Scene 1 Scene 2
Tagapagsalaysay: Umalis si Simoun sa itaas
----------------------LIGHTS
ON-------------------------------
*busina ng barko*
Guwardiya: ♪Pumasok na kayo sa kubyertaaa
Paalis na ang barko♪
Pasahero 1: ♪Sandalii lamang po
Maghintay lang po kayo
Parating na po rito ang anak ko♪
Anak: Nay! ♪Natraffic po ako doon sa EDSA
Ang tagal kong naghintay
Ang dami pang dala
Mga bag at maleta
Pasensya po at nahuli ako♪
Guwardiya: O’sya ano pang hinihintay niyo?
Pasok na!
Pasahero 2: ♪Tayo’y maglakbay,
tara na at maglakbay♪
All pasahero: ♪Dito saaa ilog Pasig♪
Pasahero 2: ♪Makikita rito♪
All pasahero: ♪Makikita rito—
Donya Victorina: Heeeep! Aba’y napakabagal
naman ng Bapor Tabo! Mas mabilis pa ang
pagong kung umusad! Pakibilisan nga!
All pasahero: ♪Tayo’y maglakbay, tara na at
maglakbay, dito saaa—
Donya Victorina: Heeeep! Hindi ko sinabing
bilisan ang kanta. Ang sabi ko bilisan ang
takbo ng barko.
Ben Zayb: Huminahon ka, Donya Victorina.
Ang daan dito ay hindi diretso kaya ganito
lamang ang dapat na bilis.
Donya Victorina: Ano ba ‘yan! Wala man lang
maayos na lawa rito!
Simoun: Madali lang ang solusyon d‘yan.
Ewan ko ba kung bakit walang nakaisip nito.
Humukay lamang ng isang tuwid na kanal
mula sa lawa hanggang sa Maynila…tapos!
Don Custodio: Ngunit maraming pera ang
kakailanganin para diyan. Walang sapat na
pondo para kumuha ng mga manggagawa.
Simoun: Gamitin ang mga bilanggo.
Don Custodio: Hindi iyon sapat.
Simoun: Pakilusin ang buong bayan.
Don Custodio: Tapos ano? Pagdadalhin natin
sila ng sarili nilang gamit at pagkain, tapos
igugugol natin ang sapilitang paggawa?
Simoun: (walk out)
Don Custodio: G. Simoun… *sigh*
----------------------LIGHTS
OFF-------------------------------
ng kubyerta. Samantala, sa ilalim ng
kubyerta…
----------------------LIGHTS
ON-------------------------------
Babae: ♪Tuwing sasakay ng barko
Lagi nalang dito
Dito sa ilalim ng bapor Tabo
Ano bang pinagkaiba
nasa itaas at nandito sa baba?
Doon, makikita mga matataas na tao
Dito nama’y mahihirap na katulad ko♪
Kailan ba maaalis ang pagkakaiba sa
mundo?
Kasi tuwing sasakay ng barko
Lagi nalang dito
Dito sa ilalim ng bapor Tabo *haaay*
Kapitan Basilio: Ang plano ninyong
pagtatatag ng akademya para sa pagtuturo
ng wikang Kastila ay siguradong hindi
maisasagawa.
Isagani: Hindi po totoo iyan. Nangako po si
Padre Irene sa amin.
Kapitan Basilio: Kahit makuha ninyo ang
kanyang pahintulot, saan kayo kukuha ng
pondo?
Isagani: Mag-aambag po ang bawat mag-
aaral.
Kapitan Basilio: Sino naman ang magtuturo?
Isagani: Ang kalahati ay mga Pilipino at
kalahati ay mga Kastila.
Kapitan Basilio: At ang gusali?
Isagani: Nag-alok po si Makaraig ng isa sa
kanyang mga bahay.
(lumapit si Simoun kay Basilio)
Simoun: Oh, kamusta, Basilio? Sino ‘yang
kasama mo?
Basilio: Ayos naman po. Siya po si Isagani,
isang kamag-aral.
Simoun: Kamusta naman ang buhay sa
probinsya?
