and started sipping on my coffee.

Iilang mga tao ang picture nang picture sa amin sa malayo. Nilingon ko ulit si
Vincent na may kausap pang isa
pang lalaki. He's holding the hand of his, probably, wife. Buntis ito. Bumaling ang
babae sa akin. I smiled at
her. Tipid itong ngumiti pabalik.
Ilang sandali ay bumaling na si Vincent sa amin. Tumayo ako para makaalis na kami.
Hinawakan ko ang
handle ng aking luggage pero kinuha niya iyon. Nagkatinginan kaming dalawa.
"I can pull that on my own."
Mabilis na bumuhos sa aking alalaala ang nangyari sa hospital. Pinasadahan ko ng
tingin ang airport na puno
ng mga taong nakatingin sa amin. Kung magtatalo pa kami rito ay mas lalo pang
dadami ang mapag-uusapan
tungkol sa akin.
"Ako na po niyan, Sir," nagpresinta si Genta.
Nagulat ako nang hinayaan ni Vince na si Genta ang kumuha ng aking bagahe. Ilang
sandali pa akong
natunganga kahit na umalis na si Genta at Amer dahil mag boboard na kami. Vincent
snaked his armaround
me and started walking. Napasunod tuloy ang katawan ko.
Nilapit niya ang kanyang mukha sa aking tainga. Shameless flashes fromcameras
immediately clicked
because of the intimate position. At sigurado akong mukha akong gulat habang
ginagawa iyon ni Vincent.
Alamko dahil nanlaki ang mga mata ko nang tumama ng konti ang labi niya sa aking
tainga.
"Nag-aantay ang sasakyan ko sa NAIA. We won't need your Dad's car. Send your driver
back," he said.
I tried to act cool kahit na nanginginig na ang binti ko sa mga pinaggagagawa niya.
Ganito na ba talaga siya sa
mga babae niya? Bigla na lang akong nainis sa kakaisip na ganoon nga.
"It's too late. Doon ko na kakausapin ang driver," sagot ko, taas noo at nag-
uumapaw ang confidence para
lang pagtakpan ang kaba.
Mabilis ang byahe. Ilang minuto lang, nasa NAIA na kami. Palabas ay may dalawang
interviewers na agad
ang sumalubong sa akin. Hindi ko alamkung saan nila nalaman na darating ako ngayon.
"Eury, what are your upcoming projects after your vacation?" tanong ng isa.
"I have yet to review everything," sabi ko habang naglalakad.
"Ang sabi nila ay may plano ka na raw na mag solo? Totoo ba iyon?"
P 18-5
I did not even think about that! Solo career in singing? I amnot even a very good
singer! If they meant acting,
I don't have any plans about it! Kaya paano nila ito naiisip? Media nga naman.
"No plans," simple kong sagot.
Vincent blocked the two annoying interviewers. Pagkalabas ay mas lalo silang
napalayo nang lumapit ang
mga bodyguards ni Amer sa amin.
"Pwede ko kayong ihatid sa bahay nina Eury, Vince," Amer offered.
Vincent shook his head. May lumapit na isang lalaking naka itimat ibinigay sa kanya
ang susi ng sasakyan.
"Oh! You have your own valet. Hindi mo naman sinabi, Eury. Your car is waiting
behind us," ani Amer
ngunit nanatili ang mga mata niya sa isang itimna luxury car sa harap ng kanilang
limousine.
Agad kong tinawag ang driver namin. Inutusan ko na doon na lang na si Magenta na
lang ang ihatid sa station
at uuwi ako sa amin kasama si Vincent sa kanyang sasakyan.
Ilang sandali ay nagpaalamna ako kina Amer at Genta. We left first. Tahimik kami sa
loob ng sasakyan ni
Vince habang nagmamaneho siya. Gumapang ang kaba sa akin nang napagtanto kung ano
ang nag-aantay sa
amin pagdating ng bahay.
Inisip ko rin kung paano ko sasabihin kay Ate Reanne ang lahat ng nangyari sa akin.
Sa aking dalawang
kapatid, siya ang tingin kong makakatulong sa akin dito. Bukod doon ay kumpara kay
Ate Lyanna, mas madali
rin siyang kausapin. Ate Lyanna's too stiff and serious. Ate Reanne might be
serious at times but she's
definitely not as serious and reserved as Ate Lyanna.
Binigay ni Vincent ang susi ng kanyang sasakyan sa isa pa naming driver. Sa harap
ng bahay ay naroon si
Mommy at Daddy na nag-aantay sa aming pagdating.
Kahit na nakasalamin, kita ko parin ang kagalakang pilit na itinabi ni Daddy nang
nakita niyang lumabas si
Vincent sa sasakyan. Mommy looked worried and concerned at the same time.
"Vincent, Eury, how was the flight?" pambungad ni Mommy na parang wala lang.
"Good, Mom," sagot ko ngunit alamkong hindi ang sagot ko ang hinihintay niya.
"Vince, it's nice to see you a-again."
"Magandang gabi, po," Vincent said in a formal tone. "Magandang gabi, Architect."
"Vince..." Dad nodded and smiled. Pagkatapos ng ilang saglit na tinginan at
panantya ay tumawa na si Daddy
sa isang mababang boses. Niyakap niya si Vince at tinapik ang balikat. "Masaya
ako't nakabalik ka rito sa
amin."
"Masaya rin po ako, Architect."
Mumunting luha ang bumasa sa mga mata ng Mommy at Daddy habang tinitingnan nila si
Vincent. Walang
ibang salita kundi tawanan at yakapan ang nangyari.
P 18-6
Yumuko ako at natanto kung gaano nila ka mahal si Vincent. Naalala ko kung bakit
ako naiinggit sa kanya
noon at kung bakit ako nasasaktan tuwing nakikitang lubusan ang pagmamahal ng mga
magulang ko sa kanya,
hindi sa'kin.
"Pagod po si Eury. Puwede po bang makapagpahinga sa loob. We'll talk once she's
settled," nagulat ako sa
sinabi ni Vincent.
"S-Sure!" parang natauhan si Mommy sa sinabi.
"No, I'mfine. I understand," sabi ko.
"No, hija. Vincent's right." Niyakap ako ni Mommy na para bang ngayon lang ako
nakita. "Let's go in. Your
sisters with their husbands are already here for dinner."
Pinroblema ni Daddy ang pagpapakasal ng mga kapatid ko. Especially that they're
both achievers and good at
their field, Dad wants good credentials fromtheir husbands. Kung natuloy noon,
paniguradong kasal na si Ate
Lyanna at Vince. Dahil hindi, ipinakasal ni Daddy si Ate sa isang magaling na
inhinyero. Si Ate Reanne
naman, nanlaban man at gustong pakasalan ang taong mahal niya'y, hindi rin
pinayagan ni Daddy at ipinakasal
sa isa pang abogado.
Hindi na pinroblema ni Daddy kung saan ako ipapakasal dahil hindi naman ako asset
sa kahit anong firmnila
ni Mommy. And that's the only thing that's good about being the black sheep. Dad
doesn't care much about my
life.
"Vince!" Ate Reanne went to Vince at niyakap agad ito.
Tumayo rin si Ate Lyanna at sumali sa pagyakap. Ngumiti ako sa mga lalaking nasa
hapag. Si Lucas, ang
asawa ni Ate Reanne. Si Dennis, ang asawa naman ni Ate Lyanna.
"Magandang gabi, Kuya Lucas, Kuya Dennis," sambit ko sa dalawa.
Ngumiti si Kuya Dennis sa akin. "Welcome back, Eury."
"Saan ka ba nagbakasyon?" tanong ni Kuya Lucas.
"Uh, sa... Costa Leona, po."
Nilingon ko si Vincent. Ate Lyanna's tears won't stop falling. Hindi naman
magkamayaw ang ngiti ni Ate
Reanne kay Vincent.
"I never thought you'd come here again. I thought it was the end of it. I treated
you like my Kuya, Vince," si
Ate Reanne.
Napatingin si Ate sa akin. Her eyes immediately narrowed. A knowing look is
directed at me. Tumikhimako
at naupo na.
"Kahit nagkikita tayo sa trabaho minsan, iba parin na malamang hindi ka galit sa
amin, Vince," si Ate Lyanna.
"Lyanna, Reanne, that's enough about the past. Walang may gustong balikan na iyon
at ilang taon na rin ang
P 18-7
lumipas. Whatever that was, it's just a misconception."
Yumuko ako at umupo na sa silyang para sa akin. I know that the past means my
fault. The misconception was
my fault.
"Eury, humingi ka na ba ng paumanhin kay Vince?" Ate Lyanna's fierce eyes darted on
me.
Ngayon ay silang lahat tahimik na pinanood ako.
"Opo, Ate."
Umiling si Ate Lyanna. "I have always known you were a good man, Vince. I believed
you. I cannot believe
Eury can do that to you just because she hated you!"
"It is useless to talk about it now, Lyanna," Vince said.
"And this is too fast. Ang alamko ay si Eury at si Zander! How did this happen?"
Shit!
Nag-angat ako ng tingin sa kanila.
"Whatever happened in the past, Ate, that was because of my stubborness and
innocence. I have loved Vince
since then. Ngayon ko lang iyon nalaman kaya..."
"And you loved her too, Vince?" hindi ako pinatapos ni Ate Lyanna.
Sa tabi ni Ate ay si Ate Reanne na tahimik at tila tinatantya ako. Napakurap-kurap
ako at itinuon ang pansin
kay Ate Lyanna.
"We won't be together if I didn't," Vince said simply.
Para akong nabunutan ng tinik sa sinabi niya.
"Huwag na nating pag-usapan ito, hija. Ang mabuti ay narito ulit si Vince sa atin
at maayos na ang lahat," si
Daddy at nagtawag na ng kasambahay para ilapag na ang mga pagkaing hinanda.
Umupo si Vincent sa aking tabi. I amwell aware that they are all looking at us like
we're some puzzle to be
solved. Syempre, sino ang mag-aakalang ganito ang mangyayari? Nawala lang ako ng
ilang araw at naibalik
ko na si Vince sa aming bahay. Pagkatapos ng ilang taon.
Daddy started talking about what happened after he left. Iyong mga desisyon ng
pagpapakasal ng mga kapatid
ko. How his firmis now very steady with Ate Lyanna and Kuya Dennis as the head.
Nagkausap din si Vince at Kuya Dennis. I suddenly wonder if there's competition
between them.
Nakinig lamang si Mommy sa mga pinag-usapan. Ganoon lang din ang ginawa ko except
that Ate Reanne's
been curiosly looking at me for the past forty-five minutes. Alamkong malabong
alamniya ang nangyari sa
akin pero tingin ko'y hindi siya makapaniwala na totohanan itong nangyayari sa amin
ni Vincent.
