Για τις συνέπειες από την μη τήρηση του παραπάνω όρου, σας παραπέμπω στην

Απόφαση 751/2014 του Αρείου Πάγου :

‘Κατά το άρθρο 594 του ΑΚ, που εφαρμόζεται και επί εμπορικών μισθώσεων,
σύμφωνα με το άρθρο 15 του π.δ. 34/1995, ο εκμισθωτής έχει δικαίωμα να καταγγείλει
αμέσως τη μίσθωση και αν ο μισθωτής, παρά τις διαμαρτυρίες του εκμισθωτή, δεν
μεταχειρίζεται το μίσθιο με επιμέλεια και όπως συμφωνήθηκε. Κατά την έννοια της
διάταξης αυτής, προϋπόθεση, του παρεχόμενου στον εκμισθωτή δικαιώματος προς
άμεση καταγγελία της μίσθωσης είναι, αφενός μεν, ότι ο μισθωτής δεν χρησιμοποιεί το
μίσθιο με επιμέλεια και όπως συμφωνήθηκε με τους όρους της σύμβασης, αφετέρου,
ότι, εξακολουθεί στην κακή ή αντισυμβατική χρήση παρά τις διαμαρτυρίες του
εκμισθωτή. Έτσι, με τη διάταξη αυτή θεσπίζεται νόμιμη υποχρέωση του μισθωτή να
χρησιμοποιεί το μίσθιο με επιμέλεια, δηλαδή, με την αντικειμενικά κρινόμενη επιμέλεια
του συνετού ανθρώπου και να αποφεύγει πράξεις ή παραλείψεις, οφειλόμενες σε
πταίσμα του, σε περίπτωση δε, που παραβεί την υποχρέωση του αυτή, ιδρύεται
δικαίωμα του εκμισθωτή να καταγγείλει τη μίσθωση. Ειδικότερα, μεταχείριση του
μισθίου όχι με επιμέλεια συνιστά τόσον η καταστροφή μερών, συστατικών ή
παραρτημάτων του μισθίου, όσο και η έλλειψη της συμφωνηθείσας συντήρησης του
μισθίου με αποτέλεσμα να μη εξυπηρετείται ο οικονομικός του σκοπός. Σύμφωνα
δε με τις διατάξεις των άρθρων 587 και 599 του ΑΚ, η καταγγελία της μίσθωσης για
κακή χρήση του μισθίου επιφέρει τη λύση της σύμβασης για το μέλλον και την
υποχρέωση του μισθωτή να αποδώσει το μίσθιο.’
Προσοχή ! Επιπλέον προϋπόθεση, της, κατά τα παραπάνω, καταγγελίας της
μισθωτικής σχέσης, κατά τη σαφή διατύπωση, της υπόψη διάταξης (594 ΑΚ), είναι η
προηγούμενη έγγραφη ή προφορική διαμαρτυρία του εκμισθωτή για την κακή
χρήση. Η προηγούμενη, δε, έγγραφη ή προφορική διαμαρτυρία του εκμισθωτή,
μπορεί, ως μη υποκείμενη σε ορισμένο τύπο, να περιέχεται και στην προς απόδοση
του μισθίου ασκηθείσα και ως καταγγελία της σύμβασης μίσθωσης ισχύουσα αγωγή
(άρθρο 662 ΚΠολΔ), οπότε η εμμονή του μισθωτή μέχρι την πρώτη επ` ακροατηρίου
συζήτησή της στην απαγορευμένη ή αντισυμβατική χρήση του μισθίου, ιδρύει τον
παρεχόμενο στον εκμισθωτή δικαίωμα καταγγελίας της μίσθωσης (βλ. έτσι 285/2007
ΑΠ).