Basilio: Ano pong ibig niyong sabihin?
Simoun: Hindi pa kasi ako nakakarating
doon. Balita ko napakahirap ng buhay roon
kaya hindi sila nakakabili ng alahas.
Isagani: Hindi po kami bumibili dahil ‘di
naman po namin kailangan.
----------------------LIGHTS
OFF-------------------------------
 Scene 3 Kabesang Tales: Dalawang daan?! Sobra
Tagapagsalaysay: Mula sa kubyerta, dumako naman na yata iyan! Hindi ako magbabayad!
tayo sa bayan ng San Diego. Prayle: Sinong tinakot mo? Kung di ka
magbabayad, kukunin ang lahat ng iyong ari-
----------------------LIGHTS arian!
ON------------------------------- Kabesang Tales: Gawin na ninyo lahat ng
gusto niyo, ngunit hinding-hindi ko ibibigay
Mga magsasaka: Magandang umaga po, ang pinaghirapan ko! *exit*
G. Tales.
Tales: Magandang umaga rin po. Oh, ----------------------LIGHTS
kamusta na ang mga ani natin? OFF-------------------------------
Magsasaka 1: Sapat naman po.
Prayle: Hoy! Sa amin ang lupang ito! Tagapagsalaysay: Si Kabesang Tales ay
Magbayad ka ng buwis sa halagang naghimagsik at umabot sa korte ang kaso.
tatlumpung piso taon-taon. Sa huli, pinanigan ng hukom ang mga prayle.
Kabesang Tales: Teka, ang taas naman yata
nyan. Scene 4
Prayle: ‘Yan ang nakasaad sa batas. ‘Pag
Tagapagsalaysay: Isang gabi…
nagtanim ka sa hindi mo naman pagmamay-
ari, dapat kang magbayad. *FREEEEEEEZE*
----------------------LIGHTS
Tata Selo: *boses* Anak, Isipin mo nalang
ON-------------------------------
natalo ka sa sugal o kaya nahulog sa ilog ang
pera at kinain ng buwaya.
Juli: *pumasok sa bahay* Tata Selo! Tata
Tales: Oh, ito na ang bayad.
Selo!
Prayle: (umalis na tumatawa)
Tata Selo: *hirap na tumayo* Bakit apo?
Tagapagsalaysay: Lumipas ang isang taon…
Juli: Tang, si tatay po.
Prayle: Lumalago na ang inyong ani, ah.
Tata Selo: Anong nangyari kay Tales?
Kabesang Tales: Oo nga eh, nakakatuwa. Ito
Juli: Dinakip po siya, at humihingi sila ng
nga pala ang bayad.
limandaang pisong pantubos.
Prayle: ‘Yan ang gusto ko eh, nagbabayad—
Tata Selo: Ano?! Anong gagawin natin?
oh teka kulang ito ah.
Naubos na ang pera natin sa kaso.
Kabesang Tales: Ha? Diba tatlumpung piso?
Juli: Paano na ‘yan?
Prayle: Tumaas na. Limampung piso na.
Tata Selo: *umupo, inalalayan ni Juli*
Kabesang Tales: Ha?! *freeze*
Juli: Alam ko na po. Ibebenta ko nalang po
Tata Selo: Anak, isipin mo nalang lumaki ang
ang mga alahas ko.
buwaya.
Boses: Mga bibili ng alahas, pasok!
Kabesang Tales: Sige na nga para walang
Bibili 1: Hellloo! Ikaw ba ang nagbebenta ng
gulo. Ito na ang bayad.
alahas?
Prayle: *umalis* Ha! Magbabayad din pala
Juli: Opo, ako nga po. Maupo po kayo. Ito na
eh!
po ang mga alahas ko.
Tagapagsalaysay: Unti-unting umayos ang
Mga bibili: *sinuri ang mga alahas*
kanilang pamumuhay. Si Tales ay tinawag
Bibili 2: Sige, bibilhin namin lahat sa
nang Kabesa at naatasang mangolekta ng
halagang isang daang piso.
buwis.
Juli: Isandaan? Pwede niyo po bang taasan?
