Wisława Szymborska urodziła się 2 lipca 1923 w Bninie (obecnie Kórnik) koło

Poznania. Jej ojciec, Wincent, był zarządcą dóbr zakopiańskich hrabiego Zamoyskiego,
jej matką była Anna Maria Szymborska z d. Rottermnund. Wisława mieszkała
początkowo w Toruniu, później w Krakowie, gdzie uczęszczała do szkoły powszechnej i
gimnazjum.

W czasie wojny uczęszczała na tajne komplety, pracowała też na kolei. Wtedy zaczęła
pisać pierwsze opowiadania i wiersze, była także autorką ilustracji do podręcznika
języka angielskiego „First steps in English” Jana Stanisławskiego. 

Po wojnie studiowała polonistykę, a następnie socjologię na Uniwersytecie

Jagiellońskim w Krakowie. Studiów nie ukończyła z powodu złej sytuacji materialnej.
Od 1945 jest na stałe związana z Krakowem, co często podkreśla.

Jej debiut to wiersz „Szukam słowa” opublikowany w 1945 r. w „Walce”, dodatku

literackim do „Dziennika Polskiego”. Po wojnie Szymborska (co wiele osób jej
zarzuca) była związana ze środowiskiem osób akceptujących ustrój
socjalistyczny. Należała do PZPR (do 1966 r.) i Związku Literatów Polskich. Jej
debiut, „Dlatego żyjemy” (1952) zawierał m.in. wiersze „Młodzieży budującej Nową
Hutę”, „Lenin”. Poprzedni tomik, „Wiersze” nie został drukowany, ponieważ „nie
spełniał wymagań socjalistycznych”. 

W 1948 r. wyszła za mąż za poetę Adama Włodka, z którym rozwiodła się w roku
1954. 

Od 1953 r. była członkinią zespołu redagującego „Życie literackie”, gdzie prowadziła

stałą rubrykę „Lektury nadobowiązkowe”. Była także członkiem zespołu redakcyjnego
miesięcznika „Pismo”. W 1988 r. współtworzyła Stowarzyszenie Pisarzy polskich. Od
1995 członek Polskiej Akademii Umiejętności, doctor honoris causa Uniwersytetu
Adama Mickiewicza, od 1998 honorowa obywatelka Krakowa.

W 1991 r. otrzymała Nagrodę Goethego, później Nagrodę Herdera. W 1996 r.

otrzymała Nagrodę Nobla za “poezję, która z ironiczną precyzją pozwala
historycznemu i biologicznemu kontekstowi ukazać się we fragmentach ludzkiej
rzeczywistości”. 

W 1996 r. otrzymała tytuł „człowieka roku” przyznawany przez tygodnik „Wprost” oraz
nagrodę Pen Clubu.