Professional Documents
Culture Documents
2010-09-27 สรุปมาตราหนี้
2010-09-27 สรุปมาตราหนี้
2010-09-27 สรุปมาตราหนี้
การชะหนี ้กลายเป็ นพ้ นวิสยั ๒๑๙ ว.๑ การชําระหนี ้กลายเป็ นพ้ นวิสยั จะทําได้ ลูกหนี ้หลุดพ้ นจากการชําระ นอกจากนัน้ เจ้ าหนี ้ยังมีสทิ ธิในช่วงทรัพย์ (๒๘๘)
เพราะพฤติการณ์ที่ลกู หนี ้ไม่ เพราะพฤติการณ์อนั ใดอันหนึ่งซึ่งลูกหนี ้ไม่ต้องรับผิดชอบแล้ ว หนี ้ รวมถึงหลุดพ้ นจากการรับ
ต้ องรับผิดชอบ ๒๑๙ ว.๒ ถ้ าภายหลังที่ได้ ก่อหนี ้ขึ ้นแล้ ว ลูกหนี ้กลายเป็ นคนไม่สามารถจะชําระหนี ้ ผิดใดๆ อันเกิดจากการไม่อาจ ๒๑๙ ว.๒ กรณีที่ลกู หนี ้ต้ องชําระหนี ้ด้ วยตนเอง
ได้ ให้ ถือเสมือนว่าเป็ นพฤติการณ์ที่ทําให้ การชําระหนี ้ตกเป็ นอันพ้ นวิสยั ชําระหนี ้ได้ (สินไหมทดแทน) อาทิ หนี ้กระทําการใช้ ความสามารถเฉพาะ
กรณีลกู หนี ้ใช้ ตวั แทนชําระ ๒๒๐ ลูกหนี ้ต้ องรับผิดชอบในความผิดของตัวแทนแห่งตนกับทังของบุ ้ คคลที่ตน ม. ๓๗๓ ความตกลงทําไว้ ลว่ งหน้ าเป็ นข้ อความ
หนี ้ ใช้ ในการชําระหนี ้นันโดยขนาดเสมอกั
้ บว่าเป็ นความผิดของตนเองฉะนัน้ ยกเว้ นมิให้ ลกู หนี ้ต้ องรับผิดเพื่อกลฉ้ อฉล หรื อ
แต่บทบัญญัตแิ ห่ง ม.๓๗๓ หาใช้ บงั คับแก่กรณีเช่นนี ้ด้ วยไม่ ความประมาทเลินเล่ออย่างร้ ายแรงของตนนัน้
ท่านว่าเป็ นโมฆะ
ผลของสัญญาต่ างตอบ ๓๖๙ ในสัญญาต่างตอบแทนนัน้ คูส่ ญ
ั ญาฝ่ ายหนึ่งมีสทิ ธิที่จะไม่ชําระหนี ้ ขอปฏิบตั กิ ารชําระหนี ้ อาทิ มีเงินพร้ อมจะชําระ
แทน (บทหลัก) จนกว่าอีกฝ่ ายหนึ่งจะชําระหนี ้ หรื อขอปฏิบตั กิ ารชําระหนี ้ หนี ้แล้ ว / การปรับ ม.๓๖๙ ต้ องดูบทยกเว้ นใน
เว้ นแต่หนี ้ของอีกฝ่ ายหนึ่งยังไม่ถึงกํ าหนด ม.๓๗๐ – ๓๗๒ ก่อน
สัญญาต่างตอบแทนมี ๓๗๐ ว.๑ หลักเกณฑ์ การสูญหายหรื อเสียหายตก จะเข้ า ม.๓๗๐ ได้ นนั ้ ต้ องครบองค์ประกอบ
วัตถุประสงค์โอนทรัพย์ (บทยกเว้ น) สัญญาต่างตอบแทน เป็ นพับแก่เจ้ าหนี ้ เจ้ าหนี ้ (ผูซ ้ ื ้อ) ต้ องไม่ผดิ ด้ วย
เฉพาะสิง่ มีวต ั ถุประสงค์เป็ นการก่อให้ เกิดหรื อโอนทรัพย์สทิ ธิ กรณีท่ ีไม่ ใช่ ม.๓๗๐ หากโทษลูกหนีไ้ ด้ ผลคือ
ในทรั พย์ เฉพาะสิ่ง (เจ้าหนีต้ อ้ งรับชาระหนีเ้ ต็ม) ลูกหนี ้ต้ องรับผิดชดใช้ ค่าสินไหมทดแทน
ทรัพย์นนสูั ้ ญหายหรื อเสียหายไป (เกิ ดภัยพิบตั ิ ทาให้การชาระหนี ห้ รื อส่ง ตาม ม.๒๑๘
มอบทรัพย์ของลูกหนี ้ คือ ผูข้ าย กลายเป็ นพ้นวิสยั ) (ลูกหนี ้หลุดพ้ นจากการชําระ ลูกหนี ้ไม่มีสทิ ธิได้ รับชําระหนี ้ตอบแทน (หรื อ
ด้ วยเหตุอย่างใดอย่างหนึ่งอันจะโทษลูกหนี ้ไม่ได้ หนี ้ ตาม ม.๒๑๙ โดยไม่ต้อง เจ้ าหนี ้มีสทิ ธิปฏิเสธไม่รับชําระหนี ้ ม.๓๖๙)
ชําระค่าเสียหายอย่างอื่น เจ้ าหนี ้มีสท ิ ธิเลิกสัญญา ตาม ม.๓๘๙ และ
ทดแทนด้ วย) เรี ยกค่าเสียหายได้ ตาม ม.๓๙๑ ว.ท้ าย
๓๗๐ ว.๒ ถ้ าไม่ใช่ทรัพย์เฉพาะสิง่ ใช้ บทบัญญัตทิ ี่กล่าวมาในวรรคก่อนนี ้บังคับแต่ ถ้ าไม่ใช่ทรัพย์เฉพาะสิง่ ก็ไม่เข้ า ม.๓๗๐ ว.๑
(บทยกเว้ น) เวลาที่ทรัพย์นนกลายเป็
ั้ นทรัพย์เฉพาะสิง่ ตาม ม.๑๙๕ ว.๒ นันไป้
การชําระหนี ้ตกเป็ นพ้ นวิสยั ๓๗๒ ว.๒ หลักเกณฑ์ ลูกหนี ห ้ ลุดพ้นจากการชาระหนี ้ ตาม ม.๒๑๙
โดยโทษเจ้ าหนี ้ได้ สัญญาต่างตอบแทน ลูกหนี ้มีสทิ ธิรับชําระหนี ้ตอบแทน (เนือ่ งจากเกิ ดจากความผิดของเจ้าหนี )้ แต่อาจ
ต้ องไม่ใช่กรณี ที่กําหนดไว้ ใน ม.๓๗๐ และ ม.๓๗๑ (ไม่มีวต ั ถุประสงค์ใน ไม่ได้ รับชําระหนี ้เต็มจํานวน เพราะต้ องหักสิง่ ที่ลกู หนี ้ควรได้ มา (ถ้ ามี) คือ
การก่อให้เกิ ดหรื อโอนทรัพยสิทธิ ทีเ่ ป็ นทรัพย์เฉพาะสิ่ง) ๑) ได้ มาเพราะการปลดหนี ้ หรื อได้ มาเพราะไม่ต้องชําระหนี ้ (ไม่ตอ้ งเสียค่ารถ
การชําระหนี ้ขอลูกหนี ้ตกเป็ นพ้ นวิสย ั โดย เดินทางมาทาสี / ไม่เสียค่าอุปกรณ์ ทาฟัน)
โทษเจ้ าหนี ้ได้ ๒) ได้ มาเพราะใช้ ความสามารถไปหาประโยชน์อย่างอื่นในขณะไม่ต้องชําระหนี ้
ถือว่ าโทษเจ้ าหนี ้ได้ เพราะเจ้ าหนี ้ผิดนัด ๓) ไม่ได้ มาเพราะแกล้ งละเลยไม่ขวนขวายเอาอะไรที่สามารถจะทําได้
ชีทชุดที่ ๓ – หลักเกณฑ์ ในการบังคับให้ ลูกหนีช้ าระหนี ้ / กาหนดเวลาชาระหนี ้ / ลูกหนีผ้ ิดนัด + ผล + ข้ อแก้ ตัว / เจ้ าหนีผ้ ิดนัด + ผล + ข้ อแก้ ตัว
การเรี ยกให้ ชําระหนี ้กรณี ๒๐๓ ว.๑ ถ้ ากําหนดเวลาชําระหนี ้ไม่ได้ ตกลงไว้ แน่นอน หรื อ เจ้ าหนี ้เรี ยกให้ ลกู หนี ้ชําระได้
ไม่ได้ กําหนดเวลา อนุมานจากพฤติการณ์ ทงปวงไม่ ั้ ได้ โดยพลัน ลูกหนี ้ก็ย่อมจะ
ชําระหนี ้ของตนดุจพลันกัน
กําหนดเวลาชําระหนี ้ไว้ แต่ ๒๐๓ ว.๒ ถ้ าได้ กําหนดเวลาชําระหนี ้ไว้ แต่หากกรณีเป็ นที่สงสัย เจ้ าหนี ้ไม่สามารถเรี ยกให้
เป็ นที่สงสัย ลูกหนี ้ชําระหนี ้ก่อนได้ แต่ลกู
หนี ้สามารถชําระหนี ้ก่อนได้
หนี ้มูลละเมิด ๒๐๖ ในกรณี หนี ้อันเกิดแต่มล ู ละเมิด ลูกหนี ้ได้ ขึ ้นชื่อว่าผิดนัดตังแต่
้
ได้ มีการทําละเมิด
ลูกหนี ้ขอปฏิบตั กิ ารชําระหนี ้ ๒๐๘ ว.๑ ลูกหนี ้จะต้ องขอปฏิบตั กิ ารชําระหนี ้ต่อเจ้ าหนี ้โดยตรง การชําระหนี ้จะให้ เสร็จผล การขอปฏิบตั กิ ารชําระหนี ้ต้ องชอบด้ วย กม.
