ఆనందం పరమానందం

-ఆదివిష్ణు

ఆ ఊరు మీది కావచ్చు. ఊరి పేరు మనకెల? ఆ ఊరలో - అన్ని ఊళ్ో మాదిర ి వసతులన్ని వున్నియి.
ప్ ర ైవ ేటుతో పాటు ప్రభుతవ కారాాలయాలున్నియి. అదే మాదిర ి ఆసపతుర లున్నియి. బ్ాాంకులున్నియి.
సి న్నమా థియిేటరుో న్నియి. ప్చనరీ దచకాణనలున్నియి. పారుులున్నియి. కథకి అవసరమయిేా హాంగులన్ని
వున్నియి. ఆ ఊళ్లో క ాందరు ధన వాంతులున్నిరు. కామన్ మనచషులున్నిరు. బరువు బ్ధాతలు మోసే బుదిి
మాంతులతో పాటు ప్రమ బెవరుుగా తిరిగ ే బది కసచు లు కూడన వున్నిరు. వాళ్ో ాందరి కథన చెపేప ాందచకు ఈ కథ
రాయడాం లేద చ. ఏ ఊళ్లో ఎకుడన లేన్న ఒకాన్ొక వాంత గొడవ ప్టు ు బడి చితు గి ాంచ్ాండి.

* * *
 రెైల ేవసేు షన్ కోలాహలాంగా వుాంది . పాో ట్ ఫారాంమీీద రె ైలుాంది. రెై లు దిగ ుతుని ప్రయ ాణీకులతో పాో ట్
ఫారాం రదది గా వుాంది. సేు షన్ బయట కూడన హడనవడిగాన్ే వుాంది . వడియ ాలు ఆర బెటు ట నటుు ఆటోలు, రిక్షాలు
న్ేల మీద న్నలబడి వున్నియి. ఒక పాసిాంజరు బ్రరప్ుకేసచతో బయటకు వసచు న్నిడు. అతనచ చనలా వసచగాా
వున్నిడు. క ాంచెాం చిరాకుతో పాటు కోప్ాంగా కూడన వున్నిడు

అతడు తపిప పో యిన పిలో వాడి మాదిరి అకుడ వాతనవరణనన్ని బె ాంగగా ప్రిశీలిసత
ు నడుసచు న్నిడు. ఎాంత
వసచగు, చిరాకు కోప్ాంగా వున్ని కి ాంచితు
ు ఆనాందాం కూడన అతన్ని అప్ుపడప్ుపడు కుదచప్ుతోాంది.

ఆ పాసిాంజరిి చ్తడగాన్ే ఆటోవాళ్లో , రిక్ష ావాళ్లో అతన్ని చ్చటుు ముటటు రు.

"ఆటో బ్బూ!"

"రిక్షాాండీ!"

"ఎకుడికి వెళ్ో ల లో చెప్పాండి సార్?"

ఆ పాసిాంజరు వాళ్ో న్న వసచగాా చ్తశాడు. అయిన్న వాళ్లు చ్లిాంచ్లేదచ. అాంతలో ఎవడో పాసి ాంజరు చేతిలోాంచి
బ్రరప్ుకేసచన్న చొరవగా తీసచకున్ే ప్రయతిాం చేసు త -

"ఈ బేర ాం న్నది!" అన్నిడు.

పాసిాంజరు అతన్న ప్రయతనిన్ని వదిలి ాంచి 'ఆగు' అన్నిడు.

స్రరన్ లాగ వన్నపిాంచిన ఆ యొకు పో లికేకకి ఆటోవాళ్లో , రిక్షావాళ్లో బెదిరి ప ో యారు. అాంచేత వాళ్ో ాంతన అతన్నకి
క ాంచె ాం దతరాంగా జరిగారు.

పాసిాంజరు ఉప్న్నాసాం మొదలెటు ట డు.

 "ఆటో ఎకాులో రిక్షాతో సరిప ్ టు ు కోవాలో తేలుుకో వలసి ాంది న్ేనచ! అరధ మ ాందన? న్ేన్ే ాం చేస ిన్న - న్నకు
నచిున, న్న కిషు మ న ప్న్న మాతరమ ే చే సు ా నచ. మీ ఒతిు ళ్ో కు, రికె వసచు లకు చ్చిున్న ల ాంగనచ. అాంతె ాందచకు? న్న
వె రప్ు బసచులో వెడదనమాంది . న్ేన చ రె ైలన్ని ఎాంచేత? రెైలాంటట న్న కిషు ాం! అాంచేత న్న వెరప్ు బస్ ుకిుాంది . న్ేన చ
రె ైల ేకే ునచ."

అతనచ చెపిపదాంతన మీటటాంగు ట రప్ులో వునిాందచకు ముచ్ుట ప్డి ప ో తూ ఆటో రిక్షా కారిీకులు కరతనళ్
ధవనచలు చేసేరు.

పాసిాంజరు కోప్పడుతూ అన్నిడు-

"ఆప్ాండి! న్నకు చ్ప్పటుో నచ్ువు. దేన్నకా చ్ప్పటుో ? అచెుప్పాండి న్నకు! రె ైలో ో కూడన ఎవడో టీ.సీ
ననచి టటకె ుటుో అడిగినప్ుపడు -న్ేనచ రెైలు ప్రయాణాం గురి ాంచి అతి కుో ప్ు ాంగా చెప ేపనచ. న్ే చెపేపది వాంటూ
అతనచ కూడన ఇట్ో గే చ్ప్పటుో క టటు డు. ఏడుసత
ు ఈల వేసచకుాంటో మా కాంపారుు మ ాంటు నచాండి వెళ్లో ప ో యిేడ ు.
వదిల ేయాండి. మీరాంతన కూాన్న పాటట ాంచి న్న ముాందర న్నాంచలాండి"

"ఎాందచకుసార్?"

"అదాంతే! న్ేనచ కళ్లో మూసచకున్న మీలో ఒక వాకిు న్న ముటుు కుాంట్నచ."

"అప్ుపడే మవుదిి ?"

"అతన్ే ననచి ఊళ్లో కి తీసచకేడతనడు. అతన్ని బాండె రన్న సరే - ఆ బాండిన్ే పి రఫర్ చే సు ా నచ!"

"ఆడి దగా ర ఏ బాండి లేకపో తే?"

"అతన్న భుజాలెకి ు వెడతననచ."

"వామోీ!"

"బెాంగప్డొ దచి ! చనరీీ ఎాంతెు న్న సరే! బేర మాడకుాండన ఇచ్చుకుాంట్నచ."

 ఆ పాసిాంజరు చెపిపన ఫిల ాసఫీ ఎాంతమాందిన్న ఆకరిష ాంచిాందో గాన్న ఒకడు మాతరాం ఉతనుహాంతో రెచి ుపో తూ
అన్నిడు.

"ఇన్నిరుగా! అదద ఇషయాం. ఎట్ు గూ బేర ాలేో కుాండన కాళీగా వున్నిాంగదరా! ప్ులీ మేక బ దచలు ఈ ప్ాంతులు
గారలు ఆడుకుాంటట ఎరెైటీగ ా వుాంటది కూా కటు ాండి!"

అాందరూ వరసగా న్నలబడనా రు. ఆ పాసిాంజరు ఆనాంది ాంచేడ ు. కళ్లో మూసచకున్నిడు. గుడిా వాడి మాదిర ి
అడుగులు వేసు చ న్నిడు. రెైలు దిగ ిన పాసిాంజరుో - ఆ చలదాాం చ్తసే ాందచకు అకుడనగి పో యిేరు.

పాసిాంజరు చెయి ా ఒక మన్నషి భుజమీీద ప్డి ాంది. అప్ుపడు కళ్లు వపిప అడుగుతున్నిడు.

"ఆటోన్న? రిక్షాన్న?"

"న్నది జట్ు బాండి బ్బు!"

"ఎదచి బాండయిన్న ఫరేో దన్నినచ"

"చితు ాం!"

"తీసచకురా జట్ున్న! చనరీీ న్న ఇషు ాం"

"చితు ాం!" అన్న అతడు వెళ్ో బో తూ అడిగ ేడు.

"ఇాంతకీ తమరెకుడ కెలో ా లాండి?"

"చెప్పలేద చ గదత?"

"చితు ాం!"
 "శివరావు గారిాంటటకి!"

"చితు ాం! ఆరెవరు బ్బూ!"

"ఈ ఊరి కాలేజీలో హిసు రీ లెకురరు!"

"చితు ాం! ఈ ఊళ్లో ఆరిల ెకుడాండి?"

"నాందివాడ వారి వీథి"

ఆ వీథి పేరు వనగాన్ే జట్ు మన్నషి 'ఆ' అన్న ఆరు న్నదాం చేస ేడు ఆ తరావత అకసాీతు
ు గా మాయమ
పో యాడు!

"ఏమిటీ వడత
ా రాం?" అన్న సాగదదసు త షాకు తిాంటున్నిడు పాసిాంజరు.

అదే ఊళ్లో ఆరీు స ీ బసాు ాండది!

అకుడికి ఒక బసచు వచిు ఆగిాంది. ప్రయాణీకులు బసచు దిగుతున్నిరు. వాళ్ో న్న చ్తడగాన్ే ఆటో వాళ్లో ,
రిక్ష ావాళ్లో బేరాల కోసాం బో లెడు ఆశతో ఆ బసచున్న చ్చటుు ముటటు రు.

ఆ బసచులోాంచి ఒక ఇలాో లు ఒక చేతు ో ప్టు నచ, మరల చేతు ో చిటటు గాడిి ప్టుు కున్న దిగుతోాంది . ఆటో మన్నషి
ఆమ నచ అడిగ ేడు-

"ఆటో కావాలా అమాీ?"

"కావాలి!"
"మీరు ముగుా రేగా?"

ఆ మాటకి ఆ ఇలాో లు బో లెడు ఆశురాపో యిాంది.

"ముగుా రాంట్ వేమిటట? న్ేనత, మా చిటటు గాడు. ఇది రమేగా?"

"అవునాండి, ఇది రే నాండి!"

"మరి - ముగుా రన్ని వె ాందచకు?"

"తమరిి ఇది రిగా లెకుగటు న్ే మోనాండి! తప్పయిపో యిాంది. ఎకుడికి కెళ్ో ల లో చెప్పాండి ."

"ఒరే చిటీు ! చీటీ చ్దచవు న్నయన్న!"

చిటటు తన జేబులోాంచి చీటీ తీసి చ్దచవుతున్నిడు.

"శివరావు చ్రిత ర టీచ్రు."

"అట్ు చెబితే కషు ాం బ్బూ? అడరసచ చ్దచవు."

"ఇాంటటన్ ెాంబరు రె ాండు - న్నలువుగీత - ముప్ రపమూడు - అడుా గీత - ఆరు."

"అాంకెలు ో ఇళ్లో కనచకోుడాం ఈ ఊరలో కుదరదచ బ్బు. గురుు లు ఏమ న్న వుాంటట చ్దచవు."

"ఇాంటట ముాందచ బ్దాం చెటు ు వుాండునచ."

"ఈ ఊళ్లో బ్దాం చెటో ు ప్రతి ఇాంటట ముాందచ వుాంట్యి బ్బు! పేట పేరు రాసచాందేయో చ్తడు."

"ఆ సాంగతి ముాందే అడగలచ్చుగా?" కోప్పడిాంది ఇలాో లు.

 "తమరుాండాండమాీ అబ్ాయిగారు ముదచి ముదచి గా చ్దతతుాంటట ఇనబుదేి సచు ాంది . చ్దచవు బ్బు! పేట
పేర ేాంటట?"

"ఇాంగీో షు పాలెము."

"ఓరీి ఇకుడికి దగా రే"

"వీథి పేరు కూడన కలదచ."

" అయితే ఇాంకే? అది కూడన చ్దవెయ్ బ్బు. ఒక ప్న్ె ర పో దిి !"

"నాంది వాడ వారి వీథి!"

అాంతే! ఆ వీథి పేరు వనగాన్ే ఆటో మన్నషిక ి న్నజాంగాన్ే ఒక ప్న్ె రప ో యిాంది . అకసాీతు
ు గా 'ఆ' అాంటూ
మాయమ పో యిేడు.

ఆటో మన్నషి మాయమ నాందచకు ఇలాో లు ఆశురాపో తూ వుాంటట - చిటటు మాజిక్ ప్రదరశన చ్తసత
ు నిటుు
ఎగిరెగ ిరి చ్ప్పటుో క డుతూ నవుతూ అాంటున్నిడు-

"భలే! భలే! వీథి పేరు వనగాన్ే మాయమ పో యిేడ ు."

అకుడే వుని ఒక వాకిు చిటటు తో అన్నిడు.

"తన్ే కాదచ బ్బు! నాంది వాడ వారి వీథి గురి ాంచి తెలిసిన వారెవరె ైన్న అాంతే! ఆ వీథి పేరు వనగాన్ే
మాయమ పో తనరు."

ఆ మాటకి భయప్డి చిటటు న్న దగా రిగా తీసచకున్న అడిగ ిాంది ఇలాో లు.

"ఏాం బ్బు? పిలో ా డిి చేసి కాశీ మజిలీ అడిగ ి ాంది ఇలాో లు.

"కథలు కావమాీ! చ్రిత ర! ప్రసు చ తాం నాందివాడవారి వీథిల ో నడుసచు ని చ్రిత ర! ఆటో వాళ్లో రిక్ష ా వాళ్లో
కాదమాీ! కూరల వాళ్లో , పాలవాళ్లో ఎవరూ ఆ వీథిలోకి వెళ్ో ల రు. వెడ ితే క్షేమ ాంగా వెనకి ు తిరిగి రారు ."

"ఎాంచేత? ఆ వీథిల ో ఏవెరన్ న దయాాలు భూతనలూ వున్నియా?"

"అవే ఉాంటట భయమ ాందచకమాీ? వాటటకి భూతవెరద చాలుాంట్రు. కాన్న, ఆ వీథిలో రలడుా కి కుడివ ేప్ు ఆనాందాం,
ఎడమవేప్ ు ప్రమానాందాం వున్నిరు."

"వాళ్లో వరు?"

"ప్ుటుు శీీ మాంతులమాీ! డబుాతో బలిసి పో యిన శీీ మాంతులు!"

"అయితే కావచ్చు! వాళ్ో ాంటట భయమ ాందచకు?"

"వాళ్ో బుదిి ప్రమ న్నచ్ాం తలీో ! జూద బుది మాీ! జూదాం వాళ్ో కి పార ణాంతో సమానాం. జూదమే వాళ్ో
న్నతాకృతాాం."

"అది సరేనయాా! వాళ్లో జూదగాళ్లో కావచ్చు. మనకేమిటటబాాంది?"

"ఒకసారి ఆ వీథి లోకి అడుగుప్డిత ే తెలిసో సచు ాంది . మీకు తెలీకుాండనన్ే - మీ మీద ప్ాందెాం కాసాు రు."

"న్న మీద ప్ాందెమ ా?" ఆశురాాంగా అడిగి ాంది .

"అవునమాీ! మీ నడక మీద ప్ాందెాం కాసాు రు. మీరు కటుు కుని చీర మీద కాసాు రు. మీజడ మీద, మీ జళ్లో
ప్ువువల మీద కాసాు రు. మీరే కాదమాీ - ఆ వీథిల ోకి వచేు కారు మీద, దనన్న రాంగుమీదన, ఆటో మీదన, దనన్న
న్ె ాంబరు మీదన. ప్ాందనలు కాసచు ాంట్రు. ఆ వీథిల ో తిరిగే కుకులు, పిలో లు, కోళ్లో - ఒకుటటవటట చివరికి ఆ వీథిలో
వీచే గాలి మీద కూడన ప్ాందనలు కాసి వాళ్లో కాలక్షేప్ాం చేసు చ ాంట్రు."

"ఇదేాం వడత
ా రాం?"

"లక్షలూ కోటూ
ో డబుాాంటట సరి పో తుాందమాీ? బుదిి .... బుదిి కూడన వుాండనలిగా! అదే లేదచ. అది వాళ్ో కి
లేదన్న తెలిసిన బుదిి మాంతులెవవరూ సాహసి ాంచి ఆ వీథిల ోకి అడుగుప్టు రు. అడుగుప్టు ్ రల - వాళ్లో ఆడుకున్ే
జూదాంలో పేక ముకుగాన్ో, కోడి ప్ాందె ాంలో కోళ్లో లాగాన్ో మారి పో వాలిుాందే! అాందచకే ఆటో వాళ్లో . రిక్షావాళ్లో ఆ
వీథిల ోకి వెళ్ో ల రు!" అన్నిడు.

ఇలాో లు బో లెడ ు వచనర ప్డి పో తూ అనచకుాంది.

'దికుుమాలిన మేళ్ాం! వీథిల ో అడుగుప్టు ట న వాళ్ో మీద ప్ాందనలు కాయడమేమిటట? ముదనషు ప్ు ప్ాందనలు?'
అన్న రాగాలు తీసోు ాంది ఇలాో లు!

అది నాందివాడ వారి వీథి!

అాందాంగా వుాంది . వీథి మొతు ాం ఎాంతో న్నటుగా వుాంది. చ్కుటట రలడుా చ్తడ ముచ్ుటగా వుాంది . అయితే ఆ
రలడుా మీద జనాం ప్ాంచనరాం మాతరాం అతి శోచ్న్నయమ న సాంఖ్ాలో వుాంది.

నాందివాడ వారి వీథిల ోకి గాాసచ వాడు సిలిాండరు భుజాన వేసచకున్న నడుసచు న్నిడు. దనన్ని ఏ ఇాంటటకి
తీసచకెడుతున్నిడో తెలుకుాందనమన్న ఒకరిది రిళ్ో వారు ప్రయతనిాంచనరు గాన్న - లేన్న పో న్న వావహారాం
మనకె ాందచకన్న ఆ ప్రయతనిన్ని మధాలోన్ే న్నరమిాంచేపేరు.

గాాసచ వాడు చేతిలో బిలుో నచ చ్తసచకుాంటూ - ఆ బిలుో మీద రాసిన అదరస చన్న గలడల మీద వెత ుకుుాంటో
నడుసచు న్నిడు. ఆ వధాంగా అతనచ అన్ని గలడలు వెత ుకుుాంటో నడుసచు న్నిడు. ఆ వధాంగా అతనచ అన్ని
గలడలు వెతుకుుాంటో 'ఆనాంద న్నలయాం' దగిా ర క చిు ఆగేడు. అదొ క ప్ది మేడ. ప్చ్ుమేడ!

మేడమీద గదిల ో ఆనాందాం ఫో న్ోో మాట్డుతున్నిడు. అతన్న ప్కున అతన్న గుమాసాు న్నలబడి యజమాన్న
తనలూకు సాంభ్షణ వవరాలు శీది గా రాసచకుాంటున్నిడు.

ఆనాందాం ఫో న్ోో మాట్డు తున్ని సాు ాంప్ు పేప్రు మీద రాసచకున్ే ఒప్పాందాం మాదిరి న్ొకి ు న్ొకి ు
మాట్డుతున్నిడు.
 "జాగీ తు గా వనచ! మన వీథిల ో శీీ వేణుగలపాల సావమి దేవాలయాంలో - ఇవాళ్ ఉదయాం ప్ది గాంటలలోప్ు -
ఎన్ని క బారి కాయలు ప్గులాు యి? అచేుప్ుప.... రె ాండొాందల డెబె రా! అాంతేగ ా సరే . న్ేనచ రె ాండొ ాందల ఏబె ర
అాంటున్నినచ. న్ోట్ చేసచకో ..... రె ాండొాందల డెబెర ా గాన్న - అాంతకు మిాంచి గాన్న ప్గులేు ప్ాందెాం న్నది . రె ాండొ ాందల
ఎబెర లోప్ు ఎన్ని ప్గిలిన్న ప్ాందె ాం న్నది. సరేన్న? అయిదొ ాందల ఇరవెర రూపాయల ప్ాందెాం. చెకుురాసి మా
గుమాసాు కిచిు ప్ాంపిసు చ న్ని! నచవువ కూడన ఆ ఏరాపటులో వుాండు."

అన్న ఫో న్ ప్టు ట సి 'సి ాంహాచ్లాం' అన్న పిలిచేడ ు. ప్కున్ే ఉని బకు గుమాసాు అాంటున్నిడు-

"చితు ాం! అలాగే కాన్నాండి . ఇాంద చెకుు సాంతకాం చేయాండి" అన్న చెకుు ఆనాందనన్నకిచేుడు.

ఆ చెకుు మీద ప్రమానాందాం అన్న పేరు రాసి వుాంది . ఆ మాట క సేు ఆనాందాం దగిా రుని చెకుులన్నిటట మీదన
ప్రమానాందాం అన్ే పేరు మాతరమ ే రాసి వుాంటుాంది . అవన్ని ప్ాందె ాం చెకుులే! ప్రక ాం వేసి సాంతకాం చేయడమే
ఆనాందాం వాంతు. ఆనాందాం ఆ ప్న్నలో వున్నిడు.

అయాా -ఆ చెకుుతో న్ేట టకి రె ాండొ ాందల త ాంబె ర చెకుులు ప్ూరు య ాాయాండి!" అన్నిడు సి ాంహాచ్ లాం.

ఆనాందాం చిది వలాసాంగా నవే వడు.

"ప్రతిరలజూ ఈ వేళ్కి అయిదో ాందల చెకుులు సాంతకాం చేసేవాడిి ప్ాందనలు ప్లచ్బడుతున్నియి.

గమన్నసచు న్నివా?" అన్నిడు ఆనాందాం.

"చితు ాం! వీథిల ో మనచషులు సరే - ప్శుప్క్షాాదచలు కూడన కన్నపి ాంచ్డాం లేదాండి! వాటటకూుడన తమ ప్ాందనల
గురిాంచి తెలి సి బెద ిరి పో తున్నియో ఏమిటో? తమరు సాంతకాం చేయాండి" అన్నిడు సిాంహాచ్లాం.

సి ాంహాచ్లాన్నకి ప్ ళ్లో కాలేదచ. అట్ో గన్న వయసచు చినిదన అాంటట అదద కాదచ. ముదిరి పో యిన బె ాండకాయ.
ప్ ళీో ప్ట ్కులు వదిలేసచకున్న యాజమాన్న సేవకే తన జీవతాం అాంకితాం చేసచకున్నిడు. ఆనాందాం చెకుు మీద
సాంతకాం చేసు చ ాండగా-

మేడ కిాంద -
 గేటు తెరుచ్చకున్న గాాసచ మన్నషి లోప్లికి వచేుడు. గుమీాం దగా ర న్నలబడి బజరు మీద చేయివేసేడు.
గుమీాం తలుప్ు తెరుచ్చకుాంది . శీీ మతి తనయారు - ఆనాందాం సతీమణి - గుమీాంలో న్నాంచ్చాంది.

గాాసచ మన్నషి బిలుో చ్తసత

ు అడిగేడ ు-

"ఆనాందాం గారిలో ు ఇదేకదాండి?"

"అవునచ. గాాసచ తెచేువా?"

"అవునాండి. గాాసచ కాంప్న్నలో క తు గా చేరానచ గదాండీ - అాంచేత -"

"నచవువ క తు గా చేరేవన్న తెలుసచు న్ే వుాంది . ఇాంటో అయాగారున్నిరు! గటటు గా మాట్డకు."

"మాట్డితే ఏమవుది మాీ?" అన్న మ లిో గా అడిగ ేడు.

"ఆ వవరాలు న్నకె ాందచగాా న్న - సిలిాండరు లోప్లికి తీసచకురా!" అన్న ఆమ ఇాంటోకి నడిచి ాంది .

ఆమ నచ వె ాంబడిసు త గాాసచ మన్నషి కూడన ఇాంటోకి వచేుడు.

"అదచగల అదే వాంట గది! అకుడ ప్టు ు " అనిది తనయారమీ.

గాాసచ మన్నషి ఆ ప్న్నలో వున్నిడు. అతన్నకివ వవలసిన డబుా కోసాంప్రుు చ్తసచకుాంది తనయారమీ బిలుో కి
సరిప్డే డబుాలేద చ. అాంచేత ఆమ ఆనాందనన్ని పిలవక తప్పలేదచ-

"ఏవాండీ! మిమీలేి!"

మేడమీద ఆనాందాం బిజీగా వున్నిడు. సాంతకాం చేసిన చెకుు సి ాంహాచ్లాన్నకిసు త క న్ని సతచ్నలు కూడన
ఇసచు న్నిడు-

"ఇాంద! ఈ చెకుు తీసచకున్న గుడి కెళ్ో ల "

 "చితు ాం!" చెకుు తీసచకుాంటూ అన్నిడు సిాంహాచ్లాం.

"ఎన్ని క బారికాయలు ప్గిల ాయో ప్ూజారిన్న అడుగు!"

"చితు ాం! తప్పకుాండన అడుగుతననాండి!"

"లెక ు చెబుతనడు. అతన్న లెకు మీద అనచమానాం కలిగిత ే సవయాంగా నచవే వ అకుడుని చిప్పలిి లెకు
ప్టు ు !"

"అాంతే గదాండీ మరి ?"

"ఒక కాయికి రెాండు చిప్పలు!"

"చితు ాం! కాయ సమాంగా ప్గలకపో తే మూడు ముకులవుతుాందాండి ."

"ఎన్ని ముకులెరన్ న సరే! కాయలిి కరెకుు గా లెక ు ప్టు డాం న్న డతాటీ!"

"చితు ాం!"

కి ాంద నచాండి తనయారమీ రెాండో తడవ భరు న్న పిలిచిాంది.

"మిమీలేి! గాాసో చిుాంది . ఒకసారి మేడ దిగ ిరాండి !"

ఆనాందాం సి ాంహాచ్లాంతో ఉతనుహాంగా అన్నిడు-

"వన్నివా?"

"చితు ాం! వన్నినాండి!"

 "ఎాంతో కాలాన్నకి మన్నాంటటకి మన్నషో చేుడు!"

"గాాసచ మన్నషిటాండి!"

"ఎవడెరత ే మన కె ాందచకు? ఒక మన్నషి చనలు!" అన్న ఆనాందాం గబ్గబ్ మేడ దిగ ుతున్నిడు.

"పాప్ాం! ఎవడో అమాయకుడు, అయిపో యిేడు" అనచకున్నిడు సి ాంహాచ్లాం.

మేడ కిాంద -

గాాసచ మన్నషిన్న చ్తసత

ు ఎాంతో ఆనాందాంగా ప్లకరి ాంచనడు ఆనాందాం-

"ఏవయాా!బ్వున్నివా?"

తనన్న 'ఎాంతో ఇదిగా' క్షేమ సమాచనరాలు అడుగుతునిాందచకు గాాసచ మన్నషి ఉబిాతబిాబావుతుాంటట -

తనయారమీ ఆనాందాం చేతిలో బిలుో ప్టు ట అనిది -

"అతన్ోు మాటలెాందచకు? డబిాచిు ప్ాంపిాంచ్ాండి!"

ఆనాందాం తనయారమీ సతచ్న ప్టటు ాంచ్చకోలేదచ. ఆవడిచిున బిలుో తీసచకుాంటూ గాాసచ మన్నషిన్న మళ్లో
ప్లకరి ాంచేడు-

"ఏవయాా! బ్గున్నివా?"

గాాసచ మన్నషి తల గలకుుాంటూ అడిగ ేడు.

"న్ేనచ తమకి ఇాంతకు మునచపే తెలుసాాండి?"

"ఎాందచకలా అడుగుతున్నివు?"
 "మరే ాం లేదాండి! బ్గున్నివాన్న రె ాండు సారుో అడుగుతుాంటటనత-"

"అాంటట ? తెలిపిన వాళ్ో న్ే అట్ో అడగాలన్న రూలేమ న్న వుాందన?"

లేదనచకోాండి!" అన్న న్నళ్లో నమిలేడు గాాసచ మన్నషి.

"పిచిువాడన! ఎవరె ైిన్న న్ేన చ అలాగే ప్లకరి సు ా నచ! న్నజమే - న్న ఫేస చ న్నకు క తు గాన్ే వుాంది సచమా!"

"న్నకు పాతదేనాండి!" అన్నిడు గాాసచ మన్నషి ఉతనుహాంగా.

ఆ మాటకి ఆనాందాం ప్కప్కా నవే వసత

ు నవువకి తగా టుు గాాసచ మన్నషి భుజమీీద దరువేసు త అడిగేడ ు -

"మాంచి జోక్ వేసేవ్! న్న పేరే మిటో?"

"ప్రవతనలాండి!"

"కతిు లాాంటట కురాీ డివ!"

"అతన్నకి డబిాచిు ప్ాంపిాంచ్ాండీ!" అనిది తనయారమీ.

తనయారమీనచ ఎాంతో ప్రసనిాంగా చ్తసత

ు అన్నిడు ఆనాందాం -

"ఇసాు ! ఏమిచిు ఎట్ో ప్ాంపి ాంచనలో నచవువ న్నకు చెపాపలా తనయారమాీ? గాాసచ వచిుాంది కదన! నచవె వళ్లో
వాంట ప్న్న చ్తడు" అన్న తనయారమీకు వాంట ప్న్న ప్ురమాయిాంచేడు.

తనయారమీ ఏదో గొణుకుుాంటూ వాంట గదిల ోకి వెళ్లో ప ో యిాంది.

"నచవువ రావచ్చు. డబిాచిు ప్ాంపిసు ా నచ."

 అన్న గాాసచ మన్నషిన్న మేడ ఎకిుసచు న్నిడు. కసు మరో ల ో ఇాంత మరాాదగా ప్లకరి ాంచి మేడ మీదకు
ఆహావన్నాంచే వాళ్లో కూడన వుాంట్రా అన్న ఆశురాపో తూ ప్రవతనలు ఆనాందాంతో పాటు మేడ ఎకే ుడు.

ఆ వేళ్కి సిాంహాచ్లాం సాంచి భుజాన తగిలిాంచ్చకుాంటున్నిడు.

అతన్నకి గాసచ మన్నషిన్న ప్రిచ్యాం చేసు చ న్నిడు ఆనాందాం-

"క ాండలరావన్న -"

"క ాండలార వు కాదాండి ! ప్రవతనలు!"

"రె ాండుపేరో కీ మీన్నాంగు ఒకుటట! ఏపేర ెైతే ఏాం గాన్న చనకులాాంటట కురాీ డు."

"ఇాందనక కతిు అన్నిరాండి" అన్న గురుు చేస ేడు గాసచ మన్నషి.

"కతిు అన్ని చనకు అన్ని ఒకటట మీన్నాంగు" అన్నిడు ఆనాందాం.

జరగబో యిే కారాకీ మ ాం ఊహిాంచిన సి ాంహాచ్లాం అకుడి న్నాంచితప్ుపక డాం మాంచిదన్న గాలిలో చేతులు
తిప్ుపకున్న చెాంప్లు వాయిాంచ్చకుాంటూ మేడ దిగి పో తున్నిడు.

సి ాంహాచ్లాం వె ళ్లో పో గాన్ే , ఆనాందాం టటబుల్ మీదచని పేక ముకులిి తీసేడ ు. డబుాలివకుాండన పేక ముకులు
తీయడాం ప్రవతనలకు నచ్ులేదచ. అాందచచేత తన మొహాన్ని గలడవేప్ు తిప్ుపకున్నిడు. అతన్న రియాక్షనచ
గమన్నాంచి ఆనాందాం అన్నిడు -

"ఏదె రన్న దదక్షలో వున్నివా గిరీ?"

గలడవేప్ ు నచాండి తన మొహాం తిప్పకుాండనన్ే అన్నిడు-

"న్న పేరు గిరి కాదాండి! ప్రవతనలు"

 "అదే లేవయాా! గిర ి అన్ని కూడన ప్రవతమన్ే మీన్నాంగు! దదక్షలో వున్నివా అన్న అడుగుతున్నినచ!"

"దదక్షా?" అడిగ ేడు ప్రవతనలు మొహాం తిప్పకుాండనన్ే.

"లేక పో తే ఏవాంటయాా! గలడ కేసి మొహాం గుదచి కుాంటుాంటట ఏమన్నలి? న్న మొహాం చ్తడు!"

"మీ చేతిలో పేకముకులున్నియాండి" చ్తప్ు మారుకుాండనన్ే అన్నిడు.

"ఊఁ....వుాంటట?"

"మీ మొహాం చ్తసేు న్నకు పేక ముకులు కన్నపిసు ా యాండి ."

"ఊఁ....కన్నపిసు ే ?"

"న్న గుాండెలో ో పేకనచ కతెు ర వేసు చ ని ఫీలిాంగు కలుగుతుాందాండి" అన్న తన బ్ధనచ చెప్ ుపకున్నిడు -
గలడవేప్ు చ్తసత
ు న్ే .

"చ్తడు న్నయన్న!"

"న్ే చ్తడనాండి! పేక ముకులిి చ్తడనన్న ఒటటు సచకున్ని!"

"తప్ుప న్నయన్న! పేకన్న పే రమి ాంచనలి!"

"న్న వలో కాదచ. భయాం న్నకు!"

"భయప్డ కూడదచ. న్ేనచన్నిగా ఒకుసారి చ్తడు-"

ప్రవతనలు చ్తళ్లో దచ. మరి ాంత ప్ాంతాంతో గలడ వేప్ు మొహాం ప్టు ట గలడనచ బలిో లాగా అతుకుుపో యాడు.
దనాంతో ఆనాందాం అహాందెబాతిాంది. ఆఖ్రి అసు ైాం ప్రయోగి ాంచేడ ు -
 "న్న దగిా ర అయిదొ ాందల న్ోటుాంది ."

"న్న దగిా ర చిలో ర లేదచ."

"ఆఖ్ఖ రేో దచ. నచవువ చిలో రివవనవసరాం లేద చ. అయిదొ ాందల న్ోటు న్నకివావలనచ కుాంటున్నినచ"

ఆ మాటకి ప్రవతనలు ఎాంతో ఆనాందిాంచేడు. కాన్న - న్ోటు తీసచకున్ేప్ుపడు పేక ముకులిి చ్తడవలసి
వసచు ాందని భయాంతో మొహాం తిప్పలేదచ.

"మొహాం తిప్పకురేో దచలే! న్న చెయిా ఏది?" అన్నిడు ఆనాందాం.

"ఇకుడే వుాంది!" అన్నిడు ప్రవతనలు గలడ వేప్ు నచాంచి దృషిు మరలుకుాండనన్ే.

ఆనాందాం ప్రవతనలు చేతిన్న సచతిమ తు గా తనకేడ ు. ఆ చేతిన్న చ్తసత

ు అన్నిడు-

"గొప్ప జాతకుడివయాా ప్రవతనలూ! చ్తసేవా? న్న న్ోటట నచాండి న్నపేరు కరకుు గా వచేుసిాంది.
అదనిమాట. ఇలిో లో ూ తిరిగేకాళ్లో ాంటట వుాండొ చ్చు గాన్న - న్న చెయిా మాతరాం అదచుతాం. ఏది ముటుు కున్ని
బాంగారమే!"

అాంత మాట వని తరావత ఇక ఓరుుకోలేక పో యిేడ ు ప్రవతనలు గలడ నచాండి వెనకిు వచిు ఆనాందనన్ని
చ్తసత
ు , ఆతీీయాంగా అడిగ ేడు

"న్నజమా సార్! న్న చేతిలో ధన యోగముాందన?"

మిడతాంబో టుో దొ రిక ినాందచకు సాంతోషిసు త -

"దెరర ాాం చేయాలే గాన్న లక్షీ ీదేవ న్న వెాంట న్న ఇాంటటక ే వసచు ాంది అాంతెాందచకు? ఈ పేకలో మూడో కారుా బొ మాీ?
న్ె ాంబరా? చెప్ ుపచ్తదని ాం!" అన్న అడిగేడ ు

"బొ మీ ఖ్చిుతాంగా బొ మీ!" అన్నిడు ప్రవతనలు.

 ఆనాందాం చనలా జాగీ తు గా పేకలోో ాంచి కారుా లాగేడ ు. ఆ కారుా మీద ఆటీనచ రాణి బొ మీ వుాంది! ఆటీన చ రాణిన్న
చ్తడగాన్ే ప్రావతనలు ఆనాంది ాంచేడ ు. అతన్ని మరి ాంత ఉతనుహప్రిచే వధాంగా ఆనాందాం అన్నిడు.

"చ్తసేవా?"

"చ్తసేనాండి"

"ఇాంకా చ్తడు. బ్గా చ్తడు సి ాంప్ులుగా న్న జాతకాం ఇదనిమాట! ఇాంద అయిదొ ాందలు తీసచ కో!"

ప్రవతనలు ఉకి ురి బికిురవుతూ అన్నిడు-

"అయిదో ాందలే! వదచి సార్! అాంత డబుా న్న క దచి ! గేసచ బిలిో వ వాండిచనలు!"

ఆనాందాం ప్రవతనలనచ ఓదనరేు బ్ణీల ో అన్నిడు-

"అయిదో ాందలకే మ లికలు తిరుగుతున్నివా ప్రావతనలూ! అయిదచ కోటో యోగాం న్న చేతిలో వుాంది .
తెలుసా?"

"అాంతే నాంట్రా?" ప్రవతనలు ఆశగా అడిగేడ ు.

"కాకపో తే - క ాంచెాం దెరర ాాంగా, చొరవగా వావహరిాంచనలి!"

అన్న అయిదొ ాందల కాగితాం ప్రవతనలు జేబులో ప్టు ట -

"శీీ వేణుగలపాల సావమి ఆలయాన్నకి వేళ్యిాంది . వసాు " అన్నిడు ఆనాందాం.

ప్రవతనలు మ లికలు తిరిగి పో తూ ఆశగా అడిగ ేడు -

"సార్! ఇాంక కు ప్ాందె ాం! ఇలాో ాంటటదే . కాదనకాండి."

 ఆనాందాం వేదనాంతప్రమ న నవవవకుటట నవే వసి ఎాంతో పేరమగా అన్నిడు-

"అలాో గే ఆ బలో మీద కూచల!"

ఆనాందాం గారి ప్చ్ుమేడ ముాందచ ప్రమానాందాంగారి తెలో మేడ వుాంది . ఆ మేడ కూడ ఈ మేడ మాదిర ి ఎాంతో
ఖ్రీదచగా, ముచ్ుటగా కన్నపిసు ో ాంది.

ఆ రలడుా మీద ఇప్ుపడు కూరల బాండి నడుసోు ాంది .

ఆ బాండిల ో ఏఏ కూరలున్నియో రాగాలు తీసత

ు ప్రకటటసు చ న్నిడు కూరలు వాడు. ఇాంత మునచప్ు గాసచ
తెచ ేు మన్నషీ -ఇప్ుడు కూరలు మన్నషి ఆ వీథదల ోకి రావడాం అకుడి కన్నభ్కీ వడత
ా రమన్నపిాంచిాంది .
కూరల మన్నషి ప్రకటన వని ప్రమానాందాం భ్రా జానకమీ గబగబ్ వీథిలోకి వచిు కూరల బాండిన్న ఆపిాంది.
బాండిలో వుని కూరలు తన్నఖీ చేసు త అడిగ ిాంది.

"ఏ ఊరి కూరలయాా! వాడి పో యి కన్నపిసు చ న్నియి!"

ఆ మాటకి రలషాం తనచికు రాగా - కూరల మన్నషి రాగాలు తీసత

ు సచమాధననాం చెపేపడు.

"భలే వవరే! చెడి పో యిన కూరలిి గొడో కు ప్డతనమే గాన్న అమీకాన్నకి ప్టు డాం మా ఇాంట్వాంట్ లేదాండి.
తోటలోాంచి సరాసరి ఇకుడిక ి తీసచకోసు న్ని! ఈ ఊరికి కోతు గాన్న - వాాపారాన్నకి పాతవాడిన్ ే అమీగారూ!
టమాట్లు తీసచకోాండి. నవనవలాడుతున్నియి."

"సరే! సరే ! అన్ని కూరలు తలో కిల ో చొప్ుపన ఇవువ అనిది జానకమీ అతనచ ఆ ప్న్న మీదచన్నిడు.

హలోో ప్రమానాందాం చెకుు మీద సాంతకాం చేయడాం ప్ూరిు చేసేడ ు.

"భదనర చ్లాం!" అన్న పే రమగా పిలిచేడు.

 "మీ ప్కున్ే వున్నినాండయ!" అన్నిడు భదనర చ్లాం.

భదనర చ్లాన్నకి ప్ళ్ో యిాంది గాన్న - ఆ పిలో ప్రసు చ తాం ఎకుడుాందో తెలీదచ. అాంచేత ప్ ళీో సాంసారమన్ే రొాంపిల ో
రె ాండో తడవ కాలుప్టు కూడదన్ే సిది న ాంతాంతో అతనచ ఒాంటరి గాన్ే బతికేసు చ న్నిడు.

ప్రమానాందాం భదనర చ్లాం చేతిలో చెకుు ప్టు ట అాంటున్నిడు.

"వేణుగలపాలసావమి గుళ్లో క బారి కాయల ప్ాందెాం గురిాంచి-"

"చితు ాం! చెపేపరాండి ."

"మనాం గెలిసేు ఆనాందాం ప్ాంపిన చెకుు తీసచకో! ఓడి పో తేమన చెకుు వాడి మొహాన క టుు ! అరథ మ ాందన?"

అరథ మ నటుో భదనర చ్లాం తల ఊపేడ ు. అకుడితో ఆగిప ో కుాండన - గొాంతు తడుప్ుకుాంటూ అన్నిడు.

"ఒక చిని మనవ!"

"చెప్ుప!"

"గుమసాు లాంటట ప్దచి లవీ రాయడాం, అప్ుపలన్న వసతలు చేయడాం లాాంటట ప్నచలు మాతరమ ే చే సు ా రన్న న్న
చినిప్ుపడు అనచకున్ేవాణిి !"

"ఇప్ుపడేమనచకుాంటున్నివ్?"

"చితు ాం! ఈ వధాంగా గుళ్లో గలప్ురాలు తిరుగుతూ ప్ాందేలకు వెళ్ో డాం కూడన గుమసాు డతాటీల ే
అనచకుాంటున్నినచ."

"అాంతే మరి! న్నకు జీతమిసచు నిది అాందచకే!"

 "చితు ాం!"

"అమీగారికి మాతరాం మన ప్ాందేలకు వెళ్ో డాం కూడన గుమసాు డతాటీల ే అనచకుాంటున్నినచ."

"అాంతే మరి! న్నకు జీతమిసచు నిది అాందచకే!"

"చితు ాం!"

"అమీగారికి మాతరాం మన ప్ాందేల గురి ాంచి తెలీకూడదచ."

భదనర చ్లాం ఏడుప్ు మొహాం ప్టు ట నవువతూ అన్నిడు -

"అాంతే కదాండీ మరి! అనచకోకుాండన అమీగారు ఎదచరువచిు ఎకుడిక ెడుతున్నివన్న ననచి న్నలబెటు ట
అడిగ ేరనచకోాండి -"

"అవునవునచ! అట్ో అడిగి ాందే అనచకో! అప్ుపడేాం చెబుతనవ్?"

"చెపు ా నాండి! న్ోటటకోచిుాందేదో చెపు ా నచ."

"ఏాం చె పు ా వవ - ఇప్ుపడే చెప్ ుప!"

"అట్ో బేాంకు వరకు వెళ్ో ల సాు నన్న చెబుతననాండి!"

"అదదమ ాట! గురి చ్తసి క ట్ు లి! వెళ్లో రా!" అన్నిడు ప్రమానాందాం.

సరిగా ా అప్ుపడే జానకమీ ఏమాండి అన్న పిలవడాం వన్నపి ాంచిాంది.

భదనర చ్లాం ఉలికిప్డి ప్రాకున బదచలిచేుడు-

"నన్ని అమాీ పిలుసచు న్నిరు?"

 "న్ననచికాదచ! ననచి! ఏమాండీ అన్న ననచి మాతరమ ే పిలుసచు ాంది" అన్నిడు ప్రమానాందాం.

"చితు ాం! క్షమిాంచనలి! నన్ేి మో అనచకున్నినచ."

అన్న అకుడిి ాంచి భదనర చ్లాం వెళ్లో పో తుాండగా - అతన్నకి జానకమీ ఎదచరుప్డి ాంది . భదనర చ్లాన్ని అతన్న
చేతిలోన్న చేకుున్న చ్తసత
ు అడిగ ిాంది -

"ఎకుడికి?"

"ఎకుడికాంటట ఏాం చెప్పనమాీ! ఇది చెకుుకదన! అాంచేత బే ాంకుకి వెళ్లో క బారికాయలు లెకుప్టు ు కురావాలి!"
అన్నిడు భదనర చ్లాం.

"ఏమిటటమిటీ? బే ాంకుకి వె ళ్లో క బారికాయలు లెకె ు ప్డు న వా?"

భదనర చ్లాం ఏదో చెప్పబో తుాండగా ప్రమానాందాం కలగజేసచకున్న సరిి చెబు ు న్నిడు.

"వెధవ స్రతాాం వాగుడు!"

"అవునాండి!" అన్నిడు భదనర చ్లాం.

"అతన్న మాటలు ప్టటు ాంచ్చకోవదచి !"

"అవునాండి!" మళ్లో అన్నిడు భదనర చ్లాం.

"నచవువ వెళ్ో వయాా!" అన్న భదనర చ్లాన్ని తోసేడ ు.

"ఆ తోప్ుడుకి భదనర చ్లాం తూలి ముాందచకు ప్డబో యి తమాయిాంచ్చకున్న న్నలబడి ఆ తరావత అకుడిి ాంచి
ప్రుగెతు ే డు.
 అతనచ వెళ్లో పో యిేక అడిగ ేడు ప్రమానాందాం.

"కూరలు క న్నివా జానకీ ."

"అబేా! ఎతు
ు క చను! అరధ ాంలేన్న ప్రశిలు వాకిటో ో కూరలబ్ాయి వున్నిడు. అతన్నకీ డబుాలిచిు
ప్ాంపిాంచ్ాండి !"

"అాంటట కూరలబ్ాయి మన్నాంటట వరకూ వచేుడు?" ఆశురాాంగా అడిగేడ ు ప్రమానాందాం.

"ఏ దేవ ుడో ప్ాంపితే వచేుడు. అతన్ని బెదరక టు కుాండన డబుాలిచిు ప్ాంపి ాంచ్ాండి !" అన్న జానకమీ వాంట
గదిల ోకి వెళ్లో పో యిాంది.

ప్రమానాందాం ఎాంతో కులాసాగా కూరలు మన్నషిన్న చేరుకోగాన్ే ఎాంతో ఆతీీయాంగా అతన్న భుజమీీద
చెయి ావేసి అడిగేడ ు.

"న్న పేర ేమిటయాా?"

"పావకాలాండి!"

"ఊరు మాంగళ్గిర ా?"

కూరలబ్ాయి ఆశురాపో తూ అడిగేడ ు-

"అరే! ఎట్ు కనచకుున్నిరు?"

"అదొ క వదాలే! చె బితే అరథ ాం కాదచ! అవునత - మాంగళ్గిర ిలో ఒక కోటీశవరుడున్నిడు. పేరుకూడన
కోటీశ వరాీ వ్! అతన్నికు తెలుసా!"

కూరలబ్ాయి వసచగాా అన్నిడు -

 "కూరలముీకున్ే వవడిక ి కోటీశ వరులెటో ్ తెలుసాు రాండి ? తెలవదాండి! డబుాలిచిు ప్ాంప్ాండి!"

"ఇసాు న్ేో వయాా! న్ననచి చ్తసచు ాంటట మాంగళ్గిరి కోటీశ వరుడు జాా ప్కాం వచేుడు"

"అాంటట ? ఆ కోటీ శ వరుడు అచ్ుాం న్నకుమలేో వుాంట్డాండి?"

"ఇాంచ్చమిాంచ్చ అాంతే! అాంతేకాదచ - మొదటోో అతన్న వృతిు కూడన న్న వృతేు !"

"అాంటట ? కూరలముీకున్ే వాడన 'పాప్ాం?"

"పాప్ాం? ఏమిటట పాప్ాం? కూరలముీక డాం పాప్మా? అతనచ కూడన మొదటోో న్నలాగే కూరలన్న
అముీకున్ేవాడు. న్న హసు వాసి మాంచిదన్న ఒక రూపాయి ఇమీన్న బతిమాలితే ఆశీరవదిాంచి యిచేునచ అాంతే !"
అన్న ఆగిపో యిేడు ప్రమానాందాం.

"అాంతే అాంటట?" ఆతరాంగా అడిగ ేడు కూరలబ్ాయి.

"ఏాం చె పాపలయాా పానకాలు? రూపాయి తీసచకెళ్లో సరిగా ా అయిదేళ్ో ల గడిచ ేయో లేదో - అయిదచ కోటుో
సాంపాయిాంచేడ ు ప్ూర్ ఫ్ల ో!"

ఆ మాటతో పానకాలుకి ఆశకలిగి ాంది . క్షణాంలోన్ే ఆ ఆశ ముదిరి పాకానప్డి ాంది . అాందచచేత ఎాందచకె ైన్న
మాంచిదన్న - ముకాు యిాంప్ు వసిర ేడు -

"అయాా - తమరి హసు వాసి అాంత గటటు దాండి?"

"ఏాం చె పు ా ాం! అాందరూ అదే మాట అాంటుాంటట కాదాంట్మా! అయిన్న న్న గురిాంచి న్ేన్ే చెప్ుపకుాంటట - ప్చిు
కూరలు తినిాంత అసహాాంగా వుాంటుాంది. ఇప్ుపడు సపో జ్ -న్ేనచ న్నకు రూపాయి యిచేున్ే అనచకో!"

"ఇచేురే అనచకోాండి ! అప్ుపడే మవుదిి ?"

"నచవువకూడన న్నకున్నపిాంచ్వు! ఎకుడెక ుడో తిరిగ ి అయిదేళ్ో తరావత?"

 "ఊ....అయిదేళ్ో తరావత?"

"అదో కరలజు. ఆదివారాం!"

"ఆదివారాం న్నడే మాలాాంటోళ్ో కి తీరుబడిగా వుాంటదాండి చెప్పాండి."

"ఆ రలజు నచవువ - ప్ది లక్షల ఖ్రీద చ చేసే కారలో మా యిాంటటకి వసాు వు!"

"కారు ఖ్రీదచ ప్దిలక్షలా?" ఆశగా గొణుకుున్నిడు పానకాలు.

"కారుదిగి మా యిాంటటలోకి వసాు వు. న్న కాళ్ో మీద ప్డతనవు."

"ప్డిన్న తప్ుపలేదచ ప్దిల క్షల కారు!"

"న్ేనచ న్ననచి మ లిో గా లేవన్ెతు ే నచ. కులాసాగా వున్నివా పానకాలూ అన్న అడుగుతననచ!"

"వున్నినన్న తలూప్ుతననచ."

న్ేన్నచిున రూపాయితో ఎాంత సాంపాయిాంచేవన్న అడుగుతననచ."

"కోటట రూపాయిలన్న చెబుతననచ."

"అాంతే కాదచ! మీ రూపాయి మీరు తీసచక ాండన్న బతిమాలుతనవు. కాన్న - న్ేనచ తీసచక నచ. న్న భుజాం
తడతననచ."

"తటు ాండి!"
"న్న కాీ ప్ు సరిచే సు ా నచ."

"చేయాండి!"
 "ఇాంకో రూపాయి యిసాు నచ."

"దనాంతో ఇాంకో కోటట సాంపాయిసాు నచ!"

సరిగా ా యికుడ కథ ఆప్సేడ ు ప్రమానాందాం. మ కాంలోాంచి బయటప్డనా డు పానకాలు. ప్రమానాందాం చనలా

వరకిు గా అన్నిడు.

"దేన్నకెైన్న పార ప్ు ముాండనలయాా పానకాలు! అదృషు ాం కలసిరావాలి! అవునత - కూరలకె ాంత ఇవావలి?"

"వది ాండి! న్నకేమీ ఇవవదచి ! ఒకు రూపాయి ఓకే ఒకు రూపాయి ఇదిగ ల ఈ చేతిలో ప్టు ాండి!" పార ధేయప్డనా డు
పానకాలు.

"వది యాా! నచవువ కోటీశవరుడివె రపో తే మేము కూరలకి చనలా ఇబాాంది ప్డవలసి వసచు ాంది.
కూరలకెాంతివావలో చెప్ుప."

"సార్! మీరు గనక న్నకు రూపాయి యిచిు ఆశేర వది ాంచి ప్ాంప్కపో తే న్ేన్నకుడే - మీ కళ్ో ముాందే - గొాంతు
పిస చకుున్న చ్సాు నచ."

"వది యాా! అాంతప్న్న చెయాకు. ఆతీహతా మహాపాప్ాం!"

"రూపాయి ఇసాు రా! ఇవవరా?"

ప్రమానాందాం ఒకుక్షణాం ఆలోచిాంచి అన్నిడు.

"ఊ! సరే! అాంత ముచ్ుట ప్డుతున్నివు గనక ఒక ప్న్న చేది న ాం!"

"చెప్పాండి చేది న ాం!"

"ఇదచగల ఈ రూపాయితో బొ మాీ బొ రుసచ వేది న ాం! బొ మీ ప్డితే రూపాయి న్నది! బో రుస్ రతే రూపాయి న్నది!
సరేన్ న?

"ప్ాందెమ ా?" అన్నిడు న్నరసాంగా పానకాలు.

"ఇషు ాం లేక పో తే చెప్ుప! మాన్ేది న ాం!"

"సరే కాన్నవవాండి! న్నది బొ మీ! వేయ ాండి!"

ప్రమానాందాం రూపాయి బిళ్ో న్న గాలోో కి ఎగరేసేడ ు. అది న్ేలమీదిక ి ప్డుతుాండగా చేతు ో ప్టుు కున్నిడు. ఏాం
ప్డి ాందో చ్తసి ఆనాందాంగా అన్నిడు-

"బొ మీప్డి ాందో య్ పానకాలు! అాంటట నచవే వ గెలిచేవనిమాట. దశపార రాంభమ ాంది . రూపాయికి ఒక కోటట .
చనలా?"

పానకాలు న్నరసాంగా సమాధననమిచేుడు.

"చనలా అాంటట ఏాం చె పు ా ాం? ఈ రలజులోో కోటట రూపాయిలు ఏ మూలకి సార్? ఇాంకో ప్ాందె ాం వేస చకుాందనాం!"

ఆ మాట వనగాన్ే ప్రమానాందాం కూచ్చాంటూ పానకాలునచ కూడన కూచలబెటు ట డు!

ఆనాందాం ఇాంటో -

ఇప్ుపడు ప్రవతనలు కేవలాం డనర యరు, బన్ననచ మీద వున్నిడు. మన్నషి బ్గా డీలాప్డిప ో యి వున్నిడు.
కన్నిళ్ో తో వున్నిడు. అాంచేత కళ్లో తుడుచ్చకుాంటో వున్నిడు. ఆ సిథ తిలో వుని ప్రవతనలనచ ఆనాందాం
ప్లకరి ాంచేడు-

"ఇాంకో ముకు తియిా ఏడు క ాండలూ!"

 ఆ మాటకి ప్రవతనలు దనదనప్ు ఏడుసత
ు ఆన్నిడు -

"న్న పేరు ఏడు క ాండలు కాదచ! అసలు పేరే ాంటో మరిచి పో యిెనచ అయాా - ధనయోగాముాందన్న రెచ్ుగొడితే
కాబో లనచకున్నినచ వెర ిీ న్న క డుకున్న! ఇప్ుడు తెలిసి ాందాండి ధన యోగాం మీకు మాతరమ ే వుాం ది . న్న వాంటట
మీద డనర యరు బన్ననచ మాతరమ ే వున్నియి. మొతు ాం దచలిపేస ేరు న్ేనచ వెళ్లో ప ో తన!"

"అదే తప్ుప!దె రరాాంగా పో రాడిగెలుుకోవాలి. ధరీరాజు ఏాం చేసేడు?"

"న్నకు తెలీదచ. తెలిసిన్ న మరిచి పో యిేనచ."

"న్ేనచ గురుు చే సు ా నచ, ఆ యొకు ధరీరాజు జూదాంలో స ాంత ప్ ళ్ో ల న్ని తనకటుు ప్టు ట డు. గురుు తెచ్ చుకో!"

"వదచి లేాండి! న్నకిాంకా ప్ళ్లో కాలేదచ. ప్ళ్ో యిేాక ఆ ప్న్నమీద వసాు ! ఇప్ుపడు మాతరాం ననచి వడచిప్టు ాండి
డనర యరు బన్నన్ెో వున్నియి."

"ఫరేో దచ. డనర యరు వుాంచ్చకో! మరాాదగా వుాంటుాంది . బన్ననచ ప్ాందె ాం కాసి ముకులాగు!"

ఇక తపేపది లేదన్న ప్రవతనలు అరధ ాం చేసచకున్నిడు. అాంచేత ఆనాందాం కనచి కపిప పారి ప ో వటాం ఒకుటట
మారా మన్న-

"తమరు కళ్లో మూసచకోాండి! వపేపసాు !" అన్నిడు ప్రవతనలు.

"బన్ననచ వప్పడనన్నకి కళ్లో మూసచకోవాలా - కోాండయాా?"

"న్న పేరు క ాండయా కాదచ. అయిన్న సరే! న్న అసలు పేర ేాంటో గురుు క చిున్న చెప్పనచ. మీ ఇషు ాం కళ్లో
తెరుచ్చకున్ే వుాండాండి . డనర యరు వప్ుపతన! డనర యరలు ప్ాందె ాం కాసాు !" అన్నిడు ప్రవతనలు.

ఆనాందాం భయప్డుతూ అన్నిడు.

 "ఛ.....ఛ.... అదేాం ప్ది తీ?"

"అదాంతే! న్ేనాంతే! ఎవరె ైన్న కళ్లో మూసచకుాంటట బన్ననచ వప్ుపతన! కళ్లో తెరుసాు నన్న ప్ాంతాం ప్డిత ే డనర యరు
వప్ుపతన!"

"ఆల్ రె ైట్! అలాగే కాన్నవువ! కళ్లో మూసచకుాంట్! బన్ననచ వప్ుప ఎవరు చెప్పగలరు? బన్ననచ ప్టు ట ఈ
బిలిా ాంగున్ే గెలుుకోగలవేమో? తవరగా కాన్నవువ?" అన్న ఆనాందాం కళ్లో మూసచకున్నిడు. ప్రవతనలు కాలెతిు
ఆనాందనన్ని కసి క ట్ు లన్న ప్రయతిాం చేసి - మనసచ మారుుకున్న - అటూ ఇటూ చ్తసి అకుడి ిాంచి ప్రుగెతు ే డు.

నాందివాడ వారి వీథి -

పానకాలు అనబడే కూరలబ్ాయి మొలకు పేప్రు మాతరమ ే చ్చటుు కున్న ప్రమానాందాం ఇాంటటనచాంచి
బయటప్డనా డు. రలడుా మీదిక ి వచిు - రెాండు చేత ులూ ఎతిు ఆ ఇాంటటక ి నమసురిాంచనలనచకున్నిడు. ఆ
ప్రయతిాంలో పేప్రు జారిపో తుాంటట - దనన్ని ప్రక ి లాకుున్న కోప్ాంగా నడుసత
ు గొణుకుున్నిడు-

"కూరలముీకున్ే వాడి మీద ఇాంత కుట్ర ? రూపాయి తీసచకున్న ఎవడో వెధవ న్న క డుకు కోటీశవరుడయిేాటు !
ఆశప్డి కూచ్చాంటట.... అసలు న్నకు బుదిి లేదచ..... న్ేన చ ప్ది చ్వట న్న క డుకున్న! ననచి చెప్ుపతో క ట్ు లి!"

అాంతలో-

ఆనాందాం ఇాంటోాంచి ప్రవతనలు న్నకురు బన్ననచతో ప్రుగెతు ు కుాంటోవచేుడు. ఆ సీపడుతో పానకాలున్న

ఢీక న్నిడు. ఇది రూ కి ాంద ప్డనా రు. పానకాలు సు డీగా న్నలబడి అన్నిడు-

"కళ్లో కన్నపిాంచ్డాం లేదన? మీద ప్డిత ే పేప్రు చిరిగ ిపో దిి ! ప్టు ప్గలు ఇాంటటద నకా పో వాలి!"

"హ ఁ! న్నబతుకే చిరిగ ి పో యిాంది . న్న బో డి పేప్రు ఒక లెకాు? గాసచ ఆఫీసచకి వెడిత ే డబుాలడుగుతనరు.
ఇాంటటకి పో తే - వాంటట మీద బటు ల గురి ాంచి అడుగుతనరు. అాందరూ అడిగ ేవారే? హే భగవాన్! - ఎాందచకుసావమీ
గాసచ వాడితో ఇలా ఆడుకుాంటున్నివ్?" చేత ులెతిు అన్నిడు ప్రవతనలు.
 "న్నలాగా న్ేనచ చేతులెతిు అరవలేన చ. న్న తరప్ున నచవే వ ఆ దేవుడిి క ప్పడు. బ్గా తిటుు న్న పేరు
పానకాలు కూరల వాాపారాం" అన్నిడు పానకాలు.

"హే భగవాన్! ఎాందచకయాా కూరల వాడితో ఆడుకుాంటున్నివ్!" చేతులెతిు అన్నిడు ప్రవతనలు.

ఈ పార రథ నలు జరుగుతుాండగా - అకుడిక ి ఆ వీథి మన్నషాకాయన వచేుడు. వాళ్ో ప్రిసథ ి తి అరథ ాం చేసచకున్న
అన్నిడు.

"ఆడుకునిది భగవాంతుడు కాదచ. ఆనాందాం, ప్రమానాందాం. అవున్న?"

"అవునచ" అన్నిడు ప్రవతనలు.

"ఎట్ో కనచకుున్నిరు?" అడిగ ేడు పానకాలు.

"ఈ నాందివాడ వారి వీథికి మీరిది రూ క తు ! అవున్న?"

"అవునచ!" అనిరిది రు.

"అాందచకే మీ ఇది రీి ఆ ఇది రూ నాంజుకు తిన్నిరు!"

"అవునవునచ!" అనిరిది రూ.

"అాంచేత ఈ వీథికి రావదచి . బతికుాంటట బాంతిప్ూలు అముీకు బతక చ్చు! ప్రుగెతు ాండి. పారిప ో ాండి ." అన్న
సలహా ఇచేుడు ఆ వీథి మన్నషి .

ప్రవతనలు, పానకాలు ప్రుగెతు ు తున్నిరు.

7
 శీీ వ ేణుగలపాలసావమి ఆలయాం!

గరుగుడి ముాందచ కుడి ప్కు సి ాంహాచ్లాం, ఎడాం ప్కు భదనర చ్లాం న్నలబడి వున్నిరు. వాళ్ో చేత ులోో న్ోటు
ప్ుసు కాలున్నియి. ప్నచిలున్నియి.

క బారికాయలు ప్గులుు ాంటట లెక ులు రాసచకుాంటున్నిరు. ప్ూజారి వీళ్ో తాంతున్న గమన్నాంచ్కుాండన మాంతనర లు
చ్దచవుతున్నిడు.

దేవాలయాంలో వుని గలడ గడియ ారాం ప్దిగ ాంటలు క టటు ాంది!

అాంతే -

సి ాంహాచ్లాం భదనర చ్లాం లిది రూ గరు గుడి ముాందచ న్నలబడనా రు. ఇాంక ఎవరూ క బారి కాయలు క టు డనన్నకి
వీలేో దన్న దబ్యిాంప్ు ధో రణితో ఆరా రు వేసేరు. ఆ ఆరా రు వన్న భకుు లోో ఒకరు కళ్లురీ చేసి చ్తసే సరికి ఆరి ర ిి
సవరి ాంచేరు. ప్ది న్నమిషాలోో తమ ప్న్న ప్ూరు వుతుాంది గనక ఆ తరావత తమ ఇషు మన్న పార రిథ ాంచేరు!

భకుు లు ఏ కళ్ నచన్నిరలగాన్న అాందచకు అాంగీకరి ాంచేరు!వాళ్లో న్ోటు ప్ుసు కాలోో రాసచకుని సాంఖ్ాకీ - ప్గిలిన
క బారికాయల లేక ుకీ సరిపో యిాంది.
అాందచచేత - సతరకాయలు ఇది రూ తురితిగా న్నటూ
ు రాురు.

సరిగా ా ఉదయాం ప్ది గాంటలకు శీీ వేణుగలపాలసావమి ఆలయాంలో ప్గిలిన క బారి కాయల సాంఖ్ాకేవలాం
రె ాండొ ాందల ఏభెర న్నలుగు! అాందచచేత ప్రమానాందాం ప్ాందె ాం ఓడి ప ో యిేడ ు. అాందచచేత ప్రమానాందాం గుమాసాు
భదనర చ్లాం తననచ తెచిున చెకుున్న ఆనాందాం గుమసాు సి ాంహాచ్లాన్నకి ఇచేుడు.

ఆనాందాం 250 ప్గులాు యన్న ప్ాందె ాం కటటు డు ప్గిలినవ 254 అాందచచేత ఆనాందాం కూడన ప్ాందె ాం ఓడి పో యిేడు.
అాందచచేత ఆనాందాం గుమాసాు సి ాంహాచ్లాం తననచ తెచిున చెకుున్న ప్రమానాందాం గుమాసాు భదనర చ్లాం చేతిలో
ప్టు ట డు.

ఆ వధాంగా క బారి కాయల ప్ాందెాం ముగిస ిాంది.

 8

ఊరి చివర చెరువువుాంది!

ఆ చెరువులో సరవ వేళ్లా న్నళ్లో ప్ుషులాంగా వుాంట్యి ఎాందచకుాంట్యన్న అడిగితే సమాధననాం ఏాం చెబు ్ ాం?
అాంచేత ఆ చెరువుకి ఆ ఊరి వాళ్లో ముదచి గా "దేవుడు చెరువు" అన్న పేరు ప్టు ు కున్నిరు.

దేవుడు చెరువులో నరి ుగాడు ఫీటో ు చేసు చ న్నిడు!

నరి ు గాడిక ి ప్దేళ్ో వయసచుాంటుాంది . వాడు ఆ ఊరి వాడు కాదచ చ్చటు ాం చ్తప్ుగా వాదచ ఆ ఊరలో న్న వాళ్ో
మేనమామ గారి ాంటటక ి వచేుడు.

వచిున వాడు బుదిి గా ఇాంటో వుాండక దేవ ుడు చెరువులో ఆడుకుాంటున్నిడు.

సరిగా ా అదే సమయాన్నకి ఆనాందాం, ప్రమానాందాం దేవుడి చెరువు వేప్ు వచేురు. వాళ్ో వెాంట
గుమాసాు లున్నిరు. వాళ్ో చేతులోో చెకుు ప్ుసు కాలు సిది ాంగా వున్నియి.

అప్పటటకే ఆనాందాం ప్రమానాందాంలు కాకుల మీద క న్ని ప్ాందేలు కాసేరు. ఎగురుతుని కాకి ఏచెటు ు మీద
వాలుతుాంది . చెటు ు మీద వుని కాకిన్న రాయితో క డితే ఎటు ఎగురుతుాంది?

అట్ో గే-

వారు వీథి కుకులమీద కూడన ప్లు ప్ాందేలు కాసే రు. ప్ాంప్ు దగిా ర ప్డుకుని కుకున్న డొ కులో క డితే ఏ
వీథిల ోకి ప్రుగెడుతుాంది లాాంటట ప్ాందేలో ో వాళ్లో బ్గా అలిసి ప ో యి - దేవ ుడు చెరువున్న చేరుకున్నిరు.

ఆనాందాం ప్రమానాందనల చ్తప్ు చెరువులో వుని నరిుగాడి మీద ప్డిాంది.

నరి ుగాడిక ి ఈతరాదచ కాబో లు! బుడుాంగున న్నళ్ో లోో మున్నగి చేతులు ఆకాశాం వేప్ు ఎతు
ు తున్నిడు. ఆ
సమయాంలో ఏ దేవుడు వాడిన్న ఆడుకుాంటున్నిడో గాన్న - న్నళ్ో లోాంచి తేలి కేరి ాంతలు క డుతున్నిడు.

వాడి వన్నాసాలు శీది గా చ్తసోు అన్నిడు ప్రమానాందాం.

"వాడికి ఈత రాదచ కాబో లు!"

"చితు ాం! చెరువులో దతకి వాడి న్న ఒడుా న్ేయమాంట్రా?" అడిగ ేడు భదనర చ్లాం.

"న్ోరుీయ్! వాడిన్న ఒడుా తరావత! వాడు న్నళ్ో లోో మున్నగి ప ో తనడన? ఒడుా చేరుకున్న బతికి బయటప్డతనడన?
ఆ పాయిాంటు ఆలోచిాంచనలి!" అన్నిడు ఆనాందాం.

"చితు ాం! మాంచి పాయిాంటు స్లవచేురు" అన్నిడు సిాంహాచ్లాం ప్ళ్లో కోరుకుుాంటో.

"మున్నగిపో తనడు ఖ్చిుతాంగా మునచగుతనడు! అన్నిడు ప్రమానాందాం.

"మునగడు నతటటక ి మారుపాళ్లో మునగడు" అన్నిడు ఆనాందాం.

"చెకుు మీద అాంకె ఎాంత వేయమాంట్రాండయ!" అడిగ ేడు భదనర చ్లాం.

"అది ఆనాందనన్ని అడుగు!" అన్నిడు ప్రమానాందాం.

"ఎవరూ అడగకురేో దచ వెయిానతిట ప్దనరుో !"

"చితు ాం! చెకుు మీద ఆ ముకు రాసేనాండి !" అన్నిడు సి ాంహాచ్లాం.

"నచవే వాం చేసేవ్?" అడిగ ేడు ప్రమానాందాం.

"చితు ాం! ఆ లెకే ు రాసేన ాండి!" అన్నిడు భదనర చ్లాం.

"పావుగాంట - సరిగా ా పావుగాంటలో అటో ఇటో తేలిపో వాలి!" అన్నిడు ఆనాందాం.

 "వాచీ చ్తసచు ాండు" అన్న భదనర చ్లాన్నకి ఆజా జారీ చేశాడు ప్రమానాందాం.

భదనర చ్లాం ఆ ప్న్న మీద వున్నిడు!

కామాందచలు తన మీద ప్ాందె ాం వేసచకున్నిరన్న తెలీన్న అజాా న్న నరిుగాడు అాందచచేత వాడు వాళ్ో ప్ాందేన్ని
ప్టటు ాంచ్చకోకుాండన బుడుాంగున న్నటటలో మునచగుతున్నిడు. గబికి ున న్నళ్ో ప్రక ి వసచు న్నిడు.

వాడు మున్నగి నప్ుపడు "మునచగూ.....మున్నగి పో " అన్న కేకలు వేసు చ న్నిడు ప్రమానాందాం. 'అవునాంతే!'
అన్నవాంత పాడుతున్నిడు. భదనర చ్లాం.

వాడు న్నటటలో తేలినప్ుపడు "వచేుయ్.....ఒడుా కి వచేుయ్" అన్న అరుసచు న్నిడు ఆనాందాం 'అయాగారి మాట
వనచ బ్గు ప్డతనవ్' అన్న బతిమి లాడుతున్నిడు సి ాంహాచ్లాం.

ఈ రభస ప్ది న్నమిషాలు నడిచి ాంది . నరి ుగాడు ఎవరీి ప్టటు ాంచ్చ కోకుాండన తన ప్న్నలో తననచ వున్నిడు.

ప్దక ాండో న్నమిషాన్నకి గటుు మీద క తు గొాంతు వన్నపి ాంచిాంది.

"రేయ్! ఎవడనర అది? బుడోా డిక ి బుదిి చెప్పకుాండన ఏాంట్ కేకలు?'

ఆనాందాం ప్రమానాందాంలతో పాటు వాళ్ో గుమాసాు లు కూడన అరచిన మన్నషి వేప్ు చ్తసేరు.

ఆ మన్నషి ప్రుగెతు ు కుాంటో వచిు ప్ది లిి చేరుకున్నిడు. ప్ది లిి చ్తసీ చ్తడగాన్ే అతన్నకి వషయాం
అరధ మ ాంది. అరథ మవవగాన్ే కడుప్ుమాండిపో యిాంది . కడుప్ు మాండిప ో యిాంది గనక అతనచ తికుగా అన్ేసేడు -

"తమరా బ్బు? మా బుడోా డి మీద ప్ాందె ాం గటటు - ఒడుా న న్నలబడనా రా?"

"అరే? భలే కన్నప్టు సేవ్?" అన్నిడు ప్రమానాందాం.

"ఛీ!" మీ బతుకులు తగలడ! ప్ాందెాం కటుు కోడనన్నకి -దొ రకు దొ రకు -మీకు మా బుడోా డే దొ రికాడన?"
 "వాడు న్నకు ఏమవుతనడు?" అడిగ ేడు ఆనాందాం.

"న్న మేనలుో డు చెల ెో లి క డుకు పో రుగూరుిాంచి వచేుడు. మీ సాంగతెు లవక కి ాందన మీదన క టుు
కుాంటున్నిడు. అయిన్న న్నళ్ో లోో ఆడుకున్ే బుడోా డిి కేక లేసి బయటటక ి లాగి ఇాంటటకి ప్ాంపిాంచనలి గాన్న - ప్ాందేలు
కాసాు రా? ప్ాందేలు?"

"అది సరే! వాడు న్నళ్ో లోో మునగడాంట్వ్! అాంతే గదన?" అడిగ ేడు ఆనాందాం.

"ఆడిికాదచ. మిమీలిి ముాంచనలి! ఎలో ాండయాా - ఎదవ ప్ాందేలు మీరూనచ! ఎలో ాండెలో ాండి!" అన్న అతనచ
న్నళ్ో లోో కి దతకెడు -బుడోి డి ి ఒడుా కి తీసచక చేుాందచకు!

ప్ది లిది రూ తెలో మొహాలు వేస ేరు.

నరి ుగాడు మునగనాందచకు ప్రమానాందాం చెకుు ఆనాందనన్నకి వెళ్లో ాంది . మేనమామ రాకపో తే - తప్పకుాండన
మున్నగి పో యిే వాడు గనక - ఆనాందాం చెకుు ప్రమానాందనన్ని చేరుకుాంది!

అాంతటటతో మునచగుడు ప్ాందేన్నకి చ్చకు ప్డి ాంది!

* * *

ఊళ్లో అదొ క బేాంకు!

ఎాంతో సాందడిగా బేాంకు ముాందచ బురీ మీసాల భదర యా తుపాకీ ప్టుు కున్న న్నలబడనా డు. అతనచ ఆ బేాంకుకి
రక్షకభటుడు. మన్నషిన్న చ్తసేు న్ే భయమేసు చ ాంది . ఆ ఆకారాన్నకి తగా టుు చేతిలో తుపాకీ కూడననచ!

భదరయా మొహమీీద ఒక ఈగ ఆడుకుాంటోాంది . దనన్న ఆటతో గొప్ప చికాకు ప్డిప ో తున్నిడు. భదరయ ా తన
మొహాన్నకి దెబా తగలకుాండన - అతి జాగీ తు గా ఈగన్న తోలే ప్రయతిాం చేసు చ న్నిడు.

బే ాంకులో బే ాంకు సిబ ాాంది బిజీగా వున్నిరు.

 ఆ బే ాంకు నాంది వాడ వారి వీథిక ి అాందచబ్టులో వుాంది. అాందచచేత నాందివాడ వారి వీథి వాసు వుాల బే ాంకు
వావహరాలకు అది ఎాంతో అనచవుగా వుాంటుాంది .

సి ాంహాచ్లాం భదనర చ్లాం ఆ బే ాంకు వేప ే వసచు న్నిరు. వాళ్ో భుజాల మీద మూటలున్నియి ఆ మూటలోో
చేకుులుాంట్యన్న బే ాంకు వాళ్ో కి బ్గా తెలుసచ.

వారాం రలజులోో ప్ాందేల దనవరా ఆనాందాం చెకుులు ప్రమానాందనన్నకి ప్రమానాందనన్నకి ప్రమానాందాం చెకుులు
ఆనాందనన్నకి చేరి - మూటల దనవరా బేాంకుకి రావడాం ప్రిపాటట! అాందచవలో వారాన్నకి ఓ రలజు మూటల దృశాాం
మామూలెర పో యిాంది!

బురీ మీసాల భదరయాకి బే ాంకుకి వసచు ని సి ాంహాచ్లాం భదనర చ్లాం కన్నపిాంచేరు. వాళ్ో న్న చ్తడగాన్ే భదరయా
మీసాలు వణికేయి . వాళ్ో భుజాల మీద మూటలు చ్తడగాన్ే ఏడుపో చిుాంది. తుపాకీల ో తల బ్దచకుాంటో
బే ాంకులోకి వచిు ఖ్ాంగారుగా ప్రకటన చేస ేడు.

"బ్బో ! మూటలోసచు న్నియి!"

ఆ మాట వనగాన్ే బే ాంకు సిబాాంది యావనీాందద - చేసు చ ని ప్న్న ఆపేసేరు. బొ మీలాో గా ఫీరజ ెర ప ో యిేరు.

మూటల ఫిల ాసఫీ తెలిసిన కషు మరుో తమ ప్న్న కాదన్న బే ాంకు వదిలి పారి ప ో యిేరు. మూటల గురి ాంచి తెలీన్న
కసు మరుో తెలో మొహాం వేసచకున్న న్నలబడనా రు.

వాళ్ో న్న చ్తచి బురీ మీసాల భదరయా జాలి ప్డనా డు-

"ఇాంకా మీరె ాందచకాండీ యికుడ? ఇయాాల మీప్న్న కాదాంతె! మూటలోసచు న్నియాండీ మూటలు! ఆటటలో
చెకుులుాంట్యాండీ! ఈ రలజాంతన ఆటట ప్న్నతోన్ే సరి ప ో దా ాండి! ఎలిో పో ాండి బ్బో ఎలిో ప ో ాండి!"

ఆ వేళ్కి సిాంహాచ్లాం భదనర చ్లాం మూటలోు బే ాంకులోకి అడుగుప్టు ట సేరు. బే ాంకు సిబాాంది పారి పో వట్న్నకి
వీలేో దచ గనక - కూచ్చని చలటట గిలగిల ా తునచికుాంటున్నిరు.

ఈ వాంత వాతనవణాం చ్తచి, మీసాల భదరయా హెచ్ురికలోు మిగిలిన క దిి మాంది కసు మరుో కూడన బేాంకు నచాంచి
జారుకున్నిరు.

అప్ుపడు బురీ మీసాల భదరయ ా "న్ే డు స్లవు" అన్ే బో రుా తీసచకున్న బయటకు వెళ్ో ల డు.

సి ాంహాచ్లాం భదనర చ్లాంలు మూటలిి ది ాంచి మాప్న్న చ్తడాండి అన్ే హెచ్ురికనచ కళ్ో దనవరా వదిల ేరు.

ఒకోుమూట దగిా ర ముగుా రేస ి సిబాాంది చొప్ుపన న్నలబడి మూటలు వప్ుపతున్నిరు.

"మేన్ేజరుగారు లేరా?" అడిగ ేడు సిాంహాచ్లాం.

"ఉన్నినచ బ్బు! ఇాంకా బతికే వున్ని!" అన్ే మాటలు వన్నపి ాంచనము.

"ఎకుడున్నిరు?" న్నలుగు దికుులూ చ్తసత

ు కుతూహలాంగా అడిగ ేడు భదనర చ్లాం.

"దనకుున్నినచ బ్బూ! మూటలు వసచు న్నియన్న తెలిసి ాంది గదన! దనకుున్ని!" బలో కిాంద నచాండి వసత
ు
అన్నిడు మేన్ేజరు.

మేన్ేజరిి చ్తచి న్నటూ

ు రేురు సి ాంహాచ్లాం భదనర చ్లాం.

"ఏాం బ్బు? ప్ాందేలు బ్గా సాగినటుు న్నియి!" అన్నిడు మేన్ ేజరు.

"ఎట్ో కన్నప్టు ట రు?" అడిగేడ ు సి ాంహాచ్లాం.

"మూటలస్ రజు చ్తసేు తెలీదన?" అన్నిడు మేన్ేజరు.

"తప్పకుాండన తెలుసచు ాంది?" అన్నిడు భదనర చ్లాం.

"ఈ మూటలోు మా పార ణనలు పో తున్నియి. వారి ఎకువుాంటులో వీరి చెకుు, వీరి అక్ుాంటులో వారి చెకుు.
ఒకటీ రేాండెరతే ఫరేో ద చ. వేలు - వేల సాంఖ్ాలో వుాంట్యి. చెకుులు! ఎకువుాంటుో మాతరాం రె ాండాంటట రె ాండు. ఒకోు
అక్ుాంటుకి ఒకోు లెడీ రు బవుాండు. ఇక చెకుు ప్ుసు కాలాంట్రా? బేాంకుకి సరఫరా చేసే చెకుు బుకుులో
మూడు వాంతుల ప్ుసు కాలు ఆ ప్ుణామూరుు లిది రిక ే సరి పో తనయి. అవ రె ాండాంటట రె ాండే రలజులోో ఖ్రువుతనయి.
మూడో రలజునచాంచి - చెకుు ప్ుసు కాలు అరీ ాంటుగా ప్ాంప్మన్న ఫో నచో మీద పోీ నచో . ఇాండె ాంటో మీద ఇాండె ాంటుో !"
ఇాంకా చనలా చనలా వషయాలు మాట్డేవాడే గాన్న అలిసిప ో వడాం వలో ఆగి పో యిేడు మేన్ేజరు.

"ప్న్న చ్తడాండి!" అన్నిడు సి ాంహాచ్లాం.

"చ్తసాు ాం! చ్తడక ఛసాు మా?" అన్నిడు మేన్ేజరు.

మేన్ేజరలు సహా సిబాాంది మొతు ాం మూటల ముాందచ కూచ్చన్నిరు. చెకుులిి ఛేక్ చేసు చ న్నిరు ఒకరు. లెడీ రుో
ముాందరేస చకూుచ్చన్నిరు మరొకరు. చెకుుల మీద ముదరలు గుదచి తున్నిరు ఇాంక కరు. మేన్ేజరు మధా మధా
ఒకటీ అరా చెకుులు తీసి చ్దచవుతున్నిడు సే ాంపిల్ గా - ఆనాందాం చెకుు - ఆరూ
ీ పాయిల ముప్రప ప్రసలు.
భేష్ , ప్రమానాందాం చెకుు - ఏడు రూపాయిల ఇరవె ర ప్ రసలు. ఆహా సాంతోషాం.

ఆ వధాంగా అతనచ చ్దచవుకుాంటో ముచ్ుట ప్డుతున్నిడు. మిగతన బృాందాం తమ తమ ప్నచలోో

కషు ప్డుతున్నిరు. సి ాంహాచ్లాం భదనర చ్లాంలు మగత న్నదరల ో సచఖ్ప్డుు న్నిరు.

మధనాహిాం మూడి ాంటటక ి ఆనాందాం, ప్రమానాందాంల చెకుుల ప్న్న ప్ూరు యి ాంది . అప్పటటక ి సిబాాంది మొతు ాం
బ్గా అలిసి పో యిేరు అప్పటటకి సి ాంహాచ్లాం భదనర చ్లాం మగత న్నదర నచాండి మేలుకున్నిరు. మేన్ేజరు వాళ్ో తో
అాంటున్నిడు.

"చ్తడాండి బ్బూ! మీరు మూటలోో తెచిున చెకుులు జమా ఖ్రుులు తీయగా న్నకరాంగా తేలి ాంది
చెప్పమాంట్రా?"

"చెప్పాండి!" అన్నిడు సిాంహాచ్లాం.

"చెప్పడనన్నకి సిగా ు గావుాంది!" అన్నిడు మేన్ేజరు.

"మాకు లేన్న సిగా ు - మీకెాందచకు?" చెప్పాండి అన్నిడు భదనర చ్లాం.

"ఆనాందాం గారిక ి ప్రమానాందాంగారు కేవలాం డెబ ెరా రె ాండు రూపాయలు ఇవవవలసి వుాంటుాంది !"
 "అాంతన కరెకుు గా చేసేర ా? ఇాంకో సారి చ్తసాు రా?" అన్న సి ాంహాచ్లాం అడిగేడ ు.