P 18-8
Hindi ko sinunod ang plano. Hindi ko alamna masyadong maraming kailangang pag-
usapan na tingin ko'y
hindi ko na maisisingit pa kay Ate Reanne ang hihingin kong tulong. I can go to her
office soon but I don't
think she's ready to hear what I have to say right now.
"Mabuti na lamang at naghiwalay si Zander at Eury. You know, Vince, I was already
convinced that he'd
make a good partner to my daughter. Lalo na't hindi naman interesado si Eury sa
trabaho at negosyo. Puro
pagmomodelo at pag-aartista lang ang inaatupag kaya hindi masama kung galing doon
na rin ang
mapapangasawa niya. But then, oh well... I guess I was wrong about Zander. Mabuti
at maganda ang naging
desisyon mo ngayon, hija."
Dad beamed at me like I just had the first success in my life. Pakiramdamko ay
proud na proud siya sa
ginagawa kong ito. For a moment, I feel happy that he's proud. Agad ding naglaho
nang naalala kong hindi ito
totoo at hindi ko naman desisyon ito.
"So... are you perfectly fine with her lifestyle? Naku, Vince, sa mga araw na may
ginagawa siya'y halos 'di
siya makauwi rito. Plus, you won't have any privacy because the media will fish
every information about her
life."
"I'mfine with whatever she wants to do, Architect."
Napainomako ng tubig habang nakikinig sa mga sagot ni Vince kay Daddy.
"Hindi ka ba busy? Don't you go abroad every now and then for work? You're a big
time architect now! Even
bigger than my firm, Vince."
"Nakapag-usap na kami ni Eury tungkol sa trabaho. She will understand if I have to
leave for days."
Tumango si Daddy. His eyes still twinkling with so much happiness because of this.
"So, when is the wedding?"
Hindi ako makapaniwalang seryosong tanong iyon. Halos masamid ako sa iniinomna
tubig. Binaba ko ang
baso at bahagyang naubo sa tanong. Takot akong may sabhihing araw nga si Vince o
kahit buwan man lang. I
remember himtelling me about it. No. Frigging. Way.
"We're not thinking about that yet, Architect. I don't want to pressure her about
it."
Hilaw na humagalpak si Daddy. Nanatiling tahimik ang aking mga kapatid.
Hindi ko alamkung anong mararamdaman ko. Kanina'y ayaw ko naman talaga pero ngayong
siya na mismo
ang nagsasabi na hindi kami magpapakasal ay parang nakakainis.
What was that? Spur of the moment desire? Ngayon narealize niyang ayaw niya palang
patali? Ngayon, ayaw
niya na? Ako pa ang naging dahilan ng pag-ayaw niya, huh? Para 'di ako ma pressure?
"Kung sabagay, it will sound lik a fix marriage like what happened with me and
Lucas if you immediately
wed them, Daddy," si Ate Reanne.
"Gusto kong hayaan siyang magdesisyon."
P 18-9
"Tama. Tama." Dinig ko ang disappointment ni Daddy. Hindi para kay Vince kundi para
sa nakakalungkot na
sitwasyong wala pa itong planong pakasalan ako. "I'msure Eury has something in
mind? Do you want to
marry Vince, Eury?"
What the hell? Now they're all looking at me. Ate Lyanna's salty expression makes
me want to evaporate. Ate
Reanne's smirk while she's holding Lucas' hand makes me want to pee. And Mommy's
worried expression is
scaring the shit out of me.
"Tama po si Vince. If we'll work, then we'll eventually think about that," sagot
ko.
"Ayaw ko pong mapilitan siya, Architect. I'msure she can decide on her own."
Nagkatinginan kami ni Vincent. My anger boiled as I watch his serious and
mysterious eyes. Naputol ang
tinginan nang inangat niya ang tingin sa aking ama. His lips pursed in a slow
smile.
"I don't mind a modern arrangement!" deklara ni Daddy. "Ang importante naman sa
akin ay masaya kayo ni
Eury. At nagkakaintindihan kayo!"
I never thought I'd get so tired of acting. Nagtagal kami sa bahay hanggang alas
diez ng gabi at pagkatapos ng
usapang iyon, puro plastikan na lang ang ibinibigay ko kay Vincent.
Napainomng tubig si Ate Reanne nang nakitang dumausdos ang kamay ni Vince sa aking
baywang habang
nag-uusap sila ni Daddy. Hinayaan ko ang kamay ni Vince na manatili roon hanggang
sa hinatid na nila kami
palabas ng bahay.
"I will send Eury's clothes to your condo, Vince. I will need your address," father
said like I'msome thing
he'd be happy to give away.
"Ipapakuha ko na po rito. Ako na ang bahala," sagot ni Vince.
Tumango si Daddy at ilang sandali pa bago nagpaalam. Mommy hugged Vince tightly,
pagkatapos ay ako.
Ganoon din ang mga kapatid ko.
Pagkapasok at pagkapasok namin sa kanyang sasakyan ay hindi ko na napigilan ang
sarili ko.
"Pagdating natin sa condo unit mo, hindi ako matutulog sa kwarto mo. I'msure may
ibang kwarto ka naman,
hindi ba? Doon ako matutulog."
Vince looked at me. Kita ko iyon sa gilid ng aking mga mata. He lazily started the
Corvette's engine. Nanatili
ang mga mata ko sa daanan. Tahimik siya buong byahe. Hindi ko tuloy alamkung
pumapayag ba siya sa gusto
ko o hindi.
Tahimik kahit pagkapasok ng sasakyan sa basement. At kahit pagpasok sa elevator at
pagpunta sa mga huling
palapag kung saan ang kanyang unit.
I did not have time to look at the whole unit when we went in. Ang alamko lang ay
ang cove light design ng
kanyang tanggapan ay nakakarelax at ang buong syudad ay kita sa malaking bintanag
salamin.
"We'd save energy if you sleep in my bedroom. Mas malaki iyon kumpara sa ibang
kwarto sa unit ko-"
P 18-10
Hinarap ko siya. Feeling at home sa buong unit kahit na unang punta ko pa rito. I
suddenly wonder how many
girls were here before.
"I don't need a big bedroom. At kung namomroblema ka sa bayarin, magbabayad ako.
I'mearning so I will
pay for my stay!" giit ko.
He sighed.
"You were perfectly fine sharing your bed with me back in Costa Leona? Anong
problema mo ngayon?"
seryoso niyang tanong.
"Why would we share bed now when you have other rooms? Ang sabihin mo, you just
want physical contact
with me so you want us to be together on the same bed!" deklara ko.
"So what if I want physical contact with you?" umangat ang gilid ng kanyang labi.
Shit. What the hell? That was meant to piss himoff not to let himsay something like
this.
"Don't you dare make me fill up your sex life, Vince. Kung iniisip mo na dahil sa
arrangement na ito ay
pwede na, nagkakamali ka!" sigaw ko.
Hindi ako makapaniwala. So that was it for him. Wala siyang pinagkaiba talaga! At
hindi ko alamkung bakit
mas lalo lang akong nagalit sa kanya ngayon. Alamko na dapat ito noon pa! Men like
himare ruthless like
this! Or maybe it is just him!
"Maghanap ka ng ibang babaeng pwede mong gamitin! Not me! Excuse me!" halos
pahisterya kong sinabi
sabay lakad patungo sa mga rooms na naroon.
May nakita akong isang pintuan sa gitna. I was sure that's the master's bedroom.
Nilingon ko ang isang
pintuan sa gilid nito. The lights of the corridors are dimmed but I can perfectly
see it all.
"You can sleep in my roomwhile I take care of my own sex life, Eurydyce. Your
problemis solved now," he
chuckled.
Pakiramdamko ay puputok sa sobrang init ang mukha ko sa sinabi niya. Did he just
say... he'll take care of
his own sex life? What the freaking hell!
Nilingon ko siya. Ngayon ay nakita kong kagat niya ang kanyang labi, tila tuwang
tuwa sa nangyayari at sa
galit ko.
Humakbang ako palapit sa kanya. Ni hindi siya natinag sa ginawa ko. Nagsisi agad
ako bakit pa ako
nagtapang-tapangan!
"And people will talk behind my back about your mistresses! Damn you, Vincent! Pero
sige! Bahala ka sa
buhay mo kung gusto mong gumamit ng ibang babae. Tutal ay maghihiwalay din naman
tayo eventually, e 'di
lubusin mo na!"
Napawi ang ngiti sa kanyang labi. He's all serious now at pakiramdamko'y mabubuwal
ako sa kinatatayuan
ko kapag nanatili ako rito. His dangerous aura is scaring me shitless. The meter
and half expanse of his
P 18-11
shoulders is blocking my vision of any light fromthe cove. Napaatras ako.
"It's not like you promised my Dad you'd marry me, anyway!"
Nakita ko sa mga mata niya ang bahagyang pagkakabigla sa sinabi ko. Pumungay ang
mga mata niya at
hinawakan niya ang aking siko. Pumiglas ako ngunit sinubukan niya paring hawakan
iyon.
"Bakit? Papakasal ka ba? Hmm? I don't need your Dad's approval of us. Kung
susubukan ko ba, papakasal
ka? Hmm?" bulong niya.
"Of course not! Damn you!" sigaw ko sabay buong lakas na tulak sa kanya.
He's strong but for some reason, he stepped back because of my push. Mabilis kong
binuksan ang pintuan ng
kwarto sa likod ko at sinarado iyon.
"Eury!" he said in a calmtone but the way he pushed the door gave me a heart
attack!
Halos umuga ang pintuan sa katok niya!
"Vincent! Leave me fucking alone!" sigaw ko galing sa loob.
Isang hampas pa bago ko narinig ang pagbaba ng kanyang kamay. Pumikit ako ng mariin
at naupo sa kama.
Damn! My heart is beating violently that it is racking me back and forth. My ribs
hurt fromall its beating.
Bakit ba talaga kapag siya, ganito ako?
What kind offamily is this? Sickening.?? Damn theseso called Eury's parents??
P 18-12
Kabanata 17
400K 18.3K 12.7K
by jonaxx
Kabanata 17
Own
Hinawi ko ang makapal na kurtina ng kwarto. Vincent did not knock or even try to
destroy the door again. He
finally gave up trying to convince me to sleep in his room, huh?
Kita ang mga skyscrapers ng Makati sa bintana ko. Ganoon siguro sa buong bahay?
I removed my earring without taking my eyes off the view. Kumikinang ang mga ilaw
galing sa buildings. Pati
ang traffic ay nagbibigay ng ilaw sa buong tanawin.