Kabesang Tales: Magandang araw ho.
Kailangang kailangan po talaga namin ng
Kokolektahin ko po sana ang mga buwis
pera ngayon eh. Limandaang piso po sana.
ninyo.
Bibili 3: Naku, Juli. Sobrang taas ng
Mga mamamayan: *magbabayad*
limandaang piso. Kung gusto mo kukunin
Mamamayan: Pasensya na ho kayo,
nalang namin ng tatlong daan.
Kabesang Tales, pero kakapalan ko pa po ulit
Bibili 1: Pero kung ibebenta mo rin ang
ang mukha ko. Ito lang po kasi ang
kwintas na suot mo, bibilhin ko.
maibabayad ko ngayon. Pero ‘wag po kayong
Juli: Pasensya na po. Bigay po kasi sa’kin ito
mag-alala. Pangako babayaran ko po nang
ni Basilio, kaya hindi ko po binibenta.
buo ‘pag nakaluwag-luwag na.
Bibili 2: Ay sayang naman, kung hindi ako
Kabesang Tales: Hindi na, hindi na. Huwag po
nagkakamali, kay Maria Clara ‘yan dati, di
kayong mag-alala. Ako na po ang bahala.
ba?
Mamamayan: Talaga ho? Naku, maraming
Juli: Tama po kayo.
salamat po. Napakabuti niyo po talaga.
Bibili 3: Osya mauna na kami. Ito na ang
Kabesang Tales: Walang anuman po. 
bayad.
Prayle: Kabesang Tales! Nasaan na ang
Juli: Maraming salamat po. 
bayad mo sa buwis na dalawang daang piso?
Bibili 1: Babooosh!
-------------------------LIGHTS
OFF----------------------------
Scene 5
Tagapagsalaysay: Dahil kulang parin ang
pera nila upang matubos si Kabesang Tales,
namasukan si Juli bilang alipin ng isang
mayaman na si Hermana Penchang.
-------------------------LIGHTS
ON----------------------------
Hermana Penchang: Hmmm, base rito sa
resume mo…
Boses: Uy, wala pang resume noon.
Hermana Penchang: Ay wala ba? Osige,
Pwede ka nang magsimula bukas.
Juli: Po? P-pero pasko po bukas.
Hermana Penchang: Wala akong pake. Kahit
birthday pa ‘yan ng presidente o monthsary
ng kung sinu-sinong naglolokohan lang
naman, wala akong pake. Okay? Oh ano,
papasok ka ba bukas o babawiin ko ang
perang pantubos sa tatay mo?
Juli: Babalik po ako bukas, madam.
Hermana Penchang: Mabuti naman.
Tagapagsalaysay: Natanggap nga ni Juli ang
sapat na pera at nakalaya si Kabesang Tales.
-----------------------------LIGHTS
OFF------------------------
Scene 6
Tagapagsalaysay: Kinabukasan, araw
Pasko…
----------------------------LIGHTS
ON--------------------------
Tata Selo: Ngayon ka na ba talaga aalis, apo?
Juli: Opo, tatang. Maligayang pasko po.
Tata Selo: Mag-ingat ka apo. *umupo at
bumalik sa paggawa ng walis*
Chismosa 1: Naku kawawa naman si Tata
Selo noh?
Chismosa 2: Sinabi mo pa. Sa totoo nga eh
hindi na siya gaanong nagsasalita, para bang
napipi na.
Mga chismosa: *umiling-iling*
----------------------------LIGHTS
OFF-------------------------
Scene 7
Tagapagsalaysay: Samantala, papunta si
Basilio sa San Diego upang bisitahin ang
kanyang tatay-tatayang si Kapitan Tiago.
----------------------LIGHTS
ON-------------------------------
Kutsero: Saan po ang punta ninyo, Senyor?
Basilio: Sa bahay po ni Kapitan Tiago. Kung
pwede po sana ay pakibilisan po ang takbo.
Kutsero: Maaari naman, senyor.
Basilio: Salamat po.
Guwardia-sibil 1: Ops. (huminto ang
karwahe) Sedula.
