Professional Documents
Culture Documents
Παιδιά
Παιδιά
ΣΑΗΕΝΤΟΛΟΓΙΑ
∆ηµιουργώντας έναν καλύτερο κόσµο
Η Σαηεντολογία, που ιδρύθηκε και αναπτύχθηκε από τον Λ. Ρον Χάµπαρντ, είναι
µια εφαρµοσµένη θρησκευτική φιλοσοφία η οποία προσφέρει έναν ακριβή δρόµο µέσω
του οποίου ο καθένας µπορεί να ξανακερδίσει την αλήθεια και την απλότητα του
πνευµατικού του εαυτού.
Η Σαηεντολογία αποτελείται από συγκεκριµένα αξιώµατα, που προσδιορίζουν τα
βαθύτερα αίτια και αρχές της ύπαρξης, και µια ευρεία περιοχή παρατηρήσεων στις
ανθρωπιστικές σπουδές· είναι ένα φιλοσοφικό θέµα που πραγµατικά αφορά ολόκληρη
τη ζωή.
Αυτό το ευρύ σύνολο γνώσης κατέληξε σε δύο εφαρµογές του θέµατος: πρώτον, µια
τεχνολογία (οι µέθοδοι εφαρµογής µιας τέχνης ή επιστήµης) µε την οποία ο άνθρωπος
να αυξήσει την επίγνωσή του σαν πνεύµα και να επιτύχει την ελευθερία που γύρευαν
πολλές µεγάλες φιλοσοφικές διδασκαλίες· και δεύτερον, ένα µεγάλο αριθµό θεµελιωδών
αρχών που µπορούν να χρησιµοποιήσουν οι άνθρωποι για να βελτιώσουν τη ζωή τους.
Στην πραγµατικότητα, σ’ αυτή τη δεύτερη εφαρµογή, η Σαηεντολογία δεν προσφέρει
τίποτα λιγότερο από πρακτικές µεθόδους για να βελτιώσουµε κάθε πλευρά της ύπαρξής
µας - εργαλεία για να δηµιουργήσουµε νέους τρόπους ζωής. Και από αυτή προέρχεται η
ύλη του θέµατος που είστε έτοιµοι να διαβάσετε.
Έχοντας συνταχθεί από τα γραπτά του Λ. Ρον Χάµπαρντ, τα δεδοµένα που
παρουσιάζονται εδώ δεν είναι παρά ένα από τα εργαλεία που µπορούν να βρεθούν στο
βιβλίο Σαηεντολογία: Θεωρία και Πράξη. Το βιβλίο -ένας περιεκτικός οδηγός- περιέχει
πολυάριθµες εφαρµογές της Σαηεντολογίας οι οποίες µπορούν να χρησιµοποιηθούν για
να βελτιώσουν πολλές άλλες περιοχές της ζωής.
Σ’ αυτό εδώ το βιβλίο, οι επιµελητές της έκδοσης έχουν εµπλουτίσει τα δεδοµένα µε
µια σύντοµη εισαγωγή, πρακτικές ασκήσεις και παραδείγµατα επιτυχούς εφαρµογής.
Στα Κέντρα Σαηεντολογίας, οι διευθύνσεις των οποίων είναι διαθέσιμες στην
ηλεκτρονική διεύθυνση www.scientology.org, θα βρεις μαθήματα για να αυξήσεις την
κατανόησή σου και περισσότερα υλικά για να διευρύνεις τη γνώση σου.
Πολλά νέα φαινόµενα γύρω από τον άνθρωπο και τη ζωή περιγράφονται στη
Σαηεντολογία, κι έτσι σ’ αυτές τις σελίδες µπορεί να συναντήσεις όρους µε τους οποίους
δεν είσαι εξοικειωµένος. Αυτοί εξηγούνται την πρώτη φορά που εµφανίζονται, καθώς
και στο γλωσσάριο στο τέλος του βιβλίου.
Η Σαηεντολογία είναι για να χρησιµοποιείται. Είναι µια πρακτική φιλοσοφία, κάτι
που κάνει κάποιος. Χρησιµοποιώντας αυτά τα δεδοµένα, µπορείς ν’ αλλάξεις συνθήκες.
Εκατοµµύρια άνθρωποι που θέλουν να κάνουν κάτι για τις συνθήκες που βλέπουν
γύρω τους έχουν εφαρµόσει αυτή τη γνώση. Γνωρίζουν ότι η ζωή µπορεί να βελτιωθεί.
Και γνωρίζουν ότι η Σαηεντολογία είναι αποδοτική.
Χρησιµοποίησε αυτά που θα διαβάσεις σ’ αυτές τις σελίδες για να βοηθήσεις τον
εαυτό σου και τους άλλους και θα είσαι ένα απ’ αυτά τα άτοµα.
Το πώς µεγαλώνεις ένα ευτυχισµένο και υγιές παιδί δεν είναι κάτι που οι
περισσότεροι γονείς το διδάσκονται. Στην πραγµατικότητα, πολλοί απ’ αυτούς
απλώς διαπράττουν σφάλµατα καθ’ όλη τη διάρκεια ανατροφής των παιδιών
τους, παρά τις πολύ καλές προθέσεις τους. Συνεπώς, πάρα πολύ συχνά συναντά
κανείς οικογένειες µε κάθε άλλο παρά ευτυχισµένες σχέσεις και µε συνεχείς
προστριβές ανάµεσα στους γονείς και στα παιδιά.
Αυτή δεν είναι µια φυσιολογική κατάσταση σχέσεων. Κάτι τέτοιο µπορεί,
πραγµατικά, να αποφευχθεί εντελώς. Ο Λ. Ρον Χάµπαρντ ανέπτυξε πολλές
µεθόδους που φέρνουν στο φως την καλύτερη πλευρά ενός παιδιού και των
γονιών του. Σ’ αυτό το βιβλίο θα διαβάσεις για κάποιες απ’ αυτές τις
µεθόδους και θ’ ανακαλύψεις πώς να µεγαλώνεις ένα παιδί χωρίς να τσακίζεις
την προσωπικότητά του, πώς να έχεις ένα παιδί πρόθυµο να προσφέρει στην
οικογένεια και πώς να βοηθάς ένα παιδί να ξεπερνάει γρήγορα τις καθηµερινές
αναστατώσεις και τις δοκιµασίες της ζωής.
Το µεγάλωµα των παιδιών θα πρέπει να είναι χαρά. Και µπορεί να είναι.
Στην πραγµατικότητα, µπορεί να είναι µια από τις πιο ικανοποιητικές εµπειρίες
του ανθρώπου. Η εφαρµογή των αρχών της Σαηεντολογίας στην ανατροφή
των παιδιών µπορεί να εγγυηθεί ότι θα είναι ευτυχισµένα, στοργικά και
δηµιουργικά και ότι θα γίνουν πολύτιµα µέλη της κοινωνίας στην οποία ζουν. n
2
ΠΑΙ∆ΙΑ
ΠΩΣ ΝΑ ΖΟΥΜΕ
ΜΕ ΤΑ ΠΑΙ∆ΙΑ
Τ
ο κύριο πρόβληµα µε τα παιδιά είναι το πώς να συµβιώνουµε
µαζί τους. Το πρόβληµα στο µεγάλωµα ενός παιδιού είναι ο
ενήλικος, όχι το παιδί. Ένας καλός και πνευµατικά υγιής
ενήλικος, µε αγάπη και ανεκτικότητα στην καρδιά του, είναι
σχεδόν η καλύτερη θεραπεία που µπορεί να έχει ένα παιδί.
Τα παιδιά δεν είναι σκυλιά. ∆εν µπορούµε να τα εκπαιδεύσουµε µε τον τρόπο που
εκπαιδεύουµε τα σκυλιά. ∆εν είναι αντικείµενα, τα οποία µπορεί κανείς να τα ελέγχει.
Κι ας µην παραβλέπουµε το γεγονός ότι είναι άντρες και γυναίκες. Το παιδί δεν
ανήκει σε κάποια ιδιαίτερη κατηγορία ζώου, διαφορετική από το ανθρώπινο γένος.
Το παιδί είναι ένας άντρας ή µια γυναίκα που δεν έχει ακόµη αναπτυχθεί πλήρως.
Κάθε κανόνας που ισχύει για τη συµπεριφορά των αντρών και των γυναικών ισχύει
και για τα παιδιά.
Πώς θα σου φαινόταν να σε τραβάνε από δω κι από κει, να σου δίνουν εντολές
κάθε λίγο και λιγάκι και να µη σ’ αφήνουν να κάνεις αυτό που θέλεις; Θα αγανακτούσες.
Ο µόνος λόγος για τον οποίο ένα παιδί «δεν» αγανακτεί είναι επειδή είναι µικρό. Αν
κάποιος συµπεριφερόταν σ’ εσένα, έναν ενήλικο, µε τις εντολές, την αντιφατικότητα
και την ασέβεια που δέχεται ένα µέσο παιδί, σχεδόν θα τον σκότωνες. Το παιδί δεν
αντεπιτίθεται επειδή δεν είναι αρκετά µεγάλο. Αντί γι’ αυτό, κάνει λάσπες στο
πάτωµα, σου χαλάει το µεσηµεριανό σου ύπνο και καταστρέφει τη γαλήνη του
σπιτιού. Αν είχε ίσα δικαιώµατα µε σένα, δε θα ζητούσε αυτή την «εκδίκηση». Αυτή
η «εκδίκηση» αποτελεί τυπική συµπεριφορά ενός παιδιού.
Αυτοβουλία είναι εκείνη η κατάσταση ύπαρξης κατά την οποία ένα άτοµο µπορεί
να ελεγχθεί ή να µην ελεχθεί από το περιβάλλον του, ανάλογα µε το τι επιλέγει το ίδιο.
3
ΣΑΗΕΝΤΟΛΟΓΙΑ: ΘΕΩΡΙΑ ΚΑΙ ΠΡΑΞΗ
Ένα άτοµο που βρίσκεται σ’ αυτή την κατάσταση έχει πίστη στην ικανότητά του να
ελέγχει το υλικό σύµπαν και άλλους ανθρώπους.