I sighed. Iginala ko ang mga mata sa buong kwarto para tingnan ang interiors nito.
The bed has white sheets.
Isang upuan ang nasa gilid at sa magkabilang panig ay lampshade at side table. May
isang cabinet malapit sa
isang pintuang panigurado'y bathroom. I opened the cabinet's door and found clean
folded towels and some
robes.
Binuksan ko ang pintuan ng bathroomat nakitang nasa tamang laki ito at maganda
kahit ang pinakamaliit na
detalye. I eyed the whole roomagain, the cove lights above, in warmwhite light is
making me a bit more
relaxed.
The room's color is subtle gray, accented with another gray but shades darker.
Ngumuso ako dahil kahit ang
spare roomng kanyang unit ay hindi basta-basta. Kung sa bagay, he's an
international architect.
I remember how I can't look at the magazines featuring his works way back in
college. It made me hate my
course more. Damn!
Pagod na pagod siguro ako dahil noong sinubukan kong mahiga, mabilis akong
nakatulog.
Maaga akong nagising kinabukasan. I stared at the unfamiliar ceiling for a while,
processing what's
happening with my life. Ilang sandali pa bago ako bumangon.
My phone got bombarded with text messages fromeveryone. Meron sa pamilya ko. Meron
galing kay Tita.
Meron sa P.A. at sa kung kani-kanino pa.
Tita Daisy:
Eury, you're in Manila already, right? Can we meet later? Ipapasundo kita.
Flyn:
Eur, available ka ba? I made a new song, maybe we can practice.
P 19-1
Carrie:
How are you? When can we see each other? I hopr you're doing fine. Just got your
number fromFlyn. Si
Carrie 'to.
Amer:
How's the first night, amore? x
Genta:
Miss Eury, utos po ni Tita na papuntahin kayo sa Hairscape bago ang meeting.
Ipapasundo ka raw po ng van.
I almost forgot that I have a busy life ahead of me. I typed in my reply for
everything.
Gusto kong maligo ngunit wala akong magiging damit. But then the bathrobe will do,
I guess.
Hindi ko alamna kakainisan ko pati ang pagkakakita ng kumpletong gamit sa kanyang
banyo. Kahit pa generic
ang mga shampoo, showergel, sabon, at iba pang toiletries doon. He even has an
unused toothbrush.
I gritted my teeth at the thought that he's providing everything for whoever is
going to sleep here. At bakit pa
ako magtataka?
I blow dried my hair. Nang medyo tuyo na ito ay lumabas na ako ng kwarto. Ngayong
umaga na, nakita ko na
bukod sa master's bedroomat ang kwartong pinasukan ko, may tatlo pang pintuan ang
naroon sa pasilyo.
Though the other door looks like a powder roomor something.
Nakapaa akong naglakad patungo sa sala. The whole theme of his unit is in between
gray, black, and white.
Ultimong mga muwebles ay tila pinag-isipang mabuti.
Napalunok ako nang nakita siya sa kanyang likod. Wearing a gray t-shirt and some
black shorts, nakatalikod
siya habang maingat na nilalagay sa pinggan ang niluto.
Tahimik akong bumaling sa kulay gray na mga sofa. Napatingin siya sa akin.
Nagpatuloy lamang ako sa
pagharap sa mga dalang gamit kahapon. Siguro ay kinuha niya na iyon galing sa
sasakyan.
"Did you sleep well?" malamig niyang tanong.
The plate clinked when it touched the dining table's glass. Nilapag niya ang niluto
roon habang nakatingin sa
akin.
Yes, I slept well. Thanks to your comfortable guest room. Hindi ko na isinatinig
dahil paniguradong sarcasm
ang mananaig sa boses ko. Hindi ko alamba't ako galit na naging kumportable ang
tulog ko roon. Like it is
forbidden to sleep soundly in that room!
"I need my clothes," sabi ko nang hinarap siya.
"Ipinakuha ko na. Darating iyon ngayon," aniya.
P 19-2
"I will be busy today. May meeting ako kasama ang aking manager. I have practice
with Astra."
He nodded. "I'll pick you up later after all of that."
Nakapamaywang akong tiningnan siya. I smirked. Alamniya ba ang sinasabi niya?
"I don't have a definite schedule. Pwedeng gabihin na ako o 'di kaya'y madaling
araw. But the company
makes sure I get home safely so you don't have to pick me up."
"Just text me when you're done, I'll pick you up," ulit niya.
"Bakit? Ano bang gagawin mo buong araw?"
"I'mgonna meet some of my clients and check some previous projects based here."
Nagkibit ako ng balikat at nagpatuloy sa pangangalkal ng mga damit sa dala namin.
"Mag-almusal ka muna bago iyan," aniya.
Muli akong bumaling sa kanya. Tiningnan ang niluto at muling nag-angat ng tingin sa
kanya. Naupo siya.
Kumuha siya ng baso at nagsalin ng juice doon. There's something in the way he move
things. The different
kind fluidness of his movements is just very fascinating for me. I was raised
primand proper, stiff in all of
my movements. Ngunit siya, parang natural na kakaibang kumilos. Something about it
is very male.
Naabutan niya akong nakatingin. A slow smile curved on his lips.
Mabilis akong kumurap-kurap at naghanap ng ibang sasabihin. At bakit nga ba ayaw
kong kumain? So what if
we eat together, right?
"May gymba sa tower na ito?" tanong ko.
Naupo ako. Nagtaas ako ng kilay, pinipigilan ang kaba at sinusubukang kumalma. Ano
ba, Eury! Kahit
pagkain lang ay kinakabahan ka riyan gayong kapag nasa entablado ka naman, ayos ka
lang? What the hell?
His stare is just more than a million audience. I amgoing to die with heart attack
if this continues.
"I have my own gym. You don't have to go to the tower's gym."
Tinuro niya ang isa pang kwarto na ang pagitan lamang ang mirrored sliding door.
Nakita kong may mga
equipments nga roon. Nasa kanang bahagi ito ng bahay. It looks spacious. Almost as
spacious as his living
room.
"You sure you don't want to stay in my room. May malaking walk in closet ako roon,
your things will fit
there."
Umiling ako. "Who's looking at us right now, anyway? Wala naman, hindi ba? So we
don't have to stay in the
same room. This whole thing is just for show."
His jaw clenched. I smirked. Nagpatuloy ako sa pagkain.
P 19-3
"I have an upcoming suppliers event, and a couple of social parties. I want you to
clear your schedule para
diyan."
Gusto ko muli siyang kontrahin pero kung sabagay, iyon nga naman ang dahilan ng
lahat ng ito. So as much as
possible, we need to publicize our relationship. Not my thing but that's the only
way to make this all end fast.
Kinuha ko ang cellphone ko sa bulsa ng aking roba. Inangat ko ito at itinapat sa
kanya.
His slightly damp hair, shadowed jaw, and eyes cloaked with lashes made my heart
beat a bit louder.
Ngumuso ako nang nakitang medyo sumimangot siya sa ginawa ko. Nakatingin ako ngayon
sa aking camera.
It is not hard to take a picture of him. He looks incredibly handsome even with
simple clothes and angry
eyes.
"What are you doing?"
Huli na ang lahat. Binaba ko ang aking cellphone at agad na nilagyan ng caption ang
ginawa ko.
"Good morning, my architect," that's what I wrote.
Nangiti ako habang pinipindot ko ang post.
"Kumain ka muna. Stop fiddling your phone."
Binaba ko ito at bumaling sa kanya. My face heated up when I realized that he's in
front of me, mortal and
very real.
"Do you have an instagram?"
Alamkong wala. Kaya dapat siyang gumawa.
"I have Facebook."
Tumango ako. "Create an Instagramaccount and follow me. Add me on Facebook, too."
He nodded innocently. Tila walang alamsa lahat.
Minutes later, my notifications flooded. Tapos na akong kumain nang tiningnan ko
ang bawat isa.
Halos lahat ng kumento roon ay pumupuri sa kay Vincent. May iilan pang agad na
nagresearch kung sino iyon.
"Wala siyang instagram!"
"Ang gwapo! Akin ka na lang, please!"
"Way hotter than Zander! Omg! Be mine!"
"Pwede ba kitang hiramin?"
"Pahiramnaman, Eury! Kahit isang gabi lang!"
P 19-4
"Mukhang magaling sa kama!"
"See those veins? Gosh! Anakan mo ako, please, architect!"
Bitch! Who the hell is this?
"I can imagine him... *water* *eggplant*"
"I love you Architect."
"Bagay po kayo, Miss!"
Oh! I like this girl. I should follow her.
"Eury, please send my regards to Vince," si Brenna iyon, isa sa malayong kaibigan
ko sa showbiz.
"Who are you texting?" kunot-noo akong nakatingin sa cellphone nang tinanong iyon
ni Vincent.
Umiling ako at inisa-isang tiningnan ang profile ng mga may kumentong hindi ko
nagustuhan. Binaba ko ang
phone at nagplano na mamaya ay hihimay-himayin ko ang lahat ng mga nagkumento.
Kunot-noo siyang nakatingin sa akin.
"I posted your picture on Instagram. Maraming nag comment. Do you know Brenna?"
Nagtaas siya ng kilay. Tila ilang sandali pang pinroseso. Baka naman ay isa 'to sa
mga naging babae niya?
Grrr.
"Brenna. She's also a rising actress."
Tumango siya. "She's a daughter of a client."
"Oh! So you're friendly with your clients na pati relatives ay kilala mo?"
Nanatiling nanantya ang tingin ni Vincent. Samantalang nagdedeliryo na naman ang
utak ko. Lumilipad sa
napakaraming bagay na pwede kong ikagalit sa kanya.
"No wonder you're not even slightly upset that I'mnot sleeping with you on your
bed, Vince. You'll take care
of your... life, huh? Who's your fling now? O marami?"
He smirked. "I thought we'll value our privacy?"
Para akong puputok sa galit nang naalala ko ang lahat ng sinabi niya habang nasa
van ako. Marahas kong
pinagpipindot ang exit sa cellphone ko. I've been obsessed with viewing the
profiles of the growing number
of commenters since my hair spa. Pakiramdamko ay mababaliw ako kung ipagpapatuloy
ko pa ito.
"Ayos ka lang po ba, Miss Eury?" tanong ni Genta na nasa malayong gilid ng van,
pinagmamasdan ako.
Nilapag ko ang cellphone sa tabi ko at huminga ng malalim. Social media is hard
today. Parang mas
P 19-5
gugustuhin ko pa atang maissue kay Zander kesa ma stress sa admirers ni Vincent.