๒๐๘ ว.๒ กรณีที่คําบอกกล่าวของลูกหนี ้ถือเสมือนกับการขอปฏิบตั กิ ารชําระหนี ้ คําบอกกล่าวของลูกหนี ้ถือ ทุกประการ เช่น ตามกําหนดเวลา สถานที่ และ
โดยลูกหนี ้ไม่ต้องขอปฏิบตั กิ ารชําระหนี ้โดยตรง ได้ แก่ เสมือนคําขอปฏิบตั กิ ารชําระ ชําระให้ บคุ คลผู้มีสทิ ธิรับชําระแทนเจ้ าหนี ้
๑) เจ้ าหนี ้แสดงว่าจะไม่รับชําระหนี ้ หนี ้
๒) เจ้ าหนี ้ต้ องกระทําการบางอย่างเพื่อให้ ลกู หนี ้สามารถชําระหนี ้ได้
แต่เจ้ าหนี ้ไม่ทํา
การขอปฏิบตั กิ ารชําระหนี ้ ๒๐๙ ถ้ าได้ กําหนดเวลาไว้ แน่นอนเพื่อให้ เจ้ าหนี ้กระทําการอันใด การขอปฏิบตั กิ ารชําระหนี ้
กรณีเจ้ าหนี ้มีหน้ าที่กระทํา จะต้ องทําก็ตอ่ เมื่อเจ้ าหนี ้ได้
การบางอย่าง กระทําการนันภายในกํ
้ าหนด
ด้ วย กม. ก็คงให้ สง่ ดอกเบี ้ยต่อไปตามนัน้ ใน กม. ให้ ถือสัญญาส่วนดอกเบี ้ยเป็ นโมฆะ
๒๒๔ ว.๒ ห้ ามมิให้ คดิ ดอกเบี ้ยซ้ อนดอกเบี ้ยระหว่างดอกเบี ้ยผิดนัด
๒๒๔ ว.๓ อนุญาตให้ พส ิ จู น์คา่ เสียหายอย่างอื่นนอกเหนือไปกว่านันได้ ้ (ถ้ ามี) ถ้ าคูก่ รณีไม่ร้ ู ก็ไม่สามารถเรี ยกร้ องเพิม่ ได้
สรุ ปประมวล กม.ลักษณะหนี้ LA200 โดย Cookingpond TULAW 53
7
การเรี ยกดอกเบี ้ย ๒๒๕ กรณีที่ลกู หนี ้ต้ องชดใช้ คา่ สินไหมทดแทนเพื่อ เจ้ าหนี ้เรี ยกดอกเบี ้ยในค่าสินไหมทดแทนนันได้
้
ในหนี ้ค่าสินไหมทดแทน ราคาวัตถุอน ั ได้ เสื่อมไป โดยคํานวณจากเวลาอันเป็ นฐานที่ตงแห่ ั ้ งการกะประมาณราคานัน้
กรณีลกู หนี ้ผิดนัด ราคาวัตถุอน ั ไม่อาจส่งมอบได้ ระหว่างผิดนัด
ราคาวัตถุที่ตกตํ่าเพราะวัตถุนน ั ้ เสื่อมเสียลง
การเลิกสัญญาโดยการบอก ๓๘๗ ถ้ าคูส ่ญ
ั ญาฝ่ ายหนึ่งไม่ชําระหนี ้ อีกฝ่ ายหนึ่งจะกําหนดระยะเวลา อีกฝ่ ายหนึ่งจะเลิกสัญญา ม. ๓๘๗ ให้ โอกาสลูกหนี ้แก้ ตวั ในการชําระหนี ้
กล่าว พอสมควร แล้ วบอกกล่าวให้ ฝ่ายนันชํ ้ าระหนี ้ภายในระยะเวลานันก็ ้ ได้ เสียก็ได้ (กม.ให้สิทธิ เจ้าหนีบ้ อกเลิกสัญญากรณี ลูกหนี ้
ถ้ าและฝ่ ายนันไม่ ้ ชําระหนี ้ภายในระยะเวลาที่กําหนดแล้ ว ผิดนัด / ไม่ชาระหนีต้ ามประสงค์มูลหนี )้
การเลิกสัญญาโดยไม่ต้อง ๓๘๘ ถ้ าวัตถุประสงค์แห่งสัญญานัน้ โดยสภาพหรื อโดยเจตนาที่คส ู่ ญ
ั ญาได้ อีกฝ่ ายหนึ่งจะเลิกสัญญานัน้ ม.๓๘๘ ไม่ให้ โอกาสลูกหนี ้
บอกกล่าวก่อน แสดงไว้ จะเป็ นผลสําเร็จได้ ก็แต่ด้วยการชําระหนี ้ ณ เวลามีกําหนด หรื อ เสียก็ได้ โดยไม่ต้องบอก
ภายในระยะเวลาอันใดอันหนึ่งซึ่งกําหนดไว้ และกําหนดเวลาหรื อ กล่าวดังว่าไว้ ในมาตราก่อน (ทัง้ นี ้ ม.๓๘๗ และ ๓๘๘ เป็ นสิทธิ ของเจ้าหนีซ้ ึ่ง
ระยะเวลานันได้ ้ ลว่ งพ้ นไปโดยฝ่ ายใดฝ่ ายหนึ่งมิได้ ชําระหนี แ้ ล้ ว เจ้าหนีจ้ ะเลือกใช้หรื อไม่ก็ได้)
เจ้ าหนีผ้ ิดนัด ๒๐๗ ถ้ าลูกหนี ้ขอปฏิบต ั กิ ารชําระหนี ้ และ เจ้ าหนี ้ตกเป็ นผู้ผิดนัด ม.๒๗๐ เจ้าหนี ้ไม่รบั ชาระหนี ้ แต่
เจ้ าหนี ้ไม่รับชําระหนี ้โดยไม่มีมล ู เหตุจะอ้ างตาม กม. ได้ ม.๒๑๐ เจ้าหนีไ้ ม่เสนอชาระหนีต้ อบแทน
เจ้ าหนี ้ผิดนัดกรณีไม่เสนอ ๒๑๐ ในกรณี ของสัญญาต่างตอบแทน ซึ่งลูกหนี ้จะต้ องชําระหนี ้ส่วนของตน เจ้ าหนี ้เป็ นอันได้ ชื่อว่าผิดนัด หลักกรณีสญ ั ญาต่างตอบแทน อยู่ในม.๓๖๙ คือ
ชําระหนี ้ตอบแทน ต่อเมื่อเจ้ าหนี ้ชําระหนี ้ตอบแทนด้ วยนัน้ คูส่ ญ
ั ญาฝ่ ายหนึ่งจะไม่ยอมรับชําระหนี ้จนกว่า
แม้ เจ้ าหนี ้จะได้ เตรี ยมพร้ อมที่จะรั บชําระหนี ้ตามที่ลก ู หนี ้ขอปฏิบตั กิ าร อีกฝ่ ายหนึ่งจะชําระหนี ้หรื อขอปฏิบตั กิ ารชําระ
(เหตุแห่งการผิดนัด) ชําระหนี ้แล้ ว แต่หากเจ้ าหนี ้ไม่เสนอที่จะทําการชําระหนี ้ตอบแทนตามที่ หนี ้ (เว้ นแต่หนี ้ของคูส่ ญ
ั ญาฝ่ ายหนึ่งยังไม่ถึง
พึงต้ องทําแล้ ว กําหนด)
ข้ อแก้ ตวั ของเจ้ าหนี ้ ๒๑๒ กรณี ที่ไม่ได้ กําหนดเวลา หรื อลูกหนี ้มีสท ิ ธิที่จะชําระหนีไ้ ด้ ก่อนกําหนด เจ้ าหนี ้ยังไม่เป็ นเจ้ าหนีผ้ ดิ นัด
ลูกหนี ้ขอปฏิบต ั กิ ารชําระหนีต้ อ่ เจ้ าหนี ้
เจ้ าหนี ้มีเหตุขด ั ข้ องชัว่ คราวไม่สามารถรับชําระหนี ้ได้
เว้ นแต่ลก ู หนีไ้ ด้ บอกกล่าวการชําระหนี ้ไว้ ลว่ งหน้ าโดยเวลาอันควร
