க.. அவேரா.. “சா.. நான் ெசால்வைதக் ேகளுங்கள் சா..”
என்று ெகஞ்சிக் ெகாண்டிருந்தா.

“என்ன தவெறன்று ேகட்கிற<களா சுவாமி சா.. இந்த பிராஜக்ட்டிற்காக

வாங்கப்படும் சிெமண்ட் மூட்ைடகளில் சr பாதி இரண்டு நாட்களாகக்
காணாமல் ேபாய்க் ெகாண்டிருக்கிறது.. எத்தைன மூட்ைடகள் என்று ந<ங்கள்
எழுதி ைவத்திருக்கும் கணக்கிற்கும்,இங்கு இருக்கும் மூட்ைடகளின்
எண்ணிக்ைகக்கும் சம்பந்தேம இல்ைலேய.. என்ன நடக்கிறது இங்ேக..?,
மூட்ைடக் கணக்ைகப் பற்றிெயல்லாம் கஸ்டமருக்கு எங்ேக ெதrயப் ேபாகிறது
என்று நிைனத்து விட்டீகளா..?,வாங்கும் காசிற்கு ேநைமயாக ேவைல
ெசய்யத் தான் நாமிருக்கிேறாம்.. ேகாடி கணக்கில் அள்ளிக் ெகாடுக்கும்
கிைளயண்ட் கிைடத்து விட்டான் என்பதற்காக அவைன ெமாட்ைடயடிப்பதற்கு
ேயாசைன ேதடிக் ெகாண்டு இருக்கக் கூடாது..”என்று அவன் காட்டமாகக் கூற..

“சா.. ந<ங்கள் நிைனப்பது ேபால் நான் சிெமண்ட் மூட்ைடகைள இங்கிருந்து

திருடி விற்றுப் பிைழக்கவில்ைல.. அப்படிப்பட்ட ஈனப் பிறவியாக வாழ
எனக்கு அவசியமில்ைல.. ஆ.எம் வில்லாஸிற்கு ெபங்களூrலிருந்து வந்து
இறங்க ேவண்டிய சிெமண்ட் ேலாடு கநாடகாவில் இரண்டு நாட்களாக லாr
ஸ்டிைரக் என்று வரவில்ைல.. இதனால் ேவைலயும் தைடபட்டு வருகிறது..
அதனால் தான் இங்கு வந்திறங்கும் மூட்ைடகைள உபேயாகிக்கத்
திட்டமிட்ேடாம்.. அதிலும் ேதைவக்கு அதிகமாக மிஞ்சுவதால் மட்டுேம
எடுத்துக் ெகாண்ேடாம்.. இரண்டுேம முக்கியமான பிராஜக்ட் தாேன சா..
கம்ெபனிக்கு நல்லது ெசய்வதாக நிைனத்துக் ெகாண்டு நான் ெசய்தது
தவறாகப் ேபாய் விட்டது” என்றவைனத் தடுத்து நிறுத்தியவன்..

“யாைரயும் ேகட்காமல் ந<ங்கேள முடிவு ெசய்து ெகாள்வகளா

<
மிஸ்ட.ேகாபால்..?, ேவைல தைடபடும் என்று வருத்தப்படும் உங்களது
எண்ணத்ைத நான் மதிக்கிேறன்.. மூட்ைட வந்திறங்கா விட்டால் மாற்று
வழிக்காக ந<ங்கள் என்ைனயல்லவா அணுகியிருக்க ேவண்டும்..?, அைத
விடுத்து இன்ெனாருவrன் ெசாத்திலிருந்து எடுத்து உபேயாகப்
படுத்திருக்கிற<கேள.. இன்று நான் கண்டைத இந்த ைசட்டிற்கு ெசாந்தக்கார
வந்து பாத்திருந்தால் நம் கம்ெபனிக்கு எவ்வளவு ெபrய அவமானம்
மிஞ்சியிருக்கும்..?,என் காைச ஊருக்ெகல்லாம் பங்கு ெகாடுக்கிறாயா என்று
அவன் என் சட்ைடையப் பிடிப்பதற்கா..?”என்று ேகாபமாக வினவினான்.

“இல்ைல சா.. இன்று ஸ்டிைரக் முடிந்து ேலாடு வந்ததும்.. மூட்ைடகைள

இங்ேக இறக்கி விடத் தான் திட்டம் ைவத்திருந்ேதன்..”என்று ேகாபால் கூற..
“ந<ங்கள் என்னிடம் ஏன் கலந்தாேலாசிக்கவில்ைல ேகாபால்..?,அந்தக்
காரணத்ைதக் கூறுங்கள்..”என்று அவன் ேகட்க.. “இ...இல்ைல சா.. ந<ங்கள்
இந்தத் திட்டத்ைத நிச்சயம் மறுப்பீகள் என்ெறண்ணி தான்.. நாேன..”
என்றவனிடம் “அப்படியானால் என்ைன ஏமாற்றப் பாத்திருக்கிற<கள்.. அப்படித்
தாேன ேகாபால்..?”என்று அழுத்தமாக ெகௗதம் வினவினான்.

“அம்மாதிr எவ்வித எண்ணமும் எனக்கு இல்ைல சா.. நான் எனது

சுயலாபத்திற்காக எைதயும் ெசய்யவில்ைல.. ேவைல தாமதப் பட்டு நமக்கு
எவ்விதக் ெகட்ட ெபயரும் வந்து விடக் கூடாது என்கிற ஒேர காரணத்தினால்
தான் இவ்வாறு ெசய்ய ேநrட்டது.. மன்னித்து விடுங்கள் சா..”என்றவனிடம்
ேகாபமாகத் திரும்பியவன் “என்ைன ஏமாற்றி எனக்குச் ெசய்யப்படும் எந்த
நன்ைமையயும் என்னால் ஏற்றுக் ெகாள்ள முடியாது ேகாபால்.. நியாபகம்
ைவத்துக் ெகாள்ளுங்கள்..”என்று அவன் கூறியது ேகாபாைலப் பாதித்தேதா
இல்ைலேயா.. அைமதியாகக் ேகட்டுக் ெகாண்டு நின்றிருந்த நித்யாவின்
மனதிற்குள் பூகம்பத்ைதேய வரவைழத்தது.

நன்ைமயாகேவ இருந்தாலும் அவைன ஏமாற்றிச் ெசய்யக் கூடாதாேம..!

நித்யாைவப் பற்றிய உண்ைம ெதrந்தால்.. இேத ேபாலத் தான்
ேகாபப்படுவாேனா..?, அதிச்சியுடன் நின்று விட்ட நித்யாவிற்கு அதன் பின்பு
நடந்த எதுவும் காதில் விழேவ இல்ைல..
“இனிெயாரு முைற எனக்குத் ெதrயாமல் எந்த முடிவும் எடுக்கப் படக்
கூடாது. மூட்ைடகைள உடேன இடம் மாற்றுங்கள்.. அைர மணி ேநரத்தில்
ஆ,எம்மிற்குத் ேதைவயான சிெமண்ட் மூட்ைடகள் வந்திறங்க வழி
ெசய்கிேறன்.. இனி ைசட்டில் சிறு பிரச்சைன என்றால் கூட என்னிடம்
வருவதற்குத் தயங்கேவ ேவண்டாம்.. அேத ேபால் கணக்ைக மாற்றி
எழுதுவைதயும் இேதாடு நிறுத்திக் ெகாள்ளுங்கள்.. ேநைம மிகவும்
முக்கியம்..”என்றவன் “இனி ேவைலையப் பாருங்கள்..”எனக் கூறி இருவைரயும்
அனுப்பி ைவத்தான்.

அவனது ஒேர வாக்கியத்தில் திைகத்து நின்று விட்ட நித்யாைவ உலுக்கியவன்

“என்ன அப்படி நிற்கிறாய் சிைல மாதிr..?,வா..”என்றைழத்துக் ெகாண்டு காைர
ேநாக்கி நடந்தான். அவனது ேவக நைடக்கு ஏற்றவாறு கிட்டத்தட்ட ஓடியவள்
கல் தடுக்கி விழப் பாக்க “ஏய்..”என்று அவள் ைகையப் பற்றியவன்
“ஒழுங்காக நடக்கக் கூடத் ெதrயாதா..?”என்று அவள் ைகையப் பற்றியபடி
காருக்கு நடத்திச் ெசன்றான். அவன் தன் ைகையப் பற்றியிருப்பைதக் கூட
உணராத நித்யா.. அவன் இழுத்த இழுப்பிற்கு நடந்து ெசன்றாள்.

காருக்குள் அமந்த பின்னும் அவள் எதுவும் ேபசாமல் இருப்பைதக் கண்டு

அவள் புறம் திரும்பியவன் “ந< ஏன் முகத்ைத இப்படி ைவத்துக்
ெகாண்டிருக்கிறாய்..?”என்று எrச்சல் மாறாத குரலில் வினவ.. ஒன்றுமில்ைல
என்பது ேபால் தைலயைசத்தவள் கலங்கிய மனதுடன் பாைதயில்
பாைவையத் திருப்பினாள்.
 அத்தியாயம் – 12

கருேமகங்கள் வானில் புைட சூழ..

வண்ண மயில் தன் ேதாைக விrத்தாட..
பச்ைசப் புல்ெவளியில்.. மகிழ மரத்தடியில்..
உன் புல்லாங்குழல் ஓைசயில் கிறக்கம் ெகாண்டு..
நான் உன் மாபில் சாய்ந்து கிடந்த..
அந்த ஏகாந்த ேவைளயில்..
ெமல்ல வசியத்
< ெதன்றல் காற்றும்..
இம்ைசயாய் இருந்ததடா கண்ணா..
ந< எங்கிருந்து வந்தாய்..?

மனதில் கலக்கம் சூழ சாைலைய ெவறித்து ேநாக்கிக் ெகாண்டிருந்த

நித்யாைவக் கண்ட ெகௗதமிற்கு எrச்சலானது. ெதாண ெதாணெவன்று வாய்
ஓயாமல் ேபசிச் எதிராளிையச் சாகடிக்கக் கூடிய அளவிற்குப் ேபச்சுத் திறைம
மிகுந்தவள்?!! இன்று ஏன் இவ்வளவு அைமதியாக வருகிறாள்..?,எப்ேபாதும்
அவன் ெதாழிலாளிகைள ஏசும் ேபாது அனுமதியில்லாமல் இைடயில்
குறுக்கிட்டு ந<ங்கள் ெசய்வது தவெறன்றுச் சட்டமாகக் கூறுபவள்.. இன்று ஏன்
அைமதியாக நின்றிருந்தாள்..?,ஒரு ேவைள அவளுக்கும் தவெறன்று
பட்டேதா..?,இருக்கலாம்! ஆனால் அதற்காக ஏன் இப்படி வருத்தமாக வர
ேவண்டும்..?,காைலயில் கூட நன்றாகத் தாேன இருந்தாள் என்று ேயாசித்தவன்
பின் அவள் புறம் திரும்பினான்.

“நித்யா..”என்று அவன் இரண்டு முைற அைழத்தும் பதில் இல்லாமல் ேபாக..

“நித்யா..”என்று அவள் ேதாைளப் பற்றி உலுக்கினான். “எ..என்ன சா..?”என்று
திடுக்கிட்டு வினவியவளிடம் “ஏன் இப்படி ேபயைறந்தா ேபால் முகத்ைத
ைவத்துக் ெகாண்டிருக்கிறாய்..?, என்ன நடந்தது..?”என்று அவன் வினவ..
ஒன்றுேம நடக்கவில்ைலயா ராசா...?, நன்ைமயாகேவ இருந்தாலும் என்ைன
ஏமாற்றிச் ெசய்யப்படும் எந்தச் ெசய்ைகையயும் என்னால் ஏற்றுக் ெகாள்ள
முடியாெதன்று ெபrய பருப்பு மாதிr ேபசி ைவத்து விட்டு.. இப்ேபாது
ேகட்பைதப் பா... என்ன ெசால்வெதன்று திணறி “ஒ..ஒன்றுமில்ல்ைல சா..”
என்று முடித்து விட்டாள்.
அதன் பின் அலுவலகம் வந்து ேசந்த பின்பும் அைமதிையக் காத்தவைளக்
கண்டு “நித்யா அைதச் ெசய்.. இைதச் ெசய்” என அடுத்தடுத்து ேவைல
வாங்கினான். அவள் அப்ேபாதும் அைமதியாக இருப்பைதக் கண்டு “நித்யா..
ெவளிேய ெசல்ல ேவண்டும்.. வா..”என்றைழத்தான். எங்ேக என்று கூடக்
ேகட்காமல் ெமௗனமாகப் புறப்பட்டாள்.

அவைள ஒரு காஃபி ஷாப்பிற்கு அைழத்துச் ெசன்றவன், ேவண்டியைத ஆட

ெசய்ததும் இரண்டு ைககைளயும் ேகாத்து நாடியில் ைவத்துக் ெகாண்டு
அவள் முகத்ைத ேநாக்கினான். அைதயும் அறியாமல் ேவறு எங்ேகா பாத்துக்
ெகாண்டிருந்தவள்... திரும்பி அவன் முகம் ேநாக்க.. அவன் தன்ைனேய உற்றுப்
பாப்பைதக் கண்டு நிச்சயமாக அது காதல் பாைவ இல்ைல என்பைத உறுதி
ெசய்து ெகாண்டு “என்ன...?”என்றாள்.

எrச்சலுடன் அவைள ேநாக்கியவன் “என்ன தான் ஆகித் ெதாைலந்து விட்டது

உனக்கு..?,ஏேதா காதலில் ேதால்வியுற்ற பாவதிையப் ேபால் முகத்ைத
ஏகத்துக்கும் பாவமாக ைவத்திருக்கிறாய்..?”என்று வினவ.. அவைன நிமிந்து
பாத்தவள்.. “ஏன்..?,உண்ைம தாேன.. என் காதல் ேதால்வியில் தாேன ேபாய்க்
ெகாண்டிருக்கிறது..?”என்று முணுமுணுக்க.. “நித்யா..”என்றான் அவன்.

“காைலயில் புறப்படும் ேபாது நன்றாகத் தாேன இருந்தாய்..?,இப்ேபாது என்ன

நடந்து விட்டது..?,வழக்கத்திற்கு மாறாக அைமதியாக இருக்கிறாய்..?,”என்று
வினவ.. “நான் ேபசுவைதத் தான் ெதால்ைல என்பீகேள.. நான் ேபச
ஆரம்பித்தாேல எrச்சலாகத் தாேன பாப்பீகள்..?,நியாயமாகப் பாத்தால்..
இப்ேபாது நான் அைமதியாக இருப்பைதக் கண்டு ந<ங்கள் மகிழத் தாேன
ேவண்டும்..”என்று கூற.. “அதுவும் சr தான்.. ஆனால் ந< இஞ்சி தின்ற
குரங்ைகப் ேபால் முகத்ைத ைவத்திருப்பைதக் காண்ைகயில் பிரச்சைன
வலுவானெதன்று ேதான்றுகிறது.. என்ன..?”என்று வினவினான்.

ஒரு ெநாடி தைல குனிந்து அைமதியானவள்.. பின் ெமல்ல நிமிந்து “பயமாக

இருக்கிறது..”என்று கூற.. “பயமா..?,எதற்கு..?”என்று வினவினான் அவன்.
தயங்கியபடிேய “உ..உங்கள் ேகாபத்ைதக் கண்டு தான்..”என்று கூற.. புrயாமல்
விழித்தவன்.. “என் ேகாபத்ைதக் கண்டா..?ஏன்..?,இதற்கு முன்பு நான்
ேகாபப்பட்டு ந< பாத்தேதயில்ைலயா..?,இப்ேபாது மட்டும் என்ன..?”என்று
வினவ.. “என்ன இருந்தாலும் ந<ங்கள்.. ந<ங்கள் அப்படிப் ேபசியிருக்கக் கூடாது..
உங்கள் நன்ைமைய மட்டுேம நாடுபவகைள அவமானப் படுத்தியது
ேபாலல்லவா இருந்தது உங்கள் ேபச்சு..?,என்ன ெபrய ஏமாற்றம் அைடந்து
விட்டீகள் என்று ேகாபப்படுகிற<கள்..?,உ..உங்கள் வாழ்ைவ சீ ராக்க நிைனத்தது
தவறா..?,ந<ங்கள் நன்றாக இருக்க ேவண்டும் என்று நிைனத்தது தவறா..?,
கிைடத்த அத்தைன நன்ைமகைளயும் ெநாடியில் மறந்து விட்டு.. ஏமாற்றி
விட்டதாக ஒேரடியாகப் பழி ேபாடுகிற<கேள..?”என்று உணச்சி மிகுதியில்
உளறித் ெதாைலத்து விட.. எதிrல் அமந்திருந்தவேனா.. “வாழ்ைவச்
சீ ராக்குவதா..?,என்ன உளறுகிறாய்..?”என்று குழப்பமானான்.

“அ..அதாவது.. உங்கள் ெதாழிைல சீ ராக்குவைதச் ெசால்கிேறன்..

கிைளயண்ட்டிடம் உங்களுக்கு எவ்வித ெகட்ட ெபயரும் வந்து விடக் கூடாது
என்பதற்காக அவகள் முன் ேயாசைனயுடன் ெசய்த ேவைலைய உங்கைள
ஏமாற்றி விட்டதாகக் கூறி விட்டீகேள..?,உங்களுக்கு நன்ைம ெசய்ய
ேவண்டும் என்று நிைனத்தவகைள அவமானப் படுத்தி விட்டீகேள..
ேநைமயாக உைழப்பவகள் இந்த உலகத்தில் மிக மிகக் குைறவு சா..
அதிலும் விசுவாசமிக்கவகைளப் பாப்பேத அrதாகி விட்ட இந்தக் காலத்தில்..
அவகைளப் ேபால் இருப்பவகைள தங்கத் தட்டில் தாங்க ேவண்டும்.. அைத
விடுத்து அத்தைன ேபrன் முன்னிைலயில் இப்படி.. இப்படி ெசய்து
விட்டீகேள..?”என்று வினவ.. அவைளேய த<க்கமாக ேநாக்கியவன்.. “ந<
எதற்காக இப்படி வக்காலத்து வாங்குகிறாய்...?,ந<யும் என்ைன எந்த
வைகயிேலனும் ஏமாற்றிக் ெகாண்டிருக்கிறாயா..?”என்று அழுத்தமாக வினவ..
அவைனேய ெவறித்து ேநாக்கிய நித்யாவிற்கு.. இவனிடம் ேபாராடிப்
பிரேயாஜனேமயில்ைல என்று ேதான்றியது..

விைளவுகைளக் கணக்கிடாமல்.. விைளந்த நன்ைமகைளக் கண்டு

மகிழ்ச்சியைடயாமல்.. நான் பிடித்த முயலுக்கு மூன்ேற கால் என்பைதப்
ேபால் ஒேர விசயத்ைதத் ெதாங்கிக் ெகாண்டு நிற்பைதக் கண்டு எrச்சலாக
வந்தது. நிமிந்து அவைன ேநாக்கியவள் “இந்த உலகத்தில் உங்கள்
அன்ைனக்கு அடுத்து உங்களது நன்ைமைய நாடும் ஒேர ஜ<வன் நான் மட்டும்
தான்.. நிைனவில் ைவத்துக் ெகாள்ளுங்கள்..”எனக் கூறியவைள ஆழ்ந்து
ேநாக்கித் “ெதrயும்..” என்றவனிடம் முைறப்ைபச் ெசலுத்தி விட்டு.. சட்ெடன
எழுந்து ெசன்றாள். அவள் கூறியது மனைத வசியம் ெசய்ய.. புன்னைக
ெகாண்டவன்.. அவள் பின்ேனேய ஓடினான்.

“நித்யா.. நித்யா.. நில்..”என்று அவள் கரம் பற்றியவன்.. “நான் ேபசியது தவறு

தான்.. மன்னித்து விடு ப்ள <ஸ்.. வா.. வாங்கியைத வந்து சாப்பிட்டுச் ெசல்..”
என்று அைழக்க.. “தயவு ெசய்து என் ைகைய விடுங்கள்.. நான் வட்டிற்குச்
<
ெசல்ல ேவண்டும்..”என்று உறுவப் பாக்க.. “ஏய்.. ெபாது இடத்தில் நின்று
ெகாண்டு என்னடி விைளயாட்டு இது..?,மrயாைதயாக வருகிறாயா
இல்ைலயா..?”என்று அதட்ட.. “எ..என்ன மிரட்டுகிற<கள்..?,இைதெயல்லாம்
உங்கள் அலுவலகத்தில்.. உங்கள் ேபச்சிற்குக் ைகையக் கட்டிக் ெகாண்டு
நிற்பவகளிடம் ைவத்துக் ெகாள்ளுங்கள்.. என்னிடம் ேவண்டாம்..”என்று
பதிலுக்கு மிரட்டியவைளக் கண்டு அவனுக்குச் சிrப்பு வந்தது.

“ஃபா யுவ இன்ஃபேமஷன் ந<ங்களும் கூட என் அலுவலகத்தில் எனக்குக்

ைக கட்டி ேவைல ெசய்யும் சாதாரணத் ெதாழிலாளி தான் ேமடம்..”என்று
கூற.. “நான் ஒன்றும் உங்கள்..”என்று ஆரம்பித்தவள்.. முடிக்க முடியாமல்
திணறி.. “இப்ேபாது ைகைய விடப் ேபாகிற<களா இல்ைலயா..?”என்று
ேகாபமாக வினவ.. “ந< இப்ேபாது வரப் ேபாகிறாயா இல்ைலயா..?”என்று அவன்
வினவினான். “வர முடியாது.. ைகைய விடுங்கள்..”என்று பல்ைலக்
கடித்தவளிடம் “ந< வரவில்ைலெயன்றால் நான் தூக்கிச் ெசல்ல ேவண்டி
வரும்..”என்று அவளது இைடையப் பற்ற.. “ெகௗதம்..”என்று அவன் ைகையப்
பற்றியவள்.. “நாேன வருகிேறன்..”என்று நடந்து ெசன்றாள்.

அவன் அமந்ததும் அவைன முைறத்தவள் “ேபசுவைதெயல்லாம் ேபசி விட்டு..

ஏன் இப்படி எல்லாம் ெசய்கிற<கள்..?,சுற்றி இருப்பவகைளப் ேபச்சினாலும்..
ெசயலினாலும்.. கஷ்டப் படுத்துகிேறாம்.. என்கிற நிைனப்ேப இல்ைலயா
உங்களுக்கு..?என்ன ேவண்டுமாலும் ேபசுவகளா..?”என்று
<
ேகாபமும்,அழுைகயுமாக வினவியவளிடம்.. பாைவையத் தைழத்தபடி அவள்
ைகையப் பற்றியவன் “சாr நிதி..”என்று கூற.. “இதற்ெகான்றும்
குைறச்சலில்ைல..”என்று முணுமுணுத்தபடிக் ைகைய உறுவிக் ெகாண்டாள்.

“ஒத்துக் ெகாள்கிேறன்.. ந< என் நன்ைமைய மட்டுேம நாடுபவள்.. என்ைனப் பல

விசயங்களில் மாற்றியிருக்கிறாய்.. இரண்டு வருடங்களா எந்திரமாக வாழ்ந்து
ெகாண்டிருந்த எனக்கு உயி ெகாடுத்தாய்.. ேபசிப் ேபசி.. என்னுடன்
சண்ைடயிட்டு.. வாதாடி.. என்ைன மாற்றினாய்.. என் அன்ைன மீ தான எனது
அன்ைப மீ ண்டும் தட்டி எழுப்பினாய்.. ேதாற்றத்தில் கூட அக்கைறயற்றுப்
பரேதசிையப் ேபால் திrந்த என்ைன.. மனிதனாக மாற்றினாய்... ெபண்கள் மீ து
நான் ெகாண்டிருந்த ெவறுப்ைப மாற்றினாய்.. என்ைனச் சுற்றி இருப்பவகைள
மகிழ்வைடையச் ெசய்தாய்.. உன்ைன.. உன்ைனப் ேபாய் நான் ஏமாற்றுகிறாயா
என்று ேகட்டது தவறு தான்.. மன்னித்து விடு.. ப்ள <ஸ்..”என்று கூற.. எதுவும்
ேபசாமல் அைமதியாக அமந்திருந்தாள்.

“ஆனால்.. அலுவலத்தில் நடந்தது ேவறு நிதி.. எந்த முடிவாக இருந்தாலும்..

என்னிடம் கலந்தாேலாசிக்காமல் அவகளாகேவ எப்படி எடுத்து விட
முடியும்..?,அது நன்ைமயாகேவ இருந்தாலும்..?, உண்ைம ெதrந்ததும் நான்
பாராட்டி சன்மானம் அளிப்ேபன் என்று நிைனத்திருப்பாகள்.. எைதயும்
எதிபாக்காமல் எனக்கு நன்ைம புrவதற்கு அவகள் நித்யா இல்ைலேய..
என்னிடம் ைக ந<ட்டி சம்பளம் வாங்கும் சாதாரண ேவைலயாட்கள்.. அவ்வளவு
தான்.. எப்படியிருந்தாலும் என்னிடம் மைறத்துச் ெசய்ய நிைனத்தது தவறு
தாேன..?,கணக்ைக ேவறு மாற்றி எழுதி ைவத்து.. என்ைன நம்ப ைவத்து
ஏமாற்றியதற்கு.. என்னிடம் உண்ைமையச்
ெசால்லியிருக்கலாேம..?,”என்றவனிடம் “உண்ைமையச் ெசால்லி ந<.. ந<ங்கள்
ஒப்புக் ெகாள்ளாமல் ேபாயிருந்தால்..?,இந்த நன்ைமயும் நடவாமல்
ேபாயிருக்குேம..?,”என்று வினவினாள் அவள்.
“என்னிடம் ஆேலாசித்திருந்தால்.. நான் மாற்று வழிையச்
ெசால்லியிருப்ேபேன.. “என்றவனிடம் “சா.. கணக்ைக மாற்றி எழுதியும்..
அல்லது உங்களிடம் மைறத்தும்.. அவகள் எந்த ெசாந்த லாபத்ைதயும்
ேதடவில்ைல.. தயவு ெசய்து அவகைளக் குற்றவாளிையப் ேபால்
நடத்துவைத நிறுத்துங்கள்..”என்று எrச்சலுடன் கூற.. “எப்படியிருந்தாலும்..
என்ைன ஏமாற்றி.. சr, என்ைன மைறத்துச் ெசய்தது தவறு தாேன..?, அது
நன்ைம தான் என்றிருந்தால்.. என்னிடம் ைதrயமாகச் ெசால்லி இருந்தால்
எந்தப் பிரச்சைனயும் வந்திருக்காது..”என்றான் அவன்.

இந்த விசயத்தில் சr தான்.. அவனிடம் ஆேலாசிக்கலாம். ஆனால் நித்யாவின்

விசயத்ைத அவனிடம் ஆேலாசித்துச் ெசய்திருந்தால்.. இவன் ஒப்புக்
ெகாண்டிருப்பானா..?,உன்ைனத் திருமணத்திற்குச் சம்மதிக்க ைவக்க நித்யா
என்று ஒரு ெபண் வந்திருக்கிறாள்.. உனக்குச் சம்மதமா என்றா ேகட்டிருக்க
முடியும்..?,அய்ேயா! ஆண்டவா! என்று நிைனத்துக் ெகாண்டவள் அைமதியாக
உண்ணத் துவங்கினாள்.

அதன் பின் இருவரும் அலுவலகம் திரும்பியதும் ேவைலயில் மூழ்கி விட..

அன்று விைரவிேலேய நித்யா இல்லம் திரும்பி விட்டாள். நடந்த
அைனத்ைதயும் தந்ைதயிடமும்,அத்ைதயிடமும் கூற ஏேனா அவளுக்கு மனம்
வரவில்ைல.. எதற்கும் கலங்காத அவேள கலங்கிப் ேபாய் விட்டாள்.
அத்ைதயம்மாள் நிச்சயம் அழுேத வடிந்து விடுவாள். ேவண்டாம்.. ேவண்டாம்..!

இந்தப் படுபாவிைய அவள் காதலிக்காமல் இருந்திருந்தால்.. உன் சகவாசம்

ேபாதுமடா சாமி என்று அெமrக்காவிற்குத் திரும்பியிருப்பாள்.. ஆனால்
இப்ேபாது உண்ைம ெதrந்து அவன் சாமியாடத் ெதாடங்கி விட்டால்.. என்ன
ஆவது என்பைத நிைனக்ைகயிேலேய பயம் எழுந்தது அவளுக்கு. நித்யா..
நித்யா என்ன ஆகி விட்டது உனக்கு..?,ெகௗதைமச் சமாளிப்பது கடினமான
விசயமா என்ன..?,தான் தண்ண < ஊற்றி வளக்கும் மரத்திற்கும் தனக்கும்
எவ்வித வித்தியாசமுமின்றித் திrந்தவைன.. இன்று.. ட்rம் ெசய்யப்பட்ட
மீ ைசயுடனும்.. அயன் ெசய்த சட்ைடயுடனும்.. அழகாக மாற்றியிருக்கிறாள்.
நிச்சயம் அவனுக்கு உண்ைம ெதrைகயிலும் சமாளிப்பாள்.... தனக்குத் தாேன
ைதrயம் ெசால்லிக் ெகாண்டு.. அன்றிரைவ கழித்தவள்.. மறுநாள்
மகிழ்ச்சியுடேன கண் விழித்தாள்.

எப்படியும் ெகௗதம் தான் கணவன் என்றாகி விட்டது.. அவன் ேகாபப்

பட்டாலும் ெகாஞ்சினாலும்.. அவள் தாேன சமாளித்தாக ேவண்டும்.. அவன்
தாேன கூறினான்..?,நித்யா அவனது நன்ைமைய நாடுபவள் என்று..
அப்படியானால் நிச்சயம் அவைளயும்,அவளது காதைலயும் புrந்து
ெகாள்வான்.. புrந்து ெகாள்ளாமல் ேபானால்.. சும்மா விடுவாளா என்ன..?,
புன்னைகயுடேன குளித்துக் கிளம்பி அவன் வட்டிற்குச்
< ெசன்றாள்.
சிrப்புடன் எதி ெகாண்ட அத்ைதயிடம் “குட் மானிங்” கூறி விட்டு அவ
அளித்தக் காஃபிைய வாங்கிக் ெகாண்டு ெகௗதமின் அைறக்குள் நுைழந்தாள்.
அைறயில் அவன் இல்லாதைதக் கண்டு ேமலும் முன்ேனறியவள்..
குளியலைறயில் சத்தத்ைத உணந்து.. குளிக்கிறான் ேபாலும் என்ெறண்ணிக்
ெகாண்டு அவன் அைறைய ஆராய்ந்தாள்..

அவள் முதல்முைற வந்த ேபாது துணி ெகாண்டு துைடத்தாற் ேபால் சுத்தமாக

இருந்த அைறயில்.. இப்ேபாது.. அவனது ஐ-பாட்,பாரதியா கவிைதகளும்
அங்கங்ேக கிடந்தது.. அவனது ஐ-பாைட இயக்கி என்ன பாட்டுக் ேகட்டுக்
ெகாண்டிருக்கிறான் என்பைத அறிந்து ெகாள்ள முயன்றாள்..

“அனுபவம் புதுைம... அவளிடம் கண்ேடன்..

அந்நாளில் இல்லாத ெபால்லாத எண்ணங்கேள..” என்று அது பாடத் துவங்க..
அவளுக்குச் சிrப்பு வந்தது.. பாட்ைடக் ேகட்டபடி நின்று விட்டவள்..
குளியலைறத் திறக்கும் சத்தம் ேகட்டுச் சட்ெடனத் திரும்பி “பி.பி.ஸ்ரீநிவாஸ்
பாடல்கள் உங்களுக்குப் பிடிக்குமா சா..?”என்று ஆரம்பித்தவளின்
வாத்ைதகள் உள்ேளேய ேபாய் விட்டது.

குளியலைறயிலிருந்து ெவளி வருபவன்.. ராஜ உைடயிலா வருவான்..?, நித்யா

உனக்கு அறிேவ இல்ைல என்று நிைனத்தவளுக்கு.. இடுப்பில் துண்டுடன்
தைல துவட்டியபடி நடந்து வருபவைன நிமிந்துப் பாக்க முடியாமல்
ெவட்கம் பிடுங்கித் தின்றது. “சா...சாr..”என்று திரும்பி நின்றவைளக் கண்ட
ெகௗதமிற்கு.. அவளது ெவட்கம் சுவாரசியமாகிப் ேபானது..

ேமலும் அவளிடம் வம்பு ெசய்ய எண்ணி அவன் அருேக வர.. விதிவிதித்துப்

ேபாய் விலகியவளின் அருேக நின்றவன்.. “பாட்டு ேகட்கிறாயா..?”என்று ஒரு
ெஹட்ெசட்ைட வாங்கித் தன் காதில் ைவத்தான்.ெவகு அருகில்
நின்றவனிடத்திலிருந்து புறப்பட்ட வாசம் அவைள ஏேதா ெசய்ய.. இறுகக் கண்
மூடி நடுங்கியவைளக் கண்ட ெகௗதமிற்கும் நிைல தடுமாறிப் ேபானது..

நடுங்கும் அந்த இதழ்கைளச் சிைற ெசய்தால் என்ன.. இறுகக் கண்

மூடியிருந்த அந்த ைமவிழிகளில் முத்தமிட்டால் என்ன.. ஆப்பிள் பழங்களாய்
சிவந்திருந்த அந்தக் கன்னங்களில் பற்கள் பதியக் கடித்தால் என்ன.. அழகான
அந்தக் கழுத்தில் முகம் புைதத்தால் என்ன.. என்று ஆழ் மனது ஆைசகள்
துள்ளி எழுந்து rங்காரமிடத் துவங்க.... சட்ெடனத் தைலையச் சிலுப்பி விலகிச்
ெசன்றான் அவன்.

அவன் ெசன்றதும் சீ ராக மூச்சு விடத் துவங்கிய நித்யா சிறிது ேநரம் தன்ைன
ஆசுவாசப் படுத்திக் ெகாண்டு.. “சா..”என்றைழத்தாள். “ம்..”என்று டிெரஸ்ஸிங்
ரூமிலிருந்து குரல் ெகாடுத்தபடி ெவளிேய வந்தான் அவன். அப்ேபாதும்
ைகயில்லாத பனியனுடன் இயல்பாக நடந்து வந்தவைனக் கண்டு துள்ளிய
மனைத அடக்கி.. குரைலச் சாதாரணமாக்கி “உங்களுக்குக் காஃபி ெகாடுக்கத்
தான் வந்ேதன்.. இந்தாருங்கள்..”என்று ந<ட்டியவைளக் கண்டபடிேய காஃபிையக்
ைகயில் வாங்கிக் ெகாண்டவன்.. ஒரு ைகயால் தைலையத் துவட்டியபடி
மறுைகயால் காஃபிையப் பருகினான்.

பால்கனிைய ெவறித்துக் ெகாண்டிருந்தவைனப் பாத்தபடிேய பாட்ைடக்

ேகட்டுக் ெகாண்டிருந்த நித்யா.. பின் “என்ன..?.ஐ-பாட் முழுக்கக் காதல்
பாடல்கள் தான் இருக்கிறது..?,பாரதியா கவிைதகளில் கூடக் காதல் பாடல்கள்
இருக்கும் பக்கத்ைதத் தான் படித்துக் ெகாண்டிருக்கிற<கள்.., என்ன விசயம்
ெகௗதம் சா..?”என்று சிrத்தபடி வினவ.. “ப்ச்,ந< எதற்காக இப்ேபாது
அைறக்குள் நுைழந்தாய்?,அனுமதியற்று வந்தேதாடு இல்லாமல்.. என்
ெபாருட்கைள ேவறு உபேயாகித்துக் ெகாண்டிருக்கிறாய்...?,ஐ-பாைடக் ெகாடு
இடியட்..”என்றபடி அருேக வந்தவனின் ைகக்குள் சிக்காது.. “ம்ஹ்ம்.. ந<ங்கள்
காரணத்ைதச் ெசால்லாமல் நான் தர மாட்ேடன்..”என்று ஓடியவள்.. டீபாயின்
மீ து ேமாதி விழப் பாக்க.. “ஏ..ஏய்...”என்று அருேக வந்தவனது பனியைனப்
பற்றி நிமிந்தவள்.. “நல்ல ேவைள கீ ேழ விழவில்ைல..”என்று புன்னைகக்க..
அவேனா முைறத்தபடி நின்றான்.

அவனது ெவற்று மாபில் படந்திருந்த சுருள் முடிகளில் முகம் பதிக்க..

அவள் கன்னம் துறுதுறுக்க.. அவனது ஆறடி உயரமும்.. கைளந்து கிடந்தக்
ேகசமும்.. அழுத்தமான விழிகளும்.. இறுகிக் கிடந்த இதழ்களும்.. அவளது
ரசைனையத் தூண்டியது.. இைமக்காமல் அவைனேய ேநாக்கியவள்.. “ஒேர..
ஒரு முைற.. கட்டிக் ெகாள்ளட்டுமா.. ப்ள <ஸ்...”என்று கண்கைளச் சுருக்கி
வினவ.. விழி விrத்து நின்று விட்டான் அவன்.

அவனது ெமௗனத்ைதச் சம்மதமாக ஏற்று.. பற்றியிருந்த இருகரங்கைள

எடுத்து.. அவனது கழுத்தில் மாைலயாகக் ேகாத்து.. அவன் மாபில் தன்
கன்னம் பதித்தாள்.. ெசய்ைகயற்றுக் கிறங்கிப் ேபாய் நின்று விட்டவன்.. தன்
மாபில் தைல சாய்த்திருந்தவைளக் குனிந்து ேநாக்கினான். எப்படி இயல்பாக..
மனதின் எண்ணங்கைளயும்.. ஆைசகைளயும்.. தட்டி எழுப்புகிறாள்.. அவளிடம்
தான் ேதாற்றுக் ெகாண்டிருப்பைத சுகமாக உணந்தவனுக்கு.. அவைளத்
தன்னிடமிருந்து விலக்கத் ேதான்றவில்ைல..

ெகௗதம் தன்ைன அைணக்கவில்ைல என்று வருத்தமாக இருந்தாலும்.. அவன்

தன்ைன விலக்கி நிறுத்தாேத அவளுக்குப் ேபாதுமானதாக இருக்க.. கண் மூடி
நிம்மதியாகச் சாய்ந்து விட்டாள். தன்ைன அைணத்திருந்தவளின் ேதாைளப்
பற்றியவன்.. “நித்யா..”என்றைழக்க.. “ம்..”என்றவளிடம் “இப்ேபாது பயம் ேபாய்
விட்டதா..?”என்று ெமன்ைமயாக வினவினான்.
அவைன நிமிந்து ேநாக்கியவள்.. பின் குறும்பாக... “ம்ஹ்ம்.. தினமும் இேத
ேபால்.. ஒரு முைற இறுகக் கட்டிக் ெகாண்டால் தான் பயம் ேபாகும்..”என்று
கண்கைள உருட்டிக் கூற.. முைறக்க முயன்றுத் ேதாற்றவன்.. “ராட்சசி..”என்று
விலக்கி நிறுத்தினான்.
 அத்தியாயம் – 13

ஓ@ இரவு,...!
வானில் ெவள்ளிப் பந்தாய்..
உருண்ேடாடிக் ெகாண்டிருந்த ெவண்ணிலவு..!
சலசலெவன சத்தம் எழுப்பி..
அழகாய் பரவியிருந்த ஏrக்கைர..
பன்ன 4@ பூக்கள் சிதறிக் கிடந்த மரத்தடியில்..
உன்ைனயும்,என்ைனயும் ஏந்திய மஞ்சம்..
என் மா@பில் கண் மூடித் துயில் ெகாண்ட ந4 ..!
உன் ேதாைள வருடியபடி சிrப்புடன் நான்..!

வாழ்க்ைக மிகவும் அழகாக ெசன்று ெகாண்டிருப்பதாகேவ பட்டது

நித்யாவிற்கு. பின்ேன?, பிறந்து வளந்த ேதசத்ைத விடுத்து.. அங்ேக
பழகியிருந்த வாழ்க்ைக முைறகைள மறந்து.. விருப்பமற்று தமிழ் நாட்டில்
கால் பதித்து.. இந்த ஆறடி மனிதனுடன் சண்ைடயிட்டு.. அவைன ெவன்று
கைடசியில் அவனிடேம மனைதப் பறி ெகாடுத்து.. இந்த
நாட்ைடயும்,காதலைனயும் விட்டுச் ெசல்ல மாட்ேடெனன்று பிடிவாதம்
பிடித்துக் ெகாண்டிருக்கிறாள். வந்த ேபாது இருந்த மனநிைல என்ன?,
இப்ேபாதிருக்கும் மனநிைல என்ன..? சிrப்பு வந்தது அவளுக்கு.

ெகௗதமின் அைறயில் ஜன்னல் வழி ெதrந்த தூரத்துக் கடல் பரப்ைப

ரசித்தபடி தனது மாைலக் காஃபிையப் பருகிக் ெகாண்டிருந்தாள் நித்யா. “ஷ்யூ
சா.. நிச்சயம் ெசய்து விடலாம்..”என்று ெகௗதம் யாருடேனா அைலேபசியில்
உைரயாடியபடி உள்ேள நுைழவைதக் கண்டு தனது சிந்தைனக்குத் தற்காலிகத்
தைடயிட்டு அவைனத் திரும்பிப் பாத்தாள்.

அைலேபசிைய அைணத்தபடி அவளருேக வந்து நின்றவன்.. நிமிந்து அவள்

முகம் ேநாக்கினான். காஃபி கப்ைபக் ைகயில் பிடித்தபடி சந்ேதாசச் சிவப்ேபறிய
முகத்துடன்.. காதேலறிய கண்களுடன்.. சிrப்புடன் நின்று ெகாண்டிருந்தாள்
நித்யா. வழக்கம் ேபால் “என்ன..?”என்றவனிடம் “என்ன?,இது தான் ந<
என்னிடம் எப்ேபாதும் ேகட்கும் ஒேர ேகள்வி.. உன்ைனப் பாப்பதற்காக.. என்
மதியத் தூக்கத்ைதத் தியாகம் ெசய்து ேமக்கப் கூட ெசய்து ெகாள்ளாமல் ஓடி
வந்திருக்கிேறேன.. என் முகத்ைதப் பாத்ேதனும் ேபசலாமில்ைலயா..?” என்று
வினவ.. அவேனா சட்ைடப் பட்டைனக் கழட்டியபடி சிrப்புடன் நகரப்
பாத்தான்.

“ேகட்டுக் ெகாண்ேட இருக்கிேறன்.. ெசல்கிறாேய..?”என்று அவன் பின்ேனாேட

நடந்தாள். சட்ைடையக் கழட்டியவன்.. முகம் கழுவச் ெசல்ல.. குளியலைற
வாசலிேலேய நின்றவள்.. அவன் முகம் கழுவுவைதக் கண்டபடி “ஏன்
ெகௗதம்..?,ந< எப்ேபாதும் இப்படி சிடுமூஞ்சியாகத் தான் இருப்பாயா..?,நான்
ஆண்ட்டியிடம் ெசால்லி உன் சிறுவயதுப் புைகப்படங்கைளெயல்லாம் எடுத்துப்
பாத்ேதன்.. அப்ேபாதும் கூட ந< உெரன்ற முகத்துடன் தான் இருக்கிறாய்..
ெகாஞ்சம் சிrத்தால் தான் என்ன?,ம்?”என்று ேகட்க.. முகத்ைதத் துைடத்தபடி
ெவளிேய வந்தவன்.. “எனக்கும் ேசத்துத்தான் ந< எந்ேநரமும் திறந்த வாயுடன்
இளித்தபடி திrகிறாேய..?”என்று கூறினான்.

“இேதாடா.. பின்ேன உன்ைனப் ேபால் அய்யனா மாதிr நானும் இருக்க

முடியுமா..?,ம்ஹ்ம்...”என்று திரும்பிக் ெகாண்டவள்.. பால்கனியில் அவனருேக
ெசன்று அவைன இடித்தபடி நின்றாள், “உன் தந்ைதயில்ைலயா..?,இங்ேக
இருக்கிறாய்..?”என்றவனிடம் “அப்பா ெவளிேய ெசன்றிருக்கிறா.. வட்டில்
<
ேபாராக இருந்தது.. உன்ைன ேவறு காைலயிலிருந்து பாக்கவில்ைலயா
அதனால் தான் வந்து விட்ேடன்..”என்று சிறுபிள்ைளயாக நைகத்தவைளச்
சிrப்புடன் ேநாக்கியவன்.. அைலஅைலயாகக் காற்றில் பறந்து ெகாண்டிருந்தக்
கூந்தைலக் ைகயில் பிடித்து விரலில் சுருட்டியபடி “ந< எங்கிருந்து வந்தாய்
நிதி..?”என்று ெமன்ைமயாக வினவ.. அய்ேயா! என்று பதறிப் ேபான நிதி
“ஏன்..?,இண்டவியூ அன்று என் பேயாேடட்டாவில் தான் பாத்த<கேள..
நியூயாக்கிலிருந்து வந்திருக்கிேறன்...”என்று கூற.. தைலையப் பின்னுக்குச்
சாய்த்து கடகடெவனச் சிrத்தவன்.. “மக்கு..”என்று முன் ெநற்றியில் குட்டி
ைவத்தான்.

ஓ! விைளயாட்டுக்குத் தான் ேகட்டானா..?, படுபாவி! பயந்து ேபாேனன்..! என்று

மூச்சு விட்ட நித்யா.. சட்ெடனத் ேதான்றிய உணவுடன் “என்ைன
என்னெவன்று அைழத்த<கள்..?,”என்று வினவினாள். புrயாமல் அவள்
முகத்ைத ேநாக்கியவன் “என்னெவன்று அைழத்ேதன்..?”என்று அவளிடேம
வினவினான். அப்ேபாது தான் அவன் ெசய்ைகையக் கவனித்தவள்.. அவன்
ைகயில் சிக்கிருந்தத் தன் கூந்தைலயும்.. அவன் தனக்கு ெவகு அருேக
நின்றிருந்ைதயும் கண்டவளுக்கு உள்ளம் துள்ளியது. இது எைதயும் உணராது..
அவள் முகத்ைதக் கண்டபடிேய நின்றிருந்தவைனக் காண்ைகயில் சிrப்பு
வந்தது.. இதில் ெசல்லப் ெபயராக நிதி ேவறு!
“என்ைன என்ன ெசால்லி அைழத்த<கள் இப்ேபாது..?,”என்று மீ ண்டும் வினவ..
“நிதி என்றைழத்ேதன்..,ஏன்..?”என்றவனிடம் “என்ைன நிது என்று தான்
அைழப்பாகள்.. இதுவைர யாரும் நிதி என்று அைழத்ததில்ைல.. “என்று
கூறினாள். சிrப்பும்,களிப்பும் கலந்து ெமன்ைமயாக மாறி விட்ட அவன்
முகத்ைத ரசித்தபடி அவள் நின்றிருக்க.. நிலெவாளியில் ெஜாலித்துக்
ெகாண்டிருந்த நித்யாவின் முகத்ைத அவன் ரசித்துக் ெகாண்டிருந்தான்.

வளவளெவன ேபசியபடி நின்று ெகாண்டிருந்தவைள இைமக்க மறந்து அவன்

பாத்துக் ெகாண்டிருக்க.. அவன் பாைவ மாறி விட்டைதக் கண்ட நித்யாவிற்கு
முகம் சிவந்து ேபானது. சிலுசிலுெவனத் தழுவிச் ெசன்ற காற்றும்.. தூரத்துக்
கடற்பரப்பும்.. பால் ெபாழியும் நிலவும்.. தன் அருேக நின்றிருந்த அழகுச்
சிைலயும் அவைன ைமயல் ெகாள்ள ைவத்தது..

கூந்தைல வருடிய அவனது கரங்கள் ெமல்ல எழுந்து அவள் கன்னத்ைத

வருட.. கூசிச் சிலித்துப் ேபான நித்யா.. முகத்ைத ேவறு புறம் திருப்ப..
அவளருேக வந்து நின்றவன்.. பால்கனிக் கம்பிைய இறுகப் பற்றியிருந்தவளது
ைககைளப் பற்றினான். ெசாக்கிப் ேபான விழிகைள நிமித்தி அவன் முகம்
ேநாக்க.. அவள் பாைவயில் என்ன கண்டாேனா.. சட்ெடன அவைள விட்டு
விலகித் திரும்பி நின்றான்.

“எ..என்ன..?”என்று திக்கித் திணறியவளது வாத்ைதகள் அவன் காதில்

எட்டியதாகேவ ெதrயவில்ைல.. ெபrய ெபrய மூச்சுகைள எடுத்துத் தன்ைன
நிதானப் படுத்திக் ெகாண்டவன் விறுவிறுெவன நடந்து ெவளிேய ெசன்று
விட.. நித்யாவிற்குத் தான் ஏமாற்றமாகி விட்டது.. என்ன தான் நிைனத்துக்
ெகாண்டிருக்கிறான் இவன்..?, இவனது ஒரு பாைவக்காகவும்,ஒரு
த<ண்டலுக்காகவும் அவள் தினம் தினம் கனவு கண்டு ெகாண்டிருக்க படுபாவி...
சட்ெடன விலகிச் ெசன்று விட்டான்.. அவளது ஏக்கங்கைளயும்,தவிப்ைபயும்
உணரேவ மாட்டான் ேபாலும்.. பாவி! எrச்சலுடன் ேமலும் சிறிது ேநரம்
புலம்பியபடி அங்ேகேய நின்றிருந்தவள்.. பின் கீ ேழ ெசன்றாள்.

வசந்தியிடம் ெசன்று கிளம்புகிேறன் அத்ைத என்றதும் “சாப்பிட்டு விட்டுச்

ெசல் கண்ேண..”என்றவrடம் “ேவண்டாம் அத்ைத.. பசியில்ைல..”என்று
ேசாவுடன் கூறியவளிடம் “என்னவாயிற்று நிதும்மா..?,உடம்பு
சrயில்ைலயா..? என்ன ெசய்கிறது..?”என்று விசாrத்தவrடம் “ஒன்றுமில்ைல
அத்ைத..”என்றவள் “வருகிேறன்..”என்று நகந்தாள். “ெகௗதைம சாப்பிட
அைழத்து வா ைவகுந்தா.. ேதாட்டத்தில் இருக்கிறான்” என்று வசந்தி
ைவகுந்தனிடம் கூற... ஒரு ெநாடி நின்றவள் பின் இவைனப் பாக்காது
ெசன்றாலும் நித்திைர ெகாள்ள முடியாது.. இம்ைச பிடித்தவன்.. என்று
மனதுக்குள் ைவதபடி ேதாட்டத்ைத ேநாக்கி நடந்தாள்.
அங்ேக தன்ைன சாப்பிட அைழக்க வந்த ைவகுந்திடம் “அவள்
இருக்கிறாளா..?”என்று விசாrத்தான் ெகௗதம். “யாைரக் ேகட்கிற<கள் தம்பி..?.
நித்யாைவயா..?,ஆமாம் இருக்கிறாகள்..”என்று கூற.. ஒரு ந<ண்ட மூச்ைச
ெவளியிட்டவன் “அவள் ெசன்ற பின் வருகிேறன்..”என்று முடித்தான். இைதக்
ேகட்ட ைவகுந்தன் சrெயன்று விலகிச் ெசன்று விட.. அவனுக்குப் பின்னால்
நின்று ேகட்டிக் ெகாண்டிருந்த நித்யாவிற்குத் தான் ேகாபமாக வந்தது.

ைவகுந்த் ெசல்லும் வைர அைமதி காத்தவள்.. “ஓ!நான் ெசன்றால் தான்

வட்டிற்குள்
< வருவகளாக்கும்..?,நான்
< இங்ேகேய இருந்து விட்டால் என்ன
ெசய்வகள்..?ேதாட்டத்திேலேய
< பிைழப்பு நடத்தத் ெதாடங்கி
விடுவகளா..?,என்ன
< தான் நிைனத்துக் ெகாண்டிருக்கிற<கள் உங்கள்
மனதில்..?” என்று பாயத் துவங்க.. அவள் ஆரம்பித்ததும் திடுக்கிட்டுத்
திரும்பிய ெகௗதம் அவள் கத்தியதும் தைல முடிையக் ேகாதியபடி ேவறு
பக்கம் பாத்தான்.

அப்ேபாதும் அவன் தைல ேகாதும் அழைக ரசித்த மனைத அடக்கி

விறுவிறுெவன அவனருேக ெசன்றாள். அவள் தன்னருேக வந்ததும் அவன்
நடக்கத் துவங்க.. அவன் ைகப் பற்றி நிறுத்தியவள் “ஏன் ைவகுந்த்
அண்ணாவிடம் அப்படிச் ெசான்ன <கள்..?,”என்று ேகட்க.. அவன் அவளது
முகத்ைதயும் பாக்காமல்.. அவளுக்குப் பதிலும் கூறாமல்.. ேவறு புறம்
பாத்தபடி நின்றிருந்தான்.

