Professional Documents
Culture Documents
Η Μελισσοκομία Στην Αρχαιότητα
Η Μελισσοκομία Στην Αρχαιότητα
Η Μελισσοκομία Στην Αρχαιότητα
06/09/2017 beeing
Η άσκηση της μελισσοκομίας είναι γνωστή ήδη από την προϊστορική περίοδο. Απολιθώματα
μελισσών έχουν βρεθεί σε στρώματα της Κρητιδικής περιόδου (πριν 65 εκ, χρόνια), ενώ
βραχογραφίες της Μεσολιθικής περιόδου σε σπήλαια της Ισπανίας και της Ινδίας βεβαιώνουν
τον τρύγο μελιού πριν 10.000 χρόνια. Είναι φυσικό ο άνθρωπος των σπηλαίων να εύρισκε
φωλιές μελισσών στα σπήλαια και έτσι να γνώρισε την διατροφική αξία του μελιού.
Στον Αιγαιακό χώρο, η εκμετάλλευση του μελιού εμφανίστηκε περί τα μέσα της 5ης π. Χ.
χιλιετίας, κατά την Νεώτερη Νεολιθική περίοδο. Στο Σέσκλο, βρέθηκε ένα διάτρητο αγγείο με
ίχνη καύσης, που εικάζεται οτί χρησιμοποιούταν για το κάπνισμα των μελισσών και
χρονολογείται σε αυτήν την περίοδο. Στην μινωική Κρήτη (2η χιλιετία π. Χ.), χρησιμοποιούνταν
πήλινες κυψέλς, ενώ οι μέλισσες απεικονίζονται σε τελετουργικά σκύη και κοσμήματα.
Για τους αρχαίους Έλληνες, ο Αρισταίος, γιός του θεού Απόλλωνα, θεωρείται ο πατέρας της
μλισσοκομίας. Τις θεραπευτικές και διατροφικές ιδιότητες του μελιού περιγράφουν, μεταξύ
άλλων, ο Όμηρος, ο Ιπποκράτης και ο Αριστοτέλης. Στα μεγάλα Ιερά, ανευρίσκονται συχνά
μικρού μεγέθους (μικύλλα) αγγεία, που κατά μία άποψη περιείχαν κερί ως προσφορά στην
τιμώμενη θεότητα. Επίσης, είναι γνωστό ότι το σώμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου διατηρήθηκε
μέσα σε σαρκοφάγο γεμάτη με μέλι.