A Deal is a Deal

They were both trapped into marriage by their parents so they agreed to be married
only for 6 months since they can't stand each others presence. She wanted his money
and he wanted great hot sex so they made a deal. It wasn't bad at first but then...
They also made a deal that there should be NO FALLING IN LOVE WITH EACH OTHER.
Let's see who's going to lose and face the consequences. Well, a deal is a deal
remember?

(FILIPINO STORY)
-------------------------------------------

*******************************************
[1] A Deal is a Deal
*******************************************
This is not just an ordinary story about love and romance. But also about honesty,
trust, freindship and family. Kailangan ni Gaby na patunayan sa kanyang ama at mga
kapatid na kaya niyang makamit ang kanyang pangarap without their pity and money.
Pero sa gitna ng pakikipagsapalaran niya sa kanyang buhay ay nakilala niya si Greg
Hontiveros. Ang lalaking itinakdang pakakasalan niya.

Gagawin niya ang lahat para makamit ang kanyang pangarap. Kahit na pakakasalan niya
ang lalaking kinamumuhian niya.

*******************************************
[2] READ THIS FIRST!
*******************************************
Hey there pretty-lookin'!

Alam niyo ba yung feeling na para bang ipapasa mo na yung investigatory project mo?

Yung feeling na ikaw na yung susunod na magpapakilala sa buong klase at the first
day of school? Yan kasi ang nararamdaman ko ngayon. Kalerqui. First story ko kasi
to, so please do bear with me ((:

Merong mga scenes na hindi angkop sa mga younger crowd. May mga scenes kasi na
talagang.... pang MATURE. So kung isa kang isip-bata, inosente ang pag-iisip,
manang at killjoy.

This story isn't your type!

And by the way, this story isn't ENTIRELY mine! May mga scenes akong hindi ako ang
gumawa. Clear?

(DISCLAIMER) THE EVENTS OF THE FIRST THREE CHAPTERS WERE TAKEN FROM A POCKETBOOK. I
REPEAT FOR EMPHASIS, WERE TAKEN FROM A POCKETBOOK. Nevertheless, the names and
dialogues are mine. Thank you! ;*
HAPPY READING to you! Oh, and please do vote and leave a comment. Thank you!

-BigBossVee

*******************************************
[3] Chapter One - Snatched and... Arrested?!
*******************************************
I dedicate this chapter to my ever-supportive friend, Miss Bubuyog89. Siya kasi
yung nag pilit sakin na gumawa ng story (: Cheers to you, darling!

IMPORTANT NOTE: (DISCLAIMER) The EVENTS of the first three chapters of this story
were taken from a POCKETBOOK. Nevetheless, the names and dialogues are mine! Thank
you.

_____________________________________________________________________________

"Ang Galing ko talaga!" Nakangiting sabi ni Gaby habang binibilang ang kanyang
perang napalanunan sa isang pustahan sa horse racing.

"Ipapakita ko talaga sa inyo kuya at papa na kaya ko rin kahit hindi ko kailangan
ang pera niyo! Bwahahahaha!" Tumatawang sigaw niya habang nakatingala sa langit.

Wala namang katao-tao ang parking area kaya pwede niyang magawa kahit anong gusto
niya. Kahit mag planking siya sa gitna ng kalsada, walang makakaalam.

Naglakad na siya muli papunta sa kanyangsasakyan ng may biglang umakbay sa kanya.

Sisigaw na sana siya ng tulong nang may naramdaman siyang matulis na bagay sa
kanyang tagiliran.
"Akin na ang pera mo! Bilis! Kung ayaw mong mamatay dito!" Mabangis na sabi ng
hold-upper.

"Naku! Manong! Pwede naman natin tong pag-usapan sa demokratikong paraan eh.
Nangangailangan din kasi ako ng-" Di niya natapos ang kanyang sasabihin ng dumiin
ang patalim sa kanyang tagiliran. At bakit naman kasi mas nauna pa siyang umalis sa
stadium.

Isang oras pa bago matapos ang second round ng horse racing pero umalis na siya
dahil nagagalit na ang mga alaga niya sa bituka. Plano pa naman niyang kumain sa
isang mamahaling restaurant.

"Ang dami mo namang satsat! Akin na ang pera mo! Bilis!" At naramdaman na naman
niya ang patalim.

Natatakot na talaga siya. Pucha naman! Sa daming taong pwedeng i-hold-up eh bakit
ako pa? Kailangan na kailangan din kasi niya ang pera na 'to. Nanginginig ang
kanyang mga kamay habang kinukuha ang pera sa kanyang bulsa.

"Manong? Pwede hati nalang tayo?"

Hindi pa nakasagot ang hold-upper ng may biglang nagsalita sa likuran nila.

"What's going on here?" Isang baritonong tinig ng lalaki ang narinig niya.

Nakita niyang na distract ang hold-upper kaya mabilis siyang kumawala dito. Pero
mas mabilis pa sa kabayo ang tinamaan ng lintek na hold-upper dahil nahablot nito
kaagad ang perang hawak niya at kumaripas na ng takbo.

"Hoooy! Ang pera ko! Ibalik mo yan sakin! Magnanakaw!" Akmang hahabulin niya ito ng
may naramdaman siyang tila bakal na pumulupot sa bewang niya. Paglingon niya ay
nakita niya ang lalaking nakakunot-noong tumitingin sa kanya. Nyemas! Ang gwapo ng
kumag na 'to ah?

Matangos ang ilong, may halong kastila ang features, makinis at fair ang skin, at
matipuno ang pangangatawan.

"Are you crazy? Ligtas ka na nga tapos hahabulin mo pa?" Naiinis na sabi ng lalaki
habang binibitawan siya.
"Two-hundred fifty thousand yon! Malaking halaga na hindi ko lang basta basta
nakukuha sa kalsada!" Near to shout na sagot niya sa lalaki.

Kumunot ang noo nito na mas lalong nagpagwapo nito. He looked like he wanted to
strangle her then and there. "Go ahead. Habulin mo siya. Hinding-hindi na kita
pipigilan kahit makipagpatayan ka pa."

"Go ahead?! Eh nakatakbo na nga yung gagong yun!" Paglingon niya sa daan kung asan
tumakbo ang lalaki ay hindi na niya ito nakita. Kahit anino ng pera niya ay wala
narin. What the heck! Nasa kamay na niya yung pera!

Matutupad na sana yung mga pangarap niya kung hindi lang siya hinold-up. Naiinis na
nilingon niya ulit ang lalaki na pabalik na sa sasakyan nito.

"Hoy! Akala mo makakaalis ka kaagad ha? Nang dahil sayo, wala na ang pera ko! Kaya
bayaran mo ako!" Nakalahad ang kanang kamay niya habang matiim na nakatingin dito.

Sarkasmong ngumiti ito habang matiim din na nakatitig sa kanya. "You think you can
fool me? Huh?"

"Ha? Ano bang pinagsasabi mo? Eh kasalanan mo naman talaga! Kung hindi dahil sayo
eh sana nasa akin pa yung pera ko!"
"Ako pa ang may kasalanan ngayon? Iniligtas na nga kita sa taong yon."

"Well, I don't need your help! Kaya ibalik mo sakin ang pera ko!" Matigas na saad
niya. Naglabanan sila ng tingin ng napansin niyang lumalapit ito sa kanya. Umatras
siya ng umatras hanggang sa naramdaman niyang nakasandal na ang likod niya sa
sasakyan nito.

"Hindi mo ako maloloko, miss. Dahil alam kong magkasabwat kayo ng lalaking iyon.
Nagkunwari kang hinohold-up ng nakita niyo akong lumalabas sa building. Nakuha niyo
atensyon ko kaya nilapitan ko kayo. Nang nakuha sayo ang pera ay hinayaan mo lang
siyang tangayin ito. Kaya sinisisi mo ako ngayon para bayaran kita sa perang
ninakaw sayo." Mariing sabi nito sa kanya.

Hindi siya makapaniwalang sinasabihan siyang kasabwat niya ang hold-upper na yon!
Siya na nga ang agrabyado dito, binabaliktad pa nitong hudas na 'to.

"Bumabasa ka siguro ng mga sci-fi novels ano? Eh ang tindi kasi ng imahinasyon mo!
Mas malala ka pa sa taong may sakit sa utak! And for your information, hindi ko
kasabwat ang magnanakaw na yon! Kaya kung ako pa sayo, bayaran mo na ako kaagad
para walang gulo." At itinulak niya ito dahil napakalapit na nito sa kanya. Isang
pulagada nalang ay magkadikit na ang katawan nila. Pero hindi naman ito natinag.

Shemas naman! Nagha-hyperventilate na siya sa kaba.

Tumawa ito ng mahina na puno ng sarkasmo. "Kilala mo ba ako, miss?" At inilagay
nito ang magkabilang kamay sa katawan ng sasakyan. Naging instant prisoner tuloy
siya. Gosh! Hahalikan niya ba ako? Yuck, Gaby! Feeler!

"Hindi! At wala akong pakealam kung sino ka basta bayaran mo na ako!"

"I'm Gregory Hontiveros The Third. Pag mamay-ari ko ang building na nasa likuran mo
at suma cum laude sa Harvard University. Sa tingin mo mauuto mo ako sa mga plano
niyo? Well, think again." Nagagalit na pahayag nito. Parang naubos na talaga ang
pasensiya nito sa kanya.

"Aba, hindi ka lang pala sira ulo, ang puno din pala ng hangin yang ulo mo! Wala
akong pakealam kahit anak ka pa ng president-"

"May problema po ba dito, sir?" Tanong ng isang security guard habang tinitingnan
ang posisyon nila.

Mukha tuloy silang mag-jowang nagtatalo. Inalis ng lalaki ang mga kamay nito sa
sasakyan at namulsa.
"Yes. Hinohold-up ako ng babaeng to." Walang anumang sabi ng lalaki.

Napanganga siya. Holy Cow! Ako na nga yung nahold-upan, ako pa ngayon yung hold-
upper?! What the.. Namalayan nalang niyang nilalagyan na siya ng posas sa kamay ng
security guard.

"Manong! Teka lang po! Parang hindi po tayo nagkakaintindihan! Sa ganda kong 'to sa
tingin niyo ba hold-upper ako? Wag kayong maniwala sa kanya!" Paglingon niya ay
nakasakay na ito sa sasakyan nito at nagmamadali nang umalis. Gagantihan niya
talaga ang Gregoryong iyon! May araw ka din.

"Miss. Sa presinto ka na magpaliwanag."

_____________________________________________________________________________

Kung may gusto kayong sabihin parte sa story ko (comments, opinions, suggestions,
violent reactions), feel free to comment! (pero syempre pag di ko nagustuhan
comments niyo, I can always click the "delete" button) HAHAHAHAHAH! Sira-ulo lang.
((;

*******************************************
[4] Chapter Two - Meeting with the Gods
*******************************************
Happy reading! ^^

Ito nga pala ang living room ng mga Fortaleza ------->>>>>

IMPORTANT NOTE: (DISCLAIMER) The EVENTS of the first three chapters of this story
were taken from a POCKETBOOK. Credit goes to the rightful owner. Nevetheless, the
names and dialogues are mine! Thank you.

_____________________________________________________________________________

"What we're you thinking, Gabrielle? Huh? What we're you thinking?! Isang
Hontiveros ang binangga mo! A Hontiveros! They're the reason kung bakit nararanasan
natin ang karangyaang ito ngayon. Ang pamilya nila ang nagbigay ng pagkakataong
magkaroon ng pangalan sa mundo ang negosyo natin!"

Kulang nalang ay hampasin siya ng hinahawakang baton ng papa niya. Galit na galit
ito sa kanya kasama ang tatlong kuya niya.

"Wala ka na ba talagang ibibigay sa pamilya natin kundi kahihiyan, Gabrielle? Ito

na ang pang-apat na beses na nasangkot ka sa gulo! At ngayon, sa presinto ka na
talaga naming nadampot!"

Nakasimangot siya habang bina-block out ang eksena sa harap niya. Ang kanyang ama
at tatlong nakakatandang kapatid ay tila kakatayin na siya ano mang oras dahil sa
sobrang pagkabuwisit sa kanya.
Nababahala pa naman siya dahil halos glass furnitures ang nasa loob ng sala nila.
Baka mabasag iyon lahat sa lakas ng boses ng ama at mga kuya niya.

"Kung hindi pa nagawan ng paraan ng mga kuya mo ay baka sampahan ka na talaga ng

demanda. At robbery pa ang kaso, of all cases! Napakayaman ng pamilya natin para
makasuhan ka ng ganyang klaseng kaso!" Halos mangitim na ang mukha nito.

"Sis, bored ka na ba talaga sa buhay mo at nagawa mo iyon? Alam mo okay lang naman
sana pero si Greg pa ang napagtrip-an mo." Singit ng Kuya James niya.

"A Hontiveros!" Sigaw na naman ng papa niya.

"Bakit mo nga pala ginawa yun? Ano pa ba ang kulang sa mga bagay na binibigay namin
sayo?" Mariin na tanong ng Kuya Albert niya.

"Wala."
"Kung ganon naman pala, ba't mo naman naisipang gawin iyon?" Halos ibato na sa
mukha niya ang hinahawakang baso nito. May laman pa naman yong durian juice. Yuck!

She shrugged. "Wala lang din. Trip."

Alam niyang kahit magpaliwanag siya ay papagalitan parin siya ng mga ito. Ilang
beses nang nangyari ang eksenang iyon sa tuwing nasasangkot siya sa isang gulo.

Nagsasawa na siyang magpaliwanag sa mga ito dahil hindi rin naman sila nakikinig sa
sasabihin niya. Hinahayaan nalang niya ang mga ito sa kung ano man ang gusto nilang
isipin.

Nagpatuloy parin ang mga ito sa palakasan ng boses. She sighed. Naiinis naman siya
habang natatandaan ang lalaking nagpakulong sa kanya. Buwisit talaga!

Hindi sana siya pinagagalitan ng papa at mga kuya niya kung hindi siya pinakulong
ng ulol na iyon at binintangang hold-upper. That guy will surely pay for this! Sana
kumakain na siya ngayon sa isang mamahaling restaurant at nagpa-plano sa kanyang
gustong ipatayong negosyo.

Actually, kaya naman ng kanyang pamilya ibigay ang puhunan para sa gusto niyang
itayong restaurant. Ang problema, walang tiwala ang mga ito sa kakayahan niya.

Hanggang sa mga sandaling iyon, isang mahinang babae parin ang tingin nila sa
kanya.

Mula kasi nang mamatay ang mommy niya five years ago ay naiwan na siya sa
pangangalaga ng mga ito. Sa totoo lang, mabait naman sila. Sunod lahat ang luho
niya. Minsang nga sumusobra pa. Pero dahil lalaki ang mga ito, hindi nila alam kung
paano alagaan ang nag-iisa nilang prinsesa.

She was treated like a crystal glass. Ang daming bawal. The first two years after
her mom died was tolerable. Naiintindihan naman niya ang mga ito. Pero the next
three years? Oh no! Hindi na niya kaya iyon!

Nang magsimula siyang magrebelde, it was like she lived her life again after her
mom died. Ginagawa niya lahat ng gusto niyang gawin without restrictions. Gusto
niyang may mapatunayan sa pamilya niya. Na kaya niya kahit hindi niya kailangan ang
tulong ng mga ito.

"Gabrielle Fortaleza!"

Nilingon niya ang papa niya. "Yes, Pa?"

Sa tingin niya, wala na talagang natira sa pasensya nito. Her father's face was red
all over. An indication na nagagalit na talaga ito sa kanya dahil sa hindi niya
pagbibigay ng atensiyon sa mga sinasabi nito.

"I don't know what to do with you anymore, Gabrielle." Hinawakan nito ang dibdib at
huminga ng malalim.

Bumaba na rin ang boses nito. Senyales na sumusuko na ito sa kanya. "Hindi ko na
sana itutuloy pa ang plano namin ng kaibigan ko. But you're giving me no choice."

Kinakabahan siya habang hinihintay ang sasabihin nito.

"You're going to marry Goryo Hontiveros' son, just as we planned 15 years ago."

Oh great! Pakamatay nalang kaya ako?

Naunang nag-react ang mga nakakatandang kapatid niya. "Pa! I don't think that's
fair. I mean, rebelde nga naman tong si Gaby pero hindi naman ata yan ang tamang
solusyon sa katigasan ng ulo niya." Sabi ng Kuya Frank niya.

Sa lahat ng kuya niya, ito talaga ang mas nakakaintindi sa kanya. Maybe because
three years lang ang agwat nila.

"Matagal ko nang kilala ang anak ni Goryo." Patuloy ng papa niya. "He's a good man.
Kahit papano ay nasubaybayan ko din ang paglaki niya. He's smart and good-looking.
Magiging mabait din siya sayo, Gabrielle."

"Pero pa, don't you think that's too much? I think it's kinda unfair." Sabi ng Kuya
James niya.
Holy Mother of God! I don't think I can handle this anymore. Tumayo siya at tumungo
sa pintuan pero lalo lang ata niya pinainit ang ulo ng papa niya.

"Gabrielle! Get back here!" Sigaw ng Kuya Albert niya. Ito naman sa lahat ng
kapatid niya ang hindi niya close.

Siguro dahil ito ang pinakamatanda sa kanilang lahat na magkakapatid.

"I'm through listening! Marami pa akong gagawin kesa makinig sa mga plano niyo
about sa future ko which is kaya ko namang gawin para sa sarili ko. Tataya pa ako
sa sweepstakes."

"Wala ka na talagang pag-asang magbago! Siguro nga mas mabuting ituloy nalang ang
kasal niyo ni Greg Hontiveros. Pakakasalan mo siya whether you like it or not."
Mahinahong pahayag ng papa niya.

"Fine. Whatever." Walang ganang sagot niya at lalabas na sana sa bahay nang
nagsalita ang papa niya.
"Binago ko na din ang last will and testament ko. As for you, young lady, wala kang
makukuhang kahit isang sentimo hangga't hindi ka nagpapakasal kay Greg. So if I
we're you, seseryosohin ko 'to."

"What?!" I cannot believe this! "But that was mommy's money! Ibinigay niya iyon sa
akin kaya wala kang karapatang pakialaman iyon!"

"Gaby! Wag mong taasan ng boses si Papa!" Last na talaga 'tong si Kuya Albert ha!

"Masyado kayong pakialamero! Lahat nalang sa buhay ko pinakikialaman niyo! I'm

twenty-five for pete's sake! Kaya ko nang magdesisyon para sa sarili ko! This is my
life! I decide what to do with it! Just get off my back! Jeez!" At tuluyan na
siyang lumabas ng bahay leaving them all startled.

_____________________________________________________________________________

Yehey! Thanks for reading! Vote and comment kung nagustuhan please ((:

*******************************************
[5] Chapter Three - Payback Time
*******************************************
I would like to dedicate this chapter to Miss Glimmer! Kent and Phoebe are the
best! She's the reason why I decided to join wattpad. Eh kasi naman you have to be
her fan before you can read Kent and Phoebe's BS. Kalerqui! But it was worth it!
She is and will always be the Goddess of Wattpad! Salute her! \m/

IMPORTANT NOTE: (DISCLAIMER) The EVENTS of the first three chapters of this story
were taken from a POCKETBOOK. Nevetheless, the names and dialogues are mine! Thank
you.

_____________________________________________________________________________

"Teka! Teka! Akala ko ba nagkakaintindihan na tayo noong huling nag-usap tayo? Eh

bakit kailangan mo na namang pag isipan ito ngayon?" Nagtitimping tanong niya kay
Fred, ang ahente ng abandonadong gusali na gusto niyang bilhin.

Pinigilan lang niya ang kanyang sarili dahil naging mabait naman ito sa kanya at
naiintindihan naman niya ito.

"Gaby, sabi mo kasi sakin eh ngayon mo ibibigay ang kalahati ng presyong napag-
usapan natin. Tinawagan mo pa nga ako noong isang gabi dahil sigurado ka nang
maibibigay mo na ngayon. Tapos ngayon nag iba na naman ang desisyon mo."

"May nangyaring aberya lang kasi kagabi. But I can assure you na bibilhin ko talaga
'tong Oregon Building. If you could just give me time until next week. Babayaran na
talaga kita."

Napabuntong-hininga ito. "Okay! Pero hanggang next week na lang talaga. Nagmamadali
kasi yung may-ari nito dahil aalis sila papuntang Japan next month. So kailangang
next week makabayad ka na ng full payment."

"Promise! Mababayaran na talaga kita next week! I can assure you." Bahala na kung
saan niya kukunin ang perang pambayad.

"Okay. Dahil pag hindi mo maibibigay ang pera ay sa isang buyer ko na 'to ibibigay.
Gaby, he's willing to double the price! Or even triple it para lang makuha 'tong
building. He's planning to have a business expansion kaya napili niya ang building
na 'to."

No, hindi 'yon maaari! This building is perfect para sa gusto niyang itayong
restaurant. It was already fully furnished. Kailangan na lang ng few retouches at
magiging perpekto na ito!

"Don't worry, I'm sure makakahanap na ako ng pera by next week."

"Alam mo, Gaby, nagtataka ako sayo eh? Mayaman naman ang pamilya mo. The
Fortaleza's are one of the richest and most powerful families in this country. Ang
tataas pa nga ng mga gusaling pag-aari niyo. Hindi ko maintindihan kung bakit
kailangan mo pang maghanap ng pera." Nagtatakang tanong nito.

Tumalim ang tingin niya dito. "My family has nothing to do with this."
Tumaas ang dalawang kamay nito. "Okay! Okay! Hindi na ako makikialam pa sa personal
life mo. Basta ibigay mo lang sa akin next week ang full payment. If not, Gaby, I
have no other choice but to give it to Mr. Hontiveros."

Wait.. Hontiveros? "Hontiveros ba kamo?"

"Yes. Si Greg Hontiveros. Yong may-ari ng Pineglass Production and Green Power
Corporation. I think their planning to have a business expansion anytime this year.
Kaya nga interesado sila sa building na 'to kaya kung ako sayo, kikilos na ako."

"Hmm. Itong si Greg Hontiveros... Ano pang nalalaman mo tungkol sa kanya?"

Tumingin ito sa kanya at sumilay ang nanunuksong ngiti. "So interesado ka din pala
sa kanya ha. Sa pagkakaalam ko, he's single. Ang dami ngang nagkakandarapang
magagandang babae dito pero parang bulag dahil wala namang pinapansin."

"With all that money and don't forget to mention his good looks, tiyak na may nobya
na ito. Unless of course if he's gay." Patuloy ni Fred.
Last time she saw him ay tiyak siyang walang bahid na berdeng dugo ito. He was pure
male all over.

"Malay natin bading pala 'yon. Looks can be deceiving 'no!" Sabi niya kay Fred at
sa sarili. Sana hindi para matuloy ang pinaplano niyang paghihiganti dito.

"I think not. Lalaking-lalaki naman itong kumilos at magsalita. And I'm sure na may
girlfriend na ito. Tinatago lang for some reason."

"Alam mo, Fred, may potensiyal kang maging showbiz reporter eh! Kung nag-sasawa ka
na sa pagiging ahente, mag showbiz ka nalang!" Tumatawang pahayag niya kay Fred.

"Well, hindi pa naman ako nag-sasawa sa trabaho ko. And speaking of work, kailangan
ko nang umalis, Gab. Hinihintay pa ako ng iba kong kliyente."

"Okay, Fred. And thank you so much!" Ngumingiting pasalamat niya dito.
"Naku, Gab! Pasalamat ka talaga dahil classmate tayo noong high school! Kung hindi
ay tiyak sa ibang kliyente ko na 'to binenta." Aalis na sana ito ng may nakalimutan
siyang itanong.

"Uhh, Fred, ano nga pala yung full name ni Greg Hontiveros?"

"Gregory Hontiveros The Third." She smiled devilishly. Oh yes! It's payback time!

_____________________________________________________________________________

*******************************************
[6] Chapter Four - Bree is back!
*******************************************
Chapter 4

Tiningnan muna niya ang sarili sa glass window ng sasakyan niya. She looked
sophisticated and ultra rich. She wore one of her favourite dress na hindi na niya
sinusuot ngayon. It was a black knee-length dress.

Long sleeve venus cut ang style nito kaya makikita ang makinis niyang kutis sa left
arm. Hapit na hapit din ito sa katawan kaya kitang-kita ang kurbada ng katawan
niya. She also wore her 5-inch Jimmy Choo black suede slingback platform pumps.
Naglagay din siya ng konting make-up, just to refine her features. Ito ang get-up
niya noong nabubuhay pa ang mommy niya. But now? She was contented in just wearing
jeans and t-shirt.

Pero iba ngayon dahil may misyon siya. Kailangan niyang ibalik si Bree Fortaleza.
Ang socialite na kinaiingitan ng mga babae at hinahangaan ng mga lalaki.

Ang socialite na binansagang "life of the party" noon. Akala niya namatay na ang
side na 'yon ng sarili niya. You will always be Bree Fortaleza.

Tumungo na siya sa entrance ng gusali. It was one of the tallest buildings she had
ever seen.

Pumasok na siya at diretso na sana sa elevator ng nagsalita ang receptionist.

"Excuse me, Ma'am. Saan po kayo pupunta?"

"Oh, I'm here to see Mr. Hontiveros." She used her sophisticated tone.
"Uhmm. Do you have an appointment with him, Ma'am? Ayaw ho kasi niyang magpaistorbo
ngayon."

"Hmm. I don't need an appointment. I'm his fianc�." At dumiretso na sa elevator.

Hindi na nakapagsalita ang babae. Sa nakita niyang reaction sa mukha nito, sigurado
siyang aabot ng forty years ito bago ma-absorb ang kanyang sinabi.

Ayaw palang magpaistorbo ha! Tingnan lang natin.

Habang nag-aabang sa elevator ay may biglang tumawag sa kanya. "Miss?"

Paglingon niya ay isang lalaki ang tumawag ng atensyon niya. "Hi! I'm Avan Ortiz.
But you can call me 'Vannie'." At inilahad ang kamay nito.

Inabot niya ang nakalahad na kamay ng binabae. Gosh! Akala ko lalaki! He dressed
and acted like one! Pero tinraydor ito ng boses nito. "Hi! I'm Ga-I mean Bree." Sa
pagkakataong iyon, on vacation muna si Gaby.
"It's nice to meet you. Alam mo ang ganda mo, model ka ba o beauty queen?"

Ngumiti siya. "Nice to meet you too. As for your question, nope, I'm not a model or
a beauty queen."

"Ay, bakit naman? I mean you're strikingly beautiful. Kahit ako na bading ay nakuha
ang atensyon. Tamang-tama dahil naghahanap ako ng bagong model para sa Flawless
Skin product namin. You're a perfect model! Makinis ka at maganda. Ang haba pa ng
buhok mo! Tiyak magiging artista ka pag na-discover!" May kinuha ito sa bag nito.
Ini-abot sa kanya ang isang calling card.

"Call me anytime if you're interested, Bree."

"Sure. Pag-iisipan ko 'tong offer mo. By the way, anong floor ang office ni Mr.
Hontiveros?"

"Nasa pinakataas ng building na 'to ang office niya. Kaibigan ka ba ni, Sir Greg?"

Bumukas na ang elevator. "No." Pumasok na siya at pinindot ang 42. "I'm his
fianc�."

Bago tuluyang nag-sara ang elevator door ay kitang-kita niya ang panlalaki ng mata
nito. He looked like he'd seen a ghost. Napangiti siya habang minamasdan ang sarili
sa salamin ng elevator door.

Mukha nga naman siyang modelo kung ganito siya mag-ayos. 5'7" and half naman ang
height niya. Maybe she'll try modelling. Baka malaki ang kikitain niya sa pag mo-
modelo then she can save money for her business.

*******************************************
[7] Chapter Five - Expect the Unexpected
*******************************************
Chapter 5

Pagbukas ng elevator door ay hindi na niya kailangang hanapin pa ang office ni Greg
dahil mismo ang buong floor na iyon ay opisina na nito. Paglabas niya ng elevator
ay nalula siya sa karangyaang nakikita.

Kung puro mamahaling furnitures ang makikita sa bahay nila ay hinding-hindi naman
magpapatalo ang office ni Greg Hontiveros.
Just by looking at the furnitures and equipments ay alam niyang aabot siguro ng
milyon ang halaga ng mga iyon. Taray! Mukhang condo unit ang office ah. Tumingin
siya sa paligid para hanapin ang secretarya nito.

May nakita siyang isang table na may dalawang flatscreened computers. Wow! Required
talagang dalawa? Sosyal talaga!

Nagpalingon-lingon siya baka bigla nalang dumating ang sekretarya. Pagtingin niya
sa Michael Kors niya ay 12:34 na pala. Perfect timing! Lunch break ng sekretarya!

May narinig siyang pag-uusap sa nakaawang na pinto sa may bandang kanan.

Nagmamadali siyang sumugod doon subalit napahinto kaagad nang may marinig siyang
boses ng isang babae.

Sumilip siya at nakitang nakakandong ito kay Greg sa sofa. I thought walang
girlfriend ang ungas na 'to.
"What do you mean, Greg?"

"You know what I meant, Serena. I'm asking you to marry me."

Napanganga siya sa sinabi nito. Marry? Sumilip ulit siya at nakitang umalis na ang
babae sa pagkakakandong kay Greg. Nagulat siya dahil the woman was no other than
Serena Briones. She was one of the most sought-after actresses in the country at
the moment.

Bago nga lang pinalabas ang teleserye nito sa isang chanel. Hindi siya
makapaniwalang may tinatagong relasyon pala ang dalawa. Kaya pala ang ilap ni
Serena pag tinatanong ito tungkol sa love life nito.

Kunsabagay, sa itinatakbo ng career ng babae, natural lang na itago nito ang

relasyon dahil makakaapekto iyon sa image nito.

Pinagmasdan niya si Greg. Guwapo naman ang isang 'to. May sira nga lang sa utak.

"Greg, you know na hindi ko matatanggap ang offer mo, at least not now."
"Why not?"

"Ang dami ko pang gustong gawin sa buhay para sa sarili ko. Madami pa akong mga
planong gusto kong matupad."

Hindi kaagad nakasagot ang binata. Nakaharap ito sa glass window kung saan makikita
ang kabuuan ng Maynila. How could I marry someone who was already in love with
someone else?

She saw Serena hug Greg from the back. "Babe. Just give me little more time, okay?
Meron kasi akong offer from Mirage Productions. It's an international movie and I
think it's a total waste kung tatanggihan ko. Not all Filipino actors or actresses
are given this kind of privilege you know." Paglalambing nito kay Greg.

"Pagkatapos ng movie na 'to ay pwede na tayong mag-usap tungkol sa wedding. Please,

babe. Just this one." At kumawala ito sa pagkayakap kay Greg and kissed him full on
the lips.

Parang may kung anong pagtatanggi siyang naramadaman dahil sa nakita. What the hell
is wrong with you, Gabrielle?
Nakatitig siya sa mukha ng binata. He looked so... sexy. Nang biglang dumilat ang
mga mata nito at nakatingin sa may pinto kung nasaan siya. Tumago kaagad siya
hoping na hindi siya nakita nito.

"I may not be there for you anymore, Serena." Narinig niyang sabi ni Greg sa babae.

"What do you me-" Tumunog ang cellphone nito. Sumilip na naman siya sa loob. Nakita
niyang nakamasid lang si Greg sa babae habang may kinakausap ito sa cellphone nito.

"Greg, that was my manager. Tinatawag na ako. Malapit na daw magsisimula ang
presscon ng teleserye ko. I have to go." Hinalikan ulit nito si Greg sa labi at
tumungo na sa pinto.

Nagmamadali siyang umalis sa may pintuan. Umupo sa swivel chair harap ng

secretary's table at nagkunwaring nababagot. Lumabas na ito sa opisina ni Greg pero
huminto ng nakita siya.

"Who are you and what are you doing here?"

"I'm here to see Mr. Hontiveros." Tumayo siya at nag sukatan sila ng tingin ni
Serena.

"Well, he's busy." Hinead-to-foot siya nito.

"Oh, I think he's not. It's lunch break." Akala mo ha?

May sasabihin pa sana ito ng tumunog na naman ang cellphone nito. Walang salitang
umalis na kaagad ito. Grabe talaga ang mga taong willing i-sacrifice ang minamahal
para sa career. Bobeta!

Huminga siya ng malalim habang kumakatok sa pintuan at walang pagdadalawang

pumasok. Nakita niyang nagsasalin ito ng wine sa baso pagpasok niya. Tiningnan niya
ang kabuuan ng office nito. Very formal but with a touch of class.
Umupo siya sa sofa at pinagkrus ang paa. Nakita niyang nakakunot ang mga noo nitong
nakamasid sa kanya habang umiinom ng alak. "Sino ka? And what are you doing here in
my office?"

Sinasabi niya na nga ba. Hindi na siya natatandaan nito. Nakangiting pinagmasdan
niya ito. "Why, Mr. Hontiveros, I came here to visit you. Para kamustahin ka."

Mas lalong kumunot ang noo nito. Ba't ba kasi ang gwapo nito? Nakakalimutan na niya
tuloy ang pakay niya. "Again, sino ka? Are you here to sell yourself or something?"

Mas lalong lumapad ang ngiti niya. Dapat hindi niya ipakitang nabubuwisit siya dito
dahil siguradong talo siya once she did. "Oh, I don't need to sell myself to you,
Mr. Hontiveros."

"Pumunta ako dito para sabihin sayong tantanan mo na ang Oregon Building. Madami ka
namang ibang pwedeng bilhin aside from that place." Patuloy niya.

Ngumiti ito. "Woman, I don't even know you. Then you dash inside my office acting
like some crazy..." Hindi nito tinapos ang sasabihin.

"Oh, you know me, Greg Hontiveros The Third. Ako ang babaeng pinakulong mo two
nights ago." Ngumingiting pahayag niya.
*******************************************
[8] Chapter Six - Bree's favour
*******************************************
Greg Hontiveros in the HOUSEEEEEEEEEEE!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ------>>>

_____________________________________________________________________________

Kung meron man siyang nakitang pagkagulat ay saglit lang iyon dahil nakatitig lang
ito sa kanyang mukha. "Siguro you're very good with words aren't you? Or better
yet, maybe you offered yourself to the police para makalaya sa kulungan?" Marahas
na tanong nito.

What an actual bastard! If he wants to play dirty, fine! She'll play dirty!

She smiled bitterly. "Alam mo, Hontiveros, sira na nga siguro yang utak mo! But
surprisingly, sa unang pagkakataon ay tama ka! I offered myself to the police para
lang makawala sa kulungan! But it worked didn't it? I'm standing here right in
front of you! See the power of my body? I can do miracles na kahit ang batas ay
pwede kong malusutan." Walang kagatol-gatol na sabi niya. She was so furious
inside. Pero she had to act cool and collected.

She saw his jaw clenched. "Hindi ka lang pala hold-upper, proud whore ka din pala."
"Actually, I can also be a total bitch whenever I want to you know." Nangungutyang
ngumiti siya dito.

"What do you mean?" Nangungunot ang noong tanong nito.

"Leave the Oregon Building alone or else.."

"Or else what, woman?"

She smiled sweetly before answering. "Or else sasabihin ko sa media ang nangyaring
marriage proposal mo kay Serena which of course didn't go well as you expected.
Imagine kung magkano ang ibibigay na pera sa akin once I tell them."

Syempre hindi niya iyon gagawin no! Pero she had to fight back to save herself! The
guy just called her a Proud Whore for God's sake!

The next thing she knew ay nasa tabi na niya ito at hinila ang braso niya. "Wag na
wag kang magkakamaling gawin 'yan."
"Or what, Mr. Suma cum Laude? You're gonna slap my face with your diploma from
Harvard?" Pilit siyang kumakawala sa hawak nito. Pero tila bakal ang pagkahawak
nito sa kanya.

Naglabanan sila ng tingin. Nakikita niyang nagtitimpi lang ito. "No. Ipapakulong
ulit kita until you rot in jail."

"Oh. That's such a harsh thing to say to your future bride, Mr. Hontiveros."
Malamig na sabi niya dito.

Pero na satisfy naman siya sa naging reaction nito. Binitawan na nito ang braso
niya pero nakatitig parin ito sa mukha niya.

"Anong sabi mo?"

Sasagutin na niya sana ito nang biglang bumukas ang pinto. Iniluwa ang kanyang ama
at isang may edad na lalaki. Pero despite of his age ay magandang lalaki parin ito.
Kamukhang-kamukha ni Greg.

"Oh? Gabrielle? Greg? Teka, Gabrielle, anong ginagawa mo dito?" Nagtatakang tanong
ng papa niya.
"This beautiful lady right here is your Gabrielle, Miguel?" Tanong ng ama ni Greg
kay papa na tumango. Bahagyang nakakunot-noo sa kanya.

Nakita niyang palipat-lipat ang mata ni Greg sa akin at kay papa. Halatang hindi pa
na a-absorb ang mga nalaman. Nilapitan siya ng papa ni Greg at inakbayan. "Well,
let me do the honor of introducing myself. I'm Gregory Hontiveros Jr. but my
kumpadre's call me 'Goryo'. Pero you can call me 'Tito' o 'Dad' if you want."
Ngumiti ito sa kanya na ginantihan niya din.

"It's a pleasure to finally meet you, Tito Goryo."

Buti pa 'tong si Tito Goryo, mabait at malambing. Hindi katulad ni Greg na masungit
at nakakainis. Tiningnan niya si Greg. Nakatingin lang ito sa kanya. Hindi niya
mabasa ang reaksyon nito. Nilabian niya nalang ito. Well, bahala ka diyan sa buhay
mo!

"Greg, napag-usapan na natin ito kagabi diba? Hindi lang namin inaasahan ng Tiyo
Miguel mo na madadatnan naming dito ngayon si Gabrielle." Ngumiti si Tito Goryo sa
kanya.
"Well, mukha namang kumportable kayo sa isa't isa, why don't we discuss about the
wedding already?" Masiglang patuloy nito.

"Dad, there's no really need to rush-" simula ni Greg pero naunahan niya kaagad
ito.

"That would be a great idea, Tito! No need to waste precious time." At ngumiti ng
ubod ng tamis kay Greg na matalim ang tingin sa kanya. Suffer you bastard!

"Good! It's settled then. How about we talk about the wedding tonight? Tiyak akong
magtatampo si Olivia pag hindi natin iyon isinali sa usapan." Ngumingiting pahayag
ni Tito Goryo. Tiningnan niya ang papa niya. Mukhang masaya naman ito.

"Okay then! Gabrielle, I'm sure you're not busy tonight. Wag na wag mo 'tong
palalampasin." Saad ng papa niya. She wasn't that stupid enough not to know that it
was a warning for her. Na kapag palalampasin niya iyon ay tiyak lagot na naman
siya.

"I wouldn't miss it for the world, Pa."

"Greg, are you free tonight?" Tanong ni Tito Goryo dito. Tiningnan muna siya ng
ungas bago sumagot.

"Actually, I already have an appointment with some of my associates."

"Which I'm sure he can cancel. Right, Greg?" Inosenteng tanong niya dito.
Associates my ass! Alam kong tatakas ka lang at makikipagkita kay Serena. Well,
Sorry Greg, but I wouldn't allow that to happen.

"Oo nga naman. What can be more important than planning your own wedding?"
Rhetorical question fired away by Tiyo Goryo.

She heard him sigh deeply before answering. "Yeah. Sure. I'll just cancel it. I'm
just as thrilled as you are for planning this gorgeous wedding." Sarcastic na sagot
nito na ikinatawa ni papa at Tiyo Goryo.

Nag-usap muna si Greg, Tiyo Goryo at Papa tungkol sa negosyo. Umupo muli siya sa
sofa at pinagmasdan si Greg.

Wala naman talaga siyang planong magpakasal dito. Pero sa pinagsasabi nito sa kanya
kanina plus arresting her the other night, this wedding will be a perfect trap for
him. Ngayong nalaman din niyang tinanggi ni Serena ang marriage proposal nito, she
couldn't think a more perfect way to torture him. The odds are definitely in her
favour.

_____________________________________________________________________________

Hunger Games lang? Hahaha! Nabasa niyo na ba yung trilogy? Alam kong hindi related
yung question ko sa story pero Hunger Games fanatic lang talaga kasi ako (: Naku!
Maiinis talaga kayo sa ending ng Mockingjay! No joke. >.<

*******************************************
[9] Chapter Seven - The Deal
*******************************************
I had really fun writing this chapter. Sana magustuhan niyo 'to (; xx

Gusto kong idedicate kay Miss Piey. Kasi pareho kaming Potterhead (: Haha!

_____________________________________________________________________________

Nagpaalam na si Papa at Tiyo Goryo dahil may pupuntahan pa daw ang mga ito.

Nang naiwan na sila ni Greg ay nagsalin ulit ito ng alak. "Why didn't you
disagree?" Tanong niya dito.

"Will it make any difference? They've been planning this wedding for more than a
decade." At ininom ang alak.
"So alam mo na pala ang mangyayari? Eh ba't hindi ka nagpakasal sa iba?"

"You witnessed what happened." Walang ganang sagot nito.

Ay! Oo nga pala! Basted nga pala 'to.

"Ikaw. Why did you agree? At mukhang excited ka pa which is alam naman nating
dalawa na kinamumuhian natin ang isa't isa." Naguguluhang tanong nito.

"I have my own reasons."

"Which are?"

"None of your business."

Tumawa ito ng mahina. "I didn't expect you at all to be Tiyo Miguel's Princess.
Naguguluhan pa nga ako hanggang ngayon. Of all women in this planet ay ikaw pa
talaga ang pakakasalan ko." Ngumiti ito ng pagkapait habang umiiling.

"At ikaw. Of all men in this planet, sa isang sira ulo lang pala ako mababagsak."

"We can have divorse."

"Which is hindi ko pipirmahan pag hindi mo ibinigay sakin ang Oregon Building."
Taas noong pahayag niya.

Tiningnan muna siya nito. "Why do you want it so much?"

"Again.. None of your business."

Umupo ito sa swivel chair nito at pinagmasdan siya. "Okay. Bibilhin ko ang Oregon
Building under your name pag hindi mo sasabihin sa media ang nangyari kanina."
"Okay." Yes! Magiging akin na talaga ang Oregon Building!

"And we will have divorce once nasayo na talaga ang Oregon Building. Yan lang naman
talaga ang dahilan kung bakit mo ako bina-black mail diba?"

"Exactly. After 6 months ay magpapafile tayo ng divorse." Nahulaan kaagad nito ang
plano niya. Suma cum Laude nga diba?

"With your attitude-"

"And your attitude ay tiyak na matatanggap na nila na pinilit nating makilala at

mapakisamahan ang isa't isa. Ngunit hindi lang talaga tayo nagkakasundo." Ngumiti
ulit siya.

"Right. We will have our freedom after six months. But..."

"But what?" Nakakunot-noong tanong niya.

"I'll agree with all of this pero syempre gusto kong may mapakinabangan din out of
this marriage." Ngumiti ito. Gosh! Para siyang commercial model sa isang
toothpaste!

"And ano naman iyon?"

"Great hot sex." Walang ka gatol-gatol na sagot nito.

Wait? WHAT?! Tama ba yong narinig ko? OH MY GOSH!!! Anong gagawin kooooo!

"What?! What do you think of me?! That is the most-"

"Oh? Ba't parang gulat na gulat ka jan? And why are you acting like you're some
kind of a virgin? You offered yourself to the police remember? Ikaw pa nga mismo
ang nagsabi niyan."

Oo nga pala. Teng ene! Mukhang ako pa ata ang maiipit sa sitwasyon na 'to eh! I was
winning kanina! Bakit bumaliktad?! Sheeeemas!

"I know. But-"

"But what, Soon-to-be-wife?" Nangungutyang tanong nito.

"Nothing. Okay! Yan lang naman pala ang gusto mo." Nagkukunwaring bored na sagot
niya. Na para bang ilang beses na siyang nakarinig ng ganoong klaseng proposals.
Patay ka talaga, Gabrielle!

"And don't worry. I'll never let you bore my children. You're not the type of woman
I'm planning to spend the rest of my life with anyway."
"Same goes from here." Ouch! Ang sakit naman nitong manalita. Ungas talaga!

"So we're just going to get married because of sex then. No emotional attatchment."

"No falling in love with each other." Dugtong niya.

"Of course. But what if kung may na in love sa ating dalawa?" Tanong nito na matiim
ang tingin sa kanya.

"Then.... He or she will have to face the consequences then."

"Deal." Seryosong saad nito.

"Deal." Tumayo siya and smiled seductively. Lalabas na sana siya ng office ng bigla
itong nagsalita.
"Oh, and Gabrielle?"

"Yes?" Lumingon siya dito. Nakatitig ito sa kanya. Feel niya tuloy para siyang
nakahubad sa harap nito. Ang grabe kasi makatingin! Whew!

"If I'm not satisfied with your... performance... You will never have the Oregon
Building."

____________________________________________________________________________

Hope you liked this chapter. Vote and Comment ha? ((; xx

*******************************************
[10] Chapter Eight - In Need of Help
*******************************************
Hihi. Naloka kayo sa last Chap ano? Lols.

Gusto kong idedicate ang chapter na 'to kay Summer_snow. Nasisiyahan kasi ako sa
mga comments niya. Rock on, girl! \m/

_____________________________________________________________________________

Paglabas niya ng building ay tinawagan niya kaagad si Maddison. One of her trusted
friends sa buong daigdig. Pero as usual, hinang-up siya nito dahil nasa kalagitnaan
daw ito ng luncheon meeting. Tatawagan nalang daw siya nito pagkatapos. Workaholic
talaga!
Sunod niyang tinawagan si Kyra. Isang commercial model na kaibigan niya. They've
known each other ever since college. Classmates kasi sila sa halos lahat ng
subjects noon kaya lagi silang magkasama kahit north and south yung attitude nila.
Masyado kasi itong liberated at taklesa.

"Kyra! Anong gagawin ko? I mean I'm not good at this! Wala talaga akong nalalaman
tungkol sa sex na iyan! Except masakit daw talaga ito sa first! Gosh! Ba't ba kasi
ako pumayag! Ba't pa kasi ako pumunta dito! Aughhh! I hate myself for being so
stupid!" Litanya niya sa kaibigan.

Sinabi niya dito ang nangyari kanina sa office ni Greg pero hindi niya isinali yung
tungkol kay Serena and Greg. Mahirap na.

"Calm your tits, friend! I have lots of experiences that I can teach you. Meet me
tonight at The Pyramid."

"I can't! May pupuntahan kasi ako mamayang gabi. How about this afternoon? Mga 4pm?
Pero sa Starbucks nalang tayo magkita. Ang ingay-ingay kasi sa The Pyramid eh."
"Hay naku! Asan na ba kasi yung si Bree Fortaleza na palagi kong kasama mag night
out? Ba't pinalitan ni Gaby na talo pa yung lola ko sa pagiging manang!"

Tumawa siya sa sinabi nito. "She's still here. Pero let's just say she became older
and wiser."

"Whatevs! Dun tayo sa Atrium na Starbucks. Malapit kasi dito sa condo ko. Well, I
better go. I have to experiment pa you know, para madami akong maituro sayo
mamaya." At tumawa ito ng pagak.

"May kasama ka jan?" Paninigurado niya. May narinig kasi siyang boses ng lalaki
kanina habang nag-uusap sila.

Hindi na siya nito sinagot. Pero bago niya natapos ang call ay hindi nakaiwas sa
kanya ang daing nito sa kabilang linya. She sighed deeply. Natatandaan niya ang mga
sinabi nito sa kanya noong college pa sila. Kyra loves talking about her sex life.
Kung sino yung latest at kung sino yung pinakamagaling.

Kahit professor nga nila noon ay pinatulan nito! Grabe talaga no? Gugustohin niya
mang iwasan ito ay hindi niya magawa. Even though she's liberated ay matulungin
naman ito. Ilang beses na siyang tinulungan nito at vice versa.
Tiningnan niya ang Michael Kors niya. 1:27 na pala. Hindi pa siya nag-lunch.
Nagagalit na yung mga alaga niya sa bituka. Pumasok na siya sa kanyang sasakyan at
tumungo sa isang seafood restaurant. Lobsters and crabs are her favourite! Lalong-
lalo na pag nagugutom siya.

Susubo na sana siya ng biglang tumawag si Maddison. "Oh, Maddie?"

"Girl, sorry talaga kanina ha? Ang strikto kasi ng ka-meeting ko eh! Talo pa yung
lolo ko! Ang sama nga ng tingin sakin nung tumawag ka! Nagsasalita kasi siya nun!
Hahah! Well? Anong chika?"

"Mamaya nalang tayo mag-usap, Mad. Kumakain pa ako eh. Ang ganda talaga ng timing
mo! Susubo na sana ako eh nag-ring bigla yung phone! Kita nalang tayo mamaya sa
Atrium. 4pm sa Starbucks. Free ka?"

"Wait, tingnan ko muna yung schedule ko." Grabe! Ito na siguro ang pinaka-busy sa
lahat ng kakilala niya. May-ari kasi ito ng Texture and Style Company. Gumagawa
sila ng iba't ibang klaseng tela at nagpaplano ata itong mag pa-expand kaya
masyadong busy.

"So ano?" Tanong niya.

"I'm free! Yes! Makaka-chika talaga tayo mamaya! O sige. Kumain ka na muna. Kita
lang tayo mamaya. Bye!"

YES! MAKAKAKAIN NA TALAGA AKO!

Nakakailang subo na siya ay may tumawag na naman sa cellphone niya pero this time
ay ang papa niya. Uminom muna siya ng tubig bago sinagot ang call.

"Yes, Pa?"

"What we're you doing kanina sa office ni Greg?"

OHMYGOD! Pati ba naman yun itatanong?

"Oh, I just went to apologize sa nangyari two nights ago." Pagdadahilan niya.

"Akala ko kung ano na naman ang ginawa mo."

"Kung tinatanong mong hinold-up ko siya ulit kanina ay hindi, pa. Wala akong
ginawang kalokohan kanina kahit nakakagulat para sa inyo." Sarkasmo niyang sagot.

Narinig niyang huminga ito ng malalim. "Anak, ginagawa ko lang ito para sa
ikabubuti mo."

"I know. I know. Dahil wala na talaga akong pag-asang magbago."

"Anak-"

"Well, I gotta go, pa. Magkita nalang tayo mamaya sa bahay ng mga Hontiveros." And
she ended the call. Kung hindi niya tatapusin ay tiyak aabot ng isang oras ang
litanya nito.
Nakakalungkot isipin na hindi na sila close ng papa niya. They we're very tight
noong nasa high school at college pa siya. Pag hindi nga siya makatulog sa kwarto
niya noon ay pumupunta siya sa kwarto ng parents niya at hihiga sa tabi nito.

Pareho din silang adventurous. Pumunta pa nga sila sa Mt. Apo noon. Hindi sumama
ang mommy at mga kuya niya dahil hindi daw nila trip ang umakyat ng bundok.

Pero nagbago iyon lahat ng nawala ang mommy niya. Naging mas mahigpit ito sa kanya.
Lahat ng kilos niya ay dapat alam nito. Malapit nga siya kunan ng Personal
Bodyguard na mahigpit niyang tinutulan. Kung anuman ang pinagsamahan nila noon ng
papa niya ay tuluyang nawala nang magsimula siyang magrebelde.

Ayaw niya naman talagang tuluyang mawala ang closeness nila ng ama niya pero hindi
niya talaga kayang maging rag doll nito.

If only I could turn back time.

_____________________________________________________________________________

Sana nagustuhan niyo. (: If you do, please vote and comment. Thanks a lot! xx

*******************************************
[11] Chapter Nine - Venus' Secrets
*******************************************
Kayooooo haaaaaa! Excited na excited talaga kayo sa PERFORMANCE. Hahahaha!
Nakakaloka kayo. (:

_____________________________________________________________________________

Pagkatapos niyang kumain at magbayad ay umalis na siya sa restaurant. 2:20 na ang

oras. Pupunta nalang siya sa Atrium at magpasyal hanggang 4pm. Pagdating sa mall ay
pumasok siya sa isang bookstore. Tumungo siya sa Adult section.

Modern Kama Sutra. Cosmo Kama Sutra. Aqua Kama Sutra. Supercharged Kama Sutra. Wow!
Nakakatakot naman ang title ng mga libro na 'to! Supercharged? Ano yun? Parang
battery lang?
Kinuha niya ang Modern Kama Sutra at binuksan ang first page upang mabigla. Isang
buong page puros sexual positions! Gosh! Hindi ko ata 'to kaya! Ibinalik niya ang
libro sa shelf at umalis sa section na iyon. Kay Kyra nalang talaga ako hihingi ng
advice.

Naglakad-lakad siya sa loob ng Atrium hanggang sa nangalay na yung mga paa niya.
Naisipan niyang pumunta nalang sa Starbucks. Wala rin naman siyang ibang
pupuntahan.

Napansin niyang kanina pa siya tinitingnan ng mga taong nakakasalubong niya. May
dumi kaya ako sa mukha? Dumaan muna siya sa Restroom bago pumunta sa Starbucks.

Okay lang naman yung face ko ah? Hindi naman nag smudge yung make-up. Nagkibit
nalang siya ng balikat. Baka nagagandahan lang sa kanya yung mga tao. Hihihih!
Yabang!
Pagtingin niya sa orasan ay 3:50 na. Umorder na siya ng tatlong Cookie Crumble.
Ilang saglit lang ay dumating na si Maddison. Nakasuot pa ito ng corporate attire
nito. Kahit pang office lang ang suot nito ay parang fashion statement pag ito ang
nakasuot.

Three-fourths white crisp polo na naka tuck-in sa kulay tangerine na bandage skirt.
Meron pa itong scarf sa leeg. Nakatali ang mahaba nitong buhok into French bun.
Mukha talaga itong business woman. And Maddie always has this independent and
confident aura in her. Kaya nga madaming nagkakagusto rito pero wala naman itong
pakealam.

"Girl! Kanina ka pa ba dito?" Hinalikan siya nito sa pisngi at umupo sa harap

niyang upuan.

"Hindi, bago lang! Nag gala lang ako saglit dito sa Atrium."

"Okay. Teka! Mukhang babae ka ata ngayon ah? High heels, make-up, black mini dress?
How are you, Bree Fortaleza? Long time no see." Ngumingiting pahayag nito.
"Loka! May misyon kasi ako kanina! Palpak din pala. Linte talaga!"

At ikinuwento niya lahat-lahat ng mga pangyayari kanina. Pati yung kay Serena at
Greg ay nasabi niya. Nadulas kasi siya.

"Talaga? Mag-jowa pala ang dalawang yon? Di halata ha. Ang galing nilang magtago!
Pero teka, bakit mo naman sinabing ibinigay mo yung sarili mo sa mga pulis? Ikaw
tuloy yung naiipit."

"Nainis kasi ako sa kanya eh! Edi pinatulan ko din siya!"

"Hay! So sa akin ka hihingi ng advice? Alam mo, isa lang talaga yung masasabi ko,
ipagtapat mo sa kanya na virgin ka at wala ka pang karanasan sa mga lalaki. Siguro
hindi ka naman pipilitin ng kumag na 'yon. Men prefer experienced women you know."

"Pero hindi yun ganun kadali! Kung wala siyang mapapakinabangan sa marriage namin
eh baka hindi niya ibigay sakin yung Oregon Building!"

"Papautangin nalang kita ng pera para hindi kana namomroblema jan!"

"Yun nga naisip ko, pero na remember ko sabi ni Fred that Greg's willing to double
the price or even triple it! Kung wala siyang mapapakinabangan sa marriage eh tiyak
bibilhin niya talaga yung building."

"Hindi naman siguro."

"He's a business man. I think gagawin niya talaga yon."

May sasabihin pa sana ito pero dumating na yung order niyang Cookie Crumble.
"Wait, bakit tatlo?"

"Pupunta si Kyra. Late na nga 'yon eh. 4:40 na oh! 4pm yung usapan." Hindi naman
nakakagulat dahil palagi naman talaga itong late.

Nakita niyang umasim ang mukha nito. Hindi kasi talaga nagkakasabwat si Maddie at
Kyra. Kung malayong-malayo ang ugali nila ni Kyra ay mas lalo na si Maddie rito.
Nasa magkabilang mundo talaga! Total opposite silang dalawa. From the clothes they
wear up to their personalities.

"Hindi ko alam ininvite mo pala siya."

And as if on cue ay dumating na si Kyra. Nakasuot ito ng isang black see-through

long sleeves and mini denim shorts. Naka black leather boots din ito na hanggang
tuhod. Para itong lumabas galing sa isang fashion magazine. Paglapit nito sa amin
ay bigla itong tumigil.
"What are you doing here?" Tanong nito kay Maddie.

"Nice seeing you too, Kyra." Sarcastic na sagot ni Maddison.

Inirapan nito si Maddie at umupo sa tabi niya. "Hi, Best! Sorry kung na late ako
ha? Matagal kasing natapos yung session ko with Geoff eh."

Tumawa bigla si Maddie. Nakita niyang dumilim ang mukha ni Kyra.

"May nakakatawa ba sa sinabi ko?" Nakataas ang isang kilay na tanong nito kay
Maddie.

"Lahat naman talaga ng sinasabi mo nakakatawa. Eh wala kasing kwenta eh."

"What?! Why you bit-" akmang tatayo ito at susugurin si Maddie pero hinawakan niya
ang kamay nito.

"Please. Wag na kayong mag-away. I know you two hate each other pero please. Let's
just be civil." Pakiusap niya sa dalawa. Mukhang mali ata yung desisyon niya na
ipagsama ang dalawang 'to.

Noon kasi ay ininvite niya din ang dalawang kumain sa labas. Actually, hindi naman
talaga magkakilala ang dalawa. Nakilala niya si Kyra noong college samantalang
nakilala niya naman si Maddie noong burial ng mommy niya.

Nagkainitan na ang dalawa from the moment they laid there eyes with each other.
Hindi niya alam kung bakit pero kahit anong gawin niya ay hindi talaga nagkakasundo
ang dalawa.

"Ok. Let's get down to business. May problema ka dahil wala kang kaalam-alam
tungkol sa sex hindi ba?" Diretsang tanong ni Kyra.
"Yes. Wala talaga akong nalalaman kundi masakit daw talaga 'to at first. I don't
know how to impress a man sexually. And-"

"Chill! Ibibigay ko 'to sayo ang favourite book ko. You will learn everything! How
to kiss, where to touch, and how to make your man moan like a wounded animal." At
may kinuha ito sa bag na isang maliit na libro. Iniabot nito sa kanya iyon pero
naunahan siya ni Maddie kunin ito.

"Venus' Secrets: Find fulfilment in love. Wow! Lumang-luma na 'to ah? Ilang dekada
na kaya 'to? Pinamana 'to sayo ano?" Tanong ni Maddie kay Kyra, smirking.

"Akin na nga yan!" Hinablot nito kay Maddie ang libro at ibinigay sa kanya. "This
will help you, best. Chika mo sakin pagkatapos niyong mag make love ha?" Tumawa ito
ng malakas.

"Pervert. Sikretong mag-asawa 'yon tapos aalamin mo? Ano? Ilalagay mo sa diary mo
ang pinag-gawa nila? Jeez." Lukot-mukhang sabi ni Maddie.
"Alam mo, inggitera ka lang dahil siguro ang boring ng sex life mo!" Si Kyra.

"Ok. Tama na 'to! I think this will help me. Thank you so much sa inyong dalawa!"
Singit niya. Baka kung saan pa aabot ang palitan ng mga ito.

Inubos na niya ang kanyang Capuccino at tumayo. "Well, I have to go. Bibiyahe pa
ako papuntang Bulacan. Doon kasi ang bahay ng Hontiveros."

Tumayo na din si Maddie. "I have to go na rin. May pupuntahan pa ako." Hinalikan
siya nito sa pisngi at umalis na.

"Ba't mo ba naging kaibigan iyon? Ang boring kasama!" Sabi ni Kyra habang iniinom
ang Capuccino.

"Hindi siya boring. Actually, masaya siyang kasama. Hindi lang talaga kayo
nagkakaintindihan."
"Whatevs. So, goodluck nalang!" Pagkatapos niyang magpaalam ay umalis na siya.

Tumungo na siya sa kanyang sasakyan at nagmaneho papunta sa bahay ng mga

Hontiveros.

_____________________________________________________________________________

Team Maddie o Team Kyra? Hahahaha! (;

*******************************************
[12] Chapter Ten - Lost and Cold.
*******************************************
Currently reading Fifty Shades of Grey. Sinong may alam tungkol sa book na 'to? ((:
Chika tayo!

Car nga pala ni Gab (: ->

_____________________________________________________________________________
Oh no... Was it left or right? Kanina pa siya naliligaw sa subdivision kung saan
nakatira ang mga Hontiveros. Halos magkapareho lang kasi ang disenyo ng mga bahay.

Ilang beses niya na ding tinawagan ang papa niya pero out of coverage area ito.
Tinawagan niya na din ang mga kapatid niya pero wala namang sumasagot. Haaay
nakooo!

Actually, nakapunta na siya sa bahay ng mga Hontiveros noon habang buhay pa ang
mommy niya. Pero hanggang gate lang siya dahil may kinuha lang naman ang papa niya
kay Tito Goryo. At hindi din naman siya nag pa-pay attention sa directions that
time dahil nag-uusap sila ng mommy niya.

Nadaanan niya na naman ang yellow na bahay na may tatlong pine trees sa gate. Pang
limang beses ko na 'to nadaanan ha? Ini-engkanto ba ako? Baliktarin ko kaya 'tong
damit ko?

Liliko na sana siya sa kanan ng may biglang sumulpot na sasakyan. Malapit siya
nitong mabangga kung hindi niya nakabig yung manibela pakaliwa.
Gago yung driver na yun ah! Kitang-kita na intersection eh wala namang pakialam! At
hindi pa talaga huminto para mag-sorry! Nakita niyang isang Red Convertible Jaguar
ang sasakyan ng kaskaserong driver bago lumiko sa kabilang kanto. Mabunggo ka sana!

Tatawagan niya na sana ulit ang papa niya ng biglang na-off ang kanyang cellphone.
Oh no!!!! Dead battery na ako! Holy shiz! Could this night get any worse?! And at
that moment ay biglang umulan ng malakas. Oh great! Now what?

Liliko na sana siya sa kanan ng biglang tumigil ang sasakyan niya. Oh no! Oh no! Oh
no! Puno pa naman yung gas tank ko ah? Kinuha niya ang payong sa compartment at
bumaba ng sasakyan. Nakita niyang flat ang dalawang gulong sa harapan. Napamura
siya.

Tiningnan niya ang paligid para humingi ng tulong pero wala namang katao-tao ang
kalye. Eh sino namang gago ang lulusong sa ulan na ganito kalakas?
Pumasok siya ulit sa sasakyan at nagdasal na sana ay titila na ang ulan. Natatakot
pa naman siya sa kulog at kidlat. Giniginaw na din siya dahil nabasa siya ng ulan
kanina kahit nakapayong na siya. Lord, Please! Save me!

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Greg's POV

"Nasaan na kaya si Gabrielle? Kanina pa dapat 'yon dumating eh." Nag-aalalang

tanong ni Tiyo Miguel.

"Baka naisipan niya hong hindi nalang pupunta." Sabi niya. Baka nga naman naduwag
ito sa kanya kanina kaya nag-back out. Nakita niya kasing namutla ito kanina bago
ito tuluyang lumabas sa office niya.
"That's impossible. I know she would come." Hindi na mapakali si Tiyo Miguel at
naglakad-lakad sa harap nila ng mommy at daddy niya.

"Goryo. Baka naman nasiraan siya ng sasakyan? Ang lakas kasi ng ulan kanina pa. O
baka naman naligaw siya dito?" Nag-aalala na din ang mommy niya. Pahamak talaga ang
babaeng 'yon! Pinapaalala pa niya ang mga tao kung nasaan siya!

Kararating niya lang galing sa isang meeting at nagugutom na kaya nga siya nag
mamadaling umuwi dahil kumakalam na ang tiyan niya. Malas talaga!

"Why don't you call her, Miguel?" Tanong ng daddy niya.

"Dead battery yung cellphone ko. Hindi ko rin memorize ang cellphone number niya."
Kulang nalang ay ibato nito sa dingding ang hinahawakang BlackBerry.
"Baka naman papunta na 'yon dito?" Nagbabakasakaling tanong ng daddy niya. Nakikita
niya na ring nag-aalala na ito.

"I think she's lost. She only came here once noong nabubuhay pa si Constance.
Hahanapin ko muna siya." Akmang aalis na ito ng bigla siyang nagsalita na kahit
siya ay ikinagulat iyon.

"Don't worry, Tiyo. I'll find her and bring her home safe." Did I just say that?

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Mga bente minuto na din siyang palibot-libot sa subdivision pero hindi parin niya
nahahanap si Gabrielle. Hindi pa naman niya gaanong nakikita ang kalsada dahil sa
lakas ng buhos ng ulan. Saan kaya ang babaeng 'yon?
Babalik na sana siya sa bahay ng may matandaan siya kanina habang pauwi siya. Meron
siyang malapit na makabunggo na sasakyan sa may main intersection. One way lang ang
daan doon kaya nagulat siya dahil liliko sana ito sa daan niya. Of course!

Mabilis niyang tinahak ang daan papunta sa main intersection. Pagdating niya doon
ay may nakita siyang isang kulay pula na mini-cooper na nakaharang sa daan. He
sighed deeply. Panira talaga ng araw ang babaeng 'to!

Bumaba siya ng sasakyan dala ang isang malaking payong. May tao kaya sa loob?
Parang wala naman eh.

Paglapit niya sa sasakyan ay kinatok niya ang bintana. Heavely tinted kasi yung
window kaya hindi niya maaninag kung may tao ba sa loob o wala. Kinatok niya ulit
ang bintana but this time ay mas malakas na. No response pa rin. Baka umalis na
'yon?

He opened the car and was surprised dahil hindi iyon naka-lock. Pag silip niya sa
loob ay nakita niyang nakayuko ang ulo nito sa manibela and was shaking violently.
Jesus Christ!
"Gabrielle?" Tawag niya dito. Wala pa rin itong kibo. Hinawakan niya ang balikat
nito para gisingin pero nagulat siya dahil ang init-init nito. Hinawakan niya ang
noo nito at alam niyang inaapoy na ito ng lagnat.

"Gabrielle? Gising! I have to bring you home! You're burning hot!" Nakita niyang
dumilat ito. Ilang saglit lang ay humagulgol na ito ng iyak.

"Daddy? Bakit ngayon ka lang? Giniginaw na ako. Please bring me home." Umiiyak na
sabi nito at niyakap siya ng mahigpit. Bigla siyang sinunggaban ng awa. Oh,
Gabrielle! What am I gonna do with you?

"Uhmm.. Gabrielle, I'm not your father. Si Greg ito." Pagtingin niya sa mukha nito
ay nakapikit na ulit ito. Kinuha niya ang purse nito sa passenger seat at ang susi
na naka-ungot parin sa ignition. He locked her car and carried her securely in his
arms.
Pinaupo niya ito sa passenger seat. Pag pasok sa sasakyan ay hinubad niya kaagad
ang kanyang leather jacket at ipinulupot sa katawan nito.

"Don't worry, Gabrielle. I'll bring you home safe." At hinalikan ang noo nito.

_____________________________________________________________________________

What if kaya kung nangyari sa 'tin yung kamalasan ni Gab sa chap na 'to? Hahaha!
Okay lang. Basta ba may isang Greg ang magliligtas din sa akin :D

PS.

The next chapter is very... hot! <:

*******************************************
[13] Chapter Eleven - That was close! Phew!
*******************************************
Chapter 11

Gaby's POV

Pagmulat niya ng mata ay biglang sumakit ang ulo niya. Anong nangyari sakin? Umupo
siya sa kama at pinagmasdan ang paligid ng kwarto. Asan na ba ako? Hindi naman 'to
ang kwarto ko ah! Bababa na sana siya ng kama nang ma-realize niyang naka bra at
panty lang siya. Oh no!!! Ni-rape ba ako?

Nakita niyang biglang bumukas ang pintuan sa may bandang kanan. Lumabas si Greg na
aside sa puting towel na nakapulupot sa bewang nito ay wala nang ibang suot.
Nakatitig ito sa kanyang mukha hanggang sa bumaba iyon sa dibdib niya.

"PERVEEEEEERT!" Tinabunan niya kaagad ng kumot ang katawan niya. Ngayon para na
siyang suman. Nakita niyang ngumiti ito ng bahagya habang kumukuha ng mga damit sa
cabinet nito.

"How are you feeling? Masakit ba ang katawan mo?" Tanong nito.

OH MY GOD!!!! May nangyari pala talaga sa amin kagabi!

She had to act cool. "I feel great actually! Never been better! How about you? Did
you enjoy last night?" Sana tinamaan nalang ako ng kidlat kagabi.

Nakita niyang kumunot ang noo nito. "Enjoyed?"

"Yeah! I mean masaya ka ba last night?" Parang hindi niya ata nagustohan yung
performance ko! Eh hindi ko din naman natatandaang nag-sex kami kagabi ah?

Mas lalong kumunot ang noo nito. "Why would I enjoy last night? You we're sweating
like a pig! Kailangan pa kitang punasan every five minutes!"

Nakakahiyaaaaaaaaaaaaaa! I was sweating like a pig?! Oh my God! I will never have

sex with him or any man ever again! Nakakahiya ka, Gabrielle! Jeeez.
"Oh, really? That's strange. Whenever I had sex with someone ay hindi naman ako
pinapawisan na parang baboy ah." Pagkukunwari niya. Lord! Lamunin niyo nalang ako
please! Hindi ko na carry ito!

"What did you just said?" Seryoso na tanong nito.

Nagalit ata sa sinabi ko. "Sabi ko hindi naman talaga ako pinapawi-" Naputol ang
sasabihin niya ng bigla itong tumawa. Bastos talaga! Sinabihan na nga ako na para
akong baboy pag pinapawisan, tinatawanan pa ako! "May nakakatawa ba sa sinabi ko?"

"Wala. I'm sorry. Meron lang akong naalalang nakakatawa." Bahagya pa itong tumatawa
habang pinupunasan ng face towel ang buhok nito.
Sira ulo talaga! Tumatawa tapos wala namang nakakatawa! "Well, okay then. Maliligo
narin ako. Do you have an extra towel?" Tumayo siya at lumapit dito wearing only
her panties and brassiere. Nakatalikod ito sa kanya kaya hindi siya nito nakikita.

"Yeah. It's in the cabinet." Turo nito sa isang cabinet.

"Can I borrow yours?" Malanding tanong niya dito. Hahaha! Ano kaya ang magiging
reaksyon ng kumag na 'to.

Lumingon ito sa kanya. Nakita niyang nilakbay ng mga mata nito ang katawan niya.
"Yeah, sure." Kinuha nito ang tuwalyang nakapulupot sa bewang at ibinigay sa kanya
leaving him with nothing on.

It was too late to close her eyes dahil nakita niya na ang hindi dapat makita. Oh
my Gosh! Hihimatayin ata ako dito eh! Naramdaman niyang lumapit ito sa kanya.
Closing the distance between them.
"Why are you closing your eyes?" Bulong nito sa kanya. Nararamdaman niya din na
ilang pulgada lang ang layo ng mukha nito sa kanya. His breath was brushing her
face.

Ulol! Tinatanong pa ba 'yon? Eh nakahubad ka sa harap ko! "I-uh-uhmm."

"Speechless, sweetheart?" Pang-aasar nito sa kanya. Naramdaman niyang ina-unhook

nito ang bra niya. Patay! Hindi pa ako nakabasa nung book na binigay ni Kyra!
Kailangan ko munang i-master iyon bago namin gawin 'to ulit!

Tumikhim siya at nagmamadaling umiwas dito. "Maliligo na ako." Pagkasabi noon ay

mabilis pa sa kabayo ang pagpasok niya sa banyo. Sumandal siya sa likod ng pintuan
at pini-playback sa kanyang isip ang nangyari bago lang.

Nawawalan siya ng lakas pag lumalapit ito sa kanya. Hindi siya nakakapag-isip ng
mabuti pag masyado itong malapit. Next time, she had to distance herself from him.
Dahil kung hindi? Tiyak. Siya ang uwing talunan.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Greg's POV

Natatawa siya habang pini-playback sa isip niya ang mga nangyari bago lang. The
woman actually thought they had sex last night! Grabe kasi ito pag pinawisan kaya
hinubad niya nalang ang suot nitong pajama's na pinahiram ng mommy niya.

Akala siguro nito ay may nangyari sa kanila dahil naka bra at panty nalang ito
pagka-gising. Hindi nalang niya itinama ang inaakala nito.

Pag-uwi nila kagabi ay hindi na natuloy ang meeting para sa kasal. Nawalan kasi ng
malay si Gabrielle at inaapoy ng lagnat. Buti nalang nagising ito ng mga ilang
minuto para kumain kahit konti lang at para ipainom ng gamot.

Nag-decide ang mommy niya na doon nalang magpahinga sa bahay nila si Gabrielle. She
ended up sleeping beside him. Pakiusap na din kasi ng mommy niya.
Natatawa na naman siya habang pini-playback niya ang reaksyon nito noong hinubad
niya ang tuwalya sa bewang niya. Alam niyang inaasar lang siya nito ng tinanong
siya kung pwede nitong hiramin ang tuwalya niya. He just couldn't resist teasing
her.

He liked seeing her blush like a teenager. She certainly blushed like one nang
makita nito ang manhood niya. Mas lalo pa siyang napangiti nito nang pumikit ito na
para bang nakakatakot ang nakita nito. She acted like a coy virgin!

He tried to unhook her bra. Gusto niyang malaman kung kakagat ito sa kanya pero
nabigla siya dahil umiwas ito sa kanya at nagmamadaling pumasok sa banyo. Totally
unpredictable!

He liked teasing her. She will certainly pay him for being her baby-sitter last
night.
*******************************************
[14] Chapter Twelve - Stupid Gaby!
*******************************************
I would like to dedicate this Chapter to Miss Sweetrax para sabihin sa kanyang i-
update na niya yung CTL. Haha! Kalerqui ka girl. Pinapa-excite mo ako na parang
bata. \m/

____________________________________________________________________________

Gaby's POV

Hindi parin siya naka-move on sa mga nangyari. Bakit kaya siya nasa kwarto ni Greg?
Sa bahay ng mga Hontiveros? Natatandaan niyang kasama niya ang papa kagabi sa hapag
kainan. Bakit kaya siya hindi isinama nito pauwi? Baka nainis na naman sa
kapabayaan mo kagabi! Patay ka talaga, Gabrielle!

Kasalukuyan siyang naglalagay ng shampoo sa buhok ng biglang bumukas ang pintuan ng

banyo. Dafuq! Hindi ko pala ini-lock? Tanga talaga! Mabilis niyang naitabon sa
sarili ang shower curtain.
"GREG! ANO BA! ALAM MO NAMANG NALILIGO PA AKO TAPOS BIGLA KA NALANG PUMAPASOK! I
NEED SOME PRIVACY HERE!" Kulang nalang ay kalmutin niya ito.

"Hey! Easy there. Kanina pa nga ako katok ng katok sa pintuan, hindi mo naman ako
sinasagot. Akala ko nga nalulunod ka na dito."

"Kahit na! Dapat hindi ka pa rin pumasok! Teka? Ano bang ginagawa mo dito?"
Nakabihis na kasi ito. He wore a yellow polo shirt and denims. Mas lalo ata 'tong
kumisig sa paningin niya.

"Nakalimutan ko ang relo ko. Kukunin ko lang sana."

"Edi kunin mo na! And please umalis ka na dahil naliligo pa ako."

"Got it." Sinuot na nito ang relo pero hindi parin umaalis.
"Well? Ano pa bang hinihintay mo jan? Pasko? Labas na!"

"Actually, I prefer staying here. Mas maganda ang view dito." Sumandal ito sa hamba
ng pintuan, namulsa at ngumingiting pinagmamasdan siya.

"GREG! ISA NALANG TALAGA HA! KUNG HINDI KA LALABAS AY MAKAKATIKIM KA TALAGA SAKIN!"

Narinig niyang tumawa ito. "Sounds tempting.. But thanks for the offer. And please
hurry, hinihintay na tayo ni mommy sa baba." At lumabas na ito ng tuluyan.

She sighed in relief. Hindi niya alam na pinipigilan niya pala ang kanyang hininga
simula pa kanina. That was so close! Pero ano ang ibig sabihin nito? "Sounds
tempting.. But thanks for the offer."
Natatandaan niyang sumigaw siya dito ng "KUNG HINDI KA LALABAS AY MAKAKATIKIM KA
TALAGA SAKIN!" Oh my God! He actually thought na.... Jeeeez! BASTOS KA TALAGA GREG!

Pagkatapos niyang maligoay lumabas na siya ng banyo.

May isang black dress na nakalatag sa kama kasama ang isang bra at panty. Isinuot
na niya ang mga iyon kasunod ang Jimmy Choo's niya. She liked the dress kahit may
pagka sexy ito. It fitted her perfectly na para bang it was really made for her.
Siguro mommy ni Greg ang pumili nito.

Natatandaan niya ito kagabi dahil ito ang nagpainom ng gamot sa kanya. Maganda ito
at medyo may pagka hawig sa isang Hollywood actress na si Monica Bellucci. Kahit
siguro medyo may edad na ito ay lumilitaw parin ang kagandahan at kaseksihan nito.
Itinali niya ang kanyang buhok into a sophisticated knot. Ito lagi ang ginagawa sa
kanya ng mommy niya habang nabubuhay pa ito. She really liked her hair dahil
napaka-straight daw sabi nito. Wavy kasi ang buhok ng mommy niya.

Naglagay siya ng konting make-up sa mukha dahil ang laki ng eyebags niya. Buti
nalang naipasok niya ang mga iyon sa purse niya kahapon. Kumakanta siya ng "Make me
wanna die" habang naglalagay ng eye shadow.

Paborito niya kasi ang song na 'yon. Na discover niya ito nang makita niya ang
fashion show ng Victoria Secret Angels last year. Ang astig kasi.

"You make me wanna die,

I'll never be good enough.

You make me wanna die,

And everything you love

will burn up the light.

And everytime I look inside your eyes,

make me wanna die."

Nasa second verse na siya ng biglang nakisabay ang tiyan niya sa pagkanta.
Gosh! Nagagalit na ang mga alaga ko. Makakain na nga.

Pag baba niya ay hinanap niya kaagad ang dining room. Hindi naman iyon mahirap
hanapin dahil naririnig niyang may nag-uusap sa isang entry sa may kaliwang bahagi.

Nakita niyang kasalukuyang umiinom ng kape si Greg habang bumabasa ng diyaryo.

Kumakain naman ng sandwich ang ina nito. May sasabihin pa sana ito kay Greg nang
makita siya.

"Gaby, Hija! Please come and join us." Tawag nito sa kanya sa kanyang nickname.

"Good Morning ho. Thank you for lending the dress and of course, about last night."
Magalang na sabi niya dito.
"Oh, don't mention it, hija! And the dress? It's yours! Ang ganda ng fit sayo oh!
Umikot ka nga, hija. The back part is my favorite."

Pag talikod niya ay narinig niyang pumalakpak ito. "Perfect! Just perfect! And I
like how you tied your hair. Turuan mo naman ako next time kung pano gawin yan ha?"

Humarap na siya dito at umupo sa opposite side ni Greg. "Sure, ma'am. Madali lang
naman po 'tong gawin."

"It's Olivia Isabel Hontiveros. You can call me 'mommy' or 'tita'. Masyadong pormal
ang ma'am. I feel like a principal." Tumatawang turan nito.

"Ok po, tita." Nagtimpla siya ng gatas ng mapansin niyang nakatitig sa kanya si
Greg. Hindi niya maiwasang titigan din ito.
"May dumi ba sa mukha ko, Greg?" Tanong niya dito.

Hindi siya nito pinansin at kinausap ang ina nito. "Mom, bakit sa lahat ng damit na
pwede mong ibigay sa kanya ay 'yan pa? It's too sexy! She looks like-"

"Greg, dear. Bulag ka ba? She looks perfect in that dress! And she has a sexy body!
Its such a waste to hide it." Pahayag nito.

"I know but-"

"No buts! You should be proud dahil napakaganda ng asawa mo."

Pagkasabi noon ay malapit siyang mabilaukan sa iniinom na gatas. Asawa na kaagad?

Di ba pwedeng fianc� muna? Buti nalang ay hindi iyon nahalata ng dalawa.
"Hija, are you a beauty queen?" Tanong sa kanya ni Tita Olivia.

Ngumiti siya bago sumagot. "Hindi po. Beauty pageants aren't really my thing."

"Same here, hija. I remember my mom forced me to join Bb. Pilipinas ages ago. It
was such an experience! Akala ko talaga matatalo ako. I never expected to be one of
the top 5. Pero pinalad ako dahil I won the title."

"Hindi naman ho katanungan iyon. You're still radiantly beautiful hanggang ngayon."

Ngumiti ito sa kanya. "Thank you, hija. And you're undeniably sexy and beautiful
also! My son here has been shooting hot glances at you ever since you enter this
room." Nanunuksong ngumiti ito kay Greg.
"I don't like what she's wearing." Sabi nito habang nakatitig parin sa kanya.

"Oh, stop it, Greg! She looks great and sophisticated. Wala namang mali sa suot
niya." Tumayo na ito pagkatapos nitong uminom ng tubig.

"Well, I better go or I'll be late for my Pilates class. See you both tonight." At
umalis na ito leaving her alone with this man... again.

"Wala ka bang opisina ngayon?" Pagbubukas niya ng usapan dito.

"It's Sunday." Walang ganang sagot nito.

Tumango-tango siya. "Where's Tito Goryo then?"

"Played golf with some colleagues."

Tumango-tango na naman siya. "Why do you hate my dress so much? Baka gusto mong
ikaw ang sumuot nito? Totally fine with me." Pang-aasar niya dito. Hahahaha!

"Alam mo kung bakit ayaw ko sa damit na 'yan?" Seryosong tanong nito.

"Bakit?"

"I prefer you with nothing on." Alam niyang niloloko lang siya nito pero bakit ang
seryoso nito nang sabihin iyon?
Ngumiti ito bigla sa kanya. "You know, I really like seeing you blush."

Automatic niyang hinawakan ang kanyang pisngi. Was she really blushing? Eh kung ano
ano kasi ang sinasabi ng lokong 'to eh! "Naka-blush on ako." Pagkukunwari niya.

Kumibit lang ito ng balikat pero nakangiti parin. "Marami tayong pupuntahan ngayong
araw na 'to so you have to eat a lot."

Tiningnan niya ang plato niya. Isang toasted bread with butter lang pala ang kinain
niya at isang basong gatas. "Actually, I don't eat breakfast. Dapat nga gatas lang
yung-"

"Who on his or her right mind would start a day without eating anything? Kaya pala
mukha kang saranggola." Pagkasabi noon ay kumuha ito ng kanin at inilagay sa plato
niya. Kumuha din ito ng isang ham, bacon at sausage.
"There! Eat everything up. Pagbaba ko dapat ubos na iyan lahat ha?" Tumayo ito at
lumabas ng dining room. Saan kaya kami pupunta ngayong araw na 'to?

Habang nag-iisip ay inubos niya narin ang nakahain sa plato niya. She doesn't
really eat breakfasts ever since she started college. Kung nakakakain man siya ay
isang tinapay at itlog lang din. Ininom na niya ang gatas at umupo habang
hinahawakan ang tiyan niya. Goodness! I'm so full! Sana kuntento na 'yong mga alaga
ko.

Nakita niyang pumasok si Greg hawak ang isang damit. "Here! Put these on pag
pumasok tayo ng simabahan." Isa iyong kulay itim na three-forths blazer.

"Wait, sa mommy mo ata ito eh?"

"Syempre. Alangan namang sa daddy ko? Wear it mamaya pag pumasok tayo sa simbahan.
Ayaw kong mapahiya sa pari."

"Wow ha? At ikaw pa talaga 'tong takot na takot na mapahiya sa pari?" Isinuot niya
ang blazer. Again it fitted her perfectly. Sana akin nalang 'to! Ang cute eh! YSL
pa talaga ha? Hihihi!

May iniabot din itong isang toothbrush sa kanya. "Mag-toothbrush kana sa banyo.
We'll be leaving after 5 minutes. Meet me at the garage."

Pagkatapos niyang mag-toothbrush ay dumiretso na siya sa garahe. Buti nalang at

tinulungan siya ng katulong nila Greg kung pano papunta doon. Sa sobrang laki ng
bahay ng mga Hontiveros ay tiyak kailangan niya ng mapa.

Pagdating sa garahe ay nakita niyang nakalinya ang mga mamahaling sasakyan na

pagmamay-ari ng Hontiveros. From the oldest vintage car up to the latest Ferrari.
Wow! Para lang akong nasa-
Nabulabog ang isip niya nang makita ang isang Red Convertible Jaguar. What the...
Ito yung sasakyan na malapit bumangga sakin kagabi ah?! I'm sure si Greg ang may-
ari ng sasakyan na 'to!

Luminga-linga siya sa paligid. Wala siyang nakikitang tao, kahit anino ni Greg ay
wala din. Ubod lakas niyang sinipa ang front bumper nito na nagpahiyaw sa kanya
afterwards. Ouuuuuch! Ang sakit nun ah!

Pinipigilan niyang sumigaw sa sobrang sakit ng biglang bumukas ang pintuan ng

Jaguar. Bumaba doon si Greg na nakakunot-noo sa kanya.

"Nasisiraan ka na ba talaga ng ulo diyan?" Tanong nito.

TANGA KA TALAGA, GABRIELLE! "I-uh-hmm."

Bumuntong hininga ito na kasing lalim ng Marianas Deep. "Get in the car, Gaby.
Male-late na tayo sa mass."

Walang salitang mabilis siyang pumasok sa sasakyan nito. God! Nakakahiya talaga!

_____________________________________________________________________________

Hope you liked this Chap! Vote and comment if you did. Kung na bored naman kayo,
vote and comment parin. Haha. De joke! xx

*******************************************
[15] Chapter Thirteen - "I'm with my wife."
*******************************************
Chapter 13

Greg's POV
Palabas na sila ng subdivision ng mapansin niyang lukot na lukot ang mukha nito.

"Hoy! Sinasapian ka na ba diyan? Ba't lukot na lukot 'yang mukha mo?"

Matagal ito bago nakasagot. "Ang sakit kasi ng paa ko. Namatayan pa ata ako ng
kuko."

Pinipigilan niyang tumawa habang natatandaan ang ginawa nito kanina. Bubusinahan
niya sana ito pero nakita niyang palapit na ito sa sasakyan niya kaya akala niya
alam na nitong nasa loob siya.

Nagulat siya nang bigla nitong sinipa ng ubod lakas ang front bumper niya. Tumitira
ata ng drugs 'tong babae na 'to eh!

"Eh bakit mo naman kasi sinipa yung sasakyan ko? 'Yan tuloy, nasaktan ka pa."
"Kasi naman po, ikaw pala 'yung taong malapit bumangga sakin kagabi! Kung hindi ko
kinabig yung manibela ay tiyak nasa purgatoryo na ako ngayon!" Pagkatapos ay ginawa
nitong punching bag ang braso niya.

"Hoy Lukring! Tumigil ka nga jan at baka mabangga tayo. Uminom ka ba ng gamot mo
kanina?"

Tumigil naman ito sa pagsusuntok sa kanya pero matalim parin ang tingin nito.
"Gamot? Okay naman ako ah."

"Ikaw, oo. Pero 'yang pag-iisip mo, hindi. Lukring ka talaga." Hindi na niya
maiwasang tumawa.

"Hoy! For your information, ikaw ang sira ulo sa ating dalawa kaya wag mo akong
matawag na lukring!" Hinampas pa siya nito ng isang beses sa braso.

Hindi na sila nag-imikan hanggang sa nakarating sila ng simbahan. Marami nang tao
kaya nahirapan siyang mag-hanap ng parking space. "Umuna ka nang bumaba. Find a
seat for the two of us at the church. Sa daming tao ay tiyak mauubusan talaga
tayo."
Bago ito bumaba ay nilabian muna siya nito. Isip bata talaga. Ilang minuto ang
lumipas nang makakita na siya ng space tabi ng isang kulay asul na BMW. Sinuot niya
muna ang kanyang Ray Ban bago bumaba.

Nakita niyang bumaba rin ang driver ng katabing sasakyan. Isang babae na aside sa
sobrang kapal ng make-up ay hindi rin appropriate ang suot nito para sa simbahan.
Nakita niyang ngumiti ito sa kanya at kumaway.

Wala namang ibang tao sa parking lot dahil nagsisimula na ang misa kaya alam niyang
siya ang kinakawayan nito.

Hindi niya ito pinansin at lumakad na papunta sa simbahan. "Hey, Handsome! Wait
up!" Tawag sa kanya ng babae.

Hindi niya ito nilingon at nagpatuloy sa paglalakad. Saan kaya umupo si Lukring.
Malapit na siya sa pintuan ng simbahan ng may biglang humila ng braso niya. "Hey!
Kanina pa ako tawag ng tawag sayo ah."

Nilingon niya ang babae na humihingal sa kakahabol sa kanya. "Yes, miss?" Mas
malamig pa ata sa yelo ang boses niya.

Ngumiti ito sa kanya. Maganda naman ito sa malapitan. Balingkinitan din ang
pangangatawan nito. Every guy would want to be with this woman. But not him.
"Hi! I'm Kyra. Kyra Zhang. Are you with someone? Nag-iisa lang kasi ako eh. Is it
okay if we sit together?" Ngumingiting tanong nito. He knew she was flirting with
him. Ilang beses na siyang naka-encounter ng mga ganitong klaseng babae.

"Actually, I'm with my wife." Lumabas na iyon bago pa niya mapigilan. Whoa! That
came out smoothly! Nakita niya ang disappointment sa mukha ng babae. May sasabihin
pa sana ito ng inunahan niya.

"I better go inside. Hinahanap na siguro ako ng asawa ko." Nilagyan niya talaga ng
emphasis ang salitang asawa.

Bago pa ito magsalita ay nagmamadali na siyang pumasok ng simbahan. Nasaan na kaya

ang lukring na 'yon? Ilang minuto niya ding hinanap ito ng makita niyang nasa may
bandang kaliwa ito nakaupo.

Luminga-linga muna siya sa paligid, hinahanap ang babaeng lumapit sa kanya kanina.
He sighed in relief when he didn't see her. Ayaw niyang malaman ni Gabrielle na may
lumapit sa kanyang babae at nilalandi siya sa harap mismo ng simbahan.
Good thing Gabrielle didn't know her.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Kyra's POV

He's so yummy! Iyan ang una niyang naisip ng makita ang lalaking bumaba sa Red
Convertible Jaguar. He looked so good with his Ray Ban's on! Ano kaya ang itsura
nito pag wala 'yon? Oh I bet he's even yummier! Nginitian niya ito at kinawayan.

She had to show her interest on him if she wanted him to be her slave for tonight.
Pero hindi siya nito pinansin at dumiretso lang sa simbahan.

"Hey, Handsome! Wait up!" Hindi siya nito nilingon. Ngumiti siya habang mabilis na
lumalakad para makahabol dito. Hmm. She likes challenges. Nang malapit na siya dito
ay hinila niya ang braso nito.

"Hey! Kanina pa ako tawag ng tawag sayo ah." Nilingon siya nito. His face was
enough to make her moan in pleasure. Mas lalo kasi itong gwapo sa malapitan. Don't
forget to mention his body! "Yes, Miss?" Malamig na tanong nito na mas lalong
nagpangiti sa kanya.
She knew guys like him. Kunwari ay walang interesado sa kanya at magpapahabol. But
he's worth the chase anyway!

"Hi! I'm Kyra. Kyra Zhang. Are you with someone? Nag-iisa lang kasi ako eh. Is it
okay if we sit together?" At ngumiti siya ng ubod tamis dito. Her smile never fails
to captivate men. It's one of her treasured assets.

"Actually, I'm with my wife." Sagot nito. What? He's fucking married?! That can't
be!

May sasabihin pa sana siya ng maunahan siya nito. "I better go inside. Hinahanap na
siguro ako ng asawa ko." Umalis na ito at pumasok ng simbahan.

Married pala ha? We'll see about that. Men always fall to temptation. Tumungo na
din siya sa Immaculate garden, tabi ng simbahan kung saan naghihintay si Geoff.

"What took you so long? Akala ko ba kukunin mo lang yung pouch mo?" Nagtatakang
tanong nito sa kanya.

Ngumiti siya ng ubod tamis dito. "Babe, dumaan lang ako saglit sa restroom."

Tumango lang ito at nakinig na sa sinasabi ng presider. Pero hindi niya kayang mag-
focus sa sinasabi ng pari dahil hindi niya kayang tanggalin sa isipan ang pwede
nilang gawin ng lalaki kanina sa kama.

He will be mine.

*******************************************
[16] Chapter Fourteen - Kyra and Geoff
*******************************************
I'm currently making a new story (: Pero siyempre priority ko muna 'tong A Deal is
a Deal. xx

_____________________________________________________________________________

Gaby's POV
Nasaan na kaya ang lalaking 'yon? Patapos na ang first reading pero hindi parin ito
dumadating. Palinga-linga siya pero hindi niya naman nakikita ang mukha nito sa mga
taong nakatayo sa may likuran. Gashung! Baka iniwanan ako nun dito?

Maingat niyang kinuha ang kanyang cellphone sa purse niya. Lord, patawarin niyo po
ako sa gagawin ko. Ite-text niya na sana ito nang matandaan niyang dead battery ang
cellphone niya at wala din naman siyang number nito. Tangengot ka talaga kahit
kalian.

Tapos na ang first reading ng may bumulong sa kanya na ikinagulat niya. "Urong ka
nga ng konti."

"Jesus, Greg! Papatayin mo ba ako sa niyerbos? Saan ka ba galing? Ang tagal mo ha?"
Mahinang tanong niya dito.

"Wala kasi akong makitang parking space." Mahinang sagot din nito.
May sasabihin pa sana siya ng may biglang nagsalita sa likuran nila. "Kayong
dalawa, kung gusto niyong maglampungan ay wag sa loob ng simbahan." Sabi ng isang
may edad na babae na tantiya niya ay mga sitenta anyos na.

"Pasensya na po." Hingi paumanhin niya sa matanda. Umayos na siya ng pagkaka-upo at

hindi na kinibo si Greg. Holy Mother of God! Bakit ba ang bango nito? Kanina pa
siya sa sasakyan naaadik sa pabango ng lalaki. At ngayon ang lapit nito sa kanya.

Their arms we're touching each other. Nadadama niya ang init ng balat nito. Oh my
gosh, Gabrielle! You're inside a church for Christ sake!

Ipinilig niya ang kanyang ulo. Hindi na niya naiintindihan ang sinasabi ng pari.
Focus, Gab! She sighed deeply. Wala talaga siyang naiintindihan. She was too
distracted on the guy next to him.
Si Greg ha? Hindi 'yung nasa kanan niya. Hihi. Tinitigan nalang niya si Jesus
Christ na naka pako sa gitna ng altar.

"Uhmm. Gab? You can sit down now." Sabi ni Greg na kinalabit siya.

"Ha?" Pag tingin niya sa paligid ay naka-upo na lahat. Siya nalang ang hindi. Pag
lingon niya sa likod ay tinitingnan siya ng halos lahat ng tao. Ang iba nakakunot-
noo habang ang iba ay parang matatawa. Haaaaaaay nakooooooooo!

Umupo siya at kinurot sa tagiliran si Greg na napa-aray. "Patay ka talaga sakin

mamaya."

Ilang minuto ay natapos na din ang mass. Dali-dali siyang lumabas at tumungo sa
sasakyan nito. Nakikita niyang tinitingnan parin siya ng ibang tao. Yung iba ay
tumatawa pa. Tingnan mo nga naman ang mga 'to. Kakatapos lang mag-simba nagkakasala
na kaagad. Tss.
Nakarating na siya sa sasakyan ay wala parin si Greg. San kaya ang lalaking 'yon?
Palinga-linga siya sa paligid ay hindi niya nakikita ang mukha nito. Ang init-init
pa naman!

Pumunta muna siya sa ilalim ng puno tapat ng simbahan. Saan kaya napadpad ang taong
'yon? Palinga-linga siya sa paligid ng makita niya si Kyra, inaakbayan ng isang
lalaki.

"Kyra!" Tawag niya dito.

Lumingon ito sa kanya at kumaway. "Hey, Best! Teka? Anong ginagawa mo dito?"
Lumapit ito sa kanya kasama ang boyfriend nitong nakaakbay parin dito.

"Probably the same reason why you came here, Ky." Tumatawang sagot niya.
"Whatevs. By the way, this is Geoff. Geoff Obregon. My hubby." Nakangiting inilahad
ni Geoff ang kamay nito sa kanya.

Nakangiting tinanggap niya iyon. "It's really a great pleasure to finally meet you,
Geoff. Alam mo ikaw ang pinaka-unang lalaki na pinakilala sakin ni Kyra."

Tumaas ang kilay ni Geoff habang ngumingiti kay Kyra. "Really?"

Ngumiti si Kyra. "Yes. Oh, and this is Bree. Bree Fortaleza, my bestfriend since
college."

"THE Bree Fortaleza? The girl who can break any mans heart?" Tanong ni Geoff.
Tumawa muna siya bago sumagot. "Yes. I am Bree Fortaleza. And no, I'm not the girl
who can break any mans heart. 'Yang katabi mo ang dapat binansagan ng ganoong
title."

Kumunot ang noo ni Kyra habang nakatingin kay Geoff. "Wait? Kilala mo si Bree?"

"Yeah. She was the talk of the town noon. Tapos bigla nalang daw nawala na parang
bula. Yung isang barkada ko kasi, patay na patay kay Bree Fortaleza. Sabi nila
she's got the looks and the attitude. Well, they we're right."

"Oh, so you like her now?" Parang naiinis na tanong ni Kyra. Kahit kailan talaga ay
selosa ito.

"Chill, babe! You're still my number one! Sinasabi ko lang 'yung sinabi sakin ng
barkada ko."

Parang hindi na convince si Kyra sa sinabi nito. "Whatevs. Well, Bree. We gotta go.
May pupuntahan pa kasi kami. Wait, mag-isa ka lang ba?"
"Nope. Hinihintay ko nga 'yung kasama ko eh. Baka naligaw." Pagbibiro niya.

"You're with Tito Miguel?"

"Nope. Iyong husband-to-be ko."

"Really? O siya! Aalis na kami at nakakasakit na ang sikat ng araw! Bye, Best!" At
bumeso ito sa kanya.

May sasabihin pa sana si Geoff nang hinila na ito ni Bree palayo. "Oh, and Best?"
"Yeah?"

"Try mong agawin 'tong si Geoff at aagawin ko din 'yong asawa mo." Tumatawang
pahayag nito bago tuluyang pumasok sa sasakyan. Ngumiti siya habang tinatanaw ang
papalayong sasakyan ng mag-jowa. Alam niyang nagbibiro lang ito pero hindi niya
maiwasang makadama ng konting kaba.

Because she's well capable of doing it.

Ilang minuto pa ang nilagi niya sa ilalim ng puno when she finally saw Greg
approaching the car. Saan kaya galing ang tipaklong na 'to? Palinga-linga ito sa
paligid. Tumungo na siya sa sasakyan habang nakataas ang isang kilay. Patay ka
talaga sakin.

When he finally saw her ay kumunot ang noo nito. "Why did you take off your blazer?
Are you trying to seduce men here?"
"Wow ha? Ako na nga 'tong piniprito sa sikat ng araw dahil sa kakahintay sayo tapos
ako pa ngayon 'tong nang-seseduce?! Eh binabaskil na nga ako dito tapos mang-
seseduce pa ako?! Sira ulo ka talaga! Masuntok nga ang mukha."

"Just get in the car. I'll explain when we're both inside." At pumasok na ito sa
sasakyan.

Napaka-ungentleman talaga! Hindi man lang ako pinagbuksan ng pintuan. Hmp! Pumasok
na din siya sa sasakyan.

"So? San ka ba galing kanina?" Tanong niya ng palabas na sila ng parking lot.

"Nag-CR lang ako, okay? Ang haba kasi ng pila kaya natagalan ako."
"Sure? Hindi kayo nag-kita ni Serena?" Tanong niya bago mapigilan ang sarili.

Kumunot ang noo nito. "Why would you think of that?"

"Hindi ko namang maiwasan na mag-isip ng ganun eh. Kayo pa diba? Di pa kayo nag-
break."

Hindi na siya nito sinagot. Bumuntong-hininga siya at pinalakasan nalang ang

aircon. Binabaskil parin kasi ako eh. Hehehe.

Hindi na sila nag-imikan hanggang sa nag park ito sa isang bakeshoppe. "Ara's Sweet
Haven. Teka, anong ginagawa natin dito? Kakain ba tayo ng cake?"
Pinatay nito ang makina ng sasakyan bago siya sinagot. "Yes, love. We're gonna eat
a cake."

Pumalakpak siya habang nakatingin sa display ng mga cake sa bakeshoppe. "Really,

Greg? Sige! Tara na! Gusto kong kumain nung blue na cake oh? Yung nakadisplay!
Mukhang masarap!"

Ngumiti ito at kinurot ang tungki ng ilong niya. "But not until the wedding."

_____________________________________________________________________________

Who would want there names to be part of this story? Comment lang kayo (: I really
have trouble with names talaga kasi eh. Ang tagal kong makapag-decide! 'Yang
Gabrielle at Gregory nga ay mga ilang weeks ko din pinag-isipan. Kaloka lang. Haha!
Adik kasi. xx

*******************************************
[17] Author's Speech. (Ansaveh?)
*******************************************

Kapal ng mukha ko kasi gumawa talaga ako ng isang chapter para sa mga walang
kwentang sasabihin ko. Haha. Humor me nalang, gals. x

Gusto kong magPASALAMAT sa mga Wattpad Members, barkada, family, at classmates na

talagang sumuporta sa story kong A Deal is a Deal. And of course sa mga nag click
ng "Become a fan" button, thank you ng madami!
Actually, hindi ko naman po talaga plano i'post itong story ko (nag-aalinlangan
kasi ako na baka walang magkakagusto) at hindi ko din po planong maging wattpad
member. Silent reader lang kasi ako noon. Pero dahil pilit na din sa isang kaibigan
ay napasubo din ako (:

Lilinawin ko lang po sa inyo that the first 3 chapters of this story isn't ENTIRELY
mine. Siguro kung binasa niyo 'yong READ THIS FIRST ay alam niyo na to. Kinuha ko
po yung plot ng chapters 1 to 3 galing sa isang pocketbook na bet ko (:

The characters are mine and so is the dialogue. Pero yung plot ng 1 to 3 ay galing
sa pocketbook. Pauli-ulit lang ako kaya walang kwenta. Hahaha! Joke.