ผลของการที่เจ้ าหนี ้ผิดนัด ๒๒๑ กรณีหนี ้เงิน เจ้ าหนี ้ไม่มีสทิ ธิคิดดอกเบี ้ยในระหว่างเจ้ าหนี ้ผิดนัด
ลูกหนี ้สามารถนําเหตุเรื่ องเจ้ าหนี ้ผิดนัดมาอ้ าง
๓๒๓ ว.๒ ลูกหนี ้ยังมีหน้ าที่ ในการใช้ ความระมัดระวังเช่นวิญญูชนพึงสงวนรักษา หนี ้ไม่ระงับ ลูกหนี ้ยังคงมี เพื่อไม่ให้ ตวั เองกลายเป็ นลูกหนี ้ผิดนัด
(เป็ นคุณแก่ลกู หนี ้ แต่ไม่ได้ ทรัพย์ของตนเอง จนกว่าจะได้ สง่ มอบทรัพย์นนั ้ หน้ าที่ต้องชําระหนี ้ ความรับผิดที่ปลดเปลื ้อง ม.๒๑๕,๒๑๖, ๒๑๗
ลงโทษเจ้ าหนี ้) ๓๓๐ ความรับผิดอันเกิดจากการไม่ชําระหนี ้ปลดเปลื ้องไป นับตังแต่ ้ ขอ
ปฏิบตั กิ ารชําระหนี ้นัน้
๓๓๑ ลูกหนี ้มีสท ิ ธิชําระหนี ้โดยการวางทรัพย์ ซึ่งมีผลให้ ลกู หนี ้หลุดพ้ นจากหนี ้
๓๒๕ เจ้ าหนี ้ต้ องรั บผิดในค่าใช้ จ่ายของลูกหนี ้ที่เพิม ่ ขึ ้นกว่าปกติ
๓๗๒ ว.๒ กรณีสญ ั ญาต่างตอบแทน ถ้ าการชําระหนี ้กลายเป็ นอันพ้ นวิสยั โดยไม่ได้
เกิดจากพฤติการณ์ที่ลกู หนี ้ต้ องรับผิดชอบ ลูกหนี ้มีสทิ ธิได้ รับชําระหนี ้
ตอบแทนแต่อาจไม่ได้ รับเต็มจํานวน เพราะต้ องหักสิง่ ต่อไปนี ้
สิง ่ ที่ลกู หนี ้ได้ มาเนื่องจากการที่ตนไม่ต้องชําระหนี ้
สิง ่ ที่ลกู หนี ้ได้ มาเพราะเอาโอกาสที่ไม่ต้องชําระหนี ้ไปหาประโยชน์อื่น
สิง ่ ที่ลกู หนี ้ไม่ได้ มา แต่ควรได้ มา (ไม่ได้ มาเพราะแกล้ งละเลยไม่
ขวนขวายเอาอะไรที่สามารถจะทําได้ )
ชีทชุดที่ ๔ – การบังคับชาระหนี ้ / การรับช่ วงสิทธิ / การช่ วงทรัพย์
การบังคับชําระหนี ้ ๒๑๓ ว.๑ หนี ้ถึงกําหนดชําระ เจ้ าหนี ้ร้ องขอต่อศาลให้ สงั่ การบังคับชําระหนี ้โดยเฉพาะเจาะจง
ลูกหนี ้ละเลยไม่ชําระหนี ้ (ละเลย = fail to perform หรื อชาระหนี ไ้ ม่ บังคับชําระหนี ้ การบังคับชําระหนี ้โดยค่าสินไหมทดแทน
ถูกต้องหรื อไม่สาเร็จตามประสงค์ แห่งมูลหนี ้)
สภาพแห่งหนี ้เปิ ดช่อง
๒๑๓ ว.๓ หนี ้ซึ่งมีวตั ถุเป็ นการงดเว้ นการกระทํา เจ้ าหนี ้เรี ยกร้ องให้ รือ้ ถอนการที่ได้ ทําลงไปแล้ ว
และให้ ลกู หนี ้เสียค่าใช้ จ่าย และจัดการอันควรเพื่อการภายหน้ าก็ได้
๒๑๓ ว.๔ บทบัญญัตวิ รรค ๑ – ๓ ไม่กระทบสิทธิเจ้ าหนี ้ที่จะเรี ยกร้ องค่าเสียหาย
สิทธิที่จะได้ รับชําระหนี ้จาก ๒๑๔ เจ้ าหนี ้มีสทิ ธิเรี ยกร้ องให้ ลกู หนี ้ชําระหนี ้ของตนจาก หากลูกหนี ้ไม่ชําระหนี ้ กองทรัพย์สนิ ของลูกหนี ้เป็ นหลักประกันในการ
กองทรัพย์สนิ ของลูกหนี ้ ทรัพย์สน ิ ของลูกหนี ้จนสิ ้นเชิง เจ้ าหนี ้ชอบที่จะฟ้องร้ องต่อ ชําระหนี ้
เงินและทรัพย์ สน ิ อื่นๆ ซึ่งบุคคลภายนอกค้ างชําระแก่ลกู หนี ้ด้ วย ศาลขอให้ ศาลบังคับคดีให้
ความเสียหายที่ลกู หนี ้ ๒๒๒ ว.๑ การเรี ยกเอาค่าเสียหายนัน้ ได้ แก่ เรี ยกค่าสินไหมทดแทนเพื่อความ หัวใจหลักในการเรียกค่ าเสียหาย
ต้ องรับผิด เสียหายเช่นที่ตามปกติย่อมเกิดขึ ้นแต่การไม่ชําระหนี ้นัน้ การใช้ ม.๒๒๒ ต้ องใช้ ประกอบกับมาตราที่ให้
๒๒๒ ว.๒ หากว่าคูก ่ รณีที่เกี่ยวข้ องได้ คาดเห็นหรื อควรจะได้ คาดเห็นพฤติการณ์ เจ้ าหนี ้จะเรี ยกค่าสินไหม สิทธิแก่เจ้ าหนี ้ที่จะเรี ยกให้ ลกู หนี ้ชดใช้
เช่นนันล่ ้ วงหน้ าก่อนแล้ ว (ลูกหนีไ้ ด้รับการบอกกล่าวจากเจ้าหนีแ้ ล้ว) ทดแทนเพื่อความเสียหายอัน ค่าเสียหายในกรณีที่เกิดขึ ้น อาทิ ม.๒๑๕, ๒๑๖,
เกิดแต่พฤติการณ์ พิเศษได้ ๒๑๗, ๒๑๘
สิทธิของผู้รับช่วงสิทธิ ๒๒๖ ว.๑ การช่ วงสิทธิ คือ บุคคลผู้มีสว่ นได้ เสียที่ กม. กําหนดเข้ าชําระหนี ้แก่ (ม.๒๒๖ ว.๑ เป็ นผลของการ การรับช่วงสิทธิเป็ นการเปลี่ยนตัวเจ้ าหนี ้โดยผล
(ช่วงสิทธิ) เจ้ าหนี ้แทนลูกหนี ้ ส่งผลให้ บุคคลนันเข้
้ าสวมสิทธิ (ช่วงสิทธิ) ทังปวงที
้ ่ รับช่วงสิทธิ โดย ม.๒๒๗ ของ กม. โดยสาเหตุที่ทําให้ เกิดช่วงสิทธิและการ
เจ้ าหนี ้มีอยู่ในมูลหนี ้ เป็ นเหตุ) ช่วงทรัพย์ ได้ แก่
๒๒๖ ว.๒ การช่ วงทรัพย์ คือ การเอาทรัพย์สนิ อันหนึ่งเข้ าแทนที่ทรัพย์สนิ อีก การช่วงสิทธิ อยู่ใน ม.๒๒๗, ๒๒๙, ๒๓๐
(ช่วงทรัพย์) อันหนึ่ง ในฐานะนิตนิ ยั อย่างเดียวกันกับทรัพย์สนิ อันก่อน การช่วงทรัพย์ อยู่ใน ม.๒๒๘, ๒๓๑, ๒๓๒
