Εισαγωγή
Ένα τηλεοπτικό προϊόν πολιτεύεται
τις αρχές της Μεγάλης Εβδομάδας ο Άδωνις Γεωρ-
γιάδης απευθύνθηκε στον ελληνικό λαό με διάγγελ­
μα, στο οποίο φρόντισε μαζί με τις ευχές να προ­
αναγγείλει μεγάλες αποκαλύψεις μετά το Πάσχα,
απειλώντας ότι θα «διαλύσει» τους πολιτικούς του
αντιπάλους. Ακόμα τις περιμένουμε.
Το μέτρο δεν είναι αυτό που χαρακτηρίζει τον αντι­
πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας. Φροντίζει μόνος του
με κάθε τρόπο να μας υπενθυμίζει ότι ο ίδιος υπήρξε
τηλεοπτικό προϊόν, επομένως είναι υποχρεωμένος
να πολιτεύεται με τους όρους που επιβάλλει η τηλε­
οπτική αγορά. Γι’ αυτόν, δεν έχει τόση σημασία αυτό
που λέγεται, όσο ο τρόπος που λέγεται, και κυρίως αν
αυτά που λέγονται εισπράττονται με τον κατάλληλο
τρόπο από το κοινό στο οποίο απευθύνονται.
Ό πω ς θα δούμε στη συνέχεια, ο κ. Γεωργιάδης
έχει ανακαλύψει ποικίλους τρόπους να εμπορεύεται
τα προϊόντα που διακινεί, από τα οποία δεν εξαιρεί­
ται και το πολιτικό του αξίωμα. Σε πρόσφατη ανάρ­
τηση της ομογενειακής οργάνωσης ΑΗΕΡΑ Αυστρα­
λίας διαφημίζονται τα μαθήματα της ιδιωτικής του
σχολής ως μαθήματα του ...αντιπροέδρου της Νέας
Δημοκρατίας: «Η εταιρία Ε λληνική Α γω γή, στην Αθήνα,
η οποία είναι η έδρα το ν α ντιπροέδρου της Ν έας Δ η μ ο ­
κρατίας Άδω νι Γεωργιάδη, ξεκίνησε την Τετάρτη 4 Ο κτω­
βρίου μαθήματα Ε λληνικής Ιστορίας. 0 κ. Γεω ργιάδης
διδάσκει το μά θημα της Ιστορίας και από το διαδίκτυο
για όσους δεν μπο ρο ύν να βρίσκονται μέσα στην τάξη.
[...] Το πρώτο μάθημα δώ θηκε [sic] δωρεάν και μπορείτε
να το π αρακολουθήσετε από εδώ. Τα υπόλοιπα μαθήματα
δίνονται με μηνιαία συνδρο μή 60 ευρώ».1
Η περίπτωση του κ. Γεωργιάδη δεν είναι βέβαια
μοναδική στην ελληνική πολιτική σκηνή. Η δημόσια
συμπεριφορά του κ. αντιπροέδρου μάλλον αντιπρο­
σωπεύει τον κανόνα παρά την εξαίρεση. Αλλά αξίζει
να αναλύσει κανείς την ξεχωριστή αυτή περίπτωση,
γιατί ο κ. Γεωργιάδης δεν διστάζει να πει με στεντό­
ρεια φωνή εκείνα που μόλις σιγοψιθυρίζουν οι συ­
ναγωνιστές του. Ο πολιτικός του λόγος μάς παρέχει
ερμηνευτικά κλειδιά για τον τρόπο που πολιτεύεται η
αξιωματική αντιπολίτευση, για τη σχέση της Δεξιάς
και της Ακροδεξιάς, για τις εξελίξεις στο εσωτερικό
της «γαλάζιας πολυκατοικίας».
Πηγή σε όσα ακολουθούν είναι ο ίδιος ο Άδωνις
Γεωργιάδης. Όσα είπε και όσα έγραψε τα τελευταία
χρόνια. Πολύτιμο υλικό περιέχεται στη σειρά των δι­
κών του τηλεοπτικών εκπομπών, τις οποίες είχαμε
συγκεντρώσει επί χρόνια στο πλαίσιο των ερευνών
της ομάδας «Ιός»,2 προτού προκύψει η ευκολία του
youtube. Στις εκπομπές αυτές σμιλεύτηκαν τα ιδιαί­
τερα πολιτικά χαρακτηριστικά του κ. Γεωργιάδη και
μπορούν να ανιχνευτούν τα πάγια στοιχεία της πα­
ρέμβασής του.
0 ίδιος ο κ. Γεωργιάδης πριν από πολλά χρόνια,
όταν ακόμα ήταν απλός πολιτευτής με το ΛΑΟΣ του
Γιώργου Καρατζαφέρη, είχε εκφράσει τη δυσαρέσκειά
του για το γεγονός ότι την εκπομπή του την παρα­
κολουθούσαν και κάποιοι που δεν συμμερίζονταν
τις ακροδεξιές του απόψεις: «Υπάρχει μία στήλη στην
Ελευθεροτυπία», έλεγε, «η οποία σου βγάζει τι είπες το
1997. Λέει, “α πομαγνητοφω νημένη συνέντευξη στο Τη-
λεάστυ, 2 Ιο υνίο υ 1997". Και λες πού τη βρήκε, εγώ δεν
την έχω. Π ροφανώ ς την έχει η Ασφάλεια. Α πό εκεί την
παίρνουν, για να μη νομίζουν ότι τρώ με κουτόχορτο» (εκ­
πομπή «ΕλλήνωνΈγερσις», Τηλεάστυ, 26.5.2006).
Η παρατήρηση του κ. Γεωργιάδη ήταν αξιοσημεί­
ωτη, παρά τη γελοιότητα του ισχυρισμού. Άθελά του
ο τηλεπαρουσιαστής παραδεχόταν ότι το περιεχόμε­
νο των όσων έλεγε έπρεπε να αποτελεί αντικείμενο
έρευνας των ...υπηρεσιών ασφαλείας, ενώ απέκλειε
την περίπτωση να παρακολουθεί την εκπομπή του
κάποιος που δεν συμμερίζεται τις ιδέες του. Όσο
κι αν θα ’θελε σήμερα να σβηστούν όσα έλεγε τότε
στους οπαδούς του ο κ. Γεωργιάδης, το υλικό αυτό
από εκατοντάδες εκπομπές έχει διασωθεί. Εδώ αξιο-
ποιείται μόνο μικρό μέρος του.
4 Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ

Ελληνική Αγωγή - Το 1ο Διαδικτυακό Μάθημα Ελληνικής Ιστορίας

(06/10/17)

Πο μ είναι ο πρόεδροί
και ποιοί ο αντιπρόεδροί;
Πάντωί ο κ. Γεωργιάδη!
εμπορεύεται ακόμα και
το αξίωμά του στη Νέα Ηεταιρία Ελληνική Αγωγή, στηνΑθήναηοποίαείναι ηέδρατου αντιπροέδρου
της ΝέαςΔημοκρατίας Άδωνι Γεωργιάδηξεκίνησε τηνΤετάρτη4 Οκτωβρίου
Δημοκρατία μαθήματαΕλληνικής Ιστορίας.
Οκ. Γεωργιάδηςδιδάσκειτο μάθηματης Ιστορίας και απότοδιαδίκτυογιαόσους
δενμπορούννα βρίσιονται μέσαστηντάξη.
Μια δεύτερη πηγή για όσα ακολουθούν είναι η Έτσι, έχουντηνευκαιρίανα παρακολουθήσουντο μάθημάτου μέσωτης ζωντανής
διαδυσυακηςπροβολήςτου. ΤαμαθήματαξεκίνησαντηνΤετάρτη4Οκτωβρίου
προσωπική ιστοσελίδα του. Προτού καταφύγει στο στις20:00μ.μ
άθλημα του tw itter με τις γνωστές αξιοσημείωτες
Τοπρώτο μάθημαδάΛηκεδωρεάν και μπορείτενατο παρακολουθήσετεαπόεδώ.
επιδόσεις, ο κ. Γεωργιάδης διέπρεπε στον διάλογο Ταυπόλοιπαμαθήματαδίνονται με μηνιαίασυνδρομή60ευρώέως τονΜάιο
μέσω της ιστοσελίδας αυτής (www.adonisgeorgiades.
gr). Με τη χαρακτηριστική, μάλιστα, σεμνότητα που Όσοι επιθυμούνναταπαρακολουθήσουν μέσωτου διαδικτύου θαπρέπεινα
επικοινωνήσουν με την ΕλληνικήΑγωγήστο e-madστο infb@EllinikiAgogi.gr ήνα
τον διακρίνει, είχε ονομάσει «Εκκλησία του Δήμου» τηλεφωνήσουνστηνΑθήναστο 2105221314
αυτό τον ιντερνετικό διάλογο με μια ομάδα οπαδών
του ΛΑΟΣ και της Χρυσής Αυγής. Μόνο που η «Εκ­
τεκμήριο για το είδος και κυρίως την απόχρωση της
κλησία του Δήμου» ξαφνικά τον Μάρτιο του 2014
προσωπικής του πολιτικής ατζέντας.
εξαφανίστηκε από το διαδίκτυο. Ό χι μόνο σταμάτησε
Δεν ήταν δυνατόν βέβαια να παραλειφθεί και η
ο «διάλογος», αλλά εξαφανίστηκαν και όλα όσα είχαν
πρόσφατη παραγωγή (παρα)πολιτικού λόγου από τον
γραφτεί μέχρι εκείνη τη στιγμή! Προκειμένου να απο­
κ. Γεωργιάδη στις τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές εκ­
κρύψει τις πιο χοντροκομμένες διατυπώσεις και ενό-
πομπές όπου εμφανίζεται καθημερινά καθώς και στα
ψει της αξιοποίησής του από την κυβέρνηση Σαμα­
μέσα κοινωνικής δικτύωσης στα οποία διαπρέπει. Ει­
ρά, ο Άδωνις Γεωργιάδης ακολούθησε τη μέθοδο του
δικά το tw itter εξελίχθηκε στο πλέον προσφιλές του
αγαπημένου του ήρωα και έκοψε τον γόρδιο δεσμό.
μέσο, εφόσον λες και έχει φτιαχτεί για όσους πολι­
Μόνο που για μια ακόμα φορά έκανε λάθος. Με το
τεύονται με ατάκες και χωρίς πρόγραμμα. Στη σημε­
«ξεκρέμασμα» της «Εκκλησίας του Δήμου» δεν κατά-
ρινή, λοιπόν, πολιτική παρέμβαση του κ. Γεωργιάδη
φερε να απαλλαγεί από τις ενοχλητικές αναρτήσεις.
κυριαρχούν οι αναρτήσεις στα κοινωνικά μέσα δικτύ­
Γιατί βρίσκονται όλες αποθηκευμένες σε διαδικτυα-
ωσης και κυρίως στο twitter. Βέβαια ούτε σ’ αυτόν
κές «βιβλιοθήκες» και κυρίως στο πολύτιμο «Internet
τον τομέα πρωτοτυπεί. Οι πολιτικοί όλου του κόσμου
Archive».
έχουν από καιρό καταφύγει σ’ αυτή την σχεδόν άναρ­
Στις πηγές που χρησιμοποίησα περιλαμβάνεται
θρη και εξ ορισμού συνθηματολογική εκφορά του π ο­
φυσικά και η -σχετικά ισχνή- αρθρογραφία του κ. Γε-
λιτικού λόγου. Μόνο που ο κ. Γεωργιάδης ήταν ήδη
ωργιάδη, τα περιοδικά που κατά καιρούς εκδίδει -κυ­
πλασμένος γ ι’ αυτό το μέσο. Δασκαλεμένος από έναν
ρίως η Ε λληνική Α γω γή- και φυσικά τα τρία βιβλία τα
επαγγελματία διαφημιστή, τον Γιώργο Καρατζαφέρη,
οποία ισχυρίζεται ότι έχει συγγράψει. Ειδικά σ’ αυτά
τον άνθρωπο που είχε επινοήσει το σλόγκαν «απ’ έξω
τα βιβλία θα σταθούμε περισσότερο, εφόσον ο ίδιος ο
εμφάνιση και από μέσα άνεση» για να διαφημίσει
κ. Γεωργιάδης έχει επιλέξει να εμφανίζεται ως ειδικός
εσώρουχα, ήταν έτοιμος για να περάσει στην εποχή
επί των βιβλίων.
της διαδικτυακής πολιτικής ατάκας.
Όσο για την κοινοβουλευτική παρουσία του, ο
κ. Γεωργιάδης υπερηφανεύεται για την πληθωρική
παραγωγή ερωτήσεων, τις οποίες έχει καταθέσει ως 1 https://goo.gl/Vr48xQ.
αντιπολιτευόμενος και ως συμπολιτευόμενος βου­ 2 Στην ομάδα του «Ιού» μετείχαν και οι Τάσος Κωστόπουλος, Δη-
λευτής. Αυτό το πλούσιο υλικό αποτελεί αδιάψευστο μήτρης Τρίμης, Αγγέλικα Ψαρρά και Άντα Ψαρρά.
 ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ
Αντιπρόεδρος
όλων των προέδρων
Ο ΑΔΩΝΙΣ ΚΑΙ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ
«ΚΑΙ ΓΙΑ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ πρω τίστω ς,
α λλά και για πρα γμα τικού ς, π ισ τεύ ω αναφ α νδόν στα
α ρ χ η γ ικ ά κόμματα». Αυιά έλεγε ο Άδωνις Γεωργιά-
δης τον Νοέμβριο ίο υ 2009, μια μέρα μετά τον δι­
ορισμό του από τον Γιώργο Καρατζαφέρη στη θέση
του γραμματέα του ΛΑΟΣ. Και πρόσθετε: «Η ελλ η νικ ή
φ υ λ ή από αρχαιότατω ν χρ ό νω ν -θα μπο ρ ο ύσ α να κάνω
διαλέξεις ε π ' αυτώ ν των θ εμά τω ν- λ ειτο υ ρ γ εί και ε π ιτυ γ ­
χά ν ει όταν έ χει αξίους ηγέτας» (Τηλεά στυ, 10.11.2009).
Ο Καρατζαφέρης ήταν περήφανος για την επιλογή
του: «Ο Ά δω νις έχει έναν τρόπο ιδιαίτερα πειστικ ό σ τη ν
α ν άπ τυ ξη των επιχειρη μάτω ν. Είναι μια εξα ιρετική π ε ­
ρίπτω ση . Είναι γραμματέας πλέο ν της Κ.Ε.» (Τη λεά σ τυ,
23.11.2009).
Έξι χρόνια αργότερα, τον Δεκέμβριο του 2015, ο κ.
Γεωργιάδης θα διεκδικούσε την αρχηγία ενός άλλου
κόμματος, της Νέας Δημοκρατίας, και χάρη στη σ τή­
ριξη που παρείχε στον δεύτερο γύρο των εσωκομ­
ματικών εκλογών στον υποψήφιο που επικράτησε,
τον Κυριάκο Μητσοτάκη, θα καπάρωνε τη θέση του
αντιπροέδρου. Ή δη από την περίοδο της αρχηγίας
Σαμαρά είχε βέβαια εξασφαλίσει έναν ηγετικό ρόλο
στο κόμμα, παρά το γεγονός ότι ήταν φρέσκος σε
έναν πολιτικό χώρο με πολλά και έμπειρα στελέχη.
Πώς τα καταφέρνει τόσο καλά με τους εκάστοτε
αρχηγούς του ο κ. Γεωργιάδης; Ασφαλώς δεν αρκεί
ως εξήγηση η αναγνώριση α π ’ αυτούς των αναμφι­
σβήτητων ειδικών προσόντων του, και ιδιαίτερα η
ευχέρειά του να κινείται στον χώρο των τηλεοπτι­
κών εκπομπώ ν και των σύγχρονω ν μέσων κοινω­
νικής δικτύωσης. Το μυστικό μάς το αποκαλύπτει
ο ίδιος. Πέντε ολόκληρα χρόνια προτού αναδειχτεί
από τον κ. Καρατζαφέρη στη θέση υ π ’ αριθμ. 2 του
ΛΑΟΣ, ο κ. Γεωργιάδης ανέλυε ως εξής την πολιτι­
κή συγκυρία της εποχής: «Σήμερα επιβ εβ α ιώ θη κε ένα
πράγμα, και θα σας το πω ως ισ τορικός. Η σ η μ α ν τικ ή
5
η μ ερ ο μ η νία για τη ν ελλ η νικ ή ιστορία των τελευτα ίω ν
ετώ ν δ εν ή τα ν ού τε η είσοδός μα ς στο ευρώ , ού τε η δη μ ι­
ο υ ρ γία της Ε υρω π α ϊκή ς Έ νω σης, ο ύτε τίποτα άλλο από
αυτά τα κουραφέξαλα. Η σ η μ α ν τικ ή η μερ ο μ η νία ή ταν η
μέρα π ο υ ο πρό εδρ ο ς του Λ α ϊκο ύ Ο ρθοδόξου Σ υν α γερ ­
μ ο ύ Γ ιώ ργο ς Καρατζαφέρης ίδρ υ σ ε α υτό ν τον πολιτικό
φορέα, ο οποίος σ ή μ ερ α α π ο δεικν ύ ει τη ν α ναγκα ιότητα
της υπά ρξεώ ς του» (Τηλεά στυ, 7.11.2004). Τι περισσό­
τερο θα ζητούσε οποιοσδήποτε πολιτικός αρχηγός
από τους συνεργάτες του;
Ασφαλώς οφείλει πολλά ο κ. Γεωργιάδης στον
Γιώργο Καρατζαφέρη. Αλλά η ευκολία με την οποία
τον αποχωρίστηκε τον Φεβρουάριο του 2012 για
να προσχωρήσει στη Νέα Δημοκρατία μαρτυρά το
γεγονός ότι ο πολιτικός σύνδεσμος μεταξύ των δύο
δεν υπήρξε ποτέ σταθερός. Και μόλις φάνηκε ότι ο
κύκλος του ΛΑΟΣ κλείνει, στις αρχές του 2012, και
μετά την αυτοκτονική συμμετοχή στην τρικομμα-
τική κυβέρνηση Παπαδήμου, ο κ. Γεωργιάδης ήταν
έτοιμος να αλλάξει κόμμα, δηλαδή αρχηγό.
Στον αντίποδα αυτής της εφήμερης σχέσης, ο
κ. Γεωργιάδης δεν χάνει την ευκαιρία να σημειώ­
νει τον ιδιαίτερο σύνδεσμό του με δύο πρόσωπα
που έχουν παίξει σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση
της σύγχρονης ακροδεξιάς σκέψης στην Ελλάδα. Ο
πρώτος είναι ο Κωνσταντίνος Πλεύρης, ο οποίος θα
μας απασχολήσει και παρακάτω. Ο κ. Γεωργιάδης
επαναλαμβάνει κάθε τόσο το χρέος που οφείλει στον
ιδρυτή του «Κόμματος 4 ης Αυγούστου», τον άνθρωπο
που θεωρείται -όχι άδικα- γκουρού του ελληνικού Ο κύριος
νεοναζισμού: Γεωργιάδης
«Η έναρξη της όποιας στα διο δρο μία ς έχω κά νει σ τη ν
οφείλει πολλά
τηλεό ρ α ση , δη λα δή ο ά νθρω πος πο υ μο υ έδω σε την
ώ θη ση σε επο χές δύ σκ ο λες και μαύρες, όταν είχα με στον Γιώργο
χά σ ει το υς γο νείς μας, ήτα νε ποιος; Ή τα ν ο σ υ γ γρ α φ έ ­ Καρατζαφέρη
ας και ιστορικός και δικ η γό ρο ς Κ ώ στας Π λεύρης. Και
6 Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ
Οι πρόεδροι σε ποιο κανάλι; Στο Telecity τότε, σ τη ν εκ π ο μ π ή τον
αάάάζουν. Η στάση Ισ τ ο ρ ικ έ ς Μ νήμες". Ε κεί έκα να τη ν πρώ τη μο υ τη λ εο ­
τουκ. Γεωργιάδη
π τικ ή εμ φ ά νισ η και -οφείλω να το πω αυτό- ο Κώ στας
παραμένει ίδια
ο Π λενρη ς, χω ρίς ποτέ ν α μο υ ζη τή σ ει μ ία δρ α χμή , μο υ
έκανε τέτοια π ροβολή στον ε κδο τικό οίκο Γ εω ργιά δη και
τέτοια ώ θη ση , ττον μπορώ να πω ότι έκτοτε όλα έγιν α ν
πολύ ευκολότερα. [...] Μ π ο ρ ε ί να έχο υ μ ε πολλές δια φ ο ­
ρές ιδεο λο γικές ή λίγες δια φ ορές ιδεολογικές. Δ εν έχει
ση μα σ ία . Σ έβομαι τη ν προ σ ω πικό τητά τον. Σ έβομαι τις
γνώ σεις του και κ υρ ίω ς σέβ ο μα ι το γεγο νό ς ότι όταν εγώ
είχα ανάγκη, ο Κ ώ στας ο Π λενρ η ς ήταν ε κ εί και με β ο ή ­
θησε. Χ ω ρίς α ντίτιμο και χω ρίς μίζα όπω ς σ υ ν η θ ίζετα ι
σ ή μ ερ α σ τη ν πα τρίδα μας. Κι εγώ α υτά δεν τα ξεχνάω»
(Τ η λεά στυ, 14.9.2006).
Ό πω ς θα δούμε παρακάτω, η προβολή του Γεωρ­
γιάδη από τον Πλεύρη δεν είχε φιλανθρωπικό χα­
ρακτήρα. Βασιζόταν στην υπεράσπιση των ίδιων
πολιτικών και ιδεολογικών θέσεων ενώ υπήρξε και
επαγγελματική συνεργασία. Μ πορεί να θέλει να το
ξεχάσει αυτό σήμερα ο κ. Γεωργιάδης, αλλά τα σχε­
τικά ντοκουμέντα μας το θυμίζουν.
Λιγότερο γνω στή είναι η πνευματική σχέση του
κ. αντιπροέδρου με τον δημοσιογράφο Ιω άννη Πασ-
σά (1899-1987), ο οποίος έγινε γνω στός με την έκδο­
ση του Ν εω τέρο ν Ε γκ υ κλο π α ιδικ ο ύ Λ εξικ ο ύ «Ηλιον».
Ο κ. Γεωργιάδης συνόδευε την πώληση των βιβλίων
του Πασσά με την υπόμνηση όσων τον συνδέουν
με τις απόψεις Πασσά: «Θέλω να ξέρετε ότι σπ α νίω ς
Η προβολή του σ τη ζωή σας θα σας δο θεί ε υκ α ιρία να αγοράσετε τόσο
Γεωργιάδη από χ ρ ή σ ιμ α και σπ ο υδα ία βιβλία όσο αυτά τα βιβλία τον Ιω-
ά ννο ν Π ασσά. Π ρέπει δε να απο κα λύψ ω δη μο σίω ς ότι
τον Πλεύρη
αν εμένα μο υ έχει γ εν ν η θ ε ί μ ία πο λύ μ εγά λ η α γά πη για
δεν είχε τη ν Ε λλάδα και για τον δια χ ρο ν ικό ελλη νικ ό πολιτισμό,
φιλανθρωπικό σίγο υ ρα χρ ω σ τώ πά ρα πο λλά στο ν Ιω ά ννη Π ασσά. Στον
χαρακτήρα πατέρα μο υ πρώ τα, πο υ α υτά τα βιβλία τα είχα μ ε σπ ίτι
μας, α λλά κ υρ ίω ς στο ν Ιω ά ννη Π ασσά πο υ τα εξέδωσε.
Γ ια τί σε μ ια νεαρά ηλικία, ο Ιω ά ννη ς Π ασσάς μ ε έκανε
να α ισθά νομ α ι υπερ ή φ α νο ς για τη ν κα τα γω γή μου, με
ώ θη σε να ψάξω περισσότερο, και έτσ ι σή μ ερα μπορώ
να σας λέω α υτά πο υ σας λέω κά θ ε μέρα» (Τη λεάσ τυ,
18.9.2007)
Παρακάτω θα δούμε π οια ήταν αυτά τα στοιχεία
στα βιβλία του Πασσά που ενθουσίασαν τον κ. Γε­
ωργιάδη. Ο ίδιος τον θεωρεί πολιτικό του πρόγονο:
«Ο Ιω ά ννη ς Π ασσάς είναι ο πρόδρομος όλου α υ τού του
κινή μα το ς της επα νελλη νίσ εω ς. Α π ό τον α είμ νη σ το Ιω ­
ά ν νη Π ασσά ξεκίνη σα ν όλα. Ε μείς σ ή μ ερ α πο υ είμαστε
εδώ και λ έμ ε α υτά πο υ λέμ ε, είμ α σ τε π ν ευ μ α τικ ά τέκνα
το υ α ε ιμ νή σ το υ Ιω ά ννο υ Π ασσά. Η έκδο σ η α υ το ύ του
βιβ λίο υ [σ.σ. επανέκδοση τριών αντικομμουνιστικών
φυλλαδίων του Πασσά σε ενιαίο τόμο, Ο Ά νθ ρω πος
αυτό το κτήνος, S.O.S., Π ώ ς θα γ ίν η ο Τρίτος Γύρος] είναι
ιστορικό γεγονός. Είναι μείζο ν ισ το ρ ικό γεγονός» (Τ η λ ε­
άστυ, 17.12.2007)
Και σ ε άλλη ευκαιρία: «Ο Π ασσάς ήτα ν ο ιδρ υτή ς, ο
π ρω τα γω νισ τή ς του κινή μα το ς της επα νελλη νίσ εω ς. Η
α λήθ εια είναι ότι το Ν εώ τερο ν Ε γκ υ κλο π α ιδικ ό ν Λ ε ξ ι­
κό ν του “Η λιου" είναι η κο ρ υ φ α ία εκδο τική επ ιλο γή , το
κο ρ υφ α ίο εκδοτικό ε π ίτε υ γμ α σε όλη α υ τή τη ν πορεία
τω ν α νθρώ πω ν πο υ κατά τη διά ρ κεια του 2 0 ο ύ αιώ νος
θέλη σ α ν να ξαναβρούν τι θα π ει να είσαΓΕλλην. Και κ υ ­
ρίως, σε μια ε πο χή όπο υ η θολοκουλτούρα, η ψ ευτοαρι-
στερά, ή ρθ ε να α λώ σει όλες τις π α ρα δο σια κ ές αξίες του
Ε λλη νισμο ύ. Το γεγο νό ς ότι σ ’ α υ τή τη ν ε πο χή ή ρ θ ε ο
Π ασσάς και κρ ά τη σ ε ψ ηλά τη ν εθνική αξιοπρέπεια, και
το η θικ ό έστω και λίγω ν Ε λλή νω ν για να π ά ρ ο υ μ ε τη
σ κ υ τά λ η και να σ υ ν εχ ίσ ο υ μ ε α υ τή τη ν π ορεία είναι κάτι
το οποίο σ η μ α ίνει ότι χρ ω σ το ύ μ ε πολλά στον «Ηλιο»
και στο ν Π ασσά. Ε μείς μεγα λ ώ σα μ ε με τον Π ασσά. Ο
πατέρας μο υ ήτα ν φ ίλο ι με τον α είμ νη σ το Πασσά, ε ίχ α ­
με όλα τα βιβλία του σ τη β ιβ λιο θή κη μας» (Τη λεάσ τυ,
24.12.2007) .
 I ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ
Από τους τηλεγάμους
στα νανογιλέκα
Ο ΑΔΩΝΙΣ ΚΑΙ TO LIFE STYLE
Ο ΑΔΏΝΙΣ ΓΕΠΡΓΙΑΔΗΣ αναδείχθηκε στην πολι­
τική χάρη στην τηλεοπτική μέθοδο Καρατζαφέρη, την
οποία ανέπτυξε ο ίδιος καθώς και οι συνεργάτες του στο
ΛΑΟΣ και το Τηλεάστν Κυριάκος Βελόπουλος και Δημο­
σθένης Λιακόπουλος. Ο Καρατζαφέρης ήταν ο πρώτος
ο οποίος διέκρινε την πολιτική ισχύ που θα μπορούσε
να αντλήσει η Ακροδεξιά από την τηλεοπτική εικόνα
και μάλιστα σκαρφίστηκε έναν πρωτότυπο τρόπο να
αποκτήσει πρόσβαση σε τηλεοπτικό χρόνο πολύ προτού
ανοίξει ο δρόμος για την ιδιωτική τηλεόραση. 0 κ. Κα­
ρατζαφέρης είχε εφεύρει την «ενοικιαζόμενη πολιτική
βιντεοκασέτα» από τα μέσα της δεκαετίας του 1980 και
μέσω αυτής κατόρθωσε να κερδίσει την εμπιστοσύνη
του ζεύγους Κωνσταντίνου και Μαρίκας Μητσοτάκη.
Όταν ήρθε η ώρα της ιδιωτικής τηλεόρασης, ο Γ. Καρα­
τζαφέρης ανταμείφθηκε με την παραχώρηση μιας από
τις πρώτες «άδειες» για να ανοίξει τον δικό του σταθμό,
το Telecity, εν συνεχεία Τηλεάστν και εν τέλει APT.1
Ένας από τους λόγους που ο Α. Γεωργιάδης αναδεί­
χτηκε σε πολιτικό στέλεχος του χώρου, ενώ απέτυχαν
οι συναγωνιστές του Βελόπουλος και Λιακόπουλος,
παρά το γεγονός ότι είχαν προηγηθεί απ’ αυτόν στις
εκπομπές παραπολιτικού τηλεμάρκετινγκ, είναι και ότι
ο ίδιος αφομοίωσε καλύτερα τα διδάγματα της σχολής
Καρατζαφέρη. Είναι γνωστό ότι ένας από τους λόγους
που είχε αναδειχθεί μέσα σε λίγους μήνες το ΛΑΟΣ σε
σοβαρό παράγοντα της πολιτικής ζωής ήταν το γεγονός
ότι ο κ. Καρατζαφέρης έχει κατορθώσει να μετατρέψει
το ίδιο το κόμμα του σε αγαπημένο αντικείμενο των εκ­
πομπών της πρωινής, της μεσημεριανής, αλλά και της
μεταμεσονύκτιας ζώνης των περισσότερων καναλιών,
αναδεικνύοντας τα στελέχη του σε πρωταγωνιστές ενός
ειδικού εθνικοπατριωτικού life style. Σ’ αυτό το πεδίο, ο
κ. Γεωργιάδης κέρδισε κατά κράτος τους ανταγωνιστές
του Βελόπουλο, Λιακόπουλο, αλλά και τον Μάκη Βορί-
δη, ο οποίος βέβαια δεν χρειάστηκε να καταφύγει σε
παρόμοιες εκπομπές, εφόσον διέθετε ήδη το εισιτήριο
για τα τοκ σόου των «μεγάλων καναλιών», ενώ και η
πολιτική του προέλευση ήταν διαφορετική: η Νεολαία
της ΕΠΕΝ του δικτάτορα Παπαδόπουλου.
Η ώσμωση του ΛΑΟΣ με την τηλεόραση ολοκληρώ­
θηκε μέσα από την προσφορά της ιδιωτικής ζωής των
ίδιων των στελεχών του ως τηλεοπτικού θέματος και
θεάματος. Χαρακτηριστικός είναι ο τρόπος που αντιμε­
τώπισαν τα κανάλια ένα απλό υποτίθεται οικογενειακό
συμβάν στη ζωή του κ. Γεωργιάδη, τον γάμο του με την
Ευγενία Μανωλίδου τον Ιούνιο του 2009. Τρία τουλά­
χιστον κανάλια μετέδιδαν «ζωντανά» στιγμιότυπα, ενώ
την επομένη ανέλαβαν τα μεσημεριανάδικα να μεταδώ­
σουν τις κρυφές και «αποκλειστικές» σκηνές του μυστη­
ρίου και του γλεντιού που ακολούθησε. Και ας σημει­
ωθεί ότι δυο μέρες νωρίτερα είχε μεταδοθεί και πάλι
σε «ζωντανή σύνδεση» η βάπτιση του γιου του Μάκη
Βορίδη, με νονό (ποιον άλλο;) τον Γιώργο Καρατζαφέρη
και την παράσταση να κλέβει και πάλι το μελλόνυμφο
ζεύγος Γεωργιάδη.
Αλλά τι μάθαμε από αυτές τις εκπομπές; Όπως μας
αποκάλυψε ο A lpha στις 23.6.2009, «υπήρχαν τρία είδη
σαλάτας. Το φύλλο το άνοιγαν μόνοι το υς Και μπονρεκάκι
βλέπω. Και ψητά κρεατάκια». Πρόκειται βέβαια για την
προετοιμασία του γαμήλιου γλεντιού: «Παρούσα στην
εκπομπή η διοργανώτρια γάμου. Τα τραπέζια ήταν γεμάτα.
Το επαναλαμβάνουμε ξανά και ξανά και ξανά, ότι αυτά είναι
ΟΆδωνις
πλάνα που βλέπετε μόνο στην εκπομπή μας, γιατί ήμαστε Γεωργιάδης
εκεί, στη δεξίωση. Εμένα μ ’ αρέσει πολύ η Ευγενία. Είναι αφομοίωσε
θεά. Και ο γαμπρός παιδιά Μ ετά θα σχολιάσουμε και το καλύτερα από
καταπληκτικό νυφικό. Ν α δούμε πού φρεσκαρίστηκε η Ευ­
κάθε άλλον
γενία».
Την ίδια μέρα, το A lter είχε «αποκλειστικό» με τον
τα διδάγματα
Λεωνίδα Γεωργιάδη, ο οποίος ανέλυσε τον γάμο του της σχολής
αδελφού του με την ίδια εμβρίθεια που προβάλλει τους Καρατζαφέρη
αρχαίους συγγραφείς! Το κανάλι προχώρησε σε αποκα-
ΤαΒαφτίσια λύψεις: «Τι έκαναν το πρώτο βράδυ τον γάμον τονς Άδω-
τουπαιΰιού νις-Ενγενία. Α ς δούμε τι απάντησε η Ευγενία Μ ανω λίδον
του Βορίδη και
πάνω στην καρέκλα τον μακιγιάζ Ποια η παράκλησή της
ο «γάμος ms
χρονιάς» του στον παντοτινό Μ πονμπονκο της». 0 Λεωνίδας παρεμβαί­
Γεωργιάδησε νει: «Η γραβάτα, το μαντίλι, όλα αυτά έχουν σημασία». Το
«αποκλειστικά* πλάνο απογειώνεται με «τα δάκρυα της Ευγενίας Μ ανω λί­
πΛανα δον όταν είδε τον Άδωνι στην εκκλησία». Από ίο ρεπορτάζ
δεν έλειπε φυσικά και το εξειδικευμένο Star, το οποίο
αναγόρευσε το συμβάν σε «γάμο της χρονιάς» και πα­
ρέθεσε τις δικές του αποκλειστικές πληροφορίες: «Της
πάτησαν το νυφικό. Π ήγε στο σούπερ μάρκετ πριν τον γάμο».
Ο λόγος που η τηλεοπτική κάμερα έλκεται από τις
προσωπικές στιγμές των πολιτικών έχει αναλυθεί διε­
ξοδικά και συνδέεται με την ανάγκη ή τη μόδα «οπτι-
κοποίησης» της πολιτικής αντιπαράθεσης. Ενδιαφέρον
έχει και το γεγονός ότι υπάρχει μια ειδική σχέση της
«λαϊκής τηλεόρασης» με την Άκρα Δεξιά και τα στελέ­
χη της. Το φαινόμενο ερμηνεύει ο καθηγητής Αντώνης
Έλληνας: «Το πολιτικό ρεπερτόριο της Ά κρας Δεξιάς ικα­
νοποιεί τη δίψα των μέσων ενημέρωσης για αισθησιακές,
απλοποιημένες, προσωποποιημένες και αμφιλεγόμενες ιστο­
ρίες. Υπερβολικές αναφορές σε βίαια εγκλήματα και εντάσεις
στις πόλεις, πον αποτελούν τυπικά συστατικά των επικλή­
σεων της Ά κρας Δεξιάς, σννάδονν με την αυξανόμενη τάση
των μέσων ενημέρωσης να δραματοποιούν τις ειδήσεις. Η
“υπεραπλούστευση πον επίσης χαρακτηρίζει τις επικλή­
σεις της Ά κρας Δεξιάς σννάδει με μια διάθεση των μέσων
ενημέρωσης για μονοαιτιακές εξηγήσεις και για τη διατύπω­
Η ανάμειξη ση εύκολων λύσεω ν σε σύνθετα φαινόμενα».2 Όπως είναι
πολιτικής και προφανές, η τηλεοπτική κάμερα αναζητά τα πρόσωπα
που θα υποδυθούν τους ήρωες σ’ αυτές τις «προσωπο-
τηλεμάρκετινγκ ποιημένες ιστορίες». Στις περιπτώσεις που προσφέρε-
δεν είναι ται ο ίδιος ο πολιτικός να μετάσχει στα σενάρια αυτά,
πάντοτε τα κανάλια είναι πρόθυμα να αναπαράγουν οτιδήποτε
αποδοτική τους προσφερθεί.
Δεν θα μπορούσε, λοιπόν, να έχει άλλη τύχη ο γά­
μος Γεωργιάδη-Μανωλίδου, όταν αποτέλεσε κοσμικό
γεγονός για τα κανάλια τρία χρόνια αργότερα ο γάμος
του χρυσαυγίτη Παναγιώταρου. Η διαφορά είναι ότι ο
κ. Γεωργιάδης έχτισε για τον εαυτό του μια πολιτική κα-
ριέρα μόνο μέσα από την τηλεόραση. Ακολουθώντας τα
χνάρια του τότε αρχηγού του, στηρίχτηκε στους κανό­
νες που εκείνος του είχε διδάξει, τους κανόνες δηλαδή
της εμπορικής διαφήμισης.
Γνωρίζουμε σήμερα ότι ο συνδυασμός του προσωπι­
κού life style με ανάμειξη πολιτικής και τηλεμάρκετινγκ
δεν είναι πάντοτε αποδοτικός. Αν παρακολουθήσει κα­
νείς τα θαυματουργά ματζούνια διά πάσαν νόσον που
πουλάνε τον τελευταίο καιρό ο Βελόπουλος, ο Λιακό-
πουλος αλλά και ο ίδιος ο αρχηγός Καρατζαφέρης, θα
μελαγχολήσει για την κατάντια των υποψήφιων ταγών
του έθνους. Στην ίδια κατηγορία οδηγούνταν με μα­
θηματική ακρίβεια και ο ίδιος ο κ. Γεωργιάδης, από τη
στιγμή που αποφάσισε δίπλα στα βιβλία να πλασάρει
και θαυματουργά παυσίπονα «νανογιλέκα». Το βήμα
προς την αυτογελοιοποίηση είχε ήδη ολοκληρωθεί.
Εδώ και δέκα χρόνια ο κ. Γεωργιάδης είχε λάβει το
μήνυμα ότι μπορεί η πάση θυσία τηλεπροβολή να μην
είναι και τόσο ανώδυνη. Είχε τότε επικριθεί από τους
τηλεοπαδούς του για τη συμμετοχή της κυρίας Μανω-
λίδου σε ένα άθλιο τηλεριάλιτι, με τίτλο «Η στιγμή της
αλήθειας!».3 Μιλώντας σε συνάντηση που οργανώθηκε
από ομοϊδεάτες του σε κλειστή αίθουσα («Π. Σ. Θερμο-
πύλαι»), στις 20.10.2008, ο κ. Γεωργιάδης επιχείρησε να
τα ρίξει όλα στη σύντροφό του. Κάποιος από τους συ­
γκεντρωμένους οπαδούς του διατύπωσε τότε την απο­
γοήτευσή του: «Εχω στενοχω ρηθεί από το παιχνίδι που
παρουσιάζει η γυναίκα σας. Το είδα προχτές και μου πέσανε
τα μούτρα». Μ ε τη γνωστή του ευκολία ο κ. Γεωργιά­
δης ένιψε τα χέρια του: «Υπάρχει κανένας εδώ να με έχει
ακούσει να είπα ότι εγώ σας καλώ να δείτε αυτό το παιχνίδι
στην τηλεόραση; Εγώ είπα το ακριβώς αντίθετο. Εγώ είπα ότι
 ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΟΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ
όπως όλα τα ριάλιτι τα θεωρώ τηλεσκονπίδια, το ίδιο είπα
στην εκπομπή μου, ότι απτό πον παρουσιάζει η γυναίκα μου
είναι το ίδιο τηλεσκουπίδι. Και δεν καλώ κανέναν να το δει.
Τελεία. Αν σου πω εγώ επειδή είναι η γυναίκα μου δες το, να
'ρθεις και να με φτύσεις. Τώρα, τις επαγγελματικές επιλογές
της γυναίκας μου, στη γυναίκα μου».
Αλλά η κυρία Μανωλίδου τον είχε ήδη διαψεύσει.
Σε συνέντευξη που έδωσε στην Αθηνά Γκόρου για την
Ελευθεροτυπία, μία μέρα νωρίτερα, η παρουσιάστρια
αποκάλυψε ότι ο βουλευτής της είπε: «Μακάρι να γίνει
(το ριάλιτι) γιατί είναι ένα μεγάλο κανάλι και ενδεχομένως
να βρεις ανθρώπους που να μπορούν να σε βοηθήσουν και
στον άλλο σου τομέα». Μάλιστα, σε άλλο σημείο η κυρία
Μανωλίδου ήταν ακόμα πιο αποκαλυπτική: «Μα ο λό­
γος που δέχτηκα να κάνω τη “Στιγμή της αλήθειας ” ήταν η
επιμονή του Αδώνιδος. Εγώ δεν ήθελα καθόλου αυτό το παι­
χνίδι. Ή μουν πολύ αρνητική- Εκείνος μου είπε: “Ξεκίνα και,
αν δεν σου αρέσει, όταν τελειώσει ο κύκλος σταματάς’». Μ ’
άλλα λόγια, αν έβαζαν τον κ. Γεωργιάδη στη δοκιμασία
του «ανιχνευτή ψεύδους» θα αποτύχαινε παταγωδώς. Η
κ. Μανωλίδου κάρφωνε, μάλιστα, και τον πρόεδρο του
κόμματος, τον κ. Καρατζαφέρη, ότι ενημερώθηκε κι αυ­
τός και της ευχήθηκε καλή επιτυχία!
Είναι η μοίρα πολλών τηλεοπτικών αστέρων να κα­
ταντούν καρικατούρα του εαυτού τους. Αυτό είναι που
συνέβη με την πρόσφατη προβολή των «νανογιλέκων»
από τον κ. Γεωργιάδη. Δεν ξέρω αν ζήλεψε τη δόξα του
Μάκη Τριανταφυλλόπουλου, ο οποίος πρώτος είχε εκ­
θειάσει στις εκπομπές του τα «θαυματουργά» και μυ­
στηριώδη αυτά προϊόντα, αλλά ακόμα και οι υποστη-
ρικτές του κ. Γεωργιάδη έδειξαν να ξαφνιάζονται. Το
διαδίκτυο άρχισε να γεμίζει ειρωνικά σχόλια και να
μεταβάλλεται από πρόθυμος σύμμαχος σε επικίνδυνο
εχθρό του. Υποχρεώθηκε λοιπόν ο κ. Γεωργιάδης να δι-
ακόψει τις εκπομπές και να αναρτήσει τον περασμένο
Νοέμβριο μακροσκελή ανακοίνωση στο facebook, όπου
9
μιλά για «συντονισμένη επίθεση σε μένα με αφορμή τις Συνταρακτικέs
τρεις τηλεοπτικές εκπομπές πο υ έκανα για τα γιλέκα αυτής αποκαάύφεα για τον
μπουφέ, αήήά και
της εταιρίας», δηλώνει ότι είναι πολιτικός και δεν είναι
για την πρώτη νύχτα
πλούσιος, και δυστυχώς «ο χώ ρος του βιβλίου διέρχεται του γάμου
τεράστια κρίση και [...] άρα θα κάνουμε αυτό που πρέπει και
μπορούμε για να ζήσει η οικογένειά μας φυσικά στα πλαίσια
της νομιμότητας».1234
Το κακό για τον κ. Γεωργιάδη είναι ότι η υπόθεση
έχει αναδειχθεί σε φιάσκο εδώ και πολλά χρόνια. Το
περιοδικό Hot Doc είχε από το 2012 αποκαλύψει με δη­
μοσιογραφική έρευνα ότι ο θησαυρός του γιλέκου ήταν
άνθρακας,5 ενώ ο κ. Τριανταφυλλόπουλος παραπέμφθη-
κε στο Πειθαρχικό της ΕΣΗΕΑ, το οποίο αποφάσισε σε
δεύτερο βαθμό να του επιβάλει ποινή προσωρινής δι­
αγραφής για τη διαφήμιση αυτού του προϊόντος στις
εκπομπές του. Εκτενές ιστορικό της υπόθεσης περιλαμ­
βάνει η διαφωτιστική έρευνα των Ελληνικών Hoaxes.6
Το σημαντικότερο είναι ότι ως επιχείρημα ο κ. Γεωρ­
γιάδης προκαλεί τους επικριτές του να εξετάσουν και
τα άλλα προϊόντα που διαφημίζονται, όπως τις κρέμες
αδυνατίσματος, τις ζελατίνες, τα χάπια, κ,λπ. Πρόκειται
για κλασικό επιχείρημα κάποιου που αισθάνεται ένοχος
για κάτι: «εγώ δεν κάνω τίποτα περισσότερο από όσα
κάνουν άλλοι» ή «υπάρχουν και χειρότεροι».
1 Για τη μέθοδο Καρατζαφέρη, βλ. Δημήτρης Ψαρράς, Το κρυφό
χέρι του Καρατζαφέρη, εκδ. Αλεξάνδρεια, Αθήνα 2010. Είναι η μοίρα
2 Αντώνης Έλληνας, Τα μέσα ενημέρωσης και η Άκρα Δεξιά στη
Δυτική Ευρώπη. Παίζοντας το χαρτί του εθνικισμού, μιφρ. Ελένη
πολλών
Κοισυφού, εκδ. Επίκεντρο, Θεσσαλονίκη 2012. τηλεοπτικών
3 Ιός, «Η στιγμή του ψεύδους!», Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία, αστέρων
18.1.2009.
4 https://www.facebook.com/adonisgeorgiadi, 14.11.2017. να καταντούν
5 Κώστας Βαξεβάνης, Στέφανος Γώγος, «Το γιλεκάκι του Καματε­ καρικατούρα
ρού», περ. Hot Doc, 10.7.2012.
6 Θοδωρής Δανιηλίδης, Θάνος Σ. Επαχτίτης, Στάμος Αρχοντής,
του εαυτού
Τα «μαγικά» γιλέκα στην εκπομπή του Άδωνι Γεωργιάδη, http:// τους
ellinikahoaxes.gr/2017/11 /15/georgiadis-gileko.
TO
«Επικίνδυνο κόμμα
η Νέα Δημοκρατία»
Ο ΑΔΩΝΙΣ ΚΑΙ Η ΔΕΞΙΑ
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΜΦΙΒΟΛΙΑ ότι ο Α. Γεωργιάδης
είναι ιδανικός εκφραστής της θεωρίας του κ. Καρα-
τζαφέρη περί «γαλάζιας πολυκατοικίας». Γεννήθηκε
πολιτικά μέσα σ’ αυτήν, ως μέλος της ΟΝΝΕΔ, δοκί­
μασε να ακολουθήσει τον Αντώνη Σαμαρά στην Πολι­
τική Άνοιξη, μεταπήδησε στο ΛΑΟΣ, όπου για πρώτη
φορά αναδείχθηκε σε ηγετικό στέλεχος, και επανήλθε
στη Νέα Δημοκρατία. Με άλλα λόγια, ο κ. Γεωργιάδης
κατόρθωσε μέσα σε λίγα χρόνια να συγκατοικήσει με
όλους τους νοικοκυραίους της Δεξιάς. Το κακό είναι
ότι σε όποιο διαμέρισμα βρισκόταν, δεν άντεχε και
έλουζε τους περιοίκους με κάθε άλλο παρά κολακευ­
τικά λόγια.
Από πολύ νωρίς είχε βάλει στο μάτι τον Κώστα Κα­
ραμανλή: «Η χτεσινή συνέντευξη τύπο υ του πρω θυπο υρ­
γού ήταν γελοία. Λέω μια βαριά έκφραση, ήταν γελοία
όμως. Γιατί ήταν γελοία; Διότι επί μιάμιση ώρα καθίσαμε
ν ' ακούσουμε τι θα πει ο πρω θυπουργός. Ο πρω θυπουργός
δεν είπε απολύτω ς τίποτε. Π οιες μεταρρυθμίσεις; Δ ηλα δή η
πώ λησις του ΟΤΕ λέγεται μεταρρύθμισις; Δ ηλα δή ξεπου­
λάω; Α υτό λέγεται μεταρρύθμισις;» (Τηλεάστυ, 11.9.2006).