Υπάρχουν µόνο δύο λόγοι για τους οποίους περιορίζεται το δικαίωµα του παιδιού
να αποφασίζει από µόνο του: το γεγονός ότι το περιβάλλον του είναι εύθραυστο και
επικίνδυνο και εσύ. Κι αυτό συµβαίνει επειδή του κάνεις τα ίδια που έκαναν και σε
σένα όταν ήσουν παιδί, άσχετα µε το τι νοµίζεις.
Όταν δίνεις κάτι σ’ ένα παιδί, είναι δικό του. ∆εν είναι πια δικό σου. Ρούχα,
παιχνίδια, κάποιο δωµάτιο, ό,τι του έχεις δώσει, πρέπει να παραµείνει κάτω από τον
αποκλειστικό του έλεγχο. Έτσι, αν σκίσει το πουκάµισό του, αν διαλύσει το κρεβάτι
του, αν σπάσει το φορτηγάκι του, δεν είναι δική σου δουλειά. Πώς θα σου φαινόταν
αν κάποιος σου χάριζε ένα χριστουγεννιάτικο δώρο, και στη συνέχεια σου έλεγε κάθε
µέρα τι θα πρέπει να το κάνεις, και µάλιστα σε τιµωρούσε αν δεν κατάφερνες να το
φροντίσεις έτσι όπως εκείνος που σου το δώρισε πίστευε ότι είναι το σωστό; Θα
έσπαγες τα µούτρα αυτού του τύπου και θα κατέστρεφες το δώρο.Το ξέρεις πως θα
το ’κανες. Το παιδί σού σπάει τα νεύρα όταν του κάνεις κάτι τέτοιο. Αυτό αποτελεί
εκδίκηση. Κλαίει. Σε βασανίζει. Χαλάει τα πράγµατά σου. Χύνει το γάλα του «από
απροσεξία». Τέλος, σπάει επίτηδες αυτό που απέκτησε, το οποίο τόσο συχνά το
συµβούλευες να προσέχει. Για ποιο λόγο; Αγωνίζεται για την αυτοβουλία του, το
δικαίωµά του να κατέχει και να κάνει την παρουσία του αισθητή στο περιβάλλον.
Αυτό το «απόκτηµα» αποτελεί ένα ακόµη κανάλι µέσω του οποίου µπορούν να το
ελέγχουν. Έτσι, πρέπει να πολεµήσει και το απόκτηµα και εκείνον που το ελέγχει.
4
ΠΑΙ∆ΙΑ
5
ΣΑΗΕΝΤΟΛΟΓΙΑ: ΘΕΩΡΙΑ ΚΑΙ ΠΡΑΞΗ
Ένας άνθρωπος είναι πνευµατικά υγιής και ασφαλής στο βαθµό που είναι αυτόβουλος.
Επίτρεψε σ’ ένα παιδί να καθίσει στα γόνατά σου. Θα καθίσει εκεί ευχαριστηµένο.
Τώρα βάλε τα χέρια σου γύρω του και εξανάγκασέ το να καθίσει εκεί. Κάνε το ακόµη
κι αν δεν προσπαθήσει καν να φύγει. Αµέσως θα στριφογυρίσει. Θα παλέψει για να
φύγει µακριά σου. Θα θυµώσει. Θα κλάψει. Θυµήσου τώρα ότι ήταν ευτυχισµένο
πριν αρχίσεις να το κρατάς.
Αν έχεις ήδη εκπαιδεύσει το παιδί σου, αν το έχεις ελέγξει, του έχεις δώσει
εντολές και του έχεις αρνηθεί τα δικά του πράγµατα, φυσικά και θα συναντήσεις
δυσκολίες. Στα µισά της πτήσης αλλάζεις τακτική. Προσπαθείς να του δώσεις την
ελευθερία του. Σε υποπτεύεται σε τέτοιο βαθµό, που θα δεινοπαθήσει στην προσπάθειά
του να προσαρµοστεί. Η µεταβατική περίοδος θα είναι φρικτή. Στο τέλος, ωστόσο, θα
έχεις ένα τακτικό, σωστά διαπαιδαγωγηµένο, κοινωνικό παιδί, που θα σε σκέφτεται
και –κάτι που είναι πολύ σηµαντικό για σένα– που θα σε αγαπάει.
Από την άλλη µεριά, όµως, οι γονείς του είναι οντότητες µη επιβίωσης. Ολόκληρη
η ύπαρξη και η ζωή του εξαρτώνται από το δικαίωµά του να εφαρµόζει τις δικές του
αποφάσεις σχετικά µε τις κινήσεις του, τα πράγµατά του και το σώµα του. Οι γονείς
προσπαθούν να το εµποδίσουν αυτό λόγω της λαθεµένης ιδέας ότι το παιδί είναι ένας
ηλίθιος που δεν πρόκειται να µάθει, εκτός κι αν το «ελέγξουµε». Έτσι, χρειάζεται
ν’ αποφύγει, να πολεµήσει, να ενοχλήσει και να βασανίσει έναν εχθρό.
6
ΠΑΙ∆ΙΑ
Ένα παιδί χρειάζεται την υποστήριξη των γονιών του σε πολλές πλευρές της επιβίωσής του.
Αν όµως εκείνοι εµποδίζουν επίσης σοβαρά τις αποφάσεις της ζωής του, αποκτάει ένα
τεράστιο πρόβληµα που µπορεί να του προκαλέσει µεγάλη έγνοια.
Και να η ανησυχία: «Τους αγαπώ πολύ. Και τους χρειάζοµαι. Αλλά αποτελούν
εµπόδιο στις ικανότητές µου, στη σκέψη µου, στη ζωή που θα µπορούσα να έχω. Τι
θα κάνω µε τους γονείς µου; ∆εν µπορώ να ζήσω µαζί τους. ∆εν µπορώ να ζήσω χωρίς
αυτούς. Αχ, Θεέ µου, Θεέ µου!». Κάθεται, λοιπόν, στριφογυρίζοντας το πρόβληµα
στο µυαλό του. Αυτό το πρόβληµα, αυτή η ανησυχία, θα το ακολουθεί, λίγο πολύ, επί
δεκαοχτώ χρόνια. Και σχεδόν θα καταστρέψει τη ζωή του.
7
ΣΑΗΕΝΤΟΛΟΓΙΑ: ΘΕΩΡΙΑ ΚΑΙ ΠΡΑΞΗ
Ένα ανθρώπινο ον αισθάνεται ικανό και άξιο µόνο εφόσον του επιτρέπεται να
προσφέρει το ίδιο ή και περισσότερο απ’ αυτό που του προσφέρουν.
Οι γονείς, φυσικά, προσφέρουν περισσότερα στο παιδί απ’ όσα προσφέρει εκείνο
σ’ αυτούς. Τη στιγµή που το παιδί το συνειδητοποιεί αυτό, γίνεται δυστυχισµένο.
Προσπαθεί ν’ ανεβάσει το επίπεδο προσφοράς του. Όταν δεν τα καταφέρνει, θυµώνει
µε την πηγή που του προσφέρει. Αρχίζει να απεχθάνεται τους γονείς του. Εκείνοι
προσπαθούν να καταστείλουν αυτή την επανάσταση προσφέροντας περισσότερα. Το
παιδί επαναστατεί κι άλλο. Είναι µια άσχηµη ελικοειδής πτώση, γιατί η κατάληξή της
θα είναι να πέσει το παιδί στην απάθεια.
Στο σηµείο αυτό υπεισέρχεται κι ένας άλλος παράγοντας. Τα δεδοµένα. Πώς είναι
δυνατόν να γνωρίζει ένα παιδί τι να προσφέρει σε σένα ή στην οικογένειά του ή στο
σπίτι αν δεν έχει ιδέα για τις αρχές βάσει των οποίων λειτουργεί µια οικογένεια;
8
ΠΑΙ∆ΙΑ
Η οικογένεια είναι µια οµάδα που έχει έναν κοινό στόχο: την επιβίωση και την
πρόοδό της. Το παιδί στο οποίο δεν επιτρέπεται να προσφέρει ή που δεν καταφέρνει
να κατανοήσει τους στόχους και τις αρχές λειτουργίας της οικογενειακής ζωής
αποµακρύνεται από την οικογένεια. Του δείχνουν ότι δεν αποτελεί µέρος της οικογένειας,
επειδή δεν µπορεί να προσφέρει. Έτσι, γίνεται εχθρικό προς την οικογένεια, γεγονός
που αποτελεί το πρώτο βήµα στο να γίνει ένα αντικοινωνικό άτοµο. Χύνει το γάλα
του, ενοχλεί τους καλεσµένους σου και στριγκλίζει έξω από το παράθυρό σου για
«παιχνίδι». Μπορεί ακόµη και ν’ αρρωστήσει απλώς και µόνο για να σε βάλει σε
δουλειά. Το κάνουν να νιώθει ένα µηδενικό δείχνοντάς του πως δεν είναι αρκετά
δυνατό για να προσφέρει.
∆εν µπορείς να κάνεις τίποτε άλλο παρά να δεχτείς τα χαµόγελα, τους χορούς και
τα ξύλα του µικρού παιδιού. Μόλις, όµως, το παιδί είναι σε θέση να καταλάβει, θα
πρέπει να του εξηγήσεις τα πάντα γύρω από τη λειτουργία της οικογένειας.
Από πού βγαίνει το χαρτζιλίκι του; Πώς και υπάρχει φαγητό; Ρούχα; Ένα καθαρό
σπίτι; Ένα αυτοκίνητο;
Ο µπαµπάς δουλεύει. Ξοδεύει χρόνο και φαιά ουσία και κοπιάζει, και γι’ αυτό του
δίνουν χρήµατα. Τα χρήµατα µπορούµε να τα δώσουµε σ’ ένα µαγαζί και
ν’ αγοράσουµε φαγητό. Το αυτοκίνητο το φροντίζουµε, γιατί δεν έχουµε πολλά
λεφτά. Όταν το σπίτι είναι ήρεµο και περιποιούµαστε τον µπαµπά, ο µπαµπάς
δουλεύει καλύτερα κι αυτό µας επιτρέπει να έχουµε φαγητό, ρούχα και αυτοκίνητα.
