Judicarlo Magno V.
Ulep
BSA-4A
ALA JUVENTUD FILIPINO
By: Dr. Jose P. Rizal
English and Tagalog Version
TO THE FILIPINO YOUTH
By: Dr. Jose P. Rizal - English Version:
“Ala Juventud Filipino”
Raise your unruffled brow
On this day, Filipino youth!
Resplendent shines
Your courage rich,
Handsome hope of my motherland!
Fly grand genius
And infuse them with noble sentiment
That vigorously rushes,
More rapid than the wind,
Its virgin mind to the glorious goal.
Descend to the arena
With the pleasant light of arts and
sciences,
And unbind, Youth,
The heavy chain
That fetters your poetic genius.
See that in the bright zone
With pious and learned hand,
Offers the son of this native land
Resplendent crown.
You who ascend
On wings of your rich fantasy,
Seeking from Olympus in the clouds
Tenderest poetry,
Sweeter than nectar and ambrosia;
July 16, 2018
Rizal
You of the celestial accent,
Melodious rival of the nightingale,
Who with varied melodies
Dissipate the mortal’s bitter pain
In the night serene;
You who animate the hand rock
With the impulse of your mind,
And with per-potent hand makes eternal
The pure memory
Of the refulgent genius;
And you, who with magic brushes
Are wont to transfer to simple canvas
The varied enchantment of Phoebus,
beloved of
Apollo divine,
And the mantle of nature.
Run! For the sacred flame
Of the genius waits to be crowned with
laurels,
Spreading fame
With trumpet proclaiming
O’er the wide sphere the mortal’s name.
Day, oh happy day,
Philippines genteel, for your soil!
Bless the Almighty,
Who with loving desire
Sends you fortune and consolation.

SA KABATAANG PILIPINO
By: Dr. Jose P. Rizal – Tagalog Version:
“Ala Juventud Filipino”
Itaas ang iyong noong aliwalas
ngayon, Kabataan ng aking pangarap!
ang aking talino na tanging liwanag
ay pagitawin mo, Pag-asa ng Bukas!
Ikaw ay lumitaw, O Katalinuhan
magitang na diwang puno sa isipan
mga puso nami’y sa iyo’y naghihintay
at dalhin mo roon sa kaitaasan.
Bumaba kang taglay ang kagiliw-giliw
na mga silahis ng agham at sining
mga Kabataan, hayo na’t lagutin
ang gapos ng iyong diwa at damdamin.
Masdan ang putong na lubhang
makinang
sa gitna ng dilim ay matitigan
maalam na kamay, may dakilang alay
sa nagdurusa mong bayang minamahal.
Ikaw na may bagwis ng pakpak na nais
kagyat na lumipad sa tuktok ng langit
paghanapin mo ang malambing na tinig
doon sa Olimpo’y pawang nagsisikap.
Ikaw na ang himig ay lalong mairog
Tulad ni Pilomel na sa luha’y gamot
at mabisang lunas sa dusa’t himuntok
ng puso at diwang sakbibi ng lungkot
Ikaw, na ang diwa’y makapangyarihan
matigas na bato’y mabibigyang-buhay
mapagbabago mo alaalang taglay
sa iyo’y nagiging walang kamatayan.
Ikaw, na may diwang inibig ni Apeles
sa wika inamo ni Pebong kay rikit
sa isang kaputol na lonang maliit
ginuhit ang ganda at kulay ng langit.
Humayo ka ngayon, papagningasin mo
ang alab ng iyong isip at talino
maganda mong ngala’y ikalat sa mundo
at ipagsigawan ang dangal ng tao.
Araw na dakila ng ligaya’t galak
magsaya ka ngayon, mutyang Pilipinas
purihin ang bayang sa iyo’y lumingap
at siyang nag-akay sa mabuting palad.
 SA KABATAANG PILIPINO
By: Dr. Jose P. Rizal – Tagalog Version:
“Ala Juventud Filipino”
Itaas ang iyong noong aliwalas,
Mutyang Kabataan, sa iyong paglakad;
Ang bigay ng Diyos sa tanging liwanag
Ay pagitawin mo, Pag-asa ng Bukas.
Ikaw ay bumaba, O katalinuhan,
Mga puso namin ay nangaghihintay;
Magsahangin ka nga't ang aming
isipa'y
Ilipad mo roon sa kaitaasan.
Taglayin mo lahat ang kagiliw-giliw
Na ang silahis ng dunong at sining;
Kilos, Kabataan, at iyong lagutin,
Ang gapos ng iyong diwa at
damdamin.
Masdan mo ang putong na
nakasisilaw,
Sa gitna ng dilim ay dakilang alay,
Ang putong na yaon ay dakilang alay,
Sa nalulugaming iyong Inang Bayan.
O, ikaw na iyang may pakpak ng nais
At handang lumipad sa
rurok ng langit,
Upang kamtan yaong matamis na
himig,
Doon sa Olimpo'y yamang nagsisikip.
Ikaw na ang tinig ay lubhang mairog,
Awit ni Pilomel na sa dusa'y gamot
Lunas na mabisa sa dusa't himutok
Ng kaluluwang luksa't
alipin ng lungkot.
Ikaw na ang diwa'y nagbibigay-buhay,
Sa marmol na batong tigas ay
sukdulan,
At ang alaalang wagas at dalisay
Sa iyo'y nagiging walang-kamatayan.
At ikaw, O Diwang mahal kay Apeles,
Sinuyo sa wika ni Pebong marikit,
O sa isang putol na lonang makitid
Nagsalin ng kulay at ganda ng langit.