Προτού ο αρχηγός Καρατζαφέρης διατυπώσει τη
θεωρία της πολυκατοικίας ο Α. Γεωργιάδης αρνιόταν
κάθε συγγένεια με τη Νέα Δημοκρατία: «Πάρα πολλοί
κάνουν το μεγάλο σφάλμα να μας συ γχέο υ ν με τη Ν έα Δ η ­
μοκρατία και να θεω ρούν ό η κατά κάποιο τρόπο είμαστε
κοντινά πολιτικά κόμματα. Π ρέπει να σας πω ότι καμία
εγγύτητα δεν αισθάνομαι περισσότερο προς τη Ν έα Δ η ­
Κατά τον μοκρατία, α π' ό,τι προς το ΠΑΣΟΚ. Για μένα αυτά τα δύο
Α. Γεωργιάδη, ο κόμματα είναι πανομοιότυπα» (Τηλεάστυ, 31.10.2006).
κ. Καραμανλής Μάλιστα δεν δίσταζε να καταγγείλει τη Νέα Δημο­
κρατία για κρυφή φιλομεταναστευτική ατζέντα: «Εσείς
ήταν όργανο που σκοπεύετε να ξαναψηφίσετε Ν έα Δημοκρατία, θέλω
των ξένων να έχετε υπόψη σας, ότι το κόμμα αυτό έχει αποφασίσει να
δυνάμεων αναθεω ρήσει το Σύνταγμα και να δώσει πολιτικά δικαιώ ­
ματα στους μετανάστες. Θέλετε; Αν θέλετε ψηφ ίστε το. Α λλά
Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ
να το ξέρετε τουλάχιστον» (Τηλεάστυ , 6.11.2006).
Θεωρούσε την κυβέρνηση Καραμανλή επικίνδυνη
για το έθνος και τη θρησκεία: «Δίνουμε μία μάχη στα
χαρακώ ματα για να σώ σουμε την εθνική μας μνήμ η και
σε αυτή τη μάχη ο πρω θυπουργός της χώ ρας [Κώστας
Καραμανλής] και η Ν έα Δ ημοκρατία είναι ανήπαλοι.
Έ χ ο υν πάει με τη θολοκουλτούρα, έχο υν πάει με τον Σ ημί­
τη, έχο υν πάει με τον ε κσυγχρονισμό, έχο υν πάει αντίθετοι
στην Εκκλησία» (Τηλεάστυ, 21.3.2007).
Σιγά σιγά άρχιζε να εντοπίζει την αντίθεσή του σε
πρόσωπα της Νέας Δημοκρατίας: «Έχουμε κάτι ά χρ η ­
στους υπο υργο ύς Εξωτερικών στιλ Μ πακογιάννη. Α υ τή η
γυναίκα είναι εθνικά επικίνδυνη. Η Ν τάρα Μ πακογιάννη
είναι εθνικά επικίνδυνη ως υπουργός Εξωτερικών. Σας το
βροντοφωνάζω από αγωνία. Κ ινδυνεύει να τινάξει στον
αέρα όλες τις ελληνορωσι κές σχέσεις από την αμερικανο-
δουλεία της. Η γυναίκα δεν ξέρει από εξωτερική πολιτική.
Είναι άσχετη. Την έχο υν βάλει επειδή είναι κόρη του Μ η-
τσοτάκη, και όταν φ ύγει από αυτό το υπουργείο θα έχουμε
διακόψει τις διπλω ματικές μας σχέσεις με τις μισές χώ ρες
τον πλανήτη- Είναι ανίκανη γι' αυτή τη θέση » ( Τηλεάστυ,
7.5.2007). Στην ίδια εκπομπή δεν παρέλειπε βέβαια να
καταγγείλει ως μειοδότη και τον πρωθυπουργό: «Έχου­
με παραχω ρήσει με εντολή Καραμανλή τον μισό εναέριο
χώ ρο στους Τούρκους».
Η γνώμη του ήταν ότι ο κ. Καραμανλής ήταν όρ­
γανο των ξένων δυνάμεων: «Το Ίδρ υμ α Σόρος, το Στέιι
Ν τιπάρτμεντ, το υπουργείο Εξωτερικών της Γερμανίας,
το διεθνές κατεστημένο επέβαλε στον Κώστα Καραμανλή
να κρατήσει το επαίσχυντο, το άθλιο βιβλίο Ιστορίας και
δυστυχώ ς όλοι αυτοί οι λαλίστατοι βουλευτές της Νέας
Δ ημοκρατίας πο υ γυρνάνε από κανάλι σε κανάλι και λέ­
γανε ότι το βιβλίο είναι άθλιο, εθνοπροδοτικό, γενιτσαρικό,
κατάπιαν τη γλώ σσα τους, στηρίζουν Κώστα Καραμανλή,
στηρίζουν Μ αριέττα Γιαννάκου, στηρίζουν τη Ρεπούση,
για να κάνουν τα παιδιά μας γενιτσάρους, σαν κι αυτούς
 I ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ
π ον πήρανε την Π όλη πριν από 5 00 χρόνια» (Τηλεάστν,
29.5.2007).
Σε άλλη εκπομπή θα επαναλάβεί: «Δέσμιος ο Καρα­
μανλής από τους έξω» (Τηλεάστν , 5.6.2007). Και έναν
μήνα αργότερα: «Είναι παντελώ ς ακατάλληλος γ ι’ α υτή τη
θέση ο Κώστας Καραμανλής. Κάθε μέρα το αποδεικνύει.
Όποιος λέει ότι εμείς είμαστε δήθεν ακροδεξιοί είναι ψ εύ­
της και συκοφάντης. Γιατί; Θα σας διαβάσω τώρα την πιο
ακροδεξιάς ιδεολογίας δήλω ση πο υ έχει γίνει από'Ε λληνα
πολιτικό, για να ξεκαθαρίσουμε επιτέλους τι θα πει Α κρο­
δεξιά και τι όχι. Α κροδεξιά κύριοι σημαίνει να είσαι αντι-
δημοκράτης. Α κούστε λοιπόν την απάντηση πο υ έδωσε η
κυρία Ν τόρα Μ πακογιάννη μέσα στο ελληνικό κοινοβού­
λιο σε επίκαιρη ερώ τηση τον προέδρου τον Σ υνασπισμού
Α λέκον Αλαβάνου. Η κυρία Μ πα κογιά ννη ξεκαθάρισε ότι
“μεταξύ του λαϊκισμού τον Ν α ι ή τον Ό χι στα δη μο ψ ηφ ί­
σματα, προτιμώ τη Βουλή". Ξεκαθάρισε δηλαδή ότι ποτέ
δεν θα γίνει δημοψ ήφ ισμα για κανένα θέμα. Α υ τή είναι
στην ουσία ακροδεξιά δήλωση. Α ς τολμήσουν να μο υ πο ύ ­
νε εμένα ξανά π ερί Ακροδεξιάς σε κανένα παράθυρο και θα
δείτε τι θα γίνει» (Τηλεάστν, 2.7.2007).
Στην επόμενη φάση ο κ. Γεωργιάδης άρχισε να ξε­
χωρίζει κάπως τα δύο μεγάλα κόμματα: «Το επικίνδυνο
κόμμα στην πολιτική μας ζω ή σήμερα λέγεται ΣΥΡΙΖΑ. Το
επικίνδυνο λόγω ιδεολογίας. Το επικίνδυνο λόγω ανικα­
νότητας δυστυχώ ς λέγεται Ν έα Δημοκρατία» (Τηλεάστν,
10.12.2008). Ο επόμενος σταθμός στη μετατόπισή
του ήταν να αποκαλύψει ότι προτιμά Καραμανλή και
αποκλείει Ντόρα Μπακογιάννη: «Με την Ν τόρα Μ πα-
κογιάννη αρχηγό, ενιαία Κεντροδεξιά δεν μπορεί να υπά ρ­
ξει. Μ ε οηοιονδήποτε άλλον και φ υσικά και με τον Κώστα
Π
Καραμανλή μπορεί. Α υ τή είναι η πολιτική θέση τον ΛΑΟΣ. Ο σκήηρός nupnvas
Είναι πολύ απλή- Οι επιθέσεις της κυρίας Μ πακογιάννη του ΛΑΟΙ στη Βουβή
σχεδιάζει τη θέση του
προς τον κ Καρατζαφέρη και το ΛΑΟ Σ είναι όχι η πεπο ίθη ­
κόμματος απέναντι
ση η πολιτική, είναι το πολιτικό της συμφέρον, διότι κατα­ στην κυβέρνηση
λαβαίνει ότι ενίσ χνσ ις τον ΛΑΟ Σ σημαίνει όη δεν θα γίνει Καραμανήή
η κυρία αυτή πρω θυπουργός. Και εμείς δεν θέλουμε να
γίνει πρω θυπουργός» (Τηλεάστν, 22.6.2009).
Μετά τις εκλογές του 2009 και την παραίτηση του
Κώστα Καραμανλή, ξαφνικά ο Α. Γεωργιάδης εμφανί­
στηκε ως απολύτως ουδέτερος στη μάχη των επιγό­
νων: «Ας κάνουν στη Ν έα Δ ημοκρατία ό,τι τους φωτίσει
ο Θεός. Το ποιον θα βγάλουν, το ποιος στηρίζει ποιον, το
τι θα μπορούσε να γίνει είναι εσωτερικός, δικός τους λογα­
ριασμός. Ο Κώστας Καραμανλής και όλα τα υπόλοιπα είναι
το παρελθόν. Α νήκουν εις την δικαιοδοσίαν των ιστορικών.
Δ εν σχολιάζω καθόλου αυτά τα ζητήματα. Δεν είναι δική
μου δουλειά να νπεισέλθω εις τα εσωτερικά ενός άλλου
κόμματος» (Τηλεάστν, 13.10.2009).
Και βέβαια: «Σας μιλώ ειλικρινή, πάρτε τα πρακτι­
κά από την συζήτη ση για να διαπιστώ σετε ότι η ση μερι­
νή Ν έα Δημοκρατία κείται αριστερότερα τον ΠΑΣΟΚ!»
(24.4.2010). Λίγο καιρό αργότερα θα υποστηρίξει το
ακριβώς αντίθετο, ότι «υπάρχει κάποιον είδους διασύν­
δεση» μεταξύ Νέας Δημοκρατίας και Χρυσής Αυγής.
«Αυτό είναι πλέον ολοφάνερο!» (24.1.2011). «Προς Θεού δεν
Αποκαλυπτική είναι η σειρά των εξηγήσεων που υπαινίσσομαι
δίνει για να δικαιολογήσει ότι το ΛΑΟΣ υποστηρίζει
ότι ο κ.
τον Σγουρό του ΠΑΣΟΚ και όχι τον Κικίλια της Νέας
Δημοκρατίας για την Υπερνομαρχία τον Νοέμβριο του Κικίλιας είναι
2010: «Εάν δηλαδή ο κ Σαμαράς επέλεγε για υποψήφιο χιμπαντζής»
Π εριφερειάρχη έναν χιμπαντζή για Π εριφερειάρχη, εμείς
12
Η Ντάρα Μπακογιάννη θα έπρεπε να rov υ περψ ηφίσουμε επειδή είναι Ν έα Δ η μο ­
φαίνεται να κρατία; (Προς Θεού δεν υπαινίσσομαι ότι ο κ Κικίλιας είναι
δυσανασχετεί
χιμπαντζής)· Μ ε τον Σγουρό ήμασταν μαζί στις εκπομπές
με τονκ. Γεωργιάδη,
του Χαρδαβέλλα για το Μ εταναστευτικό, ναι ή όχι; 0 Σγου­
ενώ ο Κυριάκο:
Μητσοτάκηs προτιμά ρός ως Ν ο μ ά ρχη ς Α θηνώ ν έστειλε τις υ πηρεσίες Υγείας της
να βγάζει selfie Ν ομα ρχία ς και έβγαλαν την έκθεση για τις μολυσματικές
μαζί του ασθένειες πο υ έφεραν στην Α θήνα οι αλλοδαποί και εγώ
τις είχα κάνει σημαία στη Βουλή».
Όσο για τις σχέσεις του με τον Κυριάκο Μητσοτά­
κη, μη φανταστεί κανείς ότι προϋπήρχε καμιά ιδιαί­
τερη πολιτική συγγένεια. Το αντίθετο μάλιστα. Όταν ο
κ. Μητσοτάκης είχε διατυπώσει -ακολουθώντας ιδέες
της Ντάρας Μπακογιάννη- μια σειρά προτάσεις για
εκσυγχρονισμό του ελληνικού πολιτικού συστήματος
και περιορισμό του λειτουργικού κόστους της Βουλής,
ο κ. Γεωργιάδης είχε ξεσηκωθεί. Εκείνο που κυρίως
τον ενδιέφερε ήταν να μην περάσει η πρόταση Μητσο­
τάκη για μείωση του αριθμού των βουλευτών σε 200,
κάτι που θα μείωνε τις πιθανότητες του βουλευτή του
ΛΑΟΣ να παραμείνει στη Βουλή. Αντιδρούσε έντονα
και σε προτάσεις για κατάργηση των βουλευτικών αυ­
τοκινήτων και μείωση της βουλευτικής αποζημίωσης:
«Όλες αυτές οι απόψεις είναι βαθύτατα αντικοινοβουλευ-
τικές» (9.6.2011). Και την επομένη: «Οι πολιτείες έχουν
ιεραρχίες! Π.χ. λένε να μην έχο υν οι βουλευτές αυτοκίνητα.
Μ ε την ίδια λογική στον στρατό, ο Σ τρατηγός, ο Ταξίαρχος
κ λπ. να μην έχο υν αυτοκίνητα, να κινούνται με ταξί ή και
με ωτοστόπ; Θυμάμαι στον στρατό ότι βλέπαμε το αυτο­
«Τι έχει κάνει κίνητο του Στρατηγού που ήταν πολύ καλό με τα αστέρια
για την Ελλάδα τον, μετά του Ταξιάρχου λίγο λιγότερο καλό με λιγότερα
αστέρια κλ π . Λέγεται ιεραρχία. [...] Η κοινοβουλευτική ιε­
ή για τη Νέα
ραρχία καλώς κακώς έχει στην κορυφή ή τουλάχιστον έτσι
Δημοκρατία θα έπρεπε να είναι τους βουλευτές! Πώς θα γίνει δηλαδή,
ο Κυριάκος θα τα ισοπεδώσουμε;» (10.6.2011). Ο δε Κυριάκος Μ η­
Μητσοτάκης;» τσοτάκης τα λέει αυτά επειδή «είναι ζάμπλουτος», ενώ
οι προτάσεις του «εάν εφαρμοστούν, απλώ ς θα μειώ σουν
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ
δραματικά τις επιλογές σας και θα κάνουν τις εκλογές κα­
θαρά τυπική και στημένη διαδικασία» (11.6.2011). Και
τελικά: «Ας πάρουμε για παράδειγμα τον ίδιο τον κ Κυ­
ριάκο Μ ητσοτάκη. Τι έχει κάνει για την Ελλάδα ή για τη
Ν έα Δ ημοκρατία ώστε να εκλέγεται στις πρώτες θέσεις της
μεγαλύτερης εκλογικής περιφέρειας της χώρας; Και αφού
εξελέγη και μάλιστα πρώτος, μετά τι έκανε; Υπάρχει κανέ­
νας σας πο υ να αμφιβάλλει για το ότι θα ε πανεκλεγεί με χα ­
ρακτηριστική άνεση; Ά ρα πρέπει να είμαστε προσεκτικοί,
αυτό σας λέω» (12.6.2011).
Λίγο καιρό αργότερα ο κ. Γεωργιάδης μεταπήδησε
στη Νέα Δημοκρατία. Για να εξηγήσει τη στάση του
επικαλείται τον αντιαριστερό αγώνα: «Η χθεσινή εικόνα
της Β ουλής τα λέει όλα, ο Σαμαράς ξέσκιζε την Αριστερά
μόνος τον! Εγώ σε αυτόν τσν αγώνα θέλω να είμαι παρών.
Τώρα η μ ά χη είναι μεταξύ του αστικού κόσμου και των
κομμουνιστών, για να μείνει η Ελλάς στη ν Ε.Ε. ή να πέ­
σει, και η Ν έα Δ ημοκρατία είναι ο φυσικός ηγέτης αυτού
του χώρου!» (29.2.2012). «Το Μ νημόνιο είναι η πρώ τη
σοβαρή προσπάθεια να πα ύση το Κράτος μας να είναι σο­
βιετικού τύπον, από τη μεταπολίτευση και εντεύθεν! Αντι-
μνημόνιο και αποκομμουνιστικοποίηση από κοινού δεν
γίνεται» (5.3.2012).
Ακόμα και μετά την εκλογή του με το νέο του κόμ­
μα δεν διστάζει να εκθειάσει τις τηλεοπτικές συνε­
ντεύξεις Μιχαλολιάκου και Γερμενή, στους οποίους
αποδίδει μόνο αντισημιτισμό και φιλοναζισμό, από
όπου επιχειρούσε τότε ο ίδιος να απομακρυνθεί, απο-
κηρύσσοντας ακόμα και τον μέντορά του Κ. Πλεύρη:
«Αν δεν έλεγαν αυτά τα π ερί του Ολοκαυτώματος κ,λπ. και
δεν είχαν ναζιστικό παρελθόν, μία χαρά τα είπαν. Δ εν είδα
και καμία σπουδαία διαφορά από το ΛΑΟΣ. Πάντως αν
περίμεναν κάποιοι να δέρνουν και τέτοια εκεί μέσα, θα
απογοητευθούν» (16.5.2012). Δέκα μέρες αργότερα συ­
νέβη το επεισόδιο με την επίθεση Κασιδιάρη στη Λ.
Κανέλλη και τη Ρ. Δούρου. Η συνέχεια είναι γνωστή.
 ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ
Η «μάσα» από in Siemens
Ο ΑΔΩΝΙΣ ΚΑΙ ΤΑ ΣΚΑΝΔΑΛΑ
ΜΠΟΡΕΙ ΤΟΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΚΑΙΡΟ να αντιμετω­
πίζει την υπόθεση της N ovartis ως μια σκευωρία με
στόχο τον ίδιο και άλλα ηγετικά στελέχη της Νέας
Δημοκρατίας, αλλά μέχρι πριν από λίγα χρόνια ο κ.
Γεωργιάδης υπήρξε πρωτοπόρος στην καταγγελία
σκανδάλων και δεν φειδόταν χαρακτηρισμών ή και
ανοικτών καταγγελιών εις βάρος άλλων πολιτικών,
και μάλιστα κυρίως ηγετικών στελεχών της Νέας Δη­
μοκρατίας.
Ή δη προτού μπει στη Βουλή, από την εκπομπή
του εγκαλούσε με βαριές εκφράσεις τον Κώστα Καρα­
μανλή για την κάλυψη που εκείνος προσέφερε στον
κ. Ρουσόπουλο: «Μία και μοναδική ερώ τηση, η οποία
είχε ενδιαφέρον όντως, έγινε από τον δημοσιογράφο της
εφημερίδος “Πρώτο Θέμα” και αφορούσε στη βίλα, πο υ
απέκτησε ο κ. Θόδωρος Ρ ουσόπονλος. Μ ιλά με για τον
εκπρόσω πο Τ ύ π ο ν της κνβερνήσεω ς και υ πο υ ργό Ε πι­
κράτειας. Ο π ρω θυπουργός είπε ότι α υτή τη βίλα την
απέκτησε ο κ Ρ ουσόπονλος με τα χρ ήμα τα πο υ είχε από
τη δη μοσιογραφική του καριέρα. Δεν εξήγη σε όμω ς για τί
έπρεπε να περιμένει πέντε χρόνια και δεν είχε αποκτήσει
τη βίλα όσο ήταν δημοσιογράφος. Το μείζον δεν είναι ότι
ο κ. Ρ ουσόπονλος έχει αποκτήσει βίλα πέντε στρεμμάτων,
με ελικοδρόμια, με γήπεδα μπάσκετ, με πισίνες, με γκα ­
ζόν, κ,λπ. Καλά να 'ναι ο άνθρω πος και η γυνα ίκα τον
και να τη χαίρονται. Το πρόβλημα είναι απλό. Ο κ. Ρον-
σόπουλος, σύμφ ω να με τις αποκαλύψ εις της εφημερίδος,
δήλω σε στο πόθεν έσχες τον α υτή τη βίλα ως έχο νσ α αξία
180.000 ευρώ. Υπάρχει ένας Έ λληνας π ο υ να πισ τεύει ότι
α υτή η βίλα κοστίζει 180.000 ευρώ; Ά ρα ο κ Ρ ονσόπον-
λος έχει κάνει ψ ευδή δήλω ση πόθεν έσχες. Σε κάθε π ερί­
πτωση, πρέπει ένας εισαγγελέας να επέμβει και να δει. Ή
έχει δίκιο η εφημερίδα, και ο κ. Ρ ουσόπονλος έχει κάνει
ψ ευδή δήλω ση πόθεν έσχες, οπότε υ π ά ρ χο υ ν σ υ γκεκρι­
μένες ποινές γ ι' αυτόν (έκπτω ση εκ τον υπ ο υ ργικο ύ και
τον βουλευτικ ού αξιώματος, στέρη ση πολιτικώ ν δικαιω ­
Μ
μάτων) ή η εφημερίδα είναι ένοχη συ κο φα ντικής δνσφ η -
μήσεως. Δ εν μπο ρεί να μη γίνεται τίποτα. Και να βγαίνει
ο κύριος μ η ν πω, ο κ Κ αραμανλής -πήγα να πω το πα ρα ­
τσούκλι τον, αλλά κακώς, δεν επιτρέπεται για τον θεσμικό
ρόλο πο υ εκπροσω πεί- και να μας λέει δεν υ πά ρχει θέμα.
Και σεμνά και ταπεινά και δεν ξέρω τι άλλο. Ό χι, κύριε.
Υπάρχει θέμα και ως π ρω θυπο υργό ς είσαι υπόλογος για
το θέμα πο υ υπάρχει. Είναι έκθετος και ο πρω θυπο υργό ς
και ο κ. Ρ ουσόπονλος και η Δ ικ α ιο σύ νη μέχρι να λ υθ εί
αυτό το ζήτημα» (Τηλεάστυ, 11.9.2006).
Και την επομένη: «0 ιθύνω ν νο υς πίσω από την α πό­
φ α ση τον ΕΣΡ [σ.σ. για το επαγγελματικό ασυμβίβα­
στο] σύμφ ω να με τη δική μο υ άποψ η έχει ονοματεπώ νυ­
μο. Ονομάζεται Θεόδωρος Ρ ουσόπονλος και είναι ο Μ α-
κιαβέλι, ο Ρ ασπούτιν, ο Μ έτερ νιχ α υ τή ς της κνβερνήσεως,
ο οποίος ερχόμενος από τον Σ υνα σπισμό, ερχόμενος από
την Κεντροαριστερά, έχει καταφέρει με κάποιο τρόπο -δεν
ξέρω ποιος είναι αυτός- να ελέγχει πλήρω ς ποιος βλέπει
και ποιος δεν βλέπει τον Καραμανλή και να κυβερνά την
Ελλάδα, να αποκτά σπίτια, να βγάζει χρήματα, να κάνει,
να ράνει. Θα μας βρει μπροστά τον ο εν λόγω κύριος. Εγώ
δεν είχα μιλήσει ποτέ γι' αυτόν, αλλά εδώ ή ταν casus belli.
Και όταν μπο ύ με στη Β ουλή, θα δο ύμε περί τίνος πρόκει­
ται» (Τηλεάστυ, 12.9.2006).
Ως υπεύθυνο για τα σκάνδαλα της Νέας Δημοκρα­
Ως υπεύθυνο
τίας ο κ. Γεωργιάδης υποδείκνυε τον Κώστα Καρα­
μανλή, συνοδεύοντας τις καταγγελίες του με βαρείς για ία
χαρακτηρισμούς: «Ο Λουδοβίκος της επο χής -Καραμαν­ σκάνδαλα
λής λέγεται σήμερα- ο οποίος την έχει ψ ωνίσει ο ά νθρω ­ της Νέας
πος, είναι προφ ανές αυτό. Α ντί να βγει να πει στη Β ουλή Δημοκρατίας
αυτό πο υ έπρεπε, λέει τα δικά του. Υπά ρχουν φίλοι μου
ο κ. Γεωργιάδης
νεοδημοκράτες πο υ αντιδρούν γ ι’ α υτά πο υ λέει, αλλά οι
αλήθειες να λέγονται. Α πο κα λύπτετα ι ένα σκάνδαλο. Χ ά ­
υποδείκνυε
θηκα ν 5 εκατ. ευρώ σε μετρητά. Μ ά λιστα διάβασα ένα τον Κώστα
πολύ ωραίο. Το σύ ν θ η μ α της Ν έα ς Δ ημοκρα τία ς ήταν Καραμανλή
“Σεμνά και τα πεινά ”, ενώ τώρα άλλαξε. Είναι “Σεμνά και
 14
"•wsb
Οκ. Γεωργιάδη μετρητά". Διότι πή ρα ν τα 5 εκατ. ευρώ σε τσάντες. Φ αντά­
την εποχήπουήταν ζεστε 5 εκατ. ευρώ σε τσάντες; Τι λ έει τώρα η κνβέρνησις
υπουργόε Υγείας
για να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα; Θα κάνουμε έλεγ­
(αριστερά). Τότε
ακόμα γεήούσε χο για να β ρο ύμε τι γινόταν από το 1998. Δ ηλαδή, ναι,
στις εξεταστικές εμείς κλέψαμε, αλλά κλέβατε κι εσείς. Ά κο υ δικαιολογία
επιτροπές, όπως πο υ β ρήκε η Ν έα Δ ημοκρατία» (Τηλεάστν, 22.3.2007).
σ'αυτήν για τη Λίστα Ο κ. Γεωργιάδης ήταν βέβαια πάντοτε προσεκτι­
Λαγκάρντ
κός. Προκειμένου να μην ξεστομίσει ο ίδιος ότι ο κ.
Καραμανλής εμπλέκεται προσωπικά στα σκάνδαλα,
βάζει την καταγγελία στο στόμα μη κατονομαζόμε­
νου μεγαλοδημοσιογράφου: «Συνάντησα έναν πάρα
πολύ γνω στό δημοσιογράφο. Α π ό τα πρώ τα ονόματα της
τηλεόρασης. Γνω στό νεοδημοκράτη. Π αλιό Ο ΝΝ Ε Δ ίτη,
για να καταλάβετε. Ν εοδημοκρά τη μέχρι τα μπούνια. Τον
ήξερα από την επο χή πο υ ήμο υνα στη ΔΑΠ . Π ολύ σ π ο υ ­
δαίος άνθρω πος, πολύ καλός δημοσιογράφος. Π ολύ καλή
πένα, σε δεξιά εφημερίδα. Οι τηλεοπτικές του εκπομπές
ξεχω ρίζουν για την υ ψ ηλή στάθμη τους. Και πιάνοντας
την κουβέντα για τα ομόλογα, γυρ ίζει και μο υ λέει αυτός
ο άνθρω πος την εξής φράση: Ε ίμαι σοκαρισμένος από
την προσω πική εμπλοκή Καραμανλή στο σκάνδαλο με τα
Ο κ. ομόλογα. Εγώ τρελάθηκα. Γ ιατί η δική μο υ άποψ η είναι
Γεωργιάδης ότι ο π ρω θυπο υργό ς δεν μ πο ρ εί να είχε ιδέα γ ι ’ αυτή την
τεράστια ρεμούλα. Και του λέω, νομίζω ότι κάνεις λάθος.
έβαλε τις
Ό λα μπορώ να τα δεχτώ για τον Καραμανλή, ότι είναι
καταγγελίες αδρανής, ότι είναι αδιάφορος, ότι α ργεί να λάβει α πο φά ­
για τα σεις. Αλλά δεν μπορώ να δεχτώ σε καμία περίπτω ση ότι
σκάνδαλα ο ίδιος ο Κ αραμανλής εγνώ ριζε την κλοπή του δημοσίου
Καραμανλή χρήματος. Και τι μο υ α ντα πά ντησε (και μιλά με για σ κ λη ­
ρό καραμανλικό μέχρι προχτές): Ά δω νι, δύο περιπτώ σεις
στο στόμα
υπάρχουν. Είναι τόσο μεγάλο αυτό το σκάνδαλο, είναι
μη κατονο­
τόσα πολλά τα εμπλεκόμενα ταμεία, πο υ μόνο ο ίδιος ο
μαζόμενου π ρω θυπο υργό ς μπο ρ εί να έχει δώ σει τέτοια εντολή. Εάν
μεγαλο- π α ρ ’ ελπίδα, δεν έχει δώ σει εντολή και έγινε όλο αυτό
δημοσιογράφου το πρά γμα χω ρίς να το ξέρει, τότε είναι πραγματικά επι­
κίνδυνος. Δ εν κάνει γ ι' α υτή την καρέκλα. Ε κεί ομολο­
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ
γώ ότι δεν μπόρεσα να βρω αντεπιχείρημα» (Τηλεάστυ,
16.4.2007).
Λίγο καιρό αργότερα ήρθε σε δημόσια σύγκρουση
με τον Νίκο Χατζηνικολάου, όταν εκείνος του ζήτησε
στοιχεία για τις καταγγελίες του ΛΑΟΣ κατά της Νέας
Δημοκρατίας. Ακολούθησε οξεία αντιπαράθεση και
στο τέλος ο κ. Γεωργιάδης ζήτησε συγγνώμη:
Χατζηνικολάου: «Φέρτε μας τις αποδείξεις πο υ είπε ο
αρχηγός σας στη Β ο υλή για σχέσεις υ π ο υ ργο ύ της κυβ έρ­
ν ησ ης με τη Siem ens. Τι το κάναμε εδώ; A m erican bar;»
Γεωργιάδης: «Εσείς ενδιαφ έρεστε για τη Ν έα Δ η μοκρ α ­
τία περισσότερο από τσν κ. Καραμανλή; Τι είστε εσείς;»
Χατζηνικολάου: «Α φήστε τα αυτά. Ό χι σε μένα. Α υ τά α λ­
λού. Ε ίσαστε έκθετοι σήμερα. Α λλο ύ αυτά. Ε ίσαστε πολύ
φρέσκος για να με σπιλώ σετε. Ο κ. Γεω ργιάδης με προσέ­
βαλε. Λ ή γει η πα ρουσία του στον σταθμό. Μ ε προσέβαλε
κατά τρόπο απαράδεκτο».
Γεωργιάδης: «Λεν ήθελα να σας προσβάλω . Και αν σας
προσέβαλα, ζητώ συγγνώ μη».
Χατζηνικολάου: «Σας επιστρέφω αυτό πο υ είπατε. Σας
θεωρώ κοινό συκοφάντη».
Γεωργιάδης: «Ζητώ συγγνώ μη» (A lter , 27.6.2008).
Λίγες μέρες αργότερα, από τη δική του εκπομπή, ο
κ. Γεωργιάδης επανήλθε με σκληρότερες κατηγορίες
κατά της Νέας Δημοκρατίας: «Άμα το μυαλό τους το
έ χο υν όλη την ώρα στη μάσα από τη Siem ens πο ύ να
 ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ
τους μείνει μναλό για να βο η θή σο υν και λίγο την πα τρί­
δα» (Τηλεάστν, 4.7.2008).
Με την ίδια ευκολία που διατύπωνε τις κατηγο­
ρίες αυτές ο κ. Γεωργιάδης ήταν έτοιμος και να τις
απαρνηθεί, ακολουθώντας την τακτική του τότε αρ­
χηγού του, ο οποίος χρησιμοποιούσε την απειλή
αποκάλυψης σκανδάλων με την παλιά αποτελεσματι­
κή συνταγή της κίτρινης δημοσιογραφίας. Ιδιαίτερο
ενδιαφέρον έχει η στάση των ηγετικών στελεχών του
ΛΑΟΣ και βέβαια του ίδιου του κ. Γεωργιάδη στην
υπόθεση του Βατοπεδίου, όπου γίναμε μάρτυρες μιας
αιφνιδιαστικής στροφής 180 μοιρών μέσα σε λίγες
μέρες. Ενώ στην πρώτη φάση αποκάλυψης του σκαν­
δάλου το ΛΑΟΣ και τα στελέχη του είχαν πρωτοστα­
τήσει στη διερεύνηση της υπόθεσης, μόλις άλλαξε η
πολιτική συγκυρία, ήρθε στην κυβέρνηση το ΠΑΣΟΚ
και ο κ. Καρατζαφέρης άρχισε να προετοιμάζει το
έδαφος για μια κυβέρνηση συνεργασίας, το σκάνδαλο
εξαφανίστηκε με ταχυδακτυλουργικό τρόπο.
Το επιχείρημα, το οποίο άρχισε να προβάλλει το
ΛΑΟΣ προκειμένου να υποστηρίξει τον κ. Εφραίμ και
τις συναλλαγές του με το Μαξίμου, ήταν ότι δεν νο­
είται ζημία του Δημοσίου, άσχετα από το αν οι «ιερές
ανταλλαγές» (το νερό της Βιστονίδας α π’ τη μια και
πανάκριβα ακίνητα από την άλλη) υπήρξαν ανισοβα­
ρείς. Ο λόγος είναι ότι η συναλλαγή έγινε μεταξύ δύο
φορέων του Δημοσίου, δηλαδή της Κτηματικής Εται­
ρείας του Δημοσίου (ΚΕΔ) και της Μονής, η οποία
είναι Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου. Με άλλα
λόγια, ακόμα και αν οι ανταλλαγές ήταν εντελώς άνι-
σες και η Μ ονή Βατοπεδίου απέκτησε περιουσιακά
στοιχεία πολύ μεγαλύτερης αξίας από εκείνα που
παρέδωσε (ακόμα και το νερό της λιμνοθάλασσας)
δεν υπάρχει ζημία στο Δημόσιο! Λες και δεν ήξεραν
ότι η Μονή είναι ειδικού τύπου νομικό πρόσωπο,
με απόλυτη αυτονομία και ανεξέλεγκτη δράση, ιδιο-
15
κτήτρια offshore κ.λπ. Άλλωστε οι εκθέσεις του ΣΟΕ Χατζηνικοδάου και
αναφέρουν σαφώς: «Σημειώνεται ότι οι Μ ονές, αν και Γεωργιάδηs σε κόντρα
για τα σκάνδαέΐα τηε
είναι Ν ο μ ικά Π ρόσω πα Δ η μ ο σίο υ Δικαίου, στο θέμα που
περιόδου Καραμανήή.
αφορά την κτηματική τους περιουσία αντιμετωπίζονται Δεξιά, Γεωργιάδηs
από το νόμο σαν Ν ο μ ικά Π ρόσωπα Ιδιω τικού Δικαίου» καιΠϋεύρηεσε
(Πρακτικό υ π’ αριθμ. 6 της Επιτροπής Εσωτερικού συνέντευξη Τύπου
Ελέγχου ΣΟΕ). για τη σχέση ious
Εκείνος που ανέλαβε να εξηγήσει αυτή τη μετα­ με άτομα που
αναμίχθηκαν στην
στροφή ήταν ο Α. Γεωργιάδης.1 Σε ραδιοφωνική εκ­
υπόθεση Ιαχόηουάου
πομπή των Θανάση Λάλα και Κωνσταντίνου Μπο-
γδάνου (ραδιοσταθμός Flash, 23.9.2010), ο τότε γραμ­
ματέας του ΛΑΟΣ και υποψήφιος περιφερειάρχης
Αττικής θα αναλύσει ως εξής την υπόθεση του Βατο­
πεδίου: «Μ πορεί να σας σοκάρω, αλλά θέλω να σας πω
ότι σκάνδαλο Βατοπεδίου δεν υ π ά ρ χ ε ι Δεν υπά ρχει κα­
θόλου αυτό το σκάνδαλο. Είναι παραμύθι». Γελώντας με
την έκπληξη των συνομιλητών του ο κ. Γεωργιάδης
συνεχίζει: «Δεν υ πά ρχει υπό την εξής έννοια. Πρώτον,
δεν έχει στοιχειοθετηθεί από πουθενά ζημιά του Δ η μ ο σ ί­
ου. Σε κανένα δικαστήριο του κόσμου δεν μ πο ρ εί να στα ­
θεί κατηγορία χω ρίς να υ πά ρχει ζημιά. Π ρέπει δε να σας
πω ότι στην περίπτω ση των ανταλλαγώ ν όπου εστιάζει
το ΠΑΣΟΚ το σκάνδαλο, εδώ υ πά ρχει ένα μεγάλο νομικό
θέμα. Η Ιερά Μ ο νή Β ατοπεδίου είναι νομικό πρόσω πο
δη μο σίο υ δικαίου, η ΚΕΔ είναι νομικό πρόσω πο δ η μο σί­
ου δικαίου. Έ χ ο υμ ε λοιπόν μεταφορά ακινήτω ν από ένα
νομικό πρόσω πο δη μο σίο υ δικαίου σε ένα άλλο νομικό
πρόσω πο δη μο σίο υ δικαίου. Για να σας το πω απλά, όταν
το υ πο υργείο Α μ ύ νη ς π.χ. χαρίζει ένα στρατόπεδο για να
γίνει πάρκο σε ένα δήμο, υ πά ρχει σκάνδαλο;» «Δεν υπάρχει
Οι δημοσιογράφοι αντέτειναν ότι θα ήταν σκάν­
σκάνδαλο
δαλο αν ο δήμος στη συνέχεια πουλούσε τον χώρο
σε κάποιον ιδιώτη. Ο κ. Γεωργιάδης είχε έτοιμη την
Βατοπεδίου.
απάντηση: «Στην περίπτω ση αυτή πο υ λέτε, το υ π ο υ ρ ­ Είναι
γείο Α μ ύ νη ς έδωσε τον χώ ρο για να γίνει πάρκο, ενώ στην παραμύθι»
περίπτω ση της Μ ο νή ς Βατοπεδίου το κράτος έδωσε τα
16
Στο πθάι του Εφραίμ ακίνητα με το δεδομένο ότι θέλει να ανταλλάξει 65 εκατ.
και του UnaΑιακού ενρώ . Εάν η αξία των ανταλλαγώ ν είναι ίση με την αξία
για την υπόθεση
που έχει προϋπολογίσει ως ανταλλάξιμη το κράτος, πο ύ
χουΒαχοπεδίου
είναι το σκάνδαλο;».
Έλα, όμως, που η «αξία» αυτή ήταν εις βάρος του
Δημοσίου... Και γ ι’ αυτό υπήρχε απάντηση: «Η δίκη
μ ον γνώ μη για την υπό θεση είναι η εξής: Ο Κώστας Κα­
ραμανλής πή ρε μια πολίτικη απόφαση να β ο η θη θεί η
Μ ονή Β ατοπεδίου μέσω των ανταλλαγών. Και [έπρεπε] να
έρθει στη Β ο υλή και να πει ότι έλαβε ως πρω θυπο υργό ς
της χώ ρα ς α υτή την πολίτικη α πόφαση και να το φέρει
και ως νόμο. Σας διαβεβαιώ ότι αν το έφερνε θα το ψ ήφ ιζε
και το ΠΑΣΟΚ, διότι κανένα κόμμα πλην της Α ριστερός
δεν θα πήγα ινε κόντρα στη ν Ιερά Μ ο νή Β ατοπεδίου. Κα­
νένα».
Το αστείο είναι ότι για να ανακρούσει τις «ανο­
ησίες» της Αριστερός περί διαχωρισμού Εκκλησίας
και Κράτους ο κ. Γεωργιάδης ισχυρίστηκε ό τ ι «η Ιερά
Μ ονή Β ατοπεδίου, όπω ς και το Άγιον Ό ρος, είναι ο ορι­
σμός του χω ρισ μο ύ Ε κκλησίας και Κράτους», αποσπώ-
ντας την επιδοκιμασία των δημοσιογράφων. Αλλά αν
ίσχυε αυτό το επιχείρημα, καταρρέει ο ισχυρισμός
περί ανταλλαγών μεταξύ δύο φορέων του Δημοσίου.
Όταν ένα χρόνο αργότερα ξεσηκώθηκε το κίνημα
των «αγανακτισμένων» μοναχών του Αγίου Όρους,
προκειμένου να υπερασπίσουν τον ηγούμενο Εφραίμ,
του οποίου είχε διαταχθεί η προφυλάκιση, ο κ. Καρα-
Εφραίμ, τζαφέρης συντάχτηκε στο πλευρό του. Τη μεταστρο­
Μπαλτάκος φή σχολίασε ο εκπρόσωπος του ΚΚΕ, Παναγιώτης
Μεντρέκας: «Χτες για τον Γ. Καρατζαφέρη ο ηγούμενος
και'Αδωνις
Ε φραίμ ήτα ν εταιρεία δολοφόνων, τώρα είναι θύμα σκο­
«αθώωσαν» πιμοτήτων. Ο φαρισαϊσμός σε όλο του το μεγαλείο».12 Και
τη Μονή στο βέβαια ο Άδωνις Γεωργιάδης ήταν εκείνος που κα­
ξενοδοχείο θόταν μαζί με τον Τάκη Μπαλτάκο και τον ηγούμε­
«Κάραβελ» νο Εφραίμ σε δείπνο στο ξενοδοχείο «Κάραβελ» στις
31.5.2013 και χειροκροτούσε τον πρώτο που έλεγε: «Η
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ
Ιερά Μ ο νή Βατοπεδίου έχει χίλια χρόνια ιστορία. Είναι
αθώα και κανείς δεν μ πο ρ εί να της προσάψ ει τίποτε». Και
όταν τον Μάρτιο του 2017 βγήκε τελικά η δικαστική
απόφαση με την οποία απαλλάσσονταν όλοι οι κα­
τηγορούμενοι ως αυτουργοί στην υπόθεση με πρώτο
τον ίδιο τον Εφραίμ, ο Αδ. Γεωργιάδης ήταν μεταξύ
των στελεχών της Νέας Δημοκρατίας που έσπευσε
να πανηγυρίσει: «Όταν ως βο υλευτή ς του ΑΑΟ Σ ακόμη
είπα ότι δεν υπά ρχει σκάνδαλο Β ατοπεδίου, έπεσαν όλοι
να μ ε φάνε. Σ ήμερα σιω πή από τους λασπολόγους», έγρα­
φε στο twitter.
Μόνο που το σκάνδαλο είναι υπαρκτό. Απλώς εξα­
φανίστηκαν οι ένοχοι, μέσω μιας διαδικασίας δύο
φάσεων. Στην πρώτη φάση παραγράφηκαν οι ευθύ­
νες των πολιτικών προσώπων, κάτι που εξασφαλί­
στηκε με το πρόωρο κλείσιμο της Βουλής το 2009,
και στη δεύτερη αθωώθηκαν οι αυτουργοί, ως ενερ-
γούντες χωρίς δόλο και κατ’ εντολή των (ήδη απαλ-
λαχθέντων) προϊσταμένων τους. Όμως το δικαστήριο
έκρινε ότι η λίμνη της Βιστονίδας και οι παραλίμνιες
εκτάσεις είναι ιδιοκτησία του Ελληνικού Δημοσίου
και όχι της Μονής, δηλαδή αφαιρέθηκε από τη Μ ονή
το νομικό επιχείρημα στο οποίο βασιζόταν εξαρχής
το σχέδιο της ανταλλαγής του νερού της λίμνης με
φιλέτα του Ελληνικού Δημοσίου και εν συνεχεία ο
αποχαρακτηρισμός δασικών εκτάσεων προκειμένου
να «αξιοποιηθούν». Αυτό είναι το πραγματικό σκάν­
δαλο του Βατοπεδίου: η μεθοδευμένη «ιδιωτικοποί­
ηση» δημοσίων γαιών, που δεν θα μπορούσαν να
περάσουν στα ιδιωτικά χέρια αν δεν μεσολαβούσε η
ανταλλαγή τους με τη Βιστονίδα.
1 Ιός, «Το μεγάλο θαύμα της Αγίας Ζώνης», Κυριακάτικη
Ελευθεροτυπία, 3.10.2010.
2 «Απύθμενος ο φαρισαϊσμός του ΛΑΟΙ», εφ. Ριζοσπάστης,
28.12.2011.
 ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ
Ρατσισμός
εσωτερικού χώρου
Ο ΑΔΩΝΙΣ ΚΑΙ Η ΒΟΥΛΗ
Ο ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ έχει σήμερα αναθέ­
σει στον κ. Γεωργιάδη τη θέση του αντιπροέδρου της
Νέας Δημοκρατίας, με αρμοδιότητα «τον έλεγχο του
κοινοβουλευτικού έργου». Έχει λοιπόν ξεχωριστό εν­
διαφέρον ένας απολογισμός του κοινοβουλευτικού έρ­
γου του ίδιου του κ. Γεωργιάδη, προκειμένου να αξι­
ολογηθεί και το κριτήριο του σημερινού αρχηγού του.
Η είσοδος του Αδώνιδος Γεωργιάδη στη Βουλή συ­
νέπεσε με την πρώτη φορά που το κόμμα ΛΑΟΣ του
Γιώργου Καρατζαφέρη ξεπέρασε το φράγμα του 3%
και κατάφερε να εκλέξει 10 βουλευτές. Ήταν 16 Σε­
πτεμβρίου 2007. Την αμέσως επομένη, στην εκπομπή
του «Ελλήνων Έγερσις» στο Τηλεάστυ, το προσωπικό
κανάλι του τότε αρχηγού του, ο κ. Γεωργιάδης διατύ­
πωνε την άποψη ότι στο Κοινοβούλιο μπήκε... η εκ­
πομπή: «Κυρίες και κύριοι, νενικήκαμεν. Βάλτε τα βίντεο
να γράφουν. Θα είναι η καλύτερη εκπο μπή ■ Η εκπομπή
“ΕλλήνωνΈγερσις’ βρίσκεται στο Κοινοβούλιο».
Δεν ήταν άστοχη η παρατήρηση. Γιατί, πράγματι,
ο κ. Γεωργιάδης μετέφερε στην κοινοβουλευτική του
θητεία όλα τα στοιχεία της ρητορικής που είχε ανα­
πτύξει δίπλα στον Κ. Πλεύρη και τον Γ. Καρατζαφέρη
ως τηλεοπτικός αστέρας. Μάλιστα από την εκπομπή
του φρόντισε να εξαγγείλει αυτή του την πρόθεση,
αναπαράγοντας ένα απόσπασμα από τηλεοπτικές ει­
δήσεις άλλου καναλιού με οικοδεσπότη τον Άκη Παυ-
λόπουλο:
«Α.Γ.: Για να σας βγάλω και μια είδηση, θα σας αποκαλύ-
ψω ποια θα είναι η πρώ τη μο υ κοινοβουλευτική ερώτηση.
Α.Π.: Φαντάζομαι θα είναι για το βιβλίο Ιστορίας της κ υ ­
ρίας Ρεπούση.
Α.Γ.: Θα είναι στον υ πουργό Π αιδείας για να μας δώ σει
τα πρακτικά της συνεδριάσεω ς της μεικτής επιτροπής Ελ­
λήνων και Τούρκων πο υ συνεδρίασε στην Α θήνα 15-18
Φ εβρουάριου 2006 και που ως αντικείμενό της είχε το
σχολικό βιβλίο της 6ης Δ η μο τικο ύ και τις όποιες υπο δεί­
Λ1
ξεις των Τούρκων, βάσει της συμφ ω νίας Γιώ ργου Παπαν-
δρέου-Τζεμ» (Alter, 21.9.2007).
Παρόμοιου χαρακτήρα είναι η συντριπτική πλειο­
νότητα των κοινοβουλευτικών παρεμβάσεων του κ. Γε­
ωργιάδη και των ερωτήσεων, τις οποίες υπέβαλλε κατά
κανόνα μαζί με τον Θάνο Πλεύρη. Θα πει κανείς ότι όλα
αυτά ίσχυαν για την πρώτη θητεία του κ. Γεωργιάδη.
Μόνο που και μετά τις εκλογές του 2009, το ίδιο δίδυμο
επέμεινε στην προβολή μέσω της Βουλής των ίδιων ζη­
τημάτων. Γεωργιάδης και Πλεύρης εξακολουθούσαν να
λειτουργούν ως ομάδα στο εσωτερικό του ΛΑΟΣ.1
Στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος Γεωργιάδη και
Πλεύρη η προοπτική ανέγερσης μουσουλμανικού τε­
μένους στην Αθήνα. «Μόλις ανοικοδομηθεί το μουσουλ­
μανικό τέμενος», υποστήριζαν με ερώτησή τους προς
τους υπουργούς της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ, Ραγκούση
και Γερουλάνο, «γύρω του θα αναπτυχθεί μουσουλμανική
κοινότητα, η οποία, εξαιτίας των διαφορετικών θρησκευτικών
πεποιθήσεων και της πολιτιστικής τους κουλτούρας, θα έρ­
θει σε προστριβές με τους Έλληνες χριστιανούς που θα δια­
μένουν εκεί. Βέβαια τα προβλήματα εντείνονται αφού πώς οι
μουσουλμάνοι θα μπορέσουν να δεχθούν π.χ. μία ανύπαντρη
μουσουλμάνα μητέρα με το παιδί της αφού η ποινή, όπως
αναφέρουν οι γραπτοί νόμοι τους, θα είναι λιθοβολισμός ή
ακόμη πώς θα αντιμετωπίζουν τα ελληνικά έθιμα, όπως π.χ.
