Banyu yaiku zat kang paling penting ing jero kauripan .

Kira – kira telung

prapat kanggonan saka raga kita, raga saka banyu lan ora sawonga bisa nguwawa
urip luwih saka 4-5 dina tanpa ombe banyu. Kajaba kuwi, banyu uga kanggo
masak, adus, lan ngresiki regetan.
Banyu uga digunakne kanggo kebutuhan industri, pertanian, pemadam
kobongan , panggon rekreasi, transportasi, lan liya-liya. Lelara-lelara sing nempuh
manusia bisa uga ditularkan lan disebarke liwat banyu. Kondisi kesebut iso
nimbulno wabah lelara.
Volume banyu ing jero raga manungsa rata-rata 65% saka total abot awake,
lan volume kesebut rena – rena ning masing-masing wong, uga variasine kelawan
kanggonan-kanggonan awak wong. Organ manungsa kang ngandung akeh banyu.
Saben dina kurang luwih 2.272 liter getih diresikna saka ginjal lan 2,3 liter
diproduksi dadi urine. Saluwihe diserap bali mlebu menyang aliran getih. Jero
kauripan sadina-dina, banyu dikanggokake.
Saka sudut elmu kawarasan masyarakat, sumber banyu resik kudu bisa
ngebaki kebutuhan masyarakat amarga jagan banyu resik sing kewates iso
nyebabne lelara img masyarakat.
Volume rata- rata kebutuhan banyu saben individu saben dina yaiku 150-200
liter utawa 35-40 galon. Kebutuhan banyu kesebut variasi lan tergantung iklim,
standar kauripan, lan kebiyasan masyarakat.
Mula saka iku kita kudu saged hemat banyu supaya alam lan lingkungan
tetep asri.

Nami : Allyarisna Novia R

No : 03

Kelas : X-MIA 3