Professional Documents
Culture Documents
Florante at Laura SCRIPT
Florante at Laura SCRIPT
Florante at Laura SCRIPT
pawalang kabuhulan.
Scene 1 (ang kabataan ni Florante)
NARATOR: makalipas ang ilang araw
naghanda si Florante patungo sa Atenas....
NARRATOR: si florante ay bugtong na anak FLORANTE: makakaasa po kayo ina. Sige...
nina Prinsesa Floresca at Duke Briseo. Ang paalam po........
butihing prinsesa ay anak ng hari ng krotona at
ang mabait na duke ay siyang salamin sa
karunungan sa buong albanya. Nang sanggol Scene2 (Atenas, atenas,pagkikipagkaibigan)
pa lamang si Florante ay ...
MENALIPO: haa.. isang Buwtre! iyan ang
nararapat sa iyo halimaw. ANTENOR: Nagagalak ako sa iyong pagdating,
Florante
FLORESCA: anong nangyayari at..
FLORANTE: gayun din po ang sumasapuso ko
MENALIPO: princessa floresca ang... maestro.
FLORESCA: ang aking anak.. mabuti’y nasa NARRATOR: isang buwan na ang lumipas
mabuti kang kalagayan anak. salamat na subalit hindi humiwalay ang kalungkutan sa
lamang nandito ka menalipo kundi’y malamang kanya, kahit minsan...... pinayuhan siya ng
napahamak na ang aking anak. Halika’t dalin kanyang guro na makipagkaibigan at sinabi pa
natin siya sa kanyang ama. niyang maykakabayan siya dito. Nagpakilala si
NARRATOR: sa paglipas ng panahon si Florante sa kanyang mga kamag aral at di niya
Florante ay nasa wastong gulang na upang akalain na doon pala niya ang magiging
tumuklas ng kanyang karunungan napagtanto pinakamatalik niyang kaibigan.
ng kanyang ama na si Duke Briseo na siya ay FLORANTE: mula ngayon ay kaibigan niyo
pag aralin sa Atenas.. akong lahat. Ako si Florante.
FLORANTE: ama, narito po pala kayo, at MENANDRO: asahan mong magiging matalik
napansin ko ang iyong pagkabalisa.. mo akong katoto!
DUKE BRISEO: florante anak, anak, napag isip ANTENOR: Wala yata si Adolfo?
isip ko napapanahon na upang tumuklas ka ng
karunungan. Ikaw anak ay ipadadala namin sa MENANDRO: Nariyan lamang po at marami
Atenas, ang lungsod ng karunungan. Ang raw siyang ginagawa.
Atenas ay bantog sa mahuhusay na guro, isa na ANTENOR: o Adolfo... Siya nga pala si
rito ay si antenor na siya mong magiging guro. Florante, Adolfo, ang kababayan mo sa Albanya
FLORANTE: pano po ang aking ina? Diyata’t at anak ni Konde Sileno.
mawawalay ako sa kanya. ADOLFO: Ikinagagalak kitang makilala, ako si
DUKE BRISEO: batid ko ang pagmamahal na Adolfo.
inuukol ng iyong ina, subalit kung tayo’y NARRATOR: Mula noon ay naging masaya na
patatangay ng kalungkutan sanhi ng ating si Florante. Madali silang nagkapalagayan ng
paglalayo ay hindi mo matatagpuan ang loob ni Menandro. Ilang pahahon pa ang
tagumpay....... Iyan ang dahilan kung kaya’t lumipas.
dapat nating pagtiisan ang lahat. Ang
1
FLORANTE: Ako’y naliligayahan pagka’t ang antok laging sumasaisip niya ang maiitim na
ating pagkakaibigan ay nagdudulot sa akin ng balak kay Florante.
sigla at sasiyahan.
ADOLFO: bukas magiging ganap ang aking
MENANDRO: Ako ma’y nabihag ng iyong paghihiganti! Bukas.
magandang kalooban Florante.
NARRATOR: At nang dumating na ang
FLORANTE: Menandro nais kong sa pagtatanghal ng dula, ipinakilala ang
pagbabalik ko sa amin ay makakasama kita! pangunahing tauhan ng kasaysayan si Florante.
MENANDRO: Sakaling ako’y palaring MGA TAO: mabuhay si Florante! Mabuhay.
makakarating sa Albanya, asahan mong di
ADOLFO: magpakabusog kana sa puri Florante
upang humanap ng katanyagan kundi upang
at katapusan mo na.
huwag na tayong magkahiwalay!
