1.1.1.1.

Separatörler: Elektriksel olarak yalıtkan olan seperatörler, mikron düzeyinde

gözenekli yapıya sahiptirler. Genellikle polietilen, polipropilen, PVC ve cam lifi
kullanılarak yapılan seperatörler gözenekli yapıları sayesinde, elektrolit içindeki
iyon akışına izin vermektedirler.
1.1.1.2. Elektrolit: Aktif madde ile tepkimeye girerek elektrik enerjisi yaratırlar.
Akümülatör tip ve teknolojisine bağlı olarak asit veya baz nitelikli olabildiği gibi,
sıvı veya jöle (jel) yapıda da olabilmektedir.
1.1.1.3.Akümülatör Kutusu: Elektriksel olarak yalıtkandır, İçindeki elektrolitle tepkimeye
girmez, Elektrolitin aşındırıcı etkilerine dirençlidir, Akümülatörü bir bütün halinde
tutabilecek ve dış etkenlere dayanımlı bir yapıdadır. bu özellikleri sağlayan her
hangi bir malzemeden akümülatör kutusu yapılabilmektedir. Geçmişte ahşap ve
ebonit kullanılırken, günümüzde daha çok plastik kökenli malzemeler
kullanılmaktadır. [5].
Akümülatör Değerleri: Bir akümülatör Voltaj (V) ve Kapasite (AhAmper-saat) ile ifade
edilmektedir.

Voltaj ( V); pozitif ve negatif plakalar arasındaki potansiyel farktır. Plaka malzemesinin
niteliği Voltajı belirler; kurşun plakalar 2V, Nikel - Kadmiyum plakalar ile Nikel-Metalhidrid
plakalar ise 1.2V potansiyel yaratırlar.

Kapasite (Ah-Amper-saat); akümülatörün verebileceği enerji miktarıdır. Akümülatörün aktif

madde kütlesiyle doğrudan ilişkili olan kapasite, aktif madde iki katına çıkarıldığında, iki katına
çıkmaktadır. Kapasite C5, C10, C20 gibi belirli standartlarla ifade edilmektedir.

Örneğin 100Ah(C5) kapasitedeki bir akümülatör; toplam 5 saatte 100 Amper enerji
verir.100Ah(C10) kapasitedeki bir akümülatör ise; toplam 10 saatte 100 Amper enerji verir. Bir
başka ifade ile; 100Ah(C5) kapasitedeki bir akümülatör, 100Ah(C10) kapasitedeki bir
akümülatörün yaklaşık iki katı ağırlığındadır.

Akümülatörlerin Sınıflandırılması: Akümülatörler farklı kıstaslara göre

sınıflandırılmaktadır; Malzeme sınıfına göre, Kullanım amacına göre, Elektrolit tipine göre,
Uygulama alanlarına göre
Malzeme Sınıfına Göre Sınıflandırma:

– Sodyum-sülfür; Kurşun-asit reaksiyonu kadar yetkin olup özgül enerjisi (çalışma

süresi/Ağırlık) daha fazladır. Japonlar tarafından 30 yıl kadar önce geliştirilmiş olup ticari
uygulaması yapılamamıştır.

– Nikel-Çinko; Enerji yoğunluğu, çalışma sıcaklık aralığı ve uzun süre stoklandıktan sonra
bile performansı iyidir. Fiyatının yüksekliği ve ömür süresinin kısalığı nedeniyle pazarda yer
alamamıştır.

– Alüminyum-hava; Mekanik olarak şarj edilebilir. Bir şarj ile elde ettiği kapasite, kurşun-
asit akümülatörün 15-20 şarj toplamına eşit kapasitededir. Ancak, çok sık olarak; akümülatör
bileşenlerinin yenilenmesi, su eklenmesi ve oluşan cürufun uzaklaştırılması gerekir. Bunlara
ek olarak alüminyum geri dönüşüm maliyetlerinin yüksekliği nedeniyle ticari olarak başarı
kazanamamıştır.

Lityum-iyon; Yüksek Özgül enerjiye sahiptir. Küçük boylarda lityum-iyon aküler taşınabilir
cihazlarda (cep telefonu, dizüstü bilgisayar vb)geniş bir uygulama alanı bulmuştur.
Kurşundan çok daha pahalıdır. Küçük akülerde bu maliyet farkı göze batmamaktadır, ancak
otomotiv akümülatörü büyüklüklerinde önemli maliyet farkları oluşmaktadır. Bunun yanı sıra
henüz verimli geri dönüşüm teknolojileri geliştirilememiştir. – Nikel-metal hidrid; Sorunsuz
ve hafif bir akümülatördür. Hibrid araçlarda denenmektedir. 150,000 kilometre ömür
beklentisi belirtilmesine rağmen henüz bu boyutlarda denemeleri tamamlanmamıştır.
Akümülatörde kullanılan metal maliyetlerinin kurşunun 25 katı olması, nikelin kanserojen
olarak tanımlanması, yeterli miktar ve yetkinlikte geri dönüşüm tesisi bulunmaması ticari
başarısını engellemektedir.

– Nikel-Kadmiyum; Sorunsuz ve kötü kullanmaya dayanımlıdır. Ayrıca geniş çalışma

sıcaklık aralığına ve uzun süre stoklandıktan sonra bile iyi bir performansa sahiptir. Kurşun-
asit akümülatörlerden 3-5 kez daha pahalıdır. Kadmiyumun çevresel etkileri nedeniyle
üretimlerine kısıtlamalar getirilmektedir.

Kurşun-asit; Teknoloji, yaklaşık 150 yıldan beri kullanılmakta ve geliştirilmektedir. Çok geniş
bir boyut ve kapasite aralığında, çok farklı teknolojilerle üretim yapılmaktadır. Kurşun-asit
akümülatörler, diğer akümülatörlerle karşılaştırıldıklarında; birim maliyet başına en yüksek
kapasiteye ve en uzun ömür süresine sahiptir. Diğer akümülatörlerle karşılaştırıldığında, en
yüksek geri dönüşüm oranına sahip akümülatörün %97-%99 oranı ile kurşun-asit akümülatörler
olduğu görülmektedir. Toplama, taşıma ve geri dönüşüm organizasyonları dünya çapında
başarılı olarak faaliyet göstermektedir. Temel malzemelerinden kurşun ağır bir metal olup zehir
etkisi yapabilmektedir. Sülfürik asitte kontrolsüz ve işlem görmeden doğaya verildiğinde
yaşamı olumsuz şekilde etkilemektedir.