Anyway, gusto ko lang pong linawin sa inyo ito dahil may mga tao, friends at
wattpad members na palagi akong tinatanong at sinasabihan tungkol sa first 3
chapters.

"Uy, nabasa ko na 'yan!" o "Familiar 'to Vee ha!"

BUT I CAN ASSURE YOU THAT AFTER THE 3RD CHAPTER AY MISMONG SA SARILING IMAHINASYON
KO NA GALING :D

Isa pa po, I am trying my VERY BEST to be friendly and approachable sa watty

people. Kasi kung yung totoong AKO ang andito ay tiyak wala 'yong pakialam. Haha.
Katulad ako kay Gab at Bree eh. Same person but with two different personalities.
In short, Adik! Hahaha. So please don't hesitate leaving a message or a comment. (:
I'm sure we all want to make new friends here.

And I am immensely happy dahil may mga naging kaibigan ako dito sa Wattpad. The
feeling of talking, sharing interests and exchanging jokes with them is very
refreshing :D Thank you!

Again, an ocean of thanks to those who supported and will continue on supporting
Gab and Greg. Baka iniisip niyo na "ang konti lang naman ng fans mo, makapag-thank
you parang umabot ng 1000." HAHA! Yan kasi sabi ng magaling 'kong pinsan sakin.
Bruha talaga! Hihihi. Gusto ko lang kasi talaga linawin sa inyo yung story ko at
syempre para mag pasalamat. :*

May God bless us all! xx

P.S.

I'm open to criticisms, opinions, suggestions and comments. We are all entitled to
say what we wanted to say naman diba pero please, sabihin niyo DIRECTLY sa akin.
Hindi 'yung hanggang sa nagpaparinig lang. Mabait naman ako. I don't bite. Capiche?
(;

*******************************************
[18] Chapter Fifteen - Steamy Conversation
*******************************************
Now Playing: Cheers (Drink to that) by Rihanna

Read at your own risk. xx

____________________________________________________________________________

Greg's POV

Quarter to six na ng matapos si Gabrielle sa pagfi-fit ng mga gowns sa couture shop

na pagmamay-ari ng tiyahin niya. They went to Ara's bakeshoppe para sa kanilang
wedding cake, sa Grand Regal Hotel for their reception, sa Scribles and Prints na
isang printing press na pagmamay-ari ng pinsan niya para sa kanilang invitations,
and last but certainly not the least ay sa Elle's Couture.
"Bye, Gaby! I will personally design the gown for you!" Nagyakapan ang dalawa na
para bang matagal na ang mga itong magkakilala.

"Really, Tita Elle? Well, panatag na ang loob ko. I know I'll wear the most
gorgeous wedding gown ever!" Pumalakpak pa ito habang nakangiti na parang bata.

"Of course, darling. Anything for you and for my favourite nephew! Oy, Greg?
Alagaan mo 'tong si Gaby ha? She's rare. Maganda, mabait, palaban at matalino.
Whole package na kumbaga!" Saad ni Tita Elle sa kanya.

Tumango siya and gave her a reassuring smile. "I'll take very good care of her."

Ngumiti sa kanya ang tiyahin at niyakap siya ng mahigpit. "I know you will."
Ginantihan niya ito ng yakap. Tita Elle was literally his second mother. Wala kasi
itong anak kaya tinuon nalang nito ang pansin at pagmamahal sa kanya. They shared
secrets with each other when he was still young. They we're pretty tight at may
pagkaselosa ito pag nalalaman nitong may girlfriend siya. Kaya nga laking gulat
niya nang tinanggap nito si Gabrielle with open arms.

"Well, you both better get going. It's almost six at malayo-layo pa ang biyahe
niyo. Send my regards to Olive and Goryo." Sabi ng tiyahin niya.

Nang tinahak na nila ang daan pauwi ay biglang nagsalita si Gabrielle. "She's
beautiful, your aunt. Is she thirty-something?"

Tiningnan niya muna ito bago nagsalita. "She's fourty-two but not-surprisingly
looks ten years younger than her age. Nagtataka nga ako kung bakit hanggang ngayon
ay hindi parin ito nag-aasawa."

"Bakit? Wala ba siyang manliligaw?"

"Iyan ang mystery dahil ang dami ngang manliligaw ni tita. Hanggang ngayon nga ay
nakakatanggap parin ito ng mga flowers and chocolates!"

"Oh, wow. Pero... Bakit wala siyang pinapansin sa mga suitors niya?" Nakakunot-
noong tanong nito.

"That's the million dollar question dahil until now ay walang nakakasagot niyan."

"Maybe she's lesbian?"

Tiningnan niya ng matiim si Gabrielle sa passenger seat. She's blushing. I like it

when she blushes.

"I don't think so. May naging boyfriend naman siya noon, when I was still in
highschool. But when I moved to the states to finish my studies, pagbalik ko dito
sa Pilipinas ay nalaman ko nalang na wala na sila ni Graham. Nalilito nga ako eh,
they we're so in love back then. Nagtanan pa nga sila noon tapos bigla nalang
silang naghiwalay."
"Did you ask her about it?" Curious na tanong nito. He can feel that Gabrielle
cares for his aunt kahit na kanina palang ang mga ito nagkakilala. "Yeah. She gets
emotional when I ask her about him. So I think its wise to just stay away from the
topic."

Tumango-tango ito at hindi na muli nagsalita hanggang sa pagpasok nila ng

subdivision. "Greg? Where's my car?"

"It's in the garage. Pinaayos namin kanina sa mekaniko."

"Uhmm... May nakita ka bang libro doon?" Mahinang tanong nito.

Nilingon niya ito at nakikita niyang namumula ang pisngi nito. God, I can't stand
it when she blushes. "A book? Nope. Wala naman akong nakita. Is it important?"
Hindi ito diretsong makatingin sa kanya. "Kinda. Don't worry, I'll just find it in
the car later."

Nang malapit na sila sa bahay ay napansin niyang biglang nag bago ang amoy sa loob
ng Jaguar. Nilingon niya si Gabrielle na pwede na maging kamatis dahil sa sobrang
pula ng mukha.

"Pabango mo. Nabuhos ata. Grabe ha? Ibang klase din ang taste mo when it comes to
fragrances." He did not dare laugh even if every muscle of his body wanted to.

"H-huh? Wala naman akong dalang pabango ah?" Nagtatakang tanong nito na hindi
makatingin ng diretso sa kanya.

Ngumiti siya. "Ah. Wala ba? Bigla kasing nag-amoy eh? Can you smell it?" Her face
turned to scarlet red.
Kumunot ang noo nito. "Wait, are you trying to say that I farted?"

Eksaherado siyang umiling habang nakangiti na parang aso. "Oh no! I didn't say
that! It's just that dalawa lang naman tayo dito sa loob at sigurado naman akong
hindi ako 'yon. So..."

"So sinasabi mong ako nga? How dare you! Bastos ka nga talaga kahit kalian! Napaka-
ungentleman mo!" Sigaw nito sa kanya pero nakikita niyang nangingiti narin ito.
Tinatago lang.

Hindi na niya ito kinausap hanggang sa nakarating na sila ng bahay. Pagdating nila
ay andun na pala ang ama ni Gabrielle. Nag-usap muna ang dalawa sa sala bago
dumiretso sa dining room.

The dinner went well. They talked about the wedding of course. Mukhang mas excited
pa nga ang mga magulang niya at si Tito Miguel kesa sa kanilang dalawa ni
Gabrielle. Nilingon niya ito na tahimik na kumakain. Nagsasalita lang ito pag
tinatanong ng kanyang mga magulang tungkol sa lakad nila. Ano kaya ang nangyari sa
isang 'to?
After dinner ay dumiretso ang ama niya at Tito Miguel sa study. Dumiretso naman
sila kasama ang ina niya sa Entertainment Room para panoorin ang teleserye ni
Serena. Nakita niyang uncomfortable si Gabrielle sa kinauupuan nito. She always
sighed every now and then. Nakakuyom din ang mga kamay nito na para bang may gusto
itong suntukin.

"Ang galing talagang mag act ni Serena! Napapaiyak ka din!" Nangingiyak na pahayag
ng kanyang mama.

Nilingon niya si Gabrielle na nakamasid lang sa kanya. Wala siyang nakikitang bahid
ng emosyon sa mukha nito. "Ma. Sa may swimming pool muna kami ni Gabrielle. Call us
if aalis na sila ni Tito Miguel."

Inabot niya ang kamay ni Gaby na naka-kuyom pa din. He massaged her knuckles
hanggang sa nag relax na iyon. They made their way to the pool kung saan may mga
upuan sa gilid. The pool seemed to calm her a bit.

"A penny for your thoughts." Sabi niya dito. He had to know what she was thinking.
Masyado kasi itong seryoso. Not the usual Gabrielle he knew.
"Do we really have to do this, Greg? I mean pwede naman natin 'tong itigil eh.
Matanda na tayo. I'm twenty-five and I guess you're thirty something-"

"Twenty-nine actually."

"See? We can decide for ourselves! We don't need them to tell us what to do. We can
stop this. Right now. It's never too late." Seryosong pahayag nito.

Nakakunot-noong tiningan niya ito. "You confuse me, Fortaleza. I thought you
wanted the building? Diba yan naman ang dahilan kung bakit ka pumayag sa usapang
ito?"

"Yes, I want the building. Pero I think it's just wrong na-"
"Gaby, you're over-thinking things. We made a deal remember? Tayong dalawa ang
makikinabang sa marriage na 'to. You want my money, I want your body. Easy as
that."

Nakita niyang lumaki ang mga mata nito. "You want me?"

He nodded and gave her a slow sexy smile. "Yes. I want you naked in my bed, love. I
want to touch-"

"Did you have sex with Serena?" Tanong nito na ikinabigla niya. Tiningnan niya ito
ng matiim bago sumagot.

"Why do you wanna know? It's a private thing."

"I just want to. Well?" Eager na tanong nito sa kanya. Hindi niya alam kung
binabago lang nito ang usapan kanina o talagang gusto lang nitong malaman ang sex
life niya.
"Yes. We did. A couple of times actually. In her condo-"

"Was she a virgin when you took her?"

"No. She wasn't."

Tumahimik ito ng ilang minuto bago nagtanong ulit. "Do you prefer experienced woman
or a virgin?"

Matagal siya bago nakasagot. "It's the twentieth century, Gabrielle. Bumababa na
ang pursiyento ng mga virgin brides. Shame actually."
"You didn't answer my question." Grabe din kung maka interrogate ang isang 'to.
Daig pa ang isang pulis.

"Honestly, I prefer experienced women."

"Okay." Nakita niyang seryoso na naman ito. Not so fast!

"Now it's time for me to ask questions. Hmm. How old were you when you were...
deflowered?"

Nakita niyang namula ang pisngi nito. "Fifteen."

"That young huh? So who was your first?"

Lumunok muna ito bago nagsalita. "He was a varsity player. Captain ball siya ng
basketball team namin noong highschool. He was handsome at isa sa campus crush and
I was the captain of the cheering squad. Tapos nung nanalo yung school namin sa
championship game ay nag party kami sa bahay nila with classmates and friends. I
lost my virginity in his parents' bed."

"Naughty girl you are. How many boys have you slept with?" Nakita niyang namumula
ito in every question he asked.

"I lost count. Seriously, Greg, who counts the man or woman they slept with?"

"I do. More than fifty." Nakita niyang bumuka ang bibig nito. She looked like he
just told her that he's a son of Zeus.

"Wow. That's quite a number. Teka, bakit mo naman binibilang ang mga naka-ano mo?
That's weird."
Tumawa siya ng malakas. Gabrielle is quite... innocent? Para itong babaeng walang
kaalam-alam sa mundo. "You'd be surprise pag nalaman mong most men do that. But
they just don't tell it to anybody."

Huminga ito ng malalim bago nagsalita. "Wow. Teka? Ang dami ng naka-ano mo ha.
Parang imposible. Nagsisinungaling ka ata eh."

"Why would I lie something about that? I lost my virginity when I was still twelve
years old. And for the record, I don't suffer satyriasis. Women are the ones who
come to me." Tinitigan niya ito with smoldering eyes. She looks so ravishing with
that mini dress she's wearing. Beguiling and sexy, a deadly combination.

May sasabihin pa sana ito ng biglang nagsalita ang kanyang ina from the terrace.
"Gabrielle, aalis na ang papa mo. Sasabay ka ba sa kanya?"

"Hindi na po, Tita. I'll just use my car." Tiningnan siya nito bago tumayo. "Well,
Greg. That was a very.. Interesting conversation. Pero I have to go, it's almost
ten at malayo pa ang ibabyahe ko."
Kumunot ang noo niya. Malapit lang naman ang subdivision kung saan nakatira ang mga
Fortaleza ah? Twenty minutes drive at makakarating kana. "What do you mean malayo
pa ang ibabyahe mo? Malapit lang ang subdivision niyo dito hindi ba?"

Biglang tumigas ang anyo nito. "I don't live with my father and brothers. I have my
own condo unit sa Makati."

"Okay. Aren't you going to say goodbye to your father?"

"He probably left already." Malamig na sagot nito.

Pumasok muna sila sa bahay dahil magpapaalam daw muna ito sa kanyang mga magulang.
She was right, umalis na nga ang papa nito.
"Follow me, nasa garage ang sasakyan mo." Tahimik lang itong nakasunod sa kanya.
Bakit kaya hindi ito nakatira sa mansion ng mga Fortaleza? At bakit tuwing
napupunta sa pamilya nito ang usapan ay nagbabago ang mood nito?

Nakita niya ang sasakyan nito tabi ng kanyang Jaguar. Kinuha niya ang susi sa bulsa
at ibinigay dito. "Here. Pinaayos ko na 'yan kanina ang sasakyan mo. It's good as
new."

"Salamat, Greg. How can I repay you?" Seryosong tanong nito.

He gave her a crooked smile. "Be good in bed."

_____________________________________________________________________________

Nakakaloka 'tong si Greg. Haha! Pinagpawisan talaga ako habang ginagawa ang chapter
na 'to. Lol lang! Like and comment kung nagustuhan niyo (:

*******************************************
[19] Chapter Sixteen - I'm Not a Ragdoll!
*******************************************
Chapter 16
Gaby's POV

'Yan! Iyan ang napapala mo Gaby! Ang tigas kasi ng ulo mo! Sigaw ng kanyang
subconscious habang nagmamaneho. Halos mahulog ang panga niya kanina ng sinabi
nitong more than fifty women na ang nakatalik nito. What the actual f***?

Pero natatandaan niya ang sinabi nito. "Women are the ones who come to me." Well,
sa kagwapuhan at kakisigan nito ay hindi naman iyon kataka-taka. He must be really
good in bed.

Oh God, what am I gonna do?! Minumura niya ang kanyang sarili dahil sa sobrang
katangahan. She even lied about losing her virginity with some unknown varsity
player. Actually, it was Kyra's story. Ikinuwento kasi sa kanya noon ang pagkawala
ng virginity nito. Good thing she paid attention that time.
"Be good in bed." Natatandaan na naman niya ang sinabi nito bago siya tuluyang
pumasok ng sasakyan. Nakakatunaw ang ngiting ibinigay nito sa kanya! It sent
shivers all over her body.

Ano kaya ang magiging reaksyon nito once they have sex at nalaman nitong virgin pa
siya? Ipagtatapat niya nalang ba ang totoo? What if he won't give her the building?
Lintek na building na 'yan! "Honestly, I prefer experienced women." Sabi nito sa
kanya kanina. Lord, tamaan niyo nalang ako ng kidlat!

Tang ina! Masisiraan na ata siya ng ulo sa kakaisip. 'Yan kasi! Sa sobra ng
katangahan mo ay napasubo ka. You walked right inside the lion's den! Sigaw na
naman sa kanya ng kanyang subconscious. Jesus, why did she even agree to this
deal?! Because you wanted to prove something to your father. Bulong ng isip niya.

Natatandaan na naman niya ang pag-uusap nila ng kanyang ama sa living room kanina.
"Gabrielle, I know you're mad at me pero ginagawa ko lang 'to para sa iyo. I hope
you understand."

She snorted. "Yeah, like how you tried to understand me."

"Anak, alam kong galit ka sa akin for interfering your decisions but-"

"Jeez. I never thought you knew that."

"Gabrielle, will you just listen to me? Alam kong tama ang desisyon kong ito para
sa iyo. I just want you to be-"

"To be what? To be your rag doll? What's next, pa? Are you going to force me again
to manage the company once you retire? Because that will never happen!"

"Why are you being so difficult? Hindi ka naman ganito noon!"

"Because I never knew who I was back then! Pero ngayong alam ko na kung sino talaga
ako ay nakikialam naman kayo nila Kuya. Why don't you ask Kuya Albert, Kuya James
or even Kuya Frank to manage your goddamn company? They are your precious rag dolls
anyway!"
"Wag na wag mo akong pagtataasan ng boses, young lady! Albert and James are already
busy with their lives. Albert is a respected lawyer and James is a well-known
surgeon. Frank is definitely not an option dahil wala itong kaalam-alam tungkol sa
negosyo. The only thing he knows is how to fly a plane! Gaby, you are-"

"No, Pa. The answer is a big NO with cherries on top. Now if you would excuse me,
I'm already famished." Umalis na siya sa sala at dumiretso sa dining room without
turning her back to see her father's crest-fallen expression.

Sinuntok niya ang manibela. Why does life have to be so difficult? She goes to
church every Sunday, helps the charity, cherish those who love her at matulungin sa
kapwa. Wala naman siyang pinatay na tao at wala din naman siyang kaaway. Pero bakit
ang lupit ng buhay sa kanya? God! Sumasakit na ang ulo ko sa kakaisip.

Pagdating sa kanyang condo ay nagmamadali siyang nagbihis at nagtooth-brush. Humiga

siya sa kama at ilang minuto lang ay nakatulog na kaagad. The last thing she
remembered before she fell deep in sleep ay ang happy memories niya noon with her
father.
Pag-gising niya kinaumagahan ay 9:35 na. Shit! Napasarap 'yong tulog ko! Kinuha
niya ang kanyang Xperia sa pouch at ichinarge. Papasok na sana siya ng banyo ng
bigla itong tumunog. It was a message from her father.

_____

From: Papa

Time: 9:40 am

Date: May 23, 2012

Good Morning, Hija. Nilagay ko na sa bank account mo ang perang ibinigay sayo ng
mommy mo. Spend it wisely.

______

Wow. I'm one-hundred times richer than yesterday! Yes! She hit reply.

_____

To: Papa

Time: 9:44 am

Date: May 23, 2012

Thanks, Pa. Appreciate it. Good Morning too.

_____

It's been ages since last silang nagpalitan ng text messages ng kanyang papa
without arguing. And honestly, she missed it. Biglang tumunog ang kanyang
cellphone.
_____

From: Papa

Time: 9:49 am

Date: May 23, 2012

Welcome, anak. I'm sorry about last night.

_____

Puga! Pinapaiyak ata ako ni papa ah? Ano kaya ang isasagot ko?

_____

To: Papa

Time: 9:52 am

Date: May 23, 2012

It was my fault. I reacted immediately.

_____

Ano kaya ang isasagot ni papa? Pipilitin na naman kaya siya nito? Mga ilang minuto
din bago ito nakasagot. Natatae na siya sa kakahintay.

_____

From: Papa

Time: 10: 03 am
Date: May 23, 2012

We will never have that discussion again. Good day, anak. Be safe.

_____

What? Anong ibig sabihin nito? Does it mean na hindi na siya nito pipilitin to
manage the company? Teka? Bigla atang bumait ang papa niya ah?

_____

To: Papa

Time: 10:07 am

Date: May 23, 2012

Good day din, Pa. Ingat.

_____

Ilang minuto niya ding hinintay ang reply nito pero hindi na ito sumagot. Wow! What
a good way to start a week! May tumataginting na limang milyon na siya sa kanyang
bank account!

Bati na ba sila ng papa niya? Bibisita na ba siya sa kanilang mansion every now and
then? Will she say "I love you, Pa" again to him? O baka may ulterior motive lang
ito kung bakit ito mabait sa kanya ngayon?
Bago pa mapadpad sa kung saan ang isipan niya ay naligo na siya at nagbihis. She
wore her usual get-up. Skinny jeans, white polo blouse and Converse. Inilugay niya
lang ang kanyang mahabang buhok at wala ding bahid ng make-up ang kanyang mukha.
It's so good to be Gaby again!

10:45 na nang matapos siyang maligo, magbihis at magligpit ng kanyang kalat sa

kuwarto. Papunta na siya sa elevator ng makita niyang pasarado na ito.

"Wait! Sasakay ako!" Tumakbo siya ng mabilis at inipit ang dalang shoulder bag sa
elevator door, buti nalang naabutan niya. Humihingal siyang pumasok sa elevator at
tiningnan ang lalaking kasama sa loob upang mapasinghap ng malakas. What the hell
is Greg doing here?

*******************************************
[20] Chapter Seventeen - First Kiss
*******************************************
Chapter 17
Hindi siya tinitingnan nito dahil busy ito sa pagtitipa ng hawak na iPhone. Holy
Shit! Hindi niya ata ako kilala! Tiningnan niya ang refleksyon sa salamin ng
elevator. Gaby is far different from Bree pagdating sa appearance. Lalong-lalo na
at magulo ang buhok niya dahil kamay lang ang isinuklay niya dito. Sinilip niya
ulit si Greg na busy parin sa iPhone nito. May signal ba sa loob ng elevator?

Pagkuha niya ng cellphone sa kanyang Goyard ay timing naman dahil may tumawag.
Unknown number ang naka-register. Sino kaya 'to?

Tumikhim muna siya bago sumagot. "Hello?" Wala siyang narinig na sagot. "Hello?
Sino to?" Wala parin kaya in-end niya ang call. Pagtingin niya kay Greg ay
nakatingin din ito sa kanya. May kausap din ito sa iPhone nito. Binawi niya kaagad
ang tingin dahil baka nakikilala na siya ng mokong.

Tumunog na naman ang kanyang cellphone. Ang unknown caller parin ang tumatawag.
Sinagot niya ito sa mahina pero matigas na boses. "Listen, I don't have time to
make stupid phone calls with strangers, okay? So kung sino ka man, ano ang
kailangan mo?"
"Strangers pala ha?" Isang baritonong tinig na napaka-pamilyar sa kanya. Holy shit!
Paglingon niya kay Greg ay matiim siyang tinitigan nito. Inilagay niya ulit sa
kanyang bag ang cellphone with trembling hands. Bakit ba ako nininiyerbiyos?

Tumikhim siya bago nagsalita. "What are you doing here?"

"Serena lives here." Walang emosyon na sagot nito.

Oh, kaya naman pala andito ito. Wait? Natandaan niya ang sagot nito kagabi ng
tinanong niya kung nagtatalik ba sila ni Serena. "A couple of times actually. In
her condo." Tiningnan niya ito ng masama.

"You had sex with her, didn't you?"

"So? We aren't married yet." Walang ganang sagot nito. Oh my God! Kung hindi nito
magugustuhan ang performance niya pag nagtalik kami, will he do it again with
Serena? Hindi na niya ito sinagot. Kung nakamamatay lang ang tingin ay tiyak
nakahandusay na ito sa tabi niya kanina pa. The bastard.

Nang nasa basement na sila kung saan ang parking lot ay nagmamadali siyang lumabas
ng elevator. Paliko na siya sa kanan ng may makabunggo siya. "Hey! Watch where
you're going!" Mabangis na pahayag niya.

Hinawakan siya sa braso ng kung sino man ang bumangga sa kanya. "Whoa, Easy.
Pasensya na, Miss-wait, Bree?"

Nang nag-focus na ang paningin niya ay nakita niyang si Geoff pala ito. Nakangiti
ito sa kanya habang nakahawak parin sa kanyang braso. "Geoff? Pasensya kana ha?
Nagmamadali kasi ako." Pagdadahilan niya.

Paglingon niya sa likod ay nakita niyang andun parin si Greg at madilim ang mukhang
nakamasid sa kanila.
Wait! This is the perfect opportunity to get back at him! Ngumiti siya ng ubod
tamis kay Geoff. "So what brings you here?"

Ngumiti din ito sa kanya, showing her a perfect set of his teeth. Honestly, gwapo
naman si Geoff. Matangkad, makisig at may pagka chinito. Hindi niya nga lang type.
Tingin niya ay commercial model din ito katulad ni Kyra. "I live here."

Wow ha? First, Serena. Now, Geoff. Who's next? Barrack Obama? "Really? Nakatira din
ako dito, 20th floor. Ikaw?"

"Sa Penthouse suite."

Kumunot ang noo niya. "Penthouse suite? Diba yung may-ari lang ang nakatira doon?"
Then it dawned to her. Geoff is a fucking billionaire! "You own this condominium?"
Kaya pala hindi ito binitawan ni Kyra. Loaded pala ang isang 'to.
"Yeah." Mahiyang sagot nito. "You should go there sometimes. The view is
breathtaking. Lalo na pag gabi."

"Sure! I would love to!" Excited na sagot niya. Part of her really wanted to see
the magnificent view of the city. Another part of her really wanted to get back to
Greg. Ha! Akala mo Hontiveros ikaw lang ang mayaman at gwapo?

"How about tonight? Are you free? We can have dinner there. May gusto din sana
akong itanong sayo tungkol kay Ky-" Nakita niyang palapit si Greg sa kanila. Shit!
Bago pa ito tuluyang makalapit ay pumayag na kaagad siya.

"Okay! I'll be there at eight. I really have to go, Geoff. See you tonight!"
Pagkasabi nun ay nagmamadali siyang tumungo sa kanyang sasakyan.

Pero bago pa man siya makapasok ay hinila ni Greg ang braso niya. "What the hell
was that? Did you just agree to have a date with that guy?"
"So? We aren't married yet." Ulit niya sa sinabi nito sa kanya kanina. Mas lalo
nitong hinigpitan ang pagkakahawak sa kanya. It worked! Napabuwisit mo din siya!

"Fine." Akala niya ay bibitawan na siya nito ng bigla siyang sinunggaban nito ng
halik sa labi. His left hand found its way to her nape at pumulupot naman sa bewang
niya ang kanang kamay nito, pulling her closer. Sweet Jesus!

She can feel the anger in his kiss. It was rough and hot at the same time. Ilang
beses na siyang nahalikan noon but this one was far different. It ignited fire all
over her body which is new for her. Ilang beses na ba siyang binansagan na Ice
Queen ng mga ex-boyfriend niya?

They want to do things more than just kissing and pecking. Pero walang
nakapagpadama sa kanya kung ano mang pinapadama ng lalaking ito ngayon. Nang
magsimula na siyang tumugon ay bigla siyang binitawan nito, leaving her wanting for
more.
"Now you have something to think about while you're on a date with him." Bulong
nito sa kanya while nibbling her earlobe. Shit! She can feel her stomach twitching;
na para bang may tumatakbo na kabayo sa loob.

Binitawan na siya nito pero hindi parin lumalayo sa kanya. His thumb brushed her
lips. Lumakbay iyon sa kanyang leeg hanggang sa bumaba iyon sa butones ng kanyang
blouse. "Greg?"

"Kung tayong dalawa lang ang andito sa parking lot, I will take you here and now."
He whispered while his hand was doing miracles at her back, massaging her. Every
cell of her body responded to his touch. Every part of her wanted him too. Oh my
God! Get a grip, Gaby! Break the spell! Hindi ka nakakaisip ng matino pag ganito
siya kalapit sayo! Sigaw ng subconscious niya.

"Bago ka nga lang natapos kay Serena tapos wala pang isang oras ay ako na naman?"
And that's it! Biglang nagbago ang atmosphere sa pagitan nila. Lumayo ito sa kanya
with clenched jaw.

"You better watch that tongue of yours." Madilim ang mukhang sabi nito. Ang takot
naman nito pag magalit. This wasn't the same guy she went out yesterday. Gone was
the nice and good-humored Greg.
Ang lalaking nasa harap niya ay ang nagpakulong sa kanya ilang gabi na ang
nakaraan. Ang lalaking kausap niya sa opisina. The guy you made a deal with.
Sinister and dangerous.

Ilang segundo din silang nagtitigan nang may biglang dumaan na sasakyan sa harap
nila, distracting them. Tumikhim siya at binuksan ang sasakyan. "May sasabihin ka
pa ba, Hontiveros?" Malamig na tanong niya.

"Yes, Fortaleza. We're going to get married two weeks from now."

Whoa? What the hell? "What do you mean two weeks from now? Masyado ka naman atang
nagmamadali, Greg. Are you really that excited to take me to your bed?" Nakataas na
kilay niyang tanong dito.

"It wasn't my decision. Kahit hindi na nga tayo magpakasal ay wala akong pakealam.
But this was your father's plan. He already booked San Isidro Cathedral for us.
That's why I called you a few minutes ago." Malamig na sagot nito, giving her
chills all over her body.
Ngumiti siya ng ubod pait. She can even taste the bitterness inside her mouth. Kaya
naman pala mabait ang papa sa kanya kanina. Dahil alam nitong wala na siyang takas
sa mga plano nito. A round of applause to you, Pa!

Nakita niyang kumunot ang noo nito. "May nakakatawa ba?"

She just shrugged and went inside her car, slamming the door shut. Hindi na niya
ito sinagot. Sa sobrang pait ng nararamdaman niya ay baka may mailuwa siyang
ampalaya sa mukha nito.

Palabas na siya ng condominium ng makita niyang papasok na din ito sa sasakyan

nito. Tinatahak na niya ang daan papunta sa Oregon Building ng biglang tumunog ang
cellphone niya.

_____

From: 09160172***

Time: 11:03 am
Date: May 23, 2012

Yes. I'm quite excited actually.

_____

Huh? Ano bang sinasabi nito? Sinave niya muna ang number nito bago nag-reply.

_____

To: Greg Sira-ulo

Time: 11:07 am

Date: May 23, 2012

Ha? Ano bang pinagsasabi mo? I'm driving. Maya kana magtext.

____

Paliko na siya ng Edsa ng tumunog na naman ang phone niya.

____

From: Greg Sira-ulo

Time: 11:15 am

Date: May 23, 2012

I'm excited to take you in bed.

_____

Nabulabog ang isip niya sa text nito. Focus, Gaby! Sa tingin niya ay sinasadya
nitong sabihin iyon dahil alam nitong may epekto iyon sa kanya. Well, two can play
this game.

_____

To: Greg Sira-ulo

Time: 11:20 am

Date: May 23, 2012

Me too. Oh, I can already imagine the sensual things we can do with each others
body. I'm quite excited myself. ;*

_____

She had never felt so naughty in all her life! Adrenaline rushed through her veins
as she waited for his reply. God! Ano kayang sasabihin nito? Wala pang limang
minuto ay tumunog na ang phone niya.

_____

From: Fred Uy

Time: 11:22 am

Date: May 23, 2012

Gab? Andito na ako sa Oregon.

_____

Tae. Akala ko si Greg. Si Fred lang pala. She hit reply.

_____

To: Fred Uy

Time: 11:24 am

Date: May 23, 2012

I'm on my way. I already have the money. Maibibigay ko na ang full-payment ngayon.

_____

Ilang segundo lang ay tumunog na naman ang phone niya.

_____

From: Greg Sira-ulo

Time: 11:24 am

Date: May 23, 2012

I know you can do miracles with that body, love. I know you won't disappoint me.
_____

Holy shit! Sasabihin ko nalang kaya na virgin pa ako? Na wala akong kaalam-alam
tungkol sa sex? Na madi-disappoint ko lang siya? Whew! Ayoko nang magreply. Bahala
ka na jan. Ilalagay niya na sana ulit sa bag ang Xperia nang tumunog na naman ito.

_____

From: Fred Uy

Time: 11:26 am

Date: May 23, 2012

What do you mean? You already bought it.

_____

What?! Ano bang sinasabi nito? Nagmamadali siyang nag-park sa parking lot at
bumaba. Pagpasok niya sa building ay tinanong niya kaagad si Fred. "Ano yung text
mo? That I already bought this place?"

Nakita niyang ngumiti ito ng parang aso. "Ang haba talaga ng hair mo, Gab! Mas
mahaba pa sa Edsa! Bilib na talaga ako sa kagandahan mo. Ginayuma mo ba si Greg
Hontiveros at binili niya ang building na 'to under your name?"
Huh? Greg already bought it? Bakit hindi nito sinabi sa kanya kanina? O sa text?

"We made a deal." Matipid niyang sagot.

"Talaga? Well, you are one lucky woman." May kinuha itong papel sa hawak na attach�
case. "All you have to do is sign this contract and this building will be all
yours."

Nang matapos siyang mag-sign sa kontrata ay kinakabahan siya. She's happy dahil
nakuha niya na ang building pero may nararamdaman siyang kaba. He already did his
side of the deal, now its time to do yours.

*******************************************
[21] Chapter Eighteen - Lunch with the Billionaire
*******************************************
Weeee! Salamat talaga sa mga nag-comment at nag-vote ng last chap kahit madalian
lang yun! :D Mas ginaganahan tuloy akong mag update ((; Wee. Saya ko. Haha. Sana
magustuhan niyo 'tong chap na 'to ((; Dedicated to sa inyong lahat! ;*
Now Playing: Nothings gonna stop us now By MYMP

_____________________________________________________________________________

"Gaby? Okay ka lang? Namumutla ka ata eh?" Nag-aalalang tanong ni Fred sa kanya.

"I'm fine, Fred. Wala pa kasi akong breakfast." Pagdadahilan niya.

"Well, you should never forget to eat breakfast. It's the most important meal of
the day." Paliwanag nito sa kanya na para bang isa siyang five years old.

"Opo, Tatang. Hindi ko na po uulitin." Tumatawang sagot niya dito.

Ngumiti ito. "Well, Gab. I would really like to celebrate with you pero may
pupuntahan pa kasi akong ibang kliyente."
"It's okay, Fred. And thank you so so much! Buti nalang talaga at naging classmate
tayo noong highschool."

"Congratulations, Gab!" Nang matapos na itong magpaalam ay nilibot muna niya ang
buong building. Three-story building lang ito pero malapad. Kaya nga madami silang
nag-aagawan sa place na 'to.

Wait... He said he wouldn't give this building to me if he didn't like my

performance? Ano na naman kaya ang pinaplano nito?

Pababa na siya galing sa third floor ng biglang tumunog ang cellphone niya.

Greg Sira-ulo calling...

Holy shit! Hindi pa niya ata kayang makipag-usap sa lalaking 'to. Binalewala niya
ang tawag and decided to switch her phone into silent mode. Sasabihin ko nalang
mamaya na naiwan ko sa sasakyan ang phone ko.

Nilibot niya muna ang buong second floor para mag-inspect. Hmm. This floor would be
a perfect place for a mini bar. Nang matapos na siya sa pagvivisualize ng gusto
niya ay bumaba na siya. Sino kaya ang kukunin kong Interior Designer? May classmate
kaya ako noong highschool na ID na ngayon? Ma text nga si Fred.

Pagkuha niya ng cellphone sa kanyang bulsa ay may sampung missed calls siya galing
kay Greg Sira-ulo. Patay! Babalewalain niya na naman sana ito ng may biglang
nagsalita. "Why the hell won't you answer my calls?"

Muntikan niya nang mabitawan ang Xperia sa sobrang pagkabigla. "Jesus, Greg!
Papatayin mo ba ako sa nerbiyos?"
"Well, if you only answered my calls ay sana hindi ka nagkakaganyan diyan." Kunot-
noong sabi nito.

"I didn't know you we're calling. Naka-silent mode kasi yung phone ko. Sorry."
Pagdadahilan niya. Nakita niyang ngumiti ito na hindi naman umabot sa mga mata.

"Mr. Uy called. He said you already signed the contract. Congratulations, Love."

Bakit ba kasi love ang tawag ng ungas na 'to sa kanya? Ang corny pero kinikilig
naman ako!

"Oo. Bago lang. Babayaran kita, Greg. Meron na akong pera at-"
"Gabrielle, I don't need your money. Modesty aside I have tons of it. I bought this
place for you already now I'm expecting a thank you." Putol nito sa sasabihin niya.

Mag-Thank You ka nalang! "Thank you, Greg. Appreciate it." Mahinang pasalamat niya
dito. She couldn't even look him in the eye.

"What, No kiss?" Tanong nito na hindi parin inaalis ang tingin sa mukha niya,
smirking.

Oh shit! Nagsisimula na itong maningil. Well, he bought her the building anyway,
might as well humor him. Nilapitan niya ito but stopped few meters away. Jesus! I'm
not good at this.

"Closer." Mahinang sabi nito. She can already see the fire in his eyes. She can
even feel the electric pull between them. Lumapit siya hanggang sa isang pulgada
nalang ang layo nito sa kanya.
"Good. Now where's my kiss?" Bulong nito na nag ibayo ng kakaibang sensasyon sa
kanyang katawan. He looked at her with smoldering eyes. Just do it, Gaby! One kiss
won't harm!

Nang pumikit na siya para halikan ito ay biglang pumulupot ang mga bisig nito sa
bewang niya. Their lips met halfway. Oh, he is such a good kisser! No wonder ang
daming babaeng nagkakandarapa dito. He can melt even her senses.

Now this kiss was different from the one they shared at the parking lot. This one
was slow and passionate. His lips teasing softly and tenderly. His tongue tasting
the contour of her lips that made her moan. She parted her lips and welcomed his
mouth. Then he was kissing her possessively, demandingly that caused her knees into
jelly.

Hindi kailanman niya inisip that a kiss can affect her so much that she wanted Greg
to kiss her forever. Her hands found its way to his nape and grabbed his hair that
made him moan inside her mouth.

Naramdaman nalang niyang nakalapat na ang likod niya sa dingding, Greg's body
covering her entirely. She can even feel his arousal against her belly that made
her feel a thrill of heat somewhere in her stomach. Holy Moses.
They were having the time of their lives nang biglang tumunog ang tiyan niya.
Panira naman ng mood 'tong mga alaga ko oh? Greg stopped kissing her but never left
her mouth. "Do you have any idea the effect you can have on me?" bulong nito while
his lips softly caressing the corners of her mouth.

She had no idea what to say. She was still dazed by the kiss they just shared.
Lumayo ito sa kanya, looking at her eyes with longing and... lust. "Are you
hungry?"

The only thing she can do was stare at him. Talk! You look like a retarded! "Uh-mm.
Yes."

He smiled seductively. "Me too. But not for food." Bulong nito sa kanya, giving her
that same sensation whenever they kissed. Tumuwid na ito ng tayo habang nakatingin
parin sa labi niya. "You have very sexy lips."
"Not bad yourself." She smiled shyly na ikinangiti nito ng lubusan, giving her that
sexy grin of his.

"Have you eaten lunch?"

"Hindi pa. Pero kakain-"

"Come on. We should celebrate. There's a restaurant not far from here. They serve
the most delicious pinoy dishes!" Hindi na siya hinintay nitong sumagot dahil
kinuha na nito ang kamay niya.

Paglabas ng building ay nakita niyang tanging ang Mini-cooper niya lang ang naka
park. "Where's your car?"

"I left it at Escala. Where's the key?"

Ibinigay niya dito ang susi ng sasakyan niya. "Escala? Nag taxi ka ba papunta
dito?"

Ngumiti ito. "And I thought you knew the city well. Three blocks away from here
lang ang layo ng Escala Tower. Ayun oh?" Turo nito sa isang mataas na building.
Wow. Is he really that rich? Isa ata ang Escala Tower sa pinakamataas na building
sa buong Maynila.

Bilyonaryo 'yang kasama mo, Gaby! He's fifty-thousand times richer than you.

Tinahak na nila ang daan papunta sa isang elegante pero homey na restaurant not far
from Oregon and Escala. They had a lovely lunch. Good thing hindi si "Sinister and
Dangerous" ang nakasama niya. They talked about random things.
Katulad ng ano ang paborito nilang ulam, sino ang paborito nilang singer, ano ang
biggest dream nila na hindi pa natutupad, their hatest characteristics sa isang
babae at lalaki, their favourite time of the day, the most stupid thing they've
ever done and many more.

Masaya naman itong kasama kung hindi ito si "Sinister and Dangerous". Madami din
siyang natuklasan tungkol dito. Oh, how I wish he will always be "Nice and Good-
humored".

Nang malapit na silang matapos ay tinanong niya si Greg kung ano ang ginagawa nito
sa condo ni Serena kaninang umaga. Alam niyang masyadong pakialamera ang tanong
niya pero she had to feed her curiousity somehow.

"I broke up with her."

Malapit siyang mabilaukan sa iniinom na champagne. She totally did not expect to
hear that from him! Akala ko they had sex.
"I know what you're thinking. That I went there to have sex with her. Let me tell
you again, Gabrielle, that you over-think things. No, I did not have sex with her."

Totoo? I over-think things? "Eh bakit sagot mo 'So? We're not married yet.'?"

"I was irritated by your question. I'm going to marry you, Gabrielle, not her. As
you know, I'm already engaged to you so you don't have to worry about infidelity.
You really have the tendency to over-think sometimes."

"You're talking as if you really know me."

"I know you enough." Matiim na titig nito sa kanya sending that same sensation all
over her body again.
"So officialy, hindi na kayo? Anong naging reaksyon niya?"

"Well, she thought I was joking at first pero nang malaman niyang seryoso ako ay
nagwala siya. I explained a couple of times tungkol sa deal natin, that we will
file divorse after six months. Tumahan naman ito kahit papano."

Sinasabi niya na nga ba. After six months ay babalik parin ito kay Serena. Well,
why are you jealous? Singit ng subconscious niya. Nagseselos nga ba siya? Shit!
Don't tell me you like him already?

"Of course! After six months ay malaya na kayong magpakasal. I'm sure by that time
ay tapos na ang ginagawa nitong film sa Mirage Productions." Walang bahid ng
emosyon niyang pahayag.

Hindi na siya nito sinagot. Nagkasya nalang ito sa pagtitig sa kanyang mukha. Why
is he always staring at me? May dumi ba ang mukha ko? "Kung magtititigan lang
tayong dalawa dito buong mag-hapon ay bayaran mo ang oras ko. Ang dami ko pang
dapat gawin kesa makipag sparring ng tingin sayo."

"You look totally different from yesterday." Biglang sabi nito.

"Naninibago ka lang. I know I look ugly without wearing elegant dresses, make-ups
and dazzling jewelries on."

"Either way you're still beautiful. Kahit siguro basahan o sako pa ang suotin mo ay
maganda ka parin." Wow? Did he just compliment her?

"Okay, okay! I get it! Ako ang babayad ng bill!" Pahayag niya na ikinatawa nito.
Kahit ang tawa nito ay napaka-sexy sa pandinig niya. Oh no? Attracted ka na nga!
"Don't worry, Gabrielle. It's already in my tab."

"What do you mean?" Kunot-noong tanong niya.

"I own the place."

Greg's POV

Pagkatapos nilang mag-lunch ay dumiretso na siya sa Escala. Marami pa siyang

paperworks na dapat tapusin. Tinanong niya kung saan ito pupunta pagkatapos nilang
lumabas sa restaurant pero tinitigan lang siya nito at sumakay na sa sasakyan.
Anong nangyari dun?
Pagdating niya sa kanyang office ay kinausap niya kaagad ang kanyang sekretarya.
"Miss Ambrosio, I want you to give me all the information you can get from the
owner and stockholder of Gracemont Condominium. I need it within an hour."

Ngumiti ito. "Right away, sir."

Pumasok na siya sa kanyang office at umupo sa swivel chair, reading dull contracts
and boring reports. Oh the fun you can have being the CEO and President. Paglipas
ng isang oras ay pumasok na ang kanyang sekretarya hawak ang isang folder.

"Here you go, sir." Abot sa kanya ng folder na kinuha niya.

"Thank you, Rhen." Signaling her to go pero pagdaan ng ilang segundo ay hindi parin
ito umaalis. "Is there something wrong, Miss Ambrosio?"

Nakita niyang namula ang pisngi nito bago nagsalita. "S-sir. Uhmm. Totoo po ba yung
usap-usapan? Na ikakasal kana pero hindi kay Ma'am Serena?"
Bumuntong-hininga siya. There's no point denying anyway. "Yes, Rhen."

"Siya po ba 'yung babaeng pumunta dito two days ago, sir?" Hay. Pag chismis nga
naman.

Tumango siya. "May gusto ka pa bang malaman, Miss Ambrosio?" Tanong niya na mas
lalong nagpamula sa pisngi nito.

"Wala na, sir. Curious lang po. Uhmm. Do you want coffee, sir?"

Tumango siya at nagmamadali na itong lumabas ng opisina niya. Tiyak wala pang isang
oras ay alam na ng buong Escala tungkol sa kasal niya.
Binuksan niya ang folder kung saan nakalagay ang mga impormasyon tungkol sa
lalaking nag-yaya kay Gabrielle kanina.

Geoff Austin Ennio Obregon. Twenty-eight years old. Only son of former governador,
Leonardo Obregon, and former actress, Eula Ennio. Graduated from De la Salle
University as Cum Laude. Currently the spokesmodel of Armani Exchange Philippines.
One of the stockholders of Gracemont Condomium and Grand Lagoon Resort. Divorced
from actress Karolina Dizon (2007-2009). Divorced from International model Ginny
Liu (2010-2011).

For a young man like him ay dalawa na ang failed marriage nito. Strange.

____________________________________________________________________________

Ginawa ko talaga ang lahat para pahabain ang chapter na 'to! Hihi. Sana nagustuhan
niyo? Iwan kayo ng comment at vote ha? (;

Salamat ulit! xx
*******************************************
[22] Chapter Nineteen - The Accident
*******************************************
Saya ko!!! Kayo kasi eh (; Anyway, gusto ko lang ipaalam sa inyo na binabasa ko
talaga yung mga comments niyo. Kung may suggestions kayo para mas mapa-ganda 'tong
story na 'to ay pwede niyong ibahagi sa akin! Feel free to comment! :D Your
comments and votes really means a lot!

Now Playing: Ikaw lang talaga By Yeng Constantino (kanta para sa mga selosong
lalaki katulad ni Greg. Lol)

_____________________________________________________________________________

Gaby's POV

It was already 7:30pm ng pauwi na siya galing sa Home for the Aged sa may Pasig.
Binisita niya ang kanyang mga kaibigan na mga lolo at lola na talagang malapit sa
puso niya. Five years ago ay wala siyang pakialam sa ibang tao.

Kung may nanglilimos nga sa kanya noon ay itinataboy niya kaagad, even cursing
them. But everything changed when her mother died. Nangako siya ditong magbabago na
siya at magiging mabait sa kapwa.
Tinutungo na niya ang padaan pauwi ng mapansin niyang traffic. Shit! Pagtingin niya
sa relo niya ay 7:45 na pala. Sana hindi magalit si Geoff pag na-late ako.

Lumiko siya sa isang eskinita kung saan wala namang dumadaan na sasakyan para
makaiwas sa traffic. Kumakalam na ang tiyan niya sa gutom. The last time she ate
something was with Greg sa restaurant na pagmamay-ari nito.

Seriously, she never thought he would venture to the food industry. He is so filthy
rich! Hindi na nga siya magugulat kung pagmamay-ari na din nito ang China.

Pagtingin niya sa daan ay napansin niyang madilim ang kalsada. No light posts
anywhere. Wala ding nakatira sa street na 'yon. Creepy. Pagtingin niya sa rearview
mirror ay may nakita siyang nakasunod na sasakyan. And then everything happened so
fast.

When her attention went back to the road ahead ay may isang binatilyo na biglang
tumalon sa gitna ng kalsada that made her stop abruptly. What the f***?! She was so
nervous nang biglang may bumangga sa likod ng sasakyan niya with full force
knocking her head off at the steering wheel.
The last thing she heard was a woman's scream. And everything went black.

She woke up with a throbbing head. She tried to sit down but she was too weak to
even lift her finger. Ano bang nangyari sakin? Pinagmasdan niya ang paligid ng
kwarto. No doubt she was in a hospital. The dextrose attached to her right arm said
it all.

Narinig niyang biglang bumukas ang pintuan sa may bandang kaliwa. She closed her
eyes once again and pretended to fall asleep.

"Is she gonna be alright, Doc?" Wait, boses 'yon ni Greg ah? She tried to peek kung
sino ang kausap nito.
Isang may edad na lalaki with a big stomach and an excellent mustache ang kausap
nito. "She's going to be fine. Good thing it was only some minor bruises and a bump
in her head. But aside from that, she's going to be okay."

"Are you sure, Doc? No internal bleeding or something like that?" Nag-aalalang
tanong nito sa Doctor. Wow. Did he really care?

"I assure you again, Mr. Hontiveros, that your wife is okay."

Napaubo siya bigla ng marinig niya ang salitang wife, causing both men to look at
her.

Lumapit si Greg sa tabi niya, clutching her left hand tightly. "Hey. How are you
feeling?"

"I feel... tired." Mahinang sagot niya dito, looking intently at his black eyes.
Tumikhim ang Doctor bago nagsalita. "Well, Mrs. Hontiveros. You are going to be
fine. Trust me. Pwede ka na ngang lumabas bukas. I will leave you two alone. Get
well, Misis." Pagkasabi noon ay diretso na itong umalis, leaving her alone with
him.

"Do you want something?" Tanong nito pagkaraan ng ilang minutong katahimikan.

"I'm kinda thirsty." Tumayo ito kumuha ng tubig sa refregirator at ibinigay sa

kanya.

"Thanks." Mahinang pasalamat niya dito. Umupo ito sa upuan tabi ng kama niya and
stared at her face. Okay, this is awkward.

"What happened?" Tanong niya. Trying to break the awkward silence between them.
Matagal din itong nakasagot sa kanya. Paglingon niya dito ay mas malamig pa sa
ininom niyang tubig ang titig nito. Oh no, Sinister and Dangerous is back.

"You we're almost robbed... and killed." Sagot nito after what seems like eternity.

Huh? Robbed and killed? Wala naman siyang nakitang magnanakaw noon ah? She only saw
the guy who-

"Remember the guy who jumped right in front of your car? He was one of the Sagasa
Gang. Tatalon sila bigla sa harap ng sasakyan for you to stop completely. Once you
will ay lalapitan ka ng mga kasama nito. Rob everything you own, and then kill
you." Sagot ni Greg, interrupting her thoughts.

Kumunot ang noo niya. "Yes, I stopped. Pero may biglang bumangga-"
"Mr. Rolando was driving right behind you. Hindi niya alam na bigla ka nalang
hihinto kaya nabunggo niya ang sasakyan mo. Good thing he was a police though. He
saved your ass from those bastards."

"Where is Mr. Rolando?"

"He already went home with his wife na kasama niya sa insidente kanina. I already
thanked them in your behalf." Malamig parin na sagot nito. Why is he being so cold?
It's like it was her fault that she was almost robbed.

Hindi na niya ito kinausap hanggang sa dumating ang kanyang Kuya Albert at Kuya
James minutes later. Oh great! Another family drama.

Unang nagsalita ang Kuya Albert niya. "Ano bang naisip mo ha, Gabrielle? Talaga
bang magpapakamatay ka na? The last time you did something stupid, you ended up in
jail, now in the hospital?" Kunot-noong sabi nito.
Sasagot na sana siya ng sumingit ang Kuya James niya. "Gab, I know you're upset
about the wedding but we never thought you'll go this far. Trying to-"

"Jesus! Will you both let me speak for a minute?! First of all, I did not plan this
shit! Second, Yes! I am upset about the wedding but I am not that coward enough to
try and kill myself! Third, kung pumunta lang kayo dito para ipamukha sa akin kung
gaano ako katanga ay mabuti pa't umalis na kayo. The last thing I wanna hear right
now is your endless rants about me being so stupid!" Hindi niya mapigilan ang
kanyang nararamdaman towards her kuya's. She closed her eyes dahil sumasakit na
naman ang ulo niya.

All she wanted was a little comfort from them. But obviously her brothers had
something different in mind.

Bumuntong hininga ang Kuya James niya samantalang tahimik naman ang Kuya Albert
niya. "Please. Just leave. The door is very wide open for the both of you. No one's
stopping." Mahinang sabi niya.

"Gabrielle, we care for you. We were just scared when we heard the news that you
were in the hospital. We thought you were..." Hindi na itinuloy ni Kuya James ang
sasabihin. Pagmulat niya ay nakita niyang lumambot ang mukha ng mga ito.
She just kept staring at them with a blank expression. Was there something she
wanted say? Absolutely nothing. Nang maramdaman ng mga ito na wala na siyang
sasabihin ay tumungo na ang mga ito sa pintuan.

"We just want you to be safe and secured. Remember that." Sabi ng Kuya Albert niya
bago ang mga ito tuluyang lumabas.

She closed her eyes once again. Safe and secured? What does that mean? Ayaw na
niyang isipin ang pagbisita ng kanyang Kuya James at Albert sa kanya. It only made
her feel worse. Again she felt so stupid and na�ve. Na para bang lahat ng ginagawa
niya ay walang kwenta. She didn't plan for this to happen!

Namalayan niyang tumutulo na ang luha niya. She wiped it harshly with her left
hand. No time to be emotional. Pagmulat niya ay nakita niyang nakatingin si Greg sa
kanya with different emotions written all over his face. Was it sadness? Pity?
Sorry? She had no idea.

May sasabihin sana ito ng biglang tumunog ang Xperia niya sa tabing mesa. It was
her father calling. Great! Just exactly what I need.
"Yes?" Malamig na sagot niya.

"Anak, kamusta ka na? Okay ba ang pakiramdam mo?" Nag-aalalang tanong nito. Good
thing he didn't want to start another war.

"I'm fine." Maikling sagot niya. Does she have to explain everything to the old
man? No.

Matagal ito bago nakasagot. "Mabuti naman, Hija. Pasensya kana kung hindi ako
makakapunta diyan. Meron kasi biglaang meeting-"

"It's alright, pa. I know how important your meeting is rather than to see your own
daughter in the hospital." She couldn't hide the bitterness in her voice. Kaninang
umaga pa niya tinatago ang pait na nararamdaman para dito. Now is the best time to
spit it out.

He sighed bago sumagot. "Anak, hindi naman sa-"

"I have to go, pa. Sumasakit na ang ulo ko. Call me next time." At ibinaba na niya
ang tawag. She turned off her cellphone and put it back in the table.

"Do you want to talk about it? About your brothers and father?" Tanong ni Greg na
ikinabigla niya. Since when did he care about me and my family?

"I'd rather not." And she dozed off into a troubled sleep.
_____________________________________________________________________________

Sorry kung medyo maiksi ha? ); Sana na meet-up ko yung mga expectations niyo! -.- I
hope to hear feedbacks from you! ;*

*******************************************
[23] Chapter Twenty - Love songs and Unknown feelings
*******************************************
Oh ayan! Dalawang chapters ang in-update ko ngayon! Mas mahaba ito kesa Nineteen :D
Hope you will all like it! Nag-enjoy ako sa pag-gawa ng chap na'to! Pramis! (;

Now Playing: Passenger Seat by Stephen Speaks

___________________________________________________________________________

Kinabukasan ay umalis na sila ni Greg sa hospital. Nagulat nga siya kanina pag
gising niya ng makita itong nasa upuan pa rin tabi niya, sleeping in an awkward
position. She felt the pang of guilt. Kawawa naman ang isang to. Pinag-abala ko pa.

Kaya nga kahit labag sa kalooban niya ay kailangan niyang magpasalamat dito.
"Salamat nga pala, Greg, for staying the night." Patungo na sila sa parking lot ng
hospital bago ito nagsalita.
"No problem." Hindi naman cold ang treatment nito sa kanya but he was so... civil.
Na para bang ginagawa lang nito iyon not because he wanted to be there or because
he really cared, but because he knew that it was the right thing to do.

Ilang minuto na ang nakalipas ng nakasakay na sila sa kotse nito pero hindi parin
sila nag-uusap. The awkward silence was suffocating her already. Turn on the radio.
Bulong ng isip niya.

"C-Can I turn on the music?" Nauutal na tanong niya. Ba't ba ako kinakabahan?
Nakita niyang nagkibit-balikat lang ito. Kesa naman tuluyan siyang masiraan ng ulo
sa sobrang tahimik ay binuksan na niya ang radio.

"This next song is dedicated to all lovers out their, who are currently listening
in their car." Pagkasabi ng lalaking DJ ay ninakawan niya ng tingin si Greg na
seryoso parin sa pagmamaneho. Ano kaya ang music na 'to?

When she heard the intro of the music ay biglang namula ang pisngi niya. Jeeeeez!
Bakit sa dinami-daming kanta ay bakit ito pa?

"I look at her and have to smile

As we go driving for a while

Looking nowhere in the open window of my car

And as we go I see the lights

Watch them glimmer in her eyes

In the darkness of the evening"

Tinuon nalang niya ang kanyang pansin sa daan. Ba't ba kasi ang layo ng hospital sa
condo? Gusto na niyang bumaba ng sasakyan nito.

"And I've got all that I need

Right here in the passenger seat

Oh and I can't keep my eyes on the road

Knowing that she's inches from me"

Okay! That's it! Pagkatapos ng chorus ay pinalit niya kaagad sa ibang istasyon ang
radio. The song was making them awkward even more. Nakita niya ding biglang
humigpit ang pagkakahawak nito sa manibela. Anong nangyayari dito? She beamed when
the female DJ said that the next song was from Regine Velasquez. Idol niya kasi
'to.

"Bakit ba, may lungkot sayong mga mata

Ako kaya'y di nais makapiling sinta

Di mo ba pansin, ako sayo'y may pagtingin

Sana ang tinig ko'y iyong dinggin"

She silently groaned. What the hell?

"Ako ngayo'y di mapalagay

Pagka't ang puso ko'y nalulumbay

Sana ay paka ingatan mo ito

At tandaan mo ang isang pangako"

She switched to another station in just nanoseconds. Di niya ata kayang makinig sa
kanta na iyon. It made her uneasy. Bakit ba kasi puro love songs ang pinapatugtog
ngayon? Di naman February ngayon ah? Nabulabog ang isip niya ng marinig ang theme
song ng Princess Hours.
"Pag-ibig na kaya?

Pareho ang nadarama

Ito ba ang simula?

Di na mapipigilan

Pag-ibig nga ito

Sana'y di matapos ang daramang ito

Pag-big na kay-"

She turned the radio off bago pa man matapos ang chorus. What's with the radio
right now? Halos love songs ata ang pinapatugtog ah? And why do I feel guilty na
para bang may sikreto akong tinatago? Nakita niyang nilingon siya ni Greg pero
hindi naman siya nito kinibo.

Bahala ka jan kung anong isipin mo! Sigaw ng isip niya sa katabi niyang lalaki. Ano
bang ginawa niya at ganito ito kalamig sa kanya? Wala naman akong natatandaan ah?

Pagkaraan ng ilang minuto na walang kibo sa isa't isa ay nakarating na rin sila sa
condominium. She murmured her thanks when she got off his car. Tumango lang ito,
hindi parin tumitingin sa kanya. What's his problem?

Nang nagmaneho na ito palayo ay hindi niya maiwasang makadama ng panghinayang.

Panghinayang sa ano?
One and a half week later

Pagtingin niya sa kanyang alarm clock ay 7:43 na ng umaga. She closed her eyes
again to sleep pero ang mukha ni Greg ang nakikita niya. It was one and a half week
since last silang nagkita nito. He never called or even texted her since then.
Bakit ko ba siya iniisip? Well actually, ever since that day ay hindi narin ito
umalis sa isipan niya. Kahit nga sa pagtulog niya ay nakakarating parin ito sa
panaginip niya. Jeez!

Bumalikwas na siya ng bangon at tumungo sa kusina para magluto ng agahan. She

decided to eat omelette with Hungarian sausage and a glass of fresh milk. Nasa
kalagitnaan na siya ng pagsubo ng biglang may kumatok sa pintuan niya. Who on earth
would-Wait, baka si Greg!

Without even bothering to peek in the eyehole ay binuksan niya ang pintuan with a
big smile on her face, which is nawala din dahil hindi naman si Greg ang nasa harap
niya. He was short and quite fat. Nakasuot ito ng sombrero at may dala-dalang isang
malaking sling bag.

"Magandang Umaga po. Meron po kayong package." Sabi nito at ibinigay sa kanya ang
isang maliit na kahon.

Kunot-noong tiningnan niya ang iniabot nito sa kanya. "I'm sorry. Nagkakamali ka
ata. Wala naman kasi akong inaasahang package eh-"

"Wag po kayong mag-alala, Ma'am. Si Sir Greg po ang nagbigay niyan." Nakangiting
sagot nito.

Now her curiosity was piqued. Akala niya hindi na siya nag-eexist sa mundo nito.
Why is he sending me a package right now? Kinuha niya ang maliit na kahon na
nakaabot parin sa kanya.

After signing the received paper ay umalis na ito, leaving her staring blankly at
his back. Baka bomba 'to! Baka gusto na akong patayin ni Greg!

Tinungo niya ang living room at umupo sa sofa. "Bomba ka ba o lason na kapag
binuksan ko ay biglang tatalsik sa mukha ko?" Tanong niya sa kahon na nasa kamay
niya. Nasisiraan na ako ng ulo.

Her curiosity won kaya binuksan niya ang kahon upang mapasinghap ng malakas. What
the hell?! It was a key! Not just an ordinary key but a Porsche key! Pagtingin niya
sa kahon ay nakita niyang may isang papel na nakaipit.
Gabrielle,

Sorry if it took me a week and a half to finally buy you a car. It's in the
parking lot where you usually park your mini-cooper.

PS.

I expect a thank you and not a big no.

Greg

What the heck?! Greg just bought me a Porsche?! Tulala parin siya habang
pinoproseso ng utak niya ang note nito. Alam niyang after the incident a week ago
ay hindi na niya nakita pa ang kanyang mini-cooper. Sabi ni Greg ay malaki daw ang
damage nito kaya hindi na pwedeng ipa-ayos.

One and a half week din siyang nagco-commute, sumasakay sa taxi o kundi sa jeep
para pumunta sa kahit saan. Noong isang gabi nga ay na-stranded siya sa isang
waiting shed malapit sa Escala dahil sa sobrang lakas ng ulan. Kung sasakay kasi ng
jeep ay kailangan pang lakarin hanggang kanto ng Escala para mag-abang. Akala niya
talaga ay hindi na siya makakauwi nun kaya laking pasalamat niya ng may biglang
pumaradang taxi sa harap niya.

Meron na nga siyang pera para bumili ng bagong sasakyan but she wanted to use it
all for her business. Kaya naman niyang mag-commute.

I expect a thank you and not a big no. Mamaya nalang siya magpapasalamat pag nakita
na niya ang kanyang bagong sasakyan. Naligo na siya, nagbihis at nagligpit ng mga
kalat sa kanyang condo. After an hour ay bumaba na siya sa parking lot kung saan
humihintay ang kanyang bagong sasakyan. Whew! It feels like Christmas!

Natandaan niya si Geoff ng lumiko na siya hallway papuntang parking lot. Pumunta
siya sa penthouse nito para humingi ng tawad pero sabi ng guwardiya ay nasa ibang
bansa daw si Geoff. Namalayan niya nalang na nasa harap na siya ng isang kulay itim
na Porsche Panamera.

Holy Christ! Ito ang ibinili ni Greg sa akin?! This must cost millions!

(A/N: See picture in the multlimedia box.)

She was already inside the car inhaling the brand-new scent of it. It definitely
feels like Christmas. Oo nga pala! Magpasalamat kana kay Greg! Paalala sa kanya ng
kanyang isip. She dialled Greg's number at mga ilang segundo lang ay sinagot na
nito, like he was expecting the call already.
"Yes?" His voice was enough to send shivers in her spine. Grabe din ang epekto ng
lalaking 'to. Oh how she missed his voice.

"Greg... Thank you for the car." Mahinang pasalamat niya. Bakit ba ako tumitiklop
sa lalaking 'to? Be brave, Gaby!

"Pumunta ka dito sa office. I want you to thank me personally." Pagkasabi nun ay

binaba na nito ang tawag. Huh? Thank him personally? Nagkibit nalang siya ng
balikat at tinungo na ang Escala Towers with a big smile on her face. I'm going to
see him again.

Paglabas niya ng elevator ay nalula na naman siya sa karangyaan ng opisina ni Greg.

I don't think I will ever get used to this. Every piece of furniture screamed
money. Matanong nga si Greg mamaya kung bakit ang opisina nito parang 5-star hotel.

Tinungo niya ang mesa kung saan may isang babae nakaupo. She had a shoulder-length
straight black hair with bobcat bangs. She also had small lips and big brown eyes
that were staring in the monitor. Busy din ito sa pagtitipa ng keyboard kaya hindi
siya napapansin.

"Excuse me. Is Greg around?" Tanong niya dito. Tanga! Syempre andito si Greg.
Papupuntahin ka ba dito kung wala siya?

Nakita niyang bahagyang kumunot ang noo nito. "Yes. Do you have an appointment with
him?"

Ngumiti siya dito bago sumagot. "Wala eh. Tinawagan-"

"Well, I'm sorry, Miss. But you will have to schedule an appointment with him bago
ka pumunta dito." Pagkasabi nun ay bumalik na sa computer ang atensyon nito leaving
her opened-mouth. What the hell? Di pa nga ako natapos magsalita!

"Miss, I think I have mistaken you. I'm his fianc�." Taas-noong pahayag niya.

Nakita niyang pinasadaan siya nito ng tingin from head-to-toe at tumawa ng bahagya.
"Oh really? And I'm Adolf Hitler's wife! Miss, again I suggest you to schedule an-"

"Who gave you the guts, Miss Ambrosio, to say that to my fiance?" Mapanganib na
tanong ni Greg sa pintuan ng office nito.

Nakita niyang namutla kaagad ang sekretarya. "S-sir, h-hindi k-ko n-naman h-ho-"

"Next time you use that kind of tongue, I will have you clear your desk.
Understand?" Putol nito sa pagkakautal ng babae, which of course made the poor
woman look like a ghost even more. Para itong ibinabad sa suka.

"I understand, sir." Pagkaraan ng ilang segundo ay humarap ito sa kanya. "Sorry po,
Ma'am. Hindi ko naman po talaga alam na-"

"It's alright." Pasalamat ka good mood ako ngayon, dahil kung hindi? Lagot ka
talaga!

Pagkatapos ng drama na iyon ay pumasok na siya sa opisina ni Greg. Hindi naman

nagbago ang opisina nito. It was still very formal and male. Tumungo siya sa swivel
chair at umupo. "This is comfy." Nakangiting sabi niya dito.
He was standing near the glass window, staring at her with a faint smile on his
lips. "It is, isn't it?"

Ngumiti lang siya bilang sagot dito. Tiningnan niya ang mga nakalatag na papel sa
mesa nito. Augh! Reading reports and contracts were never her cup of tea! It was
just so... boring. Pagtingin niya ulit kay Greg ay may kausap ito sa cellphone nito
facing away from her. Sino kaya kausap nito?

Binuksan niya ang isang kahon sa ilalim ng mesa which was full of folders. Isasara
niya na sana ito ng makita niya ang pangalan ni Geoff sa front page ng isang
folder. Ano 'to? Kukunin niya na sana ito ng marinig niyang nagpapaalam na si Greg
sa kung sino man ang kausap nito kaya isinara nalang niya ang kahon.

"What are you doing?" Kunot-noong tanong nito na mas lalo atang nagpagwapo rito.
One week and a half silang hindi nagkita pero napansin niyang mas lalong gumwapo
ang mokong. He was wearing his usual office attire pero may something talaga na
hindi niya ma pin-point.

"Do you like what you see?" Nakangiting tanong nito. Sheeeet! He's even ten times
handsome when he smiles!
Tumikhim siya at inilayo ang tingin dito. His handsomeness was so distracting.
Tumayo siya at lumapit sa glass window kung saan matatanaw ang buong kamaynilaan,
trying her might not to look at him again.

He was a few meters away from where she was standing. She will do everything not to
get close to him as possible. Nawawala kasi siya sa kanyang sarili kahit isang
metro lang ang layo nito sa kanya.

She felt him move and walked directly towards her. Shit! Move, Gaby! Kaya nga mas
mabilis pa sa kabayo ang paglayo niya sa glass window at pag-upo sa sofa.

Hindi niya maiwasang tingnan si Greg na nakakunot-noo sa kanya. Nahalata niya kaya?

"Greg. I wanted to thank you for the car. Hindi ko talaga inexpect na bibilhan mo
ako. I thought you were mad at me because of my stupidity last week kaya hindi kana
nagparamdam sa akin. Anyway, you wanted me to thank you personally diba? So aalis
na ako kasi marami pa akong gagawin." Pagkasabi nun ay nagmamadali siyang tumungo
sa pintuan.

She was just a few meters away ng may tila bakal na humatak sa braso niya. She
turned to see Greg smiling at her. Distance, Gaby! Distance! Sigaw ng subconscious
niya.
Inilagay niya sa dibdib nito ang dalawang kamay niya to keep him in arm's length.
Nakita niyang tumaas ang isang kilay nito habang nakangiti parin sa kanya. "Trying
to keep your distance, love?"

Again she was dumb-founded by his smile. Good Lord, Gaby! You are sooo into him
already! Namalayan niyang lumalapit ito sa kanya, her hands still at his chest.
Kesa itulak ito palayo ay parang hinihila pa nga niya ito palapit. When he was just
few inches away ay bumulong ito sa kanya making her senses fly into different
places. "Tell me to stop and I'll stop."

Nang wala siyang sinagot dito ay inangkin nito ang labi niya, making her knees into
jelly. His arms were already embracing her, pulling her closer to him. Her hands
were trapped to his chest, clutching at his shirt as if it was her life line.

His mouth possessively claiming hers like it was the sweetest thing he ever tasted.
Nang tinugon niya ang halik nito ay napaungol ito bigla. She wasn't a very good
kisser but at least she could kiss right? Their tongues were on a battlefield ng
biglang bumukas ang pintuan ng office.

"Oh dear."

She pulled away from him immediately nang marinig ang tinig ni Tita Olivia, but
Greg immediately took hold of her hand. She bet her new car that her face was as
red as the tomato! She couldn't even look directly at Tita Olivia's eyes. She was
too embarrassed!

"Couldn't get away from each other, can you?" Nangingiting tanong nito sa kanilang
dalawa ni Greg.

Narinig niyang bumuntong-hininga si Greg sa tabi niya, still holding her hand. "Hi,
Ma! What brings you here?" Hinila siya nito at umupo sila sa sofa with holding
hands. Pinilit niyang kumawala sa hawak nito but his grip just tightened.

"Well, buti nalang at andito narin si Gabrielle. Gusto ko kasing malaman kung sino
ang magiging Maid of Honor mo, Hija. The whole entourage is ready. Ang Maid of
Honor nalang ang blangko." Nakangiting sabi nito sa kanya making her relax.

Oh no? Sino ba ang pipiliin kong Maid of Honor? Si Kyra o Maddie? Ngumiti siya bago
sumagot. "Tita, pwede ko ba munang tawagan ang mga kaibigan ko? Nakalimutan ko din
po kasi eh. Pasensya na po."

"Sure, Hija. I'll just wait here." Umupo ito sa isang settee harap ng sofang
inuupan nila ni Greg.

Buti nalang at binitawan na siya ni Greg para kunin ang cellphone sa kanyang bag.
His skin was so hot against her. It was making her think of erotic things. Get a
grip, Gab!
Nag-usap muna ang mag-ina habang tinatawagan niya si Kyra. Buti nalang at sinagot
na nito sa pangatlo niyang dial dito. "Bree, naman eh! Ang aga aga nambubulabog ng
tulog! Ano ba kasi?" Iritadong tanong nito sa kanya.

"Ky, it's already 10:30! Anyway, gusto ko lang itanong sayo kung okay lang ba
sayong maging Maid of Honor ko?"

"Huh? Maid of Honor? No way! No offense, Bree! Pero baka pag naging Maid of Honor
ako ay baka ako na ang ikakasal next time! Gosh, Bree! I'm too young to get
married!"

Bumuntong-hininga siya. "So the answers no?"

"Bree, darling. I would love to but it's just not my thing you know. But I'll be
there at the wedding!"

Ilang minuto pa silang nag-usap tungkol sa takot nitong maging Maid of Honor ay
nagpaalam na din ito. Next stop... Maddie! She was praying all her might na sana ay
wala ito sa kalagitnaan ng meeting. Her answers were prayed ng sinagot nito ang
tawag ilang segundo lang ang nakaraan.

"Gab! How's it going?" Masiglang bati nito sa kanya.

"I'm fine, Madd. And I take it by the tone of your voice that you are too."

"Oh yes! So what made you call?"

"I just wanted to ask if okay lang ba sayong maging Maid of Honor ko?" God! I hope
she appro-

"Yes! Oh my God! Sure Gab! I would be honoured!" Tumatawang sigaw nito sa kabilang
linya.

Tumawa siya bago sumagot. "Alright! Thank you, Madd! Text ko lang sayo yung
details."
Pagkaraan ng ilang minutong pakikipagchika dito ay binaba na niya ang tawag.
"Maddison Montesor po, Tita."

"Okay, Hija." Pagkatapos nitong isulat iyon sa papel ay ngumiti ito. "I can't wait
to have adorable grandchildren!"

We're not planning to have children! It's not part of the deal! Ngumiti lang siya
bilang tugon sa sinabi nito. Greg was just staring at her mother na para bang hindi
nito naiintindihan ang sinabi ng ina.

Tita Olivia's smile faltered ng hindi sila nag-react. "Don't tell me you're not
going to have babies?"

"Mom-" Simula ni Greg.

"Okay, I get it! Basta I'm expecting an apo ha? Anyway, Greg, your uncle Marshall
is having a beach party at his resort today. He invited us pero hindi kami
makakapunta ng daddy mo. We already agreed to meet someone. So kayo nalang dalawa
ni Gabrielle ang pupunta ha? It's the perfect time to introduce Gab to the
Hontiveros Clan before the wedding."
Did she just say Hontiveros Clan?

_____________________________________________________________________________

Sana nagustuhan niyo kahit medyo mahaba! ); Anyway, kaya ko hinabaan ang isang 'to
kasi one week akong mawawala. Huhu! Nakakainis nga kasi hindi ako makakapag-update
sa kung saan man yung pupuntahan ko. Sa London kasi eh? HAHAHA! Ambisyosang froglet
lang. ((;

Basta hindi ako makakapag-update for one week. Bibisita lang siguro ako to check
but not to update. Haay. Paulit-ulit lang yung sinasabi ko. -.- Sana pagbalik ko
andito parin kayo ha? )); I love you watty people! xx

BigBossVee

*******************************************
[24] Chapter Twenty One - Hontiveros Clan and Kristina
*******************************************
Salamat sa mga tiyagang nag-hintay ng chapter na 'to! And thank you so much sa mga
nag comment and vote ng previous chapters! Love ko kayo! Pramis!

Now Playing: Starships By Nicki Minaj

____________________________________________________________________________

Pababa na sila ng kanyang Porsche ng maramdaman na naman niya ang kaba. They
already arrived at the resort. Greg decided to use her brand-new car pero ito ang
nagmaneho. Kanina pa siya sinasabihan nito ng "It's going to be okay." Nag ha-
hyperventilate kasi siya kanina sa sasakyan. She did not expect at all to meet the
Hontiveros Clan today for Pete's sake!

Isa sa mga kinaiinisan niya ay ang get-up niya. She was wearing a three-forths
crisp black polo, skinny jeans and Chucks. Kaya siguro nagduda ang sekretarya ni
Greg kanina kasi para lang siyang pupunta sa Quiapo.

"Gabrielle, halika na." Tawag sa kanya ni Greg. Kahit nasa parking lot pa nga lang
sila ay rinig na niya ang tawa ng mga tao sa loob function hall. Holy shiz!

"Greg? Hindi ba ako mukhang pupunta lang sa Quiapo o Divisoria?" Tanong niya kay
Greg bago sila pumasok ng function hall.

Huminto ito at kinuha ang kamay niya. "Gabrielle, I don't know why you care so much
about your appearance but let me tell you that you are mighty fine. Okay? And
they're a bunch of friendly people. I'm sure makakasundo mo sina Summer at Snow."
Summer and Snow? Ang unique naman ng name!

Pagkasabi nun ay pumasok na sila. She expected to see twenty or thirtyy people pero
nagulat siya dahil mukhang lampas fifty ata ang nasa loob. And they we're all
greeting and cheering at them as if bago silang kasal! Nakakahiya naman nito.

"Kamusta na, Greg? It's so good to see you!" Bati ng lalaking sumalubong sa kanila.

"Okay lang ako, Tito Mars. By the way, this is my fianc�, Gabrielle. Gab, this is
Marshall, my uncle. Bunsong kapatid siya ni daddy." Pakilala nito sa kanya.

"Holy Christ, Greg! Sabi ni Kuya Goryo ay maganda ang mapapangasawa mo, hindi naman
niya sinabi na tatalunin niya pa pala si Ate Olivia sa kagandahan! Hello there,
Hija! It's a pleasure to finally meet you!" Nakangiting sabi nito.
"Nice to meet you din po." Magalang na bati niya dito. Infairness, kahit medyo may
edad na ay ang gwapo parin.

"Hey, Everyone! Meet Greg's fianc�! Finally may nakabingwit na din sa puso ng
lalaking 'to!" And that's all it takes para pagkaguluhan sila ng mga relatives ni
Greg.

Maraming nakipagkilala, nakipag-beso, nagpa-picture at yumakap sa kanya. Hindi niya

na nga natatandaan ang mga pangalan nito. She felt like Angelina Jolie. Ambisyosa
lang.

"Okay, guys. Tinatakot niyo na si Gabrielle. Pwede na kayong bumalik sa table

niyo." Ngumingiting pahayag ni Greg sa kanyang mga kamag-anak.
"Eh hindi mo naman kasi sinabi, Kuya Greg, na maganda pala tong si Ate Gaby!" Sabi
ni Jason. Or was it Jonas?

"Oo nga, Kuya Greg! May katapat na si Ate Kristina! Tiyak magseselos yun!" Dagdag
ni Rex na nakipag-high five pa kay Jason. Or Jonas.

Nakita niyang kumunot ang noo ni Greg. "Teka? Andito si Kristina?"

Tumango si Jason/Jonas. "Kanina pa siya andito, Kuya! Hinahanap ka nga eh. Ininvite
kasi siya ni Tito Mars. Alam mo naman si Ate Tina, parang pamilya na din natin. I'm
sure tatalon yun sa tuwa pag nakita ka! Ibalik ang Grestina Loveteam!"

Siniko ni Rex si Jason/Jonas. "Tumahimik ka nga, Jason! Matagal nang wala ang
Grestina loveteam! Laos na yan! Grebielle Loveteam na naman ngayon!" Pagkaraan ng
ilang minutong pangungulit sa kanila ay umalis na ang mga ito, leaving them both in
deep thinking.
Huh? Sino ba ang Kristina na yan? Ex-girlfriend ba siya ni Greg? At bakit ang lapit
nito sa mga Hontiveros? Di kaya may past sila ng mokong na 'to? Paglingon niya sa
lalaking katabi ay seryoso ang mukha nito. Bakit kaya parang nagbago ang mood nito
ng marinig ang pangalan ng Kristina na 'yon?

Ilang minuto din silang tahimik ng may dalawang babaeng yumakap kay Greg.

"KUYA!!!!!" Sabay na sigaw ng dalawang dalaga.

Nakangiting ginantihan ng yakap ni Greg ang dalawang babae. "Hey! Kamusta na ang
mga muse ng angkan natin?" Nang lumayo ang dalawa ay nakita niyang kambal pala ito.
Si Summer and Snow.

Nakangiting tiningnan siya ng isa sa kambal. "Hindi na kami ang muse, Kuya! Si Ate
Gaby na! Ibinibigay na namin sa kanya ang trono namin!"
Tumango ang pangalawang kambal. "Oo nga, Kuya! Bagay na bagay kayong dalawa! Kahit
simple lang yung suot ni ate ay lumilitaw parin yung beauty niya. Katulad namin ni
Snow." Pagkasabi nun ay tumawa ang dalawang magagandang dilag.

They were a sight alright! Pero kahit kambal ang dalawa ay hindi naman pareho ang
hair style at suot nito. Snow wore a floral dress at inilugay ang mahabang curly
hair nito. Samantalang si Summer naman ay naka mini-shorts na tinernohan ng hanging
blouse. Nakatali din ang buhok nito into a French bun.

"Kuya! Hiramin muna namin 'tong si Ate Gaby ha? Maliligo kami sa beach! Nauna na si
Ate Kristina." Sabi ni Snow habang hinihila naman siya ni Summer.

There's that Kristina again.

"Ha? Wala akong dalang panligo eh?" Tanong niya sa dalawa. She wasn't prepared for
this.

"It's okay, Ate! Meron atang extra two-piece si Snow! You can wear it!"
Paninigurado sa kanya ni Summer.

"Whoa! Maybe after lunch nalang, alright? Tiyak gutom na gutom na 'tong si Gaby!"
Pagkatapos magpaalam ng kambal ay tumakbo na ang mga ito sa kung saan ang white
sand beach.

"They are so pretty! Tiyak madaming paiiyaking lalaki ang dalawang 'yon." Sabi niya
kay Greg habang kumukuha sila ng pagkain.

"Kinakalbo na nga si Tito Mars dahil sa kunsimisyon ng dalawang 'yon. Madami kasing
manliligaw. Hanggang sa bahay nga ay sinusundan. Kaya nga kumuha si Tito Mars ng
bodyguard para bantayan ang mga dalaga niya."

Tumango siya. "Bakit Summer and Snow ang ipinangalan sa kanila?" Curious na tanong
niya. Umupo muna sila bago siya nito sinagot.
"Sabi kasi ni Tita Lalaine, asawa ni Tito Mars, na sanggol pa lang daw ay magkaiba
na daw talaga ang kambal. Snow had curly hair while Summer had a straight one.
Morena si Summer samantalang si Snow naman ay parang papel sa sobrang puti. Snow is
taller than Summer in a few inches. Snow is the perfect epitome of Maria Clara
while Summer is the perfect epitome of Gabriela Silang. Ang daming differences ng
dalawa kaya nga minsan napapatanong kami kung kambal nga ba ang dalawa."
Nakangiting paliwanag sa kanya ni Greg.

It was obvious that he adored his cousins. And who doesn't? They both are beautiful
ladies! "So kung sila ang muse ng Hontiveros Clan. Sino naman ang Prince Charming?"

"Jack." Sagot nito.

Huh? Jack? "Akala ko ba ikaw?" It was already too late to take it back. Me and my
big mouth.
Ngumiti ito sa kanya, leaving her gaping at his smile. "Sad to say, love, but no.
Jack holds the title."

Tumango siya. "Is he around?"

He sent her his grin before he answered. "Actually, he's right beside you."

Paglingon niya sa kanyang kaliwa ay hindi niya alam na may nakaupo palang lalaki
doon. Handsome is an understatement to describe this man sitting right beside her.
Nakaakbay pa nga ang isang kamay nito sa upuan niya. Wala bang pangit sa angkan ng
mga Hontiveros?

"Hey, Jack." Bati niya sa lalaking nakatingin sa kanya.

He smiled like he was in a photoshoot or something. Kinindatan pa siya nito bago
sumagot. Ahh, another playboy. "Hey, Sweetheart. You have the most enchanting
eyes, you know that?"

Ngumiti siya. "That won't work on me anymore. You gotta do better than that." Ilang
beses na ba siyang naka-encouter ng playboy sa buhay niya? This one isn't
different.

Nakita niyang tumaas ang isang kilay nito habang nakangiti parin. Nilingon niya si
Greg na nakatingin lang sa kanilang dalawa.

Isang oras din silang dalawang nagkulitan ni Jack. He was fun to talk to. Nalaman
niyang sports enthusiast pala ito at mahilig sa adventure. He is also a few years
older than Greg. Tinanong niya ito kung wala ba itong planong mag settle-down pero
kibit-balikat lang ang sinagot nito.

Nang umalis na ito ay napagpasyahan ni Greg na pumasyal silang dalawa sa beach

side. Nagpalit na din ito ng damit. Tiyak pinahiram 'to ni Jack dahil pareho lang
naman ang katawan ng dalawa.
Malayo-layo narin ang nalakad nila ng marinig nila ang tili ng isang babae sa may
gubat. "Sino kaya 'yun?" Tanong niya dito pero hindi na siya sinagot nito dahil mas
mabilis pa sa kidlat ang pagtakbo nito sa kung saan man ang babae.

May ni-rape ba dito? Sinundan niya kaagad si Greg dahil baka napapahamak na din
ito. Ilang minuto na din siyang palinga-linga sa paligid pero hindi naman niya
nakikita kahit anino ng lalaki. Saan kaya pumunta ang ungas na 'yon?

Babalik na sana siya sa function hall ng bigla niyang nakita si Greg na may karga-
kargang babae. What the hell? Para ang mga itong bagong kasal. Nakita niyang
tumatawa si Greg sa kung ano man ang ibinubulong ang babae. Kristina. Her
subconscious hissed.

"Gabrielle?" Tanong ni Greg sa kanya na para bang nakakagulat dahil andun siya.

"Ito pala si Gabrielle, Chub?" Ngiting tanong ng babae kay Greg. What the heck?
Chub?! They have endearments?!
"Yes, I'm Gabrielle. His fianc�. You must be Kristina?" Binigyang diin niya talaga
ang salitang fianc�.

Isang metro na lang ang layo ng mga ito sa kanya. "Oo. Kababata ako ni Chub."
Nakangiting paliwanag nito.

"You call him 'Chub'?" The way she asked was like it was the most hideous thing she
ever heard. Play it cool, Gab!

Tumikhim si Greg habang hindi naman nakasagot si Kristina. "Iyan ang tawag sa akin
ni Krissy ever since we were little. May pagka chubby kasi ako noon."

"And you call her 'Krissy'?" Curious na tanong niya. Hey! I'm just curious!
"Yes, Gabrielle. I call her 'Krissy' ever since I can remember. May gusto ka pa
bang malaman?" Nagbabantang tanong ni Greg. May gusto ka ba sa babaeng 'to?

"What happened to you?" Tanong niya kay Krissy.

"Nadulas ako kanina. I sprained my ankle." Mahinang paliwanang ng babae sa kanya.

"Can you walk?"

"Jesus, Gabrielle! She can't, okay? Kaya nga kinakarga ko siya dahil hindi niya
kayang itapak ang paa niya." Paliwanag ni Greg sa kanya in an irritated tone.

"I was just asking, Hontiveros. No harm done." Pagkasabi nun ay nauna na siyang
umalis sa mga ito. Bumalik siya sa shoreline at umupo sa buhangin. What was his
problem? Tinanong lang naman niya ang Kristina na iyon kung nakakalakad ba ito.

Why am I even thinking about them? Hindi niya maiwasan eh.The way they looked at
each other na para bang may hidden something ang dalawa was just... disturbing. And
he never laughed at me the way he laughed at her! Kung tinatawanan man siya nito ay
pang-iinis naman.

Never fall in love with him, Gaby! Uwian kang talo pag nangyari yan! Well, she
isn't in love with him. Attracted, yes. Pero in love? No.

_____________________________________________________________________________

Feel ko ang pangit ng chap na 'to. Di ko alam )); Please let me know what you think
about it! Vote din kayo if ever nagustuhan niyo ((; Sana na reach ko yung
expectations niyo! Huhu -.-"
Oo nga pala, mag-sisimula na kasi yung klase namin this June 8. So starting next
week, dalawa o tatlong beses sa isang linggo na lang yung update ko. Huhu. Sana
maintindihan niyo ako. Ang hirap kasi talaga ng subjects ko ngayon, may Physics,
Trigo, Anatomy, Pol-Sci, & Logic. Di ko nga alam kung kakayanin ko 'to. Tigok na
ako sa Trigo pa lang! )); I LOVE YOU, WATTY PEOPLE!

*******************************************
[25] Chapter Twenty Two - Jealousy
*******************************************
Yeeeeey! Akala ko talaga walang magakakagusto sa last chap! Minadalian ko lang kasi
yun )): Thank you talaga sa mga nag comment and like! Grabe! Mas pinapaganahan niyo
akong mag write ng story na 'to! ((; Para sa inyo lang naman din 'to eh! Kanino pa
ba? :D

Now Playing: Payphone by Maroon 5 ft. Wiz Khalifa

____________________________________________________________________________

Tinangay na ng hangin ang isip niya ng may biglang bumulaga sa likuran niya. "Ate
Gaby naman eh! Kanina pa ako tawag ng tawag sayo di ka naman lumilingon!"
Tumatawang pahayag ni Summer. Alam niyang si Summer iyon dahil straight ang buhok
nito.

Ngumiti siya. "Pasensya ka na, Summer! Malalim lang kasi yung iniisip ko."

"Maya na 'yang iniisip mo, te! Halika punta muna tayo sa cottage para makapagpalit
na tayo ng swimsuit. Excited na akong mag swimming!"
Pagpasok nila ng cottage ay nakahiga sa kama si Snow at bumabasa ng Fifty Shades
Darker. "Saang part kana?" Tanong niya dito.

Tumingin ito sa kanya bago ngumiti. "Yung part kung saan nag-meet si Mrs. Robinsons
at Ana Steele sa salon."

"Nabasa mo na din 'yan, ate?" Tanong ni Summer sa kanya habang nagpapalit na din
ito ng two piece nito.

"Yup. Natapos ko na yung tatlo. Nakakaloka nga yung bed scenes nila eh.-"

"Naku, Ate! Sinabi mo pa! Nung first time ko ngang mabasa yung love scene nila,
kala ko hihimatayin ako eh! Ibang klase kasi si Christian!" Excited na sagot sa
kanya ni Snow.
Ipinagpatuloy nilang tatlo ang chika tungkol sa libro habang nagpapalit sila ng
two-piece. Tama nga si Greg. Masayang kasama ang dalawang babae. They we're
different in appearance pero napansin niyang pareho naman ang mga ito pagdating sa
ugali. Mas vocal nga lang si Summer compare kay Snow.

Patungo na sila ng dagat ng mapansin niyang nakaupo sa tabing dagat si Kristina,

pinagmamasdan si Greg habang lumalangoy. Alam niyang wala siyang pakealam sa buhay
ng mga ito pero kailangan niyang pakainin ang kuryosidad niya. Binati ng kambal si
Kristina at lumusong na ang dalawa sa tubig.

"Pwedeng tumabi?" Tanong niya kay Kristina nang lumapit na siya dito. Tumango naman
ito.

Ilang minuto din silang nakikiramdam sa isa't isa ng binasag niya ang katahimikan.
"Kamusta na ang paa mo?"

"Okay na. Hindi na masakit. Buti nalang magaling si Jack sa pag-hilot. Ilang beses
din daw kasi niyang naranasan ma sprain pag umaakyat ng bundok." Malambot ang boses
nito. Hindi katulad niya na magaspang at husky. Tae. Inenglish ko lang yung
magaspang.
Tumango-tango siya. "Buti naman." Hindi niya na alam kung ano ang sasabihin dito.
Nakita niyang lumingon si Greg sa direksyon nila at nakangiting kumaway. I raised
my hand and waved back at him nang makita niyang ginawa din iyon ni Kristina.
Bitch. Tatayo na sana siya para iwan ito nang bigla itong nagsalita.

"Mahal mo ba siya, Gabrielle?" Maingat na tanong nito that totally caught her off
guard. Whoa.

Mga ilang minuto din niyang pinagmasdan si Greg na nakikipagkulitan sa kambal.

"Kaya ko nga siya pakakasalan diba?"

Matagal ito bago makasagot. "Just don't hurt him, Gabrielle. Please."
May sasabihin pa sana siya ng makita niyang palapit sa kanila ang kambal. "Ate
Gaby! Ate Tina! Wag niyong sabihin nagpalit lang kayo ng two-piece para magtambay
diyan? Haller? Hindi 'to Boracay ano? Na susuot lang ng bikini's tapos hindi naman
lalangoy! Halina kayo! The water is refreshing! Hindi rin masakit sa balat ang
sikat ng araw!"

Maganda nga naman ang tubig. It was clear and blue kaya nakaka-relax kung tingnan.

Pagkalapit ng mga ito ay hinila siya patayo ni Snow. She can distinguish the twins
because of their skin tone. Nagpadala na din siya at tumungo na sa dagat ng
mapansin niyang hindi sumabay si Kristina. Nilingon niya si Summer na hinihila
parin si Kristina.

"Summer! Hindi nga ako marunong lumangoy! Malulunod lang ako!" Tumatawang paliwanag
nito kay Summer.

"Diyan lang naman tayo sa mababaw. Hindi naman tayo pupunta sa malalim."

Lumusong na siya sa tubig at nagsimulang maglangoy. She missed swimming. It was her
favourite past time noong nasa high school at college pa lang siya. Meron kasi
silang malaking swimming pool sa likuran ng mansion nila. Matagal-tagal na din
siyang hindi nakakapag-langoy kaya sinusulit niya ang pagkakataon na iyon.

Pag-ahon niya ay nakita niyang malayo na pala ang naabutan niya. "Ate Gaby! Wag ka
masyadong lumayo! Baka hindi kana namin makita!" Sigaw sa kanya ng isang kambal.
Saan kaya si Greg?

Nasagot naman ang tanong niya ng marinig ang tawa ni Kristina ilang metro lang ang
layo sa kanya. Nasa hubad na balikat ni Greg ang mga kamay nito at tumatawa na para
bang kinikiliti siya ni Greg. Slut. Nakita niya ding ngumingiti si Greg habang
kinakausap si Kristina. What are they talking about?

Babalik na sana siya sa tabing dagat ng may biglang humila sa binti niya pababa.
She screamed at the top of her lungs hanggang sa lumitaw ang nakangiting gwapong
mukha ni Jack. "You should've seen your face!"

Hinampas niya ang balikat nito ng ubod lakas. "Asshole! Malapit na kaya akong
malunod!"
Ngumiti ito with his signature grin. "Like I would just let you drown?"

"Oh shut up! Get away from me, will you?" Tumatawang asar niya dito. Jack was an
eye candy alright! But not as drop-dead gorgeous like Greg. For her.

"And leave you here alone in the open sea while your soon-to-be-husband is flirting
with another girl? No way!" Sigaw nito na alam niyang narinig nila Greg at Kristina
dahil tumigil ang mga ito sa pag-tawa.

"What the hell, Jack? Ba't mo yun ginawa?" Bulong niya dito. She saw his eyes
glimmer with mischieve.

"My cousin is such an idiot. Trust me, Gaby. This is exactly what he needs."
Ganting bulong nito sa kanya. "Can you hold you're breath for one minute under
water?"
Tumango siya. Well, kaya naman niya talaga. Ilang sandali lang ay ikinulong nito
ang mukha niya sa mga palad nito and they went underwater. Nagpanic siya dahil
akala niya ay hahalikan siya nito sa ilalim ng tubig pero lumipas ang ilang segundo
ay nakahawak lang ito sa mukha niya. What was he doing?

Wala pang isang minuto ay nagulat nalang siya dahil may biglang humila ng braso
niya. Umahon siya at nakitang si Greg pala ang humihila sa kanya papuntang tabing
dagat. Nilingon niya si Jack na nag-thumbs up lang sa kanya habang nakangiti. Nang
nasa shoreline na sila ay nakita niyang nakahiga sa buhangin ang mag-kambal,
natutulog.

Pag pasok nila sa cottage ay itinulak siya nito sa kama. Ini-lock nito ang pinto at
ibinaba ang mga makakapal na kurtina. What's going on? Nang matapos na ito ay
lumapit ito sa kama. Oh shit! It's Sinister and Dangerous! Lumayo siya dito at
sumiksik sa dulo.

"What the hell were you doing back there? Were you both kissing underwater?!" Sigaw
nito sa kanya na mas lalong nagpasiksik sa kanya sa dulo. You have to be brave,
Gaby! Wala ka namang ginawang kasalanan! Tumayo siya at lumapit dito.
"We weren't kissing, you asshole! Ikaw nga 'tong dapat tanungin ko eh? You were
obviously flirting with your childhood sweetheart! Buti nga at dumating si Jack!
Para hindi ako magmukhang tanga habang ang magiging mapangasawa ko ay
nakikipaglandian sa ibang babae!" Sigaw niya din dito.

She wasn't scared of him anymore. She was bloody furious! How dare he make her look
like a joke out there? How dare he accuse her of flirting with his cousin? His
cousin was right. He is such an idiot.

Nakita niyang biglang dumilim ang mukha nito. "Don't you dare raise your voice at
me!"

"I will do everything as I damned well please, Hontiveros! Oh, I have a wonderful
idea to stop this nonsense! Why don't you marry that Krissy of yours, huh? I bet
she'll be a perfect Mrs. Greg Hontiveros! And I know damn well she'll do everything
just to be one!" She was so furious inside that she was on the verge of punching
him on the face.

She saw him tightened his jaw. Na para bang may pinipigilan itong sabihin sa kanya.
"What the fuck are you talking about? What does Kristina have to do with us? Hindi
siya marunong lumangoy, Gabrielle, kaya nga sinamahan ko siya kanina! Matagal ko
nang alam na may takot siya sa tubig! Even before I met you! And she is not a
fucking flirt, Gabrielle! Don't even think about her that way."
Whoa. That was something. May isang bahagi sa kanya na talagang nasaktan sa sinabi
nito. He was defending her. Alam niya namang matagal nang magkakaibigan ang dalawa,
but the sight of them together laughing and sharing genuine smile was just... Stop
it, Gaby!

Tiningnan niya ng mabuti si Greg. I'm jealous of Kristina you jerk! Hindi na niya
ito kinausap. Kinuha niya ang kanyang damit na nakatupi sa kama at dumiretso sa
banyo, leaving Greg confused.

____________________________________________________________________________

Cliffhangers!! Hahaha! Ang hilig ko talagang mam-bitin! Sorry! ^^v Anyway, KALERQUI
ni Greg and Gaby! Nag LQ talaga! Lol. Sa tingin niyo, mabait si Kristina o Silent
Bitch? ((:

Comment kayo kung anong masabi niyo sa chapter na 'to. And syempre, vote kung
nagustuhan! ((; Remember, twice or thrice a week na lang yung update ko per week
starting next monday! Pero gagalingan ko talaga 'to! MALAPIT NA ANG WEDDING!!!!
:DDDD

I love you, Watty People! xx

*******************************************
[26] Chapter Twenty Three - Her Darkest Secret
*******************************************
Chapter 23

Pabalik na sila ng Maynila ng tinanong siya nito kung may pupuntahan pa ba siya.
Nang lumabas siya ng banyo kanina ay wala na ito sa loob ng kwarto, she saw him
talking with Jack at the beach. Nang umuwi na sila ay hindi na niya ito pinansin,
ganun din ito sa kanya. They were obviously avoiding each other.

"Yes. Pupunta pa ako sa Oregon. Pwede ka nang bumaba sa Escala and I can drive
myself from there." The way she said it was so... not her at all. Para siyang
robot, walang emosyon. Hindi na siya nito sinagot at nagpatuloy na ng pagmamaneho.
She felt tired. She yawned and stared outside her window.

So much has happened today. She was given her own car, met the Hontiveros Clan, met
Kristina, and had a heated argument with Greg. She was so overwhelmed with mixed
emotions that she didn't realize that she fell asleep.

She was woken by a faint tap at her face. "Gabrielle. Wake up. We're here."
She opened her eyes and fought so hard not to close it again. Pagtingin niya sa
labas ay nakita niyang nasa tapat na pala sila ng Oregon. Nilingon niya si Greg.
"Give me ten minutes." She said coldly. Not waiting for a reply ay bumaba na siya
ng sasakyan at dumiretso sa loob ng building.

"Ma'am Gab! Akala namin di ka na darating! Alas onse na kasi eh!" Bati sa kanya ng
isang binatilyong construction worker ng makita siya.

Ngumiti siya dito. "May pinuntahan lang ako, Adong. Pasensya na kayo kung natagalan
ako. Pwede na kayong umuwi lahat. Baka maabutan pa kayo ng hatinggabi sa daan."
Sabi niya sa mga construction workers na agad namang kinuha ang mga bag at
nagpaalam sa kanya.

"Sige po, Ma'am Gab. Bukas nalang namin tatapusin 'tong tiles. Nasa third floor po
si Sir Bruce. Kaninang umaga pa nga 'yon init ang ulo eh. Siguro ho dahil hindi
niya kayo nakita." Pagkatapos niyon ay nagpaalam na ito.

Bruce was her interior designer/architect. Inirekomenda ito sa kanya ni Kyra nang
naghahanap siya. He was probably one of her ex-lovers. Tinungo niya ang third
floor, which was now a function hall. Ang laki na ng pinagbago ng Oregon Building
kahit sabihing one and a half week pa lang iyon sinimulan. Pagdating niya sa third
floor ay nakita niyang nakaupo sa isang monoblock si Bruce at kunot-noong binabasa
ang isang papel.
"Bruce." Tawag pansin niya dito. Kunot-noong tiningnan siya nito.

"Where have you been?" Iritadong tanong nito.

"Last time I remembered, Bruce, you were my interior designer slash architect. Not
my father." Iritadong sagot niya dito. Alam niyang may gusto si Bruce sa kanya. He
has been showing her his affection ever since he laid his eyes on her. Ilang beses
niya na ding sinabihan itong ikakasal na siya sa iba pero wala naman itong
pakialam. He even dared to ask her out on a date a few times. It makes her
irritated and uneasy.

Bumuntong-hininga ito. "I'm sorry, Gaby. Maybe I'm just stressed because I haven't
seen you since morning." See?
"So hows everything while I was gone?" Pagpapalit niya ng topic.

"Everything was fine. They finished the restrooms at the first floor at natapos na
din nila ang pagpipintura sa second floor. Umuwi na ba sila lahat?" Tanong nito in
a strange way.

"Oo. Pinauwi ko na. So wala namang naging problema?"

Tumayo ito at lumapit sa kanya, stopping a few steps away. "So far wala naman. Nag
brown-out lang kanina for a few minutes pero bumalik din naman. But it was just so
boring when you're not around." Pagkatapos nitong sabihin iyon ay hinawakan nito
ang braso niya, squeezing it slightly. What the hell? She tried to get away from
him but he just gripped her tightly.

"Bruce? What are you doing?" She was already feeling uneasy and uncomfortable.

Kumunot ang noo nito. "Gabrielle. Can't you see the attraction between us? Can't
you feel it? It's so strong that everytime when I'm with you, I have to try my best
not to touch you."
Holy mother of fuck. He's crazy! "What the hell are you talking about, Bruce? There
is no fucking attraction between us! I'm your employer for Christ sake!" She tried
to wriggle away from his hold but he was strong.

"Employer and soon-to-be-lover, Gab. I know you also want me. Nagkukunwari ka pa.
Wag ka nang mahiya, Gabrielle. Tayong dalawa nalang ang natitira dito. We have all
night." He closed the distance between them, hugged her tightly and kissed her
right on the lips. Shit!

