ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΠΡΕΣΠΩΝ κ ΕΟΡ∆ΑΙΑΣ

Ι. Ν. ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΠΡΟ∆ΡΟΜΟΥ ΠΤΟΛΕΜΑΪ∆ΟΣ

ΠΑΤΕΡΙΚΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ
Ἀπό τόν πλοῦτο καί τή σοφία τῶν Πατέρων
Φ 115ο, 21η Ἀπριλίου 2006, Ἐκκλ. Ἔτος Ϛ΄, αφ 23ο

Ἡ Σταυρική θυσία τοῦ Χριστοῦ

Σήμερα, εἶναι Μεγάλη Παρασκευή!

Κατά τήν Ἐνάτη ὥρα, στίς τρεῖς τό μεσημέρι,
ὁ ληστής μπῆκε στόν Παράδεισο·
τό τρίωρο σκοτάδι, τώρα διαλύθηκε.
Σήμερα, τό αἰσθητό καί νοητό φῶς, προσφέρθηκε
θυσία γιά ὁλόκληρη τήν οἰκουμένη
«Πατέρα μου στά χέρια σου παραδίνω τό πνεῦμα μου»,
ἦταν τά τελευταῖα λόγια τοῦ Χριστοῦ.
Σήμερα, ὁ αἰσθητός ἥλιος, βλέποντας τόν Ἥλιο τῆς
δικαιοσύνης, νά λάμπει πάνω ἀπ’ τό Σταυρό, ἔκρυψε τίς
ἀκτίνες του.
Σήμερα, κι ἐσύ λοιπόν ἄνθρωπε, τήν Ἐνάτη ὥρα,
θυμήσου τό μέγεθος τῆς θυσίας τοῦ Χριστοῦ·
μέτρησε μέσα σου τίς ἀμέτρητες δωρεές Του·
Καί τότε δέν θά παραμείνεις ἐπάνω στή γῆ·
θά πετάξεις ψηλά, πολύ ψηλά μέ τήν ψυχή σου·
θά φτάσεις στούς ἴδιους τούς οὐρανούς.
 Ὁ Χριστός μᾶς συμφιλίωσε μέ τό Θεό

Ὁ Χριστός μᾶς συμφιλίωσε μέ τό Θεό· ἔγινε

αἴτιος, νά μᾶς χορηγήσει ὁ Θεός τά ἀγαθά, πού δίνει
στούς φίλους του. ∆έν μᾶς εὐεργέτησε μόνο· οὔτε μᾶς
ἄφησε πάλι νά εἴμαστε ἐχθροί τοῦ Θεοῦ· πρῶτ’ ἀπ’ ὅλα
μᾶς ἔκανε φίλους του.
Ὁ Θεός δέν ὀργίστηκε, ὅταν οἱ ἄνθρωποι
περιφρόνησαν τό Μεσσία, πού τούς ἔστειλε· δέν τούς
ἐγκατέλειψε τελείως, ὅταν τόν ἀνέβασαν στό σταυρό·
συνέχισε μέ ἐπιμονή νά τούς προσκαλεῖ· καί συνεχίζει
ἀκόμη καί σήμερα ὅλους νά μᾶς προσκαλεῖ.
Ποιός θά μποροῦσε στ’ ἀλήθεια, νά ζυγίσει μέ
ἀκρίβεια τήν Πατρική ἀγάπη Του; Καταδέχτηκε νά
σταυρωθεῖ ὁ ἀληθινός καί Μονογενής Υἱός Του, γιά νά
μᾶς συμφιλιώσει· δέν μίσησε τούς ἀνθρώπους, γιά τήν
πράξη τους· οὔτε πάλι σκέφθηκε·
«Ἔστειλα τόν Υἱό μου νά μεσολαβήσει, κι αὐτοί ὄχι
μόνο δέν καταδέχτηκαν νά τόν ἀκούσουν, ἀλλά τόν
θανάτωσαν καί τόν σταύρωσαν. Ἀξίζει λοιπόν νά τούς
ἐγκαταλείψω».
Ὁ φιλεύσπλαγχνος Θεός ἔκανε ἀκριβῶς τό
ἀντίθετο. «Ὁ Θεός δέ λογάριασε τά παραπτώματα τῶν
ἀνθρώπων» μᾶς λέει ὁ ἀπόστολος Παῦλος.
Εἶδες ἀγάπη, πού ξεπερνάει τά ὅρια τῆς λογικῆς;
ποιός καταφρονήθηκε; Ἐκεῖνος.
ποιός ζήτησε πρῶτος συμφιλίωση; Ἐκεῖνος.

