Univerzitet u Sarajevu

Fakultet islamskih nauka Sarajevo

Islamska vjeronauka i religijski odgoj
VII semestar, I ciklus studija
Kulturna historija BiH
2018/ 2019. akademska godina

Seminarski rad:
Historija hadži Sinanove tekije u Sarajevu

Mentor: asis. Azra Kulenović Student: Hanifa Muharemović, redovan, 3735

Sarajevo, novembar 2018

SADRŽAJ:

UVOD ........................................................................................................................................ 1
1. Tekija ................................................................................................................................. 2
2. Nastanak tekija u Bosni i Hercgovini .............................................................................. 2
3. Hadži Sinanova tekija ....................................................................................................... 2
3.1. Derviški red kadirija ...................................................................................................................... 2
3.2. Lokalitet ........................................................................................................................................ 2
4. Nastanak i izgradnja ......................................................................................................... 3
5. Šejhovi tekije ..................................................................................................................... 4
6. Oštećenja i tok obnove uz naglasak likovnog fenomena tekije ..................................... 5
6.1. Prva obnova (1708/09) ................................................................................................................ 5
6.2. Druga obnova (1774. godina) ....................................................................................................... 7
6.3. Hadži Sinanova tekija od XIX stoljeća do danas............................................................................ 7
7. Književni doprinos šejhova Hadži Sinanove tekije........................................................ 9
8. Procedura zikra ................................................................................................................. 9
9. Odluka o tome da postane nacionalni spomenik ............................................................ 9
ZAKLJUČAK ......................................................................................................................... 10
LITERATURA: ...................................................................................................................... 11
UVOD

Kontekst ovog istraživanja smješten je u okrilje historije Osmanskog carstva koje je sa sobom
na naše prostore donjelo nove arhitektonske stilove, okruženje i novi stil života. Međutim,
vapijuća praznina neispisanih djela koja izvire iz ovog konteksta dovela me do potrebe
bavljenja ovom temom.

Tema Historija Hadži Sinanove tekije u Sarajevu je izuzetno bitna jer sa sobom nosi pečat i
dokaz prošlog vremena grada Sarajeva od osmanskog bitisanja na ovim prostorima pa do danas.

Neobično tužna informacija prozilazi iz činjenice da se vrlo malo bavilo ovom temom, štaviše,
sigurna sam da malo ljudi uopće zna da se ovakvo blago krije u njihovom gradu.

Hadži Sinanova tekija kao i mnoge druge, su u najpreciznijem smislu riječi bile intelektualno i
duhovno žarište ovih prostora u čijem okrilju se kreirala izuzetna znanstvena i umjetnička
energija.
Kroz ovaj rad se promiče historija Hadži Sinanove tekije kroz derviški red kadirija preko
oštećenja i obnova do famozne kaligrafije i njene konzervacije.

1
 1. Tekija

Tekija predstavlja sjedišta derviških redova – tarikata. Na perzijskom jeziku označava se kao
hanikah – veliki šator, svetilište, naziv objekta za derviše, na arapskom kao zavija – objekat,
kompleks ili urbana cjelina rezervisana za derviše sa molitvenim prostorom (mesdžid),
učionicom, boravišnom prostorijom, kuhinjom tipa imaret tj. humanitarnog karaktera itd.
Tekija je često u misionarskoj, humanitarnoj ulozi, oblik visoke obrazovne ustanove i bolnice
za duhovno oboljenje. Tekije su obično podizane kao odvojene građevinske jedinice pod
pokroviteljstvom jednog lica po kojem su imenovane. (Čengić, 2009)

2. Nastanak tekija u Bosni i Hercgovini

Dolaskom i učvršćenjem osmanske vlasti na ovim prostorima tekije postaju nezaobilazan

objekat većih urbanih centara u Bosni i Hercegovini. Među gradovima naše zemlje, gdje
podpada i Sarajevo, čije je sjeme urbanizacije posijano u tekiji primarnu ulogu u nastanku i
profiliranju urbanog identiteta imali su derviši. U cjelokupnoj historiji Sarajeva podignuto je
minimalno četrdeset tekija gdje su brojčano prednjačile tekije pripadnika nakšibendijskog i
halvetijskog red, a veliki uticaj imali su mevlevije, bektašije te pripadnici kadirijskog reda.