Ito yata ang ikakatanda ko
ng mabilis. Baka magka wrinkles ako ng wala sa oras nito!
"Ayos lang, Genta," sagot ko.
Naglalakad papasok sa istasyon, katabi ko si Genta. Panay ang paalala niya sa
gagawin ko samantalang
naglakbay ang utak kung posible bang narito si Hubert sa paligid? He's not always
seen here but it might be
possible, right?
"Kasama ninyo sa meeting ni Tita Daisy ay ang President at Vice President ng
istasyon."
Nagulat ako at nilingon si Genta.
"Ano?"
Yes, I heard that right. At bakit pa ako magugulat?
Iilang mga kakilala ang bumati sa akin. May iilan pang nakichismis sa bago kong
boyfriend. Ang ilan ay
palihimna nagtatanong kung kumusta na kami ni Zander. And of course, konti lang ang
nagtatanong tungkol
doon dahil maging ang iba ay hindi alamang tungkol sa relasyon namin.
"We just broke up," sagot ko.
"How did you break up? Hindi ba nasa tour siya?"
Nagkibit na lamang ako ng balikat. I don't have to tell everyone the details of it.
We just broke up. Noong
hinayaan niya akong masira, I took it as a hint of our break up. Besides, noong
naghiwalay kami'y hindi
naging maganda ang tungo namin sa isa't-isa.
Kabado akong pumasok sa roomkung saan ko magiging kameeting ang tatlo. I bet sila
lamang ang nakakaalam
sa tunay na sitwasyon ko.
Agad akong sinalubong ng babaeng Vice President. She looks so concerned and then
she hugged me tight.
Ang luha sa kanyang mga mata ay bumuhos agad.
"Eury, I'msorry about what happened," ani Madame.
Tumayo ang President, nakapamulsa at pinagmasdan kami. Tita Daisy in her beige
dress and ponytailed hair
remained seated.
Hinawakan ng Madame ang magkabilang braso ko. The wrinkles on the sides of his
mouth and eyes revealed
her age. Ngayon ko lang ata siya natingnan ng ganito para mapuna iyon.
"Hindi ko alamkung anong gagawin ko sa batang iyon. I want himto pay for what he
did to you but he is our
only grandson! Hindi ko kayang makulong siya, and I know your mother can do that to
him..."
I looked at her eyes full of sorrow and motherly love. Kahit na ganito ang pinag-
usapan namin, sumilip sa
aking isipan ang pagkamangha sa kanyang pagmamahal sa apo.
P 19-6
"Pero ngayon na ganito ang nangyari, sana nga ay ipinakulong ko na lang siya sa
ginawa niya sa'yo, hija."
"Amabela, paupuin muna natin si Miss Saniel," mababang boses na sinabi ng
presidente.
???? Zander, Blaire, Daisy
P 19-7
Kabanata 18
451K 18.6K 14.9K
by jonaxx
Kabanata 18
Possessive
They set up the party for me. Totoong may bagong kantang gustong pagpractisan si
Flyn ngunit ginamit niya
lang iyon para mapapunta ako sa recording room, kung nasaan silang lahat.
"Hindi ko inasahan ang nangyari sa inyo ni Zander. You were so sweet before you
left, Eury," Carrie said in
a whisper.
Nakaupo kaming tatlo sa iisang couch. Si Flyn ay nasa tabi ko habang kinakausap ang
iilang kaibigan namin.
Kauupo ko lang galing sa pakikihalubilo sa mga naroon.
Carrie's innocent eyes are laced with concern. Nilagay niya ang mahabang takas na
buhok sa gilid ng kanyang
tainga. Her dimple showed even fromthe slight movement of her full lips. Her
monolids squinted at me like
I'ma porcelain. She's morena and more sporty-looking than me and Flyn. Kahit na
pareho naman sila ni Flyn
na mahilig sa sports at kung anu-ano pa.
"He was mad at me before I left. He made his decision clear so..."
"We know what happened in Romblon, Eury," Carrie's voice turned so soft. Kahit na
hindi na naman talaga
dinig iyon dahil lahat silang naroon ay maingay.
Hindi ako nagsalita. Hinawakan ni Carrie ang kamay ko. Her long bony and morena
fingers covered mine.
"Kami ni Flyn. Tita Daisy told us immediately after you called that day. Sinabi
niya sa amin na h'wag sabihin
kahit kanino. Because the management want it hushed."
Natigil ang usapan namin nang nadagdagan ang mga tao. Sir Collins, the famous
photographer, and Jaybee,
one of Tita Daisy's entourage came in. Niyakap ko sila at binati. Masaya naman ang
kanilang pakikitungo.
Siguro'y ang nakakaalamlang ng pangyayari ay ang mga members ng Astra at ang
management.
"Hindi ko alamna matagal na pala kayong magkaibigan ni Vincent Hidalgo, Eury," si
Sir Collins.
Almost all heads fromthe crowd turned to us. Kuryoso ata ang lahat kahit sa
katiting na impormasyon.
"Yup. My Dad trained himway back," sagot ko.
"Oh!" Kumunot ang noo ni Sir Collins at marahang tumango. Tila may naaalala. I
suddenly wonder if he
knows about Vince's past issue with me.
"Bakit, Sir? Saan kayo nagkakilala ni Vince?"
"Well, I feature designs on some related magazines. Marami akong naifeature na sa
kanya at iilang parties din
P 20-1
ang nasalihan ko. He's also a frequent customer of my bar," he smiled and sipped on
his bourbon.
"Yes, I think I saw hima couple of times sa Arcus, Collins. He's with some of his
usual friends," dinagdagan
pa ni Jaybee. "Kailan mo ipapakilala sa amin, Eury?"
Tinukso na nila ako noon. And I can't believe they were really serious about it.
"Collins, book us at Arcus. Eury will introduce her boyfriend to us!"
Tumawa lamang si Sir Collins sa panunuya ni Jaybee.
"He's one of the most elite bachelors in town, Eury! And they all say he's
fromscratch but I remember a good
architect with the same family name as him! But not as successful!"
Muling napag-usapan ang mga achievements ni Vince. Pakiramdamko ay paulit-ulit na
pinapamukha sa akin
kung gaano ako dapat ka swerte na ako ang girlfriend niya.
"But so far, his dating history is as questionable as Collins'!"
"What?" Sir Collins laughed innocently.
"Hindi ko alamna interesado siya sa mga relasyon. Let alone a relationship with a
showbiz girl! My
goodness, Eury, I think you're the most talked about person in showbizright now.
Dinaig mo pa sina Blair at
Zander. Speaking of, I heard they cut their vacation short because of all the
drama."
Hindi ako nakapagsalita. Dinagdagan lamang ang sinabi ni Jaybee ng ilan pang
kaibigan sa showbiz. I have
no news about Zander. Ni hindi ko rin nakikita ang updates ng social media accounts
niya. Especially that I
just got my phone but I guess I should try and reach himso we can talk about
whatever happened to us.
Guilty ako dahil alamko sa sarili ko na sinagot ko lamang siya noon dahil
nagustuhan din siya ng parents ko.
I feel like they will both be pleased with me if I say yes. And that's the closest
thing to happiness for me.
"Hindi ko alam. I will have to talk to himfirst," sagot ko.
"Kawawa ka sa internet. People really say cruel things when they don't know
anything," si Jaybee sabay
ngiwi.
"And Zander did not do anything about it," Flyn said in a bitter way.
Napatingin ako sa kagrupo. She shrugged and looked very disappointed.
"That was all he could do, Flyn. Or he'll sabotage his career."
Hindi na ako nagdagdag pa. Kahit na mga kaibigan ko naman ang naroon, I'd rather
not talk about my private
life with this much people. In one way or another, news will spread to the public
the next day so better shut
my mouth.
Nang nagkaroon na ng ibang pinagkakaabalahan ang iba'y si Tita Daisy naman ang
kumausap sa amin. She
told us of our updated schedule.
P 20-2
Dahil wala naman talaga ako dapat schedule sa sunod ng linggo, puro practice lang
ang gagawin namin at isa
pang shoot para sa isang magazine. This time, the whole group is featured for the
front page cover. Ang
sabi'y dapat sa July issue pa iyon lalabas pero dahil mainit na usapin ako,
ilalabas nila iyon ng mas maaga.
"Anong oras ka baba at nang mapalabas ko ng basement ang driver, Eury?" Tita Daisy
asked.
Alas nuwebe na ng gabi at kung hindi umuwi ang iba'y inasikaso na ang taping at
kung anu-ano pa. Flyn is
still busy talking to Sir Collins and Jaybee. Carrie is too tired to even move.
Nasa couch lang at nakapikit na.
"H'wag na po, Tita. Vince will pick me up."
Which I amnot sure of at the moment. Hindi ko pa nasasabi sa kanya na tapos na ako.
Kinuha ko ang
cellphone ko at nakitang may texts niya roon.
Vince:
Just text me when you're done.
Vince:
Don't skip meals even when you're busy.
Pagkabalik ko ng tingin kay Tita ay nakangisi na siya. Leaning more towards me, she
smiled wider.
"I've met himonce in an art exhibit. He's with his friends and my God, Eury,"
umiling-iling si Tita.
Her face is flushed and she looks like a teenager trying to hide the blush. Her
chunky cheekbones are
protruding dahil sa hindi magkamayaw na ngiti.
"What was he like? Paano ka niya niligawan? It is understandable why you left
Zander and be with a much
mature man like him. Dios ko! Naaalala ko kung ilang taon na akong biyuda dahil sa
kanya!"
"Tita!" saway ko.
Nakisali sa tawanan ang ilang nakakarinig. Even Jaybee is back at the topic again.
So we ended the night slowly and peacefully. May guesting si Flyn sa isang night
show na radio station
ngayon. Si Carrie naman ay bumaba na para mahatid ng service while Tita Daisy is
off to a taping for one of
her talents.
Pababa ako ng building kasama si Jaybee. He's on the phone nang lumabas kami. Dahil
abala siya, itinuro ko
na lang sa kanya ang powder room. He waved at me indicating his own route. Tumango
ako nang
naintindihan kong pupumunta siya sa isang hall kung saan nagaganap ang panggabing
talk show ng istasyon.
The girl's common powder roomis colored with beige tiles. Apat ang cubicle sa loob
at dahil hindi naman
ako naiihi, sa labas lamang ako harap ang salamin.
I took my phone out and started typing for Vince.
P 20-3
Ako:
I'mdone. Where are you?
I still want to scroll down for an app when I heard the powder room's door open.
Nilingon ko ang handle at
nakitang bumukas ito. Dalawang dipa ang lapad ng siwang nito ngunit walang pumasok.