She pushed him with full force pero mas hinigpitan lang nito ang pagkakayakap sa
kanya. This is not happening again! This is not happening again! Isinandal siya
nito sa dingding and kissed her harshly. She can even taste blood in her mouth.
Fuck! Bumaba ang mga labi nito sa kanyang leeg, biting her skin through the
process. Lumakbay din ang mga kamay nito sa maselan na parte ng katawan niya, but
still hugging her tightly. Lord God, No!

She gasped for air before she spoke. "Walang hiya ka talaga! Get away from me, you
pervert!" Gumagaral ang boses niya sa sobrang galit at takot na nararamdaman. She
was disgusted by what was happening. Hindi siya makapaniwalang pagsasamantalahan
siya ni Bruce. She knew he liked her. But she never knew he was a fucking rapist.

"Wag kang mag-alala, Gaby. We will do it slow at first before we do it hard."

Bulong nito sa kanya na nagpataas ng balahibo niya.

She prayed for strength. She only had one chance to kick his balls. "Bastard."
Bulong niya dito and kicked him hard right in his groin. Binitawan siya nito at
napaluhod sa harap niya. She kicked him again hanggang sa nakahiga ito sa sahig.
"You bitch! You will surely pay for this!" Sigaw nito sa kanya.

Hindi na niya ito pinansin at nagmamadaling umalis nang naabutan nito ang paa niya.
Dahil sa ginawa nito ay napahiga siya sa sahig praying fervently that he will just
die there and then. "Akala mo makakaalis ka? Ha?! Sa ginawa mo sa akin?!"

Nilingon niya ito. "You perverted piece of shit!" Sinipaan niya ang mukha nito na
nagpahiyaw rito. He let go of her feet at hinimas ang mukha.

She hurriedly went down stairs. Naririnig pa rin niyang sinisigaw nito ang pangalan
niya hanggang sa nakaabot siya ng first floor. Lakad-takbo ang ginawa niya hanggang
sa nakalabas siya ng building. Hindi niya ata kayang tumakbo ng mabilis dahil
nanginginig parin ang tuhod niya. She turned around to see if he was following pero
hindi niya ito nakita. She can still hear him cursing.

She was so scared but she had to fight back. Fight back for herself. Fight back
those nightmares that had been haunting her sleep many years ago from coming back.
Fight back the demon that has been killing her long ago because of the traumatic
memory. This is not happening again! This is not happening again!

Nang makalabas na siya ay nakita niyang may kausap si Greg na isang lalaki.
Nakatalikod ang mga ito sa entrance ng building kaya hindi siya nakikita. She let
out a sigh. Greg is here. Greg will keep me safe. He will. I know he will.

"Greg." Bulong niya bago siya tuluyan nawalan ng lakas.

Greg's POV
Narinig niyang may tumawag ng pangalan niya. A faint whisper. Paglingon niya ay
nakita niyang nakahandusay si Gabrielle sa parking lot, looking good as dead. What
the hell?

Wala pang limang segundo ay nakaluhod na siya tabi nito. He collected her in his
arms and held her gently. Shit! What the fuck happened? "Gaby? Gaby?"

She was so pale but awake. Sumiksik ito sa kanya while clutching at him tightly na
para bang natatakot itong mapalayo sa kanya. Nanginginig din ito. "Gaby, love.
Anong nangyari? Why are you crying?"

He wiped her tears by his thumb. The look on her face was no doubt fear. May nakita
ba itong multo?
"Bruce." Sabi nito sa mahina at gumagaral na boses.

Kumunot ang noo niya. "Bruce? Who is he, gaby? Siya ba ang gumawa nito sa'yo? Nasa
loob pa ba siya?" Oh he will beat the shit out of that Bruce alright!

Tumango ito. "He almost raped me."

That was all it takes para tumaas sa ulo niya ang lahat ng dugo. The son of a
bitch! "I'll handle him, Gaby." Mahina pero mapanganib na bulong niya dito. He
carried her into the car. She was shaking violently in his arms. That son of a
bitch will surely pay for this. "I'll be back, love. Okay? Lock all the doors. Do
not open it."

He lifted her chin and kissed her in the forehead. Nang tiyak nang naka-lock ang
mga pintuan ng sasakyan ay tinungo niya ang building.
"Need a hand, Greg?" Tanong sa kanya ni Adam, his bestfriend since high school.
Nilingon niya ito. Sa sobrang galit na nararamdaman niya ay nakalimutan niyang
andun pala si Adam. Napadaan lang ang sasakyan nito kanina sa street ng Oregon ng
makita siyang nakatayo sa parking lot naninigarilyo. He smokes when he's upset.

"Ready for murder?" Balik tanong niya dito. Nakita niyang ngumiti ito na hindi
naman umabot sa mga mata.

"As always."

And they went inside with deadly faces.

Iniisip niya ang nangyari kanina sa Oregon Building habang iniinom ang kanyang
fifth glass of Kosta Browne sa kanyang kwarto, guarding Gaby who is sleeping
peacefully in his bed. The son of a bitch definitely got what he deserved. Alam
niyang pag-gising nito kinabukasan ay dadasal ito na sana patay nalang ito dahil sa
daming bugbog ng katawan. He wasn't this violent pero nang nakita niyang umiiyak si
Gaby and shaking with fear ay tuluyang nawala ang pasensya niya. The bastard almost
raped his fianc� for shit sake!

He smiled venomously nang matandaan ang nangyari kanina.

"Wala akong ginawa sa babaeng iyon! Hindi ko siya pinag-samantalahan! Do not

believe that slut! She was the one who came to me and offered herself!" Sigaw nito
sa kanya habang hinihimas ang mukha dahil sa suntok na ibinigay ni Adam.

"Call her a slut again, and I assure you, you wouldn't last till morning." Mahina
pero matigas na saad niya dito.

He was literally shaking with rage na kung hindi pa siya inawat ni Adam ay tiyak
napatay niya ang bastardo with his bare hands. He didn't know he could be so
violent. The anger he felt while beating the dick was overwhelming.
Iinom na sana siya ng wine nang biglang sumigaw si Gaby. Idinala niya ito sa bahay
niya. Hindi niya ata kayang humiwalay dito after what just happened.

Nilapitan niya ito kaagad and shaked her in the shoulders. "Gaby! Gaby! Wake up!
You're having a nightmare!"

Mga ilang sandali ay dumilat ang mata nito, scanning the room hanggang sa nag focus
ang mata nito sa mukha niya. "Greg?" Bulong nito in a troubled whisper.

Oh, Gabrielle. Humiga siya tabi dito and hugged her. Ipinilig nito ang ulo sa
kanyang dibdib and hugged him tightly as well. He can feel her slightly shaking.
Mabilis din ang hininga nito. He needed to calm her down. "It's alright, Gaby. I'm
here. I won't let anybody hurt you." He kissed her hair and inhaled her feminine
scent. She smelled of vanilla and rose, a heady scent.

After a few minutes ay normal na ang hininga nito. He thought she already went back
to sleep nang bigla itong magsalita. "I was almost raped before."
Biglang tumaas ang dugo sa ulo niya nang marinig niya ang sinabi nito. But he had
to stay calmed for her. "What do you mean?"

Mga ilang minuto din ito bago nagsalita muli. "I was almost raped when I was still
in college. Natagalan kasi akong umuwi from school. Tinatapos ko pa kasi yung
decorations ng bulletin board ng department namin dahil kinabukasan na 'yong
deadline. Ako kasi ang naka-assign. Di ko namalayan alas onse na pala ng gabi.
Patungo na ako sa parking lot ng bigla akong hilahin ng isang lalaki. Sa sobrang
pagod ko ay hindi ko napansin na sinusundan na pala ako. Hinila niya ako sa isang
sulok habang nakatutok ang isang baril sa sentido ko. Ipuputok niya daw sa akin
iyon pag hindi ko siya sinunod at kung sisigaw ako. I was so scared, Greg. I still
wanted to live but right then and there I wanted to die already. I don't want to be
raped. I'd rather die."

Tahimik lang siya habang pinakikinggan ito. He was shocked in what he just heard.
He certainly was not expecting to hear this from her. She was opening one of her
deepest secrets to him. Pinisil niya ang balikat nito for her to continue.

Mga ilang segundo ay ipinagpatuloy nito, after several deep breaths. "He undressed
me. Punched me. Kicked me. Slapped me. Gagged me and then kissed me brutally. I was
already lying on the ground praying for death ng may biglang dumaan na security
guard. The rapist was so busy masturbating himself kaya naagaw kaagad ng guard ang
hawak na baril nito."
He closed his eyes and muttered a silent prayer for patience. Just by imagining
someone do it to Gaby was already fueling up his anger. "What happened next? Nakita
mo ba ang mukha ng gagong 'yon?"

"Hindi. It was so dark at walang light post. Unfortunately, nakatakbo ang rapist.
Hinabol siya ng security guard pero mabilis itong nakatakas. It so happened that
the gun was empty after all. Wala ding dalang baril ang security guard dahil tapos
na ang shift nito at uuwi na sana. I told the guard never to tell anyone what
happened. Na sa aming dalawa lang iyon at wala nang ibang makakaalam. He protested
at first na kailangan kong i-report iyon sa higher offices pero ng binigyan ko siya
ng pera ay pumayag na din itong itikom ang bibig. He kept his promise hanggang sa
nag retire na ito at hindi ko na nakita. I owe him a lot."

"You owe him nothing. He was just doing what he was paid for." Whoever that fucking
rapist is, I hope he's already in hell!

Mga ilang minuto din silang tahimik ng magsalita ito. "Hindi alam nila daddy at
kuya ang nangyari. Kahit ni mommy hanggang sa namatay siya. I kept it a secret. My
darkest secret. Walang nakakaalam kundi ikaw."
Kumunot ang noo niya. "Why did you keep it as a secret? You should have told Tito
Miguel and-"

"And what? Gagawin na naman nila akong ragdoll? Porcelain doll? They will all take
pity on me and see me again as if I'm a na�ve, stupid girl! And we were all
concerned about mommy's condition that time. We don't have time for stupid,
reckless stories."

Hindi na niya ito kinalaban. He knew she was still scared dahil sa traumatic
experience. "How did you cope up?" Siguro napakahirap para dito ang nangyari,
handling her own nightmares alone with nobody there to comfort her.

"I just went on with my life like nothing happened. I pray everytime before I fall
asleep na sana hindi ako magkakaroon ng nightmares. It took a year before the
nightmares finally stopped. But now..." She was trembling again. Oh, Gabrielle.
This woman lying beside him was definitely not the same woman he arrested. Not the
same woman who went to his office. Not the same woman he made a deal with.

This woman was vurnerable, scared and alone. She has been ever since her mother
died. She wanted to think she's strong, that she can handle everything alone. But
there are times that you really need someone to share your fears and problems. I
wanted to be that someone for her.
"It's okay now, love. I'm here. I won't leave you." Bulong niya dito.

Bigla itong tumawa ng mahina sa sinabi niya. "Of course you won't. You wouldn't
leave me for six months. We made a deal about that." Kumawala ito sa yakap niya and
rolled in the other side of the bed, her back facing him.

He didn't have a response for that. Well, she was right. They made a deal that they
would only be together for six months. Pero gusto niyang pagkatapos ng anim na
buwan na pagsasama ay magiging mas matapang na ito. He didn't want to leave her
still vurnerable and scared.

What if she'll fell in love with you? Bulong ng isang bahagi ng pag-iisip niya.
Tiningnan niya si Gaby na tiyak siyang nakatulog na muli. I don't think she will.
Hinila niya ito at niyakap muli. He was right, she was already fast asleep.

What if you'll fall in love with her? Bulong na naman ng isip niya. He stared at
her face for a few minutes. She had long eyelashes that fanned her cheeks, a cute
nose and kissable lips. Hmm, those lips. She looked so serene in her sleep. So
young and carefree. He can watch her like this forever.

Well, anythings possible.

*******************************************
[27] Chapter Twenty Four - The Visitor
*******************************************
Chapter 24

Gaby's POV

She was woken up by the warmth she felt. A body's warmth. Pagmulat niya ay nagulat
siya sa kanyang posisyon! Nakahilig ang ulo niya sa dibdib ni Greg at nakayakap ang
isang kamay niya sa katawan nito. Her right leg was intertwined with Greg's under
the blanket habang ang kamay naman ng mokong ay nakapulupot sa bewang niya! Holy
Cow!
Paglingon niya kay Greg ay tulog parin ito. She had to remind herself to breathe
dahil na-ooverwhelm na naman siya sa kagwapuhan nito. How can someone be this
handsome? Mahaba ang mga pilik-mata nito, matangos ang ilong, may pagka makapal ang
kilay at mapupula ang labi. Hindi niya alam kung ilang minuto o oras niyang
tinitigan ang mukha nito but she had to stop dahil tinatawag na siya ng kalikasan.

Aakma na siyang babangon ng biglang hilahin nito ang bewang niya, pulling her
closer again to him. Bumuntong-hininga siya at kinuha ang kamay na nakahawak sa
bewang niya. When she was finally away from his grasp ay nagmamadali siyang pumunta
sa banyo.

Pagkatapos niyang magbawas ay dumiretso na siyang maligo. The water was so

refreshing and cold! Just exactly what she needs. She had to stop her mind from
thinking about Greg and his body! Nagiging marumi ang utak niya dahil sa kumag na
'yon.

Nang matapos na siyang mag-shower ay hinawi na niya ang shower curtain para kunin
ang towel na nakasabit sa towel rack. The exact time na binuksan ni Greg ang zipper
ng shorts at inilabas ang manhood nito, under the toilet bowl.
OH MY GOD! Suminghap siya ng malakas na nagpalingon nito sa kanya. It was too late
to cover her naked body dahil nakita na nito ang lahat. Shit! Madali niyang
itinabon ang shower curtain sa sarili. Nakita niyang nagmamadali din itong itago
ang manhood nito.

"What the hell, Greg?! Don't you ever knock?! This is the second time already!"
Sigaw niya dito with razor eyes. And this is the second time that you didn't lock
the door! Stupid! Sigaw din ng subconscious niya.

"I'm sorry, okay? I don't knock in my own bathroom!" Hinging tawad nito sa kanya.
She can see him looking at her naked body na hindi naman masyadong naitago sa
shower curtain dahil may pagka-transparent iyon.

"Get your eyes off me, pervert!" Kinuha niya ang shampoo sa may ledge at ibinato
dito. Hindi naman ito natamaan dahil sinalo lang nito ang shampoo with a huge grin
on his face.

"I would really like to stay in this position forever and have this lovely chat
with you, but I don't want to pee in my pants, love. So if you would excuse me."
Ngumingiti parin ito na parang aso.

"Ipikit mo yung mga mata mo at lalabas na ako!" Sigaw niya parin dito. How can he
be smiling at the time like this?

"Don't be coy, Gabrielle. I've seen it all." Hindi na ito ngumiti but she can still
see the humor in his eyes. Kinuha niya ang body wash na katabi ng shampoo kanina at
ibinato ulit dito. Again, nasalo na naman nito iyon. "Alright! Alright! I'll close
my eyes!" Pagkasabi nun ay ipinikit na nito ang mga mata.

"No peeking!" Kinuha niya ang towel na nakasabit sa towel rack na nahulog sa sahig
dahil sa sobrang pagmamadali niya. Shit! Shit!

"Tapos ka na? I don't think I can hold it much longer, Gaby." Binuksan na ulit nito
ang zipper ng shorts with eyes still closed. Oh no!
Nagmamadali niyang ipinulupot ang towel sa katawan niya at lumabas ng banyo. Hindi
niya alam kung maiiyak, mapapahiya o magagalit. Damn the man! Nakita siya nitong
hubad! Wala pang ibang taong nakakita sa kanyang hubad maliban sa mommy niya noong
bata pa siya!

Hey, you saw him, too! Oh well, if that's any consolation, yes, she really did, and
was shocked by his hugeness! Alam niyang nakita na niya ito noon pero hindi niya
iyon masyadong nakita dahil ipinikit niya kaagad ang mga mata niya. But now? Oh
boy! Naghy-hyperventilate na naman siya. I can't believe this! Ni hindi pa nga kami
kasal!

Habang iginuguhit ng isip niya ang nakita ay nagpatuloy nang naligo si Greg. Nang
lumabas na ito ay bihis na siya. Isinuot niya uli ang mga damit niya dahil wala
naman siyang pagpipilian.

Nang lumabas ito ng banyo ay kinuha niya kaagad ang kanyang Xperia at kunwa'y
nagbabasa ng messages. Na meron naman talaga galing kay Lorie, ang assistant ni
Bruce. Well, kailangan niya ng may magagawa upang huwag lang salubungin ang mga
mata nito.
"I have to leave before noon." Pagbubukas niya ng usapan dito. The silence was
suffocating.

Nanatili itong nakatayo harap ng banyo. Tumikhim ito bago nag salita. "Okay, I'll
cook us something to eat first before we leave."

Hindi niya maiwasang tingnan ang mokong dahil sa sinabi nito which is pinagsisihan
niya the moment she laid her eyes on his. It was burning with passion and lust.
Breathe, Gaby! "You know how to cook?"

He gave her his signature smile and nodded. Pagkatapos ng ilang segundo ay lumapit
ito sa kanya. Jesus Christ! She had to muster all her strength para palisin sa
katawan nito ang mga mata niya. Ibinalik niya sa kanyang Xperia ang kanyang
atensiyon.

Huminto ito sa harap niya. Holy Mother of Christ! Kung lilingon siya sa kanyang
kaliwa ay mismong sa katawan nito ang tingin niya. Move, Gaby! MOVE!!! Sigaw ng
subconscious niya. But before she could move ay nagsalita ito. "Excuse me, Gaby. I
have to get some clothes in the cabinet behind you. Or would you prefer me with
only this?" Kalokong tanong nito with mischievous eyes.
Tumayo siya at lumayo dito. "For your information, I've seen better." Which is a
lie of course.

Nakita niyang ngumiti ito na hindi naman umabot sa mga mata. "I know you have."
Kinuha na nito ang mga damit sa cabinet at tinungo ang pintuan. "Breakfast will be
ready after ten minutes." At tuluyan na itong lumabas.

What happened? Ba't parang nagbago ang mood nito? Nagkibit nalang siya ng balikat
at binuksan ang kanyang mga mensahe. Meron siyang tatlong missed calls at isang
text message, lahat galing kay Lorie.

____________________________________________________________________________

From: Lorie Japor

Time: 9:37 am

Date: June 5, 2012

Good morning, maam. Binuksan ko na po yung building pero wala pa po si Sir Bruce.
Tinatapos na po nila yung tiles sa second floor. Pupunta po ba kayo dito?

___________________________________________________________________________

To: Lorie Japor

Time: 10:47 am

Date: June 5, 2012

Ok. Ikaw na muna ang bahala jan. Bruce wouldn't be working anymore with us. I'll be
there in an hour or two.

___________________________________________________________________________

Bruce will definitely not work for her anymore. Sa ginawa nito sa kanya kagabi, it
would take a miracle and a century for her to forgive him. Lumabas siya ng kwarto
at tumungo sa living room.

Wow. Nasa hotel ba ako? Simple lang naman ang disenyo ng living room pero it
certainly has class and elegance. Talagang makikita mo base palang sa mga
furnitures. Nasaan na kaya ang kumag na 'yon?

Palinga-linga siya nang marating niya ang isang pintuan na sigurado siyang patungo
sa kusina. Pagbukas niya ng pintuan ay nagulat siya sa kanyang nakita. Oh my God!
Greg and Serena are kissing passionately in the kitchen's bar! Greg's both hands
were at Serena's wrists while she was pressing her body against him! They obviously
were having the time of their lives by the moans that escaped from Serena's mouth!
Kahapon si Kristina, ngayon si Serena na naman?!

She could not bear to look at them any longer. Sa tingin niya ay masusuka siya kung
patuloy niyang titingnan ang dalawa. Why was she acting like this? It was not like
she owned Greg or something? She knew she was attracted to him but feeling
extremely jealous for what she saw was certainly not the kind of reaction she was
expecting! Nagmamadali siyang lumabas ng kusina nang biglang nagsalita si Greg.

"Gabrielle?" Tawag nito sa kanya in a hoarse voice.

Nilingon niya ito with chilling eyes. "Oh, I'm sorry! Did I interrupt something?
Don't mind me! I was really enjoying watching you both actually! Kukunan ko pa nga
sana kayo ng litrato!"

Nakita niyang kumunot ang noo ni Greg. Bahala kang tinamaan ng lintek ka! Aalis na
sana siya ng marinig niyang nagsalita si Serena. "And who is this whore, Babe?"
"Excuse me?" Bitch.

Pinasadaan siya nito ng tingin mula ulo hanggang paa. "Wait, ikaw yung babaeng
pumunta sa office ni Greg diba?"

Tinaasan niya lang ito ng kilay. Nakakatawa talagang isipin ang mga artistang
katulad ni Serena. Mabait pag nasa harap ng camera. Pero pag off-cam? Kulang nalang
ang dalawang sungay sa ulo nito.

"Ikaw nga 'yon. What the hell are you doing here? Huh? Sino ka ba?" Patuloy nito.

Kung pwede lang talagang kalmutin ang mukha nito ay ginawa niya na. "Actually, ako
dapat ang nagtatanong niyan sayo eh? Anong ginagawa mo dito?"
Sumilay ang ngiti nito sa labi at pinulupot ang mga kamay sa bewang ni Greg. Nakita
niyang nagtitimpi si Greg. Alam niya iyon dahil matigas ang anyo nito at tahimik.
Hindi niya nga lang alam kung kanino ito galit. Malamang sa akin kasi binulabog ko
ang kissing session nila ng bruha.

"It's our 1st anniversary. Right, babe?" Nakangiti paring paliwanag nito.
Obviously, binubuwisit siya.

Bumuntong hininga si Greg bago nagsalita. "Serena, I told you. It's over between
us. Wala na tayo. I'm already getting married with her in three days time."

Nilingon siya ni Serena with big shocked eyes. "Siya ang ipagpapalit mo sa akin?! A
whore?! Look at her Greg! She looks every inch a slut! Iyang klaseng babae ang
pakakasalan mo?!"

Nagulat siya sa outburst ni Serena. From a purring kitten ay naging tigre ito. How
could she be so judgemental? Do I really look like a whore? Cause I don't fucking
care!
"Never call her a slut or a whore, Serena. I warn you. Now please leave. There is
no fucking anniversary." Ha! Take that bitch!

Lumipat-lipat sa kanya at kay Greg ang tingin nito. "I know someday babalik ka
parin sa akin, Greg. Sinusumpa ko yan." Pagkasabi nun ay umalis na ito with a loud
bang from the door.

Nilingon niya si Greg na nakatingin lang sa kanya. "I'm leaving." Pagkasabi nun ay
dumiretso siya sa kwarto nito at kinuha ang kanyang bag.

"Gabrielle! I didn't know she would come here! Nagulat nalang ako ng may biglang
yumakap sa akin from the back, I even thought it was you!" Hindi niya alam na
sinundan pala siya nito hanggang sa kwarto.

"Whatever, Greg." Nilampasan niya ito at lumabas na ng kwarto. She had enough of
this drama! Ilang metro nalang ang layo niya sa pintuan palabas ng bigla nitong
hinila ang braso niya.
"Believe me, Gabrielle. It's over between me and Serena."

Nilingon niya ito. "Really, Greg? Kasi hindi iyon ang nakita ko ng pumasok ako
kanina sa kusina! You we're both moaning with pleasure! Kulang nalang ay magtalik
kayo sa ibabaw ng mesa!"

Umiling ito. "I wasn't kissing her! Inawat ko nga siya but she just went wild! I
was trying to stop her-"

"Shut up, Greg! You welcomed her inside your humble abode while I was there in your
room! Are you really gonna make me look like a joke?" She was itching to slap him
on the face. Patience, Gaby!

"I didn't let her in. She had a spare key." Mahinang paliwanag nito.
She took a couple of deep breaths. "Of course she did." Bumitaw siya sa hawak nito
at dumiretso sa pintuan.

"Gabrielle, are you jealous?" Tanong nito that totally made her stop. Nilingon niya
ulit ito with full loathe in her eyes.

"Don't flatter yourself, Hontiveros. You know why I'm spitting mad? It's because
you always make me look like I'm a joke! You were having the time of your life with
Kristina yesterday. Now you were oblivious to the world with Serena. I can totally
back out in this marriage anytime I want, Greg. Anytime! I already have the
building. At kahit kunin mo pa ito ulit sa akin, ay kaya ko nang bilhin iyon with
my own money! You only want my body right? Well, if you're going to continue on
acting like a complete dick then you wouldn't certainly have me!"

Biglang nagbago ang ekspresyon nito. Nilapitan siya nito, stopping a few steps
away. "Fine. Call my father and tell him that you back out from the marriage. But
let me tell you this, Fortaleza, that one of the reasons why I agreed to marry you
is because my father is suffering cancer. He always wanted to see me get married
and settle down. I'm doing this because of him."
Nagulat siya sa nalaman. She did not know that his father was suffering from a
disease. Pag palagi silang magkita nito ay hindi naman ito nangangayat o mahina.
Siguro magaling lang talaga itong magtago. "Is it that bad?"

"They went to the doctor yesterday kaya hindi sila nakapunta sa party ni Tito Mars.
After three days pa malalaman ang resulta." Hindi niya mabasa ang emosyon sa mukha
nito. It was completely blank.

Tumango siya. "I will not back out at the marriage, Greg. But please, don't make me
look like a joke." Pagkasabi nun ay diretso na siyang umalis ng bahay nito. They
will get married in three days time.

Am I ready?

*******************************************
[28] Chapter Twenty Five - Time to Tie the Knots (Part One)
*******************************************
Patawarin niyo ako kung ngayon lang talaga ako nakapag-update. Alam kong madami
nang nagtatampo, nagagalit, nabubuwisit, nadi-discourage sa akin. Demanding din
kasi sa oras at atensyon yung mga subjects namin. Parang boyfriend lang. Haaay!
Pinahaba ko na din 'tong chap na 'to for all of you! ;D Sana talaga magustuhan
niyo. Minadalian lang kasi. );

Now Playing: Run Away by The Corrs

____________________________________________________________________________

She was staring at herself in the bathroom mirror. Today is the big day. Hindi niya
alam kung ano ang kanyang dapat isipin o dapat maramdaman. She will be officially
married today and there's no turning back. Alam niyang maghihiwalay parin sila ni
Greg after six months but this is going to be her first marriage for Christ's sake!
At kahit sabihing arranged lang ito lahat ay ikakasal pa rin siya.

She continued staring at herself in the mirror. She looked haggard. Hindi kasi siya
nakatulog kagabi sa sobrang pag-iisip kung ano ang mangayayari ngayon. Ganito ba
talaga ang nararamdaman ng mga ikakasal na? Anxious and restless? But one thing is
for sure that made her different from the other brides. She was going to marry not
for love.

Nabulabog ang isip niya ng tumunog ang kanyang cellphone. Bumalik siya sa kwarto at
kinuha ang kanyang Xperia na naka-charge sa may bed side table. It was a text from
Tita Olivia.

__________________________________________________________________________

From: Tita Olivia

Time: 7:49 am

Date: June 8, 2012

Good Morning, Gaby! So excited for today! I can't wait to see you walking in the
aisle! Anyway, the image stylist will be arriving at your condo 10am. Yung mga
photographers' naman ay mga 11am. By then you are ready for the photoshoot. I'll
see you at the church! Thank you so much, sweetie.

__________________________________________________________________________

She didn't even bother to hit reply. She was going to get marry his son anyway.
There's no turning back. Ilang beses niya na bang nasabi 'yon sa sarili? She had to
repeat it over and over again like a mantra! She had to keep telling herself that
there was no turning back, to convince herself that she agreed in this marriage.