τσν παραδοσιακό χαρταετό που με βάση το Κοράνι θα τον
καταδικάζουν ως αμαρτωλό και σίγουρα θα υπάρχουν δια­
φωνίες και επεισόδια». Με βάση αυτή τη συλλογιστική οι
δύο βουλευτές του ΛΑΟΣ ζητούσαν εκτός των άλλων να Στη Βουλή
μάθουν «πώς θα διασφαλιστεί η περιο χή » ,«με τι τρόπο θα δεν μπήκε
αποφευχθεί η πολιτιστική της αλλοίωση» και, τέλος, «αφού μόνον
το τζαμί θα ολοκληρωθεί με ελληνικά κρατικά κονδύλια μέσω
του Προγράμματος Δημοσίω ν Επενδύσεων, τι εγγυήσεις πήρε
ο'Αδωνις.
το ελληνικό κράτος για πς χριστιανικές εκκλησίες που βρίσκο­ Μπήκε και
νται σε μουσουλμανικές χώρες;» (3.5.2010). η εκπομπή του
Πιστό στην πολιτική των «εθνικών επετείων», το δί-
Τον τόνο στην δυμο Πλεύρη-Γεωργιάδη κατέθεσε στις 25.5.2010 πα­
κοινοβουλευτική νομοιότυπη αλλά ξεχωριστή ερώτηση με τίτλο «Μ νήμη
δράση του ΛΑΟΣ
Αλώσεως Κωνσταντινουπόλεως» στους υπουργούς Παι­
έδινεοΓιώργοε
Καρατζαφέρηε.
δείας, Πολιτισμού, Εσωτερικών και Εξωτερικών: «Ως
ΟιΒουλευτέετου γνωστόν, η 29η Μ άίον τιμάται από την ιστορική συνείδηση
τον ζητωκραύγαζαν τον Ε λληνισμού ως η ημέρα, μνήμης της Αλώσεως της Κων­
μέσα και έξω σταντινουπόλεως το 1453 από τους Οθωμανούς Τούρκους.
από τη Βουλή Στην εποχή μας, κατά την οποία η ιστορική μνήμη και σ υ ­
νείδηση του Ελληνισμού βάλλεται από διαφόρους εντός και
εκτός Ελλάδος καθίσταται σαφές πως η τιμή της ιστορικής
μνήμης είναι υποχρέωση της Πολιτείας προς τους Έλληνες
και την ιστορία του Έθνους μας. Πώς προτίθεται η Πολιτεία
και το υπουργείο σας συγκεκριμένα, να τιμήσει τη μνήμη
της Αλώσεως της Κωνσταντινουπόλεως;». Ένα χρόνο αργό­
τερα, το δίδυμο επανήλθε. Αυτή τη φορά όμως επέλεξε
να καταθέσει την ίδια ερώτηση όχι πριν αλλά μετά την
επέτειο. Το πρώτο σκέλος ήταν αντιγραφή της αρχικής
ερώτησης. Και ακολουθούσε το ερώτημα: «Ερωτάσθε,
πώς τίμησε το υπουργείο σας την ημέρα μνήμης της Αλωσης
της Κωνσταντινούπολης;» (31.5.2011).
Στο στόχαστρο του διδύμου βρίσκονταν οι συνήθεις
στόχοι του ακροδεξιού ΛΑΟΣ: οι «λαθρομετανάστες», οι
κινήσεις των ομοφυλοφίλων, οιΈλληνες Ρομά, οι συνδι­
καλιστές του ΚΚΕ. Ενδεικτικά:
Στις 25.5.2010 Γεωργιάδης και Πλεύρης κατέθεσαν
ερώτηση που αναφερόταν σε ένα διαμέρισμα του κέ­
ντρου της Αθήνας: «Σε διαμέρισμα του 1ου ορόφου σε κτί­
ριο της οδού [...] στο κέντρο των Αθηνών, σύμφωνα με επώνυ­
μες καταγγελίες οι οποίες έγιναν στα γραφεία μας, λαμβάνουν
χώρα έκνομές ενέργειες από λαθρομετανάστες. Συγκεκριμένα,
Αχώριστο ο εκμισθωμένος χώρος 150 τ.μ χρησιμοποιείται από μεγά­
λο αριθμό αλλοδαπών ως εστιατόριο και κατοικία χωρίς να
δίδυμο στη
υπάρχουν οι κατάλληλες συνθήκες υγιεινής και ασφάλειας.
Βουλή Άδωνις- Καθίσταται σαφές πως υπάρχουν σοβαροί κίνδυνοι τόσο για
Θάνος Πλεύρης την υγεία των υπολοίπων ενοίκων όσο και για την ασφάλεια
του κηρίου». Οι βουλευτές ρωτούσαν τον υπουργό «τι
σκοπεύετε να πράξετε για την προστασία των Ελλήνων που
αναγκάζονται να ανέχονται αυτή την κατάσταση» και ζητού­
σαν «ελέγχους για τυχόν ανάπτυξη μολυσματικών ασθενειών
και για τυχόν διάπραξη π ψ α νό μω ν ενεργειών». Σύμφωνα
με την απάντηση του υπουργείου Προστασίας του Πολί­
τη την οποία υπέγραφε ο υφυπουργός Σπύρος Βούγιας,
«αστυνομικοί του A.T. Ομόνοιας διενήργηοαν έλεγχο στο εν
λόγω κτίριο, κατά τον οποίο διαπιστώθηκε ότι εκεί λειτουργεί
Όμιλος Προοδευτικών Φίλων Σουδάν. Αστυνομικοί του Τμή­
ματος Ασφαλείας διενήργηοαν έλεγχο χωρίς να διαπιστω­
θούν παραβάσεις αρμοδιότητάς τους».
Στις 2.6.2010, με ερώτηση προς το υπουργείο Παι­
δείας οι δύο βουλευτές κατήγγειλαν ότι «διάφορες οργα­
νώσεις, οι οποίες αυτοαποκαλούνται “ομοφυλοφιλική κοινό­
τητα", διοργανώνουν εκδήλωση υπό την ονομασία Athens
Pride στην πλατεία Κλαυθμώνος στην Α θήνα, με σκοπό την
προπαγάνδα υπέρ της ομοφυλοφιλίας» και ζητούσαν να μά­
θουν αν «συμμετείχε η Γενική Γραμματεία Νέας Γενιάς στη
χρηματοδότηση αυτής της εκδήλωσης».
Την ίδια μέρα, μια νέα κοινή ερώτηση των δύο βου­
λευτών έφερε τον τίτλο «Αντιμετώπιση ενδεχόμενης εξέ­
γερσης μουσουλμάνων λαθρομεταναστών» και αναφερόταν
στις διαμαρτυρίες μουσουλμάνων στην Αθήνα, μετά το
επεισόδιο με το σκίσιμο σελίδων του Κορανίου από ειδι­
κό φρουρό: «Από τα ειδησεογραφικά δίκτυα του εξωτερικού
μεταδόθηκε η είδηση πως ισλαμικές οργανώσεις καλούν τους
μουσουλμάνους όλων των χωρών σε εξέγερση μπροστά στις
ισραηλινές πρεσβείες. Γνωρίζοντας ότι οι ορδές των λαθρομε­
ταναστών που έχουν καταλάβει το κέντρο της Αθήνας είναι
μουσουλμάνοι, και μάλιστα ακραιφνείς, όπως απέδειξαν πρό­
σφατα με την ψευδεπίγραφη αφορμή του δήθεν σκισίματος
του Κορανίου από ειδικό φρουρό, καθώς επίσης οι διαμένο-
ντας στην Αθήνα μουσουλμάνοι ξεπερνούν τις 900.000 σύ μ ­
φωνα με το islam.gr, δημιουργούνται εύλογες ανησυχίες για
μια ενδεχόμενη τέτοια κατάσταση στην Ελλάδα».
Στις 25.6.2010 ο Αδ. Γεωργιάδης κατέθεσε ερώτηση
 ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ
προς τον υπουργό Προστασίας του Πολίτπ κ. Χρυσοχο-
ΐδπ, με τίτλο «Ελληνική οικονομία και παράνομες πράξεις
τον ΠΑΜΕ», με τπν οποία περιέγραφε τπν «τεράστια ζημιά
που υφίσταται η ελληνική οικονομία από τις διάφορες παρά­
νομες πράξεις τον ΠΑΜ Ε και κυρίως την παράνομη κατάλη­
ψη του λιμένος Πειραιώς».
Στις 12.7.2010, Γεωργιάδπς, Πλεύρπς και Βορίδης συ­
νυπέγραψαν ερώτπσπ με στόχο τους Ρομά: «Καθ' οδόν
προς το αεροδρόμιο, επί της Αττικής Οδού, στο ύψος της Κά-
ντζας, υπάρχει ένας μεγάλος καταυλισμός Rom. Ο συγκεκρι­
μένος καταυλισμός προσβάλλει την αισθητική τον χώ ρον και
δίδει την εντύπω ση σε όποιον επισκέπτεται την Ελλάδα ότι
είμαστε μία τριτοκοσμική χώρα».
Στις 30.8.2010, Γεωργιάδπς και Πλεύρπς εντόπισαν
σε κάποιο κτίριο «παράνομο βρεφονηπιακό και παιδικό
σταθμό λαθρομεταναστών». Σύμφωνα με τους δύο βουλευ­
τές, «στον συγκεκριμένο χώρο παρατψ είται συγκέντρωση
υπερβολικά μεγάλου αριθμού λαθρομεταναστών, οι οποίοι
δημιουργούν προβλήματα, τόσο στο κτίριο όσο και στην ευ­
ρύτερη περιοχή [■■■] ενώ υπάρχουν και καταγγελίες για έκνο-
μες ενέργειες». Την επομένη, οι δύο βουλευτές ζήτούσαν
να μάθουν «πόσοι μετανάστες έχουν μέχρι στιγμής εγγραφεί
στα μητρώα των δήμων και σε πόσους από αυτούς έχει ελεγ­
χθεί το ποινικό μητρώο, τόσο για την Ελλάδα όσο και για τη
χώρα προέλευσής τους».
Στις 2.9.2010 οι ίδιοι βουλευτές αναφέρονταν στην
εγγραφή παιδιών μεταναστών στους δημοτικούς βρε­
φονηπιακούς σταθμούς: «Μέχρι τώρα, οι δημόσιοι βρε­
φονηπιακοί σταθμοί κατακλύζονταν από παιδιά νομίμων ή
παρανόμων μεταναστών, οι οποίοι ευκόλως μπορούν να επι­
δεικνύουν χαμηλά οικονομικά εισοδήματα και να παίρνουν
τις θέσεις από τα Ελληνόπουλα. Ο Έλληνας λοιπόν φορολο­
γούμενος που καλείται να σώσει τη χώρα δεν έχει επαρκείς
θέσεις σε βρεφονηπιακούς σταθμούς, οι οποίες δίνονται
αφειδώς στα τέκνα αλλοδαπών που καθώς εργάζονται μαύρα
έχουν χαμηλά εισοδηματικά κριτήρια» [sic], Ο στόχος της
19
ερώτησης ήταν «να δοθεί προτεραιότητα στα παιδιά των Οκ.Γεωρψάδηί
Ελλήνων». Ας σημειωθεί ότι με πανομοιότυπη ερώτηση συνεργαζόταν κυρίακ
με τονΠΛεύρη στη
ξεκίνησε δύο χρόνια αργότερα τη δική της κοινοβουλευ­
ΒουΛή και ποΛύ
τική παρουσία η Χρυσή Αυγή. Η απάντηση του υφυ­ Λιγότερομε τον
πουργού Εσωτερικών Γ. Ντόλιου διέψευδε την πλαστή Βορίδη
εικόνα, παραθέτοντας τα επίσημα στοιχεία, σύμφωνα με
τα οποία στη συντριπτική τους πλειονότητα τα παιδιά
που φιλοξενούνταν στους σταθμούς ήταν'Ελληνες. Στην
ίδια απάντηση, βέβαια σημειωνόταν ότι σύμφωνα με
τον νόμο (άρθρο 214, παρ. 2, ν. 3463/2006) «οι δημοτι­
κές αρχές διασφαλίζουν το δικαίωμα πρόσβασης όλων των
δημοτών και κατοίκων, χωρίς διάκριση, στη χρήση των υπη ­
ρεσιών π ο υ παρέχουν, ανεξαρτήτως εθνικότητας, θρησκείας,
φύλου, γλώσσας ή κοινωνικής ομάδας στην οποία ανήκουν».
Στις 14.10.2010, οι Ρομά του Χαλανδρίου βρέθηκαν
στο στόχαστρο και άλλης ερώτησης του ίδιου διδύμου:
«Κάτοικοι και ιδιοκτήτες ακινήτων στο Χαλάνδρι καταγγέλ­
λουν την υποβάθμιση της περιοχής εξαιτίας της ανεξέλεγκτης
παρουσίας Αθιγγάνων (Ρομά), η οποία πολλές φορές συνο­
δεύεται από έκνομες ενέργειες. (...) Οι κάτοικοι καταγγέλλουν
την παράνομη συσσώ ρευση επικινδύνων υλικών (μπάζα,
σίδερα, καλώδια, κτλ), την παράνομη στάθμευση οχημάτων
και την παρεμπόδιση της κυκλοφορίας, τη διατάραξη της
κοινής ησυχίας, την παράνομη καύση ελαστικών και καλω­
δίων και γενικότερα την επικράτηση της ανασφάλειας και της
υποβάθμισης ολόκληρης της περιοχής». Η απάντηση του
υπουργού Χρ. Παπουτσή έδινε μιαν εντελώς διαφορε­
τική εικόνα: «Σύμφωνα με την ενημέρωση από τη Γενική Στόχος των
Α στυνομική Διεύθυνση Αττικής, σας γνωρίζουμε ότι στην Πλευρη -
περιοχή διαβιούν 100 περίπου οικογένειες Ρομά σε οικίες Γεωργιάδη
ιδιόκτητες και ενοικιαζόμενες. Ε πίσης υφίστανται 5 παρα­
οι παιδικοί
πήγματα, στα οποία διαβιούν 10 οικογένειες Ρομά. Α πό τους
οικείους ΟΤΑ πραγματοποιούνται καθαρισμοί στις εν λόγω
σταθμοί
περιοχές για την απομάκρυνση διαφόρων υλικών. [...] Σης «λαθρο­
υπηρεσίες μας δεν έχουν γίνει καταγγελίες για καταπάτηση μεταναστών»
ξένης περιουσίας ούτε έχει διαπιστωθεί ή καταγγελθεί καύση
20
ΑύσκοΛείστιγμέί καλωδίων ή ελαστικών και γενικότερα οι Ρομά κάτοικοι των
σιηνοΑομέάεια παραπάνω περιοχών δεν έχουν απασχολήσει τις αστυνομικές
wsBouflhs υπηρεσίες με παραβατικές συμπεριφορές. Ενδεικτικά, από
αστυνομικούς ελέγχους που διενεργμθηκαν στο πλαίσιο των
ανωτέρω δράσεων, κατά το τελευταίο δίμηνο, βεβαιώθηκαν 4
παραβάσεις για διατάραξη της κοινής ησυχίας και 1 για πα­
ράνομο εμπόριο».
Για τον τρόπο που αντιμετώπιζαν Γεωργιάδης και
Πλεύρης την ύπαρξη μεταναστών στη χώρα είναι χα­
ρακτηριστική η ερώτηση που συνέταξαν με τίτλο «Πα­
ράνομοι αλλοδαποί στα φανάρια των μεγάλων αστικών κέ­
ντρων και κίνδυνοι για τις γυναίκες και τους ηλικιω μένους
οδηγούς». Από την ερώτηση αυτή, που κατατέθηκε στις
25.10.2010, προκύπτει ξεκάθαρα ποιο είδος μεταναστών
βρισκόταν στο στόχαστρό τους και τι τους καταλόγιζαν:
«Το τελευταίο χρονικό διάστημα και σύμφωνα με καταγγελί­
ες, το πρόβλημα των παράνομων αλλοδαπών που επαιτούν ή
πωλούν διάφορα προϊόντα στα φανάρια των μεγάλων αστι­
κών κέντρων έχει φθάσει σε τραγικά επίπεδα. Πιο συγκεκρι­
μένα, οι παράνομοι αλλοδαποί επαίτες εντοπίζουν γυναίκες ή
ηλικιω μένους οδηγούς και επιμένουν φορτικά να τους συν­
δράμουν οικονομικά, προβάλλοντας τα προϊόντα τους, πολλές
φορές κρεμάμενοι από τα παράθυρα των αυτοκινήτων και μη
επιτρέποντας στον οδηγό να ξεκινήσει ή επιμένσντας να καθα­
ρίσουν τα τζάμια αφού πρώτα τα λερώσουν με βρεγμένο σπά­
γκο. Σε τυχόν άρνησή τους α ντιδρούν άσχημα, προβαίνοντας
σε άσεμνες χειρονομίες και βρισιές και ενίοτε κρεμάμενοι στα
Ο ι Ρ ο μ ά είναι αυτοκίνητα γίνονται προκλητικοί. Εκείνο όμως που προκαλεί
στο επίκεντρο ακόμη περισσότερο είναι το γεγονός ότι βλασφημούν πολλές
πολλών φορές τα Θεία και τη χώ ρα μας. Συνεπώς ερωτάται ο αρμό-
εοωτήσεων ^ί0ζ νπονργός: Πότε και με τι τρόπο θα α πομακρυνθούν από
c c' τα φανάρια των μεγάλων αστικών κέντρων της χώρας μας οι
παράνομοι αλλοδαποί που τα χρησιμοποιούν και ως κερδο-
ΓεωρΥΐαδη- φόρες επιχειρήσεις; Μ ε ποιο τρόπο θα τους αντιμετωπίζουν
Πλεύρη ΟΙ ανυπεράσπιστοι οδηγοί όταν οι παράνομοι αλλοδαποί που
■ΗΗΗΗΜ ΗΗ βρίσκονται στα φανάρια γίνονται προκλητικοί και επικίνδυ­
Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ
νοι για τη σωματική τους ακεραιότητα;».
Οι Ρομά είναι στο επίκεντρο και άλλων ερωτήσεων
του διδύμου, όπως λ.χ. εκείνη που συντάχθηκε στις
28.12.2010: «Πολίτες της περιοχής του Κολωνού καταγγέλ­
λουν πως εδώ και καιρό στην πλατεία που βρίσκεται στη
συμβολή των οδών Λένορμαν και Αλεξανδρείας, ομάδες
Αθιγγάνων (Ρομά) έχουν μετατρέψει τον χώρο και την ευρύ­
τερη περιοχή οε άντρο εγκληματικότητας και εστία μολύνσε-
ως. Συγκεκριμένα υπάρχουν καταγγελίες για αγοραπωλησία
ναρκωτικών, όπλων, για βιαιοπραγίες, επιθέσεις, κλοπές και
κατάληψη του χώ ρου όπου υπάρχει το γήπεδο καλαθοσφαί­
ρισης του Οργανισμού Νεολαίας και Άθλησης του Δ ήμου
Αθηναίων. Επιπλέον υπάρχουν καταγγελίες ότι η πλατεία έχει
μετατραπεί από τους Α θιγγάνους σε δημόσιο αποχω ρητή­
ριο, με προφανή κίνδυνο για τη δημόσια υ γεία Αλλος ένας
ελεύθερος δημόσιος χώρος αναψυχής τελεί υπό τον έλεγχο
παραβατικών και περιθωριακών ατόμων». Με την απάντη­
σή του ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη Χρ. Παπου­
τσής ανατρέπει την εικόνα αθλιότητας που περιγράφε-
ται στην ερώτηση. «Οι Ρομά [της περιοχής] κατοικούν σε
κατοικίες και όχι σε καταυλισμό. Σημειώνεται ότι για τους
Ρομά η συγκεκριμένη πλατεία αποτελεί σημείο αναφοράς,
χωρίς ωστόσο να προκαλούν φθορές στις εγκαταστάσεις και
να δημιουργούν ιδιαίτερα προβλήματα στους περίοικους, ενώ
αυτή δεν αποτελεί χώρο συγκέντρωσης περιθωριακών ατό­
μων. [...] Σημειώνεται, πάντως, ότι από το έτος 2003 και εντεύ­
θεν έχει παρατηρηθεί ότι κάτοικος της περιοχής καταγγέλλει
στις αστυνομικές υπηρεσίες, καθώς και σε άλλες υπηρεσίες,
προβλήματα ρύπανσης και εγκληματικότητας (όπλα, κλοπές,
κλπ.) στην εν λόγω πλατεία. Οι αρμόδιες υπηρεσίες μας, σε
κάθε περίπτωση, επιλαμβάνονται και εξετάζουν τα καταγγελ­
λόμενα θέματα αστυνομικής φύσεως, χωρίς ωστόσο αυτά να
έχουν επιβεβαιωθώ).
Αντίθετα από τη σκληρότητα απέναντι στους μετα­
νάστες και τους Ρομά, οι δύο βουλευτές δείχνουν την
ίδια περίοδο εξαιρετική ευαισθησία για την «εξαφάνιση
Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ
των αιγάγρων» (3.1.2011) και την «προστασία της φώκιας»
( 12.1.2011).
Ακόμα και οι πολιτιστικές εκδηλώσεις των ενώσεων
νόμιμων μεταναστών θεωρούνται απαράδεκτες για το
ντουέτο των βουλευτών του ΛΑΟΣ. Στις 25.2.2011 στρέ­
φονται κατά των Αφρικανών Γυναικών: «Το Σάββατο 26
και την Κυριακή 27 Φεβρουάριον, η οργάνωση (;) “Ενωση
Αφρικανών Γυναικών’ διοργανώνει εκδήλωση, προφανώς
προπαγανδιστικού πολυπολιτισμικού περιεχομένου στη Δ η ­
μοτική Αγορά Κυψέλης, με το πρόσχημα υπαίθριου παζαριού
προς ενίσχυση της ίδιας της οργάνωσης■Πέραν από το απα­
ράδεκτο γεγονός να παραχωρείται δημόσιος χώρος σε αμ­
φιβόλων σκοπών οργανώσεις, τίθεται και θέμα οικονομικής
παραβατικότητας». Η απάντηση του υπουργού Παπουτσή
βάζει τα πράγματα στη θέση τους: «ΗΈνωαη Αφρικανών
Γυναικών’ είναι σωματείο που ανήκα στο Ελληνικό Φόρουμ
Μεταναστών. Στη χώ ρα μας λατουργεί 6 έτη και απαριθμεί
περίπου 50 μέλη, ενώ ως σκοπό έχει τη συσπείρωση των
Αφρικανών γυναικών και την προάσπιση των δικαιωμάτων
τους διοργανώνσντας παράλληλα εκδηλώσεις, συζητήσεις,
κλπ. (...) Στις 26 και 27.2.2011 δεν πραγματοποιήθηκαν εκδη­
λώσεις στη Δημοτική Αγορά Κυψέλης».
Η διεκδίκηση δικαιωμάτων από τους μετανάστες
θεωρείται απαράδεκτη από τους δύο βουλευτές. Επειτα
από καταδίκη της Ελλάδας στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο
Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, στο οποίο είχε καταφύγει
Αφγανός μετανάστης, Πλεύρης και Γεωργιάδης ζητούν
στις 14.4.2011 να μάθουν «ποιοι ήταν οι συνήγοροι υπε­
ράσπισης του Α φγανού λαθρομετανάστη, ποιες ΜΚΟ από
την Ελλάδα ανέλαβαν πρωτοβουλίες για την καθ' οιονδήπο-
τε τρόπο υποστήριξη και υπεράσπισή του; Πόσο στοίχισε η
υπεράσπιση του συγκεκριμένου λαθρομετανάστη και ποιος
πλήρωσε τα έξοδα;».
Ακολουθώντας την πάγια θέση τους, Γεωργιάδης και
Πλεύρης επιτίθενται στο υπουργείο Πολιτισμού, επειδή
«σύμφωνα με τα όσα κατήγγειλε προ ημερών ο εκπρόσωπος
21
των εργαζομένων στην εκπομπή «Αποκαλυπτικό Δελτίο» του Γεωργιάδηε
σταθμού Extra Channel, το υπουργείο σας προτίθεστε να και ΠΛεύρηε
συνεννοούνται για
χρηματοδοτήσει την Ομοφυλοφιλική Εβδομάδα (!), την ίδια
iis κοινοβουλευτικές
ώρα που οι εργαζόμενοι στον αρχαιολογικό χώρο της Ακρό­ wus ερωτησε/s
πολης παραμένουν επί μήνες απλήρωτοι» (28.4.2011). Και
λίγες μέρες αργότερα, στις 3.5.2011, οι δύο βουλευτές
ξεσπαθώνουν κατά του Gay Pride στην Αθήνα: «Όπως
έχει ανακοινώσει ο δήμαρχος Αθηναίων, η φετινή ομοφυ-
λοφιλική “εκδήλω ση’ που λαμβάνει χώ ρα στην Αθήνα έχει
τεθεί υπό την αιγίδα του Δ ήμου Αθηναίων. Ποιο το ύψος της
επιχορήγησης από τον Δήμο Αθηναίων προς την ομοφυλο-
φιλική εκδήλωση; Τι άλλου είδους παροχές προς τους διορ­
γανωτές περιλαμβάνει η συγκεκριμένη “αιγίδα" του δήμου;
Τελικώς με ποιο κόστος θα χρεω θεί ο Αθηναίος πολίτης, για
να αυτοεπιβεβαιώσει ο δήμαρχος Αθηναίων τα αντιρατσιστι-
κά του ιδεολογήματα;». Η απάντηση του δήμου μέσω του
ερωτώμενου υπουργείου Εσωτερικών ήταν αφοπλιστι­
κή: «0 κ. δήμαρχος έχει τοποθετηθεί επί του ζητήματος της
αιγίδας του Δ ήμου Αθηναίων στο Athens Pride / Φεστιβάλ
Υπερηφάνειας Αθήνας στη 14η Συνεδρίαση του Δημοτικού
Συμβουλίου (2.5.2011). Στην ανωτέρω συνεδρίαση επισήμα-
νε ότι ο Δήμος Αθηναίων χορηγεί την αιγίδα του σε δεκάδες
εκδηλώσεις κάθε χρόνο, χωρίς να υπάρχει κανένα οικονομικό
αντίκρισμα. Ως εκ τούτου το κόστος της συγκεκριμένης εκδή­
λωσης θα είναι μηδενικό για τσν δήμο».
Ανατριχιαστικά ρατσιστικός είναι και ο τρόπος που
διατυπώνεται η ερώτηση των δύο βουλευτών για την
Η διεκδίκηση
πορνεία μεταναστριών: «Η οδός Πατησίων έχει μετατραπεί δικαιωμάτων
σε άντρο παράνομης πορνείας από Αφρικανές και το θέμα από τους
σάς το έχουμε θέσει με πλήθος γραπτών και επικαίρων ερω- μετανάστες
τήσεών μας. Η κατάσταση όχι μόνο δεν έχει αλλάξει προς το θεωρείται
καλύτερο, αλλά ανηθέτως φαίνεται να έχει ξεφύγει πλέον από
κάθε έλεγχο. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός πως οι Α φρι­
απαράδεκτη
κανές ιερόδουλες επιτίθενται σαν αγέλη σε περαστικούς, πολ­ από τους δύο
λοί εκ των οποίων έχουν δεχτεί βίαια χτυπήματα λόγω του βουλευτές
όπ δεν ενδίδουν στις ιερόδουλες» (3.5.2011). Λίγους μήνες
22
Ηκοπήπήαί του αργότερα, οι δύο βουλευτές θα επανέλθουν με νέα ευφά­
νεοδημοκράτη πάέον νταστη ερώτηση που συνδέει την πορνεία με την κοινή
βουδευιήτο2013.
ησυχία: «Η οδός Πατησίων πς νυκτερινές ώρες μετατρέηεται
Παρόντα Πήεύρηε,
Αθανασίου, Ψυχάρηε σε άντρο παράνομης πορνείας από αλλοδαπές εκδιδόμενες,
οι οποίες, το τελευταίο διάστημα, διαταράσσονν την κοινή
ησυχία, παρενοχλούν περαστικούς με διάφορα βωμολοχικά
σχόλια σεξουαλικού περιεχομένου και εν τελεί δρουν ανενό­
χλητες, ασκώντας παρανόμως πορνεία στα πεζοδρόμια. Α υτό
έχει ως αποτέλεσμα, η διαμονή των κατοίκων στις περιοχές
Πατησίων-Κυψέλης καθίσταται λίαν δυσχερής και οι περίοι­
κοι των περιοχών αυτών δεν μπορούν να αισθάνονται ασφά­
λεια» (24.8.2011).
Ο ανημεταναστευτικός και αντιπροσφυγικός οίστρος
των δύο βουλευτών ξεπερνά κάθε μέτρο. Με ερώτησή
τους στις 18.5.2011 αναφέρονται στο «κόστος διάσωσης »
των ανθρώπων που ναυαγούν στις ελληνικές θάλασσες:
«Την τελευταία δεκαετία πραγματοποιείται μαζική είσοδος
λαθρομεταναστών στη χώ ρα μας, μέσω των θαλασσίω ν σ υ ­
νόρων μας. Ο τρόπος εισόδου των λαθρομεταναστών και των
δουλεμπόρων, γνωστός και πανομοιότυπος. Το πλοιάριο που
τους μεταφέρει είναι “προγραμματισμένο" να βυθιστεί και γι'
αυτό τον λόγο, μόλις εισέλθει στα ελληνικά χωρικά ύδατα εκ­
πέμπει σήμα κινδύνου. Αμέσως κινητοποιείται ο κρατικός μη ­
χανισμός, που περιλαμβάνει ταχύπλοα σκάφη του Λιμενικού
Σώματος, ιδιωτικά περιπλέοντα σκάφη, αλιευτικά, ελικόπτερα
διάσωσης, Κέντρα Υγείας κ ά , για την περισυλλογή, τη διά­
Ο αντιμετα- σωση και την υγειονομική περίθαλψή τους. Οι επιχειρήσεις
ναστευτικός διάσωσης απαιτούν τεράστια κονδύλια, τόσο σε αναλώσιμα
και αντιπρο- υλικά όσο και σε εργατοώρες, και κανείς δεν επιβαρύνεται
σφυγικός αυτό το κόστος, πέραν του ελληνικού λαού». Οι υπουργοί
ερωτώνται «πόσο επιβαρύνεται ο ετήσιος προϋπολογισμός
οίστρος των των υπουργείων εξαιτίας των επιχειρήσεων διάσωσης των
δυο βουλευτών λαθρομεταναστών».
ξεπερνά κάθε Ενδιαφέρον σ’ αυτή την περίπτωση έχει και η από­
μέτρο κλιση των απαντήσεων που έδωσαν οι συναρμόδιοι
υπουργοί. Ο υφυπουργός Οικονομικών Φίλιππος Σαχι-
Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ
νίδης παρέθεσε ασχολίαστη την κατ’ έτος δαπάνη «δι­
ατροφής, συντήρησης και περίθαλψής πολιτικών φυγάδων»
(7.11.2011) , ενώ ο υπουργός Υγείας Ανδρέας Λοβέρ-
δος φρόντισε να καθησυχάσει τους ερωτώντες: «Όσον
αφορά τους αλλοδαπούς μη νόμιμα ευρισκόμενους στην
Ελλάδα (όπως ο λαθρομετανάστης), θα παρέχονται οι απα­
ραίτητες υπηρεσίες αποκλειστικά σε περιπτώσεις επείγοντος
περιστατικού και μέχρι τη σταθεροποίηση της υγείας τους»
(23.6.2011) . Μόνο ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη
Χρ. Παπουτσής έθεσε το ζήτημα στην ουσία του: «Από
τα τηρούμενα στοιχεία δεν παρέχεται η δυνατότητα προσ­
διορισμού του ύψους της δαπάνης ηου προκύπτει από τη
συμμετοχή του προσωπικού και των επιχειρησιακών μέσων
του Λιμενικού Σώματος - Ελληνικής Ακτοφυλακής σε επιχει­
ρήσεις διάσωσης παράνομων μεταναστών, δεδομένου όπ οι
σχετικές δαπάνες αφορούν την αστυνόμευση και φύλαξη των
θαλασσίω ν συνόρων. Σημειώνεται ότι η παροχή υπηρεσιών
“έρευνας και διάσωσης’ σε άτομα, τα οποία κινδυνεύουν στη
θάλασσα, αποτελεί υποχρέωση της Ελλάδας, η οποία πηγά­
ζει από την προσυπογραφή και την ενσωμάτωση στο εθνικό
μας Δίκαιο διεθνών συμβάσεων, που μεταξύ άλλων αφορούν
και τη διάσωση της ανθρώπινης ζωής στη θάλασσα. [...(Όλες
οι ανωτέρω διεθνείς συμβάσεις και οι οδηγίες του Διεθνούς
Ναυτιλιακού Οργανισμού (ΙΜΟ) συγκλίνουν στο όπ η διά­
σωση παράνομων μεταναστών είναι υποχρέωση και καθή­
κον των παράκτιων κρατών, η οποία προσφέρεται αδαπάνως
και χωρίς κωλυσιεργία, στο πλαίσιο της προστασίας της αν­
θρώπινης ζωής στη θάλασσα σε συνάρτηση με τα ανθρώπινα
δικαιώματα και χωρίς να εξετάζεται η φυλή, η θρησκεία, η
εθνικότητα ή η συμμετοχή τους σε πολιτικά κόμματα ή ομά­
δες. Γι' αυτό τον λόγο ουδέποτε υπολογίσθηκε το κόστος των
υπηρεσιώ ν διάσωσης σε κινδυνεύσντες παράνομους μετανά­
στες, όπως ουδέποτε έχει υπολογισθεί και για τους υπόλοι­
πους αιτούντες τη συνδρομή του Λιμενικού Σώματος - Ελλη­
νικής Ακτοφυλακής. Η στάση αυτή ακολουθείται και από όλα
τα υπόλοιπα κράτη-μέλη του ΙΜΟ».
 I ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ
Στις 23.5.2011 οι δυο βουλευτές καταφέρονται εναντί­
ον «αριστερών και λαθρομεταναστών» για το πάρκο Πατη­
σίων και Κύπρου: «Αναρχικές και ακροαριστερές συμμορίες
χρησιμοποιούν τον χώρο τον πάρκου ως ορμητήριο επιθέ­
σεων, οσάκις γίνονται επεισόδια, έχουν αναρτήσει αναρχικά
πανό, έχουν εγκαταστήσει παραπήγματα και δεν επιτρέπουν
στους Έλληνες πολίτες την παρουσία τους στο πάρκο». Προ­
φανώς οι βουλευτές δεν θεωρουν Έλληνες τους αναρχι­
κούς και τους αριστερούς. Η ερώτηση, όμως, συνεχίζει:
«Επιπλέον, Αφρικανοί και Ασιάτες λαθρομετανάστες έχουν
μετατρέψει με τη σειρά τους το πάρκο σε σκουπιδότοπο, κα­
θώς ουρούν σε δημόσια θέα, πετούν απορρίμματα, εμπορεύ­
ονται ναρκωτικές ουσίες και τρομοκρατούν τους Έλληνες που
διέρχονται από το πάρκο». Η απάντηση του υπουργού Χρ.
Παπουτσή δεν επιβεβαιώνει αυτή την εικόνα: «Σας γνω­
ρίζουμε ότι από 26.1.2009, με πρωτοβουλία τοπικών φορέων,
πολιτιστικών συλλόγων, δημοτικών παρατάξεων και άλλων
σνλλογικοτήτων, καθώς και με τη συμμετοχή ατόμων που
πρόσκεινται στον ανπεξονσιαστικό χώρο, πραγματοποιήθηκε
στο πάρκο κατάληψη, ως ένδειξη διαμαρτυρίας για την κοπή
δένδρων από συνεργείο του Δ ήμου Αθηναίων και την προω­
θούμενη κατασκευή στο εν λόγω σημείο υπογείου πάρκινγκ
[...] Κατά τακτά χρονικά διαστήματα έχουν λάβα χώρα διάφο­
ρες εκδηλώσεις, συζητήσεις και συναυλίες. [...] Δ εν έχα ζητη­
θεί από την αρμόδια Δημοτική Α ρχή η απομάκρυνση των ατό­
μων ή των παραπηγμάτων που έχουν στηθεί» (14.6.2011).
Την ίδια περίοδο στο στόχαστρο των δυο «μεταναστο-
φάγων» μπαίνουν και οι αντιρατσιστικές οργανώσεις,
οι οποίες κατηγορούνται ότι συμμετέχουν στις μαζικές
συγκεντρώσεις στην πλατεία Συντάγματος: «Είναι γνωστό
το θλιβερό φαινόμενο διαφόρων ακροαριστερών ομάδων, οι
οποίες δρουν προβοκατόρικα και καπηλεύονται σχεδόν όλες
τις μαζικές λαϊκές διαδηλώσεις του ελληνικού λαού. Ομάδες
της Ά κρας Αριστεράς επιχαρούν να προβοκάρουν τις λαϊκές
ανηδράσας στην πλατεία Συντάγματος και να προωθήσουν
τη φιλομεταναστευτική και ανθελληνική προπαγάνδα Στον
23
χώ ρο της Πλατείας Συντάγματος (όπως επιβεβαιώνεται από Ιτενέε σχέσεκμε
τις σχετικές φωτογραφίες) δρα και η οργάνωση-σφραγίδα Ανδρέα Ψυχάρη και
θερμόεδεσμόεμε
“Κυριακάτικο Σχολείο Μ εταναστών", ενέργεια πέρα ως πέρα
Ανδρέα ΛοΒέρδο
προβοκατόρικη και ύποπτη που έχα σαν σκοπό τη διάχυση
του φιλομεταναστευτικού δηλητηρίου α ς βάρος των Ελλήνων
διαδηλωτών.
Ερωτάσθε, πώς επιτρέπαε ένας δημόσιος χώρος, στον
οποίο επί μέρες ο ελληνικός λαός διαδηλώνα, να μετατρέ-
πεται σε χώρο ανθελληνικής, αναρχικής και ακροαριστερής
προπαγάνδας, και μάλιστα από ομάδες οι οποίες δεν έχουν
την παραμικρή νομική υπόσταση και δεν εκπροσωπούν κα-
νέναν απολύτως, παρά μόνο τα γελοία ιδεολογήματά τους;»
(7.6.2011).
Στις 9.6.2011 Γεωργιάδης και Πλεύρης επανέρχονται
στο «κόστος νοσηλείας λαθρομεταναστών» με τα ακόλουθα
ερωτήματα: «Είναι γνωστό το πρόβλημα το οποίο υφίσταται
στα δημόσια νοσοκομεία εξ αιτίας της ανεξέλεγκτης νοσηλεί­
ας λαθρομεταναστών. Ακόμη μεγαλύτερο είναι το πρόβλημα
στα δημόσια μαιευτήρια. Ερωτάσθε: α) Πόσες είναι οι νοση­
λείες νομίμων και πόσες των παρανόμων μεταναστών στα δη­
μόσια νοσοκομεία την τελευταία πενταετία; β) Πόσοι τοκετοί
νομίμων και παρανόμων αλλοδαπών γυναικών πραγματο­
ποιήθηκαν την τελευταία πενταετία στα δημόσια νοσοκομεία;
γ) Ποίο το κόστος των ανωτέρω;».
Στο ίδιο πνεύμα, ενδιαφέρον έχει η ερώτηση που
έχει αποδέκτη τον υπουργό Υγείας Ανδρέα Λοβέρδο
και τίτλο «Λαθρομετανάστες και αύξηση μολυσματικών
ασθενειών». Οι δύο βουλευτές (μαζί με την Ουρανία Πα- Γεωργιάδης
πανδρέου-Παπαδάκη) ζητούν να μάθουν αν γίνονται και Πλεύρης
«ολοκληρωμένοι ιατρικοί έλεγχοι στα Κέντρα Υποδοχής Μ ε­ επανέρχονται
ταναστών», τι ενέργειες γίνονται «σε περιπτώσεις που έχα
στο «κόστος
πιστοποιηθεί κάποια μολυσματική ασθένεια σε λαθρομετα­
νάστη» και αν υπάρχουν «περιπτώσεις λαθρομεταναστών
νοσηλείας
που αποδεδειγμένα έχα πιστοποιηθεί κάποια μολυσματική λαθρο­
ασθένεια και κυκλοφορούν ανάμεσα σε υγιείς συνανθρώ­ μεταναστών»
πους μας» (5.7.2011).
24
Ηπροσχώρηση Αυτή η τελευταία ερώτηση έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον,
στη Νέα Δημοκρατία. γιατί αποτελεί πρόπλασμα της διαβόητης υγειονομικής
Ταπεινό!ο
διάταξης 39α/2012, την οποία επρόκειτο να εκδώσει ο
Γεωργιάδη!,
αμήχανο! ο Σαμαρά!, Ανδρέας Λοβέρδος την 1.4.2012, δίνοντας τη δυνατότη­
άνετο! ο Βορίδη! τα, μεταξύ άλλων, υποχρεωτικής υγειονομικής εξέτασης,
νοσηλείας και θεραπευτικής αγωγής του ασθενούς. Ως
γνωστόν, η διάταξη αυτή καταργήθηκε από την υφυ­
πουργό Υγείας Φωτεινή Σκοπούλη ένα χρόνο αργότερα
(30.4.2013), αλλά επανήλθε από τον Α. Γεωργιάδη στις
4.7.2013, σε μια από τις πρώτες του ενέργειες από τη
στιγμή που ανέλαβε το υπουργείο Υγείας της κυβέρνη­
σης Σαμαρά. Η τελική κατάργηση της διάταξης δεν επι­
τεύχθηκε παρά στις 2.4.2015, με απόφαση του Παναγιώ­
τη Κουρουμπλή.
Ενώ στην αρχή των λαϊκών «αντιμνημονιακών» κι­
νητοποιήσεων στο Σύνταγμα οι Γεωργιάδης και Πλεύ-
ρης αρκούνταν όπως είδαμε να μέμφονται τους «ακρο­
αριστερούς», στη συνέχεια αποφάσισαν να στραφούν
εναντίον του συνόλου των συγκεντρωμένων. Τη σχετική
ερώτηση συνυπογράφει με τους δύο και ο Μάκης Βορί-
δης: «Τον τελευταίο μήνα παρακολουθούμε τη διαμαρτυρία
των “αγανακησμένων" στην πλατεία Συντάγματος. Προφα­
νώς είναι δικαίωμα του κάθε πολίτη να συναθροίζεται και να
διαδηλώνει και ιδίως σε στιγμές που πλήττονται τα εισοδήμα-
τά του. Ωστόσο η συνεχής κατάληψη δημοσίου χώ ρου και η
μετατροπή της πλατείας σε καταυλισμό πλήττει την κοινωνική
και οικονομική ζωή της πόλης, ιδίως στην κορύφωση της
Με την αλλαγή τουριστικής περιόδου. Το δικαίωμα του συναθροίζεσθαι δεν
κόμματος δεν επιτρέπει σε καμία περίπτωση την κατάληψη κοινόχρηστου
άλλαξε και το χώρου. Συνεπώ ς ερωτάσθε, προτίθεσθε να διασφαλίσετε τον
κοινόχρηστο χαρακτήρα της πλατείας Συντάγματος και την
περιεχόμενο
κοινωνική και οικονομική ζωή της Αθήνας, διασφαλίζοντας
της «κοινο­ το δικαίωμα τον συναθροίζεσθαι χωρίς τις συνθήκες καταλή-
βουλευτικής» ψεως της πλατείας;» (6.7.2011).
του ατζέντας Οι δύο ομογάλακτοι βουλευτές του ΛΑΟΣ συνέχισαν
βέβαια το κυνήγι της παράνομης πορνείας. Φυσικά των
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ
αλλοδαπών γυναικών: «Η οδός Πατησίων τις νυκτερινές
ώρες μετατρέπεται σε άντρο παράνομης πορνείας από αλλο­
δαπές εκδιδόμενες, οι οποίες διαταράσσονν την κοινή ηονχία,
παρενοχλούν περαστικούς με διάφορα βωμολοχικά σχόλια
σεξουαλικού περιεχομένου και εν τέλει δρουν ανενόχλητες,
ασκώντας παρανόμως πορνεία στα πεζοδρόμια» (24.8.2011).
Τρεις μέρες προτού ορκιστεί υφυπουργός Ανάπτυξης
με αρμοδιότητα τη Ναυτιλία στην τρικομματική κυβέρ­
νηση Παπαδήμου, ο Γεωργιάδης συνυπογράφει με τον
Πλεύρη ερώτηση με θέμα -τι άλλο;- «Εντονο πρόβλημα
ασφάλειας και υγιεινής εξ αιτίας υπερσυγκέντρωσης λαθρο­
μεταναστών σε πολυκατοικίες της οδού Αριστοτέλους στην
Αθήνα» (8.11.2011). Ήταν το κύκνειο άσμα -τρόπος του
λέγειν- της αντιπολιτευτικής δραστηριότητας του τότε
ηγετικού στελέχους του ΛΑΟΣ.
ΤΟ ΛΑΟΣ ΣΤΗ ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
Η νέα περίοδος της κοινοβουλευτικής καριέρας του
Α. Γεωργιάδη θα έχει τυπικά διαφορετικά χαρακτηρι­
στικά. Στις 11.2.2012 παραιτήθηκε από το κυβερνη­
τικό του αξίωμα. Στις 13.2.2012 διαγράφηκε από την
κοινοβουλευτική ομάδα του ΛΑΟΣ επειδή υπερψήφισε
το «Μνημόνιο II» και στις 17.2.2012 προσχώρησε στη
Νέα Δημοκρατία, αφού πρώτα παραιτήθηκε από βου­
λευτής. Από τον Ιούνιο του 2012 θα βρεθεί στα έδρανα
της συμπολίτευσης. Μη φανταστεί, όμως, κανείς ότι με
την αλλαγή κόμματος άλλαξε και το περιεχόμενο της
«κοινοβουλευτικής» του ατζέντας. Εξάλλου η αποδοχή
της προσχώρησής του (όπως και των Πλεύρη-Βορίδη)
από την ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας έγινε με την
προφανή διάθεση να καλυφθεί η ακροδεξιά πτέρυγα
του κόμματος και να υπάρχει μια απάντηση στο ΛΑΟΣ
και την ανερχόμενη Χρυσή Αυγή. Επομένως το περιε­
χόμενο των ερωτήσεών του προς τους υπουργούς του
κόμματός του είναι πανομοιότυπο με εκείνο των ερωτή­
σεων που υπέβαλλε ως υπαρχηγός του Γ. Καρατζαφέρη.
 ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ
Μοναδική διαφορά ότι υπογράφει μόνος του τις ερωτή­
σεις, εφόσον ο Θάνος Πλεύρης δεν κατάφερε να εκλεγεί.
Σε μία από τις πρώτες του ερωτήσεις προς την κυβέρ­
νηση Σαμαρά ο Αδ. Γεωργιάδης ζητά να μάθει «με τι τρό­
πο θα προστατενθούν τόσο από τις συμπλοκές όσο και από
το παραεμπόριο των λαθρομεταναστών οι καταστηματάρχες
που βρίσκονται στις οδούς πέριξ της πλατείας Ομσνοίας» και
«για ποιο λόγο αυτοί που συλλαμβάνονται ή προσάγσνται
δεν απελαύνονται αμέσως, παρά κυκλοφορούν ελεύθεροι
μετά από λίγο καιρό;» (16.7.2012). Για το περιεχόμενο της
ερώτησης αρκεί να σημειωθεί το γεγονός ότι ο αρμό­
διος υπουργός Ν. Δένδιας επέλεξε να απαντήσει από
κοινού στον Αδ. Γεωργιάδη και τον Ηλ. Παναγιώταρο
της Χρυσής Αυγής, ο οποίος είχε παρεμφερείς αγωνίες.
Την ίδια μέρα, ο νεοδημοκράτης πλέον βουλευτής
επανέρχεται στο αγαπημένο του ζήτημα του «κόστους
διάσωσης παρανόμων αλλοδαπών», διαμαρτυρόμενος
που «οι επιχειρήσεις διάσωσης απαιτούν τεράστια κονδύ­
λια, τόσο σε αναλώσιμα υλικά όσο και σε εργατοώρες, και
κανείς δεν επιβαρύνεται αυτό το κόστος, πέραν του ελληνι­
κού λαού». Είναι προφανές ότι ούτε η Νέα Δημοκρατία
του κ. Σαμαρά ανεχόταν παρόμοια, ανοιχτά ρατσιστι­
κή ρητορική. Στην απάντησή του, ο νεοδημοκράτης
υπουργός Κώστας Μουσουρούλης ξεκαθαρίζει στον
νεοδημοκράτη βουλευτή το προφανές: «Η προστασία της
ανθρώπινης ζωής στη θάλασσα είναι υποχρέωση και καθή­
κον των παράκτιων κρατών, σε συνάρτηση με τα ανθρώπινα
δικαιώματα, ανεξαρτήτως φυλής, θρησκείας ή εθνικότητας».