அவன் முகத்ைதப் பற்றித் தன்புறம் திருப்பியவளின் ைககைள “ப்ச்,நிதி..”என்று

அவன் விலகப் பாக்க.. “ஏன் விலகிச் ெசல்கிற<கள்..?,என்ன நடந்து
விட்டெதன்று இப்படி நடந்து ெகாள்கிற<கள்..?,என் முகத்ைதப் பாக்கக் கூடப்
பிடிக்காமல் ேபாய் விட்டேதா..?,நான் ெசன்றதும் வருகிேறன் என்கிற<கள்..?”
என்று கத்த.. “ெதrயாமல் ெசால்லி விட்ேடன்.. மன்னித்து விடு தாேய..”என்று
ைகக் கூப்பியவைன “இப்ேபாது கூட என் முகத்ைதப் பாக்காமல் தான்
ேபசுகிற<கள்..”என்றவளிடம் பதில் ெசால்லாமல் ேமேல நடக்கத்
ெதாடங்கினான்.

“ெகௗதம்..”என்று ஓடிச் ெசன்று அவன் முன்ேன நின்றவள்.. “என் முகத்ைதப்

பாக்க மாட்டாயா..?,ந< என்ைனக் காணாவிடில் நான் இங்ேகயிருந்து ெசல்ல
மாட்ேடன்..”என்று பிடிவாதம் பிடிக்க.. “உனக்கு என்ன தான் ேவண்டும்..?”என்று
எrச்சலுடன் அவள் முகம் ேநாக்கினான். “ஹா.. ஹா.. பாத்து விட்டாயா..?ம்,
எனக்கு என்ன ேவண்டும்..?”என்று சிந்திப்பது ேபால் நடித்தவள்.. “ஒேர ஒரு
முத்தம் ேவண்டும்...”என்று கூற.. அவைள முைறத்தவன் “முட்டாள் தனமாக
உளறிக் ெகாண்டு திrயாேத..”என்று கூறி விட.. “ப்ள <ஸ்.. ப்ள <ஸ்.. ெகௗதம்
ப்ள <ஸ் டா..”என்று ெகஞ்ச.. “டாவா..?”என்று திைகத்தவன் அவள் காைதப்
பற்றித் திருகி “நான் உன் முதலாளி.. என்ைனேய டா என்கிறாயா...?,”என்று
அவன் திட்டியதும் “முதலாளியாய் இருந்தாலும் ந< என் காதலனாயிற்ேற..
அப்படித் தான் அைழப்ேபன்” என்றவள் அவன் தன்னருேக நின்றிருப்பைத
பயன்படுத்திக் ெகாண்டு அவன் கன்னத்ைதப் பற்றி.. அழுந்த முத்தமிட்டு ஓடிச்
ெசன்றாள்.

திைகத்து நின்று விட்ட ெகௗதமிற்கு.. தன்ைன விட்டு விலகிச் ெசல்பவைள

ஓடிச் ெசன்று அைணத்துக் ெகாள்ள ேவண்டும் ேபாலிருந்தது. இவ்வளவு
ேநரமாக தனக்குள் ஜபித்துக் ெகாண்டிருந்த கட்டுப்பாடுக் ெகாள்ைககள்
அைனத்தும் மறந்து ேபாக.. மனது முழுைதயும் நித்யாேவ நிைறத்திருந்தாள்.
ேவண்டாம் ேவண்டாெமன்று விலகிப் ேபாய் நின்றாலும் அவளும்,அவளது
நிைனவுகளும் அவைன விடாது துரத்தியது,

அவள் அருகில் இருக்ைகயில் ஒரு வைகயான அவஸ்ைத என்றால்.. அவள்

விலகிச் ெசல்வேதா அைத விட அவஸ்ைதயாக இருந்தது. ெநருங்கி நின்று
அவள் இம்சிக்ைகயில் கஷ்டப்பட்டுத் தன்னில் எழும் உணவுகைள அடக்கப்
பழகியிருந்தவனுக்கு.. அவள் ெசன்ற பின்பு மனதில் எழும் கற்பைனகைள
அடக்கத் ெதrயவில்ைல.. அவள் உரசிச் ெசன்ற ேதகம்.. த<யாய் எrயத்
துவங்க.. அவளது ெபண்ைமயின் ெமன்ைமயும்,துறு துறு விழிகளும்..
கவிைதயான சிrப்பும்.. மறுபடி மறுபடி கண்ணில் ேதான்றி அவைன
இம்சித்தது.

அைல அைலயாக.. அழகாய்ப் பரந்து விrந்து அவளது ேதாைளத்

தழுவியிருக்கும் கா கூந்தலில் கண் மூடி முகம் புைதத்து.. துறுதுறுெவன
இங்குமங்கும் அைல பாயும் அந்தக் கண்களில் இதழ் பதித்து.. சாயம் பூசாது
இயல்பாகச் சிவந்திருக்கும் அந்த இதழ்கைளச் சிைற ெசய்து.. அவளுள்ேள
புைதந்து விட ேவண்டும் ேபால் உணெவழுந்தது அவனுக்கு.

ஆனால்.. ஆனால் ஏேதா ஒன்று அவைன அவள் புறம் ெநருங்க விடாமல்

தடுத்துக் ெகாண்டிருக்கிறது. நிச்சயம் ெபண்கள் மீ து அவனுக்கிருந்த ெவறுப்பு
இப்ேபாது முற்றிலுமாக மாறி விட்டது. ஓrருவ அவன் வாழ்வில் வந்து
ேபான ெபண்கைளப் ேபாலிருந்தாலும்.. அன்ைனையப் ேபால்.. நித்யாைவப்
ேபால் சிறந்த ெபண்கள் உலகில் நிைறய ேப இருக்கிறாகள் என்று
நிச்சயமாக நம்பினான்.

ஆனால் எண்ணங்களும்,கருத்துகளும் மாறி விட்டது என்பதற்காக நித்யாவின்

காதைல அவனால் ஏற்றுக் ெகாள்ள முடியவில்ைல.. அவளது
அன்ைப,காதைல,ேநசத்ைத.. அவளது அருகாைமைய,விைளயாட்ைட,துடிப்ைப,
ேகாபத்ைத அைனத்ைதயும் ரசித்தான். ரசிக்கிறான்.. அவனது பாைற
ெநஞ்சிலும் ேநசம் என்ற ஒரு உணைவ உண்டானது நிச்சயம் அவள் மட்டும்
தான்.. இந்த ேநசம் அவனது மனைத விட்டு அகலப் ேபாவதில்ைல.. ஆனால்
அவேளாடு இைணந்து மகிழ்ச்சி ெகாள்ளப் ேபாவதும் இல்ைல...

ஏேதா ஒரு உறுத்தல்... அவனுக்கு ஏற்கனேவ திருமணம் என்கிற ெபயrல்

நடந்த ஒன்ைற நிைனத்து வருந்திக் ெகாண்டிருக்கிறானா..?,இல்ைலேய!
நித்யாவிற்குத் தான் அவைனப் பற்றிய அைனத்து விவரங்களும் ெதrயுேம..
அவளும் அந்தத் திருமணத்ைத ஒரு ெபாருட்டாகக் கூட எண்ணவில்ைலேய!
பின் என்னவாக இருக்கும்..?,எவ்வளவு ேயாசித்தும் அவனுக்குப் பதில்
கிைடக்கேவயில்ைல..

அவளருேக இல்லாத ேபாது அவள் தன்ைன ெநருங்குவைத நிச்சயம்

அனுமதிக்கக் கூடாெதன்று தனக்குத் தாேன கட்டைளகைளப் பிறப்பித்துக்
ெகாள்பவன்.. இன்று அவைன மீ றி.. அவள் ைகப் பற்றி,கன்னம் வருடி.. ச்ச,
சுதாrத்து அவன் விலகியிரா விட்டால் என்ன நடந்திருக்கும்.. புத்தியில்லாமல்
நடந்து ெகாண்ேடேன.. இனிெயாரு முைற அவள் முன்பு இப்படி ெசயலிழந்து
ேபாகக் கூடாது.. என்று த<மானித்துக் ெகாண்டு சாப்பிடச் ெசன்றான்.

மறுநாள் விடுமுைற என்பதால் நித்யா ஆற அமரக் குளித்துக் காைல

சாப்பாட்ைடயும் முடித்துக் ெகாண்டு ெகௗதைமக் காண வர.. அவேனா அவள்
வருவதற்கு முன்ேப.. வட்ைட
< விட்டுக் கிளம்பி ெவளிேய ெசன்று விட்டான்.
வட்டிலிருந்தால்
< எப்படியும் அவைளக் காண ேவண்டி வரும்.. அவளருேக
வந்தால் மனம் அைல பாயும்.. ேதைவயா..? என்கிற மனநிைலயில் அவன்
ெவளிேய ெசன்று விட.. அங்ேக இவைனக் காணாது நித்யா தான் தவித்துப்
ேபாய் விட்டாள்..

மாைல வைர வாசைலப் பாத்தபடி அமந்து விட்டவைளக் கண்டு “நித்யா

மாங்காடு ேகாவிலுக்குச் ெசன்று வரலாம் வா..”என்றைழத்துச் ெசன்றா
வசந்தி. இரவு ஒன்பது மணிக்கு வடு
< வந்து ேசந்த ெகௗதம் நித்யாவின் வட்டு
<
வாசைலப் பாத்தபடி தன் வட்டினுள்
< நுைழந்தான். அன்ைனையக்
காணவில்ைலெயன்று ைவகுந்திடம் விசாrக்க.. இருவரும் ேகாவிலுக்குச்
ெசன்று விட்டாகள் என்றான் அவன்.

ஊ சுற்றக் கிளம்பி விட்டாள்.. நாள் முழுக்க என்ைனக்

காணவில்ைலெயன்கிற தவிப்ேபனும் இருக்கிறதா..? என்று ெபாறுமியபடி சிட்
அவுட்டில் அமந்தவன் கண் மூடித் தூங்கிப் ேபானான். அடுத்த அைர மணி
ேநரத்தில் வசந்தியும், நித்யாவும் வடு
< வந்து ேசந்தன.

“அத்ைத.. ெகௗதம் வந்து விட்டான் ேபாலும்.. வாருங்கள் சீ க்கிரம்..”என்று

உள்ேள ஓடிச் ெசன்றாள். “ெகௗதம்....” என்று ைகயில்
பூக்கூைடயுடனும்,ெநற்றியில் குங்குமத்துடனும், தைல நிைறய மல்லிைகப்
பூவுமாக சிகப்பு நிறச் சுடிதாrல் அவன் மடியில் அமந்திருந்தாள் நித்யா. பதறி
எழுந்து “ஏய்.. எழுந்திரு.. யாேரனும் பாத்து விடப் ேபாகிறாகள்..
முட்டாள்...”என்று அடித் ெதாண்ைடயில் கஜித்தபடி அவைள விலக்கப்
பாத்தான் ெகௗதம்,

“நான் எழ மாட்ேடன்.. ந< எதற்காக என்னிடம் ெசால்லிக் ெகாள்ளாமல் கூட

ெவளிேய ெசன்று விட்டாய்.. காைலயிலிருந்து உன்ைனக் காணாமல்
எவ்வளவு கஷ்டமாக இருந்தது ெதrயுமா..?”என்று கண்ைண உருட்டியவைளக்
கண்டு ேகாபமும்,சிrப்புமாக இருந்தது ெகௗதமிற்கு. ஆனாலும் காட்டிக்
ெகாள்ளாமல் “எங்ேக ெசன்று விட்டு வருகிற<கள் இருவரும்..?,மணி என்ன
ெதrயுமா..?,இவ்வளவு ேலட்டாக வருகிற<கள்..?,அறிவில்ைலயா..?” என்று
பாய்ந்தவனிடம் “அறிைவப் பற்றிெயல்லாம் ந< ேபசாேத முட்டாள்
ெகௗதம்..”என்றவள் “ஏய்.. என்னடி ெராம்பப் ேபசுகிறாய்...?”என்று
அதட்டியவைனப் ெபாருட்படுத்தாதுத் தன் பூக்கூைடயில் இருந்த பிரசாதத்ைத
எடுத்து அவன் வாயில் திணித்து விட்டு.. அவன் ெநற்றியில் குங்குமத்ைத
இட்டாள். “எப்படியாவது ெகௗதமிற்கு நல்ல புத்திையக் ெகாடுத்து என்ைனக்
காதலிக்க ைவ கடவுேள..”என்று ேவண்டியபடி அவன் ெநற்றியில் இட..
ெபாங்கைல விழுங்கிக் ெகாண்டிருந்த ெகௗதமிற்குப் புைரேயறியது,..

“அடிப்பாவி! இைதெயல்லாம் சாமியிடம் ேகட்பாயா..?,அவனவன் பசி,பட்டினி

கஷ்டெமன்று கடவுைள அைழக்கிறாகள்.. ந< உன் காதலுக்காக ேவண்டிக்
ெகாண்டிருக்கிறாய்.. லூசு..”என்று அவன் சிrக்க.. “என்ன சிrப்பு..?,என்
நிைலைம அப்படியிருக்கிறது.. “என்று ெநாடித்துக் ெகாண்டவள் “ந< எங்ேக
ெசன்றாய்..?,என்னிடம் கூடச் ெசால்லாமல்..?”என்று வினவ.. ைகைய ந<ட்டி
ேசாம்பல் முறித்தவன்.. “ேவைல..”என்று கூற.. “சண்ேட கூட என்ன ேவைல..
ெபாய் ெசால்லாேத..”என்று ெதாடங்க.. “ேசாவாக இருக்கிறது எனக்கு.. ந<
ேவறு படுத்துகிறாேய..”என்று எrச்சலுடன் கூறியவைன அவள் ேபச்சற்று
முைறக்க.. ஒரு ெநாடி அவள் கண்கைள எதி ெகாண்டவன் அடுத்த ெநாடி
“ப்ச்,நிதி அப்படிப் பாக்காேத ப்ள <ஸ்...”என்று அவள் கழுத்தில் முகம்
புைதத்தான்.

முகத்தில் புன்னைக அரும்ப.. அவைன ேநாக்கியவள்.. “என்ைனத்

தவிப்பதற்காகத் தான் ெசன்றிருப்பீகள்.. எனக்கு நன்றாகத் ெதrயும்..”என்று
முணங்க.. அவள் கழுத்தில் ேமலும் ஆழப் புைதந்தான் அவன். “இன்று
முழுதும் என்ைனத் தவித்ததற்காக ந<ங்கள் என்ைன நாைள என்னுடன்
ஷாப்பிங் வர ேவண்டும்.. இது தான் உங்களுக்குத் தண்டைன..”என்று அவள்
கூற.. நிமிந்து முைறத்தவன் “ஆைச தான்.. ேபாடி..”என்று அவைளத் தூக்கி
நிறுத்தியவன்.. “என்ைனக் கூட்டிச் ெசல்லா விட்டால் சும்மா விட மாட்ேடன்
ராசா.. நியாபகம் ைவத்துக் ெகாள்ளுங்கள்..”என்று மிரட்டியவள்.. ேமலும் சிறிது
ேநரம் அரட்ைட அடித்து விட்டு.. வட்டிற்குப்
< புறப்பட்டாள்.

மறுநாள் காைல ெவளிேய ெசல்வதற்காகத் தயாராகிக் ெகாண்டிருந்த

நித்யாைவக் கண்ட விஸ்வநாதன் “நிதும்மா இன்று அரசு விடுமுைற நாள்
தாேன..?,எங்ேக கிளம்பிக் ெகாண்டிருக்கிறாய்..?”என்று வினவ “நான் ஷாப்பிங்
ெசல்கிேறன் டாடி.. யாருடன் ெதrயுமா..?,ெகௗதமுடன்..”என்றவைளத் திறந்த
வாயுடன் ேநாக்கியவ “ெகௗதமுடனா..?,அந்த அளவிற்கு முன்ேனறி
விட்டாயா..?”என்று ேகலி ெசய்து அனுப்பி ைவத்தா.

தனக்குப் பிடித்த கருப்பு நிற பாவாைட,சட்ைடைய அணிந்து ெகாண்டு அவன்

வட்டிற்கு
< ஓடிச் ெசன்றாள். வசந்தி வரேவற்கும் முன் “அத்ைத.. நான்
ஏற்கனேவ அப்பா ெசய்து ெகாடுத்த உப்புமாைவ சாப்பிட்டு விட்ேடன்.. ந<ங்கள்
அனாவசியமாக ஒரு ேகள்விைய வணடிக்காத<
< கள்..”என்றவள் ெதாடந்து
“ெகௗதம் எழுந்து விட்டானா..?”என்று விசாrத்தாள். சிrப்புடன் அவள்
ேபசியைதக் ேகட்டுக் ெகாண்டிருந்தவ “உன் ஹ<ேரா இன்னும் எழவில்ைல..
நித்திைரயில் தான் இருக்கிறான்..”என்று கூற.. “ஓேக!”என்று ஓடிச் ெசன்றாள்.

கதைவத் திறந்து ெகாண்டு அவன் அைறக்குள் நுைழந்தவள் படுக்ைகயில்

அவன் இல்லாதைதக் கண்டு பாைவையத் திருப்பினாள். படுக்ைகக்கு அருேக
ேபாடப்பட்டிருந்த நாற்காலியில் வசதியாக படுத்து உறங்கிக் ெகாண்டிருந்தான்
அவன். ைகயில் ைவத்திருந்தப் புத்தகத்தின் நிைல அவன் இரவு ெவகு ேநரம்
வாசித்துக் ெகாண்டிருந்தான் என்பைத பைறசாற்ற<யது. படித்துக்
ெகாண்டிருக்ைகயிேலேய உறங்கி விட்டான் ேபாலும்..

அவைனப் பாத்துக் ெகாண்ேட நின்று விட்டவளுக்கு ஒரு ேயாசைன ேதான்ற..

அவன் ைகயிலிருந்தப் புத்தகத்ைத விலக்கி.. அவன் மீ து முழுவதுமாகச்
சாய்ந்து அமந்தாள். அவன் மாபில் தைல ைவத்து அவனது இதயத் துடிப்ைப
சிrப்புடன் ேகட்டுக் ெகாண்டிருந்தாள். சற்று ேநரத்தில் அவனிடம் அைசவு
ெதrய.. விழித்து விட்டான் ேபாலும்.. திட்டு வாங்கப் ேபாகிறாய் நிது.. என்று
இரு கண்கைளயும் அழுந்த மூடிக் ெகாண்டவள்... அைசந்து திரும்பிய
ெகௗதமனின் கரங்கள் தன் இைடேயாடு ேசத்து அைணப்பைதக் கண்டு
திைகத்து நிமிந்து ேநாக்கினாள்.

அவன் உறக்கத்தில் தான் ஆழ்ந்திருந்தான். பயமும்,வியப்பும்,மகிழ்ச்சியும் ஒரு

ேசரத் தாக்க.. அவைன விட்டு விலகப் பாத்தவைள அவனது கரங்கள்
இைடேயாடு ேசத்து வைளத்து தன்னுடன் இறுக்கியது. அணிந்திருந்த சின்ன
சட்ைட ேமேல ஏறிக் ெகாள்ள.. அவளது வழவழப்பான இைடயில் பதிந்த
அவனது கரங்கள்.. கூச்சத்ைதக் ெகாடுத்தது அவளுக்கு. இயல்பாக எழுந்த
உணவில்.. அவனது ைகைய விலக்க எத்தனித்தாள். அவேனா இரும்புப்
பிடியாக அவைளத் தன்னுடன் இைணத்திருந்தான்.

இைடைய அழுத்தத் துவங்கியிருந்த அவனது கரங்கள் ேதாேளாடு ேசத்து

அைணக்க.. அவேனாடு ஒட்டிப் ேபான நித்யாவிற்கு ேபச்ேச வரவில்ைல..
உடல் முழுதும் நடுங்கத் துவங்க.. ேபச்சிழந்து ேபானவளின் கழுத்ேதாரத்தில்
முகம் பதித்தவன்.. மீ ண்டும் உறங்கிப் ேபானான்.

தன்ைனச் சுற்றிப் படந்திருந்த அவனது கரங்கைள நம்ப முடியாத வியப்புடன்

ேநாக்கிக் ெகாண்டிருந்த நித்யாவிற்கு.. அவனது ெவற்று மாபில் முகம்
பதித்திருப்பது எந்த ெஜன்மத்துப் புண்ணியேமா என்று ேதான்றியது.. தான் மிக
மிக அதிஷ்டம் வாய்ந்தவள் என்று எண்ணினாள். சிறிது ேநரத்தில் அவளது
கழுத்திலிருந்து முகத்ைத நிமித்தி அவள் கூந்தலில் கன்னம் பதித்தவன்..
நிதானமாகக் கண் விழித்து எதிேரயிருந்த கடிகாரத்தில் பாைவையப்
பதித்தான்.

பின் ெமல்ல ெமல்ல தூக்கம் ெதளிய.. தன் ைககளுக்குள் சிைறபட்டுப்

ேபாயிருந்த நித்யாைவக் கண்டு பதறி எழுந்தான். அவன் எழுந்த ேவகத்தில்
அவன் மடியில் அமந்திருந்த நித்யா படாெரனக் கீ ேழ விழுந்தாள். “ஆ!”என்று
இடுப்ைபப் பற்றியபடி கத்திய நித்யா “பாவி.. அறிவிருக்கிறதா..?இப்படியா
தள்ளி விடுவாய்..?”என்று கூற.. “ஏய்.. எத்தைன முைற ெசால்லியிருக்கிேறன்..
என் அனுமதியில்லாமல் என் அைறக்குள் நுைழயாேத என்று.. அறிவில்ைல
உனக்கு?,காலங்காத்தாேலேய வந்து விடுகிறாள்.. ெதால்ைல
ெசய்வதற்ெகன்று..”என்று சத்தமிட்டவன் நடந்து குளியைலைறைய ேநாக்கிச்
ெசன்றான், “அடப்பாவி!”என்று வாயில் ைக ைவத்த நித்யாைவக் கவனிக்காதது
ேபால் நடந்தாலும் அவைளக் கடந்ததும் அவன் முகம் சிrப்பில் விrந்தது.
குளியலைறக்குள் நுைழந்ததும் அடக்கி ைவத்த சிrப்ைப உதித்தவன்
அவைள அைணத்தைத நிைனத்துக் ெகாண்ேட ஷவ முன்பு நின்றான்.

ெவளிேய அவன் தள்ளி விட்டுச் ெசன்றதில் கீ ேழ கிடந்த நித்யா அடப்பாவி

இவ்வளவு ெபrய நடிகனாக இருக்கிறான்.. எதுவுேம நடவாதது ேபால் எழுந்து
ெசன்று விட்டாேன... தூக்கத்தில் இருந்தால் தான் அைணத்துக் ெகாள்வானா..?,
இவைனப் புrந்து ெகாள்ளேவ முடியவில்ைலேய..! ஆனால்.. அவனது
அைணப்பிற்காக ஏங்கிக் ெகாண்டிருந்த நித்யாவிற்கு.. அவன் தனது கழுத்தில்
புைதந்ததும்.. அைணத்ததும் சுகமாக இருந்தது.. அவேள அவனருேக ெசன்று
அைணத்திருக்கிறாள்.. முத்தமிட்டிருக்கிறாள்.. ஆனால்.. அவனாகக் ைகையப்
பிடித்தால் கூட மனம் நடுங்கிப் ேபாய் விடுகிறது... ஏன்? என்று சிந்தைன
ெசய்தபடிேய கீ ேழ வந்தாள்.
அவன் குளித்து முடித்துச் சாப்பிட வந்ததும் அவன் எதிேர ெசன்றமந்தவள்
அவைன முைறத்தபடியிருக்க.. “என்ன அப்படிப் பாக்கிறாய்..?,”என்று
வினவினான். “ந< ஒரு திருட்டுப் பூைன டா..”என்று குற்றம் சாற்ற.. அதற்கு
அவைள முைறத்தவன் “ஏய்.. வாடா,ேபாடா என்றாயானால் பல்ைலத் தட்டி
விடுேவன்..”என்று மிரட்ட.. “உனக்குத் தூக்கத்தில் என்ன நடந்தெதன்று
ெதrயாது அப்படித்தாேன..?”என்று ைககைளக் கட்டியபடி வினவ.. அவேனா..
இட்லிைய வாயிலைடத்து “என்ன நடந்தது..?,ம்... நியாபகம் வந்து விட்டது..,
ஒரு கனவு.. யாைரேயா கட்டிப் பிடித்தது ேபால் இருந்தது.. யாைர என்று தான்
ெதrயவில்ைல..”என்று கூறினான். “கனவில் நடந்ததாமா..?,திருட்டு
ராஸ்கல்..”என்று பல்ைலக் கடித்தவைளப் ெபாருட்படுத்தாது அவன்
இட்லிகைளக் கபளிகரம் ெசய்து ெகாண்டிருந்தான்.

பின் “என்ன..?,எங்ேகேயா ஊ சுற்றக் கிளம்பி விட்டாய்

ேபாலும்..?,அம்மாவுடனா ெசல்கிறாய்..?”என்று வினவினான். “அம்மாவுடனா..?,
என்ன விைளயாடுகிற<களா..?,என்னுடன் ஷாப்பிங் வர ேவண்டும் என்ேறேன..”
என்று கூற “ஷாப்பிங்கா..?ஏய்.. மrயாைதயாக இடத்ைதக் காலி
பண்ணு..”என்று மிரட்ட... “அப்படியானால் உன்னால் வர முடியாது..?,என்ன..?”
என்று அவளும் வினவினாள். ஆமாம் எனத் தைலயாட்டியவைன “ந< மட்டும்
இப்ேபாது வரவில்ைலெயன்றால்.. ?”என்று இழுத்தவைள
“வரவில்ைலெயன்றால்..?”என்று அவனும் புருவத்ைத உயத்தி வினவினான்.

“வரவில்ைலெயன்றால்.. நடுஹாலில் அைனவrன் முன்பும் உன்ைனக் கட்டிப்

பிடித்து முத்தம் ெகாடுப்ேபன்.. பரவாயில்ைலயா..?”என்றூ வினவ..
புைரேயறிேய விட்டது அவனுக்கு. “அடிப்பாவி!”என்று விழி விrத்தவன்
“அப்படிேயதும் ெசய்து ெதாைலக்காேத.. நான் வருகிேறன்..”என்று எrச்சலுடன்
ெமாழிந்தான். “ைஹ,ேதங்க் யூ ெகௗதம்...”என்று புன்னைகத்தவள் அடுத்த
அைர மணி ேநரத்தில்.. வட்டில்
< அைனவரும் வியந்த விழிகளுடன்
ேநாக்குவைதப் ெபாருட்படுத்தாது அவனது ைகப்பற்றி இழுத்துச் ெசன்றாள்.

வசந்திக்குத் தான் சந்ேதாசம் தாங்க முடியவில்ைல.. எப்ேபாதும் அவளுடன்

பதிலுக்கு பதில் சண்ைடயிட்டுக் ெகாண்டு அவைள வம்பிழுத்துக் ெகாண்டு
சிrத்தபடி திrயும் மகைனக் கண்டு மகிழ்ச்சியாக இருந்தது அவருக்கு.
தைமயனின் ைகையப் பற்றி தனது மகிழ்ச்சிையப் பகிந்து ெகாண்டா.
 அத்தியாயம் – 14

பச்ைசப் புல்ெவளியில்..
சுற்றிலும் ெவள்ைள ஆடுகள்..
ெவள்ைளப் பூக்களாய் ேமய்ந்து ெகாண்டிருக்க..
நடுேவ இருந்த பாைறயின் மீ து..
கம்பீ ரமாய் வற்றிருந்த
4 நின் திருேமனி தன்ைன..
காண ஆயிரம் கண்கள் ேவண்டுமடா கண்ணா..
விழிகளில் வசீகரம் மின்ன..
என் கண்கைளக் கண்டபடி..
ந4 இைசக்கும் அந்த ேமாகன ராகம்..
ைமயல் ஏற்றுகிறதடா...!

ெகௗதமின் ைககைளப் பற்றியபடி நகrன் மிகப் ெபrய ஷாப்பிங் மாலில்

கால்கைளப் பதித்த நித்யாவிற்கு சத்தியமாக நடப்ைப நம்ப முடியவில்ைல.
ஊ எல்ைலயில் வற்றிருக்கும்
< அய்யனா சிைலக்கும் தனக்கும் எவ்வித
வித்தியாசமும் இல்ைல என்பது ேபால் கஞ்சி ேபாட்ட சட்ைடயாக
விைறப்புடன் வலம் வந்து ெகாண்டிருந்த ெகௗதம் இன்று அவளுடன்
இைணந்து ஊ சுற்ற வந்திருக்கிறான்..

ஆரம்பத்தில் அவனிடம் கண்ட இறுக்கத்தன்ைம மைறந்து இயல்பான

சிrப்புடனும்,துடுக்குடனும்,அவைளக் ேகலி ேபசிக் ெகாண்டு.. அவளுடன்
நைகத்துக் ெகாண்டு சாதாரண மனிதனாக வாழத் ெதாடங்கி விட்டான். இைவ
அைனத்திற்கும் காரணம் தாேன என்பைத நிைனக்ைகயில் நித்யாவிற்குக்
கவம் ெபாங்கியது.

ெகௗதமிற்கும் ஆச்சrயம் தான்.. எப்படியிருந்தவைன இப்படி மாற்றி விட்டாள்

என்று! அவள் கூறிய எைதயும் இதுவைர அவன் மறுத்தேதயில்ைல.
உrைமயாக அவனுடன் சண்ைடயிட்டு.. வாதம் ெசய்து.. எப்படிேயனும்
நிைனத்தைதச் சாதித்து விடுகிறாள். இம்ைசயாகத் ேதான்றினாலும் அவைள
விட்டு விலக அவனால் முடியவில்ைல..
ஒருவைரப் பற்றி மற்றவ நிைனத்துக் ெகாண்டு நடந்த இருவரும் ஒேர
ேநரத்தில் திரும்பி மற்றவrன் முகம் பாக்க.. இருவரது கண்களும் சந்தித்த
ெநாடி.. இருவருக்கும் சிrப்பு வந்தது. “ஏன் என்ைனப் பாத்த<கள் இப்ேபாது..?,”
என்று ெகாஞ்சலுடன் வினவியவளிடம் “ந< எதற்காக என்ைனப்
பாத்தாய்?”என்று அவன் பதிலுக்கு வினவினான். “என் ெகௗதம் என்னுடன்
நடந்து வருகிறானா என்று ஆச்சrயத்தில் பாத்துக் ெகாண்டிருந்ேதன்..
ந<ங்கள்..?”என்றவளிடம் “நானும் அைதேய தான் நிைனத்ேதன்.. இது ேபான்ற
இடங்களுக்ெகல்லாம் நான் வருைக தந்து பல வருடங்களாகி விட்டது.. ஏன்,
ேவைல விசயமாகச் ெசல்வைதத் தவிர உள்ளூrல் நான் எங்ேகயும்
ெசல்வதில்ைல.. அப்படியிருந்தவைன.. இந்த ராட்சசி எவ்வளவு சுலபமாக
மாற்றி விட்டாள் என்று எண்ணி உன் முகம் பாத்ேதன்..”என்று தன் ைகயில்
பதிந்திருந்த அவள் கரத்ைத அழுத்தினான்.

கண்கைளச் சுருக்கி அழகாக முறுவலித்தவள்.. “இந்தக் கைடக்குச் ெசல்லலாம்

வாருங்கள்..”என்று இழுக்க.. “இது ஆண்கள் பிrவு..”என்றவனிடம் “உனக்கு
வாங்கத் தான்.. வா ெகௗதம்,..”என்றைழத்துச் ெசன்றாள். அடுத்த ஒரு மணி
ேநரத்திற்கும் “இைத அணிந்து வா,அைத அணிந்து வா..”என்று மிரட்டி நிைறய
சட்ைடகைளயும்,டீ-ஷட்டுகைளயும் வாங்கிக் குவித்தாள். “ஏய்.. ந< குடும்ப
கஷ்டத்திற்காக என்னிடம் ேவைலக்கு வந்ததாகக் கூறினாேய.. இவ்வளவு
துணிகள் வாங்க எங்கிருந்து பணம் வந்தது..?,ம்?”என்று அவன் மிரட்ட “அ..அது
குடும்ப கஷ்டத்ைதத் த<த்தது ேபாக மிச்சமிருந்த பணம்.. நான் ேசத்து
ைவத்தது.. ேபாதுமா..?,ந<ங்கள் ெகாஞ்ச ேநரம் வாைய மூடிக் ெகாண்டு
வாருங்கள்..”என்று அவைன அதட்டி பில்ைலக் கட்டி விட்டு ெவளிேய
வந்தாள்.

“இப்ேபாது எதற்கு இெதல்லாம்..?,”என்று முகம் சுழித்தவனிடம் “எனக்குத்

ேதான்றியைதச் ெசய்கிேறன்.. உனக்ெகன்ன..?,”என்றவள்.. “பசிக்கிறது.. சாப்பிடச்
ெசல்லலாம் ப்ள <ஸ்..”என்று ெகஞ்சினாள். சrெயன்றவன் “அங்ேக ஒரு பீட்சா
ஹட் இருக்கிறது.. ெசல்லலாமா..?”என்று வினவ “அந்த காய்ந்த ெராட்டிைய
சாப்பிட்டுத் தான் வாழ்நாளில் பாதிையக் கழித்ேதன்.. எனக்கு அது ேவண்டாம்..
ேமேல இருக்கும் ஃஃபுட் ேகாட்டிற்குச் ெசல்லலாம்..”என்றைழத்துச் ெசன்றாள்.

சுற்றும் முற்றும் ேவடிக்ைக பாத்துக் ெகாண்டு உண்பவைளேய அவன்

சிrப்புடன் பாத்துக் ெகாண்டிருக்க.. அவன் பாைவைய உணந்தவள்
“என்ன..?”என்று வினவினாள். “இல்ைல,ந< நியூயாக்கிலிருந்து வந்திருக்கிறாய்
என்பைத என்னால் நம்பேவ முடியவில்ைல.. பீட்சா,பகைர ேவண்டாெமன்று
விட்டு இங்ேக வந்து பானி பூrைய விழுங்கிக் ெகாண்டிருக்கிறாய்..”என்று
நைகத்தான். அவன் சிrப்பைதக் கண்டவளின் முகம் ெமன்ைமயாக “ந<
எப்ேபாதும் இப்படி சிrத்துக் ெகாண்ேட மகிழ்ச்சியாக இருக்க ேவண்டும்
ெகௗதம்..”என்று கூற.. “ந< என்னுடன் இருந்தால் எப்ேபாதும் மகிழ்ச்சியாகத்
தான் இருப்ேபன்..”என்று முணுமுணுத்தவன் அவள் ைகையப் பற்றி
விரல்களால் வருட.. அவைனேய பாத்தபடி அமந்திருந்தாள் நித்யா.

அந்தக் கணம் இருவருேம மிக மிக மகிழ்ச்சியாக உணந்தன. பற்றியிருந்த

அவளது ைககைள விடாமல் “ெசல்லலாம் வா..”என்று எழுந்தவனிடம்..
“உன்னுைடய சிrப்பு மிக மிக அழகாக இருக்கிறது ெகௗதம்..”என்று அவள்
கூற.. “இைதத் தான் நான் உன் முன்பு சிrத்த முதல் நாேள கூறி
விட்டாேய..?”என்றவனிடம் ேமலும் ஏேதேதா கூறி சிrக்க ைவத்துக் ெகாண்ேட
நடந்தாள் நித்யா.

எஸ்கேலட்டrல் இருந்து இறங்கியதும் “ெகௗதம் சாக்ேலட்ஸ்.. சாக்ேலட்

சாப்பிடலாம் ப்ள <ஸ்.. ப்ள <ஸ்..”என்று குதித்தவளிடம் “சாப்பிட்ேட ெசாத்ைத
அழித்து விடு..”என்று ேகலி ெசய்தபடி நடந்து ெசன்றான். பாதாம்
சாக்ேலட்ைடக் காட்டி “இது..”என்றவள்... சாக்ேலட் ைகக்கு வந்ததும் ெகாஞ்சம்
பிய்த்து அவன் வாயில் திணித்தாள்.. “ேபாதும்.. ேபாதும் நிதி..”என்று அவளது
ைகப் பற்றியவன்.. எதிேர யாேரா தன்ைன உற்றுப் பாப்பைத உணந்து
நித்யாவிடமிருந்து பாைவையத் திருப்பி எதிேர நின்றவrடம்
ெசலுத்தியவனின் முகம் இறுகிப் ேபானது..

ெகௗதமின் முகத்ைதேய கவனித்துக் ெகாண்டிருந்த நித்யா அவனது முக

மாற்றத்ைதக் கவனித்து.. அவன் பாைவ ெசன்ற இடத்ைதத் தானும்
ேநாக்கினாள். அங்ேக ஒரு ஸ்திr அவளது கணவனுடனும்,இரண்டு வயதுக்
குழந்ைதயுடனும் நின்றிருந்தாள். யா இவள்..?,இவைள ஏன் இவன்
முைறத்துப் பாக்கிறான்..?, என்று ேயாசித்த நித்யா.. இவளது முகம் எங்ேகா
பாத்தது ேபால் இருக்கிறேத! ஓ! இவள் அந்த ெசௗம்யா.. ெகௗதைம விட்டு
விலகி காதலனின் ைகப் பிடித்தவள்.. நல்ல ேவைள.. புண்ணியவதி ஓடிச்
ெசன்றாள். இல்ைலெயனில் ெகௗதம் நித்யாவிற்குக் கிைடத்திருக்க
மாட்டாேன!

ெகௗதமின் இறுகிய முகத்ைதக் கண்டு ெகாள்ளாமல் “ஹேலா ெசௗம்யா..

நான் நித்யா.. ெகௗதமின் ஃபியான்ஸி..”என்றாள். இப்ேபாது திைகத்து
நித்யாவின் முகம் ேநாக்கினான் ெகௗதம். சற்றுத் தயங்கினாலும் அவைளப்
பாத்து முறுவலித்த அந்தப் ெபண் “ஹேலா நித்யா..”என்று விட்டு..
ெகௗதமிடம் ெமல்ல நிமிந்து “ஹேலா ெகௗதம்..” என்றாள். அவன்
பதிேலதும் ெசால்லாமல் சிறு தைலயைசப்புடன் விருப்பமற்றுப் புன்னைக
ெசய்ய..

“உங்களுக்குத் திருமணம் நிச்சயமானதில் எனக்கு மிகவு மகிழ்ச்சி ெகௗதம்..

கங்க்ராட்ஸ்..”என்று கூற.. அவளருேக நின்றிருந்த அவளது கணவனும்
ெகௗதமின் ைகையப் பற்றிக் குலுக்கி “கங்க்ராட்ஸ்”என்றான். அதன் பின்
நால்வரும் அைமதியாக நிற்க.. அந்த அைமதிையக் குைலத்த நித்யா “இவன்
உங்கள் ைபயனா ெசௗம்யா.. சாக்ேலட் சாப்பிடுவாயா கண்ேண..?,என்னிடம்
வருகிறாயா..?”என்று தூக்கிக் ெகாள்ள.. ெசௗம்யாவும்,நித்யாவும் சாக்ேலட்
கைடைய ேநாக்கி நகந்தன.

நித்யாைவ ேகாபத்துடன் பாத்துக் ெகாண்டிருந்த ெகௗதம் அவள்

ெசௗம்யாவுடன் நகந்து ெசன்றதும் பல்ைலக் கடித்தான். “உங்கள் ேகாபம்
நியாயமானது தான் ெகௗதம் சா..”என்று அருேக நின்றிருந்தவனது குரல்
ேகட்டுத் திரும்பியவன் எதுவும் கூறாமல் ேவறு புறம் பாக்க.. “நான் ஸ்ரீத..
ெசௗம்யாவின் கணவன்.. நா.. நாங்கள் இைணந்த விதம் தவறானது தான் சா..
ஆ..ஆனால் எங்களுக்கு அப்ேபாது ேவறு வழி ெதrயவில்ைல.. நான் அப்ேபாது
தான் ெதாழில் ெதாடங்கிய சமயம்.. ேபாதுமான அளேவா பண பலம் இல்லாத
காரணத்தினால் திருமணத்திற்கு முன்ேப ெசௗம்யாைவ அைழத்துச் ெசல்ல
முடியாமற் ேபானது.. அவளது தந்ைத எனது நிைலய பயன்படுத்திக் ெகாண்டு
அவைள மிரட்டித் திருமணம் ெசய்து ைவத்து விட்டா. ஆனால் எங்களால்
ேவறு ஒருவருடனுனான வாழ்ைவ நிைனத்துப் பாக்கேவ முடியவில்ைல..
மனதில் ஒருவைன நிைனத்துக் ெகாண்டு ேவறு ஒருவருடன் குடும்பம்
நடத்துவது தவறு தாேன சா..?,நாங்கள் ெசய்த தவைற
நியாயப்படுத்தவில்ைல.. எங்களுக்கு அப்ேபாது ேவறு வழி ெதrயவில்ைல..
அதனால் தான்..”என்றவன் சிறிது இைடெவளி விட்டு..

“நான் உங்கைள ேநrல் சந்தித்து மன்னிப்புக் ேகட்க முயன்ேறன்.. ஆனால்

ந<ங்கள் இருந்த மனநிைலயில்.. உங்கைள ெநருங்கவும் எங்களுக்குத்
தயக்கமாக இருந்தது.. ந<ங்கள் உங்களது வாழ்ைவக் ெகடுத்துக் ெகாண்டு
திrந்த இந்த மூன்று வருடங்களும்.. என் மைனவி தினமும் உங்கைளப் பற்றி
ேபசிக் ெகாண்டு தான் இருப்பாள்.. உங்களது வாழ்வு சீ ராக ேவண்டுெமன்று
தினம்,தினம் பிராத்தித்துக் ெகாண்டிருந்ேதாம்.. இப்ேபாது உங்களுக்கு ஒரு
ெபண்ணுடன் நிச்சயமானதில் எங்களுக்கு மிகவும் மகிழ்ச்சி..”என்று அவன்
கூறி முடித்ததும்.. ெகௗதம் முற்றிலும் திைகத்துப் ேபானான்.

என்ன கூறுவெதன்று ெதrயாமல் திணறியவன்... பின் நிமிந்து “ேபான

கைதெயல்லாம் எதற்கு இப்ேபாது..?,அைத மறந்து விடுங்கள்.. ைபயனுக்கு
என்ன ெபய..?”என்று சாதாரணமாகப் ேபச.. கவைல மறந்து அவனுடன்
உைரயாடத் துவங்கினான் ஸ்ரீத.

இங்ேக இவகளிருவரும் இப்படி உைரயாடிக் ெகாண்டிருக்க அங்ேக

நித்யாேவா ெசௗம்யாைவ த<க்கமாக ஒரு பாைவ பாத்து “மனசாட்சியற்று
அப்படிெயாரு காrயத்ைதச் ெசய்ய உனக்கு எப்படி மனம் வந்தது ெசௗம்யா..?,
ந< ெசய்த காrயத்தில் இரண்டு அப்பாவி ஜ<வங்கள் அவகளது நிம்மதிையத்
ெதாைலத்து நைடபிணமாகிப் ேபானைதப் பற்றி ந< அறிவாயா..?,உன்னால்
எவ்வளவு அவமானங்கைளயும்,மன உைளச்சைலயும் அவன்
அைடந்திருக்கிறான் என்று ெதrயுமா உனக்கு..?”என்று கூற.. தைல குனிந்து
அைமதியான ெசௗம்யா பின் கண்ண< ேதங்கிய விழிகளுடன் நிமிந்து “நா..
நான் என்ைன மன்னித்து விடு நித்யா.,, நா..நான் ேவறு வழியின்றி தான்
அப்படி ெசய்ேதன்.. என் வாழ்ைவப் பற்றி மட்டும் சுயநலமாக ேயாசித்ேதேன
ஒழிய ெகௗதைமப் பற்றி ேயாசிக்கவில்ைல.. என்னால்.. என்னால் ேவறு
ஒருவருடன் வாழ்வைதப் பற்றி ேயாசிக்க முடியவில்ைல.. என் ெபற்ேறாைர
எதிக்குமளவிற்கு மன ைதrயமும் இல்லாததால் தான் அப்படி நடந்து
ெகாள்ள ேநrட்டது.. அது ெகௗதைம இந்த அளவிற்கு பாதிக்கும் என்று நான்
ஒரு ெபாழுதும் நிைனக்கவில்ைல..”என்று கூற..

“ந< ெசால்வதும் சr தான்.. ஒருவைனக் காதலித்து விட்டு மற்ெறாருவைனத்

திருமணம் ெசய்து ெகாண்டு வாழ்வதும் தவறு தான்.. ஆனால் ந< ெசய்த
காrயத்தின் விைளவு என் ெகௗதைம இரண்டு வருடமாக நைட பிணமாக
மாற்றி விட்டது.. அைத என்னால் ஒரு ேபாதும் மன்னிக்க முடியாது
ெசௗம்யா.. அவைன மாற்றி இயல்பாக்க நாங்கள் அரும்பாடு பட்டு விட்ேடாம்..
எப்படிேயா.. ேபானது ேபாகட்டும்.. எல்லாம் நன்ைமக்ேக என்று நிைனத்துக்
ெகாள்கிேறன்..”என்று முடிக்க.. அவளது ைகையப் பற்றிக் ெகாண்டவள்
“ெகௗதமிற்கு ஏற்ற ேஜாடி ந< தான் நித்யா.. அவரது குணத்ைத மாற்றி இந்த
அளவிற்கு அவைரக் ெகாணந்திருப்பது மிகப் ெபrய காrயம்.. ந<ங்கள்
இருவரும் 100 வருடம் மகிழ்ச்சியாக வாழ ேவண்டும்..”என்று வாழ்த்த
அவளுடன் சிrத்தபடி ெகௗதமின் அருேக வந்தாள்.

“சr,நாங்கள் கிளம்புகிேறாம் ெகௗதம் சா..”என்ற ஸ்ரீத குழந்ைதையத் தூக்கிக்

ெகாள்ள.. “வருகிேறன் நித்யா..”என்றவள் ெகௗதமிடம் திரும்பி “ஐ ம் சாr
ெகௗதம்.. சாr ஃபா எவ்rதிங்.. எனக்குத் ெதrயும் மன்னிப்பு என்கிற ஒரு
வாத்ைத என் பாவத்ைதப் ேபாக்கி விடப் ேபாவதில்ைல என்று.. ஆனால்
மன்னிப்ைப மட்டும் தான் என்னால் ேவண்ட முடியும்..”என்றவள்.. சின்ன
தைலயைசப்புடன் கணவனுடன் நடந்து ெசன்றாள்.

அவள் ெசன்ற பின் கல்ெலனச் சைமந்து விட்ட ெகௗதைம ேநாக்கியவள்..

“ெகௗதம்..”என்று உலுக்கினாள். அவனிடம் பதிலில்லாது ேபாக.. அவைன
அருேகயிருந்த ெபஞ்சில் அமர ைவத்தாள். சிறிது ேநரம் அைமதியாக
அமந்திருந்தவன் பின் “உனக்கு எப்படி அவைளத் ெதrயும்..?”என்று
வினவினான். “ஃேபாட்ேடாவில் பாத்திருக்கிேறன்..”என்று கூறினாள் நித்யா.

“கணவனும்,மைனவியும் மாற்றி மாற்றி மன்னிப்புக் ேகட்கிறாகள்.. மன்னிப்புக்

ேகட்டால் ஆயிற்றா..?,இரண்டு வருடமாக நான் பட்ட அவமானங்கைள யா
திருப்பி எடுத்துக் ெகாள்வது..?,தவறு ெசய்து ஓடிச் ெசன்றது அவள்.. ஆனால்
அந்தப் பாவத்ைத அனுபவித்தது நான்..”என்றவனிடம்.. “ஏெனன்றால் ந< ஒரு
முட்டாள் ெகௗதம்..”என்ற நித்யா.. அவன் திடுக்கிட்டு அவள் முகம்
பாப்பைதப் ெபாருட்படுத்தாது.. “அவமானம் அவமானம் என்கிறாேய.. சிறப்பாக
ெதாழில் நடத்தி நகrன் மிகப் ெபrய புள்ளியாக விளங்கும் ெபரும்
பணக்காரன் ந<.. உன்ைன விட.. திருமணம் முடிந்த மறுநாள் காதலனுடன்
ஓடிச் ெசன்றதற்காக அவளுக்குத் தான் அந்த அவமானத்தின் வrயம்
<
அதிகமாக இருந்திருக்கும்.. அவள் அைதெயல்லாம் ெபாருட்படுத்தவில்ைல..
அதனால் தான் கணவன்,குழந்ைதெயன குடும்ப சகிதமாக மகிழ்ச்சியுடன்
இருக்கிறாள்.. ஏசிச் ெசல்பவகள் எவரும்.. உன் சுக,துக்கத்தில் பங்கு ெகாள்ளப்
ேபாவதில்ைல.. இது எப்படி உனக்குப் புrயாமல் ேபானது?,ெதாழிலில் ெநாடிந்து
ேபானாலும் அவமானப் படுத்தத் தான் ெசய்வாகள்.. அந்த
அவமானங்கைளேய ெவற்றிப் படிக்கட்டுகளாக மாற்றி ந< முன்
வரவில்ைலயா.?,இைத மட்டும் ஏன் மாற்றி அத்தம் ெசய்து
ெகாண்டாய்..?,அந்தப் ெபண்.. ெபற்ேறாrன் மிரட்டைல மீ ற முடியாது..
உன்ைனத் திருமணம் புrந்து ெகாண்டாள்.. காதலைன மறந்து உன்னுடன்
வாழ்க்ைக நடத்த முடியாமல் ஓடிச் ெசன்று விட்டாள்.. ெகாஞ்சம் ேயாசித்துப்
பா.. அவைன எண்ணிக் ெகாண்டு உன்னுடனும் ஒன்ற முடியாமல் அவள்
வாழ்ந்திருந்தால்.. உங்கள் மூவrன் வாழ்வும் நாசமாகியிருக்கும்.. அதனால்
அவள் ஓடிச் ெசன்றது நல்லது தான்.. அைதேய எண்ணிக் ெகாண்டு
சுற்றியிருப்பவகைளக் கஷ்டப்படுத்தி ந<யும் மகிழ்ச்சியற்றுப் ேபாய்..
வாழ்நாளில் இரண்டு வருடங்கைள அநியாயமாக வணாக்கி
< விட்டாேய..?,
ந<யாகேவ ெபண்கெளன்றால் இப்படித் தான் என்று வணம் பூசிக் ெகாண்டு..
உலைகேய ெவறுத்து விட்டவன் ேபால்.. உலா வந்து ெகாண்டு.. ெகௗதம்.. ந<..
ந< தான் முட்டாள்..”என்று ஆங்காரத்துடன் மூச்சு வாங்கக் கத்தி முடித்தாள்.