∆ώσε του την πλήρη εικόνα. Αν µέχρι τώρα επαναστατούσε, είναι πιθανό να
συνεχίσει να επαναστατεί, αλλά στο τέλος θ’ αλλάξει συµπεριφορά.
Πρώτα απ’ όλα, ένα παιδί χρειάζεται ασφάλεια. Μέρος αυτής της ασφάλειας είναι
η κατανόηση. Ένα άλλο µέρος είναι ένας αµετάβλητος κώδικας συµπεριφοράς. Αυτό
που είναι παράνοµο σήµερα δεν µπορεί να αγνοηθεί αύριο.
9
ΣΑΗΕΝΤΟΛΟΓΙΑ: ΘΕΩΡΙΑ ΚΑΙ ΠΡΑΞΗ
Είσαι καλά και απολαµβάνεις τη ζωή επειδή δεν είσαι κτήµα κανενός. Αν ήσουν
κτήµα κάποιου ή αν κάποιος σου καθόριζε τη ζωή, δε θα µπορούσες να την απολαύσεις.
Θα επαναστατούσες. Κι αν η επανάστασή σου καταπνιγόταν, θα γινόσουν υπονοµευτής.
Σ’ αυτό µεταµορφώνεις το παιδί σου, όταν το έχεις κτήµα σου, το κατευθύνεις και το
ελέγχεις.
Το παιδί σας, αγαπητοί γονείς, είναι ενδεχόµενα πιο υγιές πνευµατικά από σας και
βλέπει τον κόσµο πολύ πιο φωτεινό. Έχει πιο έντονη αίσθηση των αξιών και της
πραγµατικότητας. Μην την αµβλύνετε. Και το παιδί σας θα είναι ένα περίφηµο,
υψηλό και επιτυχηµένο ανθρώπινο πλάσµα. Αντιθέτως, αν του συµπεριφέρεστε σαν
να είναι κτήµα σας, αν το ελέγχετε, το κουµαντάρετε και το απορρίπτετε, τότε θα
έχετε τη µεταχείριση που σας αξίζει: ανατρεπτική επανάσταση.
10
ΠΑΙ∆ΙΑ
ΠΩΣ ΝΑ ΧΕΙΡΙΖΕΣΑΙ ΤΗ
ΘΕΛΗΣΗ ΕΝΑΣ ΠΑΙ∆ΙΟΥ
Πώς λοιπόν βάζεις ένα παιδί να κάνει κάτι χωρίς να το εξαναγκάσεις;
Αν πάρεις ένα άτοµο και το υποχρεώσεις να παίξει ένα µουσικό όργανο (όπως
κάνουν οι γονείς και το σχολείο), η ικανότητά του να παίζει αυτό το όργανο δε θα
βελτιωθεί. Θα πρέπει πρώτα να συζητήσεις µαζί του σχετικά µε το ποιες είναι οι
φιλοδοξίες του. Στο τέλος, θα συµφωνήσει τουλάχιστον µε το γεγονός ότι είναι καλό
να παίζεις κάποιο µουσικό όργανο.
Πάρε, για παράδειγµα, ένα «κακό παιδί». ∆εν µπορούν να το στείλουν στο
σχολείο κι γι’ αυτό πρέπει να το στείλουν σε κάποια στρατιωτική σχολή. Εκεί θα του
ασκηθεί πίεση προκειµένου ν’ αλλάξει. Πότε πότε ένα κακό παιδί σαν και το
προηγούµενο στέλνεται σ’ ένα σχολείο όπου πολύ απλά πιστεύουν ότι ο καλύτερος
τρόπος για να αντιµετωπίσει κανείς τέτοιες περιπτώσεις είναι να βρει κάτι για το
οποίο το παιδί δείχνει ενδιαφέρον και να του επιτρέψει να το κάνει. Υπήρχε κάποτε
ένα τέτοιο σχολείο στην Καλιφόρνια, και έβγαζε διάνοιες τη µία µετά την άλλη. Όλοι,
σχεδόν, οι επιστήµονες του Β΄ Παγκοσµίου Πολέµου πέρασαν απ’ αυτό το συγκεκριµένο
σχολείο. Θεωρήθηκε ότι αυτό θα πρέπει να οφειλόταν στο καλό παράδειγµα που έδινε
ο καθηγητής µε το να είναι σωµατικά υγιής, επειδή δεν κάπνιζε πούρα, ή κάτι τέτοιο.
Αυτό που συνέβη στην πραγµατικότητα ήταν το εξής: Πήραν ένα αγόρι µε το
οποίο δεν είχε καταφέρει κανείς τίποτα και το ρώτησαν: «∆εν υπάρχει τίποτα που θα
σου άρεσε να κάνεις;». Το αγόρι απάντησε πως όχι και τότε εκείνοι του είπαν: «Καλά.
Σκότωσε την ώρα σου στο εργαστήριο ή στον κήπο ή κάπου αλλού και ίσως κάποια
µέρα αποφασίσεις». Το αγόρι το ξανασκέφτηκε και αποφάσισε ότι ήθελε να γίνει
χηµικός. Ποτέ κανείς δεν το έστειλε στην τάξη και δεν του είπε ν’ ανοίξει κάποιο
βιβλίο και ποτέ κανείς δεν παραπονέθηκε ιδιαίτερα όταν προκάλεσε κάποια έκρηξη
στο εργαστήριο. Κι έτσι, προτού καλά καλά το καταλάβει κανείς, το αγόρι έγινε ένας
εξαίρετος χηµικός. Κανείς δεν εµπόδισε την επιθυµία του να γίνει χηµικός. Η
επιθυµία αυτή υπήρχε τότε και από κει κι έπειτα ο ίδιος δεν εµπόδισε τη θέλησή του
να γίνει χηµικός. Από εκπαιδευτικής άποψης, αυτό είναι ένα πολύ ενδιαφέρον σηµείο.
11
ΣΑΗΕΝΤΟΛΟΓΙΑ: ΘΕΩΡΙΑ ΚΑΙ ΠΡΑΞΗ
12
ΠΑΙ∆ΙΑ
Επιλέγεις ένα από τα δύο: Είτε χρησιµοποιείς άριστο έλεγχο µε πολλή επικοινωνία
είτε το αφήνεις απλώς να µεγαλώσει. ∆εν υπάρχει άλλη επιλογή. Στα παιδιά δεν
αρέσει να τα κακοµεταχειρίζονται, να τα τραβολογάνε από δω κι από κει και να µη
ζητούν τη γνώµη τους. Μπορείς να µιλήσεις σ’ ένα παιδί και, αν ο βαθµός στοργής,
συµφωνίας και επικοινωνίας που έχεις µαζί του είναι υψηλός, µπορείς να το πείσεις
να κάνει ένα σωρό πράγµατα: Θ’ αγγίξει το πάτωµα, το κεφάλι του, θα σε δείξει µε
το δάχτυλό του και θα βρει το τραπέζι. Θα χαζολογήσει για λίγο κι έπειτα µπορείς να
του πεις απλά να κάνει κάτι ή να του πεις: «Ας πάµε να φάµε» και θα το κάνει. Έχει
διαπιστώσει ότι οι εντολές σου δεν παραµερίζουν κατ’ ανάγκη εξ ολοκλήρου τη
βούλησή του. Εποµένως, δεν είναι επικίνδυνες. Έχεις αντιµετωπίσει το παιδί και
µπορεί κι εκείνο να σε αντιµετωπίσει. Κατά συνέπεια, εσύ κι εκείνο µπορείτε να
κάνετε κάτι µαζί.
Ένα παιδί λέει µερικές φορές: «∆ε θέλω να κοιµηθώ, θέλω να κάτσω µαζί σου»
κι επιµένει να το κάνει, ασκώντας τη δυνατότητα επιλογής του. Το να αφήνουµε
απλώς τα παιδιά να κάνουν ό,τι κάνουν χωρίς να παρεµβαίνουµε και χωρίς
ν’ ασκούµε κάποιον έλεγχο πάνω τους λέγεται ψυχολογία. ∆εν πρόκειται ποτέ να
επικοινωνήσουν µε κανένα. ∆ε θα µεγαλώσουν ούτε θ’ αποκτήσουν εµπειρία στη
ζωή, γιατί δε θα έχουν αλλάξει ποτέ τη χέβινγκνές τους. ∆ε θα έχει χρειαστεί ποτέ
ν’ αλλάξουν γνώµη, να δουλέψουν, ν’ ασκηθούν ή να κάνουν οτιδήποτε. Τα παιδιά
ανταποκρίνονται µε µεγάλη προθυµία στον καλό έλεγχο και στην επικοινωνία,
σίγουρα όµως χρειάζεται καλή επικοινωνία για να ξεπεράσεις αυτό το εµπόδιο – όχι
πειθώ αλλά καλή επικοινωνία.
Οι άνθρωποι θεωρούν ότι η πειθώ έχει αποτελέσµατα µε τα παιδιά. ∆εν είναι έτσι.
Η επικοινωνία είναι που κάνει τη δουλειά. Λες: «Λοιπόν, ώρα να πας στο κρεβάτι σου
τώρα» και το παιδί απαντά: «Όχι». Μην επιµείνεις στο θέµα. Παράτα το και απλά
µίλησε για κάτι άλλο: «Τι έκανες σήµερα;», «Πού;», «Πώς;», «Σοβαρά; Αλήθεια;»,
«Λοιπόν, τι λες να πας για ύπνο;». Η απάντηση θα είναι: «Εντάξει».
Παρ’ όλα αυτά, όµως, όπως και στην περίπτωση της εκµάθησης κάποιου µουσικού
οργάνου ή µιας ξένης γλώσσας, της ενασχόλησης µε την τέχνη ή την κατάρτιση σε
κάποια ειδικότητα, λάβε υπόψη σου τη βούληση του παιδιού.
13
ΣΑΗΕΝΤΟΛΟΓΙΑ: ΘΕΩΡΙΑ ΚΑΙ ΠΡΑΞΗ
ΑΣ ΕΠΙΤΡΕΨΟΥΜΕ ΣΤΑ
ΠΑΙ∆ΙΑ ΝΑ ∆ΟΥΛΕΥΟΥΝ
Η βασική αιτία του όλου προβλήµατος της παιδικής εγκληµατικότητας είναι το
φαινοµενικά ανθρωπιστικό πρόγραµµα του παρελθόντος που απαγόρευε να εργάζονται
τα παιδιά µε οποιονδήποτε τρόπο.
