Scribd Logo
Upload

Welcome to Scribd!

  • Biohemija

    Uploaded by

    Alicia Brown
    11 views1 page
    Biohemija ili biološka hemija je hemija života, most između biologije i hemije, koja proučava način na koji kompleksne hemijske reakcije stvaraju život.[1] Biohemija je hibridni deo hemije koji proučava hemijske procese u živim organizmima.[2] Kako svi oblici života imaju zajedničko poreklo, oni imaju i slične biohemije, kao što su genetički kod i stereohemija mnogih biomolekula. Kontorlom protoka informacija putem biohemijske signalizacije i protoka hemijske energije putem metabolizma, biohemijski procesi omogućavaju postojanje kompleksnosti života. Tokom zadnjih decenija dvadestog veka, biohemija je postala u toj meri uspešna u objašnjavanju procesa živih bića da u današnje vreme skoro sve oblasti nauke o životu od botanike do medicine do genetike učestvuju u biohemijskim istraživanjima.[3] Današnji glavni fokus čiste biohemije je na razumevanju načina na koji biološki molekuli proizvode procese koji se odvijaju u živim ćelijama,[4] što je blisko povezano sa izučavanjem i razumevanjem tkiva, organa, i celih organizama[5] — drugim rečima, celokupne biologije. Biohemija je blisko srodna sa molekularnom biologijom,[6] izučavanjem molekularnih mehanizama kojima genetička informacija kodirana[7][8] u DNK dovodi do procesa života.[9][10] U zavisnosti od definicije termina, molekularna biologija se može smatrati granom biohemije, ili biohemija oruđem kojim se istražuje i studira molekularna biologija. Biohemija se bavi strukturama, fukncijama i interakcijama celularnih komponenti, kao što su proteini, ugljeni hidrati, lipidi, nukleinske kiseline i ostali biomolekuli, koji proizvode ćelijsku strukturu i izvode mnogobrojene funkcije vezane za život.[11] Iako postoji ogroman broj različitih biomolekula, oni se često sastoje od istih jedinica koje se ponavljaju, monomera koji se ponavljaju u različitim sekvencima. Hemija ćelija isto tako zavisi od reakcija malih molekula i jona. Oni mogu da budu neorganski, na primer voda i joni metala, ili organski, kao što su aminokiseline, koje se koriste za sintezu proteina.[12] Biohemijske studije prevashodno izučavaju malu grupu elemenata: ugljenik, vodonik, azot, kiseonik, fosfor, i sumpor; koji se često nazivaju CHNOPS. Niz drugih elemenata učestvuje u biohemiskim procesima, ali u znatno nižim koncentracijama. Mehanizmi kojima ćelije konvertuju energiju i svog okruženja putem hemijskih reakcija su poznati kao metabolizam. Biohemija metabolizma ćelije i biohemija endokrinog sistema su dva domena koja su intenzivno studirana. Druge oblasti obuhvaćene pojmom biohemije su genetički kod (DNK, RNK), sinteza proteina, transport kroz ćelijsku membranu i transdukcija signala. Rezultati biohemijskih istraživanja nalaze primenu u medicini, ishrani, i poljoprivredi. U medicini, biohemičari istražuju uzroke i lekove bolesti.[13] U polju ishrane, se izučava način održavanja zdravlja i efekti nutrione deficijencije.[14] U poljoprivredi predmet istraživanja su zemljište i đubriva, i radi se na povoljšanju kultivacije useva, njihovog skladištenja i kontrole štetočina.

    Copyright

    © © All Rights Reserved

    Available Formats

    RTF, PDF, TXT or read online from Scribd

    Did you find this document useful?

    Is this content inappropriate?