ANTENOR: magsisimula na ang ating dula
kaya lahat ay pumwesto na.
Scene 3: dula dulaan lang hindi totohanan
NARRATOR; at sakalagitnaan ng kanilang
pagtatanghal...
NARRATOR: At di nagkabula ang kanilang ADOLFO: MAGPAKATATAG KA NA AT ITO
sapantaha pagkalipas pa ng ilang taon ay si NA ANG KATAPUSAN MO
Florante na nga kinikillalang pinakamarunong
NARRATOR: Sa halip na sabihin ang nasa
sa paaralan. Ang pangalan niya’y naging
orihinal na ikaw’y kumilala’t kapatid mo ako kay
bulaklak ng dila ng mga tao.
Epidong Bunga,” ang nawika ni Adolfo ay.....
ADOLFO: (sa isip lamang) Hindi!!! Hindi ko
ADOLFO: ikaw na umagaw ng kapurihan ko’y
maaaring palagpasin ang pag-agaw mo sa
dapat kang mamatay! Umm Umm!...... Mamatay
aking karangalan! Isa lamang sa amin ni
ka!.
Florante ay dapat na salubunging bangkay sa
Albanya! MENANDRO: bitiwan mo iyan! Traidor, taksil.
NARRATOR: At pagkalipas ng ilang buwan ang ANTENOR: anong nangyayari dito? Bakit
paaralan ay nagtangi ng isang araw ng Adolfo anong tinangka mong patayin ang iyong
kasayahan. kababayan?
ANTENOR: ang ating paaralan ay MENANDRO: isa kang baliw Adolfo!
magkakaroon ng pagsasadula hango sa buhay
ni Reyna Yokasta. Florante, papel ni Etyokles ADOLFO: kailangang mawala siya pagkat siya
ang umagaw sa karanangalan ko!
ang gagampanan mo. Katauhan naman ni
Reyna Yokasta ang gagampanan ni Menandro. KAMAG-ARAL: isa kang hIbang, ulupong at
NARRATOR: patuloy ang kanilang sakim!.. Patayin si Adolfo. Patayin ang sukab!
paghahanda, lahat ay masaya maliban kay NARRATOR: hindi na nga inabot pa ng
adolfo na noon ay..... kinabukasan si Adolfo, noon din ay pina uwi sa
ADOLFO: nalalapit na ang araws mo Florante!! Albanya.
NARRATOR: isang araw bago pasimulan ang ADOLFO: sa muli nating pagtatagpo ay titiyakin
pagtatanghal, si Adolfo ay hindi dalawin ng ko ang aking tagumpay, Florante titiyakin ko!
2
NARRATOR: Ang buong Atenas ay nagilalas ANTENOR: lakasan mo ang iyong loob Florante
sa katampalasan ni Adolfo.
MENANDRO: nakikiramay ako sa kalungkutan
ANTENOR: hindi masama na ang isang tao ay mo. Florante
magkaroon ng matayog na layunin, ang
NARRATOR: napatingin sa malayo si Florante
masama ay ang tamuhin ang katuparan na
na wari ay natatanaw ang larawan ng kanyang
niyon sa kapinsalaan ng kapwa. Kung paano
ina.....
nagkaroon ng isang Cain na pumatay sa
kanyang kapatid na si Abel ng dahil sa inggit, FLORANTE: ina, bakit hindi mo na ako hinintay.
paano nga kayang hindi magkakaroon ng isang Hindi ba’t sinabi ko sa iyong ako’y magbabalik
Adolfong naghahangad ng pumatay sa kanyang upang handugan ka ng aking tagumapay.
sariling kababayan! Kahanga-hanga ang
ginawa ni Menandro, ito’y isang magandang MENANDRO: huwag masayadong malumbay
halimbawa ng pagkabayani. Florante, hindi makakatulong sa katawa mo ang
kalungkutan.