Βάσει του άρθρου 10 της σύμβασης, θα μπορούσε βάσιμα να υποστηριχθεί ότι

η συμφωνημένη συντήρηση του μισθίου από τον μισθωτή περιλαμβάνει,
επιπρόσθετα, και την εκ μέρους του μισθωτή αποκατάσταση των φθορών στο μίσθιο,
οι οποίες προέρχεται από την συνήθη χρήση του ως ξενοδοχείου.
Επισημαίνεται ότι κατ’ αρχήν, σύμφωνα με το άρθρο 592 ΑΚ, «ο μισθωτής
δεν ευθύνεται για φθορές ή μεταβολές που οφείλονται στη συμφωνημένη χρήση»,
Επειδή, όμως, η παραπάνω διάταξη είναι ενδοτικού δικαίου, επιτρέπεται
αντίθετη συμφωνία των μερών ότι για την αποκατάσταση και των φθορών από τη
συμφωνημένη χρήση, θα ευθύνεται ο μισθωτής (ΕφΔωδ 191/2007 ό.π., ΕφΑΘ
7477/2000 ΕλλΔνη 43. 227). Τέτοια είναι, ακριβώς, και η συμφωνία των μερών, η
οποία αποτυπώνεται στο άρθρο 10 της σύμβασης μίσθωσης.
 Για το ότι η παραβίαση της συμβατικής υποχρέωσης συντήρησης και
αποκατάστασης των φθορών συνιστά κακή χρήση, κατά την έννοια της Α.Κ. 594,
βλέπετε και την Απόφαση 1676/2009 του Αρείου Πάγου.

Είθισται στην συναλλακτική πρακτική, επί τη βάσει της διάταξης του άρθρου
361 Α.Κ., με την οποία καθιερώνεται η αρχή της ελευθερίας των συμβάσεων, οι
συμβαλλόμενοι επί μισθώσεως πράγματος να συμφωνήσουν ότι η παράβαση
οποιουδήποτε όρου της σύμβασης παρέχει στον εκμισθωτή το δικαίωμα να λύσει
μονομερώς τη μίσθωση, χωρίς καμία άλλη προϋπόθεση και ειδικότερα αν η
παράβαση αφορά ουσιώδη ή επουσιώδη όρο της σύμβασης ή αν από αυτήν προκύπτει
κίνδυνος για το μίσθιο ή παραβλάπτεται ή όχι αυτό κατά οποιοδήποτε τρόπο, όπως
επίσης και ότι η τέτοια παράβαση συνεπάγεται αυτοδικαίως τη λύση της μίσθωσης,
στην τελευταία δε αυτή περίπτωση η λύση της μίσθωσης επέρχεται, χωρίς να
απαιτείται προηγούμενη καταγγελία από τον εκμισθωτή. Στην τελευταία αυτή
περίπτωση δεν απαιτείται να συντρέχουν, ούτε προηγούμενη διαμαρτυρία του
εκμισθωτή, ούτε εμμονή του μισθωτή στην κακή χρήση, προκειμένου να καταγγελθεί
η μίσθωση και να ζητηθεί η απόδοση του μισθίου.
Η ως άνω συμφωνία πρέπει να περιέχει και την κύρωση της παραβάσεως
του όρου της συμβάσεως, δηλαδή ότι σε περίπτωση παραβάσεως του χωρεί
απόδοση του μισθίου, χωρίς ή μετά από καταγγελία της μισθώσεως. Το στοιχείο
αυτό, δηλαδή η κύρωση, είναι που διαφοροποιεί την αγωγή αποδόσεως του μισθίου
λόγω παραβάσεως όρου της συμβάσεως από εκείνη εκ του άρθρου 594 ΑΚ για κακή
χρήση, γι’ αυτό είναι απαραίτητη η αναφορά στο αγωγικό δικόγραφο της σχετικής
κύρωσης, διαφορετικά η αγωγή, ως στηριζόμενη στο άρθρο 361 ΑΚ, είναι αόριστη
(βλ. 27379/2008 ΜονΠρΘεσσαλ, ΕφΠατρ 48/1996 ΕλλΔνη 37.1653, Κατρά,
Πανδέκτης μισθώσεων και οροφοκτησίας, έκδοση 2003, σελ. 238).
Στην προκειμένη περίπτωση, τα μέρη συμφωνούν, ναι μεν, ότι όλοι οι όροι
της μίσθωσης είναι ουσιώδεις, αλλά δεν προβλέπουν ρητά, ως κύρωση σε περίπτωση
παραβίασης οιουδήποτε από αυτούς, συμβατικό δικαίωμα καταγγελίας της μίσθωσης
από τον εκμισθωτή. Ως εκ τούτου, θα πρέπει, αναγκαστικά, ο εκμισθωτής να
ανατρέξει στους όρους άσκησης του δικαιώματος καταγγελίας λόγω κακής χρήσης,
κατ’ άρθρο 594 Α.Κ.