Dumiretso siya sa banyo at hinubad ang kanyang suot na over-sized t-shirt and mini
cotton shorts. Everything will turn out okay, Gaby. Paninigurado niya sa sarili
while taking a long hot shower.

~~~~~

"Ang ganda mo talaga, Bree. Ikaw na ata ang isa sa mga pinakamagandang brides na
minake-upan ko." Sa tingin niya ay pang limang beses na niya ata narinig iyon mula
kay Vannie. Hindi niya alam na si Vannie pala ang image stylist na tinutukoy ng
Tita Olivia niya. He looked the same nang last silang nagkita, aside sa naging
blonde na ang kulay ng buhok nito.

Nang pinagbuksan niya ito ng pintuan kanina ay kulang nalang maglundag-lundag ito
sa sobrang tuwa nang makitang siya pala ang pagagandahin nito. Kung titingnan mo
lang si Vannie, he looked very male. Honestly. The way he dresses and moves. Kahit
na blonde na ito ay mukhang lalaki parin. Sa tingin nga niya ay Fil-Am ito dahil
may mga features itong pang Amerikano. Minsan nga nagdududa siya kung nagpapanggap
lang ba itong bading o hindi. Pero pag nagsalita ito, tinatraydor ito ng boses.
"Close your eyes." Utos nito. He was putting an eye shadow. Sinabihan niya itong
she wanted a simple but elegant look. Yung hindi masyadong simple at boring pero
hindi naman mag mukhang matrona sa sobrang daming kolorete sa mukha niya. Just
simple and elegant.

"Now open your eyes." Pag bukas niya ng kanyang mga mata ay napanganga siya sa
refleksyong nakikita sa salamin. Hindi naman sa pagmamayabang pero masasabi niyang
maganda siya sa kung ano man ang ginawa sa kanya ni Vannie.

"Vannie, I look.." Hindi niya matapos ang kanyang salita. Tiningnan niya ang
kanyang mukha from left to right. "What did you do?"

Ngumiti ito. "Actually, I just refined your features, Bree. You said simple and
elegant, so tada!"

Pagkatapos nitong lagyan siya ng lipstick ay ang buhok na naman niya ang
pinagtripan nito. "I'm going to curl your hair and tie it up loosely. Para magmukha
ka talagang Goddess mamaya. Para din bagay sa motif ng kasal mo."
Huh? Goddess? Motif? Ano pala ang motif ng kasal ko? Napakunot ang noo niya. I am
so stupid. Sariling kasal pero hindi alam ang sariling motif sa wedding. Kakatwa ka
Gaby! Napansin niyang tumigil sa pagsusuklay ng buhok si Vannie at tiningnan ang
reaksyon niya sa salamin.

"Oh? Ba't nakasimangot ka jan? Don't tell me hindi mo alam ang motif ng sarili mong
kasal?" Tanong nito. Telephatic ata ang bading na 'to eh.

Ngumiti siya at umiling. "Not that. I just remembered something." Pagsisinungaling

niya. Nagkibit lang ito ng balikat at ipinagpatuloy ang pasusuklay ng buhok niya.

"Oo nga pala, Bree. Nasa kabilang kwarto ang wedding gown mo, doon ko inilatag
kasabay ng shoes and everything. You will certainly look superb in the gown! Pang
Goddess talaga ang peg! Nakakainggit ka ha! Ang ganda mo na nga, maganda pa ang
gown mo, tapos ang yummy pa ng mapapangasawa mo!"

Hindi na niya binigyan pansin ang huling sinabi nito. Lahat naman ata ng kakilala
niya ay iyon ang sinasabi. She's used to it. Ang hindi niya lang maiwasang isipin
ay ang kanyang gown. Alam niyang maganda ang pagkakagawa ni Tita Elle iyon, no
doubt about that. Pero hindi niya pa iyon nakita! Ni hindi pa nga niya na fit iyon
kung sakto ba iyon sa kanya. Sabi kasi ni Tita Elle ng tinawagan niya ito ay
magiging surprise iyon para sa kanya. Iyon na din ang regalo nito for her.

Ano kaya ang disenyo niyon? Ball gown? Nope. Goddess kasi ang sinabi ni Vannie so
hindi parang ball gown ang magiging disenyo niyon. Long gown? Maybe. Mostly mga
long gown kasi ang nakikita niyang sinusuot ng mga Goddess. OH MY GOD! Alam na niya
ang motif ng kasal niya! Greek motif! Yung parang Athena and Zeus ang peg!

Kasalukuyang kinukulot ni Vannie ang kanyang buhok ng tumunog ang doorbell. Tatayo
sana siya pero pinigilan siya ni Vannie. "I'll get it. Don't move and don't touch
anything." Utos nito sa kanya. She just rolled her eyes and went back to her
imagination.

So magiging God and Goddess ang drama nila ni Greg ngayon? She liked it. Naremember
niya kasi noong tinanong siya ni Tita Olivia kung ano ang gusto niyang motif para
sa kasal. "Simple but yet elegant, Tita. Anything that falls in that category is
fine with me."

She made a note to herself to thank Tita Olivia at the end of the day. Oh, how she
wished her mommy was still alive. Sigurado siyang hindi rin ito magpapatalo when it
comes to planning this kind of things. Pero alam niyang masaya na ito ngayon sa
kung saan man ito. She missed her terribly.

Nasa kalagitnaan na siya ng kanyang pagre-reminisce sa past memories with her mommy
ng biglang tumunog ang kanyang cellphone. It's Greg! Okay, Gaby, Breathe in and
out. Just like that. Simple lang ang paghinga. Bakit ba siya kinakabahan? Last time
they had a conversation ay nag-away sila sa telepono.

Hindi naman kasi totoong may sakit si Tito Goryo. Sinabi lang nito iyon para hindi
siya bumack-out sa kasal. The asshole! Isinali pa ang ama nito na kunwaring may
sakit. Walang puso talaga. Huminga siya ng kasing lalim ng Pacific Ocean bago
sinagot ang tawag.
"Yes?" Cold na sagot niya dito.

"Hey there, love. Excited for the wedding?" Tanong nito na parang hindi sila nag-
away nung nagdaang gabi.

"Oh, yes! Actually, I'm currently jumping up and down with glee." Sarcastic na
sagot niya. Grabe! Ni hindi pa nga sila kasal ay nag-aaway na sila. What more kung
kasal na nga sila?

Tumawa ito bago nagsalita. She wanted a fight! She was brewing a fight. Pero
mukhang wala itong ganang pagbigyan siya. "Aren't you going to ask me if I'm
excited for the wedding?"

Bumuntong-hininga siya. "Okay, Greg. Are you excited to tie knots with me?" Tanong
niya na para bang pre-schooler ito.

Matagal ito bago nakasagot. "Actually, I'm excited to tie you in bed."

Napaubo siya sa sinabi nito. Holy cow! That was so... sexy. Tae! Nagiging pervert
na ata ako eh? "What do you mean tie me into bed? Don't tell me you follow BDSM?"
What if kung sinusunod nga nito ang BDSM katulad ni Christian Grey. Holy Christ!
Hindi niya ata kayang maging Anastasia Steele.

Tumawa ito ng malakas. "No, silly. I don't do floggers and shackles. I have
something different in mind." Biglang sumeryoso ang tinig nito, making her boil
inside and blush. What is it with him that make her feel like a schoolgirl?

She was currently imagining the possible things that he would do to her ng biglang
pumasok ang mga photographers sa kwarto. Tumikhim siya. "I gotta go, Greg. Andito
na ang mga photographers. See you at the altar."

"Bye, love. See you at bed." At ibinaba na nito ang tawag. See me in bed? Jesus
Christ! Ngayong gabi na ang performance night. As in ngayong gabi na! Anong gagawin
niya? Sasabihin na lang ba niya dito na virgin pa siya? But her pride wasn't
letting her. So what if she's a virgin? She can still have hot sex with him, right?
I mean hindi naman siguro talaga masakit iyon sa first. Maybe the other ladies
we're just exaggerating.

"Bree! Oy, Bree! Okay ka lang ba?" Tanong sa kanya ni Vannie. Pag lingon niya sa
mga photographers ay nakatingin din ang mga ito sa kanya. With admiration I might
add.

She gave them a half smile. "Yeah, I'm fine. So what's going on?"
Kinuha nito ulit ang curling iron sa lamesa. "I will continue on with your hair
while they take pictures of you. Is that okay?"

Tumango siya. "Fine with me."

Ilang minuto din bago natapos ni Vannie ang buhok niya. All the time ay kinunan
siya ng picture ng mga photographers. May narinig pa nga siyang sabi ng isang
photographer kanina na akala ng mga ito ay hindi siya nakikinig, "Ang ganda niya
talaga. Di na kailangang i-edit. Minsan nga napapanganga nalang ako. Pwede kaya
natin siyang kuning model?".

"Sana nga. Pero baka mahal ang sisingilin na talent fee. Siya ang pangangasawahin
ni Sir Greg baka nakalimutan mo. Mga bilyonaryo dito sa Pilipinas." Sagot naman ng
isa.

Ngumiti nalang siya ng palihim. Okay na okay sa kanyang maging model ng mga ito.
Pero pahihintulutan kaya siya ng schedule niya, lalong-lalo na at may pinapatubo pa
siyang restaurant?

Inikot ni Vannie ang inuupuan niyang swivel chair paharap dito and smile broadly.
"I'm done. Gosh, Bree! You look every inch perfection! Your making me doubt my
sexual preference!"
Tumawa siya sa sinabi nito. "Oh, I'm sure masasagot mo yan once makita mo si Greg."

Tumango ito. "You're right, I am gay." Pagkatapos nitong i-retouch ang make-up niya
ay ipinaharap siya nito sa mga photographers na napanganga sa harap niya. Ang haba
ng hair ko! Ganito ba talaga ako kaganda?

"So what do you think, boys? Beautiful na ba?" Tanong ni Vannie sa mga ito.

Tumikhim ang nakasuot ng puting polo while taking pictures of her. "Beautiful is an
understatement."

Ngumiti siya dito. "Thank you. Well, what's next?" Tanong niya kay Vannie na
kinukunan pala siya ng litrato sa iPad nito.

"Smile ka nga muna. Ipagmamayabang talaga kita sa mga kaibigan ko." Napatawa siya
sa sinabi nito.

Tumango ito at inilagay muli sa bag nito ang iPad. "Got it. Next thing is you're
going to wear your wedding gown for the first time! I'm so excited! Come on!"
Hinawakan nito ang siko niya while guiding her outside her room na para bang hindi
niya alam ang sariling condo niya. She was going to see her gown for the first
time! Magugustuhan niya kaya? Nang binuksan na nito ang pintuan ng guest room ay
kinabahan siya bigla. Holy Christ! It feels like Christmas!

Pagpasok niya ay nakalatag sa kama ang isang mermaid cut halter lace gown. It was
beyond perfection! Every detail of it was beautiful! Kinuha niya ito at itinapat sa
kanya, facing a full length mirror. It was beautiful! Grabe! Hindi niya alam na may
ganito palang klaseng gown! It was just simply exquisite.

"You can try it on now, Bree. Tawagin mo lang kami pag tapos ka na so we can have
the photoshoot." Pagkasabi nun ay umalis na ang mga ito, leaving her alone.

Mabilis pero maingat niyang hinubad ang kanyang damit at isinuot ang gown. Mahirap
na baka masira ang buhok at make-up niya. The gown was light. And thank God it
fitted her perfectly! The fabric was clutching her body making her look sexy and
alluring. She smiled. Ano kaya ang magiging reaksyon ni Greg pag nakita siya?
Katulad din kaya ng mga photographers at ni Vannie? Isinuot niya ang Silver
Loubotin na katabi ng veil. It was size 8 and half. Her size.

Pagkatapos niyang pagmasdan ang sarili ay tinawag niya si Vannie. Pumasok din naman
ito kaagad. She needed help on putting the veil. "Can you help me? Di ko alam pano
ilagay yung veil."
Kinuha nito ang veil at ikinabit iyon sa buhok niya. It wasn't the covering-the-
face style. Yung mga mahabang veils na ikinakabit lang sa buhok ng bride? Yun ang
style nito. It was perfect for her gown. It has a white rose and a tiny silver gem
at the center na nakatabon sa clip para pangkabit sa buhok.

"Finish. Oh my goodness, Bree! You are no doubt the most beautiful bride I've ever
seen!"

Mahinang sabi nito sa kanya. Hinawakan nito ang balikat niya, steadying her. "I
would have married you if only I didn't like men."

Ngumiti siya na hindi umabot sa kanyang mga mata. If only her mommy were here to
see her wearing a wedding gown. To see her walk in the altar. To see her get
married with the guy she loves. No, scratch that! Hindi niya nga pala mahal si
Greg. She maybe attracted to him, but love is a different story.

"Bree? Oh my gosh! Wag kang mag crayola! Masisira ang make-up mo! Nagsesenti kana
diyan eh! Tawagin ko na nga yung mga photographers, baka matuluyan kana jan."
Lumabas na ito at tinawag ang mga photographers na agad namang pumasok.

Pagkatapos niyang mag-photoshoot wearing her gown ay nagpaalam na ang mga

photographers dahil mauuna na daw ang mga ito sa simbahan. The wedding will start
at 2pm. It was already 12:51. Sunod na nagpaalam ay si Vannie. Mauuna na din daw
ito dahil tinatawagan na ito ng mga kasamahan nitong image stylist. Marami pa daw
sa ninang ang hindi namamake-upan.
She was all alone. Nakakatawa. In her own wedding day. Ano? Will she drive herself
at the church? Tiningnan niya ang kanyang cellphone. There was a message from
Maddie, Sheila (her cousin), Tita Olivia and Kyra. No message from any of her
brothers. Kahit sa papa niya ay wala din. Oh, the love and care I can have from my
family.

Ilang minuto lang ay biglang tumunog ang doorbell niya. Sino kaya yun? Pagbukas
niya ay nagulat siya dahil ang kanyang Kuya Albert at ang kanyang papa ay nakatayo
sa harap niya. Bago ko nga lang sila naisip, heto na sila sa harap ko.

"Sis! You look so beautiful!" Compliment sa kanya ng Kuya niya. Lumapit ito sa
kanya and gave her an awkward hug. Kuya Albert was know for his awkwardness. Hindi
rin kasi ito ma emosyonal kaya nakakagulat dahil niyakap siya nito.

Her father just kept staring at her like she was a puzzle to be solved. "Pasok
kayo."

Pinaupo niya ang dalawa sa sofa. Itinanong niya kung gusto ba ng dalawa ang tubig o
Iced tea pero tumanggi lang ang mga ito. Nagtanong ang kuya niya kung bago lang
bang umalis ang mga photographers, tumango siya at sinabi ditong wala pang limang
minuto.

"Sorry kung medyo na late kami, sis. Sayang hindi tayo nakapag-picture. May-y-May
dinaanan pa kasi kami saglit ni daddy." At tiningnan nito si papa na tahimik parin.
Tiningnan niya ang kanyang papa na nakatingin sa bintana. "Pa? Okay lang ba kayo?"

Nagagalit parin siya sa dito dahil ito ang mastermind ng lahat ng nangyayari pero
the question just came out before she could stop herself. She didn't want to act
like she cared. Siya ang nagplano nito. So ano naman ngayon kung tahimik si papa?
Good thing at mautak siya dahil napa-oo niya si Greg na six months lang ang
effectiveness ng kasal nila.

Ngumiti ito. "I'm fine, hija. I just can't believe that my princess is going to get
married."

"Well, you should have since you started all this farce." Malamig na sagot niya.
She saw her father flinched after her sentence.

"Gaby! Maraming iniisip si daddy ngayon. Try to be considerate." Nakasimangot na

sabi ng Kuya Albert sa kanya at tinanong nito si Papa kung okay lang ba ito.

What the hell? Try to be considerate?! CONSIDERATE?! I just agreed to get married
with a total stranger para tumahimik na ang papa ngayon I have to TRY to be
CONSIDERATE?! Binalewala nalang niya ang kanyang kuya. She can feel the anger
inside her brewing again. She didn't want to be angry this day. She wanted to be in
a peaceful mind. She took several deep breaths bago bumalik sa normal ang dugo
niya.
"Anong oras tayo aalis?" Kalmado na tanong niya. Actually, it was too calm for her
liking.

Tiningnan nito ang Rolex nito bago sinagot ang tanong niya. "A couple of minutes.
Tita Olivia will give the go signal."

Mga ilang minuto pa ang nilagi nila sa condo bago tumawag si Tita Olivia kay Kuya
Albert. "Okay, time to go. Mauuna na akong bumaba. I'll meet you both upfront."
Tumayo na ito at dumiretso sa pintuan.

Holy Christ! Ilang minuto nalang at ikakasal na siya. Kinuha niya ang kanyang
bouquet of yellow and white tulips sa lamesa and clutched it tightly. She was so
nervous already. She could feel her palms sweating. This is all so new to her! She
was-

"Hija, I wanted to give you this." Singit ng papa niya bago sila tuluyang lumabas
ng condo.

Pagtingin niya ay isang gold necklace iyon na may diamond heart sa gitna. It was
gorgeous. She never really liked gold because she was more of a silver person pero
the necklace was just stunning.
"It was from your mother. I gave this to her on our wedding day. Sinabi niya sa
aking ibibigay koi to sa iyo once you get married." Pagkasabi noon ay isinuot nito
sa kanya ang necklace. It was perfect for her gown. Ito lang din ang nag-iisang
accessory na suot niya.

Ngumiti ito sa kanya. "You look exactly like your mother, Gabrielle."

She could not help but smile back. "Thanks, Pa. I wish she was here."

Kinuha nito ang kamay niya. "Me too."

Kahit papano ay kumalma ang loob niya. Nang nasa lobby na sila ng condo ay halos
lumingon ang lahat ng tao. There were some of them who even took pictures of her. I
feel like Katie Holmes.

Nang nasa labas na sila ng condo at hinihintay ang kanyang bridal car ay may
biglang isang bata humihila ng gown niya. It was a cute little American boy. He had
copper brown hair and big gray eyes.

"Hello, miss." At binigyan siya nito ng isang white rose.

Yumuko siya dito at nginitian. "Thank you for the flower, honey. That was very
sweet of you. What's your name?" He kissed the boys left cheek. Ngumiti ito ng abot
tenga at ipinulupot ang dalawang kamay sa leeg niya.

"My name's Christian. I wish I'd marry someone like you in the future." Sabi nito
that made her smile even more.

"Oh, I know you'll marry someone better than me, Christian. You will marry someone
who will love you unconditionally. Someone who will adore and cherish you for what
and who you truly are. When that girl comes, don't ever let her go." At pinisil ang
baba nito. He was so adorable. Saan na kaya ang mga magulang nito?

"I know, Miss. I hope she would look exactly like you." Pagkasabi noon ay pumasok
na ito sa condo at nilapitan ang isang lalaking nakatayo sa may receptionist. He
was a tall guy with broad shoulders and black hair. Pero nakatalikod ito sa kanya
kaya hindi niya makita ang mukha nito.

Finally, ay umabot na ang kanyang bridal car. Pinagbuksan siya ng pintuan ng papa
niya sa backseat pero bago siya pumasok ay nilingon niya muna si Christian na
kumaway sa kanya. She waved back with big smile on her face and went inside.

Ngumiti ang kanyang kuya ng nakaupo na siya ng maayos. "Your prince is already
waiting for you."
_____________________________________________________________________________

Don't hate me yet! Dahil sa two weeks akong hindi nakapag-UD ay dalawang chapters
din ang i-uupdate ko. Please vote and comment kung nagustuhan niyo man ang chapter
na 'to. Please? ;D Thank you ng sobra!

Next Chapter? Chapter Twenty Six - Time to Tie the Knots Part 2

*******************************************
[29] Chapter Twenty Six - Time to Tie the Knots (Part Two)
*******************************************
Yeeeey! Nakapag-UD nanaman ako. Hihi. Well, bumabawi ako kasi two weeks akong hindi
nag-ud last time. ;D Anyway, IKAKASAL NA TALAGA SI GREG AND GABY!!! So excited.
Grabe. Tumatayo yung balahibo ko tuwing ini-imagine si Gaby with her beautiful gown
walking down the isle. ;D Hope you'll like this chapter as much as I enjoyed
writing it. Love you! ;*

TIP: Play the music while reading this chapter. Para ma-feel mo din yung moment.
;DDD

Now Playing: From this Moment by Shania Twain

____________________________________________________________________________

Nasa labas na siya ng simabahan and prayed to all the saints na sana ay hindi siya
himatayin sa sobrang niyerbiyos. The doors were still closed at bubuksan lang daw
iyon pag siya na ang papasok. The bridesmaids already went on at tapos na rin ang
mga ninong at ninang. Siya nalang at ang kanyang ama ang nasa labas. Buti nalang
hindi masyadong mainit ang panahon ngayon. It was just mild and windy.
Mas nakaka-niyerbyos pa ata ito kesa sa noong high school siya at dinidipensa ang
investigatory project niya sa Science. This was different. This was far different
from an Investigatory Project Defense Day. She didn't know what to expect.

Sino kaya ang mga invited? She never saw the invitations list. Or the entourage for
that matter. Hindi niya alam kung ano ang disenyo ng loob ng simabahan dahil blur
ang lahat ng bintana. Pero atleast alam na niya ang motif. White and Gold. Ang
ganda nga ng mga bridesmaid gowns. Kanya-kanyang disenyo kasi ang mga ito kaya
nakakagandang tingnan. Para silang nasa fashion show.

She was already staring at the brass door, waiting for it to open any minute. Ano
kaya ang itsura ni Greg? Mas gumwapo ba ito? Naka barong ba ito o tuxedo? How will
he look at me when I walk in the isle? Please, Lord. Wag lang po akong matapilok.

"Are you ready, sweetheart?" Tanong ng papa niya sa kanya. It was the first time
his father actually called her sweetheart after her mother died. Kahit papano ay
napangiti siya despite of the nervousness she's feeling.

"I hope I am." Bulong niya. Tatanungin niya sana dito kung nag-smudge ba ang make-
up niya ng biglang unti-unting bumukas ang dalawang pintuan ng simbahan. Kasabay
niyon ang intro ng kanyang wedding song. Kinuha kaagad ng papa niya ang kanyang
kamay.
(A/N: PLAY THE MUSIC!!! DALI!!!)

"I do swear, that I'll always be there

I'd give anything, and everything

And I will always care

Through weakness and strength,

Happiness and sorrow,

For better for worst, I will love you

With every beat of my heart"

This is it. There is no backing out now, Gabrielle. She was awed by how the church
was beautifully decorated. There was a red carpet with white petals and there we're
different kinds of flowers everywhere. Halos lahat ng tao ay nakaputi and gold. It
was all magical. This is it.

After one minute ay nagsimula na silang maglakad ng kanyang ama. They slowly made
their way. She was smiling. She had to. This was her wedding day and all the people
expected her to be happy.
They expected her to be in love with the man waiting in the altar.

"From this moment, life has begun

From this moment, you are the one

Right beside you is where I belong

From this moment on"

She looked at the people that were smiling dearly at her who were strangers. Hindi
niya kilala ang mga ito. None of them were even familiar. She laughed at herself
mentally. Your own wedding and you don't even know the majority of the people in
your wedding ceremony.

Well, nakakaawa naman din siya kung walang katao-tao ang simbahan kung siya ang
tatanungin. When Aunt Olivia asked her kung ilan ang iimbitahin niya ay sinabi
niyang tatlo lang. Maddie, Kyra and Geoff. See how friendly she is?
"From this moment, I have been blessed

I live only for your happiness

And for your love, I'd give my last breath

From this moment on"

Tiningnan niya si Maddie, Kyra and Geoff that were sitting together in the front
row. Maddie looked so stunning in her venus cut white long dress. Kyra looked, as
usual, daring and sexy in her tube-like fitting gold dress. Geoff looked dashing in
his Tux. They we're all smiling at her. And for a moment, she smiled genuinely back
at them.

Tiningnan niya ang other side of the bench. Nakatayo doon ang kanyang tatlong kuya.
They all looked handsome in their Tux. Buti naman at nag-decide ang Kuya Frank
niyang lagyan ng gel ang magulong buhok nito. Atleast, he looked decent even for
today.

Then she looked at Tita Olivia, Tita Elle and Tito Goryo. Who were all smiling so
sweetly at her. Tita Elle even waved and blew a kiss. Tito Goryo nodded at her with
an ear-to-ear smile and Tita Olivia was, well, weeping. I hope with joy. Kinawayan
din siya ng magkambal na kinindatan niya. They both looked drop-dead gorgeous in
their spaghetti strap white tutu style dress na may malaking gold na ribbon as a
belt. For the first time, magkapareho ang suot ng dalawa at ang disenyo ng buhok.
No wonder maraming nagkakandarapang manligaw sa dalawa.
Jack was jaw-dropingly handsome in his gray tux alongside Tito Mars. Then there was
Kristina, wearing an off-white silk dress. She was expecting to see her already.
Childhood Sweetheart nga diba?

Then finally, she looked at Greg who was standing in the altar and was staring with
so much intense at her. The kind of gaze that you couldn't look away. Oh my God! He
looked so... sexy and handsome in his white Tux. Medyo nagbago din ang disenyo ng
buhok nito. Bagong gupit? He shaved and looked well-groomed. And every inch a man
in every woman's dreams. This hunk is going to be your husband.

"I'd give my hand to you with all my heart

I can't wait to live my life with you, I can't wait to start

You and I will never be apart

My dreams came true because of you"

He gave her his mega-watt smile and winked at her. That was enough to make her
knees into jelly. Natandaan niya ang last conversation niya dito. "See you in bed."
He said in his sexy tone. I can't believe I'm going to marry the man who arrested
me.
"From this moment, as long as I live

I will love you, I promise you this

There is nothing I wouldn't give

From this moment on"

Nalaman nalang niyang hinalikan na siya ng kanyang papa sa pisngi habang inilahad
ang kamay niya kay Greg. "You take very good care of my princess, Greg. I'm
counting on you." Salita ng papa niya habang nakangiti.

"I fully intend to, sir." Then kinuha nito ang kamay niya, gripping it tightly in
his hands. "Hey there, Love." Bulong nito sa kanya. Tiningnan niya ito at
kinindatan.

"Hey there, Love." Balik bulong niya dito. She saw his eyes turned from amusement
to desire in just nanoseconds. Whew! It's getting hot in here!
"You look so beautiful in that dress." Puri nito sa kanya while giving her a quick
head-to-foot glance.

Nginitian niya ito. "Not bad yourself." And before she could stop herself ay
hinalikan niya ang pisngi nito. Oh. My. Gosh. Did I just do that?!

Nakita niyang lumaki ng bahagya ang mga mata nito and then he smiled sheepishly. He
looked like a boy who was told that Santa Claus was real. Narinig niya rin ang
"Oohs" at "Awws" from the crowd.

Nginitian niya nalang si Greg. "You will have all of me tonight." Bulong nito. Oh,
always the naughty one.
"You're the reason I believe in love

And you're the answer to my prayers from up above

All we need is just the two of us

My dreams came true because of you"

Tiningnan niya ang singer sa may bandang kaliwa. She had a very soothing and
angelic voice. The way she sang the song was so beautiful that it made her teary-
eyed. Nakita niya ding may emosyon itong kumanta. She was a slender woman. Not too
tall, but not too short. She was very pretty.

Lumingon ito sa kanilang dalawa ni Greg ng kinakanta na nito ang last chorus, and
smiled sweetly. She reminded herself to thank this woman later for singing so
beautifully in her wedding.

Nilingon niya si Greg na matiim palang nakatitig sa kanya. The word handsome won't
give justice to this man. He was just so... Him. She smiled and winked seductively.
This is it. No turning back.
The ceremony went so fast, for her. Nalaman nalang niyang tinatanong na sila ng
pari. "Greg and Gabrielle, have you come here freely and without reservation to
give yourselves to each other in marriage?"

Biglang bumilis ang tibok ng puso niya. Jesus! She never knew that she will be
asked this kind of question. "Yes." Tugon niya kasabay ni Greg.

"Will you honor each other as man and wife for the rest of your lives?" Tanong ng
priest.

"I will." Sabay na naman na sagot nilang dalawa ni Greg. It's like they practiced
this a thousand times.

"Will you accept children lovingly from God, and bring them up according to the law
of Christ and his Church?" Tanong na naman ng priest.
Okay. Now she was sick. She was lying in front of the altar! How could they do
this! How could they make vows in front of everybody and especially to the priest
and God?! They both knew that they never wanted to be in this marriage! I can't do
this anymore.

"I will." Malakas na sagot ni Greg na ikinalingon niya. He looked at her with
admiration and passion. What the hell is wrong with you?! We can't do this, Greg!
Kinuha nito ang kanang kamay niya at pinisil. What does that suppose to mean?

Paglingon niya sa pari ay nakatingin ito sa kanya with expectant eyes. Lord,
forgive me. "I will."

Nakita niyang huminga ng malalim ang pari bago nagsalita. "Since it is your
intention to enter into marriage, join your right hands, and declare your consent
before God and his Church."

Nagsiklop ang kanang kamay nila ni Greg and smiled shyly with each other. Naunang
nagsalita si Greg.
"I, Gregory Hontiveros The Third, take you, Gabrielle Fortaleza, to be my wife,
loving what I know of you, and trusting what I do not yet know. I eagerly
anticipate the chance to grow old together with you, getting to know the woman you
will become, and falling in love a little more every day. I promise to love and
cherish you through whatever life may bring us."

She was awed by him. The way he said the vow was so romantic. He smiled his mega-
watt smile and winked at her in his naughty way. Oh, Greg. Now it's my turn.

Huminga siya ng malalim bago nagsalita. Sana hindi niya makalimutan ang ginawa
niyang vow.

"Greg, today I take you for my husband. I promise to love you without reservation,
comfort you in times of distress, encourage you to achieve all of your goals, laugh
with you and cry with you, grow with you in mind, and spirit, always be open and
honest with you, and cherish you for as long as we both shall live."
Kinakabahan siya habang sinasabi ang kanyang vow. Thank God, I didn't stutter. She
was so absorbed by her thoughts of visualizing herself with Greg after fifty years
kaya hindi na niya naiintindihan ang sinasabi ng pari.

What if they will have kids? What if na inlove nga sila sa isa't isa? What if I'll
fall in love with him?

Nalaman nalang niyang kinukuha na ni Greg ang isang singsing at ipinapasok sa

kanyang left ring finger.

"Gabrielle, I give you this ring to wear with love and joy. As a ring has no end,
neither shall my love for you. I choose you to be my wife this day and
forevermore." All the while he was saying the speech ay nakatitig ito sa mukha
niya, like he meant everything what he said. Don't spoil the moment, Bree.
It was a white gold ring with small diamond stones. It was beautiful. I wonder how
much it costs?

Now it was her turn. Oh great! She didn't prepared a vow for this. Just get it over
with! "Greg, I give you this ring as a symbol of our vows, and with all that I am,
and all that I have, I honor you. I ask you to wear this ring as a reminder of the
vows we have spoken today, our wedding day." Her heart was beating so loudly.
You've done it, Gaby! You are married!

Mga ilang minuto din ang lumipas ng magsalita na ang pari. "I pronounce you man and
wife. You may kiss the bride."

"Finally, you are mine." Bulong nito. He cupped her head then kissed her
passionately in front of all the people. Tumaas sa mga balikat nito ang kamay niya
and pulled him closer. She didn't care about the other people. Wala siyang pakealam
kung may mga bata mang makakita sa kanila o andiyang ang papa at mga kuya niya. All
she cared was the kiss that she was sharing with her husband.
When they finished the kiss ay nginitian niya ito, eyes still close. "Yes, yours."

THE END.

_____________________________________________________________________________

Hahaha! Joke! Jusko! Magpapakamatay muna cguro ako bago i-end ang story na 'to
without the performance night. Hahaha! Nagustuhan niyo ba? Sana lang kasi talagang
magdamag ko 'tong ginawa. LOL ;DD JK!

VOTE AND COMMENT!!!! Please? ;DDD THANK YOU!!

Next update: Chapter Twenty Seven - Performance Night (EXCITED NA AKO KAYA ITO ANG
NEXT CHAPTER) Hindi ko alam kung when ang update, pero HOPEFULLY this week or the
next. May practical exam pa kasi ako ngayong Saturday eh. Pfft. Sana maintindihan
niyo ako. But I will do my very best sa BS para pambawi. Hihi. Ano kaya ang
magiging reaksyon ni Greg pag malaman niyang virgin pa si Gaby? ABANGAN.

*******************************************
[30] Chapter Twenty Seven - Performance Night (Part One)
*******************************************
Unang-una, gusto kong humingi ng tawad kasi medyo natagalan 'tong UD ko. Pangalawa,
salamat sa mga nagtiyagang hintayin 'to kahit mag-iisang buwan na. Thank you!
Pangatlo, gusto ko pong sabihin sa inyo na nawawalan ako ng ganang mag-sulat. Ang
dami ko po kasing iniisip ngayon so sana magustuhan niyo ang chapter na 'to. At
sana nakamit ko ang expectations niyo.

Now Playing: Cruisin by Huey Lewis and Gwyneth Paltrow

____________________________________________________________________________

Greg's POV

Kasalukuyan silang nasa loob ng bridal car at patungo sa Manila Bay kung saan
matatagpuan ang kanyang yacht, a Sunseeker 90. Natatandaan niyang binili niya iyon
dalawang taon na ang nakararaan. A birthday present for himself. It was very
expensive alright but it was definitely worth every cent.
He decided to have their honeymoon sa private island na pagmamay-ari ng Hontiveros
Clan hindi malayo sa may Puerto Prinsesa. Ilang buwan na din siyang hindi
nakakapag-bakasyon doon kaya it was the perfect time to unwind and relax. Tuwing
meron siyang vacant weekend ay dumidiretso kaagad siya doon. It was one of his
favourite place in the world. It was solemn and peaceful hindi katulad ng Manila na
polluted at maingay.

For the first time din ay may kasama siyang babae. His wife. He remembered years
ago that he promised to himself that he will never bring a woman to his peaceful
haven. It was his sanctum. His private getaway. But hey, like they said, don't make
promises you can't keep.

Tiningnan niya si Gaby na busy sa pagtitipa sa cellphone nito. It was already 10pm
at wala pa din itong sawa sa pagte-text sa kung sino man ang katext nito. She
looked tired and sleepy. Nevertheless, she looked exquisitely beautiful and
ravishing. Her wedding gown fitted her perfectly at hindi din masyadong puno ng
make-up ang mukha nito kaya mas lalong lumitaw ang kagandahan ng kanyang asawa.
Honestly, masasabi niyang maganda talaga si Gabrielle.

She has this cute face and kissable lips. Mmm. Those lips. Two big round eyes and
very long lashes that made her look like a porcelain doll. Even her smile can send
millions of volts into his body without even trying. Nakikita niyang pumupungay na
ang mga mata nito dahil sa sobrang pagod. Sa daming bisitang nakipagkilala dito ay
tiyak siyang wala na itong lakas.

Tumunog na naman ang cellphone nito, interrupting his thoughts. Sino kaya ang
textmate nito? "Who's that?" Di niya naiwasang mag-tanong. Kanina pa kasi huni ng
huni ang cellphone nito paglabas nila ng hotel.

Matagal ito bago nakasagot. "Uhmm. Si Kyra." Mahinang sagot nito.

Of course. Natatandaan niya ang sinabi ng kaibigan nito sa kanya kanina sa

simbahan, bago pa man nagsimula ang kasal.

"Well, what do you know? We really are destined for each other." Salita ng isang
babae sa likod niya. Nasa Immaculate garden siya ng simbahan at kinakausap sa
cellphone ang kanyang isang kaibigan na hindi makakapunta sa kasal. Paglingon niya
ay laking gulat niya dahil ang nagmamay-ari ng tinig na iyon was no other than the
woman he met at this church many weeks ago. What the hell is she doing here?
Ngumiti ito sa kanya bago nagsalita. "Pero naunang nakabingwit sa 'yo ang
bestfriend ko kaya wala na akong magagawa kundi mag-antay."

Mas lalong kumunot ang noo niya. "What do you mean?"

Tumawa ito ng mahina. "You don't get it do you? I'm your soon-to-be-wife's
bestfriend!"

No shit? Hindi naman sa nagiging judgmental siya but he could not believe Gaby
would have this woman as her bestfriend. Sa nakikita niya ay parang magkalayo ang
mundo ng dalawa. This one was definitely a far cry from Gaby. By the way she
dressed pa nga lang, malayong-malayo na.

He knew Gaby was beguilingly sexy. But this one was, well, over-the-top sexy. Sa
suot pa lang nitong halter dress ay lumilitaw na ang cleavage nito.

"Really? Glad you made it to the wedding. Are you alone?" Sabi niya dito just to be
polite. Ayaw naman niyang bastusin ito at aalis nalang bigla.

"Nope. I'm with my boyfriend. Pumunta lang siya saglit sa CR. Nasira kasi yung bow
tie niya." Of course. A woman like this will always have a boyfriend. Hindi parin
siya makapaniwala't magkakilala pala ito at si Gaby. At bestfriends pa talaga of
all things!

"Oh, he's here! Ipapakilala kita. Babe!" Tawag nito sa isang lalaking palinga-linga
sa may gilid ng simbahan. Wait, he looks familiar.

Nang palapit na ito ng palapit sa kanila ay nakilala na niya ito. He's no other
than the guy who asked Gaby out on a date! What the... This day is definitely full
of surprises!
"Babe. Ito nga pala si Greg Hontiveros. Ang magiging asawa ni Bree. Greg, this is
Geoff Obregon. My boyfriend." At nagkamayan sila ng dalawang lalaki. Nakita niyang
nakatitig ito sa mukha niya with a questioning look. "Have we met before?"

Sasagot na sana siya ng bigla itong nagsalita muli. "Oh right! Ikaw yung kasama ni
Bree sa condo!"

Tumango siya. "Yeah. That was me." Ilang sandali pa silang nag-usap tungkol sa
kasal ng may tumawag sa cellphone ni Geoff, leaving him alone once again with Kyra.

Nang lumayo ng ilang metro sa kanila si Geoff ay lumapit si Kyra sa kanya. "Let me
tell you this, Greg, you may think Gabrielle as a predictable and typical woman,
but she definitely is full of surprises." Pagkasabi noon ay umalis na ito at
pumasok sa simabahan. Ano kayang ibig sabihin nito?

Bumalik na sa kasalukuyan ang isip niya ng biglang nagsalita ang driver. "Andito na
po tayo, Sir."

Tinulungan niyang bumaba si Gaby dahil sa suot nitong gown. They went inside the
yatch and was amused by the fascination he saw at Gabrielle's face. "This must cost
billions." Pinuntahan nito halos lahat ng pwedeng mapupuntahan sa yate na iyon.
From the cabins up to the living room, the deck and the kitchen. Wala itong
pinalampas na kahit isang kwarto. Kahit ang Captain's deck ay pinuntahan nito.

"Is everything secure, Ma'am?" Nangingiting tanong niya dito. She looked at him and
blushed. God Almighty, why is she so beautiful? Nang una niya itong nakita sa
opisina niya ay nabighani siya sa sobrang ganda nito. She was just utterly perfect.
And their's this need inside him that he has to satisfy. She was like a mirage in a
dessert. Para siyang isang taong uhaw na uhaw at ito lang ang solusyon para
masatisfy ang kagustuhan niya. He had to have her. And tonight, he will.

Gaby's POV

I lost the book! I lost the goddamn book! Paulit-ulit niya iyong iniisip habang
lumilibot sa yate ni Greg. She was just buying time. Hindi niya ata kayang ibigay
ang sarili ngayong gabing ito. What did she know about sex? About how to satisfy a
man's needs? Wala! Di niya matandaan kung saan niya inilagay ang librong ibinigay
ni Kyra sa kanya.

Ni hindi niya man lang talaga nabasa kahit first page ng Venus' Secrets. Ngayon ay
wala siyang magagawa kundi makipag-honeymoon sa lalaking-I mean-sa asawa niya. Holy
Christ! Tonight is definitely the night! Wala na siyang lusot! Whew. She can feel
her palms sweating at namumula na din ang pisngi niya. You can do this, Gab!

"Our room's at the end aisle. You can take a shower if you want. Andun na din ang
mga gamit mo. I'll be there in a few minutes, kakausapin ko lang ang kapitan."
Pagkatapos nitong sabihin iyon ay umalis na ito at lumabas ng living room.
Nagmamadali siyang pumunta sa sinabing kwarto na para bang may humahabol na sampong
aso sa kanya. Ulol! Kahit magtago ka pa ay mahahanap ka parin ni Greg!

When she entered ay nalula na naman siya sa karangyaan. It was just so beautiful
and simple at the same time. May double door sa may bandang kaliwa ng kwarto
overlooking the ocean's beauty na animo'y isang terrace. Meron din isang coffee
table with two chairs sa labas.

She went to the cabinet at nakitang nakatupi na ang kanyang mga damit sa loob
katabi ng kay Greg. From her panties to her clothes. Sino kaya ang nagtupi nito?
Kinuha niya ang isang kulay puting bestida na katabi ng isang kulay pula na
lingerie. Whoa. Wala naman akong lingerie kahit isa ah? Sino naman ang naglagay
nito dito? Nagkibit nalang siya ng balikat at dumiretso sa banyo.

Kanina pa siya tapos sa pagliligo, pagto-toothbrush, pag suklay ng buhok, pag hugas
ng kamay, pagto-toothbrush, pagpahair dry ng buhok at pagto-toothbrush. Gawwwd!
Bakit ganito? Bakit ako? Naubos na ata niya ang kanyang toothpaste dahil sa
pabalik-balik na pagsipilyo. It's better to be prepared! Baka may maipintas pa sa
akin ang unggoy na 'yon!

Nasa kalagitnaan na siya ng pagtoothbrush ulit ng biglang kumatok si Greg sa

pintuan. "Gaby? Are you still there? Mag dadalawang oras ka na ata jan eh? Wala ka
bang planong lumabas? Naiihi na kasi ako."

Muntik na niyang mabitawan ang kanyang sipilyo ng marinig ang boses nito. Gawwwwd!
Kahit boses nga lang nito kinakabahan na siya. What more kung mag-aano na sila? I
can't do this! I can't do this!
"Oy! Gaby! Bilisan mo nga ng konti. Di ko na talaga kayang tiisin eh." Paulit-ulit
itong kumatok ng malakas kaya binilisan niya ang pagsipilyo. Nang matapos na siya
ay kinuha niya ang kanyang wedding gown na naka-hang sa likuran ng pintuan at
lumabas. "I'm done."

Pagkasabi nun ay nagmamadali siyang umalis sa may pintuan ng banyo at dumiretso sa

cabinet para i-hang ang kanyang gown. "Maliligo ka ba?" Tanong niya bago ito
nilingon. Taragis! Is he really this handsome? Naka-roll hanggang siko ang polo
nito at naka unbutton ang dalawang butones sa itaas. Medyo magulo din ang buhok
nito at matiim itong nakatitig sa kanya. "Yes. I will."

Tumikhim siya at pinalis ang mata sa gwapong mukha nito. "Okay." Tumalikod siya at
kinuha ang towel na nakapulupot sa kanyang buhok. She needed to stay away from him
as possible. Alam niyang hindi siya makakaiwas dito magdamag but she had to buy
time to prepare herself. Narinig niyang pumasok na ito sa banyo at isinara ang
pintuan. Whew!

Pagkatapos niyang magpatuyo ng buhok ay tinitigan niya ang kama. It was King -sized
with white and Prussian blue linens. Diyan sa mismong kama na iyan mawawala ang
virginity mo! Napalunok siya sa naisip. Jusko ba naman! Para siyang kakatayin sa
sobrang niyerbiyos.

Patakbo niyang tinungo ang kama at dumapa sa gitna nito. It was comfortable and
soft. Malambot din ang mga unan kaya tiyak siyang magiging mahambing ang tulog
niya. That is kung makakatulog siya kahit isang minuto sa gabi na iyon. Tiningnan
niya ang pintuan at rinig niya ang agos ng tubig mula sa shower. Perfect! Naliligo
pa ang sira-ulo!

Umayos siya ng higa and decided to sleep on the right side of the bed. Kahit mga
five minutes lang! She needed to have her energy back kung mag-hohoneymoon man
silang dalawa ni Greg ngayon. She closed her eyes and pretended she we're floating
in the ocean, feeling niya ay parang nasa duyan siya. Mmmm. Happiness.

"Oo na po! Magluluto na po ako ng almusal natin! PO!" Padabog siyang umalis sa
kanyang kama at dumiretso sa kusina. Kanina pa kumakatok sa pintuan ng kwarto niya
si Greg dahil nagugutom na daw ito. Pagtingin niya sa orasan ay 9:28 na pala ng
umaga. Napasarap na naman yung tulog niya.

Mag-iisang linggo na sila sa isla pero wala paring nangyayari sa pagitan nilang
dalawa ni Greg. Yes, they never had their honeymoon yet! That night on the yatch
when she fell asleep ay hindi siya pinukaw ni Greg. She woke up and was startled to
see that it was already 9 am in the morning. Ni hindi niya matandaan ang first
night nila bilang mag-asawa. She was just so tired and sleepy.

Hanggang ngayon ay hindi parin sinisingil ni Greg ang deal nito sa kanya. Hindi
niya alam kung bakit pero sa tuwing tumatagal ay parang mas nagiging anxious siya.
And no it doesn't mean she wanted to have sex with him! Well, maybe just a little
bit. Pero gusto na niyang matapos ang kabang nadarama niya ngayon! He's so
unpredictable.

Pagdating nila sa bahay ni Greg sa may bandang dulo ng isla ay inilagay nito sa
magkabilang kwarto ang mga damit nila. She did not dare asked why but she was
certainly confused.

"Excuse me, dear wife, for interrupting your day dream pero nasusunog na ang
niluluto monghotdog." Bulong ng isang baritonong tinig sa kanang tenga niya.
Paglingon niya ay kulang nalang ang isang pulgada para magkalapat na ang kanilang
mga labi. Shit. She can even smell his aftershave and his breath fanning her
cheeks. He was too close! She can already feel her cheeks turning red.

Bumaba ang paningin nito sa mga labi niya and started to have chopped breaths.
Hindi niya alam kung bakit but she wanted him to kiss her. Kiss her senseless. Kiss
her pationately.

Tumikhim siya at inilayo ang tingin sa labi nito. He is such a temptation. Di niya
alam kung gusto na niyang singilin ang deal nito sa kanya o natatakot parin siya
kung ano ang magiging reaksyon nito pag nalaman nitong isa pa siyang birhen.

Bumuntong-hininga ito sa may bandang batok niya at umalis. Nilingon niya ito pina-
slow motion. Nakita niyang kumuha ng isang baso ng malamig na tubig ang asawa niya.
He looked thirsty na para bang ilang araw itong hindi nakainom ng tubig. Napansin
din niyang nakasando ito ng puti at denim pants. God he looked so damn sexy. Ang
biceps nito ay parang rubber sa bawat galaw. Medyo magulo din ang buhok ng mokong
at namamasa pa dahil sa bagong ligo. What the hell is happening to me? Nagiging
pervert ako pag kasama ang sira-ulo na 'to!

Natameme siya ng bigla itong lumingon sa kanya. It was too late to look away now
dahil nakita na siyang nakatitig sa katawan nito. Hey! Is it my fault I married a
sexy man? "Don't look at me like that, Gabrielle. Baka makalimutan ko at ikaw ang
magiging almusal ko." Pahayag nito sa kanya at lumabas sa kusina. What the hell was
that about? Nagkibit nalang siya ng balikat at ipinagpatuloy ang pagluluto.
They ate breakfast in a very uncomfortable silence. Hindi niya kayang tingnan ang
mukha nito dahil sa ginawa niya kanina. Bakit ba naman kasi nakita pa akong
nakatitig?

"So where do you wanna go today?" Tanong nito sa kanya mga ilang minuto din ang
nakaraan. Siguro di ako natiis. Hihihi.

She shrugged. Di rin naman niya alam ang mga pwedeng mapagpasyalan sa isla na iyon.
They went cliff diving two days ago kaya masyadong napagod ang katawan niya at nag
scuba diving sila nung unang araw nila sa isla. He was certainly fun to be with.
Medyo makulit at talagang mahilig mang-asar. Pero ngayon ay di niya alam kung bakit
naiilang siya dito. What is happening?

Uminom muna ito ng tubig bago nagsalita. "How about we'll go to Hagimit falls in
the other side of the island? It's just a ten-minute drive from here."

Napatingin siya sa gwapong mukha ng kanyang asawa. Before she could stop herself ay
napangiti siya sa sinabi nito. She wanted to go to that falls! Nadaanan nila iyon
nung pangalawang araw nila sa isla. It was approximately twenty feet tall ng makita
niya. Sabi din ni Mang Rossor, ang caretaker ng isla na iyon, ay malinis at malinaw
daw ang tubig ng Hamigit Falls. Five to six feet din ang lalim ng tubig kaya
kailangang may kasama pag merong gustong maligo doon.

"If you want we can have lunch there. Meron namang maliit na cottage sa gilid ng
falls kaya maayos tayong makakakain. Magpapahanda lang ako ng pagkain kay Manang
Linda. Be ready in thirty minutes, I'll meet you outfront." Pagkasabi noon ay
tumayo na ito at lumabas ng kusina. She was excited for what they will do today!
Tinapos niya kaagad ang kanyang pagkain at in record time ay natapos ang paghugas
ng mga plato.

Wala kasing maid sa bahay na iyon si Greg. Natatandaan niyang sinabihan siya ni
Mang Rossor na talagang napaka-pribadong tao ni Greg. Siya nga daw ang pinaka-unang
babaeng isinama ni Greg sa isla na iyon. She was honoured nang marinig iyon. She
was going to share memories with Greg in this majestic place na silang dalawa lang
talaga ang bida.

Pagkatapos niyang mag-prepare ng kanyang mga dadalhin ay bumaba na siya sa hagdan

at lumabas ng bahay. Wala pa naman si Greg kaya napag-isipan niyang silipin ang mga
nag-text sa kanya for the past few days. There was a message from Kyra, asking kung
kamusta na ang honeymoon nila ni Greg. From Sheila, her cousin, asking kung nag-
eenjoy ba siya at hindi hinaharass ng kanyang asawa. An emotional message from Tita
Olivia, telling her to enjoy every moment she had with Greg and that she was very
happy to have her as a daughter-in-law.
And a couple of voicemails from Maddie, saying she was so psyched to know all about
what happened in her honeymoon. From Lorie, congratulating her. Sinabi din nitong
malapit nang matapos ang third floor ng Oregon Building at sinisimulan na ang
kitchen. And one from her Papa. Di niya alam kung ano ang mararamdaman after niyang
marinig ang boses nito.

"Anak, talagang nagpapasalamat ako sa Diyos dahil magiging maayos na ang buhay mo.
Sana mapatawad mo ako sa ginawa kong ito. I just want everything what's best for my
one and only daughter. You deserve a happy life at ayokong balang araw ay
magkakanda-hirap ka. I love you, Gabrielle. Enjoy your first honeymoon. Alam kong
masusundan pa 'yan after twenty-five years."

Di niya alam kung talagang masaya ba ang papa para sa kanya o napilitan lang itong
sabihin iyon dahil parang ang hina ng boses nito at walang lakas. Baka napagod
lang.

She was about to hit reply nang makita niya ang owner-type jeep ni Greg. "Hop in."
Nakangiting sabi nito ng tumigil na ang sasakyan sa harap niya. The whole journey
to the Hagimit Falls was relaxing. Naging balik normal na kasi ang atmosphere sa
pagitan nila, wala nang ilang.

Napansin niya ding nagpalit ito ng damit. A plain white v-neck at khaki shorts.
Stylish din ang kumag dahil naka aviators pa ito with matching Fedora hat. Taray!
Kala mo pupunta ng Boracay.

When they finally arrived ay kinuha niya kaagad ang kanyang Nikon at kinuhan ng
litrato ang lugar. Oh it was definitely beautiful! Makikita mong malinis ang tubig
dahil kumikinang ito na animo'y may mga diamante. "Greg! Pwede na bang maligo?"
Excited lang, Gaby?

Kinuha nito ang isang picnic basket sa likuran ng sasakyan bago siya sinagot.
"Sure, go ahead. I'll just catch up."

Ibinigay niya kaagad dito ang kanyang Nikon at hinubad ang kanyang black sando.
Hindi niya muna huhubarin ang kanyang cotton shorts dahil naiilang na siya sa
tingin at atensyon na binibigay ni Greg sa kanya. Wag mo akong tingnan ng ganyan,
Greg! Utang na loob! Binato niya sa mukha nito ang kanyang sando at kumaripas ng
takbo patungo sa tubig.

Malamig ang tubig at talagang nakakawala ng stress. Mga ilang minuto din siyang
palangoy-langoy sa tubig ng makita niyang si Greg inaayos ang kanilang mga dalang
pagkain sa cottage. Tiningnan niya ang bawat galaw nito. Siguro nagsasawa na kayo
sa pinagsasabi ko pero talagang napakagwapo ng asawa niya. Ang gwapo kasi talaga
eh! Don't forget to mention the abs!

Siguro kung sisingilin na nito ang deal sa kanya ay wala na siyang pakialam kundi
ibigay ang sarili dito. He had been very attentive to her every needs ever since
they were married. Talagang ginampanan nito ang salitang asawa. She was already-
Wait, what the hell was that?

Tiningnan niya ang kanyang paligid pero wala naman siyang nakikitang isda o kahit
ano. Pero I swear meron talaga akong na-Ayan na naman! Omigosh! May anaconda ba
dito?!

Biglang tumaas ang lahat ng balahibo niya. Sa lahat ng ayaw niya ang mga hayop na
gumagapang. Nakakadiri kasing tingnan! Mga ilang segundo ay nararamdaman na naman
niyang may lumalangoy sa ilalim ng shorts niya. Fuck! Fuck! Fuck! "Uhhh, Greg?"
Tawag niya sa pangalan nito.

Paglingon niya ay nakita niyang nakatalikod ito sa kanya at may kausap sa

cellphone. Shit! Lumingon ka, Greg! "Greg!" Tawag niya sa pangalan nito, this time
louder. Hindi niya alam kung talagang ahas ba 'yon o-Holy fuck! It just swam into
her shorts!

"GREG!!!!" Sigaw niya sa pangalan nito. Nilingon kaagad siya nito with an irritated
face pero nagbago kaagad 'yon nang makita siyang parang estatwa na hindi gumagalaw
sa tubig.

"Gabrielle? May problema ba?" Tanong nito. Inilapag nito ang cellphone sa mesa at
lumapit sa may riverbank. "Why aren't you moving?"

She had to muster every strength she had to speak. "Something just swam into my
shorts!" Gumagaral na ang boses niya. Holy Christ! Baka hihimatayin pa ako dito.

Biglang naging seryoso ang mukha nito. "Okay, Gaby. Don't move. Just stay calm."

"Calm? How can I stay calm when there is probably a venomous snake swimming right
under my vagina!" Now she was hysterical. Eh kung kayo siguro ang nasa posisyon ko
ngayon?
"Keep quiet! Wag kang gagalaw at baka kagatin ka niyan. Sige ka." Tingnan mo nga
naman ang loko. Naiihi na nga sa takot yung tao, tinatakot pa ng husto.

Lumusong ito sa tubig at dahan-dahan siyang nilapitan. "What now?" Tanong niya
dito. Base sa mukha nito ay alam niyan di rin alam nito ang gagawin.

"Greg! A little bit sooner would be nice." Naiiritang sabi niya dito dahil
tinitigan lang nito ang mukha niya like it was a puzzle to be solved.

"Can you get it?" Tanong nito.

GET IT?! Seryoso 'tong sira-ulo na 'to?! GET THE FUCKING SNAKE INSIDE MY SHORTS?!
"Nasisiraan ka na ba ng ulo diyan? I'd rather be dead than-"

"Or do you want me to get it?" Tanong nito kahit hindi pa natatapos ang sasabihin
niya. Whoa there! Okay, she definitely did not see that coming. Loko na nga siguro
ito dahil-Jesus Christ! Nararamdaman na naman niyang gumagalaw ito sa ilalim.

"Uhmm. Uhh." Hindi niya masagot ang tanong nito. Siya ba ang kukuha o si Greg? God!
This is difficult! "Ako na." Sabi niya dito sa matapang na tono. Ipapasok niya na
sana ang kanyang kamay sa loob ng shorts niya ng bigla na namang gumalaw ang lintek
na ahas! "AYOKO! AYOKOOOO!!! IKAW NA GREG! DI KO KAYA!" Maluha-luha na niyang
pagmamakaawa dito. This is so embarrassing! 'Yan kasi sobrang excited maligo.

Buti nalang seryoso ang mukha nito at hindi siya tinatawanan. Dahil kapag nakita
niyang ngumiti ito kahit isang segundo lang ay talagang magkaka-"Greg! Bilis!
Gumagawa na ata ng lungga sa shorts ko eh!"

Tumikhim ito. "Ok. Put your hands on my shoulder. Be steady and stay calm."
Pagkasabi noon ay unti-unti na nitong pinapasok ang kamay nito sa kanyang shorts.
The hell! Kung talagang may nakakakita lang sa kanila ngayon ay tiyak iisipin
nilang nasisiraan na sila ng ulo.

Ramdam niya ang init na galing sa kamay ni Greg. Holy... Seryoso din ang mukha nito
at talagang naka-concentrate sa pagkuha ng ahas sa shorts niya. Masyado ding
malapit ang kanilang katawan sa isa't isa. She can feel his heat beside her. Ramdam
din niya ang init ng hininga nito sa may leeg niya, several inches away. She can
feel him touching her there pero alam niyang hindi nito sinasadya iyon. This is so
erotic. Nararamdaman niyang umiinit na din ang kanyang buong katawan ng dahil sa
kanilang posisyon.
Nasa magkabilang balikat nito ang kanyang dalawang kamay, ang isang kamay ni Greg
ay nakahawak sa bewang niya at nasa loob ng shorts niya ang kanang kamay nito.
Whew. Breathe, Gaby! In and out! Inhale and exhale!

Humigpit ang kanyang pagkakahawak sa mga balikat nito ng ramdam niyang inilalabas
na nito ang ahas galing sa shorts niya. Nakita niyang itinapon iyon ni Greg sa
malayo. Wow, she did not even have the strength anymore to swim. Dahil sa takot ng
ahas at dahil na rin sa epekto ng katawan niya kay Greg.

"Are you okay now?" He asked softly before touching her cheeks. Tumango siya at
nginitian ito. Di niya alam kung makakapagsalita siya ng maayos. "Can you swim?"
Tanong na naman nito.

This time ay umiling siya. Wala na kasi talaga siyang lakas para lumangoy. Naubos
lahat ng enerhiya niya. Tumalikod ito sa kanya habang kinuha ang dalawang kamay
niya at ipinulupot sa leeg nito. "Hold on tight, love. I'm going to give you a
piggy back ride."

The whole time na nasa likod siya nito ay naisip niyang handa na siyang ibigay ang
sarili dito. She's ready for whatever may come between us. Her mind, her body and
her heart was already ready for the deal.

_____________________________________________________________________________

Uhmmm. Di ko muna diniretso sa PERFORMANCE NIGHT para may konting spice muna. Sana
nagustuhan niyo parin 'to. Please do LIKE and COMMENT. I need those to fuel up my
imagination and determination to finish this story. Nawawalan kasi ako ng gana
lately );

Hope you liked this update! God knows I really did my best. ;*

BigBossVee xx

*******************************************
[31] Chapter Twenty Eight - Performance Night (Part Two)
*******************************************
Pasensya na po kung medyo natagalan. Busy kasi always eh. Tuwing vacant lang talaga
ako nakakapag-sulat. So sana naiintindihan niyo ako. Naging estudyante din naman
siguro kayo sa buhay niyo kaya alam niyo ang mararamdaman towards sa mga minor
subjects na nag-fi-feeling major. Nawawalan ako ng oras dahil sa mga lintek na
'yan.

Anyway, sana magustuhan niyo ang chapter na 'to. Dugo't pawis ang binuhos ko para
dito!

NP: Glad You Came By The Wanted (Boyce Avenue Acoustic Cover)

_____________________________________________________________________________

Nasa kalagitnaan na sila ng pagkain ng tanghalian ni Greg ng biglang tumunog ang

cellphone nito. Ano bang kailangan ng Kristina na 'yan at every five minutes ay
kailangang tawagan si Greg? Naiirita na naman siya nang makitang ngumisi na parang
ulol si Greg habang kausap si Krissy.

Yes. Alam niyang si Krissy ang kausap nito dahil nabanggit ni Greg ang pangalan
nito kanina habang hinahanda niya ang kanilang kakainin sa tanghalian. Eh sino ba
naman ang makakapag-bigay ng ngiti sa mukha ng asawa niya kundi si dearest Krissy
lamang?

Tinaasan niya ng kilay si Greg habang busy parin ito sa pakikipag-chismisan sa

childhood bestfriend nito. Hindi nalang niya ito pinansin at tinuon ang atensyon sa
kanyang fried chicken. Natapos nalang siyang kumain ay hindi parin natatapos si
Greg sa chismax nito. "Oy Greg! Tapusin mo muna 'yang pagkain mo, nilalamig na eh.
Baka pwede mamaya nalang kayo mag chika ng phone pal mo pag tapos ka na."

Nang nagpaalam na ito kay Krissy ay ngiting-ngiti parin ito. Aba't! Talagang
pinapainit yung ulo ko ah? "Oh? May nakakatawa ba?" Tanong niya dito. Mas lalong
lumapad ang ngiti nito, showing her his perfect set of teeth. Tung unu! Ayan na
naman ang mega-watt smile ng kumag!

Kumibit-balikat ito habang nakangiti parin. "Wala naman. You just look really cute
when you're jealous. Namumula ang pisngi mo at parating naka-pout ang labi mo.
Really cute." Whut?
Ako? Nagseselos? Hindi kaya! Assuming din ang mokong na 'to! "Wow ha. Happy
Assuming Day! FYI, hindi ako nagseselos! Inuuna mo pa kasi ang chismisan sa
pagkain!" Defensive niyang sagot. Well, maybe she was jealous. Pero hindi naman
siya yung jealous type eh? Baka epekto lang yun ng nangyari kanina kaya nag-oover
react siya.

Nilingon niya ang talon. Natatandaan na naman niya ang kanyang kahihiyan kanina. It
was the most embarrassing moment of her whole entire existence! Ikaw ba naman
pasukan ng ahas sa loob ng shorts mo at ang gwapong asawa mo pa talaga ang kumuha?
Wait, ahas ba talaga yun kanina?

"Greg, ahas ba talaga yung pumasok sa shorts ko kanina? Ba't parang ang liit?"
Tanong niya dito habang nilalantak nito ang fried chicken nito.

Uminom muna ito ng tubig bago siya sinagot. "Oo, ahas talaga yun."

Tinaasan niya ito ng isang kilay. Yun lang? No further explanation? "It was a
Ribbon Snake. They're usually found in aquatic places like ponds, swamps, rivers
and lakes. Usually to find their prey." Dagdag nito.

Wow. Nanonood ba ito ng NatGeo always at alam niya kung anong uri ng ahas yun? "Is
it poisonous?"

Ngumiti ito. "No. Snakes are not poisonous, love. They're venomous."
Kumunot ang noo niya. "Wait, iisa lang naman ang meaning nun diba?"

Umiling ito. "Nope. You can say something is poisonous when it is carrying the
toxin externally like plants or some certain animals. Pero masasabi mong venomous
ang isang hayop pag kinagat ka nito at pupunta sa bloodstream mo ang toxin nito.
But you can swallow a venom anytime. Just as long as it doesn't go to your
bloodstream."

Natulala siya sa sinabi nito. Talaga? All this time akala niya ay iisa lang ang
kahulugan ng venomous at poisonous. Shets! When did he learn these kind of things?
"I thought they have the same meaning."

"No they don't. But people use these terms interchangeably. I minored a subject in
Botany when I was still in Harvard. I wanted to learn a few things about plants
that's why I knew the difference." Sabi nito habang patuloy nitong pinagpiyestahan
ang pangalawang fried chicken nito.

Oo nga pala. Suma Cum Laude nga pala 'tong kausap ko. "Okay. I'll rephrase my
question. Are Ribbon Snakes venomous?"

"Nope. They are not. They usually feed on tadpoles, salamanders, frogs and small
fishes. They're harmless." Subo pa din ito ng subo ng kanin.

Now she was fascinated by him. "Pano mo naman 'to nalaman? Nag minor ka din ba sa
Zoology?"
Umiling ito habang nakangiti sa kanya. "I read a book about snakes a year ago.
Mahilig kasi ako sa mga libro kaya binilhan ako ni Krissy nun. She knew I was
always interested in animals."

Sayang. Hangang-hanga na sana ako sa kanya kung hindi niya lang sinabi ang pangalan
ng Kristina na 'yon. Tumango na lang siya bilang tugon dito. She didn't want to
hear stories about him accepting gifts from his past sweethearts. "She knew I was
always interested in animals." Ano pa kayang nalalaman ng Krissy na 'yon tungkol
kay Greg?

Hindi na niya ito kinausap hanggang sa natapos itong kumain. Nararamdaman na naman
niyang bumabalik sa pagiging awkward ang atmosphere nilang dalawa kaya nag-
volunteer siyang siya nalang ang magliligpit sa kanilang kinainan para mawala ang
kanyang atensyon dito.

Nasa kalagitnaan na siya ng pag-punas ng lamesa ng bigla nitong hinubad ang suot
nitong t-shirt at khaki shorts, leaving him nothing aside from his swimming trunks.
What the hell was he doing? "Hoy Greg! Ano bang ginagawa mo?"

Inilagay nito sa bag ang mga damit at tiningnan siya. "Syempre hinubad yung mga
damit ko. Maliligo ako eh."

"Are you out of your mind? May ahas nga diyan sa-"

"I told you, it's not venomous. Wala din namang ibang ahas dito kundi yun lang.
It's perfectly safe. Pero kung talagang concerned na concerned ka sa akin, why
don't you swim with me instead?" Asar nito sa kanya with his handsome grin. Shet
memengs! Ang gwapo ng kumag, lalong-lalo na at halos wala na itong suot!
Napasimangot siya sa kanyang naisip. Nagiging pervert na nga ata siya pagkasama ito
eh. Inirapan nalang niya ito at ipinagpatuloy ang ginagawang pag-punas ng lamesa.
Pagkatapos niyang mag-imis ay umupo siya sa ugat ng punong kahoy at kinukunan ng
litrato ang lugar... At syempre si Greg.

He looked very... Ay ewan! Lahat na ata ng adjectives na synonym ng handsome ay

nagamit na niya. Does he find me pretty and sexy? Biglang tanong ng isipan niya. Oo
nga naman, sa panahon na magkasama sila ni Greg ay hindi pa siya nakararamdam na
para bang maganda siya o sexy para dito. Sinasabihan nga siya nito minsan pero alam
niyang inaasar lang siya nito. Iba kasi ang taste ni Greg.

Ramp-model body na katulad ni Serena at maputi na katulad ni Kristina. Well, she

wasn't at all like them. She was more on the athletic-body side kasi nga hobby niya
noon ang paglalangoy at dahil din niyan ay hindi siya maputi kagaya ni Kristina na
kasing puti ni Kris Aquino.

Tiningnan niya ang mga litratong nakuha niya. The place was really majestic.
Hinding-hindi na kailangang i-edit. Tiningnan niya ang isang litrato na nakatayo si
Greg sa ilalim ng umaagos na tubig sa falls. Nasa buhok nito ang isang kamay na
para bang sinusuklay nito ang basang buhok. Nakapikit ito at bahagyang nakabuka ang
bibig.

Bakit ba hindi naging model ang isang 'to? He was perfect! He's height was probably
in 5'10 or 5'11 at maganda din ang pangangatawan nito. Alam mong inaalagaan nito
ang katawan dahil sa rubber-like muscles at 6 pack abs. Yes! Panibagong wallpaper
sa laptop. Napangiti siya sa kanyang kahalayan at ibinalik ang atensyon sa
kapaligiran.

Teka? Nasaan na ba yung kumag na 'yon? Palinga-linga siya sa paligid pero hindi
niya mahanap si Greg. What the hell? Tiningnan niya ang tubig kung saan lumalangoy
si Greg kanina. Inilapag niya ang kanyang dslr at tinungo ang riverbank. "Greg?!"
Tawag niya sa pangalan nito.
Ilang segundo din niyang hinintay ang sagot nito pero wala siyang narinig.
Kinakabahan na siya at nagsimulang mag-alala. Nasa may bandang agusan ng tubig lang
naman siya nakatayo kanina ah?

Hinubad niya ang kanyang sando at shorts. She was going after him kahit nanginginig
ang tuhod niya sa takot na baka merong ahas na naman. Siguro nadulas ito kanina at
nabagok ang ulo sa bato kaya nawalan ng malay at dumiretso sa ilalim ng tubig. The
thought gave her shivers down her spine. Oh God, please no! Please!

"GREG?!" Tawag niya ulit sa pangalan nito, this time, louder. Nang wala siyang
marinig na tugon ay nilangoy niya kaagad ang tubig. She went under and searched for
his body. Buti nalang malinaw ang tubig at malinis kaya nakakakita siya ng maayos.

She went above water to get some air and then went under again. Wala talaga. Puros
bato at maliliit na isda lang ang kanyang nakikita, wala namang katawan. She went
above water again. Saan kaya si Greg? Nilinga niya ang paligid pero hindi niya
talaga makita kahit anino lang man nito.

She was about to cry dahil sa sobrang pag-alala ng biglang may humila ng paa niya
sa ilalim ng tubig. She screamed at the top of her lungs at nilingon ang gagong
humila ng paa niya. Alam niyang si Greg iyon dahil wala namang ibang taong may
lakas loob na paglaruan siya kundi ito lang.

He emerged from the water with a stupid grin plastered at his face. Kung
nakamamatay lang ang tinging ipinukol niya ay tiyak kanina pa ito palutang-lutang.
"You bastard! Sana tuluyan ka nalang nalunod!"

She heard him laugh kaya dali-dali siyang tumalikod at lumangoy palayo dito. How
could he make fun of her. Naiihi na nga siya sa takot at pag-alala para dito pero
ito pa ang may ganang manakot sa kanya. Walang puso talaga. Narinig niyang
tinatawag nito ang pangalan niya pero hindi niya ito nilingon. Manigas kang hudas
ka.
She was so furious at him. Hindi niya alam pero talagang tumaas ang lahat ng dugo
niya sa ulo. She just risked her life to save his ass tapos pagtatawanan lang siya?
Hindi pa nga siya nakamove-on sa nangyari kaninang umaga eh heto naman at
paglalaruan lang siya ng gagong 'yon?

She was already half way ng biglang hinila nito ang braso niya. "Gaby, I'm sor-"

Hindi natapos ang sasabihin ni Greg dahil naunang dumapo ng kamay niya sa kanang
pisngi nito. "Yan! Yan ang bagay sayo! Naluluha na nga ako sa sobrang takot para
sayo eh pinagtatawanan mo lang pala ako sa kung san ka man nagtago! Oh ano, masaya
ka na dahil naisahan mo ako?"

May sasabihin sana ito pero naunahan niya. "Don't bother explaining! Di mo
iniintindi ang mararamdaman ng ibang tao kundi ang sarili mong kaligayahan!"

Nakita niyang nanigas ang anyo nito at hindi na nagsalita. Mabilis niyang hinila
ang kanyang braso na hawak parin nito at nagmamadaling umahon sa tubig. She was
still furious para kay Greg at sa kanyang sarili. She didn't actually planned to
slap him in the face pero nadala lang siguro siya sa kanyang galit para dito.

She smiled bitterly. What a perfect way to end the day.

Mag-aalas onse na ng gabi pero hindi parin nakakauwi si Greg. Natapos nalang niyang
panoorin ang The Vow at Dear John ay wala pa din atang balak umuwi ang mokong.
Nang umuwi sila kanina galing sa Hagimit Falls ay naka-abang sa bahay ni Greg si
Mang Rossor. Sabi nito ay meron daw itong nakitang patay na pugita sa may bandang
kanluran ng isla. Kulang daw ang isang tao para kargahin iyon kaya humihingi ito ng
tulong kay Greg.

Di naman nag dalawang isip si Greg kaya umalis kaagad ito kasama si Mang Rossor.
Gusto niya sanang sumama pero nagagalit parin siya at that time kay Greg kaya mas
nanaig ang pride niyang magpaiwan. Sayang di tuloy ako nakakita ng octopus.

Tumayo siya at pumunta sa kusina para ipasok sa loob ng ref ang niluto niyang
tinolang manok. Tiyak siyang nakakain na ng hapunan si Greg sa bahay nila Mang
Rossor.

She decided to cook something for Greg that night as her reconciliation. Alam
niyang nagover-react siya kanina sa pagsampal dito. Pero talagang nadala lang siya
sa kanyang emosyon kaya niya iyon nagawa.

Ayaw niyang matapos ang gabi na iyon na hindi parin sila nagkakaayos ni Greg.

Tiningnan niya ang orasan. It was already 11:10pm at wala parin ito. She sighed
deeply and decided to take a bath instead. Siguro ay talagang nagalit ito sa
pagoover-react niya kanina kaya hindi ito uuwi ngayong gabi. Nalungkot siya sa
kanyang naisip. Ni hindi niya lang man talaga binigyan ito ng pagkakataong
magpaliwanag.

Nang matapos siyang maligo ay 11:31pm na. Wow ha? Masyadong malaki ba talaga ang
pugita na 'yon kaya hanggang ngayon ay hindi parin nila natapos kargahin?

Inaantok na siya sa kakahintay. Babalik na naman sana siya sa sala para manood ulit
ng telebisyon nang may naisip siyang ideya. Pupunta nalang ako sa kwarto ni Greg!
She was excited by the idea. Ever since kasing nakatapak sila sa bahay na iyon ay
hindi pa siya nakapasok sa loob ng kwarto ng kanyang asawa. Ayaw naman niyang
pumasok doon pag meron ito dahil baka kung ano ang iisipin.

Pag-pihit niya sa doorknob ay hindi iyon naka-lock kaya pumasok kaagad siya. It
was.. well, a typical man's room. Kulay Prussian blue at white ang interior ng
kwarto nito. Walang mga dekorasyon at talagang plain and simple. Di katulad ng
kwarto niyang flowers ang wallpaper at may mga frames na nakasabit sa dingding.

Here... It was just purely male. Maliban sa isang lampshade na katabi ng kama,
isang malaking cabinet, isang maliit na mesa katabi ng isang settee sa sulok ay
wala nang ibang makikita pang gamit doon. Malinis din ang kwarto nito and she can
smell Greg's fragrance dwelling in the room. Mmm. Ang bango.

She turned on the air-condition at sumampa sa kama. It was comfortable like her bed
but this one was a bit bigger compared to hers. Apat din ang unan nito samantalang
tatlo lang ang sa kanya.

Umayos siya ng pagkakahiga at tiningnan ang orasan na nakasabit sa likuran ng

pintuan. It was already 11:36pm. Matutulog nga muna ako kahit saglit lang, mga five
minutes. She closed her eyes and breathed his scent at the pillows. Feel niya tuloy
ay katabi niya lang ito.

____________________________________________________________________________

DON'T HATE ME YET! I will update the next chapter this Friday or Saturday! I
PROMISE! Kung di ako makapag-UD sa mga araw na 'yon ay itakwil niyo na ako!
Actually, natapos ko na siya. Pero syempre hilig akong mambitin so ito muna ang
ibibigay ko. *insert evil laugh* >:D Don't worry! Malapit na talaga ang BS. Next
chapter na! ;D
VOTES AND COMMENTS will all be highly appreciated! Talagang kailangan ko ang mga
'yan para malaman ang opinyons niyo.

Sa mga palaging nagsasabi ng "update na please", gustohin ko mang everyday mag-UD

pero di talaga kaya ng utak at katawan ko. Di ko kayang pagsabayin ang studies
dito. Baka Bill of Rights pa yung masulat ko, nalintikan na.

I FERVENTLY HOPED YOU LIKE THIS ONE. Please VOTE and COMMENT. ;D I love you all!

*******************************************
[32] Chapter Twenty Nine - Performance Night (The Climax)
*******************************************
Chapter 29

Masarap na sana ang tulog niya but she was woken up by the sound of thunder. Shets!
Umuulan pala kaya ang sobrang lamig. Hinila niya ang kumot hanggang leeg and closed
her eyes intently. Lord, sana po tumila na yung ulan. She kept repeating this nang
ma remember niyang nasa kwarto pa pala siya ni Greg. Oh shit! Dumating na kaya
siya? She opened her eyes and stared at the clock hanging at the back door. It was
1:10am.

Bumalikwas siya ng bangon at aakmang bababa sa kama only to see Greg sitting
comfortably at the settee. May isang baso ng alak sa kanang kamay nito and he was
staring intently at her that automatically made her knees into jelly. Buti nalang
nakaupo siya.

They stared at each other for a few seconds hanggang sa inilayo niya ang tingin
dito. She was trying to study his expression kung galit ba ito sa kanya o hindi but
it was unfathomable. He's so good at hiding his feelings.

When she could not bare the silence anymore ay nauna siyang magsalita. "Kanina ka
pa ba?" She asked softly. Ayaw na naman niyang mag-away sila na parang aso't pusa.

She didn't hear his reply kaya tiningnan niya ulit ito. He was drinking his wine
while staring at her every move. Base sa posisyon nito at laman ng alak sa baso,
which is malapit nang maubos, ay tiyak siyang kanina pa ito dumating. His gaze made
her breathings chopped and heavy. Hindi niya alam pero biglang uminit ang buong
katawan niya sa simpleng pagtitig lang nito.
She bowed her head and stared at her fingers. Di niya ata kayang makipag-titigan.
"Greg, I just wanted to apologize for what I did awhile ago. Talagang nadala lang
ako sa emosyon ko kaya ko nagawa 'yon."

Hindi parin ito nagsasalita. Naging pipi ba ang isang 'to? She slowly raised her
head para tingnan ito but he just continued to stare at her face. Then bumaba iyon
sa labi niya. Then he continued to stare at her breasts and bumalik na naman iyon
sa mukha niya na para bang isa siyang specimen na kailangang pag-aralan.

"P-pwede na ba akong lumabas?" She asked slowly. Hindi niya alam pero parang gusto
niyang doon nalang matulog, katabi nito. She was more than ready to give herself to
him. She wanted to know what it felt to be held by him. To be kissed passionately
by him. To be his completely.

Then tumango ito, leaving her disappointed. She wanted him to refuse. Na sana ay
hindi ito papayag na aalis siya sa kwarto. Well, baka nawalan na talaga siya ng
interes sa akin. Maybe he find her plain and boring. Napabuntong-hininga siya bago
umalis sa kama. Tutupiin niya pa sana ang kumot ng bigla itong nagsalita.

"Just leave it."

Wow. Wala lang man talagang ka emosyon-emosyon ha. Binitawan niya kaagad ang kumot
and went directly to the door without looking at him. Pero bago siya tuluyang
lumabas ay hindi nakaiwas sa pandinig niya ang buntong-hininga nito.

-
Kanina pa siya pa baling-baling sa kama pero hindi parin siya makatulog. Hindi
mawala sa kanyang isipan ang alitan nila ni Greg at ang lintek na katawan nito.
Gosh! Nagiging pervert na nga siguro ako! Tinapik niya ang kanyang noo. "Jeez,
Gaby. Just get over it already!"

Pagtingin niya sa kanyang orasan na nakapatong sa bed side table ay 1:51 na ng

madaling araw. Mag-aalas dos na pero hindi parin siya sinisipot ng antok. She was
about to close her eyes again ng biglang kumulog ng malakas. Thor, pwede wag ka
munang umeksena?

She hated hearing the sound of thunder ever since time memorial. Kahit noong bata
pa siya ay natatandaan niyang tumatago siya sa ilalim ng kanyang kama o pumupunta
sa kwarto ng kanyang mga magulang dahil hindi siya nakakatulog ng maayos. Hanggang
sa tumanda siya ay hindi parin nawala ang takot niya sa kulog at kidlat.

Bumuntong-hininga siya kasabay ng malakas na kulog. WHAT THE HECK?! DI NA NGA AKO
MAKATULOG DAHIL SA KAKAISIP NG SIRA-ULO NA 'YON AY SINASABAYAN PA NG LINTEK NA
KULOG!

Tumayo siya at lumabas ng kanyang kwarto. She decided to drink a hot milk para
kumalma kahit papano ang nerves niya. Nakita niyang nakabukas ang ilaw sa kusina at
may kausap si Greg sa cellphone.

"Yes. I did. I wanted to... But..." Sabi ni Greg sa kung sino man ang kausap nito.

"I tried. God knows I tried my best... Pero-"

"Yes! Every time I tried... Everything just seems to turn out not the way I-"
Naputol ang sasabihin nito ng makita siyang nakasilip sa may pintuan ng kusina.
Stupid.

Agad itong nag-paalam sa kung sino man ang kausap nito at tiningnan siya. "Do you
want something?"

You. I want you! Dammit! "Uh-Uhmmm." She was speechless.

He smirked and crossed his arms. "Speechless, love?"

Don't act like a retard, Gaby! "I wanted to drink a milk. Di kasi ako makatulog."

He cocked his head on one side. "Then come on in. I don't bite." I doubt that.

Pumasok siya sa kusina and went directly to the counter kung saan nakalagay ang mga
gatas at kape. Nakatalikod siya dito kaya hindi niya alam kung ano ang ginagawa ng
kumag. Natapos na lang siyang uminom ng gatas ay nanatili parin itong tahimik at
walang kibo.

When she turned around ay nakita niyang ngumingiti ito sa kung ano mang text
message galing sa textmate nito. "I bet si Krissy na naman 'yan." Mahinang usal
niya.
"You said something?" Tanong nito. Umiling kaagad siya. Hindi niya kayang tingnan
ang mga mata nito kaya pumunta sa matipunong katawan nito ang atensyon niya. Why is
he so damn... hot? She never felt like this towards any man in her life before.
Naatract nga siya noon but she was never attracted sexually to any of them.

"I hope you like what you're seeing." Usal nito in a low male voice. Shets! My
ovaries!

Di niya alam kung ano ang gagawin niya. The only thing she wanted to do right then
and there was to kiss him. Hindi na niya ata kayang tiisin kung ano man 'tong
nararamdaman niya. She wanted to satisfy this hunger that was brewing inside her
from the past few days. And now she will do it.

Nilapag niya ang baso sa counter at nilapitan kaagad ito in just nanoseconds.
Nakita niyang bahagyang kumunot ang noo nito like he was confused about something.
This is it! She grabbed his nape and kissed him full on the lips, without giving
him the liberty to stay away. It only took him seconds to respond with equal
passion. His arms immediately encircled her body and pulled her closer to him, like
he was afraid that she might disappear.

His kiss and touch was enough to burn every cell of her entire being. Oh she wanted
this! She wanted this kind of feeling. They were both gasping for air when their
lips part. He gived her gentle kisses at the sides of her mouth hanggang sa bumaba
iyon and went to her neck. She leaned her head in one side to give him more access.
He was kissing every inch of her and then nibbled her earlobe that made her moan
with feverish passion.

"Oh, love. You have no idea how many times I imagined you doing that." Mahinang
bulong nito sa kanyang tenga.

Tiningnan niya ang mata nito and it was dazed with desire and passion, mirrored to
her. She gently sucked his lower lip and smiled. "You have no idea how many times I
wanted to do that." Wow. She was never this bold before. Wrong, you will always be
Bree. Bold and daring. Bulong ng isang bahagi ng isipan niya.
Nakita niyang pumikit ito and pulled her nape for another earth-shattering kiss.
She can already feel his bulge in her stomach and was excited for what may happen
next.

Binuhat siya nito and carried her directly to his room. Inilapag siya nito sa kama
and kissed her again. His hands were exploring every inch of her body, wanting and
eager to know every curve of it. He gave her gentle kisses all over her face-her
forehead, her eyes, her nose, her ears and naughtily bit her earlobes between his
lips.

Naramdaman niya ang kamay nitong pumaloob sa t-shirt niya, itinulak nito pataas ang
kanyang bra and gently caressed her breasts. He kneaded one mound then rolled the
tip with his fingers. Napadaing siya sa sensasyong dulot niyon. It was a delicious
twinge of pleasure. "Oh, Greg."

He distanced himself a few inches and quite seductively smiled down at her. "I like
it when you say my name." She was so heady with sensation she didn't notice he was
stripping her clothes along with her sanity. Unti-unting nawawala ang inhibisyon
niya.

"You have very fine skin." Puri nito sa kanya habang nilalakbay ng kamay nito ang
buong katawan niya. She cupped his face and kissed him impatiently. She couldn't
wait any longer. She must have him.

She felt rather than saw him smile. He was so gentle for a big man. He was no doubt
a sweet lover. Not like other men like Bruce and her almost-rapist who were both
willing to beat her up into submission. The thought made her pause and
instinctively ay itinulak niya palayo si Greg.

Nakita niyang kumunoot ng bahagya ang noo nito. "Is something wrong?" Nag-aalalang
tanong nito. He caressed her cheek and planted a soft kiss at her lips. Oh, Greg.

"I-I just remembered something." Nauutal na sagot niya. She had to let go of her
nightmares. Ayaw niyang masira ang gabi na 'yon ng dahil sa takot niya. "Make love
to me. Now, Greg."

He looked at her steadily. "Are you okay? You look pale."

"I'm fine. Just kiss me." She said breathlessly.

Hinalikan siya ulit nito, this time ay mas malalim. She moaned when she tasted his
tongue. Bumaba ang labi nito sa kanyang leeg. She could feel his teeth and tongue
creating pleasures on her skin. Humaplos din ang mga palad nito sa magkabila niyang
mga braso, pababa sa kanyang bewang where he kneaded her flesh.

"Mmm." He slid his right hand under her skirt, caressed her inner thigh. Wala sa
sariling napaliyad ang kanyang katawan. Nawawala na ang kanyang lakas, nag-aapoy na
ang pakiramdam niya. At gusto niya ang init na dulot ng apoy na iyon. It was
stunning her senses. Making her forget her nightmares.

Tumaas sa kanyang tainga ang mga labi ni Greg, kissing her through the process.
"Part your legs, love." He whispered.

Tumalima siya without hesitation. Next thing he did was insert his long fingers
inside her lacy panties. Niyanig yata ang buong mundo niya ng damahin siya roon ng
kanyang asawa. Every cell in her body was screaming with pleasure and passion.
He fondled her down there, stroked his fingers on her soft flesh. He did it slowly
and carefully at first, but when she rocked her hips, his fingers danced in her
sensitive spot in quickened motions. Oh, dear God.

She closed her eyes and hold tight at Greg's broad shoulders. Feeling niya ay
sumirko ang kayang buong paligid. He continued tormenting her hanggang sa nawala na
siya sa sarili. All that she knew was her husband was moving both her body and
soul. Bringing her to the depths of the unknown, a land of pure passion and lust,
and then higher...

She writhed her body wildly, her hips rocked with sensation as flames were ignited
between her legs. She buried her fingers in his hair as her breath became ragged.
Oh My God!

"Greg! Oh!" She screamed his name as she reached her heart-stopping climax.

He was still holding her as she calmed herself down. Bugso-bugso pa rin ang kanyang
paghinga, buhay na buhay ang kanyang dugo sa lahat ng mga ugat sa katawan. And she
was very shocked at herself. She didn't knew she could be this passionate! She just
experienced her first ever climax!

Hinay-hinay siyang iniharap nito. Nahihiya naman siyang nagtungo ng ulo. He was
smiling at her when he gently lifted her chin up so she could meet his eyes. She
coyly looked away.

He took hold of her wrist and softly spoke. "Being coy, are we now?" He planted a
quick and light kiss on her lips. Bumaba ito sa kama at kumuha ng isang foil sa bed
side table.

Ngayon niya lang napansin that he was still fully dressed, samantalang siya ang
wala nang saplot. "Let me undress you." Sabi niya bago paman niya mapigilan ang
sasabihin. Oh shit!

He looked at her with hooded eyes and grinned sheepishly. Lumapit ito sa kama and
undressed himself. "Maybe next time, love. I can't wait to make you mine already."
At tuluyan nang hinubad ang sarili.

Kinuha niya ang kumot para takpan ang sarili pero pinigilan siya nito. "I like it
when you act shy. It adds to the excitement."

He layed her down in the bed and gently gripped both her wrists, pinning it sa
magkabilang sides ng ulo niya. "You are probably the most beautiful woman I ever
made love with." Bulong nito sa may bandang leeg niya. His lips travelled down her
breasts and kissed one of the tips that made her moan. She arched her body, cureld
her toes and gripped hard on the sheets that she was laying on.

Her nipples automatically harden under her heated kisses. Oh he is so good at this!
So skilled and-"Ohh." Napadaing siya bigla when he claimed the tips. It was enough
to make her body consumed with undying lust. "G-Greg." Tawag niya sa pangalan nito.
Alam niya kung anong ginagawa nito. He was making her lose all her control. She
writhed beneath him and tried to free from his grasp pero hinigpitan lang nito ang
paghawak sa mga kamay niya. "Be still." Bulong nito.

She couldn't hold it any longer. She have to have him! She rocked her hip and met
his manhood. "Whoa. Impatient, love?"

Binitawan nito ang kanyang mga kamay and teared the foil pack. Hinila nito ang
kanyang bewang and put a pillow underneath. He was already positioning himself nang
matandaan niyang hindi pa pala niya ito nasasabihan. "Greg! Wait! I forgot to tell
you I'm a-" Huli na ng sabihin niya iyon. The desire that consumed her was enough
to erase any doubts.
Tiningnan niya ang mukha ng asawa. His face was full of passion and lust but it
changed in a few seconds. It turned into confusion. "What the-" Then looked at her
with wide eyes. "You're a virgin?" Di makapaniwalang tanong nito. She was panting
for more breath and nodded.

Nakita niyang pumikit ito and muttered something under his breath. "Love, I don't
think I can stop." Sabi nito sa kanya after a few seconds.

"I don't want you to stop." She breathlessly admitted.

He kissed her forehead. "I promise I'll be gentle."

Nasa magkabilang side ng ulo niya ang braso nito at hinalikan siya sa bibig...
mainit, mapusok, nang-aakit. Then he pushed his hips forward, claiming what was
rightfully his. She wanted to tell him to stop because of the pain she was feeling.
She moaned painfully inside his mouth.

Like he promised, he was very gentle hanggang sa nawala na ang sakit na

nararamdaman niya. He started to quicken his pace when she met his every move. They
were both dancing in the flames of passion and lust like there was no tomorrow.

His lips travelled down her throat while whispering passionate words to her. She
took a grip of his hair. They were both moaning until they reached their climax.
"Greg! Oh God!" Sigaw niya sa pangalan ng asawa. "Oh, Gaby." Bulong naman nito.

He collapsed on top of her and rolled in the side after a few seconds. They were
both still savouring the passion they just shared. In this very moment. In this
room. They just had their first honeymoon.
Akala niya ay tulog na ito ng bigla siya nitong hinila sa tabi nito. Ngayon ay
ginagawa niya nangunan ang braso nito while his arms was possessively holding her
body. "Why didn't you tell me?" Biglang tanong nito sa kanya. Oh no! Moment of
truth!

She shrugged and smiled sweetly at him. "I don't know. Maybe I wanted you to think
of me diferrently."

He pinched the tip of her nose and grinned. Oh Lord! He's even ten times good-
looking after sex! They remained quiet for a few minutes. She thought he already
went asleep nang lumalakbay na naman ang kamay nito all over her body.

Time for round two!

*******************************************
[33] Chapter Thirty (Bonus Chapter)
*******************************************
Yes, bonus kasi ang daming nag-demand na sana ay may POV si Greg kata heto! I know
you're all tired and sick of my shortcommings, but I can't help it. I have to set
my priorities as a student.

I hope magustuhan niyo ang chap na 'to. Hindi siya masyadong mahaba, not like the
others. Nevertheless, I hope you will still all like it. Minadalian lang din 'to so
please bear with me.

NP: I Don't Wanna Miss a Thing By Aerosmith

_____________________________________________________________________________
Greg's POV

Kasalukuyan siyang naninigarilyo sa veranda ng biglang tumunog ang kanyang

cellphone. It was a text from Kristina.

From: Kristina

Time: 09:27 am

Date: June 15, 2012

Good Morning! You didn't return my call last night? Everything alright?

Napabuntong-hininga siya ng malakas. He was in the middle of talking with Kristina

last night ng bigla niyang nakita si Gaby, peeking inside the kitchen. Narinig kaya
nito na ito mismo ang pinag-uusapan nila ni Kristina kagabi?

He had been battling his desire for her ever since the day he saw her sleeping
peacefully in his yatch. Alam niyang pagod na pagod ito kaya hindi nalang niya ito
pinukaw. He was already contented in staring at her face.

Nang dumating na sila dito sa isla ay mas lalong sumidhi ang kanyang nararamdaman
para sa asawa. Aangkinin niya na sana ito ng unang araw nila doon when he overheard
Manang Linda and her talking about napkins and menstruation sa kwarto nito. Now he
was having doubts of bedding his wife.

He contacted Kristina and asked about the woman's menstrual cycle. Sabi naman nito,
it would take 3 days up to 1 week bago matapos ang period ng isang babae. Now he
was confused kung kelan nga nagsimula ang period ni Gaby. There were times when he
really wanted to asked her if when her period started but it sounded awkward so he
remained silent.
Nung pangatlong araw nila sa isla ay nakita niya itong lumabas sa kwarto habang
umiinom siya ng kape sa sala. She was still wet from the shower. He actually
smelled the vanilla soap she used even if they were a few feet away. Nakapulupot
ang isang tuwalya sa katawan nito, giving him the liberty of having a glimpse of
her perfectly-shaped long legs.

That time ay talagang pinigilan niya ang kanyang sarili na hilahin ito and knock
her out with his hungry kisses. Ilang gabi na din siyang hindi nakatulog ng maayos.
Just by the thought of knowing his own wife at the next bedroom, warm and soft in
bed, ay nakakawala na ng antok.

Pinapakita niyang wala na siyang interes of bedding her. He gave her cold stares
and only used a one-tone voice. No passion. No desire. Pero hindi niya napigilan
ang sarili nang pumunta sila sa Hagimit falls. Seeing her wearing a simple black
sando and cotton shorts made his body's temperature shot up into few notches. She
looked utterly sexy and pretty.

He was in the middle of an argument with Adam on the phone dahil sa katangahan
nitong umiinom ng alak habang nagmamaneho nang marinig niyang sinigaw ni Gaby ang
pangalan niya.

She was perfectly still. Her face was a mixture of fear and irritation. Kaya naman
nilapitan niya kaagad ito. When he knew about the snake ay hindi na siya nag-
dalawang isip at tulungan ito. But he didn't plan on being the one who will get it
out of her shorts.

She was definitely hot and it took him every will and strength not to ravish her
then and there. Kaya naman habang kumakain sila ng tanghalian ay tinawagan niya si
Kristina para ma-divert kahit papano ang atensyon niya at hindi pagnasaan ng husto
ang kanyang asawa. But it wasn't effective.

Palagi parin siyang nakatitig sa mukha ng kanyang asawa and fantasize on the things
he can do with her lips. Nang hindi na niya makayanan ang init ng kanyang katawan
ay napagpasyahan niyang maligo para mapalayo sa temptasyon ng asawa. She really had
no idea she was almost naked in his mind. But hey! Can you really blame him?

When he was in the middle of doing butterfly strokes in the water ng makita niyang
busy si Gaby sa kung ano man ang tinitingnan nito sa camera kaya pinagsamantalahan
niya kaagad iyon para tumago sa likod ng umaagos na talon.

He was just being playful. Gusto lang naman niyang biglain ito. He never intended
to scare her pero mukhang yun ata ang nangyari. He knew he deserved the slap but
only if he were given the chance to explain himself, sana hindi sila nagkaalitan.
Asshole. Bulong niya sa kanyang sarili.

Pag-uwi niya galing sa bahay nila Mang Rossor at Manang Linda ay alam niyang tulog
na si Gaby. It was already 12:30am when he entered his room only to find out his
sexy wife sleeping mercilessly in his bed. He grabbed a glass of wine and sat at
the settee to have a clear view of his wife's face.

He will never get tired of watching her sleep. Now the lyrics of the song "I don't
wanna miss a thing" by Aerosmith made perfect sense. Her lips were slightly parted
and he was very much tempted to taste those sweet lips again.

Napatigil siya sa pag-iisip ng bigla nitong hinila ang kumot hanggang leeg.
Napasarap ang tulog ah. Ano kayang reaksyon niya pag nalaman niyang magkatabi
kaming natulog? He was about to stand up nang biglang bumuka ang mga mata nito. A
few seconds passed at taranta itong napaupo at tumingin si direksyon niya.

He need all his might not to go near her and ravish her in his bed. May mga sinabi
ito pero hindi niya gaanong naiintindihan dahil ang hina ng boses nito. And he was
busy staring at her. Those eyes that are half-asleep and half-awaked, lips slightly
parted, messy hair, and he can clearly see her bossoms peeking at her low-cut
chemise. Mmm.
Just the memory of her made him want to-Nagulat siya nang may biglang yumakap sa
kanya galing sa likod. He was leaning in the railings and was absorbed by his own
thoughts. He smiled-threw his cigarette- before turning around-and here she is. The
subject of his thoughts from the day they were married.

She wore his shirt from last night, that looked too big on her. He can tell she
didn't wore anything underneath it.

"Good morning! Grabe ha? Ang serious ng mukha mo! Kala mo sino-solve ang problema
ng Pilipinas!" Bati nito sa kanya while still hugging his waist, smiling. That
smile.

He kissed her forehead. "Good morning too, love. Are you sore?" Tanong niya dito.
Shock was definitely an understatement for what he felt last night. He did not-for
a single second-thought that she might be a virgin. Buong akala niya ay may nakauna
na dito. He even thought of her as a slut when she came by into his office weeks
ago and told him she used her body as an escape to prison.

He was willing to stop-well, actually his mind was willing to stop-pero hindi niya
kaya. He had been dreaming to be buried inside her for the last couple of days so
it will definitely take a miracle for him to stop.

Ngayon ay mas lalong tumaas ang respeto niya para dito. Beautiful, driven, smart
and still a virgin until marriage! Wow! I'm a lucky guy! Bihira nalang ang mga
katulad nitong birhen hanggang kasal. To be the first man in her life was... Well,
surprising.

Kyra was right. Gaby is definitely full of surprises.

Biglang nawala ang ngiti nito and was replaced by a pout. Namula din ang
magkabilang pisngi nito, like a baby's butt. "A little. I had trouble getting out
of bed."

He silently groaned. "I'm not sorry for what happened between us last night, but I
am sorry for making you feel-"

"No! No! I'm fine! Really! Never been better! At alam ko namang normal lang yung
soreness eh. Atleast hindi ko na 'to mararamdaman once we... Uh... Hmm..." Hindi
nito matapos-tapos ang salita.

He smiled and cocked his head on one side. "Once we?" He asked that made her blush
even more.

She was already staring at his lips. "O-once we..." He was slowly leaning forward.
His hands rested on her hips and pulled her closely to him. He was already aroused
just by the scent of her.

"What, love?" Tanong niya dito. Already a few inches away from her still-swollen
lips.

"Hmmm." Their lips met but he did not move. Both of her hands travelled to his nape
and rested there, massaging him in circles.

"Say it." He murmured, their lips still touching. His hands were already exploring
her beautiful body.
"Once we... Make love... again." Bulong nito. Hindi na siya nagdalawang-isip.
Binuhat niya ito and carried her gently back to his room while kissing her. What a
good way to start the morning.

____________________________________________________________________________

This is all for now. Sana nagustuhan niyo parin kahit boring ang chap na 'to.
Please VOTE and COMMENT. Thank you!

PS. Naiintindihan ko po yung mga nag-dedemand sa akin na mag ud every week pero
hindi ko po talaga kaya. Pero don't worry! Malapit na po yung sembreak namin so I
think makakapag-ud na ako every week starting sembreak. (;

Next Update: Chapter Thirty One - Celebrating Monthsary

*******************************************
[34] Chapter Thirty One - A Restless Geoff
*******************************************
I don't even know where to start. Whew! Okay first, I wanted to apologize for my
VERY late update! The last three weeks were pure hell so I didn't have the luxury
of time to edit or update my story.

Second, I really hope that my readers are still alive and kicking! Guys, this story
is all for you. Wala na akong ibang inspirasyon kundi kayo (:

Lastly, I wanted to thank all those who have read this story dahil umabot na ito ng
200,000 reads and 3000+ votes! :D I couldn't thank you all enough! Kahit sobra ang
sufferings ko sa school, ito naman ang wattpad ang sanctuary ko.

Happy Reading!

_________________________________________________

Gaby's POV

"Shanna, have you already talked to Mrs. Chusuey about the debut?" Tanong niya kay
Shanna, her right-hand. Ito kasi ang in-charge sa mga occasions that are taking
place at the Grand Function Hall.
"Yes, Gab. She already booked the 20th day of November for her daughter's debut.
I'm pretty sure it's going to be grand and extravagant, knowing that the Chusuey's
are one of the most wealthiest family here in the Philippines." Bahagi nito.

She was right. The Chusuey's were known for their fortune and power. Buti nalang
talaga at kilala niya personally si Mrs. Chusuey dahil kaibigan ito ng mommy niya
and she was able to persuade her to have her daughter's debut at her restaurant.

Constance at The Grand del Mar. She named her restaurant after her late mother. She
really had the hard time finding the perfect name for her restaurant alright. Good
thing Greg told her that she should name it after her mother, since she is her
inspiration and why she decided to start a business. Why Grand del Mar? Dahil del
Mar street ang pangalan kung saan mahahanap ang restaurant niya. It sounded regal
and sophisticated. Just like what she always wanted.

"I bet. Almost all the weekends are fullybooked from October to December at the
Grand Function Hall." Sabi niya dito while scanning the schedule. She was going to
be absolutely busy from now on.

She just opened her business two months ago and thankfully, it was a success!
Palaging puno ang restaurant from morning til evening. Maybe because they serve
almost all the different cuisines that any other restaurants couldn't offer. From
Japanese to Indian. From Italian to French. From Chinese to Mexican. And of course,
the Filipino cuisine!

She hired chef's who were fresh graduates and honestly, they never failed to amaze
her. Hindi niya alam kung san galing ang husay ng mga ito sa pagluluto but wow,
they were a phenomenon to watch. Minsan nga pag hindi gaanong busy sa restaurant ay
tumatambay siya sa Kitchen at pinagmamasdan ang mga chef's niya.

"Gab, do you think the..." Hindi natapos ang salita nito ng bigla itong natameme.
Anyare sa isang 'to?
Napalingon siya kung san ito tumitingin only to find out Geoff smiling sheepishly
behind her. Nilingon niya si Shanna who was still star-strucked, na para bang si
Geoff na ang pinaka-gwapong lalaking nakita nito. "Shan, we'll talk later." Tumango
lang ito and went back to her office like a robot. Napangiti siya. She knew exactly
why.

"You monster! Look at what you did to my assistant?" Tumatawang sumbat niya dito.
She guided him to the bar and they both sat at the bar stool opposite each other.

Tumawa ito, showing her his perfect set of teeth and two dimples at the either side
of his face. Oh, he was an eye candy. "Is it my fault I have undoubtedly good-
looks?"

Tinaasan niya ito ng kilay, still smiling. "Conceited jerk! Umalis ka nga dito!
Baka sasakit yung tiyan ng costumers ko sa sobrang lakas ng hangin na dala-dala
mo!"

"And it's so nice to see you too, Gabrielle. You look stunning as always." Puri
nito sa kanya. She missed Geoff. Ever since she got married four months ago ay
hindi na sila nito muling nagkita. She heard rumors that he already migrated to the
States but they were all just that. Rumors.

He looked kinda different. He clearly haven't shaven for days and his hair was a
bit longer than usual. Hindi naman ito namayat but he had two big eye bags below
his eyes that maked him looked restless. But nevertheless, he was still good-
looking.

"Gwapo pa din ba?" Biglang tanong nito sa kanya.

She smiled and shrugged. "Well, I don't want to hurt your feelings so yeah. You
look okay."

Ngumiti ito pero hindi naman umabot sa mga mata. Was something bothering him? "So
how are you, Geoff? It's been-what-four months since we last saw each other? I
heard rumors saying you migrated to the States."

"Well, the rumors weren't true. But right now? I'm trying to reconsider it
already." The way he said it was sad. Something was definitely amiss.

"So how are you and Kyra? Kayo na ba ang susunod sa amin ni Greg?" She asked. Bigla
lumungkot ang mga mata nito but he still managed to smile.

"We're... Okay. So Gab, how does it feel to finally be the boss?" Oh, he was
clearly trying to deviate the topic alright.

She shrugged and smiled. "Having no one to boss around but myself? Oh yes! I lived
to do this. You should book a reservation here for a romantic date with Kyra." She
chose her words well. Tinitigan niya ito to read his expression but it was
unfathomable.

"Sure. I'll do that-"

"Oh for Christ's sake, Geoff! What happened between you and Kyra? Akala ko ba okay
na kayo?" She asked. She didn't like beating around the bush.

Biglang lumungkot ang mga mata nito. "I thought so too, Gab. We were so happy last
week. We went to Greece and then to France because she always wanted to go there!
But..." Hindi nito tinapos ang sasabihin.

"But what?"

He sighed deeply and stared at her with pure sadness in his eyes. Oh, boy! He was
madly in love with Kyra. "She broke up with me two days ago."

Biglang kumunot ang mga noo niya. She will never understand Kyra! Geoff was
probably everything a woman would die to have. Except me of course since I already
have Greg. He is a good man. He's sweet, passionate, handsome and does well in
life. He's a fucking millionaire for pete's sake! Ano na naman kaya ang pumasok sa
isip ni Kyra?

"I know you want to ask why, pero kahit ako ay hindi ko alam kung bakit. I did
everything that would make her happy. I always wanted to please her but I guess it
wasn't enough." Patuloy nito.

Her heart went out to Geoff. "Oh, Geoff! I'll try to put some sense into her! Hindi
ba kayo nag-alitan?"

Umiling ito and smiled sadly. "That's the question, Gaby! Hindi kami nag-away o
nagka-alitan! She just called one morning and said she wanted to end everything we
had. I was so confused kaya hindi ako nakapag-react immediately. Akala ko nagbibiro
lang siya at first but then she sounded serious."

She couldn't think clearly. Natatakot siyang baka nag-sawa na si Kyra dito. Kahit
noon pa man ay iyon na mismo ang problema nito, dadating ang panahon na bigla
nalang itong mag-sawa. "Did you talk to her?"
Tumango ito and looked at her. "I tried. Pinuntahan ko ang condo niya pero
sinabihan nito ang security na hindi ako pwedeng papasukin. I called her a hundred
times pero hindi naman nito sinasagot. I sent her some flowers and chocolates pero
sinasauli lang iyon palagi sa akin. I don't know what to do anymore, Gab." He
leaned at the bar counter and buried his face at the palm of his hands.

She never thought she would see Geoff in this state. Pag nagkikita sila noon ay
palagi itong nakangiti at masaya. Now he was far from smiling. "Why don't you just
give her some time to think? Hayaan mo muna siya sa kung ano man ang iniisip niya.
Maybe she's battling something inside. Maybe a week or two, she'll talk to you."
Oh, she hoped Kyra would talk to him!

Ilang sandali ang lumipas nang tumango na ito. "Maybe you're right. Hindi ko muna
siya guguluhin so she could think clearly. I just love her so much that I'm willing
to do everything to make her mine again."

The way he said it was so romantic that she had to hug him. Beyond his terribly
good-looks and large chunk of money was a romantic and passionate guy who is
willing to go any length just to pursue the girl he truly loves. "Oh, Geoff. We
should hope for the best. And I'm pretty sure she loves you too! She never had a
relationship that could last a month except with you." Sabi niya dito while hugging
him not too tightly.

He hugged her back and whispered. "I hope you're right."

Nasa ganoon silang posisyon nang pumasok si Greg sa restaurant para sunduin ang
kanyang asawa. Without her knowing, kanina pa siya tinititigan ng asawa niya.

She let go of Geoff, held his hands and smiled. "I'm always here, Geoff. Whenever
you need me, I'm always here."
"How very sweet of you, my dear wife."

Napalingon siya to find out Greg standing with his hands in his pocket. He was
smiling at them but she knew it was a false one. "Greg." She breathed his name.
Even just his presense can warm her body and make her senses fly into different
directions.

He did not smile at her nor he was frowning. He was just looking at her as if it
was the first time he'd seen her. Nilingon nito si Geoff who was eyeing them.
"Geoff, how's everything?" And the two men shaked hands.

Geoff smile was brief. "I'm doing fine. How's married life?" Tanong nito kay Greg
and winked at her.

"Tolerable." Matipid na sagot ni Greg na nagpatawa kay Geoff. Tolerable?!

TOLERABLE?! Siya nga dapat ang tumo-tolerate dito dahil sa ugali nitong parang-

"Well, I have to go. Nakalimutan kong may pupuntahan pa pala ako. Your beauty
always made me forget things." Sabi nito sa kanya while holding her left hand and
kissed it.

Alam niyang binobola lang siya nito pero hindi niya maiwasang sabayan din ito. "And
your good-looks always made me blush." Tumawa ito and off he went. Kumaway ito bago
tuluyang lumabas ng kanyang restaurant.

"So this is what you do whenever I'm not around." Komento ni Greg habang tinitigan
nito ang mukha niya. She frowned at him. "What do you mean? Ngayon nga lang ako
binisita ni Geoff eh. He's a friend and-"
"Friend? I thought friends don't bite each other's earlobes?" The way he said it
was so venomous. Na parang lason ang lumalabas sa bibig nito. He stared at her
coldly.

"You brute! I was just showing him my affection for what he was going through right
now-"

Hinila nito ang braso niya. "By flirting with him in front of your employees? Do
you even respect me?"

"What the hell is wrong with you?" She tried to squirm from his hold but his grip
just tightened. He pulled her into her office and locked the door behind them.

Itinulak siya nito sa maliit na sofa. She looked at him accusingly. "Ano bang
problema mo? It's our monthsary for Christ's sake and you're acting as if you went
from a war zone!"

"I don't like it when other men flirt with you." Sabi nito sa kanya in a low and
dangerous voice.

"Are you jealous?" Biglang tanong niya dito that made him look to her. His
expression was blank. He's so good at hiding his feelings.

He smiled at first and then laughed in a low seductive way. "Jealous, love? No. I
just don't like sharing something what is mine."
If looks could only kill ay tiyak siyang nakahandusay na ito kanina pa sa sahig.
How dare he talk to her like she was some kind of his property? Fight back,
Gabrielle. Bulong ng isang bahagi ng isipan niya.

She smiled sweetly at him. "Same goes with me, husband. Oh wait! Do you want me to
invite Kristina over tonight? She can dine with us while we celebrate our monthsary
together! That would be so wonderful, don't you think?" Sarcastic niyang tanong
dito.

She remembered well on their 3rd monthsary together as married couple. Greg totally
had the balls to invite Kristina over! Sabi nito ay nagkita lang ang dalawa sa
parking lot ng MOA and he invited her over for dinner dahil matagal na daw ang mga
itong hindi nagkita. Okay lang naman sa kanya if he decided to invite Kristina.
Pero sana ay hindi lang sa monthsary nila. She had to cherish every moment she had
with Greg since she knew her days with him were counted.

She was so furious when she saw Greg laughing about what Kristina had said before
they entered the dining room. They both were deliberately flirting in front of her!
Tandang-tanda niya pang pinunasan ni Kristina ang sauce sa gilid ng bibig ni Greg.
He smiled at her like the woman was the most beautiful creature he had ever seen.
Samantalang siya ay tahimik at ibinaling ang galit sa kinakaing steak.

She knew she was jealous. She was fully aware of that. Pero hindi niya iyon
maiwasan lalo na't parang mag-asawa na talaga silang dalawa ni Greg for the past
few months that they were together! They made love almost every night and they
treasured every moment of it like it was their first.

Alam niyang may pag-ibig pa ding tinatago si Kristina sa asawa niya. Kahit ilang
beses siyang sabihan ni Greg na kaibigan lang ang turing ni Kristina but she knew
better. That night on their 3rd monthsary gave everything! The way she looked at
him as if he was her husband and she was his wife. The way she was being attentive
to him about everything. Sa totoo lang, kung titingnan silang tatlo in a different
person's perspective ay siya ang nagmumukhang bisita and the two were the married
couple.
How about her? Did she already love Greg? That was the million dollar question.

Nakita niyang biglang tumigas ang anyo nito, he fully remembered Gaby being so cold
to him that night after Kristina left.

He walked towards her and pulled her waist. "I want to keep you all for myself
tonight."

She smiled up at him. "Oh, but that won't do, my dear husband. I have invited the
whole family to gather with us tonight."

Bahagyang kumunot ang noo nito. "Why didn't you tell me?"

"Oh, like how you told me that you invited Kristina over?" She slowly travelled her
hands from his broad shoulders to his nape. She draw closer and her lips were
almost touching his when she suddenly moved away from him. She saw his smile even
though he tried to hide it. She liked teasing him to the point that he may be out
if his wits.

"You will pay for that. I'll meet you outfront." Sabi nito sa kanya bago ito
tuluyang umalis.

________________________________________

First things first, VOTE and COMMENT IF YOU LIKED THIS CHAPTER.

Second, I will update as soon as lumampas na ito ng 100 votes. HAHAHAHA! Ang damot
lang? Lol. De joke. I will update before this week will end. The next chapter is
already done pero ito muna sa ngayon ang i-uupdate ko (:

Third, Thank you so much for sticking with me kahit halos one month akong hindi
nakapag-ud. Salamat, mi amigas! I love you all!

Vee xx

*******************************************
[35] Chapter Thirty Two - Who's teased now?
*******************************************
Yehey!!!! Hindi ako umabot ng isang buwan bago makapag-ud ulit! Anyway, this
chapter is strictly for open-minded people. Again, OPEN-MINDED people. So kung isa
kang manang, inosente ang pag-iisip at KJ, then wag mo tong basahin.

READ AT YOUR OWN RISK, MESSEH! :D