FLORANTE: paano kaya kita magagantihan
Menandro, kundi sa iyo ay isa na akong FLORANTE: salamat sa iyong paalala
malamig na bangkay! Menandro, isa kang dakilang kaibigan
HARING LINCEO: mabuti at nag sadya ka agad LAURA: nalalaman ko ang sanhi ng iyong
sa akin, ang Krotona ay nangangailangan ng kalungkutan, ipinagluluksa mo ang pagpanaw
ating tulong. O duke... sino ang binatang ng iyong ina.
kasama mo? Ang kiyas na ito ay siyang
FLORANTE: hindi iyon ang dahilan laura, ang
kamukha ng bunying gerero, ang aking
kalunkutang nadarama ko ngayon ay nagsimula
napangarap na sabi sa iyo na magiging haligi ng
ng kita’y makilala.
sentro ko’t reyno
LAURA: kung gayon kinalulungkot ko ang una
DUKE BRISEO: siya ang bugtong kong anak
nating pagkikita.
kararating lang mula sa Atenas. Si Florante na
4
FLORANTE: hindi mo ako nauunawaan Laura, lahat hanggang magtapat sina Florante at
ang kalungkutan ko’y sanhi ng aking Osmalik.
damdaming inuukol sa iyo na hindi ko
Mga kawal : Haaaa.....
maipahayag! Subalit sa pagkakataong ito,
ikamamatay ko kung di mo mababatid na ikaw HENERAL OSMALIK: kung ako ang hinahanap
ay aking iniibig Laura!....... Laura iniibig kita, at mo, magpakatatag ka na, mayabang na
kung hindi kalabisan ay nais kong bago ako Heneral.
magtungo sa larangan ay bigyan mo ng liwanag
ang isinamo ko. FLORANTE: ikaw pala ang sinasabi Osmalik,
masusubukan ko ngayon ang tapang mo.
LAURA: hindi ko nais na lumisan kang
malungkot, Florante. Mga kawal : Haaaa.....
FLORANTE: kay ligaya ko, sapat na ang mga FLORANTE: ito ang nababagay sa iyo haaaa.
luhang iyan upang sabihin kong ako ang Ito na ang wakas mo, buhong. Uummm. Sayang
pinakamapalad sa daigdig. na heneral.
5
FLORANTE: mamamatay kayong lahat sa Etolya sina Florante pagkatapos ng laban ng
ginawa niyo... haaaa.... Laura, aking Laura. Ano may dumaring na liham galing kay Linceo.
ang nangyari at?...
LAURA: florante, salamat at ako’y nailigtas nyo
Scene 8: ang taksil
sa tiyak na kamatayan. Ang buong kaharian ay
nasa kamay ng mga Moro ang aking Ama at si KAWAL NG (A): Heneral may liham po galing
Duke Briseo ay kasalukuyang nakakulong. Kay Haring Linceo.
FLORANTE: wag kang mag alala, ngayon din FLORANTE: salamat.
ay sasalakayin namin ang palasyo! Mga kawal,
mga kaibigan tayo’y maghanda. Tayo’y lulusob MENANDRO: ano ang sabi Florante.
ngayon sa palasyo upang gupuin ang mga FLORANTE: pinauuwi ako sa Albanya at iwan
Moro. Lumusob na tayo. Haaa..... ko raw sa iyo ang Hukbo. Paalam muna
NARRATOR: walang lakas at katapangan ang Menandro uuwi muna ako sa Albanya. Aalis na
nakahadlang sa kanila. Ang mga kaaway ay ako.
parang dinaanan ng salot . kabi kabila ang mga MENANDRO: nakakapagtaka naman yata.
bangkay na Moro. At pag katapos rin nu’y agad Hindi pinasama ang mga Hukbo.
agad nilang pinasok ang palasyo upang ilabas
sa piitan ang Hari at Ama. NARRATOR: nakarating na si Florante sa
Albanya ngunit....
FLORANTE: Ama, hari nasaktan po ba kayo,
FLORANTE: ano ang ibig sabihin nito, hindi nyo
DUKE BRISEO: Florante, anak ko. maayos ba ako kilala.
naman kami ng hari
KAWAL NG (A): ikinalulungkot namin Heneral,
HARI: salamat at inabot nyo kamingbuhay! subalit iyan ang pinag ustos sa amin ng Hari.
Hindi ako nagkamaling hirangin kang Heneral
ng aking Hukbo. Ikaw nga mandirigma na NARRATOR: at sa laki ng kanyang
dumalaw sa aking panaginip. pagkamangha ay kinulong siya sa isang
madilim na bilanguan at dito niya nabatid na.
NARRATOR: Subalit may isang di natutuwa si
Adolfo at..... ADOLFO: magandang gabi, inutil na Heneral.
Kamusta naman sa iyong kwarto. Maganda ba?