    Report this Document
    Biohemija ili biološka hemija je hemija života, most između biologije i hemije, koja proučava način na koji kompleksne hemijske reakcije stvaraju život.[1] Biohemija je hibridni deo hemije koji proučava hemijske procese u živim organizmima.[2] Kako svi oblici života imaju zajedničko poreklo, oni imaju i slične biohemije, kao što su genetički kod i stereohemija mnogih biomolekula. Kontorlom protoka informacija putem biohemijske signalizacije i protoka hemijske energije putem metabolizma, biohemijski procesi omogućavaju postojanje kompleksnosti života. Tokom zadnjih decenija dvadestog veka, biohemija je postala u toj meri uspešna u objašnjavanju procesa živih bića da u današnje vreme skoro sve oblasti nauke o životu od botanike do medicine do genetike učestvuju u biohemijskim istraživanjima.[3] Današnji glavni fokus čiste biohemije je na razumevanju načina na koji biološki molekuli proizvode procese koji se odvijaju u živim ćelijama,[4] što je blisko povezano sa izučavanjem i razumevanjem tkiva, organa, i celih organizama[5] — drugim rečima, celokupne biologije. Biohemija je blisko srodna sa molekularnom biologijom,[6] izučavanjem molekularnih mehanizama kojima genetička informacija kodirana[7][8] u DNK dovodi do procesa života.[9][10] U zavisnosti od definicije termina, molekularna biologija se može smatrati granom biohemije, ili biohemija oruđem kojim se istražuje i studira molekularna biologija. Biohemija se bavi strukturama, fukncijama i interakcijama celularnih komponenti, kao što su proteini, ugljeni hidrati, lipidi, nukleinske kiseline i ostali biomolekuli, koji proizvode ćelijsku strukturu i izvode mnogobrojene funkcije vezane za život.[11] Iako postoji ogroman broj različitih biomolekula, oni se često sastoje od istih jedinica koje se ponavljaju, monomera koji se ponavljaju u različitim sekvencima. Hemija ćelija isto tako zavisi od reakcija malih molekula i jona. Oni mogu da budu neorganski, na primer voda i joni metala, ili organski, kao što su aminokiseline, koje se koriste za sintezu proteina.[12] Biohemijske studije prevashodno izučavaju malu grupu elemenata: ugljenik, vodonik, azot, kiseonik, fosfor, i sumpor; koji se često nazivaju CHNOPS. Niz drugih elemenata učestvuje u biohemiskim procesima, ali u znatno nižim koncentracijama. Mehanizmi kojima ćelije konvertuju energiju i svog okruženja putem hemijskih reakcija su poznati kao metabolizam. Biohemija metabolizma ćelije i biohemija endokrinog sistema su dva domena koja su intenzivno studirana. Druge oblasti obuhvaćene pojmom biohemije su genetički kod (DNK, RNK), sinteza proteina, transport kroz ćelijsku membranu i transdukcija signala. Rezultati biohemijskih istraživanja nalaze primenu u medicini, ishrani, i poljoprivredi. U medicini, biohemičari istražuju uzroke i lekove bolesti.[13] U polju ishrane, se izučava način održavanja zdravlja i efekti nutrione deficijencije.[14] U poljoprivredi predmet istraživanja su zemljište i đubriva, i radi se na povoljšanju kultivacije useva, njihovog skladištenja i kontrole štetočina.

    Copyright:

    © All Rights Reserved
    Download as RTF, PDF, TXT or read online from Scribd
    Flag for inappropriate content
    Download as rtf, pdf, or txt
    11 views1 page

    Biohemija

    Uploaded by

    Alicia Brown
    Biohemija ili biološka hemija je hemija života, most između biologije i hemije, koja proučava način na koji kompleksne hemijske reakcije stvaraju život.[1] Biohemija je hibridni deo hemije koji proučava hemijske procese u živim organizmima.[2] Kako svi oblici života imaju zajedničko poreklo, oni imaju i slične biohemije, kao što su genetički kod i stereohemija mnogih biomolekula. Kontorlom protoka informacija putem biohemijske signalizacije i protoka hemijske energije putem metabolizma, biohemijski procesi omogućavaju postojanje kompleksnosti života. Tokom zadnjih decenija dvadestog veka, biohemija je postala u toj meri uspešna u objašnjavanju procesa živih bića da u današnje vreme skoro sve oblasti nauke o životu od botanike do medicine do genetike učestvuju u biohemijskim istraživanjima.[3] Današnji glavni fokus čiste biohemije je na razumevanju načina na koji biološki molekuli proizvode procese koji se odvijaju u živim ćelijama,[4] što je blisko povezano sa izučavanjem i razumevanjem tkiva, organa, i celih organizama[5] — drugim rečima, celokupne biologije. Biohemija je blisko srodna sa molekularnom biologijom,[6] izučavanjem molekularnih mehanizama kojima genetička informacija kodirana[7][8] u DNK dovodi do procesa života.[9][10] U zavisnosti od definicije termina, molekularna biologija se može smatrati granom biohemije, ili biohemija oruđem kojim se istražuje i studira molekularna biologija. Biohemija se bavi strukturama, fukncijama i interakcijama celularnih komponenti, kao što su proteini, ugljeni hidrati, lipidi, nukleinske kiseline i ostali biomolekuli, koji proizvode ćelijsku strukturu i izvode mnogobrojene funkcije vezane za život.[11] Iako postoji ogroman broj različitih biomolekula, oni se često sastoje od istih jedinica koje se ponavljaju, monomera koji se ponavljaju u različitim sekvencima. Hemija ćelija isto tako zavisi od reakcija malih molekula i jona. Oni mogu da budu neorganski, na primer voda i joni metala, ili organski, kao što su aminokiseline, koje se koriste za sintezu proteina.[12] Biohemijske studije prevashodno izučavaju malu grupu elemenata: ugljenik, vodonik, azot, kiseonik, fosfor, i sumpor; koji se često nazivaju CHNOPS. Niz drugih elemenata učestvuje u biohemiskim procesima, ali u znatno nižim koncentracijama. Mehanizmi kojima ćelije konvertuju energiju i svog okruženja putem hemijskih reakcija su poznati kao metabolizam. Biohemija metabolizma ćelije i biohemija endokrinog sistema su dva domena koja su intenzivno studirana. Druge oblasti obuhvaćene pojmom biohemije su genetički kod (DNK, RNK), sinteza proteina, transport kroz ćelijsku membranu i transdukcija signala. Rezultati biohemijskih istraživanja nalaze primenu u medicini, ishrani, i poljoprivredi. U medicini, biohemičari istražuju uzroke i lekove bolesti.[13] U polju ishrane, se izučava način održavanja zdravlja i efekti nutrione deficijencije.[14] U poljoprivredi predmet istraživanja su zemljište i đubriva, i radi se na povoljšanju kultivacije useva, njihovog skladištenja i kontrole štetočina.