SA KABATAANG PILIPINO
By: Dr. Jose P. Rizal – Tagalog Version:
“Ala Juventud Filipino”
Itaas ang iyong
Malinis na noo
Sa araw na ito,
Kabataang Pilipino!
Igilas mo na rin ang kumikinang mong
Mayamang sanghaya
Magandang pag-asa ng Bayan kong
Mutya!
Makapangyarihang wani’y lumilipad,
At binibigyang ka ng muning mataas,
Na maitutulad ng ganap na lakas,
Mabilis na hangin, sa kanyang paglipad,
Malinis na diwa, sa likmuang hangad.
Ikaw ay bumaba
Na taglay ang ilaw
Ng sining at agham
Sa paglalabanan,
Bunying kabataan,
At iyong kalagiun ang gapos mong
iyang
Tanikalang bakal na kinatalian
Ng matulain mong waning kinagisnan.
Ikaw na lagi nang pataas nag lipad,
Sa pakpak ng iyong Mayamang
pangarap,
Na iyong Makita sa Ilimpong ulap
Ang lalong matamis
Na mag tulaing pinakananais,
Ng higit ang sarap
Kaysa “ambrosia” at “nectar” na
awagas
Ng mga bulaklak.
Ikaw na may tinig
Na buhat sa langit,
Kaagaw sa tamis
Na kay Filomenang Malinis na hiomig,
Sa gabing tahimik
Ay pinaparam mo ang sa taong sakit,
Ikaw, na ang batong sukdulan ng tigas
Sa lakas ng iyong diwa’y nagagawad
Ng buhay at gilas,
At ang alaalang makislap
Ay nabibigayan ng kamay mong
masikap
Ng buhay na walang masasabing
wakes.
At ikaw, na siyang
Sa may iba’t ibang
Balani ni Febong kay Apelas mahal,
Gayundin sa lambong ng katalagahan,
Na siayng sa guhit ng pinsel mong
tanga’y
Nakapaglilipat sa kayong alinman;
Hayo na’y tumakbo! Sapagka’t ang
banal
Na ningas ng wani’y nais maputungan
Kayong naglalama’y,
At maipamansag ng tambuling tangan,
Saan man humanggan,
Ang ngalan ng tao, sa di matulusang
Lawak ng palibot na nakasasaklaw.
Malwalhating araw,
Ito, Pilipinas, sa lupang tuntungan!
Ang Lumikha’y dapat na pasalamatan, Na ikaw’y pahatdan.
Dahilan sa kanyang mapagmahal,

ALA JUVENTUD FILIPINO

(TAGALOG VERSION)

Itaas ang iyong noong aliwalas

ngayon, Kabataan ng aking pangarap!
ang aking talino na tanging liwanag
Ikaw, na may diwang inibig ni Apeles
ay pagitawin mo, Pag-asa ng Bukas!
sa wika inamo ni Pebong kay rikit
Ikaw ay lumitaw, O Katalinuhan
sa isang kaputol na lonang maliit
magitang na diwang puno sa isipan
ginuhit ang ganda at kulay ng langit.
mga puso nami’y sa iyo’y naghihintay
at dalhin mo roon sa kaitaasan.
Humayo ka ngayon, papagningasin mo
ang alab ng iyong isip at talino
Bumaba kang taglay ang kagiliw-giliw
maganda mong ngala’y ikalat sa mundo
na mga silahis ng agham at sining
at ipagsigawan ang dangal ng tao.
mga Kabataan, hayo na’t lagutin
ang gapos ng iyong diwa at damdamin.
Araw na dakila ng ligaya’t galak
magsaya ka ngayon, mutyang Pilipinas
Masdan ang putong na lubhang makinang
purihin ang bayang sa iyo’y lumingap
sa gitna ng dilim ay matitigan
at siyang nag-akay sa mabuting palad.
maalam na kamay, may dakilang alay
sa nagdurusa mong bayang minamahal.

Ikaw na may bagwis ng pakpak na nais

kagyat na lumipad sa tuktok ng langit,

paghanapin mo ang malambing na tinig

doon sa Olimpo’y pawang nagsisikap.

Ikaw na ang himig ay lalong mairog

Tulad ni Pilomel na sa luha’y gamot
at mabisang lunas sa dusa’t himuntok
ng puso at diwang sakbibi ng lungkot

Ikaw, na ang diwa’y makapangyarihan

matigas na bato’y mabibigyang-buhay
mapagbabago mo alaalang taglay
sa iyo’y nagiging walang kamatayan.
 You who animate the hand rock
With the impulse of your mind,
And with per-potent hand makes eternal
The pure memory
Of the refulgent genius;
ALA JUVENTUD FILIPINO
(ENGLISH VERSION)

Raise your unruffled brow
On this day, Filipino youth!
Resplendent shines
Your courage rich,
Handsome hope of my motherland!
Fly grand genius
And infuse them with noble sentiment
That vigorously rushes,
More rapid than the wind,
Its virgin mind to the glorious goal.
Descend to the arena
With the pleasant light of arts and
sciences,
And unbind, Youth,
The heavy chain
That fetters your poetic genius.
See that in the bright zone
With pious and learned hand,
Offers the son of this native land
Resplendent crown.
And you, who with magic brushes
Are wont to transfer to simple canvas
The varied enchantment of Phoebus,
beloved of
Apollo divine,
And the mantle of nature.
Run! For the sacred flame
Of the genius waits to be crowned with
laurels,
Spreading fame
With trumpet proclaiming
O’er the wide sphere the mortal’s name.
Day, oh happy day,
Philippines genteel, for your soil!
Bless the Almighty,
Who with loving desire
Sends you fortune and consolation.

You who ascend

On wings of your rich fantasy,
Seeking from Olympus in the clouds
Tenderest poetry,
Sweeter than nectar and ambrosia;

You of the celestial accent,

Melodious rival of the nightingale,
Who with varied melodies
Dissipate the mortal’s bitter pain
In the night serene;