ADOLFO: talagang sakanya na humaling ang
hangal na hari. Kung mayroon mang anay na FLORANTE: Adolfo? bakit.. pano’t.. Bakit na sa
sumisira ng kahoy. Ako ang anay na yaon na iyo ang sentrong Korona. Taksil ka. Pano mo
sisira sa inyong lahat. nagawa iyan sa sarili mong bayan. Nasan ang
hari at ang aking ama?
NARRATOR: ang tagumpay ni Florante ay
sinundan pa ng lalong marami at malaking ADOLFO: Florante... florante... kawawa ka
kapanalunan. Labing pitong kaharian ang naman at hulog ka sa aking bitag. Alam mo
gumalang at sumuko sa kanyang katapangan. pinugutan ko lang naman ang iyong ama at ang
Ilang buwan ang lumipas, muling sinalakay ang hangal na Hari. Dahil hindi sila nararapat
Albanya, pumasok ang mga Turko sa mamuno dito sa Albanya. Mga walang utak..
pamumuno ni Heneral Miramolin. At sa kahuli FLORANTE: pakawalan mo ako dito, buhong
hulihan ay nanalo uli sila laban sa mga Florante. pagbabayaran mo ito ng mahal Adolfo.
Mapanakop na nilalang. Nasa kaharian ng Ngunit hindi ko lubos na maisip kung paano
naging Hari ang isang duwag.
6
NARRATOR: pagkalipas ng labing walong araw katawan ay pinipilit paring makatakas subalit
ay inilabas siya sa piitan at:..... wala siyang magawa..... Samantala sa kabilang
panig isag girero ang ....
FLORANTE: saan niyo ako dadalhin?
ALADIN: napakadilim ng gubat na ito. Dito
KAWAL NG (A): ikaw ay isang billango at ang
muna ako magpapalipas ng pagod. (leon)
hatol sa iyo ay. Igapos sa madilim na gubat.
FLORANTE: ahhhh. Saklolo.
FLORANTE: at kailan pa siya nagkaroon ng
kapangyarihag humatol. ALADIN: sino kaya iyon! Humuhingi ng tulong.
Sandali lang.... nasapanganib siya. (espada
KAWAL NG (A): gaya ng aking sinabi noon.
laban)
Siya ang hari ngayon at dimagtatagal ay
pakakasalan niya si Prinsesa Laura. FLORANTE: si...sino ka? Ang kasuotan mo’y
nagpapahiwatig ng Moro!
FLORANTE: ano... kailangan niyo ako!
Patutunayan ko na di karapatdapat mamuno si ALADIN: huwag kang matakot ligtas ka na sa
Adolfo. At di rin pakakasal si Laura sa Duwag panganib. Oo, isa nga akong Moro na kaaway
niyong Hari. ng iyong lahi, subalit ngunit sa pagkakataong
ito’y tao rin ako na may puso at damdamin.
KAWAL NG (A): huli ka na. Wala ka ng
magagawa at sa palagay ko ito na ang ito na FLORANTE: sasalamat sa pagligtas mo sa
ang iyong katapusan. akin.
ALADIN: walang anuman iyon. Mapanganib
ang pook na ito, humanap tayo na ligtas na
Scene 9: gubat na mapanglaw
pook. Kaibigan may natira pa akong pagkain.
NARRATOR: inilabas na ng piitan si Florante at Heto kumain ka na. Alam kung gutom na gutom
idinala na siya sa madilim na gubat at iginapos kana.
sa puno ng higera. At si Florante ay iniwan sa
FLORANTE: maraming salamat.
gubat.
NARRATOR: naging palagay ang loob ni
FLORANTE: diyos ko, anong uri ng kalupitan
Florante sa Girerong Moro. Naubos niya ang
ang parusang ito.
tinapay at nakatulog.
NARRATOR: parang nakikiramay ang
ALADIN: huwag kang mag alala kaibigan,
kapaligiran sa kanya. Mistula itong libingan na
babantayan kita magdamag!
ang tanging maririnig ay huni ng ibon at
mumunting hayop. Isa man ay walang NARRATOR: sa pangambang baka masila ng
makadadamay sa kanya. Ang kanyang ama ay mabangis na hayop binantayan ng Moro si
wala na, si Menandro ay walang kaalam alam Florante hanggang ito’y magising.
na naiwan sa Etolya at si Laura ay nasa
FLORANTE: hindi ka natulog? Kay buti mo,
kapangyarihan ng malupit na Konde.
hindi ko malaman kung paano kita
FLORANTE: laura, o aking laura! Malupit sa pasalamatan.
atin ang kapalaran. Sa pook na ito’y wala akong
ALADIN: kaibigan, maaari mo bang sabihin sa
makitang pag-asa.
akin kung bakit nagkaganito ka.