I waited for a moment but nobody went in. For some reason, I feel cold. Hindi dahil
sa paligid kundi sa
nararamdamang biglaang takot at kaba.
I couldn't move or get out of the powder room. All I think about are the gruesome
but censored pictures of
how Hubert's friends were killed. Hindi ko alamkung bakit iyon ang naiisip ko.
Ilang sandali ay huminga ako ng malalim. Nilingon ko ang aking mukha sa salamin at
sinubukang kalmahin
ang sarili. I continued to powder my face pero bahagyang bumukas pa ang pintuan.
My eyes immediately darted on the door again. This time, I ambraver. Naglakad ako
palapit doon para
makita kung sinong naroon. Nang nakitang wala namang tao ay mabilis ko nang
ipinasok ang mga gamit ko sa
bag at agarang lumabas na.
The whole building is secured. Bawat entrance at exit may guard. Marami ring tao sa
pasilyo tuwing umaga
ngunit ngayong gabi na, the hallways lights were dimmed and there isn't anyone
here! Nilingon ko ang likod,
kung saan dumiretso si Jaybee kanina. Nakita ko sa malayo na may mga tao naman. But
for some reason, I had
goosebumps so I walked immediately towards the lobby without looking back again!
Siguro ay guni-guni ko lang iyon lahat. Maybe the door wasn't properly locked or
someone tried to go inside
but immediately changed her mind?
Sa pagmamadali ko, ni hindi ko na nabati ang guard na naroon sa lobby nang
pinagbuksan niya ako ng pinto.
Hinihingal ako pagkalabas. Nilingon ko ang pinanggalingan at nakitang wala namang
kahit sinong sumusunod.
Hinawakan ko ang aking dibdib, dinadama ang matinding kaba. I saw the dimmed lights
fluctuate a bit in the
corridors where I've been. I froze for a moment. Nilipat ko ang tingin ko sa
security guard na ngayon ay
hinihila ng antok ang mga mata.
"What's wrong?"
Isang hawak sa aking braso at napatalon na ako. Naghahanap na mga mata ni Vince ang
bumungad sa akin.
Napahinga ako ng malalim, agad nawala ang biglaang dumagan sa aking dibdib. Umiling
ako at muling
tiningnan ang looban, where the fluctuating lights are. Now it has resumed to its
normal state.
"Nothing," marahan kong sinabi.
Siguro ay guni-guni ko lang iyon. Inangat ko ang tingin kay Vincent. Nakatingin
siya sa pinanggalingan ko
kanina. He looked serious and dangerous at the same time.
Without looking at his car, pinatunog niya iyon. He pulled the shotgun's door open.
Agad naman akong
pumasok ng walang pag-aalinlangan.
P 20-4
Imbes na pumasok din siya ay nanatili siya sa labas. He phoned someone and his look
is all serious now.
Napalunok ako at muling kinalma ang sarili. Ayos lang ito. Guni-guni ko lang iyon.
Hubert can't be anywhere
around me. Tinitugis na siya ng awtoridad kaya malabong makaaligid siya rito.
Ilang sandali pa bago pumasok si Vincent. He looked at me with worry cloaked with
danger in his eyes. I
looked away, ayaw kong magtanong pa siya.
"Pagod lang ako. Nagkaparty sa recording room, sinurpresa ako ng mga kaibigan ko."
He nodded. "Do you have a schedule tomorrow?"
"I don't have any definite sched for the week. Dapat kasi ay nagbabakasyon pa ako
ngayon. Only a magazine
shoot and probably some practice."
Nakatingin siya sa kalsada, seryoso at tahimik. Tila tinatantya ang mga mangyayari
sa mga susunod na araw.
"I'll just work out tomorrow and check Flyn's new songs."
"I won't be at home tomorrow," agap niya.
Oh! Alamkong may trabaho siya but I never thought his work will take too much of
his time.
"Malapit lang ang opisina ko sa condo," sinulyapan niya ako na tila ba hindi niya
nakaligtaan ang
pagkakatahimik ko. "I have a meeting with a new client. May tatapusin din akong
naantalang trabaho. Just call
me when you need anything. Don't go out."
Ayan na naman siya. Ayaw na naman akong palabasin.
"What if I want to buy some food?"
"I have food in the fridge. You can also contact the tower's chef. Kung ayaw mo
talaga, pwede kang tumawag
sa akin o sa opisina."
"Well, what if I want to shop? It's been a while."
"We'll reschedule your shopping. Lalabas ka kapag kasama mo ako."
"Oh God!" asik ko nang napagtantong masyado siyang mahigpit. "Is that how you are
as a boyfriend, Vincent?
You're so possessive! Jesus!"
His jaw clenched. Nanatili ang mga mata niya sa kalsada habang patuloy ako sa
pagrereklamo.
"Do you expect me to stay home the whole time you're not around? Excuse me? I'ma
21st century woman, I
know my thing. I can even drive my own car now if only my manager lets me. I can
bring Genta just so she
can help me with anything. Kaya pwede dapat akong lumabas kahit kailan ko gusto!"
He did not speak. Pakiramdamko ay pinipigilan niya ang sarili niyang magsalita.
Hindi naman ako natigil sa
pagrereklamo.
P 20-5
Sa unang araw na wala akong ginawa ay maayos pa naman ako. Hindi pa naman ako
masisiraan ng bait.
Naka roba pa ako sa umaga pagkaalis ni Vincent. Tumango lamang ako nang
nagpaalamsiya. Titig na titig
siya sa akin habang ako'y nanatili ang mga mata sa mga pinggan.
Nalaman ko na kahapon ay dumating ang mga damit ko. And my shameless father did not
even leave any of
my clothes at home! Pati ang mga damit ko noong college ay hindi niya pinatawad.
Dinala parin dito kahit
pwedeng iwan na ito sa bahay. Parang gusto niya na talaga akong mapaalis sa bahay,
ah.
Maybe he felt relieved that I'mgone at home. And Vince being my boyfriend made
himfeel much better!
Bukod sa pagwowork out, inabala ko rin ang sarili ko sa pag-aarrange ng gamit sa
aking cabinet. When we
got home yesterday, nakaarrange na ang mga gamit sa cabinet. Maybe Vince hired the
housekeeping to do it.
Inayos ko parin ng konti ang iba para mas madali kong magamit.
I groaned when I heard my cellphone ring. Nasa taas iyon ng aking kama habang ako'y
nakaupo sa carpeted
floor at nag-aayos ng iilang gamit. Pangatlong tawag niya na ito ngayon.
"Hello?"
"Kumain ka na ba?" tanong niya.
Nilingon ko ang orasan at nakitang alas onse y media na ng tanghali. Hindi pa ako
nakakapagluto dahil abala
ako sa mga ginagawa. But then I can always eat late.
"I arranged some of my clothes here. Kakain na ako mamaya."
"Ang ibang damit mo nasa walk in closet ko. There's not enough roomfor clothes in
that cabinet."
I rolled my eyes. Naaalala ko kung gaano niya kagustong sa kwarto niya ako matulog.
I wonder if this is one
of his attempts to make me say yes. Napawi rin agad nang napagtanto kung ano talaga
ang habol niya roon.
"I ordered food fromthe restaurant. Idedeliver diyan. You don't have to cook your
lunch."
Ngumuso ako. He has time, huh? Ano ba ang ginagawa niya sa opisina niya at bakit
tila hindi naman siya
busy?
"Ikaw... kumain ka na ba?" I bit my lower lip.
Mariin kong pinikit ang aking mga mata at hinilig ang ulo sa kama. Para akong
lumulutang sa sarili kong
tanong.
"I'll eat later," marahan niyang sinabi.
"Okay."
"I'll be busy this afternoon. Uuwi rin ako."
"Hmm. Okay. Magluluto ako ng hapunan."
P 20-6
Hindi ko alambakit kailangan ko pa ng panahon bago kumalma pagkatapos ng tawag.
Hinilig ko ang ulo ko sa
kama at ilang saglit na pumirmi roon bago nagpatuloy sa ginagawa.
Hinatid ng housekeeping ang pagkain na inorder ni Vincent. Tahimik naman akong
kumain habang binabasa
ang mga data tungkol sa social media reach ng aking mga accounts. Kasesend lang sa
akin noon ng social
media manager ng Astra at sa aming tatlo, ako ang pinakamaraming interactions at
followers.
Sa hapon, hindi na ulit tumawag si Vincent. Nagtatrabaho siguro ng seryoso. I
suddenly wonder where his
workplace is?
By two o'clock, I amalready dead bored. Hindi na kaya ng work out at pagrereview ng
posts ko. It also
doesn't help that I have only a few lines on Flyn's new song kaya hindi ko na
kailangang magpractice
masyado.
Kaya naman nagpasya akong lumabas. I texted Vince that I booked an appointment to a
nearby Derma clinic
para narin sa scheduled skin care programko.
Wearing a Los Angeles black cap and a big black Raybans, and nude lipstick, I amnow
ready to go out.
People will recognize me eventually but at least I'mgiving thema hard time. Ganito
ako lagi lumalabas. Ang
kaibahan lang ay pwede kong lakarin ang patungo sa clinic ngayon dahil malapit lang
naman sa tower na ito.
It will also ease my boredom.
Nag ring ang cellphone ko. Una, akala ko si Vince ang tumawag ngunit nang narinig
kung sino ang sumagot ay
agad kong nalaman na hindi.
"Hello, Amore, guess what?"
"What?"
Kasalukuyang nilalapatan ng laser ang aking mukha. I don't have any blemishes or
skin imperfections but to at
least maintain it, I have this skin program. Syempre, puhunan ko ang aking mukha
kaya kailangang alagaan.
"Your boyfriend is in this retaurant here in BGC with his ex!" natatawang sabi ni
Amer.
Muntikan na akong mapabangon. Sinong ex ang tinutukoy niya? Sa dami niyang
karelasyon noon, hindi ko na
alamkung sino.
"Sino?"
"Si Vanessa? I believe you know her? Nakapunta na ito sa bahay n'yo, hindi ba?"
"B-Baka client o may business agenda lang..." pilit ko sa sarili ko kahit alamkong
imposible.
Vince's voice echoed on my mind. "You can sleep in my roomwhile I take care of my
own sex life." Is this
how he's going to take care of his sex life?
"Well, we don't know. Binalita ko lang sa'yo. Babyahe ako ngayon patungong Laguna.
Uuwi rin. Got nothing
to do?"
P 20-7
"I'mhere at Doctora's clinic. I have an appointment."
"Sino 'yan, Eury? Si Amer?" kahit naka face mask si Doctora ay klaro parin sa
pandinig ko.
I nodded. I can't see her. My eyes is covered.
"Send my regards to him," si Doctora.