NP: From this moment Instrumental. (Play niyo pag sumasayaw na sina Greg and Gaby)

_____________________________________________

Tapos na silang kumain ng hapunan kaya naman dumiretso silang lahat sa living room
to have champagne. She scanned the room. Nakaupo sa isang malaking sofa ang mga
magulang ni Greg habang nasa isang upuan naman harap nito nakaupo ang papa niya.
They were having a fun chat at narinig niyang tumatawa ang kanyang papa.

Nabaling sa grupo nila Greg ang atensyon niya ng biglang tumawa ng malakas si Jack
at Kuya Frank niya. Napangiti siya habang pinagmamasdan si Greg na kinakausap si
Jack kasama ang tatlong kuya niya. He looked really impatient about something, and
she knew why.

Lumawak ang kanyang ngiti nang tumingin ito sa kanya na nakakunot ang noo. She
smiled sweetly and winked at him. She was teasing him ever since they left the
restaurant.

Like when he was driving and she touched his thigh while they were talking, acting
like she didn't know what she was doing. Like when she wore a low cut black long
sleeve dress to let him have a glimpse of her breasts. It was a sophisticated one
and it hugged her figure perfectly. Nang lumabas siya galing sa kwarto ay nakita
niyang tinitigan siya ni Greg like she was some kind of his prey.

Nang dumating na ang mga magulang ni Greg with Jack ay nakita niyang dismayado ito.
Narinig niyang inakbayan ni Jack si Greg while saying, "Kahit ako pag nasa posisyon
mo ay madidismaya din ako kung bakit pa kami imbitado if I can have a one steamy
night with my wife."

When her father and brothers arrived ay nagsimula na silang kumain. She decided to
cook an Alfredo Fettuccini with lasagna. Yes! She learned how to cook ever since
she got married with Greg! Nalaman niya kasing mahilig ito sa Italian cuisine kaya
naman ay nagpaturo kaagad siya sa mga chef niya sa restaurant who were more than
willing to help her.

There was a time in the middle of the feast na nahulog ang kanyang tinidor. When
she reached down to get it ay hinawakan niya ulit ang hita ni Greg for support when
she heard his sharp intake of breath. Tiningnan niya ito only to see him staring at
her breasts and then to her face. She smiled seductively at him and wetted her
lower lip.

Napangiti siya habang natatandaan ang reaksyon nito. He looked quite pissed off
and... aroused. His eyes were already hooded and he has been shooting hot, steamy
glances at her direction ever since.

Nakita niyang umalis ito sa grupo and went to her direction. Oh shit! I need to get
away from him! If I'm going to play the tease then might as well do it until the
end of the evening.

Mabilis ang hakbang niya and went directly to where her father and parents-in-law
were seated. Bago pa man siya makapagsalita ay naunahan na siya ni Olivia. "Oh
Gaby! That was the most delicious fettuccini I have ever tasted! I didn't knew you
were into cooking."

Nginitian niya ito. "Thank you po. If you want you can bring some of it home?"

Ngumiti ito ng malawak. "Oh, yes please, hija! And I really hope one day you'll
teach me how to cook Italian cuisine. Paborito kasi talaga ni Goryo at Greg ang mga
pasta."

Biglang nagsalita ang papa niya bago pa man siya nakasagot. "Gaby, since when did
you learn how to cook Italian cuisine? Hindi ka naman marunong mag-luto ng kahit
anong putahe noon ah?" Nagtatakang tanong nito.

Oh crap. Baka malaman ng mga ito na talagang nagpaturo siya ng pagluto ng Italian
Cuisine to please Greg dahil alam niyang paborito nito ang mga pasta. She didn't
want to let them know she bothered to learn how to cook just for Greg. Baka isipin
pa ng mga ito na nahuhulog na ang damdamin niya sa kanyang asawa kahit hindi pa
naman. Oh really, Gaby? Tanong ng isang bahagi ng isipan niya.

Nginitian niya ang kanyang papa. "Pa, alam ko nang magluto kahit noon pa man. Hindi
niyo lang napapansin kasi masyado kayong busy sa trabaho."

May sasabihin pa sana ito ng bigla itong inatake ng ubo. Napakunot ang noo niya
habang hinimas-himas ang likod nito. "Pa, are you alright?" Kukuha sana siya ng
tubig sa kusina ng bigla siyang inabutan niyon ni Greg.

"Heto, pa." Pinainom niya iyon sa kanyang papa at tiningnan ang kanyang Kuya
Albert. He looked at their father with concern. Nakita niya ding may ibinubulong si
Kuya James kay Kuya Frank na nagpakunot sa noo ng huli. Was something going on?

Biglang lumapit si Kuya Albert sa kanila. "Gabrielle, I think its best if we go

home already. Napapagod na si papa at kailangan na niyang magpahinga."

Lalong kumunot ang noo niya. "Are you hiding something from me?" Prangkang tanong
niya dito na nagpatahimik ng lahat.

Tiningnan siya nito straight in the eyes with a blank expression. "Hide something
like what?"

Kumibit siya ng balikat. "I don't know. You tell me. From the way I see it you
are-"

"I'm fine, Gabrielle. Talagang napagod lang ako ngayon dahil sunud-sunod ang
meeting kanina sa opisina." He stood and walked straight to her. He placed his
hands in her shoulder and smiled at her. "You are blessed to have a loving
husband." Tango nito kay Greg na nasa kanilang likuran at niyakap siya. Hindi niya
alam pero parang nanghihina ata ang papa niya. May sakit kaya ito? "Pa, may sakit
ka ba?" Di niya mapigilang tanong dito.

Ngumiti ito sa kanya bago siya pinakawalan. "Sakit? Kailan ba ako nagkaroon ng
sakit? No, Gaby. I'm fine. Nabilaukan lang ako kanina at napagod lang ako dahil sa
mga sunud-sunod na meetings."

Ngumiti siya. Akala niya kung ano na ang nangyayari sa kanyang papa. Okay lang
naman pala. "Well, if that's the case then kailangan niyo nang umuwi para
makapagpahinga na kayo."
Tumayo na din ang mga magulang ni Greg. "Well... Kailangan na din naming umuwi.
Maaga pa ang flight namin bukas papuntang Palawan. Thank you so much for the
dinner, Gaby and Greg."

"Sana ay umabot pa kayo ng golden anniversary." Segunda ni Tito Goryo na sinang-

ayunan ng lahat. Oh I'm afraid that will never happen, Tito Goryo.

Nang inihatid na nila ang kanilang mga bisita sa pinto ay inakbayan siya ni Jack.
"Babe, I'm afraid I haven't told you how beautiful and ravishing you look tonight.
Greg is a lucky bastard."

Nginitian niya ito. She forgot how tall and handsome he was. "Oh, Jack. You and
your sweet tongue. Balang araw ay makakahanap ka din ng katapat mo pag dating sa
patamisan ng salita." She kissed his cheeks and smiled.

Tumawa ito ng bahagya. "Sa tingin ko ay malabo na iyang mangyari, Gab. Knowing that
you are already married to Greg."

"Hindi ka pa ba aalis, Jack? O kailangan pa kitang idispatsa?" Mapanganib na tanong

ni Greg sa likod na nagpatawa ng malakas kay Jack.

"Greg naman. Minsan na nga lang ako makakita ng-"

"Save it for someone who gives a shit about what you're saying, Jack. Leave her
alone." Iritadong putol ni Greg kay Jack. Oh great. Magkakagalitan pa kaya ang
dalawang ito ah?

Nakita niyang ngumiti ng malapad si Jack. "Alright! Alright! Aalis na ako. Pero
wala bang good bye kiss galing kay-" Hindi na nito natapos ang salita dahil walang
pagdadalawang-isip na itinulak ito palabas ni Greg.

Nilingon niya si Greg para sumbatan ito sa ginawa kay Jack nang makita niyang
nakatalikod na ito at bumalik na sa sala. Napakunot ang noo niya. Buong akala niya
ay yayakapin siya nito bigla at hahalikan na parang wala nang kinabukasan once wala
na ang bisita nila. Pero lumayo lang ito sa kanya. Oh well, I still had fun teasing
him.
Pumunta siya sa dining room para imisin ang mga bote ng champagne ng narinig niyang
may pinapatugtog si Greg sa sala. It was an instrumental love song. Ano na naman
kaya ang trip ng mokong na yun?

Nagkibit siya ng balikat at ipinagpatuloy ang ginagawa ng biglang may humahalik sa

kanyang leeg. Strong arms were encircling her waist and his lips were doing
marvellous things to her skin. Malapit niyang nabitawan ang kanyang hawak-hawak na
bote kung hindi iyon kinuha ni Greg at inilapag sa mesa.

"Come dance with me." He whispered while kissing the hollow part of her neck.

She couldn't think clearly. Kahit noon pa man ay iyon na ang epekto ni Greg sa
kanya pag masyado itong malapit. Hindi siya nakakapag-isip ng mabuti. Tease him,
Gaby! Don't forget your goal to tease him! Paalala sa kanya ng isang bahagi ng
kanyang kaisipan na nagpalayo kaagad sa kanya kay Greg.

Kumunot ng bahagya ang noo nito pero nawala naman kaagad iyon ng nginitian niya.
"Greg, I don't know how to dance."

He smirked. "Don't worry, love. I'll guide you."

Pero bago pa man nito natapos ang sasabihin ay nakawala siya sa yakap nito and went
to the other side of the bar. He was on the other side opposite hers. She smiled
innocently at him. "Greg, alam mo namang hindi ako interesado sa-"

"I know what you're trying to do." Putol nito sa sasabihin niya. He slowly walked
around the bar to her. Walang pagdadalawang-isip ay yun din ang ginawa niya, palayo
dito. Napangiti siya sa kanyang kapilyahan.

"What ever do you mean, Greg? I'm not doing anything." Inosenteng tanong niya dito
while shrugging as if not knowing what he was talking about.

"I will still get you, Gabrielle. No matter how fast you are." Sabi nito habang
patuloy pa ding naglalakad palapit sa kanya, this time faster. Kaya naman ay iyon
din ang ginawa niya. They were practically circling the not-too-long bar.

"Greg, I'm-" Hindi man lang niya natapos ang kanyang sasabihin ng bigla itong
tumakbo sa direksyon niya. On instinct ay tumakbo siya palayo dito. They were both
running in circles centering the bar.

Nang tumigil ito sa pagtakbo ay tumigil din siya. She smiled triumphantly to him.
Hinihingal siya habang nakapamaywang at nakatitig sa bawat galaw nito. He was a
runner at alam niyang warm up pa lang 'yong ginawa nila. But she was wearing a
three-inch heel for Christ sake! The best thing to do is to guard Greg's every move
and-

Naputol ang pag-iisip niya ng tumakbo na naman ito, faster than the last time. She
was laughing and ran as fast as she could when he shifted his direction sa kung
saan ang direksyon niya. It was too late for her to stop dahil mas mabilis pa sa
kabayo ang paghila ni Greg sa kanyang bewang.

Oh, but he was a man of steel. She tried to wriggle away from his hold pero mas
hinigpitan lang nito ang pagkakayakap sa kanya.

"You teasing wench." Bulong nito sa kanya and put her gently on top of the bar. He
pushed her legs a little wider for him to settle in between. Ngayon ay talagang
hindi na siya makakailis dahil sa posisyon nilang iyon. She was sitting on top of
the bar while he was standing right between her legs so she can't move.

"Who's trapped now?" Nangingiting asar nito sa kanya. Leaning his head down, he
traced her jaw line and very gently nibbled her earlobe. His hands were exploring
the curves of her body, eager to know every angle of it. His lips were doing
miracles at her neck. Suckling, nibbling, devouring like it was the most delicious
thing he had ever tasted.

Ilang sandali lang ay napaungol na siya sa sensasyong idinulot ng mga halik at

haplos ni Greg. She held his face and kissed him right on the lips. It was a moment
or two when she realized he wasn't even responding to her kiss. Hindi na din
lumalakbay ang mga kamay nito sa katawan niya. He was standing very still, like
statue.

Groaning softly, she deepened the kiss, but still there was no response from him.
"Greg."

He looked at her with hooded eyes full with desire and lust but he wasn't even
responding her kisses. "You started this. Now I'm going to finish it." Bago pa man
niya maintindihan ang sinabi nito ay hinila na siya patayo. Hawak-hawak ang kanyang
kamay ay hinila siya nito papuntang sala.
"What are you doing?" Iritableng tanong niya dito. All she wanted to do was go to
bed and make love.

Hinalikan nito ang kanyang kamay. "I told you we're dancing."

Nasa gitna na sila ng sala. Kinuha ni Greg ang remote ng player at may pinindot.
Moments later, a soft instrumental love song was playing. "Wait. That's our wedding
song?"

"Yes it is, love." His arms encircled her body and pulled her closer to him. Too
close actually. Her hands travelled to his nape and rested there. He started to
sway her around and his embrace seemed to tightened a bit more. Napangiti siya. She
liked the feeling of him so close to her.

"I bought the cd on our 3rd monthsary. Kaya ako pumunta sa MOA that night." Bulong
nito sa kanya.

Napakunot ang noo niya. "But you didn't-"

"No. I didn't play it that night. Have you forgotten how cold you were to me after
Kristina left?" Oh right. She rejected his kisses and touches. Todo effort ang
ginawa niya para lang hindi rumespond sa mga halik nito.

Inikot siya nito and held her waist. Napatingin siya sa mukha nito. "I just don't
like her. She's-"

"Let's not talk about anyone tonight, okay? I want to cherish this very moment." He
looked at her tenderly.

She held his face and kissed him right on the lips. Still he was not responding.
Inilayo niya ang mukha dito. "You're punishing me, aren't you?"

He smirked. "Impatient, love?" His hands were already starting to explore her body
once again. She moaned when he cupped her breast and massaged it in his palms.

"Oh, Greg." He dug his teeth on the hollow side of her neck then grazed his tongue
over it and sucked her sensitive skin. Hindi niya napigilan ang ungol na namutawi
sa kanyang mga labi.

It was slow and tender and it was achingly sweet she couldn't wait for his next
moves. Binuhat siya nito at dinala sa kanilang kwarto. Ibinaba siya nito sa tabi ng
kama and then undressed her very slowly, making her want to scream for him to do it
faster.

"You look so beautiful, love." Puri nito sa kanya once she was all naked. He looked
at her with admiration and lust.

He grabbed her waist and kissed her forehead. "You even look more beautiful when
you blush."

She whimpered when he caught one tip with his forefinger and thumb and rolled it
while he was kneading the other heap. Ang mahinang mga daing at ungol ay lumakas
when he sucked one tip. He suckled it so hard she was almost out of breath.

Her fingers found their way to the button of his polo. Once he was topless ay
hinalikan niya ang leeg nito. She knew she was doing it right when she heard him
gasp and groan in his throat when she nibbled his smooth skin. Mmm. He tasted
really good.

"You forgot my pants, love." He said in a husky voice. She smiled and kneeled in
front of him. She unbuttoned his pants and peeled it down, kasama ang boxers nito.
She blushed to see that he was already fully aroused. Tiningnan niya si Greg who
was looking at her intently.

She smiled sensually when he cried out her name when she held his mandhood. His
face was a mixture of pure lust and pleasure. She stroke her hand up and down his
shaft, smiling when she heard his sharp intake of breath.

Nagulat siya ng bigla siya nitong hinila and kissed her passionately, his manhood
on her navel. "You'll be the death of me." He whispered huskily.

He pushed her down to the sheets and kissed her neck. Lumapit ang mga labi nito sa
pagitan ng kanyang dibdib, massaging the mounds with his hands. His tongue
journeyed down to her abdomen making her breathings chopped.

He parted her thighs with his exploring hands and his fingers stroked her softness
there. Naglalaro ang dila nito sa kanyang pusod, his fingers were stroking her
dampness making her senses disappear in a whip.

Waves of pleasure rushed to her whole being. Papataas na sa mga ulap ang kamalayan
niya sa mga oras na iyon. And she didn't want it to stop.

She tossed her head from side to side when he replaced his fingers with his mouth.
Her hands gripped tightly at the sheets while surpressing the moan that was about
to escape her swollen lips. Jesus! He was making her crazy with pleasure.

She could feel his tongue and teeth down on the tiny nub and flicked his tongue
over it, she was almost screaming. She could already feel the pleasure building up
inside her... When he suddenly stopped.

"W-what are you doing?" She asked in dazed. She was so drunk with passion that she
could not even lift her finger.

He looked at her with a smirk plastered on his face. "Now you know what it feels to
be teased."

He flicked his finger on her sensitive spot that made her shut her eyes again.
Ngayon ay alam na niya kung ano ang ginagawa nito. He was teasing her to the point
she was so out of control.

"G-greg. P-please." Bulong niya sa pangalan nito. She was so weak and aroused that
she couldn't stop her voice from trembling.

He leaned over her and whispered, "Are you still gonna tease me?"

She shook her head. Dear God, if he wasn't going to-

"What do you want me to do?" Bulong nito sa kanyang labi. He gave her feather-light
kisses all over her face and neck.

She pulled his hair and looked at him with eyes full of desire. "M-make love to
me."
He sheepishly smiled and lowered himself. "With pleasure."

_______________________________________

Hope it's worth the wait. VOTE and COMMENT pag nagustuhan! :D

Sana hindi kayo galit sakin kung ang tagal kong nag-update. Natagalan ako sa
paghanap ng GIF. Hihi. :*

Vee. xx

*******************************************
[36] Chapter Thirty Three - Confessions. Lies. Betrayals.
*******************************************
Chapter 33

Kasalukuyan siyang nasa parking lot ng tinitirhang condominium ni Kyra. It has been
three weeks since the day Kyra decided to part ways with Geoff. She sighed deeply
before hopping out of her car.

She received a call from Geoff last night. Nawawalan na daw ito ng pag-asa dahil
hindi pa rin daw ito pinapansin ni Kyra. It was almost a month for heaven's sake!
What was Kyra up to?

She thought after a week or two ay matatauhan na si Kyra at babalik din kay Geoff.
Are you kidding? It's Kyra you're talking about. Once its over. It's officially
over. Bulong ng isipan niya.

Of course she knew that. One thing about Kyra is that she hated long-term
relationships. She asked Kyra many times about it but she just gave her a cold
stare and shrugged saying, "It's not my thing."
Tiningnan niya ang kanyang relo. It was already 5:27pm. She really hoped that Kyra
was at her condo and sleeping. Wala nang makakatalo dito pagdating sa tulugan.

Pumasok na siya sa elevator at pinindot ang floor kung asan nakatira ang kaibigan
niya. She sighed again. How can Kyra be so stupid to actually let go of someone
like Geoff? Didn't she knew she was so lucky?

She knew it was none of her business to butt in in someone elses relationship
problems, but the two were her friends and she wanted the best for both of them.
Kaya nga andito siya ngayon sa condo ni Kyra para kausapin ang kaibigan, and maybe
put some sense into her dear friend.

Kinakabahan siya habang nasa loob ng elevator. Ba't ba ako kinakabahan? Well, maybe
because she didn't knew what to expect. It is Kyra anyway. Second thing about her
is that you'll never know what she'll do next.

She stepped out of the elevator once it opened. Kyra was living in a pretty shabby
condominium. Animo'y isang five-star hotel ang disenyo ng palibot. Third thing
about her is that she always wanted to have the best.

"Bree, dear. I deserve nothing but the best! And you know me, I'll never stop until
I have it." Natatandaan niyang sabi nito sa kanya noon. "What if you don't deserve
it?" Tanong niya dito.

Kyra looked at her with a cold stare and smiled. "Oh, I'll still get it, Bree.
Deserving or not."

She was in the middle of reminiscing when her phone suddenly rang. Napangiti siya
ng makita ang pangalan ni Greg sa screen ng cellphone niya. She took a deep breath
before answering.
"Hey." Bati niya dito.

"Hey, love. Where are you? Tumawag ako sa restaurant pero day off mo raw." OVARIES
EXPLODE.

Kahit boses pa lang nito ay nakakalaglag na ng panty! He really had that low,
seductive deep voice. She remembered their lovemakings and his manly voice
whispering words to her.

She blushed at the thought. "Oh... Yeah. Day off ko sa restaurant tuwing Wednesday.
Uhmm-Napatawag ka?"

Ilang sandali muna itong natahimik bago siya sinagot. "I won't be home for dinner
tonight."

Napahinto siya sa tapat ng pintuan ng unit ni Kyra. "Uh... Why?"

"A highschool friend of mine just arrived from Greece and he's throwing a small
party at his house so he invited me over." HINDI MO MAN LANG AKO ISASAMA?!

She knew that a vile feeling was brewing up inside her. "Okay."
"I hope you'd come with me, but it's a bachelor party." Hindi pa siya nakapag-react
sa sinabi nito ng biglang bumukas ang pintuan ng condo ni Kyra. A tall, muscular
man walked out with a stupid grin on his face. Why am I not surprised?

Rinig niya ang boses ni Kyra sa
"Toby! Wait up! May nakalimutan
was kissed on the lips by Kyra.
a messy bun and she was wearing
all.
loob ng unit tinatawag ang pangalan ng lalaki.
ka!" Lumingon ang lalaki and not less than a second
An almost-naked Kyra. Her hair was tossled up into
a very thin robe. It wasn't covering anything at

Napanganga siya sa nakita. The guy grabbed Kyra on the waist and kissed her back in
equal passion. Oh dear God. "Gaby, are you still there?" Tanong ni Greg. Tumikhim
siya ng malakas, causing the guy and Kyra to part.

"I'll call you later, Greg." Bulong niya dito.

"What's going on? Gaby-" Hindi na nito natapos ang sasabihin dahil pinutol na niya
ang linya at tinurn-off ang kanyang cellphone. The last thing she wanted right now
was to have an argument with Greg.

Nilingon niya si Kyra who was looking at her with a scowl on her face. The guy
standing next to her was also looking at her, but he was smiling like a lunatic.
"Hi, Kyra."

"Hey." Bati nito sa kanya in a low voice. Wow, she sure is excited to see me after
so many months!
Nilingon ni Kyra ang lalaki. "You'd better go." He smiled. He kissed her lips
before he finally left.

Mga ilang segundo na din ang lumipas nang hindi pa rin sila nagkikibuan ni Kyra.
"Aren't you gonna invite me in?" Tanong niya dito.

Ngumiti ito sa kanya na hindi naman umabot sa mga mata at pumasok sa unit. What's
wrong with her?

Sumunod siya dito and closed the door. Oh dear God, the place was a mess! Champagne
and beer bottles were on the floor. There was a huge pizza box in the middle of the
living room and some Cheetos scattered under the sofa. What the hell happened here?

Tiningnan niya si Kyra na nakahiga sa L-shaped sofa nito. She looked... drunk? Was
she having a bad time after her break-up with Geoff? "Kyra. Are you okay?"

"Fine." Kyra answered without even looking at her.

"Who was that guy?" Tanong niya after a few seconds. She walked to the kitchen and
almost vomited at the awful site. Piles of plate were at the sink, unwashed. The
counter looked like someone was murdered on the spot. The cupboards were left ajar
and the contents were disarranged. She couldn't believe Kyra-of all the people-will
tolerate this kind of place.

She knew Kyra loved everything to be in order. Dirty, disarranged, untidy were not
part of her vocabulary. Pero bakit parang mas malinis pa ata yung kwarto ng Kuya
Frank niya-which always looked like a dumpsite-kesa sa condo unit ni Kyra?
"Kyra. What the hell happened to your condominium? May nag riot ba dito sa loob at
ganito ito ka-"

"Shut up, Gabrielle." Bulong nito na biglang nagpatigil sa kanyang sasabihin. She
turned and saw Kyra sitting perfectly still at the sofa. She wasn't even blinking!

She took a deep breathe before continuing. "Who was that guy?"

"It's none of your fucking business." Her eyebrows shot up.

"Of course, its my business. I'm your friend." Kalmadong sagot niya dito. She
didn't want to fight Kyra knowing that her friend is not in a well state. Baka kung
ano pa yung masabi ko.

"Oh, are you really?" Kalokong tanong nito sa kanya with a lowsy smile plastered on
her face.

Nilapitan niya ito, stopping a few steps away from her. "Kyra, you know I am. We've
been friends ever since college days. Bakit ka ba nagkakaganito? Hindi ka naman
umiinom pag wala kang problema eh? And you're a sucker for perfection. You want
everything to be perfect pero bakit parang dinaanan ito ng bagyo sa condo mo? Nag-
aalala lang ako sayo."

Tumayo ito. "Wow. Greg surely made you a softie huh?"

Napakunot ang noo niya. She didn't want to beat around the bush any longer.
Nararamdaman niyang tumetensyon ang loob ng condo unit nito. "Why did you break up
with Geoff?"

Nakita niyang biglang tumilas ang paningin nito. "It's. None. Of. Your. Fucking.
Business. Bitch."

Wait... Did she just call me a bitch? Hindi pa din siya makapaniwala sa sinabi
nito. "Why the hell are you mad at me?"

Nilapitan siya nito, taking steps very slowly. Kyra's gaze was cold and unfeeling.
Ngumiti ito once she was standing right in front of her. "I'm not mad at you, best.
I just simply don't like you anymore. You've become a softie ever since you married
Greg. You became a plain, dull and boring Gaby. Gone was the daring, ruthless and
cold-hearted Bree I once knew."

Mas lalong kumunot ang noo niya. "I didn't come here for you to judge me. Why did
you break up with Geoff?" Tanong niya ulit dito.

Umikot-ikot ito sa kanya like she was somekind of a specimen that needs to be
thoroughly watched. "You're not the friend I once had. She was a total different
person." Patuloy nito na para bang wala siyang sinabi.

"Kyra, that's nonsense. I am Bree! I just matured a lot after-"

Huminto ito sa harap niya. "Now you want me to go back with Geoff. Don't you?
That's why you're here acting like a stupid heroine?"
Bumuntong-hininga siya. She can already feel Bree coming back inside her. She
didn't want to have a fight with Kyra but she can't deny the anger that was already
brewing. "Kyra, just stop. It's not about me here. It's about your relationship
with Geoff. He's good and-"

Naputol ang sasabihin niya ng bigla itong tumawa ng malakas. "Oh, I know he's good
alright. He's very good in bed. But that's just it. He doesn't have a single spine
in him! He's like a lapping dog whenever I'm with him! I want someone who will
challenge me! Not someone who's a lovesick puppy dog! He's boring. Just like you."

Hindi siya makapaniwala't narinig niya iyon mismo sa bibig ni Kyra. What the hell
happened to her? High ata ang babaeng 'to eh. "Kyra. You will never find someone
like him. Someone-"

"Oh but I already did, Gabrielle! I already met him! It just so happens that he's
married to you."

Parang hindi niya ata naintindihan ang sinabi nito. She knew she heard it wrong.
"Ano ulit sabi mo?"

Kyra was now grinning. She looked like she won the lottery or something. "You heard
me, Gabrielle. I want your husband. Ikakasal ka lang naman sa kanya for six months
right? Dalawang buwan na lang at matatapos na ang deal niyo. Well, like they said,
a deal is a deal."

She was glued to the spot. She didn't know what to react or what to say. Tinitigan
niya lang si Kyra na para bang nasisiraan na ito ng bait. She's crazy!
"You can have Geoff if you want. Mukhang concerned na concerned ka naman sa kanya
eh? You'll both make a great couple. Don't worry, I won't mind." Patuloy nito in a
very sweet, eerie voice.

Hindi pa rin siya makapag-react sa sinabi nito. She was too stunned to say a word.

"If you wanted to renew our friendship, then you are willing to give me your
husband. Two months to go then your marriage will be annulled."

"No."

Nabura ang ngiti sa mukha nito. "What did you just say?"

Huminga siya ng malalim bago ito sinagot. "No, Kyra. You will never have my
husband. Not now, not ever."

Biglang bumangis ang anyo nito. "Bakit, Gabrielle? Mahal mo na ba ang asawa mo?"

Yes. Bulong ng puso niya. In that very moment ay alam niyang mahal niyang totoo si
Greg. She knew she loved him even before they were married, she was just too
stubborn to admit it to herself. "Kailangan ko nang umalis." Pagkasabi nun ay
dumiretso na siya sa pintuan.

"I will have him, Gabrielle! Aagawin ko siya sayo! You don't deserve him! He needs
an experienced woman like me! I bet you don't even know how to satisfy his needs!
Siguro nga ay may kabit itong kakita tuwing gabi habang natutulog ka-"
Hindi nito natapos ang sasabihin dahil mabilis na dumapo ang kanang kamay niya sa
pisngi nito. "For the first time ever, Kyra, you made the right decision. Breaking
up with Geoff was the most sensible thing to do. Geoff deserves so much better than
to settle with someone who is a rotten whore like yourself. Why don't you see a
psychiatrist? Para malaman mo kung isa ka nga bang nymphomaniac? I bet every night
when you're lonely you use those champagne bottles to satisfy your... needs."

Tumalikod kaagad siya dito at dumiretso sa pinto. Pero bago pa man siya tuluyang
nakalabas ay hindi nakaiwas ang sigaw ni Kyra. "You will regret this, Gabrielle!! I
will do everything to destroy you!!! You just wait you bitch!!!"

She slammed the door shut and walked straight to the elevator. She can barely
contain her anger. Ano bang nangyari kay Kyra at bigla nalang itong nagbago? She
was like a total stranger to her! Siguro kung ang dating sarili niya ang nakalaban
nito ay tiyak siyang nagpapatayan na silang dalawa ni Kyra ngayon sa loob ng condo
unit.

She needed someone to talk to right away. She felt like a ticking time bomb ready
to burst any minute.

She turned on her phone and dialled Greg's number. It was already 6:05 in her watch
at alam niyang hindi na ito busy sa mga oras na iyon. Lumabas na siya ng elevator
at tinungo ang kanyang sasakyan.

She could not wait any longer to hear his voice. She was so psyched nang sinagot na
nito.

"Gre-"
"Hello?" Sagot ng isang babae.

She was frozen dead in her tracks. Tama ba si Kyra? May ibang babae nga ba si Greg?

"Hello?" Tanong ulit ng babae sa kabilang linya.

She can hear Greg's manly voice in the background. Hindi na niya napigilan ang mga
luhang umagos sa kanyang pisngi. She clasped her mouth and cried silently.

"Hell-"

Hindi na nito natapos ang sasabihin dahil ibinato niya sa dingding ang kanyang
cellphone. How could he?

She cried even harder when she entered her car. I didn't satisfy him? It wasn't
enough?

Ang OA mo, Gaby! Sigaw ng isang bahagi ng kaisipan niya. Well, she'd rather be
crying than be a total hypocrite. Of course she cared! Of course she wanted to give
him what he needed! She wanted to give everything to him! She was willing to. She
even gave her heart for crying out loud!

Now she knew she was losing. They made a deal! A freaking deal that no one should
ever fall in love with each other. She can still remember their conversation at his
office like it was just yesterday.

"And don't worry. I'll never let you bore my children. You're not the type of woman
I'm planning to spend the rest of my life with anyway." Sabi nito sa kanya.

"Same goes from here." Sagot niya dito.

"So we're just going to get married because of sex then. No emotional attachment."

"No falling in love with each other." Dugtong niya.

"Of course. But what if kung may na in love sa ating dalawa?" Tanong nito na matiim
ang tingin sa kanya.

"Then.... He or she will have to face the consequences then."

Now... She was the one whose going to face the consequences! Siya ang talo eh.
"And don't worry. I'll never let you bore my children. You're not the type of woman
I'm planning to spend the rest of my life with anyway." Natatandaan niyang sabi
nito sa kanya.

He only wanted your body, idiot! He agreed to this marriage because he wanted to
have a taste of your body! Sigaw na naman ng isang bahagi ng isipan niya. Oo nga
pala. He said it very clearly that he only wanted GREAT HOT SEX. Mas napaluha siya
sa kanyang naisip. If he wanted her body, bakit pa nito kailangang makipagkita sa
ibang babae? Because they are men, Gaby. They're all the same.

Mas lalo siyang hindi makahinga sa pag-iyak ng mabosesan ang babaeng kasama ngayon
ni Greg.
It was Kristina.

*******************************************
[37] Chapter Thirty Four - Time to wake up Bree!
*******************************************
Chapter 34

Greg's POV

"The number you dialled is out of coverage area. Please try your call-" He sighed
deeply after pressing the end button. Hindi niya alam kung pang-ilang beses niya
nang tinawagan ang cellphone ni Gaby. He was starting to feel nervous and worried.
Where the hell is that woman?

Tiningnan niya ang orasan ng kanyang cellphone and cursed under his breath. It was
almost one o'clock in the morning and the woman was still not home! Mas lalong
uminit ang ulo niya ng matandaang hindi naco-contact ang cellphone nito.

He already contacted everyone. Including his parents, Gabrielle's father and

brothers, Jack and the restaurant. Pero wala daw alam ang mga ito kung saan pumunta
si Gaby. He cursed again and once more tried to dial her number. "The number you
dialled is out of coverage-" He pressed the end button with an exasperated sigh.

Kaninang alas diyes pa siya ng gabi dumating galing sa party ni Kostas. He thought
it was a bachelor's party kasi yun naman ang sinabi nito sa kanya ng ininvite siya
nito kaya naman hindi niya naisama si Gaby. Nagulat nalang siya ng biglang pumasok
si Kristina sa office niya at sinabing anong oras sila aalis papunta sa party ni
Kostas.

Hindi nalang niya sinabi kay Gaby na
siyang mag-hihisterya iyon. Mga alas
umuwi dahil ayaw niyang mag-isa lang
nakikipag-inuman sa kanyang barkada.
stay for until ten in the evening.
kasama niya si Kristina sa party dahil tiyak
nuwebe pa lang ng gabi ay gusto na niyang
si Gaby sa bahay habang siya naman ay
He was about to leave when Kostas begged to

He really thought it was a bachelor's party at walang imbitadong babae pero laking
gulat niya dahil halos lahat ng kaklase niya noon sa high school na mga babae ay
andoon. If only he knew ay sana isinama niya si Gaby.

Tiningnan niya ang orasan ng kanyang cellphone. Akala niya pag-uwi ay nasa bahay si
Gaby at hinihintay siya. Laking gulat niya nang malamang walang katao-tao ang bahay
kaya naman tinawagan niya kaagad si Gaby only to be pissed off dahil naka-off ang
cellphone nito.

I'm going to kill that woman when she gets back. Tumayo siya galing sa pagkakaupo
sa sofa at tinungo ang bar. He poured himself a glass of Pinot Grigio. Why the hell
did she turn off her phone? It was 1 in the morning for shit's sake! Inubos niya
ang laman ng baso and poured himself another shot.

Sino kaya ang kasama nito ngayon? Geoff. Biglang bulong ng isang bahagi ng kaisipan
niya na nagpataas ata ng lahat ng dugo sa ulo niya. He imagined Geoff embracing
Gaby's graceful body and knocking her off with the bastard's kisses. Napamura siya
sa naisip. Kahit noon pa man ay hindi na niya talaga gusto si Geoff as Gaby's
friend. There was something different about him na hindi niya maituro.

Biglang bumalik sa kanyang isipan ang hitsura ni Geoff at Gaby. Now they were
embracing and whispering words that- Fuck! There's no way Gaby would cheat on him!
Alam niyang hindi nito kayang gawin iyon sa kanya.
Are you sure? It's almost 6 months. Bulong na naman
knew the deal's about to end! And quite frankly, he
nalang ni Gaby na meron silang usapan. He liked her
magiging miserable ang buhay niya pag ito mismo ang
know her better, she was the total opposite of what
ng kaisipan niya. He fucking
wished na sana ay nakalimutan
a lot. Akala niya nung una ay
kasama, but then when he got to
he thought she was.

Hindi niya alam kung ano ang mangyayari sa kanilang dalawa after the six-months
deal. They both already received what they both want. She wanted the building, he
wanted her. Pero bakit ngayon parang hindi parin ata iyon sapat? He wanted more.

He sighed deeply and finished his glass. Will they both become friends after this
or resume as strangers?

Nasa kalagitnaan siya ng pag-iisip nang bigla niyang marinig ang sasakyan ni Gaby
sa garahe. He was trying to calm himself again. Hindi niya alam kung saan galing
ang galit at pag-aalala pero iyon mismo ang nararamdaman niya ngayon. He wanted to
know if she was safe or not.

Nang bumukas na ang pinto ay sesermunan niya na sana ito ng makita niyang magulo
ang buhok nito. Hindi tuwid ang paglalakad at nakatungo ang ulo. What the hell
happened to her?! Bigla niyang naisip na baka ni-rape ito katulad ng tarantadong
nagtangka dito noong college at ng gagong Bruce na iyon. Just the thought of
someone else touching his wife makes his blood boil.

Nilapitan niya kaagad ito. "Gaby, are you okay? San ka ba gal-" Naputol ang
sasabihin niya nang makitang namumugto ang mga mata nito. Her eyes were swollen and
red. Who the fuck did this to her?

"Jesus Christ, Gaby! Sinong gumawa nito sa-"

"Oh, Greg. Andito ka na pala. I didn't know you would come home early." He can
barely understand what she was saying because of her drunkeness. Kumunot ang noo
niya. "San ka ba galing? Kanina pa ako nag-aalala sayo."

She smiled. "Oh, really now? Why would you care?" Umiwas ito sa kanya at dumiretso
sa kanilang kwarto, stumbling a couple of times hanggang sa nakapasok ito sa loob.

Bumuntong-hininga siya at sinundan ito. "Gaby. Why were you crying? Who did this to
you?" Seeing her in this kind of state makes him want to punch every person who'll
try to hurt her.

Ngumiti ito na biglang nauwi sa tawa. She was laughing so hard that tears were
started to form in the corner of her eyes. "I didn't know you could be so funny,
Greg. Really!"

Nilapitan niya ito at hinawakan ang magkabilang braso. "Why the hell are you acting
like this?" Hindi niya alam kung ano ang gagawin niya. Why was Gaby acting so
strange? At bakit tuwing hinahawakan niya ito ay lumalayo ito sa kanya na para bang
napapaso ito?

Nagpumiglas ito sa hawak niya at lumayo. "Get away from me, Greg." Bulong nito na
muntik na niyang hindi narinig. Isinuklay niya ang kanyang kamay sa buhok. "Gaby,
please, let's talk." Nilapitan niya ulit ito pero humakbang ito palayo sa kanya. He
had a sickening gut feeling that this night was going to be their last.

"So how was the party? Did you have fun?" Biglang tanong nito sa kanya na
ikinagulat niya. This was not the kind of talk he was thinking.
He started to walk towards her. "It was okay. Gaby, where have you been?"

Tumawa na naman ito ng malakas. "Eh, kanta yan ni Rihanna eh!"

Naputol na ata ang pasensya niya. He was not a very patient man after all. "This
is not the right time for jokes, Gabrielle! Ano bang nangyayari sayo? You turned
off your cellphone so I won't be able to call you then you come home very late at
night and drunk! May hindi ka ba sinasabi sa akin?"

Mga ilang minuto din itong hindi nakasagot. Nakatungo ito at hindi nagsasalita.
Nang tumingala ito ay nagulat siya sa nakitang galit at poot sa mukha nito but then
it softened and changed into a pained expression. She sighed deeply before
answering. "Greg, please. I don't want to talk right now. Can we just rest?"

Her voice was so soft that he went to her and hugged her tightly. "I was just
worried nang hindi ka pa umuuwi lalong-lalo na't ala una na ng umaga. Hindi ko pa
ma-contact ang cellphone mo. Don't do that again, Gaby. Do you understand?"

Tumango ito and hugged him back tightly. There was something different about her.
Something that he couldn't pin point what it was. He cupped her face and kissed her
soft lips. She looked so vurnerable and sweet. His heart thumped rapidly against
his chest just by staring at her face. Greg, you're in big trouble.

Gaby's POV

"Gaby! It's such a surprise to-HOLY MOTHER OF GOD, GABY! WHAT HAPPENED TO YOU?!
BA'T NAMUMUGTO YANG MGA MATA MO?!" Bungad kaagad sa kanya ni Maddie nang naisipan
niyang bisitahin ang office nito. She wanted to talk to someone whom she knew she
can trust completely. Hindi na niya ito tinawagan o sinabihan na pupunta siya dahil
baka nasa kalagitnaan na naman ito ng meeting.

Maddie was for sure the busiest woman she ever met. Nginitian niya ito. "I'm fine,
Dee. I just missed you and-" Hindi niya natapos ang sasabihin dahil bigla siya
nitong hinila at niyakap.

"Gaby, I missed you too! Ang tagal na nating hindi nagkita, kakabalik ko lang din
kasi galing sa Singapore kaya naman hindi ko nasasagot yung mga tawag at text mo."
Hinila siya nito paupo sa cream-colored sofa harap ng isang maliit na crystal glass
table.

She smiled. "Oh, it's okay! Alam ko naman kung gaano ka ka-busy eh. I just wanted
to visit you." Luminga-linga siya sa palibot. Maddie sure has taste! Her walls were
painted in crimson colors and different kinds of paintings were hanging from them.
It was sophisticated at the same time warm and homey. Very different from Greg's
cold and sterile office.

Bumuntong-hininga ito. "Gaby, I'm a business woman. I deal with different kinds of
people everyday and I know how to handle them base on how I read their actions and
expressions. I've mastered that art ever since I started my own business. Kaya
naman alam kong nagsisinungaling ka. What is it, Gab? Tell me."

She looked at Maddie who was staring at her with concern. She realized how
different Kyra was from Maddison. They were absolutely nothing alike! Alam niya
kung bakit nag click sila noon ni Kyra because she was also a party animal like
her. She was the wild, daring, and very naughty Bree Fortaleza. Pero unlike Kyra,
she wasn't that liberated. She knew when to stop and knew when to be serious.

Maddison was the opposite. She was a driven, independent and successful young
woman. She's the kind of girl who doesn't kid around and wait for a miracle to
come. Kaya siguro ito naging successful sa murang edad nito dahil sa attitude na
iyon. When they met a couple of years ago ay nagsisimula pa lang si Maddie sa
munting negosyo nito.

She remembered that Maddie used to have a really small cube-like shop for her
fabrics and textiles. Hindi nga kakasya noon ang limang tao sa loob dahil sa
sobrang sikip. Ngayon ay nagmamay-ari na ito sa isang matagumpay na fabrics and
textile company sa buong Pilipinas and now she's even planning on expanding to
Singapore.

Bumuntong-hininga siya bago nagsalita. "I love my husband, Maddie."

Kumunot ang noo nito and stared at her as if tinubuan siya ng isang ulo. "Gaby,
everyone knows that already."

Siya naman ngayon ang napakunot ang noo. What does she mean? Bago pa man siya
makasagot ay naunahan na naman siya nito.

"Gaby, for Christ sake! You were in love with him the moment you exchanged vows!
Kitang-kita sa mga mata mo pag tinitingnan mo siya that you have deep feelings for
the man." Tumayo ito at tinungo ang isang maliit na cabinet na nakapatong sa isang
lamesa. She opened it and poured themselves a wine. Bumalik ito sa tabi niya and
handed her a glass.

Kinuha niya iyon at ngumiti. "Maddie, hindi ko naman alam na mahal ko na pala siya
that time. Yes, I was attracted to him but-"

Maddie snorted and took a sip before answering. "Honey, you knew it alright! You
were just afraid to admit it until now."
Tiningnan niya ito. Was Maddie right? Mahal niya na ba talaga kahit noon pa man si
Greg pero natatakot lang siyang aminin iyon? "He doesn't love me back, Dee."

Umasim ang mukha nito na parang nakalamon ng isang lemonsito. "That's bullshit,
Gabrielle! Wag ka ngang pa tanga-tanga diyan! Bulag ka ba o talagang may pagka-
stupida lang? Can't you see he's head-over-heels in love with you?" Mabilis na
tanong nito sa kanya. Maddie looked like she'll strangle her any minute.

She shrugged and sipped her wine. "He's seeing other woman."

Naudlot ang outburst nito. Bumalik na naman ito sa pagiging kalmado. "Are you sure
about this?"

"Yes! Of course I'm sure! I called him in his phone one time and that Kristina
answered it!" Matigas na turan niya dito. She hated having that flashback.

"Gab, calm down. Ikaw na mismo nag sabi sa akin noon na magkaibigan lang si
Kristina at Greg. Who the hell would give you an idea that Greg would actually
cheat on you?"

Biglang pumait ang panlasa niya. "Kyra."

Kumunot ang noo nito. "Gaby, why on earth would you believe in anything that woman
will have to say?"

Nagkibit siya ng balikat. Hindi pa siya nakakasagot ay naunahan na naman siya.

"Gaby, believe me. Never trust that woman. She may appear to be your friend but-"

"She's not my friend anymore." Putol niya dito.

"What do you mean?" Nalilitong tanong nito.

She decided to tell Maddie everything about what happened yesterday and last night.
Kung saan siya dumiretso pagkagaling niya sa condo ni Kyra at kung ano ang
nararamdaman niya. Maddie was patient all throughout her talk. Kumukunot ang noo
nito and there were times na parang may sasakalin ito dahil sa galit na nakita niya
sa mga mata ng kaibigan. She knew she can trust this one. This time she was sure of
it.

Nang matapos na siya sa pag-eexplain ay di niya maiwasang mapaluha ulit. She was
afraid of Kyra. She knew how the woman used her powers to get everything she wants.
And most of the time, she gets it. She was afraid of Kyra because she knew what the
woman was capable of. Kyra will go to any length just to pursue what she thinks is
best. Ilang beses niya na bang nakitang ginawa nito iyon noong college? Even if the
guy was taken, or married, Kyra will have them all eating right at the palm of her
hands.

Natatandaan niya ang motto nito. "What Kyra wants, Kyra gets."

Umiiyak pa rin siya habang inaabutan siya ng tissue ni Maddie. "Don't you realize
na nilalason niya lang ang utak mo? She's doing it para mawala ang trust mo kay
Greg at masira ang relasyon niyong dalawa!"

"I know that. Kaya naman hindi ko sinumbatan si Greg kagabi dahil alam kong
nilalason lang ni Kyra ang utak ko, but you cannot blame me for having doubts!
Kristina loved my husband ever since before I met him! I don't know what length
she's willing to go through just to have a hand over my husband." She was drying
her tears. Akala niya ay ubos na lahat ng luha niya kagabi.

"But I'm pretty damn sure what Kyra is capable of, Maddie! She's... good at this."
Patuloy niya. She could not even bare the thought of seeing Greg kissing with Kyra.
Or any other woman for that matter! Siguro ay talagang makakapatay siya ng tao pag
nangyari man iyon.

Mga ilang minuto din silang tahimik dalawa ni Maddie, both absorbed in their own
thoughts. Tiningnan niya ang tissue sa kamay niya na basang-basa dahil sa luha
niya. She hated crying! She hated feeling so weak! She hated seeing the pityness in
someone elses eyes when they look at her! You have to be strong, Gaby.

Tumayo si Maddison sa harap niya at nameywang. She looked like a strict school
principal. "Gab, listen to me. You gotta show them that you own Greg. That he is
yours and no one elses. Kristina and Kyra are just bitches who can't find their own
man. Nagseselos lang sila sa iyo dahil ikaw ang napili ni Greg! You know what Kyra
is capable of doing? Then show her what the real Gabrielle is also capable of!
Gaby, you're like a coin! You have two sides of yourself. The sweet & soft Gaby.
And the fiery & competent Bree! I think it's time you give Gaby a rest and let Bree
do all the work."

Kinuha nito ang kopita ng wine at ininom ang natitirang laman. "I think it's time
to wake her up, Gab, from her beauty sleep inside you."

*******************************************
[38] Chapter Thirty Five - Miss me?
*******************************************
So here it is! Finally! Girls, sorry talaga kung minsan lang ako makakapag-update.
Alam niyo na ang reason kung bakit pero gusto kong ulitin sa mga hindi
nakakaintindi, PARATI AKONG BUSY SA SCHOOL. Alam ko naman talagang gusto niyo
akong mag-ud every week pero dahil yung schedule ko is not flexible, hindi ko 'yon
kayang gawin. Anyway, I will continue my speech latuur. Right now, ENJOY READING!

NOTE: This is a VERY LONG update. Pambawi ko na din sa inyo. Love yah! ?

_________________________________
"Double time everyone!" Sigaw ni Steve sa loob ng kitchen. He was the head chef at
her restaurant. Buti nalang at may aura of authority ito kaya naman binilisan
kaagad ng ibang chef's ang mga pagluluto nila.

That night was the debut of Mrs. Chusuey's daughter. It was pretty busy at the
kitchen and at the function hall. Isang oras na lang ay magsisimula na ang debut
pero hindi pa natatapos ang lahat ng putahe na napili ni Mrs. Chusuey.

"Steve, where are the desserts?" Tanong niya dito. Mrs. Chusuey chose Tiramisu,
Death by Chocolate Trifle, Pavlova and Raspberry White Chocolate Mousse as the main
desserts. Nag order na kasi ito sa iba ng cake.

Nilingon siya nito. "Gab, what are you doing here? You should get ready! The debut
is about to start in less than an hour." Sabi nito sa kanya na para bang hindi
narinig ang tanong niya.

"I asked, 'Where are the desserts?'" Tanong ulit niya. The kitchen was so busy that
everyone was working in their fast mode. They were really a phenomenon to watch
pero alam niyang sagabal lang siya doon dahil wala naman siyang gaanong
maitutulong.

"Quincy is currently working on the Pavlova. Tapos na ang mousse, trifle at

Tiramisu. You don't have to worry; we've got everything under control here. You go
and change." Napabuntong-hininga siya. Kahit kailan ay may pagka-bossy talaga 'tong
si Steve.

Actually he was her classmate before in high school. Kahit noon pa man ay mahilig
na talaga itong magluto at ito parati ang pambato ng school nila pag may cooking
competitions against other schools. When they graduated high school ay rinig niyang
sa France ito nag-aral ng Culinary Arts.

At first nga ay mukhang nagdadalawa pa itong pumayag sa inaalok niyang trabaho,

which was to be her chef. Pero nang sinabi niyang ito ang magiging head chef ay
pumayag kaagad ito. He liked being in the authority. Well, unlucky him, she was his
boss.

"Are you seriously giving me orders, Steve?" Natatawang tanong niya dito.

Ngumiti ito. "Yes, Gab. You look haggard and restless. You should go, get ready and
look at your best." Pagkatapos noon ay mahina siyang itinulak palabas ng kitchen.
Wow ha? Walang patawad din ang isang 'yon. Did she really look haggard and
restless?

Dumiretso kaagad siya sa kanyang office tabi ng kitchen. Pagpasok niya ay kaagad
niyang ini-lock ang pinto. She hated to admit it but she was dog-tired! For the
past few weeks ay wala siyang ginawa kundi mag trabaho. Even on her rest days ay
nag tatrabaho pa rin siya na ikinalito ng staff niya.

She went inside to her mini-restroom and stared at her reflection at the mirror.
Steve was right; she looked like a freaking zombie! Hindi naman siya nangangayat or
what pero may dalawang malaking eyebags sa ilalim ng mata niya. Her skin wasn't the
usual glow and her hair was pretty messy.

Nanghilamos siya at nagtoothbrush. She knew exactly why she was like this. She was
frustrated about her marriage with Greg. They were actually okay. But that was it!
They were just okay. Ni hindi nga nila na celebrate yung 5th monthsary nila dahil
nagkaroon ito ng emergency meeting sa opisina.

If she was busy, then so was he! Minsan nga ay mas nauunahan niya pa itong umuwi sa
bahay kahit na masyadong busy sa restaurant. She even asked him one time kung bakit
ito masyadong busy sa opisina. Kung may problema ba ang kompanya o wala. He just
answered, "It's nothing for you to worry about."

But the biggest change in their relationship was their intimacy in bed. Well, dahil
na rin siguro at masyado silang pagod galing sa trabaho ay mag-iisang buwan na din
silang hindi nagtatalik. Yes! Can you believe it?! Mag-iisang buwan na!

The last time they made love was last month. It was slow and passionate and she
loved every single second of it. She loved the feeling of his warmth next to her,
his heavy breath fanning against her cheeks and especially his eyes which was
always hooded with lust whenever he looked at her.

Okay! Stop it, Gaby! You have to focus! Sigaw ng isipan niya. This side of
conscience in her started to become stronger and stronger every day. It's like Bree
is finally back.

She went back to her office and grabbed her bag. She had to look perfect tonight.
Nakakahiya naman kung magmumukha siyang lusyang sa gabi na iyon, lalong-lalo na at
isa iyong formal occasion.
She put on some light make-up and changed her clothes. Pinili niya ang kanyang
paboritong black long-sleeve dress. She liked how the way it hugged her body.
Sabihin mo dahil yan ang paboritong dress ni Greg para sayo!

Her thoughts were interrupted when someone knocked. Tiningnan niya ang kanyang
sarili sa full-length mirror sa likod ng pintuan. She looked okay. Not her usual
self but at least she was able to pull it off. Isinuot niya ang kanyang 3-inch
sandals and went for the door.

Pumasok ang isang natataranta na Shanna. "Gaby, thank goodness you're already done!
Hinahanap ka na ni Mrs. Chusuey sa function hall. The debut will start in a few
minutes and the guests have already-"

"Jeez, Shanna! Calm down! You don't have to fret! You're like a walking time bomb
who is ready to explode any second. Just stay calm. Anyway, I take it that
everything is going smoothly as planned?" Shanna wore a cream-colored fit dress
that reached just above her knees. She looked sophisticated enough.

"I'm sorry, Gab. I'm just so excited for this event! Sobrang ganda ng function
hall, it's like a different dimension up there!" Halata sa tono nitong na-eexcite
nga ito. She just wished she felt the same. With all that was running through her
head ay para na siyang robot.

Shanna was at the middle of discussing every detail about the debut when suddenly
her phone rang. "Shanna, mauna ka na lang sa itaas, I'll catch up with you and Mrs.
Chusuey. Wala naman tayong problema dahil everything is ready. I'll be up in a
minute." Pagkatapos nitong umalis sa kanyang opisina ay tiningnan niya ang kanyang
phone. It was Sheila, her closest cousin. Bakit kaya ito napatawag?

"She, what's up?" Tanong niya dito. Ilang weeks na din silang hindi nagkikita
nitong pinsan niya. Aside from her being busy at the restaurant ay busy din ito sa
ginagawang thesis. She was a Neurologist-in-the-making.

"Oh, nothing Bree. Just wanted to remind you that it's my freaking birthday and
where the hell are you?" Tanong nito sa kanya. Oh shit! She totally forgot about
Sheila's birthday! Sa sobrang busy sa restaurant ay tuluyan nang nawala sa kanyang
isipan ang birthday nito.

"Oh Gosh, She! I'm so so sorry! Talagang nakalimutan ko. I'm at the restaurant, may
debut din kasi sa function hall ngayon so I'm all tied up. I'll make it up to you,
I promise!" Sana lang ay hindi ito magtampo. May pagka matampuhin pa naman ito.
"It's okay, I won't be able to celebrate tonight kasi ngayong gabi ko na tatapusin
'tong thesis ko. It's almost done. Anyway, I'll only forgive you once you show that
pretty ass of yours tomorrow night at The Pyramid. Capiche?" Tiningnan niya ang
kalendaryo at sa unang pagkakataon ay nagpasalamat dahil rest day niya tuwing
miyerkules.

"Oh sure. I'll be there. What time exactly?" She'll probably get drunk tomorrow
night. Knowing Sheila, she was a party animal. Kahit masyado itong seryoso sa
profession nito ay baliktad naman ito pag nakatapak sa isang club.

"Be there around 9pm. You can bring Greg if you want." Napaisip siya sa sinabi
nito, and why not? She never went clubbing with Greg ever! Might as well do it
tomorrow.

Mga ilang segundo pa silang nag-usap nang nagpaalam na ito. For the first time in
so many years ay babalik na naman siya sa The Pyramid, a place where Bree and Kyra
loved to get drunk and party the most.

"Who was that?" Di maiwasang tanong niya kay Greg nang putulin na nito ang tawag sa
kung sino man ang kausap nito. He looked really pissed after the call.

Kasalukuyan silang nasa loob ng sasakyan nito, driving down their way to the The
Pyramid. The Pyramid was one of the most well-known and talked-about club in Metro
Manila. Lahat ng mga big time tv personalities ay doon pumupunta at nagpa-party,
that's why you have to have the right sources to get in.

Siya naman, as The Bree Fortaleza, was given all the access. Noon pa man ay
binigyan siya ng VIP card ng may-ari. It was a give-away dahil isa siya sa first
fifty who were lucky enough to get inside the club. If you have the VIP card, meron
kanang isang slot sa parking lot harap mismo ng building para hindi kana mahirapan
sa paghanap ng parking space. Hindi mo na rin kailangan pang pumila ng sobrang taas
just to get in. Just show the bouncer your VIP card and then you're good to go.

Nakita niyang kumibit-balikat lamang si Greg. "He's my COO. We were just discussing
about the transferring of companies."

Kumunot ang noo niya. "Transferring of companies? What does that mean? Magta-
transfer kayo ng lokasyon para sa kumpanya? Is that the reason why you're always
busy at the office?" Di niya maiwasang mag-usisa. When it comes to work, Greg never
reveals anything about his company. The way he runs his business, and his
obligations as the CEO and President.

Nakita niyang natigilan ito bigla sa kanyang mga tanong. Mga ilang segundo ang
lumipas ay doon pa siya nito sinagot. "Uh-hmm. No, we're not transferring our
location. May mga kailangan lang i-settle down before the big move. And yes, that's
the reason why I'm busy."

Hindi niya alam but there's something else na hindi nito sinasabi sa kanya. "Na-
bankrupt ba yung kumpanya mo?" Di niya maiwasang itanong. She had to know! Baka
magulat nalang siya isang umaga ay sasabihin nalang nito bigla sa kanila na
kailangan na nilang mag-rent sa boarding house.

"Good Lord, No! I can perfectly assure you that my company will never go into
bankruptcy." Matigas na sagot nito sa kanya. Wow ha? Hindi ka naman masyadong
mayabang sa lagay na 'yan?

May itatanong pa sana siya dito ng nakita na nila ang The Pyramid. Just like its
name, it was built just like a Pyramid from Egypt. The difference is that this one
is purely made of glass and metal. It looked really modern and majestic.

Nakita niya ang mahabang pila sa tabi ng building. She can see the impatient faces
of the ladies trying to flirt their way to get in. The guys looked pissed-off,
waiting in line to get inside a club was not at all good for their ego.

"Greg, you don't need to find a slot for us. Just go directly in front of the
building at meron na tayong naka-reserve doon."

Without asking how they got the reservation slot ay sinunod siya nito. When they
finally parked the car ay huminga siya ng malalim bago lumabas. She didn't know why
she was anxious. She was having this fidgety feeling that something bad was about
to happen.

"Are you alright?" Tanong sa kanya ni Greg nang nakalabas na ito sa sasakyan. She
nodded and sighed deeply again. I hope she's not here.

Nilapitan kaagad siya ni Greg at kinuha ang kanang kamay niya. "You look pale and
your palm is sweating. Why are you nervous?" Since when did Greg learn about her
body language? In bed perhaps?
Tiningnan niya ito and smiled. Jeez! He looked so devilishly handsome in his three-
fourths white polo showing his perfect muscles in his arms. Medyo mahaba na din
konti ang buhok nito that made him even more sexy as sin. Why the hell are you so
handsome?!

"You look good enough to eat." Wala sa isip na sabi niya dito. Wait-DID I JUST
FREAKING SAY THAT?! Bigla niyang hinila ang kamay niya na hawak parin nito. Oh
gosh! That was so embarrassing.

He smiled his mega-watt smile and winked at her. "We can always go back to our
house if you want. It's never too late to leave." Bulong nito sa kanya. His hot
breath was fanning the lower part of her left ear. His hands automatically
encircled around her waist and pulled her tightly against him.

"You smell so good." Bulong na naman nito sa kanya. He was now kissing and nipping
her sensitive skin that made her knees weak and useless. She grasped his arm for
support dahil sigurado siyang dadausdos siya sa semento pag hindi niya ito
hahawakan.

She was about to protest that they were in a public place at madaming tao ang
makakakita sa kanila nang bigla nitong siniklop ang kanyang bibig. Oh how she
missed him so much! How she missed his warm and gentle hands roaming around her
lissome body. How she missed his hot and passionate kisses that always made her
blood boil into few higher notches. How he always whisper words that would always
make her whimper with anticipation and longing.

Her hands automatically travelled to his nape and massaged him there. His kiss was
becoming deeper. Habang lumilipas ang bawat sandali ay lalong lumalalim ang halik
nito. From being slow and passionate to intense and aggressive.

"Get a room! Di malayo ang motel dito!" Sigaw ng isang binatilyo na dumaan sa
kanilang harap. Immediately ay naghiwalay silang dalawa. They were so in to the
moment that they forgot where they were. They were both panting for breath when
their lips parted.

He looked at her with his eyes full of lust and want. "We should probably go inside
before I start to reconsider the suggestion that guy just gave." He kissed her
forehead before taking her hand and made their way to the entrance.

That's right, ladies. Hanggang tingin nalang kayo sa asawa ko. Every lady that
passed by them ay talagang tinititigan si Greg with full admiration in their faces.
Every single one trying-

"I hate it when guys look at you like you're some kind of a prey." Biglang bulong
nito sa kanya. His left arm encircled her hip and pulled her closer to him. She
liked his simple act of possessiveness.

"What do you mean? Ang simple lang nga ng suot ko eh. Ikaw kaya 'tong kanina pa
pinagnanasaan ng mga babae." A teenage girl just passed by in front of them wearing
a very short leather skirt and white tank top. Talagang kinindatan pa nito si Greg
bago tuluyang umalis.

"Love, you have no idea the effect you can have in a man's system." Nginitian
nalang niya ito at kinuha ang kanyang VIP card sa loob ng kanyang purse.

She was about to give it to the bouncer ng biglang bumukas ang pintuan ng entrance
at iniluwa ang napakalasing na Geoff. He wasn't walking straight and his hair was
even longer the last time she have seen him! Mukha itong rakista! "Oh my God!
Geoff!" Kumawala siya sa hawak ni Greg at nilapitan ito.

Tumigil ito ng tinawag niya ang pangalan nito. He looked at her unsteadily. "Gaby?"

"Geoff, what the hell happened? Why are you so drunk?" Nag-aalalang tanong niya
dito. Hindi nalang niya sinabi dito ang nangyari sa condo ni Kyra noong bumisita
siya dahil baka tuluyan na itong magwala. Sinabihan nalang niya itong hindi niya
naabutan si Kyra sa condo unit.

"I drank alcohol maybe?" Pilosopong sagot nito. He looked so different! Ang laki ng
ibinawas na timbang nito. He's hair was long and it pretty looked unwashed. Ang
laki din ng dalawang eye bags nito at ilang araw na din itong hindi nag-shave. He
looked like a drunk terrorist.

"Dammit, Geoff! Ano bang nangyayari sayo?" Ano na naman kaya ang nangyari sa isang
'to? Hindi pa rin ba nito tanggap na tuluyan na itong kinalimutan ni Kyra?

"She's terrible, Gaby! I don't even know how you became her friend! You're so much
better than her!" Yun lang ang sinabi nito at nagsimula na naman itong maglakad.

"Where the hell are you going?" He's not seriously thinking of driving in that kind
of state right?
"Uuwi na ako. Baka mawala pa ako sa sarili ko at kung ano pang magawa ko sa loob ng
club na 'yan."

Tiningnan niya si Greg sa tabi niya na tahimik lang na nakikinig sa kanilang

dalawa. Tiningnan niya ulit si Geoff. "Geoff, please. Don't try to kill yourself.
Mapapahamak ka lang sa pagmamaneho dahil lasing ka. Baka kung ano pa ang mangyaring
masama sa 'yo. You should take a cab and-"

Itinaas ni Geoff ang dalawang kamay nito. "I'm not driving. Nasa harap lang ang
condo unit ko, Gab. But thanks for the concern." Yun lang at dumiretso na itong
umalis. She sighed and stared at the tall building right in front of her. This was
not Gracemont Condiminium.

"He's one of the major stockholders of that condominium. Gracemont and Clairmont
Condominium is one his properties. That building right in front of you is
Clairmont." Paliwanag sa kanya ni Greg na ikinakunot ng noo niya.

"How do you know what property he owns?" Did he had Geoff investigated or
something?

Ngumiti ito na hindi naman umabot sa mga mata. "The business world is small enough
to know the properties of your top contenders."

Tumango siya sa sagot nito. Well, everything boils down to business. Kinuha na niya
ang kamay nito and started to walk back to the club's entrance. Tiyak siyang kasing
haba na ng giraffe ang leeg ni Sheila sa kakahanap sa kanilang dalawa ni Greg.
Tiningnan niya ang kanyang wrist-watch at napangiwi dahil malapit nang mag-aalas
diyes. Sheila will surely freak out.

She was still holding her VIP card and gave it to the bouncer. Nginitian niya ito
dahil kahit noon pa man ay alam na nito kung sino siya. She was a regular costumer
ever since the club opened. Kaya naman parang pangalawang bahay na niya noon ang
club na ito. "Good Evening, Miss Bree." Bati nito sa kanya habang sini-swipe ang
kanyang card sa isang machine.

"Thank you, Manuel. Good Evening too." She replied with a polite smile. Nang kinuha
na niya ang kanyang card kay Manuel ay binuksan na nito ang pintuan ng club. Nauna
siyang pumasok kay Greg. Paglingon niya dito ay nakita niyang naka-kunot ang noo
nito.
"Is something wrong?" Nagtatakang tanong niya dito. He looked like he was confused
about something.

"Why did that guy call you Bree?" Balik tanong nito sa kanya.

Nginitian niya ito with a slight smile. Oh jeez, Greg! That's the girl you made a
deal with in your office months ago! "Bree is my other name. People used to call me
Bree when I was still in college. Naging Gaby lang ako when I graduated." Paliwanag
niya dito.

Nakakunot parin ang noo nito na parang nagsasalita siya in chinese. "Ba't
magkakilala kayo ng Manuel na iyon?"

Is he jealous? "I used to be a regular costumer here." He has to know the different
side of her, whether she like it or not. If she wanted to have a future with him,
she had to tell her past.

May sasabihin pa sana ito pero naudlot iyon dahil sa biglang sigaw ni Sheila sa
kung saan ito nanggaling. "OHHHHH MYYY GOOOOOSH, GABRIELLE!!! ALAM MO BA KUNG ANONG
ORAS NA?" Whew. Always the impatient one.

"I'm sorry, we were caught on traffic. Anyway, Happy Birthday Cousin! I have
something for you!" Kinuha niya galing sa kanyang purse ang isang maliit na
lalagyan ng earings. She knew Sheila was obsessed with earings, may koleksyon pa
nga ito.

"Oh my...." Natameme ito nang binuksan niya ang maliit na lalagyan. She decided to
give her a huge pearl earing with little diamonds surrounding it. "Gaby, I have to
try it on! Like NOW. Samahan mo ako sa restroom." Hinila nito ang kamay niya bago
pa man siya makasalita.

"Nasa Pentagon 14 yung table, Greg. Pwede ka nang mauna doon. Hihiramin ko muna
tong si Gaby ha?" Sheila didn't even wait for his reply. Nilingon nalang niya si
Greg and gave an apologetic smile to him.

-
It was already 11:37pm and she still hasn't finished her drink. Hindi niya alam
pero simula noong nalasing siya last month ay parang ayaw na niyang makatikim ng
kahit anong liquor. Maybe because she had a terrible hangover the day after she got
drunk. Sa sobrang sakit ng ulo niya ay nangako siya sa kanyang sarili na hindi na
siya magpapalasing. She'll drink, but definitely not that much.

Greg was already in his third bottle of beer. Sa kanyang obserbasyon ay hindi pa
naman ito lasing. Maybe he has a high tolerance for alcohol? Ang dalawang lalaking
kausap kasi nito ay medyo tipsy na samantalang ito ay parang tubig lang ang
iniinom.

Sheila was at the dance floor with her other girl friends. Ilang beses na siyang
inimbita nitong sumayaw pero ilang beses niya na din itong tinanggihan. Talagang
wala siya sa mood. She was still thinking about Geoff at kung bakit ito biglang
nagpakalasing. May ginawa na naman kaya si Kyra?

"Gaby, mag-ccr muna ako. Okay lang ba kung iwan muna kita dito?" Bulong sa kanya ni
Greg. The music was so loud that people were practically shouting with each other
just to make conversation.

Tumango siya at tumayo na ito. He made his way to the pool of people at hindi naka-
iwas sa mata niya ang malalagkit na tingin na ipinupukol ng mga ito sa asawa niya.
That's right, ladies. Stare is the only thing you can do.

It was already five minutes pero hindi pa rin bumabalik si Greg. Baka masyadong
mahaba ang pila. She decided to finish her glass in one gulp when Sheila came back,
looking as alive as ever.

"Cousin, come one. Since when did you become a KJ? Ikaw pa nga mismo ang nang-
iimbita sa akin noon mag-clubbing eh? Now you're just sitting there like you prefer
to be somewhere else rather than be here in your favourite club!" Siguro sobrang
lasing na 'tong si Sheila dahil ang bilis nang magsalita. Para itong si Nicki
Minaj, sa sobrang bilis di na minsan naiintindihan ang sinasabi.

Tiningnan niya ang paligid para hanapin si Greg pero hindi parin niya ito
mahagilap. One dance won't kill you, Gaby. Just let go. Bumuntong-hininga siya bago
pumayag. "Okay, I give up. But only one dance and that's it!" But of course she
knew it was bullshit. Meron kasi talagang kapangyarihan ang dance floor na once you
start dancing like an idiot, you end up shaking your ass like an idiot.

Kaya nga ayaw niyang pumunta sa dance floor dahil alam niyang hindi na siya
makakaalis ng buhay. Just do it, Gaby. Tumayo na siya at tinungo ang dance floor
with a Drunk Sheila already dancing to the beat.
Mga ilang minuto lang ang lumipas ay para na siyang sira ulo sa pagsasayaw. She was
already dancing like crazy nang marealize niyang pangatlong kanta na pala iyong
sinasayaw niya. She glanced at their Pentagon and frowned to know that Greg was
still not there. Saan kaya pumunta ang kumag na iyon? Hindi naman siguro ganyan
kataas ang pila to be gone for fifteen minutes.

"Sheila, cr muna ako." Sabi niya kay Sheila na nakikipagsexy dance sa isang lalaki.
Nilingon siya nito, "Samahan na kita baka maligaw ka."

Napatawa siya sa sinabi nito. "It's really not necessary." And I doubt it kung
pakakawalan ka man niyang kasayaw mo. Hindi na siya nito pinansin dahil bumalik na
ang atensyon nito sa lalaking kasayaw.

She made her way to the dancing people. A lot of them were already making out on
the dance floor. Typical clubbing. Patungo na siya sa isang alley kung saan andoon
ang cr ng may nahagilap ang mata niya sa isang sulok na wala masyadong tao.

Everything went blur except for the two people who were only a few feet away from
her. Galit at pagkamuhi ang tiyak niyang nararamdaman ngayon. She was fucking mad
that she would probably kill anyone if she doesn't take it out on someone who
deserves it. Okay, Gaby. Take a deep breathe. First thing to do is observe.

Right in front of her was Greg and Kyra. The latter was trying to encircle her arms
around Greg's neck while the former was trying to stop her. Oh yes, the slut
definitely wants what is yours alright. Mga ilang segundo niya ding pinagmasdan ang
dalawa. Kanina pa ba ang dalawa itong nagkita kaya natagalan si Greg sa cr? No. No
no no no. Greg will not cheat on you with some slut.

Tiningnan niya ang suot ni Kyra. She was wearing a very short and tight red dress.
Halos makita na nga ang puwetan nito sa sobrang liit ng suot nito. Saan ba bumibili
ng damit ang bruhang 'to? Sa children's section?

She knew Kyra loved to go here kahit noon pa mang hindi na siya pumupunta dito.
Pero of all the time, bakit ngayon? Bakit hindi nalang pwede bukas o kahapon? This
bitch is going down.

Dumilim ata ang paningin niya ng bigla nitong hinalikan si Greg. Ba't ba hindi
nalang umalis ang gagong 'to sa tabi ni Kyra? She was spitting mad that she can
even taste the anger in her mouth. Oh she would very much love to spit it on her
face!
Second thing to do is strike. She started to walk towards them with a deadly smile
plastered on her face. Kyra will definitely have a taste of her tonight. Mga ilang
metro na lang ang layo niya sa dalawa ng magtagpo ang mata nila ni Greg. She could
not unfathom his reaction. Mga ilang segundo din ang lumipas ng mapansin ni Kyra na
natigilan si Greg. Nilingon siya nito with a triumphant smile on her lips.

"Oh hello there, best. It's so glad to see you!" Kyra's voice was like a baby's
scream in her ears.

Nginitian niya ito. "Of course, it is so good to be back, best." Tiningnan niya ang
kamay ni Kyra na nakapatong sa balikat ni Greg. "So how is slut life been treating
you? Still using those bottles of yours to find pleasure?"

Bago pa man ito makapagsalita ay naunahan niya. "Oops! I'm not saying you're a
whore... I'm just saying that you rarely sleep in your own bed."

Nakita niyang naningkit ang mga mata nito. She looked ready to slap her. "I know
what you're trying to do, Gaby. Sinisiraan mo ako sa harap ni Greg. I'm acting like
this it's because I'm drunk and-"

"Sorry sweetie, but no. Alcohol isn't an excuse for being a dirty slut. Nice try
though." Putol niya sa sasabihin nito. She knew better. Kyra was probably one of
the people she knew who had high tolerance in alcohol. Hindi ito basta-basta
nalalasing.

Napansin niyang dumarami na rin ang mga taong nakikirinig sa palitan nilang dalawa
ni Kyra. She looked at Greg who was standing with a furrowed brow. What was he
thinking?

"Gaby, kung inaakala mong mananalo ka ay nagkakamali ka, my dear. I will be the
only winner in this battle, and you will be left destroyed and unloved!" Sigaw nito
sa kanya, dragging even more attention. Kyra loved the attention as much as she
loathed it.

She smiled bitterly at her. How in the world did she even think of this woman as
her best friend? "Wow, Kyra. That was very classic for a woman who has very poor
standards. Saang teleserye mo ba nakuha ang linyang 'yon?-Oh no. Don't answer that,
how about... exactly how much semen do you have to swallow to become that stupid?
You act as though your stupidity is a virtue."
She heard low whistling and low laughters around. She didn't want an audience, but
she didn't want to look pitiful. She had to fight back.

"You're really underestimating me, aren't you? If I were you, I'd better shut my
mouth-"

Last thing to do is make her dead. "And if I were you, I'd better shut my vagina.
Oh, and word of advice, you should probably start working on a strip club. You
obviously have all the right clothes for it." People all around were laughing and
whistling like it was some kind of a good advice.

She hated embarrassing someone in front of others, but she definitely hated Kyra
more. She turned around and walked with as much dignity as she can muster. She can
feel Greg following her from behind. Ano kaya ang iniisip nito sa kanya ngayon? She
was only fighting for herself. She didn't want to lose.

"You will definitely regret this, bitch! I will never stop until you are on bended
knees! Do you hear that, Gaby?!" Sigaw nito sa kanyang likod.

Nilingon niya ito with a sly smile. "Good luck with that, Kyra. Oh, and by the
way..."

She looked at Kyra straight in the eyes and winked at her. "The name is Bree."

_____________________________

Oh ayan! Sobrang taas na niyan ha? Anyway, I'll continue my speech here. For all of
you who are very, let's say, demanding... I would like to remind you that I do have
a life outside Wattpad. I'm only here because I want to escape from all the stress
and pressure that I am experiencing in reality pero bakit mukhang hanggang dito eh
naste-stress at napre-pressure pa rin ako? Lmao. I love every single one of you
because you're all reading this crap of story that I came up with but please, let's
not pressure ourselves, shall we? :D

I am an amateur writer. Newbie. Novice. Apprentice. Beginner. Rookie. Yada yada

yada. I thought some of you would like to know. This is my first story, and it also
might be the last. Pero di pa naman ako nakakapag-decide kung itutuloy ko yung
other stories ko :D

Anyway, VOTE and COMMENT! Please... I need to know your feed backs about this
chapter!!! Thanks ?

*******************************************
[39] Chapter Thirty Six - Kyra's Plan
*******************************************
Forgive me. Sana mahal niyo pa rin ang story na 'to kahit ang tagal kong nakapag-
ud. Second semester is crap! I haaaaate it. Ever since nagsimula ang second
semester ay once pa lang akong nakapag-ud, lupet noh? Augh. I love you all!
Tatapusin ko 'tong story na 'to. SWEAR!

Hindi ko alam kung worth the wait ba ang chapter na 'to, but believe me, it's about
to get rough for Greg and Gaby.

________________________________________________________

Kyra's POV

"AAGGGGGH!!!!" Itinapon niya ang pangatlong baso nahawakan niya. She went back to
her condo as fast as she could after her little fight with that bitch. Fine! If
it's a fight she wants, it's a fight she's gonna get!

Hindi niya lubos maisip kung bakit niyang hinayaan ang sariling magpatalo sa
bruhang iyon kanina! Ilang beses niyang minura ang sarili at si Gabrielle sa isipan
niya. That bitch is going down. I swear to my father's grave!

Kinalma niya ang sarili bago kumuha ulit ng pang-apat na baso sa cabinet. She
poured herself some cold beer and drank all of it. She had to think of a better
plan if she wanted to have revenge on the bitch. Kailangan niyang masira ito ng
buong-buo. Hindi lang ang puso nito pero pati narin ang buong pagkatao nito.

But of course, she had to think of a very smart and deadly plan first. Hmmm....

Nasa kalagitnaan siya ng pag-iisip ng biglang bumukas ang kanyang pintuan at

iniluwa si Toby, her current toyfriend. Napangiti siya ng hinubad kaagad nito ang
suot na t-shirt kasunod ng pants nito. Toby was literally the Sex on Legs. Walang
araw na hindi sila nagtatalik pag pumupunta ito sa condo niya.

He was already naked before he went right in front of her. She stroke her well-
manicured nails on his chest down to his shaft, that made him moan.

"Mmm... You like that?" Tanong niya dito. Ungol lamang ang sinagot nito sa kanya.
She smiled devilishly and took him on her mouth.
"Shit Kyra..." Daing nito. He grabbed a handful of her hair and pushed himself even
deeper into her mouth.

She knew he was about to reach climax ng tinigal niya ang ginagawa. She smiled
sweetly up to him who was frowning at her.

"Why the fuck did you-"

"You will never reach your climax unless you'll agree to do this little favour for
me." She started to remove all of her clothing slowly. She saw him gulped a couple
of times. She always knew his effect on her nude body. Like he said, "Your body was
carved for sin."

"Ano iyon? Do you want money? Sabihin mo lang and I'll give it to you." Hambog na
sabi nito. Oh she knew he was raking with money. But sadly, Greg was raking a
thousand times more. Not to mention he's even more handsome than Toby.

"That... And I want you to do something for me." She was already nude in front of
him. Nakita niyang nangangati na ang kamay nitong hawakan siya. Honestly, she want
him to grab her now and fuck her senseless. But she had to know if he'll do this
favour for her.

Biglang kumunot ang noo nito. "Ano na naman iyon?"

She smiled seductively and kissed him right on the lips. "It's about... Gabrielle."

Gaby's POV

It has been three days since nangyari ang engkwentro nila ni Kyra pero hanggang
ngayon ay medyo kinakabahan parin siya. She was not afraid of Kyra dahil alam
niyang kaya naman niya ito. She was more afraid of what was Greg thinking about.

Ever since na umalis sila sa Pyramid ay meron talagang pagbabago na nangyari kay
Greg. When they went home after her fight with Kyra ay bigla siyang hinila nito,
and kissed her hungrily and passionately.

The way they made love that night was aggressive. Ilang beses silang nagtalik ng
gabi na iyon and everytime they did, Greg would whisper things to her like "You are
mine alone."

He was so cold at the same time very hot. Hindi niya ito maintindihan. When they
made love before, Greg was always the sweet and teasing one. But that night ay
talagang... Ay ewan!

Isa pa sa talagang kinalilituhan niya ay kung gaano man ito ka init at agresibo
pagdating sa kanilang love-makings ay ganoon din ito kalamig at walang pakealam pag
umaga. Everytime she tried to make a conversation ay tanging tango at iling lang
ang sinasagot nito. Minsan nga ay di pa siya pinapansin. Like what the hell was
that all about?

Hindi niya alam kung nagustuhan ba nito ang ginawa niya kay Kyra o naiirita ito. He
always looked like he's pissed about something. Katulad nalang kanina habang
kumakain sila ng almusal ay nahuli niyang nakatingin ito sa kanya ng matiim. His
expression was unfathomable as always. Ano bang nangyayari sa mokong na 'to?

When she tried to kiss him goodbye dahil aalis na siya sa trabaho ay bigla itong
umiwas. "I have to go to the office; I'm expecting an important call." Yun lang ang
sinabi nito at walang pagdadalawang-isip ay pumasok sa personal na opisina ng
bahay. She was definitely left hanging.

Hinampas niya ang manibela. This was already hard enough for her to confess. Ilang
araw nalang ay Disyembre na! Ibig sabihin ay malapit nang mag anim na buwan ang
kasalan nila ni Greg. Malapit na silang magkakahiwalay kung hindi pa siya gagawa ng
paraan.

She was already having second thoughts kung talagang mahal din ba siya ni Greg. She
always felt it whenever they made love pero bakit naman pag hindi ay parang wala
itong pakialam sa kanya?

She had to talk to him and fast! Malay ba niya kung nagpapagawa na ito ng annulment
papers sa lawyer nito at hinihintay na lang ang ika-walo ng Disyembro.

Lumiko siya sa kaliwa ng mapansin niyang ganoon din ang ginawa ng kasunod na
sasakyan sa likod. Kanina pa niya napapansing parang binubuntotan siya ng kulay
itim na Vios. Liliko na sana siya sa sunod na kanto ng biglang tumunog ang
cellphone niya.

It was Geoff calling. Thank God at nag-decide na din itong tawagan siya. She tried
to contact him two days ago pero palagi nitong binabalewala ang tawag niya kaya
naman hinayaan niya nalang ito.

"Geoff, kamusta na?" Bati niya dito.

"Hey Gab. I'm fine, is it okay if pupunta ka muna dito sa Clairmont? May sasabihin
lang sana ako." Normal naman ang boses nito. Hindi naman parang galing sa iyak o
hagulgol.

"Huh? Patungo na ako sa restaurant eh? Bakit? Ano ba iyang sasabihin mo?" Ano kaya
ang sasabihin ng-

"I'm leaving, Gaby." Putol nito sa isipan niya.

Napakunot ang noo niya. "What? San ka naman pupunta?"

"I'll be leaving for Switzerland in less than two hours."

Bago pa man siya nakasagot ulit ay lumiko siya sa kaliwa kung saan may shortcut
papuntang Clairmont. "Okay, Geoff. I'll be there in a few minutes." Yun lang at
ibinaba na niya ang tawag.

Geoff was leaving for Switzerland? Was he really that heart broken by Kyra at
kailangan nitong mangibang bansa? Well, maybe. Napailing siya at napangiti ng
mapait. How could Kyra be so selfish and cruel? Bigla-bigla lang itong
nakipaghiwalay kay Geoff without any explanation.

Ano nga ulit ang sabi nito sa kanya?

"He doesn't have a single spine in him! He's like a lapping dog whenever I'm with
him! I want someone who will challenge me! Not someone who's a lovesick puppy dog!
He's boring. Just like you." Her words were like poison to her. Hanggang ngayon ay
hindi niya lubos maisip na magiging ganito pala silang dalawa ni Kyra.
Ipinasok na niya ang sasakyan sa underground parking lot. "Magandang umaga ho,
Maam. Ano po yung pangalan nila?"

Bati sa kanya ng isang may edad na security guard. "Magandang umaga din ho, Manong.
Gaby Fortaleza." Tiningnan nito ang isang notebook kung saan nakasulat ang pangalan
ng mga visitors at resident's name.

"Ah, sige ho. Pasok na ho kayo. " Nginitian niya ito at tuluyan na siyang pumasok.

Nang makakita na siya ng parking space ay dali-dali siyang bumaba at dumiretso sa

elevator. She pressed the penthouse button. Napansin niyang mas sosyal pa ang
condominium na ito kumpara sa Gracemont. The security was tight and the elevator
smelled of vanilla. Hihi.

Clairmont is a 73-storey building and one of the most luxurious condominiums in the
Philippines. Yung condo nga niya sa Gracemont eh makakabili na siya ng sampung
sasakyan, malamang dito sa Clairmont ay bente na. Kyra's so stupid. Mapait na
bulong sa kanya ng kanyang isipan.

Nang bumukas na ang pintuan ng elevator ay bumungad sa kanya ang isang hallway na
may malaking pintuan sa kabilang dulo. Nang nakarating na siya sa pintuan ay
pinindot niya ang doorbell. Mga ilang sandali din ang lumipas nang binuksan na ni
Geoff ang pintuan.

Napahinga siya ng malalim. Geoff looked way better than three nights ago. Mahaba pa
rin ang buhok nito pero atleast hindi na itong mukhang terorista. Nag-shave na din
ito at mukhang bagong ligo. Buti nalang at nauntog na din ito finally.

"Oh, ano? Tititigan mo nalang ba ako?" Natatawang tanong sa kanya ni Geoff. Even
the sound of his laughter was genuine.

Nginitian niya ito. "Geoff naman. Pagbigyan mo na ako, aalis ka na papuntang

Switzerland eh? Kailan ka ba babalik?"

Tumungo kaagad sila sa sala kung saan naghihintay ang dalawang malalaking maleta.
Nilingon siya nito with a sad look on his face. All trace of humor was gone. "I
still don't know, Gab. Babalik lang siguro ako dito sa Pilipinas pag tuluyan ko
nang nakalimutan si Kyra."
Bumuntong hininga siya at nilapitan ito. "Geoff, I really do hope na sana ay
tuluyan na siyang mabura sa puso't isipan mo. It may be hard at first, but I'm
pretty sure you'll get over her."

Ngumiti ito sa kanya, sadness was still very evident in his eyes. "You know what,
Gab. Hanggang ngayon ay hindi ko pa rin lubos maisip kung bakit mo naging kaibigan
si Kyra. She's... the total opposite of you."

She smiled a bit. "You know what, Geoff. Believe it or not, I wasn't this kind of
person five years ago. I think I was even worse than Kyra. I never cared about
anyone's feelings except for myself. I wanted to have everything! I wanted to have
the latest gadgets, I wanted to go clubbing every night, and I hated street
children because they stink. Well, everything changed when I knew about my mother's
disease.

"Before my mother died, she made me promise a couple of things. And I'll do
everything to keep those promises, even if it means changing my whole self."

Ilang segundo din siyang tinitigan nito. "Greg is lucky to have you."

Napangiti siya ngunit hindi naman iyon umabot sa kanyang mga mata. Hanggang ngayon
ay kinakabahan pa rin siya sa kung ano man ang mangyayari sa relasyon nila ni Greg.
Napatingin siya sa labas ng bintana, sa buong kamaynilaan. Tell him what you really
feel Gabrielle! Tell him before it's too late!

From the past few days, she always had this nagging feeling to tell Greg what she
really felt. Na para bang may mangyayaring masama any minute na kailangan niyang
sabihin kay Greg ang nararamdaman niya before it's too late.

"Binanggit ko lang yung pangalan ng asawa mo, natulala ka na jan." Nakangiting

tukso sa kanya ni Geoff.

She only gave him a smile. Oh, how she will miss Geoff. Sana talaga ay makalimutan
na nito ng tuluyan si Kyra para naman makapagsimula na ulit ito ng panibago. "I'm
really gonna miss you, Geoff." Without hesitation ay niyakap niya ito ng mahigpit.
Geoff deserved to be loved, not tormented like what Kyra did.

Geoff hugged her back tightly. He was like a brother to her. Kahit tatlo na ang
kuya niya ay hindi naman siya nagkaroon ng ganitong klaseng closeness kahit isa sa
mga ito. Geoff was lovable and sweet. Any woman would want to have someone like
him. Well, except for her cause she already had Greg.

"You deserve to be happy, Geoff. Forget about her." Bulong niya dito and then
kissed him on his cheeks.

Hindi na sila nagyakapan pero nakahawak parin ito sa bewang niya. Funny because she
never felt any awkwardness between the two of them. Siguro dahil ibang tao ang
inaasam ng kanilang mga puso't damdamin. He smiled at her with twinkling eyes. "I
know I will. I just need time to clear my mind first."

Mga ilang segundo din silang nagtitigan ng bigla siya nitong hinalikan sa labi. It
was just a peck-a brotherly kiss-nothing romantic. "Salamat sa lahat, Gaby."

Hindi niya alam pero parang napapaiyak siya. Tumutulo na ang luha sa kanyang mga
pisngi bago pa man niya mapigilan iyon. "Ano ba, Geoff. Nasisira yung make-up ko."
Natatawang akusa niya dito.

Tumawa lang ito sa kanya. Tiningnan nito ang relong pambisig bago tiningnan ang
cellphone. "Gab, I have to go. The plane is already at NAIA, ako nalang ata ang
hinihintay." Kinuha nito ang dalawang malaking maleta.

Tinulungan niya ito hanggang sa nakababa sila sa basement kung saan nakahintay na
ang isang Monterosport at driver ni Geoff. Nang naipasok na ang mga bagahe sa luob
ng sasakyan ay nilingon siya ni Geoff. "I'll call you when I get there."

Tumango lang siya and gave him a last hug before he went inside the passenger seat.
"Ingat ka!" She waved farewell with a sad smile, thinking she'll never know when
she will ever see him again.

Kyra's POV

"Oh, ano? Nagawa mo ba yung pinagawa ko sa'yo?" Nakataas ang isang kilay habang
tinatanong si Toby.
"Mas sobra pa sa gusto mo ang ibibigay ko sayo." Inilahad nito ang isang brown
envelope sa lamesa. Kasalukuyan silang nasa Starbucks. She needed to know first if
he did his job before she will have sex with him.

Kunot-noong binuksan niya ang envelope na naglalaman pala ng anim na piraso ng

litrato. Napangiti siya sa kanyang nakita. "Wow, Toby. Pwede ka nang maging
paparazzi ha? These are all good shots! Pano mo ba 'to nakuha?"

Nginitian siya nito bago ininom ang inorder na kape. "I'll tell you later in bed."
Aakma itong tatayo at tatabi sa kanya ng naunahan niya ito.

"Oops! Pero hindi pa tapos ang ipinapagawa ko sa'yo, babe." Kunot-noong bumalik ito
sa pagkakaupo.

"Ilang araw ko binuntotan 'yang si Gabrielle tapos sasabihin mong hindi pa tapos
ang gagawin ko? Nakuha mo naman ang mga litrato eh? Hindi pa ba sapat 'yan?"
Nakikita niyang nagtitimpi nalang ito. Ilang araw din kasi niyang tinanggihan ang
pagtatalik nila. She had to be sure he'll do what she wanted him to do first.

"Babe, naman. You forgot to package it to the rightful owner." Ilang segundo din
itong napatitig sa kanya na para bang hindi nito naiintindihan ang gusto niyang
iparating.

Tumayo siya at umupo sa tabi nito. She leaned closer and whispered. "You'll have
the wildest sex you can ever imagine after doing this one last favor."

Kumunot ang noo nito. "Ano?"

She smiled so sweetly. "You forgot the cherry on top, Toby. We'll send it all to
Greg."

___________________________________________________________

DOUBLE CRAP. Feel ko ang pangit ng chapter na 'to. Kakahiya almost 2 months akong
hindi nag ud tapos ganitong chap lang ang ibibigay ko ))): Nakaka-depress para
sakin.
Vote and comment if ever nagustuhan niyo, kung hindi naman eh wala na akong
magagawa. Haha ):

ANYWAY, I would like to clarify something. THIS STORY WILL NOT HAVE IT'S LAST THREE
CHAPTERS YET. Meron kasi akong nakikita sa comments na "last 3 chapters" nalang daw
itong A Deal is a Deal. Well, if you want to I can end this story by the next
chapter. Pero hindi naman ako ganyan ka bitch dahil reader din ako and I don't want
to be left hanging also.

Believe me you guys, wala pa tayo sa twist ng story.

*******************************************
[40] Chapter Thirty Seven - Turning Point
*******************************************
My, my, my... It's almost a month bago ako nakapag-ud ulit. Buti nalang sinapian
ako bigla ng ispirito ng kasipagan at gumawa ng next chapters. Anyway, this chapter
will be very long, pambawi ko na din sa inyo dahil masyadong maikli yung last chap.
Hala! Pagsawaan niyo 'tong chapter na ito! Lol

PS. Get ready for the emotional rollercoaster! Don't tell me you weren't warned.

__________________________________

Greg's POV

"Greg! Maniwala ka sa akin! Niloloko ka lang ni Gabrielle! Wag na wag kang maniwala
sa kanya!" Sigaw sa kanya ni Kyra dahil sa sobrang lakas ng musika sa loob ng club.

Kumunot ang noo niya dito. "And why the hell would I believe you?"

"Dahil inagaw niya sa akin si Geoff! Lihim silang nagkikita behind our backs, Greg!
Nang natuklasan ko ang lihim nilang relasyon ay kaagad kong hiniwalayan si Geoff!
He's been using me! They've been using us, Greg! All this time!"

Mas lalong kumunot ang noo niya. What the hell was she talking about? He regarded
her closely to see if she was drunk, pero mukhang hindi naman. Hindi naman slur ang
pananalita nito at hindi naman pa gewang-gewang ang tayo nito. Hindi pa man siya
nakapagsalita ay naunahan na naman siya nito.

"Greg, I know you're still having doubts. But Gaby isn't what you think she is!
Remember on your wedding day bago pa man magsimula ang kasal? Nung nagkita tayo sa
garden? I warned you already! You may think she's predictable but she's not! You
will never know what she's thinking of!

"Alam kong may atraksyon nang namamagitan kay Gaby at Geoff ever since I introduced
them to each other... Pero hindi ko alam na kaya nilang gawin ito sa akin... Sa
atin! I know malapit nang matapos ang deal ninyong dalawa ni Gaby, kaya naman
siguro ay naghanap na ito ng iba bago pa man matapos ang usapan niyo."

Biglang lumamig ang loob ng club dahil sa sinabi nito. Nanglamig ang kanyang buong
kalamnan mula ulo hanggang paa. "Pano mo nalaman ang tungkol sa usapan namin?"

Kumunot bahagya ang noo nito. "Syempre sinabi niya sa akin noon pa man. Greg, she
only married you because she wanted that damn building! Ngayong nakuha niya na ang
gusto niya, ano pa ba ang kailangan niya sayo? Wala na! Kaya naman nakikipagkita
ito ng palihim kay Geoff para-"

"Enough." Mahina pero matigas na putol niya. He didn't want to hear any more about
it! Ngayon ay nalilito siya. Alam niyang may kinalaman ang building na iyon sa kung
bakit pumayag si Gaby na magpakasal sa kanya.

Iyon lang ba ang nag-iisang rason? Didn't she feel the spark between them everytime
they sit together? Everytime they kiss, didn't she feel anything at all? Wala ba
talaga itong nararamdaman tuwing nagtatalik sila?

And why the hell would he believe this woman in front of him? Anong alam niya kung
nagsasabi man ito ng totoo o hindi? "At ano namang pruweba mo tungkol sa lihim na
relasyon nilang dalawa? Bakit? Meron ka bang-"

"Greg, I have proof. I'll send it all to you. Alam mo kasi Greg, nagiging selfish
kasi si Gaby eh. Bakit hindi ka nalang niya pakawalan gayong alam niyang hindi
naman kayo nagmamahalan sa isa't isa? Is she still clinging for you dahil sa
pinatayong restaurant nito? Because she's using you for her own selfish success?
When everyone knew Greg Hontiveros' wife owned a new restaurant ay talagang nag-
unahan ang mga tao. I'm just saying Greg. Gaby is my friend pero mali na ang
ginagawa niya sa'yo. She's a different person underneath that fa�ade."

Hindi na niya alam kung ano ang sasabihin o iisipin. Why is this woman telling him
all these things right now when... He sighed again, this time with anger fueling up
inside him.

Lumapit ito sa kanya, nearing the distance between them. She tried to encircled her
arms around his neck pero pinigilan niya ito. "Greg, I feel so lonely right now.
Knowing that my bestfriend is having an affair with my ex-boyfriend... I feel so
rejected."

Wala siyang pakialam sa nararamdaman nito. What he wanted to do right now was talk
to Gaby. He needed to get out of there with Gaby so they could talk about their
marriage and everything.

"Gaby is just the pretense, Greg. The real bitch's name is Bree." Pagkasabi noon ay
bigla siya nitong hinalikan sa labi. It took him a second to pull her arms away
from him.

He was struggling to escape from Kyra's embrace when he saw Gaby walking towards
them with a sinister smile plastered on her face. And all of a sudden, lahat ng
sinabi ni Kyra sa kanya bago lang ay biglang nagrambolan sa loob ng isipan niya.
Was it true? Talaga bang ginagamit lang siya ni Gaby?

"Sir? Uhh, Sir?" Bumalik sa kasalukuyan ang isip niya ng makitang nakatayo sa harap
niya ang kanyang sekretarya.

Tumaas ang isang kilay niya. "What is it?"

"A package has arrived, Sir. Para po sa inyo." She smiled at him and placed the
brown enevelope on top of his desk.

Biglang kumunot ang noo niya. He wasn't expecting a package, or anything for that
matter. "Package? I'm not expecting anything. Kanino galing?"

Bahagyang kumunot ang noo nito. "Wala pong nakalagay, Sir. Ibinigay lang po sa akin
ng receptionist at kung pwedeng ako nalang daw mismo ang bibigay sa inyo. Tinanong
ko po kung kanino nang galing, sabi niya po hindi raw nag-iwan ng pangalan at
nagmamadaling umalis. Pero bilin po ng taong nagbigay niyan ay matagal mo na daw
talagang inaasahan ang package na iyan."

"Anong laman niyan?" Who the hell would send him something?

Nagkibit ito ng balikat. "Hindi ko po alam, Sir. Mahigpit din po kasing bilin ng
taong nag-iwan niyan na tanging ikaw lang daw mismo ang may karapatang tingnan ang
laman ng envelope. Kung ayaw niyo, Sir, pwede ko pong-"

"No, it's ok. Thank you, Rhen. You may get back to work." Walang emosyong sabi niya
dito.
Tumango lang ito at tuluyan nang lumabas sa opisina niya. Tiningnan niya ang brown
envelope na nakapatong sa mga binabasa niyang papeles at kontrata. Ano kayang laman
nito?

Mga ilang minuto din niyang pinag-isipan kung ano ang laman nito. Nang di na niya
matiis ay kinuha niya iyon. It was light. Mukhang mga papel ata ang nasa loob nito.
Walang pagdadalawang isip ay binuksan niya ito only to find out pictures.

Gaby and Geoff's Pictures.

Gaby's POV

"Gaby! Okay ka lang ba? Kanina ka pa diyan sa banyo eh? Masakit ba tiyan mo?"
Tanong sa kanya ni Shanna sa labas ng kanyang banyo.

Nagpunas siya ng bibig at naghugas ng kamay. "No, I'm fine. Na food poison lang
siguro ako nung Chicken Curry kahapon."

It was her second time to dwell inside her comfort room. Kahapon ay nagsuka din
siya pagkatapos na pagkatapos niyang kumain ng agahan sa restaurant. Ano kayang
nilagay ni Steve sa Curry na iyon?

Nang matapos siyang mag-toothbrush ay lumabas na siya ng banyo. Shanna was standing
at the middle of her office looking at her strangely. "Huh? Chicken Curry ni Steve?
Food Poisoned? Seryoso ka?"

Tumango siya at kinuha ang kanyang panyo sa loob ng kanyang bulsa. "I think so. Yun
lang naman ang kinain ko kahapon na nagpasuka sa akin eh."

Kumunot ng bahagya ang noo nito. "Eh bakit hindi ako na food poison? Kumain din
naman ako nun kahapon ah?"

Nagkibit siya ng balikat. "Malay ko ba. Teka-Ano bang kailangan mo? May problema
ba?"
Tiningnan nito ang sarili sa salamin na nakasabit sa likod ng kanyang pintuan. "Ito
naman, ang sungit. Sasabihin ko lang sayo na tumawag yung Kuya Frank mo, hindi mo
daw kasi sinasagot yung cellphone mo kaya naman sa telephone ng restaurant tumawag.
He said it was urgent at tawagan mo daw siya as soon as you are available."

Napakunot ang noo niya. "What? Bakit daw?"

Tiningnan siya nito bago nag kibit ng balikat. "I don't know. But from the way he
talked from the phone, he sounds agitated on the phone. Tawagan mo na ngayon din, I
think it's an emergency." Pagkasabi noon ay lumabas na ito ng opisina niya.

Umupo siya sa swivel chair at kinuha ang kanyang bag ilalim ng kanyang desk. Nang
nakuha niya ang kanyang phone ay merong ten missed calls from Kuya Frank and a sms
from Kuya Albert.

"Call me ASAP" Yun lang ang nakalagay. Napakunot ang noo niya kaya naman ay
tinawagan niya kaagad ito. Ilang segundo lang ay sinagot na nito ang cellphone,
pero si Kuya Frank ang nabosesan niya.

"Gabrielle! Thank God you called already! Pumunta ka dito sa St. Luke's! Na-admit
si Papa!" Sabi nito sa kanya na ikinabigla niya.

She didn't know what to react. Oh my God... Papa... "W-what h-happened?" Hindi pa
man natapos ang tanong niya ay nag-unahan na ang mga luha sa kanyang pisngi. Just
the thought of losing her father was a nightmare! Hindi niya ata kakayanin pag
nawala ang papa niya.

"I'll explain it to you later. Pumunta ka na kaagad dito." Nang sinabi na nito ang
room ng kanyang papa ay kaagad na itong nagpaalam.

She was shaking from head to toe. Hindi niya alam kung paano siya nakalabas ng
restaurant pero ilang minuto ang lumipas ay namalayan nalang niyang naghahanap na
siya ng parking space sa labas ng hospital.

Oh, how she wished Greg was here. She badly needed his comfort right now. Then she
suddenly realized, one week na pala silang hindi nagsasama ni Greg. Or nakapag-usap
lang man kahit sampung minuto. Both of them were very busy with their work. Minsan
ay inaabutan siya ng hating gabi sa restaurant dahil sa sobrang dami ng mga
costumers. Minsan naman ay hindi na din ito umuuwi ng bahay dahil may kailangan daw
itong asikasuhin sa opisina na importante at baka hindi na ito makakauwi pa.

Ngayon niya lang naramdaman ang pangungulila niya kay Greg. They may be sharing the
same roof but then they were both miles apart from each other. Hindi niya alam kung
ano ang nagpapalayo sa kanila sa isa't isa. Nung araw na umalis na si Geoff
papuntang Switzerland ay nakapag-decide na siyang sabihin kay Greg ang totoong
nararamdaman niya, that she loved him more than anything.

That night when she was about to confess ay umuwi itong lasing. He was so drunk
that he could not even say a word. Hindi niya alam kung bakit ito naglasing pero
napaisip siyang baka nagkayayaan ito sa mga kaibigan nito. She decided to confess
the next day.

The next day ay alas dies na siya ng umaga gumising, Greg already left for work.
That night ay hindi ito umuwi dahil may konting problema daw sa opisina na
kailangan nitong ayusin. The next few days were busy at the resto kaya naman ay
nakalimutan na niya ang kanyang dapat gawin. Up until now.

Tumungo siya sa elevator at pinindot ang floor kung saan ang private room ng papa
niya.

Kinuha niya ang kanyang cellphone at ki-nontak ang number ni Greg. Ilang segundo
lang ay sinagot nito ang tawag niya. "What is it?" Tanong nito sa kanya in a very
clipped tone.

"Uhmm. G-greg." She was trying to control her sob.

"What, Gaby?" He sounded impatient. Ano bang problema nito? Baka na-istorbo mo sa
trabaho.

Biglang tumulo ang mga luha sa kanyang mga mata. "A-are you busy? Pasensya ka na
kung na istorbo kita. I j-just wanted someone to t-talk-"

"Gabrielle, I can't talk right now. I'm in the middle of an important meeting. Just
say what you have to say." She was certain he was itching to press the end button.
Baka nasa kalagitnaan ito ng isang disastrous meeting kaya bad mood.

"N-nothing. Mamaya nalang gabi. Sa bahay ka ba matutulog?" She prayed her voice
didn't betray what she was feeling right now.

Narinig niyang bumuntong hininga ito. "Hindi ko pa alam, I'll just text you. Sige
na, Gabrielle. I have to go." Yun lang at binaba na nito ang tawag. He could really
be impatient sometimes. Pero kahit ano pa man ang ugali ni Greg ay mahal niya parin
ito. She will confess everything to him tonight.

Lumabas na siya sa elevator at hinanap ang private room ng papa niya. When she
finally saw it ay nakita niyang bahagyang nakabukas ang pintuan. She was about to
enter when Kuya Frank's voice suddenly made her still. "Albert, I think kailangan
na nating sabihin kay Gaby. We can't keep it from her forever. Alam mo 'yon."

"Hindi muna sa ngayon, Frank." Maikling sagot ni Kuya Albert. What? What were they
keeping from me?

"Al, Gaby will know. Before it's too late, bago pa man malaman niya sa iba kung ano
na talaga ang nangyayari, we have to be the first one to tell her." Frank sounded
impatient.

"Frank, not now. We still have papa's condition to prioritize. That can wait."
Singit ng boses ni Kuya James.

"For shit's sake! It's on the papers already! Fortaleza's Companies are on the
rocks! Madami nang nagspe-speculate about the company's health and I think Gaby has
the right to-"

Pinutol ni Albert ang sinabi nito. "Kaya nga natin ibinenta kay Greg ang kompanya,
Frank! He will be the only one to save it. Yes, our company is on the rocks for now
but it will change! Frank, our father already sacrificed and invested a lot for
this company and we cannot afford to lose it completely from our family-"

"That's why you all forced Gaby into marrying Greg? Am I right? Kaya niyo pinilit
si Gaby na magpakasal kay Greg dahil hindi niyo kayang ibenta sa iba ang kumpanya,
aside from family." Bago pa man natapos ang sasabihin ni Frank ay binuksan niya ang
pintuan. Nakita niyang wala ang papa niya sa kama.

They were all staring at her with... guilt. Hindi niya alam kung ano ang sasabihin.
Hindi niya alam kung ano ang gagawin. But she sure as hell knew what to think. They
were using her! They were using her for their own good! Just for that damn company!
Kaya naman pala pinilit siya ng sobra dahil ginagamit siya ng mga ito for their own
ego! For that damn company's ego! "Mga walang hiya kayo."
Unang tumayo si Frank. "Gaby, before you react, we will explain everything-"

"YOU USED ME! Ginamit niyo lang ako para diyan sa lintek na kumpanyang iyan! How
could you? My own family using me as a bait for the company's ego. For your own
ego!" Hindi niya nakayanang pigilin ang luhang tumutulo sa kanyang pisngi. Wala din
siyang pakialam kung rinig na rinig ang boses niya sa labas.

Nilapitan siya ng Kuya James niya pero humakbang siya paatras. "Gaby, please.
Listen to us first. It's not what you think it is. Mali ang iniisip mo. Hindi namin
iyon ginawa para sa sarili namin, we did it for you."

"Bullshit! Bullshit! All bullshit! Bakit hindi niyo nalang sinabi sa akin? Why did
you have to keep it from me? Bakit ha?" She was furious. She felt betrayed and
used.

Ang Kuya Albert niya ang sumagot. "Listen, Gaby. We kept it from you to protect
you. We knew you were-"

She smiled bitterly. "Well, of course you're going to say that! I bet you've
rehearsed this most awaited conversation inside your head for a long time! You all
make me sick! Hindi ko alam na kaya niyo pala 'tong gawin sa akin! Your own sister!
You all disgust me!" Yun lang at nagmamadali na siyang lumabas ng kwarto. The room
was suffocating her. The sterile smell made her nauseous. And the thought that her
own family was brewing a plan behind her back all the time made her head and heart
ache.

"Gaby, wait-" Habol ng Kuya Frank niya.

"Tell papa to recover quickly." That was it and she ran as fast as she could until
she was safe inside the four walls of the elevator. She was trembling and hurt.
Namumugto na ang mga mata niya sa kakaiyak simula pa kanina, but what hurts the
most was the thought of her as their bait. They could have just ask for her help.
Hindi naman nila kailangang itago sa kanya ang lahat.

She dialled Greg's phone but it was turned off. Tatawagan niya sana si Maddie but
remembered she was out of the country. She tried to contact her cousin Sheila but
decided otherwise dahil baka busy ito sa studies. She felt lonely, miserable, sick
and hurt. She wanted to talk to her father but she remembered he was the mastermind
of all this. It was like everything was a huge circus and he was the ring master.
She decided to go home and rest for the whole afternoon. Tinawagan niya si Shanna
at sinabihang hindi na siya babalik sa restaurant dahil masama ang pakiramdam niya.
Nang makarating na siya sa bahay ay nagmamadali siyang pumunta sa kwarto. She took
off her clothes except for her undergarments, put on her favourite white pajamas
and went to bed.

She woke up by the sound of her phone ringing. Tiningnan niya ang orasan sa kanyang
bed side table, it was already eight o'clock. Rinig niya din ang malakas na buhos
ng ulan sa labas. Baka si Greg ang tumatawag. Nagmamadali siyang bumangon at kinuha
ang cellphone sa kanyang bag, nang makita niyang si Geoff pala ang tumatawag ay
medyo nadismaya siya. She was expecting too much.

She forced herself to sound happy when she answered his call. "Hi, Geoff! Kamusta
ka na?"

"Hi, Gab! Well, I'm good. Medyo nag-aadjust pa konti dahil sa sobrang lamig pero
it's tolerable. Ikaw? Kamusta ka na?" Good thing he sounded happy.

Tumikhim siya bago nagsalita. "Ayos lang din naman. Medyo masama lang yung
pakiramdam ko ngayon. Anyway, bakit ngayon ka lang tumawag ha? You said you were
going to call me as soon as you arrived there." Ito kasi ang pinakaunang tawag ni
Geoff sa kanya after he left for Switzerland.

"Oh, right. Sorry, Gab. Medyo naging busy kasi ako bigla dito eh. Nagkaroon kasi ng
snowstorm." His voice was apologetic.

She smiled. "Anyway, nag e-enjoy ka ba so far? Met any pretty lady?"

"Gaby! You really have to take a vacation here! The place is majestic! The
churches, the streets, the historic squares... It's just relaxing! It's like
everything in here is a work of art! Oh, and to answer your second question,
well... I've met some but nothing serious."

Biglang kumulog ng malakas na ikinagulat niya. May bagyo ata eh. "Sana nga, Geoff,
makapunta ako diyan. It's been rather... Chaotic in here. I wanted to rest my mind
and body for a while. I'm already thinking of having my vacation somewhere far away
from here." Napabuntong-hininga siya. Siguro nga it's time to take a vacation. To
relax, unwind and think.

"You're not bringing Greg along with you? This place is really romantic , Gab! It
will just be a waste if you came here all alone."

Napaisip siya. "I'm not thinking of going there, Geoff. Baka di kayanin ng katawan
ko yung sobrang lamig, lalong lalo na't malapit nang mag Christmas at magiging
snowy diyan."

"Whoa, so you're really thinking of having a vacation huh? Akala ko nagbibiro ka

lang. Bakit? May naging problem kaba diyan? Are you okay, Gab? Tell me." He asked
her in a worried tone. She can't tell Geoff her problem right now. She didn't want
to spoil his vacation there by venting her problems to him.

"No, everything's fine. Nothing to worry about, Geoff. Anyway, enjoy your stay
there for me, okay? Call me whenever you're not busy." Nang nagpaalam na sila sa
isa't isa ay napatulala siya. She needed a vacation. She'll handle her brothers
when she's ready and emotionally strong. Napapansin niya kasi sa kanyang sarili
lately na mabilis lang siyang mag breakdown. She needed to be strong once she'll
talk with her brothers again.

"You miss him that much, don't you?" Nabigla siya sa boses ni Greg. Napalingon siya
sa pintuan and found out he was there standing. His face was unfathomable. And as
usual, hindi niya alam kung ano ang iniisip nito.

Napangiti siya dito. I miss you so much, not Geoff. "Not really. Greg, I decided to
have a-"