3. Hadži Sinanova tekija

3.1. Derviški red kadirija

Silihdar Mustafa-pašina tj. – Hadži Sinanova tekija, podignuta između 1638-1640. godine,
pripada derviškom redu kadirija. Sljedbenici ovog reda dobili su ime po svom osnivaču Abdul
Kadir Gejlaniju (1077-1166) rođenom u Gilanu kraj Bagdada. Ovaj veliki učenjak bio je primjer
svog vremena po pobožnosti i blagosti čija predavanja su pored muslimana slušali kršćani i
jevreji. (Čengić, 2009)

Za vrijeme Jugoslavije uticaj kadirija je bio mnogo veći nego što je bio broj njihovih tekija jer
su u to vrijeme često i privatne kuće šejhova služila za zikr i okupljanje derviša. Kadirijski red
je u dobroj mjeri bio zastupljen u Bosni i Hercegovini čije su tekije postojale u Sarajevu,
Travniku, Jajcu, Zvorniku i drugim gradovima. (Ćehajić, 1986)

3.2. Lokalitet

Hadži Sinanova tekija zajedno sa Sarač Alijinom džamijom i mezarjem predstavlja

ambijentalnu cjelinu koja je smještena na Vrbanjuši- općina Stari Grad, tačnije između ulica

2
Sagrdžije na istočnoj, Logavine na zapadnoj i ulice Alije Đerzeleza na južnoj strani (Ševo,
2005) koje zajedno čine čarobni trougao koji stoji kao oaza Sarajeva. (Čengić, 2009)

Hadži Sinanova tekija Sarajevo (image online), dostupna na:

http://wikimapia.org/22362786/bs/Had%C5%BEi-Sinanova-tekija, (10.11.2018.)

4. Nastanak i izgradnja

O prvom periodu tekije zna se malo ili gotovo ništa, ali svi oni koji navode godinu njenog
nastanka spominju 1640. godinu. U službenim dokumentima ova tekija se naziva Silahdar
Mustafa-pašinom, dok je među narodom poznata kao Hadži Sinanova tekija. S obzirom na
navedeno postoje dvije verzije njenog nastanka.

Prema prvoj verziji tekiju je podigao hadži Sinan-aga svojim sredstvima. Naime on je
namjeravao da sagradi tekiju na lijevoj strani obale Miljacke gdje je kupio zemlju, ali nakon
sna u kojem mu je bilo rečeno da tekiju sagradi na desnoj strani rijeke Miljacke, u sjevernom
dijelu grada, on je kupio zemljište u Kadi Bali Efendi mahali gdje se danas nalazi tekija.
Međutim, popularni naziv objekta koji se ustoličio u narodu, po hadži Sinan-agi, odnosi se na
oca stvarnog pokrovitelja. (Ćehajić, 1986)

Prema drugoj verziji odluka o samom podizanju vezuje se za osvajanje Bagdada od strane
Osmanlija 1638. godine pod vodstvom sultana Murata IV.

3
Sultan Murat VI je rođen 1612. godine i na prijestolje stupa kao dvanaestogodišnji dječak uz
podršku svoje majke koja upravlja carstvom narednih pet godina koji će svojim
osamostaljenjem nakon ovog perioda za velikog vezira postaviti silahdara Mustafa-pašu, sina
učenog i imućnog trgovca hadži Sinan-age. Uzimajući u obzir da darviški red kaderija svoje
izvorište pronalazi u Bagdadu postoji uvjerenje da je nalog i finansiranje za izgradnju kaderijske
tekije u Sarajevu poteklo od samog sultana. Međutim, u tom slučaju tekija bi se zvala Muratova
tekija ili tekija Murata IV, ali u svim pisanim dokumentima ova tekija je imenovana kao tekija
Silahdar Mustafa-paše dok posvećivanje tekije kaderijskom redu vjerovatno proizilazi od
esnafa kojem je pripadao hadži Sinan-aga jer su derviški redovi imali poseban uticaj na
institucije osmanskog sistema.

Dakle, nedvojbeno je da je tekiju sagradio silahdar Mustafa-paša, osiguravši sredstva, projekte

i vodeće graditelje što je komotno mogao sebi priušiti s obzirom na svoj institucionalni i
materialni položaj. On je sigurno potpisnik imovinsko-pravnih ugovora kojima je reguliran
status tekije, pa je radi toga službeno vođena pod njegovim imenom.

Preseljenje sultana Murata IV u dvadeset i devetoj godini života označila je kraj i za silahdar
Mustafa-pašu te će tako kao pokrovitelj Hadži Sinanove tekije biti žrtva dvorskih intriga i biti
pogubljen 1642. godine u Temišvaru. Prema svemu ovome, datiranje izgradnje koja označava
1640. godina je potpuno tačna.