"Okay, po, Doc."
Naabala ako sa pagiging taga hatid ng usapan ng dalawa kahit na ang utak ko'y
lumilipad na kay Vince. That
damn man! He knows I'min showbizand he has the guts to see his exes? And worst!
Baka pa kung anu-anong
ginagawa nila?
"Okay ka lang?" natatawang sabi ni Amer, tinutukoy ang katahimikan ko.
"Yeah."
"Sinabi ko lang sa'yo, Amore, huh! Don't worry. Mukha namang walang ginagawang
masama. Baka lunch
date lang or something."
Lunch date!
"Hope this won't trigger your childish past," Amer chuckled.
And he knows it will. Pero hindi na ako ganoong klaseng babae. I'mnot that kind of
girl anymore! The years
of stalking Vince and justifying it with my hatred is long gone.
"Men like Vince, they'll need a woman of the 21st century..."
"What do you mean?" halong kuryusidad at pait ang naramdaman ko.
"I mean, bachelors like himwants a modern arrangement. Isang babae na hindi
masyadong possessive at chill
lang. Kaya chill ka lang diyan!"
Marami pa sana akong gustong sabihin ngunit ayaw ko namang marinig ni doktora lahat
ng problema ko kaya
nagpaalamna ako kay Amer.
Gustong-gusto ko nang umalis doon. Pero dahil kailangan pang mag picture ng staff
kasama ako at si Doctora,
medyo natagalan kami.
Pagkalabas ko ng clinic, agad akong luminga-linga. Madadaanan ko naman yata ang
restaurant kung nasaan si
Vince. Might as well visit there or buy something. Hindi naman ako pwedeng umuwi ng
gutom. Yes, that's it!
Sa labas pa lang ng restaurant ay agad akong humugot ng malalimna hininga. I went
inside and I immediately
saw Vince in a table for four! Kasama niya si Vanessa sa kanyang tabi. Ito'y may
laptop sa harap at ang mga
pagkain sa kanilang mesa ay nakalatag.
"Table for one, Ma'am?" tanong ng tumanggap.
P 20-8
I glared at the woman before I nodded. Buti at hindi ako kita sa suot kong Raybans.
Kinuha ko agad ang magazine sa magazine stand at dumiretso sa malayong mesa kung
saan ako iginiya ng
babae. Binigyan ako ng menu at hindi ko na kailangang basahin pa iyon.
"I'll have some of your fruit shakes, please," sabi ko at agad na binuksan ang
magazine. Ang mga mata ko ay
dumiretso kay Vince at Vanessa.
Vanessa looks the same. Kung may nagbago man sa kanya, iyon ay ang pananamit niya.
Ngayon, she looks so
sophisticated in her white terno suit and white slacks. Her plunging neckline is
decorated with layered
necklace.
Hinarap niya kay Vince ang laptop niya. Ngumiti si Vanessa at tumango naman si
Vince. Vince is in his white
longsleeves and dark slacks. Nakatupi ang sleeves ng damit hanggang siko at nakita
kong unbuttoned ang
unang butones ng damit.
Ngumuso ako. So he's still seeing Vanessa after all these years, huh? But I can't
be mistaken! He is seldom
seen on events with other woman hindi ako makapaniwalang kayang sikmurain ni
Vanessa iyon! Damn him!
He really has a way with woman! Woman beg even for his crumbs!
Uminit ang pisngi ko. Pakiramdamko ay tumataas ang altapresyon ko.
Nakita kong may tinitingnan si Vince sa cellphone niya. Seryoso siya habang
nagtitipa roon. Vanessa's still
talking about whatever's in her laptop while Vince is not very attentive.
Tiningnan ko ang cellphone ko at nakitang wala naman siyang mensahe roon.
Pagkatapos niyang magtipa ay nilagay niya agad iyon sa kanyang tainga. His eyes
slightly scanned the whole
roomkaya inangat ko ang magazine na kunwari'y binabasa. Ilang sandali ay binaba ko
ng bahagya ang
magazine.
My heart skipped when I saw his dangerous eyes watching me while he's on his phone.
Ang paraan ng
kanyang pagsasalita tantyado at mariin. His lips slightly curved but his eyes
remained dangerous.
"Here's your order, Ma'am."
Tumango ako at agad na kinabahan. I can sense Vince's burning eyes directed at me.
Para akong hihimatayin.
Binaba ko muli ang magazine para makita siya at nakita kong nakataas na ang kilay
ni Vince at may multo na
ng ngiti sa labi.
He saw me! Damn it!
Nang nakita kong tumayo si Vince ay nawalan na ako ng pag-asa. Binaba ko ang
magazine at tumuwid na ako
sa pagkakaupo. I started sipping on my fruit shake. Nanlalamig ako sa loob. Hindi
dahil sa iniinomkundi sa
kaba.
He swiftly dragged a chair froma nearby table. Nilagay niya sa tabi ko habang ako'y
nanatili ang tingin sa
harap, taas noo at binalewala siya.
P 20-9
"What's my girlfriend doing here?" he asked in an amused tone.
"Just sipping my fruitshake, Vince. Can't you see? And don't tell me I shouldn't
leave the condo. I'mbored!"
sarkastiko kong sagot.
Ngumuso siya. Alamko ang nasa isip niya. Sa tingin niya pa lang, alamkong
pinaparatangan niya na akong
sumusunod na naman sa kanya!
"Katatapos ko lang sa skin care treatments ko at pumunta ako rito bago umuwi para
uminomnitong shake."
Tumingin siya sa iniinomko. Tila patuyang hinahanap ang pagiging espesyal nito para
dayuin ko.
"Why are you so guilty? Because I saw you with your ex?" tanong ko.
He groaned. "She's in one of my teams. May proposal siya para sa next project ko."
"Great! At itong lunch date ang solusyon mo? Can't you stay in your office and...
do your thing there.
Kailangan talagang isapubliko ang pagsasama ninyo?" mariin kong sinabi.
"Lunch date?" his brow shot up.
Mas lalo akong nairita. For himto take this lightly is beyond me. This isn't a
joke! The news will spread
kapag may nakaalamna magkasama sila! At anong iisipin ng mga tao?
Bahagya niyang hinila ang silya ko palapit sa kanya. Tila hindi nakuntento sa lapit
naming dalawa. I stared
blankly in front of me. Taas noo ako at bahagyang lumalayo sa kaliwang bahagi kung
nasaan siya.
Ang kanyang braso ay pumirmi sa likod ng aking silya. His knees parted, the right
one behind my chair, the
left touching my legs. His left foot moved both my feet closer to him. Ang kanyang
kaliwang kamay ay
nakahawak sa mesa ko. His whole body like a fence to his whole property.
"Ano? Takot ka kasi nakita kitang kasama ang isa sa mga babae mo? This is your plan
of taking care of your
sex life? Use other woman because you can't use me?" I muttered unconsciously,
trying to maintain the anger
that's slowly vanishing because of his moves.
Napapikit ako nang kinuha niya ang Raybans sa aking mga mata revealing my heated
eyes. He smirked. He
licked his lips habang nilalapag ang aking shades sa lamesa.
"Why don't you come with me to my office tomorrow?"
"What? Ayoko nga!" umirap ako. "I'mnot a crazy possessive girlfriend. I don't need
to know what you're
doing all the time!"
"Really?" he chuckled.
I glared at him. Ngumuso siya para pigilan pa ang halakhak. He muttered a curse
softly bago ako pinatakan ng
isang mababaw na halik sa labi.
My parted lips closed. He did it again kaya inilag ko ang mukha ko sa kanya.
P 20-10
"Shall I fire her?" he softly asked.
"No!" agap ko. "I'mnot like that, Vince. Wala akong pakealamsa mga gagawin mo. Like
I said, I don't need
to know what you're doing all the time... even with women!"
"Why the tables have turned for us then."
Sinipat ko siyang muli. His lips pursed.
"I have to know what you're doing or where you're going the whole time."
Umirap ako. Bolero rin ang isang ito, e! "I told you I went to my doctor's clinic.
You didn't reply. Huwag mo
akong bolahin!"
He smirked again. Kumunot ang noo ko.
"At isa pa, ayaw ko ng possessive na boyfriend, no! I'ma 21st century woman.
I'mmodern when it comes to
relationships. I'mnot possessive. I don't stalk! Baka masakal ako kaya h'wag ka
masyadong magulo sa akin!"
I declared.
He chuckled. I glared at himstill and pouted. "Bumalik ka na roon kay Vanessa."
"She can send me the whole thing later. I'mleaving the office early now."
"Bakit? Saan ka pupunta?" agap ko.
"Uuwi na tayo. Or do you want to go somewhere else?"
Unti-unti kong sinilip si Vanessa sa malayong likod ni Vince. She's sipping on her
juice, looking at us with
wary eyes.
Umiling ako. "Umuwi na tayo."
Mabilis siyang nagtawag ng waitress. Nilagay sa tray ang kanyang card para
mabayaran ang inorder ko.
Sumulyap ako sa kanya. The amusement on his face did not fade. Nag-iwas agad ako ng
tingin. He chuckled
and leaned more on me to whisper.
"Next time you're bored, just tell me so I can do something about it."
"At a-a-anong magagawa mo?"
He smirked dangerously at me. Uminit ang pisngi ko.
"Here's your card, Sir..." the waitress said in a sweet way.
Vince only waved at her before standing up.
"Let's go home," aniya.
P 20-11
She's so cute?????? HUYMYGUDNEZ
P 20-12
Kabanata 19
429K 17.6K 12.4K
by jonaxx
Kabanata 19
Embarrassment
We went home. Mabuti na lang at hindi naman ako pinilit ni Vince na harapin si
Vanessa. I don't have any
issue with her but I just don't like having to deal with her in any circumstance.
"The next time you want to see me, you can always call," si Vince.
Nasisiguro kong titig na titig siya sa akin nang pumasok kami sa condo.
While my mind is in the middle of my thoughts about Vanessa's change in terms of
fashion and air, he's
staring at me like I'msome puzzle to be solved.
Sinulyapan ko siya. Nakahalukipkip siya ngayon, nakatuko ang gilid sa nook habang
pinagmamasdan ako.
Huminga ako ng malalimat nilingon ang aking kwarto.
"Magbibihis lang ako."
He nodded slowly while a slow smile formed on his lips. Gusto ko siyang simangutan
ngunit pinipgilan ko
ang sarili ko. People around us have changed, and while I always think I did, too,
seeing Vanessa today told
me that I changed poorly. Especially when it comes to Vince,
Naligo at nagbihis ako. My baby pink and silky dress robe looks sultry and I feel
so confident wearing it. Sa
banyo man at paniguradong lalo na sa labas.