మేన్ేజరు దనదనప్ు గదా ద సవరాంతో బదచలిచేుడు-

"ఇాంకోసారా? వదచి బ్బూ! అాంత కాంటట కతిు తీసచకున్న న్న మ డనరకాండి! ఆనాందిసు ా నచ. గనచి ప్టు ట ననచి
కాలుాండి! సాంతోషిసు ా నచ. తలుప్ులు మూసి ననచి మరా ర్ చేయ ాండి!ప్రవశిసాు నచ. అాంతే గాన్న - ఇాంకోసారి మరల
సారి అాంటూ దికుు మాలిన చెకుులిి చెక్ చేయమన్న అడకుాండి! పిలో లు గల వాళ్ో ాం. ఉదో ాగాలే ఆధనరాం.
ఇాంకోసారి అన్ే మాట వాడకుాండన - ఈ సారికి వెళ్లో ప ో ాండి బ్బూ! కరుణి ాంచి వె ళ్లో ప ో ాండి?" అన్న ఏడేుసచు న్నిడు
మేన్ేజరు.

"ఏమన్నిమన్న ఏడుసచు న్నిరు?" అడిగేడ ు భదనర చ్లాం.

"మీరు ఏమీ అనలేదచ బ్బూ! ననచి న్ేన చ అనచకున్న - న్నకు న్ేన్ే చెప్ుపకుాంటున్ని! మీరు తెచేు
మూటలకి భయప్డి వలువెరన కసు మరుో ఎాంతోమాంది పారిప ో తున్నిరు. తమ అక్ుాంటుో ఈ బే ాంకు నచాంచి
మారిప ాంచ్చకుాంటున్నిరు. ఇాంకా మిగిలి ాంది క దిి మాంది కసు మరేో బ్బూ! బహ క దిి మాంది! మీ యజమానచల
దికుుమాలిన ప్దేాంలా తనలూకు చెకుులు మూటలోో తీసచకురావడాం ఆప్కపో తే - ఆ క దిి మాంది కూడన
ఇకుడిి ాంచి లేచి వెళ్లో పో తనరు ఆఁ! అదే జరుగుతుాంది. న్నకు తెలుసచ అదే జరుగుతుాంది ." అన్నిడు మేన్ేజరు
ముకుు చీదచకుాంటూ!

"వచనరి ాంచ్కాండి ! మాంచి రలజులోసాు యి. పాస్ బుకుులిసేు వెళ్ో ల సాు ాం!" అన్నిడు సి ాంహాచ్లాం.

* * *

బే ాంకు తనలూకు హెడ్ ఆఫీస చ ముాందచ ఆటో ఆగి ాంది!

నాందివాడ వారి వీథి బ్ర ాంచి మేన్ేజరు ఆటో దిగేడ ు! ఆటోకి డబుాలిచిు ప్ాంపి ాంచేడ ు. ఆనక కళ్లో
తుడుచ్చన్నిడు. ఆ తరావత ప్ది ప్ది అాంగలు వేస చకుాంటో రీజినల్ మేన్ేజరు గది వేప్ ు కోసచు న్నిడు.
 రీజనల్ మేన్ ేజరు పోీ న్ోో మాట్డుతున్నిడు. అతనచ మాతనడుతుాండగా నాందివాడ వారి వీథి బ్ర ాంచి
మేన్ేజరు వచేుడు. వచిు నమసురి ాంచి కళ్లో తు
ు కుాంటున్నిడు!

రీజినల్ మేన్ ేజరు ఫో న్ోో ఇాంకా మాట్డుతూన్ే వున్నిడు.

మాట్దచతూన్ే నాందివాడ వారి వీథి బ్ర ాంచి మేన్ేజరిి గమన్నసచు న్నిడు. బ్ర ాంచి మేన్ేజరు కళ్ో లోో న్నళ్లో చ్తచి
కలవరప్డి - ఫో న్ోో ఏదో చెప్పబో యి ఎాందచకేడుసచు న్నిరన్న అడిగ ేడు.

ఆ తరావత రీజనల్ మేన్ ేజరు ఫో న్ోో 'సారి ....క్షమిాంచనలి.....సారి .....క్షమిాంచనలి'. అన్ే మాటలిి రిపీట్
చేసు చ న్నిడు. ఆ వరస చ్తసచు ాంటటఫో న్ోో అవతల ప్ది మన్నషి రీజనల్ మేన్ ేజరిి చివాటుో ప్డుతుని టుో సపషు ాంగా
తెలుసోు ాంది!

రీజినల్ మేన్ ేజరు న్నరసాంగా ఫో న్ ప్టు ట సేడ ు. బ్ర ాంచి మేన్ేజరలు అాంటున్నిడు-

"ఎాందచకేడ ుసచు న్నిరన్న న్ేనచ మిమీలిి అడిగ ేనచ అాంతేకదన?"

"అవునచ సార్! నన్ేి అడిగ ేరు!"

"ఆమాట తనన్న అడిగినటుో భ్వాంచి - పిచిు పి చిుగా అరుసచు న్నిడు డెరర ెకు రు! వన్నిరా?"

"మవుత్ పీస్ మూసి - ఎాందచకేడుసచు న్నిరన్న అడిగి వుాంటట బ్వుాండేది సార్!"

"తోచ్లేదచ. మీ దదన వదనాం చ్తడగాన్ే అయిడియ ా లెటో ్ వసాు యి? రావు! ఇప్ుపడె రన్న చెప్పాండి!
ఎాందచకేడుసచు న్నిరు?"

"న్ేనచ ప్న్న చేసే బ్ర ాంచి ప్రిసథ ి తి రలజు రలజుకీ క్షీణ దశకు చేరుకుాంటోాంది . ఆ వీథిల ోన్ే ఆనాందాం
ప్రమానాందమన్న-"

"వన్నినచ ఈ వషయమే డె రరెకు రుల మాట్డుతుాంటట మీరు న్న గదిలోకి వచేురు. ననచి ఏడిపి ాంచేరు."
 "క్షమిాంచనలి న్న బ్ర ాంచిలో సిబ ాాంది మొతు ాం ఏడుసత
ు న్ే డతాటీ చేసు చ న్నిరు."

"ఒ.కే! అకుడిిాంచి మీ బ్ర ాంచిన్న మరలచలటుకి మారాులి! అాంతే గదన?"

"ఎకుడికి మారిున్న -ఆనాందాం ప్రమానాందలకు అాందచబ్టులో లేకుాండన చ్తడాండి! ఇది ప్రునల్ రికె వసచు !"

"అాండమాన్ోో ప్టు మాంట్రా?" అన్నిడు కి ాంచితు

ు కోప్ాంగా.

"ఆనాందాంగా వెళ్లో పో తనాం సార్!" అన్నిడు ఎాంతో ఆనాందాంగా.

వషయాం అాంత తీవరాంగా వునిాందచన రీజినల్ మేన్ేజరు కూడన న్ొచ్ చుకున్నిడు. ఆ తరావత క్షణాం ఆలోచిాంచి
అన్నిడు.

"కుపిపలి వారి వీథి ఆ ఇది రికీ చనలా దతరాంగా వుాంటుాంది. అకుడిక ి మీ బ్ర ాంచిన్న మారుసచు న్నినచ. ఒ.కే?"
అన్నిడు రీజినల్ మేన్ేజరు.

"సాంతోషాం సార్! చనలా సాంతోషాం!" అన్నిడు బ్ర ాంచి మేన్ేజరు.

"ఇక ముాందచ మీరు ఏడిు ననచి ఏడిప ాంచ్కుాండన జాగీ తు ప్డాండి ! ఇాంక మీరు వెళ్ో చ్చు" అన్నిడు రీజినల్
మేన్ేజరు.
గాలోో తెలిపో తూ ఎాంతో ఆనాందాంగా ఆ గదిల ోాంచి బయటట ప్డనా డు బ్ర ాంచి మేన్ ేజరు.

ఊరికి దతరాంగా వుని పార ాంతాం.

అకుడ చెటో ు , ప్ుటు లు చనలా ఎకుువగా వున్నియి. ఆ చెటో కి ాంద ఆవులూ, మేకలూ తిరుగుతున్నియి. ఒక
చెటు ు మీద సి ాంహాచ్లాం పాకుతున్నిడు. బ్గా దతరాం నచాంచి చ్తసేు - అతనచ పాకుతుని ప్దధ తి - క మీల
మీద ఒక కోతి గె ాంతుతునిటుో కన్నపి సు ో ాంది.
 సి ాంహాచ్లాం చెటు కిు క మీలిి నరిక ి కిాంద పారేసు చ న్నిడు. కి ాంద ఆనాందాం వున్నిడు. సి ాంహాచ్లాం నరికి
పారేసు చ ని క మీలిి ఆనాందాం ఎాంతో జాగీ తు గా సేకరి ాంచి - వాటట న్న ఒక గుటు గా పేరుసచు న్నిడు.

చెటు ు మీద సిాంహాచ్లాం అలిసి పో యాడు - క మీ మీద చేర గిలబడి రెసు చ తీసచకుాంటున్నిడు. ఆ దృశాాం
చ్తచి ఆనాందాంమాండిప్డనా డు-

"ఏమిట్ ఫో జు?"

"చితు ాం! నడుాం న్ొపిపగా ఉాంటటనత - రెసు చ తీసచకుాంటున్నినాండి!

"రెసు చ తీసచకోవడనన్నకి నచవే వాం రారాజున్న కాదచ. ఆఫ్టాు రల్ న్న దగిా ర గుమాసాు వ!" అన్నిడు.

ఆనాందాం ప్రయోగిాంచిన డె రల ాగులో దో షమే దో దొ రిో నటుో ప్సి గటటు న సి ాంహాచ్లాం మౌనాంగా వుాండలేక అడిగేడ ు-

"అయాా, ఆఫ్ు రాల్ మీ దగిా ర - న్ేనచ గుమసాు న్న? లేక ఆప్ు రాల్ గుమాసాు న్న?"

"చ్ాంప్ుతన! కోప్ాంలో తనళ్ాం తప్పవచ్చు. వాాకరణాం దెబా తినవచ్చు. అాంత మాతనర న - న్నకెై నచవే వ ఏదేదో
ఊహిాంచేస చకున్న మురిసి పో వదచి ప్న్న చ్తడు ముాందచ!"

"చితు ాం! న్నదో చిని మనవ!"

"బ్రడి తనగుతనవా?"

"న్న బతుకిు బ్రడీలు కూడనన్న?"

"మరేమిటట ?"

"తమరు ప్ాందేలు కాసచకోాండి! తప్ుపలేదచ. కాన్న ఎవరి మీద కాసచు న్నిరల కాసు ముాందత వెనక ఆలోచిాంచి
కాయాండి . అాందరాం క్షేమాంగా ఉాంట్ాం!"
 "నస వదచి . పాయిాంటు చెప్ ుప!"

"చితు ాం! పాలవాడు, గేసచవాడు, బియాాం ప్ప్ుప, ఉప్ుపలవాడు - వీళ్ో ాంతన మనాం పీల ేు పార ణవాయువుతో
సమానాం. వాళ్ో మీద ప్ాందేలు కాసేు - వాళ్ో కి కోపాలు రావచ్చు. ఆ దరి మిలా వాంట చెరకు న్నమితు ాం న్ేనచ ఈ
వధాంగా చెటో కి ు క మీలు నరకడాం, తమరు చెటు ు కి ాం ద ఆప్సో పాలు ప్డి పో వడాం తప్పదచ. అాందచచేత దయచేసి
పార ణ వాయువుల మీద ప్ాందనలు కటు కాండి!" అన్నిడు సి ాంహాచ్లాం.

సి ాంహాచ్లాం చెప ిపన సలహా క ాంచె ాం న్నాయసమీతాంగా కన్నపి ాంచిాంది కాబో లు - ఆనాందాం క్షణాం ఆలోచ్న చేసి
అన్నిడు.

"చ్తదని ాం!"

"చ్తదని మన్న క టటు పారేయకాండి! చ్తసచు న్నిరు గదన! తమరు గేసచ వాడిి జయిాంచి ప్ాంపిాంచ్డాం వలో గేస చ
సరఫరా న్నలిచిపో యిాంది .

చెటు ు క మీలు నరుకుుాంటున్నిాం. పాలవాడితో ప్టు ు కుాంటట పాల సరఫరా ఆగి ప ో తుాంది. దొ ాంగతనాంగా మేక
పాలు పితుకోువాలి. కరె ాంటు వాడితో ప్ాందేలు కడిత ే కరె ాంటుాండదచ. ఆముదప్ు దదప ాలు వెలిగిాంచ్చకోవా లి.
డనకు రో తో ప్టు ు కుాంటట మాందచ న్నళ్లో దొ రకవు. రాంగు న్నళ్లో తనగాలి."

సి ాంహాచ్లాం ఈతి బ్ధల లిసచు ఎాంత ప్ది ది చ్దివేవాడో గాన్న - ఆనాందాం మధాలో అడా ాం ప్డనా డు.

"ఆప్వయాా! ఆపాటట బుదది జాా నాం న్నకు లేవనచకుాంటున్నివా?"

"చితు ాం!"

"కాకపో తే ప్ాందేలు కాయడాం హాబ్రగా పార రాంభమ బలహీనాంగా మారిప ో యిాంది . దనన్నకి న్ేన్ే ాం చేసేది?"

"చితు ాం! తమరు చితు గి సు ా నాంటట చిని చిట్ు చె పు ా నాండయ!"

"చెప్ుప! నచవే వాం ప్రాయివాడివా? చెప్ుప!"

 "ఇక ముాందచ తమరు ప్ాందె ాం కాసేు - పేడ తినిాంత ఒటుు అన్న గటటు గా ఒక మాటనచకోాండి! ఇహ అాంతే! ప్ాందె ాం
మాట మనసచలో తటు గాన్ే పేడ గురుు క చిు మనసచ వరిగ ి పో తుాంది!"

"న్న ఆలోచ్న బ్గాన్ే వుాంది!"

"చితు ాం!"

"కాన్న - ఆప్ు రాల్ పేడ భయాంతో మారి పో తనన్న?"

సి ాంహాచ్లాం రెచిుపో యి అన్నిడు-

"మారతనరు. తప్పకుాండన మారిపో తనరు. మీ మనసచ గొప్పది! మీ సాంసాురాం గొప్పది! మీకు ప్డాంటట ప్రమ
రలత. అాంచేత....."

"సరే! ఒక ప్న్న చేది న ాం!"

"తప్పకుాండన చేది న ాం చెప్పాండి?"

"పేడ భయాంతో మారిపో తననన్న నచవువ గటటు గా అాంటున్నివు."

"చితు ాం!"

"వారాం రలజులు గడువు ప్టు ు కుాందనాం."

"అబో ా! అన్ని రలజులెాందచకాండీ?"

"ఎన్ని రలజులు ప్టు ు కుాందనమో నచవే వ చెప్ుప!"

"మూడాంటట మూడు రలజులు చనలు! తమ బుదిి తప్పకుాండన మారి ప ో తుాంది!"

 "మారదచ ప్ాందె మ త?"

ఇాంత చెప ిపన్న - యజమాన్న ప్ాందె ాం కటటు ాందచకు సిది ప్డటాం వలో సి ాంహాచ్లాన్నకి కళ్లో తిరిగాయి. అాంచేత
అతనచ గొడా లితో పాటు క మీమీాంచి కి ాంద ప్డనా డు.

* * *

ప్రమానాందాం ఎాంచ్కాు ప్టుు వసు ైాం కటుు కున్న భోజన్నన్నకి కూరుున్నిడు.

భదనర చ్లాం క ాంచె ాం దతరాంగా కూచ్చన్న ప్దచి లు చ్తసచు న్నిడు.

ప్రమానాందాం భదనర చ్లాన్ని అడి గేడ ు.

"ఏవయాా! న్న భోజనాం మాటటమిటట?"

"చితు ాం! కడుప్ులో కాసు మాందాంగా వుాందాండి . అాంచేత ప్దచి లు రాసచకోడాంలో ప్డనా నచ!"

ప్రమానాందాం అతన్న మాటన్న ప్టటు ాంచ్చకోలేద చ. " జానకీ వడిా ాంచ్చ!" అన్న భ్రాకి ఆరా రు వేసేడ ు.

జానకి వచిుాంది . వడిా ాంచ్వలసిన ప్దనరాధ లన్ని వడిా ాంచి అకుడిి ాంచి తలుప్ు చనటుకీ వెళ్లో ప ో యిాంది.

ప్రమానాందాం ఒక వాంటకాన్ని రుచి చ్తసేడు. మొహాం అషు వాంకరలు తిరిగ ిాంది .

"అబా! ఇాంత చేదచగా తగలడి ాందే? ఏాం ప్ప్ుప?" అడిగ ేడు ప్రమానాందాం.

"ప్ప్ుపలో వేపాకు వేశానన్న చెప్పవయాా!"

"చితు ాం! అయాా - వే పాకు ప్ప్పటాండి. వెరిీ కి శేీషఠ మ న వాంటకాం!" అన్నిడు భదనర చ్లాం.
 "అలాగా! మరి - ఈ కూర - ఏాం కూర?" అడిగ ేడు ప్రమానాందాం.

"గన్ేిరు కాయ వేప్ుడన్న చెప్పవయాా?" అనిది జానకి .

"వన్నిరుగా! అదద వషయాం! గన్ేిరు గటు కిుసచు ాందన్న శాసు ైాం! లాగి ాంచ్ాండి" అన్నిడు భదనర చ్లాం.

ప్రమానాందాం మొహాం చిటటో ాంచనడు. కడుప్ులో దేవుతనిటు న్నపిాంచిాంది . ఎాందచకెైన్న మాంచిదన్న రుచి
చ్తడకుాండనన్ే అడిగ ేడు.

"ఈ ప్చ్ుడి ఏమిటో కూడన అడుగు!"

జానకి తలుప్ు చనటు నచాంచే సమాధననాం చెపిప ాంది .

"ప్చ్ుగడిా ప్చ్ుడి!"

ప్రమానాందాం వరీీ అవుతూ అడిగేడ ు.

"ప్చ్ుగడిా తో ప్చ్ుళ్లో కూడన చేసు ా రా?"

"ఎాందచకు చేయరు? కూరలు దొ రకుపో తే - గడేా గతి!"

"కూరలెాందచకు దొ రకవు?"

"ఎాందచకు దొ రుకుతనయి? కూరలు వాళ్ో తో అడా మ న ప్ాందేలు కాసిప్ ాంపిసు చ ాంటట మన గుమీాం ఎాందచకు
త కుుతనరు? బ్బూ ... అయాా ... అన్న పార ధేయప్డిన్న మన మొహాం చ్తడరు. ఇాంక మన బతుకులిాంతే! రె ాండు
ప్ూటలా చేతికాంది ాంది చితగలా టట ప్ప్ుపలో ప్డే సు ా !" అన్న జానకి అకుడిి ాంచి వె ళ్లో పో యిాంది.

భదనర చ్లాం ప్దచి ల రాయడాం మాన్న యజమాన్నతో అాంటున్నిడు-

"అయాా! అదద వషయాం! పాప్ాం - అమీగారు మాతరమేాం చేసు చ ాంది? వసచు వు దొ రికితేన్ే గదన వాంట!
తమరే మో కూరల వాళ్ో తో ప్ాందేలు కాసి వాళ్ో న్న కుదేలు చేసు చ ాంటట - మనకి దొ రికేవ ఇవే! వేప ాకు, గన్ేిరు
కాయ, ప్చ్ుగడిా !"

"ఇప్ుపడేమ ాంట్వ్"

"వడిా ాంచినవ కళ్లో మూసచకు భోాం చేయ ాండి!"

"అాంతేన ాంట్వా?"

"వేరే మారా ాం లేదచ మరి!"

సరే! ఇప్ుపడు న్ేనచ ఈ దికుుమాలిన కూరలోు ముది కలిపి మిాంగుతనన్న?లేదన? ప్ాందెమ ాంత?"

ఆ మాటకి భదనర చ్లాం కళ్లో తిరిగ ేయి. ప్దచి లు ప్ుసు కమీీద తలవలేుడు!

10

శీీ వ ేణుగలపాలసావమి వారి ఆలయాం!

గరుగుడిల ో రామానచజాచనరుాలు ఎాంతో ఉతనుహాంగా మాంతనర లు చ్దచవుతూ సావమి వారిన్న

అలాంకరిసు చ న్నిడు. మధా మధా ప్దనాలన్న ఎాంతో భ్వయుకు ాంగా, రాగయుకు ాంగా వసచరుతున్నిడు.

"భకుు లు బ్రులు తీరిు న్నలబడనా రు.

రామానచజాచనరుాలు తనలూకు ఉతనుహ తరాంగాలకు అసలెరన కారణాం ఏమ వుాంటుాంది?

ఏమ వుాంటుాందో ఒకోు భకుు డు ఒకోురకాంగా ఊహిసు చ న్నిడు-

"ఆచనరుో కి సావమి వారు కన్నపిాంచి వుాంట్రు."

 "ఇలలో కాకపో తే కన్నసాం కలలోన్ెరన్ న కన్నపి ాంచి వుాంట్రు."

"కన్నపి ాంచిన సావమి వారితో ఆచనరుో ఆదచకున్న వుాంట్రు."

"గలలీ లాటలో ఆచనరుో సావమి వారి న్న చితు

ు చేసి వుాంట్రు. ఇవేమీ కాకపో తే ఆచనరుో సావ మి వారిక ి వెని
ముది లు ప్టు ట వుాంట్రు!"

భకుు ల ఆలోచ్నలు ప్రిప్రి వధనలుగా సాగి పో తుాండగా ఆచనరుో సావమి వారిక ి హారతి ఇసత
ు గాంట
వాయిాంచనరు భకుు లు హారతి కళ్ో కదచి కుాంటున్నిరు. భకుు లోో ఒకరు ఆచనరి గారిన్న అడిగేడ ు.

"ఆచనరి గారు ఇవాళ్ ఉతనుహాంగా ఉన్నిరు! కారణ మేమిటో?"

"అమాీయికి ప్ళ్లో చ్తప్ులు బ్బూ! ప్ళ్లో వారు ఇహన్ో ఇప్ుపడో రావచ్చు!"

"శుభాం! మాంచి వారు చె పాపరు!"

"అాంతన వేణుగలపాల సావమి వారి దయ! చనలా మాంచి సాంబాంధాం. పిలో నచిుతే కటిాం కూడన వది న్నిరు!"

"మీ పిలో కేాం తకుువ? బాంగారు బొ మీ కదన!"

"ఆ మాట క సేు అబ్ాయి కూడన అాందాంగాన్ే వుాంట్డు. ఫో టో చ్తశానచ!"

"రెైలో ో వసచు న్నిరా?"

"అవునచ బ్బు! సేు షన్ కి మన్నషిన్న ప్ాంప్ుతననన్న జాబు రాసేు ఆ కషు ాం మీ కెాందచకన్న జవాబు రాశారు.
చనలామాంచి మనచషులు బ్బు! సచతిమ తు న్న మనచషులు ఈ పాటటకి రెైలు దిగ ే వుాంట్రు.

* * *

న్నజాంగాన్ే ఆ వేళ్కి ప్ళ్లో రెైలు దిగ ేరు!

 ప్ళ్లో క డుకు అాందాంగా వున్నిడు. చనలా ఠీవగా వున్నిడు. ఎాంతో దరాీ గా వున్నిడు. గొప్ప సు యిల్ గా
నడుసచు న్నిడు. అతన్న వెనకఅతన్న తలిో ద ాండుర లు నడుసచు న్నిరు.

ముగుా రూ సేు షన్ బయటకు వచనురు. సేషు న్ ముాందచ ఆటోవాళ్లో మామూలుగాన్ే 'బ్బూ ఆటో'
అాంటున్నిరు. ఎకుడికి వెళ్ో ల లన్న అడుగుతున్నిరు.

ప్ళ్లో క డుకు తాండి ర-

"నాందివాడ వారి వీథద" అన్నిడు.

ఆ వీథి పేరు వనగాన్ే ఆటోవాళ్లో పారి పో యి మాయమ పో యిేరు!

ఆ వాంత సాంఘటనకి ప్ ళ్లో క డుకు తాండి ర ఆశురాపో తూ వుాంటట ప్ళ్లో క డుకు -

"వాటీజ్ దిస్ వాండరప్ుల్ ఫిట్?" అన్న ఇాంగీో షులో గొణుకుున్నిడు. సరిగా ా అప్ుపడే ఒక వాకిు వాళ్ో ముాందచ
ప్రతాక్ష మయాాడు.

"ఆ ఫీటు గురి ాంచి చెపాపలాంటట తమరు న్న చేతిలో ఒక ప్ రవ్ క ట్ు లాండి!" అన్నిడు ఆ వాకిు .

"హూ ఆర్ యూ! నచవె వవరివ?" అడిగేడ ు ప్ళ్లో క డుకు.

"బెగా రిి ముషిు వాడిి పేరు ప్ రడితలిో !"

"బెగా ర్ లాగా కన్నపి ాంచ్డాం లేదే?" ఆశురాపో తూ అన్నిడు ప్ళ్లో క డుకు.

"ముషిు సాంఘాన్నకి ప్ రసిడెాంటున్న కదన! అదనిమాట" అన్నిడు ప్ రడితలిో .

"ప్రడ ితలిో ముషిు సాంఘాన్నకి ప్రస ిడె ాంటు అన్న తెలీగాన్ే - ప్ ళ్లో క డుకు తాండి ర ఎాంతో మరాాదగా ప్లకరిాంచేడు.
 "చ్తడాండి మాసాు రూ! నాందివాడ వారి వీథి అనగాన్ే -"

"ఆటోలు గాన్న, రిక్షాలు గాన్న రావు అాంతేగ ా?" అడిగేడు ప్ రడితలిో .

"ఇాంతకీ ఆ వీథిలో ఎవరికి ాంటటక ి వెళ్ో ల లి?"

రామానచజా చనరుాలన్న-"

"గుళ్లో ప్ూజారి!"

"అవునచ. వీడు మా అబ్ాయి!"

"అాందాంగా వున్నిడు."

"వీడికి రామానచజాచనరుాలి కూతురిి -"

"ఇాంక చెప్పదచి . పాయిాంటు అరథ మ పో యిాంది. ఇక మిమీలిి ఆ దేవుడే రక్షి ాంచనలి" అన్నిడు ప్రడితలిో .

"అాంటట ? పిలో గుణాం-"

"బహ దొ డా గుణమాండి! గుణ వాంతురాలు బాంగారమనచకోాండి?"

"ఆచనరి గుణమే మాంచిది కాదేమో?"

"అమోీ! అాంత మాట ాందచకాంట్నాండి! అమాీయి మేలిమిబాంగారమ తే - ఆ తలిో దాండుర లు రతనిలు. అసలు
ఆ కుటుాంబ మాంతన మణి మాణికాాలు!" అన్నిడు ప్రడ ితలిో .

ప్ళ్లో క డుకు తలిో వసచకుుాంటూ అడిగి ాంది .

"అాందరు మాంచి వాళ్లో అయినప్ుపడు ఆ కూత ఎాందచకుకూశావ్?"

 "ఏాం కూసేనమాీ?"

"ఆ పిలో నచ చేసచకుాంటట - మిమీలిి దేవుడే రక్షి ాంచనలన్న కూయలేద న?"

"ఇప్ుపడు కూడన అదే కూత కూసాు నమీ!"

"వాట్ న్నన్ స్న్ ు యూ ఆర్ సీపకి ాంగ్?" అడిగ ేడు ప్ ళ్లో క డుకు.

"మరే ాంలేద చ బ్బూ! ప్ూజారి గారుాంటుని ఆ నాందివాడవారి వీథిల ో ఆనాందాం ప్రమానాందమన్న ఇది రు
ప్ది మనచషులున్నిరు." ముషిు ప్ రసిడె ాంటు పాతరల ప్రిచ్యాం పార రాంభాంచనడు.

* * *

వేణుగలపాల సావమి ఆలయాంలో రామానచజాచనరి గొప్ప బిజీగా వున్నిడు. ప్ూజాదికాలు ముగి ాంచి
భకుు లాందరీి కూచలబెటు ట - తనకాుబో యిే అలుో డి యొకు గుణ గణనలు వవరిసు చ న్నిడు.

భకుు లాంతన వేణుగలపాలుడిి గాలి క దిల ేసి - ఆచనరి కాుబో యిే అలుో డి వవరాలు శీ ది గా వాంటున్నిరు.

"అయితే అనియాగారూ - ప్ళ్లో క డుకు పేరు ఏమిటట?"

"చిరాంజీవ!" అన్నిడు ప్ూజారి .

"సిన్నమా పేరు."

"పేరు సిన్నమా పేరె ైన్న - బుదిి మాంతుడు!" అన్నిడు ప్ూజారి .

"ఇది కూడన సిన్నమా పేర ే!"

 "మరే ాం చే సు ా ాం? వాడకాంలో వుని మాంచి పేరో న్ని సిన్నమాలకు ప్టు ట సచు న్నిప్ుపడు- ఏ పేరు చెపిపన్న -
సి న్నమాగాన్ే వుాంటుాంది. ఏవె రన్న- పేరు గురిాంచి ప్టటు ాంచ్చకోకుాండన - అబ్ాయిన్న చ్తడట్న్నకి మీరాంతన
దయచేయ ాలి. ఇది న్న కోరిక!" అన్నిడు ప్ూజారి .

"తప్పకుాండన వసాు ాం" అాంటున్నిరు భకుు లు.

* * *

రె ైలేవసేు షనచ బయట-

నాందివాడ వారి వీథిల ో వుని ఆనాందాం ప్రమానాందనల గురిాంచి ప్రడ ితలిో ఇాంకా చెబుతూన్ే వున్నిడు.

"ఆ వీథికి వుని అమాీయితో మీ అబ్ాయికి ప్ళ్ో యితే - ఆనాందాం ప్రమానాందాంల చ్తప్ు మీ అబ్ాయి
మీద తప్పకుాండన ప్డుతుాంది. ప్ాందె ాం కటటు ాందచకు అబ్ాయిగారిి రెచ్ుగలదనతనరు. వనకపో తే పౌరుషాం తెప ిపాంచి
ముగుా లోకి దిాంచ్చతనరు. అబ్ాయిగారి న్న హెచ్ురిాంచేాందచకు మీరు వసాు రు. మిమీలిి కూడన ముగుా లోకి ది ాంచి
ముచ్ుట ప్డతనరు. ఆ తరావత మీ బతుకులు తిరగబడతనయి. అబ్ాయిగారు గలచీ కటుు కున్న గేదెలి ి
కడుగుతనరు. మీరు పేడ తీసాు రు. గడిా వేసు ా రు. మీ ఆవడగారు- మా తలిో -చ్చటు న్ోటో ో ప్టు ు కున్న పిడకలు
క డుతుాంది" అాంటూ ఏదో చెప్పబో తుాండగా ప్ళ్లో క డుకు తాండి ర గావుకేక ప్టు ట డు-

"అఖ్ఖ రేో దచ. మాకు ఈ సాంబాంధాం ససేమిరా వదచి . తిరుగు రెైలో ో మా ఊరు వెళ్లో ప ో తున్నిాం. ఇాంకా చ్తసత
ు
న్నలబడనా రే! కదలాండి!" అన్న ప్ ళ్లో క డుకు తాండి ర అరుసచు న్నిడు.

* * *

రామానచజాచనరుాలిాంటో పేర ాంట్ళ్లో చేర ి పో యిేరు.

 ప్ళ్లో కూతురిి ప్ ళ్లో చ్తప్ులకు చేసు చ న్నిరు. రామానచజాచనరికాలు కాలిన పిలిో ల ాగా ఇాంటో తిరుగుతున్నిడు.
ఉాండీ ఉడిగి వీథిలోకి వె ళ్లో ప్ళ్లో వారి కోసాం ఎదచరు తెనచిలు చ్తసచు న్నిడు.
అతనచ ఆ ప్న్న మీద వుాండగా- వీథిలో ముషిు ప్ రసిడె ాంటు ప్ రడితలిో కన్నపి ాంచేడు.

అతన్ని చ్తడగాన్ే చెయి ా కాళీ లేద న్న చెపేపడు రామానచజాం.

"న్నకు తమ చేత ులోు ప్న్న లేదాండి! చెవులు చనలు!" అన్నిడు ప్ రసిడె ాంటు.

రామానచజాచనరుాలు కీడేదో శాంకిాంచేడ ు. ఇషు ాం లేక పో యిన్న - ప్రడ ితలిో న్ోటట దగా ర తన చెవన్న ప్టు ట డు.

చెప్పవలసివదాంతన ప్రడితలిో రామానచజాచనరుాలు చెవలో చె పేపసి న్ోటో ో బ్రడీ ప్టు ట సచకున్నిడు.

ప్రడ ితలిో చెప ిపాంది వన్న రామానచజాచనరుాలు గుడుో తేల ేశాడు గుాండెనచ చేతు ో ప్టుు కున్న కూలిపో యిేడ ు.

ఆ దృశాాన్ని చ్తడగాన్ే - అమోీ అమోీ అాంటూ అాందరూ రామానచజాచనరుాలనచ చేరుకున్నిరు. ప్ రడితలిో

బ్రడీ కాలుసత
ు శోదనాన్ని చ్తసచు న్నిడు.

11

ఆనాందాం ఇాంటోాంచి తనయారమీ, ప్రమానాందాం ఇాంటోాంచి జానకమీ వీథిలోకి వచేురు.

వాళ్ో చేత ులోో ప్ూల సజీ లున్నియి. వాటటలో ో ప్ూజాదరవాాలున్నియి. రలడుా మీద ఇది రూ కలుసచకున్నిరు.
బ్వున్నివా వదిన్న అన్న ఒకరొికరు ప్రామరి శాంచ్చకున్నిరు. ఆ తరావత ఇది రూ మ లిో గా నడుసచు న్నిరు.
దనరలో -

"ఏాం బతుకులో ఏమిటో?" అనిది ఆనాందాం భ్రా తనయారమీ.

"పాపిషు ి బతుకులు" అన్న ఆనురిచిుాంది ప్రమానాందాంభ్రా జానకమీ.

 "అాంతే మరి! ఎదచరెద చరు ఇళ్ో లోో వుాంటూ కూడన కన్నసాం మాంచీ చెడత మాట్డుకోవటమే ప్డటాం లేద ాంటట
ఏవన్నలి?"

"పాపిషు ి బతుకులన్న మళీో చె పాపలా వదిన్న?"

"వదచి లే వదిన్న! ఒకసారి అనచకున్నిాం గదన! మళ్లో ఎాందచకులే?"

"పో యిన్ేడనది కారీు కమాసాంలో కాబో లు కలుసచకున్నిాం!"

"మళీో ఇప్ుపడు! అవునత - అనియా గారు కులాసాన్న?"

"ఏమడుగుతనవులే? ప్టు ట ప్ుట్ు రు మారాజు ఇాంటో ఏముాందద ఏమి లేదన్న ఒకున్నడె రన్న ప్టటు ాంచ్చకున్నిరా?
ఏమన్నిన్న? మా అనిగారెలో ా ఉన్నిరు?"

"న్నకు తెలీ ాందేముాంది వదిన్న? ఈయన కూడన అనియా మాదిరే!"

"గుడిక ే గదన!"

"అవున్ోదిన్న! నచవువ కూడన గుడిక ేగా?"

"న్నతో పాటు నడుసచు న్నిాంటట అాంతే కదన మరి? మీ అనియానచ ప్ాందనల జోలికి వెళ్ో కుాండన బ్గు చేసి
ప్ుణాాం కటుు కోమన్న వేణుగలపాలసావమిన్న అడిగ ేాందచకు వెడుతున్ని!"

"న్ేనచ కూడన సావమిన్న ఆమాటట అడుగుదనమనచకుాంటున్నినచ వదిన్న! పాపిషు ి ప్ాందనల అలవాటు నచాండి మీ
అనియాన్న దతరాం చేయమన్న సావమిన్న కోరుకుాందనమనచకుాంటున్నినచ."

"ఏమిటోనమాీ! ప్డా చలటట వెతు ు కోువాలాంట్రు. ఆ దేవుడే న్ననచి కాపాడనలి!"

"బ్గా చె పాపవు."
 * * *

వేణుగలపాల సావమి వారి ఆలయాంలో-

దేవుడి ముాందచ కన్నిళ్ో తో న్నలబడి వున్నిడు రామానచజాచనరుాలు.

"న్ేన్ే ాం తప్ుపచేశానన్న న్నకీ శిక్ష వధి ాంచనవు సావమీ! ప్ళ్లో వారు ఊళ్లో కి వచిు పిలో న్న చ్తడకుాండన
వె ళ్లో పో యారు. న్ేనచ చేసిన పాప్ మేమిటట? ఎవరల దచాండగులు, జూదగాళ్లో చేసే దచషు వన్నాసాలకు శిక్ష న్నకు
వది సు ా వా సావమీ! వీథిలో జరుగుతుని అన్నచనరాన్నకి న్ేన్న బ్ధచాడిి , ప్రభూ! ఇవాళ్ ఈ ప్ళ్లో వారు
వె ళ్లో పో యారు. రేప్ ు మరల ప్ళ్లో వారు కూడన వెళ్లో ప ో తనరు. ఎవరల చేసు చ ని కిర ాతకాన్నకి ననతి, న్న పిలో లిి
అన్నాయాం చేసు ా వా? ఇది న్నకు ధరీమా వేణ ుగలపాలా!" అన్న సావమిన్న ప్రశిిసచు న్నిడు.

అాంతలో - గుళ్లో గాంట మోగి ాంది. గరుగుడి నచాండి దృషిు మరలిు గాంట క టటు న భకుు ల వె రప్ు చ్తశాడు ప్ూజారి .

తనయారమీ, జానకమీ న్నలబడి వున్నిరు!

ఆ ఆడాంగులనచ చ్తడగాన్ే రామానచజాచనరుాలనచ కోప్ాం ఉకి ురి బికి ురి చేసి ాంది . అడుగు లో అడుగు
బరువుగా వేసచకుాంటూ ఆ ఇది రాడవాళ్ో న్న చేరుకున్నిడు.

ఆడవాళ్లో ది రూ నమసురి ాంచనరు. రామానచజాచనరుాలు న్ోరు తడి చేస చకున్న అడిగ ేడు-

"సావమివారిన్న దరి శాంచ్చకోడనన్నకి వచనురా అమాీ!"

"అవునాండీ!" అాంది జానకమీ.

"అరున చేయిాంచ్చకుాంట్రా?"

"అవునాండీ!" అనిది తనయారమీ.

 "ఎవరిక ి?" న్నరసాంగా అడిగ ేడు ఆచనరుాలు.

ప్ూజారి అాంత వడత

ా రాంగా అడిగ ే తీరు గమన్నాంచి ఒకరి మొహాలోకరు చ్తసచకున్నిరు.

ఆచనరుో కటువుగా అడిగ ేడు -

"అరున మాతరమే కాదమాీ. అషోు తు రాం కూడన జరిపిసు ా నచ. సరా!'

"గలతరన్ నమాలు మీకు తెలుసచగా?" అడిగి ాంది జానకమీ.

"తెలుసచనమాీ! బ్గా తెలుసచ! న్ేనచ మాంతనర లవీ మరి చిపో వచ్చు. సావమివారి పేరు వగె ైరా న్న మ దడు
నచాండి మాయమ పో వచ్చు. మీ గలతనర లు, న్నమాలు మరచిపో గలన్న? అది న్న తరమవుతుాందన?" అన్నిడు
ఆచనరుాలు.

"ఏమిట్ న్నషూ
ఠ రాం మాటలు?" అనిది ఉడుకుమోతు నాంగా తనయారమీ.

"న్నషూ
ఠ రాం కాదచ, తలీో ! న్న కడుప్ు మాంట! న్న పిలో కి వచిున క్షణమ న సాంబాంధాం - మేము ఈ దికుుమాలిన
వీథిల ో కాప్ురముాండటాం మూలాంగా క టుు కుపో యిాంది!"

"అయోాపాప్ాం!" అనిది జానకమీ.

"అదేమి వడత
ా రాం?" ఆశురాపో యిాంది తనయారమీ.

"వడత
ా రమే నమాీ! వడత
ా రమే! హలోో సి వ వ వేసు ే ప్రటోో లెరటు వెలిగినటుు - ఈ వీథిల ో వుని ఆనాందాం,
ప్రమానాందాం పేరో ు వనగాన్ే, మా ఇళ్ో లోో దద పాలు ఆరి పో వడాం మామూలెర ప ో యిాందమాీ! వాళ్ో కీరు ి ఆ వధాంగా
అఘోరి సు ో ాంది!"

"అరథ మయిేాలాగా చెప్పాండి!" అనిది జానకమీ.

"మరే ాంలేదమాీ! మీ భరు లు ప్ాందనలవీ కటుు కుాంటూ కాలక్షేప్ ాం చేసు త ాంట్రుకదన! ఆ దికుుమాలిన ప్ాందనలకి
న్నతి న్నయమాలుాండవు కదన? అాంచేత ఏమిటాంటట - ఈ వీథివారితో సాంబాందనలు ప్టు ు కుాంటట తమ బతుకులకు
ముప్ుప కలుగుతుాందే మో నని భయాంతో ప్ళ్లో వారు ఇాంటటకి రాకుాండనన్ే పారి ప ో యిేరు. మా పిలో కే కాదచ. ఈ
వీథిల ో ఆడపిలో నచ యావనీాందికీ ప్ళ్లో ళ్ో ల కావు. మగవెధవలకు సాంబాంధనలు రావు. ఏాం ఫరవాలేదమాీ! ఊరు
వలో కాడెరన్న మీరు, మీభరు లూ ప్చ్ుగా వుాంటట అదే ప్దివ ేలు! ఇప్ుపడు న్ేనచ శఠగలప్ురాం ప్టు కుాండన
వుాండలేన చ. అాంచేత శఠగలప్ురాం మీ న్ెతిు న ప్డతన! ఎలాాంటట దదవెనలు కావాలో మీరే అనచకోాండి!"

"ప్ూజారిగారూ!...." అనిది కన్నిళ్ో తో తనయారమీ.

"అాంతే కాదమాీ! మీపేర ిట, మీ భరు ల పేర ిట అరున చే సు ా నచ అషోు తు రాం, సహసరన్నమాం కూడన జరిపి ాంచనలన్ే
వుాంది కాన్న, న్న మతిపో యిాంది కదన! అాంచేత మాంతనర లు గురుు కు రావడాం లేదచ. సావమివారిన్న గురుు చేయమన్న
వేడ ుకున్న వసాు నచ. ఇకుడే వుాండాండి!" అన్న కన్నిళ్ో తో రామానచజా చనరుాలు గరుగుడిల ోకి వెళ్ో ల డు.

ఆడవాళ్లో ది రూ గొప్ప బ్ధతోనత, అవమానభ్రాంతోనత తల లోాంచ్చకున్నిరు.

అకుడుని సాటట ఆడవాళ్లో మాట్ అన్నిరు. "మగాళ్ో న్ె ాందచకు ఆడిప ో సచక డాం? వాళ్ో న్న వీథిక ి వదిల ేసిన
ఆడవాళ్ో న్న తిట్ు లి!"

"మొగుళ్ో కు బుదిి చెప్ుపకుాంటట వీథిక ి మేలు చేసినటు వుతుాంది . గుళ్లో గలప్ురాలు ప్టుు కు తిరగడాం మాన్న ఆ
ప్న్న చేసు ే బో లెడ ు ప్ుణాాం దకుుతుాంది!"

"ఆ మగ మారాజులు ఆడవాళ్ో మాటలు వన మన్న ప్రతిజా చేసేర ల ఏమో?"

"పిాండనకూడు ప్రతిజా లు! ప్రతిజా లు ఏమిటట? పార ణనలు తీసచకుాంట్మన్న ఆడవాళ్లో బెద ిరిసు ే అప్పటటక ెైన్న
ప్ాందనలు మానచకోరా ఏమిటట?"

"బెదిర ిాంప్ులెాందచకు? న్నజాంగాన్ే ఛసాు మన్న బో రుా కటుు కుాంటట -వీళ్లో చనవన్ె రన్న చ్సాు రు. వాళ్లో మారన్ెరన్ న
మారతనరు!"

అన్ని మాటలు వన్న -

 జానకమీ, తనయారమీలు తలలు వాంచ్చకున్న అకుడనచాంచి కదిల ారు. సిగా ు తోనచ, బ్ధతోనచ, క ాండాంత
అవమానాం, అశాాంతితోనత వాళ్లో తమ ఇళ్ో కు నడుసచు న్నిరు భ్రాంగా!

* * *

ఆనాందాం తీరుబడిగా తన గదిల ో కూరుున్నిడు.

టట.వీలో హెైదరాబ్ద్ దతరదరశన్ తనలూకు కారాకీ మ ాలు చ్తసచు న్నిడు. తలపో టుగా వుాంది. టీ.వ
కారాకీ మ ాల వలో తలపో టు వచిుాందో తలపో టు రావడాం వలో కారాకీ మ ాలు నచ్ుడాంలేదో
తేలుుకోలేకపో తున్నిడు.
ఎాందచకెైన్ న మాంచిదన్న ఫో నచ తీసచకున్న ప్రమానాందాం నాంబరు డయల్ చేసేడ ు.

అవతలిిాంఛి ప్రమానాందాం "హలోో !" అన్నిడు.

"ఏాం చేసు చ న్నివ్?" అడిగేడ ు ఆనాందాం.

"టీ.వీ చ్తసత
ు న్ని!" జవాబిచేుడు ప్రమానాందాం.

"న్ేనచ కూడన ఆ ప్న్న మీదే వున్నినచ. ప్రసు చ తాం హె ైదరాబ్ద్ దతరదరశన్ పో ర గాీ మ్ లు చ్తసచు న్ని."

"న్ేనచ కూడన ఆ పో ర గాీ మ్ లే చ్తసచు న్ని!"

"చ్తడు, బ్గాచ్తడు! 'క దిి సేప్టోో వారు లు' అన్ే బో రుా నచ చ్తసత
ు న్నివా?"

"చ్తసచు న్ని! అక్షరాలకాంటట బో రుా డనబుసరిగా వుాంది ."

"బో రుా వదిల ేయ్! వారు లు ఎవరు చ్దచవుతనరు?"

"ఎవరు చ్దచవుతనరన్న నచవవనచకుాంటున్నివు?"

 "తప్పకుాండన చ్లప్తిరావు చ్దచవుతనడు."

"ప్ాందె మ ాంత?"

"వెయిానతిట ప్దనహరుో ."

"చెకుు సిది ాం చెయిా!"

"నచవువ కూడన ఆప్న్న మీదే వుాండు!"

ఇది రూ చెకుుల మీద సాంతకాలు చేసేరు.

టీ.వీలో బో రుా మాయమ వారు లు చ్దివే మన్నషి కన్నపిసు చ న్నిడు. 'నమసాురాం' అన్నిడు చ్లప్తిరావు.
టీ .వలో చ్లప్తిరావు కన్నపి ాంచినాందచకు ఆనాందాం సాంతోషిాంచేడు. ప్ాందెాం తనన్ే గెలిచనడు!

ఆ వె ాంటన్ే 'నమసాురాం' అాంటూ తిరప్తిరావు కూడన కన్నపిాంచేడ ు. టీ .వలో తిరుప్తిరావు కన్నపి ాంచినాందచకు
ప్రమానాందాం ఆనాంది ాంచేడ ు. ప్ాందె ాంలో తననచ ఓడిప ో లేదచ.

"ఆనాందాం ఇాంటోో- -

"అయాా! క ాంప్లాంటుకున్నియి" అన్న హడనవుడిగా, ఖ్ాంగారుగా సిాంహాచ్లాం ప్రుగెతు ు కుాంటూ ఆనాందాం

గదిల ోకి ప్రవేశి ాంచేడ ు.

సి ాంహాచ్లాం చేస ిన కామ ాంటుకి తనతపరాాం తెలుసచకోలేక అతన్ని ఎగాదిగ ా చ్తసి అడిగేడ ు ఆనాందాం -

"ఎవరి క ాంప్?"

"మన క ాంపేన ాండీ! అమీగారు క్షణాంలోన్ే, అరక్షణాంలోన్ో కాలి కిాంద కురీున్న తన్ే ిశాలా ఉన్నిరాండీ!"
 "కురీులనచ తనిడాం ఏమిటయాా! పాడు అలవాటు! తన్నిాందే అనచకో! తాంతే ఏమవుతుాంది?"

సి ాంహాచ్లాం కన్నిళ్లో ప్టు ు కున్న అన్నిడు-

"ఏమవుతుాందన్న తనపీగా అడుగుతున్నిరా, అయోా! అయోా! అమీగారు ఉరి వేసచకుాంటున్నిరాండీ! ఉరి!

కురీు న్న తాంతే మ డకి ఉరి బిగిసచకుాంటుాందాండీ! అాంటట అమీగారు....."

"తనయారు!" అన్న గావు కేక ప్టు ట ఆనాందాం లేచి న్నలబడనా డు.

* * *

ప్రమానాందాం ఇాంటోో కూడన బ్రభ్తుమే చలటు చేసచకుాంది.

జానకి తన గదిలో వుాంది . తలుప్ులు మూసచకుాంది. ఒాంటటన్న ాండన కిరసన్నయిలు పో సచకున్న వుాంది. అగిా ప్టు
కోసాం వెతుకుతోాంది .

భదనర చ్లాం కిటటక ీలో నచాంచి ఏడుసత

ు అాంటున్నిడు-

"అమాీ! వది ాండమాీ! తమరు కాలిపో వదచి ! మాడి మస్ రప ో వదచి ! అయాగారు న్న ప్కున్ే న్నలబడనా రాండమాీ!
చ్తడాండమాీ! కాలుుకోవది న్న చేతులు జోడి ాంచి న్నలబడనా రు!"

ప్రమానాందాం ఏడుసత
ు అాంటున్నిడు-

"జానకీ! వదచి ! ఆతీహతా మహాపాప్ాం! ననచి అన్నాయాం చేసి వెళ్లో ప ో వడాం ఇాంకా గొప్ప పాప్ాం!"

"హ ాం, పాడు బతుకు! ఈ పాపిషు ి బతుకు బతుకుతూ మీ వలో పాపాలు మూటకటుు కోవడాం కాంటట చనవడమే
మేలు! అగిా ప్టు కన్నపి ాంచి చనవడాంలేదచ!"

"న్న మాట వనచ జానకీ! ఇక న్ేనచ ప్ాందనల జోలికి వెళ్ో నచ!"

 "మీది కుకుబుదిి ! తెలో వారితే మళీో మొదటటకోసాు రు!"

"జానకీ! న్నమాట నముీ!"

"న్ేనచ నమీనచ!"

"ఇదిగల చివరి ప్ాందె ాం తనలూకు చెకుు దద న్ని ఇప్ుపడే ఇకుడే న్న కళ్ో ముాందచ చిాంచ్చతున్నినచ, చ్తడు!"
అన్న చెకుున్న చిాంచేడు.

"ఇక ముాందచ ప్ాందనలు కటు నచ గాక కటు నన్న ఇప్ుపడే కబురాంప్ుతననచ. కటుు నటుు తేలిసేు చెప్ ుపచ్చుక ుటుు !
సరేన్ న?" అన్నిడు ప్రమానాందాం.

ఆ మాట వన్న తటుు కోలేక మాటాందచకున్నిడు భదనర చ్లాం -

"అమాీ! అయాగారిన్న చెప్ుపతో క ట్ు లన్న న్నకు గొప్ప సరదనగా ఉాందాండమాీ! ఆ ప్న్ేదో న్ేనచ
చ్తసచకుాంట్నచ. తమరు ఆతీహతా ప్రయతిాం వరమిాంచ్ాండి!"

"అవునచ, జానకీ ! వరమిాంచ్చ!" పార థేయప్డనా డు ప్రమానాందాం.

అకుడ-

ఆనాందాం ఇాంటోో-

"మీ మాటలు నమీచ్ుాంట్రా?" అమాయకాంగా అడిగి ాంది తనయారు.

"భ్రా కాంటట గొప్పది కాదచ ప్ాందె ాం! న్నకు నచవే వ కావాలి! ప్ాందనల జోలికి ఇక వెళ్ో ల నచ తనయారూ! మ డ మీద
తనడు తపిప ాంచి మ లో గా దిగ ు!' అాంటున్నిడు ఆనాందాం.

తనయారమీ తన ఆతీహతా ప్రయతిాం వరమిాంచిాంది . కురీు దిగుతూ అాంది -

 "ఇప్ుపడు మీ మాట వాంటున్ని! ఇక ముాందచ మీరు ఎవరితోన్ెరన్న - ప్ది దెరన్ న, చినిదె రన్న ప్ాందె ాం కటటు నటుో
తెలిసి ాందో , న్ేన చ మీకు దకునచ!"

తనయరమీన్న దగా రకు తీసచకుాంటూ అన్నిడు ఆనాందాం-

"న్న పిచిు తనయారూ! నచవువ దతరమ తే బతగా లన్న? న్ేన చ లేనప్ుపడు ఇాంక ప్ాందనలెక ు డుాంట్యి?"

ఆ తరావత చనలా మాంచి ప్నచలు చ్కచ్కా జరిగ ిప ో యాయి.

సి ాంహాచ్లాం, భదనర చ్లాం వీథిల ో తిరుగుతూ ప్ాందనలపీడ త లిగి ప ో యిాందన్న ప్రకటనలు చేసు చ న్నిరు. వాల్
పో సు రుో రాయిాంచి గలడలకు అాంటటసు చ న్నిరు. మొదటోో ఆ ప్రకటనల మీద జన్నన్నకి నమీకాం చికులేదచ అాందచచేత
చినిచిని ట సచు లవీ చేస ి ఆనాందాం, ప్రమానాందాం న్నజాంగా ప్ాందనలు మాన్నవేస ేరన్న తెలుసచకున్నిరు.

ఆ తరావత చనలా మాంచి ప్నచలు చ్కచ్కా జరిగ ిప ో యాయి.

ఇప్ుపడు నాందివాడవారి వీథి కళ్కళ్ లాడుతోాంది . వీథిల ో జనాం హాయిగా, న్నశిుాంతగా తిరుగుతున్నిరు.
తోరణనలవీ కట్ు రు. మ కులు ప్టు ట , పాటలవీ పాడుతున్నిరు. రె ైలేవ సేు షన్ోో , బసాు ాండులో నాందివాడ వారి వీథికి
మేము వసాు మాంటట మేము వసాు మన్న ఆటోవాళ్లో , రిక్షావాళ్లో పో టట ప్డుతున్నిరు.

శీీ వ ేణుగలపాలసావమి ఆలయ పార ాంగణాంలో ప్ూజారి రామానచజాచనరుాల వారి కుమారె ై వవాహాం
రాంగరాంగవెరభవాంగా జరిగి ాంది . ఆ ప్ళ్లో క ి తనయారమీ, జానకమీలు ముఖ్ామ న ముతెు త దచవుటలుగా వచేుశారు.
ఆ ప్ ళ్లో ల ో పేర ాంట్ళ్లో తనయారమీ, జానకమీలనచ హృదయప్ూరవకాంగా అభనాంది ాంచనరు. భరు లనచ సన్నీరా ాంలో
నడిపిసు చ ని ఆదరశ మహిళ్లన్న ఆ ఇది రీి శాో ఘిాంచేరు.

నాందివాడ వారి వీథి నచాంచి మాయమ న బ్ాంకు రె ాండు న్ెలల తరావత మళీో ఆ వీథికే వచిుాంది . ఆ బ్ాంకు
పార రాంభోతువ సభకి ఆనాందాం, ప్రమానాందాం ముఖ్ా అతిథచలుగా వచేుసేరు. ఆనాందాం రిబానచ కతిు రి ాంచేడు .
ప్రమానాందాం ఉప్న్నాసాం చేసేడ ు. ఆ ఉప్న్నాసాంలో తమ ప్ాందనల తప్ుపన్న ప్ది మనసచుతో క్షమిాంచ్మన్న
కోరేడ ు. ఇకముాందచ అలాాంటట సాంఘవదో ర హక చ్రాలు తలప్టు మన్న సభ్ముఖ్ాంగా హామీ ఇచేుడు. తనము
సచఖ్ాంగా బతుకుతూ ప్దిమాందిన్న సచఖ్ాంగా బతికి ాంచ్డమే తమ నతతన ధేాయమన్న చెపేపడు.
 కరతనళ్ ధవనచలు మినచిముటు గా సభ ప్ూరు మయిాంది!

12

అదాంతన క ాండ పార ాంతాం.

ఊరికి దతరాంగా వుాంది. ఆనాందాం అకుడికి నడుసచు న్నిడు. వెాంట సిాంహాచ్లాం వున్నిడు.

"ఇాంకా ఎాంత దతరాం నడవాలో?" సిాం హాచ్లాం అడిగ ేడు.

"మాట్ో డకుాండన న్నతో నడు!" అన్నిడు ఆనాందాం.

"చితు ాం!"

"వవరాలు మాతరాం అడకుు!" అన్నిడు ఆనాందాం సీర ియస్ గా.

సి ాంహాచ్లాం తన మనసచలో కీడ ు శాంకి ాంచనడు. అయిన్న దనచ్చకున్న ఎాంతో సాంతోషాం నటటసు త అన్నిడు -

"చితు ాం! వవరాలడిగే అవసరాం ఇక రాదచలెాండి!"

"ఎాంచేత!"

"తమరు ప్ూరిు గా మారిపో యిేరు కదన! ప్ాందనలన్న మాన్ేస ి లోక కళ్లాణనన్నకి కటుు బడి వున్నిరు కదన!
ఇప్ుపడు తమరే ాం చేసిన్ న లోక కళ్లాణాం కోసమే చే సు ా రు కదన! ఆలాాంటప్ుపడు - ఆ ప్వతర ఆశయాంతో ఏక దదక్షతో
నడిచే మిమీలిి న్ేన చ ఎాంత దతరమ న్న ఆనాందాంగా అనచసరి సు ా నచ" అన్నిడు సి ాంహాచ్లాం.
"సాంతోషాం! చనలా మాంచి ప్న్న చేసు చ న్నివు" ముకు సరిగా అన్నిడు ఆనాందాం.
 ఆ న్నరాీనచషామ న పార ాంతనన్నకి ఎాందచకు ప్రయాణాం ప్టు ు కున్నిడో చెప్పకుాండన, ట లిగాీ ఫ్ భ్షలో
మాట్ో డుతుని యజమాన్న అాంతరాంగమేమిటో సిాంహాచ్లాన్నకి అాంతుప్టు లేదచ. అాంచేత అతనచ క ాంచె ాం
ఆాందో ళ్నతోన్ే యజమాన్నన్న అనచసరిసు చ న్నిడు.

వారిది రూ క ాండ పార ాంతనన్నకి చేరుకోగాన్ే , వారికి అకుడ ప్రమానాందాం, భదనర చ్లాం కన్నపిాంచనరు. వారిన్న
చ్తడగాన్ే సిాంహాచ్లాం నతటటకి నతరుపాళ్లో కీడ ున్ే శాంకి ాంచేడ ు.

ప్రమానాందాం ఆనాందనన్ని ఎాంతో పేరమగా రిసీవ్ చేసచకున్నిడు.

సి ాంహాచ్లాం భదనర చ్లాన్ని చేరుకున్న ఈ మీటట ాంగ్ ప్రమారథ మేమిటన్న కళ్ో తో ప్రశిిాంచనడు. న్నకూుడన తెలియదన్న
భదనర చ్లాం ప్దవ వరిచ ేడు.

"నచవువ రావనచకున్ని!" అన్నిడు ప్రమానాందాం.

"న్ే వొచేువేళ్కు నచవువ వుాండవన్న న్ే ననచకున్ని!" అన్నిడు ఆనాందాం.

"మనాం ప్ాందనలు మానచకునిాందచకు ఊరు ఊరాంతన ఆనాందిసు ో ాంది."

"వాళ్ో ఆనాందాం చెకుు చెదరకుాండన కలకాలాం వుాండనలి."

"అదే న్ేనత కోరుకుాంటున్ని!"

"న్నకు నచవొవకుడివే వరలధివ!"

"న్నకు నచవే వ శతుర వవ!"

యజమానచల మాటలు వాంటూ భయప్డి ఛసచు న్నిరుగుమాసాు లు.

"మనది పాడు బుదిి !"

 "అయిన్న రె ాండున్ెలల పాటు ప్ాందనలు మాన్న బుదిి గా బఠాగా లిగాాం."

"ఇక న్నకు ఓపిక క్షీణ ిాంచిాంది."

"న్నకూ అాంతే!"

"ఒకే ఒకుటట! అతి ప్ది ప్ాందె ాం!"

"ఆ ప్ాందె ాంలో నచవవవ, న్ేన్ ో అయిపో వాలి!"

"రె ాండు చేతులూ కలుసేు న్ే చ్ప్పటుో !"

"ఒక చెయిా వరి గ ిపో తే ఆ ముచ్ుటో కు సవసిు !"

"అాందచకే న్న యావదనసిు న్న పేరిట రాసి తీసచక చను!"

"న్ేనచ కూడన అదే చేశా! న్న యావదనసీు న్న పేర రాసచక చను!"

"ఇది రూ దసాు వేజులు తీసేరు. ఒకరి దసాు వేజున్న మరొకరు తన్నఖీ చేసేరు. అాందచలో రాతలు సమాంగా
వునిాందచకు సాంతోషిాం చేరు.

"ఒకే ఒక ప్ాందెాం! జీవతాంలో చివరి ప్ాందె ాం!" అన్నిడు ప్రమానాందాం.

"ఆ ప్ాందె ాంలో నచవవవ, న్ేన్ ో సరవన్నశనమ పో వాలి!" అన్నిడు ఆనాందాం.

"ఇది రలో ఒకడు కూలిపో తే భవషాతు

ు లో ప్ాందనలకు తనవే వుాండదచ. సపో జ్ నచవువ ఓడి ప ో యావనచకో, న్న
మేడన, న్న సిర ిసాంప్దలు అన్ని న్నకు దకుుతనయి. అప్ుపడు నచవువ గెడా ాం ప్ాంచ్చకున్న డనలాా డబ్ా ఊప్ుతూ
'ధరీాం చెయాాండి బ్బూ! ' అన్న అడుకుుాంట్వు. ఎవడో కాలిుపారేస ిన సిగరెటు ు పీకనచ ప్రుగెతిు కెళ్లో తీసచకున్న
ఆపాాయాంగా కాలుుకుాంట్వ్! అవున్న ఆనాందాం?" అన్నిడు ప్రమానాందాం.
 ప్రమానాందాం వరిి ాంచిన భవషాతు
ు దృశాాన్ని ప్ూరిు గా చ్తసిన సి ాంహాచ్లాం తటుు కోలేక "అయాగారూ!" అన్న
బ్వురమన్న ఏడుసచు న్నిడు.

"ఇాందచకా బ్బూ, నన్నిాంత దతరాం నడిపిాంచేరు! ఇన్నిళ్ల

ో ప్ాందలెో కుాండన గడి పారాంటట
బుదిి మాంతులయాారన్న ఊరివాళ్ో తోపాటు న్ేనచ కూడన అనచకున్నినచ. ఒకేస ారి ఇాంత ఘోరమ న ప్ాందె ాం
కోసమాాండీ, ఇన్నిళ్ల
ో ఆగారు? వది ాండీ , వదచి ! ఈ సాంగతి అమీగారిక ి తెలుసేు తప్పకుాండన ఉరి పో సచకుాంట్రు.
న్ే చెపేప సాు !" అన్నిడు సి ాంహాచ్లాం ఏడుసత
ు న్ే ఆవేశ ాంగా.

"చ్ాంప్ుతన!" అరిచేడ ు ఆనాందాం.

"ఎవరిి బ్బూ?" అడిగ ేడు సి ాంహాచ్లాం ఏడుప్ు ఆపి.

"న్ననచి! న్ననచి చ్ాంప్ుతన! అమీగారిక ి కాన్న, ఊళ్లో ఎవరిక ి గాన్న మా చివరి ప్ాందెాం గురి ాంచి
తెలియకూడదచ!" అన్నిడు ఆనాందాం.

"తెలిసి ాందో , ముాందచ మీ గుమాసాు ల అాంతు చ్తసాు ాం!" అన్నిడు ప్రమానాందాం.

"అయిన్న సి ాంహాచ్లాం....." అన్నిడు ఆనాందాం.

"చితు ాం!"

"మనాం ఓడి పో తనమన్న ఎట్ో అనచకున్నివు?" అడిగ ేడు ఆనాందాం.

"చితు ాం! ఆయనాంత ఇదిగా చెబుతుాంటట ...."

"న్ేన్న ాంకా ఇదిగా చెబుతననచ వనచ!" అన్నిడు ఆనాందాం.

"చితు ాం, చెప్పాండి!" అన్నిడు సి ాంహాచ్లాం.

ఆనాందాం చెప్పడాం పార రాంబిాంచేడ ు.

 "ఈ చివరి ప్ాందె ాంలో ప్రమానాందాం తప్పకుాండన ఓడిపో తనడు. దనన్న ఫలితాంగా గలచీ ప్టు ు కున్న డె ర ైన్ేజి ప్రప్ులు
బ్గు చేసే వృతిు చేప్డతనడు. చెతు కుాండీలు వెతుకుుాంట్రు. అాందచలో వసు రాకు పో టో మొకటట దొ రుకుతుాంది.
కుాండీ ప్కున కూరుున్న ఆ ప టో ాంలో మిగిలిన మ తుకులిి నములుు ాంట్డు. అప్ుపడు ఈ ప్రమానాందాం
గుమాసాు ఈ భదరచ్లాం కూడన గలచీ ప్టు ు కున్న అకుడిక ి ప్రుగెతు ు కుాంటూ వసాు డు. ప టో ాంలోన్న మ తుకుల కోసాం
చెయి ా జాప్ుతనడు. ప్రమానాందాం ఒకు మ తుకూుడన ప్టు ్ నన్న అకుడిి ాంచి పారి ప ో తనడు. ప్రమానాందాం వెనక
భదనర చ్లాం ఆకలి కడుప్ుతో" అన్న ఆనాందాం ఇాంకా ఏదో చెప్ప బో తుాండగా......

"ఆప్ాండి" అన్నిడు భదనర చ్లాం. ఆ తరావత అతనచ మూరురలగిలాగా తనచికుాంటున్నిడు.

అతడిి సముదనయిసచు న్నిడు ప్రమానాందాం.

"పిచిువాడన? జీవతాంలో ఒడిదచడుకులు సరవసాధనరణాం. ప్రతిరలజూ వాటట ఒతిు డితో నలిగిప ో యిే దనన్న
కాంటట - ప్రజాక్షేమాం కోసాం ఒకే సారి అటో ఇటో తేలుుకోడాం ఉతు మ లక్షణాం. ఇప్ుపడు జరుగుతుని చివరి ప్ాందె ాం
ఆ లక్షణనన్నకి సాంబాంది ాంచినదే! అమీగారలు గాన్న, వీథి వాళ్ో తో గాన్న ఈ ప్ాందె ాం గురిాంచి చెప్పకుాండన న్న సావమి భకిు
న్నరూపి ాంచ్చకో!"

ప్రమానాందాం చేసిన ఉప్దేశ ాం వన్న గుాండె రాయి చేస చకున్నిడు భదనర చ్లాం.

అప్పటటకే వేళ్ ఉదయాం ప్ది గాంటలయిాంది.

"ప్ాందె ాం మాటటమిటట?" అడిగ ేడు ఆనాందాం.

"అదే చ్తసచు న్ని" అన్న వేల మీద చ్తసచు న్నిడు ప్రమానాందాం.

"ఏమిటట వెతుకుతున్నివ్?" అడిగ ేడు ఆనాందాం.

"ఇదిగల....ఇటు చ్తడు" అన్నిడు ప్రమానాందాం.

"చ్తసేనచ. అదొ క చీమ బది కాంగా త ాంగుాందో అన్నిడు ఆనాందాం.

 "ఆ చీమనచ న్ేనచ చేతు ో తనకి న్నదర లేప్ ుతననచ. అప్ుపడన్న ఏ ప్కుకి పో తుాంది?" అడిగ ేడు ప్రమానాందాం.

"ఖ్చిుతాంగా అది కుడి ప్కుకే వెడుతుాంది !" అన్నిడు ఆనాందాం.

"కాదచ ఎడాం ప్కుకి పో తుాంది . ప్ాందేన్నకి సిది మేన్న?" అడిగ ేడు ప్రమానాందాం.

"సిది మే?" అన్నిడు ఆనాందాం.

"భదనర చ్లాం సిాంహాచ్లాం ఆ వీర ఘోర ప్ాందేన్ని చ్తడలేక కళ్లో మూసచకున్నిరు. ప్రమానాందాం చీమనచ
చేతు ో తనకేడు.

చీమ పాకుతోాంది . అయితే అది కుడి ఎడమలకు పాకడాం లేద చ ముకుు సతటటగా పాకుతోాంది!

"చీమా! కుడి! కుడి ప్కుకి" అరిచేడ ు ఆనాందాం.

"ఎడమ! ఎడమ ప్కుకి "ప్రమానాందాం కూడన అరిచేడు.

"యజమానచలు అరుసచు ాంటట కళ్లో వపేప రు గుమాసాు లు యజమానచల అరుప్ులు శృతి మిాంచ్చతున్నియి.
వారితో పాటు అరవకపో తే ఏాం క ాంప్ మునచగుతోాందో నన్న గుమాసాు లు కూడన అరవడాం పార రాంభాంచేరు.

"చీమా - కుడిక ి!"

"చీమా - ఎడమకి !"

అన్న ఆ నలుగురు ఆరుసచు ాండటాంతో ఆ ప్రద ేశాం రేసచ కోరుున్న గురుు చేసు ో ాంది.

ప్రుగెతు ే గురాీ లనచ ఉతనుహ ప్రిచే ాందచకు ఏవధాంగా అరుసాు రల - అదే జాతి అరుప్ులోు వాళ్లో చీమనచ
ఉతనుహ ప్రిచ ేాందచకు తీవరాంగా కృషి చేసు చ న్నిరు.
 చీమ గురీ ాం కాంటట చనలా చినిది . అతి చినిది . వాళ్ో అరుప్ుల భీభతనున్నకి భయప్డి గుాండె ప్గల
గొటుు కుాందో ఏమో గాన్న - అది ఎటూ కదల లేక ఒకచలట ఆగి ప ో యిాంది.

ప్ాందె ాం తనలూకు అరుప్ులు మాతరాం ఆగలేద చ.

ఇప్ుపడు నలుగురూ ఏక కాంఠాంతో 'కదచలూ' అన్న అరుసచు న్నిరు.

చీమ కదలలేదచ. యజమానచలకు అనచమానాం కలిగి ాంది . చీమనచ ప్రిక్షి ాంచి చ్తసేరు.

ఆ అలప జీవ అప్పటటకే ఆాందో ళ్నతో అలసిప ో యి మరణి ాంచిాంది.

ప్ాందె ాం ఎటూ తేలుకుాండన మరణిాంచిన చీమనచ యజమానచలు తిటటు పో సేరు. గుమాసాు లు అయోా పాప్ాం!
అన్న అనచకుాంటున్నిరు.
"మన ప్ాందేన్ని పాడు చేసి ాంది పాడు చీమ!" అన్నిడు ఆనాందాం.

"ఈ చీమ కాకపో తే మరొకటట! ఇవాళ్ అటో ఇటో తేలి పో వాలి!" అన్నిడు ప్రమానాందాం.

సరిగా ా అప్ుపడు -

దతరాంగా వుని క ాండ శిఖ్రమీీద న్నలబడి నమసాురాం చేసి - అకుడిి ాంచి కి ాందిక ి దతకే ప్రయతిాం
చేసు చ న్నిడు ఒక యువకుడు.

నలుగురి చ్తప్ు ఆ యువకుడి మీద ప్డి ాంది .

శిఖ్రాం మీాంచి దతకి పార ణాం తీసచకుాందనమనచకుని ఆ యువకుడు మరుక్షణమే - తన న్నరి య ాన్ని
మారుుకున్న మళీో కిాందికి దిగుతున్నిడు!

ఈ వధాంగా ఆ యువకుడు శిఖ్ర మ కి ు దిగడాం, దిగి మళీో శిఖ్రమోకాుడాం లాాంటట వాంత వన్నాసాంలో అలిసి
పో తున్నిడు!
 "ఎవరల పాప్ాం....కురాీ డు.....చనవాలనచకుాంటున్నిడు" అన్నిడు ప్రమానాందాం.

"కాన్న! చనవడు!" అన్నిడు ఆనాందాం.

"ఎవరు చెప్పగలరు! చ్చిున్న చనవచ్చు!"

"ఎవరె ైన్న చెప్పగలరు! అతనచ చ్చిున్న చనవడు!"

"ఛసాు డు!" అన్నిడు కోప్ాంగా ప్రమానాందాం.

"చనవడు!" అన్నిడు శాాంతాంగా ఆనాందాం.

ఇాంత కిీ తాం చీమ మీద కాసిన ప్ాందె ాం - ఆ చీమ చ్చిుపో యిన కారణాంగా రది యిాంది. ఇప్ుపడు అదే ప్ాందేన్ని
చనవు బతుకుల మధా ఊగిసలాడుతుని ఆ యువకుడి మీదిక ి తిపేపరు. చ్సాు డన్న ప్రమానాందాం - చనవడన్న
ఆనాందాం ప్ాందెాం వేసచకున్నిరు.

తన చనవు బతుకుల మీద ప్ాందెాం వేసినటుో తెలీ న్న యువకుడు మాతరాం శిఖ్రమోకి ు దిగి మళ్లో ఎకుడాం
చేసు త న్ే వున్నిడు.

ఆనాందాం ప్రమానాందాంలు గొప్ప ట నష లోో ప్డి ప ో యిేరు. శిఖ్ర మోకిున వాడు దతకేసిన్ న, దిగినవాడు ఊళ్లో కి
వె ళ్లో పో యిన్న ప్ాందెాం అటో ఇటో తేలిపో తుాంది.

అలాో ాంటట అవకాశమివవకుాండన తమ పార ణనలు తిాంటుని యువకుడి మీద యజమానచలకు వెర ిీ కోప్ాం
వచిుాంది. ఇది రూ తమ తమ గుమాసాు లకు ఆజా లు జారీ చేస ేరు-

"వాడిి లాకుురాండి!" అన్నిడు ఆనాందాం.

"మేము అతన్ోు మాట్డనలి!" అన్నిడు ప్రమానాందాం.

గుమాసాు లు ఆ కురాీ డిి తీసచకురావడనన్నకి చనల వేగాంగా కోాండెకుుతున్నిరు!

 * * *

ఆనాందాం భ్రా తనయారమీ ప్రమానాందాం భ్రా జానకమాీ - ఇది రూ ఫో న్ లో మాట్డుకుాంటున్నిరు.

ఆ రలజున ఎవరిాంటో ఏ వాంటలు చేసచకున్నిరల మాట్డుకున్నిరు. క తు వాంట గురిాంచి క ాంత సేప్ు

ముచ్ుటటాంచ్చకున్నిరు. నాందివాడ వారి వీథిల ో తమకు లభాంచిన కీరు ి గురి ాంచి చెప్ ుపకున్నిరు. ఉతు మ ఇలాో లు
, ఆదరశప్తిి లాాంటట బిరుదచలు తమకు దకి ునాందచకు సాంతోషాం ప్రకటటాం చ్చకున్నిరు.

ఈ ఊరు మహిళ్ల మాండలిలో తమకు జరగబో తుని ఘన సన్నీనాం గురిాంచి ముచ్ుటట ాంచ్చకున్నిరు. ఈ
సభకి ఎవరు ఏ రాంగు చీరలో హాజరావావలో న్నరి యిాంచ్చకున్నిరు.

అాంతన అయిేాక -

అనిటుు అనియాగారు ఇాంటో వున్నిరా?" అన్న అడిగి ాంది తనయారమీ.

"లేరు వదిన్ న! మరి మా అనియాగారల?" అన్న ప్రశిిాంచిాంది జన్నకమీ.

"ఊహ ..... ప దచి న్ేి త మిీదిాంటటకి వీథిల ో వెళ్ో ల రు. ఇాంత వరకూ రాలేదచ. ఎకుడెకుడ తిరుగుతున్నిరల
ఏమో?"

"వచితరాం! ఈయన కూడన సరిగా ా త మిీదిాంటటకే వీథిలో అడుగుప్టు ట రు వదిన్న! ఈయన కూడన ఇాంత వరకూ
రాలేదచ. నచవవనిటుో ఎకుడెక ుడ తిరుగుతున్నిరల ఏమో?"

"సిాంహాచ్లాం కూడన మా వారి వె ాంట వెళ్ో ల డు!"

"భదనర చ్లాన్ని మావారు వె ాంటబెటు ు కు వెళ్ో ల రు!"

"ఎకుడికి వెళ్లో నటోో?"

"ఏమిటో వదిన్న! న్న ఎడాం కనచి అదచరుతోాంది . భయాంగా వుాంది ."

"చితరాం! న్న కూుడన అదే కనచి అదచరుతోాంది. భయాంగా లేదచ అలవాట ర పో యిాందో ఏమిటో మరి?"

"అన్నిటటక ి ఆ వేణుగలపాలసావమే వున్నిడు."

"అాంతే వదిన్న! భ్రమాంతన ఆ దేవుడి మీద వేసి న్నబారాంగా వుాండటాం మాంచిది!"

"అలాగే! వుాంట్నచ వదిన్న!"

"మాంచిదో దిన్న!"

అప్పటటగా ా న్న వాళ్ో ఫో నచ సాంభ్షణ ప్ూరిు కాలేదచ. అాందచకు ఒక గాంట కాలాం వేసు యిాంది.

* * *

అకుడ.....ఆక ాండ మీద.

యువకుడు మళీో శిఖ్ర మోకుుతున్నిడు. అది చ్తచి భదనర చ్లాం ముచ్ుట ప్డుతున్నిడు.

"ఖ్చిుతాంగా దతకుతనడు!" అన్నిడు భదనర చ్లాం.

"ఎట్ో చెప్ప గలిగేవు?" కుతూహలాంగా అడిగ ేడు సి ాంహాచ్లాం.

"అదాంతే! న్న అాంతరాతీ చెబుతోాంది!" అన్నిడు భదనర చ్లాం.

"న్న కూుడన న్న అాంతరాతీ చెబుతోాంది !" అన్నిడు సి ాంహాచ్లాం

"ఏవఁన్న?"
 "శిఖ్రమీీాంచి దతకడన్న!"

"అతనచ చనవడాం చనవకపో వడాం దేవుడెరుగు! మధాలో మనలిి చ్ాంప్ుతున్నిడు" అన్నిడు భదనర చ్లాం.

"న్నజమే! ప దచి నినగా తగలడనా ాం ఆకలి దాంచేసు ో ాంది!" అన్నిడు సి ాంహాచ్లాం.

అాంతలో ఆ యువకుడు శిఖ్ర మ కుడాం కన్నపి ాంచిాంది.

"చ్తడటు! శిఖ్రమ కే ుడు!" అన్నిడు భదనర చ్లాం.

"ఎకి ుతే సరిప దేి మిటట? అకుడిి ాంచి దతకదత

ి ?" అన్నిడు సిాంహాచ్లాం.

"వాడు దతకుపో తే మనాం వాడి వెనగాా వెళ్లో తోసేది న ాం! ప్ాందె ాం ప్ూరు వ ుతుాంది!" అన్నిడు భదనర చ్లాం.

"అాంటట ... మీరు గెలిచి.... మమీలిి అడుకుు తినమన్ేగ ా న్న ఉదేి శాం? అదే ాం కుదరదచ. వాడు
బతుకుతనడు. బతికి తీరాలి."

ఈ లోగా ఆ యువకుడు శిఖ్రాం దిగడాం పార రాంబిాంచేడ ు. తన ఎదచట ఇది రు క తు వాకుు లు న్నలబడి తనన్న
ఆకలి చ్తప్ులోు చ్తడటాం గమన్నాంచేడ ు. ఎవరు మీరు అన్న కూడన అడిగ ేడు.

భదనర చ్లాం గాన్న, సి ాంహాచ్లాం గాన్న న్ోరు వప్పలేద చ. ఒక అడుగుముాందచకు వేసేరు.

ఈ ఆగాంతుకులేవరల - తన మీదిక ి ఎాందచకు వసచు న్నిరల ఊహి ాంచ్లేక - వాళ్ో ఆకలి చ్తప్ులకు భయప్డి
కెవ ువన కేకప్టు ట డు యువకుడు.

ఇది రు ఆ యువకుడిి వాటటసచకున్న - మోసచకుాంటో - తమ యజమానచల వేప్ు కదిల ేరు.

13

ఎాందచకె ైన్న మాంచిదన్న ఆనాందాం ప్రమానాందాంలు చెటో కి ు కూచ్చన్నిరు.

 "ఈలోగా -

సి ాంహాచ్లాం భదనర చ్లాంలు యువకుడిి ఎతు

ు కున్న చెటో కి ాందిక ి వచేురు. అకుడ వుాండవలసిన
యజమానచలు కన్నపి ాంచ్లేదచ. చెటు ు మీదకు చ్తడకుాండన యాజమానచల కోసాం చ్చటూ
ు ప్కుల చ్తసచు న్నిరు.

ఆ తరావత-

యువకుడిి ది ాంచి న్నాంచలబెటు ట - యజమానచల కోసాం - క ాండ జాతి మనచషులాో గా న్ోళ్ో కు చేతులు అడా ాం
ప్టు ు కున్న కూతలు కూసచు న్నిరు.

వాళ్ో వాంత చేషు లిి చ్తసి యువకుడు మరి ాంత బెదిర ి పో తున్నిడు.

అతనచ బెదిర ే క దది గుమసాు లు తమ కూతల సాధ యిన్న కూడన ప్ ాంచ్చతున్నిరు. యువకుడు క ాంచె ాం దె రరాాం
తెచ్ చుకున్న అడిగ ేడు-

"ఏమిట్ కూతలు?"

సమాధననాం చెప్పకుాండన మళీో కూసేరు.

"ఆ కూతలకి అరథ ాం ఏమిటో? అసలిాంతకీ ఎవరుమీరు?"

మళీో కూసేరు.

"ఎవరి కోసాం ఈ కూతలు?"

అన్న అడగాా న్ే చెటు ు మీదచని ఆనాందాం ప్రమానాందాంలు ఒకే సారి దతకేరు. వారు దతకడాంతో గుమాసాు లు
కూతలు ఆపేస ేరు.

వాతనవరణాం మొతు ాం యువకుడికి గాందరగలళ్ాంగా కన్నపిాం చిాంది. క ాంచె ాం భయాంగా ఎకుువ ఆాందో ళ్నతో
అన్నిడు -

"చ్తసచు ాంటట బాందిపో టు దొ ాంగలాో వున్నిరు. న్న దగిా ర డబుాలేదచ. నగలేో వు. పీో జ్ ననచి నమీాండి .
వదిల ేయాండి. అసలే న్ేన చ చ్చిుపో వడనన్నకి వచే ునచ."
"అయితే వెాంటన్ే చ్చిుపో ! వదిల ేసు ా ాం!" అన్నిడు ప్రమానాందాం ఎాంతో ఆశగా.

"చనవాలన్ే వుాంది . కాన్న చనవలేక పో తున్నినచ!" అన్నిడు యువకుడు న్నళ్లో నములూ

ు .

"అయితే బతికి పో ! వదిలేసు ా ాం!" అన్నిడు ఆనాందాం, ఎాంతో సాంతోషాంగా.

"బతకాలన్ే వుాంది. కాన్న బతకలేక పో తున్నినచ" అన్నిడు యువకుడు గదా ద సవరాంతో.

ఆ యువకుడి గొడవేమిటో అరథ ాం గాక ఆనాందాం ప్రమానాందాంలు మొహమొహాలు చ్తసచకుాంటున్నిరు.

గుమాసాు లిది రూ యువకుడి పాదనల మీద ప్డనా రు.

"నచవువ ఛసాు వవ తెలీదచ!" అన్నిడు సి ాంహాచ్లాం.