5. Šejhovi tekije

Kada je riječ o pročelnicima i šejhovima ove tekije za vrijeme dok je radila i aktivno djelovala,
nema sigurnih i pouzdanih podataka, naročito za prvi period njene aktivnosti. Ne znaju se čak
ni imena šejhova koji su služili u ovoj tekiji od Hadži Sinana-age pa sve do šejha Hasana
Kaimije jer su propali spisi koji su se odnosili na ovu tekiju, a i postojeći podaci o ostalim
šejhovima se uglavno sročena na usmenom predanju. Džemal Ćehajić (1986) navodi sljedeće
šejhove: Šejh Hasan Kaimi (umro 1691) – šejh Mehmed Tokatli – šejh Abdulkadir ibn
Muhamed ibn Hasan es-Sakaki (umro 1754/55) – šejh Ibrahim ibn Kabil (umro 1768-69) – šejh
Hadži Muhamed ibn Hasan ibn Abdulrahman (umro 1777/78) – šejh Vejs, sin Muhameda (umro
1782/83) – Derviš Salih, sin Ismaila (umro 1787/88) – šejh Ibrahim (prva polovina XIX
stoljeća) – šejh Mehmed „Ašik“ – Derviš Ibrahim „Fenjerdžija“ – Derviš Mustafa „Drobljen“
(posljednja trojica od 1874. do 1885) – šejh Edhem Misirlić „Cvancika“ (umro oko 1910) –
šejh Nasir Misirlić (umro 1957) – šejh Fadil Sokolović (umro 1978), Fejzulah Hadžibajrić i

4
današnji šejh, kojeg Džemal Ćehjić ne spominje jer je pisao za života šejha Fejzulaha, Sead
Halilagić.

S obzirom na hronologiju šejhova dobija se utisak da su na svoj položaj dolazili više dekretom
nego nasljedno s oca na sina, usred čega se izgubila i mistička tradicija i nije se mogla
produbljivati u dovoljnoj mjeri. Šejhovi Sinanove tekije, kao i drugi, bavili su se i drugim
poslovima kao što je npr. liječenje bolesnika, zapisivanje i slično. (Ćehajić, 1986)

6. Oštećenja i tok obnove uz naglasak likovnog fenomena tekije

Od svih sarajevskih tekija iz tzv. „zlatnog doba“ jedino se Hadži Sinanova tekija prilično
očuvala i kao takva predstavlja autentični arhitektonski primjer tekije grada. Odolijevanje
vremenu i požarima koji su je zahvatili trebapovezati sa kamenim zidovima od kojih je građena
i kojim je opasana, ali uprkos tome ona iza sebe ima dugu historiju i preživljela oštećena.

U natpisu nad ulazom u semahanu, koja predstavlja prostoriju za održavanje svih vidova
vjerskih obreda, stoji da je tekija bila obnovljana 1708/09. godine, a na drugom stoji da je
popravljana 1774. godine. (Smajlović, 1983) Ova dva natpisa predstavljaju dvije veće sanacije
ovog objekta, dok se između i poslije njih nalaze različiti oblici ukrašavanja i pripravljanja ove
famozne gređevine.

6.1. Prva obnova (1708/09)

Veliko stradanje Sarajeva 1697. godine, koje je razaralo, pod komandom Eugena Savojskog,
nije zaobišlo Hadži Sinanovu tekiju koja je izgorjela zajedno sa čitavim gradom. Sa njom su
stradali i hadži Sinanovi dućani od čijeg se iznajmljivanja finansirala kao i dokumenti koji su
regulirali imovinsko-pravne odnose. Radi ovog stradanja o prvih pedeset sedam godina
postojanja i estetici enterijera Hadži Sinanove tekije ne zna se gotovo ništa, jedino što je ostalo
poznato jeste da je izgorjela u potpunosti.

Narednih jedanaest godina tekija je čekala na obnovu kada je Ali-paša Karajilan, uoči svog
imenovanja za namjesnika Bosne, sa 1200 groša donirao sveobuhvatnu obnovu tekijskog
kompleksa.

Tekija je prije svoje obnove bila zgarište golih zidova, pa da bi se ponovo uspostavila prostorija
na spratu iznad ulaza (tzv. kula) postavljen je noseći stub sa horizontalnom gredom kako bi se
osigurao oslonac greda novog stropa tj. poda prostorije na spratu. Obnovljena je i crvena fuga

5
na eksterijeru što je vratilo estetsku osnovu eksterijeru po kome se ovaj objekat razlikovao od
svih drugih u gradu.