Seeing my face in the mirror, my long hair brushed behind me, konting takas na
tikwas ay nasa aking balikat
at ang labi at pisngi ay namumula na sa init ng tubig na niligo ko kanina, I feel
satisfied.
A little lotion and some cologne, I'mgood.
My phone rang while I'minside the bathroom. Lumabas ako para tanggapin ang tawag.
Nang nakita kung sino
iyon ay agad kong sinagot.
"Mom?"
"Hi, anak," Mommy greeted sweetly.
Sa halakhak na ibinibigay ni Daddy at sa abala sa background, pakiramdamko ay nasa
isang lugar silang
P 21-1
paniguradong ikinagagalak ni Daddy. Calling me is just so out of her character.
Lalo na kapag masaya sila.
"Nandito kami sa penthouse ninyo! Oh what a nice place he has, hija."
My mouth dropped open when I heard Vince's voice fromthe background. So this is why
Dad is so happy
and satisfied!
"Thank you, Attorney." I can almost hear Vince's smile.
Bumuhos sa utak ko kung paano ito tatakasan. If they are going to ask why I'mnot in
Vince's room, what will I
say? O kung nasagot na kaya iyon ni Vince?
Lumabas ako ng kwarto at binaba na ang tawag. Then I saw both my Momand Dad on our
dining table, all
smiles and looking satisfied.
"Hija! Oh, I was worried but now I don't think I should!"
Tumayo si Mommy para yumakap sa akin. She kissed my cheeks like the usual. While
Dad is just there,
looking so satisfied with the whole house and even Vince in front of him.
Nilapag ni Vince ang nilutong pagkain. He looked satisfied as well. The cocky smile
on his face is dizzying.
"As expected fromthe number one Architect of Asia!" Dad gave a hearty laugh.
Mommy blocked my vision. Hinawakan niya ang braso ko at itinuro ang cake na dala.
"You let Vince cook your dinner? Hija, marunong ka naman magluto. Ipagluto mo siya.
Galing pa siya sa
trabaho, a?"
Nalilito ako kung sino ang titingnan ko, si Mommy o ang dalawang nag-uusap na sa
hapag tungkol sa trabaho.
"Get a plate. Ilagay mo ang cake na dala namin doon!" she demanded.
Kaya imbes na makinig sa pinag-uusapan ay iyon ang pinagkaabalahan ko. I heard
Mommy's interruption
between Vince and Dad. Ipinagpaumanhin niya ang asal ko.
"I don't mind, Attorney. Hindi naman ako gaanong pagod," aniya.
"It's just that, even when I'mprofessional, I always find time to cook for Ephraim,
Vince. Etong si Eury,
mukha namang walang ginagawa at pinagkakaabalahan, kaya mas mabuting siya na ang
gumawa ng gawaing
bahay!"
Nilingon ko si Mommy. Hindi makatakas ang pangmamaliit sa tono niya. She looked
seriously concerned and
kind while he's looking at Vince. Nagtama naman ang tingin namin ni Vince. Agad ko
lamang iniwas dahil sa
pagkapahiya.
Come to think of it, simula pa lang noon lagi na akong napapahiya sa harap niya. My
parents have that hobby.
Alamng mga bumibisita sa amin kung gaano sila ka disappointed sa kahit anong gawin
ko. Lalo na si Vince.
P 21-2
"She can just leave showbizand pursue Interior Design. It will benefit you. Ewan ko
ba sa batang ito at bakit
sa lahat, iyan pa ang nakahiligan!" Mommy exclaimed. "Wala naman sa aming lahi ang
ganyan!"
Tumawa si Daddy, parang walang maidugtong na insulto. Masyadong nagagalak sa mga
nangyayari.
Lumapit ako sa hapag. Nilagay ang cake na dala nina Mommy sa gitna ng mga pagkain
at umupo na sa tabi ng
kabisera, kung nasaan si Vince.
"Like I said, Attorney, I don't really mind her thing for showbiz. If that's what
she wants, I want to support
her."
Sumulyap ako kay Vince. He looked serious. Diretso ang tingin niya sa aking Mommy.
Dad laughed once
more.
"You always do that to her, Vince," si Daddy.
Sumulyap ako sa magiging reaksyon ni Mommy ngunit ang nakikita ko lamang ay
pamumungay ng mga mata at
pagkakamangha para kay Vince. Vince is like their ideal son. I'mthe unwanted
daughter. Hindi ko alamkung
anong mararamdaman ko. I was long over the jealousy and the pain it gives me.
I'mnot even sure if I'mnumb
or it just doesn't matter to me anymore.
"But Vince, look at you. Your privacy is at stake. People are probably stalking
you! I bet it will affect your
name, too!" Mommy said in a tone full of adoration.
"Hindi po iyon importante sa akin, Attorney. Her priorities are more important to
me."
Bumaling si Mommy sa akin. Nanliit ang mga mata niya, may tipid na ngiti sa labi na
unti-unting lumalaki.
She blushed a bit and then she cleared her throat. Daddy gave another Santa laugh.
Noon, lagi ko iyong
naririnig kapag mang-iinsulto siya sa akin. Kaya ngayon ay kinakabahan ako. Hinagod
ni Mommy ang braso
ni Daddy at ngumiting muli si Mommy kay Vince.
"You always do that. Even before, Vince. Kung bakit ngayon ko lang napansin iyon,
hindi ko alam. Hindi ko
alam." Iiling-iling si Daddy.
Palipat-lipat ang tingin ko sa kanilang dalawa. Ano ang ibig sabihin ni Daddy.
"You know, I always thought that it's Lyanna you like. Lalo na dahil pareho kayo ng
hilig."
Napalunok ako sabay tingin sa aking pinggan. Here he comes. I don't think there's
any good thing about me for
my parents.
"If you stayed long enough, kung hindi lang nangyari iyong noon, I would've
suggested her hand to you."
What the hell? Sa harap ko pa talaga magkakaganito?
I froze. Hindi ako makapaniwalang ito ang piang-uusapan namin sa harap ko.
Vince laughed a bit. Kung hindi ako nagkakamali, may halong panunuya iyon.
P 21-3
"And I would've rejected your offer."
Nakita ko ang pagkakagulat sa mukha ni Daddy. Laglag panga niyang tiningnan si
Vince. Nanatili ang mga
mata ng ilang sandali.
"You loved Eury that early, then?"
Hindi nagsalita si Vince. Nilingon niya lamang ako.
"I don't think I'd let her ruin my name if I didn't."
Parang tumigil ang mundo ko sa sinabi niya. Tumawa si Daddy roon. I can sense pure
awe and amusement in
his tone. Nakangiti na rin si Mommy kay Vince. Agaran ay iniba ang usapan para
gumaan ang tensyon.
"Kasama ka raw doon sa isang malaking proyekto sa Singapore?" tanong ni Daddy nang
nakabawi.
"Opo, Architect."
Nagpatuloy sila at nagsimula na kaming kumain. Ngunit ang utak ko ay nanatili sa
huling sinabi ni Vince. He
let me ruin his name because he loved me. I'msure that's part of all these lies,
right? I'msure that's not true!
Hindi ko alamkung bakit kahit hindi ako naniniwala ay may parte sa aking umaasa.
Tahimik ako habang kumakain kami. Kahit si Mommy ay kuryoso sa mga achievements ni
Vince. Nakinig
lamang ako. Tuwing sinusulyapan si Vince ay nahahanap din ako ng mga mata niya. Sa
huli ay babaling na
lang ako sa aking pagkain.
"So, I expect your roomis the largest among all rooms here, Vince?" si Daddy
pagkatapos naming kumain.
Vince nodded. Nakita kong iginala ni Mommy ang mga mata sa mga pintuang nakahilera.
Hindi man tumatayo,
alamkong kita niya kung ilang pintuan iyon.
"Opo, Architect. Eury's roomis just beside mine."
Pareho ata kaming nagulat ni Daddy sa sinabi ni Vince. I expect himspreading false
news like we're in the
same room. Pero kung sabagay, bakit niya gagawin iyon sa aking mga magulang?
"Hindi kayo iisang kwarto, Vince?" Hindi maitago ang gulat sa boses ni Daddy.
Mommy laughed. "Ganoon dapat, Ephraim. Hindi pa sila kasal kaya mabuting ganoon."
"Oo nga naman..." tumango si Daddy kahit mukhang napipilitan sa opinyon ni Mommy.
"Bueno, hindi na rin kami magtatagal. We just want to check on our daughter, Vince.
Seeing that's she's more
than fine here, I'msatisfied," sabay tapik ni Daddy sa balikat ni Vince.
Tumayo si Daddy, sumunod si Mommy at Vince. Tumayo na rin ako at sinundan sila
patungo sa pintuan.
"Just be patient with her, Vince. I know you know her well and I'msure you can
handle her better."
P 21-4
Tumango si Vince. "Walang problema, Architect."
"Stop calling us with our titles, Vince. It's Tito and Tita now," si Mommy sabay
yakap kay Vince.
Pagkatapos ay naglahad naman ng kamay si Daddy. Niyakap ako ni Mommy at nagbeso.
She smiled at me.
Tiningnan ako mula ulo hanggang paa bago tumango at hinaplos ang aking buhok.
"Just call when you need anything, Eury."
Tumango ako at tipid na ngumiti.
"Bumisita ka rin sa mga kapatid mo kapag may oras kayo ni Vince."
"Opo, susubukan ko."
Niyakap ako ni Daddy ng isang beses pagkatapos noon ay tuluyan nang nagpaalamang
dalawa. I turned my
back on the door nang sinarado na nila iyon. Sumunod naman si Vince sa akin patungo
sa dining table.
Maagap ko naman siyang pinigilan sa kung anong plano niya roon.
Lumapit ako sa lamesa at nagsimulang ibukod ang mga kubyertos. Naramdaman kong
naroon na si Vince sa
aking likod.
"Ako na ang maghuhugas ng mga pinggan. You cooked. I can wash the dishes for us."
Nanatili siya sa aking likod, nagpupunas ng kamay. I can feel his heat towering
behind me. Ilang sandali
akong hindi nakagalaw. My cruel heart started hammering like crazy. Naiisip ko
iyong mga sinabi niya
kanina. Ngunit agad ding tinatanggihan dahil paniguradong hindi iyon totoo.
"Let me help," in a cruelly smooth voice.
"I can do it, Vince. We'll share the chores here."
Umalis ako roon at pumunta sa kabisera para ipunin ang ibang baso. Sumulyap ako kay
Vince na marahang
naglakad palapit sa akin. Parang tambol ang puso ko sa pagwawala dahil lalapit na
siya. I can almost feel my
chest squeezing tightly. It is so hard to breathe.
