IEΡΟΣΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΟΥ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΟΣ

ΧΑΛΕΠΑΣ ΧΑΝΙΩΝ

ΒΙΟΙ ΑΓΙΩΝ
13 - 19 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2019
 13 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ
Ο ΑΓΙΟΣ ΡΕΜΙΓΙΟΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΡΗΜΩΝ
Ο Άγιος Ρεμίγιος γεννήθηκε το έτος 437 μ.Χ. στην πόλη Λαόν της Γαλλίας.
Γενόμενος Επίσκοπος της πόλεως των Ρημών της Γαλλίας, πούλησε την μεγάλη του
περιουσία, διένειμε τα χρήματα στους φτωχούς και σε άλλες ποικίλες αγαθοεργίες.
Αφοσιώθηκε με θείο ζήλο στη μελέτη του θείου λόγου, στην καταπολέμηση των
αιρετικών και το ιεραποστολικό έργο. Πρώτιστο μέλημά του ήταν το κήρυγμα της
αλήθειας του Ιησού Χριστού στους Εθνικούς. Το μεγάλο κατόρθωμα της επισκοπικής του
δράσης ήταν η βάπτιση του βασιλέως των Γάλλων Κλόβιος του Α' κατά την ημέρα των
Χριστουγέννων του έτους 496 μ.Χ., των δύο αδελφών αυτού και 3.000 γυναικών και
παίδων. Για το τεράστιο ιεραποστολικό του έργο ονομάσθηκε «Απόστολος της Γαλλίας».
Ο Άγιος Ρεμίγιος με το πέρασμα του χρόνου έχασε την όρασή του και κοιμήθηκε οσίως με
ειρήνη το έτος 533 μ.Χ.
14 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ
Ο ΑΓΙΟΙ ΤΡΙΑΚΟΝΤΑ ΤΡΕΙΣ ΠΑΤΕΡΕΣ ΟΙ ΕΝ ΡΑΪΘΩ ΑΝΑΙΡΕΘΕΝΤΕΣ
Δύο μέρες μακριά από το όρος Σινά, προς την Ερυθρά θάλασσα, ήταν η έρημος της
Ραϊθούς, στο εσωτερικό της οποίας ζούσαν Χριστιανοί αναχωρητές. Ήταν δε
συγκεντρωμένοι πάνω σ' ένα όρος. Αλλά την ίδια μέρα (κατ' άλλους την 22α Δεκεμβρίου),
που έγινε η σφαγή των Πατέρων στο όρος Σινά, οι βάρβαροι αποφάσισαν να
εξολοθρεύσουν και τους Πατέρες που βρίσκονταν στην έρημο της Ραϊθούς. Ο Ηγούμενος
της Μονής, Παύλος, ο οποίος θεωρείται ότι καταγόταν από την πόλη των Πατρών, μόλις
είδε τον κίνδυνο, συγκέντρωσε τους αδελφούς όλους μέσα στο ναό και τους απηύθυνε
λόγια γενναία και συγκινητικά. Τους θύμισε ότι σκοπός της ζωής τους είναι ο Χριστός και
η Βασιλεία Του. Ότι γι' αυτήν ήταν όλες οι προσευχές, οι μελέτες, οι πόθοι και τα έργα
τους. Και ότι τώρα τους παρουσιάζεται λαμπρότατη ευκαιρία ν' αποκτήσουν τα
ωραιότερα στεφάνια, χύνοντας και αυτό το αίμα τους για τον μισθαποδότη Κύριο τους.
Τους παρεκίνησε επίσης να ευχηθούν, ακόμα και γι’ αυτούς τους δυστυχισμένους που θα
τους σκότωναν. Οι πατέρες συμφώνησαν με τα λόγια αυτά, και όλοι μαζί
προσευχήθηκαν. Μόλις τελείωσαν την προσευχή τους, μπήκαν στο μοναστήρι οι
βάρβαροι και έσπειραν παντού το θάνατο. Τις σφαγές αυτές και τις αναιρέσεις
διηγούνται ο μακάριος Νείλος ο Ασκητής, ο οποίος είχε διατελέσει έπαρχος
Κωνσταντινουπόλεως, ο Αμμώνιος Μοναχός στη Διήγησή του, καθώς και ο Αναστάσιος
Μοναχός ο Σιναΐτης κατά τον 7ο μ.Χ. αιώνα. Αρχικά η μνήμη τους εορταζόταν στις 28
Δεκεμβρίου, επικράτησε όμως να εορτάζεται στις 14 Ιανουαρίου.