“நான் முட்டாளா..?,ஆமாம்.. நான் அவமானப் பட்டுத் தைல குனிந்த

தருணங்களில் ந< உடனிருந்திருந்தால்.. ைதrயமாகத் தான் இருந்திருப்ேபன்..
நித்யா.. நா..நான் இப்ேபாது என்ன ெசய்ய ேவண்டும்..?,அவைள மன்னித்து விட
ேவண்டுமா..?,”என்று சிறுவன் ேபால் அவளது முகத்ைத அண்ணாந்து பாத்துக்
ேகள்வி ேகட்டவைன.. எங்கிருக்கிேறாம் என்பைத மறந்து வயிற்ேறாடு ேசத்து
அைணத்துக் ெகாண்டவள்.. அவன் தைலைய வருடி.. “இனி ந< மன்னிப்பதால்
ஆகப் ேபாவது ஒன்றுமில்ைல.. அவள் ெசய்த தவறுக்கும் நிச்சயம் தண்டைன
இருக்கும்.. இனிேயனும் உனது முட்டாள்தனமான எண்ணங்கைள மறந்து
நல்ல ெபண்ணாகப் பாத்துத் திருமணம் ெசய்து ெகாண்டு.. உன்
அன்ைனக்கும்,உன்ைனச் சுற்றியிருப்பவகைளயும் மகிழ்ச்சிபடுத்தப்
பா..”என்று கூற.. அவைள நிமிந்து ேநாக்கியவன்... “நல்ல ெபண்ணா..?”என்று
ேகள்வி எழுப்ப.. “ம்,அந்த நல்ல ெபண் நானாக இருந்தாலும் சr தான்..”என்று
சிrக்க.. தானும் சிrத்தபடி அவள் வயிற்றில் முகம் புைதத்தான்.
“ெகௗதம்.. ேபாகலாம்..”என்று அவைனப் பற்றி எழுப்பியவள்.. அவைன நடத்திச்
ெசன்றாள். அவள் இழுத்த இழுப்பிற்கு நடந்து ெசன்ற ெகௗதமிற்கு
சந்ேதாசம்,துக்கம்,நிம்மதிெயன அைனத்து உணவுகளும் எழுந்து இம்சித்தது..
அவன் வாழ்வில் நடந்த அந்தத் திருமணமும் அைதத் ெதாடந்த நிகழ்வுகளும்
அதனால் ேநந்த துன்பங்களும்.. அன்று நடந்தது ேபால் மாறி மாறி வந்து
ேபானது. அவள் ஓடிச் ெசன்ற நாட்கைளத் ெதாடந்து ெவளிேய வராமல்
அைறயில் அைடபட்டுக் கிடந்தவன் ெதாழில் முைற பாட்டிகளுக்குச்
ெசன்றாேலனும் மனம் மாறும் என்று நிைனத்துச் ெசல்ல.. அங்ேக
குடிேபாைதயில் பணக்காரச் சிங்கங்கள் அைனவரும் அவைனக் ேகலி ேபசிக்
கூறு ேபாட்டன.,

நண்பகள் என்று அவன் நிைனத்த மனங்களும் அவைனத் துன்பத்தில்

ஆழ்த்த... அவமானம் தாங்க முடியாமல் தான் அவன் குடிைய நாடிச்
ெசன்றான். எப்ேபப்பட்ட வாத்ைதகைளக் ேகட்டிருக்கிறான்.. இவன் ஆண்
பிள்ைளேய இல்ைல என்று தான் அவள் ஓடிச் ெசன்று விட்டாள் ேபாலும்
என்ற வாத்ைதகைளெயல்லாம் ேகட்ட ேபாது அவன் அைடந்த ேகாபத்திற்கும்
ஆத்திரத்திற்கும் அளேவயில்ைல.. அைதெயல்லாம் எண்ணிப் பாத்தால்
இப்ேபாதும் வருத்தம் தாேன ஏற்படுகிறது..?, இைதெயல்லாம் மன்னிப்பு
என்கிற ஒேர வாத்ைத எப்படி சமாதானப்படுத்தும்..?

ஆனால் நித்யா ெசான்னைதப் ேபால் அவன் அந்த வாத்ைதகைளெயல்லாம்

காது ெகாடுத்துக் ேகட்காமல் இருந்திருந்தால் எத்தைனேயா ேபrன் நிம்மதி
பாழாகாமல் ேபாயிருக்கும்...! நடந்த நிகழ்வுகைளயும்,பட்ட
அவமானங்கைளயும் மறக்கவும் முடியாது.. மன்னிக்கவும் முடியாது.. ஆனால்
இைதெயல்லாம் மாற்ற முடியும் என்று அரும்பாடு பட்டுத் தன்னுடன் ேபாராடி
அதில் ெஜயித்தும் இருக்கிறாேள ஒருத்தி.. என்ெறண்ணித் தன்னருேக நடந்து
வருபவைள அவன் இைமக்காமல் ேநாக்க.. அவேளா “என்னடா அப்படிப்
பாத்துக் ெகாண்டிருக்கிறாய்..?,கா சாவிையக் ெகாடு நாேன வண்டி
ஓட்டுகிேறன்..”என்று கூறி சாவிையப் பிடுங்கி அவைன அமர ைவத்துத் தாேன
வண்டிைய எடுத்துக் ெகாண்டு ெசன்றாள்.

கண் மூடி இருக்ைகயில் சாய்ந்து விட்டவன்.. பின் நிமிந்து அவளிடம்

“அவளிடம் ஏன் அப்படிக் கூறினாய்..?”என்று வினவினான். “என்ன
கூறிேனன்..?”என்றவளிடம் “ெகௗதமின் ஃபியான்ஸி என்று..”என்றான் அவன்.
சாைலயிலிருந்து பாைவையத் திருப்பி அவைன ேநாக்கியவள் “ஏன் உண்ைம
தாேன..?,எைன விடுத்து ந< ேவறு எவைளேயனும் திருமணம் புrந்து ெகாள்ள
விடுேவனா நான்..?”என்று கண்கைள உருட்டி மிரட்ட.. அவைளப் பாத்தபடிேய
சீ ட்டில் சாய்ந்தான். “அப்படிப் பாக்காேதடா.. என்னால் வண்டி ஓட்ட
முடியாது..”என்று சிணுங்கியவள்.. ஒரு வழியாக வட்டிற்கு
< வந்து ேசந்தாள்.
அவனுக்கு வாங்கிய ெபாருட்கைளெயல்லாம் எடுத்துக் ெகாண்டு
அவனைறக்குள் நுைழந்தவள்.. அங்ேகயிருந்த ேசாபாவில் ைபகைள ைவத்து
விட்டு.. “அப்படிேய படுத்து விடாேத.. ெகாஞ்சம் சாப்பிட்டு விட்டுத் தூங்கு..
சrயா..?,நான் ெசல்லட்டுமா..?”என்று கூறி நகர.. “நித்யா...”என்று ைக
பற்றியவன்.. அவைளத் தன் புறம் திருப்பினான்.

என்ன என்பது ேபால் நிமிந்தவளின் காேதாரத்துக் கூந்தைல ஒதுக்கி ெமல்ல

கன்னம் வருடியவன்.. அவள் விழிகைளச் சந்தித்து “ந< வராமல்
ேபாயிருந்தால்.. என் வாழ்வு என்னவாகிப் ேபாகியிருக்கும் என்பைத
நிைனத்தாேல பயமாக இருக்கிறது..”என்று கூற.. அவன் ெசய்ைகயிலும்
ேபச்சிலும் ெநகிழ்ந்தவள்.. “நான் இல்லாவிட்டால்.. ேவறு ெபண்
வந்திருப்பாள்..” என்று ெமல்ல முணுமுணுக்க... “ம்ஹ்ம்.. என் நித்யாவால்
மட்டும் தான் என்ைன மாற்ற முடிந்திருக்கும்...”என்று கூற.. சிவந்த முகத்ைத
மைறக்கத் தைல குனிந்தாள்.. அவள் முகத்ைத நிமித்தி அவள் கண்கைளச்
சந்தித்தவனின் பாைவ வச்ைசத்
< தாங்காதுக் கண் மூடிக் ெகாண்டவளின்
முகத்ைத ஆைச த<ரப் பாத்தவன்.. “ேதங்க் யூ... ேதங்ஸ் ஃபா எவ்rதிங் நிதி..”
என்று அவள் காதருகில் முணுமுணுக்க.. நிமிந்து அவைன ேநாக்கியவள்..
அவனது ேமாகப் பாைவைய எதிெகாள்ள முடியாமல்.. ஓடிச் ெசன்றாள்.

மறுநாள் ேவைல நாள் என்பதால்.. இருவரும் அலுவலகம் ெசன்று விட்டன.

காைலயிலிருந்து அவள் முகம் பாக்காமல் ேவைலேய கதி என மூழ்கி
விட்டவைன அவள் முைறப்புடன் பாத்துக் ெகாண்டிருக்க.. அவள் பாைவைய
உணந்தும் உணராதது ேபால் அவன் ேவைல பாத்துக் ெகாண்டிருந்தான். பின்
மாைலயானதும் “நித்யா.. “என்றைழத்தவன் அவள் எrச்சலுடன் தன்னருேக
வருவைதக் கண்டு சிrத்தபடி எழுந்து வந்தான்.

“என்ன,..?”என்று முைறப்புடன் வினவியவளிடம் கலகலெவன நைகத்தவன்

“ெவளிேய ெசல்லலாமா..?”என்று ேகட்க.. “எங்ேக..?”என்றாள் அவள். “அது
சப்ைரஸ்.. கிளம்பு..”என்று இழுத்துச் ெசன்றான், ேநற்று அவள் அைழத்துச்
ெசன்ற ஷாப்பிங் மாலிற்கு அைழத்துச் ெசன்றவைன விழி விrய
ேநாக்கியவள் “இங்ேக ேநற்று தாேன வந்து ெசன்ேறாம்..?”என்று வினவ..
“ம்,உனக்கு எதுவும் நான் வாங்கித் தரவில்ைலேய அதனால் தான்..”என்றவன்
அவைள நைகக்கைடக்கு அைழத்துச் ெசல்ல “சா.. என்ன இது..?,உங்கள்
அலுவலகத்தில் ேவைல ெசய்யும் சாதாரண ேவைலயாள் நான்.. எனக்கு
ைவரமா..?,ேவண்டாம் சா..”என்று கூற.. அவைள முைறத்துப் பின் சிrத்தவன்
“விைளயாடாேத நித்யா.. உனக்கு என்ன ேவண்டுேமா வாங்கிக் ெகாள்..
எனக்காக.. ப்ள <ஸ்..”என்று கூற.. “ம்..”என்று ேயாசித்தவள்.. “எனக்கு இந்த
ேமாதிரம் ேபாதும்..”என்று ஒரு ேமாதிரத்ைதக் காட்ட.. அைதக் கண்ட ெகௗதம்
அவைள சிrப்புடன் ேநாக்கினான்.
பிளாட்டினத்தால் ெசய்யப்பட்ட ேமாதிரத்தின் நடுவில் G என்ற எழுத்து
அழகாக ெபாறிக்கப்பட்டிருக்க ேமாதிரம் பாப்பதற்கு எளிைமயாகவும்
அழகாகவும் இருந்தது. வாங்கிக் ெகாண்டு ெவளிேய வந்த பின் டப்பாைவத்
திறந்து ேமாதிரத்ைத ெவளியில் எடுத்தவள்.. அவனிடேம தந்து அணிந்து
விடும்படிச் ெசால்ல.. அவனும் சிrப்புடன் அவளுக்கு அணிவித்தான். “ஒரு
ஃேபாட்ேடா எடுத்துக் ெகாள்ளலாம் ப்ள <ஸ்..”என்றவள் அவன் ேதாள் சாய்ந்து
தன்னுைடய ெமாைபல் ஃேபானில் கிளிக்கிக் ெகாண்டாள். சிrத்த முகத்துடன்
காட்சி தந்த இருவரது முகங்களும் புைகப்படத்தில் மிக அழகாக இருந்தது.

“ம்,பஞ்சத்தில் வாடுபவள் தான் ேலட்டஸ்ட் மாடல் ெசல்ஃேபான்

ைவத்திருப்பாளாக்கும்..”என்று ேகலி ெசய்தவனிடம் “நான் ஒன்றும் ஏைழப்
ெபண்ணல்ல.. ெகாஞ்சம் பணக்காr தான்..”என்று கூற.. “ம்,உன் தந்ைத
ஏற்கனேவ என்னிடம் கூறி விட்டா.. ஆனால் நிதி.. இண்டவியூவில்
என்னிடம் ேவைலக்குச் ேசந்ேத ஆக ேவண்டுெமன்பது ேபால் ஏன் என்னிடம்
வாதாடினாய்..?,குடும்ப கஷ்டம் அது,இது என்று ெபாய்கள் ேவறு.. ஏன்..?”என்று
வினவ.. என்ன பதில் ெசால்வெதன்று ேயாசித்தவள்.. “அ..அது
நியூயாக்கிலிருந்து இந்தியா வந்த புதிது ேவறா.. எனக்கு ேவைலக்குச்
ெசன்ேற ஆக ேவண்டும் ேபாலிருந்தது.. வட்டில்
< படு ேபா.. அதனால் தான்.. ந<
ேவறு ெபண்களுக்கு ேவைல தர மாட்ேடன் என்று மிரட்டினாயா..?,அதனால்
ேகாபம் வந்து விட்டது.. எப்படிேயனும் உன்னிடம் ேவைலக்குச் ேசந்து விட
ேவண்டும் என்கிற ெவறியில் அப்படிப் ேபசிேனன்..”என்று சமாளித்து
ைவத்தாள்.

அதன் பின் அவன் பாக்கிங்கிலிருந்து காைர எடுத்துக் ெகாண்டு

வருவதாகவும் அவைள வாசலில் காத்திருக்குமாறும் கூற அவள் சrெயன
ெவளிேய ெசன்றாள். ஒரு ேவைள இருவரும் ேசந்ேத ெசன்றிருந்தால் பின்
வரும் பிரச்சைனையத் தவித்திருக்கலாம்.

முகம் முழுதும் சந்ேதாசத்தில் பளிச்சிடத் துள்ளலுடன் காப்பாக்கிங்ைக

ேநாக்கி நடந்து ெசல்பவைன “ஒருத்திைய ஓட ைவத்தது ேபாதாெதன்று
இன்ெனாருத்திக்கும் வழி பாத்து விட்டாய் ேபாலும்..”என்ற ஒரு ெபண் குரல்
தடுத்து நிறுத்தியது. சுருக்கிய புருவங்களுடனும்,கடினமான முகத்துடனும்
அவன் திரும்பி ேநாக்கினான். அந்தப் ெபண் யாெரன்று அவனுக்கு
நிைனவில்ைல என்பது அவனது முகத்திலிருந்ேத ெதrந்தது.

அவள் நக்கலாக நைகத்து “நான் யாெரன்று மறந்து ேபானதா..?,உன் வட்டில்

<
ேவைல ெசய்து நாட்கைள ஓட்டிக் ெகாண்டிருந்த கண்ணாம்பாளின் மகள்.. ந<
ேவண்டாெமன்று ஒதுக்கிய துரதிஷ்டசாலி..”என்று கூற.. அவன் முகத்தில்
ந<யா என்கிற ஏளனம் குடி ெகாண்டது. அவைளப் ெபாருட்படுத்தாமல் நடந்து
ெசல்லப் பாத்தவைன ைக ந<ட்டித் தடுத்து நிறுத்தியவள்..
“யாரவள்..?,பணக்காரன் ஒருவன் சிக்கி விட்டால் ேபாதுேம.. ெமாட்ைட அடித்து
விடுவாள்கேள.. ந< தான் சந்நியாசியாயிற்ேற.. ந< எப்படி அவளுடன் ேசந்து
சுற்றிக் ெகாண்டு திrகிறாய்..?,சும்மா கம்ெபனி ெகாடுக்கும் குணமா..?,அல்லது
அவைளத் திருமணேம ெசய்து ெகாள்ளப் ேபாகிறாயா..?”என்றவளிடம் ேகாபம்
ெஜாலிக்க.. அருேக வந்தவன் “இனி ஒரு வாத்ைத ேபசினாயானால் அடித்துப்
பல்ைலக் கழட்டி விடுேவன்.. “என்று மிரட்ட.. “ஓ! அந்த அளவிற்கு
ெநருக்கமா..?,அப்படியானால் அவள் உன் இரண்டாவது மைனவியாகப்
ேபாகிறவளா..?,அவளுக்கும் ஏற்கனேவ திருமணம் முடிந்து
விட்டதா..?,உன்ைனப் ேபால் ஒருவைன இரண்டாம் தாரமாக கட்டிக் ெகாள்ள
கன்னிப் ெபண் எவளும் சம்மதிக்க மாட்டாேள.. ஆமாமாம்.. உன்ைனப் ேபான்ற
பணக்காரகள் அைதெயல்லாம் பாத்துக் ெகாண்டா இருப்பீகள்..?,இேதா பா..
இப்ேபாதும் ஒன்றும் ெகட்டுப் ேபாகவில்ைல.. நான் உன்னுடன் வாழத் தயா
தான்.. அவளுக்கு வாங்கிக் ெகாடுப்பைதப் ேபால் நைகயும்,பணமுமாக
என்ைனயும் நன்றாக வாழ் ைவத்தால் ேபாதும்..”என்று ேபசிக் ெகாண்ேட
ெசல்ல.. “ஸ்டாப் இட்..”என்று கத்தினான் ெகௗதம்.

“இந்த இடத்ைத விட்டுச் ெசன்று... இல்ைலெயன்றால் ெவட்டிப் ெபாலி ேபாட்டு

விடுேவன்..”என்று கத்த.. ஏளனப் புன்னைகயுடன் நகந்தவள்.. “உன்
இரண்டாவது மைனவியுடன் ந< வாழப் ேபாகும் வாழ்ைவக் காண நானும்
ஆவலாகத் தான் இருக்கிேறன்..”என்று கூறியபடி அவள் நகந்து ெசல்ல..
தைலையப் பிடித்தபடி அமந்து விட்டான் ெகௗதம். இரண்டாம் தாரம்..!
இரண்டாவது மைனவி.. என்கிற ெபயெரல்லாம் அவனது நித்யாவிற்கா?
இல்ைல.. இல்ைல.. இல்ைலெயன மனம் கதற.. ெசய்வதறியாது நிைல
குைலந்து ேபானான் ெகௗதம் பிரபாகரன்.
 அத்தியாயம் – 15

அந்தி மாைலப் ெபாழுது..

சுட்ெடrக்கும் சூrயன் சற்ேற ஓய்ெவடுக்க..
வானத்திலிருந்து மைறந்து ெகாண்டிருக்க..
ெவண்ணிலவு தன் பணிைய ஆரம்பிக்க..
புறப்பட்டுக் ெகாண்டிருந்த ேநரம்,..
மஞ்சள் ெவயில் உன் திருமுகத்தில் பட்டுத் ெதறிக்க..
மாைலத் ெதன்றல் உன் ெநற்றியில் ேமாதி..
கற்ைற முடிைய அலட்சியமாய் உரச..
ஆற்றங்கைர அருகினில் அம்சமாக
நின்றிருந்த நின் அழகினில்..
முற்றிலும் ெசாக்கிப் ேபாேனனடி.. கண்ேண ராதா..!

கண்ணாம்பாளின் மகள் சுந்தr இப்ேபாது கல்லூr முதலாமாண்டு படித்துக்

ெகாண்டிருக்கிறாள். ஆனால் ‘பிஞ்சிேலேய பழுத்தது’ என்கிற அைடெமாழிக்கு
எடுத்துக்காட்டாக விளங்கிக் ெகாண்டிருப்பவள். பத்தாம் வகுப்பிேலேய ெகட்ட
ேசக்ைகயினால் ெகௗதைமக் கண்ணால் அைழக்கப் பழகியிருந்தவள்..
கல்லூrயில் ேசந்த பின் ேமலும் ேகடு ெகட்டுப் ேபானாள்.. பணக்கார
வாலிபகைள வைளத்துப் ேபாட்டு நைககைளயும்,பணத்ைதயும்
ேவண்டுமட்டும் சம்பாதித்துக் ெகாள்ள ேவண்டும் என்பது தான் அவளது
தைலயாயக் ெகாள்ைக.

எப்ேபாது ெகௗதமிடம் முயற்சி ெசய்து பாத்து அவமானப்பட்டுத் ேதாற்றுப்

ேபானாேளா.. அன்றிலிருந்து இன்று வைர எந்தப் பணக்கார ஆண்மகனும்
அவைள ஏறிட்டுப் பாப்பதில்ைல.. ஆனால் அவள் தனது முயற்சியில்
தளந்து விடவில்ைல. விடுமுைறயின் ேபாெதல்லாம் பணக்கார வாலிபகள்
வந்து ெசல்லும் இது ேபான்ற இடங்களுக்குத் தவறாமல் வருைக தந்து
விடுவாள். அப்படி வந்த ேபாது தான்.. நித்யாவுடன் ெகௗதம் சிrத்தபடி
ஃேபாட்ேடாவிற்குப் ேபாஸ் ெகாடுப்பைதக் கண்டாள்.
அன்று தன்ைன அடித்து அவமானப்படுத்தி விரட்டியவன் இன்று எப்படி ேவறு
ஒருத்தியுடன் உரசிக் ெகாண்டிருக்கிறான்..?,கண்ணாம்பாள் அந்த வட்ைட
<
விட்டு ெவளி வந்த பின் அவன் எந்தப் ெபண் ேவைலக்காrையயும் வட்டினுள்
<
அனுமதிக்கவில்ைல என்பது அவள் அறிந்த விசயேம.. அப்படியிருக்க இது
எப்படி சாத்தியம் என்று ேயாசித்தவளுக்கு அவனும்,அவளும் ேபசிச் சிrத்தபடி
நின்றிருந்தது உள்ேள புைகச்சைலக் கிளப்பி விட்டது. அதனால் அவன் தனிேய
ெசல்வைதக் கண்டு பின்ேனேய ெசன்று அவைன ஏசித் தன்
வயிற்ெறrச்சைலத் த<த்துக் ெகாண்டாள்.

அவள் ெசன்றபின் அங்ேகயிருந்த படிக்கட்டில் அமந்து விட்ட ெகௗதமின்

நிைல தான் பrதாபமாகிப் ேபானது.. கன்னிப்ெபண் எவளும் இரண்டாம்
தாரமாகத் திருமணம் ெசய்யச் சம்மதம் ெசால்ல மாட்டாகளாேம!,
அப்படியானால்.. நித்யாவிற்கு எப்ேபப்பட்ட ெபருந்தன்ைமயான குணம் இருக்க
ேவண்டும்..?,அவளது படிப்பிற்கும்,அழகுக்கும் அவைளத் திருமணம் ெசய்து
ெகாள்ள ஆண்கள் வrைசயில் நிற்பாகேள..! அப்படியிருக்க.. அவள்...
அவைனப் ேபாய் ேநசித்திருக்கிறாேள!

எவ்வளவு விசயங்களில் அவைன மாற்றியிருக்கிறாள்.. இந்த

சிrப்பும்,சந்ேதாசமுமின்றி இரண்டு வருடமாக கஷ்டங்கைள அனுபவித்துக்
ெகாண்டு குடியில் நிம்மதி ேதடி பித்தனாகத் திrந்தாேன.. அவைன
எப்படிெயல்லாம் மாற்றினாள்.. இருளுக்குள் மாட்டிக் ெகாண்டு தவித்து..
ெவளிச்சத்ைதக் கண்டு பயந்து தன் கூட்டுக்குள்ேள அடங்கிப் ேபானவைனக்
ைகப் பற்றி அைழத்து வந்து வசந்தத்ைதக் காட்டினாேள..! சிrக்க ைவத்தாள்..
துடிப்புடன் நடமாட ைவத்தாள்.. நன்றாக உடுத்திக் ெகாள்ள ைவத்தாள்..
ெபண்கைளப் பற்ற<ய எண்ணங்கைள மாற்றினாள்.. புன்னைக முகத்துடன்
ெசயல்பட ைவத்தாள்.. உற்சாகம் ெகாள்ள ைவத்தாள்.. வாதிட ைவத்தாள்..
ேகலி ேபச ைவத்தாள்.. தவிக்க ைவத்தாள்.. கைடசியாகக் காதலிக்கவும்
கற்றுத் தந்தாள்..

மகிழ்ச்சிைய மட்டுேம தனக்களித்த அவளுக்கு அவன் அளிக்கப் ேபாவது

அவனது இரண்டாவது மைனவி என்கிற பட்டம் தான்..! இைத நிச்சயம் அவள்
ஒரு ெபாருட்டாக நிைனக்கப் ேபாவதில்ைல.. ஏன்.. அப்படி எவேரனும் ேகலி
ேபசினால்.. அவகைளச் சும்மா விடவும் மாட்டாள் தான்.. ஆனால் அப்படி
ஒரு நிைலைய அவனது நிதிக்கு ஏற்படுத்த அவனுக்கு மனமில்ைல.. அவைன
மணந்து ெகாள்வது அவளுக்கு அவமானத்ைத ஏற்படுத்தும்,அவைளத்
துன்புறுத்துெமன்றால் நிச்சயம் அவன் அவைள மணந்து ெகாள்ள மாட்டான்.
இந்த சுந்தrையப் ேபான்று நாக்கில் நரம்பில்லாமல் ேபசுபவகள் அவனது
நித்யாைவயும் அவதூறாகப் ேபசி விட்டால்.. நிச்சயம் அவனால் தாங்கிக்
ெகாள்ள முடியாது..
அவளது நிைனவுகளிேலேய அவன் மீ தி காலத்ைத ஓட்டி விடுவான்..
நித்யாவின் நல்ல குணத்திற்கு நிச்சயம் அவளுக்கு நல்ல வாழ்க்ைக
அைமயும். ஒரு வைகயில் இந்த சுந்தrக்கு நன்றி ெசால்லித் தான் ஆக
ேவண்டும்.. நித்யாவிடம் தன் காதைல ெவளிப்படுத்தி அவைளத் திருமணம்
ெசய்து ெகாள்ளத் த<மானித்திருந்தான் அவன். சுந்தr மட்டும் வந்திரா
விட்டால் நித்யாைவ இந்த உலகேம ெகௗதமின் இரண்டாவது
மைனவிெயன்று அைழக்க ஆரம்பித்திருக்கும்.. ேவண்டாம் அந்த அவமானம்
அவளுக்கு ேவண்டாம்.. என்று முட்டாள்தனமாக அவனாகேவ முடிவு ெசய்து
ெகாண்ட ெகௗதம் காைர எடுத்துக் ெகாண்டுத் தன் ேபாக்கில் ெசல்ல
ஆரம்பித்தான். இைத அறியாத நித்யா அவன் வருவாெனன்று அந்த மாலின்
வாசலிேலேய காத்திருந்தாள்.

ேநரம் ெசல்லச் ெசல்ல இங்ேக இருக்கும் பாக்கிங்கிலிருந்து காைர எடுத்துக்

ெகாண்டு வரத் தாமதமா என்று பயம் ெகாண்டவள் அவனது ெசல்லிற்கு
அைழத்தாள். தன் ெசல்ேபசியின் அைழப்பில் திடுக்கிட்டு விழித்த ெகௗதம்
வண்டிைய ஓரமாக நிறுத்தி விட்டு ெசல்ஃேபாைனேய ெவறித்தான். ெதாடந்து
அவள் அைழத்துக் ெகாண்ேட இருக்கவும் ேவறு வழியின்றி ெசல்ைல ஆன்
ெசய்து காதில் ைவத்தான்.

“எங்ேகடா ெசன்று விட்டாய்..?,எவ்வளவு ேநரமாகக் காத்திருப்பது..?”என்று

நிதியின் குரல் உrைமயுடன் ஒலித்தது. எதுவும் கூறாமல் கண் மூடியவன்
பின் ெதாண்ைடையச் ெசறுமி “நா..நான் அவசர ேவைலயாகச் ெசல்கிேறன்.. ந<
வட்டுக்குச்
< ெசன்று விடு..”என்று கூற.. எதிேர நித்யாேவா.. “இைத அப்ேபாேத
கால் ெசய்து ெசால்லியிருக்கலாமல்லவா...?,ந< வட்டுக்கு
< வா.. கடித்து
ைவக்கிேறன்..”என்று மிரட்டி ஃேபாைன ைவத்தாள் நித்யா. அவள் ைவத்ததும்
தன் ெசல்ஃேபாைன ெநற்றியில் அழுத்திய ெகௗதம்.. மகாபலிபுரம்
கடற்கைரயில் ெசன்று அமந்து கடைல ெவறித்தான்.

வட்டிற்குச்
< ெசன்ற நித்யா.. “அத்ைத.. அப்பா..”என்று ஓடி வந்தவள்.. தனது
விரைலக் காட்டி “ெகௗதம் எனக்கு ேமாதிரம் அணிவித்தான்..”என்று குதிக்க..
அைதக் கண்ட இருவருக்கும் சந்ேதாசம் தாள முடியவில்ைல.. “உங்களிடம்
கூடிய சீ க்கிரேம எங்களது கல்யாணத்ைதப் பற்றிப் ேபசுவான்.. சந்ேதாசம்
தாேன அத்ைத..?”என்று அவரது கன்னம் பற்ற.. வசந்திக்குக் கண்ண< ெபால
ெபாலெவன வழிந்தது.. நித்யாைவப் பற்றி அவளது முகெமங்கும் முத்தமிட்டுத்
தன் மகிழ்ச்சிைய ெவளிப்படுத்தினா. அதன் பின் ெவகு ேநரம் மூவரும் ேபசிக்
ெகாண்டு அமந்திருந்தன.

இரவு வைர அவன் வடு

< வந்து ேசராதைதக் கண்டு “அத்ைத.. ந<ங்கள் ெசன்று
உறங்குங்கள்.. நான் அவ வந்ததும் சாப்பாடு எடுத்து ைவக்கிேறன்..”என்று
வசந்திைய அனுப்பி ைவத்தவள்.. ஹால் ேசாபாவிேலேய படுத்துக்
ெகாண்டாள். அவன் வந்தால்.. எப்படியும் எழுப்புவான் என்று எண்ணிக்
ெகாண்டு அவள் உறங்கி விட்டாள்.

2 மணிக்கு வடு
< வந்து ேசந்தவன்.. வழக்கம் ேபால் நித்யாவின் வட்டு
<
வாசைலப் பாத்தான். பின் ஒரு ெபரு மூச்சுடன் திரும்ப.. அங்ேக இனிய
அதிச்சியாக அவனுைடய நித்யா ேசாபாவிேலேய உறங்கிப் ேபாயிருந்தாள்.
தைல சாய்த்து அவளது முகத்ைதக் கண்டபடி நின்று விட்டவனுக்கு.. அவளது
திருமுகத்ைதக் கண்டபடிேய உயிைரக் கூட விட்டு விடலாம் என்று
ேதான்றியது. த<ராத ேவதைனயுடன் கடற்கைரயில் அமந்திருந்தவைன
அங்கிருந்ேதா எழுப்பி வட்டிற்குச்
< ெசல்லுமாறு சத்தமிட்டன. அங்கிருந்து
கிளம்பியவனுக்கு முன்ைனப் ேபால் குடிைய நாடவும் மனமில்ைல..
ெவகுவாக ேயாசித்து ஒரு முடிைவத் த<மானித்துக் ெகாண்டவன் வட்டிற்குச்
<
ெசன்றான் இனி நித்யாைவக் காண முடியாது என்கிற மனநிைலயுடன்.

பல நாட்களாக சாப்பாடு,தண்ணைரக்
< காணாதவனின் முகத்தில் ஒரு முைற
ஒரு ெராட்டித் துண்டிைனக் காட்டினால் எவ்வளவு ஆவம் ெதrயுேமா.. அேத
ஆவத்துடன் அவள் முகத்ைத ேநாக்கிக் ெகாண்டிருந்தான். ெமல்ல
அவளருேக ெசன்று மண்டியிட்டு அமந்தவன்.. அவள் கன்னத்ைத வருட..
அந்தத் தூக்கத்திலும் அழகாக முறுவலித்தாள் அந்த அழகி. அவளது
முறுவைலக் கண்டவனுக்கு அதற்கு ேமல் தாங்க முடியாமல் ேபாக.. குனிந்து
அவள் கன்னத்தில் அழுந்த முத்தமிட்டான். பின் அவளது ைககைள வருடியபடி
ெவகு ேநரம் அமந்திருந்தவன்.. அவைள ெமல்லத் தூக்கித் தன் ைககளில்
ஏந்திச் ெசன்று.. அருேகயிருந்த அைறயில் வசதியாகப் படுக்க ைவத்து..
ேபாைவைய இழுத்துப் ேபாத்தி.. அவள் ெநற்றியில் முத்தமிட்டான்.

“சாப்பிடவில்ைலயா ெகௗதம்...?”என்று தூக்கத்திேலேய வினவியவளிடம்

“நான் சாப்பிட்ேடன்.. ந< தூங்கு...”என்று அவளது புருவங்கைள ந<வியபடி அவள்
மீ ண்டும் நித்திைரயில் ஆழ்ந்து ேபாகும் வைர அமந்திருந்தான். அவள்
உறங்கியதும் ெமல்ல எழுந்தவன் ேசாவுடன் தன்னைறக்கு வந்து
படுக்ைகயில் சாய்ந்தான்.

மறுநாள் காைல கண் விழித்த நித்யா.. எப்படி இந்த அைறக்குள் வந்ேதன்

என்று ேயாசித்தபடிேய வசந்திைய நாடிச் ெசன்றாள். பல் துலக்கி அவரளித்தக்
காஃபிையயும் பருகி விட்டு “அத்ைத.. நான் ெசன்று ெகௗதைம பாத்து விட்டு
வட்டிற்குச்
< ெசல்கிேறன்..”என்று கூற.. “அவன் ெவளியூ ெசன்றிருக்கிறான்
நித்யா.. உனக்குத் ெதrயாதா..?,ெதrயும் என்றல்லவா நிைனத்திருந்ேதன்..
காைல 5 மணியிருக்கும்... என்ைன எழுப்பி ேவைல விசயமாக ெவளியூ
ெசல்வதாகக் கூறினாேன..”என்று அவ கூறினா.
“ேவைல விசயமாகவா..?,எனக்குத் ெதrயாமலா..?,”என்று ேயாசைனயில்
ஆழ்ந்தவள்.. அழகசாமிக்கு ஃேபான் ெசய்து வினவ.. அவரும் தனக்குத்
ெதrயாெதன்று கூறினா. என்ன விசயமாக ெசன்றிருப்பான்.. அவனது
ெமாைபலுக்கு அைழத்துப் பாத்தால் அது எடுக்கப் படாமல் ேபாக..
ேயாசைனயுடன் தன் வட்டிற்குச்
< ெசன்றாள்.

அடுத்த நான்கு நாட்களுக்கும் அவைனப் பற்றிய எவ்விதத் தகவலும்

இல்லாமற் ேபாக் ஆத்திரமாக வந்தது அவளுக்கு. என்ன தான் பிரச்சைன
இவனுக்கு..?,நன்றாகத் தாேன இருந்தான்..?,அைனத்தும் சுபமாகச்
ெசல்கிறெதன்றூ அவள் இறுமாந்திருந்த இந்த ேநரம் பாத்து எங்ேகா
ெதாைலந்து விட்டாேன!

அழகசாமியிடனும்,வசந்தி அத்ைதயுடனும் ஃேபானில் உைரயாடுபவன்

அவைள மட்டும் தவித்தான். அழகசாமியிடம் உைரயாடுைகயில் தான் ேபச
விரும்புவதாக அவள் கூற “பிஸியாக இருக்கிேறன் அங்கிள்.. பிறகு
ேபசுகிேறன்..”என்று கூறி விட்டான். முகம் கூம்பி விட அைமதியாக
ெவளிேயறியவைளக் காண அவருக்ேக ெபாறுக்கவில்ைல.. “ஊட்டியில் ஒரு
கவெமன்ட் பிராஜக்ட் அம்மா.. அதற்காகத் தான் ெசன்றிருக்கிறான்..”என்று
அவ சமாதானப்படுத்தியது எதுவும் அவள் காதில் விழவில்ைல.
ேகாபமும்,ஆத்திரமுமாய் திrந்தவளுக்கு எrச்சலாக இருந்தது. வரட்டும் என்று
கறுவிக் ெகாண்டாள்.

ஐந்தாம் நாள் அதிகாைல நித்யா ஆவலுடன் எதிபாத்துக் ெகாண்டிருந்த

ெகௗதம் பிரபாகரன் வடு
< வந்து ேசந்தான். நான்கு நாட்களாக ேஷவ்
ெசய்யப்படாத தாடியுடன் பஞ்சத்தில் அடிபட்டது ேபால் வட்டிற்குள்
< நுைழந்த
மகைனக் கண்டு பதறிப் ேபான வசந்தி “கண்ணா.. என்னவாயிற்று..?,ஏன்
இப்படியிருக்கிறாய்..?”என்று வினவ.. “ஒன்றுமில்ைலம்மா.. ெகாஞ்சம்
ேசாவாக இருக்கிறது.. நான் ெசன்று படுத்துக் ெகாள்கிேறன்..”என்று நகந்து
விட்டான்.

அன்று காைல அருகிலிருக்கும் முருகன் ேகாவிலுக்குச் ெசன்று வணங்கி

விட்டு வசந்தி அத்ைதயின் வட்டினுள்
< நுைழந்தாள் நித்யா. பல நாட்களுக்கு
முன்பு அவள் நட்டு ைவத்த சிகப்பு ேராஜா ெசடியில் ஒரு ேராஜாப் பூ
மலந்திருக்க.. திடுதிடுெவன ஓடி வந்தவள் “ராம்ஸ் தாத்தா.. என் ேராஜா
ெசடியில் ஒரு பூ பூத்திருக்கிறது”என்று ேதாட்டக்கார ராமசாமியிடம்
கூறினாள். அவளிட்ட கூச்சல் ைடனிங் ேடபிளில் அமந்திருந்த ெகௗதமனின்
காதுகளுக்கும் எட்டியது.

ேதன் வந்து பாய்ந்தது ேபால் சிலித்துப் ேபானவன்.. வாசல் பக்கம் பாய்ந்த

பாைவைய அடக்கித் தட்டில் ெசலுத்தினான். “ஆமாம் கண்ணு..
காைலயிேலேய பாத்ேதன்..”என்று சிrத்தவrடம் “அந்த ேராஜாைவ யாரும்
பறித்து விடாமல் பாத்துக் ெகாள்ளுங்கள்..”என்று கூறியபடி வட்டினுள்
<
நுைழந்தவளின் கால்கள் ஹாலில் அமந்திருந்தவைனக் கண்டதும்
தன்னாேலேய நின்று ேபானது.

அவள் தன்ைனேய காண்பைத உணந்தும் கண்டு ெகாள்ளாமல் சாப்பிட்டுக்

ெகாண்டிருக்க.. அவைனக் காணாது.. அவனிடம் ேபசாது தவித்துப் ேபான
நித்யாவிற்குத் தான் அவைனக் கண்டதும் கண்களில் கண்ணேர
< ேகாத்துக்
ெகாண்டது. எதுவும் கூறாமல் அவைனக் கடந்து அடுக்கைளக்குள் நுைழந்தாள்.
அவள் ெசன்ற உடேன பாதி சாப்பாட்டில் எழுந்து ெகாண்டவன் உடேன
நகந்து விட்டான்.

அவன் ெசல்வைதக் கண்ட நித்யாவிற்கு ெநஞ்சில் வலி எழுந்தது.

தவிக்கிறானா?, எதற்காக?, இந்த ெகௗதம் பைழய ெகௗதமாக
இருந்திருந்தால்.. நிச்சயம் அவன் சட்ைடையப் பற்றிச் சண்ைடயிட்டிருப்பாள்..
இப்ேபாதிருக்கும் ெகௗதமிற்கு.. நித்யாைவப் பற்றியும்,அவளது காதலில்
ஆழத்ைதப் பற்றியும் நன்றாகத் ெதrயும்.. அவன் இப்படித் தவிப்பது அவளுள்
எப்ேபப்பட்ட வலிைய ஏற்படுத்தும் என்பைத நன்றாக அறிந்தவன்..
அப்படியிருந்தும் தள்ளி நின்று துன்புறுத்துகிறான் என்றால் நிச்சயம் காரணம்
ெபrதாகத் தானிருக்கும்.. அவனாகக் கூறும் வைரயில் அவள் ேகட்கப்
ேபாவதில்ைல.. ஆனால் ஒன்று மட்டும் உறுதி.. இந்த ெஜன்மத்தில் அவள்
அவைன விட்டு விலகுவதாக இல்ைல.

அடுத்து வந்த இரண்டு நாட்களும் இருவரும் ேபசிக் ெகாள்ளவில்ைல..

என்னவாயிற்று என்று வசந்தியும்,விஸ்வநாதனும் நித்யாவிடம் ேகள்வி
ேகட்டன. ஆனால் அவள் எந்த பதிலும் கூறவில்ைல. அலுவலகத்திலும்
ெகௗதமின் பி.எ திருேவங்கடம் விடுமுைறயிலிருந்து திரும்பி விட்டதால்
இப்ேபாது ெகௗதமின் பி.எ நித்யா அல்ல என்றாகிப் ேபானது. அதனால்
அவைனப் பாப்பேத அrதாகிப் ேபானது நித்யாவிற்கு.

ஆனாலும் கிைடக்கும் வாய்ப்பிெலல்லாம் ைசட்டிலும்,அலுவலகத்திலும் தூர

நின்று பாத்துக் ெகாண்டு தானிருந்தாள். ெகௗதேமா.. தினமும் அவளது
ேராஜாச் ெசடிக்கு அவள் தண்ண< ஊற்ற வரும் ேபாதும், அன்ைனயுடன்
வளவளக்கும் ேபாதும் மைறந்து நின்றும்,ஒளிந்து நின்றும் அவைள ரசித்துக்
ெகாண்டிருந்தான். இரண்டு நாட்கள் கடந்து மூன்றாம் நாள்.. நித்யாைவ
ேநருக்கு ேந சந்தித்து விட்டப் பின் ெகௗதமினால் தனது ெகாள்ைகையக்
கைடபிடிக்க முடியாது ேபானது.

அன்று ஸ்ரீமதி பாப்பா வட்டிற்கு

< வந்திருந்ததால் அவளிடம் ஒரு சாக்ேலட்
ெகாடுத்திருந்தான் ெகௗதம். அைத அவள் மாடியில் ெசன்றமந்து உண்டு
ெகாண்டிருக்க.. அவைளத் ேதடி வந்த நித்யா.. அவள் ைகயிலிருந்த
சாக்ேலட்ைடக் கண்டு “பாப்பா யா உனக்கு சாக்ேலட் தந்தது..?,எனக்குக்
ெகாடுக்காமல் சாப்பிடுகிறாேய..?”என்று வினவ.. அவள் சாக்ேலட்ேடாடு ேவறு
புறம் திரும்பிக் ெகாண்டாள் “எனக்கு அங்கிள் ெகாடுத்த சாக்ேலட்..
ேபா..”என்று. “பாப்பா.. இப்படி நமது டீைல மறந்து விட்டாேய..?,உனக்கு
அங்கிள் சாக்ேலட் அளிக்கும் ேபாெதல்லாம் அதில் பாதிைய எனக்குக்
ெகாடுப்ேபன் என்றாேய.. இப்ேபாது ந< தனியாக உட்காந்து சாப்பிடுகிறாய்..?,
ப்ள <ஸ் பாப்பா.. எனக்குக் ெகாஞ்சம்..”என்று சிறு பிள்ைளயிடம் ெவட்கத்ைத
விட்டுக் ெகஞ்சிக் ெகாண்டிருக்க.. ஸ்ரீமதிையத் ேதடி ேமேல வந்த ெகௗதமிற்கு
இைதக் கண்டதும் சிrப்பு தாங்க முடியவில்ைல.

அவனுக்குத் ெதrயும்! மிட்டாய் என்றால்.. நித்யா.. எப்படியும் சண்ைடயிட்டுப்

பிடுங்கிேயனும் தின்று விடுவாெளன்று! பாக்ெகட்டில் ைவத்திருந்த ெகாஞ்சம்
ெபrய ைசஸ் ேடr மில்க்ைக எடுத்து அவள் முன்பு ந<ட்டினான். “ப்ள <ஸ்
பாப்பா..”என்று ெகஞ்சி ெகாண்டிருந்த நித்யா தன் முன்பு ந<ட்டப்பட்ட
சாக்ேலட்ைடக் கண்டு ஆவமாகத் திரும்ப.. அங்ேக நின்றிருந்த ெகௗதைமக்
கண்டு.. சாக்ேலட்ைட வாங்காமல் ேவறு புறம் பாத்தாள்.

அவள் தன் ைகைய விடுத்ததும் ஸ்ரீமதி பாப்பா ஓடிச் ெசன்று விட.. சிறிது
ேநரம் ேவறு புறம் பாத்துக் ெகாண்டிருந்தவள்.. இன்னமும் சாக்ேலட்ைட
ந<ட்டிய படிேய நின்றிருந்த ெகௗதைம முைறத்தபடி சாக்ேலட்ைட வாங்கிக்
ெகாண்டவள்.. அங்ேகயிருந்த திட்டின் மீ து ஏறியமந்து உண்ணத்
துவங்கினாள். இரண்டு ைககளிலும் சாக்ேலட்ைடப் பிடித்து சிறு பிள்ைள
ேபால் உண்பவைள இைமக்காமல் ேநாக்கிக் ெகாண்டிருந்தான் அவன்.
மிட்டாய் பாதி காலியான நிைலயில்.. காற்றில் பறந்து ெகாண்டிருந்த முடி..
கன்னத்தில் வழிந்து.. அவள் சாப்பிடுவைதத் ெதாந்தரவு ெசய்து
ெகாண்டிருந்தது. இரண்டு முைற “ப்ச்,”என்றபடி ேதாளினால் உரசிச் சீ 
ெசய்தவள்.. மூன்றாம் முைற நிமிந்து அவைனப் பாத்தாள்.

அவைளேய பாத்தபடி நின்று ெகாண்டிருந்தவன் பாைவைய அகற்றாமல்

அவளருேக ெநருங்கி கன்னத்ைத உரசிக் ெகாண்டிருந்த கூந்தைலக்
காேதாரத்தில் ஒதுக்கினான். ெவகு நாைளக்குப் பிறகு கிைடத்த அவனது
த<ண்டலில் கூசிச் சிலித்த சருமத்ைதக் காட்டிக் ெகாள்ளாமல் அைமதியாக
அமந்திருந்தாள் அவள். ெமௗன நாடகம் நடத்திக் ெகாண்டிருந்த இருவரும்
எதுவும் ேபசாமல் ேநரத்ைதக் கடத்த.. பின் ெதாண்ைடையச் ெசறுமிக்
ெகாண்டு “எப்படியிருக்கிறாய் நிதி..?”என்று உள்ேள ெசன்று விட்ட குரலில்
வினவினான் அவன்.

பதில் கூறாமல் சாக்ேலட்ைட வாயில் திணித்தவள் அவைன நிமிந்து பாக்க..

அவளது பாைவைய எதி ெகாள்ள முடியாமல் திணறி.. மறுபக்கம் திரும்பி
நின்றான் அவன். அப்பாடி!சா ஒரு வழியாகப் ேபசி விட்டா என்று
குதூகலித்த நித்யா.. எழுந்து ெசன்று.. ைககட்டி நின்றிருந்தவனது ஒருபக்கத்
ேதாளில் சாய்ந்து சாக்ேலட்ைட உண்ணத் துவங்கினாள். அவளது
ெதாடுைகயில் மனம் குளிர.. குனிந்து அவள் முகம் ேநாக்கினான். கூந்தைலக்
ேகாதத் துடித்தக் ைககளுக்குக் கடிவாளமிட்டு.. ெதாண்ைடையச் ெசறுமியவன்..
“லண்டன் ெசல்ல முடிவு ெசய்திருக்கிேறன்...”என்று கூற.. அவன் ேதாளில்
இன்னும் வாகாகச் சாய்ந்து ெகாண்டு “லண்டனா..?,எதற்கு..?”என்று
வினவினாள்.

அவளது ஒவ்ெவாரு அைசவிலும்... தன் மீ து உரசிய அவளது ேதகத்தின்

ெமன்ைமைய உணந்தபடி ெசாக்கத்திற்குச் ெசன்று ெகாண்டிருந்தவன்..
மனைத அடக்கி அவளிடம் “அங்ேக இரண்டு வருட ஆக்கிெடக்ச்ச ேகாஸ்
படிக்கச் ெசல்ல ேவண்டுெமன்று ந<ண்ட நாட்களாக திட்டமிட்டுக்
ெகாண்டிருந்ேதன்.. இப்ேபாது.. இப்ேபாது அதற்கு ேநரம் வந்து விட்டது..”என்று
கூற.. “ம்ம்??அப்படியா..?,இைத நம்புவதற்கு நான் என்ன
முட்டாளா..?”என்றவளிடம் “ந< நம்பினாலும் நம்பாவிட்டாலும் உண்ைம அது
தான்..”என்று அவன் முணுமுணுக்க.. “ந<ங்கள் ெசன்று விட்டால்
அலுவலகத்ைத யா பாத்துக் ெகாள்வாகள்..?”என்று வினவினாள்.

“அழகசாமி அங்கிள் தான்..”என்றவனிடம் “இல்ைல.. ந<ங்கள் ெபாய்

கூறுகிற<கள்.. உங்களால் முடியாது..”என்று கூற.. தன் ேதாளில்
சாய்ந்திருந்தவளின் முகம் ேநாக்கி “ஏன்...?”என்றான். “ஏெனன்றால்.. இந்த
நித்யா.. இங்ேக நுைழந்து பல நாட்களாயிற்ேற..!”என்று தன் கன்னத்தால்
அவனது ெநஞ்சில் இடித்தவள்.. “அதனால் என்ைன விடுத்து இரண்டு வருடம்
பிrந்திருக்க உங்களால் நிச்சயம் முடியாது..”என்று கண்கள் மின்னக்
கூறினாள்.

அது என்னேவா உண்ைம தான்.. என்று எண்ணமிட்டபடி நின்றிருந்த

ெகௗதமின் ைககைளப் பற்றி தன்ேனாடு ேசத்துக் ெகாண்டவள்... அவன்
ேதாளில் ேமலும் ஆழப் புைதந்து.. “நான் உன்ைன எவ்வளவு மிஸ் ெசய்ேதன்
ெதrயுமா..?,ந< ஏன் என்னிடம் ெசால்லாமல் ஊட்டி ெசன்றாய்..?,அங்ேக ெசன்ற
பின் என் ஃேபாைனக் கூட எடுக்கவில்ைலேய ஏன்..?”என்று வினவினாள்.
அவனது டீஷட்டின் கழுத்ைதப் பகுதிையப் பற்றிக் ெகாஞ்சலுடன்
வினவியவளிடம் முழுவதுமாகத் ெதாைலந்து ேபான ெகௗதம்... சட்ெடன
அவைள விடுத்துத் திரும்பி நின்றான்.

“இதற்காக.. இதற்காகத் தான் நான் லண்டன் ெசல்கிேறன்.. எப்படிேயனும்..

உன்ைன என் வாழ்விலிருந்து விலக்கியாக ேவண்டும்.. உன்ைன விரட்டுவைத
விட நான் விலகிச் ெசல்வேத ேமல் என்று தான் நாேன ெசல்கிேறன்.. தயவு
ெசய்து எங்ேகனும் தூரமாகச் ெசன்று விடு.. என் கண்ணில் படாமல்.. என்
கருத்தில் கலக்காமல்.. எங்ேகனும்.. ப்ள <ஸ்..”என்று நடுங்கும் குரலில் அவளது
முகம் பாக்காமல் அழுத்தமாகக் கூறியவைன திைகத்து ேநாக்கினாள் நித்யா.

ெகௗதம் அவைள அவனது வாழ்விலிருந்து விலகிச் ெசல்லச் ெசால்கிறானா..?,

ஏன்..?எதற்காக..?,நன்றாகத் தாேன ெசன்று ெகாண்டிருந்தது ெசன்ற வாரம்
வைர..?,திடீெரன என்னவாகி விட்டது இவனுக்கு..?,ஏன் இப்படி நடந்து
ெகாள்கிறான்..?,அவனாகேவ அைழத்துச் ெசன்று ேமாதிரம் வாங்கித் தந்து
காதல் பாைவ பாத்தாேன..?,இன்று ஏன் முகம் பாக்க மறுக்கிறான்..?
என்ெறண்ணிய நித்யாவிற்கு.. நான்கு நாட்களாக அவன் தன்ைனப்
பாராமலிருந்ததும்,இங்ேக வந்த பின்னும் தன்ைன விட்டுப் பிrந்திருந்தது,
இப்ேபாது அவன் ேபசிய ேபச்சு என அைனத்தும் ஒரு ேசந்து..
கண்களிலிருந்து கரகரெவனக் கண்ணைர
< வரவைழத்தது..

“எ..என்ன ெசால்கிறாய் ந<..?”என்று குரல் நடுங்க வினவியவளிடம் “என்னால்

முடியவில்ைல நித்யா.. ேபாதும்.. விலகிச் ெசன்று விடு..”என்று அவன் ைகக்
கூப்ப.. புrயாமல் அவன் முகம் ேநாக்கியவள்.. “என்ன முடியவில்ைல..?,எைதப்
ேபாதுெமன்கிறாய்..?,புrகிற மாதிrப் ேபசித் ெதாைலேயன்..”என்று
ெவடித்தவளிடம் அவள் புறம் திரும்பியவன் “புrகிற மாதிrேய ேபசுகிேறன்
ேகட்டுக் ெகாள்.. ந<. ந< என்னிடம் ெநருங்குவதும்.. என்ைனக் காதலிப்பதாகக்
கூறுவதும் எனக்குச் சுத்தமாகப் பிடிக்கவில்ைல.. ந< என் வாழ்வில்
ேதைவயில்ைல என்று நிைனக்கிேறன்.. உன்ைன விட்டு விலகியிருக்க
விரும்புகிேறன்.. அது இங்ேக முடியாத காrயம் என்பதால்.. லண்டன்
ெசல்கிேறன்.. நான் திரும்பி வரும் முன் தயவு ெசய்து ந< ேவறு எங்ேகனும்
ெசன்று விடு..”என்று கூற.. ஆத்திரமும்,அழுைகயுமாக அவைன நிமிந்து
பாத்த நித்யா.. பதிேலதும் கூறாமல் அழுதபடிேய ஓடிச் ெசல்ல.. அவள்
ெசன்றதும் தைலையப் பிடித்துக் ெகாண்டு அமந்து விட்டான் ெகௗதம்.
 அத்தியாயம் – 16

கதிரவன் தன் கரங்கைள ந<ட்டி..