Στο ίδιο πνεύμα, ο κ. Γεωργιάδης έσπευσε να δια-
μαρτυρηθεί για τον αποκλεισμό της αθλήτριας Βούλας
Παπαχρήστου από την Ολυμπιακή αποστολή της Ελλά­
δας «μετά από μία ατυχή ανάρτηση στο tw itter ενός ρατσι­
στικού σχολίου, παρά την άμεση συγγνώ μη και, το κυριότε-
ρο, χωρίς να της δοθεί το απαράγραπτο και ιερό δικαίω μα
στην απολογία». Το συμπέρασμα του βουλευτή ήταν ότι
ο αποκλεισμός ήταν «άδικος» (26.7.2012). Ο τότε αρμό­
25
διος υφυπουργός Αθλητισμού Γιάννης Ιωαννίδης δεν Ηαπόαιαση
φημιζόταν για τις αντιρατσιστικές ή αντιεθνικιστικές Γεωργιά6π-Ιαμαρό
γεφυρώθηκεποϋύ
του περγαμηνές, ωστόσο η απάντησή του ήταν σαφής:
γρήγορα
«Η αθλήτρια εξέφρασε ρατσιστικές θέσεις, έστω όπως η ίδια
ισχυρίστηκε χάριν αστεϊσμού, παραβιάζοντας κατάφωρα την
Ο λυμπιακή Αξία του σεβασμού της διαφορετικότητας».
Αναπτύσσοντας την εξειδίκευσή του σε θέματα υγει­
ονομικής πολιτικής, ο Αδ. Γεωργιάδης επανήλθε στο ζή­
τημα «Φυματίωση και Λαθρομετανάστες», όπου αποδίδει
την αύξηση των κρουσμάτων της ασθένειας στους «λα­
θρομετανάστες», οι οποίοι κατά τον βουλευτή «πάσχουν
κατά 10% από τη συγκεκριμένη νόσο». Η ερώτηση κατα­
λήγει και πάλι στο κόστος: «Πόσο κοστίζει η θεραπεία ανά
έτος στον Κρατικό Π ροϋπολογισμό για κάθε έναν παράνομο
αλλοδαπό που είναι στη χώ ρα μας και πάσχει από φυματί­
ωση;» (31.7.2012). Με την απάντησή της η υφυπουργός
Υγείας Φωτεινή Σκοπούλη έδινε τα επίσημα στοιχεία
για την εθνικότητα των πασχόντων από φυματίωση,
σύμφωνα με τα οποία οι Έλληνες ασθενείς ήταν πολ­
λαπλάσιοι των αλλοδαπών. Στο διάστημα 2007-2011 οι
αντίστοιχοι αριθμοί ήταν 571'Ελληνες και 176 αλλοδα­
ποί στη Βόρεια Ελλάδα. Η αναλογία το 2011 ήταν 70
προς 26. Αλλά, βέβαια, ποιος νοιάζεται για τα στοιχεία;
Το επόμενο «χτύπημα» του κ. Γεωργιάδη αφορούσε
τον αλλοδαπό κατηγορούμενο για ένα έγκλημα στην
Πάρο, με το οποίο είχαν ασχοληθεί εκτενώς τα μέσα
ενημέρωσης. Η ερώτηση έφερε τίτλο «Προστασία του Ούτε η Νέα
εγκληματία-βιαστή της Πάρου; Η ανακούφιση της ελληνι­ Δημοκρατία
κής κοινωνίας για την άμεση σύλληψ ή του μετριάστηκε από του κ. Σαμαρά
την α πόφαση των αρχών να τον προστατέψουν, αποκρύπτο- ανεχόταν
ντας το πρόσωπό του. Μ άλιστα η συμπεριφορά αυτή έδω­
παρόμοια,
σε αφορμή για ποικίλα σχόλια στο διαδίκτυο» (20.8.2012).
Στην απάντησή του ο υπουργός Δικαιοσύνης Αντώνης
ανοιχτά
Ρουπακιώτης θύμιζε στον βουλευτή ότι «οι εισαγγελικές ρατσιστική
αρχές απολαμβάνουν λειτουργικής και προσωπικής ανεξαρ­ ρητορική
τησίας και υπόκεινται κατά την άσκηση των καθηκόντων
26
Ακόμα και τους μόνο στο Σύνταγμα και τους νόμους». Συντριπτι­
us σημειώσει κή ήταν η απάντηση του υπουργού Δημόσιας Τάξης
του Αδώνιδοε
Νίκου Δένδια: «Σας γνω ρίζουμε ότι η συμπεριφορά των
συμβουλεύεται
πλέον ο Κυριάκοι
αστυνομικών προς τους κρατουμένους δεν καθορίζεται από
το φύλο, την εθνικότητα, το χρώ μα του δέρματος ή άλλα
συναφή χαρακτηριστικά και στοιχεία, αλλά από πλέγμα
διατάξεων της εσωτερικής νομοθεσίας, της ΕΣΔΑ και των
διεθνών συμβάσεων για τα ατομικά και πολιτικά δικαιώμα­
τα». Αξιοσημείωτο είναι και το γεγονός ότι την ερώτη­
σή του ο κ. Γεωργιάδης την κατέθεσε δέκα μέρες μετά
την επεισοδιακή μεταγωγή του συλληφθέντος δράστη
και την επιδρομή τάγματος εφόδου της Χρυσής Αυγής
στο πλοίο που τον μετέφερε. Ευλόγως ο κ. Δένδιας συ­
μπλήρωνε στην απάντησή του ότι είναι υποχρέωση της
Αστυνομίας να φροντίζει για την «ασφάλεια κρατουμέ­
νου, ήτοι για την προστασία της ζωής και της σωματικής
ακεραιότητάς τον, δεδομένου ότι σε βάρος τον είχαν διατυ­
πω θεί απειλές».
Στις αρχές Σεπτεμβρίου 2012 είχαμε τις γνωστές
επιθέσεις της Χρυσής Αυγής στους πάγκους μικρο-
πωλητών στη Ραφήνα και το Μεσολόγγι. Με ερώτησή
του ο Αδ. Γεωργιάδης καταφέρεται κατά της ναζιστικής
οργάνωσης, ζητά να μάθει πώς θα αντιμετωπιστεί «η
Ο Άδωνις απειλή των ταγμάτων εφόδου», αλλά στο τέλος δεν αντέ­
χει και προσθέτει ένα τελευταίο ερώτημα: «Τι προτίθεστε
Γεωργιάδης
να πρήξετε σχετικά με τη μάστιγα τον παραεμπορίου στη
επιδεικτικά χώ ρα μας;» (10.9.2012). Ανατριχιαστική είναι η ερώτη­
επανέφερε ση που υπέβαλε ο βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας
τη γνωστή στις 17.9.2012, την οποία παραθέτω αυτούσια: «Πριν
υγειονομική από μερικές ημέρες έγινε γνωστό από τα Μ Μ Ε ότι αλλο­
διάταξη δαπός κουρέας που λειτουργούσε κατάστημα στην περιοχή
της Μ εταμόρφωσης, έπεσε θύμα ρατσιστικής επίθεσης. Σ υ­
39α/2012 νεπώς ερωτώνται οι αρμόδιοι υπουργοί: 1) Ο συγκεκριμένος
του Ανδρέα αλλοδαπός κατείχε έγγραφα που αποδεικνύονν ότι διέμενε
Λοβέρδου νόμιμα στη χώ ρα μας; 2) Το κατάστημα το οποίο λειτουρ­
γούσε πληρούσε τις νόμιμες προϋποθέσεις; 3) Στην περίπτω­
I ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ
ση που το κατάστημα λειτουργούσε παράνομα, σε ποιους θα
καταλογιστούν ευθύνες ώστε να διω χθούν για μη επαρκή
έλεγχο;». Εδώ δεν ξέρει τι να πρωτοθαυμάσει κανείς.
Πρόκειται για πλήρη αντιστροφή της πραγματικότητας
και απόδοση της ευθύνης στα θύματα. Ούτε λέξη για το
ρατσιστικό έγκλημα και τους δράστες. Από την απάντη­
ση του κ. Δένδια προκύπτει ότι το μεν κουρείο διέθετε
νόμιμη άδεια, ενώ τα θύματα της επίθεσης συνελήφθη-
σαν επειδή δεν είχαν νομιμοποιητικά έγγραφα. Αλλά
το ζήτημα δεν τελείωσε εκεί. Η υπόθεση αποδείχτηκε
ένα από τα σοβαρότερα εγκλήματα των χρυσαυγιτών. Ο
χρυσαυγίτης Κ. Κοντομούς καταδικάστηκε ως δράστης
της επίθεσης και μάλιστα σε δεύτερο βαθμό με βαριά
ποινή (13 χρόνια και 3 μήνες) και βρίσκεται σήμερα
στη φυλακή.
Κατά τα άλλα, κάθε λίγο και λιγάκι ο βουλευτής
επανερχόταν στο αγαπημένο του ζήτημα («Α ύξη ση μο­
λυσματικών ασθενειών και λαθρομετανάστες»). Πηγή του
βουλευτή ήταν, σύμφωνα με το δικό του κείμενο, «δημο­
σιεύματα τον ημερήσιον Τύπον». Ό σ ο για τα ερωτήματά
του, αυτά αντέγραφαν τα παλιότερα: «Υπάρχουν περιπτώ ­
σεις λαθρομεταναστών που αποδεδειγμένα έχει πισ τοποιη­
θεί κάποια μολυσματική ασθένεια και κυκλοφορούν ανάμε­
σα σε υγιείς συνανθρώ πους μας; Τι διαδικασία ακολουθείται
για κάποιον λαθρομετανάστη που πάσχει από μολυσματική
ασθένεια, πέραν της αρχικής ιατροφαρμακευτικής περίθαλ­
ψης;* (31.1.2013).
Δεν εξεπλάγη, λοιπόν, κανείς, όταν ο Άδωνις Γεωρ­
γιάδης λίγους μήνες αργότερα διορίστηκε από τον κ.
Σαμαρά υπουργός Υγείας και επιδεικτικά επανέφερε
τη γνωστή υγειονομική διάταξη 39α/2012 του Ανδρέα
Λοβέρδου για τον «περιορισμό διάδοσης λοιμωδών νο­
σημάτων».1
1 Στάθης Τσιράς, Έθνος και ΑΑ. Ο.Σ. Νέα Άκρα Δεξιά και Λαϊκι­
σμός, εκδ. Επίκεντρο, Θεσσαλονίκη 2012, σ. 214.
Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ
Έμπορος της
6 «απαγορευμένης γνώσης»
Ο ΑΔΠΝΙΣ ΚΑΙ ΟΙ ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΛΙΓΟΙ οι πολιτικοί αντίπαλοι του κ. Γε-
ωργιάδη που κάνουν χρήση καταφρονητικών εκφρά­
σεων για την εμπορική δραστηριότητά του στον χώρο
του βιβλίου, μέσω ειδικών προσφορών σε τηλεοπτι­
κές εκπομπές και διαδικτυακές σελίδες. Πολλές φορές
αυτές οι αιτιάσεις τού έχουν δώσει την ευκαιρία να
αντεπιτεθεί, προβάλλοντας το γεγονός ότι οδηγήθηκε
σ’ αυτόν τον επαγγελματικό χώρο για λόγους βιοπορι­
σμού, μετά τον θάνατο των γονιών του, απ’ τους οποί­
ους κληρονόμησε μαζί με τ’ αδέλφια του τις «Εκδόσεις
Γεωργιάδη» στις αρχές της δεκαετίας του ’90.
Αυτή η φτηνή κριτική στον κ. Γεωργιάδη δεν προ­
έρχεται ασφαλώς από την Αριστερά. Ή τουλάχιστον
δεν θα ’πρεπε να προέρχεται από αυτήν. Είναι γνωστό
ότι στο επάγγελμα του πλασιέ βιβλίου κατέφυγαν τις
μεταπολεμικές δεκαετίες πολλοί αγωνιστές της Αρι­
στερός που δεν μπορούσαν να βρουν άλλη δουλειά,
εξαιτίας του γεγονότος ότι υπήρξαν «χαρακτηρισμέ­
νοι» από την Ασφάλεια και αδυνατούσαν να εξασφα­
λίσουν το απαραίτητο πιστοποιητικό «υγιών κοινω­
νικών φρονημάτων». Ακόμα πιο άθλιοι είναι εκείνοι
που επιχείρησαν κατά καιρούς να κάψουν ή να βαν-
δαλίσουν το βιβλιοπωλείο των εκδόσεων Γεωργιάδη,
θεωρώντας ότι με ναζιστικές μεθόδους είναι δυνατόν
να καταπολεμηθεί ο... εθνικοσοσιαλισμός.
Από την άλλη μεριά, ο κ. Γεωργιάδης άλλοτε υπο­
στηρίζει ότι είναι απλώς έμπορος και άλλοτε ότι αυτά
τα βιβλία που πουλάει είναι η πεμπτουσία της επι­
στημονικής γνώσης και της εθνωφελούς επιμόρφω­
σης. Και εκείνο που είναι επιλήψιμο στην εμπορική
δραστηριότητα των δύο αδελφών είναι η ανάμιξη της
Ιστορίας με την παραϊστορία, η σύνδεση των κλασι­
κών κειμένων της αρχαίας γραμματείας με πρόσφατα
σκουπιδογραφήματα και η προβολή των εκπομπών
τους ως σχολείου «επανελληνίσεως». 0 Αδ. Γεωργιά­
δης είχε αναθέσει στον αδελφό του, κάθε μεσημέρι, να
27
καλωσορίζει τους τηλεθεατές λέγοντας ότι πρόκειται
για μια «συγκλονιστική εκπομπή» (Τηλεάστν, 17.3.2006),
για μια «ανεπανάληπτη εκπομπή» (13.7.2006), για μια
«επαναστατική» (22.3.2007), «φανταστική» (10.9.2007),
«α πίσ τευτη » (12.92007) και «ιστορική εκπομπή»
(14.9.2007).
Βασικό χαρακτηριστικό της παρουσίασης των βι­
βλίων είναι ο ιστορικός αχταρμάς: «Οι γίγαντες τον ελλη­
νικού πνεύματος είναι ο Σωκράτης, ο Πλάτων, ο Α ριστοτέ­
λης, ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, ο Γιάννης Μ α κρνγιά ννης
και ο Σαράντος Καργάκος. Όλοι αυτοί δίνουν απάντηση σε
αυτούς πο υ προσπα θούν να μας μειώ σουν καθημερινά»
(Τηλεάστν, 17.3.2006). Το κλειδί της επιτυχίας είναι η
κινδυνολογία: «Η εκπομπή δίνει έναν τιτάνιο αγώνα ενά­
ντια στον α φελληνισμό πο υ συστηματοποιημένα πια επι-
χειρείται στην πατρίδα μας», μας λέει ο Λεωνίδας Γεωρ­
γιάδης (11.9.2006). «Θα ειπω θούν πράγματα πο υ δεν τα
’χετε ξανακούσει. Η Ελλάς βάλλεται από παντού. Η πατρίδα
μας πεθαίνει πνευματικά» (12.9.2007). Για να πείσουν
τους υποψήφιους πελάτες τους οι δυο αδελφοί φτά­
νουν να ισχυριστούν ότι τα βιβλία που πουλάνε είναι
«περίπου» απαγορευμένα: «Η εκπομπή παρουσιάζει β ι­
βλία τα οποία σχεδόν έ χουν απαγορευτεί στις μέρες μας, αν
και είναι τα ωραιότερα βιβλία τα οποία κυκλοφορούν στην
ελληνική βιβλιαγορά» (26.2.2007). Και επιμένουν: «Πα­
ρουσιάζουμε βιβλία τα οποία ταράζουν τα νερά, γι' αυτό
είναι σχεδόν απαγορευμένα» (12.3.2007). «Μια εκπομπή
Βασικό
πο υ παρουσιάζει τα ωραιότερα βιβλία, τα σημαντικότερα χαρακτηριστικό
πονήματα, αν και, ξέρετε, είναι αυτά τα οποία τα έχουν της
απαγορεύσει οι γνω στοί κύκλοι. Εμείς εδώ όχι μόνο δεν παρουσίασης
τα έχουμε α παγορεύσει, αλλά τα προωθούμε» (22.3.2007). των βιβλίων
Φυσικά κανένα βιβλίο δεν είναι απαγορευμένο. Γι’
είναι
αυτό χρησιμοποιείται πονηρά η διατύπωση «σχεδόν
απαγορευμένα». Ο λόγος που επιμένουν σ’ αυτόν τον ο ιστορικός
χαρακτηρισμό είναι επειδή ποντάρουν στην πολιτική αχταρμάς
στράτευση των τηλεθεατών τους: «Την προβολή των βι-
28
Η παραϊστορία βλίων δεν τη θεωρώ εμπορική πράξη», θα δηλώσει ο Αδ.
στην «Έγερσιν» Γεωργιάδης. «Τη θεωρώ πολιτική πράξη■Διότι με αυτό
ίων Εήήήνων.
τον τρόπο, με τα βιβλία πο υ δείχνουμε, προσπαθούμε να
Αρχαίο
ξυπνήσουμ ε συνειδήσεις, και να κάνουμε τους συμπολίτες
«διαστημόηϋοιο»
κ.Απ. μας να καταλάβουν πέντε πράγματα παραπάνω» (Τηλεά-
στν, 18.9.2007). Ας μην την πάρουμε βέβαια τη δήλω­
ση αυτή και πολύ στα σοβαρά. Μόλις δυσκολέψουν τα
πράγματα, ο κ. Γεωργιάδης ξεχνάει τα μεγάλα λόγια για
«πολιτικές πράξεις» και ισχυρίζεται ότι απλώς πουλάει
βιβλία. Όταν από τη στήλη του «Ιού» αποκαλύψαμε τη
σκανδαλώδη προβολή του υμνητικού για τον Χίτλερ
και τους ναζί αντισημιτικού βιβλίου του Κώστα Πλεύ-
ρη στην εκπομπή «ΕλλήνωνΈγερσις», ο κ. Γεωργιάδης
μας απάντησε ότι «δεν είναι εκατομμυριούχος» και το
«εμπορεύεται όπω ς όλοι». Αλλά αν είναι απλοί έμποροι,
ποιος θα μας «επανελληνίσει»;
Παραθέτω ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα από εκ­
πομπή των δύο αδελφών. Ο Αδ. Γεωργιάδης αναφέρε-
ται στην ελληνική «κληρονομιά» και την αναζητεί σε βι­
βλία ποικίλων ιστοριοδιφών, Ελλήνων και Αμερικανών:
«Θέλω, κυρίες και κύριοι, να καταλάβετε όλοι ότι δεν
είναι δυνατόν ως λαός να δεχόμαστε αδιαμαρτύρητα όλα
αυτά που άλλοι λένε για μας. Θέλω να ξέρετε ότι έχουμε
χρέος να μελετήσουμε περισσότερο την κληρονομιά μας.
Και μη νομίζουμε ότι τα ξέρουμε όλα. Εμείς σας πα ρου­
σιάζουμε από σήμερα ένα πακέτο βιβλίων στα οποία θα
σταθούμε. Ένα πακέτο βιβλίων, το οποίο είναι από τις εκδό­
σεις Δίσν και τις εκδόσεις Αρχέτυπον, εις το ο ποίον θα μ πο ­
Μόλις ρούσε να πει κάποιος ότι υ πά ρχο υν και πολλές υπερβολές.
δυσκολέψουν Α πό την άλλη όμως πλευρά, κανείς δεν μπο ρεί να πει ότι
αυτά τα πέντε βιβλία που βλέπετε τώρα στην οθόνη σας δεν
τα πράγματα
έχουν εξαιρετικό ενδιαφέρον. [...] Δ είτε αυτό [“Οι βραχο­
ισχυρίζεται γραφίες του Παγγαίου”]. [“Αυτό είναι διαστημόπλοιο”,
ότι απλώς λέει ο Λ. Γεωργιάδης.] Εγώ δεν ξέρω τι είναι. Α χρονολό­
πουλάει βιβλία γητο είναι. Της 2ας π.Χ. χιλιετίας. Άντε βγάλε άκρη. Ένα
από τα βιβλία πο υ είχα διαβάσει εις νεαρά ηλικία και με
Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ
συνεκλόνισαν, όπως και τα βιβλία του α ειμνήστου Πασ-
σά, είναι και αυτό το βιβλίο. Είναι το πιο κλασικό βιβλίο
για το θέμα των προκατακλυσμιαίω ν πολιτισμώ ν [Παντε­
λή Ιωαννίδη, “Η άγνωστη προϊστορία των Ελλήνων
10.000-2.000 π.Χ.”]. Έ χει κάνει άπειρες επανεκδόσεις.
Είναι ένα βιβλίο, που, ειλικρινά σας λέω, όσοι έχετε πάρει
τα βιβλία του Ιωάννη Πασσά, δεν μπορεί να μην έχετε δια­
βάσει αυτό το βιβλίο. Είναι ένα κλασικό βιβλίο. Στην κατη­
γορία του κορυφαίο. Στη συνέχεια έχουμε βάλει τα βιβλία
του Γεράσιμου Καλογεράκη. [“Η υπέρτατη Μ ύηση” και
“Η διαθήκη του Προμηθέα” - με το σήμα της Ομά­
δας Έψιλον στο εξώφυλλο]. Ο Γεράσιμος Καλογεράκης
δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις από εμάς. [....] Μ ε το
επόμενο βιβλίο θα πέσετε ξεροί. “Ο Κώδικας του Παρ­
θενώνα”. Κοντολογίς τι λέει ο συγγραφέας; Ε ίχα ακούσει
π ς θεωρίες από τον Α νέστη τον Κεραμυδά και από τους
άλλους ότι στην αρχαιότητα υπ ή ρ χε η Ομάδα Έψιλον και
κάποιες μυστικές εταιρείες. Εδώ ομολογώ ό η όλες αυτές
τις θεωρίες τις έπαιρνα με μεγάλη επιφύλαξη. Και όταν με
ρωτάνε, εγώ λέω ότι δεν ξέρω για μυστικές εταιρείες. Έ ρ­
χεται τώρα ο Α μερικανός ερευνητής και τι λέει μέσα στο
βιβλίο; Ο Robert Bowie Johnson. Ό η όλα τα μνημεία της
αρχαιότητος έχο υν φτια χτεί με ένα συγκεκριμένο κώδικα,
ο κώδικας αυτός είναι πλήρω ς αποτυπωμένος στον Π αρ­
θενώνα και αν σπάσεις αυτόν τσν κώδικα συνειδητοποιείς
πράγματα πο υ έχουν να κάνουν με το απώτατο παρελθόν
του ανθρώ που. Μ ’ αυτό το βιβλίο θα γίνει χαμός. Διαβάζω
λίγο εδώ από το οπισθόφυλλο. Ή δημιουργία του κόσμου,
η συλλογική μνήμ η της ανθρω πότητος είναι καταγεγραμ-
μένες στα μάρμαρα τον Παρθενώνα, μέσω ενός ιδιότυπου
κώδικα". Ο ίδιος κατόρθωσε να σπάσει αυτόν τον κώδικα
των Α ρχα ίω ν Ελλήνων και μεταξύ των άλλων αποκαλύπτει
το εξής εκπληκτικό: Οι ήρωες και οι θεοί πο υ πρω ταγω νι­
στούν στην Ελληνική Μ υθολογία, είναι ουσιαστικά τα ίδια
αρχέτυπα, οι ίδιοι χαρακτήρες πο υ πρω ταγω νιστούν με
άλλα ονόματα στην εβραϊκή Γ ένεση. Μ ε μία όμως τεράστια
 ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ
διαφορά. Οι καλοί της μιας παράδοσης είναι οι κακοί της
άλλης και το αντίστροφο. Εγώ δεν λέω ότι είναι έτσι. Λέω
ότι τα λέει ο Αμερικανός. Χ αμός θα γίνει. Α υτά τα πέντε
βιβλία θα σας συγκλονίσουν.
»Είναι η πρώ τη παραδοχή από ξένο συγγραφέα ότι
μέσα στην Α ρχαία Ελλάδα υ πήρ χα ν καλλιτέχνες πο υ α νή­
καν σε μυστικές ομάδες. Μ έχρ ι τώρα αυτό το έγραφαν
μόνο συγγραφείς στην Ελλάδα, τύπο υ Α νέστη Κεραμυδά,
Γιάννη Φουράκη, κ.λπ. Τώρα το γράφει Αμερικανός» (Τη-
λεάστυ, 13.7.2006).
Ιστορική μυθοπλασία, φαντασιόπληκτη συνωμο-
σιολογία, υποδόριος αντισημιτισμός και ξέχειλη εθνι-
κοφροσύνη: η εμπορική συνταγή του κ. Γεωργιάδη.
Προκειμένου να διαφημίσει κάποια βιβλία για την
Αρχαία Σπάρτη, ο κ. Γεωργιάδης ξεκινά με το τρέιλερ
της ταινίας «300». Ο ενθουσιασμός του είναι απερί­
γραπτος: «Θα είναι μια άγρια ν ύχτα όταν δούμε την ταινία.
Εγώ το έχω πει, όπως βλέπω το διαφημιστικό, πρέπει έξω
να έχουμε περικεφαλαίες και δόρατα για να ξεχαρμανιά-
σουμε γιατί θα θέλουμε να πάρουμε κεφάλια. Είμαι μεγά­
λος θαυμαστής της Λακεδαιμονίων Πολιτείας. Για να είμαι
απολύτω ς ειλικρινής, εάν υ π ή ρ χε μ ια μη χα νή του χρόνου,
εγώ προσωπικά θα επέλεγα να πάω να ζήσω στην Αρχαία
Αθήνα. Όμως, όπως και πολλοί Αρχαίοι Αθηναίοι, θα θα ύ­
μαζα τη Σπάρτη» (Τηλεάστυ, 26.2.2007).
Και λίγο αργότερα: «Όταν έβγαινα ρε εγώ σ ' αυτή την
εκπομπή και σας έλεγα, προλάβετε να πάρετε εισιτήρια για­
τί θα γίνει χαμός με την ταινία, εσείς δεν με πιστεύατε. Ε,
τώρα δεν μπορείς να βρεις εισιτήριο για τους “300” ούτε
για δείγμα. Π λειστηριασμός γίνεται. [...] Οι “3 00” είναι αυτή
τη στιγμή η πρώ τη σε εισπράξεις ταινία στην Αμερική-
Πάνε να βγάλουνε πολλά λεφτά. Η απόδειξη ότι εάν επεν­
δύσεις στην ελληνική Ιστορία θα είσαι πάντα κερδισμένος.
Ο Στόουν χρεοκόπησε γιατί έβγαλε αυτή τη σούπα. Αν
έβγαζε ο Στόουν τον Α λέξανδρο όπως ή ταν πραγματικά, θα
είχε θησαυρίσει. Α λλά τι να το κάνω. Α λκοολικός πανύβλαξ
29
ήτανε [ο Στόουν], καλά να πάθει». Το συμπέρασμα είναι Τοκόμικίηου
ένα: «Αν ζούσε ο Αλέξανδρος, θα τον είχε κάνει σουβλάκι έγινε ταινία
με ιίιήο «300»
τον Ό λιβερ Στόουν».
εμπνέει
Στην ίδια σειρά εκπομπών για τα «εθνικώς επικίν­ τονκ. Γεωργιάδη
δυνα» σχολικά βιβλία Ιστορίας, με σκληρές εκφράσεις
κατά της υπουργού Παιδείας Μαριέττας Γιαννάκου
και του πρωθυπουργού Καραμανλή, ο κ. Γεωργιάδης
εμφανίζει έναν απόστρατο ως ιστορικό συγγραφέα,
τον Γεώργιο Αϋφαντή, και του ζητά να σχολιάσει τη
συμφωνία για τον αγωγό Μπουργκάς-Αλεξανδρούπο-
λης. Εκείνος απαντά με στόμφο: «Ο αγωγός αυτός έχει
κυρίω ς πολιτικά οφέλη. Στο βιβλίο μο υ έχω δημοσιεύσει
ξεκάθαρα, πριν δέκα χρόνια, ότι η Μ εγά λη Α ικατερίνη είχε
ακολουθήσει μία πολιτική, η οποία θα ανέσταινε τη Β υζα­
ντινή Αυτοκρατορία, και είχε βαφτίσει τον εγγονό της Κων­
σταντίνο για να τον κάνει αυτοκράτορα του Βυζαντίου».
«Τα βιβλία του στρατηγού είναι προφητικά», παρατη­
ρεί με θαυμασμό ο κ. Γεωργιάδης. Και ο απόστρατος
παίρνει φόρα: «Οι εχθροί της Ελλάδος μεθόδευσαν την
εκθρόνισιν της Μ εγά λη ς Αικατερίνης. Δ εν γνω ρίζω αν ο
Ιστορική
Π ούτιν διάβασε τα βιβλία μου αυτά ή άλλοι Ρώσοι πολιτι­ μυθοπλασία,
κοί α ντελήφθησαν την πολιτική της Μ εγά λης Αικατερίνης. φαντα­
Στα βιβλία μου εγώ το λέω. Η Ρωσία θα πρέπει μονομερώς σιόπληκτη
να αγκαλιάσει τον Ελληνισμόν, διότι ένας άξονας Ρωσί- συνωμο-
ας-Ελλάδος κλείνει τη Μ εσόγειον από τα μεγάλα συμφ έρο­
σιολογία,
ντα των Αγγλο-Εβραίων ή Α μερικανο-Εβραίων και έτσι θα
μπορούμε πλέον να ελπίζουμε ότι η πίτα θα μοιραστεί. Το υποδόριος
γεγονός ότι υπεγρά φη η σύμβασις διά τον αγωγόν δικαιώ ­ αντισημιτισμός
νει πλήρω ς τη μελέτη μου, αδιάφορον αν έγινε από προ­ και ξέχειλη
τροπήν δική μου, από τα βιβλία μο υ ή αν έγινε αυτοβούλως εθνικο-
από τον Πούτιν. Ο Π ούτιν ακολουθεί ακριβώς αυτά που
φροσύνη:
είχα γράψει εις το βιβλίον μου. Ήτοι, αγκαλιάζει τον Ελ­
ληνισμόν μονομερώς. Κατά την εκτίμησή μου, οι εκτροπές
η εμπορική
πο υ παρουσιάσθησαν από τους κουκουλοφόρους τις ημέ­ συνταγή του
ρες αυτές είχαν σκοπό να πιέσουν την κυβέρνηση να μην κ. Γεωργιάδη
υπογράψει τη συμφ ω νία αυτή . Α λλά και οι απεργίες ρυθ-
30
Με τονεκδότη μίζσνται από τονς κοσμοκράτορες» (Τηλεάστυ, 16.3.2007)
τη$«Ηέαεθέσεω5» Δεν γνωρίζω κι εγώ αν ο Πούτιν παρακολουθεί την
ΙωάννηΣχοινά.
εκπομπή «ΕλλήνωνΈγερσις» των αδελφών Γεωργιάδη
0 αγαπημένος του
ηγέτης ήταν βέβαια και αν διαβάζει τα «προφητικά» πονήματα του από-
οΜεταξάς στρατου ομοϊδεάτη τους, αλλά είναι ασφαλώς ενδια­
φέρουσα αυτή η ανάλυση που ξεκινά από τη Μεγάλη
Αικατερίνη και καταλήγει στους κουκουλοφόρους. 0
κ. Γεωργιάδης βέβαια τον χαβά του. Προκειμένου να
διαφημίσει τη δίτομη Ιστορία της Α ρχαίας Σ πάρτης του
Σαράντου Καργάκου δείχνει -τι άλλο;- το διαφημιστι­
κό τρέιλερ της ταινίας «300».
Από τα χείλη του κ. Γεωργιάδη θα ενημερωθούμε
και για τους συνεργάτες του στον εκδοτικό χώρο, με
πρώτο πρώτο τον παλιό αρχηγό του σκληρού ακροδε­
ξιού ΕΝΕΚ: «Με τον εκδότη της “Ν έας Θέσεως", τον Γιάν­
νη Σχοινά, έχο υμ ε πολλά χρόνια πολύ στενές επαγγελμα­
τικές και προσω πικές σχέσεις. Είναι πολύ καλός μας φ ά ο ς
εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Οι εκδόσεις “Ν έα Θέσις" είναι
ένας εκδοτικός οίκος, ο οποίος έχει γράψει μια λαμπρή
ιστορία εις τον χώ ρον των ελληνοκεντρικών εκδόσεων και
έχει συνολικά παρουσιάσει πολύ σπουδαία βιβλία. Παρα­
δείγματος χάρη, το βιβλίο του Παναγιώ τη Μ α ρίνη “Αρχαία
Ελληνική Θρησκεία” πο υ δείχναμε. Α λλά αυτή την περίο­
δο δείχνουμε ένα πακέτο πέντε σπουδαίω ν βιβλίων από τις
εκδόσεις “Ν έα Θέσις": Α ρχίζουμε με την Α μερικανίδα αρ­
χαιολόγο Ενριέτα Μ ερ τζ (Henriette M ertz), η οποία ισ χ υ ­
ρίζεται ότι οι Έ λληνες είχαν φτάσει στην Α μερική και ότι
ο Ο δυσσεύς έκανε τον διάπλου του Α τλαντικού Ωκεανού.
«0 Γιάννης Α υτό για πρώ τη φορά αποκαλύφθηκε στο ελληνικό ανα­
Σχοινάς είναι γνω στικό κοινό από τον Ιωάννη Πασσά. “Οίνωψ Πόντος”.
Ο βαθύς ωκεανός του Ο μήρου είναι στην πραγματικότητα
πολύ καλός μας
ο Ατλαντικός Ωκεανός» (Τηλεάστυ, 8.5.2007).
φίλος εδώ και Στην επόμενη εκπομπή επαναλήφθηκαν τα ίδια,
πάρα πολλά μαζί με κλείσιμο του ματιού στους τηλεθεατές: «Αυτά
χρόνια» δεν μας τα παρουσιάζουν, για να μ η ν ανατραπεί η κατεστη­
μένη άποψη για την κατεστημένη Ιστορία». Αλλά ο από-
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ
στρατος ερασιτέχνης ιστορικός Γ. Αϋφαντής δεν είχε
πει την τελευταία του λέξη. Λίγες μέρες αργότερα, θα
προβεί σε νέες συγκλονιστικές αποκαλύψεις: «Πριν από
28 χρόνια ένας υψηλόβαθμος του διεθνούς κατεστημένου
έτυχε να γίνει φίλος μου. Μ ο υ εμπιστεύθηκε πω ς έχουν
προγραμματίσει τον διαμελισμό των εθνών. Στα βιβλία μου
δεν γράφω γνώμες, γράφω πληροφορίες. Α πό κει είχα πλη-
ροφ ορηθεί ότι άπαντες [sic] οι αναρχικές οργανώσεις, οι
οποίες βρίσκονται στη χώ ρα μας αλλά και σε άλλες χώρες,
είναι του διεθνούς κατεστημένου, των διεθνώ ν τραπεζι­
τών, μέσω των οποίω ν διοικούν την ανθρωπότητα. Έ χουν
προγραμματίσει τον διαμελισμό Ελλάδος και Τουρκίας.
Και την μεν Ελλάδα την διαμελίζουν μέσω των Σκοπιών,
στην δε Τουρκία μέσω του Ερντογάν. [...] θ α πρέπει πριν
από τον Οκτώβριο να βρουν δικούς τους στην κυβέρνηση,
Εβραίους στην καταγωγή, με ελληνοφανή ονόματα, αλλά
Εβραίους στην ψ υχή και στο αίμα διά να τορπιλίσουν την
εγκατάσταση του εργολάβου στον αγωγό Μ πουργκάς-Α λε-
ξανδρούπολης».
Ο κ. Γεωργιάδης έδειξε να συμφωνεί απολύτως: «Η
παρέμβασις του στρατηγού Α ϋφ α ντή ήταν πολύ σημαντι­
κή. Φαίνεται ότι ο στρατηγός Α ϋφ α ντή ς δικαιώνεται από
τις εξελίξεις. Ά ρα να τον λαμβάνετε σοβαρά υπό ψ η » (Τηλε­
άστν, 11.5.2007).
Ένας άλλος συγγραφέας ιστορικών βιβλίων που
προωθεί ο κ. Γεωργιάδης είναι κάποιος Γεώργιος Κω-
στής. «Τα βιβλία αυτά για τη νεωτέρα ιστορία της Ελλάδος
κάνουν θραύση», δηλώνει ο πολιτικός. Και ακολουθεί
διάλογος:
Γ. Κωστής: «Ο Κορυζής, ο Μ εταξάς, όπω ς και ο βασιλιάς
Αλέξανδρος το 1920, όπως ο Κονδύλης το 1 936, ο Πανα-
γής Τσαλδάρης το 1936, και τόσοι άλλοι δολοφονήθηκαν».
Αδ. Γεωργιάδης: «Από ποιους δολοφονήθηκαν; Για ποιο
λόγο και πώ ς το αποδεικνύετε;»
Γ. Κωστής: «Οι Αγγλοι είχαν στείλει τον Γεώργιο, ο οποί­
ος θα α σκούσε την εξωτερική πολιτική της Ελλάδος και ο
 ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ
Μ ειαξάς την εσωτερική πολιτική. Ε ίχαν βάλει ένα μεγαλό-
βαθμο στέλεχος της Ιντέλιτζενς Σέρβις κοντά στον Μ ετα-
ξά, τον Ιω άννη Διάκο. Α υτός είχε τέτοια ισ χύ πο υ διόριζε
και απέλυε υπουργούς. Ό ταν κατελήφθη η Ελλάς από τους
Γερμανούς, ο Διάκος πή γε στην Α ίγυπτο και εκεί δήλω σε
έναν μεγάλο θησαυρό σε χρυσό».
Αδ. Γεωργιάδης: «Όλα αυτά τα λέτε στα βιβλία;»
Γ. Κωστής: «Ναι, περιλαμβάνονται όλα. Δ ολοφονήθηκε
και ο Ελευθέριος Βενιζέλος το 1936, επειδή οι Άγγλοι τον
πρόγραψαν πολιτικά και βιολογικά το 1928. Τον Κονδύλη
τον σκότωσαν με υδροκυάνιο. Το ίδιο ο Π αναγής Τσαλδά-
ρης, όπως και ο Δεμερτζής. Ό λα αυτά τα γεγονότα δεν είναι
τυχαία. Α υτές οι υπηρεσίες, η Ιντέλιτζενς, η CIA, αναλαμ­
βάνουν να εκτελέσουν τις αποστολές εκείνες, όταν κάποιοι
που τους βοηθούσαν αθέτησαν και σήκω σαν ανάστημα».
Αδ. Γεωργιάδης: «Θερμά συγχαρητήρια» (Τηλεάστυ,
29.5.2007) . Γεωργιάδη» (Τηλεάστυ, 19.9.2007).1
Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, ο κ. Γεωργιάδης
αρχίζει να πουλάει τον τόμο «Σόμπαν» από το Νεώ τε-
ρον Ε γκυκλοπαιδικόν Λεξικόν «Ηλιου» του Ιωάννη Πασ-
σά: «Ο τόμος που προσπάθησα ν να εξαφανίσουν, το έργο
που προσπάθησαν να ε ξαφανίσουν οι Γραικύλοι, οι εχθροί
του Έθνους. Το έργο που δεν κυκλοφορεί. Π ου το φέρα ­
με στην κυριολεξία από το παρελθόν για σας» (Τηλεάστυ,
19.6.2007) . χθονες; Για ποιο λόγο μας κρύβουν την αλήθεια;»
Έχουμε αναφερθεί σ ε προηγούμενο κεφάλαιο στον
ιδιαίτερο δεσμό του κ. Γεωργιάδη με τον Ιωάννη Πασ-
σά. Αλλά τι περιέχει άραγε αυτό το έργο που έχει τόσο
πολύ θορυβήσει τους «Γραικύλους»; Τα λήμματα που
υπογράφει ο ίδιος δεν περιλαμβάνουν τίποτα περισ­
σότερο από ύμνους στη δικτατορία, περιγραφή της φ ι­
λίας του με τον Παπαδόπουλο, χολή προς τον πολιτικό
κόσμο της χώρας, καταγγελία του Καραμανλή, δικαιο-
λόγηση της σφαγής του Πολυτεχνείου το 1973 και υι­
οθέτηση κάθε λογής φαντασιώσεων για την προέλευ­
ση των Ελλήνων, την προϊστορία και την Ιστορία της
31
χώρας. Πολλές σελίδες αφιερώνονται και στις αποκα- ΑπόιονΠασσάκαιτον
λύψεις της Ενριέτα Μερτζ, την οποία συναντήσαμε να Γεωργαί)άμέχρι τη
προβάλλεται από τον Ιωάννη Σχοινά. Μάλιστα γράφει ρ '^α τουκακού-
ο ίδιος ότι μεσολάβησε να δεχτεί τη Μερτζ ο ίδιος ο
Παπαδόπουλος και να της υποσχεθεί ότι θα εκδώσει
το έργο της σε πέντε γλώσσες.
Στην ίδια κατηγορία ανήκει και η αναπαραγωγή
από τον κ. Γεωργιάδη της γνωστής ψεύτικης δήλωσης
Κίσινγκερ: «Ο Κίσινγκερ είχε πει το περίφημο πρέπει να
πλήξουμε τους Ελληνες στη γλώσσα, στην Ιστορία, στη
θρησκεία, στον πολιτισμό τους. Η βλάβη που έχει γίνει
στην ελληνική μας γλώ σσα δεν έχει γίνει τυχαία, έχει γίνει
επί σκοπού, για να σκύψουμε το κεφάλι. Ό ταν εγώ λοιπόν
μιλάω για ορισμένα βιβλία και λέω αυτά πρέπει να τα έχε­
τε στη βιβλιοθήκη σας και να τα διαβάζετε, δεν θέλω να
νομίσει κάποιος ότι το κάνω για να ενισχύσω τις εκδόσεις
Αλλά υπάρχουν και χειρότερα. Ακόμα και οι καλε­
σμένοι της εκπομπής των δύο αδελφών δεν διστάζουν
να ειρωνευτούν τη σοβαρότητά της. Μικρό παράδειγ­
μα:
Λ. Γεωργιάδης: «Εχουμε φέρει τον ειδικό ερευνητή και
αρχαιολόγο, κ Γεώργιο Πάλμο. Είναι γνω στό ότι είστε ο
πιο ειδικός γ ι’ αυτά τα ζητήματα. ΟΓΕλληνες είμαστε αυτό-
Ακόυα καί
Γ. Πάλμος: «Εμείς από τηλεοράσεως προκαλέσαμε κα τ’ ^ ,
επανάληψη την Ακαδημία Αθηνών, λέγοντας ότι ο ελλη- 01 καλεσμένοι
νικός πολιτισμός είναι 200 εκατομμυρίω ν ετών. Α υτό μας της εκπομπής
δίνει κατευθείαν και μια θέση στη 10η κλινική στο Δαφνί, των δύο
Εδώ όμως δεν έχει τολμήσει κανείς να μας πει ότι δεν είναι αδελφών
έτσι. Εμείς έχουμε τα ευρήματα. Τα έχουμε σε βίντεο» (Tn- e δ ισ τ ά ζ ο υ ν
λεάστυ, 27.9.2007). **
Σε μια παρόμοια εκπομπή δεν μπορεί να λείπει να ειρωνευτούν
και ο «θεωρητικός» της χούντας: «Οι δύο τόμοι της Pax τη σοβαρότητά
Americana από τον Γεώργιο Γεωργαλά και τη Ν έα Θέσι. της
Α πό τη Δ ευτέρα θα παρουσιάσουμε πολύ έντονα αυτό το
32 Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ

Τοποάεμικό άήμπουμ βιβλίο, διότι σήμερα το δείξαμε το ξέραμε. “Ο Αντισυμμοριακός

insxouvias πολύ λίγο » (Τηλεάστυ, 4.7.2008).
που πουάαει
οκ. ΓεωρΥΐάδπs
Αλλά η χούντα έχει γενικά
την τιμητική της. Ο Γεωργιάδης
παρουσιάζει ένα δίτομο «ιστο­
ρικό έργο» με τίτλο Έ κθεσις της
Πολεμικής Ιστορίας των Ελλήνων.
Πρόκειται για ένα άθλιο προπα­
γανδιστικό έργο της δικτατορίας,
βασισμένο σε μια έκθεση-φιέστα
που διοργανώθηκε στο Ζάππειο
το 1968. Ή δη στην εισαγωγή του
ο πραξικοπηματίας Αγγελής ξεκα­
θαρίζει ότι «πρόσφατος έκφρασις
21 ΑΠΡΙΛΙΟΥ
της πολεμικής αρετής των Ελλήνων
είναι η Επανάστασις της 21η< Α πρι­
λίου». Η έκδοση καταλήγει στο
«εθνοσωτήριο έργο» της δικτατορίας, ενώ ο ένας από
τους δύο τόμους είναι σχεδόν εξ ολοκλήρου αφιερω­
μένος στον αντικομμουνιστικό αγώνα. Αυτό το βιβλίο
εκθειάζει ο κ. Γεωργιάδης ως εξής: «Οπότε βρίσκουμε
αυτή τη σειρά, αμέσω ς τη φέρνουμε στην εκπομπή■Μ α ­
κάρι το ΓΕΕΘΑ να επανεξέδιδε αυτή τη σειρά, διότι δ υ στυ ­
χώ ς δεν το έχει κάνει. Και δεν το έχει κάνει, διότι η πρώ τη
έκδοσις της σειράς αυτής έγινε επί επταετίας. Α πό φόβο
λοιπόν μη ν τ υχόν τους χαρακτηρίσουν ότι είναι χουντικοί,
Ο αντικομ- δεν επανεκδίδουν αυτή τη σειρά, ενώ αυτή η σειρά δεν έχει
μουνισμός καμία σχέσ η με την πολιτική. Ουδεμία σχέσ η με την πολι­
παλαιάς κοπής τική■1968 ήταν η πρώ τη έκδοσις. Μ έσ α είναι όλα τα πολε­
αποτελεί το μικά γεγονότα του Ελληνισμού» (Τηλεάστυ, 10.11.2008).
Ο ιστορικός αχταρμάς είναι το σήμα κατατεθέν της
συνεκτικό νήμα
εκπομπής. Και ο αντικομμουνισμός παλαιάς κοπής
της εκπομπής αποτελεί το συνεκτικό νήμα του παρουσιαστή της.
των αδελφών Αμέσως μετά τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπου-
Γεωργιάδη λου, ο κ. Γεωργιάδης θυμάται τον «συμμοριτοπόλε­
μο»: «Προσφορά πρώτη. Το βιβλίο της εβδομάδος. Λες και
Αγών”, του Δ η μητρίο υ Ζαφειρο-
πούλου. Διότι τι άλλο είναι εκτός
από ένοπλες συμμορίες όλοι αυτοί
πο υ πλήττουν η ς πόλεις μας, που
καταστρέφουν τις περιουσίες μας,
πο υ καταστρέφουν την εικόνα της
Ελλάδος στο εξωτερικό, που γκρε­
μίζουν τη μεσαία τάξη; Ο ργανωμέ­
νες συμμορίες είναι, όπως και τότε.
Το εξαφανισμένο βιβλίο. Στόχο το
κοινοβούλιο είχαν και χτες, στόχο
το κοινοβούλιο έχο υν και σήμερα».
Όσο για τη δεύτερη «προσφορά
της ημέρας: «Τα δύο βιβλία του
Γεω ργίου Γεωργαλά, “Η Π ροπα­
γάνδα" και “Ο Κομμουνισμός". Η
προπαγάνδα με ενδιαφέρει ιδιαίτερα αυτή την περίοδο»
(Τηλεάστυ, 10.12.2008).
Και για να μη νομίζει κανείς ότι μεροληπτεί υπέρ
της πιο πρόσφατης δικτατορίας, ο κ. Γεωργιάδης δεν
διστάζει να εξυμνήσει τη δημοκρατικότητα και της
παλιάς. Πουλάει τα έργα του Μεταξά με το παρακάτω
σχόλιο: «Όπως ξέρετε, ο Ιωάννης Μ εταξάς εξελέγη από τη
Βουλή των Ελλήνων πρω θυπουργός στις αρχές του 19 36,
την άνοιξη συγκεκριμένα, και στις 4 Α υ γο ύ στο υ του 1936
ζήτησε από τον τότε βασιλέα της Ελλάδος Γεώργιο Β ' την
άρση συγκεκριμένω ν άρθρω ν του Συντάγματος, βάσει της
εντολής πο υ είχε από τη Βουλή των Ελλήνων τότε. Ό λα
γίνανε απολύτω ς νόμιμα. Βάσει του τότε Συντάγματος»
(Τηλεάστυ, 3.11.2009). 1
1 Για την πλαστή δήλωση Κίσινγκερ βλ. Ιός, «Τα Πρωτόκολ­
λα των Σοφών της Ελλάδος», Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία,
1.4.2001.
 ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ
Η άλλη όψη ενός νομίσματος
Ο ΑΔΩΝΙΣ ΠΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ
ΣΤΟ ΕΠΙΣΗΜΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΤΟΥ που δημοσιεύ­
εται στον ιστότοπο της Βουλής ο κ. Γεωργιάδης δηλώνει
«συγγραφεύς τριών βιβλίων, το πρώτο με τίτλο “Οδηγός Α ρ­
χαίων Ελληνικών Νομισμάτων", το δεύτερο “Ομοφυλοφιλία
στην Αρχαία Ελλάδα: ο μύθος καταρρέει" και το τρίτο “Θεο­
δώρα Φραντζή: η Ά λω σις’». Σε προγενέστερα βιογραφικά
του σημειώματα, όπως λ,χ. εκείνο που δημοσιευόταν
στον προσωπικό του ιστότοπο μέχρι πρότινος, ο αριθ­
μός και οι τίτλοι των βιβλίων ήταν οι ίδιοι, αλλά η διατύ­
πωση ήταν κάπως διαφορετική: «Πέραν των βιβλίων που
έχει εκδώσει, ο ίδιος ως συγγραφέας έχει κυκλοφορήσει τρία
βιβλία». Γιατί απέφευγε την έκφραση «τα βιβλία που έχει
συγγράψει»; Παρακάτω θα δούμε τους λόγους που επέ­
βαλαν αυτή την ανεπαίσθητη εκφραστική παραλλαγή.
Ας ξεκινήσουμε από το πρώτο βιβλίο. Είναι ο Οδη­
γός Αρχαίω ν Ελληνικών Νομισμάτων, ο οποίος σύμφω­
να με τον ίδιο τον φερόμενο ως συγγραφέα «έχει κάνα
6 επανεκδόσεις και μάλιστα για τρία χρόνια εδιδάχθη στο
Π ανεπιστήμιο των Ιωαννίνων, στο Τμήμα της Αρχαιολο­
γίας». Πρόκειται για ένα βιβλίο με σκληρό εξώφυλλο,
στο οποίο κάνει αμέσως εντύπωση το γεγονός ότι δεν
αναφέρεται όνομα συγγραφέα. Ο κ. Γεωργιάδης κατο­
νομάζεται μόνο στη δεύτερη σελίδα ως «υπεύθυνος
εκδόσεως». Ο ίδιος υπογράφει τον «Πρόλογο» και τον
«Πρόλογο Β' Εκδόσεως», ενώ στην ταυτότητα του βι­
βλίου αναφέρεται «Α'Έκδοσις 1992, Β'Έκδοσις 2001».
Από την πρώτη ματιά προξενεί εντύπωση το πλήθος
των λαθών (ορθογραφικών και τυπογραφικών) που δεν
συνάδει με την επιστημονικοφανή παρουσίαση. Ή δη ο
υπότιτλος έχει δύο λάθη («μέτ’ επεξηγηματικού»), ενώ
και ο μονοσέλιδος πρόλογος ξαφνιάζει με τις χοντρές
αβλεψίες («ο παρόν τόμος» κ.λπ.).
Παρουσιάζοντας αυτό το βιβλίο σε κάποια εκπομπή
των αδελφών Γεωργιάδη θα ακούσουμε τον πρωτότοκο
Λεωνίδα να λέει:
ΛΓ.: «Ένα βιβλίο για τα νομίσματα που το έχεις γράψ α εσύ».
33
Α.Γ.: «Είμαι θαυμαστής των αρχαίων νομισμάτων. Το πρώ ­
το βιβλίο της ζωής μου, το πρώτο βιβλίο που εξέδωσα είναι
αυτός ο οδηγός. Μ ' αυτό ξεκίνησα την εκδοτική μου σταδιο­
δρομία και το 'χω γράψει κιόλας».
Λ.Γ.: «Μ αζί με τον Χρύσανθο τσν Βαλασιάδη» (Τηλεάστυ,
12.12.2007).
Σε άλλη εκπομπή, ο Λ. Γεωργιάδης θα επαναλάβεί:
«Ένα βιβλίο πο υ έχει γράψει ο Άδω νις Γεωργιάδης μαζί με
τον Χρύσανθο Βαλασιάδη» (Τηλεάστυ, 17.12.2007). Αλλά
και ο ίδιος ο Α. Γεωργιάδης θα πει κάτι παρόμοιο: «Ο
Οδηγός των Αρχαίω ν Ελληνικών Ν ομισμάτων της Συλλο­
γής Σβορώνου είναι το πρώτο βιβλίο πο υ έγραψα, μαζί με τον
συνάδελφό μου τσν Χρύσανθο» (Τηλεάστυ , 10.12.2008).
Ψάχνουμε το βιβλίο και δεν βρίσκουμε πουθενά το
όνομα Χρύσανθος Βαλασιάδης. Σε μεταγενέστερες εκ­
πομπές, μάλιστα, παύει να αναφέρεται αυτό το όνομα.
«Είναι το Πρώτο βιβλίο που εξέδωσα στην εκδοτική μου στα­
διοδρομία», θα πει ο Α. Γεωργιάδης. «Είναι το πρώτο δικό
μου βιβλίο. Το βιβλίο αυτό το εξέδωσα τσν Α ύγουστο του
1992. Ε γεννήθην τον Νοέμβριο του 1972. Λεν είχα κλείσει
ακόμη τα είκοσι μο υ χρόνια. Το λέω επειδή κάποιος τόλμησε
να μ ου πει, εσείς οι βουλευτές είσαστε ανεπάγγελτοι. Π αρου­
σιάζουμε τη Συλλογή Σβορώνου» (Τηλεάστυ, 31.5.2010).
Τι ακριβώς συμβαίνει μ’ αυτό το βιβλίο; Γιατί δεν
αναφέρεται κανένας συγγραφέας στο εξώφυλλο και στη
σελίδα τίτλου; Και ποιος είναι αυτός ο δεύτερος συγγρα­
φέας που τη μια εμφανίζεται και την άλλη εξαφανίζε­
ται; Καταφεύγουμε στην πρώτη έκδοση του 1992. Εκεί
μας περιμένει νέα έκπληξη. Στην «επιμέλεια εκδόσεως»
εδώ αναφέρονται μαζί με τον Α. Γεωργιάδη και άλλα Ποιος έχει
δύο ονόματα. 0 αδελφός του ο Λεωνίδας και ο Χρύ­
γράψει
σανθος Βαλασιάδης. Και πάλι, όμως, όνομα συγγραφέα
δεν υπάρχει.
ίο πρώτο
Αυτή η έλλειψη συγγραφέα δεν οφείλεται βέβαια σε βιβλίο του
παραδρομή. Η αλήθεια είναι πως το βιβλίο αυτό απο- κ. Γεωργιάδη;
τέλείται από δύο μέρη. Το πρώτο μέρος, το μικρότερο
Μ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ
Τοβιβϋίοηου (50 σελίδες), περιλαμβάνει εισαγωγικά σημειώματα, το
υποτίθεται ότι δεύτερο και μεγαλύτερο (120 σελίδες), επιγράφεται «Κυ­
αυνέγραψε
ρίως κατάλογος» και αποτελείται από 400 απεικονίσεις
οκ.Γεωργιάδηε,
το πρωτότυπο των δύο όψεων αρχαίων νομισμάτων με επεξηγηματι­
στην αγγήική και κές λεζάντες. Το βιβλίο κλείνει με ορισμένους χάρτες,
τηνεήήηνική του πίνακες και βιβλιογραφία. Τίποτα από όλα αυτά δεν
έκδοση και οι αδδαγέε είναι προϊόν πρωτότυπης εργασίας. Τα εισαγωγικά κεί­
στην ταυτότητα... μενα βασίζονται σε μια εργασία που είχε εκδώσει ο πα­
τέρας των δυο αδελφών, ο Αθανάσιος Γεωργιάδης, με
τίτλο Οδηγός Συλλέκτου Α ρχαίω ν Ελληνικών Νομισμάτων
(1979, Αθήνα), ενώ ο Κατάλογος είναι πιστή αναπαρα­
γωγή της Ιστορίας των Ν ομισμάτων την οποία είχε εκ-
δώσει ο διάσημος Βρετανός νομισματολόγος Barclay V.
Head, διευθυντής του Βρετανικού Νομισματικού Μου­
σείου, με τίτλο H istoria Num orum . A M a n u a l o f Greek
N um ism atics (Οξφόρδη, 1887). Ο τόμος αυτός εκδόθηκε
στα ελληνικά σε μετάφραση και επιμέλεια του Ιωάννη
Ν. Σβορώνου το 1898 και περιλήφθηκε στη σειρά της
«Βιβλιοθήκης Μαρασλή». Η ελληνική έκδοση ήταν τρί­
τομη. Εκτός από τις συμπληρώσεις, ο Σβορώνος επέλεξε
να τυπώσει τις εικόνες σε χωριστό λεύκωμα (τον τρίτο
τόμο του έργου) και όχι εντός κειμένου, όπως είχε κά­
νει ο Head. Ο λόγος ήταν κυρίως τεχνικός. Αλλά τα νο­
μίσματα που εικονίζονται είναι ακριβώς τα ίδια. Όπως
μάλιστα εξηγεί στον πρόλογό του ο Σβορώνος, στην
Στην
ελληνική έκδοση χρησιμοποιήθηκε «φωτοτυπική» αντί
περίπτωση της «φωτοτυπογραφικής» απεικόνισης των νομισμά­
αυτή δεν των, αλλά η αναπαραγωγή πραγματοποιήθηκε από τα
έχουμε εκμαγεία των ίδιων νομισμάτων, με τα οποία τον εφό­
συγγραφέα, διασε ο Βρετανός δάσκαλος και συνάδελφός του. Δεν
πρόκειται δηλαδή για τη «Συλλογή Σβορώνου», αλλά
αλλά τον
για τη «Συλλογή Head», αν θέλουμε να ακριβολογούμε.
ανατυπώσαντα Στην έκδοση Γεωργιάδη αναπαράγονται φωτογραφικά
του τα νομίσματα, όμως όχι συγκεντρωτικά, όπως στο λεύ­
ανατυπώσαντος κωμα του Σβορώνου, αλλά οι δύο όψεις κάθε νομίσμα­
τος. Πρόκειται σαφώς για φωτογραφική αντιγραφή από
τον τρίτο τόμο των Εκδόσεων Μαρασλή, και μάλιστα
ο κ. Γεωργιάδης δεν έχει μπει στον κόπο να σβήσει τα
διακριτικά της έκδοσης του Σβορώνου, τα οποία είναι
εντελώς αχρείαστα (και ακατανόητα) στο δικό του βι­
βλίο. Εξίσου αντιγραμμένες είναι και οι λεζάντες, με­
ταγλωττισμένες βέβαια στη δημοτική. Αντιγραμμένοι
είναι και ορισμένοι πίνακες χωρίς καμιά σχετική ανα­
φορά. Όσο για τη «βιβλιογραφία», αυτή είναι κυριολε­
κτικά προϊόν κολάζ από διάφορα βιβλία και καταλόγους
εκθέσεων, όπως προδίδει η ποικιλία των γραμματοσει­
ρών και των μεγεθών ή ακόμα και η επισήμανση «ίη
preparation» σε κάποιες εκδόσεις.
Στον πρώτο πρόλογό του (του 1992), ο Α. Γεωργιά­
δης αναφέρεται στον Οδηγό που είχε εκδώσει ο πατέ­
ρας του, δηλώνοντας ότι εκείνη η έκδοση τους «παρα­
κίνησε » για τον νέο Οδηγό, προσθέτοντας ότι έδωσαν
«μεγαλύτερο βάρος στην εισαγωγή» και πρόσθεσαν «πάνω
από διακόσια νομίσματα». Και παρακάτω αποκαλύπτει
ότι η επιλογή των νομισμάτων έγινε από το βιβλίο που
είχε εκδώσει ο «αείμνηστος Α λκής Οικονομίδης» στο Σι­
κάγο, «το οποίο με τη σειρά του αποτελούσε ανατύπωση
παλαιοτέρου έργου, του μεγάλου καθηγητού, του κ. Σβορώ­
νου». Ο I. Σβορώνος ήταν βέβαια κι αυτός «αείμνηστος»
από το 1922, αλλά η ουσία είναι πως στην περίπτωση
αυτή δεν έχουμε συγγραφέα, αλλά τον ανατυπώσαντα
του ανατυπώσαντος.
Ας μην παρεξηγηθώ. Δεν θα περίμενε κανείς -ούτε
και εγώ- κάτι καλύτερο από τον εικοσάχρονο φοιτητή
του 1992. Στο κάτω κάτω της γραφής ο ίδιος δεν δι-
ανοήθηκε τότε να εκδώσει το βιβλίο με το όνομά του
στη θέση του συγγραφέα. Το επιλήψιμο είναι η εκ των
υστέρων απόπειρα να οικειοποιηθεί ένα έργο που δεν
ήταν δικό του. Και ακόμα χειρότερο, να απαλείψει τα
ονόματα των «συνεπιμελητών» του, όσο αμφιλεγόμενη
κι αν υπήρξε αυτή η «επιμέλεια» και ανεξάρτητα από το
αν η απάλειψη έγινε κοινή συναινέσει.
Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ
Στα χνάρια
του Ιωάννου Λαδά
Ο ΑΔΩΝΙΣ ΚΑΙ Η ΟΜΟΦΟΒΙΑ
ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΒΙΒΛΙΟ ίου κ. Γεωργιάδη έχει τίτλο
Ομοφυλοφιλία στην Α ρχαία Ελλάδα: ο μύθος καταρρέει.
Σύμφωνα με το επίσημο βιογραφικό του κ. Αντιπροέ­
δρου, «το βιβλίο αυτό, το οποίο κυκλοφορεί και στην Αγγλική
Γλώσσα, έχει κάνει μέχρι σήμερα περισσότερες από 15.000
πωλήσεις και θεωρείται το κορυφαίο στο είδος του». Διευ­
κρινίζω καταρχάς ότι η αγγλική έκδοση δεν συνεπάγε­
ται κάποια διεθνή αναγνώριση του πονήματος, δεδο­
μένου ότι την έκδοση αυτή την έχει κάνει ο ίδιος ο κ.
Γεωργιάδης με τον δικό του εκδοτικό οίκο. Μάλιστα έχει
φροντίσει να απαλείψει ορισμένα «ενοχλητικά» σημεία
του πρωτοτύπου.
Σύμφωνα με τον ίδιο τον συγγραφέα, σκοπός της
έρευνάς τον «δεν είναι να τοποθετηθούμε θετικά ή αρνητικά
στο φαινόμενο της ομοφυλοφιλίας καθεαυτό, αλλά να δια­
πισ τώ σουμε τις απόψεις των ιδίων των Α ρχαίων Ελλήνων»,
δεδομένου ότι «εντέχνως διαχέεται η άποψις ότι τάχα οι
Αρχαίοι Έλληνες ήσαν πολύ ανεκτικώτεροι ημών απέναντι
σε αυτή την ‘σ υ νήθ εια' και ότι η ομοφυλοφιλία ήταν μία
πράξις όχι μόνον αποδεκτή αλλά και σχεδόν επιβεβλημένη».
Σπεύδει, μάλιστα ο κ. Γεωργιάδης να αποκαλύψει ότι «η
προσπάθεια αυτή ούτε αθώα είναι, ούτε τυχαία» (σ. 13) και
δηλώνει ότι «όσο κι αν θέλουν κάποιοι να αποδώσουν στην
κλασική Ελλάδα φαινόμενα της σημερινής εποχής της πα­
ρακμής, δεν πρέπει να τους το επιτρέψουμε» (σ. 17).
Πώς τα σκέφτηκε όλα αυτά ο κ. Γεωργιάδης; Τον
προδίδει η βιβλιογραφία την οποία παραθέτει και από
την οποία πληροφορούμαστε ότι πηγή του μεταξύ άλλων
ήταν η «απομαγνητοφώνησις ωρισμένων τηλεοπτικών επει­
σοδίων [sic] από την εκπομπή “Ιστορικές Μ νήμες " στο κανάλι
Τηλεάστυ, υπό την επιμέλεια του Δικηγόρου και Ιστορικού
Συγγραφέα κ Κωνσταντίνου Πλεύρη» (σ. 253). Κατά συνέ­
πεια, ούτε εδώ πρωτοτυπεί ο καημένος ο κ. Γεωργιάδης.
Κεντρικό επιχείρημα του βιβλίου είναι ότι «στην αρ­
χαία μας γλώσσα οι ομοφυλόφιλοι αναφέρονται με μία λέξι
πολύ σκληρή, την λέξι Κίναιδος, δηλ. ο κινών την Αιδώ. Η
35
σημασία αυτής της λέξης ήταν καθαρώς υβριστική και σα­
φέστατα πολύ καταδικαστική για όσους είχαν κάνει αυτή την
επιλογή- Στην σημερινή νεοελληνική μας γλώσσα θα μπο­
ρούσαμε δόκιμα να μεταφέρουμε την έννοια αυτής της λέξε-
ως μεταφράζοντάς την ως “ο καταραμένος". Ο ομοφυλόφιλος
δηλαδή στην αρχαία ελληνική γλώσσα ήταν ο “καταραμένος"
της σημερινής» (σ. 32-33).
Η ετυμολογία που προτείνει ο κ. Γεωργιάδης για τη
λέξη (ο κινών την αιδώ) θεωρείται λανθασμένη. Η λέξη
-η οποία απαντά ούτως ή άλλως σπάνια και η χρήση
της ξεκινά από τον 4ο αιώνα- θεωρείται από όλα τα
σοβαρά λεξικά αβέβαιης ετυμολογίας, η δε εκδοχή που
αποδέχεται ο κ. Γεωργιάδης «είναι αδύνατη λόγω της
ποσότητας του “ι”, το οποίο στη λέξη κίναιδος είναι βρα­
χ ύ ς ενώ στο ρήμα κινώ είναι μακρό» (Λεξικά Τεγόπου-
λου, Μπαμπινιώτη κ,ά.). Αλλά τι να πει ο κ. Γεωργιάδης,
όταν ο δάσκαλός του ο Πλεύρης στο δικό του σχετικό βι­
βλίο ισχυρίζεται ότι η τουρκικής προέλευσης λέξη «πού-
στης» είναι αρχαιοελληνική, παράγεται δηλαδή από το
«πού στη, πού ίσταται», ένα ερώτημα που υποτίθεται ότι
έθεταν οι αστυνομικοί της αρχαιότητας «προς αλίευσιν
των επιβητόρων» (Οι Κίναιδοι, εκδ.Ήλεκτρον, Αθήνα 2005,
σ. 28-29). Στο ίδιο βιβλίο ο Πλεύρης εκθειάζει το πόνημα
του μαθητή του, το οποίο πλέον κυκλοφορεί στις εκδό-
σεις'Ηλεκτρον: «Επιστημονικώς και με σαφέστατον τρόπον
ο Άδωνις Γεωργιάδης δίδει πλήρη απάντησιν στο ερώτημα
περί ομοφυλοφιλίας στην Α ρχαία Ελλάδα, ώστε δεν απομέ­
«Ο ομο­
νει η παραμικρά αμφιβολία ότι οι ομοφυλόφιλοι ήσαν εκτός φυλόφιλος
νόμου και εκτός ηθικής, καθώς ήσαν κατ’ επιλογήν των και δηλαδή
εκτός φύσεως» (σ. 26). στην αρχαία
Ως προς την ουσία της επιχειρηματολογίας Γεωργιά­ ελληνική
δη και Πλεύρη, δεν υπάρχει ούτε εδώ καμιά πρωτοτυ­
γλώσσα ήταν ο
πία. Το ελληνόφρον περιοδικό Δαυλός είχε από καιρό
φροντίσει να προβάλει αποσπάσματα κειμένων της αρ­ “καταραμένος”
χαίας γραμματείας, τα οποία υποτίθεται ότι ανέτρεπαν της σημερινής»
τα όσα περί παιδεραστίας και ομοφυλοφιλικών σχέσεων
36
<AAH^I»C0
EAJV210 52 21'
Τοβιβλίο του έχουν καταγραφεί από μελετητές της Αρχαίας Ελλάδας
για την εδώ και πολλά χρόνια σ’ όλο τον κόσμο (τχ. 47, Νοέμβρι­
ομοφυλοφιλία ος 1985, τχ. 49, Ιανουάριος 1986, τχ. 141, Ιούνιος 1991,
στηνΑρχαία τχ. 116-117, Αύγουστος-Σεπτέμβριος 1991, τχ. 157, Ια­
Ελλάδα προβάλλει
νουάριος 1995). Αυτά τα άρθρα υιοθέτησε κατά λέξη ο
περήφανοs
οκ. Γεωργιάδηε. κ. Γεωργιάδης, ερμηνεύοντας τα αρχαία κείμενα με τον
Οδάσκαλόε του δικό του τρόπο, προκειμένου να καταλήξει στο επιδιω-
ο Πλεύρηε έγραψε κόμενο αποτέλεσμα.
κι αυτό! Θα περιοριστώ σε ένα παράδειγμα, τον λόγο του Αι­
σχετικό βιβλίο,
σχίνη «Κατά Τιμάρχου», όπου πράγματι αναλύεται εκτε-
ακολουθώνταί
τα χνάρια του νώς το ζήτημα. Ο κ. Γεωργιάδης θεωρεί ότι «έχουμε πιν
χουντικού Λαδά απίστευτη τύχη, που κανονικά θα έπρεπε να μην αφήνη σε
κανένα ονδεμία αμφιβολία, να μας έχη διασωθή μέσα από
τον λόγο αυτό ολόκληρη η νομοθεσία που ίσχυε στην Αρχαία
Αθήνα για την ομοφυλοφιλία» (σ. 59). Ακολουθώντας την
ερμηνεία του Δαυλού, ο κ. Αντιπρόεδρος υποστηρίζει
ότι οι ομοφυλοφιλικές σχέσεις και ειδικά η παιδεραστία
ήταν αυστηρά απαγορευμένες στην Αρχαία Ελλάδα.
Προκειμένου να αποδείξει τον ισχυρισμό του, παραθέτει
αποσπάσματα του λόγου αυτού του Αισχίνη, όπου ανα-
φέρεται ως καταδικαστέος, σύμφωνα με τον νόμο, όχι
μόνο όποιος άνδρας «πορνεύεται» με άνδρα, αλλά και
όποιος «εταιρήσει». Το σχόλιο του Δαυλού και επομένως
και του κ. Γεωργιάδη που τον αντιγράφει είναι πως από
τη διάκριση των δύο όρων συμπεραίνεται ότι ήταν κα­
ταδικαστέα -έστω και σε μικρότερο βαθμό- και η απλή
σαρκική σχέση. Μάλιστα ο κ. Γεωργιάδης δεν διστάζει
Πρόκειται να επικαλεστεί και το λεξικό των Liddell-Scott, το οποίο
για χοντρο­ «αποδεικννεται θησαυρός στην προκειμένη περίπτωση», δι­
κομμένες και ότι ορίζει «επακριβώς τη διαφορά μεταξύ του εταιρέω και
του πορνεύομαι: “εταιρεί μεν ουν και πορνεύεται ο πασχη-
εσκεμμένες τιών, αλλ’ εταιρεί μεν υπό εραστού, πορνεύεται υπό τυχόντος ”,
παραποιήσεις δηλαδή “εταιρεί μεν και εκπορνεύεται ο παθητικός εραστής,
των αρχαίων αλλά εταιρεί όταν βρίσκεται με τσν μόνιμο εραστή του και εκ­
κειμένων πορνεύεται από τον περιστασιακό εραστή’» (σ. 82-83).
Πρόκειται για ωμή παραχάραξη. Ακριβώς στο ίδιο
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ
λήμμα που παραπέμπει ο κ. Γεωργιάδης, το λεξικό ανα­
φέρει: «εταιρέω, επί παιδός άρρενος ή θήλεος, χρησιμεύω
προς ασελγή σκοπόν επί μισθώ». Στην πραγματικότητα,
δηλαδή, ο νόμος τιμωρούσε μόνον όσους είχαν παιδε-
ραστικές σχέσεις έναντι χρημάτων. Αν αυτές οι σχέσεις
ήταν με έναν εραστή, περιγράφονταν με τον όρο «εται-
ρώ», αν ήταν με πολλούς, με το «πορνεύομαι» (Liddell-
Scott, τ. II, σ. 242).
Ο ίδιος ο Αισχίνης το εξηγεί απολύτως στον ίδιο
λόγο του, λέγοντας μάλιστα ότι κι ο ίδιος είχε ερωτικές
σχέσεις με νέους, αλλά χωρίς χρήματα: «Εγώ δεν κατηγο­
ρώ τσν ειλικρινή έρωτα, ούτε λέγω ότι όποιος είναι ωραίος
είναι και πόρνος, ούτε αρνούμαι πως εγώ ο ίδιος και εις το
παρελθόν και τώρα ακόμη αγαπώ τα παιδιά και αναγνωρίζω
ότι γ ι’ αυτήν την δουλειά και εμάλωσα και ξυλοκοπήθηκα
με άλλους. Λέγω και ισχυρίζομαι ότι το να ερωτεύεται τους
ωραίους και καλής διαγωγής νέους, είναι ίδιον ευαισθήτου
και γενναίας ψυχής, το δε να ασελγεί με πρόσωπα που πλη­
ρώνει γι’ αυτόν τον σκοπόν είναι έργσν κτηνώδους και αμορ-
φώτου ανθρώπου. Και ότι το να γίνεται ένας νέος ερωμένος
κάποιου ανδρός, χω ρίς χρήματα, επειδή τον αγαπά, είναι
πολύ καλόν, αισχρόν δε είναι το να πορνεύεται a m χρημά-
των» (Αισχίνης, Κατά Τιμάρχου, μτφρ. Ηλία Ηλιού, εκδ.
Ζαχαρόπουλος, Αθήνα 1939).
Είναι φυσικά άχαρο να ασχολείται κανείς με τόσο χο­
ντροκομμένες και εσκεμμένες παραποιήσεις των αρχαί­
ων κειμένων, από τη στιγμή που η σχετική βιβλιογραφία
είναι εξαιρετικά πλούσια και ασχολείται με τα σοβαρά
ζητήματα που είναι ανοιχτά σχετικά με την παιδεραστία
στην Αρχαιότητα. Από την εποχή που έθεσαν πρώτοι
ρητά το ζήτημα ο John Addington Symonds (A problem
in m odem ethics, Λονδίνο 1896) και o Erich Bethe (Die
donsche Knabenliebe, 1907) έχουν μεσολαβήσει εκατο­
ντάδες μελέτες, μέχρι τη σχετικά πρόσφατη του James
Davidson (The Greeks a nd Greek Love, Λονδίνο 2007).
Δεν συμπίπτουν στα συμπεράσματά τους αυτές οι με­
 ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ
λέτες, αλλά οπωσδήποτε επιχειρούν να ερμηνεύσουν με
επιστημονικό τρόπο τα όσα στοιχεία διαθέτουμε. Και
βέβαια οι πιο πρόσφατες μελέτες διερευνούν το ζήτημα
κάτω από το φως των σύγχρονων θεωρητικών και ιστο­
ρικών προσεγγίσεων της σεξουαλικότητας.
Απέναντι σ’ αυτά, ο κ. Γεωργιάδης αντιμετωπίζει ως
εξής τα αρχαία αγγεία που απεικονίζουν «επιλήψιμες»
κατ’ αυτόν σκηνές: «Τίποτα δεν αποκλείει να έγιναν από
έναν πράγματι ομοφυλόφιλο τεχνίτη ή να απευθύνονταν
σε κάποιον απλούστατα ομοφυλόφιλο πελάτη και μάλιστα
πελάτη που ενδεχομένως ζούσε πολύ μακριά από την Αττι­
κή, ενδεχομένως βαρβάρου» (σ. 135). Κατά τη γνώμη του
αποκλείεται να είχαν σχέση με την πραγματικότητα της
εποχής αυτές οι απεικονίσεις: «Η παραγωγή των α γγείων
στην εποχή εκείνη ήταν μία μορφή τέχνης και όπως όλες οι
μορφές τέχνης στόχος της δεν ήταν να δείξη την καθημερινή
ζωή, αλλά να προκαλέση και, γιατί όχι, να κλονίση» (σ. 136).
Θα μπορούσαμε να δώσουμε στον κ. Γεωργιάδη το
ελαφρυντικό της αδυναμίας να έχει πρόσβαση στη δι­
εθνή βιβλιογραφία,1 αλλά δεν συγχωρείται να αγνοεί το
κλασικότερο σχετικό έργο στα ελληνικά, την εισαγωγή
δηλαδή του Ιωάννη Συκουτρή στο Συμπόσιον του Πλά­
τωνα. Το κείμενο, όμως, αυτό δεν είναι δυνατόν να το ξε-
περάσει κανείς. Πολύ περισσότερο, επειδή το περιέβαλε
με το κύρος της η Ακαδημία Αθηνών που το εξέδωσε το
1934 (επανέκδοση το 1949), σε εποχές, υποτίθεται, πε­
ρισσότερο πουριτανικές από τη σημερινή. Ο Συκουτρής
είχε βέβαια συνείδηση της δυσκολίας. Στο κεφάλαιο της
εισαγωγής του με τον τίτλο «0 παιδικός έρως εις τους Α ρ­
χαίους Έλληνας» εξηγεί: «Το θέμα είναι πολύ λεπτόν. Ανα-
φέρεται εις κάτι απολύτως ξένον προς τας συνήθειας και τας
ηθικής αντιλήψεις της σημερινής κοινωνίας. Αλλ’ αυτό δεν
μας απαλλάσσει από την υποχρέωσιν να το αντικρύσωμεν με
ψυχραιμίαν και αγνότητα- την καθιστά ακόμη μεγαλυτέραν.
[...] Α ι’ εκείνους ο έρως ο παιδικός δεν εθεωρείτο και δεν ήτο
μία ηθική απλώς διαστροφή, διαδεδομένη και σήμερον πε­
37
ρισσότερον α π’ ό,τι ομολογούμεν, την οποίαν προσπαθούμεν Τηνέμπνευσή του
διά λόγους ηθικούς και αισθητικούς να συγκαλύψω μεν μ' ο Αδων/s την αντβεί
από το περιοδικό
ένα πέπλον σιγής αισ χυντηλής.Ή το ένας θεσμός κοινωνικός
«Δαυήόε», ενώ
ανεγνωρισμένος, με τας συνήθειας και τους κανόνας του». προηγήθηκε
Αλλά πώς να αναφερθούν στον Συκουτρή Γεωργιά­ επίΜεταξά η
δης και Πλεύρης Αυτοί κάνουν ακριβώς εκείνο που «Επιστημονική Ηχώ»
έκαναν κάποιοι ακραίοι οπαδοί της δικτατορίας του
Μεταξά, οι οποίοι ξεκίνησαν εκστρατεία εναντίον του
Συκουτρή δυο χρόνια μετά τη δημοσίευση της μελέτης
του, μέσω ενός ανυπόληπτου ακροδεξιού περιοδικού
και ζήτησαν να παρέμβει η «Σώτειρα Εθνική Κυβέρνησις»
και ειδικά ο υπουργός Ασφαλείας, ο διαβόητος Μανια-
δάκης, για να παραδώσει «τα κυκλοφορούντο μολυσματι­
κά αντίτυπα στην πυρά» (Επιστημονική Ηχώ, Οκτώβριος
1936). Ακολούθησε κινητοποίηση ενός μηχανισμού
συλλογής υπογραφών και δηλώσεων σωματείων που
θυμίζει πολύ όσα έγιναν πρόσφατα με το βιβλίο Ιστο­
ρίας της ΣΤ' Δημοτικού. Ο Συκουτρής απάντησε με ένα
σκληρό κείμενο,2 αλλά το βάρος της συκοφαντικής εκ­
στρατείας τον οδήγησε στην αυτοκτονία.3
Η δεύτερη παρόμοια επιχείρηση διάσωσης του
«εθνικού ανδρισμού» συνέβη κατά την επόμενη δικτα­
τορία. Με αφορμή ένα δημοσίευμα του περιοδικού Ει­
κόνες, στο οποίο υπήρχαν κάποιες μικρές νύξεις για την
ύπαρξη ομοφυλοφιλίας στην Αρχαία Ελλάδα, τον Ιούλιο
του 1968, ο Λαδάς ως γενικός γραμματέας του υπουρ­
Πς εκστρατεία
γείου Δημοσίας Τάξεως διέταξε τη σύλληψη του Πα­ με στόχο να
ναγιώτη Λαμπρία (διευθυντή) και του Ιωάννη Λάμψα αποκατασταθεί
(αρχισυντάκτη του περιοδικού) και επέβαλε το κλείσιμο η «εθνική
του εντύπου, έφτασε μάλιστα να χειροδικήσει εναντίον ανδροπρέπεια»
τους.4 Ο Πλεύρης ήταν τότε στενός συνεργάτης και κου­
αντιλαμβάνεται
μπάρος του Λαδά και μάλιστα επικρότησε το επεισόδιο
στο δικό του έντυπο.5 την παρέμβασή
Ως συνέχεια αυτής της εκστρατείας με στόχο να απο­ του ο κ.
κατασταθεί η «εθνική ανδροπρέπεια» αντιλαμβάνεται Γεωργιάδης
την παρέμβασή του ο κ. Γεωργιάδης. Στη δεύτερη έκ-
38
Ιδρυμα Μελετών
Χ ερσονήσου του Α ίμου
Ζ ΔΙΕΘΝΕΣ
ΣΥΜΠΟΣΙΟ
ΓΙΑΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ
ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ
Η Μακεδονία από την Εποχή
του Σιδήρου έως το θάνατο
του Φιλίππου Β
Τεήικάη επιδρομή δόση περηφανεύεται ότι το βιβλίο του πρωταγωνίστησε
ίων οπαδών στα επεισόδια ομάδας ακροδεξιών, η οποία επιχείρησε
ιουΓεωργιάδη
να διαλύσει το «7° Συμπόσιο για την Αρχαία Μακεδο­
δενδιέήυσε το
Ζ'επιστημονικό
νία» που διοργάνωνε το καθ’ όλα εθνοπρεπές Ίδρυμα
Συμπόσιο για την Μελετών Χερσονήσου του Αίμου στη Θεσσαλονίκη (14-
Αρχαία Μακεδονία. 18.10.2002) , επειδή, κατά τον κ. Γεωργιάδη, «εμφανί­
Στομέσον, ηΚέιτ σθηκαν και τρεις αλλοδαποί, οι οποίοι παρονσιάσθησαν ως
Μόρτενσενμιήάγια καθηγητές και ισχνρίσθηκαν ότι θα απεδείκνναν ότι ο λόγος
την ομοφυήοφιήία
της δολοφονίας τον Φιλίππου το 336 π.Χ. ήταν οι ομοφνλο-
στηναυήή
του Φιήίππου Β φιλικές τον σχέσεις» (σ. 192). Και έτσι «εμφανίσθηκε στην
αίθουσα μεταξύ άλλων ο γνωστός δημοσιογράφος κ Κυριά­
κος Βελόπονλος με το βιβλίο μου ανά χείρας και εζήτησε από
τον κ Μ πάντιαν να διαβάση φωναχτά μερικά αποσπάσματα
αρχαίων Ελλήνων συγγραφέων, αναφορικά με αυτό το θέμα.
Επακολούθησε πανδαιμόνιο » (σ. 195).
Ιδού, λοιπόν, η μέθοδος επιστημονικού διαλόγου
που εισηγείται ο κ. Γεωργιάδης. Είναι γνωστό ότι ο κ.
Βελόπουλος θα συναντούσε λίγα χρόνια αργότερα τον
κ. Γεωργιάδη στα βουλευτικά έδρανα του ΛΑΟΣ. Αλλά
και ο τρίτος της ακροδεξιάς εκδοτικής παρέας, ο Δημο­
σθένης Λιακόπουλος, την ίδια ακριβώς χρονιά έβγαζε το
δικό του βιβλίο με πανομοιότυπες αναφορές, αλλά και
πανομοιότυπο τίτλο στο επίμαχο κεφάλαιο: «Ομοφυλο-
φιλία-παιδεραστία στην Αρχαία Ελλάδα. Ο εβράίστικός
μύθος καταρρέει».123456 Τα επιχειρήματα και οι παραποιή­
σεις είναι ταυτόσημα. Μοναδική διαφορά, η προσθήκη
των μυστηριωδών «εβραϊστών», οι οποίοι κρύβονται
Η επιδρομή των πίσω από την υπόθεση, προκειμένου η αντισημιτική
οπαδών του χροιά της εκστρατείας να γίνει ορατή και στους πιο
Γεωργιάδη με αφελείς.
Ευτυχώς η επιδρομή των οπαδών του Γεωργιάδη με
τον Βελόπουλο
τον Βελόπουλο επικεφαλής δεν πέτυχε τον στόχο της. Το
επικεφαλής διεθνές συμπόσιο ολοκληρώθηκε και ο τόμος με τα πρα­
δεν πέτυχε τον
κτικά του είναι σε όλους προσβάσιμος, ώστε να κρίνει
στόχο της καθένας τη σοβαρότητα των επιδρομέων.7 Ο καθηγητής
Ντάνιελ Όγκντεν, ένας από τους τρεις «αλλοδαπούς»
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ
που θεωρήθηκαν ότι προσβάλλουν την ανδροπρέπειά
μας, κατέγραφε την εμπειρία του σε υποσημείωση βιβλί­
ου που κυκλοφόρησε λίγα χρόνια αργότερα.8 Ο καθηγη­
τής Κλασικής Αρχαιολογίας Μιχάλης Τιβέριος που ήταν
από τους διοργανωτές του συμποσίου έδωσε τη δική
του περιγραφή σε άρθρο που γράφτηκε αμέσως μετά τη
λήξη των γεγονότων: «Διασνρθήκαμε διεθνώς με τα όσα
έκτροπα σννέβησαν στην επίμαχη συνεδρίαση. [■■■] Κάποιοι
έχρισαν τους εαυτούς τους, με τη βοήθεια τον... Α γίου Π νεύ­
ματος, επιστήμονες - ιστορικούς. (...) Το θράσος και η ημιμά-
θειά τους χρειάζεται να αντιμετωπιστούν με άλλα μέσα, πιο
επίπονα και χρονοβόρα, δηλαδή με σωστή παιδεία!»9
1 Είναι ενδεικτικό ότι αναφέρεχαι μόνο σε κείμενα ξένων
μελετητών που έχουν μεταφραστεί στα ελληνικά (Dover,
Flaceliere, Reinsberg), αποσιωπώντας φυσικά τον Φουκό,
ενώ αγνοεί πλήρως τις εργασίες των D. Halperin, R. Allen,
J. Winkler κ.ά.
2 Ιωάννης Συκουτρής, Η εκστρατεία κατά του Συμποσίου (Τα
κείμενα και οι κουλουροπώλαι), εκδ. Εστία, Αθήνα 1937.
Ανατύπωση στο Ιωάννης Συκουτρής, Εκλογή Έργων, εκδ.
Κάκτος 1997.
3 Για την εκστρατεία κατά του Συκουτρή, βλ. Μίνωας Κοκολά-
κης, «“Συμποσιακά”, το χρονικό μιας εκστρατείας», περ. Αντί,
τχ. 560, 23.9.1994.
4 Γιάννης Κάτρης, Η γέννηση του νεοφασισμού στην Ελλάδα,
εκδ. Παπαζήση, Αθήνα 1974 [1971] σ. 300.
5 Εφ. 4" Αυγούστου, φ. 63, Αύγουστος 1968.
6 Δ.Δ. Λιακόπουλος, Το Φως των Σοφών της Ελλάδος. Η Αυγή
του Ελληνορθόδοξου Πολιτισμού, εκδ. Λιακόπουλος, Θεσ­
σαλονίκη 2002, σ. 561 -575.
7 Αρχαία Μακεδονία VII, Η Μακεδονία από την εποχή του σι­
δήρου έως το θάνατο του Φιλίππου Β', ΙΜΧΑ, Θεσσαλονίκη
2007.
8 Daniel Ogden, «Alexander’s sex life», στο Waldemar Heckel,
Lawrence Tritle (επιμ.) Alexander the Great, Blackwell,
2009.
9 Μιχάλης Τιβέριος, «Σκοταδισμός και απαιδευσία», εφ. Το
Βήμα, 27.10.2002.
 I ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ
Copy-paste α λα ελληνικά
Ο ΑΔΩΝΙΣ ΚΑΙ Η ΛΟΓΟΚΛΟΠΗ
ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΒΙΒΛΙΟ TOY to οποίο διαφημί­
ζει ο κ. Γεωργιάδης είναι ένα ιστορικό μυθιστόρημα
με τίτλο Εκ τον Ανωνύμου, Θεοδώρα Φραντζή: Η Άλωσις.
Παρουσιάζοντάς το στην εκπομπή του ο φερόμενος ως
συγγραφέας μάς πληροφορεί ότι ανήκει στα βιβλία, «τα
οποία αν τα αγοράσετε θα τα διαβάσετε και θα σας δώσουν
γνώσεις και δύναμη» (Τηλεάστν, 29.5.2007).
Με το τελευταίο του αυτό βιβλίο ο κ. Γεωργιάδης ξε­
περνά τον εαυτό του. Πλέον δεν μπαίνει καν στον κόπο
να γράψει κάτι δικό του. Παίρνει ένα έτοιμο μυθιστό­
ρημα, γραμμένο από έναν Άγγλο στα μέσα του 19ου
αιώνα. Ακόμα και τη μετάφραση έτοιμη την παίρνει
από άλλον. Και το χειρότερο: βάζει το χεράκι του και
προσθέτει ή αφαιρεί ό,τι του καπνίσει, μόνο και μόνο
για να προσαρμόσει το κείμενο στις δικές του εθνο-
πατριωτικές εμμονές. Και όλα αυτά, αποκρύβοντας το
όνομα τόσο του συγγραφέα όσο και του πραγματικού
μεταφραστή. Πρόκειται για ένα βιβλίο-ντροπή!
Στο επίσημο βιογραφικό του ο κ. Γεωργιάδης παρου­
σιάζει ως εξής το βιβλίο που εξετάζουμε: «Το τελευταίο
μου προσωπικό βιβλίο είναι ένα ιστορικό μυθιστόρημα,
γύρω από την Ά λω ση της Κωνσταντινουπόλεως, με τίτλο
“Θεοδώρα Φραντζή: η Άλωσις". Βρίσκεται στην τρίτη επα-
νέκδόση». Και μπεστ σέλερ λοιπόν το πλαστογράφημα.
Όμως ακόμα και εδώ ο κ. Γεωργιάδης κάνει μια μικρή
λαθροχειρία. Ο ακριβής τίτλος, όπως φαίνεται στο εξώ­
φυλλο του βιβλίου, περιλαμβάνει και μια γριφώδη φρά­
ση: «Εκ τον Ανωνύμου».
Όπως θα δούμε, αυτός ο «ανώνυμος» έχει και όνο­
μα και επώνυμο. Και η παράλειψή του έχει σημασία. Η
εισαγωγή του κ. Γεωργιάδη είναι κι αυτή αινιγματική:
«Πριν από αρκετά χρόνια η αείμνηστη μητέρα μου πλη-
ροφορήθηκε από έναν πολύ στενό οικογενειακό μας φίλο
την ύπαρξη ενός “χαμένου" έως τότε έργου της κόρης τον
Γεωργίου Φραντζή, σνγγραφέω ς του περιφήμου “Χ ρονι­
κού", της Θεοδώρας, με θέμα την Άλωση. Μ ε μεγάλη θέρμη
39
προχώρησε στην έκδοσή τον, για να αποδειχθεί όμως λίγο
αργότερα και κατόπιν ενδελεχούς φιλολογικής ερεύνης τον
κ. Χρσνοπούλον, ότι σε καμία περίπτωση δεν ήταν αυθεντι­
κό. Το έργο ετιτλοφορείτο “Θεοδώρα Φραντζή: η Πτώσις της
Κωνσταντινουπόλεως" και από τον τίτλο προφανώ ς θεωρή­
θηκε ως δήθεν έργο της κόρης τον Γεωργίου Φραντζή- Το
έργο αυτό είχε όμως πολλές αρετές και κυρίως μετέφερε με
εκπληκτικό τρόπο, αν και με φανερή τάση να μειώσει τους
Έλληνες και να εξυψώσει τους Άγγλους, το κλίμα της εποχής
της Αλώσεως. Θεώρησα λοιπόν κρίμα να πάει χαμένο και
δεδομένου ότι το ιστορικό μυθιστόρημα ως εργαλείο μπορεί
να είναι ιδιαιτέρως χρήσιμο, απεφάσισα να το αξιοποιήσω».
Έχουμε δηλαδή όχι συγγραφή, αλλά «αξιοποίηση»
βιβλίου. Για την πρώτη εκείνη έκδοση της μητέρας του
κ. Γεωργιάδη θα αναφερθώ παρακάτω. Αλλά σπεύδω
εξ αρχής να εξηγήσω περί τίνος πρόκειται. Το πρωτό­
τυπο έργο δεν είναι ούτε της Θεοδώρας Φραντζή ούτε
κανενός «ανωνύμου». Πρόκειται για το μυθιστόρημα
του αγγλικανού θεολόγου, ιεροκήρυκα και λογοτέχνη
Τζον Μέισον Νιλ (John Mason Neale, 1818-1866), το
οποίο εκδόθηκε στο Λονδίνο το 1857 με τίτλο Theodora
Phranza; or, the Fall o f Constantinople. Ο ακριβής τίτλος
δηλαδή απέκλειε κάθε μπλέξιμο. Η Θεοδώρα Φραντζή Στο τρίτο του
ήταν μέρος του τίτλου και όχι βέβαια η συγγραφέας! βιβλίο ο κ.
Πολύ γρήγορα, ήδη το 1860, το μυθιστόρημα μετα­ Γεωργιάδης
φράστηκε στα ελληνικά από τον Χρήστο Α. Παρμενίδη
(ψευδώνυμο του Χρήστου Αναστασιάδη, περ. 1820-
παίρνει
1869) και από τότε κυκλοφόρησε σε πολλές επανεκ- ένα έτοιμο
δόσεις με το όνομα φυσικά του Άγγλου συγγραφέα, το μυθιστόρημα
όνομα του μεταφραστή και τίτλο Θεοδώρα Φραντζή ή Η και κρύβει
πτώσις της Κωνσταντινουπόλεως, υπό τον αιδεσίμον I. [/]. τον συγγραφέα
Μ . Neale. Αντίτυπα από τις εκδόσεις αυτές υπάρχουν
σε πολλές ελληνικές βιβλιοθήκες, ενώ με την πρώτη
και τον
μας αναζήτηση το εντοπίσαμε και το προμηθευτήκαμε μεταφραστή
από αθηναϊκό παλαιοβιβλιοπωλείο. του
Μπορεί ο Α. Γεωργιάδης να κρύφτηκε πίσω από
40
Os έργο «ανωνύμου» την αρχική λαθροχειρία, αλλά κι αυτός επιμένει μέχρι
εμφανίζει σήμερα ότι ο συγγραφέας είναι... ανώνυμος! Άλλωστε
οκ. Γεώργιό6ns
μόνο μ’ αυτό τον τρόπο θα ένιωθε την άνεση να κα­
τομυθιστόρημά του
τακρεουργήσει το γνήσιο κείμενο. Γιατί περί αυτού
πρόκειται. Αν συγκρίνει κανείς το τελικό κείμενο που
υπογράφει ο κ. Αντιπρόεδρος με το πρωτότυπο και την
αρχική μετάφραση, θα βρεθεί μπροστά σε μια μεγάλη
έκπληξη.
Ο κ. Γεωργιάδης έχει παραλάβει τη στρωτή, καλο-
δουλεμένη, απλή καθαρεύουσα του Παρμενίδη και την
έχει «απλοποιήσει» στη δική του καθομιλουμένη. Το
αποτέλεσμα είναι μια μικτή γλώσσα που μοιάζει λες και
μεταγλώττισε κανείς απλά τις πιο δύσκολες λέξεις και
είναι σε ορισμένα σημεία για γέλια. Για παράδειγμα, η
λέξη «δώμα» (δηλαδή ταράτσα, στο αγγλικό πρωτότυ­
πο «terrace») του Παρμενίδη μεταγλωττίζεται από τον
Γεωργιάδη σε «δωμάτιο». Αποτέλεσμα, να διαβάζουμε
φράσεις όπως «τα μαρμάρινα δωμάτια των ανακτόρων εί­
χαν γεμίσει από βροχή» (σ. 11) ή «τα μαρμάρινα δωμάτια
άστραφταν σαν να ήταν σκεπασμένα μ ε χιόνι» (σ. 18).
Υπάρχουν όμως και χειρότερα. Ο κ. Γεωργιάδης έχει
φροντίσει να τονώσει το «ελληνικό χρώμα» της πλοκής.