15 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ
H OSIA ΠΑΝΣΟΦΙΟΣ
Ο Άγιος αυτός ήταν από την Αλεξάνδρεια στα χρόνια του βασιλιά Δεκίου (250). Ο
πατέρας του ονομαζόταν Νείλος και είχε το αξίωμα του ανθυπάτου. Ο Πανσόφιος
σπούδασε σε μεγάλο βαθμό τα Ελληνικά γράμματα, καθώς επίσης και την Αγία Γραφή.
Οταν πέθανε ο πατέρας του, μοίρασε την περιουσία του στους φτωχούς και αποσύρθηκε
στην έρημο. Εκεί έζησε 27 ολόκληρα χρόνια ασκούμενος στην αρετή και την ησυχία.
Καταγγέλθηκε όμως στον Αυγουστάλιο της Αλεξανδρείας, ο όποιος διέταξε και τον
έφεραν μπροστά του. Εκεί ο Πανσόφιος με την αρετή και τη μεγάλη γνώση πού τον
διέκρινε, συνέτριψε μία προς μία τις πλάνες των ειδώλων. Εξευτελισμένος ο τύραννος
διέταξε και τον έδειραν μέχρι θανάτου. Έτσι ένδοξα έλαβε το στεφάνι του μαρτυρίου.
 16 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ
Η ΠΡΟΣΚΥΝΗΣΙΣ ΤΗΣ ΤΙΜΙΑΣ ΑΛΥΣΙΔΑΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΚΑΙ ΕΝΔΟΞΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΠΕΤΡΟΥ
Την ημέρα αυτή τελούμε την προσκύνηση της Τιμίας Αλυσίδας του Αγίου
Αποστόλου Πέτρου, με την οποία τον έδεσε και τον έριξε στην φυλακή ο τετράρχης
Ηρώδης, σύμφωνα με την εξιστόρηση του Ευαγγελιστή Λουκά στις Πράξεις των
Αποστόλων (12ο κεφάλαιο των Πράξεων). Ο Ηρώδης έβαλε τους Ιουδαίους και
συνέλαβαν τον Απόστολο Πέτρο κατά τις ημέρες της Εορτής των Αζύμων. Και όταν τον
έπιασε, τον έβαλε στην φυλακή. Τη νύκτα, πριν την ημέρα κατά την οποία ο Ηρώδης
έμελλε να τον παρουσιάσει στον λαό, ο Απόστολος Πέτρος κοιμόταν μεταξύ δύο
στρατιωτών και φρουροί φύλαγαν μπροστά στο κελί του. Ξαφνικά ήλθε Άγγελος Κυρίου
και έλαμψε φως στο κελί. Αφού κτύπησε την πλευρά του Πέτρου, τον ξύπνησε και του
είπε: «Σήκω γρήγορα». Και έπεσαν οι αλυσίδες από τα χέρια του. Κάποιοι Χριστιανοί
ευσεβείς διαφύλαξαν αυτή την αλυσίδα διαδοχικά από γενεά σε γενεά, μέχρι που την
μετέφεραν στην Κωνσταντινούπολη και την εναπέθεσαν στο ναό του Αγίου Πέτρου, που
βρίσκεται μέσα στη μεγάλη Εκκλησία, όπου ετελείτο και η Σύναξη του Αποστόλου.
.