Nanlaki ang mga mata ko nang naramdaman ang braso niyang pumalupot sa aking
baywang. His hand rested
on my stomach lightly. Para akong naparalisa kahit na halos walang lakas ang
pagkakahawak niya sa akin.
"Are you okay, then?"
Una kong inisip na tungkol ito sa gawaing bahay. Pero sa tono niya, alamkong may
ibang kahulugan.
Ganunpaman, pinili kong paniwalaan ang nauna kong inisip.
Sinubukan kong kumalma at magpatuloy sa pag-iipon ng mga gamit.
"Of course, I am. This is easy."
His grip tightened around me. I can feel his body behind me.
P 21-5
Binitiwan ko ang mga kubyertos at huminga ako ng malalim.
"Now that you're with me, you can do anything you want, Eury."
Napaawang ang bibig ko nang napagtanto kung ano ang ibig niyang sabihin. Ayaw kong
maniwala na iyon
nga. Na napapansin niya ang lahat. Na alamniya na hanggang ngayon, hindi parin
pantay ang turing ng mga
magulang ko sa aming magkakapatid.
"If you want showbiz, it doesn't matter to me. As long as you're happy with it."
Binitiwan niya ang tiyan ko. Hindi ko alamkung natutuwa ba ako o nalungkot sa
ginawa niya.
Tumunganga ako ng ilang sandali habang naghuhugas ng pinggan. Ang takot ay umahon
sa aking puso. Takot
na alamkong naramdaman ko na noon pa, concealed only with hatred and despair. Now
that I'mno longer
that same girl, everything is just more defined.
Kung noon ay tanging ang galit lamang ang front ko sa kanya, ngayon libu-libong
damdamin na ang meron
ako. And I hate that it's turning this way when I know what we are fromthe very
beginning.
Pumasok siya sa isa pang kwarto. I figured that was his office. At ang hindi niya
siguro natapos sa araw na
iyon ay doon niya na ginawa.
Wala akong magawa bukod sa pag-uupdate ng social media accounts ko at panonood ng
TV. Kaya sinulit ko
na rin ang gabi sa pagkakabisa ng mga kantang bago at mga steps ng sayaw.
Days passed and that was out routine. In the morning, magigising ako ng maaga para
magluto ng almusal.
Scrambled eggs, pancakes, hamor bacon, and rice would do.
Freestyle dancing all the new songs on my playlist as I prepare the food. Imbes
iyong mga kailangan kong
ipractice na mga sayaw ay gumagawa na ako ng sarili kong indayog.
I turned to put the plates on the dining table when I saw Vince in his black shorts
and topless. Isang puting
tuwalya ang nasa kanyang balikat. Ang buhok ay basa at kasalukuyang pinapatuyo. I
stopped my weird
dancing. Lalo na nang nakita kong may amusement sa kanyang mukha.
I cleared my throat. Pumormal ako at umupo na rin sa madalas kong upuan. He's still
smiling when he poured
the juice in our glasses.
"Kailan nga pala iyong mga party at event na sinasabi mo?" tanong ko para walain
ang usapan.
"Uh... Hm... I'll check it again."
Tumango ako. "I need a clear schedule before mine starts to get hectic."
"I'll send you the schedule once it's all set."
Aalis siya ng mga alas otso ng umaga. Abala naman ako sa pagwowork-out at practice.
Nagpaalamna rin ako
sa kanya na may facial ako mamaya sa parehong doktor. Kailangan kong alagaan ang
sarili ko bago humectic
ang schedule. Pagkatapos ng facial ay balak kong bumisita sa showroomni Amer. I
can't stay in Vince's
P 21-6
condo forever! Mababagot lamang ako.
Ako:
Papunta na ako sa clinic ngayon. Pagkatapos dito, kay Amer naman ako pupunta.
Ang kulay puting dingding ng clinic ay pamilyar na pamilyar na sa akin. Even before
I entered showbiz, I
always find a way to keep my skin smooth and clear. Kahit hindi sa ganitong paraan.
Though luckily, my
Mom's genes is so good that I don't have to put much effort to it.
"Close your eyes, Miss Eury," sabi ng nurse na siyang nag-aassist kay Doctora.
Susunduin ako ni Amer ngayon dito. Ang sabi niya'y may session din siya ngayon dito
kaya dito na kami
magkikita bago ako pumunta sa showroomniya sa isang mall.
"I'll clean your face first, po. This is a cooling gel," anito at inilapat na sa
akin ang basa at malamig na gel.
Pikit ang aking mga mata, tinakpan niya parin iyon. It was their protocol and I'mso
familiar with it that it's all
normal.
"I'll just call doctora, po."
"Okay."
Narinig kong tumunog ang pintuan nang lumabas ang nurse. Pinagsalikop ko ang aking
mga daliri at huminga
ng malalim. The cooling gel feels so good on my face. I can just sleep and relax
here.
Nakahiga pa naman ako sa isang pang isahang kama. May ilaw na nakatutok sa aking
mukha, hindi ko naman
kita dahil naka blindfold ako. Maybe to avoid hurting my eyes fromall the laser and
the likes.
Tumunog ang pintuan ng bahagya. I was convinced that it was just the wind at first
but when I heard the metal
clinks of stainless steel apparratus, naramdaman kong may tao.
"Doctora, do I have any sunspots?"
Hindi ako huminga pagkatapos magtanong. Walang sumagot at wala ring ni isang tunog.
Ang nurse ba iyon o si doctora? Or is there anyone at all?
Limang segundo kong pinigilan ang paghinga para lang mapakiramdaman ang paligid.
Nang naramdamang
wala ay huminga ako ng malalim, nagrelax at sinubukan ulit na matulog.
I heard the slight clink of the apparratus, naramdaman ko ulit na may tao!
"Miss? Si D-Doctora?"
For another five seconds, I stopped breathing just to hear anything. Ngunit walang
sagot at wala ring ni
konting kaluskos.
P 21-7
The next few sconds, I couldn't relax at all! Unti-unti kong hinawakan ang
blindfold ko. My heart started
beating so fast. Pinagpapawisan ako at hindi na mapakali.
Mabilis kong binunot ang aking blindfold at agad luminga sa paligid. Nakita kong
kakasarado lang ng maliit
na siwang ng pintuan! My eyes roamed around the roomas my heartbeat is going mad.
Nang nakitang walang
naroon kahit saan mang sulok, kahit sa likod ng equipments ay mas lalong nagpakaba
sa akin.
"Are you ready, Eury?" kapapasok lang ni Doktora.
Sinundan siya ng nurse na may dalang mga papel. Huminga ako ng malalimat pinilig
ang ulo. Siguro ay guniguni
ko lang iyon! Siguro ay wala lang iyon.
Kinalma ko ang sarili ko. Tumango ako kay Doktora at huminga na ulit.
"Let me cover your eyes again, Miss Eury," the nurse said when she noticed it.
Tumango ako at muling humiga. Muling tinakpan ang mga mata ko. I felt Doctora's
soft touch on my face andb
she started her usual thing on my face.
Lumipas ang ilang minuto ng session ay lumabas na ako. Amer's already waiting on
the lobby, with aviators
so big. Walang bahid ng make up ang mukha ni Amer, siguro ay dahil na rin sa
downtime ng facial.
"Don't look at me like that, Amore!" aniya sabay baba ng aviators tama lang para
magkatitigan kami.
I smiled. Umiling ako at humalukipkip. My handbag hung low on my forearm.
"Ikaw na ang maganda kahit walang make up. Hindi na kailangan ng contouring!" aniya
habang pumipirma ng
kung ano malapit sa cashier. "Let's go! I have new designs to show you!"
Sumunod ako sa kanya. He waved one of his bodyguards and immediately answered his
bidding by making
his SUV appear in front of us. Hindi man lang tumingin si Amer sa loob ng sasakyan
nang pumasok siya roon.
Sumunod ako at nagsimula na siya sa kanyang mga sasabihin.
"I hired Collins as my photographer," kabado niyang sinabi pagkatapos ay niyugyog
ako.
I rolled my eyes. "And? Did he say yes?"
"Yup! Kaya ako kinakabahan. Do you think he'll like my designs?"
"Amer, you don't need people to like your designs. If that's your art, other
people's opinion doesn't matter!"
"You should apply that advice, too, Eury."
Sinasabi ko na nga bang iyon ang sasabihin niya. "Obviously, I already did. Kung
hindi ay sana sinunod ko
ang gusto ni Daddy para sa buhay ko."
I spent the whole afternoon till the evening on his showroom. Pinaglalaruan ko ang
mga disenyo niya sa
upuan at lamesa. Even his wooden chandeliers looked great. Sinabi niya pang
bibigyan niya ako ng isa.
P 21-8
"Congratulations, Amer! These pieces are enigmatic and very original!" si Sir
Collins nang humupa ang mga
tao sa showroom.
Kasama ang iilan pang mga kaibigan ay naroon siya. Amer looked like a happy puppy
when he heard Sir
Collins, his crush's, comment. Nanatili ang mga mata ni Sir Collins kay Amer na
tila ba ito lang ang tao sa
buong kwarto.
His eternally semi-bald hair, stubble, mole on the side of his forehead, Sir
Collins looked like any playboy.
Plus, he's a famous lifestyle and wedding photographer. Kaya naman head over heels
si Amer sa kanya. But I
know Sir Collins isn't into gays. He's a notorious playboy! Kaya ngayon ay hindi
ako makapaniwalang
nakatitig siya kay Amer ng ganito.
"Thank you! I'mglad you like it! May personal ka bang paborito sa aking mga
disenyo? I'mgiving Eury one
of my chandelier and chair. Kung may gusto ka, I can give it to you for free!" Amer
said in a girly tone.
Humalakhak si Sir Collins. "Well, hindi na kailangan."
"No-No! Please, Collins. I want to give you something."
Ngumiti si Sir Collins at nilingon ang iilang mga kasama. Tumingin siya sa akin at
umiling.
"Sige na, Sir. His designs are all so classy. I can't believe you're not taking
this opportunity."
"Ah! Sige. The table is nice, Amer. Puwede iyon. But really, thank you!" si Sir
Collins.
"Sure! Though are you sure that's all? I can send you more!"
"Can you send me some, too, Amer?" biro ng isa pang babaeng kaibigan namin ni Amer.
Nagtawanan kaming lahat sa mga biro. Sir Collins laughed with us but I saw himlook
at Amer more than the
usual. Kaya naman hindi magkamayaw ang saya ni Amer. Kahit nang umalis na ito,
panay parin ang paguusap
namin tungkol kay Sir Collins.