இந்த பூமிக்கு ஒளி பரப்பும்..
அழகான காைல ேநரம்...
அவனது கண்களின் வச்ைசத்
< தாங்காது..
ெமாட்டு விrந்து மலந்த பூக்கள்..
அழகாய்ச் சிrத்துக் ெகாண்டிருக்க..
பச்ைச மரங்களின் நடுேவ..
ெவண்ணிற ேதவைதயாய்..
இைடயில் குடம் ஏந்தி நடந்து வந்தாள் ராைத!

அழுைகயுடன் ஓடிய நித்யா எதிேர வந்த ஒருவைரயும் கவனியாமல் தன்

இல்லத்ைத அைடந்து தன் படுக்ைகயில் சாய்ந்து குலுங்கினாள். எப்படிப் ேபசி
விட்டான்.. அவளும் அவளது காதலும் அவனுக்குத் ெதால்ைலயாம்..
நிதி,நிதிெயனக் ெகாஞ்சும் ேபாது ெதrயவில்ைலயா நான் ெதால்ைலெயன்று..
என் வாழ்ைவேய மாற்றி விட்டாய்.. எங்கிருந்து வந்தாெயனக் காதல் வசனம்
ேபசினாேன.. அைவயைனத்தும் ெபாய்யா..?,அவளது ைகயில் அவன் ேமாதிரம்
அணிவித்த அன்றிலிருந்து அவன் எப்ேபாது தனதுக் காதைல
ெவளிப்படுத்துவான் என்றும்.. அவன் கூறும் கணம் எப்படிெயல்லாம் நடந்து
ெகாள்ள ேவண்டுெமன்றும் கனவு ெகாண்டிருந்த நித்யாவிற்கு.. அவனது இந்த
வாத்ைதகள் அப்பட்டமான அதிச்சிையத் தந்தது.

ேதம்பியபடி படுக்ைகயில் சாந்திருந்தவைளக் கண்ட விஸ்வநாதனுக்கு மனம்

ெபாறுக்கவில்ைல.. அவருக்குத் ெதrந்து நித்யா என்றுேம அழுததில்ைல..
அவள் கண்கள் கண்ணைரச்
< சிந்தியது அவளது அன்ைனயின் மைறவுக்குப்
பிறகு இன்று தான்.. அதிலிருந்ேத அவள்.. ெகௗதைம அன்ைனக்கு நிகராக
ேநசிக்கிறாள் எங்கிற உண்ைம அவருக்குப் புrந்தது. ஆனால் அவளது
அழுைகையப் பாத்துக் ெகாண்டு சும்மா இருக்கவும் முடியவில்ைல.. தங்ைக
மகன் தான்.. என்னடா பிரச்சைன என்று தாராளமாகச் ெசன்று அவன்
சட்ைடையப் பிடிக்கலாம்.. ஆனால் அவகளுக்குள் நடந்து ெகாண்டிருக்கும்
பிரச்சைனயில்.. இப்ேபாது தான் ேவறு ெசன்று குழப்பத்ைத உண்டாக்க
ேவண்டாெமன்று அைமதியாக இருந்து விட்டா.

வசந்தி பதறி ஓடி வந்து நித்யாைவப் பாக்க.. அவளது அழுத ேதாற்றம்

அவருக்கும் கலக்கத்ைத ஏற்படுத்தியது. அைனவரது ேகள்விக்கும் பதில்
ெசால்லாமல் இருந்த நித்யா.. அைமதிையத் ெதாடர.. இருவருக்கும் பயம்
வந்து விட்டது, அடுத்த நாள் முழுதும் அழுது கைரந்து.. உணவு உண்ணக் கூட
மறுத்து விட்டவள்.. மறுநாேள பயங்கரக் காய்ச்சலில் படுத்து விட்டாள்.

அவளது நிைலையக் காணப் ெபாறுக்காது மகனிடம் வந்த வசந்தி “கண்ணா..

நித்யாவிற்கும் உனக்கும் என்னப் பிரச்சைனேயா எனக்குத் ெதrயாது.. ஆனால்
அவள் இரண்டு நாட்களாக சாப்பாடு,தூக்கமின்றி காய்ச்சலில் படுத்திருக்கிறாள்..
அைறைய ேவறு மூடி ைவத்துக் ெகாண்டு எவைரயும் உள்ேள அனுமதிக்க
மறுக்கிறாள்.. இப்படிேய ெசன்று ெகாண்டிருந்தால்.. அவளது நிைலைம
என்னவாகுேமா என்று அவளது தந்ைத மிகவும் கலங்குகிறா.. ெகாஞ்சம்.. ந<..
ந< ெசன்று பாத்து விட்டு வர முடியுமா ெகௗதம்..?”என்று வினவினா.

நித்யாவிற்குக் காய்ச்சல் என்றதுேம பதறிப் ேபான ெகௗதம்.. அவள்

சாப்பாடு,தூக்கமின்றி வாடுவதாக அன்ைன ெசான்னதும் பயந்ேத ேபானான்..
விைரந்து ெசன்று எதிவட்ைட
< அைடந்தவன் விஸ்வநாதைனக் கண்டதும்
தயங்கி “வ..வந்து நித்யாைவ ஹாஸ்பிடல் அைழத்துச் ெசல்ல
வந்திருக்கிேறன் சா..”என்று கூறினான்.

அவ பதில் ேபசாமல் ேமேலயிருந்த அவளது அைறையக் ைக காட்ட..

விறுவிறுெவன மாடிப்படிகளில் ஏறினான். கதைவத் தட்டி அவளிடம் “நித்யா..
நான் ெகௗதம்.. கதைவத் திற..”என்று கூற.. உள்ேள அவளிடமிருந்து
பதிலற்றுப் ேபானது, “நித்யா.. இப்ேபாது திறக்கப் ேபாகிறாயா.. இல்ைல நான்
கதைவ உைடக்கட்டுமா..?”என்று ேகாபமாகக் கூற.. அடுத்த நிமிடேம கதவு
திறந்தது.

இரண்டு நாள் காய்ச்சேலாடு சாப்பாடு,தூக்கமின்றி ேசாந்து ேபானவள்..

கதைவத் திறந்து விட்டதும் விழப் பாக்க.. “நிதி..”என்று ஓடி வந்து அவைளப்
பற்றிக்ெகாண்டான் ெகௗதம். அவன் தன்ைனத் ெதாட்டதும் அவன் ைகையத்
தட்டி விட்டு விலகியவள்.. “எதற்காக இப்ேபாது என்ைனத் ேதடி
வந்திருக்கிறாய்...?,இருக்கும் ஜ<வைனயும் எடுத்துக் ெகாண்டு
ெசல்வதற்கா..?,இனி உன் ேபச்ைசக் ேகட்க.. என் மனதிலும்,உடலிலும்
ெதம்பில்ைல.. தயவு ெசய்து ெவளிேய ெசன்று விடு..”என்றவைளப்
ெபாருட்படுத்தாது.. அருேகயிருந்த குளுேகாைஸக் கலக்கி அவைள அமர
ைவத்துப் புகட்டியவன் அவைளத் தூக்கிக் ெகாண்டு மருத்துவமைனக்குப்
புறப்பட்டு விட்டான்.
“என்ைன விடு.. உனக்கு என்ன உrைம இருக்கிறது என்ைனத் ெதாட..?”என்று
புலம்பியவைளக் கண்டு ெகாள்ளாமல் விறுவிறுெவனப் படிகளில் இறங்கி
காrல் அமர ைவத்து மருத்துவமைனக்கு அைழத்துச் ெசன்றான்.

ட்rப்ஸ் ஏற்றப்பட்டுக் கட்டிலில் கிடப்பவைள இரண்டு ெநாடி இைமக்காமல்

பாத்திருந்தவன் பின் அவள் புறம் குனிந்து “முட்டாள்.. முட்டாள்.. அழுது
கைரந்தால்... சாப்பிடாமல் இருந்தால் வாழ்வில் அைனத்தும் சrயாகி
விடுமா..?,பட்டினி கிடப்பதால் யாருக்கும் என்ன லாபம்..?,அல்லது ந< ேபாய்ச்
ேசந்து விட்டால் தான் யாருக்கு என்ன நஷ்டம்..?,திமி.. உடம்ெபல்லாம்
திமி..”என்று பல்ைலக் கடித்துக் ெகாண்டு ஆத்திரத்தில் கத்தியவைனப்
ெபாருட்படுத்தாது ேவறு புறம் ேநாக்கிக் ெகாண்டிருந்தாள் நித்யா.

பின் ெமல்ல எழுந்து அமந்தவள்.. தன்ைன ேகாபமாக ேநாக்கிக்

ெகாண்டிருப்பவைன ஆழப் பாத்து “இனிெயாரு முைற லண்டன்,வாஷிங்டன்
என்று ஆரம்பித்த<களானால் இைத விடக் கடுைமயாக என்ைனத் தண்டித்துக்
ெகாள்ேவன்.. கத்திைய ைவத்துக் ைகயில் கீ ச்சிக் ெகாள்வது.. 20,25 தூக்க
மாத்திைரகைள விழுங்கிக் ெகாள்வது.. தூக்கு மாட்டி மூச்சுக்கு ஏங்கி..”என்று
கூறிக் ெகாண்ேட ெசன்றவைள “வாைய மூடு முட்டாள்..”என்று
உச்சஸ்தாதியில் சத்தமிட்டவன் பாய்ந்து வந்து அவைள அைணத்துக் ெகாண்டு
“முட்டாள்தனமாகப் ேபசி என்ைன சாகடிக்காேத நிதி.. ப்ள <ஸ்..”என்றவனிடம்
“வலிக்கிறதல்லவா..?,இப்படித் தானிருந்தது எனக்கும் ந<ங்கள் லண்டன்
ெசல்வதாகக் கூறிய ேபாது..”என்றாள்.

அவைளத் தன்னிடமிருந்து பிrத்து அவள் முகம் ேநாக்கியவன்.. அவளது

அழுத்தமானப் பாைவையக் கண்டு மிரண்டு.. எழுந்து நின்றான். அதன் பின்
அவைள வட்டிற்கு
< அைழத்துச் ெசன்று சாப்பிட ைவத்து மாத்திைர அளித்துத்
தூங்க ைவத்தான். எதுவுேம ேபசாமல் இருவரும் தங்களது பணிையச் ெசய்து
ெகாண்டிருந்தைதக் கண்டு வசந்தியும்,விஸ்வநாதனும் அைமதியாக விலகிச்
ெசன்றன.

ெகௗதம் ெசன்றதும் நித்யாைவக் காண வந்த அழகசாமி “என்னம்மா இது..?,

இப்படிச் ெசய்து விட்டாேய..”என்று கடிந்து ெகாள்ள.. அவrடம் ெகௗதமின்
லண்டன் பயணத்ைதப் பற்றிக் கூறினாள். “அவன் ந<ண்ட நாட்களாக ஆைசப்
பட்டது தானம்மா.. ஆனால் இப்ேபாது ந< இப்படி ெசய்து ெகாண்ட பின்பு அவன்
ெசல்வான் என்கிற நம்பிக்ைகயில்ைல..”என்றா அவ. ேயாசைனயுடன்
அவைர ேநாக்கியவ “அங்கிள் திருேவங்கடம் சாருக்கு இரண்டு வாரம் விடுப்பு
அளிக்க முடியுமா..?.முன்ைனப் ேபால் ெகௗதமுடன் பழக எனக்கு
வாய்ப்பில்லாமல் ேபானது..”என்று கூற கலகலெவன நைகத்தா அழகசாமி.
“சிrக்காத<கள் அங்கிள்.. அவரது சம்பளத்ைதக் கூட நாேன ெகாடுத்து
விடுகிேறன் ப்ள <ஸ்..”என்று கூற.. “ெகாஞ்சம் rஸ்க் தானம்மா.. கண்டிப்பாக
முயற்சிக்கிேறன்..”எனக் கூறிச் ெசன்றா அவ. இரண்டு நாட்கள்
ெபாறுைமயாக ேயாசித்தவள்.. மூன்றாம் நாள் எதுவுேம நடவாதது ேபால்
உற்சாகமாக அலுவலகம் கிளம்பி விட்டாள்.

அன்று அலுவலகத்தில் தன் அைறக்குள் நுைழந்த ெகௗதம்.. அங்ேக

கணிணியில் பாைவையப் பதித்தபடி அமந்திருந்த நித்யாைவக் கண்டு
திைகத்து விட்டான். இவள் எதற்காக இங்ேக அமந்திருக்கிறாள் என்று!
அவைளக் கண்டு ெகாள்ளாது உள்ேள நுைழபவைனத் தன் பாைவயால்
ெதாடந்த நித்யா உற்சாகமான குரலில் “குட்மானிங் சா..”என்று கூற..
அவனும் “குட் மானிங்..”என்று விட்டுத் தன் இருக்ைகயில் அமந்தான்.

“திருேவங்கடம் வரவில்ைலயா..?”என்று விசாrத்தவனிடம் “அவ இரண்டு

வாரத்திற்கு ெமடிக்கல் lவ் எடுத்திருக்கிறா சா.. ெபrயம்ைமயாம்..”என்று
புழுகி ைவத்தாள். “ஓ!”என்று உள்ேள ெசன்று விட்ட குரலில் கூறிய ெகௗதம்
அப்படியானால் இன்னும் இரண்டு வாரத்திற்கு இவள் தான் இங்ேக
அமந்திருப்பாள்.. என்று எrச்சலுடன் மனதில் எண்ணிக் ெகாண்டு
ேவைலையத் ெதாடந்தான்.

அவனிடம் வம்பு ெசய்து சாதித்தாக ேவண்டும் என்று முடிவு ெசய்து அவன்

அைறயில் அமந்திருந்த நித்யாவிற்கு அவன் முகம் ேபான ேபாக்ைகக் கண்டு
சிrப்பு வந்தது. ெநஞ்சு நிைறயக் காதைல ைவத்துக் ெகாண்டு சா மைறக்கப்
பாப்பாராம்.. ஏன் என்கிற காரணத்ைதயும் கூற மாட்டாராம்.. இன்னும்
எத்தைன நாட்களுக்கு இப்படியிருப்பாெனன்று பாப்ேபாம்.. என்று கறுவியபடி
ேவைலயில் ஈடுபட்டாள்.

சிறிது ேநரத்திேலேய ஒரு ப்rண்ட் அவுட்ைடத் தூக்கிக் ெகாண்டு அவனருேக

ெசன்று நின்றவள்.. “ந<ங்கள் ேகட்டனுப்பிய பிrண்ட்.. சr பாத்துக்
ெகாள்ளுங்கள்..”என்று அவனருேக ெநருங்கியவள்.. அதிலிருப்பைத அவனுக்கு
விளக்கும் ெபாருட்டு அவைன உரசியபடி நின்றாள். சிறிது ேநரம் ெபாறுத்துப்
பாத்தவன் பின் இறுகிய முகத்துடன் “நான்... நான் பாத்துக் ெகாள்கிேறன்..”
என்று கூற.. “என்ன சா.. விளக்கம் ேகட்டு ந<ங்கள் தாேன ெமயில்
அனுப்பிருந்த<கள்.. இப்ேபாது ேவண்டாம் என்கிற<கள்..”என்று சிணுங்கியபடிேய
தன் பணிையத் ெதாடந்தாள்.

ஒரு வழியாக அவள் முடித்து விட்டு நகந்ததும் நிம்மதிப் ெபருமூச்ைச

ெவளியிட்டவன் அவைள முைறத்தான். “ஏன் இப்படிப் பாக்கிற<கள்..?,நான்
அழகாக இருக்கிேறனா..?”என்று கண்கைளச் சிமிட்டி வினவ.. ேவகமாகப்
பாைவையத் திருப்பிக் ெகாண்டவன் சட்ெடன அைறைய விட்டு
ெவளிேயறினான்.

மதிய இைடேவைளயில் வசந்தி அளித்த உணைவ அவனுக்குப் பrமாறியவள்

அவைன இடித்தபடி அமந்து “இங்ேக தான் ஏசி காற்று நன்றாக
வருகிறது..”எனக் கூறி விட்டு உண்ண ஆரம்பித்தாள். “ெகாஞ்சம் பீட்ரூட்
ேவண்டும்.. ெகாஞ்சம் வடகறி..”என அவைன நன்றாகேவ உரசிச் ெசன்று
எடுத்துக் ெகாண்டவைளக் கண்டுப் பல்ைலக் கடித்தான் ெகௗதம். “என்ைனச்
சாப்பிட விடப் ேபாகிறாயா இல்ைலயா..?”என்றவனிடம் இைமகைளப்
படபடெவனக் ெகாட்டி “நான் என்ன ெசய்ேதன் சா..?”என்று வினவினாள்..

“ஒன்றுேம ெதrயாதைதப் ேபால் நடிக்காேத... ராட்சசி...”என்று கடித்தப்

பற்களுக்கிைடயில் வாத்ைதகைளத் துப்பியவனிடம் “ந<ங்கள் என்ன
ெசால்கிற<கள் என்ேற எனக்குப் புrயவில்ைல..”என்று உண்ணத் துவங்கினாள்.
அன்று மாைல தனது ஸ்கூட்டிைய பங்க்ச்ச ெசய்து அவனுடேன காrலும்
ஏறிக் ெகாண்டாள்.. காrல் ஏறியதும் தூக்கம் வருவது ேபால் பாசாங்கு
ெசய்தவள் அவன் ேதாளில் சாய்ந்து கண் மூடிக் ெகாள்ள.. அவள் ெசய்யும்
ேசட்ைடகைள எண்ணி சிrப்பு வந்தது அவனுக்கு.

மறுநாள் விடிந்ததும் வசந்தியின் வட்டிற்கு

< ஓடிச் ெசன்றாள். ேதாட்டத்தில்
உடற்பயிற்சி ெசய்து ெகாண்டிருந்தவனிடம் ெசன்று.. “குட்மானிங்
ெகௗதம்..”என்று கூற அவேனா எதுவும் கூறாமல் தன் ேவைலையச் ெசய்து
ெகாண்டிருந்தான். அவைனக் கண்டபடிேய அங்ேகயிருந்த மரெபஞ்சில்
அமந்தவள் “நானும் உன்ைனப் ேபால் உடற்பயிற்சி ெசய்து பலமாகப்
ேபாகிேறன்..”என்று அவைனப் ேபால் குனிந்து நிமிந்து உடற்பயிற்சி ெசய்ய..
அவள் அணிந்திருந்த குட்ைட டாப்ஸ் ேமேலறி ெவளிப்படுத்திய ெவண்ணிற
இைடையக் கண்டவனுக்குத் தான் தடுமாறிப் ேபானது...

“ஏய்.. ேபாதும் ந< எக்ஸைசஸ் ெசய்தது.. உள்ேள ெசல்..”என்று கூற.. “ஏன்..?,

நான் உன்ைனப் ேபால் பலசாலியாக ேவண்டாமா..?ேபாடா..”என்றாள்.
“இப்ேபாது உள்ேள ெசல்லப் ேபாகிறாயா இல்ைலயா..?”என்று அதட்டியவன்
அவள் எப்படியும் ெசால் ேபச்சுக் ேகட்கப் ேபாவதில்ைல என்பைதயறிந்து ஒரு
ைகயால் அவள் இைடையப் பற்றி ேலசாகத் தூக்கி இழுத்துச் ெசன்றான்.
“விடு.. என்ைன விடு.. நானும் உடற்பயிற்சி ெசய்ேவன்..”என்று கத்தியவளின்
வாைய மூடி “ஏன்டி.. என்ைனப் படுத்தி எடுக்கிறாய்..?,என்ன தான் ேவண்டும்
உனக்கு..?”என்று கூற.. “எனக்கு என்ன ேவண்டும் என்று உனக்குத் ெதrயாதா
ெகௗதம்..?”என்று ேநப்பாைவயாக வினவ... சட்ெடன முகத்ைதத் திருப்பிக்
ெகாண்டவன் “அது நடக்காத ஒன்று நித்யா..”என்று கூறினான். “ஏன்..?”என்று
ஒற்ைறச் ெசால்லாக வினவியவளிடம் “நடக்காெதன்றால் நடக்காது..”என்று
விட்டு விறுவிறுெவன நடந்து உள்ேள ெசன்று விட்டான். “ந< காரணத்ைதக்
கூறும் வைர நான் விடுவதாக இல்ைல..”என்று ேகாபமாகக் கூறியவள் தன்
இல்லத்ைத ேநாக்கி நடந்தாள்.

இருவரும் நடத்திக் ெகாண்டிருந்த கண்ணாமூச்சி ஆட்டம் அடுத்த இரண்டு

நாட்களில் முடிவுக்கு வந்தது. அன்று சத்யம் ஹவுஸஸ் என்கிற பலமாடிக்
கட்டடங்கள் ெகாண்ட குடியிருப்புப் பகுதி பிராஜக்ட் நிைறவு ெபற்றதற்காக..
அதன் உrைமயாள அைனவருக்கும் விருந்தளிக்கத் த<மானித்திருந்தா.
ெகௗதைம வரேவற்க வந்தவ.. நித்யாவின் துறுதுறு ெசய்ைகையயும்,
அவளது ேபச்ைசயும் கவனித்து ந<யும் கண்டிப்பாக வாம்மா.. என்று
வரேவற்றுச் ெசன்றா. மறுநாள் மாைல விழா நடக்கவிருப்பதாக அவ கூற..
ெகௗதமுடன் ஊ சுற்ற நல்ல வாய்ப்ெபன்று கண்டிப்பாகச் ெசல்ல ேவண்டும்
என்று த<மானித்துக் ெகாண்டாள்.

மறுநாள் வசந்தியிடம் ஆேலாசித்து ேசைல உடுத்துவதாகத் த<மானித்துக்

ெகாண்டவள்.. மாைலயானதும் வசந்தியுடன் ெசன்ற முைற ஷாப்பிங் ெசன்ற
ேபாது வாங்கிய பிங்க் நிற டிைசன சாrைய உடுத்திக் ெகாண்டு ேதாளில்
விrந்து படந்த கூந்தலுடன் ேலசான ஒப்பைனயுடனும் அழகு மயிலாக
ெகௗதமின் வட்டிற்குள்
< நுைழந்தாள். “மிக அழகாய் இருக்கிறாய்
கண்ேண..”என்று வசந்தி அவள் கன்னத்தில் முத்தமிட.. விஸ்வநாதன் மகள்
ேசைலயில் அழகாக ெஜாலிப்பைதக் கண்டு பூrத்துப் ேபானா.

இருவrடமும் முறுவலித்து விட்டு ெகௗதமின் அைறக்குள் நுைழந்தாள். ந<ல

நிற ேகாட் சூட்டில் தயாராகி நின்றவன்.. கண்ணாடியின் முன்பு நின்று
தன்ைனச் சrபாத்தபடி ைகயில் வாட்ைச மாட்டிக் ெகாண்டிருந்தான். “நான்
தயா.. ெசல்லலாமா..?”என்றபடி அவனருேக வந்தவைள நிமிந்து
கண்ணாடியில் ேநாக்கியவன் திைகத்துப் ேபானான்.

பிங்க் நிறப் புடைவயில் பிங்க் நிற ேராஜாவாகக் கண் முன்ேன நின்றவைள

இைமக்க மறந்து ேநாக்கியவைன.. “இன்னும் ைட
கட்டவில்ைலயா..?”என்றவள் அவைனத் தன் புறம் திருப்பி அருேகயிருந்த
ைடைய எடுத்து அணிவிக்கத் ெதாடங்கினாள். தன் மாபளவு உயரத்தில்
தன்னருேக நின்று கருமேம கண்ணாக ைட அணிவித்துக்
ெகாண்டிருந்தவைளக் கண்ட ெகௗதமிற்கு இதயம் எம்பிக் குதித்தது.

ைமயிட்டிருந்த அவளது கருவிழிகள் ேபாைத ெகாள்ள ைவக்க.. இயல்பாகச்

சிவந்திருந்த கன்னங்கள்.. அவைன முத்தமிட அைழத்தது. ேலசாகச் சாயம்
பூசப்பட்டிருந்த அவளது இதழ்கள் ெசrப் பழங்களாய்த் ேதான்ற.. உடனடியாக
அைதச் சுைவக்க ேவண்டுெமன்று ெவறி எழுந்தது அவனுக்குள். ேநத்தியாக
அவள் கட்டியிருந்த புடைவ ெவளிப்படுத்திய
அங்கங்கைளயும்,ெமன்னிைடையயும் கண்டவனுக்கு அவைள அள்ளி
அைணத்துக் ெகாள்ள ேவண்டும் ேபால் ேமாகம் எழுந்தது.

ைடைய அணிவித்து முடித்தவள் நிமிந்து அவன் முகம் பாக்க.. அவன்

தன்ைனேய ேநாக்குவைதக் கண்டு “என்ன அப்படிப் பாக்கிற<கள்..?”என்று
வினவியபடி அவன் தைல முடிையக் கைளத்து “யு ஆ லுக்கிங் ெவr
ஸ்மாட் டுேட..”எனக் கூறி அவன் ெநற்றியில் முத்தமிட்டாள். அவன்
ேதாைளப் பற்றி ெநருங்கி எம்பி அவள் முத்தமிட்டதில் அவளிடத்திலிருந்து
புறப்பட்ட வாசம் அவனுக்கு ெவறிேயற்ற கண் மூடி அவளது அண்ைமைய
ரசித்தான்.

“ேபாகலாம் ெகௗதம்.. ேநரமாகிவிட்டது...”என்று அவள் முன்ேன நடக்க..

மந்திrத்து விட்டக் ேகாழிையப் ேபால் அவள் பின்ேனேய ெசன்றான் அவன்.
அவனது பாைவயில் வித்தியாசத்ைத உணந்து ெகாண்ட நித்யாவிற்கும்..
இவன் ஏன் இப்படிப் பாக்கிறான்.. என்று குழம்பிப் ேபானாள். அவேனாடு
காrல் ஏறி அமந்த பின்பும் அைமதியாக வருபவைன அவளும் எதுவும்
கூறவில்ைல..

விருந்து நைடெபறும் இடத்தில் அவகளுக்குத் ெதrந்த நிைறய ேப வருைக

தந்திருக்க.. அவகளுடன் ஒன்றிப் ேபானாள் நித்யா. அவளுக்குச் சற்றுத்
ெதாைலவில் நின்று மற்ற ஆண்களுடன் உைரயாடலில் ஈடுபட்டிருந்தாலும்
ெகௗதமனின் கண்கள் நித்யாைவேய சுற்றியது. வடிவான அவளது இதழ்கள்
விrந்து ஒவ்ெவாரு முைறயும் புன்னைகையச் சிந்தும் ேபாது.. அவன்
ெசயலிழந்து ேபானான். இங்குமங்கும் துறுதுறுெவன நடனமாடிக்
ெகாண்டிருந்த அவளது கருவிழிகள் அவன் கண்கைள ஒருமுைற த<ண்டிச்
ெசன்றாலும்.. அவன் தடுமாறிப் ேபானான்.

அைனத்ைதயும் மீ றி அங்குமிங்கும் அவள் நடமாடுைகயில்.. இத்தைன

நாட்களாக சுடிதாrலும்,பாவாைட,சட்ைடயிலும் ஒளிந்து கிடந்த அவளது
ெமாத்த அழகும் இன்று புடைவயில்.. எட்டப்பனாக மாறி.. அவளது
ெசழுைமையக் காட்டிக் ெகாடுத்து அவளுக்கு வஞ்சகம் ெசய்தது.

ஓடிச் ெசன்று அவைள இறுக அைணத்து.. ஓடித் திrயும் கண்கைளத் தன்

முகம் காணச் ெசய்து.. இதேழாடு இதழ் ெபாருத்தி.. அவைள மூச்சுக்குத்
தவிக்க ைவத்து.. அந்தக் கழுத்தில் இதழ்களால் வருடி.. காணும் இடெமங்கும்
முத்தமிட்டு.. அவள் மாபில் முகம் புைதத்து அவைளத் தனக்குள்ேளேய
புைதத்து விட ேவண்டும் ேபால் தாபம் எழுந்தது அவனுக்கு.

அவள் எதிrல் நின்று அவைளப் பாத்துக் ெகாண்டிருப்பேத ெபரும்

அவஸ்ைதைய ஏற்படுத்த.. தன்னருேக நடந்து ெசன்று ெகாண்டிருந்த
ெவயிட்டrன் தட்டிலிருந்த மதுைவ எடுத்துக் கடகடெவன அருந்தினான்.
இப்படிேய இரண்டு,மூன்று ெவறியுடன் அருந்தியவைனக் கண்டு பயந்து ேபான
நித்யா... ேவகமாக அவனருேக வந்து அவன் ைகையப் பற்றி அவைனக் குடிக்க
விடாமல் தடுத்து... “ெகௗதம்.. ெகௗதம் என்ன ெசய்து
ெகாண்டிருக்கிற<கள்..?”என்று அடிக்குரலில் வினவ.. “என்ைனத் ெதாடாேத..
என் ைகைய விடு...”என்று ெவடுக்ெகனக் ைகைய எடுத்துக் ெகாண்டவைன
இழுத்துக் ெகாண்டு பாட்டி நடந்து ெகாண்டிருந்த இடத்ைதத் தாண்டி
ெவளிேய வந்தாள் நித்யா.

“என்னவாகி விட்டது உங்களுக்கு..?,ஏன் இப்படி நடந்து ெகாள்கிற<கள்..?, ந<ங்கள்

இனி இந்தக் கருமாந்திரத்ைதத் ெதாட மாட்டீகள் என்று நான்
மகிழ்ச்சியுற்றிருந்தால்... திடீெரன இன்று ஏன் இப்படிச் ெசய்கிற<கள்..?”என்று
ேகாபத்துடன் வினவினாள். அவள் இழுத்த இழுப்பிற்குத் தள்ளாடியவன்
“உன்னால் தான்.. உன்னால் தான்..”என்று கூற.. அவைனப் பற்றி நிறுத்திய
நித்யா.. “என்னாலா..?”என்று விழி விrத்தாள்.

தன்ைனப் பற்றியிருந்த அவளது ைககைள விடுத்து அவள் ேதாைளப் பற்றி

நடத்திச் ெசன்றவன்.. எதிேரயிருந்த சுவற்றில் சாய்த்து.. “இந்த.. இந்தக்
கண்கைள முத்தமிட முடியாமல் ேபானதால் உண்டான தவிப்பு.. இந்த
இதழ்கைள சுைவக்காமல் ேபானதால் உள்ேள எழுந்த தாபம்.. இந்தப்
பூவுடைல அைணக்க முடியாமல் ேபானதால் உண்டான தாகம்..”என்றவன்
சட்ெடன அவைள இழுத்து இறுக அைணத்து “நிதி.. ஐ ந<ட் யூ.. ஐ ந<ட் யூ
ெடrப்ளி..”என்று கூற மூச்சு விட மறந்து திைகத்து நின்று விட்டாள் நித்யா.

தன்ேனாடு அவைளச் ேசத்தைணத்த அவனது கரங்கள் முதுைக வருடி..

அவள் இைடயில் அழுந்தப் பதிய.. கண்கைள இறுக மூடினாள் நித்யா. அந்த
மிதமான ஒளியில் அவள் முகத்ைத நிமித்தி கண்ட ெகௗதமிற்கு.. அதற்கு
ேமல் முடியாெதன்று ேதான்ற.. குனிந்து அவள் இதழ்களில் அழுந்த
முத்தமிட்டான். இைடயில் இறுகப் பதிந்த அவனது கரங்கேள அவனது
தாபத்ைத ெவளிப்படுத்த.. அவளது இதழ்கைளப் பருகத் துவங்கியவன்..
விடுவிக்கும் எண்ணேம இல்ைல என்பது ேபால்.. அவளது தைலமுடிைய
அழுந்தப் பற்றி ஒன்றிப் ேபாயிருந்தான்..

மூச்சுக்குத் திணறிப் ேபான நித்யா.. அவனிடமிருந்து விலகி ேவறு புறம்

திரும்பி நிற்க.. அந்தப் பச்ைசப் புல்ெவளியுடன் கூடிய மாடியில்.. ெவட்ட
ெவளியில்.. சிலுசிலுெவன வசிச்
< ெசன்ற காற்று.. அவளது ேசைல
முந்தாைனையக் களவாடிச் ெசன்று தன்ேனாடு தக்க ைவத்துக் ெகாள்ள..
அவைளப் பின்ேனாடு அைணத்து.. முதுகில் இதழ் பதித்து.. கன்னம் உரசினான்
அவன். சிலித்து விலகிப் பின்ேன ெசன்றவளின் இைடையப் பற்றி
அருகிலிழுத்தவன்.. கழுத்ேதாரத்தில் முத்தமிட்டு.. அவள் மாபில் புைதந்தான்.
தன்னியல்பாய் எழுந்த கரங்கள் அவன் தைலமுடிைய வருடத் துவங்க..
அவைளப் பற்றித் தூக்கியவன்.. தன் காைர ேநாக்கி நடந்தான்..

காrல் அவைளக் கிடத்தி.. அவள் ேமேல சாய்ந்தவனுக்கு “ெகௗதம்... நா.. நான்

ெசால்வைதக் ேகளுங்கள்..”என்ற நித்யாவின் வாத்ைதகள் ஏதும் காதில்
எட்டாமல் ேபாக... அவள் முகெமங்கும் முத்தமிட்டு அவள் இதழ்களில்
மீ ண்டும் கவிைத எழுதத் ெதாடங்கினான் அவன்.

அவைள இறுக அைணத்திருந்த அவனது கரங்கள்.. அவள் உடலில் தன்

ேதடைலத் துவங்க.. இயல்பாக எழுந்த கூச்சத்தில் அவைன தடுத்துக்
ெகாண்டிருந்தாள் நித்யா... “நிதி.. நிதி...” என அவனது ெகாஞ்சல்களிலும்
த<ண்டல்களிலும் முழுதாக தன்ைன இழந்து ேபான நித்யா.. தனது ேசைலைய
விலக்கி அவன் தன் மாபில் முகம் புைதத்த ேபாது.. தன்ைனக் கட்டுபடுத்திக்
ெகாள்ள முடியாது ேபானாள்.

இைடைய இறுக்கிய அவனது கரங்கள்.. “நித்யா... நித்யா..”என்ற

ெகாஞ்சேலாடு.. ேமலும் ேமலும் முன்ேனறத் துவங்க.. அவைனத் தடுக்கத்
ேதான்றாமல்.. தடுக்க முடியாமல்.. தானும் ெசாக்கிப் ேபானாள் நித்யா..
அவனது ஒரு முத்தத்திற்காகவும்.. ஒரு அைணப்பிற்காகவும் ெவகுவாக ஏங்கிப்
ேபாயிருந்த அவளுக்கு.. அவனது ஆைசயும்,தாபமும்,ேமாகமும் கிளச்சிைய
ஏற்படுத்தியது.. இந்த நான்கு நாட்களாக அவைனச் சீ ண்டி,உரசி,உசுப்ேபற்றி
அவனது ேமாகத்ைத அதிகப்படுத்தியவைள தண்டிப்பைதப் ேபால் அவைள
ஆக்கிரமித்துக் ெகாண்டிருந்தான் ெகௗதம் பிரபாகரன்.
 அத்தியாயம் – 17

ேதாைக விrத்தாடும் வண்ண மயிலும்..

நின் கீ தமிைசக்குத் துள்ளி ஓடும் புள்ளி மானும்...
அல்லிக் குளத்தில் பூத்திருக்கும் தங்கத் தாமைரயும்..
ேமாகப் பாைவ வசியபடி
< உன்ைனச்
சூழ்ந்து நிற்கும் ேகாபிைகயகளும்...
தவமிருப்பது.. உன் இருவிழிப் பாைவக்காகத் தானடா கண்ணா!

ேமாகம் த<ர ேவண்டி.. தாகம் த<க்க நிைனத்து.. எைதப் பற்றிய

சிந்தைனயுமில்லாமல்.. மதுவின் ேபாைதயில் சுயநிைனவின்றி அவைளத்
தன்ேனாடு இைணத்து விடும் ெவறியில் ேமலும் ேமலும் முன்ேனறிக்
ெகாண்டிருந்த ெகௗதைமத் தடுக்கச் சக்தியற்று வழ்ந்து
< ேபானாள் நித்யா.
காரணம் காமத்ேதாடு கலந்து அவள் மீ து அவன் ெகாண்ட காதலும் அங்ேக
அரங்ேகறிக் ெகாண்டிருந்ததால்...

“நித்யா... நிதி...”எனக் ெகாஞ்சல்களுக்கு மத்தியில் அவன் அளித்த

முத்தங்களும்... எங்ேக விலகிச் ெசன்று விடுவாேளா என்கிற பயத்தில்..
அவைள இறுகப் பற்றியிருந்த அவனது ைககளும்.. அவனது ேவகமும்..
துடிப்பும்.. காதலும்.. ேமாகமும்.. அவைளச் ெசயலிழக்கச் ெசய்தெதன்னேவா
உண்ைம தான்..

அவன் தன்ைன விரும்பேவ இல்ைலேயா என்கிற மேனாபாவத்திற்கு வந்து

எப்படிேயனும் அவனுடன் தன் வாழ்ைவப் பிைணத்து விட ேவண்டும் என்கிற
பயத்தில் நாட்கைளக் கடத்திக் ெகாண்டிருந்தவள் அவள். அதிலும் கைடசி
இரண்டு வாரமாக காரணமின்றி அவளிடமிருந்து விலகிச் ெசன்று
ெகாண்டிருக்கும் அவனது மனநிைலைய அறிய முடியாமல் தவித்துக்
ெகாண்டிருந்தவளுக்கு.. இன்று அவன் குடிேபாைதயில்.. திடீெரன அவைள
அைணத்ததும்.. அவைளத் த<ண்ட ேவண்டுெமங்கிற தாபம் தன்ைன
நிம்மதியின்றி அைலக்கழிப்பதாகக் கூறி முத்தமிடுைகயில் முழுவதுமாக
ெசாக்கிப் ேபானாள்..
அவளது காதலன்.. மனங்கவ கள்வன்.. கடந்த மூன்று ஆண்டுகளாகப் ெபண்
வாைடயற்று பிரம்மச்சாrயாக வாழ்க்ைக நடத்திக் ெகாண்டிருந்தவன்..
அப்ேபப்பட்டவனின் அந்தரங்க எண்ணங்கைளத் தூண்டும் வைகயில் தான்
அவனது ேநசத்திற்கு உrயவளாக இருக்கிேறாம் என்பைத
நிைனக்ைகயிேலேய அவளுக்கு கவமும்,காதலும் எல்ைலயற்றுப் ேபானது..

எைதப் பற்றியும் சிந்திக்க விடாமல் ேமலும் ேமலும் அவளிடம் தனது

ேதடைலத் ெதாடங்கியவனிடம் வாத்ைதகளற்று அவளும் மயங்கிப் ேபானாள்.
அவன் எல்ைல மீ றும் சமயம்.. எங்கிருந்து ஒலித்தேதா அந்த ஹாரன் ஒலி..
மயக்கத்திலிருந்து திடுக்கிட்டு விழித்த நித்யாவிற்கு அவன் தன் மீ து
படந்திருந்தது பயத்ைத ஏற்படுத்த “ெகௗதம்... ெகௗதம்..”என அவைனத்
தன்னிடமிருந்து விலக்கப் பாத்தாள்.

மதுவின் ேபாைதேயாடு ேசந்து மாதுவின் ேபாைதயும் ேசந்து ெகாள்ள..

அவன் இப்ேபாைதக்கு விழிப்பதாகேவ இல்ைல.. அவள் விலக்க
எத்தனிக்ைகயில் அவனது பிடி அதிகமாகியேத தவிரக் குைறயவில்ைல.. இது
ேவைலக்காகாது..! இவன் சுயநிைனவிேலேய இல்ைல.. என்ெறண்ணியவள்..
தன் பலம் முழுைதயும் திரட்டி அவைன விலக்கித் தள்ளி.. முன் சீ ட்டுக்குச்
ெசன்று விட்டாள்..

“நித்யா... நிதி....”என அவனது ைககள் அவைளக் காற்றில் துழாவிக்

ெகாண்டிருக்க.. முன்னிருக்ைகயில் வந்து அமந்த நித்யாவிற்கு.. ேமல் மூச்சு
கீ ழ் மூச்சு வாங்க.. அந்த ஏசி காrலும் வியத்து வழிந்தது.. அந்த ஹாரன்
ஒலி மட்டும் வந்திராவிடில் என்ன காrயம் ெசய்திருப்பாள்?!, என்ன தான்
அெமrக்காவில் அழுக்குக் கலாச்சாரத்தில் வளந்திருந்தாலும்.. நாம்
இந்தியகள்.. ஒழுக்கத்ைத உயிராகக் கருதும் தமிழினத்ைதச் ேசந்தவகள்
எனத் தந்ைத மூச்சுக்கு முன்னூறு தடைவக் கூறி வளத்திருந்தா.

அப்படிப்பட்டத் தந்ைதயின் வளப்பில் வளந்த மங்ைக... இன்று

எப்ேபப்பட்டத் தவைற ெசய்திருப்பாள்..! நல்ல ேவைள! எதுவும் நடக்கும் முன்
சுதாrத்தாயிற்று..! அமந்திருந்த சீ ட்டில் பின்னால் சாய்ந்துத் தன்ைன
ஆசுவாசப் படுத்திக் ெகாண்டவைள.. “நித்யா... நித்யா.. ஐ லவ் யூ நித்யா.. என்
காதைல உன் கண்கைளப் பாத்துக் கூடத் ெதrவிக்க முடியாத ேகாைழயாகிப்
ேபாேனன்.. நித்யா.. நா..நான் உன்ைன ேநசிக்கிேறன்.. என் உயிrனும் ேமலாக..
நித்யா.. ஐ லவ் யூ...”என்ற ெகௗதமின் வாத்ைதகள் திடுக்கிட்டு விழிக்க
ைவத்தது.

அவசரமாகத் திரும்பி அவன் முகம் ேநாக்கினாள். இடம்,ெபாருள்,ஏவல் என

அைனத்ைதயும் மறந்துக் குடி ேபாைதயில்.. தன்னிைலயின்றி சீ ட்டில்
படுத்திருந்தவன்... நாக் குளறக் குளற.. தன் மனதின் குமுறல்கைளெயல்லாம்
ெவளிப்படுத்திக் ெகாண்டிருந்தான்.

இந்த ஒரு வாத்ைதையக் ேகட்பதற்காக எத்தைனேயா நாட்களாகத் தவித்துக்

ெகாண்டிருந்த நித்யாவிற்கு.. அவைன எழுப்பி அவன் சட்ைடையப் பற்றி..
“எதற்காக என்ைனத் தவிக்க விட்டாயடா பாவி..”எனச் சண்ைடயிட்டு அவன்
மாபில் சாய்ந்துக் கண்ண < விட ேவண்டும் ேபாலிருந்தது. கண்களில்
வழிந்தக் கண்ண <ருடன் அவைனேய ெவறித்து ேநாக்கியபடி அமந்திருந்தாள்.

“நா.. நான் ேகாைழ தான் நித்யா.. நான்.. நான் உனக்ேகற்றவனில்ைல.. ந<

வளக்கும் ேராஜாப் பூைவ விட ந< ெமன்ைமயானவள்.. உன்ைனக் காதலித்துக்
கல்யாணம் ெசய்து.. உனக்கு அவப்ெபயைரத் ேதடித் தர எனக்கு
விருப்பேமயில்ைல.. உனக்குத் ெதrயுமா நித்யா நான் உன்ைன எவ்வளவு
காதலிக்கிேறன் என்று.. ெபண்கள் மீ து அப்படிெயான்றும் நாட்டம்
இருந்ததில்ைல எனக்கு.. படிக்கும் காலத்திலும் சr,ேவைல பாக்கத்
ெதாடங்கிய பின்னும் சr, எங்கும் ெபண்கள் என் அருகில் வந்ததில்ைல.. ந<
கூறினாேய.. சிடுமூஞ்சி என்று.. அந்தக் காரணத்திற்காகக் கூட இருக்கலாம்..
அதனால் காதல் என்கிற உணவு என் மனதில் எழ வாய்ப்ேபயில்லாமல்
ேபானது.. முதன்முதலாக நான் சந்தித்துத் திருமணம் ெசய்து ெகாண்ட
ெபண்ணும் என்ைன விட்டு ஓடிச் ெசன்று விட.. ெபண்கள்,காதல்,கல்யாணம்
என்றாேல.. எட்டிக் காயாய் கசந்து ேபானது... அந்தச் சண்டாளியுடன் நடந்த
கல்யாணத்தால்.. என் ெதாழிலும்,உறவுகளிடத்திலும் நான் எனது
மrயாைதைய இழந்ேதன்.. நான் என் கால் ெசருப்பாக நிைனத்த
ஜ<வன்கெளல்லாம் என்ைன எக்களிப்பாகப் ேபசிச் ெசன்றது... நரகமாகக் கழிந்த
இரண்டு வருடங்களும் என் தன்னம்பிக்ைகைய,வாழ்க்ைக மீ தான பிடிப்ைப
ெவகுவாகக் குைறத்து விட்டிருந்தது.. அப்படிப்பட்ட சமயத்தில் தான் புயலாக
ந< என் வாழ்வில் நுைழந்தாய்.. முதல் நாேள என்னுடன் வாதாடி.. என்
எண்ணத்ைத மாற்றி என் கம்ெபனியில் இடம் பிடித்தாய்.. உன்
நடவடிக்ைகயும், உன் ேபச்சும்,சிrப்பும் என்னுள் பற்பல மாற்றங்கைள
விைளவித்தது.. கல்லாகிப் ேபாயிருந்த என்ைனச் சிrக்க ைவத்தாய்.. மகிழ்ச்சி
ெகாள்ள ைவத்தாய்.. வம்பு ேபச ைவத்தாய்... அைனத்ைதயும் தாண்டி...
மரத்துப் ேபாயிருந்த என் உணவுகைளத் தூண்டி என் மனதில் காதைலப்
பரப்பினாய்.. நித்யா.. என் வாழ்வில் என் அன்ைனக்குப் பிறகு நான் மதிக்கும்
ஒேர ெபண் ந< தான்.. என் வாழ்ைவ எனக்ேக உணர ைவத்த ந< என் உயி
மூச்சு நிற்கும் வைர உடனிருக்க ேவண்டுெமன்று நான் விரும்பிேனன்..
ஆனால்... ஆனால்...”என்றவைன கண்ண < மிதக்கும் விழிகளுடன் பாத்துக்
ெகாண்டிருந்தாள்.
“முைளயிேலேய கிள்ளி எறியப்பட்டு விட்டக் ெகாடி ேபாலாகி விட்டது என்
வாழ்க்ைக.. ஆரம்பிக்கும் முன்னேர முடிந்தும் ேபாய் விட்டது.. ஆனால்..
நித்யாவின் வாழ்க்ைக அப்படியல்ல.. அவள்.. அவளது வாழ்ைவ வணாக்க
<
நான் விரும்பவில்ைல.. அந்த சுந்தr கூறியைதப் ேபால்.. அவள் என்ைன
மணந்து ெகாண்டால்.. எனது இரண்டாவது மைனவி என்கிற ெபயருக்கு
ஆளாகி விடுவாள்.. அது அவளுக்கு எவ்வளவு ெபrய அவமானத்ைத
ஏற்படுத்தும்..?,முடியாது.. என்னால் முடியாது.. என்ைன மணந்து ெகாண்டதால்..
அவள் வாழ்வில் ஒரு ெநாடி தைல குனிய ேநந்தாலும்.. என்னால் தாங்கிக்
ெகாள்ள முடியாது.. நான்.. நான் அவைள விட்டுப் பிrந்து ெசல்ல
விரும்புகிேறன்... ஆனால்.. என்னால் அவைள மறக்க முடியவில்ைல..
என்னால் அவைளப் பிrந்திருக்க முடியவில்ைல.. தூரத்தில் அவைளக்
கண்டாேல அள்ளி அைணத்துக் ெகாள்ள எழும் ஆவத்ைதக் கட்டுபடுத்திக்
ெகாள்ள முடியாத என்னால்.. அவளருேக நின்று பிrந்திருக்க முடியவில்ைல..
நித்யா.. ஐ ந<ட் யூ... என் வாழ்க்ைக முழுதிற்கும் ந< ேவண்டும்.. நித்யா..
நித்யா..”என சுயநிைனவின்றிப் புலம்பலில் ஈடுபட்டான் ெகௗதம்.

அவன் கூறியது முழுைதயும் ேகட்ட நித்யா மைலத்துப் ேபானாள். முட்டாள்..

முட்டாள் ெகௗதம்.. இப்படி அறிவனமாக
< முடிெவடுப்பைத என்று தான்
நிறுத்திக் ெகாள்ளப் ேபாகிறாய்..?,ேபாற்றுவா ேபாற்றட்டும்.. தூற்றுவா
தூற்றட்டும்.. அைனத்தும் இைறவனுக்ேக! என்று வாழ்க்ைகப் பாைதயில்
தைடயின்றிப் பயணிப்பைத விடுத்து.. முட்டாைளப் ேபால் ேயாசிக்கிறான்..
சுந்தrயாம் சுந்தr! யா அந்த முட்டாள்..?,நன்றாகச் ெசன்று ெகாண்டிருந்த
அவனது வாழ்வில் மீ ண்டும் பூகம்பத்ைதக் கிளப்பி விட்டுச் ெசன்று விட்டாள்..
பாதகி! இவைன.. இவைன என்ன தான் ெசய்வது..?,ேபாைத ெதளிந்ததும்
நிச்சயம் அவன் தனது காதைல ஒப்புக் ெகாள்ளப் ேபாவதில்ைல.. சுந்தr,
சுண்ைடக்காய் என்று ஆரம்பித்து விடுவான்.. என்று ேயாசித்தவள்.. அவைன
நன்றாகப் படுக்க ைவத்து.. வண்டிைய எடுத்துக் ெகாண்டு வட்டிற்குப்
<
புறப்பட்டாள்.

வட்டில்
< இறங்கியதும் அவைன எழுப்பி அவனது அைறக்கு நடத்திச் ெசன்று
படுக்ைகயில் சாய்த்தாள். அப்ேபாதும் அவளது ைகையப் பற்றி “நித்யா...
நித்யா..”என்றவைன ெமன்ைமயாக ேநாக்கி அவன் தைலைய வருடி..
ெநற்றியில் அழுந்த முத்தமிட்டாள். அப்ேபாதும் அவளது முத்தத்ைத உணந்து
ஆவத்துடன் அவைள அைணத்தவனின் ைகைய விலக்கி அைறைய விட்டு
ெவளிேயறினாள். இரவு முழுதும் சிந்தித்தவள்.. அதிகாைல உறங்கிப் ேபானாள்.

அதிகாைல தூக்கமும்,ேபாைதயும் ெதளிந்த பின் ெமதுவாக அைசந்து

திரும்பிய ெகௗதம்.. தான் தனது அைறயில்.. தனது படுக்ைகயில் கிடப்பைதக்
கண்டு வியந்து.. ேநற்று இரவு என்ன நடந்தெதன்பைதக் கண் மூடி
நிைனவிற்குக் ெகாண்டு வர முயன்றான்.

பிங்க் நிறப் புடைவயில் முகம் நிைறய சிrப்புடன்.. காற்றில் கூந்தல்

அைசந்தாட அவன் கண் முன்ேன வந்து நின்றாள் நித்யா.. அவைளப் பாத்துக்
ெகாண்ேட நின்றிருந்தவன்.. ஒரு கட்டத்திற்கு ேமல் தாங்காமல் ேபாக
இரண்டு,மூன்று முைற மது அருந்தினான். அதன் பின்.. அதன் பின்.. அவைளக்
கட்டி அைணத்ததும்.. ேமாகத்தில்.. குடி ேபாைதயில் புத்தியிழந்து
முத்தமிட்டதும் நிைனவிற்கு வந்தது.. அதன் பின்பு அவன் அவைளக் காrல்
கிடத்தியது வைர தான் அவனுக்கும் ஞாபகம் வந்தது.

அதன் பின்பு என்ன நடந்தெதன்பைத எவ்வளவு முயற்சி ெசய்தும் நிைனவில்

ெகாண்டு வர முடியவில்ைல. ஆனால் அதன் பின்பு என்ன நடந்திருக்கும்
என்பைத அவனால் யூகிக்க முடிந்தது. சட்ெடன எழுந்தமந்துத் தைல
முடிைய அழுந்தக் ேகாதியவனுக்கு.. முட்டாள்தனமாகத் தான் ெசய்து விட்ட
காrயத்ைத நிைனத்துத் தன் மீ ேத ேகாபமும்,ஆத்திரமும் வந்தது...

