RIZAL: LANORIAS (scene 1) PADRE: GARCIA (scene 6)

LT. TAVIEL DE ANDRADE: MACATANGAY (scene 1) MGA SUNDALO: IRISH, JABOLI, LIAN LEE, MALAKI (scene 6)

TEODORA: MALAKI (scene 3) COMMANDER: MACATANGAY (scene 6)

TRINIDAD: LIAN LEE (scene 3) DR. CASTILLO: MALAZARTE (scene 6)

GUWARDIYA: GARCIA (scene 3)

CAPTAIN DOMINGUEZ: MALAZARTE (scene 4)

JOSEPHINE BRACKEN: MARQUEZ (scene 5)

JOSEFA: JABOLI (scene 5)

SCENE 1: MACATANGAY & LANORIAS PROPS: DALAWANG UPUAN

(nakaupo si Rizal)

Narrator: Sa mga nalalabing oras ni Rizal, matapos siyang mahatulan nang kamatayan ng hukumang royal audiencia,
siya ay inilipat sa kulungan (prison chapel) kung saan siya ay dinalaw ng kanyang mga kamag-anak at malalapit na
kaibigan

(darating si Lt. Taviel de Andrade)

Lt. Taviel de Andrade: Magandang umaga, doktor.

Jose Rizal: Magandang umaga rin, teniyente

Lt. Taviel de Andrade: Narinig ko ang hatol, at nalulungkot ako sa mga pangyayari.

Jose Rizal: Wala tayong magagawa, kung yang ang kanilang nais. Gayunpaman, nais kong magpasalamat sa
lahat ng iyong tulong sa aking paglilitis.

Lt. Taviel de Andrade: Nais ko ring humingi ng tawad, dahil hindi ko nagawang iligtas ka.

Jose Rizal: Ginawa mo ang lahat, teniyente, at dahil doon, lubos akong nagpapasalamat.

(yuyuko at aalis si Lt. Taviel de Andrade)

Narrator: Matapos ang limang oras na pagdalaw ng ilang mga kaibigang pari ni Rizal, naiwang mag-isa si Rizal sa
kaniyang kulungan.

SCENE 2: DODGE PROPS: FEATHER (BALLPEN), PAPEL, LAMPARA, TEACHER’S TABLE&CHAIR

(lalapit si Rizal sa kaniyang mesa, at magsisimulang magsulat)

Narrator: At dito siya ay nagsimulang magsulat ng mga liham at tula. Ilan sa kaniyang mga isinulat sa mga panahong
ito ay ang (farewell poem) na itinago niya sa isang lamparang mula sa asawa ni Juan Luna, at ang liham niya para sa
matalik niyang kaibigan na si Propesor Blumentrit

Sa liham ni Rizal para sa propesor, isinaad niya ang mga sumusunod; "i quote"

“Propessor Blumentrit:
Mahal kong kapatid,

Kapag natanggap mo itong liham na ito, marahil ay patay na ako. Bukas, alas-siyete ng umaga, ay
papaslangin ako, ngunit ako ay inosente sa krimen ng rebelyon!

Mamamatay akong malinis ang konsiyensiya.

Paalam, aking pinakamatalik na kaibigan. Huwag ka sanang mag-isip ng masama para lang iganti ako.

Fort Santiago, Ika-29 ng Disyembre, 1896”

(titigil si Rizal na magsulat, ilalagay ang sulat sa lampara, kasama ang isa pang papel)

SCENE 3: LANORIAS, MALAKI, LIAN, GARCIA PROPS: LAMPARA NA MAY LETTER

Narrator: Pagsapit ng alas kwatro ng hapon (4:00 p.m.) dumating ang ina ni Rizal na si Teodora.

(darating si Teodora sa kulungan ni Rizal)

Jose Rizal: Inay, mano po Inay!

(luluhod si Rizal sa harap ni Teodora, at hahalik sa kamay nito)

Teodora: Pepe…

Jose Rizal: Patawad aking ina!

(mag-iiyakan silang mag-ina, habang paghihiwalayin sila ng mga guwardiya)

(papasok si Trinidad para alalayan si Teodora)

(bibigay ni Rizal yung lamparang may sulat kay Trinidad)

Jose Rizal: May nilagay ako sa loob niyan. (pabulong)

(tatango si Trinidad)

SCENE 4: LANORIAS, MALAZARTE PROPS: PLATO, KUTSARA, TINIDOR

Narrator: Matapos ang pagdalaw ng kaniyang ina at kapatid, bumisita pa ang ilan sa kaniyang mga kaibigan… At
pagsapit ng alas otso ng gabi (8:00 pm.), kinain ni Rizal ang kaniyang huling hapunan.