    Copyright:

    © All Rights Reserved
    Download as RTF, PDF, TXT or read online from Scribd
    Flag for inappropriate content
    Download as rtf, pdf, or txt
    of 1

    Biohemija

    Biohemija ili biološka hemija je hemija života, most između biologije i hemije, koja proučava način
    na koji kompleksne hemijske reakcije stvaraju život.[1] Biohemija je hibridni deo hemije koji proučava
    hemijske procese u živim organizmima.[2] Kako svi oblici života imaju zajedničko poreklo, oni imaju i
    slične biohemije, kao što su genetički kod i stereohemija mnogih biomolekula. Kontorlom protoka
    informacija putem biohemijske signalizacije i protoka hemijske energije putem metabolizma,
    biohemijski procesi omogućavaju postojanje kompleksnosti života. Tokom zadnjih decenija
    dvadestog veka, biohemija je postala u toj meri uspešna u objašnjavanju procesa živih bića da u
    današnje vreme skoro sve oblasti nauke o životu od botanike do medicine do genetike učestvuju u
    biohemijskim istraživanjima.[3]Današnji glavni fokus čiste biohemije je na razumevanju načina na
    koji biološki molekuli proizvode procese koji se odvijaju u živim ćelijama,[4] što je blisko povezano sa
    izučavanjem i razumevanjem tkiva, organa, i celih organizama[5] — drugim rečima,
    celokupne biologije.
    Biohemija je blisko srodna sa molekularnom biologijom,[6] izučavanjem molekularnih mehanizama
    kojima genetička informacija kodirana[7][8] u DNK dovodi do procesa života.[9][10] U zavisnosti od
    definicije termina, molekularna biologija se može smatrati granom biohemije, ili biohemija oruđem
    kojim se istražuje i studira molekularna biologija.
    Biohemija se bavi strukturama, fukncijama i interakcijama celularnih komponenti, kao što
    su proteini, ugljeni hidrati, lipidi, nukleinske kiseline i ostali biomolekuli, koji proizvode ćelijsku
    strukturu i izvode mnogobrojene funkcije vezane za život.[11] Iako postoji ogroman broj različitih
    biomolekula, oni se često sastoje od istih jedinica koje se ponavljaju, monomera koji se ponavljaju u
    različitim sekvencima. Hemija ćelija isto tako zavisi od reakcija malih molekula i jona. Oni mogu da
    budu neorganski, na primer vodai joni metala, ili organski, kao što su aminokiseline, koje se koriste
    za sintezu proteina.[12] Biohemijske studije prevashodno izučavaju malu grupu
    elemenata: ugljenik, vodonik, azot, kiseonik, fosfor, i sumpor; koji se često nazivaju CHNOPS. Niz
    drugih elemenata učestvuje u biohemiskim procesima, ali u znatno nižim koncentracijama.
    Mehanizmi kojima ćelije konvertuju energiju i svog okruženja putem hemijskih reakcija su poznati
    kao metabolizam. Biohemija metabolizma ćelije i biohemija endokrinog sistema su dva domena koja
    su intenzivno studirana.
    Druge oblasti obuhvaćene pojmom biohemije su genetički kod (DNK, RNK), sinteza
    proteina, transport kroz ćelijsku membranu i transdukcija signala. Rezultati biohemijskih istraživanja
    nalaze primenu u medicini, ishrani, i poljoprivredi. U medicini, biohemičari istražuju uzroke
    i lekove bolesti.[13] U polju ishrane, se izučava način održavanja zdravlja i efekti nutrione deficijencije.
    [14]
    U poljoprivredi predmet istraživanja su zemljište i đubriva, i radi se na povoljšanju kultivacije
    useva, njihovog skladištenja i kontrole štetočina.

    You might also like