Professional Documents
Culture Documents
17 Νοέμβρη
17 Νοέμβρη
ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ
Το τραγούδι είμαστε 2 είμαστε 3 είμαστε 1013
ΕΙΣΟΔΟΣ
(βαδίζουμε στη σκηνή και απαγγέλλουμε το ποίημα του
Σεφέρη Οι Γάτες τα Αϊ Νικόλα )
…………………
Παιδί Α Την κάθε αυγή χτυπούσε μια καμπάνα και ξεκινούσαν
τσούρμο για τη μάχη.
Όλη μέρα χτυπιούνταν ως την ώρα που σήμαιναν το βραδινό
ταγίνι.
Απόδειπνα πάλι η καμπάνα και βγαίναν για τον πόλεμο της
νύχτας.
Ήτανε θαύμα να τις βλέπεις, λένε, άλλη κουτσή, κι άλλη
στραβή, την άλλη
χωρίς μύτη, χωρίς αυτί, προβειά κουρέλι.
ΚΑΦΕΝΕΙΟ 1
ΚΑΦΕΝΕΙΟ 2
ΚΑΦΕΝΕΙΟ 3
ΚΑΦΕΝΕΙΟ 4
ΔΡΩΜΕΝΟ : ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ
ΑΦΗΓΗΤΗΣ
Τις ημέρες εκείνες έκαναν σύναξη μυστική τα παιδιά και λάβανε
την απόφαση,
επειδή τα κακά μαντάτα πλήθαιναν στην πρωτεύουσα, να βγουν
έξω σε δρόμους και σε πλατείες
με το μόνο πράγμα που τους είχε απομείνει : μια παλάμη τόπο
κάτω από τ’ ανοιχτό πουκάμισο,
με τις μαύρες τρίχες και το σταυρουδάκι του ήλιου.
Όπου είχε κράτος κι εξουσία η Άνοιξη.
Διαδηλωτής ΣΤ (Διομήδης)
Θα 'ρθει καιρός που θ' αλλάξουν τα πράγματα,
να το θυμάσαι ,Μαρία.....
θυμάσαι ,Μαρία ,στα διαλείμματα εκείνο το παιχνίδι που
παίζαμε
κρατώντας τη σκυτάλη
Μη βλέπεις εμένα, μην κλαις ,εσύ είσαι η ελπίδα
Άκου, θα 'ρθει καιρός που οι άνθρωποι, σκέψου, , θα μιλάνε με
χρώματα
κι άλλοι με νότες
Να φυλάξεις μοναχά σε μια μεγάλη φιάλη με νερό
λέξεις κι έννοιες σαν κι αυτές :
απροσάρμοστοι, καταπίεση, μοναξιά, τιμή, κέρδος, εξευτελισμός
για το μάθημα της Ιστορίας
Μαρία, δε θέλω να λέω ψέματα, είναι δύσκολοι καιροί και θα'
ρθουνε κι άλλοι δύσκολοι καιροί, πολύ δύσκολοι καιροί
Δεν ξέρω, μην περιμένεις κι από μένα πολλά,
τόσα έζησα, τόσα έμαθα, τόσα λέω..
κι απ' όσα διάβασα ένα κράτησα καλά
Σημασία έχει να παραμένεις άνθρωπος
Θα την αλλάξουμε τη ζωή...παρ' όλα αυτά, Μαρία
16 Νοεμβρίου 1973…
1. Σπυρίδων Κοντομάρης (ετών 57, 20.30)
2. Διομίδης Κομνηνός (ετών 17, 21.30)
3. Σωκράτης Μιχαήλ (ετών 57, μεταξύ 22.30 & 23.00)
4. Βασίλειος Φάμελλος (ετών 26, 23.30)
5. Torill Engeland Magrette (ετών 22, 23.30)
6. Γεώργιος Σαμούρης (ετών 22, 24.00)
7. Δημήτριος Κυριακόπουλος (βραδυνή ώρα – κατέληξε 19/11/73)
8. Σπύρος Μαρίνος (Γεωργαράς) (ετών 35, βραδυνή ώρα)
17 Νοεμβρίου 1973…
9. Νικόλαος Μαρκούλης (ετών 24 , πρωινή ώρα, κατέληξε 19/11/73)
10. Αικατερίνη Αργυροπούλου (ετών 76, 10.00, κατέληξε Μάϊο ’74)
11. Στυλιανός Καραγεωργής (ετών 19, 10.15)
12. Μάρκος Καραμανής (ετών 23, 10.30)
13. Αλέξανδρος Σπαρτίδης (ετών 16, 10.30-11.00)
14. Δημήτριος Παπαϊωάννου (ετών 60, 11.30)
15. Γεώργιος Γερτζίδης (ετών 48, 11.30)
16. Βασιλική Μπεκιάρη (ετών 17, 12.00)
17. Δημήτρης Θεοδωράς (ετών 5 1/2, 13.00)
18. Αλέξανδρος Βασίλειος (Μπασρί) Καράκας (ετών 43, 13.00)
18 Νοεμβρίου 1973…
19. Αλέξανδρος Παπαθανασίου (ετών 59, 10.00)
20. Ανδρέας Κούμπος (ετών 63, 11.00, κατέληξε στις 30/1/1974)
21. Μιχαήλ Μυρογιάννης (ετών 20, 12.00)
22. Κυριάκος Παντελεάκης (ετών 43, 12.00-12.30)
23. Ευστάθιος Κολινιάτης (κατέληξε στις 21/11/73)
Αφηγητής
Από κείνη τη βραδιά πέρασαν 39 χρόνια. Εκεί που βρισκόταν το
καφενεδάκι της οδού Πατησίων άνοιξε μια καφετέρια,
που γέμιζε φοιτητές και περαστικούς που έπιναν βιαστικά τον
καφέ τους.
Το Μάη έκλεισε κι αυτή, όπως εκατοντάδες άλλα μαγαζιά… Στη
γειτονιά εκείνη τίποτα δεν είναι όπως παλιά και κάτι παραμένει
σαν και τότε .. Το ίδιο και στο κόσμο μας. Τα παιδιά που
κλείστηκαν εκείνη τη νύχτα στο Πολυτεχνείο
μεγάλωσαν . Άλλα από αυτά συνέχισαν να παλεύουν να
δώσουν ζωή στα όνειρά τους, άλλα, τα λιγότερα, εξαργύρωσαν
τη συμμετοχή τους στον αγώνα…
Ο εκδικητής ο λυτρωτής
είμαστε δυο, είμαστε τρεις
είμαστε χίλιοι δεκατρείς
Αρνιέμαι
Καφενείον η Ελλάς
Ο Μέρμηγκας
Ητανε νέοι
Οι δρόμοι ήταν σκοτεινοί και λασπωμένοι
το πιάτο στο τραπέζι λιγοστό,
το φιλί στο κατώφλι ήταν κλεφτό
και έρωτες μέσα στις καρδούλες κλειδωμένοι
Μαλαματένια λόγια