17 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ
Ο ΟΣΙΟΣ ΑΧΙΛΛΑΣ
Ο Όσιος Αχιλλάς ήταν αναχωρητής της ερήμου τον 5ο αιώνα μ.Χ. Έζησε οσίως
στην Αίγυπτο και κοιμήθηκε με ειρήνη. Γράφει γι' αυτόν ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης:
«Περί του Οσίου τούτου Aχιλλά γράφει ο Ευεργετινός, ότι επήγε μίαν φοράν εις τονχιλλά γράφει ο Ευεργετινός, ότι επήγε μίαν φοράν εις τον
Aχιλλά γράφει ο Ευεργετινός, ότι επήγε μίαν φοράν εις τονββάν Ησαΐαν, και ευρήκεν αυτόν οπού έτρωγεν, έχων εις το τζανάκιον άλας μόνον και
νερόν. O δε Oσαΐας ιδών τον Aχιλλά γράφει ο Ευεργετινός, ότι επήγε μίαν φοράν εις τονχιλλάν, έκρυψε το τζανάκι οπίσω από το ζιμπίλι οπού
έπλεκε, διά να μη σκανδαλίση αυτόν. O δε Aχιλλά γράφει ο Ευεργετινός, ότι επήγε μίαν φοράν εις τονχιλλάς βλέπων αυτόν τρώγοντα, και μη
έχοντα έμπροσθέν του κανένα φαγητόν, ερώτησεν αυτόν τι έτρωγεν. O δε Oσαΐας
απεκρίθη. Συγχώρησόν μοι Aχιλλά γράφει ο Ευεργετινός, ότι επήγε μίαν φοράν εις τονββά, ότι έκοπτον θαλλία φοινίκων εις το καύμα. Όθεν
έβαλον εις το στόμα μου ψωμί ξηρόν, και δεν εκατέβαινε. Με το να εξηράνθη από το
καύμα ο φάρυγγάς μου, διά τούτο αναγκάσθην να βάλω νερόν και άλας, ίνα βρέξω εις
αυτά το ψωμί μου, και δυνηθώ να το φάγω. Τότε λέγει ο Aχιλλά γράφει ο Ευεργετινός, ότι επήγε μίαν φοράν εις τονββάς Αχιλλάς. Eλάτε να ιδήτε ωλάτε να ιδήτε ω
Πατέρες της Σκήτεως, τον Oσαΐαν, οπού τρώγει ψωμί, ευρισκόμενος εις Σκήτιν. Eλάτε να ιδήτε ωίτα λέγει
προς αυτόν. Eλάτε να ιδήτε ωάν θέλης να τρώγης ψωμί, πήγαινε εις την Aχιλλά γράφει ο Ευεργετινός, ότι επήγε μίαν φοράν εις τονίγυπτον. Ιδού ποίαν
εγκράτειαν είχον τότε εις τας Σκήτας. Εις τούτον τον Aχιλλά γράφει ο Ευεργετινός, ότι επήγε μίαν φοράν εις τονββάν Aχιλλά γράφει ο Ευεργετινός, ότι επήγε μίαν φοράν εις τονχιλλάν επήγε μίαν φοράν
ένας γέρων, και βλέπει αυτόν, οπού έρριψεν από το στόμα του αίμα. Και ερώτησεν αυτόν.
Τι είναι τούτο; O δε απεκρίθη. Αυτό το αίμα είναι λόγος σκληρός ενός αδελφού, οπού με
ελύπησε. Και εγώ αγωνίσθηκα να μη φανερώσω εις κανένα τον λόγον αυτόν,
παρακαλέσας τον Θεόν να σηκωθή η ενθύμησίς του από λόγου μου. Όθεν ο λόγος
εκείνος έγινεν αίμα εις το στόμα μου. Και τώρα πτύσας αυτόν, ανεπαύθηκα,
αλησμονήσας την λύπην».

18 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ Ο ΜΕΓΑΣ ΚΑΙ ΚΥΡΙΛΛΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ
Ο Μέγας Αθανάσιος γεννήθηκε το 295 μ.Χ. από φτωχούς αλλά ενάρετους γονείς,
γεγονός που του στέρησε τη δυνατότητα για ανώτερες σπουδές. Όμως ο Πανάγαθος Θεός
τον προίκισε με πλούσια πνευματικά προσόντα. Έλαβε τη στοιχειώδη εκπαίδευση και στη
συνέχεια μελέτησε μόνος του για να φθάσει σε υψηλότατα επίπεδα γνώσης και σοφίας.
Από πολύ νέος έδειξε την κλίση του προς την Εκκλησία. Σε ηλικία 25 ετών χειροτονήθηκε
Διάκονος από τον Πατριάρχη Αλεξανδρείας Αλέξανδρο, τον οποίο ακολούθησε στην Α΄
Οικουμενική Σύνοδο το 325 μ.Χ., στη Νίκαια της Βιθυνίας. Αναδείχθηκε πρωτεργάτης
στην καταδίκη της αιρετικής διδασκαλίας του Αρείου. Το 328 μ.Χ. και σε ηλικία 33 ετών
εξελέγη πανηγυρικά Πατριάρχης Αλεξανδρείας. Από τη θέση αυτή αντιμετώπισε ένα
φοβερό πόλεμο εκ μέρους των αιρετικών οπαδών του Αρείου. Όμως ο Άγιος, χάρη στην
μεγάλη πνευματικότητά του και τη ζέουσα πίστη στο Θεό, κατόρθωσε να βγει νικητής
απ’ όλες αυτές τις δοκιμασίες ακόμη και από τις πέντε εξορίες που του επιβλήθηκαν,
καθώς ο αυτοκράτορας Κωνσταντίνος ο Β΄ ήταν οπαδός του Αρειανισμού. Εκοιμήθη εν
ειρήνη το 373 μ.Χ.