"We have to talk, Gabrielle." Yun lang ang sinabi nito bago tuluyang lumabas sa
kwarto. What the hell was that all about? Galit ba ito? Nalilitong sinundan niya
ito papuntang sala. Nakita niyang may isang brown envelope at isang folder sa
lamesa.

Umupo ito sa isang upuan harap niya. He looked dead serious. Was something amiss?
Maybe sinabihan na ito nila Kuya Frank na nalaman na niya ang tungkol sa usapan ng
mga ito. "Greg-"

"Tell me, love. Ilang buwan na ba ang relasyon niyo ni Geoff?" Biglang tanong nito
sa kanya na ikinabigla niya ng sobra. Sa sobrang lito niya ay hindi siya makapag-
sagot.
He smiled sardonically. "You think hindi ko malalaman ang lihim niyong relasyon?"

"What the hell are you talking about, Greg? Wala kaming lihim na relasyon ni Geoff!
Magkaibigan lang kami!" She could not believe he was accusing her this! Akala pa
man niya ay naiintindihan nito ang pagkakaibigan niya with Geoff.

"Nice try, Gaby, but your time is up! Why don't you just drop that fa�ade of
yours?" His words were like a knife to her. Bawat salita nito ay tila sinasaksak
siya sa sobrang sakit. Namalayan nalang niyang umiiyak na pala siya.

She was struggling to breathe before she tried to talk. Greg was only looking at
her with so much contempt. "What are you talking about, Greg? Wala akong tinatago
sa 'yo! Wala akong alam sa mga pinagsasabi mo-"

"Then say something about these." Kinuha nito ang brown envelope at ibinuhos ang
laman sa lamesa. It contained all of her pictures with Geoff. She was pretty much
sure it was taken the day Geoff was leaving for Switzerland. Hindi niya alam kung
sino ang nagkuha ng mga litrato na iyon at kung paano ito nakapasok sa suite ni
Geoff.

There was a picture that she and Geoff was hugging, when Geoff kissed her, when she
was wiping a tear from her face, when she helped Geoff carrying the luggage, when
they both hugged for the last time before he went inside the car, and when she
waved farewell. Tiningnan niya si Greg. "So nag-assume ka kaagad na meron kaming
relasyon dalawa dahil lang sa mga litrato na ito?"

"Gaby, it's self-explanatory already. Hindi mo naman kailangan itago sa akin eh,
all you had to do was ask." Kinuha nito ang folder at iniabot sa kanya ang dalawang
papel. May inabot din itong ballpen sa kanya.

"A-ano 'to?" Bigla siyang kinabahan.

Sumandal si Greg sa upuan and regarder her closely. "Well, it's almost December
Eight so why don't we just end everything right now-"

Bigla siyang tumayo. "N-no! I will not sign this!" Her eyes were blurred by the
tears. She heard the loud thunder outside. Maybe the storm was a bad omen for her.
"C'mon, Gaby. You don't have to act like you still want to be in this marriage."
She stared at him like he was crazy. How could he say something like that?

Nauubusan na siya ng hininga dahil sa sobrang sikip ng kanyang dibdib. She was
crying really hard and Greg was just right there, sitting like he didn't care at
all. "Of course I care about this marriage! Of course I care about our
relationship-"

"You're a good actress, Gaby, but cut the bullshit already. Just sign the papers."
Putol nito sa sinabi niya. She almost fainted. Hindi ba nito nakikita na nasasaktan
siya sa mga sinasabi at ginagawa nito?

"I will not sign those papers! G-Greg, how could you even think of me cheating on
you? These pictures don't mean a thing! Yes, we hugged! Pero talagang magkaibigan
lang kami! Wala kaming tinatagong relasyon!"

Isinuklay ng kamay nito ang buhok. He looked exasperated. "Gabrielle-"

"I-I love you, Greg. Mahal kita. Hindi pa ba sapat 'yon?" Nakita niyang nanlaki ang
mga mata nito but then in just a few seconds changed into an angry glance. Tumayo
ito at lumayo sa lamesa, palayo sa kanya. Hindi nito sinagot ang tanong niya. Mga
ilang minuto din silang tahimik sa isa't isa, both absorbed in their own thoughts.

Nang hindi na niya matiis ang katahimikan ay nagsalita siya. "D-Did you ever love
me, Greg?" Kahit takot na takot siya sa sagot nito ay kailangan niyang malaman. It
was all or nothing.

Sa pagkakataong iyon ay nilingon siya nito at bumuntong hininga bago sumagot.

"I..." Tinitigan muna nito ang mukha niya with an expression full of promises...
Then his face hardened and his head shook. "No. I never did."

Greg's POV

Napapikit si Greg ng marinig ang hagulgol ni Gaby. "Gabrielle, we made a deal

remember?" He said defensively.

Nakita niyang tumango-tango si Gaby. "I know, and I obviously lost."

He looked at her. Was she just acting? O talagang mahal nga siya nito? The thought
of her and Geoff was just enough to push him on the edge. Narinig niya ang usapan
nito kanina with Geoff. Alam niyang kasalukuyang nasa Switzerland si Geoff pero
nang nalaman niyang nag-uusap ang dalawa ay hindi iyon nakayanan ng pasensya niya,
his anger rose up into the highest peak.

Mga ilang minuto ding nagpatuloy sa pag-iyak si Gaby. He was about to say something
nang bigla nitong kinuha ang ballpen at pinirmahan ang dalawang papel. She signed.
She actually signed.

"Sana hindi mo 'to pagsisisihan, Greg." Yun lang ang sinabi nito at nagmamadali
itong lumabas ng bahay. He was already feeling the panic inside him. It took him a
second to come after her.

"Gaby! Where the hell are you going?" Nang binuksan niya ang pintuan ay nagulat
siyang nakahandusay sa semento si Gaby. She was already soaking wet because of the
rain but what really stunned him was the red spots that was already visible because
of her white pajamas. Siguro sa pagmamadali nito ay nadulas ito bigla.

"Gaby!" Their eyes met in an instant. Nilapitan niya kaagad ito at dahan-dahang
ikinarga.

Sapo-sapo nito ang tiyan. "G-Greg. Help me."

Nananayo ang balahibo niya ng makita ang sariwang dugo na dumadaloy sa binti nito.
"W-Why didn't you tell me?" Mabilis pero maingat niya itong ipinasok sa loob ng
kanyang sasakyan at nagtungo sa pinakamalapit na ospital.

"I didn't know..." Yun lang at nawalan na ito ng malay.

Everything happened so fast for the last hour. Hindi niya alam kung pang ilang
beses na siyang pumasok sa chapel ng ospital. He prayed fervently na sana'y walang
nangyaring masama kay Gaby, o sa anak nila. He was sure it was their child.
Eventhough he doesn't have the proof ay alam niyang anak niya ang nasa sinampupunan
nito.

He asked the doctors and nurses to do everything to save Gaby and the baby. Kulang
nalang ay lumuhod siya sa harap ng mga ito para gawin ang lahat ng kanilang
makakaya. He also called Frank to tell him what happened to Gabrielle, they deserve
to know.

Kasalukuyan siyang nasa labas ng emergency room. Nakaupo siya sa isa sa mga upuan
at nanatiling nakayuko nang bumukas ang pintuan.

"Doc, kamusta na si Gaby at ang anak ko?" He was literally shaking out of
nervousness. Sa buong buhay niya ay ngayon lang siya nakaramdam ng ganitong klaseng
kaba. Pasimple siyang namulsa para itago ang panginginig ng kanyang kamay.

Sinisisi niya ang sarili sa nangyari kay Gaby. Kung hindi dahil sa kagaguhan niya
ay sana wala sa loob ng ospital ngayon si Gaby. Sana hindi napanganib ang buhay
nito at ng magiging anak nila. Pero hindi, he decided to be an ass. Look what
happened to him now? The tables had definitely turned against him.

"Okay na si Gabrielle. She's already in a stable condition." Sagot ng doctor.

Tumikhim ito bago muli nagsalita. "As for the baby, I think you should go and talk
to her." Yun lang at tuluyan na itong umalis.

Huminga muna siya ng malalim bago pumasok sa kwarto. Gaby was in a hospital gown at
nakatali ang mahaba nitong buhok. Nakatayo ito sa may bintana at nakatanaw sa mga
tao sa baba.

"Gaby..." Tawag niya dito. "Kamusta ka na? H-How do you feel?"

"I feel empty." Sagot nito sa kanya in a monotonous tone. She looked at him with
hatred and coldness. Namumugto pa din ang mga mata nito but she was definitely not
close to crying.

"Gab." Ang dami niyang gustong sabihin dito pero hindi niya alam kung saan
magsisimula.

"Kung ang tungkol sa bata ang gusto mong itanong ay wala na siya, Greg." Her voice
was as cold as ice. "She's gone so you can now leave me in peace."

Biglang bumalik sa kanya ang kaba, but their was a mixture of dismay and guilt.
Hindi siya makapagsalita. He should be the one to die, not their baby. If he wasn't
so selfish, maybe their baby will still be alive.
"I already signed the papers, so now we can continue with our separate lives as
strangers. I think you've done enough for me to handle alone." Ngayon ay may isang
luha nakatakas sa mga mata nito.

Nilapitan niya ito but she stepped back. "Gaby... I'm so sorry. I didn't know..."
He was sure that she will never forgive him. Well, kahit ang sarili niya ay hindi
niya mapatawad.

He tried to come close to her pero tinutulak lang siya nito. "Gaby, please.."

"Get away from me, Greg! Umalis ka na!" Nagpupumiglas ito sa hawak niya na tila
ba'y napapaso ito. Sa kabila ng paghihisterya at pagtutol nito ay niyakap niya pa
rin ito. "Gaby, I'm so sorry." Paulit-ulit niyang bulong dito. Seeing Gaby in this
kind of state was enough for him to realize how undeserving he is.

"Bitiwan mo ako! Ayoko na, Greg! Ayoko na..." Ang mahinang pagiyak nito ay nauwi sa
hagulgol. Binitawan niya ito pero hindi siya lumayo.

Mula sa pinto ay pumasok si Frank. "Gaby!"

"Kuya! Paalisin mo na si Greg dito! Please! Ayoko nang makita ang pagmumukha niya!"
Pagmamakaawa nito kay Frank. Knowing how Gabrielle hated him already was enough to
make him weak.

Tumango si Frank at tiningnan siya. "I think it's time for you to leave."

Gusto niyang tumutol pero ayaw niyang makitang umiiyak si Gaby dahil laman sa
kanya. "Gaby, aalis na ako kung iyon lang ang magpapatahan sa iyo. Please, stop
crying." Hindi siya nito pinansin at nagpatuloy lang sa pag-iyak. He tried to hug
her pero itinulak lang siya nito.

Bumuntong hininga siya at nagsimulang humakbang palabas. "Gaby, I really am sorry.

I lost a child too, It's-"

"How sure are you it's yours? Binibintangan mo akong may lihim na relasyon kay
Geoff hindi ba? Now you're saying you lost a child?" Her voice was full of anger.
Hindi niya alam kung ano ang isasagot dito. Bago pa man siya makapagsalita muli ay
naunahan siya nito. "Just leave, Greg, and don't ever come back if you still have
some honor left in you."

He sighed and left. He was never a suicidal peron but right now, he was really
reconsidering it. All his life, he never felt this kind of pain and loneliness. He
always thought of himself as a stong person. Pero sa mga oras na iyon, he didn't
feel strong at all.

Nang marating niya ang kanyang sasakyan ay kaagad siyang pumasok. Everything just
crumbled between him and Gaby. The connection between them was gone faster than a
bullet. He was an idiot for treating Gaby the way he treated. He was a fool. Funny
because he always hated fools for their reckless acts.

Pain and dismay crept inside him like a smoldering flame. Just by thinking what he
did to Gaby and to their baby was enough for him to lose his breath. Buhay ng anak
nila ang naging kapalit ng kagaguhan niya.

If only he could turn back time, babawiin niya talaga ang lahat ng sinabi niya
kanina. He just lost Gaby forever. Yumuko siya at nagulat dahil basang-basa na pala
ang kanyang pisngi, it took him a moment to realize his tears were already falling.
He knew right then and there, that he will never be the same person again.

__________________________________________________

Yes, I know. Masyadong mabilis ang mga pangyayari but it had to be done. VOTE and
COMMENT!!! Gusto kong malaman kung ano ang iniisip niyo tungkol sa chapter na 'to.

Vee xx

*******************************************
[41] Chapter Thirty Eight - First Homecoming
*******************************************
Hey girls! Sorry kung medyo natagalan 'tong update na 'to. Nagkaroon kasi ako ng
writer's block. Totoong blangko ang utak ko for the last few weeks. Siguro na rin
dahil finals na namin at ang daming requirements na daming gawin, but let's not
dwell on that.

Anyway, this chapter is lame. I didn't proofread it and I'm sorry if you won't find
it awesome as the last chapter. Well nevertheless, it's still an update. :D
_______________________________________

Six Years Later...

"Maam? Excuse me, Maam?" Gising sa kanya ng isang babaeng flight stewardess.

Napaupo siya ng maayos at tiningnan ang relong pambisig, it was already three
o'clock pm. "Yes?"

"Please paki-fasten lang po ng seatbelt natin, we will arrive in NAIA shortly."

Magalang na paalala nito at umalis na. She was finally going back to Philippines
after six years. Hindi niya alam kung matutuwa siya o kakabahan sa kanyang
pagdating.

Kung gugustuhin niya ay ayaw na niyang bumalik sa Pilipinas. The country alone made
her remind of her cruel and bitter past. Kung hindi lang dahil sa pagmamakaawa ng
kanyang papa ay sana ay hindi na siya bumalik pa.

Actually, hindi alam ng kahit kanino kung saan siya pumunta. Walang nakakaalam kung
saan siya naglagi for six years. After a week nang nakalabas siya sa ospital ay
kumuha kaagad siya ng ticket at nagdesisyong hindi na babalik pa dito sa Pilipinas.
Nobody knew where she went. Even her brothers and friends didn't have the slightest
clue. She only exchanged emails with Maddie every once a month to let her know that
she was alright and well.

Ilang beses siyang pinilit nitong sabihin kung saan siya pumunta pero hindi siya
nagpaubaya, mas mabuti nang maingat para iwas sa gulo. Ito na din ang naging
tagapagbalita niya tungkol sa kanyang pamilya.

Kay Maddie niya din nalaman na nagkaroon ng stroke ang papa niya at nagmakaawa daw
itong sabihin sa kanya na umuwi na siya sa Pilipinas. Hindi daw nito alam kung
ilang araw na lang ang itatagal nito sa mundo kaya naman ay hangga't kaya pa ay
gusto nitong makausap ang nag-iisang anak na babae.

Ngayon ay nasa loob na siya ng eroplano at ilang minuto na lang ay nasa Pilipinas
na siya. She closed her eyes and muttered a silent prayer. A few minutes past and
they finally arrived. Everyone on board had a wide grin plastered on their faces,
it was obvious that everyone was quite excited to be back in their motherland...
Except her.
Bumuntong hininga siya. Kinuha niya ang kanyang bag at nagmamadaling lumabas sa
eroplano. She wanted to get this over and done with. Pagkatapos na pagkatapos
niyang makausap ang kanyang papa ay kukuha kaagad siya ng ticket pabalik sa
America.

Nang nakuha na niya ang kanyang mga bagahe ay tumungo na siya sa gate ng airport.
The sooner this is done, the better. She fished her cellphone inside her pocket ng
bigla niyang makabangga ang isang babae. "Sorry, Miss." Hinging paumanhin niya
dito. Hindi lang man siya nilingon ng babae dahil nagmamadali ito, tila ma'y
hinahabol. Kumibit nalang siya ng balikat at tuluyan na sanang lalabas ng mapansin
niyang nahulog ng babae ang wallet nito.

Kinuha niya iyon at hinabol ang nagmamadaling babae. "Miss! Sandali! Nahulog mo
yung wallet mo!" Even from behind, she was sure the lady was pregnant. Thank God
huminto na ito sa pagmamadali dahil nakapila na ito sa counter.

"Excuse me, Miss. You dropped your wallet." Sabi niya dito.

She knew she looked like she had seen a ghost when the woman turned around. It was
Kristina!

Natulala din sa kanya si Kristina. Ilang minuto silang hindi nakapagsalita at

nakatulala lang sa isa't isa. Hindi siya makapaniwala't sa dinami-daming tao sa
loob ng airport ay nagkita talaga silang dalawa ni Kristina.

"G-Gaby?" Tawag nito sa pangalan niya. Tumango siya at ngumiti ng bahagya. She
didn't want to be mean. Bagong dating lang siya sa Pilipinas at ayaw niyang may
mamumuo na namang galit sa puso niya.

"Yes. Kamusta ka na, Kristina?" She asked politely. Kinuha nito ang iniabot niyang
wallet at ngumiti.

"I'm good, Gaby. Never been better! Ikaw? Kamusta ka na ba at ang tagal mo ding
nawala?" Tanong nito sa kanya. She didn't want to stand right here and fake small
talks with this woman. Kristina alone was a perfect reminder of her past.

"Okay lang din ako." Matipid na sagot niya. She wanted to leave right now but-
"Gaby, I know we're really not the best of friends, but I feel happy now I know
that you're back. Alam kong medyo awkward tayong dalawa noon dahil kay Greg but I
really do hope we can start over. I believe we started on the wrong foot." Putol
nito sa pag-iisip niya. Whoa! Did she really want to be friends with me?

Bago pa man siya makapagsalita ay naunahan siya nito. "Greg was a jerk for doing
that to you. He surely made a mess of himself."

Nagulat siya sa sinabi nito. "I thought you were on his side?"

"For what he did to you? No way! Mga ilang buwan ko din siyang hinayaan. He
deserved to feel miserable for what he did." Sagot nito sa kanya.

Napakunot ang noo niya. "He felt miserable?" Well, he didn't look miserable when he
wanted me to sign those damn papers!

Tumango-tango ito. "He definitely did! Especially when you just suddenly disappear
and he didn't know where to find you. He was miserable for months to the point he
was almost in jail!"

Nabigla siya sa sinabi nito. Greg was almost in jail? She tried to calm herself. Eh
ano naman ngayon kung malapit itong nakulong? It's not like she cared or anything.
Tumango-tango lang siya sa sinabi nito.

"Nasangkot kasi siya sa isang gulo sa bar. Yung sa The Pyramid? Binugbog niya ng
binugbog yung lalaki hanggang sa dumating yung mga security guards. I didn't know
Greg could be so violent. Alam ko namang may pagka basagulero ito noong high school
but everyone thought he changed when he came back from the States. Old habits die
hard nga naman talaga." Patuloy nito sa pagsasalita.

Greg was at the The Pyramid and went violent? Why was he there on the first place?
Who was he fighting with? Pinilig niya ang kanyang ulo. Wala kanang pakialam sa
kanya, Gaby! Pain and stress is caused by giving a fuck! You were destroyed into
pieces because you gave one!

Napansin ni Kristina ang pag-iba ng mukha ni Gaby kaya naman ay nagpatuloy kaagad
ito. "But everything went fine! Hindi naman nag press charges yung lalaki against
Greg. Kasalanan din naman daw ng lalaki kung ba't nagkaganun si Greg at the first
place."
Hindi niya alam na masyado palang madaldal itong si Kristina. Nevertheless, she was
offering her friendship in spite of what happened. Nginitian niya ito. "It's okay,
Kristina. You don't have to explain everything to me. I can say I couldn't care
less."

Tiningnan niya ang relo at napangiwi dahil malapit nang mag-aalas dose ng tanghali.
She was starting to feel hungry. "Uhh, Kristina. I'm on my way to eat lunch, would
you like to come along?" That came out smoothly.

Nakita niyang ngumiti ng malapad si Kristina habang tumatango. "Sure, Gab. I would
love to."

Kasalukuyan na siyang nasa loob ng taxi papunta sa bahay ni Maddie. Ibinenta na

niya ang kanyang condo noon ng akala niya'y hindi na siya babalik pa dito sa
Pilipinas. Actually, she sell everything she owned. Her condo, car, jewelries, and
of course, her restaurant.

She sighed deeply and close her eyes. Bukas ay makikita na niya muli ang kanyang
ama. She didn't know what to feel or what to expect. There's a part of her who is
really excited to meet her father again, but then there is also a part of her who
is thinking otherwise. It was already six years but the pain is still fresh.

She knew her pride was blocking everything but then it was the only thing that was
left with her. Pinilig niya ang kanyang ulo. Bahala na kung ano man ang mangyari
bukas. Bahala na kung ano ang magiging reaksyon ng kanyang mga kuya pag nakita siya
ng mga ito. She wanted to get this over with already!

"Ma'am? Pwede po ba tayong mag short cut dito sa del Mar street? May banggaan po
kasi sa unahan eh?" Tawag pansin sa kanya ng binatilyong driver.

Tumango siya. "Okay."

It was late when he realized that her former restaurant was located in del Mar
street! Kaya nga ito tinawag na Constance at The Grand del Mar at the first place.
Ilang segundo lang ang lumipas ng nadaanan na niya ang restaurant.
Just like before, it was still crowded with people. Nakita niya ding may mga
renovations na ginawa si Steve to make it more elegant and sophisticated. It looked
grand alright. Tama ang desisyon niyang ibenta ang restaurant kay Steve. He was the
only one whom she knew who could successfully run it.

She leaned on her seat and sighed. She missed her restaurant. She will be a total
hypocrite kung sasabihin niyang hindi siya nangungulila sa pag ma-manage nito. But
she sell it because she had to. If she wanted to start anew, she needed money.

Tandang-tanda niya pa ang huling linggo niya noon sa Pilipinas. She can still
vividly remember what happened to her after seeing Greg for the last time.

"Sabi ng doctor pwede ka na daw lumabas bukas." Balita sa kanya ni Kuya Frank.
Kinausap nito kaagad ang doctor pagkatapos umalis ni Greg.

She was still feeling low. So much has happened within twenty four hours! Hindi
niya alam kung saan ang mas masakit. Was it knowing that your family betrayed you,
or knowing that your husband never really loved you?

Pinikit niya ang kanyang mata at huminga siya ng malalim. Her eyes were already
swollen for crying too much. Hindi na niya alam kung ano ang iisipin sa mga oras na
iyon.

Ilang minuto ding tahimik si Frank sa tabi niya. Akala niya'y umalis na ito pero
bigla itong nagsalita. "Gaby... About the company-"

"That's the last thing I wanted to talk about right now." Singit niya bago pa man
nito matapos ang sasabihin.

Rinig niyang bumuntong-hininga ito. "Gab, I'm sorry about the baby."

Hindi niya ito pinansin. She was too tired to think straight anymore. Gusto na
niyang magpahinga at matulog. "Gusto ko nang magpahinga. You can visit me again
tomorrow." Her voice was as cold as ice and as monotonous as it can ever be.

Biglang dumilat ang kanyang mga mata nang kinuha nito bigla ang kanyang kanang
kamay. "We only did it for you." He kissed the back of her hand and then left.

Kumunot ang noo niya. Was he talking about the company? Biglang sumakit ang sentido
niya.

The next day ay nagmadali siyang umalis sa hospital. She went directly to her condo
unit to pack her things. She also purchased a ticket from a traveling agency bound
for America. Hindi niya naman talaga gustong pumunta sa America but that was what
popped in to her head when the lady asked her where she wanted to go.

She also threw her cellphone. Ayaw niyang may contact sa kahit kanino. Especially
her brothers. Hindi na niya ata kayang marinig pa ang mga sinungaling at katwiran
ng mga ito.

Malaki din ang America kaya alam niyang mahihirapan ang mga kuya niya sa paghahanap
sa kanya. She never planned on coming back. She wanted to forget everything. She
knew she acted and sounded like a complete coward but there was nothing left of her
here. Wala nang naiwan sa kanya para manatili pa siya.

She thought Greg loved her! Akala niya'y mahal din siya nito... But then she
realized, he never promised anything. Wala itong ipinangako sa kanya except the
six-month marriage. The only thing he promised was the divorce. She realized he was
only keeping his word. Siya ang may mali hindi ito.

But then it is part of our everyday lives to commit mistakes. We'll just have to
accept, learn and grow from it.

After a week of prepation for her big move, she flew to America thinking that
she'll never come back.
"Ma'am, andito na ho tayo." Salita ng driver na nagpabalik sa kanya sa kasalukuyan.
They already parked outside Maddie's building. Inabot niya ang bayad at bumaba na.

Her building was still the same as last time she went here. Ang nag-iisang
pagbabago lang ay mukhang newly painted ata ito. Pumasok siya sa building just in
time when Maddison stepped out of the elevator. Busy ito sa tinitingnang folder
kaya naman hindi siya napansin.

She smiled a bit. Well what do you know... Maddie decided to sport the short hair.
Maddie's long glossy hair was already replaced by a pixie cut hairstyle. She looked
even more mature and edgy at the same time.

"I hope I'm not interrupting you, milady, but you look amazingly good with short
hair." Putol niya sa pagbabasa ni Maddie. Nakita niyang nanlaki ang mga mata nito
at bumuka ang bibig bago siya nilingon.

"A-Are you for real?" Mahinang tanong nito sa kanya. She laughed at Maddie's
question. It was so good to see her back.

"Of course! I just wanted to surprise you!" Hinila niya ito into a very tight hug.
Maddie was still looking at her like she was some kind of an exotic plant.

They laughed and giggled all the time while making their way to Maddie's car.

"Gaby, after six long years you came back. You have no idea what I'm feeling right
now. It's like you were risen from the dead or something. It's so... surreal." They
were now inside Maddie's car patungo sa bahay nito.

She wanted to spend her whole entire stay in the Philippines with Maddie. She was
just as excited to be with her again.

"Well, it feels surreal to be back here. Akala ko nga hindi na ako makakatapak pa
sa bansang ito." Sagot niya dito.

Bumuntong-hininga ito bago nagsalita. "So what made you decide to come back?"
"Father's condition remember? He begged me to see him before it was too late. Gusto
ko na ding matapos ang lahat."

"So you're staying here for good? Hindi ka na babalik pa sa kung saan ka man
nagtatago?" Alam niyang nagtatampo ito sa kanya dahil hindi niya parin sinasabi
dito kung saan siya nagtago for six years.

"Maddie, there's nothing left for me here. Wala na dito ang buhay ko. I have to go
back to America after settling some things here." Napamura siya sa kanyang isip.
That completely slipped out of her mouth.

"Aha! Sinasabi ko na nga ba't sa America ka nagtatago eh? Saan ba? New York?
California? Mississippi? Tell me!" She can tell by the way Maddie was talking that
her friend was pretty excited.

Well, there was no use keeping it as a secret anyway. "Chicago. Actually, for the
past six years, kahit saan lang ako napadpad. East, west, even at Canada! Pero sa
Chicago lang ako nagtagal."

"So for the first few years, you were a vagabond?" Curious na tanong nito.

Tumango-tango siya. "In some way, yes, I was. Pero I made new friends there that
were more than willing to adopt me."

May sasabihin pa sana si Maddie nang biglang tumunog ang kanyang cellphone. It was
Jenni calling! She answered it immediately. "Hi, Jenn! Sorry kung hindi kaagad ako
nakapag-text. Kamusta na kayo?"

Humikab muna ito bago sumagot. "It's okay. Bagong gising lang naman din kami dito.
So how was the flight?" Halata nga sa boses nitong bagong gising lang ang kanyang
kaibigan.

Jenni was the very same friend who adopted her when she didn't know where to go.
Nagkakilala sila sa isang caf� shop kung saan siya nagtrabaho at naging costumer
niya ito. When she moved in to her apartment ay nalaman niyang kahati pala nito sa
rent ang pinsan nitong si Precious, or better known as Piey. All of them became
fast friends. She was so thankful to the both of them because they treated her like
their very own sister.
"Ang sakit parin ng pwet ko for sitting more than ten hours, but it was okay. So...
Kamusta na si Gavin? Gising na ba siya?" Nakita niyang tinapunan siya ng tingin ni
Maddie who was obviously listening to her conversation with Jenni.

"He's still asleep. Kagabi kinukulit kami ni Piey na tawagan ka dahil na mi-miss ka
na daw niya. Kailan ka pala babalik? He's been asking that question for more than
twenty times since last night!" Natatawang saad nito sa kanya.

"Well, tell him I miss him too. I still don't, Jenn. Tatapusin ko muna ang dapat
tapusin dito sa Pilipinas then babalik agad ako diyan sa Chicago." Nakita niyang
papasok na sila sa isang subdivision. Napakunot ang noo niya. Did Maddie moved out
from her beloved apartment?

"Okay. Just call regularly so that we won't miss you that much." Mga ilang segundo
ang lumipas nang nagpaalam na ito sa kanya.

When she put her phone back inside her bag ay nilingon niya si Maddie with a
curious look on her face. "What are we doing here?"

Nginitian siya nito before answering. "I moved here two years ago. Ibinenta ko na
yung apartment ko. I think it's high time to have a home of your own when you're
twenty-nine years old."

Doon niya lang napansing merong suot-suot na diamond ring si Maddie. Was she
fucking married already? "Oh my God! You're married!"

Natawa ito sa sinabi niya. "Not married, just engaged."

Bigla siyang namutla sa sinabi nito. She can't invade Maddie's privacy with her
soon-to-be-husband by staying at her house for more than a week. No! She had to
book a hotel and-

"I know what you're thinking, Gab. There's no need to book a hotel! Really! Ang
tagal na nating hindi nagkita at nagkausap ng masinsinan and I wont even let you
out if that's what you're thinking." Putol nito sa pag-iisip niya.

She groaned silently. "Maddison, seriously. I can't invade your privacy with your
loverboy! It's-"
"Tumigil ka nga, Gabrielle. Liam is currently out of the country at hindi pa siya
babalik within the next few days. You can stay as long as you want. I'm pretty much
sure Liam won't mind at all."

Bigla siyang napanganga sa kanyang kaibigan. Maddison hated men! She was a self-
proclaimed manhater! Now she was curious kung anong meron sa Liam na ito at
napaibig ang isang yelo na katulad ni Maddie.

"You didn't mention to me you were engaged, Madd. That's not fair." Kunwaring
nagtatampo na sabi niya dito.

Maddie snorted while trying to park inside the garage of a very modern house.
Maddie lived in this glass palace? It was so modern and sophisticated-looking! She
suddenly felt a pang of envy which she immediately dismissed. "You didn't tell me
where you were hiding for the last six years, Gaby. I think it's just fair."

Napabuntong-hininga siya. "I wasn't ready for a confrontation with my family. I

know sasabihin mo sa kanila where I was the moment I will tell you."

Pinatay nito ang makina ng sasakyan and looked at her. "It's fine, Gab. The
important thing is bumalik ka na and ready to reconcile with them. You obviously
needed time to patch things up after what... happened."

Napalunok siya sa sinabi nito. "Yeah." Yun lang ang tanging nasagot.

Mga ilang segundo din silang tahimik nang binuksan na nito ang pintuan ng sasakyan.
"I'm famished. Pumasok na nga tayo."

Tumango siya and followed Maddie to the front door. Pero bago pa man sila nakapasok
ay may tinanong ito sa kanya na ikinagulat niya ng sobra. She almost dropped her
bag to the floor!

"So how old Gavin is again?"

__________________________________________
I know it's lame. You don't have to say it! Haha. Anyway, comment and vote parin!
Thank you!

Sa mga readers kong sa mobile bumabasa, this story is still a long way from an
ending. I'm not thinking of ending it right away.

*******************************************
[42] Chapter Thirty Nine - A Father's Love
*******************************************
Hello! Sensya kung natagalan to ha? I've been busy for the past few weeks due to my
studies but I'm trying my very best to catch up with you, girls! Anyway, this
chapter is a bit sad. It centers more about Gaby's father and her. This isn't just
a love story you know, it's also about being selfless and about how deep a father's
love can be. I hope I can still live up to your expectations though.

NP: Butterfly fly away by Miley Cyrus

_______________________________________

Kasalukuyan silang kumakain ng agahan ni Maddie sa kusina nito. They talked about
almost everything! Kung anong nangyari sa loob ng anim na taong wala siya sa
Pilipinas, kung ano nang nangyari sa mga sikat na artista noon na wala nang project
ngayon, tungkol sa gobyerno ng Pilipinas, tungkol sa textile business nitong nag
branch out na sa other countries, sa kung ano ang nangyari sa kanya for the last
six years, at kung paano nito nakilala ang fianc� nitong si Liam.

"Remember Haylie? Haylie Fuentes? Yung bida sa Velvet Rose na katambalan ni

Laurence Dixon? Yung maputi na chinita?" Tanong nito sa kanya habang hinihiwa ang
Frankfurt.

Tumango siya. "Yeah, what about her?"

"She died three years ago. Binangga siya ng asawa nitong si Matthew Torres sa may
bandang Edsa. Nagmistulang car chase galing sa isang pelikula ang nangyari sa
kanila that night. Nalaman kasi ni Matthew na may tinatagong relasyon pala si
Laurence at Haylie, kaya ayun... He ended her life." Bumuntong-hininga ito bago
uminom ng tubig.

Napahinto siya sa pag kain. "Even if nalaman niyang may relasyon pala yung dalawa.
That doesn't give him the right to take someone's life. Kawawa naman yung babae."
"I know right. Buti naman at nakulong din yung si Matthew. Sayang pa naman. He's
really handsome to be a murderer."

Napailing siya. "Aanhin mo naman ang kagwapuhan kung mamamatay tao? Besides, you
have your own fianc�. Tell me how your love story started! Sige na." Pilit niya
dito. Kagabi pa niya ito kinukulit na sabihin sa kanya kung saan at paano nag
simula ang kwentong pag-ibig nito pero palagi nitong iniiwasan ang topic.

Napangiti si Maddie habang iniinom ang kape. "You'll never stop asking about that,
will you?"

"Nope. I can be very persuasive whenever I want to, Madd. Try me." Gusto niyang
malaman kung paano napa-ibig ni Liam ang isang babaeng dakilang manhater. Ever
since na naging magkaibigan silang dalawa ni Maddie ay never niya itong nakitang
nakipag-date o may karelasyon. Tinanong niya ito noon kung bakit pero nginitian
lang siya nito sabay sabing, "I hate men and anything that goes along with them."

Now she was really intrigued about this Liam at kung paano nito napatunaw ang isang
yelo na katulad ni Maddie.

"To make a long story very short... He was brave enough to destroy the walls I
built surrounding me. He won the prize." Nakangiti itong lumingon sa kanya.

Biglang tumunog ang kanyang cellphone sa loob ng kanyang bag bago pa man siya
makapagsalita. "One day you're gonna tell me the whole story no matter how long it
is." She grabbed her phone and answered it.

"Hello?" Sagot niya without looking at the caller id.

"Mommy!!!" Bati sa kanya ng kanyang anak sa kabilang linya.

She had to control her sob when she heard her son's voice. Kahit dalawang araw pa
lang silang hindi nagkikita ay namimiss na niya ito. "Baby, how are you? Do you
miss mommy na?"

Rinig niyang bigla itong humagulgol sa kabilang linya. "M-Mommy... M-Miss na kita.
C-Come back h-home na."
Napangiti siya sa sinabi nito. "I will, baby, as soon as mommy is done here. Okay?"

"But Tita Piey said you will be there for more than a week!! D-Don't you miss me?"
Muntik siyang napahikbi sa tanong nito. Oh, how she missed Gavin! Ito nalang mismo
ang nagpapasaya sa kanya. Ang nagbibigay lakas sa kanya.

"Oh, baby. Mommy misses you so much... Be a good boy kina Tita Jenni and Tita Piey
alright?" Rinig niyang humagulgol parin ito. If only she could hug Gavin right now.

Suminghot muna ito bago sumagot. "But I want to see you, Mommy!!! Please let me go
there... Pretty please, Mommy? I promise I'll be a good boy."

"You can see me without coming here, honey. Just tell Tita Piey or Tita Jenni to
skype and you'll see me with a push of a button." Napangiti siya ng rinig niyang
tinawag nito si Piey.

"Tita! Tita! I can see mommy daw! Yehey!" Sigaw ni Gavin kay Piey. Nakita niyang
matiim siyang tinitingnan ni Maddie na patuloy lang sa pagsubo.

"Alright, alright. We'll see her, babes." Natatawang sagot ni Piey kay Gavin.

"So kamusta ka na diyan? Kanina pa kami-"

Biglang nawala sa kabilang linya si Piey ng biglang hinablot ni Gavin ang

cellphone. "Tita Piey! It's my turn to talk to mommy! Wait for your turn!" Rinig
niyang tumawa ng malakas si Piey sa tabi ni Gavin.

"Mommy!!!-"

"You say sorry to Tita Piey, Gavin. You do not shout to people just because you
can." Sabi niya dito in a stern voice. Rinig niyang humingi naman ito ng tawad kay
Piey at muli siyang kinausap.

They've talked for more than half an hour pero hindi parin silang dalawa nagsasawa
sa isa't isa. Natapos nalang kumain ng agahan si Maddie at sumenyas sa kanyang
hihintayin lang siya nito sa sala. Talking with Gavin will always be her stress-
reliever. Gavin was her life right now at wala nang iba. She will do everything to
protect her only son even if it means risking her life.

Nang nagpaalam na si Gavin dahil manunuod daw muna ito ng SpongeBob ay hinayaan
nalang niya ito. Hey! She was also a Spongebob fanatic on her childhood days!

"I love you, Mommy! See you soon!"

Napangiti siya. "I love you too, baby. Be a good boy ha? Wag matigas ang ulo kina
Tita or there will be no pasalubong for you."

"I will be good, mom. Cross my heart!" Yun lang at ibinigay na nito kay Piey ang
cellphone.

"Jeez! Akala ko hindi na ibibigay sakin ni Gavin ang cellphone. Ang sama ng tingin
sakin kanina nung kinuha ko sa kanya." Natatawang pahayag sa kanya ni Piey.

Napangiti siya. "I miss him, Piey. Sana matapos na kaagad 'tong pakay ko dito para
makauwi na ako diyan."

Rinig niyang tumikhim muna si Piey bago nagsalita. "Uhh, Gab. I have to tell you
something."

Bigla siyang kinabahan. "What is it?"

"I'd be coming over there in the Philippines within this month. Kinuha akong model
ng isang clothing line and they will be having a photoshoot by this month."

"Well, that's great for you, Piey! Andyan pa naman si Jenni hindi ba?" Akala niya
kung ano.

"Yeah, she'll be staying here with Gavin. Hindi pa naman ako tinatawag ng agency
kung kailan so I'll just call you when it is." Napangiti siya ng wala sa oras nang
marinig niyang kumakanta si Gavin sa background.
"Okay, Piey. Anyway, I have to go! Ingat kayo diyan ha?" Nang nagpaalam na sila sa
isa't isa ay kinuha na niya ang kanyang bag at tinungo ang sala.

Maddie was sitting on the sofa reading something from a folder. Maddie looked
really sophisticated with her new pixie hair style. "When are you going to tell
Greg?"

Napahinto siya sa sinabi nito. "What do you mean?"

Maddie closed the folder and put it aside. Tiningnan siya nito with a serious look.
"When are you going to tell Greg about your son?"

Nanlamig ang buong katawan niya. "There is no really need to tell him anything
about my son, Madd. Ang alam niya'y patay na si Gavin and I don't have any plans
to-"

"Gab, you can't do that. Greg has the right to know."

Napakunot ang noo niya. Remembering very well that ungrateful night at their house.
Remembering very well how Greg accused her of having a hidden relationship with
Geoff. "Are you kidding me, Madd? Wala siyang karapatan pag dating sa anak ko! He
accused me of having a relationship with Geoff even if I confessed about my
feelings for him! He declined me! Rejected what I had to offer!"

Tumayo ito with an worried look on her face. "But Gab, alam kong pinagsisihan niya
'yon. I was one of the witnesses about his suffering when you went away."

"Well, I suffered too, Madd! I suffered a thousand times more than he did! I was
the one who suffered during my first few months in the States! I suffered where to
sleep and stay, where to find money for food, where to find a job to support
myself. Hindi nangalahati ang pagdurusang naranasan ko sa kung ano man ang
naranasan ni Greg nang pinanganak ko si Gavin! I hated the pain, Madd. It was
unbearable! I didn't use anesthesia because it was expensive so I had to give birth
without it!" Napaupo siya sa sofa nang matandaan ang alaalang iyon.

Whenever she thought about that event ay hindi niya maiwasang maawa sa sarili. She
lost 50 pounds because she didn't have money to buy food. No one would hire a
pregnant woman for a job who looked like a zombie.
But of course, she kept reminding herself that she was the one who decided this. No
one forced her to go to the States but herself. She accepted her fate.

Nilapitan siya ni Madd. "Oh, Gab. I wish I was there to help you. Diba ibinenta mo
naman ang lahat ng ari-arian mo dito sa Pilipinas? What happened to it?"

She remembered perfectly well how she lost it. It was a cloudy night and the skies
looked ready to swallow the whole earth. She was walking down a street looking for
a place to stay ng may biglang humila sa kanya papunta sa isang madilim na
eskinita. She wanted to take a peek on his face pero masyadong madilim and she She
tried to shout, kick, and punch the guy with all her strength ng bigla nitong
tinutok sa kanya ang isang baril.

"Give me your money, sweetie, and no one's going to get hurt." What is it with her
na palagi siyang biktima ng mga hold-upper? May nakalagay ba sa noo niyang
nagsasabing she was a perfect victim?

She suddenly remembered the first night she met Greg. He was the one who saved her
from the hold-upper. She also remembered Greg saving her from the rapist Bruce. He
looked ready to kill when he saw her lying on the ground motionless. He was always
there whenever she needed him. But she knew that Greg wasn't there to save her now.
He was miles away.

"Are you deaf?! Give me your money or I'll put a pretty little hole in that head of
yours!" Nanginig siya sa sinabi nito. With trembling fingers ay kinuha niya ang
kanyang wallet sa loob ng kanyang bag.

"Faster bitch. I'm not a patient man." Nang ibinigay na niya ang wallet dito ay may
bigla itong kinuhang towel sa loob ng jacket nito at itinabon sa kanyang ilong at
bibig. I can't breathe! The last thing she remembered was a loud thud on the
ground, a loud thunder, and someone running.

Pagkatapos niyang ibahagi dito ang nangyari ay niyakap kaagad siya ni Maddie.
"Gaby..."

She smiled. "It was alright, Maddie. That incident made me tougher and braver than
I ever was."
"Good thing that bastard didn't do anything to you." She looked at her with a
motherly concern that made her smile widened.

"It's fine. I've learned." Oh yes! She learned a lot over the past six years. She
was a whole new Gabrielle.

"But Gab... Greg has to know."Singit ni Maddie na ikinabuntong-hininga niya na

kasing lalim ng Atlantic Ocean.

"It'll be my problem then, Maddie. Let's cross the bridge once we get there. Right
now I want to see my old man." Oh but she knew better! She'll do everything to keep
Gavin and Greg away from each other. Hinding-hindi niya ipaparanas kay Gavin ang
rejection na naramdaman niya kay Greg noon. It was too unbearable! Gavin is the
only one left who gave her courage and strength to go on her everyday life. And
knowing Greg... He'll probably destroy her son, just like what he did to her.

"Here we are." Sabi sa kanya ni Maddie nang hininto na nito ang sasakyan harap ng
kanilang bahay. She was feeling giddy and a bit nervous. It was going to be like a
grand reunion with her brothers and of course her father.

"Are you okay?" Tanong sa kanya ni Maddison nang hindi siya sumunod dito papasok sa
kanilang gate. Anim na taon din siyang hindi nakapasok sa bahay na iyon. It had so
many bittersweet memories surrounding it.

Tumango siya at ngumiti. "I'm fine."

When they were at the garden ay hinila niya ang braso ni Maddie, making her friend
turn to her with confusion. "Madd, about Gavin..."

Bumuntong-hininga ito. Knowing what she wanted to tell. "I know, Gab. I will not
utter a single word about your son."

She smiled genuinely at her friend. "Thanks." Maddie replied with a smile and then
grabbed her arm.
Kinakabahan siya. Ilang taon din niyang hindi nakita ang mga kapatid niya, lalong-
lalo na ang kanyang ama. Hindi niya alam kung anong klaseng salubong ang ibibigay
ng mga ito once they will see her. She never told them that she will arrive. Walang
nakakaalam ng pagbabalik niya. She wanted to keep a very low profile while she was
here para iwas sa gulo at eskandalo.

Nang nakapasok na sila sa mansion ay biglang nangunot ang noo niya. The place
seemed... bare. Wala na ang mga porcelain vases na binili ng kanyang ina noon that
were placed near the staircase. Wala na din ang mga mamahaling sofa na pina-export
pa ng ama niya galing Europa. The antiques were all gone leaving nothing but dust.
And their big chandelier that graced their house was missing from the ceiling.

Ang mamahaling sofa ay pinalitan ng isang mas mumurahing klase. The paintings that
were hanging on the walls were all gone as well. Napansin niya ding nawala na ang
piano tabi ng sala. She remembered how her Kuya James loved it nang ibinigay ito sa
kanya ng kanyang mga magulang on his 16th Birthday. Every Saturday after meals, he
would play for all of us.

Even their big flatscreen TV was replaced by a smaller one. It's like everything
was replaced, missing, and gone. Everything looked weird. She had known this place
ever since she started walking and knowing that everything was gone made her heart
sink. What happened here?

Siguro ay nahalata ni Maddie ang kanyang ekspresyon ay bigla siyang kinausap nito.
"Your brother's will explain it to you."

She looked at Maddie and for the first time saw regret in her eyes. "W-What... W-
Where are all the stuff?"

Bumuntong-hininga ito. "I'm not at the right position to be the one telling you,
Gab."

And out of the corner of her eyes ay nakita niyang nakatayo si Kuya Albert sa likod
ni Maddie, carrying a little girl on his right arm. He looked like he'd seen a
ghost! Mga ilang segundo din silang nagtitigan sa isa't isa. She was amazed by how
he changed! He looked even more mature and authoritative. He was now wearing a
goatee and his hair is a few inch longer than how it used to be.

"Daddy, who is she?" Tanong ng batang babae na dala-dala nito. She smiled at the
little girl who returned it back to her with a wave. Anak ba ito ng Kuya niya? Did
he finally marry someone when she was gone missing?
Unang nakabawi ang Kuya niya at tumikhim bago tiningnan ang batang babae. "Honey,
she's your aunt."

Nakita niyang biglang lumapad ang ngiti ng bata. "Really? She's Tita Gabrielle?
She's back from vacation?"

Bigla siyang napangiti wala sa oras dahil sa tanong nito. So they said to the
little girl she was just having a vacation? Touch�. Nilapitan niya ito and smiled
sweetly at the girl. "Yes, dear. Your Tita is back from a very long vacation."

Nakita niyang tumingin muna ito sa kanyang Kuya, asking for his permission. Nang
tumango ang kanyang kuya ay bigla siyang niyakap sa leeg ng bata, making her
stumble a couple of steps back. "Tita!!! Saan ka ba nagbakasyon? Meron ba akong
pasalubong?" Excited na tanong sa kanya ng kanyang pamangkin.

Oh, she was so sweet like honey. Bigla tuloy siyang nangulila kay Gavin. She
pinched her tiny little nose slighty and laughed. "I will give it if I knew you
were being a good girl while I'm gone."

Biglang lumapad ang ngiti nito, showing her a few set of teeth. "I'm a good girl!
Right, Daddy?"

Nakita niyang kanina pa pala siya tinitingnan ng kanyang kuya. Like he was afraid
to lose the sight of her pag pumikit ito. His attention went to his daughter and
then smiled. "Constance, why don't you let Tita Gabrielle rest first? You have
plenty of time to talk to her later."

May kung anong emosyon na biglang bumangon sa kanya ng marinig niya ang pangalan ng
kanyang ina. She was so overwhelmed to know that her brother named his first
daughter from their mother.

Bumaba ito sa pagpapakarga and went directly to her father, tugging at his pants.
"But I'm a good girl right? Mas mabait ako kay Ashleen diba?"

Tumawa ang kanyang kuya while patting his daughter. "Connie, you and Ashleen are
both good girls. Now why don't you go and find her? Kanina ka pa niya hinahanap."
"I'll help you find her, Con, and then we'll eat vanilla ice cream! How's that
sound?" Biglang salita ni Maddie sa kanyang likuran. Nakita niyang tumango-tango si
Connie with a wide sheepish grin on her face.

"Don't forget to drink lots of water!" She reminded without thinking about what she
said. It was her favourite tag line pag kumakain ng matamis si Gavin. Maybe it just
came out naturally to her now.

Nang wala na si Connie at Maddison ay biglang tumahimik ang buong bahay. It was
like it was only him and her inside the big house. It also felt weird dahil matagal
na silang hindi nagkikita ng Kuya Albert niya and among their siblings, both of
them weren't the close ones. Hindi niya alam kung paano simula nang konbersasyon
and she was starting feel awkward again. She looked everywhere aside from him.
Albert was known for being really awkward.

"I don't even know where to start." Basag nito sa katahimikan.

She regarded him closely and for the first time recognized his resemblance with
their father. They had the same nose, lips, thick eyebrows, jawline, height, and
built. Ang pisikal na katangiang nakuha lang nito galing sa kanilang ina ay ang
mata at wavy na buhok nito. "I don't even know where to begin." Balik niya dito.

Again there was silence. "So how is he feeling today?"

Bumuntong-hininga ito. "He had worse days." Umupo ito sa sofa and directed her to
sit with him.

"W-What's happening to him, Kuya? Why is he suffering like this?" She was trying
very hard not to sob. Kahit masyadong masakit ang ginawa nito sa kanya noon ay
hindi parin mapawi ang pagmamahal na nararamdaman niya para sa kanyang ama.

"Prostate cancer, Gaby. He has prostate cancer." Biglang nanlumo ang kanyang buong
katawan sa nalaman. Why him?

Ilang minuto din siyang hindi nakapagsalita. Natatakot siyang baka biglang pumiyok
ang kanyang boses at patuloy na humagulgol sa pag-iyak. "M-Matagal na ba siyang
may... K-Kailan lang nagsimula ang..." Hindi niya matapos-tapos ang sasabihin.
Malungkot siyang tiningnan ng kanyang kapatid. He looked so sad and regretful that
she almost hugged him. "Remember when you had your accident, Gaby? Yung nabangga
ang sasakyan mo dahil sa gang na biglang tumalon sa harap ng sasakyan mo?"

Napakunot ang noo niyang tumango. "Natatandaan mo bang hindi siya sumipot sa iyo
gabing iyon?"

Kunot-noo parin siyang tumango dito. "That's when we also knew about his
condition." Dugtong nito sa kanya.

She remembered clearly how she reacted when he called. Sabi nito'y hindi ito
makakapunta dahil may biglaan itong meeting.

"Yes?" Malamig na sagot niya.

"Anak, kamusta ka na? Okay ba ang pakiramdam mo?" Nag-aalalang tanong nito. Good
thing he didn't want to start another war.

"I'm fine." Maikling sagot niya. Does she have to explain everything to the old
man? No.

Matagal ito bago nakasagot. "Mabuti naman, Hija. Pasensya kana kung hindi ako
makakapunta diyan. Meron kasi biglaang meeting-"

"It's alright, pa. I know how important your meeting is rather than to see your own
daughter in the hospital." She couldn't hide the bitterness in her voice. Kaninang
umaga pa niya tinatago ang pait na nararamdaman para dito. Now is the best time to
spit it out.

He sighed bago sumagot. "Anak, hindi naman sa-"

"I have to go, pa. Sumasakit na ang ulo ko. Call me next time." At ibinaba na niya
ang tawag. She turned off her cellphone and put it back in the table.

Biglang nanikip ang dibdib niya sa kanyang natandaan. She didn't want to speak.
Alam niyang bibigay siya once she utters a single word. "Natatandaan mo din ba
noong gabing inimbita mo kami sa 4th monthsary niyong dalawa ni Greg? Binawalan
namin siya ni James na pumunta dahil buong umaga siyang matamlay. But he insisted."

Nang hindi siya nagsalita ay nagpatuloy ito. "Nang umuwi kami ay biglang inatake si
papa ng ubo. We were so scared for his health that night dahil hindi siya tumigil
sa pag-ubo. Good thing we have James as a doctor."
"Pa, alam ko nang magluto kahit noon pa man. Hindi niyo lang napapansin kasi
masyado kayong busy sa trabaho."

May sasabihin pa sana ito ng bigla itong inatake ng ubo. Napakunot ang noo niya
habang hinimas-himas ang likod nito. "Pa, are you alright?" Kukuha sana siya ng
tubig sa kusina ng bigla siyang inabutan niyon ni Greg.

"Heto, pa." Pinainom niya iyon sa kanyang papa at tiningnan ang kanyang Kuya
Albert. He looked at their father with concern. Nakita niya ding may ibinubulong si
Kuya James kay Kuya Frank na nagpakunot sa noo ng huli. Was something going on?

Biglang lumapit si Kuya Albert sa kanila. "Gabrielle, I think its best if we go

home already. Napapagod na si papa at kailangan na niyang magpahinga."

Lalong kumunot ang noo niya. "Are you hiding something from me?" Prangkang tanong
niya dito na nagpatahimik ng lahat.

Tiningnan siya nito straight in the eyes with a blank expression. "Hide something
like what?"

Kumibit siya ng balikat. "I don't know. You tell me. From the way I see it you
are-"

"I'm fine, Gabrielle. Talagang napagod lang ako ngayon dahil sunud-sunod ang
meeting kanina sa opisina." He stood and walked straight to her. He placed his
hands in her shoulder and smiled at her. "You are blessed to have a loving
husband." Tango nito kay Greg na nasa kanilang likuran at niyakap siya. Hindi niya
alam pero parang nanghihina ata ang papa niya. May sakit kaya ito? "Pa, may sakit
ka ba?" Di niya mapigilang tanong dito.

Ngumiti ito sa kanya bago siya pinakawalan. "Sakit? Kailan ba ako nagkaroon ng
sakit? No, Gaby. I'm fine. Nabilaukan lang ako kanina at napagod lang ako dahil sa
mga sunud-sunod na meetings."

Ngumiti siya. Akala niya kung ano na ang nangyayari sa kanyang papa. Okay lang
naman pala.

"We had him checked the following day. Doon namin nalamang may prostate cancer si
Papa courtesy of a biopsy." Tinabunan niya ang kanyang bibig to keep herself from
crying. Masyado nang masakit ang kanyang lalamunan para magsalita. Even her eyes
were burning from pain.

Mga ilang minuto din itong tahimik sa tabi niya. Akala niya'y wala na itong
sasabihin pero ang sumunod na tanong nito ang bumigay sa kanya. "Do you also
remember why we were late picking you up on your wedding day?"

Hindi na siya tumango. She already knew what he was going to say. Nang umalis sina
Vannie at ang photographers ng hindi man lang nakapagpapicture kasama ang kanyang
ama at kuya. She remembered telling her they will arrive early for the shoot, pero
umalis nalang ang mga photographers ay hindi parin sila dumating.
"Sorry kung medyo na late kami, sis. Sayang hindi tayo nakapag-picture. May-y-May
dinaanan pa kasi kami saglit ni daddy." At tiningnan nito si papa na tahimik parin.
Tiningnan niya ang kanyang papa na nakatingin sa bintana. "Pa? Okay lang ba kayo?"

Nagagalit parin siya sa dito dahil ito ang mastermind ng lahat ng nangyayari pero
the question just came out before she could stop herself. She didn't want to act
like she cared. Ito ang nagplano ng lahat. So ano naman ngayon kung tahimik si
papa? Good thing at mautak siya dahil napa-oo niya si Greg na six months lang ang
effectiveness ng kasal nila.

Ngumiti ito. "I'm fine, hija. I just can't believe that my princess is going to get
married."

"Well, you should have since you started all this farce." Malamig na sagot niya.
She saw her father flinched after her sentence.

"Gaby! Maraming iniisip si daddy ngayon. Try to be considerate." Nakasimangot na

sabi ng Kuya Albert sa kanya at tinanong nito si Papa kung okay lang ba ito.

What the hell? Try to be considerate?! CONSIDERATE?! I just agreed to get married
with a total stranger para tumahimik na ang papa ngayon I have to TRY to be
CONSIDERATE?! Binalewala nalang niya ang kanyang kuya.

She couldn't keep her cries anymore. Napahagulgol siya sa kanyang natandaan. She
was a bad daughter! A selfish one! She only cared about herself and no one elses!
Not even her father. "Nanggaling kami sa hospital noon. He had his CT scan schedule
that morning. He wanted to move it to the next day dahil nga kasal mo noong araw na
iyon at ayaw niyang mahuli but he had to take the procedure. He was already
starting to become weak and thin." Patuloy ng kanyang kuya.

She was still crying very hard nang biglang lumapit ang kanyang kuya sa kanya at
niyakap siya ng mahigpit. She clinged to him because she needed his strength. She
didn't give a damn about feeling awkward because the feeling she felt that very
moment was very heavy and sad.

Mga ilang minuto din silang nasa ganoong posisyon hanggang sa huminahon na siya ng
bigla niyang narinig ang boses ng kanyang Kuya Frank galing sa garden. He was
talking to someone. "They're here." Bulong sa kanya ni Albert.

She dried her eyes and compossed herself. She just wished she looked presentable
enough. Mga ilang segundo lang ang lumipas ay pumasok sa sala ang kanyang Kuya
Frank kasabay ng isang babae.

Just like any other sister would do ay pinagmasdan niya kaagad ang kasama nitong
babae. She wasn't tall. She was pretty much sure nasa may bandang balikat lang niya
ang babae. She had long curly hair that reached her waist and very huge brown eyes.
Overall she was a very pretty lady. The woman looked at her with warmth and then
smiled.

She smiled back to her and then shifted her gaze to her brother who was literally
gaping at her. He looked very much the same except for his hair which is in a
cleaner cut and he wasn't wearing one of his favourite black t-shirts along with
his worn-out sneakers. She stood up and went to him.

Nakanganga parin ito sa kanya. He looked so amazed that it slowly made her smile.
"Do I look prettier the last time you saw me?" Tanong niya dito.

Ilang segundo din siyang tinitigan nito from head to toe. "You look... just like my
little sister." He hugged her so suddenly that she almost stumbled forward.

She hugged him back and was about to ask a question regarding the girl next to him
ng may biglang nagsalita mula sa second floor ng kanilang bahay. "Gising na po si
Sir Miguel." Balita sa kanila ng babaeng nakasuot ng nursing uniform at bumalik
kaagad sa kwarto ng kanyang ama.

"I want to see him." She never thought she'd wanted to see her father this much.
It's like she can't wait a single more minute to pass by without seeing her
father's face.

Agad siyang pumanhik sa ikalawang palapag ng kanilang bahay at akmang papasok sa

kwarto ng kanyang ama ng biglang lumabas ang nurse nito. "Ma'am, kung pwede lang
po, hindi natin pwedeng bughatin si Sir." Paalala nito sa kanya. Tumango siya at
walang pagdadalawang isip ay pumasok.

She thought the wind knocked out from her when she saw her father's condition. He
aged 30 years the last time she saw him. Namayat ito at mukhang hindi na makalakad.
She covered her mouth with both of her hands. This is what she did to him! This is
what her selfishness did to her father!

"I'll give you five minutes with him, Ma'am." Bulong sa kanya ng nurse.

Napailing kaagad siya. "No, I want to be with him longer."

Napabuntong-hininga ito. "Ok. Ten minutes maximum." Yun lang at lumabas na ito ng
silid.
"A-Albert?" Bulong ng kanyang ama into a hoarse whisper. He was squinting his eyes
to her while trying to hold out his hand. "Albert? Dumating na ba si Gabrielle?"
She had to lean forward to understand what he said. Nang malaman kung ano ang
tanong nito ay napaluha siya. She cried to herself silently before reaching out his
father's hands.

"I'm here, papa. I'm here now and I won't leave you ever again." Bulong niya dito.
Pinisil ng papa niya ang kanyang kamay habang tinitingnan siya.

"A-Anak." Niyakap niya ang kanyang papa. She will make up for the lost time.
Gagawin niya ang lahat para manatili sa tabi nito.

"Pa, I'm so sorry for failing you. I'm so sorry for being so selfish and for the
mistakes I-" Hindi niya natapos ang sasabihin dahil ngumiti ang kanyang papa sa
kanya.

"Now, now, Gabrielle. We are all programmed in this world to make mistakes. It's
just by how we deal with it that makes us different among others. We are all unique
in how we deal with them. Just as long as you have here." Turo nito sa kanyang noo.

"And most especially, here." Turo nito sa kanyang puso.

She hugged him again and wanted to spend the rest of her days with his embrace. She
missed this with him. They were always so close when her mother was still alive.
She wanted to relive those moments and make the most of what time she had left with
her father.

"Papa, you get well, okay? I promise I'll stay by your side if that's what you
want. I'll be here when you need me and I'll do everything to help you feel well."
Hinawakan niya ng mahigpit ang kamay nito.

Ngumiti ito sa kanya. "I said those very same words to your mother when she was
ill. It brought me hope and joy everytime I saw her smile."

Nag-unahan ang mga luha sa kanyang pisngi. "I love you, Pa."
Pinunas ng kamay nito ang mga luhang umaagos galing sa kanyang mga mata. "If you
do, then I want to see you smile. Not see you cry." She smiled and looked at him
tenderly.

He smiled with warmth. "There you go." Nataranta siya ng bigla itong pumikit. Dali-
dali niyang tinawag ang nurse na kaagad namang pumasok.

"Nagpapahinga lang po siya, Ma'am. After a few hours ay gigising ulit ito para
kumain." Bahagi sa kanya ng nurse. Napaluwang ang hininga niya. Akala niya'y kung
ano nang nangyari sa kanyang ama.

"Bumalik nalang po kayo mamayang tanghali." Tumango siya at nagpasalamat sa babae.

Lumabas siya sa silid feeling a bit contented and happy despite of everything.

She felt like a renewed human after having that conversation with her father. She
will definitely make up for the lost time. She will bring back the closeness she
had once with her father. If it's the last thing she'll ever do.

____________________________________

I know all of you are expecting to hear from Greg but putting him in this chapter
will just destroy the plot. I would also like to dedicate this chapter to my
dearest best friend, Paul Marc Soriano, who died last March 2, 2013 because of a
vehicular accident. It's weird because he just celebrated his 19th birthday last
February 27th, and then just a few days later, he's gone. Vanished into thin air
just like that. This is the reason why I lacked any motivation to write. He was a
perfect gentleman and the kind of guy you will surely trust. So long, Paui! I love
you with all my heart.

Sorry for the drama. I just couldn't help it.

*******************************************
[43] Chapter Forty - The Fashion Show
*******************************************
Chapter 40
Greg's POV

He kissed her senseless with intense passion the minute she touched his chest. He
caressed her from the spine down to her back that made her moan at the back of her
throat. Lumakbay ang mga kamay nito galing sa kanyang dibdib papunta sa kanyang
leeg. She encircled her arms there and pulled him more forcefully to her so he can
deepen the kiss, which he eventually did.

Kinarga niya ito and carried her to the bedroom. He layed her gently on the sheets
and was about to stand ng hinila nito ang necktie niya. "Not so fast, loverboy."
She smiled seductively to him and then pulled him down to kiss her. Mabilis nitong
hinubad ang suot na dress, leaving nothing on but her skimpy panties.

He was beyond caring anymore. He needed to find release. Needed to find redemption.
He teared his lips from hers and travelled it down to her neck, just below her
ears. He bit her earlobe and nibbled it gently causing her to moan out load.

She was already grinding her lips up to him, silently saying that she was ready. He
secretly smiled and continued on kissing her neck down to the two mounds that were
aching to be touched. He squeezed one mound gently in his palms while whispering
dark sensual promises to her.

She arched her back when he suckled one of the tips. Rinig niya ang paulit-ulit na
ungol at daing nito sa kanyang pangalan. He can already feel the heat between her
thighs that were dying to be touched. He knew perfectly well that she planned on
seducing him to bed. While they were on the party ay kanina pa siya nito
tinatapunan ng tingin, and then she would smile coyly at him pag nagtama ang
kanilang paningin.

He started his way down to her navel ng biglang pumasok ang mukha ng babaeng
matagal na niyang dapat kinalimutan. No, no! Not again. He can still fully remember
the way her body quivered beneath his touch; the way how she seductively moan with
pleasure every time they made love; the sweet taste of her lips when they kiss
passionately; how she perfectly fit inside his arms after they made slow passionate
love with each other. He can still remember the hurt in her eyes the last time he
saw her.

Bigla niyang nabitawan si Emma, who was looking up to her with confusement and
frustration. Parang binuhusan ng malamig na tubig ang kanyang katawan. The woman
laying on the bed almost naked was not Gaby. Gaby had long silky hair with lips
that can drive a man crazy and eyes that was always laced by innocence. Napailing
siya sa kanyang naisip. Dahan-dahan siyang lumayo sa babae at bumaba sa kama.
"Greg, honey, what's wrong? Come back to bed." He can tell that she was still
aroused. Unfortunately for her, he wasn't feeling the same. Napabuntong-hininga
siya.

"Put on your dress, Emma." Utos niya dito habang inaayos ang sarili. They were both
currently on a hotel suite room.

"Ano?! You're dropping me just like that?!" Iritang tanong sa kanya ni Emma. Rinig
niyang may sinasabi ito sa kanya pero hindi siya nakinig.

Biglang tumunog ang kanyang cellphone sa loob ng kanyang bulsa. It was his mother
calling. He sighed before facing Emma again. She was now fully dressed pero
nakasimangot na ito sa kanya. "I'm sorry, Emma. Let me take you home."

Tinaasan lang siya nito ng kilay. "I can take care of myself. Thanks for nothing."
Dumiretso kaagad ito sa pintuan nang hindi tinitingnan ang sarili sa salamin. Pero
bago ito tuluyang lumabas ay nagsalita ito ng ubod pait. "By the way, my name's not
Emma. It's Emily." With that she banged the door with all her might. He was pretty
damn sure she was pissed to death. Well, he cannot blame her for leaving the room
unsatisfied.

Umupo siya sa isang settee bago sinagot ang tawag ng kanyang ina. "Yes, ma?"

"Greg, anak. Pumunta ka naman dito bukas sa bahay. Sabado naman bukas at alam kong
wala kang trabaho." Napahilamos siya ng kanyang mukha. "Yes, ma. I'll be there."

"Wonderful! Dito ka na mananghalian! I also invited Jack and Crystal over para
naman madami tayo." Sa boses palang ng ina niya ay alam niyang excited ito. That at
least made him smile a bit.

"Ok, ma. See you tomorrow then." Ibababa na niya sana ang tawag ng bigla uling
nagsalita ang kanyang ina.

"Where are you right now?" Curious na tanong nito.

"In a hotel room." Walang ganang sagot niya. He was hoping na ibababa na sana ng
ina niya ang tawag.
Wihtout even seeing her ay alam niyang nakataas ang isang kilay nito. "Really...
Who's with you?"

"No one."

Bumuntong-hininga ito. "Greg. You have to start dating other women! You're not
getting any younger."

This was the kind of conversation he always hated. "I'll do my best, ma." Matipid
niyang sagot dito. He didn't want to prolong the conversation about how lonely his
life is.

"You do that. At sana sa birthday mo next month ay may ipapakilala ka na sa amin. I

want a grandchild already, Greg. Pagbigyan mo naman ako."

Napahilot siya ng kanyang sentido. "Ma, I have to go, I'm running low on battery."
Palusot niya dito.

Rinig niya ang boses ng kanyang ama sa background na may tinatanong sa kanyang ina.
"Okay, Greg. Ingat ka. See you tomorrow!" Yun lang at binaba na nito ang tawag.

Nagmadali siyang umuwi sa kanyang condo and decided to have a long cold shower.
Napailing siya sa sarili. Will she ever haunt his life like this? Tuwing meron
siyang kasamang babae ay palaging pumapasok si Gaby sa kanyang isipan. He tried
almost everything to forget her. He dated some beautiful and desirable women,
bedded them, and then inevitably feel a big hollow space inside his chest
afterwards.

Sa tuwing nakikipagtalik siya sa ibang babae ay palaging mukha ni Gabrielle ang

nakikita niya sa kanyang isipan. He always imagined her soft swollen lips,
porcelain skin, and tousled hair whenever he was with other women. Will he ever
forget her? Hindi niya alam kung pang-ilang beses na niyang tinanong iyon sa
sarili. He was becoming more and more frustrated every passing day. Frustrated
because he haven't seen Gabrielle for six long agonizing years.

He can still remember the terrifying news when Maddison went to his office and
confessed that Gaby went away. For good.
"Sir, meron po kayong bisita." Balita sa kanya ni Rhen sa intercom. He sighed,
closed his eyes and massaged his temple. He wasn't really in the mood for visitors.
Isang buwan na siyang walang tigil sa pagtatrabaho just so he could focus his mind
on something else aside from Gaby.

"Who is it?" Walang ganang tanong niya dito. He was ready to send-whoever it was-
away when his secretary answered his question. "Miss Maddison Montague." Biglang
napabuka ang kanyang mata sa pangalan. Maddison Montague was one of Gabrielle's
friends. May balita na ba ito kay Gaby kung saan ito nagtago? Nang gabing huli
silang nagkita ni Gaby ay nalaman niya ang balita kinabukasan na bigla nalang itong
umalis sa ospital ng hindi sinasabi kahit kanino kung saan ito pumunta.

He went to her father's house, her condominium, and also to her restaurant but went
back home without nothing. He tried to contact her phone pero palagi itong ut of
coverage area. Nobody knew where she went o kung okay lang ba ito. How could he be
so stupid?

"Sir? Should I tell her you're busy?" Tanong ni Rhen na nagpabalik sa kanyang
isipan. "No. Send her in and hold all my calls until she leaves."

Mga ilang segundo lang ay pumasok na si Maddison sa kanyang opisina with a serious
look on her face. He always admired this friend of Gabrielle because of her strong
personality and iron-like will. Ilang beses niya lang itong nakausap at
nakasalamuha pero alam niyang mabuti itong tao. Galing na din kay Gaby ay isa daw
si Maddison sa mga pinakamatalino na babae. He silently agreed on that. Just by
looking at Maddison, she has this aura surrounding her that what she meant was
serious business.

Sumandal siya sa kanyang upuan and eyed her. "Good Morning, Miss Montague. Please
have a seat." Turo niya sa isang upuan harap ng kanyang desk.

Tiningnan lang nito ang upuan na itinuro niya without even bothering to sit down.
"That won't be necessary, Greg, dahil hindi din naman ako magtatagal." Medyo
nabigla siya sa lamig ng boses nito. Every time they meet ay palagi itong nakahanda
ng ngiti sa kanya. Well, she wasn't scowling at him now, but she sure as hell not
smiling either.
Hindi siya tumango o umiling sa sinabi nito. He just continued on looking at her.
Nang napansin nitong wala siyang sasabihin ay nagpatuloy ito. "Sa tingin ko'y alam
mo na kung ano ang sadya ng pagpunta ko dito, Greg. It's about Gaby." Lumakas ang
kabog ng dibdib niya but remained perfectly still while waiting for her to
continue.

Nakita niyang bumuntong-hininga muna ito ng malalim bago nagsalita. For a second he
thought she was about to bolt outside his office when she suddenly spoke with a
voice as cold as ice. "She's gone."

Nanlaki ang kanyang mga mata sa narinig. Mas lalong lumakas ang kabog ng kanyang
dibdib at biglang nanlamig ang kanyang buong katawan na para bang binuhusan siya ng
isang timba ng malamig na tubig. "Linawin mo ang sinabi mo, Maddison." Nagulat siya
sa kanyang boses. It was completely devoid of any emotion even if he wanted to jump
right off a building.

"She suddenly went missing and we couldn't find her. Tinawagan na namin lahat ng
kakilala niya pero hindi din alam ng mga ito kung nasaan si Gaby. Nalaman din namin
kay Steve na ibinenta na pala nito ang restaurant at si Steve mismo ang bumili. We
also went to her condo pero sabi ng receptionist ay mag-iisang buwan na daw itong
hindi nagpapakita doon. Now I came here to ask you. Kahit alam kong nagpafile ka ng
divorce sa kanya at ikaw mismo ang dahilan kung bakit nagkakaganito si Gabrielle ay
wala na akong pakealam! I need to know where she is." Matigas na saad nito sa
kanya. Her eyes were full of animosity and he can feel her radiating tension inside
his office.

He looked at her curiously, ignoring the hollow feeling of his chest that was
making him hard to breath. "How would I know where she is? Sa tingin ko'y ako nga
ang huling taong tatawagan niya at sasabihan kung nasaan man siya."

He knew she suddenly realized what he just said. Bago pa man ito makapagsalita ay
inunahan niya ito. "I'll do my best to find her, Maddison. I'll call you the moment
I will have a lead on where she is." Yun lang at ibinalik na niya ang tingin sa
papel na binabasa niya kanina. He didn't want her to see the pain he was trying so
hard to hide. He knew she's smart enough to notice it once he'll continue looking
at her in the eye.

Ilang minuto din itong tahimik sa kanyang harapan. He was beginning to question
kung meron ba itong planong umalis ng nagsalita ito sa ng napakahina. Akala nga
niya'y guniguni niya lang ang narinig kung hindi niya muli ito tiningnan at nakita
ang pagkamuhi at tinding galit sa mga mata nito. "You really are a selfish
bastard."

Hindi niya alam kung ano ang isasagot dito. She was right. He was a selfish bastard
and he hated himself for that. "You destroyed Gabrielle and the baby you mindless
fuck! Kung hindi dahil sayo at sa punyetang pride mo, edi sana ay andito pa si
Gaby! Sana ay hindi siya nagluluksa ng mag-isa sa kung saan man siya ngayon! You
even sound like you don't give a single fuck about her and her loss! O ano? Masaya
ka na? Nakuha mo na gusto mo?"

Again he was rendered speechless. Every word she said stabbed like a knife inside
him. Hindi siya makakibo sa sobrang sakit na naramdaman para sa kanyang dating
asawa. Kung hindi dahil sa kanya ay hindi naghihirap si Gabrielle ngayon at sana'y
buhay pa ang bata sa sinapupunan nito.

Nang mga ilang minuto siyang hindi kumibo sa sinabi nito at tumingin lang sa mukha
ni Maddison ay ngumiti ang huli ng mapait. "Oh, you really are something, Greg.
Putang ina mo!" Walang lingong likod ay lumabas ito ng opisina niya, leaving him in
his tortured silence and nagging conscience.

Lumabas siya sa shower at nagbihis. Everything about him was mechanical. Put the
towel on the rack. Grab some boxers. Put on your pants. Grab some glass of scotch.
Drink the whole content with one gulp. Pour some more. Lit a cigarette. Smoke and
drink until you feel numb. Araw-araw ay ganito ang ginagawa niya. He was starting
to feel like a robot.

Nasa pang-siyam na baso na siya ng iniinom na alak ng biglang tumunog ang kanyang
cellphone. He answered it without even bothering to take a peek who it was. He was
starting to feel drunk already. "What?"

Tumawa ng mahina ang nasa kabilang linya. "You sound so grumpy, babe. I know
something that might cheer you up."

Napangiti siya ng mapait. "And what is that exactly?"

"Hmm. I won't tell. Why don't you find out what it is?" Malanding tanong nito sa
kanya.

Hindi na niya kailangang alamin kung ano iyon. After two hours and a half, he woke
up with a start and a painful pounding inside his head. He turned to see a sleeping
figure beside him, inevitably feeling the emptiness inside him again.

"Greg, anak. Kanina ka pa tahimik diyan ah?" Nag-aalalang tanong sa kanya ng

kanyang ina. Kasalukuyan siyang nasa hapag-kainan kasama ang kanyang mga magulang
at ang pinsang si Jack at asawa nitong si Crystal. They were all looking at him
like he was about to cut himself or something.

Ngumiti siya sa kanyang ina. "I'm fine. May iniisip lang ako."

"I hope it's a woman who will soon become your wife?" Tanong nga kanyang ina.

He was about to answer some lame excuse ng naunahan siya ng kanyang ama. "Olivia,
hayaan mo na si Greg. Matanda na siya at alam na niya kung anong gusto niya sa
buhay."

"I just want what's best for Greg, Goryo. Kahit matanda na siya ay ako pa rin ang
ina niya." Mahinang sagot ng kanyang ina.

Ngumiti ang kanyang ama. "Sabihin mo lang kamo gusto mo nang magkaroon ng apo."

This is why he sometimes hated going to his parent's place. Palaging siya ang
nagiging paboritong topic ng mga ito. He was drifting back to his silence ng
marinig niya ang boses ni Crystal.

"Greg, I have a fashion show this Saturday. Would you like to come?" Tanong nito sa
kanya with a warm smile.

"Oo nga naman, Greg. Sa tingin ko ay pupunta din ang buong barkada. Modelo din kasi
doon ang nobya ni Xavier." Dugtong ng kanyang pinsan at nakangiting nilingon ang
asawa nito.

Hinding-hindi siya makapaniwala na ikakasal pala itong si Jack. He was the one who
hated commitments, relationship, and marriage. Buong akala nga niya'y magiging
matandang binata ito dahil wala naman itong nagiging karelasyon na lumampas ng
tatlong buwan. But now he was happily married with his beautiful and stunning wife.

To say that Crystal was stunning and beautiful was an understatement. She was
absolutely carved and made of perfection. She was half-australian, one-forth irish
and one-forth filipino. Fluent itong magtagalog dahil napili ng mga magulang nitong
dito sa Pilipinas tumira. Kaya naman siguro'y hindi na ito binitawan ng pinsan niya
dahil hindi lang ito ubod ng ganda, she was also a good-hearted person. Mabait ito
at masayang kasama. Good thing his cousin wasn't dumb like him to let go someone so
special.

"That's perfect! Tiyak akong madaming magagandang babae doon." Hirit pa ng kanyang
ina. Hindi nalang niya pinansin ang sinabi nito at nagpatuloy sa pag kain pero
hindi nakaiwas sa kanya ang ngiting-aso ni Jack.

"Actually, I was already invited by an old friend." Pahayag niya dito na ikinagulat
ng lahat.

"Sino?" Curious na tanong sa kanya ni Crystal.

"Serena." Balewalang sagot niya.

And then just like that, the whole room was quite. "Greg. Nagkabalikan ba kayo ni
Serena?" Tanong ng kanyang ina.

Alam niyang hindi boto ang lahat kay Serena. Lalong-lalo na't bago lang itong
nasangkot sa isang eskandalo kinalaman sa pagmamaltrato nito sa isang dalagang
house maid. "No." Matipid niyang sagot.

Hindi naman siya ganoon ka walang utak para bumalik sa isang relasyon na matagal
nang tapos. He just needed someone to let out some steam with and Serena fitted the
bill. Wala din naman itong interesadong ibalik ang kanilang relasyon but they both
needed each other for some personal needs.

Nang matapos na silang lahat kumain ay tinawag siya ni Jack at kung pwede siya
nitong makausap. He already knew what he was about to say but he nodded anyway.
Lumabas sila sa veranda at nagpahangin. Buti nalang at hindi masyadong mainit ang
klima. "Ano?" Tanong niya kaagad dito nang hindi pa din ito nagsasalita.

"Greg, bumisita ka na ba sa ama ni Gaby?" Tanong nito pagkaraan ng ilang minuto.

Nabigla siya sa tanong nito. Akala niya'y kakausapin na naman siya nito tungkol kay
Gaby. Umiling siya. "Hindi pa. Last month ang huling bisita ko."

As much as he liked to see the old man, he cannot say the same to Gaby's older
brothers. Pagkatapos ng insidente sa ospital ay masama na ang tingin sa kanya ng
mga kuya ni Gaby. Alam niyang malaki ang kasalanan niya sa pagkawala ni Gabrielle
kaya naman ay wala siyang ginawa kundi tanggapin ang bawat suntok at banta ng mga
ito sa kanya.

Tumango-tango lang sa Jack habang nakamasid sa kanilang swimming pool. "Hindi mo ba

siya bibisitahin ulit?"

Napakunot ang noo niya. "Teka, ba't ba bigla kang nainteresado sa pagbibisita ko sa
ama ni Gaby?" Wala naman itong pakialam noon kung bumibisita siya doon o hindi.

Jack shrugged without even bothering to look at him. "Just thought you might want
to visit the old man anytime soon."

"Maybe not now. Madami pa akong kailangang tapusing trabaho sa opisina." That was
always his excuse in everything. His work was becoming to be his favourite past
time from reality.

Jack snickered. "You need a new excuse, Greg. That one's becoming a bit rusty."

Hindi niya ito pinansin at pinagmasdan ang coffee table tabi ng swimming pool. He
remembered his conversation with Gaby a lifetime ago. Nagsinungaling ito tungkol sa
pagkawala ng virginity nito sa kanya na agad niyang pinaniwalaan dahil akala niya
noon ay malandi ito. He should have hinted the blush that covered her cheek when
she spoke to him about how she lost it.

"Oo nga pala. Wala ka ba talagang gusto kay Ivanka?" Tukoy nito sa nakababatang
kapatid ni Crystal.

Ngumiti siya ng wala sa oras. "Bakit? Kinukulit ka parin na ibigay yung number ko?"

Napakamot ito ng ulo. "Oo eh! Ang kulit talaga ng babaeng 'yon. Di ka talaga
tatantanan."

Napailing nalang siya habang nakangiti pa rin. "She's beautiful just like her
sister alright. But there is no way I'm dating a twenty-one year old! She's too
damn young."

Tumawa si Jack sa sinabi niya. "Mukhang wala naman pakialam si Ivanka kung higit
sampung taon kang matanda sa kanya eh?" Biro nito sa kanya.

"She'll get over with that infatuation of hers." Sagot niya dito. Ivanka was a
sweet, bubbly and gorgeous young woman. Sooner rather than later ay alam niyang
mawawala din ang infatuation sa kanya ng nakababatang kapatid ni Crystal. But will
he? Will he get over his feelings for his ex-wife?

Gaby's POV

Mag-dadalawang linggo na siyang nasa Pilipinas. She moved back to her old room a
few days ago and was momentarily engulfed by the bittersweet memories she had on
her childhood and teen years. She was somehow amazed because everything was in the
right place like she never even left. Kahit ang mga pictures at posters na
nakadikit sa dingding ay nandoon parin.

Tinanong niya ang kanyang Kuya Frank kung bakit ang kanyang kwarto at kwarto ng
kanyang magulang lang ang hindi nagbago kahit na ang buong bahay ay pinalitan ng
mga mas mumurahing gamit. "Your room was the only thing we hold on to while you
were gone. I can still smell your vanilla perfume whenever I enter there you know."

Napangiti siya ng malungkot habang natatandaan ang sinabi nito. She never thought
her brothers were the sentimental kind. Hindi din siya makapaniwala na habang nasa
ibang bansa siya at patuloy na kinikimkim ang galit para sa kanyang mga kuya at
ama, her family were trying their very best to take care what was left of her. How
could I be so selfish?

Ngayong bumalik na siya sa kanilang dating mansion ay isa o dalawang beses lang
siyang lumalabas ng bahay. She didn't want anyone to know that she came back. As
much as possible ay walang makakaalam sa kanyang pagbalik dito sa Pilipinas para
iwas sa gulo. Iwas sa gulo o iwas kay Greg? Bulong ng isang bahagi ng kanyang
kaisipan. She immediately pushed the thought away and continued reading the reports
about her father's company.
Hanggang ngayon ay hindi niya lubos maisip na binili ni Greg ang twenty-seven
percent share ng kanilang kumpanya. He was now one of the major stockholders of
their company aside from her father who thankfully still had the controlling share.
Ibinenta pala ng kanyang mga tiyuhin ang shares ng mga ito kay Greg at pati ang
kalahati ng shares ng kanyang ama. They needed to have a new investor of the
company dahil lubog na iyon sa utang.

Well, this was the reason after all kung bakit siya pinilit ng kanyang ama na
magpakasal kay Greg noon. Her father made the company from scratch and he didn't
want someone to invest in their business aside from family. Hindi niya maintindihan
ang logic ng kanyang ama pero hinayaan nalang niya. He was the boss after all.

Base na din sa report na binabasa niya ay tumaas ng higit seventy percent yung
sales. Tantiya niya ay ilang buwan nalang ang kakailanganin para tuluyan na nilang
mababayaran ang kanilang utang sa bangko. Kaya naman pala ibinenta ang halos lahat
ng mamahaling gamit sa loob ng kanilang bahay. His father desperately needed money
to pay for the company's debt.

Good thing the company is now back on their feet. Mataas na muli ang kanilang benta
and they were starting to attract foreign investors from all around the world. All
thanks to Greg.

Napabuntong-hininga siya sa naisip. Alam niyang sooner or later ay magtatagpo din

ang landas nilang dalawa ni Greg. But right now, she'll try very hard to stay away
from him.

Napaisip siya sa kanyang anak. Everyday ay palagi silang nagska-skype. Tuwing

lumilipas ang araw ay mas lalo siyang nangungulila dito. There were times na gusto
na niyang umuwi sa Chicago pero pag nakita niya ang kalagayan ng kanyang ama ay
nagdadalawang-isip kaagad siya. She can't leave her father right now.

Next week na din ang alis ni Piey sa Chicago pauwi dito sa Pilipinas. Sabi nito'y
mananatili daw muna ito dito ng dalawa o tatlong linggo so she offered Piey their
home as a place to stay. It was the least thing she can do after what Piey and
Jenni did for her.

"Cous, kanina ka pa ba diyan?" Nagitla siya sa boses ni Sheila. After passing the
board exams four years ago ay isa na itong matagumpay na neurologist sa buong
bansa. She was so proud of her cousin!
Nginitian niya ito. "Yeah, I was just reading these reports." Ipinasok na niya muli
ang mga papel sa loob ng folder at tiningnan ang kanyang pinsan.

Sheila changed a lot over the past six years. Noon kasi ay may pagka-chubby ito at
masyadong maputi. Now Sheila looked a hundred times better the last time she saw
her. Nalaman niya kasing pumupunta na ito sa gym at lumalaro ng tennis. Her usually
pale skin was now glowing. "May kailangan ka?" Nakangiting tanong niya dito.

"Actually, I do. I need you to go with me tonight." May iniabot itong card sa
kanya. It was an invitation to a lingerie fashion show for two! Hindi pa man niya
natapos basahin ang nakasulat sa imbitasyon ay umiling-iling na ang ulo niya.

"No way, She! Ano naman ang gagawin ko sa fashion show na 'yan?" Natatawang tanong
niya dito. Seriously? Lingerie Fashion Show? You've gotta be kidding me!

"Pero, Gab, you have to come with me! Wala na kasi akong ibang pwedeng isama eh?
Please!" Pagmamakaawa nito sa kanya. Napatawa siya dahil nag puppy eyes pa talaga
ito.

Umiiling pa din siya dito. "I'm sorry, She, but there is no way I'm going to that
fashion show! Oo nga pala, san mo ba nakuha 'yang imbitasyon mo?"

"Well, my friend is one of the designers! It will be fun, Gab! There will be a
cocktail party afterwards so it'll be awesome! We also have front row seats!"
Kumbinsi nito sa kanya.

She didn't like the sound of fashion shows and parties. Kyra was a ramp model and a
sucker for parties. Hindi siya takot dito but she didn't want to cause a scene. She
was trying her very best to keep a low profile after all. "She, I can't just leave
my father to go on a party. Alam mo namang nasa ibang bansa pa si Kuya Albert at
hindi pa dumadating si Kuya James galing Cebu. I don't know where Kuya Frank is
right now but-"

"Actually, I'm right here." Putol sa kanya ni Frank at pumasok sa kanyang kwarto.
She cursed silently. Ngayon ay kukumbinsihin siya lalo ni Sheila dahil andito na
ang Kuya niya.

"Papasok na ako ng marinig kong pinipilit ka pala ni Sheila na pumunta sa isang

fashion show. Why don't you go out and have some fun? Mag dadalawang linggo ka na
dito pero hindi ka parin lumalabas ng bahay. You should start going out on a date
or something." Umupo ang kanyang kuya sa isang sofa at nginitian siya.
Inirapan niya ito. "The very last thing I wanted to do is waste my night going out
on a date."

"Pero, Gaby, it's gonna be the fashion show of the century! This is an
international lingerie company who, for the first time, decided to broaden their
connections here in the Philippines! I can't miss it! I need a companion! My
friends are all tied up to something kaya naman ay ikaw nalang ang pag-asa ko."
Nakalimutan niya bang sabihin na si Sheila na ata ang pinakamakulit na babaeng
nakilala niya?

Napabuntong-hininga siya. "Uuwi na ako bago mag aalas dose kahit kasama kita o
hindi. Okay?"

Sheila squeeled like a little girl and hugged her tight. Oh, boy... This is going
to be a long night.

"Gabrielle, bilis! Sa tingin ko'y nagsisimula na yung fashion show!" Tawag nito sa
kanya habang nagmamadali. Sheila was already ten steps away from her!

"Mauna ka na, susunod lang ako." Bago pa man ito makapagprotesta ay pumasok siya sa
loob ng ladies room. Hindi naman niya talaga kailangang pumasok doon but she needed
to get away from the crowd. Ever since pumasok siya sa hotel kung saan gaganapin
ang fashion show sa function room nito ay tinatapunan na siya ng tingin ng mga tao.

For the first time ever, she hated being Gabrielle Fortaleza. She was the socialite
afterall who was the life of the party, who got married to a millionaire bachelor,
and who went missing for the last six years. Alam niyang may nakakakilala sa kanya
dahil rinig na rinig niya ang boses ng babae kanina habang patago siyang tinuturo.
"Diba si Bree Fortaleza yun? Yung asawa ni Greg na biglang nawala?"

This was a bad decision. She shouldn't have come to the fashion show. There will be
press and socialites roaming around the function hall. Malay ba niya kung ilang
kakilala ang makikita niya sa loob.

But she couldn't back out right now. She already promised Sheila that she'll go
with her. Tiningnan niya muna ang kanyang suot na dress. It was a turtle neck long
sleeve knee length black dress that hugged her figure perfectly. Itinali niya ang
kanyang buhok into a sock bun and wore her favourite nude pumps. Her dress looked
really conservative at the front but do not be deceived because it was bare back.
Hindi niya alam kung bakit si Sheila ang pinapili niya ng kanyang susuotin sa
gabing iyon.

She looked at herself one last time before going out the ladies room. Kahit na may
anak na siya ay hindi nasira ang kanyang katawan. She actually gained a few more
curves and her breasts suddenly became huge. The Perks of being a mother.

Pagpasok niya sa function hall ay kaagad niyang pinagsisihan ang pagpunta sa

fashion show na iyon. There were about twenty or more photographers and press
crowding the room. Taking pictures and asking questions to any one who walks by.

Nagmadali siyang lumayo sa mga ito and went to the farthest corner of the room, all
the while searching the crowd for Sheila. Saan na kaya ang babaeng 'yon?

Tinawagan niya ito ng dalawang beses pero hindi nito sinasagot ang tawag. On the
third call ay sinagot na nito ang tawag. Sheila was sitting at the front row of the
left side of the stage. Mamaya na siya tatabi dito pag nagsimula na ang fashion
show. She didn't want to attract any attention from the press. From any people
actually.

"Please settle down everyone. The show will start in ten minutes. Thank you."
Anunsyo ng isang babae. Everybody started to settle down already when she made her
way to Sheila's next empty seat.

"I knew I wasn't just hallucinating when I saw you." She stopped dead on her tracks
ng marinig niya ang boses na iyon galing sa likod niya. It was very familiar and
the same time foreign to her. Anim na taon na din niyang hindi narinig ang boses na
iyon. It was so surreal.

She slowly turned around and was greeted by Geoff's signature smile. "Jesus, Gab.
You're even ten times beautiful the last time I saw you."

Hindi siya makapagsalita. Kailan lang ito bumalik sa Pilipinas? Nakamove-on na ba

ito kay Kyra? Alam ba nito ang nangyari sa kanilang dalawa ni Greg? "Geoff." She
whispered her name and went straight to his arms.

"Gaby, kamusta ka na? Kailan ka lang dumating?" Nakangiting tanong nito sa kanya.
They talked and talked until someone had to cut their conversation because the show
was about to start in less than two minutes. "We'll continue at the party, Gab.
Please don't go disapper again. You have a lot of explaining to do."

Nginitian niya ito. "I won't." She immediately went to her chair which was
thankfully a bit illuminated by the light as the show finally started.

She hated to admit it but so far she was having fun watching the show. The models
were exquisitely beautiful. They were Filipino models and also foreign ones. Every
model who walked down the runway had their own beauty. Katulad nalang ng isang 'to
na kasalukuyang rumarampa sa runway. She was a tall blonde woman with sparkling
blue eyes. Wow.

Malapit nang matapos ang show ng bigla niyang maramdaman na para bang may
tumitingin sa kanya. Was it Geoff? Tiningnan niya ito who was seated three rows
behind her pero nakafocus naman ang tingin nito sa rumarampang model. She can't
help but feel a little bit eerie. She was starting to feel uncomfortable in her
seat. "Gab, okay ka lang ba? Why are you fidgeting?" Tanong sa kanya ni Sheila.

Tumango siya at nginitian ito. "I'm fine." Binalik niya ang atensyon sa model ng
bigla siyang kinabahan. Pinilig niya ang kanyang ulo. No, it's not possible.

Everyone cheered and gave a standing ovation to the designers who walked down the
runway. She blended with the crowd when she suddenly saw four pairs of eyes staring
and gaping at her. Natigilan din ang mga ito sa pagpapalakpak ng makita siya.
Confusion, bewilderment and curiosity were all written in their faces.

It was Greg's group of friends. Adam, Kostas, Brandon, and his cousin Jack were all
looking at her as if she was a ghost. Hindi niya alam kung ano ang itsura niya but
she knew she had to get out of their. Nakita niyang lumalapit na sa kanya si Jack,
not even taking his eyes off her. Nagmadali niyang kinuha ang kanyang pouch at
tinawag ang pansin ni Sheila who was congratulating her designer friend.

"She, kailangan ko nang umalis. You can stay here if you want." She was about to
bolt when Sheila grabbed her wrist.

"Whoa, wait a minute! Are you okay? Namumutla ka ata?" Her cousin eyed her with
concern. Tumango siya and offered her a smile. She hoped it was a smile and not a
grimace. "I'm fine. Kailangan ko lang talagang umalis." With that ay nagmadali
siyang tumungo sa exit door ng makita niyang nakatayo doon si Geoff. He was talking
to someone and she was dead sure he'll stop her from leaving once he sees her.
Kinakabahang nilingon niya ang kanyang likod. Jack wasn't following her anymore.
Saan na kaya 'yon? Pinasadahan niya ng tingin ang palibot pero ni mukha ni Adam,
Kostas, Brandon at Jack ay hindi na niya mahagilap. Still she was shaking because
of the nervousness.

Paulit-ulit niyang minura ang sarili kung bakit pa siya pumunta nang makita niyang
may isang double door sa may bandang kanan ng function hall. Tinanong niya ang
isang staff na tumatayo sa tabi niya. "Excuse me, anong meron sa pintuang iyon?"
Turo niya sa double door.

"Short cut po yan papuntang swimming pool, Maam." Magalang na sagot nito sa kanya.

Tumango siya. "Kung lalabas ako dun, meron bang daanan palabas sa hotel?"

Medyo kumunot ang noo nito at tiningnan saglit ang exit door ng function hall pero
sinagot pa din siya. "Meron po, liliko ka lang sa kanan tapos makikita mo na po
yung exit." Nagpasalamat siya dito at mabilis pa sa kabayong lumabas sa double
door. Good thing it wasn' locked.

Pagkatapos niyang isara ang pintuan ay napasandal muna siya sa isang marble table.
There was no way in hell Greg was here! This wasn't his type. He never went to any
fashion shows or the like. He was too busy for this. Then why does it feel like he
was there watching her?

Napasapo siya sa kanyang noo. She shouldn't have come here and just stayed home.
She cursed herself for the nth time. Hindi parin siya makapaniwala't nakita siya ng
mga barkada ni Greg. Lalong lalo na ang pinsan nitong si Jack. By now, tiyak siyang
alam na ni Greg na dumating na siya dito sa Pilipinas. She still wasn't ready to
see him! Hindi niya alam kung ano ang gagawin niya pag nakita niya ito harap-
harapan.

Ilang minuto din siyang malalim sa kanyang iniisip. Hinilot niya ang kanyang
sentido dahil nagsisimula nang sumasakit ang kanyang ulo. Di niya masisisi ang
kanyang pinsan dahil siya mismo ang pumayag na samahan ito sa lintek na fashion
show na iyon. "You really are stupid, Gaby." Salita niya sa kanyang sarili at
nagsimula nang umalis ng mapahinto siya sa kanyang narinig.

"Leaving so soon, Gabrielle?"

Nanlamig ang kanyang kalamnan at nanigas ang kanyang buong katawan. No. She
mustered all her courage and strength to turn around. And suddenly there he is!
Standing a few steps away from her with all his male glory.

Greg.

_______________________________

Don't hate me just yet. I will update the next half probably next week so there's
no need to go all demanding. Haha vote and comment parin! (:

*******************************************
[44] Chapter Forty One - Revelations
*******************************************
Thank you, Chum11, for this awesome cover! I decided to dedicate this chapter to
you! x

Chapter 41

She was paralyzed to her bones. She could not breath nor think properly. This was
not happening! This can't be happening! Hindi niya lubos maisip na nasa harap na
niya mismo ang lalaking matagal na niyang kinalimutan. Ang lalaking minahal niya
noon at iniwan lang siya sa ere. Ang lalaking pinagbintangan siyang may karelasyong
iba gayong ito naman ang kanyang minahal. Ang lalaking nagdulot ng matinding sakit
sa kanyang puso at pagkatao. He was there standing right in front of her.

Gusto niya itong sumbatan-saktan, pero wala siyang magawa kundi titigan lang ito.
Halo-halong emosyon ang nadarama niya ngayon. Galit, pagkamuhi at sakit. She almost
smiled to herself. Pagkatapos ng anim na taong hindi pagkikita ay sariwa pa rin ang
sakit na idinulot nito sa kanya. Buong akala niya'y wala na siyang mararamdamang
sakit bukod sa galit at pagkamuhi pag nakita na ito. I guess I was wrong.

"Gaby." He stepped forward and on instinct, she stepped back. Even the sound of his
voice made her want to punch him. She perfectly remembered how that voice made her
feel so unwanted. So useless and pathetic!

Hindi niya alam kung ano ang sasabihin dito. Hell! She didn't even know what to do!
Her mind kept screaming for her to just walk out and leave him! But something deep
inside her wanted to stay for a little longer. Pinilig niya ang kanyang ulo. This
was no time for making stupid decisions! Leave, Gaby!
Tumalikod siya dito at nasimula nang humakbang palayo ng bigla ulit itong
nagsalita. "Gaby, I missed you." Napahinto siya at nilingon ito. What was she going
to say? Was she going to say she missed him back? No! Protesta ng kanyang isipan.
He hurt you like no one has ever dared and yet you're just going to forgive him
like nothing happened?

Her mind was racing! She still remembered the first time they met, the first time
he kissed her, and the first time they made love. Those memories were so beautiful
that it brought pain to her chest every time she remembered it. Pain because she
knew it will never happen again.

But that pain also made her remember the rejection, shame and pity she felt for
herself. She can still perfectly remember the night she confessed her feelings for
him, the night she was so ready to tell him her love and affection, and also the
night he blatantly looked at her with disgust. The night he said he did not love
her in return.

"A-ano 'to?" Bigla siyang kinabahan.

Sumandal si Greg sa upuan and regarder her closely. "Well, it's almost December
Eight so why don't we just end everything right now-"

Bigla siyang tumayo. "N-no! I will not sign this!" Her eyes were blurred by the
tears. She heard the loud thunder outside. Maybe the storm was a bad omen for her.

"C'mon, Gaby. You don't have to act like you still want to be in this marriage."
She stared at him like he was crazy. How could he say something like that?

Nauubusan na siya ng hininga dahil sa sobrang sikip ng kanyang dibdib. She was
crying really hard and Greg was just right there, sitting like he didn't care at
all. "Of course I care about this marriage! Of course I care about our
relationship-"

"You're a good actress, Gaby, but cut the bullshit already. Just sign the papers."
Putol nito sa sinabi niya. She almost fainted. Hindi ba nito nakikita na nasasaktan
siya sa mga sinasabi at ginagawa nito?
"I will not sign those papers! G-Greg, how could you even think of me cheating on
you? These pictures don't mean a thing! Yes, we hugged! Pero talagang magkaibigan
lang kami! Wala kaming tinatagong relasyon!"

Isinuklay ng kamay nito ang buhok. He looked exasperated. "Gabrielle-"

"I-I love you, Greg. Mahal kita. Hindi pa ba sapat 'yon?" Nakita niyang nanlaki ang
mga mata nito but then in just a few seconds changed into an angry glance. Tumayo
ito at lumayo sa lamesa, palayo sa kanya. Hindi nito sinagot ang tanong niya. Mga
ilang minuto din silang tahimik sa isa't isa, both absorbed in their own thoughts.

Nang hindi na niya matiis ang katahimikan ay nagsalita siya. "D-Did you ever love
me, Greg?" Kahit takot na takot siya sa sagot nito ay kailangan niyang malaman. It
was all or nothing.

Sa pagkakataong iyon ay nilingon siya nito at bumuntong hininga bago sumagot.

"I..." Tinitigan muna nito ang mukha niya with an expression full of promises...
Then his face hardened and his head shook. "No. I never did."

Napapikit siya sa alaalang iyon. She didn't know that kind of pain really existed.
Buong akala niya'y makakaraos din siya sa sakit na iyon. But then again, she was
wrong.

Napamulat siya at pinagmasdan si Greg. He looked at her with concern and longing.
Longing nga ba ang nakikita niya sa mga mata nito? Did her really miss her? "Ano
sabi mo?" Mahinang tanong niya dito. She was amazed by the sound of her voice. It
was cold as ice and completely devoid of any emotion.

"Gaby, it's been so long. Ang tagal na nating hindi nagkita. I missed you. It's
been six years since-" Napatawa siya ng pagak sa sinabi nito. Missed me? Was he
insane? He rejected her but then missed her?

"Do you even hear yourself, Hontiveros? You missed me?" Natatawa paring tanong niya
dito. She was laughing on the outside but she was loathing in the inside. If only
she could kill him right then and there.
Nakita niyang bahagyang kumunot ang noo nito. He looked confused and momentarily
lost. "Gaby, we need to talk."

She regained her posture and looked at him straight in the eye. "Meet me at the
office next week." She was about to turn around when he suddenly spoke. "Not about
business. About us."

Again she was speechless. What was wrong with him? Bakit ba gusto nitong makipag-
usap sa kanya gayong ito nga ang nagtapos sa kanilang relasyon noon? She smiled at
him. "Us? There's no us anymore, Greg. We ended that with a piece of paper.
Remember?" She silently congratulated herself for staying calm and collected even
though she wanted to slap and punch him in the face repeatedly.

Matagal itong hindi nakapagsalita. He just continued looking at her as if she was a
canvass. May sasabihin sana ito ng biglang tumunog ang kanyang cellphone. Bigla
siyang kinabahan. It was almost midnight! Dapat ay kanina pa siyang mga alas onse
umuwi ng bahay dahil iyon ang oras kung kailan nag vi-video call silang dalawa ni
Gavin.

Kinuha niya ang kanyang phone sa pouch at tiningnan ang caller id. It was Jenni's
number. Tiningnan niya muna si Greg bago sinagot ang tawag. "Hello." She had to be
very discreet while talking to Gavin. Hindi niya gustong malaman ni Greg ang
tungkol sa kanyang anak.

"Mommy! You're late!" Napangiti siya wala sa oras ng marinig ang boses ni Gavin.

"I'm sorry. I went to a fashion show tonight. I should have called you." Apologetic
niyang sagot dito. Nakita niyang kumunot ang noo ni Greg.

Rinig niya ang buntong-hininga ni Gavin sa kabilang linya. "It's okay, Mom. I'm
going shopping with Tita Piey and Tita Jenni today! I'm gonna have new toys!"
Excited na balita sa kanya ni Gavin.

She silently groaned. "But you have lots of those already. Don't you think that's
enough?"

"Naah. I want a new race car, Mom. I want the red one with a hoodie! My friend
Simon has it! I also want one!" Napabuntong-hininga siya. Alam niyang hindi niya
matitiis ang kanyang anak.
"Okay but just one, alright?" Panigurado niya dito. Hindi niya gustong kung kahit
ano nalang ang ipapabili nito kina Jenni at Piey.

"Yehey! Yes, Mom! Just one! I gotta go! Spongebob's on TV! Love you, Mom!" Gavin
was certainly a Spongebob fanatic.

"I love you too." Nang binaba na niya ang tawag ay biglang lumapit sa kanya si Greg
at hinila ang kanyang braso.

"Who was that?" Nabigla siya sa ginawa nito at mga ilang segundo pang lumipas bago
niya namalayang ilang pulgada lang ang layo nila sa isa't isa.

She tried to push him away but he didn't even budge. "What the hell, Greg? Bitiwan
mo nga ako!"

"I said who was that? Your boyfriend?" Ulit na tanong nito sa kanya. Ano bang
pakealam nito kung sino ang kausap niya? She pushed him again and thankfully this
time he let her arm go.

"What is it with you? It's none of your business!" She stepped a few steps away
from him. He still used the same perfume she gave him many years ago. He still
looked really breathless in his usual attire. Napansin niyang mas naging matipuno
ang pangangatawan nito at medyo mahaba-haba na ang buhok nito. Pinilig niya ang
kanyang ulo. This was not the perfect time to check him out!

Nakita niyang bumuntong-hininga si Greg. He looked like he was about to say

something really important. Bigla siyang kinabahan sa kung ano mang sasabihin nito.
She remembered that serious look. Gusto niyang tumakbo palayo dito pero parang may
sariling kaisipan ata ang kanyang mga paa at hindi siya umaalis sa kanyang
kinatatayuan.

"Gabrielle, ang laki ng naging kasalanan ko sayo noon. Sinaktan kita at ng dahil
doon ay nawala ang anak natin. Hanggang ngayon ay hindi ko parin napapatawad ang
sarili ko sa ginawa kong 'yon at alam kong hindi mo rin ako mapapatawad sa
kagaguhang ginawa ko. But I never got the chance to say how sorry I am. I'm very
sorry for hurting you. I'm sorry for-"

Pinutol niya ito. She didn't want to hear any of his bullshit. "Greg, that was a
long time ago. Wala na tayong magagawa sa kung ano na yung nangyari. The only thing
we could do right now is accept and move on. What happened between us... is
history. It's all in the past! You we're right. We made a deal before. No emotional
attachment. No falling in love with each other and I obviously lost, but somehow I
learned. I moved on. I know that now. A deal is always a deal."

Hindi pa siya tapos sa kanyang sinasabi ay umiling-iling na ito. "Hindi lang ikaw
ang talo dito, Gaby. Because of my stupidity, I lost the woman I lo-"

"Gaby?" Putol ng boses ni Geoff sa sasabihin ni Greg. Geoff was standing beside the
double door with a concerned expression. Nang nakita nitong si Greg ang kanyang
kausap ay tumaas ang isang kilay nito. "Greg. Ikaw lang pala ang kausap ni Gaby.
Kanina ko pa kasi siya hinahanap eh."

Nakita niya ang biglang pagbabago sa mukha ni Greg. Even the way he stood changed.
The air suddenly became thick with tension. He looked menacing and intimidating.
Kahit siya ay napahakbang palayo dito dahil sa sobrang poot at galit na nakita niya
sa ekspresyon nito. She never saw Greg like this before. Bigla siyang kinabahan sa
kung anong posibleng mangyari. Alam niyang pinaniwalaan nitong may relasyon siya
noon kay Geoff. That was the reason why he broke up with her in the first place.

Hindi kumibo si Greg at nanatiling nakatayo habang tinitingnan si Geoff. Get out of
here, Geoff, while you still can. Tiningnan niya ito, nagdarasal na sana'y nakuha
nito ang gusto niyang iparating pero kumunot lang ang noo nito. "Gab? Are you okay?
Giniginaw ka ba?" Humakbang ito palapit sa kanya pero hinarangan ito ni Greg.

"Stay away from her, Geoff." Mapanganib na saad ni Greg dito. Napahinto si Geoff sa
paghakbang at nilingon si Greg. Siguro'y napansin ni Geoff ang tension at galit
mula kay Greg dahil kumunot ang noo nito. "Why?"

Mukha atang mas uminit ang ulo ni Greg sa tanong ni Geoff kaya naman ay pumagitna
kaagad siya. "Geoff, I think you should leave. We can-"

Umiling si Geoff. "No, Gaby. I'm interested to know why I should stay away from
you." Sabi nito sa kanya ng hindi man lang inaalis ang tingin mula kay Greg.

Nakita niyang humakbang palapit si Greg kaya naman ay pinigilan niya ito. "Greg,
please." She didn't want to see anyone hurt because of her. Ngayon ay ramdam na
ramdam na niya ang tension galing sa dalawang lalaki. Nagsukatan ang dalawa ng
tingin. Parehong matangkad ang dalawa pero mas malaki ang pangangatawan ni Greg.
Geoff was more of a slender man compared to Greg.
"Bakit nga ba, Greg? Bakit kailangan kong lumayo kay Gaby?" Tanong ni Geoff na alam
niya'y mas lalong nagpainis kay Greg.

Halos himatayin na siya sa sobrang nerbiyos. "Geoff, please! Wag kayong-"

"Diba dapat ikaw ang lumayo sa kanya? Sa ginawa mong kagaguhan ay dinamay mo pa
ang-" Hindi nito natapos ang sasabihin dahil dumapo ang kamao ni Greg sa pisngi
nito. Itinulak siya ni Greg palayo at patuloy parin sa pagsusuntok kay Geoff.

"Tama na! Ano ba, Greg! Stop it! Tumigil nga kayo!" Lalapitan niya sana ang dalawa
ng biglang tumihaya si Greg sa semento dahil sa suntok ni Geoff. Wala pang ilang
segundo ay tumayo kaagad ito at sinugod si Geoff. She kept shouting for them to
stop but her pleas fell on deaf ears.

Nanlamig ang kanyang buong kalamnan ng makitang may umaagos nang dugo mula sa ilong
ni Geoff. "Greg, stop!!!" Tinulak niya si Greg palayo dito at dinaluhan si Geoff na
puno na ng dugo ang suot na polo.

Tinulungan niya itong tumayo. "Geoff, okay ka lang ba? Masakit ba ang-"

"I'm fine." Putol nito sa sasabihin niya. Napailing nalang siya. He certainly
didn't look fine at all! Alam niyang magkakaroon ito ng maraming pasa bukas.
Nilingon niya si Greg. "Are you happy now? Nagawa mo na gusto mo?" Galit na tanong
niya dito.

Tiningnan lang siya nito at ang kamay niyang nakahawak parin sa braso ni Geoff.
Buong akala niya'y lalapitan ulit nito si Geoff at susuntukin pero umiling lang
ito. Kahit si Geoff ang puno ng pasa at dugo ay ito naman ang mukhang talo. He
looks defeated. Ano bang problema nito? Iyon naman ang matagal nang gusto nitong
gawin hindi ba? He should be celebrating for the damage he caused.

"Gaby, please let me explain-"

"Stop it already, Greg! Wala na akong oras at panahon sa kasinungalingang sasabihin

mo! It's over between us! I've learned my lesson already and I have moved on! Wala
na tayong dapat pag-usapan pa! I may have loved you six years ago but that's it!
Loved. Past tense! Minahal nga kita noon pero natitiyak akong hindi na kita mahal
ngayon!" Ayaw na niyang marinig kung ano man ang sasabihin nito. Natatakot siyang
baka masaktan na naman siya at kailangan na naman niyang ayusin ang sarili.
Nanlaki ng bahagya ang mga mata ni Greg. Ba't ba ito nagulat? Sa ginawa nito sa
kanya noon ay akala ba nito'y magmamakaawa siya rito pag nagkita na sila? Ha! Think
again! Kinuyom ni Greg ang isang kamay nito at tumiim ang bagang.

