Pag-ibig sa Tinubuang Lupa Ni Andres Bonifacio Na nagbigay-init sa lunong katawan.

1 Aling pag-ibig pa ang hihigit kaya 8 Sa kaniya’y utang ang unang pagtanggap

Sa pagkadalisay at pagkadakila Ng simoy ng hanging nagbibigay-lunas

Gaya ng pag-ibig sa tinub’ang lupa? Sa inis na puso na sisinghap-singhap

Aling pag-ibig pa? Wala na nga, wala. Sa balong malalim ng siphayo’t hirap.

2 Ulit-ulitin mang basahin ng isip 9 Kalakip din nito’y pag-ibig sa Bayan

At isa-isahing talastasing pilit Ang lahat ng lalong sa gunita’y mahal

Ang salita’t buhay na limbag at titik Mula sa masaya’t gasong kasanggulan

Ng sangkatauhan ito’y namamasid. Hanggang sa katawa’y mapasalibingan.

3 Banal na Pag-ibig! Pag ikaw ang nukal 10 Ang nangakaraang panahon ng aliw,

Sa tapat na puso ng sino’t alinman, Ang inaasahang araw na darating

Imbi’t taong-gubat, maralita’t mangmang, Ng pagkatimawa ng mga alipin,

Nagiging dakila at iginagalang. Liban pa sa Bayan saan tatanghalin?

4 Pagpupuring lubos ang palaging hangad 11 At ang balang kahoy at ang balang sanga

Sa bayan ng taong may dangal na ingat; Ng parang n’ya’t gubat na kaaya-aya,

Umawit, tumula, kumatha’t sumulat, Sukat ang makita’t sasaalaala

Kalakhan din niya’y isinisiwalat. Ang ina’t ang giliw, lumipas na saya.

5 Walang mahalagang hindi inihandog 12 Tubig n’yang malinaw na anaki’y bubog,

Ng may pusong mahal sa Bayang nagkupkop: Bukal sa batisang nagkalat sa bundok,

Dugo, yaman, dunong, katiisa’t pagod, Malambot na huni ng matuling agos,

Buhay ma’y abuting magkalagot-lagot. Na nakaaaliw sa pusong may lungkot.

6 Bakit? Alin ito na sakdal nang laki 13 Sa aba ng abang mawalay sa Bayan!

Na hinahandugan ng buong pagkasi? Gunita ma’y laging sakbibi ng lumbay,

Na sa lalong mahal nakapangyayari Walang alaala’t inaasam-asam

At ginugugulan ng buhay na iwi? Kundi ang makita’y lupang tinubuan.

7 Ay! Ito’y ang Inang Bayang tinubuan, 14 Pati ng magdusa’t sampung kamatayan

Siya’y ina’t tangi na kinamulatan Wari ay masarap kung dahil sa Bayan

Ng kawili-wiling liwanag ng araw At lalong maghirap, O! himalang bagay,

Lalong pag-irog pa ang sa kanya’y alay. Na kasuklam-suklam sa Kastilang hamak?

15 Kung ang Bayang ito’y nasasapanganib 22 Nasaan ang dangal ng mga Tagalog?

At siya ay dapat na ipagtangkilik, Nasaan ang dugong dapat na ibuhos?

Ang anak, asawa, magulang, kapatid Baya’y inaapi, bakit di kumilos

Isang tawag niya’y tatalikdang pilit. At natitilihang ito’y mapanuod?

16 Dapwat kung ang bayan ng Katagalugan 23 Hayo na nga kayo, kayong nangabuhay

Ay nilapastangan at niyuyurakan Sa pag-asang lubos na kaginhawahan

Katuwiran, puri niya’t kamahalan At walang tinamo kundi kapaitan

Ng sama ng lilong taga-ibang bayan. Hayo na’t ibigin ang naabang Bayan.

17 Di gaano kaya ang paghihinagpis 24 Kayong natuy’an na sa kapapasakit

Ng pusong Tagalog sa puring nilait? Ng dakilang hangad sa batis ng dibdib,

Aling kalooban na lalong tahimik Muling pabalungi’t tunay na pag-ibig

Ang di pupukawin sa paghihimagsik? Kusang ibulalas sa Bayang piniit.

18 Saan magbubuhat ang paghinay-hinay 25 Kayong nalagasan ng bunga’t bulaklak,

Sa paghihiganti’t gumugol ng buhay Kahoy nyaring buhay na nilanta’t sukat

Kung wala ding iba na kasasadlakan Ng bala-balaki’t makapal na hirap,

Kundi ang lugami sa kaalipinan? Muling manariwa’t sa Baya’y lumiyag.

19 Kung ang pagkabaon n’ya’t pagkabusabos 26 Kayong mga pusong kusang napapagal

Sa lusak ng saya’t tunay na pag-ayop, Ng daya at bagsik ng ganid na asal,

Supil ng panghampas, tanikalang gapos Ngayon ay magbango’t Bayan ay itanghal

At luha na lamang ang pinaaagos? Agawin sa kuko ng mga sukaban.

20 Sa kaniyang anyo’y sino ang tutunghay 27 Kayong mga dukhang walang tanging lasap

Na di aakayin sa gawang magdamdam? Kundi ang mabuhay sa dalita’t hirap,

Pusong naglilipak sa pagkasukaban Ampunin ang Bayan kung nasa ay lunas

Ang hindi gumugol ng dugo at buhay. Pagkat ang ginhawa niya ay sa lahat.

21 Mangyayari kaya na ito’y masulyap 28 IPAGHANDOG-HANDOG ANG BUONG PAG-IBIG,

AT HANGGANG MAY DUGO’Y UBUSANG ITIGIS

Ng mga Tagalog at hindi lumingap
KUNG SA PAGTATANGGOL, BUHAY AY MAPATID
Sa naghihingalong Inang nasa yapak
ITO’Y KAPALARAN AT TUNAY NA LANGIT\