Είναι, αναµφίβολα, γεγονός ότι κάποτε γινόταν κατάχρηση της παιδικής εργασίας,
ότι έβαζαν τα παιδιά να εργάζονται υπερβολικά σκληρά, ότι επιβραδυνόταν η
ανάπτυξή τους κι ότι εν γένει τα εκµεταλλεύονταν. Είναι εξαιρετικά αµφίβολο κατά
πόσο ο διαβόητος κύριος Μαρξ είδε ποτέ νεαρά αγόρια στην Αµερική να τα σύρουν
απ’ τις µηχανές νεκρά από τη δουλειά και να τα πετούν σε σκουπιδότοπους.
Όπου γινόταν κατάχρηση της παιδικής εργασίας, υπήρχε κατακραυγή της κοινής
γνώµης και ψηφίζονταν νόµοι που απαγόρευαν στα παιδιά να εργάζονται. Οι νόµοι
αυτοί, ωστόσο, ακόµη κι αν εκείνοι που τους θέσπιζαν είχαν τις καλύτερες προθέσεις
του κόσµου, ευθύνονται άµεσα για την παιδική εγκληµατικότητα.
14
ΠΑΙ∆ΙΑ
σε αγροκτήµατα, είχαν τα δικά τους καθήκοντα και µια καθορισµένη θέση στον
κόσµο.
Τώρα, το παιδί αυτό έχει ήδη διαπαιδαγωγηθεί µε την ιδέα ότι δεν πρέπει να
δουλεύει, κι έτσι η δουλειά είναι µια σφαίρα στην οποία «ξέρει ότι δεν ανήκει».
Νιώθει, λοιπόν, πάντα δυσάρεστα κατά την επιτέλεση διαφόρων εργασιών.
Αργότερα, στα εφηβικά του χρόνια, τον εµποδίζουν ενεργά να αποκτήσει µια
δουλειά που θα του επιτρέπει ν’ αγοράζει ρούχα και να κερνάει τους φίλους του,
πράγµατα που αισθάνεται ότι πρέπει να κάνει, κι έτσι αρχίζει να αισθάνεται ότι δεν
αποτελεί κοµµάτι της κοινωνίας. Αφού δεν είναι κοµµάτι της κοινωνίας, είναι
εποµένως εναντίον της. ∆εν αποζητά, λοιπόν, τίποτε άλλο παρά να επιδίδεται σε
καταστροφικές δραστηριότητες.
15
ΣΑΗΕΝΤΟΛΟΓΙΑ: ΘΕΩΡΙΑ ΚΑΙ ΠΡΑΞΗ
16
ΠΑΙ∆ΙΑ
17
ΣΑΗΕΝΤΟΛΟΓΙΑ: ΘΕΩΡΙΑ ΚΑΙ ΠΡΑΞΗ
Μπορείς να
βοηθήσεις
αισθητά ένα
παιδί που έχει
χτυπήσει
χρησιµοποιώντας
επικοινωνία.
Το να το βάλεις
να εξηγήσει τι
συνέβη µπορεί να
έχει θεραπευτικά
αποτέλεσµατα.
Η διήγηση του
περιστατικού
σε κάποιον που
ενδιαφέρεται
θα διαλύσει
την όποια
αναστάτωση και
θα επιτρέψει στο
παιδί να νιώσει
καλύτερα.
18
ΠΑΙ∆ΙΑ
κατ’ αυτό τον τρόπο, όποτε χτυπάει θα τρέχει στο άτοµο που µπορεί να του
προσφέρει αυτή την ανώδυνη βοήθεια και καθησύχαση και θα ζητάει «να µιλήσει
γι’ αυτό».
Θύµηση
Το να ζητούµε από το παιδί να θυµηθεί είναι µια µέθοδος που µπορούµε να
χρησιµοποιήσουµε σε εκατοντάδες καταστάσεις που προκύπτουν από µέρα σε µέρα:
κάθε φορά που το παιδί γκρινιάζει, που είναι στενοχωρηµένο και κλαίει για κάτι, όταν
αισθάνεται ελαφρά άρρωστο, όταν έχει προφανώς διεγερθεί από κάτι, όταν έχει
ακούσει τυχαία κάποια δραµατοποίηση (επανάληψη στο παρόν κάποιου πράγµατος
που συνέβη στο παρελθόν). Ακόµη, όταν κάποιος το τιµώρησε αυστηρά ή εκδήλωσε
κάποια δραµατοποίηση απέναντί του ή αν αισθάνεται ότι το έχουν απορρίψει. Στην
πραγµατικότητα, µπορούµε να χρησιµοποιήσουµε την παραπάνω µέθοδο κάθε φορά
19
ΣΑΗΕΝΤΟΛΟΓΙΑ: ΘΕΩΡΙΑ ΚΑΙ ΠΡΑΞΗ
που ένα παιδί είναι στενοχωρηµένο ή ανήσυχο για οποιονδήποτε λόγο ή αν γνωρίζουµε
ότι είχε µια πολύ διεγερτική εµπειρία.
Η αρχή που ισχύει εδώ είναι να φτάσουµε στις συγκεκριµένες φράσεις και
καταστάσεις που προκαλούν τη διέγερση. Η τεχνική αυτή µπορεί, φυσικά, να
χρησιµοποιηθεί µόνο αφότου το παιδί έχει µάθει να µιλάει αρκετά καλά, ώστε να
µπορεί να περιγράφει µε ειρµό αυτά που σκέφτεται κι αισθάνεται.
∆εν είναι ανάγκη να κάνεις την ενέργεια αυτή περίπλοκη. Τα παιδιά καταλαβαίνουν
αν τους πεις: «Πες το ξανά». Λατρεύουν ν’ ακούν τις ίδιες ιστορίες ξανά και ξανά και
λατρεύουν να λένε τις ιστορίες τους σε ακροατές που ενδιαφέρονται. Μη δείχνεις,
όµως, υπερβολική συµπόνια. ∆είξε του στοργή και ενδιαφέρον. Μην αναστενάζεις
ούτε να του µουρµουρίζεις γλυκά: «Κακόµοιρο µωράκι µου, φτωχό µου πλασµατάκι!»
ή παρόµοιες φράσεις. Κάτι τέτοιο είναι δυνατό να κάνει το παιδί να θεωρήσει το
χτύπηµα ή την αδιαθεσία ως κάτι το πολύτιµο, επειδή χάρη σ’ αυτό του έδειξαν
ιδιαίτερη προσοχή και συµπόνια.
Όσο πιο πολύ µπορέσεις να µπεις στην πραγµατικότητα ενός παιδιού, τόσο
καλύτερα θα µπορέσεις να το βοηθήσεις. Μιµήσου τους τόνους της φωνής του, τα
«Ζήτω!» του, τα «Αλήθεια;» και τα «Και µετά;» του. Υιοθέτησε τις παραστατικές
µιµήσεις του, τα ορθάνοιχτα µάτια του, το γεµάτο λαχτάρα ενδιαφέρον του, την όποια
ψυχική του διάθεση ή τον τόνο στον οποίο βρίσκεται, χωρίς όµως, φυσικά, να φτάσεις
σε σηµείο παπαγαλισµού. Αν δεν µπορείς να το κάνεις καλά, τότε περιορίσου στο να
είσαι απλός, φυσικός και να δείχνεις ενδιαφέρον.
Συχνά, ένα παιδί, όταν βρίσκεται σε διέγερση, χρησιµοποιεί µια ή δυο φράσεις
ξανά και ξανά. Σ’ αυτή την περίπτωση µπορείς να ξεκινήσεις ρωτώντας το: «Ποιος
το λέει αυτό;» ή «Ποιος σου το λέει αυτό;» ή «Πότε το άκουσες αυτό;».
20
ΠΑΙ∆ΙΑ
Θα πρέπει να
κατευθύνουµε το
παιδί, ώστε να
διηγηθεί αυτό που
συνέβη σαν να
συνέβαινε στο
παρόν. Αυτό θα το
απαλλάξει από όποιο
τραύµα συνδέεται µε
το συγκεκριµένο
συµβάν.
21
ΣΑΗΕΝΤΟΛΟΓΙΑ: ΘΕΩΡΙΑ ΚΑΙ ΠΡΑΞΗ
Μια γυναίκα που χρησιµοποίησε αυτή την τεχνική µε την κόρη της έµεινε
κατάπληκτη όταν το παιδί είπε: «Εσύ το είπες, µαµά, πολύ καιρό πριν». «Πού ήσουνα
όταν το είπα;». «Α, δεν ήµουν παρά ένα τόσο δα πραγµατάκι – στην κοιλίτσα σου».
Αυτό, πιθανώς, είναι κάτι που δε θα συµβεί συχνά. Αλλά, καθώς το παιδί µπαίνει στο
νόηµα, αργά ή γρήγορα µπορεί να συµβεί. Όποιο κι αν είναι το περιστατικό, απλώς
ξετύλιξέ το, συνεχίζοντας να κάνεις ερωτήσεις: «Εσύ τι έκανες; Πού ήσουν; Εγώ πού
ήµουν; Τι έλεγε ο µπαµπάς; Πώς ήταν; Πώς ένιωθες;» και ούτω καθεξής. Βάλε το
παιδί να επαναφέρει το περιστατικό στη µνήµη του µερικές φορές, µέχρι να γελάσει.
Αυτό θα το απαλλάξει από τη διέγερση.
22
ΠΑΙ∆ΙΑ
Αν το παιδί
ακούσει τυχαία
έναν καβγά
ανάµεσα στους
γονείς του, µπορεί
ν’ αναστατωθεί
υπερβολικά.
Ένας γονιός
µπορεί να βοηθήσει
να διαλυθεί η
ανησυχία του
παιδιού,
βάζοντάς το να
χρησιµοποιήσει
κούκλες για να
αναπαραστήσει
αυτό που συνέβη.