"పో న్న - బతికే గాారాంటీ లేదచ." అన్నిడు భదనర చ్లాం.

"న్న పో ర గాీ ాంన్న బటటు మా బతుకులు ఆధనరప్డి వున్నియి."

"ఛసేు చనవు!"

"బతికితే బతుకు!"

ఆనాందనన్నకి వసచగు ప్ుటటు ాంది కాబో లు 'ఆప్ాండి' అన్నిడు గుమాసాు లు మాటడటాం మాన్ేసేరు.

ఆనాందాం తనపీగా యువకుడిి ప్రశిిాంచేడ ు.

 "న్న పేరు?"

"సతామూరిు !"

"ఏ ఊరు?" అడిగ ేడు ప్రమానాందాం.

"ప్రసు చ తనన్నకి ఇదే ఊరు?"

"ఎాందచకు చనవాలనచకుాంటున్నివ్?" అడిగ ేడు ఆనాందాం.

"అదో ప్ది కథ!"

"పాో ష్ బేకా?" అడిగేడ ు ప్రమానాందాం.

"అయితే తీరుబడిగా కూచ్చన్న చెప్ుప!" అన్న గుమాసాు లకు స్ రగ చేసేడ ు. గుమసాు లు అకుడ దొ రికే ఆకులు
రె మీలూ తీసచక చిు చనప్మాదిర ి ప్రిచేరు. ఆ చనప్ మీద అాందరూ కూచ్చన్నిరు.

"ఊఁ.... మొదలెటు ు " అన్నిడు ప్రమానాందాం.

సతామూరిు పార రాంభాంచేడు -

"న్న దొ క వషాద గాథ. న్న తలిో తాండుర లకు న్ేన్ ొకుడేి సాంతననాం!"

"నచవువ ప్ుటు గాన్ే న్న తలిో త ాండుర లు ఆప్రేషన్ చేయి ాంచ్చకున్నిరా?" అన్న అడిగేడ ు భదనర చ్లాం.

"నచవువ న్ోరుీయ్. నచవువ కథ చెప్ుప" అన్నిడు ప్రమానాందాం.

"న్న తలిో త ాండుర లు ననచి ఎాంతో పేరమగా, ఎాంతో గారాబాంగా ప్ ాంచ్చకున్నిరు!" అన్నిడు సతామూరిు .

"ఏ తలిో తాండుర లెరన్న అట్ో గే ప్ాంచ్చకుాంట్రు. అాంతేగాన్న చెతు కుాండీలో పారేసచకోరు" అన్నిడు సిాంహాచ్లాం.
 సతామూరిు బ్ధప్డుతూ అన్నిడు -

"సార్! న్ేనచ చె పాపలిుాంది చనలా ప్ది వషాదగాధ. మీరిల ా మాట మాటకి అడా ాంప్డితే కథ సాఫీగా
సాగదే మో?"

"వషాద గాథ న్ననచుతూ చెప్పకూడదచ. సీ పడు సీపడు ముఖ్ాాం. ఇప్ుపడు చెప్ుప!" అన్నిడు ఆనాందాం.

సతామూరిు సరుి కూుచ్చన్న చెబుతున్నిడు -

"న్న చినితనాం సచఖ్ాంగా గడిచి ాంది . దనాంతో దేవ ుడికి కనచి కుటటు ాంది . న్ననిన్న తీసచకుపో యిేడ ు.
న్ననితోపాటట సిరి సాంప్దలన్ని తుడుు ప్టు ు కుపో యిేయి. అమీ అన్ేక అవసథ లు ప్డి ననచి చ్దివ ాంచిాంది .
కాలేజీలో చేరెనచ. మొదటట రలజున్ే మనసచ పారేసచకున్నినచ. అమాీయి పేరు శారద న్న కాో సచమేటు . ట న్నిస్
పేో యిరు".

* * *

పాో ష్ బ్క్ గనక కథ కాలేజీకి వెళ్ల ు పో యిాంది .

శారద చిని న్నకురు - చేతుల బన్ననచతో ట న్నిస్ ఆడుతోాంది. దృషిు కి అనచవుగా వుాండే ఒకచలట వెత ుకుున్న -
అకుడిి ాంచి శారద ఆడేట న్నిస్ ఆతన్న తృపిు గా చ్తసచు న్నిడు సతామూరిు .

శారద ఎగిరెగ ిరి బాంతిన్న క డుతుాంటట - ఆమ శరీర ాన్ని అణువణువు అతి జాగీ తు గా ప్రిశీలిసచు న్నిడు
సతామూరిు . అాందచచేత అతన్న గుాండెలో ో కితకితలు మొదలయాాయి. వాటట సచతి మ తు న్న తనకిడిక ి సతామూరిు
న్నలువెలో ా ప్ులకి ాంచి పో తున్నిడు.

శారద క టటు న షాట్ కి - బాంతి వాందడుగుల దతరాంలో ప్డి ాంది .సతామూరిు ప్రుగెతు ు కుాంటో వె ళ్లో బాంతిన్న తెచిు
శారదకి పేర మగాయిచేు డు.
 శారద థే ాంక్ు చెపిప ాంది . సతామూరిు మ లికలు తిరిగి పో తున్నిడు.

ఇప్ుపడు పాో ష్ బ్కులోాంచి ఆ బిటుు కటు యిాంది .

* * *

క ాండదగిా ర కథ చెబుతుని సతామూరిు న్నటూ

ు రే ుడు. ఆ తరావత అన్నిడు -

"అలాో ాంటట మన్ోహరమ న బిటుో చనలా చెప్ప గలనచ. కథ సాగాలి గనక అవన్ని వదిల ేస్నచ."

"మాంచిప్న్ే చేసేవు!" అన్నిడు సి ాంహాచ్లాం.

సి ాంహాచ్లాం చేస ిన కామ ాంటు ప్టటు ాంచ్చకోకుాండన సతామూరిు చెప్ుపకుపో తున్నిడు-

"ఏతనవాతన న్న హృదయాంలో చెరగన్న ముదర వేసి ాంది శారద. ఆ ముదర పేరు పే రమ. శారద నవవతే న్న కె ాంతో
ఆనాందాంగా వుాండేద ి. ఏ కారణాం చేతన్ెరన్ న ఆమ కాో సచకి రాకపో తే ఆ రలజు న్నకు పిచిు పిచిుగా వుాండేది .
పాఠాలు తలకెకే ువ కావు. ఈ న్ేప్థాాంలో ఒక రలజు-"

మళీో పాో ష్ బ్క్ పార రాంభమ ాంది .

* * *

అది కాో సచరూాం.

బో టన్న పాఠాం - బో రుగా వుాంది . శారద ముాందచ వరస బె ాంచీలో కూచ్చన్న వుాంది . ఆమ వెనగాా సతామూరిు
కూరుున్న వున్నిడు. పాఠమీీదికి అతన్న మనసచ పో వడాం లేదచ. శారద తనలూకు జడ మీద - ఆ జడ
ఆడుతుని మ డమీద - మ డకోుాంచె ాం దిగ ువుగా అతన్న చ్తప్ులు తనాండవాం చేసు చ న్నియి. అాంతలో ప్ూానచ
న్ోటీసచ కాగిత ాం తీసచకోచేుడు. లెకురరు దనన్ని చ్దచవుకున్న - సత
ు డె ాంటుుకి తనతపరాాం చెప ేపడు.
 'బొ ట్న్నకల్ టూర్! వారాం రలజులు. వె రజాగ్ వెళ్ో ల లి. ఇషు మ న వాళ్లో ప్రో ి వావలి. అదద వషయాం!'

శారద ప్కున అటూ ఇటూ కూరుుని అమాీయిలు శారడకి షేక్ హేాండ్ు యిసచు న్నిరు. అాంటట -

వాళ్ో ముగుా రూ వశాఖ్ప్టిాం వెళ్ో ల ది ఖ్ాయాం అన్న సతామూరిు అాంతరాతీ గొణిగి ాంది .

వశాఖ్ప్టిాం.

సముదర తీరాం ఎాంతో అాందాంగా వుాంది . శారద, ఆమ సేిహితురాళ్ో చేత ులోో రకరకాల మొకులున్నియి.

వాళ్ో కోుాంచెాం దతరాంగా పిచిు మొకులోు న్నలబడనా డు సతామూరిు తన చ్తప్ు మొతు ాం వాళ్ో మీదే వుాంచేడు.

శారదతో ఒక సేిహితురాలు అనిది -

"శారూ! సముదర సాిమాంటట న్నకు చనలా యిషు మే! చేది న మా?"

శారద జవాబు చెపేపలోగా ఇాంకో అమాీయి అనిది -

"న్నకు భయాం బ్బూ! న్నకు జలగాండాం వుాందిట!"

అప్ుపడు శారద కలగజేసచకుాంది .

"న్న మొహాం! ఆడవాళ్ో కి మొగుడి గాండాం తప్ప జలగాండనలుాండవు. తెలుసా? కమాన్ - దతకాండి!"

సతామూరిు చ్తసచు ాండగాన్ే ముగుా రమాీయిలు సముదరాంలోకి దతకేరు. అతనచ చ్తసచు ాండగాన్ే శారద
చేప్పిలో లాగా కెరట్లోు ఆడుకుాంటోాంది . అతనచ అట్ో చ్తసచు ాండగాన్ే ఒక కె రటాం శారదనచ లాకుు పో తోాంది .
దనాంతో మిగతన ఆడపిలో లు ఖ్ాంగారు ప్డుతూ 'హెల్ప....హెల్ప' అన్న అరుసచు న్నిరు.

శారదన్న కెరటాం ఇాంకా దతరాంగా లాకుుపో తోాంది .

 ఆమ నచ రక్షి ాంచే ాందచకు ఏ ఒకురూ సాహసాం చేయడాం లేదచ. అప్ుపడు సతామూరిు సముదరాంలోకి
దతకేడ ు. కెరట్లు ఛేద ిాంచ్చకుాంటూ వెళ్లో శారదనచ తన చేతులోో కి తీసచకున్నిడు.

ఆమ నచ తన శరీరమీీది ఒక వలువెరన ఆభరణాంగా ఎాంచ్చకున్న ఎాంతో భదరాంగా ఆమ నచ ఒడుా కి తెచేుడు.

అతన్న సాహసాన్నకి సత
ు డెాంటుు ఎాంతో ఆశురాపో యి అతన్ని అభనాందిాంచేరు -

"కాంగాీ ట్ు! హీర ల వన్నపిాంచ్చకున్నివ్!"

"మీరు లేక పో తే శారద మాకు దకే ుది కాదచ."

శారద సతామూరిు వేప్ు ఆరాధన్న ప్ూరవకాంగా చ్తసోు ాంది.

"థేాంక్ు చెప్పవే మొదత

ి !" అనిది ఒక సేిహితురాలు.

శారద తన మాటలోో ముతనాలు ఒలక పో సత

ు అనిది .

"మీ పేరు సతామూరిు కదత!"

"అవునచ పేరు గురుు ప్టు ు కునిాందచకు ఆనాందాంగా వుాంది ."

"థేాంక్ు ఫర్ ది హెల్ప. న్న జీవతమాంతన మీరు చేసిన సాయాన్ని గురుు ప్టు ు కుాంట్నచ" అాంది శారద ఎాంతో
వనయాంగా.
"అాంత మాటనకాండి . జస్ు .....న్న డతాటీ న్ేనచ చేస ్నచ. దట్ుల్" అన్నిడు సతామూరిు .

"మీరు గజ ఈతగాళ్లో కాబటటు మా శారదకి గాండాం తపిప ాంది" అనిది రె ాండు జడలమాీయి.

సతామూరిు న్నళ్లో నములుతూ అన్నిడు.

 "న్నకు ఈత రాదాండి"

"అతన్న మాటకి శారదతో పాటు అాందరూ షాక్ తిన్నిరు. అాందచచేత ఎవరూ ఏాం మాట్ో డలేక పో యిేరు.

తన సేు ట్ మ ాంట్ అాంత న్నశశబ్ి న్ని సపషి ాంచినాందచకు సతామూరిు ఇబాాంది ప్డుతూ తన మనసచలోన్న మాట
చెప ేపసేడు-

"శారదగారు ప్రమ ాదాంలో వున్నిరన్న తెలీగాన్ే దతకేయాలన్న పి ాంచిాంది. దతకేసేనచ."

ఆడపిలో లు అకుడిి ాంచి కదిల ేరు. క ాంత దతరాం నడిచేరు. వాళ్ో లో శారద కూడన వుాంది . ఆమ కు ఏదో గురుు కు
రాగా అకసాీతు
ు గా వెనకిు ప్రిగ ెతు ు క చిు సతామూరిు న్న చేరుక న్న ఆరాధన్న ప్ూరవకాంగా అన్నిది.

"ఈత రాకపో యిన్న న్న కోసాం మీ పార ణనలకు తెగ ి ాంచి ననచి రక్షిాంచినాందచకు థే ాంక్ు! స్పషల్ థేాంక్ు!"

తననచ ఏమి చెప్పదలచ్చకునిది దనచ్కుాండన చేపేపనని సాంతృపిు తో శారద అకుడిిాంచి వేగ ాంగా
నడుచ్చకుాంటో వెళ్లో పో యిాంది . ఆమ నచ కన్నిరపకుాండన చ్తసత
ు న్నలబడి పో యిేడ ు సతామూరిు !

17

పాో ష్ బేకు నచాంచి సతామూరిు బయట ప్డనా డు.

అాంచేత క ాంచె ాం భ్రాంగా గాలి పీలిు వదిలేడ ు. ఆ తరావత చెమరిున కళ్ో నచ తుడుచ్చకున్నిడు. ఆ ప్ రన
చీదచకున్నిడు.

"అాంతేల ే! ఏకి ుడె ాంటు పే రమలన్ని ఇట్ో గే తగులడతనయ్!"

"అాంటట న్న ఉదేి శామే మిటట?" అడిగ ేడు ఆనాందాం.

"ఏముాంది? సిాంప్ుల్! న్నన్ోి మొన్ోి ఆ పిలో ఇతన్ని ఛీ క టటు వుాంటుాంది" అన్నిడు ప్రమానాందాం.
 "అాంతేన్ న?" అడిగ ేడు ఆనాందాం సతామూరిు న్న.

సతామూరిు సమాధననాం చెప్పలేదచ. ప్రమానాందాం అాందచకున్నిడు-

"అతన్ెిాందచకు అడుగుతనవ్. అసలే బ్ధలోో వున్నిడు. ననిడుగు చెబు ్ ! పేరమి ాంచిన పిలో ఛీ
క డిత ే ఎవడె రన్న ఏాం చేసు ా డు? ఇతనత అదే చేస ేడు. ఆతీహతా చేసచకోవాలన్న క ాండెక ేుడు. చ్తడు సతామూరిు !
న్న న్నరి య ాం భేష ుగాా వుాంది. ఒక ఆడపిలో - అాందచన్న నచవువ పార ణ దననాం చేస ిన ఆడపిలో - న్ననచి ఛీ
ప మీని తరావత ఎాందచకయాా బతుకు? చ్చిుపో ! హాయిగా చ్చిుపో ! న్నకు మేలు చేస ిన వాడవవుతనవు."

"మీరు ఊహి ాంచినటుు - న్ేన చ ఆమ నచ పే రమిసచు నిటుు చెప్పనత లేదచ. ఆమ ననచి ఛీ క టు నత లేద చ"
అన్నిడు సతామూరిు గాంభీరాంగా.

"మరలాంట్ప్ుపడు న్నకు బతుకు మీద ఎాందచకు వరకిు కలిగి ాంచి" అడిగ ేడు ఆనాందాం.

"అది చె పాపలాంటట న్న పేరమ కథ ఇాంకా క ాంత చెప ాపలి" అన్నిడు సతామూరిు

"తప్పకుాండన చెప్ ుప!" అన్నిడు ఆనాందాం.

"న్న కాలేజీ చ్దచవు ప్ూరు యి ాంది . డిగ ీ చేతికి వచిుాంది. ఆనాంది ాంచే ాందచకు అమీలేదచ. మరలప్కు న్న
హృదయాన్ని దో చ్చకుని శారద కూడన న్నకు కన్నపి ాంచ్డాం లేదచ. ఒాంటరి నయిేానచ. ఏకాకి! కడుప్ు
న్నాంప్ుకున్ే ాందచకు ఉదో ాగాన్ే వషణ పార రాంభాంచేనచ. న్న ఊహకు తగా ఉదో ాగాం దొ రకలేద చ. చివరిక ి బటు లు షాప్ులో
సేల్ ు మేన్ గా చేర ేనచ. రె ాండేళ్ో ల గడిచేయి . శారదకి ప్ళ్లో కూడన జరిగ ి వుాంటుాందన్న తలిచేన చ. మ లిో మ లిో గ ా
ఆమ నచ మరచి పో వడనన్నకి ప్రయతిిసచు న్నినచ. అలాాంటటది ఒక రలజు......"

"మళ్లో పాో ష్ బేకా?" అడిగేడ ు సి ాంహాచ్లాం.

"అవునచ" అన్నిడు బె ాంగగా సతామూరిు .

"ఊఁ కాన్నవువ" అన్నిడు ఆనాందాం.

 పాో ష్ బ్క్ పార రాంభమ ాంది!

18

సతామూరిు సిటీబసచులో ప్రయ ాణాం చేసు చ న్నిడు! అప్పటటక ే ఉదయాం ప్దయిాాంది . బటు లషాప్ు యజమాన్న
ఏాం తిడతనడో నన్న సతామూరిు బసచులో కూచ్చన్న దిగులు ప్డుతున్నిడు.

అాందచకు తగటుు ఆ సిటీ బసచు లోప్ల ఇనచప్ చ్చవవన్న ప్టుు కువేలాడుతున్నిడు!

బసచు ఒక సాు ప్ులో ఆగి ాంది . సతామూరిు బయటకు త ాంగి చ్తశాడు. ఆ బసచు సాు ప్ులో శారద న్నలబడి
వుాంది!

ఆమ నచ చ్తడగాన్ే రె ాండేళ్ో ఎడబ్టు గొాంతులో చేర ి పో యిాంది. అాందచవలో అకసాీతు

ు గా, అప్ర యతిాంగా
అతనచ శారదన అన్న పో లి కేక ప్టు ట డు!

ఆ కేక వన్న - బసచులో వుని పిలో వాడు భయప్డనా డు కాబో లు - ఏడవడాం పార రాంభాంచేడ ు. ఆ పిలో వాడి తలిో
పిలో వాడిన్న సముదనయిసోు ాంది. అయిన్న పిలో వాడు గుకులు ప్డ ుతూన్ే వున్నిడు.

ఆ పిలో వాడి తలిో సతామూరిు వేప్ు కోప్ాంగా చ్తసోు ాంది. ఆలోగా బసచు కదిలి ాంది .

శారద బసచు సాు ప్ు లోన్ే వుాండి పో యిాంది. ఆమ కోసాం బసచు దిగ ాలనచ కున్నిడు. తోటట పాసి ాంజరో న చ
తోసచకున్న డో రు దగా రిక ి రాసాగేడ ు. ఆ లోగా బసచు సీ ుడాందచకుాంది!

"బసాుప్ాండి" అన్న మళీో పో లి కేక ప్టు ట డు!

ప్సి పిలో వాడు ఏడుప్ు మరిాంత ప్ ాంచేడ ు. ఆ తలిో సతామూరిు వేప్ు కళ్లో రీ చేసి చ్తసి ాంది .
 సతామూరిు ఖ్ాంగారుగా కాండకు రుల అాంటున్నిడు.

"కాండకు ర్ ....బసాుప్ాండి ... పీో జ్ కాండకు ర్ .....న్ే దిగాలి!"

కాండకు ర్ సతామూరిు వేప్ు ఎగాదిగా చ్తసి అన్నిడు-

"సాు ప్ులో ఆగినప్ుపడేాం చేసు చ న్నివ్!"

"అప్ుపడే చ్తసేన చ కాండకు ర్ !"

"ఏమిటట చ్తసేవ్?"

"అయాయోా వవరాలడకుాండి. బ్వుాండదచ. ఏాం చ్తసేన్ ో మీకు చెప్పలేన చ. మీకు దాండాం ప్డతననచ
బసాుపిాంచ్ాండి!"

ఎవరల పాసి ాంజరు అన్నిడు....

"ఆ ఖ్ాంగారు చ్తసచు ాంటట జేబు దొ ాంగలా వున్నిడు! అాందరూ జేబులు చ్తసచకోాండి!"

ఆ ఖ్ాంగారు చ్తసచు ాంటట జేబు దొ ాంగలా వున్నిడు! అాందరూ జేబులు చ్తసచకోాండి !"

ఆ మాటకి ప్రయ ాణీకులు నవే వసచు న్నిరు. ఆ నవువలు వన్న ప్సి పిలో వాడు ఏడుప్ు తనలూకు శృతి ప్ ాంచేడు.
ఆ తలిో 'దరిద రప్ు గొటుు మాంద' అన్న వసచకుుాంటోాంది .

"అసలు నచవెవకుడ దిగ ాలి?" అడిగ ేడు కాండకు రు.

"అకుడే దిగాలి. ఆప్ాండి ?" అన్నిడు సతామూరిు .

"ఎకుడికి తీసచకున్నివ్ టటక ెుటుు ?"

 సతామూరిు చెపేపడు.

"అయితే అకుడే దిగ ు! ఇాంకా న్నలుగు సేు జీలు దనటటత ే గాన్న సేు జీ రాదచ."

"అాంతేన్ న?"

"అాంతే !"

"అయితే దతకుతన!"

"అాంత ముచ్ుటగా వుాంటట .....దె రరామే వుాంటట దతకు."

అాంతే!

పాసిాంజరుో మధా నచాంచి దతసచకె ళ్లో డో రు చేరుకున్నిడు. ఆ తరావత దతకేస ేడు!

బసచులో పాసి ాంజరుో ాందరూ కెవువమన్నిరు. ప్సిప ిలో వాడు ఏడుప్ు శృతిన్న న్నలుగి ాంతలు ప్ ాంచేసేడ ు.

"పాడు బసచు! బుదిి లేక ఎకే ునచ." అన్న తలిో గటటు గాన్ే అన్ేస ిాంది.

న్ేల మీద ప్డా సతామూరిు లేచి నచాంచ్చన్ే ప్రయతిాం చేస ేడు. కాన్న లేవలేకపో యిేడు. అతన్న ముకుు
ప్చ్ుడయిాంది . మోచేతుల నచాంచి న్ెతు ు రు వరదలుగా కారుతోాంది.

అతి కషు మీీద లేచి న్నలబడనా డు. ఓపిక తెచ్ చుక న్న....దనటటప ో యిన సేు జి వె రప్ు కుాంటుకుాంటూ
ప్రిగ ెతు ు తున్నిడు. న్ెతు ు రు వరదలవుతోాంది . ...రలడుా మీద జనాం అతన్ని జాలిగా చ్తసచు న్నిరు. అతన్ెివరల
చితక బ్ది పారిపో యి వుాంట్రన్న వాళ్ో న్న అతనచ వెాంబడిసు చ న్నిడన్న తలిచేరు.

ఎటు కేలకు అతనచ దనటట పో యిన సేు జీన్న చేరుకున్నిడు. కాన్న - ఆ సేు జీలో ఎవరల ఆడపిలో లున్నిరు గాన్న....
శారద మాతరాం లేదచ.
 'శారదన' అన్న బ్ధగా గొణుకున్నిడు సతామూరిు .

19

క ాండ దగిా ర .....

సతామూరిు చెబుతుని కథ వాంటుని సిాంహాచ్లాం వెక ిు వెక ిు ఏడుసచు న్నిడు. ఏడుసచు ని సిాంహాచ్లాం వేప్ ు
ఆనాందాం వసచగాా చ్తసేడ ు.

అయిన్న సి ాంహాచ్లాం ఏడుప్ు ఆప్లేదచ. ఆనాందాం కోప్ాంగా అడిగేడ ు.

"ఎాందచకేడ ుసాు వ్? బసచు నచాండి దతకిాంది అతనచ ముకుు ప్చ్ుడి చేసచకునిది అతనచ
నచవెవాందచకేడుసాు వ్?"
సి ాంహాచ్లాం తన కళ్లో తుడుచ్చకుాంటూ చెప ేపడు.

"మా అనియా కూడన సరిగా ా ఇలాగే వాడి పి రయురాలి కోసాం ప్రిగెతు ు తుని బసచులోాంచి దతకి
చ్చిుపో యిేడు. ఆ సీన చ గురొు చిుాంది ."

ఆనాందాం సి ాంహాచ్లాన్ని బుజీ గిసు త అన్నిడు.

"మీ అనియాన్న మరిచిపో ! సతామూరిు దతకిన్న బతికే ఉన్నిడు అాందచచేత ఆనాందిాంచ్చ. కళ్లో తుడుచ్చకో!"

"న్ేనచ ఏడేుది సతామూరిు గురి ాంచి కాదాండి మా అనియా గురి ాంచి!"

ఆనాందాం వసచగాా అన్నిడు.

"సతామూరిు కథ వాంటూ మీ అనియాన్న తలుచ్చకున్న ఏడవడాం తప్ుప అాంటున్నినచ. అరథ మ ాందన?"

"చితు ాం"
 "మళ్లో ఏడేువాంటట ప్ళ్లో రాలిపో తనయ్! జాగరు ! నచవువ చెప్పవయాా మూరిు " అన్నిడు ఆనాందాం.

సతామూరిు పార రాంభాంచేడు.

"దెబాలు తగిలినాందచకు న్ేన చ బ్ధ ప్డలేదచ. పార ణాం పో యిన్న బ్ధ ప్డనచ రె ాండేళ్ో తరావత తళ్లకుున
మ రిసిన శారద ప్దిన్నమిషాలోో మాయమ నాందచకు మాతరాం తటుు కోలేక పో యిేనచ. తలో డిలిో పో యిేన చ. ననచి న్ేనచ
తిటుు కున్నినచ."

"సరేో వయాా ఆ తరావత....?"

"గాయాలకు కటో వీ కటటు ాంచ్చకున్న డతాటీ కెళ్ో ల నచ. అాంటట బటు ల షాప్ుకి వెళ్ో ల నని మాట"
అన్న చెప్పడాం ఆపేడు సతామూరిు .

"ఆగిపో యిేవే ాం? చెప్ ుప!" అన్నిడు ఆనాందాం.

సతామూరిు మొహమాట ప్డుతూ అన్నిడు.

"ఇకుడ మళీో పాో ష్ బ్క్ ప్ది తిలో కథ చెప ాపలి!"

"దనాందేముాంది? అలాో గే కాన్నవువ?" అన్నిడు ఆనాందాం.

20

అది చిాంతనమణి శారీ మాందిర్! ఊళ్లో మాంచి పేరుని దచకాణాం! అకుడ చీరలోు పాటు సమసు మ న ఆధచన్నక
దచసచు లు - ఆడవాళ్ో కి సాంబాంధి ాంచినవ మాతర మ ే దొ రుకుతనయి. అాందచవలో ఆ షాప్ు ఎలో ప్ుపడత రదది గాన్ే
వుాంటుాంది .

ఆ రలజు.....
 కసు మరో తో పాటు లెరటో ు , రిప ేో కు రో ు , కెమ రా మొదలెరన సరాంజామాతో శారీ మాందిర్ మరిాంత రదది గా వుాంది.

షూటట ాంగ్ తనలూకు హడనవడి సపషు ాంగా కన్నపి సు ో ాంది. దరశకుడు భుజాన టవల్ వేసచకున్నిడు. గొప్ప
ఖ్ాంగారుగా అటూ ఇటూ తిరుగుతూ యూన్నట్ వాళ్ో కి సతచ్నలిసచు న్నిడు.

చిాంతనమణి శారీ మాందిర్ యజమాన్న క్ాంటరలో వన్నయకుడు మలేో కూరుున్న వున్నిడు. అతన్ెప్ ుపడత
అకుడే కూరుున్న వుాంట్డు. సిథ మితాంగా కూరలుడాం అతన్న హాబ్ర! ఆ రలజు మాతరాం షూటటాంగ్ కారణాంగా క ాం చెాం
న్ెర వస్ గా వున్నిడు. మొహమీీద పౌడరు రాసచకుాంటున్నిడు. షాప్ు కాంటట అతన్ే అాందాంగా కన్నపి ాంచే ాందచకు
జాగరు లు తీసచకుాంటున్నిడు.

షాప్ులో వుని కసు మరుో షూటట ాంగు హాంగామా మొతు ాం శీది గా చ్తసచు న్నిరు. అాందచలో ఒకడు పో ర ప్రటరిి
అడిగ ేడు.

"షూటట ాంగేమ న్న ప్టు ు క న్నిరా?"

"అవునాండి" అన్నిడు పో ర ప్రయిటరు సిగా ు ప్డుతూ.

"ఆరిు సు చ లెవరు? న్నగారుీ న వున్నిడన?" అన్న ఓ కసు మరు ఆతరాంగా అడిగేడ ు.

"ఇది సిన్న మా షూటట ాంగు కాదాండీ! ఏడ్ పికురు దతరదరశన్ోో చ్తపిసు ా రు" అన్న సమాదనన మిచనుడు
ప ర ప్రయిటరు.

దరశకుడు ప ర ప్రయిటరు దగా రికి రాగాన్ే ప ర ప్రయిటరు లేచి న్నలబడనా డు.

"ఫరేో దచ కూచలాండి! ఇప్ుపడు మనకు అాందమ న ఆడపిలో లు నలుగురె ైదచగురు కావాలి!"

"ఆమోీ! నలుగురెైద చగురే ! అాంత మాంది ఎాందచకాంట?" బె ాంగప్డి పో తూ అడిగ ేడు ప ర ప్రయిటరు.

"మన షాప్ులో దొ రికే దచసచు లూ, వాటట వెర ెైట ీలు, న్నణాత, రెటో ు , వగె ైరాలు మనాం ఈ పికురలో సపషు ాంగా
చె పాపలి. నలుగురెైద చగురు ఆడపిలో లుాంటట తలా ఒకరు ఒకోు పాయిాంటు చెబుతనరు. ఈవధాంగా మన షాప్ు
గురిాంచి మనాం చెప్పదలచ్చకుని పాయిాంటన్ని అాందాంగా చె ప పచ్చు." అన్నిడు దరశకుడు.

"ఈ పాయిాంటు ముాందే మీరు న్నకు చెపిప వుాంటట మా ఆడవాళ్ో న్న ప్టుు క చేు వాడిి" అాంటున్నిడు
ప ర ప్రయిటరు.

సరిగా ా అప్ుపడే శారద తన సేి హిత ురాళ్ో తో ఆ షాప్ులో అడుగు ప్టు ట ాంది.

దరశకుడు వాళ్ో నచ చ్తసేడు. వాళ్ో న్న చ్తడగాన్ే అతన్న మొహాం కళ్ కళ్ లాడిాంది . ఎాంతో ముచ్ుట ప్డనా డు.
అాంచేత ప ర ప్రయిటరలు అన్నిడు-

"వాళ్ో నచ చ్తడాండి. వాళ్ో యితే సరిగా ా సరిప ో తనరు. అడుగుదనమాంట్రా?"

ప ర ప్రయిటరు అమాీయిలనచ చ్తసేడ ు. శారదన్న చ్తడగాన్ే ఎాంతో గ్రవాంగా, ఆపాాయాంగా -

"ఏమాీ! బ్గున్నివా?" అన్న అప్కరి ాంచేడు. సమాధననాంగా శారద చిరునవువ నవవాంది.

దరశకుడి ఆశలు చిగురి ాంచేయి .

"మీకు తెలిసిన వాళ్లో గా! అడిగ ి చ్తడాండి !" అన్నిడు డె రరెకు రు.

"తెలిసిన అమాీయి గనకన్ే అడగడనన్నకి ఇబాాంది ప్డుతున్నినచ. ఆ అమాీయి గలవాందాంగారి ఏకె ైక ప్ుతిరక.
కోటీశ వరులు. మా బిజిన్ెస్ సరి ులోో గలవాందాం గారాంటట మా కాందరికీ గురీ , గ్రవాలేకుువ! ఏడ్ లో ఏక్ు
చేయమాంటట ఏమాంటుాందో ఏమో" అన్నిడు ప ర ప్రయిటరు.

"పో న్న న్ేన్ే అడుగుతననచ" అన్నిడు డె రరెకు రు.

"అడిగి చ్తడాండి" అన్నిడు ప ర ప్రయిటరు.

దరశకుడు చొరవగా శారదన వాళ్ో దగిా రకెళ్లో నమసాురాం చేసి అన్నిడు-

 "న్న పేరు మహాలిాంగమాండి . ఏడ్ ఫిలిమ్ు తీసచు ాంట్నచ. అతి తవరలో ఒక గొప్ప ఫీచ్రు ఫిలుీ డెరర ెకుు
చెయ ాబో తున్నినచ. మీరు న్నకో సాయాం చేస ి ప్టు ్ లి?"

"సాయమా? అాంటట చ్ాందనన్న?"

ఆ మాట వన్న దరశకుడు ఉలికి ప్డనా డు. ఆ తరువాత ముసిముసిగ ా నవేవసత

ు అన్నిడు.

"వాండరప్ుల్ మేడమ్! మీకు స్న్ నుఫ్ హూామర్ చనలా ఎకుువ. ఒకే ఒకు చెణుకు వసిర ి మొతు ాం సిన్నమా
ఇాండసీు ీ అాంతన ఏ ప జిషన్ోో వుాందో చెప్పసేరు. కాన్న మేడమ్! న్ేనచ అడుగుతునిది చ్ాందన సాయాం కాదచ.
మీరాంతన ఈ షాప్ు తనలూకు ఏడ్ ఫిలమ్ లో కన్నపిసు ే చనలు!"

"అాంటట నటటాంచనలనిమాట "అడిగ ిాంది శారద.

ప ర ప్రయిటరు భయప్డుతూ అన్నిడు...

"ఇషు ాం లేక పో తే న్ో అన్న చెప ేపయమాీ! న్ననిగారిక ి తేలిసేు బ్గుాండదచ"

"ప్ది గా నటటాంచ్కురేో దచ మేడమ్! రె ాండు మూడు డె రలాగు లుాంట్యి. అాంతే! ఒక ుకురు ఒకోు డెరల ాగు
చె బితే చనలు" అన్నిడు దరశకుడు.

"ఆలిసాాం కాదచగా?" అన్న అడిగ ి ాంది శారద.

"ఆలిసామా? న్నటటట్ల్! వరుులో న్ేన చ చనలా ఫాసచు గా వుాంట్నాండీ! జస్ు ప్దాంటట ప్ది
న్నముషాలే.....!దట్ుల్"

ఆ తరావత తన అసిసు ్ ాంటునచ పిలిచి పిర ిప్ుు తీసచకున్నిడు.

"సి రిప్ుు చ్తసత

ు ాండాండి ఈలోగా న్ేనచ కె మ రా రెడీ చేసు ా నచ.

శారద సి రిప్ుు చ్దచవుతోాంది .

షాప్ు యాజమాన్న తృపిు గా గాలి పీలుుకున్నిడు.

సరిగా ా అప్ుపడే సతామూరిు ముకుు మొహన్నకీ, చేతులకీ కటుో కటటు ాంచ్చకున్న షాప్ులోకి ప్రవేశి ాంచేడు.

ప ర ప్రయిటరు సతామూరిు న్న పో లుుకోలేక ముషిు వాడనచకున్న కోప్పడుతున్నిడు.

"ఆగకుడ! లోప్లికి వసాు వేమిటట? అడుకోుడనన్నకి వేళ్ లపాళ్ల వుాండదన? వెళ్ో ల ళ్లో ."

సతామూరిు న్నరసాంగా అన్నిడు.

"న్ేనచ ముషిు వాడిన్న కాదచ సార్! మీ సేల్ ు మేన్ సతామూరిు న్న!"

ప ర ప్రయిటరు షాకు తిన్నిడు. ఆశురాాంగా అడిగేడ ు.

"ఏమిటీ అవతనరాం"

"ఏకి ుడెాంట్ సార్! బసచులోాంచి దతకి కి ాంద ప్డనా నచ."

"మాంచి ప్న్న చేసేవ్! దెబాలోు డతాటీ ఏాం చేసు ా వ్!"

"చేసు ా నచ సార్!"

"వదచి లేవయాా! న్న అవతనరాం చ్తసేు ఆడపిలో ా లు భయప్డగలరు వెళ్లో రెసు చ తీసచకో!"

సాు కు వెర ిఫ్ర చేయమన్నిరుగా! కన్నసాం ఆ ప్న్ె రన్న చేసు ా నచ" ఆన్నిడు సతామూరిు .

పో ర ప్యిటరు ఏ కళ్నచన్నిడో కాన్న "సరి సరి. . ఆప్న్న చ్తడు" అన్నిడు.

సతామూరిు ప్న్నలో ప్డనా డు.

షూటట ాంగ్ కి అన్ని ఏరాపటుో ప్ూరు యి ేాయి.

"స్రల ెన్ ు! లెరట్ున్!" అన్న మహాలిాంగాం అరిచ ేడు.

ఏాం జరుగుతుాందో చ్తదని మన్న సతామూరిు ప్న్న ఆపి అటు వేప్ు చ్తసచు న్నిడు.

మహాలిాంగాం "సాు ర్ కెమ రా!" అన్నిడు. "యాక్షన్!" అన్న కూడన అన్నిడు.

అప్ుపడు శారద తన మితుర రాళ్ో తో షాప్ులోకి అడుగుప్డ ుతోాంది. ఆమ నచ చ్తడగాన్ే సతామూరిు కళ్లో
ఆనాందాంతో మ రిసేయి . శారదన అన్న గొణుకుున్నిడు.

ఘాటటాంగు జరుగుతోాంది. సేల్ ు మ న్ శారద బృాందనన్నకి క తు చీరలు చ్తప్డుతున్నిడు.

శారద ఒక చీరనచ తీసచకున్న అడిగి ాంది -

"రాంగు పో దచగా?"

"న్న పార ణాం పో వచేు మో గాన్న, రాంగు మాతరాం పో దాండీ!"

"ఫ్ాంట్సిు క్. రాంగు బ్గుాంది . డిజ ెరనచ బ్గుాంది. బో రా రు బ్గుాంది" అన్నిది శారద సేి హిత ురాలు.

"ధర ఎాంతన్న అడుగు - అయిదచ వేలాంట్డు" అనిది శారద.

"వేలు కాదమాీ! జస్ు , అయిదచ వాందలు మాతరమే" అన్నిడు సేల్ ు మ న్.

"మ గాడ్! ఇాంత అాందమ న చీర అయిదచ వాందలకే ఇసచు న్నిరా!" అన్న ఆశురాంగా అడిగ ి, "వెాంటన్ే పేక్
చేయ ాండి!" అన్న కూడన అనిది శారద.
 అది కేవలాం షూటట ాంగని మాట మరచిపో యిేడు సతామూరిు . గబగబ్ కెమ రా ముాందచకు వచిు,

"శారదన! వదచి ! ఆ చీర పాత సాు కు. గలడవున్ోో ాంచి న్ేన్ే తెచ ను! దనన్న ధర రె ాండొ ాందల ఇరవె ర" అన్న న్నజాం
చెప ేపడు.

మహాలిాంగాం కోప్ాంగా "కటటట్" అన్న అరిచేడ ు.

శారద సతామూరిు వెరప్ ు చ్తసి ాంది . కాన్న పో లుుకోలేకపో యిాంది . మహాలిాంగాం సతామూరిు ముాందచ చిాందచలు
త కుుతున్నిడు-

ఇది షూటట ాంగ్! షాపి ాంగ్ కాదచ! అాండర్ సాు ాండ్ ! అసలిాంతకీ ఎవరుివు?"

ప ర ప్రయిటర్ కురీు దిగి వచిు సతామూరిు న్న కోప్పడుతున్నిడు -

"అసలు న్నకు బుదచి ాందన? సాు క్ వెరిఫ ్ర చేసు ా నన్న చెప ిప షూటటాంగ్ లోకి దతసచకువచిుాంది చనలక, పాత సాు కన్న
చెబుతనవా? ఇక న్నకు నచవువ వదచి ! వది ాంటట వదచి !"

కటో తో ఉని సతామూరిు న్న పో లుుకోలేక శారద ఆశురాాంగా అడిగి ాంది -

"న్న పేరు న్న కెల ా తెలుసచ?"

సతామూరిు న్నరసాంగా అన్నిడు-

"న్ేనచ శారదన! న్ేనచ! సతామూరిు న్న . న్న కాో స్ మేట్ న్న!"

ఆ మాటకి శారద బో లెడు ఆశురాపో తూ అడిగ ిాంది -

"మీరా? ఇకుడేాం చేసు చ న్నిరు?"

"జాబ్ చేసు చ న్నిడమాీ! సేల్ ు మ న్" అన్నిడు ప ర ప్రయిటరు.

 అతన్న మాటన్న ప్టటు ాంచ్చకోవడాం లేదచ శారద సతామూరిు న్న అడిగి ాంది -

"ఆ కటో మిటట? ఏకి ుడె ాంట్?"

"అవునమాీ! ఏకి ుడె ాంటట , బసచులోాంచి దతకి ప్డనా టు కనతి మినతి కాన ప్డిత ే దెబాలు తగలవా?"
అన్నిడు ప ర ప్రయిటరు.

సతామూరిు కలగజేస చకున్న కాంగారుగా అన్నిడు-

"లేదచ లేదచ రాతిర కరెాంటు పో యి వరష ాం వచిుాంది కదన! నడుసత

ు నడుసత
ు డెర ైన్ేజీలో ప్డనా !"

"మరి న్నకు బసచులోాంచి ప్డనా నన్న చెపేపవెాందచకు?" పో ర ప్రయిటరు కోప్ాంగా అడిగేడ ు.

"తోచ్క" అన్నిడు సతామూరిు .

* * *

కథ వాంటుని ఆనాందాం సతామూరిు న్న కోప్పడనా డు -

"ఛీ! ఛీ! ఏాం కురాీ డివయాా! న్ననచి చ్తసి న్న కోసాం కదిల ే బసచు నచాంచి దతకానచ శారదన! అన్న జరిగి ాంది
జరిగ ినటుు చెపి ప వుాంటట ఆ పిలో వలవలా ఏడుసత
ు న్న చేతులోో వాలి పో తుాంది కదన!"

"చీకటట. ... వరష ాం.... డెర ైన్ేజ్.... అన్న చెబుతే ఆ పిలో కి న్న మీద ఇాంటరెస్ు ఏముాంటుాంది? సి ాంప్తీ ఏాం
కలుగుతుాంది" అన్నిడు ప్రమానాందాం.

"చేసిన ప రపాటుకి చిాంతిాంచి పార ణాం తీసచకుాందనమన్న క ాండెకే ువు. ఇాంతేగా నచవువ చెప ేప కథ" అడిగ ేడు
ఆనాందాం.
 "కాదాండీ !" ఇాంకా చనలా వుాంది అన్నిడు సతామూరిు .

"కాన్నవువ" అన్నిడు ఆనాందాం.

"శారద షూటట ాంగ్ ప్ూరిు చేసచకున్న వెళ్లో పో గాన్ే , ప ర ప్రయిటరు ననచి గటటు గా మాందలిాంచనడు. న్న లాాంటట మన్నషి
మా షాప్ులో వుాంటట మా న్ెతిు న ముసచగే అన్న కోప్పడనా డు. ఎాంత కాో స్ మ ట్ అయితే మాతరాం? అసలు ధర అరిచి
చె పాపలా అన్న ఆవేశప్డనా డు. న్నకు రావలసిన జీతాం అప్పటటకప్ుపడే లెకుకటటు ాంచి న్న జేబులో ప్టు ట చేత ులు
జోడి ాంచేడ ు. ఆ వధాంగా చిాంతనమణి శారీ మాందిరో ల న్న ఉదో ాగాం వూడి ప ో యిాంది" అన్న గటటు గా న్నటూ
ు రేుడు
సతామూరిు .

"అనచకునిాంతే! ఆ తరావత" అడిగ ేడు ప్రమానాందాం.

మళీో న్నటూ
ు రేుడు సతామూరిు .

"అదచగల, అదే వదచి ! మాకాువాలిుాంది న్న కథ న్నటూ

ు రుపలు కావు" అన్నిడు ఆనాందాం.

"ఒక చిని అభారథ న" అన్నిడు సతామూరిు .

"ఏమిటది?" అడిగేడ ు ప్రమానాందాం.

"ఇకుడుిాంచి న్న కథ అన్ేక ాన్ేక మలుప్ులు తిరుగుతుాంది . అన్ే కాన్ేకమ న పాతరలు చలటు చేస చకుాంట్యి.
అాంచేత కథ మధాలో దయచేసి అడుా ప్డకాండి ."

"ప్డాం" అన్నిడు ఆనాందాం.

"అదేమి టటద ేమిటన్న అడకుాండి."

"అడగాం" అన్నిడు ప్రమానాందాం.

"మీరే కాదచ, మీ మనచషులు కూడన న్న అభారథ నన్న మన్నిాంచనలి"

 "తప్పకుాండన!" అన్నిరిది రూ.

అాందరిిాంచి తన కాువలసిన హామీలు తీసచకుని తరావత ఆగి ప ో యిన పాో ష్ బ్కిి పార రాంభాంచేడు
సతామూరిు .

* * *

శారద తన మితుర రాళ్ో తో నడుసోు ాంది .

"అతన్న పేరే మిటన్నివ్?" అడిగ ి ాంది వనజ.

"సతామూరిు డిగీ లో న్న కాో సచమేట్ సముదర గాండాం నచాంచి ననచి రక్షిాంచేడు. చనలా మాంచివాడు"
అనిది శారద మ చ్చుకోలు ధో రణితో.

"కావచ్చు కాన్న, అబదని లు చెప్పడాం అతన్న హాబ్ర కాబో లు అదే నచ్ులేదచ" అనిది వనజ.

చనలేో ఊరుకో" అనిది శారద.

"లేక పో తే ఏమిటీ? బసచులోాంచి ప్డనా నన్న ప ర ప్రయిటర్ తో చెప ిప, న్నతోన్ేమో చీకటట. .... వరష ాం ... డెర ైన్ేజి....
కాలు జారిప్డట మన్న అబది ాం చెబుతనడన? ఇది మాంచి లక్షణమేన్ న" రెటు ట ాంచి అడిగ ిాంది వనజ.

"అదే న్నకు అరథ ాం కావడాం లేదచ" అనిది శారద మూడీగా.

అాంత వరకు వాళ్లుది రి సాంభ్షణ వాంటూ మౌనాంగా నడుసచు ని లక్షిీ గొాంతు వపిపాంది -

"న్నకు అరథ మ ాంది ."

"ఏమిటీ న్నకు అరథ మ ాంది" ప్రశిిాంచిాంది వనజ.

 "వ్\ఇవాళ్ మారి ిాంగు న్ేనత, శారదన రామాలయాం బసాు ప్ు దగా ర న్నలబడనా ాం అవున్న?" అన్న శారదనచ
అడిగ ిాంది లక్షిీ .

"అవునచ" అనిది శారద.

"న్న బసచు వచిుాంది. నచవువ వె ళ్లో పో యావు. న్ేనచ న్న బసచు కోసాం ఎదచరు చ్తసచు ాండగా ఈ సతామూరిు
ఒాంటట మీద దెబాలోు , న్ెతు ు రు వరదలోు రామాలయాం బసాు ప్ు దగా రిక ి వచిు ఎవరి కోసమో వెతుకుున్న, వాళ్లో
కన్నపిాంచ్క పో వడాంతో మళీో కుాంటుకుాంటూ వె ళ్లో పో యిేడ ు."

"అఫ్ కోర్ు అయితే" అనిది వనజ.

"అప్ుపడు అరథ ాం కాన్న పాయిాంటో న్ని ఇప్ుపడు అరథ మవుతున్నియి" అనిది లక్షిీ .

"నస ప్టు కుాండన న్నకు అరథ మ న పాయిాంటటో మిటో చెప్ుప!" అనిది శారద.

"మరే ాం లేదే! ఒకటట ప్ో స్ ఒకటట రెాండు అన్న చెప్పడాం ఎాంత తేలికో, అతన్న గుప్ు పేరమ గురిాంచి చెప్పడాం అాంత
సచళ్లవు. నచవూవ, న్ేనత రామాలయాం బసాు ప్ు దగా ర న్నలబడినప్ుపడు ఒక బసచు వెళ్లో ప ో యిాంది . గురుు ాందన?"

"అవునచ, వెళ్లో ాంది. అయితే" అన్న కుతూహలాంగా అడిగి ాంది శారద.

"ఆ బసచులో ఈ సతామూరిు వుాండి వుాంట్డు. బసచు కదచలుతుాండగా న్ననచి చ్తసి వుాంట్డు. న్ననచి
ప్లకరి ాంచి తరి ాంచనలన్న కదిలే బసచులో నచాంచి దతకి వుాంట్డు. ముకూు మొహాం ప్చ్ుడి చేసచకున్న న్న కోసాం
రామాలయాం బసాు ప్ుకి వచిు వుాంట్డు. నచవువ లేక పో వడాంతో ఆసచప్తిరకి వెళ్లో కటో వీ కటటు ాంచ్చకున్న చిాంతనమణి
శారీ మాందిర్ కి వచిు వుాంట్డు. ప ర ప్రయిటర్ కి జరిగ ిన కథ యథనతథాంగా చెప్పకుాండన, టూకీగ ా డె ాంటు
అయిాందన్న చెపేపడు. నచవువ అడిగ ి నప్ుపడు న్న కోసమే ప్డనా నన్న చె బితే బ్ధప్డతనవన్న చీకటట. ...వరష ాం అన్న
కటుు కథ చెప ేపడు. న్నజాం చెపిప న్ననచి బ్ధ ప్టు కూడదన్ే అతన్న ఉదేి శాామన్న అరథ మోతుాంది .
"అబా! భ్ష మాట్ో డకే తలీో ! అరథ మ ాంది. శారద మీద ఎాంత ఇది లేకపో తే షూటట ాంగన్న తెలిసి కూడన తప్ుపడు
రేటో తో న్ననచి మోసాం చేసు చ న్నిరన్ే ఆాందో ళ్నతో అసలు రేటు చెపిప అభ్సచ పాలవుతనడు?" అనిది వనజ.
 శారద మాట్ో డలేదచ. లక్షిీ శారదతో అనిది -

"అదాంతన అతన్నకి న్నమీదచని పేరమకి తనరాుణాం. గుప్ు పే రమ!"

శారద ఆలోచిసత
ు న్ే నడుసోు ాంది.

* * *

సతామూరిు చెపేప కథకి అడా ాం ప్డనా డు సిాంహాచ్లాం.

"చెపేప వాడికి వన్ేవాడు లోకువ అన్న ఊరిక ే అన్నిరా? చెవలో ప్ూలు ప్టు ు కున్న కూరుున్నిాం కదన అన్న
న్న ఇషు మొచిునటుు కథన్న నడిప ిసు చ న్నివు కదత?"

"మధాలో అడా ాం ప్డవది న్న మిమీలిి అభారిథ ాంచేనచ మరిచిపో యిేర ా?" అన్నిడు సతామూరిు .

"అభారథ న వరకు కరెక ేు ! రూలు పాటట ాంచ్కుాండన కథ చెబుతుాంటట ఎలా సహి ాంచ్గలాం? పాో ష్ బ్క్ కథ కాబటటు
నచవువని సీనో చ చెబుతుాంటట కాబో లు అనచకుాంట్ాం, ఒప్ుపకుాంట్ాం. అాంతేకాన్న, నచవువ లేన్నసీన్ ోో న్న గురి ాంచి
ఎవరెవరల ఏదో అనచకోవడాం, ఆ అనచకునిది అక్షరాం ప లుో పో కుాండన నచవువ మాకు చెప్పడాం ఎలా
వీలవుతుాంది?" అడిగేడ ు సిాంహాచ్లాం.

"అాంటట ?" అన్న అమాయకాంగా అడిగేడు సతామూరిు .

"అాంటటన్ న....ఆ ముగుా రాడపిలో లు మాట్ో డుకుాంటునిప్ుపడు నచవవకుడ లేవు."

"లేనచ"

"అాందచచేత వాళ్లో ాం మాట్ో డుకున్నిరల న్నకు తెలియదచ."

"అఫ్ కోర్ు!"
 "కాన్న, సమసు ాం తెలిసనటుు తు.చ్. తప్పకుాండన మాకు ఎట్ో చెబుతున్నివు?" న్నగా దదస ి అడిగ ేడు
సి ాంహాచ్లాం.

"ఓరిి! ఇదన న్న బో డి డౌటు! తెలుగు సిన్నమాలోో ఇది చనలా మామూలెరన వషయాం. పాో ష్ బ్క్ లో తననచ
లేకపో యిన్న, ఆ కథాంతన ప్ూరిు వవరాలతో చెబుతుాంట్రు. దనన్నకే మాంట్వు?" అన్నిడు భదనర చ్లాం.

"అది తెలుగు సిన్నమా అాంట్నచ. అాందచకే జాతీయ సాథ యిలో తెలుగు సి న్నమాకి రావలసిన గురిు ాంప్ు
రావడాంలేద ాంట్నచ. మనాం వన్ేద ి తెలుగు సి న్నమా కథ కాదే? జీవతాం. ప్చిు జీవతాం. అది మరిచి పో తే ఎట్ో ?"
అన్నిడు సి ాంహాచ్లాం.

"క్షమిాంచనలి. న్ేన చ చెపేప కథలో ముాందచ ముాందచ ఇలాాంటట సన్నివేశ ాలు అన్ేకాంవుాంట్యి. ఆ సన్నివేశాలోో
న్ేన చాండకపో వచ్చు. అాంత మాతనర న అాంత వవరాంగా ఆ సన్నివేశ ాం ఎలా చెప్పగలిగేవన్న ప్రశిిాంచ్డాం సబబు కాదచ.
సి న్నమా సాంప్రద నయాన్ని పాటట ాంచ్కపో తే న్న కథ న్నకు మలెో న్నరసప్డిప ో తుాంది . న్ననిటట వరకు న్న సమక్షాంలో
జరిగ ిన వవరాలనచ, న్న ప్రలక్షాంలో జరిగిన ఉదాంతనలనచ సేకరిాంచి, రెాంటటన్న జతచేసి - కథన రూప్ాంలో
చెబుతున్నినచ. అాందచకు మీరు ననచి క్షమిాంచనలి" అన్నిడు సతామూరిు .

క్షమిాంచేాం. తరావత కథ కాన్నవువ" అన్నిడు ఆనాందాం.

సతామూరిు చెబుతున్నిడు.

22

గలవాందాం గారి మేడ.

గొప్ప హొదనగా వుాంది . ఎాంతో ఖ్రీద చగా వుాంది . కోటట రూపాయలకు ప్ రగా వలువ చేసే అాందమ న భవనాం.

ఆ మేడ తనలూకు హాలులో-

 ఆ ఊళ్లో న్నలువెతు ు తెరలవరి చితరముాంది .

ఆ చితరాంలోన్న ప్ది మన్నషి తళ్ తళ్ మ రిసిప ో తున్నిడు. ఆ ప్ది మన్నషి ఒాంటట మీద రె ాండు మూడు మణుగుల
బాంగారాం తనప్డాం చేస ినటుు కన్నపిసు ో ాంది .

ఆ తె రల వరి చితనర న్ని తదేక ాంగా చ్తసచు న్నిడు గలవాందాం.

చితరాంలోన్న ప్ది మన్నషి పో లికలే అచ్చు గుదిి నటుు గలవాందచలోనత తనాండవసచు న్నియి. గలవాందాం కళ్లో
చెమ ీగిల ేో యి కాబో లు తుడుచ్చకుాంటున్నిడు.

"అాంతే మరి . గతాం గురుు చేస చకుాంటట ఎవరిక ెైన్న అాంతే !" అన్నిడు గె సు చ లో ఒకడు.

గలవాందచ గాంభీరాంగా అన్నిడు-

"ఇవాళ్ మా తాండి ర గారి ప్ుటటు న రలజు."

"అయితే? సో రా లోకాంలో తమ తాండి ర గారిక ి సో యాంగా దేవ ేదచర ాంలవారే ప్ుటటు న రలజు ప్ాండగ జరిపిసు ా రెో ాండి!
మీరేాం దిగు లెటు ు కోమాకాండి!" అన్నిడు రెాండో ప్ది మన్నషి .

"అచ్చు గుదిి నటుు తమరాంతన తాండి ర గారి పో లికే!" అన్నిడు మూడో ప్ది మన్నషి.

గలవాందాం న్నటూ
ు రాుడు. తెరలవరి చితరాం నచాంచి కదచలుతూ అన్నిడు-

"హ ఁ, పో లిక లోసేు సరి పో తుాందన రాయుడుగారూ! వారి వెరభవాంరావదత

ి ! సిరిసాంప్దలోో వారు ప్ట ోరమాక్ు
లెరటు, న్ేనచ కిరసన్నయిలు దదప్ ాం."

"తమకి మాతరాం తకుువేాంటట? కోటీశవరులు."

"హ ఁ, కోటుో ! కోటీశవరుడు! కోటుో నిాంత మాతనర న సరి ప ో తుాందన సతాాంగారూ! ఇాంకా ఏదో కావాలాండి!
అదేద ో మా తాండి రగారికి వుాండి మాకు లేదన్న దిగులు" అన్నిడు గలవాందాం.

"తమ తాండి రగారి పేరే మిటన్నిరు?"

"రావు బహదత
ి ర్ రాాంచ్ాందర ప్రసాద్ ప్దనాంది పాడు జమీాందనరులు. మీకు తెలిసే వుాండనలి" అన్నిడు
గలవాందాం.

"అప్ుపడెప్ుపడో అడిగ ితే తమ తాండి ర గారి పేరు ధన శేఖ్ర ప్రసాదన్న చెపిపనటుు గురుు " అన్న గురుు చేసేడ ు
గెసు చ .

ఆ హెచ్ురికకు గలవాందాం గొప్ప తికమక ప్డిప ో యిేడ ు. అయిన్న అతి చనకచ్కాాంగా కాంటోరలు చేసచకుాంటూ,
చిరునవువ మొహాన ప్ులుముకున్న అన్నిడు -

"దేవుడిక ి వెయిా పేరో ు ాంట్యి. మా తాండి రగ ారు దేవుడి లాాంటటవారు. ఏ పేరుతో ఎవరు పిలిచిన్న ప్లికే వారు.
ఎవరేమి అడిగ ిన్న కుదనకుాండన ఇచేువారు."

"అవునవునచ! మీ జమీ గురిాంచి మా మేనమామ కథలు కతలుగా బో లెడు కతలు చెప ేపవవడు. ఇప్ుపడు
లేడు లెాండి! న్న చినిప్ుపడే పో యిేడు" అన్నిడు రాయడు గారు.

కతలు అన్ేమాట వనప్డగాన్ే ఉలికి ప్డనా డు. క్షణాంలోన్ే సరుి కున్న అడిగ ేడు-

"కథలు కథలుగాన్న?"

"అదేనాండీ, మీ చినితనాంలో మీకు బాంగారు ప్ళ్లో ాంలో వడిా ాంచి ప్టు వారాంట!"

"దాందేమ ుాందిల ెాండి! అవన్ని ఆన్నటట ముచ్ుటుో ."

"అతనాంత మాట అాంత ధదమ ాగా చెప్పగాన్ే , సోు రు గది నచాంచి డబ్ాలు దో రిో ాంచిన శబ్ి లు గలవాందనన్నకి
వన్నపి ాంచేయి . ఆ శబ్ి లు మిగతనవారి కూుడన వన్నపిాంచి వుాంట్యన్ే డౌట్ తో అడిగేడు -
 "ఇప్ుపడు మీకు క న్ని శబ్ి లు వన్నపి ాంచి వుాంట్యి"

"వనప్డలేద ే!" అన్నిరు అతిథచలు.

"అవున్ెో ాండి.,మీకు వన్నపిాంచ్వు. అవ న్నకే వన్నపిసు ా యి."

"అాంతే మరి! సాక్షాతూ

ు లక్షీ ీదేవ ప్ుతుర లు. ఆ తలిో గజెీ ల మోతమీకే వన్నపిసు చ ాంది కాన్న మా కె ాందచకు
వన్నపిసు చ ాంది .? దేన్నకెైన్ న ప్టు ట ప్ుట్ు లి!" అన్నిడు రాయుడు.

మళీో వన్నపి ాంచిాంది డబ్ాల శబి ాం గలవాందనన్నకి .

ఇప్ుపడు ఇాంతటటతో సభ చనలిాంచ్కపో తే డబ్ాల శబ్ి ల మ దడిి పాడుచే సు ా యన్న గత అనచభవమీీద

తెలుసచకుని గలవాందాం -

"ఇాంతకీ మీ రాకకు కారణాం" అన్న అడిగ ేడు.

రాయుడు గారు సరుి కూురుున్న చెబుతున్నిడు-

"మీకు తెలీాందేముాంది? ఎన్నిక ల సచు న్నియి. మన పారీు కి మీ మది తు కావాలి."

"అాంతే కదన! న్నకు రాజకీయ ాలాంటట చెడా చిరాకు. మా తాండి ర గారి కూుడన అాంతే! ఆ రలజులోో ప్ాండిత న్ెహూ ూ
మా తాండి ర గారిన్న మఖ్ామాంతిరగ ావుాండమన్న కబురాంపితే , ఎాంతో వనయాంగా మా తాండి రగారు న్ెహూ ూ గారి కోరికనచ
తిరసురిాంచేరట!" అన్న గలవాందాం ఇాంకా ఏదో చెబుతుాండగా -

సోు రు గదిలోాంచి డబ్ాలమోత గలవాందాం చెవ ులు చిలుో లు ప్డే సాథ యిలో వన్నపిసు చ న్నియి. ఆ బ్ధ
భరి ాంచ్లేక గబగబ్ అన్ేసేడు గలవాందాం-

"గతాం ఎాందచగాా న్న, అడిగారు కనచక న్న మది తు మీకే వుాంటుాంది స్లవు!" అన్న చేతులు జోడిాంచేడు.

అతిథచలు ప్రతి నమసాురాం చేసి హాలు వడిచిప్టు ట రు.

హాలోో ాంచి వాళ్లో వె ళ్లో పో గాన్ే గలవాందాం గబగబ్ సోు రు గది వె రప్ు నడిచ ేడు. ఆ గదిక ి తనళ్ాం వేస ి వుాంది జేబు లోాంచి
తనళ్ాం చెవ తీసి తనళ్ాం తెరిచేడు. గదిల ో కెళ్లో మళీో తలుప్ులు మూసేడు.

ఆ గదిల ోసామానచో చిాందర వాందరగా ప్డి వున్నియి. గది గలడ మీద ఒక ఫో టో వుాంది.

అది సాక్షాతు
ు గలవాందాం ఫో టో! న్నకురు త డుకుున్న, న్ోటో ో చ్చటు ప్టు ు కున్న, రలడుో ఊడేు చీప్ురు చేతు ో
ప్టుు కున్న ఒక చెతు కుాండీ ప్కున న్నలబడి వున్నిడు.

ఆ ఫో టో వె రప్ు చ్తసత
ు కోప్ాంగా అడిగ ేడు గలవాందాం -

"ప్ది మనచషులతో మాట్ో డుతునిప్ుపడు డబ్ా శబ్ి లు చేయొది న్న న్న కేన్నిసారుో చెపేపనచ?"

ఫో టో లోన్న చీప్ురు గలవాందాం చిది వలాసాంగా నవే వడు.

"నవొవదచి !" అరిచేడ ు గలవాందాం.

"నవవక, ఏాం చేయమాంట్వు? న్న అసలు ఫో టో ఈ గదిల ో ప్టు ట డనబుసరి బొ మీ గీయి ాంచి హలోో
తగిలి ాంచనవ్? తగిలి ాంచి ఊరుకున్నివా? ఆ బొ మీ న్న బ్బుదన్న, వాడు ప్ద నాంది పాడు జమీాందనరన్న ఇాంటట
క చిున ప్ది మనచషులతో గొప్పలు చెబుతుాంటట న్న ఒళ్లో మాండి ాంది" అన్నిడు ఫో టో లోన్న చీప్ురు గలవాందాం.

"అాందచకన్న డబ్ా సౌాండుో చేసు ా వా?"

"అదాంతన న్న మాంచి కోసమేరా! తప్ుపరా, గలవాందాం! గొప్పలు చెప్ ుపకోవడాం మాంచిది కాదచ, న్నజాం బయట
ప్డి , నచవే వవడివ వ, న్న కథేమిటో తెలుసేు న్న మొహామీీద ఉమేీసాు రు!"

"ఎట్ో తెలుసచు ాంది? న్న గతాం న్నకే గురుు లేదచ."

"అట్ో గా! అటు చ్తడు!"

"ఎటు?"
 "ఆ తెలో గలడ మీద చ్తడు, గబగబ్ బొ మీలు ప్డతనయి. న్న గత చ్రిత ర చ్క చ్కా నడుసచు ాంది."

గలవాందాం గలడవెరప్ ు చ్తసేడు. అకుడ అతన్న గతాం కన్నపి సు ో ాంది?

* * *

అదొ క చెతు కుాండీ !

గలవాందాం రలడుా ఊడుసత

ు ఆ కుాండీ దగిా ర ఆగేడు. అటూ ఇటూ చ్తసేడు. తన కాువాలిున వాళ్లో వరూ
కన్నపిాంచ్లేదచ!

ఆ కుాండీన్న అనచకున్న కూచ్చన్నిడు. ఆ తరావత తీరుబడిగ ా కున్నకి పాటుో ప్డుతున్నిడు.

ఆ న్నదర సీనచ అయిదాంటట అయిదచ న్నమిషాలు గడవకుాండనన్ే ఒక చెప్ుప వచిు అతన్న ఒళ్లో ప్డిాంది! గలవాందాం
ఉలికి ప్డి కళ్లో తెరిచ ేడు.

తన ఎదచరుగా శాన్నటరీ ఇన్ స్పకు రు న్నప్ుపలు కకుుతూ న్నలబడనా డు.

"గాడిద క డకా! ప్న్న మాన్ేస ి కున్నకి పాటుో ప్డతనవుాంటట , న్న ప్న్న ఎవడు చేసు ా డనర ? న్న బ్బు చే సు ా డన? లే!
లేచి న్నాంచల!"

గలవాందాం లేచి న్నాంచ్చన్న వనయాంగా అన్నిడు.

"తూరుప వీథి ఊడేుసేనాండి!"

"ప్డమర వీథి ఎవడు ఊడుసాు డు? న్న బ్బ్?"

"నడుాం న్ొప ిపగా వుాంటట క ాంచె ాం కునచకు తీదని మన్న ఇకుడ కూచ్చన్నినాండి! ఇదచగల ... ఇప్ుపడే వె ళ్లో
బరాబరా ఊడేు సాు నాండి !" అన్న చీప్ురు తీసచకున్న ప్రుగేతు ే డు.

క ాంతదతరాం ప్రుగెతు ే క వెనకి ు తిరిగ ి చ్తసేడ ు. శాన్నటరీ ఇన్ స్పకు రు తన న్నాంకా గమన్నసత
ు న్ే వున్నిడు.
అతన్ని ప్రసనిాం చేసచకోవాలన్ే తలాంప్ుతో రలడుా మీద చీప్ురు ఆడిసు చ న్నిడు.

క ాంచెాం దతరాంలో వాంద న్ోటు కన్నపి ాంచిాంది . దనన్నమీద గబికుున దతకి , ఎవరూ చ్తడకుాండన ఆ న్ోటు
తీసచకున్నిడు!

అయితే అది వాంద కాగితాం కాదచ. లాటరీ టటక ుటుు !

ఛీ! ఏదో పాత టటకుటు న్న వసిర ి అవతల పారేయబో యిేడు.కాన్న, క్షణాంలోన్ే మనసచ మారుుకున్న టటక ుటుు న్న
ప్రీక్షగా చ్తసేడు, డనర తేదద న్నని!

అదృషు ాం బ్వుాంటట వాందో , వె యోా తగలోచ్ున్న ప్ది ప్ది అాంగలు వేసచకుాంటో అకుడిక ి దగిా రలో ఉని లాటరీ
షాప్ుకి వెళ్ో ల డు. బో రుా మీద ఫలితనలు రాసి వున్నియి. మొదటట బహ మతి పాతిక లక్షలు!

బో రుా మీద రాసిన మొదటట బహ మతి న్ె ాంబరిి తన చేతిలో వుని న్ె ాంబరలు పో లిు చ్తచ్చకున్నిడు!

అాంతే!

చీప్ురు అవతల పారేసేడు. గాలోో తేలి పో తూ "పాతిక లక్షలు!" అన్న గావు కేక ప్టు ట డు!

* * *

గలడ మీద బొ మీలు మాయమ పో యిేయి.

ఫో టోలోన్న చీప్ురు గలవాందాం ప్కప్కా నవువతూ అాంటున్నిడు -

"ఏరా చీప్ురు గలవాందాం!"

 "చీప్ురు గలవాందనన్నవ నచవువ! న్ేనచ కోటో గలవాందనన్ని! బిరుదచలు మారేువాంటట చెప్ుపతో క డతన!"

"బిరుదచ! హ ఁ! ఎలా బతికేవ వ, ఏ వధాంగా గొప్పవాడి వయిే ావవ గురుు చేస ిన్న - బిరుదచలు ప్టుు కు వెళ్ లుడే
న్ననచి చెప్ుపతో క ట్ు లి! చ్తసి ాంది చనలా? మరిక న్ని వవరాలు చ్తపి ాంచ్మాంట్వా?"

"వదచి అఖ్ఖ రేో దచ. ఫో టోలో వునివాడివ చ్చిునటుు ప్డుాండనలి. అది రూలు. అది ప్టటు ాంచ్చకోకుాండన చ్ప్ుపళ్లో
చేసు చ న్నివ్! చ్రిత రలు చెబుతున్నివ్!"

"అవున్నర నచవువ ఫలాన్న అన్న చెప్ుపకోడనన్నకి నచవువ సిగా ు ప్డుతునిాంత కాలాం చ్ప్ుపళ్లో
చేసు త న్ే వుాంట్! చ్రిత రలు చెబ ుతూన్ే వుాంట్! చ్తసిాంది చనలా? మళీో మొదటుిాంచీ చ్తపి ాంచ్మాంట్వా?"

"వదచి . న్నకు పాతకథ గురుు రాకూడదచ. న్ేన్నప్ుపడు చీప్ురు గలవాందనన్ని కాదచ. కోటీశ వరుడిి! కోటో
గలవాందనన్ని! మళీో ఎప్ుపడెరన్ న ఇలాో ాంటట చితనర లు చేసు ే ఊరుక నచ!"

"ఏాం చే సు ా వ్?"

"చెప్ుపచ్చుకోుడతన!"

"అప్ుపడు చీప్ురుతో న్న వీప్ు వాయిసాు ! అాంచేత ఒరేయ్! గొప్పలు చెప్పకుాండన న్నజాం చెప్పడాం న్ేరుుకో!
అప్ుపడు డబ్ాల శబి ాం వన్నపి ాంచ్దచ, గలడ మీద న్న పాత చ్రిత నర కన్నపి ాంచ్దచ. సరేన్న చీప్ురు గలవాందాం?"

"వదచి , న్నకు దణి ాం ప్డతన! న్నకు చీప్ురు గురుు చెయ ాదచి . రలతగా వుాంటుాంది. న్ే నది భరిాంచ్లేనచ."

అన్న గొణుకుుాంటూ గది నచాంచి బయటప్డనా డు. ఆ గది తలుప్ులు మూసి తనళ్ాం వేసేడ ు. తనళ్ాం చెవ జేబులో
దనచ్చకున్న, మొహాం తుడుచ్చకున్న మళ్లో ధెరర ాాంగా హాలోో కి వచేుడు.

సో ఫాలో ఠీవగా కూచ్చన్న ప్ రప్ు వెలిగి ాంచ్చకుాంతూాండగాజెమా జెటు ీ లాో ాంటట కుకులు రెాండు వచేుయి!

అవ గలవాందనన్నకి చెర ల వె రప్ు న్నాంచ్చన్నియి. గలవాందాం ఆ రెాండు కుకులీి చెర ల చేతు ో ప్సిప ిలో ా లిి
లాలిసచు న్నిటుో లాలిసత
ు , వాటట తల న్నమురుతూ, పేరమగా అడిగ ేడు-

"ఎాండలో తిరగొది న్న చెపేపన్న? ఎకుడిిాంచి రావడాం?"

కుకులు గబగబ్ మొరిగ ేయి . ఆ శబ్ి లు శీది గా వన్న అన్నిడు-

"ఆ స్ ాంటరలో మీకే ాం ప్న్న?"

ఒక కుకు దదరా ా లు తీసత

ు మొరిగ ిాంది. అాంతన వన్న అన్నిడు-

"న్నకు తెలుసచ, ట రగర్! మీకుని వశావసాం ఆ కె ైలాసాన్నకి లేదచ. ఎాంచేతనాంటట మీరు కుకులు. వాడు
మన్నషి! అాందచకే డతాటీ మాన్న, షిక ారుో క టు డాం వాడిక ి బ్గా అలవాట ర ాంది . ఇాంటటకి రాన్న చెపు ా !"

ఇప్ుపడు రెాండో కుకు కూడన గబగబ్ మొరిగి ాంది . ఆ కూడన శీది గా వన్న అన్నిడు-

` "నచవువ చెపిప ాంది కరెకేు , జాకీ! అమాీయి ప్ళ్లో కి ఎదిగి ాంది కదన! ఎకుడిక ి వెడ ుతుాందో , ఏాం చేసు చ ాందో -
అమాీయికి తెలీకుాండన గమన్నాంచి డె రరీ రాయమన్నినచ. ఊరిక ే రాయమనచలేదచ కదన! అాందచకు జీతాం కూడన
ఇసచు న్నినచ. ఇాందచలో న్న తపేప ముాంది?"

ఇప్ుపడు రెాండు కుకులు మొరిగ ేయి. వాటట మొరుగులుో వన్న అన్నిడు-

"న్నజమే , ఈ ప్న్నకి మీరు చనలు! కాన్న అమాీయి కారెకిున్న, బస్ ుకి ునన్న, చివరికి ఆటో ఎకి ున్న మీరే ాం
వె ాంబడి ాంచ్ ప్న్నకి కెైల ాసాన్ని ప్టు ు కున్ని!"

జాకీ సచతనరాంగా మూతి తిప్ుపకుాంటూ మొరిగ ిాం ది. అది వన్న అన్నిడు-

"న్ేనచ మాందలిసాు ! ఇక ముాందచ ఒళ్లో దగిా రెటు ు కున్న డతాటీ చేయమన్న గటటు గా వారి ిాంగిసు ా ! సరేన్న?"

ఇప్ుపడు రెాండు కుకులూ మొరగడాం మాన్ేసి తల లూప్ుతున్నియి.

 సరిగా ా అప్ుపడే కె ైలాసాం హాలోో కి అడుగు ప్డ ుతున్నిడు. అతడిి చ్తడగాన్ే, కుకులు గలవాందనన్ని
గలకుతున్నియి.

గలవాందాం కెైల ాసాన్ని చ్తసత

ు గాాండి రాంచేడు-

"ఎకుడిిాంచి వసచు న్నివ్?"

"డతాటీ చేసి వసచు న్నినాండి."

"అమాీయి ఏది?"

"ఇాంకో అయిదచ న్నమిషాలోో ఇాంటోో అడుగుప్డతనరాండి!"

"అాంటట , ఇాంతసేప్ూ అమాీయిన్న వెయిా కళ్ో తో వె ాంబడిసు త న్ే వున్నివా?"

"అదే గదాండీ న్న డతాటీ!"

కుకులు మొరిగాయి. వాటట న్న సముదనయిాంచి, కెైల ాసాన్ని అడిగేడ ు గలవాందాం-

"ఈ రలజు అమాీయి ఎకుడిక ి వెళ్లో ాంది?"

"కుకులు తమ కేద ో వనివాంచినటుు న్నియి!"

"వాటట సాంగతి న్నకు అనవసరాం! అమాీయి గురిాంచి చెప్ుప!"

"అయాా! తమరు కుకులు చెప ేప చనడీలు వన్న న్న డతాటీ మీద డవుటు ప్టు ు కునిటుు ాంది . కుకులిి
నమీకాండి!" అన్నిడు కెైల ాసాం.

ఆ మాట వనగాన్ే కుకులు రలషాంగా మొరిగేయి . వాటటన్న సముదనయిసత

ు గలవాందాం లేచి న్నలబడి సీరియస్
గా అాంటున్నిడు-
 "కుకు లేమ ాంటున్నియో తెలుసా?"

"చితు ాం, న్నకు కుకుల భ్ష అరథ ాం కాదాండి!"

"కుకులిి నమీది న్నివు చ్తడు-"

"చితు ాం, అన్నినాండి !"

"ఆ మాటకి రె ాండు కుకులూ రలషాం తెచ్చుకున్నియి. న్ననచి కె ైమ ా చేసే ాందచకు ప్రిీషనచ ఇవవమన్న
అడిగ ేయి! అాంత కోరిక వది న్న వారిాంచేనచ."

\కెైల ాసాం తల ాంచ్చకున్నిడు.

గలవాందాం అాంటున్నిడు-

"కెైల ాసాం! న్నకు న్ెలకి న్నలుగు వేలు జీతమిచిు ప్టు ు కునిది - రాజుగారి స్ ాంటరలో పో చికోలు ఖ్బురుో
చెప్పడనన్న కాుదచ!"

"సార్! న్ేనచ అకుడిక ి వెళ్లో ాంది....."

"మాట్ో డకు! న్న గురి ాంచి కుకులు సమసు ాం చెపేపయి!"

"అనచకున్నినాండీ! మీ భ్ష కుకులకీ , కుకుల భ్ష మీకూ తీలీడాం న్న దచరదృషు ాం!"

"ఇాంకో తడవ చేసు చ ని డతాటీ వడిచిప్టు ట న్నకు నచిున చలట మీటటాంగు ప్టు ట వన్న తెలుసేు న్ననచి గొాంతు పిసికి
చ్ాంప్ుతన! న్ేనచ కోటీశ వరుణిి. న్న కూతురు కోటీశ వరురాలు!"

"చితు ాం!"

"కోటీశవరుల ఆడపిలో ల మీద అడరస చు లేన్న కురాీ ళ్ో కళ్లో ప్డతనయి. ప్ళ్లో కిలి సాు రు. పే రమిసచు న్నిమన్న
చెబుతనరు. ప్ ళ్లో వరకు తీసచక సాు రు."

"చితు ాం!"

"అమాీయి అమాయకురాలు.వాళ్ో బూటకప్ు పేర మకి అమాీయి మనసచ పారేసచకుాంటట, మా ప్రువేాంగానచ?

మా ఆసీు , ఐశవరాలేాంగానచ? అలాో ాంటట ఆప్దలు రాకూడదన్ే ఉదేి శాంతో అమాీయిన్న వెయిా కళ్ో తో కన్నప్టు మన్న
న్నకు న్నలుగు వేల జీత మిసచు న్నినచ. ఖ్బడని ర్! ఇాంకోసారి న్న కుకుల నచాంచి ఫేరాాదచలోసేు న్ననచి
ఉరితీ సాు నచ."

"ఇాందనక గొాంతు పిస ికి చ్ాంప్ుతన న్నన్నిరాండి!"

"న్న ఇషు ాం! ఏమ న్న చే సు ా నచ!"

కుకులు మొరిగ ి ఏదో చెపాపయి.

"కుకులు తమ కేద ో మనవ చేస చకుాంటున్నియాండి!" అన్నిడు కెైల ాసాం.

"అమాీయి వసోు ాందిట మాటలాప్మన్న చెపేపయి."

"అనచకున్నిన్ేో ాండి!" అన్న న్ోరు మూసచకున్నిడు కె ైలాసాం.

చనలా న్నరసాంగా హాలోో కి అడుగుప్టు ట ాంది శారద. తాండి రన్న ప్లకరి ాంచ్లేదచ. కుకులిి ముదచి
చేయలేదచ. మౌనాంగా మేడ ఎకుుతోాంది!

గలవాందాం కెైల ాసాం వేప్ు మిరుీ న చ్తసేడ ు. కె ైలాసాం ఆ చ్తప్ున్న తటుు కోలేక , తన చ్తప్ు కుకుల వేప్ు
మరలేుడు.

కుకులు తోక లూప్ుకుాంటో హాలోో ాంచి ప్రటోోకి నడుసచు న్నియి వాటటతోపాటు తననచ కూడన న్న షరిమిాంచ్డాం
శే ీయసురమన్న తలచి కె ైలాసాం ఆ ప్రయతిాం చేయబో గా గలవాందాం అన్నిడు-
 "నచవావగు!"

కె ైలాసాం ఆగి పో యాడు.

"చ్తసేవా?"

"ఏాం చ్తసేవు?"

"అమాీయి గారిాండి!"

"మర బొ మీలాగా ఇాంటటకి వచిుాంది . కీ ఇచిునటుు మేడెకి ుాంది . ననచి ప్లకరి ాంచ్లేద చ. కుకులిి కన్ె ితిు
చ్తడలేదచ. ఏమిటటదాంతన?"

"చితు ాం! ఏదో అయిాాందాండి!"

"అదేదో నచవువ తెలుసచకోవాలి!"

"చితు ాం!"

"రేప్టటి ాంచి ఆ ప్న్న మీదచాండు!"

"చితు ాం!"

"అవసరమ తే వేషాం మారుు. భ్ష మారుు. ఏదె రన్న చెయిా! అమాీయి గురిాంచి కరెకుు రి పో రుు న్నకు
కావాలి!"

"న్న శకిు వాంచ్న లేకుాండన కృషి చే సు ా నాండి!"

సరిగా అప్ుపడే సోు రు గదిల ోాంచి డబ్ాల శబి ాం ప్ది ఎతు

ు న వన్నపి ాంచిాంది. గలవాందాం కె ైల ాసాన్ని అడిగ ేడు -
 "న్నకు ఏవెరన్న శబ్ి లు వన్నపిాంచేయ ా?"

"చితు ాం! ఏమీ వన్నపి ాంచ్లేదాండి."

"బతికి పో యావ్! ఇాంక నచవువ వెళ్ో చ్చు! న్నకు అరీ ాంటు ప్నచాంది . న్ేవెళ్ో ల లి!" అాంటూ గలవాందాం సోు రు గది
వె రప్ు వేగ ాంగా నడుసచు న్నిడు.

కె ైలాసాం దిగులుగా ఆ హాలు నచాంచి బయట ప్డుతున్నిడు.

23

అదొ క ఆఫీస చ. సిమ ాంటు కాంప్న్న తనలూకు ఆఫీసచ!

చేతిలో ఫ్రలు ప్ుచ్చుకున్న సతామూరిు ఆ ఆఫీసచలోకి అడుగు ప్డ ుతున్నిడు.

అతన్న గాయాలుప్ూరిు గా నయమయిే ాయి. అాంచేత అతనచ న్నటుగా వున్నిడు. కాన్న, అతనచ భోాంచేసి
రె ాండో ర జులెర ాంది . అాంచేత అతనచ న్నరసాంగా వున్నిడు.

మేన్ ేజరు గది ముాందచ సతామూరిు తచనుడుతుాంటట, అకుడే ఉని బాంటోరతు సతామూరిు న్న ఎగాదిగా చ్తసోు
అడిగ ేడు-

"ఏాం కావాలి?"

"ఉదో ాగాం."

"బాంటోరతు నవేవడు. సతామూరిు గాబరా ప్డుతూ అడిగేడ ు-

"ఎాందచకు నవువతనవ్?"
 "చనక్ లెట్ కావాలన్ే ట రప్ులో ఉదో ాగాం కావాలన్న చనలా సి ాంప్ుల్ గా అడుగుతుాంటట నవువ రాదన?"

"ఆఫీసచలో కలుసచకోమాంటట వచేునచ."

"ఎవరన్నిరు?"

"రామారావుగారు."

"ఉదో ాగాలు వెతికి ప్టు ఏజె ాంటు. న్న దగిా ర అయిదొ ాందలు ప్ుచ్చుకున్నిరు."