நித்யாவிடமிருந்து விலகியாக ேவண்டுெமன்றுத் த<மானித்து இத்தைன

நாட்களாக அவன் கஷ்டப்பட்டுக் காத்து வந்த கட்டுப்பாடுகள் அைனத்தும் ைக
மீ றிப் ேபாய் விட்டேத.. ெநஞ்சு நிைறயக் காதலுடன் புள்ளி மானாய் தன்
பின்ேனத் துள்ளித் திrந்தவைள குடி ேபாைதயில் ெநருங்கித் துன்புறுத்தி
விட்டாேன..! பூவின் ெமன்ைமைய.. கரந்த பாலின் தூய்ைமைய.. அப்பழுக்கற்ற
காதைல அள்ளி அள்ளிக் ெகாடுத்தவளின் மீ து தன் பலத்ைதப்
பிரேயாகித்திருக்கிறாேன! இனி எப்படி அவள் முகத்தில் விழிக்க முடியும்..?

அணு அணுவாக ேநசித்து ெநஞ்சு நிைறய அவளுக்கான

காதைலயும்,ஆைசையயும் ேசமித்து ைவத்திருந்தாேன..! அைவயைனத்ைதயும்
ெபாய்யாக்குவது ேபால்.. மிருகத்தனமாக நடந்து ெகாண்டு ச்ைச.. தன் மீ ேத
அவனுக்கு ெவறுப்பாக வந்தது. ஓடிச் ெசன்று அவளிடம் மன்னிப்புக் ேகட்க
ேவண்டும் ேபால் ேதான்றியது. எண்ணியைத உடேன ெசயல்படுத்த விரும்பி
குளித்து உைட மாற்றி அவள் இல்லம் ேநாக்கி நடந்தான்.

வாசலில் வரேவற்ற விஸ்வநாதனிடம் முறுவலித்து “நி..நித்யா..”என்று

தயங்கித் தயங்கிக் கூற.. “பின் வாசலில் அமந்திருக்கிறால் தம்பி..
ெசல்லுங்கள்..”என்று அனுப்பி ைவத்தா. இதயம் படபடெவன அடித்துக்
ெகாள்ள.. மன்னிக்க முடியாத... மிகப் ெபrய தவைறச் ெசய்து விட்ட குற்ற
உணவுடன்.. அவைளத் ேதடிச் ெசன்றான்.

இரவு ெகௗதம் ேபாைதயில் ேபசிய ஒவ்ெவாரு வாத்ைதகைளயும் அந்நாளில்

ஆயிரமாவது முைறயாக நிைனத்துப் பாத்துக் ெகாண்டிருந்தாள். ைககள் தன்
ேபாக்கில் மல்லிைகச் ெசடிைய வருடிக் ெகாண்டிருக்க.. பாைவைய எங்ேகா
பதித்து சிைலெயன அமந்திருந்தவைளக் கண்ட ெகௗதமிற்குக் குற்ற உணவு
இன்னும் அதிகமானது.

ெமல்ல அருேக ெசன்று “நித்யா...”என்றைழக்க.. திடுக்கிட்டுத் திரும்பினாள்

நித்யா. தயங்கியபடி வாசலருேக ெகௗதம் நின்று ெகாண்டிருப்பைதக்
கண்டவளுக்கு.. ேநற்று நடந்து சம்பவங்கள் நிைனவில் வர.. சிவந்த முகத்ைத
மைறத்துக் ெகாள்ள மறுபுறம் திரும்பித் தைல குனிந்து நின்றாள்.

கருந<லமும்,சிகப்பும் கலந்த தாவணி அணிந்திருந்தவைள அந்தக்

கவைலயிலும் அவனது மனம் ரசிக்கத் தான் ெசய்தது. இவைளக் கண்டாேல
மனம் தன்னாேல ேபாைத ெகாள்ள ஆரம்பித்து விடுேம! பாத்ததும்.. அள்ளி
அைணக்கத் தூண்டும் இந்த ேமாசமான உணைவ அளிக்க இவளால் மட்டும்
எப்படி முடிகிறது..?,ராட்சசி.. என்ைன வசியம் ெசய்யுமளவிற்கு
காதைலயும்,அன்ைபயும் ெகாட்டி ெகாட்டி அளித்து விட்டு இப்ேபாது விலகி
நிற்கிறாேள..!

ெசய்த ெபரும் பிைழயால் அவளிடம் மன்னிப்புக் ேகட்க வந்திருக்கும்

எண்ணேம இல்லாதவன் ேபால்.. தன் காதலியின் ஒப்பைனயற்ற அழகில் மதி
மயங்கி.. ேபாைத ெகாண்டவன் ேபால் மாறி விட்டான் அவன். பின்
தைலையச் சிலுப்பி நடப்பிற்கு வந்தவன்.. “நித்யா.. நித்யா.. என்ைன மன்னித்து
விடு.. குடி ேபாைதயில் முட்டாள் தனமாக உன்னிடம் தவறாக நடந்து
ெகாண்ேடன்... புனிதமான உன்ைனச் சீ ரழித்து.. உன் வாழ்ைவ வணாக்கி
<
விட்ேடன்.. எனக்குத் ெதrயும்.. மன்னிப்பு என்கிற வாத்ைத.. இந்த விசயத்தில்
எவ்வளவு ெபrய அபத்தம் என்று.. நிதி.. ந<.. இதற்காக என்ன தண்டைன
ெகாடுத்தாலும் ஏற்றுக் ெகாள்கிேறன்.. என்ைன ெவறுத்து ஒதுக்கி விடாேத..
நிதி.. ப்ள <ஸ்.. என் வளப்ைபயும்,என் நிைலையயும்,ஏன் என் வயைதயும் கூட
மறந்து மதுவின் ஆக்கிரமிப்பில்.. சுயநிைனவின்றி உன்னிடம்.. உன்னிடம்..
எல்ைல மீ றி நடந்து ெகாண்டு விட்ேடன்.. நிைனவு திரும்பியதிலிருந்து
என்னால் ஒரு நிமிடம் கூட நிம்மதியாக இருக்க முடியவில்ைல நிதி..
எப்ேபப்பட்ட முட்டாள்தனமான காrயத்ைதச் ெசய்து விட்ேடன்..”என்று அவன்
மூச்சு விடாமல் புலம்பித் த<க்க.. “இ..இல்ைல.. ெகௗதம்.. நா..நான்
ெசால்வைத..”என்று ஆரம்பித்தவைளக் கண்டு ெகாள்ளாது.. “இல்ைல நித்யா..
ந< எதுவும் கூற ேவண்டாம்.. எப்ேபப்பட்ட ஒழுக்கமற்ற ஈனக் காrயத்ைத
ெசய்து விட்ேடன் என்பைத நிைனக்ைகயில் என் உடம்ெபல்லாம் பற்றி
எrகிறது.. என் அன்ைன,தந்ைதயின் வளப்ைப அவமானப் படுத்துவது ேபால்
நான் இப்படி நடந்து ெகாண்ேடேன..”என்று அவன் கதறத் துவங்கியதும்.. ஒரு
புறம் வருத்தமாக இருந்தாலும் மூைளயில் மின்னல் ெவட்டியது அவளுக்கு.
“இதற்காக.. ந<.. ந< என்ன தண்டைன ெகாடுத்தாலும் நான் ஏற்றுக் ெகாள்கிேறன்
நித்யா..”என்று அவள் முகம் பாக்கக் கூடக் கூசி ேவறு எங்ேகா பாைவையப்
பதித்திருந்தவனிடம்.. “தண்டைன என்றால்..?,என்ன தண்டைனயாக
இருந்தாலும் பரவாயில்ைலயா..?”என்று வினவினாள். பதில் கூறாமல்
தைலயாட்டியவனிடம் “இைத ந<ங்கள் தண்டைன என்று எடுத்துக்
ெகாண்டாலும் சr,அல்லது ெசய்த தவைறச் சீ படுத்துவதாக எண்ணிக்
ெகாண்டாலும் சr..”என்று பீடிைக ேபாட்டவள்.. “என்ைனத் திருமணம் ெசய்து
ெகாள்வகளா..?”என்று
< வினவ.. திைகத்து விழி விrத்து அவள் முகம்
ேநாக்கினான் அவன்.

ஒன்றும் ேபசாமல் தைல குனிந்தபடி நின்றிருந்தவளிடம்.. ஒரு ெபருமூச்ைச

ெவளிேயற்றி.. “ெசய்து ெகாள்கிேறன்” என்று கூறினான். ேவேறதும் ேபசாமல்
அைமதியாகி விட்டவளிடம் “ஐ ஆம் சாr நித்யா..”எனக் கூறி விட்டு
விறுவிறுெவன ெவளிேயறி விட்டான்.

அவன் ெவளிேயறியதும் குத்தாட்டம் ேபாடாத குைறயாக மகிழ்ச்சியாகி

விட்டது நித்யாவிற்கு. என்ைனக் காதலிப்பாயா மாட்டாயா.. என்று அவன்
பின்ேன திrந்து வம்பு ெசய்து,சண்ைடயிட்டு ஒரு வழியாக அவன் சம்மதிக்க
இருந்த ேவைள சுந்தr வந்து ெகடுத்து ைவத்தாள்.. இனி அவனிடம்
கல்யாணம் ெசய்து ெகாள் என எப்படிப் ேபாராடுவது என்று அவள் ஓய்ந்து
ேபான ேவைள வந்தேத ஒரு வாய்ப்பு..

தவறு தான்! அவன் ெசய்யாதத் தவைறச் ெசய்ததாகக் கூறி ஏமாற்றி

அவைனத் திருமணம் ெசய்து ெகாள்வது! ஆனால்.. இைத விட்டால்..
இவைனத் திருமணத்திற்குச் சம்மதிக்க ைவப்பது மிகப் ெபrய கடினமான
காrயமாயிற்ேற! மறுபடியும் சுந்தr என்பான்.. இரண்டாம் மைனவி,அவமானம்
அது,இதுெவன முட்டாள்தனமாகப் ேபசிக் கடுப்படிப்பான். ேதைவயா..?, ஆயிரம்
ெபாய்ையச் ெசால்லிேயனும் கல்யாணம் ெசய்யலாம் என்கிறாகேள! அவள்
ெசால்லப் ேபாவது ஒரு ெபாய் தாேன! இதனால் விைளயப் ேபாகும் நன்ைம
தான் ஆயிரம்! அத்ைத,அப்பாவிலிருந்து ெதாடங்கி அழகசாமி,நம்பி வைர
அைனவரும் சந்ேதாசப்படுவாரகள்.. இது தான் சr! என்று த<மானித்துக்
ெகாண்டு துள்ளலுடன் வசந்தியிடம் ெசன்றாள்.

அவரது வட்டினுள்
< நுைழந்து “அத்..”என்று உற்சாகமாக ஆரம்பித்தவளின் குரல்
பாதியிேலேய நின்று ேபானது. ஏெனனில் அங்ேக அன்ைனயின் முன்பு குனிந்த
தைலயுடன் ெகௗதம் நின்றிருந்தான். சட்ெடனத் திரும்பி அங்ேகயிருந்த
சுவrன் பின்ேன மைறந்தவள் அவகளின் உைரயாடைல கவனித்தாள். சற்றுத்
தயங்கிய ெகௗதம் பின் “அம்மா.. நா..நான் நித்யாைவத் திருமணம் ெசய்து
ெகாள்ள விரும்புகிேறன்..”என்றவன் ெதாடந்து “எ..எவ்வளவு சீ க்கிரம்
முடியுேமா.. அவ்வளவு சீ க்கிரம் ஏற்பாடு ெசய்யுங்கள்..”எனக் கூற.. வசந்தி
அைடந்த மகிழ்ச்சிக்கு வாத்ைதகேள இல்லாமற் ேபானது.

மகனின் கன்னத்ைத வருடி முத்தமிட்டு.. உச்சி ேமாந்தவ “ந< இப்படிெயாரு

வாத்ைதையக் கூற ேவண்டுெமன்பதற்காக எத்தைன நாட்கள் தவமிருந்ேதன்
ெதrயுமா கண்ணா..?,என் பிராத்தைன வண்
< ேபாகவில்ைல.. என் கண்ணன்
கல்யாணத்திற்குச் சம்மதித்து விட்டான்.. உன் எண்ணம் ேபால்.. சிறப்பான
வாழ்வைமயும்..”என்று அவ கண்ண < சிந்த.. அவrன் ைகைய விலக்கி
ேலசான முறுவலுடன் நகந்து ெசன்றான் அவன்.

அவன் ெசன்றதும் உள்ேள நுைழந்த நித்யா.. “அத்ைத....”என்று கட்டிக் ெகாள்ள..

“நிைனத்தைதச் சாதித்து விட்டாய் நிதும்மா.. எனது கைடசி முயற்சியாகத்
தான் நான் உன்ைன இந்தியா வரவைழத்ேதன்.. அப்ேபாதும் கூட என் மகன்
மாறி விடுவாெனன்று நான் முழுதாக நம்பவில்ைல.. ஆனால்.. ந<
வந்ததிலிருந்து அவனிடம் ெதன்படும் மாற்றங்கள்.. நித்யா.. நான் புண்ணியம்
ெசய்திருக்க ேவண்டும்..”என்று அவ உணச்சிவசப்பட.. “அத்ைத... rலாக்ஸ்
அத்ைத.. உங்கள் மகன் தானாக வந்து என்ைனத் திருமணம் ெசய்து ெகாள்ள
விரும்புவதாகக் கூறுகிறாேர.. எப்படி..?,ஏன் என்ெறல்லாம் ேயாசித்துப் பாக்க
மாட்டீகளா..?”என்றவள் அவ என்ன என்று புருவம் சுருக்கியதும்.. “அ..அது
வந்து அத்ைத.. ந<ங்கள் என்ைனத் தவறாக நிைனக்க மாட்டீகளானால் நான்
இைதச் ெசால்கிேறன்..”என்று கூறியவள்.. முந்ைதய இரவு நடந்தைதத்
ெதrவித்தாள்.

அவகளிருவருக்குள் நடந்த பிற விசயங்கைள மைறத்து அவன் குடி

ேபாைதயில் உளறியைத மட்டும் கூறி “அத்ைத.. அந்த கண்ணாம்பாளின் மகள்
சுந்தr மட்டும் அவளது திருவாைய மூடிக் ெகாண்டு சும்மா இருந்திருந்தால்
நானும்,அவரும் எப்ேபாேதா இைணந்திருப்ேபாம்.. அவள் என்ன கூறினாேளா..
அைத மனதில் ைவத்துக் ெகாண்டு அவ என்ைனத் தவிக்கப்
பாத்திருக்கிறா.. அத்ைத.. அவைர நான் ேநசிப்பைத விட என்ைன அவ
அதிகமாக ேநசிக்கிறா.. இ..இனியும் என்னால் அவைரப் பிrந்திருக்க
முடியுெமன்று ேதான்றவில்ைல.. இந்த வாய்ப்ைப விடுத்தால்.. அவைரத்
திருமணத்திற்குச் சம்மதிக்க ைவப்பதும் கடினம்..”என்று கூற.. வியத்து
விறுவிறுத்துப் ேபானது வசந்திக்கு.

“முருகா.. எனது சந்ேதாசம் இரண்டு நிமிடம் கூட நிைலக்கவில்ைலேய..

நித்யா.. விைளயாட்டல்ல இது.. வாழ்க்ைக.. ந< கூறியது ெபாய் என்று மட்டும்
ெதrந்தால்.. அவன் நம்மில் ஒருவைரக் கூட சும்மா விட மாட்டான்.. அவனது
குணத்ைதயும்,முன் ேகாபத்ைதயும் நன்கு அறிந்த ந< இப்படிெயாரு ஆபத்தான
முடிெவடுக்கலாமா...?,இப்ேபாேத ெசன்று அவனிடம் உண்ைமையக் கூறி விடு..
இைதப் பற்றி என்ைறக்கு அவனுக்குத் ெதrய வந்தாலும்.. அதிக பாதிப்புக்கு
உள்ளாகப் ேபாவது ந< தான்.. ேவண்டாம் அம்மா.. ெசால்வைதக் ேகள்..”என்று
பதறினா.

“அத்ைத.. எந்த பிரச்சைன வந்தாலும் நான் சமாளித்துக் ெகாள்கிேறன்..

இப்ேபாது நான் ெசன்று உண்ைமையக் கூறினால் அவ இந்த ெஜன்மத்திற்கும்
திருமணத்திற்குச் சம்மதிக்க மாட்டா.. உங்களிடம் உணைமையக் கூறியேத
தவறு.. வணாகப்
< பதறாத<கள் அத்ைத.. நான் பாத்துக் ெகாள்கிேறன்.. ந<ங்கள்
அவ கூறியைதப் ேபால் எவ்வளவு சீ க்கிரம் முடியுேமா அவ்வளவு சீ க்கிரம்
திருமணத்திற்கு ஏற்பாடு ெசய்யுங்கள்..”என்று கூறினாள்.
வருத்தம்,பயம்,மகிழ்ச்சி ேபான்ற கலைவயான உணவுடன் ேமற்படி
ஏற்பாடுகைளக் கவனிக்கச் ெசன்றா வசந்தி.

ெகௗதமின் ேவண்டுேகாளுக்கு இணங்க திருமணம் எளிைமயான முைறயில்

மாங்காடு ேகாவிலில் மறுவாரேம ஏற்பாடு ெசய்யப்பட்டது. எதிலும்
ஆடம்பரத்ைத அவன் விரும்பவில்ைல. ஏன்.?,அவள் முகத்ைதக் காணக் கூட
அவன் ஆைசப்படவில்ைல. ஒேர வாரத்தில் திருமணம் என்பதால் நித்யா
அலுவலகம் ெசல்வைதக் கூட நிறுத்தி விட்டாள். ஆனாலும் அவ்வப்ேபாது
வட்டில்
< காண ேநைகயில் தைல குனிந்த படி ேவறு புறம் பாைவையப்
பதித்துச் ெசன்று விடுவான். அவளாகப் ேபச முைனந்தாலும் அவன்
பதிலளிப்பதில்ைல.. எப்படியும் அவைன மாற்றி விடலாம் என்று நம்பிக்ைக
இருந்ததால் அவளும் அைதப் ெபrதாக எடுத்துக் ெகாள்ளவில்ைல.

திட்டமிட்ட படி அடுத்த வார இறுதியில் ெவள்ளிக் கிழைமயன்று நித்யா-

ெகௗதம் பிரபாகரனின் திருமணம் நடந்தது. ெகௗதம் ெபrதாக யாைரயும்
அைழக்காவிடினும் நித்யாவும்,வசந்தியும் ஒருவைரயும் விட்டு
ைவக்கவில்ைல. நித்யா தன் சாபாக ெசௗம்யா-ஸ்ரீத தம்பதியிைன
அைழத்திருந்தாள்.அவளுைடய வரவு வசந்திக்கும்,ெகௗதமிற்கும் அவ்வளவு
திருப்திகரமாக இல்ைலெயன்றாலும் அவகள் மறுத்துப் ேபசவில்ைல.

அழகசாமி,நம்பி,கதி என அலுவலகப் பட்டாளங்கள் அைனவரும் வருைக

தந்திருந்தன. ெகட்டி ேமளச் சத்தம் முழங்க.. “மாங்கல்யம் தந்துனாேனனா...”
என்ற மந்திரம் ஒலிக்க.. அைனவரது நல்லாசிகளும் அச்சைத வழியாகப்
ெபற்று ெகௗதம் தன் கழுத்தில் அணிவித்தத் தங்கத்தாலிைய ெநகிழ்ச்சியுடன்
ஏற்றுக் ெகாண்டாள் நித்யா. பிறவிெயடுத்தேத இந்த ெநாடிக்காகத் தாேனா
என்று நிைனக்கத் தூண்டுமளவிற்கு... உடலிலும்,மனதிலும் ஒரு வைகயான
பரவசம் எழுந்தது. முட்டாள்தனமான எண்ணங்களால்.. அவள் மீ திருக்கும்
காதைலயும்,அன்ைபயும்,ஆைசையயும் மைறத்து வாழத் துணிந்தவைனப் தன்
பிடிவாதத்தால் சம்மதிக்க ைவத்து இன்று அவன் ைகப்பிடிக்கும்
ெபருைமையயும் அனுபவித்துக் ெகாண்டிருக்கிறாள். அவன் கரங்கள்
ேமெலழுந்து அவள் கழுத்தில் பதிந்த ேபாது சிலிப்புடன் அவள் நிமிந்து
அவன் முகம் காண.. அவள் முகத்தில் என்ன கண்டாேனா.. அவனும் ஒரு
நிமிடம் ஆடித் தான் ேபானான்..

சட்ெடன விழிகைளத் திருப்பி ேவறு புறம் ேநாக்கியவைனக் கண்டு

ெகாள்ளாதுத் தானும் புன்னைகயுடன் திரும்பிக் ெகாண்டாள். அதன் பின்
நடந்த அைனத்து சடங்குகளிலும் அவள் மகிழ்ச்சியுடன் கலந்து ெகாள்ள
அவன் உெரன்ற முகத்துடேன அமந்திருந்தான். ஆனால் அைதெயல்லாம்
கவனிக்கும் மனநிைலயில் நித்யா இல்லேவ இல்ைல. விஸ்வநாதனுக்குத்
தன் ெபண்ைண மணக்ேகாலத்தில் கண்டதில் ஒப்பற்ற மகிழ்ச்சி..
அவளருகிேலேய நின்று அவளது ேதைவகைளக் கவனித்துக் ெகாண்டிருந்தன.

திருமணம் முடிந்து அன்றிரவுக்கான ஏற்பாடுகள் தடபுடலாக நடந்தது.

எவ்வளேவா தைடகைளத் தாண்டி ைக கூடியத் தன்
காதைலயும்,காதலைனயும் நிைனத்து சந்ேதாசச் சிrப்புடன் வசந்தி அளித்த
பால் ெசாம்ைப வாங்கிக் ெகாண்டு ஆயிரம் கனவுகளுடன் அவனைறக்குள்
நுைழந்தாள்.

அங்ேக அவன் அைற பால்கனியில் சிகெரட்ைடப் புைகத்தபடி வானத்ைத

ெவறித்துக் ெகாண்டிருந்தான் ெகௗதம் பிரபாகரன். அவள் உள்ேள வந்த அரவம்
உணந்துத் திரும்பியவன்.. ந<ல நிறப் புடைவயில் கண்களில் கனவு மின்ன
அவைனேய காதலுடன் ேநாக்கிக் ெகாண்டிருந்தவைள ஒரு ெநாடி
இைமக்காமல் ேநாக்கியவன் அவைளக் கடந்து ெசன்று கட்டிலில் தன்
தைலயைணையச் சீ  ெசய்து.. “இந்தப் பா..பால்..”என்ற நித்யாவின்
வாத்ைதகைளக் கண்டு ெகாள்ளாது படுக்ைகயில் சாய்ந்துக் கண்கைள மூடிக்
ெகாண்டான். இைதச் சற்றும் எதிபாராத நித்யா.. அவனது பாராமுகத்ைதக்
கண்டு குழம்பி திைகத்து நின்றாள்.
 அத்தியாயம் – 18

மஞ்சள் பூக்கள் சுற்றிலும் சிதறிக் கிடக்க..

வண்ண மயிலும்,ெவள்ைளப் புறாக்களும் புைட சூழ..
பச்ைசப் புல்ெவளியில்.. சில்ெலன்ற காற்றில்..
ைகயில் புல்லாங்குழலுடன்.. தூரத்து மைலச் சிகரத்ைத..
ேவடிக்ைக பா@த்தபடி ந4 அம@ந்திருந்த ேகாலம்..
கவிைதயடா கண்ணா!

பதிேலதும் கூறாமல் தன் ேபாக்கில் மறுபுறம் திரும்பிப் படுத்துக்

ெகாண்டவைனக் கண்டு ஆத்திரமாக வந்தது நித்யாவிற்கு. இவனுக்கு என்ன
தான் பிரச்சைன? ஏன் இப்படி நடந்து ெகாள்கிறான்..?,காரணமில்லாமல்
உதாசீ னப் படுத்துகிறான்..? இந்தத் திருமணம் நிச்சயமான அன்றிலிருந்து
அவன் அவளிடம் முகம் ெகாடுத்துக் கூடப் ேபசுவதில்ைல.. தற்ெசயலாகப்
பாக்க ேநந்தாலும் நிமிந்து கூடப் பாக்காமல் விலகிச் ெசன்று விடுகிறான்.
இவைன என்ன தான் ெசய்வது..?,அவனாக எைதேயனும் நிைனத்துக் ெகாண்டு..
தன்ைனத் தாேன குழப்பிக் ெகாண்டு அடுத்தவகைளக் கஷ்டப்படுத்துகிறான்..
எrச்சல் மண்ட விளக்ைக அைணத்து விட்டு கட்டிலின் மறு ஓரத்தில் ெசன்று
படுத்துக் ெகாண்டாள்.

அவள் தன்ைன ெவகு ேநரமாக ெவறித்து ேநாக்குவைத உணந்ேதயிருந்த

ெகௗதமிற்கு.. அவள் எதித்து எதுவும் ேபசாமல் அைமதியாக படுத்துக்
ெகாண்டது ேமலும் வலிைய ஏற்படுத்தியது. முன்ைனப் ேபாெலன்றால்
அவைன உலுக்கி எழுப்பி.. “ஏன்டா என்னிடம் ேபசாமல் இருக்கிறாய்..?”என்று
சட்ைடையப் பிடித்திருப்பாள். அன்று நடந்து ேபான பயங்கர நிகழ்வால் தான்
இப்படி மாறி விட்டாள் என்று தனக்குத் தாேன தவறாக முடிவு ெசய்து
ெகாண்ட ெகௗதம் கண்கைள இறுக மூடி மனக்குமுறைல அடக்கினான்.

சுயநிைனவின்றி.. தன்னிைல மறந்து.. அவளுடன் தவறாக நடந்து ெகாண்டு

ெபருங்குற்றத்திற்கு ஆளாகி விட்டவனது நிைலைம படுபயங்கரமாக
இருந்தது. இன்று வைர அவனால் அவளது முகத்ைதேயனும் நிமிந்து பாக்க
முடிந்ததா..?,இந்த உறுத்தைல என்ேறனும் ந<க்க முடியுமா..? நிச்சயம்
முடியாது.. மாசற்ற அன்ைபக் காட்டி அவனது வாழ்ைவச் சீ ராக்கிய ேதவைத
அவள்.. அவைள.. அவைளப் ேபாய் ேமாகத்தில் ேவட்ைடயாடியிருக்கிறாேன..
தினமும் ஆயிரம் முைற வந்து ேபாகும் இந்த எண்ணம் அன்றும் அவைன
அைலக்கழித்து நித்திைர ெகாள்ள விடாமல் துன்புறுத்தியது.

அவனுடன் தான் இைணய ேவண்டும் என்று நிைனத்து அவள் கூறிய

ெபாய்ேய தங்கள் இருவைரயும் பிrத்து ைவக்கப் ேபாவைத அறியாமல்
நித்திைரயில் ஆழ்ந்திருந்தாள் நித்யா.

மறுநாள் காைல அவனுக்கு முன்ேப எழுந்து விட்டவள் குளித்து தைலையத்

துவட்டியபடிேய அவன் முன்பு வந்து நின்றாள். இரவு ெவகு ேநரம்
விழித்திருந்ததால் அதிகாைலயில் தான் உறக்கத்ைதத் தழுவியிருந்தான்
ெகௗதம். முதன்முைற.. காrல் இருவரும் உறங்கிப் ேபான நிகழ்வு
நிைனவிற்கு வந்தது அவளுக்கு. அப்ேபாதும் அவன் நித்திைர ெகாள்வைத
ரசித்தாள். இப்ேபாதும் ரசிக்கிறாள்..

ெமல்ல எழுந்த அவளது கரங்கள்.. அவனது சிைகையக் ேகாத எத்தனித்த

அந்த ெநாடி.. விழி திறந்த ெகௗதம்.. தனக்கு ெவகு அருகில் அவள் நிற்பைதக்
கண்டுப் பதறி விைரந்து எழுந்தான். “எ..என்ன..?”என்று ேகாபமாக
வினவியவனிடம் என்ன கூறுவெதன்று விழித்தவள்.. பின் “கா..காலண்ட..
ேத..ேததி கிழிக்க வந்ேதன்..”என்று அவன் படுக்ைகக்கு அருேகயிருந்த
நாற்காட்டிையக் காட்டி விட்டு நகந்து ெசன்று விட்டாள்.

அவளுக்ேக ஆச்சrயம் தான்.. ெகௗதம்.. பூஜாடி ெகாண்டான்.. இவன் என்ன

ெபrய பருப்பா... சிவெபருமானின் மறு அவதாரமா.. என்ெறல்லாம் அவைனத்
திட்டித் த<த்து உடனுக்குடேன அவனிடம் சண்ைடயிட்டு விடுபவள். இப்ேபாது
என்ன ெசால்லி விடுவாேனா என்று பயந்து விலகி வருவது.. அவளுக்ேகக்
ெகாஞ்சம் அதிச்சியாக இருந்தது.

ெகௗதமிற்குத் தான் பயப்படுவதா என்று சிலித்துக் ெகாண்டாலும்.. அவளுக்கு

உள்ளூரக் ெகாஞ்சம் உறுத்தல் தான்.. தான் கூறியது ெபாய் என்பைத அவன்
கண்டு ெகாண்டானானால் என்ன நடக்குேமா என்று அவளுக்கும் பயமாகத்
தானிருந்தது. ஆனால் எப்படியும் சமாளித்து விடலாம் என்கிற ைதrயம்
உள்ேள இருந்தாலும்.. முன் ேபால் அவளாகச் ெசன்று அவைனச் சீ ண்டி..வம்பு
ெசய்து.. அைனத்ைதயும் சீ ராக்கி விட ஏேனா அவளுக்குத் ைதrயமில்ைல..
அது ஏெனன்றும் புrயவில்ைல.

அவனிடமிருந்துத் தப்பித்துக் கீ ேழ வந்தவள்.. ஹாலில் அமந்திருந்தத்

தந்ைதையக் கண்டு “அப்பா..”என்று பாய்ந்ேதாடி வந்தாள். ெபான் மஞ்சள்
கயிறு கழுத்தில் மினுமினுக்க.. உச்சியில் இட்டக் குங்குமத்துடன் முகம்
முழுக்கப் புன்னைகயுடன் தன்னருேக வரும் மகைள ஆைச த<ர ேநாக்கியவ
அவள் தைலைய வருடி “உன் அன்ைன இருந்திருந்தால் உன்ைன இந்தக்
ேகாலத்தில் கண்டு மிகவும் மகிழ்ச்சியுற்றிருப்பாள்”என்று கூற.. தானும் அைத
ஆேமாதித்தவள்.. “அம்மாவிற்கும் ேசத்துச் சந்ேதாசப் படத் தான் ந<ங்கள்
இருக்கிற<கேள டாடி..”என்றாள். “சr சr.. அப்பாவும் ெபண்ணும் பாசத்ைதப்
ெபாழிந்தது ேபாதும்.. இந்தாருங்கள் டீ”என்று டீக்ேகாப்ைபைய ந<ட்டினா
வசந்தி.

டீையப் பருகியபடிேய மகைள ேநாக்கியவ “உனக்கும் ெகௗதமிற்கும்

இைடேய எந்தப் பிரச்சைனயும் இல்ைல தாேனம்மா..?,ந<ங்கள் மகிழ்ச்சியாக
இருக்கிற<கள் தாேன..?”என்று வினவ.. தந்ைதைய சாந்தமாக ேநாக்கியவள்
“அப்பா.. நானும் ெகௗதமும் ெராம்ப ெராம்ப சந்ேதாசமாக இருக்கிேறாம்..
ேபாதுமா..?”என்று அவள் கூறிய அந்த ெநாடி “ம்க்கும்..”என்று ெதாண்ைடையக்
கைனத்தபடி வந்து ேசந்தான் ெகௗதம்.

“மிகவும் சந்ேதாசமம்மா.. ந<ங்கள் மகிழ்ச்சியாக இருப்பைதக் கண் குளிரக்

காண்பதற்காகத் தாேன நான் உயிேராடு இருப்பேத..”என்றவ ெதாடந்து
“அப்படியானால் நான் நியூயாக் திரும்புகிேறனம்மா.. அங்ேக எனக்கு ேவைல
இருக்கிறது.. குைறந்தது ஆேறழு மாதங்கேளனும் அங்ேக இருந்தாக
ேவண்டும்.. அதன் பின்பு தான் இந்தியாவில் நிரந்தரமாகக் குடிேயறுவைதத்
த<மானிக்க ேவண்டும்..”என்று கூறத் தந்ைதைய முகம் வாட ேநாக்கினாள்
நித்யா. “கட்டாயமாகப் ேபாய் தான் ஆக ேவண்டுமாப்பா..?”என்று
வினவியவளிடம் “ஆமாம் நிதும்மா.. ெகாஞ்ச நாட்களுக்குத் தாேன.. அதன்
பின்பு அப்பா இங்ேகேய நிரந்தரமாகக் குடிேயறிவிடுேவன்.. சr தாேன..?,இனி ந<
அப்பாைவப் பற்றிெயல்லாம் ேயாசிக்கக் கூடாது... உன்ைனக் கண்ணுக்குள்
ைவத்துப் பாத்துக் ெகாள்வதற்குத் தான் ெகௗதம் இருக்கிறாேன..”என்று கூற..
அது ேமலும் அவளுக்குப் பீதிைய ஏற்படுத்தியது.

மிரட்சியுடன் நிமிந்துத் தன் முகம் ேநாக்குபவைளத் தானும் ேநாக்கியவன்

“இங்ேக வா..” என்றைழத்தான்.. அவள் தன்னருேக வந்ததும் அவள் ேதாைளப்
பற்றிச் சமாதானமாக “ெகாஞ்ச நாட்களுக்குத் தாேன நிதி.. அதன் பின் அவ
இங்ேகேய வந்து விடப் ேபாகிறா.. இதற்கு ஏன் முகம்
வாடுவாேனன்..?ம்?”என்று புன்னைகயுடன் வினவ.. விழி விrத்துத் திைகத்துப்
ேபானாள் நித்யா.. இருவைரயும் கண்ட விஸ்வநாதனுக்கும்,வசந்திக்கும்
மனம் குளிந்து ேபானது.

ஒருவைரெயாருவ கண்டபடி நின்று விட்ட இருவைரயும் தனித்து விட

எண்ணி விஸ்வநாதனும்,வசந்தியும் சிrப்புடன் விலகிச் ெசன்று விட..
அவகள் ெசன்றைத உறுதி படுத்திக் ெகாண்ட ெகௗதம் “சாr..”எனக் கூறித்
தன் ைகைய விலக்கிக் ெகாண்டான். சாrயா..? எதற்கு சாr என்கிறான் என்பது
புrயாமல் குழம்பியவள்.. தன்ைன விட்டு விலகி நடந்து ெகாண்டிருந்தவனிடம்
“எதற்கு இந்த சாr...?”என்று வினவினாள். அவள் குரைலக் ேகட்டுத் தன்
நைடைய நிறுத்தியவன்.. அவள் புறம் திரும்பாமேலேய “உ.. உன்ைனத் ெதாட
ேநந்ததற்காக.. எனக்குத் ெதrயும்.. அது உனக்கு எவ்வளவு
அருெவறுப்ைபயும்,அசூையயும் உண்டாக்கியிருக்குெமன்று..”என்று குரல்
கம்மக் கூறியவன் திைகத்து நிற்பவைளப் ெபாருட்படுத்தாதுச் ெசன்று
விட்டான்.

அடக் கடவுேள..! எப்படிேயனும் அவனுடன் தன் வாழ்ைவப் பிைணத்து விட

ேவண்டுெமன்று அவள் கூறிய ெபாய்ையப் ெபrதாக நிைனத்துக் ெகாண்டு..
முட்டாள் தனமாக நடந்து ெகாள்கிறாேன..! இைத.. இைத எப்படிச் சr
ெசய்வது? எப்படி ேயாசித்தும் அவளால் எந்த முடிவிற்கும் வர முடியவில்ைல.
உண்ைமையக் கூறினாலும் பிரச்சைன.. கூறாவிட்டாலும் பிரச்சைன..
வாழ்வில் முதன்முைறயாக அடுத்து என்ன ெசய்வெதன்று நித்யா தவித்தது
இந்த விசயத்திற்காகத் தானிருக்க ேவண்டும்..

அதன் பின் கடந்து ெசன்ற ஒவ்ெவாரு நாளும் அவளுக்கு இம்ைசயாகத்

தானிருந்தது. எப்படிேயனும் அவனிடம் ேபசி ஒரு த<ைவக் ெகாண்டு வந்து
விட ேவண்டுெமன்று அவள் முயற்சித்த எதுவும் பழிக்காமல் ேபானது. இரவு
ெவகு ேநரம் கழித்து வடு
< திரும்புபவன் அவள் தனக்காக விழித்திருப்பைத
அறிந்தும் கண்டு ெகாள்ளாமல் ெசன்றான். காைல அவனுக்கு உணவு
பrமாறும் ேபாதும்.. ேதாட்டத்தில் அமந்திருக்கும் ேபாதும்.. அவனிடம் ேபச
முயல்வாள். ஆனால் அவனிடமிருந்து எந்த பதிலும் வராது..

நியூயாக் திரும்ப ேவண்டும் என்று கூறியிருந்த விஸ்வநாதன் அந்த வார

இறுதியில் புறப்பட்டு விட.. நித்யாவிற்கு சற்று அதிகமாகேவ பயம் சூழ்ந்தது.
நித்யா எப்ேபாதும் தனிைமயாக உணந்தேதயில்ைல. ஏெனனில் எப்ேபாதும்..
ேயாசிப்பதற்கும்,ெசய்வதற்கும் அவளுக்கு நிைறய விசயங்கள் இருந்து வந்தது.
தந்ைத வட்டில்
< இல்லாவிடில் சிறுவகளுடன் பாக்கில் விைளயாடச் ெசன்று
விடுவாள்.. ேதாழிகளுடன் ஊ சுற்றுவது.. இண்டெநட்டில் எைதேயனும்
வாசித்துக் ெகாண்டிருப்பெதன தன் ெபாழுதுகைள எப்ேபாதும் பிஸியாகேவ
ைவத்துக் ெகாள்வாள். ஆனால்.. இப்ேபாேதா நிைலைம தைலகீ ழாக இருந்தது..
எப்ேபாதும் அவளுக்கிருக்கும் ஒேர சிந்தைன ெகௗதம்.. ெகௗதம்.. ெகௗதம்
மட்டுேம.. அவனது பாராமுகம் ெபrதும் வாட்ட.. எவrடமும் பகிந்து
ெகாள்ளவும் மனமின்றி அைமதியாகி விட்டாள்.

அவளது அைமதிைய உணந்த ெகௗதமிற்ேகா.. அந்த நாளில் நடந்த சம்பவம்

தான் அவைள இந்த அளவிற்கு மாற்றி விட்டதாக எண்ணி கலங்கிப்
ேபானான்.
அன்று எப்ேபாதும் ேபால் இரவு தாமதமாக வடு
< திரும்பியவன்.. பால்கனியில்
அமந்து நிலைவ ெவறித்துக் ெகாண்டிருந்தவைளக் கண்டு விட்டு உைட
மாற்றச் ெசன்றான். அவனது வருைகைய உணந்திருந்தும் அவள் கண்கள்
நிலைவ விட்டு விலகாமல் இருந்தது. அலுவலகத்திலிருந்து திரும்பி
விட்ேடன் கண்ேண என்று ஓடி வந்து அைணத்துக் ெகாள்ளவா ேபாகிறான்..?,
ெபரு மூச்ைச ெவளியிட்டபடி அமந்து விட்டாள்.

சிறிது ேநரம் எதுவும் கூறாமல் தன் ேவைலகளில் மட்டும் கவனம் ெசலுத்திக்

ெகாண்டிருந்தவன்.. பின் அவளருேக வந்து நின்றான். ேலசாகத்
ெதாண்ைடையச் ெசறுமியபடி அவள் முகத்ைத ேநாக்கியவன் “குளிராக
இருக்கிறேத.. உள்ேள வந்து உட்காரலாமில்ைலயா..?”என்று வினவ.. விழிையப்
ெபrதாக்கி அவைன ேநாக்கியவள்.. ஒன்றும் கூறாமல் மீ ண்டும் பாைவையத்
திருப்பிக் ெகாள்ள.. தன்னுடன் ேபசக் கூட அவளுக்கு விருப்பம் இல்ைல
ேபாலும்.. என்ெறண்ணியவன் கலங்கிய மனதுடன் திரும்பிச் ெசல்ல
எத்தனித்தான்.

அவன் விலகிச் ெசல்வது தாங்காமல் அவன் ைகையப் பற்றியவள்.. தன்

கன்னத்தில் பதித்து அவன் வயிற்றில் தைல சாய்த்துக் ெகாண்டாள். இரண்டு
நிமிடம் அவளது ெசய்ைகயில் சிலித்துப் ேபாய் அைமதியாக நின்று
விட்டவன்.. பின் எைதயும் காட்டிக் ெகாள்ளாமல் அவைளப் பற்றி விலக்கி
“குளிrல் அமராேத..”என்று கரகரத்தக் குரலில் கூறி விட்டுச் ெசன்று விட்டான்.
அவன் ெசன்றதும் துக்கம் ெபாங்க.. விழிகளில் வழிந்தக் கண்ணைரத்
<
துைடத்துக் ெகாண்டு எழுந்த நித்யா ேபசாமல் ெசன்று படுத்துக் ெகாண்டாள்.

ேலப்டாப்பில் பாைவையப் பதித்தபடி அமந்திருந்தாலும்.. தன்னருேக

அழுைகயில் குலுங்கியபடி மறுபுறம் திரும்பிப் படுத்திருந்த நித்யாைவக்
கவனித்துக் ெகாண்டு தானிருந்தான். சிறிது ேநரம் ெபாறுத்துப் பாத்தவன் பின்
“நித்யா.. நித்யா..”என்று அவள் ேதாள் பற்ற.. ேதம்பியபடிேய அவன் புறம்
திரும்பியவள்.. “ெகௗ... ெகௗதம்.. ந<.. ந< என்ைன விட்டுச் ெசன்று விட
மாட்டாய் தாேன.. ெகௗதம்.. ெகௗதம்..”என்று ேதம்ப.. “உன்ைன விட்டு நான்
எங்ேக ெசல்லப் ேபாகிேறன்..?, தயவு ெசய்து அழாேத.. ப்ள <ஸ்.. தூங்கு..
ெசால்வைதக் ேகள் நிதி.. நிம்மதியாகத் தூங்குமா..”என்று அவள் முதுைக
வருடி.. சமாதானப் படுத்தினான். தைலயைணைய விட்டு அவன் மடியில்
முகம் பதித்தவள் அவன் அரவைணப்பிேலேய உறங்கிப் ேபானாள்.

அவள் தைலைய வருடியபடி ெவகு ேநரம் அமந்திருந்தவன் ெபரு மூச்சுடன்

அவைள விலக்கிப் படுக்ைகயில் படுக்க ைவத்து விட்டுத் தானும் உறங்கிப்
ேபானான். இந்தச் சம்பவத்திற்குப் பின் ெபrய மாற்றமாக ெகௗதம் அவளுடன்
ஒேரடியாக இல்லாவிடினும் ஒன்றிரண்டு வாத்ைதகேளனும் தினமும் ேபசிச்
ெசன்றான்.
காைலயில் அவள் உணவு பrமாறும் ேபாது “ந< சாப்பிட்டாயா..?”என்று
விசாrப்பவன் அவள் இல்ைலெயன்று கூறினால் அவைள அமரச் ெசய்து
சாப்பிடவும் ைவத்தான். அவனது ெசய்ைகையக் கண்டு ெநகிழ்ந்து ேபான
நித்யாவிற்கும் விைரவில் அவன் மாறி விடுவான் என்று நம்பிக்ைகயும்
வந்தது.

அன்றும் அப்படித் தான்.. மாைல விைரவிேலேய வடு

< திரும்பி விட்டவனிடம்
தயங்கியபடிேய ெசன்று “வ..வந்து..”என்று ெதாடங்க.. சட்ைடக் காலைரச் சr
ெசய்தபடி அவள் புறம் திரும்பியவன் “என்ன..?”என்று புருவம் ெநறிக்க..
“அ..அது.. நமக்குத் திருமணம் ஆன பின்பு நான் அலுவலகமும் ெசல்லாமல்
இருப்பதால்.. வட்டில்
< மிகவும் ேபாராக உள்ளது.. நாம்.. நாம்..”என்றவள்
நிறுத்தி.. அவன் முகம் பாத்தாள். அதுவைர தன்னருேக இருந்த ேமைஜயில்
ைவக்கப்படிருந்த ெபாம்ைமயின் மீ து இல்லாத தூசிையத் துைடத்த படி
நின்றிருந்தவள்.. இப்ேபாது தயங்கி “நாம் ெவளிேய எங்ேகனும் ெசன்று
வரலாமா..?”என்று ேவகமாகக் ேகட்டு விட்டு அவைன பயத்துடன் நிமிந்து
ேநாக்கினாள்.

அவளது ெசய்ைகயில் உண்டான சிrப்ைப அடக்கி நிமிந்தவன் “சr.. எங்ேக

ேபாக ேவண்டும்..?”என்று விசாrக்க.. வியந்து அவைன ேநாக்கியவள்
மகிழ்ச்சியுடன் “நிஜமாகவா ெகௗதம்..? ப்ராமிஸ்..”என்று ைக ந<ட்ட.. அவன்
புன்னைகத்த படி “ம்,ம்..”என்று தைலயாட்டினான். “ம்,அருேகயிருக்கும்
முருகன் ேகாவிலுக்குச் ெசன்று விட்டு.. அப்படிேய பீச்.. பின் ெரஸ்டாரண்ட்
ெசன்று சாப்பிட்டு விட்டுத் திரும்பி விடலாம்..”என்றவளுக்கு.. இவ்வளவு
ந<ளமான திட்டத்திற்கு ஒப்புக் ெகாள்ள மாட்டாேன.. என்ற பயமும் இருந்தது.

அவன் ஒன்றும் கூறாமல் சrெயன்று விட குதூகலமாகக் கிளம்பி விட்டாள்.

வசந்தியிடம் ெசன்று “அத்ைத.. நானும் உங்கள் மகனும் ெவளிேய
ெசல்கிேறாம்.. இரவு சாப்பிட்டு விட்டுத் தான் வருேவாம்.. அதனால் ந<ங்கள்
எங்களுக்காகக் காத்திருக்க ேவண்டாம்.. சrயா..?”என்று கூறி விட்டு சிட்டாகப்
பறந்தாள். அடுத்த அைர மணி ேநரத்தில் கருப்பு நிற பாவாைட,சட்ைடயில்
தயாராகி வந்தவள்.. அவனுடன் புறப்பட்டாள்.

அருகிலிருக்கும் ேகாவிலில் தrசனத்ைத முடித்தவகள்.. பின் பீச்சிற்குச்

ெசன்றன. அைலயில் சிறிது ேநரம் கால் நைனத்து விைளயாடியவள்..
தூரத்தில்.. ேவடிக்ைக பாத்தபடி அமந்திருந்தவனிடம் ெசன்று “ெகாஞ்சம்
தூரம் நடக்கலாமா..?”என்று வினவ.. சrெயன்றபடி எழுந்தான். ைதrயத்ைத
வரவைழத்து அவன் ைகப் பற்றிக் ெகாண்டவள்.. ஏேதேதா வளவளத்தபடி
அவனுடன் நடந்தாள்.
ஜனசந்தடிையத் தாண்டி வந்ததும் வrைசயாகப் படகுகள் நிறுத்தி ைவக்கப்
பட்டிருக்க.. அதன் மைறவில் காதலகள் தங்களது lைலகைள நடத்திக்
ெகாண்டிருந்தன. அைதக் கண்டவளுக்கு சிrப்பு வந்தது அடப்பாவிகளா..!
இைதயும் விட்டு ைவக்க மாட்டீகளா என்று.. ஆனாலும் ெகௗதம் என்ன
நிைனக்கிறான் இப்ேபாது என்பைதத் ெதrந்து ெகாள்ள.. அவன் முகம்
ேநாக்கினாள்.. அவேனா முகம் இறுக.. பாக்ெகட்டுக்குள் ைகைய நுைழத்தபடி
நடந்து ெகாண்டிருந்தான்.

அவனது இறுகிய முகம்.. அவளுக்குள் என்னேவா ெசய்ய.. அவனிடம் வம்பு

ெசய்ய எண்ணித் தன் ைகயிலிருந்த பாப்கான் பாக்ெகட்ைட அவன் தைலயில்
ெகாட்டி விட்டு.. கலகலெவனச் சிrத்தபடி ஓடிச் ெசன்றாள். “ஏய்.. ஏய்.. என்ன
ெசய்கிறாய் இடியட்..”என்று கத்தியவன் தானும் அவைளத் ெதாடந்து ஓடி..
“நித்யா.. நில்.. நில் நிதி..”என்று கத்த.. அங்ேக நிறுத்தி ைவக்கப்பட்டிருந்த
படகின் ஒரு புறத்தில் ெசன்று நின்று ெகாண்டவள்.. “ம்ஹ்ம்..
மாட்ேடன்..”என்று ஓட.. அவன் படகின் ஒரு புறத்திலும்.. அவள் மறு
புறத்திலும் என்று ஓடிப் பிடித்து விைளயாடிக் ெகாண்டிருந்தன.

“ஏய்.. உன்ைன.. “என்று பல்ைலக் கடித்தவன் சட்ெடன “நித்யா.. உன்

காலடியில் நண்டு.. நண்டு..”என்று கத்த.. காைல உதறியபடி பதறித்
துள்ளியவள்.. அவன் ெபாய் ெசால்கிறான் என்று சுதாrக்கும் முன்ேன
அவைளப் பற்றியிருந்தான் அவன். அவனிடமிருந்து விலக எத்தனித்து அவள்
ஓடப் பாக்க.. கால் தடுக்கி அவள் மீ ேத சாய்ந்தான் ெகௗதம்.

“முட்டாள்.. அறிவிருக்கிறதா உனக்கு..?”என்று பாய்ந்தவைனக் கண்டு

ெகாள்ளாது அவள் கலகலெவனச் சிrத்தாள். அவள் சிrப்பைதக் கண்டு அவன்
முைறக்க.. ெகௗதம் பைழயபடி ேகாபப் படுவைதக் கண்டு அவளுக்கு மிகவும்
மகிழ்ச்சியாக இருந்தது. உதட்டில் உைறந்த சிrப்புடன் அவைன இைமக்காமல்
ேநாக்கினாள். அவளது பாைவ வித்தியாசத்ைத உணந்தவன் திைகத்துத்
தடுமாறி.. “எ..என்ன..?”என்று வினவ.. ஒன்றுமில்ைல என்பது ேபால்
தைலயைசத்தவள்.. அவன் மீ திருந்து பாைவைய விலக்காமல்.. “ஐ லவ் யூ
ெகௗதம்..”என்றவள்.. நிமிந்து அவன் இதழ்களில் முத்தமிட்டாள்.

திைகத்துக் கண் மூடியவன்.. பின் அவைள விலக்கித் தள்ளி விட்டு எழுந்து

நடந்தான். அவன் விலக்கித் தள்ளியதில் ேகாபம் ெகாண்டவள் மூச்சு வாங்க
ஓடி வந்து அவன் ைகையப் பற்றி நிறுத்தினாள். “இப்ேபாது.. இப்ேபாது
எதற்காக விலகிச் ெசல்கிற<கள்..?”என்று வினவ.. அவள் ைககைளத்
தன்னிடமிருந்து விலக்கியவன் மறுபுறம் திரும்பி நின்று ெகாண்டு “ஒரு
முைற நடந்த தவறுக்ேக ஒவ்ெவாரு நாைளயும் நரகமாக அனுபவித்துக்
ெகாண்டிருக்கிேறன் நான்.. இதில்.. இதில் இன்ெனாரு முைறயா...?”என்று குரல்
கம்மக் கூறியவன்.. “வட்டிற்குச்
< ெசல்லலாம்”என்று ேமேல நடந்தான்.
அவன் கூறியைதக் ேகட்டு குழப்பம் ெகாண்டவள்.. “எைதத் தவறு
என்கிற<கள்..? கணவைன மைனவி முத்தமிடுவது தவறா..?,இது என்ன
முட்டாள்தனம்..?”என்று வினவ “இது உன் கழுத்தில் ஏறுவதற்கு முன்ேப
நடந்த அந்தக் ேகடு ெகட்ட சம்பவம் மறந்து ேபாய் விட்டதா உனக்கு..?”என்று
அவள் கழுத்திலிருந்தத் தாலிையத் தூக்கிக் காட்டிக் கூறியவன்.. “அந்தத்
தவைற.. அந்தப் பாவத்ைத.. அதனால் என் மனதில் உண்டான உறுத்தைல
மைறத்து.. மறந்து.. என்னால் எப்படி உன்னுடன் சகஜமான வாழ்க்ைகையத்
ெதாடர முடியும்..?”என்று கலக்கம் நிைறந்த குரலில் கூறியவைனக் கண்டு
மானசீ கமாகத் தைலயில் அடித்துக் ெகாண்டாள்.

