*दै

नक टाचणावर लही यासाठ 300 अनमोल सु

वचार*
१) सुवात कशी झाली यावर ब याच घटनां
चा शे
वट अवलं
बन
ू
असतो.
२) आयु
यात भावने
पेा कत मोठे
असते
.
३) ाथना हणजे
मनाचंथान
४) जग म
ेानेजकता ये
त;ं
श ु
वाने
नाही.
५) यश मळवायचं
असे
ल तर वत:च वत:वर काही बं
धन घाला.
६) ये
का या मनात एक आदश असलीच पा हजे
.
७) यानेवत:चं
मन जकलंयाने
जग जकलं
.
८) यश मळव यासाठ सग यात मोठ श -आ म व ास.
९) तकू
लते
तही अनु
कू
लता नमाण करतो तोच खरा माणू
स!
१०) चु
कतो तो माणू
स आ ण चु
का सु
धारतो तो दे
वमाणू
स!
११) म प रसासारखे
असावे
त हणजे
आयु
याचं
सोनं
होतं
.
१२) छं
द आप याला आयु
यावर म
ेकरायला शकवतात.
१३) आपण जे
पे
रतो ते
च उगवतं
.
१४) फ़ळाची अपेा क न स कम कधीच क नये
.
१५) उशीरा दले
ला याय हा न दले
या यायासारखा असतो.
१६) शरीराला आकार दे
णारा कु
ं
भार हणजे ायाम.
१७) म
ेसवावर करा पण दा फ़ परमेरावरच ठे
वा.
१८) आधी वचार करा; मग कृ
ती करा.
१९) आयु
यत आई आ ण वडील यां
ना कधीच वस नका,
२०) फ़ वत:साठ जगलास तर मे लास आ ण वत:साठ जगू
न
स यां
साठ जगलास तर जगलास !
२१) एकमे
कां
ची गती साधते
ती खरी मैी.
२२) अ तथी दे
वो भव ॥
२३) अपयशाने
खचू
नका; अ धक ज हा.
२४) :ख कवटाळत बसू
नका; ते
वसरा आ ण सदै
व हसत रहा.
२५) आप यामु
ळेस याला :ख होईल असे
कधीही वागू
नका.
२६) नघू
न गे
ले
ला ण कधीच परत आणता ये
त नाही.
२७) ख या व ा याला कधीच सुनसते
. सुही या यासाठ
नवंकाहीतरी शक याची सं
धी असते
.
२८) उ ाचं
काम आज करा आ ण आजचं
काम आ ाच करा.
२९) चु
क चा वहार माणसं
तोडतो हणू
न तो स याने
आण
स मानाने
करा.
३०) नवं
काहीतरी शक यासाठ मळाले
ला वे
ळ हणजे
सु.
३१) माणसाची चौथी मू
लभू
त गरज ह जे
पुतक.
३२) स यानेमळतं
ते
च टकतं
.
३३) जो स यां
ना दे
तो याला दे
व दे
तो.
३४) परमेरा या आशीवादा शवाय कु
ठले
ही काय स द स जात
नाही.
३५) हसा हे
जगातलं सग यात मोठं
पाप आहे
; मग ती एखा ा
माणसाची असो वा पशु
ची !
३६) व आ ण स य यात सा ात परमेर उभा असतो.
३७) ा तीपेा य नां
चा आनं
द अ धक असतो.
३८) खरी ीमं
ती शरीराची, बु
द ची आ ण मनाची
३९) तडजोड हे
आयु
याचंसरं
नाव आहे
.
४०) वाहतो तो झरा आ ण थां
बते
तेडबकंडब
! यावर डास ये
तात
आ ण झ यावर राजहं स !!
४१) जो गुला वं
दन करत नाही; याला आभाळाची उं
ची लाभत
नाही.
४२) गवाचं
घर ने
हमीच खाली असतं
.