2
 Πῶς μᾶς συμφιλίωσε μαζί Του;

Συγχώρεσε ὁ ἴδιος τά ἁμαρτήματά μας, γιατί δέν

ὑπῆρχε γιά μᾶς ἄλλος τρόπος, νά συμφιλιωθοῦμε.
Ἄν ὁ Θεός ἤθελε, νά ζητήσει εὐθύνες γιά τίς
ἁμαρτίες μας, θά χανόμασταν ὅλοι. Ἐνῶ ἦταν πάρα
πολλές καί πολύ μεγάλες, Αὐτός ὄχι μόνο δέν μᾶς
τιμώρησε, ἀλλά καί συμφιλιώθηκε μαζί μας. Ὄχι
μόνο μᾶς συγχώρεσε, ἀλλά καί διέγραψε τελείως τό χρέος
μας.
Μέ τόν ἴδιο τρόπο νά συγχωροῦμε κι ἐμεῖς τούς
ἐχθρούς μας, γιά νά κερδήσουμε τή συγχώρησή μας κι
οἱ ἴδιοι ἀπ’ τό Θεό. Γι’ αὐτό ἀνέθεσε νά συνεχίσουν τό
ἔργο αὐτό τῆς συμφιλίωσης, οἱ Ἀπόστολοι καί στή
συνέχεια ὅλοι οἱ Ἱερεῖς Του.
Ἐμεῖς τώρα δέν ἤρθαμε νά πιέσουμε κανέναν, ἀλλά
νά συμφιλιώσουμε ὅλους ἐσᾶς μέ τό Θεό. Εἴμαστε
λοιπόν πρεσβευτές τοῦ Χριστοῦ, δηλαδή ἀντιπρόσωποί
Του, ἀφοῦ ἀναλάβαμε αὐτό τό ἔργο του.
Ἐμεῖς προσωπικά δέ σᾶς ζητᾶμε τίποτα. Ὁ ἴδιος ὁ
Χριστός σᾶς προσκαλεῖ, χρησιμοποιώντας ἐμᾶς γιά
μεσολαβητές. Στέλνει συνεχῶς πρεσβευτές τούς ἱερεῖς,
γιά νά μᾶς παρακινοῦν καί νά μᾶς παρακαλοῦν ὅλους
τούς πιστούς σέ μετάνοια.
Καί μέσα ἀπ’ αὐτήν τήν εὐλογημένη ἀποστολή, ὁ
Θεός εἶναι πάλι πού ζητᾶ ἀπ’ ὁλους ἐμᾶς, νά
ἐγκαταλείψουμε τήν ἁμαρτία καί νά ἐπιστρέψουμε πάλι
κοντά Του.

3
 Ποιός κερδίζει μέ τή συμφιλίωση;
Ὅταν κάποιος ὑπομένει νά τόν προσβάλλουν καί
νά τόν ἀδικοῦν, δείχνει τή γενναιοψυχία του. Ὅταν
μάλιστα φτάσει στό σημεῖο, καί νά τούς ἐπαινεῖ, τότε
ἐφαρμόζει τά λόγια τοῦ Χριστοῦ, ἀφοῦ γυρίζει καί τό ἄλλο
μάγουλο.
Ὅταν πάλι ἐμεῖς οἱ ἄνθρωποι ἁμαρτάνουμε
καθημερινά, ἀπέναντι στό Θεό κι Αὐτός δέ μᾶς
τιμωρεῖ, ὅπως μᾶς ἀξίζει, τότε πρέπει νά Τόν
φοβόμαστε πολύ περισσότερο, γιατί συγκεντρώνεται
ἀπερίγραπτη τιμωρία πάνω στά κεφάλια μας.
Ἄς σκεφτόμαστε πάντα τή σωτηρία τῆς ψυχῆς μας· ἄς
μήν ἐξοργίζουμε τόν Εὐεργέτη μας μέ τίς ἁμαρτίες μας·
ἄς μήν παίρνουμε πολύ θάρρος, πού μᾶς ἀντιμετωπίζει
μέ μακροθυμία.
Ἄς ἔχουμε ὅλ’ αὐτά στή σκέψη μας· ἄς φοβόμαστε
μόνο τήν ἁμαρτία· αὐτή εἶναι ἡ κόλαση, αὐτή εἶναι ἡ
αἰώνια τιμωρία· κι ὄχι μόνο νά τή φοβόμαστε, ἀλλά ν’
ἀγωνιζόμαστε νά τήν ἀποφύγουμε.
Ἄς φροντίζουμε μέ τή ζωή μας, πῶς νά εἴμαστε
ἀρεστοί στά μάτια τοῦ Θεοῦ· αὐτό εἶναι ἡ ἀληθινή ζωή· αὐτό
εἶναι ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν.
Τότε ἀσφαλῶς ἀπ’ τήν ἐδῶ ζωή,
θά προγευτοῦμε τά μελλοντικά ἀγαθά·
Τότε μόνο
θά κερδίσουμε τή Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν.
Ἅγιος Ἰωάννης Χρυσόστομος