Πρώτα πρώτα έχει εξελληνίσει έναν από τους βασικούς
πρωταγωνιστές, τον Richard Burstow (Ριχάρδος Βυρ-
στώ, κατά τη μετάφραση Παρμενίδη), ο οποίος -σύμ­
φωνα με τον Neale- ήταν Βαράγγιος (με πατέρα Άγγλο
και μητέρα Τουρκάλα από τη Σμύρνη). Αυτό βέβαια δεν
το άντεχε ο πατριωτισμός του Αδώνιδος. Με την ευκο­
0 κ. Αντι­ λία που γνωρίζουμε μετονόμασε λοιπόν τον Βυρστώ σε
πρόεδρος Νικηφόρο και μάλιστα αντέστρεφε τον λόγο που επι-
λέχθηκε αυτός για να βοηθήσει τους πολιορκημένους
οικειοποιείται
της Κωνσταντινούπολης. Το πρωτότυπο εμφανίζει τον
και παραφράζει Φραντζή να λέει ότι εμπιστεύεται περισσότερο τους Βα-
το έργο ξένου ράγγιους παρά τους'Ελληνες, ενώ ο Βυρστώ, χάρη στην
συγγραφέα τουρκική καταγωγή του, μπορεί να παίξει τον ρόλο του
κατάσκοπου υποδυόμενος τον Τούρκο.
Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ
Ο κ. Γεωργιάδης τα κάνει σαλάτα: «Δεν είναι Βαράγ-
γιος, είναι Έλλην. Τον πατέρα τον τον εσκότωσαν οι Τούρ­
κοι και τους μισεί θανάσιμα. Εύκολα μπορεί να υηοκριθεί
τον Τούρκο» (σ. 17). Μάλιστα με άλλη προσθήκη δικής
του έμπνευσης εμφανίζει τον «Έλληνα» να εξηγεί στον
Παλαιολόγο: «Πρέπει να γνωρίζετε ότι οι περισσότεροι άρ­
χοντες των Τούρκων στην πραγματικότητα είναι Έλληνες,
οι οποίοι αλλαξοπίστησαν και εγκατέλειψαν την ιερά μας
πατρίδα. Η οικογένειά μου αρνήθηκε να αλλαξοπιστήσει
και οι ίδιοι μας οι συγγενείς μάς έδιωξαν από εκεί, αφού
πρώτα επαλούκω σαν τον πατέρα μου. Τους Τούρκους αλλά
και τους προδότες Έλληνες τους μισώ θανάσιμα» (σ. 54).
Γενικά με τα ονόματα δεν τα πάει καλά ο κ. Γεωργιά­
δης. Τα τοπωνύμια και οι πόλεις που αναφέρονται στο
πρωτότυπο έχουν εν μέρει εξελληνιστεί στην εκδοχή
του κ. Γεωργιάδη. Έτσι αναφέρεται η ίδια πόλη αλλού
Πύργος αλλού Μπουργκάζ και αλλού Αρτισκός και αλ­
λού Εσκή Μπαμπά. Ακόμα χειρότερο μπλέξιμο γίνεται
με το όνομα του προδότη καλόγερου Ιωάσαφ (Joasaph
στο πρωτότυπο). Ενώ στο 13ο κεφάλαιο αναφέρεται ως
Ιωάσαφ, στο 9ο αναφέρεται πολλές φορές ως Ιωσήφ.
Φυσικά πρόκειται για το ίδιο πρόσωπο. Το ερώτημα
είναι μήπως δεν πρόκειται για το ίδιο πρόσωπο που
μεταγλώττισε τα δύο αυτά κεφάλαια από τη μετάφραση
του Παρμενίδη.
Και για να μην ξεχάσουμε και τα εντατικά μαθήμα­
τα αντισημιτισμού που του έκανε ο δάσκαλός του ο
Κώστας Πλεύρης, ο κ. Γεωργιάδης έχει προσθέσει ένα
μόνο πρόσωπο στο μυθιστόρημα, έναν Εβραίο σύμβου­
λο του σουλτάνου ονόματι Μπαρτόλομιου. Ο Μωάμεθ
εμφανίζεται να λέει στον Μπαρτόλομιου: «Είσαι πραγ­
ματικά πολύτιμος σύμβουλος. Δεν ξέρω εάν χω ρίς τις σ υ μ ­
βουλές σου θα βρισκόμουν εδώ τώρα, πολιορκώντας την
Πάλι. Θα πρέπη πραγματικά να μισής πολύ τους Έλληνες,
αφού με τόσο ζήλο εργάζεσαι για την καταστροφή τους».
Και η απάντηση του Εβραίου: «Τους σιχαίνομαι! Κανέ-
Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ
« « o ta* * o * a a m t
Η
Η ΙΙΤΟΣΙΣ ΤΒΣ ΚβΙΣΤΜΤΙΟΓΒΟΑΕΑΣ
ΑΓΓΛΙΣΤΙ ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ*
τπο τοτ
ΑΙΑΕΣΙϋΟΥ I. Μ. NEALE , χζ.Ι.
μεταφραςθειςα δε τπο
X Α. Π ΑΡΜ ΕΜ ΑΟ Γ
ΕΚΔΙΔΟΤAI NTK ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟΝ
/. Ε. ΜΑΝΟΥ.
ΕΝ ΣΜΥΡΝΗ
'_______________1879. ,
νας στον κόσμο δεν θα χαρή περισσότερο από εμένα, όταν η
Κω νσταντινούπολή θα πέση στα χέρια σου» (σ. 241-2). Ο
Μπαριόλομιου δεν εμφανίζεται πουθενά αλλού...
Ο βίαιος «εξελληνισμός» του αγγλικού μυθιστορήμα­
τος είναι για γέλια και για κλάματα. Εκεί που ο κ. Γεωρ-
γιάδης δίνει τα ρέστα του, ως πλαστογράφος του αγγλι­
κού ιστορικού μυθιστορήματος, είναι τα σημεία όπου
έχει προσθέσει κάποιες εμβόλιμες φράσεις ή και πα­
ραγράφους ολόκληρες, με «εθνικά επιχειρήματα» που
είναι εντελώς ξένα από την πλοκή του πρωτότυπου.
«Προσοχή να μη στενοχω ρήσουμε τους φίλους μας τους
Τούρκους!» εμφανίζονται να λένε κατά τον Γεωργιάδη
οι ανθενωτικοί. «Προσοχή να μη χαλάσουμε τις αγαθές
μας σχέσεις, άλλωστε για τη δική μας προστασία από τους
εχθρούς μας κτίζουν οι φίλοι μας αυτό το φρούριο και έτσι
εμείς πια δεν θα χρειάζεται να ανησυχούμε για την σω τη­
ρία της Πόλεώς μας, αφού αυτή θα μας την εξασφαλίσει ο
Μωάμεθ!» (σ. 16).
Σε άλλο σημείο ο ιππότης Εδουάρδος, αρχηγός των
Βαραγγίων ή Άγγλων σωματοφυλάκων του αυτοκράτο-
ρα, εμφανίζεται να λέει: «Ποτέ δεν μπόρεσα πραγματικά
να καταλάβω, Νικηφόρε, πώ ς εσείς οι Έλληνες καταφέρατε
να ευρεθήτε σε αυτήν την δύσκολη θέσι. Ό ποια πέτρα και
να σηκώσω, από κάτω ευρίσκεται ένας από εσάς. Ως προς
τις ικανότητες τούς ξεπερνάτε όλους, Βαράγγιους, Τούρκους,
Φράγκους, Λατίνους, Άγγλους, Ρώσους, και όμως τώρα πα­
λεύετε για την σωτηρία σας, ενώ θα περίμενε κανείς να κ υ ­
41
I ΒΤΟΣΙΣ ΙΟΣ ΙΟΙΣΤΙΪΙΙΙΟΓΒΟΑΙΟΣ,
Τοπρωτότυπο
αναφέρει σαφώε τόσο
τον συγγραφέα όσο
και τονμεταφραστή
βερνάτε τσν κόσμο ολόκληρο, διότι μα την Π ίστη μου, και
στην μ άχη πάλι πρώτοι είσθε!» (σ. 26).
Με άλλη προσθήκη του Γεωργιάδη εμφανίζεται ο
εκπρόσωπος των Δυτικών να κάνει τη δημόσια αυτο­
κριτική του: «Στους συμπατριώτες μου πάντοτε υπήρχε με­
γάλος φθόνος για την Αυτοκρατορία. Χρόνια ολόκληρα σας
θεωρούσαμε ισόθεους και εμείς ήμασταν βουτηγμένοι στη
λάσπη και τη φτώχεια» (σ. 41). Προφανώς ο κ. Γεωργιά-
δης σκεφτόταν ότι όταν εμείς χτίζαμε Παρθενώνες, αυ­
τοί τρώγανε βελανίδια, αλλά το διατύπωσε κομψότερα.
Και παρακάτω προσθέτει: «Αντί σ ’ αυτές τις κρίσιμες ώρες
να υφίσταται η απόλυτος ομοψυχία μεταξύ του λαού [sic],
ώστε όλες οι αναγκαίες δυνάμεις του έθνους να είναι έτοι­
μες να προσφέρουν στον κοινό αγώνα, ο λαός της Πόλεως
ασχολείτο με δογματικής φύσεως ζητήματα, όπως το εάν οι
άγγελοι ήσαν αρσενικοί ή θηλυκοί» (σ. 183).
Και βέβαια οι Δυτικοί κατά τον Γεωργιάδη προσφέ­
ρουν την αρχηγία του στόλου σε Έλληνα: «Πλοίαρχε,
γνωρίζω καλά ότι σε ολόκληρο τσν Κόσμο ουδείς δύναται να Ο βίαιος
συγκριθή με εσάς τους Έλληνες στην τέχνη της Θαλάσσης. «εξελληνισμός»
Σου εμπιστεύομαι λοιπόν την αρχηγία. Και αν καταφέρης με
του αγγλικού
αυτά τα λίγα πλοία μας να σπάσης τσν κλοιό των Τούρκων,
τότε ας γνω ρίζουν όλοι ες αεί, ότι η Θάλασσα ανήκει στους
μυθιστο­
Έλληνες!» (σ. 219). ρήματος είναι
Με τις παιδιάστικες αυτές κοινοτοπίες ο Γεωργιά- για γέλια και
δης φυσικά ευτελίζει το μυθιστόρημα. Αλλά αυτό που για κλάματα
προέχει γι’ αυτόν είναι η «εθνική διαπαιδαγώγηση».
42
Έτσι, εκτός από τις προσθήκες κάνει και διαγραφές.
Δεν θα μπορούσε να ανεχτεί, για παράδειγμα, την
ακόλουθη φράση του πρωτότυπου: «0 Κύριλλος ήτον
αληθής Έλλην, κατά την χειριστήν σημα σία ν της λέξεως.
Ό σον περισσότερον νβρίζετο και εδέρετο, τόσον πλέον
επροσ κάνει τον δέροντα αυτόν» (σ. 47 της μετάφρασης
Παρμενίδη). Η φράση εξαφανίστηκε!
Από το νυστέρι του Αδώνιδος δεν γλιτώνει ούτε ο
ίδιος ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος. Προκειμένου να
περάσει τις δικές του απόψεις για τη Δύση και την
Ευρώπη, ο τότε γραμματέας του ΛΑΟΣ έβαλε και στο
στόμα του τελευταίου Βυζαντινού αυτοκράτορα τα πα­
ρακάτω λόγια: «Σης φλέβες μου ρέει το αίμα του Λεωνίδα
των Θερμοπυλών, του Μ . Αλεξάνδρου, του Β ασιλείου του
Βουλγαροκτόνου, λες να ατιμάσω τη φ υλή μου; [Ξέχνα τη
Δ ύ σ η ιππότα] και συγχώ ρεσέ μ ε εάν αυτά πο υ θα σου πω,
σε θίξουν διότι η γενιά σου από εκεί κρατάει. Μ ας ξέχα-
σαν ή μάλλον καλλίτερα μας πούλησαν για λίγα εμπορικά
ανταλλάγματα. Θα το δης, διότι εγώ θα έχω πεθάνει. Εάν ο
Μ ω άμεθ πάρει την Πόλι οι πρώτοι που θα τον συγχα ρούν
θα είναι οι δήθεν φίλοι μας από την Δ ύσι. Ό λα τα μετρούν
με το συμφέρον. Δ εν περιμένω πια τίποτε από αυτούς. Δεν
το λέω στον Κόσμο, για να μη ν λιποψ υχήση, όμως αυτή
είναι η αλήθεια. Και η ευχή πο υ δίνω στους Ε λληνες για το
Το αποτέλεσμα μέλλον είναι να μη ν τους ξαναεμπιστευθούμε ποτέ! Μ όνοι
μας θα έπρεπε να μπορούμε να σωθούμε» (σ. 302-3).
είναι μια
Προφανώς ο Άδωνις του 2004 δεν είχε προβλέψει
ακραία τον Άδωνι του 2010-18, τον λάτρη του Μνημονίου.
φιλολογική Αλλά το χειρότερο είναι η κατακλείδα του μυθιστορή­
απάτη ματος. Το πρωτότυπο κλείνει με ένα φανταστικό έγ­
γραφο βάπτισης του Κωνσταντίνου, γιου της Θεοδώ­
Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ
ρας Φραντζή και του ιππότη Εδουάρδου στην Αγγλία.
Για τον κ. Γεωργιάδη αυτό δεν ήταν αρκετό. Και βάζει
τη Θεοδώρα να ρωτά τον άντρα της για ποιο λόγο επέ-
λεξε για τον γιο τους ένα ελληνικό όνομα. Κι εκείνος
απαντά ως εξής: «Ο αείμνηστος ημώ ν Αυτοκράτω ρ μού
εκμυστηρεύθη κάτι για τους Δυτικούς. Ν τρέπομαι διότι και
εγώ τέτοιος είμαι. Μ όλις έμαθα ότι την επομένη της Αλώ-
σεως όλοι οι Γενουάτες και οι Βενετοί έσπευσαν να δώ σουν
τα συγχα ρη τήριά τους στον Μ ω άμεθ, τους σιχάθηκα. Θ υ­
μή σο υ πόσες υποσχέσεις μάς έδωσαν. Πόσο κοροΐδεψαν
ή τουλάχιστον έτσι νόμιζαν οι τιποτένιοι τον Κωνσταντίνο
Παλαιολόγο. [...] Ο υιός μας θέλω να ξεχάση ότι έχει δυ τι­
κό αίμα, μόνο το ελληνικό μετράει πια για μένα, διότι όχι
μόνο στις στιγμές του πλούτου και της ισχύος, αλλά και
στις στιγμές της πτώ σεως φαίνονται τα χαρίσματα και των
ανθρώ πω ν και των λαών. Και εσείς οι Έλληνες πέσατε με
αξιοπρέπεια. Πάλι με χρόνους με καιρούς λοιπόν, πάλι δικά
σας θα 'ναι. Είμαι βέβαιος γι' αυτό! Μ η ν περιμένετε β οή­
θεια από εμάς. Μ όνοι σας θα απελευθερωθείτε! Μ όνοι σας
θα τα πάρετε πίσω και θα έρθη ξανά η στιγμή που εμείς
οι Δ υτικο ί θα σας προσκυνήσουμ ε και πάλι όπως τόσες
φορές στο παρελθόν» (σ. 461-2). Προφανώς εδώ ο κ. Γε-
ωργιάδης προφητεύει τον ερχομό της τρόικας...
Για να αποτιμήσει κανείς αυτές τις παρεμβάσεις
του Γεωργιάδη στο κείμενο του καημένου του Νιλ
πρέπει να συνυπολογίσει ότι καταλαμβάνουν ελάχιστη
έκταση, κάτω του 1% του πρωτότυπου. Δεν πρόκειται
δηλαδή ούτε καν για μια διασκευή κειμένου, αλλά για
πιστή αντιγραφή του, με ορισμένες άτεχνες και άστο­
χες πινελιές που κακοποιούν το αρχικό μυθιστόρημα,
προκειμένου να το προσαρμόσουν στη φανατική ημι-
μάθεια ίου στενού συνεργάτη των κυρίων Καρατζαφέ-
ρη, Σαμαρά και Μητσοτάκη. Το αποτέλεσμα είναι μια
ακραία φιλολογική απάτη.
Εκείνος που υπογράφει την αρχική παραπλανητι­
κή έκδοση του αγγλικού μυθιστορήματος στη σειρά
«Βιβλιοθήκη των Ελλήνων» των εκδόσεων Γεωργιάδη
ως δήθεν έργου της Θεοδώρας Φραντζή είναι ο Πά-
νος Τσίνας, επί χρόνια υπάλληλος της Εθνικής Βιβλι­
οθήκης. 0 ίδιος αυτοπαρουσιάζεται ως «τ. διευθυντής
παρά τη Εθνική Βιβλιοθήκη». Στην πραγματικότητα
δεν έφτασε ποτέ στη θέση του διευθυντή, αλλά οπωσ­
δήποτε είναι εντυπωσιακό το γεγονός ότι ένα στέλε­
χος της Εθνικής Βιβλιοθήκης υπέπεσε σε παρόμοιο
σφάλμα. Θα αρκούσε να έχει διαβάσει κανείς το Χ ρονι­
κόν του ίδιου του Φραντζή για να γνωρίζει ότι το πρό­
σωπο «Θεοδώρα Φραντζή» είναι ανύπαρκτο. Πρόκει­
ται για πλάσμα της φαντασίας του Τζον Μέισον Νιλ.
Ο Φραντζής είχε μόνο μία κόρη που έφερε το όνομα
Θάμαρ και πέθανε το 1464, στο σαράι του σουλτάνου
σε ηλικία 16 ετών.
0 λόγος που ο Τσίνας πέφτει σε παρόμοιο χον­
δροειδές σφάλμα είναι ότι ο ίδιος υπήρξε ομοϊδεάτης
του Αδώνιδος. Ακροδεξιάς, αντικομμουνιστής, φιλο-
χουντικός, συνωμοσιολόγος, αντισημίτης και θιασώ­
της των Πρωτοκόλλων των Σοφώ ν της Σιών, δεν ήταν
δύσκολο να επιχειρήσει τη δική του «ανακάλυψη».
Επιπλέον ο Τσίνας ήταν αντιχριστιανός και αρχαιο-
λάτρης. Καθώς φαίνεται έπεσε στα χέρια του η μετά­
φραση του Παρμενίδη, χωρίς εξώφυλλο. Αναγραφόταν
δηλαδή μόνο ο τίτλος του κειμένου και όχι ο συγγρα­
φέας και ο μεταφραστής. Το αστείο είναι ότι έκανε
«έρευνα» και σε άλλες βιβλιοθήκες ο Τσίνας, βρήκε και
το μυθιστόρημα του Νιλ, αλλά το «επιστημονικό» του
συμπέρασμα υπήρξε ότι ο Άγγλος ήταν ο μεταφραστής
και το ελληνικό κείμενο ήταν το πρωτότυπο! Τι κι αν
το βιβλίο έγραφε καθαρά το αντίθετο;
Φυσικά ακόμα κι αν δεν είναι κανείς ειδικευμένος Η πρώτη έκδοση
φιλόλογος, είναι ορατό διά γυμνού οφθαλμού ότι η του έργου από ιis
εκδόσεκ Γεωργιάδη
γλώσσα του Παρμενίδη και η πλοκή του μυθιστορή­
το απέδιδε στην...
ματος δεν έχουν καμιά σχέση με τη μεσαιωνική γραμ­ θεοδώρα Φραντζή
ματεία. Υπάρχουν μάλιστα ακόμα και αναφορές μέσα
στο κείμενο για τον Φραντζή με τρόπο που επιβεβαιώ­
νεται ότι πρόκειται για κείμενο του 19ου αιώνα.
Αλλά ο Τσίνας δεν καταλάβαινε απ’ αυτά. Δημοσί­
ευσε αρχικά ένα απόσπασμα της μετάφρασης Παρ­
μενίδη ως «ντοκουμέντο» σε δικό του βιβλίο (Αιώνος
Λήρος, Αθήνα 1981, σ. 128-9), επανέλαβε την «αποκά­
λυψη» σε νεότερο αυτοβιογραφικό πόνημα (Κανμένη
Ελλάδα!, Αθήνα 1983, σ. 236) και τέλος, προχώρησε
στην επανέκδοση της μετάφρασης Παρμενίδη στις εκ­
δόσεις Γεωργιάδη το 1990.
Για να μη μείνει αμφιβολία για τον πολιτικό χα­
ρακτήρα όλων αυτών των φιλολογικών αυτοσχεδια-
σμών, ο Τσίνας φρόντισε στην εισαγωγή του να μας
κατατοπίσει: «Στα πλαίσια των επιδιώ ξεων της ιδρυθεί-
ση ς κινήσεως υ πό τον τίτλον Ε λληνική Λ α ϊκή Π ατριω τι­
κή Ιδεολογική Σ υσπείρω σι (Ε.Λ.Π.Ι.Σ.), η οποία σκοπεί
να επαναφέρει εις τσν Λαόν την Μ εγά λη ν Ιδέαν, δίνουμε
σήμερα στη δημοσιότητα το έργο της Θεοδώρας Φραντζή,
ελάχιστα γνωστό, αν μη παντελώ ς άγνω στο στην Ελλάδα»
(σ. 5).
Μετά από όλα αυτά ηχεί πραγματικά ως ανέκδοτο
ο τρόπος που διαφημίζεται το βιβλίο από την εκπομπή
«Ελλήνων Έγερσις», διά στόματος Λεωνίδα Γεωργιά­
δη: «Θα παρουσιάσουμε τα ωραιότερα και σημαντικότερα
βιβλία, τα καλύτερα πο υ υ πά ρχο υν στην ελληνική βιβλια- Το πρόσωπο
γορά. Π ρώ τη προσφορά της ημέρας θα έχουμε τα βιβλία
«Θεοδώρα
του Αδώ νιδος Γεωργιάδου Ομοφυλοφιλία στην Αρχαία
Ελλάδα, Ο μύθος καταρρέει και Θεοδώρα Φραντζή, Η
Φραντζή»
άλωσις, το ιστορικό μυθιστόρημα του Αδώνιδος. Ένα βι­ είναι
βλίο πο υ τους πονάει.Έ να βιβλίο πο υ γ κρέμισε ένα ολόκλη­ ανύπαρκτο
ρο κατεστημένο» {Τηλεάστυ, 6.2.2008).
44
Ισοκράτης,
ένας αρχαίος Σαρκοζί
Ο ΑΔΩΝΙΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΡΧΑΙΟΙ
ΑΝΑΦΕΡΘΗΚΑΜΕ ΗΔΗ σε ορισμένες πλευρές ιης
ενασχόλησης του κ. Γεωργιάδη με τα της Αρχαίας Ελ­
λάδας. Συχνά-πυκνά αισθάνεται την ανάγκη να επα-
ναλάβεί: «0 παγκόσμιος πολιτισμός έχει μία μήτρα. Και
αυτή η μήτρα λ έγεται Ελλάς. Είτε αρέσει είτε δεν αρέσει σε
κάποιους. Εάν δεν τους αρέσει σκορδοκαΐλα μας» (Τηλεά-
στν, 21.4.2008). Δυστυχώς ο τρόπος που συμπεριφέρε-
ται στους Αρχαίους δεν είναι καλύτερος από εκείνον
που επιφύλασσε στον καημένο τον Νιλ και το μυθι­
στόρημά του για την Άλωση.
Ό πω ς κάθε γνήσιος εθνικόφρων, ο κ. Γεωργιάδης
καταβάλλει μεγάλες προσπάθειες για να ξεπεράσει
εκείνη τη ρημάδα τη φράση «της ημετέρας παιδεύσεως
μετέχοντες» που έγραψε ο Ισοκράτης και επιχειρεί να
αντιστρέφει το νόημά της.
«Τον διαστρέβλωσαν σήμερα», τον Ισοκράτη, θα πει
στην εκπομπή του. Και θα διαβάσει το επίμαχο από­
σπασμα από τον Πανηγυρικό Λόγο: «Πρόσεξε το κρίσιμο
κλειδί, Λεωνίδα. Και το όνομα των Ελλήνων είναι φτιαγμένο
να φαίνεται ότι δεν είναι από την καταγωγή, αλλά να φα ί­
νεται ότι είναι από τη διάνοια. Και περισσότερο να φαίνεται
-το επαναλαμβάνω- ότι Έλληνες ονομάζονται όσοι έχουν τη
δική μας παιδεία -δηλαδή των Αθηνώ ν- παρά όσοι έχουν
γεννηθεί ως'Ελληνες. Μ ιλάει ο Ισοκράτης στους Αθηναίους
για να τους τονώσει το φρόνημα, τους λέει έχετε φτάσει τόσο
ψηλά που μεταξύ των υπολοίπων Ελλήνων δεν φτάνει να
έχει γεννηθεί κάποιος'Ελληνας, πρέπει να έχει ενστερνιστεί
Ο κ. και τον αθηναϊκό πολιτισμό» (Τηλεάστυ, 23.4.2007).
Γεωργιάδης Εδώ ο κ. Γεωργιάδης αναμασά απλώς τα όσα έλεγε
αναμασά από το 2000 ο Στέλιος Παπαθεμελής, στην προσπά-
απλώς τα όσα θειά του να υποστηρίξει ότι δεν πρέπει να κρατούν ελ­
ληνική σημαία οι αριστούχοι μαθητές που δεν έχουν
έλεγε από το ελληνική καταγωγή. Είναι κουραστικό να επανέρχεται
2000 ο Στέλιος κανείς σ’ αυτό το πολυσυζητημένο ζήτημα. Το αρχαίο
Παπαθεμελής κείμενο είναι το εξής: «Τοσούτον δ ’ απολέλοιπεν η πόλις
ημώ ν περί το φρονείν και λέγειν τους άλλους ανθρώπους,
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ
ώ σθ’ οι ταύτης μα θητα ί των άλλων διδάσκαλοι γεγσνασι
και το των Ελλήνων όνομα πεποίηκε μηκέτι του γένους,
αλλά της διανοίας δοκείν είναι, και μάλλον Έλληνας καλεί-
σθαι τους της παιδενσεω ς της ημετέρας, ή τους της κοινής
φύσεω ς μετέχοντας». Το αστείο είναι ότι ο κ. Γεωργιά­
δης από την εκπομπή του μεταφράζει διαφορετικά τον
Ισοκράτη από ό,τι ο Γεωργιάδης ως εκδότης. Η δική
του έκδοση του κειμένου του Ισοκράτη τον διαψεύ-
δει απολύτως. Ιδού πώ ς μεταφέρει το χωρίο αυτό ο
μεταφραστής των Εκδόσεων Γεωργιάδη, Χρίστος Σωτ.
Θεοδωράτος: «Η πόλις μας έχει τόσον πολύ υπερβάλει
όλους τους άλλους εις την φιλοσοφίαν και τον έντεχνον
λόγον, ώ στε οι ιδικοί της μαθηταί έχουν γίνει διδάσκαλοι
των άλλων και έχει κάμει, ώ στε το όνομα Έ λληνες να μη
θεωρείται πλέον ως δηλωτικόν του έθνους, αλλ’ ως δηλω­
τικόν της μορφώσεως, και Έ λληνες να ονομάζωνται όχι
τόσον όσοι ανήκουν εις το έθνος το Ελληνικόν, αλλ’ όσοι
έχουν τήκει της ιδικής μας παιδείας». Μάλιστα στον ίδιο
τόμο υπάρχει και σχόλιο του επιμελητή των Εκδόσεων
Γεωργιάδη, με το οποίο ακυρώνεται η φιλότιμη προ­
σπάθεια του εκδότη να προσαρμόσει τον Ισοκράτη
στο πρόγραμμα του ΛΑΟΣ: «Ύμνος προς το πνευματικόν
μεγαλείον των Αθηνών, ανάλογος προς τον οποίον συνθέτει
ο Π ερικλής εις τον Ε πιτάφιόν του [sic], Α ι Α θήναι είναι
της Ελλάδος η “παίδευσις" και'Ε λληνες είναι όσοι μετέχουν
“της παιδεύσεω ς της ημετέρας’’. Π νευματική οικουμενικό-
της του Ελληνισμού».
Αυτά είναι δεδομένα, όσο κι αν διαφωνεί ο κ. Π.
Ψωμιάδης, ο κ. Στ. Παπαθεμελής και ο κ. Ν. Μιχα-
λολιάκος. Ούτως ή άλλως είναι εντελώς αδιέξοδη η
αναζήτηση στην αρχαία γραμματεία επιχειρημάτων
για σύγχρονα πολιτικά ζητήματα και αποτελεί απόλυ­
το αναχρονισμό ο παραλληλισμός της πόλης-κράτους
της Αρχαιότητας με το σύγχρονο κράτος και της ση­
μερινής εθνικής ταυτότητας με την αρχαία. Αλλά του­
λάχιστον ας μην παραποιούμε τα κείμενα. Και ας μην
Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ
ξεχνούμε ότι η σύγχρονη διαδικασία εθνογένεσης -ε ι­
δικά στα Βαλκάνια- στηρίχθηκε σε μεγάλο βαθμό στην
εκπαιδευτική διαδικασία.
Πάντως ο κ. Γεωργιάδης δεν περιορίζεται σ’ αυτό
το πασίγνωστο χωρίο του Ισοκράτη. Εκτίθεται και με
ένα άλλο:
«Να πω και κάτι για τον τόσο ταλαιπωρημένο Ισοκράτη,
και τόσο παρεξηγημένο Ισοκράτη, τον οποίο τον έχο υν κά­
νει σαν τα μούτρα τους, ο οποίος έχει πει το περίφημο -να
το πω στα αρχαία ελληνικά- είναι στην τέταρτη επιστολή
τον Ισοκράτονς προς τον βασιλέα Φ ίλιππο Β \ τον πατέρα
τον Μ εγάλου Αλεξάνδρου. Ό ταν τον προτρέπει ο Ισοκρά­
της, αυτός που κάποιοι δήθεν είπαν ότι έλεγε ότι όλοι είμα­
στε το ίδιο, βάσει της παιδείας, ενώ άλλο πράγμα έλεγε ο
Ισοκράτης, γράφει λοιπόν προς τον Φίλιππο. Θέλει να τον
πείσει ότι πρέπει ο Φ ίλιππος να ενώσει τους Έ λληνες και
να εκστρατεύσει κατά των βαρβάρων της Ασίας. Και τι τον
λέει; Τον λέει μια συγκλονιστική φράση. Α ν την πεις σ ή με­
ρα, είσαι ακραίος. Α υτό είπε όμως ο Ισοκράτης. Είτε τους
αρέσει είτε όχι. “Τους βαρβάρους δει ειλωτεύειν". Πρέπει
δηλαδή να εκστρατεύσεις στην Ασία, διότι τους βαρβάρους
πρέπει να τους κάνεις είλωτες. Εγώ δεν λέω ότι αυτό πρέπει
να κάνουμε σήμερα. Προς Θεού. Το λέω για να καταλάβου­
με σε η πίστευε ο Ισοκράτης και σε τι πίστευαν οι Α ρχαίοι
Έλληνες, για να μην ακούμε μπαρμπούτσαλα» (Τηλεάστν,
31.10.2006).
Αλλά τι είπε ακριβώς ο Ισοκράτης; Το σχετικό από­
σπασμα (της Β1 και όχι Δ' Επιστολής) έχει ως εξής:
«Ηγού δε τόθ' έξειν ανυπέρβλητον α υτήν και των σοι πε­
πραγμένω ν αξίαν, όταν τους μεν βαρβάρους αναγκάσης ει-
λωτεύειν τοιςΈ λλησι πλην των σοι σνναγωνισαμένων, τον
δε βασιλέα τσν νυν μέγαν προσαγορευόμενον ποιήσης τού­
το πράττειν ότι αν συ προστάττης». Και στη μετάφραση
(πάντα των Εκδόσεων Γεωργιάδη): «Κανών της σκέψε-
ώς σου ας είναι τούτο, ότι τότε μόνον θα α ποκτήσης δόξαν
ανυπέρβλητον και ανταξίαν όσων έχεις πράξει, όταν ανα­
45
γκάσης ιο ύς βαρβάρους -π λη ν εκείνων που ηγω νίσθησαν Οίσοκράτηε και ο
μαζί σο υ - να είναι δούλοι των Ελλήνων και κάμης εκείνον Σαρκοζίμε εδδηνική
σημαία. Ταδυο
πο υ τώρα ονομάζεται μέγας βασιλεύς να εκτελή ό,τι σ υ δι-
ιδάϋματα του
ατάσσεις». Μ ’ άλλα λόγια, η «συγκλονιστική» κατά τον κ. Γεωργιάδη
κ. Γεωργιάδη φράση «τους βαρβάρους δει ειλωτεύειν»
δ ε ν υπάρχει στον Ισοκράτη, ο οποίος λέει απλώς στον
Φίλιππο ότι πρέπει να τους υποδουλώσει, εξαιρώντας
όσους έχουν συμμαχήσει μαζί του. Καμιά «φυλετική»
λοιπόν διάσταση δεν έχει αυτή η φράση, όπως νομίζει
ο κ. Γεωργιάδης, αλλά και ο Ν. Μιχαλολιάκος, ο οποίος
επικαλείται την ίδια πλαστή διατύπωση προκειμένου
να διακηρύξει ότι ο Ισοκράτης ήταν φυλετιστής.1
Βέβαια του κ. Γεωργιάδη τού αρκεί η αυτοεπιβεβαί-
ωση: «Ξέρετε πόσο μεγάλη χαρά αισθάνομαι κάθε φορά
πο υ δείχνουμε τσν Ισοκράτη; Π όσα χρόνια περάσαμε,
ακούγοντας όλους τους θολοκονλτονριάρηδες να μας λένε
ότι δήθεν ο Ισοκράτης ήταν οπαδός της πολυπολιτισμικό-
τητας; Α υτά πο υ λέγανε “της ημετέρας παιδείας μετέχο-
ντες" και ότι θα έπρεπε να αφήνουμε τους Αλβανούς να
σηκώ νουν τη σημαία. Και έβγαινε ο Μ πίστη ς και έβγαι­
νε ο Κουναλάκης και βγαίνανε οι Πασόκοι και βγαίνανε
οι κομμουνιστές, βγαίνανε και οι νεοδημοκράτες. Β γήκε
δυστυχώ ς και ο Κω στής Στεφανόπουλος, όταν ήταν Πρό­
εδρος της Δημοκρατίας. Ευτυχώ ς, όταν του στείλαμε μια
επιστολή και του εξηγούσαμε το κείμενο φιλολογικά, μας
ζήτησε συγγνώ μη και το παρουσιάσαμε τότε στην Ελληνι­
κή Αγωγή- Ο Ισοκράτης, κύριοι, ήταν ο ιδεολογικός εκπρό­
σω πος του ελληνικού εθνικισμού στην Αρχαιότητα. Είτε
σας αρέσει είτε όχι. Α υτόν λοιπόν τον ρήτορα, όσοι θέλουμε Μοναδική
να ξαναδώ σουμε αυτό πο υ είπε ο Νικολά Σαρκοζί προχτές, του έγνοια
ότι θα δώσει μά χη για την εθνική ταυτότητα. [...]
να αποδείξει
Οι Α ρχαίοι Έ λληνες δεν πίστευαν στην πολυπολιτισμι-
κότητα. Οι Α ρχα ίο ιΈ λληνες πιστεύανε στην εθνική ταυτό­
ότι ο Ισοκράτης
τητα. Α υ τή είναι η αλήθεια. Γι' αυτό και λέει ο Ηρόδοτος το υπήρξε...
περίφημο, το Όμαιμον, κοινή καταγωγή, κοινή φ ν λή που φυλετιστής
λέμε σήμερα, το Ομόθρησκον, η κοινή θρησκεία, άρα κάτω
46
τα χέρια από την Εκκλησία, το Ο μόγλω σ­
σ ο ς ίδια γλώσσα, άρα κάτω τα χέρια από
τη γλώσσα, και το Ομότροπος τα κοινά ήθη
και έθιμα. Ά ρα αν μπαίνουν μέσα Αλβανοί,
Πακιστανοί, Φιλιππινέζοι, πάει το Ομότρο­
π ο ς διότι άλλοτε γιορτάζουμε εμείς, άλλοτε
γιορτάζουν οι άλλοι. Φτάσαν στη Μ εγάλη
Βρετανία να καταργήσουν τα Χ ριστούγεννα
για να μη στεναχω ρήσουν λέει τους Μ ο υ ­
σουλμάνους συμπολίτες τους» (Τηλεάστυ,
8.5.2007).
Και να ’ταν μόνο ο Ισοκράτης, καλά θα ήτανε. Στα
χέρια του κ. Γεωργιάδη δεινοπαθούν ακόμα και τα λε­
ξικά της Αρχαίας Ελληνικής. Δείχνει σε μια εκπομπή
του το Επίτομο Λεξικό των Liddell και Scott. Και δη­
λώνει με νόημα: «Μη νομίζετε ότι υ πά ρχο υν λέξεις που
δεν είναι ελληνικές» (Τηλεάστυ, 14.7.2007).
Αυτές λοιπόν τις λέξεις θα αναζητήσει σε άλλη εκ­
πομπή, όπου παρουσιάζει την επανέκδοση του Λ εξι­
κού των ελληνικών και ρω μαϊκών αρχαιοτήτων του Σμιθ,
το οποίο είχε κυκλοφορήσει το 1890. Επιλέγει το λήμ­
μα «τραπεζίτης». «Πολύ ενδιαφέρον και πολύ επίκαιρο»,
σχολιάζει. Και διαβάζει. «Δημόσιαι ή εθνικαί τράπεζαι
φαίνεται ότι ήσαν ά γνωστοι τω πάλαι. Φαίνεται δε πιθανώ-
τατον ότι η εξουσία επετήρει τας ιδιωτικός τραπέζας. Διότι
άνευ τούτου δεν δυνάμεθα να εννοήσωμεν πώ ς ιδιώται
κ,λπ. Δηλαδή, στην Α ρχαία Α θήνα δεν υπ ή ρ χα ν καθόλου
Το λεξικό τράπεζες του δημοσίου.Ή τα ν μόνο ιδιωτικές επιχειρήσεις.
του Σμιθ λέει Και το μόνο πο υ έκανε το κράτος ήταν να ελέγχει αυτές τις
το ακριβώς ιδιωτικές επιχειρήσεις. Δ εν ξέρω αν σας θυμίζει κάτι για
όλη την κουβέντα που κάνουμε τώρα, αλλά όλα τα έχουν
αντίθετο
πει οι Αρχαίοι'Ε λληνες» (Τηλεάστυ, 22.6.2011). Ιδού και
από αυτό που νεοφιλελεύθεροι οι Αρχαίοι!
ισχυρίζεται ο κ. Αλλά υπάρχουν και χειρότερα. Σε όλη την εκπομπή
Γεωργιάδης του, ο πρώην γραμματέας του ΛΑΟΣ και ήδη αντι­
πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, επανερχόταν στο
Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΗΝ
ΟΑδωνιςμπέρδεψε τον
«Ιένιο Δία»με us ομώνυμες
επιχειρήσεις σκούπα ins
κυβέρνησης Σαμαρά το 2012
λήμμα «Ξενία» του λεξικού, θεωρώ­
ντας ότι είχε ξετρυπώσει λαβράκι,
με το οποίο θα κατατρόπωνε τους
«κουλτουριαραίους», οι οποίοι
τολμούν να συνδέουν την οφειλό-
μενη στάση απέναντι στους πρό­
σφυγες και τους μετανάστες με
την ιερή ελληνική παράδοση της
φιλοξενίας, η οποία έχει τις ρίζες
της στην αρχαιότητα και τη λατρεία του Ξενίου Διός.
Κάθε λίγο και λιγάκι διάβαζε μια φράση από το
λήμμα αυτό: «Παρά τοις αρχαίοις ο μη Έ λλην ξένος εθε-
ωρείτο ως εχθρός και βάρβαρος». Αυτή τη φράση ο κ.
Γεωργιάδης την ερμήνευε ως εξής: «Δηλαδή, η έννοια
του Ξενίου Δ ιός ήταν μόνο μεταξύ των Ελλήνων. Δεν έχει
να κάνει με τους αλλοδαπούς, να πείτε στους διάφορους
θολοκουλτουριαραίους».
Μόνο που το Λεξικό λέει το ακριβώς αντίθετο.
Ακριβώς μετά τη φράση που επαναλάμβανε μονότονα
ο κ. Γεωργιάδης, αναγράφονται τα ακόλουθα: «Ο ερχό­
μενος δε εις χώ ραν τινά ο υ χί επί εχθρικά) τινι σκοπώ, φαι-
νομένως τουλάχιστον, ενομίζετο ως ου μόνον προστασίας
δεόμενος, αλλά και ως ικέτης. Ο Ζ ευς δε ην η προστάτεψα
των ξένων και των ικετών θεότης. Ό θεν εκαλείτο Ζ ευς Ξέ­
νιος και Ικετήσιος. [...] Ά μα αφικομένου ξένου, οιασδήποτε
τήξεως και γένους, εδέχσντο αυτόν ευμενώ ς και παρείχαν
αυτώ πάντα τα προς ανάπαυσιν και θεραπείαν των αμέσων
αυτού αναγκώ ν επιτήδεια. Ο ξενούμενος αυτόν δεν ηρώτα
τις ήτο ούτος, ή δια τι ήλθεν εις rnv οικίαν αυτού πριν ή
εκτελέση τα της ξενίας καθήκοντα. Εν όσω δε διέμενε π α ρ ’
αυτώ, εθεώρει ως ιερώτατον καθήκον το προστατεύειν α υ ­
τόν από πά σης καταδιώξεως, και εάν έτι ανήκεν εις πολιτι-
κώς εχθρά ν φυλήν».1
1 Ν.Γ. Μιχαλολιάκος, «Αρχαία Ελλάς και Φυλή», εφ. Χρυσή
Αυγή, 12.12.2012.
 I ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ
Αμάρτησα
για τον ναζί μου
Ο ΑΔΠΝΙΣ ΚΑΙ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΠΛΕΥΡΗ
ΣΤΙΣ ΜΑΡΤΙΟΥ 2018 ο κ. Γεωργιάδης επισκέφτηκε
επισήμως το Ισραήλ, όπου είχε συναντήσεις με ορι­
σμένους αξιωματούχους. 0 ίδιος εξήγησε στη σελίδα
του στο facebook τους λόγους της επίσκεψης αυτής:
«Ήταν ένα προσωπικό στοίχημα να βγάλω από πάνω μον
τις υποψίες περί αντισημιτισμού πο υ κουβαλούσα από το
παρελθόν και να αποδείξω ότι αυτά πο υ λέω τα εννοώ».1
Και τι είναι «αυτά που λέει» ο κ. Αντιπρόεδρος; Προφα­
νώς αναφέρεται στη δήλωση συγγνώμης που ανάρτη-
σε και πάλι στο facebook πέρυσι. «Με την ευκαιρία της
Η μέρας Μ νή μ η ς για τα θύματα του Ολοκαυτώματος, επι­
θυμώ να α ποσαφηνίσω την ξεκάθαρη θέση μο υ σχετικά με
τις απόψεις μον για τον αντισημιτισμό πο υ αποτελεί καίρια
απειλή κατά του Εβραϊκού λα ού και πλήγμα στις αξίες της
Δημοκρατίας μας και του Δ υτικο ύ πολιτισμού.
Στο παρελθόν είχα συνυπάρξει και ανεχτεί τις απόψεις
ανθρώ πω ν πο υ έδειξαν ασέβεια στους Εβραίους συμπα τρι­
ώτες μου και γ ι' αυτό το λόγο αισθάνομαι την ανάγκη να
ζητήσω συ γνώ μη από την Ε βραϊκή Κοινότητα.
Ακόμα περισσότερο λυπά μα ι πο υ υποστήριξα και προ­
ώ θησα το υβριστικό για τους Εβραίους βιβλίο του Κώστα
Πλεύρη.
Τα τελευταία όμως χρόνια έχω μάθει πολλά για τον
Εβραϊκό λαό, την ιστορία του και την προσφορά των Ελλή­
νων Εβραίω ν στην χώ ρα μας και έχω προσπαθήσει πολύ
και προσπαθώ να ενημερώ σω όλους τους συμπολίτες μας
για την συνεισφορά τους αυτή ■Το ολοκαύτω μα του Εβρα­
ϊκού λαού αποτελεί το μεγαλύτερο αίσχος τον σύγχρονου
πολιτισμού μας».2
Ασφαλώς δεν έχουμε ξαναδεί τον κ. Γεωργιάδη τόσο
ταπεινό, ενώ και το πολιτικό προσωπικό της χώρας
στο σύνολό του δεν μας έχει συνηθίσει σε παρόμοι­
ες ασκήσεις βαθιάς αυτοκριτικής. Η έκφραση αυτής
της δημόσιας συγγνώμης είναι ούτως ή άλλως αξιο­
πρόσεκτη. Βέβαια οι κακόπιστοι συνδύασαν αυτή την
περυσινή δήλωση μεταμέλειας με το γεγονός ότι δυο
47
μέρες αργότερα ο Κυριάκος Μητσοτάκης είχε οριστεί
ως επίσημος ομιλητής στην εκδήλωση για την Εθνική
Ημέρα Μνήμης των Ελλήνων Εβραίων Μαρτύρων και
Ηρώων του Ολοκαυτώματος στη Θεσσαλονίκη. Καθώς
φαίνεται, ο κ. Αντιπρόεδρος έκρινε ότι δεν αρκούσαν
πλέον τα αυτοκριτική μισόλογα στα οποία επιδιδόταν
έως τότε, για να αποσείσει την κατηγορία του αντιση­
μιτισμού. Θα ήταν άκομψο να συνοδεύει τον Πρόεδρό
του σε μια παρόμοια εκδήλωση μνήμης η σκιά ενός
αντισημίτη Αντιπροέδρου. Ακόμα κι έτσι, πάντως,
υπήρξε μια σαφής παραδοχή.
Ούτως ή άλλως είχε επιχειρήσει να κάνει κάτι πα­
ρόμοιο και κατά την περίοδο που διεκδικούσε την αρ­
χηγία της Νέας Δημοκρατίας. Σε συνέντευξή του στον
Νίκο Χατζηνικολάου είχε ομολογήσει: «Αν με ρω τήσετε
ποιο είναι το μεγαλύτερο λάθος της πολιτικής μο υ καρτε­
ράς μέχρι σήμερα, ήταν η εμπλοκή μο υ με το βιβλίο του
Π λεύρη για τους Ε βραίους» ( S ta r , 5.10.2015). Όμως συ­
νόδευε αυτή τη δήλωση με μια έμμεση αναίρεσή της:
«Έλεγα πάντα ότι διαφωνώ με το περιεχόμενό του. Ποτέ
δεν έλεγα ότι συμφωνώ. Π αραταύτα, πρέπει να παραδεχτώ
δημοσίω ς ότι ήταν λάθος που το έδειξα έστω και έτσι. Και
αν κάποιοι με χαρακτήρισαν αντισημίτη από αυτό, τους
ζητώ εξαιρετικά συγγνώ μη σο υ τους έδωσα αυτή τη λαν­
θασμένη εντύπω ση, για.τί αντισημίτης δεν υπήρξα ποτέ. Η
καλύτερή μο υ φ ίλη από το Π ανεπιστήμιο είναι από την ισ-
ραηλιτική κοινότητα Ελλάδος και είναι εξαιρετικό κορίτσι». Με επίσκεψη
Μάλιστα στην ίδια συνέντευξη επέμενε ότι το ΛΑΟΣ στο Ισραήλ
δεν υπήρξε ακροδεξιό κόμμα! Αλλά την ίδια περίοδο επιχείρησε
που εκείνος διαφήμιζε με κάθε τρόπο το βιβλίο του ο κ. Γεωργιάδης
Πλεύρη, όντας ήδη εκπρόσωπος Τύπου του ΛΑΟΣ,
να αποδείξει ότι
η κομματική εφημερίδα Αλφα Ένα δημοσίευε κύρια
άρθρα με φράσεις όπως «τον Εβραίο και αν τον πλένεις
η αυτοκριτική
το σαπούνι σου χαλάς. Λ ίγο ακόμα να τους α φήσουμε θα του υπήρξε
σπά σουνε το ρεκόρ του Χίτλερ» (23.7.2006), ενώ ο ίδιος ειλικρινής
ο Αρχηγός Καρατζαφέρης έγραφε ότι «είναι πλέον ευρέ-
48
Στιγμιότυπο ως γνω στό σε όλο τον κόσμο ότι ο Εβραίος μυρίζει Αίμα»
από την επίσκεψη (3.1.2009).