४३) झाडावर म
ेकरणारा माणू
स सदै
व स च असतो.
४४) माणसाचा सग यात मोठा सदगु
ण हणजेयाची माणु
सक
४५) ां
ती हळू
हळू
घडते
; एका णात नाही.
४६) सहल हणजे
माण सक आनं
दाची सामु
हक डा
४७) मुया ा यां
वर सदै
व म
ेकरा.
४८) आयु
या या वासात वास अ याव यक आहे
.
४९) बा स दयापेा अं
तगत स दय जा त मोलाचं
असतं
.
५०) मनाची ीमं
ती ही कु
ठ याही ीमं
तीपेा मोठ असते
.
५१) तु ही आयु
यात कती माणसे
जोडली याव न तु
मची ीमं
ती
कळते .
५२) श क हणजे
व ा याचा सरा पालकच.
५३) मनाचे
दरवाजे ने
हमी खु
ले
ठे
वा; ानाचा काश कु
ठु
न कधी
ये
ईल सां
गता ये
त नाही.
५४) आप याला मदत करणा या माणसां
शी ने
हमी कृ
त रहा.
५५) एखा ाला गु
हे
गार ठर वताना या या जागी वत:ला ठे
वू
न
बघा.
५६) परी ा हणजेवत: या आत डोकावू
न पाह याची सं
धी !
५७) खडक हणजे
आकाश नसतं
.
५८) जग यात मौज आहे
च पण या न अ धक मौज फ़ल यात
आहे
५९) वाचन, मनन आ ण ले
खन हणजे
अ ययन.
६०) भाकरी आप याला जगवते
आ ण गु
लाबाचं
फ़ूल कशासाठ
जगायचंहे शकवते
.
६१) क वता हणजे
भावनां
चंच !
६२) संमा या वे
ळ ने
हमी आप या कत ाला ाधा य ा.
६३) तुही जे
वढंइतरां
ना ाल ते
वढं
च, कब ना या या क ये
क
पट नेदे
व तुहाला दे
ईल.
६४) या यामधे
मानवता आहे
तोच खरा मानव !
६५) वत: या वाथासाठ स याचा वापर कधी क नका; आ ण
वत:चा वापर कु
णाला क दे
ऊ नका.
६६) अनु
भवासारखा सरा गुनाही.
६७) तु
लना करावी पण अवहे
लना क नये
.
६८) समाधानी राह यातच आयु
यातलं
सग यात मोठं
सुख आहे
.
६९) आयु
यात या कोण याही णी ोधाचे
गु
लाम बनू
नका.
७०) मनात आणलं
तर या जगात अ य य असं
काहीच नाही.
७१) चे
हरा हा आप या म वाचा आरसा असतो.
७२) थग ची कारणे
शोधू
नका; आहे
तो प रणाम वीकारा.
७३) आवडतं
ते
चक नका; जे
करावं
लागतंयात आवड नमाण
करा.
७४) तु
ही कती जगलात ापेा कसं
जगलात याला जा त
मह व आहे.
७५) अ ु
ये
णं
हेमाणसाला दय अस याचंोतक आहे
.
७६) वचारवं
त हो यापेा आचारवं
त हा.
७७) मरण हे
अप रहाय आहेयाला भऊ नका.
७८) आयु
यात म
ेकारा ; पण म
ेाचंदशन क नका.
७९) आयु
यात कु
ठलीच नाती ठरवू
न जोडता ये
त नाही.
८० ाय ासारखी सरी श ा नाही.
८१) तु
ही जथे
जाल तथे
तु
मची गरज नमाण करा.
८२) सगळे
च नणय मनाने
घे
ऊ नका; काही नणय बु
द लाही घे
ऊ
ा.
८३) का याकुरा ीनं
तर सु
य उगवतोचं
.
८४) लखलखते
तारे
पाह यासाठ आप याला अं
धारातच राहवं
लागतं.
८५) चां
गली क वता माणसाला सं
वे
दना म बनवते
.