Ο Άγιος Κύριλλος έζησε επί βασιλείας Θεοδοσίου του Μικρού και γεννήθηκε στην
Αλεξάνδρεια το 370 μ.Χ. από εύπορους γονείς της ελληνικής κοινωνίας της πόλεως.
Ανεψιός του Αρχιεπισκόπου Αλεξανδρείας Θεοφίλου, ο Άγιος Κύριλλος, έλαβε μεγάλη
θεολογική μόρφωση, ώστε έγινε κατόπιν διάδοχος του θείου του, στον αρχιεπισκοπικό
θρόνο Αλεξανδρείας. Όταν έγινε η Γ' Οικουμενική Σύνοδος το 431 μ.Χ. στην Έφεσο, ο
Άγιος Κύριλλος υπήρξε πρόεδρος αυτής και συνετέλεσε να γκρεμιστούν οι κακοδοξίες
του δυσεβούς Νεστορίου, για το πρόσωπο της Υπεραγιάς Δεσποίνης ημών Θεοτόκου. Με
πολλά πνευματικά κατορθώματα στο ενεργητικό του, ο Άγιος Κύριλλος παρέδωσε
ειρηνικά το πνεύμα του στον Κύριο την 27η Ιουνίου του 444 μ.Χ., αφού πατριάρχευσε για
32 περίπου χρόνια. Δικαίως ο Άγιος Αναστάσιος ο Σιναΐτης τον προσονόμασε «σφραγίδα
των Πατέρων». Η Εκκλησία θέλησε να αδελφώσει την μνήμη των δύο Μεγάλων Πατέρων
της και Αρχιεπισκόπων Αλεξανδρείας, του Μεγάλου Αθανασίου, πρωταγωνιστή κατά του
Αρειανισμού, και του Αγίου Κυρίλλου, πρωταγωνιστή κατά του Νεστοριανισμού και όρισε
το συνεορτασμό τους στις 18 Ιανουαρίου. Η Σύναξη των Αγίων Αθανασίου και Κυρίλλου
ετελείτο στη Μεγάλη Εκκλησία. Ο Άγιος Κύριλλος, εορτάζεται και στις 9 Ιουνίου.
19 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ
Η ΑΓΙΑ ΕΥΦΡΑΣΙΑ
Η Αγία Μάρτυς Ευφρασία καταγόταν από τη Νικομήδεια της Μικράς Ασίας και
έζησε κατά τους χρόνους του βασιλέως Μαξιμιανού (285-305 μ.Χ.). Προερχόταν από
επίσημη γενιά και διακρινόταν για την σωφροσύνη και το χρηστό της ήθος. Την Αγία
Ευφρασία την κατήγγειλαν ότι πιστεύει στον Χριστό. Τότε οι ειδωλολάτρες της ζήτησαν
να αρνηθεί τον Χριστό και να θυσιάσει στα είδωλα. Εκείνη όμως έμεινε σταθερή και
ακλόνητη στην Πίστη της. Για τον λόγο αυτό την παρέδωσαν σε έναν άντρα άξεστο και
βάρβαρο να την ατιμάσει. Η Αγία όμως απέφυγε την ατίμωση με τον εξής τρόπο:
υποσχέθηκε στον άξεστο και βάρβαρο εκείνον άνθρωπο ότι, αν δεν την πειράξει, θα του
δώσει ένα φάρμακο, το οποίο να χρησιμοποιεί στις μάχες, ώστε να μην πληγώνεται από
τα ξίφη και τα ακόντια των εχθρών του. Και για να τον πείσει ότι αυτό που του
υποσχέθηκε έχει βάση, έσκυψε το κεφάλι της και του είπε να την χτυπήσει με το ξίφος
στον αυχένα της, ώστε αμέσως να το επιβεβαιώσει. Εκείνος σχημάτισε την γνώμη ότι
ανταποκρινόταν στην πραγματικότητα αυτό που του υποσχέθηκε η Αγία και, αφού
σήκωσε το ξίφος του, την κτύπησε δυνατότερα στον αυχένα, με την βεβαιότητα ότι αυτή
δεν θα πάθαινε τίποτα. Έτσι το σχέδιο της Αγίας Μάρτυρος Ευφρασίας πέτυχε. Δηλαδή
κόπηκε μεν το κεφάλι της από το ξίφος του δημίου, όμως αυτή διέσωσε την αγνότητά της
και έλαβε το στεφάνι του μαρτυρίου.