ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΠΡΕΣΠΩΝ κ ΕΟΡ∆ΑΙΑΣ

Ι. Ν. ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΠΡΟ∆ΡΟΜΟΥ ΠΤΟΛΕΜΑΪ∆ΟΣ

ΠΑΤΕΡΙΚΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ
Ἀπό τόν πλοῦτο καί τή σοφία τῶν Πατέρων
Φ 020ο, 13η Φεβρουαρίου 2003, Ἐκκλ. Ἔτος Γ΄ αφ 06ο

«Χαιρετῆστε τήν Πρίσκιλλα καί τόν Ἀκύλα,

τούς συνεργάτες μου στό ἔργο τοῦ Κυρίου».

Ἄς ἐξετάσουμε τόν χαιρετισμό αὐτόν, πού φαίνε-

ται πώς εἶναι περιττός. Ἄραγε εἶναι ἕνας ἁπλός χαιρε-
τισμός;
Πρῶτα ἄς θαυμάσουμε τήν ἀρετή τοῦ Παύλου· ἄν
κι εἶχε ἀναλάβει ὁλόκληρη τήν οἰκουμένη καί περιέφε-
ρε μαζί του ὅλες τίς πόλεις τῆς ὑφηλίου καί βαρβάρους
κι Ἕλληνες καί τόσους πολλούς λαούς, ἔδειχνε τόση
φροντίδα γιά ἕναν ἄνδρα καί μιά γυναῖκα.
Ὕστερα ἄς θαυμάσουμε κι αὐτό· πῶς δηλαδή εἶχε
ἄγρυπνη καί γεμάτη μέριμνα ψυχή, ἐνθυμούμενος ὄχι
μόνο ὅλους μαζί, ἀλλά ἰδιαίτερα τόν καθένα ἀπ’ τούς
δοκιμασμένους καί γενναίους.
Ἀλλ’ ἄς δοῦμε ποιοί καί τί εἴδους εἶναι αὐτοί, πού
τόσο αἰχμαλώτισαν τόν Παῦλο καί ἀπέσπασαν τό δικό
του πόθο. Μήπως ἦταν κάποιοι ὕπατοι καί στρατηγοί
καί ὕπαρχοι, ἤ εἶχαν κάποια ἄλλη σημαντική θέση;
Μήπως κατεῖχαν μεγάλα πλούτη ἤ ἦταν ἄρχοντες τῆς
πόλης;
 Ἦταν φτωχοί καί ἄποροι καί κέρδιζαν τή ζωή τους
ἀπ’ τήν ἐργασία τῶν χεριῶν τους. Γιατί λέγει «ἦταν
σκηνοποιοί στό ἐπάγγελμα». Καί δέν ντρεπόταν ὁ
Παῦλος, γιατί ἤξερε ὅτι τήν εὐγένεια δέν τήν κάνει ἡ
λάμψη τοῦ πλούτου, οὔτε ἡ ἀφθονία τῶν χρημάτων,
ἀλλά ἡ εὐγένεια τῶν τρόπων.
«Χαιρετῆστε τήν Πρίσκιλλα καί τόν Ἀκύλα, τούς
συνεργάτες μου στό ἔργο τοῦ Κυρίου, γιατί γιά χάρη
τῆς ζωῆς μου κινδύνεψαν ν’ ἀποκεφαλισθοῦν».
Ὀνομάζοντάς τους συνεργάτες, ἀπέδειξε ὅτι ἦταν
συμμέτοχοι στούς ἀπερίγραπτους κόπους καί κινδύνους
του. Γι’ αὐτό ἀκριβῶς τούς θαυμάζει καί τούς ἐπαινεῖ.
Θά μποροῦσε ἴσως νά πεῖ κανείς· γι’αὐτό τούς ἀγα-
πᾶς, καί τούς συμπαθεῖς; Καί βέβαια γι’ αὐτό, γιατί
καί μόνο αὐτό ἦταν ἀρκετό ἐγκώμιο. Ἐκεῖνος πού γλί-
τωσε τόν κυβερνήτη ἀπ’ την τρικυμία, ἔσωσε ὅλο τό
πλοῖο ἀπ’ τά κύματα.
Ἔτσι κι αὐτοί πού διέσωσαν τόν διδάκαλο τῆς οἰ-
κουμένης κι ἔχυσαν τό αἷμα τους γιά τή δική του σω-
τηρία, ἦταν εὐεργέτες ὅλης τῆς οἰκουμένης, ἀφοῦ με
τήν φροντίδα τους γιά τό διδάσκαλο, διέσωσαν ὅλους
τούς μαθητές.
«Ὄχι μόνο ἐγώ εὐχαριστῶ, ἀλλά καί ὅλες οἱ Ἐκ-
κλησίες τῶν Χριστιανῶν πού προέρχονται ἀπό ἐθνι-
κούς». Ἐδῶ ὑπαινίσσεται τή φιλοξενία καί τή χρημα-
τική τους βοήθεια, θαυμάζοντας αὐτούς, ἐπειδή καί τό
αἷμα τους ἔχυσαν καί τήν περιουσία τους τήν πρόσφε-
ραν κοινή σέ ὅλους.