८६) तु
मची उ आ ण कृ
ती यात भे
द ठे
वू
नका.
८७) भु
तकाळ आप याला आठवण चा आनं
द दे
तो; भ व यकाळ
आप याला व ां
चा आनं
द दे
तो पण आयु
याचा आनं दफ़
वतमानकाळच दे
तो.
८८) चां
गला माणू
स घडवणे
हे
च श णाचे
खरेये
य आहे
.
८९) आयु
यात सवात जा त व ास परमेरावर ठे
वा.
९०) उलटा के
ले
ला परॅ
मड कधीच उभा रा शकत नाही
९१) पोहरा झु
क या शवाय व हरीतलं
पाणी पोह यात जात नाही.
९२) अ र सु
गध
ंी हायला फ़ले
सु
गध
ंी असावी लागतात.
९३) म ा या मृ
यू
पेा मैीचा मृ
यूअ धक ःखदायक असतो.
९४) रागाला जकंयाचा एकमे
व उपाय - मौन !
९५) अती अशा हेःखाचं
मू
ळ कारण आहे
.
९६) अं
थ ण बघू
न पाय पसरा.
९७) कधी कधी ह क मागू
न मळत नाहीत; ते
मळवावे
लागतात.
९८) तु
हाला या वषयाची मा हती आहेया वषयी कमी बोला,
आ ण या वषयाची मा हती नाही या वषयी मौन पाळा.
९९) अ तशहाणा याचा बै
ल रकामा.
१००) सं
कटं
तु
म यातली श , ज पाह यासाठ च ये
त आसताच
१०१) स म शप यात या मो यासारखे
असतात.
१०२) स दय हे
व तू
त नसते
; पाहणा या या ीत असते
.
१०३) शरीरमा यम खलु
सवसाधनम ॥
१०४) सवच सोडवू
न सू
टत नाहीत; काही सोडू
न दले
क
आपोआप सु टतात.
१०५) व ा वनये
न शोभते
॥
१०६) शीला शवाय व ा फ़काची आहे
.
१०७) जगाशी ामा णक राह यापेा आधी वतःशी ामा णक
रहा.
१०८) एकदा तु
टले
लं
पान झाडाला परत कधीच जोडता ये
त नाही.
१०९) कामात आनं
द नमाण के
ला क याचं
ओझं
वाटत नाही.
११०) आयु
यात खरंम
े, खरी माया फ़ार मळ असते
.
१११) या चां
ग या बाबी आपण नमाण केया नाहीत या न
कर याचा आ धकार आप याला नाही.
११२) कु
णीही चो शकत नाही अशी सं
प ी कमाव याचा य न
करा.
११३) दे
णा याने
दे
त जावे
, घे
णा याने
घे
त जावे
घे
ता घे
ता एक
दवस, दे
णा याचेहात यावे!
११४) आयु
यात सग याच गो ी आप याला जमतील असं
नाही.
११५) मू
खाना ववे
क सागं
णे
हाही मू
खपणाच !
११६) या गो शी आपला काहीही सं
बध
ंनाही यात नाक
खु
पसलेक तोटाच होतो.
११७) जे
झालंयाचा वचार क नका; जे
होणार आहेयाचा
वचार करा.
११८) आप याला जे
आवडतात यां
यावर मेकर यापेा
यानां
आपण आवडतो यां
यावर मेकरा.
११९) राम हरी जागा होतो यालाच हरातला राम भे
टतो.
१२०) जेआपले आहेत यां
यावर कुणीही म
ेकरतं
; पण जे
आपले नाहीत यां
यावर म
ेकरणं हे
च खरंमे!
१२१) ल ात ठे
वा-आयु
यात कु
ठलीच गो कायमची आपली
नसते
.
१२२) कधी कधी आपण यां यावर खू
प म
ेकरतो तीच माणसं
आप यापासून फार र जातात.
