่ วิธป

นิ ทานล้านนา เรือง ี ราบลิง

่ ่บ ้านสันขะหมวด…
ทีหมู
้
หมู่บ ้านนี ประกอบอาชี พทาไร่ทานาหมุนเวียนตามฤดูกาล
ในฤดูทปลู่ี กแตงโมมักจะได ้ร ับความเดือดร ้อนจากสัตว ์ทีอาศั
่ ยในป่ าแถบนั้น…
โดยเฉพาะพวกลิงซึงมั ่ กจะพาพวกลงกินแตงโมทีก ่ าลังสุกพอดี…
ชาวไร่เดือดร ้อนมากจะไล่จบ ั มันก็ไม่ทน
ั
เพราะมันเป็ นสัตว ์ทีว่่ องไวและรวดเร็วมาก จึงเป็ นปัญหาหนักอกชาวไร่เสมอ

ต่อมามีชายคนหนึ่ งออกอุบายในการจับลิงเหล่านั้น โดยเอา‘’ข้าวเม่า‘’

่ กไว ้ 6 – 8 วัน
(ข ้าวหมัก หรือข ้าวหมาก) ซึงหมั
่
แล ้วนามาวางไว ้กลางสวนแตง… เมือพวกลิ งลงมาขโมยกินแตง…
ขณะทีหั่ วหน้าลิงกาลังหาดูแตงโมว่าลูกไหนสุกและกินได ้
่
มันก็ได ้กลินของข ่
้าวหมัก จึงตามกลินไปจนพบ
แล ้วพาลูกน้องไปกินข ้าวหมักด ้วย…
จนในทีสุ่ ดข ้าวหมักออกฤทธิท์ าให ้พวกลิงเมาจนหมดสติหลับกันหมด
นอนกันเป็ นกองๆอยู่กลางสวน…พวกชาวไร่ตา่ งก็พากันออกมาฆ่าลิงพวกนั้น
ตายจนหมด

่
นิ ทานเรืองนี ้
สอนให้
รู ้ว่า
1. แก ้ปัญหาด ้วยกาลังปัญญาความคิด
่ ้จริงของปัญหาทีจะแก
2. รู ้และเข ้าใจนิ สยั ทีแท ่ ้
3. มีความสามารถแต่ขาดความคิดถึงเหตุผล ทาให ้เกิดหายนะได ้
4. คติ ‘’ความหายนะเกิดจากความลุ่มหลง…หรือสิงล่ ่ อใจได้ ‘’