การช่ วงสิทธิ ๒๒๗ เมื่อเจ้ าหนี ้ได้ รับค่าสินไหมทดแทนความเสียหายเต็มราคาทรัพย์หรื อสิทธิ ลูกหนี ้ย่อมเข้ าสูฐ่ านะเป็ น เป็ นกรณี ที่มีลก ู หนี ้ ๒ มูล (มูลหนี ้เดิมและมูล
ซึ่งเป็ นวัตถุแห่งหนี ้นันแล้
้ ว ผู้รับช่วงสิทธิของเจ้ าหนี ้อัน หนี ้ละเมิด)
(กรณีลกู หนี ้เป็ นผู้รับช่วงสิทธิ เกี่ยวกับทรัพย์หรื อสิทธินนๆ ั้ ลูกหนี ้ต้ องมีความรั บผิด (ตาม ม.๒๑๕,
ของเจ้ าหนี ้) ด้ วย กม. ๒๑๗, ๒๑๘ อาทิ ลูกหนี ้ผิดนัด ไม่รักษาดูแล
ทรัพย์สนิ ตาม กม.กําหนด) ถ้ าไม่มีความรับ
ผิด ลูกหนี ้หลุดพ้ นจากการชําระหนี ้ ม.๒๑๙
สิทธิในทรัพย์ที่ถกู ยึด ทรัพย์ของศาล ชําระหนี ้แทนลูกหนี ้แล้ วก็จะ ส่วนได้ เสียที่เกี่ยวข้ องกับทรัพย์สนิ ของลูกหนี ้
(เพราะคาสัง่ ยึดทรัพย์ของ หลักเกณฑ์ เข้ ารับช่วงสิทธินนั ้ ซึ่งเจ้ าหนี ้นําบังคับยึดทรัพย์
ศาล) มีหนี ้ระหว่างเจ้ าหนี แ้ ละลูกหนี ้
๒๒๘ ว.๒ ถ้ าเจ้ าหนี ้มีสทิ ธิเรี ยกร้ องค่าสินไหมทดแทนเพราะการไม่ชําระหนี ้ ค่าสินไหมทดแทนอันจะพึงใช้ กรณีช่วงทรัพย์หากรับของแทน มี ๒ ความเห็น
และถ้ าใช้ สทิ ธิดงั กล่าวดังได้ ระบุไว้ ในวรรคต้ น แก่เจ้ าหนี ้ย่อมลดจํานวนลง ได้ ของแทน (เรี ยกรับผิดใดๆ เพิม่ ไม่ได้ )
เสมอราคาแห่งของแทนซึ่ง ได้ ของแทน + ค่าสินไหมทดแทนราคาต่าง
๒๓๒
ชีทชุดที่ ๕ – การใช้ สิทธิเรียกร้ องของลูกหนี ้ / การเพิกถอนการฉ้ อฉล / สิทธิยดึ หน่ วง (มาตรการคุ้มครองกองทรัพย์ สินของลูกหนี)้
ความนํา ๒๑๓ เมื่อหนี ้ถึงกําหนดชําระ และลูกหนี ้ไม่ชําระหนี ้ เจ้ าหนี ้มีสท ิ ธิเรี ยกบังคับ การคุ้มครองกองทรัพย์ สินของลูกหนี ้ กรณีที่เจ้ าหนี ้เสียเปรี ยบ เพื่อ
ชําระหนี ้ ให้ ทรัพย์สน ิ ของลูกหนี ้เพิม่ ขึ ้น
๒๑๔ กองทรัพย์สน ิ ของลูกหนี ้เป็ นหลักประกันการชําระหนี ้ เพื่อมิให้ กองทรัพย์สน ิ ของลูกหนี ้ลดลง
การใช้ สิทธิเรียกร้ องของ ๒๓๓ สิทธิเรี ยกร้ องต้ องไม่เป็ นการส่วนตัวของลูกหนี ้โดยแท้ เจ้ าหนี ้สามารถใช้ สทิ ธิ “เจ้ าหนี ้เสียประโยชน์” คือ การที่ ลูกหนี ้มีกอง
ลูกหนี ้ สิทธิเรี ยกร้ องของลูกหนี ้ถึงกําหนดชําระแล้ ว เรี ยกร้ องนันในนามของ
้ ทรัพย์สนิ ไม่เพียงพอต่อการชําระหนี ้ หาก
ลูกหนี ้ขัดขืนหรื อเพิกเฉยไม่ใช่สท ิ ธิเรี ยกร้ อง (จงใจไม่ใช้สิทธิ เรี ยกร้อง) ตนเองแทนลูกหนี ้เพื่อป้องกัน ทรัพย์สนิ ของลูกหนี ้เพียงพอแล้ ว เจ้ าหนี ้ก็ไม่
เจ้ าหนี ้เสียประโยชน์ สิทธิของตนในมูลหนี ้นัน้ สามารถใช้ สทิ ธิเรี ยกร้ องได้
สิทธิเฉพาะตัว ได้ แก่
(การใช้สิทธิ ในนามของ สิทธิที่ไม่เกี่ยวกับทรัพย์ สน ิ อาทิ สิทธิสถานะ
ตนเองแทนลูกหนี ้ คือ เจ้าหนี ้ ของบุคคล สิทธิในครอบครัว
สามารถฟ้ องคดีได้เอง โดยไม่ สิทธิที่เกี่ยวกับทรัพย์สนิ แต่เป็ นเรื่ อง
ต้องไปขอความยินยอมจาก เฉพาะตัวระหว่างลูกหนี ้กับบุคคลภายนอก
ลูกหนี)้ อาทิ การเพิกถอนเพราะเหตุเนรคุณ สิทธิคา่
อุปการะเลี ้ยงดูระหว่างบิดามารดา-บุตร
วิธีการใช้ สทิ ธิเรี ยกร้ องของ ๒๓๔ เจ้ าหนี ้ผู้ใช้ สทิ ธิเรี ยกร้ องของลูกหนี ้นัน้ จะต้ องขอหมายเรี ยกลูกหนี ้มาใน เจ้ าหนี ้ ก. ฟ้อง ค. บุคคลภายนอกเป็ นจําเลย
ลูกหนี ้ คดีนนด้
ั ้ วย ต้ องเรี ยก ข. ลูกหนี ้ของตนเข้ ามาในคดีด้วย
เจ้ าหนี ้ใช้ สทิ ธิเรี ยกร้ องเต็ม ๒๓๕ ว.๑ เจ้ าหนี ้จะใช้ สทิ ธิเรี ยกร้ องของลูกหนี ้เรี ยกเงินเต็มจํานวนที่ยงั ค้ างชําระแก่ หลัก เจตนารมณ์ ที่มงุ่ คุ้มครองกองทรัพย์สนิ ของ
จํานวน ลูกหนี ้ โดยไม่ต้องคํานึงถึงจํานวนที่ค้างชําระแก่ตนก็ได้ ลูกหนี ้ ดังนัน้ ทรัพย์สนิ ใดๆ ที่ได้ มาจากการใช้
ถ้ าจําเลยยอมใช้ เงินเพียงเท่าจํานวนที่ลกู หนี ้เดิมค้ างชําระแก่เจ้ าหนี ้ คดีเป็ นอันเสร็จกันไป สิทธิเรี ยกร้ องจะเข้ าสูก่ องทรัพย์สนิ ของลูกหนี ้
แต่ถ้าลูกหนี ้เดิมได้ เข้ าชื่อเป็ นโจทก์ด้วย ลูกหนี ้เดิมผู้เป็ นเจ้ าของสิทธิ ข้ อยกเว้ น หากหนี้ท้งั ๒ มูล (ระหว่ าง ก-ข
เรี ยกร้ องจะขอให้ ศาลพิจารณาพิพากษาต่อไปในส่วนจํานวนเงินที่ยงั และ ข-ค) ถึงกาหนดชาระแล้ ว ดังนั้น ค.
เหลือติดค้ างอยู่ก็ได้ ชาระหนี้ให้ ก. ได้ โดยตรง โดยไม่ ต้องนา
ทรัพย์ สินที่ได้ จากใช้ สิทธิเรียกร้ องจาก ค.