१२३) जे
आपले
नाही या यावर कधीच ह क सां
गू
नका.
१२४) पु
ढचा आप याशी चां
गला वागे
ल या अपेे
नेया याशी
चां
गलंवागू
नका.
१२५) आयु
यात भे
टणारी सगळ च माणसे
सारखी नसतात.
१२६) गु
णां
चं
कौतु
क उशीरा होतं
; पण होतं
!
१२७) कु
ठ याही कामाला अं
तःकरणाचा उमाळा लागतो.
१२८) वतःचा अवगु
ण शोधणं
हीच गु
णां
ची पू
तता !
१२९) या दवशी आपली थोडीही गती झाली नाही तो दवस
फु
कट गे
ला अस समजा.
१३०) जो वतःवर म
ेक शकत नाही तो जगावर काय म
े
करणार !
१३१) सृ
जनातला आनं
द क पने
या पलीकडचा असतो.
१३२) दा असली क सृीत या ये
क गो ीत दे
व दसतो.
१३३) आनंद मन, सुढ शरीर आ ण अ या मक दा ा तनही
गो ी लाभणंहणजे अमृत मळणं.
१३४) एकां
तात मळणा या णांचं
आपण काय करतो यावर
आयु याकडेपाहा याचा आपला ीकोन त होतो.
१३५) म
ेाला आ ण े
षालाही म
ेाने
च जका.
१३६) आपण चु
कतो तथे
सावरतो तोच खरा म !
१३७) आपला ज म होतो ते
हा आपण रडत असतो आ ण लोक
हसत असतात. मरताना आपण असंमरावं
क आपण हसत असू
आ ण लोक रडत असतील !
१३८) वतःची चू
क वतःला कळली क बरे
च अनथ टळतात.
१३९) अ न
ंीच दये
ु कळतात आ ण जु
ळतात.
१४०) ह क आ ण कत या एकाच ना या या दोन बाजू
आहे
त.
१४१) आयुयात असंकाहीतरी मळवा जे
तु
म या पासू
न कु
णीही
चो न घे
ऊ शकत नाही.
१४२) बदल याची सं
धी ने
हमी असते
पण बदल यासाठ तू
ही वे
ळ
काढला का ?
१४३) कले शवाय जीवन हणजे
सु
गध
ंा शवाय फू
लआण
ाणा शवाय शरीर !
१४४) टाक चे
घाव सोस या शवाय दे
वपण मळत नाही.
१४५) ने
हमी त पर रहा; बे
सावध आयु
य जगू
नका.
१४६) यश न मळणे
याचा अथ अपयशी होणे
असा नाही.
१४७) आयु यात खूपदा बु
द जकते; दय हरतं
पण बु
द
जकूनही हरलेली असते आ ण दय ह नदेखील जकलेलं
असतं
.
१४८) खरंआ ण खोटंयात के
वळ चार बोटां
चं
अंतर आहे
. आपण
कानां
नी ऎकतो ते
खोटं
आ ण डो यां
नी पाहतो ते
खरं.
१४९) जगी सव सु
खी असा कोन आहे
; वचारी मना तु
च शोधू
नी
पाहे
.
१५०) ये
क बाबतीत स याच अनु
करण क नका; वतःची
वे
गळ ओळख नमाण करा.
१५१) वातं
य हणजे
सं
यम; वै
राचार न हे
.
१५२) आयु
यातला खरा आं
नद भावने
या ओला ात असतो.
१५३) माणसाने आप या आयु
यात सुख- ःख मानापमान, फू
त-
नदा, लाभ हानी, य-अ य ा गो ी समान समजा ात.
१५४) जीवनातील ये
क णी शकणंहणजे
श ण.
१५५) त मयता नसे
ल तर; व ा थ आहे
.
१५६) श ण हे
साधन आहे
; सा य न हे
.
१५७) हसा, खे
ळा पण श त पाळा.
