Ayon kay Malabanan (2008), nakakaabala sa pagkatuto ng mga mag-aaral ang wikang Ingles sapagkat

kinakailangan pa nilang magsalin sa kanilang isipan. Paatras na hakbang ang EO 210 sa pagyabong ng
wika at panitikang Filipino.

Sa paliwanag ni Santos (2008), mas nauunawaan ang mga itinuturo ng guro kung wikang Filipino ang
mga mahihirap na aralin. Nagkakaroon ng malayang pagpapahayag ang mga mag-aaral sa pagpapahayag
ng kanilang paliwanag o saloobin sa klase kapag napapaghintulutan gumamit ng sariling wikang. Sa
kabilang banda, ang wikang Ingles ay nakakatulong din sa mga mag-aaral upang mas lalong lumawak ang
kanilang kaalaman sa daigdig dahil ito ang ginagamit na wika sa larangan ng agham at komersyo.

Ayon naman kay Ignacio (2008), ang pagpili ng wikang panturo ay nakabatay sa kung saan nauunawaan
ng estudyante ang kanilang paligid sa halip na panandaliang usaping nakabatay sa pangangailangang
pang-ekonomiya.

Naniniwala si Madruino (2012), walang negatibong epekto ang pagtuturo ng mother tounge sa mga
guro, mag aaral at sa lipunan. Karamihan sa mga Pilipino ay hindi naman Ingles o Filipino ang unang wika
dahil ang ating bansa ay binubuo ng halos 170 na lokal na wika. Sa pagsusuri, mas mabilis matuto ng
ikalawang wika ang mga mag-aaral na nag-aral muna gamit ang kanilang unang wika kumpara sa mga
nag-aral lamang gamit ang ikalawang wika. Mas mabilis ding umunlad ang cognitive, linguistic, at
academic competencies ng mga nag-aral gamit ang kanilang unang wika kaysa sa mga nag-aral sa
ikalawang wika.