2
 Ὅλες οἱ Ἐκκλησίες τῶν Ἐθνῶν εὐχαριστοῦν τούς
σκηνοποιούς, πού δέν ἔχουν τίποτε περισσότερο ἀπ’
τήν ἀπαραίτητη τροφή, γιατί μπόρεσαν τόσο πολύ νά
ὠφελήσουν τίς ἐκκλησίες. Πόσα χρήματα εἶχαν καί
ποιά μεγάλη ἐξουσία; Οὔτε πολλά χρήματα εἶχαν, οὔτε
ἐξουσία. Εἶχαν ὅμως αὐτό, πού εἶχε μεγαλύτερη ἀξία ἀ-
π’ ὅλα αὐτά· γενναία προθυμία καί ἕτοιμη ψυχή γιά
τούς κινδύνους. Γι’αὐτό ἦταν εὐργέτες σέ πολλούς.

«Χαιρετῆστε τήν ἐκκλησία τοῦ σπιτιοῦ τους»

Εἶχαν διακριθεῖ τόσο πολύ, ὥστε καί τό σπίτι τους
νά τό κάνουν ἐκκλησία. Οὔτε βέβαια συνήθιζε νά ὀνο-
μάζει τό σπίτι ἐκκλησία, ἄν δέν ἦταν μεγάλη ἡ εὐσέ-
βεια κι ὁ φόβος τοῦ Θεοῦ βαθιά ριζωμένος στίς καρδιές
τους. Εἶναι λοιπόν δυνατόν νά γίνει κανείς θαυμαστός
καί γενναῖος κι ὅταν ἀκόμη ἔχει κάνει γάμο.
Εἶχαν τό ἀληθινό γνώρισμα τοῦ μαθητῆ· ἔλαβαν τό
σταυρό καί ἀκολούθησαν. Ἐκεῖνοι λοιπόν πού ἔκαναν
αὐτό πρός χάρη τοῦ Παύλου, πολύ περισσότερο θά ἔδει-
χναν τήν ἀνδρεία αὐτή γιά χάρη τοῦ Χριστοῦ.
Τό κέρδος πού ἔχουμε νά καρπωθοῦμε ἀπό ἐδῶ, εἶ-
ναι νά μήν κατηγοροῦμε τό γάμο, οὔτε νά θεωροῦμε,
πώς εἶναι ἐμπόδιο καί πρόσκομμα στό δρόμο, πού ὁδη-
γεῖ στήν ἀρετή.
Νά κι ἐδῶ ἦταν ἄνδρας καί γυναῖκα, πού διεύθυναν
ἐργαστήρια, ἀσκοῦσαν τέχνη κι ὅμως ἐπέδειξαν πολύ
πιό αὐστηρή ἐγκράτεια ἀπ’ αὐτούς, πού ζοῦν μέσα στά
μοναστήρια.

3
 Οἱ γυναῖκες τῆς ἐποχῆς τῶν Ἀποστόλων, δέν φρό-
ντιζαν γι’ αὐτά, πού φροντίζουν οἱ σημερινές· πῶς νά
φορέσουν φανταχτερά ροῦχα καί νά καλλωπίσουν τό
πρόσωπό τους μέ καλλυντικά καί βαψίματα· πώς νά
πιέζουν τούς ἄνδρες τους καί τούς ἀναγκάζουν ν’ ἀγο-
ράζουν πιό ἀκριβό ντύσιμο ἀπ’ τήν γειτόνισσα.
Ἐκεῖνες ἀποφεύγοντας τήν κοσμική ἐπίδειξη, ἕνα μόνο
ζητοῦσαν, πῶς νά γίνουν συνεργάτες τῶν Ἀποστόλων
καί νά πάρουν μέρος στό ἴδιο κυνήγι μ’ ἐκείνους. Τέ-
τοιες λοιπόν πρέπει νά εἶναι οἱ γυναῖκες.
Πές μου λοιπόν, ποιά βασίλισσα ἔλαμψε τόσο, ὅσο
αὐτή τοῦ σκηνοποιοῦ; Βρίσκεται συνέχεια στά στόμα-
τα ὅλων ὄχι δέκα καί εἴκοσι χρόνια, ἀλλά μέχρι τή
δεύτερη παρουσία τοῦ Χριστοῦ· ὅλοι τήν ἀνακηρύσσουν
γι’ αὐτά βασίλισσα, πού τήν στολίζουν περισσότερο κι
ἀπό βασιλικό στέμμα.
Τούς μακαρίζουμε λοιπόν τώρα περισσότερο κι ἀπ’
τούς βασιλεῖς. Ἄν ὅμως ἐδῶ ἀπολαμβάνουν τόσο μεγά-
λη δόξα, σκέψου κατά τήν ἡμέρα ἐκείνη πόσο ἄξιοι θά
κριθοῦν, γιά τήν ἀνταπόδοση καί τά βραβεῖα.
Τέτοιοι ἦταν αὐτοί πού φιλοξένησαν τόν Παῦλο, ἡ
Πρίσκιλλα κι ὁ Ἀκύλλας, οἱ ὁποῖοι δέν εἴχαν χρημα-
τική περιουσία, ἀλλ’ εἴχαν διάθεση πλουσιότερη ἀπό
κάθε πλοῦτο.
Γι’ αὐτό ἄνθιζαν τά δικά μας πράγματα κατά τούς
καιρούς ἐκείνους, γιατί ἔτσι συνδέονταν οἱ μαθητές μέ
τούς διδασκάλους κι οἱ διδάσκαλοι μέ τούς μαθητές.
Ἰωάννης Χρυσόστομος