१५८) आयु यात काय गमावलं
त ापेा काय कमावलं
त ाचा
वचार करा.
१५९) वतः जगा आ ण स यालाही जगूा.
१६०) तू
च आहे
स तू
या जीवनाचा श पकार !
१६१) का याकुरा ीनं
तर उ ाची ल ख पहाट असते
च.
१६२) काळजाची ये क जखम भ न ये
ते
कारण काळ ःखावर
माये
ची फु
ं
कर घालत असतो.
१६३) एक साधा वचारसु
दा तुमचं
आयु
य उजळवू
शकतो हणू
न
ने
हमी नवेवचार मळवत रहा.
१६४) हेदे
वा, मला खू
प खू
प आ हानं
देव ती पे
ल यासाठ चं
ड
श दे !
१६५) उगवणारा ये
क दवस उमलणारा हवा.
१६६) या ज मावर, या जग यावर शतदा म
ेकरावे
.
१६७) तु
हाला मोठे
पणी कोणंहायचं
य ते
आजच ठरवा....आ ाच
!
१६८) केयाने
होत आहे
रे
आधी के
ले
ची पाहीजे
.
१६९) स यां
या गु
णाचं
कौतु
क करायलाही मन मोठं
लागतं
.
१७०) माणू
स हणजे
गु
ण व दोष यां
चेम ण आहे
.
१७१) ये
क ण अप याला काही ना काही शकवत असतो.
१७२) ायामामु
ळेबु
द आ ण मन दोह चे
साम य भावी होते
.
१७३) का ा वना गु
लाबाचा कोमलपणा थ असतो.
१७४) ःख हे
कधीच दा ग यासारखं
मरवू
नका; वाटू
शकलात तर
आपला आनं
द वाटा.
१७५) श चा उपयोग ने
हमी शहाणपणाने
करा. ोधा या मागाने
ती वाया घालवू
नका.
१७६) जग भ याला घाबरवते
आ ण घाबरवणा याला घाबरते
.
१७७) ःख हे
बै
लालासु
दा को कळे
सारखं
गायला लावतं
.
१७८) शकणा याला शकवावं
लागत नाही; तो वतः न शकतो.
१७९) जग हे
काय ा या भीतीने
चालत नाही ते
स चाराने
चालते
.
१८०) प र थ तला शरण न जाता प र थतीवर मात करा.
१८१) ऎकावे
जनाचे
करावे
मनाचे
.
१८२) एका वे
ळ एकच काम आ ण ते
ही एका ते
ने
करा.
१८३) केवळ ान असू न उपयोग नाही, ते
कसं
आ ण केहा
वापरायचंयाचं
ही ान हवं.
१८४) बा श ू
पेा ब याच वे
ळ अं
तःश ू
चीच अधीक भीती
असते.
१८५) चता ही कु
ठ याच ःखावरचा उपाय होऊ शकत नाही.
१८६) तलवारी या जोरावर मळवले
लं
रा य तलवार असे
तोवरच
टकतं.
१८७) ःखातील ः खताला सु
ख हणजेया या ःखातला
सहभाग होय.
१८८) वातं य हा आपला ज म स द ह क आहे पण याचा
वै
राचार होऊ न देणं
हेआपलं आ कत आहे .
१८९) वतःला पु
ण ानी समजणा याचा वकास खु
टं
ला.
१९०) ासा शवाय व ा मळणे अश य आहे
. न हे
, ास कसा
सहन करायचा हेशकणे हीच व ा !
१९१) जगू शकलात तर चं
दनासारखे
जगा; वत: झीजा आ ण
इतरां
ना गं
ध ा
१९२) बळ माणसे
रडगाणी सां
ग यासाठ च ज माला आले
ली
असतात.
१९३) पाप ही अशी गो आहे
जी लपवली क वाढत जाते
.
१९४) उ ाचा भ व यकाळ वतमाना या यागातू
न नमाण होत
असतो.