Kutsero: ---
Guwardia-sibil 1: Ano, nasan na?!
Kutsero: Pasensya na, senyor. Naiwan ko po.
Guwardia-sibil 1: Ano?!
Guwardia-sibil 2: Tignan mo nga oh, wala ka
pang ilaw sa harap!
Kutsero: Pasensya na po.
Guwardia-sibil 2: Anong pasensya? Bumaba
ka dyan!
(hinampas-hampas ang kutsero)
Guwardia-sibil 1: Osige, akyat na!
Basilio: Ayos lang po ba kayo, manong?
Kutsero: ‘Wag niyo po akong alalahanin
senyor. Sanay na po ako. Mahigpit talaga sila
pagdating sa sedula.
Basilio: Pero hindi po tamang gamitin nila
ang kanilang pwesto para umapak ng ibang
tao. Dapat lumaban kayo.
Kutsero:Sa tingin mo may laban ang mga
katulad ko sa kanila? *umiiling-uling*
----------------------LIGHTS
OFF-------------------------------
Scene 8
Tagapagsalaysay: Nakarating na nga si
Basilio sa San Diego. Kinagabihan, binisita
niya ang puntod ng kanyang ina sa
kagubatan. Naroon din si Simoun.
ng ----------------------LIGHTS
ON-------------------------------
*may mga yabag*
Simoun: *nabahala* ♪Sino yan?!
Back-ups: ♪Sino ‘yan! Sino ‘yan!
Basilio: ♪Kailangan niyo po ba ng tulong?
Hindi po ako masamang tao. ♪ Kilala ko po
kayo! Labintatlong taon na ang nakalipas
nang tinulungan niyo akong ilibing ang aking
ina dito mismo sa lugar na ito. Kayo po si C-
Cri…*pabulong* Crisostomo Ibarra, na akala
ng lahat ay patay na.
Simoun: *nilabas ang baril* Dahil nalaman
mo ang aking lihim, dapat ka nang mamatay.
Dahil kung hindi, pwede kang maging balakid
sa mga plano ko, mga plano kong
paghihiganti!
Basilio: Pinagbitangan kayong isang
Filibustero noon at kayo’y nakulong,
hahayaan niyo bang maulit iyon?
Simoun: *ibinaba ni Simoun ang baril*
Tayong dalawa lang ang nakakalam nito.
Bumalik ako upang ipaglaban ang karapatan
ng mga Pilipino, pero walang ginawa ang
mga kabataan kundi sumunod sa mga
Kastila!
Basilio: Hindi G. Simoun, dahil sa pag-aaral
ng wikang Kastila, papakinggan tayo ng
pamahalaan. Ito ang magbubuklod sa mga
Pilipi—
Simoun: Hindi! Simula pa lamang ay tutol na
ako sa pagtatatag ng akademyang sinasabi
mo. Aanhin mo ang wikang Kastila?
Hahayaan kitang mabuhay Basilio, sumama
ka sa aking maghiganti sa mga Kastila.
Basilio: Salamat sa pagtitiwala, G. Simoun,
pero gusto ko pang maging isang doctor.
Simoun: Ano bang mapapala mo kapag
nakatapos ka? Magiging malaya baa ng
iyong bayan?
Basilio: Eh anong magagawa ko? Isa lamang
akong estudyante. Hindi na maibabalik ng
paghihiganti si Inay at Crispin. Mauna na po
ako, G. Simoun.
Simoun: Kung magbago isip mo, hanapin mo
nalang ang bahay ko sa may Escolta.
------------------------------LIGHTS
OFF-----------------------
Scene 9
Tagapagsalysay: Nang sumunod na araw,
nagulat ang mga tao sa bayan nang
dumating si Simoun sa bahay ni Kabesang
Tales at nagbenta ng mga alahas.
------------------------------LIGHTS
ON-----------------------
Mamimili 1: Ang gaganda naman ng mga
alahas na ito.
Simoun: Oo naman, galing pa iyan sa
Europa.
Mamimili 2: Pwede po bang isukat?
Simoun: Pwedeng pwede.