Enterijer je isto tako dobio prve estetske elemente kao što je kompletna obnova mihraba sa
bijelom kaligrafijom i crvenim polumjesecima na vrhu, ali je kaligrafija sastrugana da bi se
preko nje napisale nove. Ova obnova je bila sveobuhvatna i vratila je tekiji funkcionalnost,
međutim kaligrafije po kojima je ova tekija poznata nastaju oko 1730. godine i u razdoblju od
pola stoljeća sve više će popunjavati tekijske zidove, čineći je čudesom i po tome jedinstvenom.

Prvi tragovi kaligrafskog stvaralaštva na zidovima ove tekije oblježavaju djela šejha Ahmeda i
šejha Seid Fejzulaha koji, zanimljivo, nisu bili šejhovi ove tekije. Njih dvojica su zajedno, na
zidovima samahane, ispisali svih seda kadirijskih vidrova, tj. obrednu molitvu derviša
kaderijskog reda u obliku spjeva na arapskom jeziku.

Najčešće ponavljana rečenica na zidovima Hadži Sinanove tekije je prvi islamski šart ispisan
arapskim kufi pismom. Ovu kompoziciju svjedoči projekat na početku južnog zida gdje je prvi
islamski šart ponovljen dvanaest puta (šest puta crveno i šet puta crno) predstavljen u osnovi
kruga dijametra tri metra predstavljajući djelo univerzalne umjetničke kreativnosti na zidu prije
ulaza u samahanu i nikoga ne ostavlja ravnodušnim. Ovo remek-djelo naziva se „Sulejmanov
muhur“ po autentičnom nazivu za kompozicije koje se zasnivaju na šestokrakoj zvijezdi.

Samanhana – ulaz, (image online), dostupna na:

http://aplikacija.kons.gov.ba/kons/public/nacionalnispomenici/galerija/2534, (10.11.2018)

6
6.2. Druga obnova (1774. godina)

Druga bitna obnova tekije uslijedila je 1774. godine koju je donirao upravitelj Bosnom
Muhamed Muhsinović. Ta donacija je iznosila 500 groša i predata je šejhu Muhamedu. Ovaj
novac je uglavnom uložen u građevinsku sistematizaciju objekta i tom prilikom je po drugi puta
obnovljena crvena fuga na eksterijeru.

Nakon ove stvaralačke epohe koja je trajala od 1732. do 1777. godine nastaje vrijeme kada
kreativizam pisanja kaligrafije na zidovima postepeno gubi svoju inovativnost, bazirajući se na
repliciranju postojećih.

6.3. Hadži Sinanova tekija od XIX stoljeća do danas

Početkom XIX stoljeća velikim dijelom kaligrafske kompozicije bivaju prekrečene, a mihrab
redekoriran, izuzev Sulejmanovog muhura koji je bio pošteđen. Ova obnova pripada periodu
neoklasičnih obnova, koji je preplavio Sarajevo u prvoj polovini XIX stoljeća. To je vrijeme
kada su preko neprekrečenih kaligrafija ulaznog atrija napisane tugre tj. sultanski simbolični
potpisi u vidu glorificirajućeg spominjanja.

Sve tekije su u stara vremena bile jedina mjesta u koje su se za pomoć mogli obratiti ljudi sa
različitim problemima, a posebno onim duševne prirode. Sarajevska Hadži Sinanova tekija je
po svemu sudeći pružala utočište duševno oboljelim osobama i imala određen uspjeh u
njihovom liječenju. (Čengić, 2005)

Za vrijeme drugog svjetskog rata (1942) tekija je bila oštećena i tom prilikom je uništen jedan
dio južnog ogradnog dvorišnog zida tekije, a bio je oštećen i jugoistočni ugao semahane.
Popravak je izvršen 1952., a 1956. godine izvršeni su i spasavalačko-konzervatorski radovi u
cilju da se objekat sačuva od daljeg propadanja. (Ćehajić, 1986)

Vakuf Hadži Sinanove tekije propao je nekoliko godina pred austrougarsku okupaciju BiH
(1878), međutim, ona je idalje nastavila sa aktivnim djelovanjem zahvaljujući pomoći
bosanskih namjesnika koji su određivali izvjesne novčane pomoći, dok je Zemaljska vlada
davala subvencije šejhovima ove tekije od 1890. do 1910. godine. Tu subvenciju je primao šejh
Edhem zvani „Cvancika“ i od te iste pomoći 1890. godine je vršen popravak tekije.