"ఎాందచకు"

"ఈ ఆఫీసచలో ఒక ఉదో ాగాం వుాందన్న చెపిపనాందచకు. రామారావుగారిక ి మీ మేన్ేజరు గారు బ్గా తెలుసచ.
న్న గురి ాంచి మీ మేన్ేజరు గారలు చెపేపరట. వెళ్ో చను?"

"వెళ్ుచ్చు! న్నకో ఫిపు ీ క టటు వెళ్ో చ్చు!"

"ఫిఫ్ు ీ న్న?"

"నచవువ రామారావు గారి కిచిున ఫీజులో ఫిపు ీ ప్రె ుాంటు కాదచ. ఓన్నో ఫిపు ీ రుపీస్! అాంతే!"

"న్న దగిా రాంత డబుా లేదచ."

"ఎాంత వుాంది ?"

"ట న్ రుపీస్ న్ోటుాంది . చివరి న్ోటు! ఎాందచకెైన్ న మాంచిదన్న ఖ్రుు చెయాకుాండన దనచ్చకున్నినచ."

"న్న కిసు ే న్నకు మాంచే జరుగుతుాంది" అన్న సతామూరిు జేబులోాంచి చొరవగా ప్ది కాగిత ాం లాకుున్నిడు
బాంటోరతు.
 "ఉదో ాగమొచేుక బెల ెనచు ఇచెుయ్!" అన్న సతామూరిు న్న మేన్ేజరు గది ల ోకి ప్ాంపిాంచేడు బాంటోరతు.

అడుగులు తడబడుతుాండగా సతామూరిు మేన్ేజరు గదిల ోకి అడుగు ప్టు ట డు.

మేన్ేజరు ఏదో రాసచకుాంటున్నిడు. మధా మధా మీసాలు దచవువకుాంటున్నిడు మేన్ేజరు వసాు దచలా
వున్నిడు. కాదనచకుాంటట మాలీషు చేసే మన్నషిల ాగున్నిడు!

"గుడ్ మారిి ాంగ్ సర్!" అన్నిడు సతామూరిు .

మేన్ేజరు తలెతిు చ్తసేడ ు. ఎవరుివువ అన్న కళ్ో తో అడిగ ేడు.

"న్న పేరు సతామూరు ాండి . రామారావుగారు ప్ాంపిాంచేరు!"

"అయ్ సీ! అతనచ చెపిపన కే ాండిడ ేట్ నచవే వ ననిమాట!"

"యసుర్!"

"కూచల!"

సతామూరిు వనయాంగా కూచ్చన్నిడు.

"ఏాం చ్దివేవ్?"

"డిగీ ప్ూరిు చేసేనచ. ఫస్ు కాో స్!"

"మాకు కాో సచ అఖ్ఖ రేో ద చ"

"ఇవ న్న సరిు ఫికెటో ు ."

"అవ కూడన అఖ్ఖ రేో దచ. న్ేనచ అడిగ ే ప్రశ ిలకి బ్గా ఆలోచిాంచి సమాధనన్నలు చె పాపలి."
 "అలాగే సర్!"

"అనిమాచనరా గురిాంచి వన్నివా?"

"వన్నినాండి. ఆయన కీరు నలాంటట న్నకు చనలా ఇషు ాం!"

"న్నకూ ఇషు మే! ఇషు ముాంటట సరి పో దచ. పాడనలి!"

"పాడగలనాండి! శాసీు ైయ సాంగీతాంలో డి పో మా తీసచకున్నినచ. రాషు ీసథా యి అనిమయా కీరు నల పో టీలో ో

మొదటట బహ మతి కూడన వచిుాంది . ఆ సరిు ఫికెటో ు కూడన తెచ ేునచ, చ్తసాు రా?"

"చ్తడనచ, సరిు ఫిక ెటు ు చ్తసే అలవాటు న్నకు లేదచ. న్ననచి అనిమయిే ా ఇకుడిక ి ప్ాంపి ాంచనడు, అది
చనలు!"

"ననచి ప్ాంపిాంచిాంది రామారావుగారాండి!"

"రామారావు న్నకు అనిమయాతో సమానాం. ఇహ ప్రమోషనచ తప్పదచ!"

"ప్రమోషన్న? అప్ుపడే ఎాందచకులెాండి !" అన్నిడు సతామూరిు మొహమాటాంగా.

"న్ేనచ అనిది న్న ప్రమోషన్ గురి ాంచి."

"మరి న్న ఉదో ాగాం?"

"మా చెరర ీన్ అనిమాచనరా పేరు వాంటట చనలు- అనిాం మాన్ేస ి ఆనాందిసు ా డు. అనిమయా కీరు నలు
పాడేవారిన్న అమాాంతాం క్గిలిాంచ్చకున్న ముదెి టుు కుాంట్డు. ఆయన గనక ఒకే ఒకుసారి ననచి క్గిలిాంచ్చకున్న
ముదెి టుు కుాంటట న్నకు ప్రమోషనచ తప్పకుాండన వసచు ాంది !"

"మరి న్న ఉదో ాగాం?"

 "వసచు న్ని! అనిమయా కీరు న ఒకుటాంటట ఒకుటట న్నకు న్ేరుప. ప్రమోషనచ ఇపిప ాంచ్చ, ఇవ చేత ులు కావు.
న్న మాట కాదప్నకు!"

"దాందేమ ుాంది సార్! తప్పకుాండన న్ేరుపతన!"

"శకిు వ ాంచ్న లేకుాండన న్ేరుప."

"మరి న్న ఉదో ాగాం?"

మీసాల మేన్ేజరు కురీ ులోాంచి బరువుగా లేచ ేడు. మ లిో గ ా నడుచ్చకుాంటూ కిటటకీ చేరుకున్నిడు. అతన్న
మూమ ాంటుు చ్తసచు ాంటట చనలా బరువెరన సాంగతి చెపేపలా వున్నిడన్న సతామూరిు అనచకున్నిడు. అతనచ
అనచకునిటటు మేన్ేజరు చెపేపడు-

"పిచిువాడన! ఈ ప్రకటనలు, ఇాంటరూవూలు, ఏజె ాంటుో అాంతన న్నటకాం!"

"అాంటట ? తమ కాంప్న్నలో వేక ెన్న ు లేదన?"

"ఎాందచకు లేద చ. వుాంది . ఒకే ఒకు వెక ేన్ని."

"రామారావుగారు చెపేపరాండి."

"కాన్న, ఆ చననచు ఎవవరికివ ావలో అరథ గాంట కిీ తమే తేలిపో యిాంది ."

"ఎవరిక ిసు ా రు సర్?"

"బాంధచకోటట తనలూకు జన్నభ్లో ఒకడిక ి, న్నకు మాతరాం కాదచ."

సతామూరిు న్నరసాంగా అడిగేడ ు-

"అనిమయా కీరు న న్ేరపమన్న అడిగేరు కదన?"

 "అవునచ. అడిగ ేనచ. అది న్న కోసాం. న్న ప్రమోషన్ కోసాం. మా ఇాంటటక చిు న్నకు కీరు న న్ేర ిపనాందచకు ఫీజు
ఎాంతె రన్న సరే ! సాంతోషాంగా ఇచ్చుకుాంట్నచ. సరేన్న?"

సతామూరిు ఆలోచ్నలో ప్డనా డు. ఉదో ాగాం కోసాం క ాండాంత ఆశతో వసేు , కీరు నతో సరిప్టు ు కోమన్న సలహా
ఇసచు ని మేన్ ేజరిి ఏాం చేయ ాలి?

"వదచి ! నన్ే ిాం చేసు ే న్నాయాంగా వుాంటుాందో నన్న ఆలోచిాంచ్కు" అన్నిడు మేన్ేజరు.

అతన్న మాటకి సతామూరిు ఆశురాపో యిేడ ు. ఆశురాపో తూన్ే అడిగేడ ు-

"న్న మనసచలోన్న మాట మీకెటో ్ తెలిసి ాంది. సార్?"

"ఆ కావలిపికేషన్ తోన్ే మేన్ేజరియిే ానచ. అదే కావలిఫిక ేషన్ోు మా చె రరీన్ న్న బుటు లో వేసచకున్న జనరల్
మేన్ేజరివుతన! ముాందచ న్నకు అనిమయా కీరు న న్ేరేప ప్న్నలో వుాండు. ఇది న్న వజిటట ాంగ్ కారుా . ఇాందచలో
ఇాంటట అదరసచుాంది . సాయాంతరాం సరిగా ా ఆరి ాంటటక ి ఇాంటటకి వచేుయ్! మిగతన వషయాలు మన్నాంటో
మాట్డుకుాందనాం!"

అన్న తన వజిటటాంగ్ కారుా సతామూరిు కిచేుడు.

సతామూరిు కారుా న్న తీసచకున్నిడు. కళ్ో కదచి క బో యి, మనసచ మారుుకున్న, ఆ కారుా న్న జేబులో
ప్టు ు కున్నిడు.

"గుడ్ లక్!" అన్నిడు మేన్ేజరు.

గుడ్ లక్ ఎవరికో తెలీకపో యిన్న, థే ాంక్ు!" అన్నిడు సతామూరిు .

24
 గలవాందాం మేడ మీద-

శారద ముసాు బ్వుతోాంది. ఏవెరన్ న సరే - ఇవాళ్ తప్పన్నసరిగ ా సతామూరిు న్న చ్తచి తీరాలన్న న్నరి యి ాంచ్చకుాంది.
అతన్ోు తన్నవతీరా మాట్డి, అతన్ని కూడన మాట్డి ాంచి, ఆ మాటలోో అతన్నకి తన ప్టో ఎాంత పే రమ వుాందో
సవయాంగా తెలుసచకోవాలన్న కూడన న్నరి యిాంచ్చకుాంది .

గత ప్దిహేన చ రలజులుగా ఈ తలాంప్ున్న వాయిదన వేసు త వచిుాంది . ఇక వాయిదన వేసే ఓపిక లేదన్న
తెలుసచు ాంది.

అాందచచేత ఆమ ఎప్ుపడత లేనాంత శీదధ గా ముసాు బవుతోాంది!

అాంతలో ఫో న్ మోగి ాంది తీసచకుాంది -

"హలోో అవున్ేిన్ే! హాయ్ రేవతీ! ఎట్ో వున్నివ్? ఐసీ - హేప ీ రిటర్ి్ ఆఫ్ ది డే! ...వసాు నచ .... సాయాంతరాం
ఆరి ాంటటక ి మీ ఇాంటోో వుాంట్నచ. ఒ.కే? .. వసచు న్నిన్న చెపేప గదన? తప్పకుాండన వసాు నచ!" అన్న ఫో న్ ప్టు ట సి ాంది .

అప్పటటకే అయిదయిాాంది . ఇాంకో గాంట ట రముాంది . రేవతికి మాంచి ప్రజ ాంటు తీసచకువెళ్ో ల లి. ఏాం తీసచకుాంటట
బ్వుాంటుాంది?

ఎలాో గూ తనచ సతామూరిు న్న కలుసచకోడనన్నకి చిాంతనమణి శారీ స్ాంటర్ కి వెళ్ో ల లి. అకుడే రేవతికి మాంచి
అాందమ న చీర క ాంటట ఆ ఆలోచ్న శారదకి బ్గా నచిుాంది. అాందచచేత ముసాు బు తనలూకు ఫి న్నషి ాంగ్ టచెస్
గబగబ్ చేస చకుాంటోాంది.

ఆమ గది బయట-

గలడ వారగా కె ైలాసాం దనకుున్న వున్నిడు. ఇవాళ్ అమాీయిగారిి జాగీ తు గా వె ాంబడిాంచనలి. ఎకుడికి
వెడ ుతుాందో , ఎవరలు మాట్డుతుాందో శీది గా న్ోట్ చేసచకున్న గలవాందనన్నకి చెబితేన్ ే గాన్న తన ఉదో ాగాన్నకి భదరత
వుాండదచ.
 శారదన్న వె ాంబడి ాంచ్డాంలో ఫ్యిలెరన్న తప్ుపడు సమాచనరమిచిున్న ఉదో ాగాం వూడిప ో తుాంది . న్నలుగు వేళ్
రూపాయిల జీతాం ఈ ఉదో ాగాం పో తే మరొక ఉదో ాగాం దొ రకడమే కషు ాం. దొ రికిన్ న అాంత జీతాం ఏ అమాయకుడత
ఇవవడు గాక ఇవవడు. అాందచవలో చనలీ చనలన్న ఆ జీతాం రాళ్ో తో తననచ బతకడమే బరువుగా వుాంటుాంది . తాండి ర
చేస ిన అప్ుపలు తీరుడాం తన సాధామావుతుాందన? తీరుకపో తే ప్ రలోకాంలో వుని తాండి ర ప్రశాాంతాంగా కాలక్షేప్ ాం
చేయగలడన?

తన తాండి ర యొకు ఆతీ శాాంతి కోసమ న్న తన డతాటట సకీ మ ాంగా చేయాలి! తప్పదచ!

దికుుమాలిన కుకులు తన ప్రతిచ్రానత గమన్నసచు న్నియి. గమన్నాంచి ఊరుకోకుాండన

గలవాందనన్నకి చెబుతున్నియి. కుకులు మాట్డుతనయో లేదో దేవ ుడెరుగు! గలవాందనన్నకి కుకుల భ్ష తెలీడాం
తనకి పార ణసాంకటాంగా వుాంటోాంది!

తన పేాంటున్న ఎవరల గుాంజుతునిటు న్నపి ాంచ్గా - ఆలోచ్నాం నచాండి బయట ప్డి - ఉలికి ుప్డి చ్తచేడ ు.

సరిగా ా అప్ుపడే శారద గది బయటకు వచిుాంది!

ఇాంకా అకుడే ఆ గలడ వారగా న్నలబడి వుాంటట శారద తనన్న తప్పకుాండన చ్తచి వుాండేద ి. ఎాందచకు
న్నాంచ్చన్నివన్న న్నగా దదసి అడిగేది . అప్ుపడు తనకి చ్చిునాంత ప్నయిేాది.

డతాటటలో వునిప్ుపడు ఆలోచ్నలు రాకూడదన్న, కేవలాం డతాటీ మీదే దనాస ప్టు ్ లన్న కెైల ాసాం కుకులా
దనవరా తెలుసచకున్నిడు.

కుకులకి థే ాంక్ు చెపిప శారదనచ వె ాంబడి ాంచే డతాటీలో ప్డనా డు. శారద రలడుా మీదికి వచిుాంది.

ఆటో ఎకుుతుాందే మో అనచకున్నిడు కాన్న ఎకులేద చ. నడిచ ే వెడుతోాంది . శారద గలవాందాం లాాంటట మన్నషి
కాదచ. ఎాంత ఆసీు , ఐశవరాాలున్ని ఆమ సాదనసిదనగా బతకాలన్ే కోరుకుాంటుాంది . రెాండు కారుో న్ని -ఆమ
ఎప్ుపడత ఏ కారలో నత వెళ్ో లేదచ. నడకే న్న కిషు మాంటుాంది.

ఒక వధాంగా ఆమ పాలసీ కెైల ాసాన్నకీ అనచకూలాంగా వుాంది . ఆమ ఏ కారల తీసచకున్న తురుీ మాంటట - ఆమ నచ
వె ాంబడి ాంచే అవకాశాం దతరమయిేాది .
 శారదకి వాంద అడుగుల దతరాంలో ఆమ కున్నపి ాంచ్కుాండన అతి జాగీ తు గా వె ాంబడిసు చ న్నిడు కెైల ాసాం. తనన్న
కుకులు వెాంబడి ాంచ్క పో వడాంతో అతనచ సాంతోషాంగా కూడన వున్నిడు.
ఆ వాతనవరణాంలో - తననచ తన డతాటీ సకీ మాంగా చేసచకుాంటుని తరుణాంలో చినిసావమి ఎదచరయిేాడు.

చినిసావమిన్న చ్తడగాన్ే కె ైల ాసాన్నకి ప్ది గా ఏడవాలన్నపి ాంచిాంది. అతన్న కున్నపిసు ే పార ణనలు తీసాు డు.
కన్నపిాంచ్కుాండన పారి పో తే డతాటీ పాడెర పో తుాంది . దనవరా ఉదో ాగాం పో తుాంది.

ఏాం చేయ ాలి?

ఏాం చేయ ాలో న్నరి య ాం జరకు ముాందే చినిసావమి తనన్న చేరుకున్నిడు. భుజమీీద చెయిావేసి ఆపేడ ు.
బ్గున్నివాన్న ప్లకరి ాంచేడ ు. కన్నపిాంచ్ాండాం లేదేమిటన్న మాందలిాంచేడ ు. న్న బ్కీ మాటటమిటన్న కటువుగా
అడిగ ేడు.

కె ైలాసాం న్నరసాంగా అన్నిడు-

"అదే ఆలోచిసచు న్నినచ!"

"ఏమిటట ఆలోచిాంచేది"

"ప్దాండి చె పు ా ! నడుసత
ు చె బుతన!"

"నడుసత
ు వనడాం న్నకు చిరాకు! న్నలబడే చెప్ుప!"

న్నలబడిపో తే న్న డతాటీ చెడ ిపో తుాంది సార్! న్నతోపాటు నడవాండి! సమసు ాం చెబుతననచ!"

"న్ేనిడవనచ. న్ననచి ముాందచకు కదలన్నవవనచ" అన్నిడు చినిసావమి.

"అాంతేన ాంట్రా?" అడిగేడు కె ైలాసాం న్నరసాంగా.

 "ఏదో ఆలోచిసచు న్నివన్న అన్నివు!"

అవునచ! అన్నినచ! బుదిధ లేక అన్నినచ."

"ఏమిటది?"

అయాా - ఎలో ప్ుపడత న్నకు ఓకే ఒకు ఆలోచ్న! ఏకెైక ఆలోచ్న వసచు ాంది"

"అదే చెప్పమాంటున్నినచ!"

"మీ అప్ుప ఎట్ో తీరాులి?"

"దనన్ని ఆలోచ్న అనరు."

"మారేమ ాంట్రు!"

"కుటర అాంట్రు!"

"పో న్న ఆ మాటట ఖ్ాయాం చేస చకోాండి . ననచి వెళ్ో న్నవవాండి!"

"కదచలేు కాలో చె యోా తీసే సు ా !"

"కదలకపో తే న్న ఉగలాగాం వూడిపో తుాంది!"

"న్న బ్కీ తీరునప్ుపడు - న్న బో డి ఉదో ాగాం వున్ని ఒకటట - వూడి ప ో యిన్న ఒకటట!"

కె ైలాసాం కన్నిళ్లో ప్టు ు కున్నిడు. శారద అప్పటటకే కనచమరుగవడాం వలో కెైల ాసాన్నకి దచుఃఖ్ాం వసోు ాంది . వచేు
దచుఃఖ్ాన్ని దిగమిాంగుకున్న సు డీగ ా అన్నిడు-

"కాన్నవవాండి ! మీ మాట ఎాందచకాుదన్నలి? మీ బ్కీ తీరాులి! అాంతేగ ా! మా న్నని మీ దగా ర చేసిన అప్ుపకి
ననచి మీకు తనకటుు ప్టు ట డు. అాంతేకదన? తప్పకుాండన మీ అప్ుప తీరుుకుాంట్నచ. ఎప్ుపడత ఎలాగ అన్న
అడకుాండి తీరుుాంట్నాంతే! తరావత మీయిషు ాం!"

కె ైలాసాం కాలరిి చినిసావమి ప్టుు కున్న - కోడిప్టు న్న లాకుు వెడుతునిటుు ప్కు సాందచలోకి
తీసచకెడుతున్నిడు.

* * *

చిాంతనమణి శారీమ ాందిరో ల కి అడుగుప్టు ట ాంది శారద.

ఆమ నచ చ్తడగాన్ే షాప్ు యజమాన్న ప్రసనివదనాంతో 'రామాీ! రా!" అన్న ఆహావన్నాంచేడు.

ఆమ షాప్ులోకిర ాగాన్ే అడిగ ేడు-

"ఒాంటరిగా వచేువే?"

ఆమ షాప్ాంతన కళ్ో తో వెతుకుతూ అనిది -

"ఏాం? ఒాంటరిగా రాకూడదన?"

"రాకూడదన్న కాదనచకో! ఎప్ుపడో చిున్న న్న వె ాంట ఒకరల ఇది రల ఫ్ రాండ్ు వుాంట్రు కదన! అదనిమాట!"

"ఫరేో దచ లేాండి! ముగుా రమూ ఎాంత బిలుో చేసు ా మో! ఒకుదనన్ని అాంతే చేసు ా నచ!" అనిది శారద.

షాప్ు యజమాన్న మ లికలు తిరుగుతూ అన్నిడు -

"ఎాంతమాట? ఆ మాట న్ేనడిగ ేన్న? అవునమాీ - న్ననిగారు ఊళ్లో వున్నిరా?" అన్న మాట కూడన
మారేుడు.
 "ఉన్నిరు. అవునత - మీ దగా ర సతామూరిు అన్న-"

"మీ కాో స్ మ ట్ అన్నివు! అతన్ే గదత? ఎాందచకున్నపిసు ా డమాీ! అప్ుపడే - మీరొచిున రలజే ప్ాంపిాంచేశా!"

"ప్ాంపి ాంచేసేర ా? ఎకుడిక ి?" అన్న ఆతరాంగా అడిగ ిాంది.

"ప్ాంపి ాంచేసేన ాంటట - న్న ఉదేి శాం - ఏదో కే ాంప్ుకి ప్ాంపి ాంచేనన్న కాదమాీ! ఉదో ాగాంలోాంచి తీసేసి దికుుని చలటకి
ప మీన్ని!"

ఆ మాటకి శారద షాక్ తినిది . అయోా పాప్మన్న కూడన అనచకుాంది . అయితే తనన్ ఫీలి ాంగ్ు కన్నపి ాంచ్కుాండన
జాగీ తు ప్డి అడిగి ాంది .

"అతనచ మామూలుగా మాంచివాడే! కదన?"

"ఏమి మాంచి? వలో కాడు మాంచి! న్నజాలు చెప్ుపకుాంటో ఆకలోు అలాో డిప ో తూ రికారుా సాథ పిాంచ్మన్న
ఆశీరవది ాంచి ప్ాంపిాంచేనచ. ఎకుడికి వెళ్ో ల డో -ఏాం చేసు చ న్నిడో తెలీదచ. ఏమాీ? అతన్ోు ప్న్ేమ న్న ప్డిాందన?"

ఊహూ....ఊరికే అడిగేన చ! అాంతే! ....ఇవాళ్ మా రేవతి బర్ు డే ! రేవతి మీకు తెలుసచ గదన?"

షాప్ు యజమాన్న క్షణాం ఆలోచిాంచి అన్నిడు.

"తెలుసచ.... ప డుగాా .. బకుగా.... ఎరీ గా...."

"అవునచ ఆ అమాీయిే! దనన్నకి బ్గా నపేప చీర! ఖ్రీదె ాంతె రన్న సరే !"

"అలాో గేనమాీ! అలాో గే!" అాంటో అతనచ క్ాంటరు మీాంచి లేచేడ ు.

25
 రేవతి ఇాంటటముాందచ శారద ఆటో దిగి ాంది .

డబుాలిచిు ఆతోవాడిి ప్ాంపి ాంచి చీర పాకెటు ు తో ఆ ఇాంటోోకి అడుగుప్టు ట ాంది . సరిగా ా అప్ుప డే ఆ ఇాంటోో నచాంచి
ఒక ప్ురుషకాంఠాం శాీ వాాంగా గానాం చేయడాం వన్నపి సు ో ాంది.

ప్కువాదనాల హాంగు లేమీ లేకుాండనన్ే అతన్ె ాంతో రాగయుకు ాంగా, భ్వయుకు ాంగా మన్ోహరాంగా
పాడుతున్నిడు.

"క ాండలలో న్ెలక ని కోన్ేట ట రాయుడు వాడు -"

ఆ కీరు ి న వాంటో ముగుి రాలవుతుని శారద అకుడే న్నలబడి వుాంది . తనీయతవాంతో ప్రిసరాలనచ మరిచి
పో యిాంది . ఆ పారవశాాంలో వెాంకని దివా సవరూపాన్ని తన్నవతీరా తిలకి సు ో ాంది . తిలకి ాంచి ప్ులకరిసు ో ాంది.

పాట ప్ూరు యి ాంది!

ఒకాన్ొక తియాటట అనచభూతి నచాంచి బయట ప్డినటుు శారద గాఢాంగా న్నటూ

ు రిు ాంది.

వె ాంటన్ే మరల ప్ురుషకాంఠాం అదే కీరు ననచ పార కీు సచ చే సు ో ాంది! ఆ పార కీు సచ భయాంకరాంగా వుాంది. కరి కఠలరాంగా
వుాంది . గొాంతు పిసచకుతునిటుు గా వుాంది. ఆ కాంఠాంలోాంచి వెలువడే శబ్ి లు తుపాకీ గుళ్లో లాగా మారి ప ో వడాం
వలో - చెటు ు మీది ప్క్షులు గుాంప్ులు గుాంప్ులుగా ఎగిరి పో తున్నియి. మొకులకి న్నళ్లో పో సచు ని తోటమాలికి
మతి సిు మితాం తపిపాంది. మొకులకి పో సే న్నళ్ో నచ తనన్ న్ెతిు మీద పో సచకుాంటో గాంతులు వేసు చ న్నిడు.

శారద కూడన తననచ వచిున ప్న్న మరిచి పో యిాంది కాబో లు- పో డనన్నకి వెనకి ు తిరిగ ిాంది. ఆమ వెనకి ు
తిరగాా న్ే భయాంకరమ న ఆ ప్ురుషకాంఠాం నచాంచే వచేు కీ రు న కూడన ఆగి ప ో యిాంది .

శారద వెళ్ో బో తుాండగా-

"హాయ్ శారూ!" అన్న రేవతి పిలిచిాంది.

 శారద ఆగి పో యిాంది.

రేవతి శారదనచ చేరుక న్న ఆపాాయాంగా అడిగ ిాంది -

"వచిు ఎాంత సేప్ర ాంది?"

శారద సమాధననాం చెప్పలేదచ. చీర పాకెటు ు రేవతి చేతిలో ప్టు ట -

"మ న్న హేపీ రిటర్ి్ ఆఫ్ ది డే!" అాంది .

"థనాంక్ు! మన వాళ్ో ాంతన వచేు వేళ్యిాంది . మొటు మొదట వచిుాంది నచవువ! న్నకు న్న పేరతే ాక కృతజా తలు! రా
కూచల!"

రేవతితో పాటు హాలోో కి వచిు కూచ్చాంటో అడిగ ి ాంది శారద-

"ఎవరే పాడుతున్నిరు?"

"ఓహొ! అాందచకా భయప్డి పారి పో వాలనచకున్నివ్? వరాష కాలాంలో కుకులు ఏడిునటుు పాడుతున్నిడు
కదత?"

"ఇాంచ్చమిాంచ్చ అట్ో గే వుాంది. ఇాంతకీ ఎవరాయన?"

"మా ఫాదర్!"

ఆ మాట వనగాన్ే శారద న్ొచ్చుకుాంటూ అనిది -

"సారీ రేవతీ! మీఫాదరన్న తెలీకుాండన కామ ాంటు చేసేనచ.ఏమీ అనచకోవదచి !"

రేవతీ నవే వసత

ు అనిది -
 "ఎాందచకనచక డాం? పో లిక చేస ిాంది న్ేనచ!"

"మీ న్నని కాంటట ముాందచ పాడేరు చ్తడు"

""అతన్న అతనచ సాంగీతాం మే షుా రు! చనలా శాీ వాాంగా పాడగలరు."

"అాంతేక ాదచ ఆయన పాడుతుాంటట సావమి వారి న్నచ్తసచు ని అనచభూతి కలిగి ాంది . గలలెా న్ వాయిస్!"

"మన్నషి కూడన బాంగారమే! ఎాంత అాందాంగా వుాంట్దో అాంత మరాాదగా ప్రవరిు సు ా డు. మా న్ననికి ప్రమోషన్
రావాలాంటట అనిమయా కీరు న న్ేరుుకోవాలన్న షరతు ప్టు ట రుట - వాళ్ో చెరర ీన్! అాంచేత టూాషన్
చెప ిపాంచ్చకుాంటూ కషు ప్డుతున్నిడు మా న్నని! వుాండు .... కాఫీ తెసు ా నచ!" అన్న అకుడిి ాంచి రే వతి
వె ళ్లో పో యిాంది .
రేవతి వెళ్ో గాన్ే ప్కుగదిల ోాంచి మేన్ేజరలు పాటు సతామూరిు వసచు న్నిడు.

సతామూరిు న్న చ్తడగాన్ే అకసాీతు

ు గా లేచి న్నలబడి ాంది శారద.

సతామూరిు శారదన్న చ్తడేో దచ.

సతామూరిు తో అాంటున్నిడు మేన్ ేజర్.

"ఏవె రన్న సరే ! న్ెల ాఖ్రులోగా న్ేనచ ప డి తీరాలి. న్న పాటన్న మా చెరర ీన్ గారు మ చ్చుకోవాలి! ఏాం చేసు ా వవ న్న
యిషు ాం!"

సతామూరిు ఏమీ చెప్పకుాండనన్ే చేతులు జోడి ాంచేడ ు.

"మాంచిది! వెళ్లో రా!" అన్న మేన్ేజరు క ాండలలో అనచకుాంటూ తన గదిల ోకి వెళ్లో ప ో యిేడు.

అప్ుపడు - శారదనచ చ్తసేడ ు సతామూరిు .

గబగబ్ ఆమ దగా రిక ి వచిు అన్నిడు

"వాండరప్ుల్! ఏమిటటలా వచేువు?"

"రేవతి న్నకు మాంచిఫ్ రాండు!"

"అయ్ సీ! మళీో మనాం కలుసాు మనచకోలేదచ."

"అనచకోన్నవ జరగడమే - జీవతాం!"

"న్ేనచ చెప్పదలుచ్చకునిది నచవువ చెప ేపవు!"

"చిాంతనమణిలో ఉదో ాగాం?"

"అదొ క అధనాయనాం! అాంతే . చ్చకు ప్టు ట స్న చ" అన్నిడతనచ న్నరిో ప్ు ాంగా.

"అసలేాం జరిగ ిాంది ?"

"చనలా చెపాపలి!"

"చెప్పాండి!"

"ఇకుడ కాదచ!"

"అయితే ప్దాండి !"

"ఎకుడికి?"

"మీ యిషు మొచిున చలటుకి !"

"న్ో ... న్ో... వదచి ! అభాాంతరాం లేక పో తే అట్ో బసచు సాు ప్ు వరకు నడుచ్చకుాంటో వెడదనాం! బసచు సాు ప్ు
చేరుకోగాన్ే చెప్పదలచ్చకుాంది కూడన ప్ూరు వుఅతుాంది."

"ఒ.కె అనిది శారద."

ఆ ఇాంటోాంచి ఇది రూ బయట ప్డనా రు.

26

గలవాందాం మేడ!

సో ఫాలో ఠీవగా కూచ్చన్న వున్నిడు గలవాందాం. దరాీ గా ప్ రప్ు కాలుసచు న్నిడు. అప్ుపడప్ుపడు కీీ గాంట
తె రలవరి చితనర న్ని తిలకిసు చ న్నిడు.

ఆ ప్న్నలో వుాండి -

తన ఎదచట చేతులు కటుు కున్న దో షిలా న్నలబడా కె ైలాసాం మాటలిి కూడన శీది గా వాంటున్నిడు.

కె ైలాసాం ఒాంటట మీద దచసచు లు చిరిగ ిపో యివున్నియి. చినిసావమి కె ైలాసాన్ని చితగలా టట ప్ాంపి ాంచిన గురుు లు
శరీర మీీద సపషు ాంగా కన్నపిసు చ న్నియి. కెైల ాసాం వషాదాంగా అన్నిడు.

"న్న జాతకాం బ్గలలేద చ సార్! న్నది గాండనల బతుకె ై పో యిాంది."

ఒక కుకు మొరిగి ాంది .

"జాకీ తమకేదో చెబుతోాంది సార్!" అన్నిడు కెైల ాసాం.

"మరే ాం లేదచ. నచవువ న్నజమే చెపేపవాంటోాంది!" అన్నిడు గలవాందాం.

ఆ మాట వన్న తృపిు గా గాలి పీలుుకున్నిడు కెైల ాసాం.

 "థేాంకుాండి! జాకీక ి కూడన థే ాంక్ు! అసలు న్ేనచ అమాీయి గారిి వెయి ా కళ్ో తో వె ాంబడిసు త న్ే వునినాండి! న్న
వెనక నచాంచి ఏ ఏ వాహన్నలు వెడ ుతున్నియో - న్న ముాందచ నచాంచి ఏ ఏ బళ్లో వసచు న్నియో ప్టటు ాంచ్చ
కోకుాండన ఏకదదక్షగా అమాీయిగారిి వె ాంబడిసు చ న్నినాండి !" అన్నిడు కె ైలాసాం.

ఇప్ుపడు ట రగర్ మొరిగ ి ాంది .

దనన్న మొరుగులు వన్న గలవాందాం చిరునవువ నవే వడు.

కె ైలాసాం క ాంచెాం బెాంగగా అడిగ ేడు-

"ట రగరేదో జోకు వేసిాంది కాబో లు!"

"అది జోకు వేయలేదచ."

"చితు ాం!"

"నచవువ అతిశయోకుు లు వసచరుతున్నివన్న హెచ్ురి ాంచిాంది!" అన్నిడు గలవాందాం.

"ఇాంకా నయాం! అబదని లు చెబుతున్నినన్న అనలేదచ!" అన్నిడు కెైల ాసాం.

"రె ాండత ఒకుటట! నచవువ చెప్ ుప!"

"ఏాం చెప్పనాండి! దికుుమాలిన గురీ బ ాాండి వెనక నచాంచి వేగ ాంగా వచిు గుదేి సిాంది . ప్చ్ుడె రప ో యిేన చ.
రలడుా మీద జనాం అయోా పాప్మన్నిరు. ననచి లేవదదస ి సో డన కూడన తనగిాంచేరు. సో డన గొాంతులో ప్డగాన్ే మళీో
ఊపిర ి వచిుాంది. అమాీయి గారి కోసాం అటూ ఇటూ చ్తసేన చ. ఎటు వెళ్లో ప ో యిేర ల ఏమో! కన్నపి ాంచ్లేద చ. సార్ -
ననచి మీరు క్షమిాంచనలి! న్న డతాటీ న్ేనచ ఎాంత సకీ మ ాంగా చేసు చ న్ని వధి న్న మీద ప్గతీరుకుాంటోాంది!
అదేమిట్ుర్ - కుకులు వె ళ్లో పో తున్నియి ?" అన్నిడు కె ైల ాసాం.

"అవ చనలా కీ మశిక్షణతో ప్రుగుతుని కుకులు!"

 "చితు ాం!"

"అాంచేత చెతు ఖ్బురో వనవు!"

"అనచకున్నిన్ెో ాండి!"

"గురీ బాాండి న్న మీద ఎకిుాందో - ర్డీ వెధవ న్ననచి చితకబ్దేదో న్నకు అనవసరాం!"

"చితు ాం!"

"డతాటీలో వుాండి దెబాలు తిన్నివు గనక - జాలి ప్డి రెాండు రలజులు స్లవసచు న్నినచ" అన్నిడు గలవాందాం.

"ఆహా! తమది జాలిగుాండె!"

"ప గడో దచి !

"ప గడనచ"

"వెళ్లో రెసు చ తీసచకో!"

"తీసచకుాంట్నచ!" అన్న కెైల ాసాం అకుడిి ాంచి వనయాంగా కదిలేడ ు.

* * *

మేడ మీద తన గదిల ో శారద వచనరాంగా వుాంది .

సతామూరిు న్న తలుచ్చకుాంతూాంటట జాలి వే సు ో ాంది. అతనచ సచఖ్ాంగా బతకాలి. అతనచ సచఖ్ాంగా బతికేాందచకు
తననచ చేయ ూత న్నవావలి. అాందచకేమ న్న చేయాలి!
ఫో న్ తీసి ాంది . డయల్ చేసి ాంది .

అవతల -

చిాంతనమణి శారీమ ాందిరి ిాంచి ప ర ప్రయిటరు 'హలోో ' అన్నిడు.

"న్ేనచ శారదనచ గలవాందాం గారమాీయిన్న!"

"గొాంతు గురుు ప్టటు నమాీ! చీర లేమ న్న కావాలా?"

"న్నకు చీర లోదచి . సతామూరిు కావాలి!"

"సతామూరాు ? ఎకుడున్నిడో - ఏమో?"

"వెతికి ాంచ్ాండి . మీకు వీలు కాకపో తే - న్ననిగారలు చెప ిప వెతికిసు ా నచ!"

ప ర ప్రయిటరు ఖ్ాంగారుగా అన్నిడు -

"వదచి లేమ ాీ! ఇాంత చిని ప్న్న ఆయన కె ాందచకు చెప్పడాం? న్ేన్ే వెతికిసు ా నచ!"

"ఎట్ో గెైన్ న సరే! అతనచ మీకున్నపి ాంచనలి!"

"తప్పకుాండన కన్నపిసు ా డు. ఆ గాారాంటీ న్ేన్న సాు గా!"

"అతనచ కన్నపి ాంచ్గాన్ే మీరతన్ని ఉదో ాగాంలో ప్టు ు కోవాలి!"

"అాంటట ? ప ర ప్రయిటరు న్నళ్లో నమిలేడ ు."

"వీలేో దాంటట చెప్పాండి ! న్ననిగారలు చెపిప వేరే ఉదో ాగాం"

 "వది మాీ! వేర ే ఉదో ాగాం కోసాం న్ననిగారలు చెపాపలా ఏమిటట? న్ేన్ ే యిసాు నచ. వెతికి ాంచి ప్టుు క న్న ఉదో ాగ
మిచిు న్నకు ఖ్బురు చే సు ా నచ. సరా?"

"థనాంక్ు అాంకుల్!"

"న్నతలేో ! అాంకులన్నివ్! అదే ప్దివేలు! ఇదిగ ల ఇప్ుపడే సతామూరిు న్న వెతికే ాందచకు మనచషులిి
ప్ాంప్ుతున్నినచ. న్ననిగారిి అడిగేనన్న చెప్ుప" అన్న ప ర ప్రయిటరు యిాంకా ఏదో చెప్పబో తుాండగా - శారద ఫో న్
ప్టు ట సి ాంది .

* * *

సతామూరిు ఒక టీ దికాణాం దగా ర వున్నిడు. బనచి తినడాం ప్ూరిు చేసి , టీ తనగుతున్నిడు. ఆ పేటలో
వుని నలుగురు వాకుు లు ఆ సాందచ చివరిక ి వచనురు. అాందచలో ముగుా రు వసాు దచలాో వున్నిరు. ఒకతనచ
మాతరాం చిాంతనమణి శారీ మాందిరో ల ప్న్నచేసు చ ాంట్డు. అతనచ సతామూరిు న్న చ్తసేడ ు. చ్తడగాన్ే వసాు దచలతో
అాంటున్నిడు.

"అదచగల - అతన్ే! టీ తనగుతున్నిడు చ్తడాండి! అతన్ే సతామూరిు !"

ముగుా రు వసాు దచలు సతామూరిు దగా రికి ప్రుగెతు న రు.

టీ దిక ాణాం మన్నషికి సతామూరిు డబుాలిచిు వెళ్ో బో తుాండగా వసాు దచలు సతామూరిు న్న వాటటసచకున్నిరు.
అకసాీతు
ు గా తనన్న వాటటసచకుని ముగుా రు వసాు దచల మధా నలిగిప ో తూ అరుసచు న్నిడు సతామూరిు .

"ఎవరు మీరు.... వదలాండి ...ననచి ఎతు

ు కుపో తే మీకు ఎలాో ాంటట ప్రయోజనమూ వుాండదచ. న్నరుదో ాగి న్న.
అన్నమకుడిి. వదిలిప్టు ాండి!"

సతామూరిు వసాు దచల మధా నలిగి పో తూాండగ - చిాంతనమణి శారీ మాందిర్ మన్నషి అకుడికి వచేుడు. అతన్ని
చ్తడగాన్ే సతామూరిు కి పార ణాం లేచి వచిుాంది . ఆశగా అరుసచు న్నిడు-
 "ఇదచగల గలపాలాం.....వీళ్లో వరల ర్డీలో ా గా వున్నిరు. ననచి ఎతు
ు కుపో తున్నిరు. నచవవయిన్న చెప్ుపవయాా
తప్పన్న చెప్ ుప!"

"న్ననచి ప్టుు కు రమీన్న సేఠ ే వీళ్ో న్న ప్ాంపి ాంచనడు. న్ననచి గురుు ప్టటు ాందచకు వీళ్ో తో ననచి ప్ాంపి ాంచనడు"
అన్నిడు గలపాలాం.

"అకుడ ఉదో ాగాం మాన్ే సానచగా? న్నతో సేఠ్ కే ాంప్న్న?"

"నచవువ రాకపో తే - రేప్టుిాంచి చిాంతనమణి శారీ మాందిరే వుాండదచ. సేఠ్ క టుు మూసి అడుకుుాంట్డు
మరాాదగా వచెుయ్!"

"న్ేనచ రానయాా! న్ేనచ వసేు సేఠ్ మళీో తిడతనడు. న్ేనచ తిటుో తినడాం కాంటట - అతనచ అడుకోుడమే
బెటరు!" అన్న మారాాం చేసు చ న్నిడు సతామూరిు .

"మరాాదగా చెబితే రాడు గాన్న - బలవాంతాంగా ఆటో ఎకి ుాంచ్ాండి!" అన్నిడు గలపాలాం వసాు దచలతో

వసాు దచలు ముగుా రూ సతామూరిు న్న ఆటో ఎకిుాంచి, అతన్ోు పాటు వాళ్లో కూడన ఎకేురు. ఇాంకో ఆటోలో
గలపాలాం కూచ్చన్నిడు.

ఆటోలు కదిల ేయి!

ఎవరల ఎవరలి కిడనిప్ చేసు చ న్నిరన్న టీ షాప్ు దగిా ర జనాం వాంతగా చ్తసచు న్నిరు. అయోా పాప్మన్న జాలి
ప్డుతున్నిడు.

ఆటోలు చిాంతనమణి శారీ మాందిర్ ముాందర ఆగేయి.

సతామూరిు న్న శవాన్ని మోసచు నిటుో నలుగురూ భుజాలమీద మోసత

ు ప ర ప్రయిటరు ముాందచ న్నలబెటు ్ రు.

ప ర ప్రయిటరు సతామూరిు న్న ఎాంతో సాదరాంగా ఆహావన్నాంచేడ ు-

 "రాండి సతామూరిు గారూ! మీకోసమే ఎదచరు చ్తసచు న్నిాం!"

"అాంత మరాాదగా పిలవదచి సార్! కరెకుు రెటో ు చెపిప రాాంగ్ చేస ేనచ... తిటు రు. ఉదో ాగాంలోాంచి తీసి పారేస ేరు.
మళీో ఎాందచకీ శిక్ష? వడిచి ప్టు ాండి" అన్నిడు సతామూరిు .

"అమీ! అాంత మాటనకాండి! మీరు వెళ్లో ప ో తే న్ేనచ మటటు క టుు కుపో తననచ. మీరు న్న షాప్ులోన్ే వుాండి న్న
ప్రప్తిన్న ప్ ాంచ్ాండి ."

"న్ేన్న? మీ ప్రప్తిన్న ప్ాంచనలా?" అన్నిడు సతామూరిు అరథ ాం గాక.

"అవునాండి! దయచేసి లోప్లికి వెళ్ో ాండి!"

"అాంటట న్నకు మళీో ఉదో ాగాం ఇసచు న్నిరా?"

"జీతాం మీ ఇషు ాం! ఎాంతాంటట అాంత! మీరు మాషాప్ులో వుాంటట చనలు! అదే మాకు మహాభ్గాాం కాదనదచి !"
అన్నిడు ప ర ప్రయిటరు సతామూరిు చేత ులు ప్టుు కుాంటూ.

27

గలవాందాం బాంగళ్ల!

ప్రటోో -కుకులు రె ాండత వాాయామాం చేసు చ న్నియి.

అాంతలో ఒక ప్న్నవాడు వాంట గదిలోాంచి బయట ప్డనా డు. వెాండి కాంచనన్నకి టవలు చ్చటటు చ్ాంకన ప్టు ు కున్న
నకి ు నకి ు నప్ుడుసచు న్నిడు. వె ాండి కాంచనన్ని ఎవరిక ీ తెలీకుాండన దనటట ాంచేసు ే -న్నలుగు రలజులు కులాసాగా
గడప్వచ్చున్న అతన్న ఉదేి శాం.
 వాాయామాం చేసు చ ని కుకులు అతన్ని గమన్నాంచేయి . అతన్నకి ఎదచరుగా వచిు న్నలబడనా యి. తప్ుప ప్న్న
చేసు చ న్నివు సచబాయాా అన్న రాగాలు తీసచు నిటుో మొరిగేయి .

సచబాయాకి భయాం వే సి ాంది . వె ాండి కాంచనన్ని కనబడన్నకుాండన దనచ్చకుాంటున్నిడు.

కుకులు ఇప్ుపడు భయాంకరాంగా మొరుగుతున్నియి.

వాటట గొడవ భరిాంచ్లేక సచబాయా వె ాండి కాంచనన్ని ప్కున్ే వుని బ్వ లోకి వసిర ి -న్న చేతులోో ఏమీ
లేదచగా అన్న కుకుల ముాందర రికు హ సాు లనచ ఆడిసు చ న్నిడు.

అయిన్న కుకులు మొరగడాం ఆప్లేదచ.

వాటట మొరుగుళ్లో వని గలవాందాం గబగబ్ అకుడికి వచేుడు. అతన్న వె ాంట కె ైలాసాం వున్నిడు.

"ఏమిట్ర ఏాం జరిగ ి ాంది? అరీ ాంటుగా నన్ెి ాందచకు పిలిచనరు?" అడిగేడ ు గలవాందాం.

ఆ ప్రామరశ గమన్నాంచి సచబాయా ఆశురాపో తున్నిడు.

కుకులు ఒకటట తరావత మరొకటట లయబది ాంగా మొరిగేయి . ఆ మొరుగుళ్ో దనవరా యజమాన్నకి
చెప్పదలచ్చకుని ఉదాంతాం ప్ూరిు గ ా చెపేప సాయి.

ఆ వరసకి సచబాయా మరి ాంత ఆశురాపో తున్నిడు.

గలవాందాం సచబాయాన్న అడిగ ేడు-

"సచబాయాా!

"బ్బు!"

"కుకులెాందచకు మొరుగుతునియో తెలుసా?"

 "బహ శా మొరగడాం పార కీు సచచేసు చ న్నియి కాబో లాండి!"

ఇప్ుపడు కుకులు రె ాండత గలవాందనన్నకి అటూ ఇటూ న్నలబడి మొరుగుతున్నియి.

వాటటన్న సముదనయిసత
ు అాంటున్నిడు గలవాందాం-

"మీరు చెప్పదలచ్చకునిది చెపేపసేరు గదన! న్ేన్ ేాం చేయ ాలో న్నకు వదిల ెయాాండి! చ్తడు సచబాయాా -
జరిగ ిాంది చె బితే క్షమిాంచి వదిల ేసు ా ! చెప్ ుప!"

సచబాయా ఖ్ాంగారుగా అన్నిడు-

"ఏాం జరుగుతుాందాండి ? మామూలే! న్న దనరి న్ేనచ పో తుాంటట - దొ ాంగన్న చ్తచినటుు - పిచెుతిు నటుు
మొరుగుతునియి" అన్నిడు సచబాయా.

సచబాయాన్న కెైల ాసాం బుజీ గిసు చ నిటుు అన్నిడు-

"అబదని లు అయాగారి కుకులనచ బొ తిు గా గిటు వు సచబాయాా! అనచభవమీీద చెప్ు ు న్నినచ. ఎాందచకు
చెప్ు ు న్నిన్ో అరథ ాం చేసచకో!"

"దొ ాంగతనాం ఒక తప్ుప! అబది ాం చెప్పడాం రాండో తప్ుప!" అన్నిడు గలవాందాం.

"అమోీ! దొ ాంగతనమే!" ఆశురాపో తూ అన్నిడు కెైల ాసాం.

"న్నప్ుపలాాంటట వాణిి . దొ ాంగతనాం మా ఇాంట్వాంట్ లేదచ. అయిన్న కుకుల మొరుగుళ్లో నమిీతే ఎట్ో ?"
అన్నిడు న్నబారాంగా సచబాయా.

కుకులు సచబాయా వేప్ు రలషాంగా చ్తచి మొరిగేయి .

"చ్తసేరా! మళ్లో మొరుగుతున్నియి. వాటటక ి మొరగడాం అలవాటు! అాంతే!" అన్నిడు సచబాయా.

 "న్ోరుీయ్!" అన్నిడు గలవాందాం.

"వెాండి కాంచ్ాం దో ాంగిలి ాంచేవు. అవున్న?" రెటు ట ాంచి అడిగ ేడు గలవాందాం.

"అట్ు గాాండి? దొ ాంగతనాం చేసు ే ఆ కాంచ్ాం న్న దగిా రే వుాండనలిగా! వెతుకోుాండి!" క ాంచెాం ఆాందో ళ్నగా అన్నిడు
సచబాయా.

ట రగర్ మొరిగి ాంది . దనన్న మొరుగుడు వన్న అన్నిడు గలవాందాం-

"ఎకుడ దనచనవవ కూడన ట రగర్ చెబుతోాంది!" అన్నిడు గలవాందాం!

సచబాయా భయప్డనడా డు. అయిన్న బుకాయిాంప్ు ధో రణితో హెచ్చు సాధ యిలో అన్నిడు -

"న్నకే ాం తెలీదాంటట నమీరే?"

"నరుకుతన? కాంచనన్ని బ్వలో వసిర ేవు. అవున్న?" న్నగా దదసి అడిగేడ ు గలవాందాం.

"వామోీ!"

"ఒప్ుపకుాంట్వా? నరకమాంట్వా?"

అన్న కళ్లో రీ చేస ి చ్తసేడ ు గలవాందాం.

గలవాందాం కాళ్ో మీద ప్డి పో యాడు సచబాయా.

కె ైలాసాం రె ాండు కుకులముాందత మేధ నవులు అాంటూ మోకారిల ేో డు. సబాయా ఏడుసత
ు అాంటున్నిడు -

"తప్పయి పో యిాందయాగారూ! బ్వలో దతకి మీ కాంచ్ాం మీకి సు ా న్న న్ోటో ో దచముీ క టు మాకాండి! బిడా లు
గలోడిి ఇాంకముాందచ అగిా ప్ులో యిన్న సరే - అడగాందే ముటుు క నచ!"
 గలవాందాం బదచలేమీ ఇవవకుాండనన్ే ప్ది ప్ది అాంగలోు బాంగాళ్లలోకి నడిచేడ ు. అతన్ని వె ాంబడి ాంచ్బో యి -
మనసచ మారుుకున్న కుకులు ముాందచ న్నలబడి అన్నిడు కె ైలాసాం-

"మీరు ఆఫ్ు రాల్ కుకులు కాదచ. జామాజటీు లాో ాంటట ప్తేు దనరుో "

కుకులు మొరగేయి . ఏమాంటున్నియో తెలీకుాండనన్ే న్ోటటక చిున కూత ఒకటట కూసేడు స్ు యిల్ గా-

"మీరు అట్ో గే అాంట్రు! అది మీ సభాత! న్ేనచ మాతరాం న్నజమే అన్నినచ."

కుకులు మళీో మొరిగ ేయి!

"ఏమిటో - మీరేదో అాంటున్నిరు! న్న కేమిటో అరధ మవుతోాంది! వసాు . అయాగారలు మీటట ాంగుాంది!" అన్న
గబగబ్ వె ళ్లో పో యిేడ ు.

సచబాయా బ్వలోకి దతకడనన్నకి ప్రయతిాం చేసు త -ఎాందచకెైన్న మాంచిదన్న బ్రడీ ముటటు ాంచేడ ు.
కుకులు మొరిగేయి .

వాటటన్న ఎగాదిగా చ్తచి అన్నిడు సచబాయా -

"ఈ బ్రడీ న్నదే! న్న స ాంతాం మళీో లగెతు ు కెళ్లో బ్రడీ దొ ాంగతనాం చేస ేనన్న అయాగారలు చెప్పమాకాండి!'

* * *

హలోో గలవాందాం వె రప్ు కాలుుతున్నిడు. ప్కున్ే కె ైల ాసాం చేత ులు కటుు కున్న న్నలబడనా డు.

మేడమీాంచి శారద దిగ ివచిుాంది . తాండి రన్న ప్లకరిాంచ్కుాండనన్ే వెళ్లో ప ో తుాంటట ఆ అమరాాదనచ భరి ాంచ్లేక
గలవాందమే అడిగేడ ు.
 "లెరబ రరీక ి వెడ ుతున్నివా?"

"అవునచ. అవునవునచ. అకుడికే !" అనిది శారద.

"ఇవాళ్ లెరబ రరీక ి స్లవుసార్ !" అన్న మాట సాయాం చేసేడ ు కెైల ాసాం.

అతన్న హెచ్ురిక వన్న మాట మారిు అన్నిది శారద.

"లెరబ రరీ అాంటట లెరబ రర ీ కాదచ న్నన్ని! ఆ దగిా రలో న్ేనత ప్ రాండుాంది . దనన్ోు అరీ ాంటుగా మాట్ో డనలి!"

"అాందచకే అయితే -ఫో న్ోో మాట్ో డవచ్చు సార్!" అన్నిడు కె ైలాసాం శారద కె ైల ాసాన్ని వసచకుుాంటూ అనిది
-

"ఫో నచ మన ఇాంటోో ఉాండవచ్చు వాళ్ో ఇాంటోో ఉాండదత

ి ?"

గలవాందాం సరిి చెపేపడు.

"అమాీయిన్న వెళ్ో న్ననయాా! అమాీయ్ నచవె వళ్లో ! తవరగా రావాలి!"

శారద వెళ్లో పో యిాంది .

ఆమ వెళ్లుక గలవాందాం కె ైల ాసాంతో అలా అన్నిడు.

"నచవువ అమాీయిన్న జాగీ తు గా ఫాలో అవువ!"

"చితు ాం!" అన్న కెైల ాసాం గలవాందాం పాదనలకు నమసురి ాంచనడు

గలవాందాం కెైల ాసాన్ని లేవదదసు త అడిగేడ ు.

"యుదని న్నకి ప్ాంపేసు చ న్నిన్న ఏవన్నిన్న? అమాీయిన్న వె ాంబడి ాంచ్మన్నినచ అాంతేగా?"

 "అాంతేన ాండి! కానాండీ - అమాీయి గారిి ఫాలో అవడాం కాంటట యుదని న్నకి వెళ్ో డమే క్షేమ ాంగా
ఉాంటుాందాండి ! వసాు నాండి!" అన్న అకుడి ిాంచి కదిలేడ ు.

ఆ రలడుా మీద శారద నడుసోు ాంది .

ఆమ కు తెలీకుాండన ఆమ నచ వెాంబడి ాంచే ాందచకు అన్ని జాగీ తు లు తిసచకుాంటున్నిడు కెైల ాసాం. ఆమ వెనకి ు
చ్తసేు తలోాంచేసి రలడుా మీద ఏదో వెత ుకుుాంటునిటుు నటటసు చ న్నిడు.

అతన్న అవసధ గమన్నాంచి శారద చినిగా నవువకుాంది .

శారద బసచు సాు ప్ు చేరుకుాంది. ఆ వె ాంటన్ే కె ైలాసాం కూడన ఆ బసచు సాు ప్ున్న చేరుకున్నిడు.
ఆమ కున్నపిాంచ్కుాండన జనాం చనటున దనకుున్నిడు. అతన్ని శారద ఓరగాంట గమన్నసత
ు న్ే ఉాంది.

అాంతలో బసచు వచిు ఆ సాు ప్ులో ఆగిాం ది.

శారద బసే ుకే ుాందచకు ముాందచ డో రు దగా రకి వెళ్లో ాంది. ఆమ బసే ుకుుతుాందన్న గమన్నాంచి కెైల ాసాం -
ఖ్ాంగారుగా - జన్నన్ని తోసచకుాంటూ వెనక దొ రునచాండి బసే ుకేుసేడు. అతనచ బసే ుకుగాన్ే శారద బసచు
దిగ ేసి ాంది .

బసచు వెళ్లో పో యిాంది. శారద వెనకిు తిరిగి వచిున దనరిన నడుసోు ాంది . అయిదచ న్నమిషాలు నడిచేక ఆమ
చిాంతనమణి శారీమ ాందిర ిి చేరుకుాంది.

శారదనచ చ్తడగాన్ే ఎాంతో మరాాదగా ఆహావన్నాంచేడ ు ప ర ప్రయిటరు.

నచవువ చెప ిపనటుో సతామూరిు గారిన్న వెతికిాంచి ప్టుు కున్న - ఉదో ాగాంలో ప్టు ు కున్నినచ" అన్నిడు.

"చనలా థేాంకుాండి ."

"ఇాంత మాతనర న్నకే థేాంక్ు ఎాందచకమాీ? అాంతకాంటట - న్నకు ప్ురమాయిాంచిన ప్న్న ప్ూరిు చేసేనన్న న్ననిగారలు
ఒకుమాట చెప్ుప చనలు!"

"దనన్నదేమ ుాంది. లేాండి! అలాో గే చెబుతననచ. సతామూరిు న్న ప్లకరి ాంచి ఆ గదిల ో కూచ్చన్న-"

అతనచ మాట ప్ూరిు చేయక ముాందే అతన్న వేప్ు వేడి గ ా చ్తసోు అనిది -

"న్ో థనాంక్ు"

"అన్న - సతామూరిు కోసాం షాప్ులోకి వెళ్లో ాంది . ఆమ వెళ్ో ల క ప ర ప్రయిటరు బో లెడ ు బ్ధప్డిప ో తూ
గొణుకుుాంటున్నిడు.

"అమాీయికి కోసాం వచిుాందో ఏమో? గది కూడన వుాందన్నినచ గదన? కోప్ాందదసి అపారథ ాం చేస చకుాందో ఏమో"

సతామూరిు ఇప్ుపడు సేల్ు మ న్ గా లేడు.

వేరే గదిలో కూరుున్న లేకులవీ తన్నఖీ చేసు చ న్నిడు. ఆ ప్న్నలో అతనచ బిజీగా వుాండగా ' బ్వున్నివా' అన్ే
పిలుప్ు వన్నపిాంచిాంది .

తలెతిు చ్తసేడు. అకుడ శారద కన్నపిాంచ్గాన్ే తతు రప్డుతూ అన్నిడు.

"ఏమిటో?" ఈ రలజులోో ఉదో ాగాం దొ రకడమే కషు ాం. అలాో ాంటటద ి పీకేస ిన ఉదో ాగాం మళ్లో దొ రకడమాంటట
మాటలా? ప ర ప్రయిటరు పిలిపి ాంచి మళీో ఉదో ాగమిచేురు. ఆశురాాంగా లేదత?"

"పారీు ఎప్ుపడు?" అడిగిాంది శారద.

"ఎప్ుపడాంటట అప్ుపడే"

"ఎప్ుపడు కావాలో చెపాపలాంటట - ఇకుడ కుదరుి "

"ఎకుడ కుదచరుు ాంది ?"

 "రేప్ు సాయాంతరాం గాాందద పారుులో కలుసచకుాందనాం"

అకుడ చెబుతననన్న హామీ యిసేు తప్పకుాండన వసాు నచ" అన్నిడు సతామూరిు .

"థేాంకుు" అన్న ఆమ అకుడిి ాంచి కదిలి ాంది .

శారద క్ాంటరు దగా రిక ి రాగాన్ే ప ర ప్రయిటరు అన్నిడు.

"గదిలో కూచ్చన్న మాట్డుక ాండన్న అడిగేన చ కదన! అసలు ఆ మాట వెనక న్న ఉదేి శమేమిటాంటట"

"ఇట్ుల్ రెైట్! న్ననిగారలు చెబుతనలేాండి"

"ఏాం చెబుతనవమాీ? గది గురి ాంచన? అసలు న్న ఉదేి శాం -"

ఖ్ాంగారుగా అాంటుని అతన్న మాటకి అడా ాంప్డి -

"గది మాట మరిచి పో ాండాంకుల్! అడగాా న్ే ఉదో ాగమిచేురు గదన! ఆ వషయాం న్ననిగారలు చెబుతననచ. మీరు
మాతరాం సతామూరిు న్న జాగీ తు గా చ్తసచకోాండి"

"ఆ మాట వేరే చెపాపలా?"

"న్ననిగారి రికమ ాండేషన్ మీద ఉదో ాగమిచేునన్న ప రపాటున కూడన అతన్నకి చెప్పదచి ."

"ఎాంచేత?"

"అతన్న గురి ాంచి మీకు తెలీదాంకుల్! అలా వున్నిడే గాన్న అతనచ వెరీ వెరీ ఇాంపారెు ాంట్ ప్రున్. ఆ వషయాం
ముాందచ ముాందచ మీరే తెలుసచ కుాంట్రు" అన్న శారద వెళ్లో ప ో యిాంది .

శారద చేసిన హెచ్ురికనచ మననాం చేస చకున్న అనచకుాంటున్నిడు ప ర ప్రయిటరు.

 "వెరీ వెరీ ఇాంపారెు ాంట్ ప్రున్న? అయితే బటు ల క టుు లో ఎాందచకు దనకునిటుు ? అయిన్న - ఆ వవరాలు మన
కె ాందచకు? చెపిప ాంది చెప ిపనటుు చేసు ే పో లా?"

28

గలవాందాం బాంగళ్లలో-

కె ైలాసాం తన జాతకాన్ని మళీో తిటుు కుాంటున్నిడు-

"తమరెన్ె రిన్న చెప్పాండి . అాంతన న్న జాతక ప్రభ్వాం. ఈ మధా న్ేనచ చేప్టటు న ప్నచలేవీ సకీ మ ాంగా ప్ూరిు
కావడాం లేద చ. దికుుమాలిన అవాాంతరాలు ననచి అతలాకుతలాం చేసు చ న్నియి. తమ దృషిు లో చ్వటగా
మిగిలిపో తున్నినచ. అాంతన న్న జాతకాం."

గలవాందాం జాలి ప్డనా డో ఏమో సవరాం ప్ ాంచ్కుాండన అన్నిడు-

"అాంతే ! జాతకాం బ్గుాండకపో తే బాంగారాం ముటుు కుాంటట బాంక మటటు అవుతుాందన్న శాసు ైాం."

"అమాీయిగారు బస్ ుకే ునచ. న్ేనచ బసే ుకే ులోగా అమాీయిగారు మాయమయిేారు."

"మాయమవవడనన్నకి అమాీయి మాయల ఫకీరు కూతురు కాదచ."

"చితు ాం"

"నచవువ బస్ ుకుగాన్ే తననచ దిగేసి వుాంటుాంది ."

"అనచకున్నినాండి."

కుకులు మొరిగాయి. గలవాందాం శీది గా వాంటున్నిడు. తన మీద ఫిరాాదచలు చేసు చ న్నియన్న కె ైల ాసాం
ఆాందో ళ్న ప్డుతున్నిడు. గలవాందాం కుకులోు అాంటున్నిడు-
 "ఆ అయిడియ ా అతన్నకెప్ుపడో చెపేపనచ"

జాకీ మొరిగి ాంది .

"న్నజమే కావచ్చు. మరిచిపో యి వుాంట్డు"

ట రగర్ మొరిగి ాంది .

"అలాో గే! ఇప్ుపడు న్ొకి ు మరీ చె బుతననచ సరేన్న?" .

అన్న - కుకులోు మాట్ో డటాం ప్ూరిు చేస ి, కెైల ాసాం వేప్ు చ్తసేడ ు.

"కుకులోు సాంప్రది ాంప్ులేవవ చేసిననటుు న్నిరు" అడిగేడు కె ైలాసాం.

"సాంప్రద ిాంప్ులూ కాదత చ్టు బాండలూ కాదచ. మారు వేష ాంలో వెాంబడిాంచ్మన్న చెపేపన్న లేదన?"

"చితు ాం! చెపేపరు!"

"మరి ఆ ప్న్ె ాందచకు చేయలేదచ?"

"క న్ని ట కిికల్ రీజనో వలో -"

"ఏమిట్ బో డి రీజనచో ?"

"ఆరిధ కప్రమ న ఇబాాందచలు. వేషాం మారాులాంటట మాటలోు అయిేా ప్న్న కాదచ సార్! జేబులు క టటు వేషమ న్న

- ఖ్రుు కన్నసాం వాందరూపాయలవుతుాంది !"

 "ఆ ఖ్రుు న్ే న్నసాు నచ!"

"అయితే వజృాంభసాు నచ"

అన్న కెైల ాసాం హామీ యిసచు ాండగా - హాలోో కి ప్ళ్లో ళ్ో పేరయా ఎాంతో సాంతోషాంగా ప్రవేశిాంచేడు.

పేరయాన్న చ్తడగాన్ే గలవాందాం గొప్ప సాంబరప్డిప ో తూ అన్నిడు-

"న్న కోసమే చ్తసచు న్ని!"

"చితు ాం రె ైలు లేట ాండి!" అన్నిడు పేరయా.

"కూచల!" అన్నిడు గలవాందాం.

పేరయా కూచ్చన్నిడు. కూచలగాన్ే సాంచిలోాంచి ఫో టోల ప ట్ో ాం తీసత

ు అాంటున్నిడు-

"అయాా! ఇవన్ని ప్రసు చ తనన్నకి ఆన్ హే ాండ్ లో వుని సాంబాంధనల తనలూకు అాందగాళ్ో ఫో టోలు."

"అాందమొకుటట ముఖ్ాాం కాదచ ప్ాంతులు!"

"చితు ాం!"

"హొదన....హొదన కావాలి! మా జమీాందనరీ హొదనక్ సరిప ో యిే సాంబాంధాంకావాలి!" అన్నిడు గలవాందాం.

సోు రు గదిలోాంచి డబ్ాల శబి ాం వప్రీత ాంగా వన్నపిాంచి ఆగి ాంది. గలవాందాం మొహాం మాడుుకున్నిడు.

ఎాందచకెైన్న మాంచిదన్న పేరయాన్న అడిగేడ ు -

"న్నకేమ న్న శబ్ి లు వన్నపిాంచేయ ా?"

 "శబ్ి లా?" ఆశురాాంగా అడిగ ేడు పేరయా.

"అదేలేవయాా! డబ్ా వాయిాంచ్డాం న్నకు వన్నపి ాంచిాందన?"

"వేరే వన్నపిాంచనలా? ఇప్ుపడు జరిగే తాంతు అదే గదన! అన్న మనసచలో అనచకున్న, లేదాండీ ! న్నకేాం

వన్నపి ాంచ్లేదచ" అన్నిడు.

"అయితే సరే! ఇాంతకీ న్న పాయిాంటటమిటాంటట ?" అన్న గలవాందాం ఏదో చెబుతుాండగా-

"చితు ాం! అరధ మ ాంది. తమ డబ్ా హొదనకి - మన్నిాంచనలి, అనవసరాంగా డబ్ా శబి ాం న్న మ దడోో ఎకిుాంచేరు

గదన! అదనిమాట! అాంచేత మీ హొదనకి సరితూగే సాంబాందనలే తీసచక చను! ఇదిగల ఈ ఫో టో చ్తడాండి! అబ్ాయి

సి న్నమా హీర లలాగా వుాంట్డు."

"మా కాువలిుాంది సినమా హీరలలు కాదచ. జమీాందనరీ. .."

"చితు ాం! వాళ్ో ది కూడన తమ మాదిర ి జమీాందనరీ కుాంటుబమేన ాండి !" అాంటూ ఫో టోన్న తీక్షణాంగా చ్తసచు న్నిడు.

పేరయా చెబుతున్నిడు-

"అబ్ాయి తనతగారు ప్ాంటపాడు జమీాందనరు!"

"ఊరుపేరు బ్గలలేదచ."

"ఆయన పో యిేరు. కాన్న, ఆ ఠీవీ, ఆ హొదన, ఆ దరాీ లు మాతరాం చెకుుచెదరకుాండన అలాో గే వున్నియి. అప్ుప

కోసాం వెళ్లో న్న ప్లో కి లోన్ే వెడతనరు!" అన్నిడు పేరయా.

అప్ుప అన్ేప్దాం వనగాన్ే అప్ స్టు యాాడు గలవాందాం.

 "అపాప? అపేపమిటయాా? దరాీ తప్ుప ఆసిు లేదన?" అన్న కూడన అడిగ ేడు గలవాందాం.

అప్పటట గాా న్న ప్రయాకి తననచ చేసిన తపే పమిటో అరధ ాం కాలేదచ. అరధ మ న వెాంటన్ే చేసిన తప్ుప దిది చ కున్ే

ప్రయతిాంలో భ్గాంగా అన్నిడు-

"మాటవరసకి అన్నిన్ే గాన్న వాళ్ో కి అప్ుప లెాందచకాండీ ? ఫో టో చ్తసేరనచకుాంట్నచ!"

గలవాందాం తన చేతిలోన్న ఫో టో జాకీక ి చ్తపి ాంచేడ ు.

జాకీ ఫో టో చ్తసిాంది. మౌనాంగా వుాండి పో యిాంది.

"అబ్ాయి ఎట్ో వున్నిడు?" జాకీన్న అడిగ ేడు గలవాందాం.

జాకీన్ేల చ్తప్ులు చ్తసోు గబగబ్ మొరిగ ి ాంది. పేరయాకి అదాంతన వడత

ా రాంగా వుాంది.

గలవాందాం పేరయాన్న సతటటగా ప్రశిిాంచేడ ు -

"అబ్ాయి త డుకుుని సతటు - స ాంతమా, అదెి దన?"

"మీకె ాందచక చిుాందన డవుటు?"

"న్నకు రాలేదచ. మా జాకీ క చిుాంది. "

"మీ జాకీ అాంటట - ఈ కుకే ు గదన!"

"అవునచ."
 "కుకులు అట్ో గే అడుగుతుాంట్యి. వాటట మాటలు ప్టటు ాంచ్చకోకాండి !"

"న్ేనచ ప్టటు ాంచ్చకుాంట్నచ. అది న్న ప్రత ేాకత! న్నకు తెలుసో తెలీదో గాన్న, ప్ాంతులూ! మా అమాీయి బాంగారు

ఉయాాలోో ఊగి ాంది. "

"ఊగే వుాంటుాందాండి !"

"వేడి వేడి అనిమీీద బాంగారు రేకులు అదిి ముది లు తిన్నపి ాంచేవాళ్ో ాం"

"తిన్నపిాంచే వుాంట్రు."

సరిగా ా అప్ుపడే సోు రు గదిల ో డబ్ాల మోత వన్నపిాంచిాంది . క్షణాంలోన్ే ఆ మోత మరిాంత ఎకుువె రాంది .

ఆ బ్ధ భరి ాంచ్లేక గలవాందాం లేచి న్నలబడనా డు. పేరయా కూడన లేచేడ ు. పేరయాతో అాంటున్నిడు గలవాందాం-

"తెచిున ఫో టోలు మా కె ైల ాసాన్న కివువ. అన్ని ప్రీక్ష చేస ి ఖ్బురు చే సు ా !" అన్న గలవాందాం గబగబ సోు రు గది

వేరు నడిచ ేడు. తనళ్ాం తీసి గదిల ో అడుగుప్టు ట తలుప్ులు మూసేడ ు అప్పటటకి డబ్ా మోతలు ఆగిప ో యిేయి.

గలడకి తగిలి ాంచిన పాత ఫో టో వేప్ు కోప్ాంగా చ్తసత

ు అడిగ ేడు గలవాందాం -

"వేళ్ల పాలా లేకుాండన ఏమిట్ చ్ప్ుపళ్లో ?"

"ఎాంతకీ రాకపో తే ఏాం చేయనచ?"

"పిలవగాన్ే ప్రుగెతు ు కు రావాలా? మ నర్ు న్ేరుుకో! ఎాందచకు పిల ేువవ చెప్ుప!"

"న్న పిలో బాంగారు ఉయాాలోో ఊగిాందన? అనిాంలో బాంగారు రేకులదిి ముది లు తిన్నపిాంచేవా? ఎాందచకురా

గొప్పలు?"
 "న్న పిలో ! న్నఇషు ాం! ఏమ న్న చెప్ుపకుాంట్నచ!"

"చెప్ుపకోరా! అమాీయి అాందాంగా వుాంటుాందన్న చెప్ుప. గునవాంతురాలన్న చెప్ ుప. చ్దచవుకుాందన్న ఉయాాల,

బాంగారు రేకులన్న కోత లెాందచకురా కోసాు వు?"

"న్న ఇషు మన్న చెపేపన్న?"

"అయిన్న ఒరే! అమాీయితో ఒకు మాట రన్ న చెప్పకుాండన ప్ ళ్లో ప్రయతనిలు చే సు ా వా? తప్ుపరా!తప్ుప!"

"న్ేనచ న్న బో డి సలహాలు వననచ. న్నకు హొదన ముఖ్ాాం. ఆసీు , ఐశవరాాలు ముఖ్ాాం!"

"ఒరే! ఒరే! అసలు నచవె వవడివ వ, న్న కథేమిటో...."

"వదచి ! పాత వషయాలు గురుు చేయది న్న న్నకు అన్ేక సారుో చెపేపనచ. ఇాంకా నచవావ మాటట ప్టుు కూుచ్చాంటట -

న్న మొహాన నలో రాంగు పో సాు !" అన్న ఉకోీ షాంగా ఆ గదిల ోాంచి బయటకు వచిు గదిక ి తనళ్ాం వేసేడ ు.

29

ఆ పారుులో ఒక మూలగా సతామూరిు శారద కూచ్చన్న వున్నిరు. ఎప్పటుిాంచి కూచ్చన్నిరల గాన్న శారద

వసచగాా అన్నిది -

"ఎాంతసేప్ ు ఈ మవున వరతాం?"

ఆ మాట అన్న ఆమ లేవబో యిాంది . సతామూరిు అకసాీతు

ు గా ఆమ చేతిన్న ప్టుు కున్నిడు. ఖ్ాంగారుగా

అాంటున్నిడు-
 "పీో జ్! లేవకు! న్న ప్కున్ే కూచల!"

సతామూరిు అభారథ ననచ శారద కాదనలేకపో యిాంది . అతన్న ప్కున్ే కూచ్చాంది.

సతామూరిు శారద చేతిన్న వదిలి ప్టు లేద చ. శారదకి కూడన తన చెయి ా అతన్న చేతిలో వుాంచ్డమే హాయిగా

వుాంది. అాందచచేత తన చేతిన్న లాకోులేద చ! అతన్న కళ్ో లోో కి ఆరాధన్న ప్ూరవకాంగా చ్తసోు ాంది . అతనచ కూడన అదే

ప్న్న మీద వున్నిడు.

వాళ్ో మధా మాటలేో వు. కేవలాం చ్తప్ులోు న్ే మాట్డుకుాంటున్నిరు.

వాళ్ో కోుాంచెాం దతరాంలో-

ముషిు వాడి వేషాంలో కె ైలాసాం కుాంటుకుాంటూ వసచు న్నిడు.

పీలికలాో ాంటట దచసచు లోో వున్నిడు. చేతిలో వాంకరుో తిరిగిన అలూామిన్నయాం కాంచ్ాంతో గొప్ప దయన్నయాంగా

వున్నిడు.

ఎవరల దయ గల మారాజు కె ైలాసాం కాంచ్ాంలో ప్దిప్ రసల బిళ్ో నచ చ్తసి కె ైలాసాం ఫిల ాసఫరాో

నవువకున్నిడు.

తన కాంచ్ాంలో ప్డిన ప్దిప్ రసలబిళ్ో నచ చ్తసి కె ైలాసాం ఫిల ాసఫరాో నవువకున్నిడు.

సరిగా ా అప్ుపడే-

అతనచ పే రమికులిి చ్తసేడు. సతామూరిు శారద ఒకే బలో మీద ఒకరొికరు అతుకుున్న కూచలడాం చ్తసేడు.

ఒకరొికరు ఆకలిగా చ్తసచకుాంటుని దృశాాం కూడన అతన్న కళ్ో బడిాంది . కళ్లో బె రరో ు కమేీయి. ఎాందచకెైన్న

మాంచిదన్న అతనచ కుాంటడాం మాన్న వాళ్ో వె రప్ుకి పాకుుాంటో వెడ ుతున్నిడు.

మరల ప్కునచాండి -
 కుకులు రె ాండు ప్రుగెతు ు కుాంటూ పారుులోకి ప్రవేశి ాంచనయి. పే రమికులిి చ్తడగాన్ే ప్రుగుమాన్న అవ కూడన

పాకుుాంటూ పేరమికుల వేప్ ుకి వెడ ుతున్నియి.

"శారదన!" అన్నిడు సతామూరిు పే రమగా.

"ఊఁ."

"న్ననచి చ్తసోు ాంటట న్నకు మాట్డనలన్నపిాంచ్డాంలేదచ."

"మరేమన్నపిసు ో ాంది?"

"జస్ు .... న్న కళ్ో లోో కి చ్తసత

ు కాలాం గడిప ేయ ాలన్న వుాంది."

శారద చినిగా నవవాంది.

"పీో జ్ .. నవవకు! న్ేన చ సీర ియస్ గా చెబుతున్నినచ."

"న్నకు తెలుసచ. మీరు ననచి పేరమిసచు న్నిరు అవున్న?"

"ఒకు పే రమి ాంచ్డమేన్న? ఆరాధిసు చ న్నినచ."

"భలేవారే? ఆమాట అనవలసి ాంది న్ేనచ. మీ పార ణనలకు తెగ ిాంచి ననచి సముదర గాండాం నచాంచి కాపాడినప్ుపడే

మిమీలిి పేర మిాంచ్డాం పార రాంభాంచేన చ. న్న కోసాం కదచలుు ని బసచులోాంచి దతకేరన్న తెలిసి మిమీలిి

ఆరాదిసు చ న్నినచ."

"శారదన!"
 "ఈ న్నజాం చెప్పడనన్నకే మిమీలిికుడి క ి రమీన్న కోరానచ."

"కాన్న....."

"చెప్పాండి."

"ఆకాశాంలో వెలిగే నక్షతరాం నచవువ. న్ేల మీద కుాండ ప్ ాంకున్న న్ేనచ. న్ననచి ప్ళ్ో ల డే భ్గాాం న్నకు

కలుగుతుాందాంట్వా? అాందచకు మీ న్ననిగారు అాంగీకరి సు ా రా?"

"మాన్ననిగారు న్న ఇషాు న్ని కాదనరు."

కె ైలాసాం న్ోటు ప్ుసు కాంలో ఆ పాయిాంటు రాసచకుాంటున్నిడు. ఇాంకో ప్కున మొకుల చనటునచని కుకులు

మొహమొహాలు చ్తసచకుాంటున్నియి. పే రమికులిది రూ లేచి న్నలబడనా రు.చెయిా చెయిా కలుప్ుకున్న పారుు

నచాండి బయట ప్డుతున్నిరు.

తననచ చ్తచిన పే రమ సీనచ, ప్ ళ్లో ఒప్పాందనలు గలవాందాం గారికి తక్షణమే చెపాపలన్ే ప్వతరమ న ఆశయాంతో

కె ైల ాసాం లేచి న్నాంచ్చన్నిడు. ప్రుగు పార రాంభాంచేడ ు.

పేప్రు చ్దచవుతుని ప్ది మన్నషి - ప్రుగెతు ు తుని కె ైల ాసాన్ని చ్తచి గొణుకుుాంటున్నిడు -

"కుాంటట వెధవ కాదనిమాట! ఇాంకా నయాం పావలా దననాం చేస ేనచ కాదచ!"

* * *

గలవాందాం సోు రు గది దగిా ర న్నలబడి, తలుప్ుకి చెవ చేరేుడు.

లోప్లుిాంచి ఏ వధమ న శబ్ి లు వనప్డక పో వడాంతో గలవాందాం గొణుకుున్నిడు సాంతోషాంగా -

 "అమీయా! న్నదరపో తున్నిడలేో వుాంది. "

అాంతలో కుకులు రెాండత ప్రుగెతు ు కుాంటూ వచేుయి. వచీురాగాన్ే మొరగడాం మొదలెటు ్ యి.

తనపీగా వన్న అడిగ ేడు గలవాందాం -

"పారుులో కలుసచకున్నిరా?"

జాకీ మొరిగి ాంది. ఆలకి ాంచి అన్నిడు -

"అాంతేర ా! అాంతే! ఇప్ుపడు చెయిా ప్టుు కున్నిడు. రేప్ు దనన్న పీక ప్టుు కుాంట్డు."

పేరమికులు మాట్డుకుని పేరమ డెరల ాగులు సమసు ాం చెబుతుాందేమో- ట రగర్ చనలాసేప్ ు మొరిగి మీటట ాంగు

ప్టు ట ాంది. అాంతన ప్ూరిు గా వన్న తనపీగా అన్నిడు-

"చ్తసాు ! ఇాంకా ఎన్ని చితనర లు జరుగుతనయో న్ేనత చ్తసాు ! కెైల ాసాం ఎకుడ?"

అప్ుపడే కెైల ాసాం హాలోో కి అడుగు ప్టు ట డు. రెాండు చేత ులూ జోడిాంచి అాంటున్నిడు -

"వచేుసానాండి !"

గలవాందాం కెైల ాసాం యొకు ముషిు గెటప్ుప చ్తచి కోప్ాంగా అడిగేడ ు-

"ఏమిటీ దరిదనర వతనరాం!"

"చితు ాం! వేషాం మారుకపో తే ప్న్న జరగదన్న అనచకున్నిాం గదాండీ! అదనిమాట! ఈ వేష ాంలో వెళ్లో వాళ్ో కథ

మొతు ాం తెలుసచకున్నినచ. అమాీయి గారిి వాడు పే రమిసచు న్నిడు."

 "ఎవడు వాడు?"

"వాడేనాండి! వాడిి మొన్ెిప్ుపడో చిాంతనమణి శారీ మాందిరో ల చ్తసేనచ. అకుడ ప్న్న చేసు చ న్నిడు -

గుమాసాు !"

"పారుులో వాళ్లో ాం మాట్డుకున్నిరు?"

"ఏముాంట్యాండీ ! అన్ని లవ్ డె రలాగులే!"

"గురుు లేవా?"

"గురుు ప్టు ు కోడనన్నకి అవ ఏవె రన్న వేదవాకుులాాండి ? పే రమ డె రలాగులు కదన! ప్రమ రొటీన్ గా వుాంట్యి.

రొటీన్ డెరల ాగులేాం గురుు ాంట్యి?"

"ఒకు పే రమి ాంచ్డమేన్న? ఆరాధిసు చ న్ని - అన్నిడు కదత?"

"చితు ాం! భలే కన్నప్టు ట సేరే ? కరెకుు గా అదే డె రలాగు అన్నిడాండి !" అన్నిడు కెైల ాసాం ఆశురాపో తూ.

ట రగర్ మొరుగుతోాంది . దనన్న మొరుగుడు ఆలకిసు చ న్నిడు గలవాందాం. ఆ వరస గమన్నసోు ని కె ైల ాసాన్నకి

గుాండెలో ో దడ పార రాంభమ ాంది .

గలవాందాం అాంటున్నిడు -

"ఆకాశాంలో వెలిగే నక్షతరాం నచవువ! న్ేల మీద కుాండ ప్ాంకున్న న్ేనచ అన్న కూడన అన్నిడు కదత?"

కె ైలాసాం భయాం భయాంగా అన్నిడు -

 "డెరల ాగులు మాకీ ుకి మకీ ు చెబుతున్నియాండి కుకులు....?"

"మాన్ననిగారు న్న ఇషాు న్ని కాదనరు అన్న అమాీయి హామీ ఇచిుాంది. అవున్న?"