*make your own dialogues haha*
Simoun: Kayo po, Kabesang Tales, bili na
kayo, magaganda at kalidad na mga alahas.
Kabesang Tales: Pasenya na, wala akong
pera Simoun. Pero mayroon akong kwintas.
Mamimili: ‘Yan ba ang kwintas ni Maria
Clara? Ang ganda talaga.
Simoun: *nabigla* Kay Maria Clara ‘yan?
Magkano? Isangdaang piso? Limandaan?
Kahit ano. Ipalit mo pa sa alahas ko o pati sa
baril ko mismo.
Kabesang Tales: Tatanungin ko muna sa anak
ko, pasensya na.
Simoun: Sige.
*umalis na lahat, nagligpit si Simoun, at
natulog*
-------------------------------LIGHTS
OFF----------------------
*flashlight on dahil ninanakaw na Tales ang
baril
-------------------------------LIGHTS
ON-----------------------
Simoun: Goooood morniiing! *with inat haha*
*hinanap ang baril at nakita ang liham
kasama ang kwintas ni Maria Clara*
Kabesang Tales: *boses background onli*
G. Simoun, Patawarin mo ako. Ninakaw ko
ang iyong baril Kapalit ng kwintas ni Maria
Clara.
Simoun: *ngumiti at lumabas ng bahay*
Chismosa 1: Uy alam mo ba, may namatay
na prayleng nangangasiwa ng lupa.
Chismosa 2: Oo nga eh, binaril daw.
-------------------------------LIGHTS
OFF----------------------
Scene 10
Tagapagsalaysay: Samantala, para sa
planong pagtatayo ng akademya para sa
pag-aaral ng wikang Kastila, pumunta si
Isagani sa isang kilalang abogado na si
Ginoong Pasta. Ginoong Pasta: Kamusta
naman ang iyong tiyuhing si Padre
Florentino?
Isagani: Ayos naman po, Ginoong Pasta?
Ginoong Pasta: Mabuti naman, ano nga
palang pakay mo rito?
Isagani: Nais po kasi naming magtayo ng
paaralan para sa pag-aaral ng wikang
Kastila.
Ginoong Pasta: Ayokong maki-alam sa
ganyang mga usapan. Delikado. Mahal ko
naman ang ating bansa pero malaking
kahihiyan ito.
Isagani: Hindi po naming gustong mapahiya
ang isang katulad niyo na malaki ang tulong
sa ating mga Pilipino pero wala namang
masama sa gagawin namin.
Ginoong Pasta: Maganda ang nais nyong
pagtulong pero pwede kang makatulong sa
pamahalaan sa simpleng pagsunod sa mga
batas. Alam kong pareho kami ni Padre
Florentino ng palagay.
Isagani: Hindi. Lagi niyang sinasabi na isipin
ko ang aking kapwa hindi lamang ang sarili
ko. Hindi ako pumunta rito para sa aking
sarili kundi para sa iba na nangangailangan
ng tulong ko.
Ginoong Pasta: Makinig ka, Isagani, ‘pag ang
buhok mo ay kasing-puti na rin ng akin,
sasabihin mo ring tama ako.
Isagani: *tumayo* Hindi. ‘Pag ang buhok ko’y
kasimputi na ng inyo at gumawa ako ng para
sa sarili ko lamang. Hindi ko ito
ipagmamalaki kundi ikahihiya ko pa. Mauna
na po ako. *yumuko at umalis*
Ginoong Pasta: *umiling* Kawawang bata,
ganyan din ako noon…pero hindi iyon ang
magbibigay sa atin ng magandang buhay.
-------------------------------LIGHTS
OFF----------------------
Scene 11
Tagapagsalaysay: Nang gabing iyon ay
naghanda ang Intsik na si Quiroga ng isang
hapunan sa itaas ng kanyang tindahan sa
Escolta. Ang tindahan ay gumagastos sa
pangangailangan ng mga parokya at ---------------------------LIGHTS
kumbento, maging ng mga nais umutang ng ON---------------------------
paninda. Maraming dumalo sa hapunan
Quiroga: Senior Simoun! kayo dito pala. Tara,
kabilang na ang mga prayle, mayayaman,
tayo kain.
mga may-katungkulan, mangangalakal,
Simoun: Hindi na, naghapunan na ako.
mamimili, at mga suki. Quiroga: Tayo pwede ba usap?