๒๓๕ ว.๒ กม. ไม่ให้ เจ้ าหนี ้ได้ รับชําระหนีม้ ากไปกว่าจํานวนที่ค้างแก่เจ้ าหนี ้
กลับเข้ าไปยังกองทรัพย์ สินของ ข. อีก
จําเลย (ลูกหนี ้ของลูกหนี ้) มี ๒๓๖ จําเลย (ลูกหนี ข้ องลูกหนี)้ มีข้อต่อสู้ลกู หนี ้อย่างไร และ จําเลยสามารถยกขึ ้นต่อสู้ ค. ยกข้ อต่อสู้วา ่ ข. ได้ ปลดหนีใ้ ห้ ตน ตน
ข้ อต่อสู้ลกู หนี ้เดิม ข้ อต่อสู้ต้องเกิดขึ ้นก่อนเจ้ าหนี ้ฟ้องคดีแล้ ว เจ้ าหนี ้ได้ ทงนั
ั ้ น้ ชําระหนี ้แล้ ว หรื อหนี ้ ข-ค ขาดอายุความ
ค. ยกข้ อต่อสู้วา ่ มูลหนี ้ระหว่าง ก-ข เป็ น
โมฆะ ทําให้ ก. ไม่มีสทิ ธิเรี ยกร้ อง
การเพิกถอนการฉ้ อฉล ๒๓๗ หลักเกณฑ์ เจ้ าหนี ้มีสทิ ธิเพิกถอนนิติ นิตก ิ รรมที่มีวตั ถุแห่งทรัพย์เป็ นทรัพยสิทธิ
ลูกหนี ้ทํานิตก ิ รรม กรรมที่ลกู หนี ้ได้ กระทําลงไป เช่น กู้ยืม ขาย ให้ จํานอง
เป็ นนิตก ิ รรมที่มีวตั ถุแห่งสิทธิเป็ นทรัพยสิทธิ หากเป็ นนิตก ิ รรมที่มีผลเป็ นโมฆะ อาทิ เกิด
การฉ้อฉลเป็ นเรื ่องการที ่ ขณะทํานิตก ิ รรม ลูกหนี ้รู้วา่ นิตกิ รรมนันทํ
้ าให้ เจ้ าหนี ้เสียเปรี ยบ (ต้องทา จากเจตนาลวง ย่อมเป็ นความเสียเปล่ามา
ไม่สจุ ริ ตในการชาระหนี ้ ให้กองทรัพย์สินของลูกหนีล้ ดลงถึงขึ้นไม่พอทีจ่ ะชาระหนี )้ แต่ต้น ไม่มีผลทาง กม. อยู่แล้ ว จึงไม่ต้อง
การฉ้อฉลทาให้เจ้าหนี ้ หากบุคคลผู้ได้ ลาภงอก ฟ้องร้ องขอให้ เพิกถอนการฉ้ อฉล
เสียเปรี ยบ รู้วา่ นิตกิ รรมดังกล่าวเป็ นทางให้ เจ้ าหนี ้เสียเปรี ยบ แม้ ว่าจะเสีย การให้ โดยเสน่หา เช่น การปลดหนี ้ /การโอน
การฉ้อฉลเพิกถอนโดย
ค่าตอบแทน (กม. คุม้ ครอง ผู้ได้ลาภงอกทีไ่ ด้ทรัพย์หรื อประโยชน์ มา ทรัพย์โดยให้ เปล่า
การฟ้ องคดี
โดยสุจริ ต + เสียค่าตอบแทน -- เจ้าหนีเ้ พิกถอนนิติกรรมไม่ได้) การทําให้ ลก ู หนี ้เสียเปรี ยบรวมถึงการขาย
ถ้ าเป็ นการให้ โดยเสน่ห์หา ไม่ต้องดูถึงความรู้หรื อไม่ร้ ู ของบุคคลผู้ได้ ทรัพย์สนิ ตํ่ากว่าราคาตลาด
ลาภงอก (กม. ไม่คุ้มครองผูไ้ ด้ลาภงอกได้มาโดยเสน่หา)
ผลของการเพิกถอนกับสิทธิ ๒๓๘ ว.๑ หากบุคคลภายนอกได้ รับโอนทรัพย์สน ิ จากผู้ได้ ลาภงอกมาโดย บุคคลภายนอกได้ รับการ ** การจะเข้ า ม.๒๓๘ (บุคคลภายนอก) ได้ ต้อง
ของบุคคลภายนอก สุจริต + เสียค่ าตอบแทน + ได้ สท ิ ธิมาก่อนเริ่มฟ้องคดีขอเพิกถอน คุ้มครอง ครบองค์ประกอบของ ม.๒๓๗ (การเพิกถอนการ
๒๓๘ ว.๒ หากบุคคลภายนอกได้ รับโอนทรัพย์สน ิ /สิทธิมาโดยเสน่ หา กม.ไม่ค้ มุ ครอง ฉ้ อฉล) ก่อน
ผลการเพิกถอนต่อเจ้ าหนี ้ ๒๓๙ การเพิกถอนการฉ้ อฉล เจ้ าหนี ้ทุกคนได้ ประโยชน์
สรุ ปประมวล กม.ลักษณะหนี้ LA200 โดย Cookingpond TULAW 53
13
อายุความฟ้องร้ องเพิกถอน ๒๔๐ เจ้ าหนี ้ต้ องฟ้องร้ องเพิกถอนการฉ้ อฉล การเพิกถอนการฉ้ อฉลต้ องฟ้องภายในอายุความ
การฉ้ อฉล ภายใน ๑ ปี นับแต่เจ้ าหนี ไ้ ด้ ร้ ูต้นเหตุอน ั เป็ นมูลให้ เพิกถอน (เช่นเดียวกับการบอกล้ างโมฆียกรรม)
แต่ต้องไม่เกิน ๑๐ ปี นับแต่ได้ ทํานิตก ิ รรมอันเป็ นการฉ้ อฉลนัน้
กรณีท่ ีมีสิทธิยดึ หน่ วง ๒๔๑ หลักเกณฑ์ เจ้ าหนี ้มีสทิ ธิยึดหน่วง ลูกหนี ้มอบโฉนดหรื อที่ดนิ ให้ เจ้ าหนี ้เงินกู้ยึด
เจ้ าหนี ้ครองครองทรัพย์สน ิ ของผู้อื่น ทรัพย์สนิ นันไว้้ จนกว่าจะ ไว้ เป็ นประกันเงินกู้ ไม่ถือเป็ นสิทธิยึดหน่วง
เป็ นมาตรการคุม้ ครองสิทธิ การครอบครองเริ่ มมาแต่การอันชอบด้ วย กม. ได้ รับการชําระหนี ้ ตาม ม.๒๔๑ (สิทธิยึดหน่วงเกิดขึ ้นตาม กม.