U tom istom periodu slavonski soboslikari koji su 1885. godine dekorisali Gazi Husrev-begovu
džamiju doveden su da ukrase i tekiju. Da bi se izvelo ovo novo dekorisanje, tekija je ponovo
okrečena, a na Sulejmanovom muhuru nađeni su tragovi ponavljanja koja su umanjila njegovu
preciznost.

7
Posljednja obnavljanja su bila isključivo estetskog karaktera, dok je sam objekat sve više imao
potrebu da bude građevinski obnovljen. Stoga tekija pismeno i u više navrata traži građevinsku
sanaciju 1906/07. godine, ali ništa konkretno neće biti ostvareno.

Između dva svjetska rata tekija ostaje bez prihoda ali idalje aktivna zahvaljujući entuzijazmu
deerviša. Tokom Drugog svjetskog rata bila je u potpunosti zatvorena, odnosno prvi puta nako
240 godina da je njena aktivnost utihnula. U vrijeme savezničkog bombardovanja njemačkih
postrojbi iznad Vrbanjuše, nekoliko avionskih bombi je palo na potez kuće Alije Đerzeleza,
tekije i Sarač Alijinog mezarja te je tom prilikom razoreno turbe u haremu koje je natkrivalo
mezar šejha hadži Muhameda i muhur je tom prilikom pretrpio veća fizička oštećenja.

Kraj rata 1945. godine budi entuzijazam pa je naredne godine uslijedilo krečenje, a mihrab je
ponovo dekoriran. Taj dekor u skladu sa svojim naivnim i skromnim likovnim kapacitetom
izveo je i potpisao stolar Rizvić.

Međutim 1952. godine uslijedio je Zakon o zabrani rada svih religijskih institucija ovog tipa
tako da su sve prostorije nacionalizirane i date na raspolaganje općini koja ih je dodjeljivala na
stambeno korištenje. Samo je samahana ostala u posjedu Islamske zajednice kao servisna
prostorija i magacin za Sarač Alijino mezarje koje je tada još uvijek bilo aktivno. (Čengić, 2005)

Nekoliko godina nakon što je zakon o zabrani zaživio, tekijom se počeo intenzivno baviti
Mehmed Mujezinović, koji uspijeva skrenuti pažnju kulturnoj javnosti za izuzetnu važnost
kaligrafija i samog objekta. On pronalazi nešto skromnih sredstava i mobilizira tadašnji
Zemaljski zavod za zaštitu spomenika kulture. Tako počinje prvi sistematski, naučni i tehnički
radovi na istraživanju i konzervaciji zidnih kaligrafija. (Mujezinović, 1958)

Za vrijeme opsade Sarajeva, u ratu od 1992 do 1995. godine, tekija ostaje aktivna kao
institucija, a sva vrijedna pokretna građa je pohranjena na sigurno. Krov tekije je pretrpio
oštećenja pa se zbog prokišnjavanja stanje kaligrafija još više pogoršalo.

Od 1995. godine derviši poduzimaju akcije kojima, u skladu sa mogućnostima, periodično

obnavljaju kompleks, a 1998. godine tekijski odbor poziva na angažiranje u spašavanju i po
mogućnosti kompletnom konzerviranje i restauraciju zidnih kaligrafija što je 1999. godine i
urađeno.

Danas, nakon detaljnih konzervacija i restauracije, sa apsulutnim poštivanjem originala,

kaligrafska djela su preservirna tako da u budućnosti ostaje jedino da se pažljivim odnosom
održavaju, kao i cjelokupni kompleks Hadži Sinanove tekije. (Čengić, 2005)

8
 7. Književni doprinos šejhova Hadži Sinanove tekije

Hadži Sinanova tekija je služila kao centar gdje se pored redovnih derviških obreda po učenjima
kadirijskog reda izučavao tesavuf, čitala i studirala najznačajnija književna djela pisana na
turskom, arapskom i perzijskom jeziku, a koja su imala određenu etičko-mističku poruku i
sadržaj. Šejhovi ove tekije su pisali pjesme na turskom i našem jeziku, a među njima najviše se
izdvaja šejh i pjesnik Hasan Kaimija. (Ćehajić, 1986)

