ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΟΝΟΜΑΤΟΛΟΓΙΑΣ ΧΗΜΙΚΩΝ ΕΝΩΣΕΩΝ

Κάθε ένωση αποτελείται από ένα θετικό τμήμα Θ+x (μέταλλο, H+ ή ΝΗ4+) κι ένα αρνητικό τμήμα Α-y
(αμέταλλο ή αρνητικό πολυατομικό ιόν).
g Για να γράψουμε το χημικό τύπο μιας χημικής ένωσης, κάνουμε τα εξής:

γράφουμε πρώτα το θετικό τμήμα κι έπειτα το αρνητικό τμήμα: Θ+xΑ-y

βάζουμε τα x και y σαν δείκτες με «χιαστί»: ΘyΑx
g Για να ονομάσουμε μια χημική ένωση, γράφουμε πρώτα το όνομα του αρνητικού τμήματος κι
έπειτα το όνομα του θετικού τμήματος (εκτός από τα μη οξυγονούχα οξέα).

Α. ΟΞΕΑ
F-, Cl-, Br-, I-, S2-
-x
Γενικός Τύπος: ΗxA, όπου Α ή
πολυατομικό ιόν (ΟΗ-)
Ονοματολογία
1. Μη οξυγονούχα Α = F-, Cl-, Br-, I-, S2-
ονομάζονται: υδρο - όνομα του Α
π.χ. ΗCl υδροχλώριο, Η2S υδρόθειο
2. Οξυγονούχα Α = αρνητικό πολυατομικό ιόν (ΟΗ-)
ονομάζονται: όνομα του Α + οξύ
π.χ. Η2SO4 θειικό οξύ, H2CO3 ανθρακικό οξύ
Β. ΒΑΣΕΙΣ
Γενικός τύπος Θ(ΟΗ)x , όπου Θ+x μέταλλο
Ονοματολογία: υδροξείδιο του - όνομα του Θ
π.χ. ΝaΟΗ υδροξείδιο του νατρίου, Ca(OH)2 υδροξείδιο του ασβεστίου
Γ. ΟΞΕΙΔΙΑ
Γενικός τύπος Σ2Οx, όπου Σ στοιχείο (μέταλλο ή αμέταλλο)
Ονοματολογία: οξείδιο του - όνομα του Σ
π.χ. CaO οξείδιο του ασβεστίου, SO2 διοξείδιο του θείου
Δ. ΑΛΑΤΑ
Θ+x μέταλλο ή ΝΗ4+
Γενικός Τύπος ΘyΑx, όπου
Α-y αμέταλλο (Ο2-) ή πολυατομικό ιόν (ΟΗ-)
Ονοματολογία
1. Μη οξυγονούχα Α=F-, Cl-, Br-, I-, S2-, CN-
ονομάζονται: όνομα του Α-ούχο + όνομα του Θ
π.χ. ΚΒr βρωμιούχο κάλιο
(ΝΗ4)2S θειούχο αμμώνιο
2. Οξυγονούχα: Α=πολυατομικό ιόν (ΟΗ-)
ονομάζονται: όνομα του Α + όνομα του Θ
π.χ. ΑgΝO3 νιτρικός άργυρος
(ΝΗ4)2SO4 θειικό αμμώνιο

ΜΟΝΟΑΤΟΜΙΚΑ ΙΟΝΤΑ ΠΟΛΥΑΤΟΜΙΚΑ

ΜΕΤΑΛΛΑ ΑΜΕΤΑΛΛΑ ΙΟΝΤΑ
Κ, Νa, Αg +1 F, Cl, Br, I -1 ΝΗ4+ αμμώνιο
-
Ca, Mg, Ba +2 O, S -2 OH υδροξύλιο
-
Al +3 N, P -3 CN κυάνιο
Cu +1, +2 Η +1 NO3- νιτρικό
2-
Fe +2, +3 CO3 ανθρακικό
2-
SO4 θειικό
PO43- φωσφορικό
ΑΣΚΗΣΕΙΣ
1. Να ονομαστούν οι ενώσεις: ΗCl, HNO3, Ba(ΟΗ)2, Νa2CO3, (NH4)2S, KOH, Mg(NO3)2, Νa2S,
Mg3(PO4)2, Al2O3, HCN, Ag2SO4, CaF2, H3PO4, FeS, CuCO3, NH3.
2. Να γράψετε τους μοριακούς τύπους των ενώσεων: υδρόθειο, θειούχο ασβέστιο, φωσφορικό οξύ,
θειικός σίδηρος ΙΙ, υδροξείδιο του ψευδαργύρου, ανθρακικό ασβέστιο, χλωριούχο νάτριο,
υδροξείδιο του χαλκού ΙΙ, υδροϊώδιο, αζωτούχο βάριο.