ของเจ้าหนีอ้ ย่างหนึ่ง โดย มีหนี ้อันเป็ นคุณประโยชน์แก่เจ้ าหนี ้ด้ วยทรั พย์สน ิ ซึ่งครอบครองนัน้ (เป็ น ไม่ใช่สญ ั ญา และต้ องเกี่ยวกับตัวทรัพย์นนั ้
อ.จุณวิทย์ มองว่าสิทธิ ยึด สิทธิ ทีจ่ ากัดอยู่เฉพาะหนีท้ ีเ่ กี ่ยวกับทรัพย์สินทีเ่ จ้าหนี ้ครอบครองเท่านัน้ ) ตัวอย่าง ก. ยืมรถ ข. มาใช้ และ ข. กู้ยืมเงิน
หน่วงเหนือกว่ากรรมสิทธิ์ หนี ้ถึงกําหนดชําระแล้ ว (เว้นแต่กรณี ทีล ่ ูกหนีเ้ ป็ นคนมีหนีส้ ินล้นพ้นตัวไม่ ก. มา เมื่อถึงกําหนด ข. ไม่ชําระหนี ้เงินกู้
สามารถใช้หนี ้ เจ้าหนี ้มีสิทธิ ยึดหน่วงแม้หนีย้ งั ไม่ถึงกาหนด ดู ม.๒๔๓) ก. จะอ้ างสิทธิยึดหน่วงรถยนต์ของ ข. ไม่ได้
กรณีไม่สามารถมีสทิ ธิยึด ๒๔๒ สิทธิยึดหน่วงอันใดหาก สิทธิยึดหน่วงเช่นนันถื
้ อว่าหา
หน่วง ไม่สมกับลักษณะที่เจ้ าหนี ้รับภาระในมูลหนี ้ มีไม่
ไม่สมกับคําสัง่ อันลูกหนี ้ได้ ให้ ไว้ ก่อน หรื อให้ ในเวลาที่ส่งมอบทรัพย์สน ิ นัน้
ขัดกับความสงบเรี ยบร้ อยของประชาชน
สิทธิยึดหน่วงกรณี ๒๔๓ ในกรณี ลก ู หนี ้เป็ นคนมีหนี ้สินล้ นพ้ นตัว ไม่สามารถใช้ หนี ้ เจ้ าหนี ้มีสทิ ธิยึดหน่วง
ลูกหนี ้มีหนี ้สินล้ นพ้ นตัว แม้ หนี ้ยังไม่ถึงกําหนดชําระ ทรัพย์สนิ ไว้ ได้
การที่ลก ู หนี ้ไม่สามารถใช้ หนี ้ได้ นนเกิ
ั ้ ดขึ ้น หรื อเจ้ าหนี ้รู้ในภายหลังเวลาที่
ได้ สง่ มอบทรัพย์สนิ
แม้ ไม่สมกับลักษณะที่เจ้ าหนี ้รับภาระในมูลหนี ้ไว้ เดิม หรื อไม่สมกับคําสัง่
ผู้มีสทิ ธิชําระหนี ้ ๓๑๔ บุคคลภายนอกอาจเป็ นผู้ชําระหนี ้ก็ได้ และทําให้ หนี ้ระงับไปได้ เว้ นแต่ “ส่วนได้ เสีย” หมายถึง ผลประโยชน์ในทาง
สภาพแห่งหนี ้ไม่เปิ ดช่อง (กรณี อาศัยความสามารถเฉพาะตัวลูกหนี ้) ทรัพย์สนิ
ขัดกับเจตนาของคูก ่ รณี ถ้ าขืนใจลูกหนี ้ เจ้ าหนี ้ก็ยกขึ ้นเป็ นเหตุบอก
การบังคับให้ เจ้ าหนี ้รับชําระ ๓๒๐ การจะบังคับให้ เจ้ าหนีร้ ับชําระหนี ้เพียงบางส่วน หรื อ เจ้ าหนี ้มีสทิ ธิปฏิเสธการ ทังนี
้ ้ ต้ องคํานึงถึงการใช้ สทิ ธิของเจ้ าหนี ้โดย
บางส่วน (หลักทัว่ ไป) บังคับให้ เจ้ าหนี ้รับชําระหนี ้เป็ นอย่างอื่นที่ผดิ ไปจากที่ต้องชําระ ชําระหนี ้ที่ไม่ถกู ต้ องได้ สุจริตด้ วย โดย อ. มองว่า ม.นี ้น่าจะยังใช้ กบั
กรณีที่ยงั ชําระหนี ้ได้ อยู่แต่ชําระไม่ครบ ซึ่งเจ้ าหนี ้
ต้ องรับชําระหนี ้ แล้ วไปเรี ยกค่าเสียหาย ม.๒๑๘
เจ้ าหนี ้ยอมรับชําระหนี ้เป็ น ๓๒๑ ว.๑ ถ้ าเจ้ าหนี ้รับชําระหนี ้อย่างอื่นแทนการชําระหนี ้ที่ได้ ตกลงกันไว้ หนี ้นันระงั
้ บสิ ้นไป การชําระหนี ้ด้ วยตัว๋ เงินหรื อประทวนสินค้ า
อย่างอื่น ๓๒๑ ว.๒ ถ้ าลูกหนี ้ได้ รับภาระเป็ นหนีใ้ หม่ตอ่ เจ้ าหนี ้ เพื่อที่จะทําให้ เจ้ าหนี ้พอใจ แต่ ไม่ให้ สนั นิษฐานว่าลูกหนี ้กระ หนี ้ระงับไปเมื่อมีการใช้ เงินตามตัว๋ เงินหรื อ
หากเป็ นกรณีที่สงสัยแล้ ว ทําการนันแทนการชํ
้ าระหนี ้ ประทวนสินค้ า
(บทยกเว้ น ม.๓๒๐) ๓๒๑ ว.๓ การชําระหนี ้โดยการออก โอน หรื อสลักตัว๋ เงินหรื อประทวนสินค้ า หนี ้ระงับสิ ้นไป ถ้ ายังไม่มีการใช้ เงิน เจ้ าหนี ้จะเรี ยกร้ องตาม
เมื่อตัว๋ เงินหรื อประทวนสินค้ าได้ นําไปขึ ้นเงินแล้ ว (เมือ่ เช็คขึ้นเงิน หนีก้ ็ระงับ) หนี ้เดิม หรื อตามตัว๋ เงิน/ประทวนสินค้ าก็ได้
การให้ สงิ่ อื่นแทนการชําระหนี ้ ๓๒๒ ถ้ าลูกหนี ้เอาทรัพย์ หรื อสิทธิเรี ยกร้ องจากบุคคลภายนอก หรื อสิทธิอย่าง ลูกหนี ้ต้ องรับผิดอันเกิดจาก ตัวอย่าง หาก ก. เอา TV มาชําระหนี ้แทนเงินให้
อื่น มาให้ แทนการชําระหนี ้ การชํารุดบกพร่อง และเพื่อ ข. และ ข. รับไว้ หนี ้ระงับ แต่เกิด TV เสีย ดูไม่ได้
การรอนสิทธิทํานองเดียวกับ ก. ลูกหนี ้ก็ต้องรับผิดเหมือนกับเป็ นผู้ขาย TV
ผู้ขาย เครื่ องนัน้
การชําระหนี ้ด้ วยการส่งมอบ ๓๒๓ ว.๑ ถ้ าวัตถุแห่งหนี ้เป็ นอันให้ สง่ มอบทรัพย์เฉพาะสิง่ บุคคลผู้ชําระหนี ้จะต้ อง
ทรัพย์เฉพาะสิง่ ส่งมอบทรัพย์ตามสภาพที่เป็ นอยู่ในเวลาที่จะพึงส่งมอบ
๓๒๓ ว.๒ ลูกหนี ้จําต้ องรักษาทรัพย์นนไว้ ั ้ ด้วยความระมัดระวังเช่นอย่างวิญญูชน
จะพึงสงวนทรัพย์สนิ ของตนเอง จนกว่าจะได้ สง่ มอบทรัพย์นนั ้
สถานที่ชําระหนี ้ ๓๒๔ การชําระหนี ้ที่เป็ นการส่งมอบทรัพย์เฉพาะสิง่ ต้ องส่งมอบ ณ สถานที่ซึ่ง
ทรัพย์นนได้ั ้ อยู่ในเวลาเมื่อก่อให้ เกิดหนี ้ เว้ นแต่จะได้ ตกลงกันเป็ นอย่างอื่น
การชําระหนี ้โดยประการอื่นต้ องชําระที่ภมู ลิ ําเนาปั จจุบนั ของเจ้ าหนี ้
ค่าใช้ จ่ายในการชําระหนี ้ ๓๒๕ ถ้ าไม่ได้ มีการตกลงค่าใช้ จ่ายในการชําระหนี ้ (และไม่มี กม.พิเศษ) ลูกหนี ้ออกค่าใช้ จ่าย ค่าใช้ จ่ายในการชําระหนี ้ หากได้ ตกลงกันไว้ ก็จะ