కె ైలాసాం ఇాంక ఓరుుకోలేక గలవాందాం కాళ్ో మీద ప్డిప ో యిేడ ు. తరావత తీరుబడిగా లేసు త వషాదాంగా

అాంటున్నిడు-

"అనచకున్నిన్ేో ాండి. న్న జాతకాం బ్గా భరషు ు ప్టటు పో యిాంది. ఎాంతో శీది గా అతి జాగీ తు గా, వేష ాం మారుుకున్న

వెళ్ో ల నచ. ఈతడవెరన్ న న్న యొకు ప్న్నతనాం మీ ముాందచ ప్రదరి శాంచనలన్ే ప్టుు దలతో వెళ్ో ల నచ. కాన్న,ఈ కుకులు....

ఈకుకులు న్న ఆశయాన్ని తుడిచి ప్టు సచు న్నియి."

"కుకులిి తిట్ు వాంటట న్న న్నలుక తెగా ల సాు !" అన్నిడు గలవాందాం.

"తిటు నచ."

"కుకులెరతేన్ ేాం ? వని డెరల ాగులు ఒకుటీ కూడన మరిచి పో కుాండన చెపేపయి. వాటటకుని జాా ప్క శకిు

న్నకుాందన?"

"లేదచ."

"వాటటకుని న్నజాయితీ?"

"చితు ాం! ఆ వషయాంలో ననచి శాంకిాంచ్కాండి అయాా! న్న కాంటట కుకులు బెటరన్న న్ేనచ కూడన

అాంగీకరిసు చ న్నినచ. తమరు అనచమతిసేు వచేు జనీలో మీ ఇాంటోోన్ే కుకు ప్ుటుు క ప్ుటటు ."

కె ైలాసాం చెబుతుని దనన్నకి "ఆగు!" అన్న అడుా ప్డనా డు గలవాందాం కె ైలాసాం చెప్పడాం ఆపేస ేడు. గలవాందాం

మ దడోో ఏ గొప్ప పాయిాంటు మ రిసి ాందో గాన్న, కె ైలాసాం చొకాు ప్టుు కున్న ప్కుకి తీసచకెడుతున్నిడు.
 కుకులు రె ాండత వాంట గది వేప్ు వెళ్ో ల యి.

అకుడ దృశాాన్ని చ్తచి మొరగాలా, వదని అన్న మొహమొహాలు చ్తచ్చకున్నియి. ఇకుడ మొరగకుాండన,

యజమాన్న దగా ర మొరగడమే మాంచిదన్న న్నరి య ాన్నక చిు, తోక లాడి ాంచ్చకుాంటూ వెనకి ు తిరిగ ేయి .

గలవాందాం చెపిపన పాో నచ శీది గా వన్న బె ాంగగా అడిగేడ ు కె ైల ాసాం-

"తమరి పాో నచ అమోఘాంగా వుాంది. కాకపో తే ఖ్రుుతో కూడిన వావహారాం!"

"ఖ్రుు గురిాంచి వెనకాడకు! ఇది మా వాంశ ప్రతిషు కు సాంబాంది ాంచిన సమసా. ఈ దెబాతో ఆ ఫకీరుగాడు ప్లీు

క ట్ు లి. చేసి తప్ుప శారదకి తెలిసిర ావాలి. ఆ ప్న్ోో వుాండు!" అన్నిడు గలవాందాం.

కె ైలాసాం స్లవు ప్ుచ్చుకున్న వెళ్లో పో యిేడ ు. సోు రు గది నచాండి డబ్ాల మోత వన్నపి ాంచ్గాన్ే గలవాందాం గబగబ్

ఆ గదివ ేప్ు నడిచి,గది బయటట న్నలబడి అరుసచు న్నిడు -

"అనవసరాం ! నచవే వాం చెపిపన్న వననచ. ఆ ఫకీరు వెధవన్న అమాీయి మరిచిపో వాలి! అాందచకేమ న్న

చే సు ా నచ!" అన్న గబగబ్ హాలోో కి వచేుడు.

కుకులు మొరుగుతున్నియి. ఆశురాపో తూ వాంటున్నిడు గలవాందాం. చివరిక ి కళ్లో ాంతవ చేసచకున్న అన్నిడు -

'ప్దాండి చ్తదని ాం!" అన్న గలవాందాం వేగ ాంగా వాంటగది వేప్ు నడిచ ేడు. కుకులు అతన్న వె ాంట నడుసచు న్నియి.

వాంట గదిల ో ప్న్నమన్నషి సచబుాలు గుాండెల మీద వాంటవాడు తలవాలిు వశీమిాంచి వున్నిడు. తన గుాండెల

మీద వశీ మిసచు ని వాంటవాడికి చిరుతిళ్లో అాంది ాంచే ప్రయతిాంలో వుాంది సచబుాలు. అాందచచేత వాళ్లో ది రు

తనీయతవాంలో వున్నిరు.

ఆ దృశాాం చ్తచి, కుకులకి కళ్ో తో థేాంక్ు చెపేపడు గలవాందాం. కుకులు తోక లూపేయి.

ఇాంకా ఆ పేరమికులు అదే భాంగిమలో వున్నిరు. గలవాందాం తలుప్ు శబి ాం చేసేడ ు.

 ఆ శబ్ి న్నకి పేరమ జాంట వడి పో యిాంది . వాంటవాడు యజమాన్నన్న చ్తచి వణిక ిప ో తున్నిడు. సచబుాలు

చె ాంగుతో మొహాం దనచ్చకుాంది .

గలవాందాం గాాండి రాంచేడు -

"ఏరా? పాకశాసు ైాంలో నచాంచి కామశాసు ైాంలోకి బదిలి అయిే ావా?"

"లేదనుర్! కళ్లో తిరుగుతుాంటట తల వాలాు!"

"ఎకుడ వాలేువు? సచబుాలు గుాండెల ప్రన్ న? ఎన్నిళ్లో గా సాగిసు చ న్నిరు ఈ లవావట? మాట్డు! న్నకు

పే రమ ాంటట గిటు దన్న తెలుసా? ఎవరె ైన్న సరే పే రమా దో మా అన్నిరాంటట కాలిుపారేసు ా నచ ఖ్బడని ర్!

ఊఁ....ఇాంకా న్నలబడనా రే? నడవాండి ! మీ ఉదో ాగాలు పీకి పారేసు చ న్ని! పే రమి ాంచ్చకుాంటో అడుకుుతినాండి ! పో ాండి!"

అన్నిడు గలవాందాం.

సచబుాలు దిగ ులుగా అనిది-

"బ్బుగారు! ఈ ఒకు తప్ుప కాయాండి! ఆడకూతురిి ..."

"ఆడకూతురెైన్న, స ాంత కూతురె ైన్న రూలు రూలే! తేడనలుాండవు. పే రమి ాంచ్కూడదచ. జాకీ, ట రగర్ -మీ రిది రూ

ఈ ఇది రీి బయటటక ి ప్ాంపిాంచే ప్న్న మీదచాండాండి !" అన్న కుకులకి ఆరా రు వేసి గలవాందాం వె ళ్లో పో యిేడు.

వాంటవాడు గలవాందాం ఆరా ర్ ు న్న క టటు పారేసే రీతిలో సచబుాలికి ధె రరాాం చెబుతున్నిడు -

"దిగులు ప్డమాకే సచబుాలు! మన చేతిలో వదా వుాంది. ఈ క ాంప్ కాకపో తే మరల క ాంప్! భయప్డమాకు!

లవావట అన్నిడు కదత? ఆ ఆటలో మనాం ఎకుడున్నిాం?"

"అమోీ! మళ్లో మొదలెడతనవా? కుకులున్నియి!" సచబుాలు గురుు చేస ిాంది .

 "ఉాంటట ఉాండన్న! నచవువరా!" అన్నసాక్షాతూ
ు కుకుల ముాందే సచబుాలి గుాండెలప్రన వాలి పో యిేడు.

ఆ దృశాాం చ్తళ్లో క కుకులు రెాండత గలడ వేప్ు మొహాలిి తిపిప, కూడదాంటూ మొరుగుతున్నియి.

30

చిాంతనమణి శారీమ ాందిర్ ముాందచ కారు ఆగి ాంది.

ఆ కారులోాంచి కెైల ాసాం దిగేడ ు. అతన్నప్ుపడు చనలా ఖ్రీద ెరన వేషాంలో వున్నిడు. న్నలువాంతన ధగధగా

మ రిసి పో తున్నిడు. అతన్ని చ్తడగాన్ే ప ర ప్రయిటరే సవయాంగా సావగతాంచెపేపడు.

"శారీ సా? ప్టుు చీరలా సార్?"

"అన్ని ప్టుు చీరలే కావాలి."

"ఎన్ని కావాలి సార్?"

"పాతికవేలు తకుువ కాకుాండన బిలుో చేయమన్న సిసు రు చెప ిపాంది."

"సిసు రు గారు రాలేద చ సార్?"

"వారు బయటకు రారు. హొటలోో న్ే వుాంట్రు. ఇదిగ ల డబుా, పాతికవేలు. లెకుప్టు ు క ాండి !"

"ప ర ప్రయిటరు డబుా తీసచకుాంటూ అన్నిడు-

"డబుా దేముాందిల ేాండి ! ముాందచ చీరలు ఎాంచ్చకోాండి . "

 "ఆ వదా మాకు చేతకాదచ. ప్ రకాన్నకి సరిప్డన చీరలు పేక్ చేయిాంచి, వాటట న్న మీ గుమాసాు కిచిు ప్ాంపిసు ే -

ఎలాో ాంటటవ కావాలో చెబుతుాంది !" అన్నిడు కె ైలాసాం.

"సతామూరిు !" అన్న పిలిచేడ ు ప ర ప్రయిటరు.

అకుడికి సతామూరిు రాగాన్ే , అతనచ చేయవలసిన ప్న్న చెపిపకెైల ాసాన్నకి కూల్ డి రాంకు ప్టుు కురమీన్న

కురాీ డిి బయటకు ప్ాంపిాంచేడు.

* * *

కె ైలాసాంతో పాటు సతామూరిు ఆ ఖ్రీదె రన హొటల్ గదిలోకి అడుగుప్టు ట డు.

వెయిటర్ బటు లు మూటన్న ఆ గదిలో దిాంచి వెళ్లో ప ో యిేడు.

గదిలో వుని అప్ురసనచ సతామూరిు కి ప్రిచ్యాం చేసు చ న్నిడుకె ైలాసాం-

"మా సో దరి, భువన్ేశ వరీ దేవ!"

సతామూరిు నమసురి ాంచేడు. భువన్ేశ వరి అాందాంగా ప్రతినమసాురాం చేసి ాంది.

"చీరలు ఎాంపికచేయాండి . ఈ లోగా నగల షాప్ుకి వెళ్లో వసాు నచ!" అాంటో అకుడిి ాంచి కెైల ాసాం న్నష్రమిాంచేడు.

సతామూరిు బటు ల మూటన్న వప్ుపతున్నిడు. అతన్ని ఆసకిు గా చ్తసోు ాంది భువన్ేశ వరి . ఆమ చ్తప్ులు

నచ్ున్న సతామూరిు క ాంచెాం చిరాకు ప్డుతున్నిడు.

భువన్ేశవరి కావాలన్న సతామూరిు భుజాల మీద ప్డి చీరలు చ్తసోు ాంది. ఆ చీర బ్వుాంది . ఇది బ్గలలేదన్న
చెబుతోాంది .

ఆమ వరస నచ్ున్న సతామూరిు అన్నిడు-

"న్ేనచ ఆ సో ఫాలో కూచ్చాంట్నచ, మేడమ్! మీకు ఏ చీరలు కావాలో, ఏవ నచ్ులేద ో ఎాంపిక చేయాండి!" అన్న

అతనచ అకుణిి ాంచి కదలబో యిేడ ు.

భువన్ేశవరి అతన్న చెయిా ప్టుు కుాంది .

"న్ేనచ న్నకు నచ్ులేదన?"

"మేడమ్!

"న్నకు నచవువ నచేువు. నచవువ అాంగీకరిసు ే న్నన్ే ి ప్ళ్లో చేస చకుాంట్నచ. న్న సిరిస ాంప్దలూ, ఆసిు ఐశవరాాలు

అన్ని న్నకు స ాంతమవుతనయి. అప్ుపడు నచవువ ఇలాో ాంటట ముషిు ఉదో ాగాలు చేయకురేో దచ. మహారాజులా

దరాీ గా బతక చ్చు. ఏమాంట్వ్?"

సతామూరిు ఆమ చేతి లోాంచి తన చెయిా లాకుున్న అన్నిడు -

"చ్తడాండి! మీలాాంటట గొప్పవాళ్ుకి క నచగలలు శకిు ఎకుువ వుాంటుాంది. ఏ వసచు వె రన్న, ఎాంత ధరకె ైన్న క ాంట్రు,

కాన్న, న్న మనసచు అముీకున్ే ాందచకు న్ేనచ సిది ాంగా లేనచ" అన్న గుమీాం వరకు వెళ్లో , అకుడ ఆగి అన్నిడు -

"క దిి న్నమిషాల ప్రిచ్యాంతోన్ే ప్రాయి మగాడి చేత ులు ప్ుచ్చుకోవడాం, ప్ళ్ో ల డమన్న ఆశలు చ్తప్డాం

మాంచిది కాదచ. అాందరూ మాంచివాళ్లో వుాండరు. గురుు ాంచ్చకోాండి !" అన్న వెళ్లో ప ో యిేడ ు.

అతనచ వెళ్లో ాం తరావత భువన్ేశ వరి మాంచ్మీీద వాలిపో తూ అనచకునిది - "అాందగాడే కాదచ, గుణవాంతుడు

కూడన! అతన్న లాాంటట భరు దొ రకడాం ఆడపిలో అదృషు ాం!"

 * * *

గలవాందనన్నకి హొటలోో జరిగిన ఉదాంతాం మొతు ాం మనవ చేస ేడు కాబో లు - ముకు సరిగా ముగి ాంప్ు కూడన

చెబుతున్నిడు కె ైలాసాం-

"తమరు ప్టు ట న ప్రీక్షలో సతామూరేు గెలిచేడ ు!"

ఆ మాట వనగాన్ే గలవాందాం కె ైలాసాం చె ాంప్ చెళ్ో ల మన్నపిాంచేడు.

కె ైలాసాం చె ాంప్ సవరిాంచ్చకుాంటుాంటట గలవాందాం అన్నిడు-

"ఈ దెబా న్న కాుదచ. ఆ ఫకీరు వెధవకి! సే ాంపిల్ దెబానిమాట. వావహారాం ముదిరిాంది సవయాంగా

న్ేన్ ే రాంగాంలోకి దిగాలి! తప్పదచ."

సోు రు గదిలోాంచి డబ్ాల మోత వన్నపి ాంచిాంది. గబగబ్ ఆ గది వేప్ు నడిచేడు గలవాందాం.

కె ైలాసాం ఆఫీసచ గదిలోకి వె ళ్లో పో తున్నిడు చె ాంప్ సవరిాంచ్చకుాంటూ.

సోు రు గదిలో గలవాందాం పాతఫో టోతో అాంటున్నిడు కోప్ాంగా- అాంతన వన్న చ్చేువా? ఛసేు చ్చేువు గాన్న న్న

మాట న్ేనచ చ్చిున్న వననచ."

"ఆ కురాీ డు యోగుాడు. గుణవాంతుడన్న నచవువ ప్టు ట న ప్రీక్షలో తేలి పో యిాంది గదన!"

"యోగుాలు, మున్నశవరులు కాదచ న్నకాువలిుాంది ! న్న అలుో డు కూడన న్నకు మలెో కోటీశ వరుడె ర వుాండనలి!"

"ఒరే గలవాందాం! ప్ాంథనలకు పో యి పిలో ల బతుకులు న్నశనాం చేసు ే న్నకు ప్ుటు గతులుాండవురా!"
 "న్ేనచ మళీో మళీో ప్ుటటు ాందచకు బేవారుు ప్నచలు చేయనచ. చ్తసత
ు ాండు. న్న పిలో నచ మాయ చేసు చ ని ఆ

ఫకీరు వెధవన్న బురిడీ క టటు ాంచే ాందచకు సవయాంగా న్ేన్ే రాంగాంలోకి దిగుతున్నినచ. వాడికి సచఖ్శాాంతులెో కుాండన

చే సు ా నచ. న్న దెబాకి తటుు కోలేక వాడు ఆతీహతా చేస చకున్ే వరకు వదిలిప్టు నచ. ఇది న్న ప్రతిజా ! న్న

డబ్ా చ్ప్ుపళ్లు నన్ేి ాం చేయలేవు!" అాంటో ఆ గది నచాంచి బయటటకి వచిు, గదిక ి తనళ్ాం ప్టు ట డు.

రె ాండు రలజుల తరావత -

ఆ ఇాంటో చిని డనర మా ఒకటట చలటు చేసచకుాంది .

మేడ మీద తన గదిల ో శారద ముసాు బవుతుాండగా, కి ాంద హలోో గలవాందాం ఎవరలి కోప్పడుతున్నిడు. ఆ

తతాంగాం చ్తడట్న్నకి శారద గదిల ోాంచి బయటకు వచిుాంది.

గలవాందాం అరుసచు న్నిడు -

"షటప్! మాట్డకు! సిగా ు లేదచటయాా! కని కూతురు జీవతాంతో ఆడుకుాంట్వా?"

""మీకే ాం బ్బు? మీ రలాగే అాంట్రు. కులాం లేన్న ఆ పేదవాణిి చేసచకుాంటట , ప్దిమాందిల ో ప్రువు

పో గొటుు కున్ేది న్ేనచ! ఆ బ్ధేమిటో అనచభవాంచ్వలసి ాంది న్ేన చ!" అన్నిడు ఆ వాకిు .

ఓరకాంట శారదన్న గమన్నసత

ు ఒకోుమాట వతిు వతిు ప్లుకుతూ అన్నిడు-

"కులాం కన్ని, ఆసీు అాంతసచు ల కన్ని, గుణాం...గుణాం గొప్పదయాా! న్న పిలో ఆనాందాం అాంతకాంటట ముఖ్ాాం.

న్నమాట వనచ. మీ అమాీయి ఇషు ప్రకారమే ప్ళ్లో జరిపి ాంచ్చ. న్న ప్ది మనసచన్న చనటుకో!"

ఆ మాటల దనవరా గలవాందాం యొకు వశాల హృదయాం తెలుసచకున్న శారద సాంతోషి సు ో ాంది .

ఆ వాకిు గలవాందయాన్న సతటటగా ప్రశిిాంచేడ ు -

"అయాా! తమ రేమీ అనచకోకపో తే ఒకు పాయిాంటు అడుగుతననచ!"

"అడుగు!"

"మీ అమాీయి కూడన ఓ అన్నమకుణిి ప్ళ్ో ల డుతననన్న ప్ాంతాం ప్టటు ాందే అనచకోాండి! అప్ుపడేాం చేసు ా రు?"

"ఆనాందాంగా వాళ్ు ప్ళ్లో క ి అాంగీకరిసు ా నచ."

"అయితే ఇాంకే? ఆ బటు ల క టు బ్ాయితో మీ అమాీయి ప్ ళ్లో జరిపి ాంచ్ాండి చ్తసాు !" అన్నిడు వాకిు .

"ఆ మాటకు గలవాందాం షాకు తిన్న ఆశురాపో తునిటుో నటటసు త అన్నిడు -

"న్ో! న్ేనిమీనచ మా అమాీయి న్నకు చెప్పకుాండన ఏ ప్న్న చేయదచ."

"న్నన్ని!" అనిది శారద అకసాీతు

ు గా.

గలవాందాం అప్ుపడే ఆమ నచ చ్తసినటుో నటటసు త అన్నిడు -

"ఇతన్న మాటలు వన్నివా అమాీ?"

"ఆయన చెపిప ాంది న్నజమే న్నన్ని!"

గలవాందాం లిప్ు పాటు మాట్డలేకపో యిేడు. శారదనచ చేరుక న్న న్నటకీయ ాంగా అడిగ ేడు -

"అతనచ ...."

"పేరు సతామూరిు " అనిది శారద.

"న్న కిషు మ న పేరు!" అన్నిడు గలవాందాం.

 వాకిు కి తన పో రష నచ జాా ప్కాం వచిుాంది కాబో లు గబగబ్ అన్నిడు -

"పేరిషు మ నాంత మాతనర న సరి పో దేి ాంటట ? అబ్ాయి ఏాం చే సు ా డో వవరాలడగాండి !"

గలవాందాం అతన్న వేప్ు అసహనాంగా చ్తసత

ు ఎాంతో గాంభీరాంగా డె రలాగు చెపేపడు -

"అనవసరాం. న్ేనచ అడగనచ అబ్ాయి మా అమాీయికి నచేుడు. చనలు! మా అమాీయికి ప్ళ్ో ల డే ాందచకు

అతన్నకి ఆ ఒకు కావలిఫికేషనచ చనలు!" అన్న ముకాు యిాంప్ుగా ఇాంకో డెరల ాగు బరువుగా ప్రయోగి ాంచేడ ు -

"కాకపో తే, మా అమాీయి న్నకు సవయాంగా చెప్పవలసిన వషయాం ప్రాయి వాకిు దనవరా తెలిసినాందచకు

బ్ధప్డుతున్నినచ. అాంతే!"

ఆ మాటకి శారద కదిలిపో తూ అనిది

"క్షమిాంచ్చ న్నన్ని!"

"పిచిు తలీో ! న్న మాట ఎప్ుపడెరన్న కాదన్నిన్న? జీవతాంలో ముఖ్ామ న ఘటు ాం ప్ళ్లో ! న్న ప్ళ్లో న్న ఇషు ప్రకారమే

జరుగుతుాంది . "

"న్నన్ని!" అనిది శారద ఆనాందాంగా.

"సతామూరిు న్న మన్నాంటటకి రమీనచ. అన్ని వషయాలూ మాట్డి ముహూరాు లు ప్టు ట సాు !" అన్నిడు గలవాందాం

ఆ మాట వనగాన్ే -

శారద తాండి ర చేతిన్నతీసచకున్న ముదచి ప్టు ు కుాంది . ఆ తరావత గబగబ్ మేడెకుుతోాంది .

 "కెైల ాసాం!" అన్న పిలిచేడు గలవాందాం.

కె ైలాసాం వచిు గలవాందాం ముాందచ వనయాంగా న్నలబడనా డు.

"ఆ ప్ది మన్నషిక ి కిర ాయి ఇచిు ప్ాంపి ాంచ్చ!" అన్నిడు గలవాందాం.

అమాీయి ప్ ళ్లో అన్ే ఉతు

ు తిు ఘటు ాంలో నటటు ాంచిన వాకిు కి వాందన్ోటు ఇచేుడు కెైల ాసాం. వాకిు న్ోటు తీసచకున్న

గలవాందనన్నకీ నమసురి ాంచి వెళ్లో పో యిేడు.

గలవాందాం కోప్ాంగా గొణుకుుాంటున్నిడు -

"సతామూరీు ! న్ననచి కూరవవాండుకు తినకపో తే న్న పేరు గలవాందమే కాదచ!"

31

రలడుా రదది గా ఉాంది.

ఆ రలడుా మీద రకరకాల వాహన్నలు జోరుగా వెడుతున్నియి.

రలడుా అవతల సతామూరిు వున్నిడు. ఇవతల శారద వుాంది. ఒకరొికరు చ్తసచకున్నిరు. రలడుా దనటట

సతామూరిు న్న కలుసచకోవాలన్న ఇవతల నచాండి శారద ప్రయతిిసచు ాంటట , రలడుా దనటట శారదనచ కలుసచకోవాలన్న

అవతలుిాంచి సతామూరిు ప్రయతిిసచు న్నిడు. కాన్న రలడుా మీద వేగ ాంగా నడిచే వాహన్నలు వాళ్ో ప్రయతనిలకు

అాంతరాయాం కలిగిసు చ న్నియి.

శారద దె రరాాం చేసి ాంది.

ఏమ తే అయిాాందన్న ఆమ రలడుా దనటట ాందచకు ఇవతలుిాంచి సీపడుగా నడుసోు ాంది. రలడుా మధాకు వచేుసిాంది .
క్షణాంలో రలడుా దనటటస ేది!

అాంతలో ప్ది లారీ ఒకటట శారద మీదకు రివువన వచేు సిాంది.

ఆ దృశాాన్ని చ్తచి ఆాందో ళ్నగా "శారదన!" అన్న ప లికేక ప్టు ట డు సతామూరిు . ఆ తరావత కళ్లో

మూసచకున్నిడు.

* * *

క ాండమీద కూచ్చన్న సతామూరిు కథ వాంటుని జన్నభ్లో సి ాంహాచ్లాం ఉతుాంఠన్న ఆప్ుకోలేక అడిగ ేడు -

"ఏాం జరిగ ిాంది? ఏకిుడెాంట్?"

"అట్ో ాంటటదే అయి వుాంటుాంది !" అన్నిడు భదనర చ్లాం.

"రలడుా ప్రమాదాంలో శారద మరణిాంచిాంది . శారద లేన్న జీవతాం వృథన అన్న ఈ సతామూరిు క ాండ దతకి

ఆతీహతా చేసచకోడనన్నకి ఇకుడికి వచేుడు" అన్నిడు ప్రమానాందాం.

"న్న ఊహ తప్ుప శారద మరణి ాంచి వుాండదచ. కథలో ఏదో మ లిక వుాంది. సతామూరిు గటటు గా న్నటూ
ు రిు కళ్లో

తుడుచ్చకుాంటున్నిడు.

ప్రమానాందాం అాందచకున్నిడు-

"కథలో మ లిక ఏమిటో న్ేనచ ఊహి ాంచ్గలనచ. శారద మరణి ాంచ్క పో యిన్న, లారీ ఏకి ుడెాంట్ లో తనకు

బలమ న గాయాం తగిలి వుాంటుాంది . దనాంతో మతి పో గొటుు కున్న వుాంటుాంది. ఈ సతామూరిు న్న పో లుుకోలేక

'అనియాా' అన్న వరస మారిు పిలిచి వుాంటుాంది . వరస తపిపన పే రమ కథలో బతకలేక , సతామూరిు క ాండ దతకి

పార ణాం తీసచకుాందనమన్న వచిు వుాంట్డు. కరెకేు గా?" అన్న ప్రమానాందాం సతామూరిు న్న అడిగ ేడు.
 సతామూరిు వసచగాా సమాధనన మిచేుడు -

"కథ మధాలో అడా ాం ప్డవది న్న తమకు ఇాంతకు మునచపే మనవ చేసేన చ. అయిన్న అడా ాం ప్డుతూన్ే

వున్నిరు."

"ఇాందనక న్నటూ
ు రిు ాంది ఈ పాయిాంటుకేన్న?" అన్న ఆనాందాం అడిగ ేడు.

"అవునచ" అన్నిడు సతామూరిు .

"కథ ఆపి కూచ్చాంటట మేము ఏదేద ో ఊహి ాంచే ాం సరే ఇక చెప్ుప!" అన్నిడు ప్రమానాందాం. సతామూరిు

చెప్పడాం పార రాంభాంచేడు.

* * *

ఆ నడి రలడుా మీద - సతామూరిు మ లిో గా కళ్లో తెరిచ ేడు.

ట్ర ఫిక్ జామ్ అయిాంది. జనాం సతామూరిు చ్చటూ

ు తన మూగి వున్నిరు. వాళ్ో న్న తోసచకుాంటోశారద సతామూరిు

దగా రికి వసోు ాంది.

జరిగి ాంది తెలుసచకున్న సతామూరిు తల ది ాంచ్చకున్నిడు.

"క్షేమ ాంగాన్ే వున్నివు కదన, శారదన!" అన్నిడు సతామూరిు న్ేలమీదిక ి చ్తసోు .

"న్నకే ాం కాలేదచ. మీ చ్చటూ

ు ఇాంతమాంది న్న చ్తచి,మీకేమ న్న ప్రమ ాదాం జరిగి ాందేమోనన్న హడలి పో యిేనచ.

రాండి, వెడదనాం!"
 అన్న సతామూరిు చెయిా ప్టుు కున్న జనాం మధా నచాంచి తీసచకువెడ ుతుని శారదనచ చ్తచి,బ్రటు కాన్నసేు బుల్

టోపీ తీసి

"బ్గుాందమాీ! చనలా బ్గుాంది ! కుశలాం కనచకోుడనన్నకి మీకి ాంత కన్ని బెటరు పేో సచ ఎకుడన

దొ రకలేదన? వెళ్ో ాండెళ్ో ాండి !" తల గలకుుాంటో అన్నిడు -

గలవాందాంగారి కుకులు రె ాండత రలడుా ప్కున్ే వున్నియి. వె ళ్లో ప ో తుని జాంట వేప్ు చ్తసి, వాళ్ో న్న వె ాంబడిాంచే

ప్న్న మీద అకుడిి ాంచి మ లిో గా కదిలేయి.

ఆ రలడుా మీదే -

కె ైలాసాం రిక్ష ావాడి వేష ాంలో వున్నిడు. జాంటనచ అతనచ కూడన చ్తసేడు. వాళ్ో నచ ఫాలో చేయ ాలన్ే ఉదేి శాంతో

అతనచ రిక్షానచ మ లిో గ ా నడిపిాంచ్చకుాంటో కదిల ేడు.

రిక్షాన్న చ్తడగాన్ే బ్రటు కాన్నసేు బిల్ కి కాళ్లో న్ొప్ుపలు ప్ుటటు యి. ఉతనుహాంగా ఎగిరి గాంతేసి రిక్షాలో

కూరుున్నిడు.

బాండి బరువెక ే ుసరికి ఎవరెక ే ురల చ్తదని మన్న రిక్షాలోకి చ్తసేడు కె ైలాసాం.

కమలాంలో కూరుుని బరహీదేవుడలేో రిక్షాలో ప్దనీసనిాం వేసచకూురుుని బ్రటు కాన్నసేు బిల్ ఆరా రు వేసేడు

"పో న్నయ్! తినిగా తీరటవున్ సేు షన్ కి ప్ద!"

కె ైలాసాన్నకి దచుఃఖ్ాం వచేులాగుాంది . ఏాం చె పాపలో తెలీక న్నళ్లో నములుు న్నిడు. తన ఆరి రుునచ ఖ్ాతరు

చేయకుాండన న్నలబడిన ాందచకు కెైల ాసమీీద పో లీసచకు కోప్ాం వచిుాంది. పిచేుకి ునటుు అరిచ ేడు-

"ఏాంట్ర ? ఏాంట్ ఎదవ ఆలోచ్న? చెపిప ాంది చెయి ా! తీరటవున్ పో లీస్ సేు షన్! ప్ద!"
 అప్పటటకి పేరమ జాంట స్ ాంటరు వరకు వెళ్లో ప ో యిేరు. ఈ పో లీసచ వాలకాం చ్తసచు ాంటట తనన్న వడిచి ప్టు ట లా లేడు.

అయిన్న పో లీసచనచ రికె వసచు చేస ేడు కెైల ాసాం -

"తమరు ఇాంకో రిక్ష ాలో వెళ్ో ాండి! న్నకు వేర ే ప్నచాంది."

ఆ మాట వనగాన్ే పో లీసచకి కోప్మొచిుాంది -

"ఏాంట్ర ? ఎకిున రిక్షా దిగ ేసి - ఇాంకో రిక్ష ాలో వెళ్ో ల లా? న్ేనచ న్న మాట వన్నలిుాందే గాన్న - నచవువ డతాటీల ో ఉని

పో లీసో డి ఆరా రు వన్నపి ాంచ్చకోవు! అాంతేగా? చెబు ్ ! తియ్.... రిక్షా లెరస్న్ ు తియ్!" అన్న తికు తికుగా

అరుసచు న్నిడు.

"రిక్షా త కుడనన్నకి కూడన లెరస్న చుాండనలా, సార్?" అన్న అనచమానాంగా అడిగ ేడు కె ైలాసాం.

"ఎాంటోరయ్! ఏాం తెలీనటుు అడుగుతున్నివే ?"

"న్నజాంగా న్నకు తెలీదచ, సార్!"

"తిాంట్ న్ోరేయ్!"

"అసలు న్ేన చ రిక్ష ా ప్ులో రి ి కాదచ సార్!"

"మరి? యస్ర ుగారి బ్వమరిదివా?"

"న్నపేరు కెైల ాసాం! ఊరికే రిక్ష ావాడి వేషాం కటటు నచ."

వేషాం అన్ే మాట వనగాన్ే పో లీసచ ఎగతనళ్లగా అడిగ ేడు -

"అట్ు గా? వేషాం కటటు వా? ఎాందచకురా వేషాం? ఫో టో గాన్న దిగుతనవా?"

 "కాదచ, సార్, ఈ వేషాంలో ఒక జాంటనచ ఫాలో కమీన్న మా బ్స్ ఆరా ర్ వేసేడ ు."

"ఎాంట ాంటట? సిన్నమా కతలు ఇన్నపిసు చ న్నివా? ఒరే! వేషాం కటు డాం ఫాలో అవడాం, ప్టుు క డాం - ఇయాన్ని మా

డతాటీలు! పో లీసచ డతాటీ లనిమాట! అట్ు ాంటటది మా డతాటట నచవువ చేసు చ న్నివాంటట -

న్నకేాంట ాంటోడవుటోోచేుసచు న్నియ్! ముాందచ నచవువ రిక్షా ఎకుు!"

కె ైలాసాన్ని రిక్షా ఎకి ుాంచి, పో లీసచ రిక్ష ా తోకకుతున్నిడు!

"దిగి పారిపో యిేవ వ, న్న శావాన్ని సేు షన్ కి తీసచకెడతన!" అన్న పో లీసచ ప్రతిజా కూడన చేస ేడు.

రిక్షాలో కెైల ాసాం కళ్లో తేల ేసేడ ు. రిక్షా నడుసత

ు న్ే వుాంది.

* * *

ఒక హొటలోో -

సతామూరిు శారదలు కాఫీ తనగుతున్నిరు.

"ఇాంత శుభవారు చెపిపన్న, మొహాం మాడుుకున్న కాఫీ తనగుతనరే ? కులాసాగా తనగాండి!" అనిది శారద.

"న్నకు కులాసాగా తనగడాం చేత కాదచ. అవునత, మన పే రమ గురి ాంచి మీ న్ననిగారికి అాంత దెరరాాంగా ఎట్ో

చెప్పగలిగేవు?" అడిగ ేడు సతామూరిు .

"న్నజమ న పేరమ దేన్నకీ భయప్డకూడదచ" అన్న చిలిపిగా హెచ్ురి ాంచిాంది శారద.

ఏమనచకున్నిడో ఏమో, సతామూరిు అకసాీతు

ు గా లేచి న్నలబడనా డు. అతన్న వరస అరధ ాం గాక శారద కూడన
లేచిాంది.

"ఈ సాయాంతరాం మీ న్ననిగారిి మీ ఇాంటో తప్పకుాండన కలుసాు నచ" అన్నిడు సతామూరిు న్నబారాంగా.

* * *

గలవాందాం ఇాంటట హాలోో -

కుకులు రె ాండత మొరుగుతున్నియి. గలవాందాం శీది గా వన్న ఆన్నిడు.

"ఊ.... ఇది రూ చెటు ప్ట్ు లేసచకున్న వె ళ్లుపో యిేరు. అాంతేగ ా?" అన్న కుకులిి అడిగ ేడు గలవాందాం.

కుకులు అవుననిటుో తోక లూపేయి.

"అయితే ఈ సాయాంతరాం ఆ ఫకీరు వెధవ ఈ ఇాంటో తప్పన్న సరిగా అడుగు ప్డతనడు. చ్తసాు " అన్న

గొణుకున్నిడు.

కుకులిి రెసు చ తీసచక మనిటుో స్రగ చేసేడు. కుకులు వె ళ్లో పో యిేయి .

సతామూరిు క ి ఎలాో ాంటట టీ రట్ మ ాంటటవ ావలో గలవాందాం ఆలోచిసచు న్నిడు.

32

సతామూరిు చనలా వేగాంగా నడుసచు న్నిడు. అట్ో నడుసత

ు న్ే ఆటోలనచ పిలుసచు న్నిడు. అవ ఆగడాం లేదచ.

వాచీ చ్తసచకున్నిడు. అప్పటటక ే అయిదయిాాంది . గలవాందాం గారిలో ు ఇాంకా చనలా దతరాంలో వుాంది.
 అాంచేత సతామూరిు నడకవేగ ాం మరిాంత ప్ాంచేడ ు.

క ాంత దతరాం నడిచేక , నడకతో ప్న్న కాదన్న ప్రుగెతు డాం పార రాంభాంచేడ ు. ఒకచలట -

డెర ైన్ేజి గుాంటకి మూత లేదచ. మూత లేన్న కారణాంగా అాందచతో ఒక వాకిు ఎప్ుపడు ప్డనా డో గాన్న, ప్ రకి

వచేు ాందచకు శతవధనల ప్రయతిిసచు న్నిడు. కాన్న, ప్టుు దొ రకు మళ్లు గలతిలో ప్డి ప ో తున్నిడు. ఈ వధాంగా

వఫల ప్రయతిాం చేసు చ న్ని ఆవాకిు క ి - ప్రుగెతు ు కుాంటో వసచు ని సతామూరిు కన్నపి ాంచేడ ు.

గలతిలోాంచి రె ాండు చేత ులూ సతామూరిు క ి కన్నపి ాంచేల ా ఎతిు , జాండనల మాదిర ి ఊప్ుతూ "ఏవాండో య్!

మిమీలేి ...." అన్న పిలిచేడు.

ఆ పిలుప్ు వన్న సతామూరిు ఆగిపో యిేడ ు. డెర ైన్ేజి గలతిలో ప్డా మన్నషిన్న చ్తచేడ ు. అకుడికి వెళ్లో -

"అయాయోా పాప్ాం! ప్డనా రా?" అన్న ప్రామరి శాంచేడు.

ఆ వాకిు తల ఊపి ఆడిగ ేడు -

"పీో జ్ ... కాసు చెయిాచిు సాయాం చేయాండి!"

" సతామూరిు డెర ైన్ేజిలో ప్డా వాకిు యొకు బ్గలగులు ప్రీక్షి ాంచేడు అతన్ని లేవదద ప్రయతిాం చేసు ే

తననచ బురద ప్ులుాంకోడాం తప్పదన్న గీ హి ాంచి అన్నిడు -

"అతావసర ప్న్న మీద వెడుతున్నినచ. ట ర ాం లేదచ. క ాంచె ాం ఓపిక ప్టు ాండి! మళీో వసాు !" అన్న హామీ ఇచిు

మళ్లో ప్రుగు పార రాంభాంచేడు సతామూరిు .

డెర ైన్ేజి గలతిలో ఉని మన్నషి అనచకుాంటున్నిడు -

 "గలతిలో ప్డి రె ాండు గాంటలెర ాంది ! ఓపిక ప్ట్ు లిట? ఎవడన్ని పేప్రు వసిరిన్న బ్వుాండు! వారు లన్న

చ్దచవుకుాంటో కాలక్షేప్ాం చేయవచ్చు!"

* * *

గలవాందాంగారి భవనాంలోకి భ్రాంగా అడుగు ప్డ ుతున్నిడుకెైల ాసాం.

అతన్న దచసచు లు చిరిగ ి వున్నియి. ఒళ్లో హూనమ వుాంది. 'పో లీసచలచేత ఉతకబడెనచ' అన్ే బో రుా అతన్న

మ ళ్లో కటు కపో యిన్న, ఆ దెబాలు ఆ బ్ప్తు వన్న చనలా సచలువుగా చెప్పచ్చు.

అాంచేత కెైల ాసాన్ని ఆ అవతనరాంలో చ్తడగాన్ే గలవాందాం తనపీగ ా అడిగ ేడు.

"పో లీసచలు క టటు రా?"

"చితు ాం! మేధ నవులు! బ్గా కన్నప్టు ట రు" అన్నిడు కె ైలాసాం.

"నస వదచి . జరిగి ాంది చెప్ుప" అన్నిడు గలవాందాం.

"చితు ాం! అమాీయి గారిన్న వెాంబడి ాంచే ప్న్న మీద రిక్షాప్ులో ర్ వేష ాంలో వున్నినాండీ ! ఒక పో లీసాయనకి న్న

మీద అనచమానాం వచిుాందన్న సేు షన్ కి తీసచకెళ్ో ల డు. అకుడననచి - కాశీీర్ నచాంచి వచేువా అన్న ఉతికేరు .

పాకి సు ా న్ తో న్నకేమిటట సాంబాంధమన్న చితగలా టటు రు. చెరన్ న వారిక ి ఏాం చెపేపవన్న పాతరవేసేరు. జుటుు పీక ేరు.

కడుప్ులో గదేి రు. ఏవన్న చెప్పనచ? చితరహ ిాంస! చితక పాడిచేర ాంటట నమీాండి! అయిన్న, అాందరికీ మారువేషాలు

అచిురావాండి ! న్న మాట మీరు నమాీలి!" అన్నిడు కెైల ాసాం బ్ధగా.

"న్న కన్ని కుకులు నయాం!" అన్నిడు గలవాందాం.

 "చితు ాం!"

"ఏ ప్న్న చెపిపన్న ప్రుగెతు ు క చిు రిజలుు చెబుతనయి!"

"చితు ాం! కాశీీర్, పాకి సు ా న్. చె రన్న లాాంటట ప్రదేశాల నచాంచి కుకులు రావన్న పో లీసచలకి బ్గా తెలుసాండి !" అన్న

కె ైల ాసాం ఏదో చెబుతుాండగా -

జాకీ అరీ ాంటుగా వచిు గబగబ్ మొరిగి ాంది. అదాంతన వన్న గలవాందాం కెైల ాసాంతో అాంటున్నిడు-

"ఆ కురాీ డు వసచు న్నిటు ! అదచగల .... ఆ గదిల ో వుాంట్. అతణిి అకుడిక ి ప్ాంపిాంచ్చ!" అన్న గదిల ోకి

వె ళ్లో పో యిేడు గలవాందాం.

అప్ుపడు సతామూరిు వచేుడు. వచీురాాంగాన్ే "అయాగారున్నిరా?" అన్న కెైల ాసాన్ని అడిగ ేడు.

కె ైలాసాం క ాంచెాం న్నషూ

ు రాంగా సమాధనన మిచేుడు-

"ఉన్నిరు! న్ేనచ ఈ అవతనరాంలో మీకు కన్నపిసు చ న్నినచ. ననచి మీరు గురుు ప్టు లేదచ. కాన్న మీరు

న్నకు తెలుసచ!"

"తెలుసా? ఎట్ో తెలుసచ?" అన్న కూతూహలాంగా అడిగేడ ు సతామూరిు .

ఎట్ో తెలుసో వవరాంగా చెబుదనమనచకున్నిడు కె ైలాసాం. ఏదో అనచమానాం రాగా అతనచ కుకుల వెరప్ ు

చ్తసేడు. కుకులు తలలు ప్కుకి తిప్ుపకున్నియి. కె ైలాసాం మనసచ మారుుకున్న సతామూరిు తో అన్నిడు -

"అవన్ని తరావత చెప్ుపకుాందనాం. ఆ గదిలో అయాాగారు మీ గురి ాంచే ఎదచరు చ్తసచు న్నిరు. వెళ్లో రాండి!"

సతామూరిు ఆ గది వె రప్ు నడుసచు న్నిడు.

 కె ైలాసాం గాలోో దణని లు ప్టు ు కుాంటున్నిడు.

గదిలోకి అడుగు ప్టు ట డు సతామూరిు గలవాందాం కిటటక ీ దగిా ర న్నలబడి బయట వాతనవరణనన్ని ప్రిక ిసు చ న్నిడు.

"నమసాురాం!" అన్నిడు సతామూరిు .

గలవాందాం సతామూరిు న్న చ్తసేడ ు.

"న్న పేరు సతామూరిు !" అన్నిడు సతామూరిు వనయాంగా.

"అమాీయి చెపిపన హీర లన్న నచవేవ కదత?" అడిగేడ ు గలవాందాం.

సతామూరిు తల వూపేడు అవుననిటుు .

"ఏమిటో అనచకున్ని! అమాీయి చెపిపనటుు అాందగాడివ ే !"

సతామూరిు సిగా ు ప్డనా డు.

"ఆసిు పాసచు లేో వన్న చెప ిపాంది . "

"అవునాండీ! చిని ఉదో ాగముాంది . అాంతే!"

"అమాీయిన్న ప్ ళ్లో చేసచకున్ని ఆ చిని ఉదో ాగాంతోన్ే కాలక్షేప్ ాం చేయ ాలి. న్న ప్రప్తిన్న అడా ాం ప్టు ు కున్న

ప్ది ఉదో ాగాం సాంపాయిాంచ్వచ్ున్ే ఆశ వుాంటట - ఆ ఆశన్న వె ాంటన్ే తుాంచేయ్!"

"న్నకు అలాో ాంటట ఆశలు లేవాండి ."

"వెరీగ ుడ్! ఒకున్ొకు కూతురు. అమాీయితో పాటు ఆసిు కూడన వసచు ాందన్ే ఆశ....."
 "న్ెవవర్! న్నకు అలాో ాంటట ఆశలు లేవాండి. "

"రె ాండుసారూ
ో నచవువ ఆశలేో వన్న ఒకే సమాధననాం చెపిపనాందచకు సాంతోషాంగా వుాంది. ఇప్ుపడు ఆ సో ఫాలో

కూచల! కూచలవయాా! ఆశ లేమీ లేవన్నివు కదన! న్నబారాంగా కూచల!"

సతామూరిు వనయాంగా కూచ్చన్నిడు.

"వెరీగ ుడ్ ఏాం తీసచకుాంట్వ్?" అడిగ ేడు గలవాందాం.

"శారద" ప్రాకుగా అన్నిడు సతామూరిు .

తననచచేస ిన తప్ుప తెలుసచకున్న సతామూరిు అన్నిడు-

"ఐ మీన్! అాంటట....న్న ఉదేి శాం...."

"అరధ మ ాంది. ప్ది వాళ్ో ముాందచ బుదిి మాంతుడు ఖ్ాంగారు ప్డటాం సహజాం. అది మామూలే" అాంటూ గలవాందాం

ఆ గదిల ో ఉనిటీ. వీ స్టు ు వె రప్ు కదిల ేడ ు. ఆ స్టు ు ప్కున్ే న్నలబడి అన్నిడు.

"మీ ప్ళ్ో యిాంది. "

"ఎప్ుపడు సార్?" ఖ్ాంగారుగా అడిగేడ ు సతామూరిు .

"అనచకోవయాా!"

"తప్పకుాండన అనచకుాంట్నాండీ !"

"అయిాాందన? న్న క చేు జీతాం రాళ్ో తో బాంగళ్లలో ఎలాో గూ వుాండలేవు. మా అమాీయికి కూడన తనకి

బాంగళ్లలు అకురేో దన్న న్నకు చెప ేప వుాంటుాంది . అాంచేత ఎకుడో ఊరిక ి దతరాంగా చినిగది అదెి కు తీసచకుాంట్రు.
ఇప్ుపడు టీ. వలో మీ భవషతు
ు నడుసచు ాంది. చ్తడు!"

"టీ.వీ.లో మా భవషాతను ?" ఆశురాాంగా అడిగేడ ు సతామూరిు .

తనపీగా సమాధనన మిచేుడు గలవాందాం -

"అాంటట, న్ేన చ చెబుతుాంట్నచ. న్ేనచ చెబుతునిదాంతన న్నకు టీ.వీలో బొ మీలోు సహా కన్నపిసు చ ాందనిమాట!

చ్తసాు వా?"

"చ్తసాు నచ" అన్నిడు నసచగుతూ సతామూరిు .

గలవాందాం చెబుతున్నిడు. ఆ ప్రకారాం టీ.వీ.లో కథ నడుసోు ాంది.

* * *

మురిక ివాడలో అదొ క మురిక ి ఇలుో .

ఆ మురికి ఇాంటోో అదొ క మురికి వాట్.

సతామూరిు బ్గా అలిసి పో యి ఇాంటటకోచేుడు. కాళ్ో కి న్నళ్లో చిుాంది శారద. అతనచ కాళ్లో కడుకుున వె ాంటన్ే

అనిది-

"రేప్ు ఉదయమే రేవతి ప్ ళ్లో !"

"అలాగా! గుడ్ నతాస్!" అన్నిడు సతామూరిు .

"మనాం ప్ ళ్లో క ి వెళ్ో ల లి!" అనిదనమ .

 "తప్పకుాండన వెడదనాం" అన్నిడు సతామూరిు .

"ఆ ప్ళ్లో కి మా న్నని కూడన వసాు డు."

""రాన్నవువ! వసేు మనకేమిటట అభాాంతరాం?"

"ప్దివేలో ప్దిహేన చవేల ో పో సి క నచకోుచిున బహ మతిన్న ఎాంతో గరవాంగా ప్ళ్లో కూతురిక ి ప్ రజాంట్ చే సు ా డు."

"మాంచిదేగా!"

"మనాం కూడన క న్నలి గదన!"

"క ాందనాం."

"ఏాం క ాందనాం?"

"ఏదో ఒకటట - మన తనహతుకి తగా టుు - వాంద రూపాయలు మిాంచ్కుాండన మాంచి బహ మతే క ాందనాం!"

అన్నిడు సతామూరిు .

"వాందన? న్న బొ ాంద!" అనిది శారద న్నరసనగా.

"శారదన?"

"వాంద రూపాయలు! ఆ డబుాకి దాండలు కూడన దొ రకవు?"

"అయితే ఏమాంట్వ్?"
 "న్ేనచ కోటీశ వరుడి కూతురిాండి . మా న్నని ప్దదప్దిహ ేనచ వేలు ఖ్రుు ప్డితే న్ేనచ పాతికవేలు

ఖ్రుుప్టు లేన్ న?"

"పాతికవేల ా?" అన్న భయాంగా అన్నిడు సతామూరిు .

"అాంటట ఏమిటట మీ ఉదేి శాం?" న్నగా దదసి అడిగి ాంది శారద.

"అాంత ఖ్రుు ప్టు గల ఆరిధ క సోు మతు న్నకు లేదచ, శారదన! మన -ప్ళ్లో కి ముాందే న్నతో న్న సిధ తిగతులు

సమసు ాం చెప ేపనచ. మరిచి పో యిేవ ా?"

"లేదచ బ్గా గురుు ప్టు ు కున్నినచ. అాందచకే అకుడి ఐశవరామాంతన వదిల ేసి, ఈ ముషిు మురిక ివాడలో ఈ

ముషిు ఇాంటో ముషిు కాప్రాం చేసు చ న్నినచ."

"శారదన!"

"అయిన్న సాంతోషాంగాన్ే వున్నినాండి! దె రవసాక్షిగ ా సాంతోషాంగా వున్నినచ. న్న కోసాం న్ేనచ మిమీలిి

అడగడాం లేదచ. ఇక ముాందచ కూడన అడగనచ. కావాలన్న మిమీలిి ప్ళ్లుడేన చ. కషాు లకు భయప్డనాండీ ! కాన్న,

అది న్న సేి హితురాలు! పార ణ సే ిహిత ురాలు. దనన్న మ ళ్లో దాండేసి చేత ులు దచలుప్ుక డాం న్న వలో కాదచ. మా

సేి హాం వలువ ముషిు వాంద రూపాయలు మాతరమ ేనన్న రేవతిన్న అవమాన్నాంచ్లేనచ!"

"అది కాదచ శారదన!"

"వది ాండీ! మీరు న్నకేాం చెప్పదచి ! ఆ ప్ ళ్లో క ి వెళ్ో ల నచ. వెళ్లో దనన్ని దాండలోు అవమాన్నాంచ్నచ."

"శారదన!"

"దనన్నకి శాశవతాంగా దతరమ పో తన! ఆ దాండేదో న్న ఫో టోకి తగిలిాంచ్ాండి !" అన్న వేగాంగా వాంట గదిల ోకి

వె ళ్లో పో యి తలుప్ులు మూసిాంది .

 "శారదన....!శారదన!" అాంటూ తలుప్ు క డుతున్నిడు సతామూరిు .

వాంట గదిల ో భగుా న మాంటలు లేచ ేయి. ఆ మాంటలోో శారద కాలిపో తోాంది . శారదన! అన్న అలాో డిప ో తున్నిడు

సతామూరిు .

"ఇాంతటటతో ఈ ప్రసారాం సమాప్ు ాం" - అన్ే కారుా టీ.వీ.లో కన్నపిాంచిాంది !

సతామూరిు లేచి న్నలబడనా డు.

"గలవాందాం సతామూరిు దగా రక చిు అన్నిడు-

"కూచల!"

""న్ో! న్న మనసచ చెడిపో యిాంది . సిు మితాంగా కూచలలేనచ!"

"ఊహి ాంచేనచ. అయిన్న సరే, న్న న్నరి య మేమిటో చె పాపలి గదన? శారదన్న ప్ళ్ో ల డుతనవా? ప్ళ్ో ల డిన

న్ెలరలజులోో న్ే శారదన్న అగిికి ఆహ తి చేసు ా వా? పే రమ ాంటట కిరసన్నయిలు చనవేన్న? చెప్ుప, సతామూరిు !"

సతామూరిు సమాధననాం చెప్పలేదచ. అతనచ బెద ిరి పో తున్నిడు. అతన్న ధో రణిగమన్నాంచి, అతన్న భుజమీీద

చేయి వేసి లాలిసత

ు అన్నిడు గలవాందచ.

"నచవువ మాంచివాడివేనయాా! ఒక న్నతికీ, న్నజాయితికీ కటుు బడిన మన్నషివ . చినిప్పటుిాంచీ పేదరిక ాంలో

బతికేవు. అాంచేత ఎాంత దరిద రాంలోన్ెరన్న బతగా లవు. మా అమాీయి వషయాం వేరు. సిరిసాంప్దలోో ప్ుటటు

ప్రుగుతోాంది . అకసాీతు
ు గా దనన్న బతుకు కషాు లోో ప్డిత ే తటుు కోలేదచ. ఎన్ని కషాు ల చిున్న న్న కిషు మేనన్న న్నతో

చెప ిప వుాండవచ్చు. అదాంతన పే రమ ప్వరు! సాంసారాం రొటీన్ ోో ప్డా తరావత ఆ ప్వరు తగిా పో తుాంది . అప్ుపడు...."
 "ఫ్ీో జ్! న్నకే ాం చెప్పకాండి సార్! న్నకు ఏడుపో సోు ాంది. న్ేనచ ఏమ పో యిన్న ప్రేో ద చ. శారద సచఖ్మే న్నకాువాలి!"

"మాంచి మాటన్నివు!"

"న్న లాాంటట దరిదచర ణిి కటుు కున్న ఆమ కషాు లు ప్డటాం న్న కిషు ాం లేదచ."

"అమాీయి కూుడన ఇషు ాం వుాండదచ. అయితే ఆ మాట ఇప్ుపడు చెప్పదచ. కషాు లు పార రాంభమయిే ాక...."

"మీకు చేతులెతిు నమసురి సు ా నచ. ఇాంక చెప్పకాండి!"

"అయితే ఒక ప్న్న చెయి ా!"

"చెప్పాండి సార్!"

"శారదనచ మరి చిపో !"

"అది ఈ జనీకి జరగన్న ప్న్న!"

"సతామూరీు !"

"కాన్న! ఆమ కు దతరాంగా వె ళ్లో పో తన! అమ కున్నపిాంచ్నాంత దతరాంగా వెళ్లో ప ో తన!" ఆవేశ ాంగా అన్నిడు

సతామూరిు .

"మాంచిది! వెళ్లో రా! చనలా దతరాం వెళ్ో ల లి కాబో లు!" తనపీగ ా అన్నిడు గలవాందాం.

సతామూరిు గది నచాంచి బయటప్డనా డు.

చనలా వేగ ాంగా ఆ భవాంతి మాంచి కూడన బయటప్డనా డు. అాంతే వేగ ాంతో ప్ది ప్ది అాంగలు వేసచకుాంటో
వె ళ్లో పో తున్నిడు.

పిచిువాడిల ా చేత ులూప్ుకుాంటో వె ళ్లో పో తుని సతామూరిు న్న శారద మేడమీాంచి చ్తసి ాంది . గబగబ్ మేడ

దిగ ుతోాంది .

* * *

అదెి గదిలో సతామూరిు సామానచో సరుి కుాంటున్నిడు. బయటట మాంచి తలుప్వరల తుడుతుని శబధ మ ాంది.

సరేి ప్న్న ఆపి తలుప్ు తెరిచ ేడు.

గుమీాంలో శారద న్నలబడి వుాంది.

శారదనచ చ్తడాంగాన్ే సతామూరిు - ఓడి ప ో యిన మన్నషలేో తల ది ాంచ్చకున్నిడు.

శారద గాంభీరాంగా అన్నిది -

"జరిగి ాందాంతన వన్నినచ."

"ఎవరు చెపేపరు?"

"మా న్నని"

సతామూరిు గుమీాం నచాంచి గదిల ోకి చ్తసత

ు అాంటున్నిడు-

"మన ప్ళ్లో చనలా అనరాధ లకు దనరి తీసచు ాందే మోనన్న న్న భయాం!"

"మా రేవతి ప్ళ్లో , ఆ ప్ళ్లో కి మనాం తీసచకెళ్ో ల బహ మతులు -ఇవేగా అనరాధ లు?"
 "శారదన?"

"కషు మ న్న సచఖ్ాల కాంటట, ఇషు మ న ఇబాాందచలు రుచిగా వుాంట్యి అవున్న?"

"శారదన!"

"సచఖ్ాం కేవలాం డబుాలోన్ే లేద ాండీ! ననచి చ్తసచు న్నిరుగా! కారుో ాండి కూడన న్ేన చ కాలి నడకన్ే

ఎాంచ్చకున్నినచ. ఇప్ుపడు చెప్పాండి ? కారు సచఖ్మా, కాలి నడక సచఖ్మా?"

"శారదన! న్ేన్ెటూ చెప్పలేకపో తున్నినచ. న్న ఓదనరుు న్నకు క ాండాంత బలాన్నిసోు ాంది ! మీ న్ననిన్న

తలుచ్చకుాంటట భయమే సు ో ాంది !"

శారద నవవాంది. ఆ నవువ న్నబారాంగా వుాంది.

"మా న్నని గొప్ప లౌకుాడన్న న్నకివాళ్ల తెలిసిాంది. న్న ప్ ళ్లో న్న ఇషు ప్రకారమే చే సు ా నన్న న్నతో చెపిప, ననచి

ప్ళ్ో ల డే మీకు వషాద గాథలు వన్నపి ాంచి భయప్డ ుతున్నిడు."

"అాంతే నాంట్వా?"

"ఇాంక ఎకుువగా ఆలోచిాంచ్కాండి ! రేప్ు మళీో మా ఇాంటటకి రాండి! మా న్ననికి దె రరాాంగా సమాధననాం

చెప్పాండి!"

గుపిపట బిగి ాంచేడు సతామూరిు !

* * *
 గలవాందాం మేడ!

ఆ గదిల ో గలవాందాం, సతామూరిు ఇది రే వున్నిరు. అాంతవరకూ ఆవేశ ాంగా మాట్డిన సతామూరిు

ఆలిసి పో యిేడు.

గలవాందాం గాంభీరాంగా అన్నిడు

"గాంజి న్నళ్ో కూుడన గతిలేన్న బతుకున్న ఆనాందాంగా ఆహావన్నాంచ్గల మన్ోద ెరరాాం మీ ఇది రికీ వుాంటట, న్ేన చ

చెప ేపదేముాంది ? ఆలెైర ట్, శారదన్న తీసచకెళ్ో ల !"

"అయిదచ లక్షలా?"

"అవునచ. రూపాయిలు అయిదచ లక్షల రూపాయలు."

"అాంత డబుా న్న దగిా ర లేదచ!"

"ఆరెిలుో గడువు కూడన ఇసచు న్నినచ. ప్రయతిిాంచ్చ!"

"అాంత డబుా...."

"ఆరెిలో లో."

"ఎట్ో తెచేుది?"

"అది కూడన న్ేన్ే చెపాపలా? 'జయముీ న్నశుయముీరా' అన్న పాడుకుాంటో రిక్షా త కుు మూటలు మోయి.

బూటుో పాలిష్ చెయిా. అప్ుప చెయి ా లేద న తప్ుప చెయి ా!"

తప్ుప చేయన్న?"
 శారదనచ స ాంతాం చేసచకోవాలన్ే తప్ుపడు ఆలోచ్న న్నకునిప్ుపడు -తప్ుప చేస ి లక్షలు సాంపాయిాంచ్డాం

తప్ుపకాదచ!"

"చేసు ా ! తప్ుప చేసు ా ! చెప్పాండి !"

"అయిదాంటట అయిదచ న్నమిషాలోో అయిదచ లక్షలు సాంపాయిాంచే మారా ాం ఒకుటట ఒకుటుాంది . "

"ఏమిటది?"

"బేాంకు దో పిడీ! బొ మీలు చ్తసాు వా?"

"చ్తపిాంచ్ాండి !" అన్నిడు సతామూరిు దె రరాాంగా.

* * *

` టీ. వీ.లో బొ మీలు నడుసచు న్నియి. సతామూరిు శీదధ గా చ్తసచు న్నిడు.

అదొ క బే ాంకు. రదది గా వుాంది. సిబాాంది యావనీాందద ఎవరి ప్నచలోో వాళ్లో బిజీగా వున్నిరు.

సతామూరిు బాంది పో టు దొ ాంగలేో ముకూు , మూథద కన్నపి ాంచ్కుాండన నలో గుడా కటుు కున్నిడు. కళ్ో కి గాగుల్ు

ప్టు ు కున్నిడు. ఒకచేతిలో రాలతో అతనచ బేాంకులోకి ప్రవేశి ాంచేడ ు.

టరాంకు ప్టు కి ాంద ప్టు ట పిసు ో లు గాలోో పేలేుడు. ఆ శబ్ి న్నకి అాందరూ భయప్డి అతన్న వేప్ు చ్తసేరు.

సతామూరిు వకృతాంగా నవావలన్న ప్రయతిిాంచేడ ు. కుదరలేద చ అాంచేత కఠిన ాంగా అాంటున్నిడు -

 "అాందరూ లేచి న్నాంచలాండి!"

న్నాంచ్చన్నిరు.

"చేతులు న్ెతిు ప్రన ప్టు ు కోాండి !"

ప్టు ు కున్నిరు.

"పిచిు పిచిు వేష ాలు వేసేర ల పార ణనలు దకువు. జాగీ తు !" అన్న అాందరిన్న హెచ్ురి ాంచి కేషియరి ి వెతుకుున్న

అతన్న దగా రికి వెళ్ల ు అన్నిడు.

"ఊఁ....అయిదచ లక్షలు! ఎకుువా వదచి ! తకుువా వదచి ! అయిదచ లక్షలు మాతరమ ే చనలు! ఆ టరాంకు ప్టు లో

ప్టు ు !"

కేషియర్ వెరిీ చ్తప్ులు చ్తసచు న్నిడు.

"ఊఁ...ట ర ాం లేదచ. చెపిప ాంది చెయిా! కివక్!" అన్న చెబుతూన్ే అటూ ఇటూ కదచలూ
ు అాందరీి గమన్నసచు న్నిడు

సతామూరిు ఆ ఖ్ాంగారలో సతామూరిు కాలికేదో తగలడాం వలో బో రాో ప్డనా డు!

అదే అదనచగా ఒక లావుపాటట గుమాసాు కి ాంద ప్డా సతామూరిు మీద కూచ్చన్న పి సు ో లు లాకుున్నిడు.

ఇప్ుపడు టీ.వీ.లో కోరుు హాలు కన్నపిసు ో ాంది!

సతామూరిు బో నచలో న్నలబడి వున్నిడు. వజిటర్ు గాలరీల ో శారద కన్నిళ్ో తో కూచ్చన్న వుాంది. ఆమ ప్కున

గలవాందాం కులాసాగా కాళ్ల

ో ప్ుకుాంటో కూచ్చన్నిడు.

జడిీ గారు జడిీ మ ాంటు చ్దచవుతున్నిరు-

 "సతామూరిు అనబడే ఈ ముదని యి, తన వాకిు గత అవసరాలకు బే ాంకు దో పిడ ీకి ప్రయతిిాంచినటుో

ఆరలపిాంచిన న్ేరాన్ని ముదని యి చేస ిన మొదటట న్ేరమే అయిన్న , దేశ ాంలో చ్దచవుకుని యువకులు

ముదని యిన్న అనచకరి ాంచే ప్రమ ాదనన్ని గురిు ాంచి, యువకులాందరికీ హెచ్ురికగా యువకుడెరన్ న ఈ ముదని యికి

ఉరిశిక్ష వధిాంచ్డమ నది !"

గాలరీల ో కూచ్చని శారద "న్ో!" అాంటూ అరిచి సపృహ తపిపప్డిప ో యిాంది .

ఇప్ుపడు సతామూరిు న్న ఉరిక ాంబాం దగా రిక ి తీసచకెడుతున్నిరు.

అకుడికి చేరుకోగాన్ే అతన్న మొహాన నలో గుడా తోడిగ ేరు. ఆ తరావత ప్కునచని గేరు లాాంటట ప్రికరాన్ని

లాగేరు అాంతే!

` సతామూరిు శరీర ాం గాలోో వేల ాడుతోాంది .

* * *

గలవాందాం గారి గదిల ో -

మొహాన్ని చేత ులోు కప్ుపకున్న సతామూరిు కుళ్లో కుళ్లో ఏడుసచు న్నిడు. సతామూరిు తో గలవాందాం అాంటున్నిడు

"ఉరిశిక్ష అతిశయోకిు అనచకుాంటట , కన్నసాం యావజీవ కారాగార వాస శిక్షయిన్న ప్డుతుాంది . న్నలాాంటట

అలపజీవకి రెాంటటలో ఏ శిక్షప్డిన ఒకుటట! ఆలోచిాంచ్చ!"

సతామూరిు లేచేడ ు.

"ఎాందచకు లేచ ేవు?" అడిగేడ ు గలవాందాం.

 "స్లవు చితు గిాంచ్గలరు. ఇక మీకున్నపి ాంచ్కు. ఆమ భవషాతు
ు తో ఆటలాడకు. నచవే వ గనక న్నజమ న

పే రమికుడివె రతే . అమాీయి సచఖ్ాం కోసాం ఏవెరన్ న చేయ ాలి!"

"ఏాం చేయ ాలి?"

"అది న్న ఇషు ాం. నచవువ బతుకుాంటట , ఈ వధాంగా ణన ఇాంటటకి వచిు పో తుాంట్వ్. న్న రాక పో కలోు -ఆశ న్నరాశల

అడకతెు రలో పో క చెక ు మాదిరి అలాో డి పో తుాంది అమాీయి."

"పో లికలోదచి . శారద. సచఖ్ాం కోసాం న్ేనచ ఆతీహతా చేస చకుాంట్నచ సరేన్న? అప్పటటక ెైన్ న ఆనాంది సు ా రా?"

"అయిదచ లక్షలకాంటట ఆతీహతా చ్వగాా వుాందన్న నచవువ భ్వసేు న్నన్ెి ాందచకు కాదాంట్నచ? ఆతీహతా

చేస చకుాంటట న్ననచి మనసారా అభనాందిసు ా నచ."

"అయితే వెళ్ో ల సాు !"

"వెళ్ో ల సాు అనకూడదచ."

"ఏమన్నలి?"

"ఫిన్నష్ ర పో తన!" అన్న కదిల ేడు సతామూరిు .

గలవాందాం ఖ్ాంగారుగా అన్నిడు -

"అటు వెళ్ో కు! అమాీయి చ్తసచు ాంది. న్ననచి చ్తడగాన్ే ఆశ న్నరాశల అడకతెు రలో పో కచెకు అవుతుాంది.

ఇదిగ ల, ఇది దొ డిా దనరి ! ఇటు వెళ్ో ల "

గలవాంద మిచిున సలహా ప్రక ారమే సతామూరిు దొ డిా దనరి గుాండన బయటకు నడుసచు న్నిడు -సిధ ర న్నశుయాంతో,

న్నబారాంగా!
 వెళ్లో పో తుని సతామూరిు న్న చ్తసత
ు ముసి ముసిగా నవువకున్నిడు గలవాందాం.

సరిగా ా అప్ుపడే సోు రు గదిల ోాంచి డబ్ా మోతలు వన్నపిసు చ న్నియి. అయిన్న గలవాందాం కదలలేదచ.

"న్ేనచ ఆ దికుుమాలిన గదిల ోకి వెళ్ో ల నచ గాక వెళ్ో నచ!" అన్న కూచ్చన్నిడు గలవాందాం.

33

సతామూరిు అప్పటటక ే ఊరు దనటటడు!

వేగ ాంగా నడుసచు న్నిడు. ఇవావళ్లు తో సతామూరిు జీవతాం ముగుసచు ాంది . పే రమకోసాం జీవతనన్ని తనాగాం చేసిన

అమరజీవ అన్న పేరమ చ్రిత రలో రాయబడుతుాందన్న అనచకుాంటో నడుసచు న్నిడు.

క ాంచెాం దతరాంలో రెైలుప్ట్ు లు కన్నపి ాంచేయి . వాటటన్న చ్తడగాన్ే సతామూరిు కి ఆవేశ ాం కలిగి ాంది . గబగబ్

అటువేప్ు నడిచ ేడు. ప్ట్ు ల మీద ప్డుకుున్నిడు.

అమర జీవ అయిేా ాందచకు ఆఖ్రి క్షణనలు లెకు ప్డుతున్నిడు.

సరిగా ా అదే సమయాంలో ప్ట్ు ల ప్కునచని తుప్పలోో ాంచి క న్ని గేదెలు వసచు న్నియి. ఒక గేదె మీద

యమధరీరాజలేో ఒక కురాీ డు కూచ్చన్నిడు. న్ోటట క చిున ప్దనాలిి ప్రమ చెతు గా పాడుతున్నిడు.

ప్ట్ు ల మీద ప్డుకుని సతామూరిు కి ప్శువుల కాప్రి ప్దనాలు వన్నపి ాంచేయి. వాటట దెబాకు తటుు కోలేక -

అవ పాడే గాంధరువణిి ఒక తడవ చ్తచి తరి ాంచనలనచకున్నిడు.

ఈలోగా....
 ప్శువుల కాప్రి సతామూరిు ప్వళ్లాంప్ు భాంగిమనచ చ్తసేడ ు. అది ఆఖ్రి ప్రయతిమన్న గురిు ాంచేడు.

అాందచచేత తనకి తెలిసిన వషయమొకటట సతామూరిు చెవన్న వేది న మన్ే సదచదేి శాంతో గేద ెమీ ాంచి దతకి -

ప్రుగున వచిు సతామూరిు న్న చేరుకున్నిడు.

"ఏాంటాండీ? పేణనలు తీసచకోవాలనచ కుాంటున్నిరా?" అన్న సతామూరిు న్న అడిగేడ ు.

"అవునచ! అరెీ ాంటుగా చనవాలనచకుాంటున్నినచ" అన్నిడు సతామూరిు .

"అనచకోవడాం మాంచిదే గానాండీ ! ఇయాాల బాందచ గాందన! అాంచేత రె ైళ్ో ల రావాండి" అన్నిడు ప్శువుల కాప్రి.

ఆ మాట వనగాన్ే ప్ట్ు ల మీాంచి లేచి నచాంచ్చన్నిడు సతామూరిు ప్శువుల కాప్రిన్న మరి క న్ని వవరాలడిగి

తెలుసచకుాందనమనచకున్నిడు గాన్న, మనసచ మారుుకున్న కదలబో యిే డ ు.

ప్శువుల కాప్రి అడిగేడ ు -

"అాంటట తమరు న్నజాంగాన్ే చ్చిుపో దనమనచకుాంటున్నిరాాండీ ?"

"న్నజాంగాన్ే కాదచ. అరెీ ాంటుగా కూడన చ్చిుపో వాలనచ కుాంటున్నినచ" అన్నిడు సతామూరిు .

"అవుతే దనన్నకి ట్ాంక్ బాండే బ్గా సతటవుదా ాండీ ! న్నళ్లో న్నాండన వున్నియ్" అన్నిడు ప్శువుల కాప్రి.

"కరెకేు ! న్నళ్లో కదన! చ్లో గా చ్చిుపో వచ్చు. థేాంక్ు" అన్న సతామూరిు ట్ాంక్ బాండ్ వేప్ు నడుసచు న్నిడు.

"ఈడు చ్చిున్న చనవడు" అన్న గలనచకుుాంటున్నిడు ప్శువుల కాప్రి!

సతామూరిు ట్ాంక్ బాండ్ దగా రికి వచేుడు.

 న్నళ్ో వేప్ ు చ్తసేడు. వరకిు గా నవే వడు. కళ్లో మూసచకున్నిడు. పార రధ న చేసేడు. చ్చవవ లేకె ుడు. అకుణిి ాంచి

న్నళ్ో లోకి దతకే ాందచకు సిది ప్డుతుాండగా -

` సతామూరిు భుజమీీద చెయి ా ప్డిాంది.

సతామూరిు కళ్లో తెర ిచేడ ు. తన భుజమీీద చెయిా వేసిన అవతనరాం ఒక సాధచవు. కాషాయ వసాుీ లో చనలా

సి ాంప్ుల్ గా వున్నిడు.

"చనలా సాంతోషాం న్నయన్న! చనవాలనచకుాంటున్నివు కదత!" అన్నిడు సాధచవు.

"అవునచ సావమీ!"

"మాంచి న్నరి య ాం. ఎప్పటటకె ైన్న తప్పన్న మరణనన్ని ముాందచగాన్ే ఆహావన్నాంచ్డాం జాా నచల లక్షణాం. కాన్న ఒక

వషయాం న్నతో చె పాపలి!"

చెప్పాండి సావమీ!"

"బతికినాంతకాలాం మురిక ితో న్న దేహ ాం కలుషితమ ాంది . పో యిేటప్ుపడు కూడన ఈ కుళ్లు కాంప్ు న్నళ్ో లో

దతకి కళ్లు మూసాు వా? మురికి న్నటటల ో న్న అాంతిమశావసకి సావగతాం ప్లుకుతనవా? తప్ుప న్నయన్న? హాయిగా

సముదరాంలో దతకు. అనాంతమ న తరాంగాలోో ...."

"సముదరాం ఇకుడ లేదచ కదాండీ! మదనర సో , వశాఖ్ప్టిమో, కాకిన్నడో వెళ్ో ల లి!"

"అాంత దతరమ ాందచకు న్నయన్న! మచిలీప్టిమ న్న సరి ప ో తుాంది . "

"అాంతవావధి లేదచ సావమీ! న్ేనచ అరెీ ాంటుగా చనవాలనచకుాంటున్నినచ. ఇాంకో మారా ాం చెప్పాండి . "

"అయితే క ాండ ఎకి ు కిాందకు దతకు! మధాలోన్ే పార ణాం పో తుాంది!" అన్న సాధచవు సలహా ఇచేుడు."
 "ఓహొ! అదచుతమ న సలహా ఇచేురు సావమీ! ఆశీరవది ాంచ్ాండి !" అన్నిడు సతామూరిు .

"శీఘరమ ేవ సచఖ్మరణ పార పిు రసచు !" అన్న దదవ ాంచేడ ు సాధచవు.

* * *

క ాండమీద -

తన కథ చెబుతుని సతామూరిు ఇప్ుపడు ముగిాంప్ు వాకాాలు చెబుతున్నిడు.

"ఇదద న్న కథ. క ాండమీది నచాంచి దతకి చనవాలనచకున్న వచిున వాణిి చనవలేక చనలా ఇబాాంది

ప్డుతున్నినచ."

కథ ఇప్పటటకెైన్ న ప్ూరు యినాందచకు ఆనాందాం ప్రమానాందాంలతో పాటు వాళ్ో అసిసు ్ ాంటుో కూడన గటటు గా

న్నటూ
ు రేురు.

ఆనాందాం అన్నిడు-

"చ్తడబ్ాయ్! నచవవకుడే వుాండు. న్నకు తోడుగా మావాళ్లో ాంట్రు. మేమిది రాం అట్ో వె ళ్లో ప్ర ైవేటుగా

మాట్ో డుకోవలసిన అవసరముాంది మళీో ఇప్ుపడే వసాు ాం"

"వెళ్లో రాండి! దేవుళ్లో కలిసేరు. న్నకో చనవు మారా ాం చ్తపి ాంచి ప్ుణాాం కటుు కోాండి" అన్నిడు సతామూరిు .

ఆనాందాం ప్రమానాందాంలు అకుడిక ి దగిా రలో ఉని మరిీ చెటు ు కి ాందికి చేరుకున్నిరు.

"ఈ కురాీ డు చనవడు. అాంచేత వాడి చనవు బతుకుల మీద ప్ాందెాం కటటు ప్రయోజనాం లేదచ" అన్నిడు
ఆనాందాం.

"న్న కూుడన అట్ో గే అన్నపి సు ో ాంది . సతామూరిు చనవు న్ొదిల ేసి , అతన్న ప్ ళ్లో మీద ప్ాందెాం కాసేు న్ో?" అన్నిడు

ప్రమానాందాం.

"మాంచి అయిడియా! ప్ళ్లో అాంటట సరిపో దచ. అతన్నకి ప్ళ్ో ాంటూ జరిగితే శారదతోన్ే జరగాలి. అదద కాండిషనచ,

ఇప్ుపడు చెప్ుప, సతామూరిు శారదతో ప్ళ్ో ల వుతుాందన లేదన?" అన్నిడు ఆనాందాం.

"న్నకు అనచమానమే ! గలవాందాం బతికిన ాంత కాలాం సతామూరిు కి శారదతో ప్ళ్లో కాదచ" అన్నిడు ప్రమానాందాం

ఎాంతో నమీకాంగా.

"గలవాందాం బతికుాండగాన్ే - సతామూరిు శారదలప్ ళ్లో న్ేనచ జరిపిసు ా !" అన్నిడు ఆనాందాం గాంభీరాంగా.

"న్న వలో కాదచ" అన్నిడు ప్రమానాందాం ఖ్చిుతాంగా.

"సరవదనసీు ప్ణాంగా ప్టు ు కోవడాం జరిగి పో యిాంది . "

"అవునచ అాందచకు న్ేనత సిది మే! అయితే ఇకుడో చిని తిరకాసచాంది " అన్నిడు ప్రమానాందాం.

"ఏమిటది?"

"ట ర ాం....ట ర ాం లిమిట్ ఎాంత?"

"దనాందేముాంది ? అయారున్ెలలోో అయిదచ లక్షలిసేు అమాీయి న్నసాు నన్న గడుప్ు ప్టు ట డుగా గలవాందాం మన

ప్ాందేన్నకి కూడన గడుప్ు ఆరెిలెో ."

"ఆరెిలలోో నచవవవన్ేన్ ో గెలుసాు ాం."

 "నచవవవన్ేన్ ో అడుకుుతిాంట్ాం."

"అదురే! గలవాందాం అడిగిన అయిదచ లక్షలూ చనటుగా నచవువ సరుి బ్టు చేసు ే న్ో?"

"చెప్ుపచ్చుక ుటుు ! రాసచకుని కాగితనలనచ కాలిుపారేయ్ ! అాంగీక ారమేన్ న?"

"ప్ూరిు అాంగీకారమే!"

"అయితే ప్ద!" అన్నిడు ఆనాందాం.

"ఇది రూ సతామూరిు దగా రిక ి వచేురు.

"వాళ్ో న్న చ్తడాంగాన్ే సతామూరిు లేచి న్నలబడనా డు. సతామూరిు భుజాం మీద లాలనగా చెయిా వేస ి, ఎాంతో

ఆతీీయాంగా అాంటున్నిడు ఆనాందాం-

"శారదతో న్న ప్ ళ్లో జరగాలి అాంతే కదన!"

"న్నకిప్ుపడు ప్ ళ్లో మీద ఆశ లేదాండీ! చ్చిుపో వాలనచాంది. "

"చనవు బతుకులు న్నక దిల ేయ్ ! న్న ప్ళ్లో శారదతో న్ేనచ జరిప ిసు ా నచ.

ఆ మాటకి సతామూరిు కరిగ ిపో తూ కన్నిళ్లో ప్టు ు కున్న అన్నిడు-

"మీరెవరల దేవుళ్లో లాగా వున్నిరు. కాన్న సార్ న్న ప్ళీో చేయ ాలన్న ప్రయతిిసేు మీరు కూడన కషాు లు

ప్డవలసి వసచు ాంది. "

"అాందచకాయన సిది ప్డే ఆ మాట అాంటున్నిడు. న్న ప్ళ్లో పేర ిట కషాు లు న్ేరుుకున్న, ఆ తరావత మీ ప్ ళ్లో

ఎట్ో గు జరగదచ కనక ఆ కషాు లకు అలవాటుప్డి, కషాు లలోన్ే బతుకుతనడు" అన్నిడు ప్రమానాందాం.
 "అాంత ధదమ ా ప్న్నకిరాదచ ప్రమానాందాం. భవషాతు
ు ఏ వధాంగా అఘోరిసు చ ాందో మనాం చెప్పలేాం. చ్తడు

సతామూరీు ! అన్నిడు" ఆనాందాం.

"చ్తసచు న్నినచ సార్! న్ేన్ెవరల మీకు తెలీక పో యిన్న - న్న ప్టో మీకుని ఔ దనరాాం చ్తసత
ు ఆనాందప్డి

పో తున్నినచ. మీ ఆదరణకి కరిగ ి పో తున్నినచ. ఇన్నిళ్ల

ో న్న వెనక ఎవరూ లేకుాండన బతికేనచ సార్! ఇప్ుపడు

మీరున్నిరన్ే ధదమ ాతో దె రరాాంగా బతుకుతననచ. గలవాందనన్ని చెర ిగి పారేసు ా నచ. శారదన్న ప్ళ్ో ల డి తీరతననచ. ప్ుటు

బో యిే మా అబ్ాయికి మీ పేరు ప్టు ు కుాంట్నచ" అన్నిడు సతామూరిు ఉతనుహాంతో.

"అయాగారి పేరు ఆనాందాం" మాట అాంది ాంచేడ ు సి ాంహాచ్లాం.

అప్పటటకి చీకటట ప్డి ాంది. అాందరూ అకుణిి ాంచి ఊళ్లో కి వసచు న్నిరు.

ఊళ్లో ...

ఒక గలడ చనటున దనకుునికె ైల ాసాం సతామూరిు న్న చ్తసేడ ు. అతన్ోు పాటు ఆ నలుగురీి చ్తసేడు.

34

దేవుడి చెరువు గటుు !

సి ాంహాచ్లాం, భదనర చ్లాంలు గటుు మీద నడుసచు న్నిరు. ఎవరూ ఎవరలు నత మాట్డటాం లేద చ. ఇది రూ

సీర ియస్ గా ఆలోచిసత

ు నడుసచు న్నిరు. క ాంత దతరాం నడిచేక సిాంహాచ్లాం సడన్ గా ఆగి ప ో యిేడ ు.

"ఎాందచకు ఆగేవు?" అడిగేడ ు భదనర చ్లాం.

"గుాండెలు బరువెకి ుతే అాంతే! ఆ బరువుతో నడవటాం న్న వలో కాదచ" అన్నిడు సిాంహాచ్లాం.
 "గుాండెలో ో బ్ధన్న నచవువ చెప్ ుపకుాంటున్నివ్! న్ేనచ దనచ్చకుాంటున్నినచ. అాంతే తేడ న!" అన్నిడు

భదనర చ్లాం.

"మనాం సతరకాయలాం. వాడుకునిాంత కాలాం వాడుకున్న అవసరాం తీరి ాం తరావత కాలోు తాంతనరు.

"పాయిాంటు క చేుయ్!"

"ఏముాంది? మామూలే! మన రలజులు దగా ర ప్డనా య్!"

"ఆ సాంగతి న్నకూుడన తెలుసచ!"

""సతామూరిు మీద కటటు న ప్ాందె ాంలో మన యజమానచలోో ఒకడు మటటు క టుు కుపో తనడు."

"అాంతేగ ా మరి! ప్ాందె మని తరువాత ఒకడు గెలుసాు డు, మరొకడు న్ెతిు న ముసచగేస చ కుాంట్డు."

"సరవదనసిు న్న ప్ాందె ాంలో ప్టటు రు."

"ఓడిపో యిన్న వాడు అడుకుుతిాంట్డు."

"అప్ుపడు వాడికి గుమాసాు న్న ప్టు ు కున్ే తనహతు ఏముాంటుాంది ?"