Το παιδί
αναπαριστάνει
µε τις κούκλες του
την εµπειρία που
βίωσε…
…και η όποια
αναστάτωση έχει
παραµείνει στο
παιδί µπορεί να
ξεθωριάσει
γρήγορα.
23
ΣΑΗΕΝΤΟΛΟΓΙΑ: ΘΕΩΡΙΑ ΚΑΙ ΠΡΑΞΗ
Σχεδίαση εικόνων
Αντί να χρησιµοποιήσεις κούκλες ή ζωάκια, µπορείς να βάλεις το παιδί να
σχεδιάσει εικόνες. «Ζωγράφισέ µου µια γυναίκα κι έναν άντρα. Τι κάνουν;
Ζωγράφισέ µου µια γυναίκα που κλαίει» και ούτω καθεξής. Έµφαση θα πρέπει να
δίνεται πάντα στον ενήλικο που δραµατοποιούσε κι όχι στο παιδί που ήταν κακό, αν
συνέβη κάτι τέτοιο. Το να ζητήσεις απ’ το παιδί να φτιάξει κάποια ζωγραφιά, το να
παίξεις µαζί του αναπαριστάνοντας την οικογένεια, το να του κάνεις ερωτήσεις του
είδους «Και µετά τι λες;», «Και µετά τι λέω;» ή το να το βάλεις απλώς να επινοήσει
µια ιστορία γύρω από το περιστατικό βοηθάει.
Θυµός
Σε παιδιά που δεν έχουν παρεµποδιστεί να εκδηλώνουν το θυµό τους ενάντια
στους γονείς τους, τέτοιους είδους προσχήµατα (τεχνάσµατα) δεν είναι συνήθως
απαραίτητα. Θα µιλήσουν ελεύθερα και θα δραµατοποιήσουν σκηνές στις οποίες
παρευρέθηκαν τυχαία ή φορές που κάποιος τα µάλωσε, αν δείξεις ενδιαφέρον και τα
ενθαρρύνεις να ξετυλίξουν το επεισόδιο. Αν παρακολουθήσεις παιδιά που παίζουν,
πολύ συχνά θα τα δεις να κάνουν ακριβώς αυτό, δηλαδή να µιµούνται τη συµπεριφορά
των γονιών τους, καθώς και άλλων ενηλίκων, όταν δραµατοποιούν κάτι.
Μερικές φορές, απλώς το να ρωτήσεις ένα παιδί: «Τι συνέβη και σ’ έκανε να
νιώσεις άσχηµα;» ή «Τι είπα και σ’ έκανα να νιώσεις έτσι;» θα φέρει στο φως και θα
µειώσει την ένταση των διεγερτικών στοιχείων της παρούσας κατάστασης.
Όλοι γνωρίζουν τις απειλές βίας που µπορεί να περάσουν από το µυαλό των
παιδιών όταν είναι απογοητευµένα και θυµωµένα: «Θα τον κάνω κοµµατάκια και θα
τον πετάξω στο ποτάµι. Θα τους αναγκάσω όλους να µπουν στην αποθήκη, θα
κλειδώσω, θα πετάξω το κλειδί και τότε θα το µετανιώσουν» και ούτω καθεξής. Αν
τα ενθαρρύνεις µ’ ένα:«Ναι; Και µετά τι θα κάνεις;» ή «Ποπο, τι λες, βρε παιδί µου!»,
θα συνεχίσουν για λίγο κι έπειτα εντελώς ξαφνικά, όπως πολύ συχνά συµβαίνει, θα
ηρεµήσουν και θα συνεχίσουν αυτό που έκαναν.
Αν ένα παιδί είναι θυµωµένο, άφησέ το να είναι θυµωµένο, ακόµη κι αν είσαι εσύ
το θύµα. Άφησέ το να εκδηλώσει το θυµό του, ο οποίος εξαφανίζεται, συνήθως,
γρήγορα. Αν, αντιθέτως, προσπαθήσεις να εµποδίσεις το θυµό του, αυτός θα µεγαλώσει
και θα διαρκέσει περισσότερο. Το ν’ αφήνεις ένα παιδί ν’ αντιδρά σε µια κατάσταση
που του προκαλεί απογοήτευση, χωρίς να το εµποδίζεις περισσότερο, αποδεσµεύει,
απ’ ό,τι φαίνεται, την ενέργεια που σχετίζεται µε την απογοήτευση και είναι, σχεδόν,
ο πιο γρήγορος τρόπος για να σταµατήσει το παιδί να έχει αυτή τη διάθεση.
24
ΠΑΙ∆ΙΑ
Φόβος
Αν ένα παιδί είναι φοβισµένο, άφησέ το να σου µιλήσει, ενθαρρύνοντάς το όσο
πιο πολύ µπορείς. Αυτό είναι ιδιαίτερα αποτελεσµατικό µε τους εφιάλτες. Ξύπνα το
παιδί, κράτησέ το ήσυχα στην αγκαλιά σου, έως ότου ηρεµήσει κάπως απ’ το κλάµα,
και ρώτησέ το για τον εφιάλτη, βάζοντάς το να επαναλάβει κάµποσες φορές τι είδε
στον ύπνο του, µέχρι να µη φοβάται πια. Έπειτα, ζήτησέ του να θυµηθεί ένα
ευχάριστο περιστατικό και βάλε το να σου το διηγηθεί, προτού φύγεις και το αφήσεις
µόνο του. Αν δε θέλει να κοιµηθεί µόνο του µετά απ’ αυτό, µην το υποχρεώσεις να
αντιµετωπίσει το φόβο του. Μείνε µαζί του και ενθάρρυνέ το να σου µιλήσει µέχρι να
µη φοβάται πια, ακόµη κι αν αυτό πάρει κάποιο χρόνο. Όταν ρωτάς το παιδί σχετικά
µε φόβους που έχει, µπορείς να χρησιµοποιείς τη φράση «ίδιο µε». Αν το παιδί
φοβάται το σκοτάδι, ρώτησέ το: «Τι είναι ίδιο µε το σκοτάδι;». Αν φοβάται τα ζώα,
µια παρόµοια ερώτηση θα το κάνει να αναλύσει το φόβο του. Ίσως να µη δεις
αποτέλεσµατα µε την πρώτη ερώτηση, αλλά, αν συνεχίσεις υποµονετικά, θα πάρεις
σύντοµα µια απάντηση που θ’ αφορά κάποιο περιστατικό στο οποίο έχει το παιδί την
προσοχή του και θα µπορείς να το βοηθήσεις να το ξεπεράσει µιλώντας µαζί του
γι’ αυτό που συνέβη.
Θλίψη
Αν το παιδί είναι θλιµµένο, ένας καλός τρόπος για ν’ αρχίσεις είναι να το
ρωτήσεις: «Γιατί κλαις;». Αφού σου πει µερικές φορές γιατί κλαίει –κάθε φορά µε τη
βοήθεια των ερωτήσεων που του κάνεις γύρω από το περιστατικό– κι όταν πλέον
κλαίει λιγότερο, µπορείς να ρωτήσεις: «Για ποιο άλλο πράγµα κλαις;».
25
ΣΑΗΕΝΤΟΛΟΓΙΑ: ΘΕΩΡΙΑ ΚΑΙ ΠΡΑΞΗ
Οξυθυµία
Αν το παιδί απλώς γκρινιάζει και είναι «ατίθασο», µπορείς συχνά να το κάνεις
να αλλάξει διάθεση αποσπώντας την προσοχή του είτε µε το να του διηγηθείς µια
καινούρια και συναρπαστική ιστορία είτε µε το να του δώσεις ένα βιβλίο µε εικόνες
ή κάποιο παιχνίδι ή, στην περίπτωση που το παιδί είναι πολύ µικρό, κάτι που να
γυαλίζει. Αυτή είναι µια παλιά και αποτελεσµατική µέθοδος. Αν το παιδί γκρινιάζει,
είναι πιθανόν να βαριέται, πράγµα που σηµαίνει ότι κάτι το εµπόδισε να ασχοληθεί
ελεύθερα µ’ αυτό που το ενδιέφερε. Ψάχνει για κάτι καινούριο, αλλά δεν µπορεί να
το βρει. Αν καταφέρεις να του δώσεις κάτι που θα κινήσει το ενδιαφέρον του, θα γίνει
γρήγορα πιο εύθυµο. Μην κάνεις, ωστόσο, έξαλλες προσπάθειες για να τραβήξεις την
προσοχή του, ταλαιπωρώντας το µε απότοµες κινήσεις και εκφράσεις του είδους:
«Κοίτα, µωρό µου, κοίτα τι ωραίο ρολόι!» και αρπάζοντας κάποιο άλλο αντικείµενο
αν το πρώτο δεν έφερε άµεσα αποτέλεσµατα. Συχνά, κάτι τέτοιο θα του δηµιουργήσει
σύγχυση και µόνο. Κάνε απαλές και ήσυχες κινήσεις, κράτα τη φωνή σου γλυκιά και
ήρεµη και κατεύθυνε την προσοχή του σ’ ένα καινούριο πράγµα. Αυτό θα είναι
αρκετό.
Αν τίποτα απ’ αυτά δεν έχει αποτέλεσµα, µπορείς κάποιες φορές να το απαλλάξεις
από τη δραµατοποίηση φέρνοντάς το στον παρόντα χρόνο µε έντονη σωµατική
διέγερση, όπως µε το να παλέψεις µαζί του για παιχνίδι ή µε κάποια άλλη έντονη
άσκηση.
Αν µπορείς να έχεις την προσοχή του παιδιού για αρκετή ώρα, µπορείς να του
ζητήσεις να σου µιλήσει για κάτι καλό που συνέβη. Ίσως να το κάνει απρόθυµα στην
αρχή, αλλά συχνά, αν το ενθαρρύνεις, πηγαίνει κατευθείαν στην ευχάριστη ανάµνηση
και πολύ σύντοµα είναι και πάλι εύθυµο.
Το νέο αυτό παιχνίδι των αναµνήσεων είναι ένας εποικοδοµητικός και ευχάριστος
τρόπος για να κρατήσεις ένα παιδί απασχοληµένο κατά τη διάρκεια µακρινών
ταξιδιών, σε περιόδους αναµονής, περιόδους ανάρρωσης και ούτω καθεξής.