ถ้ ามีคา่ ใช่จ่ายที่เพิม่ ขึ ้นเพราะเจ้ าหนี ้ย้ ายภูมิลําเนาหรื อเพราะการอื่นใดที่ ค่าใช้ จ่ายที่เพิ่มขึ ้นเจ้ าหนี ้เป็ น เป็ นไปตามที่ตกลง
เจ้ าหนี ้ได้ กระทํา (ขอให้ส่งของด้วยวิธีพิเศษ หรื อเจ้าหนี ้ผิดนัด) ผู้ออก
สิทธิของผู้ชําระหนี ้ ๓๒๖ ว.๑ บุคคลผู้ชําระหนี ้ชอบที่จะได้ รับใบเสร็จเป็ นสําคัญจากผู้รับชําระหนี ้ ผู้ชําระหนี ้ชอบที่จะขอเวนคืนเอกสารอันเป็ นหลักฐานสําคัญแห่งหนี ้
(หลักฐานแห่งการชําระหนี ้) และถ้ าหนีม้ ีการชําระโดยสิ ้นเชิงแล้ ว หรื อให้ ขีดฆ่าเอกสารนัน้
ถ้ าเอกสารนันหาย
้ ผู้ชําระหนี ้ชอบที่จะให้ จดแจ้ งความข้ อระงับหนี ้ลงในใบเสร็ จหรื อเอกสาร
อีกฉบับหนึ่งต่างหากก็ได้
๓๒๖ ว.๒ ถ้ าหนี ้มีการชําระบางส่วน หรื อ ลูกหนี ้ชอบแต่ที่จะได้ รับใบเสร็จไว้ เป็ นคูม่ ือและให้ จดแจ้ งการชําระหนี ้นันลงไว้
้ ใน
เอกสารนันยั ้ งให้ สทิ ธิบางส่วนแก่เจ้ าหนี ้อยู่ เอกสาร
ข้ อสันนิษฐานการชําระหนี ้กับ ๓๒๗ ว.๑ ในกรณีชําระดอกเบี ้ย หรื อชําระหนี ้อย่างอื่นอันมีกําหนดชําระเป็ น สันนิษฐานว่าเจ้ าหนี ้ได้ รับ
หลักฐานการชําระหนี ้ ระยะเวลานัน้ ถ้ าเจ้ าหนี ้ออกใบเสร็จให้ เพื่อระยะเวลาหนึ่งโดยไม่อิดเอื ้อน ชําระหนี ้เพื่อระยะก่อนๆ แล้ ว
๓๒๗ ว.๒ ถ้ าเจ้ าหนี ้ออกใบเสร็จให้ เพื่อการชําระเงินต้ น สันนิษฐานว่าเจ้ าหนี ้ได้ รับ
ดอกเบี ้ยแล้ ว
๓๒๗ ว.๓ ถ้ าเจ้ าหนี ้ได้ คืนเอกสารหลักฐานสําคัญในการชําระหนีใ้ ห้ แก่ลกู หนี ้แล้ ว หนี ้เป็ นอันระงับ
การชําระหนี ้เป็ นอย่าง ๓๒๘ ว.๑ กรณีมลู หนี ้หลายราย (แต่มีเจ้าหนีล้ ูกหนีร้ ายเดียวกัน) และลูกหนี ้ชําระไม่ หนี ้รายนันระงั
้ บไป
เดียวกันในมูลหนี ้หลายราย เพียงพอทีจะให้ หนี ้ระงับทุกราย ถ้ าลูกหนี ้ระบุวา่ ชําระหนี ้รายใด
๓๒๘ ว.๒ ถ้ าไม่ระบุ กม. กําหนดให้ ลําดับการระงับของหนี ้เป็ น ดังนี ้
หนี ้ที่ถึงกําหนดชําระก่อน
ลําดับการชําระหนี ้กรณี ๓๒๙ กรณีหนี ้แต่ละรายซึ่งมีทงหนีั ้ ้ประธาน และต้ องชําระดอกเบี ้ย และเสียค่า หักค่าฤชาธรรมเนียมก่อน
ดอกเบี ้ยและค่าฤาชาธรรม ฤชาธรรมเนียม กม.กําหนดให้ แล้ วจึงใช้ ดอกเบี ้ย
เนียม แล้ วจึงใช้ หนี ้อันเป็ นประธาน
ผลของการขอปฏิบตั กิ าร ๓๓๐ เมื่อขอปฏิบตั กิ ารชําระหนี ้โดยชอบแล้ ว บรรดาความรับผิดชอบอัน ความรับผิดที่ปลดเปลื ้องไป คือ ความรับผิด
ชําระหนี ้โดยชอบ เกิดจากการไม่ชําระหนี ้เป็ น อันเกิดจากการที่ลกู หนี ้ไม่ชําระหนี ้ (ความรับ
อันปลดเปลื ้องไป นับตังแต่
้ ผิดกรณีลกู หนี ้ผิดนัด)
เวลาที่ขอปฏิบตั กิ ารชําระหนี ้ ความรับผิดที่ปกติที่ลก ู หนี ้ต้ องมีอยู่แล้ ว
(ไม่ปลดเปลื ้องไป) อาทิ หน้ าที่ในการดูแล
รักษาทรัพย์ ลูกหนี ้ยังต้ องมีหน้ าที่นนอยู
ั้ ่
การวางทรัพย์ ๓๓๑ ถ้ าเจ้ าหนี ้บอกปั ดไม่ยอมรับชําระหนี ้ (ลูกหนี ้ขอปฏิ บตั ิการชาระหนีแ้ ล้ว) ลูกหนี ้สามารถวางทรัพย์อนั ผลของการวางทรัพย์ ได้ แก่
เจ้ าหนี ้ไม่สามารถรับชําระหนี ้ (ไม่มีความสามารถทาง กม.) เป็ นวัตถุแห่งหนี ้เพื่อประโยชน์ ลูกหนี ้หลุดพ้ นจากหนีน้ นั ้ (๓๓๑)
กรณีลกู หนี ้ไม่สามารถหยัง่ รู้ถึงสิทธิ หรื อไม่ร้ ูตวั เจ้ าหนี ้แน่นอน โดยไม่ใช่ แก่เจ้ าหนี ้ แล้ วก็จะหลุดพ้ น เจ้ าหนี ้มีสทิ ธิรับทรัพย์ที่วางภายใน ๑๐ ปี นบั
ความผิดของลูกหนี ้ (เช่น เจ้าหนีต้ ายไป หรื อสาบสูญ) จากหนี ้นัน้ แต่ได้ รับคําบอกกล่าวการวางทรัพย์ (๓๓๙)
เจ้ าหนี ้อื่นไม่อาจยึดทรัพย์ที่วางได้ (๓๓๕)
ความเสี่ยงภัยและความเสียหายในทรัพย์ตก
แก่เจ้ าหนี ้
เจ้ าหนี ้ต้ องรับผิดชอบค่าฤชาธรรมเนียมเว้ น
การหักกลบลบหนี้ -- การที่บุคคลสองคนต่างมีสิทธิเรียกร้ องผูกพันซึ่งกันและกัน ในมูลหนี้ที่มีวัตถุแห่ งหนี้เป็ นอย่ างเดียวกัน บุคคลฝ่ ายหนึ่งสามารถแสดงเจตนาฝ่ ายเดียวนาสิทธินั้นมาหักลบ
กับหน้ าที่ต่อบุคคลอีกฝ่ ายเพื่อให้ สิทธิและหน้ าที่ในจานวนที่ตรงกันนั้นระงับไป
การหักกลบลบหนี ้ ๓๔๑ หลักเกณฑ์ หนี ้ระงับเท่าจํานวนที่ตรง กัน หนี ้ที่ไม่ต้องห้ ามหักกลบลบกัน กรณีอื่น ได้ แก่
มีบค ุ คล ๒ คน ต่างเป็ นเจ้ าหนี ้และลูกหนี ้ซึ่งกันและกัน (ในมูลหนี ้ ๒ ราย) ในมูลหนี ้ทังสองฝ่้ ายที่มาหัก สิทธิเรี ยกร้ องยังมีข้อต่อสู้อยู่ (๓๔๔)
หนี ้ทังสองรายต้
้ องมีวตั ถุแห่งหนี ้เป็ นอย่างเดียวกัน กลบลบหนี ้กัน หนี ้เกิดจากการอันมิชอบด้ วย กม. (๓๔๕)
หนี ้ที่จะหักกลบทังสองรายต้
้ องถึงกําหนดชําระแล้ ว สิทธิที่ศาลสัง่ ยึดไม่ได้ (๓๔๖)
หนี ้นันไม่
้ ต้องห้ ามหักกลบลบกัน หนี ้ที่ศาลห้ ามลูกหนี ้ชําระ (๓๔๗)
การเปลี่ยนตัวเจ้ าหนี ้ (ใช้หลักการโอนสิ ทธิ เรี ยกร้อง คื อ ต้องมี การทา อื่นๆ เช่น ดอกเบี ้ย การรับสภาพหนี ้
การเปลี่ยนเงื่อนไขของหนี ้
ทังนี
้ ้ ต้ องไม่ขืนใจลูกหนี ้เดิม