“அதற்காக..? தவறு ெசய்து விட்ேடாம் என்பதற்காக வாழ்நாள் முழுவைதயும்

இப்படிேய பாராமுகத்துடன் கழிக்கத் திட்டமிட்டிருக்கிற<களா..?,நாமும்
மற்றவகைளப் ேபால் சாதாரண வாழ்க்ைகைய ஆரம்பிக்க
ேவண்டாமா..?,”என்று சத்தமிட்டவளிடம் “நான்.. நான் உனக்கு ஏற்றவன்
இல்ைல நித்யா.. ந<.. ந<.. மாசற்றவள்.. பrசுத்தமானவள்.. உன்ைனப் ேபாய்
நான்.. நான்..”என்றவன் ெதாடந்து “என்ேறனும் இந்த உறுத்தலும்..
ேவதைனயும் குைறயுமாயின்.. அன்று வாழ்வைதப் பற்றி
ேயாசிக்கலாம்..”என்று கூறி விட்டு விறுவிறுெவன நடந்து ெசன்று விட்டான்.

திைகத்து நின்று விட்ட நித்யாவிற்கு இது என்ன முட்டாள்தனம் என்ேற

ேதான்றியது. அதன் பின்பு இறுக்கத்துடேன வடு
< வந்த ேசந்தன இருவரும்.
நடக்காத ஒன்ைற மனதில் ைவத்துக் ெகாண்டு இப்படி முட்டாள்தனமாக
நடந்து ெகாள்கிறாேன..? என்ன தான் ெசய்வது..? அதன் பின்பு வந்த நாட்கள்
சூனியமாகேவ ெதாடர.. அவளுடன் ேபசுவைத நிறுத்திக் ெகாண்டான் அவன்.

அவைளத் ெதாட ேநந்தால்.. அவளுக்கு அசூையயாக இருக்கும் என்கிறான்..

அவள் தான் அவைன விட்டு விலகுவதாகக் கலங்கினான். பீச்சில் ைவத்துத்
தான் அவள் கூறி விட்டாேள.. அவைன விரும்புவதாக.. இன்னும் என்ன தான்
பிரச்சைன அவனுக்கு..?,உறுத்தல் என்கிறான்.. மறக்க முடியாது என்கிறான்..
கடவுேள! தான் ஒன்று நிைனக்க.. ெதய்வம் ஒன்று நிைனக்கிறேத!

அன்று தந்ைதயுடன் ஸ்ைகப்பில் உைரயாடுைகயில்.. அவளது ேசாந்த

முகத்ைதக் கண்டு விஸ்வநாதன் என்னெவன்று வினவினா. “ஒன்றுமில்ைல
டாடி..”என்றாலும் கண்களில் கண்ண< ேசந்தது நித்யாவிற்கு. அவள் முகத்தில்
உயிப்பில்ைல என்பைதக் கண்டு ெகாண்டவ “உனக்கும் ெகௗதமிற்கும்
பிரச்சைனயா நித்யா?”என்று வினவ.. “அப்படிெயல்லாம் ஒன்றுமில்ைல டாடி..
உங்கள் மாப்பிள்ைள என்ைன மிக மிக நன்றாகக் கவனித்துக் ெகாள்கிறா..
ந<ங்கள் சாப்பிட்டுத் தூங்குங்கள்..”என்று கூறி விட்டு மடிக்கணிணிைய மூடி
ைவத்தாள்.
ஹால் ேசாபாவில் ேசாந்து ேபாய் சாய்ந்திருந்தவைளத் தட்டிெயழுப்பிய
வசந்தி “நித்யா.. என்னடா ெசய்கிறது..?,ஏன் இப்படி ேசாந்து
ெதrகிறாய்..?”என்று பதறி வினவ.. “ஒன்றுமில்ைல அத்ைத..”என்று அவ
மடியில் சாய்ந்தவளுக்கு.. அதற்கு ேமல் முடியாமல் ேபாக.. தன்
மனதிலிருப்பைத எல்லாம் ெகாட்டினாள்.

“நான் கூறிய ெபாய்ேய எனக்கு விைனயாகிப் ேபாய் விட்டது அத்ைத.. அவ..

அவ.. அன்று எங்களிருவருக்கிைடயில் தவறு நடந்து விட்டதாகவும்..
குடிேபாைதயில் சுயநிைனவின்றித் தான் ெசய்த தவறு.. அவருக்கு உறுத்தைல
ஏற்படுத்துவதாகவும் கூறுகிறா.. அைத மனதில் ைவத்துக் ெகாண்டு
என்னுடன் இைணந்து வாழ மறுக்கிறா. உறுத்தைல மறந்து.. மைறத்துத்
தன்னால் வாழ முடியாது என்கிறா.. நல்ல குடும்பத்தில்.. ஒழுக்கமான
வளப்பில் வளந்தத் தான் இப்படிெயல்லாம் தவறு ெசய்து விட்டது அவருக்கு
அருெவறுப்ைப ஏற்படுத்துகிறதாம்.. அைதேய பிடித்துக் ெகாண்டு பிடிவாதமாக
இருக்கிறா அத்ைத.. எனக்கு.. எனக்கு என்ன ெசய்வெதன்ேற ெதrயவில்ைல..”

“இந்த வாய்ப்ைப விட்டால் எங்ேக அவரும் நானும் இைணய முடியாமல்

ேபாய் விடுேமா என்று தான்.. அன்று எங்களிருவருக்குமிைடயில் தவறு
நடந்து விட்டதாகப் ெபாய் கூறிேனன்.. ஆனால்.. ஆனால் அது இப்படிெயாரு
மாற்றத்ைத என் வாழ்வில் ஏற்படுத்தி விடுெமன்று நான்
நிைனக்கேவயில்ைல.. அவ.. அவ என் முகம் பாக்கக் கூட மறுக்கிறா
அத்ைத.. அவரது எண்ணம் என்று மாறி.. என் வாழ்வு என்று சீ ராகும் என்று
எனக்குப் பயமாக இருக்கிறது..”என்று கலங்கிய மனதுடன் கூறுபவைள வசந்தி
பாவமாக ேநாக்கிக் ெகாண்டிருக்க.. வழக்கத்திற்கு மாறாக அன்று
விைரவிேலேய வடு
< திரும்பிய ெகௗதம்.. இவகளிருவரது சம்பாஷைணையக்
ேகட்டுக் ேகாபம் ெகாப்பளிக்க.. அதிந்து நின்று விட்டான்.

“எதற்கும் கவைலப்படாேதம்மா.. அைனத்தும் சrயாகி விடும்..”என்று கூறிய

வசந்திைய நிமிந்து ேநாக்கிய நித்யா.. அவருக்குப் பின்ேன மாடிப்படியின்
அருகில் ெவறி ெகாண்ட ேவங்ைகயாக ேகாபத்தில் கண்கள் சிவந்து..
மாடிப்படியின் ைகப்பிடிைய இறுகப் பற்றியிருந்த ெகௗதைமக் கண்டு அதிந்து
எழுந்து நின்றாள். ேகாபம்,ஆத்திரம்.. இப்படி ஏமாற்றி விட்டாேய என்கிற
ஆதங்கம்.. ேவதைன.. வலி.. என அைனத்து உணவுகளும் அவன் கண்ணில்
மாறி மாறி வந்து ேபாக.. அைதக் கண்ட நித்யாவிற்கு சப்த நாடியும் ஒடுங்கிப்
ேபானது. பயத்தில் வியத்து வழிந்து.. ைக,கால்கள் நடுக்கமுற்றது..
அணிந்திருந்தத் துப்பட்டாைவ இறுகப் பற்றி.. கண்களில் ேகாத்திருந்தக்
கண்ணைர
< அடக்கினாள் நித்யா.

அவைள உறுத்து விழித்து விட்டு விறுவிறுெவனத் தன் அைறக்குச் ெசன்று

விட்டான் அவன். அவன் ெசன்றதும் சக்திெயல்லாம் வடிந்தது ேபால்
ெதாப்ெபன ேசாபாவில் விழுந்தவைளப் பதறி ைகப்பற்றிய வசந்தி உடேன
ஓடிச் ெசன்று தண்ண< எடுத்து வந்து அவைளப் பருகச் ெசய்தா.
வியைவையத் தன் ேசைல முந்தாைனயால் துைடத்து விட்டவ “நித்யா..
நித்யா என்னடாம்மா.. அவனது ேகாபம் இரண்டு,மூன்று நாட்களுக்குத் தான்..
அவேன மாறி விடுவான்.. உன் அன்பும்,ேநசமும் அவனுக்குப் புrயாமலா
இருந்திருக்கும்..?,நித்யா.. நான் ெசால்வைதக் ேகள்..”என்று அவ கூற..

அவ கூறும் வாத்ைதகைளேயா.. அவ முகத்ைதேயா.. உணந்து ெகாள்ள

முடியாத நித்யாவிற்குக் கண் முன்ேன ேதான்றியெதல்லாம் ெகௗதமனின்
ெரௗத்ரம் நிைறந்த விழிகள் மட்டுேம.. கண்கள் குளம் கட்டத் துவங்க..
“அத்ைத.. அத்ைத.. நான் எந்தத் தவறும் ெசய்யவில்ைல அத்ைத.. அவைர..
அவைர அப்படிப் பாக்க ேவண்டாெமன்று ெசால்லுங்கள் அத்ைத.. என்னால்
தாங்க முடியவில்ைல.. நான் ஏமாற்ற நிைனக்கவில்ைல.. அவருடன்
இைணந்து வாழத் தான் விரும்புகிேறன்.. அைதப் புrந்து ெகாள்ளச்
ெசால்லுங்கள்.. அவrல்லாமல் நான் உயி வாழ்வதில் எந்த அத்தமும்
இல்ைல.. அத்ைத.. எனக்கு பயமாக இருக்கிறேத.. அத்ைத.. ெகௗதம்..”என
மயங்கிச் சrந்தாள்.

பயமும்,நடுக்கமும்.. சrயாகச் சாப்பிடாததால் வற்றிப் ேபாயிருந்த உடலும்..

அவைள மிகுந்த அைலப்புறுதலுக்கு ஆளாக்க.. சுயநிைனவின்றி மயங்கிச்
சrந்தாள். அவள் மயங்கியதும் பதறிப் ேபான வசந்தி “ெகௗதம்..
ெகௗதம்..”என்று குரல் ெகாடுக்க அவனிடமிருந்து எந்த பதிலும் இல்லாமல்
ேபானது. அவரது கூச்சலில் வட்டு
< ேவைலக்காரகள் அைனவரும் கூடி விட..
நித்யாவின் முகத்தில் தண்ண< ெதளித்தான் ைவகுந்தன். முகத்ைதத்
துைடத்தபடி எழுந்தமந்த நித்யா.. தன்ைனச் சுற்றி நின்றிருந்ேதாைரக் கண்டு
புன்னைகக்க முயன்றபடி “எ..எனக்கு ஒன்றுமில்ைல.. நன்றாகத் தான்
இருக்கிேறன்.. ந<ங்கள் ெசன்று ேவைலையப் பாருங்கள்..”என்று அனுப்பி
ைவத்தாள்.

நடுக்கம் குைறயாமல்.. தன் ைககைள அழுந்தப் பற்றியவைளக் கண்ட

வசந்திக்கும் என்ன ெசய்வெதன்ேறப் புrயவில்ைல.. ெகௗதமின் ேகாபத்ைத
நன்கு அறிந்திருந்ததால் தான் வசந்தி அன்ேற அவனிடம் உண்ைமையக் கூறி
விடும்படிப் பதறியது.. இப்ேபாது இந்தப் ெபண் என்ன ெசய்வாள்..?, அவளது
பயத்தில் முக்கால்வாசிையத் தானும் ெகாண்டிருந்த வசந்திக்கும் ேமேல
என்ன ெசய்வெதன்று எந்த ேயாசைனயும் வரவில்ைல..

அவரது மடியில் தைல சாய்த்து.. ைக,கால்கைள ஒடுக்கிப் படுத்துக் ெகாண்ட

நித்யாவின் உடலில் நடுக்கம் குைறந்தபாடில்ைல.. கண் மூடினால் ேதான்றும்
ெகௗதமனின் ேகாபம் நிைறந்த உருவம்.. சித்ரவைத ெசய்ய..
நிமிடத்ெதாற்ெகாரு முைற உடல் தூக்கித் தூக்கிப் ேபாட்டது அவளுக்கு.
ஆறுதலாக அவைள அைணத்துக் ெகாண்ட வசந்தி.. சிறிது ேநரம் அப்படிேய
அமந்திருந்தா.

நித்யா கூறிய அப்பட்டமான உண்ைமையக் கிரகித்துக் ெகாள்ள முடியாமல்

தவித்துப் ேபான ெகௗதமிற்கு.. அவமானமும்,ேகாபமும்,ஆத்திரமும்,வலியும்
மாறி மாறி வந்துத் துன்புறுத்தியது. ஒரு சிறு ெபண்... எப்படிெயல்லாம்
தன்ைன ஏமாற்றியிருக்கிறாள்..?,நடக்காத ஒன்ைற நடந்து விட்டதாக நிைனத்து
தினம் தினம் தவித்துச் சித்ரவைதப் பட்டு மனம் வருந்தி.. அவமானமாக
நிைனத்துக் கலங்கி ேவதைனக்குள்ளாகி.. நித்யா.. நித்யா.. ந< ந< எப்ேபப்பட்டப்
பாவம் புrந்து விட்டாய்..?

ஒவ்ெவாரு நாைளயும் தவிப்புடன் கடத்தி.. அவள் முகம் பாக்கக் கூசி.. ஏன்..

தாயின் முகத்ைதக் கூட அவன் இந்த நாள் வைர நிமிந்து
ேநாக்கவில்ைலேய! தாய்-தந்ைதயின் ஒழுக்கமான வளப்பிற்குத் தான்
கலங்கம் ஏற்படுத்தி விட்டதாக எண்ணி.. நாளுக்கு நாள் நரகமாகக்
கடத்தினாேன.. பாவி.. எப்ேபப்பட்டத் துேராகத்ைதப் புrந்திருக்கிறாள்..

அவனுக்கு மட்டும் ஏன் இப்படிெயல்லாம் நடக்கிறது..?,அவன் வாழ்வில் வந்த

ெபண்கள் அைனவரும் அவைன ஒரு ேகாமாளியாக எண்ணி.. அவன்
தைலயில் மிளகாய் அைறத்து விட்டுச் ெசன்று விடுகிறாகள்..?, அந்த
ெசௗம்யா கல்யாணம் ெசய்த மறுநாேள அவைன விட்டுக் காதலனுடன் ஓடிச்
ெசன்று ெபருத்த அவமானத்ைத ஏற்படுத்தி.. இரண்டு ஆண்டுகளுக்கு அவைன
முடக்கிப் ேபாட்டு ைவத்தாள். அந்த சுந்தr.. பணக்கார வாலிபைன
எப்படிேயனும் மடக்கிப் ேபாட்டு விட ேவண்டுெமங்கிற ேமலான எண்ணத்ைத
குறிக்ேகாளாகேவக் ெகாண்டிருப்பவள்.. உன் ெபண்டாட்டி தான் ஓடிச் ெசன்று
விட்டாேள.. என்னுடன் வாழ வருகிறாயா என்று எக்களிப்பாகக் ேகட்டுச்
ெசன்றாள்.

இவகைளெயல்லாம் விட.. நித்யா... அவனுைடய நித்யா.. அவனுக்குள்

இருக்கும் ேநசத்ைத அழகாகத் தட்டிெயழுப்பி.. இதமான இைசயாக.. சுகமானத்
ெதன்றலாக.. அழகான இம்ைசயாக.. அவன் மனதில் வாசம் ெசய்பவள்..
நிம்மதி,சந்ேதாசம் என்கிற விசயங்கெளல்லாம் இனித் தன் வாழ்வில்
இல்ைலெயன இறுகிப் ேபாய் வாழ்ந்து ெகாண்டிருந்தவைன.. தன் துறு துறு
ெசய்ைகயால்.. சிrப்பினால்.. அன்பினால்.. அக்கைறயினால்.. எப்படி
மாற்றினாள்.. அவள்.. அவள் எப்படி அவைன ஏமாற்றலாம்..?

ெபண்கைளக் கண்டாேல.. ஒரு வித ஒவ்வாைமேயாடு விலகிச் ெசன்று

விடுபவன்.. அவள் வந்த பின்பு தாேன.. அைனத்துப் ெபண்கைளயும் மதிக்கத்
ெதாடங்கினான். அவேள அவைன இப்படி ஏமாற்றப் பாத்தால்.. அவன் இனி
யாைர நம்புவான்..?, ஏளனமானப் புன்னைகையச் சிந்தியவன்.. தன்ைனத்
தாேனத் திட்டிக் ெகாண்டான்.

அலுவலகத்தில் அவள் நுைழந்த நாேள அவைள அவன் விரட்டியடித்திருக்க

ேவண்டும்.. ெபண்கள் அைனவரும் பாம்ைபப் ேபான்றவகள்.. வசீ கரமானத்
ேதாற்றத்ைதக் ெகாண்டிருந்தாலும்.. உள்ேள இருப்பதைனத்தும் விஷம்.. தான்
கண்ட ெபண்களில் அவள் மாறுபட்டவெளன நம்பினாேன.. தானும் அேத
குட்ைடயில் ஊறிய மட்ைட தான் என்று நிரூபித்து விட்டாேள.. சண்டாளி!
எப்படிெயல்லாம் நடித்தாள்..?

“என்ைன விட்டுப் ேபாய் விடாேத ெகௗதம்..”என அழுது நாடகமாடி..

என்னேவா வாழ்ைவ இழந்து விட்டவள் ேபான்று.. பrதாபமான முகத்துடன்
வலம் வந்து.. ச்ைச,ேவஷதாr.. தவறு நடந்து விட்டதாக வருந்தி அவள் முன்பு
ெசன்ற ேபாது கூட.. ந<ங்கள் நிைனக்குமளவிற்கு எதுவும் நடக்கவில்ைல
ெகௗதம் என்று கூறினாளா.. இல்ைல.. ெபாய் ெசால்கிேறாேம என்கிற
உறுத்தேல இல்லாமல்.. எப்படித் ைதrயமாகப் ேபசினாள்..?, ஏமாற்றுக்காr..
அவள் இனத்திற்ேக உrத்தான உன்னதமான குணம் ேபாலும்.. ஆண்கைள
ஏமாற்றுவது...!

திருமணமான அன்றிலிருந்து இன்று வைர அவைளக் காணும் ேபாெதல்லாம்

மனதில் உண்டான வலிைய அனுபவித்தவனுக்கு இந்த ஏமாற்றம் மிகப் ெபrய
ெவறிைய ஏற்படுத்தியது.. பூப் ேபான்றவைள சிைதத்து விட்டதாக..
ெமன்ைமயானவைளத் துன்புறுத்தி விட்டதாக.. நிைனத்து.. நிைனத்துக் கலங்கி
அவேளாடு ஒன்ற முடியாமல்... தன் வாழ்ைவத் ெதாடர முடியாமல்..
எப்படிெயல்லாம் வருத்தப்பட்டுப் ேபானான்..! ெதாடச்சியாக நான்ைகந்து
சிகெரட்டுக்கைள ஊதித் தள்ளியவனுக்கு.. நித்யாவின் மீ து ஆத்திரம் மட்டுேம
மிஞ்சியது..

ெவகு ேநரம் வசந்தியின் மடியில் கிடந்த நித்யாைவச் சமாதானப் படுத்தி

அவன் அைறக்கு அனுப்பி ைவத்தா வசந்தி. அவனது கண்களிலிருந்ேதத் தன்
மீ தான அவனது ேகாபத்தின் வrயத்ைத
< அறிந்திருந்த நித்யாவிற்கு.. அந்த
நிமிடேம பூமியில் புைதந்து ேபாய் விடலாெமன்று ேதான்றியது. என்ன
தண்டைன அளிப்பான்..?,வட்ைட
< விட்டு ெவளிேய ேபா என்பானா..?.தந்ைத
இல்லாத இந்த ேநரத்தில் தான் எங்ேக ெசல்வது..?,அப்பா.. எனக்குப் பயமாக
இருக்கிறது.. என்று மனதுக்குள் புலம்பியபடிேய படிேயறினாள்.
முடிேவயில்லாததாய் எண்ணிய படிக்கட்டுக்கள்.. ேநேர அவனது அைறக்குக்
ெகாண்டு ெசன்று விட.. ேலசாகக் கதைவத் திறந்து ெகாண்டு உள்ேள
நுைழந்தாள்.
அங்ேக குறுக்கும் ெநடுக்குமாக நடந்த படி அைறைய அளந்து
ெகாண்டிருந்தான் ெகௗதம். கீ ேழ கிடந்த சிகெரட்டுகள்.. அவன் எவ்வளவு
ேகாபத்துடன் இருக்கிறான் என்பைதத் ெதrவிக்க.. ெநஞ்சுக்குள் குளி பரவியது
நித்யாவிற்கு. அழுது அழுது சிவந்து ேபான விழிகளுடனும்,கைளந்து கிடந்த
கூந்தலுடனும்,முகத்தில் ஒளியின்றி.. நடுக்கத்துடன் நின்றிருந்தவளின் அருேக
வந்து அழுத்தமாக ேநாக்கினான் ெகௗதம்.

அவனது பாைவையக் கண்டவளுக்கு உள்ேள பிைசய.. அந்நாளில்

ஒன்பதாவது முைறயாகக் கண்களில் ந< ேகாக்க.. “ெகௗதம்.. நா..நான்..”என்று
ெதாடங்கியவள்.. ெகௗதமின் பளாெரன்ற அைறயில் நான்கடி தள்ளிக் குப்புற
விழுந்தாள். அவனது ஐந்து விரல்களும் கன்னத்தில் பதிந்திருக்க.. காது விண்
விண்ெணன்றுத் ெதறித்தது. வலியில் முகம் சுருங்கி.. இதேழாரத்தில் வழிந்த
ரத்தத்ைதக் ைகயால் துைடத்தபடி கண்ணருடன்
< அவன் முகத்ைத ஏறிட்டாள்.

“நா..நான்..”என்று மீ ண்டும் ெதாடங்கியவளின் அருேக வந்தவன் அவள் தைல

முடிையக் ெகாத்தாகப் பற்றித் தூக்கி “ேபசாேதடி... இனி ந< ஒரு வாத்ைத
ேபசினாலும்.. நான் ெகாைலகாரன் ஆகி விடுேவன்.. ஜாக்கிரைத”என்று உறும..
உதட்ைடக் கடித்து அழுைகைய அடக்கினாள் அவள். “இனியும் உன் நடிப்பு
ஜாலத்ைதக் காட்டி என்ைன ஏமாற்ற முயற்சிக்காேத... இனியும் உன்ைன நம்ப
நான் முட்டாள் அல்ல.. எப்படியடி உன்னால் இவ்வளவு ெபrயப் ெபாய்ையக்
கூற முடிந்தது..?,என்ன பாவம் ெசய்ேதன் நான்..?,ஏன் என்ைன
சித்ரவைதக்குள்ளாக்கினாய்..?, உன்ைன எவ்வளவு நம்பிேனன் ெதrயுமா..?,
கண் மூடித் தனமாக ந< கூறிய அைனத்திற்கும் தைலயாட்டிேனன்.. என்
வாழ்வில் நுைழந்து ந< ெசய்த அத்தைன மாற்றங்கைளயும் எண்ணி எண்ணிப்
பூrத்ேதன்.. உன்ைன அணுஅணுவாய் ேநசித்ேதன்.. உயிேரனும் ேமலாக
விரும்பிேனன்.. ேகாபுரமாக நான் உன்ைன எண்ணி ைவத்திருக்க.. ஆனால்.. ந<..
அந்த ெசௗம்யாைவப் ேபால்.. சுந்தrையப் ேபால்.. என்ைன சுலபமாக ஏமாற்றி
விடலாம் என்று தப்புக் கணக்குப் ேபாட்டு.. இந்த அளவிற்கு ெகாண்டு வந்து
விட்டாய்..”

“உனக்கும் அவகளுக்கும் என்ன வித்தியாசம் ெதrயுமா..?,அவகள்

ஆரம்பத்திலிருந்து இன்று வைரத் தங்களது உண்ைமயான குணத்ைதக் காட்டி
ெகட்டவகளாகத் தான் நடந்து வருகிறாகள்.. ஆனால்.. ஆனால் ந<
நல்லவைளப் ேபால் ேவடமிட்டு.. என் அலுவலகத்தில் நுைழந்து.. என் வட்டில்
<
புகுந்து.. என் மனதிலும் இடம் பிடித்து.. கைடசியில் உன் சுயரூபத்ைதக் காட்டி
விட்டாய்.. பாதகி.. என் வாழ்வில் வந்து ெசன்ற ெபண்கள் என்ைன ஏமாளியாக
பாவித்த ேபாது கூட.. நான் இவ்வளவு ேவதைனயுற்றதில்ைல.. உலகத்தில்
எதுவும் முக்கியமில்ைல.. ந< மட்டும் ேபாதுெமன உன்ைன.. உன்ைன மட்டுேம
மனதில் நிைனத்து.. உன்னுடேன மனதில் வாழ்ந்து.. உன்ைன எண்ணி
எண்ணிப் ைபத்தியமாகி.. ந<யில்லாமல் இனிெயாரு வாழ்க்ைகயில்ைல
என்றாகிப் ேபான எனக்கு.. ந<.. ந< ெசய்த இந்தத் துேராகம்.. என்ைன.. என்ைன
எப்படி ெவறிேயற்றுகிறது ெதrயுமா..?,உன்ைன.. உன்ைன இந்த ெநாடிேய
ெகான்று ேபாட்டு விட ேவண்டுெமன்று என் ைககள் துடிக்கிறது.. “என ெநற்றி
நரம்புகள் புைடத்ெதழ.. சிவந்த கண்களில் திரண்ட ந<ருடன் கூறிவைனக் கண்டு
மனம் பதறி.. அழுது வடிந்தது நித்யாவிற்கு.

கண்ட நாளிலிருந்து இன்று வைர அவனது நன்ைமைய மட்டுேம நாடுபவள்

அவள்.. முட்டாள் தனமான எண்ணங்களுடன் வாழ்வில் நாட்டமில்லாமல்
திrந்து ெகாண்டிருந்தவைனப் ேபாராடி.. அவைன மாற்றி.. இயல்பாக்கிக்
கைடசியில் அவன் மீ து ேநசம் ெகாண்டு.. இன்று வைர அவைனப் பற்றி
மட்டுேம சிந்தித்துக் ெகாண்டிருப்பவள்.. அந்தச் சுந்தr மட்டும் அவகளது
வாழ்வில் வந்திராவிடில்.. எப்ேபாேதா அவைனத் திருமணம் ெசய்து ெகாண்டு
ெசாக்க வாழ்வில் அடிெயடுத்து ைவத்திருப்பாள்.

அந்த ேகடு ெகட்டவளின் ேபச்ைசக் ேகட்டுக் ெகாண்டுத் தன்ைனத்

தவிக்கிறாேன.. இனி இவனுக்குப் புrய ைவக்கவும் முடியாெதன்று அவள்
எண்ணிய ேபாது தான்.. அவனாகேவ இப்படிெயாரு வாய்ப்ைப ஏற்படுத்தினான்.
இைத விட்டால் அவன் அவைளத் திருமணம் ெசய்து ெகாள்ள நிச்சயம்
சம்மதிக்க மாட்டான்.. அவனது வாழ்வும் பைழயபடி மாறிப் ேபாய் விடும்
என்கிற காரணத்தினால் தான்.. அவள் அவைனத் திருமணம் ெசய்து ெகாள்ளும்
படிக் ேகட்டேத..! அது.. அது அவைன இவ்வளவு ெபrய தாக்கத்திற்கு
உள்ளாக்கும் என்று அவள் எண்ணேவயில்ைல..

அழுைகைய அடக்க முயன்றுத் ேதாற்று.. கண்ண < வழியக் ேகவியவைள..

அழுந்தப் பற்றியவன்.. “அழாேத.. கண்ணைரக்
< காட்டி நடிக்காேத.. உன்
அழுைகைய உண்ைமெயன்று நம்பி.. என்ைன நாேன வருத்திக் ெகாண்டது
ேபாதும்.. இனியும் அழுதாயானால்.. ெகான்று விடுேவன்..”என்று மிரட்ட..
அவனது வாத்ைதகளும்,அவனது ைக அழுத்தமும் ேசந்து.. வலிையயும்,
ேவதைனையயும் ஏற்படுத்தியது.

அவன் பற்றியிருந்த அவளது கரம் சிவந்து கன்றிப் ேபாக.. வலியில் துடித்தாள்

நித்யா. அழுதால்.. அதற்கும் திட்டுவான் என்று கண்களுக்குள்ேள கண்ணைர
<
அடக்க முயற்சித்தாள். “ஹ்ம்,ஐந்து விரல்களும் ஒன்றாக இருப்பதில்ைல..
உங்கைள ஏமாற்றிச் ெசன்ற ெபண்கைளப் ேபால் அைனவரும் இருப்பதில்ைல
என்றாேய.. அப்படியானால் ந< ெசய்த இந்தக் ேகடு ெகட்ட காrயம் எந்த
வைகயில் ேசத்தி..?,ஆண்கைள ஏமாற்றுவது உன் ெபண்ணினத்திற்கு
உண்டான குணம்.. இதில் ந< மட்டும் விதி விலக்கல்ல..”என்று ஏளனத்துடன்
கூறியவனிடம் “ெகௗதம்.. நான் ெசால்வைத ஒரு முைற காது ெகாடுத்துக்
ேகளுங்கள்..”என்று நித்யா ெகஞ்ச..
“எைதக் ேகட்கச் ெசால்கிறாய்..?ம்..?,தவறு ெசய்து விட்டதாக நான் தினம்
தினம் தவித்த தவிப்ைப ந< அறிவாயா..?,எதிலும் பிடிப்பற்று.. அவமானத்தில்
துடித்ேதேன.. அைத உணவாயா..?, ஏன் என்னிடம் ெபாய் கூறினாய்..?”என்று
வினவியவனிடம் “இ..இல்ைல ெகௗதம்.. எங்ேக ந<ங்கள் என்ைனத் திருமணம்
ெசய்து ெகாள்ளச் சம்மதிக்க மாட்டீகேளா என்கிற பயத்தில் தான்.. நான்..
நான் அப்படிக் கூறிேனன்.. அது உங்கைள இவ்வளவு பாதிக்கும் என்று நான்
கனவிலும் கூட நிைனக்கவில்ைல.. என்ைன மன்னித்து விடுங்கள்.. நான்
ெசய்த அறிவற்ற காrயத்திற்காக.. ந<ங்கள் என்ன தண்டைன ெகாடுத்தாலும்
ஏற்றுக் ெகாள்கிேறன்..”என்று ைகக் கூப்பிக் கண்ண < விட்டவைள
உணச்சியற்று ேநாக்கினான் ெகௗதம்.

“நடக்காத ஒன்ைற நடந்து விட்டதாகக் கூறி இத்தைன நாட்களாக என்ைன

ஏமாற்றிப் பிைழத்தாேய.. என்ைனச் சுலபமாக ஏமாற்றி விடலாம் என்கிற
எண்ணம் தாேன..?,காதலுடன் இைணேவன் என்று ஓடிச் ெசன்றவைள விட..
என்னுடேன பழகி.. என் ஒவ்ெவாரு ெசயலிலும் தைலயிட்டு.. அைனத்ைதயும்
மாற்றி.. என் நம்பிக்ைகக்குrயவளாக மாறி.. ந< ெசய்த துேராகத்ைத மட்டும்
என்னால் மன்னிக்கேவ முடியாது...”என்றவன்.. பற்றியிருந்த அவளது ைககைள
விலக்கித் தள்ளினான்.

கன்றிப் ேபாய் விட்டக் ைககைளத் தடவியபடி அழுைகயில் வங்கிய

<
முகத்துடன் நின்றிருந்தவைள ஆழ ேநாக்கி.. “எது நம் இருவருக்குமிைடயில்
நடந்து முடிந்த விட்டெதன்று ஏமாற்றி என்ைன மணம் புrந்தாேயா.. அது..
இப்ேபாது.. இங்ேக நடக்கப் ேபாகிறது... உனக்கு இைத விடப் ெபrதாக
தண்டைனேயதும் அளிக்க முடியுெமன்று எனக்குத் ேதான்றவில்ைல..
இத்தைன நாட்களாக நான் பட்ட.. வலிைய.. ேவதைனைய.. உன் ஒவ்ெவாரு
ெசல்லும் அனுபவிக்க ேவண்டும்.. ெகௗதெமன்றால்.. ஏமாளி.. இளிச்சவாயன்
என்று எண்ணி ைவத்திருக்கிறாேய.. அந்த எண்ணம் மாறி.. என்ைன
ஏமாற்றினால்.. எப்ேபப்பட்ட பாதிப்பிற்குள்ளாவாய் என்பைத ந< அறிய
ேவண்டும்..”என்றவன் அவள் அருேக வர...

அவன் பாைவயிலும் ேபச்சிலும் சில்லிட்டுப் ேபான நித்யா.. மரத்துப் ேபான

ைக,கால்கைள கஷ்டப்பட்டு அைசத்து.. “ெகௗதம்... ெகௗதம்...”என வாய்
முணுமுணுக்க.. நடுங்கிப் ேபான மனதுடன் பின்னால் நகந்தாள். அவள்
அணிந்திருந்தத் துப்பட்டாைவ அவளிடமிருந்து உறுவித் தூர எறிந்தவைனக்
கண்டு ெநஞ்சம் படபடெவன அடித்துக் ெகாள்ள.. அவனிடமிருந்து தப்பிக்க
எண்ணி.. பால்கனிைய ேநாக்கி ஓடினாள்.

ஆனால் ஒேர எட்டில் அவைளப் பற்றித் தூக்கியவன்.. அவனிடமிருந்து

விடுபடத் துடித்து அவள் ெசய்த முயற்சிகள் அைனத்ைதயும் அலட்சியமாக
அடக்கி.. அவைளப் படுக்ைகயில் ேபாட்டான். “எதற்காகத் திமிறுகிறாய்..?,இது
நடந்து முடிந்ததாகக் கூசாமல் கூறித் தாேன என்ைனத் திருமணம் ெசய்து
ெகாண்டாய்..?,அப்ேபாது நடக்காதது.. இப்ேபாது நடப்பதாக எண்ணிக் ெகாள்...”
எனக் கூறி.. அவள் அழுைகயுடன் தடுப்பைதப் ெபாருட்படுத்தாது.. ேவக
ேவகமாக முன்ேனறினான்.

அவைளப் பழி வாங்கி விடும் ெவறியுடன்.. அவனது ெமன்ைமயான நித்யா

தன்னால் துன்புறுகிறாள் என்கிற நிைனப்ேப இல்லாமல் ெதாடந்தவைனத்
தடுக்கச் சக்தியற்று.. ேதாற்றுப் ேபானாள் நித்யா.. காதல் என்ற ஒன்று ஒரு
சதவதம்
< கூட இல்லாது.. அவள் ெசய்தத் தவறுக்குத் தண்டைனயளிப்பதாக
எண்ணிக் ெகாண்டு மிருகத்தனமாக அவன் நடந்து ெகாண்டைத தாங்கிக்
ெகாள்ள முடியாது.. கண்ண < விட்டு அவள் கதற.. அவள் அழுைகையயும்,
கதறைலயும் ெபாருட்படுத்தாது.. தன் ெசயலில் குறியாக இருந்தவன்..
ேபாதும்,ேபாதுெமன அவைளத் துன்புறுத்திய பின் அவைள விட்டு விலகி
எழுந்தான். துச்சமாக அவள் மீ து ஒரு பாைவையச் ெசலுத்தியவன்
விறுவிறுெவன அைறைய விட்டு ெவளிேயறினான்.

அவன் ெசன்ற பின் பாரமாகக் கணத்தத் தைலையயும்,உடைலயும்

கஷ்டப்பட்டுத் தூக்கிக் குளியலைறக்குச் ெசன்று ஷவைரத் திருகி விட்டு
நின்றவளுக்கு.. உடலின் ஒவ்ெவாரு அணுவும் வலிைய ஏற்படுத்தியது.. அவன்
கூறினாேன.. நான் அனுபவித்த வலிையயும்,ேவதைனையயும் உன் உடலில்
ஒவ்ெவாரு ெசல்லும் அனுபவிக்க ேவண்டுெமன்று.. அதற்காக.. அதற்காக..
இப்படி.. மிருகமாக மாறி.. நிைனத்துப் பாக்கக் கூட விரும்பவில்ைல அவள்.
அவனது ைக விரல்களின் அழுத்தத்தில் சிவந்து கன்றிப் ேபாய் விட்ட
இடங்கள் தண்ண < பட்டதும் சுrெரன்று எrயத் துவங்க... பல்ைலக் கடித்து
வலிைய அடக்கினாள்.

காதலும்,ேநசமும் மருந்துக்கும் கூட இல்லாதவனுடன் இனி வாழ்ந்ெதன்ன

பிரேயாஜனம்..?,எப்ேபப்பட்ட சூழ்நிைலயில் தான் அந்தப் ெபாய்ையச் ெசால்ல
ேநந்தெதன்பைத புrந்து ெகாள்ள முடியாமல்.. அவைன ஏமாற்றி விட்டதாகக்
கூறி இப்படிெயாரு தவைற ெசய்து விட்டாேன..! இனி நித்யா எப்படி
அவனுடன் வாழ்வாள்..?,ந< ெசய்தது துேராகம்.. பாவம் எனக் கூறி மீ தி
வாழ்ைவயும் நரகமாகேவ கழிப்பான். ேவண்டாம்.. ேவண்டாம்.. அவைன
விட்டு விலகிச் ெசன்றாேலனும்.. அவள் மீ திருக்கும் ேகாபம் அவனுக்குக்
குைறயக் கூடும்..

அவன் அவைளத் துன்புறுத்தியைதக் கூடப் ெபrதாக நிைனக்காமல் அவன்

வாழ்ைவப் பற்றிச் சிந்திக்கத் ெதாடங்கியத் தன் நிைலையக் கண்டு அவளுக்கு
அழுைக தான் வந்தது. இந்தக் காதைலயும்,ேநசத்ைதயும் புrந்து ெகாள்ளாமல்
ேபானாேன! அவள் ேதாற்று விட்டாள்! என்ன காரணத்திற்காக இந்தியா
வந்தாேளா.. அதில் ேதால்விையத் தழுவி விட்டாள்.. அத்ைதயும்,அப்பாவும்
எவ்வளவு நம்பினாகேளா.. அவகள் நம்பிக்ைகையப் ெபாய்ப்பிப்பது ேபால்..
அவள் ேதாற்று விட்டாள்..

ெகௗதமின் மனைத மாற்றி.. வாழ்வின் மீ து பிடிப்ைப ஏற்படுத்தி.. அவனது

வாழ்ைவ மீ ட்டுக் ெகாடுத்து விட்டதாக அவள் இறுமாந்திருந்தது ெபாய்யாகிப்
ேபானது. அவன் பாத்த ெபண்களின் வrைசயில் அவைளயும் ேசத்து
விட்டான். ஏன்..?,அவகைள விடக் ேகவலமானவளாக எண்ணி விட்டான்..
சத்தமில்லாமல் அழத் துவங்கியவள்.. ஷவைர நிறுத்தி விட்டு.. உைட மாற்றிக்
ெகாண்டு ெவளிேய வந்தாள்.

சிவந்திருந்த உதடும்,கன்னங்களும் நடந்து முடிந்த சம்பவத்ைத மீ ண்டும்

மீ ண்டும் ஞாபகப்படுத்த.. அழுைகயுடன் அமந்திருந்தாள். இரண்டு,மூன்று
நாட்களாகச் சrயாகச் சாப்பிடாததும்,உணச்சிக் ெகாந்தளிப்பிலும்.. ெவகு
ேநரத்திற்கு முன்பு நடுங்கத் துவங்கியிருந்த உடல்.. இன்னமும் கூடத் தன்
நடுக்கத்ைத நிறுத்தாமல் இருந்தது. உதட்ைடக் கடித்து நடுக்கத்ைதக்
கட்டுப்படுத்தியவள்.. அருேகயிருந்த தண்ண< பாட்டிைல எடுத்துக்
மடமடெவனப் பருகினாள். ெகாஞ்சம் சமனைடந்து விட்ட மூைளயுடன்
ேயாசித்து முடிவு ெசய்து.. ைகயிலிருந்த பணத்ைத எடுத்துக் ெகாண்டுத் தன்
வட்டிற்குச்
< ெசன்றாள்.

அவளது நல்ல ேநரம்! எதி வட்ைட

< இன்னும் விஸ்வநாதன் காலி
ெசய்யவில்ைல.. அன்று இரவு முழுைதயும் அங்ேகேய கழித்தவள்.. விடிந்த
பின் முந்ைதய இரவு புக் ெசய்த விமானத்தில் நியூயாக் பறந்தாள்.

இரவு உறங்கச் ெசல்லும் முன் ேதாட்டத்தில் நடப்பைத வழக்கமாக

ைவத்திருக்கும் விஸ்வநாதன் அன்றும் அேத ேபால் ெவளிேய வந்தவ..
அங்ேக வாசல் கதைவத் திறந்து ெகாண்டு.. இந்த உடலும் சுைமெயன்பது
ேபால்.. சக்தியற்று.. கைளயிழந்த முகத்துடன்.. எப்ேபாதும் குடி
ெகாண்டிருக்கும்.. புன்னைகயும்,குறும்பும் சுத்தமாக மைறந்து ேபாய்
ெபாலிவற்று நடந்த மகைளக் கண்டு இதயம் ஒரு நிமிடம் துடிப்பைத நிறுத்தி
விட்டது அவருக்கு.

“நிதும்மா..”என்ற தந்ைதயின் குரல் ஒலித்ததும்.. நின்று விட்டவள்.. உதடு

துடிக்க.. மூக்கு விைடத்து அழுைகயில் சிதற.. “அப்பா...”என்று ஓடி வந்து
அைணத்துக் ெகாண்டாள். “நிது.. நிது.. என்னடா.. என்ன நடந்தது..?”என்று
அவள் ேதாைளத் தடவிச் சமாதானப் படுத்தியவrடம் “நா.. நான் இனி அங்ேக
ேபாக மாட்ேடன்.. ேபாக மாட்ேடன் அப்பா..”என்றவைள ேயாசைனயுடன்
ேநாக்கியவ “சr பாப்பா.. ந< உள்ேள வா முதலில்..”என்றைழத்துச் ெசன்றவ..
அவைளச் சாப்பிட ைவத்து.. தட்டிக் ெகாடுத்துத் தூங்க ைவத்தா.
 அத்தியாயம் – 19

பூஞ்ேசாைலயில்..
பசுைமயான மரங்களுக்கிைடயில்..
ெகாடியினால் கட்டப்பட்ட ஊஞ்சலில்..
உன்னருேக நான் அம@ந்திருந்த..
அந்த ஏகாந்த ேவைள...
என் உயி@ பிrயும் வைர..
மறவாது கண்ணா!

ஆயிற்று! நித்யா நியூயாக் திரும்பி இன்ேறாடு முழுதாக ஆறு மாதங்கள்

கடந்து விட்டது. இந்தியாவிலிருந்து இங்ேக வந்து ெசன்ற அன்று
அழுைகயுடன் விஸ்வநாதனின் ேதாள் சாய்ந்தவைள.. அவ சமாதானப்படுத்தி
சாப்பிட ைவத்து உறங்கச் ெசய்தா. அவளது முகத்திலிருந்ேத ெதrந்தது.
அவள் பல நாட்களாக உண்ணாமலும்,உறங்காமலும் இருக்கிறாள் என்பது!
அதன் பின் வந்த நாட்கைள அவள் அைமதியாகக் கழிக்க.. என்ன
நடந்தெதன்று ேகட்டுக் ேகட்டு விஸ்வநாதன் ேசாந்து ேபானது தான்
மிச்சமாகிப் ேபானது. அவள் வாையத் திறப்பதாக இல்ைல.

யாருடன் அதிகம் ேபசுவதில்ைல.. முன் ேபால் நைடயில் ஒரு துள்ளலும்..

நாள் முழுக்க அவளுடன் ஒட்டிக் ெகாண்டிருக்கும் உற்சாகமும்.. வம்பு ெசய்து
சிrக்கும் குணமும்.. பதிலுக்கு பதில் சண்ைடயிடும் இயல்பும் மாறிப் ேபாய்..
எங்ேகா ெவறித்த பாைவயுடன் வாழ்ைவ இழந்தவள் ேபால்
உயிப்பில்லாமல் இருந்தாள். இன்னும் சில ேநரங்களில் கட்டிலில் குப்புற
விழுந்து எைதேயா நிைனத்துக் ெகாண்டுத் ேதம்பித் ேதம்பி அழ ஆரம்பித்து
விடுகிறாள். பித்துப் பிடித்தவள் ேபால் திrந்தவைள விஸ்வநாதன் தான்
அருகிலிருக்கும் குழந்ைதகள் பள்ளிக் கூடத்திற்குச் ஆசிrயராகச் ெசல்லுமாறு
வலியுறுத்தினா.

அங்ேக ேவைலக்குச் ெசன்றபின் ஓரளவு நல்ல மாற்றம் ெதrந்தது அவளிடம்.

முன் ேபால் ெவறித்த பாைவயுடன் திrவைத விடுத்து.. அவ்வப்ேபாது
குழந்ைதகள் ெசய்யும் ேசட்ைடகைளக் கண்டு முறுவலித்தாள்.
ேதாற்றத்திலும்,உடல் நலத்திலும் அக்கைறயில்லாமல் இருந்தவள்.. இப்ேபாது
ேவைள தவறாமல் சாப்பிடுகிறாள்.
இைவயைனத்ைதயும் கண்ட விஸ்வநாதனுக்கு மனம் வலித்தது. தாேன தன்
ெபண்ணின் வாழ்ைவ அழித்து விட்டதாக எண்ணித் தினம் தினம் வருந்தினா.
கல்லூrயிலிருந்து வடு
< திரும்பியதும்.. தந்ைதையக் கட்டிக் ெகாண்டுச்
ெசல்லம் ெகாஞ்சித் திrயும் மகளின் அழைகக் காண முடியாது ேபானைதக்
கண்டு கலங்கினா. தினம் நான்ைகந்து சிறுவகளுடன் ஓடி விைளயாடித்
திrந்தும்.. நண்பகளுடன் ஆடிப் பாடி கூத்தடித்துக் ெகாண்டும்.. சுதந்திரப்
பறைவயாக.. கவைலகளின்றி மகிழ்ச்சியாக இருந்தவள்.. இன்று சிறெகாடிந்து
கிடப்பைதக் காணச் சகிக்காமல் உள்ளுக்குள் வருந்தினா.

ஆனாலும் எைதயும் ெவளிக்காட்டிக் ெகாள்ளாமல்.. அவள் விரும்பும்

விசயங்கள் அைனத்ைதயும் ெசய்தா. அவளது நண்பகைள வரவைழத்தா.
ஷாப்பிங் அைழத்துச் ெசன்றா. அவளுடன் விைளயாடினா.. ஆடினா..
பாடினா.. ஆனால் இைவயைனத்திற்கும் சின்ன புன்னைக சிந்தினாேள தவிர
எதிலும் கலந்து ெகாள்ளவில்ைல..

பாவி! படுபாவி! எப்படியிருந்தப் ெபண்ைண இப்படி மாற்றி விட்டாேன!

அவனது வாழ்வு சிறக்க ேவண்டுெமன்று அவைனத் ேதடிச் ெசன்று நல்லது
ெசய்தாேள..! கைடசியில் அவளுக்கு இந்த நிைலைம தானா வர ேவண்டும்..?
என்று நிைனத்தவருக்கு.. ஆறு மாதங்களுக்கு முன்பு நித்யா வடு
< வந்து ேசந்த
நாள் நிைனவிற்கு வந்தது.

எவ்வளேவா முயற்சித்தும் தான் திரும்பியதற்கான காரணத்ைத அவள் கூற

மறுத்த ேவைள நித்யாைவக் காணவில்ைலெயன்று பதறித் தைமயனுக்கு
ஃேபான் ெசய்தா வசந்தி.

அன்று அவைள ெவறுப்புடன் ேநாக்கி விட்டு எழுந்து ெசன்ற ெகௗதம் இரவு

முழுைதயும் காrல் ஊைரச் சுற்றிேய கழித்தான். ேகாபமும்,ஆத்திரமும்
இன்னமும் அடங்காமல் இருந்தது.. கண்கைள மூடினால் அழுைக நிைறந்த
முகத்துடன் உதட்டில் வழிந்த ரத்தத்ைதத் துைடத்த நித்யாேவ வந்து நின்றாள்.
தான் ெசய்தது.. தவறா.. சrயா என்று கூடப் புrயாத மனநிைலயில்
வண்டியின் ேவகத்ைத அதிகrத்துச் ெசலுத்தியவன்.. எதிேர வந்த லாrயின்
மீ து ேமாதி.. கடற்கைர மணலில் ெசன்று விழுந்தான்.

அருகிலிருப்ேபா அவைனப் பற்றிெயழுப்பித் தண்ண < ெகாடுக்க.. அவனுக்ேகா..

இந்த விபத்தில் உயி ேபாயிருக்கக் கூடாதா என்ேற ேதான்றியது.. அவள்
தன்ைன ஏமாற்றி மணம் புrந்ததாக ஒரு மனம் ேகாபத்தில்
ெகாந்தளித்தாலும்.. இன்ெனாரு மனேமா.. இத்தைன நாட்களாக என்ன ெசய்து
விட்ேடாெமன்று வருந்தினாேயா.. அந்தக் ெகாடுைமைய அவளுக்குச் ெசய்து
விட்டு வந்திருக்கிறாேய முட்டாள் என்று அவைனச் சாடியது.

ேகாபம்,வருத்தம்,அழுைக,அவமானம் எனக் கலைவ உணவுடன் காைல வடு

<
வந்து ேசந்தவன்.. கண்டது வசந்தியின் அழுைக நிைறந்த முகத்ைதத் தான்.
“ெகௗதம்.. ெகௗதம்.. நித்யாைவக் காணவில்ைல.. எல்லா இடத்திலும் ேதடிப்
பாத்து விட்ேடன்..”என்று பதற.. முகம் இறுகத் தைல குனிந்தவன் “என்ைன
ஏமாற்றிய பாவத்திற்காக அவேள ெதாைலந்து விட்டாள் எனச்
சந்ேதாசப்பட்டுக் ெகாள்கிேறன்..”என்று கூறி விட்டு விறுவிறுெவனத் தன்
அைறக்குச் ெசன்று விட்டான்.

அவன் கூறிய பதிைலக் ேகட்ட வசந்தித் திைகத்துப் பின் அழுைகயில்

குலுங்கினா. நன்றாக இருந்த ெபண்ைண என் மகனது வாழ்ைவ மாற்ற வா
தாயி என நியூயாக்கிலிருந்து இந்தியா வர ைவத்துக் கைடசியில்.. அவளது
வாழ்ைவக் ெகடுத்து அனுப்பி ைவத்து விட்ேடாேம! சிrப்பும்,மகிழ்ச்சியுமாய்..
சுற்றியிருப்பவகைளக் குதூகலப்படுத்தி.. அைனவரும் சந்ேதாசமாக இருக்க
ேவண்டும் என்பைதக் குறிக்ேகாளாக ைவத்துக் ெகாண்டு.. எத்தைன
நன்ைமகைளப் புrந்தாள்..! அவைள இந்தப் பாவி என்ன ெசய்தான் என்று
ெதrயவில்ைலேய.. ெசால்லிக் ெகாள்ளாமல் எங்ேகா ெசன்று விட்டாேள..!
விஸ்வநாதன் அண்ணாவின் முகத்தில் இனி எப்படி விழிப்ேபன் என்று பதறிய
வசந்தி.. அழகசாமிக்கு ஃேபான் ெசய்து ெதrவிக்க இருவரும் ேசந்து
நித்யாைவத் ேதடின.

