Ang pagsasaling pampanitikan ay isang uri ng pagsasaling

naiiba sa pangkaraniwan at pangkalahatang konsepto ng

pagsasalin. n  Sinasalamin ng pagsasaling pampanitikan ang
imahinasyon, matayog na kaisipan, at ang intuitibong panulat
ng isang may-akda.
Sa katunayan, natutukoy kung ano ang isang akdang
pampanitikan dahil sa taglay nitong estetika. n  Binuod ni
Belhaag (1997: 20) ang mahahalagang
katangian ng pagsasaling pampanitikan:
- Ekspresibo
- Konotatibo
- Pragmatiks
- Simbolikal
- Nakapokus sa anyo at nilalaman
- Subhektibo
- Bukas sa iba’t ibang pagpapakahulugan o
interpretasyon
- Hindi kumukupas at may katangiang unibersal
- Gumagamit ng mga natatanging pamamaraan upang
itampok ang bisang pangkomunikatibo– isang pagkiling sa
intensiyong humiwalay sa mga alituntuning
pangwika/panggramatika