१९५) जो चां
ग या व ाचा आधार घे
तो याला चां
गलीच सावली
लाभते.
१९६) मरावे
परी क त पे
उरावे
.
१९७) आयु
य जगू
न समजते
; के
वळ ऎकू
न , वाचू
न , बघू
न समजत
नाही.
१९८) मू
ख माणसे आपापसात संभाषण क लागली क शहा या
माणसानेमौन धारण करणे
यो य.
१९९) बचत हणजे
काय आ ण ती कशी करावी हे
मधमा यां
कडू
न
शकावं
.
२००) ता य हणजे
जीवनाचा रचनाकाळ आहे
.
२०१) ग रबी असू
नही दान करतो तो रा दानशू
र.
२०२) वाथरहीत आ ण खरीखु
री से
वा हीच खरी ाथना.
२०३) ाथना हणजे
ई रा या जवळ जा याची श .
२०४) आपले
सौ य हे
आप या वचारां
वर अवलं
बन
ूअसते
.
२०५) जे
घाईघाईने
वर चढू
पाहतात ते
कोसळतात.
२०६) सदगु
णां
ना कधीच वाध य ये
त नाही.
२०७) उषःकाल कतीही चां
गला असला तरी सू
याला तथे
फार
काळ थां
बता ये
त नसतं
.
२०८) ल जा हा स दयाचा अलं
कार आहे
.
२०९) मोहाचा प हला ण, ही पापाची प हली पायरी असते
.
२१०) जीवन ने हमीच अपूण असते
आ ण ते
अपू
व अस यातच
याची गोडी साठवलेली असते.
२११) स याला शपथां
या टे
कू
ची गरज नसते
.
२१२) जगात सारी स गे
करता ये
तात, पण पै
शाच स ग करता ये
त
नाही.
२१३) सं
कटंटाळणं माणसा या हाती नसतं
पण सं
कटाचा सामना
करणंया या हातात असतं
.
२१४) जू
नी खपली काढू
न बु
जले
या जखमा ता या कर यात
शहाणपणा नसतो.
२१५) स दय, सु वभाव यां ची बे
रीज करा, मैीतून म सर वजा
करा, म
ेाला शु द अं
तःकरणाने गुणा, परम नदेचा लघुम काढा,
सुवचारांचा वग करा, दया, मा, शांती, परमाथ यां
चे समीकरण
सोडवा... हे
च आप या सु खी आयु याचे ग णत आहे .
२१६) ां
ती तलवारीने
घडत नाही; त वाने
घडते
.
२१७) जो गुअसे
ल, तो श य असे
लच. जो श य नसे
ल, तो गु
नसे
ल.
२१८) जीवन हा एक पा याचा वाह आहे
, समुगाठायचा असे
ल,
तर खाचखळगे पार करावे
च लागतील.
२१९) जीवन ही एक जबाबदारी आहे
. णा णाला स याला
सां
भाळत यावं लागतं
.
२२०) वै
भव यागात असते
, सं
चयात नाही.
२२१) तु
हाला स जन हावेसे
वाटत असे
ल तर आधी तु
ही वाईट
आहात यावर व ास ठे
वा.
२२२) खोट ट का क नका, नाहीतर तट का ऎकावी लागे
ल.
२२३) मना व द गो , हणजेदय थ परमेरा व द.
२२४) पु
तकां
सारखा सरा म नाही. आपले
अंतरं
ग खु
ले
करते
.
कधी चु
कवत नाही क फसवत नाही.
२२५) दयात अपार म
ेअसं
ल क सव म
२२६) ट का करणा या श ु
ं
पेा दखाऊ तु
ती करणा या
म ां
पासून सावध रहा.
२२७) सं
गी थोडे
नु
कसान झाले
तरी चाले
ल, पण श ूनमाण
क नका.
२२८) मनाला आं
नद देयाचा कोण याही पदाथाचा गु
ण हणजे
च
स दय.