"ఒక వేళ్ ప్టు ు కున్ని.... జోలి కటుు కున్న తనతో పాటు అడుకోుమాంట్డు."

"ఏతనవాతన ... మనలో ఒకడు బసాు ాండుకు బలెరప ో వాలిుాందే ?" అన్నిడు సి ాంహాచ్లాం.

"మన తప్ుప లేకుాండన ముష్ు తు

ు కున్ే లెవెలి ు ప్డి ప ో వడాం న్న కిషు ాం లేదచ. న్నకీ పాయిాంటు నచ్ుడాం లేదచ."
 "న్న కూుడన నచ్ుడాం లేదచ. కాన్న ఏాం చే సు ా ాం?"

"ఏదో ఒకటట చేయ ాలి. తప్పదచ. వాళ్ు బతుకులోు మన బతుకులు ముడిప్డకుాండన జాగీ తు ప్డనలి."

"అాంటట?"

"వాళ్ో లోో ఎవరు బో రుా తిపేపసిన్న....మన బతుకు బసాు ాండు కాకూడదచ" అన్నిడు సి ాంహాచ్లాం.

"ఉదేి శాం మాంచిదే! న్నకు బ్గా నచిుాంది" అన్నిడు భదనర చ్లాం.

"యజమానచలకు తెలీకుాండన మనాం క న్ని ముాందచ జాగీ తు లు ఇప్పటటి ాంచే తీసచకోవాలి. మనాం తలుచ్చకుాంటట

ఏవెరన్ న చేయగలాం."

"అాంటట ... యజమాన్నకి ప్ుడుా లేక పో యిన్న గుమాసాు క్షేమాంగా వుాండనలి. అాంతేగ ా?"

"అవునచ" అన్న ఆలోచ్నలో ప్డనా డు సి ాంహాచ్లాం.

భదనర చ్లాం కూడన తీవరాంగా ఆలోచిసచు న్నిడు. ఇది రూ గెడా న లు రుదచి కుాంటున్నిరు. మొహాలు చిటటో సచు న్నిరు.

చేత ులు నలుప్ుకుాంటున్నిరు.

ఈ వధాంగా అయిదచ న్నమిషాలు గడవకుాండనన్ే ఇది రూ ఒకే సారి 'అయిడియ ా' అన్న అరిచ ేరు. అరిచి ాంతరావత

న్నలుకలు కరుచ్చకున్నిరు.

సి ాంహాచ్లాం అన్నిడు-

"చెరువుకి చెవులుాంట్యి. ఇకుడో దచి ."

"ఆ మ దననాంలోకి నడుదని ాం" అన్నిడు భదనర చ్లాం.

 వాళ్లో ది రూ చెరువుగటుు కి దతరాంగా మ దననాంలోకి నడుసచు న్నిరు. ఆ ప్రద ేశాన్ని ప్రీ అన్న కూడన అాంట్రు.

* * *

పారుులో

ఒక మూలగా వుని బె ాంచీ మీద సతామూరిు కూచ్చన్న వున్నిడు అతన్న ప్కున శారద కూచ్చాంది.

బె ాంచీ ప్కున తుప్పలోో కుకులు రె ాండు దనకుున్న వున్నియి.

సతామూరిు అాంటున్నిడు....

"దేవుడి లాాంటట మన్నషి శారదన! న్న ప్ళ్లో చేసే బ్ధాత తీసచకున్నిడు."

"మా న్నని ప్టు ట న షరతులు?"

"అన్ని వవరాలూ చెపేపనచ. అన్ని వని తరావతన్ే ... న్న ప్ళ్లో తననచ చేసు ా నన్న హామీ ఇచేుడు."

శారద న్నటూ
ు రిు ాంది. సతటటగ ా ప్రశిిాంచిాంది .

"ఆ ప్ది మన్నషి హామీ ఇవవకపో తే ఆతీహతా చేసచకున్ే వాడివేగా?"

సతామూరిు సమాధననాం చెప్పలేదచ.

వాళ్ో క ుాంచెాం దతరాంలో ఒాంటటకి గలన్ె గుడా లు చ్చటుు కున్న .... తనలో తనన్ే నవేవసచకుాంటూ .....పిచిుమొకులోు

ఆడుకుాంటుని పిచిువాణిి చ్తసచు న్నిడు సతామూరిు .

 "సమాధననాం చెప్పవే ాం? ఆతీహతా చేసచకున్ే వాడివేన్న?" మళీో అడిగి ాంది శారద.

"ననచి మరిు పో యి నచవువ మీ హొదనకి తగిన వాకిు న్న ప్ళ్ో ల డనలాంటట . .. ఆతీహతా ఒకుటటగా మారా ాం!"

అన్నిడు సతామూరిు .

"మా న్నని చెప ిపన మారా ాం .... అవున్న?"

"సతామూరిు మాట్ో డలేదచ.

"హ ఁ ... నచవువ పార ణనలు తీసచకుాంటట .. న్ేనచ బతికుాండి ఎవరలి ప్ళ్ో ల డి - సచఖ్ప్డతననన్న ఎట్ో

అనచకున్నివు?" న్నలదదస ిాంది శారద.

సతామూరిు సమాధననాం చెప్పలేదచ.

"మాట్డవే?" రెటు ట ాంచిాంది శారద.

"న్నకు దతరాంగా బతకలేనచ శారదన! అట్ో బతకవలసి వసేు ....అటు చ్తడు .... ఆ పిచి ువాడిలా

గలన్ెగుడుా లు కటుు కు వీథచలు తిరిగ ేవాణిి . ఆ అవసథ కాంటట ఆతీహతేా మాంచిదనచకున్నినచ. తపాప?" దదనాంగా

అన్నిడు సతామూరిు .

"చనలేో ! ఇదచగల ఇప్ుపడే చెబుతున్ని వనచ. చనవెరన్ న .. బతుకె ైన్న అన్ని న్నతోన్ే! మా న్ననిన్న మరిచి పో !

ఎకుడిక ెైన్న వెళ్లో పో యి ప్ళ్లో చేస చకుాందనాం. సరేన్న?" అనిది శారద.

సతామూరిు న్నబారాంగా నవవ అన్నిడు ...

"ఈ మాట న్నలుగు రలజుల కి ాందట అడిగ ితే ఏాం సమాధననాం చెపేపవాడిన్ ో గాన్న ... ఇప్ుపడు ఆ అవసరాం

రాదన్న గటటు గా చెబుతున్నినచ. దేవ ుడు మనలిి కరుణిాంచేడ ు శారదన! అాందచకే ఆ ప్ది మన్నషి రూప్ాంలో వచిు

మన ప్ ళ్లో తననచ చే సు ా నన్న ప్రతిజా చేసేడు. మన ప్ ళ్లో జరిగి తీరుతుాంది. "

 * * *

గలవాందాం మేడ!

కుకులు మొరుగుతున్నియి.

గలవాందాం సో ఫాలో చేరగిలబడి వున్నిడు. కళ్లో మూసచకున్న వున్నిడు. కుకుల మొరుగుళ్ో నచ శీదధ గా

వాంటున్నిడు.

జాకీ రాగాలు తీసి మొరుగుతోాంది . దనన్న మొరుగుడు అసాాంతాం వన్న అన్నిడు.

"సతామూరిు గాడు న్నజమ న పే రమికుడు. అతన్న గుణాం న్నకు తెలుసచ. కాన్న ప్రమ పిర ికి సన్నిసి! దికుులేన్న

చనవు చనవవలసిన వాడు. అదృషు ాం బ్వుాండి బతికి బయట ప్డనా డు."

"ట రగర్ మొరిగి ాంది. వన్న అన్నిడు.

"ఎవరా దేవుడి లాాంటట మన్నషి? ప్ళ్లో ళ్ో ల చేయడమే వాడి ప్న్న? సతామూరిు గాడి ప్ళ్ో వావలాంటట న్న చేతిలో

అయిదచ లక్షలు ప్డనలి? అాంత డబుా ఆ దేవ ుడుగాడు ఇసాు డన లేక ఈ లోఫర్ గాడిసు ా డన?"

జాకీ మొరిగి ాంది వన్న అన్నిడు.

"అవన్ని ఉతు
ు తిు మాటలురా! చ్చేువాణిి బతికి ాంచే ాందచకు చెప ేప మాటలు. చ్తసత
ు చ్తసత
ు అయిదచ లక్షలు

పో సి ప్ళ్లో జరిప ిసు ా డన? నమీకాండి !"

అన్న గలవాందాం ఏదో చెప్పబో తోాండగా పిచిు మారాజు అవతనరాంలో వచిున కెైల ాసాన్ని చ్తసత
ు అన్నిడు.

"ఏవె రన్న చె పాపలనచకుాంటున్నివా?"

 "లేద ాండీ!! న్ేనచ చెప్పదలుచ్చకునిదాంతన కుకులే చెపేపశాయి గదన! చెప్పవలసివసేు అవ చెప ిపన వషయాలే

చె పాపలి. చెప్పమాంట్రా?"

"అకురేో దచ."

"అనచకున్నిన్ెో ాండి . వేషాలు వేసచకున్న తిరుగుతున్ని న్నకు కాలాం కలిసి రావడాం లేదచ. అయాా! డబ్ా

మోతలు వన్నపిసు చ న్నియి!" అన్నిడు కెైల ాసాం.

తనకి వన్నపి ాంచ్కుాండన కె ైల ాసాన్నకి వన్నపిసు చ నిాందచకు వడత

ా రప్ుడుతూ అడిగేడ ు గలవాందాం.

"ఏమిటటమిటట? న్నకు డబ్ా మోతలు ...."

"చితు ాం చెవులు ప్గిలి పో తున్నియాండీ , చ్తచి రమీాంట్రా?"

"అకురేో దచ. న్ేన చ చ్తసచకుాంట్"

అన్న గలవాందాం ప్ది ప్ది అాంగలు వేసచకుాంటో సోు రు గది వేప్ ు వెళ్ో ల డు.

కుకులు కె ైల ాసాన్ని చ్తసి గురుీ మన్నియి. కెైల ాసాం చేత ులు జోడి ాంచి అన్నిడు -

"న్నకే గనక మీ భ్ష వచిు వుాంటట - న్నతో పో టీప్డి, న్న కడుప్ు మీద క టు కాండన్న మొరిగ ి చెప ిప వుాండే

వాడి న్న! అరుకుణి ి ! ననచి అలో రి ప్టు టదచి . ప్ది న యన ఇాంకా ఇకుడే న్నలబడి వుాంటట ననచి తిాంట్డని

భయాంతో డబ్ా మోతన్న కోసేనచ. తప్పయితే ననచి క్షమిాంచ్ాండి"

అన్న అకుణిి ాంచి మ లో గా జారుకుాంటున్నిడు.

 35

అదొ క ఆఫీస చ.

ట రరో కాంప్న్న తనలూకు ప్రధనన కారాాలయాం. గొప్ప డనబుసరిగ ా వుాంది. ఆఫీసచలోకి వెళ్ు ల సిాంహదనవరాం కూడన

ఒక ప్ది ట రరు ఆకారాంలో చితరాంగా వుాంది. ఆ మాట క సేు ఆఫీస చ తనలూకు భవనాం మొతు ాం ప్ రనచాంచి చ్తసేు

ట రరులాగాన్ే వుాంటుాంది .

ఆ ట రరు పేరు తోట్స్ ట రరు. ఆ బ్ర ాండు ట రరుకి మాంచి గిర ాకీ వుాంది. సతుటరో కి, కారో క ి, లారీలకు,

ట్ర కు రో కూుడన తోట్స్ ట రరు తూట్లాగా ప్న్నచేసు చ ాందన్న ప్రతి ఒకురూ అనచకుాంట్రు.

తోట్స్ ట రరుకి యజమాన్న తోట పాాండు.

సవశకిు తో కషు ప్డి ప్ర కోచేుడు. క న్ని కోటుో సాంపాయిాంచేడ ు. కషు ప్డి ప్న్న చేసే మన్నషాంటట అతన్నకి చనలా

యిషు ాం.

ఎాంత ఐశవరావాంతుడె రన్న తోట పాాండు ఇప్పటటకీ కషు ప్డుతూన్ే వుాంట్డు.

లిప్ుు లేన్న మేడ ఎకుడాం అతన్నకిషు ాం. డెర ైవరు లేన్న కారు నడప్డాం, ప్రటట ప్నచలు చేస ి

ఆకుకూరలు ప్ాంచ్డాం, ఆ కూరలేి తిన్న కడుప్ు న్నాంప్ుక డాం. ఎయిర్ పో ర్ు లోనత, రె ైల ేవసేు షన్ లోనత తన

లగేజి తనన్ే సవయాంగా మోయడాం లాాంటట ప్నచల ప్టో తోట పాాండుకి శీదధ ఎకుువ.

అాంతే గాకుాండన అతనచ ప్రమ ఆన్ేసు చ ! ఆన్ేసు ీ తనకి ఆరల పార ణమాంట్డు. తన ఆఫీస చ గది ముాందచ ఆ

సతకిు గా బో రుా మీద రాసి తగిలి ాంచేడ ు.

ఇప్ుపడు తన గదిల ో ఫో న్ లో కూడన ఆన్ేసు ీ తనలూకు ప్సిడ ి వాకుులన్ే ప్లుకుతున్నిడు. అవతల

అధిక ారి న్ెవరలి ఆన్ేసు ీ కి అలవాటుప్డమన్న మాందలిసచు న్నిడు.

"సచబరహీణాాం - ఇది వరకు న్ననచి సార్ అన్న పిలిచేవాడిి ! ఇప్ుపడు - మా బ్ర ాంచి మేన్ేజరు దగా ర నచవువ

కకుురిు ప్డనా వన్న తెలిసి ఏకవచ్నాం ప్రయోగిసు చ న్నినచ. వదచి - నచవువ మాట్డే అవన్నతి ప్లుకులు న్ేన చ

వననచ. న్ేన్నచే ు వారిి ాంగు నచవువ తప్పన్నసరిగా వన్నలి! పిలో లు గలవాడివ గనక ఇప్ుపడు న్ననచి

వారిిాంగుతో వదిలిప్డుతున్నినచ. మరలసారి ఇాంకోసారి అలాో ాంటట పిచ్ు ప్నచలు చేసినటుు తెలుసేు సచబరహీణాాం

- న్ె ఉదో ాగాం ఊడిపో తుాంది . అవసరమ తే ఢిలీో వె ళ్లో న్న అాంతు చ్తసేసు ా నచ. అలాో చ్తడకపో తే న్న పేరు తోట

పాాండు కాన్ే కాదచ! మ ాండిట్ . ఫో న్ ప్టు ట య్"

అన్న తననచ ఫో న్ ప్టు ట సేడ ు. తన ముాందచని కాగితనలనచ చిాంచ్చతున్నిడు.

అతనచ కాగితనలనచ చిాంచే కారాకీ మ ాంలో వుాండగా - సరిగా ా అప్ుపడే ఆ గదిలోకి అడుగు ప్టు ట డు ఆనాందాం.

అతన్న వెాంట సిాంహాచ్లాం కూడన వున్నిడు.

ఆనాందనన్ని చ్తడగాన్ే చిాంచ్చడు కారాకీ మాన్నకి చ్చకు ప్టు ట , అమాాంతాం లేచి న్నాంచ్చన్న ఎాంతో ఆదరాంగా

ఆహావన్నాంచేడ ు తోట పాాండు.

ఒరే .... ఒరే .... ఎన్నిళ్ో యిాందిరా న్ననచి చ్తసి? ఇదేన్న రావడాం?"

ఆనాందాం తోట పాాండు భుజమీీద చెయి ా వేసి, కురీ ులో కూచలబెటు ట . తననచ కూడన కూచ్చాంటో -

"ఇప్ుపడు కూడన వచేువాడి న్న కాదచ. అవసరాం అట్ో ాంటటది కనక వచేునచ."

"న్నతో న్నకవసరాం ప్డి ాందన! ఏమిట్ర అది? ట రరో ు కావాలా!"

"కాదచ. ఉదో ాగాం కావాలి."

"న్నకా?" నవువతూ అడిగ ేడు తోట పాాండు.

"న్నజాం చెపాపలాంటట - ఆ కురాీ డికిసు ే న్న కిచి ునటటో ."

"ఎవడన కురాీ డు? ఇతన్న?" అన్న సిాంహాచ్లాన్ని చ్తసత

ు అడిగేడ ు తోట పాాండు.

"చితు ాం! న్నకాుదాండీ !" అన్నిడు సి ాంహాచ్లాం వనయాంగా.

"అభారిథ గాీ డుాయిేటు."

"అలాగే, ఆ కావలిఫికేషన్ కి తగిన ఉదో ాగాం తప్పకుాండన ఇసాు నచ."

"జీతాం న్న ఇషు ాం."

"గాీ డుాయిేటో కు ఇచేు జీతమే ఇసాు నచ."

"కాన్న ... " సాందేహిసు త ఆగి పో యిేడ ు ఆనాందాం.

"అడగరా! ఇాంకా ఏాం కావాలో అడుగు."

"అయిదచ లక్షలు కావాలి."

"అవునచ, అక్షరాలా అయిదచ లక్షలు"

"జోక్ చేసు చ న్నివా?"

"కాదచ. సీరియస్ గాన్ే అడుగుతున్నినచ."

"కోటీశవరుడివ . న్నకు న్ేనచ అయిదచ లక్షలు సరాి లా?"

 "న్నకాుదచ, అతన్నకి. "

"అతన్నకా?"

"అదే! నచవువ దయతో ఉదో ాగమిచేు కురాీ డిక ి అయిదచ లక్షలు కావాలి. అది అడనవనునిమాట! ఆ బ్కీ న్న

అతన్న జీతాం నచాండి న్ెల న్ెల ా క ాంచె ాం క ాంచెాంగా కట్ చేసచకో!"

ఆనాందాం మాటలు వాంటుని తోటపాాండుకి పిచెుకి ుపో యిాంది . పేప్ర్ వెయిట్ తీసచకున్న తన చె ాంప్ల

మీద వాయిాంచ్చకుాంటున్నిడు. ఆనాందాం ఆ పేప్ర్ వెయిట్ న్న చొరవగా లాగేసచకుాంటో అన్నిడు -

"వీలు కాకపో తే చెప్ుప, వేర ే ప్రయతిాం చే సు ా నచ."

"తోట పాాండు గాదా దిక ాంగా అన్నిడు -

"న్న చేత తప్ుపడు ప్నచలు చేయి ాంచనలన్న చ్తసచు న్నివా ఆనాందాం?"

"మీటట ాంగలదచి ! అవునచ - కాదచ. ఏదో ఒకటట చెప్ుప"

తోటపాాండు ఆనాందాం హెచ్ురికనచ పాటటాంచ్కుాండన తన ధో రణిన్న క నసాగిసు చ న్నిడు.

"జీవతాంలో ఓకే ఒకుసారి ఫార డు చేస ేనచరా! యసలీు ప్రీక్షలో న్న లెక ుల పేప్రు కాఫీక టటు పాసయిేానచ. ఆ

తరావత కాలేజీ, ఆ ప్రన ఇాంజన్నరిాంగు చ్దివ ఇదిగ ల ఈ సిథ తికోచేునచ. న్న లెక ుల పేప్ర్ కాపీ క టటు పాసవవకపో తే

న్ేన చ ఎకుడ, ఏ సిథ తిలో ఉాండేవాడిన్ ో? సరే, ఆనాందాం! న్ేనచ చేసిన అవన్నతికి శిక్ష ప్డనలిుాందే ! ప్డనలి! అయిదచ

లక్షలు అడనవనచుతో న్న లెకుల పేప్రు కాఫీ క టటు న పాప్ాం క టుు కుపో తుాందాంటట , ఎస్ ....న్ేనాందచకు సిది మే.

కమాన్! ఎకుడున్నిడు ఆ కురాీ డు? పిలిపిాంచ్చ?" అన్న ముగిాంచేడు తోటపాాండు ఆవేశ ాంగా.

ఆనాందాం లేచ ేడు. తోట పాాండు కూడన లేవబో యిేడ ు. కాన్న, అతన్ని కూచలబెటు ట ఆనాందాం అన్నిడు -
 "అతన్న పేరు సతామూరిు ."

"న్నతి గల పేరు. గురుు ాంటుాంది ."

"న్న వజిటట ాంగ్ కారుా తో అతనచ న్ననచి రేప్ ు కలుసాు డు."

"రేపా? రేప్ ు సాయాంతరాం ఆమ రికా ప్రయ ాణాం ప్టు ు కున్నినచ. మళ్లో ఆరెిలో కి గాన్న తిరిగి రానచ."

"అయితే అతనచ రేప్ు మధనానిమే న్ననచి కలుసాు డు."

"తప్పకుాండన ప్ాంపిాంచ్చ, ఉదో ాగాంతో పాటు అయిదచ లక్షలూ అడనవనచుగా ఇచిు, న్న లెకుల పేప్రు కాపీ

క టటు న పాపాన్ని తుడిచేసచకుాంట్నచ. ప్ాంపి ాంచ్చ!"

అన్న మళ్లో పేప్రు వెయిట్ తీసచకోబో యిేడు తోటపాాండు.

అతన్న చేతిలోాంచి పేప్రు వెయిట్ లాకుున్న, దనన్నతో పాటు గదిల ోాంచి బయటకు నడిచేడ ు ఆనాందాం.

తోట పాాండు తనలూకు వచితరమ న మనసు తవన్నకి ఎలాాంటట ఫి న్నషి ాంగ్ ట వ ఇవావలో ఆలోచిసత
ు ఆనాందాంతో

పాటు బయటకు నడుసచు న్నిడు సి ాంహాచ్లాం.

* * *

దేవుడు చెరువు గటుు మీద -

భదనర చ్లాం కాలుకాలిన పిలిో ల ా తిరుగుతున్నిడు.

 దతరాంగా సిాంహాచ్లాం కన్నపి ాంచేడ ు. అతనచ తనవేప్ు వేగ ాంగా రావడాం చ్తచి, అతన్నకి ఎదచరు వెళ్ో ల డు

భదనర చ్లాం.

ఇది రూ కలుసచకున్నిరు. చెరువుకి చెవులుాంట్యన్న చెప్ ుపకున్నిరు. అాందచచేత ప్రీ అన్న పిలవబడే

మ దననాం వేప్ు నడక సాగిాంచేరు.

* * *

ప్రమానాందాం ప్డకుురీులో చ్చటు కాలుుతూ కూచ్చన్నిడు.

చ్చటు ప గలో భదనర చ్లాం కన్నపిాంచేడ ు. అతనచ కన్నపిాంచ్గాన్ే ఆతరాంగా అడిగ ేడు.

"ఏమిటట వశేషాం?"

"తమకు తోట్స్ ట రరో కాంప్ న్న తెలీదచ కాబో లు!"

"అాంచేత తోట పాాండు అన్ే ఆ ట రరో కాంప్న్న ప ర ప్రయిటరు కూడన తమకు తప్పకుాండన తెలిసచాండరు."

"అాంతేగ ా మరి!"

అప్ుపడు భదనర చ్లాం తనపీగా అన్నిడు -

"అనాందాం గారిక ి తోట్స్ ట రరో కాంప్ న్న తెలుసచ. ఆ కాంప్ న్న ప ర ప్రయిటరు తోట పాాండుగారు ఆనాందాం గారికి

మాంచి ఫ్ రాండు."

"ఊఁ, అయితే?"
 "ఆ కాంప్న్నలో సతామూరిు కి ఉదో ాగాం వేయిసచు న్నిరు."

"మాంచిదే! ఉదో ాగాం దొ రికినాంత మాతనర న ఆ కురాీ డు ఆరె ిలో లో అయిదచ లక్షలు సాంపాయిాంచ్గలడన?

"చితు ాం! ఆ పాయిాంటుకే వసచు న్నినాండీ ! సతామూరిు కి తోట పాాండు గారు రేప్ు మధనానిమే అయిదచ లక్షలు

అడనవనచుగా ఇసచు న్నిరాండీ !"

"ఏమిటటమిటట? ట రరో కాంప్న్నలో గుమాసాు ఉదో ాగాన్నకి అయిదచ లక్షలు అడనవన్ను?" ప్రమానాందాం

ఆశురాపో తూ అడిగ ేడు.

"చితు ాం ! ఆనాందాం గారికి తోట పాాండుగారు పార ణ మితుర లన్న చెపేపనచ గదాండీ! అాంచేత ఆ ఏరాపటు

చేసు చ న్నిరాండి !"

"అదెటో ్ వీలవుతుాంది? అది మా షరతుకి వరుది ాం."

"చితు ాం! అడనవనచు డబుా అనాందాం గారు సరి డాం లేదాండీ! తోట పాాండుగారు సతామూరిు కి ఉదో ాగాంతో పాటు

ఇసచు ని అడనవనచు."

ప్రమానాందాం న్నరసాంగా అన్నిడు -

"అయితే న్ేనచ ప్ాందె ాంలో ఓడి పో యినటటు ?"

"వరస చ్తసచు ాంటట అట్ో గే కన్నపిసు ో ాందాండి . ఆనాందాంగారు గెలుసేు తమరు బసాు ాండులో టీ అముీకోవాలి. న్ేనచ

మీ వెాంట కుాంప్టట ప్టుు కు తిరగాలి!" అన్నిడు భదనర చ్లాం.

ప్రమానాందాం క ాంచె ాం సవరాం తగిా ాంచి అడిగేడ ు -

"అసలు న్నకీ వషయాలన్ని ఎట్ో తెలిసేయి?"

 "ఒక మాజీ సిఐడీ ఆఫీసరి ి కలిసేనాండి! అతనచ లాంచనలు ప్టు డాం వలో ఉదో ాగాం పో గొటుు కున్నిడాండీ !

ప్రసు చ తాం అదే ఉదో ాగాం ప్ర ైవేటుగా చేసు చ న్నిడు. సతామూరిు ఉదో ాగ వవరాలు చెపిపనాందచకు పాతిక వేలు ఫీజు

అడిగ ేడు ఇసాు నన్నినచ."

"ఎట్ో ఇసాు వ్?"

"ముషిు .... ముష్ు తు

ు కున్న సాంపాయిసాు నాండీ , అది న్న సావమి భకిు ! " అన్న చేత ులు జోడి ాంచేడ ు.

ప్రమానాందనన్నకి అదాంతన గాందరగలళ్ాంగా తోచిన్న , దనచ్చకున్న అన్నిడు.

"మనకి అనచకూలాంగా ప్న్న జరగాలే కాన్న, ఆ పాతికవేలు న్ేనచ ఇసాు నచ."

"చితు ాం!"

"సతామూరిు క ి అకుడ ఉదో ాగాం దొ రికిన్ న, అయిదచ లక్షలు దొ రకూుడదచ."

"అది కూడన మాట్డేనాండి , సతామూరిు కి అకుడ ఉదో ాగాం దొ రకుుాండన, ఐదచ లక్షలు దకుకుాండన అడా ాం ప్డే

బ్ధాత అతన్ే తీసచకుాంట్నన్నిడు."

"మాంచి మాటన్నిడు."

"అాందచకు లక్ష రూపాయలు ఫీజీవావలన్నిడు."

"లక్షా?" ఈ గాండాం గడిసు ే ఆనాందాంగారి ఆసిు మొతు ాం తమ స ాంతమవుతుాంది కదన! ఆలోచిాంచ్ాండి ."

"అదురే! అతన్న రేటుకి నచవేవమన్నివు? ఆ డబుా కూడన నచవే వ ఇసాు నన్నివా?"

 "భదనర చ్లాం న్నళ్లో నములూ
ు అన్నిడు -

"క్షమిాంచనలి! అాంత మాట అనలేకపో యిేన చ. తమరిి కనచకుున్న చెబు ్ నన్నినచ."

"అాంటట ... మొతు ాం లక్ష ...."

"పాతికవేలు! లక్షా పాతికవేలు!"

"ఆ డబుా న్నకిసు ే సరిపో తుాందన?" అన్న కావాలన్న అడిగేడ ు.

"ఆ మాటకి భదనర చ్లాం గొప్ప వనయాంగా మోయలేనచ. వావహారాం సవయాంగా తమరే చ్తసచకోడాం మాంచిది.

దచన్నయా దగా రిక ి తమరిి తీసచకువెడతననచ. తమరే తమ చేత ులోు ఆ డబుా దచన్నయా కివవాండి !"

"దచన్నయా?"

"చితు ాం! అదతన్న పేర ాండి!"

"దచన్నయాన్న మనాం ఎప్ుపడు కలవాలి?"

"ఈ రాతిరక ి కలుసేు న్ే మాంచిది. "

ప్రమానాందాం క్షణాం ఆలోచిాంచి అన్నిడు -

"మాంచిది! ఆ ఏరాపటు చ్తడు!"

* * *
 ఆ రాతిర ....

అకుడాంతన కోలాహలాంగా వుాంది. ఆ ప్రిసరాలనచ గమన్నాంచి ప్రమానాందాం అన్నిడు -

"తనగి తాందన్నలాడుతున్నిరు కదత?"

"చితు ాం!"

"తనగుడు సరే! అమాీయిలు అరధ నగిాంగా డనన్ు చేయడమేవటయాా! బొ తిు గా!"

"చితు ాం! ఆ డననచు చ్తసత

ు తనగిత ే ఎాంత తనగి ాందద తెలీదాండి . తప్ుపడు బ్రలుో లు రాసి వేలకి వేలు

సాంపాయిాంచనలాంటట ఇలాాంటట డననచు ఏరాపటు తప్పదాండి! "

"ఇకుడిక ి రావడాం న్నకిషు ాం లేద చ."

"చితు ాం! అవసరాం మనదాండి ! ఇాంటటకి పో దనమన్ని న్నకు అభాాంతరాం లేదాండి!"

"ఇాంత దతరాం వచిు ఇాంటటక ేాం వెడతనాం?"

"చితు ాం!"

"ఈ మాందచమాందలో - అతన్న పేర ేమిటన్నివ్?"

"మిసు ర్ దచన్నయా!"

"అదే! ఆ దచన్నయా వున్నిడే మో చ్తడు!" అన్నిడు ప్రమానాందాం.

భదనర చ్లాం ఆ ప్రిసరాలనచ కళ్ో తో వెతికి అన్నిడు -

 "ఉన్నిడాండి . "

"ఎకుడ?"

"అటు చ్తడాండి! ఆ మూలగా , ఆ పిలో చెవలో ఏదో చెబుతున్నిడే, అతన్ే దచన్నయా!"

ప్రమానాందాం చ్తసచు న్నిడు.

అమాీయిెవరల అాందాంగా వుాంది. కాకపో తే దచసచు లు మాతరాం చనలా ప దచప్ుగా కటుు కుాంది . ఆ మాట క సేు -

ఆ అమాీయి ఒాంటటమీద దచసచు లే లేవన్న ప్రకటట ాంచిన్న తప్ుపలేదచ. దచన్నయా పిలిో గడా ాంతో,

మొహమీీద తనరుపో సిన అవతనరాంతో గొప్ప వకృతాంగా వున్నిడు.

"అతనచ అమాీయి చెవలో ఏాం చెబుతున్నిడు?" అన్న భదనర చ్లాన్ని కుతూహలాంగా అడిగేడ ు ప్రమానాందాం.

"చితు ాం! బహ శా ఆ అమీయి పేరు అడుగుతున్నిడలెో వుాందాండి!" అన్నిడు భదనర చ్లాం.

"పేరు అడగడాం కూడన అాంత రహసాాంగా అడగాలా?" అడిగ ేడు ప్రమానాందాం.

"చితు ాం! సి.ఐ.డీ కదాండీ! అాంతేనాండీ! ఏమి అడిగ ిన్న చెవలోన్ే అడుగుతనడాండి ! ఏమి

చెప్పదలచ్చకున్ని చెవలోన్ే చెబుతనడాండి ! " అన్నిడు భదనర చ్లాం.

"న్ే నకుడికి రానచ"

"చితు ాం!"

"అతన్ేి ఇకుడికి తీసచకురా!"

 "చితు ాం, ప్రయతిిసాు నాండి !" అన్న భదనర చ్లాం దచన్నయా దగా రికి వెళ్ో ల డు వష్ చేసేడ ు. అతన్న చెవలో అన్నిడు -

"ప్రమానాందాం డబుా తీసచకోచేుడు. న్ననచి తన దగా రిక ి తీసచకురమీన్నిడు. న్న పేరు దచన్నయా!"

దచన్నయా అనబడే సి ాంహాచ్లాం - భదనర చ్లాం చెవలో అడిగ ేడు -

"ననచి గురుు ప్టు లేదచగా?"

"లేదచ"

"గురుు ప్టటు న్న ఫరేో దచ. సతామూరిు చేతిలో అయిదచ లక్షలు ప్డకూడదచ. అది ప్రమానాందాం ప్ాంతాం. ఆ

ప్ాంతాం న్ెరవేరుుకున్న ప్ాందెాం గెలిచేాందచకు దచన్నయా గాడు సాయప్డిన్ న, ఈ సి ాంహచ్లమే సాయాం చేసిన్ న

ప్టటు ాంచ్చకోడు. ప్ద, వెడదనాం!" అన్న లేచేడ ు సి ాంహాచ్లాం.

ఇది రూ ప్రమానాందనన్ని చేరుకున్నిరు.

భదనర చ్లాం దచన్నయా చెవలో ఏదో చెపేపడు. దచన్నయా ప్రమానాందనన్నకి చేతులు జోడి ాంచేడ ు.

"తమరు చెప్పదలుచ్చకునిది వారి చెవలో చెప్పాండి!" అన్నిడు భదనర చ్లాం ప్రమానాందాంతో.

ముాందచ తటప్ట్యిాంచిన్న, ఇాంత దతరాం వచనుక అభాాంతరాలు చెపిప ప్రయోజనాం లేదన్న ప్రమానాందాం

దచన్నయా చెవలో అరన్నమిషాం మాట్డేడ ు. ఆ వధాంగా వాళ్లుది రూ ఒకరి చెవలో మరొకరు అయిదచ న్నమిషాలు

సాంభ్షి ాంచేరు.

భదనర చ్లాం తన కేమీ ప్టు నటుు ఒక కాంటటతో ఆడపిలో ల డనన్ు చ్తసచు న్నిడు.

ప్రమానాందాం తననచ తెచిున లక్షా పాతికవేలు - బ్రరఫ్ కేస చతో సహదచన్నయా కిచేుడు. ఆ

తరావత భదనర చ్లాంతో అన్నిడు -

 "ప్ద, వెడదనాం!"

భదనర చ్లాం దచన్నయా చెవలో ఏదో చెపిప ప్రమానాందాంతో పాటు బయటకు వచేుడు.

"ఒక గొప్ప వాకిు న్న ప్రిచ్యాం చేసేవ్ !" అన్నిడు ప్రమానాందాం.

"చితు ాం! అది న్న కరు వాాం!"

"అతన్న మాటలు వాంటుాంటట ఏమ న్న చేయగలడన్నపిాంచిాంది . అాందచకే డబుా మొతు ాం - ముాందే ఇచేుసేనచ."

"ఎాందచకె ైన్న మాంచిది! రేప్ు ఈవన్నాంగు తోతనస్ కాంప్న్నకి వెళ్లో వషయాం కనచకోుాండి ! సతామూరిు కి ఉదో ాగాం

వచిుాందద లేన్నదద తెలుసచు ాంది !"

"అనవసరాం."

"చితు ాం."

"ఉదో ాగాం వదిలేయ్! అయిదచ లక్షలు ముఖ్ాాం!" అన్నిడు ప్రమానాందాం.

* * *

తోట్స్ ట రర్ ు దగా ర సతామూరిు ఆటో దిగేడ ు.

ఆ ఆఫీసచ ముాందచని ఐస్ కీీ ాం షాప్ులో ప్రమానాందాం లిమాు తనగుతూ సతామూరిు న్న గమన్నసచు న్నిడు. ఆ

ప్కున్ే వుని వుని సో డన షాప్ులో సి ాంహాచ్లాం సో డన తనగుతూ ప్రమానాందనన్ని గమన్నసచు న్నిడు.

 తోట పాాండు గదివె రప్ు నడుసచు ని సతామూరిు న్న ఒకసికుు యువకుడు ఢీ క ట్ు డు. ఆ దెబాకి సతామూరిు

చేతిలో ప్రునల్ ఫ్రలు కిాంద ప్డి ాంది. ఆ ఫ్ రలు సికుు యువకుడు తీసి సతామూరిు కిసు త "సారీ!" అన్నిడు.

"ఫరేో దచ" అన్నిడు సతామూరిు .

"అరీ ాంటు ప్న్ేమో! ఫ్రలు కి ాందప్డటాం మాంచి శకునాం కాదచ!" అన్నిడు సికుు యువకుడు.

"న్ేనచ శకున్నలనచ ప్టటు ాంచ్చక నచ. ప్ రగా, ఉదో ాగమిసాు మ రమీన్న ఖ్బురు ప్టు ట ాం తరావతన్ే

కలుసచకుాంటున్నినచ!"

"ఎవరిి తోట పాాండుగారిన్న?"

"అవునచ"

"అమోీ! జాగీ తు ాండీ!"

సికుు యువకుడి హెచ్ురిక వన్నిక - పాాండు గురి ాంచి క్షుణి ాంగా తెలుసచకోవాలనచకున్నిడు సతామూరిు .

"తోట పాాండు గారు మీకు బ్గా తెలుసా?"

"తెలుసా? ఆయన న్నర్ు లో ఇాంజన్నరిాంగ్ చేసేటప్ుపడు మా ఇాంటోన్ే వుాండేవారు. మా న్ననికి పాాండుగారు

బెసు చ ఫ్ ర ాండు. న్ేనచ అప్ుపడు చినిపిలో వాడిన్న లేాండి. న్నర్ు లో మా ప్రిసథ ి తులు బ్వుాండక ఆాందనర కి వచేు ాం. న్న

ఉదో ాగాం కోసాం మా న్నని పాాండుగారిన్న పార ధేయప్డనా డు. తప్పకుాండన ఇసాు నన్న పాాండుగారు పార మిస్ చేసేరు.

మీలాగాన్ే ఇాంటరూవూకి వెళ్ో ల నచ. ఆన్ేసు ీ గురి ాంచి న్నలుగు ముకులు చెప్పమన్నిడు. సతాహరిశుాందచర డి గురి ాంచి

చెప ేపనచ. ఆ దెబాతో న్ననికి చెప ేపనచ. ఆ దెబాతో న్ననికి కాలూ చెయి లా ప్డిప ో యి న్ోట మాట కూడన

పో యిాంది. మా సిధ తిగతులు తెలుసచకున్న ఉదో ాగమిసాు నచ రమీన్న పాాండుగారే సవయాంగా ఖ్బురు ప్టు ట రు.

అప్ుపడు జరిగ ిన ఇాంటరూవూలో కూడన అదే ప్రశి. అన్ేసు ీ మీద న్న అభపార యాం అడిగ ేరు."
 "అప్ుపడు మీరు మహాదనత కరి చ్రిత ర గురి ాంచి చెపేపరా?"

"లేదచ, ఒళ్లో మాండిక చిు తలతికు సమాధననాం చెపేపనచ."

"అదే! ఏాం చెపేపరు?" అన్న కుతూహలాంగా అడిగేడ ు సతామూరిు .

"ఆన్ెసు ీ అన్ేది అరధ ాం లేన్న ప్దమన్నినచ. అది ప్టుు కూుచ్చాంటట ప్టు గతులు వుాండవన్నినచ. ఆన్ెసు చ గా

బతికేవాళ్లో ప్రమ మూరుఖ లన్నినచ. అయ్ హేట్ దె మ్ అన్న కూడన అన్నినచ!" అన్నిడు సికుు యువకుడు.

"అప్ుపడు పాాండుగారికి కోప్ాం రాలేద న?"

"అదే ఆశురాాం! రాలేదచ. ప్ రగా ఆనాంది ాంచేరు. న్న భుజాం తట్ు రు. ఉదో ాగమిచేురు" అన్నిడు.

సతామూరిు ఆలోచ్నలో ప్డనా డు. అతన్న వాలకాం గమన్నాంచి సికుు యువకుడన్నిడు -

"సారీ! ముాందచ జాదరతు గురిాంచి చెపేపన్ే కాన్న, మీ మనసచ పాడుచేయడాం న్న ఉదేి శాం కాదచ. గుడ్ లక్!

వె ళ్లో ర ాండి!" అన్న సికుు యువకుడు అకుడిి ాంచి వెళ్లో ప ో యిేడ ు.

* * *

తోట్స్ ట రర్ ు కారాాలయాం ముాందచని ఐస్ కీీ ాం షాప్ులోకి సిాంహాచ్లాం అడుగుప్టు ట డు.

సి ాంహాచ్లాన్ని చ్తడగాన్ే ప్రమానాందాం మొహాం తిప్ుపకున్నిడు. అయిన్న ప్టుు వీడన్న వకీ మ ారుుడలెో

సి ాంహాచ్లాం ప్రమానాందనన్ని వడిచిప్టు లేద చ.

అతన్న ముాందచకు వె ళ్లో చేతులు జోడిాంచి "నమసాురమాండీ !" అన్నిడు.

 అప్ుపడే అతన్ని చ్తచినటుు అడిగేడ ు ప్రమానాందాం -

"నచవావ? ఏమిటలా వచేువు?"

"తమరిి చ్తసి వచె ునాండి !"

"అలాో గా? న్నతో ప్న్ే మ న్న వుాందన?"

"చితు ాం! ప్న్న అాంటట ప్న్న కాదనచకోాండి తమరిి ఒక కాంట కన్నప్టు మన్న అయాగారి ఆరా ర ుాండి !"

"అవున్ేో . ఎవరి జాగీ తు లో వాళ్లో ాండనలిుాందే ! కూచల!"

"కూచ్చాంటట డతాటీ చెడి పో ది ాండి !"

"డతాటీయ ా?"

"చితు ాం తమకి తెలీకుాండన తమరిి చ్తసచక డాం డతాటీయిే గదాండీ! అదాండీ! వెళ్ో ల సాు నాండి !" అన్న మళ్లో

నమసురిాంచి వెళ్లో పో యిేడు సిాంహాచ్లాం.

ప్రమానాందాం మ దళ్లో ఒక మూల దనకుుని చిని డవుటు - సి ాంహాచ్లాం రాకతో తేలి పో యిాంది . రాతిర

దచన్నయా గాణిి చ్తచినప్ుపడు - ఎాందచకో గాన్న సి ాంహాచ్లాం గురుు క చేుడు. వాడు వీడే మో అనచకున్నిడు. కాన్న

ఇప్ుపడు ఆ శాంక ప్ూరిు గా త లిగి పో యిాంది . ఈ సి ాంహాచ్లమే ఆ దచన్నయాగాడెరతే తన మీద న్నఘా డతాటీలో

ఎాందచకుాంట్డు? సతామూరిు కి ఉదో ాగాం దొ రిక ితీరాలన్న తనప్తరయమ ాందచకు ప్డతనడు/ కనచక దచన్నయాగాడు

దచన్నయాగాడే ! సి ాంహాచ్లాం సిాంహచ్లమే !

మరల లిమాుకి ఆరా రు ఇచే ుడు ప్రమానాందాం.

 * * *

తోట పాాండుగదిలో -

వనయాంగా న్నలబడి వున్నిడు సతామూరిు .

సతామూరిు ఇచిున వజిటటాంగ్ కారుా న్న చ్తసత

ు తోటపాాండు అడిగేడ ు -

"న్న పేరు ?"

"సతామూరు ాండి! "

"అవునవునచ. ఆనాందాం చెప ేపడు. సతామూరిు టూ

ర త్ కి సి ాంబల్! ఎకుడెరత ే టూ
ర త్ వుాంటుాందో అకుడ ఆన్ెసు ీ

వుాంటుాంది . బెరది వే, ఆన్ెసు ీ మీద న్న అభపార యమేమిటట ?" అన్న సతటటగ ా అడిగ ేడు తోటపాాండు.

సతామూరిు క ి వణుకు పార రాంభమ ాంది . సికుు యువకుడు చెపిపనటుు తిరగేసి చె పాపలా? ఏాం చె పాపలి?

"ఏమిటట ఆలోచిసచు న్నివ్? ఆన్ెసు ీ గురి ాంచి న్న అభపార యమేమిటన్న అడిగ ేనచ. దనన్నకి ాంత ఆలోచ్న్న?" రెటు ట ాంచి

అడిగ ేడు తోట పాాండు.

ఇక తప్పదనిటుు సికుు యువకుడి అనచభవాన్ని గురుు కు తెచ్చుకున్న చెప్పడాం పార రాంభాంచేడు.

"ఆన్ెసు ీ అన్ేది అరథ ాం లేన్న ప్దాం!" అన్నిడు సతామూరిు సికుు కురాీ డి మాటలు గురుు తెచ్చుకున్న.

తోట పాాండు కళ్లో ప్ది వ చేస ి చ్తశాడు.

"అది ప్టుు కూుచ్చాంటట ప్ుటు గతులుాండవు."

 తోటపాాండు పేప్ర్ వెయిట్ తీసచకున్నిడు.

"ఆన్ెసు చ గా బతికేవాళ్లో న్న దృషిు లో మూరుఖ లు."

పేప్రు వెయిట్ న్న ఆ చేతిలోాంచి ఈ చేతిలోకి మారుుకుాంటున్నిడు తోటపాాండు.

"అయ్ హేట్ దెమ్!"

అనగాన్ే తోటపాాండు ఆ పేప్రు వెయిట్ న్న సతామూరిు మీదికి వసిర ేడు.

ఆ దెబాకి సతామూరిు ముకుు ప్చ్ుడెర ాంది . న్ెతు ు రు కారుతోాంది .

అకుడోు ఆగలేదచ తోటపాాండు. మేకపిలో మీద ప్ది ప్ులి దతకినటుో సతామూరిు మీదకి తోటపాాండు దతకెడ ు.

సతామూరిు కి ాంద ప్డనా డు.

ప్డా వాడు లేచి న్నలబడే అవకాశ మివవకుాండన తోటపాాండు తన కాళ్ల

ో , చేత ులూ వాడి - సతామూరిు న్న

కె ైనత చేసు చ న్నిడు. దెబాలకు తటుు కోలేక సతామూరిు ఆరు న్నదాం చేసు చ న్నిడు.

కేవలాం క టు డమే గాకుాండన న్ోట ట క చిున బూతులు కూడన ప్రయోగిసు చ న్నిడు. ఏాం జరిగ ి ాందో తెలీ న్న ఆఫీసచ

సిబాాంది అతి కషు మీీద సతామూరిు న్న ఆ గదిలోాంచి లాకుుపో యిేరు.

తోటపాాండు ఫో న్ డయల్ చేస ేడు. అవతలుిాంచి ఆనాందాం "హాలోో " అన్నిడు. అతన్న కాంఠాం వనగాన్ే

తోటపాాండు కోప్ాంతో ఊగి పో తూ అాంటున్నిడు -

"న్ోరుీయ్ రాస్ ుల్! యసులీి ప్రీక్షలోో లెక ులు కాఫీ క టటు పాస్ రతే పాసవచ్చు. అాంతమాతనర న న్ేన చ

ఆన్ెసు ీ న్న ఆప్ు రాల్ గా తీసిపారేసే మన్నషిన్నకానచ. డోాంట్ క్! న్ేన చ చెపేపది ప్ూరిు గా వనచ.

ననచిఅవమాన్నాంచనలన్న న్న ఉదేి శాం. అాందచకేవాడిన్న - వాడి పేరేమిటట? .... సతామూరిు న్న న్న మీదకి

ఉసిగ లలేపవు. వాడు..... ఆ బ్సు ర్ా ... ఏాం చేసేడో చెప్పనచ .... పిచిుకూతలు కూసేడ ు. న్న ముాందే న్న కిషు ాంలేన్న
ప్దజాలాం ఉప్యోగి ాంచేడు. ఒరే! అనాందాం! ఇాంకో తడవ నచవువ న్నతో మాట్డిన్న - ఆఖ్ఖ రేో దచ. కన్నపి ాంచిన్న

చనలు! కాలిుపారేసు ా నచ. అసలు ఇవావళ్ల ఆ ప్న్న చేది చ నచ. న్నకు ప్ో యిట్ ట రమవుతోాంది . అాంచేత బతికిప ో యిేవు.

అాంతమాతనర న సాంతోషిాంచ్కు. అమ రిక ా నచాంచి వచేుక న్ననచి కాలిు చ్ాంప్ుతననచ. అయ్ వల్ సీ యువరె ాండ్!"

అన్న ఫో న్ న్న గాలోో కి ఎగరేసి గాలి పీలుుకుాంటున్నిడు తోటపాాండు.

* * *

తోట్స్ ట రర్ ు నచాంచి -

న్ెతు ు రు మరకలోు , చిరిగ ిన దచసచు లతో బయటప్డుతుని సతామూరిు న్న చ్తసేడ ు ప్రమానాందాం.

గబగబ్ సతామూరిు న్న చేరుక న్న అడిగేడ ు -

"ఏమిటయాా? ఏాం జరిగిాంది ?"

ప్రమానాందనన్ని చ్తచి బ్వురుమన్నిడు సతామూరిు .

"ఏాం చెప్పమాంట్రు! ఇదాంతన న్న ఖ్రీ! ఉదో ాగమిమిసాు నాంటట కాబో సనచకున్న వచే ునచ. ఇాంటరూవూలో ఆయన

అడిగ ిన ప్రశికి ఆయన మ చ్చుకున్ే వధాంగా సమాధననాం చె బితే - ఇదచగల సార్, ఇదద ఫలితాం! ఉదో ాగాం

ఇవవకపో గా ననచి ఈ వధాంగా చితగలా టటడు. చొకాు చిాంచేడు."

"అయోా పాప్ాం! క ాందరాంతే న్నయన్న! అనిాం ప్డతనాం అన్న ఆహావన్నాంచి సచనిాం ప్డతనరు. వెళ్ో ల ళ్లో .

దెబాలకి సచనిాం రాసచకో!" అన్న ఉచిత సలహా ఒకటట వసిరి వెళ్లో ప ో తున్నిడు ప్రమానాందాం.

వెళ్లో పో తూ - "ఆహా! దచన్నయా నచవువ అసాధచాడివ ! ఇాంక న్ననచి వడిచి ప్టు కూడదచ!" అన్న దచన్నయాన్న

మనసారా మ చ్చుకున్నిడు ప్రమానాందాం.

 36

చిాంతనమణి శారీ మాందిర్ .

ఆ షాప్ులోకి వెళ్ో బో యిే ఆనాందనన్ని షాప్ు బయటట కలిసేడ ు సతామూరిు .

సతామూరిు న్న చ్తడగాన్ే ఆనాందాం చనలా వచనరిాంచేడు.

"హ ! పాాండు గాడిక ి ఆవేశ ాం ఎకుువ. గొడుా న్న బ్దినటుు బ్దేడు" అన్నిడు ఆనాందాం.

"వది ాండీ, పో లిక ల దచి ! అసలే మీ ఫరాండు క టటు న దెబాలకి న్ేనచ చితికిప ో యిేనచ. న్న ముకుు చ్తడాండి.

చితికి పో యిాంది . న్న మొహాం చ్తడాండి. అప్పడాం లాగా అన్నాయమ పో యిాంది . అతన్ేమో ననచి చితగొటటు డు.

మీరేమో ననచి చనవన్నకుాండన న్నకె ాందచకు సార్ ఆశలు కలిగి ాంచేరు?" అన్నిడు సతామూరిు ఏడుసత
ు .

"న్నకో దనరి చ్తపిాంచి న్ేన్ ో దనరి వెత ుకుుాందనమన్న ముచ్ుట ప్డనా నచ."

"వదచి ! మీ ముచ్ుటుో న్న పార ణమీీదికి తిప్పకాండి. న్న మీద ప్రయోగాలు చేయకాండి. గలవాందాం న్న మీద దనడి

చేసు చ న్నిడాంటట దనన్నకో మీన్నాంగుాంది . న్ేనచ మీకు చేసిన దో ర హమేమిటట ? వచే ువాణిి చనవన్నకుాండన

చ్ాంప్ుకుతిాంటున్నిరు మీరు!" అన్నిడు సతామూరిు ఉకోీ షాంగా.

ఆనాందాం లాలనగా సతామూరిు భుజాం తటు డు.

"న్నజాన్నకి తోటపాాండు చనలా మాంచివాడు ఉదే రకాం ఎకుువెర త ే ప్టుు కోలేాం గాన్న, మామూలు ప్రిసథ ి తులోో

తోటపాాండు చనలా సౌమాాంగా వుాంట్డు. అతన్నకి ఉదే రకాం కలిగి ాంచే మాటలేమ న్న అన్నివా?"

"లేదచ. అతన్నకిషు మ న ... ఎాంతో ఇషు మ న మాటలే తూచి తూచి అన్నినచ."

 "ఏమన్నివు?"

"ఆన్ెసు ీ న్న తిటటు పో సేనచ."

ఆ మాట వనగాన్ే ఆనాందాం ఖ్ాంగారుప్డుతూ అడిగేడ ు -

"ఏమిటటమిటట? ఆన్ెసు ీ న్న తిటటు పో సేవా?"

"అవునాండి! ఆ ట్పిక్ అతన్నకి చనలా ఇషు ాం గదనన్న రెచిుపో యి తిటు నచ."

"క ాంప్ ముాంచేవ్ !" అన్నిడు తనపీగ ా.

"సార్?"

ఆనాందాం సతామూరిు చెయిా ప్టుు కున్న అకుడికి క ాంచె ాం దతరాంలో వుని బసాు ప్ుకి తీసచక చిు అన్నిడు -

"న్నకు తెలుసో , తెలీదో ! తోటపాాండుకి ఆన్ెసు ీ ఆరలపార ణాం న్నయన్న! ఆన్ెసు ీ ఎవరె ైన్న వమరి శసేు న్నప్ుపలు

కకుుతనడు!"

"అవున్న?" అన్న వసీయాంగా అడిగ ేడు సతామూరిు .

"అాందచకే కాబో లు, ఫో న్ోో న్న మీద కారాలూ మిరియ ాలూ నతరేడు. అయిన్న - తోట పాాండుకి ఆన్ెసు ీ ప్డదన్న

న్న కెవరు చెపేపరు?"

"ఎవరల సికుుల కురాీ డు. అతన్నకి ఆ కాంప్న్నలో అాందచకే ఉదో ాగమొచిుాందట!"

"ఎాందచకు? ఆన్ెసు ీ న్న తిటటు నాందచకా?"

 "అవునచ."

"ఇదేదో గలల్ మాల్ వావహారాంగా వుాందే?"

"అాంతేన ాంట్రా!" అన్న న్నళ్లో నములూ

ు అడిగ ేడు.

"అయిన్న, ఎవడో చెపి పాంది నచవె వాందచకు నమాీలి?"

"ఏమిటోనాండి! న్న చేత ులోో ఏమీ లేకుాండనన్ే అాంతన జరిగ ిప ో యిాంది . "

"తోట పాాండు మళ్లో ఆరెిలో కు గాన్న తిరిగ ి రాడు."

"న్న ప్ళ్లో గడువు అాంతకాంటట ముాందే ముగుసచు ాంది . "

"న్న ప్ళ్లో వషయాం అట్ో వుాంచ్చ. న్న ప్చ్ుటట బతుకు సరవన్నశనమ పో తుాంది !"

"ఏమిటాండీ? ఏమిటట మీరు మాట్డేది?" అన్నిడు సతామూరిు - ఆనాందాం మాటలోో అాంతరారథ ాం బో ధప్డక.

"న్న ప్ళ్లో ఆగిపో తే మీ ప్చ్ుటట బతుకు ఎాందచకు సరవన్నశనమవుతుాంది? న్న ప్ళీో కీ, మీకూ

సాంబాంధమేమిటట ?" అన్న ప్రశిల వరష ాం కురిపి ాంచ్బో గా -

"వదచి ! వవరాలడగవదచి . సమయాం వచిునప్ుపడు అన్ని చెబు ్ నచ. న్ేనచ న్నశేీ యోభలాషిన్న , ఇది చెప్పడు

మాటలు వన్న చెడి పో యిే ప్రమ ాదాం క న్న తెచ్చుకోకు!" అన్న హెచ్ురి ాంచి ఆనాందాం అకుడిి ాంచి వెళ్లో ప ో యిేడ ు.

అప్ుపడే -

ఒక బసచు వచిు ఆ బసాు ప్ులో ఆగిాంది.

 అాందచలోాంచి శారద దిగ ుతోాంది . శారదనచ చ్తడగాన్ే పారి ప ో యిే ాందచకు సిది ప్డనా డు సతామూరిు . అయితే,

అతనచ ఆ ప్న్న చెయాడముాందే శారద అతన్ని చ్తచిాంది.

సతామూరిు క ి తగిలిన దెబాలిి చ్తసోు ఖ్ాంగారుగా అడిగి ాంది శారద.

"అయాయోా! ఏాం జరిగ ిాంది ? ఈ దెబాలేమిటట ?"

"మామూలే! ఏకి ుడె ాంటుో , దెబ ాలు తినడనలూ న్నకు తెలీకుాండనన్ే జరిగ ిప ో తుాంట్యి. రీజనచో ాండవు!"

"అసలేాం జరిగ ిాంది?"

"అభపార య భేదనలు అన్ేక ాం వసచు ాంట్యి శారదన! అట్ో ాంటట ప్రిసథ ి తులోో మాట్ మాట్ అనచకోడాం, చెయి లా,

కాలూ వాడటాం అతి సాధనరణమ న వషయాం!" అన్నిడు సతామూరిు .

"అరథ ాం లేన్న మాటలిి ప డి ప డిగా వాడుతూ నచవేవదో దనసచు న్నివ్ కదత?" అడిగ ి ాంది శారద.

"క న్ని సాంఘటనలు నచవువ తెలుసచక కపో వడమే మాంచిది, శారదన!

ఆప్ు రాల్ దెబాలేగ ా - రే పో , ఎలుో ాండో నయమ పో తనయి. ఇవాళ్ షాప్ుకి స్లవు ప్టు నచ. ఆకలిగా వుాంది.

ఏదెరన్ న హొటల్ కి వెడదనాం! ఓకే!"

"కన్నసాం అకుడె రన్న జరిగ ి ాంది చెబుతనవా?"

"ప్రయతిిసాు ! పార మిస్ చేయలేనచ. ఆకలి!"

శారద మరేమీ ప్రశిిాంచ్కుాండన అతన్ోు పాటు హొటలు వేప్ు నడుసోు ాంది.

 * * *

నాందివాడ వారి వీథిక ి చనలా దతరాంగా ఉని బేాంకులో -

లక్షా పాతికవేల రూపాయలోు జాయిాంటు ఎకువుాంటు పార రాంభాంచేరు సిాంహాచ్లాం భదనర చ్లాంలు.

ఆ ప్న్న ప్ూరు యిేాక ఇది రూ ఒకరొికరు ఆతీియాంగా క్గలిాంచ్చకున్నిరు, చెయి లా చెయి లా కలుప్ుకున్న

జాయిాంటుగాన్ే బేాంకు నచాంచి బయట ప్డనా రు.

"ట రమీజ్ షార్ు ! " అన్నిడు సి ాంహాచ్లాం.

"ఇాంగీో ష ా?" అన్నిడు భదనర చ్లాం.

"వెర న్నట్? నచవువ సికుుల కురాీ డి అవతనరాం ఎతు లేదత? అట్ో గే న్ేనచ ఇాంగీో షు కురాీ ణిి కావచ్చు గదన? ఆ

అవసరాం కూడన రావచ్చు గదన! ఇాంతకీ న్ే చెప ేపదేమిటాంటట ....."

"ట రమీజ్ షారు న్ నివ్!"

"అాంతేగ ా మరి! వతిన్ ప్ూా మాంత్ు -మనాం ఎాంత ఏకిు వ్ గా వర్ు చేసు ే అాంత డబుా! లేక ుాండ్ లేక్ ు!

ఈ దెబాతో మన దరిద రాం తీరి పో వాలి."

"అాంతన ఆ దేవుడి దయ!"

"మనకి ఏ దేవుడత వదచి . ఉన్నిరుగా ఆనాందాం ప్రమానాందాం మహానచభ్వులు!వాళ్లో మనకి జాంట

దేవ ుళ్లో ! వరు మ ాన దేవుళ్లో !వాళ్ో న్న నముీకుాంటట చనలు. కనకవరష ాం!" అన్నిడు సి ాంహాచ్లాం.

37
 ఆనాందమిాంటో -

ఆనాందాం కాలుకాలిన పిలిో ల ాగా ఆ గదిల ో తిరుగుతున్నిడు. అాంతలో

"నమసాురాం!" అాంటో సిాంహాచ్లాం ప్రవేశి ాంచేడు.

"ఇాంతసేప్ూ ఎకుడ వున్నివు?" అడిగ ేడు ఆనాందాం.

"మనసచ బ్వుాండక గుడికి వెళ్ో ల నాండి!"

"జరిగి ాందనన్నకి చిాంతిసచు న్నివా?"

"అాంతే కాందడీ మరి? ప్ాందె ాం గెలిచే వాతనవరణనన్నకి మబుాలు ప్డిత ే చిాంత వుాండదన? ఈ మధా న్నకు పేడ

కలలు కూడన వసచు న్నియాండి !"

"పేడ కలలా?"

"చితు ాం!"

"పేడ కలలేమిటయాా న్న బొ ాంద! వాటట న్న పీడకలలాంట్రు!"

"చితు ాం! న్నకు మాతరాం పేడకలలు వసచు న్నియాండీ! ఆఘమాందో , గేద ెల మాందో న్న ముాందచ. వాటటక ి వెనక

తట్ు బుట్ు ప్టు కున్న న్ేనచ ప్శువులు వసరిీ ాంచిన పేడనచ బుటు లోో కి , తటు లోో కి ఎతు
ు కోవడాం, ఆ పేడనచ

పిడకలుగా గలడకేసి క టు డాం - ఈ రలటీస్ కలలెాందచకోసచు న్నియో తెలీడాం లేదచ."

"ఆ కలలోో న్ేనచ కన్నపిసు చ న్నిన్న?" ఆాందో ళ్నగా అడిగేడు ఆనాందాం.

 "అదే న్న వచనరాం! ఎాంత వెతికిన్న తమ జాడ మాతరాం కనచకోులేకపో తున్నినచ."

"అాంటట పేడ పో గుచేసచకున్ే కారాకీ మాంలో న్ేనచ తప్పన్నసరిగా వుాంట్నన్న న్న ఉదేి శమా?" అడిగ ేడు ఆనాందాం.

"చితు ాం! తమరట్ో అనవయిాంచ్చకుాంటట న్ేన్ే ాం చేయలేనచ. కల గదన! కలలోో చిన్ని ప్ది న తేడ నకుాండవాండి ! మన

మాంతిరగారు మాలీషు చేసు చ నిటుో న్నకు కలలో కన్నపి ాంచ్వచ్చు. అట్ో ాంటట బేవారుు కల న్నకెాందచక చిుాందన్న

మాంతిరగారు కోప్పడిత ే ఎట్ో ."

"నచవువ చెపిప ాందనాంటో కూడన పాయిాంటుాంది."

"చితు ాం పాయిాంటు లేన్నదే న్ేన చ ఏదద చెప్పనాండి ! తోటపాాండుగారు మనలిి దెబా తీసినప్పటుిాంచీ న్న

కిలో ా ాంటట కలలే వసచు న్నియాండి . "

"పీడకలలన్నివు కదత?"

"చితు ాం! పేడ కలలన్నినాండి !"

"కలలో పేడ కన్నపిసు ే మాంచిదటయాా! అాంటట న్నకు మాంచి రలజు లోసచు న్నియన్న అరథ ాం౧"

"కలలో పేడ కన్నపిసు ే మాంచిదటయాా! అాంటట న్నకు మాంచి రలజు లోసచు న్నియన్న అరధ ాం!"

"న్నజమే అనచకోాండి. న్నకు అన్న న్ొక ి ు చెప్పకుాండన మనకు అాంటట బ్వుాంటుాందేమో ఆలోచిాంచ్ాండి ."

"న్ేన్ ొక న్నరి య ాన్నకి వచేునయాా!"

"చితు ాం."

"ఎవడో ి అయిదచ లక్షలు ముషిు అడిగి సతామూరిు ప్ళ్లో చేసే దనన్నకాంటట ఆ మొతు ాం ప్ రక ాం న్ేన్ే సతామూరిు క ి
సరేి సు ే ఎలాో వుాంటుాంది ?"

చితు ాం! అగిీ మ ాంటు మాట మరిచిపో యిేరు కాబో లు! తమ స ాంత స ముీలో ప్ రస ా కూడన సతామూరిు క ి

ఇవవకూడదచ."

"వాంకాయ్! అది న్న స ాంత డబాన్న ఆ ప్రమానాందనన్నకి ఎట్ో తెలుసచు ాంది ? న్ేనచ చెప ాపలి, లేక పో తే నచవువ

చె పాపలి."

"చితు ాం! న్న మీద అట్ో ాంటట న్నాందలు వేయకాండి. అసలే పేడ కలలోు సతమతమవుతున్నినచ. దనన్నకి తగా టుు

న్నాందలు కూడనన్న?"

"మాటవరసకి అన్నినచ. అాంతమాతనర న్నకే గిాంజుకుాంట్వే ? ప్ాందె ాం గెలవాలాంటట న్నజాయితీ ఒకుటట కాదచ

సి ాంహాచ్లాం, కుటరలు కూడన చేయ ాలి. అది జూద న్నతి! రేప్ు ఉదయాం సతామూరిు న్న ననచి కోన్ేరు స్ ాంటరలో

కలవమనచ."

"చితు ాం!" అన్న సి ాంహాచ్లాం న్నషరిమిాంచేడ ు.

ఆనాందాం బే ాంకుకి ఫో న్ చేసు చ న్నిడు.

* * *

ప్రమానాందాం ఇాంటో -

భదనర చ్లాం చెపిప ాంది ప్ూరిు గా వన్న కోప్ాంగా లేచేడ ు ప్రమానాందాం.

"అాంటట, మా ఒప్పాందనన్నకి వాతిరేక ాంగా సవయాంగా ఆనాందమే అయిదచ లక్షలు ఇసచు న్నిడన?"
 "ఇవవన్నాండి! ఆ డబుా గలవాందాం ఇాంటటకి భదరాంగా చేరిత ేన్ే గదన వాళ్ో మాీయితో సతామూరిు కి ప్ళ్ో ల యిేాది -

మనాం బసచు సాు ప్ులో టీ అముీకున్ేది ! దచన్నయా దయ వలో అలాో ాంటట ప్రమ ాదనలు జరగవన్న న్ేన చ తమకు

హామీ ఇసచు న్నినాండీ !"

"కాన్న షరతు షరతేగా?"

"అయాా! తమరు షరతులేి ప్టుు కూుచొకూడదాండి ! మీరు చేస ిాందేమిటట చెప్పాండి?"

"ఏాం చేసేన చ?"

"షరతుకి వరుది ాంగా - దచన్నయాకి లక్షా పాతికవేలిచిు ప్న్న జరిప ిాంచ్లేదత? ఇప్ుపడు కూడన అదే చేది న ాం!

అాంచేత షరతులిి మరిచిపో ాండి . దచన్నయాన్న జాా ప్కాం ప్టు ు క ాండి ."

"ఫీజు అడుగుతనడు కదయాా!"

"చితు ాం! ప్న్న చేసు చ న్నిప్ుపడు చిలో ర ఖ్రుులు తమరు ప్టటు ాంచ్చకో కూడదచ."

"మళ్లో లక్షా పాతికవేలేన్ న?"

"ఇప్ుపడు మరల పాతికవేలు ప్ ాంచేడ ాండి !" అన్న భదరచ్లాం మవునాంవహి ాంచేడు.

ప్రమానాందాం గాలోో లెక ులవీ వేసి తృపిు ప్డి అన్నిడు -

"అలాో గే! ప్న్నచ్తడమనచ."

"చితు ాం! అన్న భదనర చ్లాం అకుడిి ాంచి వెళ్లో ప ో యిేడు.

 * * *

` కోన్ేరు స్ాంటరలో -

ఆనాందాం సతామూరిు క ి బ్రరప్ుకేసచ ఇచేుడు.

"లెక ు చ్తసచకో! అయిదచ లక్షలు!" అన్నిడు ఆనాందాం.

సతామూరిు కన్నిళ్లో ప్టు ు కున్నిడు.

"ఎాందచకు ఏడుసాు వ్?" అడిగ ేడు ఆనాందాం.

"ఏాం చేయ ాలో తోచ్నప్ుపడు న్నకు ఆటోమాటటగా ా ఏడుపే వసచు ాందాండి! మీకు పాదనభవాందనాం చేది న మాంటట న్న

చేత ులోో బ్రరఫే ుసచాంది !" అన్నిడు సతామూరిు .

"లెక ు సరి పో యిాందో లేద ో చ్తడవయాా!" అన్నిడు ఆనాందాం.

అతన్న తృపిు కోసాం సతామూరిు బ్రరఫే ుసచ తెరిచేడ ు.

అన్ని వాందన్ోట టో ! అాంత డబుా చ్తడగాన్ే అతన్న కళ్లో తిరిగ ేయి. నసచగుతూ అన్నిడు.

"కాగితమీీద లెక ులు కోటో లో చ్తడగలనచ గాన్న, న్నజాం డబుా వెయి ాకి మీాంచి లెకు ప్టు డాం న్నతరాం

కాదాండీ! ఇప్ుపడే వెళ్ో మాంట్రా?"

"ఆలిసామ ాందచకు? డబుా గలవాందాం మొహమీీద క టటు శారద చెయిా ప్టుు కురా! గుళ్లో మీ ప్ళ్లో జరిప ిసు ా నచ."

"ఇాంక చెప్పకాండి సార్! న్నకు ఆవేశాం ముాంచ్చకోసోు ాంది . అాంత ఆవేశ ాంలో ఆ గలవాందాంగాణిి ఏాం చే సు ా న్ో న్నకే
తెలీదచ. ఈ దెబాతో న్న ప్ళ్ో యిే ాలాఅ దదవాంచి ప్ాంపి ాంచ్ాండి !" అన్న తలవాంచేడ ు.

"అాంతన శుభమే జరుగుతుాంది . వెళ్లో ర ా!" అన్నిడు ఆనాందాం గాంభీరాంగా.

ఆ తరావత సతామూరిు ప్ది ప్ది అాంగలేసచకుాంటో తన భీర ఫ్ కేస చలో అయిదచ లక్షలున్నియన్న గురుు రాగాన్ే

స్ు యిల్ గా నడుసత

ు గలవాందాం ఇాంటటవేప్ు వెడుతున్నిడు.

అతన్న వెళ్లో పో యిేక ఆనాందాం దేవుడి ి పార రిి ాంచేడు -

"వేణుగలపాలా! ఈ ప్న్న జయప్రద ాం చెయిా తాండీ ర!"

సతామూరిు నడకవేగ ాం ఇాంకా ప్ ాంచేడ ు. తన మన్ో న్ేత రాంలో అాందమ న భవషాతు

ు సపషు ాంగా కన్నపి ాంచ్డాంతో

కులాసాగా నడుసచు న్నిడు.

"అట్ో నడుసచు ని సతామూరిు న్న ఎవరల ఢీక న్నిరు!

చేతిలో భీఫ్ కేస చ కి ాందప్డి ాంది . ఢీక టటు న ఆగాంతుడి చేతిలో కూడన బ్రరఫ్ కేసచాంది.

సతామూరిు కళ్లో బె రరో ు కమీడాం వలో క ాంచె ాం ఆలిసాాంగా తెప్పరిలిో న్నలబడనా డు. ఆ వావధిల ో ఢీక టటు న మన్నషి

బ్రరఫ్ కేన చన్న తీసచకుాంటో సతామూరిు అన్నిడు -

"అప్ుపడు కూడన ఇదే ట రప్ులో ననచి ఆ సికుు యువకుడు డేష్ క టటు డు."

"అయ్ సీ! న్ేనచ సికుున్న కానచ. న్న పేరు అబుి ల్ రహమాన్!" అన్నిడు ముసలాీనచ గెటప్ుపలో వుని

భదనర చ్లాం.

"అయిన్న దనరి చ్తచ్చకుాంటో నడవాలి గాన్న, ఊహలోో తేలి పో తూ నడుసచు ాంటట ఇలాో ాంటట ఇబాాందచలో

కలుగుతనయి!" అన్నిడు అబుి ల్ రెహమాన్.

 "ఇప్ుపడు ఊహలోు నడుసచు న్ని మాట వాసు వమే! కాన్న అప్ుపడు సికుు యువకుడు గుదిి నప్ుపడు ఊహలోో

లేనచ. వాసు వాంలో జీవాంచేనచ!" అన్నిడు సతామూరిు .

"న్ేనచ అరీ ాంటు ప్న్న మీద వెడ ుతున్నినచ. క్షమిసేు వెళ్లో ప ో తననచ!"

"న్నజమే! న్ేనచ కూడన అతావసరమ న ప్న్నమీదే ఉన్నినచ. వె ళ్లో ర ాండి!" అన్న సతామూరిు గబగబ్

నడుసచు న్నిడు.

అబుి ల్ రెహమాన్ అనబడే భదనర చ్లాం ప్కుసాందచలో దతరి ప ో యిేడ ు.

* * *

గలవాందాం మేడలో -

కుకులు మొరుగుతున్నియి. అవ చెపేప గొడవ వాంటూ గలవాందాం గొప్ప చిరాకు ప్డి ప ో తున్నిడు.

"అాంత దె రరాాంగా వసచు న్నిడాంటట - అయిదచ లక్షలూ తెసు చ నిటటు గా?"

జాకీ రాగాలు తీసత

ు మొరిగి ాంది .

"అయ్ సీ! వాడి చేతిలో బ్రరఫ్ కేస చ కూడన వుాందన?"

ట రగరు మొరిగి ాంది.

"చ్తదని ాం! అయిదచ లక్షలూ ముటటు క తరావత ఏాం చేయాలో ఆలోచిదని ాం!"
 "న్నన్ని!" అనిది శారద మేడ దిగుతూ.

"అదేనమాీ! సతామూరిు వసచు న్నిటు ! కుకులు చెబుతున్నియి."

శారద చేతిలో కతిు వుాంది. ఆ కతిు న్న చ్తసత

ు ఖ్ాంగారు ప్డుతూ అడిగేడ ు గలవాందాం -

"ఇప్ుపడు అదెాందచకమాీ?"

"అాంతన సవాాంగా జరిగితే దద ాంతో ఏపిల్ కోసి మీ అాందరికీ ఆనాందాంగా ప్ాంచ్చతననచ. అతన్ని మోసాం చేసు ే ఈ

కతిు న్న గుాండెలో ో దిగుతుాంది. "

"శారదన!"

"దయచేసి మాట మీద న్నలబడు న్నన్ని!"

గలవాందాం ఏదో చెప్పబో తుాండగా కె ైలాసాం ప్రుగెతు ు కుాంటో వచిు అన్నిడు -

"అయాా! వసచు న్నిడు!"

"నచవువ న్ోరుీయ్! ఆ సాంగతి - ఎప్పటట మాదిరే న్న కాంటట ముాందచ కుకులే చెప ేపయి" అన్నిడు గలవాందాం.

సరిగా ా అప్ుపడు -

ఎాంతో ఠీవగా హాలోో కి ప్రవేశి ాంచేడ ు సతామూరిు .

అతనచ కళ్కళ్లాడుతున్నిడు. ఎాంతో ఉతనుహాంగా వున్నిడు. ఠీవతో పాటు దరాీ గా వున్నిడు.

మూరీు భ్వాంచిన దెరరామలేో మిలమిల మ రిసి పో తున్నిడు. సతామూరిు న్న చ్తడగాన్ే శారద గబగబ్ అతన్ని

చేరుకుాంది . అతన్న ప్కున్ే న్నలబడి ాంది !

 శారద సతామూరిు ప్కున న్నలబడటాం నచ్ున్న గలవాందాం "శారదన!" అన్న మాందలిాంచ్బో యిేడు.

అతన్న మాటకు అడా ాం ప్డనా డు సతామూరిు .

"షటప్"

గలవాందాం న్ోరు మూసేడ ు.

"షటప్పన్న ఎాందచకోుప్పడనా న్ో అరథ ాం చేస చకో! కనికూతురిి అయిదచ లక్షలకు బేరాం ప్టు ట న న్నలాాంటట లోఫరిి

చెప్ ుపతో క ట్ు లి! కాన్న న్ేన చ మాటలోు క డతననచ!"

"సతామూరిు !" అరిచేడ ు గలవాందాం.

"న్ోరుీయ్! ఇప్ుపడు తెలుగులో తిట్ు నచ. ఎాందచకో తెలుసా! న్నకు తెలీదచ. న్ేన చ చెప్పనచ. అన్ని రలజులూ న్న

ఇషు ప్రక ారమే నడుసాు యన్న వరీ వీగకు! న్న న్నచ్ న్నకృషు సవభ్వాన్నకి ఇక సవసిు ! ఆరున్ెలల గడువు.

అయిదచ లక్షల ముడుప్ు! గడుప్ు ప్ూరిు కాకుాండనన్ే ప్రకాం మొతు ాం తెచేునచ. మా ప్ళ్లో నచవువ చేసు ా వా? లేక

మమీలేి చేసచకోమాంట్వా?" అన్నిడు సతామూరిు .

"ముాందచ డబుా ఇవువ!"

"డబుా ... డబుా ... డబుా! ముషిు డబుా, మురికి డబుా, వెధవ డబుా, వెర ిీ డబుా!" అన్న ప్కప్కా

నవువతున్నిడు సతామూరిు .

ఈ వాంత దృశాాం చ్తడట్న్నకి ఇాంటో ప్న్నచేస ే మనచషులాంతన హాలోో కి చేర ిప ో యిేరు. తన కుటుాంబ వషయాం

ప్న్నమనచషులకు తెలీడాం గలవాందనన్నకిషు ాం లేద చ.

కుకులిి ఉసిగ లలిపితే పావుగాంట ప్న్న! సతామూరిు చిరన్నమా భూలోకాంలో చిరిగ ిప ో తుాంది . కాన్న, పార ణప్రదాంగా
ప్ ాంచ్చకుని శారద కూడన దకుదచ.

కేవలాం శారద మీద భయాంతో గలవాందాం హెచ్ురికలు చేయకుాండన మరాాదగా అన్నిడు -

"నచవువ తెచిున అయిదచ లక్షలూ న్ేన చ లెక ు ప్టు ్ లి!"

సతామూరిు మళ్లో నవేవడు.

"న్న గుణాం తెలిసి తకుువ తె సు ా న్న, మావా? అక్షరాలా అయిదచ లక్షలూ తెచేునచ. అన్ని అయిదచ వాందల

న్ోటో కటు లే! ఈ సో ఫాలో గుమీరిసు ా నచ. ఏరుకో! ఏబ్ర సి వెధవలాగా ఏరుకున్న లెక ుప్టు ు కో!"

అన్న బ్రరఫ్ కేస చ మూత తెరిచ ేడు. సో ఫా మీద బ్రరఫ్ కేసచన్న వాంచేడ ు. అన్ని కాగితనలే! అయితే అవ

అయిదొ ాందల న్ోటో కటు లు కావు ...పిచి ు కాగిత నలు!

పిచిు కాగితనలనచ చ్తచి శారద షాకు తినిది. ఏాం చేయ ాలో తోచ్క, వచేు దచుఃఖ్ాన్ని దిగమిాంగుకున్న

చేత ులోో మొహాన్ని దనచ్చకున్న గబగబ్ మేడ ఎకిుాంది.

గలవాందాం రుదరర ూప్ాంలో సతామూరిు వేప్ు నడుసచు న్నిడు. కరెన్న ు న్ోటో ు పిచిు కాగితనలుగా మారినాందచకు

సతామూరిు ఖ్ాంగారుప్డుతున్నిడు.

గలవాందాం అరుసచు న్నిడు -

"న్నకు తెలుసచరా! ... న్నకు పిచ ెుకి ుాంది ! ఇప్ుపడు న్ేనచ న్నన్ేి ాం చే సు ా న్ో తెలుసా?"

"న్ో! ఆవేశప్డకాండి .... ఏదో మోసాం జరిగ ాంది. నన్ెివరల మోసాం చేసేరు. న్ేనచ తెచిుాంది అసలెరన డబుా! ఆ

డబుా మాయమ ఈ కాగితనలు ఎలాో వచే ుయో న్నకు తెలీదచ!" అన్నిడు సతామూరిు .

సతామూరిు చెాంప్న్న చెళ్ో ల మన్నపిాంచేడు గలవాందాం.

 ఆ దెబాకి సతామూరిు కళ్లో బె రరో ు కమేీయి. ప్టుు తపిప న్ేల మీద ప్డనా డు. న్ేలమీద ప్డా వాడిి లేవన్నకుాండన

కాలోు క డుతున్నిడు గలవాందాం. అట్ో క డుతూన్ే తనకి సాయాం చేయమన్న కుకులకి ఆరా రు వేసేడ ు.

అాంచేత గలవాందాంతో పాటు కుకులు కూడన సతామూరిు మీదకి లాంఘిాంచేయి - ఆకలోు వుని సిాంహాలాో గా!

ప్న్నప్నచషులు మాతరాం ఆ భీభతనున్ని చ్తళ్లో క అయోా పాప్మన్న సతామూరిు మీద జాలిప్డనా రు.

సరిగా ా అదే సమయాంలో - సిాంహాచ్లాం, భదనర చ్లాంలు బే ాంకులో ఆరునిర లక్షలు తమ జాయిాంటు ఎక్ాంటులో

జమ చేస ేరు.

38

డనకు ర్ ప్శుప్తి ఆసచప్రతి .

ఊళ్లో మాంచి పేరుని ఆసచప్తిర . డనకు ర్ ప్శుప్తి మొదటోో ప్శువుల డనకు రుగా వుాండి, గిటు ు బ్టు

కాకపో వడాంతో మళ్లో మ డిసిన్ చ్దివ మనచషుల డనకు రె ైనటుో ఊళ్లో గిటు న్నవాళ్లో చెప్ుపకుాంట్రు.

అయితే డనకు ర్ ప్శుప్తి శాఖ్ మారిపడి ఎట్ో వున్ని, హసు వాసి మాంచిదన్న పేరు తెచ్చుకున్నిడు.

డనకు ర్ ప్శుప్తి ఆసచప్తిరల ో బెడ్ న్ె ాంబరు 43లో సతామూరిు ప్డుకున్న వున్నిడు.

మన్నషి మొతను న్ని దచప్పటటతో కపేపశారు. త ాంభె ర శాతాం శారీర ాం దెబాలోు కమిలిపో యి వుాంది. కేవలాం

ప్దిశాతాం మాతరమ ే డనమేజు కాకుాండన వుాందన్న డనకు ర్ ప్శుప్తి మ డికల్ రి ప ో రుు లో రాసేడ ు.

డనకు ర్ ప్శుప్తి ఇచిున ఇాంజక్షనచ ప్వరు తగిా ాందో ఏమో సతామూరిు మ లిో గ ా కళ్లో వపేపడు. అబ్ా ... అమాీ

.... అన్న బ్ధగా గొణుకుున్నిడు. సతామూరిు కి తెలివ వచిునాందచకు అతన్న కాళ్ో దగిా ర న్నలబడా సిాంహాచ్లాం
గాలిలో చేత ులు జోడిాంచి చె ాంప్లు వాయిాంచ్చకుాంటున్నిడు.

సతామూరిు తలప్కున్ే కూచ్చని ఆనాందాం తెప్పరిల ేో డు. గటటు గా న్నటూ

ు రేుడు.

"న్ేన్ ేకుడున్నినచ?" అన్నిడు సతామూరిు .

"మాట్డకూడదచ. కదలకూడదచ!" హెచ్ురిాంచేడు ఆనాందాం.

"న్ేన్ెక ుడున్నినచ?" రెటు ట ాంచి అడిగ ేడు సతామూరిు .

"ఆసచప్తిరలో వున్నివు. న్నకేమీ ఫరేో దన్న డనకు ర్ హామీ ఇచేుడు" అన్నిడు ఆనాందాం.