NARRATOR: lumipas ang magdamag na di
FLORANTE: kaibigan ang pangalan ko ay
halos namalayan ni Florante. isang pikit man ay
Florante, makinig ka sa isasalaysay ko ang
di makatulog. Sa kabila ng nanghihinang
aking buhay mula sa kamusmusan.
7
NARRATOR: isinalaysay ni Florante, ang maghanda kayo ngayun din at lulusob tayo sa
kanyang buhay, mula pagkabata hanggang Albanya.
lumaki, ang mga nangyari sa kanya, at kung
NARRATOR: at ng , sila’y makarating sa
paano siya nakapunta sa gubat.
kaharian ng Albanya...
FLORANTE: at sa tuwing maaalala ko si Laura
MENANDRO: sugoooood! Patayin ang mga
ay halos mawalan ako ng diwa.
taksil
ALADIN: masalimuot pala ang pinagdaanan ng
NARRATOR: habang nagkakagulo ang ,mga
iyong buhay, Florante.
tao sa Albanya itinakas ni Adolfo si Laura
FLOARANTE: at sa maraming digmaan
ADOLFO: magiging akin ka ngayon
sinuungan ko’u isa na si Heneral Osmalik sa
aking nagapi, na ayon sa Balita ay siyang LAURA: bitiwan mo ako. Halimaw.
pangalawa sa tapang ni Aladin!
FLERIDA: bitiwan mo siya. Nilalang. Isa kang
ALADIN: huwag kang maniwala sa mga balita, Halimaw. Ito ang nababagay sa iyo.
sakaling totoo man ay maraming dag dag.
LAURA: maraming salamat... ummm..
FLORANTE: at ayon pa nga sa balita ay walang
kasing bangis si Aladin. FLERIDA: flerida
ALADIN: yayamang natalos ko ang iyong LAURA: maraming salamat Flerida. Kung hindi
buhay, pakinggan mo naman ang aking dahil sa iyo na ituloy ni Adolfo ang kanyang
kapalaran. masamang balak. Ahh. Siya nga pala ako nga
pala si Laura
FLORANTE: ikaliligaya kong mabatid kaibigan.
NARRATOR: nagpalagayang loob ang
ALADIN: florante ang Aladin na iyong dalawang dalaga at sanhi narin ng pangyayari
binabanggit na bantog sa persiya ay.... ako. isinalaysay nilang pareho ang kani kanilang
karanasan bago ang pagkakataong iyon.
FLORANTE: i........ ikaw?
ALADIN: at ng gabing iyon ay nilisan ko na ang
ALADIN: ako nga florante si Aladin, na katulad
Persiya at nilakbay ang madilim na gabi...
mo isa ring sawi.
FLORANTE: hintay wala ka bang naririninig?
FLORANTE: Diyata’t ang kaharap ko’y ang
kilabot na mandirigma ng Persiya. ALADIN: ang ALADIN: oo nga, tena at ating pakinggan!
akin namang kasawian ay dahil naman sa aking
amang sultan na si Ali-adab. Siya ang umagaw NARRATOR FLERIDA: subalit sadyang hindi
sa mahal kong si Flerida. ko matanggap ang pag-ibig ng sultan. Ninais ko
pang magpakamatay ngunit paano si Aladin..
NARRATOR: isinalaysay ni Aladin ang ilang hanggang sa maisipan ko ang tumakas.
bahagi ng kanyang kahapon kay Florante. pati Nilandas ko ang kaparangan at kabundukan
narin ang dahilan ng alitan nilang mag ama. hanggang marating ko ang kagubatan at...
Samantala sa kabilang banda sa etolya....
LAURA: isa ka rin palang sawing nalayo sa
MENADRO: mukhang nagkakasiyahan kayo. iyong tunay na minamahal
KAWAL: may Liham galing kay Laura FLORANTE: diyata’t si Laura ang narinig ko.
MENANDRO: kay Laura???? Tama nga ang ALADIN: at kasama niya ang muyta kong si
aking hinala.. mga kawal.. mga kawal Flerida.
8
FLORANTE: laura o aking laura LAURA: kasalukuyan akong itinatakas a
palasyo ng itakas ako’t dalhin ni Adolfo sa gubat
LAURA: Florante
at dito ako nakita ni Flerida. Na siyang nagligtas
ALADIN: flerida sa akin.