२२९) भ वचार हा सुगधंासारखा असतो; तो पसरावावा लागत
नाही; आपोआप पसरतो.
२३०) वाईट गो शी असहकार दाखवणे
हेमानवाचे
आ कत
आहे.
२३१) या य व तू
फूकट मळाली तरी वीका नये
.
२३२) श ू
शीही म
ेाने वागू
न याला जकता ये
त;े
पण यासाठ
सं
यम असावा लागतो.
२३३) कृ
त नते
सारखेसरे
पाप नाही.
२३४) बनू
शकलात तर कृ
त बना, कृ
त न नको.
१३५) स याचे
अनू
भव जाणू
न घे
णे
हाही एक अनु
भवच आसतो.
२३६) ओरड याने
ओरडणे
बं
द होत नाही; व थ राह याने
मा
होते
.
२३७) ःख ग डा या पावलाने
ये
तं
आ ण मु
ग या पावलां
नी
जातं
.
२३८) जीवन जग याची कला हीच सव कलां
म येेकला आहे
.
२३९) एकमे
का साह य क । अवघे
ध सु
पथ
ं॥
२४०) सु
ख हेःखाचे
मोल दे
ऊनच मळते
.
२४१) ीमं
ताचेबं
गले चां
गले
असतात पण हणू
न कोणी आप या
झोप ा पाडत नाही.
२४२) रा नमाण करायचे
असे
ल तर आधी रा न ा नमाण
करायला हवी.
२४३) सं
यम राखणे
हा आयु
यातला फार मोठा गु
ण आहे
.
२४४) असं
भवनीय गो ी कधीच ख या मानू
नये
त.
२४५) उषःकालाकडे
जा याचा एकमे
व माग आहे
, तो हणजे
रा .
२४६) या गो ी कधीच बदलू
शकत नाहीत यां
या वषयी कधीही
ःखी होऊ नये
.
२४७) जेस याचेवातं य हरावू
न घे
तात, यां
ना वातं
यात
राह याचा ह क नही.
२४८) पु
तकाइतका ां
जळ आ ण न कपट म सरा मळणार
नाही.
२४९) मनाला आं
नद, सं
कार दे
णारी ये
क व तू
व कृ
ती कलापू
ण
आहे.
२५०) दोष लपवला क तो मोठा होतो आ ण कबू
ल के
ला क
नाहीसा होतो.
२५१) आकाशाखाली झोपणा याला कोण लु
टणार ?
२५२) जखम करणारा वसरतो पण जखम याला झाली तो
वसरत नाही.
२५३) पज यात क डू
न पाखरं
कधीच आपली होत नाहीत.
२५४) आपण प र थतीला शरण जाता कामा नये
; प र थती
आप याला शरण गे
ली पा हजे
.
२५५) अं
हकार हा तपःसाधने
चा महान श ू
आहे
.
२५६) मोती हो यासाठ जल ब ला आकाशातू
न आपला अधःपात
क न यावा लागतो.
२५७) नै
तक पाया ढासळला क धाम कता सं
पलीच हणू
न
समजा.
२५८) अं
तबा ां
जळपणा हाच ीतीचा ाण होय.
२५९) साम या या पाठ मागे
शील हवे
.
२६०) शहाणपणाचेदशन करणारा पोपट कायमचा बं
दवान
होतो.
२६१) गवताची दोरी वळली हणजे
तने
म ह ीसु
दा बां
धला
जातो.
२६२) जन मं
डळ त बस यापेा एकटे
बसणे
बरे
.
२६२) एकटे
बस यापेा स जन मं
डळ त बसणे
हेया न बरे
.
२६३) पाप इतका सु
ं
दर पोशाख घालू
न ये
ते
क ते
पाप आहे
असे
माहीत असूनही आपण याला कवटाळतो.
२६४) पु
ढेमळणा या आनं
दा या क पने
ने
जेसु
ख मळते
; या
सु
खाचे नाव उ साह !