กรณีหนี ้เดิมไม่ระงับ ๓๕๑ หนี ้อันพึงจะเกิดขึ ้นเพราะแปลงหนีใ้ หม่ไม่ได้ เกิดขึ ้น หรื อ หนี ้เดิมยังไม่ระงับ ตัวอย่าง ก. เป็ นลูกหนี ้เงินกู้ ข. แล้ วตกลงกันว่า
ได้ ยกเลิกเสียเพราะมูลหนี ้ไม่ชอบด้ วย กม. หรื อ แทนที่จะชําระเงิน ก. จะเปลี่ยนเป็ นให้ แหวน
เพราะเหตุอนั ใดอันหนึ่งอันมิร้ ูถึงคูก่ รณี (เป็ นมูลหนี ้ซื ้อขายแหวน) ก. หลอกเอาแหวน
เพชรปลอมมาให้ โดยที่ ข. ไม่ร้ ู ดังนัน้ มูลหนี ้ใหม่
ไม่เกิดขึ ้น ข. ยังคงบังคับเอาจากหนีเ้ ดิมได้
หนี ้เดิมมีจํานําหรื อจํานอง ๓๕๒ คูก่ รณีอาจตกลงโอนสิทธิจํานําหรื อจํานองที่ได้ ให้ ไว้ เป็ นประกันหนี ้เดิม
บุคคลภายนอกด้ วย จึงจะโอนได้
หนี้เกลื่อนกลืนกัน – การที่สิทธิและหน้ าที่ในหนี้รายหนึ่งๆ นั้น มาตกอยู่แก่ บุคคลคนเดียวกัน
หนีเ้ กลื่อนกลืนกัน ๓๕๓ หลัก เมื่อสิทธิและความรับผิดในหนี ้รายใดตกอยู่กบ ั บุคคลคนเดียวกัน หนี ้รายนันเป็
้ นอันระงับสิ ้นไป ตัวอย่างข้ อยกเว้ น ก. เอาสิทธิเรี ยกร้ องไปประกัน
เว้ นแต่เมื่อหนี ้นันตกไปอยู
้ ่ในบังคับแห่งสิทธิของบุคคลภายนอก หรื อ หนี ้บุคคลภายนอก ต่อมา ก. ตาย แม้ ข. ลูกหนี ้
เมื่อสลักหลังตัว๋ เงินกลับคืน ตามความในมาตรา ๙๑๗ ว.๓ ตามสิทธิเรี ยกร้ องจะได้ รับมรดกของเจ้ าหนี ้ ก. ก็
ไม่ทําให้ สทิ ธิเรี ยกร้ องระงับไป บุคคลภายนอก
อาจบังคับตามสิทธิเรี ยกร้ องนันได้ ้ อยู่
ชีทชุดที่ ๗ – การโอนสิทธิเรียกร้ อง / เจ้ าหนีร้ ่ วม / ลูกหนีร้ ่ วม
การโอนสิทธิเรียกร้ อง ๓๐๓ สิทธิเรี ยกร้ องนัน้ กม.ว่าพึงโอนกันได้ เว้ นแต่ สิทธิเรี ยกร้ องที่ศาลยึดไม่ได้ อาทิ สิทธิที่จะได้ รับ
สภาพแห่งสิทธิไม่เปิ ดช่อง บําเหน็จบํานาญ เบี ้ยหวัดของราชการ เงินเดือน
คูก ่ รณีมีข้อตกลงห้ ามโอนกันไว้ ค่าจ้ าง เป็ นต้ น
สิทธิเรี ยกร้ องที่ ศาลยึดไม่ได้ (ม.๓๐๔)
ผลต่อสิทธิอปุ กรณ์ ๓๐๕ เมื่อมีการโอนสิทธิเรี ยกร้ อง สิทธิจํานองหรื อจํานําที่มีอยู่เกี่ยวพันกับสิทธิ ม.๓๐๕ เป็ นผลของการโอนสิทธิเรี ยกร้ อง
เรี ยกร้ อง สิทธิอนั เกิดขึ ้นแต่การคํ ้าประกันที่ให้ ไว้ เพื่อสิทธิเรี ยกร้ อง ย่อม
ตกไปอยู่กบั ผู้รับโอน
การโอนหนี ้ที่ต้องชําระแก่ ๓๐๖ ว.๑ การโอนหนี ้ที่ต้องชําระแก่เจ้ าหนี ้โดยเฉพาะเจาะจงต้ องทําเป็ นหนังสือ การโอนสมบูรณ์ การโอนสิทธิเรี ยกร้ องเกิดจากสัญญา
เจ้ าหนี ้โดยเฉพาะเจาะจง การโอนสิทธิเรี ยกร้ องเมื่อได้ มีการบอกกล่าว (โดยเจ้าหนีเ้ ดิมหรื อเจ้าหนี ้ เจ้ าหนี ้สามารถยกขึ ้น (แต่การรับช่วงสิทธิ/ทรัพย์ เป็ นผลของ กม.)
ใหม่) เป็ นหนังสือแก่ลกู หนี ้ หรื อ ลูกหนี ้ได้ ยินยอมด้ วยในการโอนโดยทํา เป็ นข้ อต่อสู้ตอ่ ลูกหนี ้หรื อ การโอนสิทธิเรี ยกร้ องต้ องรู้ตวั เจ้ าหนี ้แน่นอน
ลูกหนีแ้ ละเจ้ าหนีห้ ลายคน ๒๙๐ ถ้ าการชําระหนี ้เป็ นการอันจะแบ่งกันชําระได้ ลูกหนี ้แต่ละคนจะต้ อง ในระหว่างลูกหนี ้/เจ้ าหนี ้หลายคนต้ องไม่มี
หนี ้แบ่งชําระได้ และมีบคุ คล (ไม่ถือเป็ น มีบค ุ คลหลายคนเป็ นลูกหนี ้ หรื อ รับผิดเป็ นส่วนเท่าๆ กัน ความสัมพันธ์หรื อ ข้ อตกลงที่จะผูกพัน
หลายคนเป็ นเจ้ าหนี ้หรื อ ลูกหนี ้ร่วม / มีบค ุ คลหลายคนเป็ นเจ้ าหนี ้ เจ้ าหนี ้แต่ละคนมีสทิ ธิได้ รับ ระหว่างกัน
ลูกหนี ้ เจ้ าหนี ้ร่วม) เมื่อกรณีเป็ นที่สงสัย (ว่าแต่ละคนรับผิดหรื อชอบเท่าไหร่ ) ชําระหนี ้เป็ นส่วนเท่าๆ กัน “สงสัย” หมายถึง สงสัยว่าลูกหนี ้/เจ้ าหนี ้แต่
ความรับผิดระหว่างลูกหนี ้ ๒๙๖ ในระหว่างลูกหนี ้ร่วมด้ วยกัน เว้ นแต่ได้ มีการกําหนดไว้ เป็ นอย่างอื่น ลูกหนี ้ร่วมต้ องรับผิดเป็ นส่วน หัวใจความสัมพันธ์ ระหว่ างลูกหนี้ร่วมกันเอง
ร่วม (ด้ วยกันเอง) เท่าๆ กัน การใช้ สท ิ ธิไล่เบี ้ยโดยการรับช่วงสิทธิของ
ถ้ าลูกหนี ้ร่วมคนใดไม่สามารถรับชําระหนี ้ในส่วนของตนได้ ลูกหนี ้ร่วมคนอื่นต้ องเฉลี่ย ลูกหนี ้ร่วม ม.๒๙๖ ต้ องอ้ าง ม.๒๒๙ ด้ วย
ความรับผิดในส่วนที่ขาด การปรับใช้ ม.๒๙๖ กรณี ที่เป็ นคุณหรื อโทษ
หากเจ้ าหนี ้ปลดหนีใ้ ห้ ลกู หนี ้ร่ วมคนหนึ่ง ส่วนของลูกหนี ้ที่ได้ รับการ เฉพาะตัวแก่ลกู หนีร้ ่วมบางคน ตาม ม.๒๙๕
ปลดหนี ้ตกเป็ นพับแก่เจ้ าหนี ้ จะนําหลักแบ่งส่วนความรับผิดของ ม.๒๙๖
มาใช้ ไม่ได้ (ลูกหนี ้ร่ วมที่ผิดนัดเท่านันต้
้ องรับ
ผิดในดอกเบี ้ยผิดนัด)
กรณีที่เป็ นการเฉพาะตัวของ ๒๙๕ ว.๑ ข้ อความอื่นใดนอกเหนือจาก ม.๒๙๒ – ๒๙๔ เมื่อท้ าวถึงลูกหนี ้ร่วมคน การนันเป็
้ นคุณหรื อโทษแก่ ม.๒๙๕ เป็ นเหตุเฉพาะตัวของลูกหนี้ร่วม
ลูกหนี ้ร่วม ใด เว้ นแต่ขดั กับสภาพแห่งหนี ้ เฉพาะลูกหนี ้คนนัน้
๒๙๕ ว.๒ กรณีตาม ม.๒๙๕ ว.๑ ได้ แก่
การให้ การบอกกล่าว
ลูกหนี ้ผิดนัด
การหยิบยกอ้ างความผิด
กําหนดอายุความหรื ออายุความสะดุดหยุดลง
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@