τουκ. Γεωργιάδη
Όσο για το «επιχείρημα» ότι είχε μια φίλη Εβραία
στο Ισραήή, στην
προσπάθεια του να στο Πανεπιστήμιο, πρόκειται για τη συνηθισμένη δι­
σβήσει τis ιδιαίτερεε καιολογία όλων των ρατσιστών. Το είχε χρησιμοποιή­
σχέσε/s τουμε σει και ο ίδιος ο Καρατζαφέρης, όταν, για να αποκρού­
τονΚώστα Πήεύρη σει τις κατηγορίες περί αντισημιτισμού, ισχυριζόταν
ότι στο ψηφοδέλτιό του για τις νομαρχιακές εκλογές
του 2002 είχε περιλάβει δύο πολίτες εβραϊκού θρη­
σκεύματος. Το Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο (ΚΙΣ)
τον είχε διαψεύσει, αλλά ήδη είχαν δημιουργηθεί οι
εντυπώσεις που ήθελε να προκαλέσει ο Καρατζαφέ­
ρης. Η αλήθεια είναι ότι στο ψηφοδέλτιο εκείνο περι­
λαμβάνονταν τέσσερα στελέχη της Χρυσής Αυγής.
Τα δεδομένα αυτής της θλιβερής ιστορίας έχουν
αναλυθεί από τη στήλη του «Ιού» στην πάλαι ποτέ
Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία και βρίσκονται αναρτημέ-
να στον ιστότοπο της δημοσιογραφικής μας ομάδας
(www.iospress.gr), όπου φιλοξενούνται και εκτενή
απομαγνητοφωνημένα αποσπάσματα από τις επίμα­
χες εκπομπές. Το ιστορικό της υπόθεσης3 έχει συνο­
πτικά ως εξής:
Η προβολή του βιβλίου του Πλεύρη δεν υπήρξε ένα
«στιγμιαίο» σφάλμα του κ. Γεωργιάδη. Επί τέσσερα
χρόνια από την εκπομπή του πρόβαλε με εξαιρετικά
επιδοκιμαστικά σχόλια το βιβλίο αυτό (2006-2009).
Το αποκαλύψαμε από τις σελίδες του «Ιού», όταν ήδη
Η προβολή είχαν περάσει αρκετές βδομάδες από την πρώτη σχε­
ίου βιβλίου τική εκπομπή και εκείνος συνέχιζε. Η αντίδρασή του
του Πλεύρη στο δημοσίευμα του «Ιού» ήταν να μας στείλει εξώ-
δεν υπήρξε δικο, με το οποίο απειλούσε να στραφεί δικαστικά
εναντίον μας. Και βέβαια πουθενά δεν μιλούσε για
ένα «στιγμιαίο»
σφάλμα. Τότε το επιχείρημά του ήταν ότι απλά που­
σφάλμα του λάει το βιβλίο όπως κάθε βιβλιοπωλείο και ουδέποτε
κ. Γεωργιάδη το διαφήμισε, διότι «διαφωνεί με το περιεχόμενό του».
Μάλιστα προκλητικά δήλωνε ότι «εάν διάβαζα έστω και
Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ
μερικά α πό τα α ποσπάσματα του Ταλμούδ φ έρ' ειπείν που
το βιβλίο αυτό περιέχει, τότε το βιβλίο θα πούλαγε δεκάδες
χιλιάδες αντίτυπα».
Ο κ. Γεωργιάδης ισχυρίζεται ότι συνόδευε πάντα
την προβολή του επίμαχου βιβλίου με την τοποθέ­
τησή του ότι «διαφωνεί». Αλλά πουθενά δεν μας λέει
πού ακριβώς διαφωνεί. Για την ακρίβεια, υπάρχουν
πολλές εκπομπές στις οποίες δύσκολα κρύβει τον θαυ­
μασμό του για τις «συγκλονιστικές αποκαλύψεις» που
περιλαμβάνει το βιβλίο, ενώ το περιεχόμενό του είναι
«ωραία στοιχειοθετημένο, με αποφάσεις, με πράματα-θά-
ματα, τρομερό», είναι «περίφημο», είναι «το αγαπημένο
μου βιβλίο», έχει «συγκλονιστικά στοιχεία». Όσο για τον
Πλεύρη, αυτός κατά τον Γεωργιάδη «στο συγκεκριμένο
θέμα έχει μια εξειδίκευση, αναμφίβολα» και «έχει κάνει
πραγματικά συστηματική εργασία, διότι οτιδήποτε γράφει
μέσα, μα η παραμικρή παράγραφος, έχει την αναφορά της
σε κάποια συγκεκριμένη πηγή»·
Το γεγονός ότι δεν έδειχνε το εξώφυλλο του βιβλίου
αποτελούσε ένα φτηνό διαφημιστικό τρικ, προκειμέ-
νου να εξάψει τη φαντασία των τηλεοπαδών του. Γιατί
την ίδια στιγμή οργάνωνε στο περίπτερο των εκδόσε-
ών του στο Φεστιβάλ Βιβλίου, συνάντηση με τον Πλεύ­
ρη και αντικείμενο το βιβλίο για τους Εβραίους! Και
βέβαια τον εκθέτει ο ίδιος ο μέντοράς του, ο Πλεύρης,
στον πρόλογο της Β ' έκδοσης: «ευχαριστώ τον Αδω νι
Γεωργιάδη πο υ είχε το θάρρος να παρουσιάση τσν βιβλίον
εις την τηλεόρασιν».
Η ταύτισή του με τις απόψεις του Πλεύρη επιβεβαι­
ώνεται από το γεγονός ότι ο Α. Γεωργιάδης δεν αρκέ-
στηκε στη διαφήμιση του βιβλίου. Δέχτηκε να καταθέ­
σει και ως μάρτυρας κατηγορίας εναντίον των εκπρο­
σώπων του Ελληνικού Εβραϊσμού και του ΕΠΣΕ, οι
οποίοι είχαν καταφύγει στη δικαιοσύνη κατά του βι­
βλίου του Πλεύρη. Στην κατάθεσή του ο κ. Γεωργιάδης
δηλώνει ενόρκως ότι «ο κ. Π λεύρης είναι γνω στός δίκη-
Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ
γάρος και ιστορικός», ότι «το βιβλίο συγκέντρω σε διάφορα
αποσπάσματα από τα ιερά για τους Ε βραίους βιβλία». Ό σ ο
για το Ολοκαύτωμα, «στο βιβλίο υπά ρχει αμφισβήτηση
περί του Ολοκαυτώματος και του τελικού αριθμού των εξο-
λοθρευθέντω ν Εβραίω ν κατά τον Β ' Π αγκόσμιο Πόλεμο.
Είναι αντιληπτό ότι πολλές από τις απόψεις του συγγραφέα
έχουν ενοχλήσει κάποιους συμπολίτες μας εβραϊκής κατα­
γωγής. Ό μω ς σε κανένα σημείο του βιβλίου ο μ η νυτής δεν
εγκρίνει ή προτρέπει άλλους α νθρώ πους σε βίαιες ενέρ­
γειες εναντίον των Εβραίω ν ούτε δικαιολογεί παρόμοιες
πράξεις που έχουν κάνει άλλοι, κατά το παρελθόν». Είναι
περιττό να μεταφέρω εδώ τις διατυπώσεις του βιβλίου
που διαψεΰδουν όσα λέει ο κ. Αντιπρόεδρος. Αρκού-
μαι να θυμίσω ότι το φανατικά φιλοχιτλερικό βιβλίο
είχε πάμπολλες διατυπώσεις του τύπου «έτσι θέλουν οι
Εβραίοι, διότι μόνον έτσι καταλαβαίνουν: εντός 24 ωρών
και εκτελεστικό απόσπασμα», ή «Εβραίος και άνθρω πος
είναι έννοιες αντιφατικές, δηλαδή η μία. απόκλεια την
άλλη», «η όλη των εγκληματική συμπεριφορά δικαιολογεί
τας π ράξας των Ν α ζί εναντίον των και κάτι περισσότερον.
Τας δικαιώνει» και «η ιστορία της ανθρω πότητος θα κα­
ταλογίση στον Α δόλφο Χίτλερ τα εξής: άεν απήλλαξε, ενώ
ηδύνατο την Ε υρώ πη από τους Εβραίους». Ο κ. Γεωργιά-
δης στην κατάθεσή του ορκίζεται ότι οι μηνυτήριες
αναφορές κατά του Πλεύρη για αυτές και πολλές άλλες
διατυπώσεις του έχουν «άκρως ψευδές και συκοφαντικό
περιεχόμενο».
Ακόμα και την αθλιότητα του Πλεύρη στην περιβό­
ητη εκπομπή του Γ. Πρετεντέρη, ότι «ο όγκος» του κ.
Πάγκαλου, «αξίζει μόνο για σαπούνι», ο κ. Γεωργιάδης
τη θεωρεί δείγμα εξαιρετικού χιούμορ.
Στις ίδιες εκπομπές οι αδελφοί Γεωργιάδη υιοθε­
τούσαν πλήρως το σκεπτικό των αρνητών του Ολο­
καυτώματος, το οποίο συνοψίζεται σε τρεις βασικές
θέσεις: την προσπάθεια συρρίκνωσης του αριθμού
των θυμάτων του Ολοκαυτώματος, την αμφισβήτη­
49
Οσοκιανθέβει
να το ξεχύσει, ο κ.
• ·>_VV. ;...JLv-^«. -^w. Γεωργιάδη! ήταν
·w S z t 7 εκείνοε που διαφήμιζε
i§£fe&1 |^ a επίεβδομάδες ω
ΒιΒθίο του Πβεύρη
καιμάήιστα κατέθεσε
ωεμάρτυρας
κατηγορίας εναντίον
των εκπροσώπων του
Εθθηνικού Εβραϊσμού
ση των θαλάμων αερίων και των κρεματορίων στα
στρατόπεδα συγκέντρωσης, και τέλος το επιχείρημα
ότι όλο το ζήτημα αποτελεί οικονομική επιχείρηση.
«Για μένα δεν έ χ α καμιά σημασία αν σκοτώ θηκαν 6 εκατ.
Εβραίοι, 5 εκατ. Εβραίοι, 300 χιλ. Εβραίοι ή ένας Εβραίος»
θα δηλώσει ο κ. Γεωργιάδης προκειμένου να δείξει τη
δήθεν απόλυτη αντίθεσή του στο Τρίτο Ράιχ. Αλλά βέ­
βαια για την ιστορική αποτίμηση του Ολοκαυτώματος
αυτό είναι το κύριο ζήτημα. Γιατί η ιδιαιτερότητα του
χιτλερισμού ήταν ότι ανέπτυξε αυτή την τερατώδη βι­
ομηχανία εξόντωσης του εβραϊκού λαού. Ένα από τα
σημεία του βιβλίου που προβάλλει με πάθος ο Γεωρ­
γιάδης είναι ότι οι καμινάδες και οι φούρνοι χτίστη­
καν το 1948 για τουριστικούς λόγους. Σε άλλο σημείο
οι αδελφοί Γεωργιάδη υποστηρίζουν ότι οι Εβραίοι
«κερδίζουν πολλά λεφτά α π ’ αυτό, είναι επιχείρηση».
Στην ίδια κατεύθυνση υπάρχουν και άλλες εκπο­
μπές των δύο αδελφών, στις οποίες αναπαράγεται
απροσχημάτιστα η αντισημιτική επιχειρηματολογία,
χωρίς μάλιστα να συνοδεύεται αυτή από κάποιο έντυ­
πο προς πώληση. Πιο ακραίο σχετικό παράδειγμα,
η προώθηση από τον Λεωνίδα Γεωργιάδη ενός τεύ­
χους του ακροδεξιού περιοδικού Λαβύρινθος, με τίτλο
«Εβραϊκή Θεσσαλονίκη, Μακεδονικό Ισραήλ», μπλέ­
κοντας τους «Εβραίους δω σίλογους της κατοχής» με τον
Τίτο και τον Τζορτζ Σόρος, «οι οποίοι έχουν φτιάξει ένα
σχέδιο ανεξαρτητοποίησης της Μ ακεδονίας για να γίνει η Οι αδελφοί
μεγάλη εβραϊκή Θεσσαλονίκη». Γεωργιάδη
Όταν εκδόθηκε η πρωτόδικη καταδικαστική από­ υιοθετούσαν
φαση για το βιβλίο του Πλεύρη, ο κ. Γεωργιάδης έκρου- πλήρως το
σε τον κώδωνα του κινδύνου: «Θέλω να πω δυο λόγια
σκεπτικό των
για το αποτέλεσμα της δίκης για τον Κώστα τον Πλεύρη.
Εγώ, ξέρεις, δεν τοποθετήθηκα στη δίκη αυτή, ούτε πήγα
αρνητών
ούτε ανακατεύθηκα για προφανείς λόγους. Ό μω ς νομίζω του Ολο­
ότι πολλοί Έλληνες δεν έχουν καταλάβει πόσο επικίνδυνη καυτώματος
είναι αυτή η απόφαση, για. την ελευθερία του λόγου στην
50
0 Πϋευρπί προβάίΜει πατρίδα μας» (Τηλεάστν, 17.12.2007). Βέβαια όχι μόνο
το βιβήίο του ανφάί, αναμείχθηκε, αλλά, όπως είδαμε, ήταν βασικός μάρτυ­
ο Γεωργιάόηε προψιή
ρας κατηγορίας κατά του ΚΙΣ και του ΕΠΣΕ, μαζί με
τον Ιωάννη Σχοινά.
Βέβαια όταν το Εφετείο απέρριψε την πρωτόδικη
καταδίκη του Πλεύρη για το βιβλίο, οι αδελφοί Γεωρ-
γιάδη επανήλθαν κι αυτοί «δικαιωμένοι». Και αμέσως
άρχισαν να το ξαναπουλάνε, και μάλιστα σε πακέτο,
μαζί με άλλα εφτά βιβλία του Πλεύρη. Σ’ αυτά διαβά­
ζουμε ένα πλήρες αντισημιτικό πρόγραμμα που θυμί­
ζει τους νόμους της Νυρεμβέργης: «να τεθεί εκτός νόμον
ο εβραιοσιωνισμός», «να α παγορευτούν αι εβραιοσιωνιστι-
καί οργανώσεις», να καταργηθούν τ α «προνομιακά μέτρα
υπέρ των Εβραίων», να σταματήσει η «εβραϊκή προπα­
γάνδα στα σχολεία», να παυσει το ΚΙΣ να είναι νομικό
πρόσωπο δημοσίου δικαίου και «να επιστρέψη όσα κρα­
τικά χρήματα έλαβε», να κλείσουν τα σχετικά ιδρύματα,
οργανώσεις, έντυπα και «μ περιουσία τους να τεθή εις
δικαστικήν μεσσεγγνησιν», κ.λπ.
Η προβολή του Πλεύρη δεν περιορίζεται στα βιβλία
του. 0 κ. Γεωργιάδης φροντίζει να μας κρατά ενήμε­
ρους για κάθε κίνηση του παλαίμαχου εθνικοσοσια-
λιστή: «Εχω να πω μία σημαντική είδηση■Θα την πω και
στην έναρξη, θα την πω και στη λήξη της εκπομπής, όπως
θα την πω και τη Δευτέρα. Η είδηση είμαι βέβαιος ότι θα
κάνει πολύ μεγάλη α ίσθηση■Τη Δευτέρα και κάθε Δ ευτέρα
8 με 9 το β ράδυ στον τηλεοπτικό σταθμό E xtra θα έχει εκ­
πομπή, ποιος νομίζεις; 0 ιστορικός κ Κωνσταντίνος Π λεύ-
Οι δεσμοί ρης. Ό πω ς αντιλαμβάνεσαι, η πρόθεσίς του -γιατί μίλαγα
Γεωργιάδη- σήμερα το πρω ί μαζί τον στο τηλέφωνο- είναι να δώσει
απαντήσεις για το συγκεκριμένο αυτό βιβλίο, όπου κι εμείς
Πλεύρη δεν
δεν τον έ χουμε κ αλέσει στην εκπομπή μας να μιλήσει, γιατί
είναι μόνο θέλαμε να μη βλάψ ουμε την εν γένει προσπάθεια, αφήνο­
φιλικοί και ντας την εκτεθειμένη σε διάφορους κακόβουλους» (Τηλεά-
ιδεολογικοί στο, 10.11.2006).
Οι δεσμοί Γεωργιάδη-Πλεύρη δεν είναι όμως μόνο
I ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ
φιλικοί και ιδεολογικοί. Όπω ς αποκάλυψε το Ελλη­
νικό Παρατηρητήριο των Συμφωνιών του Ελσίνκι
(ΕΠΣΕ), στις 25.11.2007, η βάση αυτής της συνεργα­
σίας ήταν καθαρά επιχειρηματική. Οι εκδόσεις που
εκδίδουν τα βιβλία του Πλεύρη (ανάμεσά τους και το
επίμαχο) ιδρύθηκαν ως «Ήλεκτρον Εκδοτική ΕΠΕ»
στις 23.11.2002 (ΦΕΚ 626/24.01.2003) με πλειοψηφι­
κό εταίρο (50%) τον Νικόλαο Φιδέλη (επιχειρηματία
και υποψήφιο βουλευτή του ΛΑΟΣ στην A ' Αθηνών
το 2004 και το 2007) και λοιπούς μετόχους (25% ο
καθένας) τον Χρήστο Κοσιώρη (απόστρατο, συνταξι­
ούχο δημοσίου, στέλεχος του ΛΑΟΣ) και την Αικατε­
ρίνη - Φαιναρέτη Πλεύρη (κόρη του Κ. Πλεύρη). Στις
19.3.2003 έγινε μεταβίβαση του 50% από τον Ν. Φι-
δέλη στη Βασιλική Κατραβά (υποψήφια νομαρχιακή
σύμβουλο του ΛΑΟΣ στην Αθήνα το 2006) ενώ ο X.
Κοσιώρης μεταβίβασε το 25% στον γιο του Παναγιώ­
τη (ΦΕΚ 3045/17.04.2003). Η Βασιλική Κατραβά δια­
δέχτηκε τον Α. Γεωργιάδη στη θέση του διαχειριστή
της άλλης εταιρείας του («Ελληνική Αγωγή») κατά τις
παραμονές των εκλογών, στις 14.9.2007, λόγω του
επικείμενου ασυμβίβαστου (ΦΕΚ 11467/03.10.2007).
Η κυρία Κατραβά είναι επί χρόνια η ιδιαιτέρα του κ.
Γεωργιάδη και το όνομά της επανήλθε στη δημοσιό­
τητα κατά την υπουργοποίησή του και πιο πρόσφατα
με αφορμή την υπόθεση της Novartis.
Το ενδιαφέρον του κ. Γεωργιάδη έχει προκαλέσει
και η βιογραφία του Μεταξά, γραμμένη από τον Πλεύ­
ρη, όπου επιχειρείται να αποδοθεί στονΈλληνα δικτά­
τορα πλήρης ταύτιση με τη ναζιστική Γερμανία: «Εγώ
για προφανείς πολιπκούς λόγους δεν πολυδείχνω βιβλία
τον Κώστα Πλεύρη, κυρίω ς όσα αφορούν πολιτικά θέματα,
παρά μόνο όσα α φορούν ιστορικά. Ό μω ς πρέπει να σας πω
ότι όσοι ασχολείστε με τσν Ιω άννη Μ εταξά, θα γνω ρίζετε
ότι ο Κώστας Π λεύρης δηλώνει ο ίδιος μετάξι κός και δεν το
κρύβει, άρα έχετε τη βιογραφία τον Μεταξά από έναν που
Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ 51

Τ Η Λ ίΑ ιτν ί n o s a s A ftA u c rj Ρ ο^έ Γ καρω ντυ

W m lW a iA »
οι Θ εμ εα ιλ λ ειι
ΜΥΘΟΙ
ΤΗΙ ΙΐΡΑΗΛΙΝΗΙ
ΠΟΛΙΤΙΚΙΟ

Β α
/
Ε Λ Λ Η Ν Ω Ν ΕΓΕΡΣΙΣ
ί
[ν ^210) 38 15000 Ηΰηρος25358035
wwvwnpnrniarie^nniis ram

δημοσίω ς δηλώνει μετάξικός, αλλά και μέσα στα βιβλία
τον έχει πράγματα τα οποία δεν θα βρείτε σε καμία άλλη
βιογραφία του Μεταξά. Π.χ. έχει ένα κεφάλαιο για το τι εί­
παν οι καλλιτέχνες εκείνης της εποχής για τον Μ εταξά. Οι
καλλιτέχνες εκείνης της εποχής πο υ δεν ήταν ίδιοι με τους
σημερινούς θολοκονλτονριάρηδες έγραψαν ύ μνους για τον
Μ εταξά» (Τηλεάστν, 9.7.2007).
Πώς συνδέονται όλα αυτά με τη μεταμέλεια που
αποδείχτηκε έμπρακτη, εφόσον συνοδεύτηκε από
ταξίδι-προσκύνημα στο Ισραήλ; Δυστυχώς ούτε εδώ
πρωτοτυπεί ο κ. Γεωργιάδης. Μιμείται μάλιστα εκείνο
που είχε κάνει πριν από αρκετά χρόνια ο άλλος δάσκα­
λός του, ο Γιώργος Καρατζαφέρης. Στα τέλη του 2004
ο αρχηγός του ΛΑΟΣ είχε στείλει εκπρόσωπο του κόμ­
ματος στην τελετή της εβραϊκής Γιορτής των Φώτων,
η οποία τότε πραγματοποιήθηκε για πρώτη φορά σε
ανοιχτό δημόσιο χώρο, στην πλατεία του Παλαιού
Ψυχικού. Και τον Ιανουάριο του 2005 κατέθεσε στο
Ευρωκοινοβούλιο ψήφισμα «κατά του αντισημιτισμού
και του ρατσισμού». Πώς τα σκέφτηκε όλα αυτά ο κ.
Καρατζαφέρης που λίγο καιρό νωρίτερα διέπρεπε στα
αντισημιτικά κηρύγματα; Είναι πολύ απλό. Από το κα­
λοκαίρι του 2004 που βρέθηκε στο Ευρωκοινοβούλιο
έσπασε τα μούτρα του ακόμα και με τους ομοϊδεάτες
ακροδεξιούς Ευρωπαίους. Κανείς από τους Ευρω­
παίους συμμάχους του δεν ήθελε πλέον να ακούσει
για αντισημιτισμό παλαιάς μορφής. Της μόδας πλέον
ήταν η ισλαμοφοβία.4
Τον δρόμο είχε δείξει ο τότε αντιπρόεδρος του
Μπερλουσκόνι Τζιανκάρλο Φίνι, ο οποίος επιχείρησε
να μεταλλάξει το ιταλικό νεοφασιστικό σε μεταφασι-
στικό κόμμα. Η αποστασιοποίηση από το αντισημιτι-
κό του παρελθόν ήταν αναγκαία. Για τον λόγο αυτό
χρειάστηκε πρώτα να αρχίσει επισκέψεις σε μνημεία
του Ολοκαυτώματος στην Ιταλία, να επισκεφτεί το
Άουσβιτς (1999) και τέλος να πετύχει την πρόσκληση
της ισραηλινής κυβέρνησης για μια επίσημη επίσκε­ Μετά την αθώωσα
ψη στη χώρα (2003). Εκεί επισκέφτηκε το Μουσείο τουΠθευρηο
Γεωργιαδηί πουάάει
του Ολοκαυτώματος, γονάτισε με την κιπά στο κεφάλι
σειρά βιβάίων
και απόθεσε στεφάνι μπροστά στην άσβεστη φλόγα, του 6αοκάδου
καταδίκασε τους φυλετικούς νόμους του Μουσολίνι του, αάάάκαιιουε
και ζήτησε συγγνώμη «για όσα συνέβησαν μετά το αντισημιτικούε
1938». άίβεάουε
Κάλλιο αργά παρά ποτέ; Ασφαλώς. Και στην πο­ τουΓκαροντί
λιτική μετρούν οι πράξεις και όχι οι προθέσεις ή οι
κρυφές σκέψεις. Μόνο που η μεταστροφή αυτή δεν
εφαρμόστηκε με την ίδια σταθερότητα από τους καθ’
ημάς αντιγράφεις του Φίνι. Όλες οι εκπομπές για το
βιβλίο Πλεύρη κ,λπ. στις οποίες αναδείχτηκε η αντι-
σημιτική ρητορική του κ. Γεωργιάδη έπονται της υπο­
τιθέμενης νέας πολιτικής του ΛΑΟΣ. ΓΓ αυτό και επί
χρόνια -μέχρι και σήμερα- υιοθετείται η τακτική του
διπλού λόγου, των υπονοούμενων και του κλεισίματος
του ματιού. Μάλλον εδώ η αλλαγή αυτή σχετίζεται με
την αυθόρμητη τάση των διάφορων φίρερ ή φιρερί-
σκων της Ακροδεξιάς να πέφτουν στην παγίδα που οι
ίδιοι έχουν στήσει τόσα χρόνια στους οπαδούς τους.
Η διαρκής αναφορά σε μυστικές συνωμοσίες και πα­
νίσχυρες οργανώσεις εβραϊκής προέλευσης τους φέρ­
νει μπροστά σε ένα δίλημμα. Αφού «οι Εβραίοι» είναι Επί χρόνια από
τόσο ισχυροί, προϋπόθεση για να προκόψει κάθε πο­
την Ακροδεξιά
λιτικός είναι να τα έχει καλά μαζί τους! Χωρίς φυσικά
αυτό να προϋποθέτει ότι απαιτείται να αλλάξει και τις υιοθετείται
απόψεις του... η τακτική
του διπλού
λόγου, των
1 https://www.facebook.com/adonisgeorgiadi, 5.3.2018
2 Στο ίδιο, 27.1.2017.
υπονοούμενων
3 Βλ. αχεί. Δημήτρης Ψαρράς, «Ο κ. αντιπρόεδρος της Ν.Δ., και του
αρνητής του Ολοκαυτώματος», Εφημερίδα των Συντα­ κλεισίματος
κτών. 25.1.2016.
4 Ιός, «Οι νέοι “φίλοι” του Ισραήλ», Κυριακάτικη Ελευθερο­ του ματιού
τυπία. 20.2.2005.
52
Εβραίοι και
Αντίχριστοι
Ο ΑΔΠΝΙΣ ΚΑΙ Ο ΑΝΤΙΣΗΜΙΤΙΣΜΟΣ
ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΑΠΟΔΙΔΟΥΝ την αντισημιτική προ­
σκόλληση του κ. Αντιπροέδρου στο γεγονός ότι,
όπως έχει ο ίδιος πει, «οφείλει πολλά » στον Κ. Πλεύ-
ρη, υπάρχει μια αποστομωτική απάντηση. Γιατί στις
ίδιες εκπομπές ο Γεωργιάδης προβάλλει και διαφη­
μίζει τα έργα του Ροζέ Γκαροντί, ο οποίος μεταβλή­
θηκε στα γεράματα σε φανατικό οπαδό του Ισλάμ και
βέβαια είναι ένας από τους πιο γνωστούς αρνητές
του Ολοκαυτώματος στην Ευρώπη.
Ό ποιος λοιπόν αναζητήσει αντισημιτική προπα­
γάνδα στις εκπομπές του Γεωργιάδη, πέραν όσων
αναφέρονται στον Πλεύρη, δεν θα δυσκολευτεί κα­
θόλου. Μεταφέρουμε τον διάλογο των δύο αδελφών
από μια εκπομπή τους που ξεκινά με την ανάγνωση
ενός κειμένου του Κοσμά του Αιτωλού:
Α.Γ.: «Διαβάζω το γρά μμα τον Κοσμά το ν Α ιτωλού. [...]
Ά κο ν τώρα πώ ς κλείνει. Δ έκα χιλιά δες χρ ιστια νο ί με αγα-
πώ σι, και ένας με μισεί. Χ ίλιοι Τούρκοι με αγαπώ σι, και
ένας όχι και τόσο. Χ ιλιάδες Εβραίοι θέλο νν τον θάνατό
μον, και ένας όχι».
Ο Γεωργιάδης Λ.Γ.: «Για φαντάσον... ωραία».
προβάλλει και Α.Γ.: «Γιατί ως γνω στόν οι Εβραίοι τον σκότωσαν».
Λ.Γ.: «Δεν το 'ξέρα αυτό».
διαφημίζει τα
Α.Γ.: «Βέβαια οι Εβραίοι τον σκότωσαν. Εννοείται αυτό».
έργα του Ροζέ Λ.Γ.: «Γιατί;»
Γκαροντί, ο Α.Γ.: «Γιατί; Γ ιατί ξύπνα γε τους Έλληνες ρε».
οποίος υπήρξε Λ.Γ.: «Α, μπράβο».
ένας από τους Α.Γ.: «Κι όταν μάθαιναν οι Έ λληνες γράμματα, παίρναν
από τονς Εβραίονς τις δουλειές και δεν τονς ά ρεσε αυτό.
πιο γνωστούς
Δ εν καταλαβαίνεις; Ό ταν μ π ή κ ε ο ελληνικός στρατός στη
αρνητές
Θεσσαλονίκη, οι Εβραίοι κάναν σώ μα και πολέμησα ν με
του Ολο­ τους Τούρκους. Α υτά είναι ιστορικά γεγονότα. Δ εν μπ ο ­
καυτώματος ρο ύ μ ε να τα κρύψουμε. Ν α φοβ η θο ύμε να τα πούμε;»
στην Ευρώπη (Τηλεάστυ, 4.7.2006).
Λίγους μήνες αργότερα και ενώ είχε ξεκινήσει η
Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ
υπόθεση με το βιβλίο Πλεύρη, ο κ. Γεωργιάδης μιλού­
σε συνθηματικά για το ίδιο κείμενο: «Τον Κοσμά τον
Α ιτω λό ας μη ν τον διαβάσουμε, για τί υ πά ρχει ένα κρ ίσι­
μο ση μείο σε σχ έσ η ποιοι πρα γμα τικά ήταν εκείνοι που
τον κατεδίωκαν. Εννοώ φυλετικώ ς, τι ήτα ν φυλετικώς...
καταλάβατε τι εννοώ τώρα. Και βεβαίω ς στη ν εποχή μας
δεν π ρέπει λέει να λέμε τέτοια, διότι παραμονεύει πάντοτε
και ο “Ιός” της Ελευθεροτυπίας» (Τηλεάστυ, 23.3.2007)
Από τις αντισημιτικές διατυπώσεις στην εκπο­
μπή Γεωργιάδη δεν λείπουν και οι κλασικές απόψεις
του εθνικοσοσιαλισμού για την «παρηκμασμένη»
μοντέρνα τέχνη: «Όλη α υτή η ιστορία με τη δή θεν μο­
ντέρνα τέχνη -θα το πω ς ευθέω ς πώ ς το αισθάνομαι- εί­
ναι η προσπά θεια των κοσμοεξουσιαστώ ν-σιω νιστώ ν να
ελέγξουν τη μόνη δύνα μ η πο υ μ πο ρ εί να ελέγξει και να
α πειλήσει την εξουσία τονς. Γιατί; Η τέχνη έχει τόσο με­
γά λη δύνα μ η μέσα της πο υ μπο ρ εί να αλλάξει τον κόσμο.
Α ρ κ εί να είναι π ρα γμα τική τέχνη. Α ν είναι μπαρούφ α,
δεν κάνεις τίποτα. [...] Η τέχνη είναι σπουδαία, όταν μπ ο ­
ρείς να καταλάβεις ότι είναι έργο τέχνη ς και δεν είναι
α υτή η εβραϊκή βλακεία. Και λέω εβραϊκή, διότι συ νήθ ω ς
σε α υτή τη μοντέρνα τέχνη είναι Εβραίοι οι γκαλερίστες
ή οι καλλιτέχνες. [,..]Όλοι α υτο ί οι ταλαίπωροι ν εόπλου ­
τοι κακομοίρηδες αγράμματοι, τους οποίους π ιάνουν κο-
ρόιδα τα διάφ ορα κυκλώ ματα, και τους τρώ νε τα λεφτά...
Α υ τά έχο υν αξία μόνο επειδή ο σιω νισμός κάνει ό,τι
θέλει. Ό τα ν ελευθ ερω θεί η α νθρω πότητα από τα δεσμά
του υ λισ μ ο ύ και της ασκήμιας, όλα α υτά θα πάνε στα
σκουπίδια» (Τηλεάστυ, 13.7.2006). Γιατί όχι και στα
κρεματόρια (προσθέτω εγώ);
Μόλις το υπουργείο Παιδείας πήρε την πρωτο­
βουλία να εκδοθεί ένας τόμος για το Ολοκαύτωμα,
ο κ. Γεωργιάδης ξεσηκώθηκε: «Θέλω να δώσω σ υ γ χ α ­
ρη τήρ ια -και μη ν το πάρετε ως ειρω νικό αυτό- στο Κε­
ντρικό Ισρα η λιτικό Σ υμβούλιο Ελλάδος (ΚΙΣΕ), το οποίο
 I ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ
μπόρεσε και π έτυ χε με χρήμα τα της Ν έα ς Γενιάς... δείξε
στην αρχή π ο υ λέει πώ ς χρ ημα τοδοτήθηκε. Π ρέπει να
πούμε ότι το ελληνικό υ π ο υ ργείο Π αιδείας ανέλαβε και
έδωσε μέσα από τη Ν έα Γενιά α σφαλώ ς πολλά εκα τομ­
μύρια, πολλές εκατοντάδες χιλιά δες ευρώ, για τί β γή κε
ένας τόμος δεμένος, έγχρω μος, ο οποίος μοιράζεται σε
όλα τα ελληνικά σχολεία για το Εβραϊκό Ολοκαύτωμα.
Το Ο λοκαύτω μα των Ε λλήνω ν Εβραίων. Τα πάντα για
το Ο λοκαύτωμα. Εντάξει, έχει κάποια ιστορικά στοιχεία
που είναι λ ίγο διφ ορούμενα μέσα. Λέει, π.χ. ότι η Εβρα­
ϊκ ή Κοινότητα Α θη νώ ν κατα στράφ ηκε κατά τη διάρκεια
της Ε πανάστασης, αλλά δεν λέει ότι κα τα στράφ ηκε για ­
τί σ υ μ μ ά χ η σ α ν με τους Τούρκους και την κατέστρεψε ο
Καραϊσκάκης. Α λλά το προσπερνά ω αυτό. Π ερασμένα
ξεχασμένα. Α λλά λέω ότι μπόρεσε το ΚΙΣΕ να πιέσει το
υ που ργείο Π αιδείας και το υ πο υ ργείο δα πά νησ ε πάρα
πολλά χρ ήματα για να μοιράσει α υτή την πολυτελεστά τη
έκδοση σε όλα τα ελληνικά σχολεία της χώ ρας, με την
εντολή της υπο υ ργο ύ Π αιδείας κυρία ς Μ α ριέττα ς Γιαν-
νάκου, με βάση αυτό το βιβλίο να γίνο υ ν διαλέξεις για το
Εβραϊκό Ο λοκαύτω μα και γιορτές και ιστορίες και σ υ ζ η ­
τήσεις σε όλα τα ελληνικά σχολεία.
Ποια είναι η α πάντησίς μου τώρα; Θερμά σ υ γ χ α ρ η ­
τήρια. Εύγε! Γ ιατί να μ η ν κάνουμε κυρία υ π ο υ ρ γέ και
έναν τέτοιο τόμο για την Ελληνική Ε πανάσταση; Γιατί να
μη ν κάνουμε έναν τέτοιο τόμο για τα Μ ηδικά; Γ ιατί να
μην κάνουμε έναν τέτοιο τόμο για τη Μ ικρ α σια τικ ή Κα­
ταστροφή; Γ ιατί να μη ν κάνουμε έναν τέτοιο τόμο για τα
θύματα των Ε λλήνω ν από τους ναζί; Ό χι των Ε λλήνω ν
Εβραίων, των Ε λλήνω ν Χριστιανών».
Πετάγεται ο αδελφός Λεωνίδας: «Όχι. Τότε είμα ­
στε φασίστες, είμαστε εθνικιστές». Και ο Άδωνις συ­
μπληρώνει: «Γιατί μόνο για τους Έλληνες Εβραίους; Οι
υπόλοιποι Έ λληνες που έχο υν πεθάνει και οι υπόλοιποι
αγώ νες του Ε λληνικού Έ θ νο υς δεν π ρέπει να τιμη θο ύ ν
53
αναλόγως; Ά ρα λοιπόν, δόθηκε μία ωραία ιδέα μ ' αυτή Τηνέκδοση του
την έκδοση π ο υ έκανε η κυρία Γιαννάκου για να π ρο ­ υπουργείου Παιδείαε
για το Ολοκαύτωμα
χω ρή σει προ των εκλογώ ν σε ανάλογη τιμή και για το υς
σχολιάζει ο κ.
Έ λληνες [sic]. Για να δούμε. Εδώ θα δο ύμε πόσα απίδια Γεωργιόδηε, αλλά
χω ράει ο σάκος» (Τ ηλεάστυ, 26.2.2007). δεν ήρθε η Δευτέρα
Εκτός από τον πολιτικό αντισημιτισμό, τόπο στην Παρουσία πουpas
εκπομπή βρίσκει βεβαίως και ο θρησκευτικός. Πα­ είχε υηοσχεθείο
«Πατήρ Μάξιμο;»
ρουσιάζεται το ογκώδες βιβλίο Ο Α ντίχρισ το ς ήλθεν
του «Πατρός Μαξίμου». Ο Α. Γεωργιάδης εκφράζει
τη συμπαράστασή του: «Ο Π ατέρας Μ ά ξιμο ς μας έφερε
σή μερα μια σειρά πραγμάτων, τα οποία απο φα σ ίσα μ ε και
για λ ό γο υ ς ενισ χύσεω ς της προσπά θεια ς να τα δώ σουμε
σε μία πο λύ χα μ η λ ή τιμή. Μ ια ειδική προσφορά της εκ­
π ο μπή ς μας με την α γά πη μα ς για τον Π ατέρα Μ ά ξιμο
και την υ πο στή ριξή μα ς σ ' αυτά τα οποία κάνει».
Ο Μάξιμος ανταποδίδει: «Αξίζετε όλοι οι βουλευτές
του ΑΑΟ Σ πολλά συγχα ρη τήρ ια . Ό χι μόνο τα δικά μου.
Μ ετα φ έρω τα σ υ γχα ρη τήρ ια πολλώ ν συνεργα τώ ν και
φίλων, οι οποίοι έχο υν μείνει κατάπληκτοι με το μεγάλο
αγώνα σας.
Μ ετα ξύ άλλων: Έ να καταπληκτικό και αποκαλυπτικό
βιβλίο, το οποίο συνέγρα ψ ε ο μακαριστός Μ ητρο πο λίτη ς
Κορίνθου, ο γέροντάς μο υ και πνευμα τικός μο υ κυρός
Π αντελεήμω ν, σχετικά με τους Ε βραίους και τους Χ ρι­
στιανούς. Π οιοι είναι οι Εβραίοι; Πώς πρό κυψ α ν οι
Εβραίοι; Τι θέλο υν να κάνουν; Τι επιδιώ κουν; Γιατί μ ι­ Εκτός από
σούν τουςΈ λληνες; Και πώ ς θα κα τα λήξουν τελικά». Και τον πολιτικό
ο Γεωργιάδης καταϋποχρεωμένος: «Πατέρα Μ ά ξιμε αντισημιτισμό,
είμα στε πάντα στη διά θ εσ ή σας» (Τηλεάστυ, 11.7.2008). τόπο στην
Σημειώνω ότι ο εν λόγω μοναχός στο βιβλίο του
εκπομπή
αυτό προφήτευε ότι ο Αντίχριστος επρόκειτο να
εμφανιστεί το 2013, ενώ προσδιόριζε τη Δευτέρα βρίσκει
Παρουσία στις 7 προς 8 Απριλίου 2018, δηλαδή τα βεβαίως και
μεσάνυχτα του Μεγάλου Σαββάτου που μας πέρασε. ο θρησκευτικός
Αυτά και για την ευλάβεια του κ. Γεωργιάδη.
54
Το Μνημόνιο
θα μας σώσει
Ο ΑΔΩΝΙΣ ΚΑΙ Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ξαφνιάζει ακόμα και τους οπα­
δούς της Νέας Δημοκρατίας ο κυνικός τρόπος με τον
οποίο αντιμετωπίζει τα ζητήματα της οικονομίας ο
κ. Γεωργιάδης. Με κάθε ευκαιρία δηλώνει φανατι­
κός θιασώτης των Μνημονίων, υποστηρικτής κάθε
είδους ιδιωτικοποιήσεων και πολέμιος του δημοσί­
ου. Με δυο λόγια, ένας πεισμένος νεοφιλελεύθερος,
λες και έχει σπουδάσει στη... Σχολή του Σικάγου. Το
ενδιαφέρον είναι ότι την πολιτική αυτή σκέψη την
έχει κληρονομήσει από τον Γιώργο Καρατζαφέρη, ο
οποίος, σε αντίθεση με άλλα ευρωπαϊκά ακροδεξιά
σχήματα, είχε επιλέξει για το ΛΑΟΣ μια σκληρή νεο­
φιλελεύθερη ατζέντα, μέσα από την οποία επιχείρη­
σε να διεμβολίσει το πολιτικό σύστημα. Η αλήθεια
είναι ότι τα κατάφερε. Αρχικά λειτούργησε ως «πολι­
τικός λαγός», προτείνοντας από τις αρχές του 2009
κυβέρνηση με πρωθυπουργό τον Λουκά Παπαδήμο.
Και όταν τον Νοέμβριο του 2011 η πρόταση ωρίμα­
σε, ο κ. Καρατζαφέρης ήταν έτοιμος να συνεργαστεί
στην τρικομματική κυβέρνηση υπό τον τραπεζίτη,
παίζοντας τον ρόλο του «μεσάζοντα» μεταξύ Νέας
Δημοκρατίας και ΠΑΣΟΚ, δυο κομμάτων που ακόμα
Αποκαλυπτικές τότε ήταν αδύνατον να συνεργαστούν απευθείας.
είναι οι Ο κ. Γεωργιάδης αναγνώριζε από τις αρχές του
2010 στην εκπομπή του αυτή τη συμβολή τού τότε
αναρτήσεις του
αρχηγού του: «Θέλω να υπεν θυ μ ίσ ω ότι ο Γιώ ργος Κα­
κ. Γεωργιάδη ρατζα φ έρης είχε προ πο λλο ύ προβλέψει ότι η εμπλοκή
στον του Δ Ν Τ ήταν δυ στυ χώ ς δεδο μένη ■ Ό σοι πα ρα κολου­
προσωπικό θούσα μ ε τα ευρω παϊκά πρά γμα τα σ τ ’ α λήθεια ξέραμε
του ιστότοπο, αυτό πο υ ερχόταν και πο υ ή τα ν η εμπλο κή εις τα ζη τή ­
τον οποίο έχει ματα ελέγχο υ της ελλη νικής οικονομίας και του Δ Ν Τ , με
ό,τι αυτό συνεπά γετα ι. Το λέω διότι είχα πολλά μη νύμα τα
φροντίσει σή μερα στην “Εκκλησία του Δ ή μο υ " στο διαδίκτυο, όπου
πλέον να μου ’λέγα ν πώ ς το ήξερε ο πρόεδρος. Μ α δεν χρειάζεται
εξαφανίσει να είναι κανείς προφ ήτης. Α κο ύω ακόμα και σχόλια ότι
ο κ. Σαμαράς είναι αντίθετος με την εμπλο κή του Δ Ν Τ .
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ
Μ α γιατί; Υπάρχει κανείς πολιτικός στη ν Ε λλάδα που να
είναι υπέρ; Π ροφανώ ς όλοι είμαστε αντίθετοι. Α υ τό όμω ς
δεν λέει τίποτα. Το ότι είμα στε α ντίθετοι εμείς, οι οποίοι
είναι α υ το ί π ο υ ζη το ύν τη βοήθεια, δεν έχει πολύ μ εγά ­
λη σημα σία . Σ ημα σία έχει το τι α πο φ α σ ίζο υν αυ τοί προς
τους οποίους α ιτούμεθα α υτή τη βοήθεια. Και το π ο ύ π ή ­
γαινε το π ρά γμα το έλεγε ο Κ αρατζαφέρης από πέρυ σι τον
Φεβρουάριο. Θέλω να υπεν θυ μ ίσ ω ότι φεύγοντας π έ ρ υ ­
σι από το Μ έγα ρο Μ α ξίμο υ, όταν ήταν πρω θυ που ργός
ακόμα ο Κώ στας Καραμανλής, ο Γ ιώ ργος Καρατζαφέρης
είχε πει, ότι αν δεν πά ρο υ με σύντο μα και γρήγορα μ έ­
τρα θα έρθει η ώ ρα του Δ Ν Τ για την Ελλάδα. Ή ταν η
ε πο χή π ο υ είχε ζητήσει ο πρόεδρος τη μετά κληση του
Λ ο υ κά Π α πα δή μο υ για να αναλάβει την οικονομική δια­
χείριση της χώ ρας, και τότε είχα με ακούσει τους ίδιους
λιβέλους, συκο φα ντίες και κατηγορίες π ο υ ένιοι ακόμα
και σή μερα λένε. Ό τι δηλα δή είμαστε δεκανίκια τότε της
Ν .Δ . και τώρα του ΠΑΣΟΚ, ότι προ τρ έχο υμε κ,λπ. Ό μως,
δυστυχώ ς, α υτά τα οποία λέγει ο Γ ιώ ργος Καρατζαφέρης
επιβεβαιώ νονται από τα πράγματα. [...] Α υ τή τη σ τιγμή
στη ν Ε λλάδα υ π ά ρ χο υ ν δύο άξονες. Η Α ριστερά, η οποία
εύχετα ι να χρ εο κ ο πήσ ο υμ ε μια ώ ρα α ρχύτερα. Η οποία
τι λέει; Α ς πεινά σουν οι Έ λληνες, ας μείνο υν άνεργοι, ας
δεσμευ το ύ ν οι καταθέσεις τους, για να εξεγερθούν και να
φέρο υ με τον κο μ μο υνισ μό στη ν Ελλάδα. Και υπά ρχει η
άλλη πλευρά, αυτώ ν πο υ πισ τεύ ο υν στη ν κοινοβουλευ­
τική δημοκρατία, αυτώ ν πο υ πισ τεύ ο υν στη ν ελευθέρα
οικονομία, αυτώ ν πο υ δεν είναι κομμουνιστές, οι οποίοι
λένε όχι, να προλάβουμε την κα τα στροφή» (Τηλεάστυ,
26.3.2010).
Ακόμα πιο αποκαλυπτικές είναι οι αναρτήσεις
του κ. Γεωργιάδη στον προσωπικό του ιστότοπο,
τον οποίο, όπω ς είδαμε, έχει φροντίσει πλέον να
εξαφανίσει. Στην αρχή, οι εξηγήσεις του για τη στά­
ση του ΛΑΟΣ απέναντι στο Μ νημόνιο ήταν δειλές:
«Π ρώτον εμείς δεν υπογρά ψ α μ ε το Μ νημόνιο. Εμείς
Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ
υ περ ψ η φ ίσα με επ ί της αρχ ής το να π ά ρο υμε τα λεφ τά »
(14.6.2010). Σε ένα χρόνο η διστακτικόιητα αυτή
είχε εξαφανιστεί: «Δεν έχει υπά ρξει καμιά απολύτω ς
εκχώ ρη ση εθνικής κ υρ ιαρχία ς με το Μ νημόνιο. Ό ποτε
θέλουμε το καταγγέλλουμε, κη ρύ σ σο υ μ ε π α ύ σ η π λ ηρ ω ­
μώ ν και πάμε παρακάτω , υφ ισ τά μενο ι φ υ σικά τις συ ν έ ­
πειες». Κάποιος του προτείνει να καλέσει και κάποιον
«αντιμνημονιακό» στην εκπομπή του για να γίνει
διάλογος. Του υποδεικνύει μάλιστα τον Κωνστα­
ντίνο Πλεύρη (9.7.2011). Ο Γεωργιάδης αρκείται να
αποκαταστήσει τον μέντορά του: «Ο κ. Κω νσταντίνος
Π λεύρη ς δεν είναι αντιμνημονιακός!» Το είχε πει και
λίγες μέρες νωρίτερα, στις 4.6.2011, με άλλη ευκαι­
ρία: «Ο Κώ στας Π λεύρη ς ήταν από τους πρώ τους που
μας συ ν εχά ρ ησ α ν για το Ν Α Ι [στο Μ νημόνιο], διότι ως
ιστορικός εύκολα κατάλαβε τι θα γινόταν εάν πτώ χευα ε
η χώ ρα. Δεν είναι β λάξ να π α ρα σ ύρετα ι από δή θεν ‘αντι-
μ νημ ονιακ ούς' αγαπητέ, είναι σοβαρό πρόσωπο. Ή ρ θε η
ώρα να φ ύ γο υμ ε από τους πνευμα τικά κα θ υσ τερη μένο υς
‘αντιμ νη μονια κού ς’ και να α σχο λη θο ύ με με το πώ ς θα
φτιάξουμε τη χώ ρα μας!»