8. Procedura zikra

Džemal Ćehajić (1986) u svojoj knjizi iznosi proceduru i praksu zikra u Hadži Sinanovoj tekiji
koji se praktikovao za vrijeme šejha Nasira Misirlića, a koja se prenosila kao tradicija koja je
mnogo ranije uspostavljena. Ta procedura išla je sljedećim redom:

a) Na nogama – Istigfar – 1, Ihlas – 2, i Fatiha – 1

Evrad-i-šerif – Fatiha, Ism-i dželal, druga imena, ime Hu,
b) Sjedeći – ašere, dova i Fatiha

Zikr kod kaderija sastoji se od dijela koji se obavlja sjedeći, da bi se u drugom dijelu nastavio
na nogama i ponovo završio sjedeći kako se i vidi iz date procedure. On se obavlja uoči petka
i ponedjeljka naveče, a za vrijeme ramazana poslije teravije namaza. Svake godine održava se
proslva Jevi-i-ašure kojoj prisustvuje mnogo više ljudi nego na zikrovima te se redovno
proslavlja rođenje Allahovog Poslanika, s.a.v.s.

9. Odluka o tome da postane nacionalni spomenik

Gradske institucije ne pokazuju dovoljno senzibiliteta ni pažnje koju zaslužuje ovaj objekat te
je na nju nedavno postavljen kandelebr ulične rasvjete, kao i oznaka vodovodnog čvora na
tekijskom uglu. Bez obzira što je Komisija za očuvanje nacionalnih spomenika Bosne i
Hercegovine ponovo 2005. proglasila tekiju spomenikom kulture riječima „ Ambijentalna cjelina
Hadži Sinanove (Silahdar Mustafa-paše) tekije sa Sarač Alijinom džamijom i mezarjem uz nju u
Sarajevu proglašava se nacionalnim spomenikom Bosne i Hercegovine“ (Ševo, 2005) to na samom
objektu ne možemo primjetiti.

9
ZAKLJUČAK

Sarajevo je grad koji je svakako fascinantan, ali u njemu nije očuvano skoro ništa što bi se
moglo nazvati neprikosnovenim remek djelom osim davne 1640. godine izgrađene Hadži
Sinanove tekije koja nijednog prolaznika ne ostavlja ravnodušno. Ona iza svojih zidova kroz
dugu historiju živi u šarenilu ispisanih kaligrafija vrhunske naravi koje danas imaju izuzetnu
vrijednost prestavljajući arhitektonski biser ovog bosanskog grada.

Bosanski sufija Abdurahman Sirri spjevao je sljedeće stihove posvećene tekiji:

„Ja sam oblikom kaplja,
A sadržim more,
U meni je cijeli svijet
Ja sam svijet i njegova sadržina.“(Čengić, 2009)
Iz ovih stihova vidimo da se otkrivanjem svijeta Hadži Sinanove tekije u Sarajevu otkriva
mnogo više od same historije, gdje postoji još nešto što je drži u životu i odolijeva vremenu
zbog čega su realizatori njene konzervacije Nihad Čengić i Elisa Stefanini sebi dali za pravo da
je metaforično nazovu „Sikstinkom kapelom Bosne i Hercegovine.“

10
LITERATURA:

Knjige:

1. Čengić, Nihad, 2009., Likovni fenomen Hadži Sinanove tekije i njegova konzervacija,
Sarajevo Publishing, Sarajevo
2. Ćehajić, Džemal, 1986., Derviški redovi u jugoslavenskim zemljama, Orijentalni
institut, Sarajevo

Članci:

1. Mujezinović, Mehmed, 1958., Kaligrafski zapisi u Sinanovoj tekiji u Sarajevu i

njihova konzervacija, Naše starine, [online], dostupno na:
https://www.fmks.gov.ba/nase-starine-v-1958 [posjećeno 6. novembra 2018]

Stranice:

1. Ševo, Ljiljana, 2005., „Nacionalni spomenici“, preuzeto sa:

http://old.kons.gov.ba/main.php?id_struct=6&lang=1&action=view&id=2534
2. Hadži Sinanova tekija Sarajevo (image online), dostupna na:
http://wikimapia.org/22362786/bs/Had%C5%BEi-Sinanova-tekija, (10.11.2018.)
3. Samanhana – ulaz, (image online), dostupna na:
http://aplikacija.kons.gov.ba/kons/public/nacionalnispomenici/galerija/2534,
(10.11.2018)

Zbornici radova:

1. Smajlović, Salih, 1983., Spasavanje Sinanove tekije u Sarajevu, Preporod, 1983. (20),
15.

11