TAMA o MALI

Si Mathilde ay isa sa magaganda’t mapanghalinang babae na sa pagkakamali ng tadhana ay isinilang sa

angkan ng mga tagasulat. Pumayag siyang pakasal sa isang abang tagasulat sa Kagawaran ng
Instruksyon Publiko sapagkat walang paraan upang siya’y makilala at pakasalan ng isang mayaman at
tanyag na lalaki. Labis ang kaniyang pagdurusa at paghihinagpis dahil sa may paniniwala siyang isinilang
siya sa daigdig upang magtamasa ng lubos na kaligayahan sa buhay na maidudulot ng salapi.

1. T

2. M

3. T

4. T

5. M

1. Isang gabi’y masayang dumating ang kaniyang asawa. Buong pagmamalaking iniabot sa kaniya ang
hawak na malaking sobre. Nabasa niya ang nakalimbag na mga salitang:

“Malugod na inaanyayahan... sina G. at Gng. Loisel sa isang kasayahang idaraos sa palasyo ng Ministeryo
sa Lunes ng gabi, Enero 18.” Hindi natuwa si Mathilde sa kaniyang nabasa.

2. “Hindi ko natitiyak ang halaga, ngunit sa palagay ko’y maaari na ang apat na raang prangko,” wika ni
Mathilde.

Natigilan sumandali si G. Loisel at bahagyang namutla sapagkat ang natitipon niyang gayong halaga ay
ipambibili niya ng isang panang pang-ibon.

Napabulalas si G. Loisel. “Napakahangal mo! Bakit hindi mo hanapin ang kaibigan mong si Madame
Forestier. Humiram ka ng ilang hiyas sa kaniya. Hindi ka niya marahil tatanggihan dahil sa matalik mo
siyang kaibigan.” Napasigaw sa tuwa si Matilde, “Oo nga, hindi ko naalaala ang aking kaibigan.”

3. Buong pagkahaling nakipagsayaw si Mathilde, lasing na lasing sa kaluwalhatian ng tagumpay na tinamo

sa pamumukod ng kaniyang kagandahan. Tila siya lumulutang sa ulap dahil sa paghanga ng lahat sa kaniya
na napakatamis at walang katumbas sa puso ng isang babaing katulad niya.

4. Nakatagpo sila Mathilde sa isang tindahan sa Palais Royal ng isang tuhog ng diyamanteng tingin nila’y
katulad ng kanilang pinaghahanap na kuwintas. Nagkakahalaga ito ng apatnapung libong prangko, ngunit
ibibigay na sa kanila sa halagang tatlumpu’t anim na libo. Pinakiusapan ng mag-asawa ang may-ari ng
tindahan na huwag munang ipagbili ang kuwintas.

5. Isang araw ng Linggo, nagkita ang magkaibigang Mathilde at Madame Forestier sa Champs Elysees. Sa
umpisa’y hindi nakilala ni Madame Forestier si Mathilde kaya nagulat ito. Kinalauna’y nag-usap ang dalawa
at doon na nalaman ni Mathilde ang katotohanan tungkol sa kuwintas.
1. Isang gabi’y masayang dumating ang kaniyang asawa. Buong
pagmamalaking iniabot sa kaniya ang hawak na malaking sobre.
Nabasa niya ang nakalimbag na mga salitang:
“Malugod na inaanyayahan... sina G. at Gng. Loisel sa isang
kasayahang idaraos sa palasyo ng Ministeryo sa Lunes ng gabi,
Enero 18.” Hindi natuwa si Mathilde sa kaniyang nabasa.

2. “Hindi ko natitiyak ang halaga, ngunit sa palagay ko’y maaari na

ang apat na raang prangko,” wika ni Mathilde.
Natigilan sumandali si G. Loisel at bahagyang namutla sapagkat
ang natitipon niyang gayong halaga ay ipambibili niya ng isang
panang pang-ibon.

3. Napabulalas si G. Loisel. “Napakahangal mo! Bakit hindi mo

hanapin ang kaibigan mong si Madame Forestien. Humiram ka
ng ilang hiyas sa kaniya. Hindi ka niya marahil tatanggihan dahil
sa matalik mo siyang kaibigan.” Napasigaw sa tuwa si Matilde,
“Oo nga, hindi ko naalaala ang aking kaibigan.”

4. Nakatagpo sila Mathilde sa isang tindahan sa Palais Royal ng

isang tuhog ng diyamanteng tingin nila’y katulad ng kanilang
pinaghahanap na kuwintas. Nagkakahalaga ito ng apatnapung
libong prangko, ngunit ibibigay na sa kanila sa halagang
tatlumpu’t anim na libo. Pinakiusapan ng mag-asawa ang may-
ari ng tindahan na huwag munang ipagbili ang kuwintas.

5. Isang araw ng Linggo, nagkita ang magkaibigang Mathilde at

Madame Forestier sa Champs Elysees. Sa umpisa’y hindi nakilala
ni Madame Forestier si Mathilde kaya nagulat ito. Kinalauna’y
nag-usap ang dalawa at doon na nalaman ni Mathilde ang
katotohanan tungkol sa kuwintas.