Τα παιδιά έχουν εκ φύσεως µεγάλη ικανότητα στο να επαναφέρουν πράγµατα στη
µνήµη τους. Λατρεύουν να µιλούν για περασµένες ευχάριστες στιγµές. Ένα µεγάλο
µέρος των συζητήσεων που κάνει ένα παιδί είναι γεµάτο από τα υπέροχα πράγµατα
που έχει κάνει ή που ελπίζει να κάνει και συχνά µιλάει αυθόρµητα για φορές που ήταν
φοβισµένο ή στενοχωρηµένο.
Μάθε σ’ ένα παιδί να διηγείται όλες τις ευχάριστες στιγµές του, ρωτώντας το τι
συνέβη, όταν πήγε στο ζωολογικό κήπο ή όταν πήγε για κολύµπι. Όταν αρχίσει να
σου λέει, κάνε το, µε έµµεσο τρόπο, να µιλάει στον ενεστώτα, αν δεν το κάνει από
µόνο του, όπως έχουµε πει παραπάνω. Ζήτα του να νιώσει το νερό, να νιώσει τις
κινήσεις που κάνει, να δει τι συµβαίνει, ν’ ακούσει τι λένε οι άνθρωποι και τους ήχους
26
ΠΑΙ∆ΙΑ
γύρω του. Αυτό θα το βοηθήσει να επαναφέρει σταδιακά στο νου του τα διάφορα
πράγµατα που αντιλήφθηκε. Μην επιµείνεις, ωστόσο, να σου κάνει µια πλήρη
περιγραφή των αισθήσεων που είχε, εφόσον επαναφέρει στο νου του το περιστατικό
γρήγορα και µε βεβαιότητα και µιλάει γι’ αυτό µ’ ευχέρεια. ∆ε χρειάζεται πολλή
προσπάθεια για να βάλεις ένα παιδί να το κάνει αυτό.
Μπορείς να ξεκινήσεις το παιχνίδι λέγοντας: «Ας παίξουµε το παιχνίδι των
αναµνήσεων» ή «Πες µου για τότε που πήγες…» ή «Ας κάνουµε ότι πάµε ξανά στο
ζωολογικό κήπο» ή οποιαδήποτε άλλη τέτοια απλή φράση. Μπες στην ιστορία όσο
περισσότερο µπορείς, υιοθετώντας τον τόνο και το φέρσιµο του παιδιού, αν µπορείς
να το κάνεις µε ευκολία, δείχνοντας συνεχώς ενδιαφέρον και περιµένοντας µε
λαχτάρα την επόµενη λεπτοµέρεια.
Κάθε φορά που ένα παιδί έρχεται να σου πει για ένα ατύχηµα που είχε ή κάτι που
το φόβισε ή το έκανε να στενοχωρηθεί, άκουσέ το και βάλε το να το επαναλάβει
κάµποσες φορές. Όσο τα παιδιά µαθαίνουν πώς να «παίζουν το παιχνίδι των αναµνήσεων»
και µαθαίνουν τι τους προσφέρει, θ’ αρχίσουν να το ζητούν όταν το θέλουν ή το έχουν
ανάγκη.
Για ακόµη µια φορά, αναφέρουµε ποια είναι τα κύρια σηµεία, όταν έχουµε να
κάνουµε µε τις αναστατώσεις ή τα χτυπήµατα ενός παιδιού:
1. Για ελαφρά χτυπήµατα, δίνεις ένα βοήθηµα, αν χρειάζεται, ή αφήνεις το παιδί
να ξεθυµάνει κλαίγοντας, αν αυτό φαίνεται να αρκεί.
2. Βάζεις το παιδί να θυµηθεί την τελευταία φορά που συνέβη ένα παρόµοιο
περιστατικό ή το βάζεις να σου διηγηθεί µε λεπτοµέρειες τι συνέβη και το στενοχώρησε.
3. Μαθαίνεις στο παιδί να θυµάται, βάζοντάς το να σου διηγείται περασµένες
ευχάριστες στιγµές.
4. Χρησιµοποιείς την επαναφορά στη µνήµη ευχάριστων στιγµών ή άλλες τεχνικές
για να βγάλεις το παιδί από στιγµές αναστάτωσης και να το φέρεις στον παρόντα
χρόνο.
Με τέτοια φροντίδα το παιδί θα είναι πιο υγιές και πιο ευτυχισµένο.
27 521
ΣΑΗΕΝΤΟΛΟΓΙΑ: ΘΕΩΡΙΑ ΚΑΙ ΠΡΑΞΗ
28
ΠΑΙ∆ΙΑ
στην παρασκευή. Προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι είναι µια παλιά ρωµαϊκή συνταγή,
η οποία χρονολογείται γύρω στα 2.200 χρόνια πριν.
Είναι λίγο µπελάς, φυσικά. Χρειάζεται να θυσιάσεις µια µικρή κατσαρόλα για να
βράσεις το κριθάρι (καταστρέφει στην κυριολεξία την κατσαρόλα, οπότε πολύ απλά
έχεις µια κατσαρόλα ειδικά για το κριθάρι και χρησιµοποιείς µόνο αυτή). Χρειάζεται
να βράσεις το κριθάρι για πολλή ώρα, προκειµένου να πάρεις το κριθαρόζουµο, και
έτσι είναι πιθανό να το ξεχάσεις και να καεί. Αλλά, ακόµη κι έτσι, αξίζει τον κόπο, αν
σκεφτούµε ότι το σπίτι θα είναι πιο ήρεµο και το µωρό όλο υγεία.
Ετοιµάζεις καθηµερινά αυτή τη συνταγή σε ποσότητα που να φτάνει για τις
επόµενες είκοσι τέσσερις ώρες, βάζεις το ρόφηµα σε αποστειρωµένα µπουκάλια και
το διατηρείς σε µέρος όπου θα παραµείνει κρύο. Ζεσταίνεις καθένα µπουκάλι περίπου
στους 37ο Κελσίου (για να διαπιστώσεις αν είναι πιο ζεστό ή πιο κρύο απ’ ό,τι θα ’πρεπε,
το δοκιµάζεις ρίχνοντας λίγο στο πάνω µέρος του χεριού σου) προτού το δώσεις στο µωρό.
Και, ακόµη κι αν προσπαθείς να κρατήσεις κάποιο πρόγραµµα όσον αφορά το
τάισµα του µωρού, θα είναι κουτό να µην το ταΐζεις όταν πεινάει.
Έτσι κι αλλιώς, όταν ένα µωρό έχει φάει ένα πλήρες γεύµα, κοιµάται συνήθως για
ώρες. Αν αυτό δε συµβαίνει, υπάρχει πάντα κάποιος λόγος, όπως µια καρφίτσα ή ένα
πετραδάκι στο κρεβάτι του, µια βρεγµένη πάνα ή κάτι άλλο. Όταν ένα µωρό κλαίει,
ενώ δε θα ’πρεπε, ψάξε µέχρι να βρεις το γιατί. Μην ακολουθείς τις θεωρίες ότι: (1)
το παιδί είναι απλώς πεισµατάρικο ή (2) έχει κάποια σοβαρή ασθένεια που απαιτεί
άµεση εγχείρηση. Κάπου ανάµεσα βρίσκεται ο πραγµατικός λόγος.
29
ΣΑΗΕΝΤΟΛΟΓΙΑ: ΘΕΩΡΙΑ ΚΑΙ ΠΡΑΞΗ
Σ ιρόπι
ΓAΛΑ καλα-
µ ποκιού
ΚΡΙΘΑΡΙ
6 ½ ώρες
30
ΠΑΙ∆ΙΑ
37o Κελσίου
ΡAΦΗΜΑ ΚΡΙΘΑΡΙΟY
Βάλε περίπου µισό ποτήρι µη
αποφλοιωµένο κριθάρι σ’ ένα κοµµάτι
µουσελίνα.
∆έσε το χαλαρά.
Βάλ’ το να σιγοβράσει για 6 ½ ώρες σε
2 περίπου λίτρα νερό.
Ανάµειξε τα υλικά της συνταγής στις
8. Ρίξε µερικές σταγόνες στο χέρι σου εξής αναλογίες:
για να βεβαιωθείς ότι δεν είναι πιο κρύο 450 γραµµάρια κριθαρόζουµο
ή πιο ζεστό απ’ όσο θα ’πρεπε. Έπειτα
δώσε το στο µωρό. 300 γραµµάρια οµογενοποιηµένο
γάλα
90 γραµµάρια σιρόπι καλαµποκιού
31
ΣΑΗΕΝΤΟΛΟΓΙΑ: ΘΕΩΡΙΑ ΚΑΙ ΠΡΑΞΗ
∆ΗΜΙΟΥΡΓΩΝΤΑΣ
ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ
ΤΟΥ ΑΥΡΙΟ
Η ενασχόληση µε τα παιδιά µπορεί να είναι µια συναρπαστική περιπέτεια. Εκείνος
που επιδεικνύει διορατικότητα και υποµονή, και παράλληλα είναι επιδέξιος στην
εφαρµογή της γνώσης και των τεχνικών που παρουσιάζονται σ’ αυτό το βιβλίο,
θ’ ανταµειφθεί βλέποντας τα παιδιά να προοδεύουν και να γίνονται συνεργάσιµα και
υγιή µέλη της κοινωνίας. Κάποιες φορές, το έργο µπορεί να φαίνεται ακατόρθωτο και
αποκαρδιωτικό, αλλά στο τέλος θα υπάρχει µια απαράµιλλη αίσθηση εκπλήρωσης, η
αίσθηση πως έχεις κάνει κάτι για την πρόοδο των µελλοντικών γενεών, το οποίο άξιζε
πραγµατικά τον κόπο. I
32
ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ ΑΣΚΗΣΕΙΣ
Οι ασκήσεις που ακολουθούν θα σε βοηθήσουν να κατανοήσεις αυτό το βιβλίο
και να γίνεις πιο ικανός στην ενασχόληση µε τα παιδιά.
