MONOLOG NI ALADIN

"Ang pagkabuhay mo'y yamang

natalastas,
"Nang gabing malungkot na kinabukasan,
tantuin mo naman ngayon ang kausap;
wakas na tadhanang ako'y pupugutan,
ako ang Aladin sa Persyang Syudad, sa karsel ay nasok ang isang heneral,
anak ng balitang Sultang Ali-Adab.
dala ang patawad na lalong pamatay.

"Sa pagbatis niring mapait na luha,

ang pagkabuhay ko'y sukat mahalata...
(Ay, ama ko! bakit...? Ay, Fleridang
tuwa!)
katoto'y bayaang ako'y mapayapa.
"Tadhanang mahigpit ay malis pagdaka,
huwag mabukasan sa Reyno ng Persya;
sa munting pagsuway-buhay ko ang
dusa...
sinunod ko't utos ng hari ko't ama.

"Magsama na kitang sa luha'y maagnas,

yamang pinag-isa ng masamang palad; "Nguni't sa puso ko'y matamis pang
lubha
sa gubat na ito'y hintayin ang wakas
na tuloy nakitil ang hiningang aba,
ng pagkabuhay tang nalipos na hirap."
huwag ang may buhay na nagugunita--
iba ang may kandong sa langit ko't tuwa.
"Sa madlang gyerang dinaanan,
di ako naghirap ng pakikilaban
"May anim na ngayong taong walang likat
para nang bakahin ang pusong matibay
nang nilibut-libot na kasama'y hirap..."
ni Fleridang irog na tinatangisan.
napatigil dito't sila'y may namatyag--
"Kung nakikiumpok sa madlang nagsasalitaan sa loob ng gubat.
prinsesa'y,
si Diana'y sa gitna ng maraming Nimpa,
kaya't kung tawagin sa Reynong Persya,
isa si Houris ng mga propeta.

"Anupa't pinalad na aking dinaig

sa katiyagaan ang pusong matipid;
at pagkakaisa ng dalawang dibdib
pagsinta ni ama'y nabuyong gumiit.

"Dito na minulan ang pagpapahirap

sa aki'y ninasang buhay ko'y mautas;
at nang magbiktorya sa Albanyang
Syudad,
pagdating sa Persya'y binilanggo agad.

"At ang ibinuhat na kasalanan ko,

di pa utos niya'y iniwan ang hukbo;
at nang mabalitaang reyno'y nabawi mo,
noo'y hinatulang pupugutan ng ulo.