அன்ைனயிடம் ேபசி விட்டு கனத்த மனதுடன் தன்னைறக்கு வந்த

ெகௗதமிற்கு.. அைற இருந்த ேகாலம் ேநற்று இரவு நடந்தக் ேகாரமான
நிகழ்ைவக் கண் முன்ேன ெகாண்டு வந்தது. ஆத்திரத்தில் அவன் கிழித்ெதறிந்த
அவளது ஆைடகள் அங்குமிங்கும் சிதறிக் கிடக்க.. அைதக் கண்டவனுக்குத்
துக்கம் ெபாங்கியது. ஆனாலும்.. அவள் ெசய்த தவறுக்கு இப்ேபாது படுகிறாள்..
என்று தனக்குத் தாேன கூறி விட்டுப் படுக்ைகயில் விழுந்தான். அவளது
தைலயைணயிலிருந்து புறப்பட்ட அவளது வாசம்.. ெநஞ்ைசக் கசக்கிப் பிழிய..
அவைனயறியாமேல.. கண்களிலிருந்து கண்ண< வழிந்தது அவனுக்கு.

நித்யாைவப் பற்றி நன்கு அறிந்திருந்ததால் அழகசாமி ேநராக ஏேபாட்டில்

விசாrக்க.. அன்ைறய விமானத்தில் அவள் பறந்திருப்பது ெதrய வந்தது.
ஓரளவு நிம்மதியைடந்து இருவரும் வடு
< வந்து ேசந்தன. அவருக்கு ஆறுதல்
கூறி விட்டு அழகசாமி ெசன்று விட.. அழுைக ெபாங்கியது வசந்திக்கு.
சிட்டுக் குருவிையப் ேபால் சலசலெவனத் திrந்தவைள என்ன ெசய்தான்
இந்தப் பாவி! எந்தப் பிரச்சைனயாயிருந்தாலும் அத்ைத,அத்ைதெயன
அவளிடம் ெதrவிப்பாேள! இப்ேபாது எதுவுேம கூறாமல் ெசன்றிருக்கிறாள்
என்றால்.. அவனுக்கும் அவளுக்குமிைடேய என்ன நடந்திருக்கும் என்பைத
நிைனத்து அவருக்குப் பயமாக இருந்தது.

அதன் பின் எதுவும் நடவாதது ேபால் அலுவலகத்திற்குச் ெசல்பவைன

ெவறுப்புடன் ேநாக்கியவ.. அவன் முகத்தில் விழிப்பது கூட இல்ைல.. மகள்
வந்து ேசந்ததும் விஸ்வநாதன் வசந்திக்கு ஃேபான் ெசய்து விசாrக்க..
அழுைகயுடன் அண்ணனிடம் நடந்தைதக் கூறினா.

இருவருக்குமிைடயில் என்ன நடந்திருக்கும் என்பைத யூகிக்க முடியாத

ெபற்ேறாகள்.. தங்களது பிள்ைளகளின் எதிகாலத்ைத நிைனத்து ஊைமயாக
வருந்திக் ெகாண்டிருக்க.. பிள்ைளகள் இரண்டும் நைடபிணங்களாய் தங்களது
வாழ்ைவத் ெதாடந்து ெகாண்டிருந்தன.

நித்யா ெசன்று விட்ட பின் வசந்தி அைறைய விட்டு ெவளி வருவது கூட
அrதாகிப் ேபானது. தன் மகனின் வாழ்வில் விளக்ேகற்ற வந்தவள் அவள் என
எண்ணி எண்ணிப் பூrத்து... அவைளத் தன் கண்ணுக்குள் ைவத்துப் பாத்துக்
ெகாண்டிருந்தா வசந்தி. இனி எல்லாம் சுகேம என்று நிைனத்து இருவருக்கும்
அவ மணம் புrந்து ைவக்க.. இந்தப் பாவி அவைள வட்ைட
< விட்ேட விரட்டி
விட்டாேன! அவரது ேகாபம் முழுதும் மகன் மீ து திரும்ப.. அவன் முகத்தில்
விழிப்பது கூடப் பாவம் என்ெறண்ணி அவன் வட்டிலிருக்கும்
< ேநரங்களில்
அவ ெவளிேய வருவேதயில்ைல.

நித்யா இல்லாத வடு

< சூன்யமாகத் ேதான்ற ஆரம்பிக்க.. ெகௗதம் வடு
< தங்கும்
ேநரங்கைளேய குைறத்துக் ெகாண்டான். தன்ைனச் சுற்றியிருப்பவகள் தன்
மீ து காட்டும் ெவறுப்ைப முதலில் உணந்து ெகாள்ளாமல்.. தன் ேபாக்கில்..
தனக்ெகன ஓ உலகத்ைத வகுத்துக் ெகாண்டு அதிேலேய வாழ்ந்து
ெகாண்டிருந்தவனுக்கு.. அலுவலகத்தில் அழகசாமியும்,வட்டில்
< அன்ைனயும்
உமிழும் ெவறுப்பு ெமல்ல ெமல்லப் புrய ஆரம்பித்தது.

அவனும் ஒரு வாரமாக முயற்சித்துக் ெகாண்டிருக்கிறான் தன் அன்ைனயுடன்

ேபசி விட ேவண்டுெமன்று.. அவைனக் கண்டாேல முகத்ைதத் திருப்பிக்
ெகாண்டு அவ எழுந்து ெசல்ல.. என்னவாயிற்று அம்மாவிற்கு.. என்ெறண்ணி..
அவரது அைறக்கதைவத் தட்டினான். “அம்மா.. கதைவத் திற.. நான்
தான்..”என்று கூற.. சிறிது ேநரம் அவrடமிருந்து எந்த பதிலும் வரவில்ைல.
“அம்மா..”என்று அழுத்தமாகக் கத்தி கதைவ இடித்தவைனக் கண்டுக் ேகாபமாக
கதைவத் திறந்தவ.. “என்ன..?,என்ன ேவண்டும் உனக்கு?,இனிெயாரு முைற
என்ைன அம்மா என்றைழக்காேத.. அதற்கானத் தகுதிைய ந< என்ேறா இழந்து
விட்டாய்.. எதற்காக என்ைனத் ெதாந்தரவு ெசய்கிறாய்..?,நான் இந்த வட்டில்
<
இருப்பதும் உனக்குப் பாரமாக இருக்கிறதா..?,உனக்குத் தான்
ெபண்கெளன்றாேல பிடிக்காேத.. உன்ைனப் ெபற்ெறடுத்திருந்தாலும்.. நானும்..
ந< ெவறுத்து ஒதுக்கும் ெபண் இனத்ைதச் ேசந்தவள் தான்.. அதனால்..
என்ைனயும் ெவளிேய ெசல்லச் ெசால்கிறாயா..?”என்று வழக்கத்திற்கு மாறாக
அவ ெவடிக்க.. திைகத்துப் ேபானவன்.. “இ..இல்ைலம்மா..”என்று
தைலயைசத்தவன் பின் தைலைய உலுக்கி நிமிந்து..

“ஏன் சத்தமிடுகிறாய் இப்ேபாது..?,நானும் பாத்துக் ெகாண்டு தானிருக்கிேறன்..

ந< என்ைனத் தவிப்பைத.. அவள் ெசய்த தவறு அவளுக்ேக உறுத்தி விட்டது..
அதனால் தான் அவேள யாrடமும் ெசால்லிக் ெகாள்ளாமல் ெசன்று
விட்டாள்.. நானா அவைள வட்ைட
< விட்டு விரட்டிேனன்..?, என்னேவா நான்
தவறு ெசய்து விட்டைதப் ேபால் என்ைனக் குற்றவாளிக் கூண்டில்
ஏற்றுகிற<கள் அைனவரும்.?, என்ன தான் நிைனத்துக் ெகாண்டிருக்கிற<கள்...?,
உனக்கு அவள் முக்கியமா..?,நான் முக்கியமா அம்மா..?, அவள் என்ைன
ஏமாற்றித் திருமணம் ெசய்து ெகாண்டைத ந<ங்கள் அறிந்து தான்
இருந்திருக்கிற<கள்.. அவளுடன் ேசந்து ெகாண்டு ஏன் ந<ங்களும்
மைறத்த<கள்..?,என்ைன ஏமாற்றுவதில் என்ன சந்ேதாசம் உங்களுக்கு..?”என்று
கத்தியவனிடம் “ஏெனன்றால் உன் சந்ேதாசத்ைத.. உன் மகிழ்ச்சிைய மீ ட்டுக்
ெகாடுப்பது மட்டுேம எங்கள் மனதில் நிைல ெகாண்டிருந்தது..”என்று முழுக்
குரைலயும் உயத்திக் கத்தியவைர அவன் வியந்து ேநாக்கினான்.

அழுைகயில் குரல் நடுங்க ெநஞ்ைசப் பற்றிக் ெகாண்டவ “நித்யா யாெரன்று

உனக்குத் ெதrயுமா..?”என்று வினவ.. இைமக்காமல் அன்ைனயின்
முகத்ைதேய பாத்துக் ெகாண்டிருந்தவனிடம் “நித்யா.. என் அண்ணன் மகள்..
என் ெபrயம்மா மகன் விஸ்வநாதனின் மகள்.. ந< என்ைன அெமrக்காவிற்கு
சுற்றுப் பயணம் அனுப்பிய ேபாது தான் நான் என் அண்ணைனச் சந்தித்ேதன்..
உன்ைனப் பற்றிக் கூறி நான் வருத்தப்பட்டது ெபாறுக்காமல் தான் என்
அண்ணன் அவரது மகளான நித்யாைவ இங்ேக என்னுடன் அனுப்பி
ைவத்தா.” என்று ஆரம்பித்து எல்லாவற்ைறயும் அவனிடம் ெகாட்டினா.

“ெபண்கைளப் பற்றி இழிவான எண்ணம் ெகாண்டிருந்த உன்ைன

மாற்றுவதற்காக.. உன் வாழ்ைவச் சீ ராக்குவதற்காக.. ந<யும் மற்றவகைளப்
ேபால் குடும்பம்,குழந்ைதெயன வாழ்ைவத் ெதாடர ேவண்டும் என்பதற்காக..
அவள் இந்தியா வரச் சம்மதித்தாள். எனக்காக.. அவள் உயிராய் மதிக்கும்
தந்ைத கூறி விட்ட ஒேர காரணத்திற்காக இங்ேக வந்தாள். அவைள
வட்டினுள்
< அனுமதிப்பது உனக்குப் பிடிக்காமல் ேபாய் விடுேமா என்று பயந்து
எதி வட்டில்
< யாேரா ஒருத்திையப் ேபால் தங்க ைவத்து.. உனக்காக..
உனக்காக.. எவ்வளவு பாடுபட்டிருக்கிேறாம் என்று உனக்குத்
ெதrயுமா..?,உன்ைனப் ெபற்ற கடனிற்காக நான் கஷ்டப்பட்டால் சr தான்,
எங்ேகா பிறந்து.. எங்ேகா வளந்த நித்யா எதற்காகக் கஷ்டப்பட ேவண்டும்..?,
ஆனால் அவள் முயற்சித்தாள்.. நாங்கள் அைனவரும் விரும்பியபடி.. அவள்
உன்ைன மாற்றினாள்.. கைடசியில்.. உன்ைன உயிருக்கு உயிராகக்
காதலிக்கவும் ெதாடங்கினாள்.. அவள் மீ தான உனது காதைலயும் அறிந்து
ெகாண்டாள்.. எல்லாம் நன்றாகச் ெசன்று ெகாண்டிருந்த ேபாது.. ஏேதா ஒரு
கழிசைடயின் ேபச்ைசக் ேகட்டுக் ெகாண்டு ந< அவைளத் தவித்தாய்..
விலக்கினாய்.. ஒதுங்கி நின்றாய்.. அப்ேபாது தான்.. அந்தப் பாட்டி நாள்
வந்தது.. இைதத் தவித்தால் ந< அவைளத் திருமணம் ெசய்ய மறுத்து
பைழயபடி வாழ்ைவத் ெதாடர ஆரம்பித்து விடுவாேயா என்று.. அப்ேபாதும்
கூட உன் வாழ்ைவப் பற்றி ேயாசித்துத் தான் அவள் கல்யாணம் ெசய்து
ெகாண்டாள்.. சம்பந்தேம இல்லாமல்.. உன் வாழ்வில் புகுந்து நன்ைமைய
ஏற்படுத்தினாேள.. அவைள.. அவைள அவமானப் படுத்தி ெவளிேய துரத்தி
அடித்து விட்டாேய.. உனக்கு இந்த ெஜன்மத்தில் மன்னிப்பு என்பேத
கிைடயாது..”என்று கூறி விட்டு அவ அைறைய விட்டு ெவளிேயறி விட
ஸ்தம்பித்துப் ேபானான் ெகௗதம்.

நித்யா.. நித்யா.. அவனது மாமன் மகள்.. அவனுக்காகேவ இந்தியா வந்து..

தங்கி.. அவைன மாற்ற முயன்று.. அதில் ெவற்றியும் ெபற்றவள்.. அவைள..
அவைளப் ேபாய்.. விரட்டி அடித்து விட்டாேன..! பாவி! அம்மா கூறியது ேபால்..
இந்தப் பாவத்திற்கு மன்னிப்ேப கிைடயாேத! தைலைய அழுந்தக் ேகாதி..
நிைலகுைலந்து கீ ேழ விழுந்தவனுக்கு.. “நித்யா... நித்யா..”என்கிற
வாத்ைதையத் தவிர ேவறு வாத்ைதேய வரவில்ைல.. உடேன... உடேன
அவைளச் சந்தித்து.. மன்னிப்புக் ேகட்க ேவண்டுெமன்றுத் ேதான்றியது
அவனுக்கு.. அவள் மன்னித்தாலும்.. மன்னிக்கா விட்டாலும்.. அவைள ஒரு
முைற.. ஒரு முைறேயனும் காண ேவண்டும்.

விைரவாகச் ெசன்று ஹாலில் அமந்திருந்த அன்ைனயின் காலடியில்

அமந்தவன் “அம்மா.. அம்மா.. நான்.. மிகப் ெபrய குற்றம் ெசய்து
விட்ேடனம்மா.. நித்யா.. நித்யா எனக்கு ேவண்டும் அம்மா.. ஒரு முைற
அவைள விலக்கி நான் ெசய்தத் தவறு ேபாதும்.. இனியும் அவைளப் பிrந்து
என்னால் இருக்க முடியாதம்மா.. நான் அவைளப் பாக்க ேவண்டும்..
இப்ேபாேத... அவள் எங்கிருக்கிறாள் என்று ெசால்லுங்கள்.. ப்ள <ஸ்...”என்று
ெகஞ்ச.. அவைன ெவறித்து ேநாக்கியவ “ந< விரும்பும் ேபாது அருேக
வருவதற்கும்... ந< ெவறுக்கும் ேபாது தூரப் ேபாவதற்கும் நித்யா ஒன்றும் உன்
வட்டு
< ேவைலக்காrயல்ல..”என்று அவ எழுந்து ெசல்ல.. “அம்மா.. என்ைன
மன்னித்து விடு... இனிெயாரு முைற அவைளக் கஷ்டப்படுத்தும் எந்தக்
காrயத்ைதயும் நான் ெசய்ய மாட்ேடன்... ஒரு முைற.. ஒரு முைற அவைள
நான் பாக்க ேவண்டும்.. ப்ள <ஸ் அம்மா..”என்று ெகஞ்சியவைனப்
ெபாருட்படுத்தாது அவ தன்னைறக்குள் ெசன்று கதைவத் தாழிட்டுக்
ெகாண்டா.
மூன்று நாட்கள் அன்ைனையத் ெதாடந்து.. காலில் விழாத குைறயாகக்
ெகஞ்சி.. நித்யா.. நியூயாக்கில் இருப்பைதத் ெதrந்து ெகாண்டான். “ேதங்க் யூ..
ேதங்க் யூ மாம்..”என்று அன்ைனையக் கட்டிக் ெகாண்டவன் “நான் திரும்பி
வரும் ேபாது நிச்சயம் உன் மருமகேளாடு தான் வருேவன்..”எனக் கூறி விட்டு
விைரந்து ஓடிச் ெசன்றான்.

நித்யா.. நித்யா என மனம் முழுதும் அவள் முகமும்,சிrப்பும்,துறுதுறு குறும்புத்

தனமும்,தன்னிடம் சண்ைட பிடிக்கும் குழந்ைதத்தனமும் மனக்கண்ணில்
ேதான்றி சிrப்ைப வரவைழத்தது அவனுக்கு. அவைள எண்ணியபடிேய
பயணத்ைத முடித்தவனுக்கு.. அவளது வட்ைட
< ேநாக்கி நடந்த ேபாது இதயம்
படபடெவன அடித்துக் ெகாண்டது. விஸ்வநாதன் என்கிற ெபயப்பலைகயின்
மீ து வைரயப்பட்டிருந்த ெபாம்ைமயும்,மீ ைசயும் அது யாருைடய ேவைல
என்பைத அவனுக்குத் ெதள்ளத் ெதளிவாகக் காட்டியது.. அந்த ெபாம்ைமைய
வருடியபடி நின்றிருந்தவன் கண்களில் ேகாத்தக் கண்ண <ைர அடக்கி காலிங்
ெபல்ைல அழுத்தினான்.

அன்று பள்ளி விடுமுைற நாளாததால் வட்டிலிருந்த

< நித்யா.. தனியாக
அமந்திருந்தால் மனம் எைதேயனும் நிைனத்துக் கலங்கும். ேதைவயா..?
என்ெறண்ணிக் ெகாண்டு வட்ைடச்
< சுத்தம் ெசய்யத் துவங்கினாள். சிறிது
ேநரத்திேலேய காலிங் ெபல் அடிக்கும் சத்தம் ேகட்டுக் கதைவத் திறந்தவள்..
ெவளிேய நின்று ெகாண்டிருந்த ெகௗதைமக் கண்டு ஆடிப் ேபானாள்.

ஏன் வந்தான்..?,எதற்காக வந்திருக்கிறான்..?, உயிரும்,உணவும் இருந்தும் ஜடம்

ேபால் நடமாடிக் ெகாண்டிருப்பவைள ெமாத்தமாக அழித்து விட
வந்திருக்கிறானா..?,அவைனக் கண்டுத் திைகத்துப் பின் நடுங்கிப் ேபானவள்..
ெநஞ்ைசப் பிடித்துக் ெகாண்டு கால் மடங்கி.. மயங்கிச் சrந்தாள். “நித்யா...”
என ஓடி வந்து அவைளப் பற்றியவன்... அவைளத் தன்ேனாடு அைணத்து
“நிதி... நிதி..”என்று கண்ண <ருடன் அைழக்க.. சிரமத்துடன் விழிகைளத் திறந்து
ேநாக்கியவள்.. அவனது கண்ணைரக்
< கண்டுத் திைகத்துப் பின் அவனிடமிருந்து
சட்ெடன விலகினாள்.

பயணம் ெசய்த அத்தைன மணி ேநரங்களும் அவைளப் பற்றி மட்டுேம

சிந்தித்துக் ெகாண்டு வந்தவன்.. தன்ைன விட்டு விலகி நின்றவளின் மீ திருந்து
பாைவைய அகற்றாமல் அவைளேய ேநாக்கினான். தூக்கிக் கட்டியிருந்தக்
ெகாண்ைடயுடன்.. முழங்காைலத் தாண்டி வழிந்த ஸ்கட்டுடன்.. ெமலிந்து
ேபான ேதாற்றத்துடன் நின்றிருந்தாள் அவள். தன்ைனேய அளந்து
ெகாண்டிருந்தவைன நிமிந்து ேநாக்கிய நித்யாவும் சற்றுத் திைகத்துத் தான்
ேபானாள்.. பல நாட்களாக மழிக்கப்படாதத் தாடியுடன்.. தூக்கமில்லாது.. சிவந்து
ேபான விழிகளுடனும்.. ெமலிந்த ேதாற்றத்துடனும்.. இைமத்தால் கூட எதிrல்
இருப்பவள் மைறந்து விடுவாேளா என்று பயந்து.. அவைளேய கண்களால்
பருகியபடி நின்றிருந்தான்.

அவனது பாைவயில் இருந்த குற்ற உணவும்.. என்ைன மன்னிக்க மாட்டாயா

என்கிற தவிப்பும்.. அவைளக் கண்டதும் ஒளி ெபற்ற அவனது கண்களும்.. அது
ெவளிப்படுத்திய எல்ைலயற்றக் காதைலயும் கண்டுத் திைகத்துப் ேபானவள்..
சட்ெடன மறுபுறம் திரும்பி நின்றாள்.

காலிங் ெபல் சத்தம் ேகட்டுக் கதைவத் திறந்த மகளிடமிருந்து எவ்வித

பதிலும் இல்லாமற் ேபானைதக் கண்டுத் தன்னைறயிலிருந்து ெவளிேய வந்த
விஸ்வநாதன்.. நித்யாவிடமிருந்துப் பாைவையத் திருப்பாமல் அவைளேய
விழிகளால் வருடிக் ெகாண்டிருந்த ெகௗதைமக் கண்டு வியந்து அவனருேக
வந்தா. “ெகௗதம்..”என்றைழத்தவrன் புறம் திரும்பியவன் “மாமா... நான்..
நான்..”என்று தயங்கி நிற்க.. அவனது முகத்திலிருந்ேத ெசய்த தவைற
உணந்ததால் தான் அவன் திரும்பி வந்திருக்கிறான் என்பைத அறிந்து
ெகாண்டவ “முதலில் உள்ேள வா ெகௗதம்..”என்றைழக்க.. தந்ைதைய
உறுத்து விழித்தாள் நித்யா.

ெவகு நாட்களுக்குப் பிறகு அவள் ேகாபத்ைதக் கண்டவ திைகத்து அவைன

ேநாக்க,, அவன் ெமல்ல நடந்து உள்ேள வந்தமந்தான். நின்ற இடத்திலிருந்து
அைசயாமலிருந்தவைள ேநாக்கியபடி அமந்திருந்தவைன “ம்க்கும்..”என்று
ெதாண்ைடையச் ெசறுமியவ “என்ன விசயமாக நியூயாக் வந்திருக்கிற<கள்
தம்பி..?”என்று ஒன்றுமறியாதவ ேபால் அவ விசாrக்க.. அவைர அடிபட்ட
பாைவப் பாத்தவன் “நா..நான் என் மைனவிைய என்னுடன் அைழத்துப்
ேபாக வந்திருக்கிேறன் மாமா.. இனியும்.. இனியும் என்னால் அவைளப்
பிrந்திருக்க முடியுெமன்றுத் ேதான்றவில்ைல.. என்... என்னுடன் அவைள
அனுப்பி ைவப்பீகளா மாமா..? “என்று ெகஞ்சலுடன் வினவினான்.

நித்யாவிற்கும்,அவனுக்கும் திருமணமான பின்பு கூட அவைர சா என்ேற

அைழப்பவன் திடீெரன மாமா.. மாமா என்றைழத்ததும் வியப்பாகிப் ேபானது
அவருக்கு. அவ பாைவையக் கண்டு ெமலிதாக முறுவலித்தவன் “ஏன் மாமா
என்றைழக்கிேறன் என்று பாக்கிற<களா..?,அம்மா என்னிடம் அைனத்ைதயும்
கூறி விட்டாகள்.. ந<ங்கள்.. எனக்காக.. எனக்காக நித்யாைவ அனுப்பி
ைவத்தைத.. அைனத்ைதயும்.. கூறினாகள்..”என்றவன் சட்ெடன அவரது
ைககைளப் பற்றிக் ெகாண்டு “மாமா.. நான் நித்யாைவ உயிராக ேநசிக்கிேறன்..
என் அறிவனத்தால்..
< முட்டாள் தனமாக நடந்து ெகாண்டு அவைளக்
காயப்படுத்தி.. கஷ்டப்படுத்தித் துன்புறுத்தியிருக்கிேறன்.. என்ைன.. என்ைன
அவள் மன்னிப்பாளா..?,மன்னித்து ஏற்றுக் ெகாள்வாளா..?,நான்.. நான்
அவளுடன் வாழ விரும்புகிேறன் மாமா.. என் நித்யா எனக்கு ேவண்டும்..”
என்று கண் கலங்கக் கூற.. அதுவைர அவன் ேபசியைதப் ெபாறுைமயாகக்
ேகட்டுக் ெகாண்டிருந்த நித்யாவிற்கு.. அதற்கு ேமல் முடியாமற் ேபாக.. “அது..
இந்த ெஜன்மத்தில் நடக்காத ஒன்று..”என்று உரக்கக் கூற..
அவள் வாய் திறந்து ேபசியதற்காகேவ தவம் கிடந்தவன் ேபான்று ேவகமாக
எழுந்து அவளருேக வந்தான். மூச்சு வாங்க நிற்பவைள ஆைசயுடன்
ேநாக்கியவைனப் ெபாருட்படுத்தாதுத் தந்ைதயிடம் திரும்பியவள் “அப்பா..
அவைர ெவளிேய ேபாகச் ெசால்லுங்கள்.. எனக்கு.. அவ முகத்ைதப் பாக்கக்
கூடப் பிடிக்கவில்ைல..”என்று கத்தியவைளக் கண்டு முகம் வாடிப் ேபான
ெகௗதம்.. “நிதி.. நிதி நான் ெசால்வைதக் ேகள்.. ப்ள <ஸ்..”என்று ெகஞ்ச..
ெவறுப்புடன் அவன் புறம் திரும்பியவள் கண்ணில் ந< மல்க “நா..நான் அன்று
ெகஞ்சிேனேன.. ஒரு முைற நான் ெசால்வைதக் ேகளுங்கள் என்று.. ந<ங்கள்
ெசவி சாய்த்த<களா..?,நான் மட்டும் எதற்காக ந<ங்கள் ெசால்வைதக் ேகட்க
ேவண்டும்..?,ெவளிேய ெசல்லப் ேபாகிற<களா இல்ைலயா..?”என்று
கூச்சலிட்டவைளக் கண்டு ெசய்வதறியாது அவன் நிற்க.. “தம்பி.. ந<ங்கள்
ெவளிேய ெசல்லுங்கள்.. இனியும் என் மகள் அழுது சாவைத என்னால் பாக்க
முடியாது.. ெசான்னால் ேகளுங்கள்..”என்று விஸ்வநாதன் ெகஞ்சத்
துவங்கினா.

இருவைரயும் ஒரு முைற ேநாக்கியவன் “மாமா.. நித்யாவின் கணவனாகத்

தாேன என்ைன இந்த வட்டிற்குள்
< அனுமதிக்க மாட்டீகள்..?,வசந்தியின்
மகனாக அனுமதிப்பீகள் தாேன..?”என்று வினவ வாயைடத்துப் ேபானா
விஸ்வநாதன். அவ தயங்கி மகைளப் பாக்க.. அவேளா ைகயிலிருந்தத்
துணிையக் கீ ேழ எறிந்து விட்டு விறுவிறுெவன நடந்து ெசன்று விட்டாள்.
அவள் ெசல்வைதச் சிrப்புடன் ேநாக்கியவனின் அருேக வந்தவ “இப்ேபாது
தான் தம்பி அவள் ஆேறழு மாதங்களுக்குப் பிறகு ேகாபப்படுவைதேய
பாக்கிேறன்... ெமல்ல.. ெமல்ல அவள் மாறி விடுவாள்..”என்று அவ
குதூகலப்பட.. “மாமா.. என் மீ து உங்களுக்குக் ேகாபேம
வரவில்ைலயா..?”என்று வினவினான்.

“என்ன ெசய்வது தம்பி.. என்ன தான் ந<ங்கள் என் மகளின் கணவனாக

இருந்தாலும்.. என் தங்ைகயின் மகனாயிற்ேற.. எனக்கு ந<ங்கள் இருவருேம
இரு கண்கைளப் ேபால.. இருவருேம நன்றாக இருக்க ேவண்டும் என்று தான்
நான் விரும்புகிேறன்..”என்று கூற அவ ைகைய இறுகப் பற்றி “ேதங்க்ஸ்
மாமா..” என்று ெமன்ைமயாக முறுவலித்தான் அவன்.

நித்யாவின் அைறக்கு எதிேரயிருந்த அைறயிேலேய தங்கிக் ெகாண்டவன்

குளித்து உைட மாற்றிச் சாப்பிட வந்தான். அவனுக்கு சாப்பாடு எடுத்து ைவத்த
விஸ்வநாதனிடம் “என்ன மாமா..?,ந<ங்கள் ஏன் இைதெயல்லாம் ெசய்து
ெகாண்டிருக்கிற<கள்..?,எங்ேக என் மாமன் மகள்..?”என்று விசாrக்க... தாடிைய
மழித்துப் புன்னைகயுடன் நிற்பவைனக் கண்டு முறுவலித்து “அவள் ேகாபமாக
அைறயில் அமந்திருக்கிறாள் தம்பி.. எவ்வளவு அைழத்தும் வரவில்ைல..”
என்று கூறியவrடம் “நான் ெசன்று அைழத்து வருகிேறன்..”என்று எழுந்து
ெசன்றான் ெகௗதம்.

அவளது அைறக்கதைவத் தட்டி விட்டு உள்ேள நுைழந்தவைனக் கண்டுக்

ேகாபமாக எழுந்தவள் “இங்ேக ஏன் வந்த<கள்..?,ெவளிேய ெசல்லுங்கள்..”
என்று கத்தத் துவங்கினாள். “ப்ச்,என்ன நிதி,.?,என் மீ து இருக்கும் ேகாபத்தில்
உன் வயிற்ைறப் பட்டினி ேபாடுவாயா..?,வா.. வந்து சாப்பிட்டு விட்டு அதன்
பின் நன்றாகக் ேகாபப்படு.. வா கண்ணம்மா..”என்றவனின் வாத்ைதகளில்
உள்ேள சிலித்தாலும்.. அதற்கும் தன் மீ ேத ேகாபம் ெகாண்டு
“அக்கைறயா..?ம்?இந்த ஏழு மாதங்களாக நான் உயிேராடு இருக்கிேறனா..
இல்ைலயா.. என்று கூட அறியாத ந<ங்கள் என் மீ து அக்கைற இருப்பதாக
நடிப்பைத நான் நம்பியாக ேவண்டுமா..?,ஏன் மிஸ்ட.ெகௗதம்.. உலகத்திேலேய
ெபrய நடிப்புக்காr.. ேவஷதாr நித்யாைவ விட ந<ங்கள் ெபrய நடிப்புக்கார
ேபாலும்..”என்று எக்களிப்புடன் கூற.. முகம் இறுகத் தைல குனிந்தான் அவன்.
துச்சமாக ஒரு பாைவைய அவன் மீ து ெசலுத்தி விட்டு அைறைய விட்டு
ெவளிேயறினாள்.

ெபருமூச்சுடன் அைறைய விட்டு ெவளிேய வந்த ெகௗதம்.. ைடனிங் ேடபிளில்

அமந்து ேகாபத்துடன் சாப்பாட்ைட உள்ேள தள்ளிக் ெகாண்டிருந்தவைளக்
கண்டு சிrப்புடன் நகந்து ெசன்றான்.

மறுநாள் காைல பள்ளிக்குப் புறப்பட்டவைளக் கண்டவன் “நிதி..

காைலயிேலேய எங்ேக புறப்பட்டு விட்டாய்..?”என்றபடி அவளருேக ெசல்ல..
வழக்கம் ேபால் அவன் மீ து முைறப்ைபச் ெசலுத்தி விட்டு “அப்பா.. கிளம்பி
விட்ேடன்..”என்று கூறி நடந்து ெசன்றாள் அவள். “நில் நிதி..”என்றபடி அவள்
பின்ேனேய நடந்து வந்தவன்.. “ஆமாம்.. மாமா தான் கூறினாேர.. ந<..
பக்கத்திலிருக்கும் பள்ளியில் ஆசிrயராக இருக்கிறாய் என்று.. என்ன நிதி..
இப்ேபாதும்.. குழந்ைதகள் சாக்ேலட் சாப்பிடும் ேபாது பிடுங்கித்
தின்கிறாயா..?”என்று அவன் சிrக்க.. பதிேல கூறாமல் ேமேல நடந்தாள் அவள்.

“எப்ேபாதும் உன்ைன சுடிதாrலும்,ஸ்கட்டிலும் தான் பாத்திருக்கிேறனா..

இந்த பிங்க் புடைவ உனக்கு அழகாக இருக்கிறது நிதி...”என்று கூற.. அவன்
ேபசுவைத எrச்சலுடன் ேகட்டுக் ெகாண்ேட நடந்த நித்யா.. வழியில் தண்ண<
ேதங்கியிருந்தக் குழிையயும்.,. எதிேர வரும் ஜ<ப்ைபயும்.. சாைலயில்
பாைவையப் பதிக்காமல் தன் முகத்ைதப் பாத்தபடி வள வளத்தபடி வரும்
ெகௗதைமயும் மாறி மாறிப் பாத்தவள்.. ஒன்றும் கூறாமல் ேமேல நடந்தாள்.

“ெசால் நிதி.. மாைல ந< எப்ேபாது வடு

< திரும்புவாய்..?”என்று ேபசிக்
ெகாண்டிருந்த ெகௗதமின் மீ து அந்த ஜ<ப் ேசற்ைற அடித்து விட்டுச் ெசன்றது.
இைத எதிபாத்ேதயிருந்த நித்யா.. இதைழ மடக்கி முறுவைல அடக்க..
முகத்ைத அழுந்தத் துைடத்து அவைள முைறத்த ெகௗதம் “அப்ேபாேத
ெசால்லியிருக்கலாமில்ைலயா..?”என்று கூற.. இப்ேபாது சிrப்ைப அடக்க
முடியாமல் கலகலெவனச் சிrத்தாள் நித்யா. அவள் சிrப்பைதேய கண்
ெகாட்டாமல் பாப்பவைனக் கண்டு சிrப்ைப அடக்கி அவைன முைறத்து
விட்டு ேமேல நடந்தாள்.

மதியம் 2 மணியளவில் பள்ளி முடிந்ததும் ெவளிேய வந்த நித்யா.. வாசலில்

குழந்ைதகள் அைனவரும் கூடியிருப்பைதக் கண்டு அருேக ெசன்றாள். அங்ேக
புன்னைக நிைறந்த முகத்துடன் குழந்ைதகள் அைனவருக்கும் சாக்ேலட்
அளித்தபடி நின்று ெகாண்டிருந்தான் ெகௗதம். விடுவிடுெவன நடந்து
அவனருேக ெசன்றவள்.. குழந்ைதகள் அைனவைரயும் அதட்டி.. “ெசல்லுங்கள்..
ெசல்லுங்கள்..”என்று விரட்டினாள்.

சாக்ேலட் அைனத்ைதயும் வாங்கிக் ெகாண்ட குழந்ைதகள் குதூகலத்துடன்

நடந்து ெசல்ல.. அவன் புறம் ேகாபமாகத் திரும்பிய நித்யா “என்ன
இெதல்லாம்..?ம்?”என்று கூற.. “சும்மா தான்..”என்றவன்.. அவளிடமும்
சாக்ேலட்டுகைள ந<ட்டினான். வாங்கிக் ெகாள்ளாமல் நடந்து ெசன்று
மரெபஞ்சில் அமந்தவளின் அருேக ெசன்றுத் தானும் அமந்தான்.

“என்ன டீச்சரம்மா..?,சாக்ேலட் ெகாடுத்தால் வாங்கிக் ெகாள்ள

மாட்டீகளா..?”என்று வினவ.. “முன்ேன பின்ேன ெதrயாதவகள்
அளிப்பைதெயல்லாம் வாங்கிக் ெகாள்ளக் கூடாெதன்று என் அப்பா
கூறியிருக்கிறா..”என்று கூறினாள். “முன்ேன பின்ேன ெதrயாதவனா..?,
அடிப்பாவி!, உனக்குத் தாலி கட்டிய மணாளைன.. உன் காதலைன.. முன்ேன
பின்ேன ெதrயாதவன் என்கிறாயா..?”எனக் கூறிச் சிrத்தான்.

அவைன முைறத்து விட்டுத் திரும்பியவள் தங்களருேக பதுங்கிப் பதுங்கி

நடந்து வந்த குழந்ைதையக் கண்டு “அனு.. ஏன் இப்படி நடந்து வருகிறாய்..?,
என்ன ேவண்டும்..?”என்று வினவிய நித்யாைவக் கண்டு ெகாள்ளாது
ெகௗதமிடம் திரும்பிய பாப்பா.. “அங்கிள் என் சாக்ேலட்ைட அந்த rக்கி
சாப்பிட்டு விட்டான்.. எனக்கு.. எனக்கு இன்ெனாரு சாக்ேலட் தருகிற<களா..?”
என்று அழகாகத் தைலையச் சrத்து வினவ.. அதன் வாையச் சுற்றிப்
படந்திருந்த சாக்ேலட் கைரேய... அவள் அந்த rக்கியின் சாக்ேலட்ைடயும்
ேசத்துச் சாப்பிட்டிருப்பாள் என்பது புrய.. கலகலெவனச் சிrத்தபடி அவைளத்
தூக்கிக் ெகாஞ்சினான் ெகௗதம்.

குழந்ைதகள் என்றால் அவனுக்கு எப்ேபாதும் மிகவும் பிடித்தம்.. எங்ேக எந்தக்

குழந்ைதையக் கண்டாலும் தூக்கிக் ெகாஞ்ச ஆரம்பித்து விடுவான். இைத
அறிந்ேதயிருந்த நித்யா அவன் அனுைவக் ெகாஞ்சி மகிழ்வைத பாத்தபடிேய
அமந்திருந்தாள். “பாப்பா.. உனக்கு உன் டீச்சேர ெபட்ட ேபாலும்..”என்று
சிrத்தவன் தன் ைகயிலிருந்த சாக்ேலட்ைடக் ெகாடுத்து “உன் டீச்ச
ேவண்டாெமன்று கூறி விட்டாள். அதனால் ந<ேய சாப்பிடு..”என்று ந<ட்ட..
ஓரக்கண்ணால் இருவைரயும் கவனித்துக் ெகாண்டிருந்த நித்யாவிற்குக்
ேகாபமாக வந்தது.

“ேதங்க்ஸ் அங்கிள்..”என்று ஓடப் பாத்தவளின் ஜைடையப் பற்றி இழுத்தவள்

“ஏய்.. அது என் சாக்ேலட்.. இந்த அங்கிள் முதலில் எனக்குத் தான் அந்த
இரண்டு சாக்ேலட்டுகைளயும் ெகாடுத்தா. மrயாைதயாக என்னிடம் ெகாடுத்து
விடு..”என்று அனுைவ மிரட்டத் துவங்கியவைளக் கண்டு சிrப்பு ெபாங்கியது
அவனுக்கு. அந்தச் சிறுமி பாவமாக அவன் முகம் பாக்க “ந< ேபா பாப்பா..
நான் உங்கள் டீச்சருக்கு ேவறு சாக்ேலட் தருகிேறன்..”என்று சிrத்து அனுப்பி
ைவத்தான்.

விட்டால் ேபாதுெமன்று அவள் ஓடியதும் சிrத்தபடி அவள் புறம்

திரும்பியவன்.. ேந ெவறித்தப் பாைவயுடன் அமந்திருந்தவளின் ைகையப்
பற்றி.., “நிதி.. அனு பாப்பா.. ெராம்பவும் க்யூட் இல்ைல..?”என்று ேகட்டான்.
பதில் கூறாமல் அமந்திருந்தவளிடம் “எனக்கும் அப்படிெயாரு பாப்பா ெபற்றுத்
தருகிறாயா..?”என்று ெமல்லிய குரலில் அவள் காதருேக ெசன்று வினவ..
சிலித்துப் ேபாய் திரும்பியவளின் விழிகள்.. அவனது எல்ைலயற்று காதலில்
ஸ்தம்பித்துப் ேபானது.

சட்ெடனப் பாைவைய விலக்கி எழுந்தவளிடம் சாக்ேலட்டுகைள ந<ட்டி

“ம்..”என்றான். அவைன முைறத்தபடிேய வாங்கிக் ெகாண்டவள் ஆவமாகச்
சாக்ேலட்டுகைளப் பிrத்து சாப்பிடத் துவங்க.. சிrப்புடன் அவைளப் பாத்தபடி
நின்றிருந்தான் அவன்.

இப்படிேய அவளுடன் தினம் தினம் அவள் பள்ளி ெசல்ைகயில் உடன் ெசன்று

அவைளத் திருப்பி வட்டுக்கு
< அைழத்து வரும் பணிையச் ெசவ்ெவனச் ெசய்து
ெகாண்டிருந்தான் அவன். இவன் இங்ேகேய இப்படி காலத்ைத ஓட்டிக்
ெகாண்டிருந்தால்.. அங்ேக அலுவலகத்ைத யா கவனித்துக் ெகாள்வாகள்..?
என்ெறண்ணிய நித்யா.. அைத அவனிடம் ேகட்ேட விட்டாள்.

“ந<..ந<ங்கள் இப்படி என்னுடன் திrந்து ெகாண்டிருந்தால் ஊrல் உங்கள்

அலுவலகத்ைத யா கவனித்துக் ெகாள்வாகள்..?”என்று வினவ.. நின்று
அவைள பாத்தவன் பின் ெதாடந்து நடந்து “நம் அலுவலகத்ைத கவனித்துக்
ெகாள்ளத் தான் அழகசாமி அங்கிள் இருக்கிறாேர..”என்று கூறினான். “என்ன
இருந்தாலும் கம்ெபனி முதலாளி ந<ங்கள்.. ந<ங்கள் இப்படித் ெதாழிைலக்
கவனிக்காமல்... இங்ேக வந்து ஓபி அடித்துக் ெகாண்டிருப்பதுத் தவறு தாேன..?”
என்று கூற சட்ெடன அவள் புறம் திரும்பியவன்.. “ந< கூறியது ெராம்பவும் சr
நித்யா.. எப்ேபாது நாம் ஊருக்குச் ெசல்லலாம்..?,ம்..?”என்று வினவ அவள்
புrயாதது ேபால் குழம்பி “உங்கள் அலுவலகத்ைதக் கவனித்துக் ெகாள்ள நான்
எதற்காக உங்களுடன் வர ேவண்டும்..?”என்று வினவினாள்.

“அது தாேன பாத்ேதன்..”என்றவன் அவள் ைகைய விலக்கி விட்டு “ந< வரும்

வைர நான் இவ்விடத்ைத விட்டு நகவதாக இல்ைல..”என்று கூற “கால
விரயம் ெகௗதம்.. நான் இந்த ஊைர விட்டு எங்கும் வருவதாக இல்ைல.. ஒரு
முைற.. ஒரு முைற இந்த ஊைர விட்டுச் ெசன்று நான் பட்டக் கஷ்டம்
ேபாதும்..”என்றவளின் குரல் தன்னாேலேய நடுங்கத் துவங்க.. “நிதி..”என்று
அவளருேக வந்து அவள் கன்னத்ைதப் பற்றியவன்..

“நான் ெசய்ததது மகாப் பாவம் நித்யா.. உன்னால்.. மன்னிக்க முடியாதக்

குற்றத்ைத ெசய்து விட்ேடன்..ேகாபத்திலும்,ஆத்திரத்திலும் அறிவிழந்து..
நித்யா.. அந்த சம்பவத்ைதப் பற்றிப் ேபசக் கூட எனக்குக் கூசுகிறது.. ஆனால்..
ஆனால்.. நித்யா.. உன்ைனப் பற்றிய அைனத்ைதயும் ெதrந்து ெகாண்ட பின்..
ந< எனக்குச் ெசய்த நன்ைமகைள எண்ணிப் பாத்தப் பின்.. நான் என் தவைற
உணந்து ெகாண்ேடன்.. நித்யா.. எனக்கு மன்னிப்ேப கிைடயாது தான்.. ஆனால்
உன் முகத்ைதப் பாராமல் நாட்கைள ஓட்ட முடியுெமன்று எனக்குத்
ேதான்றவில்ைல.. கண்ணம்மா ப்ள <ஸ்..”என்று ெகஞ்சியவனிடம்.. பதில்
கூறாது.. விலகி நடந்தாள் நித்யா.

நாட்கள் அதன் ேபாக்கில் ெசன்று ெகாண்டிருக்க.. ெகௗதம் அவளது

வட்டிேலேய
< நிரந்தரமாகத் தங்கி விடுபவன் ேபான்று... அந்த வட்ேடாடு
<
ஒன்றிப் ேபாய் விட்டான். அவனும் விஸ்வநாதனும் ேசந்து ெகாண்டுச்
ெசய்யும் அட்டூழியங்களுக்கு அளவில்லாமல் ேபானது. அவேராடு ேசந்து
சைமயல் ெசய்கிேறன் என்று இண்டெநட்டில் படித்துக் கற்றுக் ெகாண்டு
சைமயலில் இறங்கி விட்டான். “மாமா.. மிளகு.. மாமா.. உப்பு..”எனக் கத்திக்
ெகாண்டும்... ஆடிக் ெகாண்டும் விழுந்து விழுந்து சிrத்தபடி அவன்
சைமயலைறயில் கூத்தடித்தைதக் கண்டு முறுவலுடன் அவனது சிrப்ைபக்
கண்டபடிேய நின்றிருந்தாள் நித்யா.

மகள் முகத்ைதக் கண்ட விஸ்வநாதன் மருமகனுக்குச் ைசைக ெசய்ய.. அவள்

முகத்திலிருந்து மனைதக் கண்டு ெகாண்ட ெகௗதம்.. மமச் சிrப்புடன்
அவளருேக வந்து.. “ேபபி.. உன் தந்ைதயுடன் ேசந்து சைமத்து எனக்கு
ேசாவாகி விட்டது.. பா.. எப்படி வியத்து வழிகிறெதன்று.. இரண்டு ைகயும்
பிஸியாக இருக்கிறது.. ெகாஞ்சம் துைடத்து விடுகிறாயா..?”என்றவைன
முைறத்தவள்.. ேபசாமல் ெசல்லப் பாக்க.. “நிதி..”என்று ைகப்பற்றியவன்
அவள் ேதாள்பட்ைடயில் முகத்ைத உரசித் துைடத்து விட்டு.. “ேதங்க்ஸ்
ேபபி..”எனக் ைகயிலிருந்த மாைவ அவள் மூக்கில் ேலசாகத் தடவி விட்டு
நகந்து விட்டான்.
அவன் முகம் கழுத்தில் உரசியதும் சூடாகிப் ேபான நித்யா.. அவைன உறுத்து
விழித்து விட்டு விறுவிறுெவன நடந்து ெசன்றாள். அவள் ேகாபத்துடன்
நடப்பைதக் கண்டு சிrத்த ெகௗதம் “நித்யா மிகவும் அழகு அங்கிள்..”எனக் கூற
கலகலெவனச் சிrத்தா விசு.

அதன் பின் அவ ேவைலயிருப்பதாக ெவளிேய ெசன்று விடத் தான் சைமத்த

உணவிைன எடுத்துக் ெகாண்டு அவளைறக்குச் ெசன்றான் ெகௗதம். கதைவத்
தள்ளியதும் அது திறந்து ெகாள்ள “நிதி ேபபி..”என்றைழத்தபடி நுைழந்தவனின்
இதயம்.. அங்ேக குளித்து முடித்துத் தைலையத் துவட்டியபடி.. மாபிலிருந்து
ெதாடங்கி முழங்கால் வைரயில் சுற்றப்பற்றிருந்தத் துண்டுடன்
நின்றிருந்தவைளக் கண்டு பன்மடங்காகத் துடித்தது.

அவைனக் கண்டதும் திைகத்த நித்யா.. ேகாபத்துடன் “ெவளிேய

ெசல்லுங்கள்..”என்று துவங்க.. அவேனா ெநாடியில் முகத்ைத மாற்றிக்
ெகாண்டு “என்ன ேபபி இப்படிச் ெசால்லி விட்டாய்..?,நான் சைமத்த சாப்பாடு
எப்படியிருக்கிறெதன்று ந< ெசால்ல ேவண்டாமா..?”என்றவன் அவள் ேமேல
ெதாடங்கும் முன் அவள் வாயில் ஸ்பூைனத் திணித்தான்.

குளித்து முடித்து ெவளி வந்ததில் நல்ல பசியிலிருந்த நித்யாவும் அவன்

ஊட்ட ஊட்ட சாப்பிடத் ெதாடங்கினாள். மைனவிைய அந்தக் ேகாலத்தில்
கண்ட பின்பும் தன்ைனக் கட்டுப்படுத்திக் ெகாண்டு நல்லவைனப் ேபால் தான்
நடிக்க ேவண்டிய கட்டாயத்திற்குத் தன்ைனத் தள்ளியதற்காகக் கடவுைளக்
கிழி கிழிெயனக் கிழிக்கத் ெதாடங்கிய ெகௗதம்.. அவள் உண்டு முடித்ததும்..
“எப்படியிருக்கிறது..?”என்று வினவ.. “ம்,ம்.. சுமாராக உள்ளது..”என்று கூறினாள்
நித்யா,

“ஆமாமாம்.. சுமாராக இருந்தைதத் தான் இப்படி ேவக ேவகமாக

விழுங்கினாயாக்கும்..?”என்று ெநாடித்துக் ெகாண்டவன் ெவளிேய நடக்க..
அவன் ேபாவைதப் பாத்துக் ெகாண்ேட நின்றிருந்தவளிடம்.. திரும்பி வந்தவன்
“நிதி.. இப்ேபாது உனக்கு ஒரு மிகப் ெபrய சந்ேதகம் ேதான்றியிருக்க
ேவண்டுேம..!”என்று ேகட்க.. “சந்ேதகமா..?,எனக்கா..?,இல்ைலேய..”என்று
கூறினாள் அவள்.

“அது எப்படித் ேதான்றாமலிருக்கும் என்று அவள் தைல முடிைய ஒற்ைற

விரலால் சுருட்டியவன்.. “உன்ைன இப்படிப் பாத்த பின்பும் நான் அைமதியாக
நின்று ெகாண்டிருப்பைதக் கண்டு உனக்கு எந்தச் சந்ேதகமும்
வரவில்ைலயா..?”என்று ேகட்க.. அவைன முைறத்து விலகியவளின்
இைடையப் பற்றி அருகிலிழுத்தவன்.. அவள் கழுத்தில் முகம் புைதத்து வாசம்
பிடித்து.. “ேதவியின் இந்த ஸ்ெபஷல் தrசனம் கிைடப்பேத என்ேறா ஒரு நாள்
தான்.. அைதயும் மிஸ் ெசய்து விட்டு விலகிச் ெசல்ல நான் என்ன
முட்டாளா..?,பாத்ேதனும் என்னுைடய அவஸ்ைதையத் த<த்துக்
ெகாள்கிேறேன..”என்று கூற.. “ச்சி....”எனக் கூறி அவைன விட்டு விலகியவள்..
அவன் ேதாைளப் பற்றித் தள்ளிக் ெகாண்டு ேபாய் ெவளிேய தள்ளி விட்டுக்
கதைவச் சாத்தினாள். ெவளிேய கலகலெவன அவனது சிrப்புச் சத்தம்
ெதாடர.. உள்ேள அவளுக்கு முகம் சிவந்து ேபானது.
 அத்தியாயம் – 20

உன் ைகப்பிடித்து நான் நைடபயின்ற ஆற்றங்கைர!

உன் குழலிைசயில் நான் மயங்கி நின்ற பூஞ்ேசாைல!
உன் அைணப்பில் நான் கிறங்கி நின்ற மகிழ மரத்தடி!
உன் ேதாள் சாய்ந்து நான் ஆடிய ெகாடி ஊஞ்சல்!
இைவயைனத்துன் என் ெநஞ்சில் ந4 ங்கா நிைனவுகளாய்!

ேவைல விசயமாக விஸ்வநாதன் சில நாட்களுக்கு நியூெஜசியில் தங்க

ேவண்டிய கட்டாயம் வந்து விட்டதால்.. இங்ேக வட்டில்
< நித்யாவும்,ெகௗதமும்
தனித்து விடப் பட்டன. காைலயும்,மாைலயும் அவளுக்கு சைமத்துப்
ேபாட்டுக் ெகாண்டும்.. அவள் பள்ளி ெசல்லும் ேபாதும்,வரும் ேபாதும் உடன்
ெசன்று ெகாண்டும் தன் நாட்கைள ஓட்டிக் ெகாண்டிருந்தான் ெகௗதம். அந்த
ஊrல் மைழக்காலம் ஆரம்பிக்கத் துவங்கி விட.. இருவரும் ெவளிேய எங்கும்
ெசல்ல முடியாமல் ெபரும்பாலான ேநரங்கைள வட்டிேலேய
< கழிக்க
ேநrட்டது.