2 Γράψε ένα παράδειγµα ενός τρόπου µε τον οποίο µπορεί ένα παιδί να σου
προσφέρει. Περίγραψε τις περιστάσεις κάτω από τις οποίες θα συνέβαινε αυτό,
και γράψε τι θα έκανες για να επιτρέψεις στο παιδί να προσφέρει σ’ αυτή την
περίσταση. Στη συνέχεια, επανάλαβε το ίδιο: σκέψου ένα άλλο παράδειγµα
ενός τρόπου µε τον οποίο ένα παιδί θα µπορούσε να σου προσφέρει και γράψε
τι θα έκανες σ’ αυτή την περίσταση.
3 Εφαρµόζοντας την ύλη αυτού του βιβλίο, λάβε υπόψη σου τη βούληση ενός
παιδιού και βάλ’ το να κάνει κάτι που χρειάζεσαι ή που θέλεις να κάνει.
33
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΦΑΡΜΟΓΗ
ΣΕ ΠΟΙΑZ ΗΛΙΚΙΑ ΕΜΑΘΕ ΤΟ ΠΑΙ∆Ι ΣΑΣ ΝΑ ∆ΙΑΒΑΖΕΙ; Μια γκουβερνάντα εφάρµοσε στη ζωή
ενός µικρού αγοριού τα δεδοµένα του Λ. Ρον
34
Χάµπαρντ σχετικά µε το πώς χειριζόµαστε στο άρθρο. Γύρισα σπίτι αποφασισµένη
µικρά παιδιά και επέφερε αξιοσηµείωτη αλλαγή. να το δοκιµάσω. Τ’ αποτελέσµατα άξιζαν
πραγµατικά τον κόπο. Μέσα σε δυο ηµέρες
«Το αγοράκι ήθελε πολύ να είναι στο
ο γιος µου µπήκε σε µια σειρά και κοιµόταν
σχολείο, αλλά κατά την επιστροφή στο σπίτι
ανάµεσα στα γεύµατα. Στο τέλος της πρώτης
κάθε µέρα µάλωνε µε τ’ αδέρφια του στο
αυτοκίνητο, φώναζε και έκανε σαµατά για το εβδοµάδας άρχισε να κοιµάται ολόκληρη τη
πού θα καθίσει και ούτω καθεξής. Αυτό νύχτα, χωρίς να ξυπνάει για να φάει. Ήµουν
συνεχιζόταν στο βραδινό τραπέζι, όπου τόσο ευγνώµων για την επιπλέον ξεκούραση!
πραγµατικά η παρουσία του ήταν δυσάρεστη Αργότερα ανακάλυψα ότι έβγαζε δόντια, και
και αναστάτωνε την υπόλοιπη οικογένεια. Οι τα έβγαλε όλα χωρίς κλάµατα. Τα συγκάµατα
γονείς του δεν ήξεραν τι να κάνουν για να από την πάνα και τα πονάκια στο στοµάχι
χειριστούν αυτή την κατάσταση, πέρα από το ήταν άγνωστα στο σπίτι µας, και δυνάµωσε
να το στέλνουν στο δωµάτιό του. Το µονα- τόσο πολύ, που άρχισε να περπατάει εφτά
δικό αποτέλεσµα που είχε αυτό ήταν οι µηνών. Μπορώ ειλικρινά να πω πως το
φωνές που ερχόντουσαν από το δωµάτιο ρόφηµα κριθαριού δεν επέδρασε ηρεµιστικά
µέχρι που το παιδί κουραζόταν. Εφάρµοσα µόνο στο γιο µας, αλλά και σ’ ολόκληρη την
το δεδοµένο ότι σε τέτοιες περιστάσεις υπάρχει οικογένεια, καθόσον άρχισα να ταΐζω και
κάτι συγκεκριµένο που δεν πάει καλά και τ’ άλλα δυο παιδιά µας µε τον ίδιο τρόπο».
πρέπει να ψάξει κανείς για να βρει τι είναι.
Βρήκα ότι από τότε που πήγε σχολείο δεν
κοιµόταν πια το µεσηµέρι και ήταν εξουθε-
Αφού µελέτησε αυτά που έγραψε ο Λ. Ρον
Χάµπαρντ για το µεγάλωµα των παιδιών,
νωµένο στο τέλος της ηµέρας. Έτσι, µετέθεσα ένας πατέρας στο Λος Άντζελες αποφάσισε
την ώρα του ύπνου του νωρίτερα, και µέσα να χρησιµοποιήσει αυτά τα δεδοµένα στο
σε µερικές ηµέρες ήταν ένα γοητευτικότατο, µεγάλωµα του γιου του. Να τι είπε σχετικά:
πολύ αξιαγάπητο πεντάχρονο αγόρι, που
λαχταρούσε να µιλήσει γι’ αυτά που έκανε «Ένιωθα πως είχα την ηθική υποχρέωση να
στο σχολείο και έλεγε: “Μου δίνεις το αλάτι προσφέρω στο παιδί µου ένα γονιό που δε θα
σε παρακαλώ;” µε χαµόγελο στο βραδινό συνέχιζε τις “οικογενειακές παραδόσεις”, δηλαδή
τραπέζι. Αυτό ήταν ένα θαύµα για τους γονείς τις κακές συνήθειες στο µεγάλωµα των παιδιών.
του. Έκανα καλή εντύπωση, αλλά, πραγµατικά, Ήξερα ότι θα έπεφτα στο λούκι ενός γονιού µε
η εφαρµογή των δεδοµένων της τεχνολογίας ανεπαρκή κατανόηση αν δεν έκανα κάτι. Έτσι,
του Λ. Ρον Χάµπαρντ ήταν που τα έκανε όλα». µελέτησα τα δεδοµένα του Λ. Ρον Χάµπαρντ για
να µπορέσω να δώσω στο γιο µου σωστή
Μ ια µητέρα που ζούσε στο Όκλαντ της
ανατροφή. Η διαφορά που δηµιούργησε αυτό, η
οποία δεν είναι ορατή µόνο σε µένα αλλά και σε
Νέας Ζηλανδίας βρισκόταν σε απόγνωση άλλους γονείς, είναι ότι ο γιος µου ενδιαφέρεται
µε το πρώτο της µωρό, καθόσον έκλαιγε πραγµατικά να διατηρεί τα πράγµατά του σε τάξη
ανά διαστήµατα µερικών ωρών, µέρα νύχτα. Ο και να τα φροντίζει, και συχνά κάνει παρατηρήσεις
οικογενειακός γιατρός είπε πως το παιδί σε άλλους ανθρώπους (και σε ενήλικες) που δεν
ήταν καλά στην υγεία του και δεν µπορούσε το κάνουν. Η γυναίκα µου κι εγώ δεν του
να εξηγήσει το κλάµα. ζητήσαµε ποτέ να νοιάζεται για τέτοια πράγµατα.
«Μια µέρα ήµουν στο Κέντρο Το µυστικό της επιτυχίας εδώ βρίσκεται στην
Σαηεντολογίας της περιοχής µου και εφαρµογή των δεδοµένων, και, στην πραγµα-
πήρε το µάτι µου ένα άρθρο του Λ. Ρον τικότητα, αυτό που εσύ δεν καταλαβαίνεις είναι
Χάµπαρντ σχετικά µε το πώς να είναι το το πρόβληµα κι όχι αυτό που δεν καταλαβαίνει το
µωρό σου υγιές. Μια από τις συστάσεις παιδί σου. Θα ήσουν αµελής στα καθήκοντά σου
του ήταν να ταΐζεις το µωρό µε ρόφηµα ως γονιός αν δε διάβαζες και δε χρησιµο-
κριθαριού, τη συνταγή του οποίου έδινε ποιούσες αυτή την τεχνολογία».
35
ΓΛΩΣΣΑΡΙΟ
αντιµετωπίζω: κοιτάζω καταπρόσωπο κάποιον από το Α στο Β, τότε, σε περίπτωση παρέκκλισης,
ή κάτι χωρίς να ταράζοµαι ή να το αποφεύγω. Η θα πηγαίνει από το Α σε κάποιο άλλο σηµείο και
ικανότητα να αντιµετωπίζει κανείς είναι στην πάλι σε κάποιο και σε κάποιο άλλο, για να
πραγµατικότητα η ικανότητα να είναι εκεί άνετα καταλήξει, εντέλει, στο Β. Υπό αυτή την έννοια,
και να αντιλαµβάνεται. ο όρος υπονοεί την έλλειψη ευθύτητας, τη στρεβλή
αυτοβουλία: εκείνη η κατάσταση ύπαρξης κατά οπτική όπως, για παράδειγµα, να κοιτάζει ο
την οποία ένα άτοµο µπορεί να ελεγχθεί ή να µην άνθρωπος ένα άλογο και να νοµίζει ότι βλέπει
ελεγχθεί από το περιβάλλον του ανάλογα µε το τι ελέφαντα. Παρεκκλίνουσα συµπεριφορά είναι η
επιλέγει το ίδιο. Σ’ αυτή την κατάσταση το άτοµο λάθος συµπεριφορά ή µια συµπεριφορά που δε
έχει πίστη στην ικανότητά του να ελέγχει το βασίζεται στη λογική. Η παρέκκλιση εκφράζει το
υλικό σύµπαν και άλλους ανθρώπους. αντίθετο της πνευµατικής υγείας. Προέρχεται
από τη λέξη παρεκκλίνω, αποµακρύνοµαι από
βοήθηµα: ένα πρόσες που µπορεί να γίνει για ν’ την αρχική µου πορεία· από τις λέξεις παρά + εκ +
ανακουφίσει µια δυσφορία που υπάρχει στον κλίνω («παρά» σηµαίνει «πέρα, εσφαλµένως,
παρόντα χρόνο και να βοηθήσει ένα άτοµο ν’ κακώς», «εκ» δηλώνει «έξω, µακριά» και «κλίνω»
αναλάβει πιο γρήγορα από ένα ατύχηµα, µια σηµαίνει «κάνω κάτι να πάρει λοξή θέση».
αρρώστια ή µια αναστάτωση.
∆ιανοητική: προέρχεται από τις ελληνικές λέξεις παρόντας χρόνος: ο χρόνος που είναι το τώρα
διά και νους. Η ∆ιανοητική είναι µια µέθοδος και που γίνεται παρελθόν σχεδόν τόσο γρήγορα όσο
που αναπτύχθηκε από τον Λ. Ρον Χάµπαρντ παρατηρείται. Είναι ένας όρος που χρησιµοποιείται
και η οποία βοηθάει ένα άτοµο να απαλλαγεί πιο πλατιά, για να δείξει το περιβάλλον του τώρα.