Simoun: Oo naman.
*punta sa isang kwarto*
Simoun: Ano, nagustuhan ba ng asawa mo yung pulseras?
Quiroga: Senior Simoun, akyen lugi, akyen maksak!
Simoun: Weh? ‘Di nga? Ang dami mo kayang bisita at mga pagkain, ‘yan ba ang lugi?
Quiroga: Senyor Simoun, pulseras hindi para asawa. Para babae kaibigan mataas opisyal. Ako
meron tatlong pulseras. Ako sabi siya pili. Tapos…
Simoun: tapos?
Quiroga: tapos lahat pili niya. Tuloy akyen lugi *malungkot*
Simoun: *natawa* Kailangan ko sana ng siyam na libo pero ayaw ko namang malugi ka kaya
pitong libo nalang, sa isang kundisyon.
Quiroga: Ano kondisyon?
Simoun: Itago ang mga baril sa bodega.
Quiroga: B-b-baril?!
Simoun: Sige na.
Quiroga: Ito sobra delikado. Baka tayo pahamak.
Simoun: Kung ayaw mo okay lang. Pero bayad muna utang,
Quiroga: Sige ako payag na.

------------------------LIGHTS OFF-----------------------------

Tagapagsalaysay: Quiroga payag gusto Simoun. Tago baril bodega. Ay yan tuloy, nahawa na ko
sa Intsik na yon. O’sya, sya, ayun si Placido oh!

Scene 12
----------------------LIGHTS
ON-------------------------------
Mag-aaral 1: ‘Yun ba si Placido?
Mag-aaral 2: Oo, yan ang pinakamatalinong
estudyante sa UST.
Mag-aaral 1: Woooow.
Juanito: Uy, placido! *tapik likod*
Placido: *nainis* Ano ba yan, nandito
nanaman to.
Juanito: Alam mo ba si Juli raw namasukan
bilang alipin. Hahaha. Kawawang Juli walang
magawa kundi sumunod. Hahahaha. Eto
naman kasing si Basilio, medyo shushunga-
shunga. Aanhin niya naman ang isang
girlfriend na maganda nga, mahirap naman.
Hahahaha.
Placido: --- (walang pake)
Juanito: Ay ano nga pala yung lesson
kahapon?
Placido: Bayad muna.
Juanito: *kamot ulo, tapos bayad*
Paulita:*darating*
Isagani: *darating* Paulita!
Paulita: Isagani.  Kamusta?
Mag-aaral 2: Oo nga, buti sana kung pogi si
Mag-aaral 1: ‘Yun ba si Paulita? Isagani.
Mag-aaral 2: Oo, Girlfriend ni Isagani. Mag-aaral 1: So pangit si Isagani?
Mag-aaral 1: Ahh. Maganda pero di Mag-aaral 2: Hindi, *bulong* yung gumanap
marunong mamili. lang.
-----------------------LIGHTS
OFF----------------------------

Scene 13
Tagapagsalaysay: Walang kukurap, walang
lilingon. Dahil sa oras na ito, matutunghayan
ninyo ang isang hiwaga. At walang ibang
kailangan kundi ang maniwala, dito sa
tanghalan ni Mr. Leeds!
----------------------LIGHTS
ON------------------------------
Mga tao: *palakpakan*
Mr. Leeds: Ngayon, makakakita kayo ng
ulong nagsasalita ng buong katotohanan.
Galing pa to sa Ehipto, sa pyramid ni Khufu.
*habang binubuksan ang kahon* Sa
pagbigkas ng mga nakasulat sa papel ay
mabubuhay ito!
Mga manonood: Amoy bangkay! Ang baho.
Mr. Leeds: *binigkas ang salita*
Ulo: *nabuhay* ♪Nang mainlab ako noon,
ako’y merong kaagaw. Batang saserdote, yun
pala ay mang-aagaw. ♪
Mr. Leeds: Ha? Anong ibig mong sabihin?