"అవుట్ఫ్ డే ాంజరనిమాట!" అన్న ఇాంగీో షులో చెప ేపడు సి ాంహాచ్లాం.

ఆనాందనన్ని చ్తచి సతామూరిు ఘొలుో న ఏడవబో యాడు. మొహమాంతన కటుో కటు డాం వలో కుదరక, కుళ్లో

కుళ్లో లోలోన ఏడుసచు న్నిడు.

"తప్ుప! ఏడవకూడదచ" అన్నిడు ఆనాందాం.

"ఏడవక ఏాం చేయమాంట్రు? ప్గబటటు న పాములాగా ననచి దచరదృషు ాం వె ాంట్డుతోాంది , సార్! న్నకు

ఏదద కలిసి రాదచ. న్ేన్ే ాం చేసిన ఉలాు రిజల్ు ! ఒళ్లో కుళ్ో బో డిచ ేడు. కదలెో నచ. మీరు చేసు చ ని సాయాన్నకి

చేత ులెతిు నమసురిాంచ్లేనచ ఒళ్ో ాంతన కటటో !"

"వదచి ... ఇప్ుపడు ఆ ప్రయతనిలేమీ చేయవదచి . ప్ూరిు గా రెసు చ తీసచకో!"

"లేదచ, సార్! న్న జీవతనన్నకి రెసు చ ాండదచ. సచఖ్ముాండదచ, సాంతోషముాండదచ. శాాంతి అసులే ఉాండదచ."

"సతామూరిు !"
 "అాంతే, సార్, అాంతే! దేవుడు న్న మొహాన అదే రాసిప ్టు ట డు, న్ేనచ బాంగారాం ముటుు కుాంటట మటటు గడా వుతుాంది.

రతనిలు ప్టుు కుాంటట తనళ్ో వుతనయి. న్న చేతులు మాంచివ కావు!"

"సతామూరీు !"

"ఎాంతో మాంచి మనసచతో అయిదచ లక్షలిచేురు. అవ న్న చేతులోో పిచిు కాగితనలుగా మారిప ో యిేయి ."

"జరిగి ాంది మరిచిపో !"

"ఎలా మరిచి పో నచ, సార్? ఒకటీ, రె ాండతకాదచ .... అయిదచ లక్షలు! అదాంతన మీ కషాు రిీ త ాం. వదచి , సార్! న్న

ప్ ళ్లో చేయడాం మీ వలో కాదన్న తెలిసిపో యిాంది !"

"అాంత మాటనకు న్న దదక్షదదప్ ాం ఆరి పో తుాంది !"

"న్నకు ప్ళ్లో చేయటమే మీరు దదక్షగా ప్టు ు కుాంటట - మీరు కూడన ...."

"వదొి దచి ! ఇాంకే ాం మాట్డో దచి . రెసు చ తీసచకో!" అన్న ఆనాందాం లేచేడ ు. గది నచాంచి వెళ్ో బో తూ - "సి ాంహాచ్లాం!"

అన్నిడు.

"చితు ాం!"

"సతామూరిు న్న జాగీ తు గా చ్తసచకో!"

"చితు ాం!" అన్నిడు సి ాంహాచ్లాం.

ఆనాందాం అకుడిిాంచి తినిగా డనకు ర్ దగా రకి వెడుతుాండగా అతన్నకి శారద ఎదచరె ైాంది . ఆమ నచ చ్తచి

ఆగి"అమాీయ్!" అన్న పిలిచేడు.

 శారద కూడన ఆగి ాంది.

"న్న పేరు?"

"శారద."

"సతామూరిు న్న చ్తడట్న్నకి వెడుతున్నివా?"

"అవునచ."

"అతన్ని ప్రామరిశాంచ్డమే కాదచ ... మీ ప్ళ్లో తప్పకుాండన జరుగుతుాందన్న దెరరాాం కూడన చె పాపలి!" అన్న

హెచ్ురి ాంచి వెళ్లో పో యిేడు ఆనాందాం.

వెళ్లో పో తుని ఆనాందాం వేప్ు కన్నిరపకుాండన చ్తసోు ాంది శారద అప్ుపడు శారడకి సతామూరిు వవరి ాంచిన

'దేవ ుడు లాాంటట మన్నషి గురుు క చేుడు.

"ఆయన పేరు ఆనాందాం గారు" అన్నిడు సిాంహాచ్లాం.

"నచవువ?" సి ాంహాచ్లాన్ని చ్తసత

ు అడిగి ాంది శారద.

"ఆనాందాం గారి గుమాసాు న్న."

"అసలు మీరాంతన ఎవరు?"

"సతామూరిు గారి కాువాలిున మనచషులాం! రాండి సతామూరిు గారు మీ కోసాం కలవరిసు చ న్నిరు!"

అన్న శారదనచ బెడ్ న్ె ాంబరు 43 దగా రిక ి తీసచకువెడుతున్నిడు సి ాంహాచ్లాం.

 * * *

డనకు ర్ ప్శుప్తి తల ప్టుు కున్న తీవరాంగా ఆలోచిసచు న్నిడు.

అతన్న ముాందచ ఆనాందాం కూచ్చన్న వున్నిడు. తనన్న చ్తచి గురిు ాంచి కూడన ప్లుకరి ాంచ్కుాండన ఆలోచ్న్న

ముదరలో వుని డనకు ర్ ప్శుప్తి మీద ఆనాందనన్నకి కోప్ాం వచిుాంది.

ప్శువుల డనకు రు మనచషుల డనకు ర ెైత ే ఇాంతే అన్న లోలోన వసచకుున్నిడు ఆనాందాం.

"డనకు ర్ !" అన్నిడు క ాంచెాం గటటు గా.

డనకు రు ఆ పిలుప్ుకి ఉలికి ుప్డి ఆనాందాం వేప్ు చ్తసేడు.

"సతామూరిు ప్ూరిు గా కోలుకున్న లేచి తిరగడనన్నకి ఎన్నిళ్లో ప్డుతుాంది?"

డనకు ర్ ప్శుప్తి క న్ని శబ్ి లు చేసేడ ు. అవ చనలా వచితరాంగా వున్నియి. ప్శువులనచ అదలిసచు నిటుు "చలు

... చలు .... చలు ... చలు... అయ్!" అన్ే శబ్ి లకు అరథ మేమిటో తెలీక ఖ్ాంగారు ప్డనా డు ఆనాందాం.

అాంబ్ అన్నిడు డనకు ర్ ప్శుప్తి ఆ తరావత - -

"న్ెల - న్ెల ప్ది హేనచ రలజులు ప్టటుచ్చు!చలు!" అన్నిడు డనకు ర్ ప్శుప్తి.

"వీలేో దచ. అతనచ వారాం రలజులోో లేచి తిరగాలి!" అన్నిడు ఆనాందాం.

"చలు .. చలు ...!" అన్న డనకు ర్ ప్శుప్తి తల అడా ాంగా తిపేపడు.

 "ఎాంత ఖ్రుయిన్న సరే!" ఆశ ప్టు ట డు ఆనాందాం.

డనకు ర్ ప్శుప్తి న్ెమరువేసు చ న్నిటుు న్ోరు కదచప్ుతూ, క్షణాం ఆలోచిాంచి న్ొకి ు న్ొకి ు అన్నిడు-

"ప్ది! ప్దివేలివవగలరా?"

""ప్ది హేనచ ... ప్ది హేనచ వేలిసాు నచ. సరి ప ో తుాందన?"

ఆ రేటు వనగాన్ే డనకు ర్ ప్శుప్తి ప్రసని వదనాంతో అన్నిడు-

"అాంబ్! ప్దిహే న్నసేు సరే! వారాం రలజులోో లేపేసు ా నచ. అాంబ్!"

ఆనాందాం న్నబారాంగా లేచి న్నలబడనా డు. అకుడిి ాంచి గబగబ వెళ్లో ప ో యిేడు.

ఒక అన్నమకుడె రన్న రలగి మీద ప్దిహ ేనచ వేలు ఖ్రుు చేస ే అవసరాం ఈ ప్ది మన్నషికే మిటన్న డనకు ర్ ప్శుప్తి

తీవరాంగా ఆలోచిసచు న్నిడు.

* * *

ఇప్ుపడు సతామూరిు తల ప్కున శారద కళ్లో తు

ు కుాంటో కూచ్చన్న వుాంది.

సి ాంహాచ్లాం కాఫీ కలిపే ఏరాపటులో వున్నిడు. అాంతలో ఆ గదిల ోకి ఖ్ాంగారుగా వచేుడు ప్రమానాందాం.

ప్రమానాందనన్ని చ్తచి సాంహాచ్లాం చేతులు జోడి ాంచేడు. ఎవరల ప్ది మన్నషి కాబో లన్న శారద లేచి న్నాంచ్చాంది.

శారదనచ చ్తసోు అడిగ ేడు ప్రమానాందాం -

 "న్న పేరు శారద కదత!"

శారద ఆశురాాంగా అవునన్న తలూపిాంది. ఇాంతకుముాందచ ఆ ప్ది మన్నషి కూడన తననచ ఆయనకీ తెలిసినటటు

ప్లకరి ాంచేడు. ఇప్ుపడీయన! ఎవరు వీళ్లో ! సతామూరిు చెపిపన 'దేవుడులాాంటట మన్నషి' ఆ ఇది రలో ఎవరె ై

వుాంట్రు?

ప్రమానాందాం సతామూరిు న్న ప్రామరి శసచు న్నిడు -

"ప్ది గాండమే గడిచిాంది!"

"అవునాండీ! ఏ ముహూరాు న మీ ప్ది లిది రీి కలిసేన్ో గాన్న, ఆ న్నటట నచాంచి న్న బతుకు గాండనలోు న్ే

గడుసోు ాంది!" అన్నిడు సతామూరిు .

అతన్నమాట ప్టటు ాంచ్చకోకుాండన అడిగేడు ప్రమానాందాం.

"ప్ూరిు ఆరలగాాంతో లేచి తిరగడనన్నకి ఎన్నిళ్లో ప్డుతుాందన్నిడు డనకు రుగారు?"

"అది కనచకోుడనన్నకే మా అయాగారు డనకు ర్ దగా రిక ి వెళ్ో ల రాండి !" అన్నిడు సి ాంహాచ్లాం.

"అలాో గా? మాంచిది. రెసు చ తీసచకోవయాా, సతామూరీు !" అన్న ప్రమానాందాం ఆ గది నచాంచి గబగబ్ బయటటక ి

నడిచేడ ు.

శారద సి ాంహాచ్లాన్ని తనతో రమీన్న స్ రగ చేసి ాంది.

సతామూరిు గదికి దతరాంగా వుని కారిడనరలో సి ాంహాచ్లాన్ని అడిగ ి ాంది శారద -

"ఈయన్ెవరు?"
 "ప్రమానాందాం గారాండి! ఈయన కాంటట ముాందచ మిమీలిి ప్లకరిాంచిన ప్ది న యన పేరు -"

"ఆనాందమన్నివు గదన!"

"చితు ాం!"

"అసలీ ఆనాందాం ప్రమానాందాం ఎవరు?'

సతామూరిు గారిక ి కాువలిున ప్ది మనచషులాండి . మిగతన వవరాలు ననిడకుాండి . "

"న్ేనచ తెలుసచకోవాలి."

"చితు ాం! ఆ ప్ది లిి అడిగ ిన్న చెప్పరాండి! "

"ఎవరిడగాలి?"

"దేవుడు చెరువు గటుు న సావముల వారు తిరుగుతుాంట్రు. వారి న్న అడిగ ితే ప్ూరిు వవరాలు చెబుతనరు."

"అలాో గా! ఆయన దగా రిక ి ననచి తీసచకెళ్ో గలవా?"

"తీసచకెళ్ో వచ్ునచకోాండి ! మీకాువలసిన వవరాలు ప్ూరిు గా చెపాపలాంటట సావములవారు ఫీజు అడుగుతనరు."

"ఫీజే కదన! ఇసాు నచ ... ఎాంత ఇవావలి?"

"లక్ష!" అన్నిడు సిాంహాచ్లాం.

"లక్షా?" అన్న ఆశురాపో తోాంది శారద.

 * * *

డనకు ర్ ప్శుప్తి గదిలో -

"అాంబ్! వారాం రలజులోో పేష్ ాంటు లేచి తిరుగుతనడు! ఆ హామీ న్ేన్నసాు నచ" అన్నిడు డనకు ర్ ప్శుప్తి.

"క ాంచె ాం ఆలిసాాంగా లేచిన్న ఫరేో దచ" అన్నిడు ప్రమానాందాం.

"చలు ... చలు వీలవదచ. అవతల ప్ది మన్నషికి మాటటచేనచ."

"అాందచకు అతనచ ఎాంత ఇసాు నన్నిడు ఫీజు?"

"అాంబ్! మ్ ... మ్ ... మ్ ... ప్దిహ ేనచ వేలు!"

"న్ేనచ ఇరవె ర వేలి సాు నచ."

డనకు ర్ ప్శుప్తి ఉకిురిబికి ురవుతూ అన్నిడు -

"అలాగే! తప్పకుాండన అలాగే! మ్ మ్ మ్ ! వారాం రలజులోో పేష్ాంటునచ లేప ేాందచకు తీవరాంగా కృషిచే సు ా నచ."

"వదచి !"

"మరి?"

"రె ాండు న్ెలలు మాంచనన వుాంచనలి! అాందచకయిేా ఖ్రుు కూడన ఇసాు నచ అన్నిడు ప్రమానాందాం.

డనకు ర్ ప్శుప్తికి కళ్లో తిరుగుతునిటు న్నపి ాంచిాంది . అయిన్న తటుు కున్న సేు డీగా అన్నిడు-
 "వారాం రలజులోో పేష ్ాంటు లేవడాం కాంటట రెాండు న్ెలలు మాంచనన వుాంచ్డమే న్నకు సౌకరాాంగా వుాంటుాంది!

అాందచకె ాంత ఫీజన్నిరు?"

"ఇరవెర వేలు ... ఖ్రుులు అదనాం!"

"ఇక మీ ప్న్న మీదే వుాంట్నచ!" అన్నిడు డనకు ర్ ప్శుప్తి చేత ులు జోడిాంచి.

* * *

దేవుడు చెరువు గటుు మీద సి ాంహాచ్లాంతో నడుసోు ాంది శారద.

"మ లిో గ ా నడవాండి! ముళ్లో ాంట్యి!"

"న్న కాళ్ో కి చెప్ ుపలున్నియి."

"చితు ాం!"

"ఎకుడ సావమి?"

"వసాు డు. డబుా తెచ ేురుగదన?"

"తెచేునచ."

ఆ మాట వనగాన్ే సి ాంహాచ్లాం 'సావమీ!' అన్న గటటు గా అరిచ ేడు.

ఒక చెటు ు చనటు నచాంచి సావమివారి గెటప్ుపతో భదనర చ్లాం బయటప్డనా డు.

 అతన్న చ్తడగాన్ే ఎాంతో ఆనాందాం శారదతో అన్నిడు -

"అమాీ! అదచగల చ్తడాండి ... ఆ దివా తేజసచున్న చ్తడాండి. కాషాయ వసాుీ లు. కమాండలాంతో మ రిసి

పో తున్నిరు! వారే శీీ సావములవారు!"

శారద చేత ులు జోడిాంచిాంది . సావముల వారు శారదనచ చేరుకుాంటున్నిరు.

39

శీీ వేణుగలపాల సావమి గుడి భకు సమూహాంతో న్నాండుగా వుాంది.

తనయారమీ జానకమీ ప్రత ేాక ప్ూజలు చేయిసచు న్నిరు. అాందచకు గానచ నాందివాడ వీథిన ాంతన

సావమివారి సన్నిధికి ఆహావన్నాంచేరు. ప్ూజారి కూడన ఉతనుహాంగా ఉాండటాం వలో మాంతనర లవీ ధనరాళ్ాంగా

ప్రవహిసు చ న్నియి.

శీీ వేణుగలపాలుడు ముచ్ుటప్డే లెవలోో అకుడ అన్ని ఏరాపటుో జరుగుతున్నియి. భకుు లు బ్రులు తీరిు

న్నలబడనా రు.

"భరు లు బుదిి మాంతులెరతే ప్రత ేాక ప్ూజలు చేయి సాు మన్న మొకుుకున్నిరుట!" అనిది ఒకావడ.

"ఏమ తే ాంగాన్న, వేణ ుగలపాలసావమి దయవలో మన వీథి దరిద రాం తీరి పో యిాంది !" అన్నిడు బటు తలాయన -

న్ెతిు గలకుుాంటో.

ప్ూజ ప్ూరు యిాంది కాబో లు - సావమి వారిక ి హారతి ఇసచు న్నిడు రామానచజాచనరి .

ఈ తతాంగాం కూడన ముగిసేక తనయారమీ, జానకమీ ప్రసాదనలు ప్ాంచ్చతున్నిరు. భకుు లకు దతరాంగా
న్నలబడి చలదాాం చ్తసోు ాంది శారద!

ఆడవాళ్లో ఘనాంగా ప్రతేాక ప్ూజలు చేయడాం, మగవాళ్లో మో జనాం బతుకుల మీద ప్ాందేలోడిా పార ణనలు

తీయడాం - బ్గాన్ే వుాంది వరస అన్న శారద మనసచలో అనచకుాంది .

ఆడవాళ్లో ది రు శారదనచ చేరుకున్నిరు.

శారద ముది బాంతి ప్ూవులా ముచ్ుటగా వుాంది. నాందివాడ వారి వీథిలో ఆ పిలో నచ వాళ్లో ప్ుపడత చ్తళ్లో దచ.

శారద ప్రసాదాం తీసచకోలేదచ.

"తప్పమాీ! దేవుడి ప్రసాదాం....కాదనకూడదచ!" అనిది జానకమీ.

"దేవుడి మీద న్నకు నమీకాం పో యిాంది" అనిది శారద.

ఆ మాటకి తనయారమీ వలవలాో డిపో తూ హెచ్ురిక చేస ిాంది -

"అాంత మాటనకమాీ! చినిపిలో వ - దేవుడి గురిాంచి న్నకేాం తెలుసన్న అాంత ప్ది మాటలాంటున్నివు?"

"మీది ఈ వీథి కాదనచకుాంట్నచ!" అడిగి ాంది జానకమీ.

"కాదచ" అనిది శారద.

"దేవుడి మీద భకిు తో గుడిక ి వచిునదనన్నకి ప్రసాదాం వది ాంటట తప్ుప కదత!" అనిది తనయారమీ.

"న్ేనచ దేవ ుడి కోసాం రాలేదచ."

"మరి?"
 "బాంధచవుల కోసాం వచేునచ. వాళ్లో ఈగుళ్లో వున్నిరన్న తెలిసే ఇకుడికి వచే ునచ!"

"ఎవరమాీ మీ బాంధచవులు?" కుతూహలాంగా అడిగ ిాంది జానకమీ.

"ఏాం ... మీరు కాకూడదన?"

శారద సమాధనన్నలకు చికాకు కలగడాంతో క ాంచె ాం గటటు గాన్ే అడిగ ిాంది జానకమీ -

"ఇదిగల అమాీయ్! ప్ది న చిన్ని లేకుాండన ఏమిట్ ప్డసరాం సమాధనన్నలు? నచవువ న్నకు బాంధచవుల

పిలో వా? దేవుడి కోసాం కాకుాండన న్నకోసాం ఈ గుడికోచే ువా?"

"న్ేనచ న్నజమే చెప ేపనచ!"

"అలాో గా ... ఏమిటమాీ ఆవడోు న్న బాంధచతవాం?" తనయరమీ అడిగి ాంది.

"ఆ మాట క సేు మీరు కూడన న్నకు బాంధచవులే! మీతో కూడన ప్న్న ప్డి ాంది!" అనిది శారద.

శారద చెపేప సమాధనన్నలు వాంతగా అన్నపి ాంచ్డాంతో భకుు లు దేవుడిి వడిచిప్టు ట శారద చ్చటూ
ు మూగేరు.

ఆ సాందడి చ్తసేక జానకమీ శారదనచ క ాంచెాం కోప్ాంగాన్ే అడిగ ిాంది - "చ్తడమాీయ్! నచవెవవరల న్నకు

గాన్న, వదినగారికి గాన్న బొ తిు గా తెలీదచ. నచవువ న్నజాంగా మా బాంధచవుల పిలో వే అయితే ప్రసాదాం

తిరసురిాంచేదనన్నవ కాదచ. దేవుడు లేడన్న పిచిుకూతలు కూసేదనన్నవీ కాదచ. న్న వరస చ్తసచు ాంటట కడుప్ులో ఏదో

ప్టు ు కున్న మమీలిి సాధి ాంచ్డనన్నకి వచిునటుు ాంది . అవున్న?"

శారద అకసాీతు
ు గా ఏడవడాం పార రాంభాంచిాంది.

ఆ దృశాాన్ని భకుు లాంతన చనలా వడత

ా రాంగా చ్తసచు న్నిరు. తనయరమీ, జానకమీ ఆ పిలో ఏడవడాం చ్తచి
గాబరా ప్డనా రు.

ఇప్ుపడు జానకమీ బుజీ గిసు త అడిగ ిాంది -

"ఏమన్నిమన్న ఏడుసచు న్నివ్? న్న సమాధనన్నలు ప్డసరాంగా వున్నియన్న మాందలిాంచే ాం. అాంతేగా?"

"ప్ది వాళ్ో తో ప్డసరాంగా మాట్డటాం మాంచిది కాదమాీ! కళ్లో తుడుచ్చకో! ఎాందచకు ఏడుసచు న్నివవ చెప్ుప!

మా నచాంచి న్న కేదె రన్న సాయాం కావలసివసేు నచవువ మా బాంధచవుల పిలో వు కాకపో యిన్న, మా చేతన్ెరన

సాయాం తప్పకుాండన చేసు ా ాం!" అనిది తనయారమీ శారదనచ దగా రికి తీసచకుాంటో.

శారద కళ్లో తుడుచ్చకున్న అనిది -

"చనలా థేాంకుాండీ!"

"వనయాం, వాందనాం తెలిసిన పిలో లాగాన్ే కన్నపిసు చ న్నివు. ఏదో కషు ాం కలకుపో తే ఇట్ో ప్డసరాంగా

మాట్డవు. చెప్పమాీ! న్నకేాం భయాం లేదచ. మాతో న్నకేాం ప్న్న?"

శారద చెప్పడాం పార రాంభాంచిాంది .

తనయరమీ, జానకమీతో పాటు భకు బృాందాం కూడన శీది గా వాంటున్నిరు.

* * *

గలవాందాం ఇాంటో -

గలవాందాం చికాకు ప్డుతున్నిడు. అతన్న ముాందచ కుకులున్నియి వాటట ప్కున కె ైల ాసాం వున్నిడు.

కె ైల ాసాంతో పాటు కుకులు కూడన తలలోాంచ్చకున్న వున్నియి.

 "అమాీయి ఎకుడికి వెళ్లునటుు ?" అడిగేడ ు గలవాందాం.

కుకులు మొరిగ ేయి.

వాటట మాటలు వన్న కె ైల ాసాంతో అన్నిడు -

"ఏమాంటున్నియో తెలుసా?"

"న్నకు వాటట భ్ష తెలీదాండి !"

ప్రతీసారి అమాీయి వషయాలు న్నకాంటట ముాందచ న్నకు కుకులే చెబుతున్నియి.

"చితు ాం! అసలు న్న వరీీ కూడన అదేనాండి! ఇవాళ్ కాకపో యిన్న రేప్ రన్న అమాీయిగారి సమాచనరాం సేకరిాంచి

కుకులకాంటట ముాందచ తమకు మనవ చేస ి తమచేత స్భ్షన్నపిాంచ్చకున్న తరి ాంచనలనచకుాంటున్నినచ!" అన్నిడు

కె ైల ాసాం.

"మాంచిదేగా. కుకులు కూడన ఆ మాటట చెబుతున్నియి" అన్నిడు గలవాందాం.

"అాంటట? ఆ ఛనము నన్ోికుడేి తీసచక మాంటున్నియాండి ? ఆహ! అవ కుకులు కావాండి ... న్న గ్రవాం

కాపాడే భెరరవవ్\సావములు!" అన్నిడు కెైల ాసాం ఎాంతో ఆనాందాంగా.

"అరధ ాం చేసచకున్నివు గదన ... ఇాంక కదచలు!" అన్నిడు గలవాందాం.

కె ైలాసాం అకుడిి ాంచి ప్రుగెతు ే డు.

అతనచ వెళ్ో ల క కుకులు ఒకదనన్నతో ఒకటట మాట్డుకుాంటున్నియి. కుకుల భ్ష బ్గా తెలిసిన గలవాందనన్నకి

స్ రతాం అవ ఏమి మాటలాడు కుాంటున్నియో అరధ ాం కాలేదచ.

 "ఏమిటట మీరు మాట్డుకున్ేది ?" అన్న కుకులిి అడిగేడ ు.

ట రగరు మొరిగి ాంది.

వన్న ఆశురాాంగా అడిగేడ ు-

"ఏమిటటమిటట? మనచషులకు మలెో మీకూుడన ప్రతే ాకిాంచి కోడ్ భ్షఒకటుాందన?"

జాకీ మొరిగ ిాంది.

వన్న తనపీగ ా అన్నిడు –

"అాంతేల ే! కోడ్ భ్ష మాకునిప్ుపడు మీకుాండదన ఏమిటట? తప్ుప లేదచ. అప్ుపడప్ుపడు కోడ్ భ్ష కూడన

మాట్డుకోాండి . లేకపో తే ఆ భ్షతో ట వ పో తుాంది!" అన్న గలవాందాం తన గదిలోకి వె ళ్లో పో తున్నిడు.

* * *

శీీ వేణుగలపాలసావమి గుడిల ో శారద చెపిపన కథనచ వన్న జానకమీ తనయారమీ కన్నిరు ప్టు ు కున్నిరు.

భకు బృాందాం యావనీాందద అయోా పాప్ాం అన్న జాలిప్డనా రు.

శారదనచ జానకమీ దగా రగా తీసచకున్న అనిది

"న్నకే ాం ఫరేో దచ. ఆ అబ్ాయితో న్న ప్ళ్లో మేమ ు జరిపి సు ా ాం. సరా?"

"ఇాంటో బుదిి గా వున్నిరాంటట - ప్ాందేలు న్నజాంగాన్ే మానచకున్నిరనచకున్నిమే గాన్న, మీ ప్ ళ్లో మీద ఇాంత

ప్ది ప్ాందె ాం కటటు నటుు మాకు తెలీన్ే తెలీదచ!" అనిది తనయారమీ.

 "చివరి ప్ాందెమన్న - ఇది రలో ఎవరల ఒకరు ఓడిప ో యి ముషేు తు
ు కున్ే ముదనషు ప్ు ప్ాందెాం కాసాు రా?" అనిది

జానకమీ.

"చ్తసత
ు ఊరుకుాంటట, ఓడి పో యిన ప్ది మన్నషి కటుు కుని భ్రాన్న కూడన ప్ాందె ాంలో ప్డతనడు!"

"ధరీరాజు వారసచలాం అాంట్రు."

"అమాీయ్! నచవవకుడే వుాండు .... ఆ ఇది రీి ఇకుడిక ే పిలిపి సు ా ాం."

"పాపిషు ి ప్ాందేన్నకి కాలు దచవవ, పేరమి ాంచ్చకుని జాంటన్న కషాు లు పాలుచేయొది న్న గటటు గా మాందలిసాు ాం!"

"వనకపో తే వాళ్ో ముాందే వషాం తనగి ఛసాు ాం!" అన్న తనయారమీ జానకమీ శారదకు హామీలిచేురు.

ఆ ఇది రు ముతెు త దచవులకు చేత ులు జోడి ాంచిాంది శారద.

ఆనాందాం, ప్రమానాందాంనచ ఉనిప్ళ్ాంగా వె ాంటబెటు ు కు రమీన్న రామానచజాచనరుాలు వాళ్ో అలుో డిి

ప్ాంపిాంచేడు.

* * *

దేవుడి చెరువు గటుు -

సి ాంహాచ్లాం , భదనర చ్లాం సీర ియస్ గా ఆలోచిసత

ు నడుసచు న్నిరు.

"ఇకుడనగుదనాం!" అన్నిడు సి ాంహాచ్లాం ప్రిసరాలనచ ప్రీక్ష ిాంచి."

భదనర చ్లాం ఆగి పో యిేడు.

"న్ేనచ చెప ేపది జాగీ తు గా వనచ!" అన్నిడు సిాంహాచ్లాం.

"కథ ఇాంతవరకు వచేుక వనక ఛసాు న్న?" అన్నిడు భదనర చ్లాం.

"కథ అడా ాం తిరిగేల ా వుాంది" అన్నిడు సిాంహాచ్లాం.

"అాంతేగ ా మరి! శారద అమీగారో నచ వేడుకుాంటట జరగబో యిేది అదే!"

"అమీగారుో తలుచ్చకుాంటట అయాగారుో అవుటట!"

"అప్ుపడు మనాం బే ాంకులో దనచ్చకుని డబుా కూడన అవుటట గదన?"

"కషు ప్డి సాంపాయిాంచ్చకున్నిాం."

"ఒకట్, రెాండన! ... ఎన్నమిది లక్షల డబె రా వేలు!"

"మరల ముప్రప వేలు కలిపిత ే మొతు ాం త మిీది లక్షలు!"

"అాంచేత క న్నిళ్ో పాటు మనాం ఈ ఊరు నచాండి మాయమవావలి."

"ఇాంకో ఊళ్లో ముప్ రపవేలు సాంపాయిాంచే ప్న్న ప్ూరిు చేసచకోవాలి."

"దివామ న అయిడియ ా!"

"క్షణాం ఆలిసాాం చేసిన్ న ఆప్దలోప్డతనాం!"

"ప్రుగల ప్రుగు!" అన్న వాళ్లో ది రూ ఒక న్నరి యాన్నకి వచిు రెైలు సేు షన్ వేప్ు వేగాంగా నడుసచు న్నిరు.
 అప్ుపడే దేవుడి చెరువు గటుు మీదికి వచిున కెైల ాసాం - వెళ్లో ప ో తుని జాంట గుమాసాు లనచ చ్తచి, వాళ్ో

ఖ్ాంగారున్న ప్సిగటటు వాళ్ో న్న వెాంబడిసు చ న్నిడు.

* * *

దేవుడి గుళ్లో ఆనాందాం, ప్రమానాందాం కురీులోో తలోాంచ్చకున్న కూరుున్నిరు.

వాళ్ో తో ప్ూజారి అన్నిడు-

"అయాా! ఆ పిలో వేప్ు ఒక తడవ చ్తడాండి."

ఇది రు ప్ది లూ శారదనచ చ్తసేరు. శారద శోకదేవతలా న్నలబడి వుాంది.

ప్ూజారి మళ్లో అాంటున్నిడు -

"పేరు శారద. అాంత దివ ామ న పేరు ప్టు ు కునిాందచకె ైన్న మనాం ఆ పిలో నచ ప్ది మనసచతో ఆదచకోవాలి!"

అన్నిడు ప్ూజారి.

ఆ సభలో వుని మరల ప్ది మన్నషి ఆవేశ ాంగా ముతకమాటలు ప్రయోగిసు చ న్నిడు -

"లేక పో తే ప్ుటు గతులుాండవు. అజూీ సచకోాండి ! ఆ గలవాందాం అసలే దగులాుజీ! పిలో ఇషాు న్నషాు లు

ప్టటు ాంచ్చకోకుాండన లక్షలూ కోటో కోసాం ఏాంటట ాంటో సాంబాంధనలు చ్తసచు న్నిడాంట. తప్ుపడు మడిసి! ఇటువాంటట

గొడవలోో ప్ాందేలు కాసి ప్డతనరా? ఏాంటట ... మాట్డరే ాంటట ?"

తనయరమీ కలగచేస చకుాంది -

"మీరుాండాండనియా గారూ! ఈ ప్ది మనచషులు మాటలోు వనరు. అాందచకే ఇదిగ ల ఈ వషాం సీ సా

తీసచక చను?" అనిది తనయరమీ సీసానచ చ్తపిసు త .

"తనయారూ!" అన్నిడు ఆాందో ళ్నగా ఆనాందాం.

"ప్ాందె ాం రదచి చేసచకున్న శారదకి ప్ళ్లో చే సు ా రల, వషాం తనగి ననచి చనవమాంట్రల ఇప్ుపడే చెప్పాండి!" న్నగా దదస ి

అడిగ ిాంది తనయారమీ.

ఆనాందాం ప్రమానాందాం వేప్ు చ్తసేడ ు.

జానకమీ ప్రమానాందాంతో అాంటోాంది -

"మీ సాంగతేమిటట?"

"న్నదేముాంది ? ఆనాందాం ఏమాంటటన్ేనచ అదే!" అన్నిడు ప్రమానాందాం న్నళ్లో నములూ

ు .

"అాంతేన ాండీ ... అాంతే! ఆడపిలో ఉసచరు పో సచకోడనన్నకి మీరెప్ుపడత సిది మే! అాందచకే మనకి పిలో లు

లేకుాండన చేసేడ ు దేవుడు!" కళ్లో తు

ు కుాంటో న్నషూ
ు రాంగా అనిది జానకమీ.

ఆ మాట వన్న బ్ధప్డనా డు ప్రమానాందాం.

"జరిగి ాందేదో జరిగి పో యిాంది. ఇక నచాంచి మనకి ఈ పిల ేో స ాంత కూతురనచకుాందనాం. మన చేత ుల మీదచగాన్ే

శారద ప్ ళ్లో ఘనాంగా జరిపిది న ాం!" అనిది జానకమీ.

"మీరిది రూ తలుచ్చకుాంటట ఏమ న్న చేయగలరు. గలవాందనన్ని బుటు లో వేయడాం మీకో లెకాు?" అన్నిడు

ఒకాయన.

తనయారమీ ఆనాందాం దగా రికె ళ్లో పార దేయప్డి ాంది. -

 "వన్నిరుగా? పిలో లేో న్న జానకమీ శారదనచ దతు త చేసచకుాంది . మనకీ పిలో లేో రు!"

"తనయారూ!"

"అాందచకు బ్ధప్డటాంలేదాండి . మనాం సతామూరిు న్న దతు త చేస చకున్న మగ ప్ ళ్లో వారవుదనాం. ప్ాందేలు ో పిలో లిి

దతరాం చేయకుాండన - దతు త చేస చకున్న ప్ళ్లో ళ్ో ల చేసు ే సవరాా న వుని ప్ది లు సాంతోషిసు ా రు. న్న మాట వనాండి! "

అనిది తనయరమీ.

ఆనాందాం బదచలివవలేదచ.

"వదిన్న! చెప్పదలుచ్చకునిదాంతన చెపేప ాం. మగవాళ్ో గుాండెలు కరగలేదచ. ఇదిగల వషాం సీస ా! చెర ిసగాం

తనగేసి ఈ జనీకి ాంతే అనచకుాందనాం! రా!"

"అాంతే , వదిన్ న, న్ేనచ కూడన అదే అనచకుాంటున్నినచ. ఆ సీ సా ఇవువ! ముాందచ న్ేనచ తనగుతననచ!" అనిది

జానకమీ.

తనయారమీ జానకమీకు వషాం సీసా ఇచిుాంది.

"జానకీ! వదచి ! ఆగు .... న్ేన చ మారి పో యిేనచ!" అన్నిడు ప్రమానాందాం.

"ఆ మాటక సేు న్ేనచ కూడన మారిపో యిేనచ!" అన్నిడు ఆనాందాం.

అాందరూ ఆ ఇది రి ప్ది లిి ఆనాందాంగా చ్తసచు న్నిరు.

ఆనాందాం అాంటున్నిడు -

"పిలో లేో కపో వడాం వలో వాళ్ో పేరమలూ, మనసచలూ తెలుసచకో లేకపో యిేనచ. మీకుని మాంచి మనసచ న్నకు

లేకపో యినాందచకు సిగా ు ప్డుతున్నినచ. వనాండి ... అాంతన వనాండి! గుళ్లో ప్రమాణాం చేసి చెబుతున్నినచ ... ఇక
ముాందచ ప్ాందె ాం కటు నచ. ప్ాందె ాం కాంటట వలువె రన మాట ఇసచు న్నినచ! సాక్షాతు
ు ఆ గలవాందాం చేతన్ే శారద ప్ళ్లో

సతామూరిు తో జరిపి సు ా నచ. ఇది న్న శప్థాం!" అన్నిడు ఆనాందాం.

"బ్వా!" అన్నిడు ప్రమానాందాం. సాంతోషాంగా.

"బ్వా" అన్న వరసప్టు ట పిలవడాంతో ఆనాందాం ప్ులకి ాంచిపో యిేడు -

"ఎాంత కమీగా పిలిచేవయాా! పాపిషు ి ప్ాందేలు మనక దచి ! ఏ ప్ాందె ాం కటు కుాండనన్ే మనాం

వయాాంకుళ్ుమయిేా ాం. చెయిా కలుప్ు!" అన్న ప్రమానాందాం చేత ులు ప్ుచ్చుకున్నిడు ఆనాందాం.

ఆ ప్ది ల సాంభ్షణ వని శారద అకసాీతు

ు గా వాళ్ో పాదనల మీద వాలిపో యిాంది . ఆమ నచ పే రమగా

లేవన్ెతు ే రు ఆనాందాం, ప్రమానాందాం.

ప్రమానాందాం గుళ్లో వుని భకుు లతో అాంటున్నిడు -

"అయాా! మే ము తల ప్టు ట న ఈ శుభకారాాం న్నరి వఘిాంగా జరగాలాంటట - మీ అాందరి సహకారాం కావాలి."

"అాందచకు మేము సిది మే!"

"అయితే ఈ ప్ళ్లో తప్పకుాండన జరుగుతుాంది !" అన్నిడు ప్రమానాందాం.

"ప్ాందె ాం కటు కుాండన ఈ హామీ ఇసచు న్నిాం!" అన్నిడు ఆనాందాం.

తనయారమీ, జానకమీ శారదనచ దగా రిక ి తీసచకున్నిరు ఆపాాయాంగా.

40

గలవాందాం మేడ.
 గలవాందాం సో ఫాలో కూచ్చన్నిడు. అకుడికి ట రగరు వచిుాంది. మొరిగి ాంది.

దనన్న మొరుగుడు వన్న అన్నిడు -

"మీరు చేయలేన్న ప్న్న కెైల ాసాం ఎాంతవరకు చేయగలడో చ్తడకుాండనన్ే ఎట్ో చెబుతననచ? రాన్నవవాండతన్ని!"

జాకీ మొరిగి ాంది.

"జాకీతో అాంటున్నిడు -

"పాప్ాం పేదవాడు న్న దగా ర ఉదో ాగాం వూడిప ో తే మరెక ుడన బతకలేడు."

రె ాండు కుకులూ మొరిగ ేయి.

వాటటన్న వారిసు త అన్నిడు -

"అబాబా! ఏాం చేయాలో ననచి కూడన ఆలోచిాంచ్న్నవవాండిరా! క న్ని ప్నచలు మనచషులు మాతరమే

చేయగలరు. అాందచకే అతన్ని ఉదో ాగాంలోాంచి తీసేయలేక పో తున్నినచ. అయిన్న, ఎప్ుపడత లేన్నది కెైల ాసాన్ని

తీసేయమన్న మీరె ాందచకు ప్ాంతాం ప్డుతున్నిరల న్నకు తెలీకుాండన వుాంది!" అన్నిడు.

జాకీ మొరిగి ాంది.

గలవాందాం లేచి న్నాంచ్చన్నిడు.

"అమాీయి వసోు ాందన? ఏదద .... ఎకుడ?

"ఇకుడున్నినచ, న్నన్ని!" అనిది శారద గలవాందాం సో ఫా వెనగాా వసత

ు .
 గలవాందాం శారదనచ చ్తసేడ ు. కోపాన్ని దిగమిాంగుకుాంటో అడిగ ేడు-

"ఇాంతసేప్ూ ఎకుడికి వెళ్ో ల వు?

"సతామూరిు తో మాట్డి వసచు న్నినచ!" న్నబారాంగా చెపిప ాంది .

గలవాందనన్నకి కళ్లో రీ బడనా యి.

"ఏాం మాట్డేవు? మీ ప్ళ్లో కి ముహ రు ాం ప్టు ట ాంచ్మన్నివా?"

శారద చిరునవువ నవవాంది . తాండి రక ి ఏాం సమాధననాం చె పాపలో ఆనాందాం, ప్రమానాందాం తనకిచిున సతచ్నలు

జాా ప్కాం చేసచకుాంటోాంది .

ఇాంటో ప్న్నమనచషులాంతన ఏదో ఉప్దరవాం జరగబో తోాందన్ే భయాంతో తలోచలట్ దనకుున్న ఊపిర ి బిగప్టు ట

చ్తసచు న్నిరు.

"అడిగేద ి న్నన్ేి. ముహూరు ాం ప్టు ట ాంచ్మన్నివా?" అడిగేడ ు గలవాందాం.

తాండి ర చేతిన్న తీసచకుాంటో శారద లాలనగా అనిది -

"న్ేనచ గలవాందాంగారి కూతురిి న్నన్ని!"

"గలవాందాం తికమకప్డుతూ అడిగేడ ు-

"చెపేపదేద ో తినిగా చెప్ ుప!"

"ఇాంకే ాం చె పాపలి? నచవువ చెప ేప ఉతు

ు తిు కథలకే భయప్డి పారి ప ో యిే సతామూరిు . ననచి ప్ళ్లో చేసచకున్న

న్నజమ న కషాు లిి ఏాం - తటుు కోగలడు? అతనచ హీర ల కాదచ న్నన్ని! ఉతు జీరల!"
 ఆ మాటకి గలవాందాం ఉబిాతబిాబావుతున్నిడు. ప్న్నమనచషులు ఆ తిరకాసచ మాటకి ఆశురాపో తున్నిరు.

కుకులు రె ాండత శారదకి చెర ల వేప్ ు న్నలబడి స్భ ్షన్ే స్ు యిలోో మొరిగ ేయి.

గలవాందాం కూతురిి దగా రికి తీసచకుాంటో అన్నిడు-

"అదద మాట! మాటాంటట అలాో వుాండనలి! ఆలిసాాంగా తెలుసచకున్ని అతన్న కరెకుు గా అాంచ్న్న వేసేవ ు.

ఇప్ుపడు న్నకు తగా కూతురు వన్నపి ాంచ్చకున్నివు. అది సరే, అతన్నకి ఆ మాట చెపేపసేవా?"

"ఏ మాట?"

"అన్నివుగదన - జీరల అన్న !"

"వేరేచ ెపాపలా, న్నన్ని! న్నలాాంటట అలపజీవన్న పే రమిాంచిన్ేన చ అాందచరాలి నయిేానన్నినచ. ఇాంత పిరిక ివాడివ

నన్ెి ాందచకు పే రమి ాంచనవన్న తటటు పో సేన చ. ననచి మరిచి పో యి న్నకు తగా అమాీయిన్న ప్ళ్ో ల డమన్నినచ. అలాాంటట

సాంబాంధనలు కావలసివసేు మా వాంటమన్నషిన్ ో, ప్న్నమన్నషిన్ ో అడిగ ి తెలుసచక మన్నినచ. ఈ మాటలు చనలవా,

న్నన్ని! నచవువతు జీరలవ అన్న ప్రత ేాకి ాంచి చెపాపలా?" అనిది శారద కటువుగా.

గలవాందాం గొప్ప ఆనాందప్డి పో యిేడ ు. కుకులు కూడన ఆనాందాంగా మొరిగి గలవాందనన్ని సాంతోషప్టు ట యి.

ప్న్నమనచషులు మాతరాం శారదనచ - తాండి రక ి తగా కూతురన్న లోలోన తిటటు పో సేరు. సరిగా ా ఆ సమయాంలో

కె ైల ాసాం వచేుడు.

అతన్ని చ్తసత
ు న్నప్ుపలు కకేుడు గలవాందాం.

"నచవువ న్న డతాటీల ో మళ్లో ఫ్యిలయిేావు."

"లేద ాండి! ఒకగొప్ప వారు తీసచకోచేునచ."

 "ఏమిట్ బో డివారు ?"

"ప్ర ైవేటుగా చె పాపలనచకుాంటున్నినచ."

"అఖ్ఖ రేో దచ. ప్బిో గాా న్ే చెప్ుప."

"చితు ాం. సి ాంహాచ్లాం, భదనర చ్లాం ఈ ఊరు నచాంచి పారిప ో యిేరు. వాళ్లో రె ైల ెకుడాం న్ేనచ కళ్లో రా చ్తసేనచ."

వాళ్లో వరల న్నకు తెలీదచ. న్నకు తెలీన్న వాళ్ో గురి ాంచి చెప ిప - గొప్ప వారు అన్న ప్రకటటాంచినాందచకు న్న పీక

పిసకాలి!"

"చితు ాం!" అన్నిడు భయాంగా.

"కాన్న ఆప్న్న చేయనచ. అసలు వాళ్ో న్న వదిల ేసి, అడరసచులేన్న వెధవల వె ాంట తిరుగుతునిాందచకు న్ననచి

చెప్ ుపతో క ట్ు లి!"

"చితు ాం!" అన్నిడు బె ాంగగా.

"కాన్న క టు నచ. ఆ మాటక సేు న్ననచి వె ాంటన్ే ఉదో ాగాంలోాంచి తీసేయ ాలి!"

"చితు ాం!" అన్నిడు న్నరసాంగా.

"కాన్న తీయనచ."

"చితు ాం!" అన్నిడు ఆనాందాంగా.

"ఎాంచేత అన్న అడుగు!"

 " చితు ాం, అడిగేన ాండి !"

"న్న ప్రమ ేయాం ఏమీ లేకుాండనన్ే మా అమాీయి తన మనసచ మారుుకుాంది !"

"చితు ాం!" అన్నిడు అయోమయాంగా

"ఆ దగులాుజీన్న, ఆ సతామూరిు గాడి ి ఛీ క టటు వచిుాంది. ఇాంతకు మిాంచిన ఆనాందాం న్న జీవతాంలో దొ రకదచ.

న్ేన చ ఆనాందాంగా వున్నినచ గనక న్న ఉదో ాగాం కూడన క్షేమాంగా వుాంటుాంది . వెళ్లో ర ా!" అన్న, గలవాందాం గబగబ్

ఎాంతో ఉతనుహాంగా తన గదిల ోకి వెళ్లో పో తున్నిడు.

కుకులు రె ాండత శారద ముాందచకోచేుయి. ఆమ కు షేక్ హాాండిచిు తమ మది తు తెలియజేయ ాలన్ే ఉదేి శాంతో

ముాందచకాళ్ో తో లేచి న్నలబడనా యి తోక లూప్ుకుాంటో.

శారద కుకులిి పేరమగా న్నమిరిాంది.

* * *

డనకు ర్ ప్శుప్తి కిో న్నక్.

ఆనాందాం, ప్రమానాందాంలనచ చ్తడగాన్ే సతామూరిు మాంచ్మీీాంచి లేచి కూచలబో యిేడు గాన్న, ప్ది లు

వారిాంచేరు.

"న్నతో చనలా వషయాలు మాట్డనలి!" అన్నిడు ఆనాందాం.

"ముఖ్ాాంగా న్న ప్ళ్లో వషయాం ముచ్ుటట ాంచనలి!" అన్నిడు ప్రమానాందాం.

 సతామూరిు వషాదాంగా నవవ, అన్నిడు -

"హ ! ప్ళ్లో ... న్న ప్ళ్లో సవాాంగా జరుగుతూాందన్ే నమీకాం న్నకు లేదచ సార్! బ్బ్యిగారిచిున అయిదచ

లక్షలూ చితు
ు కాగితనలుగా ఎప్ుపడు మారి పో యిేయో సరిగా ా అప్పటుిాంచే న్ేనచ కూడన వేస్ు పేప్ర్ గా

బతుకుతున్ని!"

"అదాంతన ఆ దచన్నయాగాడు చేసిన మాయ!"

"దచన్నయా ....దచన్నయా ఎవరు?" ఆశురాాంగా అడిగేడు సతామూరిు .

"తోటపాాండు దగా ర న్నకు ఉదో ాగాం దొ రకుుాండన చేసి ాందద, కరెన్ని న్ోటో నచ చితు
ు కాగిత నలుగా మారి ుాందద - అన్ని

ఆ దచన్నయాగాడే !" అన్నిడు ఆనాందాం.

"ఎాందచకు...ఎాందచకట్ో చేసేడ ు ... న్నమీద ఎాందచకతన్నకి , అాంత కోప్ాం?" దనదనప్ు ఏడుసత

ు అడిగేడ ు

సతామూరిు .

"ప్ాందె ాంలో ఎవడో ఒకడు గెలవాలాంటట ఏదో ఒకటట చేయాలిగా!" అన్నిడు ప్రమానాందాం.

"ప్ాందెమ ా?"

"అవునయాా! ప్ాందెమే ... న్న ప్ళ్లో చేసు ా నన్న న్ేన చ, చెయాలేనన్న బ్వగారూ ప్ాందెాం వేస చకున్నిమని

మాట" అన్నిడు ఆనాందాం.

సతామూరిు న్నటూ
ు రిు అన్నిడు-

"అరధ మ ాందాండీ ! ఇప్ుపడు న్నకు బ్గా అరధ మవుతోాంది . న్న ప్ళ్లో మీద మీరు జూదాం ఆడుకున్నిరు. అవున్న?

ఆ జూదాంలో భ్గాంగా తోటపాాండు చేత ననచి ఉతికి ాంచేరు. కరెన్ని న్ోటో నచ, చితు
ు కాగితనలుగా మారేురు.
గలవాందాంతో ననచి చితగలా టటు ాంచి మాంచ్మ కిుాంచేరు. ఇప్ుపడే ాం చేయ ాలనచకున్నిరల ముాందచగా చెప్పడనన్నకి

వచేురా?"

ఆనాందాం సతామూరిు భుజాన్ని తడుతూ అన్నిడు -

"అవునచ! న్న ప్ళ్లో చేయడమే ధె రాయాంగా ప్టు ు కున్నిాం. ఆ మాట చెప్పడనన్నకే వచేుాం!"

"అాంకుల్!" అన్నిడు సతామూరిు ఆశురాాంగా.

"న్ననచి కషాు లోో ప్టు ట నాందచకు - చినివాడివె రన్న, క్షమిాంచ్మన్న అడగడనన్నకి వచేు ాం!" అన్నిడు

ప్రమానాందాం.

"అాంకుల్!" అన్నిడు మళీో సతామూరిు గాదా దిక ాంగా.

ఇది రు ప్ది లు ఆ గది నచాంచి బయట ప్డుతుాంటట వాళ్ో కి డనకు రు ప్శుప్తి ఎదచరయిే ాడు.

ముాందచ ఆవుదతడలాగా అరిచి, తరావత ఏదో అడగబో తుని డనకు ర్ ప్శుప్తిన్న మాట్డన్నవవకుాండన ఇది రు

ప్ది లూ మోసచకుపో తున్నిరు.

41

గలవాందాం మేడ-

ఫో న్ోీగుతోాంది . శారద గబగబ్ వచిు ఫో న్ తీసచకుాంది . "హలోో !" అనిది. అవతలుిాంచి వన్నపి ాంచే మాటలకు

తగిన వధాంగా రె సాపనచు ఇసోు ాంది.

"థేాంకూా, అాంకుల్! అవునచ ... కెైల ాసాం ప్రమ మూరుఖ డు జాగీ తు ! అతన్ని అకుడే బాంధిాంచి వుాంచ్ాండి.

వడిచిప్డితే న్నని దగా ర వచిు అవాకులూ చెవాకులూ ప్లుకుతనడు!... అలాో గే .... మీరు చెప ిపన పాయిాంటో న్ని
గురుు న్నియి. వాంటమన్నషి ప్న్నమనచషులాందరికీ చెప్పనచ. ఇప్ుపడు జరగబో యిే కారాకీ మ ాం కూడన అదే ...

థే ాంక్ు!" అన్న మేడదిగుతోాంది శారద.

గలవాందాం ఎట్ో ాంటట మన్నష్రన్న, అతన్నకి మాంచి ట సచు ఒకుటట ఒకుటుాంది! ప్ూల మొకులిి అతనచ పార ణాంతో

చ్తసచకుాంట్డు. పో షణ, ఎదచగుదల వగెైరా వషయాలోో అతనచ అపారమ న తీసచకుాంట్డు. శారద గొడవలో ప్డి

అతనచ ఇన్నిళ్ల
ో వాటట మొహాం చ్తళ్లో దచ.

ఇప్ుపడు ఇాంటో ప్రశాాంత వాతనవరణాం ఏరపడటాం వలో మనసచ కూడన ప్రశ ాాంతాంగా వుాంది. అాందచచేత అతనచ

ఆ ఉదయాం ప్ూలమొకులిి ప్రామరిశసచు న్నిడు.

మొకులకి క ాంచె ాం దతరాంగా వకృత దృశాాం ఒకటట అతన్న కళ్ో బడిాంది !

` రలడుా ఊడేు చీప్ుళ్లో , మరుగు దొ డుో కడిగే బకె ుటుో ఒక కుప్పగా అకుడ పేరుబడి వున్నియి.

వాటటన్న చ్తడాంగాన్ే గలవాందాం షాకు తిన్నిడు. తన పాత జీవతాం తనకి గురుు చేసే న్నమితు ాం - ఆ సరాంజామాన్న

ఎవరల దచాండగులు అకుడ కావాలన్న చేరిు వుాంట్రన్న తలిచేడ ు.

ఆ ప్న్న చేస ిన దచరుీరుా లెవరు?

తన పాత జీవతాం ఎవరికి తెలుసచ?

ఎాంతమాందిక ి తెలుసచ?

తననచ ఇప్ుపడు కోటీశ వరుడు. తమది జమీాందనరో వాంశమన్న ప్రకటట ాంచి ఎాంతో హొదనగా, వె రభవాంగా

బతుకుతున్నిడు. ఆ హొదన వునివాళ్ో తోన్ే వయామొాందేాందచకు ఉవవళ్ల

ో రుతున్నిడు.

ఇలాో ాంటట ప్రిసథ ి తులోో - తుకుు చీప్ుళ్లో , రేకు బకె ుటుో తన ఆవరణలోకి తరలిాంచి తన మనసచ పాడుచేసిన

దచరాీరుా లెవరు? ఇాంత చేస ినవాడు తననచ వయామొాందే కోటీశ వరులతో తన గత జీవతాం చెప్పడన్ే గాారాంటీ
ఏమిటట? అప్ుపడు తన కూతురిి వయాాలవారు మ డప్టటు గెాంటడాం తప్పదచ. మీ వృతిు మీరు చేయ ాండన్న చీప్ుళ్ో

తమ చేత ులోో ప్టు ట , బకె ుటుో తమ న్ెతిు న బో రిో ాంచి ఎగతనళ్ల చేయడాం కూడన తప్పదచ.

ఇాంత అవమానాం భరిాంచి బతకడాం తనకు సాధాాం కాదచ. కూతురి గొాంతు పిసిక ి. తననచ వషాం తనగాలి!

ఇన్ని ఆలోచ్నలు, వాటట తనలూకు దృశాాలు అతన్ని మ దడిి పాడుచేసు చ ాండగా "ఎవరకుడ?" అన్న అరిచ ేడు.

తోటమాలి ప్రుగు వచేుడు. అతన్ని మిాంగేసేల ా చ్తసత

ు అడిగేడ ు-

"ఆ ప్ ాంట లగేజి అకుడ చేర ిుాందెవరు?"

తోటమాలి సమాధననాం చెప్పలేదచ.

"న్నన్ేి అడిగి ాంది! న్నకు సమాధననాం కావాలి!" అన్న మళ్లో అరిచేడ ు.

"చితు ాం ..... రాతిర తమరే సాయాంగా ఆటటన్న తెచిు అకుడ కుప్పగా పో సేరాండి!"

ఆ మాట వనగాన్ే తోటమాలి చె ాంప్ చెళ్ో ల మన్నపి ాంచేడ ు. తోటమాలి చెకుు చెదరకుాండన తన పో రష నచ తననచ

చ్కుగా పో షిసు చ న్నిడు.

"అాంతే కాదాండి! ఆ కుప్ప చ్చటూ

ు తన తమరు గాంతులేసు త చ్కున్న పాట కూడన పాడేరాండి !"

గలవాందాం తోటమాలి భుజాం ప్టుు కున్న రలషాంగా కుదచప్ుతూ అడిగేడ ు -

"ఏాం పాడేనచ?"

"పాటాంతన గురుు లేదాండి ! రెాండాంటట రెాండు ముకులు మాతరాం బ్గా నచేుయాండి!"

"పో న్న ఆ రె ాండు ముకులెర న్న గురుు న్నియా?"

"చితు ాం!"

"అయితే వన్నపి ాంచ్చ!

"వదచి లెాండి! వన్నపిసు ే న్న పేణ నలు తీసాు రు."

గలవాందాం సవరాం తగిా ాంచి అడిగ ేడు -

"న్నన్ేి ాం చేయనచ. రాంగయాా! పాడు! ఏాం పాడేవ వ వన్నలి కదన! పాడు!"

రాంగయా పాడేడు -

"పాత జీవతాం

ప్సాందె రన జీవతాం

న్ే పే రమి ాంచే జీవతాం

దనన్నకే న్ే నాంకిత ాం!"

"ఆప్ు!"

"తమరా మాటనకపో యిన్న ఆపేసేవవడినాండి !"

"ఎాంచేత?"

"ఆ తరావత ముకులు న్నకు గురుు లేవ ు గదాండీ. అదాండీ!"

 "రాంగయాా!"

"అయాా!"

"న్ేనచ ప్ుటటు ాంది సిరిస ాంప్దలోో ."

"చితు ాం!"

"న్ేనచ ప్ర ిగి ాంది, చ్చేుది కూడన ఐశవరాాంలోన్ే !"

"చితు ాం!"

"అలాాంటప్ుపడు పాతజీవతమన్ే పాపిషు ి పాట ఎాందచకు పాడతననచ? చ్చిున్న పాడనచ!"

"చితు ాం! అదే యిచిుతరమాండీ ! తమలాాంటోళ్లో పాడకూడన్న పాటట కమీగా పాడేర ాండి! ముటుు కోకూడన్న

దిన చసచలేి బాంగారాంలాగా మోసచక చిు కుపేపసేర ాండి !"

"అబది ాం ... నచవువ చెపేపదాంతన అబది ాం! రాతిర న్ేనచ ఏ.సి. గదిల ో న్నశిుాంతగా న్నదరప ో యిేనచ."

"చితు ాం! న్నదరల ో నడిచే అలవాటున్ోిళ్ో కీ - ఎాంత దతరాం నడిచి ఏాం చేసిన్న గురుు ాండదటాండి !"

"న్నకు న్నదరల ో నడిచే అలవాటు లేదచ!"

"అట్ు నడిచ ేవొళ్లో ఇట్ు గే అనచకుాంట్రాంటాండి !"

గలవాందాం సాందిగధ ాంలో ప్డనా డు. రాంగయా చెబ ుతునిది కటుు కథో , జరిగ ిన వాసు వమో తెలీడాం లేద చ. అాందచచేత

-
 "ట రగర్, జాకీ!" అన్న కుకులిి పిలిచేడు.

రె ాండు కుకులూ సివ ాంగులాో వచిు న్నలబడనా యి.

"రాతిర న్ేన చ న్న గదిలోన్ే ప్డుకున్నినచ కదత?"

ట రగర్ జాలిగా మొరిగి ాంది.

"న్నజమా?" అన్నిడు ఆశురాాంగా.

మళ్లో ట రగరే మొరిగి ాంది. ఆ తరావత తల ది ాంచేసచకుాంది . జాకీ వె రప్ు చ్తసేడ ు.

జాకీ కి ాందప్డి దొ రుో తూ కీచ్ చగొాంతుతో మొరిగి ాంది. కన్నిరు ప్టు ు కుాంది .

గలవాందాం తల తిరిగ ిపో తోాంది . తూలి ప్డిప ో తూ, తమాయిాంచ్చకున్న న్నలబడి అాంటున్నిడు-

"అాంటట ... రాంగయా చెపిపాందాంతన న్నజమేన్న? ఎాందచకు? ఎాందచకు న్ేన్న ాంత దిగజారిప ో యిేనచ? బ్గావాంతుడన!

ఏమిటీ ప్రీక్ష?" అాంటో ఇాంక న్నలబడగల శకిు లేక, న్నలువున్న కూలిపో తున్నిడు.

కూలిపో తుని గలవాందనన్ని అమాాంతాం వాటటసచకున్న, "అమాీయి గారూ!" అన్న ప లికేక ప్టు ట డు రాంగయా.

* * *

గలవాందాం మ లిో గ ా కళ్లో వపేపడు.

 తన గదిలోన్ే వునిటుు గమన్నాంచేడ ు. తన చ్చటూ
ు తన ప్న్నమనచషులున్నిరు.

వాళ్ో లో తెలో టట దచసచు లోో వుని డనకు రు అాంజన్నలు కూడన వున్నిడు.

డనకు ర్ అాంజన్నలు గలవాందనన్నకి బ్గా తెలుసచ.

బ్గా డబుానివాళ్ో జబుాలు మాతరమే డనకు ర్ అాంజన్నలు టీ రట్ చే సు ా డు. అాంచేత డనకు ర్ అాంజన్నలుకి గొపో పళ్ో

డనకు రన్ే గలవాందాం. డనకు ర్ అాంజన్నలు కూడన మాందహాసాం చేస ేడు.

గలవాందాం తలవేప్ు శారద కూచ్చన్న వుాంది. ఆమ దదనవదనాం చ్తడగాన్ే గలవాందాం గుాండెలో ో బ్ధ

కలుకుుమాంది . శారద చేత ులిి పేరమగా తీసచకున్నిడు.

డనకు ర్ అాంజన్నలు అాంటున్నిడు -

"అదృషు వాంతులు. సమయాన్నకి వెరదాాం జరిగి ాంది."

"అసలు న్నకేమ ాంది . డనకు ర్ ?" అన్న ఆతరాంగా అడిగ ేడు.

"కోటటమ ాందిలో ఒకురికి మాతరమ ే వచేు వాాధి !" అన్నిడు డనకు ర్ .

ఆ మాట వన్న గలవాందాం భయప్డుతూ అన్నిడు -

"కోటటమ ాందిలో ఒకుడిక ా?"

"అవునచ" అన్నిడు డనకు రు.

శారద ఘొలుో న ఏడి ుాంది .

 "న్ో! న్ో! ఏడవకూడదచ!" మాందలిాంచేడ ు డనకు రు. "దెరరాాం చె పాపలే కాన్న, ఏడవకూడదచ!" అన్నిడు డనకు రు.

శారద ఏడుప్ు ఆపి, జేబురుమాలోు కళ్లో తు

ు కుాంది .

"ఇాంతకీ న్నక చిున వాాధి?" అడిగ ేడు గలవాందాం.

"మిసీు రియస్ స్బ్సిు యన్!" అన్నిడు డనకు రు.

"మిసీు రియస్ ..." అన్న ఆగి పో యిేడ ు గలవాందాం.

"స్బ్సిు యన్!" అన్న ఆ జబుా పేరు ప్ూరిు చేస ేడు డనకు రు.

"పేరేమిటో గమీతు
ు గా వుాందే?"

"వాాధి లక్షణనలు కూడన గమీతు

ు గాన్ే వుాంట్యి. అాందచకే ఈ వాాధికి మిసీు రియన్ స్బ్సిు యన్ అన్న

పేరు ప్టు ట రు."

"వాాధి లక్షణనలు కూడన గమీతు

ు గాన్ే వుాంట్యి. అాందచకే ఈ వాాధికి మిసీు రియస్ స్బ్సిు యన్ అన్న పేరు

ప్టు ట రు."

"వాాధి లక్షణనలు కూడన చెప్పాండి వాంట్నచ" అన్నిడు గలవాందాం.

డనకు రు వవరిసు చ న్నిడు -

"ప్రతి మన్నషిక ీ క న్ని అలవాటుో ాంట్యి. అవ చెప్ుపకోడనన్నకే సిగా ు ప్డుతుాంట్రు. అాంత మాతనర న ఆ

అలవాటో కు దతరాంగా వుాంట్రా అాంటట అదద వీలవదచ. అాందచచేత ఎవరూ చ్తడకుాండన, ఎవరిక ీ తెలీకుాండన ఆ

అలవాటో నచ క నసాగిసు చ ాంట్రు?"

 "అరథ ాం కాలేదచ?"

"ఉదనహరణకి రలడుో , మరుగుదొ డుో శుభరప్రిచ ే అలవాటు మీకు వుాందనచకోాండి !"

"డనకు ర్ !" అరిచేడ ు గలవాందాం.

"ఉదే రకప్డకాండి . ఉదనహరణకి ... అాంతే!"

"ఊఁ చెప్పాండి!"

"రలడుో మరుగుదొ డుా ...."

"చెపిప ాందే చె ప పదచి !" వసచగాా అన్నిడు గలవాందాం.

"ఒకే! అలాో ాంటట అలవాటు మీకునిప్ుపడు ఆ ప్న్న ప్దిమ ాంది ముాందత చేయలేరు. అాంచేత రాతిరళ్ో ల అాందరూ

న్నదరపో యిేక ఆ ప్న్నకి సిది ప్డతనరు!"

"చితు ాం! అాందచకేకాబో లాండి - చీప్ుళ్లో బకె ుటుో ..." అన్న రాంగయా ఏదో చెప్పబో యిేడు.

"నచవువ న్ోరుీయ్! మీరు చెప్పాండి డనకు ర్ " అన్నిడు గలవాందాం.

"ఇాంకే ాం చెప్పనచ? మిసీు రియస్ స్బ్సిు యన్ వాాధి యొకు ముఖ్ాలక్షణాం అదే!"

"ఏమో, న్నకు నమీశకాాం గాకుాండన వుాంది!"

"జస్ు మిన్నట్! ఇప్ుపడే న్నరూపిసు ా !"

అన్న డనకు రు ఒక చీప్ురు తెచిు గలవాందనన్నకి చ్తప్డుతూ -

 "ఇదేమిటట?" అన్న అడిగేడు.

"చీప్ురు!" అన్నిడు గలవాందాం.

ఆ సమాధననాం వనగాన్ే అకుడుని వాళ్ో ాంతన షాకు తినిటుో మొహ మొహాలు చ్తసచకుాంటున్నిరు.

గలవాందాం వాళ్ో ాందరీి ఆశురాాంగా చ్తసోు అడిగ ేడు -

"ఆశురాపో తున్నిరెాందచకు?"

ఎవరూ మాట్డలేదచ.

శారద సమాధననాం చెపిప ాంది -

"అది చీప్ురు కాదచ. న్నన్ని చేతికరీ ! వాకి ాంగ్ కి వెళ్ో ల ప్ుపడు తీసచకెడతనవ్ .... ఆ కరీ ! "

ఇప్ుపడు గలవాందాం షాకు తిన్నిడు.

"పో న్న, ఇదేమిటట?"

అన్న డనకు రు అాంజన్నలు రేకు బకె ుటుు చ్తపి ాంచేడ ు.

"బకెుటుు !" అన్నిడు గలవాందాం.

అప్ుపడు కూడన అకుడుని వాళ్ో ాంతన షాకు తినిటుు మొహమొహాలు చ్తసచకుాంటున్నిరు. గలవాందాం

న్నరసాంగా శారదనచ అడిగేడ ు -

 "మళ్లో తపేప చెప ేపన్న?"

శారద కళ్లో తు
ు కుాంటో అనిది -

"అవునచ న్నన్ని. తపేప చెప ేపరు. అది మొన్ని మధా మనాం క ని ప్ో వరువాజు!"

గలవాందాం కళ్ో నచాంచీ న్నళ్లో ఉప పాంగివసచు న్నియి.

డనకు ర్ అాంజన్నలు న్నటూ

ు రిు అన్నిడు-

"సో , మీకు చీప్ుళ్ో న్ని, బకె ుటో న్ని ఇషు ాం. ఇతరులకు తెలుసేు ఏమనచకుాంట్రలనని భయాం చేత ఎవరిక ీ

తెలీకుాండన - వాటటన్న చ్తచి, తనకి ఆనాందిాంచ్డాం అలవాటు చేస చకున్నిరు."

గలవాందాం ఏడుసత
ు అన్నిడు -

"అబది ాం! ఆ వసచు వులాంటట న్నకిషు ాం లేదచ. న్నజాంగా ఇషు ాం లేదచ!"

"పో న్న, ప్ూరవాం - చనలా కాలాం కిీ తాం చీప్ుళ్లో , బకె ుటో నచ అబిమాన్నాంచేవారా?" అడిగ ేడు డనకు రు.

గలవాందాం క్షణాం ఆలోచిాంచి అన్నిడు -

"ఏమో! ఆ పాడు గొడవలు న్నకు గురుు లేదచ. న్ేనచ ఎప్ుపడో మరిచిపో యిేన చ."

డనకు ర్ అాంజన్నలు న్నటూ

ు రిు అన్నిడు -

"ఎాందచకె ైన్న మాంచిది! ఇకముాందచ మీరు జాగీ తు గా వుాండనలి."

"వాాధి పేరేమిటన్నిరు?"
 "మిసీు రియస్ స్బ్సిు యన్! ఇాంటోాంచి కదలకాండి . అాంత అవసరమ తే వె ాంట మీ ఆతీీయులిి తీసచకెళ్ో ాండి ."

"లేక పో తే?"

"మీ పిచిు చేషు లు చ్తచి ప్దిమ ాందద నవువకున్ే అవకాశముాంది . తరావత మీ ఇషు ాం!"

"ఈ వాాధి నయాం కాదన?"

"డనకు ర్ సతచ్నలు పాటటసు త జాగీ తు గా వుాంటట , నయాం అవకాశముాంది . తరావత మీ ఇషు ాం!"

"ఈ వాాధి నయాం కాదన?"

"డనకు ర్ సతచ్నలు పాటటసు త జాగీ తు గా వుాంటట , నయాం కావచ్చు - ఆరేడ ు న్ెలలకి !"

"ఆరేడు న్ెలలా?" అన్నిడు గలవాందాం దిగులుగా>

డనకు ర్ అాంజన్నలు "వసాు " నాంటూ వెళ్లో పో యిేడు>

అతన్ోు పాటు శారద, ప్న్నమనచషులు కూడన ఆ గదిన్న వడిచిప్టు ట రు.

గలవాందాం తన మొహాన్ని చేత ులోు కప్ుపకున్న కుళ్లో కుళ్లో ఏడుసచు న్నిడు.

కుకులు రె ాండత గదిల ోకి వచేుయి. వాటటక ి కళ్ో తో సావగతాం చెపేపడు గలవాందాం.

రె ాండు కుకులూ మొరిగేయి . వాటట మ రుగులు వన్న అన్నిడు -

"అదేదో జబుా ... వచితరమ న జబుా! అది న్న క చిుాంది ... జాకీ! అదచగల, అదే మిటట ?" అన్న మూలగా వుని
చీప్ురిి చ్తపిసు త అడిగేడ ు.

జాకీ చీప్ురి ి చ్తచి, ఆ తరావత గలవాందనన్ని చ్తసత

ు మొరిగ ిాంది.
 గలవాందాం న్నరసప్డి అన్నిడు -

"అాంటట ... నచవువ కూడన అదేమ ాట అాంటున్నివా? న్నకు చీప్ురుగా కన్నపి ాంచేది న్న చేతి కరాీ ?
అయిపో యిాందిర ా ... న్నకు ఆ వెధవ జబుా వచేుసి ాంది. ఒరే ట రగర్! అదచగల, అటు చ్తడు! అదేద ో బకె ుట్ో గా
కన్నపిసు ో ాందే ... అది ప్ో వర్ వాజ్ కదత!"

ట రగర్ బకెుటుు నచ చ్తచి, ఆ తరావత గలవాందనన్ని చ్తసోు మొరిగి ాంది .

గలవాందాం ఏడుసత
ు అన్నిడు-

"ప్ో వర్ వాజేనన్న నచవువ కూడన ఒప్ుపకున్నివాంటట - అాంతే! న్నకు అదేదో ఇాంగీో షు వాాధి అాంటుకుాంది!" అన్న
దిగ ులుగా కళ్లో మూసచకున్నిడు.

గలవాందాం అవేమీ ప్టటు ాంచ్చకోకుాండన చనలా మామూలుగా చెబుతునిటుు సిాంప్ులుగా అన్నిడు -

"రాతరాంతన న్ేన చ న్నదరపో లేదచ."

"చితు ాం! తెలుసాు న్ే వుాందాండి!"

"న్న కళ్లో ఎరీ బడనా యి కదత?"

"చితు ాం! న్నదర లేక పో తే అాంతేకదాండీ మరి?"

"అయిన్న సరే , న్ే న్నాంక రాతిరళ్ో ల న్నదరపో నచ. ఎాందచకో తెలుసా?"

"చితు ాం! న్నదరపో తే రేతిరప్ూట చేయ ాలిున ప్నచలు అన్ేక ాం ఆగి ప ో తనయి కదాండీ? అదాండీ!"

"చ్ాంప్ుతన! ఈ వయసచులో రాతిరప్ ూట న్ేనచచేస ే ప్నచలు ఏముాంట్యిరా?"

 చెపాపలో, చెప్పకూడదో నన్న సాందిగధ ాంలో ప్డి చివరికి అన్నిడు -

"ఆ యివరాలు ననిడకుాండి! ఇాంటట ముాందచ పో లీసచలున్నిరాండి ....ఆళ్ో న్న అడగాండి!"

పో లీసచల మాట వనగాన్ే గలవాందాం గుాండెలో ో దడ ప్ుటటు ాంది.

"పో లీసచలా? ఇాంత ప దచి న్ేి ఎాందచకోచేురాీ ?" భయాంగా అడిగేడ ు.

"న్ేనచ చెబుతే మీరు ననచి క డతనరాండి! పో లీసచలు అడిగ ిాందనన్నకి మీరు చెప్పకపో తే మిమీలిి పో లీసచలు
క డతనరేమోనాండి!"

"ననచి ... పో లీసచలు ... క డతనరా?"

"చితు ాం! మీ పేప్రుో , మీ కాఫీ ఇకుడ ప్డ ుతున్నినాండి! కాఫీ తనగి , పేప్రు చ్దివ పో లీసచలోు మాట్డి
దెబాలు తిాంట్రల, పో లీసచలోు మాట్డి దెబాలు తిని తరావత కాఫీ తనగి , పేప్రు చ్దచవుతనరల మీ ఇషు మాండి!"
అన్న చెపేపసి వాంటవాడు వెళ్లో పో యిేడు.

గలవాందాం కళ్ో లోో న్నళ్లో గిరుీ న తిరిగేయి .

ఆలసాాం చేసు ే - అసలే, పో లీసచలు గనక అనరాథ లు చనలా జరుగుతనయన్ే భయాంతో గలవాందాం గబగబ్ మేడ
దిగ ేడు. కి ాంద పో లీసచలున్నిరు. వాళ్ో ముాందచ జాకీ ట రగరుో కూచ్చన్న వున్నియి. క ాంతమాంది ప్న్నమనచషులు
కూడన అకుడే వున్నిరు.

గలవాందనన్ని ఇన్ స్పకు ర్ అన్నిడు -

"న్ేనచ ఈ ఊరుకి క తు గా వచనునచ."

ఆ మాట వనగాన్ే గలవాందాం గాలి పీలుుకున్నిడు. ఊళ్లో కి క తు గా వచనుడు కాబటటు తన దరశనాం చేసచకోడనన్నకి
వచిువుాంట్డన్న భ్వాంచేడ ు. అాందచచేత ఎాంతో ఆనాందాంగా అన్నిడు -
 "కషు ప్డి డతాటీ చేయాండి, ప్ రకోసాు రు! సాయాంచేయడనన్నకి న్ేన్ె ప్ ుపడత సిది మే!"

ఇన్ స్పకు ర్ థేాంక్ు చెప్పలేదచ. గాలోో లాఠీ ఊపేడు. ఆ వన్నాసాం ఎాందచకు చేసేడో గలవాందనన్నకి అరధ ాం కాలేదచ.
చనలా తెలివగా అడిగే ప్రయతిాం చేసు త -

"లాఠీ ఊప్ాందే మీకు మాట రాదచ కాబో లు?" అన్న అన్నిడు.

"అదేాం కాదచ, మీ నచాంచి సరె ైన సమాధననాం రాదచ" అన్నిడు ఇన్ స్పకు ర్ కటువుగా.

"ఇన్ెుెకు ర్ !" అన్నిడు గలవాందాం ఖ్ాంగారుగా.

"న్నజాం చెప్పాండి , రాతిర మీరెక ుడున్నిరు?" పో లీస్ బ్ణిల ో అడిగ ేడు ఇన్ెుెకు ర్ .

"ఎకుడుాంట్నచ? న్న గదిల ో వున్నినచ. న్నదర మేలుకున్న రాతరాంతన గడిప ేనచ."

"మీరు చెపిప ాందనాంటో రె ాండో పాయిాంటు కరెకుు !"

"థేాంక్ు"

"మొదటట పాయిాంటు - అాంటట, మీరు గదిల ోన్ే వున్నిరన్న చెపేపరే - అది మాతరాం అబది ాం!"

"ఇన్ స్పకు ర్!" అరిచేడ ు గలవాందాం.

"అరవదచి .... అరిచే డతాటీ న్నది! కాన్న, ఊళ్లో ప్లుకుబడి వునివారు కదనన్న - ఒక ఫ్ ర ాండు మాదిర ి లాలిసత
ు
- అడుగుతున్నినచ. అాండర్ సాు ాండ్? ఇప్ుపడు చెప్పాండి .... రాతిర మీరెక ుడ వున్నిరు?"

"న్న గదిల ో"

" అబది ాం! రాతిర ఫస్ు షో సి న్నమా ప్ూరు యిాం తరావత మీరు బృాందనవన్ ట్కీస్ దగా ర తచనుడుతున్నిరు."
 "తలిో తోడు. ఇన్ స్పకు ర్! న్ేన చ న్న గదిల ోన్ే అాంటున్నిడు ఇన్ స్పకు ర్ -

"స్కాండ్ షో సిన్నమా ఫిన్నష్ కాగాన్ే మీరు మినరావ ట్కీస్ దగిా ర బిజీగా కన్నపిాంచేరు."

"అయాా! ఇప్పటట వరకు ... ఇప్ుపడెాంతెు ాంది ట రము? ఆరునిర! ఆరునిర వరకు న్న గది వడిచిప్టు లేదచ.
కునచకు తీయలేదచ!" అన్నిడు గలవాందాం.

గలవాందాం మాటకి అడా ాం ప్డి అన్నిడు ఇన్ స్పకు ర్ -

"కునచకు తీయలేదనిమాట న్నజాం. మిగతన మాటలన్ని అబది ాం! థియిేటరో దగిా ర మిమీలిి మా
కాన్నసేు బుళ్లో చ్తసేరు. ఇప్ుపడు చెప్పాండి? ఆ ధియి ేటరో దగిా ర మీరేాం చేసేరు?"

"చీప్ుళ్లో ప్టుు కున్నిన్న?" అన్న అడిగేడ ు అనచమానాంగా.

"న్ో!" అన్నిడు ఇన్ స్పకు ర్

"పో న్న బకెుటుో న్ెతిు న్ెటు ు కున్నిన్న?"

"న్ో! అలాో ాంటట రొటీన్ ప్నచలుచేసు ే మీ ఇాంటటక ి మేమ ాందచకు వసాు ాం?"

"మరే ాం చేసేన చ?"

"జేబులు క టటు రు!" అన్నిడు ఇన్ స్పకు ర్ గాంభీరాంగా.

"ఇన్ స్పకు ర్" అన్న గావు కేక ప్టు ట డు గలవాందాం.

"వదచి ! అరిచే ప్న్న మీరు తీసచకుాంటట - న్నకు ఒకే ఒకు ప్న్న మిగులుు ాంది."

"ఏమిటది?"
 "లాఠీప్న్న. ఆ ప్న్న న్ేనచ చెయ ాకముాందే న్నజాం చెప్పాండి! ప్రుులెకుడదనచేరు?"

గలవాందాం మరి మాట్డే ఓపిక లేక కుళ్లో కుళ్లో ఏడుసచు న్నిడు.

జాకీ మొరిగి ాంది . దనన్న మొరుగుడు వన్న అన్నిడు -

"న్నజాంరా! న్నకే ాం తెలీదచ!"

ట రగర్ మొరిగి ాంది . క ాంచెాం ఎకుువసేప్ు మొరిగి ాంది . దనన్న మొర ఆలకిాంచి ఆశురాపో తూ, న్నరసప్డి పో తూ
అన్నిడు -

"న్న తల తిరిగి పో తోాంది, ట రగర్! న్ేన చ ప్రుులు క టు డాం నచవువ చ్తసేవా? ఒరే , ట రగర్! మిమీలిి
వెనిముది లోు ప్ ాంచేన చ. ప్రుగూ పాలతో ప్ాంచేనచ!" అన్న గలవాందాం హెచ్ురికలు చేసు చ ాండగా -

ఇన్ స్పకు ర్ అడా ాంప్డనా డు -

"ఐ సీ! అదన వషయాం? వెజిటటర ియన్ కుకులు గనక న్నజాలు చెబుతున్నియి!" అన్నిడు ఇన్ స్పకు ర్.

"క ాంచె ాం ప్ది యిే ాక న్నన్ వెజిటటర ియన్ న్ేర ేప నచ. దనన్నకేమ ాంట్రు?" అన్నిడు రలషాంగా.

ఇన్ స్పకు ర్ చిరాగాా అన్నిడు.

"న్నన్ స్న్ ు! న్ేన్నకుడి క చిుాంది మీరు క టటు సిన ప్రుుల గురిాంచి! మీ కుకు తిళ్ల
ో మీరు గల టు హెల్! ఎకుడ
దనచిప్టు ట రు?"

"ఏమిటట?"

"రాతిర థియి ేటరో దగిా ర మీరు క టటు సిన ప్రుులు?"

అప్ుపడిక తటుు కోలేక రలషాంగా అన్నిడు గలవాందాం -

 "చ్తడాండీ! న్ేనచ కోటీశ వరుడిి . ప్రుులు క టటు ఖ్రీ న్నకేాం ప్టు లేద చ. వరాళ్లలు కావాలా? అడగాండి! లక్ష,
ప్ది ప్క్షలు - వసిర ి పారే సు ా నచ. అాంతేగాన్న, లేన్న పో న్న న్నాందలు న్న మీద వేయకాండి! ఇాంకోటట ఇన్ స్పకు ర్ - న్ేన చ
జబుా మన్నషిన్న .ఏాం జబో ా చెప్పనచ. న్న జబుాకి భయప్డి భయప్డి బయటకు రావడాం మానచకున్నినచ.
అకుడికీ - న్నదరల ో నడిచివెళ్లో న్న న్ేనచ మామూలుగా చీప్ుళ్లో , బకెుటూ
ో ప్టుు కోసాు న్ేమోగాన్న, ప్రుులు
ముటుు క నచ. పాత అలవాటుో ననచి ఇబాాంది ప్డతనయన్నిడు డనకు రు! ఆ రూలు ప్ర కారాం చ్తసిన్న - న్న గత
జీవతాంలో ప్రుులు క టటు అలవాటు న్నకు లేదచ."

"న్ేనిమీనచ! మీరేదో దనసచు న్నిరు."

"న్నజాం ఇన్ స్పకు ర్ ! న్ేన్ెప్ుపడత ప్రుులు క టు లేద చ. ఉాండాండి . మీరి ాంతగా అడుగుతుాంటట - ఒక
చిని సాంఘటన జాా ప్కాం వసోు ాంది!"

"చెప్పాండి!" అన్నిడు కుతూహలాంగా ఇన్ స్పకు ర్.

"ఏభె ర ఏళ్ుకిీ తాం - ఆకలికి తటుు కోలేక ఒకే ఒకుసారి - బసాు ాండులో ఎవరిదో ప్రుు క టటు సేనచ.
ప్రుుక టు డమన్ే పాడుప్న్న ఆ ఒకుసారే జరిగ ిాంది. ఇన్ స్పకు ర్, ఒకే ఒకుసారి!" అన్న గలవాందాం
న్ేలమీద కూలిపో తుాంటట - అతన్ని ప్న్నమనచషులు ప్టుు కున్నిరు.
సరిగా ా అప్ుపడే - మేడ దిగివ సోు ాంది శారద. ఆమ చేతులోో క న్ని ప్రుులున్నియి!