மாைல மைழ ெபாழியத் துவங்கியதும் குளி தாங்க முடியாமல் இருவரும்

கணப்பின் முன்பு வந்து அமரத் துவங்கி விடுவ. அன்றும் அப்படித் தான்
கணப்பின் அருேக ேபாடப்பட்டிருந்த ேஷாபாவின் ஒரு புறத்தில் அமந்திருந்த
நித்யா டிவியில் ஒரு நைகச்சுைவ நிகழ்ச்சிையக் கண்டு சிrத்தபடி
அமந்திருக்க.. மறுபுறத்தில் தனது ேலப்டாப்புடன் ேவைலயில்
ஈடுபட்டிருந்தான் ெகௗதம்.

சிறிது ேநரம் அவள் விழுந்து விழுந்து சிrப்பைதக் கண்டு ெகாள்ளாமல்

அமந்திருந்தவன் பின் அருலிருந்த குஷைன எடுத்து அவள் மடி மீ து ைவத்து
அதில் தைல சாய்த்துக் ெகாண்டான். உதட்டில் உைறந்து ேபான சிrப்புடன்
அவைன முைறத்த நித்யா “இப்ேபாது எழுந்திருக்கப் ேபாகிற<களா
இல்ைலயா..?”என்று கத்த.. உச்சு ெகாட்டி முகம் சுழித்தவன் “என்ன நிதி..
ெவகு ேநரமாக ேலப்டாப்புடன் ஒேர நிைலயில் எப்படி அமந்திருக்க
முடியும்..?,கழுத்ெதல்லாம் ஒேர வலி.. உன்னால் முடிந்தால் ேதாைளப் பிடித்து
விடு... இல்ைலெயன்றால் அைமதியாக இரு..”எனக் கத்தி விட்டுத் தன்
ேவைலயில் ஈடுபட்டான்.

சrயான அரக்கன்! ராட்சசன்! என்ெறல்லாம் மனதுக்குள் அவைனத் திட்டியபடி

அமந்திருந்த நித்யா சிறிது ேநரத்தில் “எனக்குத் தூக்கம் வருகிறது..”என்று
அறிவிப்பு ேபாலக் கூறினாள். “இன்னும் ெகாஞ்ச ேநரம்.. ெகாஞ்ச ேநரம்.. நிதி..”
என்று ெகஞ்சியவன்.. ெகாஞ்ச ேநரத்ைத ெராம்ப ேநரமாக ந<ட்ட.. எrச்சலுடன்
அவைனப் பற்றித் தள்ளி எழுந்தாள் அவள்.

அைறைய ேநாக்கிச் ெசல்பவளின் பின்ேனேய தானும் ெசன்றவைன நின்று

முைறத்தவள்.. “இங்ேக ஏன் வருகிற<கள்..?,உங்கள் அைற அங்ேக
இருக்கிறது..”என்று கூற.. அவேனா “அய்ேயா நிதி.. ெவளிேய பா..
இடியும்,மின்னலுமாய் மைழ எப்படிப் ெபய்கிறெதன்று.. எனக்கு இடிெயன்றால்
பயங்கர பயம்.. இந்த வட்டில்
< ந<யும்,நானும் மட்டும் தாேன இருக்கிேறாம்..
நான் உன்னுடன் படுத்துக் ெகாள்கிேறன் நிதி.. ப்ள <ஸ்..”என்று ெகஞ்ச.. அவனது
நடிப்ைபக் கண்டு ெகாண்டவள் உள்ளுக்குள் புன்னைகத்து விட்டுத் தன்
படுக்ைகயில் ெசன்று படுத்துக் ெகாண்டாள்.

சிறிது ேநரம் ேலப்டாப்பில் தன்ைன மூழ்கடித்துக் ெகாண்டிருந்தவன்.. பின்

ேநரமாகி விட்டைத உணந்து அைத மூடி ைவத்து விட்டு.. அைற ஜன்னலின்
திைரகைள இழுத்து மூடி விட்டு அவளருேக வந்து படுத்தான். அங்ேக
ெகௗதமனின் வட்டில்
< படுக்ைக மிகவும் ெபrதாக இருக்கும். அதனால்
இருவரும் ஒேர கட்டிலில் படுத்த ேபாது எந்த வித்தியாசமும் ெதrயவில்ைல.
ஆனால் இங்ேக ஒரு முைற புரண்டால் அடுத்தவைர இடித்துக் ெகாள்ளும்
தூரத்தில் அைமந்திருந்த படுக்ைகையக் கண்டு சிrத்துக் ெகாண்டான் ெகௗதம்.

ெவளிேய விடாது ெபய்து ெகாண்டிருந்த மைழ.. குளி பரப்ப.. இரவும்,குளிரும்

அவைன உசுப்ேபற்றித் தன் அழகு மைனவிையக் காணச் ெசால்லியது.
மறுபுறம் திரும்பி உறங்கிப் ேபாயிருந்தவைளக் கண்டபடிேய
படுத்திருந்தவனின் ைககள் சற்று ேநரத்தில் உயந்து அவள் கழுத்ைத வருட..
சட்ெடனக் ைகைய விலக்கித் திரும்பிப் படுத்த ெகௗதம்.. “அய்ேயா! என்ன
காrயம் ெசய்யத் துணிந்ேதாம்..?,ஒரு முைற அவள் விருப்பமற்று அவைளத்
த<ண்டியதற்ேக ஏழு மாதங்களாக ேவதைனைய அனுபவித்ேதாம்..!
மறுபடியுமா..?,ேவண்டாம் சாமி! என்ெறண்ணிக் ெகாண்டவன் கட்டிலின் மறு
ஓரத்திற்குச் ெசன்று அவள் புறம் திரும்பாமேலேய படுத்துக் ெகாண்டான்.

காைலயில் கண் விழித்த நித்யா கட்டிலின் மறு ஓரத்தில் ஒரு முைற

புரண்டால் கீ ேழ விழுந்து விடுவது ேபால் படுத்திருந்தவைனக் கண்டுச்
சிrத்து.. அவன் ேதாைளப் பற்றி உள்ேள இழுத்தாள். “ப்ச்,என்ன நிதி...”என்று
ெகாஞ்சியபடி அருேகயிருந்தத் தைலயைணையக் கட்டி அைணத்துக்
ெகாண்டவைனக் கண்டு முைறத்துப் பின்.. அவன் ைகயிலிருந்தத்
தைலயைணையப் பிடுங்கி.. அவன் முகத்தில் ைவத்து அழுத்தினாள்.

“அய்ேயா! ெகாைல.. ெகாைல.. ெகாண்ட கணவைனக் ெகாைல ெசய்யப்

பாக்கிறாள்..”என்று கத்தியபடிப் பதறி எழுந்த ெகௗதம்.. “அடிப்பாவி.. பாதகி..
தாலி கட்டிய கணவைன இப்படிக் ெகால்லப் பாக்கிறாேய.. ந< எல்லாம் ஒரு
தமிழ்ப்ெபண்ணா..?”என்று கத்த.. ஒன்றும் கூறாமல்.. முைறத்தபடிேய நடந்து
ெசன்று குளியலைறக்குள் புகுந்து ெகாண்டாள் நித்யா.

அன்று காைல தான் பள்ளி ெசல்ைகயில் உடன் வந்து.. மாைல அவைள

அைழத்துக் ெகாண்டுத் திரும்பி வந்தவனிடம் “எதற்கு இப்படி பாடிகாட்
ேவைல பாக்கிற<கள்..?,இங்ேகயிருக்கும் பள்ளிக்கு என்னால் ெசன்று வர
முடியாதாக்கும்..?”என்று ெநாடித்துக் ெகாள்ள.. அவள் முகத்ைதத் திரும்பிப்
பாத்துச் சிrத்தவன் நடந்து ெகாண்டிருந்தவைள நிறுத்தி.. “உன்னுடன்
கழிக்கும் ஒவ்ெவாரு நிமிடத்ைதயும் நான் ெசாக்கமாகக் கருதுகிேறன் நிதி..
அப்படியிருக்ைகயில் இந்த வாய்ப்ைபத் தவற விடுேவனா ெசால்..”என்று கூற..
அவன் குரலும்,முகமும்,பாைவயும் மாறிய விதத்ைதக் கண்டு சிலித்துப்
ேபான நித்யா வாயைடத்துப் ேபாய் நின்று விட்டாள்.

அவள் திைகப்பும்,காதலுமாய் தன்ைன ேநாக்குவைதக் கண்டு ெகாண்டவன்

ெமல்ல ெநருங்கி.. “நிதி.. உன்ைன இப்ேபாது முத்தமிட ேவண்டுெமன்றுத்
ேதான்றுகிறது எனக்கு..?,முத்தமிடலாமா..?”என்று வினவ.. முகம் சிவந்துத்
தைல குனிந்தவளின் கழுத்ைதப் பற்றிப் ெபரு விரலால் அவள் முகத்ைத
நிமித்தியவன்.. அவள் கன்னத்ேதாடுத் தன் கன்னத்ைத அழுத்திக் குனிந்து
காேதாரத்தில் அழுந்த முத்தமிட்டான்.

அவைள விட்டு உதடுகைள விலக்காமேலேய அவன் ேமலும் ேமலும்

முன்ேனறி அவள் முகெமங்கும் ஊவலம் நடத்தியவன்.. தன் இரு
ைககைளயும் இைணத்து அவள் இைடயில் ேகாத்துக் ெகாண்டு.. அவள்
இதைழ ேநாக்கிக் குனிந்தான். தவிப்பும்,துடிப்புமாய் கண்கைள அழுந்த மூடிக்
ெகாண்டவைள இைமக்காமல் ேநாக்கியவன்.. ெமல்ல ஒரு கரத்ைத உயத்தி..
துடிக்கும் அவள் இதழ்கைள வருடிக் குனிந்து அழுந்த முத்தமிட்டான்.

அவன் ேதாைள இறுகப் பற்றி தன்ைன மறந்து அவன் முத்தத்தில் மூழ்கிப்

ேபாயிருந்த நித்யா.. படபடெவன மைழத்துளித் தன் ேமல் விழத் துவங்கியதும்
அவைன விலக்கித் தள்ளி விட்டு வட்ைட
< ேநாக்கி ஓடினாள். ெவகு
நாைளக்குப் பிறகு மைனவிையத் த<ண்டிய மகிழ்ச்சியில்.. மைழயில் ஆடிய
ெகௗதம்.. பின் வட்ைட
< ேநாக்கிச் ெசன்றான்.
உள்ேள நுைழந்தவன் ேநராக நித்யாவின் அைறக்குச் ெசல்ல.. அங்ேக ஜன்னல்
வழிேய மைழைய ெவறித்தபடி அைசயாமல் நின்றிருந்தாள் நித்யா. அவள்
அணிந்திருந்த கருப்பு நிறச் ேசைல காற்றிலாடிக் ெகாண்டு கவிைத பாட..
முழுவதுமாக நைனந்து விட்ட ஆைடயுடன் அவள் நின்றிருந்த ேகாலம்
அவைன இைச பாட அைழத்தது.

கால்கள் தானாக அவைள ேநாக்கிச் ெசல்ல.. அவளருேக ெசன்று.. அவள்

ேதாைளப் பற்றியவன்.. அங்ேக தவழ்ந்து ெகாண்டிருந்த முடிைய விலக்கி
கழுத்தில் இதழ் பதித்தான். கண்கைள இறுக மூடி நடுங்கியவைளத் தன்ேனாடு
ேசத்து இறுக அைணத்துக் ெகாண்டவன்.. ேமலும் ேமலும் முன்ேனற.. ஒரு
கட்டத்தில் அவைனத் தன் முழு பலம் ெகாண்டு விலக்கித் தள்ளிய நித்யா..
அழுது ெகாண்ேட ேதாட்டத்ைத ேநாக்கி ஓடினாள்.

அவள் அழுததும் ஒன்றும் புrயாமல் விழித்த ெகௗதம்.. ெவளிேய மைழ

வலுப்பைத உணந்து விைரந்து ஓடினான். ேதாட்டத்தில் ேபாடப் பட்டிருக்கும்
கல் ெபஞ்சில் மரத்தடியில் அமந்துத் ேதம்பித் ேதம்பி அழுது
ெகாண்டிருந்தாள் நித்யா. “நிதி.. நிதி.. என்னம்மா இது..?,இடியும்,மின்னலுமாய்
மைழ ெபய்து ெகாண்டிருக்கிறது.. ந< இப்படி மரத்தடியில் வந்து
அமந்திருக்கிறாேய.. எழுந்து வா நிதி.. ப்ள <ஸ்...”என்று ெகஞ்ச.. “நான் வர
மாட்ேடன்.. ந< இங்கிருந்து ேபா..”என்று அவள் உச்சஸ்தாதியில் கத்த “நித்யா..
நான் ெசால்வைதக் ேகள்.. என் ெபாறுைமையச் ேசாதிக்காேத.. எழுந்து வா
நித்யா..”என்றவன் அவள் ெசால் ேபச்சுக் ேகட்காமல் அங்ேகேய
அமந்திருப்பைதக் கண்டுக் ேகாபப்பட்டு அவைளத் தூக்கிக் ெகாண்டு
வட்டிற்குள்
< நடந்தான்.

“ெசால் ேபச்சு ேகட்பேதயில்ைல..”என்று கடிந்து ெகாண்டவன் அருகிலிருந்தத்

துவாைலைய எடுத்து அவள் ைகயில் ெகாடுத்து “சீ க்கிரம் துைடத்து.. உைட
மாற்று.. சளி பிடித்துக் ெகாள்ளப் ேபாகிறது..”என்று கூற அவைன ெவறித்து
ேநாக்கியவள்.. “ஏழு மாதங்களாக நான் ெசத்துச் சாம்பலாகி விட்ேடனா
என்பைதக் கூட அறியாமல் தன் ேபாக்கில் இருந்த உனக்கு இப்ேபாது என்ன
ெபrய பாசம்,காதல்..?”என்று வினவ.. அவைள ேகாபத்துடன் ேநாக்கியவன்
“என்ன ேபச்சு ேபசுகீ றாய்..?,முட்டாள்..”எனக் கூறிப் பளாெரன அைறந்தான்.

அவன் அைறந்ததும் அழுைக அதிகமாக “அடி.. நன்றாக அடி.. இப்படி அடித்த

பின் ந< என்ன ெசய்வாய் என்று எனக்கு நன்றாகத் ெதrயும்..”எனக் கண்ைணக்
கசக்கியபடிக் கூற.. அவள் ெசான்ன வாத்ைதயின் பின்ேன ஒளிந்து கிடந்த
அத்தத்ைதப் புrந்து ெகாண்ட ெகௗதமிற்கு இதயத்தில் வலி ஏற்பட்டது..

அவள் காலடியிேலேய அமந்தவன் நிமிந்து ேவதைனயுடன் அவள் முகம்

ேநாக்கி.. “நித்யா.. அ..அன்று நான் ேகாபத்தில்.. ந< என்னிடம் ெபாய்ையக் கூறி
மணந்து ெகாண்டாய் என்கிற ஆதங்கத்தில் அறிவிழந்து அப்படி நடந்து
ெகாண்ேடன்.. அைத நிைனத்து நான் வருந்தாத நாேள இல்ைல கண்ணம்மா..
உன்னால்.. உன்னால் அைத நிச்சயம் மறக்க முடியாது.. ஆனால்.. என்ைன
இப்படி ஒதுக்கித் தள்ளாேத.. ப்ள <ஸ்.. அன்று நான் புrந்த தவறுக்காக ந< என்ன
தண்டைன அளித்தாலும் தாங்கிக் ெகாள்கிேறன்.. என்ைன விட்டு விலகிச்
ெசல்லாேத கண்மணி ப்ள <ஸ்.. இனி நிச்சயமாகக் கூறுகிேறன்.. உன்
அனுமதியின்றி என் ைகவிரல் கூட உன் மீ து படாது.. ப்ள <ஸ் நித்யா..”என்று
அவன் ெகஞ்ச.. அழுைகைய நிறுத்திக் கண்ைணத் துைடத்துக் ெகாண்டவள்..
மாற்றுைடைய எடுத்துக் ெகாண்டு குளியலைறக்குள் நுைழந்தாள்.

அவள் ெசன்றதும் கணத்த மனதுடன் அவனைறக்கு வந்த ெகௗதம்.. தன்ைனத்

தாேனத் திட்டியபடி ஈர உைடைய மாற்றக் கூட மறந்து அப்படிேய உறங்கிப்
ேபானான். ெவகு ேநரம் கழித்து இரவு உணைவச் சைமக்க ெவளிேய வந்த
நித்யாவிற்கு... அவன் அப்படிேய உறங்கிப் ேபானது வலிைய ஏற்படுத்தியது.
பின் எனக்ெகன்ன.. என்று ெசன்று விட்டவள்.. பின் சிறிது ேநரம் கழித்து மனம்
தாங்காமல்.. அவன் அைறக்குச் ெசன்று அவைன எழுப்பினாள். “ெகௗதம்..
ெகௗதம்”என அவள் உலுக்கியதில் கண் விழித்தவன் அவைளக் கண்டு புருவம்
ெநறித்தான். “வ..வந்து.. உைட மாற்றிக் ெகாண்டு படுத்துக்
ெகாள்ளுங்கள்..”என்று அவள் கூற.. மறு ேபச்சின்றி எழுந்து ெசன்று உைட
மாற்றி விட்டு மீ ண்டும் படுக்ைகயில் விழுந்தான்.

அவனைறைய விட்டு ெவளிேய வந்த நித்யாவிற்கு மனம் ேசாந்து ேபானது.

இந்த மனம் என்ன தான் நிைனத்துக் ெகாண்டிருக்கிறது..?,அவன்
ெநருங்குவைத ரசிக்கிறது.. அவன் விலகினால் துன்புறுகிறது.. அவன்
உrைமெயடுத்துக் ெகாண்டால் ேகாபப் படுகிறது... அவன் தன்ைன ேநாகடித்துக்
ெகாண்டால் அவனுக்காகப் பதறுகிறது..! என்ன தான் இது..? என்று ெவகுவாகச்
சிந்தித்தவள்.. அறிந்து ெகாண்டது ஒன்ேற ஒன்று தான்.. அவள் ெகௗதைமத்
த<விரமாகக் காதலிக்கிறாள்.

முதல் நாள் வட்டினுள்

< நுைழைகயில் அவன் கண்ணிலிருந்தக் காதைலக்
கண்டு ெகாண்டவுடேன.. அவன் மீ திருந்தக் ேகாபம் அைனத்தும் மாயமாய்
மைறந்து விட்டது அவளுக்கு. ஆனாலும் இவைன இவ்வளவு சீ க்கிரம்
மன்னிப்பதா என்று தான் ேகாபத்துடன் நடந்து ெகாண்டிருந்தாள்..
வம்ைபயும்,வ
< ராப்ைபயும்
< விட்டுக் ெகாடுக்க மனமில்லாமல் தான் அவைன
விலக்கிக் ெகாண்டிருந்தாள். அவனது காதல் பாைவையயும்,அன்ைபயும்,
அக்கைறையயும் ெவகுவாக ரசித்துக் ெகாண்டு தாேன இருந்தாள்..?

அவன் த<ண்டிய ேபாது தன்ைன மறந்தாேள! ஆனாலும் அன்ைறய நாளின்

நிைனவு அவள் மனதில் ேதான்றி அவைள ேவதைனக்குள்ளாக்கத் தான்
ெசய்கிறது.. அைத நிைனத்து ெகௗதம் கலங்குவைதயும்,ேவதைனப்
படுவைதயும் கண்டு விட்ட பின்பு அந்த நிைனப்பும் கூடக் காணாமல் ேபானது.
இனி என்ன..?,அவனுடன் இைணவது தான் பாக்கி! சிrப்புடன் அவைன
எண்ணியபடிேய உறங்கிப் ேபானாள்.

மறுநாள் காைல அவனுக்கு முன்ேப எழுந்துச் சைமயலைறக்குள் நுைழந்து

சைமயைலத் துவங்கியவள்.. அவன் எழுந்தைத உறுதி ெசய்து ெகாண்டு
“ெகௗதம்.. ெகௗதம்..”என்று குரல் ெகாடுத்தாள். “என்ன..?”என்றபடி
வந்தவனிடம் “ேமேல இருக்கும் மிளகாய்ப்ெபாடி டப்பாைவ எடுக்க ேவண்டும்..
எனக்கு எட்டவில்ைல.. என்ைனக் ெகாஞ்சம் தூக்கி விடு..”என்று கூறினாள்.
சற்றுத் திைகத்துப் ேபாய் அவைள ேநாக்கியவன் பின் “நான் ேவண்டுமானால்
ஒரு ஸ்டூல் எடுத்து வருகிேறன்.. இல்ைலெயன்றால் நாேன எடுத்துத்
தருகிேறன்..”என்று கூற.. அவைன முைறத்தாள் நித்யா.

“அப்படிப் பாக்காேத.. ெதாடாமல் தூக்க முடியாது நிதி.. புrந்து ெகாள்..”என்று

அவன் சிணுங்க.. இைடயில் ைக ைவத்து அவைன முைறத்துப் பாத்தவள்
“ெதாடாமல் தூக்க முடியாெதன்று எனக்குத் ெதrயாதா..?,இப்ேபாது உன்னால்
என்ைனத் தூக்க முடியுமா..?,முடியாதா.?”என்று மிரட்ட.. ேவறு வழியின்றி
அவளருேக வந்துத் தூக்கினான். ெபாறுைமயாக ஒவ்ெவாரு டப்பாவாகத்திறந்து
திறந்துத் ேதடி அவைனச் ேசாதித்தவள்.. கைடசியாக “வாவ்.... கிைடத்து
விட்டது..”என்றபடித் திரும்பி அவன் முகம் ேநாக்கினாள். அவள்
முகத்திலல்லாது அவன் பாைவ ேவறு எங்ேகா பயணிப்பைதக் கண்டுத்
திமிறி விலகியவள்.. “ராஸ்கல்..”என்றபடி விலகிச் ெசல்ல.. “அய்ேயா! கண்டு
ெகாண்டால் ேபாலும்!”என்ெறண்ணியவன் அைமதியாக நழுவி விட்டான்.

அதன் பின் சிறிது ேநரத்திேலேய “ெகௗதம்.. ெகௗதம்..”எனக் கூவியவள்..

“என்ன,,?,ேவளா ேவைளக்கு நான் சைமத்துப் ேபாடுேவன்.. நன்றாக மூக்குப்
பிடிக்கத் திங்கலாம் என்று நிைனத்துக் ெகாண்டாயா.?,மrயாைதயாக வந்து
உதவி ெசய்..”என்று மிரட்ட.. “அடிப்பாவி.. இத்தைன நாட்களாக நான்
சைமத்துப் ேபாட்டைதத் தாேனடி ந< உண்டாய்..?”என்று அவன் கூற
“ஆமாமாம்.. மகாக் ேகவலமான சாப்பாடு..!”என்று அவள் முகத்ைதச்
சுழிக்கவும்.. அவைள முைறத்தபடிேய “இப்ேபாது நான் என்ன ெசய்ய
ேவண்டும்..?”என்று வினவினான்.

“இந்த ெவங்காயத்ைத நறுக்கு..”என்றவளிடம் “நிதி.. நிதி.. ேவறு ஏேதனும் காய்

ெவட்ட ேவண்டுமானால் ெசால்.. ெவங்காயம் மட்டும் ேவண்டாம்.. கண்ண <
வரும்.. ப்ள <ஸ்..”என்று ெகஞ்ச.., “ஏன்.?,ெவங்காயமில்லாமேல அடுத்தவகைள
ந< அழ ைவத்தாேய.. இப்ேபாது ெவங்காயத்தால் ந< அழுவதில்
தவெறான்றுமில்ைல.. ெசய் ெசய்..”என்று விரட்ட அவனும் முகத்ைதச்
சுழித்தபடிேய.. குடம் குடமாக அழுது ஒரு ெவங்காயத்ைத ெவட்டி முடித்தான்.
“ேபாதும் நிதி.. ேவறு ஏேதனும் தண்டைன ெகாடு ராசாத்தி.. இது ேவண்டாம்..”
என்று பதற.. “ஓேக.. அந்த காரட்ைடத் துறுவிக் ெகாடு..”என்று கூறினாள்.

பின் “இங்ேக வா.. இந்த மசாைலைவ இப்படிக் கிளறிக் ெகாண்ேட இரு..

இன்னும் ஐந்து நிமிடத்திற்கு..”என்று கூறி அவைன நிறுத்தி ைவத்து விட்டு
அவள் குளிக்கச் ெசன்றாள். ஐந்து நிமிடத்திற்கும் ேமலாக அைதக்
கிண்டியவன் “நிதி.. ேபாதும் நிதி.. இதற்கு ேமல் கிளறினால் அடிப்பிடித்து
விடும்.. நான் ஸ்டவ்ைவ அைணக்கிேறன்..”என்று கத்த.. “அைணத்துத்
ெதாைலடா.. இைதக் கூடவா நான் ெசால்லித் தர ேவண்டும்...?”என்று அவள்
பதிலுக்குச் சத்தமிட்டாள்.

ஒருவழியாக அவள் சைமத்த உணைவ இருவரும் உண்ணத் துவங்க..

மைனவியின் ைக வண்ணத்ைதக் கண்டு வியந்து “நிதி டாலிங்.. இவ்வளவு
நன்றாகச் சைமக்க எப்ேபாது கற்றுக் ெகாண்டாய்..?”என்று வினவ.. “ம்,இந்த
ஏழு மாதங்களாக வட்டில்
< இருந்த ேபாது தான்.. ேதைவயில்லாத
எண்ணங்க்ளிலிருந்து தப்பித்துக் ெகாள்ள சைமயல் பழகிேனன்..”என்று அவள்
இறுகிய முகத்துடன் கூற.. அதற்கு ேமல் உண்ண முடியாமல் ேபானது
அவனுக்கு. ெகாறித்து விட்டு எழுந்தவைனக் கண்டவள் அவன் ைகப்பற்றி
“இப்ேபாது என்ன ெசால்லி விட்ேடெனன்று எழுந்து ேபாகிறாய்..?, ந< சைமக்கும்
ேகவலமான சாப்பாட்ைட விட என் சாப்பாடு எவ்வளவு நன்றாக இருக்கிறது..?,
அைதச் சாப்பிடாமல் எழுந்து ெசல்கிறாேய..”என்று அவனிடம் வம்பு ெசய்தாள்.

“என் சாப்பாடு ேகவலமா..?,அதனால் தான் வைளத்துக்

கட்டினாயாக்கும்..?”என்று ேகலி ெசய்தவனிடம் பழிப்புக் காட்டி விட்டு
“ேபாடா..”என்று அவள் கூற.. “டா வா..?”என்று ெகாதித்துப் ேபான ெகௗதம் “ந<
ேபாடி..”என்று பதிலுக்குக் கூறியவன்.. கண்கள் பளிச்சிட மைனவிைய
ேநாக்கினான். ெவகு நாைளக்குப் பிறது அவள் ஒருைமயில் அைழப்பைதக்
கண்டு அவனுக்கு மகிழ்ச்சியாக இருந்தது.

அன்று விடுமுைற நாள் என்பதால் அவனுடன் ேபசிப் ேபசிேய ெபாழுைதக்

கழித்தாள். அவன் அதற்காக ஏங்கிப் ேபாயிருந்தவன் என்பதால் அவள்
ேபசுவைத ரசித்தான். இரவானதும் உறங்கச் ெசல்லும் ேவைளயில்
தைலயைண,ெடட்டி ெபாம்ைம சகிதம் தன் அைற வாசலில்
நின்றிருந்தவைளக் கண்டுப் புருவம் ெநறித்தவன் “நித்யா..
என்னடாம்மா..?”என்று விசாrத்தான்.

“அ..அது வந்து.. ஒேர மைழயாக இருக்கீ றது.. இடிெயன்றால் எனக்கு மிகவும்

பயம். அதனால் தான் உன் அைறயிேலேய படுத்துக் ெகாள்கிேறன்..”எனக் கூறி
அவன் அைறக்குள் நுைழந்து விட்டாள். அவனருேக படுத்துக் ெகாண்டு அவன்
கணிணியில் ேவைல பாப்பைதப் பற்றி ஆயிரம் ேகள்வி ேகட்டவளிடம்
சிrத்துக் ெகாண்ேட.. அவள் கூந்தைலக் ேகாதியபடி பதிலளித்தான், அவனது
ெமன்ைமயான ஸ்பrசத்தில் கண் மூடி உறங்க ஆரம்பித்து விட்டாள் நித்யா.

இருவரும் ஒருவ ேமல் மற்ெறாருவ ைவத்திருக்கும் ேநசத்தின் ஆழத்ைதப்

புrந்து ெகாண்டு விட்டதால்.. சண்ைட,ேகாபம்,அழுைகெயன ஏதுமின்றி
சிrப்பும்,மகிழ்ச்சியுமாய் வாழ்க்ைகைய நடத்தின. அவள் அனுமதியின்றி
அவளிடம் எப்படி ெநருங்குவெதன்று அவள் தயங்கிக் ெகாண்டிருக்க...
அவேளா.. ைகையக் கூடத் ெதாட மாட்டானாம்.. என்று ெபாறுமிக்
ெகாண்டிருந்தாள்..

மனைத மைறத்து இருவரும் ஆடிய கண்ணாமூச்சி ஆட்டம் விைரவிேலேய

முடிவிற்கு வந்தது. அன்று காைல நித்யாவுடன் பள்ளிக்குச் ெசல்ைகயில்
வழியில் அனு பாப்பா கண்ணில் பட.. அவைள ஓடிச் ெசன்று அைணத்துக்
ெகாண்ட ெகௗதம்.. வழக்கம் ேபால் பாக்ெகட்டிலிருந்த சாக்ேலட்ைட
அவளிடம் ந<ட்டினான். குழந்ைதயும் அவைன முத்தமிட்டு நன்றி ெதrவித்து
விட்டு ஓடிச் ெசன்றது.

அவள் ெசன்றதும் ெகௗதைம முைறத்த நித்யா “ஏய்.. உன்னுடேன நடந்து

வந்ேதேன.. எனக்கு சாக்ேலட் ெகாடுத்தாயா..?,அவளுக்கு மட்டும்
ெகாடுக்கிறாய்..?”என்று கூற “அய்ேயா! சாக்ேலட் சாப்பிட்டால் பல்
ெசாத்ைதயாகி விடும் நிதி..”என்றவன்.. அவள் முைறப்பைதக் கண்டு
“இ..இல்ைல.. அனு பாப்பா.. சாக்ேலட் ெகாடுத்தால் முத்தம் ெகாடுப்பாள்.
ஆனால்.. ந<..”என்றவன் அவைள நிமிந்து பாக்க.. அவேளா நன்றாகச் சிrத்து
“இவ்வளவு தானா..?,நான் இரண்டு முத்தம் தருகிேறன்.. ந< எனக்கு இரண்டு
சாக்ேலட் தர ேவண்டும் சrயா..?”எனக் ேகட்டு அவனது இரு கன்னத்திலும்
மாறி மாறி முத்தமிட... திைகத்து வாயைடத்துப் ேபாய் விட்டான் ெகௗதம்.

“சாக்ேலட்ைட எடு ெகௗதம்..”என்று குதித்தவளிடம் தன் பாக்ெகட்டுக்குள்

இருந்த அைனத்து சாக்ேலட்டுகைளயும் அவள் ைகயில் ெகாட்டினான். “வாவ்..
இவ்வளவு சாக்ேலட்ஸா..?,ேதங்ஸ் ெகௗதம்..”என்றவள் “பாய்...”எனக் கூறி
ஓடிச் ெசன்றாள். அவள் ெசன்ற பின் மகிழ்ச்சியில் திக்கு முக்காடிப் ேபான
ெகௗதமிற்குத் தைல கால் புrயவில்ைல.

அன்று மாைல அேத புன்னைக முகத்துடன் வடு

< திரும்பியவள் “ெகௗதம்..
இன்று அனு பிறந்த நாள்.. காைலயில் ந< பாத்த ேபாது அவள் உன்னிடம்
கூறவில்ைலயல்லவா..?,அவள் வடு
< அருகில் தான் இருக்கிறது.. மாைல
பாட்டிக்கு அைழத்திருக்கிறாகள்.. உன்ைனயும் தான்.. தயாராகு.. ெசன்று
விட்டு வருேவாம்..”என்று கூற அவனும் உற்சாகமாகப் புறப்பட்டான்.
கருந<லமும்,சந்தனமும் கலந்த டிைசன புடைவ அணிந்து வண்ண மயிலாகப்
புறப்பட்டவைள ைமயலுடன் ேநாக்கிய ெகௗதம் அவைள அைழத்துக் ெகாண்டு
அனுவின் வட்டிற்குப்
< புறப்பட்டான். சுற்றியிருந்தத் தமிழ்க் குடும்பங்கள்
அைனத்தும் வருைக தந்திருக்க.. கூடியிருந்ேதா அைனவரும் ெபாருத்தமான
ேஜாடி என்று அவகைள ைவத்த கண் வாங்காமல் பாத்துக்
ெகாண்டிருந்தன.

குழந்ைதகள் அைனவரும் ேசந்து ைரம்ஸ் ெசால்வதாய்க் கூறி நித்யாைவயும்

அைழத்துக் ெகாண்டன. கண்கைள உருட்டிக் ைககைள ஆட்டித் தானும் ஒரு
குழந்ைதைய மாறிப் பாடி ஆடிக் ெகாண்டிருந்தவைள சிrப்பும்,காதலுமாய்
ேநாக்கிக் ெகாண்டிருந்தான் ெகௗதம் பிரபாகரன். அவன் பாைவையக் கண்டு
ெகாண்டவளும்.. பாடுவைத நிறுத்தி.. அவனருேக வந்து “ஏண்டா இப்படிப்
பாக்கிறாய்..?”என்று அழகாய்ச் சிணுங்கத் தன் வசமிழந்து ேபானான்.

பாட்டி முடிந்து வட்ைட

< ேநாக்கி நடந்து வந்து ெகாண்டிருந்தவனிடம் “அனு
அணிந்திருந்த டிரஸ் அழகாக இருந்ததில்ைலயா ெகௗதம்..?”என்று ேகட்க
அவேனா “அைத விட அவள் அம்மா அணிந்திருந்த டிரஸ் மிகவும் அழகாக
இருந்தது நிதி”என்று கூற.. அவைன நின்று முைறத்தவள் “ஆமாமாம்.. ந<
அணிந்திருக்கும் டிரஸ்ைஸ விட பாட்டியில் விக்ட அணிந்திருந்த டிரஸ்
மிகவும் அழகாக இருந்தது..”என்று கூறிச் சிrக்க.. “ஏய்..”என்று பல்ைலக்
கடித்தான் ெகௗதம்.

“ந< மட்டும் அனு அம்மாைவப் பாக்கலாம்.. நான் விக்டைரப் பாக்கக்

கூடாதா..? ேபாடா..”என்றவள்.. அவைனத் தாண்டி ஓடினாள். “நிதி ஓடாேத..
மைழ ெபய்ததில் தைர வழுக்குகிறது பா..”என்று அவன் கூறிக்
ெகாண்டிருக்ைகயிேல அவள் தடுமாறி விழப் பாக்க... “ஏய்.. ஏய்..” என
அவைளப் பிடிக்கச் ெசன்றவன் தானும் தடுமாறி.. அருகிலிருந்தக் கல்லில்
ேமாதிக் கீ ேழ விழுந்தான்.

நல்லேவைளயாக தைலையக் காப்பாற்றிக் ெகாள்ள அவன் ைகயால் அரண்

அைமத்ததால் ைகயில் நச்ெசன்றுக் கல் ேமாதி நன்றாக அடிபட்டு விட்டது.
வலி தாங்காமல் “அம்மா..”என்று கண் மூடியவைனக் கண்டு பதறி எழுந்த
நித்யா அருகிலிருந்ேதாைர அைழத்து அவைன மருத்துவமைனயில்
அனுமதித்தாள்.

டாக்ட அவனுக்கு சிகிச்ைச அளித்த முடித்த பின்பும் அவள் அழுது

ெகாண்ேடயிருக்க “நித்யா.. எனக்கு ஒன்றுமில்ைலம்மா.. ேலசான ஃப்ராக்ச
தான்.. உன் முன்பு வலியில் கத்தியது தவறாகப் ேபாய்விட்டது. அதனால் தான்
இப்படி அழுது வடிகிறாய்..”என்று கடிந்து ெகாண்டவன் அவைள அைழத்துக்
ெகாண்டு வடு
< வந்து ேசந்தான்.
வட்டிற்கு
< வந்த பின்னும் அவனது ைகக்காயத்ைதக் கண்டு “எ..என்னால்
தாேன உனக்கு இப்படியாகி விட்டது.. ந< ெசால்லச் ெசால்லக் ேகட்காமல்
ஓடியதால் தான் உனக்கு அடிபட்டது..”என்று கதற.. “அப்படிெயன்றால்
ஒன்றுமில்ைல.. அழாேத நிதி..”என்றவன் அவைளப் பற்றி அைணத்து
கூந்தைல வருடி “சின்ன விசயத்திற்காக இப்படி அழுவாயா..?,ஏழு மாதமாக
அழ ைவத்தது ேபாதுெமன்று நான் எண்ணிக் ெகாண்டிருக்கிேறன்.. ந<
என்னடாெவன்றால்.. விடு நிதிமா..”என்று சமாதானப் படுத்தப் பின்
நிமிந்தவள்.. “நான் ெசன்று உைட மாற்றி வருகிேறன்..”என்று ெவளிேய
ெசன்றாள்.

அவள் உைட மாற்றி அவன் அைறக்குள் நுைழைகயில் இருைள ெவறித்தபடி

நின்று ெகாண்டிருந்தான் ெகௗதம். ெமல்ல ெநருங்கி அவனருேக ெசன்றவள்..
அவைனப் பின்னாலிருந்து அைணத்து அவன் முதுகில் முகத்ைதப் புைதத்தாள்.
அவள் பூைன நைட நடந்து வருவைத உணந்ேதயிருந்த ெகௗதம் அவளது
அைணப்ைப எதிபாக்காததால்.. ஸ்தம்பித்து விட்டான். எத்தைன
நாட்களுக்குப் பிறகு அைணக்கிறாள்..! விருப்பமிருந்தும் தன்ைனச் சுற்றி ஒரு
ேவலிைய அைமத்துக் ெகாண்டு அவன் அவைள விலக்கிய ேபாெதல்லாம்
ேதடி வந்து அைணப்பவள்.. அவன் ெசய்த முட்டாள்தனத்தால் ஏழு
மாதங்களாக வருந்தி.. ேவதைனப்பட்டு.. எங்ேக அவைன ெவறுத்து
விடுவாேளா என அவைனக் கலக்கத்திற்குள்ளாக்கியவள்.. இன்று அவளாகேவ
வந்து அைணக்கிறாள்.

அவன் அவளுக்குச் ெசய்த அத்தைன பாவங்கைளயும் மறந்து அவன் மீ து

காதைலக் காட்ட வந்திருக்கிறாள்.. அவைள விரும்பி.. பின் ஒதுக்கி.. பின்
ெவறுத்து.. அவைளத் துன்புறுத்தியைதெயல்லாம் மன்னித்து அவள் அவனிடம்
வந்து விட்டாள். கண் மூடி மைனவியின் அைணப்ைப ரசித்தவன்.. பின்
அவைளத் தன் புறம் இழுத்துக் கன்னம் பற்றி “இத்தைன நாட்கள் ஆயிற்றா
உனக்கு?.என்ைன ெநருங்குவதற்கு..?,ம்?”என்று வினவ.. அவன் கண்ணில்
ேகாத்திருந்தக் கண்ணைரக்
< கண்ட நித்யாவிற்கும் கண்களில் ந< வழிந்தது.

சட்ெடன எம்பி அவைன இறுக அைணத்துக் ெகாண்டவள் “ஐ லவ் யூ

ெகௗதம்.. ஐ லவ் யூ ேசா மச்..”என்று அழுைகயுனூேட ெதrவிக்கத் தன்
கண்களில் ேதங்கிய ந<ைரத் துைடத்தவனும் அவைள அைணத்துக் ெகாண்டு
புன்னைகத்தான்.. “நானும் தான் ேபபி..”எனக் கூறி. “என்ன நானும் தான்..?,ந<யும்
ஐ லவ் யூ ெசால்..”என்று சிணுங்கியவைளப் பற்றி முகம் முழுக்க முத்தமிட்டு
“ஐ லவ் யூ.. ஐ லவ் யூ நிதி..”என்று கூற.. அழகாய் முறுவலித்து அவன்
ேதாளில் சாய்ந்தாள்.
அவள் இைடையப்பற்றிக் ெகாண்டு கன்னம் வருடியவன் “நிதி.. அன்று நடந்த
சம்பவத்திற்காக.. நான்..”என ஆரம்பித்தவனிடம் “அைதப் பற்றிெயல்லாம் இனி
ேபச ேவண்டாம்..”என்று அவள் ேவகமாகக் கூற.. “ேபச ேவண்டாெமன்றால்
ேவறு என்ன ெசய்ய ேவண்டும்..?”என்று அவளது காது மடலில் முத்தமிட்டு
ரகசியம் ேபசியவைன “ச்சி..”என்று அடித்தவள்.. “இைதப் பற்றிப் ேபசாமல்
ேவறு எைதேயனும் ேபசு என்கிேறன்..”என்று கூறினாள்.

“இல்ைல நிதி.. அதற்காக நான் உன் காலில் விழுந்து மன்னிப்புக் ேகட்டால்

கூடப் ேபாதாது தான்.. நான் விரும்பும் என் அழகான நிதியிடம்
அப்படிெயல்லாம் நடந்து ெகாண்டு உன்ைன ேவதைனக்குள்ளாக்கி
விட்ேடேன..”என்று வருத்தமுற்றவனிடம் “வருத்தமாகத் தானிருந்தது. நான்
ேபசுவதற்கு இடமளிக்காமல் ந<யாகேவ எைதெயைதேயா நிைனத்துக் ெகாண்டு
என்ைனப் பழி வாங்கி விட்டைதக் கண்டு.. ஆனால்.. உன்ைன இங்கு மறுபடி
பாத்த பின்பு என் ேகாபம் நிைலக்கவில்ைல.. பல நாள் தாடியுடன் பாவமாக
முகத்ைத ைவத்துக் ெகாண்டு நுைழந்தாேய.. அன்ேற என் ேகாபெமல்லாம்
காணாமல் ேபாய் விட்டது..”என்று கூறிவளிடம் “அன்ேறவா..?பிறகு ஏண்டி
என்ைன இத்தைன நாட்களாகக் கஷ்டப்படுத்தினாய்..?,ராட்சசி..”என்று அவள்
இதழ் ேநாக்கிக் குனிந்தவன் பின் தயங்கி அவளிடம் “முத்தம் ெகாடுக்கலாம்
தாேன...?”என்று கூற.. “ேபாடா..”என முகம் சிவந்தவைளப் பற்றி.. ஆைச த<ர
முத்தமிட்டான் அவன்..

ஜன்னேலாரத் திட்டின் மீ து ஏறி அமந்தவன் அவைளத் தன் மடியில் அமர

ைவத்து.. அவள் தைலயில் கன்னம் பதித்து..அவள் விரல்கைள வருடியவன்
“நிதி.. ந< என் வாழ்வில் வந்து ெசய்த அட்டூழியங்கைளெயல்லாம் நிைனத்துப்
பாத்தால் ஆச்சrயமாக இருக்கிறது.. அந்தச் சண்டாளி ஓடியதிலிருந்து
ெபண்கள் என்றாேல எனக்குப் பயங்கர ெவறுப்பு.. அதிலும் நம் வட்டு
<
ேவைலக்காrயின் மகள் சுந்தr இருக்கிறாேள! அவெளல்லாம் ெபண்
பிறப்ெபன்று ெசால்லிக் ெகாள்ளக் ெகாஞ்சம் கூடத் தகுதியில்லாதவள்..
அவகைளெயல்லாம் சந்தித்து விட்ட பின் எனக்கு ெபண்களின் மீ ேதா..
கல்யாணத்தின் மீ ேதா.. ஏன் காதலின் மீ து கூட நம்பிக்ைக இருந்ததில்ைல..
உன்ைனப் பாக்கும் வைர..”

“இரும்ைபப் ேபால் வலம் வந்த என்ைன.. உயிரும்,உணவும் ெகாண்ட

மனிதன் என உணர ைவத்தது உன் பாைவயும்,த<ண்டலும் தான் கண்ணம்மா..
ந< என் வாழ்வில் வந்திராவிடில்.. குடித்துக் குடித்து ேகன்ச வந்து கூடச்
ெசத்திருப்ேபன்.. அந்த அளவிற்கு எனக்கு வாழ்வின் மீ து பிடிப்பில்லாமல்
இருந்தது.. அப்படியிருந்த என்ைன.. சந்தித்த நாளிலிருந்து எதித்துப் ேபசி..
வாதாடி.. ேபாராடி.. கைடசியில் காதலிக்கவும் ைவத்து விட்டாய்..”என்று
ெகாஞ்சியவனிடம் “பின்ேன..?,உன்ைன விட்டு ஓடிய ெசௗம்யா.. குழந்ைத
குட்டியுடன் ெசௗக்கியமாக வாழ்கிறாள்.. அந்த சுந்தr இன்னமும் 4 ஆண்
பிள்ைளகைள வைளத்துப் ேபாட்டு மானங்ெகட்டத்தனமாக வாழ்ந்து
ெகாண்டிருக்கிறாள். இவகேள நன்றாக இருக்கும் ேபாது... ந< மட்டும் ஏன்
ராஜா வாழ்வில் பிடிப்பற்று இருக்க ேவண்டும்..?,இைத மட்டும் உனக்கு
உணத்தி விட்டால் என் ேவைல முடிந்து விடும் என்று நிைனத்திருந்ேதன்..
ஆனால்.. கண்ட நாளிேலேய.. இந்த முறுக்கு மீ ைசயின் மீ து ேமாகம் ெகாண்டு
விட்டதால்.. நாேனத் திருமணம் ெசய்து ெகாள்ள ேவண்டும் என்று முடிவு
ெசய்து ெகாண்ேடன்...”என்று கூறினாள்.

“எப்ேபாது உன் மீ து காதல் வந்தது என்று என்னால் சrயாகச் ெசால்ல

முடியவில்ைல நிதி.. உன்னுடன் பழகத் துவங்கிய நாளிலிருந்ேத.. என்னுள்
வித்தியாசத்ைத உணந்திருக்கிேறன்.. ெகாஞ்சம் ெகாஞ்சமாக என் கூட்ைட
விட்டு ெவளி வந்து உன் மீ தான காதைல ெவளிப்படுத்தத் துவங்கிேனன்..
அதிலும் ெசௗம்யா-ஸ்ரீதைரச் சந்தித்த நாளன்று.. ந< தான் எனக்ேகற்ற என்
மைனவி என்று த<மானேம ெசய்திருந்ேதன்.. ஆனால் மறுநாள் அந்தச் சுந்தr
வந்து ஏேதேதா ேபசிக் குழப்பி விட்டுச் ெசன்று விட்டாள்..”என்று அவன்
கூறியதும் ேகாபமாக அவன் புறம் திரும்பியவள் “இேதா பாரடா.. இனியும்
நான் அங்ேக வந்த பின்பும் கூட உன்ைனப் பிடிக்காதவகள் நம்
திருமணத்ைதயும்,நம்ைமயும் பற்றி மாற்றுக் கருத்ைத ெவளியிடத் தான்
ெசய்வாகள்.. அவகளுக்காக நாம் வாழவில்ைல.. நமக்காக வாழ்கிேறாம்
புrந்ததா..?,யா என்ன ெசான்னாலும் உடேன சுருங்கிப் ேபாய் விடக் கூடாது..
என்ன..?”என்று கூற... அவள் மூக்ைக உரசி “சrங்க ேமடம்..”என்றான் அவன்.

ெதாடந்து “அப்ேபாது இருந்த மனநிைலயில் நான் அப்படி நடந்து ெகாண்ேடன்

நிதி.. என் வாழ்ைவ மாற்றி எனக்கு நல்லது புrந்த ந<.. எந்த விதத்திலும்
என்னால் அவமானப் பட்டு விடக் கூடாது என்று எண்ணிேனன்... அதனால்
தான் அப்படி நடந்து ெகாண்ேடன்.. அதன் பின்பு பாட்டி அன்று.. உன்ைன
அவ்வளவு அழகாகச் ேசைலயில் பாத்ததும் என்ைன மறந்து உன்னிடம்
ெநருங்கி விட்ேடன்..”என்றவனிடம் “அன்று தான் எனக்கு உன்ைனப் பற்றிய
குழப்பம் த<ந்தது ெகௗதம். அந்தச் சுந்தrயின் மீ து ஆத்திரமாக வந்தது.
உன்ைன இப்படிேய விட்டால் சrப்பட மாட்டாய் என்று தான்.. நமக்குள்
எல்லாம் நடந்து விட்டெதன்று கூறித் திருமணத்திற்குச் சம்மதிக்க
ைவத்ேதன்”என்றாள் நித்யா.

“ந< அப்படிச் ெசய்திரா விட்டால்.. நானும் முட்டாள்தனமாக எண்ணிக் ெகாண்டு

உன்ைனப் பிrந்து வாழ முடிவு ெசய்திருப்ேபன் நிதி.. அைனத்துேம
நன்ைமக்குத் தான் ேபாலும்..”என்றவன் சிறிது ேநர அைமதிக்குப் பின் “ஆனால்
நிதி.. உன்ைன என் வாழ்விலிருந்து பிrப்பைத எண்ணிப் பாத்தால் கூட
ெநஞ்சில் வலி பிறக்கும்.. முடியாது முடியாெதன எனக்குள்ேளேய நான்
கலங்கியிருக்கிேறன்.. “என்றவனிடம் “ந< என்ைனப் பிrத்தால் நான் பாத்துக்
ெகாண்டு இருப்ேபனா..?”என்று மிரட்டினாள் நித்யா.

சிrத்தபடி அைணப்ைப இறுக்கியவன் அவள் முகத்ைத நிமித்தி கண்,கன்னம்

என முத்தமிட்டு.. “அைனத்ைதயும் விட நான் பட்ட மிகப்ெபrயக் கஷ்டம்...
உன்னருகில் எனக்கு எதுவுேம ேதான்றாதது ேபால் நடிப்பது தான்.. இனி
என்னால் நிச்சயம் முடியாதம்மா..”என்றவன் சிவந்து ஓடியவைளப் பற்றித் தன்
ைக வைளவில் நிறுத்தி.. அவள் இைடைய அழுந்தப் பற்றி இதழ்களில் தன்
இதழ் பதித்தான்.

மூச்சு வாங்க விலகி முைறத்தவளிடம் “சாr நிதி...”என்றவன் “அப்படியானால்

நம் ஹனிமூன் இந்த ஊrல் தானா..?”என்று வினவிப் பின் “அம்மாவிற்கும்,
அழகசாமி அங்கிளுக்கும் நாம் இைணந்த விசயத்ைத ஃேபான் ெசய்து
ெதrவிக்க ேவண்டும்.. இருவரும் என்ைன மகா வில்லைனப் ேபால்
நடத்தினாகள் ெதrயுமா.?,அம்மா என்னிடம் ேபசக் கூட இல்ைல..”என்றவன்
“அைனவரும் இந்த ராட்சசிக்குத் தான் சப்ேபாட்.,”எனக் கூறி அவள்
கன்னத்ைத வலிக்காதவாறுக் கடித்தான்.

“ஆ!”எனப் ெபாய்யாகச் சிணுங்கியவளின் முகம் வருடி.. “யூ ஆ ைம எவ்rதிங்

நிதி.. என் சந்ேதாசம்.. துக்கம்.. அழுைக.. ேகாபம்.. அைனத்தும்.. அைனத்துேம
ந< தான்.. காதெலன்றால் என்னெவன்று எனக்குக் கற்றுக் ெகாடுத்தவளும் ந<
தான்.. பிrவின் ேவதைனைய அனுபவிக்கச் ெசய்தவளும் ந< தான்.. இனி என்
உயி உள்ள வைர உன்ைனப் பிrய மாட்ேடன் கண்ணம்மா.. ந< எனக்குத்
திருப்பிக் ெகாடுத்த என் வாழ்வின் வசந்தத்ைத உன்னுடன் ேசந்ேத
அனுபவிக்க விரும்புகிேறன்.. என்ைன ஏற்றுக் ெகாள்வாயா கண்மணி...?”என்று
ைக ந<ட்டியவனிடம் குறும்பாகப் புன்னைகத்து அவன் ைகையத் தட்டி விட்டு..
அவைனத் தன்ேனாடு ேசத்து இறுக அைணத்தாள் நித்யா. மைனவியின்
எல்ைலயற்றக் காதலில் ெதாைலந்து ேபான ெகௗதம்.. அவளுள் தன்
ேதடைலத் துவங்கினான்.

******************************************************** முற்றும் ***************************************************