(kakain si Rizal)

(pagkatapos kumain ni Rizal papasok si Capt. Dominguez)

Jose Rizal: Kapitan Dominguez! Nais kong ipaalam sa’yo na napatawad ko na ang lahat ng aking mga kaaway, kasama na
ang mga hukom ng militar na humatol at nagpataw sa akin ng parusang kamatayan

SCENE 5: LANORIAS, MARQUEZ PROPS: PLATO, KUTSARA, TINIDOR, LIBRO

Narrator: Kinabukasan, alas singko y medya (5:30am) inihain na kay Rizal ang kaniyang huling almusal.

(kumakain ng almusal si Rizal)

(pagkatapos kumain, nagsulat ulit si Rizal ng liham)

Narrator: Matapos kumain, muling nagpatuloy si Rizal sa kaniyang pagsusulat ng mga liham. Dito ay nagsulat siya ng
liham para sa kaniyang mga kapatid na babae, liham para sa kaniyang iniibig na si Josephine Bracken, at liham para sa
kaniyang kapatid na si Paciano.

Sa isang bahagi ng kaniyang liham para kay paciano sinambit niya ito(I quote):

“Mahal kong kapatid,

Ngayong mamamatay na ako, sa’yo ko iniaalay ang aking mga huling linya, para sabihin sa’yo kung gaano ako
kalungkot na iwan kang mag-isa sa buhay, kasama pa ang pasanin n gating pamilya at ang ating tumatandang mga
magulang.”

Narrator: Matapos magsulat ng mga liham ay dumating si Josephine Bracken kasama ang kapatid ni Rizal na si Josefa

(papasok si Josephine Bracken kasama si Josefa)

(naluluha si Josephine Bracken)

Josephine Bracken: Paalam, aking mahal…Rizal Paalam.

(magyayakapan at mag-I’iyakan si Rizal at Josephine)

Jose Rizal: Tanggapin mo itong aklat bilang huling ala-ala ko sa’yo.

Josephine Bracken: Salamat, Rizal..

SCENE 6: LANORIAS, LAQUINDANUM, JABOLI, LIAN LEE, MALAKI, MALAZARTE, GARCIA

PROPS: TALI, CRUCIFIX, BARIL

Narrator: Alas sais y medya ng umaga ng araw na iyon, nagsimula na ang pagmartsa patungong Bagumbayan.

(Nagmarmartsa si Rizal, padre(Garcia), mga sundalo (irish, jaboli, lian lee, Malaki), commander(ralph), Dr.
Castillo(malazarte).

(Tingin si Rizal sa taas)

Jose Rizal: Kay ganda ng araw na ito, Padre! Ano pang umaga ang mas matiwasay at mapayapa? Kay linaw ng Corregidor
at ng mga bundok ng Cavite! Sa mga umagang tulad nito, lumalakad kami sa labas kasama ang
aking kasintahan.

(lakad… lakad… lakad)

(Titingin si Rizal sa malayo)

Jose Rizal: Iyan ba ang Ateneo, Padre?

Padre: Oo, iyan nga.

(lakad…lakad…lakad)

(hinto)

Narrator: Nang makarating sila sa Bagumbayan, isang pari ang nagbasbas kay Rizal

(padre iaabot kay Rizal yung krus tapos basbasan siya)

(hahalikan ni Rizal yung krus pagkatapos haharapin ang firing squad)

Jose Rizal: Mayroon lamang sana akong isang hiling bago ninyo ako paslangin, maaari niyo ba kong barilin nang nakaharap
sa inyo?

Commander: Impossible! Klaro at strikto ang utos sa amin na ika’y paslangin habang ika’y nakatalikod.

(Rizal hinga malalim)

Jose Rizal: entonces por lo menos salvar mi cabeza

(Rizal lakad)

Dr. Castillo: Maaari ko bang makuha ang pulso ng bibitayin?

Commander: Sige, doktor.

Dr. Castillo: Nakamamangha! Normal ang kaniyang pulso. Hindi siya takot mamatay!

(maghahanda na sa pagpaslang ang firing squad)

Commander: Listo!

(drum sounds play)

Commander: Cargar! Establecer!

(I’reready na ng mga sundalo yung baril)

Commander: Fuego!

(Mga sundalo pinaputok na yung baril)

(Rizal sabay harap sa mga sundalo)

Jose Rizal: Consummatum est!

(babagsak si Rizal sa lupa)

Commander: Muerte a los traidore! Viva España!