ఆమ నచ చ్తచినాందచకు ఖ్ాంగారు ప్డలేద చ గాన్న, ఆమ చేతులోో వుని ప్రుులు చ్తచి కుళ్లో

కుళ్లో ఏడుసచు న్నిడు గలవాందాం.

శారద ఇన్ స్పకు ర్ ! ప్రుులిచిు, చేతులు జోడి ాంచి అాంటోాంది -

"క్షమిాంచ్ాండి, ఇన్ స్పకు ర్ ! న్ననికి ఆరలగాాం బ్గలలేదచ. ఏాం చేసు చ న్నిడో , ఏమి మాట్డుతున్నిడో ఆయన

గురిు ాంచ్లేక పో తున్నిడు. ప్రుులు తీసచకెళ్ో ాండి . పో గొటుు కునివాళ్ో కి అాందజేయాండి . ఇకముాందచ ఇలాో ాంటటవ

జరిగ ినప్ుపడు న్ననిన్న ప్రశిిాంచి ఆయన మనసచనచ గాయప్రచ్కాండి! మీరే ాం మాట్డదలచ్చకున్ని న్నతో

మాట్డాండి!"
 ఇన్ స్పకు రు శారదకి థే ాంక్ు చెప ిప, తన బృాందాంతో అకుడిి ాంచి కదిల ేడు.

వెళ్లో పో తుని పో లీసచలోు శారద అాంటోాంది -

"ఇన్ స్పకు ర్ ! ఇకుడ జరిగిన గొడవ దయచేసి ఎవరికీ చెప్పకాండీ!"

"దటీజ్ న్నట్ మ డతాటీ!" అన్నిడు ఇన్ స్పకు రు వెళ్లో ప ో తూ.

పో లీసచలు వెళ్లో పో యిేక , కుకులు రె ాండత గలవాందనన్ని చేరుక న్న మొరుగుతున్నియి. వాటట న్న వన్న గలవాందాం

అన్నిడు -

"అవున్నర ! అమాీయి పో లీసచలకు ప్రుులిచిుాం తరావత - రాతిర న్ేనచ జేబులు క టటు నమాట న్నజమన్న న్నకు

బ్గా అరథ మవుతోాంది . న్న జబుా లక్షణాం తెలిసి కూడన - న్నజాం చెబుతున్ని, మిమీలిి వసచకుున్నినచ

క్షమిాంచ్ాండి!"

43

పాత ప్ాంకుటట ాంటో -

బాందదగ ా ఉని కె ైలాసాం ఆనాందాం, ప్రమానాందాంలనచ చ్తచి లేచి న్నాంచ్చన్నిడు. అతనచ బ్గా చికి ుపో యిేడు.

బుగుా లు లోతుకు పో యిేయి. కళ్ో లోో అలసట సపషు ాంగా కన్నపిసు చ ాంది .

అతన్ని చ్తడగాన్ే ఆనాందాం జాలిప్డనా డు.

"న్ననచి మ చ్చుకుాంటున్నినచ!" అన్నిడు ఆనాందాం.

 "అాంటట ననచి వడుదల చేసు చ న్నిరా?" ఆశగా అడిగేడు కె ైలాసాం.

"ఇప్ుపడు కాదచ!" అన్నిడు ప్రమానాందాం.

"ఎప్ుపడు?" కె ైలాసాం న్నరసాంగా అడిగ ేడు.

"మేము తలప్టు ట న శుభకారాాం ప్ూరు యి ేావరకు నచవువ మా చేత ులోో బాందదవే! నడు. మాతో!

"కే ాంప్ు మారుుతున్నిరా?" కుతూహలాంగా అడిగేడ ు కె ైల ాసాం.

ఆనాందాం, ప్రమానాందాంలు జవాబు చెప్పలేదచ. కె ైలాసాన్నకి చెర ల ప్కు న్నలబడి, అతన్ని బయటకు

తీసచకువసచు న్నిరు.

* * *

గలవాందాం మేడలో -

డనకు ర్ అాంజన్నలు గలవాందనన్ని క్షుణాంగా ప్రీక్షి ాంచేడ ు. ప్రీక్ష ప్ూరు యి ాంతరావత డనకు ర్ అాంజన్నలు గటటు గా

న్నటూ
ు రేుడు.

ఆ న్నటూ
ు రుపకు అరథ మ ేమిటో తెలీక, గలవాందాం డనకు రు వేప్ ు ఆవు దతడలాగా అమాయకాంగా చ్తసేడు.

"రలజు రలజుకీ తగుా మొహాం ప్టు వలసిన వాాధి, రివరుులో వుాంది!"

"అాంటట రలజురలజుకీ ప్రుగుతోాందన్ేగా అరథ ాం?" అడిగేడ ు గలవాందాం.

"మీరు అతి జాగీ తు లు తీసచకుాంటునిటుు ాంది !"

 "తీసచకుాంటట తపాప?"

"ఏదె రన్న లిమిట్ లో వుాండనలి."

"రాతిరళ్ో ల జాగీ తు ప్డిన్ న, ప్గలు న్ేనచ లిమిట్ు లోన్ే వుాంటున్నినచ, డనకు ర్ !"

"రాతిరళ్ో ల జాగీ తు ప్డటమాంటట ?" అడిగ ేడు డనకు రు.

శారద సమాధననాం చెబుతోాంది -

"న్నని ఏ.సి. గది వదిలి హాలోో ప్డుకుాంటున్నిడు. ప్డుకుున్ే ముాందచ గలలుసచలోు కటటు సచకుాంటున్నిడు.

ప్న్నమనచషులిి కాప్లా ప్టు ు కుాంటున్నిడు."

"ఇన్ని ఏరాపటుో ప్కడా ాందదగా చేసచకుాంటున్ని, ఆాందో ళ్న తగా డాం లేద చ. న్నదర ప్టు డాం లేదచ!" అన్నిడు

గలవాందాం.

"మరి చెప్పరే? అతి జాగీ తు అాంటట ఈ ఏరాపటటో ! అన్నిడు డనకు ర్ .

"అాందచవలో ఆరలగాాం క్షీణిసు చ న్ని, న్ేనచ రాతిరప్ూట న్నదరల ో నడుసత

ు నగర సాంచనరాం చేయడాం లేదచ.

ఫిర ాాదచలు రావడాం లేదచ!" అన్నిడు గలవాందాం.

"దట్ మీన్ు - ఆరలగాాం కాంటట ఫిర ాాదచలు గురిాంచి భయప్డుతున్నిరనిమాట?"

గలవాందాం కళ్ో లోో న్నళ్లో తిరుగుతుాండగా అన్నిడు -

"మాలాాంటట ఐశవరావాంతులు పార ణాం కాంటట ప్రువు ప్రతిషు లకే వలువ ఇసాు రు డనకు ర్ ! అమాీయి

ప్ళ్ో యిేావరకు న్ేన చ జాగీ తు గా వుాండనలి. మాకు తగా కోటీశవరుల సాంబాంధనలు అాంత సచలువుగా దొ రకవు. న్న
జబుా గురి ాంచి తెలుసేు అసులు దొ రకవు. అాంచేత న్న జబుా ముదరక ముాందే అమాీయి ప్ ళ్లో జరిగి పో వాలి!"

అన్నిడు గలవాందాం.

డనకు ర్ అాంజన్నలు తనలో తనన్ే నవేవసచకుాంటున్నిడు.

అాంతలో ఫో న్ మోగి ాంది.

ఆ ఫో నచ శారద తీసచకుాంది . "హాలోో !" అనిది. అవతలి గొాంతు వన్న గురుు ప్టటు , "నచవావ? న్నని న్ననచి

తలుచ్చకోన్న రలజు లేదచ. ఉాండు, న్ననితో మాట్డు!" అాంటోాంది శారద.

"ఎవరమాీ?" అడిగ ేడు గలవాందాం.

"కెైల ాసాం, న్నన్ని! న్నతో అరీ ాంటుగా మాట్డనలిట!" అనిది శారద.

కె ైలాసాం పేరు వనగాన్ే ఆమ చేతిలోాంచి ఫో న్ లాకుున్న ఫో న్ోో అరుసచు న్నిడు-

"ఎకుడిిాంచి? ... బొ బారో ాంకా? ... అాంత దతరమ ాందచకు చ్చేువ్? సమయాన్నకి నచవువ లేక న్ే న్నకుడ

గి ాంజుకు ఛసచు న్నినచ. అసులు నచవువ బొ బారో ాంక ఎాందచకు వెళ్ో ల వు? అది చెప్ుప!"

"అవతల సాధ న్నకాంగా వుని ప్బిో క్ ఫో న్ బూతులో ఆనాందాం, ప్రమానాందాంల మధా నలిగి ప ో తూ,

వాళ్ో చేతులోో వుని బేో డు ముకులకి వణిక ిప ో తూ, వాళ్లో అాంతకు ముాందే అతన్నకి న్ేరిపన చిలకప్లుకులు

ప్లుకుతున్నిడు కె ైలాసాం.

"అయాా! న్ేనచ చెపేపది కోప్పడకుాండన వనాండి! అమాీయిగారికి కోటీశవరుల సాంబాంధాం తమరు చ్తసచు నిటటు ,

న్ేన చ కూడన చ్తసచు న్నినాండి !"

"ఏమిటటమిటీ? అమాీయికి సాంబాందనలు నచవువ కూడన చ్తసచు న్నివా?" ఆశురాాంగా అడిగేడ ు గలవాందాం.
 "చితు ాం! ఆ ప్న్నకూడన న్న డతాటీల ో భ్గమే కదాండీ! ఆ ప్న్న మీద తిరుగుతూ తిరుగుతూ బొ బారో ాంక

చేరుకున్నినాండి .... చితు ాం!ఇప్ుపడకుడిి ాంచే మాట్డుతున్నినాండి ! అయాా! ఈ ఊళ్లో న్న అదృషు ాం

ప్ాండిాందాండి ! వాళ్లో తమ మాదిర ి జమీాందనరుో కాకపో యిన్న, తమ మాదిరి కోటీశ వరులు!"

"అదద మాట! అట్ో ాంటట సాంబాంధమే కావాలి!"

"చితు ాం! అబ్ాయి అాందగాడు, బ్గా చ్దచవుకునివాడు."

"భేష్!"

"అమాీయిన్న చ్తసచకోడనన్నకి అబ్ాయి పినతాండి ర, మేనమామలు ఈ రాతిర బొ బారో ాంక నచాంచి

బయలుదేరుతున్నిరాండి !"

"అాంటట, రేప్ు ఉదయాన్నకలాో ....."

"చితు ాం! తమ దరశనాం చేసచకుాంట్రు. మిగతన వషయాలన్ని అకుడే మీ సమక్షాంలో మాట్డుకుాంట్రుట!"

"అట్ో గే! ఖ్రేుాంతెరన్న ఫరేో దచ. అదాంతన న్ేనచ చ్తసచకుాంట్నచ. వాళ్ో న్న అన్ని మరాాదలతో వె ాంటబెటు ు కురా!"

"చితు ాం! న్ేనచ రాకూడదాండి !"

"అదేమ ాీట?"

`"అమాీయిగారి ప్ళ్ో యిేాకగాన్న, తమకు కన్నపిాంచ్నన్న మొకుుకున్నినాండి ! మొకుు తీరుుకోకుాండన ముాందే

వసేు న్నకు ప్ుటు గతులుాండవాండి . అయాా ! ఉాంట్నాండి . ఎకుువగా మాట్ో డితే బేో డులు న్న కాంఠాన్ని

కోసాు యాండి!"

"బేో డులా? బేో డులేమిటట ... న్న కాంఠాం కోయడమేమిటట ?"

 "అదాంతన మొకుుబడిలో భ్గమాండి! ... స్లవాండి!"

గలవాందాం ఫో న్ ప్టు ట సి ఎాంతో సాంతోషాంగా కాళ్ల

ో ప్ుకుాంటు డనకు రుల అాంటున్నిడు -

"వన్నిరుగా! క్షణాం కిీ తాం అమాీయి ప్ళ్లో గురి ాంచి మీతో చెబుతుాంటట , తథనసచు దేవతలాంట్రే - ఆ లెవలోో

చ్తసచకోడనన్నకి రేప్ు ప్ ళ్లో వారు వసచు న్నిరుట. మా హొదనకి ఏ మాతరాం తీసిప ో న్న సాంబాంధాంగా!"

"మీ వాాధి?"

"న్నకే ాం ఫరేో దచ, డనకు ర్! న్న ప్కున్ే మీరుాంట్రు. డనకు రుగాన్ే కాదచ మా కుటుాంబ సేిహితులుగా కూచలాండి.

అాంతన మీరే మాట్డి న్న చేత 'ఊఁ' అన్నపి ాంచ్ాండి . ఈ సాయాం చేసి ప్ుణాాం కటుు కోాండి, డనకు ర్ !" డనకు రు చేత ులు

ప్ుచ్చుకున్నిడు గలవాందాం.

"న్నన్ని! త ాందరప్డుతున్నివేమో " అనిది శారద.

"లేదమాీ! ఇప్పటటక ే ఆలిసామ పో యిాంది !"

"అది కాదచ, న్నన్ని న్న వాాధి ప్ూరిు గా తగేా క ....."

"తగా దమాీ! న్నకు తెలుసచ. ఇాంకా ముదిర ిప ో తుాంది . అప్ుపడసలు నచవె వవరివ వ కూడన గురుు ప్టు లేదచ. ఇాంక

ప్ళ్ో ల ాం చే సు ా నచ?" అన్నిడు గలవాందాం భయాంగా.

"మీ ప్రపో జల్ మాంచిదే గాన్న ....."

"వదచి ,, డనకు ర్ , న్నకు మీరే ాం చెప్పకాండి! న్ేనచ అడిగిన సాయాం మాతరాం చేసి ప్టు ాండి!" అన్న డనకు రు చేతులిి

ప్టుు కున్న పార దేయప్డనా డు గలవాందాం.

 "ఒ.కే!" అాంటూ డనకు రు లేచి న్నలబడనా డు. డనకు ర ిి సాగనాంప్డనన్నకి గలవాందాం కూడన లేచి న్నలబడనా డు.

"డనకు రు ల పాటు హాలోో కి వచిున గలవాందాం - అకుడ తగిలి ాంచిన చీప్ురు గలవాందాం ఫో టో చ్తసి ఉలికి ుప్డనా డు.

కళ్లురీ బడనా యి.

"ఎవరకుడ?" అన్న గటటు గా అరిచేడు.

ప్న్నమన్నషి ప్రుగెతు ు కుాంటో వచేుడు.

అతన్ని చ్తసోు ఆవేశప్డిపో తూ అడిగ ేడు గలవాందాం -

"ఈ చెతు ఫో టోన్న ఇకుడ తగిలి ాంచిాందెవరు?"

ప్న్నమన్నషి ఫో టో వేప్ు, గలవాందాం వేప్ు చ్తచి అన్నిడు -

"తమరే, బ్బూ!"

"న్ేన్న?"

"చితు ాం, తగిలి ాంచి చనలాకాలామ ాందాండి ! క తు గా అడుగుతున్నిరే ?"

"న్ేనచ - ఇకుడ మా తాండి రగారి తెరలవరి చితు ాం తగిలి ాంచేన చ! ఈ ఫో టో కాదచ!"

డనకు ర్ అాంజన్న అాంజన్నలు గలవాందాంతో అాంటున్నిడు.

"రిల ాక్ు! మీరు చ్తసచు నిది తెరలవర్ణ చితరమ ే! మీ తాండి ర చితరప్తమే!"

` "డనకు ర్ ?"

"మీ ఇాంటటకి వచిునప్ుపడలాో ఈ చితనర న్ని న్ేనచ కూడన చ్తసత

ు న్ే వున్నినచ. ఎాంతో వె రభవాంగా వెలిగే ఈ

చితరప్టాం మీకు చెతు ఫో టోగా కన్నపిసు చ ాందన?"

"కాదన?" అడిగ ేడు గలవాందాం భయాంగా.

"కాదచ!" అన్నిడు డనకు ర్ ఖ్చిుతాంగా.

"అాంటట మీకు ఆ ఫో టోలో చెతు కుాండీ కన్నపి ాంచ్డాం లేదన?"

"తెరలవరి చితరాంలో చెతు కుాండీల ేమిటాండీ ? న్ో .. న్ో ....!"

డనకు ర ిి ప్టటు ాంచ్చకోకాండన అాంటున్నిడు గలవాందాం -

"చెతు కుాండీ ప్కున ప టటు న్నకురలు న్నలబడా న్నలాాంటట మన్నషిగాన్న, అతన్న చేతిలో చీప్ురుగాన్న, అతన్న న్ోటో ో బ్రడీ

గాన్న ....."

"మీరు చెబుతునిది వాంటుాంటట రలడుా ఊడేుమన్నషి. ..."

"అవునచ! ఆ మన్నషే! ఆ మన్నషి ఈ ఫో టోలో లేడ న?"

"అసలది ఫో టో కాదచ, గలవాందాం గారూ! తె రలవరి చితరాం!"

"మరి న్న కాంటటకి చెతు ఫో టోగా ఎాందచకున్నపిసు చ ాంది ?"

"మిసీు రియస్ స్బ్సిు యన్! వె ళ్లో , రెసు చ తీసచకోాండి! రేప్ు ప్ళ్లో వ ారు వసాు రు!"
 "అాందచకే భయప్డి ఛసచు న్నినచ. డనకు ర్ ! ఈ చెతు ఫో టో ప్ళ్లో వారిక ున్నపిసు ే న్న పిలో కు ప్ళ్లో క ాదచ. న్నకు

తెలుసచ. న్న పిలో కు ప్ ళ్లో కాదచ!"

అాంటూ ఖ్ాంగారుగా జేబులు వెత ుకుున్నిడు. జేబులో దొ రికిన తనళ్ాం చెవ తీసి -

"ఇది న్న జేబులోన్ే వుాంది. అలాంటప్ుపడు సోు రు గది నచాంచి ఆ ఫో టో - డనకు రుగారూ! దయచేసి న్నతో

రాండి! సోు రు గదిలో ఇాంకో ఫో టో వుాంది. అదేమిటో చ్తచి చెప్పాండి !" అన్న డనకు ర్ అాంజన్నలున్న సోు రు గడివేప్ు

లాకుువెళ్ో ల డు. తనళ్ాం తీసేడు. తలుప్ులు తెర ిచేడు.

ఆ గదిల ో - తె రలవరి చితు ాం - వెరభవాంగా వెలిగే ఖ్రీద ెరన చితు ాం తగిలి ాంచ్బడి వుాంది.

గలవాందాం ఆవేశ ాంగా అన్నిడు -

"చ్తడాండి, డనకు ర్ ! మీరు మా ఇాంటటకి వచిునప్ుపడలాో చ్తసే తెరలవరి చితరమిదే! బ్గా చ్తసి చెప్పాండి!"

డనకు రు పేరమగా గలవాందాం భుజాం తటటు అన్నిడు -

"ఇది తె రలవరి చితరాం కాదచ."

"డనకు ర్ !"

"ఇాందనక మీరు వరిి ాంచిన చెతు ఫో టో!"

"డనకు ర్ గారూ!"

"ఎస్, అదిగల చెతు కుాండీ, చెతు కుాండీ ప్కున ప టటు న్నకురలు న్నలబడా మీ లాాంటట మన్నషి అతన్న చేతిలో చీప్ురు.

అతన్న న్ోటో ో బ్రడి! ఈ ఫో టో కోసమేన్ న హలోో హాంగామా చేసేరు?" అన్న డనకు రు తనపీగా అడిగ ేడు.

గలవాందాం తల తిరుగుతోాంది .
 ప్న్నమన్నషి అాంటున్నిడు ఆశురాాంగానచ, వనయాంగానత -

"ఈ చెతు ఫో టోన్న మే మ వాళ్ో ాం ఇాంతకు ముాందచ చ్తళ్లో దాండి !"

గలవాందాం కుప్ప కూలిపో యిే ాందచకు సిది ప్డుతూ ప్న్నమన్నషికి ఆజా లు ఇసచు న్నిడు -

"వెాంకయాా!"

"బ్బూ!"

"చ్తసిాంది మరిచి పో !"

"చితు ాం!"

"గది తలుప్ులు మూసేయ్! తనళ్ాం గటటు గా వేసి, తనళ్ాం చెవ న్న జేబులో ప్టు ు న్ేన్నాంక న్నలబడలేనచ, అయిన్న

సరే, ననచి ప్టుు కోడాం మాన్ేస ి , న్ే చెపి పాంది చెయిా!" అన్నిడు గలవాందాం.

* * *

కె ైలాసాన్ని మళ్లో పాత ప్ాంకుటటాంటటకి తీసచకువచేురు ఆనాందాం, ప్మానాందాం.

కె ైలాసాం అడుగుతున్నిడు -

"మీరు చెప్పమనిటటు తూ.చ్. తప్పకుడన ఫో న్ోో చెపేపనచ గదన!"

"అాందచకే - మేము బేో డుో ఉప్యోగి ాంచ్లేద చ గదన!" అన్నిడు ఆనాందాం.

"ఇాంక న్నతో ప్న్ే మిటట ? నన్ొిదిల ేయాండి !" అన్నిడు కెైల ాసాం.

"న్న మాంచికే న్ననచి వదిలిప్టు డాం లేదచ!" అన్నిడు ప్రమానాందాం.

"న్న మాంచికా?" అడిగ ేడు కెైల ాసాం.

"అవునచ. న్నన్ొిదిల ేసు ే అప్ుపలవాళ్లో న్ననచి ప్చ్ుడి చే సు ా రు!" అన్నిడు ఆనాందాం.

"న్ేనచ ప్చ్ుడవడాం న్నకు అలావాటట సార్!"

"ఫో న్ోో ఏమన్నివ్?"

"మీరు చెపిపన మాటలే చెప ేపనచ."

"అమాీయిగారి ప్ళ్ో యిేాక గాన్న - గలవాందనన్నకున్నపి ాంచ్నన్న మొకుు కున్నివన్న చెప్పలేదత?"

"చితు ాం!"

"మొకుు తీరుుకోకుాండన ముాందే వసేు న్నకు ప్ుటు గతులు వుాండవన్న కూడన అన్నివు. గురుు ాందన?"

"చితు ాం! అవన్ని మీరు చెప్పమని డె రలాగులు!"

"ఎవరు చెప్పమన్ని - చెపేపవు గదన!"

"చితు ాం!"
 "అాంచేత ఆ మాట మీద న్నలబడు!" అన్న కె ైల ాసాన్ని ప్ ాంకుటట ాంటటల ోకి తోసి ఆ యిాంటటక ి తనళ్ాం ప్టు ట రు

ఆనాందాం, ప్రమానాందాం!

44

గలవాందాం మేడ.

"ఆ మేడ ముాందచ ఖ్రీద ెరన కారు వచిు ఆగిాంది. ఆ కారలో ాంచి ఆనాందాం ప్రమానాందాంలు దిగ ేరు.

ఆ దృశాాన్ని చ్తచి కుకులు రె ాండత హాలోో కి ప్రుగెతు ే యి.

హలోో గలవాందాం డనకు ర్ అాంజన్నలోు కూచ్చన్న వున్నిడు. కుకులు మొరిగేయి. గలవాందాం ఖ్ాంగారుగా లేచి డనకు రుల

అన్నిడు -

"వాళ్లో వచే ుసేరు!"

"రాన్నవవాండి! మీరు హెైరాన్న ప్డొ దచి . సిు మితాంగా వుాండాండి !" అన్నిడు డనకు ర్ ఆాంజన్నలు.

"మీరు న్న ప్కున్ే వుాండాండి . దెరరాాంగా వుాంటుాంది!" అన్నిడు గలవాందాం.

ఆనాందాం, ప్రమానాందాం హాలోో కి అడుగు ప్టు ట రు.

వాళ్లో ది రూ ఖ్రీదె రన దచసచు లూ, ఆలాంకారాలోు ఎాంతో దరాీ గా వున్నిరు. డనబుగా కన్నపిసు చ న్నిరు. వారిన్న

చ్తచి గలవాందాం మురిస ిపో తూ, "దయచేయ ాండి ! మీ కోసమే ఎదచరు చ్తసచు న్నిాం!"

"మేము మీకు తెలుసా?" అడిగ ేడు ఆనాందాం.

 "తెలీదచ" అన్నిడు గలవాందాం బె ాంగగా.

"పో న్న మమీలిి చ్తడకుాండన, మేమవరల తెలీకుాండన - మా కోసమే ఎదచరు చ్తసచు న్నిమన్న

ఎాందచకన్నిరు?" అడిగేడ ు ఆనాందాం.

"అసలు మమీలిి ఎవరనచకుాంటున్నిరు?" అన్నిడు ప్రమానాందాం.

"ప్ళ్లో వారనచకున్నిాం. అమాీయిన్న చ్తడట్న్నకి వచిున బొ బారో ాంక వాసు వువలు అనచకున్నిాం!" అన్నిడు

గలవాందాం.

ఆనాందాం ఆనాందిసు త అన్నిడు -

"కరెక్ు గా ఊహిాంచేరు. ఆనాందాంగా వుాంది. చ్తసచు ాంటట జీన్నయసచులా కన్నపిసు చ న్నిరు. సాంతోషాంగా వుాంది!"

"ఇాంత మాతనర న్నకే అాంతలా ఆనాందిాంచ్డాం గలవాందనన్నకి వడత

ా రాంగా తోచిాంది.

"మా బ్వగారి మాటలు మీకు వడత

ా రాంగా వుాండవచ్చు. మేమ ు ఎవరి ి ప్లకరిాంచిన ఒక

ప్ది తిగా ప్లకరిసు ా ాం. అది మా సాంప్రదనయాం!" అన్నిడు ప్రమానాందాం.

"చ్కుటట సాంప్రదనయాం!" అన్నిడు గలవాందాం.

హలోో తగిలి ాంచి వుని చీప్ురు గలవాందాం ఫో టో చ్తసత

ు అడిగ ేడు ప్రమానాందాం.

"ఇది?"

గలవాందాం సమాధననాం చెప్పలేదచ. డనకు రు వెరప్ు చ్తసేడు.

"తెరలవరి చితరాం!" అన్న మాతరమ ే అన్నిడు డనకు రు.

"అన్న ఎవరన్నిరు?" ఆనాందాం అడిగేడ ు.

ఆనాందాం ప్రశి వన్న గలవాందాం భయప్డనా డు. ఎాందచకెైన్న మాంచిదన్న తనన్ే సవయాంగా కలుగజేసచకున్న -

"న్ేనచ అనలేదాండి ! న్నకు తెలుసచ కదన ..... న్ేన్ె ాందచకాంట్నచ?" అన్నిడు గలవాందాం.

"అయితే దనన్న గురి ాంచి మీకు ప్ూరిు గ ా తెలుసనిమాట?" ఆనాందమే అడిగ ేడు.

"తెలుసచ" అన్నిడు గలవాందాం.

"తెలుసేు చెప్పాండి, వాంట్ాం!" అన్నిడు ప్రమానాందాం.

"అదొ క చెతు కుాండీ!" అన్నిడు గలవాందాం.

డనకు ర్ ఆాందో ళ్నగా అరిచేడు -

"గలవాందాం గారూ!"

"మధాలో కలగచేస చకున్ే సాంప్రదనయాం మాకు నచ్ుదచ!" చిరాగాా అన్నిడు ఆనాందాం.

గలవాందాం డనకు ర ిి సచతిమ తు గా మాందలిసత

ు అన్నిడు -

"వన్నిరుగా! ఏాం చెపాపలో న్నకు బ్గా తెలుసచ. మీరు ఊరుకోాండి!"

"మీరు చెప్పాండి!" అన్నిడు ప్రమానాందాం.

గలవాందాం చెబుతున్నిడు -
 "చెతు కుాండీ ప్కున ప టటు న్నకురలు న్నలబడా న్నలాాంటట మన్నషి"

"లాాంటట ఏమిటట ... అది మీరు కాదన?" అడిగ ేడు ఆనాందాం.

ఇాంతవరకూ వచేుక దనచి ప్రయోజనాం లేదన్న గటటు గాన్ే అన్నిడు గలవాందాం -

"అవున్ేిన్ే! న్న చేతిలో చీప్ురు. న్న న్ోటో ో బ్రడీ!"

చెప్పదలచ్చకునిదాంతన చెప ేపసి గాలి పీలుుకుాంటున్నిడు గలవాందాం.

గలవాందాం మాటలకు ప్రమానాందాం చ్ప్పటుో క టటు డు.

ఆనాందాం గలవాందనన్నకి చొరవగా షేక్ హాండిచేుడు.

ఒకన్నటట తన దరిదనర న్ని ఫో టోలో చ్తచి, తన దనవరా వవరాంగా తెలుసచకున్న కూడన వాళ్లో ాందచకు తనన్న

అభనాందిసు చ న్నిరల అరథ ాం గాక బికుమొహాం ప్టు ట డు గలవాందాం.

"బ్వగారు హసాపి రయులన్న మాకు బ్గా అరథ మ ాంది" అన్నిడు ఆనాందాం.

"అనిగారిి మాటలోు క టు లేాం!" అన్నిడు ప్రమానాందాం.

వాళ్లో తనన్న అభనాందిసు చ న్నిరల, ఎగతనళ్ల చేసు చ న్నిరల తెలీక తెలో మొహాం వేసేడ ు గలవాందాం. తన బతుకు

నవువల పాలతునిాందచకు తలో డిలిో పో తున్నిడు.

ఆనాందాం హాయిగా అాంటున్నిడు -

"ప్ళ్లో చ్తప్ుల క చిునప్ుపడు వయాాలవారిన్న ఆటప్టటు ాంచ్డాం మా సాంప్రదనయాం!"

 "తెలుసత
ు న్ే వుాంది!" అన్నిడు డనకు రు హాయిగా.

"అాందచకే - ఎాంతో వలువె రన , మన్ోహరమ న ఆ తె రలవరి చితనర న్ని ఎగతనళ్ల చేయాలనచకున్నిాం. బ్వగారు మా

ప్రయతనిన్ని తిపిపక టు రు స్భ్ష్!"

"అప్పటటకప్ుపడే ఒక పేద కథన్న ఆశువుగా చెప ిప మమీలిి ఆశురాప్రిచేరు. సాంతోషాం బ్వగారి

చ్మతనురాన్నకి చేత ులెతు ే సి మా ఓటమిన్న అాంగీకరిసు చ న్నిాం. బ్వగారిి మనసారా అభనాందిసు చ న్నిాం!"

గలవాందాం ఏనచగెక ి ునాంత సాంబరప్డి పో యిేడ ు. తన జబుాన్న మరిచి పో యి న్నజాలు చెప ిపనాందచకు తనన్న

తననచ తిటుు కున్నిడు. ప్ ళ్లో ప్ది లు శుదధ అమాయకులు గనచక తననచ చెప ిపన న్నజాలకు ఆశుకవతవమన్న పేరు

ప్టు ట రు.

ఏమ న్న, ప్ది గాండాం తపిపనాందచకు గలవాందాం ఆనాంది ాంచేడ ు.

ప్ళ్లో ప్ది లు కూచ్చన్నిరు. మేడ దిగి వసచు ని శారదనచ చ్తచి అడిగేడ ు ప్రమానాందాం -

"ఆ అమాీయి?"

"మా అమాీయి. పేరు శారద" అన్నిడు గలవాందాం.

"గలవాందాం గారూ! ఏమి మాట్డుతున్నిరల తెలిసే మాట్డుతున్నిరా?" అన్నిడు కోప్ాంగా ఆనాందాం.

గలవాందాం మళ్లో భయప్డనా డు.

తనకి శారదలాగా కన్నపిసు చ ని ఆ పిలో ప్న్నమన్నషి కాబో లు! అాందచకే ఆ ప్ది మన్నషి తనకి చ్చరక తగిలిాంచేడన్న

బ్ధప్డనా డు. పాపిషు ి జబుా. మనచషులిి పో లుుక డాంలో కూడన తనన్న ఇబాాంది ప్డుతోాందన్న భ్వాంచి. మాట్

మారేు ఉదేి శాంతో -

 "న్న వుదేి శమేమిటాంటట ...."

"అనవసరాం! ఇక నచాండి ఆ అమాీయి మీ అమాీయి కాదచ. మా అమాీయి!"

` "మా కోడలు!" అన్నిడు ఆనాందాం.

మళ్లో వాళ్ో చేతులోో దెబా తినిాందచకు గలవాందాం బ్ధప్డిన్న, వాళ్లో ఎాంతో చ్నచవుగా, ఆతీీయాంగా

మాట్డుతునిాందచకు ముచ్ుట ప్డుతూ అన్నిడు -

"ఏమిటో మీతో మాట్డటమే గొప్ప చికుుగా వుాంది. మీ దనడికి తటుు కోలేక పో తున్నినచ. ప్రగ ా ఆడపిలో

తాండి రన్న!"

"చెపేపనచ గదన! వయాాలవారిన్న సచతి మ తు న్న దెబాలోు ఇబాాంది ప్టు డాం మా వాంశాచనరాం?

మా సాంప్రదనయాం!" అన్నిడు ఆనాందాం.

శారద ప్ది లకు నమసురి ాంచి తాండి ర ప్కున కూచ్చాంది.

"అమాీయి మాకు నచిుాంది!" అన్నిడు ప్రమానాందాం.

అతన్నకి చేతులు జోడి ాంచేడు గలవాందాం.

"మాకు నచిుతే ముహూరాు లు ప్టు ట ాంచ్మన్నిడు కుమారరతిాం!" అన్నిడు ఆనాందాం.

"కుమారరతిమాంటట ?" గలవాందాం అడిగ ేడు.

"ప్ళ్లో క డుకు!" అన్నిడు డనకు ర్ ఆాంజన్నలు.

 ఆనాందాం గలవాందాం చేతికి ఆలామ్ న్నసత
ు అన్నిడు -

"అాందచలో కుమారరతిాం ఫో టోలున్నియి చ్తడాండి!"

గలవాందాం ఆతరాంగా ఆలుమ్ తెరిచేడ ు. అాందచలో ఏ పేజీలోనత ఏ ఒకు ఫో టో కూడన లేద చ. అది కేవలాం ఖ్ాళీ

ఆలామ్ మాతరమే! ఆ వషయమే చెబుదనమనచకున్నిడు గాన్న, అప్పటటక ే ప్రమానాందాం అాంటున్నిడు -

"గబగబ్ పేజీలు తిప్పకాండి . అనిగారూ! సిథ మితాంగా చ్తడాండి. ఇప్ుపడు మీరు చ్తసచు ని ఆ ఫో టో -

కుమారరతిాం గావలియర్ కోటనచ సాందరిశాంచినప్ుపడు తీసి ాంది. "

గలవాందనన్నకి ఆ పేజీలో ఏ వధమ న ఫో టో కన్నపి ాంచ్డాం లేదచ. ఆ మాటాంటట ఏమాంట్రలనన్న డనకు ర్ అాంజన్నలు

వేప్ ు చ్తసేడు.

డనకు ర్ ఆాంజన్నలు తెగ మ చ్చుకుాంటున్నిడు -

"ఓహొ! చనలా అాందాంగా , ఎాంతో ఠీవగా వున్నిడు. మా శారదకు తగా జోడు. ఏవమాీ ... ఏవాంట్వ్?"

అన్న శారదనచ అడిగ ేడు.

శారద కూడన చ్తచిాంది. ఆమ కళ్లో ఆనాందాంతో మ రిసేయి. సిగా ు ప్డి ాంది . లేచి న్నాంచ్చన్నఎాంతో సాంతోషాంతో

మేడ ఎకుుతోాంది .

డనకు రుకీ , శారదకీ కన్నపి ాంచిన ఫో టో తనకె ాందచకున్నపి ాంచ్దచ? తికమకప్డి ప ో తున్నిడు గలవాందాం.

దనన్నకి తగా టుు ఆనాందాం చ్చరక తగిలిాంచేడు.

"బ్వగారు మాట్డటాం లేదచ. కళ్ో జోడు లేక పో తే బొ మీలు కూడన కన్నపి ాంచ్వు కాబో లు?"

గలవాందాం ఇరకాటాంలో ప్డిపో తూ అన్నిడు.

"చనలెో ాండి! న్ేన చ మరీ అాంత గుడిా వాడిి కాదచ!"

"మరి ాంకే ాం .. చెప్పాండి, అలుో డెల ా వున్నిడు?" అడిగేడు ఆనాందాం.

"న్నకు నచేుడు. శారద సాంగతి సరేసరి! సాంతోషాంగా మేడ ఎకి ుాంది." అన్నిడు డనకు ర్ ఆాంజన్నలు

"మరి మీ మాటటమిటట?" అన్న గలవాందనన్ని అడిగేడ ు ప్రమానాందాం.

"అబ్ాయి అాందగాడే!" అన్నిడు గలవాందాం ముకు సరిగా.

"పేజి తిప్పాండి!" అన్నిడు ఆనాందాం.

గలవాందాం పేజీ తిపాపడు.

"కుమారరతనిన్నకి గురీ ప్ు సావరీ అాంటట చనలా ఇషు ాం!" అన్నిడు ప్రమానాందాం.

"కన్నపిసు త న్ే వుాంది" అన్నిడు గలవాందాం. ఖ్ాళీపేజీ చ్తసత

ు

"కుమారరతనిన్నకి గురీ ప్ు సావరీ అాంటట చనల ఇషు ాం!" అన్నిడు ప్రమానాందాం.

"కన్నపిసు త న్ే వుాంది" అన్నిడు గలవాందాం. ఖ్ాళీపేజీ చ్తసత

ు

"కుమారరతిమ కి ున ఆ గురీ ాం ఖ్రీదచ అయిదచలక్షలు!" అన్నిడు ఆనాందాం.

"ఆసేు లి
ీ యా నచాంచి తెపిపాంచే ాం !" అన్నిడు ప్రమానాందాం.

"అదచాతాం!" అన్నిడు గలవాందాం.

 "ఆ ప్కు పేజీ చ్తడాండి!" అన్నిడు ప్రమానాందాం.

"చ్తసచు న్ని" అన్న ఇాంకో ఖ్ాళీ పేజీ చ్తసచు న్నిడు గలవాందాం.

"ఎలాో వున్నిడు?" అడిగేడ ు ఆనాందాం.

"అదచుతాం!" అన్నిడు గలవాందాం అయోమయాంగా.

"తెలిసి అన్నిరల, తెలీక అన్నిరల గాన్న చనలా మాంచి మాటన్నిరు!" అన్నిడు ప్రమానాందాం.

"మీరనిటుు అది న్నజాంగాన్ే అదచుతాం!" అన్నిడు ఆనాందాం.

"అాంతేగ ా మరి!" అన్నిడు గలవాందాం.

"అాంతప్న్న మీరు చేయగలరా?" అడిగ ేడు ఆనాందాం.

"న్న వలో కాదచ!" అన్నిడు గలవాందాం - ఏాం చె పాపలో తెలీక.

"ఆ మాట క సేు మా వలో కూడన కాదచ!" అన్నిడు ప్రమానాందాం.

"అలాో ాంటట సాహసాం బహ క దిి మాందే చేయగలరు!" అన్నిడు ఆనాందాం.

"అాంతే ... అాంతే!" అన్నిడు గలవాందాం.

"ఆ క దిి మాందిల ో మా కుమారరతిాం ఒకరు!" అన్నిడు ప్రమానాందాం.

తనకి ఖ్ాళీగా కన్నపి ాంచే పేజీలో - ఎలాో ాంటట దృశాముాందో తన కున్నపి ాంచి చనవడాం లేదచ. ప్ది లిది రూ పో టీప్డి

పో గుడుు ని ఆ దృశామేమిటట ? కుమారరతిాం ఆ ఫో టోలో ఏాం చేసు చ న్నిడు? అడిగి అవమానాం ప ాందే కాంటట -
అడకుుాండన వాళ్ో చేతన్ే చెపిప ాంచనలన్న గలవాందాం తనప్తరయ ప్డుతున్నిడు. అాందచలో భ్గాంగా గలవాందాం డనకు రిి

అడిగ ేడు -

"ఫో టో చ్తసచు న్నిరా?"

"అదచుతాం!" అన్నిడు డనకు ర్ ఆాంజన్నలు.

"ఆ మాట అాందరూ అాంట్రు. న్న కాువలిుాంది అది కాదచ. ఎాందచకాంత అదచుతమో చెప్పాండి వాంట్నచ!"

అన్నిడు గలవాందాం.

"ఒక ప్ులిన్న చేతిలో ఏ ఆయుధాం లేకుాండన చ్ాంప్డమాంటట అదచుతాం కాదన?" అన్నిడు. డనకు రు.

ఆ మాట వనగాన్ే గలవాందాం షాకు తిన్నిడు. ఒక యువకుడు న్నరాయుధాంగా ప్ులిగా చ్ాంప్డమా?

గలవాందాం గుాండె గొాంతులో చేరగా అన్నిడు

"న్నజమేన ాండి! అాందచకే వాంశమన్నిరు! వాంశ చ్రిత ర అన్నిరు. ఆ వాంశాంలో ఇలాో ాంటటవ మామూలే! ఇలాో ాంటట

అదచుతనలు ఒక బొ బిాలిగడా మీద చ్తసే ాం. ఇప్ుపడు బొ బారో ాంక న్ేలమీద చ్తసచు న్నిాం. ఏమాంట్రు?"

ఆనాందాం సీరియస్ గా అన్నిడు -

"ప గడకాండి, బ్వగారూ! వయాాంకుల ప గడు లు మాకు గిటు వు!"

"అది మా వాంశ సాంప్రద నయాం!" అన్నిడు ప్రమానాందాం.

"ఈ న్ెల ప్దహారు తపిపతే , మిగతన న్ెలలోో వచేు ప్దహారుో అాంత మాంచివ కావు!" అన్నిడు ప్రమానాందాం.

"మళ్లో అలాాంటట ప్దహారు రావాలాంటట రెాండు సాంవతురాలు ఆగాలన్న మా సిది న ాంతి చెపేపడు!" అన్నిడు
ఆనాందాం.

"అాందచచేత ఈ న్ెల ప్దహారు మీకూుడన అనచకూలాంగా వుాంటట -"

"ఎాందచకుాండదచ? తప్పకుాండన వుాంటుాంది . ఉాండకపో తే ఉాండేల ా చేసచకుాంట్ాం. అాంతకాంటటన్ న?" అన్నిడు

డనకు రు.

"ఆ మాట చెప్పవలసిాంది మీరు కాదచ!" అన్నిడు ఆనాందాం.

"వారి బ్గలగులు న్నకు బ్గా తెలుసచ. ఆరలగారీతనా, శుభకారాాలు వాయిదన వేయడాం మాంచిది కాదన్న వారికీ

తెలుసచ. ప్ రగా మాట సాయాం చేయ మన్న ననచి గలవాందాంగారే కోరేరు. ఆ మాట వారిన్ే అడగాండి !" అన్నిడు

డనకు రు.

డనకు ర్ ఆాంజన్నలు మాటలోో 'ధవన్న' న్న గలవాందాం గమన్నాంచేడ ు. సరిగా ా అప్ుపడే కుకులు రె ాండత మొరిగ ేయి.

వారి మొరుగుళ్ో నచ గలవాందాం శీది గా వన్నిడు.

ఆ తరావత ప్రకటన లాాంటటది చేసేడ ు -

"గడుప్ు తకుువగా వున్ని - మీరు చెప ిపన ముహూరు ాం దివాాంగా వుాంది అలాో గే కాన్నవవాండి !"

45

శన్నవారాం. తేదద ప్దిహ ేనచ!

నాందివాడ వారి వీథి గొప్ప సాందడిగా వుాంది. ఆ వీథి జన్నభ్ మొహాలు కళ్కళ్లాడుతున్నియి. పిలో ల

సాందడి సరేసరి!
 నాందివాడ వారి వీధిల ో ఇళ్లో మొతు ాం ప్చ్ుటట తోరణనలతో ప్ాండుగ వె రభవాన్ని ప్ుణికి ప్ుచ్చుకున్నియి.

ముఖ్ాాంగా ఆనాందాం, ప్రమానాందాం లోగిళ్ో ల మేలెరన ఆలాంకారాలతో మ రిస ిప ో తున్నియి. బాందచవుల రాకతో ఆ

రె ాండు మేడలూ రదది గా వున్నియి.

ఒాంటరి సతామూరిు క ి - అమాీ న్ననిలు. అన్నితముీళ్లో , అకాుచెల ెో ళ్లో - అాంతన నాందివాడ వారి వీధిలోన్ే

దొ రికేరు. వీథి మొతు ాం అతన్న స ాంత ఇలుో గా మారిప ో యిాంది !

జీవతాంలో అతి దివామ న ఘటు ాం ప్ళ్లో !

దేవుడి ప్ళ్లో కి అాందరూ ప్ది లే అన్ే మాట వాడకాంలో వుాంది. తన ప్ళ్లో ఇాంచ్చమిాంచ్చ దేవ ుడి ప్ ళ్లో ల ాగాన్ే

జరిగ ిపో తోాంది! ఆనాందాం, ప్రమానాందాం ఆధవరాాంలో జరగబో తున్ని, నాందివ ాడ వారి వీథి జన్నభ్ మొతు ాం

ప్ ళ్లో ప్ది లెర అాండగా న్నలబడటాం తన ప్ూరవజనీ సచకృతాంగా తలుచ్చకుాంటున్నిడు. సతామూరిు !

శీీ వేణుగలపాల సావమి గుడి!

ఆ దేవాలయాన్ని కూడన వె రభవాంగా అలాంకరి ాంచేరు. రామామజాచనరుాలు ప్టు ట న శుభముహూరు ాంలో - ఆ దెరవ

సన్నిధిలోన్ే సతామూరిు న్న ప్ళ్లో క డుకున్న చేసు చ న్నిరు.

ఆ తతాంగాం ప్ూరు యిేాక సతామూరిు - ఆనాందాం, ప్రమానాందాం దాంప్తులకు పాదనభవాందనాం చేసేడ ు వాళ్లో

సతామూరిు న్న మనసారా దదవాంచేరు.

సతామూరిు కళ్లో చె మీగిల ేో యి. చేత ులు జోడిాంచి వనయాంగా అాంటున్నిడు -

"న్న ప్ళ్లో కి ప్ది లుగా న్నలబడి మీ అాందరిక ీ శతకోటట నమసాురాలు చేసు చ న్నినచ. అసాంభవాం అనచకుని న్న

ప్ ళ్లో న్న సాంభవాం చేసిన దేవుళ్లో ఆనాందాం, ప్రమానాందాం అాంకుల్ు 'ఆ ఇది రు దేవ ుళ్ో కీ' న్ేన చ శిరసచు వాంచి

నమసురిసు చ న్నినచ. ఆ దేవ ుళ్ో కు న్నప్ర దయకలిగేలా చేసేరు ఆాంటీలు తనయారమీ గారూ, జానకమీగారూ! ఆ

తలుో లిది రికీ పాదనభవాందనాం చేసు చ న్నినచ. ఎాంతో చెపాపలనచకుాంటున్నినచ. కృతజా తతో గుాండె బరువెకుు

తోాంది. గొాంతు తడబడుతోాంది . చివరిగా ఒకుమాట - మీ అాందరలో ఒకడిన్ె ర, మీతోపాటు న్ేన చకూడన
నాందివాడ వారి వీథి వాసు వుాడెరనాందచకు గరి వసచు న్ని!"

సతామూరిు వనయ సాంప్ద నాందివాడవారి వీథి న్న ప్ులకరి ాంప్చేస ిాంది .

* * *

శిన్నవారాం. తేదద ప్దిహ ేనచ!

గలవాందాం మేడ.

అకుడ కూడన సాందడిగాన్ే వుాంది. శారదనచ ప్ళ్లో కూతురిి చేసు చ న్నిరు. శారద సేిహితురాళ్ో ాంతన

హడనవుడి చేసు చ న్నిరు.

గలవాందనన్ని ఏ.సి. గదిలో దనచి - అతిథచలకు హెచ్ురికలు, సతచ్నలు చేసి - వారిన్న

ప్లకరి ాంచే ాందచకువరుసగా ప్ాంప్ుతున్నిడు డనకు ర్ ఆాంజన్నలు. చిాంతనమణి శారీమ ాందిర్ ప ర ప్రయిటర్ వాళ్లో వడ

చిాంతనమణితో వచే ుడు. డనకు ర్ ఆాంజన్నలు కోరిక ప్రకారాం ఆ దాంప్తులు గలవాందాం దరశనాం చేసచకున్నిరు.

"అమాీయి గొప్ప అదృషు వాంతురాలు!" అన్నిడు ప ర ప్రయిటరు.

"మరి న్న మాటటమిటట?" అడిగ ేడు గలవాందాం.

"ఏాం చెప్పమాంట్రు? కుమారరతిాం అక్షరాలా రతిాం లాాంటట కురాీ డు. అతన్న గుణగణనల ముాందచ మీ ఆసీు

ఐశవరాాలు .." అన్న ఏదో చెప్పబో తుాండగా పో ర ప్రయిటరిి సతటటగా ప్రశిిాంచేడ ు గలవాందాం -

"అలుో డుగారితో మీకు ప్రిచ్యాం వుాందన?"

"అదేమిటట? మా చిాంతనమణిద ి వారి ఊరే! బొ బారో ాంక!" అన్నిడు ప ర ప్రయిటరు.

 గలవాందాం చిాంతనమణిది వేప్ు చ్తసేడ ు - ఆమ రిప ో రుు కోసాం!

చిాంతనమణి కూడన త ణకుుాండన రికారుా ప్టు ట ాంది.

"అనకూడదచ గాన్న, అనియాగారూ, కుమారరతిాం మీ అలుో డిగా రావలసినవాడు కాదచ!"

"అాంటట?" అడిగేడ ు గలవాందాం అయోమయాంగా.

"ఏాం చెప్పమాంట్రు? సిరిస ాంప్దలు అవతల ప్టు ాండి! అతనచ గొాంతు వపిప పాడిత ే రాళ్లో కూడన

కరిగ ిపో వాలిుాందే !" అనిది చిాంతనమణి .

"అవునచ. అతన్న దగా రన్ేనచ అనిమయా కీరు న న్ేరుుకున్నినచ!" అన్నిడు రేవతి తాండి ర గారు.

వాళ్ో ప గడు లతో ఉబిాతబిాబావుతున్నిడు గలవాందాం. అాంత గొప్ప అలుో డు దొ రికినాందచకు తన జనీ

ధనామ ాందన్న మురిసిపో తున్నిడు.

సరిగా ా అప్ుపడే ఇన్ స్పకు ర్ లాఠీ ఊప్ుకుాంటో వచేుడు.

ఇన్ స్పకు ర ిి చ్తడగాన్ే గలవాందాం గాలితీసిన బెలూన్ లాగా మారి ప ో యిేడ ు. భయాాందో ళ్నలు గలవాందనన్ని

కలవరప్డుతున్నియి. అాంచేత మాటలు తడబడుతుాండగా అడిగ ేడు -

"మీరు ... మళ్లో ... ఎాందచక చేురు?"

"రాక తపిప ాంది కాదచ." అన్నిడు ఇన్ స్పకు ర్ .

గలవాందాం గుాండెలో ో రాయి ప్డి ాంది. గతరాతిర తననచ దికుుమాలిన ప్న్న ఏదో చేసి వుాండవచ్ున్న అనచమానాం

కలిగి ాంది.
మళ్లో ఇన్ స్పకు రే అన్నిడు లాఠీన్న గుాండరాంగా తిప్ుపతూ -

"ఒక ముఖ్ామ న వషయాం మీతో చె పాపలి."

"ఇప్ుపడన?" అన్నిడు గలవాందాం ఖ్ాంగారుగా.

"అవునచ. ఇప్ుపడే!" అన్నిడు ఇన్ స్పకు ర్ న్నటకీయ ాంగా.

"ఈ సాందరుాంలోన్న?" భయప్డుతూ అడిగేడ ు గలవాందాం.

"తప్పదచ!" అన్నిడు ఇన్ స్పకు ర్ మొాండిగా-

"ఇన్ స్పకు ర్ ?"

"ఇన్ స్పకు ర్ టోపీ సరుి కుాంటున్నిడు.

గలవాందాం పార థేయప్డుతున్నిడు -

"దయచేసి అమాీయి ప్ళ్ో యిేాక రాండి! అన్ని వవరాంగా అప్ుపడు మాట్డుకుాందనాం!"

"పిలవన్న పేర ాంట్న్నకి వచేుననచకుాంటున్నిరా?"

"పో లీసచలు పేర ాంట్న్నకి రారన్న తెలుసచ."

"రాక తపిప ాంది కాదచ ...."

"ఇన్ స్పకు ర్ !"

 "ఒక గేీ ట్ యాంగ్ మేన్ మీకు అలుో డవుతున్నిడన్న తెలిసి ాంది . రాకుాండన ఎట్ో వుాండగలనచ?"

"మీకు దణి ాం ప్డతననచ. ఈ ప్ళ్లో కాన్నవవాండి!"

క్షణాం పాటు గలవాందాం కళ్ో లోో కి చ్తచి, గాంభీరాంగా అన్నిడు ఇన్ స్పకు రు - "మన వరస బ్గలలేదచ."

"ప్రిసథ ి తి అలాో ాంటటది. అరథ ాం చేసచకోాండి !"

"న్ేన్ె ాందచకోచేున్ో చెప్పన్నాండి !"

"మిసు ర్ గలవాందాం! న్ేనచ మిమీలిి అరథ ాం చేస చకోడనన్నకి గాన్న, అరెసు చ చేయడనన్నకి గాన్న రాలేదచ."

"మరి ఎాందచక చిునటుు ?" అయోమయాంగా అడిగేడ ు గలవాందాం.

"అబినాందిాంచ్డనన్నకి వచేునచ."

"ఇన్ స్పకు ర్ !" అన్నిడు గలవాందాం ఆనాందాంగానత, ఆశురాాంగానత.

"అవునచ. మనసారా అభనాందిాంచ్డనన్నకి వచేునచ. కాంగాీ ట్ు!" అాంటూ గలవాందాం చేతిన్న చొరవగా లాకుున్న

కరచనలనాం చేసు చ నిాందచకు ముచ్ుటప్డి అమితననాందాంతో ఉకి ురి బికి ురవుతున్నిడు గలవాందాం.

"కుమారరతిాం ఎవరల తెలుసా?" అడిగేడ ు ఇన్ స్పకు ర్ .

"న్న అలుో డు!" అన్నిడు గలవాందాం గరవాంగా.

"దటటుట్! కుమారరతిాం మీ అలుో డన్ే ఒకు పాయిాంటుతో మీరు ఎదిగి పో యిేరు. ఆకాశమాంత ఎతు
ు

ఎదిగి పో యిేరు. మీలాాంటట వాళ్ో కి ముఖ్ాాంగా మీకు - అనగా రాతిరళ్ో ల ప్రుులు ...."
 "వదచి , ఇన్ స్పకు ర్ ! అాంతన మరిచి పో ాండి. దయచేసి మరిచిపో ాండి !"

"మీకు గురుు ాంటట చనలు, న్ేన చ మరిచి పో తననచ. ఆ అలవాటుని మీకు శీీ కుమారారతిాం

అలుో డవుతున్నిడాంటట నమీలేకుాండన వున్నినచ. న్నకు వదనా బుదచి లు న్ేరిప ాంది వాళ్లో . ననచి ఇాంతటటవాడిి

చేస ిాంది వాళ్లో . అలాో ాంటట బొ బారో ాంక కామాందచలు మీకు వయాాంకులవుతున్నిరన్న తెలిసి తటుు కోలేక

పో తున్నినచ. బె రదివ ే - మొని మీ ఇాంటో న్ేనచ చేసిన అలో రి అలుో డిక ి చెప్పకాండి!"

"చెప్పనచ."

"అది న్న డతాటట కావచ్చు. అయిన్న సరే, చెప్పకాండి!"

"చెప్పనచ."

"స్లవపిపాంచ్ాండి , వెళ్ో సాు !"

"వెళ్లో రాండి! అన్నిడు గలవాందాం.

అలుో డి యొకు వలువ సాక్షాతు

ు ఇన్ స్పకు ర్ దనవరా తెలిసి ాంతరావత గలవాందాం గొప్ప సాంతోషప్డి ప ో తున్నిడు.

* * *

శిన్నవారాం. తేదద ప్దిహ ేనచ.

ప్ ాంకుటటాంటో ఖ్ెైద ద చేయబడా కెైల ాసాం సిథ మితాంగా వుాండలేక పో తున్నిడు. అతన్న సావమి భకిు ప్లో ు బికి అతన్ని

కుదిపే సు ో ాంది .

తెలో వారితే ప్ ళ్లో .

 గలవాందనన్ని బుటు లో వేసచకుని మహాపాప్ాంలో తనకూుడన భ్గముాంది . బొ బారో ాంక సాంబాంధాం గురి ాంచి

సవయాంగా తనన్ే గొప్పలు చెపేపడు. ఆహ ఓహొ అన్ే సాథ యిలో కోతలు అన్ేకాం కోసేడు. బేో డు ముకులతో బెద ిరి ాంచి

చెప్పమనిది ఆనాందాం, ప్రమానాందాం. అయిన్న ...చెపిపాంది తననచ. తన మాటకి ఎాంతో వలువ ఇచిున గలవాందాం

రేప్టుిాంచి ఒక సాదన సీద న సతామూరిు కి మావ కాబో తున్నిడు!

కన్నసాం ప్ళ్లో ప ీటలమీదెరన్ న సతామూరిు న్న గురిు ాంచి గలవాందాం న్నప్ుపలు కకుుతనడన్న ప్ది లిది రూ ఎాందచకు

అనచకోవడాం లేద చ? పీటల మీద ప్ ళ్లో ఫ్డేలీాంటుాందన్న వాళ్లో ాందచకు ఊహి ాంచ్లేక పో తున్నిరు?

ఎాంతో దెరర ాాంగా ముాందచకు దతసచకుపో యిే ఈ ప్ది లిది రీ ి ప్రమ మూరుఖ లనచకోవాలా? మహా

జీన్నయసచులన్న బిరుదచలు ఇవావలా?

ప్ది లిది రీి గలవాందాం ఇాంతకుమునచప్ు చ్తళ్లో దచ. అాంచేత వాళ్లో బొ బారో ాంక ప్ళ్లో వారమాంటట నమేీడు! ప్ళ్లో

ప్ది లుగా వారిన్న గలవాందాం రేప్ు కూడన గ్రవాం ప్ది లకిసు ా డన? ప్ది లీి, ఆ సతామూరిు న్న అకుడికకుడే

కాలిుచ్ాంప్డన?

ఇాంత తెలిపి కూడన ప్ది లెాందచకు ప్ళ్లో ప్రయతిాం చేసు చ న్నిరు?

అాంత మాతనర న ప్ది లిది రూ అమాయకులన్న తీసిపారేయడనన్నకి వీలేో దచ. ప్రమాదాం జరకుుాండన వాళ్లో

బాందో బసచు గటటు గాన్ే చేసి వుాంట్రు.

ఈ మధాకాలాంలో మారువే షాలకు డిమ ాాండు బ్గా ప్రిగ ి ాంది . అాందచచేత ప్ళ్లో క డుకున్న మారువేష ాంలో

తీసచకురావచ్చు. మారువేషాంలోన్ే సతామూరిు చేత మూడుమూళ్ల

ో వేయిాంచి - గలవాందాం చేత అక్షిాంతలు

వేయి ాంచి ఆ తరావత ఉరేసచకు చనవమన్న గలవాందనన్నకి సలహా ఇసాు రా?

గలవాందాం సరే, కుకుల మాటటమిటట ?

గలవాందాం కాంటట కుకులు రెాండత ఖ్చిుతాంగా తెలివె రనవ! ప్ది లెాంత ప్కడుాందద ఏరాపటు
ో చేసిన్న, సతామూరిు న్న
ఏ వేషాం వేసి తీసచక చిున్న వీర కుకులు తోకలూప్ుకుాంటో కూచలవు. గాలి పీలిుగుణాం తెలుసచకుాంట్యి. వాటట

ముాందచ మారువేషాలు గిటు ు బ్టు కావు. కుకుబ్షలో అసలు న్నజాం గలవాందనన్నకి తప్పకుాండన చెబుతనయి!

ఇన్ని గాండనలు ముాందచాంచ్చకున్న ప్ది లిది రూ ఈ ప్ళ్లో ఎలాో చేయగలరు?

ఎాంత గి ాంజుకుాంటున్నికెైలాసాన్నకి కరెకుు పాయిాంటు దొ రకటాం లేదచ. ఆలోచ్నలతో మ దడు వాచిపో తునిదే

గాన్న, ప్రశిలకు సరెైన సమాధనన్నలు లభాంచ్డాం లేద చ.

ఇలాో ాంటట ప్రిసథ ి తులోో తనచ ఇాంకా ఆ ప్ాంకుటటాంటో బాందదగా ప్డి వుాండటాం సబబు కాదచ. పార ణనలకు తెగి ాంచనలి.

అకుడిి ాంచి బయటప్డే మారా ాం వెతుకోువాలి. తనకి తెలిసిన రహసాాలన్ని గలవాందనన్నకి చెప ాపలి.

అప్పటటగా ా న్న సావమిభకిు ప్టో తనకుని గురీ, గ్రవాలు ఈ లోకాన్నకి తెలిసిరావు!

ఇాంత ఆలోచ్న చేసి ాంతరావత తలెతిు ఇాంటట కప్ుప వేప్ు చ్తసేడు. అతన్న కళ్లో మ రిస ేయి .

* * *

ఆదివారాం తేదద ప్దహారు.

గలవాందాం మేడ రాంగరాంగ వె రభవాంగా వెలిగి పో తోాంది . అకుడ ఏరాపటు చేస ిన కళ్లాణ మాండప్ాం

కళ్కళ్లాడుతోాంది . చనలా ఖ్రీదచగా, ఎాంతో అాందాంగా ఆలాంకరి ాంప్బడి వుాంది.

మ సతరు నచాండి బే ాండుమేళ్ాం వచిుాంది. వజయనగరాం నచాంచి సన్నియి బృాందాం వచిుాంది. వాళ్లో పో టీలు

ప్డి తమ వదానచ వీనచల వాందచగా వన్నపిసు చ న్నిరు.

ప్ళ్లో కి ఊళ్లో వుని అతిరథ మహారథచలాంతన వచేురు. వారితో పాటు మామూలు ప్రజాన్నకాం కూడన వచేురు.
 గలవాందాం ఖ్రీదె రన సతటులో వున్నిడు. డనకు ర్ అాంజన్నలు గలవాందనన్ని అాంటటప్టు ు కు తిరుగుతున్నిడు.

ప్ళ్లో క డుకు కళ్లాణవేదిక చేరుకుాంటున్నిడు.

ప్ాందిటో ో కలకలాం పార రాంభమ ాంది . ప్ళ్లో క డుకున్న చ్తసేాందచకు సచఖ్ాసీనచలెరన అతిథచలు ఆతరాంగా లేచి

న్నాంచ్చన్నిరు.

ప్ళ్లో కుమారుడు రాజకుమారుడి సాథ యిలో ఠీవగా వున్నిడు. వెరభవాంతో ధగధగ మ రిసి ప ో తున్నిడు. అతన్న

వె ాంట ఆనాందాం, ప్రమానాందాం, తనయారమ్మ, జానకమీ వున్నిరు.

ప్ళ్లో క డుకున్న చ్తచి గలవాందాం గావుకేక ప్టు ట డు!

డనకు ర్ ఆాంజన్నలు గలవాందాం చేతిన్న న్ొక ేుడు.

గలవాందాం ఖ్ాంగారుప్డుతూ డనకు రు ల అాంటున్నిడు -

"చ్తడాండి డనకు ర్ , ప్ళ్లో క డుకున్న జాగీ తు గా చ్తడాండి!"

"చ్తసచు న్నినచ. ఫో టోలో కాంటట అాందాంగా, ఠీవగా వున్నిడు!" అన్నిడు డనకు రు ఆాంజన్నలు.

గలవాందాం అలాో డిపో తూ అాంటున్నిడు -

"అయోా! న్న మాట వనాండి డనకు ర్ ! వాడు మన మనచకుని ప్ ళ్లో క డుకు కాదాండీ! వాడు ...." అన్న ఏదో

చెప్పబో తుని గలవాందనన్ని హెచ్ురి ాంచేడు డనకు రు ఆాంజన్నలు -

"ప్దప్రయోగాం ప్రమన్నచ్ాంగా వుాంది. మరాాద పాటట ాంచి, మ లిో గా మాట్డాండి !"

డనకు ర్ సలహా ప్రకారాం గలవాందాం గొాంతు తగిా ాంచి చెబుతున్ని, మరాాద మాతరాం పాటటాంచ్డాం లేదచ.
 "వాడు ఫకీరు వెధవాండీ! ప్రమ లోఫరు!"

డనకు రు ఆాంజన్నలు అటూ ఇటూ చ్తచి, గలవాందనన్ని ఒక ప్కుకి తీసచక చిు అాంటున్నిడు -

"మీరు మీకుని వాాధి న్న మరిచిపో యి, న్ోట టక చిునటుు మాట్డుతున్నిరు."

"మీకు తెలుసో , తెలీదో , అసలా దగులాుజీ వాాధి వాడి వలో న్ే వచిుాంది! ఇప్ుపడు వాడే న్నకు అలుో డు

కాబో తున్నిడు!"

"మిమీలిి గదిల ోన్ే వుాంచ్వలసిాంది . తప్ుప చేసేనచ."

"న్ే చెప ేపది న్నజాం, డనకు ర్ ! వాడి పేరు సతామూరిు . బటు ల క టుు లో గుమాసాు . మా అమాీయిన్న పేరమి ాంచేడ ు.

వాడి ి తన్ని తరిమిక టటు నచ. డనకు ర్ గారూ! ఈ ప్ళ్లో జరకూుడదచ. జరిగితే న్ేనచ ఉరిప ో సచకు ఛసాు నచ. తరావత మీ

ఇషు ాం!"

డనకు రు ఆాంజన్నలు గలవాందాం భుజాం తటటు అన్నిడు -

"రిల ాక్ు .. వాాధి బ్గా ముదిరి ాంది !"

"డనకు రుగారూ!" గలవాందాం భయప్డుతూ అన్నిడు.

"అాందచకే సాంబాంధాం లేన్న పాత వషయాలు ఇప్ుపడు తిరగతోడుతున్నిరు!" అన్నిడు డనకు రు.

"అాంతేన ాంట్రా?" న్నరసాంగా అడిగేడ ు గలవాందాం.

"మొన్నిమధా మీ వాకిాంగ్ సిు క్ న్న చీప్ురన్నిరు. ప్ో వర్ వాజున్న బకె ుటుు న్నిరు. ఇప్ుపడేమో
కుమారరతనిన్ని సతామూరిు అన్న అాంటున్నిరు. దదన్న ిబటటు చ్తసేు మీ వాాధి బ్గా ముదిరి ాందన్న తెలుసోు ాంది !"

అన్నిడు డనకు రు.

గలవాందాం కుాంగిపో తూ, కళ్ో లోో న్నళ్లో తిరుగుతూాండగా,

"అాంటట న్ేనచ చ్తసచు నిది న్నజాం కాదన?" అన్నిడు.

"కాదచ. అాంచేత జరుగుతునిదాంతన కళ్లో మూసచకు చ్తడాండి!"

"డనకు ర్ !"

"అాంతకాంటట వేర ే మారా ాం లేదచ. లేక పో తే, అనవసరాంగా శారద పేరమకథన్న మీకె ై మీరే చేస ినవారవుతనరు.

ప్ ళ్లో వారికి శారద పేరమకథ తెలుసేు ఏమవుతుాందో ఊహిాంచేరా?"

"ఏమవుతుాంది?" అమాయకాంగా అడిగ ేడు గలవాందాం.

"ప్ళ్లో ఆగి పో తుాంది ."

"అమోీ!"

"శారద కోటీశ వరుల కోడలయిే ా అవకాశాం చేజారి పో తుాంది."

"డనకు ర్ గారూ!"

"అాంతే కాదచ, పీటలమీద ప్ ళ్లో ఆగిపో యిన కారణాంగా శారదనచ ప్ళ్ో ల డే ాందచకు ఏ కోటీశ వరుడత ఇషు ప్డడు.

కన్నసాం అతి సామానచాడు కూడన ముాందచకు రాడు. చివరికి మీరు కాదని సతామూరిు కాళ్ో మీద ప్డి శారదనచ

ప్ళ్ో ల డమన్న పార ధేయప్డే సిథ తికోసాు రు!"

"అమోీ!"
 "అాందచకు సిది ాంగా వుాంటట మీ ఇషు ాం ... మీ అమాీయి పే రమకథ మ కులో చెప్పాండి. వెళ్ో ాండి !" అన్నిడు

డనకు రు ఆాంజిన్నలు కోప్ాంగా.

"అాంతేన ాంట్రా?" కుాంగిపో తూ అన్నిడు గలవాందాం.

"న్న మాట వనాండి, పాతకథ మరిచిపో ాండి! ప్ ళ్లో క డుకిు అాందాంగా, హొదనగా సావగతాం చెప్పాండి !"

అనచనయాంగా సలహా ఇచేుడు డనకు రు.

ఎకుడిి ాంచి వచేుయో గాన్న శునకరతనిలు రె ాండత ప్రుగెతు ు కుాంటో వచిు, గలవాందాంముీాందచ న్నలబడి

అతన్ని దతషిసు చ ని ప్ది తిలో గబగబ్ మొరిగ ేయి.

వాటట మొరుగుళ్లో వన్న తటుు కోలేక క్షణాం ఆలిసాాం చేయకుాండన ప్ళ్లో క డుకి ు సావగతాం ప్లకడనన్నకి ప్ది

ప్ది అాంగలోు అకుడిి ాంచి కదిల ేడు గలవాందాం.

* * *

ఆదివారాం. తేదద ప్దహారు.

ప్ ాంకుటటాంటో కె ైల ాసాం ప్ాందిక కుుమలెో ఇాంటట కప్ుప వరకు ఎగబ్కి, ప్ ాంకులిి ఊడగలడుతున్నిడు.

అతన్న అదృషు ాం బ్వుాంది .

నాందివాడ వారి వీథిల ోన్న జనమాంతన ప్ళ్లో కి వెళ్ో డాంతో కె ైల ాసాం కృషికి ఆటాంకాం కలగలేదచ. కాకపో తే,

ముహూరాు న్నకి ముాందే వవాహవేదిక చేరుకోవాలన్ే త ాందరలో - అతనచ పాతమేకులనచ, ప్ ాంకులనచ లక్షాప్టు క

పో వడాంతో అతన్న ఒళ్ో ాంతన గాటుో ప్డి న్ెతు ు రు చిముీతోాంది .

 అయిన్న అతనచ తన ప్రయతనిన్ని వడిచి ప్టు డాం లేదచ. ముహూరాు న్నకి మరల ముపాపవుగాంట వావధి

మాతరమ ే మిగిలి వుాంది.

* * *

ఆదివారాం తేదద ప్దహారు.

కళ్లాణమాంటప్ాం. ప్ళ్లో పీటలమీద వధతవరుల కూచ్చన్న వున్నిరు. చ్తడముచ్ుటగా వున్నిరు. అాందమ న

జాంట అనచకుాంటున్నిరాంతన.

గలవాందాం మాతరాం సిథ మితాంగా లేడ ు.

అదచుతమ న సాంబాంధమన్న ప్ళ్లో క చిున ప్రముఖ్చలు అభనాందిసు చ నిప్ుపడు ఆనాందిసు చ న్నిడు. అాంతన తమ

దయ అాంటున్నిడు.

ఆప్ు రాల్ గాడు అలుో డవుతున్నిడన్న అాంతరాతీ చెబుతునిప్ుపడు అవమానభ్రాంతో కుాంగుతున్నిడు.

అాంతన న్న ఖ్రీ అన్న అనచకుాంటున్నిడు.

మాంగళ్ సతతరధ నరణ వేళ్ దగా ర ప్డుతోాంది.

అకసాీతు
ు గా ప్ ళ్లో ప్ాందిటో ో అలో రి చలటు చేసచకుాంది . చిరిగ ిన బటు లోు , చిన్ని ప్ది న గాయాలోు రకు ాం మరకలోు

కె ైల ాసాం ప్రుగెతు ు కుాంటో, ప్డుతూ, లేసు త దతసచకువచేుడు.

గలవాందనన్ని అరెీ ాంటుగా చేరుకోవాలన్ే తలాంప్ుతో అతనచ అతిథచల మధా హెైజాంప్ులూ లాాంగుజాంప్ులూ

చేసు చ న్నిడు. "అయాా గలవాందాం గారూ! ప్ళ్ో ల ప్ుచేయ ాండి !" అాంటూ ఆరు న్నదనలు చేసు చ న్నిడు.
 కె ైలాసాన్ని చ్తడగాన్ే గలవాందాం కళ్లో ఆనాందాంతో మ రిసేయి.

కె ైలాసాం వాంటట మీద గాయాలూ, న్ెతు ు రు మరకలు కన్నపిాంచ్గాన్ే ఆాందో ళ్న కలిగిాంది.

"దయచేసి అతన్ని ఎవరూ ఆప్కాండి!" అన్న ప్రకటన చేస ేడు.

ఆనాందాం ప్రమానాందాం మొహమొహాలు చ్తసచకున్నిరు.

డనకు రు ఆాంజన్నలు బె ాంగప్డుతున్నిడు.

కె ైలాసాం గలవాందనన్ని చేరుకున్న అాంటున్నిడు -

"అయాా! ననచి క్షమిాంచనలి! ఆలిసాాంగా వచిునాందచకు మన్నిాంచనలి!"

"అదాంతన తరావత! ఏాం చెప్పదలుచ్చకున్నివవ వెాంటన్ే చెప్ ుప!"

"మోసాం! మోసాం జరిగ ిపో యిాందాండి !" అన్నిడు కె ైలాసాం.

"అనచకుాంటూన్ే వున్నినచ" అన్నిడు గలవాందాం.

"ఫో న్ోో మీకు చెపిపన బొ బారో ాంక సాంబాంధాం ఉతు గాస్!"

"అనచకుాంటూన్ే వున్నినచ."

"తమకాుబో యిే అలుో డు ఎవరల కాదచ! వాడే ... మీరు ఛాండనలాంగా తిటటు , భయాంకరాంగా క టటు తరిమేస ిన

సతిు గాడు!"

"అనచకుాంటూన్ే వున్నినచ!"
 "చితు ాం! అనచకోడనన్నకీ ఇక ట ర ాం లేద ాండి! వెాంటన్ే ప్ళ్లో ఆప్ుచేయాండి . జరిగ ి ాందాంతన వవరాంగా తరావత

చెబుతన!" అన్న ఇాంక చెపేప ఓపిక లేక కెైల ాసాం కూలబడిప ో యిేడ ు.

అప్పటటకే గలవాందాం కళ్లాణమాంటప్ాం ఎకేుసేడు.

గలవాందాం తనలూకు రుదనర వతనరాం చ్తచి వధతవరులు లేచి న్నలబడనా రు.

గలవాందాం సతామూరిు మీదిక ి దతకబో యిేడ ు.

ఆనాందాం అడా ాం ప్డనా డు.

"ఆవేశప్డకాండి !" అన్నిడు ఆనాందాం.

గలవాందాం కళ్లో అగిికణనలుగా మారిపో యిేయి . న్నప్ుపల వరాష న్ని కురిపిసు చ న్నియి. గాాండి రసు చ న్నిడు -

"తప్ుపకో! మాయచేసి ాంది నచవువ! న్న సాంగతి తరావత చెబు ్ ! ముాందచ ఆ ఫకీరుగాడిి మరా ర్ చేయలి! వాడి

న్ెతు ు రు తనగాలి!"

"న్నన్ని!" అనిది ఖ్ాంగారుగా శారద.

"న్ోరుీయ్! న్న కడుప్ున చెడబుట్ు వే! కనితాండి రనన్ే గ్రవాం లేకుాండన న్నటకాం ఆడతనవా? ప్దిమ ాందిల ో

ననచి అలో రిప్డతనవా? వాడిి చ్ాంపి, న్ననచి, చ్ాంపి ఆ మాయగాళ్ో ాందరీి చ్ాంపి, ఆ తరావత న్ే ఛసాు నచ! ఒరే,

సతామూరిు !"

"షటప్!" అన్నిడు సతామూరిు .

ఆ మాటకి గలవాందాం గుడుో తేల ేసేడ ు.

 "ననచి షటప్ అాంట్వా?" అన్న అరిచేడ ు గలవాందాం.

"అాంట్నచ! ఒకుసారి కాదచ లక్షసారో ాంట్నచ. న్నలాాంటట ఛాండనలుడిి ఎన్నిసారుో , ఎన్ని రకాలుగా తిటటు న్న

తప్ుపలేదచ. పాప్ాం కాదచ!"

"సతామూరీు !" గటటు గా అరిచ ేడు గలవాందాం.

"అరవకు! పేగులు తెగ ి ఛసాు వ్ ! న్న గుణాం తెలిసి కూడన, మా ప్ళ్లో న్న చేత జరిపి ాంచి ముచ్ుట

ప్డదనమనచకున్నిరు ప్ది లు. వారి సహాయ సహకారాలతో, దదవెనలతో న్ేనచ ఈ ప్ ళ్లో చేసచకుాంటున్నినచ. వదచి !

న్న మాటకి అడా ాం రావదచి ! అరవదచి ! అరవాలన్నగాన్న, కరవాలన్న గాన్న ప్రయతిిాంచ్కు. అయిపో తనవ్! డబుాలో,

గుణాంలో, మాంచీ మానవతవాంలో న్ననచి మిాంచిన మహన్నయులు ఎాంతోమాంది ఇకుడే వున్నిరు. వాళ్ో ాంతన

న్ననచి చీదరి ాంచ్చకుాంటున్నిరు. న్న బుదిి న్న తిటుు కుాంటున్నిరు. ఇాంతమాంది నచవువ చేసు చ ని ప్ళ్లో

చ్తసి తరిాంచనలన్న రాలేదచ. మా ప్ ళ్లో చేసి న్నకు బుదిి చెప్పడనన్నకి వచేురు. కమాన్! బుదిి గా మా ప్ళ్లో చేసి

అాందరి చేత న మన్నిాంచ్ బడతనవవ, మా ప్ళ్లో మేమే చేసచకున్ే అవకాశాం మాకే ఇచిు ఛీ క టటు ాంచ్చ కుాంట్వవ న్న

ఇషు ాం! తేలుుకో!"

గలవాందాం మాటడలేక పో తున్నిడు.

ఆనాందాం గలవాందాంతో అనచనయాంగా అాంటున్నిడు-

"ఆసీు ఐశవరాాలునిాంత మాతనర న సరిపో దచ గలవాందాంగారూ! ప్ది మనసచ కూడన కావాలి.

కనిబిడా నచ ఉనివాళ్ో కే ఇవావలన్న ప్రతి తాండీ ర కోరుకుాంట్డు. అది తప్ుపకాదచ. కాన్న బిడా ఇషాు న్నకి

వాతిరేక ాంగా ప్ళ్లో చేయ ాలన్న ప్రయతిిాంచ్డాం ప్ది తప్ుప! సతామూరిు కి డబుా లేక పో వడమే మీ దృషిు లో

అవలక్షమ తే, అతన్ని ఈక్షణాంలోన్ే మిమీలిి మిాంచిన ఆసిు ప్రుడిి చేయగలనచ చ్తసాు రా?

"అాంకుల్! ఆవేశప్డకాండి ! మా ప్ళ్లో సాంప్రద నయబదధ ాంగా అతనచ చేసు ా డో , న్నాయబది ాంగా మమీలిి

చేస చకోమాంట్డో అడగాండి!" అన్నిడు సతామూరిు .

 ప్రమానాందాం గలవాందాంతో అాంటున్నిడు -

"అనిగారూ! వన్నిరుగా .... అదద అలుో డి మాట! న్న మాట కూడన వన్ేయాండి. ఈ ప్ ళ్లో చేయడనన్నకి మీ

మొహాం చెలో కపో తే ననచి వాడుకోాండి . సరవఖ్రుులూ భరిాంచి వాళ్ో ప్ళ్లో , న్ేనచ చే సు ా నచ. భవషాతు
ు లో

వాళ్ో కెలో ా ాంటట ఇబాాందచలుగాన్న ఈతిబ్ధలు గాన్న రాకుాండన న్ేనచ చ్తసచకుాంట్నచ."

"ఈ ఒప్పాందాంమేదో ముాందే చెబుతే, మిసీు రియస్ స్బ్సిు యన్ వాాధిన్న గలవాందాం గారి మీద

ప్రయోగి ాంచేవాడిి కాదచగదన!"

ఇన్ స్పకు రు అన్నిడు -

"ఆ వాాధి తగులుకుాంటుాందన్న మీరు దొ రవారిన్న నమిీాంచ్కపో తే , గతాంలో వారు చేసిన డతాటీలు జాా ప్కాం

వచేువ కావు గదన! చీప్ుళ్లో , బకె ుటుో , ప్రుులు వగెైరా ఫీటో ు ప్ది మాందిక ీ చెప్ ుపకున్న మురిసి ప ో యిేవారు కాదచ

గదన!"

ఆనాందాం అాందచకున్నిడు-

"వన్నిరుగా, మిసు ర్ గలవాందాం! మి పాత సేు టసచు ఊళ్లో అాందరికీ తెలుసచట! మీరెన్ని డనబుసరి వే షాలుసిన్న

అలాన్నటట మీ సేు టసచ తుడిచిప్టు ు కుప దచట! మన్నషికాువలసి ుాంది మీ ట రప్ు హొదన కాదచట. వశాల

హృదయమట! దనన్నిాండన మాంచితనమట!"

రె ాండు కుకులు కూడన దతరాంగా న్నలబడి మొరుగుతున్నియి. వాటట మొరుగుళ్లో కూడన వన్నిడు.

అాంచేత - గలవాందాం కళ్ో లోో న్నళ్లో తిరిగేయి. తడబడే అడుగులోు అతనచ వధతవరులనచ చేరుకున్నిడు. ఇది రిి

దగిా రిక ి తీసచకున్న తన గుాండెలకి గటటు గా హతు

ు కున్నిడు.
 * * *

ఆరెిలో తరావత -

ఆదివారాం. తేదద ప్దహారు.

కారలో ాంచి సి ాంహాచ్లాం, భదనర చ్లాం దిగేరు. వాళ్లో చనలా ఖ్రీదె రన సతటుో ధరిాంచి ఎాంతో వలువగా

కన్నపిసు చ న్నిరు. ఎవరూ ఎవరలు నత మాట్డాం లేదచ.

వాళ్లుది రిక ీ దతరాంగా మ దననాంలో సతామూరీు , శారద ఒకరొికరు అాంటటప ్టు ు కూుచ్చన్నిరు. ఏమి ముచ్ుటుో

చెప్ ుపకుాంటున్నిరల ఏమో గాన్న ప్గలబడి నవువతున్నిరు.

"అాందమ న జాంట!" అన్నిడు సి ాంహాచ్లాం.

"హాయిగా నవువకుాంటున్నిరు!" అన్నిడు భదనర చ్లాం.

"తవరలో అమాీన్నన్న అవుతనరన్న వారాు ."

"మాంచి వారు ."

"వారు మాంచిదే, వాళ్ో కి ప్ుటటు ది అబ్ాయా, అమాీయా?

"ఖ్చిుతాంగా అబ్ాయిే ప్ుడతనడు."

"కాదచ. అమాీయిే ప్ుడుతుాంది . "

"ఎాంత ప్ాందె ాం?"

 ఆగి పో యిన ఆనాందాం, ప్రమానాందాం ప్ాందేల కథన్న పార రాంభాంచేాందచకు వారి వారసచలు తీవరాంగా కృషి చేయడాం

ఆ కాదచ - ప్రమానాందాం కూడననచ! కాదాంట్రా?

ప్ాందెమ ాంత?

(శుభం)