Ulo: Dahil mahal din ng saserdote ang mahal
ko, gumawa ito ng gulo at pinalabas na ako
ang may kasalanan. Kaya yun, kinulong ako.
Pero syempre, tumakas ako. Pero hindi ako
nakatakas dahil pinatay nila ako. Sa kabilang
buhay, nakita ko, nakita ko kung pano
pinagsamantalahan ang pinakamamahal ko.
Gaganti ako, gaganti ako!!!! *patay ulit*
Padre Salvi: Waaaag! *nahimatay*
Mga tao: *nagkagulo*
Don Custodio: Dapat ipagbawal ang
tanghalang ito!
Ben Zayb: Tama!
-----------------------------LIGHTS
OFF------------------------
Tagapagsalaysay: Kinabukasan, sumulat si
Ben Zayb tungkol sa kasulatan na
pagpapasara ng tanghalan.
Scene 14
Tagapagsalaysay: Samantala, pumunta si
Simoun sa bahay nina Kapitan Tiago.
---------------------------LIGHTS
ON--------------------------
Simoun: Kamusta na si Kapitan Tiago?
Basilio: Mahina na ang pulso, mahina na ang
kanyang katawan.
Simoun: Parang Pilipinas, habang tumatagal,
lalong humihina.
Basilio: Di ko alam.*nagbuntong-hininga*
Ano ba ang dapat kong gawin?
Simoun: Pamunuan ninyo ang isang pangkat
at salakayin ang kumbento, at doon iligtas
niyo si Maria Clara.
Basilio: Huli na ang lahat, G. Simoun. Patay
na si Maria Clara!
Simoun: Hindi totoo yan!
Basilio: Narito ang sulat na ipinadala ni Padre
Salvi.
Simoun: *naiiyak* Namatay siya nang hindi
man lang kami nagkitang muli. Namatay
siyang di niya alam na nabubuhay ako para
sa kanya.
---------------------------LIGHTS
OFF-------------------------
Scene 15
Tagapagsalaysay: Awww. Nakakalungkot
naman ang sinapit ng lovestory ni
Crisostomo Ibarra at Maria Clara. Hays, next
scene na nga lang.
-------------------------LIGHTS
ON----------------------------
Donya Victorina: Isagani!
Isagani: Donya Victorina.
Donya Victorina: Nahanap mo na baa ng
magaling kong asawa?
Isagani: Naku hindi pa po eh. Tinataguan po
yata talaga kayo. (pabulong: ang sungit niyo
raw po eh)
Donya Victorina: Ah basta gusto kong
mahanap siya, buhay man o patay. Kailangan
ko siya para makasal akong muli noh!
Isagani: Eh sino po ba ang gusto niyong
pakasalan, Donya Victorina.
Donya VIctorina: Si Juanito Pelaez *kinikilig*
Isagani: *natawa konti* ang malas naman
niya
Donya Victorina: Anong sabi mo?!
Isagani: Ah eh ang sabi ko po, masyado
kayong maganda para sa kanya.
Donya Victorina: Talaga?
Isagani: Oh, Paulita.
Paulita: Anong ginagawa mo rito?
Isagani: Diba ikaw nagsabing magkikita
tayo?
Paulita: Oo na! Ako na kung ako!
Isagani: Bat ka nagagalit?
Paulita: Wala!
Isagani: Bakit nga?
Paulita: E kasi kahapon magkakasama nga
tayo pero parang lumuluwa naman na yung
mga mata niyo kanonood sa mga dancer.
Isagani: Uy hindi ah.
Paulita: Oo kaya.
Isagani: *napangiti* Uy selos siya
Paulita: Hindi ah!
Isagani: Weh? Selos ka eh. Alam mo Paulita,
para sayo lamang ang aking mga mata
*nakatitig*
Paulita: Heh! Wag mo nga akong binobola.