She didn't want to waste another minute seeing him like this. Like he was hurt.
Nilingon niya si Geoff na masama pa din ang tingin kay Greg. "Geoff, halika na.
Kailangan nating gamutin 'yang mga sugat mo." Pagkasabi noo'y humakbang na sila
patungong exit gate.

Bago pa man sila tuluyang makalabas ay narinig niya ang malakas na boses ni Greg na
tinatawag ang pangalan niya. Pinauna na niya sa sasakyan si Geoff dahil hindi na
tumitigil ang pagdurugo ng ilong nito. She looked back with a questioning glance.
Napamura siya sa kanyang ginawa. Dapat ay hindi na siya lumingon pa! Dapat ay
nagpatuloy lang siya sa paglakad at tuluyan na itong kalimutan.

Pero dahil may bahagi sa kanyang nacu-curious ay hinintay niya ang kung ano mang
sasabihin nito. "I will have you back, Gabrielle. I will do everything to win you
back. I may be an asshole for treating you like I did six years ago but I'm not
backing down without putting up a goddamn fight. I may not deserve you, but hell,
I'd die first before seeing you with another man." With that, he went back inside
the hotel, leaving her confused and uncertain. Did he really say that? Tama ba
'yong narinig niya?

He wants me back? Pero ito mismo ang nakipaghiwalay sa kanya noon hindi ba?
Naguguluhan pa din siya sa kung ano talagang gusto ni Greg. Biglang pumasok sa
isipan niya si Gavin. Oh dear.

"Maddie! Hindi ko na alam kung anong gagawin ko! Hindi ko naman kasi alam na
magkikita pala kami ni Greg sa fashion show eh! Dapat kasi hindi nalang ako pumayag
kay Sheila! Sana ngayon ay hindi ako namomroblema-"

Bigla siyang binatukan ng folder sa ulo ni Maddie. "Sa ayaw at sa gusto mo ay

nangyari na ang hindi mo gustong mangyari. Alam naman natin na dadating din ang
araw na 'to eh. The best thing to do right now is hope for the best."

Napatunganga siya sa sinabi nito. "Hope for the best? I can't hope for the best
because I know someday everything will come to worst!" Napasandal siya sa sofang
inuupuan niya. Kasalukuyan siyang nasa bahay ni Maddie at humihingi ng tulong dito.
She needed Maddie's support.

Maddie sighed. "Gaby, why don't you just tell him already?"

Napakunot ang noo niya. "Tell him about what?"

"Tell him that Gavin is alive." Walang anumang sagot nito.

Napanganga siya. "Are you serious? You did not just say that!"

Maddie shrugged and poured them both a glass of wine. "Gab, wala namang problema eh
kung sasabihin mo sa kanya yung totoo. He deserves to know the truth."

"At ano? Reject Gavin like what he did to me?! No way, Mad! I cannot bear seeing
him hurt my only son!" Nilagok niya ang inabot nitong kopita ng wine. There's no
way in hell she'll let that happen!

"Gaby, don't you think that's a bit unfair?" Biglang tumaas ang dugo niya sa ulo sa
sinabi nito.

Napatayo siya sa kanyang pagkakaupo. "Unfair? Nakalimutan mo na ba ang ginawa niya

sa akin noon, Maddison? He's a bastard and you know it-"

"I wasn't thinking about Greg, Gabrielle. I was thinking about Gavin." Kalmanteng
sagot nito sa kanya. Nang hindi siya makasagot ay nagpatuloy ito. "Gab, whether you
like it or not, Gavin needs a father figure in his life. Wag kang masyadong mag-
isip sa ginawa sayo ni Greg. Think about Gavin at sa kung anong mas makakabuti sa
kanya."

"Ito nga ang mas makakabuti sa kanya! Ang mapalayo kay Greg! Alam kong hindi
malabong ipagtabuyan niya ang anak ko!" Napahilot siya sa kanyang sentido. Hindi
niya na alam kung ano ang gagawin.

Simula noong marunong nang magsalita si Gavin ay hinahanap na nito ang sariling
daddy. Nung unang beses siyang tinanong nito ay hindi niya alam kung ano ang
isasagot. Nagdadalawang-isip siya kung anong klaseng excuse ang sasabihin niya.
Sinabihan nalang niyang nawawala ang daddy nito at kailangan pang hanapin dahil
naligaw sa daan.

"Oh, so we'll go find him, Mom? Is that it? Like treasure hunting? But instead of a
treasure, we'll find dad? Do we have a map?" Eager na tanong nito sa kanya.
Napangiti nalang siya sa mga tanong nito.

"You're smart, Gavin. You don't need a map. Once you'll see him, you will know who
he is." But of course, malayong mangyari yon dahil hinding-hindi niya iyon
pahihintulutan. Only a miracle could make that happen. She was an overprotective
parent. Ngayon ay alam na niya ang nararamdaman ng kanyang mga magulang noon.

Napataas ang dalawang kamay ni Maddie. "Fine! Kung yan ang gusto mo, bahala ka! Wag
mong sabihin kay Greg, wala na akong pakialam pag dating dun. Pero sa pamilya mo?
Sa daddy at sa mga kuya mo? Hindi mo man lang ba sasabihin sa kanila tungkol sa
anak mo?"

Biglang sumakit ang ulo niya. Tama si Maddie. Kailangan niyang sabihin iyon sa
kanyang pamilya. She cannot keep a secret like this from them forever. "Sasabihan
ko sila, Maddie, but not right now-"

"Eh kung ganon ay kailan pa? Pag huli na ang lahat? Ako pa sa'yo sabihin mo na sa
kanila ngayong araw na 'to. Tell them the truth. Hindi mo hawak ang panahon, Gab.
Tingnan mo nga ang nangyari two nights ago? Nagkita kayo ni Greg of all the places
and time? Hindi mo 'yon plinano pero nangyari parin."

Again, Maddie was right. Hindi niya nga hawak ang panahon. Hindi niya alam kung
anong susunod na mangyayari. Napasalampak siya ulit sa sofa. "Alright. I'll tell
them tonight. Let's just hope they'll accept Gavin with open arms."

Nakita niyang biglang nagbago ang ekspresyon sa mukha ni Maddie. Was something
wrong? "Mad, may problema ba?"

Umiling ito pero hindi parin nagbabago ang ekspresyon. "Gab, let me warn you,
talagang magugulat sila pag nagtapat ka. Sinabi mo kasing nagkaroon ka ng
miscarriage noon hindi ba? I think it will take them time to digest what you will
have to say."

Tumaas ang isang kilay niya. "May hindi ka ata sinasabi sa akin, Mad? Spit it out."
Umiling ito. "I'm not at the right position to tell you what happened, Gabrielle."

"Ha? Teka, teka! May nangyari ba dito na hindi ko nalalaman? Say it, Maddie!" Bigla
siyang kinabahan.

"Gab, you went away for six long years without even saying goodbye or where you
were. Yes, something happened but it's much better if your brothers were the one to
explain it to you." Tumayo ito at kinuha ang bote ng wine bago pumasok sa kitchen.
Sinundan niya ito.

"Maddison, ano ba kasi ang nangyari? Bakit ayaw mong sabihin sa akin? Itatakwil ba
nila si Gavin pag nalaman nilang buhay ito? Will they disown me? Say it." What was
going on? Ba't ayaw sabihin sa kanya ni Maddie ang nangyari?

"No, they won't. But you have to tell them, Gab. Hindi na kita pipilitin pag dating
kay Greg because you already made your decision about not telling him. But again,
everyone deserves to know." Naguluhan siya sa sinabi nito. What the hell happened?
Why is Maddie beating around the bush? Kahit kailan ay hindi ito nagpaligoy-ligoy.
She was always straight to the point.

Tatanungin niya sana ito ng biglang tumunog ang kanyang cellphone sa bulsa. It was
Sheila. "Yes?" Naiinis na tanong niya. Ano na naman kaya ang kailangan nito-

"Gaby, you have to come home. Fast." Her tone was urgent. May nangyari ba sa
kanyang ama?

"Why? May nangyari ba kay daddy? Is he alright? Andiyan ba yung nurse niya?"
Kinakabahang tanong niya dito. Oh no, ni hindi pa nga niya nasabi ang tungkol kay
Gavin-

"No, tito's fine. Pero kailangan mo nang umuwi. ASAP! You have a lot of explaing to
do." Yun lang at binaba na nito ang tawag. Napatingin siya sa kanyang cellphone.
Why was everyone acting so strange?

Nag-aalalang tiningnan siya ni Maddie. "Is everything alright?"

"Di ko alam pero sabi ni Sheila ay umuwi na daw ako as soon as possible. She even
said I have a lot of explaining to do. Eh wala naman akong ginawang masama ah?"
Tumungo siya sa sala at kinuha ang kanyang bag.

"I have to go, Mad. Thank's for the time." Lalabas na sana siya sa bahay nito ng
bigla itong nagsalita. "Wait, I'm coming with you."

The trip to their house was fast. Hindi niya alam kung anong iisipin at aasahan.
Bakit ba parang nininerbyos si Sheila nang kinakausap niya ito? Na para bang atat
na atat itong makauwi siya? Sabi naman nito ay okay naman ang kanyang ama. Ano kaya
ang pinapamadali nito sa kanya?

Binalingan niya si Maddie na tahimik lang na nakaupo sa passenger seat. Wala itong
imik ever since umalis sila sa bahay nito. She can see that Maddison was nervous
about something. Palagi itong bumubuntong-hinga sa tabi niya at nakakuyom ang
dalawang kamay na nakapatong sa paa nito. Ano bang problema ng mga tao ngayon? Why
were they all acting like something bad was going to happen?

Biglang pumasok sa isipan niya si Greg at ang sinabi nito ng huli silang nagkita.
"I will have you back, Gabrielle. I will do everything to win you back. I may be an
asshole for treating you like I did six years ago but I'm not backing down without
putting up a goddamn fight. I may not deserve you, but hell, I'd die first before
seeing you with another man." Seryoso ba ito? Was he really going to win her back?

Napailing siya. No! She can't accept him anymore. Masyadong masakit ang ginawa nito
sa kanya. Pinagbintangan siya nitong may karelasyon siyang ibang lalaki gayong ito
naman ang asawa niya. It only shows that he didn't trust her. Wala itong tiwala sa
kanya kahit noon pa man. Yun ang pinakamasakit sa lahat.

Nang umiyak siya sa harap nito noon ay tiningnan lang siya nito na parang wala
itong pakialam. "You're a good actress, Gaby, but cut the bullshit already. Just
sign the papers." Yun mismo ang sinabi nito sa kanya. It was hopeless. He was
hopeless. Both of them were hopeless.

Bigla siyang napaisip. Paano kaya nito nakuha ang mga litratong iyon? Pinasundan ba
siya nito ng espiya? Ganon ba talaga kalala ang tingin nito sa kanya? Napangiti
siya ng mapait. You cannot give him another chance, Gaby. Just for once, make a
right decision for yourself and Gavin.

"Gaby, lumagpas na tayo sa bahay niyo." Salita ni Maddie sa tabi niya na nagpabalik
ng kanyang isipan. She silently cursed and made a u-turn. Nang nakaparada na ang
sasakyan niya sa harap ng bahay ay nagmadali siyang bumaba.
Bigla siyang sinunggaban ng kaba. What the hell was wrong with her? Pumasok na siya
sa kanilang bahay upang mapahinto sa may pintuan. There were three big traveling
bags sitting in the middle of their living room. Who the hell?

"I guess someone just arrived." Saad ni Maddie habang nakatingin din sa tatlong
maleta. Tumango siya at dumiretso sa dining room kung saan rinig niya ang mahinang
usapan.

"Hey, sinong dumating-" Naputol ang sasabihin niya ng makitang nakaupo si Piey tabi
ng kanyang Kuya Frank. Napangiti siya ng malapad ng makita ito. Lumapit ito sa
kanya habang nakangiting binabati siya. "Piey! Ikaw lang naman pala eh? Kaya naman
pala atat na ata akong pauwiin ng mga tao dito!"

Natatandaan niyang hiningi nito sa kanya ang address ng kanilang bahay habang
nagvi-video call sila. She was just so happy to see Piey! Matagal-tagal na din
siyang hindi nakapag-usap dito dahil palaging si Gavin ang kausap niya. "Kamusta
na? How was the flight? Di mo man lang talaga sinabi sa akin na ngayon pala ang
dating mo? Sana sinundo na kita." Nakangiting tanong niya dito.

"I wanted to surprise you, Gab. Pero mukhang ako ata ang nasurpresa." Doon niya
lang napansin na seryoso ang mukha ng kanyang mga kuya. Pati si Sheila ay
nakatingin lang sa kanila, not even smiling just a bit.

What the hell was their problem? Hindi ba nasisiyahan ang mga ito sa pagdating ng
kanyang kaibigan? They were acting hostile and inimical.

"Anong problema niyo? Why so serious?" Natatawang tanong niya sa mga ito ng biglang
may pumasok sa bandang kanan ng dining room. Sa sobrang pagkabigla ay hindi niya
alam kung ano ang sasabihin. "Jenni?!" Ngumiti ito at lumapit sa kanya. Hindi pa
din siya makapaniwala't andito ito kasama ni Piey.

"Hi, Gaby! I missed you!" Nakangiting pahayag nito. Ginantihan niya ito ng yakap
pero hindi pa rin dina-digest ng utak niya ang mga pangyayari. What the hell was
she doing here? Akala niya'y si Piey lang mismo ang uuwi dito sa Pilipinas dahil sa
sinabing shoot o trabaho nito?

And then suddenly, it hit her. Tiningnan niya ang mga mukha ng kanyang kuya. They
weren't at all pleased about something. Si Sheila ay mahinang kinakausap si Maddie
sa isang sulok. The tension inside the room was palpable. Alam niyang ramdam din
iyon nina Piey at Jenni dahil hindi ang dalawa makatingin ng diretso sa kanya.
She took a deep breath before asking the question. Pero bago pa man bumuka ang
bibig niya ay may biglang nagsalita sa kanyang likuran. The voice was so familiar
that she had to lean on the dining table for support.

"Hi, Mom!"

_________________________________________

I don't know if you liked it but whatever. It's still an update. Love you sparkling
unicorns! xx

*******************************************
[45] Chapter Forty Two - Unplanned Surprises
*******************************************
Chapter 42

Piey's POV

Patay talaga ako kay Gaby nito. Kinakabahang isip niya habang hinihintay ang
kanilang bagahe sa loon ng airport. They just arrived at the Philippines. Wala pa
siyang sampung minuto sa bansa ay gusto na niyang bumalik sa Chicago. Eh kasi naman
ay kinakabahan siya sa kung anong magiging reaksyon ni Gaby pag nalaman nitong
sumama pala sa kanya si Gavin at Jenni.

"Relax, Piey. Di naman siguro magagalit si Gaby. And I'm pretty much sure
nangungulila na ito kay Gavin kaya wala kang dapat ipagalala." Nakangiting saad ni
Jenni habang kinukuha na nila ang kanilang mga maleta.

"Tita Jenni is right! I'm sure mommy will be so happy and surprised to see me!
Ohhhh, I can't wait to see her face when she sees me!" Tumatalon habang nakangiti
na saad naman ni Gavin.

Medyo kumalma siya ng konti pero kahit papano ay andun pa rin ang kaba. This wasn't
really part of her plan. Her plan was to stay in the Philippines for a few weeks
then fly back to Chicago after her work. Alone. Hindi parte ng plano niya ang isama
si Jenni. Lalong-lalo na si Gavin.
Naalala niya ang kanyang reaksyon ng sinabihan siya ni Jenni na kumuha din ito ng
ticket papuntang Pilipinas. Kasama si Gavin. Muntik na siyang mabilaukan ng iniinom
niyang kape.

"What the hell were you thinking, Jen? Gusto mo bang balatan tayo ng buhay ni
Gaby?" Nanlalaki ang kanyang mga mata habang tinanong si Jenni. Nagkibit lang ito
ng balikat.

"Piey, matagal na din akong hindi nakapag-uwi sa Pilipinas. It's been what? Ten
years since I've seen my motherland! Namimiss ko din naman ang init ng klima doon,
Cous." Sagot nito sa kanya habang tumitimpla ng kape.

"What about Gavin? Anong gagawin natin sa kanya? Iiwan nalang dito?" Nakataas ang
isang kilay habang tinanong muli si Jenni. Ngumiti ito sa kanya at umiling. "Are
you serious? Of course we're going to bring him with us! I'm sure namimiss na din
ni Gavin ang ina niya. Every night ko siyang nakikita na umiiyak sa kama nito
hanggang sa makatulog. I don't think I can bear to see him like that again. Kawawa
naman yung bata."

Tumayo siya at kinuha ang cellphone sa loob ng bag. "I'm going to call Gaby about
this."

Mabilis na tumutol si Jenni. "Come on, Piey! It won't harm to surprise Gaby a
little right? I'm sure tatalon yun ng kasing taas ng Mt. Everest pag nakita si
Gavin."

"But, Jen, we can't just bring Gavin with us. Kailangan niya ng passport and-"

"Already been taken care of. Actually, matagal ko na 'tong pinagplanuhan. Kaya
naman kumuha na ako ng ticket para sa aming dalawa bago kita sinabihan dahil alam
kong tatanggi ka." Nakangiting singit nito sa kanya.

Napabuntong-hininga siya. Typical Jenni. "Kailangan muna nating sabihan si Gavin

tungkol sa planong ito."
Tumango-tango si Jenni habang iniinom ang kape. "Already done. He's actually
packing his stuff as we speak."

Napailing nalang siya. "You really planned this already, haven't you?" Tanong niya
pagkatapos ubusin ang laman ng kanyang mug.

Jenni just flashed her signature smile and then nodded. "Oh, yes. And you know me,
I absolutely love surprises."

Kaya heto sila ngayon nag-aabang ng taxi sa labas ng airport. Buti nalang at
hiningi niya kay Gaby ang address nito para dumiretso na kaagad sila. Nang makapara
na sila ng taxi ay kaagad niyang sinabi sa driver ang subdivision at address kung
saan nakatira si Gaby.

"Wow! It's really hot in here, Tita! I don't think I'll like it here." Nakasimangot
na pahayag ni Gavin nang makasakay na sila sa taxi. Ngumiti nalang siya at
pinagmasdan ang mga matataas na gusali. Unlike Jenni, bumabalik siya sa Pilipinas
every now and then dahil nga sa trabaho niya. But the last time she went back here
in the Philippines was two years ago. Kahit sabihing dalawang taon lang siyang
nawala ay madami nang pinagbago ang Manila.

"Take off your hoodie, Gavin, and you'll feel better." Rinig niyang sabi ni Jenni
sa likod.

Ilang saglit din ang lumipas ng biglang nagsalita si Jenni. "Grabe, cous! Ang tagal
ko din hindi nakatapak sa bansang ito ha? The last time I remember ay wala pang
matataas na gusali. Usually makikita mo lang yun sa Makati. But now? It's like a
concrete jungle here! Just like New York!"

"At least New York was way cooler than here!" Naiinis pa din na sagot ni Gavin.
Kahit kailan talaga ay umiinit ang ulo nitong Gavin na 'to pag hindi nasusunod ang
gusto.

Bigla siyang napaisip sa kung sino ang ama nito. Pero isa ang natitiyak niya, gwapo
ang ama ni Gavin. Ang tanging nakuha lamang ni Gavin sa ina ay ang mga mata nito.
The rest? Sigurado siyang sa lalaking nakabuntis kay Gaby.
Bigla siyang may na realize. Wala siyang kaalam-alam sa buhay ni Gabrielle. Ni
pamilya, buhay, trabaho, kahit birthday nga nito at apelyido ay hindi niya alam.
Gabrielle was a very secretive and private person. Natatandaan niya noong unang
tinanong niya ito tungkol sa pamilya nito dito sa Pilipinas pero tiningnan lang
siya nito at kumibit ng balikat.

Natatandaan niya din nung unang beses niya tinanong si Gaby kung saan na ang ama ni
Gavin ay ngumiti lang ito sa kanya. Ngiting hindi naman umabot sa mga mata.

She can still remember the first time she had seen Gaby. Dinala ito ni Jenni sa
bahay nila dahil naaawa daw ang pinsan niya sa kalagayan nito. She was seven months
pregnant at that time. Seven months pregnant nga ito pero sobra naman nitong payat
dahil sa stress at kulang sa nutrisyon. Sa sobrang takot niya sa kalagayan nito ay
pina check-up niya kaagad ito sa ob-gyne.

Nalaman niyang ninakawan ito sa unang buwan ng paglalagi sa America. Nang tinanong
niya kung may pamilya ba ito o asawa ay umiling lang ito sa kanya. But she was
amazed by Gaby's determination and strong-will, akalain mo ba naman, seven months
pregnant na nga ito pero naghahanap pa ng trabaho dahil nahihiya daw ito sa
kanilang dalawa ni Jenni. She cannot help butadmire Gaby.

Minsan ay gusto niyang tanungin si Gaby kung modelo ba ito dahil sa angking ganda.
She was naturally beautiful. Yung tipong di na kailangang ayusin at lagyan ng make-
up pero lilitaw pa din ang kagandahan. Gaby wasn't just an ordinary simpleton. She
was sure of that.

Nang nanganak ito ay hindi na ito nagpa anesthesia dahil mas lalaki daw ang gastos.
Sila ni Jenni ang nagbayad sa panganganak nito dahil wala talaga itong ka pera-
pera. Naiintindihan naman niya ito kaya hindi siya nagdalawang-isip na pahiramin
ito ng malaking halaga ng pera.

But just a month after giving birth to a very cute little boy ay nag hanap na
kaagad ito ng trabaho. Gaby sacrificed her first few months to pay back the money
she borrowed from them. Kahit ilang beses na nila itong kinausap na hayaan muna
nito ang utang ay hindi parin ito natinag.

Nakahanap din naman ito ng trabaho as a waitress in a restaurant. But just a few
years later, na promote ito at naging manager nan g restaurant na iyon. They were
so proud of her. Dahil alam nilang dalawa ni Jenni na ang laki ng baggages na dala-
dala nito kahit magaling itong magtago. They can see it in her eyes. Malungkot ito
at parang walang buhay.
Buti nalang at dumating si Gavin sa buhay nito dahil napawi man ang sakit at galit
na palagi nilang nakikita ni Jenni sa mga mata nito. They were replaced by
happiness and contentment. It's like Gaby was reborn or something. It was a totally
different Gabrielle.

"Cous! Look! Ang gagwapo nila oh!" Putol ng boses ni Jenni sa kanyang pag-iisip.
Napalingon siya sa likod. Gavin was busy playing in his PSP. "Ano?"

May tinuro itong malaking billboard. "Ayun oh? Oh my gosh! They're so handsome!
'Most eligible bachelors in town. Who's your pick?' Talagang nakakalaglag naman ng
panty ang mga kagwapuhan oh? Sino sa'yo, Cous?"

Tiningnan niya ang malaking billboard na naglalaman ng siyam na mukhang Abercrombie

models. Jenni was right. They were very handsome. Buti nalang at traffic dahil
makakapagpantasya muna siya ng ilang segundo. Tiningnan niya ang mga pangalan ng
mga Adonis tabi ng mga title na ibinigay ng magazine na nag cover sa photoshoot na
iyon.

L to R: Xavier Figueroa (The Captain)

Giovanni Marfori (The Knight)

Julian Montesor (The Heir)

Brandon Ba�ares (The Daredevil)

Gregory Hontiveros III (The Enigmatic)

Adamzon Figueroa (The Irresistable)

Jack Trivilegio (The Elusive)

Kostas Kostreva (The Debonair)

Liam Piernavieja (The Wild One)

Bigla siyang natulala sa lalaking nasa pinaka gitna. Greg Hontiveros? He looks very
familiar. Parang nakita na niya ito somewhere pero hindi niya alam kung saan.
"Manong, talaga bang single pa ang mga iyan?" Di niya maiwasang tanong sa taxi
driver.

Tiningnan naman nito ang billboard at umiling-iling. "Hindi po, Maam. Ang ilan po
diyan ay may nobya at asawa na." Napakunot ang noo niya. "Eh bakit ho nakalagay
'Most Eligible Bachelors in Town'?"
Ngumiti ang driver. "Isang taon na ho 'yang billboard na 'yan! Hindi ko nga alam
kung bakit hanggang ngayon ay hindi parin pinalitan."

Napatango-tango siya. "Baka ayaw tanggalin dahil magkakaroon ng welga? Kung mga
ganyang mukha ba naman ang makikita mo papuntang trabaho ay talagang mas gaganahan
ka."

"Teka, Manong, may nalalaman ba kayo tungkol kay Gregory Hontiveros? Familiar kasi
siya eh." Biglang singit ni Jenni.

Napatingin siya dito. So hindi lang pala siya ang nagtataka at kung bakit napaka-
familiar ng lalaking iyon. "Oo nga. Parang nakita ko na siya somewhere."

Tumango naman ang driver bago nagsalita. "Ah, si Greg Hontiveros? Ang nalalaman ko
lang ho sa kanya ay ikinasal ito nakaraang anim na taon na pero nagkahiwalay din
sila ng asawa nito. Ang ganda ho ng asawa nun eh! Nakalimutan ko ho yung pangalan
pero Fortaleza yung apelyido. Mayaman din yun! Pag-aari nga nila ang building na
'yan oh?" Turo nito sa isang napakataas na building sa kanilang harapan.

Napa-wow naman si Jenni sa likod. "Siguro ang yaman talaga ng mga Fortaleza at
Hontiveros ano? Haay! Siguro kung magkakaanak man yung si Greg at ang asawa nito ay
tiyak akong gwapo o maganda."

"Sayang nga po eh at nagkahiwalay yung dalawa. Wala na din ho akong balita sa

dating asawa ni Greg. Nang nagkahiwalay kasi yung dalawa ay hindi na ito
nagpapakita. Laman kasi palagi ng diyaryo ang mukha nito-Ay! Alam ko na! Bree
Fortaleza! Yun po yung pangalan ng asawa ni Greg! Nabasa ko yun kahapon lang sa
diyaryo na bumalik na daw ito dito sa Pilipinas!" Natatawa siya sa kadaldalan ng
taxi driver. Bagay itong maging showbiz reporter.

May itatanong pa sana siya ng biglang nagsalita si Gavin sa likod. "Tita, I'm
hungry. Do you have Mrs. Fields?"

Binigyan ito ni Jenni ng dalawang cookies at bumalik na din silang lahat sa

katahimikan. Nakalusot na din sila sa traffic at wala pang sampung minuto ay
pumasok na sila sa isang exclusive na subdivision. Hinarang sila ng security guard
sa may gate. "Saan po tayo?"
Napakunot ang noo niya. Patay ni hindi niya alam kung anong apelyido ni Gaby. "Uhm,
kilala mo ba si Gaby, Manong? Ito ho yung address niya at balak sana naming siyang
supresahin." Ibinigay niya ang address dito at thankfully ay tumango naman ito.
"Ah, si Ma'am Gabrielle?"

Gabrielle? Yun ba ang tunay na pangalan ni Gaby? Tumango nalang siya at nginitian
ito. "Opo, galing ho kaming America at gusto namin siyang i-surprise."

Nakita niyang medyo nag-aalanganin ito. "Hindi po pwede, Ma'am. Kailangan po kasing
may approval kayo galing sa pamilya bago makapasok. Ay teka-Heto pala si Ma'am
Sheila! Tatanungin ko nalang po siya." Pinuntahan nito ang sasakyang nasa kanilang
likuran. Napatingin siya sa likod at nakitang may nakasunod sa kanilang kulay
puting BMW.

Ilang minuto din ang lumipas nang bumalik na ang security guard. "Okay na ho,
Ma'am. Pwede na po kayong pumasok."

Napatanga siya sa sobrang laki ng mga bahay sa subdivision na iyon. "Mga milyonaryo
ba ang nakatira dito?" Rinig niyang tanong ni Jenni. Nag overtake ang BMW sa kanila
kaya naman ay pinasundan nalang niya ito sa driver. Tiyak siyang kapamilya ni Gaby
kung sino man ang Sheila na iyon.

"Opo, Ma'am. Halos lahat po ng mga mayayaman ay dito po nakatira. Kaya nga ang
higpit nila sa gate dahil na din sa utos ng mga tumitira dito." Napatango nalang
silang dalawa ni Jenni. Sinasabi niya na nga ba. Hindi lang basta-basta si Gaby eh!

"Are we there yet?" Tanong ni Gavin sa likod.

"Not yet, Babes, but we're almost there." Sagot niya dito.

"But I want to pee!"

"Don't worry, we'll be there in a minute or two."

"I want to see Mommy already." Sabi nito makaraan ang ilang segundo. Napangiti
siya.
"I know, Gavin. We miss your mommy too!" Sagot ni Jenni dito.

Makaraan ang ilang minuto ay huminto na ang BMW sa isang napakalaking bahay.
Nanlaki ang kanyang mga mata. "Gaby lives here?" Pabulong na tanong sa kanya ni
Jenni.

"Wow! My Mommy lives here?! It's fifty times big than our house in Chicago!"
Excited na saad ni Gavin sa likod. Nakita niyang bumaba ang babaeng nagmamaneho ng
BMW. She was wearing a sunglass kaya naman ay hindi niya makita ang kabuuan ng
mukha nito. But one thing is for sure, she's so pretty.

Binayaran na niya ang driver at binigyan na din ng tip bago bumaba. Sinabihan niya
muna sina Gavin at Jenni na wag munang bumaba pag hindi siya sumenyas. Nilapitan
siya ni Sheila habang nakangiti. "Hi! You must be Gaby's friend? Sinabi nga niya sa
akin na may dadating daw itong kaibigan galing Chicago. I'm Sheila by the way, her
cousin."

She smiled and shaked hands with her. "Hi, Sheila! My name's Precious but you can
call me Piey. It's really nice to meet you!"

"It's nice to meet you too pero naku! Sa loob na tayo mag-usap. Ang init dito sa
labas eh. Come on, let me help with your bags."

Bago pa man niya mapigilan ito ay binuksan na ni Sheila ang pintuan sa backseat.
Napatanga ito ng makita si Jenni na lumabas. "Hi! I'm Jenni!" Nakita niyang biglang
natigilan si Sheila pero nakabawi din naman kaagad. "Hi, Jenni! Sorry kung nabigla
ako, ang sabi kasi ni Gaby ay isang kaibigan lang yung dadating, but of course, you
are more than welcome to stay here!"

"Hey! What about me?" Biglang singit ni Gavin. Bumaba na din ito sa taxi at
nakangiting tiningala si Sheila. Ngayon ay tiyak siyang nabigla ng sobra si Sheila
ng makita ang batang lalaki. Binalingan kaagad siya nito. "A-Anak mo?"

Bago siya makasagot ay naunahan siya ni Gavin. "She's not my mommy! My mommy's name
is Gaby!"

Nakita niya ang panlalaki ng mga mata ni Sheila habang tinitigan si Gavin. Anong
problema nito? Para itong tinuklaw ng ahas. "Uh, Sheila. Hindi kasi alam ni Gaby na
kasama ko pala yung pinsan kong si Jenni at ang anak ni Gab na si Gavin. We were
planning to surprise her." Paliwanag niya dito.
Hindi pa rin umaalis ang mga mata ni Sheila sa mukha ni Gavin. Nagtataka siya sa
reaksyon nito. Dapat nga at kinarga nito kaagad si Gavin at pinupugpog ng halik
dahil nakita na nito ang nag-iisang pamangkin kay Gaby pero heto ito at tinitingnan
lang si Gavin na para bang lima ang mata nito. "Is there a problem?" Tanong niya
dito.

Bumalik na din sa mukha niya ang mga mata ni Sheila at alanganing ngumiti. "Uhh.
No, everything is uhmm fine. Halina kayo sa loob." Nauna na itong pumasok at
tinawag ang pansin ng isang tauhan na lalaki para buhatin ang kanilang mga bagahe.

Kinarga niya si Gavin at hinalikan sa noo. "I don't think she likes me." Bulong
nito sa kanya.

Napangiti siya. "Are you kidding? She's just too stunned by your cuteness!" Alibi
niya dito. Honestly pati siya ay nakita ang pag-aalinlangan sa mukha ni Sheila nang
makita si Gavin.

"What was that all about? Kung makatitig yung si Sheila kay Gavin kala mo may
sampung ulo yung bata." Salita ni Jenni sa kanyang likuran. Nagkibit nalang siya ng
balikat.

Nang pumasok na sila sa bahay ay nalula siya sa karangyaang nakikita. Sa sobrang

laki ng bahay ay tiyak siyang kakailanganin niya ng mapa. The house was huge
alright but it was almost close to being empty. Maliban sa isang sala set na nasa
gitna ng sala at isang flatscreen tv sa may bandang kanan ay wala nang ibang
makikita.

Nakita niyang nakaupo sa isang sofa si Sheila habang may kinakausap sa cellphone
nito. "No, tito's fine. Pero kailangan mo nang umuwi. ASAP! You have a lot of
explaing to do." Yun lang at binaba na nito ang tawag.

Was she talking to Gaby? Bakit parang napaka-urgent ng boses nito na para bang
bobombahan sila ng mga nukes galing sa North Korea any minute?

"Hi! Maupo kayo! I'm sure pagod na pagod kayo galing sa biyahe." Nakangiting saad
ni Sheila. Nang makaupo na silang tatlo ay biglang nagsalita si Gavin. "Where's
mommy?"

Halatang hindi parin nakakamove-on si Sheila sa rebelasyon kaya naman ay mga ilang
segundo muna itong tinitigan si Gavin bago sumagot. "She's coming, honey." Tumango-
tango si Gavin bago may tinanong ulit. "Who are you?"

"I'm your mother's cousin, Gavin."

Nanlaki ang dalawang mata ni Gavin. "Really? So your my family?"

Nangingiting tumatango si Sheila. "Yes, Gavin. I'm your aunt and we are a family."

Bigla itong pumanaog sa kanyang pagkakarga at niyakap si Sheila. "I thought it was
always me, mommy, Tita Jenni and Tita Piey. Mommy never said anything about you.
What should I call you?"

Nakita niyang namamasa ang mga mata ni Sheila dahil sa sinabi ng bata. Niyakap din
nito ng mahigpit ang bata bago nagsalita. "You can call me Tita Sheila, honey."

Ilang minuto ding nag-usap sina Sheila at Gavin habang silang dalawa ni Jenni ay
nangingiting pinagmamasdan lang ang dalawa. Why in the world did Gaby keep Gavin as
a secret? Bakit nito itinago sa pamilya ang sariling anak? She knew Gaby was a
private person, but she didn't know she could be this secretive.

Halatang sabik na sabik si Gavin na malamang may ibang pamilya pa pala ito bukod sa
kanila nina Jenni. He was wide-eyed and all-ears while listening to Sheila's
stories when the front door suddenly swang open. Pumasok ang dalawang lalaki na
tantiya niya'y mga kuya ni Gaby. Magkahawig kasi ang mga mukha nito.

The one wearing the glasses looked at them with a questioning glance while the
other one was busy with his phone. Bago pa man siya magpakilala ay naunahan siya ni
Sheila. "Kuya James! Kuya Frank! This is Piey and Jenni. Mga kaibigan sila ni Gaby
galing sa Chicago. They're going to stay here for a few weeks."

Tumayo silang dalawa ni Jenni at nakipagkamay sa dalawang lalaki. "Good Morning.

We're both deeply sorry for the short notice. We were planning to surprise Gaby so
we didn't tell her about our plans."

Nginitian siya ni James. "You are all welcome to stay here. Please make yourselves
at home."
"Why am I being ignored?" Biglang salita ni Gavin sa kanilang likod. Nakakandong pa
din siya kay Sheila pero nakasimangot at naghahalukipkip. Malapit siyang napatawa
sa itsura nito.

Nilapitan ni Frank si Gavin at umupo sa tabi nito. "Hey, kiddo! What's your name?"

Nag-pout muna ito bago sumagot. "Gavin! You?"

Biglang nanigas ang ekspresyon ni Frank. Para itong nakakita ng multo at bigla din
itong namutla. Nilingon niya si James at pareho din ang reaksyon nito kay Frank.
Bakit ba lahat ng mga tao sa bahay na iyon ay nag-iiba ang reaksyon pag nalamang
anak ni Gaby si Gavin? Ano bang problema ng mga ito?

"Why are you looking at me like that?" Natatakot na tanong ni Gavin kay Frank.
Dali-dali itong pumanaog sa pagkakakandong at nagtatakbong lumapit kay Jenni at
nagpakarga. "They hate me, Tita Jenni! They hate me!" Nangingiyak na sabi nito.
Biglang tumaas ang dugo niya sa ulo dahil sa ginawa ng mga ito kay Gavin.

Kumunot ang noo niya. "Is there a problem here?" Lakas-loob niyang tanong kina
Frank, James at Sheila. All of them were trying there very best to avoid her
glance.

"I think it's best if we discuss it in the dining hall." Malapit siyang napasigaw
sa biglang pagsulpot ng isang lalaki galing sa kanyang likuran. She bet her
favourite shirt that this one right here was the eldest. He was wearing a goatee
and has an authoritative aura surrounding him.

Nilingon niya si Jenni at tinitigan ito ng ilang segundo. Nang maintindihan nito
ang kanyang gustong iparating ay kinarga nito kaagad si Gavin. "Come on, Babes. You
said you wanted to pee right? I'll accompany you."

"What? But I don't want to pee any-" Protesta ni Gavin pero nakasingit kaagad si
Sheila. "Nasa second floor yung comfort room. The first to the left." With that ay
nagmamadaling umalis si Jenni bitbit ang isang nagpoprotesta na Gavin.

Tahimik silang lahat habang pumasok sa dining hall. Kung malaki ang living room ng
mga ito ay hindi naman magpapahuli ang dining hall. Umupo siya sa isang upuan at
tumabi sa kanya si Frank. They were all looking at her as if siya ang may sasabihin
at hinihintay lang siya ng mga itong magsimula. "Well?" Tanong niya sa mga ito.
Bumuntong-hinga muna si Goatee bago nagsalita. "How old is he?"

"He's five years old. Mag aanim na taon na siya two months from now." Sagot niya
dito.

"Is he really Gaby's son?" Biglang tanong sa kanya ni Frank.

Napakunot ang noo niya. "Of course! I witnessed her giving birth, so yeah, I'm
pretty much sure Gavin is Gaby's son."

"So she lied to us." Halos pabulong na salita ni James na nakaupo sa kanyang harap
tabi ni Sheila.

"Bakit niya nagawa 'yon?" Pabulong din na tanong ni Frank.

"I can't believe she kept the truth from us. All this time." Pabulong din na saad
ni Sheila.

"The things we did to Greg." Napatingin siya kay Goatee ng sinabi iyon. Greg? That
sounded familiar!

Medyo naiinis na siya sa mga pinagsasabi ng mga ito dahil wala siyang ideya sa kung
ano man yung nangyari noon. "Wait! I think I'm missing something here. Ano bang
nangyari? Gaby lied to you? Kept the truth all this time? I still don't get it."

Mga ilang minuto ding tahimik ang mga ito bago siya sinagot. "Gaby made us think
that she had a miscarriage six years ago before she left. All this time ay buhay
pala ang bata sa sinapupunan niya."

Napatanga siya. What? Ginawa iyon ni Gaby bago ito umalis dito sa Pilipinas? Ba't
niya ginawa iyon?

Kaya naman pala'y halos lumuwa na ang mga mata ng mga tao sa bahay na ito ng makita
si Gavin dahil buong akala ng mga ito'y patay na ito. Na hindi na ito nag e-exist
sa mundo. Bigla siyang nanlamig sa realisasyon. Gaby was going to kill her for
sure! Sa kanyang ginawang surpresa ay sobra pa iyon sa bombang sumabog!

May tatanungin sana siya ng biglang pumasok si Gaby sa dining hall. Bigla siyang
nanigas sa kanyang upuan. Ang laki ng kasalanan niya dito. Ngayon ay alam na niya
kung bakit hindi ito nagku-kwento tungkol sa pamliya nito noon dahil may itinatago
pala itong napakalaking sikreto. And that secret was no other than her son Gavin!

"Hey, sinong dumating-" Naputol ang sasabihin nito ng
Frank. Kaagad siyang tumayo at nilapitan ito. She was
she was so fucking nervous on the inside. Para siyang
kaba. "Piey! Ikaw lang naman pala eh? Kaya naman pala
mga tao dito!"
makita siyang nakaupo tabi ni
smiling on the outside but
inaatake ng asthma sa sobrang
atat na ata akong pauwiin ng

Hindi niya alam kung anong isasagot dito. Buti nalang at nagsalita ulit si Gaby.
"Kamusta na? How was the flight? Di mo man lang talaga sinabi sa akin na ngayon
pala ang dating mo? Sana sinundo na kita." Nakangiting tanong nito sa kanya.

She took a deep breath before answering. "I wanted to surprise you, Gab. Pero
mukhang ako ata ang nasurpresa." Doon lang napansin ni Gaby na seryoso ang mukha ng
mga kuya nito.

I'm sorry, Gaby. I'm so so sorry.

______________

Honestly, pati ako ay medyo disappointed sa chapter na 'to. Sorry kung di niyo
nagustuhan. Babawi ako next update. That's a promise. x

BTW, this is Gaby's Wattpad Account. You might want to ask her some questions, just
click the external link. Thanks!

*******************************************
[46] Chapter Forty Three - Still the Same
*******************************************
Chapter 43
Gaby's POV

Hindi siya makapaniwalang andito na sa harap niya ang kanyang anak. She momentarily
forgot the scene inside the dining hall. Nakalimutan niya ang kanyang mga kuya,
sina Piey at Jenni, si Sheila at Maddie, at ang kanyang pinakatagong sikreto
tungkol sa kanyang anak na bago lang nabunyag.

"G-Gavin." Gumagaral ang boses niya habang tinatawag ang pangalan ng kanyang anak.

Biglang humagulgol si Gavin at tumatakbong lumapit sa kanya. "M-Mommy! I m-miss you

s-so much!" Kaagad niya itong niyakap at kinarga. Gavin was clinging to her as if
she was his life source.

Hindi na niya nakayanan ang sarili at tumulo na ang mga luha sa kanyang mga mata.
She missed him so much! Higit sa dalawang linggo silang hindi nagkikita sa personal
at gusto na niya itong mayakap at mahalik. Gavin was her everything now. "I miss
you too, baby. Mommy misses you too so much."

"M-Mommy, I love you. Please don't leave me again?" Sabi nito sa napakahinang
boses. Malapit siyang napahagulgol dahil ramdam niya ang hinanakit ng kanyang anak.
This was actually the first time they were apart from each other. Buong akala
niya'y pagkatapos niyang makausap ang kanyang papa at mga kuya ay matatapos na din
ang lahat at makakauwi na kaagad siya sa Chicago. But she was wrong. Hindi niya
kayang iwanan ang kanyang papa sa ganitong estado. He was dying.

Tiningnan niya ang mukha ng anak. "Oh no, baby. Mommy never left you. Why would you
think of that?"

"You said you will be home within a few days after leaving Chicago right? But you
went away more than two weeks! I t-thought you didn't l-love me a-anymore."
Humagulgol na naman ito sa pag-iyak. Oh my poor baby. Niyakap niya ito ng mahigpit.

"Mommy will never leave you, Gavin. You are my life and I will always love you to
infinity and beyond. I promised you that remember?" Pag-aalo niya sa anak. Tumango
naman ito pero hindi na nagsalita. Hindi niya alam pero patuloy parin sa pag-agos
ang kanyang mga luha. Maybe she really missed her son so much.

Ilang minuto din silang tahimik. Biglang bumigat si Gavin sa kanyang pagkakakarga
kaya alam niyang natutulog na ito. She took a deep breath before turning around to
look at her brother's faces. Tiningnan niya din sina Piey at Jenni na hindi parin
makatingin sa kanya ng diretso. The only one smiling inside the room was the teary-
eyed Maddie. Even Sheila was just looking at her with a blank expression. "I know I
have a lot of explaining to do. But-"

"Why did you lie to us?" Putol kaagad sa kanya ni Kuya Albert. Hindi naman ito
mukhang galit. He looked more disappointed than angry.

"I honestly wasn't thinking clearly that time. I w-was still angry at G-Greg when I
said that." Nauutal na paliwanag niya. Hindi niya gustong bumalik sa pangyayaring
iyon. It was still very fresh from her memory.

Nakita niyang bahagyang umiiling si Kuya James. "Pero bakit mo kami pinaniwala na
nagkaroon ka ng miscarriage? Bakit di mo kami sinabihan na buhay pa ang bata sa
sinapupunan mo?"

"Nakalimutan mo na bang mismong araw din na 'yon ay nalaman kong ginagamit niyo
pala ako para sa ikaaangat ng kumpanya? I felt betrayed that time, kuya! I wanted
to break and destroy things. I was devastated. Hindi niyo man lang sinabi sa akin
kung ano yung plano niyo. I felt out of place." This was actually the first time
they were talking about that incident. Kahit magtatatlong linggo na siya dito sa
Pilipinas ay walang naglakas loob na pag-usapan ang insidenteng iyon.

Bago may makapagsalita ulit ay nagpatuloy siya. "I felt hurt. You were all planning
things behind my back and the only person whom I thought would comfort and console
me was the one who actually destroyed me. That was the big finale." Napangiti siya
ng mapait sa alaalang iyon.

"That's why I left. I left the truth with me that Gavin is alive because I was
thinking that I would never go back. I left because my family betrayed me. I left
because the man I love never really loved me. I left because there was nothing left
for me here. Isa lang ang iniisip ko sa mga panahong iyon. If I wanted to give
myself and my baby a new beginning, it has to be far away from here." Tumutulo na
ulit ang kanyang mga luha. Bakit ba siya umiiyak?

Ilang minuto ding tahimik ang lahat. Walang tumitingin sa kanya. Not even Sheila or
Maddie. Lahat sila nakatungo ang ulo. "You don't know how pathetic we felt when you
learned the truth, Gab. We wanted to tell you before it was too late. Pero nangyari
na ang lahat bago pa man namin masabi sa iyo. Gusto lang naming humingi ng tawad sa
lahat." Salita ni Frank habang nakatingin sa kanya with eyes full of sincerity.

Napangiti siya. "That was a lifetime ago, Kuya Frank. Let bygones be bygones."
"We still owe you an explanation, Gab. Ginawa namin iyon-ang ipakasal ka kay Greg-
dahil natatakot kaming pati ikaw ay maghirap din ng dahil lang sa kumpanya. We
wanted to put you in safety that's why we decided to entrust you to Greg."
Paliwanag ni James.

"Father knew you were stubborn that's why he used mommy's last will and testament
to threaten you. Na kapag di ka pumayag ay hindi mo makukuha ang perang nakalaan
sayo galing kay mommy. At the same time he was just scared for your welfare. Dahil
alam niyang nalulugi na ang kumpanya at ayaw niyang pati ikaw ay mamomroblema."
Patuloy ni Albert.

Now it all made sense to her. Kaya naman pala'y pinilit siya ng kanyang amang
ipakasal kay Greg ng madalian dahil natatakot ito para sa kapakanan niya. Pero
bigla siyang may naalala. "Pero sabi ni papa ay may kasunduan naman ito at si Tito
Goryo na ipapakasal kaming dalawa ni-"

"Gaby, they made that up. Wala silang kasunduan noong college sila na ipapakasal
kayong dalawa ni Greg. Nagsimula lang ang kasunduang iyon the year before father
told you. Noon pa man ay bumababa na ang kumpanya, Gaby. Kaya nga halos ginawa na
ni papa ang lahat para lang maisalba ang kumpanya at hindi mo na kailangan ipakasal
kay Greg." Paliwanag ulit sa kanya ni Albert.

"But you still used me." Di niya maiwasang balewalain ang ideyang iyon.

Rinig niyang isa-isang bumuntong-hinga ang kanyang mga kuya. Si Frank ang
nagsalita. "Gab, we only did it to protect you. Alam naming mamomroblema ka kapag
nalaman mo ang kalagayan ng kumpanya. At the same time ay nakatulong din ang union
niyong dalawa ni Greg sa negosyo. We're still deeply sorry for not telling you."

Biglang may pumasok sa isipan niya. "Bakit hindi niyo nalang ginamit yung perang
iniwan sa akin ni Mommy? That would've help the company!"

Hindi pa man siya tapos sa kanyang sinasabi ay umiiling na si Albert. "Gaby, that
was your money. Sa'yo iyon iniwan ni Mommy. We can't just take it away from you."

Mga ilang minuto din silang tahimik lahat. All of them were absorbed in their own
thoughts. Rinig niyang may tumatawag sa cellphone ni Maddie kaya nagmamadali itong
lumabas. Hindi pa rin niya alam kung ano ang sasabihin. She calmed herself before
speaking. "It's all in the past. Let's forget about it. Kahit papano pala ay may
naitulong ang kasal naming dalawa ni Greg. If that's any consolation."
Biglang tumikhim ng malakas si James. "Uhh, Gaby. About Greg..."

Tumaas ang kanyang isang kilay. "What about him?"

"Hindi mo ba sasabihin sa kanya tungkol sa anak niyo?" Tanong nito habang

nakatingin kay Gavin na himbing pa din sa pagtulog.

Bigla siyang kinabahan sa tanong nito. "I... I don't know." Tiningnan niya ang
mukha ni Gavin na bahagya pang nakabuka ang bibig. Just the thought of Gavin being
hurt will surely kill her. Ayaw niyang saktan ni Greg ang kanyang anak gaya nang
ginawa nito sa kanya.

"Gaby, alam mong kailangan niyang malaman." Dugtong ni Albert.

Napakunot ang noo niya. "Ano bang problema niyo? Nakalimutan niyo na ba ang ginawa
sa akin ni Greg?! Malapit nawala sa akin si Gavin dahil sa-"

"Gabrielle, alam namin kung anong nangyari sa inyong dalawa. Every detail of it.
Kahit yung mga pictures ay ipinakita niya sa amin!" Singit ni Frank.

Kaya naman pala'y parang nag-iba ang ihip ng hangin. Dahil ipinakita pala ng
tarantadong iyon ang pictures niya kasama si Geoff sa kanyang mga kuya. Napangiti
siya ng mapait. "So ipinakita niya pala sa inyo ang-"

Pinutol siya ni Frank. "No, Gaby. Hindi kami naniniwalang may tinatago kang
relasyon kay Geoff. We know you better than that. That's why we put some lessons
into Greg-" Naputol ang sasabihin nito ng biglang pumasok sa dining hall si Maddie.

Nangunot ang noo niya sa reaksyon nito. Para itong nakakita ng multo. "Ok ka lang
ba, Mad?"

Huminga muna ito ng malalim bago sumagot. "Greg is here."

Bigla atang nanlamig ang kanyang buong katawan. No, it can't be! Not right now! She
wasn't ready for another revelation! "W-Where is he?" Maingat na ibinigay niya kay
Piey ang natutulog pa din na si Gavin.
"Nasa labas. He's parking his car." Sagot nito sa kanya.

Mabilis niyang binalingan si Piey at Jenni. "Piey, Jenni. Please take Gavin with
you to my room. Sa likod kayo ng kitchen dumaan. May hagdan doon papuntang second
floor-"

"What the hell are you doing, Gabrielle? Kailangan mong sabihin sa kanya ang
katotohanan!" Nakakunot noong putol sa kanya ni Albert. Now is not the time to be
authoritative kuya!

"Kuya, I d-don't think kaya kong sabihin sa ngayon kay G-Greg." Nauutal na sagot
niya. She was so freaking nervous about what was going to happen next! Ano bang
nangyayari sa mundo ngayon at sunod sunod ang mga ganitong klaseng pangyayari?

"Gaby, alam mong hindi tama ang ginagawa mo. Kahit baliktarin mo man ang mundo ay
anak pa din ni Greg si Gavin!" Saad ni Sheila. This was actually the first time she
heard Sheila talk after the revelation.

Umiiling-iling siya. "H-Hindi ko kayang-"

"Gaby, will you listen-"

"Hindi ko pa kaya ngayon! I will tell him but not right now! Please! I c-cant!
Please..." Ngayon ay umiiyak na siya sa sobrang kaba. Rinig niyang binubuksan na ng
katulong nila ang gate. Kahit hindi niya pa nakikita si Greg ay alam niyang andito
na ito. Parang meron itong invisible force na ramdam na ramdam niya. He was here.
Malapit sa kanya. Malapit kay Gavin.

Hindi niya alam kung sino ang bumuntong-hinga pero wala nang sumalungat sa kanya.
Why the hell am I crying? "Please.. I'll tell him but not right now. Not right
now.."

"Fine! Bahala ka!" Yun lang at lumabas na si Kuya Albert at pumuntang living room.
Umiling-iling nalang sa kanya si Kuya James at Frank habang sumunod kay Albert.
Nilingon niya si Sheila. "She, please guide them papunta sa kwarto ko. Ako na
bahala sa kanilang mga bagahe."
"Gab, I can help you-"

"Ako na bahala, Jen. Sumama ka nalang kay Sheila sa kwarto ko." Putol niya kay
Jenni.

Nakita niya ang pagtutol sa mga mata ni Piey pero hindi na ito nagsalita at sumunod
na kay Sheila papasok sa kitchen. Sumunod naman kaagad si Jenni.

Pag lingon niya kay Maddie ay nakakunot din ang noo nito. "What?" Tanong niya.

"Gaby, what the hell is wrong with you? Alam mo namang may karapatan si Greg diyan
sa anak mo! Bakit mo tinatago si Gavin sa kanya? Dahil masasaktan si Gavin? O dahil
masasaktan ka?"

Pinahid niya ang kanyang mga luha sa pisngi. "Sasabihan ko si Greg. Alam kong may
karapatan siya pero hindi muna sa ngayon. I can't handle two revelations in one
day! I'm sure mag-uusap pa kami nila Kuya at Papa tungkol kay Gavin mamaya! Uunahin
ko muna sila."

Hindi na siya nito sinagot at umuna nang lumabas sa dining hall. She leaned on the
table for a while. Why is the world unravelling her secret? Tama nga naman ang
kasabihan. Walang sikreto na hindi nabubunyag. She calmed herself before going out
to the living room. Nakita niyang kinakausap ni Greg ang kanyang tatlong kuya nang
mabaling ang pansin nito sa kanya.

Kumunot ang mga noo nito at kaagad siyang nilapitan. "Gaby, bakit ka umiiyak?
Sinong gumawa nito sa'yo? Are you okay?" Nag-aalalang tanong nito sa kanya. He even
had the guts to touch her cheek to wipe the tear that suddenly fell. Iniwas niya
ang kanyang mukha dito. "I'm fine, Greg. Bakit ka naparito?"

Hindi pa din ito lumalayo sa kanya. She can still smell his familiar scent. "I came
to visit your father. Medyo matagal na din akong hindi nakakabisita sa kanya."
Pagkasabi noon ay tiningnan nito ang kanyang mga kuya. May ginawa ba ang kanyang
mga kuya kay Greg noon kaya hindi na ito bumibisita kay papa?

Tumikhim siya. "Okay, you know where he is. Sa tingin ko'y gising na siya ngayon."
Akma siyang lalayo dito pero bigla nitong hinawakan ang kanyang braso. Nagtatanong
na tiningnan niya ito. "What?"
May kinuha itong isang kahon sa bulsa at binigay sa kanya. Napalunok siya nang
tinanggap iyon. What the hell is he up to now? "What's this?"

"I bought it before coming here. Sana magustuhan mo." Nahihiyang sabi nito. Malapit
siyang mapangiti pero buti nalang at napigilan niya ang kanyang sarili. Well, would
you look at this. The ever enigmatic Greg is... shy?

Nang binuksan niya ang kahon ay isang gold necklace na may heart bilang pendant. It
was simple but yet so beautiful. "Bakit?"

He gave her a sheepish smile. "I told you. I'll win you back."

Her breathing became chopped when she saw the longing and desire in his eyes. Bigla
niyang natandaan ang kanilang mga pinagsamahan noon sa kama. How he would tease her
to the point of losing her sanity. How he would whisper dark promises to her
whenever they made love.

Isinara niya ang kahon. "I can't accept this."

Tinaasan lang siya ng kilay ni Greg. "Take it, Gaby. Binili ko talaga 'yan para
sa'yo. Don't insult me." Kinuha nito ang kahon at inilabas ang kwintas. Before she
knew it, nasa likod na niya si Greg at sinusuot sa kanya ang kwintas. It really was
beautiful.

Hindi nalang niya ito tinutulan dahil nakita niyang nakangiti sa kanya ang kanyang
mga kuya. Even Albert was smiling from ear to ear. "T-Thank you. It's beautiful."
Pasalamat niya dito.

He looked directly into her eyes. "I know." She suddenly had goosebumps! Bakit
parang siya ang tinutukoy nito miski ang kwintas? Hindi nalang niya binigyang
pansin iyon at binaling ang atensyon sa kanyang mga kuya.

Pumanhik na sa kalawang palapag si Greg kasama si Kuya James at Albert. Naiwan siya
sa baba kasama si Frank at Maddie na nakangiting tinutukso siya sa regalo ni Greg.
"He's changed, Gaby. Believe me, he loves you." Pahayag ni Frank.

Bigla siyang natameme sa sinabi nito. He loves me? Snap out of it, Gabrielle! Kung
mahal ka niya ay bakit nakipaghiwalay siya sayo? Singit ng isip niya. Biglang
lumakas ang kabog ng kanyang dibdib. What the hell is happening? Si Frank lang ang
may sabi noon! Hindi mo yan narinig mula kay Greg!

After ten minutes ay bumaba na ang tatlo. Mas lalo atang lumakas ang kabog ng
dibdib niya ng makitang nakangiti sa kanya si Greg. His mega-watt smile! Ang
ngiting matagal na niyang hindi nakikita sa mga labi nito! She was beginning to
hyperventilate. Ang gwapo talaga nito kahit kailan. Kahit anim na taon na ang
nakaraan ay hindi parin kumupas ang kagwapuhan nito. Actually mas naging gwapo ata
ito habang lumilipas ang mga taon.

"Huy, Gaby! Tinatawag ka ni Greg!" Napakurap siya sa natatawang boses ni Maddie. Oh

no! Don't tell me I was gaping at Greg? "Ha?"

Tumawa ito ng malakas na sinamahan naman ng mga kuya niya. Greg's mega-watt smile
became a lopsided grin. "Kanina mo pa tinututukan si Greg! Nakanganga ka pa talaga
ha?"

Oh, great! Way to go, Gaby! Nakasimangot niyang nilapitan si Greg. Hinila niya ito
palayo sa kanyang mga kuya hanggang sa makalabas sila garden. "Ano ba kasi?"
Nakasimangot parin na tanong niya dito. Bakit kasi ang gwapo mo? Nakakalimutan ko
tuloy kung ano yung kasalanan mo sa akin!

Nangingiti parin ito sa kanya. "I just want to invite you to dinner tonight."

Tinaasan niya ito ng kilay. "And what made you think I'll agree, Hontiveros?"

He was still smiling but at the same time walking slowly towards her. On instinct
ay yun din ang ginawa niya, palayo dito. She was walking backwards until her back
was leaning against the wall. Shit!

Lumapad ang ngiti nito sa kanya ng makita ang posisyon niya. She was trapped!
"Dahil hindi ako titigil hanggat hindi ka pumapayag, Gabrielle. I'll just keep on
chasing after you if you keep on pushing me away." Mahinang sabi nito habang
nakatingin sa kanyang mga labi. His face was now inches away from her.

Alam niyang hahalikan siya nito pero bakit mukhang hindi ata gumagana ang utak
niya? Bakit hindi siya lumalayo? Bakit hindi niya ito tinutulak? Kesa itulak ito
palayo ay binasa niya pa ang kanyang mga labi gamit ang dila.
When his lips touched hers for the very first time after six long years ay biglang
tumunog ang cellphone nito. Rinig niyang napamura si Greg habang tinitingnan kung
sino ang tumatawag. Linayo niya kaagad ang kanyang mga labi dito. Save by the bell!
That was freaking close!

"Istorbo." Bulong nito at ipinasok ulit ang cellphone sa loob ng bulsa. He was
still looking at her lips. "Now where were we?" Tanong nito sa kanya. Bago siya
makasagot ay nagsalita ulit ito. "Oh, yes. I was kissing you." Hinalikan kaagad
siya nito sa kanyang mga labi. Oh my! His lips tasted the same as it was before!
Still very soft and warm.

He was sucking her lower lip when he suddenly bit it not too gently. When she was
about to protest ay pinagsamantalahan nito ang pagbuka ng kanyang mga labi. His
tongue entered her. He was still a very good kisser. Hanggang ngayon ay nawawala
parin ang kanyang inhibisyon pag hinahalikan siya nito.

Tumaas ang kanyang dalawang kamay sa leeg nito at minasahe ang batok nito. Why was
everything still so very familiar? After six long years ay bakit alam niya pa din
kung ano ang magpapa-arouse kay Greg? No! This can't be!

She was about to stop the kiss when his phone rang again. Nagkahiwalay na ang
kanilang mga labi pero hindi parin ito lumalayo sa kanya. His body was still
pressing hers against the wall and oh yes, she can already feel him being aroused.
She can feel it in her navel. Kinuha nito ang cellphone at nagagalit na sinagot.

Ilang segundo din itong tahimik at ibinaba na ang tawag. "I have to go. I have a
meeting in less than an hour." Paliwanag nito sa kanya.

Bago pa man siya makalayo ay hinalikan na naman siya nito ulit. When they were both
out of breath ay ngumiti ito sa kanya. "You still taste the same, love. Still so
sweet and very much like my Gabrielle."

Hindi niya alam kung ano ang isasagot sa sinabi nito. She was busy cursing herself.
"I'll pick you up by seven pm. Wear your best, love." Yun lang at umalis na ito.
Leaving her with a swollen lip and a racing heart beat.

I can't believe I just let Greg kiss me.

Twice.
*******************************************
[47] Chapter Forty Four - So Close
*******************************************
Chapter 44

NP: So Close by Jon Mclaughlin

It was already five pm in the afternoon. Kinakabahan pa din siya sa dinner date
nilang dalawa ni Greg mamayang alas siete. Bakit ba siya pumayag? Bakit ba siya
pumayag na magpahalik dito? Bakit ba siya tumugon? Kulang nalang ay sabunutan niya
ang kanyang sarili dahil sa katangahan.

No, Gaby! Kailangan mo siyang pahirapan! Sigaw ng isang bahagi ng kanyang isipan.
Sobrang tanga niya dahil nagpahalik siya ng ikadalawang beses sa lalaking iyon!
What the hell? Siguro kung nasa kwarto pa sila ay sa kung saan pa humantong ang
halik na 'yon. Jeez! Hindi nalang siguro siya pupunta sa dinner date nilang dalawa.
Baka umiral na naman ang kanyang katangahan at tumugon ulit sa mga halik ni Greg.

Pero kung hindi siya pupunta, magmumukha siyang duwag. Baka isipin pa lang ni Greg
ay apektado pa din siya dito. Na baka'y apektado pa din siya sa halik na
pinagsaluhan nila kanina. Pinilig niya ang kanyang ulo. What the hell is happening
to her? Para siyang teenager na ninakawan ng first kiss kung maka asta. You have to
act like you don't care. Simple as that.

Biglang bumukas ang pintuan ng kanyang kwarto at pumasok ang nakangiting anak niya.
"Mommy! Mommy! Can I eat vanilla ice cream? Pretty please?" Tumakbo ito sa kanya at
nagpakandong. Hinalikan niya ito sa pisngi. "But you already ate chocolate chip
cookies, Gavin. Magkakatonsilitis ka na naman."

Biglang pumasok ang dalawang anak ni Kuya Albert. Si Ashleen na kasing edad ni
Gavin at si Connie na apat na taong gulang. "Tita! Tita! Daddy said we can have
some ice cream! Right, Ate Ashleen?" Tanong ni Connie sa ate nitong si Ashleen.
"Yes, Tita. Dad said we were good girls today." Sagot naman nito.

Napangiti siya habang pinagmamasdan ang tatlong bata. Pinapunta kaagad ni Albert
ang dalawang anak nito para may kalaro si Gavin. Mabuti nalang at nagkakaintindihan
naman ang tatlong bata. Nilingon niya ang kanyang anak na naka-pout pa ang lips at
nag puppy eyes sa kanya. "Gavin, just one cup okay? And promise me you'll drink
lots of water afterwards?"
Tumango naman kaagad ito. "Yes, Mom. Promise!" Pagksabi noon ay nag-unahan na ang
tatlo sa paglabas ng kanyang kwarto. Napangiti siya. Ang bilis lang nitong nakapag-
adjust sa kanyang mga pinsan. Hanggang ngayon ay hindi pa din niya lubos maisip na
alam na ng kanyang buong pamilya ang tungkol kay Gavin.

Pati ang kanyang Daddy.

Nakakagulat nga dahil sa mala bombang rebelasyong sinabog niya, ni pagtataka at

pagkagulat ay hindi rumihestro sa mukha ng kanyang Daddy. Para bang matagal na
nitong alam ang sikretong tinatago niya. Naging malapit kaagad si Gavin sa lolo
nito. Pero dahil nga't hindi pwedeng puyatin ang kanyang ama ay lima hanggang
sampung minuto lang nitong nakakausap ang matanda.

Even her brothers adored Gavin. Natatawa daw sila sa kakulitan ng kanyang anak.
Even James said one time, "Manang-mana talaga sa ama nito." Pinandilatan niya ito.
Buti nalang at hindi iyon narinig ni Gavin dahil busy ito sa pakikipaglaro kina
Ashleen at Connie.

"Gab, bakit hindi ka pa nag-aayos? Mag aalas sais na ng gabi. Matagal ka pa namang
mag-ayos." Biglang bungad sa kanya ni Kuya James. Pumasok ito sa kanyang kwarto at
naupo sa sofa.

Napabuntong-hininga siya. "Kuya, hindi na ako matutuloy."

Tumaas ang isang kilay nito. "At bakit naman? Di ba mahal mo pa si Greg hanggang
ngayon?"

Hindi niya inaasahan ang tanong na iyon. Mahal pa nga ba niya si Greg? Makalipas
ang anim na taong hindi pagkikita ay nanatili pa din ba ito sa kanyang puso at
isipan? Napasandal siya sa kanyang upuan.

"Hindi ko ata kayang makasama siya ng ilang oras na hindi naiisip ang ginawa niya
sa akin noon." Sagot nalang niya.

Matagal din itong hindi nakapagsalita. "Parehas lang naman kayong may atraso sa
isa't isa eh."
Napalingon siya dito. "Ha? Ano naman ang atraso ko sa kanya?"

"Ipinaglihim mo sa kanya ang anak niyo." Seryosong sagot nito.

Nawalan siya ng isasagot. Ginawa lang naman niya iyon dahil nga baka itakwil din
nito ang anak nila. Na baka sabihin nitong hindi ito ang tatay ng bata sa
sinapupunan niya at dugo ni Geoff ang nananalatay sa mga ugat ni Gavin. Pero alam
niyang once makita nito si Gavin ay malalaman kaagad ni Greg na anak niya ito.
Hindi nalang niya ito sinagot. Hanggang ngayon ay hindi pa din niya kayang sabihin
kay Greg dahil hindi niya alam kung ano ang aasahang reaksyon nito.

"Gaby, alam mong kailangan mong sabihin sa kanya. Sabihin mo na ngayong gabi." Usal
nito.

Napataas ang isang kilay niya. "Bakit parang atat na atat kayong sabihin ko kay
Greg? Sasabihin ko sa kanya at the right time."

"Dahil napakalaki ng kasalanan namin sa kanya dahil sa lihim mong iyan."

Bigla siyang kinabahan. "Kasalanan? Ano bang ginawa niyo sa kanya?"

Tinitigan muna siya nito bago sumagot. "Let's just say we did something to him that
we thought he deserved. Which in fact... didn't."

Lumabas na siya galing sa banyo at pumasok sa kanyang walk-in closet. Hindi niya
alam kung ano ang susuotin sa gabing iyon. Will she go for the sexy look? Or will
she go for the conservative one?

Buti nalang at natutulog na si Gavin sa loob ng kanyang kwarto. Mahirap na kung

ano-ano pang itatanong sa kanya gayong may pagka makulit pa naman ang kanyang anak.

"I think you should wear that red corset dress." Biglang salita ni Jenni sa kanyang
likod. Napahawak siya sa kanyang dibdib. "Ano ba, Jen? Papatayin mo ba ako sa
nerbyos?"

Ngumiti lang ito sa kanya at tuluyang pumasok sa kanyang closet. Medyo malaki-laki
din naman ang kanyang walk-in closet kaya naman kahit sampung tao ay pwedeng
pumasok doon. Kinuha nito ang tinutukoy na red corset dress at ibinigay sa kanya.
Kinuha din nito ang isang black Louboutin stilletos at ang isang black leather
blazer.

"Wow. These are all designer clothes! Louboutin? YSL? Burberry? Jesus! I can live
here!" Nakalimutan niya na bang sabihing fashion consultant ng isang prestigious
glam magazine ang trabaho ni Jenni? Jenni was the fashion consultant while Piey was
the fashion model.

Napailing nalang siya. "Saan ba si Precious?"

"Right here." Sagot ni Piey sa kanyang likuran. Sinipat-sipat nito ang mga naka-
hanger na mga dress at blouses. "Gab, may hindi ka ata sinasabi sa amin."

Napakunot ang noo niya. "Like what?"

Ngumiti ito sa kanya. "Na asawa mo pala ang nag-iisang Greg Hontiveros na may
malaking billboard sa may bandang edsa?"

Napabuntong-hininga siya. "Ex-husband." Sagot nalang niya.

"Oh my gosh! Yung nakita nating billboard kanina?! Yung nasa gitna na lalaki?! Yung
mukhang familiar?! Yung si Enigmatic?!" Sunud-sunod na bulalas ni Jenni.

"Wag ka ngang maingay diyan! Gigisingin mo si Gavin eh!" Saway niya dito. Iba din
kasi itong ma excite eh. Kala mo batang binigyan ng cotton candy na made of gold.

"Yes, Jen. At alam ko din kung bakit napaka-familiar ang mukha ng Greg na iyon."
Sagot ni Piey. Wala pang nakakatanong kung bakit pero sinagot na sila nito. "Dahil
sobrang magkamukha silang dalawa ni Gavin. That's why he's so familiar!"

Hindi niya alam pero may kung ano siyang naramdaman sa sinabi ni Piey. Binalewala
nalang niya iyon. "Hindi naman ah! Mas kamukha ko kaya si Gavin!"

Umiling-iling si Jenni. "He only has your smile and eyes, Gab. But overall? He's
the perfect replica of his own father."

Alam niya iyon. Perfect replica nga ito ni Greg kaya siguro kahit lumipas ang anim
na taon ay hindi niya nakayanang kalimutan ang daddy ni Gavin. She sighed. "Lumabas
na nga lang muna kayo. Magbibihis muna ako."

Lumabas na ang mga ito na busy pa din sa pag-uusap tungkol kay Greg. Mabilis siyang
nagbihis at nag blower ng kanyang buhok. Isinuot niya ang blazer na tandang-tanda
niya'y kinuha ni Greg noon sa cabinet ng mommy nito at pinasuot sa kanya dahil
tutungo sila noon sa simbahan. Pinilig niya ang kanyang ulo. This was no time to
reminisce that past.

Lumabas na siya sa walk-in closet upang marinig ang bangayan ng magpipinsan. Ano na
naman kaya ang pinag-aawayan ng mga ito?

"So matagal mo na palang alam ang totoong pangalan ni Gaby pero hindi mo man lang
talaga sinabi sa akin?" Naiinis na tanong ni Piey kay Jenni. Nagkibit lang ng
balikat si Jenni habang sinusuklay ang buhok gamit ang kanyang brush. "Akala ko
naman kasi matagal mo nang alam. Di ka naman nagtatanong."

Napailing nalang si Piey. "Kaya naman pala nakunan mo ng passport at ticket si

Gavin! I should have known! Bakit ba nawala 'yan sa isipan ko!"

"Hoy! Kung mag away kayo wag dito sa loob ng kwarto ko at natutulog yung anak ko.
Ano bang pinag-aawayan niyo ha?" Kinuha niya kay Jenni ang brush at sinuklay ang
buhok. Galing din nitong si Jenni ah, nanggamit ng ibang suklay.

"Matagal na palang alam ni Jenni yung full name mo!" Naiinis pa ding pahayag ni
Piey.

Kumunot ang kanyang noo. "Oh ano naman ngayon?"

"Eh hindi ko alam! Akala ko nga 'Gaby' lang yung pangalan mo! Gabrielle pala!"
Napangiti siya. "Hindi ka naman nagtatanong sa akin ah." Alam niyang may mga
panahon noong kating-kati na si Piey na tanungin siya tungkol sa kanyang pribadong
buhay. But of course, Piey always respected her privacy that's why she avoided
asking questions regarding her family. As for Jenni, talagang magkabaliktad ang
dalawang magpipinsan dahil hindi siya tinigilan nito sa pagtatanong. Likas talaga
itong makulit. Duda nga niya ay nahawaan si Gavin sa kakulitan nito.

"Kasi alam kong naiilang kang pinag-uusapan ang pamilya at buhay mo dito sa
Pilipinas! Ay ewan! Kung ano ano pang pinag-iisip ko noon! Makalabas na nga." With
that ay lumabas na ito ng kanyang kwarto. Napatawa nalang silang dalawa ni Jenni.

"Here, let me do your hair and make-up." Tinulungan siya nito sa kanyang make-up at
hair-do. Light at natural lang ang ginawa nito sa kanya. "Gaby, bakit ayaw mong
subukang maging modelo? I'm pretty much sure pag-aagawan ka ng mga agencies doon sa
States."

Actually, ilang beses na siyang nilapitan ng mga talent scouts sa iba't ibang
modelling agencies pero tinanggihan niya ang lahat. She was trying her very best to
keep a low profile that time. Joining those agencies, alam niyang wala pang isang
araw ay kakatakot na lang bigla sa pintuan niya ang kanyang mga kuya.

"I'll think about it." Nang matapos na si Jenni sa kanyang make-up ay ang buhok na
naman niya ang binigyang pansin. Jenni decided to do the messy bun.

Nang matapos na sila ay napangiti si Jenni. "Honestly, Gaby, you look absolutely
stunning! I'm sure Greg will drool all over you once he sees you." Kinuha nito ang
cellphone nito at kinunan siya ng picture.

"Ba't mo ako kinunan ng litrato?" Nagtatakang tanong niya.

"Instagram." Yun lang at busy na ito sa pagtitipa ng sariling cellphone. Napailing

na lang siya at tiningnan ang sarili sa salamin. Well, she looked good. Hindi nga
halatang may anak na siya eh. Mukha parin siyang si Bree Fortaleza. Ang socialite
na biglang nawala sa halos anim na taon.

"So... Pahihirapan mo ba si Greg ngayon?" Tanong ni Jenni na busy pa din sa

cellphone nito.

Napaisip siya sa sinabi nito. Pahihirapan ba niya si Greg? Well, why not? "Ako pa
sa'yo, Gab, maging pakipot ka muna. Syempre nanliligaw ulit yung lalaki eh, dapat
tayo mga babae, pa hard to get sa simula." Pahayag ni Jenni.

"Don't let him touch you. Don't let him near you. Don't even look at him too much!
Ipakita at iparamdam mong wala kang interesado sa kanya at gugustuhin mo pang nasa
ibang kontinente ka kesa makasama mo siya. If he talks to you, answer him but with
no interest." Segunda nito.

"Teka, teka! Ba't parang naging man-hater ka ata ah? Diba may nobyo ko namang
iniwan sa Chicago?" Natatawang tanong niya.

"Di naman ako man-hater. And yes, Ephraim and I are still going strong. Gusto ko
lang makitang nahihirapan si Greg." Nakangiting sagot nito sa kanya.

"Bakit naman?" Napatingin siya sa orasan. Sampung minuto nalang at mag aalas siete
na ng gabi. Tiyak siyang papunta na dito si Greg.

"Dahil pag pinapahirapan mo siya, mas hahabulin ka niya. And once he'll start
eating right at the palm of your hands, dump him."

Nabigla siya sa sinabi nito. "I don't think dumping him will be wise, Jen. Lalong
lalo na't siya ang tatay ng anak ko."

Mas lumawak ang ngiti nito. "So in other words... may pag-asa pala siya sayo?"

Hindi niya in-expect ang tanong nito. Oo nga pala, ang galing nga palang mag
paikot-ikot nitong si Jenni. "H-Hindi naman... P-Pero-"

"Tss! Save it, Gaby. You still love him." May isasagot sana siya sa sinabi nito
pero naunahan kaagad siya. "Pero wag mong ipahalata na may gusto ka pa sa kanya,
Gab. Pahirapan mo muna. Why not enjoy the ride diba? Drive him crazy! Bibigay ka
naman din sa huli eh?"

Nakataas ang isang kilay niya dito. "At bakit parang siguradong-sigurado kang
bibigay ako sa huli at may gusto pa ako sa kanya ha?"

"Because."
-

"S-Saan ba tayo pupunta?" Hindi na niya maiwasang tanong. Twenty minutes na silang
umalis sa bahay pero hindi pa din nila nararating ang destinasyon. Saan ba siya
dadalhin ng kumag na 'to? Kikidnapin ba siya nito at ipapahain sa buwaya?

Hindi niya parin nilingon si Greg. Ayaw niya. Baka makalimutan niya ang misyon niya
sa gabing iyon na pahirapan ito. Dear God, tulungan niyo po ako. He looked so
edible in his three-forths Polo shirt. Hubog na hubog ang mga biceps at triceps
nito kaya naman ay napapanganga siya tuwing nakikita ito. Ano bang ginawa nito sa
anim na taong nawala sa kanila? Mas lalo ba itong nagpagwapo? Kainis.

Nang pinagbuksan niya ito ng pintuan sa bahay ay halos lumuwa ang mga mata niya.
Rinig niya din ang malakas na pagsinghap nina Jenni at Piey sa kanyang likuran.
Nang pinakilala niya si Greg sa mga ito ay talagang nakanganga pa yung dalawa.
Kailangan pa niyang suwayin ang mga ito para itikom ang mga bibig.

"Gaby, di mo naman sinabi isang demigod pala yung pinangasawa mo." Bulong sa kanya
ni Piey bago siya makalabas ng bahay. Napangiti nalang siya sa sinabi nito.

"Itatanan ka." Balewalang sagot nito. Pag lingon niya dito ay nakita niyang
ngiting-ngiti ito na para bang may nakakatuwa. Ano yung narinig niya? Itatanan niya
ako?!

"Ano kamo?" Nanlalaking mga matang tanong niya dito. What the hell is wrong with
him?

Mas lalong lumawak ang ngiti nito. "Sabi ko itatanan kita. May problema?"

Hinampas niya ng malakas ang braso nito. Wow, ang tigas ah. "Syempre may problema
ako! Hindi mo ako pwedeng itanan! Ano tayo teenagers na minor de edad? At pwede ba,
sagutin mo nga ng maayos yung tanong ko!" Naiinis na sagot niya dito.

Nilingon siya nito na nakangiti parin. Pero ibang emosyon ang nakikita niya sa mga
mata nito. "You look so beautiful tonight." Sagot nito sa outburst niya.
Hindi niya inasahan ang sinabi nito. Biglang namula ang kanyang magkabilang pisngi.
Ano na bang nangyayari sa kanya? Hoy, Gabrielle! Yang lalaki yan ang nag dulot ng
matinding sakit sayo noon! Nakalimutan mo na ba? Sigaw ng isang bahagi ng isipan
niya.

Siya din naman ang nag dulot ng matinding kaligayahan sayo noon. Bulong naman ng
isa.

Kulang nalang ay sabunutan niya ang kanyang sarili. Focus, Gaby! Pinapahirapan mo
siya diba? Dapat yan ang ginagawa mo! Dapat hindi ka magpa apekto sa kanya!

Hindi nalang niya ito pinansin hanggang sa makarating sila sa isang pier. Ano bang
ginagawa namin ni Greg dito? Holy shit! Baka talagang itatanan niya ako? "Greg,
what the hell are we doing here? Wag mo sabihing totohanin mo talaga yung sinabi mo
kanina?" Kinakabahang tanong niya.

Pinatay nito ang makina at nilingon siya. Gosh. Legal ba ang kagwapuhang taglay
nito?

"We're here." Sabi nito.

"Obviously dahil pinatay mo na yung makina." Pagtataray niya. Nakita niyang tumaas
ang isang kilay nito pero binalewala na din ang pagiging pilosopa niya. Bumaba na
ito at pumaikot sa pintuan niya.

Hindi na niya ito hinintay at bumaba na siya. Nakita niyang kumunot ang noo nito.
"Bakit ka bumaba kaagad?"

"Alangan namang doon lang ako sa loob ng sasakyan hanggang mamaya?" Pagpipilosopa
niya. This is fun! Nakikita niyang kumukunot ang noo ni Greg pero binalewala ulit
ang sinabi niya. Alam niyang maikli lang ang pasensya ni Greg. Tingnan nga natin
kung hanggang saan mo kakayanin, Greg.

Nagsimula na silang lumakad sa linya kung saan nakatambay ang mga malalaking yate.
Oh dear, alam na niya kung saan siya dadalhin ni Greg. Sa yateng pagmamay-ari nito
na ginamit nila noon papunta sa pribadong isla ng mga Hontiveros.
Nakita na niya ang Sunseeker 90 tabi ang iba't ibang malalaking yate. It still
looked really grand and formidable. Just like its owner. Huminto siya sa harap nito
pero nagpatuloy pa din si Greg sa paglakad. "We're not using that, love. We're
using the other one."

Other one? May other one na ito? Ilan na ba ang yateng pagmamay-ari nito?
Napalingon siya sa Sunseeker 90. Mukha ngang walang tao sa loob. "Other one? Bumili
ka ng bago?"

Tumango lang ito sa kanya. "Yeah." Kinuha nito ang kanyang kamay at nagsimula na
silang humakbang palayo sa dating yate nito. Biglang lumakbay ay kuryenteng dulot
sa simpleng haplos ng kamay nito kaya naman ay hinila niya kaagad ang kamay na
hawak hawak ni Greg. Hindi naman ito nagsalita pero rinig niya ang buntong hininga
nito.

Huminto na sila sa isang mas malaking yate kumpara sa Sunseeker 90. Mas lalo itong
grande tingnan at mukhang mas mamahalin. Biglang lumakas ang tibok ng puso niya ng
makita ang pangalan sa gilid ng yate.

Gabrielle.

Hindi niya alam kung ano ang sasabihin o kung ano ang gagawin. Tinitigan niya ng
mabuti ang pangalang iyon at baka nananaginip lang siya. Bakit? Bakit 'to ginawa ni
Greg? Bakit nito ipinangalan ang isang mamahaling bagay sa kanya?

"Gaby." Tawag sa kanya ni Greg. Hindi niya ito kayang lingunin. Natatakot siya sa
kung ano mang emosyong makikita niya sa mga mata nito.

Mali. Natatakot siya sa kung anong emosyon ang makikita nito sa mga mata niya.

"Gaby." Tawag ulit nito sa kanya. Lakas loob niya itong nilingon. She tried her
very best to look displeased. "Bakit, Greg?"

"Anong bakit?" Naguguluhang tanong nito.

"Bakit mo ipinangalan sa akin?" Nakasimangot na tanong niya.

He gave her his signature smile before answering. "Bakit naman hindi?"

Nagka amnesia ba ito o nabagok ang ulo kaya nagiging makalimutin? "We broke up,
Greg. Wala na tayo noon pa man! Ikaw pa nga mismo ang nakipaghiwalay sa akin noon.
Nakalimutan mo na ba 'yun?"

Naging seryoso ang mukha nito. Nawala ang ngiti at biglang tumigas ang anyo. "I
know, Gaby. At hanggang ngayon ay pinagsisihan ko ang ginawa ko. Sa tingin ko nga'y
hanggang sa mamatay ako'y pagsisisihan ko ang araw na iyon."

"Kaya bakit mo ipinangalan sa akin ang yate na 'yan-"

"Dahil ikaw lang ang nag-iisang babaeng minahal ko ng sobra." Putol nito sa tanong
niya.

She was paralyzed to her bones. Tama ba yung narinig niya? Tama ba yung sinabi
nito? Sa sobrang lakas ng kabog ng kanyang dibdib ay natatakot siyang pati si Greg
ay naririnig na ito. She was not expecting that kind of revelation! Hindi niya
inakalang sasabihin nito sa kanya iyon. Ever.

Bigla itong lumapit sa kanya. She wanted to run. To get away from him. Pero may
sariling kaisipan ata ang kanyang paa dahil nanatili siyang nakatayo doon. He
grabbed her waist when he was two steps away from him. He pulled her so close to
him that she can even feel his racing heart beat in harmony to hers. "Mahal kita
sobra pa sa buhay ko." Bulong nito sa kanya.

Itinulak niya ito pero hindi naman ito natinag. "No, love. No matter how hard you
try to push me away, I will always keep coming back for you."

Bakit ba sinasabi nito sa kanya ang lahat ng iyon? Nakakalimutan niya tuloy ang
misyon niya. Sa sobrang bango din nito ay gusto nalang niyang manatiling nakadikit
ang ilong niya sa may bandang dibdib nito. He smelled so good.

Get a hold of yourself, Gaby! "Pero hindi parin iyon ganun kadali, Greg."

Bumuntong-hininga ito. "I know, love. That's why I'm taking it slow. I'm not
expecting you to say back those words to me but I am patient enough to wait."
Tiningnan niya ito sa mga mata. He stared down at her with eyes full of sincerity.
"Why are you saying this right now?"

"Dahil hindi ko na kayang itago, Gaby. Anim na taon ko din 'tong itinago sa sarili
ko. I'm not letting this slip away again."

"What if I won't love you back anymore?" Lakas loob niyang tanong dito. She saw the
sudden sadness in his eyes pero nawala din iyon ng isang iglap.

"Then I'll just have to accept it." Mga ilang minuto din silang nagtitigan sa isa't
isa ng binitawan na siya nito. "Halika na. I'm sure nagugutom ka na rin."

Pagkasakay nila sa yate ay pinaandar na kaagad iyon ng kapitan. They sailed until
they were at the middle of Manila Bay. Ang gandang tingnan ng mga kumikislap na
ilaw galing sa mga matataas na buildings. Kahit sa layo nila ay kitang-kita niya
ang building na pagmamay-ari ng mga Hontiveros. Kitang-kita niya rin ang Gracemont
at Clairmont. Even their own building was visible. It was a breathtaking view.

"It's beautiful, isn't it?" Kausap ni Greg sa kanya. He handed her a glass of wine.

Tumango lang siya. Medyo naiilang pa din siya kay Greg. Lalo na sa sinabi nito
kanina. Hanggang ngayon ay hindi pa din siya maka move-on sa rebelasyong biglang
sinabog nito sa kanya.

"Gaby." Biglang tawag nito sa pangalan niya. Humakbang kaagad siya palayo dito.
Hindi niya alam pero natatakot siya sa kung ano na naman ang sasabihin nito. Noon
ay mga katagang iyon ang gusto niyang marinig. Pero ngayong narinig na niya iyon ay
kinakabahan siya. Bakit ba ako kinakabahan?

Hinila ni Greg ang kanyang braso. "Gaby, ano bang problema? Okay ka lang ba?
Masakit ba ulo mo?"

Ikaw! Ikaw ang problema ko! Pinapasakit mo yung ulo ko! "Can we just eat our dinner
and leave?" Napapagod na tanong niya. Sa sobrang daming rebelasyon sa araw na iyon
ay ngayon pa siya nakaramdam ng pagod. Tumango naman kaagad si Greg at iginaya siya
sa upper deck kung saan nakahintay ang isang lamesa.
The place was very romantic! Hindi naman iyong clich� candlelit dinner pero
masasabi mo paring romantic ang palibot. Napasinghap siya ng biglang tumunog ang
isang kanta sa background. Mahina lang iyon pero rinig na rinig niya pa rin. It was
their wedding song. She tried her best to keep a straight face. Ano na naman ba ang
drama ni Greg?

"From this moment life has begun

From this moment, you are the one

Right beside you is where I belong

From this moment on"

"Here, love." Bigay sa kanya ng isang kulay pula na bouquet of roses. Tinanggap
niya iyon and murmured her thank you. Bakit ba siya binigyan ng rosas? May espesyal
ba na okasyon ngayon na hindi niya natatandaan?

Tiningnan niya ang card na nakaipit sa loob ng mga rosas.

"To the woman who will always make my heart

skip a beat just by looking at her.

To the woman who would always make me

feel like lovesick teenage boy.

To the woman who will always

have my heart.

This day, May 13, is the anniversary of

the first time we met at the parking lot.

Greg"

Biglang lumubo ang kanyang puso sa simpleng card na iyon. Hindi niya namamalayang
pinipigilan na niya pala ang kanyang hininga. This was... The card was... Oh God!
She cannot put it into words! Natatandaan pa din ni Greg ang unang araw nilang
pagtatagpo? Yung araw na ninakawan siya ng pera at pinagtanggol siya nito sa
magnanakaw na iyon? Yung araw na akala nito'y kasama siya sa modus operandi na iyon
at pinakulong siya? Yung araw na una niyang nasilayan ang gwapong mukha nito?

Tiningnan niya ito. He was standing there just a few steps away from her. Hindi
niya mabasa ang ekspresyon ito. "Thank you for the card." Sabi nalang niya dito.
Ngumiti ito sa kanya at iginaya siyang maupo. Hindi nalang niya masyadong tiningnan
ang mukha nito dahil baka makita niya ang pagkadismaya. Malay ba niya kung ang araw
na iyon ay ang mismong araw din ng kanilang pagtatagpo six years ago?
Malay ba niyang sentimental pala itong si Greg?

Nagsimula na silang kumain ng tahimik. Hindi niya alam kung ano ang sasabihin.
Tiyak siyang hindi rin alam ni Greg kung ano ang gagawin upang mawala ang
awkwardness nilang dalawa. Ipinagpatuloy nalang niya ang pagkain ng lobster. It was
very delicious. Sino kaya ang nagluto nito?

"Hanggang ngayon pala, mahilig ka pa din sa seafood." Biglang salita sa kanya ni

Greg. Tiningnan niya ito pero nakafocus ang mga mata nito sa kanyang labi. Tumikhim
siya pero hindi pa din ito kinakausap. Nakakailang lalo ang titig nito sa kanya.
Bakit ba kasi nakatitig ito palagi sa labi niya?

"You should also try the oysters. Masarap din iyon." Hindi pa din niya ito
pinapansin at patuloy lang siya sa pagkain. Ramdam na ramdam pa din niyang
nakatitig pa din ito sa kanya. Stop it, Greg!

Makaraan ang ilang minutong katahimikan ay nagsalita na naman ito. "Gaby." Hindi
niya ito tiningnan at pinansin. Susubo na sana siya ng mapahinto sa ere ang kutsara
dahil sa sinabi nito. "Can I kiss you?"

Namula ang kanyang pisngi dahil sa simpleng sinabi nito. Ano ba! Kung ano ano
nalang ang iniisip ng kumag na 'to. "No." Sagot niya.

"Hug?"

Umiling siya. "No."

"Hmmm, make love then?" Nanlaki ang kanyang mga mata dahil sa tanong nito. Sa
sobrang lakas ng pintig ng kanyang puso ay nagulat siyang hindi pa rin iyon
naririnig ni Greg.

"I don't make love on my first date. Di ako ganun ka easy to get." Sagot nalang
niya dito. Greg gave her his mega-watt smile. Kung ngingitian ba naman siya palagi
ng ganun ni Greg ay baka-

"Halata nga. Kanina mo pa ako di pinapansin eh? Pinapahirapan mo ako ano?"

Nakangiti paring tanong nito. Bakit ba ang bilis nitong maka gets? Bakit hindi
nalang ito naging bobo?

Pinandilatan niya ito. "Pwede ba, Greg? Tigilan mo nga ako dahil baka hindi ako
matunawan dito!"

"So naaapektuhan ka din pala sa sobrang lapit nating dalawa?" Hindi na ito
nakangiti pero nakikita parin niya ang kakulitan sa mga mata nito. Buti nalang at
natapos na siya sa kanyang pagkain at baka nailuwa niya iyon sa tanong nito.

"Oo, dahil kanina ko pang gustong umuwi pero andito ako't nagdurusa sa presensya
mo!" Inirapan niya ito at ininom ang champagne. Pero actually tama ito, medyo
naaapektuhan nga siya dahil sa sobrang lapit nilang dalawa. The dinner was intimate
itself.

"Alam mo nagtatampo pa din ako sayo." Biglang salita nito na nagpataas ng kanyang
kilay.

"At bakit ka naman magtatampo? Ano ka? Bata?"

"Di mo man lang natandaan kung ano ang okasyon ngayon." Medyo nakonsensya siya ng
kaunti. Kaunti lang naman. Hindi naman niya talaga alam na May 13 pala ang araw ng
pagtatagpo nila. Hello? Nakulong kaya siya sa mismong araw din na iyon?

"Di naman ako kasing sentimental katulad mo." Kinuha niya ulit ang champagne at
ininom. She had to distract herself from staring too much at his lips. It was so
kissable lalong-lalo na't namumula iyon.

"Wala ka man lang ibibigay sa akin? Di naman ako mahirap i-please eh?" Ngayon ay
nakatingin na ito sa mga labi niya. Holy Christ! Don't tell me magpapahalik ang
kumag na-

"Just kiss me. Mawawala na yung tampo ko."

Nanlaki ang kanyang mga mata. "Aba't! Hoy! Kung maka demand ka kala mo kung-"

"Kiss lang naman 'yun eh? Wag mo sabihing apektado ka pa rin sa ating dalawa? Wala
ka nang feelings sa akin hindi ba?" Walang hiya talaga ang isang 'to! Binablackmail
ata ako eh?

Inirapan niya ito. "Wala naman talaga akong feelings sayo. Sa sobrang tagal na
nating hindi pagkikita ay sa tingin mo ba magkakagusto pa din ako sa'yo?"

"Oo."

Ang taas din ng kumpiyansa nito sa sarili ah. Nakakabilib. "We ended everything we
had with each other, Greg! Kung talaga bang meron mang namagitan sa ating dalawa
noon."

"I know. That's why we're gonna start over again."

Ano na bang nangyayari sa mundo? Bakit nagkakaganito si Greg? Was he really that
persistent to start anew? Was he really that determined to start over again?

At siya? Kaya ba niya? Kaya ba niyang kalimutan ang sakit na naidulot nito sa kanya
noon? Sabi nga nila, forgive and forget. Madali namang magpatawad pero mahirap lang
makalimot. Bigla siyang natigilan sa kanyang naisip. Napatawad niya na nga si Greg.
Dahil kung hindi ay sana'y wala siya sa harap nito ngayon.

Nakakatawa dahil pangatlong tagpo pa lang niya dito pagkatapos ng anim na taon pero
heto siya't pinapatawad na ito. Bakit ang bilis? Ganun ba talaga siya kabilis
magpatawad?

Siguro dahil sa sinabi ng kanyang daddy ng kinausap niya ito kanina. "Anak, kung
gusto mong magsimula ng panibago para sa iyo at sa anak mo, kailangan mong
magpatawad. Kung ano pa man ang kasalanang naidulot sa iyo, kahit napakaliit niyon
o napakalaki, ang pinakawais na gagawin mo ay ang magpatawad. Ang Diyos mismo ay
nagpapatawad kung tayo'y nagkakasala sa Kanya. Bakit hindi mo 'yan kayang gawin sa
kapwa taong nagmamakaawang patawarin mo?"

Parang isang malakas na sampal ang sinabi ng kanyang ama. "Ang Diyos mismo ay
nagpapatawad kung tayo'y nagkakasala sa Kanya. Bakit hindi mo 'yan kayang gawin sa
kapwa taong nagmamakaawang patawarin mo?" Sapul na sapul.

Nagulat nalang siya at bigla itong tumayo at hinila ang kanyang braso. Napatayo din
siya dahil sa ginawa nito. Nagmamadali siya nitong ipinasok sa loob. "Teka, bakit
tayo nagmamadaling pumasok?"

Natatawang tiningnan siya nito. "Bakit? Gusto mo bang mabasa sa ulan?"

Pag lingon niya ay nagsisimula nan gang pumapatak ng malakas ang ulan. Bakit hindi
niya iyon namalayan? Nakita niya ang binigay nito na rosas. "Teka! May naiwan ako!"
Nagmamadali siyang bumalik sa labas kahit masyado nang malakas ang ulan at kinuha
ang card na nakaipit sa rosas.

Nagmamadali siyang bumalik sa loob kahit na basing-basa na siya. "Oh, akala ko ba

kukunin mo yung rosas? Bakit mo iniwan?"

Nahihiyang ipinasok niya sa loob ng kanyang pouch ang maliit na card. "Hindi naman
yung rosas ang naiwan ko. Yung card."

Nakita niyang unti-unting ngumingiti si Greg. "Not sentimental huh?"

"Shut up."

Ngiting-ngiti parin ito habang nilalakbay ang loob ng yate. "Saan ba tayo pupunta?"
Kanina pa sila liko ng liko pero mukhang wala naman silang pinatutunguhan. Hindi
kaya naligaw sila?

"Sa kwarto ko."

Natigilan siya. "Kung inaakala mo'y-"

Tinaas nito ang isang kamay. "Oops! Wag ka munang mag react! Basang-basa ka kaya sa
ulan. Gusto mo bang umuwi na ganyan ang ayos mo? Baka ano pang sabihin ng mga kuya
mo at bugbugin ulit ako?"

Pumasok sila sa isang maaliwalas na kwarto. Just like the Yatch itself, the room
was also grand. Napaupo siya sa settee tabi ng kama at pinagmasdan si Greg na
nakatayo lang sa harap niya. Ayan na naman. Naiilang na naman siya. "Don't look at
me like that, Gaby."
Napakunot ang noo niya. "Like what?" Wala naman siyang ginagawa ah?

"Like you want me to kiss you." Lumapit ito sa kanya at bago niya namalayan ay
hinila siya nito patayo. Now they were just inches apart. Naaamoy na naman niya ang
nakakaadik na pabango nito.

"Do you want me to kiss you, Gaby?" Mahinang tanong nito habang nakatingin parin sa
kanyang mga labi.

Napailing nalang siya. Hindi sa tanong ni Greg. Kundi sa sarili dahil alam niyang
bibigay pa din siya dito. Napailing siya dahil ang naisip niyang misyong pahirapan
ito sa gabing iyon ay hindi nangyari. He was just too tempting to resist. Sa
pinagsasabi ba naman nito kanina at sa simpleng card na ibinigay nito, sino ba
naman ang makakapagpigil?

"Are you sure?" Tanong nito pero unti-unti namang lumalapit ang mukha. Napapikit
nalang siya ng mga mata. Bahala na si Iron Man.

"There's no turning back anymore, Gaby." Bulong nito kahit na gahibla nalang ang
layo ng labi nito sa mga labi niya.

Nang nagkadikit na ang kanilang mga labi ay lumipad na kahit saan ang kanyang
inhibisyon. Her senses dissolved into thin air. Greg sucked her lower lip that made
her moan out loud. He then entered his tongue to play with hers. Bakit ba sa tuwing
naghahalikan sila ay mas lalo ata itong gumagaling? She bit his lower lip that made
him groan. "Naughty one." Bulong nito at nagpatuloy pa din sa paghalik.

Itinaas niya ang kanyang dalawang kamay sa leeg nito at ipinatong doon. Pumulupot
naman ang mga braso nito sa kanyang bewang at mas lalo siyang hinila palapit dito.
Kahit hangin ay hindi na makakalusot sa sobrang lapit nilang dalawa.

His lips started to place feather-like kisses all around her face. Bumaba ang mga
halik nito sa kanyang leeg. He grazed his lips around her jawline and nibbled her
earlobes. "Stay for the night, love." Bulong nito sa kanya.

Hindi niya alam kung ano ang isasagot dito ng biglang tumunog ang kanyang
cellphone. Humiwalay kaagad siya dito. "G-Greg." Tulak niya dito pero hindi naman
siya binitawan. Nagpatuloy pa din ito sa paghalik sa kanyang leeg. Kinuha niya ang
kanyang cellphone sa loob ng kanyang pouch.
It was a text from Frank. "Gaby, saan ka na? Gavin is having one of his tantrums.
Nagising ito at hindi na tumigil sa pagiyak ng nalamang umalis ka pala. Baka iniwan
mo na naman daw siya."

Biglang binuhusan ng malamig na tubig ang kanyang buong sistema. Malakas niyang
itinulak palayo si Greg na nagtatakang pinagmamasdan siya. "I have to go home. I
can't stay."

"But, Gaby-"

"I'm sorry, Greg, but I can't." Yun lang at nauna na siyang lumabas sa kwarto nito
bago pa man makapagsalita si Greg. Mabilis pa din ang tibok ng kanyang puso at
hindi pa din tumitigil ang kanyang adrenalin rush. That was freaking close.

Too close actually.

____________________________

Follow Greg on Wattpad! Just click the external link! Thank you x

*******************************************
[48] Chapter Forty Five - Mirror
*******************************************
Chapter 45

"Ma'am Gaby?" Tawag sa kanya ni Lisa.

"Yes?" Tanong niya sa kanyang sekretarya na hindi pa rin inaalis ang mga mata sa
binabasang papel.
"May dumating na naman pong bouquet of pink roses." Anunsyo nito.

Napabuntong-hininga siya at napasandal sa kanyang upuan. Inilapag niya din sa

kanyang desk ang kanyang binabasang kontrata. "Put it in a vase. Ilagay mo lang dun
tabi sa bookshelf." Turo niya sa isang maliit na lamesa na katabi ng bookshelf.
Tumango naman si Lisa at lumabas na ng kanyang opisina.

She sighed again. Kung tutuusin, nagmuka nang flower shop ang loob ng opisina niya.
Sari-saring mga bulaklak ang nakikita niya. From azaleas, red carnations, rosebuds,
red tulips, forget-me-nots, blue daisies, at ngayon ay may pink roses na siyang
idadagdag sa kanyang koleksyon.

Napailing nalang siya habang pinagmamasdan ang mga bulaklak na nakapaligid sa

kanya. Everything looked absolutely beautiful. Lahat ay nag compliment sa isa't
isa. Minsan nga ay napapatigil siya sa kanyang trabaho para pagmasdan lang ang mga
bulaklak na bigay ni Greg.

Yes, bigay ni Greg ang lahat ng mga bulaklak na ito.

Pagkatapos ng dinner date nila two weeks ago ay tumungo pala ito kinabukasan sa
Europa dahil may konting problema daw ang negosyo nito doon. Tinatawagan din siya
nito once in a while para kamustahin siya pero hindi rin lumalagpas ng two minutes
ang kanilang pag-uusap dahil palagi itong tinatawag ng mga associates nito.

Hindi niya alam kung bakit siya tinatawagan nito para kamustahin lang. May time
ngang nasa kalagitnaan siya ng meeting ng biglang tinawag ni Lisa ang pansin niya
dahil may tumatawag daw sa cellphone niya. Tinanong niya ito kung sino pero sabi ay
unknown caller. Alam na niya kaagad kung sino. Hindi niya kasi na-save ang number
ni Greg.
Ever since umalis din ito ay everyday na siyang nakakatanggap ng flowers at
paminsan-minsa ay chocolates. Talaga palang seryoso si Greg ng sabihin nitong "I
will win you back."

Ang pinakaunang bulaklak na dumating sa opisina ay pinatapon niya sa kanyang

sekretarya. Kahit mukhang magpoprotesta ito ay sinunod din naman ang kanyang gusto.
But then the next day when another bouquet of flowers arrived ay hindi na
nagpapigil pa ang kanyang sekretarya dahil mukhang mamahalin daw ang mga bulaklak
na iyon at masyadong maganda para itapon sa basura.

Pinagbigyan nalang niya ito at hinayaan nalang sa pag alaga ng mga bulaklak na
iyon. But frankly speaking, she really liked the flowers. Naiinis lang siya sa
simula dahil napakacorny lang isipin na binibigyan na siya ni Greg ng mga bulaklak.

"Ma'am, heto po yung card." Binigay nito sa kanya ang isang maliit na card na
nakapaloob pa sa isang maliit na sobre. Nagpasalamat siya at lumabas na ulit ito.

"I haven't seen you in ages. Miss you, love. Greg"

Napailing nalang siya at ibinalik sa loob ng sobre ang card. Hindi pa din siya
makapaniwala sa mga pangyayari ng nag dinner date silang dalawa two weeks ago.
Kulang nalang ay sabunutan niya ang kanyang sarili dahil malapit na naman siyang
napasubo sa kamandag ng hudyong iyon.

That was freaking close! Kung hindi dahil sa text ni Frank ay tiyak siyang kung
saan pa tutungo ang halik na iyon.
Napamura siya. Bakit hanggang ngayon ay nadadarang pa din siya sa mga halik at
haplos ni Greg? Akala niya'y sa anim na taong hindi pagkikita ay nakalimutan na
niya ang epekto ng mga simpleng halik nito? Tanga ka talaga, Gaby! Di ka na natuto!
Sigaw ng isipan niya. Napabuntong-hininga nalang siya ulit.

"Dahil ikaw lang ang nag-iisang babaeng minahal ko ng sobra." "No, love. No matter
how hard you try to push me away, I will always keep coming back for you." "Dahil
hindi ko na kayang itago, Gaby. Anim na taon ko din 'tong itinago sa sarili ko. I'm
not letting this slip away again."

Natatandaan na naman niya ang mga sinabi ni Greg. Those words haunted her sleep and
every waking hour. Seryoso ba ito? Talaga bang mahal siya nito? Eh pano kung
nagsisinungaling lang ito sa kanya?

Hindi niya maiwasang mag-duda. It's better to be safe than sorry.

She suddenly remembered her conversation with Frank three nights ago. Nasa labas
siya ng garden at nagpapahangin ng bigla itong lumapit sa kanya.

"Gaby, sasabihin mo na ba kay Greg tungkol kay Gavin?" Biglang tanong nito sa kanya
pagkaraan ng ilang minuto.

Napalingon siya dito. "Di ko pa alam. Wala pa naman siya dito sa Pilipinas so may
panahon pa akong mag-isip."
Rinig niyang bumuntong-hininga muna ito bago nagsalita. "Gaby, binugbog namin si
Greg noon."

Nanlaki ang mga mata niya sa sinabi nito. "Ano? Bakit niyo naman ginawa 'yon?"

"Sa sobrang galit namin sa kanya dahil sa ginawa niya sa'yo noon. Nag-sisisi kasi
kami kung bakit ka naming hinayaan sa kanya kaya ng bumisita siya kay daddy isang
araw, di na namin pinalampas." Nakatanaw ito sa malayo habang sinasabi iyon.

Hindi siya makapaniwala't nagawa iyon ng mga kuya niya kay Greg. "W-Was he..."
Hindi niya matapos-tapos ang sasabihin. Buti nalang at nakuha nito ang gusto niyang
iparating.

"Yeah, he was badly hurt to the point that he was taken to the hospital." Naiiling
na paliwanag nito.

Napailing din siya. "Pinagkaisahan niyo siya nila Kuya James at Kuya Albert?"

Tumango ito. "Ang lakas ng loob niyang bumisita dito pagkatapos ng ginawa niya
sa'yo. Nang dahil sa kanya ay nawala ang bata sa sinapupunan mo at naglayas ka. Ano
naman sa tingin mo ang gagawin namin? Palalampasin lang 'yon? Mga kuya mo kami,
Gaby! Bunso ka namin at ang nag-iisang babae sa pamilya natin! Kahit pumatay ng tao
ay kaya namin gawin para sa'yo!

"Pero nang nalaman naming buhay pala si Gavin ay hindi namin pinagsisihan ang
ginawa naming sa kanya. He certainly deserved every punch and kick we threw at
him!" Ngayon ay nilingon na siya nito. Hindi niya alam kung ano ang ire-react sa
mga sinabi ng kanyang kuya.

"Pero isa ang natitiyak namin, Gabrielle. He deserves to know the truth about your
son. Wag mo nang ipagkait ang katotohanan sa kanya."

Kaya heto siya ngayon at nagdedebate sa kanyang sarili. Napagdesisyunan niya na

ding sabihin kay Greg ang totoo pag bumalik na ito sa Pilipinas. Hindi niya na din
kayang magsinungaling pa sa kanyang anak. Ilang beses na ba siyang tinanong nito
tungkol sa kung sino ang daddy nito. Sa sobrang daming alibis na sinabi niya ay
nagsimula nang magduda si Gavin. Matalino pa naman ang batang 'yon.

Napatingin siya sa kanyang cellphone na ang wallpaper ay si Gavin na nakasuot ng

beanie hat at sweater na bigay ni Jenni. Alam niyang sabik na sabik na itong
makilala ang sariling ama. Hindi na niya ipagkakait dito ang katotohanan. Tama nga
ang sinabi ni Maddie sa kanya noon. Kailangan ng father figure ni Gavin at kahit
baliktarin niya pa ang mundo ay si Greg pa din ang ama nito.

"Ma'am Gaby, the meeting will start in less than an hour. Shall I prepare the
conference room 2?" Napatingin siya sa intercom dahil sa tanong ni Lisa. Oo nga
pala, today was the annual meeting of the board. Dapat ay nagpre-prepare siya at
hindi nag-iisip ng kung ano-ano.

"Please, Lisa. Thank you." Pagkatapos noon ay itinuon na niya ang kanyang buong
atensyon sa mga binabasang papel.

Yes, she was now the acting CEO of the company. Tinanggap niya ang trabahong iyon
ng sinabi ng kanyang Kuya Albert nine days ago na bakante ang posisyon na 'yon. Si
Albert ang tumatayong president pero si daddy pa din ang Chairman of the Board.

Ngayon ay magkakaroon sila ng annual meeting at ginawa niya ang lahat para maging
preparado sa nasabing meeting. Ayaw naman niyang mapahiya sa ibang Board of
Directors lalong-lalo na't mga relatives niya ang karamihan doon. Dapat nga ay
kasama si Greg sa meeting na 'yon dahil maliban sa kanyang daddy ay ito ang major
stockholder ng kumpanya. Pero dahil nga't nasa ibang bansa pa ito ay hindi ito
makakapunta.

Nagtaka nga siya dahil dalawang araw na itong hindi tumatawag sa kanya. Hindi naman
sa nag-aalala siya or what pero everyday kasi itong tumatawag ever since umalis ito
papuntang Europa. Siguro busy.

Busy sa mga babae. Biglang singit ng ideyang iyon.

Kulang nalang ay sampalin niya ang sarili. What the hell has gotten wrong with her?
Eh ano naman ngayon kung may ibang babae itong kasama? Bakit may karapatan ba
siyang mag selos?

Napatigil siya sa kanyang pagbabasa. Wait, nagseselos nga ba siya? Pinilig nalang
niya ang kanyang ulo. Focus, Gaby!

Lumipas na ang treinta o quarenta minutos sa pagbabasa ng may biglang pumasok sa

kanyang opisina. Hindi na niya tiningnan kung sino iyon dahil malamang si Lisa lang
'yon at may kukunin sa isang shelf kung saan nakalagay ang iba't ibang papeles.
"We haven't seen each other for two long weeks and now you're just going to ignore
me?" Tanong ng isang baritonong tinig.

Binaba niya ang hinahawakang folder at napatingin sa bagong dating. And there he
was! Looking very majestic and male in his black trench coat. Mukhang bago lang
itong dating at kagagaling lang sa airport. Mukhang ilang araw din itong hindi nag
shave dahil nagkakaroon na ito ng balbas at medyo magulo din ang buhok nito. He
looked ruggedly handsome.

Tiningnan niya lang ito. Well, what did he expect her to do? Run to his arms and
thank the heavens for his safe trip? "Thank you for the flowers." Yun ang unang
lumabas sa bibig niya pagkaraan ng ilang segundong pagtititigan.

Lumapit ito sa kanyang kinauupuan at sumandal sa kanyang lamesa. Jesus Christ!

Palagi nalang ba siyang maghyhyperventilate pag lumalapit ang lalaking ito sa
kanya? Naaamoy na naman niya ang nakakaadik na pabango nito. "Did you like them?"
Tanong nito sa kanya.

Tiningala niya ito. Oo, tiningala dahil masyado itong matangkad kaya kailangan
niyang tumingala dahil nakaupo lang siya. Tumango siya dito at binigyan ito ng
matipid na ngiti. "Yes. Thank you."

He gave her a lopsided grin. "Don't thank me just yet." May kinuha itong isang
maliit na kulay itim na kahon at binigay sa kanya. "Pasalubong ko sa'yo."

Nagdadalawang-isip siyang tanggapin iyon pero kinuha nalang niya pagkaraan ng ilang
segundong pakikipagdebate sa sarili. Pagbukas niya ay isa iyong parehas ng
earrings. The earrings were made of genuine rubies and diamonds. She was sure of
it.
Isinara niya ang kahon at ibinalik kay Greg na nakakunot noo sa kanya. "I can't
accept this, Greg. It's too much! I know it cost you a fortune to buy a pair of
these and-"

"Gaby, just accept it, okay? Ako mismo ang pumili niyan at binili ko talaga 'yan
para sa'yo." Putol nito sa kanya.

"But-"

"No buts! Tanggapin mo nalang at wag na wag mong isauli sa akin." Putol ulit nito
sa kanyang protesta. Lumayo muna ito saglit sa kanya dahil may tumatawag sa
cellphone nito.

Tiningan niya ang hinahawakang kahon. It was a freaking Buccellati! Alam niya kung
gaano ka mahal 'yon dahil 'yon mismo ang mga earrings na binibigay ng kanyang daddy
sa kanyang mommy noon!

Alam niyang mali ang ginagawa niya pero hindi niya maiwasang marinig ang usapan ni
Greg sa kung sino man ang kausap nito. "Andito na ako sa opisina ni Gaby... Yes,
kararating ko lang... I went straight here... Pinahatid ko sa condo... Okay, bye."
Bumaling na ito sa kanya.

"Tanggap mo na ba?" Tanong nito at lumapit sa kanya. This time ay hinila na siya
nito patayo. Biglang lumakas ang kabog ng kanyang dibdib. Oh no! Hahalikan na naman
ba siya nito?

Tumango nalang siya at humakbang palayo dito ng bigla nitong pinulupot ang isang
braso sa kanyang bewang. "Not so fast, love." Lakas loob niya itong nilingon at
susumbatan ng makita niyang nakatingin na ito sa kanyang mga labi. Then all of a
sudden, he kissed her without any hesitation.

He kissed her slow and thoroughly. Na para bang nasa kanila ang lahat ng oras sa
mundo. Na para bang wala silang pakialam sa kung sino man ang makakita sa kanila o
sa kung nasaan sila. Ni hindi sumagi sa isipan niya kung bigla nalang papasok si
Lisa at makita silang naghahalikan ni Greg. She was beyond caring when suddenly her
phone rang.

Lumayo siya kay Greg pero hinalikan lang siya nito ulit. "G-Greg." Hinihingal na
bigkas niya sa pangalan nito. Para siyang tumakbo ng isang kilometro sa paghahabol
ng hininga. Nakangiti lang ito sa kanya kaya itinulak na niya palayo para kunin ang
cellphone niyang nakapatong sa desk.

It was Piey calling. "Piey?"

"Mommy!" Sigaw naman ni Gavin sa kabilang linya. Saglit siyang natameme at

tiningnan si Greg na binabasa ang mga papel sa loob ng folder na hawak-hawak niya
kanina. Mukhang hindi naman nito narinig.

"Hey! How's the trip?" Tanong niya dito.

Apat na araw na itong wala sa bahay kasama si Piey, Jenni at Sheila dahil
napagdesisyunan ng tatlong babae na 'yon na mamasyal sa Cebu at Bohol kasama ang
kanyang anak. Syempre sa simula ay di siya pumayag. Pero dahil narin sa
pagpupumilit ng kanyang anak at ni Jenni ay pumayag na din siya sa huli.

"Fun!!! Tita Sheila bought me some new caps and tees, Mom! It's so cool!" Napangiti
siya dahil sa kakulitan nito. Tiyak siyang ubos na ang budget ng tatlong iyon dahil
alam niyang kahit ano nalang ang pinapabili ni Gavin. "That's great! So when are
you coming back?"

"Uhmm, we still don't know yet, Mom. Tita Jenni said we'll be back by tomorrow or
the day after. I miss you, Mom. Wish you were here with us. I can't wait to see
you!"

"I wish I were too. Have all the fun for me, 'kay? Well, I better get back to work.
I'll call you later." Kailangan na niyang magpaalam dahil ilang minuto nalang at
mag-aalas dos na ng hapon. Ibig sabihin ay malapit nang magsimula ang kanilang
meeting.

"Oh, so you're at the office, Mom?"

Napatingin siya kay Greg dahil sinesenyasan na siya nitong pumasok na sa conference
room dahil magsisimula na ang meeting. Buti nalang at nauna na itong pumasok sa
adjacent conference room kaya naman ay nakahinga na siya ng mabuti. "Yes, baby.
Mommy's working. Now I better go. I love you, baby."

"Okay, Mom. See you real soon! Love you too!" Yun lang at binaba na nito ang tawag.

Kinuha na niya ang mga folders at iba pang kakailanganin sa meeting na 'yon ng
pumasok ulit si Greg sa kanyang opisina. "Hey, you look nervous."

Huminga siya ng malalim. Yes, she was nervous to the bones. "This is going to be my
first meeting with the Board of Directors, Greg. What if-"

Pinisil nito ang kanyang braso. "You'll do great, love. Wag kang mag-alala. I'm
right here." Bago pa ulit dumapo ang mga labi nito sa kanya ay lumayo siya.
Kailangan na niyang sabihin dito dahil baka maubusan na naman siya ng lakas ng
loob. "Greg, I have to tell you something." Sa sobrang bilis ng pagkakasabi niya ay
para tuloy siyang nag rap.

Nginitian lang siya ni Greg. "About what?"

Oh dear, Lord. Here goes nothing! Huminga siya ng malalim bago sumagot."A-About
Gav-"

"Gabrielle! Greg! Maya na kayong mag lampungan diyan! Andito na lahat at kayo
nalang ang hinihintay." Singit bigla ng boses ni Kuya Albert na nakasilip pala sa
kanilang dalawa. Tumango lang si Greg kay Albert at binalingan ulit siya. "Maya mo
nalang sabihin. We have a meeting to attend to."

The whole meeting ay basang-basa ang mga palad niya. Andun na eh! Konting kembot
nalang ay nasabi na niya sana kay Greg kanina! Bakit naman kasi biglang sumingit pa
itong si Albert sa kanilang usapan.

Nakaraan ang isang oras ay nag break muna ng five minutes bago ulit nag resume sa
ikalawang bahagi ng meeting na 'yon. Di naman niya alam na aabot pala ng mahigit
isang oras ang isang annual meeting. Buti nalang at sumali si Lisa sa meeting na
'yon para meron siyang tagapagsulat ng mga importanteng detalye.

Tiningnan niya si Greg na nakatutok ang buong atensyon sa lalaking nagre-report

tungkol sa kalagayan ng kumpanya. Kahit nagkabalbas ito at magulo ang buhok ay
gwapo pa din ito. Kanina nga habang nirereport ng isang babae ang tungkol sa stocks
at sales ay panay ang sulyap nito sa kinauupuan ni Greg. Which is nasa tabi niya.

Mas lalo itong ngumiti ng malapad ng tinanong ito ni Greg ng "So base from the r-
computed, our sales is doing pretty well?" Kaya hayun! Parang si Greg nalang ang
nakikita nito sa loob ng conference room.

A few seconds passed when he suddenly leaned forward to her. "Wag mo ako masyadong
titigan, baka makalimutan 'kong nasa loob tayo ng conference room at nasa harap
lang natin ang kuya at mga relatives mo." Napanganga siya sa sinabi nito at
binaling nalang ulit ang atensyon sa lalaking nagsasalita sa kanilang harap.

Kanina pa ba niya talaga ito tinititigan? Pinilig nalang niya ang kanyang ulo at
nakinig sa sinasabi ng lalaki.

"We are planning to discuss the contract personally with Mrs. Tiongco but we were
informed yesterday that she is currently out of the country due to her husband's
medication and will not return here for the past few days." Sagot nito sa tanong ni
Tito Sinforoso, isa sa mga stockholders ng kanilang kumpanya at pinsang buo ng
kanyang ina.

"But you are certain that she is interested to invest in our own company?" Tanong
ulit nito.

Tumango naman ang lalaki. "Yes, Sir. In fact she was the first one to contact us."

Natapos na ang report ng lalaki at magsisimula na naman ang isa ng biglang bumukas
ang pintuan ng conference room. Nanlamig ang kanyang buong katawan at namanhid ang
kanyang kinalamnan. Sa sobrang pagkabigla at kaba sa nakita ay hindi niya alam kung
paano magre-react.

"Mommy!"
Hindi niya alam kung sino ang mas nagulat sa kanilang dalawa ni Greg. Hindi niya
kayang tingnan ang mukha nito dahil alam niyang di niya kakayanin. You're too late,
Gaby.

Patakbong lumapit si Gavin sa kanya at niyakap siya ng ubod ng higpit. "I missed
you, Mom."

Napatingin siya sa babaeng nakatayo sa may pinto. Alam niyang isa ito sa kanilang
staff dahil nakikita niya ito every morning. "Ma'am, pasensya na po talaga. Di po
namin napigilan eh." Nakita niya ang naglalakihang mga mata ni Jenni, Piey at
Sheila sa likod ng babae. Kulang nalang ay lumagapak ang mga panga nito sa sahig.

Huminga siya ng malalim bago tumango. "It's okay. Just close the door." Buti nalang
at hindi nanginig ang kanyang boses ng sinabi 'yon.

Minura niya ang sarili. 'Yan ang nararapat sa'yo, Gaby! Sinabi mo na sana kay Greg
samantalang may oras pa pero wala! Mas inuna mo pa ang pakikipaghalik sa lalaking
'yon!

"Gabrielle, anong ibig sabihin nito? May anak ka pala?" Naguguluhang tanong ni Tito
Sinforoso. Kahit pamilya niya ito ay walang nakakaalam kay Gavin bukod sa kanyang
tatlong kuya, si daddy, at si Sheila.

"O-Opo."

"So ang balita noong nalaglag ka ay hindi totoo?" Segundang tanong nito.
"H-Hindi po." Nauutal na sagot niya. Pucha naman! Gaga ka talaga, Gaby!

Nilingon niya ang kanyang kuya na napapailing nalang habang pinagmamasdan siya.
Ilang segundo din ay tumayo na ito at nagsalita. "This meeting is adjourned. We
will discuss the details about the new investor once Mrs. Tiongco is back." Yun
lang at nauna na itong lumabas. Sumunod naman kaagad ang iba pero alam niyang
nangangati ang mga itong lumapit sa kanya.

"Mommy! Are you mad at me?" Biglang tanong sa kanya ni Gavin na nakayakap pa din sa
kanya. Nakatalikod ito kay Greg kaya ay hindi nito napansin ang lalaki. Hindi niya
paring kayang tingnan ang reaksyon ni Greg. "Of course not, baby. Why would I be
mad at you?"

Kumibit lang ito ng balikat. "Nothing. I just wanted to surprise you. I was at the
airport when I called you awhile ago."

Pilit niya itong nginitian. "You surprised the living daylights out of me, Gavin.
That's for sure."

After a few seconds ay lakas loob niyang tiningnan si Greg. He was looking at Gavin
with pure intensity. Na para bang isa itong puzzle na hindi ma buo-buo. Amazement,
confusion, and adoration was clearly seen in his eyes.

Nang bigla iyong bumaling sa kanya. His eyes became hard and he looked ten times
more intimidating than the night he beat Geoff outside the hotel. Alam niyang
nagagalit ito sa kanya dahil sa kanyang pagtago kay Gavin pero masisisi ba siya
nito? She was only trying to protect the person more important to her than her
life.
Napansin siguro ni Gavin na may nakatingin dito kaya naman ay lumingon ito sa
likod. Rinig na rinig niya ang pagsinghap nito ng malakas. "You were right, Mommy!
I don't need a picture or a map to find my daddy! He's right here in front of me!"

Hindi niya alam kung ano ang isasagot sa sinabi ni Gavin ng biglang nagsalita si
Greg. His voice was soft and gentle. "Are you sure I'm your dad, kid?"

Gavin snorted and smiled.

"Are you kidding? I always see your face in front of the mirror!"

________________________________

Follow Gavin's WATTPAD account! Just click the external link! Thank you x

*******************************************
[49] Chapter Forty Six - Second Thoughts
*******************************************
Thank you, Xyril_Anne, for the lovely cover! Dedication goes to you! x

Chapter 46

"Saan yung sunblock? Maliligo na si Gavin." Malamig na tanong sa kanya ni Greg.

Napasinghap siya ng malakas at dali-daling tinabunan ang sarili gamit ang kanyang
sundress na bago lang niya hinubad. She was almost naked for pete's sake! She was
only wearing her underwear! Kasalukuyan siyang nagbibihis ng bikini ng bigla nalang
itong pumasok sa kwarto. Nilingon niya si Greg na nakatingin lang sa kanya at
mukhang nababagot. She immediately blushed when she remembered her appearance.

Itinuro niya ang Ben 10 na pack bag na nakapatong sa upuan. Walang salitang kinuha
ni Greg ang sunblock sa loob ng packbag at walang-lingog lumabas sa kwarto.
Napabuntong-hininga siya at nilapitan ang pintuan para i-lock.

Nagpatuloy siya sa kanyang naudlot na pagbihis ng bikini. Nang natapos siya ay

pinatungan niya iyon ng white maxi dress. Hindi muna siya maliligo ng beach sa araw
na 'yon. Babantayan nalang muna niya si Gavin.

"Gaby, di ka ba maliligo? Nasa beach na sila lahat." Rinig niyang tanong ni Jack
galing sa labas.