από ανεπιθύµητες αισθήσεις και συναισθήµατα, πραγµατικότητα: αυτό που φαίνεται. Η
παράλογους φόβους και ψυχοσωµατικές ασθένειες. πραγµατικότητα είναι κατά βάση συµφωνία· ο
Περιγράφεται, µε µεγαλύτερη ακρίβεια, ως αυτό βαθµός συµφωνίας στον οποίο φτάνουν οι
που κάνει η ψυχή στο σώµα µέσω του νου. άνθρωποι. Πραγµατικό είναι αυτό για το οποίο
διέγερση: το ξαναζωντάνεµα της ανάµνησης ενός συµφωνούµε ότι είναι πραγµατικό.
δυσάρεστου βιώµατος του παρελθόντος εξαιτίας Σαηεντολογία: µια εφαρµοσµένη θρησκευτική
συνθηκών στο παρόν που προσεγγίζουν συνθήκες φιλοσοφία που αναπτύχθηκε από το Λ. Ρον
του παρελθόντος. Χάµπαρντ. Είναι η µελέτη του πνεύµατος και η
δραµατοποιώ: επαναλαµβάνω στην πράξη κάτι ενασχόληση µ’ αυτό, σε σχέση µε το ίδιο, τα
που έχω βιώσει· επαναλαµβάνω κάτι σε διαφορετική σύµπαντα και άλλες µορφές ζωής. Η λέξη
χρονική περίοδο. Σαηεντολογία προέρχεται από τη λατινική λέξη
επικοινωνία: ανταλλαγή ιδεών µέσα στο χώρο scio, που σηµαίνει «γνωρίζω», και την ελληνική
ανάµεσα σε δύο άτοµα. λέξη λόγος, που σηµαίνει «η λέξη ή η εξωτερική
µορφή µε την οποία εκφράζεται και γνωστοποιείται
παρέκκλιση: η αποµάκρυνση από την ορθολογική η σκέψη». Έτσι, Σαηεντολογία σηµαίνει να
σκέψη ή συµπεριφορά· παράλογη σκέψη ή γνωρίζεις πώς να γνωρίζεις.
συµπεριφορά. Σηµαίνει βασικά το να σφάλλεις, να
κάνεις λάθη ή, για να το εξειδικεύσουµε, το να χέβινγκνες: (από την αγγλική λέξη having, που
έχει κανείς έµµονες ιδέες που δεν ανταποκρίνονται σηµαίνει «να έχεις», και την κατάληξη –ness,
στην αλήθεια των φαινοµένων. Η λέξη που δηλώνει κατάσταση) το αίσθηµα ότι έχεις ή
χρησιµοποιείται επίσης και µε την επιστηµονική κατέχεις· µπορεί ακόµη να περιγραφεί ως η
της έννοια. Σηµαίνει την αποµάκρυνση από µια έννοια τού να µπορείς να φτάσεις κάτι ή να µη σ’
ευθεία γραµµή. Αν µια γραµµή πρέπει να πάει εµποδίζουν να το φτάσεις.
36
UntitledBook4.book Page 1 Friday, September 28, 2001 11:00 AM
ΛIΓΑ ΛΟΓΙΑ
ΓΙΑ ΤΟΝ
Λ. ΡΟΝ
ΧΑΜΠΑΡΝΤ
Γ
εννηµένος στο Τίλντεν της Νεµπράσκα στον κόσµο στο βιβλίο ∆ιανοητική: Η Σύγχρονη
στις 13 Μαρτίου 1911, ξεκίνησε στο Επιστήµη της Πνευµατικής Υγείας. Η ∆ιανοητική,
δρόµο των ανακαλύψεών του και της το πρώτο δηµοφιλές εγχειρίδιο πάνω στην
αφοσίωσης στον συνάνθρωπό του σε νεαρή ανθρώπινη διάνοια, γραµµένο καθαρά για τον
ηλικία. Μέχρι την ηλικία των δεκαεννέα ετών καθηµερινό άνθρωπο, εγκαινίασε µια νέα εποχή
είχε ταξιδέψει πάνω από τετρακόσιες χιλιάδες ελπίδας για την ανθρωπότητα και µια νέα
χιλιόµετρα, µελετώντας τα ήθη και τα έθιµα της φάση στη ζωή του συγγραφέα της. Ο Ρον δεν
Ιάβας, της Ιαπωνίας, της Ινδίας και των Φιλιππίνων. έπαψε, ωστόσο, την έρευνά του, και, καθώς οι
ανακαλύψεις κωδικοποιούνταν προσεχτικά η
Όταν γύρισε στις Ηνωµένες Πολιτείες στα
µία µετά την άλλη µέχρι τα τέλη του 1951,
1929, ο Ρον επέστρεψε στα θρανία και µελέτησε
γεννήθηκε η εφαρµοσµένη θρησκευτική φιλοσοφία
µαθηµατικά, µηχανική και το τότε νέο πεδίο της
Σαηεντολογία.
πυρηνικής φυσικής· όλα αυτά του πρόσφεραν
εργαλεία που ήταν ζωτικά για τη συνέχιση της Επειδή η Σαηεντολογία εξηγεί τα πάντα για
έρευνάς του. Για να χρηµατοδοτήσει αυτήν την τη ζωή, δεν υπάρχει πλευρά της ανθρώπινης
έρευνα, ο Ρον άρχισε µια λογοτεχνική καριέρα ύπαρξης µε την οποία να µην ασχολήθηκε το
στις αρχές της δεκαετίας του 1930, και σύντοµα έργο του Λ. Ρον Χάµπαρντ που επακολούθησε.
έγινε ένας από τους πιο πλατιά διαβασµένους Ενώ έµενε πότε στις Ηνωµένες Πολιτείες και
συγγραφείς δηµοφιλούς µυθιστοριογραφίας.
πότε στην Αγγλία, η συνεχιζόµενη έρευνά του
Ωστόσο, χωρίς ποτέ να χάνει από τα µάτια του
προσέφερε λύσεις σε τέτοια κοινωνικά προβλήµατα
τον πρωταρχικό του στόχο, συνέχισε το κύριο
όπως τα καταρρέοντα εκπαιδευτικά πρότυπα
µέρος της έρευνάς του µέσα από εκτεταµένα
και η µάστιγα των ναρκωτικών.
ταξίδια και αποστολές.
Με την έναρξη του Β΄ παγκοσµίου πολέµου, Συνολικά, τα έργα του Λ. Ρον Χάµπαρντ στη
µπήκε στο Αµερικανικό Ναυτικό ως ανθυ- Σαηεντολογία και τη ∆ιανοητική ανέρχονται
ποπλοίαρχος και υπηρέτησε ως διοικητής σε στα σαράντα εκατοµµύρια λέξεις µαγνητοφω-
ανθυποβρυχιακές κορβέτες. Στα 1945, µερικά νηµένων οµιλιών, βιβλίων και γραπτών. Όλα
τυφλός και κουτσός από τα τραύµατα που έπαθε αυτά µαζί αποτελούν την κληρονοµιά µιας ζωής
κατά τη διάρκεια της µάχης, η διάγνωση έδειξε που έλαβε τέλος στις 24 Ιανουαρίου 1986.
ότι θα έµενε µόνιµα ανάπηρος. Μέσω της Κι όµως, η εκπνοή του Λ. Ρον Χάµπαρντ µε
εφαρµογής των θεωριών του για τη διάνοια, κανένα τρόπο δε σήµανε το τέλος· γιατί µε
ωστόσο, µπόρεσε όχι µόνο να βοηθήσει τους εκατό εκατοµµύρια βιβλία σε κυκλοφορία
συντρόφους του µε τους οποίους υπηρέτησε και εκατοµµύρια ανθρώπους να εφαρµόζουν
µαζί, αλλά επίσης να ξαναβρεί τη δική του υγεία. καθηµερινά την τεχνολογία του για καλυτέρευση,
Μετά από άλλα πέντε χρόνια εντατικής µπορούµε πραγµατικά να πούµε ότι ο κόσµος
έρευνας, οι ανακαλύψεις του Ρον παρουσιάστηκαν συνεχίζει να µην έχει καλύτερο φίλο απ’αυτόν. ■
37
UntitledBook4.book Page 40 Friday, September 28, 2001 11:00 AM
NEW ERA® Publications International ΑpS NEW ERA είναι εµπορικό σήµα και σήµα υπηρεσιών που ανήκει
στη NEW ERA Publications International και είναι
Store Kongensgade 53, 1264, Copenhagen K, Denmark καταχωρηµένο στη ∆ανία και άλλες χώρες.
ISBN 87-7968-270-7 Bridge Publications, Inc. είναι κατοχυρωµένο εµπορικό
© 1998, 2001 L. Ron Hubbard Lilbrary. Όλα τα δικαιώµατα σήµα και σήµα υπηρεσίας στην Καλιφόρνια και ανήκει
κατοχυρωµένα. Η ανατύπωση, η µετάφραση, η αναπαραγωγή, η στην Bridge Publications, Inc.
εισαγωγή ή η διανοµή αυτού του βιβλίου, στο σύνολό του ή εν
µέρει, µε οποιοδήποτε µέσο, συµπεριλαµβανοµένης και της Τυπώθηκε στην Ισπανία.
ηλεκτρονικής ανατύπωσης, αποθήκευσης ή µεταβίβασης, GREEK EDITION
αποτελεί παραβίαση των σχετικών νόµων. Σαηεντολογία,
∆ιανοητική, Celebrity Centre, L. Ron Hubbard, Λ. Ρον Χάµπαρντ
και η υπογραφή του Λ. Ρον Χάµπαρντ είναι εµπορικά σήµατα
και σήµατα υπηρεσιών που ανήκουν στο
Religious Technology Center (Κέντρο Θρησκευτικής ®
Τεχνολογίας) και χρησιµοποιούνται µε την άδειά του.
Μια έκδοση του L. RON HUBBARD
38