Όσο για την καταψήφιση από το ΛΑΟΣ του Μ ε­
σοπρόθεσμου, ο κ. Γεωργιάδης ισχυρίζεται ότι το
έκαναν για να ...προστατέψουν το Μνημόνιο: «Το
Μ εσ οπρόθεσμ ο το καταψ ηφ ίζο υμε διότι το ΠΑΣΟΚ εδώ
και ένα χρόνο δεν εφ ήρ μο σε τίποτε από το Μ νημόνιο,
άρα είναι εντελώ ς ανίκανο να εφαρμόσει οποιαδήποτε
μέτρα» (6.6.2011). Επικρίνοντας την ομιλία του Α.
Σαμαρά στη ΔΕΘ το φθινόπωρο εκείνης της χρονιάς,
θα ισχυριστεί ότι «το Μ νη μό νιο και οι πολιτικές του δεν
εφαρμόστηκαν. Εάν είχαν εφαρμοστεί, τώρα η Ε λλάς θα
ήταν ήδη εκτός κινδύνου. Οι Ευρω παίοι οσονούπω εάν
συ ν εχίσ ο υ μ ε έτσι θα μας πετάξονν έξω διότι μας βα ρέ­
θη καν και διότι πισ τεύ ουν και σωστά, ότι απλά πετάνε τα
λεφτά τους εδώ» (19.9.2011).
Μετά την προσχώρησή του στη Νέα Δημοκρατία,
55
ο Α.Γ. προσαρμόζεται στον μονομέτωπο αντιαριστε- ΤοΜνημόνιοpas
ρό αγώνα: «Το α ν τιμνημόνιο είναι η λυσσα λέα π ρο σ π ά ­ φέρνει mo κοντά
θεια της Α ρισ τεράς να εμποδίσει την αλλαγή του κρά­
τους! Ε γώ το κράτος αυτό θέλω να αλλάξει οπω σδήποτε!
Το Μ νη μό νιο είναι ο φυ σικό ς μο υ σύ μμα χ ο ς σε α υ τή την
προσπάθεια» (5.3.2012). Στη λογική του οι δανειστές
θα μας φτιάξουν κράτος: «Όσον αφορά σ το υς δανειστές
μας, το μόνον πο ύ θέλο υν είναι να εξα σφα λίσουν τα λ ε­
φτά τους, μόνον π ο υ για να γίνει αυτό, π ρέπει εμείς να
φτιά ξο υμε ένα κράτος πο υ να μ πο ρ εί να τους πληρώ νει.
Γ ι’ αυτό θα μας φ τιά ξο υν το κράτος, όχι από καλοσύνη,
αλλά από συμφέρον!»
Τελικά για τίποτα δεν ευθύνεται το Μνημόνιο:
«Αυτοκτονίες είχα με πάντα. Για την οικονομική μα ς δ υ ­
σπ ρα γία δεν ευθ ύνετα ι το Μ νη μό ν ιο και η Τρόικα, ευ-
θύνεται η χρεοκοπία μας. Το Μ νη μό ν ιο είναι ένα αλεξί­
πτω το πο υ απλώ ς έκανε την πτώ ση μας β ρα δύτερ η και
ομαλότερη. Τίποτα περισσότερο τίποτα λιγότερα. Δ εν θα
μας σώ σει το Μ νημόνιο, μόνοι μας θα σω θούμε. Ό τα ν το
αποφα σίσουμε, το Μ νη μό νιο θα μας βο η θή σει να επα ­
νέλθο υμε γρηγορότερα αυτό είναι όλο!»
Επιστρέφω στην περίοδο που ήταν γραμματέας
στο κόμμα Καρατζαφέρη. Για να εξηγήσει τη στάση
του ΛΑΟΣ κατά την ψηφοφορία περί ΔΝΤ, ο Α.Γ. ξε­ Μετά την
σπαθώνει στις 8.5.2010: «Τί είμαστε εμείς, πολιτικά­
προσχώρησή
ντηδες τύπ ο υ Σαμαρά; Ν α ξέρουμε τί πρέπει να γίνει και
να π ρ ο σ πο ιο ύμα σ τε κάτι άλλο για να ικα νοποιήσουμε
του στη Νέα
τον όχλο;» Στις 2.6.2011 ο Α.Γ. εκθειάζει ανοιχτά το Δημοκρατία,
ΔΝΤ: «Για να συνεννοούμαστε, μια χαρά είναι το Δ Ν Τ. ο Α.Γ.
Π αρά τις γενικές ανοησίες πο υ α κούγονται εδώ, ο μόνος προσαρμόζεται
πο υ δεν φταίει είναι το Δ Ν Τ . Χ θες γ ύρ ισ ε ο Θάνος [Π λεύ­
στον
ρης] από την Ο υγγα ρία και μο υ μετέφερε την ομιλία του
Ο ύγγρο υ π ρω θ υ π ο υ ργο ύ Ορμπάν, ο ο ποίος και έβγαλε τη
μονομέτωπο
χώ ρα του από το Δ Ν Τ . Ε πί 2 0 λεπτά εγκω μίαζε το Δ Ν Τ αντιαριστερό
και τη βοήθεια πο υ προσέφ ερε στη χώ ρα του». Και δέκα αγώνα
μέρες αργότερα επαναλαμβάνει: «Το Δ Ν Τ π ή γε στην
θερμές μέχρι Τουρκία, την Ο υγγαρία, τη Βραζιλία, τη Λετονία και τα
παρεξηγήσεωε κατάφεραν μία χαρά. Οι εναντίον Δ Ν Τ συ ν εχείς κα τηγο­
σχέσειςμε oflous
ρίες είναι οι συ ν ήθ εις ελληνικές γκρίνιες».
τους υπουργούς
Οικονομικών της Και για όσους δεν καταλαβαίνανε τότε για ποιο
κυβέρνησηςΣαμαρά λόγο το ΛΑΟΣ ζητούσε εκλογές: «Τις εκλογές τις θέ­
(Βρούτση-Σταϊκούρα) λουμε, όχι για να β γο ύ μ ε από το Μ νημόνιο, αλλά για να
φ ύ γει το Π ΑΣΟ Κ διότι είναι προφ ανές ότι δεν μπο ρ εί »
(12.6.2011). Την επομένη επαναλάμβανε: «Όχι, το
Δ Ν Τ δεν είναι κανένας Βελζεβονλ. Και η Ε υρώ πη σ υ μ ­
μετέχει σε αυτό. Είναι το καλύτερο εργαλείο σή μερα στον
κόσμο, πο υ φ τιά χνει χα λα σμένες ο ικονομίες και τα κεφά ­
λαια και η τεχνογνω σία τον είναι α παραίτητες και στην
Ε.Ε. Τ ί σ ύ μ π λ εγμ α είναι αυτό με το Δ Ν Τ τελικά; Σας π λ η ­
ροφ ορώ ότι από το υς τρεις της Τρόικας, πάντα ο του Δ Ν Τ
είναι ο πιο χαλαρός και υ π έρ μας. Οι άλλοι δύο της Ε.Ε.
και της Ε Κ Τ μας ξεσκίζουν, διότι μας θεω ρούν α φ ερέγ­
γ υο υ ς πο υ δεν τηρήσα με τις συμφ ω νίες μας! Κοντολογίς
κανένα πρόβλημα δεν υ φίσ τα τα ι στην κυρ ια ρχία μας από
τις α ποκρατικοποιήσεις, θα έπρεπε να τις έχο υμ ε κάνει
πολύ νωρίτερα. Θα είχα με πιά σει και πο λύ κα λύτερες τι­
μές, αλλά κάλλιο αργά παρά ποτέ» (13.6.2011).
Σε ερώτηση οπαδού του για το ξεπούλημα του
εθνικού πλούτου ο Α.Γ. δεν διστάζει ούτε στιγμή:
«Έχω γράψ ει σε ειδικό άρθρο ότι η π ώ λησ η κρατικής
περιουσίας, ούτε έγκλη μα είναι ούτε αμαρτία. Το κράτος
Την περίοδο
εισπράττει φ όρους από κάθε οικονομική δραστηριότητα
του πρώτου στη χώ ρα, άρα καλύτερα να έ χο υν ιδιώτες π εριο υσία και
Μνημονίου να την αξιοποιούν και να απο δίδο υν φό ρ ο υς στο κράτος,
ο Α.Γ. παρά να την έχει το κράτος και να κάθεται» (27.3.2011).
πρωτοστατούσε Την ίδια μέρα θα επανέλθεΐ: «Ε πειδή είστε άσχετος με
τα οικονομικά, αλλά το πα ρα δέχεστε και αυτό είναι προς
στις περικοπές
τιμή ν σας, θα σας το εξηγήσω πολύ απλά. Η Π αιδεία
των μισθών χρειάζεται χρήματα. Χ ρή μα τα θα εισπρά ττει το κράτος
των δημοσίων από τους φό ρ ο υς πο υ θα παίρνει από τις χιλιάδες νέες
υπαλλήλων ιδιωτικές επενδύσεις πο υ θα γίνουν, πάνω σε έρημα κρα­
τικά οικόπεδα, αναξιοποίητα κρατικά ακίνητα, έρημες
κρατικές παραλίες, ακατοίκητες κρατικές β ραχονησίδες
κλπ. Ό τα ν όλα αυτά α ντί να είναι έρημα, ακατοίκητα και
αναξιοποίητα θα έ χο υν π ο υ λη θ εί σε ιδιώτες, εκτός από
τα χρ ήμα τα πο υ θα έ χο υν εισπ ρ α χθεί ά πα ξ και θα έ χουν
μειώ σει το χρέος και άρα θα ελευθερώ νουν κρατικούς
πόρους και για την Π αιδεία και για την Υγεία και άλλες
κρατικές λειτουργίες, το κράτος α ντί να έχει βάρος μία
α ναξιοποίητη περιουσία, θα εισπρά ττει εκα τομμύρια επ ι­
πλέον ευρώ για να τα ξοδεύει και στην Παιδεία».
Μ ' αυτή τη λογική, «η πώ λησ η ή όχι της ΔΕ Η για
μένα είναι εντελώ ς δευτερεύο ν θέμα» (5.5.2011). Κά­
ποιοι, ακόμα και μέσα από το ΛΑΟΣ αντιδρούν, αλλά
ο γραμματέας επιμένει: «Πρώτον το κόμμα μας είναι
γενικά υ πέρ των αποκρατικοποιήσεω ν, επικρατεί όμω ς
η άποψ η ότι στρα τη γικο ί τομείς, όπω ς η ενέργεια καλό
είναι να μείνο υν στο κράτος, α ρκεί να είναι παραγω γικοί.
Ε υ τυ χώ ς το κόμμα μας δεν είναι στα λινικού τύπ ο υ και
μ πο ρ ο ύμ ε να έχο υμ ε και διαφ ορετικές γνώ μες. Εγώ προ­
σω πικά είμαι υπέρ της ιδιω τικοποιήσεω ς των πάντων,
διότι πο λύ απλά δη μό σια και πα ρα γω γική επιχείρη ση
δεν δύνα τα ι να υφίσταται! Είναι πρά γμα τα μεταξύ τους
αντίθετα» (14.6.2011).
Το σχήμα που έχει υπόψη του για τους δημόσι­
ους υπαλλήλους ο Α.Γ. διατυπώνεται στις 23.4.2010:
«Ένα κράτος το οποίο μετά βίας θα χρειαζόταν 300.000
δη μο σίο υς υ π α λλή λο υς για να λειτο υ ργήσ ει απέκτησε
1.300.000 δη μο σίο υς υπαλλήλους. Α υ το ί για να κάνουν
την πα ρα μ ικρ ή εργασία, κατά κανόνα, όχι όλοι βέβαια,
ζητο ύσ α ν φακελάκι. Το κόστος όλου α υ το ύ του γραφειο­
κρατικού μη χα ν ισ μ ο ύ πάνω στην αγορά το υ φ ίσ ταντο οι
επ ιχειρή σεις οι οποίες α ύξαιναν την τιμή των προϊόντω ν
τους, με α ποτέλεσμα να καταστρέφεται η ανταγω νιστικό­
τητα της χώρας». Η άποψη αυτή ταιριάζει βέβαια με
την υπόδειξη του τότε αρχηγού του Γ. Καρατζαφέ-
ρη προς τον προκάτοχό του στο υπουργείο Υγείας
Δ. Αβραμόπουλο να αναθέσει «σ’ έναν ιδιωτικό φορέα
 ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ
όλες τις αξονικές, όλες τις μαγνητικές, όλα τα εγκεφα λο­
γραφήματα» για να του έρθει «φθηνότερα». Ή ταν τότε
που βασικός υποστηρικτής του ΛΑΟΣ ήταν ο ιδιο­
κτήτης της αλυσίδας των Ιατρικών Κέντρων.
Την ίδια περίοδο ο Α.Γ. πρωτοστατούσε στις περι­
κοπές των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων: «Δεν
έχουμ ε καμία ανοχή■Έ χ ο υμ ε πει ότι έχο υμ ε υ περβολι­
κά πολλούς δ η μοσίους υπα λλήλους. Η μαζική α πό λυσ ή
τους, όμως, θα μπορούσε, πυροδοτώ ντας την ύ φ εση , να
οδη γή σ ει σε χειρότερες καταστάσεις για όλους. Ε μείς λέμε
να μειω θ εί το μισθολογικό κόστος του δη μο σίο υ, έτσι
ώ στε να είναι οι μέσες αποδοχές τους κάτω από τις μέσες
αποδοχές του ιδιω τικού τομέα » (1.6.2011). Τρεις μέ­
ρες αργότερα εισηγείται το κόψιμο των μισθών των
δημοσίων υπαλλήλων στο μισό: «Είμαστε αναφανδόν
υπέρ των ιδιω τικώ ν υπαλλήλω ν, γ ι’ αυτό και υ π ο σ τη ρ ί­
ζουμε τη μεγάλη μείω ση του μισ θο λο γικο ύ κόστους του
Δ η μοσίου. Τα χρ ήματα πο υ θα εξοικονομούσαμε π.χ. με
250.000 απολύσεις, θα τα εξοικονομήσουμε στο πολλα ­
πλάσιο εάν μειώ σουμε π.χ. πς α ποδοχές τους στο μισό.
Έ τσι ξεπερνάμε και τα συντα γμα τικά κω λύματα. Και αν
δεν βγαίνουν, ας ψάξουν για άλλη δουλειά» 4.6.2011).
Μετά την είσοδό του στη Νέα Δημοκρατία όχι
μόνο δεν αλλάζει άποψη, αλλά γίνεται ακόμα πιο
σαφής, δίνοντας μάλιστα και... φυλετικό χαρακτήρα
στην αντίθεσή του προς τους υπαλλήλους του δημο­
σίου τομέα: «Το Δ η μόσιο είναι για το υς ά χρηστους, όχι
για τους Έλληνες» (3.4.2013).
Όσο για τις λαϊκές αντιδράσεις που είχε προκαλέ-
σει η εφαρμογή του πρώτου Μ νημονίου, ο κ. Γεωρ-
γιάδης διαμαρτυρόταν για το γεγονός ότι εκείνο που
πυροδοτούσε τις κινητοποιήσεις ήταν τα οικονομικά
ζητήματα: «Ακούω συ νεχώ ς για τον λαό μας πο υ κα­
τεβαίνει στους δρόμους. Ν α ι, μα ζική η συ μ μ ετο χή στο
χθεσινό συλλαλητήριο. Π ού ή ταν όλος αυτός ο κόσμος,
για το Μ εταναστευτικό; Για το Σκοπιανό; Για το Σχέδιο
57
ΣυμΒουΛέ5 από τον
Κώστα Καραμανλή.
Δεξιά, ηαναγγείΙία
ms υποψηφιότητα!
για ms αρχηγία ms
Nias Δημοκρατία!
Ανάν; Μ όνον για τα λεφτά κατεβαίνει τελικώ ς ο Έλληνας
στον δρόμο και αυτό είναι τιμητικό;» (21.5.2010). Και
να σκεφτεί κανείς ότι τότε είχαμε κυβέρνηση Γιώρ­
γου Παπανδρέου. Μετά από την ένταξή του στη Νέα
Δημοκρατία θα πάψει να βλέπει αντίσταση του λαού:
«Ποιες α ντιδράσεις βρε π ο υ λί μου;» θα γράψει στις
6.3.2012. «Τα πιο πολλά μόνοι μας έπρεπε να τα έχο υμ ε
κάνει! Αμάν!»
Ειδικά για τις κινητοποιήσεις στα Πανεπιστήμια
ο κ. Γεωργιάδης έχει τη λύση: «Όταν αρχίσει όμω ς ο Μετά την
πόλεμος και θα καταλάβουν τα μισά Π α νεπιστήμια , εμείς
είσοδό του
θα είμαστε ε κεί για να ζ η το ύμ ε να μπει η Α στυ νο μία μέσα
και να τους βγάλει σηκωτούς» (28.8.2011). Μοντέλο
στη Νέα
του έχει τον δήμαρχο Τζουλιάνι της Νέας Υόρκης: Δημοκρατία
«Η Μ ητρο πο λιτικ ή Α στυ νο μία ήτα ν α νελέητη! Και έδειρε έδινε και...
και σκότω σε και έκανε τα πάντα για να διώ ξουν όλους φυλετικό
τους εγκλημα τίες από την Ν έα Υόρκη» (18.2.2010). Το χαρακτήρα
σωφρονιστικό του πρότυπο είναι η δικτατορία, όταν
στην αντίθεσή
κατά τη γνώμη του οι φυλακές ήταν άδειες: «Οι <5ε
φυλα κές ε π ί Ε πταετίας είχα ν λ ευ κή σημαία, δηλα δή ά νευ
του προς τους
κρατουμένων. Ε λευθερία τότε δεν είχαμε, είχα με όμως υπαλλήλους
η σ υ χία και ασφάλεια». του δημοσίου
Κάποιος πρέπει να ενημερώσει τον κ. Αντιπρόε­ τομέα
δρο για τις φυλακές και τις εξορίες επί χούντας...
58
Τα καλά
Μ του απαρτχάιντ
Ο ΑΔΩΝΙΣ ΚΑΙ Ο ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ
«ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ υπά ρχει φοβερός
ρατσισμός», δηλώνει ο κ. Γεωργιάδης. Αλλά... «ρατσι­
σμός εναντίον των Ελλήνων. Αν βγει ένας Α λβανός και πει
είμαι υπερήφ ανος για τί είμαι Αλβανός, θα πο υν μπράβο
πο υ έχεις τα κότσια να το πεις μέσα στην Ελλάδα. Α ν πει
κάποιος ότι είμαι υπερήφ α νος πο υ είμαι Βούλγαρος, θα
πουν μπράβο. Οι ίδιοι άνθρωποι, αν β γει κάποιος και πει
είμαι υπερήφ ανος πο υ είμαι Έ λληνας αρχίζουν, ο φ α σ ί­
στας, ο εθνικιστής, ο μπήξε, ο δείξε. Σ ήμερα ρατσισμό στην
Ελλάδα υφίστανται οι'Ελληνες» (Τηλεάστυ, 6.11.2006).
Η θέση αυτή εξειδικεύεται σ ε άλλη εκπομπή, με
αφορμή ένα επεισόδιο μεταξύ δυο ποδοσφαιριστών,
ενός Έλληνα, του Δ. Παπαδόπουλου, και ενός Αλβα­
νού, του Α. Μπούσι. «Σε ποια κατάντια έχο υμ ε φτάσει
εμείς οι Έλληνες. Ν α είναι ο Δ η μ ή τρ η ς Π απαδόπουλος,
Ελληνάρας, ωραίος, και να είναι ο Αλβανός, να τον φτύνει,
να χειρονομεί, ο δια ιτητής να μη ν αποβάλλει τον Αλβανό,
να αποβάλλει μόνο τον Έλληνα, και μέσα στην πατρίδα
μας να μας φτύνει ο Αλβανός, να χειρονομεί εναντίον μας,
κι εμείς να μην μπο ρο ύμ ε να πο ύ με κιχ. Π ού φτάσαμε!
Ν α βρίζει και να χειρονομεί ο Αλβανός μέσα σε ελληνικό
γήπεδο, ενώ πληρώ νεται από ελληνική ομάδα. Α ν το σκε-
φτείς ιστορικά και κοινωνιολογικά είναι τρομερό. Σε λίγα
χρόνια, ετοιμαστείτε α γα πητο ί προοδευτικοί Έ λληνες να
είστε εργάτες σε αλβανικές επιχειρήσεις και νάναι ο Α λβα ­
νός καπιταλιστής από πάνω, να σας πατάει το σβέρκο, και
Συμφωνώντας να σας κάνει πα ρα τήρηση, αν δεν κάνετε καλά τη δουλειά
με όσα Λέει σας. Α υτά θα τα ζήσουμε. Είναι ανατριχιαστικό να είναι ο
η Χρυσή Αυγή, Αλβανός στην πατρίδα σου, να πληρώ νεται από σένα και
ο κ. Γεωργιάδης να τολμά να σε βρίζει. Κανονικά θα έπρεπε να μα ζευτούν
όλοι οι παίκτες να τον πλακώ σουν στο ξύλο» (Τηλεάστυ,
δίνει φυλετικό
17.4.2007).
χαρακτήρα στο Αυτό που θαυμάζει στον Σαρκοζί ο κ. Γεωργιάδης
μεταναστευτικό είναι το γεγονός ότι ο Γάλλος πολιτικός πολέμησε τον
ζήτημα αντιρατσισμό: «Ο Νικολά Σαρκοζί ξέρετε γιατί κέρδισε;
Ε ίπε ό η ή ρθε η ώ ρα να τελειώ σουμε με τον Μ ά η του '68.
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ
Με όλες εκείνες τις μπα ρ ο ύφ ες π ερί πολυπολιτισμικότη-
τας, περί αντιρατσισμού, π ερί μπάτε σκύλοι αλέστε, περί
καταστροφής των πάντων, και είπε ο Σαρκοζί, ή ρθε η ώρα
να τελειώ νουμε με τον Μ ά η του '68. Και γεννή θη κε ο νέος
Ν τε Γκολ, ο Ν ικολά Σαρκοζί» (Τηλεάστυ, 7.5.2007).
Ενώ στο βιβλίο του ο Άδωνις υποστηρίζει ότι κρα­
τά δήθεν «ουδετερότητα» απέναντι στην ομοφυλοφι­
λία, ο «μαρτυριάρης» αδελφός του τον αποκαλύπτει
σε μια εκπομπή, όπου πανηγυρίζει για δημοσίευμα
της εφ. Espresso, στο οποίο αποκαθίσταται η «τιμή»
του Αχιλλέα («Ο Αχιλλέας δεν ήταν gay»). Ο Λεωνί­
δας Γεωργιάδης ξεσπαθώνει: «Ιταλός αρχαιολόγος απο-
καθιστά την τιμή του ομηρικού ήρωα. Πάρα πολύ σωστό.
Αν είναι δυνατόν! Ο Α χιλλέα ς ποτέ δεν υ πήρ ξε ομοφυλό­
φιλος και όλα αυτά είναι μια πα ρεξήγηση· Μ ’ αρέσει το
σχόλιο, για τί πραγματικά, το να σε πο υν ομοφυλόφιλο εί­
ναι άτιμον και άμα είσαι άτιμος δεν έχεις τιμ ή ■Σωστά λέει
ο Ιταλός αρχαιολόγος Μ ά σιμο Μ α νφρέντι ότι όλα αυτά
π ερί ομοφυλοφιλίας μεταξύ Α χιλλέω ς και Π ατρόκλου εί­
ναι μία παρεξήγηοη. Π ολύ ωραία τα λ ένε οι Ιταλοί αρχαι­
ολόγοι. Μ α κά ρι να τ' ακο ύσ ο υμε και στην Ελλάδα. Α λλά
πο ύ να μπεις στη ν Ελλάδα σε εφημ ερίδα και να πεις έτσι
κι αλλιώς. Θα σε λένε ακροδεξιό» (Τηλεάστυ, 5.10.2007).
Συμφωνώντας με όσα λέει η Χρυσή Αυγή, ο κ. Γε­
ωργιάδης δίνει φυλετικό χαρακτήρα στο μεταναστευ­
τικό ζήτημα: «Το θέμα των μεταναστώ ν θα κρίνει αν εξα­
κολουθήσει να υφίσταται το Έθνος των Ελλήνων, εάν θα
εξακολουθήσει να υφίσταται η Φ υλή των Ελλήνω ν ή όχι»
( Τηλεάστυ, 31.10.2006).
Είναι, λοιπόν, ο κ. Γεωργιάδης φυλετιστής; Τον
βλέπουμε σ ε μια εκπομπή να δείχνει δύο βιβλία: του
Αλέξανδρου Αγγελή, Η φυλετική σ υ νέχεια των Ελλήνω ν
και του Δ. Δημόπουλου Η καταγωγή των Ελλήνων. Το
σχόλιο είναι αποκαλυπτικό: «θα πείτε, γιατί να τα αγο­
ρά σουμε κ. Γεω ργιάδη αυτά τα βιβλία. Π ολύ απλά. Για να
έχετε τα αναγκαία επιχειρήμα τα να απαντάτε στον κάθε
 ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ
θολοκουλτονριάρη, πο υ αρχίζει τα γελάκια και τις ειρω­
νείες: “Ελα μω ρέ τώρα πο ν εμείς είμαστε Έλληνες! Εμείς
είμαστε Σλάβοι, Τουρκόσποροι"». Διαβάζει ολόκληρο το
οπισθόφυλλο του Δημόπουλου: «Είναι 16η έκδοσις,
έ; Για να καταλάβετε πόσο κλασικό βιβλίο στο είδος τον
είναι. [...] Το βιβλίο τον Δ η μ η τρ ίο υ Δ ημο πο ύλο υ, α είμνη ­
στον πια. Ένας πολύ σπουδα ίος Έλληνας και μεγάλος πα ­
τριώτης. Είναι ένα βιβλίο π ο ν έχει συγκεντρώ σει όλες τις
ανθρω πολογικές έρευνες Ελλήνω ν και ξένων επιστη μό ­
νων, για να α ποδειχτεί ποια είναι η εθνολογική ταυτότητα
των συγχρόνω ν Ελλήνων. Το βιβλίο αυτό το έχω διαβάσει
έξι φορές. Συγκλονιστικό βιβλίο» (Τηλεάστν, 3.11.2009).
Αφού το έχει διαβάσει τόσες πολλές φορές ο κ.
Γεωργιάδης το βιβλίο του Δημόπουλου αποκλείεται
να του έχει διαφύγει ότι μεταξύ άλλων ο συγγραφέας
υποστηρίζει ότι «ο α ντισημιτισμός υπήρ ξε α πόρροια της
εβραϊκής διαγωγής» (σ. 180), ότι τώρα «οι λαοί έ χο υν
δικαίω μα να άρονν την ιθαγένεια από τους Ε βραίους
πολίτες» (σ. 199), αλλά και ότι «το φυλετικό πρόβλημα
της παρουσίας των Τσιγγάνων στην Ε υρώ πη είναι σοβα­
ρό», ενώ η «προοδευτική ιδίως αφομοίω σή τους θέτει
σε κίνδυνο την εθνολογική καθαρότητα των ευρω παϊκώ ν
λαών» (σ. 281). Ο Δημόπουλος εισηγείται «να α ρθ εί η
ελληνική ιθαγένεια από τους Τσιγγά νους και να μη ν επι­
τρέπονται μεικτοί γάμοι τους με Έλληνες» (σ. 282). Όσο
για τη μειονότητα στη Θράκη, τη θεωρεί τουρκική
και προτείνει την εκδίωξή της (σ. 326).
Ο κ. Γεωργιάδης υποστηρίζει ότι ο Δημόπουλος
ήταν «ένας πολύ σπουδαίος Έλληνας και πολύ μεγάλος
πατριώτης» και το βιβλίο αυτό «συγκλονιστικό» και
«κλασικό». Στην πραγματικότητα, ο Δημόπουλος
υπήρξε συνιδρυτής της εθνικοσοσιαλιστικής οργά­
νωσης «Κόμμα 4ης Αυγούστου», μαζί με τον Κώστα
Πλεύρη, ενώ επί χούντας διορίστηκε δημοτικός σύμ­
βουλος Αθηναίων (1969-71) και στη συνέχεια γ.γ. του
υπουργείου Γεωργίας (1972-73). Στη μεταπολίτευση
59
ΟΑχιήάέαε
ευτυχώεήταν
στρέιτ, αήάάο
Δημόπουάοε
ήτανεθνικο-
σοσιαήισιήε
εντάχθηκε στην ΕΠΕΝ του δικτάτορα Παπαδόπου-
λου και στη συνέχεια στο Π.Γ. του Ελληνικού Μετώ­
που του Μάκη Βορίδη. Τάχτηκε κι αυτός υπέρ της
συγχώνευσης του Μετώπου στο ΛΑΟΣ. Οι απόψεις
του είναι καθαρά εθνικοσοσιαλιστικές, ενώ στα βι­
βλία του συνήθιζε να εκθειάζει τον φυλετισμό και να
τσιτάρει Χίτλερ και Ρόζενμπεργκ.Όπως κι ο Πλεόρης
θεωρούσε απαράδεκτη τη δημοκρατία και υποστήρι­
ζε ότι «για ένα λαόν, όπω ς ο ελληνικός, όπου το κλασικώ -
τερον φυλετικόν μειονέκτημα είναι η έλλειψις ομαδικού
πνεύματος, εν είναι το ενδεικνυόμενον πολίτευμα, το σ υ ­
γκεντρω τικόν ολοκληρωτικόν» (Η Ν έα Τάξις, σ. 98).
«Το Α πα ρτχά ιντ ήταν μία τίμια μεθόδευση», υποστη­
ρίζει σε άλλο του βιβλίο ο Δημόπουλος, διότι «δεν
έβαζε τούτη ή εκείνη τη φ υ λ ή σε πρώ τη ή δεύτερη μοί­
ρα, αλλά μεριμνούσε εξ ίσ ο υ για όλες, για την α υτόνομη
κάθε μιας ύπα ρξη και ανάπτυξη» (Ε ισαγω γή τπην Βιο-
πολιτική, σ. 185). Αντιθέτως, στις ΗΠΑ «πιστεύουν ότι
θα απο μα κρύνο υν με την “ίση μετα χ είρ ιση ’ την φοβερή
Ο Δημόπουλος,
στιγμ ή της φυλετική ς συγκρούσεω ς. Το μόνο βέβαια πο υ
επιτυ γχά νο υ ν είναι να κακομαθαίνουν τους Ν έγρ ο υς με
που θαυμάζει
τις παροχές και να αυξά νουν την α γανάκτηση των Λ ε υ ­ ο Α.Γ., υπήρξε
κών εναντίον τους». Ακόμα και το πρόβλημα της ανερ­ εθνικο-
γίας λύνει ο Δημόπουλος, υιοθετώντας, όπως λέει, σοσιαλιστής
την «περίφημο μέθοδο Ράινχαρντ», η οποία μεταξύ οπαδός
άλλων προβλέπει «βαρεία φορολογία των οικογενειών,
εις τας οποίας εργάζονται και γυναίκες, προς ελευθέρω σιν
του Χίτλερ
θέσεων δΓ άνδρας ανέργους» (Η Ν έα Τάξις, σ. 191). Πε­ και του
ριττό να πούμε ότι ο οικονομολόγος Ράινχαρντ ήταν Ρόζενμπεργκ
ο υπεύθυνος φορολογίας του χιτλερικού Τρίτου Ράιχ.
60
Από τον Φίλιππο Β'
στον Πούτιν
ΤΕΛΙΚΑ ποιες είναι οι πολιτικές απόψεις του κ. Γε-
ωργιάδη; Ποια είναι η προσωπική ατζέντα του κο­
ρυφαίου στελέχους της Νέας Δημοκρατίας: Από όσα
προηγήθηκαν προκύπτουν ασφαλώς ορισμένες στα­
θερές απόψεις, οι οποίες τον κατατάσσουν χωρίς κα­
μιά αμφιβολία στο ακροδεξιό ρεύμα.
Αλλά πώς βλέπει ο ίδιος τον εαυτό του; Με κάθε ευ­
καιρία ο κ. Γεωργιάδης δηλώνει «δεξιός». Και μάλιστα
θεωρεί υποχρέωσή του να κηρύξει τον απελευθερω­
τικό πόλεμο των Ελλήνων δεξιών: «Είναι απίστευτο το
πόσο καταπιεσμένος είναι στην Ελλάδα ο δεξιός. Π ρέπει να
κάνουμε όντως μ ία μά χη για ν ’ α ντιμετω πίσουμε α υτή την
πλήρη ιδεολογική κυριαρχία, θα τολμούσα να πω ιδεολο­
γική ηγεμονία της λεγομένης Α ριστεράς στην Ελλάδα. [...]
Αν υπά ρχει ιδεολογική ηγεμονία του ΣΥΡΙΖΑ και της ριζο­
σπαστικής Α ριστεράς στην κοινωνία, αυτό οφείλεται στην
πλήρη ιδεολογική τους επικράτηση στα Πανεπιστήμια.
Και ο λόγος πο υ δεν θέλουν τα ιδιωτικά Π ανεπιστήμια δεν
είναι λόγος ανθρω πισμού. Είναι γιατί αν γίνουν ιδιωτικά
Π ανεπιστήμια θα σπάσει αυτή η ιδεολογική τους ηγεμο­
νία. Το ακαδημαϊκό κατεστημένο στην Ελλάδα δεν θέλει τα
ιδιωτικά Π α νεπιστήμια γιατί θα χάσει την ιδεολογική του
ηγεμονία πο υ είναι κατά βάση α νθελληνική Ένας στους
δέκα είναι πατριώ της στους καθηγητές. Οι υπόλοιποι εννέα
ακούν Ελλάδα και βγάζουν σπυράκια. Α υτά τα έχω ζήσει
εγώ π ου στα λέω .Έ χουμε να δώ σουμε μία ιδεολογική μ άχη
και πρέπει να τη δώσουμε. Και πρέπει να έχο υμ ε όπλα γι'
αυτή την ιδεολογική μ ά χη ■Και τα βιβλία είναι όπλα στην
Θαυμαστής ιδεολογική μά χη μας» (Τηλεάστυ, 21.4.2008)
του Πούτιν Δεξιός, εντάξει. Αλλά τι δεξιός; Ακροδεξιάς, βέβαια,
αλλά τι ακροδεξιάς; Τον είδαμε να υποστηρίζει το (αμε-
αλλά και
ρικανοκρατούμενο βεβαίως) ΔΝΤ, να υμνεί τα Μ νημό­
ψηφοφόρος νια που επιβάλλει στη χώρα μας ο σκληρός πυρήνας
του Τσάβες της Ε.Ε., να θαυμάζει τον Σαρκοζί, αλλά δίπλα σ’ αυτά ο
δηλώνει ο Α.Γ. κ. Γεωργιάδης έχει και άλλα πρότυπα: «Είναι εκπληκτικό
νέο, εξαιρετικά καλό νέο η νίκη του προέδρου Πούτιν στη
Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ
Ρωσία» θα τον ακούσουμε να λέει. Και παρακάτω να
εξηγεί: «Ο πρόεδρος Πούτιν είναι σίγουρα ιστορικό ανάλογο
του Βασιλέως Φ ιλίππου Β ' της Μακεδονίας».
Συνεπής προς αυτή την άποψη για τον ηγέτη της
Ρωσίας, στις 24.6.2010 ο κ. Γεωργιάδης θα επικρο­
τήσει σχετικές δηλώσεις του Γιώργου Καρατζαφέρη:
«0 Πρόεδρος είπε στον Flash ότι πρέπει να ψάξουμε κε­
φάλαια και από εκεί [Ρωσία κάι Κίνα], Συμφωνώ». Μία
μόλις μέρα αργότερα, με νέα τοποθέτηση, θα παρέ-
πεμπε στις ελληνικές καλένδες το ζήτημα: «Αυτό που
έλεγε και τότε ο Καρατζαφέρης και το ίδιο λέει και τώρα
είναι ότι μπορούσαμε και μπορούμε να καλλιεργήσουμε
έτσι τις σχέσεις μας με την Ρωσία, ώ στε να έχει νόημα γ ι’
αύτούς να μας ενισ χύσο υν οικονομικά τώρα που έχουμε
ανάγκμ! Α πλώ ς αυτά δεν γίνονται από την μία ημέρα στην
άλλη και φυσικά τίποτε τέτοιο δεν έκανε η Κυβέρνησις!»
(25.6.2010) .
Αλλά δέκα μήνες αργότερα η Ρωσία και ο Πούτιν
θα εξαφανίζονταν από τις πιθανές λύσεις του ελλη­
νικού προβλήματος: «Η Ελλάς έχει παραχω ρηθεί στη
σφαίρα επιρροής της Δύσεω ς ήδη από τη Συμφω νία της
Γιάλτας και πιο πριν. Ούτε θα διακινδύνευε ποτέ η Ρωσία
τις σχέσεις της με τη Δ ύ σ η σε τόσο μεγάλο βαθμό, ούτε
θα την άφηναν!» (7.5.2011) Και τελικά: «Γενικά δεν ξέρω
γιατί ντε και καλά θεωρείτε ότι να είμαστε υπόδουλοι στους
Ρώ σους θα ήταν για μας πιο ευχάριστο από το να είμαστε
υπόδουλοι στους Αμερικάνους και στους Ευρωπαίους;»
(14.7.2011) . Διότι «οι Ρώσοι δεν θέλουν ούτε ήθελαν να
μας βοηθήσουν».
Και να ’ταν μόνο ο Πούτιν. Ο κ. Γεωργιάδης, στην
ίδια εκπομπή που εκθείαζε τον πρόεδρο της Ρωσίας,
δεν διστάζει να συνταχθεί ακόμα και με τον Λατινοα­
μερικανό ηγέτη που είχε δαιμονοποιηθεί από σύμπα-
σα την ευρωπαϊκή Δεξιά: «Δεν μπορώ να σχολιάσω τα
αποτελέσματα του δημοψ ηφίσματος στη Βενεζουέλα, δεν
έχω εικόνα αν κέρδισε τελικώς το δημοψ ήφ ισμα αυτό ο
 ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ
πρόεδρος Τσάβες ή όχι. Εγώ αν ήμουν στη Βενεζουέλα σί­
γουρα θα ψ ήφιζα υπέρ, παρόλο ότι η ιδέα ότι ένας ά νθρω ­
πος να μένει για πολύ καιρό στην εξουσία δεν με βρίσκει
σύμφωνο. Δ εν είναι δημοκρατία η του ενός ανδρός αρχή,
αλλά εκεί, για τη Λατινική Α μερική, για μια περιοχή που
έχει δεινοπαθήσει από τις επεμβάσεις των ξένων δυνάμεων,
ίσως κάποιες περίοδοι τέτοιου είδους σκληρού καθεστώτος
να είναι κάπω ς πιο κατανοητές» (Τηλεάστυ, 3.12.2007).
Στην ιστοσελίδα του που απευθυνόταν σε πιο στε­
νούς του οπαδούς και την έχει πλέον εξαφανίσει, ο
Α. Γεωργιάδης δεν δίσταζε να προβάλλει με περηφά­
νια την ακροδεξιά του ταυτότητα: «Εγώ είμαι ο πρώτος
βουλευτής στο ελληνικό Κοινοβούλιο μετά από 40 χρόνια
που μίλησα για τον Γ ράμμο και το Βίτσι. Ο Καρατζαφέρης
είναι ο πρώτος πολιτικός αρχηγός πο υ μίλησε στην Βουλή
για τον Ιω άννη Μ εταξά! Θα μας κάνεις μάθημα εσύ; Εί­
σαι σοβαρός; Μ ήπω ς νομίζεις ότι μιλάς σε νεοδημοκράτη;»
(27.3.2010). Ο διάλογός του με τους εχθρούς της δη­
μοκρατίας είναι καθημερινός: «Δεν έχω πρόβλημα με τις
αντιδημοκρατικές ιδέες του Κώστα Π λεύρη, καθόλου, έχω
και άλλους φίλους χω ρίς αγά πη οτην Δ ημοκρατία με τους
οποίους διαφωνώ και απολαμβάνω την ανταλλαγή επιχει­
ρημάτων» (24.3.2010).
Από τον Κ. Πλεύρη ο κ. Γεωργιάδης έχει κληρονο­
μήσει τον παθολογικό θαυμασμό προς τον δικτάτορα
της 4ης Αυγούστου, τον οποίο σώνει και καλά θέλει να
εμφανίσει ως δημοκράτη: «Ο Ιω άννης Μ εταξάς, υπη-
ρέτησε τον κοινοβουλευτισμό στο μεγαλύτερο διάστημα
του β ίου του. Ο υδέποτε δε κατηγορήθηκε από κανέναν ως
προς το ότι χρησ ιμοποίη σ ε τις μπουνιές ως μέσον πολιτι­
κού αγώνος. Υπήρξε επί σειρά ετών βουλευτής, αρχηγός
κόμματος (των Ελευθεροφρόνων), σύμβουλος του Βασιλέ-
ως, του Π ρω θυπουργού κ,λπ. Εξελέγη Π ρω θυπουργός από
τη Βουλή των Ελλήνων κατόπιν εντολής του Βασιλέως και
προχώ ρησε στην άρση ίων πολιτικώ ν ελευθεριώ ν την 4η
Α υγούστου του 1936 κατόπιν εντολής του Β ασιλέως και με
61
Τοχρυσαυγίζικο
(και ανορθόγραφο)
σύνθημα εκφράζει
αποήύιωε
ιονκ. Αντιπρόεδρο
την σύμφ ω νη γνώ μη της τότε Βουλής. Κυβέρνησε σε πε­
ρίοδο τρομακτικών εντάσεων (Μ εσοπόλεμος) και, όσο και
αν ακούγεται παράδοξο, ό,τι έκανε έγινε μέσα στα πλαίσια
του τότε Συντάγματος. Δεν κατέβασε τα τανκς, ούτε έκανε
όπω ς πολλοί νομίζουν πραξικόπημα. Έλαβε νομίμω ς την
εξουσία και την ήοκησε κατά τον τρόπο που εκείνος π ί­
στευε καλλίτερα στα πλαίσια εκείνης της ταραγμένης επο­
χής. Μ ε την Χ ρυσή Α υ γή , λοιπόν, καμία απολύτω ς σχέση»
(18.3.2010).
Την επομένη αισθάνεται υποχρεωμένος να διευκρι­
νίσει: «Ποτέ δεν είπα ότι ο Ιω άννης Μ εταξάς ήταν Πιστός
κοινοβουλευτικός. Είπα ότι δεν ήταν οπαδός του μπάχαλου
και του χάους. Δ ηλα δή δράσις τύπο υ Χ ρυ σή ς Α υ γή ς ούτε
κατεγράφη, ούτε υπήρ ξε από τον Ιω άννη Μεταξά. Αν λοι­
πόν τον θαυμάζεις δεν μπορείς να πηγαίνεις και να ρίχνεις
ξύλο στις πλατείες... Ο Μ εταξάς νίκησε το σύσ τη μα εκ των
έσω!... Ά ρα σίγουρα πιο πολύ για δράσι τύπο υ ΛΑΟ Σ μού
μοιάζει, παρά για Χ ρυ σή Α υγή» (19.3.2010).
Στις 26.3.2011 κάποιος με ψευδώνυμο «Φαλαγ­
γίτης» εξυμνεί το ΛΑΟΣ και το παραλληλίζει με «τον
στρατιωτικό σχηματισμό της φάλαγγας». Ο Γεωργιάδης
ενθουσιάζεται: «Αγαπητέ η ανάλυσή οου τιμά το όνομά
σου». Ο τότε γραμματέας του ΛΑΟΣ δεν παρέλειπε την
ανοιχτή υιοθέτηση της ρατσιστικής ατζέντας της Χρυ­
σής Αυγής. «Το σύνθη μα Έ λληνα ς γεννιέσαι και δεν γίνε­
σα ι’ εγώ προσω πικά το συνυπο γρά φ ω απολύτως», έγραφε
στις 10.2.2010. «Δεν έχω κρύψει ποτέ και πουθενά, ότι
πιστεύω στο Αίμα, στο'Εθνος, στην Φυλή».
Ό σ ο για τους θεσμούς της δημοκρατίας, ο κ. Γεωρ­ Παθολογικός
γιάδης δεν διστάζει να τους αμφισβητήσει δημόσια, οπαδός του
ακόμα και μέσα στη Βουλή. Ειδικά το Συμβούλιο της
Μεταξά και
Επικρατείας, το οποίο αποθεώνει τον τελευταίο καιρό,
βρισκόταν στο στόχαστρό του πριν από μερικά χρόνια, των «δημο­
με βαριές κουβέντες και προσωπικές επιθέσεις. Με κρατικών»
αφορμή την απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου για του μεθόδων
τα σχέδια ανάπλασης στον Ελαιώνα, ο κ. Γεωργιάδης
62
Ο κ. Γεωργιάδηί είχε μιλήσει ως εκπρόσωπος τότε ίου ΛΑΟΣ: «Κυκλο­
και οι πρόεδροι. Λεε; φορεί η είδηση ότι με πλειοψηφία δύο προς ένα οι σ ύ μ ­
βουλοι του Συμβουλίου της Επικράτειας αποφάσισαν να
αναστείλουν την εκτέλεση των έργων στον Ελαιώνα ακο­
λουθώντας τις επιταγές του κ. Τσίπρα και του κ. Αλαβάνου
και του ΣΥΡΙΖΑ. [...] 0 Β ίσμαρκ, συνάδελφε Μ ά κη Βορίδη,
είχε πει: “Κ αθηγηταί τρεις, εχάθη η πατρίς". Εις την Ελ­
λάδα να το αλλάξουμε: “Δ ικασταί τρεις, εχάθη η πατρίς"!
Κάποτε θα πρέπει να συζητή σο υμε σοβαρά ποιος έχει το
δικαίωμα να αποφασίζει σ ’ α υτήν τη χώρα. [...] Πάρτε,
λοιπόν, μια σοβαρή πρω τοβουλία για να δούμε στο κοι­
νοβούλιο ποιος κυβερνά την Ελλάδα, η Βουλή, δηλαδή οι
εκλεγμένοι εκπρόσωποι του ελληνικού λαού, ή οι δικαστές
του Σ υμβουλίου της Επικράτειας πο υ δεν ξέρω ποιος τους
έχει διορίσει και ποιοι είναι και από πο ύ κρατά η σκ ο ύ­
φια τους;» Με λίγα λόγια «το Σ υμβούλιο της Επικράτειας
Το Συμβούλιο είναι το μεγάλο θέμα. Έ χει καταντήσει να είναι βραχνάς
της Επικράτειας στην πρόοδο της Ελληνικής Δημοκρατίας. Εάν υπ ή ρ χε
Σ υμβούλιο της Επικράτειας στην Α ρχαία Ελλάδα και αν
είναι βραχνάς υ πήρ χα ν δικαστές σαν τους σημερινούς, η Ακρόπολη δεν
κατά τον κ. θα υ πήρ χε για να τη βλέπουμε και να τη θαυμάζουμε, θα
Αντιπρόεδρο την είχαν σταματήσει και αυτήν». Και το συμπέρασμα:
«Πρέπει κάποιος να αναλάβει τη νομοθετική πρωτοβουλία
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ
να εξηγήσει στο Σ υμβούλιο της Επικράτειας ότι κυβερνά ο
ελληνικός λαός α υτήν τη χώ ρα και όχι ο ΣΥΡΙΖΑ γιατί δεν
μπορεί όλοι να είμαστε υπέρ, ο ΣΥΡΙΖΑ να είναι κατά, και
το Σ υμβούλιο της Επικράτειας να ψ ηφίζει ΣΥΡΙΖΑ. Κάτι
δεν πάει καλά εδώ!» (14.1.2009).
Αυτή π υποτίμηση των θεσμών της δημοκρατίας,
η εύκολη αλλαγή απόψεων μέσα σε μια μέρα, η φαι­
νομενική διαφοροποίηση από τη Χρυσή Αυγή, αλλά
ταυτόχρονα και ο θαυμασμός προς τον Μεταξά, είναι
τα χαρακτηριστικά του σύγχρονου εθνολαϊκισμού που
αποπνέει ο δημόσιος λόγος του κ. Γεωργιάδη. Ο ίδιος
γνωρίζει την αντιφατικότητα και τον ωμό καιροσκοπι­
σμό που συναντά όποιος επιχειρήσει να παρακολου­
θήσει τις παρεμβάσεις του σημερινού Αντιπροέδρου
της Νέας Δημοκρατίας. Γι’ αυτόν εξάλλου τον λόγο
είναι έτοιμος να διαγράψει όσα έλεγε μέχρι προχτές,
επιχειρώντας να σβήσει τα ίχνη του στην τηλεόραση
και το διαδίκτυο. Δυστυχώς γι' αυτόν, η σύγχρονη τε­
χνολογία δεν του κάνει τη χάρη. Πλέον δεν «μένουν»
μόνο τα γραπτά, αλλά και τα λόγια. Κι αυτά, τα δικά
του λόγια, είναι που αποκαλύπτουν το αποκρουστικό
πρόσωπο της σύγχρονης Ακροδεξιάς, πίσω από το πα­
ραπειστικό χαμόγελό της.