"Not today. Sige, mauna ka na, Jack. Susunod lang ako." Nilakasan niya ang kanyang
boses para marinig nito ang kanyang sagot. "Okay, mauuna na ako."

Ilang minuto muna siyang nag-lagi sa loob ng kanyang kwarto bago lumabas. Rinig
niya ang hiyawan at tawanan ng mga tao sa beach kahit may kalayuan iyon sa bahay ni
Greg. Nasa private island sila ng Hontiveros dahil cine-celebrate ang birthday ni
Greg.

Yes, today was Greg's birthday at napagdesisyunan nitong i-celebrate sa pribadong

isla ng mga Hontiveros. Akala nga niya'y hindi siya iimbitahin nito dahil hindi
naman siya sinabihan. Kung hindi dahil sa kadaldalan ni Gavin, tiyak siyang hindi
siya isinama.

Lumabas siya ng bahay at tinungo ang beach. Just stay calm, Gaby.
Nang malapit na siya sa beach ay biglang tumahimik ang ibang tao. Nakalimutan niya
bang sabihin na halos lahat ng Hontiveros ay imbitado sa birthday ni Greg? Kaya nga
humigit-kumulang isang daang tao ang nasa isla na 'yon.

It was Greg's birthday celebration at the same time Gavin's welcome party. Everyone
was so psyched to meet Greg's only son for the first time. Everyone was so excited
to see Greg's long-lost son who was hidden by his selfish mother for six long
years.

"Oh, Gaby, di ka ba maliligo?" Tanong sa kanya ni Tito Marshall. Kahit anim na taon
na ang nakaraan ng huli niya itong nakita ay hindi parin kumupas ang kagwapuhan
nito. Halos lahat ata ng mga Hontiveros ay magaganda't gwapo eh.

Nginitian niya ito. "Hindi ho muna ngayon, Tito Mars. Babantayan ko nalang muna si
Gavin."

"So dalawa na kayo ni Greg ang babantay kay Gavin ngayon? Hindi din yun maliligo
eh."

Napatingin siya kay Greg na katabi si Gavin at gumagawa ng sand castle. Rinig niya
ang halakhak ni Gavin habang napakamot naman ng ulo si Greg na ngumingiti. "Uhh,
siguro."

"Sige, puntahan mo na ang mag-ama mo. Kanina ka pa hinahanap ni Gavin." Nakangiting

taboy sa kanya ni Tito Mars. Nginitian niya nalang ito at nilapitan na ang kanyang
mag-ama.
Sa lahat ng Hontiveros ay si Tito Mars, ang dalawang kambal nito, si Jack at ang
mga magulang lang ni Greg ang tumanggap sa kanya ng walang pag-aalinlangan sa puso.
Ito lang ang mga ngumingiti sa kanya at kumakausap. Alam naman niyang galit ang
ibang relatives ni Greg sa kanya dahil sa pagtatago niya kay Gavin. Wala din naman
siyang pakialam. Hindi naman nila alam kung ano talaga ang nangyari noon.

Pinagmasdan niya ang dalawa. They do look really alike with each other. Ang shape
ng mukha, ang tangos ng ilong, ang gulo ng buhok, at ang matataas na pilik-mata.
Even the sound of their laughter were alike. Pareho din itong impatient at dapat
sunod ang lahat ng gusto. But what really amazed her was their intelligence. Kung
gaano ka talino si Greg, tiyak siyang mas matalino ng sampung beses si Gavin.

"Hey! Mukhang nag-eenjoy kayong dalawa ah? Pwedeng sumali?" Nakangiting tanong niya
kay Gavin. Di niya tinapunan ng tingin si Greg dahil alam niyang di din naman siya
nito papansinin.

"Mommy, where have you been? I need someone to help me build a sand castle! Dad
doesn't know how to build one!" Natatawang turo nito kay Greg. Napatawa siya at
umupo sa right side ni Gavin. Ayaw niyang masyadong lumapit kay Greg dahil ramdam
na ramdam niya ang awkwardness nilang dalawa.

Hindi niya alam kung ilang minuto silang gumawa ng sand castle. Enjoy na enjoy din
naman si Gavin kahit papano. Akala niya nung una ay aalis si Greg sa kanilang tabi
pero lumipas ang ilang minuto'y tumulong din naman ito sa kanila. Nagpapansinan
naman din silang dalawa ni Greg. Like "pakiabot ng shovel" or "pakiabot ng
sunblock".

"Mommy. Daddy. Why are you both not talking to each other?" Biglang tanong ni Gavin
na ikinagulat niya. Napatingin siya kay Greg na nakatingin din pala sa kanya.

"W-What are you talking about, baby? Of course your daddy and I talk to each other.
I just asked him to pass the sunblock a few seconds ago? Right, Greg?" Nanlalaking
mata na tanong niya dito.
Tumango din naman ito at nginitian si Gavin. "Your mom's right, Gavin. We-"

"Dad, do you love mommy?" Putol ni Gavin kay Greg.

Halos mapugutan siya ng hininga ng marinig ang tanong na 'yon. Sinulyapan niya si
Greg at nakitang hindi din nito inaasahan ang tanong na 'yon.

Gavin was too smart for his own good.

It's been almost a week since nalaman ng buong Hontiveros ang tungkol kay Gavin.
Nung unang dinala ni Greg si Gavin sa mga bahay ng mga magulang nito ay napaluha sa
sobrang tuwa si Tita Olivia. Tandang-tanda niya pa na si Gavin mismo ang umaalo sa
Lola nito. Natatawa siya habang natatandaan 'yon.

She also remembered the first time Gavin was introduced to Greg's friends.
Napalundag sa sobrang tuwa ang mga ito dahil kamukhang-kamukha daw ni Gavin si
Greg. Pero mas gwapo lang daw ang anak nito.

She clearly remembered the betrayed faces of Greg's other cousins and relatives.
Bakit daw itinago niya si Gavin sa kanila for more than six years? Bakit daw hindi
niya sinabi kay Greg ang totoo na hindi siya nagkaroon ng miscarriage? Binalewala
nalang niya ang mga sumbat ng mga ito. Wala din namang mangyayari kung
magpapaliwanag siya. No one will try to understand her. Her explanation will not
matter.

At syempre, tandang-tanda niya ang mukha ni Greg nang lumabas na sila sa conference
room that afternoon. Buti nalang at naiihi si Gavin noon at nagpasama ito kay
Sheila sa restroom. She had a time alone with Greg.

~~

"G-Greg-"

"Why, Gabrielle? Bakit ka nagsinungaling sa akin?" Hindi naman nanunumbat ang tono
ng boses nito at hindi naman ito mukhang galit. But she knew better, he was using
his infamous mask. The mask that covered all kinds of emotion. The mask that was so
unfathomable that even she cannot see through it.

"Because you didn't deserve the truth." Kalmadong sagot niya dito.

Nagulat siya dahil bigla nitong hinila ang kanyang braso. His grip was iron-like.
Kahit anong piksi niya ay mas lalo lang iyong humihigpit. Pero kung gano man
kasakit ang pagkakahawak nito sa braso niya ay ganoon din naman kawalang emosyon
ang mukha nito. But his eyes betrayed him. He stared at her with so much coldness
that it pierced right through her soul. "So you decided to hide it from me for six
long years? Those six years that never gave me peace because my nagging conscience
kept shouting at me for killing my own son? Is that the best excuse you could give
me, Gabrielle?" Mahina pero matigas na tanong nito.

She was trying to wriggle away from his grip but her attempts were futile. "G-Greg,
bitiwan mo ako. Nasasaktan ako." Alam niyang magkakaroon siya ng pasa sa braso
dahil sa sobrang higpit ng pagkakahawak nito.

Ilang segudo muna siyang tinitigan nito pero binitawan din naman siya. Napasuklay
ito sa buhok gamit ang kamay. "Again, Gabrielle. Bakit mo nagawang magsinungaling
sa akin sa bagay na iyon? And don't answer me with buttloads of bullshit, Gaby. Do
not try my patience."
Bigla atang tumaas ang lahat ng dugo sa ulo niya dahil sa sinabi nito. "Ang kapal
ng mukha mong magsalita ng ganyan! I hid him from you because Gavin did not deserve
a father who did not love him! You did not love me, Greg! Sa mismong bibig mo
nanggaling 'yan! Inakusahan mo akong nagkaroon ng relasyon kay Geoff! You made me
sign those goddamn papers even after I confessed my feelings for you! Pero wala!
Wala kang ginawa kundi titigan lang ako! Kung hindi mo ako minahal, why the hell
would you love the baby inside my womb after accusing me of infidelity?"

Nabigla siya dahil biglang tumulo ang kanyang luha. Marahas niya iyong pinawi.
Shit, Gabrielle! This is not the right time to be emotional! "I'm not giving you
any buttloads of bullshit as you would like to call it, Greg. I'm giving you the
simplest honest answer to your clich�d question. You did not deserve him! Cliched
it may sound, but that's the fucking truth!"

May sasabihin sana ito pero inunahan niya. "But after six years, Greg, my question
still remained unanswered. Do you really deserve the truth?"

~~

"Yes." Bumalik sa kasalukuyan ang kanyang pag-iisip dahil sa sinabi ni Greg.

"What?" Naguguluhang tanong niya dito. Ha? Anong yes?

Biglang lumundag-lundag si Gavin sa sobrang tuwa. He was grinning from ear to ear.
Sinulyapan niya si Greg na nakatingin lang sa kanya with so much intensity. "Yes, I
love your mom." Sabi nito kay Gavin pero sa kanya nakatingin. Lumakas ang kabog sa
kanyang dibdib at parang nagkakaroon ng rambolan sa loob ng kanyang tiyan. She
suddenly blushed. Ano ka, Gaby? Teenager?

"How about you, Mom? Do you love daddy? Do you? Do you?" Kulit na tanong ni Gavin
sa kanya habang tumatalon pa din.
"Gavin, calm down. Wag ka masyadong makulit-"

"Answer my question, Mom!" Nakahalukipkip na ito harap niya. Malapit siyang

mapahalakhak sa sobrang cute ng anak niya. He surely looked cute when he's angry.

Bago pa man may makapag-usap sa kanila ay biglang lumapit si Tita Olivia. "It's
lunch time everyone! Hindi pa ba kayo nagugutom?" Binalingan kaagad nito si Gavin
at ngumiti. "Gavin, dear. You like pasta right? I reserved you a plate."

"Yes, Grandma! Mommy always cooked pasta at home because she knew I loved it!"
Nakangising pahayag ni Gavin at nagmamadaling nilapitan ang lola.

Nakangising binuhat naman nito kaagad si Gavin. "Anak ka talaga ni Greg. Your
father also loved pasta, honey. So does your grandfather." Rinig niyang may
tinanong pa si Gavin sa lola nito pero hindi na niya gaanong narinig dahil
naglalakbay na ang mga ito palayo.

Paglingon niya sa kanyang tabi ay akala niya'y nasa tabi pa niya si Greg pero
laking gulat niyang nag-iisa nalang siyang nakatayo. Nakalayo na pala ito sa kanya
at kasalukuyan nang kinakausap ang ibang relatives nito. Naguguluhan tuloy siya.
Sinabi lang ba nitong mahal siya nito dahil nasa harap nila si Gavin?

Alam niyang may sama pa din ito ng loob base na din sa pakikitungo nito sa kanya
buong linggo pero hinahayaan na niya. Just as long as napapasaya nito si Gavin at
hindi sinasaktan ay okay na sa kanya.
"Hey, Ate Gab! Di ka ba kakain ng lunch? Mauubusan ka talaga pag di ka pa lumapit
dun." Tawag pansin sa kanya ng isang kambal. Di niya alam kung si Summer ba ito o
si Snow. Nakaraan ang anim na taon ay mas lalong lumitaw ang kagandahang taglay ng
kambal. Hindi niya na din ma distinguish kung sino si Summer at Snow dahil parehong
nagparebond ng buhok ang dalawa at kinulayan ng reddish brown.

Nginitian nalang niya ito. "It's okay. Di pa naman ako gutom eh."

Rinig niyang bumuntong-hininga ito bago nagsalita. "Pagpasensyahan mo nalang yung

ibang relatives namin, Ate ha? Yung iba kasi di pa maka move on sa mala-bombang
rebelasyon eh? I'm sure makakalimutan din nila yung ginawa mo."

I highly doubt that.

Hanggang sa makarating ulit sila sa main house-kung saan nakahanda ang mga pagkain
at five minutes walk lang mula sa bahay ni Greg-ay nagkakamustahan silang dalawa ni
Summer. Nalaman niyang grumaduate ito sa kursong Civil Engineering samantalang ang
kambal naman nitong si Snow ay sa kursong Law.

"Ate, excuse me muna ha? I have to take this call." Turo nito sa cellphone at
nagmamadaling umalis sa tabi niya. Great. Ngayon ay nakatayo siyang mag-isa sa loob
ng sala habang tinitingnan ng ibang relatives ni Greg.

Tama nga si Summer. Ubos na nga ang mga pagkain sa lamesa maliban sa buko pandan na
dessert. "Here." Salita ng baritonong boses galing sa kanyang likod. Alam niyang si
Greg iyon kaya kinalma niya muna ang sarili bago lumingon.

Wow. Halos lahat ata ng putaheng iniluto ay nasa plato na 'yon. Iniabot iyon ni
Greg sa kanya. "Ano 'to?"
"Pagkain. Ano pa ba?" Naiiritang sagot nito sa kanya.

Umiling siya. "It's okay. Ayoko din namang kumain. Busog pa-"

"Wag ka ngang matigas ang ulo. Kunin mo na 'yan." Ngayon ay hinablot nito ang
kanyang kamay at ipinatong ang plato sa kanyang palad. "Nangangayat ka na nga di ka
pa kumakain." Naiiritang bulong nito.

"Greg, I'm fine, okay? Kaya ko yung sarili ko. Di ka na sanang nag-abalang kunan
ako ng mga pagkain-"

"Di ako ang kumuha ng mga pagkain na yan para sayo. Si mama ang nag prepare niyan.
Ako lang ang inutusang bumigay sa'yo." Yun lang at umalis na ito sa harap niya.
Lumabas ito sa front porch at nakipag-usap sa ibang pinsang lalaki nito.

Ilang segundo lang ay rinig niya ang malutong na tawa nito kasabay ang hiyawan.
Napailing nalang siya. Hindi niya alam kung totoong minahal nga ba siya ni Greg o
sinabi lang nito iyon dahil na konsensya ito sa ginawa sa kanya six years ago.

Baka nakonsensya lang ito dahil buong akala nito'y tuluyan siyang nakunan ng bata
sa sinapupunan. Ano nga ulit ng sabi nito sa kanya sa office? Those six years that
never gave me peace because my nagging conscience kept shouting at me for killing
my own son? Siguro nga ay dala ng halos anim na taong konsensya nito ay napasabi
nalang nitong mahal siya nito kahit hindi naman. Siguro nga'y sinabi lang nito iyon
para makabawi sa inaakalang kasalanan nito sa kanya.

Tapos ngayong alam na nitong buhay pala si Gavin ay naging malamig na ito. Naisip
nitong wala naman pala itong kasalanan sa kanya. She was now having second
thoughts. Bigla atang sumakit ang ulo niya sa kakaisip kaya nilapag nalang niya sa
isang mesa ang plato at lumabas ng main house.

Rinig niya ang tawa ni Gavin mula sa playground tabi ng bahay kaya nagmamadali
siyang pumunta doon. Kalaro nito ang ibang kaedad nitong mga bata at nakabantay
naman ang Lola Olivia at Lolo Goryo nito. He will be safe.

Gusto niyang umalis sa ingay para makapag-isip siya ng mabuti. She had to make a
decision.

"Gaby!" Tawag sa kanya ni Jack.

Nakaupo pala ito kasama ang iba pang mga pinsan nito. Greg was among them. "Yes?"

"Halika! Pakilala kita sa ibang pinsan namin ni Greg." Nakangiting saad nito.

Huminga muna siya ng malalim bago lumapit sa mga ito. She put on her signature
smile that used to send the men into their knees. "Hi!" Bati niya sa mga ito. Hindi
niya tinapunan ng pansin si Greg.

"So you're the infamous Gabrielle." Salita ng lalaking nakasuot ng aviators.

Nakasandal ito sa upuan at nakangiti sa kanya. "No wonder Greg here never
introduced you to us. I'm Franco Hontiveros by the way." Makahulugang dagdag nito
at inilahad ang kamay. She widen her smile and reached for it. "Gabrielle. But I
guess you knew that already." Rinig niyang tumikhim si Greg pero hindi pa rin niya
ito tinapunan ng pansin o tingin.
Sumunod naman lumahad ng kamay ang katabi nito na may malaking tattoo sa kanang
braso. "Hi, Gabrielle. Ako nga pala si Zeke . Di ka namin nakilala noon kasi di
naman kami nakapunta sa kasal niyo. We also know Greg is a selfish bastard. He'll
try his very best to keep you to himself." Siko nito kay Greg na tahimik lang na
nakaupo sa tabi nito. Still she didn't risk to look at him.

"Ivan MacIntosh. Your next husband." Great, another playboy.

Napatawa ang lahat dahil sa sinabi nito kaya sumabay nalang siya. "Really? Well,
you better fall in line then. Mahaba-haba pa naman yung pila-" Di niya natapos ang
sasabihin dahil biglang sumingit ang boses ni Greg.

"Gabrielle, may I speak with you for a minute?" Seryosong tanong ni Greg. Napawi
ang ngiti niya ng nilingon ito. "What is it?"

Tumiim ang bagang nito. "Privately."

Malakas na tumikhim si Franco at Ivan. "Oh no. Someone's a jealous pussy."

Natatawang asar ni Ivan kay Greg. Tumawa naman ng malakas sina Franco, Zeke at
Jack. Nilingon niya si Greg pero parang wala lang itong narinig at nauna nang
pumasok sa bahay. Nginitian niya ang tatlong lalaki. "It was nice meeting you,
guys."

Pagkapasok niya sa bahay ay kaagad siyang hinila ni Greg sa isang bakanteng kwarto.
Kaagd nitong ini-lock ang pinto at nilingon siya. "If you're thinking of finding a
new husband, wag na wag sa mga pinsan ko."

Napakunot ang noo niya. Nagbibiro lang naman siya kanina ng sinabi iyon kay Ivan.
Wala na siyang planong magpakasal muli dahil siya din naman ang masasaktan sa huli.
"And why not?"
Sasabihin kaya nitong mahal siya nito? Dahil nagseselos ito kaya-"Gavin just met
his own father after six years, Gabrielle. Isipin mo naman ang anak mo." Yun lang
at nauna na itong lumabas ng kwarto. Leaving her feeling like being slapped on the
face. How dare he.

Sa sobrang poot at galit dahil sa sinabi nito ay umalis siya sa main house. She
walked and walked until her knees cannot take it anymore. Sa kung saan siya
nakatayo ay rinig niya ang agos ng tubig. Natandaan niyang may talon nga pala dito
sa isla. Sinundan niya ang ingay ng tubig and after a few minutes ay narating na
niya ang Hagimit Falls.

The place was relaxing. Kahit nakatayo lang siya doon ay kumakalma na ang kanyang
dibdib. Biglang bumalik sa kanya ang unang araw nila ni Greg sa lugar na 'yon. Just
reminiscing about the memory made her blush profusely.

Napaupo siya sa kubo tabi ng falls. Hindi niya alam kung bakit naiinis siya kay
Greg. She should have known na ginagawa at sinasabi lang iyon lahat ni Greg noon
dahil na konsensya nga ito sa kanya. Not because he loved her, but because he felt
guilty.

Ngayon ay kailangan niyang gumawa ng decision. Kailangan niyang bumalik sa Chicago

dahil madami siyang pa siyang dapat asikasuhin. She filed an indefinite leave on
her job but she had to go back for her to quit and go back here in the Philippines.
Hindi niya alam kung kailan siya babalik doon but it has to be sooner rather than
later.

Napahiga siya sa mahabang upuan sa loob ng kubo at napapikit ng mata. The sound of
the river flowing was like music to her ears. Ang sarap lang pakinggan. Nakakawala
ng stress at problema. Ayaw niya pang bumalik sa main house dahil hindi niya kayang
makita ang animosity sa mga mata ng ibang relatives ni Greg.
They were looking at her as if she was an enemy. Well, in a way maybe she is. Pero
wala siyang balak lumaban sa mga ito. Let them think what they what to think. Wala
na siyang pakialam sa kung ano mang sasabihin tungkol sa kanya. She already felt
the worst kind of pain. This one was just nothing. Sa sobrang pag-iisip ay hindi
niya namalayang nakatulog na pala siya.

"Gaby. Wake up!" Inimulat niya ang kanyang mga mata ng may tumatapik sa kanyang
braso. Pagkamulat niya ang mukha ni Greg ang kanyang unang nakita. "What?"
Iritadong tanong niya. Ang sarap ng tulog niya tapos gigisingin lang pala siya ng
kumag na 'to para inisin.

"Anong what? Kanina ka pa namin hinahanap. Andito ka lang pala natutulog."

Iritadong sagot din nito sa kanya habang nakakunot ang noo.

Napakurap siya. "Bakit anong oras na ba?"

"It's already 5:30 in the afternoon, Gabrielle. Mahigit limang oras ka ding nawala.
Akala namin lumangoy ka pabalik sa Maynila."

She rolled her eyes. "Kung pwede lang ay kanina ko pa ginawa." Umupo siya at nag
inat. Napasarap nga ang tulog niya. Buti nalang at hindi siya nilamok. "Saan si
Gavin?"

Ilang segundo muna siya nitong tinitigan bago sinagot. "Nasa lolo't lola niya. Ayaw
na ata humiwalay sa kanila eh."

Tumango-tango siya at nauna nang lumabas sa kubo. Hindi niya alam pero ramdam
niya'y parang biglang lumiit ang kubo dahil sa presensya ni Greg. Naiilang siya
dahil tinititigan siya nito na para bang isa siyang abstract painting.
"You wanna go for a swim?" Nagulat siya sa tanong nito. What the hell is he
thinking about?

Kunot noong nilingon niya ito. "What?"

"I said would you-"

"I know what you said. What I mean is why?" Naguguluhang tanong niya dito. Di naman
siguro ito nagpaplanong ilunod siya ano?

"Why not? Nakasuot ka naman ng bikini hindi ba? Why don't we just take a swim?"
Hindi na siya hinintay nito dahil hinubad na nito ang suot na t-shirt.

This was actually the first time she had seen his body after six years. The pecs,
the abs, the triceps and biceps were all drool-worthy. Kahit kailan ay hindi siya
magsasawang tingnan ang katawan nito. "Mauuna na ako. You can join me if you want.
Di rin naman kita pipilitin kung ayaw mo." Yun lang at lumusob na ito sa tubig.

God, the water itself was so inviting. Actually kanina niya pa gustong maligo pero
natatakot siyang baka may bigla na namang pumasok na ahas sa loob ng kanyang bikini
bottom. Ayaw niyang mangyari na naman ang kahihiyan na iyon.

Pinagmasdan niya si Greg na gumagawa ng butterfly strokes. Napalunok siya ng

makitang parang rubber ang mga muscles nito sa braso. Napabuntong-hininga siya at
hinubad ang kanyang puting maxi dress leaving her with nothing on but her two-piece
red bikinis. Hindi niya talaga kayang tanggihan ang tubig. She always loved
swimming.
The water was just moderately cold. It was also very refreshing and she can already
feel her muscles relaxing. Ilang minuto din siyang lumangoy hanggang sa hindi na
niya kaya. Napaupo siya sa isang malaking bato tabi ng inaagusan ng tubig.

"Sarap ng tubig hindi ba?" Napasinghap siya ng malakas dahil sa bigla-biglang

tanong ni Greg sa kanya mula sa likod. Umupo ito sa tabi niya na para bang matalik
sila na magkakaibigan. Napalunok ulit siya.

"Yes. Nakaka-relax at nakakawala ng stress."

She heard him sigh before answering. "Gabrielle, I just wanted to say sorry about
how my other relatives treat you. Kinakausap naman-"

"Greg, you don't have to apologize. Wala din naman akong pakialam kung yun ang
tingin nila sa akin. If I'm a selfish bitch to them then let them be. Don't fuss
about it. Hayaan mo nalang." Ayaw niyang maawa ito sa kanya dahil sa pagtrato ng
ibang kamag-anak nito.

Ilang minuto din silang tahimik. Buti nalang at hindi siya sinalungat nito dahil
talagang magbabangayan na naman sila kung kinontra na naman siya. Babalik na sana
siya sa paglangoy ng bigla ulit itong nagsalita. "Sorry din sa sinabi ko sayo
kanina sa kwarto. That was a bit harsh."

Ngayon ay lakas loob niyang nilingon si Greg. He was intently looking at her and
sincerity was visible in his eyes. "Ayaw mo na ba talaga akong mag-asawa ng iba,
Greg?" Di niya alam kung saan siya kumukuha ng lakas na loob para tanungin iyon.
But it was already out of her mouth before she could stop it.
Bakit niya ba tinanong iyon? Stupid.

Ramdam nalang niyang lumalapit na ang mukha nito sa mukha niya. His eyes fixated at
her lips. Unconsciously she licked her lips using her tongue. Every nerve and cell
in her body was so ready for the kiss. She can already feel the shiver that run
down her spine even if his lips were still an inch away.

Ganito ba talaga ang epekto ni Greg sa kanya? Bago pa man lumapat ang mga labi nito
sa kanila ay may biglang sumigaw. "Naku, Gavin! Kaya naman pala iniwanan ka ng mga
magulang mo dahil nag bonding time pala dito sa Hagimit!" It was definitely Zeke's
voice.

Kaagad na humiwalay silang dalawa ni Greg at napatingin sa mga bagong dating. It

was Zeke, Ivan, Jack, Franco, and Gavin. Nakaupo ang anak niya sa balikat ni Jack
habang nakangiti ng malapad.

"It's okay, Mom! You don't have to answer my question earlier! I can see the answer
now!" Sigaw ni Gavin sa kanya. Napahilamos siya ng kanyang kamay. Oh dear.

"Grabe, Greg! Kaya pala atat na atat kang umalis sa main house kanina! Sinundan mo
pala yung prinsesa mo!" Sigaw ni Franco. Wala namang sinasagot si Greg pero rinig
niya ang buntong-hininga nito.

Nang umahon na sila mula sa tubig ay kaagad siyang inakbayan ni Ivan. "Gaby, for a
woman with a five year old kid, you really look sexy." Naiilang siya sa akbay nito
pero nginitian niya nalang.

"Get your hands off her, Ivan." Mahina pero mapanganib na salita ni Greg. Nilingon
ito ng lahat pati siya. Naisuot na pala nito ang t-shirt nito pero basang-basa pa
din ang buhok.
"At bakit naman, Greg?" Nakangiting tanong ni Ivan kay Greg. Bigla siyang kinabahan
sa mga susunod na pangyayari. Ano bang problema ng mga pinsan nitong lalaki at
palaging pina-iinis si Greg? Noong una ay si Jack. Ngayon naman ay si Ivan.

Tiningnan muna siya ni Greg bago uli binalingan si Ivan.

"She's mine."

*******************************************
[50] Chapter Forty Seven - Shower & Conference Room
*******************************************
Please read the Author's Note later. Thank you!

Chapter 47

"Hey! What about this Denny and George scarf?" Tanong sa kanya ni Jenni hawak ang
isang kulay mint green na scarf.

Umiling siya. "No, you can have it. Di ko naman yan magagamit sa Pilipinas."

Nakangiting tumango naman si Jenni. "Thanks, Gab!"

She laughed and rolled her eyes. "Oh, Jenni. Sometimes you are too predictable.
Alam ko namang matagal mo na 'yang gusto pero nahihiya ka lang hingin sa akin."
Natatawang pahayag niya at ipinagpatuloy ang pag-iimpake.

"Eh ang ganda kasi! Limited edition kaya 'to! Not even Angelina Jolie herself owns
one of these! Ang swerte mo dahil binilhan ka nito ni Vince ng nanliligaw pa yun
sa'yo." Saad nito habang nakatayo sa harap ng ceiling-to-floor niyang salamin at
inikot-ikot ang scarf sa leeg. "Nung una talaga di kita maintindihan kung bakit
hindi mo siya sinasagot. I mean he's cute, thoughtful, loaded, and from a well-to-
do family. He owns a Lamborghini for Christ's sake!"

"Edi ikaw yung sumagot sa kanya kung gusto mo!"

Umiling-iling kaagad ito. "Ano ako? Hahabol dun dahil sa pero niya? Hell no!
Ephraim may not be as rich as he is but I don't love Vince's money as much as I
love my Ephraim. Kahit may mood swings ang isang 'yon, siya pa din ang mamahalin
ko. My love for him is eternal." Niyakap-yakap pa nito ang hawak na scarf.

Napailing nalang siya habang nangingiti. "You really are a hopeless romantic, Jeh."

"Pero alam mo, Gab, nasagot naman yung tanong ko kung bakit hindi mo pala maisukli
yung pagmamahal ni Vince. Eh nakatikim ka na pala ng Adonis eh? No wonder di ka na
lumingon sa iba eh greek god naman pala yung natikman mo? Sabi nga ni Katy Perry sa
kanta niyang Thinking of You, 'Comparisons are easily done once you've had a taste
of perfection.' Swerte mo!" Balewala nito sa sinabi niya. Jenni even wriggled her
eyebrows. Dear God.

"Tumahimik ka nga at tulungan mo nalang ako sa pag-iimpake! Dami mong sinasabi

diyan." Tama nga naman ang sinabi nito. Greg was one hundred times good-looking
than Vince.
"Uyy! Aminin! Mahal mo pa si Greg ano?" Tudyo nito sa kanya.

God! Bakit ba ang kulit nitong Jenni na 'to? "Jen, please. Past is past do not
discuss."

"Diyos ko! Panahon pa ng mga kanunu-nunuan ko ang sayings na 'yan! Kinakalawang na!
Aminin mo nalang kasi na may gusto ka pa kay Greg!" Tapon nito sa kanya ng maliit
na unan. She was hit square on the face.

"Hoy! Tumigil ka nga diyan? Ano tayo gradeschool? Wala nga!" Tinapon niya dito ang
unan.

"Ah, wala na ba? So okay lang kung hingin ko yung number niya?"

Napatigil siya sa pag-iimpake at nilingon ito. "Akala ko ba mahal mo si Ephraim?

Ano nga uli yung sinabi mo kanina? 'My love for him is eternal.' Anong nangyari
dun?"

Nagkibit ito ng balikat. "Well, kung isang katulad ba naman ni Greg ang pag-
uusapan..." Seryoso ba talaga ito?

"So where's your phone? Pahingi ng number niya ha? Syempre, wala ka namang gusto sa
kanya diba so okay lang kung hingin ko yung number niya." Hinalungkat nito ang bag
niya at hinahanap ang kanyang cellphone.
"Wala akong number niya."

"Weh? Eh tinawagan mo nga kaninang umaga eh?" Halungkat pa din nito sa bag niya.
Nang makita na nito ang kanyang cellphone ay ibinigay kaagad nito sa kanya. "Type
mo yung password."

She sighed. "Jenni, bakit mo ba hihingin yung number niya? Baka magagalit lang yun
sakin pag nalaman niyang binigay ko sayo yung number? At ano nalang si Ephraim ha?
Akala ko ba mahal mo yung lalaki?"

"Hinihingi ko lang naman eh. Anong masama dun?"

"Wala. Pero... Ay ewan! Lumabas ka na nga lang! Gulo ka lang dito eh." Taboy niya
dito.

Ilang minuto din silang tumahimik at akala niya'y lumabas na ito sa kanyang kwarto
ng bigla niyang narinig ang tawa nito. "Gosh, Gaby! You should have seen your face!
Mukha mo akong papatayin kanina eh?" Ngayon ay humalakhak na talaga ito ng tuluyan.
Sira ulo ata ang babaeng 'to eh.

"Nasisiraan ka na ba diyan? Why don't you see a psychiatrist or something."

Bago ito tuluyang lumabas ay nagsalita muna ito. "Wala na daw gusto pero halos
patayin naman ako sa sindak ng hingin ko yung number." Tumatawa pa din ito hanggang
sa paglabas.

Napailing nalang siya at ipinagpatuloy ang pag-iimpake. It was her third day in
Chicago. Nag file na din siya ng resignation at nagpaalam na kahapon sa opisina at
restaurant. She worked for more than one year in the fast-food chain kaya naman
naging malapit din siya sa ibang staffs, waiters, at waitresses.

Nung umalis siya sa Pilipinas ay sumama na sa kanya sina Piey at Jenni. Napaluha
nga siya ng nagpaalam na ang mga ito kay Gavin. Kahit papano ay parte na din ng
pamilya sina Jenni at Piey dahil sila mismo ang tumulong sa kanya. Sila ang
tumulong nung panahong walang-wala siya. She will forever be under their debts.

Nang nalaman ni Gavin na babalik na sa Chicago ang dalawang paboritong tiyahin nito
ay umiyak kaagad ito. Kabit ito ng kabit sa binti ni Jenni at halos hindi na nga
bitawan ang leeg ni Piey sa pagkakayakap. Kung hindi dahil kay Greg ay tiyak siyang
sumama na ito sa kanila pabalik sa Chicago.

Nag promise naman ang dalawang babalik ang mga ito sa Christmas at dito sa
Pilipinas magce-celebrate. Buti nalang at kumalma ng kahit konti si Gavin.
Pinagtitingnan na kasi sila ng ibang tao sa airport.

"Gab, preparado ka na ba?" Tanong ni Piey at pumasok sa kanyang kwarto.

Tumango siya at nginitian ito. "Yes, itong mga laruan nalang ni Gavin ang
pinoproblema ko."

Mga ilang minuto din silang tahimik at tinutulungan siya ni Piey na mag-impake ng
mga laruan ni Gavin ng mapansin niyang singhot ito ng singhot. Nilingon niya ito at
nanlaki ang mga mata dahil sa nakita. "Oh my goodness, Piey. Are you crying?"

Umiling kaagad ito at tumalikod sa kanya. "No, napuwing lang ako."

She grabbed Piey's shoulders and turned her around. Tama nga ang hinala niya.
Umiiyak nga ito. Di niya alam kung pano magre-react. Piey never cried! Sa dalawang
mag pinsan ay ito ang tila bato dahil hindi ito umiiyak o nagpapakita ng kahit
anong emosyon. Para itong si Greg The Second. "Ba't ka ba umiiyak?"

Suminghot muna ito bago sumagot. "It's becoming official. Aalis na talaga kayong
dalawa ni Gavin dito sa bahay."

Ngumiti siya at niyakap ito. "Piey naman. Pwede naman kayong bumisita sa Pilipinas
at pwede din naman kaming bumisita dito sa Chicago pag nangungulila kami."

"Eh hindi naman kami kasing yaman niyo! Ang mahal kaya ng pamasahe back and forth!
Libre mo nalang kami."

Napatawa siya. Kahit papano talaga ay kuripot ang isang 'to. "Ang kuripot mo
talaga! Milyonarya ka na nga dahil diyan sa pagiging modelo mo pero ni kahit singko
di mo ginagastos!"

"Uh, Gab. Nasa baba si Vince." Biglang singit ni Jenni. Nilingon niya ito at
nakakunot ang noo. "Bakit daw?"

"Syempre magpapa-alam na sa'yo. Aalis ka na dito sa Chicago eh. Probably di na kayo

magkikita muli." Yun lang at nauna na itong bumaba. Bumuntong-hininga siya at
sinundan ito.

For the past few years ay madaming nanligaw sa kanya. Yung iba ay hindi
makapaniwala't may anak na siya samantalang yung iba ay willing maging second daddy
ni Gavin. Lahat ay binasted niya. Pero sa lahat ng nanligaw sa kanya ay si Vince
mismo ang naging malapit sa kanya. Maybe because they were friends first before
Vince decided to court her.

Bumaba siya sa hagdan at nakita niyang tumayo sa pagkakaupo si Vince. Well,

honestly speaking ay gwapo naman talaga ito. Greg was just a foot taller. Slender
din ang katawan ni Vince di katulad kay Greg na parang araw araw atang pumupunta sa
gym. Pero unlike Greg, pasensyoso si Vince.

Nginitian niya ito. "Hi, Vince! I'm so happy to see you!" Nilapitan niya ito at
hinalikan sa pisngi.

Ngumiti din naman ito sa kanya at ginantihan siya ng halik. "Hey, Gaby! I just
heard the news. So is it true that you're leaving Chicago for good?"

Pinaupo niya ulit ito at umupo siya sa isang sofa harap nito. "Yes, I'm actually
leaving tonight."

Mga ilang minuto din silang nag-usap ni Vince. Nakalimutan niya bang sabihing pag
mamay-ari nito ang fast-food na tinatrabahuan niya? Yun ang number one reason kung
bakit hindi niya ito pwedeng bigyan ng pag-asa. He was her boss for christ's sake!
She will never date her boss.

Kahit ilang ulit nitong sinabi sa kanya na wala itong pakealam kung ito ang boss
niya ay hindi parin siya natinag. It will be so awkward having a relationship with
the boss. To think na ito pa talaga ang may ari ng buong fast-food chain! Ano
nalang ang sasabihin sa kanya ng ibang katrabaho niya?

"So where's Gavin? I haven't seen him yet." Tanong nito at nilinga-linga ang
paligid.
"I left him in the Philippines. He's with his father right now."

Napansin niyang natigilan ito pero nakabawi naman kaagad. "Oh, so you and Gavin's
dad are back together?"

Umiling siya. "Not really. We're still trying to work it out."

Ilang saglit lang ay nagpaalam na ito sa kanya. Niyakap muna siya nito ng mahigpit
bago ito lumabas ng bahay. "I will seriously miss you, Gaby. Please keep in touch
while you're away." Ilang saglit lang ay sumakay na ito sa sasakyan at pinaharurot
na paalis.

"G-Gab, di mo naman kami kakalimutan di ba?" Nangingiyak na tanong ni Jenni.

Tumawa siya at niyakap ito. "Ano ka ba? Syempre hindi! Pamilya na ang turing natin
sa isa't isa diba?"

"Basta text or call us pag nakarating ka na sa Pilipinas so that we won't have to

worry, okay?" Singit ni Piey.

"And please call us everyday! Hindi ko din kayang di marinig ang boses ni Gavin!
Please, Gaby! Promise me!" Hila nito sa kamay niya.
"Oy, ang mahal ng charge nun ha? How about thrice a week nalang? Sobra naman yung
everyday, mamumulubi na ako niyan."

Saying goodbye to them made her heart sink. Ang dalawang babaeng ito ang tumulong
sa kanya when she had nothing. Kahit hindi siya pamilya ng mga ito ay tinuring
siyang parang kasama sa pamilya. Ngayong naglalakbay na siya palayo sa mga ito ay
hindi niya maiwasang hindi maging emosyonal. Nilingon niya ito ng papasok na siya
sa loob ng airport. Kumayaw ang mga ito sa kanya at nakita niyang humahagulgol na
si Jenni habang inaalo naman ito ni Piey.

Kinawayan niya ang mga ito at pumasok na sa loob. Thank you for everything, Piey
and Jenni.

After thirty minutes ay nakaupo na siya sa waiting area at hinihintay tawagin ang
kanyang flight number. Ilang saglit lang ay biglang tumunog ang kanyang cellphone.
She fished it inside her bag. It was no other than Greg. "Yes?"

"Hey, nasa airport ka na ba?" Tanong nito in a husky voice. Tiyak siyang bago lang
itong gising.

Biglang namula ang kanyang pisngi sa di malamang dahilan. Why the hell was she
blushing? "Yes, hinihintay ko nalang yung flight ko. Natutulog pa ba si Gavin?"

"Hmm. Ang tagal kasing natulog kagabi dahil nakipaglaro pa ng xbox kina Ivan at
Jack." Gosh. The sound of his voice was just so sexy. Napabuntong-hininga siya.
"Well, more or less ay dadating na ako diyan bukas ng umaga. Sana lang ay hindi ma
delay yung mga flights ko."
Narinig niyang boarding na ang kanyang flight kaya naman ay nagmamadali na siyang
nagpaalam kay Greg. "Sige na, Greg. Boarding na kami. I'll call you when I reach
LA."

"Do that, love. Have a safe trip." Yun lang at ibinaba na nito ang tawag.

Nang makaupo na siya sa loob ng eroplano ay inilabas niya ang kanyang earphones at
nakinig ng music. Hindi niya alam pero on replay ang kantang So Close sa kanyang
iPod. Napabuntong-hininga siya at ipinikit ang mga mata.

Malapit siyang napamura ng mukha ni Greg ang biglang pumasok sa kanyang isipan. Di
niya maiwasang bumalik sa araw ng birthday nito. Nung araw na sinabi nito kay Ivan
ang katagang "She's mine."

It was already one am in the morning when the party finally ended. Bumalik na din
sa mga sariling rest house ang mga relatives ni Greg. Hindi niya kasama si Gavin
dahil gusto nitong tumabi sa ibang kaedad nito at para magkaroon daw sila ng night
alone ni Greg. Napailing nalang siya. Di niya alam kung sino ang tumuturo ng mga
ganoon kay Gavin.

Nang pumasok siya sa bahay ni Greg ay walang katao-tao ang loob ng bahay. Alam
niyang hindi din doon matutulog si Jack dahil nakahandusay na ito sa sofa sa main
house dahil sa sobrang lasing. Nagkayayaan kasi ang mga ito kasama ang iba pang
relatives kanina kaya naman ay halos lahat ng mga lalaki ay lasing. Aside from
Greg.

Nakita niyang umiinom naman ito pero pagkatapos sa pangalawang bote ay tumigil na
ito. Ayaw daw nitong magkaroon ng tinding hangover bukas ng umaga kaya naman ay
hindi ito nagpalasing.
Pumasok siya sa loob ng kanilang kwarto. Walang tao. Saan kaya ang kumag na 'yon?

Napagpasyahan nalang niyang maligo nalang muna dahil nanlalagkit na ang kanyang
katawan. Pagkatapos kasi nilang naligo kanina sa Hagimit ay dumiretso na sila sa
main house dahil nagsisimula na ang program kaya naman ay hindi na siya
nakapagligo.

She stripped from her clothes then went inside the shower cabin. The water was
refreshing and cool. Kahit papano ay kumalma naman ang kanyang pakiramdam.
Pagkaraan ng sampung minuto ay natapos na siya ng pagliligo. She wrapped her naked
body with her towel then went outside the bathroom to get her clothes.

Napahinto siya sa may pintuan ng banyo. Greg was sitting at the settee with closed
eyes. Wala na itong pang-ibabaw kaya naman ay pinagpantasyahan niya muna ang
katawan nito. Lumakbay ang kanyang mga mata simula sa gwapong mukha nito pababa sa
v-abs nito. Para nga naman itong Greek God. Tiyak siyang madaming naghahabol dito
sa halos anim na taong pagkahiwalay nilang dalawa.

Bumalik sa mukha nito ang mga mata niya ng marinig niyang tumikhim ito. Great,
ngayon ay nahuli pa siya nitong nakatitig sa v-abs nito. "I hope you like what
you're seeing, love." Salita nito sa kanya.

Biglang namula ang kanyang pisngi at iniwas ang tingin dito. "I... Uhh... Inuupuan
mo kasi yung bag ko. Kukuha sana ako ng damit pambihis."

Nakita niyang unti-unti itong ngumiti. His eyes were sparkling and his smile was
picture perfect. "Then why don't you come and get it?"

Ano na naman kaya ang iniisip nito? Hindi siya umalis sa pagkakatayo at tinitigan
lang ang painting na nakasabit tabi ng cabinet. There was no way in hell she will
come near him. Baka kung ano pa yung mangyari.
"Are you afraid of me, Gaby?" Tanong nito sa kanya at dahan-dahang tumayo. Oh no!
Lalapitan ba siya nito?

Umiling kaagad siya. "B-Bakit naman ako matatakot sayo?"

Dahan-dahan itong humakbang palapit sa kanya kaya naman ay kinailangan niyang i-

divert sa iba ang kanyang paningin. "O takot ka lang sa kung ano mang pwedeng
mangyari pag magkalipit tayong dalawa?" He was now a few steps away from her.

Her breathing hitched when she saw the bulge from his khaki shorts. Bigla siyang
kinabahan. Kailangan niyang lumayo kay Greg bago pa man niya tuluyang makalimutan
ang sarili. "You have no idea how beguilingly stunning and sexy you look right
now."

Dahan-dahan siyang umatras ng isang metro nalang ang layo nito sa kanya. She didn't
know what to do! She was acting like a stupid virgin for christ's sake! She had to
get away from Greg. She had to.

Napamura siya sa kanyang isip ng dumikit na ang kanyang likod pintuan ng banyo. "G-
Greg, I have to change."

When he was just a few inch away from her ay tumigil ito sa paghakbang. Lakas loob
niyang tiningnan ang mga mata nito only to be completely lost with the lust and
desire evident in his eyes. Tumaas ang kamay nito at akala niya'y hahawakan siya ng
bigla nitong pinihit ang pintuan ng banyo at binuksan.
Napa atras muli siya ng nagsimulang humakbang si Greg palapit sa kanya. Now they
were half way inside the bathroom. The air became stuffed and electrified. Ramdam
na ramdam niya ang init na nagmumula sa katawan ni Greg kahit ilang pulgada pa ang
layo nila. Nang makapasok na silang dalawa sa banyo ay isinara nito ang pinto at
ini-lock.

Oh God, hindi naman siguro ako gagahasain ni Greg ano? "Greg, what are you doing?"

"What do you think I'm doing?" Huminto na ito sa harap niya at pinasadahan ng
tingin ang kanyang kabuuan. She was now blushing profusely.

Hinawakan nito ang baba niya at iniangat. "Do you know how beautiful you look right
now?" Lumakbay ang dalawang kamay nito sa kanyang bewang at dahan dahan siyang
hinila palapit dito.

Siguro dahil nanginginig ang kanyang mga binti ay nadala siya nito. She was now
leaning on his naked chest and inhaling his masculine scent. "G-Greg, we cant."

He was now starting to give feather-light kisses from her hair down to her neck.
"Why not? Ayaw mo bang sundan si Gavin?" Bulong nito sa kanya.

The heat from his breath gave her goosebumps all over her body. Alam niyang bibigay
siya dito sa gabing iyon. Alam niyang hindi niya kayang pigilan pa ang sarili.
"It's just..."

Nagulat nalang siya dahil hinila nito ang tuwalyang nakapulupot sa kanyang hubad na
katawan. Napasinghap siya ng malakas at akmang tatabunan ang sarili ng pinigilan
siya ni Greg. "No, love. Wag kang mahiya sa sarili mo. Your body was made from
perfection."
Mas lalong namula ang kanyang pisngi ng lumakbay ang mga mata nito sa kanyang
kabuuan. She could not hold it any longer. Hindi siya makapaniwalang tinatraydor
siya ng kanyang katawan. Her body was obviously shouting to be touched.

Lumapit kaagad sa kanya si Greg at hinalikan siya ng mapusok. Lumakbay ang

ekspertong mga kamay nito sa kanyang katawan hanggang sa tumigil iyon sa kanyang
dibdib. His lips went lower from her lips and went straight to her nipples. Sa
sensasyong dulot na binibigay ni Greg ay hindi napahawak siya sa balikat nito.
"Greg."

Ipinasok siya ulit nito sa loob ng shower cabin at binuksan ang shower. "Let me
bathe you, love." Bulong nito sa kanya at kinuha ang sabon.

Nilakbay ng mga kamay nito ang kanyang buong katawan mula ulo hanggang paa habang
hawak ang sabon. He was so gentle. She nearly shouted when his expert hands found
her folds between her thighs. He was now touching her intimate core. "Oh, Greg."

Hinalikan ulit siya nito sa labi. He bit her lower lip and suckled it afterwards.
"How many times will I let you climax tonight?" He asked in his husky voice.

"Once?" Tanong nito and then inserted a finger inside her. She gasped and grabbed
hold of his hair.

"Twice?" He inserted another finger dropping the soap to the floor. She cannot hold
her moans any longer. "Don't hold it back, love. I wanna hear it." He whispered and
his fingers began to move inside her.

Napapikit siya ng kanyang mga mata ng pumasok ang pangatlong daliri. "Or maybe
thrice."

His fingers quickend its pace inside her. And when she cannot hold it any longer.
She just had her first earth-shattering climax after six lonely years. She was
still shaking from the mind-blowing orgasm she just had when Greg suddenly inserted
his manhood.

"Greg!" Singhap niya sa pangalan nito. It was a bit painful.

"God, Gaby! You're so tight!" Unlike Greg, she never had sex with other men. His
first and last was only Greg.

Binuhat siya nito at pinulupot ang kanyang dalawang binti sa bewang nito. He went
deeper when she was already meeting his thrust. He went deeper, faster, harder
until both of them can no longer hold back the feeling. He whispered dark promises
and praises to her when he climaxed.

She clinged to him like he was her lifeline while she climaxed. It was just as
earth-shattering as the first one. Hinahabol niya pa din ang kanyang hininga ng
iniangat ni Greg ang kanyang mukha. "You really are beautiful, Gaby."

Hinalikan siya nito sa noo and then whispered. "And mine."

She was now standing outside the airport. Hinihintay nalang niyang susunduin siya
ni Frank. Hindi makakasundo sa kanya si Greg dahil kasalukuyan pa itong nasa isang
importanteng meeting. Actually ay susunduin sana siya nito pero dahil na din sa
pagpipilit niya ay si Frank nalang ang ginawa niyang dahilan.

Ilang minuto lang ay pumarada na sa harap niya ang isang Audi. "So how's the
flight?" Tinulungan siya nitong ilagay na niya sa loob ang kanyang mga bagahe at
pumasok na sa passenger seat.

"Terrible. Jet lagged pa ata ako eh." May sasabihin pa sana ito ng biglang tumunog
ang kanyang cellphone. As usual it was Greg.

"Hey, nasundo ka na ba ni Frank?" Tanong kaagad nito.

"Yeah, actually nasa loob na ako ng sasakyan niya. So how was the meeting?"

"It went well. How about the flight?" Rinig niyang may tumatawag sa pangalan ni
Greg sa background.

"Jet lagged pa din ako ngayon. Nasaan ka ba?" Tanong niya dito.

"Nasa office mo. We'll meet Mrs. Tiongco today."

Nilingon niya kaagad si Frank. "Kuya, sa opisina ta'yo. We will be meeting one of
the investors today." Tumango lang ito sa kanya at kinabig ang manibela pakaliwa.
Binalik niya ang pansin kay Greg. "Okay, papunta na ako diyan."
"What do you mean papunta ka na dito? You have to rest, Gabrielle. Kasasabi mo lang
na jet lagged-"

Sumingit kaagad siya. "Greg, I have to be there. Gusto kong makilala ang isa sa mga
panibagong investors natin. Hindi naman ako pagod."

"Gaby, you don't have to-"

"See you in a bit, love." Sabi niya at binaba kaagad ang tawag. Napangiti siya sa
kanyang sarili. She just used the endearment Greg always loved to call her. Love.

Ilang minuto lang ang nakaraan ay nasa harap nasa loob na siya ng elevator papunta
sa kanyang opisina. Sino kaya ang bagong investor nila? Nang bumukas na ang pinto
ng elevator ay dumiretso kaagad siya sa kanyang opisina. Siguro ay nasa conference
room na ang lahat.

"Hi, Ma'am! Kamusta po yung flight?" Nakangiting tanong sa kanya ni Lisa.

Sinuklian niya ito ng ngiti. "Okay lang naman. Where's everbody? Andito na ba si
Mrs. Tiongco?"

Tumango ito. "Nasa conference room 1 na po sila lahat. Gusto niyo po ba ng kape,
Ma'am?"

She nodded and smiled. "Yes, please. Sa conference room mo nalang ihatid. Thank
you, Lisa." Pagkasabi noon ay tinungo na niya ang conference room 1. Pagpihit niya
sa pintuan ay tiningnan kaagad siya ng mga tao sa loob.

Nginitian niya ang mga ito. "Sorry for interrupting. You may carry on." Sabi niya
sa lalaking naudlot ang pagrereport dahil sa kanyang pagpasok.

Nakita niyang titig na titig sa kanya si Greg sa hindi malaman na dahilan. Anong
problema ng isang 'to?

Uupo na sana siya sa upuang katabi nito ng mabaling ang kanyang paningin sa babaeng
nakaupo sa kaliwa nito. Her hair was in a bobcut style and her chinky eyes were
sparkling like tiny diamonds. She was also smiling at her with perfect set of
teeth.

"Hello, Bree." Para siyang tinuklaw ng ahas ng marinig ang boses nito.

What the hell is Kyra doing here?

____________

A/N:

Hello! I'm so sorry kung nabitin ko na naman kayo. Patawad talaga pero kailangan ko
nang ibalik si Kyra. Anyway, I WILL BE GONE FOR MORE THAN A WEEK. Sa end of first
week of June pa po yung balik ko so probably 1st week of June pa yung next update.
Di pa ako sure. Sa yung mga tatanong ulit kung kailan yung ud, paulit ulit niyo
lang 'tong A/N basahin. Hihi! x

I love you sparkling unicorns! Wait for me! x

*******************************************
[51] Chapter Forty Eight - Claws
*******************************************
Chapter 48

Pagkatapos ng meeting ay kaagad siyang pumasok sa kanyang opisina. Greg already

left the meeting ten minutes ago dahil may dinner ito kasama ang ibang foreign
associates nito. Pero bago man ito tuluyang umalis ay ninakawan siya nito ng halik
sa labi na ikinagulat niya at lahat ng tao sa loob ng conference room.

Hindi niya maiwasang di tapunan ng tingin si Kyra ng ginawa iyon ni Greg. Kyra was
just smiling at her like it was the sweetest thing she had ever seen. Pero of
course, alam niyang plastic lang ang ngiting iyon.

Napaupo siya sa swivel chair at inikot iyon, facing the floor-to-ceiling window.
Tanaw na tanaw niya ang buong kamaynilaan sa kanyang kinauupuan. It was such a
breathtaking view at talagang nakakawala ng stress.

Pagod siya dahil sa biyahe at stress siya dahil sa pagbiglang sulpot ni Kyra. Ano
na naman kaya ang pakay nito? She remembered well what Kyra said before, "I will
never stop until you are on bended knees! Do you hear that, Gaby?!" Iyon ang huling
sinabi nito sa kanya.

"He's cute."

Nanlamig ang kanyang katawan ng marinig ang boses na 'yon. Dahan-dahan niyang
nilingon ito at nakita niyang hawak pala nito ang isang picture frame na mukha ni
Gavin ang laman. Nanigas ang kanyang katawan ng nakita ang ngiti nito. She always
hated that smile.
Hindi niya ito kinausap at wala siyang planong makipag-plastikan dito. She remained
looking at her with a bored expression. Mas lalong lumapad ang ngiti ni Kyra. "He's
five years old right? He's so cute! Manang-mana sa daddy niya."

Biglang tumaas ang dugo sa kanyang ulo ng marinig ang sinabi nito. "Anong kailangan
mo Kyra?" Kalmado niyang tanong. Hindi niya dapat ipakita ditong naaapektuhan siya
sa ngiting-aso nito.

Nagkibit ito ng balikat at binalik na sa kanyang mesa ang frame. "Wala naman. Gusto
lang kitang kamustahin. Matagal-tagal na din kasi tayong hindi nagkikita eh.
Nakakamiss din ang bestfriend ko."

Kung pwede lang pumatay ng tao ay kanina niya pa ginawa. Nanatili lang siyang
tinitingnan ito sa nababagot na ekspresyon. Kung hindi mag-iingat ang babaeng 'to
ay tiyak siyang makakatikim ito ng tamis na mga salita mula kay Bree. "Oh, really."
Bored na sagot niya.

Tumango-tango ito. "Really, best. Alam mo nung umalis ka dito sa Pilipinas, buong
akala ko talaga'y di ka na babalik eh? Bigla ka kasing nawala na parang duwag.
Oops! Sorry, I didn't mean to say you were a coward. I'm sure may rason ka kung
bakit mo naisipang umalis. Nag-away ba kayo ni Greg?" Tanong nito sa kanya.

Napapikit muna siya bago muling minulat ang mga mata. Sinuklian niya ng ubod tamis
ang ngiti nito sa kanya at tumayo. Lumapit siya sa isang mini table kung saan
nakapatong ang isang bote ng wine at dalawang wine glass. She poured herself and
Kyra a drink. Nang nilingon niya ito ay nakita niyang bahagyang nakakunot ang noo
nito sa kanya at para bang di nito alam ang gagawin.

She smiled again and offered Kyra the glass of wine. Nag-aalinlangan ito sa simula
pero nakaraan ang ilang segundo ay kinuha din naman ang baso. She took a sip before
answering.
"Alam mo kasi, best. Masyado nang polluted ang Pilipinas. Sa sobra ba namang daming
plastic ay sino bang mawawalan ng ganang manirahan dito. Madaming salot eh. Akala
ko nga pagkaraan ng anim na taong pagkawala ko dito ay mawawala na din ang mga
salot at plastic sa lipunan. Sadyang mga masasamang damo lang siguro ang iba." She
said with a sweet smile plastered on her face.

Bahagyang tumaas ang isang kilay ni Kyra. "Really? So iyon lang pala ang rason ng
pag alis mo? Dahil sa mga salot at plastic sa lipunan? Ngayong nalaman mong hindi
pala sila basta basta nawawala ay magpapakaduwag ka na naman ba at babalik sa
lungga mo kung saan ka nagtatago?" Nakangiting tanong sa kanya ni Kyra pero alam
niyang nangangati na itong itapon sa kanya ang hawak na kopita.

Tumawa siya ng mahina. "Para saan pa? Eh alam ko namang mawawala din sila kung
susunugin mo? Isa pa, bawal na ang plastic dito sa Maynila hindi ba? How I wonder
kung paano ka nakalusot."

Nakita niyang humigpit ang pagkakahawak nito sa kopita ng wine. Mas nginitian niya
ito ng malapad. Hinding-hindi siya magpapatalo kay Kyra. She had to bring back the
Feisty Bree.

Bumuka ang bibig ni Kyra pero inunahan niya ito. "By the way, how does it feel to
be rich, Kyra? Sa lawak ba naman ng mga real estates niyo dito sa Pilipinas ay
tiyak akong nakahiga ka na sa salapi? 'Yan naman talaga ang pangarap mo noon pa man
hindi ba?"

Nabura na ang ngiti nito at matalim na siyang tinitingnan. Kyra took a sip first
before answering with a sharp tone. "You better watch your words, Gabrielle. Hindi
ako pumunta dito para makipag-away sayo."

Tumaas ang dalawang kilay niya. "Talaga, Kyra? So ano nga ba ang pakay mo at bakit
ka naparito sa opisina ko?"
Ngayon ay bumalik na ang ngiting-aso nito. She looked like the Cheshire Cat from
Alice in Wonderland. "To congratulate you of course! Siguro'y talagang malakas ang
gayuma mo kay Greg kaya naman ay hindi ito lumingon sa iba. Pero syempre, every man
has his own weakness... I just so happen to know what it is."

Biglang parang may sumaksak sa kanyang dibdib ng marinig ang sinabi nito. "What are
you talking about?"

Nalito siya ng biglang tumawa ng malakas si Kyra. "So hindi niya pa pala nasasabi
sa'yo. Oh that guy! Still keeping secrets from you after everything you have been
through!" Natatawa pa ding iling nito.

What the hell was Kyra talking about? May hindi ba sinasabi sa kanya si Greg? May
sikreto ba itong tinatago sa kanya na hanggang ngayon ay hindi niya nalalaman?

"Don't worry, Bree. Kung hindi niya sasabihin sa'yo ay ako nalang. It will be my
honor to share it with you!" Yun lang at nagsimula na itong humakbang sa pinto.

Bago ito tuluyang lumabas ay nilingon muna siya nito. "By the way, it's Mrs.
Tiongco to you."

"Hey, mag-aalas dose na ng hating gabi. Ba't hindi ka pa natutulog?" Tanong sa

kanya ni Greg mula sa likuran. Nilingon niya ito at nakitang nakasandal ito sa
hamba ng pintuan at nakahalukipkip. He was only wearing a simple white shirt and
grey pajamas. Pero kahit ganoon lang kasimple ang suot nito ay hindi pa rin
kumukupas ang kagwapuhan nito. He was ridiculously handsome.
Hindi niya ito sinagot at ibinalik lang ang tingin sa swimming pool na nasa gilid
ng garden. Kahit papano ay kumakalma ang kanyang sistema pag nakatingin sa maliliit
na diamanteng kumikinang sa tubig.

"Gaby." Tawag ulit sa kanya ni Greg pero hindi pa rin siya umaalis sa pagkakasandal
sa balustre ng terrace.

Nagulat nalang siya ng may dalawang brasong yumakap sa kanyang bewang at maingat
siyang hinila papunta sa dibdib nito. Ngayon ay nakasandal na siya sa dibdib ni
Greg habang ramdam na ramdam ang init mula sa katawan nito. She was only wearing a
thin cotton dress for pete's sake!

"Hindi ka ba nilalamig?" Bulong nito sa kanya. Biglang nanayo ang kanyang balahibo
dahil sa init na dulot ng hininga nito sa kanyang balat. It still amazed her up
until now how her body respond automatically to every Greg's touch. Na para bang
may sariling isip ito tuwing malapit sa kanya si Greg.

Greg was now starting to give her light kisses from the base of her earlobe down to
the hollow part of her neck. Napasinghap siya ng maramdaman ang init mula sa dila
ni Greg na gumagawa ng kakaibang sensasyon sa kanyang katawan.

He was gently bitting her skin and nipping it until it was sore and red. Mas
lumiyab ang init ng kanyang katawan ng maramdaman ang arousal ni Greg sa kanyang
bandang likod. "Come to bed, love." Bulong nito while gently bitting her earlobe.

Inikot siya nito at ngayo'y kitang-kita na niya ang pagnanasa at pangangailangan sa

mga mata nito. He was staring at her with so much intense that she had to look
away. He tipped her chin up and then stared at her eyes for a full minute. Bumaba
ang titig nito sa kanyang mga labi and then wetted his own lips.
On instinct ay iyon din ang ginawa niya ng biglang nagsalita si Greg. "No, love.
Let me do it for you." With that ay inangkin nito ang kanyang mga labi. His kiss
was slow and hot. Nagliliyab na ang kanyang buong kalamnan dahil sa simpleng halik
na iyon.

His hands were beginning to be playful and adventurous. He was now trailing every
curve of her deletable body with his strong but gentle hands. Napaungol siya ng
tumigil ang isang kamay nito sa kanyang dibdib. "G-Greg..." Bulong niya sa pangalan
nito.

He was still kissing her passionately ng biglang sumingit sa kanyang isipan ang
sinabi sa kanya ni Kyra kanina sa office. "So hindi niya pa pala nasasabi sa'yo. Oh
that guy! Still keeping secrets from you after everything you have been through!"

Bigla niyang naitulak palayo si Greg dahil sa naisip. Nakita niyang bahagyang
kumunot ang noo ni Greg pero nag-aalala itong nakatingin sa kanya. "Is something
wrong, love?"

Napapikit siya sa tanong nito. Ang kabang nararamdaman niya noong tinanong niya si
Greg kung mahal ba siya nito o hindi ay bumabalik na naman. Natatakot na naman siya
sa kung anong isasagot nito sa kanyang tanong.

Baka kung ano na naman ang mangyari sa kanilang dalawa ni Greg sa itatanong niya.
"May gusto ka bang sabihin sa akin, Greg?" Kinakabahang tanong niya.

Nakita niyang mas lalong lumalim ang kunot ng noo nito. "Ano?"

Nagkibit siya ng balikat. "Ewan ko. Baka may tinatago kang sikreto sa akin na ayaw
mong malaman ko."

Kitang-kita niya ang paninigas ng anyo nito dahil sa sinabi niya. This is it!
Mangyayari na naman ang nangyari sa kanilang dalawa six years ago. Itataboy na
naman siya nito just like what he did that awful night. "What are you trying to
say, Gaby?"

Mas lalong lumakas ang kabog ng kanyang dibdib dahil sa tono ng boses nito. "M-May
sinabi sa akin si Kyra."

Hindi nagbago ang eskpresyon nito. "Anong sinabi niya?"

Umiling siya at pumikit. "S-Sabi niya'y may sikreto ka daw na tinatago sa akin. Is
it true?" Mahinang tanong niya dito.

Mga ilang minuto din itong natahimik. Minulat niya ang kanyang mga mata at
tiningnan ang mukha nito. He was just staring down at her with an unfathomable
expression. "May nangyari ba sa inyong dalawa ni Kyra?" Lakas loob na tanong niya.

Rinig niya ang buntong-hininga nito. "Wala."

Kumunot ang noo niya. "Are you sure?"

"Bakit? Pinagdududahan mo ako?" Nabigla siya sa tanong nito. What was his problem?
"Nagtatanong lang naman ako ah. You don't have to sound so defensive." Sabi niya at
tinulak ito palayo. Bago pa man siya tuluyang nakapasok sa kwarto ay hinila nito
ang braso niya.

"Nothing happened between me and Kyra, Gaby. 'Yan ang totoo." Seryosong sabi nito
sa kanya.

"Edi wala na kung wala." Piksi niya. Bakit parang may tinatago pa din ito sa kanya
gayong sinagot naman nito ang kanyang tanong? Was he really hiding something from
her?

Curse you, Kyra, for giving me doubts!

__________________

Honestly, nahihiya akong i-publish 'tong chapter na 'to. Maikli na nga, pangit pa.
Promise, babawi ako sa next update! Forgive me. Masyadong occupied ang pag-iisip ko
ngayon.

*******************************************
[52] Chapter Forty Nine - Shiver
*******************************************
Chapter 49

"Gavin, are you sure you don't wanna come with us?" Hindi niya alam kung pang ilang
beses niya nang naitanong iyon kay Gavin. But as always, umiling lang ito sa kanya
habang hawak-hawak ang laruan nitong si Iron Man.

Rinig niyang bumuntong-hininga sa likod niya si Greg. "Gaby, it's no use. Hayaan
nalang natin si Gavin kung ayaw niya talagang sumama sa atin. Andito naman sina
Ashleen at Connie para kalaro niya habang wala tayo."

Tumango siya at hinalikan sa pisngi ang anak. "Be a good boy while mom and dad are
out of town, okay?"

Ngumiti ito sa kanya at niyakap siya sa leeg. "I'll be a good boy, Mom... Dad..."

Napangiti siya at hinalikan ulit ito sa noo. He went straight to Greg when she
released him. Nakita niyang nagbubulong-bulungan ang dalawa at tumawa ng malakas si
Greg. Nilingon niya si Albert na nakangiting pinagmamasdan ang kanyang mag-ama.
"Kuya, ikaw na ang bahala kay Gavin habang wala kami ni Greg ha? Nandito sa bag ang
lahat ng kakailanganin mo. Every night bago siya natutulog ay pinapainom ko siya ng
gatas. Sa umaga naman ay umiinom siya ng vitamins pagkatapos niyang kumain. At-"

"Gaby, for Christ's sake! Pang limang beses mo nang inulit 'yan ha? I know already!
Umalis na lang kayo ni Greg para di kayo maabutan ng gabi sa daan. It's three o-
clock in the afternoon already." Singit ni Albert sa kanya.

Tiningnan niya ang wrist watch na suot. Five minutes na nga lang at mag-aalas tres
na ng hapon. Tama si Albert. Kung ayaw nilang maabutan ng gabi sa daan ay kailangan
na nilang umalis ni Greg. "Okay. Basta kuya ha? Tawagan mo kaagad ako pag may
emergency dito sa bahay."

Ngumiti sa kanya si Albert habang kinakamot ang ulo. "Gaby, seriously. Umalis na
kayo ni Greg. Alam ko na ang gagawin ko dito. Just leave it all to me and enjoy
your weekend with your husband."

Ngumiti siya at tumango. "Thanks, Kuya. Magpapaalam lang muna ako kay daddy and
then we'll leave."
Pumanhik siya sa ikalawang palapag ng bahay at tinanong ang nurse kung gising ba
ang kanyang daddy. Ngumiti ito at tumango sa kanya. "Kakagising niya lang, Ma'am
Gaby. Pumasok nalang po kayo. Nasa loob si Doc James at kinukunan siya ng BP."
Nagpasalamat siya at pumasok na sa silid ng kanyang daddy.

Nakita niyang mahinang kinakausap ni Kuya James si daddy. Makalipas ang ilang weeks
niyang paglalagi sa Pilipinas ay hindi na nagpro-progress ang kalagayan ng kanyang
ama. He was becoming weak. Everytime niyang binibisita ang kanyang ama sa silid
nito ay hindi niya maiwasang mapaluha. Klase-klaseng tubo na ang nakakabit sa ibat-
ibang parte ng katawan nito.

Hindi na nga ito nakakausap dahil sa tubo na nakakabit sa bibig nito. He looked so
fragile. Gusto niyang samahan ito umaga hanggang gabi pero dahil na din sa trabaho
niya sa opisina ay hindi iyon nangyayari. She wanted to take care of him. Alam
niyang bilang na lang ang mga araw nito dito sa mundo. She wanted to cherish his
last few moments.

Narinig niya nga kamakailan mula kay James na mismong mga machines na lang ang
nagpapabuhay ng kanilang ama. She cried the whole night because of that. Buti
nalang at di napansin ni Gavin ang pamamaga ng kanyang mata kinaumagahan. Pero
hindi iyon nakaligtas kay Greg. "Kuya James, magpapaalam lang ako kay daddy. Aalis
na kami ni Greg in a few minutes."

Nilingon siya ni James at tumango. Kinausap pa nito si daddy ng ilang minuto bago
ito tuluyang tumayo. "I'll just give you five minutes. Kailangan niya pang inumin
ang gamot niya bago siya ulit makatulog." Tumango siya at lumabas na ito sa silid
ng kanilang ama.

Umupo siya sa tabing upuan ng kama ng kanyang ama at hinawakan ang kamay nito. His
hands were frail and weak. Na para bang wala nang kabuhay-buhay ang buong katawan
nito. She squeezed his hand gently and leaned forward. "Daddy, aalis muna kami ni
Greg for the weekend. Magkakaroon kasi ng Grand Reunion yung high school batch niya
at inimbitahan niya ako. Iiwan muna namin si Gavin dito. Ayaw niya kasing sumama
dahil wala daw siyang magiging kalaro doon."

Mga ilang minuto niya pang kinausap ang kanyang daddy ng pumasok bigla si Greg.
Kahit nakatalikod siya ay alam niyang si Greg iyon dahil sa pabango nito. God! Even
his scent is imprinted on her brain!

"Gaby, we have to leave. Baka maabutan tayo ng gabi sa daan." Sabi nito sa kanya ng
makalapit ito. Hinawakan nito ang balikat niya pero kaagad siya tumayo at hinalikan
ang pisngi ng kanyang ama. "Dad, I love you." Naluluhang bulong niya dito.

Alam niyang naririnig pa din siya ng ama pero dahil na nga sa sobrang hina ng
pangangatawan nito ay hindi na ito makapag-salita. Pinisil niya ang kamay nito at
maingat na lumabas. Napansin niyang hindi sumusunod sa kanya si Greg. Nilingon niya
ito at nakitang mahinang kinakausap ang kanyang ama. She was about to call his
attention when James suddenly asked her a question. "Saan pala kayo pupunta ni
Greg?"

Hinayaan nalang niya si Greg na kausapin muna ang kanyang daddy at tuluyan nang
lumabas. "May Grand Reunion kasi ang high school batch ni Greg sa Laiya, Batangas.
They also invited me over para daw makilala nila ako."

Tumango-tango ito. "Kailan naman kayo babalik?"

She shrugged. "Sunday afternoon siguro. Saturday and Sunday kasi yung reunion eh."

Mga ilang minuto din itong tahimik. He flashed her his rare smile and then tapped
her on the shoulder. "Ok. Mag-ingat kayo ni Greg and have fun." After just a few
seconds ay lumabas na si Greg galing sa silid ng kanyang daddy with a smile on his
face. "Halika na. We should be on our way. Sa Laguna tayo dadaan para mas maaga
tayong makakarating."
And in just a few minutes ay nasa loob na sila ng kotse nito at tinatahak ang daan
papuntang Laguna. The trip to Laiya took three hours. Medyo sumakit din ang kanyang
puwitan dahil tatlong oras din siyang nakaupo lang. When they finally arrived at
the resort ay kaagad siyang bumaba para mag-inat ng kanyang buto.

"Okay ka lang ba?" Tanong sa kanya ni Greg. Tumango siya habang hinilot-hilot ang
kanyang likod. It was already six thirty pm at nagsisimula nang dumilim ang langit.
Rinig niya din ang malakas na hiyawan at tawanan sa loob ng resort. She was
suddenly nervous.

"Hey, you're fidgeting. Wag kang kabahan. Kilala mo naman ang barkada ko eh."
Salita sa kanya ni Greg habang dala-dala ang dalawang pack bag na naglalaman ng
kanilang mga damit.

"Pero sila lang yung kakilala ko. I'm pretty much sure sobra isang daang tao ang
invited." Kinuha niya ang kanyang bag mula kay Greg pero iniwas lang nito iyon. "I
can carry my own bag, Greg."

"I know you can, love. I just want to carry it for you." Hinayaan nalang niya ito
at pumasok na sa resort.

"Good evening, Sir Greg. Ma'am." Bati sa kanilang dalawa ng isang lalaking staff.
Nagulat siya at nilingon si Greg. Regular costumer ba dito si Greg at kilala ito ng
mga staff?

Tumango naman si Greg at nagpatuloy lang sa pag-lakad. Pagdating sa lobby ay binati

din sila ng iba pang staff ng resort. All of them were smiling and of course, the
female ones could not take their eyes off on Greg. Tumikhim siya. Nilingon siya ni
Greg at nginitian. Oh yes, I'm pretty much sure you like all the attention, Greg.
Nauna sa kanya si Greg at dire-diretso ito sa isang kwarto. Paano kaya nito nalaman
ang pasikot-sikot sa resort na 'yon? He opened the door and she was awed by how the
room was luxurious. It was in a carribean style and everything complemented each
other. The paintings that were hanging on the walls. The king-size bed that was
covered with embroidered sheet. The hammock that was swinging because of the wind
in the terrace. The room itself was giving her the excitement.

"Do you like it?" Tanong sa kanya ni Greg na nakatayo tabi ng sofa. He looked
perfect standing there with his khaki shorts and plain white polo shirt. Mukha
talaga itong bakasyonista.

Pumasok siya sa silid and closed the door. "I love it, Greg." Nakita niyang ngumiti
si Greg at tumango na para bang nasisiyahan ito sa sinabi niya. "I specifically
chose this room for you. I'm glad you loved it."

Medyo naguluhan siya sa sinabi nito. Bago pa man niya mapigilan ang sarili ay
tinanong niya ito. "Greg, don't tell me you own this resort?"

Greg gave her his lopsided grin before answering. "I used to. But then I had to
sell all my share to Jack."

Tumango-tango siya. Kaya naman pala halos lahat ng staff ay lumuhod sa harap nito
kanina. Isa pala ito sa mga dating may-ari ng resort. "What happened? Bakit mo
binenta?"

"Gaby, with the kind of business I'm dealing with, I don't think handling a resort
is any of them. I simply don't have the time." Paliwanag nito sa kanya habang
tinipa-tipa ang hawak nitong cellphone.
Hindi na siya nagtanong at nagpatuloy nalang sa paghanga ng silid. Ilang minuto
lang ang lumipas ay hinawakan nito ang kanyang braso at giniya siya palabas ng
kwarto. "I know you're hungry. Kumain na tayo at nang makapag-pahinga na tayong
dalawa." With that ay lumabas na sila ng kwarto.

"Hi! Your name's Gaby right? Ako nga pala si Axia." Bati sa kanya ng nakangiting
babae. She smiled back and nodded.

"Pwedeng bang umupo sa tabi mo? Ang init kasi eh! Di ko nga alam kung pano
nakakayanan ng mga lalaki ang tirik ng araw. Anyway, gusto mo ba ng shake?" Di pa
siya nakakasagot ay umupo na ito sa tabi niya at tinawag ang pansin ng isang
waiter. "Excuse me, pa order kami ng dalawang four seasons shake-Oops! Make it
four!" Ganoon ba ito ka uhaw at apat na four seasons shake ang in-order?

Sasabihan niya na sanang wag na siyang isali ng may biglang umupo sa dalawa pang
bakanteng upuan ng kanilang lamesa. It was Crystal and Louise. If her memory serves
it right.

"Diyos ko ba naman! Ang init! Umiiyak na yung kili-kili ko sa sobrang pawis!" Di

niya napigilang mapatawa sa sinabi ni Louise. Tumawa naman kasabay niya ang dalawa
pang babae.

"Naku, Louise! Napagod na nga ata 'tong kili-kili ko sa sobrang init! Wag kang mag-
alala!" Segunda naman ni Axia. They were all laughing until their orders arrived.
Buti nalang at di niya tinanggihan kanina ang order ni Axia. Tiyak siyang
pagsisisihan niya iyon. The shake itself was refreshing.

"Si Gaby ka hindi ba? Gosh! I know you! Pero Bree yung name mo eh? Wala ka bang
kambal?" Tanong sa kanya ni Louise.

"Actually, ako din 'yon. Gabrielle kasi yung full name ko. My name was Bree when I
was still in college. Naging Gaby lang ako ng grumaduate na ako." Nakangiting
paliwanag niya.

Pumalakpak ito. "Ay! Ang taray! Dapat ako pala nung grumaduate ako pinalitan ko
nalang din sana yung name ko para may drama! Ano kaya sa tingin niyo ang nice na
alternate name ko?"

"Lukring! Yan ang bagay sa'yo." Sagot naman ni Axia.

May sasabihin pa sana si Louise ng maunahan ito ni Crystal. "Maya na nga kayo mag-
away. Anyway, may gusto kasi akong itanong sayo Gaby eh? We're practically family
right? Magpinsan kasi yung asawa natin. May itatanong kasi ako."

She was about to correct her that she was not married to Greg anymore ng nagpatuloy
ito sa pagsasalita. "What do you do when you know you're two months pregnant?"
Biglang sumigaw si Louise at Axia sa sobrang tuwa. Pati siya ay nahawa sa
excitement. All of them were basically jumping up and down on their seats.

Unang nagsalita si Axia. "Oh my goodness, Crys! Congratulations! Grabe! Alam kong
matagal niyo nang hinihintay ni Jack na magkaroon ng baby-"

Tinakpan ni Crystal ang bibig nito. "Ssh! I'm planning on surprising Jack about
this! Kayo pa lang ang sinabihan ko. I just recently found out I was pregnant kasi
isang buwan na akong hindi dinadalaw. My mind was racing so I decided to buy a PT.
It turned out positive!" Humiyaw na naman silang apat.
Siguro dahil kasama nila ang asawa ng may-ari ng resort na iyon ay walang naglakas
loob na pagalitan sila. Even if some people were giving them dirty looks.

"Naku, Crys! Ninang ako ha?" Saad niya kay Crystal na sinundan naman ni Axia at
Louise. Tumango naman kaagad ito. "Syempre, kayo pa? Pero please girls, let's keep
it a secret for now. Gusto ko lang kasi ilabas yung sikreto na 'yon. I wanted to
share my excitement with someone."

Lumipas ang isang oras ay nag-usap sila tungkol sa mga bata at kung saan
makakahanap ng magagandang damit para sa babies ng biglang sumulpot sina Jack,
Adam, Kostas at Greg. All of them were tan already but still ridiculously looked
handsome. Humingal-hingal ang mga ito sa harap nila.

"Ano ba naman, Adam! Shake ko 'yan eh tapos iinumin mo? Mag order ka nga ng iba!"
Naiiritang pahayag ni Axia sa hinihingal pa din na si Adam. Nangalahati kaagad ang
shake ng natapos na si Adam.

"Ang arte mo! Namamatay na nga sa uhaw yung tao, di mo pa pagbibigyan! Oh ayan!
Shake mo!" Lukot-mukhang bigay ni Adam kay Axia ng halos ubos nang shake.

Tumaas ang isang kilay ni Axia. "Wais ka din eh ano? Diyan ka na magda-drama pag
malapit nang maubos! Sayo nalang 'yan! May saliva mo na yan kaya hindi ko na 'yan
iinumin!"

"Makapag-arte ito kala mo di tayo nag kiss kaninang umaga." Mahinang usal ni Adam
pero rinig na rinig nilang lahat. Nagsimula kaagad ang hiyawan sa mga lalaki at ang
tukso sa mga babae.

Nalaman niyang matagal na palang mag best friend ang dalawang ito. The spark
started when both of them went to a vacation trip together. When they came back,
they were more than just best of friends. Axia's full name was Alexandria. She was
very pretty at kahit maiksi ang buhok nito ay bumagay naman iyon sa maamong mukha
nito. But don't let that pretty face deceive you. She was feisty and strong-willed.
Hindi na siya nagulat kung bakit nahulog dito ang isang babaero na katulad ni Adam.

Kumuha ng upuan ang mga lalaki at tumabi sa kanila. Greg sat beside her and rested
his arms at the back of her chair. Mukha tuloy siya nitong inakbayan kahit ang
upuan naman talaga ang hawak nito. "Adam, saan ba pumunta yung si Brandon? Kanina
pa yun nawawala ah?" Tanong ni Greg.

Adam snickered. "Alam mo naman ang isang 'yon. He can't get his hands off from his
wife. Di marunong magpigil ng sarili."

"Ew! Guys! Please! Andito kami mga babae! The last thing we want to hear from you
is how you can't keep your hands away from us!" Singit ni Crystal. Ngumiti lang si
Adam at tuluyan nang inubos ang shake. Napangiti siya ng palihim ng makitang masama
itong tinitingnan ni Axia at mukha itong papatayin.

"Anyway, kanina pa naming narini ang hiyawan niyo dito. Share niyo naman!" Salita
ni Jack at inakbayan ang asawa nito. Nakita niyang ngumiti sa kanila si Crystal
pero nagbabala ang mga mata.

Akala niya talaga noon ay hindi na mag-aasawa si Jack. He was already on his early
thirties at sabi nito noon ay wala pa itong planong mag-asawa. Siguro sa lahat ng
magbabarkada ay ito ang pinaka-elusive. Kaya naman pala ay hindi ito tumingin sa
ibang babae dahil may hinihintay pala ito. That was no other than the international
model Crystal Vanderpool. She was exquisitely beautiful. Kahit amerikana ang mukha
nito ay talagang marunong itong mag tagalog. Nalaman niyang dito pala ito sa
Pilipinas lumaki at nagkaroon ng isip kaya naman ay fluent itong mag tagalog kahit
parehong foreigners ang mga magulang nito.

Nang pinakilala ni Greg sa kanya si Crystal kaninang umaga ay namukhaan niya kaagad
ito. Isa ito sa mga naging model noong Fashion Show na pinuntahan niya. The night
where she and Greg met after six years.
Tumango-tango naman si Kostas at nilingon si Louise. "Oo nga, babe. Ang lakas ng
hiyaw mo kanina eh? Rinig na rinig ko! Mas malakas pa nga pag nasa kama-Aray!"
Hinimas-himas nito ang braso dahil sa hampas na binigay ni Louise.

Sa lahat naman ng babaeng pinakilala sa kanya ay si Louise ang pinakamadaldal.

Outspoken ito at talagang walang preno kung magsalita. But she was friendly and
very comfortable to be with. Kahit wala pang limang oras silang magkakilala ay
parang sampung taon na silang magkaibigan kung tratuhin siya. Nalaman niyang
nagtatrabaho pala ito noon bilang personal assistant ni Kostas. Well, sino ba naman
ang makakatiis sa latina beauty nito? Nagulat nga siya dahil hindi ito pumasok sa
pagmomodelo o pag-aartista at isang PA ang trinabaho nito. Hindi na din siya
nagtanong.

"Wala yun. Girl talk." Maikling sagot ni Axia.

"Girl talk? Pero tomboy ka diba?" Kunwaring nalilitong tanong ni Adam kay Axia.
Malakas na sinuntok ni Axia ang braso ni Adam pero hindi naman ito humiyaw sa
sakit. He looked quite serious after the punch. "You'll pay for that later, Ax."
Nakita niyang natigilan kaagad si Axia at hindi na pinansin ang asawa nito.

"It's almost lunch time. Nagugutom ka na ba?" Biglang tanong sa kanya ni Greg. And
as if on cue, sumagot ang kanyang tiyan. Kanina pa nga siya nagugutom. Coffee at
garlic bread lang kasi ang kinain niya kaninang almusal kaya naman ay nagwewelga na
ang kanyang mga alaga.

Ngumiti si Greg at tumayo. "C'mon, let's eat lunch. I know you love Crabs.
Nagpaluto ako kanina sa Cook para sa tanghalian natin."

"Kasali ba kami diyan?" Inosenteng tanong ni Adam.

Binigyan ng malamig na titig ni Greg si Adam pero tumango din naman sa huli.
"Fine."

"Okay! The next game is paper dance! Ten pairs lang po tayo sa laro na ito and the
prize is really worth it! Sali na kayo at bawal ang KJ." Saad ng Emcee.

"Ano ba yung prize?" Tanong ni Brandon habang akbay-akbay ang asawa nitong si
Chastity. Chastity just like her name looked innocent and sweet. Nagulat nga daw
ang lahat dahil sa dinami-daming babaeng dumaan sa buhay ni Brandon ay isang
inosenteng babae lang pala ang makakatapat nito. Kahit ngayon ay tahimik lang ito
sa isang tabi at ngumingiti pag may kumakausap sa kanya. Of course, mga ganoong
klaseng babae ay hindi lang ganda kundi utak din ang pantapat. She was a Suma Cum
Laude in both courses she took. Asan kayo?

"Ito talagang si Brandon, noong high school hanggang ngayon prizes lang ang habol!"
Natatawang asar ni Axia kay Brandon. Nalaman niya kasing sa barkada nila, si
Brandon at Axia ang mahilig mang-asar.

"Halika, Gaby at Greg! Sali tayo!" Excited na baling sa kanila ni Louise.

Umiling kaagad siya. "Are you kidding me? Hindi ako marunong sumayaw!"

Tumayo ito at hinila-hila ang kanyang kamay, totally ignoring what she just said.
"Sige na! Hindi pa kayo sumasali ni Greg sa games eh! Sabi nga ng emcee, bawal ang
KJ."
Natatawang umiiling siya. "Louise, ayoko nga! Di ako marunong sumayaw! Pati si Greg
hindi rin-"

"Okay! We have our first couple here! Let's give it up for Greg and Gaby!"
Naghiyawan kaagad ang lahat ng tinawag ang kanilang pangalan. Nalilitong nilingon
niya sa tabing upuan si Greg pero nakatayo na ito at nakalahad ang kamay sa kanya.
What the actual... Was he dead serious?

Tumayo siya at pinandilatan ito. "Are you out of your mind? What do you think
you're doing?" Mahinang tanong niya dito.

He just gave her his mega-watt smile and winked. "Dancing." Hinila na nito ang
kanyang bewang papunta sa gitna ng dance floor at hinihintay ang tugtog ng musika.
Brandon and Chastity joined. So as Adam and Axia. Nakita niyang lukot na lukot ang
mukha ni Axia habang malapad naman ang ngiti ni Adam.

When the music started ay nagsimula na silang sumayaw. The first few minutes of the
game was okay. Pa kaunti ng pa kaunti ang mga couples dahil ang iba'y nawawalan ng
balanse pag nakatapak sa manila paper.

Nang tatlong pairs nalang ang naiwan ay biglang nagsalita ang emcee. "Wait! Mukhang
nagiging boring ang laro eh? Lagyan natin ng twist! Kailangan yung mag partner ay
nasa magkabilang side ng dance floor. Sa left side yung girls, sa right side naman
yung boys. Nasa gitna yung papel. When the music stops, dapat paunahan kayo sa
gitna at kayo na ang bahalang dumiskarte kung paano kayo kakasya sa papel na iyan!
Gets?"

Napamura siya sa isip. This is not good.

"Sabihin mo na kasi ang prize para naman ganado kaming sumayaw!" Hirit ni Brandon.

Ang naiwang nalang na pair ay siya at si Greg, si Brandon at si Chas, pati ang
isang couple na hindi niya kakilala. Second dance pa lang kanina ay nawalan ng
balanse si Adam kaya naman out na ang mga ito. "The prize is a trip for two in
Maldives! One week stay and all expenses paid! Oh ayan, Brandon! Ganado ka na?"

Ngumiti si Brandon at kaagad may binulong kay Chas. Nilingon niya si Greg na para
bang walang pakealam sa mundo. "Greg, stop na tayo." Kumunot ang noo nito at
tiningnan siya. "Ayaw mong mapanalo yung prize? It's actually pretty good."

Umiling siya. "Aanhin naman natin yun? Wala naman tayong oras-"

"Okay! So tapos na ba kayo sa pag pa-plano niyo? Well let the games begin!" Putol
sa kanyang emcee. Kinakabahang pumunta siya sa left side ng dance floor pero bago
pa man siya makalayo ay hinila siya ni Greg. "Just trust me, okay?" Nalilituhan man
ay tumango na din siya.

Nang nagsimula na ang musika ay sumayaw na sila. She was almost carried away by the
music ng bigla iyon tumigil. Natatarantang tiningnan niya si Greg na nakatingin
lang din sa kanya mula sa kabilang bahagi ng dance floor. Nakita niyang tumakbo si
Chas mula sa tabi niya papunta sa gitna at yun din ang ginawa ni Brandon mula sa
tabi ni Greg. Nang nakarating silang dalawa sa gitna ay kinarga kaagad ni Brandon
si Chas kahit halatang hindi pa ito ready.

Siguro sa sobrang impact nilang dalawa ay nawalan ng balanse si Brandon at parang

Twin Towers ay gumuho sila sa sahig. Humagalpak ng tawa si Adam at Axia habang
pumipigil naman sina Jack at Kostas. Tumayo kaagad si Louise at Crystal para
tulungan si Chas. Nakita niyang nawalan din ng balanse ang pair na naiwan maliban
sa kanilang dalawa ni Greg.
Lumakas ang kabog ng kanyang dibdib ng makitang lumapit na si Greg sa nakatuping
papel. "The offer still stands! Go Greg and Gaby!"

It's now or never. Wag kang magpakahiya, Gaby. She took a deep breath before
running to where Greg was and then as if they practiced this for a thousand time,
he lifted her while holding her waist securely. She was momentarily airborne and
seemed like flying. Hindi niya maiwasang mapangiti. Ganito pala yung dirty dancing.

Everyone cheered and the boys were howling while shouting Greg's name. Nang dahan
dahan na siyang binaba nito ay nakita niyang nakangiti sa kanya si Greg at
hinalikan ang tungki ng ilong niya. "You should eat more. You're so light." Bulong
nito sa kanya habang hawak hawak pa din ang kanyang bewang. "Oh, mamaya na ang
lampungan! You can now claim your prize!"

They were laughing and cheering nang biglang lumapit sa kanya si Louise hawak hawak
ang kanyang pouch. "Gaby, may tumatawag ata sa cellphone mo. Kanina pa ring ng ring
eh."

She excused herself and went to the veranda to have better reception. It was Kuya
Albert calling. May nangyari kayang masama kay Gavin? Was he having a fever? Bigla
siyang kinabahan at kaagad na sinagot ang tawag. "Kuya, is everything alright?
Kamusta na si Gavin? Hindi naman siya nilalagnat right?"

Rinig niyang bumuntong-hininga si Albert bago sumagot. "Gavin is fine."

Bigla siyang nalito. Eh bakit naman siya tinatawagan nito kung okay naman pala ang
kanyang anak? "Then what is it? May problema ba?"
Matagal ding hindi sumasagot sa kanya si Albert. Akala niya'y nawawalan siya ng
signal kaya naman ay tinawag niya ulit ang pangalan nito. "Kuya Albert? Are you
still there?"

She heard him sigh again. "I'm still here."

Ano bang problema nito? Was he having a hard time with Gavin? "Is Gavin giving you
a hard time?"

"It's not about Gavin." Sagot nito.

Mas lalong kumunot ang kanyang noo. "Then about what?"

Rinig na naman niya ang buntong-hininga nito bago sumagot. "It's about Daddy."

Para siyang tinuklaw ng ahas ng marinig iyon. She
was. She can already feel the coldness of the air
her shiver. Kaagad nanglambot ang kanyang katawan
barrister for support. Nag-unahan ang kanyang mga
siyang humagulgol. It was too late.
didn't have to know about what it
wrapping her whole body making
and she had to lean on the
luha sa pisngi at tuluyan na

I love you, Daddy.

*******************************************
[53] Chapter Fifty - Missing
*******************************************
Chapter 50

"Mommy, why doesn't dad come visit anymore?" Napahinto siya sa pagsubo ng kanin ng
marinig ang tanong na iyon mula kay Gavin.

They were currently having breakfast at the dining room. Lahat ay tahimik habang
kumakain ng bigla siyang tinanong ni Gavin.

Nakita niyang napatingin sa gawi niya si Sheila pero hindi naman siya binigyan
pansin. She was obviously waiting for her reply. Nginitian niya ng matamis si
Gavin. "Uhh, your father's just... Uhh... Busy from work, baby."

Yumuko ito. "But I haven't seen him since grandpa was buried... That was two weeks
ago, Mom!" Ngayon ay humagulgol na ito ng iyak. Tumayo siya at nilapitan ito. She
hugged him tight and kissed his forehead. "Baby, I'll-I'll tell your daddy to visit
you today. Will that make you feel better?"

Ilang sandali ay tumango na din ito. Napabuntong-hininga siya at pinunasan ang mga
luha sa pisngi ni Gavin. She forgot the closeness between Gavin and Greg. She
forgot that she wasn't the only one who was hurting here. Nangungulila din si Gavin
sa ama nito. Who was she to keep him from his own father?

Pagkatapos nilang kumain ng almusal ay nagprisinta na siya sa pag-imis ng mga

plato. Nang nasa loob na siya ng kusina ay bigla siyang kinausap ni Sheila. "Gaby,
ano ba talaga ang nangyari sa inyong dalawa ni Greg? Bakit hindi na niya binibisita
si Gavin? Pagkatapos ng alitan niyo ay-"

"She, it's not his fault. I pushed him away." Singit niya kaagad sa litanya nito.

Kumunto ang noo ni Sheila. "Huh? Di ko maintindihan."

Bumuntong-hininga siya at isinalaysay ang gabing nagkaroon sila ng tinding hindi
pagkakaunawaan ni Greg.

Pagkagaling niya sa opisina ng abogado ng kanyang daddy ay dumiretso na kaagad sila

ni Gavin sa bahay para magpahinga. When Gavin finally slept in his own room ay
pumunta na din siya sa kanyang kwarto para magpahinga. It was a stress-filled week.
Isang semana na ang nakalipas ng inilibing ang kanyang daddy pero hanggang ngayon
ay sumasakit pa din ang kanyang damdamin tuwing natatatandaang pumanaw na ito.

Kasalukuyan niyang sinusuklay ang kanyang buhok ng may biglang kumatok sa kanyang
pintuan. Hindi niya iyon pinansin at nagpatuloy lang sa ginagawa. Maya-maya ay
narinig niya ang boses ni Greg.

"Gaby, it's me. Open the door."

Napabuntong-hininga siya bago nilapag sa lamesa harap ng salamin ang suklay. Rinig
niya paring katok ng katok si Greg sa pintuan. She badly wanted to rest but she
knew Greg could be very persistent. Kahit siguro hindi niya ito pansinin magdamag
ay hindi pa din ito titigil sa kakakatok.

Binuksan niya ang pintuan with a blank face. She probably looked like a ghost. Pale
skin, messy hair, and hollowed-cheeks. Isang semana siyang walang ganang kumain
dahil na rin sa pagkawala ng kanyang ama. "What is it, Greg?"

Pinasadahan siya nito ng tingin mula ulo hanggang paa. "May I at least come in
first?" Tanong nito at tiningnan ang loob ng kanyang kwarto. It was just as messy
as she was.

She sighed again. "No, Greg. I need to rest. So kung ano man yang sasabihin mo,
sabihin mo na kaagad."

"Fine. Why are you avoiding me?" Hindi naman ito mukhang galit pero dahil na din sa
pagkabigla niya sa tanong nito ay hindi siya kaagad nakasagot.

Napakunot ang noo niya. "What do you mean?"

Rinig niyang bumuntong-hininga muna ito bago nagsalita. "You heard me, Gabrielle.
Bakit mo ako iniiwasan?"
Hindi niya alam kung ano ang isasagot. Bago pa man niya mapigilan si Greg ay
pumasok na ito sa kwarto niya at ini-lock ang pinto. "What the hell are you doing?"
Naiinis na tanong niya.

"You should eat more, Gaby. Nangangayat ka na." Nabigla siya sa sagot nito. Well,
that was a non sequitur.

She massaged her temples and stifled a sob. "Greg, please. Kailangan ko nang
magpahinga. Kung ano man 'yang sasabihin mo, I think it can wait till morning."

"Gaby, please. Stop pushing me away. Tuwing nasa isang kwarto tayo ay palagi kang
gumagawa ng alibi para hindi tayo magkasama. I know it's hard for you, but please,
try to understand that you're not the only one hurting here. Ayoko din nakikitang
palagi kang malungkot at halos hindi na kumakain."

Nangunot ang kanyang noo. "At paano ka naman nakakasigurado na hindi nga ako
kumakain? Bakit? Araw-araw ba tayong magkasama? Kada minuto nasa tabi ba kita? Kada
segundo nakikita mo ba yung ginagawa ko?"

Matagal siyang tinitigan ni Greg bago nagsalita. "No, but Gavin does. So does your
brothers. Gaby-"

"Greg, I know you didn't come here just to lecture me about my appetite. Sabihin mo
na at matutulog na ako."

Hindi kaagad nagsalita si Greg at patuloy lang siyang tinitigan. He was about to
say something but then sighed. "You know what, you're right. You need to rest.
Sasabihin ko nalang sa'yo once I'm back from the States. Magpahinga ka na." Yun
lang at humakbang na ito papuntang pintuan.

Napahinto siya. What? He was leaving Philippines? Bakit ngayon niya lang iyon
nalaman? At kailan kaya ito babalik? "Wait!" Huminto naman kaagad si Greg at
nilingon siya. "Yes, love?"

Hindi niya alam kung ano ang sasabihin. What was she gonna say? "Uhh, kailan ang
alis mo papuntang States?"
"Tomorrow morning." Tipid na sagot nito. So bukas na kaagad ang alis nito? "Bakit
hindi mo sinabi sa akin?" Tanong niya bago niya napigilan ang sarili. Too late,
Gaby.

Nakita niyang ngumiti ng bahagya si Greg. "I was trying to tell you but you always
avoided me. Why? You'll miss me?"

Hudyong 'to may gana pang mang-asar. "Not me. Your son. Hindi mo man lang sinabi sa
kanya na aalis ka pala. Kailan ka ba babalik?"

Nakita niyang biglang nanlambot ang mga mata nito ng sinabi niya ang pangalan ng
kanilang anak. "Our son, Gaby." Pangongorekta nito sa sinabi niya. Bago siya
makapagsalita ay nagpatuloy ito. "I didn't want to upset him. Not right now anyway
since he's obviously still trying to move on from his grandfather's death."

Tumango siya. Oo nga naman. Mas lalo atang magwawala si Gavin pag nalaman nitong
aalis si Greg papuntang States. "Teka, hindi mo sinagot yung tanong ko. Kailan ka
babalik? At importante ba talaga ang pupuntahan mo doon?"

"I still don't know, love. Pag natapos na ang problema doon ay babalik kaagad ako
dito." Tumunog ang cellphone ni Greg at nakita niyang bahagyang kumunot ang noo
nito habang nakatingin sa screen. Hindi naman nito sinagot ang tawag at ibinalik
lang sa bulsa.

"Well, how important is it?" Tanong niya ulit.

Greg sighed before answering. "It's important, Gabrielle. There was a scandal about
stealing money which unfortunately my company's name was involved. They called me
this morning and I had to leave as soon as possible."

"Bakit hindi ka kaagad umalis eh may private jet ka naman?" Naguguluhang tanong
niya.

"I had to talk to you first." Tumunog na naman ang cellphone nito pero sa
pagkakataong iyon ay sinagot na nito.

"What?" Pabalang na tanong ni Greg sa kausap. He looked menacing. "I'm leaving

tomorrow morning, Vince. I had to talk with my wife first."
Bigla siyang nanlamig sa sinabi nito. Did he just say wife? Huminga siya ng
malalim. They were fricking divorced! How in the hell will that make her his wife?
Ito pa nga mismo ang nag file ng divorce sa kanya dahil sa 'pangangaliwa' niya kay
Geoff! Ito ang nagtapos ng lahat! Ito ang walang tiwala sa kanya at mas pinili pang
maniwala sa mga sabi-sabi!

Nang nagpaalam na ito sa kausap ay nilingon siya nito. "Gaby, I need to-Wait, are
you okay?"

"Bakit mo sinabi 'yon?" Malamig na tanong niya.

"Said what?" Naguguluhang tanong nito sa kanya.

Matagal siyang hindi nakasagot. "Greg, I'm not your wife anymore."

Nakita niyang natigilan si Greg sa kanyang sinabi. Matagal itong hindi

nakapagsalita kaya inunahan niya na. "Greg, I... I don't think I can marry you
again."

"Can't or won't?" Tahimik na tanong nito sa kanya. Now it was her time to be mute.
Hindi niya alam kung bakit biglang lumakas ang kabog ng kanyang dibdib. Siguro
dahil alam niyang ito mismo ang matagal na dapat nilang pinag-usapan. They
definitely needed a closure. And now here it was.

"Gaby, I already told you about my feelings. What else would-"

"How about trust, Greg? Have you ever thought about that? Yes, I know you love me.
Sinabi mo na 'yan sa akin. Pinakita mo sa akin... Sa aming dalawa ni Gavin. But do
you trust me? The feeling itself is not enough, Greg. Alam kong hanggang ngayon ay
nagdadalawang-isip ka pa din sa akin.-"

"How sure are you about that?" Putol nito sa kanya.

"Because I can sense it. I can sense it that you still have trouble trusting me.
Kahit ilang beses kong sinabi sayong wala kaming naging relasyon ni Geoff ay alam
kong hindi ka parin naniniwala sa akin. Naniniwala ka pa din sa kung anong gusto
mong paniwalaan at sa kung anong nakita mo sa mga litrato na 'yon six years ago!"

Ilang minuto silang tahimik dalawa. Ramdam niya ang namumuong tensyon sa loob ng
kwarto. Greg spoke after a few minutes. He was looking everywhere except her. "It
was six years ago, Gabrielle... I've forgiven you."

She felt like her whole body just immersed into cold ice. Wrong, mas malamig pa sa
yelo ang nararamdaman niya ngayon. "Damn you, Greg." Marahas na bulong niya dito
pero alam niyang narinig siya nito. Damn him to hell.

Nakita niyang biglang nataranta si Greg ng makitang lumuluha na pala siya. "Gaby,
please. We can work this out-"

Malapit niya itong masampal. "We can't work this out, Greg! Not with all the trust
issues we both have! You don't trust me enough, and I don't think I can bear
another heart ache to risk marrying you again!"

"Gaby, alam kong naguguluhan ka pa sa ngayon dahil sa mga pangyayari pero-" Pinutol
niya kaagad ang sasabihin nito. She didn't want him anymore! She want him out of
her room and out of her life!

"I will not marry you again, Hontiveros. That's a final decision for me. You are
not worthy for my love." Walang emosyong saad niya. Nakita niya ang klase-klaseng
emosyon sa mukha nito. This was actually the first time she saw Greg's reaction
underneath his infamous unfathomable expression.

Nakita niyang pumikit si Greg at tumango. "If I can't really change your mind then
I respect your decision. But only in one condition." Dumilat ang mga mata nito at
parang bula nawala ang mga emosyon sa mukha nito. "I will be Gavin's only father.
Biologically and legally."

Bigla siyang kinabahan sa simpleng banggit ng pangalan ni Gavin. "What do you

mean?"

"I'm going to adopt him, Gabrielle. I'm going to adopt Gavin."

Hindi pa man ito natatapos ay umiling na kaagad siya. "No! You can't! He's my son!"
"And also mine. I already contacted my attorney about this matter. Gavin is after
all a Hontiveros. He has the right to use his proper name." May tumatawag na naman
sa cellphone nito pero binalewala lang nito ang tawag. "I hope you're not that
selfish enough to give him the chance, Gabrielle. Because whether you like it or
not, he needs a father."

"Look at you, talking like a perfect son of a bitch. I'm not that selfish enough
like you think I am, Hontiveros! I know what's best for him! I was beside him from
the moment he was born up until now! Kaya wag mo akong pagsabihan na para bang
hindi ko ginawa ang lahat para sa anak ko! Hindi mo alam kung ano ang dinanas ko,
Greg. Kaya wag kang magkunwaring perpekto!" Litanya niya habang dinuduro ang dibdib
nito.

He looked like he was about to strangle her. "What's best for him? If you really
want what's best for him then why don't you give him a perfect family, Gabrielle?
Bakit hindi mo magawa 'yon? I'm willing to marry you again just so I can give him a
family he always wanted! I want you and him!"

"Eh gago ka pala eh! Paano ko siya bibigyan ng perpektong pamilya kung yung
relasyon pa lang nating dalawa ay hind na maganda?! Wala tayong tiwala sa isa't
isa, Greg! We do not have a strong foundation! Siguro pag kunwari nalaman mong
nagkita lang kami ni Geoff sa mall ay pagdududahan mo na ako! We can't give him
something we don't have each other, Greg!" Halos mapugot na yung ugat niya sa leeg
dahil sa sobrang lakas ng boses niya.

"Gaby-"

Tinaas niya ang isang kamay. "No, Greg! Just stop it! Ayokong magpakasal sa iyo!
Ayokong makita ni Gavin na araw-araw tayong nagtatalo! If that's your idea of a
perfect family then fine! But not to me! Dahil kahit sabihin mong kasal tayong
dalawa, if we don't trust each other enough, then everything will always fall
apart!"

May sasabihin pa sana si Greg ng biglang bumukas ang pinto at iniluwa si Kuya
Albert. "Kung ano man 'yang pinagtataluhan niyo ngayon ay gawin niyo sa ibang
lugar. Natutulog na ang mga bata at mag-aalas dose na ng gabi." Nakakunot ang noong
saad nito sa kanilang dalawa.

Tumango si Greg at tiningnan siya. "I'll see you and Gavin in a few weeks." Yun
lang dire-diretso na itong lumabas ng kwarto.
Nang tuluyan na itong umalis ay nilingon siya ng kanyang kuya. "What was that
about?"

Umiling siya. "Nothing."

Albert snickered. "And pigs fly."

"Hindi niyo na ba huhugasan ang mga pinggan diyan at mag-hapon nalang kayong mag-
uusap?" Naputol ang pag-uusap nilang dalawa ni Sheila dahil sa biglang sulpot ni
James.

Ngumiti si Sheila sa kanyang kuya at tiningnan siya. "Maya nalang tayo mag-usap,
Gab. Nakalimutan ko may gagawin pa pala ako." Lumabas na ito ng kusina kasabay ni
Kuya James, leaving her alone with her thoughts.

Pagkatapos niyang maghugas ay pumunta kaagad siya sa kanyang kwarto at tinawagan

ang opisina ni Greg. "Sorry, Ma'am, pero hindi pa po dumadating si Sir Greg. Ang
alam ko po ay darating daw sana siya ngayon pero na kansela po yung flight niya
dahil may bagyo sa America. Tatawagan po kita, Ma'am, pag nalaman ko po kung kailan
yung flight niya."

Tumango siya kahit alam niyang hindi naman siya nakikita nito. "Sige, maraming
salamat."

She sighed and massaged her temples. Now she had to think a nice way to tell it to
Gavin.

Greg's POV

"Sir, tumawag po bago lang si Ma'am Gaby at tinatanong kayo. Sabi ko po ay hindi pa
kayo dumating galing America." Saad ng kanyang sekretarya at inilapag sa kanyang
lamesa ang hawak na kape.
Tumango lang siya at nagpasalamat dito. He leaned on his swivel chair once his
secretary left his office. Bakit kaya siya tinawagan ni Gaby? During their fight a
few weeks ago ay mukhang kailangan muna niyang magpakalayo dito. She needed the
time alone to think.

He was still serious about adopting Gavin. Pero mukhang hindi na talaga mababago
ang isip ni Gaby sa gusto niyang pakasalan ito.

They were having a fight about trust but he was willing to forgive her. He was
willing to trust her again. He closed his eyes and massaged his nape. Hanggang
ngayon ay jetlag pa din siya. Kahapon sa gabi siya dumating at hanggang ngayon ay
ramdam niyang parang nasa loob pa din siya ng eroplano. It was definitely one of
the worst flight he had.

Nanatiling nakapikit ang kanyang mata at isinandal sa headrest. Biglang pumasok sa

isipan niya ang araw na kasama niya sina Brandon, Adam, Jack, at Kostas sa reunion
party. They were having a conversation about him, Gaby, and Gavin.

"Pero wala talagang makakatalo kay Brandon! Akalain mo ba naman? Isang katulad lang
pala ni Chas ang magiging katapat nito?" Natatawang biro ni Adam kay Brandon. "I
mean, don't get me wrong, bro. Chas is really beautiful but I never thought you
liked innocent women? You always go for someone who's daring." Dugtong kaagad ni
Adam.

Ngumiti si Brandon at ininom ang hawak hawak na bote ng beer. "Look who's talking!
How about you, Adam? I never thought you liked Axia. Sa tagal na ng pagkakaibigan
natin ay ni minsan hindi pumasok sa utak ko na magiging kayo pala." Tumango kaagad
si Kostas at Jack.

"Oo nga, Dam! Lupit mo din! Nag make-over nga lang si Axia isinama mo na siya sa
mga babae mo." Dagdag pa ni Kostas.

"Hey! Don't start with me! Matagal na akong may gusto sa babaeng 'yon! At hindi ko
siya isinama sa mga babae ko. She's the only woman in my life. Well, aside from my
mother of course." Sagot naman ni Adam.

Napapailing nalang siya habang nakikinig sa usapan ng kanyang barkada. Sinasabi

niya na nga ba eh. Kahit noon pa man ay may tinatago nang damdamin si Adam sa
kanilang barkada na si Axia. Matagal na siyang nagdududa kahit noong high school pa
man pero dahil na din at sa America silang dalawa ni Adam nag-aral ng kolehiyo ay
nakalimutan niya na iyon.
Napatingin siya sa gawi ni Brandon ng biglang tumunog ang cellphone nito. "Hey,
babe!" Lumayo ito ng ilang metro sa kanila habang kausap ang asawa nitong si
Chastity. Actually they just got married a few months ago. May nangyari kasing
komplikasyon kung bakit na delay ang kasal ng dalawa.

Brandon was the daredevil of the group. Laking gulat nga niya noon ng pinakilala
nito sa kanya ang babaeng pakakasalan nito. She was the total opposite of Brandon's
taste. Chastity was a very pretty young woman, but she looked so damn innocent...
and proper.

Brandon always went out with someone who looked like a cover model from Maxim. Yung
mga tipong daring at seductive.

"Babalik muna ako sa room namin. Nasira yung bumbilya ng banyo eh." Yun lang at
nagmamadali nang umalis si Brandon sa loob ng bar ng resort na iyon.

"That's the dumbest excuse I've ever heard." Salita ni Kostas makaraan ang ilang
minuto.

"Greg, tapatin mo nga kami? Ano na ba talaga ang estado ng relasyon niyo ni Gaby?"
Tanong sa kanya ni Adam habang nakaupo sa bar ng resort.

Nakita niyang tumango kaagad si Brandon. "Oo nga naman, pre. Nagkabalikan na ba
kayo?"

Napabuntong-hininga siya. "Ewan ko nga eh. Kahit ako mismo di ko alam kung ano na
ang estado ng relasyon naming dalawa." He emptied the can of beer after answering.

"Pero nakatira kayo sa isang bahay hindi ba?" Tanong sa kanya ni Jack.

Tumango siya at sinenyasan ang waiter ng isa pang can ng Dale's Pale Ale. "Oo. Ayaw
niya nga sanang bumalik sa bahay eh. Buti nalang nagpumilit sa kanya si Gavin at
bumigay na din siya sa huli."

"Greg, are you gonna ask her to marry you? Again?" Kunot-noo namang tanong sa kanya
ni Kostas. Sa totoo lang ay naitanong niya na din iyon sa kanyang sarili.
Will he ask her to marry him again? Will she accept him for the second time around?
"I still don't know, man." Naiiling na sagot niya dito.

"Pre, ako pa sayo. Make your move already. She's not just gonna sit there and wait
for you forever. Ikaw nga ang tatay ni Gavin biologically. But are you even Gavin's
father legally?" Tanong ni Adam pagkatapos uminom ng bote ng light beer.

He sighed and fell into deep thinking. Oo nga, siya ang tatay ni Gavin pero
Fortaleza pa din ang dinadalang apelyido nito. He already contacted his lawyer
about this matter. Sabi naman nito ay ito na mismo ang co-contact sa abogado ni
Gaby.

The only thing he has to do right now was tell her.

Bumalik sa kasalukuyan ang kanyang pag-iisip ng biglang tumunog ang kanyang

telepono. "What is it?"

"Greg, it's me!"

Napaupo siya ng matuwid ng marinig ang boses ni Gaby. It was like she was panicking
or something. "Gaby, are you alright?"

"No! I need your help please tawagan mo lahat ng kakilala mo at ang mga pulis at-"

"Wait, wait. Calm down, love. Di kita maintindihan. Ano bang nangyari?" Bigla
siyang kinabahan dahil sa banggit nitong pulis.

Ngayon ay rinig niyang umiiyak sa kabilang linya si Gaby. He's nervousness

multiplied a thousand times. "Gaby, what happened?"

"Gavin's missing."
*******************************************
[54] Chapter Fifty One - Sunset Drive at 8
*******************************************
Chapter 51

"Here." Abot sa kanya ni Greg ng kape. Nagpasalamat siya dito at uminom. It has
been ten hours since Gavin was missing. Hindi niya alam kung bakit at paano ito
nakalabas ng bahay. Matagal na silang walang security guard sa bahay.

Tinanong niya ang tatlong katulong pero hindi naman daw alam ng mga ito na umalis
pala si Gavin dahil busy ang mga ito sa trabaho.

Kahit ang kuya niya ay hindi namalayan ang pag-alis ni Gavin.

She was feeling nauseous. Dahil siguro sa sobrang kaba at pag-aalala ay para siyang
mahihilo. Tiningnan niya ang hawak na cellphone. Wala paring tumatawag o tumetext
sa kanya.

"Don't worry, Gaby. I'm sure hindi pa nakakalayo si Gavin." But she knew that was
bullshit. Sinasabi lang iyon ni Greg para gumaan ang kanyang loob. Of course
nakalayo na si Gavin! He had been missing for ten hours already! Tinawagan na nila
ang mga pulis at lahat ng kanilang kakilala pero hanggang ngayon ay wala parin
silang balita.
Sa bawat segundo at minuto na dumadaan na wala pang balita galing kay Gavin ay
parang bang may patalim na nakasaksak sa kanyang tiyan na unti-unting dumidiin.

"Greg, maybe I should go find Gavin myself. Ayokong walang ginagawa. I have to find
him before something bad happens to him." Nanginginig na ang kanyang kamay kaya
naman ay inilapag niya ang hawak na baso.

Umiling si Greg at nilapitan siya. Hinawakan nito ang dalawang braso niya at
hinalikan sa noo. "Gaby, you have to stay here. Any minute now ay may tatawag dito
at babalita tungkol kay Gavin. Ako na ang aalis at hahanap sa kanya."

She felt crying like a baby. Bakit ba umalis si Gavin? Bakit kaya ito hindi
nagpaalam sa kanya? Saan kaya ito pumunta at bakit hanggang ngayon ay hindi pa din
ito bumabalik? But Greg was right. Someone had to stay here and wait for the call.
"Okay, but please, Greg. Call me as soon as you find him or you have any lead on
where he is."

Tumango ito at hinalikan siya ulit sa noo. Ilang minuto lang ay umalis na ito ng
bahay bitbit ang isang litrato ni Gavin.

"Ma'am, may naghahanap po sa inyo sa labas." Mas mabilis pa sa kabayo ang ginawa
niyang pagtayo. Kaagad siyang pumunta sa sala at inutusan ang katulong na papasukin
ang taong naghahanap sa kanya.

Pagkaraan ng ilang segundo ay pumasok ang isang binatilyo na tantiya niya ay nasa
labing-anim ang edad. Kaagad itong namangha sa loob ng kanilang bahay. He stared at
their house as if he was at the Buckingham Palace.
"Yes, Hijo?" Tanong niya dito. Tumikhim naman ito at tumingin sa kanya. Pinaupo
niya ito at inutusan ang katulong na bigyan ito ng isang juice.

"Ma'am, ako nga po pala si Eron. Anak po ako ng katulong nila Sir Dominador
dalawang kanto mula dito. Kanina pa po kasi ako tinatanong ng mga tao kung nakakita
ba daw ako ng batang lalaki. Nakasuot ng pula na jacket at pantalon." Simula nito.

Kaagad siyang kinabahan ng binahagi nito ang suot ni Gavin kaninang umaga. "O-Oo.
Bakit may alam ka ba tungkol sa kanya?"

Tumango ito. "Oho. Kanina po kasing umaga, inutusan po ako ng amo ko na mag-dilig
ng halaman sa labas ng bahay. Sa kabilang kanto, mga lima o anim na bahay ang
pagitan sa bahay ng amo ko, may nakita po akong batang lalaki. Nakasuot po siya ng
pula na jacket at pantalon. Mukha po siyang nawawala kaya lalapitan ko sana. Pero
may biglang huminto na kotse sa harap niya eh kaya hindi nalang ako lumapit.
Sumakay naman yung bata kaya akala ko kakilala ng bata yung nasa loob ng kotse.
Nagulat nalang po ako dahil may biglang kumatok sa bahay naming at tinatanong kung
nakakita ba daw kami ng batang lalaki." Kaagad nitong ininom ang orange juice na
binigay ng kanilang katulong.

Kaagad siyang nanlumo sa narinig. Ramdam niya na para bang may pumipiga sa kanyang
dibdib. "A-Ano a-ang kulay ng k-kotse?" Gumagaral ang boses na tanong niya.

"Kulay asul po."

Pumikit siya at kinalma ang sarili. "Nakita mo ba yung plate number?"

Umiling ito sa kanya at inilapag sa harap na mesa ang baso. "Hindi po eh. Pasensya
na po."

Tumango siya at tumayo. She needed to call Greg as soon as possible. Mag-iisang
oras na itong umalis ng bahay pero ni tawag o text ay wala pa siyang natanggap mula
dito. Mula kahit kanino actually. "Oo nga pala, mga anong oras mo nakita ang anak
ko?"

Tumayo ito bago sumagot. "Mga bandang alas nuwebe po ng umaga." Tumango ulit siya
at nagpasalamat kay Eron. "Sana po nakatulong ako kahit papano."

Nginitian niya ito. "Iyan ang natitiyak ko, Eron. Maraming salamat."

Umalis na ito at kaagad niyang tinawagan ang number ni Greg. Sinagot naman kaagad
nito ang tawag sa unang ring palang. "Yes, love? May balita na ba kay Gavin?"

"Oo, may nakuha akong balita." Ibinahagi niya kaagad dito ang sinabi ni Eron bago
lang. Rinig niyang mahinang napamura si Greg.

"O sige, pauwi na ako. Tawagan mo ang mga pulis at ibalita mo sa kanila ang nakuha
mong impormasyon. Tatawagan ko ang mga kakilala ko." Yun lang at binaba na nito ang
tawag.

Nanginginig ang mga kamay niyang tinawagan ang mga pulis. Nang maibahagi na niya sa
mga ito ang impormasyon ay kaagad na siyang nagpaalam dahil alam niyang bibigay na
siya. She cried the moment she hung up. Naninikip ang kanyang dibdib at para bang
may sumasaksak sa kanya.
She suddenly jumped at the phone ringing. Kinalma niya muna ang sarili bago sinagot
ang tawag. "Yes?"

"Hi, Gabrielle. I heard the news."

And just like that. Every fibre of her being were all standing in attention. Hindi
niya alam pero bigla siyang kinabahan ng marinig ang boses ng taong tumawag. Hindi
niya din alam kung ano ang isasagot dito kaya nanatili siyang walang imik.

"It must be very hard for you knowing that your son is missing."

Something snapped inside her. "How perceptive of you."

Matagal din itong hindi nakasagot. Ibababa na niya sana ang tawag nang nagsalita na
naman ito. "Well, no need to be sarcastic, Gabrielle. Alam kong gagawin mo naman
ang lahat para sa anak mo hindi ba?"

"What the fuck do you want, Kyra?! Ano?! I swear I'll kill you the moment you touch
even a single hair on my son's head!" She never was a violent person. But when it
involves her son? Well, that's a different story.

Rinig niyang tumawa lang ito sa kabilang linya. "Chill, best. Hindi ko naman kinid-
nap ang anak mo eh? Actually he's having the time of his life playing with my pet."

Natameme siya sa sinabi nito. "I want to talk to him, Kyra. Give hime the goddamn
phone."

Nawala ito sa linya at natakot siyang baka ibinaba na nito ang tawag nang marinig
niya ang boses ng kanyang anak. "Mom!"

"Oh my God! Gavin? Baby? Are you alright? Are you hurt? Why-"

"I'm fine, Mom. I'm just waiting for dad to come. Tita Kyra said he'll pick me up
any minute now." Bigla siyang nanlamig sa sinabi nito. Ano bang sinabi ni Kyra dito
at akala nito'y susunduin ito ng ama nito?

"Gavin, listen to me. Dad is-"

"Well, that's enough chitchat. Gavin, why don't you play with Gringgo outside?"
Rinig niyang utos nito sa kanyang anak. Her nervousness just multiplied ten times
than an hour ago. Kyra was a psycho. Hindi ito mapagkakatiwalaan at alam niya iyon.
She will do everything just to get what she wants.

"For shitsake, Kyra! Bakit mo sinasali ang anak ko sa problema mo? Ako ang harapin
mo at wag mong isali ang bata!" Kulang nalang ay mapugot ang ugat niya sa sobrang
lakas ng boses niya. Siguro ay dinig na dinig sa kabilang bahay ang kanyang boses.

"You were always a killjoy, Gabrielle. If that's what you want then meet me at the
Sunset Drive within thirty minutes. And I don't want people gatecrashing in our
little party so I want you to go alone. Oras na nalaman kong may tinawagan ka na
kahit kanino, either the police, Greg or anyone , I will certainly let Gavin play
with the gun. Nagkakaintindihan ba tayo, best?"
Halos mawalan siya ng hininga habang nakikinig sa mga sa sinasabi nito. "Putang ina
mo, Kyra! Ano bang kailangan mo sa-"

"I said nagkakaintindihan ba tayo?!" Inilayo niya ang telepono dahil sa sobrang
lakas ng boses nito sa kabilang linya.

She calmed herself before answering. Pero kahit anong gawin niya ay hindi pa din
nawawala ang kaba at takot para kay Gavin. He was in the hands of a psycho. "Yes."

"That's a good girl. I warn you, Gabrielle. Don't tell anyone about our little
party."

Bago pa man niya napigilan ang sarili ay lumabas na iyon sa kanyang bibig. "Fuck
you, Kyra. I'll kill you for this."

"Watch your language, Bree. Oh and by the way... the clock is ticking." Yun lang at
binaba na nito ang tawag.

Umakyat siya kaagad sa kwarto ng kanyang Kuya Albert at binuksan ang cabinet nito.
He was a lawyer after all. Of course, he'll have a gun. And a loaded one at that.

Tiningnan niya ang relong pambisig. It was already 7:35pm. Kailangan na niyang
pumunta sa Sunset Drive bago pa man mag alas-otso ng gabi. Kinuha niya ang isang
bag ng kanyang kuya at inilagay doon ang baril at ang kanyang cellphone.

It was better to be prepared.

_____

N/A: As you can obviously see, medyo short ang chapter nito. Hindi ko kasi pwede
gawing mahaba dahil masisira yung plot. Anyway, I just felt like explaining. Baka
kasi na-disappoint ko kayo or what. Thanks for reading! xx