२६५) वातं याचे
मंदर ब लदान करणा यां
या र ा शवाय उभे
राहत नाही.
२६६) अ याय आ ण अ याचार ाला स वरोध हाच स याचा
वभाव.
२६७) चा र याचा वकास सु
सं
गतीत होतो तर बु
द चा वकास
एकां
तात होतो.
२६८) वधमा वषयी मे, परधमा वषयी आदर आ ण
अधमा वषयी उपेा याचाच अथ धम.
२६९) अ याय करणेहेपाप आ ण होणारा अ याय उघ ा
डो यां
नी पाहणे
हेमहापाप !
२७०) ोध माणसाला पशू
बनवतो.
२७१) आप या दोषां
वरचे
उपाय ने
हमी आप याकडे
च असतात;
फ ते शोध याची तसद यावी लागते.
२७२) आयु
यात पै
सा हवा पण पै
शात आयु
य नको.
२७३) जे
नं
तर चां
गले
वाटते
, ते
च कृय नै
तक व जे
नं
तर
 ःखकारक ठरते
, ते
अनै
तक !
२७४) कडू
घोट म
ेळ माणसा या हातू
न द यास तो कमी कडू
लागतो.
२७५) परमेर या भावने
लाच साहा य करतो.
२७६) भरणा या जखमा भ ा ात; याची खपली काढू
नये
.
२७७) माणसाने
माणसाशी माणसासारखं
वागणं
हाच खरा धम.
२७८) बोलावे
क बोलू नये
, असा संम नमाण झाला असता
मौनाने
बोल याची जागा यावी.
२७९) श ू
ने
केले
ले
कौतु
क हीच आपली सव म क त होय.
२८०) तर कार पापाचा करा; पापी माणसाचा नको.
२८१) आयु य जग यासाठ नु
सते
वचार असु
न चालत नाही;
सुवचार असावेलागतात.
२८२) ज रीपेा अ धक गरजां
चा ह ास ठे
वू
नका.
२८३) आपलं जे
असतं
तेआपलं
असतं
आ ण आपलं
जेनसतं
ते
आपलं नसतं
.
२८४) जो धोका प कर यास कचरतो, तो लढाई काय जकणार !
२८५) लीनता आ ण वनय शलता या धा मकते
या दोन शाखा
आहेत.
२८६) दये
पर परां
ना ावीत, ती पर परां
या अधीन क नये
त.
२८७) कत पार न पाडता ह कां
या मागे
धावलात तर तेर
पळतात.
२८८) हाव सोडली क मोह सं
पतो आ ण मोह सं
पाला क ःख
सं
पते
.
२८९) आपण कसेदसतो यापेा कसे
असतो याला अ धक मह व
आहे.
२९०) ग डाइतके
उडता ये
त नाही हणू
न चमणी कधी उड याचे
सोडत नाही.
२९१) आदश गृ
हणी ही शे
कडो गु
ंन ेआहे
.
२९२) जो याग मनापासू
न के
ले
ला नसतो, तो टकत नसतो.
२९३) अहं
कार वरहीत लहान से
वाही मोठ च असते
.
२९४) तु
हाला जर म हवे
असतील तर आधी तु
ही स याचे
म बना .
२९५) न मागता दे
तो तोच खरा दानी.
२९६) चां
गले
काम करायचे
मनात आले
क ते
लगे
च क न टाका.
२९७) के
व ाला फळ ये त नाही पण या या सु
गध
ंाने
तो अव या
जगाला मोहवू
न टाकतो.
२९८) समुात कतीही मोठे वादळ आले
तरी समुआपली
शां
तता कधीही सोडत नाही
२९९) भतीयु ीमं
त जीवन जग यापेा शां
ततामय, मानाचे
गरीब जीवन चां
गले
.
३००) स याला सुख मळत असे
ल तर आपण थोडेःख सहन
करायला काय हरकत