*walk out pero kinikilig*
Isagani: Uy! *tumayo tas bumulong sa
audience* HA! Selos. *sumunod kay Paulita*
-----------------------------LIGHTS
OFF----------------------
Scene 16
Tagapagsalaysay: Isang araw, nagulat ang
mga tao dahil sa mga nagkalat na mga
paskin sa eskwelahan
Chismosa 1: Totoo bang inaresto si Basilio?
Chismosa 2: Oo pati nga raw si Isagani at
ang mga kasali sa planong pagpapatayo ng
akademya.
Chismosa 3: Hala pano na si Paulita?
Chismosa 1: Magpapakasal na raw siya kay
Juanito Pelaez.
Chismosa 2: Oh?
Juli (boses): Ahhhhhhhh!
Chismosa: Ano yon?! *tumakbo pa exit*
-----------------------------LIGHTS
OFF------------------------
Tagapagsalaysay: Nadatnan nga nila ang
bangkay ng isang babaeng napatihulog sa
bintana ng simbahan.
Tata Selo boses: Juli apo. *umiiyak*
Scene 17
Tagapagsalaysay: Kinabukasan…
-----------------------------LIGHTS
ON------------------------
Basilio: G. Simoun. Handa na po ako. Handa
na akong ipagtanggol ang ating bayan.
SImoun: Parehong nawala ang ating
minamahal ng dahil sa mga Kastila. Ngayon,
ito na ang panahon para maghiganti.
*nilabas ang lampara*
Basilio: Para san po yan?
Simoun: Bomba! Ngayong gabi,
mapapasabog ang lahat ng dadalo sa
handaan mamaya. At mamamatay ang lahat
nang hindi handa.
Basilio: Pano ang mga walang kalaban-
laban? Hindi sila dapat madamay.
------------------------------LIGHTS
OFF-----------------------
Scene 18
Tagapagsalaysay: Natuloy nga ang handaan
sa bayan. Gaya ng plano nilagay ni SImoun
ang lampara sa ginta ng handaan.
------------------------------LIGHTS
ON-----------------------
Bisita 1: *binasa ang papel sa may lampara*
Si Crisostomo Ibarra!
Bisita 2: Hahaha kalokohan, matagal nang
patay si Ibarra.
Padre Salvi: Akin na nga yan. *nagulat* Sulat
nga to ni Ibarra!
Bisita: Wag kayong matakot. Tuloy lang ang
kasiyahan!
Mga tao: Tama! Hooooo
*biglang may tumatakbong magnanakaw at
kinuha ang lampara, may narinig na
pagsabog*
---------------------------LIGHTS
OFF--------------------------
Tagapagsalaysay: Sumabog nga ang lampara
ngunit walang nasaktan dahil itinapon ito sa
ilog.
Scene 19
Tagapagsalaysay: Pinaghahanap na si
Simoun dahil nalaman nilang siya ang
nagtangkang magpasabog.
-------------------------LIGHTS
ON----------------------------
Padre Florentino: Simoun! ANong nangyari
sayo? Humiga ka rito
Simoun: Magiging ayos din ako, Padre
Florentino. Makakapagpahinga na rin ako.
Padre Florentino: *nakita ang bote ng lason*
Bakit ka uminom ng lason?
Simoun: Ayokong madakip ng buhay. Pero
bago pa ako mamatay, gusto kong sabihin
sayo na a—ako s-si C-crisostomo Ib-barra.
Padre Florentino: Patawarin ka ng Diyos.
Alam kong alam niyang nagawa mo lamang
ang lahat ng ito dahil sa galit. Kailanma’y
hindi niya ginustong mapasama tayo
Simoun: Bakit hindi niya ako tinulungan?
Padre Florentino: Dahil mali ang iyong
paraan.
Simoun: Payapa na ang aking kalooban,
Padre. Paalam. *deds*
Padre Florentino: Nasaan na? Nasaan na ang
mga kabataang naghahangad sa ikabubuti
ng bayan? Nasaan na ang mga mag-aalay ng
buhay, pangarap, at talento na hindi lamang
para sa sarili? Nasaan na ang mga kabataan?
Nasaan na ang pag-asa ng bayan?
-------------------------------LIGHTS
OFF-----------------------